1 00:00:07,926 --> 00:00:12,222 กาลครั้งหนึ่งนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ได้กล่าวไว้ว่า "โลกคือหนังสือเล่มหนึ่ง 2 00:00:13,098 --> 00:00:18,520 และผู้ที่ไม่เคยเดินทาง เปรียบเหมือนคนที่อ่านหนังสือเพียงหน้าเดียว" 3 00:00:26,903 --> 00:00:28,363 บอกเลยว่า 4 00:00:28,363 --> 00:00:32,616 ผมอ่านมาแล้วสองสามหน้า แล้วก็ไม่ค่อยอินกับเล่มนี้เท่าไหร่ 5 00:00:33,535 --> 00:00:36,621 มีหลายเหตุผลที่ทําให้ผมไม่อยากเดินทาง 6 00:00:37,205 --> 00:00:38,582 เวลาที่หนาวเกินไป 7 00:00:38,582 --> 00:00:39,666 ผมจะไม่สบายตัว 8 00:00:39,666 --> 00:00:41,501 ว่ายในทะเลน้ําแข็งแบบล่อนจ้อนเหรอ 9 00:00:41,501 --> 00:00:44,379 - ใช่ - ชวนทําอะไรน่าสนุกจัง 10 00:00:46,756 --> 00:00:49,801 แล้วถ้าร้อนเกินไปล่ะ ผมก็ไม่สบายตัว 11 00:00:49,801 --> 00:00:51,887 ผมวิ่งไวขนาดนั้นไม่ได้ 12 00:00:52,470 --> 00:00:55,223 - แต่ผม 75 แล้ว - ให้ช่วยไหม 13 00:00:55,223 --> 00:00:56,433 ไม่ต้อง ผมเอาอยู่ 14 00:00:57,142 --> 00:01:01,062 และมันอาจถึงเวลาที่ผมต้องเปิดโลกสักที 15 00:01:06,818 --> 00:01:08,194 พระเจ้าช่วย 16 00:01:09,404 --> 00:01:11,823 เป็นการล้วงก้นช้างครั้งแรกของผมเลยนะเนี่ย 17 00:01:11,823 --> 00:01:13,325 ส่วนที่เยี่ยมก็คือ 18 00:01:14,659 --> 00:01:17,954 ผมจะได้พักในโรงแรมเลิศหรู 19 00:01:17,954 --> 00:01:21,583 โอ้โฮ อลังการจริงๆ 20 00:01:26,504 --> 00:01:31,468 ประเด็นคือ ผมเองก็ยินดีที่จะออกสํารวจโลกด้วย 21 00:01:31,468 --> 00:01:33,553 - เดินระวังนะครับ - เสียวจริง 22 00:01:33,553 --> 00:01:35,639 - ภูเขาสวยนะ - นั่นภูเขาไฟครับ 23 00:01:35,639 --> 00:01:36,640 ภูเขาไฟเหรอ 24 00:01:36,640 --> 00:01:40,435 โลกที่ผมเลี่ยงมาตลอดชีวิต 25 00:01:40,435 --> 00:01:41,978 เหวอ เย็นไว้ เซดี้ 26 00:01:42,729 --> 00:01:45,315 คุณพระช่วยๆ คุณพระช่วย 27 00:01:45,315 --> 00:01:48,526 แค่รอดมาได้ก็บุญแล้ว 28 00:01:48,526 --> 00:01:51,655 นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมกระดก วอดก้าห้าป๊อกกับคนฟินแลนด์ 29 00:02:01,748 --> 00:02:06,044 สําหรับตัวผม ผมไม่มีวันเดินทางไปโตเกียวแน่ 30 00:02:07,170 --> 00:02:09,004 ผมกังวลหลายเรื่อง 31 00:02:09,004 --> 00:02:11,967 วัฒนธรรมแปลกๆ ที่ผมไม่เคยสัมผัส 32 00:02:11,967 --> 00:02:14,886 อาหารที่พิสดารเกินกว่าจะทานอย่างเพลิดเพลิน 33 00:02:14,886 --> 00:02:17,973 ภาษาที่คุยไปผมก็ไม่มีทางเข้าใจ 34 00:02:18,807 --> 00:02:21,560 แถมที่นั่นยังอึกทึกครึกโครมเกินจะพรรณนา 35 00:02:24,312 --> 00:02:27,482 (โตเกียว) 36 00:02:29,442 --> 00:02:36,157 แดเนียลลูกชายผมมาที่นี่หลายต่อหลายหน แถมยังสรรเสริญประเทศนี้มาก 37 00:02:38,410 --> 00:02:40,537 เขาเอาแต่บอกว่า "พ่อต้องไปญี่ปุ่นนะ 38 00:02:40,537 --> 00:02:42,831 ไปถึงแล้วพ่อต้องหลงรักมันแน่" 39 00:02:42,831 --> 00:02:45,458 ดังนั้นเราจึงมาที่นี่ตามที่เขาบอก 40 00:02:46,626 --> 00:02:49,504 แต่ผมน่ะไม่เหมือนลูกชายหรอกนะ 41 00:02:49,504 --> 00:02:55,093 เขาเป็นผู้รักการเดินทางที่ไร้ซึ่งความกังวล ส่วนผมขี้ระแวงและหัวโบราณ 42 00:02:55,093 --> 00:02:59,890 ผมไม่ได้รู้สึกสบายใจกับที่ไหนได้ง่ายๆ 43 00:02:59,890 --> 00:03:04,019 ดังนั้นเมืองนี้ที่มีประชากรมากที่สุดในโลก จึงทําให้ผมรู้สึกประดังประเดเป็นพิเศษ 44 00:03:04,728 --> 00:03:08,648 ผมคงต้องขอให้ใครสักคนไปส่ง คนที่นําทางผมไปไหนมาไหนได้ 45 00:03:15,405 --> 00:03:19,242 แย่หน่อยที่ผมนิยมความสะดวกสบาย มากกว่าความรวดเร็ว 46 00:03:19,242 --> 00:03:21,828 ฉะนั้นมาดูกันว่ามันจะเป็นยังไง 47 00:03:25,332 --> 00:03:28,293 - ไงยูจีน คนนิจิวะ - คนนิจิวะ 48 00:03:28,293 --> 00:03:30,170 - โยนของใส่กระโปรงหลังเลย - จัดไป 49 00:03:31,922 --> 00:03:34,883 - เอาผู้ติดตามมาด้วยเหรอ - ชาวแก๊งผมเอง 50 00:03:36,176 --> 00:03:38,553 ในการทัวร์เมืองหลวงญี่ปุ่นของผม 51 00:03:38,553 --> 00:03:43,058 ผมได้ไกด์ผู้ซึ่งเดินทางมาครึ่งโลก เพื่อยึดเมืองนี้เป็นบ้าน 52 00:03:44,935 --> 00:03:46,144 {\an8}ต่ําไปหน่อยใช่ไหม 53 00:03:46,144 --> 00:03:47,938 {\an8}- โทษทีนะครับ - รถไหนก็ไม่เหมาะกับคนแก่ 54 00:03:47,938 --> 00:03:50,023 - เป็นไซส์ญี่ปุ่น - ขึ้นได้แล้ว ฟิ้ว 55 00:03:50,815 --> 00:03:52,317 - ผมยูจีน - อัลโบ้ครับ 56 00:03:52,317 --> 00:03:54,027 - อัลโบ้ - พร้อมไหมครับ 57 00:03:54,027 --> 00:03:55,695 ครับ พร้อมเท่าที่จะพร้อมได้ 58 00:03:56,947 --> 00:03:58,782 ผมจะพาคุณไปโรงแรมนะครับ 59 00:03:59,366 --> 00:04:01,534 - ผมอาจเหยียบมิดเป็นพักๆ นะ - อาฮะ 60 00:04:01,534 --> 00:04:05,330 และเมื่อเขาพูดว่า "เหยียบมิด" ให้ตายเหอะ เขาไม่ได้ล้อเล่น 61 00:04:12,003 --> 00:04:15,006 - เป็นไงครับ - น่ากลัวครับ มันน่ากลัวมาก 62 00:04:15,006 --> 00:04:20,929 ครั้งหนึ่งเคยเป็นหมู่บ้านประมงเล็กๆ ตอนนี้โตเกียวมีประชากร 40 ล้านคน 63 00:04:20,929 --> 00:04:25,684 เหมือนเอาคนแคนาดาทั้งหมด มาอยู่ในพื้นที่เพียง .02% ของประเทศ 64 00:04:26,268 --> 00:04:30,146 - ผมเองก็มาจากโทรอนโตนะ ดังนั้น... - คุณมาจากโทรอนโตเหรอ 65 00:04:30,146 --> 00:04:33,775 คุณมาโตเกียวตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมาทําไม 66 00:04:33,775 --> 00:04:37,612 ตอนนั้นผมแค่หลงใหล อะไรที่ดูเหมือนเป็นอีกโลกหนึ่ง 67 00:04:38,905 --> 00:04:40,198 อัลโบ้ไม่ได้มาคนเดียว 68 00:04:40,699 --> 00:04:44,786 หนึ่งในสิบของชาวโตเกียวที่ตอนนี้อยู่ในวัย 20 เกิดในต่างประเทศ 69 00:04:45,787 --> 00:04:50,333 เมืองนี้มีอะไรที่ทําให้คุณหลงหัวปักหัวปําเหรอ 70 00:04:50,333 --> 00:04:54,337 ผมชอบอนิเมะ หนังกับรายการทีวีญี่ปุ่นมาตั้งแต่เด็ก 71 00:04:54,337 --> 00:04:55,672 อธิบายให้เข้าท่าก็คือ 72 00:04:55,672 --> 00:04:58,550 มันมีความรู้สึกคิดถึงสถานที่ที่ไม่เคยไปมาก่อน 73 00:04:59,259 --> 00:05:01,803 การมาที่นี่และสัมผัสมันด้วยตัวเอง 74 00:05:01,803 --> 00:05:04,306 จึงเหมือนเป็นวิดีโอเกมในโลกความจริง 75 00:05:04,306 --> 00:05:07,976 บอกเลยว่าตอนนี้ ผมก็รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในวิดีโอเกม 76 00:05:08,602 --> 00:05:12,814 มันต้องมีอะไรสักอย่างในเมืองนี้ ที่ทําให้ผู้คนหลายล้านมาอาศัยอยู่ 77 00:05:12,814 --> 00:05:16,276 ผมอยากรู้จังว่าเจ้าสิ่งนั้นคืออะไร 78 00:05:18,069 --> 00:05:20,864 ตรงนี้เปรียบเสมือน ศูนย์กลางของชีวิตในโตเกียวเมืองใหญ่ 79 00:05:20,864 --> 00:05:25,243 โห นี่มันสุดยอดเลย ดูผู้คนสิ 80 00:05:26,578 --> 00:05:31,041 เป็นการเสพบรรยากาศเมืองสุดเจ๋งที่น่าทึ่งมาก 81 00:05:32,792 --> 00:05:36,755 - ตีโค้งมาทางนี้และเราก็ถึงแล้ว - เหลือเชื่อเลย 82 00:05:37,756 --> 00:05:39,174 ว้าว 83 00:05:40,133 --> 00:05:42,427 - คราวหน้าเติมลมยางหน่อย - ไว้มารับคุณโดยเฉพาะ 84 00:05:42,427 --> 00:05:44,304 ขอบคุณมากครับ สนุกมากเลย 85 00:05:45,472 --> 00:05:46,765 ในอีกสองสามวันข้างหน้า 86 00:05:46,765 --> 00:05:52,312 ผมจะพักอยู่ในโรงแรมโฮชิโนยะแห่งนี้ ที่ภายนอกเป็นโครงตาข่ายโลหะหรูหรา 87 00:05:53,104 --> 00:05:58,485 เป็นการผสมผสานความโก้หรู เทคโนโลยีขั้นสูง และความเรียบง่ายแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม 88 00:05:58,485 --> 00:06:00,612 ไม่ต่างจากตัวเมืองเลย 89 00:06:03,365 --> 00:06:05,659 - สวัสดีครับ - สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่โฮชิโนยะโตเกียว 90 00:06:05,659 --> 00:06:09,162 - ขอบคุณครับ - รบกวนถอดรองเท้าตรงนี้นะคะ 91 00:06:09,162 --> 00:06:11,873 ดีนะที่ผมไม่ได้ใส่บู๊ทยาวถึงเข่ามา 92 00:06:13,250 --> 00:06:16,419 ผมเข้าใจว่ามันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ แต่การไม่ใส่รองเท้า 93 00:06:16,419 --> 00:06:20,423 มันทําผมกังวลเรื่องสภาพของถุงเท้านิดหน่อย 94 00:06:22,384 --> 00:06:24,177 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีครับ 95 00:06:24,177 --> 00:06:26,429 ฉันชื่อยูกะค่ะ จะเป็นคนพาคุณเดินชมรอบๆ นะคะ 96 00:06:26,429 --> 00:06:28,056 ดีครับ เอาเลย 97 00:06:29,808 --> 00:06:32,686 โรงแรมนี้เป็นเรียวกังร่วมสมัย 98 00:06:32,686 --> 00:06:36,940 เรียวกังคือโรงแรมแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม ที่เฟื่องฟูเมื่อ 400 ร้อยปีที่แล้ว 99 00:06:36,940 --> 00:06:38,525 {\an8}(คุณยูจีน เลวีย์ ขอต้อนรับสู่โฮชิโนยะโตเกียว) 100 00:06:44,197 --> 00:06:50,370 เรามีบานเลื่อนโชจิแนวญี่ปุ่น พื้นก็เป็นเสื่อทาทามิด้วย 101 00:06:50,370 --> 00:06:56,334 เยี่ยมไปเลยครับ ฟูกนี่เหมือนวางบนพื้นเฉยๆ เลยนะ 102 00:06:56,334 --> 00:07:00,338 - ดูตระหนกนะคะ - เปล่า ผมไม่ได้บอกว่ามันเป็นปัญหา 103 00:07:00,338 --> 00:07:01,631 สําหรับคนวัยผม 104 00:07:01,631 --> 00:07:03,592 แต่อาจต้องมีการบิดตัวหน่อย 105 00:07:03,592 --> 00:07:06,177 เพื่อลุกออกจากเตียง 106 00:07:06,761 --> 00:07:09,306 ห้องน้ําอยู่ทางนี้นะคะ 107 00:07:09,306 --> 00:07:11,933 คนญี่ปุ่นชอบแช่อ่างค่ะ 108 00:07:11,933 --> 00:07:13,935 ส่วนนี่คือโถส้วมของเรา 109 00:07:17,439 --> 00:07:19,983 เหมือนมีเพื่อนอยู่ในนี้เลยเนอะ 110 00:07:19,983 --> 00:07:22,319 ยูกะครับ ขอบคุณที่พาผมเดินดูนะ 111 00:07:22,319 --> 00:07:24,905 - หวังว่าจะมีความสุขกับการเข้าพักกับเรา - แน่นอนครับ 112 00:07:25,530 --> 00:07:29,701 แต่ก่อนอื่น ขอทําความคุ้นเคยกับห้องน้ํานี้สักพัก 113 00:07:30,327 --> 00:07:32,037 ออกจะซับซ้อนแฮะ 114 00:07:32,037 --> 00:07:35,540 ผมไม่ไว้ใจส้วมที่มีความสามารถรอบด้านกว่าผม 115 00:07:35,540 --> 00:07:39,211 ตรงนี้เขียนว่าแรงดัน ออกจะน่ากลัวนะเนี่ย 116 00:07:39,211 --> 00:07:42,088 ไม่รู้ว่ามันจะยิ่งฉีดแรงจนสะดุ้ง หรือฉีดเบาจนต้องหย่อนตูดลงอีก 117 00:07:42,088 --> 00:07:43,798 ตรงนี้เขียนว่าตําแหน่ง 118 00:07:43,798 --> 00:07:47,427 ถ้าอยู่ในตําแหน่งที่ไม่ถูกต้อง เราจะโดนว่าเอาหรือเปล่า 119 00:07:47,427 --> 00:07:49,888 แบบว่าจะมีสัญญาณดังขึ้นมาไหม 120 00:07:51,514 --> 00:07:56,061 ผมว่าพอพูดถึงโตเกียว มันมีทั้งความเก่าและความใหม่ 121 00:07:56,061 --> 00:08:00,398 ห้องนี้มีความเป็นเซน ซึ่งดีมากๆ 122 00:08:00,398 --> 00:08:03,568 ที่หน้าต่างมีม่านบังแดดแบบญี่ปุ่น 123 00:08:03,568 --> 00:08:06,780 แต่ก็ยังมีส้วมสมองกล 124 00:08:06,780 --> 00:08:12,118 และนั่นเป็นส่วนผสม ที่ผมคิดว่าจะคอยมองหาในญี่ปุ่นนี้ 125 00:08:13,453 --> 00:08:17,707 แต่ตอนนี้ผมต้องหาทาง ไปเจออัลโบ้อีกครั้งให้ได้ก่อน 126 00:08:18,667 --> 00:08:20,877 ที่บาร์ชื่อโฮชิกุมิ 127 00:08:20,877 --> 00:08:23,547 เขาชวนผมไปย่านซังคาคุ ชิไต 128 00:08:23,547 --> 00:08:27,592 หนึ่งในพื้นที่ส่วนน้อยของโตเกียว ที่ยังไม่ได้รับการปรับปรุงใหม่ 129 00:08:28,093 --> 00:08:31,638 ตอนนี้มันเก่าแล้วก็จะพังมิพังแหล่ 130 00:08:31,638 --> 00:08:32,722 ผมเข้าใจความรู้สึกเลย 131 00:08:33,306 --> 00:08:37,519 ซอยนี้มันมีอะไรเยอะอย่าง ผมอ่านป้ายไม่ออก 132 00:08:37,519 --> 00:08:39,938 ผมไม่รู้เลยว่าเราอยู่ที่ไหน 133 00:08:43,650 --> 00:08:45,777 ยูจีน มาถึงจนได้นะครับ 134 00:08:45,777 --> 00:08:46,945 นี่เพื่อนผมครับ มาสะ 135 00:08:46,945 --> 00:08:49,406 - ยินดีที่ได้รู้จักครับ - ไง ยินดีที่ได้รู้จัก 136 00:08:49,406 --> 00:08:52,075 เป็นเพื่อนชาวญี่ปุ่นของผม เริ่มจากดื่มอะไรก่อนดีไหม 137 00:08:52,075 --> 00:08:56,246 ครับ ของเขาเป็นเบียร์สดญี่ปุ่น ส่วนผมดื่มวิสกี้ผสมโทนิก 138 00:08:56,246 --> 00:08:57,455 คุณนี่อันตราย 139 00:08:59,040 --> 00:09:01,293 - ผมขอเบียร์ญี่ปุ่นละกัน - ได้เลย 140 00:09:02,127 --> 00:09:05,922 นี่คือบรรยากาศของบาร์ในย่านนี้ 141 00:09:05,922 --> 00:09:10,510 เก๋ไก๋และมีแต่วัยละอ่อน ซึ่งตอนนี้ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น 142 00:09:10,510 --> 00:09:12,888 ครับ อาริกาโตะ 143 00:09:13,680 --> 00:09:15,390 - เป็นญี่ปุ่นดี - ครับ 144 00:09:15,390 --> 00:09:17,976 เวลาดื่มเบียร์เรามักจะพูดว่าคัมไป 145 00:09:17,976 --> 00:09:21,354 - คัมไป - ใช่ 146 00:09:21,354 --> 00:09:22,731 คัมไป ชนแก้วๆ 147 00:09:22,731 --> 00:09:25,775 - คุณทํางานอะไร มาสะ - ผมเป็นพนักงานออฟฟิศครับ 148 00:09:25,775 --> 00:09:27,944 ในภาษาญี่ปุ่นคือซาราริมัง... 149 00:09:27,944 --> 00:09:30,989 - โอเค - ซึ่งแปลตรงตัวว่า "มนุษย์เงินเดือน" 150 00:09:32,949 --> 00:09:37,996 ได้ยินมาว่าทุ่มเททํางานหลายชั่วโมงมาก 151 00:09:37,996 --> 00:09:42,250 คนญี่ปุ่นมักค้นพบตัวตนของพวกเขาส่วนหนึ่ง 152 00:09:42,250 --> 00:09:43,710 จากที่ที่ตัวเองทํางาน 153 00:09:43,710 --> 00:09:45,337 - มันกลายเป็นเผ่าของพวกเขา - โอเค 154 00:09:45,337 --> 00:09:47,797 พอเลิกงานก็ต้องไปดื่มกับพวกพ้อง 155 00:09:47,797 --> 00:09:51,301 บางทีก็ต้องดื่มยาวถึงเช้าวันถัดไปเลย 156 00:09:51,301 --> 00:09:52,510 บ้าน่า 157 00:09:53,345 --> 00:09:57,182 ต้องออกไปดื่มกับหัวหน้าทั้งคืนเนี่ยนะ 158 00:09:57,182 --> 00:09:58,433 - ครับ - ปกติมากๆ 159 00:09:58,433 --> 00:10:02,145 ความสมดุลในชีวิตการทํางาน เป็นอะไรที่ทําได้ยากมากสําหรับหลายคนที่นี่ครับ 160 00:10:03,230 --> 00:10:04,773 ยากิโซบะมาแล้ว 161 00:10:04,773 --> 00:10:06,191 โซ้ยเลยพวก 162 00:10:06,191 --> 00:10:08,777 เวลากินเมนูเส้น เราต้องทําแบบนี้ 163 00:10:11,821 --> 00:10:13,240 - เราต้องสูด - สูดอาหารเข้าไปเหรอ 164 00:10:13,240 --> 00:10:15,617 เส้นจะได้พากลิ่นรสเข้าไปด้วย 165 00:10:15,617 --> 00:10:19,829 อีกเหตุผลหนึ่งก็คือเชฟจะได้รู้ว่า เราเอร็ดอร่อยกับอาหารของเขา 166 00:10:19,829 --> 00:10:22,916 แทนที่จะบอกว่า "ขอโทษนะครับ นี่มันอร่อยมากเลย" 167 00:10:22,916 --> 00:10:26,127 - เราบอกให้เขารู้ด้วยเสียง... - เวลาเรากิน 168 00:10:27,629 --> 00:10:28,838 การสูดเนี่ย 169 00:10:30,423 --> 00:10:33,051 เป็นอะไรที่ผมยังไม่ค่อยถนัด 170 00:10:35,262 --> 00:10:36,304 เขาชอบสุดๆ ไปเลย 171 00:10:39,307 --> 00:10:40,517 คุณทําได้ดีแล้ว 172 00:10:40,517 --> 00:10:43,019 ผมลองทําดูแล้ว ไม่ง่ายเลยนะ 173 00:10:43,019 --> 00:10:46,606 รู้สึกเหมือนว่าถ้าผมสูดเข้าไป มันจะไปอุดหลอดลมตาย 174 00:10:50,360 --> 00:10:53,446 ตายเพราะการสูดเส้นคงดูไม่งาม 175 00:10:53,446 --> 00:10:55,532 คุณคงไม่อยากจารึกมันไว้บนหลุมฝังศพ 176 00:10:58,243 --> 00:10:59,369 ทําดีแล้ว 177 00:10:59,995 --> 00:11:02,122 อันที่จริงผมชอบเมืองย่อมๆ นี้นะ 178 00:11:02,122 --> 00:11:05,667 ผมอยู่ที่นี่มา 12 ปีแล้ว และยังคงรู้สึกเหมือนที่คุณรู้สึกในวันนี้ 179 00:11:05,667 --> 00:11:11,256 ชีวิตในญี่ปุ่นมันมีรายละเอียดปลีกย่อย ที่แตกต่างมากมาย 180 00:11:11,256 --> 00:11:13,675 เราจะค่อยๆ เรียนรู้ไปในทุกๆ วัน 181 00:11:13,675 --> 00:11:14,968 เห็นด้วยเลย 182 00:11:14,968 --> 00:11:16,803 - คัมไป - คัมไป 183 00:11:16,803 --> 00:11:18,221 ยินดีต้อนรับสู่ญี่ปุ่นครับ ยูจีน 184 00:11:20,015 --> 00:11:24,185 เกียวโตเคยเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่น เมื่อ 154 ปีก่อน 185 00:11:24,185 --> 00:11:28,523 กระทั่งจักรพรรดิตัดสินใจย้ายไปอยู่เมืองเอโดะ 186 00:11:28,523 --> 00:11:32,319 และเปลี่ยนชื่อมันเป็นโตเกียว แปลว่า "เมืองหลวงฝั่งตะวันออก" 187 00:11:33,570 --> 00:11:36,031 ไม่เลวสําหรับจักรพรรดิ ไม่เลวสําหรับตัวผม 188 00:11:42,078 --> 00:11:45,624 ผมนอนหลับอุตุอยู่บนฟูก 189 00:11:46,124 --> 00:11:49,920 ใช้เวลาลุกออกมาประมาณสิบนาทีก็จริง 190 00:11:49,920 --> 00:11:56,426 แต่รู้ไหม ผมว่าผมควรต้องยืดเส้นยืดสาย ฉะนั้นถือว่าดีแล้ว 191 00:11:57,552 --> 00:12:00,722 ผมตื่นเต้นที่จะได้ออกสํารวจเมือง 192 00:12:01,306 --> 00:12:04,809 ผมอยากจะกลับไป แล้วบอกแดเนียลลูกชายผมได้ว่า 193 00:12:04,809 --> 00:12:09,064 "โอเค ทุกสิ่งทุกอย่างที่ลูกบอก เกี่ยวกับโตเกียว พ่อเห็นด้วยอย่างยิ่ง 194 00:12:09,064 --> 00:12:13,068 มันเป็นเมืองที่น่าทึ่ง ทุกอย่างที่ลูกชอบ พ่อชอบหมด" 195 00:12:16,488 --> 00:12:18,406 เพราะการเปลี่ยนแปลงที่ไม่หยุดนิ่ง 196 00:12:18,406 --> 00:12:21,618 โตเกียวจึงถูกจํากัดความ ว่าเป็นเมืองที่ไร้ความทรงจํา 197 00:12:21,618 --> 00:12:25,997 และนั่นเป็นคําพูดจากคนที่ผมก็ลืมชื่อไปแล้ว 198 00:12:25,997 --> 00:12:29,000 ว้าว ข้างในตกแต่งได้สุดยอดเลย 199 00:12:29,000 --> 00:12:32,379 สําหรับผม นี่แหละญี่ปุ่นแบบเดิมๆ 200 00:12:33,088 --> 00:12:36,007 ด้วยจํานวนประชากรแฝงกลางวัน ที่มากที่สุดในโลก 201 00:12:36,007 --> 00:12:40,345 ไม่แปลกที่โตเกียวจะเบ่งได้ ว่ามีสถานีที่พลุกพล่านที่สุด 202 00:12:41,596 --> 00:12:44,224 ฉะนั้นในประเทศ ที่มีรถไฟความเร็วสูงให้เราโดยสาร 203 00:12:44,224 --> 00:12:47,102 และรถยนต์ไฟฟ้าเจ้าแรก ที่ผลิตออกมาเป็นจํานวนมาก 204 00:12:47,102 --> 00:12:51,982 พาหนะที่ทางโรงแรมจัดหาให้ผม จึงเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง 205 00:12:51,982 --> 00:12:54,568 - สวัสดีครับ - สวัสดีครับ 206 00:12:54,568 --> 00:12:58,238 - เป็นไงบ้าง ผมยูจีน - ครับ ยูจีน ยินดีที่ได้รู้จักครับ 207 00:12:58,238 --> 00:12:59,823 - ผมเคย์ครับ - เคย์ 208 00:12:59,823 --> 00:13:02,075 - รถของคุณพร้อมแล้ว - ดูสิ 209 00:13:02,075 --> 00:13:07,706 ผมแปลกใจนะที่รถลาก ยังเป็นพาหนะที่ใช้งานกันอยู่ 210 00:13:07,706 --> 00:13:09,583 ในเมืองสุดล้ําอย่างโตเกียว 211 00:13:09,583 --> 00:13:13,545 ครับ เดี๋ยวนี้เราใช้มัน เที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวเท่านั้น 212 00:13:13,545 --> 00:13:16,923 - สําหรับคุณ มันเป็นงานที่สนุกไหม - ครับ สนุกมากเลย 213 00:13:16,923 --> 00:13:20,635 - เพราะผมรู้สึกผิดนิดหน่อย - อย่ารู้สึกผิดเลยครับ 214 00:13:20,635 --> 00:13:22,804 - ผมเนี่ยเกิดมาเพื่อวิ่ง - ชอบจัง 215 00:13:24,764 --> 00:13:27,100 "ผมเนี่ยเกิดมาเพื่อวิ่ง" ส่วนผมเกิดมาเพื่อนั่ง 216 00:13:27,100 --> 00:13:30,145 - เหรอ งั้น... เชิญเลยครับ - งั้นลองนั่งเลยดีไหม 217 00:13:30,145 --> 00:13:31,354 เชิญ... เหยียบระวังนะครับ 218 00:13:32,314 --> 00:13:34,399 หวังว่าเขาจะไวนะ 219 00:13:34,399 --> 00:13:37,527 เพราะวันนี้ร้อนเหลือเกิน รู้ไหม ได้ลมหน่อยก็ดี 220 00:13:37,527 --> 00:13:39,905 ผมจะรัดเข็มขัดให้นะครับ เพื่อความปลอดภัย 221 00:13:39,905 --> 00:13:41,781 คุณวิ่งไวแค่ไหน 222 00:13:41,781 --> 00:13:43,742 เอนหลังสบายๆ เถอะครับ 223 00:13:44,242 --> 00:13:46,077 หนึ่ง สอง สาม 224 00:13:47,621 --> 00:13:51,416 ทีนี้เราจะไปละนะ 225 00:13:51,416 --> 00:13:54,669 - พอได้ๆ - ขอบคุณมากครับ คุณเลวีย์ 226 00:13:54,669 --> 00:13:57,631 คุณทํางานนี้มานานแค่ไหนแล้ว เคย์ 227 00:13:57,631 --> 00:13:59,925 ปีนี้เป็นปีที่ 19 ของผมครับ 228 00:13:59,925 --> 00:14:02,469 เคยวิ่งนานที่สุดแค่ไหน 229 00:14:02,469 --> 00:14:05,055 - น่าจะแปดชั่วโมงครับ - แปดชั่วโมงเรอะ 230 00:14:05,055 --> 00:14:06,765 ไปไหน เกียวโตรึไง 231 00:14:07,849 --> 00:14:08,850 ไม่ใช่ครับ 232 00:14:08,850 --> 00:14:11,061 คุณชอบอะไรในเมืองนี้ 233 00:14:11,061 --> 00:14:13,605 คือมันมีอะไรหลากหลายอย่างให้ทํา 234 00:14:13,605 --> 00:14:14,856 ครับ ในโตเกียวนี้ 235 00:14:14,856 --> 00:14:19,569 มีทั้งวัฒนธรรมที่แปลกประหลาดและบ้าคลั่ง ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ร่วมกัน 236 00:14:19,569 --> 00:14:21,821 คุณออกมานี่เจออันตรายบ้างไหม 237 00:14:22,405 --> 00:14:27,118 ก็มีครับ เพราะเราวิ่ง บนทางเดียวกับรถใหญ่ๆ แบบนี้ 238 00:14:27,118 --> 00:14:28,495 นั่นสิ 239 00:14:28,495 --> 00:14:32,290 มันสําคัญมากนะที่คุณควรรักษาเนื้อรักษาตัว ระหว่างที่ทํางานข้างนอกนี่ 240 00:14:32,290 --> 00:14:34,918 ไม่งั้นผมจะกลับโรงแรมไม่ได้ 241 00:14:37,170 --> 00:14:41,341 ตอนนี้ผมขอนั่งเอนหลังแล้วปล่อยให้เคย์ ชาวโตเกียวโดยกําเนิด ใช้ขาทํางาน 242 00:14:41,341 --> 00:14:47,305 และพาผมไปย่านท่องเที่ยวที่เก่าแก่และเป็นที่นิยม มากที่สุดแห่งหนึ่งของเมืองอย่างอาซากุสะ 243 00:14:48,598 --> 00:14:49,599 (ถนนช้อปปิ้งอาซากุสะนากามิเสะ) 244 00:14:50,225 --> 00:14:54,396 - เวลาผ่านไปเร็วจริง - เร็วจริงๆ ด้วย ไม่น่าเชื่อ 245 00:14:54,896 --> 00:14:55,981 - อาริกาโตะ - ไม่ นี่เหมือนเป็น 246 00:14:55,981 --> 00:14:57,857 วิธีชมเมืองที่เพอร์เฟกต์ 247 00:14:57,857 --> 00:14:59,609 - อาริกาโตะ - ขอบคุณนะครับ 248 00:14:59,609 --> 00:15:04,114 เป็นคนที่มีชีวิตชีวาที่สุดคนหนึ่งที่ผมเคยเจอเลย 249 00:15:04,864 --> 00:15:06,157 เจ๋งได้บ้าบอมาก 250 00:15:06,866 --> 00:15:10,704 เป็นการอรัมภบทถึงเมืองที่แหวกแนวจริงๆ 251 00:15:10,704 --> 00:15:14,332 แต่ผมจะพึ่งพาให้คนอื่นแบกผมไปไหนมาไหนไม่ได้ 252 00:15:14,332 --> 00:15:16,626 ตอนนี้จึงเป็นเวลาที่ต้องออกผจญภัยด้วยเท้า 253 00:15:18,211 --> 00:15:23,717 สังเกตได้ว่าถนนแถวนี้เงียบมาก 254 00:15:23,717 --> 00:15:26,469 ไม่มีเสียงคนตะโกนเลย 255 00:15:27,220 --> 00:15:29,848 ไม่ได้ยินเสียงแตรรถ 256 00:15:29,848 --> 00:15:32,851 ไม่ปกติเลยสําหรับเมืองที่มีขนาดเท่านี้ 257 00:15:32,851 --> 00:15:35,979 และเพื่อให้ได้พบพาน ความปีติแห่งอาซากุสะ 258 00:15:35,979 --> 00:15:38,523 ผมได้นัดกับไกด์ไว้คนหนึ่ง 259 00:15:38,523 --> 00:15:43,403 แต่สงสัยจังว่าผมจะเจอใครอีกไหม ที่ดี๊ด๊ามีชีวิตชีวาเหมือนเคย์ 260 00:15:43,403 --> 00:15:46,072 - สวัสดีครับ - คนนิจิวะ 261 00:15:46,072 --> 00:15:47,866 พูดยังไม่ทันขาดคํา 262 00:15:47,866 --> 00:15:49,326 ฉันชื่อไซเบอร์บันนี่ค่ะ 263 00:15:49,326 --> 00:15:53,246 - ให้เรียกว่า "ไซเบอร์" หรือ... - เรียกไซเบอร์บันนี่เถอะค่ะ 264 00:15:53,246 --> 00:15:54,873 - ไซเบอร์บันนี่ - ใช่ค่ะ 265 00:15:55,624 --> 00:15:59,127 ไซเบอร์บันนี่มีกิตติศัพท์ที่โดดเด่นสมชื่อ 266 00:15:59,127 --> 00:16:06,218 เธอเป็นวล็อกเกอร์สายวัฒนธรรมผู้ทรงอิทธิพล เธอติดโผใน Forbes Asia 30 Under 30 267 00:16:07,761 --> 00:16:10,096 ฉันทําวิดีโอและคอนเทนต์เยอะมาก 268 00:16:10,096 --> 00:16:13,308 เกี่ยวกับการลดช่องว่าง ระหว่างตะวันออกและตะวันตก 269 00:16:13,308 --> 00:16:18,313 ออกแนวให้ความรู้คนดูเรื่อง กฎเกณฑ์ในวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่มักไม่มีใครระบุไว้ 270 00:16:19,147 --> 00:16:21,191 - เคยกินโมจิไหมคะ - โมจิเหรอ 271 00:16:21,191 --> 00:16:25,487 โมจิเป็นขนมหวานดั้งเดิมของญี่ปุ่นค่ะ มาแล้ว 272 00:16:28,031 --> 00:16:29,908 - คําใหญ่เชียวนะคะ - บอกช้าไปนะ 273 00:16:30,575 --> 00:16:33,203 ทีนี้กฎแฝงก็คือ 274 00:16:33,203 --> 00:16:35,830 คุณไม่ควรเดินไปกินไป ฉะนั้น... 275 00:16:35,830 --> 00:16:40,001 นั่นเป็นกฎที่มหัศจรรย์มาก ควรเขียนมันออกมาเป็นลายลักษณ์อักษรได้แล้ว 276 00:16:40,001 --> 00:16:41,419 - ต่อเลยนะ - ได้ 277 00:16:42,546 --> 00:16:44,214 สี่ร้อยปีก่อน 278 00:16:44,214 --> 00:16:47,676 เมืองส่วนนี้เคยเป็นย่านบันเทิงที่คึกคัก 279 00:16:47,676 --> 00:16:53,223 การที่คุณมาที่นี่จึงเหมาะมาก มันเหมือนเป็นแอลเอ เป็นฮอลลีวูดของญี่ปุ่น 280 00:16:53,223 --> 00:16:56,935 เดี๋ยวนี้คนที่มาที่นี่มักแต่งกายด้วยชุดกิโมโน 281 00:16:56,935 --> 00:16:59,729 เพื่อเป็นการผูกสัมพันธ์กับประเพณีญี่ปุ่น 282 00:16:59,729 --> 00:17:02,482 บอกตรงๆ ว่าผมรู้สึกแต่งน้อยไปเลย 283 00:17:03,066 --> 00:17:05,235 เรากําลังจะไปที่วัดเซนโซจินะคะ 284 00:17:05,986 --> 00:17:09,030 และมันคือวัดที่เก่าแก่ที่สุดในโตเกียว 285 00:17:09,030 --> 00:17:13,868 เรามาที่นี่เพื่ออธิษฐาน ทําความเคารพเทพเจ้าและบรรพบุรุษของเรา 286 00:17:15,370 --> 00:17:17,706 มีการเสี่ยงทายทํานายดวง 287 00:17:17,706 --> 00:17:20,417 ผมไม่อินกับการทํานายดวงเท่าไหร่ 288 00:17:20,417 --> 00:17:23,085 จะอยากรู้ไปทําไมว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น 289 00:17:23,085 --> 00:17:27,132 ทุกเช้าตื่นมาผมไม่อยาก เอาแต่คิดเรื่องการตายของตัวเอง 290 00:17:31,720 --> 00:17:35,015 - คุณได้เบอร์ 78 - เจ็ดสิบแปด อันนี้เหรอ 291 00:17:35,015 --> 00:17:38,476 เบอร์ 78 ลาภอันประเสริฐสูงสุด 292 00:17:38,476 --> 00:17:39,978 คุณได้เบอร์ที่ดีที่สุดเลย 293 00:17:40,562 --> 00:17:42,731 โอเค นี่ไม่ได้เตี๊ยมไว้นะครับ 294 00:17:42,731 --> 00:17:44,149 ไม่ได้ล็อกเลขด้วย 295 00:17:44,149 --> 00:17:45,859 ได้ใบที่ดีที่สุด โชคดีที่สุด 296 00:17:45,859 --> 00:17:46,985 - จริงๆ แล้ว... - อะไร 297 00:17:46,985 --> 00:17:49,946 กฎว่ากันว่าถ้าได้ใบที่โชคดีที่สุด 298 00:17:49,946 --> 00:17:51,323 อันที่จริงคือโชคร้ายมากๆ 299 00:17:51,323 --> 00:17:53,199 ทําไมคุณถึงพูดแบบนี้ล่ะ 300 00:17:53,199 --> 00:17:55,911 ทําไมบอกว่าจะโชคร้ายมากๆ ตอนผมกําลังแฮปปี้สุดๆ 301 00:17:55,911 --> 00:17:59,080 ที่ได้ใบที่บอกว่าผมจะมีลาภอันประเสริฐสูงสุด 302 00:17:59,080 --> 00:18:01,041 เพราะชีวิตมันมีขึ้นมีลงค่ะ 303 00:18:01,041 --> 00:18:03,710 บางทีเราก็แค่อยากจะอยู่นิ่งๆ 304 00:18:03,710 --> 00:18:06,296 - ไม่อยากจะขึ้นแล้วก็ต้องลง - ครับ 305 00:18:06,296 --> 00:18:08,256 คุณจะเก็บมันไว้ หรือทิ้งไว้ที่นี่ก็ได้นะคะ 306 00:18:08,256 --> 00:18:09,883 - เก็บละกัน... - ได้ค่ะ 307 00:18:09,883 --> 00:18:12,385 และผมจะอ่านมันซ้ําๆ เพราะว่ามันประเสริฐล้ํา 308 00:18:12,385 --> 00:18:14,137 คุณเป็นคนโชคดีมากนะคะ ยูจีน 309 00:18:14,137 --> 00:18:15,764 ผมก็ว่างั้น 310 00:18:15,764 --> 00:18:20,060 แน่นอนว่าคําทํานายที่ไม่ดีก็ร้ายเหลือเชื่อนี้ 311 00:18:20,060 --> 00:18:21,770 ทําผมวิตกจริต 312 00:18:22,896 --> 00:18:27,525 คุณคงไม่แปลกใจที่ผมจะบอกว่า จิตผมมักจินตนาการถึงอะไรที่เลวร้าย 313 00:18:27,525 --> 00:18:32,572 ในเมืองที่เสี่ยงต่อภัยพิบัติทางธรรมชาติ เดาสิว่าผมคิดไปในทางไหน 314 00:18:33,073 --> 00:18:38,203 จําได้ว่าผมเคยอยู่ในเหตุแผ่นดินไหว ในลอสแองเจลิสเมื่อ 15 หรือ 20 ปีที่แล้ว 315 00:18:38,203 --> 00:18:41,873 ตอนนั้นมันโยกเยกเบาๆ 316 00:18:41,873 --> 00:18:47,170 พอเราตื่นมาก็รู้สึกว่าทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ 317 00:18:48,255 --> 00:18:54,761 ผมว่าที่นี่คงเจอแผ่นดินไหวรุนแรงกว่านี้ แล้วก็ถี่กว่านี้ 318 00:18:55,887 --> 00:18:59,933 ใช้คําว่า "ถี่กว่านี้" ก็ยังน้อยไป 319 00:18:59,933 --> 00:19:03,645 ในความเป็นจริงผมอยู่ในเขต ที่มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นมากที่สุดในโลก 320 00:19:05,438 --> 00:19:06,773 ผมมาทําไมเนี่ย 321 00:19:06,773 --> 00:19:09,859 ตอนนี้อาจเกิดอะไรขึ้นก็ได้ ผมไม่มีทางรู้ 322 00:19:09,859 --> 00:19:14,614 ประชากรจํานวนมหาศาลของโตเกียว อาศัยอยู่บนจุดที่แผ่นเปลือกโลกสามแผ่นมาบรรจบ 323 00:19:14,614 --> 00:19:16,074 ซึ่งหมายถึงแผ่นดินไหว 324 00:19:16,950 --> 00:19:21,288 นอกจากนี้ยังเสี่ยงจะโดนน้ําท่วม และพายุไต้ฝุ่นอย่างมาก 325 00:19:21,830 --> 00:19:24,916 หวังว่ายูจีนจะไม่เป็นอะไร สิ่งที่เราจะทํามันอาจเกินรับไหว 326 00:19:25,500 --> 00:19:29,588 การเป็นชาวโตเกียว ที่แท้จริงเป็นยังไง ผมกําลังจะได้รู้ 327 00:19:30,088 --> 00:19:36,094 ผมรับคําชวนแปลกๆ ของอัลโบ้กับมาสะ อย่างไม่เต็มใจ 328 00:19:36,094 --> 00:19:38,930 ไม่รู้เลยว่าจะเชื่อใจสองคนนั้นได้ไหม บอกตรงๆ 329 00:19:41,516 --> 00:19:43,226 - ไงหนุ่มๆ - ไงครับ 330 00:19:43,226 --> 00:19:44,227 คนนิจิวะ 331 00:19:44,227 --> 00:19:49,482 {\an8}ที่นี่คือ "ศูนย์การเรียนรู้ ด้านความปลอดภัยในชีวิตฮอนโจ" 332 00:19:49,482 --> 00:19:52,819 เด็กนักเรียนมาที่นี่ เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับภัยธรรมชาติ 333 00:19:52,819 --> 00:19:55,405 ไม่เลวสําหรับนักเรียน ไม่เลวสําหรับตัวผม 334 00:19:55,405 --> 00:19:57,824 ยูจีนครับ นี่คือคุณทาโมระ 335 00:20:00,368 --> 00:20:02,746 ที่นี่คุณจะได้สัมผัสกับลมแรงๆ 336 00:20:02,746 --> 00:20:05,123 แบบที่จะได้เจอเวลาไต้ฝุ่นมาจริงๆ 337 00:20:07,042 --> 00:20:08,043 โอเค 338 00:20:09,669 --> 00:20:12,505 คุณทาโมระคงคิดว่า 339 00:20:12,505 --> 00:20:15,258 ผมมีความเข้าใจเรื่องแผ่นดินไหวอยู่แล้ว 340 00:20:15,258 --> 00:20:18,345 เขาเลยยกระดับการฝึกซ้อมของผมเป็นขั้นที่สอง 341 00:20:18,345 --> 00:20:22,474 ของคู่มือการเอาชีวิตรอดจากภัยพิบัติ นั่นก็คือพายุไต้ฝุ่น 342 00:20:23,183 --> 00:20:25,977 จากนั้นก็จะมีฝนกระหน่ําด้วย 343 00:20:25,977 --> 00:20:29,105 โอเค เกินคาดไปนิด 344 00:20:29,105 --> 00:20:30,523 (ความแรงของฝนและลม) 345 00:20:30,523 --> 00:20:33,360 ส่วนตัวผมเช็กพยากรณ์อากาศ ก่อนออกจากบ้านทุกครั้ง 346 00:20:33,360 --> 00:20:37,948 แต่ชัดเลยว่าที่นี่ เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมสําหรับทุกสถานการณ์ 347 00:20:37,948 --> 00:20:39,866 มีบู๊ทติดมาด้วย 348 00:20:40,617 --> 00:20:43,245 โชคดีที่พวกเขามี อุปกรณ์ป้องกันทุกอย่างให้ผม 349 00:20:43,245 --> 00:20:46,331 ซึ่งผมคงไม่มีใส่เวลาไต้ฝุ่นเข้าจริงๆ 350 00:20:46,331 --> 00:20:47,540 - มาสะ - ครับ 351 00:20:47,540 --> 00:20:48,625 คุณเคยลองมาก่อนเหรอ 352 00:20:48,625 --> 00:20:50,794 ผมเคยตอนเป็นเด็กเล็กๆ น่ะครับ 353 00:20:50,794 --> 00:20:52,087 เยี่ยมเลย เขารอดมาได้ 354 00:20:52,671 --> 00:20:54,005 เรียบร้อย 355 00:20:54,506 --> 00:20:55,966 เอาละ 356 00:20:55,966 --> 00:20:57,092 โอเค 357 00:20:57,092 --> 00:21:00,178 ไม่เคยเห็นใครที่สนุกกับภัยพิบัติขนาดนี้เลย 358 00:21:00,929 --> 00:21:02,097 เอาละ ไปกันเลย 359 00:21:02,097 --> 00:21:05,517 สรุปว่าผมคิดถูก อย่าเชื่อใจอัลโบ้กับมาสะ 360 00:21:05,517 --> 00:21:10,438 แต่ผมจะไม่ยอมโดนน้ําซัด ให้สมใจคุณทาโมระหรอกนะ 361 00:21:10,438 --> 00:21:11,815 - โอเคนะ - โอเค 362 00:21:12,857 --> 00:21:14,734 ทําไมเขาดูสะใจจัง 363 00:21:16,278 --> 00:21:17,946 - พร้อมไหม - ก้มหน้าลงไป 364 00:21:18,446 --> 00:21:20,490 และจับไว้ให้มั่น 365 00:21:20,490 --> 00:21:23,326 พวกคุณจะได้พบกับลม ความเร็ว 30 เมตรต่อวินาที 366 00:21:23,326 --> 00:21:26,621 และฝนปริมาณ 50 มิลลิลิตรต่อชั่วโมง 367 00:21:26,621 --> 00:21:29,583 สาม สอง หนึ่ง เริ่ม! 368 00:21:34,462 --> 00:21:37,048 ยูจีน: ไม่ใช่เล่นๆ นะเนี่ย 369 00:21:39,384 --> 00:21:41,803 ยูจีน: มาสะ ข้างหลังเป็นไง 370 00:21:41,803 --> 00:21:43,930 มาสะ: ผมไม่ได้ยินคุณ ยูจีน 371 00:21:47,183 --> 00:21:51,271 ใครๆ ก็รู้ว่าที่ผ่านมาผมไม่ใช้สตั๊นท์ 372 00:21:51,271 --> 00:21:56,026 ทั้งครูซทั้งเลวีย์ต่างก็เล่นฉากเสี่ยงตายเอง 373 00:21:56,026 --> 00:21:58,278 ไต้ฝุ่นเป็นแบบนี้เองเหรอ 374 00:21:58,987 --> 00:22:02,532 ผมแอบให้สตั๊นท์แมนใส่ชุดนี้เข้าไปก็ได้ 375 00:22:02,532 --> 00:22:04,701 ไม่มีใครรู้หรอก เอาแว่นให้ใส่ก็จบ 376 00:22:05,493 --> 00:22:06,494 ครับ 377 00:22:06,494 --> 00:22:08,246 - สบายบรื๋อสะดือโบ๋ - ดี 378 00:22:08,246 --> 00:22:11,166 แต่ผมเข้าไปเอง ผมถึงได้ยังอยู่ในวงการ 379 00:22:11,166 --> 00:22:14,961 นี่มันสาหัสกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ 380 00:22:14,961 --> 00:22:16,838 ถ้าไม่ได้ยึดจับอะไรไว้ 381 00:22:16,838 --> 00:22:18,924 ก็ซาโยนาระแน่นอน ถูกไหม 382 00:22:20,133 --> 00:22:22,761 และที่แย่ก็คือเราไม่ได้มี 383 00:22:22,761 --> 00:22:26,139 คุณทาโมระยิ้มร่า มาบอกว่าต้องทําอะไรๆ เสมอไป 384 00:22:26,681 --> 00:22:27,891 โอเค 385 00:22:28,475 --> 00:22:32,938 โตเกียวเป็นเมืองขนาดใหญ่ ที่มีประชากรมากมายมหาศาล 386 00:22:32,938 --> 00:22:36,024 และพวกเขาก็มีภัยธรรมชาติ 387 00:22:36,024 --> 00:22:38,193 หลายอย่างประเดประดังเข้าหาพวกเขา 388 00:22:38,193 --> 00:22:41,238 แต่ผู้คนก็ยังเปี่ยมด้วยความสงบ 389 00:22:41,238 --> 00:22:47,285 ทั้งที่กําลังโดนถาโถม พวกเขาก็ผ่านไปได้แบบนี้ ด้วยความสุขุมและสงบ 390 00:22:48,078 --> 00:22:50,497 เป็นอะไรที่เหลือเชื่อมาก 391 00:22:51,665 --> 00:22:56,419 หลังจากเจอกับพายุไต้ฝุ่น ผมกลับไปหาไซเบอร์บันนี่เพื่อทานมื้อค่ํา 392 00:22:57,045 --> 00:23:02,968 เรากะจะผ่อนคลาย เพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศ และไม่คิดถึงเรื่องภัยธรรมชาติ 393 00:23:02,968 --> 00:23:04,761 ค่อนข้างพลุกพล่านทีเดียว 394 00:23:05,595 --> 00:23:08,431 โตเกียวเป็นเมืองที่มีสองขั้ว 395 00:23:08,431 --> 00:23:12,644 เป็นการผสมผสานที่น่าตื่นตาตื่นใจ ระหว่างความดั้งเดิมและความไฮเทค 396 00:23:14,229 --> 00:23:19,859 หลังจากได้ล้วงลึกอดีต ตอนนี้ผมตื่นเต้นที่จะสํารวจปัจจุบันอันทันสมัย 397 00:23:20,777 --> 00:23:25,156 มันเหมือนจอวิดีโอโฆษณาสูง 12 ชั้น 398 00:23:26,658 --> 00:23:28,702 เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อนไหม 399 00:23:28,702 --> 00:23:34,332 นี่คือการเดินไปกินมื้อค่ําที่ทําให้ใจฟูที่สุด 400 00:23:34,332 --> 00:23:37,043 ที่ผมเคยได้สัมผัสในชีวิตนี้ 401 00:23:37,752 --> 00:23:41,256 เมืองหลวงของญี่ปุ่นเป็นสวรรค์ของคนรักอาหาร 402 00:23:41,256 --> 00:23:45,427 และมีร้านอาหาร ที่ได้มิชลินสตาร์มากกว่าเมืองอื่นๆ 403 00:23:46,094 --> 00:23:48,847 และนี่คือร้านอาหารที่ชื่อซากายะ 404 00:23:48,847 --> 00:23:54,185 ว่ากันว่าผมจะได้รับทั้งเทคโนโลยี อาหาร และศิลปะที่ผสานกันอย่างลงตัว 405 00:23:54,185 --> 00:23:57,981 คนนิจิวะ ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะคะ 406 00:23:57,981 --> 00:24:02,152 - ไซเบอร์บันนี่ แม่เจ้า - เป็นไงคะ 407 00:24:02,152 --> 00:24:05,363 ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย 408 00:24:06,364 --> 00:24:08,199 แขกที่มาร่วมกินมื้อค่ํากับเราคือ... 409 00:24:08,199 --> 00:24:09,701 - เอริก้าค่ะ - เอริก้านะ 410 00:24:09,701 --> 00:24:10,619 แล้วก็คริสครับ 411 00:24:10,619 --> 00:24:13,413 นี่เป็นร้านแบบที่อยู่ดีๆ ก็มีคนมา 412 00:24:13,413 --> 00:24:16,499 - แล้วเราก็กินข้าวกับใครก็ไม่รู้... - กับคนแปลกหน้าครับ 413 00:24:16,499 --> 00:24:17,667 - คนแปลกหน้า - ที่นี่ 414 00:24:17,667 --> 00:24:20,503 และผมยินดีมากๆ ที่ได้เจอพวกคุณทั้งสอง 415 00:24:20,503 --> 00:24:21,630 ต้องสนุกแน่ๆ ครับ 416 00:24:21,630 --> 00:24:24,591 การร่วมโต๊ะอาหารกันเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ 417 00:24:24,591 --> 00:24:26,259 ในวงการร้านอาหารของโตเกียว 418 00:24:26,259 --> 00:24:29,054 สวัสดีค่ะ ยูจีน ยินดีที่ได้รู้จัก 419 00:24:29,054 --> 00:24:31,848 นึกไม่ออกเลยว่าคนเราคิดอะไรแบบนี้ได้ไง 420 00:24:31,848 --> 00:24:35,477 โชคดีที่ซากะ หนึ่งในทีมออกแบบ เบื้องหลังการสร้างประสบการณ์นี้ 421 00:24:35,477 --> 00:24:36,895 ได้มาอธิบายให้เราฟังแล้ว 422 00:24:36,895 --> 00:24:39,105 ห้องมูนฟลาวเวอร์เป็นห้องพิเศษ 423 00:24:39,105 --> 00:24:44,277 ที่คุณจะได้สัมผัสประสบการณ์ที่หลากหลาย ในการทานอาหารท่ามกลางงานศิลป์ของเรา 424 00:24:44,277 --> 00:24:47,113 ว้าว แนวคิดเป็นงี้เอง ทําได้ไงครับ 425 00:24:47,113 --> 00:24:49,324 เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟ 426 00:24:49,324 --> 00:24:52,577 คุณจะได้เห็นโลกที่อยู่ในอาหารแต่ละจาน 427 00:24:52,577 --> 00:24:55,622 เหมือนมันเปิดออกมาและเผยให้เห็นบนโต๊ะ 428 00:24:55,622 --> 00:24:57,624 ในพื้นที่ขนาดใหญ่ 429 00:24:57,624 --> 00:24:58,959 ตั้งตารอแล้วเนี่ย 430 00:24:58,959 --> 00:25:03,463 กว่า 92% ของเมืองนี้ไม่ใช่พื้นที่สีเขียว 431 00:25:03,463 --> 00:25:06,466 วิธีแก้ปัญหาก็สมเป็นโตเกียวจริงๆ 432 00:25:07,300 --> 00:25:10,512 ก็คือเอาธรรมชาติจําลองมาไว้ในร่ม 433 00:25:10,512 --> 00:25:11,888 ดูสิ เจ้านกน้อย 434 00:25:11,888 --> 00:25:14,266 - นั่นแหละอาหารคุณ - ถ้าจับได้ก็กินแน่ 435 00:25:14,266 --> 00:25:15,809 คุณเป็นนักชิมหรือเปล่าคะ 436 00:25:16,393 --> 00:25:17,769 ผมก็ชอบกินนะ 437 00:25:17,769 --> 00:25:22,816 แต่ผมไม่นิยมของแปลก อย่างเช่นผมไม่กินซูชิ 438 00:25:22,816 --> 00:25:23,984 ไม่เคยกินซูชิเลยเหรอคะ 439 00:25:23,984 --> 00:25:24,943 ไม่เคย 440 00:25:24,943 --> 00:25:26,528 - เพราะมีปลาดิบใช่ไหม - ใช่ 441 00:25:26,528 --> 00:25:30,448 ไม่ใช่แนวผม เอาไปทําสุกก่อน ตั้งไฟซะ ย่างได้ยิ่งดี 442 00:25:30,448 --> 00:25:35,370 มีผมคนเดียว ผู้คนหลายพันล้านกินมันแล้วก็ชอบ 443 00:25:35,370 --> 00:25:39,207 เป็นที่ผมเอง ผมมันคนประหลาด 444 00:25:39,207 --> 00:25:42,085 อาจถึงเวลาที่ผมต้องออกมาจากกรอบแล้วเริ่ม... 445 00:25:43,587 --> 00:25:45,088 อุ๊ย มีอะไรมาก็ไม่รู้ 446 00:25:47,716 --> 00:25:50,927 - นี่เป็นเซ็ตรวมซาชิมิครับ - อาฮะ 447 00:25:50,927 --> 00:25:53,138 ประกอบด้วยหอยเม่น 448 00:25:54,264 --> 00:25:57,267 ทางขวามือคือปลาไหลญี่ปุ่น 449 00:25:57,893 --> 00:26:00,312 ตอนนี้ ถ้าคุณมองไปยังพื้นที่รอบๆ 450 00:26:00,312 --> 00:26:02,856 - จะเห็นสายน้ําไหลผ่านโต๊ะ - น้ํา 451 00:26:02,856 --> 00:26:07,027 และจานของคุณก็วางอยู่บนส่วนที่เป็นน้ํา 452 00:26:07,027 --> 00:26:09,863 ขอบอกว่ามันยากที่จะมีสมาธิ 453 00:26:09,863 --> 00:26:14,910 มองดูภาพศิลป์อันชวนตะลึง เพราะผมมัวแต่กลัวว่าจะทําเจ้าบ้านขุ่นเคือง 454 00:26:14,910 --> 00:26:16,077 ไม่ต้องรอนะครับ 455 00:26:16,870 --> 00:26:18,455 เชื่อผม อย่ารอผมเลย 456 00:26:18,455 --> 00:26:22,125 วันนี้แหละเป็นวันที่คุณจะได้ลองอะไรใหม่ๆ 457 00:26:22,125 --> 00:26:24,628 ถ้าคนทั้งโลกบอกว่าซูชิอร่อย 458 00:26:24,628 --> 00:26:27,505 เอาน่า เลวีย์ นายอาจอร่อยกับมันได้ 459 00:26:27,505 --> 00:26:30,133 ผมชิมนิดนึง แล้วมันก็โอเค 460 00:26:31,259 --> 00:26:32,093 ไม่แย่นะครับ 461 00:26:32,093 --> 00:26:33,386 ไม่แย่เนอะ 462 00:26:33,386 --> 00:26:35,555 ทีนี้ลองอย่างอื่นบ้าง ลุยเลย 463 00:26:37,724 --> 00:26:40,101 อันนี้ดี ขอจิ้มนิดนึง 464 00:26:41,102 --> 00:26:43,480 อันนี้อร่อย ผมกินได้ ดูสิ 465 00:26:44,689 --> 00:26:46,483 ดื่มให้แก่การลองอะไรใหม่ๆ 466 00:26:46,483 --> 00:26:48,401 ผมชอบที่โดนกดดัน 467 00:26:49,819 --> 00:26:51,571 มันดีนะ ดีสําหรับผม 468 00:26:52,447 --> 00:26:54,074 ถ้าผมไม่ถูกกดดัน 469 00:26:54,074 --> 00:26:57,077 เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นกับผมแน่นอน 470 00:26:59,204 --> 00:27:02,290 ดูดอกไม้กําลังเปลี่ยนไปสิคะ ว้าว 471 00:27:02,290 --> 00:27:04,251 มีปลาในแม่น้ําด้วยแน่ะ 472 00:27:04,793 --> 00:27:06,795 ดอกใหม่ก็กําลังจะบาน 473 00:27:06,795 --> 00:27:08,213 ว้าว 474 00:27:10,090 --> 00:27:12,217 วิเศษจริงๆ 475 00:27:12,842 --> 00:27:17,514 มันสร้างความสัมพันธ์ ระหว่างผู้คนในพื้นที่เดียวกัน 476 00:27:17,514 --> 00:27:21,268 ที่คุณอาจไม่มีโอกาสได้พูดคุยด้วย 477 00:27:21,268 --> 00:27:23,812 เราเหมือนเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ทั้งที่เพิ่งเจอกันเองเนอะ 478 00:27:24,479 --> 00:27:25,480 ใช่ไหม 479 00:27:25,480 --> 00:27:28,692 นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ ครับ 480 00:27:35,073 --> 00:27:37,742 จากมื้ออาหารอันดื่มด่ําไปจนถึงวัดเก่าแก่ 481 00:27:37,742 --> 00:27:40,745 มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเมืองที่ซับซ้อนแห่งนี้ 482 00:27:40,745 --> 00:27:43,540 กําลังค่อยๆ เผยตัวตนออกมาให้ผมเห็น 483 00:27:43,540 --> 00:27:45,083 ทีละชั้น ทีละชั้น 484 00:27:47,252 --> 00:27:52,507 ตอนผมมาถึงที่นี่ ผมนึกว่าทุกอย่างจะแปลกประหลาดกว่านี้เสียอีก 485 00:27:52,507 --> 00:27:58,889 แต่กลับพบว่าผมสบายใจกับเมืองนี้มากกว่าที่คิด 486 00:28:07,647 --> 00:28:11,651 การเสี่ยงลองกินของประหลาดยังทําผมแปลกใจ 487 00:28:11,651 --> 00:28:15,447 ผมเอาชนะปลาดิบได้เป็นครั้งแรกด้วย 488 00:28:16,823 --> 00:28:21,286 แต่เช้าวันนี้มีสายบอกผมมาว่า ชาวญี่ปุ่นยังเก่งในอะไรที่ 489 00:28:21,286 --> 00:28:25,290 ออกจะสอดคล้องกับต่อมรับรสจืดชืดของผม 490 00:28:25,832 --> 00:28:28,043 แดเนียลลูกชายผม 491 00:28:28,043 --> 00:28:32,964 บอกผมว่าแซนด์วิชสลัดไข่ที่อร่อยลิ้นที่สุด 492 00:28:32,964 --> 00:28:34,883 อยู่ในโตเกียวนี้เอง 493 00:28:34,883 --> 00:28:37,260 ผมเลยมาตามล่าหามัน 494 00:28:37,886 --> 00:28:42,390 มันควรหาเจอได้ง่ายๆ แหละ แต่ไม่ใช่วันนี้ 495 00:28:42,390 --> 00:28:45,602 {\an8}ผมรู้ว่าประเทศนี้ตีตลาดรถยนต์ และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มาหลายปี 496 00:28:45,602 --> 00:28:48,813 {\an8}แต่ตอนนี้พวกเขากําลังจะครองสิ่งที่ยิ่งใหญ่ 497 00:28:48,813 --> 00:28:50,857 แซนด์วิชสลัดไข่ 498 00:28:50,857 --> 00:28:52,108 น่าจะใช่นะนั่น 499 00:28:53,151 --> 00:28:54,277 (แซนด์วิช อเมริกันแซนด์วิช) 500 00:28:54,277 --> 00:28:56,613 {\an8}- มีแต่สลัดไข่เหรอครับ - ใช่ครับ 501 00:28:58,281 --> 00:29:00,158 ถูกต้องนะคร้าบ ไม่ต้องสืบแล้ว ใช่ร้านนี้ชัวร์ 502 00:29:01,993 --> 00:29:03,286 อาริกาโตะ 503 00:29:03,912 --> 00:29:06,289 ขอบคุณครับ ลูกชายผมจะต้องดีใจมาก 504 00:29:07,374 --> 00:29:11,294 สลัดไข่เป็นอะไรที่ผมกินมาทั้งชีวิต 505 00:29:12,003 --> 00:29:14,339 คุณไม่รู้หรอกว่าสิ่งนี้พิเศษสําหรับผมแค่ไหน 506 00:29:14,965 --> 00:29:18,343 เหมือนเป็นบรันช์ที่แม่ผมกินประจําทุกวันอาทิตย์ 507 00:29:18,343 --> 00:29:20,303 งดงามเหลือเกิน 508 00:29:21,846 --> 00:29:24,391 ดูขนาดของมันสิ 509 00:29:24,391 --> 00:29:27,269 สลัดไข่เป็นอะไรที่ผมทําเสมอมา 510 00:29:27,269 --> 00:29:30,814 สูตรเดียวกับที่แม่ผมทําเป๊ะ 511 00:29:30,814 --> 00:29:34,192 และมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมกินได้ไม่เคยเบื่อ 512 00:29:36,278 --> 00:29:37,904 ว้าว มันดีมากเลย 513 00:29:37,904 --> 00:29:39,656 ถึงจะอร่อยแค่ไหน 514 00:29:39,656 --> 00:29:44,578 ผมก็ปล่อยให้แซนด์วิชสลัดไข่ เป็นสิ่งสุดท้ายที่ได้ลิ้มรสในโตเกียวไม่ได้ 515 00:29:45,579 --> 00:29:50,375 แถบนี้เหมือนจะขายอาหารหมด ดูมีร้านอาหารเยอะมาก 516 00:29:50,375 --> 00:29:51,334 (จังโกะ เอโดซาวะ) 517 00:29:51,334 --> 00:29:52,711 ผมเลยต้องกลับมาตามล่า... 518 00:29:52,711 --> 00:29:53,670 โอ้โฮ 519 00:29:53,670 --> 00:29:55,922 หาสิ่งที่ดั้งเดิมยิ่งกว่า 520 00:29:55,922 --> 00:30:00,468 นี่เป็นสิ่งแรกที่เกี่ยวข้องกับซูโม่ ที่ผมเจอตั้งแต่มาที่นี่ 521 00:30:00,468 --> 00:30:01,386 (ร้านอาหารจังโกะ) 522 00:30:01,386 --> 00:30:02,637 ผมไม่อยากจากญี่ปุ่นไป 523 00:30:02,637 --> 00:30:06,808 โดยไม่ได้เห็นสิ่งที่ถือว่าเป็นกีฬาประจําชาติ 524 00:30:08,059 --> 00:30:12,022 ซูโม่ถือกําเนิดตั้งแต่ 23 ปีก่อนคริสตกาล 525 00:30:12,022 --> 00:30:15,275 และได้กลายเป็นรูปแบบศิลปะของญี่ปุ่นที่สําคัญยิ่ง 526 00:30:21,406 --> 00:30:25,201 รู้ไหมว่าผมต้องไปหาใคร ถึงจะได้ข้อมูลวงในเกี่ยวกับซูโม่ 527 00:30:25,201 --> 00:30:26,369 ยูจีน 528 00:30:26,369 --> 00:30:27,412 ชาวไอริช 529 00:30:27,412 --> 00:30:30,457 - สวัสดีครับ - สวัสดี ขอต้อนรับสู่โดเฮียว สังเวียนซูโม่ 530 00:30:30,457 --> 00:30:32,584 ดูออกนะ คุณไม่ใช่คนญี่ปุ่นนี่ 531 00:30:32,584 --> 00:30:36,046 ไม่ใช่ครับ แต่ผมมาญี่ปุ่นเมื่อ 20 ปีก่อน แล้วก็หลงรักประเทศนี้ 532 00:30:36,046 --> 00:30:38,089 จากนั้นก็เลยกลับมาอยู่ที่นี่ 533 00:30:38,089 --> 00:30:39,174 โอเค 534 00:30:39,174 --> 00:30:44,262 แล้วผมก็อยู่ตรงนี้ และมีส่วนร่วมในกีฬานี้ในทุกอณูตลอด 20 ปี 535 00:30:44,930 --> 00:30:47,599 ที่น่าสนใจคือจอห์นก็เป็นอีกหนึ่งคน 536 00:30:47,599 --> 00:30:51,478 ที่หลงใหลในเมืองนี้มากจนตัดสินใจยึดมันเป็นบ้าน 537 00:30:51,478 --> 00:30:54,564 ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกีฬานี้เลย 538 00:30:55,065 --> 00:30:56,900 ทําไมมันถึงเกิดขึ้นได้ครับ 539 00:30:56,900 --> 00:31:00,862 เดิมทีมันเป็นการนําแชมป์ที่แข็งแกร่งที่สุด จากแต่ละภาคของประเทศ 540 00:31:00,862 --> 00:31:02,864 มาต่อสู้กันต่อหน้าจักรพรรดิ 541 00:31:02,864 --> 00:31:05,325 ในการแข่งขันซูโม่ครั้งแรกนั้น ผู้แพ้เสียชีวิต 542 00:31:05,909 --> 00:31:08,828 ฉะนั้นจุดเริ่มต้นของมันคือความเป็นความตาย 543 00:31:10,622 --> 00:31:12,082 อยากเห็นหนุ่มๆ อัดกันไหม 544 00:31:12,082 --> 00:31:13,875 แน่นอน ขออยู่ห่างๆ นะ 545 00:31:13,875 --> 00:31:15,168 โอเนไงชิมัส 546 00:31:16,378 --> 00:31:18,463 ตัวใหญ่กันจริง ตัวใหญ่บิ๊กเบิ้ม 547 00:31:19,047 --> 00:31:22,300 ยูจีนครับ ตอนเริ่มมันจะเป็นแบบนี้ 548 00:31:22,300 --> 00:31:25,262 นักมวยปล้ําทั้งสองย่อตัวลง ปรบมือ 549 00:31:26,471 --> 00:31:29,432 แล้วพอทั้งสองพร้อมแล้ว ก็ลุย 550 00:31:31,601 --> 00:31:35,564 คุณจะรู้สึกได้ถึงแรงกระแทก พลัง ความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้ 551 00:31:35,564 --> 00:31:38,066 ผมพยายามทําทุกอย่างเพื่อเลี่ยงความรุนแรง 552 00:31:38,066 --> 00:31:40,151 ผมไม่อยากเข้าไปใกล้ขนาดนั้น 553 00:31:40,151 --> 00:31:42,070 ถ้าดันคู่ต่อสู้ออกนอกวงแหวนได้ 554 00:31:42,070 --> 00:31:44,656 หรือถ้าคู่ต่อสู้คุณแตะขอบวง 555 00:31:44,656 --> 00:31:47,784 ด้วยส่วนใดส่วนหนึ่งที่ไม่ใช่ส้นเท้า ถือว่าแพ้ 556 00:31:47,784 --> 00:31:48,702 โห 557 00:31:48,702 --> 00:31:50,078 ในซูโม่ก็มีผู้ตัดสินนะครับ 558 00:31:50,078 --> 00:31:52,122 หน้าที่หลักๆ ของเขาคือดําเนินการแข่งขัน 559 00:31:52,122 --> 00:31:54,165 และทําให้ทุกอย่างราบรื่น 560 00:31:54,165 --> 00:31:55,709 คุณอยากลองหน่อยไหม 561 00:31:55,709 --> 00:31:57,502 ผมเนี่ยนะ ให้ลองเหรอ ก็ได้ เอาสิ 562 00:31:57,502 --> 00:31:59,838 มีสามคําที่คุณต้องรู้เอาไว้ 563 00:31:59,838 --> 00:32:01,882 คําแรกคือมัตตะนาชิ 564 00:32:01,882 --> 00:32:04,676 มัตตะนาชิ 565 00:32:06,136 --> 00:32:08,889 คําว่ามัตตะนาชิแปลว่าถึงเวลาแล้ว เริ่มได้ 566 00:32:08,889 --> 00:32:11,766 ฮักคิโยอิๆ อย่าหยุด บุกเข้าไป ฮักคิโยอิ! 567 00:32:11,766 --> 00:32:16,021 จะใช้เวลาที่พวกเขาไม่ค่อยยอมสู้ และทําอะไรเชื่องช้า 568 00:32:16,021 --> 00:32:17,314 โยอิ ฮักคิโยอิ! 569 00:32:17,814 --> 00:32:19,983 สุดท้าย คําที่คุณจะได้ยินบ่อยสุดคือโนคตตะ 570 00:32:19,983 --> 00:32:21,526 โนคตตะๆ โนคตตะๆ 571 00:32:21,526 --> 00:32:23,820 ซึ่งแปลง่ายๆ ว่าคุณยังอยู่ในวง มันยังไม่จบ 572 00:32:23,820 --> 00:32:25,614 - โนะ... - โนคตตะๆ 573 00:32:29,826 --> 00:32:31,161 - มัตตะนาชิ - มัตตะนาชิ 574 00:32:31,161 --> 00:32:32,662 - นั่นคําแรก - "ฮัตเตโนอิ" 575 00:32:32,662 --> 00:32:34,748 - ฮักคิโยอิ - ฮักคิโยอิ 576 00:32:41,087 --> 00:32:41,922 จําไม่ได้อะ 577 00:32:41,922 --> 00:32:43,840 แล้วคําสุดท้ายอะไร 578 00:32:44,382 --> 00:32:45,675 - โน... - โน... 579 00:32:45,675 --> 00:32:47,052 - โนโค... - โนโค... 580 00:32:47,052 --> 00:32:48,511 - โนคตตะ - โนคตตะ 581 00:32:48,511 --> 00:32:49,429 เพอร์เฟกต์ 582 00:32:49,429 --> 00:32:53,058 เดี๋ยวจะทวนอีกทีก่อนกลับเข้าไป เพราะคนพวกนั้นอาจ... 583 00:32:53,058 --> 00:32:55,393 พวกเขาหันมาตบผมแหง คิดว่านะ 584 00:32:55,393 --> 00:32:58,355 เอาละ มาเลย ให้ตายสิ น่าสนุกนะเนี่ย 585 00:32:59,606 --> 00:33:03,068 และด้วยสามคํานั้นผมก็พร้อมไปอยู่กลางวง 586 00:33:07,864 --> 00:33:09,032 มัตตะนาชิ 587 00:33:12,786 --> 00:33:15,455 - คุณต้องเบ่งพลังความมั่นใจออกมา - ได้ 588 00:33:15,455 --> 00:33:17,290 คุณคือคนที่คุมการแข่งอยู่ 589 00:33:17,290 --> 00:33:18,875 เดี๋ยวผมจะทําให้รู้ใครหมู่ใครจ่า 590 00:33:19,459 --> 00:33:21,878 แต่แล้วการกํากับสังเวียนไม่ได้จบเพียงแค่นั้น 591 00:33:22,462 --> 00:33:24,631 จอห์นกํากับผมทุกท่วงท่าเหมือนเป็นสกอร์เซซี 592 00:33:24,631 --> 00:33:27,342 ที่คุณถืออยู่คือกุนไบ 593 00:33:27,342 --> 00:33:28,760 มันคือพัดสงคราม 594 00:33:28,760 --> 00:33:32,973 คุณต้องชี้พัดไปทางฝั่งของผู้ชนะ 595 00:33:32,973 --> 00:33:34,099 แล้วพูดว่าโชบุอาริ 596 00:33:34,099 --> 00:33:35,141 โชบุอาริ 597 00:33:35,141 --> 00:33:37,811 - หนักแน่นอีก ใส่ความดุดัน - โชบุอาริ 598 00:33:37,811 --> 00:33:41,022 - ดุน้อยลงอีกนิด - โชบุอาริ 599 00:33:41,022 --> 00:33:43,525 - นั่นแหละ - คุณไปได้แล้ว 600 00:33:43,525 --> 00:33:44,484 ดีเลย 601 00:33:45,277 --> 00:33:46,152 มัตตะนาชิ 602 00:33:48,655 --> 00:33:49,990 ฮักคิโยอิ 603 00:33:52,033 --> 00:33:55,120 โนคตตะๆ โนคตตะๆ 604 00:33:55,120 --> 00:33:57,163 ถึงจะต่างภาษา 605 00:33:57,163 --> 00:34:01,001 ผมก็พูดออกมาด้วยความจริงจัง 606 00:34:01,001 --> 00:34:04,004 โนคตตะๆ โนคตตะ 607 00:34:04,004 --> 00:34:09,718 และนักซูโม่ทั้งสองก็รู้แก่นสารของสิ่งที่ผมพูด 608 00:34:10,468 --> 00:34:11,678 โนคตตะๆ 609 00:34:12,429 --> 00:34:13,471 โนคตตะๆ 610 00:34:15,682 --> 00:34:17,267 โชบุอาริ 611 00:34:17,267 --> 00:34:19,269 - ยอดเยี่ยมมากครับ - ดีมากเลยเหรอ 612 00:34:19,269 --> 00:34:21,354 - คุณทําได้ดี สมบูรณ์แบบเลย - น่ากลัวพอไหม 613 00:34:21,354 --> 00:34:27,485 ผมรู้สึกเหมือนได้รับความเคารพยําเกรง จากนักมวยปล้ําในสังเวียน 614 00:34:27,485 --> 00:34:30,780 มีผู้ตัดสินน้อยคนที่ดึงความสนใจของนักมวยปล้ําได้ 615 00:34:30,780 --> 00:34:33,407 แต่ถ้าจะมีใครทําได้ ผมก็มั่นใจในตัวคุณ 616 00:34:33,407 --> 00:34:34,992 ขอบคุณนะครับ จอห์น 617 00:34:34,992 --> 00:34:37,370 คําชมจากคุณมีความหมายมาก 618 00:34:37,370 --> 00:34:38,454 ฮักคิโยอิ 619 00:34:39,706 --> 00:34:41,207 รู้ไหม ผมว่าผมเห็นแล้ว 620 00:34:41,207 --> 00:34:44,669 ว่าทําไมจอห์นกับคนอื่นๆ ถึงได้หลงรักโตเกียว 621 00:34:44,669 --> 00:34:47,255 โนคตตะๆ โนคตตะ 622 00:34:48,673 --> 00:34:52,677 ซูโม่เป็นการต่อสู้ที่น่าตื่นตา ซึ่งช่วงแรกอาจดูไม่ซับซ้อน 623 00:34:52,677 --> 00:34:57,349 แต่หากดูอย่างตั้งใจ มันยังมีอะไรอีกมากมายให้ค้นพบ 624 00:34:58,308 --> 00:35:01,937 และมันคล้ายกับเมืองนี้ในแง่นั้น 625 00:35:02,479 --> 00:35:04,564 ว้าว นี่มันบ้ามาก 626 00:35:04,564 --> 00:35:09,319 ระหว่างเดินกลับโรงแรม เป็นเที่ยวสุดท้ายหลังจากเผชิญกับสองนักมวยปล้ํา 627 00:35:09,319 --> 00:35:12,822 โตเกียวก็มอบความท้าทายทิ้งทวนให้กับผม 628 00:35:12,822 --> 00:35:16,159 นั่นคือการข้ามถนนจากฝั่งหนึ่งไปอีกฝั่ง 629 00:35:16,159 --> 00:35:18,578 ดูนี่สิ เหลือเชื่อเลยใช่ไหมล่ะครับ 630 00:35:18,578 --> 00:35:24,334 ผมไม่เคยเห็นมวลชนมากขนาดนี้ แบบสิบเท่าของไทม์สแควร์เลย 631 00:35:25,085 --> 00:35:28,505 ที่แยกชิบูย่า แยกที่มีผู้คนคับคั่งที่สุด 632 00:35:28,505 --> 00:35:33,301 ชั่วโมงเร่งด่วนเริ่มต้นเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น และยาวนานไปตลอดทั้งวัน 633 00:35:33,301 --> 00:35:37,097 มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก่อนที่ผมจะออกไปเสี่ยงตาย 634 00:35:37,097 --> 00:35:41,268 คนเดินเท้า 3,000 คน จะก้าวออกมาทุกครั้งที่ไฟเขียว 635 00:35:43,728 --> 00:35:46,856 ผมอยู่ที่นี่มาสองสามวันแล้ว ตอนนี้ผมมั่นใจ 636 00:35:46,856 --> 00:35:51,611 ถ้า 2,999 คนข้ามได้ ผมก็ต้องทําได้ 637 00:35:51,611 --> 00:35:53,822 ผมจะตามฝูงชนไป มาเร็ว 638 00:35:57,367 --> 00:36:00,620 เห็นคนเดินชนกันบ้างไหม ไม่มีเลยเนอะ 639 00:36:01,121 --> 00:36:03,456 เป็นการจัดระเบียบที่น่าอัศจรรย์ 640 00:36:03,456 --> 00:36:06,793 เหมือนเอาคนทั้งโทรอนโตมาข้ามถนน 641 00:36:09,045 --> 00:36:11,548 ตอนผมมาที่นี่ ผมเป็นห่วงอยู่สามเรื่อง 642 00:36:11,548 --> 00:36:14,301 วัฒนธรรม ภาษา แล้วก็อาหาร 643 00:36:14,926 --> 00:36:17,470 วัฒนธรรม ดีเลิศประเสริฐศรี 644 00:36:17,470 --> 00:36:19,514 ภาษา ผมไม่มีปัญหา 645 00:36:21,141 --> 00:36:26,062 อาหาร ยังต้องทําความคุ้นเคยอีกนิด แต่ผมจะพยายาม 646 00:36:26,605 --> 00:36:31,776 ผมข้ามแยกชิบูย่าแล้ว มันช่างสวยงามจริงๆ 647 00:36:33,653 --> 00:36:36,656 มันไม่ง่ายที่จะอธิบายเป็นคําพูด 648 00:36:36,656 --> 00:36:42,871 ว่าอะไรในเมืองนี้ที่อ้าแขนรับเราไว้ 649 00:36:43,830 --> 00:36:48,251 มันเป็นประเทศที่ซับซ้อน มีทั้งความเก่าและความใหม่ 650 00:36:49,586 --> 00:36:52,339 ใจผมไม่ได้เอนสุดตัวไปในทางใดทางหนึ่ง 651 00:36:52,923 --> 00:36:58,011 ผมได้พบทางที่ผมรู้สึกสบายใจ 652 00:36:58,011 --> 00:37:00,764 ระหว่างสองสิ่งนั้น 653 00:37:02,974 --> 00:37:06,186 แดเนียลลูกชายผมบอกว่า "รู้ไหม พอไปโตเกียวแล้วนะ 654 00:37:06,186 --> 00:37:10,941 พ่อจะอยากกลับไปที่นั่นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า" 655 00:37:10,941 --> 00:37:16,780 ผมว่าถ้าจะลอกเปลือกโตเกียว 656 00:37:16,780 --> 00:37:20,033 ผมก็คงต้องมาอีกครั้งสองครั้ง 657 00:37:20,033 --> 00:37:23,495 ลูกชายผมพูดถูก 658 00:38:19,134 --> 00:38:21,177 คําบรรยายโดย พฤกษา รุ่งศิริทิพย์