1
00:00:06,299 --> 00:00:11,220
(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)
2
00:00:34,077 --> 00:00:35,620
เจ้าผู้ครองน่านฟ้า
3
00:00:44,879 --> 00:00:46,422
สัญลักษณ์แห่งอิสรภาพ
4
00:00:50,927 --> 00:00:52,970
นักล่าไร้เทียมทาน
5
00:00:57,767 --> 00:00:59,727
เรามองว่านกล่าเหยื่อ
6
00:00:59,811 --> 00:01:01,771
เป็นนักฆ่าที่โหดเหี้ยม
7
00:01:06,776 --> 00:01:09,153
แต่เรื่องราวของพวกมันยังมีอีกด้านนึง
8
00:01:12,490 --> 00:01:14,408
ฉลาดเกินคาด
9
00:01:16,119 --> 00:01:17,870
ปรับตัวได้ไวอย่างไม่น่าเชื่อ
10
00:01:22,041 --> 00:01:23,668
และห่วงหาอาทร
11
00:01:24,293 --> 00:01:26,003
มากกว่าที่เราคิด
12
00:01:39,809 --> 00:01:44,147
(แม่น้ำมิสซิสซิปปีตอนบน
สหรัฐอเมริกา)
13
00:01:48,609 --> 00:01:49,819
ใจกลางของฤดูหนาว
14
00:01:53,865 --> 00:01:55,616
อินทรีหัวขาวตัวเมียตัวนี้
15
00:01:55,700 --> 00:01:57,243
กำลังเจ็บท้องคลอด
16
00:02:02,373 --> 00:02:05,084
ไข่ของเธอใช้เวลา 35 วันกว่าจะฟักเป็นตัว
17
00:02:10,131 --> 00:02:11,632
เพื่อจะให้ทันฤดูใบไม้ผลิ
18
00:02:12,967 --> 00:02:14,427
เธอจึงต้องวางไข่ตอนนี้
19
00:02:21,017 --> 00:02:22,685
แต่ในช่วงนี้ของปี
20
00:02:22,768 --> 00:02:24,770
อากาศเอาแน่เอานอนไม่ได้
21
00:02:41,704 --> 00:02:42,997
อยู่กลางแจ้งแบบนี้
22
00:02:43,080 --> 00:02:45,750
แค่ไม่กี่นาทีไข่ของเธอก็อาจจะถูกแช่แข็ง
23
00:02:53,507 --> 00:02:56,219
แต่นกอินทรีหัวขาวนั้นแกร่งนัก
24
00:03:00,598 --> 00:03:02,725
เธอจะทำทุกวิถีทาง
25
00:03:02,808 --> 00:03:03,976
เพื่อปกป้องลูกๆ
26
00:03:12,318 --> 00:03:13,861
และไม่ใช่แค่แม่
27
00:03:19,450 --> 00:03:21,244
คู่ชีวิตของเธอ
28
00:03:26,123 --> 00:03:29,627
คู่ที่อุทิศตนให้กับการฟูมฟัก
29
00:03:29,710 --> 00:03:31,295
นักล่าห้วงเวหารุ่นต่อไป
30
00:03:38,594 --> 00:03:42,306
มีนกล่าเหยื่อกว่า 300 ชนิด
31
00:03:42,390 --> 00:03:44,100
กระจัดกระจายอยู่ทั่วโลก
32
00:03:45,101 --> 00:03:48,938
ตั้งแต่ชนิดที่ใหญ่ที่สุด
ด้วยแผงปีกที่แผ่ออกไปถึงเก้าฟุต
33
00:03:50,273 --> 00:03:51,691
จนถึงเจ้าตัวเล็กที่สุด
34
00:03:51,774 --> 00:03:53,859
ที่เล็กพอๆ กับผีเสื้อ
35
00:03:55,903 --> 00:03:59,240
ไม่ว่าพวกมันจะอยู่ที่ไหน
ท้องฟ้าเป็นของพวกมัน
36
00:04:00,408 --> 00:04:02,285
ตั้งแต่ป่าทึบ
37
00:04:03,703 --> 00:04:05,621
ไปจนถึงขั้วโลกเหนือ
38
00:04:07,123 --> 00:04:08,499
ทะเลทรายแห้งแล้ง
39
00:04:10,876 --> 00:04:12,795
ไปจนถึงเทือกเขาสูงตระหง่าน
40
00:04:14,255 --> 00:04:16,757
พวกมันทุกตัวเป็นนักกินเนื้อ
41
00:04:17,717 --> 00:04:19,802
ที่เกิดมาพร้อมอาวุธยุทโธปกรณ์แบบเดียวกัน
42
00:04:21,804 --> 00:04:24,432
ซึ่งก็คือการเลือกเหยื่อและวิธีการล่า
43
00:04:25,975 --> 00:04:28,686
ที่ได้ให้กำเนิดกลุ่มนักล่าห้วงเวหา
44
00:04:29,895 --> 00:04:31,564
ที่สุดมหัศจรรย์เช่นนี้
45
00:04:34,608 --> 00:04:38,612
(ป่าดีน
สหราชอาณาจักร)
46
00:04:41,741 --> 00:04:43,451
ไร้ซึ่งเส้นทางบิน
47
00:04:44,994 --> 00:04:46,954
แถมยังมีที่ให้ซ่อนเต็มไปหมด
48
00:04:47,913 --> 00:04:51,167
ทำให้การล่าเหยื่อแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
สำหรับนกผู้ล่า
49
00:04:53,252 --> 00:04:56,422
เว้นแต่จะเป็นเจ้าแห่งผืนป่า
50
00:05:05,890 --> 00:05:07,099
เหยี่ยวนกเขา
51
00:05:13,314 --> 00:05:15,858
มีอาวุธแห่งศาสตร์ครบมือ
52
00:05:19,028 --> 00:05:21,030
ด้วยสายตาอันเฉียบคมประดุจกล้องส่องทางไกล
53
00:05:22,782 --> 00:05:25,493
จะงอยปากที่แหลมคม
สำหรับฉีกเนื้อให้เป็นชิ้นๆ
54
00:05:27,036 --> 00:05:29,914
และกรงเล็บโค้งขนาดใหญ่
55
00:05:29,997 --> 00:05:31,290
ไว้ตะปบเหยื่อ
56
00:05:35,461 --> 00:05:37,129
นี่คือเครื่องมือพื้นฐาน
57
00:05:40,049 --> 00:05:41,634
แต่สิ่งที่ทำให้เธอเหนือกว่าใคร
58
00:05:42,593 --> 00:05:45,054
ก็คือวิธีไล่ล่าเหยื่อของเธอ
59
00:05:55,731 --> 00:05:56,982
แค่กระพือปีกไม่กี่ครั้ง
60
00:05:58,567 --> 00:06:00,486
เธอก็จะพุ่งทะยานถึง 32 ไมล์ต่อชั่วโมง…
61
00:06:02,988 --> 00:06:05,616
อัตราการเร่งที่เร็วที่สุด
ในบรรดานกผู้ล่าเกือบทุกชนิด
62
00:06:09,662 --> 00:06:11,497
เธอใช้หางช่วยในการเบรก
63
00:06:11,580 --> 00:06:13,207
ตีโค้งได้แคบ
64
00:06:16,419 --> 00:06:18,045
แผงปีกที่สั้นลง
65
00:06:18,796 --> 00:06:20,673
ที่บิดให้ผ่านช่องแคบๆ ได้
66
00:06:24,093 --> 00:06:26,971
เธอจะต้องโจมตีเป้าหมายให้ได้
ก่อนที่มันจะถึงที่ซ่อน
67
00:06:40,860 --> 00:06:43,946
การบินต่ำช่วยในการพรางตัวของเธอ
68
00:06:54,248 --> 00:06:56,500
และถ้าครั้งแรกยังไม่ได้…
69
00:06:58,544 --> 00:07:00,421
เหยี่ยวนกเขาไม่ได้แค่เร็ว…
70
00:07:04,049 --> 00:07:05,384
แต่ยังอดทนอีกด้วย
71
00:07:24,987 --> 00:07:27,990
พบได้ในป่าของซีกโลกเหนือ
72
00:07:28,073 --> 00:07:31,535
ความสำเร็จของเหยี่ยวนกเขา
มาจากความว่องไวที่น่าทึ่ง
73
00:07:34,663 --> 00:07:36,707
แต่ถ้าจะพูดถึงความเร็วล้วนๆ…
74
00:07:38,792 --> 00:07:39,960
ก็ไม่มีใครสู้
75
00:07:41,128 --> 00:07:42,379
นกผู้ล่าชนิดนี้ได้
76
00:07:48,093 --> 00:07:50,054
สัตว์ที่เร็วที่สุดในโลก
77
00:07:51,472 --> 00:07:53,057
เหยี่ยวเพเรกริน
78
00:08:02,316 --> 00:08:05,486
ความเร็วสูงสุดอยู่ที่กว่า 240 ไมล์ต่อชั่วโมง
79
00:08:06,779 --> 00:08:07,905
เวลาที่ดิ่งตัว
80
00:08:13,118 --> 00:08:14,954
เหยี่ยวเพเรกรินประสบความสำเร็จมาก
81
00:08:15,454 --> 00:08:18,082
มันถูกพบได้ทั่วโลก
82
00:08:19,625 --> 00:08:23,337
(หุบเขาไวย์
สหราชอาณาจักร)
83
00:08:24,630 --> 00:08:27,049
หน้าผาเป็นจุดพักอาศัยจุดโปรดของพวกมัน
84
00:08:29,009 --> 00:08:32,221
เพราะเป็นจุดที่ได้เปรียบ
สำหรับการกวาดสายตาหาอาหาร
85
00:08:38,978 --> 00:08:40,771
แถมยังได้กระแสลมหนุน
86
00:08:42,690 --> 00:08:45,234
ที่เหยี่ยวเพเรกรินใช้ในการเพิ่มระดับความสูง
87
00:08:45,317 --> 00:08:47,236
ก่อนที่จะพุ่งโจมตีจากด้านบน
88
00:09:01,875 --> 00:09:04,128
ความสำเร็จของนกล่าเหยื่อส่วนใหญ่
89
00:09:04,211 --> 00:09:06,130
ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญในการบิน
90
00:09:08,924 --> 00:09:10,050
(เขตไฮเวลด์
แอฟริกาใต้)
91
00:09:10,134 --> 00:09:13,178
แต่มันจะต้องมีสักคนเสมอที่ไม่เหมือนชาวบ้าน
92
00:09:20,060 --> 00:09:22,479
ขอเชิญพบกับนกเลขานุการ
93
00:09:28,485 --> 00:09:30,529
ไม่ใช่นกล่าเหยื่อบ้านๆ ทั่วไป
94
00:09:36,535 --> 00:09:37,786
เธอเป็นนกผู้ล่า
95
00:09:38,746 --> 00:09:40,080
ที่ยืนอยู่บนไม้ต่อขา
96
00:09:43,208 --> 00:09:45,753
ความสูงของเธอพอๆ กับเด็กเจ็ดขวบ
97
00:09:51,383 --> 00:09:53,052
และถึงแม้เธอจะบินได้
98
00:09:53,927 --> 00:09:56,430
เธอก็ชอบเดินมากกว่า
99
00:09:58,932 --> 00:10:01,560
มากถึงวันละ 18 ไมล์
100
00:10:12,321 --> 00:10:14,698
ขายาวๆ คู่นั้นไม่ได้มีไว้แค่เดิน
101
00:10:16,158 --> 00:10:18,160
แต่ยังช่วยให้มองเห็นทะลุหญ้าสูงๆ
102
00:10:30,172 --> 00:10:32,341
ถึงจะดูไม่ค่อยทะมัดทะแมงเท่าไหร่…
103
00:10:35,719 --> 00:10:37,054
แต่อย่าตายใจไปเชียว
104
00:10:50,818 --> 00:10:52,736
เตะเมื่อไหร่ตายเมื่อนั้น…
105
00:10:56,448 --> 00:10:59,493
ด้วยแรงปะทะถึง 44 ปอนด์
106
00:11:00,619 --> 00:11:02,413
เร็วกว่าการกระพริบตา
107
00:11:03,831 --> 00:11:05,916
และเธอก็ต้องเร่งมือแล้ว
108
00:11:06,917 --> 00:11:08,669
นกผู้ล่าดึกดำบรรพ์ที่ยังมีชีวิตอยู่ตัวนี้
109
00:11:08,752 --> 00:11:10,713
ยังเป็นแม่ด้วย
110
00:11:15,634 --> 00:11:18,470
ลูกนกสองตัว เกือบจะโตเต็มที่แล้ว
111
00:11:19,346 --> 00:11:20,973
หิวตลอดเวลา
112
00:11:28,772 --> 00:11:31,400
การทำหน้าที่พ่อแม่นั้นยิ่งยากขึ้นไปอีก
113
00:11:31,483 --> 00:11:32,985
ที่รังของนกอินทรีหัวขาว
114
00:11:44,204 --> 00:11:46,623
ทันทีที่หิมะละลาย
115
00:11:46,707 --> 00:11:49,376
ช่วงเวลามหัศจรรย์ก็มาถึง
116
00:11:53,922 --> 00:11:56,592
ลูกนกสองตัวเพิ่งจะฟักออกมา
117
00:12:07,895 --> 00:12:09,062
ไม่ว่าอากาศจะเป็นยังไง…
118
00:12:13,442 --> 00:12:14,526
ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน…
119
00:12:17,362 --> 00:12:19,656
แม่จะคอยปกป้องพวกมันอย่างสุดความสามารถ
120
00:12:21,241 --> 00:12:23,535
แต่ด้วยกรงเล็บเหล่านี้
121
00:12:23,619 --> 00:12:25,412
เธอต้องเดินอย่างระมัดระวัง
122
00:12:30,083 --> 00:12:32,544
ผู้ใหญ่สองตัวผลัดกันกกไข่
123
00:12:34,421 --> 00:12:35,839
และหาอาหาร
124
00:12:46,308 --> 00:12:48,727
การเลี้ยงลูกแบบแท็กทีมนั้นช่วยให้เด็กๆ
125
00:12:48,811 --> 00:12:50,437
เริ่มต้นชีวิตได้ดีที่สุด
126
00:13:01,406 --> 00:13:02,741
สี่วันต่อมา
127
00:13:03,408 --> 00:13:05,244
ไข่ใบสุดท้ายก็ฟัก
128
00:13:08,455 --> 00:13:11,291
พี่คนโตน้ำหนักขึ้นเป็นสองเท่าแล้ว
129
00:13:12,584 --> 00:13:16,755
ยกเว้นว่าพ่อแม่จะสามารถหาอาหารได้ล้นเหลือ
130
00:13:17,798 --> 00:13:21,134
น้องคนเล็กก็อาจจะรอดได้อยู่ไม่นาน
131
00:13:24,221 --> 00:13:27,599
นกล่าเหยื่อนั้นอ่อนแอที่สุดเวลาอยู่ในรัง
132
00:13:32,896 --> 00:13:36,733
{\an8}(ทะเลทรายคาลาฮารี
แอฟริกาใต้)
133
00:13:36,817 --> 00:13:40,028
{\an8}อีกไม่นานลูกนกก็จะต้องตาย
ในทะเลทรายร้อนระอุแห่งนี้…
134
00:13:42,447 --> 00:13:44,992
ยกเว้นว่าจะหาที่หลบแดดได้ทัน
135
00:13:49,496 --> 00:13:50,998
เหล่านกกระจาบผู้รักการเข้าสังคม
136
00:13:51,081 --> 00:13:53,333
สร้างรังชุมชนขนาดใหญ่
137
00:13:57,546 --> 00:14:00,340
อุณหภูมิข้างในนั้น
เย็นกว่าข้างนอกถึงเก้าองศา
138
00:14:03,886 --> 00:14:06,597
และนกกระจาบก็ไม่ใช่พวกเดียวที่ได้ประโยชน์
139
00:14:10,434 --> 00:14:14,187
รังของพวกมันได้ดึงดูดเหยี่ยวแคระคู่นึง
140
00:14:15,731 --> 00:14:18,525
ในบรรดาเหล่านกผู้ล่าที่เล็กที่สุดในโลก
141
00:14:18,609 --> 00:14:20,277
ผู้บุกรุกที่ไม่น่าจะเป็นไปได้พวกนี้
142
00:14:20,360 --> 00:14:22,821
กลับเอาเปรียบหยาดเหงื่อแรงงาน
ของพวกนกกระจาบ
143
00:14:29,912 --> 00:14:30,954
แถมบางที
144
00:14:32,122 --> 00:14:33,332
ก็กินพวกมันอีกต่างหาก
145
00:14:37,127 --> 00:14:39,379
แต่ถ้าจะพูดถึงเพื่อนบ้านจากนรกแล้ว
146
00:14:41,006 --> 00:14:43,842
นกกระจาบมีปัญหาที่ใหญ่กว่านั้น
147
00:14:46,428 --> 00:14:48,347
รังแห่งชีวิตนี้
148
00:14:48,430 --> 00:14:50,933
ดึงดูดนักล่าทุกประเภท
149
00:15:17,209 --> 00:15:19,544
พวกนกกระจาบดูเหมือนป้องกันตัวเองไม่ได้
150
00:15:21,171 --> 00:15:23,131
แต่พวกมันมีกองกำลังรักษาความปลอดภัย
151
00:15:32,891 --> 00:15:35,435
พร้อมขับไล่การโจมตีใดๆ ก็ตาม
152
00:15:57,457 --> 00:15:59,584
ถึงตัวจะเท่ากำปั้น
153
00:16:00,669 --> 00:16:02,921
แต่พวกเหยี่ยวนั้นแรงเยอะ
154
00:16:19,563 --> 00:16:20,814
และถือว่าโชคดี
155
00:16:20,897 --> 00:16:23,942
ที่นักสู้เล็กพริกขี้หนูเหล่านี้
ยังพอยับยั้งชั่งใจได้
156
00:16:25,777 --> 00:16:28,196
พวกมันกินนกกระจาบแค่ไม่กี่ตัวต่อฤดู
157
00:16:29,823 --> 00:16:31,283
ส่วนใหญ่แล้ว
158
00:16:31,366 --> 00:16:33,493
มีเหยื่ออื่นๆ ให้เลือกเยอะแยะเต็มไปหมด
159
00:16:38,290 --> 00:16:42,502
แต่สำหรับพวกนกกระจาบ
หากต้องรบ ก็ขอรบกับศัตรูที่คุ้นเคย
160
00:16:44,004 --> 00:16:45,964
และสำหรับเจ้าพวกเหยี่ยวน้อย
161
00:16:46,048 --> 00:16:47,591
นี่เป็นการแก้ปัญหา
162
00:16:47,674 --> 00:16:49,843
ในการหาอาหารและที่พัก
ในทะเลทรายอันแห้งแล้ง
163
00:16:49,926 --> 00:16:51,553
ในขั้นตอนเดียว
164
00:17:06,318 --> 00:17:10,572
(ป่าดิบชื้นแอมะซอน
เฟรนช์เกียนา)
165
00:17:12,532 --> 00:17:14,910
ในมุมเล็กๆ ที่ห่างไกลในทวีปอเมริกาใต้
166
00:17:17,245 --> 00:17:18,997
นั้นเต็มไปด้วยชีวิตมากมาย
167
00:17:19,706 --> 00:17:22,542
และทุกสรรพสิ่งต่างก็ต้องการถิ่นของตัวเอง
168
00:17:38,767 --> 00:17:41,103
ที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร
169
00:17:41,186 --> 00:17:43,730
คือนกอินทรีฮาร์ปีขนาด 15 ปอนด์
170
00:17:46,775 --> 00:17:48,735
แต่มีนกล่าเหยื่ออีกชนิดหนึ่งที่นี่
171
00:17:48,819 --> 00:17:51,321
ที่ใช้วิธีที่ต่างออกไป
172
00:17:54,991 --> 00:17:57,369
คาราคาร่าคอแดง
173
00:18:01,081 --> 00:18:03,375
เมื่อคาราคาร่าสัมผัสได้ถึงภัยคุกคาม
174
00:18:04,626 --> 00:18:06,461
พวกมันจะประกาศให้ทุกตัวรู้
175
00:18:11,049 --> 00:18:14,511
พอที่จะทำให้นักล่าอันดับหนึ่งเป๋ไปได้เหมือนกัน
176
00:18:26,481 --> 00:18:31,069
คาราคาร่าถือว่าเป็นนกผู้ล่าที่รักการเข้าสังคม
และฉลาดที่สุดในโลก
177
00:18:33,196 --> 00:18:36,408
สองข้อดีนี้ทำให้พวกมันสามารถจัดการเหยื่อ
178
00:18:36,491 --> 00:18:38,160
ที่แม้แต่นกอินทรีฮาร์ปียังไม่กล้าแตะได้
179
00:18:47,961 --> 00:18:48,962
ตัวต่อ
180
00:18:54,050 --> 00:18:56,178
ปกติแล้วไม่ยุ่งจะดีที่สุด
181
00:19:02,642 --> 00:19:04,186
แต่ด้วยการทำงานเป็นทีม
182
00:19:05,437 --> 00:19:07,772
พวกคาราคาร่ากำลังคิดแผน
183
00:19:13,987 --> 00:19:16,323
อย่างแรกคือการเข้าหาโดยตรง
184
00:19:24,372 --> 00:19:26,166
แต่ทันทีที่รังถูกรบกวน
185
00:19:27,751 --> 00:19:30,670
เจ้านักต่อยพวกนั้นก็จะออกมากันเต็มไปหมด
186
00:19:36,051 --> 00:19:38,511
ต่อไปเป็นการทุบแล้วคว้า
187
00:19:43,350 --> 00:19:45,227
ถ้าไม่เจ๋งพอทำไม่ได้
188
00:19:52,859 --> 00:19:54,486
แต่ด้วยความกล้าหาญเพียงเล็กน้อย
189
00:19:55,904 --> 00:19:57,280
งานก็สำเร็จ
190
00:20:02,202 --> 00:20:04,579
ถ้าคาราคาร่าคอแดงซักตัวนึงทนเจ็บได้
191
00:20:05,413 --> 00:20:08,917
ในที่สุดพวกต่อก็จะทิ้งรังไป
192
00:20:17,926 --> 00:20:20,220
สิ่งก่อสร้างที่เหมือนกระดาษเหล่านี้
193
00:20:20,303 --> 00:20:22,305
มีคุณค่าทางอาหารพอๆ กับกระดาษแข็ง…
194
00:20:26,434 --> 00:20:28,103
แต่ลึกเข้าไปในรัง
195
00:20:28,895 --> 00:20:31,356
คืออาหารตัวอ้วนๆ ฉ่ำๆ
196
00:20:37,737 --> 00:20:41,199
ความกล้าหาญของคาราคาร่าหนึ่งตัว
ทำประโยชน์ให้กับทั้งทีม
197
00:20:44,911 --> 00:20:48,873
เพราะเธอกินอิ่มปุ๊บ พวกที่เหลือก็แบ่งกันกิน
198
00:20:54,629 --> 00:20:56,214
เสิร์ฟทันเวลาพอดี
199
00:21:03,888 --> 00:21:06,266
ชีวิตในป่าฝนนั้นยาก
200
00:21:10,979 --> 00:21:13,106
แต่ที่คาราคาร่าขึ้นมายืนแถวหน้าได้
201
00:21:14,149 --> 00:21:16,735
ก็เพราะความที่พวกมันไม่ย่อท้อ
และทำงานกันเป็นทีม
202
00:21:23,658 --> 00:21:26,786
นกล่าเหยื่อส่วนใหญ่ไม่ค่อยสามัคคีกันเท่าไหร่
203
00:21:33,626 --> 00:21:37,005
การแข่งขันนั้นดุเดือดแม้แต่ในรังเดียวกันเอง
204
00:21:41,426 --> 00:21:45,847
ลูกนกอินทรีหัวขาวที่เกิดใหม่
จะโตขึ้น 20% ในแต่ละวัน
205
00:21:52,729 --> 00:21:55,815
แต่น้องสุดท้องกำลังดิ้นรนเพื่อจะตามให้ทัน
206
00:22:00,487 --> 00:22:01,780
พอถึงเวลาให้อาหารทีไร
207
00:22:02,822 --> 00:22:04,824
เขาจะรั้งท้ายอยู่ตลอด
208
00:22:11,414 --> 00:22:13,291
อีกสองเดือนกว่า ๆ
209
00:22:13,375 --> 00:22:16,127
ลูกนกเหล่านี้จะต้องตัวใหญ่ขึ้น 10 เท่า
210
00:22:16,211 --> 00:22:17,837
และพร้อมบิน
211
00:22:21,007 --> 00:22:23,009
แต่ถ้ามีอาหารไม่พอ
212
00:22:23,093 --> 00:22:26,596
ลูกนกที่แก่กว่าจะหันมาทำร้ายน้องที่ตัวเล็กกว่า
213
00:22:29,641 --> 00:22:31,976
น้อยครั้งที่นกทั้งสามตัวจะรอดหมด
214
00:22:37,357 --> 00:22:39,692
พ่อแม่กำลังพยายามอย่างหนัก
215
00:22:39,776 --> 00:22:42,612
เพื่อให้เด็กๆ ทุกคนมีชีวิตอยู่
216
00:22:49,786 --> 00:22:51,037
(ดราเคนส์เบิร์ก
แอฟริกาใต้)
217
00:22:51,121 --> 00:22:53,998
การหาอาหารให้เพียงพอเป็นปัญหาเรื้อรัง
218
00:22:54,082 --> 00:22:55,625
ของนกล่าเหยื่อทุกชนิด
219
00:22:58,878 --> 00:23:01,464
ถึงแม้บางตัวจะทำให้มันดูง่าย
220
00:23:11,891 --> 00:23:13,726
แร้งใช้ความร้อน
221
00:23:15,186 --> 00:23:17,063
กระแสลมอุ่นที่พัดสูงขึ้น
222
00:23:17,147 --> 00:23:18,648
เพื่อเพิ่มระดับความสูง
223
00:23:22,026 --> 00:23:25,905
เมื่ออยู่ในระดับที่สูงพอ
บางตัวก็ทะยานไปได้ไกลกว่า 100 ไมล์
224
00:23:25,989 --> 00:23:28,533
โดยไม่ต้องกระพือปีกแม้แต่ครั้งเดียว
225
00:23:33,913 --> 00:23:35,165
ระหว่างทาง
226
00:23:35,248 --> 00:23:38,501
พวกมันจะใช้สายตาระดับกล้องส่องทางไกล
ในการสแกนหาอาหาร
227
00:23:48,386 --> 00:23:50,638
แร้งเป็นสัตว์ที่กินซากสัตว์เป็นอาหาร
228
00:24:00,273 --> 00:24:03,234
การหากินกับซาก
ทำให้พวกมันเสียภาพลักษณ์ก็จริง
229
00:24:03,318 --> 00:24:05,904
แต่พวกมันเป็นนกล่าเหยื่อเพียงชนิดเดียว
230
00:24:05,987 --> 00:24:07,280
ที่ไม่เคยฆ่าใคร
231
00:24:10,950 --> 00:24:14,662
และพวกมันก็ทำหน้าที่สำคัญ
ในฐานะทีมทำความสะอาดของธรรมชาติ
232
00:24:20,502 --> 00:24:22,045
มันอาจจะดูวุ่นวาย
233
00:24:22,128 --> 00:24:23,796
แต่ก็เป็นไปตามลำดับผู้ใหญ่ผู้น้อย
234
00:24:25,423 --> 00:24:27,800
นกแร้งถึงเก้าชนิด
235
00:24:27,884 --> 00:24:29,802
อาศัยอยู่ในแอฟริกาตอนใต้
236
00:24:30,512 --> 00:24:32,805
และแต่ละชนิดก็มีบทบาทของตัวเอง
237
00:24:34,349 --> 00:24:36,518
เริ่มที่รุ่นมิดเดิลเวท
238
00:24:37,185 --> 00:24:38,728
แร้งหลังขาว
239
00:24:46,694 --> 00:24:49,864
พวกมันจำนวนมากจะมากัดกินซาก
240
00:24:51,241 --> 00:24:53,535
เครื่องในและเนื้อพร้อมๆ กัน
241
00:25:02,043 --> 00:25:04,087
ถัดไปคือรุ่นเฮฟวี่เวท
242
00:25:05,838 --> 00:25:07,757
ที่น้ำหนักเกิน 15 ปอนด์
243
00:25:07,840 --> 00:25:11,302
แร้งแลปเพ็ตเฟซ
เป็นหนึ่งในแร้งที่ใหญ่ที่สุดในแอฟริกา
244
00:25:13,638 --> 00:25:15,181
พวกมันเข้ามาเมื่อไหร่
245
00:25:15,265 --> 00:25:17,141
ทุกคนก็ต้องหลบให้
246
00:25:20,979 --> 00:25:24,399
จะงอยปากอันทรงพลังของพวกมัน
สามารถฉีกเส้นเอ็นและหนัง
247
00:25:25,650 --> 00:25:28,611
ไปยังส่วนที่ยังไม่ถูกกินได้
248
00:25:28,695 --> 00:25:30,196
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด
249
00:25:32,407 --> 00:25:33,616
รุ่นไลท์เวท
250
00:25:36,160 --> 00:25:38,746
แร้งฮู๊ดจะหลบอยู่ข้างเวที
251
00:25:39,414 --> 00:25:41,708
คอยขโมยเศษเนื้อเมื่อโอกาสอำนวย
252
00:25:41,791 --> 00:25:43,585
รอคอยอย่างอดทนให้ถึงตาตัวเอง
253
00:25:47,005 --> 00:25:48,631
พอทุกคนเสร็จแล้ว
254
00:25:49,591 --> 00:25:52,510
จะงอยปากเล็กๆ ของพวกมัน
ก็จะแทะกระดูกจนเกลี้ยง
255
00:25:55,847 --> 00:25:59,601
แร้งทำงานสกปรก
เพื่อรักษาโลกของเราให้สะอาด
256
00:26:03,855 --> 00:26:06,608
กระเพาะอาหารที่มีค่าเป็นกรด
พอๆ กับแบตเตอรี่รถยนต์
257
00:26:06,691 --> 00:26:10,111
ทำลายแบคทีเรียและไวรัสที่พวกมันกินเข้าไป
แบบไม่เหลือซาก
258
00:26:11,821 --> 00:26:14,657
และพวกมันก็ทำลายแหล่งเพาะพันธุ์
259
00:26:14,741 --> 00:26:16,159
ของพวกแมลงที่เป็นพาหะของโรค
260
00:26:23,458 --> 00:26:24,959
เราจำเป็นต้องมีแร้ง
261
00:26:26,294 --> 00:26:28,129
แต่จำนวนของพวกมันลดลงอย่างรวดเร็ว
262
00:26:29,255 --> 00:26:31,299
ในเวลาแค่ 15 ปี
263
00:26:31,382 --> 00:26:34,969
ร้อยละ 97 ของแร้งในอินเดียต้องตาย
264
00:26:36,638 --> 00:26:39,766
เพราะโดนพิษจากการกินซากวัว
265
00:26:39,849 --> 00:26:42,852
ที่ได้รับการรักษาด้วยยาแก้อักเสบไดโคลฟีแนค
266
00:26:45,521 --> 00:26:48,608
เมื่อสุนัขเร่ร่อนเข้ามาแทนที่พวกมัน
ด้วยการหากินเศษอาหาร
267
00:26:48,691 --> 00:26:50,777
ก็ก่อให้เกิดการระบาดของโรคพิษสุนัขบ้า
268
00:26:50,860 --> 00:26:53,237
วัณโรคและโรคแอนแทรกซ์
269
00:26:55,907 --> 00:26:58,576
นกผู้ล่าอื่นๆ ก็เจอชะตากรรมแบบเดียวกัน
270
00:27:01,037 --> 00:27:02,288
ในช่วงปี 1950
271
00:27:02,372 --> 00:27:05,291
ดีดีทีเป็นยาฆ่าแมลงที่ใช้กันอย่างอิสระ
272
00:27:06,292 --> 00:27:09,879
แต่มันส่งผลกระทบอันร้ายแรง
ต่อไข่ของนกอินทรีหัวขาว
273
00:27:10,672 --> 00:27:14,008
และเกือบจะทำให้สายพันธุ์อันเป็นสัญลักษณ์นี้
สูญพันธุ์ไปจากโลก
274
00:27:16,594 --> 00:27:19,222
ทันทีที่ผู้คนตระหนักถึงผลกระทบ
275
00:27:19,305 --> 00:27:21,015
ดีดีทีก็ถูกแบน
276
00:27:22,308 --> 00:27:23,893
ภายใน 50 ปี
277
00:27:23,976 --> 00:27:27,188
จำนวนประชากรอินทรีหัวขาวเพิ่มขึ้นเจ็ดเท่า
278
00:27:32,402 --> 00:27:35,279
นกล่าเหยื่อหลายชนิดยังเดือดร้อนอยู่
279
00:27:39,283 --> 00:27:42,161
เพราะถูกมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อปศุสัตว์
และสัตว์ป่า
280
00:27:42,245 --> 00:27:43,830
พวกมันจึงถูกข่มเหง
281
00:27:45,623 --> 00:27:47,458
และเมื่อที่อยู่อาศัยถูกทำลาย
282
00:27:49,293 --> 00:27:51,045
พวกมันก็สูญเสียอาหารและบ้าน
283
00:27:54,507 --> 00:27:57,677
แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด
ที่ต้องล้มลุกคลุกคลานในโลกสมัยใหม่
284
00:28:02,432 --> 00:28:06,477
(ลอนดอน
สหราชอาณาจักร)
285
00:28:09,981 --> 00:28:13,234
ที่นี่อาจดูไม่เหมือนที่ที่นกผู้ล่าจะอยู่ได้
286
00:28:18,156 --> 00:28:20,074
แต่สำหรับพวกที่ปรับตัวเก่ง
287
00:28:21,033 --> 00:28:23,327
มันคือโลกแห่งโอกาส
288
00:28:28,708 --> 00:28:30,209
ในใจกลางเมือง
289
00:28:30,793 --> 00:28:33,880
ปล่องไฟที่เป็นสัญลักษณ์
ของสถานีพลังงานแบทเทอร์ซี
290
00:28:33,963 --> 00:28:36,799
สูงกว่า 300 ฟุต
291
00:28:39,469 --> 00:28:42,722
คือบ้านของเหยี่ยวเพเรกรินคู่นึง
292
00:28:46,476 --> 00:28:49,228
พวกมันใช้กำแพงคอนกรีตเหมือนเป็นหน้าผา
293
00:28:55,610 --> 00:28:57,779
ชีวิตในเมืองก็มีข้อดี
294
00:29:03,576 --> 00:29:05,286
ที่นี่เต็มไปด้วยแสงสว่าง
295
00:29:05,369 --> 00:29:08,080
เหยี่ยวเพเรกรินจึงออกล่าตอนกลางคืนได้
296
00:29:17,965 --> 00:29:21,427
ทั้งคู่แยกกันเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่มากขึ้น
297
00:29:29,143 --> 00:29:31,896
เหยี่ยวตัวเมียเป็นนักล่าแห่งรัตติกาล
298
00:29:31,979 --> 00:29:34,440
ที่ตัวใหญ่กว่าและมีประสบการณ์มากกว่า
299
00:29:45,201 --> 00:29:47,995
สายตาของเธอคมชัดกว่าของพวกเรา
กว่าสองเท่า
300
00:29:49,205 --> 00:29:51,332
ทั้งนี้ก็เพราะดวงตากลมโต
301
00:29:51,999 --> 00:29:53,876
ที่ลึกเข้าไปถึงกระโหลกของเธอ
302
00:29:56,420 --> 00:29:59,590
การกระดกหัวหมายถึง
เธอกำลังตั้งค่าพิกัดเป้าหมายของเธอ
303
00:30:01,801 --> 00:30:03,886
แต่การไล่ตามนกพิราบในเมือง
304
00:30:03,970 --> 00:30:05,304
มีความเสี่ยง
305
00:30:09,183 --> 00:30:11,894
ตึกรามบ้านช่องทำให้อันตรายที่จะบินต่ำ
306
00:30:16,607 --> 00:30:20,528
เหยี่ยวเพเรกรินป่าคอนกรีตเลยต้องจำใจ
ใช้วิธีล่าที่ยากขึ้น
307
00:30:31,873 --> 00:30:33,124
การไล่ล่าแบบสูสี…
308
00:30:35,960 --> 00:30:39,630
ที่ผู้ล่าและผู้ถูกล่ามีฝีมือใกล้เคียงกัน
309
00:30:47,013 --> 00:30:48,806
แต่ถึงจะบินต่ำไม่ได้
310
00:30:50,433 --> 00:30:51,934
แม้แต่ตอนกลางคืน…
311
00:30:56,814 --> 00:31:00,151
ก็แทบจะไม่มีใครเอาชนะเจ้าแห่งธรรมชาติได้
312
00:31:08,492 --> 00:31:12,371
เหยี่ยวเพเรกรินได้กระจายถิ่นฐาน
ไปยังเมืองต่างๆ ทั่วโลก
313
00:31:13,331 --> 00:31:15,249
ตั้งแต่นิวยอร์กไปจนถึงซิดนีย์
314
00:31:17,293 --> 00:31:21,130
และในทุกฤดูผสมพันธุ์
จำนวนประชากรของพวกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
315
00:31:31,349 --> 00:31:33,142
ที่รังนกอินทรีหัวขาว
316
00:31:34,310 --> 00:31:36,228
ลูกนกมาไกลมากแล้ว
317
00:31:37,563 --> 00:31:39,106
ทั้งสามตัวเลย
318
00:31:40,191 --> 00:31:42,068
ทุกตัวเติบโตอย่างแข็งแกร่ง
319
00:31:44,445 --> 00:31:47,949
และขนที่ต้องใช้ในการบินก็กำลังขึ้นแล้ว
320
00:31:50,159 --> 00:31:54,163
ความอยู่รอดของลูกๆ
เป็นเหมือนข้อพิสูจน์สำหรับพ่อแม่
321
00:31:56,165 --> 00:31:59,085
พวกเขาทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
มาหกเดือน
322
00:32:03,130 --> 00:32:05,383
แต่ตอนนี้เขาและเธอเริ่มหาอาหารมาน้อยลง
323
00:32:07,551 --> 00:32:09,011
เป็นการบอกใบ้ให้กับลูกนกอินทรี
324
00:32:09,637 --> 00:32:11,514
ถึงเวลาออกจากรังแล้ว
325
00:32:15,977 --> 00:32:18,396
ศิลปะของการบินต้องใช้การฝึกฝน
326
00:32:27,822 --> 00:32:29,407
และสภาพแวดล้อมก็ต้องเป็นใจด้วย
327
00:32:34,245 --> 00:32:38,040
เมื่ออากาศปลอดโปร่ง
พวกลูกนกก็มุ่งมั่นกว่าที่เคย
328
00:32:49,719 --> 00:32:52,638
แต่โลกภายนอกยังใหม่และวุ่นวายสับสน
329
00:33:02,815 --> 00:33:05,651
นกชนิดอื่นๆ จะทำตัวดุร้ายเวลาเจอกับนักล่า
330
00:33:08,863 --> 00:33:11,115
มันน่ากลัวนะที่ต้องไปไกลจากครอบครัว
331
00:33:14,452 --> 00:33:15,703
และมันก็ต้องใช้เวลา
332
00:33:17,496 --> 00:33:18,748
กว่าจะยืนบนลำแข้งตัวเองได้
333
00:33:22,668 --> 00:33:24,462
นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น
334
00:33:24,545 --> 00:33:27,006
ของเส้นทางอันยาวไกลไปสู่วัยผู้ใหญ่
335
00:33:34,847 --> 00:33:35,973
โชคดี
336
00:33:36,057 --> 00:33:38,768
พี่พ่อกับแม่จะคอยดูแลพวกเขาอยู่อีกสักพัก
337
00:33:44,315 --> 00:33:48,069
นกล่าเหยื่อไม่ใช่นักฆ่าโดยกำเนิด
338
00:33:50,821 --> 00:33:53,532
พวกมันต้องการเวลาเพื่อพัฒนาทักษะ
339
00:33:57,661 --> 00:34:00,748
เป็นเวลาสามเดือนแล้วที่ลูกนกเลขานุการ
340
00:34:00,831 --> 00:34:04,168
ได้รับทุกอย่างจากพ่อแม่
341
00:34:07,004 --> 00:34:10,424
ตอนนี้พวกมันต้องเริ่มดูแลตัวเองแล้ว
342
00:34:15,429 --> 00:34:17,765
ลูกนกตัวนึงจะเป็นผู้นำในการจู่โจม
343
00:34:22,019 --> 00:34:23,604
เมื่อพี่น้องตามมาสมทบ
344
00:34:25,397 --> 00:34:26,524
การล่าก็เริ่มขึ้น
345
00:34:30,528 --> 00:34:32,655
การหาเหยื่อต้องใช้สายตาอันแหลมคม
346
00:34:33,405 --> 00:34:35,032
และการเดินเยอะๆ
347
00:34:40,996 --> 00:34:43,624
จะจับได้สักตัวไม่ใช่ง่ายๆ
348
00:35:07,773 --> 00:35:09,441
ในที่สุดก็สำเร็จ
349
00:35:11,861 --> 00:35:14,738
แต่กิ้งก่าตัวเล็กๆ ตัวเดียวจะไปพอกินอะไร
350
00:35:18,117 --> 00:35:20,411
โชคดีที่แม่ยังคอยคุมอยู่
351
00:35:30,129 --> 00:35:33,215
เธอจะยังหาอาหารให้พวกลูกนก
ไปอีกสองเดือน…
352
00:35:35,718 --> 00:35:37,344
ในขณะที่พวกเด็กๆ จอมงุ่มง่าม
353
00:35:38,679 --> 00:35:40,639
กำลังเรียนรู้ที่จะเป็นนักฆ่าตัวฉกาจ
354
00:35:42,391 --> 00:35:43,642
เหมือนที่แม่เป็น
355
00:35:48,230 --> 00:35:51,233
มีนกชนิดอื่นๆ ไม่กี่ชนิด
ที่เป็นพ่อแม่ที่อุทิศตนเช่นนี้
356
00:35:56,906 --> 00:36:00,826
นกผู้ล่าใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิต
ในการเลี้ยงลูก
357
00:36:03,829 --> 00:36:05,873
ให้ทั้งความคุ้มครอง
358
00:36:06,916 --> 00:36:08,417
ทั้งอาหารที่หามาได้อย่างยากเย็น
359
00:36:10,002 --> 00:36:11,462
เพื่อให้แน่ใจว่าสักวัน
360
00:36:12,296 --> 00:36:14,006
ลูกๆ ของพวกมันจะสามารถ
361
00:36:14,548 --> 00:36:16,592
มีชีวิตรอดได้ด้วยตัวเอง
362
00:36:22,681 --> 00:36:27,061
(แม่น้ำมิสซิสซิปปีตอนบน
สหรัฐอเมริกา)
363
00:36:27,144 --> 00:36:28,229
ปลายฤดูใบไม้ร่วง
364
00:36:32,691 --> 00:36:36,403
อินทรีหัวขาวนับร้อย
เดินทางไกลมาจากที่ต่างๆ…
365
00:36:38,822 --> 00:36:41,575
เพื่อล่านกน้ำที่กำลังอพยพ
366
00:36:46,413 --> 00:36:49,291
ลูกอินทรีหนุ่มจะต้องสร้างความแข็งแกร่งขึ้น
367
00:36:55,422 --> 00:36:58,342
พวกมันจะไม่มีพ่อแม่คอยป้อนอีกแล้ว…
368
00:37:01,512 --> 00:37:04,223
พวกมันจึงต้องดูและเรียนรู้
369
00:37:08,936 --> 00:37:10,688
ขณะกำลังถลาไปตามลม
370
00:37:10,771 --> 00:37:13,941
นกผู้ใหญ่จะเลือกจังหวะที่จะโจมตี
371
00:37:16,110 --> 00:37:18,362
นกคู้ตว่องไวมากในการหลบ…
372
00:37:21,699 --> 00:37:23,826
แต่พวกมันอยู่ใต้น้ำได้ไม่นาน
373
00:37:34,253 --> 00:37:35,796
กว่าจะจับเหยื่อได้ก็ยากแล้ว
374
00:37:37,256 --> 00:37:39,675
การจะรักษามันไว้ได้นั้นยิ่งยากขึ้นไปอีก
375
00:37:48,183 --> 00:37:50,936
ยอมแพ้ดีกว่าที่จะต้องไปเสี่ยงสู้กัน
376
00:37:57,109 --> 00:37:59,862
ได้เวลานำสิ่งที่เขาเห็นมาปฏิบัติจริงแล้ว
377
00:38:19,840 --> 00:38:23,218
เคล็ดลับคือจับตัวที่ไม่ระวัง
378
00:38:26,722 --> 00:38:28,223
พูดง่ายแต่ทำยาก
379
00:38:40,194 --> 00:38:42,488
ทุกครั้งที่ตะปบพลาด…
380
00:38:44,490 --> 00:38:46,742
ทุกตัวที่หนีไปได้…
381
00:38:48,702 --> 00:38:50,371
เขาเริ่มปรับจังหวะ
382
00:38:51,830 --> 00:38:53,415
และมุมในการโจมตี
383
00:39:11,642 --> 00:39:13,185
ได้ซะที
384
00:39:16,355 --> 00:39:18,482
แต่เขาจดจ่ออยู่กับการบินหนี
385
00:39:19,733 --> 00:39:21,193
จนลูกบอลหลุดมือ
386
00:39:23,362 --> 00:39:24,405
และตอนนี้
387
00:39:26,156 --> 00:39:27,908
เขาก็มีคู่แข่งแล้ว
388
00:39:34,206 --> 00:39:37,751
เจ้านกหนุ่มตั้งใจที่จะเอารางวัลคืนมาให้ได้
389
00:39:46,093 --> 00:39:48,512
แต่วันนี้ไม่ใช่วันของเขา
390
00:39:51,056 --> 00:39:53,267
และเวลาก็เหลือน้อยเต็มที
391
00:39:57,896 --> 00:39:59,773
เมื่ออุณหภูมิลดลง
392
00:39:59,857 --> 00:40:02,401
นกอินทรีจะต้องการพลังงานมากขึ้น
เพื่อให้ร่างกายอบอุ่น
393
00:40:06,280 --> 00:40:08,532
แต่ก็ยังหาเหยื่อไม่ได้สักที
394
00:40:11,785 --> 00:40:15,414
นกอินทรีวัยรุ่นจำนวนไม่ถึงครึ่ง
ที่จะมีชีวิตรอดพ้นฤดูหนาวแรก
395
00:40:19,626 --> 00:40:22,045
ไม่ทำตอนนี้ก็หมดโอกาสแล้ว
396
00:40:47,571 --> 00:40:48,697
และครั้งนี้…
397
00:40:51,116 --> 00:40:52,701
เขาไม่ยอมปล่อย
398
00:41:01,627 --> 00:41:03,587
แค่ไม่กี่เดือนที่แล้ว
399
00:41:03,670 --> 00:41:07,132
นกอินทรีย์รุ่นใหม่เหล่านี้ลืมตาดูโลก
ในฐานะลูกนกที่ช่วยตัวเองไม่ได้
400
00:41:08,717 --> 00:41:13,096
ต้องขอบคุณสัญชาตญาณนักฆ่า
และความทุ่มเทอันน่าทึ่งของพ่อแม่ของพวกมัน
401
00:41:14,056 --> 00:41:17,726
พวกมันจึงได้กลายมาเป็นนกล่าเหยื่อแบบเต็มตัว
402
00:41:22,773 --> 00:41:26,360
พวกมันจะยังไม่มีขนสีขาวบนหัว
จนกว่าจะอายุห้าขวบ
403
00:41:29,112 --> 00:41:32,741
และเมื่อนั้นพวกมันก็จะพร้อม
ที่จะมีครอบครัวของตัวเอง…
404
00:41:37,412 --> 00:41:39,289
และส่งต่อทักษะต่างๆ ของพวกมัน…
405
00:41:41,917 --> 00:41:43,585
ให้กับนกรุ่นต่อไป
406
00:42:33,051 --> 00:42:34,928
คำบรรยายโดย จิตรวดี ตรีมาศ