1 00:00:12,043 --> 00:00:15,723 ‎ตอนแรกฉันคิดแต่จะทำร้ายเธอ 2 00:00:20,643 --> 00:00:24,643 ‎พยายามทำร้ายจิตใจเธอ ฉันคิดอยู่แค่นั้น 3 00:00:28,323 --> 00:00:32,683 ‎ฉันรู้สึกดีใจที่เธอกลัว 4 00:00:35,243 --> 00:00:39,083 ‎(แต่ละปีมีคนแอบตามบุคคลอื่น ‎มากกว่าสามล้านกรณี) 5 00:00:39,163 --> 00:00:42,643 ‎(ในสหรัฐอเมริกา) 6 00:00:43,883 --> 00:00:49,683 ‎(น้อยกว่าหนึ่งในสี่ของผู้กระทำผิดเป็นผู้หญิง) 7 00:00:52,963 --> 00:00:55,403 ‎ฉันสงสัยทุกคน ทุกคนที่อยู่รอบตัว 8 00:00:58,323 --> 00:00:59,683 ‎มันน่ากลัวมาก 9 00:01:00,323 --> 00:01:03,083 ‎ใครก็ตามที่เป็นคนทำไม่ใช่แค่อยากรบกวนเรา 10 00:01:03,163 --> 00:01:04,843 ‎พวกเขาหมุกมุ่นกับเรา 11 00:01:06,723 --> 00:01:08,603 ‎ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป 12 00:01:10,003 --> 00:01:13,923 ‎ฉันคิดจริงๆว่าเรื่องนี้จะจบลงด้วยการที่ฉันตาย 13 00:01:14,723 --> 00:01:21,483 ‎(นี่คือเรื่องราวของคดีสะกดรอยตาม ‎หมายเลข 241-2080-19) 14 00:01:21,963 --> 00:01:25,683 ‎มันทำให้ฉันสบายใจขึ้นที่ได้… 15 00:01:26,643 --> 00:01:29,403 ‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันต้องการอะไร ‎แต่มันเติมเต็มบางสิ่งในตัวฉัน 16 00:01:31,523 --> 00:01:35,163 ‎ฉันจะเรียกมันว่าการแก้แค้น 17 00:01:37,483 --> 00:01:41,243 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 18 00:01:42,443 --> 00:01:46,203 ‎ให้คนมองว่าผมเป็นฆาตกรยังดีกว่า ‎เป็นไอ้โรคจิตแอบตาม เข้าใจไหมครับ 19 00:01:50,163 --> 00:01:55,843 ‎ฉันชอบความรู้สึกตึงเครียด ‎เวลาที่เธอรู้สึกตัวว่ามีคนมองอยู่ 20 00:01:57,323 --> 00:01:59,243 ‎ใครๆ ก็เป็นสตอล์กเกอร์ได้ 21 00:02:00,483 --> 00:02:02,203 ‎เหลวไหลทั้งเพ 22 00:02:04,043 --> 00:02:05,803 ‎ผมไม่ได้บ้าขนาดนั้นแล้ว แบบ… 23 00:02:10,083 --> 00:02:16,643 ‎(ความกลัวสุดขีด) 24 00:02:19,043 --> 00:02:23,763 ‎(แดลลัส เท็กซัส) 25 00:02:37,443 --> 00:02:40,963 ‎ฉันเคยเจอผู้หญิง ‎ที่โดนสะกดรอยตามมาเป็นพันๆ คดี 26 00:02:42,723 --> 00:02:45,523 ‎แต่สตอล์กเกอร์ที่เป็นผู้หญิงนั้นหายากมาก 27 00:02:46,563 --> 00:02:48,483 ‎แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด 28 00:02:48,563 --> 00:02:51,963 ‎ผู้ชายคือผู้กระทำผิด ส่วนผู้หญิงเป็นเหยื่อ 29 00:02:53,043 --> 00:02:55,163 ‎(คำขอไม่ปรากฏตัวในศาล) 30 00:02:55,243 --> 00:02:56,563 ‎นี่เป็นคดีที่แปลก 31 00:02:58,083 --> 00:03:01,363 ‎มันมีคุณสมบัติของคดีสะกดรอยตามอย่างครบถ้วน 32 00:03:01,443 --> 00:03:05,443 ‎มันมีรูปแบบของพฤติกรรม มีเป้าหมายคนเดียว 33 00:03:05,523 --> 00:03:06,843 ‎และมันก่อให้เกิดความกลัว 34 00:03:09,443 --> 00:03:14,283 ‎แต่คดีนี้ยังเป็นคดีสะกดรอยตามเพื่อแก้แค้นอีกด้วย 35 00:03:14,363 --> 00:03:16,403 ‎"แกโดนแน่ แกจะต้องชดใช้ 36 00:03:16,483 --> 00:03:19,123 ‎แกจะต้องเสียใจที่มายุ่งกับฉัน" อะไรแบบนั้นค่ะ 37 00:03:20,043 --> 00:03:21,283 ‎อันตรายมากๆ 38 00:03:24,203 --> 00:03:26,443 ‎(ไทเลอร์) 39 00:03:31,763 --> 00:03:34,883 ‎(ไทเลอร์ เท็กซัส) 40 00:03:42,763 --> 00:03:44,563 ‎ฉันชื่อแจ็คลิน เฟกิน 41 00:03:46,203 --> 00:03:49,603 ‎ฉันถูกตั้งข้อหาสะกดรอยตาม 42 00:03:53,283 --> 00:03:55,203 ‎ตอนเด็กๆ ฉันย้ายไปทั่วเท็กซัสตะวันออก 43 00:03:58,243 --> 00:04:02,443 ‎มีโบสถ์กับร้านอาหาร และไม่มีอะไรให้ทำมากนัก 44 00:04:02,523 --> 00:04:06,123 ‎มีแต่เข้าโบสถ์ ไปหาอะไรกิน แล้วก็ช็อปปิ้ง 45 00:04:07,323 --> 00:04:11,563 ‎ถ้าคุณไม่เชื่อในพระเจ้าของคริสเตียน ‎คุณก็เป็นคนชั่วร้าย 46 00:04:12,843 --> 00:04:18,163 ‎มันเป็นอะไรที่ "ถ้าไม่เชื่อก็ออกไป" ‎ซึ่งเป็นวิถีของนิกายไบเบิลเบลต์ 47 00:04:22,843 --> 00:04:25,443 ‎วัยเด็กของฉันยากลำบาก 48 00:04:28,963 --> 00:04:32,883 ‎แม่คือคนเดียวที่คอยอยู่เคียงข้างฉัน 49 00:04:32,963 --> 00:04:36,203 ‎เราสองคนมีความผูกพันที่ตัดไม่ขาด 50 00:04:37,083 --> 00:04:40,643 ‎(โรงภาพยนตร์ลิเบอร์ตี้ ‎30 ต.ค. โฮคัส โปคัส รอบบ่ายสาม) 51 00:04:40,723 --> 00:04:44,403 ‎( 12 พ.ย. โม แบนดี้ รอบหนึ่งทุ่ม ‎19 พ.ย. รูธี่ ฟอสเตอร์ รอบสองทุ่ม) 52 00:04:46,203 --> 00:04:52,523 ‎(ปี 2017 แจ็คลินพบสามีที่ชื่อเจสซี่ ‎ตอนอายุ 21 ปี) 53 00:04:53,803 --> 00:04:56,643 ‎(ซิมโฟนีออร์เคสตรา เท็กซัสตะวันออก) 54 00:04:56,723 --> 00:05:01,403 ‎ฉันรู้จักสามีผ่านเพื่อนที่เรามีร่วมกัน 55 00:05:03,523 --> 00:05:06,883 ‎มันเป็นความสัมพันธ์ที่เหมือนพายุ 56 00:05:06,963 --> 00:05:09,443 ‎มันคืบหน้าเร็วมาก 57 00:05:11,683 --> 00:05:17,603 ‎เรามีลูกสาวด้วยกันในปี 2018 ‎และเราก็แต่งงานกันในปี 2019 58 00:05:21,523 --> 00:05:25,003 ‎สามีของฉันกับแฟนเก่าของเขา ‎มีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน 59 00:05:25,883 --> 00:05:29,763 ‎พอเธอรู้ว่าเราเดตกันอยู่ ‎เธอก็อยากรู้จักสิ่งแวดล้อมใหม่ของลูกเธอ 60 00:05:31,723 --> 00:05:35,403 ‎เธอพูดต่อหน้าฉันเลยว่าถ้าฉันทำร้ายสองคนนี้ 61 00:05:35,483 --> 00:05:36,603 ‎เธอจะฆ่าฉัน 62 00:05:36,683 --> 00:05:40,163 ‎และนั่นไม่ใช่คำขู่ แต่เป็นคำสัญญา 63 00:05:42,723 --> 00:05:46,083 ‎ฉันคิดว่าพวกเขายังมีเยื่อใยต่อกัน 64 00:05:46,163 --> 00:05:52,083 ‎และการได้เห็นสาวคนใหม่ย้ายเข้าบ้านแฟนเก่า 65 00:05:52,163 --> 00:05:55,243 ‎และอยู่กับแฟนเก่ากับลูกของตัวเอง ‎ฉันคิดว่ามันอาจจะ… 66 00:05:55,323 --> 00:05:57,443 ‎ทำใจได้ยาก ทำใจได้ยากแน่ๆ ค่ะ 67 00:06:20,203 --> 00:06:22,963 ‎ฉันชื่อซานดร้า และฉันอยู่ที่เมืองฟลินต์ รัฐเท็กซัส 68 00:06:25,523 --> 00:06:27,883 ‎เจสซี่เป็นแฟนเก่าของฉัน 69 00:06:29,603 --> 00:06:33,163 ‎(ซานดร้าขอไม่เปิดเผยตัวตน) 70 00:06:33,243 --> 00:06:36,443 ‎(เพื่อปกป้องตัวเองและครอบครัว) 71 00:06:36,523 --> 00:06:39,563 ‎(มีความสุขกับเรื่องเล็กน้อย) 72 00:06:39,643 --> 00:06:41,603 ‎เราเจอกันสมัยยังเป็นวัยรุ่น 73 00:06:41,683 --> 00:06:43,843 ‎เราเป็นเพื่อนกันมาหลายปี 74 00:06:44,403 --> 00:06:48,403 ‎แล้วประมาณปี 2012 ‎เราก็ตัดสินใจพัฒนาความสัมพันธ์กัน 75 00:06:50,883 --> 00:06:55,363 ‎ประมาณปี 2015 เจสซี่กับฉันมีลูกชายที่น่ารัก 76 00:06:57,523 --> 00:07:00,283 ‎แต่เรามีความเห็นไม่ค่อยตรงกัน 77 00:07:00,363 --> 00:07:03,043 ‎อย่างการที่เขาไม่นับถือพระเจ้า ‎ในขณะที่ฉันเคร่งศาสนา 78 00:07:05,243 --> 00:07:08,723 ‎เราเลยจบความสัมพันธ์กันในปี 2016 79 00:07:11,003 --> 00:07:16,963 ‎(เจสซี่ปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในสารคดีชุดนี้) 80 00:07:19,843 --> 00:07:24,523 ‎แค่ไม่กี่เดือนหลังจากที่เราเลิกกัน ‎เจสซี่ก็เริ่มต้นความสัมพันธ์กับแจ็คลิน 81 00:07:28,843 --> 00:07:31,003 ‎ฉันไม่ค่อยได้คุยกับเธอนัก 82 00:07:32,283 --> 00:07:33,883 ‎ฉันเลยไม่รู้จักเธอดีสักเท่าไหร่ 83 00:07:36,803 --> 00:07:39,203 ‎เธอเป็นคนเงียบๆ ขี้อาย 84 00:07:42,723 --> 00:07:45,483 ‎ฉันไม่เคืองที่เขาเดตกับคนอื่น 85 00:07:46,523 --> 00:07:50,123 ‎แต่ฉันเคืองที่เธอเข้ามาในชีวิตลูกชายฉันเร็วมาก 86 00:07:50,923 --> 00:07:55,403 ‎และฉันเป็นห่วงเรื่องนั้นตลอดเวลา ‎เพราะเธอ… 87 00:07:57,483 --> 00:07:59,323 ‎ลูกชายเราจะมีความสำคัญรองลงมา 88 00:08:05,963 --> 00:08:07,643 ‎(วันที่ 1 เมษายน 2017) 89 00:08:07,723 --> 00:08:11,323 ‎(ลูกชายของซานดร้ากับเจสซี่ ‎ประสบอุบัติเหตุร้ายแรง) 90 00:08:13,763 --> 00:08:18,003 ‎ฉันอยู่ในที่ทำงานตอนญาติฉันโทรมา 91 00:08:19,763 --> 00:08:22,123 ‎สิ่งเดียวที่เธอพูดคือลูกฉันไม่หายใจ 92 00:08:22,843 --> 00:08:24,163 ‎และฉันต้องรีบไป 93 00:08:25,083 --> 00:08:29,963 ‎ฉันโทรหาเจสซี่ขณะกำลังออกไป ‎และบอกเขา เจสซี่ก็มาด้วยเหมือนกัน 94 00:08:32,123 --> 00:08:34,163 ‎เราไปถึงโรงพยาบาลก่อนรถพยาบาล 95 00:08:35,123 --> 00:08:39,243 ‎เรารอหมออยู่ประมาณสองสามนาที 96 00:08:39,323 --> 00:08:43,163 ‎แล้วเขาก็บอกเราว่าหัวใจลูกเขาไม่เต้นตั้งแต่… 97 00:08:45,083 --> 00:08:46,203 ‎รถพยาบาลไปรับแล้ว 98 00:08:51,483 --> 00:08:55,563 ‎ลูกชายฉันเสียชีวิตในวันที่ 1 เมษายน 2017 99 00:09:00,203 --> 00:09:03,803 ‎ฉันไม่ยอมรับความจริงว่าเขาตายแล้ว 100 00:09:05,163 --> 00:09:06,563 ‎ชีวิตฉันพังทลาย 101 00:09:08,203 --> 00:09:11,243 ‎ฉันหันไปพึ่งยากับเหล้า 102 00:09:12,403 --> 00:09:14,683 ‎ฉันเสียตัวตนของฉันไป 103 00:09:17,523 --> 00:09:19,443 ‎ฉันดิ้นรนทุกวัน… 104 00:09:20,883 --> 00:09:23,763 ‎ไม่รู้ว่าจะลุกจากเตียงและพยายาม… 105 00:09:25,483 --> 00:09:28,163 ‎มีชีวิตต่อไป 106 00:09:28,243 --> 00:09:30,843 ‎หรือยอมแพ้แค่นี้ดี 107 00:09:31,803 --> 00:09:37,283 ‎และฉันรู้ว่าเจสซี่เองก็ทำใจไม่ได้เหมือนกัน 108 00:09:51,003 --> 00:09:53,803 ‎หลังจากที่ลูกพวกเขาตาย… 109 00:09:57,283 --> 00:09:58,403 ‎แม่ของเขากลายเป็น… 110 00:10:00,963 --> 00:10:04,883 ‎ไม่รู้สิคะ เธอกำลังเศร้า ‎และฉันเข้าใจหัวอกเธอมากๆ 111 00:10:06,803 --> 00:10:11,683 ‎แต่เธอกับสามีฉันส่งข้อความหากันเยอะมาก 112 00:10:14,243 --> 00:10:18,643 ‎ฉันสงสัยว่าพวกเขาอยากกลับไปอยู่ด้วยกัน 113 00:10:18,723 --> 00:10:21,323 ‎หรือกลับไปคืนดีกัน 114 00:10:23,403 --> 00:10:26,003 ‎มันทำให้เราเครียดมาก 115 00:10:27,523 --> 00:10:32,723 ‎ฉันรู้สึกไม่มั่นใจ ส่วนเขาก็เอาแต่ร้อนตัวมากๆ 116 00:10:33,763 --> 00:10:38,443 ‎แล้วก็มีการแอบไปหากัน ส่วนฉันเองก็แอบตามสืบ 117 00:10:39,123 --> 00:10:41,003 ‎แล้วฉันก็เจออะไรมากมายหลายอย่าง 118 00:10:42,163 --> 00:10:45,363 ‎ความสัมพันธ์ของเราปะทุง่ายหลังจากนั้น 119 00:10:49,363 --> 00:10:54,403 ‎ฉันตัดสินใจว่าเราต้องกำหนดขอบเขต ‎เพื่อรักษาชีวิตแต่งงานของเราเอาไว้ 120 00:10:55,043 --> 00:10:58,563 ‎และหนึ่งในขอบเขตที่ว่าก็คือกับแฟนเก่าของเขา 121 00:10:59,323 --> 00:11:03,683 ‎คุยแต่เรื่องลูกได้เท่านั้น ห้ามคุยเรื่องอื่น 122 00:11:04,323 --> 00:11:05,883 ‎และเธอไม่ชอบเอาซะเลย 123 00:11:08,923 --> 00:11:11,443 ‎หลังจากที่เสียลูกไป แจ็คลินกับฉันไม่คุยกัน 124 00:11:13,723 --> 00:11:14,883 ‎ที่งานศพลูกชายฉัน 125 00:11:15,643 --> 00:11:20,643 ‎เธออึดอัดมากที่เห็นเจสซี่กับฉันยืนอยู่ด้วยกัน 126 00:11:20,723 --> 00:11:26,123 ‎และฉันจับมือเจสซี่เพื่อส่งวิญญาณลูกเรา 127 00:11:26,203 --> 00:11:29,163 ‎(โบสถ์แบปติสต์อีสต์เลค) 128 00:11:29,243 --> 00:11:32,163 ‎เธอเดินออกจากงานกลางครัน 129 00:11:32,243 --> 00:11:35,483 ‎เพราะใจเธอเต็มไปด้วยความหึงหวง 130 00:11:37,483 --> 00:11:39,803 ‎และนั่นอาจจะเป็นสัญญาณอันตราย 131 00:11:43,563 --> 00:11:46,843 ‎หลังจากงานศพ หลายสัปดาห์ผ่านไป 132 00:11:47,763 --> 00:11:49,763 ‎แจ็คลินไม่อยากให้ฉันกับเจสซี่คุยกัน 133 00:11:50,243 --> 00:11:52,803 ‎เธอรู้สึกว่าเรายังมีเยื่อใยต่อกัน 134 00:11:52,883 --> 00:11:54,923 ‎ซึ่งก็มีอยู่แล้วเพราะเราอยู่ด้วยกันตั้งหลายปี 135 00:11:55,003 --> 00:11:57,803 ‎จนมีลูกด้วยกัน แล้วก็เสียลูกไปด้วยกัน 136 00:11:57,883 --> 00:11:59,683 ‎แน่นอนว่าเรายังมีเยื่อใยให้กันอยู่ 137 00:12:02,643 --> 00:12:08,323 ‎วิธีที่เจสซี่กับฉันคุยกันอาจทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจ 138 00:12:10,083 --> 00:12:11,963 ‎มันมีสายใยที่คุณ… 139 00:12:12,843 --> 00:12:13,883 ‎ที่คุณไม่มีทางตัดขาด 140 00:12:19,243 --> 00:12:25,923 ‎ฉันบล็อกซานดร้าทุกช่องทาง ‎ในโซเชียลมีเดียของสามี 141 00:12:26,003 --> 00:12:31,443 ‎ดังนั้นไม่มีทางที่เธอจะติดต่อกับเขาได้ 142 00:12:33,563 --> 00:12:34,763 ‎ซานดร้ามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง 143 00:12:35,443 --> 00:12:42,043 ‎เธอส่งภาพเพื่อนคนนั้น ‎ที่สวมแค่บรากับกางเกงในมาให้สามีฉันดู 144 00:12:43,203 --> 00:12:46,403 ‎แล้วพอฉันบอกว่า ‎"โอเค ถ้าพวกคุณคุยกันแต่เรื่องลูก 145 00:12:47,163 --> 00:12:51,003 ‎แล้วทำไมมีรูปเพื่อนคุณ ‎ในข้อความของสามีฉันด้วย" 146 00:12:51,083 --> 00:12:53,643 ‎และนั่นคือตอนที่เธอเริ่มหยาบคายกับฉัน 147 00:12:54,803 --> 00:12:58,603 ‎ฉันจำไม่ได้ว่าเธอใช้คำว่าอะไร 148 00:12:58,683 --> 00:12:59,523 ‎แต่เธอหยาบคายค่ะ 149 00:13:03,203 --> 00:13:05,483 ‎ฉันส่งภาพของผู้หญิงอีกคนไปให้เจสซี่ 150 00:13:06,443 --> 00:13:08,723 ‎ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นผู้หญิงอีกคน 151 00:13:12,083 --> 00:13:14,203 ‎เขาหยอดมา 152 00:13:16,083 --> 00:13:17,443 ‎และฉันอาจจะ… 153 00:13:20,043 --> 00:13:23,283 ‎หยอดกลับ แต่ไม่ใช่เพื่อแย่งเขาคืนมา 154 00:13:23,363 --> 00:13:25,883 ‎(ทางข้ามทางรถไฟ) 155 00:13:27,243 --> 00:13:28,323 ‎เธอส่งข้อความมา 156 00:13:30,283 --> 00:13:31,883 ‎เธอเกรี้ยวกราดมาก 157 00:13:32,963 --> 00:13:35,003 ‎เธอรู้สึกว่าถูกคุกคาม 158 00:13:35,083 --> 00:13:36,843 ‎เธออยากทะเลาะกับฉันเรื่องนี้ 159 00:13:36,923 --> 00:13:38,363 ‎เธอแค่ทะเลาะ 160 00:13:39,563 --> 00:13:43,923 ‎และฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอ 161 00:13:44,003 --> 00:13:46,083 ‎ฉันเลยพูดอะไรออกไป บอกว่า… 162 00:13:47,883 --> 00:13:48,723 ‎"ฉันผิดเอง 163 00:13:49,803 --> 00:13:54,243 ‎แต่ฉันจะคุยกับเขาต่อไป ‎ตราบใดที่เขายังจะคุยกับฉัน" 164 00:13:55,323 --> 00:13:57,923 ‎ซึ่งฉันคิดว่ามันทำให้เธอโกรธจัด 165 00:14:00,843 --> 00:14:04,283 ‎นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันคุยกับแจ็คลินจนถึงวันนี้ 166 00:14:09,963 --> 00:14:11,443 ‎มีข้อความส่งมา 167 00:14:12,923 --> 00:14:14,923 ‎เป็นข้อความที่ร้ายกาจ 168 00:14:15,723 --> 00:14:18,243 ‎และฉันสติขาดผึง 169 00:14:18,963 --> 00:14:22,043 ‎ณ วินาทีนั้น มันเหมือนสับสวิตช์เลยค่ะ 170 00:14:23,363 --> 00:14:26,723 ‎ฉันตัดสินใจจะเอาคืน 171 00:14:33,923 --> 00:14:37,803 ‎(เพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัย ‎แจ็คลินรอนานกว่าหนึ่งปี) 172 00:14:37,883 --> 00:14:40,763 ‎(ก่อนที่จะเริ่มก่อกวนซานดร้า) 173 00:14:49,643 --> 00:14:50,803 ‎(ปี 2017) 174 00:14:51,843 --> 00:14:53,563 ‎(ปี 2019) 175 00:14:53,643 --> 00:14:58,603 ‎(พอถึงปี 2019 ซานดร้าแต่งงานแล้ว ‎และมีลูกอีกคน) 176 00:15:06,363 --> 00:15:08,163 ‎เป้าหมายคือทำให้เธอกลัว 177 00:15:09,083 --> 00:15:14,763 ‎แอบทิ้งของน่ากลัวๆ ไว้ในบริเวณบ้านของเธอ 178 00:15:15,483 --> 00:15:19,843 ‎เธอจะได้สงสัยว่า "ใครเป็นคนทำ ‎มีคนเฝ้าดูฉันอยู่เหรอ" 179 00:15:19,923 --> 00:15:22,123 ‎แค่กวนประสาทเธอน่ะค่ะ 180 00:15:22,203 --> 00:15:24,643 ‎(สวัสดี) 181 00:15:24,723 --> 00:15:28,003 ‎ครั้งแรกที่ฉันทำของขึ้นมา มันเรียบๆ ง่ายๆ 182 00:15:28,083 --> 00:15:32,043 ‎เป็นกระดาษหนึ่งชิ้นที่มีรูปเธอกับชื่อเธอบนนั้น 183 00:15:32,123 --> 00:15:33,803 ‎และฉันมั่นใจว่า 184 00:15:33,883 --> 00:15:37,843 ‎ฉันวาดดาวห้าแฉกบนหน้าเธอด้วยปากกาสีแดง 185 00:15:41,563 --> 00:15:44,723 ‎(วันที่ 15 มิถุนายน 2019) 186 00:15:44,803 --> 00:15:48,403 ‎(แจ็คลินเอาของที่เธอทำขึ้น ‎ไปที่บ้านของซานดร้า) 187 00:15:50,203 --> 00:15:55,923 ‎ของชิ้นแรก ฉันคิดว่าเป็นเวลาตีหนึ่งหรือตีสอง 188 00:15:56,803 --> 00:16:01,403 ‎และระหว่างทาง ฉันกังวลมาก ‎ฉันวิตกกังวลจริงๆ 189 00:16:01,483 --> 00:16:06,123 ‎ฉันรู้ตัวว่ากำลังทำผิด แต่ฉันก็ยังทำอยู่ดี 190 00:16:07,883 --> 00:16:10,803 ‎ใช่ค่ะ มันเหมือนอาการเมายา 191 00:16:10,883 --> 00:16:12,163 ‎เป็นความรู้สึกแบบ… 192 00:16:14,563 --> 00:16:16,563 ‎ฉันไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไง 193 00:16:16,643 --> 00:16:20,043 ‎ฉันแค่รู้ว่าตัวเองรู้สึกดีที่ได้ทิ้งมันไว้ 194 00:16:20,123 --> 00:16:22,923 ‎และรู้ว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า 195 00:16:23,003 --> 00:16:25,323 ‎เธอจะพยายามคิดว่าใครเป็นคนทำ 196 00:16:30,803 --> 00:16:33,803 ‎ฉันตื่นเพื่อเตรียมไปทำงาน ‎แล้วพอเปิดประตูหน้าบ้าน 197 00:16:34,563 --> 00:16:40,083 ‎ก็เห็นกระดาษที่มีรูปฉัน ‎และมีดาวห้าแฉกวาดอยู่บนหน้า 198 00:16:40,163 --> 00:16:43,363 ‎(สวัสดี) 199 00:16:43,443 --> 00:16:46,723 ‎มีเทียนที่ไหม้หมดแล้ว 200 00:16:47,683 --> 00:16:49,163 ‎และมันเขียนว่า "สวัสดี ซานดร้า" 201 00:16:51,923 --> 00:16:53,843 ‎ฉันเห็นมันวางอยู่บนพื้น 202 00:16:54,723 --> 00:16:56,043 ‎ใจฉันตกไปที่ตาตุ่ม 203 00:16:57,163 --> 00:16:58,843 ‎ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ 204 00:16:58,923 --> 00:17:00,643 ‎ฉันไม่รู้ว่าใครจะทำแบบนี้ไปทำไม 205 00:17:03,363 --> 00:17:04,563 ‎ฉันรู้สึกตื่นตระหนกมาก 206 00:17:05,403 --> 00:17:09,763 ‎ฉันไปปลุกสามี แล้วพาเขาออกไปดู 207 00:17:10,403 --> 00:17:11,843 ‎ลูกๆ ของเราก็อยู่ในบ้าน 208 00:17:11,923 --> 00:17:15,603 ‎เราเลยต้องพยายามกันไม่ให้ลูกมาที่ประตู 209 00:17:15,683 --> 00:17:17,683 ‎เพราะฉันไม่อยากให้ลูกฉันเห็น 210 00:17:19,163 --> 00:17:20,963 ‎สามีฉันโทรหาตำรวจทันที 211 00:17:24,123 --> 00:17:26,083 ‎ฉันกลัวมากค่ะ ฉันรู้สึกถูกคุกคาม 212 00:17:26,163 --> 00:17:32,003 ‎ฉันรู้สึกว่ามีคนตามโดยที่ฉันไม่รู้ตัว 213 00:17:33,323 --> 00:17:37,363 ‎ฉันจำได้ว่าเช้าวันนั้นฉันตัวสั่นขณะขับรถไปทำงาน 214 00:17:38,043 --> 00:17:40,603 ‎แล้วก็คอยมองรถทุกคันที่ขับผ่าน 215 00:17:40,683 --> 00:17:43,603 ‎และดูทุกคนที่เข้ามาใกล้ตัว 216 00:17:43,683 --> 00:17:47,963 ‎และพยายามคิดว่าเป็นพวกเขารึเปล่า ‎หรือจะเป็นใครได้บ้าง 217 00:17:48,043 --> 00:17:51,483 ‎ฉันคิดหัวแทบแตกทั้งวัน ‎ระหว่างพยายามทำงาน 218 00:17:51,563 --> 00:17:52,403 ‎และมันแค่… 219 00:17:54,683 --> 00:17:56,123 ‎มันน่ากลัวมากจริงๆ ค่ะ 220 00:18:00,883 --> 00:18:05,083 ‎สองสามวันต่อมา ฉันคิดถึงแต่เรื่องนั้น 221 00:18:05,163 --> 00:18:08,523 ‎เป็นสิ่งเดียวที่ฉันคิด 222 00:18:09,763 --> 00:18:11,523 ‎แบบว่า เธอกลัวรึเปล่านะ 223 00:18:12,323 --> 00:18:14,643 ‎ใช่ค่ะ มันกลายเป็น… 224 00:18:16,323 --> 00:18:19,523 ‎กระบวนการคิดที่เลวร้ายในหัวของฉัน 225 00:18:22,643 --> 00:18:27,043 ‎ฉันอธิบายไม่ได้ว่าความหมกมุ่นนี้มาจากไหน 226 00:18:27,123 --> 00:18:30,323 ‎มันเกิดขึ้นเอง ฉันคิดว่าเป็นเพราะ 227 00:18:30,403 --> 00:18:36,123 ‎ฉันพยายามหาคำตอบว่า ‎เธอมีอะไรที่สามีฉันต้องการและฉันไม่มี 228 00:18:38,403 --> 00:18:43,763 ‎แล้วพอความรู้สึกสะใจมันหายไป 229 00:18:44,443 --> 00:18:50,523 ‎นั่นคือตอนที่ฉันเริ่มวางแผนโจมตีครั้งที่สอง ‎หรือจะเรียกอะไรก็ตาม 230 00:18:59,923 --> 00:19:05,003 ‎ฉันจำไม่ได้ว่า ‎ตัวเองเอาอะไรไปวางในครั้งที่สอง 231 00:19:07,243 --> 00:19:11,803 ‎ฉันมีเชือกป่านเหลืออยู่ ‎ฉันเลยเอามาทำเป็นตุ๊กตา 232 00:19:13,123 --> 00:19:15,843 ‎แล้วเอาเข็มปักหัวกับหัวใจของมัน 233 00:19:16,603 --> 00:19:21,763 ‎จากนั้นก็ใส่ขวดโหลพร้อมดินจากสุสาน 234 00:19:22,363 --> 00:19:24,803 ‎แล้วก็ปิดฝาไว้ 235 00:19:25,803 --> 00:19:29,843 ‎จากนั้นก็วาดสัญลักษณ์ทั่วขวดโหล 236 00:19:32,523 --> 00:19:37,083 ‎เอาจริงๆ ฉันบอกคุณไม่ได้หมดหรอกว่า ‎สัญลักษณ์พวกนี้หมายความว่าอะไร 237 00:19:38,843 --> 00:19:44,043 ‎ฉันรู้ว่ามันเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องแม่มดหมอผี ‎ฉันแน่ใจอย่างนั้น 238 00:19:45,323 --> 00:19:47,923 ‎แต่ฉันก็รู้ด้วยว่าเธอเป็นคริสเตียน 239 00:19:48,763 --> 00:19:53,803 ‎ดังนั้นการมีของแบบนั้นโผล่มาหน้าประตู ‎มันคงจะน่ากลัวไม่น้อย 240 00:19:56,323 --> 00:20:00,363 ‎ฉันรู้ว่าถ้ามีคนเอามันมาวางไว้หน้าบ้านฉัน ‎ฉันจะสยองมาก 241 00:20:04,043 --> 00:20:06,443 ‎พวกเขาวางขวดโหลที่ใส่ทรายเอาไว้ 242 00:20:06,523 --> 00:20:12,883 ‎กับตุ๊กตาวูดูที่มีเข็มทิ่มใบหน้ากับหัวใจ 243 00:20:14,123 --> 00:20:20,283 ‎มีชื่อย่อกับวันเกิดฉัน ‎เขียนเอาไว้บนขวดด้วยสีแดง 244 00:20:20,883 --> 00:20:22,923 ‎แล้วก็มีสัญลักษณ์ของซาตาน 245 00:20:24,403 --> 00:20:26,523 ‎เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนวันเกิดลูกชายฉันสองวัน 246 00:20:26,603 --> 00:20:29,523 ‎ฉันเลยรู้ว่าคนทำรู้เรื่องนี้ 247 00:20:29,603 --> 00:20:34,003 ‎และฉันรู้ว่าคนทำรู้ว่า ‎สภาพจิตใจฉันจะอ่อนแอเพราะความเศร้าอาลัย 248 00:20:35,243 --> 00:20:38,403 ‎จังหวะเวลายิ่งทำให้แย่ไปกว่าเดิม และมัน… 249 00:20:41,603 --> 00:20:42,483 ‎มันชั่วร้ายค่ะ 250 00:20:44,523 --> 00:20:50,283 ‎พวกเขาอยากทำโทษฉันเรื่องอะไรสักอย่าง ‎แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร 251 00:20:52,723 --> 00:20:54,723 ‎นั่นยิ่งทำให้ฉันกลัวมากขึ้น 252 00:20:54,803 --> 00:20:59,923 ‎เพราะฉันไม่รู้ว่าใครจะโหดร้าย ‎ถึงขั้นทำเรื่องแบบนี้ได้ 253 00:21:06,203 --> 00:21:09,043 ‎ฉันนั่งอยู่ที่บ้าน 254 00:21:09,123 --> 00:21:11,003 ‎คิดว่าเธอจะกลัวขนาดไหน 255 00:21:11,083 --> 00:21:16,123 ‎และฉันคิดว่าฉันยังทำให้เธอกลัวไม่พอ 256 00:21:20,403 --> 00:21:23,523 ‎ฉันอยากเห็นความตึงเครียด 257 00:21:24,603 --> 00:21:26,603 ‎ของการที่เธอรู้สึกว่ามีคนมองอยู่ 258 00:21:26,683 --> 00:21:28,523 ‎ฉันอยากจะเพิ่มความกลัวมากขึ้นไปอีก 259 00:21:29,203 --> 00:21:35,603 ‎ฉันเลยสร้างปลอมโปรไฟล์ในเฟซบุ๊ก ‎เป็นเพื่อนจากที่ทำงานเก่า 260 00:21:36,643 --> 00:21:40,363 ‎และฉันก๊อปภาพส่วนตัวของเธอ ‎ที่ไม่มีใครสามารถหามาได้ 261 00:21:40,443 --> 00:21:42,643 ‎นอกจากเพื่อนๆ ในโซเชียลมีเดียของเธอ 262 00:21:42,723 --> 00:21:45,523 ‎แล้วฉันก็พรินท์ออกมาและมัดไว้กับม้วนกระดาษ 263 00:21:46,363 --> 00:21:49,203 ‎แล้วฉันก็กูเกิลคำสาปภาษาละติน 264 00:21:50,523 --> 00:21:54,083 ‎แล้วก็ใส่ไว้ในม้วนกระดาษ ‎ใส่รูปเธอเข้าไปและมัดไว้ด้วยกัน 265 00:21:54,803 --> 00:21:56,483 ‎แล้วฉันก็เอาไปวางไว้บนรถของเธอ 266 00:22:00,603 --> 00:22:04,803 ‎ฉันจำได้ว่าคำสาปภาษาละตินนั้นเกี่ยวกับ 267 00:22:04,883 --> 00:22:07,043 ‎โรคร้ายแรงและการนองเลือด 268 00:22:08,243 --> 00:22:10,203 ‎ฉันไม่รู้มากไปกว่านั้น 269 00:22:10,283 --> 00:22:12,203 ‎ฉันไม่ได้ท่องจำมันไว้หรืออะไร 270 00:22:18,443 --> 00:22:23,403 ‎ฉันรู้ว่า 271 00:22:23,483 --> 00:22:25,683 ‎สิ่งที่ฉันทำเป็นอาชญากรรม 272 00:22:25,763 --> 00:22:28,603 ‎แต่ฉันไม่ได้จริงจังกับมันมากเท่าที่ควร 273 00:22:38,123 --> 00:22:40,883 ‎ฉันกับสามีโทรแจ้งตำรวจโดยไม่ลังเล 274 00:22:40,963 --> 00:22:43,163 ‎และพวกเขามาทันทีและได้ม้วนกระดาษนั่นไป 275 00:22:44,763 --> 00:22:48,363 ‎พวกเขาส่งภาพของสิ่งที่อยู่ในนั้นมาให้ฉันดู 276 00:22:48,443 --> 00:22:52,243 ‎และมันคือคาถาที่เขียนเป็นภาษาละติน 277 00:22:53,123 --> 00:22:55,403 ‎ใจความหลักก็คือพวกเขาอยากให้ฉันตาย 278 00:22:59,363 --> 00:23:03,003 ‎ณ จุดนั้นฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่มีวันถูกจับได้ 279 00:23:07,083 --> 00:23:08,403 ‎ฉันยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ 280 00:23:09,003 --> 00:23:11,723 ‎ฉันแน่ใจมากว่าจะมีคนมาทำอะไรรถฉัน 281 00:23:11,803 --> 00:23:14,603 ‎พอถึงเวลาที่ฉันต้องพาลูกๆ ไปฝากเลี้ยง 282 00:23:14,683 --> 00:23:16,723 ‎สายเบรกของฉันจะถูกตัดหรือว่า… 283 00:23:17,723 --> 00:23:18,563 ‎อะไรก็ตาม 284 00:23:18,643 --> 00:23:21,123 ‎ฉันกังวลมากๆ ว่าจะมีใครพยายามฆ่าฉัน 285 00:23:21,203 --> 00:23:23,443 ‎และลูกๆ ของฉันจะโดนลูกหลงไปด้วย 286 00:23:41,163 --> 00:23:43,923 ‎ผมเป็นตำรวจมา 13 ปี เกือบ 14 ปี 287 00:23:46,323 --> 00:23:49,803 ‎และผมเห็นมาแล้วว่า ‎มนุษย์เราสามารถทำอะไรได้บ้าง 288 00:23:52,883 --> 00:23:55,603 ‎เรื่องการสะกดรอยตาม ‎เราไม่มีทางรู้ว่าพวกเขาจะทำขนาดไหน 289 00:23:57,043 --> 00:24:00,283 ‎ตอนแรกมันจะเริ่มจากเรื่องเล็กๆ ‎แต่ในที่สุดมันอาจทำให้มีคนตายได้ 290 00:24:03,963 --> 00:24:07,043 ‎ผมชื่อจอช ฮิลล์ ‎และผมเป็นผู้นำการสืบสวนในคดีนี้ 291 00:24:12,763 --> 00:24:16,203 ‎ก่อนที่ผมจะเข้ามาเกี่ยวข้อง ผมเชื่อว่า 292 00:24:16,283 --> 00:24:19,923 ‎เหยื่อได้โทรแจ้ง 911 ถึงห้าครั้ง 293 00:24:20,003 --> 00:24:22,163 ‎เพื่อรายงานพฤติกรรมแบบนี้ 294 00:24:24,443 --> 00:24:27,763 ‎มันจึงเป็นหน้าที่ผม ‎ที่จะต้องปกป้องซานดร้ากับครอบครัวเธอ 295 00:24:33,923 --> 00:24:36,643 ‎ตอนแรกเราไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ต้องสงสัย 296 00:24:38,203 --> 00:24:42,163 ‎แต่พอซานดร้าเข้ามาที่ออฟฟิศของผม ‎และผมได้สัมภาษณ์เธอ 297 00:24:42,243 --> 00:24:44,283 ‎ผมก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องได้ 298 00:24:44,843 --> 00:24:47,683 ‎(ต่อไปนี้เป็นบทสนทนากับตำรวจ) 299 00:24:47,763 --> 00:24:51,083 ‎(มีการติดตั้งกล้องวงจรปิดนอกบ้านของซานดร้า) 300 00:24:52,763 --> 00:24:57,123 ‎โอเค วันนี้วันที่ 11 ตุลาคม ปี 2019 ‎เวลาประมาณ 8.30 น. 301 00:24:57,203 --> 00:25:00,283 ‎ผมจะสัมภาษณ์คุณ***** 302 00:25:00,363 --> 00:25:03,683 ‎อ้างอิงคดีหมายเลข 22280 303 00:25:08,403 --> 00:25:09,603 ‎(วันที่ 11 ตุลาคม 2019) 304 00:25:09,683 --> 00:25:12,403 ‎(ในวันที่ 11 ตุลาคม เจ้าหน้าที่ฮิลล์กับซานดร้า) 305 00:25:12,483 --> 00:25:14,403 ‎(ดูภาพจากเหตุการณ์ครั้งล่าสุด) 306 00:25:15,763 --> 00:25:18,843 ‎เอาละ ผมอยากให้คุณดูสิ่งที่ผมกำลังดูอยู่ 307 00:25:20,363 --> 00:25:23,243 ‎และผมจะขอให้คุณดูที่… 308 00:25:24,523 --> 00:25:26,323 ‎ช่วยบอกผมว่าผมกำลังดูอะไรอยู่ 309 00:25:26,403 --> 00:25:29,723 ‎จะได้แน่ใจว่าเรากำลังเห็นสิ่งเดียวกัน 310 00:25:31,043 --> 00:25:36,203 ‎(กล้องจับภาพรถยนต์ ‎ขับมาจอดใกล้บ้านของซานดร้า) 311 00:25:44,363 --> 00:25:47,243 ‎รถเล็กๆ คันนี้ แฮทช์แบ็คคันนี้ 312 00:25:48,443 --> 00:25:50,123 ‎- เป็นรถใครครับ ‎- รถของเจสซี่ค่ะ 313 00:25:50,203 --> 00:25:51,123 ‎เจสซี่ 314 00:25:53,403 --> 00:25:55,003 ‎ภรรยาของเขาชื่ออะไรครับ 315 00:25:55,083 --> 00:25:55,923 ‎แจ็คลิน 316 00:25:57,163 --> 00:25:59,083 ‎เจ เอ ซี แอล วาย เอ็น แจ็คลิน 317 00:26:01,803 --> 00:26:05,603 ‎นั่นเป็นรถพวกเขา เป็นรถพวกเขา ‎ไม่มีทางเป็นอื่นไปได้ 318 00:26:06,723 --> 00:26:12,723 ‎(มีภาพคนลงจากรถ ‎และวางสิ่งของลงบนระเบียงบ้านของซานดร้า) 319 00:26:17,643 --> 00:26:20,523 ‎มีเงาคน ผมไม่รู้ว่าแฟนเก่าคุณเป็นใคร 320 00:26:20,603 --> 00:26:23,363 ‎แต่คนที่เดินมาเป็นผู้หญิง 321 00:26:24,643 --> 00:26:26,683 ‎ดูได้จากวิธีแกว่งแขน 322 00:26:26,763 --> 00:26:30,163 ‎วิธีขยับสะโพกเวลาที่ผู้หญิงเดิน ‎คือมันดูออกครับ 323 00:26:30,763 --> 00:26:32,323 ‎วิธีแกว่งแขนแบบนั้นคือผู้หญิง 324 00:26:33,643 --> 00:26:39,483 ‎(แต่ภาพยังเผยอีกด้วยว่า ‎ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำงานคนเดียว) 325 00:26:39,563 --> 00:26:43,323 ‎(คนที่สองนั่งอยู่ในรถ) 326 00:26:46,123 --> 00:26:47,723 ‎สิ่งหนึ่งนำไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง 327 00:26:47,803 --> 00:26:50,323 ‎และผมพยายามปะติดปะต่อเรื่องเข้าด้วยกัน 328 00:26:50,403 --> 00:26:52,563 ‎พยายามคิดว่าของพวกนี้มาจากไหน 329 00:26:53,323 --> 00:26:55,603 ‎และนี่คือสิ่งที่นำผมไปสัมภาษณ์แจ็คลิน 330 00:27:06,323 --> 00:27:08,123 ‎(ตุลาคม ปี 2019) 331 00:27:08,203 --> 00:27:09,483 ‎(พฤศจิกายน ปี 2019) 332 00:27:09,563 --> 00:27:14,883 ‎(เจ้าหน้าที่สืบสวนจอช ฮิลล์ ‎ไปสอบปากคำแจ็คลินที่บ้านครอบครัวเธอ) 333 00:27:16,243 --> 00:27:17,563 ‎เฮ้ ขอโทษที่ปลุกคุณครับ 334 00:27:18,923 --> 00:27:21,203 ‎คุณทำงานดึกเหรอเมื่อคืน ‎คุณเข้านอนตอนกี่โมง 335 00:27:21,283 --> 00:27:22,563 ‎ฉันเข้านอนตอนสามทุ่มครึ่งค่ะ 336 00:27:23,603 --> 00:27:25,403 ‎มันเป็นการสัมภาษณ์ที่น่าสนใจมาก 337 00:27:28,523 --> 00:27:31,803 ‎บอกหน่อย ผมรู้ว่าคุณรู้ว่าเรามาทำไม 338 00:27:32,443 --> 00:27:33,963 ‎คุณจะปฏิเสธไหมครับ 339 00:27:34,443 --> 00:27:36,003 ‎เพราะพวกเขาตั้งกล้องถ่ายเอาไว้ 340 00:27:38,923 --> 00:27:42,083 ‎พูดตามตรง โอเคค่ะ ฉันจะไม่โกหกคุณ 341 00:27:42,163 --> 00:27:46,483 ‎มันโง่มากๆ เพราะเรื่องทั้งหมดนี้… 342 00:27:47,923 --> 00:27:51,083 ‎ใช่ค่ะ ฉันเป็นคนไปป่วนเธอเอง 343 00:27:51,643 --> 00:27:55,043 ‎(แจ็คลินถูกถามว่ามีใครอีกที่สมรู้ร่วมคิด) 344 00:27:55,123 --> 00:27:58,763 ‎ใช่เจสซี่ไหมที่ไปทำเรื่องนี้กับคุณ 345 00:27:58,843 --> 00:28:00,043 ‎- แม่ฉันค่ะ ‎- โอเค 346 00:28:00,923 --> 00:28:02,483 ‎- แม่คุณอยู่ไหม ‎- อยู่ค่ะ 347 00:28:02,563 --> 00:28:04,003 ‎ผมขอคุยกับคุณแม่ด้วยได้ไหม 348 00:28:04,083 --> 00:28:05,443 ‎- ฉันจะไปตามมาให้ ‎- ขอบคุณ 349 00:28:06,883 --> 00:28:11,883 ‎สำหรับผม ผมรู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับคดีนี้ 350 00:28:11,963 --> 00:28:16,563 ‎เพราะผมเป็นพ่อคนและเป็นสามี ‎การปกป้องครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญสำหรับผม 351 00:28:16,643 --> 00:28:20,723 ‎การที่แม่ของลูกสาวที่โตแล้ว 352 00:28:20,803 --> 00:28:23,283 ‎ยอมและช่วยให้ลูกตัวเองมีพฤติกรรมแบบนี้ 353 00:28:23,363 --> 00:28:27,523 ‎นั่นเปลี่ยนเกมนี้ไปเลย 354 00:28:28,883 --> 00:28:32,083 ‎(ณ เวลาที่เกิดเหตุ) 355 00:28:32,163 --> 00:28:37,163 ‎(แจ็คลินอาศัยอยู่กับแม่ชื่อคริสตี้นานหนึ่งปี) 356 00:28:40,243 --> 00:28:41,923 ‎สวัสดีครับ คุณแม่ เรามาปลุกคุณรึเปล่า 357 00:28:42,443 --> 00:28:44,763 ‎ฉันตื่นอยู่ค่ะ แต่ฉันชอบอยู่เงียบๆ 358 00:28:44,843 --> 00:28:47,523 ‎- งั้นขอโทษด้วยครับ ผมชื่อจอช ‎- สวัสดีค่ะ 359 00:28:47,603 --> 00:28:49,163 ‎ผมมาจากที่ว่าการอำเภอ 360 00:28:50,043 --> 00:28:52,163 ‎ผมได้คุยกับเจสซี่และลูกสาวคุณแล้ว 361 00:28:52,243 --> 00:28:54,483 ‎ผมเลยรู้เรื่องทั้งหมดครับ 362 00:28:54,563 --> 00:28:58,043 ‎แต่ผมสงสัยว่าเธอได้บอกคุณไหมว่าทำไปทำไม 363 00:28:58,123 --> 00:29:00,043 ‎เธอได้บอกคุณไหมว่าพวกคุณทำอะไรกันอยู่ 364 00:29:01,163 --> 00:29:03,403 ‎- ค่ะ ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ‎- โอเค 365 00:29:03,483 --> 00:29:07,003 ‎ผมอธิบายให้เธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ‎ผมอธิบายข้อกล่าวหาให้เธอฟัง 366 00:29:07,083 --> 00:29:09,163 ‎แล้วเธอแค่ทำหน้ายิ้มเยาะ 367 00:29:09,243 --> 00:29:12,763 ‎ผมไม่ได้จะมาสอนคุณให้เป็นแม่ ‎ผมเข้าใจว่ามีอดีตที่ไม่มีเกิดขึ้น 368 00:29:12,843 --> 00:29:14,043 ‎- ค่ะ ‎- ผมไม่ได้ไร้เดียงสา 369 00:29:14,123 --> 00:29:17,283 ‎พูดตามตรง ฉันคิดว่า… ฉันคิดว่ามันตลกดี 370 00:29:17,363 --> 00:29:20,963 ‎และฉันคิดว่ามันจะสอนบทเรียนให้เธอ ‎และเธอจะเลิกยุ่งกับพวกเขาซะที 371 00:29:21,043 --> 00:29:22,563 ‎เพราะอย่างนี้ฉันเลยเอาด้วย 372 00:29:22,643 --> 00:29:25,923 ‎เธอคิดว่าเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยเหมือนแจ็คลิน ‎"มันเป็นแค่เรื่องล้อกันเล่น" 373 00:29:26,003 --> 00:29:29,043 ‎ขอโทษด้วยนะ มันไม่ใช่แค่เรื่องล้อกันเล่น 374 00:29:29,123 --> 00:29:34,763 ‎นี่คือการคุกคาม ทารุณ ทรมาน และก่อกวน 375 00:29:34,843 --> 00:29:38,963 ‎อย่างไม่หยุดไม่หย่อน ‎จนทำให้ซานดร้ากับครอบครัวเธอ 376 00:29:39,043 --> 00:29:41,083 ‎ต้องหวาดผวาว่าจะเจ็บตัวหรือตายเมื่อไหร่ 377 00:30:05,643 --> 00:30:07,243 ‎ฉันชื่อคริสตี้ เฟอร์กูสัน 378 00:30:08,483 --> 00:30:11,363 ‎ฉันมีลูกสาวชื่อแจ็คลิน เฟกิน 379 00:30:15,203 --> 00:30:18,843 ‎สมัยแจ็คลินเป็นเด็ก เธอจะยอมให้คนอื่นรังแก 380 00:30:18,923 --> 00:30:22,083 ‎ฉันถามลูกอยู่เรื่อยๆ ว่า 381 00:30:22,883 --> 00:30:25,843 ‎"ทำไมลูกปล่อยให้เขาทำอย่างนั้น" 382 00:30:26,803 --> 00:30:30,683 ‎เราใช้เวลาหลายปีกว่าเธอจะยอมสั่งอาหารเอง 383 00:30:30,763 --> 00:30:34,323 ‎เพราะเธอขี้อาย เก็บเนื้อเก็บตัว และเงียบมาก 384 00:30:36,163 --> 00:30:40,763 ‎ตอนนี้เธอโกรธง่ายขึ้น ขอบคุณพระเจ้า 385 00:30:40,843 --> 00:30:46,803 ‎แต่ส่วนใหญ่แล้ว เธอเป็นคนโกรธใครยากมากค่ะ 386 00:30:56,403 --> 00:31:00,523 ‎ฉันจำไม่ได้ว่าความคิดนี้มาจากไหน 387 00:31:00,603 --> 00:31:02,723 ‎เราอาจจะดูหนังกันอยู่ 388 00:31:02,803 --> 00:31:07,003 ‎แต่เราคุยกันคืนหนึ่งและเธอพูดว่า 389 00:31:07,083 --> 00:31:10,323 ‎"รู้ไหมคะ ถึงจุดหนึ่ง เราต้องแฉเรื่องนี้" 390 00:31:10,843 --> 00:31:12,683 ‎เธอบอกว่าเธอเหลือทนกับคำโกหก 391 00:31:12,763 --> 00:31:16,323 ‎มันเป็นอารมณ์ประมาณว่าพอก็คือพอ 392 00:31:16,403 --> 00:31:22,003 ‎แล้วเธอก็พูดว่า "หนูน่าจะไปป่วนเธอสักหน่อย 393 00:31:22,083 --> 00:31:24,043 ‎บางทีเธออาจจะเผชิญหน้ากับหนู 394 00:31:24,763 --> 00:31:27,363 ‎แล้วทุกอย่างจะได้กระจ่าง" 395 00:31:31,643 --> 00:31:33,963 ‎ฉันแนะให้ลูกไปเคาะประตูบ้านเธอ 396 00:31:34,803 --> 00:31:39,963 ‎แต่ลูกสาวฉันรู้สึกว่าแบบนั้นจะไม่จบ 397 00:31:40,043 --> 00:31:42,963 ‎(ภาพวิดีโอจากตำรวจ) 398 00:31:50,123 --> 00:31:52,443 ‎พูดตามตรง ตอนที่ฉันถูกจับ… 399 00:31:54,443 --> 00:31:56,443 ‎ฉันปรี๊ดขึ้นมา มันทำให้ฉันโกรธ 400 00:31:57,923 --> 00:31:59,843 ‎มันน่าตกใจแบบว่า 401 00:31:59,923 --> 00:32:04,723 ‎"พวกคุณต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ ‎ที่เราเอาของกระจุกกระจิกไปวาง" 402 00:32:07,803 --> 00:32:13,243 ‎พูดตามตรง เราไม่ได้คิดว่า ‎มันเป็นอะไรมากไปกว่าการคุกคาม 403 00:32:14,603 --> 00:32:18,323 ‎เรามีเจตนาจะเข้าไปให้ถูกจับงั้นเหรอ 404 00:32:18,403 --> 00:32:19,763 ‎ไม่ 405 00:32:19,843 --> 00:32:22,683 ‎ไม่มีใครพยายามจะทำร้ายใครทั้งนั้น 406 00:32:22,763 --> 00:32:24,883 ‎ฉันเปล่า ลูกสาวฉันก็เปล่า 407 00:32:24,963 --> 00:32:27,243 ‎ฉันแค่คิดว่ามันตลกดี 408 00:32:29,643 --> 00:32:31,963 ‎ความเข้าใจของฉันก็คือเราวางของไว้ 409 00:32:32,043 --> 00:32:35,323 ‎ให้พวกเขาหวาดกลัว ให้พวกเขาเป็นห่วงลูกๆ 410 00:32:35,923 --> 00:32:39,243 ‎ฉันเดาว่าปัญหาของเธอคือ ‎"เพราะฉันเป็นคริสเตียนจ๋า 411 00:32:39,963 --> 00:32:41,723 ‎สิ่งนี้ทำให้ฉันกลัวมากจริงๆ" 412 00:32:41,803 --> 00:32:45,123 ‎สถานการณ์ทั้งหมดนั่น 413 00:32:45,203 --> 00:32:49,643 ‎ฉันเลยคิดว่า ไม่ ‎พวกเขาทำให้เป็นเรื่องใหญ่กันไปเอง 414 00:32:53,843 --> 00:32:56,283 ‎(พฤศจิกายน ปี 2019) 415 00:32:56,363 --> 00:33:01,043 ‎(วันที่ 8 พ.ย. 2019 ‎แจ็คลินกับคริสตี้ถูกจับในข้อหาสะกดรอยตาม) 416 00:33:12,923 --> 00:33:16,643 ‎การที่จะโดนข้อหาสะกดรอยตามในรัฐเท็กซัสนั้น 417 00:33:16,723 --> 00:33:21,963 ‎คุณต้องมีคนที่เชื่ออย่างมีเหตุผล 418 00:33:22,043 --> 00:33:25,523 ‎ว่าพวกเขาตกอยู่ในอันตรายสักอย่าง 419 00:33:29,483 --> 00:33:33,923 ‎แล้วคุณก็หาคำตอบว่า โอเค ‎อะไรคือเจตนาในการทำสิ่งนี้ 420 00:33:34,003 --> 00:33:39,603 ‎ทำเพื่อสร้างความตกใจ ‎ข่มขู่ คุกคามบุคคลนั้นหรือเปล่า 421 00:33:42,043 --> 00:33:44,443 ‎คดีนี้มีคุณสมบัติตรงทั้งหมด 422 00:33:44,523 --> 00:33:48,043 ‎(หมายจับ) 423 00:33:48,123 --> 00:33:49,683 ‎ผมชื่อฮีธ แชมเนส 424 00:33:49,763 --> 00:33:52,283 ‎ผมเป็นผู้ช่วยอัยการเขตคนหนึ่ง 425 00:33:52,363 --> 00:33:54,243 ‎ที่สมิธเคาน์ตี้ รัฐเท็กซัส 426 00:33:54,323 --> 00:33:57,403 ‎และนี่เป็นคดีที่ผมได้รับมอบหมาย 427 00:34:00,563 --> 00:34:03,843 ‎ก่อนหน้าคดีนี้ ‎ผมทำคดีสะกดรอยตามมาสองสามคดีแล้ว 428 00:34:03,923 --> 00:34:06,163 ‎แต่คดีนี้แตกต่างออกไปเล็กน้อย 429 00:34:06,243 --> 00:34:09,203 ‎เพราะแม่กับลูกสาวเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกัน 430 00:34:09,763 --> 00:34:12,283 ‎พวกเขาไม่ปฏิเสธการกระทำ 431 00:34:13,043 --> 00:34:18,243 ‎แต่พวกเขาไม่รู้สึกรู้สา เหมือนจะบอกว่า 432 00:34:18,323 --> 00:34:21,563 ‎"มันเป็นแค่การแกล้งกัน ‎เราไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่" 433 00:34:21,643 --> 00:34:27,003 ‎แต่มันไม่ได้เปลี่ยนข้อเท็จจริง 434 00:34:27,083 --> 00:34:30,723 ‎ที่ว่าพวกคุณได้กระทำ ‎สิ่งที่เป็นการสะกดรอยตามไปแล้ว 435 00:34:32,083 --> 00:34:34,083 ‎(ในรัฐเท็กซัส) 436 00:34:34,163 --> 00:34:38,323 ‎(ความผิดในข้อหาสะกดรอยตาม ‎มักจะจบลงด้วยโทษจำคุก) 437 00:34:40,443 --> 00:34:43,483 ‎ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากคุยกับเหยื่อ 438 00:34:43,563 --> 00:34:45,203 ‎เธอไม่อยากถูกก่อกวน 439 00:34:45,723 --> 00:34:46,883 ‎เธอต้องการความสงบ 440 00:34:48,283 --> 00:34:53,043 ‎ดังนั้นผมจึงมีข้อเสนอให้แจ็คลินกับคริสติน่า 441 00:34:53,123 --> 00:34:54,403 ‎เป็นการยื่นอุทธรณ์ 442 00:34:55,963 --> 00:35:00,403 ‎แจ็คลินกับแม่เลือกได้ว่าจะรับโทษจำคุกสามปี 443 00:35:00,483 --> 00:35:03,723 ‎หรือรอลงอาญาแปดปี 444 00:35:03,803 --> 00:35:08,003 ‎และทั้งคู่เลือกที่จะรอลงอาญาแปดปี 445 00:35:10,683 --> 00:35:15,443 ‎ผมบอกได้เลยว่าการรอลงอาญา ‎อย่างน้อยก็ในรัฐนี้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย 446 00:35:16,323 --> 00:35:19,843 ‎คุณต้องตรวจสารเสพติดอย่างสม่ำเสมอ ‎คุณต้องบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคม 447 00:35:19,923 --> 00:35:21,523 ‎มีหลายโปรแกรม 448 00:35:21,603 --> 00:35:24,923 ‎ขึ้นอยู่กับชนิดของอาชญากรรมที่ก่อ ‎ซึ่งคุณจะต้องทำให้ครบจำนวนชั่วโมง 449 00:35:26,003 --> 00:35:31,523 ‎ดังนั้นถ้าคุณคิดว่า ‎การรอลงอาญาเป็นโทษสถานเบา 450 00:35:31,603 --> 00:35:34,123 ‎สำหรับคนปกติ คุณคิดผิดแล้ว 451 00:35:34,963 --> 00:35:36,523 ‎มันสร้างความลำบากในชีวิต 452 00:35:37,323 --> 00:35:38,683 ‎มันเปลี่ยนชีวิตคุณ 453 00:35:42,003 --> 00:35:46,523 ‎(ส่วนหนึ่งของการรอลงอาญาครั้งนี้คือ ‎แจ็คลินกับคริสตี้ไม่ได้รับอนุญาต) 454 00:35:46,603 --> 00:35:50,003 ‎(ให้ติดต่อซานดร้านานแปดปี) 455 00:35:50,083 --> 00:35:54,683 ‎(แจ็คลินกับคริสตี้ ‎ไม่ได้รับอนุญาตให้พูดคุยกันอีกด้วย) 456 00:35:56,283 --> 00:35:58,043 ‎(รัฐเท็กซัส) 457 00:35:58,123 --> 00:36:00,683 ‎โดยเฉพาะคดีนี้ พวกเธอเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกัน 458 00:36:00,763 --> 00:36:04,483 ‎เราจึงต้องกำหนดเงื่อนไขไม่ให้พวกเธอ 459 00:36:04,563 --> 00:36:07,323 ‎ติดต่อกันเองหรือติดต่อเหยื่อ 460 00:36:07,403 --> 00:36:10,723 ‎ผมคิดว่าถ้าพวกเธอสำนึกจริงๆ ตั้งแต่แรก 461 00:36:10,803 --> 00:36:14,523 ‎เราคงไม่ต้องทำขนาดนี้ 462 00:36:15,603 --> 00:36:17,643 ‎แต่ท้ายที่สุดแล้ว 463 00:36:17,723 --> 00:36:20,003 ‎พวกเธอยังคิดว่ามันเป็นแค่การล้อกันเล่น 464 00:36:20,083 --> 00:36:22,923 ‎และเพราะพวกเธอไม่รู้ 465 00:36:23,003 --> 00:36:26,923 ‎ความร้ายแรงและความสำคัญ ‎ของสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป 466 00:36:27,003 --> 00:36:30,243 ‎ผมคิดว่าพวกเธอไม่ควรได้ติดต่อกันครับ 467 00:36:30,923 --> 00:36:32,163 ‎ง่ายๆ แค่นั้นเอง 468 00:36:43,523 --> 00:36:47,603 ‎โทษที่ได้รับนี้ทำให้ฉันกับลูกสาวติดต่อกันไม่ได้ 469 00:36:47,683 --> 00:36:54,083 ‎และจากที่เราเคยอยู่บ้านเดียวกันทุกวัน ‎กลายเป็นไม่สามารถพูดคุยกันได้ 470 00:36:54,163 --> 00:36:56,603 ‎มันทำใจยากมากค่ะ 471 00:37:03,723 --> 00:37:06,683 ‎ฉันคิดว่าโทษนี้เป็นการสั่งสอนรึเปล่าเหรอคะ ‎คิดค่ะ 472 00:37:10,723 --> 00:37:12,243 ‎ฉันเป็นคนที่เชื่อเรื่องจิตวิญญาณ 473 00:37:12,323 --> 00:37:17,443 ‎แต่ฉันไม่เชื่อในองค์กรศาสนา 474 00:37:18,123 --> 00:37:21,963 ‎และฉันรู้สึกว่าพวกเขาอยากสั่งสอนบทเรียนแก่ฉัน 475 00:37:23,843 --> 00:37:27,283 ‎แสดงให้ฉันเห็นว่าถ้าฉันไม่เชื่อในพระเจ้า 476 00:37:27,363 --> 00:37:29,123 ‎ฉันจะต้องถูกลงโทษ 477 00:37:29,203 --> 00:37:30,923 ‎(แม่ลูก "วูดู" โดนข้อหาสะกดรอยตาม) 478 00:37:30,963 --> 00:37:34,323 ‎โดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่คิดว่า ‎มันเกี่ยวกับการสะกดรอยตาม 479 00:37:34,363 --> 00:37:37,043 ‎(แจ็คลิน เฟกินกับแม่ คริสติน่า เฟอร์กูสัน ‎เรือนจำสมิธเคาน์ตี้) 480 00:37:38,683 --> 00:37:41,483 ‎เราไม่ควรเป็นอย่างอื่นนอกจาก 481 00:37:41,563 --> 00:37:45,283 ‎ชาวคริสเตียนที่ "ว่านอนสอนง่าย" ในแถบนี้ 482 00:37:48,403 --> 00:37:51,923 ‎(ตอนแรกการตัดสินโทษแจ็คลินกับคริสตี้ ‎ได้ลงข่าวหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น) 483 00:37:52,003 --> 00:37:55,923 ‎(จากนั้นก็เป็นข่าวระดับประเทศ) 484 00:37:56,963 --> 00:37:58,963 ‎(หยุดเสมอ) 485 00:38:04,163 --> 00:38:08,403 ‎(แจ็คลิน เฟกิน ฟลินต์ เท็กซัส) 486 00:38:10,683 --> 00:38:14,603 ‎ฉันไม่รู้มาก่อนว่ามีการทำข่าวเรื่องนี้ 487 00:38:14,683 --> 00:38:18,283 ‎จนฉันไปทำงานและช่วงพักกลางวัน 488 00:38:18,363 --> 00:38:21,523 ‎ฉันมีสายที่ไม่ได้รับเยอะมาก 489 00:38:22,603 --> 00:38:24,803 ‎บอกว่า "เกิดอะไรขึ้น ดูเฟซบุ๊กสิ" 490 00:38:27,163 --> 00:38:28,323 ‎(รออยู่นะ) 491 00:38:28,403 --> 00:38:32,283 ‎เพราะเราอยู่ในย่านไบเบิลเบลต์ของเท็กซัส ‎เรื่องอย่างแม่มดหมอผี 492 00:38:32,363 --> 00:38:37,683 ‎วูดู พวกบูชาซาตาน ‎เป็นคำด่าที่ร้ายแรงที่สุดในย่านนี้ 493 00:38:40,123 --> 00:38:42,963 ‎มีคนที่บอกว่าเราสมควรตาย 494 00:38:43,043 --> 00:38:46,163 ‎บอกว่าเราสมควรถูกส่งไปอยู่โรงพยาบาลบ้า 495 00:38:46,243 --> 00:38:47,843 ‎เรื่องบ้าบอทั้งหมดนี่ 496 00:38:48,763 --> 00:38:50,483 ‎ถ้ามองจากสายตาคนนอก 497 00:38:50,563 --> 00:38:53,163 ‎ฉันก็เข้าใจว่าทำไมถึงตัดสินกันอย่างนั้น 498 00:38:53,243 --> 00:38:55,643 ‎แต่ฉันแค่รู้สึกว่าพวกเขาไม่แฟร์ 499 00:38:58,203 --> 00:39:03,323 ‎ฉันรู้สึกว่ามันเป็นการฟังความข้างเดียว 500 00:39:03,403 --> 00:39:05,963 ‎และมันทำให้ดูเหมือน… 501 00:39:07,683 --> 00:39:11,323 ‎เราจงใจทำร้ายหญิงสาวผู้บริสุทธิ์ ‎ด้วยความอาฆาต 502 00:39:24,603 --> 00:39:28,323 ‎(แจน แลงเเบน ‎ซีอีโอ ศูนย์พักพิงสตรีเจเนซิสวีเมน) 503 00:39:31,763 --> 00:39:35,723 ‎ฉันคิดว่าความอื้อฉาวของคดีนี้มาจากข้อเท็จจริง 504 00:39:35,803 --> 00:39:39,123 ‎เรื่องการเลือกอาวุธของคุณเฟกิน 505 00:39:39,203 --> 00:39:42,123 ‎ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับแม่มดและการบูชาซาตาน 506 00:39:43,643 --> 00:39:47,843 ‎และฉันคิดว่าพวกเธอเลือกวิธีนี้ 507 00:39:47,923 --> 00:39:49,803 ‎เพราะรู้ว่าเหยื่อเป็นใคร 508 00:39:51,883 --> 00:39:53,683 ‎สตอล์กเกอร์รู้จักเหยื่อของตัวเอง 509 00:39:54,883 --> 00:39:56,443 ‎ถ้าศรัทธาคือสิ่งสำคัญที่สุดของฉัน 510 00:39:56,523 --> 00:39:59,403 ‎นั่นจะเป็นสิ่งที่คนร้าย ‎หรือสตอล์กเกอร์นำมาเล่นงาน 511 00:40:01,523 --> 00:40:03,363 ‎และนั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นในคดีของแจ็คลิน 512 00:40:03,443 --> 00:40:09,043 ‎ว่าเธอพยายามทำให้เหยื่อ ‎ซึ่งเป็นคริสเตียนที่เคร่งครัดต้องชดใช้ 513 00:40:15,163 --> 00:40:16,003 ‎(เสียงแจ็คลิน) 514 00:40:16,043 --> 00:40:21,883 ‎มีสองสามคอมเมนต์เกี่ยวกับผลกระทบที่มีต่อเหยื่อ 515 00:40:21,963 --> 00:40:24,603 ‎แต่ความจริงก็คือฉันไม่สนใจ 516 00:40:24,683 --> 00:40:26,483 ‎ฉันไม่สนว่ามันกระทบเธอยังไง 517 00:40:27,403 --> 00:40:31,243 ‎ฉันคิดว่าเธอเล่นใหญ่ไปเอง 518 00:40:31,323 --> 00:40:35,083 ‎และอ้างถึงสิ่งต่างๆ ที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง 519 00:40:36,003 --> 00:40:37,643 ‎และนี่จะฟังดูแย่มาก 520 00:40:37,723 --> 00:40:42,843 ‎ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นหรือตาย ‎เธอไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตฉัน 521 00:40:48,283 --> 00:40:50,843 ‎ฉันว่าสตอล์กเกอร์ส่วนใหญ่ ‎คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำเป็นเรื่องเล็ก 522 00:40:50,923 --> 00:40:54,603 ‎"ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย ‎คุณทำเป็นเรื่องใหญ่ไปเอง 523 00:40:54,683 --> 00:40:57,203 ‎คุณโวยวายไปเอง คุณเรียก… 524 00:40:57,283 --> 00:41:00,043 ‎คุณโทรเรียกตำรวจทำไม ‎นี่มันโง่มาก คุณมันโง่มาก" 525 00:41:01,723 --> 00:41:03,203 ‎นั่นคือการพูดให้เป็นเรื่องเล็ก 526 00:41:03,283 --> 00:41:04,963 ‎เป็นการโยนความผิด 527 00:41:05,043 --> 00:41:09,523 ‎"เห็นชัดๆ ว่าเป็นปัญหาของคุณ ‎เพราะมันไม่ใช่เรื่องใหญ่สักหน่อย" 528 00:41:11,043 --> 00:41:15,563 ‎เธอจะรู้ได้ยังไงว่าเหยื่อรู้สึกยังไง ‎ซานดร้ารู้สึกยังไง 529 00:41:15,643 --> 00:41:19,723 ‎คนกระทำผิดไม่ใช่คนตัดสิน 530 00:41:19,803 --> 00:41:22,643 ‎ว่ามันกระทบต่อชีวิตคนอื่นยังไง 531 00:41:34,483 --> 00:41:36,603 ‎ผ่านมาสองปีแล้ว 532 00:41:36,683 --> 00:41:39,763 ‎ฉันยังผวากับสิ่งที่เกิดขึ้น 533 00:41:40,403 --> 00:41:44,403 ‎และฉันยังมีความกลัวอยู่ข้างใน ‎ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะหายไปไหม 534 00:41:48,843 --> 00:41:51,763 ‎ฉันไม่เชื่อว่าการรอลงอาญาเป็นโทษที่เพียงพอ 535 00:41:53,523 --> 00:41:56,403 ‎ฉันเชื่อว่าพวกเธอสมควร 536 00:41:56,483 --> 00:42:00,763 ‎ติดคุกสักพักและได้ทบทวนการกระทำของตนเอง 537 00:42:07,763 --> 00:42:11,963 ‎ระบบยุติธรรมไม่จริงจัง ‎กับคดีสะกดรอยตามมากเท่าที่ควร 538 00:42:15,443 --> 00:42:19,163 ‎การสะกดรอยตามไม่ใช่แค่ผู้ชาย ‎ซุ่มอยู่ในพุ่มไม้แล้วเอากล้องส่องผู้หญิง 539 00:42:21,043 --> 00:42:24,843 ‎มันอาจเป็นใครก็ได้ เราไม่มีทางรู้ ‎เราไม่มีทางรู้ว่าคนเราทำอะไรได้บ้าง 540 00:42:27,963 --> 00:42:29,683 ‎ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่หนีมาได้ 541 00:42:35,763 --> 00:42:39,443 ‎(แม้จะถูกห้ามไม่ให้ติดต่อกับซานดร้า) 542 00:42:39,523 --> 00:42:43,403 ‎(แจ็คลินก็ได้รู้ถึง ‎ผลกระทบจากการกระทำของตัวเอง) 543 00:42:48,883 --> 00:42:52,683 ‎ฉันอ่านข่าว 544 00:42:52,763 --> 00:42:56,523 ‎แล้วก็พบว่าเธอเข้าพบนักบำบัดจิต 545 00:42:56,603 --> 00:42:59,643 ‎เพราะเธอรู้สึกสะเทือนใจ ‎จากประสบการณ์ครั้งนั้น 546 00:43:05,883 --> 00:43:09,123 ‎ฉันนึกว่าพอเธอรู้ว่าเป็นฉัน 547 00:43:09,203 --> 00:43:13,843 ‎เธอจะไม่คิดมากอีกต่อไป 548 00:43:15,123 --> 00:43:18,403 ‎แล้วความกลัวทั้งหมดจะหายไป 549 00:43:21,203 --> 00:43:25,003 ‎ฉันไม่ได้คิดว่าเธอจะสะเทือนใจ ‎หรือเจ็บปวดนานขนาดนี้ 550 00:43:27,083 --> 00:43:32,483 ‎แต่ตอนนี้ฉันเชื่อว่าสิ่งที่ฉันทำ ‎ทำให้เธอสะเทือนใจจริงๆ 551 00:43:32,563 --> 00:43:33,843 ‎ฉันเชื่อเช่นนั้นค่ะ 552 00:43:37,283 --> 00:43:43,283 ‎ต่อให้ขอโทษสักแค่ไหน ‎ก็คงไม่อาจชดเชยสิ่งที่ฉันทำลงไปได้ 553 00:43:44,843 --> 00:43:47,683 ‎ฉันทำสิ่งที่กระทบต่อชีวิตเธอในทางลบ 554 00:43:48,563 --> 00:43:51,363 ‎และฉันจะต้องทนอยู่กับสิ่งที่ฉันทำ 555 00:43:51,443 --> 00:43:54,403 ‎เหมือนที่เธอจะต้องทนอยู่กับสิ่งที่ฉันกระทำต่อเธอ 556 00:43:55,163 --> 00:43:57,843 ‎แต่ฉันสำนึกผิดเต็มร้อยค่ะ 557 00:44:30,723 --> 00:44:33,643 ‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี