1
00:00:14,603 --> 00:00:16,603
‎ฉันมองย้อนกลับไปและ…

2
00:00:18,483 --> 00:00:23,723
‎ฉันคิดว่าฉันทำใจยาก
‎ที่จะเชื่อว่ามีความชั่วร้ายในตัวคน…

3
00:00:27,683 --> 00:00:29,283
‎จนกระทั่งได้เจอเขา…

4
00:00:32,243 --> 00:00:34,563
‎และฉันได้เห็นความชั่วร้ายกับตัว

5
00:00:35,763 --> 00:00:39,923
‎(แต่ละปีมีคนแอบตามบุคคลอื่น
‎มากกว่าสามล้านกรณี)

6
00:00:40,003 --> 00:00:42,643
‎(ในสหรัฐอเมริกา)

7
00:00:50,363 --> 00:00:56,763
‎(80% ของผู้หญิงที่ถูกคนรักเก่าติดตาม
‎เคยประสบกับความรุนแรงในครอบครัวอีกด้วย)

8
00:00:58,483 --> 00:00:59,443
‎ทำร้ายผู้หญิงเหรอครับ

9
00:01:00,083 --> 00:01:02,083
‎มันไม่ใช่นิสัยผมเลย รู้ไหม

10
00:01:04,683 --> 00:01:09,283
‎ไม่ว่าจะแตะต้องตัวพวกเธอ หรือรังแกพวกเธอ

11
00:01:09,763 --> 00:01:12,283
‎เข้าใจที่ผมพูดไหม ผมไม่ใช่คนแบบนั้น

12
00:01:14,843 --> 00:01:21,443
‎(นี่คือเรื่องราวของคดีสตอล์กเกอร์
‎หมายเลข 14CT-CR00624-01)

13
00:01:21,523 --> 00:01:23,563
‎(หรือ มอร์ริสัน, ที)

14
00:01:23,643 --> 00:01:26,803
‎ผมไม่ชอบคนโกหก ผมไม่ชอบถูกเอาเปรียบ

15
00:01:26,883 --> 00:01:30,963
‎แล้วเวลาที่ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกเอาเปรียบ

16
00:01:31,043 --> 00:01:34,243
‎คุณจะเห็นอีกตัวตนหนึ่งของผมซึ่งไม่ดีนัก

17
00:01:39,603 --> 00:01:43,323
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

18
00:01:44,643 --> 00:01:48,243
‎ให้คนมองว่าผมเป็นฆาตกรยังดีกว่า
‎เป็นไอ้โรคจิตแอบตาม เข้าใจไหมครับ

19
00:01:52,483 --> 00:01:57,883
‎ฉันชอบความรู้สึกตึงเครียด
‎เวลาที่เธอรู้สึกตัวว่ามีคนมองอยู่

20
00:01:59,363 --> 00:02:01,283
‎ใครๆ ก็เป็นสตอล์กเกอร์ได้

21
00:02:02,683 --> 00:02:04,523
‎เหลวไหลทั้งเพ

22
00:02:06,083 --> 00:02:07,443
‎ผมไม่ได้บ้าขนาดนั้นแล้ว แบบ…

23
00:02:12,723 --> 00:02:17,443
‎(เกือบตาย)

24
00:02:25,523 --> 00:02:28,643
‎(เจฟเฟอร์สันซิตี้ รัฐมิสซูรี)

25
00:02:30,043 --> 00:02:33,603
‎(ทัณฑสถานเจฟเฟอร์สันซิตี้)

26
00:02:51,043 --> 00:02:52,723
‎ผมชื่อเทอร์รี่ ดเวย์น มอร์ริสัน

27
00:02:53,443 --> 00:02:56,923
‎ผมถูกจำคุกในข้อหาสะกดรอยตามระดับร้ายแรง

28
00:02:57,003 --> 00:02:58,283
‎ผมได้รับโทษสี่ปี

29
00:03:04,923 --> 00:03:06,883
‎ผมโตในแดลลัส เท็กซัส

30
00:03:09,043 --> 00:03:11,483
‎ผมเดาว่าผมเป็นกบฏหน่อยๆ ผมไม่ได้…

31
00:03:12,083 --> 00:03:14,923
‎ผมไม่ได้ไปโรงเรียนอย่างที่ควรเป็น

32
00:03:15,003 --> 00:03:18,043
‎ผมรู้สึกว่าตัวเองเสียเปรียบเพราะแม่ผมทำงาน

33
00:03:18,123 --> 00:03:22,283
‎พ่อผมเป็นคนขับรถบรรทุก
‎ผมเลยไม่มีคนคอยสนับสนุน

34
00:03:22,363 --> 00:03:24,683
‎ไม่มีคนให้กำลังใจหรืออะไรแบบนั้น

35
00:03:28,003 --> 00:03:30,243
‎(สถานที่ส่วนบุคคล)

36
00:03:30,323 --> 00:03:32,403
‎ผมเห็นพ่อรังแกแม่สองสามครั้ง

37
00:03:33,843 --> 00:03:36,083
‎ผมมีพี่น้องผู้ชายอีกสามคน

38
00:03:36,163 --> 00:03:39,683
‎สมัยเรายังเด็ก เวลาที่พ่ออยากรังแกแม่

39
00:03:39,763 --> 00:03:40,803
‎เราจะเข้าไปช่วย

40
00:03:40,883 --> 00:03:44,643
‎เราจะรองมือรองตีนพ่อแทนแม่

41
00:03:44,723 --> 00:03:48,483
‎เพราะแม่ไม่สมควรโดนซ้อม

42
00:03:51,883 --> 00:03:53,243
‎ในที่สุดผมก็หนีออกจากบ้าน

43
00:03:53,963 --> 00:03:58,243
‎ตั้งแต่อายุ 11 ถึง 17 ปี ผมอยู่ในแก๊งอันธพาล

44
00:04:05,603 --> 00:04:06,763
‎(มีนาคม ปี 2013)

45
00:04:06,843 --> 00:04:12,883
‎(ในวัย 50 มอร์ริสันเริ่มหาคู่ออนไลน์
‎และเจอเซดี้ พยาบาลวัย 54 ปี)

46
00:04:18,283 --> 00:04:21,083
‎ผมเจอแฟนเก่าชื่อเซดี้ทางเว็บหาคู่

47
00:04:24,843 --> 00:04:27,043
‎เราวัยเดียวกัน

48
00:04:27,123 --> 00:04:30,403
‎เธอไม่พึ่งพาใคร เข้าใจที่ผมพูดไหมครับ เธอ…

49
00:04:32,003 --> 00:04:33,843
‎เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ต้องเอาใจอะไรมาก

50
00:04:33,923 --> 00:04:38,363
‎เธอชอบอยู่บ้าน และนั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมชอบเธอ

51
00:04:44,843 --> 00:04:47,563
‎เดตครั้งแรกของเรา เธอโทรหาผมในที่ทำงาน

52
00:04:47,643 --> 00:04:51,603
‎ผมทำงานที่ร้านอาหารและเธออยากแวะมา

53
00:04:51,683 --> 00:04:54,443
‎ผมเลยเชิญเธอมากินมื้อกลางวันด้วยกันในวันนั้น

54
00:04:55,443 --> 00:04:57,683
‎และมันทำให้ผมรู้สึกดี

55
00:05:02,203 --> 00:05:04,243
‎เธอนิสัยดี เข้าใจที่ผมพูดนะครับ

56
00:05:04,323 --> 00:05:07,603
‎เราใช้เวลาด้วยกันเยอะมาก
‎อย่างไปปั่นจักรยานด้วยกัน

57
00:05:08,163 --> 00:05:13,003
‎ไปดูหนังกัน ทำสิ่งต่างๆ ที่ผมชอบทำ

58
00:05:29,963 --> 00:05:33,243
‎ฉันชื่อเซดี้ เป็นผู้รอดชีวิตจากสตอล์กเกอร์ค่ะ

59
00:05:38,603 --> 00:05:43,563
‎ฉันเจอเทอร์รี่
‎ประมาณเดือน พ.ค. หรือ มิ.ย. ปี 2013

60
00:05:47,283 --> 00:05:51,643
‎เพื่อนๆ ที่ฉันทำงานด้วยชอบหาคู่ออนไลน์

61
00:05:52,563 --> 00:05:58,363
‎พวกเขาชักชวนให้ฉันลองดูบ้าง ซึ่งฉันก็ลองจริงๆ

62
00:05:58,443 --> 00:06:03,643
‎และฉันไปออกเดตกับหลายคนก่อนมาเจอเทอร์รี่

63
00:06:07,403 --> 00:06:13,643
‎ความประทับใจแรกที่มีต่อเขาคือ
‎เขาดูขี้อายและดูเป็นคนดี

64
00:06:14,643 --> 00:06:18,683
‎เราสื่อสารกันได้ดีทีเดียว

65
00:06:19,723 --> 00:06:23,123
‎เราแลกเบอร์กันและเริ่มส่งข้อความหากัน

66
00:06:24,483 --> 00:06:28,083
‎แต่ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันคิดว่าเขาไม่ใช่สเป๊ก

67
00:06:30,243 --> 00:06:31,483
‎แล้วจากนั้น…

68
00:06:33,483 --> 00:06:36,443
‎ช่วงที่ฉันกำลังจะตกงาน

69
00:06:36,523 --> 00:06:41,483
‎ฉันคงอยากหาคนคุยด้วย มันเลยเริ่มจากตรงนั้น

70
00:06:53,643 --> 00:06:56,443
‎ผมส่งข้อความหาเธอทุกเช้านานสองเดือน

71
00:06:56,523 --> 00:06:58,763
‎"ทำงานให้สนุกนะ" อะไรแบบนั้น

72
00:06:58,843 --> 00:07:00,443
‎และเธอก็ทำอย่างเดียวกันให้ผม

73
00:07:02,203 --> 00:07:04,683
‎เราคบกันอยู่ประมาณสามเดือน

74
00:07:06,323 --> 00:07:07,443
‎เธอจะถามผมเสมอว่า

75
00:07:07,523 --> 00:07:09,643
‎"ทำไมคุณไม่ย้ายเข้ามาล่ะ เราตัวติดกันตลอด"

76
00:07:09,723 --> 00:07:12,363
‎แล้วผมก็จะเปลี่ยนเรื่องเสมอ
‎เพราะก็อย่างที่ผมบอก

77
00:07:12,443 --> 00:07:15,963
‎ผมไม่ได้ต้องการความสัมพันธ์

78
00:07:17,523 --> 00:07:19,403
‎แบบผูกมัด

79
00:07:28,123 --> 00:07:29,323
‎(มิถุนายน ปี 2013)

80
00:07:29,403 --> 00:07:35,243
‎(เมื่อสถานการณ์ของมอร์ริสันเปลี่ยน
‎เขาย้ายเข้าไปอยู่ในอะพาร์ตเมนต์ของเซดี้)

81
00:07:38,963 --> 00:07:44,163
‎เขาถูกไล่ออกจากที่ที่เขาอยู่
‎และฉันรู้สึกสงสารเขา

82
00:07:44,243 --> 00:07:46,363
‎ก็เลยชวนมาอยู่ด้วยกัน

83
00:07:46,443 --> 00:07:50,403
‎แต่ฉันจำได้ว่าบอกเขาว่า
‎เมื่อเขาย้ายมาอยู่กับฉัน

84
00:07:51,483 --> 00:07:55,763
‎ทันทีที่ฉันเรียนจบภายในหนึ่งปี

85
00:07:55,843 --> 00:07:58,763
‎ฉันตั้งใจจะย้ายไปที่อื่น
‎และฉันจะไม่เอาเขาไปด้วย

86
00:08:00,923 --> 00:08:05,963
‎ตอนแรกมันก็โอเค เหตุการณ์ปกติ

87
00:08:06,043 --> 00:08:09,883
‎ทำอาหารเย็น ทำงาน ดูทีวี

88
00:08:13,083 --> 00:08:16,603
‎แล้วฉันก็เริ่มเห็นเขาค่อยๆ เปลี่ยนไป

89
00:08:20,443 --> 00:08:23,083
‎เขาเริ่มทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ

90
00:08:23,843 --> 00:08:29,123
‎อย่างถ้าฉันนั่งเปิดคอมฯ อยู่ในครัว

91
00:08:29,203 --> 00:08:32,803
‎และเขานั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น

92
00:08:32,883 --> 00:08:36,163
‎เขาจะอยากให้ฉันไปนั่งข้างๆ ตลอดเวลา

93
00:08:36,243 --> 00:08:41,883
‎และฉันก็พูดว่า "ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม
‎ฉันทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำไม่ได้

94
00:08:41,963 --> 00:08:43,923
‎ในขณะที่คุณทำสิ่งที่คุณอยากทำได้"

95
00:08:45,243 --> 00:08:48,963
‎นั่นเป็นตอนที่ฉันเริ่มคิดว่า "ฉันว่าฉันคิดผิดแล้ว"

96
00:08:56,363 --> 00:09:00,003
‎ความสัมพันธ์ของเราแย่ลง
‎หลังจากผมย้ายเข้าประมาณหนึ่งเดือน

97
00:09:02,283 --> 00:09:06,003
‎มีผู้ชายมากหน้าหลายตาแวะมาที่บ้านสองสามครั้ง

98
00:09:06,083 --> 00:09:09,363
‎เอาหนังมาคืนบ้าง
‎ปกติเธอจะขอให้ผมทำอาหารให้

99
00:09:09,443 --> 00:09:13,043
‎แต่วันนั้นมีอาหารตรงนั้น ผมไม่ได้เก็บเข้าตู้เย็น

100
00:09:13,123 --> 00:09:14,443
‎ผมเลยแบบว่า…

101
00:09:16,203 --> 00:09:19,003
‎"คุณไปเอามาจากไหน" เข้าใจที่ผมพูดไหมครับ

102
00:09:19,083 --> 00:09:21,243
‎แล้วเธอก็ไม่ยอมตอบ

103
00:09:22,563 --> 00:09:24,803
‎ผมมีความรู้สึกให้ผู้หญิงคนนี้

104
00:09:24,883 --> 00:09:27,083
‎ผมแค่อยากรู้ว่าเธอนอกใจผมรึเปล่า

105
00:09:28,803 --> 00:09:30,603
‎แต่เธอไม่เคยตอบคำถาม

106
00:09:36,043 --> 00:09:39,683
‎ฉันพยายามหาทางไล่เขาออกไป

107
00:09:39,763 --> 00:09:44,323
‎และฉันบอกเขาไปว่าเขาต้องหาที่อยู่อื่น

108
00:09:44,403 --> 00:09:47,323
‎เพราะฉันไม่คิดว่าเราเข้ากันได้

109
00:09:47,963 --> 00:09:50,363
‎แล้วทันทีที่ฉันบอกเขาไปอย่างนั้น

110
00:09:50,963 --> 00:09:53,563
‎นั่นคือตอนที่เริ่มมีการใช้ความรุนแรง

111
00:09:59,243 --> 00:10:03,403
‎คืนหนึ่ง เรานั่งดูทีวีด้วยกันบนโซฟา

112
00:10:03,483 --> 00:10:04,723
‎และเราก็คุยกัน

113
00:10:06,083 --> 00:10:11,483
‎เทอร์รี่พูดเรื่องเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองเยอะมาก
‎และหาสิ่งใหม่ๆ ทำ

114
00:10:11,563 --> 00:10:15,643
‎และฉันบอกเขาว่า
‎"เทอร์รี่ ถ้าคุณอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง

115
00:10:15,723 --> 00:10:19,363
‎และมีชีวิตที่ดีขึ้น คุณต้องทิ้งความคิดแบบพวกกุ๊ย

116
00:10:19,443 --> 00:10:21,763
‎เพราะมันจะไม่ช่วยให้คุณเดินหน้าไปไหน"

117
00:10:22,763 --> 00:10:26,883
‎และเขาเงียบกริบเลยค่ะ ไม่พูดอะไรสักคำ

118
00:10:26,963 --> 00:10:30,003
‎เขาเข้านอนและฉันแค่…

119
00:10:30,083 --> 00:10:34,203
‎ฉันดูทีวีต่ออีกประมาณครึ่งชั่วโมง

120
00:10:34,283 --> 00:10:36,203
‎แล้วฉันก็เข้านอน

121
00:10:40,163 --> 00:10:41,843
‎ตอนฉันกำลังจะเคลิ้มหลับ

122
00:10:43,203 --> 00:10:48,003
‎พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ใช้เท้า

123
00:10:48,083 --> 00:10:51,123
‎วางที่สะโพกฉัน แล้วถีบฉันลงจากเตียง

124
00:10:54,763 --> 00:10:58,843
‎ฉันเดินกะโผลกกะเผลกไปตามพื้น
‎และฉันกำลังงัวเงีย

125
00:10:58,923 --> 00:11:00,883
‎และฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันคิดว่า

126
00:11:00,963 --> 00:11:04,283
‎"เขาอาจจะแค่เหยียดขาและเขาไม่ได้ตั้งใจ"

127
00:11:04,363 --> 00:11:08,563
‎เพราะฉันกำลังงัวเงียกึ่งหลับกึ่งตื่น

128
00:11:09,203 --> 00:11:13,643
‎ฉันเลยกลับขึ้นเตียง แล้วรู้ตัวอีกที

129
00:11:13,723 --> 00:11:16,603
‎เขาก็คร่อมฉันไว้ เอามือสองข้างบีบคอฉัน

130
00:11:20,523 --> 00:11:24,683
‎ฉันเป็นเหมือนตุ๊กตาผ้า
‎ที่โดนจับโยนคอพับคออ่อนไปทั่วเตียง

131
00:11:27,323 --> 00:11:28,163
‎แล้ว…

132
00:11:36,363 --> 00:11:37,763
‎ฉันคิดว่าฉันตายแน่

133
00:11:43,043 --> 00:11:46,123
‎ในหัวของฉันมีเสียงบอกว่า

134
00:11:46,203 --> 00:11:50,843
‎"อย่าต่อสู้ ปล่อยให้เขาทำ เดี๋ยวมันก็จบ"

135
00:11:55,443 --> 00:11:58,083
‎และเขาหยุด เขาลุกขึ้น

136
00:11:59,403 --> 00:12:01,003
‎แล้วออกไปจากห้องนอน

137
00:12:03,843 --> 00:12:06,403
‎หลังจากนั้น ฉันลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำ

138
00:12:07,043 --> 00:12:11,283
‎และนั่นคือตอนที่ตาขาวของฉันแดงเป็นสีเลือด

139
00:12:12,083 --> 00:12:15,563
‎ฉันฉี่เป็นเลือดอยู่สามวันติดกัน

140
00:12:18,683 --> 00:12:21,403
‎ฉันเชื่อจริงๆ ว่าฉันเกือบตาย

141
00:12:36,683 --> 00:12:39,283
‎มันเป็นคืนวันศุกร์ที่เรากลับมา…
‎ผมกลับมาบ้านกับเธอ

142
00:12:39,363 --> 00:12:41,523
‎หลังจากไปช่วยเลี้ยงหลานๆ ของเธอ

143
00:12:41,603 --> 00:12:44,043
‎ผมคิดว่าผมมีงานต้องทำในตอนเช้า

144
00:12:44,883 --> 00:12:48,483
‎เช้าวันต่อมา เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับรอยช้ำที่ตา

145
00:12:49,523 --> 00:12:53,363
‎เธอบอกผมว่าผมชกเธอ และผมปฏิเสธ

146
00:12:54,763 --> 00:12:57,163
‎เพราะตอนที่ผมคบกับเธอนั้น

147
00:12:57,243 --> 00:13:01,083
‎ผมอธิบายให้เธอฟังว่า
‎"ถ้าผมใช้ความรุนแรงกับคุณ แจ้งตำรวจเลย"

148
00:13:01,603 --> 00:13:05,603
‎แล้วพอเธอพูดอย่างนั้น ผมก็บอกว่า
‎"เปล่า ผมไม่ได้ชกคุณ"

149
00:13:08,843 --> 00:13:12,403
‎เธอต้องออกจากบ้านไปตอนกลางคืน
‎หรือเธอชกตัวเอง

150
00:13:12,483 --> 00:13:13,843
‎ผมไม่รู้จริงๆ

151
00:13:16,203 --> 00:13:17,683
‎ผมไม่มีทางทำร้ายเธอ

152
00:13:25,203 --> 00:13:26,483
‎(มิถุนายน 2013)

153
00:13:27,603 --> 00:13:28,883
‎(ธันวาคม 2013)

154
00:13:28,963 --> 00:13:33,323
‎(ต่อมาในปีเดียวกัน
‎เซดี้ย้ายออกไปอยู่กับลูกสาว)

155
00:13:39,683 --> 00:13:44,643
‎ตอนที่ฉันออกมา ฉันเอาเสื้อผ้ามาแค่พอใช้

156
00:13:44,723 --> 00:13:47,883
‎และฉันทิ้งของหลายอย่าง
‎ไว้ที่อะพาร์ตเมนต์ของฉัน

157
00:13:48,363 --> 00:13:51,043
‎คืนหนึ่งเขาส่งข้อความมาเพียบ

158
00:13:51,123 --> 00:13:54,963
‎บอกว่าเขาเอาเสื้อผ้าฉันไปฟอกสี

159
00:13:55,043 --> 00:14:00,923
‎เขาทำลายรูปของฉันทั้งหมด
‎ของส่วนตัวของฉัน

160
00:14:01,003 --> 00:14:02,523
‎ตัดรองเท้าของฉัน

161
00:14:02,603 --> 00:14:05,403
‎และมันอยู่ในถังขยะที่อะพาร์ตเมนต์

162
00:14:05,483 --> 00:14:07,523
‎(ของของมึงอยู่ข้างถังขยะในถุงสีขาว)

163
00:14:07,603 --> 00:14:10,883
‎(ของของมึงอยู่ข้างนอก ทั้งเสื้อผ้ากับรูปถ่าย
‎มาเอาไปซะ)

164
00:14:11,083 --> 00:14:16,403
‎ตอนนั้นเทอร์รี่ส่งข้อความมา
‎50 ข้อความในวันเดียว และมัน…

165
00:14:17,123 --> 00:14:18,203
‎ไม่มีข้อความดีๆ เลย

166
00:14:18,283 --> 00:14:20,563
‎(กูทิ้งของไปหมดแล้ว กูไม่สนมึงแล้ว)

167
00:14:20,643 --> 00:14:23,243
‎(กูฟอกสีเสื้อผ้ามึง โยนรูปมึงทิ้ง)

168
00:14:25,043 --> 00:14:28,003
‎เขาทิ้งข้อความไว้ที่บ้านญาติฉัน

169
00:14:29,483 --> 00:14:33,923
‎เขาจะขับผ่านบ้านลูกสาวฉัน
‎แล้วเอาจดหมายใส่ไว้ในกล่องรับจดหมาย

170
00:14:34,003 --> 00:14:35,403
‎บอกว่าเขารักฉัน

171
00:14:35,483 --> 00:14:37,363
‎"ฉันไม่อยากเชื่อว่าเธอจะทำอย่างนี้"

172
00:14:40,723 --> 00:14:43,123
‎นั่นคือตอนที่ฉันเริ่มคิดว่า "เขาเป็นสตอล์กเกอร์"

173
00:14:53,643 --> 00:14:54,803
‎ฉันกลัวมากค่ะ

174
00:14:54,883 --> 00:14:58,683
‎ถ้าฉันรู้สึกว่ามีรถขับตามมานานเกินไป…

175
00:15:03,083 --> 00:15:08,203
‎ฉันจะพยายามหาทาง
‎ไปยังสถานีตำรวจให้เร็วที่สุด

176
00:15:11,163 --> 00:15:16,723
‎มันเหมือนอยู่ในโหมดไม่สู้ก็หนีตลอดเวลา

177
00:15:20,003 --> 00:15:21,843
‎มันน่ากลัวค่ะ น่ากลัวมาก

178
00:15:37,883 --> 00:15:40,403
‎(มิสซูรีขอต้อนรับ)

179
00:15:43,243 --> 00:15:47,523
‎ช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด
‎สำหรับผู้หญิงที่ออกจากความสัมพันธ์ที่ถูกข่มเหง

180
00:15:47,603 --> 00:15:49,683
‎คือตอนที่เธอเดินออกจากประตู

181
00:15:51,283 --> 00:15:54,523
‎และในกรณีนี้ ตอนที่เซดี้ออกมา…

182
00:15:56,483 --> 00:15:58,403
‎นั่นคือตอนที่ชีวิตเธอตกอยู่ในอันตราย

183
00:16:01,923 --> 00:16:03,483
‎ฉันชื่อแองเจล่า เฮิร์ช

184
00:16:04,683 --> 00:16:06,323
‎และฉันเป็นผู้อำนวยการบริหาร

185
00:16:06,403 --> 00:16:09,803
‎ศูนย์วิกฤติการข่มขืนและทำร้ายร่างกาย
‎ในเจฟเฟอร์สันซิตี้ รัฐมิสซูรี

186
00:16:14,563 --> 00:16:18,283
‎เมื่อเหยื่อเริ่มรู้ตัว

187
00:16:18,363 --> 00:16:21,723
‎ว่านี่ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่ดี

188
00:16:22,323 --> 00:16:24,603
‎ถูกแยกออกจากสังคม

189
00:16:24,683 --> 00:16:27,123
‎ถูกคนอื่นควบคุมชีวิต

190
00:16:27,923 --> 00:16:32,923
‎แล้วก็พยายามลดการควบคุมนั้น

191
00:16:34,043 --> 00:16:38,523
‎นั่นคือตอนที่ผู้กระทำผิดรู้สึกถูกคุกคาม

192
00:16:40,483 --> 00:16:44,563
‎และเมื่อเซดี้ควบคุมชีวิตตัวเอง

193
00:16:44,643 --> 00:16:48,723
‎และตัดสินใจว่าเธอจะออกจากความสัมพันธ์นี้

194
00:16:48,803 --> 00:16:52,683
‎นั่นสร้างช่วงเวลาที่…

195
00:16:54,523 --> 00:16:58,763
‎แทบจะน่าตื่นตระหนกสำหรับมอร์ริสัน

196
00:17:01,803 --> 00:17:04,963
‎(แองเจล่า เฮิร์ชอ่านข้อความ)

197
00:17:05,043 --> 00:17:07,963
‎(ที่มอร์ริสันส่งถึงเซดี้หลังจากที่เธอออกไป)

198
00:17:09,403 --> 00:17:12,843
‎เวลาที่เขาใช้คำพูดประมาณว่า
‎"ฉันรู้ว่าเธอต้องไปดูหลานตอนไหน"

199
00:17:12,923 --> 00:17:16,963
‎เขาสามารถ
‎นำสถานการณ์ในชีวิตประจำวันของเธอ

200
00:17:17,043 --> 00:17:19,443
‎เช่น ไปเรียน ไปใช้เวลากับหลานๆ

201
00:17:19,523 --> 00:17:21,163
‎ไปเยี่ยมครอบครัว

202
00:17:21,243 --> 00:17:25,883
‎แล้วเอามาบิดในแบบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัย

203
00:17:25,963 --> 00:17:28,363
‎ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรอยู่

204
00:17:28,443 --> 00:17:31,163
‎หรือเธอทำอะไรเพื่อพยายามช่วยเหลือตัวเอง

205
00:17:31,243 --> 00:17:33,403
‎(ฉันรู้ว่าเธอไปเรียน
‎เลี้ยงหลาน ซื้อของเมื่อไหร่)

206
00:17:34,843 --> 00:17:37,043
‎ฉันคิดว่าเขาทำลงไปเพื่อให้เธอรู้ว่า

207
00:17:37,123 --> 00:17:39,243
‎"เฮ้ ถึงจะหนีไปได้ แต่ก็หลบฉันไม่ได้หรอก

208
00:17:39,323 --> 00:17:42,403
‎ฉันเป็นคนคุม ฉันรู้ว่าเธอทำอะไรที่ไหน

209
00:17:42,883 --> 00:17:44,523
‎เธอจะไม่มีวันหนีไปจากฉันได้"

210
00:17:44,603 --> 00:17:47,963
‎แล้วลองจินตนาการว่า
‎คุณต้องใช้ชีวิตแบบนั้นตลอดเวลาสิคะ

211
00:17:48,043 --> 00:17:51,283
‎นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเหยื่อของสตอล์กเกอร์

212
00:17:51,363 --> 00:17:52,963
‎พวกเขาใช้ชีวิตแบบนั้น

213
00:17:55,523 --> 00:17:56,523
‎(ปี 2013)

214
00:17:58,923 --> 00:18:01,203
‎(มีนาคม ปี 2014
‎หลังอยู่กับลูกสาวนานสามเดือน)

215
00:18:01,283 --> 00:18:03,483
‎(เซดี้ก็ออกไปซ่อนตัว)

216
00:18:04,203 --> 00:18:08,403
‎ในกรณีของเซดี้ เธอทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว

217
00:18:08,483 --> 00:18:10,283
‎เพื่อหนีจากคนคนนี้

218
00:18:11,043 --> 00:18:14,843
‎และฉันเข้าใจอย่างสุดซึ้งว่า
‎ทำไมเธอถึงไปซ่อนตัว

219
00:18:16,883 --> 00:18:20,883
‎เราจะเห็นว่า
‎ผู้หญิงที่ถูกทำร้ายร่างกายหลายๆ คน

220
00:18:20,963 --> 00:18:25,283
‎พวกเธอจะไปหาที่ที่มั่นคงปลอดภัย

221
00:18:25,363 --> 00:18:27,283
‎ที่ที่จะไม่มีใครหาเธอเจอ

222
00:18:27,803 --> 00:18:31,523
‎เพราะอยู่ที่เดิมมันไม่ปลอดภัยสำหรับพวกเธอ

223
00:18:34,643 --> 00:18:38,923
‎ฉันคิดว่าการไปซ่อนตัวคือ
‎ทางเลือกสุดท้ายในการเอาตัวรอด

224
00:18:40,963 --> 00:18:43,363
‎พระเมตตาของพระเจ้าเท่านั้น
‎ที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ไม่ถูกฆ่า

225
00:18:58,723 --> 00:19:00,163
‎ตอนที่ฉันไปซ่อนตัว

226
00:19:00,843 --> 00:19:05,003
‎เทอร์รี่ยังคงคุกคามฉันกับครอบครัวต่อไป

227
00:19:08,403 --> 00:19:12,043
‎เขาพยายามส่งแอปมาให้ฉัน
‎ซึ่งเขาจะสามารถแกะรอยที่อยู่ฉันได้

228
00:19:12,963 --> 00:19:18,643
‎อย่างเช่นส่งข้อความมา
‎แต่มันมีจีพีเอสสำหรับแกะรอยด้วย

229
00:19:21,323 --> 00:19:24,043
‎ฉันปิดโทรศัพท์มือถือ แล้วพอฉันเปิดดู

230
00:19:24,123 --> 00:19:26,763
‎นั่นคือตอนที่ข้อความเหล่านี้พรั่งพรูเข้ามา

231
00:19:26,843 --> 00:19:31,523
‎เป็น 50 ข้อความ ติ๊งๆ ติ๊งๆ

232
00:19:32,283 --> 00:19:36,923
‎และมันมาจากเบอร์ของเขา
‎และฉันคิดว่า "ไม่ ลบให้หมด"

233
00:19:39,843 --> 00:19:43,363
‎ฉันไม่ออกจากบ้านเลย ยกเว้นถ้าต้องไปเรียน

234
00:19:43,443 --> 00:19:45,443
‎เพราะฉันกลัวที่จะอยู่ในที่สาธารณะ

235
00:19:47,923 --> 00:19:54,043
‎มันยากที่จะอธิบายความรู้สึกหวาดกลัวนี้

236
00:19:54,683 --> 00:19:58,683
‎คือถ้าฉันสามารถจับตัวเองใส่กล่องแล้วล็อกไว้ได้

237
00:19:58,763 --> 00:20:00,243
‎แบบนั้นคงจะดีกว่า

238
00:20:03,043 --> 00:20:06,363
‎และมันถึงจุดที่ฉันรู้ว่า

239
00:20:06,443 --> 00:20:09,283
‎มันจะเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิตของฉัน

240
00:20:10,043 --> 00:20:11,523
‎และฉันจะต้องอยู่อย่างหวาดกลัว

241
00:20:12,843 --> 00:20:15,363
‎หรือต้องตัดสินกันระหว่างฉันกับเขา

242
00:20:16,363 --> 00:20:21,163
‎และฉันเตรียมใจเลยว่าไม่ฉันก็เขา

243
00:20:22,483 --> 00:20:23,403
‎(13 มี.ค. 2014)

244
00:20:23,483 --> 00:20:24,443
‎(มีนาคม ปี 2014)

245
00:20:24,523 --> 00:20:28,963
‎เซดี้ได้ขอคำสั่งห้ามเข้าใกล้
‎ที่เทอร์รี่ มอร์ริสันต้องทำตามหนึ่งเดือน)

246
00:20:29,843 --> 00:20:33,243
‎(มันห้ามไม่ให้มอร์ริสันคุกคาม)

247
00:20:33,323 --> 00:20:37,283
‎(ทำร้ายหรือสื่อสารกับเซดี้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด)

248
00:20:44,443 --> 00:20:46,443
‎ฉันรู้ว่ามันจะทำให้เขาโกรธยิ่งกว่าเดิม

249
00:20:46,523 --> 00:20:51,163
‎นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงรอจนได้ที่ซ่อน
‎ก่อนจะยื่นขอคำสั่งนี้

250
00:20:54,043 --> 00:20:55,963
‎ความกลัวหลักๆ ก็คือการเอาคืน

251
00:20:56,043 --> 00:20:59,323
‎และฉันคิดว่านั่นคือเหตุผลที่ผู้หญิงหลายๆ คน

252
00:20:59,403 --> 00:21:03,523
‎ลังเลที่จะขอคำสั่งห้ามเข้าใกล้
‎เพราะมันเป็นแค่กระดาษแผ่นหนึ่ง

253
00:21:03,603 --> 00:21:07,203
‎ไม่มีอะไรห้ามเขาไม่ให้มาทำร้ายเราได้
‎พูดตามตรง

254
00:21:08,043 --> 00:21:10,043
‎ถึงจะมีคำสั่งห้ามเข้าใกล้

255
00:21:10,123 --> 00:21:12,643
‎เขาก็ยังมาถึงตัวเราก่อนตำรวจอยู่ดี

256
00:21:12,723 --> 00:21:13,683
‎แล้วยังไงล่ะ

257
00:21:21,363 --> 00:21:23,803
‎ฉันทำอะไรเพื่อปกป้องลูกๆ ไม่ได้เลย

258
00:21:23,883 --> 00:21:26,363
‎ฉันทำอะไรเพื่อปกป้องตัวเองไม่ได้เลย

259
00:21:26,443 --> 00:21:28,963
‎มันช่างสิ้นหวัง

260
00:21:38,003 --> 00:21:44,403
‎(ระหว่างซ่อนตัว
‎เซดี้ตัดสินใจที่จะเรียนพยาบาลต่อ)

261
00:21:47,083 --> 00:21:52,163
‎(วิทยาลัยเทคนิคโอซาร์กส์
‎วิทยาเขตริชวูดแวลลีย์)

262
00:21:52,243 --> 00:21:56,643
‎(ชีวิต วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี)

263
00:21:56,723 --> 00:21:58,643
‎(มีนาคม ปี 2014)

264
00:21:58,723 --> 00:22:01,923
‎(ห้าวันหลังจากได้รับคำสั่งคุ้มครอง)

265
00:22:02,003 --> 00:22:05,523
‎(เซดี้ไปที่วิทยาลัยเพื่อแจ้งเกี่ยวกับมอร์ริสัน)

266
00:22:11,923 --> 00:22:13,603
‎ผมจำได้ว่าเป็นตอนเช้า

267
00:22:15,563 --> 00:22:17,643
‎ผมเพิ่งกลับมาจากการเดินตรวจตรารอบเช้า

268
00:22:17,723 --> 00:22:21,003
‎และผมได้รับแจ้งว่า
‎มีนักศึกษาคนหนึ่งที่ต้องการเจอผม

269
00:22:24,763 --> 00:22:27,683
‎และเมื่อผมไปถึงโต๊ะบริการนักศึกษา
‎ผมก็เจอเซดี้

270
00:22:27,763 --> 00:22:31,003
‎และเธอบอกผมว่าเธอมีสำเนาคำสั่งคุ้มครอง

271
00:22:31,083 --> 00:22:33,443
‎ไม่ให้ชายคนหนึ่งเข้าใกล้ และผมบอกเธอไปว่า

272
00:22:33,523 --> 00:22:35,723
‎"เราจะให้ตำรวจโอซาร์กเข้ามามีส่วนร่วมด้วย"

273
00:22:35,803 --> 00:22:37,363
‎"เพราะมันฟังดูเป็นเรื่องร้ายแรง"

274
00:22:39,923 --> 00:22:41,123
‎ผมชื่อเจอโรม แรนซัม

275
00:22:41,203 --> 00:22:44,963
‎ผมเป็นหัวหน้า รปภ. ที่วิทยาเขตริชวูดแวลลีย์

276
00:22:45,043 --> 00:22:46,323
‎ที่นิกซา มิสซูรี

277
00:22:48,603 --> 00:22:50,843
‎เราไปที่ห้องประชุมของอธิการบดี

278
00:22:50,923 --> 00:22:53,803
‎และเธอนั่งที่โต๊ะตรงนี้
‎เจ้าหน้าที่ตำรวจโอซาร์กนั่งตรงนี้

279
00:22:53,883 --> 00:22:56,603
‎และผมนั่งหน้าโต๊ะตรงนี้

280
00:22:56,683 --> 00:23:00,683
‎และเราดูเอกสารของเธอ
‎และคุยกันเรื่องการวางแผนวิธีปฏิบัติ

281
00:23:04,683 --> 00:23:08,163
‎เธอกลัวเขามาก คุณดูออกเลยว่าเธอกังวลมากๆ

282
00:23:08,803 --> 00:23:10,123
‎ดูกลัดกลุ้มใจมาก

283
00:23:10,923 --> 00:23:14,323
‎เธอบอกเราว่า
‎"เขาจะโผล่มาที่นี่ ฉันรู้ว่าเขาจะมา"

284
00:23:14,403 --> 00:23:15,883
‎เธอบอกว่า "เขาไม่กลัว"

285
00:23:20,323 --> 00:23:24,723
‎และเมื่อเราเดินไปถึงประตู
‎ผมมองแล้วหันไปพูดกับเธอว่า

286
00:23:24,803 --> 00:23:27,803
‎"ผมคิดว่าคุณมอร์ริสันมาที่นี่แล้ว
‎ผมคิดว่าเป็นเขา"

287
00:23:27,883 --> 00:23:30,283
‎ผมบอกว่า "คุณอยู่ที่นี่ก่อน ให้ผมไปดู"

288
00:23:30,363 --> 00:23:34,043
‎และนั่นคือตอนที่ผมเดินไปยังฝ่ายบริการนักศึกษา
‎และเห็นเขายืนอยู่ที่นั่น

289
00:23:37,643 --> 00:23:39,163
‎เราเดินมากันตรงนี้

290
00:23:40,323 --> 00:23:42,683
‎ประตูเปิดอยู่เหมือนตอนนี้เลยครับ

291
00:23:43,523 --> 00:23:45,563
‎และเราผลักเขาชนประตูตรงนี้

292
00:23:45,643 --> 00:23:47,643
‎ผมกดเขาไว้ที่ประตู

293
00:23:47,723 --> 00:23:50,603
‎เราบอกว่า "คุณฝ่าฝืนคำสั่งคุ้มครอง"

294
00:23:50,683 --> 00:23:53,003
‎เจ้าหน้าที่บอกเขาว่าเขาถูกจับแล้ว

295
00:23:53,083 --> 00:23:55,883
‎คุณมอร์ริสันพูดว่า
‎"ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร"

296
00:23:55,963 --> 00:23:58,603
‎แล้วผมก็ดึงเอกสารคำสั่งคุ้มครอง
‎ออกจากกระเป๋าเขา

297
00:23:58,683 --> 00:24:00,003
‎ซึ่งเขาได้รับไว้

298
00:24:00,083 --> 00:24:02,963
‎และผมพูดว่า
‎"คุณอาจจะไม่เข้าใจ มันคือไอ้นี่ไง"

299
00:24:03,043 --> 00:24:04,283
‎แล้วผมยื่นกระดาษใส่หน้าเขา

300
00:24:06,603 --> 00:24:10,003
‎เราคุมตัวคุณมอร์ริสันไปที่รถสายตรวจ

301
00:24:10,083 --> 00:24:12,403
‎และเขาถูกพาตัวไปที่คุกคริสเตียนเคาน์ตี้

302
00:24:12,483 --> 00:24:14,683
‎โทษฐานฝ่าฝืนคำสั่งคุ้มครอง

303
00:24:19,043 --> 00:24:20,243
‎เซดี้หวาดกลัวมาก

304
00:24:20,323 --> 00:24:23,363
‎เธอหวาดกลัวสุดขีดตอนที่เธอเห็นเขา

305
00:24:28,643 --> 00:24:31,643
‎ผมดีใจที่เธอมาหาเราและกล้าบอกว่า

306
00:24:31,723 --> 00:24:34,323
‎"นี่ ฟังนะ ฉันมีคนที่ฉันกลัว"

307
00:24:38,443 --> 00:24:40,563
‎ถ้าเซดี้ไม่ยื่นเอกสาร

308
00:24:40,643 --> 00:24:44,083
‎คุณมอร์ริสันคงแค่ถูกขอให้ออกไป
‎แล้วเขาก็จะรอดตัวไป

309
00:24:44,763 --> 00:24:48,643
‎แต่เรามีสิทธิ์จับกุมเขาเพราะเธอยื่นเอกสาร

310
00:24:55,003 --> 00:24:58,563
‎(มอร์ริสันถูกคุมขังแค่ช่วงสั้นๆ
‎ที่คุกคริสเตียนเคาน์ตี้)

311
00:24:58,643 --> 00:25:00,923
‎(ก่อนที่จะถูกปล่อยตัวออกมา)

312
00:25:06,843 --> 00:25:10,003
‎(มีนาคม ปี 2014)

313
00:25:10,083 --> 00:25:11,083
‎(1 เมษายน ปี 2014)

314
00:25:11,163 --> 00:25:12,643
‎(สองสัปดาห์ต่อมา)

315
00:25:12,723 --> 00:25:18,283
‎(เจ้าหน้าที่ตำรวจระบุว่า
‎มอร์ริสันกำลังเข้ามาในวิทยาเขตเป็นครั้งที่สอง)

316
00:25:19,603 --> 00:25:22,043
‎(วิทยาลัยเทคนิคโอซาร์กส์
‎วิทยาเขตริชวูดแวลลีย์)

317
00:25:25,243 --> 00:25:26,803
‎คุณมอร์ริสันขับเข้ามาจอด

318
00:25:27,523 --> 00:25:30,803
‎เขากระโจนออกจากรถและรีบวิ่งไปที่รถตำรวจ

319
00:25:31,643 --> 00:25:35,283
‎เจ้าหน้าที่ตำรวจลงจากรถแล้วชักอาวุธออกมา

320
00:25:35,363 --> 00:25:38,803
‎เล็งไปที่คุณมอร์ริสันและเริ่มออกคำสั่งเขา

321
00:25:43,483 --> 00:25:45,203
‎เจ้าหน้าที่จับกุมคุณมอร์ริสัน

322
00:25:45,283 --> 00:25:48,363
‎เขาถูกพากลับไปคุมขังที่คุกคริสเตียนเคาน์ตี้

323
00:25:48,443 --> 00:25:50,443
‎เป็นครั้งที่สองภายในสองสัปดาห์

324
00:25:54,883 --> 00:25:59,403
‎(การจับกุมมอร์ริสันครั้งที่สองทำให้เขา
‎ถูกตั้งข้อหาการสะกดรอยตามระดับร้ายแรง)

325
00:26:00,563 --> 00:26:05,163
‎(หลักฐานสำคัญในการเอาผิดเขา
‎อยู่ในสมุดในรถของเขาเอง)

326
00:26:12,483 --> 00:26:13,643
‎ฉันชื่อเจเน็ตต์ บลู

327
00:26:14,843 --> 00:26:16,843
‎เป็นผู้ช่วยอัยการ

328
00:26:16,923 --> 00:26:20,803
‎และฉันทำงานด้านนี้มาประมาณ 20 ปี

329
00:26:24,163 --> 00:26:28,243
‎เราได้รับสมุดเล่านั้นเมื่อวันที่ 1 เม.ย.
‎ตอนที่เขาถูกจับกุม

330
00:26:29,043 --> 00:26:31,043
‎สิ่งที่เขาเขียนในสมุด

331
00:26:31,123 --> 00:26:35,163
‎ยิ่งเน้นย้ำว่าชายคนนี้เป็นบุคคลอันตราย

332
00:26:37,523 --> 00:26:38,843
‎ส่วนหนึ่งของสมุดเขียนว่า

333
00:26:38,923 --> 00:26:41,363
‎"ฉันแค่จะบอกว่าเธอต้องฆ่าตัวตาย

334
00:26:42,483 --> 00:26:44,003
‎"มันจบแล้วสำหรับเธอ"

335
00:26:44,083 --> 00:26:48,803
‎อีกสิ่งหนึ่งที่น่าเป็นห่วงก็อยู่ในสมุดเช่นกัน

336
00:26:49,403 --> 00:26:51,243
‎มันเขียนว่า "ฉันเตรียมปืนไว้ให้เธอด้วย"

337
00:26:52,603 --> 00:26:56,123
‎เราเจอจดหมายที่เขาส่งไป
‎หลังมีการออกคำสั่งคุ้มครองแล้ว

338
00:26:56,203 --> 00:26:58,363
‎และในจดหมายเขียนว่า

339
00:26:58,443 --> 00:27:00,643
‎"เธอแพ้แล้วเพราะสิ่งที่เธอทำ

340
00:27:00,723 --> 00:27:03,003
‎โทรแจ้งตำรวจและขอคำสั่งคุ้มครองจากฉัน

341
00:27:04,003 --> 00:27:06,443
‎คิดว่ามันจะห้ามไม่ให้ฉันคุยกับเธอได้เหรอ

342
00:27:06,523 --> 00:27:08,763
‎ไม่มีทาง เธอไปมุดหัวซะเถอะ

343
00:27:08,843 --> 00:27:13,003
‎เลิกเรียน เพราะถ้าเธอขับรถหรือนั่งรถคนอื่น

344
00:27:13,083 --> 00:27:15,563
‎ฉันจะคอยเฝ้าดูเธอจากลานจอดรถ

345
00:27:15,643 --> 00:27:18,003
‎รอจนกว่าเธอจะมุ่งหน้าไปยังที่ที่เธออยู่"

346
00:27:21,003 --> 00:27:22,083
‎นี่คือคำขู่

347
00:27:22,163 --> 00:27:26,003
‎เขาสะกดรอยตามเธอ
‎และบอกเธอว่าเธอจับตาดูเธออยู่

348
00:27:28,163 --> 00:27:29,883
‎แล้วก็ยังมีข้อความที่ส่งมาอีกมากมาย

349
00:27:30,923 --> 00:27:33,963
‎"ฉันจะไปตั้งเต็นท์นอกบ้านเธอ
‎เธอจะต้องคุยกับฉัน

350
00:27:34,483 --> 00:27:35,763
‎ทำไมเธอทำกับฉันแบบนี้

351
00:27:36,803 --> 00:27:41,843
‎ฉันจะไปที่วิทยาลัยของเธอและไปที่บ้าน
‎ครอบครัวเธอถ้าเธอต้องการอย่างนั้น"

352
00:27:45,123 --> 00:27:46,363
‎เป็นฉันก็คงผวา

353
00:27:47,003 --> 00:27:48,883
‎และฉันคิดว่าเซดี้หวาดผวา

354
00:27:48,963 --> 00:27:52,443
‎เธอผวาเพราะเธอรู้ว่า
‎เขารู้ว่าครอบครัวเธออยู่ที่ไหน

355
00:27:52,523 --> 00:27:56,363
‎(ศาลฎีกา คริสเตียนเคาน์ตี้)

356
00:27:56,443 --> 00:28:00,203
‎ความคิดของฉันคือเราต้องคุมขังเขาไว้

357
00:28:00,283 --> 00:28:03,123
‎เพราะฉันคิดจริงๆ ว่าเขาเป็นอันตรายต่อเธอ
‎ถ้าเขาได้ออกมา

358
00:28:03,843 --> 00:28:07,083
‎ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเธอแจ้งความเขาสองครั้ง

359
00:28:07,163 --> 00:28:10,683
‎เขาถูกจับสองครั้ง ดังนั้นเรารู้ทันทีเลยว่า

360
00:28:10,763 --> 00:28:13,723
‎นี่เป็นคดีที่เราจะต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

361
00:28:19,923 --> 00:28:23,163
‎(เมษายน ปี 2014)

362
00:28:23,243 --> 00:28:26,003
‎(วันที่ 16 เมษายน ปี 2014)

363
00:28:26,083 --> 00:28:29,483
‎(การไต่สวนมูลฟ้องของมอร์ริสัน
‎สำหรับการสะกดรอยตามระดับร้ายแรงเริ่มต้น)

364
00:28:30,523 --> 00:28:34,283
‎(ศูนย์ยุติธรรมคริสเตียนเคาน์ตี้)

365
00:28:34,363 --> 00:28:37,083
‎ฉันหวั่นใจมากในการไปร่วมการไต่สวนมูลฟ้อง

366
00:28:37,163 --> 00:28:41,963
‎เพราะฉันเป็นห่วงเซดี้ว่า
‎จะต้องอยู่ห้องเดียวกับเขา

367
00:28:42,043 --> 00:28:45,603
‎และจะต้องเห็นเขา และจะต้องชี้ตัวเขา

368
00:28:45,683 --> 00:28:49,083
‎และพูดว่า "นั่นคือเทอร์รี่ มอร์ริสัน
‎คนที่สะกดรอยตามฉัน"

369
00:28:49,163 --> 00:28:51,563
‎(ตราประจำรัฐมิสซูรี)

370
00:28:51,643 --> 00:28:53,443
‎พวกเขายื่นคำร้องให้ระงับ

371
00:28:53,523 --> 00:28:56,603
‎พวกเขายื่นขอเปลี่ยนตัวผู้พิพากษาหลายครั้ง

372
00:28:56,683 --> 00:29:01,003
‎การไต่สวนถูกเลื่อนแล้วเลื่อนอีก

373
00:29:01,083 --> 00:29:03,803
‎ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดว่าการถ่วงคดี

374
00:29:04,323 --> 00:29:08,323
‎จะทำให้เซดี้เหนื่อย
‎และถอดใจยอมแพ้ไปเองรึเปล่า

375
00:29:08,403 --> 00:29:10,723
‎เขาไม่คิดว่าคดีจะคืบหน้าไปไหน

376
00:29:10,803 --> 00:29:12,163
‎ไม่คิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

377
00:29:17,803 --> 00:29:18,923
‎(เมษายน ปี 2014)

378
00:29:21,763 --> 00:29:24,323
‎(วันที่ 22 มิถุนายน ปี 2015 ในที่สุด)

379
00:29:24,403 --> 00:29:27,123
‎(มอร์ริสันก็ถูกตัดสินว่าผิด
‎ในข้อหาสะกดรอยตามระดับร้ายแรง)

380
00:29:27,203 --> 00:29:29,203
‎(และได้รับโทษจำคุกสี่ปี)

381
00:29:41,563 --> 00:29:44,163
‎เธอบอกผมว่าเราจบกันแล้ว เธอไม่ได้รักผม

382
00:29:44,243 --> 00:29:46,643
‎และเธอไม่อยากยุ่งกับผม

383
00:29:46,723 --> 00:29:48,283
‎และเธอไม่อยากคุยกับผม

384
00:29:48,363 --> 00:29:50,523
‎ใช่ครับ มัน…

385
00:29:50,603 --> 00:29:55,523
‎จะมองว่ามันเป็นการสะกดรอยตามก็ได้
‎หลังจากผมดูคำจำกัดความมันแล้ว

386
00:29:55,603 --> 00:29:57,443
‎และรู้ว่า

387
00:30:00,083 --> 00:30:01,803
‎การสะกดรอยตามคืออะไร

388
00:30:03,443 --> 00:30:07,203
‎ผมคิดว่าที่ผมทำลงไปเพราะเธอจะได้กลัว

389
00:30:09,603 --> 00:30:11,323
‎ผมรู้ว่ามันผิด

390
00:30:12,083 --> 00:30:13,803
‎เพราะมันทำให้เธอกลัวมาก

391
00:30:13,883 --> 00:30:16,043
‎และเธอไม่รู้ว่าผมทำอะไรได้บ้าง

392
00:30:17,003 --> 00:30:18,643
‎(หรือ มอร์ริสัน, ที)

393
00:30:18,723 --> 00:30:22,403
‎แต่ผมอยากคุยให้จบ
‎แม้ว่าต้องใช้วิธีการสะกดรอยตาม

394
00:30:23,083 --> 00:30:26,843
‎ผมไม่ได้จะทำร้ายร่างกายเซดี้

395
00:30:26,923 --> 00:30:31,003
‎ผมไม่ได้จะแตะต้องเธอ
‎ผมแค่ต้องการคำตอบ

396
00:30:31,083 --> 00:30:34,523
‎ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นหรือพูดอย่างนั้นเกี่ยวกับผม

397
00:30:34,603 --> 00:30:35,683
‎แค่นั้นเอง

398
00:30:38,363 --> 00:30:40,083
‎เธอพูดสิ่งที่ไม่เป็นจริง

399
00:30:41,083 --> 00:30:43,203
‎เพราะผมไม่ใช่คนขี้รังแก

400
00:30:43,283 --> 00:30:44,923
‎ผมไม่รังแกผู้หญิง

401
00:30:46,043 --> 00:30:49,323
‎ผมไม่มีวันทำร้ายผู้หญิงเพราะผมเป็นผู้ชาย

402
00:30:49,403 --> 00:30:50,683
‎ส่วนเธอเป็นผู้หญิง

403
00:30:53,403 --> 00:30:55,123
‎เธออ่อนแอกว่าและ…

404
00:30:56,163 --> 00:30:58,923
‎ผมไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นสตอล์กเกอร์

405
00:31:00,723 --> 00:31:02,883
‎อย่างที่บอก มันเลวร้ายพอๆ กับพวกใคร่เด็ก

406
00:31:03,923 --> 00:31:07,563
‎มันต่ำช้าที่สุดของที่สุด คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

407
00:31:08,403 --> 00:31:10,883
‎ผมรู้สึกเหมือนคนโรคจิต เข้าใจที่พูดไหม
‎ผมรู้สึกเหมือน…

408
00:31:13,363 --> 00:31:17,923
‎ว่าผู้คน… ให้คนมองว่าผมเป็นฆาตกร
‎ยังดีกว่าเป็นไอ้โรคจิตชอบตาม

409
00:31:18,003 --> 00:31:19,003
‎เข้าใจที่ผมพูดไหมครับ

410
00:31:36,483 --> 00:31:38,843
‎คุณมอร์ริสันเคยใช้ความรุนแรงในอดีต

411
00:31:42,283 --> 00:31:44,563
‎ไม่มีอะไรรุนแรงไปกว่าการฆาตกรรม

412
00:31:48,643 --> 00:31:49,883
‎ผมชื่อสก็อต ฮิล

413
00:31:49,963 --> 00:31:52,203
‎ผมเป็นตำรวจที่สปริงฟิลด์ รัฐมิสซูรี

414
00:31:52,283 --> 00:31:57,163
‎และผมกำลังขับรถตรวจตรา
‎เมื่อวันที่ 23 กันยายน ปี 2011

415
00:31:57,843 --> 00:32:00,243
‎ตอนที่เราได้รับแจ้งเหตุ "ยิงปืน"

416
00:32:07,083 --> 00:32:10,083
‎(สิบแปดเดือนก่อนที่มอร์ริสันพบเซดี้)

417
00:32:10,163 --> 00:32:14,723
‎(ตำรวจสปริงฟิลด์ถูกเรียกให้ไปยังที่เกิดเหตุ
‎ที่มีการใช้ความรุนแรง)

418
00:32:15,803 --> 00:32:19,083
‎หญิงคนหนึ่งซึ่งระบุทีหลังว่าชื่อพริสติน่า ไทเนอร์

419
00:32:19,163 --> 00:32:20,443
‎ถูกยิงที่ศีรษะ

420
00:32:24,643 --> 00:32:27,883
‎เทอร์รี่ มอร์ริสันถูกระบุตัวโดยพยาน

421
00:32:27,963 --> 00:32:30,203
‎ว่าเป็นผู้ต้องสงสัยที่ยิงคุณไทเนอร์

422
00:32:30,283 --> 00:32:34,203
‎และถูกจับในเวลาต่อมาในข้อหาฆาตกรรม

423
00:32:40,843 --> 00:32:43,803
‎ห้อง 212 นี่คือที่ที่คุณมอร์ริสันเข้าไปในห้อง

424
00:32:43,883 --> 00:32:45,963
‎และเผชิญหน้ากับพวกเธอพร้อมกับปืนหนึ่งกระบอก

425
00:32:46,723 --> 00:32:52,003
‎พยานบอกว่าเขาเอื้อมมือขึ้นมาเหนือราวบันไดนี้

426
00:32:52,083 --> 00:32:54,443
‎แล้วยิงเธอขณะที่เธอกำลังวิ่งลงบันได

427
00:32:59,283 --> 00:33:02,723
‎มีผู้หญิงอยู่ในห้องซึ่งรู้จักคุณมอร์ริสัน
‎จากการซื้อขายยากันในอดีต

428
00:33:02,803 --> 00:33:04,963
‎และสามารถระบุตัวเขาได้จากรูปถ่าย

429
00:33:05,043 --> 00:33:07,163
‎และเขาถูกจับประมาณสี่วันต่อมา

430
00:33:11,883 --> 00:33:13,203
‎(กันยายน ปี 2011)

431
00:33:13,283 --> 00:33:16,043
‎(อัยการเขตกรีนเคาน์ตี้)

432
00:33:16,123 --> 00:33:18,123
‎(ตั้งข้อหาฆาตกรรมกับเทอร์รี่ มอร์ริสัน)

433
00:33:18,203 --> 00:33:21,403
‎(แต่คดีของเขาไม่เคยไปถึงศาล)

434
00:33:22,323 --> 00:33:25,923
‎(ศูนย์ยุติธรรม กรีนเคาน์ตี้)

435
00:33:26,483 --> 00:33:29,363
‎พยานหลักปฏิเสธ
‎ที่จะระบุตัวเขาว่าเป็นผู้ต้องสงสัย

436
00:33:30,043 --> 00:33:31,283
‎เธอหวาดกลัวมาก

437
00:33:31,363 --> 00:33:35,523
‎คนพูดกันให้แซ่ดว่า
‎เธออาจจะเป็นเป้าหมายตัวจริง

438
00:33:36,043 --> 00:33:37,483
‎ไม่ใช่คนที่เป็นเหยื่อ

439
00:33:37,563 --> 00:33:40,763
‎และผมคิดว่านั่นทำให้เธอผวา

440
00:33:41,643 --> 00:33:44,483
‎เธอมีส่วนเกี่ยวข้องมากกว่าที่เธอต้องการ

441
00:33:44,563 --> 00:33:47,403
‎และเพื่อนของเธอถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตา

442
00:33:47,483 --> 00:33:48,763
‎นั่นอาจเกิดขึ้นกับเธอก็ได้

443
00:33:48,843 --> 00:33:52,043
‎(กรมตำรวจสปริงฟิลด์)

444
00:33:56,923 --> 00:33:59,923
‎(ปี 2015 คดีฆาตกรรมซึ่งจะเอาผิดมอร์ริสัน)

445
00:34:00,003 --> 00:34:03,363
‎(ต้องตกไปจนเกือบสี่ปีต่อมา)

446
00:34:03,443 --> 00:34:07,963
‎(เมื่อเจ้าหน้าที่สืบสวนได้ยินว่า
‎มอร์ริสันติดคุกในข้อหาสะกดรอยตาม)

447
00:34:12,403 --> 00:34:15,323
‎คดีฆาตกรรมยังมีผล มันไม่มีอายุความ

448
00:34:15,403 --> 00:34:18,163
‎ผมรู้เลยว่า
‎ผมมีโอกาสอีกครั้งที่จะทวงความยุติธรรม

449
00:34:18,243 --> 00:34:21,283
‎(กรมตำรวจสปริงฟิลด์)

450
00:34:21,363 --> 00:34:24,323
‎ผมได้พบเซดี้เมื่อทราบว่า
‎เธอเป็นเหยื่อในคดีสะกดรอยตาม

451
00:34:24,963 --> 00:34:29,043
‎และผมรู้ว่าผมจะได้ข้อมูลใหม่ๆ

452
00:34:29,123 --> 00:34:31,003
‎จากความสัมพันธ์ครั้งล่าสุดของเขา

453
00:34:31,483 --> 00:34:35,043
‎ถ้าพวกเขาสนิทกัน
‎เขาอาจจะเล่าเรื่องฆ่าคนให้เธอฟัง

454
00:34:35,123 --> 00:34:37,563
‎ดังนั้นเธอจะเป็นคนที่ผมอยากคุยด้วย

455
00:34:39,563 --> 00:34:41,723
‎ตอนที่ผมสัมภาษณ์เธอ เธอปล่อยโฮออกมา

456
00:34:43,283 --> 00:34:46,323
‎เธอต้องอยู่อย่างหวาดกลัว
‎เพราะรู้ว่าถ้าเขาออกมา

457
00:34:46,403 --> 00:34:49,923
‎เธอเชื่อจริงๆ ว่าเขาจะตามหาเธอและฆ่าเธอ

458
00:34:50,003 --> 00:34:53,643
‎ผมมองเห็นความกลัวนั้นในแววตาของเธอ
‎ระหว่างการสัมภาษณ์

459
00:34:53,723 --> 00:34:54,963
‎ของแบบนี้สร้างขึ้นมาไม่ได้

460
00:34:55,043 --> 00:34:56,163
‎เฟคกันไม่ได้

461
00:34:56,243 --> 00:34:58,363
‎(สปริงฟิลด์ มิสซูรี)

462
00:34:58,443 --> 00:35:02,443
‎เธอบอกว่าเขาเคยเล่าให้เธอฟัง

463
00:35:02,523 --> 00:35:04,043
‎ว่าเขาฆ่าผู้หญิงคนหนึ่ง

464
00:35:04,923 --> 00:35:09,043
‎ผมคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญมากๆ ที่คณะลูกขุน

465
00:35:09,123 --> 00:35:13,923
‎จะต้องได้ฟังคำบอกเล่าจากคนที่เขาคบด้วยล่าสุด
‎และสารภาพให้ฟัง

466
00:35:14,003 --> 00:35:16,163
‎ว่าเขาเป็นคนฆ่าเหยื่อในคดีนี้

467
00:35:28,563 --> 00:35:30,563
‎ตอนที่ฉันได้รับโทรศัพท์ ฉันช็อกมาก

468
00:35:32,083 --> 00:35:35,123
‎เทอร์รี่ติดคุกในข้อหาสะกดรอยตาม

469
00:35:36,603 --> 00:35:40,163
‎และเจ้าหน้าที่ฮิลติดต่อฉันมา

470
00:35:40,243 --> 00:35:45,643
‎และเขาอยากคุยกับฉันว่า
‎ฉันรู้อะไรเกี่ยวกับการฆาตกรรมไหม

471
00:35:50,923 --> 00:35:55,283
‎คืนหนึ่ง จู่ๆ เขาก็บอกฉัน

472
00:35:56,043 --> 00:36:00,123
‎เขาพูดว่า "ใช่ ฉันฆ่าผู้หญิงคนนั้น
‎แต่ไม่มีใครรู้นอกจากเธอ

473
00:36:00,723 --> 00:36:02,523
‎และฉันจะปฏิเสธทุกอย่าง"

474
00:36:04,963 --> 00:36:08,563
‎ณ จุดนั้น ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย
‎ไม่ถามอะไรเลย

475
00:36:08,643 --> 00:36:09,643
‎ฉันไม่อยากรู้

476
00:36:10,803 --> 00:36:13,723
‎ยิ่งฉันรู้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดีต่อตัวฉันเอง

477
00:36:18,603 --> 00:36:24,403
‎(เซดี้ถูกขอให้ไปให้การเอาผิดมอร์ริสัน
‎ในคดีฆาตกรรม เรื่องที่เขาสารภาพ)

478
00:36:29,203 --> 00:36:31,723
‎ฉันไม่อยากขึ้นให้การเพราะ

479
00:36:31,803 --> 00:36:34,403
‎ถ้าเกิดว่าฉันขึ้นให้การ แต่เขารอดล่ะ

480
00:36:38,683 --> 00:36:42,803
‎ฉันคิดว่าฉันต้องคิดให้ดีๆ
‎แล้วฉันก็คิดว่าฉันมีอะไรจะเสียงั้นเหรอ

481
00:36:42,883 --> 00:36:45,923
‎เพราะถ้าคำให้การของฉันช่วยคดีนี้ได้

482
00:36:46,003 --> 00:36:49,363
‎มันก็เป็นประโยชน์ต่อฉันด้วย ไม่ใช่ว่าฉัน…

483
00:36:50,283 --> 00:36:54,083
‎นี่อาจจะฟังดูแย่ แต่ฉันกลัวว่าเขาจะออกมา

484
00:36:54,963 --> 00:36:56,563
‎ฉันกลัวมากจริงๆ ค่ะ

485
00:37:04,323 --> 00:37:05,723
‎(ปี 2018)

486
00:37:06,803 --> 00:37:09,763
‎(ในวันที่ 12 มีนาคม ปี 2018
‎มอร์ริสันต้องขึ้นศาล)

487
00:37:09,843 --> 00:37:13,443
‎(ในข้อหาฆาตกรรมพริสติน่า ไทเนอร์)

488
00:37:22,283 --> 00:37:27,563
‎ตอนที่ฉันไปยังการพิจารณาคดี
‎ฉันตื่นกลัวมากค่ะ

489
00:37:27,643 --> 00:37:31,003
‎(ผู้พิพากษาเจสสิก้า ครูส
‎ห้องพิจารณาคดี ศาลฎีกาเขตสาม)

490
00:37:31,683 --> 00:37:34,763
‎ฉันจำได้ว่าตัวเองเดินไปที่แท่นและ

491
00:37:36,043 --> 00:37:41,123
‎คิดว่าแค่เห็นคณะลูกขุนกับเทอร์รี่และคนอื่นๆ ที่นั่น

492
00:37:41,203 --> 00:37:42,083
‎มันแค่…

493
00:37:43,323 --> 00:37:47,123
‎และฉันรู้ว่าคุณมองเห็นฉันสั่นได้เลย
‎เพราะฉันตัวสั่นแรงมาก

494
00:37:51,563 --> 00:37:53,523
‎ฉันไม่อยากมองเขา

495
00:37:53,603 --> 00:37:56,003
‎ฉันจะเหลือบมอง แต่ไม่อยากมอง แต่…

496
00:37:56,963 --> 00:38:01,403
‎ลูกสาวฉันใจกล้ามาก เธอมีจิตวิญญาณของนักสู้

497
00:38:01,483 --> 00:38:05,483
‎เธอต้องเขาเหมือนอยากจะสบตาด้วย

498
00:38:05,563 --> 00:38:07,563
‎เพื่อบอกเขาว่า "แกไม่ชนะหรอก"

499
00:38:15,843 --> 00:38:19,523
‎(วันที่ 14 มีนาคม ปี 2018
‎หลังการพิจารณาในศาลเพียงสองวัน)

500
00:38:19,603 --> 00:38:22,843
‎(เทอร์รี่ มอร์ริสันถูกตัดสินว่ามีความผิด
‎ในข้อหาฆาตกรรม)

501
00:38:27,283 --> 00:38:32,563
‎ตอนที่พวกเขาออกมาและอ่านคำตัดสิน
‎และพูดว่าเขาผิด ฉันแทบเป็นลม

502
00:38:32,643 --> 00:38:33,483
‎ฉันดีใจมากค่ะ

503
00:38:37,923 --> 00:38:40,283
‎ฉันโล่งอกจริงๆ น้ำตาร่วงเลย

504
00:38:41,603 --> 00:38:45,723
‎และฉันจำได้ว่าลูกสาวของผู้หญิงคนนั้นเดินออกมา

505
00:38:47,323 --> 00:38:50,483
‎เพราะลูกสาวของเธอมีลูกสาวตัวเล็กมาด้วย
‎ยังเป็นทารกอยู่เลย

506
00:38:55,723 --> 00:38:59,643
‎ผู้สนับสนุนพยานเดินไปหาเธอ
‎และกอดเธอ

507
00:38:59,723 --> 00:39:01,203
‎และผู้สนับสนุนพยานพาเธอมาหาฉัน

508
00:39:02,443 --> 00:39:03,523
‎แล้วพูดว่า

509
00:39:07,003 --> 00:39:11,123
‎"ผู้หญิงคนนี้ช่วยทำให้คนที่ฆ่าแม่คุณได้ติดคุก"

510
00:39:14,163 --> 00:39:15,203
‎มันทำใจยากมากค่ะ

511
00:39:19,763 --> 00:39:23,723
‎(ผู้พิพากษาตัดสินให้เทอร์รี่ มอร์ริสัน
‎จำคุกตลอดชีวิต)

512
00:39:23,803 --> 00:39:27,563
‎(โดยมีโอกาสขอปล่อยตัวโดยคุมประพฤติ
‎บวกกับอีก 100 ปี)

513
00:39:45,243 --> 00:39:48,963
‎เธอไม่รู้ว่าผมทำอะไรได้
‎จนกระทั่งผมถูกตัดสินว่าผิดในข้อหา

514
00:39:49,043 --> 00:39:50,403
‎ฆ่าโดยไม่ไตร่ตรองไว้ก่อน

515
00:39:51,003 --> 00:39:53,283
‎ใช่ครับ เธอกลัวผม

516
00:39:54,643 --> 00:39:57,803
‎และผมรู้ว่ามันดูเป็นยังไง

517
00:39:57,883 --> 00:40:01,523
‎มันดูเหมือนผมเป็นคนใช้ความรุนแรง
‎และไม่ควรได้ออกจากคุก

518
00:40:01,603 --> 00:40:04,843
‎แต่จริงๆ ผมเป็นคนสันโดษ

519
00:40:04,923 --> 00:40:07,283
‎ผมเป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว

520
00:40:08,523 --> 00:40:10,043
‎ผมมองอย่างนี้นะ

521
00:40:12,043 --> 00:40:14,603
‎ผมอาจจะเป็นคนอันตราย
‎ถ้าคุณทำให้ผมอยู่ในสถานการณ์

522
00:40:14,683 --> 00:40:16,843
‎ที่ผมต้องแสดงอำนาจ

523
00:40:16,923 --> 00:40:20,603
‎และผมอาจเป็นคนที่คุณไม่อยากเผชิญ

524
00:40:27,403 --> 00:40:29,483
‎ใช่ ผมยังมีโอกาสขอปล่อยตัวโดยคุมประพฤติ

525
00:40:29,563 --> 00:40:32,563
‎แต่ผมอายุ 59 แล้ว ผมจะตายคาคุก

526
00:40:32,643 --> 00:40:34,083
‎ผมจะไม่มีวันได้ออกไป

527
00:40:34,163 --> 00:40:36,883
‎มันก็คือโทษจำคุกตลอดชีวิตนั่นแหละ
‎เป็นโทษประหาร

528
00:40:39,443 --> 00:40:41,163
‎แต่ผมจะไม่ยอมแพ้หรอก

529
00:40:41,963 --> 00:40:48,043
‎อย่างที่บอก ผมจะสู้ต่อไปจนกว่าจะสู้ไม่ไหว

530
00:40:48,123 --> 00:40:50,243
‎ผมไม่เหลืออย่างอื่นให้ทำในคุกนี่

531
00:40:50,323 --> 00:40:52,123
‎นอกจากจะสู้ เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม

532
00:40:52,203 --> 00:40:54,683
‎อยู่ในนี้ผมไม่สบายตัว ผมไม่อยากอยู่

533
00:40:54,763 --> 00:40:56,203
‎และผมไม่อยากตายในนี้

534
00:40:56,283 --> 00:41:01,883
‎ดังนั้นผมจะใช้เวลาศึกษากฎหมายอยู่ในนี้

535
00:41:02,763 --> 00:41:05,323
‎ทำสิ่งที่จะทำให้ผมได้รับอิสรภาพคืน

536
00:41:09,523 --> 00:41:13,283
‎(สปริงฟิลด์ ต้นกำเนิดถนนสาย 66)

537
00:41:23,883 --> 00:41:27,203
‎ตอนที่ผู้พิพากษาอ่านโทษจำคุกตลอดชีวิต
‎บวกอีก 100 ปี

538
00:41:29,603 --> 00:41:32,643
‎ฉันรู้สึกว่าความหนักอึ้งที่แบกไว้มันหายไป

539
00:41:36,763 --> 00:41:40,763
‎โทษจำคุกจากการสะกดรอยตาม

540
00:41:41,963 --> 00:41:43,803
‎น่าจะแค่สามถึงเจ็ดปี

541
00:41:43,883 --> 00:41:47,003
‎ถ้าทำตัวดีก็อาจจะไม่ถึง

542
00:41:50,083 --> 00:41:53,683
‎ฉันรู้สึกจริงๆ ว่าเขาทำลายชีวิตฉัน

543
00:41:56,243 --> 00:41:57,843
‎ไม่สำเร็จ

544
00:42:02,403 --> 00:42:04,003
‎แต่ฉันไม่รู้สึกว่า

545
00:42:04,083 --> 00:42:08,483
‎ผลจากความสัมพันธ์ครั้งนี้
‎จะเป็นสิ่งที่เราทำใจลืมได้จริงๆ

546
00:42:08,963 --> 00:42:10,963
‎ฉันคิดว่ามันจะอยู่กับเราไปชั่วชีวิต

547
00:42:15,843 --> 00:42:19,883
‎ฉันยังมีบางชั่วเวลาที่ฉันทั้งล็อกประตู

548
00:42:19,963 --> 00:42:25,363
‎ทั้งเอาเก้าอี้มายันใต้ลูกบิดประตูไว้
‎เพื่อกันคนเข้ามา

549
00:42:28,443 --> 00:42:31,643
‎เวลาที่คนเราเจออะไรแบบนี้มา เราจะฝันร้าย

550
00:42:33,283 --> 00:42:36,523
‎แค่สิ่งเล็กๆ ที่เรามองเห็นจากหางตา

551
00:42:38,163 --> 00:42:43,043
‎แล้วมันก็ทำให้เรากลัวขึ้นมาชั่ววูบ
‎และดึงเรากลับไป ณ เวลานั้น

552
00:42:48,003 --> 00:42:50,283
‎สิ่งนี้เกิดขึ้นกับทุกคนในทุกจังหวะของชีวิต

553
00:42:51,723 --> 00:42:53,683
‎ไม่สำคัญหรอกว่าคุณทำเงินได้แค่ไหน

554
00:42:53,763 --> 00:42:56,043
‎ไม่สำคัญหรอกว่าคุณเป็นคนดีแค่ไหน

555
00:42:56,643 --> 00:42:59,723
‎ไม่สำคัญหรอกว่าคุณถูกเลี้ยงดูมายังไง

556
00:43:04,843 --> 00:43:07,603
‎ฉันสังหรณ์ใจรุนแรงตอนที่เจอเขาครั้งแรก

557
00:43:07,683 --> 00:43:11,563
‎ว่าเขาไม่ใช่คนในสเป๊กของฉัน

558
00:43:11,643 --> 00:43:15,643
‎แต่ฉันก็เมินเฉยจนตัวเองต้องดิ่งลงเหว แต่…

559
00:43:16,923 --> 00:43:18,923
‎ใช่ค่ะ ฉันน่าจะฟังสัญชาตญาณตัวเองมากกว่านี้

560
00:43:23,323 --> 00:43:26,363
‎ฉันเชื่อว่าถ้าฉันทำตามสัญชาตญาณตัวเอง

561
00:43:26,443 --> 00:43:28,403
‎ฉันจะไม่มานั่งอยู่ที่นี่ในตอนนี้

562
00:43:31,323 --> 00:43:32,683
‎แต่ฉันก็คิดอีกด้วยว่า

563
00:43:34,123 --> 00:43:37,403
‎ฉันอาจจะต้องผ่านสิ่งนี้ไป
‎เพื่อทดสอบว่าฉันแกร่งแค่ไหน

564
00:44:11,683 --> 00:44:14,603
‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี