1
00:00:16,083 --> 00:00:17,283
‎เวลาคุณติดคุก

2
00:00:17,363 --> 00:00:20,723
‎ทุกคนมีฉายาให้ตัวเองหรือคนอื่น

3
00:00:23,283 --> 00:00:26,643
‎แต่พอเป็นข้อหาสตอล์กเกอร์
‎พวกเขาจะหัวเราะเยาะ

4
00:00:26,723 --> 00:00:30,403
‎จะพูดประมาณว่า "แกเป็นสตอล์กเกอร์เหรอ
‎ข้อหาเฮงซวยอะไรวะ"

5
00:00:30,483 --> 00:00:32,643
‎"แกถือกล้องซุ่มอยู่ในพุ่มไม้เหรอ"

6
00:00:32,723 --> 00:00:33,923
‎"ไม่ แบบ…"

7
00:00:34,803 --> 00:00:38,243
‎และผมเข้าใจว่าทำไมคนบางคน
‎สมควรโดนแบบนั้น แต่ว่า…

8
00:00:39,843 --> 00:00:42,043
‎สถานการณ์ของแต่ละคนก็แตกต่างกันไป

9
00:00:42,123 --> 00:00:45,203
‎ดังนั้นสำหรับคนที่ผมไม่รู้จัก ผมจะแค่…

10
00:00:45,283 --> 00:00:46,843
‎ผมแค่หัวเราะเลี่ยงๆ ไป

11
00:00:46,923 --> 00:00:50,123
‎เพราะสำหรับผมแล้ว
‎มันทำให้นึกถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดรวดร้าวใจ

12
00:00:50,923 --> 00:00:54,443
‎และทำให้นึกถึงความสะเทือนใจทั้งหลาย
‎ที่เรเชลกับผมเผชิญกันมา

13
00:00:56,203 --> 00:00:59,203
‎(แต่ละปีมีคนแอบตามบุคคลอื่น
‎มากกว่าสามล้านกรณี)

14
00:00:59,283 --> 00:01:00,963
‎(ในสหรัฐอเมริกา)

15
00:01:01,683 --> 00:01:07,243
‎(มีความเชื่อมโยงที่เห็นได้ชัด
‎ระหว่างความสะเทือนใจกับพฤติกรรมหมกมุ่น)

16
00:01:08,083 --> 00:01:11,923
‎สิ่งเดียวที่ฉันอยากพูดให้ชัดเจนก็คือ

17
00:01:12,603 --> 00:01:14,883
‎ฉันอาจจะเห็นใจจอห์น

18
00:01:15,563 --> 00:01:21,523
‎แต่สิ่งที่เขาทำกับฉัน ฉันจะไม่มีวันให้อภัย

19
00:01:24,683 --> 00:01:28,643
‎การที่ฉันเข้าใจไม่ได้แปลว่าฉันจะรับได้

20
00:01:30,323 --> 00:01:31,523
‎ฉันรับไม่ได้ค่ะ

21
00:01:38,643 --> 00:01:42,283
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

22
00:01:43,563 --> 00:01:47,163
‎ให้คนมองว่าผมเป็นฆาตกรยังดีกว่า
‎เป็นไอ้โรคจิตแอบตาม เข้าใจไหมครับ

23
00:01:51,443 --> 00:01:57,243
‎ฉันชอบความรู้สึกตึงเครียด
‎เวลาที่เธอรู้สึกตัวว่ามีคนมองอยู่

24
00:01:58,323 --> 00:02:00,843
‎ใครๆ ก็เป็นสตอล์กเกอร์ได้

25
00:02:01,683 --> 00:02:03,483
‎เหลวไหลทั้งเพ

26
00:02:05,323 --> 00:02:07,043
‎ผมไม่ได้บ้าขนาดนั้นแล้ว แบบ…

27
00:02:11,323 --> 00:02:16,083
‎(โอกาสสุดท้าย)

28
00:02:20,043 --> 00:02:22,483
‎(เกลสเบิร์ก รัฐอิลลินอย)

29
00:02:25,643 --> 00:02:30,883
‎(ทัณฑสถานเฮนรี่ ซี. ฮิลล์
‎กรมราชทัณฑ์รัฐอิลลินอย)

30
00:02:31,563 --> 00:02:38,243
‎(วันที่ 24 พ.ค. 2019 จอห์น แอนเดอร์สัน
‎ถูกจำคุกในข้อหาสะกดรอยตามคู่รักเก่า)

31
00:02:45,603 --> 00:02:49,843
‎ผมเริ่มทำตัวเป็นสตอล์กเกอร์
‎เพราะมีปมเรื่องการถูกทอดทิ้ง

32
00:02:52,523 --> 00:02:57,723
‎ผมตามง้อคนคนหนึ่งเพราะผมรู้สึกถูกทอดทิ้ง

33
00:02:57,803 --> 00:03:00,083
‎แล้วมันทำให้ผมยิ่งอยากตื๊อมากขึ้น

34
00:03:00,723 --> 00:03:04,363
‎จากนั้นผมก็จะโมโห แบบว่า
‎"ถ้าคุณรักผม คุณก็ควรอยู่กับผมสิ"

35
00:03:07,003 --> 00:03:08,603
‎เป็นความโกรธที่มาจากความเจ็บปวด

36
00:03:09,203 --> 00:03:14,283
‎พอมองย้อนกลับไป
‎ผมพูดได้ว่านั่นคือจุดเริ่มต้นของปัญหา

37
00:03:14,363 --> 00:03:16,443
‎ที่นำผมมาสู่สภาพการณ์นี้

38
00:03:20,803 --> 00:03:22,723
‎ผมชื่อจอห์น อาร์. แอนเดอร์สันที่สาม

39
00:03:22,803 --> 00:03:26,243
‎ผมจำคุกอยู่ที่ทัณฑสถานฮิลล์

40
00:03:26,323 --> 00:03:28,483
‎ทำความผิดในข้อหาสะกดรอยตามระดับร้ายแรง

41
00:03:36,163 --> 00:03:38,643
‎(เดคาลบ์เคาน์ตี้ รัฐอิลลินอย)

42
00:03:38,723 --> 00:03:40,043
‎ผมโตมาในชนบท

43
00:03:42,403 --> 00:03:44,243
‎พ่อสอนให้ผมล่าสัตว์ ตกปลา

44
00:03:46,163 --> 00:03:48,963
‎ผมเรียนเก่ง เล่นกีฬา เล่นเบสบอลตลอด

45
00:03:51,763 --> 00:03:55,283
‎ผมคิดว่าผมเป็นคนจริงจัง
‎กับความสัมพันธ์มาแต่ไหนแต่ไร

46
00:03:55,363 --> 00:03:58,083
‎แม้แต่ตอนที่ผมเพิ่งมีแฟนคนแรกๆ สมัยม.ต้น

47
00:03:58,163 --> 00:03:59,643
‎และปีแรกๆ สมัยม.ปลาย

48
00:03:59,723 --> 00:04:03,083
‎ผมมักจะเอาดอกไม้หรืออัดเพลงใส่เทปให้แฟน

49
00:04:03,163 --> 00:04:04,923
‎ผมมักจะเป็นฝ่ายที่จริงจังกว่าเสมอ

50
00:04:05,003 --> 00:04:07,123
‎แบบว่าเราไม่ได้คบกันเล่นๆ

51
00:04:07,203 --> 00:04:09,923
‎แต่ผมจะดูว่าเราเข้ากันได้ไหม มีเคมีกันไหม

52
00:04:11,083 --> 00:04:14,323
‎ผมบอกได้ตั้งแต่แรกเลยว่า
‎ผมจะชอบคนคนนี้หรือเปล่า

53
00:04:14,403 --> 00:04:17,043
‎แล้วผมกับเรเชลก็ปิ๊งกันตั้งแต่ต้น

54
00:04:17,123 --> 00:04:20,323
‎ไม่รู้สิ เราเหมือนกันมากครับ

55
00:04:25,723 --> 00:04:28,163
‎(ปี 2015 จอห์นอายุ 32 ปี)

56
00:04:28,243 --> 00:04:32,043
‎(เขาได้พบกับเรเชลในวัย 28 ปี)

57
00:04:42,003 --> 00:04:43,443
‎ฉันชื่อเรเชลค่ะ

58
00:04:45,403 --> 00:04:49,683
‎ฉันรู้จักจอห์นในปี 2015 จากนัดบอด

59
00:04:52,963 --> 00:04:56,123
‎ตอนนั้นฉันทำสามงาน

60
00:04:56,203 --> 00:04:59,403
‎และฉันเลี้ยงลูกชายตามลำพัง

61
00:05:00,443 --> 00:05:02,283
‎ฉันเลยไม่สนใจ

62
00:05:03,163 --> 00:05:04,883
‎ที่จะมีความสัมพันธ์ใดๆ กับใคร

63
00:05:07,763 --> 00:05:12,883
‎จอห์นเป็นคนตลก คารมดีและ…

64
00:05:13,563 --> 00:05:17,523
‎ตอนนั้นเขาขี่ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน

65
00:05:18,283 --> 00:05:21,163
‎เขาเป็นผู้ชายในสเป๊กของฉันเลย

66
00:05:21,243 --> 00:05:24,163
‎แล้วฉันบอกเขาเสมอว่า
‎เป็นเพราะดวงตาสีเขียวของเขา

67
00:05:25,883 --> 00:05:27,883
‎ที่ทำให้ฉันหลงเสน่ห์เขาในคืนแรก

68
00:05:30,923 --> 00:05:33,083
‎นี่ไม่ใช่เรื่องที่เราจะผลีผลาม

69
00:05:33,163 --> 00:05:35,243
‎เราต้องค่อยเป็นค่อยไป

70
00:05:35,323 --> 00:05:38,283
‎เพราะฉันอยากรู้จักนิสัยใจคอกันก่อน

71
00:05:38,363 --> 00:05:40,563
‎ที่จะพาเขาเข้ามาในชีวิตของลูกชายฉัน

72
00:05:45,043 --> 00:05:47,603
‎ช่วงแรกเราประนีประนอมกันมาก

73
00:05:47,683 --> 00:05:50,003
‎เพราะเขาเป็นช่างเครื่องยนต์ดีเซล

74
00:05:50,083 --> 00:05:52,963
‎เขาทำงานสัปดาห์ละหกวัน วันละสิบชั่วโมง

75
00:05:53,963 --> 00:05:57,403
‎เขาออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เสมอ
‎และมีสาวๆ รายล้อมเสมอ

76
00:05:57,483 --> 00:06:01,403
‎และเพื่อนๆ เขามักจะชวนไปสังสรรค์ตลอดเวลา

77
00:06:02,443 --> 00:06:05,723
‎ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเขาดื่มทุกวัน

78
00:06:05,803 --> 00:06:08,283
‎ฉันนึกว่าเขาจะดื่มแค่ช่วงเสาร์อาทิตย์

79
00:06:08,363 --> 00:06:11,923
‎ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
‎ฉันทำงานแล้วก็กลับบ้านไปหาลูก

80
00:06:13,403 --> 00:06:15,683
‎แต่เขาดีกับเกจเสมอ

81
00:06:16,563 --> 00:06:19,643
‎เกจมองว่าเขาเป็นพ่อ

82
00:06:23,083 --> 00:06:29,763
‎(เกจ ลูกชายของเรเชล
‎อายุสามขวบตอนที่เธอเริ่มคบกับจอห์น)

83
00:06:31,323 --> 00:06:34,323
‎เกจเป็นเด็กที่น่ารักน่าเอ็นดูมากครับ เขา…

84
00:06:35,123 --> 00:06:37,123
‎เขาเป็นร็อคสตาร์ตัวน้อยๆ ของผมเลย

85
00:06:37,723 --> 00:06:40,923
‎ผมตัดผมทรงโมฮ็อกให้เขา
‎แล้วเขาจะทำมือเป็นท่าร็อคแอนด์โรล

86
00:06:41,003 --> 00:06:42,923
‎และเขาจะขี่ฮาร์ลีย์กับผม

87
00:06:43,003 --> 00:06:45,923
‎และมันเยี่ยมมาก แต่…

88
00:06:46,963 --> 00:06:49,763
‎เวลาเกจอยู่กับผม คนจะชอบพูดอะไรๆ กับผม

89
00:06:49,843 --> 00:06:51,883
‎"แกไปเอาลูกใครมาวะ จอห์น"

90
00:06:52,643 --> 00:06:54,043
‎ตอนแรกผมเก็บมาใส่ใจ

91
00:06:54,123 --> 00:06:56,883
‎แต่ยิ่งผมรักเกจมากเท่าไหร่

92
00:06:56,963 --> 00:06:58,643
‎คำพูดพวกนี้ยิ่งทำให้หงุดหงิด

93
00:06:58,723 --> 00:07:00,843
‎นี่ลูกฉันนะ แกพูดเรื่องอะไร

94
00:07:06,283 --> 00:07:10,483
‎มันเป็นความสัมพันธ์แบบถ้าฉันตื๊อจอห์น

95
00:07:10,563 --> 00:07:11,803
‎เขาจะหนี

96
00:07:11,883 --> 00:07:14,203
‎แล้วถ้าเขาตื๊อฉัน ฉันจะหนี

97
00:07:14,843 --> 00:07:17,443
‎ทันทีที่ฉันบอกว่า "โอเค พอกันที"

98
00:07:17,523 --> 00:07:22,003
‎เขาจะมายืนหน้าบ้านฉันตอนห้าทุ่ม
‎แล้วบอกว่าเขาเสียใจแค่ไหน

99
00:07:22,083 --> 00:07:23,883
‎แต่เราแค่…

100
00:07:25,683 --> 00:07:26,603
‎ไม่รู้สิคะ

101
00:07:27,483 --> 00:07:29,163
‎หน้ามืดตามัวกันมั้ง

102
00:07:29,843 --> 00:07:34,043
‎ถึงจะลุ่มๆ ดอนๆ
‎เราก็อยู่ด้วยกันตลอด แล้วต่อมา…

103
00:07:35,243 --> 00:07:36,923
‎ฉันก็รู้ว่าฉันท้อง

104
00:07:42,363 --> 00:07:46,403
‎ตอนนั้นเราคิดจะย้ายไปอาร์คันซอ

105
00:07:47,883 --> 00:07:51,523
‎ลุงของเขาอยู่ที่อาร์คันซอ
‎เราเลยไปเยี่ยมเขากัน

106
00:07:53,403 --> 00:07:56,203
‎มันเป็นสถานที่ที่สวยมาก

107
00:07:56,283 --> 00:08:00,083
‎เราเลยมองหาบ้านแถวนั้น

108
00:08:04,363 --> 00:08:05,723
‎(ปี 2015)

109
00:08:05,803 --> 00:08:07,323
‎(พฤศจิกายน ปี 2016)

110
00:08:07,403 --> 00:08:13,083
‎(สิบแปดเดือนหลังจากรู้จักกัน
‎เรเชลกับจอห์นก็ให้กำเนิดลูกชายชื่อแจ็กซ์)

111
00:08:16,363 --> 00:08:20,483
‎พอแจ็กซ์เกิด เราก็ย้ายไปอยู่อาร์คันซอ

112
00:08:20,563 --> 00:08:22,883
‎เราอยู่ที่บ้านของลุงจอห์น

113
00:08:22,963 --> 00:08:27,483
‎ระหว่างทำสัญญาซื้อบ้านกับผู้หญิง
‎ที่ขายบ้านให้เรา

114
00:08:28,563 --> 00:08:33,603
‎และแจ็กซ์อายุแค่สี่เดือนตอนที่เกจตาย

115
00:08:39,963 --> 00:08:41,963
‎จนถึงวันนี้ ผมยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

116
00:08:44,563 --> 00:08:46,803
‎พายุเข้า ต้นไม้ล้ม

117
00:08:48,523 --> 00:08:51,043
‎เรากำลังใช้รถแทรคเตอร์ย้ายต้นไม้ออก

118
00:08:51,123 --> 00:08:53,363
‎จากรั้วกั้นสนามหญ้าเลี้ยงม้า

119
00:08:53,443 --> 00:08:54,803
‎เกจมาช่วยผมด้วย

120
00:08:55,883 --> 00:08:59,563
‎เขาหล่นจากรถแทรคเตอร์
‎แล้วผมขับทับเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ

121
00:09:09,723 --> 00:09:11,363
‎เรเชลก็อยู่ด้วยตอนที่มันเกิดขึ้น

122
00:09:11,843 --> 00:09:15,883
‎เธออยู่ที่ตัวบ้าน แล้วเธอวิ่งลงมากอดเขา

123
00:09:16,523 --> 00:09:18,643
‎เธอรู้สึกถึงเสียงหัวใจของเขาและอะไรพวกนั้น

124
00:09:20,043 --> 00:09:22,483
‎เราเรียกรถพยาบาลมาไม่ทัน

125
00:09:22,563 --> 00:09:24,883
‎และเราพาเขาไปโรงพยาบาลไม่ทัน

126
00:09:28,043 --> 00:09:30,203
‎เกจเลยไม่อยู่กับเราแล้ว

127
00:09:33,843 --> 00:09:38,043
‎เธอรู้ว่าผมเป็นคนที่ระมัดระวัง
‎เรื่องความปลอดภัยมาก

128
00:09:39,323 --> 00:09:43,043
‎ผมเป็นช่างเครื่องยนต์ดีเซลมาทั้งชีวิต
‎ผมอยู่กับรถแทรคเตอร์ เครื่องมือทำเกษตร

129
00:09:43,123 --> 00:09:45,203
‎แล้วก็อุปกรณ์ก่อสร้างทั้งหลาย

130
00:09:45,283 --> 00:09:50,803
‎เธอรู้ว่าผมไม่ได้สะเพร่าหรือทำอะไร…

131
00:09:51,923 --> 00:09:54,243
‎ที่เสี่ยงอันตรายต่อเขาบนรถแทรคเตอร์

132
00:09:54,323 --> 00:09:56,763
‎แต่ตอนนั้น…

133
00:09:58,363 --> 00:10:00,803
‎ผมรู้สึกผิด รู้สึกว่าเป็นความผิดผม

134
00:10:01,483 --> 00:10:03,643
‎และผมรู้สึกว่าผมเพิ่งฆ่าลูกตัวเอง

135
00:10:06,403 --> 00:10:07,283
‎เรา…

136
00:10:08,963 --> 00:10:10,403
‎เราเสียลูกเราไป

137
00:10:12,763 --> 00:10:13,803
‎แล้วก็…

138
00:10:17,923 --> 00:10:19,923
‎เราสองคนไม่เหมือนเดิมอีกเลย

139
00:10:29,883 --> 00:10:32,403
‎หลังจากที่เกจตาย ฉัน…

140
00:10:37,283 --> 00:10:40,163
‎ฉันเหมือนร่างที่ไร้วิญญาณ

141
00:10:45,163 --> 00:10:47,283
‎ฉันเดาว่ามันยากที่จะอธิบาย

142
00:10:50,283 --> 00:10:53,443
‎ฉันไม่อยากทำอะไรเลย
‎ไม่อยากกิน ไม่อยาก…

143
00:10:56,083 --> 00:10:58,283
‎ฉันอุ้มแจ็กซ์ไม่ได้เลย

144
00:10:59,843 --> 00:11:03,203
‎ฉันคิดว่าเขาก็รู้สึกได้ว่าแม่ตัวเองใจสลายแค่ไหน

145
00:11:04,563 --> 00:11:07,163
‎เพราะเขาร้องไห้จ้า ทีนี้…

146
00:11:09,403 --> 00:11:14,043
‎จอห์นเลยต้องรับภาระทั้งหมด

147
00:11:14,123 --> 00:11:19,043
‎ดูแลทั้งทารกสี่เดือนและดูแลฉัน

148
00:11:19,563 --> 00:11:21,843
‎เพราะฉันทำไม่ไหว

149
00:11:23,643 --> 00:11:27,563
‎เขาพยายามแล้วจริงๆ ก่อนที่จิตใจจะพัง

150
00:11:32,883 --> 00:11:34,043
‎(ปี 2016)

151
00:11:34,123 --> 00:11:37,003
‎(ปี 2017 ภายในหนึ่งปีหลังจากเกจตาย)

152
00:11:37,083 --> 00:11:41,403
‎(เรเชลกับจอห์นย้ายไปบ้านใหม่ในอาร์คันซอ)

153
00:11:48,763 --> 00:11:52,723
‎ฉันคิดว่าจอห์นทำงานในปีแรก

154
00:11:53,403 --> 00:11:57,083
‎และมันถึงจุดที่เขาหางานได้ไม่พอ

155
00:11:57,163 --> 00:11:59,243
‎ที่จะเลี้ยงดูเรา

156
00:11:59,323 --> 00:12:01,563
‎ฉันเลยต้องหางานทำด้วย

157
00:12:12,603 --> 00:12:16,003
‎จากนั้นจอห์นก็เริ่มหาเพื่อน

158
00:12:16,083 --> 00:12:19,363
‎แล้วเพื่อนๆ พวกนั้นก็เล่นยา

159
00:12:21,323 --> 00:12:23,643
‎เขาเริ่มสูบ

160
00:12:24,323 --> 00:12:27,043
‎ฉันไม่รู้ว่าเป็นโคเคนหรือยาบ้า

161
00:12:27,123 --> 00:12:29,523
‎แล้วฉันเอาแต่นั่งดูเขาเสพยา

162
00:12:32,043 --> 00:12:36,323
‎ฉันเข้าใจว่าทำไมเขาใช้ยาเพื่อกดความเจ็บปวด

163
00:12:37,603 --> 00:12:41,363
‎ความรู้สึกผิดที่ว่า
‎"เขาน่าจะป้องกันอุบัติเหตุครั้งนั้นได้"

164
00:12:43,083 --> 00:12:45,603
‎มันหนักหนามากสำหรับใครบางคนที่ต้อง…

165
00:12:46,603 --> 00:12:47,443
‎รับมือกับมัน

166
00:12:51,963 --> 00:12:54,923
‎การติดยาของผมเริ่มคุมไม่อยู่

167
00:13:00,003 --> 00:13:03,603
‎ผมเสพยาบ้า แล้วมันไม่ดีกับผมเลย

168
00:13:04,203 --> 00:13:06,803
‎ผมไม่เคยมีประสบการณ์แบบนั้นมาก่อน

169
00:13:09,083 --> 00:13:11,643
‎ผมจะเห็นภาพหลอนและ…

170
00:13:15,683 --> 00:13:18,883
‎หลับตาทีไรผมจะเห็นใบหน้าของเขา

171
00:13:24,163 --> 00:13:26,283
‎น่าสงสารเรเชล เธอปิดกั้นตัวเองไปเลย

172
00:13:26,363 --> 00:13:27,363
‎เธอไม่…

173
00:13:27,443 --> 00:13:28,643
‎เธอแค่…

174
00:13:28,723 --> 00:13:29,803
‎เธอปิดกั้นตัวเอง

175
00:13:31,243 --> 00:13:34,163
‎และเราเป็นแบบนี้อยู่ประมาณปีครึ่ง

176
00:13:35,403 --> 00:13:40,203
‎เราไม่ได้หาเวลาไปหาหมอหรือบำบัด

177
00:13:40,283 --> 00:13:42,523
‎หรืออะไรที่จะช่วยให้เราผ่านเรื่องนี้ไปได้

178
00:13:45,243 --> 00:13:46,083
‎และ…

179
00:13:47,443 --> 00:13:49,363
‎มันเป็นช่วงเวลาที่เราต้องการกันและกัน

180
00:13:49,443 --> 00:13:52,283
‎แต่ผมรู้สึกว่าเรากลับผลักไสกัน

181
00:13:58,603 --> 00:14:02,203
‎เวลาที่คนพูดว่าไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่านี้ได้แล้ว
‎มันแย่ไปกว่านี้ได้อีกค่ะ

182
00:14:05,283 --> 00:14:08,323
‎การที่ฉันช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย

183
00:14:08,803 --> 00:14:11,883
‎ฉันเดาว่าฉันให้สิ่งที่เขาต้องการไม่ได้

184
00:14:12,723 --> 00:14:19,363
‎เขาเลยไปหาเด็กสาว
‎ที่ทำงานตรงท่าเรือที่ทะเลสาบ

185
00:14:20,403 --> 00:14:21,243
‎แล้ว…

186
00:14:22,763 --> 00:14:24,123
‎เขาก็นอกใจฉัน

187
00:14:26,523 --> 00:14:28,803
‎ฉันคิดว่าเธออายุ 19 ปี

188
00:14:29,603 --> 00:14:32,283
‎ตอนนั้นจอห์นอายุ 35 ปี

189
00:14:33,443 --> 00:14:34,963
‎เธอยังเด็กอยู่เลย

190
00:14:36,763 --> 00:14:40,683
‎และฉันบอกเขาว่าเขาจะทำลาย
‎ครอบครัวเราไม่ได้ เราต้องแก้ไขเรื่องนี้

191
00:14:43,003 --> 00:14:45,123
‎และนั่นเป็นครั้งแรกที่เขาตบฉัน

192
00:14:47,083 --> 00:14:50,923
‎เขาตบหน้าฉันแรงมากจนฉันล้มลงไปกับพื้น

193
00:14:52,083 --> 00:14:55,883
‎จากนั้นเขาก็เอากุญแจรถฉันไป
‎และไม่กลับมาในคืนนั้น

194
00:15:00,283 --> 00:15:02,843
‎ณ จุดนี้จอห์นเห็นและได้ยินเสียงคน

195
00:15:02,923 --> 00:15:05,083
‎เพราะเขาเสพยาบ้า

196
00:15:07,163 --> 00:15:11,563
‎เขาจะเข้าไปในห้องน้ำ
‎แล้วเขาก็จะอัดเสียงทางโทรศัพท์

197
00:15:11,643 --> 00:15:17,443
‎แล้วเขาจะฟังเสียงที่อัดเอาไว้
‎และตะคอกใส่ฉัน ตะโกนใส่ฉัน

198
00:15:17,523 --> 00:15:23,483
‎บอกว่าฉันนอกใจเขาทั้งๆ ที่เป็นเสียงจากทีวี

199
00:15:26,843 --> 00:15:29,363
‎หลังจากนั้นมันก็แย่ลง

200
00:15:40,203 --> 00:15:46,963
‎ในวันเกิดฉันเขาสาบานว่า
‎เขาได้ยินเสียงผู้ชายในโรงรถ

201
00:15:50,443 --> 00:15:54,643
‎เขาขยุ้มหลังคอฉันให้ลุกขึ้นจากในครัว

202
00:15:55,643 --> 00:15:59,643
‎ลากฉันไปตามทางเดินแล้วโยนฉันขึ้นเตียง…

203
00:16:01,523 --> 00:16:07,643
‎จากนั้นก็ต่อยซี่โครงฉัน
‎หน้าอกฉัน ขาฉัน และหัวฉัน

204
00:16:08,843 --> 00:16:11,083
‎เขาบีบคอฉันจนต้องอาเจียนออกมา

205
00:16:15,923 --> 00:16:20,283
‎ช่วงเวลานั้นเอง
‎ฉันรู้เลยว่าฉันต้องหนีไปจากเขา

206
00:16:20,363 --> 00:16:23,443
‎เขาจะไม่เปลี่ยนตัวเอง เขาจะไม่ดีขึ้น

207
00:16:24,003 --> 00:16:27,203
‎ฉันตัดสินใจแล้ว
‎และฉันอยู่ต่อไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว

208
00:16:38,563 --> 00:16:39,723
‎(ตุลาคม ปี 2018)

209
00:16:39,803 --> 00:16:43,003
‎(หลายวันต่อมา
‎เรเชลหนีไปบ้านแม่ของเธอที่อิลลินอย)

210
00:16:43,083 --> 00:16:45,723
‎(พร้อมกับแจ็กซ์ ลูกชายอายุสองขวบ)

211
00:16:48,723 --> 00:16:52,803
‎ฉันรู้สึกโล่งใจ
‎ระหว่างขับรถแปดชั่วโมงไปอิลลินอย

212
00:16:54,243 --> 00:16:56,843
‎เพราะรู้ว่าฉันจะไม่ต้องรับมือกับเขา

213
00:17:05,203 --> 00:17:09,163
‎ทุกสิ่งที่ผมทำต่อเรเชลหลังจากเริ่มเสพยา

214
00:17:09,243 --> 00:17:12,483
‎ผมรู้สึกว่าเธอเอาคืนผม แต่มันไม่จริงเลย

215
00:17:13,203 --> 00:17:15,283
‎ผมคิดไปเองทั้งนั้น

216
00:17:16,443 --> 00:17:17,323
‎และ…

217
00:17:18,043 --> 00:17:21,803
‎สุดท้ายมันก็นำไปสู่การใช้ความรุนแรงอย่างมาก
‎ระหว่างเรเชลกับผม

218
00:17:23,123 --> 00:17:24,963
‎แต่ตอนที่เธอหนีไป

219
00:17:25,043 --> 00:17:29,723
‎ผมรู้สึกว่าผมเพิ่งเสียภรรยากับลูกอีกคน

220
00:17:33,763 --> 00:17:37,843
‎ความเจ็บปวดที่ผมแบกไว้มันทบทวี

221
00:17:37,923 --> 00:17:41,203
‎และมันแค่หนักเกินจะรับไหว
‎ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง

222
00:17:45,123 --> 00:17:46,563
‎ผมรู้สึกว่าถูกหักหลังจริงๆ

223
00:17:47,843 --> 00:17:50,803
‎แล้วผมก็เริ่มหมกมุ่นกับความคิดที่ว่า
‎"ลูกชายผมอยู่ไหน"

224
00:17:54,003 --> 00:17:57,363
‎ผมจะพยายามถามเพื่อนๆ กับครอบครัว
‎ว่าเธอไปไหน แต่ไม่มีใครยอมบอก

225
00:17:57,443 --> 00:18:01,283
‎พวกเขาจะโกหกและบอกว่า
‎"เธอลงใต้ไปที่ไหนสักแห่ง"

226
00:18:01,363 --> 00:18:05,003
‎"เธอปลอดภัยดี" นั่นทำให้ผมโกรธ
‎เรเชลไม่ยอมพูดกับผม ผมยิ่งโกรธ

227
00:18:05,083 --> 00:18:08,043
‎เหมือนเธอทำแบบนี้
‎เพื่อพรากลูกไปจากผมและทำร้ายจิตใจผม

228
00:18:11,483 --> 00:18:16,283
‎พอถึงตอนนั้นจอห์นรู้แล้วว่า
‎ฉันไม่ได้อยู่ที่อาร์คันซออีกต่อไป

229
00:18:16,883 --> 00:18:20,523
‎เขาเลยเริ่มส่งข้อความหาฉัน

230
00:18:20,603 --> 00:18:22,563
‎(จอห์น แอนเดอร์สัน
‎เกจอยู่กับฉัน)

231
00:18:23,683 --> 00:18:26,323
‎(เถ้าของเขาที่เธอทิ้งไว้อยู่กับฉัน)

232
00:18:26,403 --> 00:18:29,723
‎เขาบอกว่า
‎เขาจะเทเถ้ากระดูกของลูกฉันลงชักโครก

233
00:18:29,803 --> 00:18:32,403
‎ถ้าฉันไม่ยอมบอกว่าฉันอยู่ที่ไหน

234
00:18:32,443 --> 00:18:34,043
‎(จะตักทิ้งทุกห้านาที เริ่ม 10 โมง)

235
00:18:34,123 --> 00:18:36,123
‎และพาครอบครัวกลับมาหาเขา

236
00:18:37,643 --> 00:18:40,443
‎(จอห์น แอนเดอร์สัน
‎คิดว่าฉันโกหกเหรอ)

237
00:18:40,523 --> 00:18:43,643
‎(ฉันแม่งไม่สนอีกต่อไปแล้ว เรเชล)

238
00:18:43,723 --> 00:18:47,923
‎(ฉันพยายามคุยด้วยดีๆ แต่เธอไม่อยากยุ่ง)

239
00:18:48,003 --> 00:18:51,323
‎เขาเริ่มส่งคลิปมา

240
00:18:51,403 --> 00:18:56,243
‎ตอนกำลังเทขี้เถ้าขาวๆ ลงในชักโครก

241
00:18:56,323 --> 00:18:59,883
‎ฉันสติแตกและเกิดอาการแพนิก

242
00:19:01,443 --> 00:19:04,443
‎(จอห์น แอนเดอร์สัน
‎อยากเล่นเกมอีกไหม เรเชล!!!!)

243
00:19:04,523 --> 00:19:09,923
‎(มันจะจบไม่สวยไม่ว่ากับใคร
‎ถ้าเธอยังเล่นเกมอยู่อย่างนี้)

244
00:19:16,323 --> 00:19:18,803
‎หลังจากที่เขาทำอย่างนั้น ฉันแค่…

245
00:19:18,883 --> 00:19:23,203
‎มันจบแล้ว จบเลย ฉันขอคำสั่งห้ามเข้าใกล้

246
00:19:34,843 --> 00:19:36,723
‎(ในเดือนพฤศจิกายนปี 2018)

247
00:19:36,803 --> 00:19:41,123
‎(ศาลแขวงโอเกิลเคาน์ตี้
‎ออกคำสั่งคุ้มครองเรเชลจากแอนเดอร์สัน)

248
00:19:43,203 --> 00:19:48,283
‎(มหาวิทยาลัยอิลลินอย สปริงฟิลด์)

249
00:19:51,163 --> 00:19:53,963
‎คดีสตอล์กเกอร์ส่วนใหญ่
‎ก่อนที่จะมาเป็นอาชญากรรม

250
00:19:54,043 --> 00:19:56,163
‎มันจะต้องมีการออกคำสั่งคุ้มครองก่อน

251
00:19:57,203 --> 00:20:01,403
‎นั่นเป็นขั้นแรกที่เปลี่ยนจาก
‎พฤติกรรมที่ไม่ใช่อาชญากรรม

252
00:20:01,483 --> 00:20:02,963
‎มาเป็นพฤติกรรมที่เป็นอาชญากรรม

253
00:20:08,123 --> 00:20:09,443
‎ผมชื่อไรอัน วิลเลียมส์

254
00:20:09,523 --> 00:20:12,403
‎ผมเป็นรองศาสตราจารย์
‎ด้านอาชญวิทยาและกระบวนการยุติธรรม

255
00:20:12,483 --> 00:20:14,643
‎ที่มหาวิทยาลัยอิลลินอยในสปริงฟิลด์

256
00:20:19,243 --> 00:20:23,683
‎(ไรอัน วิลเลียมส์อ่านคำสั่งคุ้มครอง)

257
00:20:23,763 --> 00:20:25,763
‎(ห้ามแอนเดอร์สันเข้าใกล้เรเชล)

258
00:20:29,803 --> 00:20:31,723
‎คำสั่งคุ้มครองมีประโยชน์มากครับ

259
00:20:31,803 --> 00:20:34,523
‎มันยกระดับความรุนแรงของความผิด

260
00:20:34,603 --> 00:20:37,763
‎จากความผิดลหุโทษ
‎มาเป็นความผิดร้ายแรงโดยอัตโนมัติ

261
00:20:37,843 --> 00:20:43,003
‎แปลว่าแต่ก่อน เวลาคุณขับผ่านที่ทำงานเขา
‎มันคือนิสัยไม่ดี สร้างความเดือดร้อน

262
00:20:43,083 --> 00:20:44,403
‎แต่ตอนนี้มันคือความผิดร้ายแรง

263
00:20:46,443 --> 00:20:50,283
‎แต่คำสั่งคุ้มครอง
‎มีไว้เพื่อกันไม่ให้เกิดพฤติกรรมนั้น

264
00:20:51,203 --> 00:20:55,403
‎โชคไม่ดีที่พฤติกรรมหลายๆ อย่าง
‎กระทำโดยบุคคล

265
00:20:55,483 --> 00:20:59,003
‎ที่ไม่ได้ทำอย่างมีเหตุผล
‎แล้วก็ไม่มีอะไรให้เสีย

266
00:21:00,723 --> 00:21:03,923
‎อย่างในกรณีของจอห์น
‎เขาเมินคำสั่งแบบไม่สนใจอะไรเลย

267
00:21:04,003 --> 00:21:06,243
‎และเขารู้สึกว่ามันใช้ไม่ได้กับเขา

268
00:21:10,923 --> 00:21:14,763
‎(เสียงบันทึกของจอห์น
‎เผยถึงพฤติกรรมการควบคุมผู้อื่น)

269
00:21:14,843 --> 00:21:20,483
‎(ในความสัมพันธ์ครั้งก่อนๆ
‎ย้อนกลับไปนานกว่า 12 ปี)

270
00:21:22,643 --> 00:21:28,203
‎จอห์นแสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมร้ายแรง
‎ในความสัมพันธ์ครั้งก่อนๆ ของเขา

271
00:21:28,723 --> 00:21:31,883
‎คนพวกนี้ไม่ยอมรับว่า

272
00:21:33,203 --> 00:21:35,483
‎พฤติกรรมของเขานั้นเป็นอันตราย

273
00:21:36,483 --> 00:21:39,043
‎จนถึงจุดที่ผมประหลาดใจ

274
00:21:40,123 --> 00:21:43,283
‎ที่คดีเหล่านี้ไม่ได้ลงเอยร้ายแรงไปกว่านี้

275
00:21:56,283 --> 00:21:57,883
‎ถ้าจอห์นควบคุมผู้หญิงไม่ได้

276
00:21:57,963 --> 00:22:02,163
‎ความโกรธ ความก้าวร้าวและทุกอย่าง
‎มันจะระเบิดออกมา

277
00:22:03,523 --> 00:22:06,883
‎มันจะรุนแรงขึ้นทุกครั้ง และนั่นทำให้ผมกลัว

278
00:22:08,803 --> 00:22:11,243
‎เขาเหมือนมีลูกระเบิดอยู่ในตัว

279
00:22:14,203 --> 00:22:17,643
‎ผมชื่อริค แอนเดอร์สัน เป็นลุงของจอห์นครับ

280
00:22:18,643 --> 00:22:23,003
‎ณ วันนี้ ผมเป็นญาติคนเดียวที่ยังคุยกับจอห์น

281
00:22:24,923 --> 00:22:26,323
‎(ปี 2006)

282
00:22:27,083 --> 00:22:28,123
‎(31 มีนาคม ปี 2006)

283
00:22:28,203 --> 00:22:31,443
‎(พฤติกรรมทำตัวเป็นเจ้าชีวิตของแอนเดอร์สัน
‎ถูกบันทึกครั้งแรกในปี 2006)

284
00:22:31,523 --> 00:22:33,603
‎(หลังจากแยกทางกับภรรยาคนแรก)

285
00:22:34,803 --> 00:22:38,803
‎ตอนจอห์นอายุน้อยกว่านี้
‎จอห์นกับภรรยาคนแรกแต่งงานกัน

286
00:22:39,803 --> 00:22:43,883
‎แต่จอห์นนอกใจเธอในงานแต่ง

287
00:22:43,963 --> 00:22:44,923
‎(ยินดีต้อนรับ)

288
00:22:45,003 --> 00:22:47,323
‎ภรรยาของเขาบอกว่าพอก็คือพอ

289
00:22:47,403 --> 00:22:48,643
‎เธอย้ายออก

290
00:22:49,683 --> 00:22:51,283
‎จอห์นสติขาดผึง

291
00:22:52,923 --> 00:22:56,283
‎สมัยนั้นเวลาที่เขาโกรธจัด
‎เขาจะโผล่ไปที่บ้านคุณ

292
00:22:56,363 --> 00:22:59,803
‎หรือแค่นั่งอยู่ในรถ รอให้คุณออกจากที่ทำงาน

293
00:23:00,723 --> 00:23:02,723
‎เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นสตอล์กเกอร์

294
00:23:05,963 --> 00:23:07,323
‎(วันที่ 31 มีนาคม ปี 2006)

295
00:23:09,483 --> 00:23:10,603
‎(ปี 2010)

296
00:23:10,683 --> 00:23:16,163
‎(สี่ปีต่อมา ในปี 2010 แอนเดอร์สันถูกตั้งข้อหา
‎สะกดรอยตามระดับร้ายแรง)

297
00:23:16,243 --> 00:23:20,283
‎(กับคู่รักเก่าอีกคน)

298
00:23:23,083 --> 00:23:26,323
‎เขาบุกรุกเข้าไปในบ้านเธอ ซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้า

299
00:23:26,843 --> 00:23:28,603
‎แล้วตอนตีสอง

300
00:23:28,683 --> 00:23:30,803
‎เขาก็ออกมายืนที่ปลายเตียงของเธอ

301
00:23:32,283 --> 00:23:36,963
‎ความสัมพันธ์ทั้งหมดที่เขามีกับภรรยาคนแรก
‎และแฟนคนที่สอง

302
00:23:37,043 --> 00:23:39,083
‎จึงพังทลายและแตกร้าว

303
00:23:42,403 --> 00:23:45,123
‎ถ้าผมเป็นเรเชลตอนนี้

304
00:23:46,283 --> 00:23:47,763
‎ผมจะกังวลเรื่องจอห์นครับ

305
00:24:08,843 --> 00:24:10,043
‎(ตุลาคม ปี 2018)

306
00:24:10,123 --> 00:24:12,483
‎(ในปี 2018 หลังหนีจากแอนเดอร์สัน)

307
00:24:12,563 --> 00:24:15,603
‎(เรเชลย้ายมาอยู่กับแม่ชื่อจูดี้ในอิลลินอย)

308
00:24:18,683 --> 00:24:22,643
‎จอห์นอยากให้เรเชลกลับไป
‎และเขาจะทำทุกทางเพื่อให้เธอกลับไป

309
00:24:24,523 --> 00:24:28,123
‎เขารู้ว่าฉันกับเรเชลผูกพันกันขนาดไหน

310
00:24:28,203 --> 00:24:31,563
‎และถ้าเขาครอบครองเธอไม่ได้
‎ใครก็ครอบครองเธอไม่ได้

311
00:24:33,683 --> 00:24:34,923
‎(ตุลาคม ปี 2018)

312
00:24:35,003 --> 00:24:36,203
‎(กุมภาพันธ์ ปี 2019)

313
00:24:36,283 --> 00:24:40,723
‎(สามเดือนต่อมา จอห์นขับรถเกือบพันกิโลเมตร
‎จากอาร์คันซอเพื่อไปตามเรเชล)

314
00:24:44,723 --> 00:24:48,443
‎ตอนแรกที่เขามาถึง เขาโทรมาไม่หยุด

315
00:24:48,523 --> 00:24:52,563
‎แต่เขาใช้โทรศัพท์ของคนอื่นโทร

316
00:24:52,643 --> 00:24:55,443
‎มันแสดงว่าไอ้งั่งนี่ฉลาดแค่ไหน

317
00:24:57,243 --> 00:25:00,043
‎เขาโทรมาบอกว่า "ให้ผมคุยกับเธอ
‎ขอให้ผมคุยกับเธอ

318
00:25:00,123 --> 00:25:02,123
‎ผมรักเธอ ผมอยากคุยกับเธอ"

319
00:25:02,963 --> 00:25:06,923
‎จากนั้นเขาก็จะสบถ
‎"กูรู้มันอยู่ที่นั่น ให้กูคุยกับมัน

320
00:25:07,003 --> 00:25:10,203
‎อีแก่ ให้กูคุยกับมันเดี๋ยวนี้"

321
00:25:10,283 --> 00:25:13,603
‎มันน่ากลัวมากค่ะ น่ากลัวสุดๆ เลย

322
00:25:20,883 --> 00:25:22,323
‎เขาแอบดูรอบบ้าน

323
00:25:28,363 --> 00:25:33,883
‎เขาจะขับเข้ามาจอดตรงทางเข้าบ้าน
‎ในฤดูหนาว ด้วยรถกระบะคันใหญ่ของเขา

324
00:25:35,843 --> 00:25:38,203
‎นั่งอยู่ตรงนั้น เร่งเครื่องหมุนล้ออยู่ตรงนั้น

325
00:25:39,203 --> 00:25:42,283
‎เราสติแตก ร้องห่มร้องไห้ โทรหาตำรวจ

326
00:25:42,363 --> 00:25:46,883
‎ฉันมองหาแจ็กซ์ เขาอยู่ใต้โต๊ะ

327
00:25:47,563 --> 00:25:51,563
‎เขาบอกว่า "ยายฮะ
‎ผมทำตามที่แม่บอก ผมซ่อนตัว

328
00:25:52,283 --> 00:25:54,243
‎ผมซ่อนตัวอย่างที่แม่บอก"

329
00:25:54,323 --> 00:25:56,363
‎ใจฉันสลายเลยค่ะ

330
00:25:57,643 --> 00:26:01,323
‎ที่หลานชายของฉันต้องซ่อนตัว
‎เพราะแม่บอกเขา

331
00:26:01,403 --> 00:26:03,003
‎ให้ซ่อนตัวจากพ่อ

332
00:26:03,083 --> 00:26:05,763
‎เพราะพ่อจะทำร้ายและฆ่าแม่ของเขา

333
00:26:09,123 --> 00:26:13,283
‎ฉันเจ็บปวดมากที่เห็นลูกสาวต้องเจออะไรแบบนี้

334
00:26:26,963 --> 00:26:30,443
‎มันเหมือนเขาเฝ้าดูฉันตลอดเวลา

335
00:26:31,203 --> 00:26:34,283
‎เขารู้ว่าฉันอยู่บ้านตอนไหน
‎รู้ว่าไม่อยู่บ้านตอนไหน

336
00:26:34,843 --> 00:26:38,923
‎เราต้องคุมสติให้ดีและเรากลัวกันมาก

337
00:26:40,243 --> 00:26:44,363
‎คือว่าเขาโทรมาไม่หยุด
‎ส่งข้อความมาไม่หยุด

338
00:26:44,443 --> 00:26:49,643
‎เขาจะฝากข้อความเสียงไว้ว่าเขาจะฆ่าตัวตาย

339
00:26:49,723 --> 00:26:53,763
‎เขาจะส่งรูปห่วงเชือกมาให้ดู

340
00:26:54,523 --> 00:26:58,523
‎ว่าเขาผูกไว้กับคานในห้องใต้ดินที่บ้านแม่เขา

341
00:26:59,563 --> 00:27:03,283
‎เขาบอกฉันว่าเมื่อเราตาย เราจะตายด้วยกัน

342
00:27:03,363 --> 00:27:06,163
‎และไม่สำคัญหรอก
‎ถ้าเขาจะต้องยิงหัวฉันก่อน

343
00:27:06,243 --> 00:27:09,563
‎เขาจะทำจริงๆ เราจะตายด้วยกัน

344
00:27:12,843 --> 00:27:15,643
‎ฉันรู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่าเขาอยู่ใกล้ๆ

345
00:27:15,723 --> 00:27:20,163
‎เหมือนฉันต้องคอยระวังตัวว่า
‎เขาจะกระโจนออกมาจากพุ่มไม้

346
00:27:21,723 --> 00:27:24,363
‎และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

347
00:27:29,923 --> 00:27:32,003
‎เธอไม่ยอมรับโทรศัพท์

348
00:27:32,083 --> 00:27:34,723
‎ผมทำถึงขนาดที่ใช้อินเทอร์เน็ต

349
00:27:34,803 --> 00:27:37,723
‎มีแอปออนไลน์ที่ใช้เบอร์ได้หลายเบอร์

350
00:27:37,803 --> 00:27:39,523
‎และใช้โทรศัพท์หลายเบอร์

351
00:27:39,603 --> 00:27:41,243
‎และผมทำเรื่องบ้าๆ พวกนั้น

352
00:27:41,323 --> 00:27:45,203
‎แต่เธอไม่ยอมคุยกับผม ผมเลยไปหาที่ทำงาน

353
00:27:48,043 --> 00:27:50,043
‎(วันที่ 5 มีนาคม ปี 2019)

354
00:27:50,123 --> 00:27:52,283
‎(หลังย้ายกลับมาอิลลินอย)

355
00:27:52,363 --> 00:27:55,843
‎(เรเชลทำงานที่โกดังแถวบ้าน)

356
00:27:58,163 --> 00:28:00,683
‎ตอนที่เธอขับเข้ามาจอดในที่ทำงาน
‎ผมนั่งอยู่ตรงนั้น

357
00:28:00,763 --> 00:28:02,763
‎ผมไปถึงก่อนเธอสักสองนาที

358
00:28:03,843 --> 00:28:06,283
‎แล้วผมก็เดินไปที่รถของเธอ

359
00:28:06,363 --> 00:28:09,363
‎พอเธอเห็นผม เธอกลัวขึ้นมาทันที

360
00:28:10,123 --> 00:28:14,163
‎และไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร นั่นทำให้ผมโกรธ

361
00:28:15,843 --> 00:28:20,243
‎ผมอาละวาดในที่ทำงานของเธอ
‎จนสุดท้ายตำรวจก็มา

362
00:28:27,483 --> 00:28:28,963
‎โกดังที่ฉันทำงาน

363
00:28:29,043 --> 00:28:33,563
‎ไม่มีประตูค่ะ ใครๆ ก็เข้าออกได้

364
00:28:33,643 --> 00:28:36,083
‎(ภาพจากกล้องวงจรปิด)

365
00:28:36,163 --> 00:28:38,923
‎ฉันขับเข้าไปจอดในลานจอดรถ

366
00:28:39,003 --> 00:28:42,163
‎แล้วก็หยิบของเพื่อจะเข้าไปในอาคาร

367
00:28:43,483 --> 00:28:45,683
‎มีรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ตรงนั้น

368
00:28:47,603 --> 00:28:50,603
‎แล้วเขาก็วิ่งปรี่เข้ามาที่รถของฉัน

369
00:28:51,803 --> 00:28:58,323
‎ฉันพยายามล็อกประตู
‎และโทรแจ้งตำรวจไปพร้อมๆ กัน

370
00:28:58,403 --> 00:29:03,883
‎ตอนนั้นเขาพยายามจะทุบหน้าต่างฝั่งคนขับให้แตก

371
00:29:03,963 --> 00:29:07,683
‎แล้วเขาก็ตะคอกสุดเสียง

372
00:29:07,763 --> 00:29:10,203
‎บอกว่าเขาจะฆ่าฉันให้ตาย

373
00:29:11,763 --> 00:29:15,883
‎เขากลับไปที่ประตูฝั่งผู้โดยสารและเปิดมันออก

374
00:29:17,563 --> 00:29:21,563
‎ฉันกระโดดลงจากรถ กรีดร้องขอความช่วยเหลือ

375
00:29:21,643 --> 00:29:24,963
‎แล้วฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในรถของเขา

376
00:29:25,043 --> 00:29:26,883
‎ฉันเลยวิ่งไปหาเขา

377
00:29:26,963 --> 00:29:30,803
‎เขาลงจากรถ
‎แล้วถามฉันด้วยเสียงปกติว่าเกิดอะไรขึ้น

378
00:29:30,883 --> 00:29:32,963
‎ฉันบอกไปว่า "เขาจะฆ่าฉัน"

379
00:29:35,083 --> 00:29:38,523
‎ในตอนนั้นจอห์นรู้แล้วว่าฉันทิ้งกุญแจไว้ในรถ

380
00:29:39,843 --> 00:29:43,923
‎เขาเลยพยายามจะขับชนฉัน

381
00:29:50,083 --> 00:29:51,883
‎เขาคิดออกว่าเขาเข้าถึงตัวฉันไม่ได้

382
00:29:51,963 --> 00:29:53,643
‎ถ้าไม่ขับชนคันอื่นๆ

383
00:29:53,723 --> 00:29:56,243
‎เขาเลยลงจากรถ

384
00:29:56,323 --> 00:29:58,883
‎ยังคงแผดเสียงใส่ฉันว่าจะฆ่าฉันให้ตาย

385
00:29:58,963 --> 00:30:03,363
‎ผู้ชายคนนั้นกระแทกเขาจนล้มลง
‎และกดเขาไว้

386
00:30:13,203 --> 00:30:19,443
‎(ตำรวจถูกเรียกตัวไป
‎และจับกุมแอนเดอร์สันในที่เกิดเหตุ)

387
00:30:29,803 --> 00:30:36,283
‎(แอนเดอร์สันถูกตั้งข้อหา
‎ฝ่าฝืนคำสั่งห้ามเข้าใกล้และถูกคุมขัง)

388
00:30:39,403 --> 00:30:41,723
‎หลังจากที่ตำรวจมาจับเขาไป

389
00:30:41,803 --> 00:30:45,483
‎ฉันรู้สึกโล่งอกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

390
00:30:45,563 --> 00:30:51,443
‎ในที่สุดเขาก็มาทำร้ายฉันไม่ได้

391
00:30:56,563 --> 00:30:57,603
‎ฉันเป็นอิสระแล้ว

392
00:30:58,843 --> 00:31:00,763
‎ฉันเป็นอิสระจากเขาแล้ว

393
00:31:02,803 --> 00:31:04,963
‎ฉันเป็นอิสระจากเรื่องทั้งหมด

394
00:31:28,563 --> 00:31:33,083
‎การสะกดรอยตามโดยเฉพาะ
‎ความรุนแรงในครอบครัวและความสัมพันธ์

395
00:31:33,163 --> 00:31:36,723
‎ไม่ได้รับความสนใจอย่างที่ควรจะเป็น

396
00:31:39,883 --> 00:31:43,563
‎กฎหมายมองข้ามมันและโทษยังไม่รุนแรงพอ

397
00:31:44,843 --> 00:31:49,603
‎มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะทำยังไง
‎ให้พฤติกรรมนี้หยุดลงได้

398
00:31:53,563 --> 00:31:54,923
‎ฉันชื่ออาลี เฟรนด์

399
00:31:55,003 --> 00:31:58,963
‎เป็นหัวหน้าอัยการ
‎ในหน่วยความรุนแรงในครอบครัว

400
00:31:59,043 --> 00:32:00,203
‎ในเดคาลบ์เคาน์ตี้

401
00:32:02,723 --> 00:32:05,763
‎(หลังเกิดเหตุที่โกดัง)

402
00:32:05,843 --> 00:32:09,483
‎(อาลี เฟรนด์ได้รับมอบหมาย
‎ให้ดูแลคดีของแอนเดอร์สัน)

403
00:32:14,563 --> 00:32:17,363
‎มันยากที่จะหยั่งรู้ว่าจอห์นคิดอะไรอยู่

404
00:32:17,443 --> 00:32:19,163
‎ถึงได้ทำในสิ่งที่เขาทำลงไป

405
00:32:19,803 --> 00:32:23,003
‎แต่ฉันคิดว่าเขาแค่อยากทำทุกวิถีทาง

406
00:32:23,083 --> 00:32:25,643
‎เพื่อให้ได้ควบคุมชีวิตเรเชลอีกครั้ง

407
00:32:25,723 --> 00:32:29,803
‎และถ้ามันหมายถึงการฆ่าเธอ เขาก็จะทำ

408
00:32:33,123 --> 00:32:35,963
‎เขาพกแถบไนลอนมาด้วย

409
00:32:36,043 --> 00:32:39,603
‎มันถูกผูกไว้เหมือนกับห่วง

410
00:32:42,083 --> 00:32:45,683
‎มีการบีบคอหลายครั้ง

411
00:32:45,763 --> 00:32:47,843
‎ระหว่างที่พวกเขาอาศัยอยู่ที่อาร์คันซอ

412
00:32:50,163 --> 00:32:53,523
‎ดูเหมือนเขาจะตั้งใจทำให้สำเร็จ

413
00:32:53,603 --> 00:32:57,203
‎ตามที่ขู่ไว้ตอนที่เขาบีบคอเธอในอดีต

414
00:33:03,923 --> 00:33:05,963
‎(ศูนย์ยุติธรรม)

415
00:33:08,523 --> 00:33:12,323
‎(เพราะเขาฝ่าฝืนคำสั่งคุ้มครอง)

416
00:33:12,403 --> 00:33:16,083
‎(อาลี เฟรนด์จึงตั้งข้อหา
‎สะกดรอยตามระดับร้ายแรงกับแอนเดอร์สัน)

417
00:33:17,083 --> 00:33:18,883
‎(ศาลแขวงที่ 291)

418
00:33:18,963 --> 00:33:23,843
‎สะกดรอยตามระดับร้ายแรง
‎มีโทษจำคุกตั้งแต่สองถึงห้าปี

419
00:33:23,923 --> 00:33:26,163
‎ในทัณฑสถานอิลลินอย

420
00:33:26,243 --> 00:33:28,643
‎หรือคุมประพฤติเป็นระยะเวลาหนึ่ง

421
00:33:30,323 --> 00:33:34,243
‎ฉันเชื่อว่าการคุมประพฤติ
‎ไม่ใช่โทษที่เหมาะสมสำหรับเขา

422
00:33:34,323 --> 00:33:38,723
‎และฉันเชื่อว่าเขาจำเป็นต้อง
‎ออกจากสังคมและได้รับโทษจำคุก

423
00:33:39,483 --> 00:33:43,923
‎เขาจึงถูกตั้งข้อหาขับรถขณะเสพยาอีกด้วย

424
00:33:44,003 --> 00:33:48,923
‎เพราะข้อหาเมาแล้วขับในรัฐของเรา
‎มีโทษจำคุกสูงสุด

425
00:33:51,363 --> 00:33:53,043
‎(ถ้ามีความผิดในข้อหาเมาแล้วขับ)

426
00:33:53,123 --> 00:33:55,523
‎(ประวัติการกระทำผิด
‎ขณะขับรถของแอนเดอร์สัน)

427
00:33:55,603 --> 00:33:57,163
‎(จะหมายถึงโทษจำคุกอย่างแน่นอน)

428
00:33:57,243 --> 00:34:01,883
‎(ถ้ามีความผิดในข้อหาสะกดรอยตาม
‎ระดับร้ายแรง เขาอาจได้รับการปล่อยตัว)

429
00:34:03,363 --> 00:34:09,523
‎มันยากที่จะเชื่อว่าโทษของการสะกดรอยตาม
‎เบากว่าโทษของการเมาแล้วขับ

430
00:34:11,003 --> 00:34:15,843
‎ฉันคิดว่าไม่มีใครอยากเชื่อว่ามันแย่ขนาดนั้น

431
00:34:15,923 --> 00:34:20,363
‎แต่สำหรับเหยื่อหรือผู้รอดชีวิต
‎ที่อยู่ในความสัมพันธ์แบบนั้น

432
00:34:20,963 --> 00:34:24,083
‎มันแย่ขนาดนั้นเลย
‎และอาจนำไปสู่ความตายสักวันหนึ่ง

433
00:34:29,523 --> 00:34:31,003
‎(มีนาคม 2019)

434
00:34:31,083 --> 00:34:32,443
‎(วันที่ 5 เมษายน ปี 2019)

435
00:34:32,523 --> 00:34:35,803
‎(แอนเดอร์สันสารภาพผิด
‎ในข้อหาเมาแล้วขับ)

436
00:34:35,883 --> 00:34:37,763
‎(และข้อหาสะกดรอยตามระดับร้ายแรง)

437
00:34:37,843 --> 00:34:42,123
‎(เขาได้รับโทษจำคุกหกปี)

438
00:34:51,643 --> 00:34:58,003
‎(แอนเดอร์สันได้รับคำสั่งห้ามติดต่อ
‎เรเชลหรือลูกชายของพวกเขา)

439
00:35:10,003 --> 00:35:12,683
‎ฉันได้รับจดหมายจากจอห์นทุกวัน

440
00:35:12,763 --> 00:35:18,803
‎จนถึงจุดที่มันรู้สึกแปลก
‎ถ้าฉันไม่ได้รับจดหมายสักวันหนึ่ง

441
00:35:23,723 --> 00:35:24,883
‎เราไม่คุยกัน

442
00:35:24,963 --> 00:35:29,123
‎ฉันไม่ตอบเขา
‎และฉันยังคงได้รับรูปถ่ายกับจดหมายต่อไป

443
00:35:29,203 --> 00:35:30,523
‎และมันไม่เคยจบ

444
00:35:33,283 --> 00:35:35,363
‎ฉันรู้สึกขัดแย้งในใจเวลาได้รับจดหมาย

445
00:35:35,443 --> 00:35:38,243
‎และต้องตัดสินใจว่าจะเปิดอ่านดีไหม

446
00:35:38,323 --> 00:35:41,963
‎แต่ในเมื่อเขาอยู่ในคุกแล้ว
‎การอ่านจดหมายของเขา

447
00:35:42,043 --> 00:35:44,323
‎ทำให้ฉันรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

448
00:35:44,403 --> 00:35:47,603
‎และมันทำให้ฉันนอนหลับดีขึ้นในตอนกลางคืน

449
00:35:48,163 --> 00:35:54,643
‎เมื่อรู้ว่าเขาอยากขอโทษแทนที่จะโกรธฉัน

450
00:36:01,323 --> 00:36:06,803
‎(ทัณฑสถานเฮนรี่ ซี. ฮิลล์
‎กรมราชทัณฑ์รัฐอิลลินอย)

451
00:36:10,443 --> 00:36:12,003
‎ผมเขียนจดหมายถึงเรเชลเสมอ

452
00:36:12,803 --> 00:36:15,243
‎ปี 2020 ผมเขียนถึงเธอทุกวัน

453
00:36:15,323 --> 00:36:17,323
‎หรือไม่ทุกวัน อาจจะทุกสัปดาห์

454
00:36:17,403 --> 00:36:19,643
‎ผมไม่ได้บ้าขนาดนั้นแล้ว แบบว่าทุกสัปดาห์

455
00:36:19,723 --> 00:36:22,003
‎แค่พยายามติดต่อ และผมรู้ว่าเธออ่าน

456
00:36:22,083 --> 00:36:23,043
‎เธอได้รับจดหมาย

457
00:36:23,123 --> 00:36:27,203
‎ผมคิดว่าถ้าเธออยากฟ้องและทำให้ผมเดือดร้อน

458
00:36:27,283 --> 00:36:28,883
‎ก็ให้มันเป็นแบบนั้นครับ

459
00:36:28,963 --> 00:36:32,363
‎ถ้าเธออยากทำอย่างนั้น
‎และคิดว่าจำเป็นต้องทำ ก็ให้เป็นอย่างนั้น

460
00:36:35,843 --> 00:36:39,043
‎(ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2021
‎แอนเดอร์สันขออุทธรณ์)

461
00:36:39,123 --> 00:36:41,603
‎(ให้เขาได้ติดต่อลูกชาย)

462
00:36:41,683 --> 00:36:43,203
‎(กุมภาพันธ์ ปี 2021)

463
00:36:43,283 --> 00:36:45,563
‎(เรเชลไม่สามารถห้ามการอุทธรณ์ได้)

464
00:36:45,643 --> 00:36:49,683
‎(จึงมีการปรับเปลี่ยนคำสั่ง
‎โดยอนุญาตให้เขาติดต่อแจ็กซ์ได้)

465
00:36:53,963 --> 00:36:56,083
‎ผมไม่ได้มาติดคุกเพื่อลืมลูกชาย

466
00:36:56,683 --> 00:36:59,723
‎ผมได้คุยกับเขาทางโทรศัพท์
‎และเขาตลกดีเพราะเขาบอกว่า

467
00:36:59,803 --> 00:37:02,523
‎"ผมไม่รู้จักคุณ ผมไม่รู้จักหน้าคุณ"

468
00:37:02,603 --> 00:37:06,483
‎ผมเลยต้องเตือนเขาว่า
‎"ลูกรู้สิ พ่อเคยเลี้ยงลูกนะ

469
00:37:07,043 --> 00:37:09,403
‎ลูกอายุแค่สองขวบตอนที่พ่อเจอลูกครั้งสุดท้าย

470
00:37:09,483 --> 00:37:12,803
‎พ่อเสียใจที่ลูกจำไม่ได้ แต่เชื่อเถอะ พ่อจำได้"

471
00:37:19,443 --> 00:37:24,203
‎เป้าหมายของผมคือกลับไปบ้าน
‎ทันวันเกิดของแจ็กซ์ซึ่งก็คือวันอาทิตย์ที่แล้ว

472
00:37:24,923 --> 00:37:27,963
‎ผมไปถึงในสัปดาห์ต่อมา

473
00:37:28,043 --> 00:37:30,723
‎ผมจะกลับบ้านใน…
‎วันนี้วันศุกร์ ผมจะได้กลับบ้านวันจันทร์

474
00:37:38,203 --> 00:37:42,203
‎(หลังจากติดคุกระยะสั้นที่สุด
‎ของโทษจำคุกหกปี)

475
00:37:42,283 --> 00:37:44,123
‎(เขาก็ได้รับการปล่อยตัวแบบคุมประพฤติ)

476
00:37:44,203 --> 00:37:48,003
‎(แค่สองปีครึ่งหลังถูกตัดสินโทษ)

477
00:38:00,163 --> 00:38:06,203
‎ใกล้ถึงวันปล่อยตัวจอห์นแล้ว
‎และเขาอยากเจอหน้าลูกชาย

478
00:38:08,163 --> 00:38:11,563
‎เมื่อจอห์นได้เจอหน้าแจ็กซ์ในที่สุด

479
00:38:11,643 --> 00:38:16,643
‎และสามารถเอาลูกไปค้างคืนได้ช่วงสุดสัปดาห์

480
00:38:17,203 --> 00:38:21,323
‎ฉันเองก็เป็นห่วงเหมือนกันว่าเขาจะพาลูกหนี

481
00:38:21,923 --> 00:38:23,483
‎แล้วฉันจะไม่ได้เห็นหน้าลูกอีก

482
00:38:24,683 --> 00:38:26,563
‎เรื่องนี้ยังติดอยู่ในใจฉันเสมอ

483
00:38:29,083 --> 00:38:31,243
‎ฉันหวังว่าเขาจะกลับตัวเสียใหม่

484
00:38:32,523 --> 00:38:35,883
‎แต่ฉันเป็นห่วงว่าเขาจะกลับไปเป็นจอห์นคนเดิม

485
00:38:35,963 --> 00:38:38,283
‎และจะพยายามกลับมาทำร้ายฉันอีก

486
00:38:41,403 --> 00:38:45,643
‎ฉันรู้สึกว่าถ้าเขากลับไปเสพยา

487
00:38:45,723 --> 00:38:50,483
‎หรือเขารู้สึกว่าไม่มีเหตุผลให้มีชีวิตอยู่ต่อไป

488
00:38:50,563 --> 00:38:54,563
‎นั่นหมายความว่าเขาจะกลับมาฆ่าฉันอีกเหมือนกัน

489
00:38:56,803 --> 00:38:58,803
‎ฉันซื้อกล้องวงจรปิดมา

490
00:38:58,883 --> 00:39:02,203
‎แล้วติดไว้รอบบ้าน

491
00:39:02,283 --> 00:39:04,883
‎จะได้แน่ใจว่าเขาจะไม่ตามฉันอีก

492
00:39:04,963 --> 00:39:08,363
‎หรือพยายามทำอะไรกับรถของฉัน

493
00:39:10,763 --> 00:39:12,483
‎เขามีโอกาสเดียวเท่านั้น

494
00:39:13,683 --> 00:39:18,603
‎ถ้าเขาออกนอกลู่นอกทางอีกแค่ครั้งเดียว
‎เขาจะกลับไปอยู่ในคุก

495
00:39:20,123 --> 00:39:21,083
‎ก็แค่นั้นค่ะ

496
00:39:29,723 --> 00:39:33,803
‎(ทัณฑสถานเฮนรี่ ซี. ฮิลล์
‎กรมราชทัณฑ์รัฐอิลลินอย)

497
00:39:44,643 --> 00:39:46,323
‎(พฤศจิกายน ปี 2021)

498
00:39:46,403 --> 00:39:49,203
‎(วันที่ 15 พฤศจิกายน ปี 2021)

499
00:39:49,283 --> 00:39:53,683
‎(จอห์น แอนเดอร์สัน
‎ได้รับการปล่อยตัวแบบคุมประพฤติ)

500
00:39:59,363 --> 00:40:02,523
‎หลายๆ คนพูดว่าคนเราเปลี่ยนกันไม่ได้

501
00:40:06,163 --> 00:40:09,723
‎แต่ถ้าคุณเป็นคนที่เจอเหตุการณ์สะเทือนใจมา

502
00:40:09,803 --> 00:40:11,923
‎มันไม่ควรเป็นตัวกำหนด
‎ตัวตนของเราไปชั่วชีวิต

503
00:40:14,603 --> 00:40:16,523
‎ผมไม่ใช่คนที่ผมเคยเป็นในอดีต

504
00:40:20,283 --> 00:40:21,883
‎ผมพร้อมที่จะเจอครอบครัวผมแล้ว

505
00:40:29,723 --> 00:40:32,883
‎(สองสัปดาห์ต่อมา)

506
00:40:41,403 --> 00:40:44,963
‎ผมถูกปล่อยตัวออกมาสองสัปดาห์แล้ว
‎และพูดตามตรง

507
00:40:45,043 --> 00:40:47,163
‎ผมยังไม่มีแผนการเป็นชิ้นเป็นอัน

508
00:40:48,323 --> 00:40:49,523
‎ผมยังพยายามคิดอยู่

509
00:40:50,643 --> 00:40:53,923
‎แผนการใหญ่ที่สุดของผมตอนนี้
‎ก็คือกลับไป

510
00:40:54,003 --> 00:40:55,603
‎เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของลูกชาย

511
00:41:01,203 --> 00:41:05,523
‎(ขณะนี้จอห์นได้รับอนุญาต
‎ให้เข้าเยี่ยมลูกชายได้เป็นรายสัปดาห์)

512
00:41:12,603 --> 00:41:14,883
‎ผมมีความสุขที่สุดที่ได้ใช้เวลากับลูก

513
00:41:15,803 --> 00:41:17,203
‎เขาอายุห้าขวบ

514
00:41:17,283 --> 00:41:19,723
‎เขาร่าเริงแจ่มใส

515
00:41:19,803 --> 00:41:23,643
‎ผมรู้สึกสุขใจที่ได้เห็นลูกชายอีกครั้ง

516
00:41:23,723 --> 00:41:26,363
‎มันทำให้ผมมีสิ่งที่ตั้งตาคอย

517
00:41:29,643 --> 00:41:31,763
‎พอพูดอย่างนั้นแล้ว ในวันที่ผมไม่ได้เจอเขา

518
00:41:31,843 --> 00:41:34,003
‎ผมจะเศร้าเพราะเขาไม่อยู่กับผม

519
00:41:35,243 --> 00:41:38,043
‎ก่อนเรื่องทั้งหมดจะเริ่มขึ้น
‎เราเคยเป็นครอบครัวเดียวกัน

520
00:41:38,123 --> 00:41:40,243
‎ผมเคยมีลูกอยู่บ้านเดียวกันตลอดเวลา

521
00:41:41,163 --> 00:41:43,563
‎แต่ตอนนี้ ไม่กี่ปีต่อมา นี่คือสภาพของผม

522
00:41:44,603 --> 00:41:47,123
‎และผมได้เจอหน้าลูกแค่สัปดาห์ละสองครั้ง

523
00:41:48,963 --> 00:41:52,403
‎ผมอยากให้เรเชลกับผมเลี้ยงลูกด้วยกัน

524
00:41:55,443 --> 00:41:57,803
‎ผมไม่คิดว่ามันไกลเกินเอื้อมขนาดนั้น
‎พอถึงจุดหนึ่ง

525
00:41:57,883 --> 00:42:02,083
‎ผมอยากให้เราอยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง

526
00:42:02,163 --> 00:42:03,523
‎เป็นครอบครัวเดียวกัน

527
00:42:03,603 --> 00:42:07,643
‎ผมคิดว่าผมต้องพิสูจน์ตัวเอง

528
00:42:07,723 --> 00:42:10,643
‎ในการแสดงให้เห็นว่า
‎คนเราเปลี่ยนกันได้ในช่วงชีวิต

529
00:42:19,043 --> 00:42:21,803
‎(สามเดือนต่อมา)

530
00:42:42,243 --> 00:42:46,603
‎การที่จอห์นออกจากคุกมันไม่เหมือนเดิม

531
00:42:47,923 --> 00:42:50,603
‎เขาออกจากคุกมา 90 วันแล้ว คิดว่านะคะ

532
00:42:55,843 --> 00:42:59,643
‎ฉันรู้ว่าจอห์นอยากให้เรา
‎กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันอีก

533
00:43:01,683 --> 00:43:03,763
‎แต่เราย้อนอดีตไม่ได้

534
00:43:05,243 --> 00:43:09,163
‎รอยแผลมันเยอะเกินไป
‎ทุกอย่างแตกสลายหมดแล้ว

535
00:43:14,043 --> 00:43:19,843
‎หวังว่าจอห์นจะไม่เสพยาอีก
‎และอยากมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม

536
00:43:24,083 --> 00:43:26,883
‎และถ้าจอห์นเต็มใจที่จะพยายาม

537
00:43:26,963 --> 00:43:29,803
‎เขาก็เป็นพ่อให้แจ็กซ์ได้ค่ะ

538
00:43:31,163 --> 00:43:36,403
‎ฉันหวังว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้เพื่อลูก

539
00:43:36,483 --> 00:43:38,963
‎เพราะเด็กทุกคนจำเป็นต้องมีพ่อ

540
00:43:40,803 --> 00:43:44,803
‎แต่เขาจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเยอะมาก

541
00:43:44,883 --> 00:43:47,923
‎และต้องเลิกยาในการทำเช่นนั้น

542
00:43:50,563 --> 00:43:51,603
‎เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้

543
00:43:58,323 --> 00:44:01,643
‎(ตั้งแต่ถ่ายทำ จอห์นยังคง
‎ทำงานและเจอลูกชายของเขา)

544
00:44:01,723 --> 00:44:05,123
‎(เรเชลยังยืนยันว่า
‎นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขา)

545
00:44:35,683 --> 00:44:38,563
‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี