1 00:00:06,716 --> 00:00:10,011 ‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX) 2 00:00:14,182 --> 00:00:17,268 ‎(พฤศจิกายน ปี 2002) 3 00:00:18,102 --> 00:00:20,313 ‎(ซาราห์ สมิธหายตัวไป) 4 00:00:20,396 --> 00:00:24,567 ‎(และอยู่ภายใต้การควบคุม ‎ของโรเบิร์ต ฟรีการ์ดเป็นเวลาเก้าปี) 5 00:00:25,068 --> 00:00:27,070 ‎เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร 6 00:00:29,781 --> 00:00:33,034 ‎คุณหวังว่าจะได้เจอซาราห์อีกครั้ง แต่คุณไม่รู้ 7 00:00:34,786 --> 00:00:36,996 ‎เธออยู่ที่ไหนสักแห่ง 8 00:00:39,123 --> 00:00:41,250 ‎(อังกฤษ) 9 00:00:41,959 --> 00:00:45,088 ‎คนเดียวในโลกที่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหนคือร็อบ 10 00:00:48,049 --> 00:00:54,305 ‎ฉันไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว ไม่มีเงิน ไม่มีตัวตน 11 00:00:54,388 --> 00:00:57,350 ‎เราทำได้แค่ทำตามคำสั่ง 12 00:00:57,433 --> 00:00:58,267 ‎(ซาราห์ สมิธ) 13 00:00:58,351 --> 00:00:59,769 ‎ทำอะไรตามอำเภอใจไม่ได้ 14 00:01:02,063 --> 00:01:05,440 ‎ร็อบบอกฉันว่ายังมีภัยคุกคามอยู่ 15 00:01:06,609 --> 00:01:10,321 ‎และตอนนี้เขากำลังจะพาฉัน ‎ไปที่เซฟเฮาส์ของเอ็มไอไฟฟ์ 16 00:01:10,404 --> 00:01:12,532 ‎แต่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เห็นว่ามันอยู่ที่ไหน 17 00:01:19,664 --> 00:01:22,625 ‎เขาบอกฉันว่าฉันจะต้องอยู่ในห้องน้ำ 18 00:01:25,837 --> 00:01:31,259 ‎และห้ามส่งเสียง และเขาจะขังฉันไว้ในนั้น 19 00:01:46,566 --> 00:01:49,360 ‎มีหน้าต่างบานเล็กๆ อยู่สูงขึ้นไป 20 00:01:50,987 --> 00:01:55,992 ‎บนพื้นข้างอ่างอาบน้ำมีพื้นที่มากพอให้นอนได้ 21 00:01:59,370 --> 00:02:00,329 ‎มันคือคุก 22 00:02:02,415 --> 00:02:05,084 ‎ฉันถูกกำจัดตัวตนและความรู้สึกปลอดภัยไปหมด 23 00:02:07,962 --> 00:02:11,465 ‎ฉันทำลายหนทางที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ‎กับทุกคนที่ฉันรักหมดแล้ว 24 00:02:16,554 --> 00:02:20,808 ‎ถ้าตอนนั้นฉันฆ่าตัวตายได้ ฉันคงทำไปแล้ว 25 00:02:25,771 --> 00:02:30,902 ‎ลองนึกถึงความหิวโหยมากที่สุด ‎เท่าที่คุณเคยรู้สึกแล้วคูณมันเข้าไปสิ 26 00:02:37,742 --> 00:02:41,037 ‎แล้ววันหนึ่งร็อบก็โผล่มาที่ห้องน้ำ 27 00:02:53,424 --> 00:02:56,010 ‎เขาถามฉันว่าอยากเป็นแฟนกับเขาไหม 28 00:03:00,097 --> 00:03:01,641 ‎พูดง่ายๆ ก็คือเขาต้องการมีเซ็กซ์ 29 00:03:09,065 --> 00:03:11,400 ‎ใช่ ถ้าคุณขาดอาหาร 30 00:03:12,777 --> 00:03:13,903 ‎และอิสรภาพ 31 00:03:14,654 --> 00:03:16,781 ‎และการทำอะไรได้ตามใจ 32 00:03:18,241 --> 00:03:23,537 ‎ก็เป็นไปได้ว่าคุณจะรู้สึกมีความหวังอันริบหรี่ ‎ว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ดีขึ้น 33 00:03:24,497 --> 00:03:25,665 ‎คุ้มค่าที่จะลอง 34 00:03:27,333 --> 00:03:28,376 ‎ไม่มีอะไรจะเสีย 35 00:03:40,972 --> 00:03:44,600 ‎(ลอนดอน) 36 00:03:44,684 --> 00:03:46,686 ‎คนปกติทั่วไปจะทิ้งร่องรอยการใช้ชีวิตไว้ 37 00:03:46,769 --> 00:03:48,729 ‎พวกเขาจะไปหาหมอหรือหมอฟัน 38 00:03:48,813 --> 00:03:51,399 ‎พวกเขาจะมีงานทำ มีรายได้ มีบัญชีธนาคาร 39 00:03:52,692 --> 00:03:55,569 ‎ซาราห์ไม่มีอะไรเลย ‎ไม่มีร่องรอยว่าเธออาจจะอยู่ที่ไหน 40 00:03:55,653 --> 00:03:57,697 ‎ไม่มีร่องรอยการใช้ชีวิตเลย 41 00:03:59,782 --> 00:04:03,369 ‎ในขณะเดียวกัน คิม อดัมส์ พลเมืองสหรัฐฯ 42 00:04:03,452 --> 00:04:06,122 ‎ก็กำลังวางแผนจะแต่งงานกับโรเบิร์ต ฟรีการ์ด 43 00:04:07,206 --> 00:04:10,293 ‎แล้วอยู่ๆ เธอก็เลิกติดต่อกับเพื่อนๆ ของเธอ 44 00:04:10,876 --> 00:04:13,045 ‎และไม่มีใครรู้ว่าคิมอยู่ที่ไหน 45 00:04:14,588 --> 00:04:18,675 ‎ฉันคิดแผนว่าจะบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์ 46 00:04:18,759 --> 00:04:22,471 ‎ระหว่างฟรีการ์ด คิม และพ่อแม่ของเธอ 47 00:04:22,555 --> 00:04:23,764 ‎(ฟีนิกซ์) 48 00:04:23,848 --> 00:04:29,228 ‎ตอนแรก ฟรีการ์ดไม่รับสายพวกเขาเลย 49 00:04:30,730 --> 00:04:33,065 ‎แต่แล้วเขาก็รับสาย 50 00:04:40,573 --> 00:04:41,407 ‎ฮัลโหล 51 00:04:42,033 --> 00:04:43,075 ‎ไง โรเบิร์ต 52 00:04:43,576 --> 00:04:45,036 ‎ไง จอห์น เป็นไงบ้างครับ 53 00:04:45,119 --> 00:04:47,246 ‎สบายดี แล้วนายล่ะ 54 00:04:48,247 --> 00:04:49,123 ‎อ้อ 55 00:04:49,206 --> 00:04:51,876 ‎ผมเพิ่งกลับมาน่ะ จอห์น กลับมาจากลอนดอน 56 00:04:51,959 --> 00:04:55,046 ‎ผมไปลอนดอนเพื่อแก้ปัญหาบางอย่าง 57 00:04:55,129 --> 00:04:57,673 ‎เป็นส่วนนึงของรูปแบบของข้อตกลง ‎ของรัฐบาลอังกฤษใช่ไหม 58 00:04:57,757 --> 00:04:58,591 ‎ใช่ครับ 59 00:04:59,300 --> 00:05:01,552 ‎โรเบิร์ต ฟรีการ์ดบอกพวกเขาว่า 60 00:05:01,635 --> 00:05:06,223 ‎เขาเป็นเจ้าหน้าที่ ‎ด้านความปลอดภัยของเอ็มไอไฟฟ์ 61 00:05:06,766 --> 00:05:11,979 ‎และเขาวางแผนจะให้คิม ‎มาอยู่ภายใต้การดูแลของเขา 62 00:05:12,063 --> 00:05:14,148 ‎และฝึกเธอเป็นสายลับด้วยเหมือนกัน 63 00:05:15,733 --> 00:05:18,361 ‎คิมสมัครเรียนในโรงเรียนสายลับ 64 00:05:19,362 --> 00:05:21,113 ‎การสอบยากมากเลยเหรอ 65 00:05:21,697 --> 00:05:23,074 ‎ยากมากครับ 66 00:05:23,157 --> 00:05:24,992 ‎ไอเอสโอ 9002 67 00:05:25,076 --> 00:05:26,243 ‎ซึ่งก็เหมือน… 68 00:05:26,786 --> 00:05:27,703 ‎เอ่อ… 69 00:05:29,205 --> 00:05:33,000 ‎อธิบายยากมากครับ ‎แต่มันเหมือนการควบคุมคุณภาพ 70 00:05:33,834 --> 00:05:36,587 ‎มาตรฐานอังกฤษ และทุกอย่างขึ้นอยู่กับ 71 00:05:36,670 --> 00:05:38,589 ‎การผ่านบททดสอบพวกนี้ 72 00:05:39,048 --> 00:05:39,924 ‎เอ่อ… 73 00:05:40,007 --> 00:05:42,218 ‎น่าเสียดายที่คิมสอบไม่ผ่าน 74 00:05:43,552 --> 00:05:47,598 ‎คิมไม่ได้สอบไม่ผ่านแค่ครั้งเดียว ‎เธอสอบไม่ผ่านถึงสองครั้ง 75 00:05:47,681 --> 00:05:49,308 ‎ผมรู้สึกว่า 76 00:05:50,101 --> 00:05:53,020 ‎ผมอาจขอให้คิมทำ ‎เรื่องที่ยากเกินความสามารถของเธอ 77 00:05:53,104 --> 00:05:54,480 ‎ถ้าเธอสอบไม่ผ่านสองครั้ง 78 00:05:54,563 --> 00:05:57,983 ‎จะมีอะไรรับประกันได้ ‎ว่าครั้งที่สามเธอจะสอบผ่าน 79 00:05:58,609 --> 00:06:00,236 ‎และในตอนนั้นเอง 80 00:06:00,319 --> 00:06:03,030 ‎ที่ฟรีการ์ดล่อเหยื่อ 81 00:06:03,531 --> 00:06:05,408 ‎เขาเกริ่นมาตลอดเพื่อการนี้ 82 00:06:06,492 --> 00:06:08,911 ‎เรื่องที่แย่จริงๆ เกี่ยวกับการสอบคือ 83 00:06:10,538 --> 00:06:13,332 ‎เราต้องจ่ายเงินเพื่อสอบใหม่ 84 00:06:13,416 --> 00:06:15,835 ‎ซึ่งเรา พูดตรงๆ เลยนะครับ… 85 00:06:15,918 --> 00:06:19,004 ‎ขอโทษที่หยาบคายนะ แต่เราหมดตูดกันแล้วจริงๆ 86 00:06:19,088 --> 00:06:21,132 ‎แล้วค่าสอบมันเท่าไหร่ล่ะ 87 00:06:21,215 --> 00:06:22,383 ‎ต้องจ่ายเท่าไหร่ 88 00:06:23,050 --> 00:06:25,219 ‎ประมาณ 2,200 ปอนด์ครับ 89 00:06:25,761 --> 00:06:27,721 ‎นั่นมันบ้าสุดๆ เลย 90 00:06:28,472 --> 00:06:35,271 ‎คำโกหกของฟรีการ์ดเป็นอะไรที่… 91 00:06:37,231 --> 00:06:38,065 ‎บ้าบอมาก 92 00:06:38,732 --> 00:06:40,943 ‎จนมันแทบจะน่าเชื่อถือ 93 00:06:41,986 --> 00:06:45,030 ‎และผมไปที่นั่นมา ‎เพื่อดูว่าเราจะขอเวลาเพิ่มได้ไหม 94 00:06:45,114 --> 00:06:49,368 ‎เพราะจอห์น ตอนนี้ผมหาเงินไม่ได้เลย 95 00:06:49,869 --> 00:06:56,834 ‎ฟรีการ์ดอ้างว่าเขาจ่ายเงินส่วนใหญ่ ‎ให้กับโรงเรียนสายลับของคิม 96 00:06:57,710 --> 00:07:00,921 ‎ผมจ่ายไปก่อนแล้ว 61,000 ผมหาได้แค่นั้น 97 00:07:01,005 --> 00:07:02,965 ‎นายจ่ายไปก่อนแล้ว 61,000 ปอนด์เหรอ 98 00:07:03,048 --> 00:07:04,925 ‎- สเตอร์ลิงครับ ‎- ปอนด์สเตอร์ลิง 99 00:07:05,009 --> 00:07:08,137 ‎ผมไม่มีเงินมากกว่านั้นแล้ว หมดเกลี้ยงแล้ว 100 00:07:08,929 --> 00:07:15,519 ‎และเขาใช้มันเป็นข้อต่อรอง ‎เพื่อให้พ่อแม่ของคิมจ่ายส่วนของพวกเขา 101 00:07:16,437 --> 00:07:21,859 ‎นี่คือตอนที่ฉันให้คำแนะนำพ่อแม่ของคิม 102 00:07:22,902 --> 00:07:24,361 ‎ว่าอย่าให้เงินเขา 103 00:07:25,070 --> 00:07:27,990 ‎โอเค ฉันเข้าใจ ‎ฉันจะพยายามจัดการเรื่องเงินให้นะ 104 00:07:28,073 --> 00:07:29,742 ‎ดังนั้น แต่ฉัน… 105 00:07:29,825 --> 00:07:33,412 ‎จอห์น ผมว่าเราไม่มีเวลาหรอกครับ 106 00:07:33,496 --> 00:07:36,290 ‎ถ้าเราไม่สมัครสอบอีกครั้ง 107 00:07:36,373 --> 00:07:38,292 ‎ภายในวันอังคาร 108 00:07:38,375 --> 00:07:40,711 ‎เราก็จะ… 109 00:07:40,794 --> 00:07:42,338 ‎เราจะสอบอีกไม่ได้แล้ว 110 00:07:43,923 --> 00:07:46,008 ‎คุณต้องเข้าใจนะว่าผมไม่ได้ขอให้คุณ 111 00:07:46,091 --> 00:07:48,010 ‎จ่ายเงินนี้ หรือช่วย หรืออะไรก็ตาม 112 00:07:48,093 --> 00:07:51,263 ‎ผมแค่พูดกับคุณ สาบานได้เลย 113 00:07:51,347 --> 00:07:52,932 ‎ว่าผมโทรคุยกับธนาคารแล้ว 114 00:07:53,015 --> 00:07:56,685 ‎และผมใช้เงินของผมหมดแล้ว 115 00:07:56,769 --> 00:08:00,105 ‎เงิน 61,000 ปอนด์นั่นทำให้ผมไม่มีเงินเหลือ… 116 00:08:00,189 --> 00:08:01,815 ‎- อืม ‎- ในบัญชีเลย 117 00:08:01,899 --> 00:08:03,567 ‎อย่าลืมนะครับ 118 00:08:03,651 --> 00:08:07,780 ‎ถ้าคุณอยากช่วย ซึ่งเป็นเกียรติมาก 119 00:08:07,863 --> 00:08:10,783 ‎อย่าลืมว่าเรามีเวลาถึงวันอังคาร 120 00:08:10,866 --> 00:08:13,786 ‎เพื่อจัดการเรื่องการสอบนี้ 121 00:08:13,869 --> 00:08:14,703 ‎ได้ 122 00:08:14,787 --> 00:08:16,705 ‎และมัน… 123 00:08:16,789 --> 00:08:18,791 ‎มัน… ใช่ มันเร็วมาก 124 00:08:18,874 --> 00:08:20,292 ‎เราไม่สามารถ… 125 00:08:20,376 --> 00:08:21,752 ‎- เอ่อ… ‎- ใช่ 126 00:08:21,835 --> 00:08:24,797 ‎พูดง่ายๆ คือเราสอบไม่ได้ถ้าเราไม่จ่ายเงิน 127 00:08:24,880 --> 00:08:27,967 ‎ฟรีการ์ดเริ่มสิ้นหวังมากขึ้นเรื่อยๆ 128 00:08:28,050 --> 00:08:32,929 ‎และความสิ้นหวังของเขา ‎ก็เลยถูกแสดงออกมาผ่านคิม 129 00:08:33,639 --> 00:08:35,765 ‎- สุขสันต์วันแม่ค่ะ ‎- ขอบใจจ้ะ 130 00:08:35,849 --> 00:08:38,894 ‎- สบายดีไหมคะ ‎- ดีจ้ะ ลูกล่ะ 131 00:08:38,977 --> 00:08:40,395 ‎สัปดาห์นี้หนูแย่มาก 132 00:08:40,479 --> 00:08:41,647 ‎ทำไมล่ะ 133 00:08:41,730 --> 00:08:43,899 ‎เพราะหนูสอบไม่ผ่านอีกแล้ว 134 00:08:43,983 --> 00:08:45,526 ‎จริงเหรอ 135 00:08:46,026 --> 00:08:48,988 ‎ทุกอย่างเริ่มน่ากังวลมากขึ้น 136 00:08:49,071 --> 00:08:52,032 ‎คิมกำลังลำบาก 137 00:08:52,908 --> 00:08:56,203 ‎โรเบิร์ตโกรธหนูมากเพราะเรื่องสอบ 138 00:08:56,287 --> 00:08:58,831 ‎มีข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ในบทสนทนาของเธอ 139 00:08:59,373 --> 00:09:02,960 ‎บางคำพูดของเธอฟังดูเหมือน… 140 00:09:04,253 --> 00:09:05,087 ‎ถูกเขียนบทไว้ 141 00:09:05,629 --> 00:09:09,967 ‎ถ้าหนูสอบไม่ผ่านอีก ‎เราต้องจ่ายเงินเพื่อฝึกเยอะมาก 142 00:09:10,676 --> 00:09:12,219 ‎และมันก็หลายพัน 143 00:09:13,053 --> 00:09:15,097 ‎แล้วก็เรื่องพลิกล็อก 144 00:09:15,180 --> 00:09:19,560 ‎ตอนนี้เธอต้องการเงินไปซ่อมรถ 145 00:09:19,643 --> 00:09:22,563 ‎และเธอบอกแม่ของเธอว่า 146 00:09:22,646 --> 00:09:25,482 ‎ช่างซ่อมรถเอาหนังสือเดินทางของเธอไป 147 00:09:25,566 --> 00:09:26,817 ‎เขาทำแบบนั้นไม่ได้นะ 148 00:09:27,359 --> 00:09:28,777 ‎ทำไมลูกไม่โทรแจ้งตำรวจล่ะ 149 00:09:28,861 --> 00:09:33,073 ‎เพราะในฝรั่งเศสมีกฎหมายงี่เง่าอยู่ 150 00:09:33,157 --> 00:09:35,409 ‎ยังไงหนูก็ต้องหาเงิน 151 00:09:36,577 --> 00:09:38,370 ‎หนึ่งพันเจ็ดร้อยดอลลาร์ 152 00:09:39,163 --> 00:09:41,373 ‎เพื่อเอาหนังสือเดินทางคืนมา 153 00:09:41,457 --> 00:09:43,208 ‎โทรไปสถานทูตอเมริกาสิ 154 00:09:43,292 --> 00:09:44,918 ‎พวกเขาไม่ทำอะไรหรอก 155 00:09:45,002 --> 00:09:47,254 ‎ต้องทำสิ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาอยู่ที่นั่น 156 00:09:47,338 --> 00:09:50,299 ‎พวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยคนอเมริกัน ‎ที่มีปัญหา และลูกมีปัญหา 157 00:09:51,592 --> 00:09:56,430 ‎สถานการณ์เริ่มแปรปรวนมากขึ้นสำหรับเธอ ‎เริ่มอันตรายมากขึ้น 158 00:09:57,181 --> 00:09:59,350 ‎ภาพที่ปรากฏจากการดักฟัง 159 00:09:59,433 --> 00:10:01,727 ‎คือฟรีการ์ดกับคิมอยู่ที่ไหนสักแห่งในยุโรป 160 00:10:04,355 --> 00:10:06,649 ‎และซาราห์ก็ยังคงหายตัวไป 161 00:10:06,732 --> 00:10:08,275 ‎เราต้องหาเธอให้เจอ 162 00:10:13,113 --> 00:10:15,240 ‎มีการกระจายข่าวว่าฟรีการ์ดเป็นที่ต้องการตัว 163 00:10:16,283 --> 00:10:20,913 ‎แต่เขาเดินทางจากประเทศหนึ่งไปยังอีก ‎ประเทศหนึ่งโดยไม่มีการตรวจพบได้ยังไงก็ไม่รู้ 164 00:10:21,497 --> 00:10:24,917 ‎เป็นไปได้ว่าเขาอาจใช้เอกสารปลอม 165 00:10:25,000 --> 00:10:25,876 ‎เราไม่รู้ 166 00:10:27,252 --> 00:10:29,088 ‎เราตรวจสอบบัญชีธนาคาร 167 00:10:29,171 --> 00:10:31,465 ‎และเราเห็นว่าเงินถูกใช้ที่ไหน 168 00:10:32,132 --> 00:10:35,219 ‎ในเยอรมนี ออสเตรีย ‎ฝรั่งเศส และสหราชอาณาจักร 169 00:10:36,178 --> 00:10:41,642 ‎ฟรีการ์ดกับคิมเดินทางจากเมืองหนึ่ง ‎ไปอีกเมืองหนึ่ง ประเทศหนึ่งไปอีกประเทศหนึ่ง 170 00:10:41,725 --> 00:10:45,479 ‎อยู่แต่ละที่แค่คืนหรือสองคืน 171 00:10:45,562 --> 00:10:49,316 ‎เห็นได้ชัดว่าฟรีการ์ด ‎อยากให้เธอเคลื่อนไหวตลอดเวลา 172 00:10:49,400 --> 00:10:51,694 ‎ผู้รักษากฎหมายจะได้ตามพวกเขาไม่ทัน 173 00:10:51,777 --> 00:10:52,861 ‎ถ้าเขาอยู่ในเมืองนึง 174 00:10:52,945 --> 00:10:55,239 ‎เขาจะไม่ถอนเงินจากบัญชีธนาคารของเขา 175 00:10:55,322 --> 00:10:56,573 ‎เขาจะขับรถไปเมืองอื่น 176 00:10:56,657 --> 00:10:58,409 ‎พวกเขาใช้นามแฝง 177 00:10:59,034 --> 00:11:01,954 ‎พวกเขาจะไม่ลงทะเบียนด้วยชื่อจริง 178 00:11:03,038 --> 00:11:08,585 ‎เราหาคิมกับฟรีการ์ดไม่เจอ ‎ก็เลยได้เวลาล่อพวกเขามาหาเราแล้ว 179 00:11:08,669 --> 00:11:12,005 ‎เราเลยคิดแผนที่จะเจอกันแบบตัวต่อตัว 180 00:11:12,089 --> 00:11:15,634 ‎ด้วยข้อเสนอว่าจะมอบเงิน 10,000 ดอลลาร์ให้ 181 00:11:16,719 --> 00:11:18,011 ‎แต่มันเป็นกับดัก 182 00:11:19,138 --> 00:11:24,852 ‎แอน แม่ของคิมจะเดินทางไปลอนดอน ‎และพบกับฟรีการ์ดและคิมที่สนามบิน 183 00:11:24,935 --> 00:11:30,524 ‎และเราวางแผนจะจับฟรีการ์ดและช่วยคิม 184 00:11:32,776 --> 00:11:36,196 ‎วิธีที่เราจะตามหาซาราห์เจอ ‎คือต้องหาตัวฟรีการ์ดให้เจอ 185 00:11:36,280 --> 00:11:38,574 ‎และใครจะรู้ว่ามีเหยื่ออีกกี่คน 186 00:11:40,617 --> 00:11:46,498 ‎ปลากินเหยื่อแล้ว ‎และพวกเขาตกลงจะกลับไปที่ลอนดอน 187 00:11:48,542 --> 00:11:50,169 ‎โอเค มัน… 188 00:11:50,252 --> 00:11:51,211 ‎เอ่อ… 189 00:11:51,295 --> 00:11:53,881 ‎ดีมากเลย เพราะคุณจะขำนะครับ แต่… 190 00:11:53,964 --> 00:11:55,507 ‎เอ่อ ก่อนอื่นเลย 191 00:11:55,591 --> 00:11:57,509 ‎ตอนเจอกัน ผมขอกอดคุณแน่นๆ เลยได้ไหม 192 00:11:57,593 --> 00:11:59,803 ‎มันเจ็บปวดมากตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน 193 00:11:59,887 --> 00:12:01,013 ‎และผมก็… 194 00:12:01,096 --> 00:12:02,639 ‎ผมอยากกอดคุณน่ะ 195 00:12:02,723 --> 00:12:04,850 ‎ฉันคิดว่าได้นะ 196 00:12:05,684 --> 00:12:07,102 ‎"ผมขอกอดคุณได้ไหม" 197 00:12:08,604 --> 00:12:10,272 ‎ได้ยินแล้วขนลุกไปหมดเลย 198 00:12:11,398 --> 00:12:15,194 ‎ตอนนั้น ฟรีการ์ดทำสิ่งที่คาดไม่ถึง 199 00:12:15,861 --> 00:12:18,030 ‎ฉันไม่เคยไปฮีทโธรว์เลย เพราะฉะนั้น… 200 00:12:18,113 --> 00:12:19,323 ‎- ครับ ‎- ใคร… 201 00:12:19,406 --> 00:12:22,075 ‎ใครจะไปเจอฉันและเจอที่ไหน 202 00:12:22,659 --> 00:12:25,287 ‎ผมไม่รู้ว่าจะเป็นคิมที่ไปเจอคุณ 203 00:12:25,370 --> 00:12:27,498 ‎หรือว่าเป็นผม หรือว่าเป็น 204 00:12:27,581 --> 00:12:30,667 ‎เพื่อนของเรา แต่… 205 00:12:30,751 --> 00:12:32,085 ‎เพื่อนของพวกเธอเหรอ 206 00:12:32,169 --> 00:12:35,464 ‎ครับ ก็แค่ใครบางคนที่เราสามารถ… 207 00:12:35,547 --> 00:12:37,800 ‎เผื่อมีเหตุผลบางอย่างที่คิมไปที่นั่นไม่ได้ 208 00:12:37,883 --> 00:12:39,051 ‎หรือผมไปไม่ได้ 209 00:12:39,134 --> 00:12:40,260 ‎แต่… 210 00:12:41,053 --> 00:12:43,931 ‎คุณเข้ามาทางอาคารสามหรือสี่ของฮีทโธรว์ครับ 211 00:12:44,014 --> 00:12:45,182 ‎อะไรนะ 212 00:12:46,141 --> 00:12:47,559 ‎น่าตกใจมาก 213 00:12:48,477 --> 00:12:53,982 ‎ถ้าเพื่อนของพวกเขาโผล่มา แล้วคิมอยู่ไหนล่ะ 214 00:12:54,066 --> 00:12:55,275 ‎เธอปลอดภัยไหม 215 00:12:56,652 --> 00:13:01,365 ‎แต่ ณ จุดนั้น เรามุ่งมั่นทำตามแผนนี้ 216 00:13:01,448 --> 00:13:03,492 ‎และเราต้องทำให้สำเร็จ 217 00:13:03,575 --> 00:13:05,869 ‎(บีเอเอ ฮีทโธรว์) 218 00:13:05,953 --> 00:13:07,871 ‎(วันที่ 23 พฤษภาคม ปี 2003) 219 00:13:10,749 --> 00:13:13,377 ‎แม่ของคิมบินไปลอนดอน 220 00:13:14,336 --> 00:13:17,756 ‎เธอกังวลมากซึ่งก็เข้าใจได้ 221 00:13:18,590 --> 00:13:22,803 ‎แต่เรามั่นใจมากว่าเธอจะทำงานนี้สำเร็จ 222 00:13:29,393 --> 00:13:32,479 ‎ในวันปฏิบัติการ มีการส่งกำลังคนไปสองทีม 223 00:13:32,563 --> 00:13:36,149 ‎ผมอยู่ในรถลาดตระเวนกับหัวหน้าหน่วยสอดแนม 224 00:13:37,526 --> 00:13:42,197 ‎ฉันอยู่ในรถ ฉันทำได้แค่ฟังทุกอย่างทางวิทยุ 225 00:13:44,491 --> 00:13:46,535 ‎(ขาเข้า_02) 226 00:13:46,618 --> 00:13:48,620 ‎(ขาเข้า_06) 227 00:13:48,704 --> 00:13:53,166 ‎ตำรวจนครบาลให้เจ้าหน้าที่ตำรวจประมาณสิบคน 228 00:13:53,250 --> 00:13:56,086 ‎ตามแม่ของคิมเข้าอาคารไป 229 00:13:57,880 --> 00:14:01,258 ‎มีตำรวจคนอื่นๆ อยู่ในรถ 230 00:14:03,552 --> 00:14:08,181 ‎มีตำรวจนอกเครื่องแบบอีกประมาณสิบคน 231 00:14:09,516 --> 00:14:12,185 ‎จับตาดูร้านสตาร์บัคอยู่ 232 00:14:12,269 --> 00:14:15,856 ‎ซึ่งเป็นที่ที่ฟรีการ์ดควรจะไปเจอแม่ของคิม 233 00:14:15,939 --> 00:14:18,025 ‎(ขาเข้า_05) 234 00:14:18,108 --> 00:14:22,070 ‎แผนการคือแม่ของคิม ‎จะเดินเข้าไปในโถงผู้โดยสารขาเข้า 235 00:14:22,154 --> 00:14:26,074 ‎และคิมกับฟรีการ์ดจะไปต้อนรับพวกเขาที่นั่น 236 00:14:26,158 --> 00:14:26,992 ‎(ขาเข้า_04) 237 00:14:27,075 --> 00:14:29,286 ‎เมื่อถึงจุดนั้น ทีมจับกุมจะบุกเข้าไป 238 00:14:29,369 --> 00:14:31,747 ‎และจับกุมฟรีการ์ดและช่วยเหลือคิม 239 00:14:32,706 --> 00:14:35,375 ‎แต่แผนการมันค่อนข้าง… 240 00:14:36,960 --> 00:14:37,794 ‎ไม่ราบรื่น 241 00:14:37,878 --> 00:14:40,172 ‎(สัมภาระ4_02) 242 00:14:40,255 --> 00:14:43,133 ‎แม่ของคิมรออยู่ตรงจุดรับกระเป๋า 243 00:14:44,843 --> 00:14:48,096 ‎ฉันได้ยินจากวิทยุ ‎ว่าแอนกำลังเดินเข้าไปในอาคาร 244 00:14:48,180 --> 00:14:51,224 ‎กับผู้โดยสารคนอื่นๆ ที่เพิ่งมาจากฟีนิกซ์ 245 00:14:51,308 --> 00:14:53,018 ‎(สัมภาระ4_09) 246 00:14:55,103 --> 00:15:00,317 ‎เจ้าหน้าที่ตำรวจอยู่ที่ร้านสตาร์บัคส์ ‎พยายามมองหาฟรีการ์ด 247 00:15:00,400 --> 00:15:02,194 ‎(ขาเข้า_04) 248 00:15:02,277 --> 00:15:04,905 ‎เขาอาจจะซ่อนตัวอยู่ 249 00:15:05,572 --> 00:15:10,077 ‎คอยดูว่าแอนมากับใคร ‎ที่เหมือนผู้รักษากฎหมายรึเปล่า 250 00:15:10,786 --> 00:15:13,163 ‎ผู้โดยสารคนอื่นๆ ที่มาถึงด้วยเที่ยวบินนั้น 251 00:15:13,246 --> 00:15:15,207 ‎กำลังเดินผ่านโถงผู้โดยสารขาเข้า 252 00:15:15,874 --> 00:15:17,501 ‎ไม่มีวี่แววของฟรีการ์ดเลย 253 00:15:17,584 --> 00:15:20,045 ‎และผมต้องตัดสินใจว่าจะส่งเธอไปไหม 254 00:15:22,673 --> 00:15:24,049 ‎และคำตอบคือส่ง 255 00:15:24,132 --> 00:15:26,134 ‎(ทางออกบี_04) 256 00:15:26,218 --> 00:15:28,428 ‎ทุกคนประจำตำแหน่ง ทุกคนพร้อมแล้ว 257 00:15:29,471 --> 00:15:30,555 ‎เราต้องลุย 258 00:15:30,639 --> 00:15:32,849 ‎(ขาเข้า_01) 259 00:15:32,933 --> 00:15:35,852 ‎แอนเข้าใกล้ร้านสตาร์บัคส์มากขึ้นเรื่อยๆ 260 00:15:36,937 --> 00:15:38,146 ‎และไม่มีฟรีการ์ด 261 00:15:39,147 --> 00:15:42,693 ‎เรากังวลมากว่าเขาจะไม่มา 262 00:15:49,658 --> 00:15:51,910 ‎หนึ่งในทีมสอดแนมวิทยุมาแจ้งว่า 263 00:15:52,411 --> 00:15:55,789 ‎มีผู้ชายคนหนึ่งทำตัวแปลกและน่าสงสัยมาก 264 00:15:55,872 --> 00:15:57,457 ‎ที่โถงผู้โดยสารขาเข้า 265 00:16:00,669 --> 00:16:04,047 ‎กำลังมองภาพสะท้อนในกระจกของร้านค้า 266 00:16:04,131 --> 00:16:05,799 ‎(ขาเข้า_02) 267 00:16:05,882 --> 00:16:08,468 ‎เขารู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างเห็นได้ชัด 268 00:16:11,805 --> 00:16:14,599 ‎ผู้ชายที่ทำตัวแปลกๆ นั้นถูกระบุว่าเป็นฟรีการ์ด 269 00:16:17,978 --> 00:16:22,441 ‎เราเห็นฟรีการ์ด ‎แต่เห็นได้ชัดว่าคิมไม่ได้อยู่กับเขา 270 00:16:23,525 --> 00:16:24,943 ‎คิมอยู่ไหน 271 00:16:33,285 --> 00:16:37,330 ‎แล้วแม่ของคิมกับฟรีการ์ดก็เจอกัน 272 00:16:46,089 --> 00:16:47,883 ‎และเราคาดไม่ถึงเลย 273 00:16:49,301 --> 00:16:53,555 ‎ว่าแม่ของคิมจะตัดสินใจขอแยกตัวจากฟรีการ์ด 274 00:16:55,724 --> 00:16:57,476 ‎นี่ไม่ได้อยู่ในแผนการเลย 275 00:16:58,477 --> 00:17:01,104 ‎เธอเดินไปที่ห้องน้ำ 276 00:17:01,188 --> 00:17:04,024 ‎เธอกลัวเหรอ 277 00:17:04,690 --> 00:17:06,109 ‎เราไม่รู้เลย 278 00:17:08,402 --> 00:17:09,946 ‎แม่คิมโทรหาผมจากห้องน้ำ 279 00:17:11,281 --> 00:17:13,492 ‎เห็นได้ชัดว่าเธอกังวลมาก 280 00:17:14,075 --> 00:17:16,870 ‎เธอไม่ได้ทำตามที่ได้รับแจ้งมา 281 00:17:17,954 --> 00:17:20,707 ‎สถานการณ์มันหนักหนาเกินไปสำหรับเธอจริงๆ 282 00:17:21,958 --> 00:17:25,587 ‎ฟรีการ์ดบอกเธอว่าคิมอยู่ที่ลานจอดรถ 283 00:17:27,296 --> 00:17:30,425 ‎ชั้นบน รออยู่ในรถ 284 00:17:31,093 --> 00:17:33,011 ‎ผมไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า 285 00:17:33,512 --> 00:17:35,138 ‎แต่เราวางแผนกันมาหลายเดือน 286 00:17:35,222 --> 00:17:37,682 ‎และตอนนี้แม่ของคิมกำลังเล่นนอกบท 287 00:17:37,766 --> 00:17:39,142 ‎(ขาเข้า_06) 288 00:17:39,226 --> 00:17:43,688 ‎ยิ่งแม่ของคิมหายนานเท่าไหร่ 289 00:17:43,772 --> 00:17:46,525 ‎เขาก็อาจจะยิ่งสงสัยมากขึ้นเท่านั้น 290 00:17:46,608 --> 00:17:48,026 ‎เขาอาจหนีไป 291 00:17:48,110 --> 00:17:50,779 ‎ผมปลอบใจเธอ ‎บอกเธอว่า "แค่ไปกับฟรีการ์ดก็พอ" 292 00:17:53,281 --> 00:17:59,246 ‎แล้วแม่ของคิมก็ออกมา ‎จากห้องน้ำและไปกับฟรีการ์ด 293 00:18:00,247 --> 00:18:01,706 ‎พวกเขาออกจากอาคารสนามบิน 294 00:18:01,790 --> 00:18:04,459 ‎และตรง ไปที่ลานจอดรถ 295 00:18:04,543 --> 00:18:06,795 ‎(ทางออก_01) 296 00:18:06,878 --> 00:18:10,715 ‎แต่เรายังไม่แน่ใจว่าคิมอยู่ที่นั่นจริงรึเปล่า 297 00:18:11,633 --> 00:18:14,427 ‎ผมย้ายทีมจับกุมไปที่ลานจอดรถ 298 00:18:14,511 --> 00:18:17,472 ‎เข้าประจำตำแหน่ง 299 00:18:17,556 --> 00:18:21,810 ‎(ลานจอดรถ_แอล4_05) 300 00:18:21,893 --> 00:18:26,731 ‎ทีมสอดแนมบอกว่ามีผู้หญิงนั่งรออยู่ในรถ 301 00:18:32,154 --> 00:18:34,072 ‎(ลานจอดรถ_แอล4_06) 302 00:18:34,156 --> 00:18:38,118 ‎ฉันได้ยินบ็อบตะโกนใส่วิทยุสื่อสารว่า… 303 00:18:38,201 --> 00:18:39,411 ‎ไปเลย ไป! 304 00:18:39,494 --> 00:18:42,330 ‎(ลานจอดรถ_แอล4_08) 305 00:18:45,584 --> 00:18:47,586 ‎ฟรีการ์ดถูกใส่กุญแจมือ 306 00:18:49,504 --> 00:18:53,049 ‎และเจ้าหน้าที่อีกคนช่วยคิมออกมาจากรถ 307 00:18:54,759 --> 00:18:59,931 ‎นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็น ‎คิม อดัมส์ในรอบหลายสัปดาห์ 308 00:19:00,765 --> 00:19:04,102 ‎และเธอดูเศร้า 309 00:19:04,811 --> 00:19:05,979 ‎เธอดูสับสน 310 00:19:06,062 --> 00:19:10,108 ‎ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเธอรู้ว่าเราเป็นใคร ‎แต่เธอเห็นแม่ของเธอ 311 00:19:15,238 --> 00:19:18,450 ‎ขณะที่ฟรีการ์ดถูกพาตัวไป 312 00:19:18,533 --> 00:19:22,829 ‎เขาหันกลับมาตะโกนบอกคิมว่า "ผมรักคุณ" 313 00:19:26,166 --> 00:19:29,169 ‎หลังจากการสืบสวนและวางแผนหลายเดือน 314 00:19:29,252 --> 00:19:30,462 ‎ในที่สุดเขาก็อยู่กับเรา 315 00:19:30,545 --> 00:19:32,756 ‎(ตำรวจนครบาล) 316 00:19:32,839 --> 00:19:35,008 ‎(สถานีตำรวจชาริงครอสส์) 317 00:19:36,343 --> 00:19:38,803 ‎ผมเตรียมตัวสอบปากคำหลายวัน 318 00:19:39,721 --> 00:19:42,098 ‎(ลักพาตัว/ปลอมเอกสาร/ฉ้อโกง ‎โรเบิร์ต เฮนดี้-ฟรีการ์ด) 319 00:19:42,182 --> 00:19:44,309 ‎ผมรู้ข้อมูลหลักฐานทั้งหมดที่จะเอาผิดเขา 320 00:19:53,818 --> 00:19:56,696 ‎คุณทำงานให้หน่วยงานรัฐไหน 321 00:19:57,489 --> 00:19:59,491 ‎ไม่มีความเห็น 322 00:20:01,576 --> 00:20:05,538 ‎คิมเบอร์ลี อดัมส์บอกพ่อแม่ของเธอ 323 00:20:05,622 --> 00:20:08,625 ‎ว่าเธอเรียนที่โรงเรียนสายลับ 324 00:20:09,709 --> 00:20:11,253 ‎โรงเรียนสายลับคืออะไร 325 00:20:11,878 --> 00:20:13,255 ‎ไม่มีความเห็น 326 00:20:13,838 --> 00:20:16,424 ‎ทำไมเธอถึงสอบสายลับไม่ผ่าน 327 00:20:16,508 --> 00:20:17,801 ‎ไม่มีความเห็น 328 00:20:19,970 --> 00:20:25,183 ‎นั่นคือเหตุผลที่คุณขอเงินคุณอดัมส์ ‎หกหมื่น… ดอลลาร์หรือปอนด์ไม่ใช่เหรอ 329 00:20:25,267 --> 00:20:26,268 ‎ไม่มีความเห็น 330 00:20:26,351 --> 00:20:28,395 ‎ฟรีการ์ดคิดว่าการไม่ตอบคำถาม 331 00:20:28,478 --> 00:20:30,563 ‎เราจะปล่อยตัวเขา และเขาจะได้ประกันตัว 332 00:20:30,647 --> 00:20:34,359 ‎(ลักพาตัว/ปลอมเอกสาร) 333 00:20:36,486 --> 00:20:39,197 ‎เรื่องที่คุณสอบปากคำผมวันนี้มันตลกสุดๆ 334 00:20:39,281 --> 00:20:41,408 ‎ไร้สาระ ไร้สาระสุดๆ งี่เง่ามาก 335 00:20:41,491 --> 00:20:43,368 ‎คุณคิดจริงๆ เหรอ 336 00:20:43,451 --> 00:20:45,704 ‎ว่าคนอายุ 21 ปีครึ่ง 337 00:20:45,787 --> 00:20:49,416 ‎ผมจะทำเรื่องทั้งหมดนี้ที่คุณคิดว่าผมทำได้ 338 00:20:50,792 --> 00:20:53,503 ‎ตำรวจถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับซาราห์ สมิธ" 339 00:20:53,586 --> 00:20:55,213 ‎ที่หายไปสิบปี" 340 00:20:57,465 --> 00:20:59,884 ‎เขาไม่ยอมบอกเราว่าซาราห์อยู่ไหน 341 00:21:05,849 --> 00:21:07,434 ‎ตอนค้นตัวที่สถานีตำรวจ 342 00:21:07,517 --> 00:21:11,479 ‎เราพบว่าฟรีการ์ดพกเศษกระดาษ 343 00:21:11,563 --> 00:21:13,481 ‎ที่มีเบอร์โทรศัพท์ของคนชื่อรอนนี่ 344 00:21:13,565 --> 00:21:19,195 ‎และยังมีกุญแจจากโรงแรมบัฟฟาโล ‎ในเทือกเขาแอลป์ฝรั่งเศสด้วย 345 00:21:21,573 --> 00:21:22,782 ‎มันมีความหมายกับผม 346 00:21:22,866 --> 00:21:24,993 ‎เพราะผมรู้ว่ามีการโทรศัพท์ 347 00:21:25,076 --> 00:21:27,787 ‎จากโรงแรมนั้นที่ถูกเอฟบีไอแกะรอย 348 00:21:31,124 --> 00:21:32,917 ‎เราเดินทางไปเทือกเขาแอลป์ฝรั่งเศส 349 00:21:33,001 --> 00:21:34,711 ‎(โรงแรมบัฟฟาล) 350 00:21:36,046 --> 00:21:37,380 ‎ในห้องมีของเยอะมาก 351 00:21:38,173 --> 00:21:42,802 ‎รองเท้าผู้ชายยี่ห้อหรู นาฬิการาคาแพง 352 00:21:42,886 --> 00:21:46,598 ‎และพวกเขาก็เจอกระเป๋าเดินทางที่ล็อกไว้ด้วย 353 00:21:46,681 --> 00:21:48,683 ‎และในกระเป๋าเดินทางที่ถูกล็อกไว้ 354 00:21:48,767 --> 00:21:53,521 ‎สก็อตแลนด์ยาร์ดเจอหนังสือเดินทาง จดหมาย 355 00:21:53,605 --> 00:21:58,777 ‎บัตรเครดิต ใบขับขี่ ที่เป็นของผู้หญิงคนอื่นๆ 356 00:21:58,860 --> 00:22:01,112 ‎(อลิซาเบธ ริชาร์ดสัน - เลสลี่ การ์เดเนอร์ ‎โซลาญ - ชาวบราซิล) 357 00:22:01,988 --> 00:22:04,908 ‎มีหลักฐานเยอะมากอย่างกับขุมทรัพย์ 358 00:22:06,076 --> 00:22:10,330 ‎สัญชาตญาณของฉันบอกว่าอาจมีผู้หญิงคนอื่นๆ 359 00:22:11,164 --> 00:22:14,959 ‎ที่ต้องการความช่วยเหลือ ต้องการให้ช่วยชีวิต 360 00:22:19,005 --> 00:22:23,176 ‎ในกองเอกสารพวกนั้น ‎มีเอกสารที่เกี่ยวกับเรนาต้า คิสเตอร์ 361 00:22:23,259 --> 00:22:25,178 ‎(เรนาต้า คิสเตอร์ ‎ถนนวอลเตอร์ทัล ลอนดอน) 362 00:22:25,261 --> 00:22:27,180 ‎(รอนนี่) 363 00:22:27,263 --> 00:22:29,015 ‎เราหาคำตอบกัน 364 00:22:29,099 --> 00:22:32,894 ‎แล้วเราก็ฟันธงว่าเรนาต้าน่าจะเป็นรอนนี่… 365 00:22:34,604 --> 00:22:37,482 ‎ที่อยู่ในเศษกระดาษที่มีเบอร์โทรศัพท์ 366 00:22:40,193 --> 00:22:42,862 ‎วันหนึ่ง ฉันได้รับโทรศัพท์จากสกอตแลนด์ยาร์ด 367 00:22:43,530 --> 00:22:48,326 ‎บ็อบถามฉันว่ารู้จักคนชื่อร็อบ ฟรีการ์ดไหม 368 00:22:48,410 --> 00:22:50,161 ‎(โรเบิร์ต ฟรีการ์ด ‎เรื่องเอ็มไอไฟฟ์) 369 00:22:50,245 --> 00:22:51,538 ‎หัวใจฉันเต้นแรงเลย 370 00:22:52,038 --> 00:22:54,207 ‎โรเบิร์ตสั่งฉันเอาไว้ 371 00:22:54,290 --> 00:22:57,544 ‎ว่าถ้ามีใครติดต่อฉันมาและเอ่ยชื่อเขา 372 00:22:57,627 --> 00:22:59,587 ‎ฉันไม่ควรติดต่อด้วย 373 00:23:02,006 --> 00:23:05,009 ‎เราพยายามพูดให้เธอเข้ามาคุยกันที่สถานีตำรวจ 374 00:23:05,093 --> 00:23:06,928 ‎แต่เธอลังเลมากจริงๆ 375 00:23:07,011 --> 00:23:10,640 ‎เขาพูดว่า "คุณจะอธิบาย ‎ยังไงที่เราเจอเอกสารของคุณ 376 00:23:10,723 --> 00:23:12,517 ‎หนังสือเดินทางและบัตรประชาชนของคุณ" 377 00:23:14,269 --> 00:23:15,603 ‎สุดท้ายเธอก็ยอมเข้ามา 378 00:23:15,687 --> 00:23:17,063 ‎(นิวสกอตแลนด์ยาร์ด) 379 00:23:17,147 --> 00:23:22,110 ‎ที่สถานีตำรวจ ‎ฉันเล่าว่าฉันเจอโรเบิร์ต ฟรีการ์ด 380 00:23:22,193 --> 00:23:25,029 ‎ที่โชว์รูมขายรถเมื่อปี 2000 381 00:23:25,947 --> 00:23:29,659 ‎เขาโน้มน้าวให้ฉันซื้อรถใหม่เอี่ยม 382 00:23:31,828 --> 00:23:36,791 ‎โรเบิร์ตบอกฉันว่า ‎งานจริงๆ ของเขาคือการเป็นสายลับ 383 00:23:36,875 --> 00:23:38,376 ‎(บัตรเครดิตโคด้าใหม่ของคุณ) 384 00:23:38,460 --> 00:23:44,757 ‎สามปีที่ผ่านมา ฉันเสียเงิน ‎ให้เขาไปประมาณ 20,000 ปอนด์ 385 00:23:44,841 --> 00:23:48,803 ‎ซึ่งร็อบสัญญาว่าจะจ่ายคืนให้ฉัน ‎แต่เขาหายตัวไปเลย 386 00:23:51,014 --> 00:23:54,684 ‎แล้ววันหนึ่ง โทรศัพท์ก็ดัง ร็อบโทรมา 387 00:23:54,767 --> 00:23:58,521 ‎และเขาบอกว่าเขามีเพื่อนคนหนึ่ง 388 00:23:58,605 --> 00:24:02,108 ‎และเธอต้องอยู่ในที่ที่ปลอดภัย 389 00:24:03,485 --> 00:24:07,655 ‎เขาโน้มน้าวฉันว่าเธอจะช่วยฉันได้มาก 390 00:24:07,739 --> 00:24:11,659 ‎ฉันเลยยอมให้ผู้หญิงคนนี้มาอยู่กับฉัน 391 00:24:11,743 --> 00:24:15,079 ‎เรนาต้าบอกเราว่าฟรีการ์ด ‎พาผู้หญิงคนหนึ่งไปที่บ้านเธอ 392 00:24:16,789 --> 00:24:19,209 ‎และตอนนี้ผู้หญิงคนนั้น ‎เป็นคนทำความสะอาดบ้านให้เธอ 393 00:24:19,792 --> 00:24:21,461 ‎เธอบอกว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อแคร์รี่ 394 00:24:21,544 --> 00:24:22,462 ‎(แคร์รี่) 395 00:24:24,047 --> 00:24:27,800 ‎ตอนที่แคร์รี่โผล่มา ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลย 396 00:24:28,426 --> 00:24:29,719 ‎เธอไม่มีบัตรประชาชน 397 00:24:31,221 --> 00:24:36,100 ‎ถ้าเธอเห็นว่าฉันถือกล้องถ่ายรูป ‎เธอจะหลีกเลี่ยงการโดนถ่ายรูป 398 00:24:36,184 --> 00:24:37,519 ‎มันแปลกมาก 399 00:24:38,853 --> 00:24:42,232 ‎แต่ฉันก็ถ่ายรูปเธอไว้ได้รูปนึง 400 00:24:45,944 --> 00:24:48,988 ‎ตอนที่เรนาต้าเอารูปแคร์รี่ให้เราดู 401 00:24:50,281 --> 00:24:53,660 ‎เราก็เห็นหน้าเธอนะ แต่ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ 402 00:24:54,452 --> 00:24:57,372 ‎แต่สีผิว ส่วนสูง อายุของเธอ 403 00:24:57,455 --> 00:25:00,750 ‎ทุกอย่างดูเหมือนว่าอาจจะเป็นซาราห์ 404 00:25:02,126 --> 00:25:04,170 ‎แต่เราไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ 405 00:25:06,381 --> 00:25:08,216 ‎(ซาราห์ สมิธ หายตัวไปสิบปี) 406 00:25:08,299 --> 00:25:09,467 ‎เราไม่เคยยอมแพ้ 407 00:25:10,468 --> 00:25:13,555 ‎และเรารอ หวังว่าจะได้เบาะแส 408 00:25:14,430 --> 00:25:15,765 ‎แต่เราไม่เคยยอมแพ้ 409 00:25:25,149 --> 00:25:27,026 ‎เราต้องการคุยกับแคร์รี่ 410 00:25:30,947 --> 00:25:33,700 ‎เราสงสัยว่าเธอจะไม่เปิดประตูให้เรา 411 00:25:33,783 --> 00:25:36,578 ‎เราเลยให้เรนาต้าโทรหาเธอ 412 00:25:38,454 --> 00:25:42,333 ‎แล้วฉันก็พูดว่า "หวัดดี แคร์รี่ ‎ฉันลืมกุญแจไว้ในบ้าน 413 00:25:42,417 --> 00:25:45,003 ‎ช่วยเปิดประตูและเอากุญแจให้ฉันหน่อยได้ไหม" 414 00:25:49,007 --> 00:25:50,800 ‎ใจฉันเต้นแรงมาก 415 00:25:54,012 --> 00:25:57,890 ‎การโกหกใครสักคนเป็นสถานการณ์ที่เครียดมาก 416 00:25:57,974 --> 00:25:59,851 ‎ความกดดันสูงมาก 417 00:25:59,934 --> 00:26:02,478 ‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมต้องพร้อมรับมือมัน 418 00:26:05,148 --> 00:26:09,569 ‎ฉันไม่รู้เลยว่าฉันกำลังส่งเธอเข้าคุก ‎หรือกำลังช่วยชีวิตเธอ 419 00:26:14,157 --> 00:26:17,535 ‎ผมไม่รู้จริงๆ ว่า ‎ในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น 420 00:26:21,998 --> 00:26:25,001 ‎ผมตัดสินใจพูดแค่สองคำ "สวัสดี ซาราห์" 421 00:26:31,215 --> 00:26:36,346 ‎ฉันไม่ได้เป็นซาราห์มาหลายปีแล้ว 422 00:26:37,096 --> 00:26:39,641 ‎ฉันใช้ชื่ออื่นมาเยอะมาก แต่ไม่ใช่ซาราห์ 423 00:26:42,602 --> 00:26:47,398 ‎ฉันถูกตั้งโปรแกรมไว้ให้ขอตัวและออกไปจากที่นั่น 424 00:26:49,067 --> 00:26:53,529 ‎แต่เป็นเพราะเรนาต้าอยู่ตรงนั้นเลยจริงๆ ‎ฉันเลยไม่ไปไหน 425 00:26:55,990 --> 00:27:00,703 ‎ผมให้ข้อมูลเธอเยอะมาก ‎ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก 426 00:27:00,787 --> 00:27:02,789 ‎เขาไม่เคยเป็นสายลับ 427 00:27:02,872 --> 00:27:06,084 ‎และเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรก 428 00:27:06,167 --> 00:27:07,877 ‎และบอกให้เธอไปกับผม 429 00:27:08,503 --> 00:27:10,338 ‎ข้อมูลสมบูรณ์เกินพิกัด 430 00:27:12,173 --> 00:27:17,095 ‎ฉันสับสนและผิดหวังมาก ‎เหมือนโลกจะถล่ม พื้นดินจะทลาย 431 00:27:18,054 --> 00:27:21,557 ‎เราเสียทุกอย่างไปโดยเปล่าประโยชน์ 432 00:27:23,267 --> 00:27:25,186 ‎คุณพิสูจน์ได้ไหมว่าคุณทำงานให้เอ็มไอไฟฟ์ 433 00:27:26,938 --> 00:27:28,940 ‎เราแค่ต้องทำตามคำสั่ง 434 00:27:32,819 --> 00:27:34,195 ‎ใช่ ฉันคิดว่าฉันไม่เชื่อ 435 00:27:34,278 --> 00:27:37,532 ‎จนพวกเขาพาฉันไปที่โรงพักจริงๆ 436 00:27:38,116 --> 00:27:41,369 ‎และบอกฉันว่า "นี่คือสิ่งที่ร็อบทำ" 437 00:27:41,994 --> 00:27:45,164 ‎"นี่คือจำนวนคนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง" 438 00:27:45,248 --> 00:27:48,251 ‎ที่ฉันอาจเข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขาพูดเป็นเรื่องจริง 439 00:27:49,502 --> 00:27:52,880 ‎แล้วฉันก็คิดได้ว่า "เธอทิ้งอาชีพการงานไป 440 00:27:52,964 --> 00:27:57,844 ‎ทิ้งครอบครัวไป ทิ้งเพื่อนไป ‎โดยไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย" 441 00:27:59,554 --> 00:28:04,392 ‎ไม่มีคำไหนที่จะอธิบายได้ 442 00:28:04,475 --> 00:28:08,229 ‎ว่าเรารู้สึกพังพินาศแค่ไหน 443 00:28:11,774 --> 00:28:14,068 ‎แล้วพวกเขาก็โทรหาครอบครัวฉัน 444 00:28:17,196 --> 00:28:21,576 ‎ฉันกลัวว่าพวกเขาจะไม่ต้องการฉัน ‎หรือไม่ให้อภัยฉัน 445 00:28:23,119 --> 00:28:26,372 ‎สิ่งที่ฉันทำให้พวกเขาต้องเจอ มัน… 446 00:28:27,874 --> 00:28:30,835 ‎เป็นเรื่องที่รับไม่ได้ ยกโทษให้ไม่ได้ 447 00:28:41,012 --> 00:28:42,221 ‎แต่พวกเขาดีใจ 448 00:28:44,766 --> 00:28:47,810 ‎น้องชายฉันมารับฉันจากสถานีตำรวจ 449 00:28:48,311 --> 00:28:52,732 ‎และฉันไม่อยากเชื่อว่าเขาอยู่ตรงนั้น ‎และพวกเขายังต้องการฉัน 450 00:29:04,535 --> 00:29:05,703 ‎ตอนที่เธอเข้ามา 451 00:29:07,622 --> 00:29:10,666 ‎เธอดูแย่มาก 452 00:29:11,959 --> 00:29:16,380 ‎ความมั่นใจของเธอ 453 00:29:17,173 --> 00:29:18,800 ‎มันหายไปหมด 454 00:29:24,388 --> 00:29:27,517 ‎เธอใส่ชุดที่เธอมี 455 00:29:29,268 --> 00:29:30,269 ‎เธอมีถุงหนึ่งใบ 456 00:29:31,354 --> 00:29:34,023 ‎ที่มีขอบขนมปังขึ้นราอยู่ในนั้น 457 00:29:35,817 --> 00:29:37,318 ‎และของอย่างอื่นอีกนิดหน่อย 458 00:29:42,573 --> 00:29:46,577 ‎หลังจากสิ่งที่ฉันทำให้พวกเขาต้องเผชิญ ‎พวกเขาก็ยังอยากได้ฉันกลับมา 459 00:29:51,791 --> 00:29:54,961 ‎คุณโกรธไม่ได้หรอก ‎เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวคุณ 460 00:29:55,461 --> 00:29:59,048 ‎เธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ 461 00:30:00,508 --> 00:30:02,385 ‎และมันคือ… 462 00:30:04,470 --> 00:30:06,973 ‎ความโล่งใจในตอนท้ายของช่วงเวลาสิบปี 463 00:30:07,056 --> 00:30:10,601 ‎ที่มาถึงจุดนี้ได้จริงๆ 464 00:30:15,857 --> 00:30:17,900 ‎(ซาราห์ สมิธ ‎ป่วยระยะสุดท้าย - จอห์น แอตคินสัน) 465 00:30:19,861 --> 00:30:25,825 ‎การสืบสวนต่อมาของเรา ‎พบว่าโรเบิร์ต ฟรีการ์ดมีเหยื่ออีกหลายคน 466 00:30:30,037 --> 00:30:34,959 ‎เอลิซาเบธ ริชาร์ดสัน ‎เขาให้เธออดอาหารและให้เธออยู่ข้างถนน 467 00:30:35,042 --> 00:30:38,671 ‎เลสลี่ การ์เดเนอร์ คบๆ เลิกๆ กับเขาอยู่หกปี 468 00:30:38,754 --> 00:30:40,548 ‎เละเขารีดไถเงินจากเธอ 469 00:30:40,631 --> 00:30:44,510 ‎และมีข้าวของของผู้หญิงบราซิลคนหนึ่ง ‎ที่โรงแรมบัฟฟาโล 470 00:30:44,594 --> 00:30:45,970 ‎และเราไม่เคยพบเธอเลย 471 00:30:48,306 --> 00:30:51,851 ‎มาเรีย เฮนดี้ พวกเขาอยู่ด้วยกันเก้าปี 472 00:30:52,435 --> 00:30:54,228 ‎เธอมีลูกกับเขาสองคน 473 00:30:55,229 --> 00:30:57,315 ‎เขาทำร้ายเธอและใช้ความรุนแรงกับเธอ 474 00:30:57,398 --> 00:31:02,278 ‎เขาชกเธอ เขาชกเธอแรงมากจนฟันเธอหลุด 475 00:31:03,487 --> 00:31:06,324 ‎มีความเป็นไปได้ว่าอาจมีผู้หญิงอื่น 476 00:31:06,407 --> 00:31:08,576 ‎ที่เราไม่เคยมีเบาะแสอีกก็ได้ 477 00:31:09,410 --> 00:31:13,497 ‎(ในเดือนมิถุนายน ปี 2005 ‎โรเบิร์ต ฟรีการ์ดขึ้นศาล) 478 00:31:13,581 --> 00:31:17,043 ‎(ข้อหาลักพาตัว โจรกรรม และหลอกลวง) 479 00:31:17,126 --> 00:31:20,838 ‎ฟรีการ์ดปฏิเสธข้อหาลักพาตัว ‎ทำร้ายร่างกายและโจรกรรม 480 00:31:20,922 --> 00:31:24,717 ‎เหยื่อที่ถูกกล่าวอ้างของเขา ‎จะให้การในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า 481 00:31:25,384 --> 00:31:27,720 ‎ฉันกังวลเรื่องการขึ้นให้การ 482 00:31:27,803 --> 00:31:31,807 ‎แต่เขาจะไม่ทำแบบนั้นกับใครอีกถ้าฉันช่วยได้ 483 00:31:31,891 --> 00:31:32,892 ‎(ศาลสูง) 484 00:31:32,975 --> 00:31:35,436 ‎จากคำถามที่ทนายฝ่ายจำเลยของเขาถาม… 485 00:31:35,519 --> 00:31:36,479 ‎(จอห์น แอตคินสัน) 486 00:31:36,562 --> 00:31:39,565 ‎มันชัดเจนมากว่า ‎เขาพยายามจะโยนความผิดให้ผม 487 00:31:40,358 --> 00:31:42,568 ‎เขาบิดเบือนความจริงตลอดเวลา 488 00:31:44,236 --> 00:31:46,447 ‎เราจับมือกันตอนฟังคำตัดสิน 489 00:31:46,530 --> 00:31:48,866 ‎สิบแปดมงกุฎที่ปลอมตัวเป็นสายลับเอ็มไอไฟฟ์ 490 00:31:48,950 --> 00:31:51,202 ‎เพื่อขโมยเงินเกือบล้านปอนด์จากเหยื่อของเขา 491 00:31:51,285 --> 00:31:52,787 ‎ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต 492 00:31:52,870 --> 00:31:56,040 ‎ผู้พิพากษาบอกว่า ‎โรเบิร์ต เฮนดี้ ฟรีการ์ด วัย 34 ปี 493 00:31:56,123 --> 00:31:57,708 ‎ใช้เสน่ห์ที่ไม่จริงใจของเขา 494 00:31:57,792 --> 00:32:00,628 ‎ในการผลักดันเหยื่อไปสู่เบื้องลึกของความสิ้นหวัง 495 00:32:02,213 --> 00:32:04,882 ‎(วันที่ 6 กันยายน ปี 2005) 496 00:32:04,966 --> 00:32:09,178 ‎(โรเบิร์ต ฟรีการ์ดถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต) 497 00:32:09,720 --> 00:32:16,102 ‎เราทุกคนรู้สึกตรงกันว่าระบบกฎหมายได้ผลจริงๆ 498 00:32:17,186 --> 00:32:19,563 ‎(เรนาต้า - มาเรีย - ซาราห์ - คิม) 499 00:32:19,647 --> 00:32:23,025 ‎เราไปดื่มด้วยกัน 500 00:32:23,109 --> 00:32:26,445 ‎และฉลองที่เขาติดคุก 501 00:32:30,700 --> 00:32:34,036 ‎เขาทำลายชีวิตผม ‎และทำลายชีวิตคนอื่นๆ อีกมากมาย 502 00:32:34,829 --> 00:32:36,914 ‎และเขาได้รับโทษที่สมควรได้รับ 503 00:32:36,998 --> 00:32:38,207 ‎(ศาลสูง) 504 00:32:38,290 --> 00:32:43,087 ‎ผมรู้สึกว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่จะตัดสินว่าผมเป็นใคร 505 00:32:43,170 --> 00:32:45,589 ‎หรือเป็นอะไรไปตลอดชีวิต 506 00:32:45,673 --> 00:32:49,802 ‎และครอบครัวผมไม่ได้เสียเงินไป ‎เกือบครึ่งล้านปอนด์ 507 00:32:49,885 --> 00:32:52,096 ‎เพื่อให้ผมมีชีวิตที่น่าสังเวช 508 00:32:52,179 --> 00:32:55,933 ‎การปลอมตัวเป็นสายลับ ‎ทำให้เขามีอำนาจและควบคุมผู้คนได้ 509 00:32:56,017 --> 00:32:59,687 ‎เขาไม่ใช่สายลับ เขาเป็นคนที่เศร้าและโหดร้าย 510 00:32:59,770 --> 00:33:02,440 ‎แต่แล้วคดีก็ไปถึงศาลอุธรณ์ 511 00:33:03,441 --> 00:33:07,987 ‎(ในเดือนเมษายน ปี 2007 ฟรีการ์ดยื่นอุทธรณ์) 512 00:33:08,070 --> 00:33:10,573 ‎ทนายของเขาบอกท่านหัวหน้าผู้พิพากษา 513 00:33:10,656 --> 00:33:13,659 ‎ว่าเหยื่อของเขาไม่เคยถูกลักพาตัวเลย 514 00:33:13,743 --> 00:33:16,245 ‎พวกเขามีอิสระที่จะไปเมื่อไหร่ก็ได้ 515 00:33:16,328 --> 00:33:20,958 ‎ศาลอุธรณ์บอกว่าการลักพาตัวโดยการหลอกลวง 516 00:33:21,042 --> 00:33:23,461 ‎จำเป็นต้องมีการกักขังที่ผิดกฎหมาย 517 00:33:23,544 --> 00:33:27,006 ‎โรเบิร์ต เฮนดี้-ฟรีการ์ดเพิกถอนความผิด ‎โทษฐานลักพาตัวของเขาได้ 518 00:33:27,089 --> 00:33:29,425 ‎การจำคุกตลอดชีวิตของเขาก็เป็นโมฆะเช่นกัน 519 00:33:29,508 --> 00:33:31,969 ‎เพราะฟรีการ์ดทำให้พวกเขาติดกับดักทางจิต 520 00:33:32,053 --> 00:33:33,471 ‎ไม่ใช่ทางกาย 521 00:33:33,554 --> 00:33:36,766 ‎ศาลเลยตัดสินว่าเขาไม่มีความผิด ‎ในการกระทำผิดนั้น 522 00:33:37,641 --> 00:33:42,063 ‎(ในเดือนพฤษภาคม ปี 2009 ‎ฟรีการ์ดได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำ) 523 00:33:42,563 --> 00:33:45,149 ‎เทคนิคทางกฎหมายทำให้เขาได้รับการปล่อยตัว 524 00:33:45,775 --> 00:33:48,277 ‎ซึ่งเป็นความผิดพลาดในกระบวนการยุติธรรม 525 00:33:49,737 --> 00:33:55,868 ‎ไร้สาระมากที่คนที่มีความผิดโจ่งแจ้งขนาดนั้น 526 00:33:56,535 --> 00:33:59,163 ‎ถูกปล่อยตัวออกมาสู่สาธารณชน 527 00:34:01,165 --> 00:34:02,750 ‎เขาได้รับบทเรียนแล้วรึเปล่า 528 00:34:03,542 --> 00:34:06,212 ‎ฟรีการ์ดไม่ใช่จอมบงการที่มีมิติเดียว 529 00:34:06,879 --> 00:34:11,133 ‎เขาใช้การควบคุมแบบบีบบังคับกับเหยื่อของเขา 530 00:34:11,217 --> 00:34:12,635 ‎เขาเป็นโรคจิต 531 00:34:13,135 --> 00:34:16,555 ‎เขาใช้ชีวิตเป็นอยู่แบบเดียว 532 00:34:16,639 --> 00:34:18,849 ‎นั่นคือด้วยการโกหกและหลอกลวง 533 00:34:18,932 --> 00:34:21,936 ‎และข่มเหงคนอื่น และใช้เงินของพวกเขา 534 00:34:22,519 --> 00:34:27,108 ‎ฉันกลัวจริงๆ ว่าเขาจะทำแบบนี้อีก 535 00:34:27,858 --> 00:34:30,193 ‎(ปี 2009) 536 00:34:32,613 --> 00:34:37,952 ‎(ปี 2020) 537 00:34:39,327 --> 00:34:41,122 ‎แม่ยังอยู่กับโรเบิร์ต 538 00:34:42,164 --> 00:34:47,294 ‎ตำรวจสอบปากคำแม่ ‎และแม่บอกว่าแม่รู้ดีว่าเขาเป็นใคร 539 00:34:47,378 --> 00:34:48,211 ‎(โซฟี คลิฟตัน) 540 00:34:49,713 --> 00:34:54,593 ‎แม่อาจมีความสุข ‎แต่เพื่อนแม่บางคนส่งข้อความมาหาฉัน 541 00:34:54,677 --> 00:34:56,637 ‎พวกเขาอยากรู้ว่าแม่สบายดีไหม 542 00:34:59,431 --> 00:35:02,768 ‎มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นห่วงมาก 543 00:35:02,852 --> 00:35:09,525 ‎บอกว่าเคยมีการติดต่อกัน และแม่ฉันเคยขอเงิน 544 00:35:10,151 --> 00:35:11,402 ‎ขอแบบแทบจะสิ้นหวังเลย 545 00:35:13,445 --> 00:35:17,366 ‎และเพื่อนคนนี้ตอบว่าเขาจะไม่ให้เงินเธอ 546 00:35:18,159 --> 00:35:20,744 ‎แต่ถ้าเธอเดือดร้อน เขาจะไปรับเธอ 547 00:35:20,828 --> 00:35:23,789 ‎เขาจะช่วยเธอ ‎เขาจะพาเธอออกไปจากทุกสถานการณ์ 548 00:35:24,582 --> 00:35:26,792 ‎แม่เลิกติดต่อกับเขาไปเลย 549 00:35:28,794 --> 00:35:30,171 ‎ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี 550 00:35:30,254 --> 00:35:34,258 ‎เราแค่อยากให้แม่ของเราปลอดภัยและมีความสุข 551 00:35:37,803 --> 00:35:41,432 ‎(กันยายน ปี 2020) 552 00:35:42,600 --> 00:35:46,353 ‎ผมอาจจะเป็นอดีตสามี ‎แต่ผมยังเป็นพ่อของลูกๆ อยู่ 553 00:35:46,854 --> 00:35:50,107 ‎ผมเป็นคนที่มองดูลูกๆ และเห็นพวกเขาไม่มีแม่ 554 00:35:50,191 --> 00:35:53,152 ‎แล้วถ้าผมไม่สู้เพื่อซานดร้า ใครจะสู้ 555 00:35:53,235 --> 00:35:54,069 ‎(มาร์ค คลิฟตัน) 556 00:35:54,153 --> 00:35:57,823 ‎เธอไม่มีพี่น้องเลย ‎พ่อแม่ของเธอก็ตายอย่างน่าเศร้า 557 00:35:58,324 --> 00:35:59,241 ‎และ… 558 00:35:59,325 --> 00:36:01,702 ‎ผมว่ามันเป็นหน้าที่ผมที่ต้องทำเรื่องนี้ 559 00:36:03,787 --> 00:36:06,373 ‎สวัสดี ไม่ทราบว่าคุณจะช่วยผมได้ไหม ‎ผมชื่อมาร์ค คลิฟตัน 560 00:36:06,457 --> 00:36:10,252 ‎และอดีตภรรยาของผมหายตัวไปสองสามปีแล้ว 561 00:36:10,336 --> 00:36:13,631 ‎กับคนที่ตอนนี้ผมพบว่าเป็น 18 มงกุฎที่น่ากลัวมาก 562 00:36:13,714 --> 00:36:15,382 ‎ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอมาก 563 00:36:15,466 --> 00:36:18,719 ‎เพราะตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร ‎และทำอะไรได้บ้าง 564 00:36:20,512 --> 00:36:24,016 ‎คิดว่าอาจจะอยู่ทางเหนือของอังกฤษ ‎แต่ผมไม่รู้อะไรมากกว่านั้น 565 00:36:25,184 --> 00:36:28,187 ‎ผมคุยกับสำนักงานนักสืบ 566 00:36:29,521 --> 00:36:33,609 ‎นักสืบแกะรอยมือถือของพวกเขา 567 00:36:33,692 --> 00:36:38,656 ‎ซึ่งเด็กๆ จะได้รับโทรศัพท์นานๆ ที ‎ประมาณปีละครั้ง 568 00:36:40,699 --> 00:36:43,869 ‎มันถูกแกะรอยไปยัง ‎เครือข่ายโทรคมนาคมของฝรั่งเศสสองครั้ง 569 00:36:44,828 --> 00:36:50,584 ‎ผมเชื่อว่าซานดร้ากับฟรีการ์ด ‎ต้องอยู่ที่ฝรั่งเศสแน่ๆ 570 00:36:51,335 --> 00:36:52,962 ‎แต่ผมไม่รู้ว่าส่วนไหน 571 00:36:53,462 --> 00:36:56,507 ‎ผมลองสืบค้นด้วยตัวเองนิดหน่อย 572 00:36:57,841 --> 00:37:00,886 ‎สิ่งที่ผมกำลังดูอยู่ตอนนี้คือรูปถ่าย 573 00:37:00,970 --> 00:37:03,764 ‎ของฟรีการ์ดที่กำลังอวดหมาบีเกิล 574 00:37:05,474 --> 00:37:07,059 ‎ผมเชื่อว่าฟรีการ์ดเกี่ยวข้อง 575 00:37:07,142 --> 00:37:10,771 ‎กับการซื้อขายสุนัขพันธุ์แท้ 576 00:37:13,482 --> 00:37:17,695 ‎มันเป็นวงการเล็กๆ ‎และทุกคนรู้จักกันหมดในสังคมนั้น 577 00:37:19,613 --> 00:37:24,159 ‎ผมได้ติดต่อกับใครคนหนึ่งที่เป็นห่วงซานดร้าจริงๆ 578 00:37:24,660 --> 00:37:26,704 ‎และรู้ข้อมูลล่าสุด 579 00:37:27,705 --> 00:37:31,667 ‎คนคนนี้ไม่อยากออกกล้องหรือให้ใครเห็นหน้า… 580 00:37:33,294 --> 00:37:38,007 ‎แต่ยินดีเจอผมตัวต่อตัว ‎ซึ่งผมคิดว่าเป็นอะไรที่กล้าหาญมาก 581 00:37:42,052 --> 00:37:43,095 ‎หวัดดี ผมมาร์คครับ 582 00:37:43,178 --> 00:37:44,346 ‎หวัดดีค่ะ เข้ามาสิคะ 583 00:37:44,430 --> 00:37:45,264 ‎ขอบคุณครับ 584 00:37:49,184 --> 00:37:50,019 ‎เชิญนั่งค่ะ 585 00:37:50,102 --> 00:37:50,936 ‎ขอบคุณครับ 586 00:37:51,020 --> 00:37:51,895 ‎(บีเกิล) 587 00:37:53,772 --> 00:37:56,317 ‎คุณเจอกับผู้ชายคนนี้ได้ยังไงครับ 588 00:37:57,192 --> 00:38:00,446 ‎ฉันเห็นโฆษณาลูกหมาครอกนึงในอินเทอร์เน็ต 589 00:38:01,030 --> 00:38:02,990 ‎และได้รับข้อความจากเขา 590 00:38:03,991 --> 00:38:07,036 ‎เขาแนะนำตัวเองว่าชื่อเดวิด คลิฟตัน 591 00:38:07,119 --> 00:38:09,872 ‎เขาบอกฉันว่าบีเกิลของฉันคุณภาพไม่ดี 592 00:38:10,456 --> 00:38:13,542 ‎และเขาอาจช่วยฉันพัฒนาคุณภาพลูกหมาของฉันได้ 593 00:38:13,625 --> 00:38:16,128 ‎ผมรู้สึกว่ามันหยาบคายมากที่เขาใช้นามสกุลผม 594 00:38:16,628 --> 00:38:18,589 ‎ฉันคิดว่าเขาใช้หลายชื่อเลยละ 595 00:38:18,672 --> 00:38:19,506 ‎ครับ 596 00:38:21,258 --> 00:38:23,260 ‎ฉันเริ่มทำธุรกิจกับเขา 597 00:38:24,094 --> 00:38:26,263 ‎และฉันไม่เคยได้รับอนุญาตให้ติดต่อ 598 00:38:26,347 --> 00:38:28,640 ‎กับคนที่ขายหมาให้ฉันเลย 599 00:38:28,724 --> 00:38:31,352 ‎เขาเอาหมาไปๆ มาๆ จากฝรั่งเศส 600 00:38:31,435 --> 00:38:33,020 ‎ขอโทษครับ จากฝรั่งเศสเหรอ 601 00:38:33,103 --> 00:38:34,563 ‎ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าอย่างนั้น 602 00:38:35,397 --> 00:38:38,984 ‎ขอโทษครับ คำว่าฝรั่งเศส ‎ทำให้สมองผมหมุนติ้วเลย 603 00:38:39,610 --> 00:38:41,570 ‎นั่นคือรายการ 604 00:38:41,653 --> 00:38:44,156 ‎การโอนเงินทั้งหมดที่ฉันโอนให้เขา 605 00:38:44,656 --> 00:38:46,075 ‎ฉันจะส่งเงินให้เขา 606 00:38:46,158 --> 00:38:47,451 ‎โอนเงินผ่านธนาคาร 607 00:38:47,534 --> 00:38:49,953 ‎ไปที่บัญชีของซานดร้า คลิฟตัน 608 00:38:51,121 --> 00:38:53,540 ‎ค่าสัตวแพทย์ 237 ปอนด์ 609 00:38:54,083 --> 00:38:56,502 ‎ค่าสัตวแพทย์ 323 ปอนด์ 610 00:38:56,585 --> 00:38:59,880 ‎ค่าสุนัขที่ฉันซื้อจากเขา 478 ปอนด์ 611 00:38:59,963 --> 00:39:01,840 ‎ซานดร้า คลิฟตัน 1,000 ปอนด์ 612 00:39:01,924 --> 00:39:03,926 ‎ซานดร้า 750 ปอนด์ 613 00:39:04,009 --> 00:39:05,886 ‎ซานดร้า 800 ปอนด์ค่าบีเกิลหนึ่งตัว 614 00:39:05,969 --> 00:39:09,056 ‎ซานดร้า คลิฟตัน 2,345 ปอนด์ 615 00:39:09,556 --> 00:39:12,476 ‎แต่ฉันสื่อสารกับซานดร้าผ่านข้อความเท่านั้น 616 00:39:12,559 --> 00:39:14,103 ‎หรือไม่ก็อีเมล 617 00:39:15,562 --> 00:39:18,607 ‎ฉันเลยไม่เคยคุยกับเธอจริงๆ 618 00:39:19,483 --> 00:39:21,777 ‎มันดูน่าสงสัยนิดหน่อย 619 00:39:22,277 --> 00:39:24,655 ‎และค่าสัตวแพทย์พวกนี้ 620 00:39:24,738 --> 00:39:26,824 ‎คุณเคยเห็นใบแจ้งหนี้บ้างไหมครับ 621 00:39:26,907 --> 00:39:28,367 ‎ไม่ ฉันเคยขอแล้ว 622 00:39:28,450 --> 00:39:30,035 ‎แต่ส่วนใหญ่ไม่เคยส่งมา 623 00:39:30,119 --> 00:39:32,538 ‎สุดท้ายแล้ว เขาขอเงินตลอดเวลา 624 00:39:32,621 --> 00:39:38,335 ‎แต่ฉันมาถึงจุดที่ฉันไม่มีเงินเหลือจะให้ ‎โดยไม่มีหลักฐานการใช้เงินแล้ว 625 00:39:38,419 --> 00:39:40,337 ‎แล้วฉันก็โทรหาเพื่อนคนนึง 626 00:39:40,421 --> 00:39:43,757 ‎เธอบอกว่า "เธอต้องกูเกิลหาข้อมูลคนคนนี้" 627 00:39:44,341 --> 00:39:48,679 ‎ฉันกูเกิล ชัดเจนว่าคนคนนี้ ‎คือโรเบิร์ต เฮนดี้-ฟรีการ์ด 628 00:39:49,555 --> 00:39:50,764 ‎มันเหมือนไม่ใช่เรื่องจริง 629 00:39:51,932 --> 00:39:53,183 ‎ฉันไปหาตำรวจ 630 00:39:53,267 --> 00:39:54,643 ‎พวกเขาจริงจังกับคุณไหม 631 00:39:55,144 --> 00:39:57,771 ‎ไม่จริงจังเท่าที่ฉันอยากให้พวกเขาจริงจัง 632 00:39:58,981 --> 00:40:02,151 ‎แล้วครั้งต่อไปที่ฉันคุยกับโรเบิร์ต ฟรีการ์ด 633 00:40:02,234 --> 00:40:04,736 ‎เขาบอกว่าซานดร้า ‎ทำงานตำแหน่งสูงมากในวงการตำรวจ 634 00:40:04,820 --> 00:40:08,115 ‎ก็เลยรู้ว่าฉันพูดอะไรกับตำรวจ 635 00:40:10,075 --> 00:40:14,872 ‎ซานดร้าเรียนจบจากโรงเรียน ‎ก็ทำงานที่โรงแรมในแผนกแม่บ้าน 636 00:40:14,955 --> 00:40:17,708 ‎จนกระทั่งเขาพาเธอไป 637 00:40:19,168 --> 00:40:20,878 ‎ไม่เคยเป็นตำรวจเลย 638 00:40:21,462 --> 00:40:22,838 ‎มันก็แค่คำโกหก 639 00:40:23,964 --> 00:40:27,134 ‎ฉันเริ่มอัดเสียงเวลาคุยกับเขา 640 00:40:29,011 --> 00:40:31,555 ‎คุณบอกว่าจะไม่คุยกับตำรวจ แต่คุณคุย 641 00:40:31,638 --> 00:40:33,640 ‎ฉันไม่ได้คุยกับตำรวจเลยนะ 642 00:40:34,141 --> 00:40:35,476 ‎งั้นผมก็ไม่รู้ 643 00:40:35,559 --> 00:40:37,478 ‎ในบันทึกของคุณมันบอกว่าคุณ… 644 00:40:37,561 --> 00:40:39,480 ‎มีตำรวจคุยกับคุณเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว 645 00:40:42,316 --> 00:40:43,567 ‎แปลว่าคุณจะบอกว่า 646 00:40:43,650 --> 00:40:46,278 ‎คุณไม่ได้แจ้งความเอาผิดอะไรเราเลยใช่ไหม 647 00:40:46,361 --> 00:40:47,196 ‎ใช่ 648 00:40:49,323 --> 00:40:50,532 ‎ผมต้องออกไปข้างนอกหน่อย 649 00:40:55,329 --> 00:40:56,538 ‎บ้าชะมัด 650 00:41:09,092 --> 00:41:11,887 ‎ผมไม่ได้ยินเสียงนั้นมาหกปีครึ่งหรือเจ็ดปีแล้ว 651 00:41:12,513 --> 00:41:16,475 ‎มันทำให้ความทรงจำแย่ๆ และความเจ็บปวด 652 00:41:17,851 --> 00:41:18,685 ‎กลับมา 653 00:41:22,898 --> 00:41:26,527 ‎ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับซานดร้า ‎มากไปกว่าที่มีคนบอกฉัน 654 00:41:27,236 --> 00:41:28,695 ‎ว่าเธอหายตัวไป 655 00:41:28,779 --> 00:41:31,949 ‎และครอบครัวของเธอไม่ได้เจอเธอมาหกปีแล้ว 656 00:41:37,996 --> 00:41:40,624 ‎ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่า ‎จะไม่อยากเจอลูกตัวเองได้ยังไง 657 00:41:43,418 --> 00:41:45,629 ‎และมันต้องเป็นอะไรที่แย่มาก… 658 00:41:51,343 --> 00:41:53,095 ‎ที่ห้ามไม่ให้คุณกลับบ้าน 659 00:42:00,727 --> 00:42:02,813 ‎แม่ยังอยู่ที่ไหนสักแห่งกับโรเบิร์ต 660 00:42:05,691 --> 00:42:09,528 ‎ฉันต้องไปเจอคนที่เคยโดนเขาทำแบบนี้ 661 00:42:16,034 --> 00:42:19,371 ‎มันจะช่วยให้คิดได้ว่าตอนนี้ต้องทำยังไง 662 00:42:21,707 --> 00:42:25,002 ‎พวกเขาอาจรู้อะไรที่ช่วยเราได้ ช่วยแม่ฉันได้ 663 00:42:29,965 --> 00:42:31,508 ‎คุณใช้เวลานานแค่ไหน 664 00:42:31,592 --> 00:42:34,261 ‎กว่าจะทำใจได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ 665 00:42:35,887 --> 00:42:37,139 ‎บอกตามตรงว่ามัน… 666 00:42:37,723 --> 00:42:39,433 ‎มันใช้เวลานานมาก 667 00:42:40,434 --> 00:42:42,603 ‎และบางครั้งมันก็ยังตามหลอกหลอนฉันอยู่ 668 00:42:43,895 --> 00:42:46,231 ‎- เขาโน้มน้าวเก่งมาก ‎- ใช่ค่ะ 669 00:42:47,065 --> 00:42:50,944 ‎และมันไม่สำคัญว่าคุณเป็นใคร เขาทำกับใครก็ได้ 670 00:42:51,028 --> 00:42:52,988 ‎และนั่นคือสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับเรา 671 00:42:53,071 --> 00:42:56,700 ‎เพราะถึงตอนนี้เราจะรู้ว่ามันเป็นอย่างนั้น ว่า… 672 00:42:56,783 --> 00:42:58,994 ‎- คุณต้องเข้าใจสถานการณ์ ‎- ใช่เลย 673 00:42:59,077 --> 00:43:01,622 ‎เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น 674 00:43:01,705 --> 00:43:05,834 ‎และเราทำได้แค่คิดว่า ‎เป็นพวกเขาที่ทำแบบนั้นกับเรา 675 00:43:05,917 --> 00:43:07,544 ‎- แต่มันเป็นฝีมือเขาคนเดียว ‎- ใช่ 676 00:43:07,628 --> 00:43:11,298 ‎คุณต้องพยายามหาทางที่จะไม่โทษแม่คุณ 677 00:43:11,381 --> 00:43:12,215 ‎ค่ะ 678 00:43:12,299 --> 00:43:14,718 ‎ฉันน่าจะเดินออกมาได้ แต่ฉันก็ทำไม่ได้ 679 00:43:16,720 --> 00:43:20,057 ‎และฉันคิดว่าเธออาจเดินหนีไปได้ ‎แต่เธอทำไม่ได้ 680 00:43:20,140 --> 00:43:21,016 ‎ค่ะ 681 00:43:21,099 --> 00:43:22,601 ‎ฉันว่าเธอไม่มีอิสระ 682 00:43:23,935 --> 00:43:26,980 ‎ฉันไม่มีหนังสือเดินทาง ไม่มีใบขับขี่ 683 00:43:27,064 --> 00:43:27,898 ‎โอ้โฮ 684 00:43:27,981 --> 00:43:30,108 ‎ไม่มีทางได้แตะบัญชีธนาคาร 685 00:43:30,609 --> 00:43:31,443 ‎โอ้โฮ 686 00:43:31,526 --> 00:43:35,364 ‎- และถ้าแม่คุณอยู่ต่างประเทศ… ‎- ฉันว่าเขาเอาหนังสือเดินทางของเธอไปแน่ๆ 687 00:43:35,447 --> 00:43:38,575 ‎เธออาจมีหรือไม่มีหนังสือเดินทางที่เป็นของเธอ 688 00:43:40,994 --> 00:43:45,082 ‎เมื่อคุณรู้ความจริง ‎ว่าที่คุณใช้ชีวิตอยู่เป็นเรื่องโกหก… 689 00:43:45,165 --> 00:43:47,376 ‎แม่คุณจะต้องการ ‎สิ่งที่ยึดเหนี่ยวไว้กับความเป็นจริง 690 00:43:47,459 --> 00:43:50,837 ‎แต่ประเด็นเดียวคือ ‎ตอนนี้พ่อแม่ของแม่เสียหมดแล้ว 691 00:43:50,921 --> 00:43:54,424 ‎ก็เลยไม่ค่อยมีใครในครอบครัวที่จะยึดเหนี่ยวแม่ 692 00:43:54,508 --> 00:43:56,551 ‎ถ้าสุดท้ายแม่กลับมาจริงๆ 693 00:43:56,635 --> 00:43:57,469 ‎ใช่ 694 00:43:57,969 --> 00:43:59,429 ‎แต่เธอมีพวกคุณนะ 695 00:43:59,930 --> 00:44:04,351 ‎เรื่องนึงที่ฉันกลัวที่สุดคือ ‎อาจเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ฉัน 696 00:44:04,434 --> 00:44:09,022 ‎ตอนที่ฉันไม่อยู่ และฉันจะไม่มีโอกาสแก้ไข… 697 00:44:09,106 --> 00:44:10,232 ‎ค่ะ 698 00:44:10,315 --> 00:44:13,235 ‎- สิ่งที่ฉันเคยพูดและทำ ‎- ค่ะ 699 00:44:13,318 --> 00:44:15,320 ‎ฉันคิดว่ามันยากมากที่จะคิด 700 00:44:16,697 --> 00:44:22,285 ‎ว่าตาฉันเสียไปโดยที่ ‎กำหมูสีเงินตัวเล็กๆ เอาไว้แน่นมาก 701 00:44:22,369 --> 00:44:24,287 ‎เป็นหมูที่เขาอยากให้แม่ฉันมาก 702 00:44:24,371 --> 00:44:26,206 ‎ฉันบอกตาว่าฉันจะเอาให้แม่เอง 703 00:44:26,289 --> 00:44:28,667 ‎ตาบอกว่า "ไม่" ‎และตาไม่ยอมปล่อยมันเลย และ… 704 00:44:29,501 --> 00:44:31,420 ‎ช่วงท้ายๆ ที่ฉันเจอตา… 705 00:44:33,505 --> 00:44:35,757 ‎ตาตายไปโดยที่อยากเจอลูกสาวของตา 706 00:44:48,103 --> 00:44:52,482 ‎ถ้าสถานการณ์ของเธอเหมือนพวกเราทุกคน 707 00:44:52,566 --> 00:44:55,527 ‎เธอจะถูกโน้มน้าวว่าเธอไปไม่ได้ 708 00:44:56,445 --> 00:44:58,530 ‎น่าเศร้าที่ผมคิดว่ามันเป็นเกมแห่งการรอคอย 709 00:44:59,614 --> 00:45:03,118 ‎ทุกอย่างที่ผมทำหรือพูดจะเข้าทางเขาหมด 710 00:45:03,201 --> 00:45:07,664 ‎ผมคิดว่าสิ่งเดียวที่ผมทำได้ ‎คือรอให้มีอะไรผิดพลาด หรือ… 711 00:45:07,748 --> 00:45:09,291 ‎รอให้เขาพลาด 712 00:45:09,374 --> 00:45:14,379 ‎ฉันคิดว่ามันจะไม่ง่ายเหมือนเกมแห่งการรอคอย ‎เพราะฉันคิดว่าคุณจะรอไปตลอดกาล 713 00:45:16,173 --> 00:45:19,843 ‎นี่เป็นเรื่องที่มีบางอย่างผิดปกติมากๆ 714 00:45:20,802 --> 00:45:22,471 ‎อย่าหมดหวังในตัวแม่คุณเด็ดขาด 715 00:45:24,306 --> 00:45:25,182 ‎พระเจ้า 716 00:45:47,829 --> 00:45:49,831 ‎หลังจากตากับยายเสีย 717 00:45:49,915 --> 00:45:53,460 ‎แม่ผมก็น่าจะได้รับมรดกมูลค่า 300,000 ปอนด์ 718 00:45:54,377 --> 00:45:56,004 ‎แผนการจัดการทรัพย์สินของผม 719 00:45:56,087 --> 00:45:59,090 ‎คือให้เก็บมันไว้กับผมและพี่สาวผมในกองทรัสต์ 720 00:45:59,174 --> 00:46:01,927 ‎เพราะผมกลัวว่าฟรีการ์ดจะมาเอามันไป 721 00:46:05,722 --> 00:46:09,100 ‎แต่ไม่กี่เดือนหลังจากนั้น ‎ขณะที่ผมกำลังดูแลทรัพย์สิน 722 00:46:09,184 --> 00:46:10,352 ‎แม่ก็ทำให้ผมต้องไปขึ้นศาล 723 00:46:10,435 --> 00:46:13,146 ‎(ศูนย์รวมศาลลีดส์) 724 00:46:13,230 --> 00:46:15,607 ‎เพราะเกิดโรคระบาดทั่วโลก 725 00:46:15,690 --> 00:46:19,486 ‎การพิจารณาคดีทั้งหมดเลยต้องทำผ่านลิงก์วิดีโอ 726 00:46:21,196 --> 00:46:27,327 ‎มันน่าเศร้าที่หลังจากผ่านไปเจ็ดปี ‎นั่นเป็นทางเดียวที่ผมจะได้เจอแม่ 727 00:46:30,330 --> 00:46:33,291 ‎ตลอดการพิจารณาคดี แม่ผมเชื่อหมดใจเลยว่า 728 00:46:33,375 --> 00:46:34,918 ‎ผมขโมยเงิน 729 00:46:35,001 --> 00:46:38,171 ‎แต่ผมแค่พยายามจะปกป้องมันเพื่อแม่ 730 00:46:39,756 --> 00:46:42,342 ‎คดีไม่ได้จบแบบชัดเจน 731 00:46:42,425 --> 00:46:45,846 ‎ถึงแม้ผู้พิพากษาจะดูเหมือนเข้าข้างผม 732 00:46:45,929 --> 00:46:48,431 ‎แต่ในทางกฎหมายแล้ว ‎เขาต้องส่งมอบมันให้แม่ผม 733 00:46:50,559 --> 00:46:54,938 ‎เจค ผมขอเสนอให้คิดแบบนี้นะครับ ‎ว่าฟรีการ์ดได้ชดใช้ความผิดไปแล้ว 734 00:46:55,564 --> 00:46:57,274 ‎และแม่คุณอาจมีความสุขดี 735 00:46:57,899 --> 00:47:00,277 ‎คุณคิดว่านั่นเป็นความจริงที่เป็นไปได้ไหม 736 00:47:02,737 --> 00:47:04,489 ‎เดวิด ในอดีต 737 00:47:05,866 --> 00:47:09,327 ‎พาตัวใครบางคนไป ‎และทำให้บาดหมางกับทุกคนรอบตัวพวกเขา 738 00:47:09,911 --> 00:47:11,580 ‎จากนั้นก็ควบคุมทุกอย่างที่พวกเขาทำ 739 00:47:11,663 --> 00:47:16,001 ‎ถ้าเดวิดเป็นแค่คนที่พยายามจะมีชีวิตอยู่ 740 00:47:16,793 --> 00:47:19,629 ‎ทำไมเขาถึงทำแบบเดิมทุกอย่างเลย 741 00:47:26,303 --> 00:47:28,597 ‎ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ควรทำคืออะไร 742 00:47:30,390 --> 00:47:31,850 ‎ฉันรู้แค่ว่า 743 00:47:33,018 --> 00:47:35,645 ‎การบอกคนอื่นว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง 744 00:47:36,229 --> 00:47:39,399 ‎การเล่าควบคู่ไปกับ ‎เรื่องที่เกิดขึ้นกับซาราห์และเหยื่อรายอื่นๆ 745 00:47:39,482 --> 00:47:41,276 ‎มันสำคัญมาก 746 00:47:41,359 --> 00:47:45,989 ‎เพราะผู้คนต้องรู้ว่าเขาเป็นใคร ‎เพราะเรื่องนี้ต้องหยุด 747 00:47:47,032 --> 00:47:51,286 ‎โรเบิร์ต เดวิด เฮนดี้-ฟรีการ์ด 748 00:47:51,369 --> 00:47:52,787 ‎เดวิด คลิฟตัน 749 00:47:54,456 --> 00:47:56,333 ‎ชื่ออะไรก็ตามที่เขาใช้ 750 00:47:57,542 --> 00:48:01,713 ‎ชายคนนี้ควรเป็นที่รู้จัก ‎เพราะความเสียหายที่เขาเคยทำ 751 00:48:04,674 --> 00:48:06,593 ‎ฉันไม่สนว่าจะนานแค่ไหน 752 00:48:07,886 --> 00:48:09,304 ‎เราจะไม่มีวันยอมแพ้ 753 00:48:13,183 --> 00:48:17,687 ‎(ปีเตอร์ สมิธทำงานในฟาร์มของเขาต่อไป) 754 00:48:17,771 --> 00:48:21,566 ‎(เขาไม่มีแผนว่าจะเกษียณ) 755 00:48:21,650 --> 00:48:24,569 ‎(ปัจจุบันซาราห์ สมิธมีความสุขกับชีวิตแต่งงาน) 756 00:48:24,653 --> 00:48:27,572 ‎(และช่วยทำฟาร์มของครอบครัว) 757 00:48:27,656 --> 00:48:31,826 ‎(จอห์น แอตคินสันเดินทาง ‎ไปสอนภาษาอังกฤษที่ต่างประเทศ) 758 00:48:31,910 --> 00:48:36,039 ‎(และเป็นนักร้องนำของวงดนตรีวงหนึ่ง) 759 00:48:37,123 --> 00:48:39,417 ‎(โซฟีและเจคยังคงหวัง) 760 00:48:39,501 --> 00:48:42,754 ‎(ว่าจะกลับไปติดต่อกับแม่ของพวกเขาได้อีกครั้ง) 761 00:48:43,296 --> 00:48:45,507 ‎(ไม่กี่วันก่อนเปิดตัวสารคดีเรื่องนี้) 762 00:48:45,590 --> 00:48:47,968 ‎(ทีมงานได้รับอีเมล ‎ที่อ้างว่าส่งจากซานดร้า คลิฟตัน) 763 00:48:48,051 --> 00:48:50,428 ‎(เนื้อหาอ้างว่าเรื่องราวส่วนใหญ่ ‎ของคลิฟตันไม่เป็นความจริง) 764 00:48:50,512 --> 00:48:52,764 ‎(ซานดร้าไม่ได้หายตัวไปและลูกๆ ติดต่อเธอได้) 765 00:48:52,847 --> 00:48:57,435 ‎(อีเมลยังเริ่มต้นด้วยว่า ‎พวกเขาควรยอมรับว่าเธอรักฟรีการ์ด) 766 00:49:39,519 --> 00:49:44,524 ‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล