1
00:00:07,592 --> 00:00:09,052
‎(เดวิด เฮนดี้)

2
00:00:09,135 --> 00:00:09,969
‎(สิบแปดมงกุฎ)

3
00:00:10,053 --> 00:00:11,763
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

4
00:00:12,388 --> 00:00:16,851
‎ทุกอย่างที่ชวนสับสน อยู่ๆ ก็มีเหตุผลขึ้นมาทันที

5
00:00:16,934 --> 00:00:21,481
‎เขาชื่อโรเบิร์ต ฟรีการ์ด
‎เป็น 18 มงกุฎที่ศาลตัดสินว่ามีความผิด

6
00:00:25,276 --> 00:00:30,031
‎แม่ผมเคยใช้ชีวิตอยู่กับ 18 มงกุฎคนนี้
‎ผู้ชายคนนี้ที่ควบคุมชีวิตเรา

7
00:00:33,034 --> 00:00:35,912
‎พอผมรู้ว่าจริงๆ แล้วเดวิด เฮนดี้เป็นใคร

8
00:00:35,995 --> 00:00:37,580
‎ผมก็ไปคุยกับตำรวจ

9
00:00:37,663 --> 00:00:41,042
‎และบอกพวกเขาว่าอดีตภรรยาของผม
‎อยู่กับ 18 มงกุฎต่อเนื่องคนนี้

10
00:00:42,502 --> 00:00:45,588
‎น่าเสียดาย ขณะที่พวกเขาฟังผม

11
00:00:45,671 --> 00:00:48,841
‎พวกเขาไม่สนใจจะติดตามคดีเลย

12
00:00:50,301 --> 00:00:53,679
‎เราไม่รู้ว่าแม่อยู่ไหน
‎เราไม่เจอแม่มาหลายปีแล้ว

13
00:00:57,975 --> 00:01:00,478
‎ผมพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า

14
00:01:00,561 --> 00:01:02,647
‎(เกี่ยวกับโรเบิร์ต ฟรีการ์ด)

15
00:01:02,730 --> 00:01:07,985
‎ในที่สุดเราก็ทำให้ตำรวจ
‎มาสืบเรื่องซานดร้าในฐานะคนหายได้

16
00:01:08,069 --> 00:01:09,487
‎(ปี 2015)

17
00:01:09,570 --> 00:01:13,908
‎(สี่ปีหลังจากซานดร้า คลิฟตัน
‎พบกับเดวิด เฮนดี้)

18
00:01:13,991 --> 00:01:18,496
‎ในปี 2015 ตำรวจเจอตัวซานดร้า
‎ซึ่งอยู่กับฟรีการ์ด

19
00:01:18,579 --> 00:01:21,374
‎และพวกเขานัดเจอเธอเพื่อคุยเรื่องต่างๆ

20
00:01:22,291 --> 00:01:24,669
‎ฉันรู้สึกโล่งอก

21
00:01:24,752 --> 00:01:27,547
‎ตำรวจเจอแม่แล้ว

22
00:01:28,673 --> 00:01:30,383
‎ตำรวจบอกแม่ผมว่า

23
00:01:30,466 --> 00:01:34,762
‎"โปรดทราบว่าคนที่คุณอยู่ด้วย
‎เป็น 18 มงกุฎที่ศาลตัดสินว่ามีความผิด"

24
00:01:34,846 --> 00:01:36,013
‎(สิบแปดมงกุฎสายลับ
‎โกหกมาเป็นสิบปี)

25
00:01:36,097 --> 00:01:38,182
‎(เหยื่อเล่าถึงชีวิตที่อยู่กับ 18 มงกุฎ)

26
00:01:38,266 --> 00:01:42,645
‎พวกเขาถามเธอว่า
‎"คุณรู้ไหมว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร"

27
00:01:44,730 --> 00:01:46,607
‎แล้วแม่ก็ตอบว่า "รู้"

28
00:01:54,991 --> 00:01:57,201
‎(ปี 2015)

29
00:01:59,996 --> 00:02:00,872
‎(ปี 1994)

30
00:02:00,955 --> 00:02:04,208
‎ซาราห์ลูกสาวผมหายตัวไปเกือบปี

31
00:02:05,209 --> 00:02:08,629
‎ผมเป็นห่วง ผมพยายามตามหาซาราห์

32
00:02:10,381 --> 00:02:12,758
‎สิ่งสำคัญคือผมต้องการข้อมูล

33
00:02:13,467 --> 00:02:17,054
‎ผมพิสูจน์ไม่ได้ว่ามีการก่ออาชญากรรม

34
00:02:17,763 --> 00:02:21,893
‎แต่ผมคิดว่าเธอถูกควบคุมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

35
00:02:24,145 --> 00:02:25,021
‎(หลบหนีเป็นเวลา)

36
00:02:25,104 --> 00:02:26,230
‎(สิบเดือน)

37
00:02:26,314 --> 00:02:30,818
‎ฉันหลบหนีไออาร์เอ ไปพักอยู่ในเซฟเฮาส์

38
00:02:30,902 --> 00:02:35,823
‎ร็อบบอกว่าเขาทำงานให้เอ็มไอไฟฟ์
‎ดังนั้นคุณต้องทำตามกฎ

39
00:02:37,283 --> 00:02:38,659
‎ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ก็ตาม

40
00:02:41,579 --> 00:02:43,581
‎ผมโทรไปหาพ่อแม่ของจอห์น

41
00:02:44,248 --> 00:02:48,961
‎จอห์นบอกพวกเขาเรื่องไออาร์เอ
‎และบอกเหตุผลที่พวกเขาต้องหนี

42
00:02:49,545 --> 00:02:52,215
‎พวกเขาต้องจ่ายเงินค่าคุ้มครองพวกเขา

43
00:02:55,092 --> 00:02:57,470
‎ใช่ ตอนนี้เรามีปัญหาแล้ว

44
00:02:58,054 --> 00:03:01,891
‎ในที่สุด ผมก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

45
00:03:02,642 --> 00:03:03,935
‎เขาต้องการเงิน

46
00:03:05,811 --> 00:03:08,272
‎แต่ผมแทบไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น

47
00:03:13,194 --> 00:03:19,116
‎ร็อบบอกฉันว่าเจ้านายเขา
‎ได้จัดสรรเงินตามเป้าหมายให้ฉัน

48
00:03:19,200 --> 00:03:22,119
‎ในการสร้างตัวตนใหม่และชีวิตใหม่

49
00:03:23,246 --> 00:03:26,832
‎ฉันมีมรดก เป็นเงินมากกว่า 2 แสนปอนด์

50
00:03:28,542 --> 00:03:31,754
‎เจ้านายของร็อบ
‎ต้องการให้ฉันถอนเงินก้อนนั้นออกมา

51
00:03:33,923 --> 00:03:40,596
‎ฉันต้องใช้หลักฐานยืนยันตัวตน
‎และหนังสือเดินทางของฉันก็อยู่ที่บ้าน

52
00:03:42,556 --> 00:03:48,729
‎เขาบอกฉันว่า "เธอมีเวลาหลายนาที
‎ในการเข้าไปและออกมา"

53
00:03:55,653 --> 00:03:59,615
‎ฉันรู้ว่าพ่อแม่ฉันไม่อยู่ แต่เลขาอยู่ที่นั่น

54
00:04:03,536 --> 00:04:04,704
‎ฉันเครียดมาก

55
00:04:06,414 --> 00:04:10,793
‎การเดินเข้าไปในบ้านพ่อแม่
‎และทำตัวเหมือนเป็นโจรมันไม่ดีเลย

56
00:04:15,923 --> 00:04:18,800
‎ฉันเดินเข้าไปตรงที่วางตู้เซฟ

57
00:04:20,928 --> 00:04:22,096
‎เปิดมัน

58
00:04:33,399 --> 00:04:37,236
‎หนังสือเดินทางของเธออยู่ที่ผม
‎และเธอจะไม่มีทางเอามันไปได้

59
00:04:37,820 --> 00:04:42,908
‎ผมคงมีลางสังหรณ์
‎และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เรามีตู้เซฟสองตู้

60
00:04:44,118 --> 00:04:45,578
‎ตู้หนึ่งอยู่ใต้พื้น

61
00:04:50,791 --> 00:04:52,293
‎และเธอไม่เคยสังเกตเห็นเลย

62
00:04:57,089 --> 00:04:58,466
‎ร็อบโกรธมาก

63
00:04:59,383 --> 00:05:01,469
‎ซาราห์ออกมาและเธอร้องไห้

64
00:05:01,552 --> 00:05:03,971
‎ร็อบบอกผมว่า
‎"เห็นไหมว่าซาราห์อยู่ในสภาพไหน"

65
00:05:04,055 --> 00:05:06,349
‎"ไอ้เวรนั่นทำทุกอย่างพังหมด"

66
00:05:07,183 --> 00:05:09,810
‎"โทรไปบอกมันให้ไปตายซะ"

67
00:05:13,481 --> 00:05:16,317
‎"ไอ้เวรตะไล แกกำลังทำลายทุกอย่าง"

68
00:05:16,400 --> 00:05:19,195
‎"ทำไมแกถึงทำตามที่ซาราห์บอกไม่ได้
‎ไอ้สารเลว"

69
00:05:19,278 --> 00:05:23,949
‎บรรยากาศตึงเครียดมาก
‎รู้สึกเหมือนห้องกำลังสั่นไปทั้งห้อง

70
00:05:24,742 --> 00:05:27,953
‎ผมบอกจอห์นว่า "ฟรีการ์ดเป็นนักต้มตุ๋น"

71
00:05:29,288 --> 00:05:32,833
‎เขาไม่เชื่อเลย และเขาขู่ว่าจะฆ่าผม

72
00:05:42,551 --> 00:05:46,472
‎ผมไม่ได้บันทึกไว้ว่าผมคุยกับตำรวจกี่ชั่วโมง

73
00:05:46,555 --> 00:05:48,391
‎(8 ก.ค. 1994 พบตำรวจ)

74
00:05:49,892 --> 00:05:51,060
‎ผมพิสูจน์ไม่ได้

75
00:05:51,143 --> 00:05:56,232
‎ผมต้องสร้างหลักฐานว่าเธอถูกบีบบังคับ

76
00:05:58,484 --> 00:06:01,028
‎ผมจ้างนักสืบเอกชน

77
00:06:01,112 --> 00:06:05,950
‎เพื่อดูว่าเขาจะหาข้อมูลให้ผม
‎ได้มากกว่าที่ผมมีไหม

78
00:06:06,033 --> 00:06:07,118
‎(ความช่วยเหลือของคุณ)

79
00:06:07,201 --> 00:06:10,121
‎(ในการตามหาลูกสาวของเรา)

80
00:06:10,621 --> 00:06:13,457
‎(สอดส่องเท่านั้น)

81
00:06:13,541 --> 00:06:18,295
‎แต่มันยากมาก เพราะหาตัวซาราห์ไม่เจอ

82
00:06:18,379 --> 00:06:22,091
‎(ปี 1994)

83
00:06:23,676 --> 00:06:27,263
‎(ปี 1998)

84
00:06:31,058 --> 00:06:32,351
‎(หลบหนีเป็นเวลา)

85
00:06:32,435 --> 00:06:35,980
‎(ห้าปี)

86
00:06:36,981 --> 00:06:41,694
‎ไม่มีการติดต่อกับพ่อแม่ฉันเลยเป็นเวลาเกือบสี่ปี

87
00:06:43,654 --> 00:06:45,322
‎กลุ่มล่มสลาย

88
00:06:46,073 --> 00:06:49,243
‎มีคนบอกเราว่าเจ้านายของร็อบจะแยกเรา

89
00:06:49,910 --> 00:06:51,912
‎และร็อบก็บอกว่า

90
00:06:51,996 --> 00:06:56,000
‎"เธอไม่มีทางเลือก นั่นเป็นทางเลือกเดียว"

91
00:06:57,001 --> 00:07:00,045
‎เขาไม่ได้เล่าอะไร
‎เกี่ยวกับจอห์นและมาเรียให้ฉันฟัง

92
00:07:01,797 --> 00:07:03,632
‎ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ติดต่อใคร

93
00:07:06,802 --> 00:07:08,387
‎มันเหมือนอยู่บนเกาะ

94
00:07:08,471 --> 00:07:11,098
‎ที่คุณถูกแยกจากคนอื่นๆ

95
00:07:13,434 --> 00:07:15,519
‎เขาควบคุมทุกอย่างในชีวิตฉัน

96
00:07:16,228 --> 00:07:20,232
‎ที่ที่ฉันไป สิ่งที่ฉันทำ ชุดที่ฉันใส่ ทุกอย่าง

97
00:07:21,650 --> 00:07:27,490
‎เงินทั้งหมดที่ฉันหาได้ก็เอาให้ร็อบ
‎เพื่อจ่ายค่าโครงการคุ้มครองพยาน

98
00:07:28,824 --> 00:07:31,368
‎ร็อบบอกว่าเงินไม่พอ

99
00:07:32,119 --> 00:07:35,164
‎ฉันต้องติดต่อขอรับมรดก

100
00:07:39,877 --> 00:07:41,670
‎ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ

101
00:07:41,754 --> 00:07:47,426
‎พอซาราห์ติดต่อมาก็มีความหวัง
‎ข้อหนึ่ง เรารู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

102
00:07:48,594 --> 00:07:51,805
‎และฉันถูกบังคับให้ขอเงินก้อนนี้

103
00:07:52,848 --> 00:07:56,727
‎ผมบอกซาราห์ว่าอย่าไว้ใจฟรีการ์ด

104
00:07:56,810 --> 00:07:58,604
‎ออกมา หนีซะ

105
00:07:58,687 --> 00:08:00,814
‎ร็อบวางสาย โครม

106
00:08:01,565 --> 00:08:03,526
‎โครม

107
00:08:07,613 --> 00:08:09,698
‎และเขาก็ให้ฉันโทรกลับไปเรื่อยๆ

108
00:08:16,455 --> 00:08:19,250
‎พอเราถามเธอว่าทำไมไม่กลับบ้าน

109
00:08:21,085 --> 00:08:22,503
‎เธอบอกว่ากลับไม่ได้

110
00:08:22,586 --> 00:08:24,672
‎และเธอต้องได้เงินก้อนนี้

111
00:08:24,755 --> 00:08:27,174
‎"หนูต้องการเงิน เงิน เงิน"

112
00:08:27,841 --> 00:08:30,135
‎โทรศัพท์ดังทั้งกลางวันและกลางคืน

113
00:08:33,472 --> 00:08:34,682
‎สัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า

114
00:08:37,643 --> 00:08:41,772
‎ถึงคุณจะไม่รับสาย โทรศัพท์ก็ยังดังอยู่ดี

115
00:08:43,856 --> 00:08:45,818
‎มันจะดังสักพัก แล้วก็หยุด

116
00:08:45,901 --> 00:08:47,319
‎แล้วก็ดังอีก

117
00:08:47,403 --> 00:08:50,948
‎และนั่นก็เหมือนเราโดนค้อนทุบ

118
00:08:55,202 --> 00:08:59,707
‎โชคไม่ดีที่ธุรกิจมีปัญหา

119
00:09:00,416 --> 00:09:03,919
‎เรามีหนี้เป็นล้าน

120
00:09:06,839 --> 00:09:11,176
‎แล้วพ่อฉันก็บอกว่ากำลังจะต้องบอกพนักงานทุกคน

121
00:09:11,260 --> 00:09:13,387
‎ว่าทุกคนกำลังจะตกงาน

122
00:09:17,057 --> 00:09:20,519
‎คุณรู้ว่าเขาจะไม่ยอมหยุด

123
00:09:26,442 --> 00:09:29,194
‎และจิลล์ก็ทุกข์ใจมาก

124
00:09:31,196 --> 00:09:35,284
‎และในฐานะแม่ มันทำให้ชีวิตเธอปั่นป่วนมาก

125
00:09:36,327 --> 00:09:38,912
‎ถ้าเล่นงานจิลล์ได้
‎พวกเขาก็จะวางสายโครมๆ ไปเรื่อยๆ

126
00:09:38,996 --> 00:09:41,123
‎โครมๆๆ

127
00:10:01,852 --> 00:10:03,062
‎แค่นั้นแหละ

128
00:10:05,522 --> 00:10:07,983
‎จิลล์ตัดสินใจว่าเธอจะจ่ายเงิน

129
00:10:10,694 --> 00:10:16,241
‎ผมจะไม่มีวันให้เงินก้อนนั้นเลย
‎ถ้าผมมีทางเลือกอื่น

130
00:10:16,742 --> 00:10:20,162
‎แต่การที่จิลล์ถูกเกลี้ยกล่อม กังวล…

131
00:10:21,413 --> 00:10:22,331
‎ล้มป่วย…

132
00:10:24,625 --> 00:10:27,461
‎เรื่องนั้นต้องมาก่อน
‎นั่นคือสิ่งที่ต้องใส่ใจเป็นอย่างแรก

133
00:10:27,544 --> 00:10:29,713
‎(7,9658.47 ปอนด์
‎เงินนี้เป็นของซาราห์เพียงคนเดียว)

134
00:10:29,797 --> 00:10:30,923
‎(23,040.00 ปอนด์)

135
00:10:31,006 --> 00:10:31,965
‎(28,000.00 ปอนด์)

136
00:10:32,049 --> 00:10:33,342
‎(55,000.00 ปอนด์)

137
00:10:33,425 --> 00:10:34,843
‎(32,400.04 ปอนด์)

138
00:10:34,927 --> 00:10:35,844
‎(มรดก 47,000.00 ปอนด์)

139
00:10:35,928 --> 00:10:39,306
‎ผมคิดว่า "ฉันไม่สนว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก"

140
00:10:39,807 --> 00:10:41,475
‎"ฉันจะใช้ชีวิตของฉัน"

141
00:10:55,781 --> 00:10:57,157
‎นั่นคือจุดจบของเรื่องนี้

142
00:10:58,701 --> 00:11:00,160
‎พ่อแม่ฉันจ่ายเงินให้

143
00:11:05,499 --> 00:11:08,043
‎พวกเขาบอกว่า
‎"พ่อกับแม่คิดว่าลูกไม่ควรโทรกลับมาอีก"

144
00:11:11,213 --> 00:11:14,425
‎และฉันเชื่อจริงๆ ว่านั่นคือจุดจบ

145
00:11:14,508 --> 00:11:16,427
‎ฉันจะไม่มีวันคุยกับพวกเขาอีกเลย

146
00:11:23,934 --> 00:11:26,311
‎(ปี 1998)

147
00:11:28,522 --> 00:11:30,899
‎(ปี 2015)

148
00:11:35,946 --> 00:11:37,656
‎ตอนที่ตำรวจเจอซานดร้า

149
00:11:37,740 --> 00:11:40,868
‎พวกเขาถามว่า
‎"รู้ไหมว่าโรเบิร์ต ฟรีการ์ดทำอะไรมาบ้าง"

150
00:11:41,910 --> 00:11:42,911
‎เธอบอกว่ารู้

151
00:11:43,996 --> 00:11:46,331
‎ตำรวจบอกซาราห์ว่า "ถ้าคุณต้องการ

152
00:11:46,415 --> 00:11:48,834
‎เราพาคุณไปรับการคุ้มครองได้เลยนะ"

153
00:11:49,460 --> 00:11:53,964
‎ซึ่งเธอบอกว่า "ฉันไม่อยากไป
‎ฉันอยากอยู่กับเดวิด"

154
00:11:55,007 --> 00:11:57,050
‎การที่เธอเป็นผู้ใหญ่และพูดว่าอยากอยู่กับเขา

155
00:11:57,134 --> 00:11:59,261
‎ตำรวจก็ทำให้เธอไปจากเขาไม่ได้

156
00:11:59,344 --> 00:12:01,847
‎ตำรวจทำอะไรไม่ได้แล้ว

157
00:12:05,768 --> 00:12:11,064
‎คุณรู้ว่าใครบางคนเป็นแบบนี้
‎แล้วยังอยู่กับเขาได้ยังไง

158
00:12:17,821 --> 00:12:19,364
‎แม่ผมเป็นลูกคนเดียว

159
00:12:20,449 --> 00:12:22,951
‎แม่สนิทกับตาและยายมาก

160
00:12:25,204 --> 00:12:28,457
‎ตากับยายของผมเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าทั้งคู่

161
00:12:28,540 --> 00:12:32,044
‎และแม่ผมก็ไม่ได้ไปร่วมงานศพ

162
00:12:33,003 --> 00:12:35,130
‎มันดูไม่เหมือนนิสัยของแม่เลย

163
00:12:35,214 --> 00:12:37,966
‎แต่ลึกๆ แล้วฉันก็รู้ว่าแม่จะไม่มา

164
00:12:47,184 --> 00:12:49,436
‎ผมไม่ได้เจอแม่ผมมาเจ็ดปี

165
00:12:52,523 --> 00:12:56,276
‎มีการติดต่อมาบ้าง
‎ปกติจะใช้หมายเลขที่ถูกระงับ

166
00:12:56,360 --> 00:12:59,488
‎ถ้าผมอยากโทรหาแม่ พวกเขาจะไม่รับสาย

167
00:12:59,571 --> 00:13:03,242
‎และผมเชื่อว่าบทสนทนาทั้งหมดถูกเขียนบทไว้

168
00:13:04,284 --> 00:13:07,579
‎มันรู้สึกเหมือนกำลังพูดกับหุ่นยนต์

169
00:13:09,456 --> 00:13:12,251
‎จนถึงวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วแม่อยู่ที่ไหน

170
00:13:12,835 --> 00:13:13,710
‎คือ…

171
00:13:14,670 --> 00:13:17,798
‎แม่ไม่เคยยอมให้ผมรู้ว่าแม่อยู่ที่ไหน

172
00:13:17,881 --> 00:13:18,966
‎นั่นอะไรน่ะ

173
00:13:19,800 --> 00:13:21,760
‎แม่ผมเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ห่วงใยผู้อื่น

174
00:13:22,761 --> 00:13:25,639
‎และมันเหมือนมีใครบางคนตรงนั้น

175
00:13:25,722 --> 00:13:26,932
‎คอยชักใยอยู่

176
00:13:27,558 --> 00:13:30,769
‎ผมเชื่อว่าคนที่อยู่เบื้องหลัง
‎เรื่องทั้งหมดนี้คือฟรีการ์ด

177
00:13:31,478 --> 00:13:34,147
‎(ปี 2020)

178
00:13:38,110 --> 00:13:39,778
‎(นิวสกอตแลนด์ยาร์ด)

179
00:13:47,160 --> 00:13:52,124
‎(ลอนดอน)

180
00:13:55,878 --> 00:13:59,840
‎(บ็อบ แบรนดอน
‎ตำรวจสายสืบ สกอตแลนด์ยาร์ด)

181
00:13:59,923 --> 00:14:01,550
‎ผมชื่อบ็อบ แบรนดอน

182
00:14:01,633 --> 00:14:03,802
‎ผมเป็นตำรวจนครบาลมา 30 ปี

183
00:14:03,886 --> 00:14:07,431
‎และชีวิตการทำงานส่วนใหญ่ของผม
‎อยู่ที่สกอตแลนด์ยาร์ดกับทีมทำคดีฉ้อโกง

184
00:14:08,891 --> 00:14:12,019
‎ผมได้ยินคดีนี้ครั้งแรก
‎ตอนที่ผู้หญิงคนหนึ่งโทรหาตำรวจแฮมเมอร์สมิธ

185
00:14:12,102 --> 00:14:14,897
‎เพื่อแจ้งว่าอดีตคู่หมั้นของเธอ โรเบิร์ต ฟรีการ์ด

186
00:14:14,980 --> 00:14:18,692
‎หลอกเงินเธอไปประมาณ 30,000 ปอนด์

187
00:14:18,775 --> 00:14:19,735
‎(โรเบิร์ต ฟรีการ์ด)

188
00:14:21,612 --> 00:14:24,656
‎และเราก็รู้สึกว่าควรโทรหาฟรีการ์ด

189
00:14:24,740 --> 00:14:26,825
‎และเชิญเขามาสอบปากคำที่โรงพัก

190
00:14:28,869 --> 00:14:31,371
‎แต่เขาไม่เคยโผล่มา และนับตั้งแต่ตอนนั้น

191
00:14:31,455 --> 00:14:33,290
‎เขาก็ไม่ใช้ซิมการ์ดของเขาอีกเลย

192
00:14:34,207 --> 00:14:36,251
‎อยู่ๆ ฟรีการ์ดก็หายตัวไป

193
00:14:37,920 --> 00:14:41,590
‎เบาะแสเดียวที่เรามีก็คือเหยื่อพบกับฟรีการ์ด

194
00:14:41,673 --> 00:14:43,634
‎ที่โชว์รูมขายรถยนต์ในลอนดอนตะวันตก

195
00:14:47,721 --> 00:14:49,806
‎ตอนที่ตำรวจมาคุยกับผม

196
00:14:49,890 --> 00:14:52,059
‎ผมเล่าเรื่องพนักงานขายรถทุกคนที่ผมเคยเจอ

197
00:14:52,142 --> 00:14:55,270
‎โรเบิร์ต ฟรีการ์ดเป็นคนหนึ่งที่ขายเก่งที่สุด

198
00:14:55,354 --> 00:14:56,521
‎เขาทำให้รถขายได้

199
00:14:56,605 --> 00:14:58,273
‎(พนักงานดีเด่นประจำเดือน
‎โรเบิร์ต ฟรีการ์ด)

200
00:14:58,357 --> 00:15:02,069
‎เขาตัวสูง รูปหล่อ
‎เขาดูเหมือนคนที่ประสบความสำเร็จ

201
00:15:02,152 --> 00:15:05,280
‎เขาเป็นคนที่ทำให้ผมคิดว่า
‎"ฉันอยากดูเป็นแบบนั้น"

202
00:15:07,532 --> 00:15:09,201
‎เขาเป็นคนมีเสน่ห์และเป็นเสือผู้หญิง

203
00:15:09,284 --> 00:15:11,119
‎เขาถูกไล่ออกจากโชว์รูมขายรถ

204
00:15:11,203 --> 00:15:13,622
‎เพราะชอบจีบลูกค้าผู้หญิง

205
00:15:14,289 --> 00:15:15,999
‎ดูเหมือนว่าเขาไม่เคยหยุดเลย

206
00:15:16,667 --> 00:15:21,380
‎เรื่องที่พนักงานขายรถ
‎เล่าให้เจ้าหน้าที่ฟังนั้นน่าทึ่งมาก

207
00:15:22,381 --> 00:15:25,175
‎วันหนึ่งเขาพูดกับผมว่า "ฉันมีเรื่องจะบอกนาย"

208
00:15:25,258 --> 00:15:27,010
‎"ฉันทำงานให้เอ็มไอไฟฟ์"

209
00:15:28,762 --> 00:15:30,347
‎"ฉันเป็นเจ้าหน้าที่เอ็มไอไฟฟ์"

210
00:15:30,430 --> 00:15:34,017
‎เขาบอกว่าเขาปลอมตัวมา
‎ใช่ครับ ปลอมเป็นพนักงานขายรถ

211
00:15:34,101 --> 00:15:39,314
‎แต่ชีวิตจริงเขาเป็นสายลับ
‎ติดตามผู้ต้องสงสัยที่เป็นไออาร์เอ

212
00:15:39,398 --> 00:15:42,067
‎ปฏิกิริยาของผมคือ "จริงเหรอ"

213
00:15:43,527 --> 00:15:46,363
‎แต่เขาจงใจทำให้เห็นว่า
‎ว่าเขาต้องเก็บเป็นความลับ

214
00:15:46,446 --> 00:15:48,031
‎ว่าเขาคุยโทรศัพท์กับใคร

215
00:15:48,115 --> 00:15:51,868
‎และเขาเปลี่ยนซิมการ์ด
‎ทำไมคุณต้องใช้ซิมการ์ดสองอันด้วย

216
00:15:53,286 --> 00:15:57,958
‎แล้วอยู่ๆ ผมก็เริ่มคิดว่า
‎เขาอาจจะเป็นสายลับจริงๆ

217
00:15:59,376 --> 00:16:01,086
‎(ความลับ)

218
00:16:05,590 --> 00:16:08,885
‎บางอย่างที่เราทำ
‎มันรู้สึกเหมือนเราเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบ

219
00:16:08,969 --> 00:16:12,389
‎ทุกสถานี ปีเตอร์ ออกไปเดี๋ยวนี้
‎และไปทางถนนทอตแนมคอร์ต

220
00:16:12,472 --> 00:16:14,224
‎ปีเตอร์หนึ่ง รับทราบ

221
00:16:21,398 --> 00:16:24,735
‎เขาไปประชุม เข้าไปในโรงแรม
‎เขาต้องไปเจอใครบางคนในนั้น

222
00:16:24,818 --> 00:16:29,114
‎เขาหายตัวไป แล้วอยู่ๆ
‎อีกครึ่งชั่วโมงหรือหนึ่งชั่วโมงต่อมา

223
00:16:29,197 --> 00:16:31,700
‎เขาก็กลับมาและบอกว่า "เร็วเข้า ไปกันเถอะ"

224
00:16:31,783 --> 00:16:33,493
‎แล้วเราก็ขึ้นรถแล้วออกรถ

225
00:16:34,453 --> 00:16:38,415
‎ปีเตอร์หนึ่ง เขาอยู่บนรถบัสหมายเลขหนึ่ง
‎มุ่งหน้าไปทางเหนือ

226
00:16:41,334 --> 00:16:44,296
‎ผมเป็นคนขับรถพาหนีที่รออยู่ในรถข้างนอกตลอด

227
00:16:44,379 --> 00:16:47,049
‎ผมไม่เคยเข้าไปและไม่เคยมีส่วนเกี่ยวข้อง

228
00:16:47,132 --> 00:16:51,553
‎กับการประชุมลับพวกนั้น
‎และเรื่องอื่นๆ ที่เกิดขึ้นเลย

229
00:16:51,636 --> 00:16:53,597
‎รับทราบ เปลี่ยน

230
00:16:53,680 --> 00:16:56,683
‎ไม่มีคำอธิบายที่แท้จริงว่าเขาทำอะไรอยู่

231
00:16:56,767 --> 00:16:59,686
‎แต่มันมีความรู้สึกเร่งด่วนเสมอเวลาเราออกไป

232
00:17:00,771 --> 00:17:01,980
‎มันน่าตื่นเต้นมาก

233
00:17:02,606 --> 00:17:04,940
‎ปีเตอร์สองเรียกศูนย์ควบคุม

234
00:17:05,441 --> 00:17:09,029
‎มันอาจเป็นเรื่องจริงก็ได้
‎แต่ผมคิดว่ามันไม่น่าเป็นไปได้

235
00:17:09,112 --> 00:17:12,114
‎เพราะถ้าเขาเป็นสายลับเอ็มไอไฟฟ์
‎เขาจะไม่บอกใครเด็ดขาด

236
00:17:15,285 --> 00:17:16,578
‎เราเลยตรวจสอบกับเอ็มไอไฟฟ์…

237
00:17:16,660 --> 00:17:18,330
‎(หน่วยความมั่นคงเอ็มไอไฟฟ์
‎ตอบแฟ็กซ์)

238
00:17:18,412 --> 00:17:21,333
‎ซึ่งยืนยันว่าเขาไม่ใช่สายลับของพวกเขา

239
00:17:21,416 --> 00:17:23,752
‎เรารู้เลยว่าเรากำลังรับมือกับนักต้มตุ๋น

240
00:17:31,635 --> 00:17:35,055
‎เราส่งต่อข้อมูลไปตามคอมพิวเตอร์
‎ของตำรวจแห่งชาติว่าต้องการตัวเขา

241
00:17:35,138 --> 00:17:37,557
‎จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็เริ่มสืบประวัติเขา

242
00:17:37,641 --> 00:17:40,268
‎สืบความเป็นมาของเขาเพื่อแกะรอยเขา

243
00:17:40,352 --> 00:17:43,855
‎ฟรีการ์ดไม่ใช่สายลับ
‎แต่เขาพยายามทำตัวเป็นสายลับ

244
00:17:44,940 --> 00:17:46,942
‎เขาทำให้ตัวเองแกะรอยยากมาก

245
00:17:47,025 --> 00:17:50,153
‎เขาปิดโทรศัพท์ ย้ายออกจากที่อยู่ของเขา

246
00:17:50,237 --> 00:17:51,446
‎และเขากำลังหนี

247
00:17:53,365 --> 00:17:56,743
‎คนทั่วไปจะไปซื้อนมที่ร้านค้าท้องถิ่น

248
00:17:56,827 --> 00:17:59,955
‎แล้วก็ไปซื้อตั๋วที่สถานีรถไฟ

249
00:18:00,831 --> 00:18:02,958
‎พวกเขาอาจจะกดเงินสดจากตู้กดเงินท้องถิ่น

250
00:18:03,041 --> 00:18:04,960
‎ดังนั้นเมื่อคุณดูการใช้เงิน

251
00:18:05,043 --> 00:18:07,671
‎คุณจะคาดเดาได้ว่า
‎ใครคนหนึ่งอยู่และทำงานที่ไหน

252
00:18:07,754 --> 00:18:09,464
‎แต่นี่ไม่ได้เป็นแบบนั้น

253
00:18:11,049 --> 00:18:12,801
‎มันเหมือนการไล่ตามผี

254
00:18:21,601 --> 00:18:23,061
‎ไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน

255
00:18:24,020 --> 00:18:26,731
‎ร็อบทิ้งฉันไว้ในเซฟเฮาส์ที่ลอนดอน

256
00:18:27,941 --> 00:18:33,155
‎เพื่อรอระหว่างที่เขา
‎ออกไปทำภารกิจบางอย่างหลายสัปดาห์

257
00:18:36,533 --> 00:18:41,538
‎เขาบอกฉันว่าถ้ามีใครมาเคาะประตู
‎ให้แกล้งทำเป็นว่าเธอไม่อยู่ในห้อง

258
00:18:43,039 --> 00:18:44,332
‎(หลบหนีเป็นเวลา)

259
00:18:44,416 --> 00:18:48,128
‎(เก้าปี)

260
00:18:48,211 --> 00:18:52,132
‎ตอนที่ผมบอกซาราห์ว่าอย่าโทรมา ผมโกรธ

261
00:18:52,799 --> 00:18:55,218
‎แต่ความรักไม่มีขีดจำกัด

262
00:18:56,344 --> 00:18:59,181
‎เราเดินหน้าต่อไปและหวังว่าจะได้เบาะแส

263
00:19:00,348 --> 00:19:02,809
‎และถ้าต้องใช้เวลาสิบปี

264
00:19:04,269 --> 00:19:05,937
‎เราก็ยังจะสู้อยู่ดี

265
00:19:07,022 --> 00:19:09,232
‎เราไม่อยากเสียลูกสาวไป…

266
00:19:10,817 --> 00:19:12,194
‎แม้จะเกิดเรื่องทั้งหมดขึ้นก็ตาม

267
00:19:14,279 --> 00:19:15,739
‎สิ่งที่คุณกลัวที่สุดคืออะไรครับ

268
00:19:18,450 --> 00:19:20,660
‎ผมไม่รู้ มีให้กลัวหลายเรื่องเลยละ

269
00:19:22,162 --> 00:19:24,789
‎การไม่ได้เจอซาราห์อีกน่าจะเป็นเรื่องหนึ่ง

270
00:19:25,624 --> 00:19:29,336
‎กลัวว่าเธอจะถูกทอดทิ้ง อดอยาก…

271
00:19:32,130 --> 00:19:33,965
‎และถูกทิ้งให้ตาย

272
00:19:35,091 --> 00:19:37,093
‎ผมไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรอก

273
00:19:39,429 --> 00:19:42,766
‎ผมต้องการหลักฐานเพิ่มเติมเพื่อให้ตำรวจช่วยผม

274
00:19:44,059 --> 00:19:50,440
‎ผมพยายามรวบตึงทุกเรื่องที่ผมตามได้

275
00:19:51,775 --> 00:19:55,070
‎แล้วอยู่ๆ เราก็ได้รับจดหมายฉบับนึง

276
00:19:57,197 --> 00:20:00,533
‎"เรียนคุณสมิธ
‎ผมรู้สึกว่าผมต้องอธิบายเพิ่มเติม…"

277
00:20:00,617 --> 00:20:02,702
‎"ว่าซาราห์กับผมเจออะไรมา"

278
00:20:03,620 --> 00:20:06,539
‎"ร็อบบอกเราว่า
‎ทางเดียวที่จะปกป้องคนที่เรารักได้

279
00:20:07,040 --> 00:20:08,583
‎คือการไม่บอกอะไรพวกเขาเลย"

280
00:20:09,542 --> 00:20:13,588
‎"นายคือบุคคลอันตราย
‎ที่อาจพาไออาร์เอมาหาเราได้"

281
00:20:14,965 --> 00:20:16,675
‎"เราไม่มีเงินในบัญชีธนาคารเลย"

282
00:20:18,051 --> 00:20:19,552
‎"เขาน่าเชื่อถือมาก"

283
00:20:22,097 --> 00:20:24,432
‎ผมกลับไปที่ฟาร์มของครอบครัวผม

284
00:20:24,516 --> 00:20:28,937
‎และอธิบายกับครอบครัว
‎ว่าเรากำลังหนีไออาร์เอกันอยู่

285
00:20:29,646 --> 00:20:32,983
‎พวกเขาจะได้จ่ายค่าคุ้มครองงวดต่อไปของร็อบ

286
00:20:33,066 --> 00:20:34,943
‎(20,501.44 ปอนด์)

287
00:20:35,026 --> 00:20:39,197
‎ในช่วงสามหรือสี่ปีนั้น
‎ผมให้เงินไปกว่า 400,000 ปอนด์

288
00:20:43,994 --> 00:20:45,704
‎(1.00 ปอนด์)

289
00:20:51,001 --> 00:20:54,963
‎เมื่อเวลาผ่านไป ผมกลับไป
‎ใช้เวลาอยู่ที่ฟาร์มมากขึ้นเรื่อยๆ

290
00:20:56,798 --> 00:20:58,216
‎ผมเข้าใจชัดเจนขึ้นว่า

291
00:20:58,300 --> 00:21:01,970
‎ถ้าจะมีใครตามหาผม
‎พวกเขาจะไปตามหาผมที่ฟาร์ม

292
00:21:02,053 --> 00:21:03,513
‎และผมก็อยู่ที่นั่นแน่นอน

293
00:21:04,514 --> 00:21:06,141
‎และไม่เคยมีใครมาฆ่าผมเลย

294
00:21:08,059 --> 00:21:12,397
‎ร็อบเลิกโทรมา ผมยิ่งสงสัยมากขึ้น

295
00:21:16,985 --> 00:21:18,611
‎ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องหลอกลวง

296
00:21:19,404 --> 00:21:21,990
‎กองทัพสาธารณรัฐไอร์แลนด์
‎กำลังได้รับความดีความชอบ…

297
00:21:22,073 --> 00:21:22,949
‎ฉันเป็นจนท.เอ็มไอไฟฟ์

298
00:21:24,492 --> 00:21:25,785
‎"จิมเป็นพวกเดียวกับพวกมัน"

299
00:21:27,412 --> 00:21:31,833
‎ผมคิดได้ว่าทั้งหมดนี้อาจเป็นฝีมือร็อบคนเดียว

300
00:21:34,002 --> 00:21:37,964
‎ผมเสียเงินก้อนใหญ่ไป
‎ทำให้ครอบครัวผมต้องตกนรก

301
00:21:38,590 --> 00:21:43,261
‎ผมลากเด็กสาวไร้เดียงสาสองคน
‎จากมหาวิทยาลัยมาพัวพันกับเรื่องโกหก

302
00:21:44,804 --> 00:21:48,808
‎และความรู้สึกเกลียดตัวเองก็มากมายเหลือเกิน

303
00:21:51,019 --> 00:21:52,020
‎ผมอยากตาย

304
00:21:53,521 --> 00:21:55,607
‎ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่

305
00:22:02,530 --> 00:22:06,076
‎ผมออกมาจากสถานการณ์นั้นได้
‎แต่ซาราห์ออกมาไม่ได้

306
00:22:06,576 --> 00:22:08,620
‎ผมรู้สึกผิดมาก

307
00:22:08,703 --> 00:22:10,997
‎ผมเลยเขียนจดหมายไปหาคุณสมิธ

308
00:22:12,207 --> 00:22:16,086
‎"ผมไม่รู้ว่าซาราห์อยู่ที่ไหน ผมขอโทษ"

309
00:22:18,630 --> 00:22:21,966
‎จดหมายฉบับนี้ส่งตรงมาจากคนหนึ่งในกลุ่ม

310
00:22:23,093 --> 00:22:25,178
‎มันเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ

311
00:22:26,137 --> 00:22:27,680
‎ผมโทรหาตำรวจอีกครั้ง

312
00:22:29,015 --> 00:22:32,143
‎ตำรวจบอกผมว่า "คุณต้องคุยกับบ็อบ แบรนดอน"

313
00:22:35,605 --> 00:22:38,024
‎ปีเตอร์เล่าเรื่องที่น่าทึ่ง

314
00:22:38,108 --> 00:22:40,819
‎ที่เกิดขึ้นกับลูกสาวเขาตลอดสิบปีที่ผ่านมา

315
00:22:41,403 --> 00:22:44,531
‎ที่เธอเชื่อว่าเธอกำลังหนีไออาร์เออยู่…

316
00:22:44,614 --> 00:22:47,075
‎เกิดเหตุระเบิดโดยไม่มีสัญญาณเตือน

317
00:22:47,158 --> 00:22:49,619
‎ที่ฟรีการ์ดแกล้งทำตัวเป็นสายลับ

318
00:22:49,702 --> 00:22:52,831
‎ที่เขาเอาเงินไป
‎จากเหยื่อของเขาหลายแสนปอนด์

319
00:22:52,914 --> 00:22:54,833
‎(ยอด เงินปัจจุบัน 2,365.79 ปอนด์)

320
00:22:54,916 --> 00:23:00,296
‎มันเปลี่ยนจากการหลอกเงิน 30,000 ปอนด์
‎ไปเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ

321
00:23:01,506 --> 00:23:03,675
‎ในฐานะที่ผมเองก็มีลูกสาวสามคน

322
00:23:03,758 --> 00:23:06,469
‎ผมเข้าใจว่าเขาเป็นห่วงลูกมากแค่ไหน

323
00:23:08,138 --> 00:23:09,973
‎ผมบอกเขาว่าเราจะตามหาซาราห์ให้เจอ

324
00:23:11,891 --> 00:23:15,687
‎ปีเตอร์ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อตามหาลูกสาว

325
00:23:16,729 --> 00:23:20,442
‎ทุกเบาะแส ทุกข้อมูล
‎เขาไม่ปล่อยให้หลุดมือไปเลย

326
00:23:22,068 --> 00:23:23,361
‎กัดไม่ปล่อยจริงๆ

327
00:23:23,445 --> 00:23:24,821
‎(พบเห็นที่นี่ - เห็นรถบีเอ็มวันที่ 25)

328
00:23:25,405 --> 00:23:28,366
‎เรารู้เรื่องนักศึกษาสามคนแรกแล้ว

329
00:23:28,450 --> 00:23:30,743
‎จอห์น ซาราห์ และมาเรีย

330
00:23:30,827 --> 00:23:32,912
‎เรายังรู้ด้วยว่าฟรีการ์ดทำงาน

331
00:23:32,996 --> 00:23:34,956
‎ที่โชว์รูมขายรถในลอนดอนตะวันตก

332
00:23:35,707 --> 00:23:38,710
‎เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

333
00:23:40,628 --> 00:23:43,465
‎ต้องหาตัวฟรีการ์ดให้เจอ
‎และต้องหาให้เจอโดยด่วน

334
00:23:45,467 --> 00:23:49,304
‎เราใช้วิธีแบบโบราณ
‎แล้วเราก็เจอบ้านแม่ของฟรีการ์ด

335
00:23:50,013 --> 00:23:51,973
‎มีรถคันนึงจอดอยู่ใกล้บ้านเขา

336
00:23:52,056 --> 00:23:54,476
‎ซึ่งจดทะเบียนไว้ที่ลอนดอนตะวันตก

337
00:23:54,559 --> 00:23:57,937
‎อาจจะอยู่ห่างจากบ้านแม่เขา
‎ไปทางใต้ 300 กว่ากิโลเมตร

338
00:23:59,981 --> 00:24:03,443
‎ไม่ใช่แค่นั้น แต่อู่ที่ฟรีการ์ดเคยทำงาน
‎ยังเป็นผู้ขายรถคันนี้ด้วย

339
00:24:05,069 --> 00:24:06,237
‎เราไปตามที่อยู่

340
00:24:10,992 --> 00:24:14,787
‎ฟรีการ์ดไม่อยู่ที่นั่น
‎คนที่มาเปิดประตูชื่อไซมอน พร็อกเตอร์

341
00:24:15,705 --> 00:24:18,958
‎แล้วไซมอนก็เล่าเรื่องคิม อดัมส์
‎แฟนเก่าของเขา

342
00:24:19,042 --> 00:24:22,420
‎ชาวอเมริกันที่เคยเช่าบ้านเขาอยู่

343
00:24:22,504 --> 00:24:24,589
‎อยู่ๆ คิมก็หายตัวไป

344
00:24:24,672 --> 00:24:27,217
‎บอกเพื่อนร่วมงานของเธอว่าเธอป่วยหนัก

345
00:24:28,134 --> 00:24:30,803
‎ร็อบบอกว่าเราตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก
‎และเราต้องหนี

346
00:24:31,387 --> 00:24:33,181
‎ผมบอกพวกเขาว่าผมเป็นมะเร็งตับ

347
00:24:34,140 --> 00:24:35,558
‎มันคล้ายกันมาก

348
00:24:35,642 --> 00:24:38,603
‎กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับนักศึกษาพวกนั้น
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

349
00:24:39,103 --> 00:24:40,647
‎เรากลับไปที่โชว์รูมขายรถ

350
00:24:40,730 --> 00:24:43,066
‎คิม อดัมส์เคยซื้อรถจากฟรีการ์ด

351
00:24:44,234 --> 00:24:46,611
‎คิมเข้ามาอยู่ในรายชื่อคนที่อาจเป็นเหยื่อของเรา

352
00:24:48,196 --> 00:24:53,201
‎ตอนแรกก็ซาราห์ ตอนนี้ก็คิม
‎ผมจะต้องการคนช่วยพาพวกเขากลับมา

353
00:25:03,336 --> 00:25:06,798
‎ฉันได้รับโทรศัพท์จากบ็อบ แบรนดอน
‎จากสกอตแลนด์ยาร์ด

354
00:25:07,298 --> 00:25:11,761
‎คำพูดแรกที่บ็อบพูดกับฉันคือ "คุณนั่งอยู่รึเปล่า"

355
00:25:12,470 --> 00:25:16,641
‎บ็อบเล่าเรื่องบ้าๆ ให้ฉันฟังเกี่ยวกับไออาร์เอ

356
00:25:17,267 --> 00:25:18,685
‎การจารกรรม

357
00:25:18,768 --> 00:25:21,104
‎และคนที่หลบหนีมาสิบปี

358
00:25:23,106 --> 00:25:28,403
‎มีคนที่อาจตกเป็นเหยื่อรายใหม่
‎เป็นผู้หญิงอเมริกันชื่อคิม อดัมส์

359
00:25:29,112 --> 00:25:31,614
‎แล้วจะมีอะไรดีไปกว่า
‎การเริ่มต้นด้วยพ่อแม่ของคิม

360
00:25:33,074 --> 00:25:35,743
‎(ฟีนิกซ์)

361
00:25:35,827 --> 00:25:40,957
‎ฉันส่งทีมเจ้าหน้าที่ไปแอริโซนา
‎เพื่อดูว่าพวกเขาได้ข่าวจากเธอบ้างไหม

362
00:25:42,917 --> 00:25:47,839
‎พวกเขาบอกเจ้าหน้าที่ว่า
‎คิมวางแผนแต่งงานกับโรเบิร์ต ฟรีการ์ด…

363
00:25:50,466 --> 00:25:57,307
‎ว่าเขาบอกพวกเขาว่าเขาเป็น
‎เจ้าหน้าที่หน่วยความมั่นคงของเอ็มไอไฟฟ์

364
00:25:58,516 --> 00:26:02,020
‎ดูเหมือนว่าคิมจะตกหลุมรักเขาแบบสายฟ้าแลบ

365
00:26:03,187 --> 00:26:06,983
‎ฟรีการ์ดซื้อแหวนหมั้นคาร์เทียร์ให้คิม

366
00:26:07,066 --> 00:26:10,028
‎ซื้อนาฬิกาโรเล็กซ์ให้ พาไปเที่ยวต่างประเทศ

367
00:26:12,989 --> 00:26:16,659
‎พ่อแม่ของคิมคิดว่าคิมมีอนาคตที่สดใสกับโรเบิร์ต

368
00:26:18,328 --> 00:26:19,662
‎และนั่นคือตอนที่เราได้รู้

369
00:26:19,746 --> 00:26:24,626
‎ว่าพ่อเลี้ยงของคิมเคยถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่

370
00:26:24,709 --> 00:26:25,543
‎(ลอตเตอรีแอริโซนา)

371
00:26:25,627 --> 00:26:27,128
‎ผมจะไปหาความสนุกแน่นอน

372
00:26:27,211 --> 00:26:29,922
‎บอกได้เลยว่าการแข่งกอล์ฟจะสนุกขึ้น

373
00:26:30,632 --> 00:26:33,259
‎และหลังจากนั้น เธอก็หายตัวไป

374
00:26:34,927 --> 00:26:38,473
‎เจ้าหน้าที่จึงต้องแจ้งให้ทั้งพ่อและแม่ทราบ

375
00:26:38,556 --> 00:26:42,101
‎ว่าฟรีการ์ดไม่ใช่เจ้าหน้าที่เอ็มไอไฟฟ์แน่นอน

376
00:26:45,772 --> 00:26:47,857
‎ไม่มีใครรู้ว่าคิมอยู่ไหน

377
00:26:47,940 --> 00:26:50,568
‎แต่คิมจะติดต่อพ่อแม่ของเธอเป็นระยะๆ

378
00:26:50,652 --> 00:26:52,153
‎เวลาที่เธอต้องการเงิน

379
00:26:54,489 --> 00:26:59,702
‎เท่าที่เอฟบีไอรู้คือคิมถูกลักพาตัว

380
00:27:02,080 --> 00:27:03,414
‎ฉันคิดแผน…

381
00:27:07,168 --> 00:27:09,921
‎ว่าจะบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์

382
00:27:10,004 --> 00:27:13,091
‎ระหว่างฟรีการ์ด คิม และพ่อแม่ของเธอ

383
00:27:14,676 --> 00:27:19,472
‎ขั้นแรก เราให้พ่อแม่คิม
‎โทรหาคิมแล้วฝากข้อความไว้

384
00:27:22,266 --> 00:27:23,768
‎ไงลูกรัก นี่แม่เอง

385
00:27:23,851 --> 00:27:25,478
‎แม่มีข้อเสนอที่เหลือเชื่อจะให้ลูก

386
00:27:25,561 --> 00:27:27,855
‎โทรหาแม่นะ แม่น่าจะอยู่บ้าน โทรมาละกัน

387
00:27:27,939 --> 00:27:28,940
‎บ๊ายบาย

388
00:27:30,692 --> 00:27:32,902
‎หลังจากนั้นเราก็พยายามต่อไปเรื่อยๆ

389
00:27:38,408 --> 00:27:40,618
‎ในที่สุดฟรีการ์ดก็รับโทรศัพท์

390
00:27:43,329 --> 00:27:44,247
‎ฮัลโหล

391
00:27:44,997 --> 00:27:46,207
‎ไง โรเบิร์ต

392
00:27:48,751 --> 00:27:50,336
‎ไง จอห์น เป็นไงบ้างครับ

393
00:28:47,226 --> 00:28:52,231
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล