1
00:00:12,180 --> 00:00:16,308
‎(กุมภาพันธ์ 2020)

2
00:00:16,392 --> 00:00:17,935
‎ถ้าตอนนี้แม่คุณอยู่ตรงนี้

3
00:00:20,021 --> 00:00:22,982
‎คุณอยากบอกอะไรกับเธอครับ

4
00:00:23,066 --> 00:00:25,443
‎- คงบอกว่า "ถ้าแม่ฟังอยู่…" หรือ…
‎- ครับ

5
00:00:28,529 --> 00:00:30,156
‎คิดว่ากล้องคือแม่คุณนะครับ

6
00:00:34,452 --> 00:00:36,245
‎แม่ ถ้าแม่ดูอยู่

7
00:00:38,915 --> 00:00:41,584
‎แม่ควรรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

8
00:00:42,877 --> 00:00:45,338
‎เราจะอยู่เคียงข้างแม่เสมอ

9
00:00:46,798 --> 00:00:49,133
‎คุณอยากให้แม่คุณทำอะไรครับ

10
00:00:53,721 --> 00:00:55,056
‎ผมไม่รู้ มัน…

11
00:00:56,265 --> 00:00:57,642
‎มันยากมากหลังจากผ่านมา…

12
00:00:58,601 --> 00:01:00,186
‎เจ็ดปีได้ไหม

13
00:01:00,269 --> 00:01:01,270
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ

14
00:01:01,354 --> 00:01:03,523
‎คิดว่าแม่จะจำเราได้ไหม

15
00:01:04,190 --> 00:01:05,233
‎เราจะจำแม่ได้ไหม

16
00:01:09,529 --> 00:01:11,739
‎แม่ครับ ถ้าตอนนี้แม่ฟังอยู่

17
00:01:11,823 --> 00:01:14,325
‎ไม่สำคัญหรอกว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง

18
00:01:14,826 --> 00:01:17,954
‎เรายังรักแม่ และอยากให้แม่
‎กลับเข้ามาในชีวิตเรา

19
00:01:23,501 --> 00:01:27,088
‎สิ่งที่ยากคือ เรื่องนี้ยังคงเกิดขึ้น

20
00:01:27,839 --> 00:01:29,382
‎และมันเคยเกิดขึ้นมาก่อน

21
00:01:30,800 --> 00:01:34,929
‎และเขาอาจทำอะไรก็ได้กับคนอื่นๆ บนโลกนี้

22
00:01:35,012 --> 00:01:37,557
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

23
00:01:37,640 --> 00:01:39,475
‎สายลับเอ็มไอไฟฟ์…

24
00:01:40,935 --> 00:01:43,354
‎ถูกกล่าวถึงว่าเป็นบุคคลอันตรายอย่างต่อเนื่อง

25
00:01:45,064 --> 00:01:47,233
‎เขาควบคุมทุกอย่างในชีวิตฉัน

26
00:01:48,276 --> 00:01:50,319
‎เขาอยากครอบครองเธอไว้คนเดียว

27
00:01:50,820 --> 00:01:53,322
‎ฉันให้ผู้ชายคนนี้โทรแจ้งตำรวจไม่ได้

28
00:01:53,406 --> 00:01:56,284
‎แต่สถานทูตอเมริกามีไว้เพื่อการนี้

29
00:01:56,367 --> 00:01:58,494
‎พวกเขาบอกว่าจะพาคุณออกนอกประเทศ

30
00:01:59,078 --> 00:02:01,581
‎ผู้ชายคนนี้เป็นใคร เขาต้องการอะไร

31
00:02:02,248 --> 00:02:03,416
‎เขาต้องการเงิน

32
00:02:04,041 --> 00:02:06,127
‎- เขาต้องการเซ็กซ์
‎- เขาเป็นโรคจิต

33
00:02:07,795 --> 00:02:11,174
‎เขาไม่สุงสิงกับใคร เขาอยู่ในเงามืด

34
00:02:11,257 --> 00:02:12,550
‎มันเหมือนการไล่ตามผี

35
00:02:12,633 --> 00:02:14,927
‎เขาอยู่เบื้องหลัง คอยชักใยเธอ

36
00:02:15,011 --> 00:02:16,804
‎ฉายา "นักเชิดหุ่น"

37
00:02:25,479 --> 00:02:28,566
‎(ปี 2020)

38
00:02:31,569 --> 00:02:33,738
‎นี่น่าจะเป็นรูปแม่ที่ฉันชอบที่สุด

39
00:02:33,821 --> 00:02:36,449
‎และหลายๆ คนที่เคยเห็นรูปนี้พูดว่า

40
00:02:36,532 --> 00:02:38,451
‎"ตอนเธอสาวๆ ผมเธอสีบลอนด์มากเลยนะ"

41
00:02:38,534 --> 00:02:40,328
‎และฉันก็บอกว่า "นั่นแม่ฉัน"

42
00:02:44,415 --> 00:02:48,419
‎ตอนเด็กๆ เพื่อนฉันมักจะพูดว่า
‎"ฉันอยากให้แม่ฉันเป็นเหมือนแม่เธอ"

43
00:02:48,502 --> 00:02:51,589
‎"ฉันอยากให้แม่ฉันนั่งรถและร้องเพลงกับเรา"

44
00:02:51,672 --> 00:02:53,507
‎แม้แต่เวลานั่งรถไปซื้อของกัน

45
00:02:53,591 --> 00:02:56,427
‎แม่ก็จะร้องทุกเพลงที่ฉันกับเพื่อนๆ ร้องกัน

46
00:02:56,510 --> 00:02:58,304
‎ทุกคนคิดว่าแม่เจ๋ง

47
00:03:00,681 --> 00:03:03,184
‎แม่ใจดีมาก ใส่ใจมาก

48
00:03:03,768 --> 00:03:06,312
‎ทุกอย่างที่แม่ทำก็ทำเพื่อเรา

49
00:03:06,395 --> 00:03:09,106
‎การได้อยู่กับแม่… ผมเป็นลูกที่ติดแม่มาก

50
00:03:10,024 --> 00:03:12,526
‎ฉันชอบรูปนี้ พ่อดูหนุ่มมาก

51
00:03:16,364 --> 00:03:18,991
‎ซานดร้าเป็นรักแท้ครั้งแรกของผม

52
00:03:21,327 --> 00:03:23,871
‎ผมเจอซานดร้าตอนผมอายุ 14

53
00:03:24,538 --> 00:03:28,251
‎เราแต่งงานกันตอนอายุ 20 แล้วโซฟีก็เกิดมา

54
00:03:28,834 --> 00:03:34,465
‎แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู

55
00:03:34,548 --> 00:03:38,719
‎น่าเศร้าที่พอหลายปีผ่านไป
‎เราแยกทางกันและหย่ากัน

56
00:03:39,595 --> 00:03:41,931
‎แต่ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมากๆ

57
00:03:42,014 --> 00:03:44,225
‎และเราก็ช่วยกันเลี้ยงลูกๆ ของเรา

58
00:03:46,519 --> 00:03:49,772
‎แม่ยังเด็กมากตอนที่เจอพ่อ และไปกันไม่รอด

59
00:03:49,855 --> 00:03:52,024
‎แต่มันไม่ได้แปลว่าจะไปไม่รอดกับคนอื่น

60
00:03:52,108 --> 00:03:53,526
‎(ซานดร้า
‎อายุ 35-40 เพศหญิง)

61
00:03:53,609 --> 00:03:56,153
‎แม่ฉันตัดสินใจเริ่มหาคู่ออนไลน์

62
00:03:59,865 --> 00:04:00,866
‎(แก้ไข)

63
00:04:00,950 --> 00:04:05,997
‎ฉันจำได้ว่าแม่เอาข้อมูลกับรูปของแม่ให้ฉันดู

64
00:04:06,080 --> 00:04:10,793
‎และเราก็คิดว่า "นี่มันโฆษณาชัดๆ"

65
00:04:10,876 --> 00:04:13,629
‎"เรามีงานใหม่นะ ถ้าคุณอยากทำ"

66
00:04:14,839 --> 00:04:17,882
‎"ใครสักคนที่จะรักแม่ฉัน
‎และอาจจะรักพวกเราด้วย"

67
00:04:21,762 --> 00:04:25,641
‎แม่มีแฟนเป็นช่วงๆ อยู่สองสามคน

68
00:04:26,350 --> 00:04:28,769
‎ไม่มีใครใช่สำหรับแม่เลย

69
00:04:28,811 --> 00:04:31,689
‎(ทิม
‎อายุ 35-40 เพศชาย)

70
00:04:32,606 --> 00:04:34,025
‎(พฤศจิกายน ปี 2011)

71
00:04:34,108 --> 00:04:36,569
‎แต่คืนหนึ่ง มีโทรศัพท์เข้ามา

72
00:04:38,487 --> 00:04:39,864
‎แล้วมันก็กลายเป็นเรื่อง

73
00:04:39,947 --> 00:04:43,492
‎"เขาคือคนที่แม่กำลังคุยด้วย เขาชื่อเดวิด"

74
00:04:45,911 --> 00:04:47,163
‎เขาทำงานสื่อ

75
00:04:47,246 --> 00:04:51,500
‎และเขาขายพื้นที่โฆษณาให้บริษัทใหญ่ๆ

76
00:04:52,960 --> 00:04:54,754
‎เดวิดชอบรถมาก

77
00:04:56,922 --> 00:04:59,925
‎เขาชอบของแพงๆ

78
00:05:01,844 --> 00:05:03,512
‎แม่ไม่เคยซื้อรถใหม่เลย

79
00:05:04,472 --> 00:05:11,062
‎ความรู้สึกแรกของฉัน
‎ที่มีต่อรถออดี้สีฟ้าใหม่เอี่ยมคันนี้คือ "ไฮโซมาก"

80
00:05:13,731 --> 00:05:18,069
‎แม่ตื่นเต้นมากที่สามารถพูดได้ว่าแม่มีรถคันนี้

81
00:05:18,861 --> 00:05:21,322
‎และแม่สั่งทำสีพิเศษด้วย

82
00:05:23,449 --> 00:05:27,161
‎มันรู้สึกเหมือนในที่สุดแม่ก็ได้รับสิ่งที่คู่ควรกับแม่

83
00:05:32,792 --> 00:05:35,753
‎เดวิดวางแผนพาเราทุกคนไปสเปน

84
00:05:36,670 --> 00:05:39,840
‎ผมเลยตื่นเต้นมาก
‎เพราะถึงผมจะเคยไปเที่ยววันหยุด

85
00:05:39,924 --> 00:05:41,842
‎แต่ไม่เคยไปสเปนเลย

86
00:05:41,926 --> 00:05:45,388
‎ฉันเปิดไฟ เปิดทีวี…

87
00:05:45,471 --> 00:05:47,723
‎ช่วงเริ่มต้นของการเดินทางดูปกติดี

88
00:05:47,807 --> 00:05:50,684
‎เราเข้าพักทุกโรงแรมที่ต้องเข้าพัก

89
00:05:51,519 --> 00:05:58,484
‎แต่หลังจากนั้น เราก็อยู่ในรถทั้งวันทั้งคืน
‎แทบไม่ได้จอดเลย

90
00:05:59,860 --> 00:06:02,029
‎มีแต่เดวิดที่ขับรถคนเดียว

91
00:06:03,406 --> 00:06:05,741
‎ฟังเพลงดูแรนดูแรนตลอดทาง

92
00:06:09,912 --> 00:06:13,416
‎แต่ฉันจะไม่ร้องไห้ให้กับเมื่อวาน

93
00:06:13,499 --> 00:06:16,669
‎มีโลกที่ธรรมดาอยู่

94
00:06:16,752 --> 00:06:21,465
‎ฉันต้องหามันให้เจอ…

95
00:06:22,091 --> 00:06:24,718
‎ตอนที่เราตรวจหนังสือเดินทาง

96
00:06:24,802 --> 00:06:27,513
‎เดวิดทำตัวแปลกมาก

97
00:06:27,596 --> 00:06:31,100
‎เขาไม่อยากให้เราเห็นหนังสือเดินทางของเขา

98
00:06:31,183 --> 00:06:33,394
‎ผมถามนามสกุลเขา

99
00:06:33,477 --> 00:06:36,105
‎เขาบอกว่า "ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก"

100
00:06:36,188 --> 00:06:40,025
‎ผมก็งง "อะไร
‎ทำไมคุณต้องปิดบังนามสกุลด้วย"

101
00:06:40,109 --> 00:06:43,070
‎"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

102
00:06:43,154 --> 00:06:49,076
‎ฉันไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันรู้แค่ว่ามันแปลก

103
00:06:54,457 --> 00:06:57,918
‎มันไปถึงขั้นที่เดวิดค้างคืนที่บ้านเราตลอด

104
00:06:58,586 --> 00:07:01,338
‎แล้วเขาก็ไม่เคยกลับไปเลย

105
00:07:03,007 --> 00:07:07,511
‎ยิ่งเราเห็นเขามากเท่าไหร่
‎เขาก็ยิ่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรามากขึ้นเท่านั้น

106
00:07:08,012 --> 00:07:11,265
‎เขามักจะบอกใบ้ถึงจำนวนเงินที่เขามี

107
00:07:11,974 --> 00:07:16,061
‎และเขาชอบบอกแม่ผมว่าจะซื้ออะไรให้แม่ได้บ้าง

108
00:07:16,645 --> 00:07:20,900
‎เขาบอกว่าเขาเป็นคนงานยุ่งมาก
‎บอกว่าเขามีงานทำ

109
00:07:20,983 --> 00:07:25,446
‎แต่เขาอยู่ที่บ้านผมตลอด
‎ผมไม่เคยเห็นเขาออกไปทำงานเลย

110
00:07:26,197 --> 00:07:28,365
‎เขาดูเหมือนคนว่างงานมากกว่า

111
00:07:28,449 --> 00:07:31,202
‎ผมว่ามันดูแปลกจริงๆ

112
00:07:34,538 --> 00:07:39,543
‎ถ้าตอนนั้นผมรู้ในสิ่งที่ผมรู้ตอนนี้
‎ว่าจริงๆ แล้วเดวิดเป็นใคร

113
00:07:42,505 --> 00:07:46,425
‎เขาไม่มีทางจะอยู่ใกล้
‎ครอบครัวผมและลูกผมต่อไปได้แน่

114
00:07:47,218 --> 00:07:51,388
‎(ปี 2012)

115
00:07:53,933 --> 00:07:58,437
‎(ปี 1993)

116
00:08:02,691 --> 00:08:03,776
‎แล้ว…

117
00:08:04,276 --> 00:08:05,361
‎คุณชื่ออะไรครับ

118
00:08:06,320 --> 00:08:07,947
‎ผมชื่อจอห์น แอตคินสันครับ

119
00:08:08,030 --> 00:08:08,948
‎(จอห์น แอตคินสัน)

120
00:08:09,031 --> 00:08:12,785
‎เราจะคุยกันเรื่องช่วงเวลา

121
00:08:12,868 --> 00:08:14,203
‎ก่อนที่เรื่องทั้งหมดจะเกิดขึ้น

122
00:08:14,286 --> 00:08:15,120
‎ได้ครับ

123
00:08:15,204 --> 00:08:19,041
‎ตอนคุณเรียนมหาวิทยาลัย
‎ครั้งแรกที่เจอผู้ชายคนนี้

124
00:08:19,124 --> 00:08:20,960
‎แล้วชีวิตคุณก็เปลี่ยนไปหมด

125
00:08:23,796 --> 00:08:25,339
‎(มหาวิทยาลัยการเกษตรฮาร์เปอร์อดัมส์)

126
00:08:25,422 --> 00:08:28,842
‎ผมเป็นนักศึกษา
‎ของมหาวิทยาลัยการเกษตรชั้นนำของอังกฤษ

127
00:08:30,219 --> 00:08:32,053
‎แต่มันเป็นช่วงเวลาที่แย่มาก

128
00:08:34,390 --> 00:08:38,977
‎ในช่วงต้นยุค 90 ทั้งประเทศเฝ้าระวัง

129
00:08:39,061 --> 00:08:42,856
‎ที่กองทัพสาธารณรัฐไอร์แลนด์ประกาศสงคราม

130
00:08:42,940 --> 00:08:44,984
‎ระเบิดหนัก 100 ปอนด์

131
00:08:45,067 --> 00:08:48,028
‎ถูกยัดไว้ในรถตู้ที่จอดอยู่ริมถนนแคบๆ

132
00:08:48,112 --> 00:08:51,365
‎กองทัพสาธารณรัฐไอร์แลนด์
‎ได้รับความดีความชอบจากเหตุระเบิดวันนี้

133
00:08:51,448 --> 00:08:54,076
‎ที่เกิดขึ้นใกล้บ้านของนายกรัฐมนตรีอังกฤษ

134
00:08:54,159 --> 00:08:58,497
‎ติดอยู่ในมรสุมกระจกและซากปรักหักพัง
‎ที่ลอยละล่อง ร้านค้าที่เต็มไปด้วยเหยื่อ…

135
00:08:59,248 --> 00:09:01,959
‎วันนี้ไออาร์เอเตือนว่าการโจมตีสุดสัปดาห์นี้

136
00:09:02,042 --> 00:09:04,003
‎จะตามมาด้วยการวางระเบิดที่มากขึ้น

137
00:09:04,086 --> 00:09:07,381
‎ตราบใดที่รัฐบาลอังกฤษ
‎ยังยึดครองส่วนหนึ่งของไอร์แลนด์ต่อไป

138
00:09:08,632 --> 00:09:13,721
‎ในหมู่พวกเรามีผู้ก่อการร้าย
‎ที่วางระเบิดเพื่อทำให้วิถีชีวิตของเราวุ่นวาย

139
00:09:13,804 --> 00:09:15,598
‎(มหาวิทยาลัยการเกษตรฮาร์เปอร์อดัมส์)

140
00:09:15,681 --> 00:09:18,267
‎ที่มหาวิทลัยมีคนไอริชเยอะมาก

141
00:09:18,350 --> 00:09:23,772
‎และมหาวิทยาลัยก็อยู่ภายใต้
‎การสอดส่องหรือความสงสัย

142
00:09:24,481 --> 00:09:27,484
‎เพราะมีนักศึกษาคนหนึ่งลักลอบนำปืน
‎และกระสุนเข้ามาให้ไออาร์เอ

143
00:09:28,902 --> 00:09:32,489
‎นักศึกษาอายุ 20 ปี
‎จากมหาวิทยาลัยการเกษตรฮาร์เปอร์อดัมส์

144
00:09:32,573 --> 00:09:33,991
‎ถูกตำรวจเรียกให้จอดรถ

145
00:09:35,326 --> 00:09:39,580
‎ตำรวจพบปืนไรเฟิลคาลาชนิคอฟสองกระบอก
‎กระสุน 100 นัด

146
00:09:39,663 --> 00:09:43,334
‎และร่องรอยของระเบิดห้าชนิดในรถของเขา

147
00:09:44,627 --> 00:09:45,836
‎มันดูเกินจริงนิดหน่อย

148
00:09:45,919 --> 00:09:48,255
‎ที่พบผู้ก่อการร้ายคนนี้ในหมู่พวกเรา

149
00:09:50,132 --> 00:09:55,179
‎หลังจากนั้น อยู่ๆ เพื่อนชาวไอริช
‎ของผมคนหนึ่งก็ฆ่าตัวตาย

150
00:10:03,729 --> 00:10:07,483
‎ทำไมคนดีๆ ถึงได้ทำแบบนั้น

151
00:10:10,653 --> 00:10:11,737
‎ผมไปผับ

152
00:10:11,820 --> 00:10:12,821
‎ของไออาร์เอ

153
00:10:13,947 --> 00:10:16,700
‎ผมคุยกับบาร์เทนเดอร์คนใหม่ ชื่อร็อบ

154
00:10:19,161 --> 00:10:21,455
‎ผมได้รู้จักเขาในช่วงสองสามสัปดาห์สุดท้าย

155
00:10:24,083 --> 00:10:28,170
‎ผมเล่าให้ร็อบฟังเรื่องที่เพื่อนผมตาย
‎และเขาบอกว่า…

156
00:10:29,546 --> 00:10:31,465
‎"คิดว่าเพื่อนนายฆ่าตัวตายจริงๆ เหรอ"

157
00:10:34,968 --> 00:10:38,138
‎"เพื่อนนายไม่ได้ฆ่าตัวตาย ไออาร์เอยิงเขา "

158
00:10:42,601 --> 00:10:43,894
‎"เขาเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น"

159
00:10:45,688 --> 00:10:47,606
‎"เพื่อนผมเห็นอะไรเหรอ"

160
00:10:47,690 --> 00:10:50,401
‎เขาบอกว่า "นายทำระเบิดเป็นใช่ไหม"

161
00:10:50,484 --> 00:10:53,153
‎ผมบอกว่า "ไม่เป็นหรอก"

162
00:10:53,237 --> 00:10:56,198
‎"ส่วนผสมหลักคือปุ๋ยและน้ำมันดีเซล"

163
00:10:56,782 --> 00:10:58,617
‎"นายหาปุ๋ยกับน้ำมันดีเซลได้จากไหนล่ะ"

164
00:11:02,579 --> 00:11:04,289
‎"ทั้งสองอย่างใช้ในฟาร์ม"

165
00:11:04,957 --> 00:11:08,585
‎"นักศึกษาที่ลักลอบเอาปืนเข้ามาน่ะ
‎คิดว่าเขาลงมือคนเดียวเหรอ"

166
00:11:09,878 --> 00:11:13,048
‎"คนพวกนี้ทำงานเป็นกลุ่มย่อย
‎และยังมีอีกกลุ่มที่ต้องค้นหา"

167
00:11:14,133 --> 00:11:16,343
‎แน่นอนผมถามว่า "คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง"

168
00:11:16,427 --> 00:11:19,680
‎"ฉันไม่ใช่คนที่นายคิดว่าฉันเป็น
‎นี่เป็นแค่การปลอมตัว"

169
00:11:20,389 --> 00:11:21,890
‎"ฉันเป็นเจ้าหน้าที่เอ็มไอไฟฟ์"

170
00:11:25,310 --> 00:11:28,147
‎ร็อบบอกว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการคือ
‎ใครสักคนในมหาวิทยาลัย

171
00:11:28,230 --> 00:11:31,275
‎ที่ช่วยเปิดโปงกลุ่มไออาร์เอนี้

172
00:11:31,775 --> 00:11:35,446
‎"เราเห็นประวัติของนายแล้ว
‎ไม่มีอะไรด่างพร้อย เราจะใช้นาย"

173
00:11:36,530 --> 00:11:38,323
‎ใจนึงผมก็ตื่นเต้น

174
00:11:38,407 --> 00:11:41,744
‎และความคิดที่จะกำจัด
‎ผู้ก่อการร้ายไปจากท้องถนนน่ะเหรอ

175
00:11:41,827 --> 00:11:44,204
‎แน่นอน ผมเห็นด้วยสุดๆ

176
00:11:46,039 --> 00:11:48,000
‎เขาถามว่า "นายเคยมีเรื่องชกต่อยมากี่ครั้ง"

177
00:11:48,083 --> 00:11:51,003
‎ผมบอกว่า "ผมไม่ชอบมีเรื่อง
‎ผมหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง"

178
00:11:51,503 --> 00:11:54,923
‎เห็นได้ชัดว่าผมต้องการการฝึก

179
00:11:57,050 --> 00:11:59,928
‎ร็อบสอนให้ผมออกหมัดแย็บ

180
00:12:03,932 --> 00:12:06,393
‎และสอนให้ผมปล่อยหมัดด้วย

181
00:12:07,269 --> 00:12:08,896
‎ร็อบสอนให้ผมรับหมัด

182
00:12:12,316 --> 00:12:15,903
‎"นายต้องรับหมัดได้ไม่ว่ามันจะมาจากมุมไหน"

183
00:12:25,245 --> 00:12:27,331
‎ผมจำไม่ได้ว่าเขาต่อยผมกี่ครั้ง

184
00:12:28,707 --> 00:12:32,294
‎และผมรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยที่ผมรับหมัดได้

185
00:12:33,253 --> 00:12:34,922
‎ที่ผมผ่านบททดสอบ

186
00:12:37,216 --> 00:12:41,011
‎ผมได้รับมอบหมายให้จดป้ายทะเบียนรถทุกคัน

187
00:12:41,094 --> 00:12:46,225
‎ในส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัย
‎ที่อยู่ใกล้กับร้านขายปุ๋ยไนโตรเจนมากที่สุด

188
00:12:46,975 --> 00:12:50,813
‎แล้วร็อบก็ให้ผมเขียนรายชื่อคนที่ผมสงสัย

189
00:12:50,896 --> 00:12:52,773
‎ที่เข้าถึงปุ๋ยได้

190
00:12:54,525 --> 00:12:56,819
‎จิม เพื่อนร่วมบ้านของผมอยู่ในรายชื่อนั้น

191
00:12:57,653 --> 00:13:00,197
‎ร็อบกับเจ้านายของเขาสงสัยจิม

192
00:13:01,031 --> 00:13:02,491
‎"จิมเป็นพวกเดียวกับพวกมัน"

193
00:13:04,243 --> 00:13:06,703
‎ความคิดที่ว่าจิมเกี่ยวข้องกับไออาร์เอ

194
00:13:06,787 --> 00:13:09,498
‎แน่นอนว่ามันน่าตกใจและยากที่จะเชื่อ

195
00:13:10,666 --> 00:13:12,709
‎แต่ก็ใช่ว่าจะเชื่อไม่ได้

196
00:13:15,587 --> 00:13:18,757
‎ผมกับจิมอยู่บ้านเดียวกับมาเรียและซาราห์

197
00:13:19,299 --> 00:13:20,717
‎ซาราห์เป็นแฟนผม

198
00:13:23,303 --> 00:13:25,430
‎ร็อบบอกว่าเจ้านายของเขาบอกว่า

199
00:13:25,514 --> 00:13:27,933
‎ที่นั่นไม่ปลอดภัยสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว

200
00:13:29,685 --> 00:13:33,272
‎"เราตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก
‎เราต้องไปเดี๋ยวนี้"

201
00:13:33,814 --> 00:13:36,024
‎"ไม่ใช่แค่ฉันกับนาย แต่พวกผู้หญิงด้วย"

202
00:13:38,235 --> 00:13:41,113
‎ผมเลยถามว่า
‎"คุณจะบอกพวกผู้หญิงเท่าที่ผมรู้รึเปล่า"

203
00:13:41,196 --> 00:13:44,408
‎"ไม่ มันอันตรายเกินไป
‎พวกเขาอาจทำให้ปฏิบัติการตกอยู่ในอันตราย"

204
00:13:46,034 --> 00:13:48,328
‎"งั้นคุณจะทำให้พวกผู้หญิงไปได้ยังไง"

205
00:13:49,454 --> 00:13:52,749
‎"นายต้องโกหกพวกเขา เพื่อช่วยชีวิตพวกเขา"

206
00:13:56,712 --> 00:14:00,841
‎มาเรียกับฉันถูกเรียกตัวไปที่ผับ
‎เพราะเขามีเรื่องต้องบอกเรา

207
00:14:00,924 --> 00:14:02,843
‎แล้วเขาก็ให้เรานั่งลง

208
00:14:02,926 --> 00:14:07,097
‎และบอกว่าเขาเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

209
00:14:14,646 --> 00:14:19,026
‎การคิดว่าเขากำลังจะตาย
‎ใช่ค่ะ มันน่าเศร้ามาก

210
00:14:19,526 --> 00:14:23,572
‎ไม่ใช่แค่เพราะตอนนั้นเขาเป็นแฟนฉัน
‎แต่เขาก็เป็นเพื่อนด้วย

211
00:14:25,824 --> 00:14:27,326
‎พวกเขาเสียใจมาก

212
00:14:27,910 --> 00:14:29,119
‎โดยเฉพาะซาราห์

213
00:14:31,622 --> 00:14:33,957
‎และผมรู้สึกแย่มาก

214
00:14:34,041 --> 00:14:38,503
‎ที่โกหกเรื่องที่น่ารังเกียจที่สุดไป

215
00:14:39,963 --> 00:14:42,799
‎มันเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่ผมเคยทำในชีวิต

216
00:14:47,721 --> 00:14:49,932
‎ผมบอกพวกเขาว่าผมมีสิ่งที่อยากทำก่อนตาย

217
00:14:50,807 --> 00:14:54,311
‎นั่นคือการเดินทางไปทั่วประเทศ
‎และดูสิ่งที่ผมไม่เคยมีโอกาสได้เห็น

218
00:14:57,230 --> 00:15:00,817
‎แฟนคุณบอกว่าเขากำลังจะตายเพราะมะเร็ง

219
00:15:00,901 --> 00:15:03,070
‎คุณถามว่า "ไม่มีทางรักษาเหรอ"

220
00:15:04,112 --> 00:15:06,865
‎"รักษาไม่ได้เลย"
‎"แน่ใจนะว่าไม่มีทางรักษาเลย"

221
00:15:06,949 --> 00:15:12,454
‎คุณคิดถึงความเป็นไปได้และทุกอย่าง

222
00:15:12,537 --> 00:15:16,583
‎แต่สุดท้ายแล้วถ้าเขาบอกว่า
‎"ฉันอยู่ได้อีกแค่ไม่กี่อาทิตย์…"

223
00:15:17,918 --> 00:15:19,336
‎คุณจะปฏิเสธไหม

224
00:15:20,963 --> 00:15:25,842
‎ฉันต้องหามันให้เจอ…

225
00:15:31,598 --> 00:15:33,976
‎ฉันเกลียดวงดูแรนดูแรนสุดๆ

226
00:15:35,227 --> 00:15:39,314
‎ร็อบเปิดเพลง "ออดิแนรีเวิลด์" ไม่หยุดเลย

227
00:15:41,274 --> 00:15:42,317
‎พอมันจะจบ

228
00:15:46,446 --> 00:15:48,615
‎เขาก็เปิดใหม่ พอมันจะจบ

229
00:15:49,866 --> 00:15:52,619
‎เขาก็เปิดใหม่ ตลอดทาง

230
00:15:54,162 --> 00:15:57,249
‎ถ้าฉันได้ยินเพลงนั้นสักสองสามห้อง

231
00:15:57,332 --> 00:15:59,918
‎ฉันจะรู้สึกเหมือนกลับไปในช่วงเวลานั้นเลย

232
00:16:05,799 --> 00:16:08,468
‎เข้ามาจากวันพฤหัสที่ฝนตก…

233
00:16:08,552 --> 00:16:13,682
‎ตัวฉันเอง จอห์น ร็อบ และมาเรีย
‎เดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่ง

234
00:16:13,765 --> 00:16:15,183
‎ทั่วสหราชอาณาจักร

235
00:16:16,101 --> 00:16:18,854
‎ทุกครั้งที่เราพยายามจะถ่ายรูปที่มีร็อบอยู่ด้วย

236
00:16:19,354 --> 00:16:23,859
‎เขาจะเป็นคนถ่ายรูปให้
‎เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีเขาอยู่ในรูป

237
00:16:28,321 --> 00:16:32,284
‎การเดินทางไปทั่วประเทศกับเพื่อน
‎มันก็สนุกระดับหนึ่ง

238
00:16:33,160 --> 00:16:35,871
‎แต่เราคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจตลอดเวลาว่า

239
00:16:36,371 --> 00:16:37,581
‎"แต่เขากำลังจะตาย"

240
00:16:40,876 --> 00:16:42,586
‎การโกหกมันแย่มาก

241
00:16:44,004 --> 00:16:48,175
‎แต่สุดท้ายแล้วมันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง
‎เพราะชีวิตของผู้คนตกอยู่ในอันตราย

242
00:16:48,925 --> 00:16:50,177
‎มือปืนกำลังถูกตามล่า

243
00:16:50,260 --> 00:16:52,512
‎หลังจากตำรวจถูกยิงบาดเจ็บสาหัส

244
00:16:52,596 --> 00:16:56,224
‎เมื่อคืนนี้ที่เชชเชอร์
‎หน่วยต่อต้านผู้ก่อการร้ายของสกอตแลนด์ยาร์ด…

245
00:16:56,308 --> 00:16:59,227
‎เราเดินทางกันได้สิบวัน

246
00:17:00,187 --> 00:17:04,483
‎ตอนที่ร็อบบอกว่าเรากลับไปที่มหาวิทยาลัยไม่ได้

247
00:17:04,565 --> 00:17:08,277
‎มันเป็นอะไรที่ร้ายแรงกว่านั้นมาก

248
00:17:12,157 --> 00:17:16,620
‎เขายอมให้ผมบอกพวกเขา
‎ว่าผมไม่ได้กำลังจะตายเพราะมะเร็ง

249
00:17:18,997 --> 00:17:20,665
‎เขาบอกฉันว่าทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก

250
00:17:24,753 --> 00:17:27,671
‎ร็อบบอกว่า "เธอต้องอยู่ที่นี่

251
00:17:27,756 --> 00:17:29,925
‎เพราะเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับอะไรบางอย่าง

252
00:17:30,008 --> 00:17:32,427
‎ที่จะทำให้เธอและครอบครัวตกอยู่ในอันตราย"

253
00:17:35,472 --> 00:17:37,724
‎ซาราห์ไม่พอใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

254
00:17:38,600 --> 00:17:44,189
‎"คุณพิสูจน์ได้ไหมว่าทำงานให้เอ็มไอไฟฟ์
‎คุณพิสูจน์ได้ไหมว่าเรากลับบ้านไม่ได้"

255
00:17:44,272 --> 00:17:48,235
‎"ทำไมเราถึงกลับบ้านไม่ได้"
‎ฉันถามพวกเขานับครั้งไม่ถ้วน

256
00:17:49,444 --> 00:17:52,823
‎แต่เขารู้ว่าตอนนั้นฉันมีเงินอยู่ในบัญชีเท่าไหร่

257
00:17:53,573 --> 00:17:56,952
‎รู้ว่าครอบครัวฉันมีที่ดินอยู่ที่ไหน

258
00:17:57,702 --> 00:18:02,541
‎ร็อบบอกว่าเขามีข้อมูลนั้น
‎เพราะเขาทำงานให้รัฐบาล

259
00:18:04,292 --> 00:18:06,711
‎เราแค่ต้องทำตามคำสั่ง

260
00:18:13,051 --> 00:18:14,845
‎พอฉันกลับขึ้นรถ…

261
00:18:16,513 --> 00:18:19,015
‎มองย้อนไปตอนนี้ มันเป็นการตัดสินใจที่สำคัญมาก

262
00:18:19,099 --> 00:18:22,227
‎เพราะมันสำคัญกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก

263
00:18:24,813 --> 00:18:27,983
‎การตัดสินใจนั้นเปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปอีกสิบปี

264
00:18:32,028 --> 00:18:34,281
‎(ปี 1993)

265
00:18:36,741 --> 00:18:39,953
‎(ปี 2012)

266
00:18:40,036 --> 00:18:44,124
‎ความสัมพันธ์ของผมกับซานดร้าเปลี่ยนไป
‎เมื่อเดวิดเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตเธอ

267
00:18:47,460 --> 00:18:49,254
‎ซานดร้าเริ่มห่างเหินกับผม

268
00:18:51,256 --> 00:18:54,843
‎ถ้าผมโทรไป เธอจะไม่ค่อยรับสาย
‎เธอไม่ตอบข้อความ

269
00:18:55,844 --> 00:18:57,929
‎ผมว่ามันดูแปลกมาก

270
00:19:02,058 --> 00:19:05,103
‎แม่ไม่ออกไปไหน ไม่พบปะเพื่อนฝูงอีกเลย

271
00:19:05,854 --> 00:19:07,439
‎เธอคุยกับเดวิดคนเดียว

272
00:19:09,107 --> 00:19:10,901
‎เราไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันเป็นครอบครัว

273
00:19:12,068 --> 00:19:14,321
‎เราใช้ชีวิตแบบต่างคนต่างอยู่มากๆ

274
00:19:17,282 --> 00:19:19,534
‎แม่โกรธเรามากขึ้นเรื่อยๆ

275
00:19:19,618 --> 00:19:21,453
‎แม่ตีตัวออกห่างจากพวกเรา

276
00:19:21,536 --> 00:19:23,538
‎และเราเป็นลูกของแม่นะ

277
00:19:23,622 --> 00:19:28,251
‎ผมแค่รู้สึกว่าผมไม่รู้ว่าแม่กลายเป็นใครไปแล้ว

278
00:19:33,340 --> 00:19:35,383
‎เดวิดซื้อสร้อยข้อมือให้แม่ผม

279
00:19:35,467 --> 00:19:38,386
‎แล้ววันหนึ่งแม่ก็วิ่งมาหาผม และกรีดร้อง

280
00:19:38,470 --> 00:19:42,641
‎เดวิดยืนอยู่ข้างหลังแม่
‎แม่พูดว่า "แกขโมยสร้อยข้อมือฉัน"

281
00:19:42,724 --> 00:19:46,811
‎และผมพูดว่า "ผมเป็นลูกแม่นะ
‎ผมไม่มีวันขโมยของของแม่หรอก"

282
00:19:46,895 --> 00:19:49,689
‎เราเป็นครอบครัวที่สนิทกัน เราไว้ใจกัน

283
00:19:49,773 --> 00:19:54,402
‎แล้วอยู่ๆ ตอนนี้
‎แม่กลับไว้ใจลูกชายตัวเองในบ้านตัวเองไม่ได้

284
00:19:57,656 --> 00:19:59,241
‎นั่นเป็นแค่จุดเริ่มต้น

285
00:20:00,575 --> 00:20:05,497
‎เดวิดบอกพ่อฉันว่า
‎"ลูกชายคุณเป็นเกย์ เขาไม่ได้บอกคุณ"

286
00:20:06,373 --> 00:20:08,416
‎พ่อผมดึงผมออกไปถาม พ่อพูดว่า

287
00:20:08,500 --> 00:20:10,252
‎"ถ้าลูกอยากเป็นเกย์ ไม่เป็นไร"

288
00:20:10,335 --> 00:20:15,840
‎ผมบอกว่า "พ่อ ผมไม่ได้เป็น
‎พ่อก็รู้ ผมไม่ได้เป็น"

289
00:20:17,217 --> 00:20:19,261
‎คนเราไม่มีสิทธิ์บอกใครว่าใครเป็นอะไร

290
00:20:19,344 --> 00:20:21,137
‎และนั่นคือสิ่งที่เดวิดทำ

291
00:20:21,638 --> 00:20:25,684
‎มันทำให้แม่รู้สึกแย่ มันทำให้พ่อรู้สึกแย่
‎มันทำให้เจครู้สึกแย่

292
00:20:28,937 --> 00:20:31,731
‎แม่ผมซื้อรองเท้าเท่ๆ คู่นึงให้ผมใส่ไปโรงเรียน…

293
00:20:33,858 --> 00:20:36,528
‎และส้นรองเท้ามันสึกเร็วไปหน่อย

294
00:20:36,611 --> 00:20:38,530
‎เดวิดบอกว่า "ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง"

295
00:20:39,322 --> 00:20:42,826
‎รองเท้ากลับมา
‎พร้อมเกือกม้าขนาดใหญ่ที่ส้นรองเท้า

296
00:20:42,909 --> 00:20:45,412
‎ผมถามพวกเขาว่า "นี่มันเรื่องอะไรกัน"

297
00:20:45,495 --> 00:20:49,457
‎พวกเขาบอกว่า "นายต้องใส่แบบนี้
‎จนกว่าจะหัดเดินได้อย่างเหมาะสม"

298
00:20:54,796 --> 00:20:56,298
‎ผมเลยใส่มันไปโรงเรียน

299
00:20:59,301 --> 00:21:01,678
‎สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่ผม

300
00:21:01,761 --> 00:21:04,681
‎และตอนอายุเท่านั้น คุณจะรู้สึกประหม่ามาก

301
00:21:07,100 --> 00:21:10,895
‎เขารู้ว่าการเอาเกือกม้ามาติดใต้รองเท้าผม
‎จะทำให้ชีวิตผมเป็นทุกข์

302
00:21:10,979 --> 00:21:12,814
‎ผมเลยรู้สึกเหมือนถูกควบคุม

303
00:21:17,360 --> 00:21:18,862
‎ผมกลับมาจากโรงเรียน

304
00:21:21,197 --> 00:21:23,074
‎เจอพวกเขาล็อกประตูไม่ให้ผมเข้าบ้าน

305
00:21:25,744 --> 00:21:29,331
‎สองสามครั้งแรกที่เป็นแบบนั้น
‎ผมจะอยู่ข้างนอกแล้วกลับมาทีหลัง

306
00:21:30,582 --> 00:21:33,626
‎สุดท้ายผมก็ทนไม่ได้อีกต่อไป

307
00:21:44,971 --> 00:21:47,682
‎เขาทุบประตู เขาเข้าบ้านไม่ได้

308
00:21:47,766 --> 00:21:50,060
‎มันไม่ใช่เรื่องผิดพลาด มันคือเจตนาชัดๆ

309
00:21:50,143 --> 00:21:52,270
‎ผมเริ่มตะโกนว่า "มีใครอยู่ในบ้านไหม"

310
00:21:53,772 --> 00:21:56,149
‎เดวิดบอกแม่ฉันว่า "อย่าเปิดประตู"

311
00:21:57,067 --> 00:21:58,526
‎ผมไปที่ประตูหลัง

312
00:22:00,487 --> 00:22:02,155
‎ผมระบายความโกรธออกมา

313
00:22:02,238 --> 00:22:03,823
‎ฉันได้ยินเสียงดังมาก

314
00:22:04,491 --> 00:22:07,202
‎ผมมองขึ้นไปและเห็นพี่สาวผม
‎อยู่ตรงนั้น เธอตกใจมาก

315
00:22:07,285 --> 00:22:11,122
‎เธอไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนั้นมาก่อน
‎ผมทุบประตูแรงมาก

316
00:22:11,790 --> 00:22:14,417
‎ผมบอกเธอว่า "เปิดประตูให้หน่อย
‎ฉันจะเก็บของและไปแล้ว"

317
00:22:14,918 --> 00:22:17,462
‎และเธอร้องไห้ เธอบอกว่า "นายไปไม่ได้นะ"

318
00:22:17,545 --> 00:22:19,923
‎และผมบอกว่า "โซฟี ฉันต้องไป"

319
00:22:23,259 --> 00:22:25,637
‎พอผมเลิกประสาทเสีย

320
00:22:25,720 --> 00:22:29,641
‎ผมก็คิดได้ว่าทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อเดวิดเข้ามา

321
00:22:31,893 --> 00:22:35,480
‎"ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงมีคนอยากทำแบบนี้"

322
00:22:36,022 --> 00:22:38,274
‎"หมอนี่เป็นใคร เขาต้องการอะไร"

323
00:22:41,486 --> 00:22:45,532
‎(ปี 2012)

324
00:22:48,159 --> 00:22:51,955
‎(ปี 1993)

325
00:22:54,833 --> 00:23:00,004
‎ร็อบบอกว่าไออาร์เอตามเรามา
‎และเราต้องเดินทางต่อไป

326
00:23:00,088 --> 00:23:03,842
‎วันนี้ ใจกลางเมืองวอร์ริงตัน
‎เป็นเป้าหมายของการก่อการร้ายไออาร์เอ…

327
00:23:03,925 --> 00:23:06,094
‎สองวันหลังจากเราออกจากวอร์ริงตัน

328
00:23:06,177 --> 00:23:08,555
‎มีการวางระเบิดสองลูกในใจกลางเมือง

329
00:23:10,557 --> 00:23:16,104
‎เราต้องไม่ใช้สาธารณูปโภคของรัฐ
‎และระวังให้คนแกะรอยเราไม่ได้

330
00:23:17,230 --> 00:23:21,192
‎สำหรับฉัน สิ่งที่แย่ที่สุด
‎คือการที่ไม่สามารถติดต่อกับ

331
00:23:21,276 --> 00:23:22,944
‎ครอบครัวและเพื่อนๆ ของฉัน

332
00:23:23,027 --> 00:23:24,612
‎มันทำให้ฉันกังวลใจมาก

333
00:23:26,823 --> 00:23:28,283
‎ฉันรู้ว่าพวกเขาจะเป็นห่วง

334
00:23:28,950 --> 00:23:32,996
‎เพราะสมัยนั้นไม่มีใครมีโทรศัพท์มือถือ

335
00:23:34,330 --> 00:23:38,376
‎เราไม่ได้ข่าวจากซาราห์มาสักพัก
‎ซึ่งไม่ใช่เรื่องปกติ

336
00:23:39,377 --> 00:23:41,546
‎ผมเลยโทรไปที่มหาวิทยาลัยของซาราห์

337
00:23:42,213 --> 00:23:45,216
‎พวกเขาบอกว่า "เธอไม่อยู่ที่นั่น
‎และเราไม่รู้ว่าทำไม"

338
00:23:45,300 --> 00:23:46,885
‎(ปีเตอร์ สมิธ)

339
00:23:48,386 --> 00:23:51,598
‎ตอนเธอเรียนมหาวิทยาลัย
‎เธอทำงานในฟาร์มด้วย

340
00:23:52,807 --> 00:23:57,562
‎และชาวไร่ก็กังวลว่าเกิดอะไรขึ้นกับซาราห์

341
00:23:58,146 --> 00:24:02,775
‎เพราะเธอทิ้งรถไว้ ทิ้งไว้กับพวกเขา

342
00:24:04,569 --> 00:24:07,947
‎จากนั้นแน่นอนว่าคุณก็เริ่มกังวลทันที

343
00:24:08,781 --> 00:24:10,533
‎ว่าเกิดอะไรขึ้น

344
00:24:11,326 --> 00:24:14,787
‎ผมคิดจะโทรหาตำรวจตอนที่โทรศัพท์ดังพอดี

345
00:24:18,875 --> 00:24:20,084
‎ซาราห์โทรมา

346
00:24:21,002 --> 00:24:25,798
‎ผมรู้สึกโล่งใจที่เธอติดต่อมา แต่เธอพูดจาแปลกๆ

347
00:24:26,508 --> 00:24:29,969
‎"พ่อคะ เราอยากแวะไปเยี่ยมพ่อ เรามีกันสี่คน"

348
00:24:31,304 --> 00:24:34,933
‎พ่อฉันถามเรื่องที่ฉันหายตัวไป

349
00:24:35,683 --> 00:24:40,522
‎เอ็มไอไฟฟ์กังวลว่าพ่อฉันจะคุยกับคนที่ไม่ควรคุย

350
00:24:40,605 --> 00:24:44,526
‎และอาจให้ข้อมูลกับไออาร์เอโดยไม่รู้ตัว

351
00:24:46,069 --> 00:24:51,366
‎ร็อบเลยบอกว่าเราต้องไปเยี่ยม
‎พ่อแม่ฉันเพื่อให้พวกเขาสบายใจขึ้น

352
00:24:55,370 --> 00:24:57,038
‎พวกเขามาถึงตอนเที่ยงคืน

353
00:24:57,872 --> 00:24:59,499
‎มันไม่ปกติเลย

354
00:25:02,669 --> 00:25:05,129
‎นั่นเป็นครั้งแรกที่เราเจอร็อบ

355
00:25:05,964 --> 00:25:10,134
‎ร็อบเป็นคนมั่นใจไหม ใช่ อาจเรียกว่าอวดดีก็ได้

356
00:25:12,011 --> 00:25:17,642
‎ร็อบเจาะจงมากๆ ว่า
‎เราต้องเล่าเรื่องให้เหมือนกันต่อไป

357
00:25:20,979 --> 00:25:23,815
‎ซาราห์ไม่ค่อยอยากเล่าอะไรเท่าไหร่

358
00:25:24,774 --> 00:25:27,569
‎ซึ่งแปลกอีกแล้ว มันไม่ใช่นิสัยของเธอเลย

359
00:25:29,362 --> 00:25:33,241
‎ผมบอกพวกเขาว่าผมเป็นมะเร็งตับ
‎และผมมีความคิดว่า

360
00:25:33,324 --> 00:25:37,203
‎จะไปเที่ยววันหยุด
‎ในช่วงสองสามอาทิตย์สุดท้ายของผม

361
00:25:38,121 --> 00:25:39,497
‎ผมเป็นชาวไร่

362
00:25:40,456 --> 00:25:42,375
‎ถ้าเรามีฝูงวัวอยู่หนึ่งฝูง

363
00:25:42,458 --> 00:25:44,669
‎เราเลือกตัวที่ป่วยออกไป

364
00:25:44,752 --> 00:25:47,839
‎จากวิธีที่มันเดินหรือพฤติกรรมของมัน

365
00:25:48,339 --> 00:25:49,424
‎อาการมันจะออก

366
00:25:49,966 --> 00:25:51,593
‎แต่เขาไม่ได้มีอาการป่วยเลย

367
00:25:52,093 --> 00:25:54,804
‎คุณสมิธถามผม

368
00:25:55,346 --> 00:25:56,472
‎"นายป่วยแค่ไหน"

369
00:25:57,473 --> 00:26:00,143
‎ผมตัวแข็งทื่อแล้วก็เริ่มสั่น

370
00:26:00,226 --> 00:26:01,644
‎เขาสั่นไปทั้งตัว

371
00:26:02,437 --> 00:26:06,566
‎มันเหมือนกับว่าเขากลัวมาก

372
00:26:07,150 --> 00:26:09,777
‎ผมอาจจะกังวลนิดหน่อย

373
00:26:09,861 --> 00:26:13,197
‎และไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินเลย

374
00:26:15,450 --> 00:26:17,869
‎พวกเขารู้ว่ามีบางอย่างไม่ปกติ

375
00:26:18,995 --> 00:26:20,747
‎ร็อบเลยโกหกพ่อแม่ฉัน

376
00:26:21,414 --> 00:26:22,957
‎บอกว่า "ไม่ต้องห่วง"

377
00:26:23,041 --> 00:26:25,752
‎เราจะกลับไปมหาวิทยาลัยในอีกสองอาทิตย์

378
00:26:27,920 --> 00:26:30,381
‎หลังจากนั้น พวกเขาก็ออกไปอย่างรวดเร็ว

379
00:26:36,554 --> 00:26:39,432
‎ใช่ ฉันกอดลาครอบครัว

380
00:26:39,515 --> 00:26:42,769
‎และไม่รู้ว่าจะได้เจอพวกเขาอีกเมื่อไหร่

381
00:26:46,522 --> 00:26:50,068
‎การที่รู้ว่าสิ่งต่างๆ ไม่ถูกต้อง
‎ผมน่าจะหยุดพวกเขาไว้

382
00:26:50,943 --> 00:26:51,986
‎ไม่ใช่ปล่อยพวกเขาไป

383
00:26:55,615 --> 00:26:58,493
‎ผมเสียใจตั้งแต่ตอนที่ไม่ได้รั้งพวกเขาไว้แล้ว

384
00:27:08,795 --> 00:27:11,172
‎เรารออยู่หลายอาทิตย์

385
00:27:13,383 --> 00:27:15,510
‎ซาราห์ไม่ได้กลับไปที่มหาวิทยาลัย

386
00:27:17,261 --> 00:27:20,848
‎และ ณ จุดนั้น คุณรู้ว่าคุณต้องทำอะไรสักอย่าง

387
00:27:25,728 --> 00:27:27,230
‎ผมจ่ายบัตรเครดิตให้เธอ

388
00:27:29,190 --> 00:27:33,236
‎คุณจะเห็นว่าถ้าเธอซื้อของที่เชลเทนแฮม
‎แปลว่าเธอไปเชลเทนแฮมมา

389
00:27:33,319 --> 00:27:34,654
‎(เชลเทนแฮม)

390
00:27:35,613 --> 00:27:37,156
‎นั่นทำให้ผมคิดอะไรออก

391
00:27:38,950 --> 00:27:41,869
‎ผมสามารถแกะรอยได้ว่าพวกเขาไปไหนมาบ้าง

392
00:27:45,123 --> 00:27:49,001
‎สถานที่และวันที่ที่พวกเขาไป
‎ผมทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่บนกำแพง

393
00:27:55,174 --> 00:27:56,884
‎(เชฟฟิลด์)

394
00:27:59,470 --> 00:28:01,389
‎(จุดทิ้งรถของซาราห์)

395
00:28:04,976 --> 00:28:07,520
‎เรารู้ว่าพวกเขาไปทั่วประเทศ

396
00:28:08,020 --> 00:28:10,148
‎และดูเหมือนว่าจะไปทางใต้

397
00:28:10,231 --> 00:28:14,026
‎ในวันเดียวกับที่ขึ้นเหนือ แล้วกลับมาอีก

398
00:28:17,280 --> 00:28:19,407
‎มันดูไม่สมเหตุสมผลเลย

399
00:28:21,743 --> 00:28:26,706
‎ผมตรวจดูรายการเดินบัญชี
‎และดูเงินก้อนใหญ่ที่สุดที่ถูกใช้ไป

400
00:28:26,789 --> 00:28:28,541
‎หรือก้อนที่ดูน่าสนใจ

401
00:28:29,542 --> 00:28:32,503
‎เธอซื้อสูทให้ผู้ชายที่อยู่กับพวกเขา

402
00:28:32,587 --> 00:28:34,338
‎(บริษัทแจ๊สจำกัด)

403
00:28:34,422 --> 00:28:38,468
‎พวกเขาพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งแล้วรีบออกไป

404
00:28:42,430 --> 00:28:45,099
‎ผมรู้สึกว่าซาราห์ใช้เงินมากเกินไป

405
00:28:46,100 --> 00:28:47,643
‎ปกติเธอเป็นคนประหยัด

406
00:28:47,727 --> 00:28:50,688
‎และไม่มีทางใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายแน่นอน

407
00:28:51,898 --> 00:28:55,067
‎เรารู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

408
00:29:02,825 --> 00:29:04,577
‎แต่แล้วซาราห์ก็โทรมา

409
00:29:05,995 --> 00:29:07,205
‎เธอบอกว่า…

410
00:29:07,288 --> 00:29:09,624
‎"หนูต้องขอเรียนจบช้าไปหนึ่งปี

411
00:29:09,707 --> 00:29:12,668
‎เพราะหนูไม่สนใจการทำฟาร์มแล้ว"

412
00:29:12,752 --> 00:29:16,088
‎"บริษัทประกันภัยคอมเมอร์เชียลยูเนียน

413
00:29:16,172 --> 00:29:19,634
‎เสนอตำแหน่งพนักงานฝึกหัดให้หนู

414
00:29:20,134 --> 00:29:22,470
‎ให้เงินปีละ 25,000 ปอนด์"

415
00:29:23,262 --> 00:29:25,348
‎ตอนที่เธอบอกว่าจะไม่กลับไปเรียนมหาวิทยาลัย

416
00:29:25,431 --> 00:29:29,727
‎เรารู้เลยว่าทุกอย่างเกินควบคุมแล้ว

417
00:29:33,064 --> 00:29:38,694
‎ผมโทรไปที่คอมเมอร์เชียลยูเนียน
‎และที่นั่นไม่มีการจ้างงานแบบนั้น

418
00:29:40,738 --> 00:29:44,283
‎ตัวเลขนั้นมากเกินกว่าที่พวกเขาจะจ่าย

419
00:29:44,367 --> 00:29:45,952
‎ให้กับมือใหม่

420
00:29:47,161 --> 00:29:49,372
‎มันเป็นการโกหกทั้งหมด

421
00:29:50,289 --> 00:29:52,124
‎ไม่มีอะไรปกติเลย

422
00:29:52,959 --> 00:29:54,919
‎ซาราห์ไม่เคยโกหก

423
00:29:55,586 --> 00:29:58,130
‎(ปี 1993)

424
00:30:00,842 --> 00:30:02,760
‎(ปี 2013)

425
00:30:02,844 --> 00:30:05,513
‎ฉันอยู่ที่บ้านกับแม่และเดวิด

426
00:30:07,557 --> 00:30:10,643
‎ฉันรู้สึกเหมือนแม่กลายเป็นคนละคนไปแล้ว

427
00:30:13,312 --> 00:30:16,065
‎เจคย้ายออกไปแล้ว เขาไปอยู่กับพ่อ

428
00:30:16,148 --> 00:30:17,984
‎และฉันก็ไม่ได้คุยกับพวกเขาเลย

429
00:30:20,820 --> 00:30:22,113
‎ฉันรู้สึกถูกทอดทิ้ง

430
00:30:23,239 --> 00:30:28,160
‎และคำแนะนำเดียวที่ฉันได้รับคือจากเดวิด

431
00:30:29,245 --> 00:30:35,376
‎ฉันจำได้ว่าเดวิดพูดว่าพ่อฉันทำให้แม่ฉันผิดหวัง

432
00:30:37,003 --> 00:30:40,715
‎เรื่องต่างๆ ที่พ่อเคยทำกับแม่ในอดีต

433
00:30:42,341 --> 00:30:46,304
‎เรื่องชีวิตแต่งงานของพวกเขา
‎เรื่องการหย่าร้างของพวกเขา

434
00:30:47,930 --> 00:30:50,725
‎การพัฒนาเป็นไปอย่างแยบยลและค่อยเป็นค่อยไป

435
00:30:51,976 --> 00:30:56,689
‎เดวิดพูดกับฉันว่า
‎"เธอไม่อยากเจอพ่อเธออีกแล้วใช่ไหม"

436
00:30:57,440 --> 00:30:59,692
‎"เธอไม่อยากคุยกับพ่อเธออีกแล้วใช่ไหม"

437
00:31:00,610 --> 00:31:04,196
‎"เธอไม่อยากคุยกับพ่ออีกแล้ว
‎เธอไม่อยากเจอพ่ออีกแล้วใช่ไหม"

438
00:31:04,280 --> 00:31:07,867
‎"เธอไม่"

439
00:31:07,950 --> 00:31:11,746
‎"เธอไม่อยากเจอพ่อเธออีกแล้วใช่ไหม"

440
00:31:11,829 --> 00:31:14,290
‎ทุกวัน วันละหลายครั้ง

441
00:31:16,417 --> 00:31:21,380
‎แล้วในที่สุด ฉันก็เริ่มแยกตัวออกมาจากชื่อนั้น

442
00:31:22,089 --> 00:31:26,969
‎มาร์ค คลิฟตันเป็นชื่อของคนแปลกหน้า
‎ไม่ใช่ชื่อของพ่อฉัน

443
00:31:28,554 --> 00:31:34,393
‎เขาเป็นคนน่ากลัวที่จะทำร้ายฉันและครอบครัว

444
00:31:36,646 --> 00:31:39,857
‎แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู

445
00:31:39,941 --> 00:31:43,361
‎ผมเขียนจดหมายไปหาโซฟีหลายครั้ง
‎ส่งข้อความไปหาเธอหลายครั้ง

446
00:31:43,444 --> 00:31:46,155
‎แฮปปี้เบิร์ทเดย์ โซฟีที่รัก

447
00:31:46,238 --> 00:31:48,699
‎บอกเธอว่าผมรักเธอมากแค่ไหน
‎คิดถึงเธอมากแค่ไหน

448
00:31:50,826 --> 00:31:54,121
‎พยายามทำให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม

449
00:31:56,540 --> 00:32:00,711
‎ทุกครั้งที่ได้รับจดหมาย
‎ฉันเอามันใส่ไว้ในซองเดียวกัน

450
00:32:00,795 --> 00:32:06,759
‎และบนซองจดหมายซองนี้มีชื่อว่า
‎"คำโกหกและคำพูดให้ร้ายจากคุณมาร์ค คลิฟตัน"

451
00:32:08,010 --> 00:32:11,555
‎และมันถูกติดไว้บนกระดานอันเก่าของฉัน

452
00:32:16,060 --> 00:32:18,479
‎ฉันไม่ได้คุยกับพ่ออยู่สองปีครึ่ง

453
00:32:21,899 --> 00:32:24,902
‎เห็นได้ชัดว่าเดวิดอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เยอะมาก

454
00:32:24,986 --> 00:32:27,029
‎แต่ผมคิดไม่ออกว่าทำไม

455
00:32:31,283 --> 00:32:34,745
‎ผมแค่คิดว่า "เกิดอะไรขึ้น หมอนี่เป็นใคร"

456
00:32:36,664 --> 00:32:41,002
‎ผมพยายามหาข้อมูลท้องถิ่นเกี่ยวกับเขา
‎ค้นในอินเทอร์เน็ต

457
00:32:43,170 --> 00:32:45,214
‎ผมรู้จักเขาในชื่อเดวิด เฮนดี้

458
00:32:45,297 --> 00:32:47,008
‎(เดวิด เฮนดี้)

459
00:32:47,091 --> 00:32:49,510
‎ผมดูในสมุดรายชื่อท้องถิ่น
‎และการสืบค้นข้อมูลในท้องถิ่น

460
00:32:49,593 --> 00:32:50,970
‎(เดวิด เฮนดี้)

461
00:32:51,053 --> 00:32:52,847
‎ไม่เจออะไรเกี่ยวกับเขาเลย

462
00:32:53,723 --> 00:32:54,932
‎เขาเหมือนผี

463
00:32:56,976 --> 00:32:59,478
‎(ปี 2013)

464
00:33:01,772 --> 00:33:05,109
‎(ปี 1993)

465
00:33:07,153 --> 00:33:10,322
‎(หลบหนีเป็นเวลาหกเดือน)

466
00:33:10,406 --> 00:33:11,741
‎ผมโทรหาตำรวจ

467
00:33:12,283 --> 00:33:14,452
‎พวกเขาบอกว่าซาราห์อายุเกิน 18 ปีแล้ว

468
00:33:14,535 --> 00:33:18,122
‎เธอเป็นผู้หญิงที่มีอิสระในการตัดสินใจด้วยตัวเอง

469
00:33:18,205 --> 00:33:20,124
‎"คุณมาทำให้ตำรวจเสียเวลาทำไม"

470
00:33:22,251 --> 00:33:24,295
‎ผมต้องตามหาเธอด้วยตัวเอง

471
00:33:25,463 --> 00:33:26,964
‎ผมรู้ว่าซาราห์หายตัวไป

472
00:33:27,548 --> 00:33:30,301
‎ผมรู้ว่าเธอน่าจะอยู่กับโรเบิร์ต

473
00:33:30,384 --> 00:33:33,262
‎แต่ที่ไหนล่ะ

474
00:33:36,390 --> 00:33:41,520
‎มันเป็นคำถามที่ทำให้
‎ต้องสำรวจทุกที่ที่พวกเขาอาจจะเคยอยู่

475
00:33:42,438 --> 00:33:45,691
‎แต่คุณกำลังตามรอยที่อาจจะไร้เบาะแสก็ได้

476
00:33:45,775 --> 00:33:46,901
‎(เค.แคบส์)

477
00:33:47,985 --> 00:33:51,113
‎คุณอาจมีสถานที่เป็นร้อยแห่ง

478
00:33:51,197 --> 00:33:55,201
‎และคุณต้องตรวจสอบทุกที่
‎เพื่อดูว่าพวกเขาเคยอยู่ที่นั่นไหม

479
00:33:59,497 --> 00:34:01,582
‎"ฮัลโหล นี่ปีเตอร์ สมิธพูดนะครับ"

480
00:34:03,417 --> 00:34:04,251
‎"ฮัลโหล"

481
00:34:04,335 --> 00:34:05,669
‎ฮัลโหล อรุณสวัสดิ์ครับ

482
00:34:05,753 --> 00:34:07,338
‎"ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ"

483
00:34:07,421 --> 00:34:08,297
‎ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ

484
00:34:08,380 --> 00:34:10,257
‎"ผมตามหาลูกสาวผมอยู่"

485
00:34:10,340 --> 00:34:11,842
‎(เอ็ม4 ลอนดอน)

486
00:34:11,925 --> 00:34:13,135
‎เธอชื่อซาราห์

487
00:34:13,760 --> 00:34:16,639
‎"อรุณสวัสดิ์ครับ ผมเป็นพ่อของซาราห์"

488
00:34:16,722 --> 00:34:18,099
‎ผมชื่อปีเตอร์ สมิธ

489
00:34:18,599 --> 00:34:21,309
‎"ผมกำลังหาข้อมูล คุณช่วยผมได้ไหมครับ"

490
00:34:21,393 --> 00:34:22,603
‎ผมมีปัญหา

491
00:34:22,686 --> 00:34:25,064
‎"ผมพยายามแกะรอยว่าเกิดอะไรขึ้น"

492
00:34:25,146 --> 00:34:27,399
‎"ลูกสาวผมหายตัวไป"

493
00:34:27,483 --> 00:34:30,236
‎หายตัวไป

494
00:34:31,070 --> 00:34:36,242
‎ตอนที่เราไปถึงเซฟเฮาส์
‎ทุกคนเครียดมาก โดยเฉพาะร็อบ

495
00:34:37,535 --> 00:34:41,038
‎ร็อบพบว่าพ่อของซาราห์พยายามแกะรอยเราอยู่

496
00:34:41,956 --> 00:34:45,626
‎ร่องรอยหนึ่งนำไปสู่อีกร่องรอยหนึ่ง
‎นำไปสู่อีกร่องรอยหนึ่ง

497
00:34:45,709 --> 00:34:48,420
‎บ้านไร่ ห้องเช่า ทุกอย่าง

498
00:34:51,257 --> 00:34:53,717
‎ร็อบส่งฉันออกไปตรวจดูรถ

499
00:34:53,800 --> 00:34:58,222
‎ฉันต้องบันทึกว่ารถคันไหนจอดอยู่ตรงไหน

500
00:34:58,305 --> 00:35:01,350
‎เพื่อให้หัวหน้าของเขาตรวจสอบทะเบียนรถได้

501
00:35:02,268 --> 00:35:05,855
‎คุณต้องทำงานทีละขั้นตอน

502
00:35:06,939 --> 00:35:10,818
‎และถ้าคุณค่อยๆ ทำแต่ละขั้นตอนอย่างระมัดระวัง

503
00:35:10,901 --> 00:35:13,154
‎สุดท้ายคุณจะได้ข้อมูล

504
00:35:18,701 --> 00:35:22,663
‎มีคนเห็นซาราห์
‎ออกมาจากบ้านหลังหนึ่งในปีเตอร์บะระห์

505
00:35:23,372 --> 00:35:24,415
‎ผมเลยพูดว่า "เอาละ…

506
00:35:26,375 --> 00:35:28,669
‎บ้านหลังนั้นอยู่ที่ไหน"

507
00:35:37,469 --> 00:35:41,307
‎ผมไม่ตะโกนเรียก ผมไม่ส่งเสียงดัง

508
00:35:41,390 --> 00:35:45,769
‎ผมไม่อยากให้พวกเขารู้ตัวเลย
‎ว่าผมตามหาพวกเขาอยู่

509
00:35:46,645 --> 00:35:48,063
‎เพราะพวกเขาอาจหนีไป

510
00:35:52,151 --> 00:35:55,237
‎คุณจะเข้าไปในบ้านที่ล็อกประตูอยู่ได้ยังไง

511
00:35:57,865 --> 00:36:01,243
‎คุณเดินอ้อมไปด้านหลัง และมองหารู

512
00:36:01,827 --> 00:36:04,330
‎ถ้าหารูไม่เจอ ก็ต้องทำรูขึ้นมา

513
00:36:08,667 --> 00:36:13,088
‎คุณจะไม่ทำตัวอยู่ในกรอบกฎหมายหรอก

514
00:36:14,048 --> 00:36:16,717
‎เวลาที่คุณพยายามจะสืบอะไร

515
00:36:16,800 --> 00:36:18,636
‎ไม่งั้นคุณก็จะไปไม่ถึงไหน

516
00:36:27,811 --> 00:36:30,439
‎บ้านที่ปีเตอร์บะระห์ว่างเปล่า

517
00:36:30,522 --> 00:36:36,904
‎ยกเว้นห้องนึงที่มีข้าวของของจอห์นกับซาราห์

518
00:36:42,910 --> 00:36:45,496
‎ดูเหมือนของของพวกเขาจะแค่ถูกวางไว้ตรงนั้น

519
00:36:45,996 --> 00:36:47,873
‎จากนั้นก็ "เราต้องไปแล้ว"

520
00:36:52,836 --> 00:36:55,464
‎ผมหยิบข้อความหนึ่ง
‎ที่อยู่ท่ามกลางกองกระดาษขึ้นมา

521
00:36:58,342 --> 00:37:01,512
‎"ฟังนะ หนูมีข่าวดีมากจะบอกพ่อ"

522
00:37:02,304 --> 00:37:05,474
‎"บริษัทประกันภัยคอมเมอร์เชียลยูเนียน…"

523
00:37:05,557 --> 00:37:08,477
‎"เสนอตำแหน่งพนักงานฝึกหัดให้หนู

524
00:37:09,853 --> 00:37:12,106
‎ให้เงินปีละ 25,000 ปอนด์"

525
00:37:14,358 --> 00:37:15,734
‎ผมอึ้งไปเลย

526
00:37:17,236 --> 00:37:22,199
‎มันคือสิ่งที่เธอบอกผมทางโทรศัพท์ ทุกคำพูด

527
00:37:23,492 --> 00:37:26,412
‎มีคนเขียนบทให้ซาราห์พูด

528
00:37:27,788 --> 00:37:33,669
‎ในตอนนั้น ผมรู้ว่าต้องมีใครสักคนที่คอยชักใยอยู่

529
00:37:35,629 --> 00:37:38,966
‎ผมพิสูจน์ไม่ได้ แต่ผมมั่นใจว่าเป็นโรเบิร์ต

530
00:37:47,516 --> 00:37:51,770
‎เราลงเอยที่เชฟฟิลด์
‎ที่เซฟเฮาส์แห่งใหม่บนถนนโดโรธี

531
00:37:51,854 --> 00:37:53,731
‎ร็อบบอกว่าบ้านถูกดักฟัง

532
00:37:53,814 --> 00:37:59,194
‎เพื่อให้เอ็มไอไฟฟ์เฝ้าดูความปลอดภัยของตึกได้

533
00:38:05,075 --> 00:38:07,119
‎ฉันต้องเปลี่ยนรูปลักษณ์ของฉัน

534
00:38:07,202 --> 00:38:11,040
‎ฉันต้องซอยผมสั้นประมาณหนึ่งนิ้ว

535
00:38:11,123 --> 00:38:14,335
‎และต้องย้อมสีบลอนด์ แบบที่แทบจะเป็นสีขาวเลย

536
00:38:24,511 --> 00:38:27,890
‎ร็อบสั่งเราอย่างเข้มงวดไม่ให้บอกชื่อจริงกับใคร

537
00:38:27,973 --> 00:38:29,641
‎ผมเลยกลายเป็นเจมี่

538
00:38:29,725 --> 00:38:31,268
‎(บริกรของคุณ
‎เจมี่)

539
00:38:33,937 --> 00:38:37,858
‎เขาบอกผมว่า "อย่าเปิดเผย
‎อะไรเกี่ยวกับตัวนายหรืออดีตของนาย"

540
00:38:37,941 --> 00:38:40,819
‎"อย่าไปสนิทกับใครที่อยู่แถวนั้น"

541
00:38:42,780 --> 00:38:46,158
‎ร็อบจัดการให้ผมทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์
‎เพื่อเป็นการพรางตัว

542
00:38:48,535 --> 00:38:52,206
‎ฉันทำงานในร้านขายปลาและมันฝรั่งทอด
‎โดยใช้ชื่อว่าเบ็ตตี้ สมิธ

543
00:38:52,289 --> 00:38:53,624
‎(ค็อดฟาเธอร์ ปลาและมันฝรั่งทอด)
‎เบ็ตตี้)

544
00:38:54,458 --> 00:38:58,337
‎(7.00 น.)

545
00:38:58,420 --> 00:39:02,549
‎ชีวิตผมประกอบไปด้วยการตื่นนอน ซื้อตั๋วรถเมล์

546
00:39:03,217 --> 00:39:05,302
‎ทำงานหกหรือแปดชั่วโมง

547
00:39:05,803 --> 00:39:06,637
‎รอ

548
00:39:07,179 --> 00:39:09,556
‎มีคนพานั่งรถไปเรื่อยๆ จนถึงเที่ยงคืน

549
00:39:09,640 --> 00:39:13,185
‎สอดแนม นอน ทำทุกอย่างใหม่อีกครั้ง

550
00:39:14,103 --> 00:39:19,400
‎ตื่นนอน ซื้อตั๋วรถเมล์ ทำงาน รอ…

551
00:39:19,483 --> 00:39:21,151
‎เครียดอยู่นานหลายสัปดาห์

552
00:39:22,027 --> 00:39:24,988
‎มีการยิงห้านัดและตำรวจถูกยิงสองนัด

553
00:39:25,072 --> 00:39:26,949
‎มีคนตายสามคนในเหตุระเบิด

554
00:39:27,449 --> 00:39:29,410
‎ตื่นนอน ตั๋วรถเมล์…

555
00:39:29,493 --> 00:39:31,995
‎ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตลอดเวลา

556
00:39:32,079 --> 00:39:34,373
‎รอหลายชั่วโมง นั่งรถนานๆ…

557
00:39:34,456 --> 00:39:37,751
‎ไม่รู้ว่าใครตามเราอยู่
‎กังวลว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

558
00:39:37,835 --> 00:39:38,710
‎ตื่นนอน…

559
00:39:39,711 --> 00:39:41,588
‎มีการเสียชีวิตอีกแล้ว

560
00:39:42,214 --> 00:39:47,886
‎มันก่อตัวมากจนคุณเครียดตลอดเวลา

561
00:39:48,512 --> 00:39:50,556
‎ตื่นนอน ตั๋วรถเมล์

562
00:39:50,639 --> 00:39:53,058
‎ผู้บาดเจ็บถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลท้องถิ่น

563
00:39:53,142 --> 00:39:59,106
‎ทำงาน รอหลายชั่วโมง นั่งรถนานๆ นอน

564
00:39:59,189 --> 00:40:01,483
‎(ปลุก
‎นอนต่อ - ตกลง)

565
00:40:01,608 --> 00:40:02,901
‎ทุกวันจะเหมือนกันหมด

566
00:40:03,610 --> 00:40:05,195
‎- ตื่นมาตอนเช้า
‎- ตื่นนอน…

567
00:40:05,279 --> 00:40:07,030
‎เดวิดจะพาฉันไปทำงาน

568
00:40:08,198 --> 00:40:09,533
‎- ฉันจะทำงาน
‎- รอ

569
00:40:09,616 --> 00:40:13,120
‎รอ

570
00:40:13,203 --> 00:40:16,039
‎เดวิดจะมารับฉัน ฉันกลับไปนอน

571
00:40:16,623 --> 00:40:19,084
‎ฉันตื่นนอน แล้วทุกอย่างก็วนไปเหมือนเดิม

572
00:40:19,168 --> 00:40:20,210
‎ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

573
00:40:24,923 --> 00:40:27,593
‎ฉันทำงานเป็นช่างทำผม เป็นเด็กฝึกงาน

574
00:40:28,760 --> 00:40:32,764
‎ฉันต้องจ่ายค่าเช่าบ้านเดือนละ 300 ปอนด์

575
00:40:33,307 --> 00:40:36,226
‎ถึงฉันจะมีรายได้แค่ 400 กว่าปอนด์ก็ตาม

576
00:40:36,852 --> 00:40:39,313
‎แม่ฉันไม่ได้ดูแลอะไรอีกแล้ว

577
00:40:39,980 --> 00:40:43,484
‎มันเริ่มกลายเป็น "เอาเงินมาให้ฉัน
‎ฉันจะเอาไปให้แม่เธอเอง"

578
00:40:43,984 --> 00:40:45,277
‎"ฉันจะเอาค่าเช่าบ้านของแม่เธอ"

579
00:40:47,196 --> 00:40:49,907
‎ฉันมีบัญชีออมทรัพย์ที่ฝากเงินไว้ 10,000 ปอนด์…

580
00:40:51,783 --> 00:40:55,787
‎และพอเขารู้ เขาก็เริ่มหัวเราะ

581
00:40:58,499 --> 00:40:59,750
‎เขาแทบจะ…

582
00:41:01,376 --> 00:41:03,337
‎รู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก

583
00:41:07,758 --> 00:41:13,013
‎เดวิดเกลี้ยกล่อมให้ฉันไปที่ธนาคารและโกหก

584
00:41:14,348 --> 00:41:18,268
‎และพูดว่าฉันจะเอาเงินไปซื้อรถคันแรก

585
00:41:18,352 --> 00:41:23,023
‎ฉันถอนเงินออกมา
‎มันอยู่ในซองจดหมาย ฉันเอาเงินให้เดวิด

586
00:41:24,733 --> 00:41:26,527
‎และไม่เคยได้ยินเรื่องเงินก้อนนั้นอีกเลย

587
00:41:33,242 --> 00:41:36,995
‎มีอยู่คืนหนึ่ง หลังเลิกงาน เดวิดไม่ได้ไปรับฉัน

588
00:41:41,250 --> 00:41:44,044
‎ตอนที่ฉันคุยโทรศัพท์กับเขาตอนเช้า

589
00:41:45,629 --> 00:41:47,005
‎ฉันบอกว่ามันไม่ถูกต้อง

590
00:41:50,050 --> 00:41:52,219
‎ฉันบอกว่า "คุณทำแบบนั้นกับคนอื่นไม่ได้"

591
00:41:52,302 --> 00:41:55,222
‎"คุณทิ้งฉันไว้ในที่ทำงาน

592
00:41:55,305 --> 00:41:58,100
‎ให้ฉันนอนบนพื้นไม่ได้"

593
00:42:02,062 --> 00:42:05,983
‎ฉันต้องย้ายออกไปเพื่อสุขภาพของตัวเอง

594
00:42:07,943 --> 00:42:11,154
‎ฉันบอกแม่ว่าฉันขอโทษ ฉันอยู่ที่นั่นไม่ได้อีกแล้ว

595
00:42:12,990 --> 00:42:15,117
‎หลังจากใช้ชีวิตอยู่คนเดียวอยู่หนึ่งปี

596
00:42:15,951 --> 00:42:19,079
‎ในที่สุดฉันก็กลับไปติดต่อกับเจคและพ่อฉัน

597
00:42:19,788 --> 00:42:23,917
‎ผมเดินเข้าไปในครัวและโซฟียืนอยู่ตรงนั้น และ…

598
00:42:24,626 --> 00:42:26,795
‎ครับ เรากอดกันและร้องไห้

599
00:42:28,547 --> 00:42:33,051
‎มันน่าทึ่งมากที่เราให้อภัยคนที่เรารักได้ทันที

600
00:42:38,557 --> 00:42:42,311
‎พอย้ายออกมา ฉันก็เริ่มเข้าใจสิ่งที่เขาทำจริงๆ

601
00:42:43,520 --> 00:42:45,731
‎ฉันคิดว่าเขาทำเพื่อกำจัดฉัน

602
00:42:47,274 --> 00:42:49,026
‎เขาอยากครอบครองเธอไว้คนเดียว

603
00:42:49,860 --> 00:42:53,322
‎(มกราคม ปี 2014)

604
00:42:53,405 --> 00:42:57,576
‎ในปี 2014 สองปีหลังจากพวกเขาเริ่มคบกัน

605
00:42:58,827 --> 00:43:00,662
‎แม่กับเดวิดออกจากบ้าน

606
00:43:02,664 --> 00:43:04,291
‎ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาไปไหน

607
00:43:11,340 --> 00:43:13,467
‎ตอนที่ซานดร้าไป ผมไม่คิดว่า

608
00:43:13,550 --> 00:43:17,346
‎นั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมหรือลูกๆ จะได้เจอเธอ

609
00:43:20,641 --> 00:43:23,810
‎ผมกลับเข้าไปในบ้านเพื่อเตรียมขายบ้าน

610
00:43:24,686 --> 00:43:29,900
‎ผมกลัวและตกใจมากที่เห็นว่าที่ห้องนอนใหญ่

611
00:43:29,983 --> 00:43:33,737
‎มีกุญแจขนาดใหญ่แบบอุตสาหกรรมอยู่

612
00:43:36,657 --> 00:43:40,035
‎นั่นคือแม่กุญแจแบบที่คุณใช้ล็อกโรงรถด้านนอก

613
00:43:41,662 --> 00:43:43,747
‎ประตูจะพังก่อนแม่กุญแจซะอีก

614
00:43:44,247 --> 00:43:48,168
‎ใช้เพื่อกันคนไม่ให้เข้าหรือออกจากห้องนั้น

615
00:43:49,920 --> 00:43:55,967
‎มีหนังสือพิมพ์ปิดหน้าต่างไว้ทั้งหมด

616
00:43:56,051 --> 00:44:00,681
‎ดังนั้นคนที่อยู่ข้างนอกไม่สามารถ
‎มองเห็นได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้

617
00:44:03,183 --> 00:44:05,686
‎ผมคิดว่ามันน่ากังวลและน่ากลัวมาก

618
00:44:05,769 --> 00:44:08,021
‎ที่คุณทำอะไรสุดโต่งไปถึงขั้นที่ว่า

619
00:44:08,105 --> 00:44:10,315
‎หนึ่ง ปิดกั้นด้านในของบ้านจากด้านนอก

620
00:44:10,399 --> 00:44:14,194
‎และสอง ใส่กุญแจที่แข็งแรงแบบนั้นไว้ในบ้าน

621
00:44:28,333 --> 00:44:32,754
‎ผมแปลกใจกับจดหมายที่อยู่ที่บ้าน

622
00:44:33,714 --> 00:44:38,844
‎มีใบแจ้งหนี้และใบเตือน
‎ให้ชำระหนี้เป็นครั้งสุดท้ายอยู่เยอะมาก

623
00:44:38,927 --> 00:44:41,471
‎และมีหมายศาลที่คุณพอจะนึกออกได้

624
00:44:43,348 --> 00:44:45,142
‎มีจดหมายเยอะมากครับ

625
00:44:45,225 --> 00:44:48,478
‎ใบแจ้งหนี้จากบริษัทไฟฟ้า จากบริษัทโทรศัพท์

626
00:44:49,396 --> 00:44:51,815
‎จากสภาบะระห์ท้องถิ่น

627
00:44:52,774 --> 00:44:56,653
‎ค่าปรับที่จอดรถ เครดิตภาษี
‎ที่พวกเขาเอาเงินคืนมา

628
00:44:56,737 --> 00:45:00,699
‎รายละเอียดบัตรเครดิต ค่าปรับที่จอดรถอีก

629
00:45:00,782 --> 00:45:03,034
‎อันนี้เป็นเอกสารเกี่ยวกับบริษัทรับจำนองบ้าน

630
00:45:03,118 --> 00:45:06,246
‎สรุปว่าไม่ได้ผ่อนบ้านมานานหลายเดือนแล้ว

631
00:45:06,830 --> 00:45:07,664
‎โอ้โฮ

632
00:45:09,040 --> 00:45:12,169
‎ซานดร้าไม่เคยเบิกเงินเกินบัญชี
‎หรือใช้บัตรเครดิตก่อนจะรู้จักกับเขา

633
00:45:12,252 --> 00:45:14,463
‎ดังนั้นสถานะทางการเงินที่น่าเศร้านี้

634
00:45:14,546 --> 00:45:16,506
‎ผมคิดว่ามันเกิดขึ้นเพราะเดวิด

635
00:45:18,383 --> 00:45:21,052
‎รถที่แม่ของลูกกับเดวิดขับ

636
00:45:21,136 --> 00:45:23,305
‎ไม่ได้จ่ายค่างวดรถ

637
00:45:23,388 --> 00:45:26,683
‎เรากำลังพูดถึงรถราคา 35,000 ปอนด์
‎มันแพงมาก

638
00:45:26,767 --> 00:45:30,395
‎รถคันนี้เป็นของขวัญให้แม่ผม
‎แต่กู้สินเชื่อด้วยชื่อแม่ผม

639
00:45:30,979 --> 00:45:33,565
‎เป็นการให้รถที่แม่ต้องจ่ายเองจริงๆ

640
00:45:34,483 --> 00:45:37,402
‎เขาบอกเราเสมอว่าเขาทำงานได้เงินเยอะมาก

641
00:45:37,486 --> 00:45:41,448
‎และซื้อรถสวยหรู ใส่นาฬิกาแพงๆ

642
00:45:41,531 --> 00:45:44,868
‎แล้วพอดูเอกสารพวกนี้ มันคือเรื่องโกหกทั้งเพ

643
00:45:49,956 --> 00:45:51,792
‎ผมหาข้อมูลเพิ่มเติม

644
00:45:54,169 --> 00:45:57,672
‎ผมเคยพยายามหาแล้ว
‎แต่ผมหาเพิ่มอีกและตั้งใจหามากขึ้น

645
00:45:57,756 --> 00:45:58,882
‎(เดวิด เฮนดี้)

646
00:46:01,843 --> 00:46:03,929
‎ผมยังคงไม่เจอข้อมูลเกี่ยวกับเขา

647
00:46:06,389 --> 00:46:08,683
‎แล้วอยู่ๆ ผมก็เกิดไอเดีย

648
00:46:08,767 --> 00:46:12,938
‎ผมพิมพ์ว่า "เดวิด เฮนดี้ 18 มงกุฎ"

649
00:46:15,524 --> 00:46:20,111
‎มีเว็บไซต์หนึ่งโผล่มา
‎พูดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่ใช้ชื่อนั้น

650
00:46:20,195 --> 00:46:22,697
‎แต่ก็ใช้ชื่อโรเบิร์ต ฟรีการ์ดด้วย

651
00:46:24,032 --> 00:46:25,659
‎"สิบแปดมงกุฎที่ขโมยชีวิตฉันไป"

652
00:46:25,742 --> 00:46:30,580
‎"ตำรวจเรียกเขาว่าปีศาจ
‎และบอกว่าเขาชั่วช้ากว่าใครในโลก"

653
00:46:31,164 --> 00:46:33,834
‎"โรเบิร์ต ฟรีการ์ด 'นักเชิดหุ่น'"

654
00:46:33,917 --> 00:46:36,211
‎อีกไม่นานน.ส.พ.อังกฤษ
‎จะตั้งฉายาให้เขาแบบนั้น"

655
00:46:36,294 --> 00:46:38,713
‎"การปลอมตัวเป็นสายลับแบบเจมส์ บอนด์

656
00:46:38,797 --> 00:46:43,301
‎ฟรีการ์ดก็หลอกเอาเงินเหยื่อของเขา
‎ไปได้เกือบสองล้านดอลลาร์แล้ว"

657
00:46:45,220 --> 00:46:47,138
‎แล้วผมก็คลิกที่ "รูปภาพ"

658
00:46:47,222 --> 00:46:48,640
‎(รูปภาพ)

659
00:46:49,933 --> 00:46:52,936
‎โป๊ะเชะ เดวิด เฮนดี้คือโรเบิร์ต ฟรีการ์ด

660
00:46:54,646 --> 00:46:55,730
‎เขาคือคนคนเดียวกัน

661
00:46:56,231 --> 00:46:57,190
‎(เฮนดี้)

662
00:46:59,317 --> 00:47:00,610
‎(ฟรีการ์ด)

663
00:47:03,530 --> 00:47:07,409
‎ผมตกใจสุดๆ อาชญากรรมที่เขาก่อมันน่ากลัวมาก

664
00:47:08,076 --> 00:47:11,705
‎ผู้ชายคนนี้อยู่กับครอบครัวผม
‎และเราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

665
00:47:11,788 --> 00:47:13,039
‎(การหลอกลวง)

666
00:47:13,999 --> 00:47:15,000
‎(กับดัก)

667
00:47:15,876 --> 00:47:17,043
‎('ปีศาจ')

668
00:48:00,712 --> 00:48:05,717
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล