1 00:00:41,875 --> 00:00:43,415 (ตอนที่ 13) 2 00:00:43,502 --> 00:00:46,342 (ในการที่ไม่มีใครทำอะไร) 3 00:00:50,884 --> 00:00:55,814 เทศกาลสไปรต์ผู้สูงอายุปีนี้สนุกที่สุดเลย 4 00:00:55,889 --> 00:00:57,389 นั่นอะไรน่ะบลิ๊พ 5 00:00:58,892 --> 00:01:01,482 ปู่คอยล์พี่ชายคุณปู่ฉันให้ไข่แรงโน้มถ่วงมา 6 00:01:01,562 --> 00:01:03,902 แต่มันใช้ยากไปหน่อย 7 00:01:06,108 --> 00:01:07,188 อุ๊ย! 8 00:01:09,653 --> 00:01:13,033 ใบไม้ที่รักของฉัน บลิ๊พ ปิดเครื่องเร็ว 9 00:01:13,824 --> 00:01:14,834 แป๊บนะ 10 00:01:27,254 --> 00:01:29,094 - ซานดร้า!- อ๊ะ 11 00:01:34,261 --> 00:01:35,721 เละหมดเลย 12 00:01:36,930 --> 00:01:38,520 ห้องของพวกเรา 13 00:01:38,599 --> 00:01:41,099 ฝีมือใครเนี่ย 14 00:01:41,185 --> 00:01:42,595 นอร์แมน 15 00:01:43,228 --> 00:01:44,558 สวัสดี 16 00:01:44,646 --> 00:01:46,606 ฉันรู้ว่าใครทำ 17 00:01:47,316 --> 00:01:48,526 ทาลี่แน่ๆ 18 00:01:49,067 --> 00:01:50,067 แย่มาก 19 00:01:50,152 --> 00:01:51,572 เธอรู้ได้ไง 20 00:01:51,653 --> 00:01:53,863 ฉันดูสายตาเขาออก 21 00:01:54,615 --> 00:01:56,655 สมเป็นยัยนั่นจริงๆ 22 00:01:56,742 --> 00:01:58,992 ต่อให้เป็นทาลี่จริง มันก็เลวไปนะ 23 00:01:59,077 --> 00:02:00,537 เดี๋ยวก่อน 24 00:02:00,621 --> 00:02:03,171 เราน่าจะสืบให้มั่นใจก่อนที่… 25 00:02:03,248 --> 00:02:06,418 ใช่ๆ หรือไม่ก็แกล้งตอบ 26 00:02:06,502 --> 00:02:07,672 "แกล้งตอบ" เหรอ 27 00:02:07,753 --> 00:02:11,013 พวกนั้นแกล้งเรา เราก็แกล้งคืน แฟร์ๆ 28 00:02:11,089 --> 00:02:12,589 ฉันชอบแกล้งคน 29 00:02:12,674 --> 00:02:16,224 เราโทรไปแกล้งดีไหม โทรศัพท์ไปน่ะ 30 00:02:16,303 --> 00:02:19,563 "โทแล้วสับ" เหรอโทแล้วสับคืออะไร 31 00:02:36,365 --> 00:02:39,695 นี่ ช่วยเกาเขาให้หน่อยสิ ฉันเอื้อมไม่ถึงน่ะ 32 00:02:40,202 --> 00:02:43,292 เมื่อไหร่จะเที่ยง ฉันหิวแล้ว 33 00:02:49,837 --> 00:02:52,547 กริ๊งๆ! กริ๊งๆ! กริ๊งๆ! 34 00:02:53,382 --> 00:02:55,432 กริ๊งๆ! กริ๊งๆ! 35 00:02:57,427 --> 00:02:59,257 กริ๊งๆ! กริ๊งๆ! 36 00:03:07,396 --> 00:03:09,976 ว่าไงสไปรต์น้อย 37 00:03:10,065 --> 00:03:14,235 นี่อาจารย์ลักซ์คราฟท์นะ ฟังอยู่รึเปล่า 38 00:03:14,319 --> 00:03:16,909 ครับครู ผมทำอะไรผิดเหรอครับ 39 00:03:16,989 --> 00:03:21,289 ผิดมาก แย่มากจนครูไม่รู้จะพูดยังไง 40 00:03:21,368 --> 00:03:25,458 เอาละ ครูขอสั่งให้เธอร้องเพลง "ผมขอโทษ" 41 00:03:25,539 --> 00:03:27,329 เพลง "ผมขอโทษ" เหรอครับ 42 00:03:28,292 --> 00:03:31,712 ใช่ แล้วก็ เอ่อๆ …ยืนกระต่ายขาเดียวร้อง 43 00:03:33,005 --> 00:03:38,085 ฉันขอโทษ ลัลลาขอโทษจากใจ ลัลลา 44 00:03:38,177 --> 00:03:43,017 ลัลลา ขออภัยในสิ่งที่ฉันทำ 45 00:03:45,726 --> 00:03:47,186 ขอบ้างๆ 46 00:03:47,269 --> 00:03:48,519 กริ๊งๆ! 47 00:03:48,604 --> 00:03:49,984 - ฮัลโหล- ฮัลโหล 48 00:03:50,063 --> 00:03:52,653 ฉันชื่อกอร์ดอน 49 00:03:53,150 --> 00:03:55,280 วันนี้สบายดีไหม 50 00:03:56,153 --> 00:04:01,453 ไม่เคยมีใครถามผมเลย ดีใจจังที่… 51 00:04:01,533 --> 00:04:03,373 ที่จริงฉันไม่ได้ชื่อกอร์ดอนหรอก 52 00:04:08,624 --> 00:04:11,924 ฉันนี่แย่จัง นิสัยไม่ดีเลย 53 00:04:12,002 --> 00:04:17,262 เอาละ เมื่อกี้แค่น้ำจิ้ม ถึงเวลาแกล้งจริงๆ แล้ว 54 00:04:17,341 --> 00:04:19,591 เอาเลยเหรอ แกล้งยังไงดีล่ะ 55 00:04:19,676 --> 00:04:23,556 นี่บลิ๊พ ขอยืมไข่แรงโน้มถ่วงหน่อยได้ไหม 56 00:04:32,314 --> 00:04:36,614 จริงๆ นะ มันคุยกับฉัน มันชื่อกอร์ดอน 57 00:04:44,993 --> 00:04:47,503 ซานดร้า ฝีมือเธอเหรอ 58 00:04:48,080 --> 00:04:49,410 เธอโดนแน่ 59 00:04:49,498 --> 00:04:51,958 ถ้าฉันลงไปได้เมื่อไหร่ ฉันจะ… 60 00:04:56,421 --> 00:05:00,431 ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอทำอะไรอยู่นะ 61 00:05:00,509 --> 00:05:04,849 แต่รีบเตรียมตัวนอนได้แล้วอีก 15 นาทีจะปิดไฟ 62 00:05:04,930 --> 00:05:05,930 พูดมาก 63 00:05:06,014 --> 00:05:07,144 ฉันได้ยินนะ 64 00:05:07,224 --> 00:05:11,904 เธอระวังตัวไว้ให้ดี ไม่งั้นฉันจะ… จดชื่อ 65 00:05:14,690 --> 00:05:19,990 ดีมาก รีบไปได้แล้ว อีก 14 นาทีจะปิดไฟ 66 00:05:20,946 --> 00:05:25,446 โอเค ฉันยกนิ้วให้เลยไข่แรงโน้มถ่วงสะใจกว่าโทรไปแกล้งอีก 67 00:05:25,534 --> 00:05:27,334 ขอบคุณค่ะๆ 68 00:05:27,828 --> 00:05:29,038 นี่ซานดร้า 69 00:05:33,542 --> 00:05:34,672 ลูกบอลน้ำเหรอ 70 00:05:55,606 --> 00:06:00,146 มันอะไรกันเนี่ย ถึงเวลานอนแล้วนะ 71 00:06:00,235 --> 00:06:01,355 อุ๊ยโหย 72 00:06:05,449 --> 00:06:07,029 โมโหแล้วนะ 73 00:06:16,543 --> 00:06:19,843 มากันพอดีเลย ฉันว่าฉันเจอ… 74 00:06:19,922 --> 00:06:21,802 เอ๊ะบลิ๊พ นี่อะไรเนี่ย 75 00:06:21,882 --> 00:06:25,302 ฮะ นี่เหรอ ไม่รู้สิ ฉันไม่ได้พูดถึงอันนี้ 76 00:06:25,385 --> 00:06:27,345 - ฉันมี…- แล้วมันมาจากไหน 77 00:06:27,429 --> 00:06:31,229 - บลิ๊พ นายไม่เห็นเหรอว่าใครเอามา- ไม่เห็น ฉันกำลังง่วนกับ… 78 00:06:31,308 --> 00:06:33,228 - กล่องของขวัญ- สเปร๊าท์อย่า! 79 00:06:37,189 --> 00:06:39,569 จะเอาใช่ไหม 80 00:07:17,020 --> 00:07:18,560 โลมากากเพชร 81 00:07:53,932 --> 00:07:57,312 เราต้องหาทางเอาคืนทาลี่ซะให้เข็ด 82 00:07:57,394 --> 00:08:00,484 เร็วสิสเปร๊าท์ คิดๆ 83 00:08:00,564 --> 00:08:04,074 ตอนนี้อยากได้น้ำปั่นจัง สมองจะได้ลื่นๆ 84 00:08:04,151 --> 00:08:07,451 เมื่อกี้นายพูดว่าน้ำปั่นเหรอ 85 00:08:32,888 --> 00:08:35,218 - พร้อมแล้ว- กอร์ดอน 86 00:08:35,307 --> 00:08:36,517 เอาเลยสเปร๊าท์! 87 00:08:44,191 --> 00:08:45,691 ปิดได้แล้วสเปร๊าท์ 88 00:08:46,693 --> 00:08:48,113 แย่แล้ว 89 00:08:48,862 --> 00:08:52,122 บอกให้ปิดไง สเปร๊าท์ 90 00:08:55,494 --> 00:08:56,544 ตายแล้ว 91 00:08:59,957 --> 00:09:03,497 ยังไม่ยอมนอนกันอีกเหรอ 92 00:09:08,257 --> 00:09:10,377 ละเมิดกฎๆ 93 00:09:23,897 --> 00:09:25,687 - สวัสดี- นอร์แมน! 94 00:09:44,668 --> 00:09:50,008 ฉันจะตามจองล้างจองผลาญเธอไปตลอดชาติ 95 00:09:50,090 --> 00:09:52,220 พูดเหมือนเธอไม่ได้หาเรื่องเราก่อนน่ะ 96 00:09:52,301 --> 00:09:55,931 อะไรของเธอเราไม่ได้หาเรื่องนะ เธอต่างหาก 97 00:09:56,013 --> 00:09:57,563 เธอทำห้องเราเละ 98 00:09:57,639 --> 00:09:58,639 เราไม่ได้ทำ 99 00:09:58,724 --> 00:09:59,774 พวกเธอทำ 100 00:09:59,850 --> 00:10:01,230 เราไม่ได้ทำ 101 00:10:01,310 --> 00:10:02,730 พวกเธอทำ 102 00:10:03,353 --> 00:10:04,733 พวกเขาไม่ได้ทำ 103 00:10:06,857 --> 00:10:09,777 ฉันรู้สึกทะแม่งๆ ตั้งแต่เดินเข้าห้องแล้ว 104 00:10:09,860 --> 00:10:14,200 ระหว่างที่พวกเธอทึกทักกันไปเองฉันก็เริ่มสำรวจ 105 00:10:14,281 --> 00:10:16,991 เบาะแสแรกที่เจอคือใบไม้เหี่ยวๆ 106 00:10:17,075 --> 00:10:20,615 ฉันรู้ว่าสเปร๊าท์ไม่มีทางปล่อยให้ใบไม้เหี่ยว 107 00:10:20,704 --> 00:10:23,424 ส่วนทาลี่คงไม่ตั้งใจทำให้ใบไม้เหี่ยว 108 00:10:23,498 --> 00:10:26,878 เบาะแสต่อไปคือช้อนขึ้นสนิมคันนี้ 109 00:10:26,960 --> 00:10:29,050 ช้อนไม่ขึ้นสนิมแค่ชั่วข้ามคืน 110 00:10:29,129 --> 00:10:31,969 และฉันเพิ่งใช้เมื่อวันสองวันก่อนเอง 111 00:10:32,049 --> 00:10:35,799 ฉันเจอรอยฟันแปลกๆ อยู่บนเตียง 112 00:10:37,054 --> 00:10:40,314 แล้วทุกอย่างก็เริ่มคลี่คลาย 113 00:10:40,390 --> 00:10:43,890 เหลือแค่การทดสอบครั้งสุดท้ายเพื่อพิสูจน์ทฤษฎีของฉัน 114 00:10:56,198 --> 00:10:58,078 เป็นอย่างที่คาดไว้เลย 115 00:10:58,158 --> 00:10:59,158 อะไรเหรอ 116 00:10:59,952 --> 00:11:00,952 ตัวทำลาย 117 00:11:03,330 --> 00:11:06,330 อย่างน้อยก็น่าจะสองชนิด 118 00:11:06,416 --> 00:11:09,336 แต่ตัวทำลายเข้ามาทำอะไรในห้องเรา 119 00:11:09,419 --> 00:11:12,259 ฉันว่ามันคงเข้ามาหาอะไรสักอย่าง 120 00:11:13,257 --> 00:11:15,587 หรือมาหาใคร 121 00:11:16,260 --> 00:11:18,510 ฉันบอกแล้วไงว่าเราไม่ได้ทำ 122 00:11:18,595 --> 00:11:21,005 ขอโทษนะที่ฉันไม่เชื่อเธอ 123 00:11:24,643 --> 00:11:26,653 อาจารย์ลักซ์คราฟท์ 124 00:11:29,857 --> 00:11:31,017 วูล์ฟบอย 125 00:11:33,527 --> 00:11:34,737 วูล์ฟบอย… 126 00:11:36,321 --> 00:11:37,741 ทำไมตัวเธอเป็นสีน้ำเงิน 127 00:11:47,249 --> 00:11:48,459 (ตอนที่ 14) 128 00:11:48,542 --> 00:11:51,752 (ในการเริ่มฝึกของวูล์ฟบอย) 129 00:11:55,007 --> 00:11:57,257 สเน็ฟตอนว่าไงมั่ง 130 00:11:57,342 --> 00:11:59,802 บอกว่าครูลักซ์คราฟท์เรียกพบฉัน 131 00:11:59,887 --> 00:12:03,387 ทั้งที่ยังเก็บห้องไม่เสร็จด้วย เนียนเลยนะยะ 132 00:12:03,473 --> 00:12:05,433 ฉันไม่ชอบเลยวูฟฟี่ 133 00:12:05,517 --> 00:12:08,847 นายอดจะกินมื้อเช้าและอดเข้าห้องแล็บนกด้วยนะ 134 00:12:08,937 --> 00:12:12,107 ฉันอยากอวดนกหัวขวานของฉันให้นายดู 135 00:12:12,191 --> 00:12:16,361 ขอโทษนะสเปร๊าท์ แต่ฉันต้องไปครูอาจจะยอมตอบคำถามฉันก็ได้ 136 00:12:16,445 --> 00:12:18,905 - ถามด้วยนะว่าครูไปไหนมา- ได้ 137 00:12:18,989 --> 00:12:21,409 - แล้วกลับมาเล่าให้ฟังด้วยนะ- ได้ๆ 138 00:12:33,712 --> 00:12:35,342 อยู่ไหนๆ 139 00:12:37,966 --> 00:12:41,296 อาจารย์ลักซ์คราฟท์ สบายดีไหมครับ 140 00:12:42,054 --> 00:12:45,104 ดี สบายบรื๋อสะดือโบ๋ 141 00:12:45,182 --> 00:12:46,732 ครูทำอะไรหายเหรอครับ 142 00:12:46,808 --> 00:12:51,518 ไม่ได้หาย มันก็อยู่ที่เดิมแค่ครูจำไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน 143 00:12:52,231 --> 00:12:56,531 ผมดีใจนะครับที่ครูกลับมา แต่ผมมีเรื่องจะถามครู 144 00:12:56,610 --> 00:12:59,860 คือ… จู่ๆ ครูก็มาบอกว่าผมมีพลังวิเศษ 145 00:13:00,948 --> 00:13:02,278 แล้วจู่ๆ ครูก็หายไป 146 00:13:02,366 --> 00:13:04,986 แล้วจู่ๆ ครูก็ทะลุหน้าต่างเข้ามาในห้องเรา 147 00:13:05,077 --> 00:13:06,247 นั่นคำถามเหรอ 148 00:13:07,120 --> 00:13:09,920 ผมจะถามว่าครูหายไปไหนมาครับ 149 00:13:09,998 --> 00:13:11,498 ไปไหนเหรอ ครูไปมาทั่ว 150 00:13:11,583 --> 00:13:13,793 ไปทุกที่ ไปแล้วไปอีก 151 00:13:13,877 --> 00:13:16,127 แต่อย่ามัวเสียเวลาถามเรื่องนี้เลย 152 00:13:16,880 --> 00:13:19,300 แล้วก็มีเรื่องอื่นด้วยครับ 153 00:13:19,883 --> 00:13:21,763 ผมพบความทรงจำ 154 00:13:23,262 --> 00:13:25,102 ตอนผมเด็กกว่านี้ 155 00:13:26,348 --> 00:13:29,058 ครูอยู่ที่บ้านผม และอยากพาผมมาที่นี่ 156 00:13:29,142 --> 00:13:32,942 แล้วครูก็บอกว่า… ครูพูดถึงคำพยากรณ์ 157 00:13:33,021 --> 00:13:36,021 ความทรงจำคนเรานี่ตลกดีนะ 158 00:13:41,029 --> 00:13:42,409 ครูครับ 159 00:13:42,489 --> 00:13:46,789 คำพยากรณ์ที่ว่าเกี่ยวข้องกับผมหรือพลังของผมไหมครับ 160 00:13:46,869 --> 00:13:49,369 ครูเข้าใจนะว่าเธออยากรู้มาก 161 00:13:49,454 --> 00:13:51,544 ซึ่งเธอจะได้รู้เมื่อถึงเวลา 162 00:13:51,623 --> 00:13:55,543 แต่ก่อนอื่นเราต้องคุยเรื่องพลังของเธอ 163 00:13:55,627 --> 00:13:59,007 มันพัฒนาขึ้นบ้างไหม ได้ฝึกบ้างรึเปล่า 164 00:13:59,089 --> 00:14:01,509 รู้รึยังว่าเธอมีความสามารถอะไร 165 00:14:01,592 --> 00:14:04,222 ผมทำกระต่ายครับ ผมว่านะ 166 00:14:04,303 --> 00:14:06,853 - กระต่ายเหรอ- ประมาณนั้น 167 00:14:06,930 --> 00:14:08,640 งั้นเรามาทดสอบกัน 168 00:14:10,434 --> 00:14:13,854 เอาละ มันคืออะไร 169 00:14:14,897 --> 00:14:16,607 ก็กระดาษธรรมดาครับ 170 00:14:16,690 --> 00:14:21,280 ครูไม่ได้ถามว่านี่อะไรมันกลายเป็นอะไรได้บ้าง ลองจินตนาการสิ 171 00:14:23,488 --> 00:14:24,698 นกแก้ว 172 00:14:25,199 --> 00:14:26,199 ดีมาก 173 00:14:26,783 --> 00:14:31,253 ไม่ขยับเลย นอนอยู่เหรอเจ้านกน้อย เจ้าชื่ออะไร 174 00:14:31,330 --> 00:14:34,330 ครูครับ มันไม่ใช่นกจริงนะครับ 175 00:14:34,917 --> 00:14:36,377 เพราะคิดแบบนี้น่ะสิ 176 00:14:36,877 --> 00:14:39,627 นกแก้วต้องบินได้ไม่ใช่เหรอ 177 00:14:39,713 --> 00:14:41,513 ครูเห็นนกแก้วบินได้ทุกตัว 178 00:14:41,590 --> 00:14:45,800 ทำไมเธอไม่ใช้พลังของเธอทำให้มันบินได้ล่ะ 179 00:14:56,146 --> 00:14:58,686 เราคงต้องฝึกกันหน่อย 180 00:14:59,399 --> 00:15:01,989 ขอโทษครับครู บางทีมันก็ได้ผลนะ 181 00:15:02,069 --> 00:15:06,029 แต่ส่วนใหญ่ผมทำแสงแวบๆ ไม่ได้ 182 00:15:06,114 --> 00:15:10,244 ใช่ บางทีพลังเสกก็แปรปรวน 183 00:15:10,327 --> 00:15:14,207 แต่ถ้าพลังเสกไม่ออกมา เราก็ต้องเรียกมัน 184 00:15:20,671 --> 00:15:21,961 นี่ทางไปไหนครับเนี่ย 185 00:15:22,047 --> 00:15:23,667 อยากรู้ก็ต้องไป 186 00:15:26,385 --> 00:15:30,465 น่าสงสัย และน่าสงสัยขึ้นเรื่อยๆ 187 00:15:43,110 --> 00:15:44,570 อาจารย์ลักซ์คราฟท์ 188 00:15:44,653 --> 00:15:48,533 สนุกไหม แขนขายังอยู่ครบนะสอง สาม สี่ ดีมาก ตามมา 189 00:15:49,324 --> 00:15:52,794 มืดจัง ผมมองไม่เห็นเลยครับ 190 00:15:53,579 --> 00:15:56,459 แต่มันก่อให้เกิดความสร้างสรรค์ไม่ใช่เหรอ 191 00:15:56,540 --> 00:16:02,000 หนทางมืดมิด จุดประกายแห่งแรงบันดาลใจ 192 00:16:05,966 --> 00:16:08,256 นี่ที่ไหนครับเนี่ย 193 00:16:08,760 --> 00:16:11,560 มีพลังเสกเต็มไปหมดเลย 194 00:16:11,638 --> 00:16:16,018 อ๋อ ครูว่าเราคงอยู่ใกล้ๆ หัวใจของโรงงานน่ะ 195 00:16:16,101 --> 00:16:17,101 หัวใจเหรอครับ 196 00:16:17,186 --> 00:16:20,056 พวกสไปรต์ใช้พลังเสกสร้างสิ่งต่างๆ มากมาย 197 00:16:20,147 --> 00:16:23,897 มาตั้งแต่ไหนแต่ไรทั้งที่ไม่เคยรู้เลยว่ามันมาจากไหน 198 00:16:23,984 --> 00:16:25,904 มันต้องมาจากไหนสักที่สิ 199 00:16:25,986 --> 00:16:28,156 "หัวใจของโรงงาน" 200 00:16:28,238 --> 00:16:30,118 - ใช่แล้ว- ผมขอดูได้ไหมครับ 201 00:16:31,325 --> 00:16:34,825 เด็กน้อยเอ๊ย ไม่มีใครรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน 202 00:16:34,912 --> 00:16:36,912 แล้วรู้ได้ยังไงครับว่ามี 203 00:16:36,997 --> 00:16:39,207 เพราะทุกอย่างมีหัวใจ 204 00:16:40,584 --> 00:16:43,344 การสานความสัมพันธ์กับพลังเสก 205 00:16:43,420 --> 00:16:47,010 เป็นขั้นตอนแรกในการฝึกพลังแห่งการสร้างสรรค์ 206 00:16:47,090 --> 00:16:48,090 สานสัมพันธ์เหรอ 207 00:16:48,175 --> 00:16:51,045 เธอต้องเข้าใจ ถึงจะควบคุมพลังเสกได้ 208 00:16:51,136 --> 00:16:54,006 พวกมันก็ต้องเข้าใจเธอเหมือนกัน 209 00:16:56,350 --> 00:16:58,730 ท่าทางพวกมันจะสนใจเธอนะ 210 00:16:58,810 --> 00:17:01,190 มาเร็วพลัง มาหาฉัน 211 00:17:08,362 --> 00:17:12,532 ถ้ามันสนใจผมทำไมผมควบคุมมันไม่ได้เหมือนครูครับ 212 00:17:12,616 --> 00:17:15,986 ก็ครูฝึกฝนมานานกว่าเธอนี่ 213 00:17:16,078 --> 00:17:19,828 แต่เราต้องค่อยๆ ฝึก นกตัวนั้นอยู่ไหนแล้วล่ะ 214 00:17:21,083 --> 00:17:24,503 เพ่งสมาธิ ลืมเรื่องอื่นไปให้หมด 215 00:17:29,383 --> 00:17:32,053 สัมผัสถึงพลังเสกรอบๆ ตัว 216 00:17:36,974 --> 00:17:40,524 เอาเลยพลังเสก เสกให้นกบิน! 217 00:17:43,564 --> 00:17:46,324 วูล์ฟเอ๊ย เราสั่งพลังเสกไม่ได้ 218 00:17:46,400 --> 00:17:47,780 ต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป 219 00:17:47,860 --> 00:17:53,450 มองให้เป็นการร่วมมือ เป็นบทสนทนา 220 00:17:53,532 --> 00:17:57,412 จะคุยกันรู้เรื่องได้ยังไง ถ้ามันไม่ฟังผมเลย 221 00:17:57,494 --> 00:18:01,004 จะคุยกันรู้เรื่องได้ยังไง ถ้าเธอไม่ฟังมันเลย 222 00:18:01,582 --> 00:18:02,582 ลองดู 223 00:18:06,295 --> 00:18:11,425 เอาละพลังเสก คืองี้ฉันว่าเราเป็นเพื่อนกันได้นะ 224 00:18:11,508 --> 00:18:15,098 นายช่วยลอยเข้าตัวนกแก้วให้หน่อยสิ 225 00:18:15,179 --> 00:18:17,559 เธอต้องเปิดใจรับมัน อย่าปิดกั้น 226 00:18:17,639 --> 00:18:20,179 ให้มันเห็นเนื้อแท้ของเธอ 227 00:18:20,267 --> 00:18:22,387 บอกผมเลยไม่ได้เหรอครับว่าทำยังไง 228 00:18:22,895 --> 00:18:25,725 ครูบอกเธอง่ายๆ ไม่ได้หรอก 229 00:18:25,814 --> 00:18:29,404 เราต้องหาวิธีสื่อกับพลังสร้างสรรค์ให้เจอเอง 230 00:18:29,484 --> 00:18:31,114 แล้วผมจะหาเจอได้ยังไงล่ะ 231 00:18:31,195 --> 00:18:36,065 นั่นเป็นเรื่องระหว่างเธอกับพลังเสก 232 00:18:36,158 --> 00:18:39,488 แต่ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มตรงไหน ผม… 233 00:18:40,078 --> 00:18:43,248 อาจารย์ครับๆ 234 00:18:45,083 --> 00:18:46,793 โดนทิ้งไปอีก 235 00:18:53,467 --> 00:18:55,137 ฟลู๊ฟ เป็นเคราซิ 236 00:18:56,720 --> 00:19:00,060 สวัสดี พลังเสกทั้งหลาย 237 00:19:00,140 --> 00:19:01,890 มะลึกกึ๊กกึ๋ย 238 00:19:01,975 --> 00:19:05,435 ช่วยกรุณาสานสัมพันธ์กับฉันหน่อยได้ไหม 239 00:19:10,108 --> 00:19:11,238 ขอร้องละ 240 00:19:12,778 --> 00:19:14,398 น่านะ 241 00:19:17,366 --> 00:19:18,736 พวกนายช่วย… 242 00:19:24,957 --> 00:19:26,577 ช่วยหน่อยน่า 243 00:19:27,709 --> 00:19:29,089 เพื่ออะไรเนี่ย 244 00:19:31,880 --> 00:19:34,300 สู้หน่อยสิวูล์ฟ 245 00:20:22,890 --> 00:20:26,060 มาแล้ว นั่นแหละ อลังการมาก 246 00:20:29,271 --> 00:20:31,111 ฮ่าๆ เก่งมากวูล์ฟน้อย 247 00:20:31,190 --> 00:20:33,690 - ทำต่อไปๆ- ผมทำได้แล้วเหรอครับ 248 00:20:33,775 --> 00:20:36,525 ใช่แล้ว เธอทำได้แล้ว 249 00:20:36,612 --> 00:20:40,572 ทีนี้ก็ส่งพลังไปที่นก 250 00:20:47,164 --> 00:20:48,504 บินได้แล้ว 251 00:20:59,051 --> 00:21:01,471 ฉันว่าแล้วๆ 252 00:21:05,098 --> 00:21:07,268 เบาหน่อยๆ 253 00:21:17,110 --> 00:21:18,110 พอได้แล้ววูล์ฟ 254 00:21:25,661 --> 00:21:27,621 เกิดอะไรขึ้นครับ 255 00:21:27,704 --> 00:21:30,624 - อาจารย์ปลอดภัยไหมครับ- ปลอดภัยดีๆ 256 00:21:30,707 --> 00:21:33,087 สบายบรื๋อสะดือโบ๋ 257 00:21:33,168 --> 00:21:36,958 เธอแค่ปล่อยให้จินตนาการกระเจิงไปหน่อยเท่านั้นเอง 258 00:21:37,965 --> 00:21:40,295 ตอนนี้คงมั่นใจได้แล้ว 259 00:21:40,384 --> 00:21:43,974 - ว่าเธอเป็นเด็กในคำพยากรณ์- คำพยากรณ์มีจริงสินะ 260 00:21:44,054 --> 00:21:47,934 มันพูดถึงมนุษย์เด็กที่จะเป็นผู้คืนความสมดุลให้แก่โลก 261 00:21:48,016 --> 00:21:50,096 เมื่อโลกใกล้ถึงกาลพินาศ 262 00:21:50,185 --> 00:21:52,475 - พินาศเหรอครับ- ตัวทำลาย 263 00:21:52,563 --> 00:21:56,113 มันแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน ครูเห็นมากับตา 264 00:21:56,191 --> 00:22:00,821 ที่หายไปหลายวันเพราะครูไปสืบเรื่องตัวทำลายนี่เอง 265 00:22:00,904 --> 00:22:03,074 เธอต้องหัดควบคุมจินตนาการของตัวเอง 266 00:22:03,156 --> 00:22:05,446 ต้องฝึกใช้พลัง 267 00:22:06,410 --> 00:22:08,830 - ครูจะสอนเธอเอง- เอาเลยครับ 268 00:22:08,912 --> 00:22:12,542 สุดยอดมากอยากเล่าให้ซานดร้ากับสเปร๊าท์ฟังแล้ว 269 00:22:12,624 --> 00:22:14,424 เจ้าหนู นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ 270 00:22:14,501 --> 00:22:18,711 มันคือความอลหม่านคือการทำลายล้างอย่างแท้จริง 271 00:22:18,797 --> 00:22:21,967 ถ้ามีคนรู้ว่าเธอเป็นใคร… 272 00:22:22,509 --> 00:22:26,049 เธอต้องระวังเรื่องการไว้ใจคน 273 00:22:26,138 --> 00:22:28,218 เพื่อความปลอดภัยของพวกเขาและเธอ 274 00:22:28,849 --> 00:22:30,099 ความปลอดภัยของพวกเขาเหรอ 275 00:22:30,184 --> 00:22:32,524 เอาละ วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน 276 00:22:32,603 --> 00:22:34,103 รีบกลับไปที่หอซะนะ 277 00:22:34,188 --> 00:22:37,608 พรุ่งนี้มาเจอกันใหม่ แล้วจะได้เริ่มฝึก 278 00:22:45,449 --> 00:22:48,079 แต่จู่ๆ ลมก็พัดแรง 279 00:22:48,160 --> 00:22:50,950 ฉันเลย… วูฟฟี่กลับมาแล้ว 280 00:22:51,038 --> 00:22:52,788 นายเอามันไม่อยู่เหรอ 281 00:22:52,873 --> 00:22:54,123 นกจ๋า 282 00:22:54,917 --> 00:22:56,587 บินหนีไปแล้ว 283 00:22:56,668 --> 00:22:59,508 ครูลักซ์คราฟท์ว่าไงบ้าง สรุปว่าได้เรื่องไหม 284 00:23:07,054 --> 00:23:08,064 ก็ดีนะ 285 00:23:08,138 --> 00:23:13,098 ครูก็บอกให้เก็บเนื้อเก็บตัวเหมือนเดิมแหละ 286 00:23:13,185 --> 00:23:15,055 ว่าแต่ห้องแล็บนกเป็นไงบ้าง 287 00:23:15,145 --> 00:23:18,145 แหม นายนี่เข้าเรื่องเร็วจังนะวูฟฟี่ 288 00:23:18,232 --> 00:23:22,992 พอนายไป ฉันก็แปรงฟันแล้วก็ล้างใบไม้ 289 00:23:23,070 --> 00:23:26,200 แล้วก็คิดว่า "เที่ยงนี้ฉันจะหยิบอะไรไปกินดี" 290 00:24:30,929 --> 00:24:32,929 คำบรรยายโดย Navaluck K.