1
00:00:09,041 --> 00:00:10,916
[เสียงระเบิดดังอยู่ไกลๆ]

2
00:00:10,916 --> 00:00:12,166
[เสียงเปิดประตูดังโครม]

3
00:00:21,125 --> 00:00:22,250
[ฟอนหัวเราะหึ]

4
00:00:31,041 --> 00:00:33,458
[ฟอน] ในที่สุดฉันก็เจอเธอ

5
00:00:36,250 --> 00:00:37,666
มารี

6
00:00:37,666 --> 00:00:40,375
เธอหนีไปไหนไม่ได้แล้ว

7
00:00:42,291 --> 00:00:44,000
[เสียงเครื่องบินบินผ่านไป]

8
00:00:47,291 --> 00:00:49,083
ฉันรู้ว่าเธออยู่บนนั้น มารี

9
00:00:51,083 --> 00:00:52,708
ไม่มีทางหนีแล้ว

10
00:00:53,250 --> 00:00:54,375
[เสียงระเบิด]

11
00:00:54,375 --> 00:00:58,875
ฉันอ่อนแอและเชื่องช้า
แต่ความต้องการของฉันแรงกล้า

12
00:01:01,083 --> 00:01:03,375
[เสียงดนตรีจังหวะระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

13
00:01:04,625 --> 00:01:06,625
[เสียงเครื่องบินและเสียงระเบิด]

14
00:01:16,708 --> 00:01:18,541
ฉันกําลังไปหาเธอ มารี

15
00:01:32,541 --> 00:01:39,250
(ดั่งแสงสิ้นแรงฉาน)

16
00:01:40,583 --> 00:01:42,583
[เสียงระเบิดดังวี้ดและเสียงระเบิด]

17
00:01:46,000 --> 00:01:47,541
[เสียงผู้ชายตะโกนดังอยู่ไกลๆ]

18
00:01:49,500 --> 00:01:51,208
[เสียงมารีออกแรง]

19
00:01:56,916 --> 00:01:58,250
[เสียงกระจกแตก]

20
00:02:01,666 --> 00:02:04,500
[ฟอน] เธอคงขังตัวเองอยู่บนนั้น

21
00:02:05,500 --> 00:02:06,708
ฉลาดมาก

22
00:02:09,458 --> 00:02:11,208
แต่ตอนนี้ มันต้องจบแล้ว

23
00:02:14,791 --> 00:02:16,333
ฉันมีปืน มารี

24
00:02:17,833 --> 00:02:19,750
ฉันมีระเบิดมือด้วย

25
00:02:21,958 --> 00:02:24,583
จะไม่จําเป็นต้อง...

26
00:02:25,541 --> 00:02:27,958
สิ้นเปลืองแรงหรือ...

27
00:02:28,916 --> 00:02:30,916
ใช้ระเบิดใดๆ ถ้า...

28
00:02:31,625 --> 00:02:34,833
ถ้าเธอตอบคําถามง่ายๆ ของฉัน

29
00:02:36,208 --> 00:02:38,708
พวกอเมริกันอยู่ที่กําแพงเมืองแล้ว

30
00:02:38,708 --> 00:02:40,958
ไม่มีเวลาเล่นเกมแล้ว

31
00:02:42,000 --> 00:02:46,500
เธอแค่ต้องบอกฉันว่า
ฉันจะไปหาทะเลเพลิงได้ที่ไหน

32
00:02:46,500 --> 00:02:48,458
ปู่เอเตียนคะ หนูกลัว

33
00:02:49,333 --> 00:02:50,958
หนูอยากให้ปู่กลับบ้าน

34
00:02:52,000 --> 00:02:53,666
โปรดกลับมานะคะ

35
00:03:00,291 --> 00:03:02,500
[แวร์เนอร์หายใจดังฮืดฮาด]

36
00:03:02,500 --> 00:03:03,583
[แวร์เนอร์ไอ]

37
00:03:04,083 --> 00:03:05,750
[เสียงผู้ชายตะโกนดังอยู่ไกลๆ]

38
00:03:24,291 --> 00:03:25,500
ศาสตราจารย์

39
00:03:29,416 --> 00:03:30,541
คุณไหวหรือเปล่า

40
00:03:31,791 --> 00:03:32,875
ไม่

41
00:03:34,166 --> 00:03:38,250
ไม่ ศาสตราจารย์ไม่ไหวแล้ว

42
00:03:44,875 --> 00:03:46,041
[เอเตียนร้องครวญคราง]

43
00:03:51,750 --> 00:03:53,958
ที่นี่เหมาะเลย

44
00:03:55,375 --> 00:03:56,375
สําหรับอะไรครับ

45
00:03:58,625 --> 00:04:02,458
บทเรียนสุดท้าย
ที่เธอจะได้เรียนจากศาสตราจารย์

46
00:04:04,041 --> 00:04:06,875
ในยามที่ดวงวิญญาณของเราจะลาจากโลกนี้...

47
00:04:08,666 --> 00:04:10,208
เธอจะรู้

48
00:04:10,208 --> 00:04:14,875
เธอจะมองเห็นชีวิตตัวเอง
ทุกช่วงเวลาอยู่ตรงหน้า

49
00:04:17,125 --> 00:04:20,291
{\an8}(สี่เดือนก่อน)

50
00:04:20,291 --> 00:04:25,000
{\an8}[ผู้ชายในวิทยุ] นี่คือประกาศ
จากลอนดอนถึงประชาชนฝรั่งเศส

51
00:04:25,000 --> 00:04:26,708
[เสียงดินสอขีดเขียน]

52
00:04:26,708 --> 00:04:29,416
เป็นข้อความส่วนตัวมากๆ

53
00:04:31,208 --> 00:04:34,291
เสียงโหยไห้ยาวนานของไวโอลินในฤดูใบไม้ร่วง

54
00:04:35,000 --> 00:04:36,416
ขอย้ํา...

55
00:04:37,708 --> 00:04:41,416
เสียงโหยไห้ยาวนานของไวโอลินในฤดูใบไม้ร่วง

56
00:04:42,958 --> 00:04:45,416
[เสียงเพลงฝรั่งเศส
จากเครื่องเล่นแผ่นเสียงบรรเลง]

57
00:04:47,083 --> 00:04:48,083
ขอบคุณค่ะ

58
00:04:48,083 --> 00:04:49,166
[มาเนคถอนหายใจ]

59
00:04:50,333 --> 00:04:53,000
ก่อนที่จะกินอาหารนะคะ ย่ามาเนคต้องกินยา

60
00:04:53,000 --> 00:04:56,166
แต่ฉันกินยาแล้วจ้ะ เธอได้ยินนี่

61
00:04:56,166 --> 00:05:00,083
ไม่ค่ะ หนูได้ยินย่ายกขวดยาขึ้นมาเขย่า

62
00:05:00,083 --> 00:05:02,166
แต่ไม่ได้กินยา

63
00:05:04,041 --> 00:05:05,333
[มาเนคหัวเราะหึๆ]

64
00:05:05,333 --> 00:05:07,041
หนูรู้ค่ะ หนูน่ารําคาญมาก

65
00:05:07,041 --> 00:05:09,875
ไม่ เธอเก่งมากต่างหาก

66
00:05:10,666 --> 00:05:15,500
แต่สาบานได้นะ ยาพวกนี้มีไว้ให้ม้ากิน

67
00:05:15,500 --> 00:05:19,500
ถ้าย่าไม่กินยา หมอบอกว่าหัวใจจะยอมแพ้นะคะ

68
00:05:19,500 --> 00:05:22,333
แล้วใครจะทําซุปแสนอร่อยนี้ล่ะ

69
00:05:22,333 --> 00:05:25,166
- ดีค่ะ ตอนนี้ก็กินอาหารได้แล้ว
- [มาเนคหัวเราะเบาๆ]

70
00:05:27,250 --> 00:05:30,125
ย่ามาเนคคิดไหมคะว่าในสวรรค์

71
00:05:30,125 --> 00:05:32,875
เราจะได้พบพระเจ้าอยู่ตรงหน้าจริงๆ

72
00:05:32,875 --> 00:05:34,375
ก็อาจจะได้พบ

73
00:05:34,375 --> 00:05:35,708
แล้วถ้าคนตาบอดล่ะคะ

74
00:05:39,875 --> 00:05:41,083
ย่าคิดว่า

75
00:05:42,208 --> 00:05:44,625
ถ้าพระเจ้าอยากให้เราเห็นอะไร

76
00:05:45,916 --> 00:05:47,333
เราจะได้เห็น

77
00:05:47,333 --> 00:05:49,375
- [เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา]
- [เสียงบันไดดังเอี๊ยดๆ]

78
00:05:50,708 --> 00:05:53,708
เอเตียน เกิดอะไรขึ้น

79
00:05:53,708 --> 00:05:57,625
บีบีซี จากลอนดอน
พวกเขาอ่าน "เพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง"

80
00:05:57,625 --> 00:05:59,916
สามบรรทัดแรกของ "เพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง"

81
00:05:59,916 --> 00:06:01,291
อะไรคะ "เพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง"

82
00:06:01,291 --> 00:06:03,625
"เพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง"
ของโปล แวร์แลนคือหมายนัด

83
00:06:03,625 --> 00:06:05,333
ว่าอเมริกากําลังมา

84
00:06:06,083 --> 00:06:07,083
อังกฤษกําลังมา

85
00:06:07,083 --> 00:06:09,166
แปลว่าตอนนี้เรามีงานให้ทําเยอะมาก

86
00:06:09,166 --> 00:06:12,166
ไม่เป็นไร เอเตียน ฉันจะทําสิ่งที่จําเป็นต้องทํา

87
00:06:12,166 --> 00:06:14,125
เราต้องเฝ้าท่าเรือ ย่านสับเปลี่ยนราง

88
00:06:14,125 --> 00:06:15,375
- ถนนหนทาง
- ฉันจะทําเอง

89
00:06:15,375 --> 00:06:19,666
ไม่ โซฟี หมอบอกว่า
เธอต้องพัก ความเครียดอาจจะ...

90
00:06:19,666 --> 00:06:21,291
อาจเป็นอันตรายได้

91
00:06:21,291 --> 00:06:24,375
ตอนนี้พวกเขาอ่านบทกวีนั้นแล้ว
เธอจะทําสิ่งที่จําเป็นต้องทําได้ยังไง

92
00:06:24,375 --> 00:06:26,000
ฉันก็ไม่ฟังหมอก็สิ้นเรื่อง

93
00:06:26,000 --> 00:06:27,833
ไม่ได้ ถ้ามีงานต้องทํา หนูจะทําเอง

94
00:06:27,833 --> 00:06:29,083
มารี เธอไม่สามารถ...

95
00:06:29,875 --> 00:06:31,916
เธอจะเฝ้าเรือที่เข้าออกจากท่าได้ยังไง

96
00:06:31,916 --> 00:06:34,083
มารีไปเก็บข่าวได้

97
00:06:39,750 --> 00:06:40,750
แล้วเธอล่ะ

98
00:06:41,666 --> 00:06:43,208
เธอจะทําอะไร

99
00:06:45,000 --> 00:06:46,083
เอเตียน

100
00:06:46,750 --> 00:06:49,583
เธอไม่อยากใช้ชีวิตเต็มที่ก่อนตายหรือไง

101
00:06:53,708 --> 00:06:54,541
- มารี
- คะ

102
00:06:54,541 --> 00:06:57,791
พอเธอกินซุปเสร็จแล้ว เธอต้องไปที่
แบบจําลองเมืองที่พ่อเธอสร้างขึ้น

103
00:06:57,791 --> 00:07:00,708
และทําความคุ้นเคยกับถนนหนทาง

104
00:07:00,708 --> 00:07:03,250
ที่จะนําไปที่โบสถ์และร้านขนมปัง

105
00:07:03,250 --> 00:07:05,750
เธอจะต้องยุ่งมากๆ ในช่วงหลายวันนี้

106
00:07:10,916 --> 00:07:13,291
[เสียงนกนางนวลร้อง]

107
00:07:17,583 --> 00:07:19,666
[มารีพูดพึมพํา]

108
00:07:23,250 --> 00:07:24,458
ชวนฉันอีกสิ

109
00:07:26,250 --> 00:07:27,500
[มารี] อะไรคะ

110
00:07:30,958 --> 00:07:34,041
ครั้งหนึ่งฉันเคยบอกเธอว่าถ้าเป็นเธอที่ชวนฉัน

111
00:07:35,708 --> 00:07:38,083
สักวันฉันอาจไปกับเธอ

112
00:07:39,000 --> 00:07:41,708
ดังนั้น ช่วยชวนฉันอีกที

113
00:07:43,708 --> 00:07:44,916
ปู่เอเตียนคะ

114
00:07:46,125 --> 00:07:49,541
ปู่จะก้าวออกสู่โลกภายนอกกับหนูได้ไหมคะ

115
00:07:53,000 --> 00:07:54,000
ได้สิ

116
00:07:56,083 --> 00:07:57,291
ฉันจะไป

117
00:07:59,791 --> 00:08:00,791
[มารี] มาดามมาเนค

118
00:08:00,791 --> 00:08:03,250
มาดามมาเนค เราจะออกไปข้างนอกค่ะ

119
00:08:03,250 --> 00:08:04,750
หมายความว่ายังไง "เรา"

120
00:08:06,208 --> 00:08:07,541
[เอเตียน] เธอหมายถึง "เรา"

121
00:08:07,541 --> 00:08:09,500
เราจะออกไปเดินเล่น

122
00:08:09,500 --> 00:08:11,208
แปลกตรงไหน

123
00:08:14,458 --> 00:08:15,625
ดีมาก

124
00:08:16,416 --> 00:08:17,625
หมวกด้วย เอเตียน

125
00:08:17,625 --> 00:08:20,416
เธอไม่เคยออกจากบ้านโดยไม่สวมหมวก

126
00:08:30,958 --> 00:08:32,291
ยังอยู่นี่

127
00:08:33,125 --> 00:08:34,125
ยังอยู่

128
00:08:40,416 --> 00:08:41,833
เขาดูเป็นยังไงคะ

129
00:08:43,791 --> 00:08:47,000
เขาดูเหมือนน้องชายของฉัน

130
00:09:20,166 --> 00:09:21,916
[เสียงหายใจฮืดฮาด]

131
00:09:28,791 --> 00:09:32,500
พ่อเคยบอกว่าปู่เคยเป็นเสือ

132
00:09:32,500 --> 00:09:33,583
[หัวเราะหึ]

133
00:09:34,708 --> 00:09:35,916
เสือ

134
00:09:37,166 --> 00:09:40,000
ใช่ ฉันเคยเป็นเสือ

135
00:09:40,708 --> 00:09:42,291
และจะเป็นอีกครั้ง

136
00:09:46,666 --> 00:09:48,500
ปู่จะเป็นอีกครั้ง

137
00:09:54,833 --> 00:09:56,041
ขอบคุณ

138
00:10:01,250 --> 00:10:02,541
พระเจ้าช่วย

139
00:10:03,375 --> 00:10:06,208
[ถอนใจ] ใช่ เอเตียนตัวจริง

140
00:10:07,208 --> 00:10:08,416
ที่เหลืออยู่

141
00:10:09,250 --> 00:10:12,666
นับจากนี้ไป ฉันจะเป็นคนมารับขนมปัง

142
00:10:13,458 --> 00:10:15,083
ตอนนี้ผมรู้ละว่าเราจะชนะ

143
00:10:20,333 --> 00:10:22,958
[พูดเบา] อันนี้ไหม้แล้ว ไม่ได้มีไว้กิน

144
00:10:25,458 --> 00:10:26,666
ยินดีต้อนรับกลับมาครับ

145
00:10:31,041 --> 00:10:33,041
[หายใจฮืดฮาด ไอ]

146
00:10:38,458 --> 00:10:40,458
- [เปิดประตู]
- [เอเตียน] โซฟี เรากลับมาแล้ว

147
00:10:43,583 --> 00:10:44,416
[ประตูปิด]

148
00:10:47,250 --> 00:10:48,458
นี่อันที่ไหม้

149
00:10:50,833 --> 00:10:51,916
เธอโอเคหรือเปล่า

150
00:10:53,333 --> 00:10:55,500
ตอนนี้ไม่สําคัญแล้วว่าโอเคหรือเปล่า

151
00:11:05,333 --> 00:11:06,750
สิบหกกลุ่ม

152
00:11:07,708 --> 00:11:08,625
เฮ่

153
00:11:10,125 --> 00:11:11,041
หิวมั้ย

154
00:11:11,041 --> 00:11:12,333
หิวค่ะ ขอบคุณ

155
00:11:12,333 --> 00:11:14,625
- หยิบไม้เท้าให้หนู หนูจะไปเร็วขึ้น
- จะไปไหนกัน

156
00:11:14,625 --> 00:11:16,708
- [มารี] เรามีงานให้ทําเยอะมาก
- เยอะมาก

157
00:11:18,916 --> 00:11:20,333
[เสียงมอเตอร์ไซค์]

158
00:11:29,666 --> 00:11:33,583
[เอเตียน] มีลําใหม่เข้ามาจากร็อตเตอร์ดัม
ปักธงดัตช์

159
00:11:34,375 --> 00:11:37,791
เรือสินค้าชื่อบาทิสตาเมย์

160
00:11:38,500 --> 00:11:42,125
คงบรรทุกคอนกรีต เสริมเหล็ก

161
00:11:42,708 --> 00:11:44,500
เลขทะเบียนอะไรคะ

162
00:11:44,500 --> 00:11:46,958
อาร์ ดี หนึ่ง หนึ่ง สอง สาม

163
00:11:48,875 --> 00:11:50,333
[เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา]

164
00:11:50,333 --> 00:11:51,625
รองเท้าบูต หัวโลหะ

165
00:11:55,166 --> 00:11:56,166
ตกปลาอะไรได้บ้างไหม

166
00:11:57,166 --> 00:11:58,166
ยังเลย

167
00:12:03,916 --> 00:12:04,750
นั่นอะไร

168
00:12:12,333 --> 00:12:14,166
นี่อะไร

169
00:12:14,958 --> 00:12:16,333
การบ้านของหนูค่ะ

170
00:12:16,333 --> 00:12:18,875
หนูตาบอดมันเลยเป็นอักษรเบรลล์

171
00:12:18,875 --> 00:12:20,875
แล้วมันเขียนไว้ว่ายังไง

172
00:12:22,833 --> 00:12:24,041
อ่านให้ฉันฟังดังๆ

173
00:12:34,875 --> 00:12:39,125
"กัปตันนีโมกําลังพูดด้วยน้ําเสียงห้าวหาญจับใจ"

174
00:12:39,125 --> 00:12:45,041
"ไฟในดวงตาของเขาและความกระตือรือร้น
ในท่าทีได้เปลี่ยนแปลงเขา"

175
00:12:45,041 --> 00:12:48,333
"เขารักเรือลํานี้เหมือนพ่อรักลูก"

176
00:12:49,291 --> 00:12:52,291
จากหนังสือใต้ทะเลสองหมื่นโยชน์ค่ะ

177
00:12:52,291 --> 00:12:56,500
เรากําลังอ่านเรื่องนี้ในโรงเรียน
เป็นงานของชาวฝรั่งเศสด้วยค่ะ

178
00:12:59,458 --> 00:13:00,791
ขอให้ตกปลาได้นะ

179
00:13:02,375 --> 00:13:03,208
ขอบคุณ

180
00:13:11,458 --> 00:13:12,458
[ถอนหายใจ]

181
00:13:13,458 --> 00:13:16,666
มารี บางครั้งปู่ก็ตกใจนะที่หลานเก่งขนาดนี้

182
00:13:16,666 --> 00:13:17,708
[มารีหัวเราะ]

183
00:13:24,458 --> 00:13:27,291
ถ้าพวกเขาทําแบบนั้น
คงต้องให้น้องสาวของปู่ไปจัดการ

184
00:13:29,375 --> 00:13:30,375
[มารี] ควันไฟเหรอคะ

185
00:13:31,083 --> 00:13:32,333
บ้าจริง

186
00:13:32,333 --> 00:13:35,500
โซฟี เธออยู่ไหน

187
00:13:35,500 --> 00:13:36,833
[เสียงไอ]

188
00:13:38,875 --> 00:13:39,958
โซฟี

189
00:13:47,541 --> 00:13:49,416
ไม่นะ ไม่ โซฟี

190
00:13:49,416 --> 00:13:50,750
ไม่ๆ

191
00:13:52,000 --> 00:13:53,333
- ปู่เอเตียนคะ
- ทางนี้

192
00:13:55,333 --> 00:13:56,333
เกิดอะไรขึ้น

193
00:13:56,333 --> 00:13:57,750
[ร้องไห้]

194
00:13:58,375 --> 00:14:00,000
[สูดน้ํามูก]

195
00:14:03,375 --> 00:14:04,791
[เอเตียน] หัวใจของเธอ

196
00:14:06,500 --> 00:14:10,041
เธอรอจนกระทั่งรู้ว่าปู่รับช่วงต่อได้แล้ว

197
00:14:11,791 --> 00:14:15,875
เธอไม่เคยยอมถอดใจเรื่องปู่
ทั้งที่ปู่ถอดใจไปเองแล้ว

198
00:14:17,791 --> 00:14:21,125
เราจะทําสิ่งที่เธอเริ่มไว้ให้สําเร็จ

199
00:14:22,166 --> 00:14:24,791
เราจะทํางานของเธอให้สําเร็จ ฉันสัญญา

200
00:14:24,791 --> 00:14:26,500
เราจะทําให้สําเร็จ

201
00:14:26,500 --> 00:14:28,000
[ร้องไห้]

202
00:14:33,833 --> 00:14:35,041
โซฟี

203
00:14:36,375 --> 00:14:40,083
ปู่เอเตียนคะ หนูจะพยายาม
ทําสิ่งที่ย่ามาเนคเริ่มไว้ให้สําเร็จ

204
00:14:40,083 --> 00:14:42,375
แต่หนูทําไม่ได้ถ้าไม่มีปู่

205
00:14:43,416 --> 00:14:46,833
หนูอยากให้ปู่อยู่ด้วยค่ะ

206
00:14:46,833 --> 00:14:48,916
[ฟอน] พอแล้วน่า มารี

207
00:14:50,291 --> 00:14:51,500
ในที่สุด...

208
00:14:53,041 --> 00:14:54,250
ฉันก็พบเธอ

209
00:14:55,458 --> 00:14:56,458
วันนี้

210
00:14:57,208 --> 00:14:58,208
ตอนนี้

211
00:15:00,583 --> 00:15:02,083
ที่นี่คือจุดจบ

212
00:15:02,083 --> 00:15:03,791
[เสียงทหารตะโกน]

213
00:15:06,541 --> 00:15:08,958
พวกเยอรมันกําลังจนตรอก

214
00:15:09,708 --> 00:15:11,125
มารีจะไม่ปลอดภัย

215
00:15:11,916 --> 00:15:16,750
เธอรีบไปหาหล่อน
ปกป้องหล่อนจนกว่าพวกอเมริกาจะมา

216
00:15:19,416 --> 00:15:20,416
ได้ครับ

217
00:15:21,541 --> 00:15:22,958
เมื่อเธอพบมารี...

218
00:15:24,291 --> 00:15:29,375
บอกเธอว่าเสือตัวหนึ่งมีความสุข
ที่จะตายดีกว่าอยู่ในกรง

219
00:15:31,125 --> 00:15:32,541
หล่อนปลดปล่อยฉันเป็นอิสระ

220
00:15:35,875 --> 00:15:37,291
บอกหล่อนว่าขอบใจ

221
00:15:41,250 --> 00:15:42,458
ไม่เป็นไร

222
00:15:47,875 --> 00:15:50,083
เธอเป็นเด็กดี แวร์เนอร์ เฟนนิช

223
00:15:51,666 --> 00:15:52,875
เธอเป็นเด็กดี

224
00:15:55,125 --> 00:15:57,166
อย่ายอมให้สงครามนี้ทําลายเธอ

225
00:16:00,125 --> 00:16:01,375
เธอจะต้องปกป้องหล่อนให้ได้

226
00:16:03,250 --> 00:16:04,458
ผมสัญญา

227
00:16:19,000 --> 00:16:20,625
พ่อคะ ถ้าพ่อฟังอยู่

228
00:16:22,083 --> 00:16:23,166
หนูขอความเข้มแข็งของพ่อ

229
00:16:23,166 --> 00:16:25,333
เธอจะพูดกับพ่อทําไม

230
00:16:25,333 --> 00:16:27,416
[เสียงระเบิด]

231
00:16:28,416 --> 00:16:30,833
อยากรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

232
00:16:32,666 --> 00:16:33,833
งั้นฉันจะบอกให้

233
00:16:35,416 --> 00:16:37,083
หลังจากเขาทิ้งเธอไว้ที่นี่

234
00:16:37,083 --> 00:16:39,500
{\an8}เขาก็ไปปารีสเพื่อสลัดการติดตามของเกสตาโป

235
00:16:39,500 --> 00:16:40,500
{\an8}(ปารีส
กรกฎาคม 1943)

236
00:16:41,541 --> 00:16:46,125
น่าเสียดายแทนพ่อเธอ เกสตาโปมีแผนการอื่น

237
00:16:46,125 --> 00:16:48,375
[เสียงพูดออกลําโพงดังแว่วๆ]

238
00:16:52,000 --> 00:16:53,375
อย่าหยุดเดิน

239
00:16:53,375 --> 00:16:54,875
อย่าลังเล

240
00:16:56,833 --> 00:17:00,791
นายไม่เก่งเรื่องแบบนี้เลย เมอซิเยอเลอบลองก์

241
00:17:01,833 --> 00:17:04,250
และตอนนี้ จงอย่ากระโตกกระตาก

242
00:17:08,916 --> 00:17:10,333
และตามฉันมา

243
00:17:25,916 --> 00:17:29,791
ใช่ นายยิ้มเพราะพวกมันคือสหายเก่าแก่

244
00:17:30,666 --> 00:17:35,125
ครั้งนึงนายเคยเป็นคนเก็บกุญแจทุกดอกนี้

245
00:17:37,208 --> 00:17:39,958
แต่ตอนนี้ มีกุญแจดอกเดียวที่นายต้องการ

246
00:17:47,000 --> 00:17:48,000
เอาไปสิ

247
00:17:48,833 --> 00:17:50,250
มันคือของนาย รับไป

248
00:17:52,791 --> 00:17:56,083
รับไป ไขประตูนี้และเดินออกไป

249
00:17:57,458 --> 00:17:58,833
ไปทุกแห่งที่นายปรารถนา

250
00:17:58,833 --> 00:18:01,083
ไปที่ร้านอาหารหรูหรา

251
00:18:01,083 --> 00:18:04,166
สั่งไวน์ให้ตัวเองสักขวด

252
00:18:05,333 --> 00:18:06,666
ใช้ชีวิตซะ

253
00:18:06,666 --> 00:18:12,583
ผมชอบไวน์ราคาถูกในครัวมากกว่า
และเราใช้ชีวิตได้ทุกที่

254
00:18:12,583 --> 00:18:15,875
นายกล้าหาญหรือไม่ฉันไม่สนใจ

255
00:18:17,083 --> 00:18:20,250
ในสงคราม ความกล้าก็เหมือน...

256
00:18:21,083 --> 00:18:25,291
ใบไม้บนต้นไม้ ดาษดื่น ไร้ประโยชน์

257
00:18:25,291 --> 00:18:26,666
[เสียงตบมือดังปัง]

258
00:18:28,458 --> 00:18:29,875
ปลิดปลิว

259
00:18:29,875 --> 00:18:31,708
นายไม่มีความหมายสําหรับฉัน

260
00:18:32,375 --> 00:18:34,625
ฉันไม่สนว่านายจะอยู่หรือตาย

261
00:18:34,625 --> 00:18:37,500
คุณคือเจ้าหน้าที่ระดับสูง คุณต้องการอะไรจากผม

262
00:18:37,500 --> 00:18:38,708
ฉันคือ...

263
00:18:39,708 --> 00:18:43,083
เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่สุดในหน่วยนึง

264
00:18:44,000 --> 00:18:47,833
งานของฉันคือรวบรวมอัญมณีล้ําค่าทั้งหมดในยุโรป

265
00:18:47,833 --> 00:18:49,708
และนําส่งไรช์

266
00:18:51,916 --> 00:18:53,125
ฉันทํางานได้ดี

267
00:18:54,416 --> 00:18:56,541
ฉันประสบความสําเร็จมาตลอด

268
00:18:58,458 --> 00:18:59,875
เว้นสิ่งเดียว

269
00:19:01,458 --> 00:19:03,666
ฉันกําลังตามหาเพชรเม็ดหนึ่งเป็นพิเศษ

270
00:19:06,333 --> 00:19:08,250
ให้ฮิตเลอร์สะสมส่วนตัวเหรอ

271
00:19:09,458 --> 00:19:12,166
หรืออาจจะให้ตัวคุณเอง

272
00:19:12,166 --> 00:19:13,708
คุณป่วย

273
00:19:14,375 --> 00:19:15,750
กลิ่นคุณเหมือนคนป่วย

274
00:19:19,708 --> 00:19:22,375
บ่ายนี้จะมีขั้นตอนอย่างนี้นะ

275
00:19:23,625 --> 00:19:25,750
ตั้งแต่ตอนนี้ไปจนถึงอาทิตย์ตกดิน...

276
00:19:25,750 --> 00:19:27,583
คุณจะขัดขืนคําสั่ง

277
00:19:27,583 --> 00:19:31,416
จากนั้นคุณจะพยายามเก็บอัญมณีล้ําค่านี้ไว้เอง

278
00:19:36,916 --> 00:19:38,583
ถ้านายไม่บอกว่ามันอยู่ไหน...

279
00:19:39,458 --> 00:19:40,666
ฉันจะยิงนายซะ

280
00:19:41,500 --> 00:19:45,875
เจาะหัวนาย ในห้องนี้ ก่อนฟ้าจะมืด

281
00:19:45,875 --> 00:19:47,375
แต่ยังไงผมก็คือคนตายแล้ว

282
00:19:48,333 --> 00:19:50,166
คุณไม่สามารถขู่คนตายได้

283
00:19:56,666 --> 00:20:01,750
นายคิดว่าไม่ได้บอกอะไรฉันเลย
แต่นายบอกเยอะเชียวละ

284
00:20:02,416 --> 00:20:04,250
ในช่วงเวลาสั้นๆ

285
00:20:05,041 --> 00:20:09,833
จากที่ฉันค้นข้อมูลเรื่องนาย
ฉันพบว่านายเป็นคนที่มีเหตุผลมาก

286
00:20:09,833 --> 00:20:12,250
เช่น นายไม่เชื่อเรื่องไร้สาระ

287
00:20:12,250 --> 00:20:13,750
เช่นเพชรต้องสาป

288
00:20:14,583 --> 00:20:16,791
แม้ว่าการครอบครองอัญมณีที่ว่านั้น

289
00:20:16,791 --> 00:20:19,500
ทําให้ลูกสาวนายต้องมีชีวิตในความมืดมิด

290
00:20:20,291 --> 00:20:22,708
ดังนั้น ในฐานะคนมีเหตุผล...

291
00:20:24,541 --> 00:20:28,375
ฉันไม่เชื่อว่านายจะยอม
ทิ้งชีวิตตัวเองเพื่ออัญมณีเม็ดเดียว

292
00:20:29,791 --> 00:20:30,666
[ถอนหายใจ]

293
00:20:34,250 --> 00:20:36,458
แต่นายคงยอมสละชีวิตเพื่อเธอ

294
00:20:38,125 --> 00:20:41,375
แปลว่าเพชรเม็ดนี้อยู่กับลูกสาวนาย

295
00:20:42,291 --> 00:20:44,708
ถ้าฉันเจอลูกสาวนาย ฉันก็จะพบอัญมณีเม็ดนั้น

296
00:20:53,375 --> 00:20:58,375
ในห้องแบบนี้มีเสียงระฆังแห่งความเงียบ
ที่มีแต่คนแบบฉันเท่านั้นที่ได้ยิน

297
00:21:01,208 --> 00:21:02,708
ฉันได้ยินเสียงระฆังดังหนึ่งครั้ง

298
00:21:02,708 --> 00:21:05,583
ใช่ ทุกอย่างมีเสียง

299
00:21:05,583 --> 00:21:07,166
คุณแค่ต้องฟัง

300
00:21:08,000 --> 00:21:11,208
คุณเชื่อว่าทะเลเพลิงจะมอบชีวิตอมตะให้คุณสินะ

301
00:21:13,666 --> 00:21:14,875
เสียใจด้วย

302
00:21:17,458 --> 00:21:18,875
ความตายจะมาหาคุณแน่นอน

303
00:21:20,625 --> 00:21:22,708
แต่ถ้าคุณรักใครสักคน...

304
00:21:23,541 --> 00:21:26,791
ความรักจะยืนยงยาวนานกว่าชีวิตคุณ

305
00:21:27,708 --> 00:21:31,333
ลูกสาวผมถึงได้ใช้ชีวิตอยู่ในแสงสว่าง
ไม่ใช่ความมืด

306
00:21:33,416 --> 00:21:34,833
[ร้องโอ๊ย]

307
00:21:35,333 --> 00:21:36,333
[ร้องครวญคราง]

308
00:21:37,916 --> 00:21:41,750
นี่คือเครื่องมือที่ฉันใช้ตรวจสอบอัญมณีล้ําค่า

309
00:21:41,750 --> 00:21:43,166
แต่ฉันพบว่า...

310
00:21:44,625 --> 00:21:47,541
มันก็มีประโยชน์ไม่น้อยในโอกาสแบบนี้

311
00:21:48,083 --> 00:21:49,041
[ร้องโอ๊ย]

312
00:21:49,750 --> 00:21:51,708
[ร้องโอดโอย]

313
00:21:52,208 --> 00:21:54,041
เรามีเวลาแค่สามชั่วโมงเศษ

314
00:21:55,333 --> 00:21:57,166
ที่นายจะบอกที่อยู่มา

315
00:21:58,666 --> 00:22:01,500
ฉันได้เรียนรู้หลายต่อหลายครั้ง
ในสถานการณ์เช่นนี้ว่า

316
00:22:02,416 --> 00:22:05,583
ความเจ็บปวดมีชัย
เหนือความภักดีและความห้าวหาญ

317
00:22:05,583 --> 00:22:08,000
แต่โจทย์ในบ่ายนี้คือ...

318
00:22:11,125 --> 00:22:13,333
ความเจ็บปวดมีชัยเหนือความรักหรือเปล่า

319
00:22:14,083 --> 00:22:15,083
[ร้องครวญครางเบาๆ]

320
00:22:24,291 --> 00:22:25,708
นั่นคือโจทย์

321
00:22:26,875 --> 00:22:29,708
ความเจ็บปวดมีชัยเหนือความรักหรือเปล่า

322
00:22:31,416 --> 00:22:33,666
เธออยากรู้คําตอบของโจทย์ข้อนี้ไหม

323
00:22:34,291 --> 00:22:36,291
คําตอบคือไม่

324
00:22:37,416 --> 00:22:39,416
เขาไม่บอกอะไรฉันเลย

325
00:22:40,166 --> 00:22:47,125
ฉันทรมานเขานานสามชั่วโมง
เขาก็ยังไม่บอกอะไรเลย

326
00:22:48,833 --> 00:22:50,666
เขาไม่ยอมบอกที่อยู่ของเธอ

327
00:22:52,000 --> 00:22:53,916
เขาไม่ยอมทอดทิ้งเธอ

328
00:22:53,916 --> 00:22:55,000
ดังนั้น...

329
00:22:55,000 --> 00:22:57,375
- [เสียงปืนดังปัง]
- [เสียงล้มฟุบลงบนโต๊ะ]

330
00:22:58,250 --> 00:23:00,083
[มารีร้องไห้]

331
00:23:08,791 --> 00:23:11,333
[มารี] ไม่นะ ไม่จริง

332
00:23:11,333 --> 00:23:14,416
[ฟอน] จริง มารี พ่อเธอตายแล้ว

333
00:23:15,291 --> 00:23:17,250
ตายด้วยมือฉัน

334
00:23:23,375 --> 00:23:24,958
[เสียงทหารตะโกน]

335
00:23:25,541 --> 00:23:27,208
[เสียงปืนดังอยู่ไกลๆ]

336
00:23:35,958 --> 00:23:38,291
พ่อคะ พ่อยังไม่ตาย

337
00:23:40,375 --> 00:23:41,708
จนกว่าหนูจะตาย

338
00:23:48,458 --> 00:23:51,250
มารี เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองหรือเปล่า

339
00:23:51,916 --> 00:23:53,750
ฉันระเบิดประตูนี้...

340
00:23:54,958 --> 00:23:56,958
- หนูจะไม่ตาย...
- เมื่อไหร่ก็ได้

341
00:23:56,958 --> 00:23:58,250
จนกว่าเขาจะตาย

342
00:24:03,458 --> 00:24:07,583
บอกมาว่าพ่อเธอซ่อนเพชรเม็ดนั้น
ไว้ที่ไหนแล้วฉันจะไม่ยุ่งกับเธอ

343
00:24:07,583 --> 00:24:09,416
ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

344
00:24:09,416 --> 00:24:11,500
[เสียงระเบิดดังต่อเนื่อง]

345
00:24:14,000 --> 00:24:16,208
คุณอาจมีระเบิดมือ

346
00:24:16,208 --> 00:24:17,250
แต่ฉันมีปืน

347
00:24:17,250 --> 00:24:21,291
ใครกันที่จะโง่และสิ้นคิดขนาดที่
ทิ้งปืนไว้กับเด็กสาวตาบอด

348
00:24:24,000 --> 00:24:27,041
ปู่เอเตียนเคยให้ปืนฉันไว้ เขาสอนวิธีใช้ด้วย

349
00:24:29,083 --> 00:24:30,083
[เสียงกระจกแตก]

350
00:24:31,000 --> 00:24:32,750
ถ้าคุณเดินเข้าประตูนั่นมา

351
00:24:32,750 --> 00:24:36,333
ฉันจะยิงคุณเหมือนที่ปู่เอเตียนเคยสอนไว้

352
00:24:36,333 --> 00:24:41,166
การที่เธอมีปืนของปู่เธอทําให้ทุกอย่างยุ่งยากขึ้น

353
00:24:41,166 --> 00:24:43,083
แต่ก็แค่เล็กน้อย

354
00:24:43,083 --> 00:24:45,125
- ว่ายังไงนะ
- ฉันพูดว่า...

355
00:24:48,375 --> 00:24:49,208
[ร้องโอดโอย]

356
00:24:54,625 --> 00:24:55,958
[เสียงออกแรง]

357
00:25:03,875 --> 00:25:05,500
เธออาจจะมีปืนนะมารี

358
00:25:06,583 --> 00:25:08,791
แต่เธอมองไม่เห็น

359
00:25:08,791 --> 00:25:10,083
และอีกไม่นาน...

360
00:25:11,125 --> 00:25:13,625
เธอจะไม่ได้ยินด้วย

361
00:25:15,125 --> 00:25:17,250
ฉันจะนับถอยหลังจากสิบ

362
00:25:18,416 --> 00:25:22,833
จากนั้นฉันจะดึงสายที่มัดสลักระเบิดไว้

363
00:25:25,250 --> 00:25:27,958
แรงระเบิดจะเต็มไปด้วยสะเก็ดระเบิด

364
00:25:27,958 --> 00:25:30,625
ฉันขอแนะนําให้เธอถอยไป

365
00:25:31,500 --> 00:25:35,875
แค่อยากแน่ใจว่าเธอยังไม่ตาย
หลังจากฉันระเบิดประตูนี้แล้ว

366
00:25:36,875 --> 00:25:38,875
แต่แรงระเบิดจะทําให้เธอหูอื้อ

367
00:25:39,791 --> 00:25:42,416
เธอจะไม่ได้ยินอะไรเลยนาน 30 วินาที

368
00:25:42,416 --> 00:25:45,125
ตอนนั้นเองที่ฉันจะเข้าไปในห้อง

369
00:25:45,125 --> 00:25:48,125
และฉวยโอกาสที่เด็กสาวยังไม่ได้สติดี

370
00:25:48,125 --> 00:25:50,708
ไร้อาวุธใดๆ เว้นแต่ประสาทดมกลิ่น

371
00:25:50,708 --> 00:25:54,500
นี่คือโอกาสสุดท้ายของเธอแล้ว บอกมา

372
00:25:56,000 --> 00:25:58,416
[เสียงดนตรีเปียโนจังหวะเศร้าบรรเลง]

373
00:26:17,208 --> 00:26:18,041
[ยุตตา] แวร์เนอร์!

374
00:26:18,041 --> 00:26:19,041
[หายใจเฮือก]

375
00:26:24,375 --> 00:26:26,375
[เสียงปืนดังอยู่ไกลๆ]

376
00:26:30,125 --> 00:26:32,125
[เสียงดนตรีจังหวะระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

377
00:26:56,833 --> 00:26:58,958
วันนี้เราจะไม่ตาย

378
00:27:02,708 --> 00:27:04,125
ฉันมาแล้วมารี

379
00:27:09,291 --> 00:27:10,166
สิบ

380
00:27:10,166 --> 00:27:13,083
ถึงแม้ฉันจะหูหนวก ฉันก็ยังจะได้ยินเสียงคุณ

381
00:27:13,083 --> 00:27:14,083
[ฟอน] เก้า

382
00:27:18,500 --> 00:27:19,791
แปด

383
00:27:22,791 --> 00:27:23,875
เจ็ด

384
00:27:27,125 --> 00:27:28,083
หก

385
00:27:30,750 --> 00:27:31,625
ห้า

386
00:27:35,666 --> 00:27:36,875
สี่

387
00:27:44,583 --> 00:27:45,666
สาม

388
00:27:47,166 --> 00:27:48,000
สอง

389
00:27:52,541 --> 00:27:53,625
หนึ่ง

390
00:28:05,166 --> 00:28:07,208
[เสียงหูอื้อดังวิ้งๆ]

391
00:28:17,708 --> 00:28:19,708
[เสียงดังตุบๆ ในหู]

392
00:28:19,708 --> 00:28:22,291
[เสียงพูดพึมพํา]

393
00:28:25,041 --> 00:28:27,375
[เสียงเครื่องบิน เสียงปืน]

394
00:28:45,666 --> 00:28:47,333
[เสียงพูดพึมพํา]

395
00:28:55,250 --> 00:28:56,750
[ทหารตะโกน]

396
00:29:15,166 --> 00:29:17,250
มารี เป็นอะไรหรือเปล่า

397
00:29:18,958 --> 00:29:20,666
มารี เธออยู่ไหน

398
00:29:22,875 --> 00:29:24,333
ปู่เอเตียนส่งฉันมา

399
00:29:25,750 --> 00:29:28,666
- [เสียงปืน]
- [เสียงตะโกนดังแว่วๆ]

400
00:29:54,458 --> 00:29:55,750
[เสียงกระจกดังกรอบแกรบ]

401
00:29:58,291 --> 00:29:59,791
- มารี
- [มารี] ฉันอยู่นี่

402
00:29:59,791 --> 00:30:00,750
คุณเป็นใคร

403
00:30:00,750 --> 00:30:02,041
ฉันชื่อแวร์เนอร์

404
00:30:02,041 --> 00:30:04,250
ฉันเป็นทหารเยอรมันแต่ฉันเป็นเพื่อนเธอ

405
00:30:04,250 --> 00:30:06,416
ปู่เอเตียนคือศาสตราจารย์ของฉันเหมือนกัน

406
00:30:06,416 --> 00:30:09,125
เรื่องของนายไม่เกี่ยว ไอ้คนทรยศ

407
00:30:09,791 --> 00:30:13,875
และรับรองได้ว่า
เรื่องเล่าของนายจะตายไปกับนายเร็วๆ นี้

408
00:30:15,375 --> 00:30:18,000
มารี ปืนของเธอมีกระสุนหกนัด

409
00:30:18,708 --> 00:30:20,958
ฉันนับได้ห้าแล้ว

410
00:30:20,958 --> 00:30:22,458
ฉะนั้นมันเหลือนัดเดียว

411
00:30:22,458 --> 00:30:27,416
ฉันจะจัดการคนทรยศนี้แล้วจะไปจัดการเธอ

412
00:30:28,208 --> 00:30:30,208
[เสียงตบลูกโม่เข้ารังเพลิงดังกริ๊ก]

413
00:30:38,208 --> 00:30:39,083
[เสียงปืน]

414
00:30:41,791 --> 00:30:43,250
[เสียงหายใจหอบ]

415
00:30:52,041 --> 00:30:53,916
[เสียงบันไดดังเอี๊ยดอ๊าด]

416
00:30:57,083 --> 00:30:58,666
เขากําลังลงบันไดไปข้างล่าง

417
00:30:58,666 --> 00:31:01,625
เขาลงไปครึ่งทางแล้ว
ฉันได้ยินเสียงเดินแต่ละก้าว

418
00:31:06,041 --> 00:31:09,333
เขาเกือบจะถึงชั้นห้องนั่งเล่นแล้ว

419
00:31:10,500 --> 00:31:11,875
อีกห้าขั้นจะถึงแล้ว

420
00:31:21,541 --> 00:31:23,166
เขาเกือบจะถึงตีนบันไดแล้ว

421
00:31:26,666 --> 00:31:29,500
เขาไปถึงแล้ว อยู่แถวประตู

422
00:32:04,375 --> 00:32:05,583
[เสียงปืนดังแชะ]

423
00:32:07,875 --> 00:32:08,833
[เสียงขึ้นนกปืน]

424
00:32:20,125 --> 00:32:21,208
[เสียงหายใจเฮือก]

425
00:32:22,708 --> 00:32:24,250
ทุกอย่างมีเสียง

426
00:32:27,375 --> 00:32:29,125
เราแค่ต้องฟัง

427
00:32:51,833 --> 00:32:53,666
คุณคือทหารเยอรมัน

428
00:32:59,083 --> 00:33:00,583
ผมไม่ใช่อะไรทั้งนั้นอีกแล้ว

429
00:33:02,916 --> 00:33:04,750
ยกเว้นยังมีชีวิต

430
00:33:04,750 --> 00:33:06,041
เพราะคุณ

431
00:33:08,291 --> 00:33:09,291
[หัวเราะเบาๆ]

432
00:33:13,583 --> 00:33:14,625
นั่นอะไร

433
00:33:14,625 --> 00:33:15,916
อะไรเหรอ

434
00:33:15,916 --> 00:33:19,041
มันคงอยู่ในแบบบ้านจําลอง มันดูเหมือน

435
00:33:19,041 --> 00:33:20,583
- เพชร
- อย่าแตะต้อง

436
00:33:22,208 --> 00:33:23,208
ทําไมล่ะ

437
00:33:24,250 --> 00:33:25,333
ปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ

438
00:33:31,416 --> 00:33:32,666
คุณบอกว่า

439
00:33:33,791 --> 00:33:36,625
ปู่ของฉันเป็นศาสตราจารย์ของคุณด้วยเหรอ

440
00:33:38,791 --> 00:33:39,791
ใช่

441
00:33:52,166 --> 00:33:54,166
[เสียงสัญญาณวิทยุดังวี้ดๆ]

442
00:34:04,333 --> 00:34:07,000
ก่อนหน้านี้คุณบอกว่า...

443
00:34:10,875 --> 00:34:13,000
ศาสตราจารย์ส่งคุณมาใช่ไหม

444
00:34:15,666 --> 00:34:16,666
เขา...

445
00:34:18,375 --> 00:34:19,708
ขอให้ผมบอกคุณว่า...

446
00:34:21,125 --> 00:34:22,541
บอกอะไร

447
00:34:26,708 --> 00:34:29,458
เสื้อตัวหนึ่งมีความสุขที่จะตายมากกว่าอยู่ในกรง

448
00:34:32,458 --> 00:34:33,333
แต่เขา...

449
00:34:34,291 --> 00:34:35,708
แต่เขาตายแล้ว

450
00:34:37,958 --> 00:34:40,000
เขาบอกว่าคุณปลดปล่อยเขา

451
00:34:43,416 --> 00:34:46,000
มีความสุขที่จะตายมากกว่า...

452
00:34:49,666 --> 00:34:50,875
เขาพูดอย่างนั้น

453
00:34:51,958 --> 00:34:53,541
ฉัน...

454
00:35:00,041 --> 00:35:01,791
เขาเคยนั่งตรงนี้เหรอ

455
00:35:06,166 --> 00:35:07,916
คุณเคยฟังเขาใช่ไหม

456
00:35:09,333 --> 00:35:10,875
เขาคือพ่อของผม

457
00:35:11,958 --> 00:35:14,791
เขาเหมือนพ่อของผม

458
00:35:16,833 --> 00:35:18,041
ผมเป็นเด็กกําพร้าน่ะ

459
00:35:22,166 --> 00:35:24,791
ผมเคยเห็นสถานที่นี้เวลาผมหลับตา

460
00:35:25,875 --> 00:35:27,083
ฉันก็เห็น

461
00:35:31,250 --> 00:35:33,250
ฉันไม่ต้องหลับตา

462
00:35:38,000 --> 00:35:39,458
แสงสว่างที่สําคัญที่สุด

463
00:35:39,458 --> 00:35:42,291
- คือแสงที่เราไม่อาจมองเห็น
- คือแสงที่เราไม่อาจมองเห็น

464
00:35:51,375 --> 00:35:52,791
ดูเหมือนคุณหิวนะ

465
00:35:53,541 --> 00:35:54,541
เปล่า

466
00:35:55,666 --> 00:35:56,958
ผมหิว

467
00:35:58,916 --> 00:36:00,166
คุณชอบกินลูกท้อไหม

468
00:36:01,625 --> 00:36:03,250
ผมชอบกินลูกท้อ

469
00:36:13,750 --> 00:36:14,958
แบมือสิ

470
00:36:14,958 --> 00:36:16,250
[มารี] ขอบคุณค่ะ

471
00:36:26,166 --> 00:36:27,666
[หัวเราะ]

472
00:36:35,958 --> 00:36:37,833
[เสียงสัญญาณวิทยุดังวี้ด]

473
00:36:47,833 --> 00:36:49,041
คุณทําอะไรน่ะ

474
00:36:50,375 --> 00:36:52,208
[แวร์เนอร์] ผมกําลังซ่อมวิทยุ

475
00:37:03,291 --> 00:37:05,291
[เสียงสัญญาณวิทยุดังซ่าๆ]

476
00:37:08,875 --> 00:37:11,375
เพลงที่ศาสตราจารย์ชอบเปิด

477
00:37:12,708 --> 00:37:13,916
คุณยังมีอยู่ไหม

478
00:37:22,541 --> 00:37:25,541
[เสียงดนตรีเปียโน
บรรเลงเบาๆ ทางวิทยุต่อเนื่อง]

479
00:38:02,666 --> 00:38:04,291
น้องสาวที่รักของฉัน ยุตตา

480
00:38:05,458 --> 00:38:08,291
ฉันไม่รู้ว่าเธอฟังอยู่หรือเปล่า

481
00:38:09,541 --> 00:38:10,750
แต่ถ้าเธอฟังอยู่

482
00:38:11,708 --> 00:38:13,333
เธอก็รู้แล้วว่าฉันยังไม่ตาย

483
00:38:14,833 --> 00:38:17,666
และฉันยังเป็นคนเดิม

484
00:38:19,750 --> 00:38:21,166
ฉันอยู่ในฝรั่งเศส

485
00:38:21,875 --> 00:38:23,500
ฉันจะพยายามกลับบ้าน

486
00:38:24,583 --> 00:38:27,291
และเมื่อฉันกลับไป ฉันจะเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง

487
00:38:27,291 --> 00:38:28,958
มีหลายเรื่องมาก

488
00:38:30,125 --> 00:38:32,750
แต่ที่สําคัญที่สุด

489
00:38:35,125 --> 00:38:38,208
ฉันได้พบศาสตราจารย์แล้ว จริงๆ

490
00:38:39,291 --> 00:38:40,708
เขาช่วยชีวิตฉันไว้

491
00:38:41,916 --> 00:38:43,750
และฉันกําลังนั่งเก้าอี้ของเขา

492
00:38:46,208 --> 00:38:48,416
ฉันอยู่กับเด็กสาวคนนึงที่มีดวงตาสวยงามที่สุด

493
00:38:54,458 --> 00:38:55,666
ฉันต้องพอแค่นี้ก่อน

494
00:38:55,666 --> 00:38:57,166
[หัวเราะ]

495
00:38:57,166 --> 00:38:58,458
รักเธอที่สุด

496
00:39:01,000 --> 00:39:02,541
[สะอื้น]

497
00:39:22,708 --> 00:39:24,916
[เสียงปิดสวิตช์วิทยุ]

498
00:40:58,666 --> 00:40:59,958
[ดนตรีหยุด]

499
00:41:06,000 --> 00:41:07,208
พวกเขาอยู่ใกล้แล้ว

500
00:41:08,208 --> 00:41:11,875
ฉันรู้จักเมืองนี้ดี ฉันรู้เส้นทางลับ

501
00:41:11,875 --> 00:41:14,083
ฉันพาคุณไปที่กําแพงเมืองได้

502
00:41:15,208 --> 00:41:16,041
ไม่

503
00:41:18,291 --> 00:41:22,125
ไม่ ถ้าคุณถูกจับได้ตอนอยู่กับผม
คุณจะถูกยิงฐานเป็นผู้สมคบคิด

504
00:41:24,250 --> 00:41:26,083
แต่เราจะได้พบกันอีกครั้ง

505
00:41:26,958 --> 00:41:27,958
ที่ไหน

506
00:41:29,416 --> 00:41:30,916
ที่คลื่นสั้น 13.10

507
00:41:31,583 --> 00:41:34,208
ถ้าคุณกระจายเสียง ผมจะฟังอยู่แน่นอน

508
00:41:34,208 --> 00:41:37,125
และเมื่อสงครามจบลง
ถ้าคุณอยากให้ผมมาหา ผมก็จะมา

509
00:41:37,916 --> 00:41:39,416
คุณอาจเปลี่ยนใจก็ได้

510
00:41:39,416 --> 00:41:40,541
ผมจะไม่เปลี่ยนใจ

511
00:41:42,125 --> 00:41:43,125
ผมจะไม่เปลี่ยน

512
00:41:44,541 --> 00:41:46,041
งั้นก็รอฟังให้ได้นะ

513
00:41:46,916 --> 00:41:47,916
แน่นอน

514
00:41:49,416 --> 00:41:50,750
ผมจะฟังอยู่เช่นเคย

515
00:41:52,541 --> 00:41:53,833
[เสียงผู้คนส่งเสียงเชียร์]

516
00:42:04,166 --> 00:42:07,583
คุณต้องยอมจํานนต่อทหารอเมริกัน

517
00:42:09,041 --> 00:42:11,208
คนที่นี่จะฆ่าคุณ

518
00:42:11,208 --> 00:42:15,375
แต่ทหารอเมริกันจะให้รองเท้าและอาหาร

519
00:42:16,083 --> 00:42:18,125
และโอกาส

520
00:42:21,333 --> 00:42:22,333
ตกลง

521
00:42:23,916 --> 00:42:24,916
ตกลง

522
00:42:25,666 --> 00:42:26,875
ฉันจะไปกับคุณ

523
00:42:36,666 --> 00:42:38,666
[ผู้คนส่งเสียงเชียร์]

524
00:42:55,666 --> 00:43:00,083
ผมอยากแน่ใจว่า
ตรวจค้นทั่วพื้นที่แล้วและปลอดภัยดี

525
00:43:00,958 --> 00:43:02,875
ผมจะฟังคุณอยู่นะ

526
00:43:07,583 --> 00:43:10,750
- จ่า จับชายคนนี้ไว้
- ไปเร็ว

527
00:43:10,750 --> 00:43:12,958
[ผู้คนส่งเสียงโห่และตะโกน]

528
00:44:00,875 --> 00:44:02,875
[ทุกคนส่งเสียงเชียร์]

529
00:44:21,791 --> 00:44:25,208
เราทําสําเร็จแล้ว มารี เราทําได้

530
00:44:52,291 --> 00:44:55,541
[ทุกคนร้องเพลงภาษาฝรั่งเศสต่อเนื่อง]

531
00:45:19,791 --> 00:45:21,791
[เสียงเพลงหยุด]

532
00:46:21,583 --> 00:46:24,291
[เสียงผู้คนร้องเพลงภาษาฝรังเศส]

533
00:46:33,583 --> 00:46:35,583
[เสียงดนตรีจังหวะเศร้าบรรเลงต่อเนื่อง]

534
00:47:16,333 --> 00:47:18,333
[เสียงดนตรีหยุด]

535
00:47:19,375 --> 00:47:21,958
{\an8}[เสียงดนตรีเปียโน
จังหวะเศร้าบรรเลงปิดเรื่อง]

536
00:48:51,625 --> 00:48:55,291
(สร้างจากนิยายของแอนโทนี ดูเออร์)

537
00:52:06,458 --> 00:52:11,458
{\an8}คําบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย