1 00:00:07,633 --> 00:00:09,969 (ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:13,181 --> 00:00:15,099 ทองแดงแค่สามเหรียญเนี่ยนะ 3 00:00:16,392 --> 00:00:18,936 ถูกเกินไปไหม อุตส่าห์แบกมาถึงนี่เลยนะ 4 00:00:23,066 --> 00:00:26,694 ออร์คสภาพปางตายแบบนี้จะไปใช้การอะไรได้ 5 00:00:27,195 --> 00:00:29,655 แต่ตอนมันพูดนี่เจ๋งสุดๆ เลยนะ 6 00:00:29,739 --> 00:00:31,824 ถ้าไม่พอใจกับราคาก็เอาไปร้านอื่นซะสิ 7 00:00:31,908 --> 00:00:33,034 แม่งเอ๊ย 8 00:00:33,951 --> 00:00:36,579 เอ้อ แล้วแปรงขัดที่ฉันเก็บได้เมื่อกี้ล่ะ 9 00:00:36,662 --> 00:00:38,915 ถ้าเป็นเจ้านี่จะได้ราคาดีไหม 10 00:00:38,998 --> 00:00:41,250 เฮอะ สกปรกชะมัด 11 00:00:48,216 --> 00:00:50,009 ตีราคาให้ทองแดง 120 เหรียญ 12 00:00:53,513 --> 00:00:54,889 เยอะขนาดนั้นเชียว 13 00:00:54,972 --> 00:00:57,600 ค่าตัวคุณน้าถูกอะไรเบอร์นี้เนี่ย 14 00:01:43,229 --> 00:01:45,356 (คุณน้า: เธอเป็นอย่างนี้แหละดีแล้ว) 15 00:02:16,679 --> 00:02:18,222 (อยากกลับบ้าน) 16 00:02:23,311 --> 00:02:24,562 (ขายได้ถูกกว่าแปรงขัดอีก) 17 00:02:32,028 --> 00:02:34,614 อะไรเนี่ย น้าถูกกว่าแปรงขัดอีกเหรอ 18 00:02:34,697 --> 00:02:37,116 เอ๊ะ คุณน้ารู้ได้ยังไง 19 00:02:38,784 --> 00:02:39,911 เฮ้ย 20 00:02:42,205 --> 00:02:43,372 เอ่อ… 21 00:02:44,415 --> 00:02:46,584 ทะ ทั้งสองคนเป็นอะไรไปน่ะ 22 00:02:51,047 --> 00:02:53,799 น่าจะเป็นเพราะไอ้นั่นน่ะ คาถาลบความทรงจำไง 23 00:02:54,675 --> 00:02:56,510 น้าเพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อกี้นี้ 24 00:02:56,594 --> 00:02:57,470 อืม 25 00:02:58,638 --> 00:03:03,476 ฉันเพิ่งจำเรื่องในหน้านั้นที่อ่านได้เมื่อกี้เลย 26 00:03:03,559 --> 00:03:04,810 โอ้ 27 00:03:07,980 --> 00:03:09,148 คุณฟุจิมิยะ 28 00:03:09,815 --> 00:03:12,777 ช่วยอ่านสิ่งที่เขียนไว้ที่หน้าแรกสุดในสมุดนี้หน่อยสิ 29 00:03:12,860 --> 00:03:15,404 สมุดเก่าเอาการเลยนะคะ 30 00:03:15,988 --> 00:03:17,949 - อ่านแค่หน้าแรกพอนะ - อ่านแค่หน้าแรกพอนะ 31 00:03:21,452 --> 00:03:24,497 "ขายได้ถูกกว่าแปรงขัดอีก" 32 00:03:24,580 --> 00:03:25,706 เฮ้อ 33 00:03:25,790 --> 00:03:30,461 คงเป็นความทรงจำอันเจ็บปวดอันแรกที่น้าลบ หลังจากเรียนรู้คาถาลบความทรงจำสินะ 34 00:03:30,544 --> 00:03:33,798 ขนาดคุณน้าเองยังช็อก ที่ค่าตัวตัวเองถูกกว่าแปรงขัดสินะคะ 35 00:03:34,382 --> 00:03:38,469 ความทรงจำที่ถูกลบไปแล้ว จะกลับมาถ้านึกขึ้นมาอีกครั้งสินะ 36 00:03:39,095 --> 00:03:41,222 เลือดกำเดาจะไหลก่อนเป็นอันดับแรก 37 00:03:41,305 --> 00:03:45,351 เป็นการเตือนของภูตแห่งความทรงจำ ว่าถ้าจำได้ไปมากกว่านี้จะแย่แน่ 38 00:03:45,434 --> 00:03:49,105 แต่อย่างคราวนี้ ก็คงทำอะไรไม่ได้แล้วนะ 39 00:03:49,188 --> 00:03:52,149 ไม่มีวิธีการเตือนที่ดีกว่านี้หน่อยเหรอไง 40 00:03:52,775 --> 00:03:54,443 ไหวไหมเนี่ย 41 00:03:54,527 --> 00:03:55,736 ฉันไม่ไหวแล้ว 42 00:03:55,820 --> 00:03:57,405 ปวดไหล่ชะมัดเลย 43 00:03:57,488 --> 00:03:58,531 โอ๊ะ 44 00:03:58,614 --> 00:04:00,741 สุดท้ายคุณน้าก็… 45 00:04:27,101 --> 00:04:31,439 น้าถูกโยนเข้าไปในห้องใต้ดินของโชว์พิสดารแล้ว 46 00:04:32,523 --> 00:04:33,899 จะกรอข้ามไปหนึ่งอาทิตย์นะ 47 00:04:33,983 --> 00:04:35,651 อ้าว ทำไมล่ะ 48 00:04:36,277 --> 00:04:39,613 เจ้าของร้านลืมน้าไปซะสนิทเลย 49 00:04:39,697 --> 00:04:41,032 (อยากกลับบ้าน) 50 00:04:42,658 --> 00:04:45,786 ถ้าไม่ได้ดื่มน้ำจากฝนที่ไหลลงมา จากหลังคารั่วในวันที่สาม 51 00:04:45,870 --> 00:04:47,246 น้าคงตายไปแล้วล่ะ 52 00:04:49,081 --> 00:04:52,376 ลำแสงที่ทะลุทะลวงความมืดมิดเหรอ 53 00:04:52,877 --> 00:04:55,087 คงจะเป็นโวลต์เทคเกอร์สินะ 54 00:04:55,171 --> 00:04:59,216 รู้หรือเปล่าว่าการออกเสียงท่าไม้ตายของ พัลส์แมนในเซก้า เจเนซิสน่ะ 55 00:04:59,300 --> 00:05:04,263 ที่จริงแล้วต้องม้วนลิ้นสุดๆ แล้วออกเสียงว่าโววเทคเกอร์ละ 56 00:05:04,930 --> 00:05:06,640 ถ้ามีกำแพง มันจะสามารถสะท้อนกลับ 57 00:05:06,724 --> 00:05:09,935 ด้วยความเร็วสูงแบบไม่มีที่สิ้นสุด เป็นท่าที่งดงามและทรงพลังมาก 58 00:05:10,019 --> 00:05:13,314 แล้วถ้าพูดถึงพัลส์แมน มีการจัดการกึ่งล่องหนของด่านสมองกล… 59 00:05:13,397 --> 00:05:15,149 อ๊ะ คุณน้าเขา… 60 00:05:15,232 --> 00:05:17,318 นะ ในที่สุด 61 00:05:17,401 --> 00:05:19,278 บ้า ไม่ใช่ๆ 62 00:05:19,362 --> 00:05:23,866 น้าแค่คุยกับแสงจันทร์ เพื่อจะได้ประคองสติเอาไว้ได้น่ะ 63 00:05:23,949 --> 00:05:25,743 แค่มองหน้าก็น่าจะรู้แล้วนี่ 64 00:05:25,826 --> 00:05:27,995 ว่าน้ายังสติดีอยู่น่ะ 65 00:05:28,079 --> 00:05:29,872 เป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ฉลาดสุดๆ ว่าไหม 66 00:05:29,955 --> 00:05:32,500 อะ อืม นั่นสินะ 67 00:05:32,583 --> 00:05:34,251 เกมฮิตที่ชื่อพ็อกเก็ตมอนสเตอร์… 68 00:05:34,335 --> 00:05:35,628 ค่ะ 69 00:05:35,711 --> 00:05:38,631 แต่สักวันพวกเขาจะต้องทำ 70 00:05:38,714 --> 00:05:40,966 พัลส์แมนภาคสองสำหรับระบบเซก้าออกมาแน่ 71 00:05:42,468 --> 00:05:45,137 ท่าไม้ตายโวลต์เทคเกอร์ 72 00:05:45,221 --> 00:05:48,182 ที่แปลงร่างเขาให้กลายเป็นแสงสว่าง ไร้เทียมทานนั้นเท่ชะมัด 73 00:05:49,058 --> 00:05:53,437 ใช่แล้ว แข็งแกร่งและงดงามแบบแสงนี้นี่แหละ 74 00:05:53,521 --> 00:05:55,773 แสงสว่างที่ไร้เทียมทาน… 75 00:05:56,690 --> 00:05:59,193 ฮะ ขอบคุณอะไรกัน 76 00:05:59,276 --> 00:06:01,529 ฉันไม่ได้ชมเกินจริงสักหน่อย 77 00:06:01,612 --> 00:06:03,531 แค่พูดไปตามที่คิดเท่านั้นเอง 78 00:06:04,406 --> 00:06:07,910 แสงสว่างของนายเป็นสิ่งที่งดงามที่สุด ที่ฉันเคยเห็นตั้งแต่มาโลกนี้เลย 79 00:06:11,413 --> 00:06:13,833 ใครน่ะ ใครกัน 80 00:06:16,585 --> 00:06:19,338 เจตนารมณ์ของแสงสว่างงั้นเหรอ 81 00:06:21,757 --> 00:06:24,718 ภูตแห่งแสง คิไลด์เหรอ 82 00:06:26,595 --> 00:06:27,805 ร่ายคาถา… 83 00:06:29,598 --> 00:06:30,850 ด้วยภาษาโบราณเหรอ 84 00:06:33,727 --> 00:06:37,273 คิไลด์รุงิโดะ ริโอรุรัน 85 00:06:45,614 --> 00:06:46,907 ดาบแห่งแสง 86 00:06:46,991 --> 00:06:49,660 นี่คือเวทมนตร์แรกที่น้าใช้ 87 00:06:49,743 --> 00:06:51,912 น้าใช้วิธีนี้หนีออกมาแหละ 88 00:06:55,166 --> 00:06:59,545 คุณน้า งั้นที่คุณน้าคุยพึมพำด้วยเมื่อกี้… 89 00:06:59,628 --> 00:07:02,047 อ๋อ ภูตแห่งแสงน่ะ 90 00:07:02,131 --> 00:07:05,467 มีภูตอื่นอย่าง ภูตแห่งสายลม ภูตแห่งไฟ เยอะแยะเลยนะ 91 00:07:05,551 --> 00:07:07,887 ทำไมจู่ๆ ถึงสามารถคุยกับภูตรู้เรื่องได้ล่ะ 92 00:07:08,762 --> 00:07:11,015 โอ้ นี่คือพลังแห่งการแปลงั้นเหรอ 93 00:07:11,098 --> 00:07:12,016 อื้ม 94 00:07:12,099 --> 00:07:13,976 คุณน้าสามารถพูดคุยกับเหล่าภูตได้ 95 00:07:14,059 --> 00:07:16,979 โดยใช้พลังแห่งการแปลที่ได้รับมาจากพระเจ้า 96 00:07:18,397 --> 00:07:19,565 บางทีนั่นอาจจะเป็น 97 00:07:19,648 --> 00:07:23,402 ความลับเบื้องหลังของความแข็งแกร่ง ของเวทมนตร์ที่ไม่ธรรมดาของคุณน้าก็ได้ 98 00:07:24,320 --> 00:07:26,697 เท่าที่ฉันเห็นในลูบัลดร้ม 99 00:07:26,780 --> 00:07:28,324 มีแค่คุณน้าแค่คนเดียว 100 00:07:28,407 --> 00:07:30,618 ที่สามารถใช้เวทมนตร์ ผ่านการสื่อสารกับเหล่าภูตได้ 101 00:07:32,828 --> 00:07:35,331 เอ๊ะ งั้นเหรอ 102 00:07:35,414 --> 00:07:38,083 ถึงว่าว่าทำไมไม่เคยคุยเรื่องเวทมนตร์ 103 00:07:38,167 --> 00:07:40,085 กับคนอื่นรู้เรื่องเลย 104 00:07:40,169 --> 00:07:41,795 เอ่อ… 105 00:07:41,879 --> 00:07:45,090 ถ้าน้าพูดคุยกับผู้คนมากกว่านี้ 106 00:07:45,174 --> 00:07:47,384 น้าคงระลึกเรื่องนี้ได้ตอนที่อยู่ที่นั่นเนอะ 107 00:07:47,468 --> 00:07:49,470 อืม จะว่าไป 108 00:07:49,553 --> 00:07:53,807 คิดว่าเพราะอะไรจู่ๆ น้าถึงสามารถเข้าใจภาษา ของโลกอื่นหรือใช้เวทมนตร์ได้เหรอ 109 00:07:54,308 --> 00:07:55,267 หืม 110 00:07:56,477 --> 00:07:57,937 อ๋อ แบบว่า… 111 00:07:58,979 --> 00:08:00,981 ต่อให้เล่นเกมเป็นภาษาอังกฤษ 112 00:08:01,065 --> 00:08:04,610 ที่น้าฟังมันพูดไม่รู้เรื่อง น้าก็เล่นเกมได้ปกติน่ะ 113 00:08:04,693 --> 00:08:09,782 น้าเลยคิดว่าอาจเป็นเพราะทักษะประยุกต์ ที่ได้มาจากการเล่นเกมของเซก้า 114 00:08:09,865 --> 00:08:11,951 ไม่มีทักษะประยุกต์พรรค์นั้นหรอก 115 00:08:12,034 --> 00:08:15,120 ความเชื่อมั่นในวิดีโอเกมสุดยอดไปเลย 116 00:08:15,204 --> 00:08:17,706 แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ 117 00:08:17,790 --> 00:08:19,250 อ้อ จริงสิ 118 00:08:19,333 --> 00:08:22,836 น้าใช้ดาบแห่งแสงในการหนีออกมาจากห้องขัง 119 00:08:27,174 --> 00:08:31,262 แล้วน้าก็เลยปลดปล่อยพวกสัตว์เวท ตัวเล็กตัวน้อยที่ถูกจับไปด้วยซะเลย 120 00:08:37,518 --> 00:08:38,936 น่ารักจัง 121 00:08:39,019 --> 00:08:42,064 ติดคุณน้าแจเลย แบบนี้ต้องเป็นมาสคอตที่ดีได้… 122 00:08:43,399 --> 00:08:44,567 ไม่เลย 123 00:08:46,235 --> 00:08:48,737 มันเล็งเส้นเลือดแดงน้า ได้แม่นสุดๆ ไปเลยล่ะ 124 00:08:48,821 --> 00:08:50,114 - ปีศาจชัดๆ - ปีศาจชัดๆ 125 00:09:02,418 --> 00:09:04,545 ชะ ช่วยด้วย! 126 00:09:04,628 --> 00:09:08,632 นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย ปีศาจหนู หมาป่าซอมบี้ และนกคลั่ง! 127 00:09:08,716 --> 00:09:12,386 พวกสัตว์เวทสุดโหด จากทางตะวันออกหนีออกมาหมดเลย 128 00:09:14,013 --> 00:09:16,265 ชะ ช่วยด้วย! 129 00:09:21,228 --> 00:09:24,565 (มิชชั่นหนึ่ง) 130 00:09:29,653 --> 00:09:33,532 บทของนายเป็นแค่คนธรรมดา… 131 00:09:34,366 --> 00:09:38,621 ที่ได้แต่วิ่งหนีศัตรูงั้นเหรอ 132 00:09:40,039 --> 00:09:41,999 หรือว่า… 133 00:09:45,544 --> 00:09:49,048 เร็กซูอิด ซัลโดน่า! 134 00:09:57,848 --> 00:09:59,725 ขอบคุณนะ ที่ช่วยฉัน… 135 00:09:59,808 --> 00:10:03,062 อดทนได้เก่งมาก 136 00:10:06,398 --> 00:10:09,109 ไม่ต้องห่วงนะ วางใจได้แล้ว 137 00:10:09,193 --> 00:10:10,944 ฝากขนย้ายผู้บาดเจ็บที 138 00:10:11,028 --> 00:10:12,446 เซตพิกัด 139 00:10:30,214 --> 00:10:33,592 และน้าก็ต่อสู้ต่อไปแบบนี้ทั้งคืน 140 00:10:35,594 --> 00:10:36,470 เอ่อ… 141 00:10:38,347 --> 00:10:41,016 แล้วการต่อสู้ก็จบลง… 142 00:10:45,312 --> 00:10:46,939 บาไรบ์ การ์ล่า 143 00:11:00,619 --> 00:11:05,749 คงต้องขอบคุณเหล่าสัตว์เวทที่กลาย มาเป็นเลือดเนื้อให้กับน้าที่ปางตาย 144 00:11:08,919 --> 00:11:12,423 แหม จะพูดยังไงดีล่ะ ถึงจะเป็น 17 ปี ในการใช้ชีวิตในต่างโลก 145 00:11:12,506 --> 00:11:15,217 ที่เต็มไปด้วยความยากลำบาก 146 00:11:15,300 --> 00:11:20,597 ก็อย่างที่เห็นนี่แหละ น้าเริ่มต้นได้ค่อนข้างดีเลย 147 00:11:20,681 --> 00:11:24,184 - อะไรนะ - นี่เขาเรียกว่าดีงั้นเหรอ 148 00:11:25,352 --> 00:11:29,440 คงจะดีกว่านี้ถ้าค่าตัวน้าดีกว่าแปรงขัด 149 00:11:29,982 --> 00:11:30,899 อ๊ะ 150 00:11:32,943 --> 00:11:35,362 เอ่อ ขอโทษทีค่ะ 151 00:11:35,446 --> 00:11:38,240 ค่ำแล้ว หนูต้องกลับแล้วละค่ะ 152 00:11:38,991 --> 00:11:40,993 อาหารเย็นบ้านหนูวันนี้เป็นไก่คาราอาเกะค่ะ 153 00:11:41,702 --> 00:11:44,079 ไว้ค่อยมาต่อกันใหม่คราวหน้าแล้วกัน 154 00:11:44,163 --> 00:11:45,247 นั่นสินะ 155 00:11:45,330 --> 00:11:48,917 เพราะยังไงหลังจากนี้ก็มีแต่ เรื่องไม่ค่อยดีเท่าไรอยู่ดี 156 00:11:49,001 --> 00:11:50,377 - เอ๊ะ - เอ๊ะ 157 00:11:50,461 --> 00:11:52,463 แย่กว่านี้อีกเหรอ 158 00:11:52,546 --> 00:11:55,716 แค่ถามเฉยๆ นะคะ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ 159 00:11:55,799 --> 00:11:58,677 ฮะ อ๋อ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก 160 00:11:59,470 --> 00:12:02,014 น้าแค่ช่วยเอลฟ์จากมังกรเท่านั้นแหละ 161 00:12:03,557 --> 00:12:07,519 ทั้งที่น้าช่วยเอาไว้แท้ๆ แต่กลับโดนด่า แถมโดนสบประมาท ทำเอาแย่เลย 162 00:12:07,603 --> 00:12:09,271 นั่นมันเรื่องใหญ่สุดๆ เลยนี่ 163 00:12:09,354 --> 00:12:11,273 หนูอยากฟังเรื่องนั้นมากกว่าอีก 164 00:12:15,068 --> 00:12:18,155 อืม กินกันไปเลยนะ บายค่า 165 00:12:18,739 --> 00:12:20,407 หนูหวังว่าคุณน้าจะให้หนูดูอะไรเจ๋งๆ 166 00:12:20,491 --> 00:12:22,618 แลกกับการที่หนูต้องพลาดไก่คาราอาเกะนะคะ 167 00:12:22,701 --> 00:12:24,703 ได้สิ รอดูได้เลย 168 00:12:25,329 --> 00:12:28,081 น้าจะให้ดูการต่อสู้กับมังกรพิษในตำนาน 169 00:12:28,165 --> 00:12:31,293 ในวันที่เก้าที่น้ามาอยู่ต่างโลก 170 00:12:36,882 --> 00:12:38,342 ไชโย น้าชนะ 171 00:12:38,425 --> 00:12:40,177 จบแค่นี้เหรอ 172 00:12:40,761 --> 00:12:42,429 กะ ไก่คาราอาเกะ… 173 00:12:42,513 --> 00:12:46,058 ล้มมังกรด้วยการโจมตีครั้งเดียวเนี่ยนะ เวทมนตร์ของคุณน้าแข็งแกร่งเกินไปไหม 174 00:12:46,141 --> 00:12:50,771 เปล่า ปกติแล้วเอาชนะด้วยการโจมตี ในครั้งเดียวน่ะเป็นไปไม่ได้หรอก 175 00:12:50,854 --> 00:12:52,231 แต่ว่า… 176 00:12:53,440 --> 00:12:57,569 น้าสังเกตเห็นว่าตรงนี้ มีร่องรอยของจุดที่เอลฟ์เน้นโจมตี 177 00:12:57,653 --> 00:12:59,947 น้าก็เลยเล็งไปที่ตรงนั้นน่ะ 178 00:13:00,656 --> 00:13:04,117 ถ้าพยายามอีกสักนิด เอลฟ์ก็คงเอาชนะได้ด้วยตัวเองแล้ว 179 00:13:13,210 --> 00:13:14,336 ออร์ค 180 00:13:21,426 --> 00:13:24,304 อ๊ะ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ไม่เห็นเลย 181 00:13:24,388 --> 00:13:26,765 แล้วฉันก็ไม่ใช่ออร์คด้วย 182 00:13:28,308 --> 00:13:29,518 ใส่เสื้อผ้าหรือยัง 183 00:13:31,228 --> 00:13:32,813 รู้วิธีรูดซิปหรือเปล่า 184 00:13:39,236 --> 00:13:42,489 ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ ท่านนักดาบ 185 00:13:42,573 --> 00:13:43,824 ไม่เอาน่า 186 00:13:43,907 --> 00:13:47,494 ถ้ามีใครเดือดร้อน ก็ต้องอยากช่วยเป็นธรรมดาอยู่แล้วครับ 187 00:13:55,419 --> 00:13:57,504 ช่างอัปลักษณ์อะไรเยี่ยงนี้ 188 00:13:57,588 --> 00:14:01,008 นี่ต้องเป็นออร์คผู้ชั่วร้ายอย่างแน่นอน 189 00:14:01,091 --> 00:14:02,551 อัปลักษณ์เสียจริง 190 00:14:02,634 --> 00:14:06,013 ความอัปลักษณ์เยี่ยงนี้ไม่สามารถให้อภัยได้ 191 00:14:06,096 --> 00:14:07,764 โอ้ เธอท่าทางแปลกๆ นะ 192 00:14:07,848 --> 00:14:10,767 คุณซึนเดเระนอตหลุดซะแล้ว 193 00:14:10,851 --> 00:14:12,603 เอามีดนั่นมาจากไหนเหรอ 194 00:14:12,686 --> 00:14:15,522 ฉะ ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย 195 00:14:16,148 --> 00:14:18,108 ขะ ขออภัยค่ะ 196 00:14:18,191 --> 00:14:20,861 แทงเข้าไปแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่า 197 00:14:20,944 --> 00:14:22,070 ฮะ 198 00:14:28,452 --> 00:14:31,705 ทะ ทะ ทำอะไรน่ะ 199 00:14:31,788 --> 00:14:33,832 แผลอยู่ไหน ต้องหยุดเลือดนะ 200 00:14:33,916 --> 00:14:36,877 ฉันไม่ได้โดนแทง ไม่ได้โดนแทงน่า 201 00:14:38,337 --> 00:14:42,424 ฮะ ไม่มีแผลเลยสักนิด ผิวสวยอะไรขนาดนี้ 202 00:14:42,507 --> 00:14:44,384 หรือว่าแผลอยู่ที่อื่น 203 00:14:44,468 --> 00:14:47,054 - ตรงนี้เหรอ หรือตรงนี้ - เอ๊ะๆ 204 00:14:48,055 --> 00:14:49,056 ระวัง 205 00:14:50,349 --> 00:14:53,143 จะ จำเอาไว้เลยนะ 206 00:14:53,226 --> 00:14:57,397 หน้าตาหมูอัปลักษณ์ของนายฉันจะจำให้ขึ้นใจเลย 207 00:14:58,065 --> 00:15:00,817 หนี้แค้นในครั้งนี้ฉันจะต้องเอาคืนให้ได้ 208 00:15:00,901 --> 00:15:02,903 เธอไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ 209 00:15:02,986 --> 00:15:05,572 อย่าเข้ามาใกล้นะ ตาออร์คลามก! 210 00:15:05,656 --> 00:15:09,660 หมู หมู หมู ตาออร์คอัปลักษณ์! 211 00:15:12,287 --> 00:15:14,915 คุณน้า ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอคะ 212 00:15:14,998 --> 00:15:20,837 ไม่ล่ะ เวลาแบบนี้เถียงอะไรไป จะยิ่งทำให้อีกฝ่ายของขึ้นเปล่าๆ 213 00:15:20,921 --> 00:15:22,965 อดทนแล้วเงียบๆ ไว้ดีที่สุด 214 00:15:23,048 --> 00:15:26,176 สงสัยจังว่าตอนนั้นคุณน้า ใช้ชีวิตตอนเป็นนักเรียนยังไงกันนะ 215 00:15:27,761 --> 00:15:29,596 เอาเถอะ ด้วยเหตุนี้แหละ 216 00:15:30,639 --> 00:15:33,266 เธอเลยเริ่มตามวอแวน้าตั้งแต่ตอนนี้ 217 00:15:34,726 --> 00:15:38,230 เธอขโมยเสื้อกันหนาวของน้า และด่าทอดูถูกน้าทุกครั้งที่เจอหน้า 218 00:15:38,313 --> 00:15:42,234 ยัยเอลฟ์นั่นไม่แม้แต่จะช่วยน้า ตอนที่น้าถูกผนึกแช่แข็งไว้เลย 219 00:15:42,734 --> 00:15:45,362 โอ๊ะ พูดถึงเรื่องถูกผนึกแช่แข็ง 220 00:15:46,071 --> 00:15:47,990 เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นเหรอคะ 221 00:15:48,782 --> 00:15:52,285 หืม อ๋อ ก็อะไรประมาณนี้แหละนะ 222 00:15:53,078 --> 00:15:55,747 โอ๊ย ร่างกายหนักชะมัด 223 00:15:55,831 --> 00:15:58,250 เป็นเพราะผนึกน้ำแข็งรึเปล่านะ 224 00:16:01,128 --> 00:16:03,672 สิ่งนุ่มนิ่มนี่คืออะไรกัน… 225 00:16:18,437 --> 00:16:20,063 ทำอะไรของเธอน่ะฮะ 226 00:16:20,147 --> 00:16:24,693 ทะ ทางตอนเหนือมีชนเผ่าที่ใช้ อวัยวะภายในของสัตว์เพื่อความอบอุ่น 227 00:16:24,776 --> 00:16:27,654 ฉันหนาว ก็เลยแค่พยายามหาความอบอุ่นเฉยๆ 228 00:16:27,738 --> 00:16:28,739 แถซะถลอก 229 00:16:28,822 --> 00:16:30,907 ข้อแก้ตัวฟังไม่ขึ้นสุดๆ 230 00:16:30,991 --> 00:16:33,160 เข้าใจแล้ว อย่างนี้นี่เอง 231 00:16:33,243 --> 00:16:34,953 - ดันเชื่อซะงั้น - ไม่จริงใช่ไหม 232 00:16:35,037 --> 00:16:37,539 จะว่าไปก็หนาวจริงๆ แหละ 233 00:16:37,622 --> 00:16:40,500 นอนต่ออีกหน่อยดีกว่าจะได้ไม่เป็นหวัด 234 00:16:40,584 --> 00:16:43,670 ฉะ ฉันเองก็จะนอนข้างๆ นายเพราะมันหนาว 235 00:16:44,421 --> 00:16:47,090 เอาฉันเป็นตัวแทนอวัยวะภายในของสัตว์สินะ 236 00:16:50,677 --> 00:16:51,928 จะทำอะไรก็ตามใจเถอะ 237 00:16:52,012 --> 00:16:52,971 ฮะ 238 00:16:57,392 --> 00:16:59,019 อะ อะไรเนี่ย 239 00:17:03,690 --> 00:17:04,691 แม่จ๋า… 240 00:17:05,400 --> 00:17:08,403 แม่จ๋า ไม่นะ 241 00:17:09,654 --> 00:17:10,655 แม่จ๋า 242 00:17:12,074 --> 00:17:13,241 แม่ 243 00:17:16,995 --> 00:17:17,913 นี่เธอ… 244 00:17:17,996 --> 00:17:21,333 หนูไม่อยากทำงานใช้แรงงาน! 245 00:17:21,416 --> 00:17:25,003 แม่พูดเองไม่ใช่เหรอ 246 00:17:25,087 --> 00:17:30,050 ว่าหนูต้องได้ใช้ชีวิตสุขสบายตลอดชีวิต ด้วยดาบเทพน้ำแข็งแน่นอนน่ะ 247 00:17:30,133 --> 00:17:33,929 หนูไม่อยากทำงานเลย แม่จ๋า 248 00:17:34,012 --> 00:17:38,975 แม่จากฉันไปกับชายหนุ่มตอนหนูอายุเก้าขวบ… 249 00:17:46,108 --> 00:17:47,150 ทำไมถึงตีฉันล่ะ 250 00:17:47,234 --> 00:17:51,446 ปะ เปล่า คือพอดีฉันทนฟังเธอ พูดว่าไม่อยากทำงานไม่ไหวเลยเผลอตีไป 251 00:17:51,530 --> 00:17:53,990 เอ๊ะ โกหกน่า 252 00:17:54,074 --> 00:17:57,661 เมเบลอยากทำงาน อยากทำงานมากๆ 253 00:17:58,620 --> 00:18:01,248 งะ งานใช้แรงงานมีเกียรติ มีเกียรติมาก! 254 00:18:01,331 --> 00:18:03,166 ปฏิกิริยาเธอน่ะตรงกันข้ามเลยนะ 255 00:18:03,250 --> 00:18:07,671 ก็บอกไปแล้วนี่ว่าถ้าเธอขายแหวน เธอจะไม่ต้องทำงานน่ะ 256 00:18:07,754 --> 00:18:10,507 ชะ ใช่ รีบเอาไปขายเร็วเข้าสิ 257 00:18:10,590 --> 00:18:11,466 ฮะ 258 00:18:13,135 --> 00:18:15,011 แต่ว่าฉันต้องดูแลตัวเองให้ได้ 259 00:18:15,095 --> 00:18:17,556 การใช้แรงงานน่ะเป็นวิธีการ ใช้ชีวิตของพวกปศุสัตว์ 260 00:18:17,639 --> 00:18:20,433 ตะ แต่โรงรับจำนำน่ากลัวนี่นา 261 00:18:20,517 --> 00:18:22,686 เดี๋ยวฉันเจรจาต่อรองราคาให้เอง 262 00:18:25,730 --> 00:18:28,275 ไม่ดีกว่า แหวนวงนี้ล้ำค่ามากๆ 263 00:18:28,358 --> 00:18:30,652 ฉันจะเก็บไว้จนกว่าจะอดอยากจริงๆ 264 00:18:31,278 --> 00:18:34,114 เอ่อ โอเค เอางั้นก็ได้ 265 00:18:34,197 --> 00:18:38,326 งั้นตอนนี้ก็ให้เอลฟ์เลี้ยงดูเธอไปก่อนสิ 266 00:18:38,410 --> 00:18:39,244 หา 267 00:18:39,327 --> 00:18:41,538 ขายแหวนไปแล้ว เธอยังมีเงินเหลือใช่ไหมล่ะ 268 00:18:42,414 --> 00:18:44,624 เอ่อ ฉันเอาเงินไปฝากไว้ที่ธนาคารน่ะ 269 00:18:46,042 --> 00:18:48,670 ละ เลี้ยงฉันที 270 00:18:48,753 --> 00:18:50,338 โฮ่ง! 271 00:18:51,173 --> 00:18:52,340 เจ้านายขา 272 00:18:52,424 --> 00:18:53,258 เอ๊ะ 273 00:18:56,428 --> 00:18:57,971 ชะ ช่างมันเถะ 274 00:18:58,054 --> 00:19:00,974 ถ้ารู้ว่ามันน่าอายก็อย่าทำสิ 275 00:19:01,057 --> 00:19:05,437 เอาเถอะ ยังไงก็ทานข้าวเช้ากันก่อนไหม 276 00:19:05,520 --> 00:19:07,397 วันนี้ฉันเลี้ยงเอง 277 00:19:08,231 --> 00:19:09,107 โฮ่ง! 278 00:19:15,030 --> 00:19:18,325 จะว่าไปแล้วฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลยสินะ 279 00:19:18,408 --> 00:19:21,620 ฉันชื่อเมเบล เลย์เบล 280 00:19:21,703 --> 00:19:23,747 ฉันคือลูกหลานของชนเผ่าน้ำแข็ง 281 00:19:23,830 --> 00:19:26,499 ตอนนี้ฉันอยากเป็นนักผจญภัยแหละ 282 00:19:26,583 --> 00:19:28,043 ยินดีที่ได้รู้จักนะ 283 00:19:28,627 --> 00:19:32,297 ส่วนฉัน ช่างเถอะ ป่านนี้แล้วเรียกฉันว่าเอลฟ์ก็พอ 284 00:19:33,006 --> 00:19:35,467 ยังไงซะเอลฟ์ที่อยู่นอกประเทศ ก็มีแค่ฉันคนเดียวอยู่ดี 285 00:19:36,801 --> 00:19:40,472 ภารกิจของฉันคือการตามหาเครื่องมือ เวทโบราณที่กระจัดกระจายอยู่และนำกลับไป 286 00:19:40,555 --> 00:19:41,640 ยินดีที่ได้รู้จัก 287 00:19:42,849 --> 00:19:44,476 ฉันชื่อวูล์ฟกันบลัด 288 00:19:44,559 --> 00:19:45,518 ไอ้ขี้โกหก! 289 00:19:45,602 --> 00:19:47,229 คุณน้าไม่คู่ควรกับชื่อนั้นสุดๆ เลยว้อย! 290 00:19:47,312 --> 00:19:52,108 ฉันคือนักผจญภัยที่กำลังหาทางกลับบ้านเกิด ยินดีที่ได้รู้จัก 291 00:19:52,192 --> 00:19:54,694 - ว่าแต่ทำไมต้องใช้ชื่อปลอมด้วยล่ะ - วะ วูล์ฟ… 292 00:19:54,778 --> 00:19:58,865 อ่าว ก็ใครจะไปบอกชื่อจริงกับคนที่ไม่รู้จักกัน 293 00:19:58,949 --> 00:20:01,534 ทั้งๆ ที่รู้จักกับคุณซึนเดเระมาตั้งสามปีแล้วเนี่ยนะ 294 00:20:01,618 --> 00:20:04,037 ระวังตัวในต่างโลกสุดๆ ไปเลย 295 00:20:04,746 --> 00:20:08,124 เอาละ ฉันจะไปเมืองอิโคสะแล้วนะ 296 00:20:08,208 --> 00:20:11,670 อิโคสะเหรอ เมืองที่เธอไปขายแหวนใช่ไหม 297 00:20:11,753 --> 00:20:14,965 แถวนั้นไม่น่าจะมีดันเจี้ยนที่มีชื่อเสียงนะ 298 00:20:15,048 --> 00:20:17,217 หนะ หนวกหูน่า 299 00:20:17,300 --> 00:20:19,970 ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉันสิ ตาโง่ ตาออร์คเสื่อม 300 00:20:20,553 --> 00:20:22,264 เธอตั้งใจจะไปซื้อแหวนกลับมา 301 00:20:22,347 --> 00:20:25,350 เธอคงรู้สึกไม่ปลอดภัย เพราะการปรากฏตัวของคุณเมเบลสินะ 302 00:20:25,433 --> 00:20:27,519 วะ วูล์ฟกันบลัด 303 00:20:27,602 --> 00:20:28,603 เอ๊ะ อยู่ไหนเหรอ 304 00:20:31,189 --> 00:20:32,440 เอ่อ ตัวฉันเองนี่หว่า 305 00:20:32,524 --> 00:20:34,901 วะ วันนี้นายจะทำอะไรเหรอ 306 00:20:34,985 --> 00:20:38,405 ดูเหมือนว่าจะมีเหล่าผู้กล้า กำลังพิชิตดันเจี้ยนแถวๆ นี้อยู่ 307 00:20:38,488 --> 00:20:40,365 ฉันเลยว่าจะไปดูสักหน่อยน่ะ 308 00:20:41,074 --> 00:20:42,534 ผู้กล้าในตำนานน่ะเหรอ 309 00:20:43,660 --> 00:20:46,413 เป็นตำแหน่งที่ยังว่างอยู่ตลอดห้าสิบปีที่ผ่านมา 310 00:20:47,122 --> 00:20:51,293 ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาได้รับ การแต่งตั้งให้เป็นผู้กล้า 311 00:20:51,376 --> 00:20:55,380 หลังจากที่โค่นล้มทัพใหญ่ ของสัตว์ประหลาดระดับเรเกี้ยนได้ 312 00:20:55,463 --> 00:20:57,841 จริงเหรอ สุดยอด 313 00:20:57,924 --> 00:20:59,843 ฉันก็จะไปกับวูล์ฟด้วย 314 00:21:01,136 --> 00:21:03,430 แต่ฉันเป็นมนุษย์กลางคืน 315 00:21:03,513 --> 00:21:06,391 ฉันว่าจะนอนตอนนี้ แล้วตื่นตอนประมาณบ่ายสองน่ะ 316 00:21:06,474 --> 00:21:09,686 งั้นรอจนกว่าจะถึงห้าโมง แล้วค่อยออกนะ 317 00:21:09,769 --> 00:21:10,645 เอ๊ะ 318 00:21:14,983 --> 00:21:17,485 วันนี้ก็ประมาณนี้แหละ 319 00:21:17,569 --> 00:21:19,446 ปาร์ตี้แยกย้ายกันซะแล้ว 320 00:21:19,529 --> 00:21:22,949 คุณเมเบลเป็นนีทเกินไป เป็นไปไม่ได้ที่จะร่วมทางไปด้วยกัน 321 00:21:23,616 --> 00:21:24,451 หืม 322 00:21:24,534 --> 00:21:27,996 พอพูดว่าห้าโมงเย็น นี่ดึกป่านนี้แล้วเหรอเนี่ย 323 00:21:28,079 --> 00:21:30,040 ต้องปล่อยให้คุณฟุจิมิยะกลับบ้านแล้วละ 324 00:21:32,167 --> 00:21:35,003 รู้งี้เลือกไก่คาราอาเกะดีกว่า 325 00:21:35,086 --> 00:21:36,838 โอ้ หิวข้าวเหรอ 326 00:21:38,214 --> 00:21:40,091 ไปกินราเม็งไหมล่ะ 327 00:21:40,842 --> 00:21:41,885 น้าเลี้ยงเอง 328 00:21:42,510 --> 00:21:43,762 คุณน้าจะเลี้ยงเหรอ 329 00:21:43,845 --> 00:21:45,305 จะดีเหรอคุณน้า 330 00:21:48,141 --> 00:21:49,184 ต้องดีแน่นอนอยู่แล้ว 331 00:21:49,267 --> 00:21:50,560 - ไชโย! - ไชโย! 332 00:21:53,897 --> 00:21:57,525 ชีวิตในต่างโลกของคุณน้าคือนรกดีๆ นี่เอง 333 00:21:58,485 --> 00:22:01,196 ดูเหมือนว่าจะไม่มีนักบุญหรือเทพเจ้าที่ปกติเลย 334 00:22:01,279 --> 00:22:03,865 แต่ก็ยังมีคุณซึนเดเระกับคุณเมเบลอยู่ 335 00:22:05,450 --> 00:22:10,080 ราเม็งที่คุณน้าเลี้ยงอร่อยมากๆ 336 00:22:14,793 --> 00:22:16,544 คุณน้าเงินไม่พอจ่ายค่าราเม็งนิดหน่อย 337 00:22:16,628 --> 00:22:18,713 ฟุจิมิยะเลยออกส่วนที่เหลือให้แทน 338 00:23:46,009 --> 00:23:51,014 คำบรรยายโดย: ธนิตา เอียสกุล