1
00:00:44,588 --> 00:00:48,174
{\an8}วอร์ริเออร์สและนิกส์
ที่เมดิสันสแควร์การ์เดนในนิวยอร์ก

2
00:00:48,174 --> 00:00:49,259
{\an8}(วันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 2021)

3
00:00:49,259 --> 00:00:50,760
{\an8}(โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส พบกับ
นิวยอร์ก นิกส์)

4
00:00:50,760 --> 00:00:53,054
{\an8}ไบรอัน แอนเดอร์สัน
และตํานานอย่างเรกจี มิลเลอร์

5
00:00:53,054 --> 00:00:55,515
{\an8}ช่างเป็นค่ําคืนอันทรงเกียรติ

6
00:00:55,515 --> 00:00:58,351
สตีเฟน เคอร์รี
กําลังจะสร้างประวัติศาสตร์

7
00:00:58,351 --> 00:01:00,186
เป็นเกียรติที่ได้อยู่กับคุณในคืนนี้

8
00:01:00,186 --> 00:01:01,396
{\an8}(เมดิสันสแควร์การ์เดน)

9
00:01:01,396 --> 00:01:05,609
หมวกทีมนิกส์ครับ
รับหมวกทีมนิกส์ไหมครับ

10
00:01:06,443 --> 00:01:08,612
ประวัติศาสตร์จะถูกสร้างในคืนนี้

11
00:01:09,112 --> 00:01:12,157
สเตฟ เคอร์รี
จะทําลายสถิติการชูตสามแต้ม

12
00:01:12,157 --> 00:01:13,283
(ลูกสามแต้มที่ดีสุด
ของสตีเฟน เคอร์รี)

13
00:01:13,283 --> 00:01:14,618
คืนนี้เขาทํามันได้แน่

14
00:01:14,618 --> 00:01:15,744
(เคอร์รี)

15
00:01:21,458 --> 00:01:24,711
{\an8}(เรกจี มิลเลอร์
ผู้เล่นเกียรติยศของเอ็นบีเอ)

16
00:01:24,711 --> 00:01:25,629
{\an8}โอเค

17
00:01:28,340 --> 00:01:29,674
พร้อมแล้วบอกนะครับ

18
00:01:34,596 --> 00:01:39,809
{\an8}"ต่ํากว่ามาตรฐานเอ็นบีเอ
ในแง่พละกําลังและความเป็นนักกีฬามาก"

19
00:01:39,809 --> 00:01:41,019
{\an8}(วอร์ริเออร์ส)

20
00:01:41,645 --> 00:01:47,150
{\an8}"สูง 188 เซนติเมตร" เขาตัวเล็กมาก
สําหรับตําแหน่งชูตติงการ์ดในเอ็นบีเอ

21
00:01:48,026 --> 00:01:51,029
อย่าหวังพึ่งเขาในการขับเคลื่อนทีม"

22
00:01:55,700 --> 00:01:58,745
"อาจยิงยาวเกินไป หรือรีบเล่นเกินไป

23
00:01:59,537 --> 00:02:02,958
ไม่ชอบเวลา
คู่ต่อสู้ใช้ร่างกายเข้าปะทะ

24
00:02:03,792 --> 00:02:09,756
ไม่ใช่คนจบเกมใต้แป้นที่ดีนัก
เพราะขนาดและสรีระของเขา

25
00:02:10,799 --> 00:02:14,052
ต้องเพิ่มกล้ามเนื้อลําตัวช่วงบน

26
00:02:14,761 --> 00:02:18,098
แต่ยังไงก็ดูเหมือนตัวผอมอยู่ดี"

27
00:02:22,060 --> 00:02:26,439
นั่นคือรายงานการดราฟต์
ของสตีเฟน เคอร์รี

28
00:02:33,196 --> 00:02:35,073
ดูแฟน ๆ ลุกขึ้นยืน

29
00:02:35,073 --> 00:02:38,201
ตอนเคอร์รีพาลูกขึ้นมาหน้าห่วง

30
00:02:39,828 --> 00:02:42,122
ทุกคนยืนขึ้นเป็นพยาน
หน้าประวัติศาสตร์นี้

31
00:02:54,384 --> 00:02:55,302
เพื่อสถิติใหม่

32
00:02:56,720 --> 00:02:59,764
ดี ลงห่วงไปแล้ว

33
00:02:59,764 --> 00:03:06,104
สตีเฟน เคอร์รี
ราชาแห่งลูกยิงสามแต้มของเอ็นบีเอ

34
00:03:10,025 --> 00:03:12,027
สตีเฟน เคอร์รี ยืนอยู่เพียงผู้เดียว

35
00:03:12,027 --> 00:03:15,739
ในฐานะผู้ทําคะแนนระยะไกลมากที่สุด
ที่เคยมีการแข่งขันมา

36
00:03:15,739 --> 00:03:20,243
ยิงสามแต้มไป 2,974
ลูกและจะไม่หยุดแค่นี้

37
00:03:38,970 --> 00:03:42,641
{\an8}(นครนิวยอร์ก 00:32 น.)

38
00:03:45,685 --> 00:03:46,895
{\an8}(งานฉลองสถิติยิงสามแต้ม)

39
00:03:46,895 --> 00:03:48,313
{\an8}เทพเจ้าสามแต้มที่แท้

40
00:03:52,317 --> 00:03:53,902
ว่าไงป๋า

41
00:03:55,028 --> 00:03:56,780
ผมได้รับอนุญาตแล้วนะ

42
00:03:56,780 --> 00:03:58,823
- อนุญาตให้ยิงได้
- นายได้รับอนุญาต

43
00:04:01,159 --> 00:04:03,578
เอาล่ะ ไปไกล ๆ เลย

44
00:04:03,578 --> 00:04:06,998
ขอโทษที่พูดคําหยาบครับแม่ ขอโทษครับ

45
00:04:07,666 --> 00:04:09,376
การที่นายมาถึงนี่...

46
00:04:09,376 --> 00:04:11,211
ก็ต้องมาเพื่อทักทายกันบ้าง

47
00:04:11,211 --> 00:04:12,128
รักนายนะ

48
00:04:12,128 --> 00:04:15,632
{\an8}รักนายเหมือนกันเพื่อน
ฉันจะบอกนายไปเรื่อย ๆ

49
00:04:15,632 --> 00:04:16,800
{\an8}(เควิน ดูแรนท์
อดีตเพื่อนร่วมทีมเอ็นบีเอ)

50
00:04:17,300 --> 00:04:19,261
จําตอนที่คิดว่า
ผมเป็นเด็กผิวขาวตัวเล็ก ๆ ได้ไหม

51
00:04:20,679 --> 00:04:22,973
ฉันคิดถึงเรื่องนี้ตลอดเลย

52
00:04:22,973 --> 00:04:26,226
ใครจะรู้ว่านั่นมันสิบปีมาแล้ว
ตอนนี้นายเป็นตํานาน

53
00:04:26,226 --> 00:04:28,436
- มันบ้ามาก
- ทั้งหมดมันบ้าจริง ๆ

54
00:04:28,436 --> 00:04:30,272
ดื่มด่ํากับมันซะ

55
00:04:30,272 --> 00:04:31,356
แน่นอน

56
00:04:31,356 --> 00:04:33,024
- โชคดีเพื่อน
- ขอบคุณมาก

57
00:04:35,026 --> 00:04:37,112
- ผมรักเขาจริง ๆ
- จริง

58
00:04:37,112 --> 00:04:39,614
ชายที่ถูกเข้าใจผิดมากที่สุดในลีก

59
00:04:48,915 --> 00:04:51,543
ผมคิดถึง
การเฉลิมฉลองที่ดีกว่านี้ไม่ออก

60
00:04:51,543 --> 00:04:55,672
มันมีความหมายต่อผมและครอบครัวมาก ๆ

61
00:04:56,673 --> 00:04:59,718
ผมไม่เคย
จินตนาการว่ามันจะเป็นเรื่องจริง

62
00:05:01,303 --> 00:05:05,015
และทุกคนในห้องนี้
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม

63
00:05:05,015 --> 00:05:07,183
ของการเดินทางของผม
ในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง

64
00:05:07,183 --> 00:05:09,477
ทุกคนก็รู้ว่ามันมีค่าต่อผมแค่ไหน
ตัวเลขตัวนี้

65
00:05:16,526 --> 00:05:19,613
มันเป็นแค่ตัวเลข
แต่มันมีบริบทและเรื่องราวมากจริง ๆ

66
00:05:19,613 --> 00:05:22,949
และเราทั้งหมดครอบครองมันด้วยกัน
ขอบคุณทุกคนมาก ๆ

67
00:05:37,297 --> 00:05:40,425
ผมคอยมองหาพื้นที่อยู่ตลอด

68
00:05:41,760 --> 00:05:45,639
เพื่อใช้สํารวจชีวิตผม
และสิ่งที่เกิดขึ้น

69
00:05:48,808 --> 00:05:52,479
ปล่อยให้ใจคิดว่า "เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง"

70
00:05:57,984 --> 00:05:59,903
ใจผมคิดย้อนกลับไปในทุก ๆ ที่

71
00:06:02,405 --> 00:06:03,823
และคิดถึงทุก ๆ สิ่ง

72
00:06:11,289 --> 00:06:13,333
(ย้อนกลับ)

73
00:06:15,460 --> 00:06:16,461
{\an8}(สุขสันต์วันเกิดสตีเฟน)

74
00:06:28,640 --> 00:06:30,559
ตอนผมอายุเก้าขวบ

75
00:06:30,559 --> 00:06:34,729
ผมเล่นให้ทีมชาร์ลอตต์สตาร์ส
ในรุ่นอายุไม่เกินสิบปีของเอเอยู

76
00:06:36,314 --> 00:06:37,482
ผมจําได้ว่ามองไปรอบ ๆ

77
00:06:37,482 --> 00:06:39,734
"โอ้ ฉันสูงไม่เท่าคนนั้น
ฉันแกร่งไม่เท่าคนนี้"

78
00:06:39,734 --> 00:06:41,486
(หยุด)

79
00:06:41,486 --> 00:06:44,114
ผมเป็นเด็กผอมกะหร่องตัวเล็กกว่าใคร
ที่พยายามหาทาง

80
00:06:44,114 --> 00:06:46,283
ไปให้รอดในระดับที่ผมเล่นอยู่

81
00:06:52,080 --> 00:06:55,625
นั่นคือตอนที่ผมตระหนักว่า
ผมไม่เหมือนคนอื่น

82
00:06:57,878 --> 00:07:02,048
ตอนนั้นผมเอาแต่คิดว่า
ผมทําอะไรไม่ได้บ้าง

83
00:07:03,925 --> 00:07:05,552
แต่ผมรู้ว่าผมชูตได้

84
00:07:05,552 --> 00:07:08,847
นั่นคือสิ่งที่ผมให้กับทีม

85
00:07:11,266 --> 00:07:14,311
สตีเฟน ดีมาก

86
00:07:16,563 --> 00:07:17,731
สตีเฟน

87
00:07:21,067 --> 00:07:22,319
เขาอายุเท่าไร

88
00:07:22,944 --> 00:07:26,197
15 ปี แต่ยังไม่แตกหนุ่ม

89
00:07:26,698 --> 00:07:28,783
ฉันก็ถามหมอเพราะฉันเริ่มกังวล

90
00:07:29,367 --> 00:07:30,785
(ไนทส์)

91
00:07:31,870 --> 00:07:33,413
ตอนอยู่ม.3

92
00:07:33,955 --> 00:07:37,459
เป็นครั้งแรกที่ผมเริ่มคิดว่า
"ถ้าผมไม่โตไปกว่านี้ล่ะ"

93
00:07:39,544 --> 00:07:41,546
แต่ผมก็คิด "ผมรู้ว่าผมเล่นได้"

94
00:07:46,885 --> 00:07:49,137
มันไม่เคยฆ่า
ความรักของผมที่มีต่อเกมเลย

95
00:07:50,472 --> 00:07:52,599
แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่ยากมาก

96
00:07:53,767 --> 00:07:56,811
เพราะผมต้องเรียนรู้
ที่จะยอมรับความท้าทายที่เข้ามา

97
00:08:02,442 --> 00:08:06,780
พอขึ้นม.4 เขาก็บอกว่า
"ผมอยากเล่นในระดับมหาวิทยาลัย"

98
00:08:08,657 --> 00:08:10,784
{\an8}ตอนนั้นเขาสูงประมาณ...

99
00:08:10,784 --> 00:08:12,619
{\an8}(เดลล์ เคอร์รี พ่อของสตีเฟน
ผู้เล่นเอ็นบีเอปี 1986-2002)

100
00:08:12,619 --> 00:08:15,664
{\an8}180 เซนติเมตร ผอมกะหร่อง

101
00:08:15,664 --> 00:08:17,249
เขาชูตลูกออกจากเอว

102
00:08:17,999 --> 00:08:20,377
ในระดับมัธยมปลายคุณพอเอาตัวรอดได้

103
00:08:20,377 --> 00:08:22,629
แต่ผมบอกว่า
"โอเค ถ้าลูกอยากเล่นในอีกระดับ

104
00:08:23,755 --> 00:08:27,092
ลูกต้องเปลี่ยนการชูตลูกจากเอว
ลูกต้องชูตจากข้างบนนี้"

105
00:08:32,054 --> 00:08:36,518
คุณต้องพัฒนากล้ามเนื้ออีกชุดเลย
เพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ว่า

106
00:08:41,022 --> 00:08:43,608
{\an8}สตีเฟนทุ่มสุดตัวกับไอเดียนั้น...

107
00:08:43,608 --> 00:08:44,985
{\an8}(ซอนญ่า เคอร์รี แม่ของสตีเฟน)

108
00:08:44,985 --> 00:08:50,198
{\an8}จนเมื่อเดลล์พาเขาออกมาเริ่มหัดชูต

109
00:08:52,951 --> 00:08:56,997
มันเป็นฤดูร้อนสุดโหด
ผมกับซอนญ่าช่วยกันฝึกเขา

110
00:08:58,748 --> 00:09:03,128
ประมาณช่วงอาทิตย์แรก
เขาชูตถึงแค่ใต้ห่วง

111
00:09:04,004 --> 00:09:08,508
ลูกแล้วลูกเล่าทุกวัน วันละหลายชั่วโมง

112
00:09:10,468 --> 00:09:12,429
ผมหลงทางอยู่พักหนึ่ง

113
00:09:13,513 --> 00:09:17,392
ช่วงสามเดือนแรก
ผมยิงนอกเขตโยนโทษไม่ได้เลย

114
00:09:18,101 --> 00:09:19,603
(หยุด)

115
00:09:19,603 --> 00:09:22,689
มันยากลําบากสําหรับเขา

116
00:09:23,315 --> 00:09:24,983
เขาบอกว่า "ผมไม่อยากทําแล้ว

117
00:09:24,983 --> 00:09:28,945
ทําไมผมต้องทําแบบนี้
ผมทําต่อไม่ไหวแล้ว"

118
00:09:30,488 --> 00:09:33,033
ฉันเลยบอกว่า "ลูกมีทางเลือกนะ

119
00:09:33,033 --> 00:09:34,618
ลูกมีทางเลือกเสมอ

120
00:09:34,618 --> 00:09:38,997
ถ้ามันน่าหงุดหงิดเกินไป
และลูกรู้สึกว่ามันไร้ค่า

121
00:09:38,997 --> 00:09:42,959
ก็หยุดทําแล้วกลับไปชูตลูกแบบเดิม

122
00:09:42,959 --> 00:09:44,628
ล้มเลิกความคิดนี้

123
00:09:45,128 --> 00:09:49,966
แต่ถ้าลูกเชื่อสิ่งที่พ่อแนะนํา

124
00:09:51,301 --> 00:09:52,135
ก็ทําต่อไป"

125
00:09:58,642 --> 00:10:00,185
{\an8}(วันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2022)

126
00:10:00,185 --> 00:10:03,521
{\an8}(ไม่กี่สัปดาห์
หลังทําสถิติยิงสามแต้มของเอ็นบีเอ)

127
00:10:08,235 --> 00:10:09,986
{\an8}(แบรนดอน เพย์น
ผู้ฝึกสอนทักษะและการชูตลูก)

128
00:10:09,986 --> 00:10:12,322
{\an8}ดี ปล่อย

129
00:10:14,282 --> 00:10:20,705
สาม สี่ สี่ สอง

130
00:10:23,458 --> 00:10:24,459
เริ่มเลย

131
00:10:32,467 --> 00:10:34,010
เพิ่มลูกเทนนิสเข้าไป

132
00:10:41,560 --> 00:10:42,602
นั่นแหละ

133
00:10:53,780 --> 00:10:54,864
ท่าเดดลิฟต์ขาเดียว

134
00:11:04,416 --> 00:11:07,460
45 45 เริ่มเลย

135
00:11:09,254 --> 00:11:10,630
ดูนี่ ดู มาทางนี้

136
00:11:11,923 --> 00:11:12,924
เข้าใจละ

137
00:11:18,013 --> 00:11:19,139
ลบหนึ่ง

138
00:11:23,226 --> 00:11:25,437
เสมอแล้ว ไหลเลย ยาวเลย ๆ

139
00:11:26,313 --> 00:11:27,939
- ต่อเลย
- เส้น

140
00:11:29,190 --> 00:11:30,984
- เร่ง
- เร็วเข้า

141
00:11:31,610 --> 00:11:32,736
จังหวะ หนึ่ง สอง

142
00:11:34,487 --> 00:11:37,741
- เข้ามา เข้ามา หมดเวลา
- เร็วเข้า เฮ้

143
00:11:38,491 --> 00:11:40,076
สมบูรณ์แบบจนจบ

144
00:11:40,076 --> 00:11:41,161
ใช่

145
00:11:41,161 --> 00:11:43,663
สลับระยะ สมบูรณ์แบบ

146
00:11:45,165 --> 00:11:48,418
มาเลย ยิงดีมาก ยิงดีมาก ยิงดีมาก

147
00:11:48,418 --> 00:11:49,878
ดีมาก ดีมาก

148
00:11:56,301 --> 00:11:59,304
(โกลเด้น สเตท
วอร์ริเออร์สเป็นแชมป์เอ็นบีเอ)

149
00:11:59,304 --> 00:12:01,848
(ในปีค.ศ. 2015, 2017 และ 2018
พร้อมสตีเฟน เคอร์รี)

150
00:12:03,516 --> 00:12:07,103
(สองฤดูกาลล่าสุด
พวกเขาพลาดการเข้าชิง)

151
00:12:07,103 --> 00:12:10,690
(จบด้วยสถิติ
ที่แย่ที่สุดในลีกของปี 2020)

152
00:12:10,690 --> 00:12:11,942
ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่ไรท์นาวอิช

153
00:12:11,942 --> 00:12:13,902
กับผม เพนดาร์วิส ฮาร์ชอว์
ผู้ดําเนินรายการ

154
00:12:13,902 --> 00:12:15,904
การจราจรติดขัด
บนสะพานเบย์บริดจ์ไปถึงทางขึ้น

155
00:12:15,904 --> 00:12:18,031
และมีรายงานการชน...

156
00:12:18,031 --> 00:12:20,450
95.7 เดอะเกม

157
00:12:21,660 --> 00:12:23,620
ความพังพินาศที่แท้ในนิวออร์ลีนส์

158
00:12:23,620 --> 00:12:28,166
วอร์ริเออร์สพ่ายพีลิแกนส์ 96-101
ร่วงลงมาอยู่ที่ชนะ 29 แพ้ 9

159
00:12:28,750 --> 00:12:30,377
วอร์ริเออร์สควรต้องกังวลมั้ย

160
00:12:30,377 --> 00:12:33,672
ใน 20 นัดแรกนี้
พวกเขาดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด

161
00:12:33,672 --> 00:12:35,840
พวกเขาไม่โดดเด่นอย่างเคย

162
00:12:36,341 --> 00:12:38,510
ผมได้แต่คิด
ย้อนไปถึงวอร์ริเออร์สก่อนหน้านี้

163
00:12:38,510 --> 00:12:41,221
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา
เพราะพวกเขาดูไม่เหมือนเดิม

164
00:12:41,221 --> 00:12:42,764
มันไม่ใช่ทีมเดียวกัน

165
00:12:43,431 --> 00:12:46,393
ถ้าสเตฟจะไม่ใช่ผู้เล่นทรงคุณค่าสเตฟ

166
00:12:46,393 --> 00:12:49,771
ผมก็ไม่คิดว่า
วอร์ริเออร์สจะเป็นคู่แข่งที่แท้จริง

167
00:13:08,331 --> 00:13:09,708
(ผมอยากเจอสเตฟ เคอร์รี)

168
00:13:11,960 --> 00:13:14,754
และผู้เล่นหมายเลข 20
นักเรียนชั้นม.5

169
00:13:14,754 --> 00:13:16,089
สตีเวน เคอร์รี

170
00:13:18,884 --> 00:13:20,760
สตีเฟน เคอร์รี บื้อจริง

171
00:13:24,389 --> 00:13:25,682
อะไรกัน

172
00:13:27,601 --> 00:13:28,935
บ้าไปแล้ว

173
00:13:31,021 --> 00:13:32,939
มันบ้ามาก นั่นมัน...

174
00:13:32,939 --> 00:13:35,984
(ทีมเหย้า 10 แต้ม ทีมเยือน 25 แต้ม)

175
00:13:38,486 --> 00:13:41,990
ในหัวผมคือ "โอ้ น่าสนใจ

176
00:13:43,992 --> 00:13:45,201
{\an8}ปีที่แล้วเขาไม่ได้เล่นอย่างนั้น

177
00:13:45,201 --> 00:13:46,494
{\an8}(ชอนน์ บราวน์ โค้ชมัธยมของสตีเฟน)

178
00:13:46,494 --> 00:13:47,787
{\an8}มันมีการพัฒนา

179
00:13:49,289 --> 00:13:53,168
ดูการยิงของเขา ดูฝีเท้าเขา
ดูสิ่งที่เขาสร้างขึ้น"

180
00:14:00,383 --> 00:14:04,971
สตีเฟน เคอร์รี

181
00:14:06,431 --> 00:14:11,228
สิ่งที่เด็กคนนี้
แสดงให้เห็นในสนามมันคือทักษะ

182
00:14:11,853 --> 00:14:16,107
และแรงผลักดันที่จะเป็นที่หนึ่ง

183
00:14:23,531 --> 00:14:26,284
{\an8}(ไนท์สเคอร์รีไม่พอใจ)

184
00:14:26,284 --> 00:14:28,662
{\an8}ผมเล่นได้ดีเลยตอนม.5

185
00:14:30,372 --> 00:14:32,249
และก็เริ่มเป็นที่พูดถึง

186
00:14:34,709 --> 00:14:36,336
{\an8}(โฮกี้ส์)

187
00:14:36,336 --> 00:14:38,672
{\an8}ผมไม่ขออะไรมากไปกว่า
การได้เข้าเวอร์จิเนียเทค

188
00:14:41,341 --> 00:14:43,426
ทั้งพ่อและแม่ของผมเรียนที่นั่น

189
00:14:44,636 --> 00:14:45,971
(เวอร์จิเนียเทค)

190
00:14:45,971 --> 00:14:48,473
เสื้อพ่อผมยังแขวนอยู่ที่นั่น

191
00:14:50,100 --> 00:14:53,895
เราคุยกันบ่อยมากว่าเขาจะรับผมมั้ย

192
00:14:57,941 --> 00:15:00,277
โค้ชเวอร์จิเนียเทคมาที่บ้าน

193
00:15:02,320 --> 00:15:07,409
แล้วบอกว่า "คุณเล่นได้จริง ๆ
อย่างไม่ต้องสงสัย เราเห็นทักษะคุณ

194
00:15:10,161 --> 00:15:13,039
แต่เราไม่มีที่ให้

195
00:15:14,666 --> 00:15:16,543
เขาตัวเล็กเกินไป เขาจะโดนชนไปมา

196
00:15:16,543 --> 00:15:21,381
เขาตัวไม่ใหญ่พอที่จะเล่นในบาสดิวิชัน 1"

197
00:15:25,302 --> 00:15:29,848
มันคือการบอกว่า
ส่วนสูงผมไม่ผ่านเกณฑ์

198
00:15:34,019 --> 00:15:38,189
แต่ผมรู้สึกจริง ๆ ว่าผมเล่นกับคนเหล่านี้ได้

199
00:15:39,149 --> 00:15:41,985
ถ้าผมได้โอกาสที่ไหนสักแห่ง

200
00:15:48,033 --> 00:15:49,492
ไปเลย

201
00:15:51,912 --> 00:15:55,582
{\an8}(วันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 2022)

202
00:15:57,083 --> 00:16:00,378
{\an8}(มหาวิทยาลัยเดวิดสัน
ทีมบาสระดับอุดมศึกษาดิวิชัน 1)

203
00:16:01,296 --> 00:16:04,090
(เชื่อใจ รับผิดชอบ ใส่ใจ)

204
00:16:09,679 --> 00:16:11,264
{\an8}(บ็อบ แมคคิลลอป
หัวหน้าโค้ชเดวิดสัน ฤดูกาลที่ 33)

205
00:16:11,264 --> 00:16:14,768
{\an8}วันนี้เห็นได้ชัดเลยว่า
ทุกคนไม่ได้เล่นเป็นเครื่องจักรแล้ว

206
00:16:14,768 --> 00:16:17,562
{\an8}ไม่ได้เล่นแบบฝึกให้จบ ๆ ไป

207
00:16:17,562 --> 00:16:21,233
เหมือนว่าได้รับโอกาสให้มาเล่น

208
00:16:21,233 --> 00:16:22,692
นั่นคือที่ทุกคนเล่นในวันนี้

209
00:16:22,692 --> 00:16:26,321
ดังนั้นทุกคนเล่นได้ดี
เห็นชัดเลยว่ามีความมั่นใจ

210
00:16:26,321 --> 00:16:27,572
ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

211
00:16:27,572 --> 00:16:32,577
วันนี้เราบรรลุผลหลายอย่างเลย
เป็นเพราะทัศนคติของทุกคนอย่างมาก

212
00:16:32,577 --> 00:16:34,079
เราแค่ต้องทําอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ

213
00:16:34,079 --> 00:16:36,206
- หนึ่ง สอง สาม ทีซีซี
- ทีซีซี

214
00:16:41,419 --> 00:16:44,589
(สนามกีฬาแมคคิลลอป)

215
00:16:46,800 --> 00:16:48,593
(มหาวิทยาลัยเดวิดสัน
คือมหาวิทยาลัยศิลปศาสตร์)

216
00:16:48,593 --> 00:16:50,011
(มีนักศึกษาราว 2,000 คน)

217
00:16:50,011 --> 00:16:52,264
(อยู่นอกเมืองชาร์ลอตต์
รัฐนอร์ทแคโรไลนา)

218
00:16:53,056 --> 00:16:55,684
(จนถึงปี 2014
เดวิดสันเล่นอยู่ในฝั่งใต้)

219
00:16:55,684 --> 00:16:58,103
(ที่รู้กันดีว่า
เป็นหนึ่งในสายที่อ่อนที่สุด)

220
00:16:58,103 --> 00:16:59,479
(ในบาสเกตบอลระดับอุดมศึกษา)

221
00:17:04,276 --> 00:17:08,737
ปี 2005 มีหลายข่าวใน
หนังสือพิมพ์ชาร์ลอตต์ออบเซิร์ฟเวอร์

222
00:17:08,737 --> 00:17:12,617
พูดถึงเด็กชื่อสตีเฟน เคอร์รี
ที่เล่นให้ชาร์ลอตต์คริสเตียน

223
00:17:13,994 --> 00:17:15,579
เราเลยเริ่มให้ความสนใจ

224
00:17:16,079 --> 00:17:20,708
ไม่ถึงขนาดจับจ้อง

225
00:17:20,708 --> 00:17:24,795
แต่เราก็ควรไปดูเขาเล่นสักหน่อย

226
00:17:27,007 --> 00:17:29,467
สตีเฟนถูกพูดถึง

227
00:17:30,719 --> 00:17:31,887
แต่ไม่ถึงขนาดว่า

228
00:17:31,887 --> 00:17:34,431
{\an8}"เราต้องไปชาร์ลอตต์คริสเตียน
เพื่อดูสเตฟ เคอร์รีเล่น

229
00:17:34,431 --> 00:17:35,807
{\an8}(แมตต์ แมเธนี
ผู้ช่วยโค้ชเดวิดสันปี 1993-2009)

230
00:17:35,807 --> 00:17:38,184
คุณคาดไม่ถึงแน่ ๆ ถ้าได้เห็นเขา"
เขาก็แค่ถูกพูดถึง

231
00:17:39,853 --> 00:17:43,857
ผมไม่คิดว่า
จะมีสักกี่มหาวิทยาลัยที่มาดูสตีเฟน

232
00:17:43,857 --> 00:17:45,400
เยี่ยม

233
00:17:46,443 --> 00:17:52,115
แต่เราได้ดู เราได้เห็น และเราก็ชอบ

234
00:17:59,331 --> 00:18:03,168
มันน่าสนใจเพราะเขายิงพลาด

235
00:18:04,211 --> 00:18:07,797
เขาเสียบอล เขาเล่นไม่ดี

236
00:18:09,758 --> 00:18:10,926
แต่เขาไม่เคยหยุดเล่น

237
00:18:12,344 --> 00:18:16,389
เมื่อโอกาสใหม่มาถึง
เขาจะเล่นอย่างน่าประทับใจ

238
00:18:18,767 --> 00:18:23,063
เขาแสดงให้เห็นถึง
ความแข็งแกร่งทางอารมณ์ซึ่งหาได้ยาก

239
00:18:25,106 --> 00:18:28,068
เราเลยตัดสินใจว่าจะรับเขาเข้ามา

240
00:18:30,403 --> 00:18:32,530
(ศูนย์กีฬาเบเคอร์)

241
00:18:34,866 --> 00:18:38,411
ช่วงแรกผมจําได้ว่าเราคุยกันอย่างดี

242
00:18:38,411 --> 00:18:43,124
กับสเตฟ เรื่องเดวิดสัน
เรื่องการแข่งขัน

243
00:18:44,251 --> 00:18:46,002
เรารู้สึกดีมาก ๆ

244
00:18:49,214 --> 00:18:52,842
แต่อยู่ ๆ เราก็ติดต่อสเตฟไม่ได้เลย

245
00:18:56,304 --> 00:18:58,056
ผมเลยเอะใจว่า "ไม่นะ

246
00:18:59,057 --> 00:19:02,185
มหาวิทยาลัยอื่น
ต้องเข้ามามีเอี่ยวแน่ ๆ

247
00:19:02,185 --> 00:19:04,271
และนั่นกําลังทําเราพัง"

248
00:19:06,898 --> 00:19:08,316
ผมเริ่มสติแตก

249
00:19:08,316 --> 00:19:10,068
{\an8}(มหาวิทยาลัยเดวิดสัน ค.ศ. 1837
ทางเข้าด้านถนนกริฟฟิธ)

250
00:19:10,068 --> 00:19:12,028
{\an8}ผมติดต่อไปทางโค้ชโรงเรียนของเขา

251
00:19:12,529 --> 00:19:15,282
{\an8}ผมติดต่อคนใกล้ตัวเขา

252
00:19:16,283 --> 00:19:17,450
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

253
00:19:22,038 --> 00:19:26,710
ประมาณ 10 วันให้หลัง
ผมก็ติดต่อสเตฟได้ในที่สุด

254
00:19:27,836 --> 00:19:31,214
เขาบอกว่า "แม่ผมยึดโทรศัพท์ไปครับ

255
00:19:32,173 --> 00:19:36,177
เพื่อนผมส่งคําหยาบมา

256
00:19:37,512 --> 00:19:40,807
ผมไม่ได้เป็นคนส่งแต่เพื่อนส่งคําหยาบมาให้

257
00:19:40,807 --> 00:19:43,685
แม่เลยยึดโทรศัพท์ผมไปสองสัปดาห์"

258
00:19:47,063 --> 00:19:48,064
เริ่มได้

259
00:19:51,818 --> 00:19:55,864
ตอนนั้นพอผมคิดได้ว่า
ไม่มีข้อเสนอที่อื่นเข้ามาแล้ว

260
00:19:56,740 --> 00:20:00,201
มันก็ชัดแล้วว่า
ผมจะมีเส้นทางที่ต่างออกไป

261
00:20:00,201 --> 00:20:02,537
ลูกยิงสามแต้มลงไปแล้ว

262
00:20:02,537 --> 00:20:06,374
แต่โค้ชแมคคิลลอปแสดงให้ผมเห็นภาพว่า
เดวิดสันจะให้อะไรผมได้บ้าง

263
00:20:06,374 --> 00:20:09,669
ว่าการโค้ชของเขา
จะดึงเอาศักยภาพสูงสุดของผมออกมา

264
00:20:12,255 --> 00:20:15,008
ปีนั้นเราเสีย
นักศึกษาปีสุดท้ายไปเจ็ดคน

265
00:20:16,092 --> 00:20:20,347
ผมว่าสตีเฟนเห็นเป็นโอกาสสําหรับเขา

266
00:20:20,931 --> 00:20:23,225
และเราก็บอกเขาถึงโอกาสนี้ด้วย

267
00:20:23,934 --> 00:20:27,103
ผมว่ามันกระตุ้นเขาเหมือนเป็น

268
00:20:28,939 --> 00:20:31,983
จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายในการตัดสินใจของเขา

269
00:20:37,781 --> 00:20:39,866
ผมกับแมตต์ แมเธนีขับรถไปชาร์ลอตต์

270
00:20:40,867 --> 00:20:45,956
เพื่อตอบทุกคําถามที่พวกเขา

271
00:20:45,956 --> 00:20:48,416
อาจสงสัยเกี่ยวกับเดวิดสัน

272
00:20:50,210 --> 00:20:54,631
พอคุยไปได้สัก 2-3 นาที

273
00:20:54,631 --> 00:20:56,633
สเตฟก็บอกว่า "หยุด

274
00:20:57,926 --> 00:20:59,010
โค้ช หยุดก่อน"

275
00:21:01,054 --> 00:21:03,056
แล้วบอกว่า "ผมตัดสินใจแล้ว

276
00:21:04,182 --> 00:21:05,559
ผมจะเข้าเดวิดสัน"

277
00:21:06,059 --> 00:21:08,520
เราเลยบอก "พระเจ้าช่วย วิเศษไปเลย"

278
00:21:08,520 --> 00:21:10,647
เรากระโดดโลดเต้นกัน
อยู่ในห้องรับแขกนั่น

279
00:21:11,481 --> 00:21:13,066
เหมือนอะดรีนาลีนพุ่งพล่าน

280
00:21:13,650 --> 00:21:14,651
มันเหมือน

281
00:21:15,902 --> 00:21:18,321
มีความรู้สึกว่า
เราแย่งชิงเขามาได้

282
00:21:18,822 --> 00:21:20,991
ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะดีขึ้นอีกมากมาย

283
00:21:21,491 --> 00:21:23,660
เขาเหมาะเหม็งกับสิ่งที่เราทํา

284
00:21:25,453 --> 00:21:29,583
ก่อนที่โค้ชจะไป
แม่ผมขอบคุณเขาสําหรับโอกาส

285
00:21:30,417 --> 00:21:31,877
สิ่งสุดท้ายที่แม่บอกคือ

286
00:21:31,877 --> 00:21:34,004
"โค้ชไม่ต้องห่วง
เดี๋ยวพวกเราจะขุนเขาเอง"

287
00:21:34,838 --> 00:21:37,757
โค้ชหันกลับมาหาเธอแล้วบอกว่า

288
00:21:37,757 --> 00:21:41,052
"ไม่เป็นไร
เราจะรับเขาทั้งอย่างนี้เลย"

289
00:21:41,553 --> 00:21:45,432
นั่นเรียกความมั่นใจให้ผมมาก
ว่าเขาเห็นคุณค่า

290
00:21:46,725 --> 00:21:47,851
ว่าผมสามารถให้อะไรได้

291
00:21:48,435 --> 00:21:49,436
ว่า...

292
00:21:50,687 --> 00:21:53,523
ผมแตกต่างแต่ก็มีอะไร

293
00:21:59,029 --> 00:22:00,030
ผมรู้สึกดีมาก

294
00:22:01,239 --> 00:22:03,867
รู้สึกจริง ๆ ว่าผมตัดสินใจถูกต้อง

295
00:22:06,036 --> 00:22:09,539
ผมไปดูการแข่งขันอเมริกันฟุตบอล
ของโรงเรียน 2-3 วันให้หลัง

296
00:22:10,707 --> 00:22:12,542
ผมบอกเพื่อน ๆ ว่า

297
00:22:12,542 --> 00:22:15,212
"ผมรู้แล้วนะว่าจะเข้าเรียนที่ไหน

298
00:22:16,213 --> 00:22:17,380
ผมจะเข้าเดวิดสัน"

299
00:22:19,090 --> 00:22:21,718
ไม่มีใครรู้เลยว่ามันอยู่ที่ไหน
มันเหมือน...

300
00:22:22,552 --> 00:22:25,972
ความตื่นเต้นของผมมันสุดมาก

301
00:22:25,972 --> 00:22:28,975
แต่ไม่มีใครรู้สึกร่วมไปกับผม

302
00:22:28,975 --> 00:22:30,936
หรือฉลองไปกับผมได้เลย

303
00:22:40,862 --> 00:22:42,113
ดูนี่สิ

304
00:22:46,034 --> 00:22:51,665
ฉันจําตอนที่โค้ชแมคคิลลอป
มาที่บ้านเพื่อชวนสตีเฟนเข้าเรียนได้

305
00:22:52,165 --> 00:22:56,378
สิ่งหนึ่งที่เขาบอกสตีเฟนคือ

306
00:22:56,878 --> 00:22:57,796
{\an8}(เมอร์เซเดส แซฟฟอร์ด
ลูกพี่ลูกน้องของสตีเฟน)

307
00:22:57,796 --> 00:22:58,922
{\an8}"โค้ชพานายขึ้นเวทีได้

308
00:22:58,922 --> 00:23:00,882
{\an8}- แต่จะทําอะไรก็ขึ้นอยู่กับนาย"
- อืม

309
00:23:00,882 --> 00:23:01,800
{\an8}(เลกซัส แซฟฟอร์ด
ลูกพี่ลูกน้องของสตีเฟน)

310
00:23:01,800 --> 00:23:03,385
{\an8}ที่ฉันชอบมากคือ

311
00:23:03,385 --> 00:23:05,971
{\an8}มันไม่ได้หมายถึง
การพิสูจน์ว่าคนอื่นพูดผิดเลย

312
00:23:05,971 --> 00:23:07,847
- แต่มันคือการพิสูจน์...
- มันคือตัวเขา

313
00:23:07,847 --> 00:23:09,849
- ว่าเขาพูดถูก
- ใช่เลย

314
00:23:09,849 --> 00:23:12,352
เหมือนคนละยุคเลย

315
00:23:12,352 --> 00:23:13,853
{\an8}- จริง
- รู้มั้ย

316
00:23:13,853 --> 00:23:15,146
{\an8}เขาตัวเล็กนิดเดียว

317
00:23:15,146 --> 00:23:16,856
{\an8}(แคนดี้ อดัมส์ ยายของสตีเฟน)

318
00:23:16,856 --> 00:23:18,858
{\an8}- มีแต่คนชอบแกล้งเขา
- อืม

319
00:23:18,858 --> 00:23:21,278
- บอกว่าเขาตัวเล็กไปที่จะเล่นได้
- อืม

320
00:23:21,278 --> 00:23:23,738
จําผู้ชายคนนั้น
ที่ยืนบนอัฒจันทร์ได้มั้ย

321
00:23:23,738 --> 00:23:25,699
แล้วเรียกเขาว่าอ่อนต่าง ๆ นานา

322
00:23:25,699 --> 00:23:28,201
ฉันบอก "ลองพูดอีกคําสิ...

323
00:23:28,201 --> 00:23:30,078
ฉันจะฟาดปากนายเข้าให้"

324
00:23:30,078 --> 00:23:32,038
ฉันเกือบปีนข้ามเก้าอี้

325
00:23:32,539 --> 00:23:34,708
- อย่าปีนเชียว
- ฉันบอกเขาว่า

326
00:23:34,708 --> 00:23:36,293
"อย่าได้พูดถึงหลานชายฉัน"

327
00:23:37,711 --> 00:23:39,963
- ฉันจําได้
- "อย่าได้พูดถึงหลานชายฉัน"

328
00:23:45,468 --> 00:23:48,430
จําได้มั้ยฉันเคยบอกว่า
เขาเหมือนตุ๊กตากะหล่ําปลี

329
00:23:53,310 --> 00:23:56,271
ฉันท้องเขาโดยไม่ทันตั้งตัว

330
00:23:56,938 --> 00:23:59,024
เพราะจริง ๆ ฉันอยากเรียนให้จบก่อน

331
00:23:59,816 --> 00:24:02,027
แต่ฉันก็พาสตีเฟนกลับมาบ้าน

332
00:24:02,027 --> 00:24:03,445
- พร้อมกับเซ็ธ
- อืม

333
00:24:03,445 --> 00:24:08,783
ตอนนั้นสตีเฟนอายุสองขวบครึ่ง
เขาอายุครบสามขวบตอนฉันเรียนจบ

334
00:24:08,783 --> 00:24:10,535
เอาเวลาที่ไหนมาทําการบ้าน

335
00:24:10,535 --> 00:24:12,203
- ก็จริง
- มันเป็นไปเองสินะ

336
00:24:12,203 --> 00:24:14,581
มันเป็นไปเอง
เพราะฉันอยากได้ปริญญามาก ๆ

337
00:24:14,581 --> 00:24:17,417
- คิดทีไรก็น้ําตารื้น
- แน่นอน

338
00:24:17,417 --> 00:24:21,087
ฉันเป็นคนแรกในครอบครัว
ที่ได้รับปริญญา

339
00:24:21,087 --> 00:24:25,133
สําหรับฉัน
มันรู้สึกค้างคาอยู่ตลอดเวลา

340
00:24:29,804 --> 00:24:34,768
ตอนที่เขาตัดสินใจ
เข้าร่วมเอ็นบีเอเร็วขึ้นหนึ่งปี

341
00:24:35,518 --> 00:24:37,020
ฉันอยากให้เขาเข้าใจจริง ๆ

342
00:24:37,020 --> 00:24:39,314
ว่ามันปริญญามันสําคัญแค่ไหน

343
00:24:40,273 --> 00:24:41,524
ขณะเดียวกัน

344
00:24:41,524 --> 00:24:46,613
สตีเฟนก็เป็นผู้เล่นเพียงคนเดียว
ที่ไม่ได้รับปริญญา

345
00:24:46,613 --> 00:24:48,949
ภายใต้การนําทีมของโค้ชแมคคิลลอป

346
00:24:49,699 --> 00:24:53,453
เขาก็คงรําคาญฉัน

347
00:24:55,247 --> 00:24:57,999
เขาจะบอกว่า
"ผมเพิ่งคว้าแชมป์มาสามสมัยนะ"

348
00:24:57,999 --> 00:24:59,000
ฉันก็จะบอกว่า

349
00:24:59,000 --> 00:25:02,087
"ถูกต้อง งั้นก็คว้าปริญญาด้วยสิ"

350
00:25:08,009 --> 00:25:11,221
{\an8}(ซานฟรานซิสโก)

351
00:25:15,433 --> 00:25:16,810
- พ่อ
- ว่าไง

352
00:25:16,810 --> 00:25:19,104
- กินของว่างได้มั้ย
- ของว่างเหรอ

353
00:25:19,104 --> 00:25:20,730
- ใช่
- ได้ กินได้สิ

354
00:25:20,730 --> 00:25:22,357
เช่น มะเขือเทศอะไรแบบนี้

355
00:25:27,821 --> 00:25:30,407
{\an8}(ตั้งแต่ออกจากมหาวิทยาลัยเดวิดสัน
ก่อนจบหนึ่งปีในค.ศ. 2009)

356
00:25:30,407 --> 00:25:33,326
{\an8}(สตีเฟนพยายาม
เรียนให้จบแต่ก็ไม่สําเร็จ)

357
00:25:35,954 --> 00:25:40,166
{\an8}ถ้าพวกคุณได้เห็นผม
ตอนหลักสูตรภาคฤดูร้อนปี 2012 นะ

358
00:25:40,166 --> 00:25:42,752
ตอนช่วงปิดสนาม
เป็นปีที่สองในลีกของผมพอดี

359
00:25:44,087 --> 00:25:48,049
ขับรถไปมหาวิทยาลัยเดวิดสัน
ตอนแปดโมงเช้า

360
00:25:50,176 --> 00:25:54,180
แต่การปิดสนามดันจบลงเร็ว
ก็เลยยังเรียนไม่จบอยู่นี่ไง

361
00:25:55,181 --> 00:25:57,183
{\an8}ไม่ผ่านเทอมแรกสักที

362
00:26:01,438 --> 00:26:03,106
สวัสดี เป็นยังไงกันบ้าง

363
00:26:03,106 --> 00:26:04,441
สวัสดีครับ สบายดีมั้ยครับ

364
00:26:05,483 --> 00:26:06,693
นั่นหมอของหนู

365
00:26:06,693 --> 00:26:08,528
{\an8}ครับ ผมสบายดีครับ

366
00:26:08,528 --> 00:26:11,406
{\an8}(ดร. เกล คอฟแมน
อาจารย์มหาวิทยาลัยเดวิดสัน)

367
00:26:11,406 --> 00:26:13,491
ด็อกเตอร์ที่ไม่ใช่หมอนะ

368
00:26:14,159 --> 00:26:15,702
- สวัสดีกันหน่อย
- สวัสดี

369
00:26:15,702 --> 00:26:16,953
นั่นลูกผมเอง

370
00:26:16,953 --> 00:26:19,289
- แคนอน ไรลีย์ และไรอัน
- เขาอยู่ป.3

371
00:26:19,873 --> 00:26:21,541
- ไม่ใช่เขา...
- น่ารักกันทุกคนเลย

372
00:26:21,541 --> 00:26:24,794
- แคนนอนไม่ได้อยู่ป.3 อยู่ชั้นอะไร
- อนุบาล

373
00:26:24,794 --> 00:26:26,004
ถูกต้อง

374
00:26:27,422 --> 00:26:30,425
ผมดีใจที่ได้คุยกัน
ผมรู้ว่ามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ

375
00:26:30,425 --> 00:26:33,261
ใช่เลย
ตกลงว่าปีนี้นะ

376
00:26:33,261 --> 00:26:34,429
ก็หวังว่าอย่างนั้น

377
00:26:34,429 --> 00:26:36,514
ที่คุณจะเรียนให้จบใช่มั้ย

378
00:26:37,140 --> 00:26:39,726
มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า
ที่ต้องเป็นตอนนี้

379
00:26:40,810 --> 00:26:45,899
อย่างแรกเลยผมอยากให้ลูกเห็นการพัฒนา
เพราะพวกเขาก็เริ่มโตแล้ว

380
00:26:45,899 --> 00:26:50,237
และให้รู้ถึงความสําคัญของมัน

381
00:26:50,237 --> 00:26:55,408
แล้วผมก็เริ่มจัดการทุกอย่าง
ทั้งในและนอกสนามได้

382
00:26:55,408 --> 00:26:59,704
มากกว่าที่เคยเป็นมา
ดังนั้นเลยไม่อยากให้มันเลื่อนลอย

383
00:26:59,704 --> 00:27:00,872
มากไปกว่านี้

384
00:27:01,831 --> 00:27:03,166
เยี่ยมไปเลย

385
00:27:03,166 --> 00:27:08,129
งั้นต่อไปคุณส่งไอเดีย
หัวข้อวิทยานิพนธ์มาได้เลย

386
00:27:08,797 --> 00:27:10,423
แน่นอน ขอบคุณครับดร.คอฟแมน

387
00:27:11,049 --> 00:27:12,592
- แล้วเจอกัน
- แล้วเจอกันครับ

388
00:27:15,136 --> 00:27:16,263
- พ่อ
- ว่าไง

389
00:27:16,263 --> 00:27:18,306
พ่อจะทําอะไรที่โรงเรียน

390
00:27:20,475 --> 00:27:21,726
พระเจ้าช่วย

391
00:27:22,644 --> 00:27:23,853
พ่อไม่ไปโรงเรียนเหรอ

392
00:27:23,853 --> 00:27:27,023
พ่อจะไปโรงเรียนแล้ว
พ่อจะไปโรงเรียนแบบลูกเลย

393
00:27:28,191 --> 00:27:31,194
เอาล่ะ เริ่มลุยกันเลย

394
00:27:34,864 --> 00:27:38,159
(ห้องสมุดสาธารณะเดวิดสัน)

395
00:27:46,751 --> 00:27:49,462
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านโปรดต้อนรับ

396
00:27:49,462 --> 00:27:56,386
เดวิดสัน ไวล์ดแคทส์ ปี 2006-2007

397
00:27:58,179 --> 00:28:00,682
{\an8}(วันที่ 13 ตุลาคม 2006
นัดอุ่นเครื่องของมหาวิทยาลัย)

398
00:28:00,682 --> 00:28:03,894
{\an8}ปีสองตําแหน่งฟอร์เวิร์ด
สูง 203 เซนติเมตร จากไนจีเรีย

399
00:28:03,894 --> 00:28:07,689
เบอร์ 41 แอนดรูว์ เลิฟเดล

400
00:28:07,689 --> 00:28:09,774
(เดวิดสัน)

401
00:28:11,026 --> 00:28:14,404
การ์ดปีสามสูง 188 เซนติเมตร
จากบาร์ริงตัน อิลลินอยส์

402
00:28:14,404 --> 00:28:18,575
เบอร์สอง เจสัน ริชาดส์

403
00:28:21,453 --> 00:28:25,749
การ์ดปีหนึ่งสูง 183
จากชาร์ลอตต์ นอร์ทแคโรไลนา

404
00:28:25,749 --> 00:28:29,419
เบอร์ 30 สเตฟ เคอร์รี

405
00:28:42,682 --> 00:28:49,522
ขอแนะนําทีมบาสเกตบอล
มหาวิทยาลัยเดวิดสันปี 2006-2007

406
00:28:56,696 --> 00:29:01,034
เราเพิ่งปล่อยเด็ก ๆ ปีสี่
ที่อยู่ในทีมลงแข่งระดับอุดมศึกษาไป

407
00:29:02,410 --> 00:29:04,871
และเราก็ได้หน้าใหม่ ๆ
เข้ามหาวิทยาลัยมา...

408
00:29:04,871 --> 00:29:06,456
{\an8}(จิม ฟอกซ์
ผู้ช่วยโค้ชเดวิดสันปี 2001-2014)

409
00:29:06,456 --> 00:29:07,999
{\an8}มีความแคลงใจมากมาย

410
00:29:07,999 --> 00:29:10,877
{\an8}ต้องใช้เวลาสัก 2-3 ปี
กว่าเด็ก ๆ พวกนี้จะเข้าที่

411
00:29:12,379 --> 00:29:15,924
ทีมของเรายังเด็ก พวกเขาอยากเป็นที่หนึ่ง

412
00:29:17,175 --> 00:29:19,052
และทีมของเราต้องการพวกคุณ

413
00:29:22,806 --> 00:29:25,433
พวกเขาต้องการเป็นที่หนึ่ง
ขอบคุณครับ

414
00:29:27,352 --> 00:29:30,272
{\an8}เราไม่รู้เลยว่าเราจะไปได้ดีแค่ไหน

415
00:29:30,272 --> 00:29:33,650
{\an8}หรือจะแย่แค่ไหน
เราก็แค่ไม่รู้เลยจริง ๆ

416
00:29:35,068 --> 00:29:39,406
นั่นหมายความว่าสตีเฟน เคอร์รี
ต้องเป็นเหมือนโฮมรันสําหรับเรา

417
00:29:39,406 --> 00:29:41,575
เราถึงจะประสบความสําเร็จ

418
00:29:42,826 --> 00:29:43,827
โฮมรัน

419
00:29:47,163 --> 00:29:48,748
เราต้องการเขา

420
00:29:48,748 --> 00:29:53,503
{\an8}แต่ก็มีคําถามมากมายในช่วงแรก
ว่าเขาจะเป็นผู้เล่นแบบไหน

421
00:29:53,503 --> 00:29:55,630
{\an8}(โทมัส แซนเดอร์
ฟอร์เวิร์ดเดวิดสัน ปี 2004-2008)

422
00:29:55,630 --> 00:29:57,257
เพราะเขาตัวนิดเดียว

423
00:29:58,216 --> 00:30:01,261
ตอนเหงื่อโชกพร้อมรองเท้า
ก็น่าจะแค่เกือบ ๆ 70 กิโลกรัม

424
00:30:01,261 --> 00:30:03,930
{\an8}แวบแรกที่ผมเห็นเขาคือเขาตัวผอมมาก

425
00:30:03,930 --> 00:30:05,724
{\an8}(แอนดรูว์ เลิฟเดล
ฟอร์เวิร์ดเดวิดสัน ปี 2005-2009)

426
00:30:05,724 --> 00:30:07,267
{\an8}เขาจะไหวได้ยังไง

427
00:30:07,267 --> 00:30:09,936
ผมไม่คิดว่า
เขาจะเล่นกับพวกเราได้ด้วยซ้ํา

428
00:30:09,936 --> 00:30:13,189
คิดว่าผมอาจเผลอไปอัดเขาเข้า

429
00:30:16,985 --> 00:30:18,069
(หยุด)

430
00:30:18,069 --> 00:30:21,239
เป็นวันซ้อมวันแรกของผมที่เดวิดสัน

431
00:30:22,198 --> 00:30:26,286
โค้ชให้ผมประกบกับเจสัน ริชาดส์
พอยต์การ์ดและกัปตันของเรา

432
00:30:27,621 --> 00:30:31,583
เจสันเล่นเอาผมแย่เลย
เขาทําแต้มทุกครั้งที่เขาสัมผัสบอล

433
00:30:31,583 --> 00:30:32,834
ผมหยุดเขาไม่ได้เลย

434
00:30:32,834 --> 00:30:35,962
ผมทั้งเหนื่อย ทั้งสับสน ทั้งรู้สึกพ่ายแพ้

435
00:30:35,962 --> 00:30:37,964
{\an8}โค้ชเป็นสไตล์อนุรักษ์นิยม

436
00:30:37,964 --> 00:30:39,883
{\an8}(เจสัน ริชาดส์
พอยต์การ์ดเดวิดสัน ปี 2004-2008)

437
00:30:39,883 --> 00:30:42,636
{\an8}เขารู้ว่าคุณสามารถไปได้ไกลแค่ไหน

438
00:30:43,178 --> 00:30:45,347
{\an8}และเขาก็จะดันคุณจนกว่าจะถึงจุดนั้น

439
00:30:45,972 --> 00:30:47,557
เขาสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมา

440
00:30:47,557 --> 00:30:50,143
เขามีผ้าเช็ดหน้าสีขาวในกระเป๋ากางเกง

441
00:30:50,143 --> 00:30:53,563
ผมดึงผ้าเช็ดหน้าสีขาว
ที่ผมพกไว้ในกระเป๋ากางเกงออกมา

442
00:30:54,147 --> 00:30:56,399
โบกมันแล้วบอกว่า "นี่...

443
00:30:56,399 --> 00:30:57,943
"อยากยอมแพ้แล้วใช่มั้ย

444
00:30:57,943 --> 00:31:00,487
อยากยอมแพ้แล้วใช่มั้ย"
เขาพูดซ้ําไปซ้ํามา

445
00:31:00,487 --> 00:31:02,447
"เอานี่ไป
อยากยอมแพ้ใช่มั้ย มาเอาไป"

446
00:31:03,990 --> 00:31:05,992
เขาสื่อว่าคุณตัวคนเดียวนะ...

447
00:31:08,411 --> 00:31:09,829
และหาทางเอาเอง

448
00:31:10,705 --> 00:31:11,706
ยิง

449
00:31:12,624 --> 00:31:13,541
ฉันเอง

450
00:31:17,671 --> 00:31:19,172
(หยุด)

451
00:31:41,194 --> 00:31:46,449
นัดแรกของฤดูกาล
เราไปแข่งที่แอนน์อาร์เบอร์ มิชิแกน

452
00:31:47,576 --> 00:31:48,618
(มิชิแกน ยูเนียน)

453
00:31:48,618 --> 00:31:51,079
{\an8}(วันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006)

454
00:31:51,830 --> 00:31:55,542
เป็นนัดอุ่นเครื่องก่อนเปิดฤดูกาล
ซึ่งจัดโดยมหาวิทยาลัยมิชิแกน

455
00:31:56,501 --> 00:31:57,794
(อีสเทิร์น มิชิแกน)

456
00:31:57,794 --> 00:31:59,462
เราเจอกับอีสเทิร์น มิชิแกน...

457
00:32:00,964 --> 00:32:01,965
(หยุด)

458
00:32:01,965 --> 00:32:05,218
และเป็นการแข่งขันนัดแรก
ของสเตฟในนามเดวิดสัน

459
00:32:51,264 --> 00:32:53,850
ผมถูกแย่งบอลไป 13 ครั้งในเกมนั้น

460
00:32:56,269 --> 00:32:59,773
ผมบอกตัวเองซ้ําไปมา
"ต้องหาทางแก้ให้ได้"

461
00:32:59,773 --> 00:33:01,858
"มัวแต่ทําบ้าอะไรอยู่"

462
00:33:03,652 --> 00:33:06,446
แต่ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามา

463
00:33:11,618 --> 00:33:13,828
ผมจําตอนเดินออกจากสนามได้

464
00:33:14,454 --> 00:33:17,123
ตอนอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดผมได้แต่คิดว่า

465
00:33:17,123 --> 00:33:18,708
"นี่จะเป็นปีที่ยาวนานแน่ ๆ"

466
00:33:21,086 --> 00:33:24,631
ความคิดตอนนั้นคือ
"เราจะให้เขาเล่นไปอย่างนี้ไม่ได้"

467
00:33:26,466 --> 00:33:30,720
ดังนั้นในฐานะทีมผู้ฝึกสอนเราต้องตัดสินใจ

468
00:33:32,639 --> 00:33:33,723
เราจะทํายังไงกันดี

469
00:33:52,617 --> 00:33:54,953
{\an8}(23 มกราคม ค.ศ. 2022 โกลเด้น สเตท
วอร์ริเออร์ส พบ ยูทาห์ แจ๊ส)

470
00:33:54,953 --> 00:33:56,913
{\an8}ถอยหลังแล้วก็ยิงสามแต้ม

471
00:33:56,913 --> 00:33:58,873
{\an8}แต่ก็ยังไม่ได้ลูกยิงสามแต้ม

472
00:34:00,500 --> 00:34:02,252
เคอร์รีได้ 1 ใน 6 จากนอกกรอบ

473
00:34:04,671 --> 00:34:06,339
1 ใน 9 จากลูกสามแต้ม

474
00:34:07,674 --> 00:34:08,758
1 ใน 12

475
00:34:11,094 --> 00:34:13,512
คืนนี้สตีเฟนยังเครื่องไม่ติด

476
00:34:14,764 --> 00:34:17,267
ลูกยิงดูไม่ดีเลย

477
00:34:17,934 --> 00:34:19,603
เจอศึกหนักของจริงแล้ว

478
00:34:22,646 --> 00:34:23,981
วอร์ริเออร์ส

479
00:34:23,981 --> 00:34:27,943
แม้จะทําได้แค่ 11 แต้มในควอเตอร์สุดท้าย

480
00:34:27,943 --> 00:34:30,822
ก็สามารถเอาชนะยูทาห์ แจ๊สไปได้

481
00:34:30,822 --> 00:34:33,115
ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่
วอร์ริเออร์ส โพสต์เกม ไลฟ์

482
00:34:33,115 --> 00:34:34,534
สนับสนุนโดยโตโยต้า

483
00:34:34,534 --> 00:34:37,746
ผมบอนต้า ฮิล
อยู่กับเฟสตุส เอเซลี แชมป์เอ็นบีเอ

484
00:34:37,746 --> 00:34:39,789
โดเรลล์ ไรท์
จะมาร่วมกับเราในอีกสักครู่

485
00:34:39,789 --> 00:34:42,918
คืนนี้สเตฟ เคอร์รีดูลําบากทีเดียว
เขายิงลง 5 ใน 20 ลูก

486
00:34:42,918 --> 00:34:45,086
เขาทําได้แค่ 13 แต้มตลอดเกม...

487
00:34:45,086 --> 00:34:47,838
และเขายิงลงแค่
1 ใน 13 ลูกยิงสามแต้ม

488
00:34:47,838 --> 00:34:51,968
เดือนมกราคมยังคงสาหัส
สําหรับสตีเฟน เคอร์รีนะครับคาเรน

489
00:34:51,968 --> 00:34:54,304
คุณเห็นอะไร
จากแนวรับของคู่ต่อสู้บ้าง

490
00:34:54,304 --> 00:34:58,350
ที่ทําให้สเตฟ เคอร์รี ถึงกับหอบ
และต้อนเขาจนยิงได้ไม่ดี

491
00:35:08,193 --> 00:35:09,194
แอคชั่น

492
00:35:09,778 --> 00:35:15,283
เราจะไปอิตาลีกันเพราะตอนนี้ซับเวย์
มีแฮมคาปิโคลาสไตล์อิตาเลียนแล้ว

493
00:35:16,284 --> 00:35:19,412
คัต ดีเลยครับ
ใส่อะไรตรงท้ายหน่อยได้มั้ย

494
00:35:24,751 --> 00:35:29,089
ผมรู้สึกประหม่าหน่อย ๆ
ผมรู้สึกว่าตาปรือทุกครั้งที่ถ่าย

495
00:35:29,756 --> 00:35:31,675
แต่ดูเหมือนพวกเขาจะยังชอบอยู่นะ

496
00:35:32,509 --> 00:35:33,718
สนุกดีเหมือนกัน

497
00:35:34,928 --> 00:35:37,681
ขนาดนอนมาแค่สองชั่วโมง

498
00:35:43,603 --> 00:35:44,854
นั่นเขาล่ะ

499
00:35:47,107 --> 00:35:48,108
{\an8}เดี๋ยวนะ

500
00:35:48,108 --> 00:35:49,651
{\an8}(เมดิสัน สเตฟ การ์เดน)

501
00:35:49,651 --> 00:35:50,944
{\an8}คุณมันเหลือเชื่อจริง ๆ

502
00:35:50,944 --> 00:35:53,738
{\an8}ฉันมีใบบันทึกคะแนน
ตอนโคบีทํา 62 คะแนนได้ที่นั่นด้วยนะ

503
00:35:53,738 --> 00:35:54,823
{\an8}(สไปก์ ลี ผู้ผลิตภาพยนตร์)

504
00:35:55,949 --> 00:35:57,033
{\an8}ถ้าคุณจะช่วย...

505
00:35:57,033 --> 00:35:58,910
{\an8}- เซ็นชื่อตรงสีชมพูนี่
- ได้เลย

506
00:35:58,910 --> 00:36:00,662
{\an8}- ให้ผมนะ
- แน่นอน

507
00:36:00,662 --> 00:36:02,038
{\an8}สนามนั่นรักนายนะ

508
00:36:02,038 --> 00:36:03,790
- นิวยอร์กก็รักนาย
- นั่นเป็น...

509
00:36:03,790 --> 00:36:06,084
{\an8}เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกขอบคุณ

510
00:36:06,084 --> 00:36:07,002
{\an8}(เอ็นวายเค เพรส)

511
00:36:07,002 --> 00:36:09,296
{\an8}- รักเลย ได้แค่รักเลย
- ขอบคุณมากครับ

512
00:36:09,296 --> 00:36:10,881
ผมหวังว่าพวกคุณจะได้แหวนแชมป์อีกวง

513
00:36:10,881 --> 00:36:12,549
- แน่นอน พวกเราใกล้แล้ว
- ผมเชียร์อยู่นะ

514
00:36:12,549 --> 00:36:13,633
ขอบคุณมากครับ

515
00:36:22,726 --> 00:36:24,352
ขอกินอีก

516
00:36:24,352 --> 00:36:25,270
(ไวล์ดแคทส์)

517
00:36:25,270 --> 00:36:26,688
ขอกินอีก

518
00:36:27,689 --> 00:36:29,107
ขอกินอีก

519
00:36:29,107 --> 00:36:30,483
มีแล้วไง อยู่นั่นไง

520
00:36:30,483 --> 00:36:33,028
ลูกกําลังกินอยู่นี่ไง
กําลังหยิบใส่ปากเลย

521
00:36:33,695 --> 00:36:36,072
{\an8}- แม่ให้นิดเดียวนะ
- ผมอยากได้เยอะ ๆ

522
00:36:36,072 --> 00:36:37,198
{\an8}(อายีชา เคอร์รี ภรรยาของสตีเฟน)

523
00:36:37,782 --> 00:36:38,783
รักลูกนะ

524
00:36:40,452 --> 00:36:41,453
นี่ไง

525
00:36:43,580 --> 00:36:44,706
ลองดูว่าจะใช้ได้มั้ย

526
00:36:45,206 --> 00:36:47,042
พ่อเขียนตารางออกกําลังกายเหรอ

527
00:36:47,042 --> 00:36:48,126
ใช่แล้ว

528
00:36:48,752 --> 00:36:50,503
ฮาคูนาสะกดยังไง

529
00:36:50,503 --> 00:36:52,672
เอช เอ เค ยู เอ็น เอ

530
00:36:52,672 --> 00:36:55,592
- เอช เอ เค ยู...
- เบ่งกล้ามหน่อย

531
00:36:55,592 --> 00:36:56,676
กล้ามอยู่ไหน

532
00:37:01,014 --> 00:37:02,682
กล้ามอยู่ไหน แบบนี้

533
00:37:03,892 --> 00:37:05,393
- ทําไม่ได้
- ทําไม

534
00:37:05,393 --> 00:37:08,772
ปวดคอเหรอ โอเค

535
00:37:08,772 --> 00:37:10,148
ไปรักษาให้ดีนะ

536
00:37:11,983 --> 00:37:14,986
(เล่นลูกกลิ้ง นอนยกขา)

537
00:37:50,981 --> 00:37:52,899
(เชส เซ็นเตอร์)

538
00:38:01,700 --> 00:38:04,119
{\an8}(วันที่ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006)

539
00:38:04,119 --> 00:38:06,413
{\an8}มันผิดพลาดไปหมดทุกสิ่ง

540
00:38:06,413 --> 00:38:08,373
ในการแข่งขันครั้งแรก
ของผมกับอีสเทิร์น มิชิแกน

541
00:38:10,625 --> 00:38:11,835
(หยุด)

542
00:38:11,835 --> 00:38:16,089
ผมเลยช็อกมากตอนโค้ชแมคคิลลอปบอกว่า

543
00:38:16,089 --> 00:38:17,716
"นายจะลงเป็นตัวจริงนัดหน้า"

544
00:38:22,012 --> 00:38:23,763
ผมได้โอกาสเป็นครั้งที่สอง

545
00:38:24,681 --> 00:38:28,643
แต่เป็นเดิมพันครั้งใหญ่
ต่ออนาคตนักกีฬาบาสเกตบอลของผม

546
00:38:30,186 --> 00:38:33,523
ผมจะตอบรับความผิดพลาดยังไงดี
ผมจะตอบรับช่วงเวลานั้นยังไงดี

547
00:38:35,358 --> 00:38:37,277
เหมือนอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน

548
00:39:26,243 --> 00:39:28,620
สตีเฟน เคอร์รี
กับลูกยิงสามแต้ม

549
00:39:33,124 --> 00:39:34,459
สตีเฟน เคอร์รี

550
00:39:42,425 --> 00:39:45,053
ลูกยิงโดยสตีเฟน เคอร์รี

551
00:40:02,112 --> 00:40:05,031
ผมทําได้ 32 แต้มมั้ง
ในนัดที่สองของการเป็นนักกีฬา

552
00:40:07,534 --> 00:40:11,204
เราพ่ายให้มิชิแกนแต่มันกลับเป็น
ช่วงเวลาแห่งความกระตือรือร้นของผม

553
00:40:11,705 --> 00:40:13,582
(หยุด)

554
00:40:14,082 --> 00:40:17,294
ถ้าเขาไม่ให้ผมลง
และดับความหวังผมแต่เพียงนิดเดียว

555
00:40:17,294 --> 00:40:19,170
ใครจะไปรู้ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง

556
00:40:20,797 --> 00:40:25,927
แต่มันกลายเป็นค่ําคืนที่น่าจดจําแทน

557
00:40:26,887 --> 00:40:31,057
เพราะมันตอกย้ําและให้ความมั่นใจกับผม

558
00:40:31,057 --> 00:40:33,018
ว่าผมอยู่ในระดับที่ผมคิดว่าผมเป็น

559
00:40:45,113 --> 00:40:50,368
การที่เด็กปีหนึ่งทําได้ 32 แต้ม
ในนัดเดียวถือเป็นเรื่องพิเศษ

560
00:40:52,412 --> 00:40:54,748
พอเรากลับมาถึงเดวิดสัน

561
00:40:55,498 --> 00:40:58,084
{\an8}คนในเมืองก็เริ่มพูดกัน

562
00:40:59,252 --> 00:41:02,422
{\an8}เป็นครั้งแรกที่คนเริ่มให้ความสําคัญ

563
00:41:03,757 --> 00:41:06,760
{\an8}ที่ผมบอกว่าคน
คือคนทั่วไปในเดวิดสันเลย

564
00:41:09,846 --> 00:41:11,097
อัดละนะ

565
00:41:11,806 --> 00:41:12,724
(บันทึก)

566
00:41:16,561 --> 00:41:19,898
พบกับเดวิดสัน ไวล์ดแคทส์

567
00:41:20,440 --> 00:41:22,651
{\an8}(วันที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 2006
เกมเหย้าครั้งที่สี่ของฤดูกาล)

568
00:41:23,610 --> 00:41:27,864
{\an8}การ์ดปีหนึ่งสูง 183 เซนติเมตร
จากชาร์ลอตต์ นอร์ทแคโรไลนา

569
00:41:27,864 --> 00:41:30,867
เบอร์ 30 สเตฟ เคอร์รี

570
00:41:35,997 --> 00:41:40,585
ป้องกัน ป้องกัน ป้องกัน ป้องกัน

571
00:41:46,007 --> 00:41:49,761
สามแต้มจากสเตฟ เคอร์รี

572
00:41:52,639 --> 00:41:54,808
ผมจําได้ว่านั่งอยู่ตรงนั้นแล้วคิด

573
00:41:54,808 --> 00:41:58,895
"ไม่ธรรมดาเลยนะ ที่เด็กปีหนึ่งตัวเล็กคนนี้

574
00:41:58,895 --> 00:42:02,774
{\an8}ได้รับอนุญาต
ให้ยิงลูกสามแต้มได้เร็วขนาดนี้...

575
00:42:02,774 --> 00:42:04,484
{\an8}(ไมเคิล ครูส
ศิษย์เก่าเดวิดสันและนักเขียน)

576
00:42:04,484 --> 00:42:07,654
{\an8}ยิงสามแต้มพลาดแล้วก็ได้ยิงอีกจนลง

577
00:42:07,654 --> 00:42:12,158
ตั้งแต่เพิ่งเริ่มเกม"

578
00:42:33,847 --> 00:42:34,848
ไปกันเลย

579
00:42:34,848 --> 00:42:37,601
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าน่าจับตามองมาก ๆ

580
00:42:38,810 --> 00:42:41,688
เหมือนเป็นจุดเริ่มต้น
ของเรื่องราวที่ต้องดูให้ได้

581
00:42:42,522 --> 00:42:48,528
เหมือนสตีเฟน เคอร์รี
เป็นอาวุธลับของเดวิดสัน

582
00:42:53,658 --> 00:42:55,201
{\an8}เดวิดสันโชว์

583
00:42:55,785 --> 00:42:58,288
{\an8}ไม่มีปาร์ตี้ไหนเหมือนดีโชว์ปาร์ตี้

584
00:42:58,288 --> 00:43:00,248
{\an8}จะพาคุณไปสนุกด้วยกัน

585
00:43:00,248 --> 00:43:02,500
{\an8}ส่ายสะโพกไปมาซ้ายขวา

586
00:43:03,001 --> 00:43:04,127
{\an8}เดวิดสันโชว์

587
00:43:05,045 --> 00:43:08,215
{\an8}รายการบันเทิงชื่อดังผลิตโดยนักศึกษา

588
00:43:08,215 --> 00:43:09,382
{\an8}ที่คนมองว่าตลกดี

589
00:43:09,382 --> 00:43:10,884
(กรอไปข้างหน้า - เล่น)

590
00:43:10,884 --> 00:43:12,177
{\an8}อ้าว ทุกคน ว่าไง

591
00:43:12,177 --> 00:43:13,220
{\an8}- ว่าไงทุกคน
- วู้ฮู้

592
00:43:13,220 --> 00:43:14,387
{\an8}- เป็นไง
- โทษที

593
00:43:14,387 --> 00:43:16,806
{\an8}ขอต้อนรับเข้าสู่
การยึดครองเดวิดสันโชว์

594
00:43:16,806 --> 00:43:19,476
{\an8}- นี่เป็นคืนวันจันทร์
- เรามีแค่สองคําให้กับพวกคุณ

595
00:43:19,976 --> 00:43:20,810
{\an8}ไปเที่ยว

596
00:43:21,603 --> 00:43:23,605
{\an8}เรารักห้องโถงกลาง เฮ่

597
00:43:23,605 --> 00:43:25,106
{\an8}บิสกิตไก่ เฮ่

598
00:43:25,106 --> 00:43:27,317
{\an8}("เรารักห้องโถงกลาง" โดยออสติน
เบลล์ ร่วมแสดงโดยสตีเฟน เคอร์รี)

599
00:43:27,317 --> 00:43:29,694
{\an8}แซนด์วิชชีสอยู่ไหน เฮ่

600
00:43:29,694 --> 00:43:31,279
{\an8}เรารักห้องโถงกลาง

601
00:43:32,447 --> 00:43:35,242
{\an8}ร้านเอาท์โพสต์อาจจะเปิดทีหลัง

602
00:43:35,242 --> 00:43:38,078
{\an8}แต่อัลลิสันก็ปรุงมันฝรั่งให้ไม่ได้

603
00:43:38,078 --> 00:43:40,747
{\an8}ผมมาเพื่อเมนูประจําวันของเชสเตอร์

604
00:43:40,747 --> 00:43:42,165
{\an8}โดดเรียนมาเลย

605
00:43:42,165 --> 00:43:44,334
{\an8}บอกได้เพียงแค่ อืม

606
00:43:50,340 --> 00:43:54,010
การเข้าเรียนที่เดวิดสัน
บาสเกตบอลเป็นสิ่งที่สําคัญ

607
00:43:54,010 --> 00:43:58,390
แต่ก็ไม่ใช่สิ่งเดียวในแต่ละวัน

608
00:44:00,517 --> 00:44:02,018
ผมเข้าเรียน

609
00:44:03,019 --> 00:44:04,479
ผมทําการบ้าน

610
00:44:05,689 --> 00:44:07,357
เป็นช่วงเวลาที่ได้เล่นสนุกด้วย

611
00:44:07,357 --> 00:44:09,568
ได้ทดลองและค้นหาตัวเอง

612
00:44:09,568 --> 00:44:11,444
(เซเวนทีน)

613
00:44:14,447 --> 00:44:16,116
ตอนปีหนึ่ง

614
00:44:16,116 --> 00:44:19,494
ผมมีโอกาส
ได้ใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยแบบปกติ

615
00:44:21,371 --> 00:44:23,790
ทําให้ผมได้มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน

616
00:44:30,130 --> 00:44:31,131
ไปเลย

617
00:44:38,513 --> 00:44:40,891
พวกเราเล่นได้ดีมากในสนาม

618
00:44:42,309 --> 00:44:45,312
ทุกคนตกใจที่เราชนะการแข่งขันต่าง ๆ

619
00:44:46,730 --> 00:44:49,441
ความตื่นเต้นค่อย ๆ
เกิดขึ้นที่เดวิดสัน

620
00:44:50,984 --> 00:44:53,653
(เดอะชาร์ลอตต์ออบเซิร์ฟเวอร์
เดวิดสันชนะ 10 นัดรวด)

621
00:44:53,653 --> 00:44:56,489
{\an8}(เดวิดสัน 71 แอปพาเลเชียนสเตท 60
เคอร์รีพิสูจน์นําทีมถล่ม)

622
00:44:56,489 --> 00:44:58,408
มันน่าตื่นเต้นไปหมด

623
00:44:58,408 --> 00:44:59,784
(ตื่นเต้นไปทุกอณูที่เดวิดสัน)

624
00:44:59,784 --> 00:45:01,828
แต่เป็นช่วงเวลาที่น่าสนใจจริง ๆ

625
00:45:03,079 --> 00:45:06,291
เพราะมีไม่กี่คนที่ได้เห็น

626
00:45:07,876 --> 00:45:10,086
สื่อออนไลน์ยังเป็นสิ่งใหม่

627
00:45:10,086 --> 00:45:11,838
{\an8}และเดวิดสันอยู่ในสายใต้...

628
00:45:11,838 --> 00:45:13,715
{\an8}(ลอเรน บิกเกอร์ส ฝ่ายสารสนเทศ
ด้านกีฬาของเดวิดสัน ปี 2006-2011)

629
00:45:13,715 --> 00:45:15,300
{\an8}ซึ่งเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ ในการแข่งขัน

630
00:45:16,676 --> 00:45:18,303
เป็นสายการแข่งขันเล็ก ๆ

631
00:45:19,304 --> 00:45:21,181
ถ่ายทอดสดแค่ไม่กี่นัด

632
00:45:21,973 --> 00:45:24,768
ถ่ายลงอินเทอร์เน็ตสัก 2-3 นัด

633
00:45:26,353 --> 00:45:28,897
ดังนั้นถ้าอยากเห็นสตีเฟน เคอร์รี

634
00:45:30,106 --> 00:45:32,234
คุณก็ต้องมาดูด้วยตัวเอง

635
00:45:40,784 --> 00:45:41,868
ว่าไงทุกคน

636
00:45:44,537 --> 00:45:46,456
{\an8}("กิน เรียน เล่น" กิจกรรมชุมชน
โอ๊กแลนด์ แคลิฟอร์เนีย)

637
00:45:46,456 --> 00:45:48,375
{\an8}เอาเลย ลุยเลย ลุยเลย

638
00:45:49,751 --> 00:45:51,586
เป็นไงบ้าง เป็นไงบ้าง

639
00:45:55,840 --> 00:45:58,385
{\an8}- ดีใจที่ได้เจอ แน่นอน
- ขอถ่ายรูปกับเขาได้มั้ย

640
00:46:29,833 --> 00:46:31,501
(วิทยานิพนธ์ - ร่าง)

641
00:46:31,501 --> 00:46:33,587
(สังคมวิทยา 395)

642
00:46:33,587 --> 00:46:37,591
{\an8}(การขาดแคลนเพศหญิงในวงการกีฬา)

643
00:47:09,205 --> 00:47:13,168
งั้นผมขอเริ่มที่...

644
00:47:13,793 --> 00:47:17,547
{\an8}เมื่อคืนผมส่งเอกสาร
ความคืบหน้าไปให้ดูว่าผมถึงไหนแล้ว

645
00:47:17,547 --> 00:47:21,760
ในแง่เพศและ
ความไม่เสมอภาคในวงการกีฬา

646
00:47:21,760 --> 00:47:24,596
ผมหวังว่า
มันจะมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากพอ

647
00:47:24,596 --> 00:47:28,225
ให้คุณได้ออกความเห็น
ว่าผมมาถูกทางมั้ย

648
00:47:29,100 --> 00:47:30,310
ได้ ได้แน่นอน

649
00:47:30,310 --> 00:47:35,732
ฉันว่าคุณมีข้อมูลที่ดีเยอะเลย

650
00:47:36,650 --> 00:47:39,236
เราอยู่ในสถานการณ์ที่ต่างออกไป

651
00:47:39,236 --> 00:47:44,241
เพราะคุณเกี่ยวข้อง
กับเรื่องนี้โดยตรงอยู่แล้ว

652
00:47:44,241 --> 00:47:46,534
ดังนั้นมันสามารถพัฒนาต่อไปได้

653
00:47:47,702 --> 00:47:53,083
งั้นมันน่าจะพอเป็นชิ้นงาน
เรื่องผลกระทบที่กําลังเกิดขึ้น

654
00:47:53,083 --> 00:47:55,252
ในแง่ที่ว่า
จะสามารถนําไปใช้อะไรได้

655
00:47:55,252 --> 00:47:56,962
หลังจากทําเสร็จแล้ว

656
00:47:57,546 --> 00:47:58,630
แน่นอน

657
00:48:30,036 --> 00:48:32,038
(เล่น)

658
00:48:35,917 --> 00:48:37,919
{\an8}(วันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2007)

659
00:48:43,300 --> 00:48:45,969
{\an8}(บัฟฟาโล นิวยอร์ก)

660
00:48:45,969 --> 00:48:48,054
{\an8}ปีแรกของสเตฟที่เดวิดสัน

661
00:48:49,723 --> 00:48:51,892
เราทําได้เกินความคาดหมาย

662
00:48:54,269 --> 00:48:56,396
เราทะลุเข้าไปถึง
การแข่งขันระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

663
00:48:58,356 --> 00:49:00,400
เรามีโอกาสคว้าแชมป์

664
00:49:01,484 --> 00:49:03,987
ในการแข่งขันระดับประเทศ
ครั้งแรกของสเตฟ

665
00:49:05,322 --> 00:49:10,076
{\an8}(เดวินสัน 13 แต้ม แมริแลนด์ 4 แต้ม
การแข่งขันระดับอุดมศึกษารอบแรก)

666
00:49:11,328 --> 00:49:14,873
{\an8}ทีมอันดับ 13 เดวิดสัน
พบกับทีมอันดับ 4 แมริแลนด์

667
00:49:14,873 --> 00:49:19,544
เดวิดสันเป็นมหาวิทยาลัยเล็ก ๆ นอก
เมืองชาร์ลอตต์ไป 30 กว่ากิโลเมตร

668
00:49:20,712 --> 00:49:23,965
โอ้โห ต่อหน้าต่อตาโบเวอร์ส
จากแมริแลนด์ที่สูง 213 เซนติเมตร

669
00:49:23,965 --> 00:49:26,676
ล้อกันเล่นหรือเปล่า คุณพระช่วย

670
00:49:32,098 --> 00:49:33,725
ตบแย่งบอลโดยออสบี

671
00:49:35,185 --> 00:49:36,269
แย่งได้ดี

672
00:49:37,020 --> 00:49:38,647
เดวิดสันแย่งลูกมาครองได้

673
00:49:38,647 --> 00:49:41,358
เคอร์รี โดนปัด ส่งไม่ดี

674
00:49:42,067 --> 00:49:43,568
พวกเขาไม่ได้ไปต่อ

675
00:49:44,611 --> 00:49:47,155
แมริแลนด์เทอร์ราพินส์ผ่านเข้ารอบไป

676
00:49:47,781 --> 00:49:49,741
{\an8}พวกเขาเอาชนะเดวิดสันได้ในบ่ายวันนี้

677
00:49:49,741 --> 00:49:53,703
{\an8}เป็นเกมที่สูสีทีเดียว
ระหว่างเดวิดสันในอันดับที่ 13

678
00:49:53,703 --> 00:49:56,581
{\an8}และแมริแลนด์ เทอร์ราพินส์
ในอันดับที่ 4

679
00:50:00,919 --> 00:50:04,798
พอคุณเป็นไก่รองบ่อน
คุณต้องเอาสิ่งที่เป็นของคุณมาให้ได้

680
00:50:07,217 --> 00:50:08,885
และนั่นเป็นเหมือนแก่นของพวกเรา

681
00:50:11,304 --> 00:50:13,056
พอจบเกมนั้นไป

682
00:50:14,057 --> 00:50:17,811
เราผลักตัวเองเข้าสู่ความเชื่อที่ว่า

683
00:50:18,979 --> 00:50:21,940
เราจะปล่อยมันหลุดมือไปไม่ได้อีกแล้ว

684
00:50:33,493 --> 00:50:36,830
(หัวหน้าผู้ฝึกสอน)

685
00:50:37,998 --> 00:50:44,296
ฤดูกาลหน้าผู้เล่นของเราเกือบทั้งหมด
รวมถึงสเตฟยังคงอยู่กับเรา

686
00:50:45,672 --> 00:50:50,343
เรารู้สึกว่าเราต้องทุ่มสุดตัว

687
00:50:52,095 --> 00:50:54,973
เราเลยตัดสินใจที่จะลงแข่งใน

688
00:50:54,973 --> 00:50:57,726
ตารางที่โหดที่สุดของประเทศในปีนั้น

689
00:50:59,644 --> 00:51:02,188
เราคิดว่าถ้าเราเอาชนะนัดยาก ๆ

690
00:51:02,856 --> 00:51:06,985
เราอาจจะได้อันดับที่ดีขึ้น
ในการแข่งขันระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

691
00:51:08,445 --> 00:51:11,281
เราจะได้ผ่านเข้ารอบไปได้

692
00:51:15,452 --> 00:51:17,412
{\an8}(นอร์ทแคโรไลนา พบกับ เดวิดสัน
วันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 2007)

693
00:51:17,412 --> 00:51:20,582
{\an8}เดวิดสันหวังจะคว่ํา
ทีมอันดับหนึ่งของประเทศ

694
00:51:21,416 --> 00:51:24,628
{\an8}บ็อบ แมคคิลลอปบอกว่า
ทีมของเขาจะแข่งกับนอร์ทแคโรไลนา

695
00:51:33,428 --> 00:51:34,512
เอลลิงตัน

696
00:51:36,890 --> 00:51:40,769
และแคโรไลนาก็เอาชนะเดวิดสันไปได้

697
00:51:41,436 --> 00:51:45,357
{\an8}(นอร์ทแคโรไลนา 72 แต้ม
เดวิดสัน 68 แต้ม)

698
00:51:46,483 --> 00:51:47,984
{\an8}(ดุ๊ก พบกับ เดวิดสัน
วันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 2007)

699
00:51:47,984 --> 00:51:49,903
{\an8}สัมผัสได้ถึงความตึงเครียดเลย

700
00:51:49,903 --> 00:51:52,906
เหมือนเดวิดสัน
จะมีโอกาสเอาชนะดุ๊กได้

701
00:51:55,951 --> 00:51:57,994
เป็นนัดที่สูสีจริง ๆ

702
00:51:58,453 --> 00:52:01,373
{\an8}(ดุ๊ก 79 แต้ม เดวิดสัน 73 แต้ม)

703
00:52:02,832 --> 00:52:05,377
เดวิดสัน ไวล์ดแคทส์อีกครั้งครับ

704
00:52:05,377 --> 00:52:07,295
{\an8}พบกับ 1 ใน 10 ทีม
ที่แกร่งที่สุดในการแข่งขัน

705
00:52:07,295 --> 00:52:08,838
{\an8}(แคลิฟอร์เนียลอสแอนเจลิส พบกับ
เดวิดสัน 8 ธันวาคม ค.ศ. 2007)

706
00:52:08,838 --> 00:52:10,882
{\an8}เวสต์บรู๊คหลังขวาลุยเข้าและได้แต้ม

707
00:52:10,882 --> 00:52:13,760
รัสเซลล์ เวสต์บรู๊ค
ทําทุกอย่างดูเหมือนง่าย

708
00:52:15,428 --> 00:52:17,430
{\an8}(แคลิฟอร์เนียลอสแอนเจลิส 75 แต้ม
เดวิดสัน 63 แต้ม)

709
00:52:17,430 --> 00:52:18,890
{\an8}อีก 3.9 วินาที...

710
00:52:18,890 --> 00:52:20,600
{\an8}(นอร์ทแคโรไลนาสเตท พบกับ เดวิดสัน
วันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 2007)

711
00:52:20,600 --> 00:52:22,477
{\an8}ที่เดวิดสันจะพลิกกลับมาชนะ

712
00:52:22,477 --> 00:52:24,062
แค่แต้มเดียว

713
00:52:29,651 --> 00:52:31,528
เป็นเคอร์รี

714
00:52:31,528 --> 00:52:33,738
ทุกคนเข้ามารุมและเสียงออด

715
00:52:39,703 --> 00:52:43,957
{\an8}(นอร์ทแคโรไลนาสเตท 66 แต้ม
เดวิดสัน 65 แต้ม)

716
00:53:03,310 --> 00:53:07,188
เรากําลังกลับบ้าน
ช่วงคริสมาสต์พร้อมสถิติชนะสี่แพ้หก

717
00:53:10,233 --> 00:53:14,571
ทุกคนคิดว่าภารกิจเราล้มเหลว

718
00:53:17,032 --> 00:53:21,661
ดูเหมือนฤดูกาลนี้เราพังแน่

719
00:53:26,124 --> 00:53:27,542
มันอาจทําให้คุณคลางแคลงใจ

720
00:53:29,920 --> 00:53:31,588
มันอาจทําลายความเชื่อมั่นของคุณ

721
00:53:33,715 --> 00:53:36,509
เราจะก้าวต่อไปได้ยังไง

722
00:53:38,678 --> 00:53:43,391
เพราะผมยังคงรู้สึกว่า
อีกนิดเดียวเท่านั้น

723
00:53:44,809 --> 00:53:48,813
ครองบอลอีกนิด แก้ตรงนี้หน่อย

724
00:53:48,813 --> 00:53:51,399
เราก็สามารถชนะทั้งสี่นัดนั้นได้

725
00:53:51,399 --> 00:53:53,526
ความสามารถเรามีพอ เราสู้ได้

726
00:53:54,027 --> 00:53:57,781
ผมอยากให้พวกเขาแน่ใจและ
เข้าใจว่าเราอยู่ในจุดนั้นได้จริง ๆ

727
00:54:03,078 --> 00:54:05,580
โค้ชแมคคิลลอปเชื่อมั่นในพวกเรามาก

728
00:54:05,580 --> 00:54:07,415
เขาคิดว่าทีมของเรามันพิเศษจริง ๆ

729
00:54:09,542 --> 00:54:11,962
แต่เราก็ได้มีช่วงเวลารู้แจ้งกัน

730
00:54:13,463 --> 00:54:15,882
เขาให้เราทุกคนมานั่งดูหนังด้วยกัน

731
00:54:16,716 --> 00:54:19,636
{\an8}เขาเดินไปหาทุกคนแล้วบอกเป็นรายคน...

732
00:54:19,636 --> 00:54:20,971
{\an8}(สตีฟ รอสซิเตอร์
ฟอร์เวิร์ดเดวิดสัน ปี 2006-2010)

733
00:54:20,971 --> 00:54:23,598
{\an8}ว่าใครควรพัฒนาหรือแก้ตรงจุดไหนบ้าง

734
00:54:27,018 --> 00:54:28,019
พอเขาเดินมาถึงสตีฟ

735
00:54:30,021 --> 00:54:30,939
เขาก็ระเบิดออกมาเลย

736
00:54:30,939 --> 00:54:33,817
เขาวิจารณ์สตีฟอย่างแรงอยู่ 2-3 นาที

737
00:54:34,693 --> 00:54:37,112
ว่าสตีฟทําในสิ่งที่
เขาควรรับผิดชอบไม่ได้

738
00:54:37,112 --> 00:54:38,572
และไม่สามารถจบเกมได้

739
00:54:42,033 --> 00:54:43,660
จะเรียกว่าการตําหนิก็ได้

740
00:54:43,660 --> 00:54:46,454
จะเรียกว่าตรงไปตรงมาก็ได้
จะเรียกว่าการกระตุ้นก็ได้

741
00:54:48,456 --> 00:54:51,459
ท้ายที่สุดแล้ว
สิ่งที่เขาต้องการจะสื่อคือ

742
00:54:51,459 --> 00:54:55,922
ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องทําให้ได้ดี
เราถึงจะแข่งในระดับนั้นได้

743
00:54:58,091 --> 00:55:00,218
เรารู้ว่าเราไม่ใช่ทีมที่แข็งแกร่งที่สุด

744
00:55:00,218 --> 00:55:03,138
เราไม่ใช่ทีมที่เก่งที่สุด สูงที่สุด หรือเร็วที่สุด

745
00:55:05,515 --> 00:55:08,894
แต่ถ้าเราเล่นได้เป็นทีม
อย่างสอดคล้องกัน

746
00:55:10,312 --> 00:55:12,314
เราจะแข่งกับใครก็ได้ในประเทศ

747
00:55:14,065 --> 00:55:16,192
เราต้องแสดงให้เห็นว่าเราทําได้

748
00:55:27,746 --> 00:55:28,663
{\an8}(วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022)

749
00:55:28,663 --> 00:55:30,498
{\an8}(โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส พบกับ
ลอสแอนเจลิส คลิปเปอร์)

750
00:55:31,583 --> 00:55:32,876
อยู่ที่เคอร์รี

751
00:55:34,211 --> 00:55:35,795
เคอร์รีจ่ายบอลเสีย

752
00:55:36,671 --> 00:55:38,215
วอร์ริเออร์สเสียบอลอีกแล้ว

753
00:55:39,925 --> 00:55:41,426
ค่อนข้างน่าตกใจ

754
00:55:42,802 --> 00:55:44,221
{\an8}โยคิชฝ่าเข้าไป

755
00:55:44,221 --> 00:55:45,680
{\an8}(โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส พบกับ
เดนเวอร์ นักเก็ตส์)

756
00:55:45,680 --> 00:55:47,849
{\an8}ส่งให้มอร์ริส ยิงปิดเกมสามแต้ม

757
00:55:49,392 --> 00:55:51,186
{\an8}เดนเวอร์ชนะไปตอนออดดังพอดี

758
00:55:55,148 --> 00:55:55,982
{\an8}(วันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 2022)

759
00:55:55,982 --> 00:55:57,234
{\an8}(โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส พบกับ
ลอสแอนเจลิส เลเกอร์ส)

760
00:55:57,234 --> 00:56:00,070
{\an8}เจมส์ลองยิงสามแต้มอีกที
และลง เจมส์จอมยิงยาว

761
00:56:00,070 --> 00:56:03,531
เจมส์เห็นช่อง บุกเข้าวงใน
แล้วยัดลงห่วง

762
00:56:03,531 --> 00:56:05,784
มังค์โยนให้เจมส์

763
00:56:10,038 --> 00:56:11,706
นี่เป็นอีกหนึ่งใน

764
00:56:11,706 --> 00:56:14,417
ซีรีส์ความพ่ายแพ้
อย่างน่าผิดหวังของวอร์ริเออร์ส

765
00:56:15,168 --> 00:56:18,171
โกลเด้น สเตท
แพ้ไป 8 ใน 10 นัด

766
00:56:18,797 --> 00:56:20,966
โกลเด้น สเตทกําลังโงนเงน

767
00:56:20,966 --> 00:56:25,220
โกลเด้น สเตทพังทลายลงต่อหน้าต่อตาเรา

768
00:56:27,514 --> 00:56:31,268
คุณเป็นกังวลแค่ไหน
กับสถานการณ์ตอนนี้

769
00:56:35,397 --> 00:56:38,858
การยอมจํานนกับความพ่ายแพ้

770
00:56:38,858 --> 00:56:42,487
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทีมเราเป็น

771
00:56:42,487 --> 00:56:44,155
ผมจะไม่ยอมให้ทีมเราเป็นแบบนั้น

772
00:56:45,782 --> 00:56:48,618
เราจะไม่ยอมจํานนต่อจิตใจที่พ่ายแพ้

773
00:56:48,618 --> 00:56:51,788
ที่คอยแต่หาทาง
ที่จะแพ้การแข่งขันอยู่เรื่อยไป

774
00:56:56,793 --> 00:56:58,795
{\an8}โกลเด้น สเตท
เสียการครองบอลไปเจ็ดครั้ง...

775
00:56:58,795 --> 00:57:00,255
{\an8}(โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส
พบกับ บอสตัน เซลติกส์)

776
00:57:00,255 --> 00:57:05,594
{\an8}จากการบุกที่ไม่ต่อเนื่องและยุ่งเหยิง

777
00:57:09,389 --> 00:57:10,891
เคลย์สะกัดเททัมได้ดี

778
00:57:10,891 --> 00:57:11,975
ปัดบอลออก

779
00:57:11,975 --> 00:57:15,353
สมาร์ทได้บอลแทน
แต่เททัมก็ทําบอลหลุดมือ

780
00:57:15,353 --> 00:57:16,730
กลายเป็นสามต่อหนึ่ง

781
00:57:17,814 --> 00:57:20,775
สเตฟอยู่ในการปะทะตอนต้นด้วย

782
00:57:21,276 --> 00:57:23,069
เขากําลังพยายามหาทาง

783
00:57:24,821 --> 00:57:26,781
สเตฟ เคอร์รีเดินกะเผลก

784
00:57:27,490 --> 00:57:28,617
โอ้ จริงด้วย

785
00:57:31,286 --> 00:57:33,914
สเตฟต้องเอาข้อเท้าซ้ายให้เขาเช็กดู

786
00:57:41,087 --> 00:57:46,384
ในตอนนั้นมันรู้สึกว่า
"นี่เราเสียกับฤดูกาลนี้มากไปมั้ย"

787
00:57:53,892 --> 00:57:55,227
{\an8}(วันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 2008)

788
00:57:55,227 --> 00:57:56,645
{\an8}เรารู้สึกว่าเราดี

789
00:57:58,605 --> 00:58:01,024
แต่คําถามในใจเราคือ

790
00:58:02,150 --> 00:58:04,319
เมื่อไรเราถึงจะทะลุเข้าไปได้

791
00:58:06,613 --> 00:58:11,743
และเมื่อทําได้แล้วมันจะเป็นยังไงนะ

792
00:58:14,746 --> 00:58:15,747
ในตอนนั้น

793
00:58:16,790 --> 00:58:19,668
เราเล่นอยู่ในสายที่อ่อนกว่า

794
00:58:19,668 --> 00:58:22,212
(โซคอน การแข่งขันสายใต้ 1921)

795
00:58:22,212 --> 00:58:23,922
และนั่นหมายความว่า...

796
00:58:25,423 --> 00:58:30,345
โอกาสเดียวที่
จะได้ไปแข่งระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

797
00:58:31,638 --> 00:58:34,307
คือต้องเป็นแชมป์ของสายใต้นี้

798
00:58:37,018 --> 00:58:38,478
เรารู้ว่าเราใกล้มาก ๆ แล้ว

799
00:58:40,564 --> 00:58:45,026
แต่ก็รู้ว่าเราต้องเล่นให้ได้
ใกล้คําว่าสมบูรณ์แบบให้มากที่สุด

800
00:59:01,918 --> 00:59:05,338
{\an8}(ไวล์ดแคทส์มาแล้ว)

801
00:59:16,933 --> 00:59:20,687
(เล่นแบบเน้น ๆ
พาไวล์ดแคทส์ชนะคูการ์)

802
00:59:27,861 --> 00:59:31,740
ยิงสามแต้มจากเจสัน ริชาดส์

803
00:59:31,740 --> 00:59:35,201
(ริชาดส์อุ้มไวล์ดแคทส์)

804
00:59:39,623 --> 00:59:43,293
ลูกสามแต้มจากสตีเฟน เคอร์รี

805
00:59:50,884 --> 00:59:51,885
เจสัน ริชาดส์

806
00:59:52,385 --> 00:59:55,263
ส่งเข้าวงในดี ลงห่วง และได้ฟาวล์

807
00:59:58,725 --> 00:59:59,726
{\an8}(เป็นปี่เป็นขลุ่ย)

808
00:59:59,726 --> 01:00:02,354
{\an8}(ริชาดส์และเคอร์รีเล่นเข้าขาในสนาม
จากมิตรภาพนอกสนาม)

809
01:00:07,817 --> 01:00:08,777
(เคอร์รีทําได้ 35 แต้มในเดวิดสัน...)

810
01:00:08,777 --> 01:00:09,694
(เคอร์รียิงได้ 36 แต้มในชัยชนะ...)

811
01:00:15,533 --> 01:00:17,369
(เดวิดสันเก็บอีกหนึ่งชัยชนะอย่างไร้ข้อกังขา)

812
01:00:19,329 --> 01:00:21,164
(เดวิดสันชนะง่าย ๆ อีกเกม)

813
01:00:23,333 --> 01:00:25,043
(ชนะ 16 เกมรวด ชนะ 20 เกมรวด)

814
01:00:25,043 --> 01:00:26,545
{\an8}(การแข่งขันชิงแชมป์บาสเกตบอลสายใต้)

815
01:00:26,545 --> 01:00:30,549
{\an8}เดวิดสัน ไวล์ดแคทส์ชนะมา 22 นัดติด

816
01:00:31,174 --> 01:00:34,636
{\an8}พวกเขาเดินหน้าสู่
การแข่งขันระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

817
01:00:36,846 --> 01:00:37,681
{\an8}(เดวิดสัน)

818
01:00:37,681 --> 01:00:39,349
{\an8}(ผู้ชนะการแข่งขันชิงแชมป์สายใต้ 2008)

819
01:00:39,349 --> 01:00:40,559
{\an8}(เข้าสู่การแข่งขัน
ระดับอุดมศึกษาแห่งชาติครั้งที่ 10)

820
01:00:40,559 --> 01:00:41,685
{\an8}(อีลอน 49 เดวิดสัน 65)

821
01:00:42,686 --> 01:00:47,315
ยินดีด้วยครับ
บ็อบ แมคคิลลอป สตีเฟน เคอร์รี

822
01:00:47,315 --> 01:00:49,109
เดวิดสันทําได้แล้ว

823
01:00:52,779 --> 01:00:54,489
เรารู้สึกตื่นเต้นไปหมด

824
01:00:54,489 --> 01:00:56,491
ว่าเราจะได้กลับลงสนามนั้นอีกครั้ง

825
01:00:57,450 --> 01:01:01,413
{\an8}เพราะเราทําทุกอย่างที่ต้องทํา
เพื่อให้ได้มาซึ่งโอกาสนี้

826
01:01:02,872 --> 01:01:05,417
{\an8}โค้ชย้ํากับเราอยู่เสมอว่า

827
01:01:05,417 --> 01:01:09,129
เราต้องเล่นให้ดีที่สุด
ในเดือนมีนาคมนี้

828
01:01:17,387 --> 01:01:21,057
จากทีมที่เคยชนะสี่แพ้หก

829
01:01:22,309 --> 01:01:24,686
พวกเขาคว้าแชมป์สายใต้มาได้

830
01:01:26,479 --> 01:01:27,480
ชนะ 20 นัดรวด

831
01:01:29,024 --> 01:01:34,905
เราเริ่มรู้สึกว่าอะไรบางอย่าง
ที่พิเศษสุด ๆ กําลังจะเกิดขึ้น

832
01:01:37,949 --> 01:01:39,576
{\an8}(วันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 1969
เดวิดสัน พบกับ นอร์ทแคโรไลนา)

833
01:01:39,576 --> 01:01:45,498
{\an8}เดวิดสันไม่เคยชนะในการแข่งขันระดับ
อุดมศึกษาแห่งชาติเลยตั้งแต่ปี 1969

834
01:01:47,208 --> 01:01:49,711
หลังจากนั้นอีกหลายปี

835
01:01:50,962 --> 01:01:52,172
พวกเขาก็เข้าใกล้มาก ๆ

836
01:01:53,548 --> 01:01:54,966
แต่ก็ไม่ชนะ

837
01:01:58,386 --> 01:02:02,265
พอได้เห็นทีมนี้เราเลยรู้สึกว่า

838
01:02:02,766 --> 01:02:05,227
พวกเขาคือโอกาสที่ดีที่สุด

839
01:02:05,227 --> 01:02:09,314
ที่เดวิดสันจะมีได้ในอีกหลายรุ่น

840
01:02:10,357 --> 01:02:14,110
{\an8}(วันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 2008
วันประกาศตารางแข่งขัน)

841
01:02:14,110 --> 01:02:15,779
{\an8}สวัสดียามเย็น ผมเกร็ก กัมเบล

842
01:02:15,779 --> 01:02:17,405
{\an8}ขอต้อนรับทุกคน
สู่สตูดิโอของเราที่นิวยอร์ก

843
01:02:17,405 --> 01:02:20,450
{\an8}และรายการการประกาศตาราง
การแข่งขันระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

844
01:02:20,450 --> 01:02:24,079
เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
คณะกรรมการบาสเกตบอลดิวิชันหนึ่ง

845
01:02:24,079 --> 01:02:27,582
เพิ่งแยกย้ายกันหลังจากเสร็จสิ้น
การจัดตารางการแข่งขันของปีนี้

846
01:02:27,582 --> 01:02:31,127
ถึงเวลาประกาศการแข่งขัน
ในภูมิภาคตอนกลาง

847
01:02:31,795 --> 01:02:36,800
อันดับ 7 จากภูมิภาคตอนกลาง
บูลด็อกส์จากกอนซากาแห่งฝั่งตะวันตก

848
01:02:36,800 --> 01:02:39,010
พวกเขาจะพบกับเดวิดสัน

849
01:02:56,820 --> 01:03:00,365
{\an8}(อันดับ 7 กอนซากา 25-7
อันดับ 10 เดวิดสัน 26-6)

850
01:03:14,838 --> 01:03:16,715
{\an8}(ราลี วิลมิงตัน)

851
01:03:16,715 --> 01:03:19,217
ตอนที่เราอยู่บนรถบัสมุ่งหน้าไปราลี

852
01:03:20,176 --> 01:03:22,262
ผมตื่นเต้นไปหมด

853
01:03:22,262 --> 01:03:24,806
(ยินดีต้อนรับแฟนบาสเกตบอล)

854
01:03:24,806 --> 01:03:27,058
ผมยังจําภาพสนามแข่งขันได้

855
01:03:27,684 --> 01:03:28,852
(นักกีฬา ห้องเปลี่ยนชุด)

856
01:03:28,852 --> 01:03:30,729
(ห้องเปลี่ยนชุดเดวิดสัน)

857
01:03:30,729 --> 01:03:32,522
ทั้งภาพ ทั้งเสียง

858
01:03:34,900 --> 01:03:36,651
เร็ว ๆ ๆ

859
01:03:39,446 --> 01:03:40,822
แน่นอนว่าผมตื่นเต้น

860
01:03:43,241 --> 01:03:47,704
การซ้อมสําหรับแข่งระดับอุดมศึกษา
แห่งชาติจะมีกล้องอยู่มากมาย

861
01:03:49,581 --> 01:03:51,625
ทั้งพลังงานและความรู้สึก
มันอีกแบบไปเลย

862
01:03:53,793 --> 01:03:57,631
แค่เห็นเสื้อทีมแบบเดิม
แต่มีตราการแข่งขันแปะอยู่

863
01:03:58,882 --> 01:04:00,383
ก็รู้แล้วว่านี่มันคนละเรื่องกัน

864
01:04:02,219 --> 01:04:05,597
สําหรับเรา
ก็รู้สึกได้ถึงความกดดันอยู่แล้ว

865
01:04:06,181 --> 01:04:10,727
เพราะรู้ว่านี่คือโอกาสที่ดีที่สุด
ที่จะมีตัวตนในการแข่งขันครั้งนี้

866
01:04:15,482 --> 01:04:17,484
{\an8}(วันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2008)

867
01:04:19,194 --> 01:04:24,157
{\an8}เดวิดสันเจอกอนซากา
ไวล์ดแคทส์เจอบูลด็อกส์

868
01:04:25,242 --> 01:04:27,827
{\an8}(เดวิดสัน พบกับ กอนซากา การแข่งขัน
ระดับอุดมศึกษาแห่งชาติรอบแรก)

869
01:04:27,827 --> 01:04:29,246
{\an8}มหาวิทยาลัยเดวิดสัน

870
01:04:29,246 --> 01:04:32,415
{\an8}โดนแมริแลนด์เขี่ย
ตกรอบแรกเมื่อปีที่แล้ว

871
01:04:33,500 --> 01:04:35,669
แต่ปีนี้พวกเขาชนะมา 22 นัดรวด

872
01:04:35,669 --> 01:04:36,753
ยาวนานที่สุดในประเทศ

873
01:04:40,257 --> 01:04:42,217
สําหรับบ็อบ แมคคิลลอป

874
01:04:42,217 --> 01:04:46,304
นี่เป็นครั้งที่ 5 ที่เขาพาเดวิดสัน
เข้าแข่งขันระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

875
01:04:47,264 --> 01:04:49,015
แต่ยังไม่เคยชนะเลยสักครั้ง

876
01:04:55,730 --> 01:04:57,774
สามแต้มโดยสตีเวน เกรย์

877
01:04:58,358 --> 01:05:00,694
เคอร์รีติดกับ เกรย์ยิงโล่ง ๆ อีกลูก

878
01:05:00,694 --> 01:05:03,780
เขายิงสามแต้มไปสองลูกแล้ว

879
01:05:05,782 --> 01:05:07,367
สกัดโดยเลิฟเดล

880
01:05:08,159 --> 01:05:10,787
เกรย์ยิงสามแต้มเป็นลูกที่สามแล้ว

881
01:05:15,125 --> 01:05:18,420
เกรย์ยังไม่พลาดเลย ยิงห้าลูกลงทั้งห้าลูก

882
01:05:19,546 --> 01:05:23,091
กอนซากานําอยู่ 13 ต่อ 2

883
01:05:26,386 --> 01:05:28,805
{\an8}เดวิดสันเริ่มเสียขวัญแล้ว

884
01:05:28,805 --> 01:05:30,974
{\an8}แต้มกําลังทิ้งห่างพวกเขา

885
01:05:33,143 --> 01:05:35,604
{\an8}เป็นช่วงเวลาอันตรายสําหรับเดวิดสัน

886
01:05:36,563 --> 01:05:38,189
{\an8}กอนซากาคุมเกมได้อยู่หมัด

887
01:05:57,584 --> 01:06:00,545
เคอร์รีแย่งลูกมาได้
ปะทะโบลดินและลงไปหนึ่งลูก

888
01:06:10,305 --> 01:06:12,766
เคอร์รีต่อทันทีด้วยลูกสามแต้ม

889
01:06:14,684 --> 01:06:15,685
มีช่องว่าง

890
01:06:15,685 --> 01:06:17,020
เคอร์รีอีกลูก

891
01:06:18,021 --> 01:06:19,022
ไม่ธรรมดาจริง ๆ

892
01:06:21,191 --> 01:06:22,943
ห่างแค่ลูกยิงจากเคอร์รีก็จะตีเสมอ

893
01:06:22,943 --> 01:06:25,737
ลงไปแล้ว เสมอกันแล้วครับ

894
01:06:26,404 --> 01:06:28,615
ทําไป 17 ต่อ 6 แต้ม

895
01:06:30,158 --> 01:06:31,201
เขาปลุกความหวังขึ้นมา

896
01:06:38,124 --> 01:06:40,001
เหลืออีก 90 วินาที แต้มเสมอกัน

897
01:06:42,796 --> 01:06:45,757
{\an8}ทีมที่เยี่ยมทั้งสองทีม
เข้ามาสู่ช่วงสุดท้ายกันแล้ว

898
01:06:47,300 --> 01:06:50,637
{\an8}ริชาดส์ที่เส้นหลัง ส่งเข้ามุม

899
01:06:51,221 --> 01:06:52,222
ยิงจากเส้น

900
01:06:52,222 --> 01:06:54,933
กอสเซลินรีบยิงก่อน
เวลาครองบอลหมด

901
01:06:55,850 --> 01:06:58,728
เลิฟเดลยังแย่งบอลมาได้ เคอร์รี โอ้

902
01:06:58,728 --> 01:07:00,647
ล้อกันเล่นใช่มั้ย

903
01:07:00,647 --> 01:07:02,857
และเขาชี้ไปที่พ่อแม่ของเขา

904
01:07:13,952 --> 01:07:15,453
เคอร์รีนําทีม

905
01:07:15,453 --> 01:07:19,165
เราได้ยินแต่ชื่อ
ตอนนี้เราได้เห็นกับตาแล้ว

906
01:07:20,000 --> 01:07:23,420
ดาวแห่งการแข่งขัน
ระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ

907
01:07:23,420 --> 01:07:27,090
สตีเฟน เคอร์รี
พาเดวิดสันเข้ารอบต่อไป

908
01:07:46,234 --> 01:07:50,655
จําได้ว่าตอนนั้นฉันคิด
"มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย"

909
01:07:52,073 --> 01:07:56,453
"ลูกทําอะไร ลูกทําได้ยังไง"

910
01:07:56,453 --> 01:08:00,373
โดยมากเลยคือ "ลูกทําเพราะอะไร

911
01:08:00,373 --> 01:08:01,374
นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ย"

912
01:08:04,628 --> 01:08:05,921
จนถึงทุกวันนี้นั่นน่าจะเป็น

913
01:08:05,921 --> 01:08:08,548
หนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดสําหรับผม
ในฐานะนักกีฬาบาสเกตบอล

914
01:08:11,760 --> 01:08:13,929
ได้เล่นในการแข่งขันที่คุณดูมาตั้งแต่เด็ก ๆ

915
01:08:15,222 --> 01:08:18,391
ได้รู้ว่าคุณกําลัง
สร้างประวัติศาสตร์ที่พิเศษ

916
01:08:18,975 --> 01:08:21,686
ได้อยู่ในทีมเล็ก ๆ

917
01:08:21,686 --> 01:08:24,522
ที่ไม่ได้ชนะการแข่งขันระดับ
อุดมศึกษาแห่งชาติมายาวนาน

918
01:08:26,316 --> 01:08:27,484
และคุณทํามันได้

919
01:08:31,029 --> 01:08:35,200
รู้สึกเหมือน
บางอย่างเปลี่ยนไปในทันที

920
01:08:36,701 --> 01:08:41,455
สิ่งที่สําคัญที่สุดที่เกิดขึ้น
หลังจากนั้นคือ "เราทําได้นี่"

921
01:08:43,625 --> 01:08:45,085
มันคือช่วงเวลาของเรา

922
01:08:46,753 --> 01:08:50,382
เพราะการชนะในเกมนั้น
คือข้อพิสูจน์ว่า

923
01:08:52,049 --> 01:08:53,051
พวกเราคู่ควร

924
01:09:07,147 --> 01:09:11,652
การชนะนัดแรกของเรา
ให้ความรู้สึกวิเศษสุด ๆ

925
01:09:13,280 --> 01:09:14,906
เหมือนว่าเราลอยได้เลย

926
01:09:14,906 --> 01:09:16,991
(ราลี)

927
01:09:17,741 --> 01:09:20,411
แต่เกมแรกระหว่างเรากับกอนซากา

928
01:09:20,411 --> 01:09:22,789
ถือเป็นนัดแรก ๆ ของการแข่งขัน

929
01:09:24,583 --> 01:09:26,084
เรากลับมายังที่พัก

930
01:09:27,085 --> 01:09:30,045
และมีเวลาอีกราว ๆ 48 ชั่วโมง
เพื่อเตรียมพร้อมกับนัดต่อไป

931
01:09:31,882 --> 01:09:34,718
นักกีฬาของเรา
ใช้เวลาตอนนั้นให้เกิดประโยชน์

932
01:09:34,718 --> 01:09:36,969
โดยการทําการบ้าน

933
01:09:42,893 --> 01:09:44,393
คิดแล้วก็ยังขํา

934
01:09:44,393 --> 01:09:47,606
ว่าในช่วงเวลา
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบาสเกตบอล

935
01:09:47,606 --> 01:09:50,859
เราอยู่ในห้องโถง
ปั่นงานกับนักเรียนคนอื่น ๆ

936
01:09:53,570 --> 01:09:56,031
นั่นคือประสบการณ์การเรียนที่เดวิดสัน

937
01:09:57,407 --> 01:10:00,577
และเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลก

938
01:10:01,077 --> 01:10:02,579
ยังตลกอยู่เลยจริง ๆ

939
01:10:13,548 --> 01:10:19,221
(และโอกาสที่แต่ละเพศได้รับ)

940
01:10:23,558 --> 01:10:26,603
- เริ่มกันเลย
- มีนาบ้าคลั่ง

941
01:10:27,896 --> 01:10:31,942
{\an8}ที่กรีนวิลล์ เซาท์แคโรไลนา
เดวิดสันไวล์ดแคทส์

942
01:10:31,942 --> 01:10:34,569
{\an8}พบกับสปาร์ตันจากมิชิแกนสเตท

943
01:10:34,569 --> 01:10:36,863
{\an8}ผู้ชนะจะไปเจอกับดุ๊ก
ในวันอาทิตย์ที่สนามเดียวกันนี้

944
01:10:36,863 --> 01:10:37,948
{\an8}(วันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 2022)

945
01:10:37,948 --> 01:10:38,949
{\an8}ลุยเลย

946
01:10:39,574 --> 01:10:43,161
{\an8}นัดที่ 4 ว่าไงทุกคน
จิม แนนซ์ แกรนต์ ฮิลล์ บิล ราฟเตอรี

947
01:10:43,161 --> 01:10:45,080
{\an8}พร้อมสําหรับอีกนัดหรือยัง ไปชมกันเลย

948
01:10:45,080 --> 01:10:46,665
โชคดีจิม แนนซ์

949
01:10:46,665 --> 01:10:48,208
ว่าไงทุกคน

950
01:10:48,208 --> 01:10:50,752
จริงจังนะเนี่ย
บิล ราฟเตอรีพากย์นัดนี้เหรอ

951
01:10:50,752 --> 01:10:52,546
เอาไปหนึ่งจุ๊บ

952
01:10:52,546 --> 01:10:56,383
- บ็อบ แมคคิลลอป ทอม อิซโซ
- เอาถ้วยไปเลย

953
01:10:56,383 --> 01:10:58,051
- ทอม...
- แคนแคน

954
01:10:58,051 --> 01:10:59,177
พูด "ลุยเลยแคทส์"

955
01:10:59,803 --> 01:11:01,221
ยิงเลย

956
01:11:01,221 --> 01:11:04,015
- ยิงเลย ใช่แล้ว
- ยิงเลยเหรอ

957
01:11:04,015 --> 01:11:06,226
{\an8}ใช้กําลังปะทะโลเยอร์

958
01:11:06,226 --> 01:11:07,310
{\an8}(เดวิดสัน 10 แต้ม
มิชิแกนสเตท 10 แต้ม)

959
01:11:07,310 --> 01:11:08,478
{\an8}นั่นไง ใช้พละกําลังและความแข็งแกร่ง

960
01:11:08,478 --> 01:11:10,188
เขาคือคนที่สามารถทําคะแนนได้

961
01:11:10,188 --> 01:11:11,273
นายทําได้ฟอสเตอร์

962
01:11:12,482 --> 01:11:14,859
เข้าใจเลย เคยถูกไล่บี้เหมือนกัน

963
01:11:15,777 --> 01:11:17,112
{\an8}(เดวิดสัน 14 แต้ม
มิชิแกนสเตท 15 แต้ม)

964
01:11:18,446 --> 01:11:19,864
{\an8}ส่งพลาดอีกแล้ว

965
01:11:21,783 --> 01:11:23,451
อยู่ถูกที่ตลอดเลยทีมนี้

966
01:11:23,451 --> 01:11:25,954
สปาร์ตันสปาร์ตี้ไปเลย

967
01:11:28,290 --> 01:11:31,084
{\an8}(เดรย์มอนด์ กรีน
เพื่อนร่วมทีมวอร์ริเออร์ส)

968
01:11:31,084 --> 01:11:34,713
{\an8}- พ่อ ขอกินลูกอมได้มั้ย
- ฝั่งเราแจกบอลเฉย

969
01:11:34,713 --> 01:11:38,842
แต่ฉันชอบนะ
เราอยู่จุดที่เหมาะเหม็งพอดี

970
01:11:38,842 --> 01:11:40,260
พวกนายจะคิดว่าสบายละ

971
01:11:40,260 --> 01:11:43,179
พวกนายคิดว่าจะเครื่องติด
และจบเราได้ตอน 20 แต้ม

972
01:11:43,179 --> 01:11:45,015
ลงแล้ว

973
01:11:45,849 --> 01:11:47,058
ความมั่นใจพุ่งทะยานแล้ว

974
01:11:47,058 --> 01:11:49,352
เดี๋ยวคงได้ส่งข้อความหาตอนพักครึ่ง

975
01:11:49,352 --> 01:11:50,729
- พ่อ ไม่เอาอันนี้
- หืม

976
01:11:50,729 --> 01:11:52,355
- เดี๋ยวโทรหา ไว้คุยกัน
- บาย

977
01:11:52,355 --> 01:11:55,692
- เห็นกับตาเลย
- นั่นไงป๋า

978
01:11:56,443 --> 01:11:59,654
บ็อบ แมคคิลลอป เราได้เห็นทีมปี 2008

979
01:12:00,572 --> 01:12:02,741
ให้ตายสิ ทีมนั้นวิเศษจริง ๆ

980
01:12:02,741 --> 01:12:04,492
มีคนหนึ่งในทีมเล่นเก่งใช้ได้เลย

981
01:12:04,492 --> 01:12:05,911
แล้วเขาไปอยู่ไหนแล้ว

982
01:12:05,911 --> 01:12:07,662
ไม่รู้สิ ไม่ได้ข่าวเลย

983
01:12:09,331 --> 01:12:10,790
สเตฟ รู้นะว่าดูอยู่

984
01:12:13,209 --> 01:12:14,920
ป้องกันได้ดีจริง ๆ

985
01:12:14,920 --> 01:12:16,254
ไม่เคยได้ถามนายเลยว่า

986
01:12:16,755 --> 01:12:18,965
คิดอะไรอยู่
ตอนที่เลิฟเดลแย่งบอลกลับมาได้

987
01:12:19,466 --> 01:12:20,383
ตอนแข่งกับกอนซากา

988
01:12:20,383 --> 01:12:22,677
เหมือนจู่ ๆ ก็มีเพลงดังขึ้น

989
01:12:22,677 --> 01:12:26,932
เหมือนมีทํานองเพลงขึ้นมา
เพราะสิ่งที่คิดตอนนั้นคือ

990
01:12:26,932 --> 01:12:30,268
"ส่งบอลมานี่"
และเห็นเลยว่าเขาไม่ลังเลเลย

991
01:12:30,268 --> 01:12:35,106
นั่นน่าจะเป็นนัดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

992
01:12:35,106 --> 01:12:37,192
- ในประวัติศาสตร์ของเดวิดสัน
- ล้านเปอร์เซ็นต์

993
01:12:37,192 --> 01:12:39,778
- การแย่งบอลของฝ่ายบุกเอง
- ล้านเปอร์เซ็นต์

994
01:12:40,862 --> 01:12:44,658
{\an8}ป้องกัน ป้องกัน ป้องกัน ป้องกัน

995
01:12:44,658 --> 01:12:45,742
{\an8}(เดวิดสัน 29 แต้ม
มิชิแกนสเตท 28 แต้ม)

996
01:12:47,786 --> 01:12:50,830
ถ้าการคว่ํากอนซากา
เปรียบได้กับการก้าวข้ามเนิน

997
01:12:50,830 --> 01:12:54,376
คู่ต่อสู้คนต่อไปของไวล์ดแคทส์
ก็เปรียบได้กับการก้าวข้ามภูเขา

998
01:12:54,376 --> 01:12:55,460
{\an8}(วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 2008)

999
01:12:55,460 --> 01:13:00,090
{\an8}พบกับอันดับที่ 7 จอร์จทาวน์และ
เซ็นเตอร์ 2.13 เมตร รอย ฮิบเบิร์ต

1000
01:13:05,262 --> 01:13:06,930
(เดวิดสัน)

1001
01:13:08,306 --> 01:13:10,892
{\an8}จําได้ว่า
เรากําลังรวมตัวกันอยู่นอกสนาม

1002
01:13:10,892 --> 01:13:12,227
{\an8}(อาร์บีซีเซ็นเตอร์
ราลี นอร์ทแคโรไลนา)

1003
01:13:12,227 --> 01:13:13,478
{\an8}เรากําลังสนุกกัน

1004
01:13:16,648 --> 01:13:19,025
แล้วก็หันไปเห็นด็อค ริเวอร์ส

1005
01:13:19,025 --> 01:13:20,110
{\an8}(ด็อค ริเวอร์ส โค้ชเอ็นบีเอ)

1006
01:13:20,110 --> 01:13:21,194
{\an8}(ผู้เล่นเอ็นบีเอปี 1983-1996)

1007
01:13:21,194 --> 01:13:23,572
{\an8}เขามาดูลูกชายซึ่งเล่นให้จอร์จทาวน์

1008
01:13:24,364 --> 01:13:26,575
{\an8}เขาก็ทัก "ไง เดลล์" ผมก็ "ไง ด็อค"

1009
01:13:27,242 --> 01:13:29,411
แล้วเขาก็บอก "พวกคุณสนุกกันนะ

1010
01:13:29,411 --> 01:13:31,246
เอาให้เต็มที่เพราะว่า

1011
01:13:31,246 --> 01:13:33,206
นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย
ที่คุณจะได้ทําแบบนี้กัน"

1012
01:13:33,707 --> 01:13:37,252
ผมเลยบอกว่า "นั่นด็อค
เขาบอกว่าเราไม่มีหวัง"

1013
01:13:37,252 --> 01:13:39,087
แล้วก็มาคิดว่า "เขาพูดถูกมั้ยนะ"

1014
01:13:39,087 --> 01:13:41,798
ผมไม่ค่อยได้ดูจอร์จทาวน์เล่น
แต่พวกเขาคือจอร์จทาวน์

1015
01:13:41,798 --> 01:13:43,550
{\an8}- หนึ่ง สอง สาม
- ไวล์ดแคทส์

1016
01:13:43,550 --> 01:13:44,801
{\an8}(เดวิดสัน พบกับ จอร์จทาวน์)

1017
01:13:44,801 --> 01:13:47,429
{\an8}- มาสนุกกัน
- ตอนเราเจอกับจอร์จทาวน์

1018
01:13:48,471 --> 01:13:50,223
อันดับ 10 เจออันดับ 2

1019
01:13:51,892 --> 01:13:56,563
คนส่วนใหญ่คงคาดการณ์
ว่าเราไม่มีโอกาส

1020
01:13:59,524 --> 01:14:02,277
เราต้องเล่นอย่างสมบูรณ์แบบ
ถึงจะโค่นพวกเขาได้

1021
01:14:04,446 --> 01:14:06,823
แต่เราก็รู้สึกว่าเราทําได้

1022
01:14:19,753 --> 01:14:20,879
จ่ายบอลสวย

1023
01:14:20,879 --> 01:14:23,798
เคอร์รีส่งต่อแต่ถูกปัดทิ้ง

1024
01:14:36,478 --> 01:14:37,854
โอ้ ลงไปครึ่งลูก

1025
01:14:45,070 --> 01:14:47,614
อีวิงพุ่งเข้าดังก์และลงไปหนึ่ง

1026
01:14:52,077 --> 01:14:54,704
จอร์จทาวน์ยิงไปกว่า 70 เปอร์เซ็นต์
และทําได้อีกแล้ว

1027
01:14:55,997 --> 01:14:58,291
{\an8}คะแนนทิ้งห่างไป 17 แต้มแล้ว

1028
01:14:59,834 --> 01:15:00,919
{\an8}พระเจ้าช่วย

1029
01:15:03,505 --> 01:15:06,758
พวกเขาบี้เดวิดสันจนยิง
ได้แค่ 27 เปอร์เซ็นต์

1030
01:15:08,009 --> 01:15:10,637
พวกเขากดอีกทีมได้ดีกว่าใครจริง ๆ

1031
01:15:16,643 --> 01:15:20,981
ฉันจําตอนที่เราตามอยู่ 17 แต้มได้

1032
01:15:23,608 --> 01:15:24,901
พวกเรามาที่ม้านั่ง

1033
01:15:26,152 --> 01:15:27,445
โค้ชเข้ามารวมกลุ่มด้วย

1034
01:15:29,322 --> 01:15:30,407
และเขากําลังยิ้ม

1035
01:15:33,451 --> 01:15:35,787
รู้สึกเหมือน "นี่มันเกิดอะไรขึ้น

1036
01:15:37,330 --> 01:15:38,915
เราพลาดอะไรไปหรือเปล่า"

1037
01:15:40,959 --> 01:15:42,294
มันน่าประหลาดใจ

1038
01:15:44,212 --> 01:15:46,423
โค้ชบอกว่า "สบายมาก

1039
01:15:47,465 --> 01:15:50,802
เราเล่นแบบนี้กับกอนซากามาแล้ว

1040
01:15:52,220 --> 01:15:53,430
เราผ่านมันมาแล้ว"

1041
01:15:58,643 --> 01:16:01,146
ตอนนี้เราเห็นแล้วว่า
ทําไมจอร์จทาวน์ถึง

1042
01:16:01,146 --> 01:16:04,024
เป็นขาประจําเบอร์หนึ่ง
ของสายแข็งอย่างฝั่งตะวันออก

1043
01:16:05,567 --> 01:16:07,444
ส่งไม่ดี ริชาดส์แย่งมาได้

1044
01:16:08,320 --> 01:16:10,530
เคอร์รีวิ่งพาบอลมาแล้วโยนข้าม

1045
01:16:10,530 --> 01:16:12,949
ให้พอลฮัส กอสเซลินยิงลงไป

1046
01:16:17,621 --> 01:16:21,082
ปัดให้ริชาดส์
แต่ฝั่งตรงข้ามมีรออยู่ใต้แป้นสามคน

1047
01:16:23,960 --> 01:16:26,296
ลงไปแล้ว อาจได้ฟาวล์อีกด้วย

1048
01:16:31,051 --> 01:16:33,178
เป็นไงล่ะ พวกเขาจี้เน้น ๆ

1049
01:16:40,143 --> 01:16:41,645
{\an8}เคอร์รียิงยาก

1050
01:16:42,229 --> 01:16:45,398
บอลลงไปที่พื้น
และเข้ามือแซนเดอร์ยิงได้พอดี

1051
01:16:45,941 --> 01:16:47,150
ขยับมาเหลือห่าง 9 แต้ม

1052
01:16:49,194 --> 01:16:51,947
เคอร์รีโยนเข้าวงใน เลิฟเดลยิงสบาย ๆ

1053
01:16:58,870 --> 01:17:00,038
ส่งได้สวย

1054
01:17:00,038 --> 01:17:02,332
เลิฟเดลทําไปอีกสองแต้ม

1055
01:17:09,214 --> 01:17:10,423
ส่งดีจริง ๆ

1056
01:17:15,345 --> 01:17:17,597
พลิ้วจริง ๆ มีหลอกจะยิงด้วย

1057
01:17:24,980 --> 01:17:28,191
เคอร์รีอีกที พระเจ้าช่วย
สามแต้มอีกแล้ว

1058
01:17:31,027 --> 01:17:34,364
{\an8}อันดับ 2 ของภูมิภาคตอนกลาง
ตกอยู่ในภาวะวิกฤต

1059
01:17:34,864 --> 01:17:38,076
{\an8}หลังเสียแต้มไป 17 แต้มไปในครึ่งหลัง

1060
01:17:43,623 --> 01:17:46,334
คุณจะเห็นแฟน ๆ นอร์ทแคโรไลนา

1061
01:17:46,334 --> 01:17:47,878
มีส่วนร่วมมากขึ้นแล้ว

1062
01:17:49,379 --> 01:17:52,215
พวกเขากําลังเชียร์
ดาวรุ่งพุ่งแรงอย่างเดวิดสัน

1063
01:17:52,215 --> 01:17:53,842
จากเมืองชาร์ลอตต์

1064
01:17:56,511 --> 01:17:57,512
(จอร์จทาวน์ 70 แต้ม
เดวิดสัน 73 แต้ม)

1065
01:17:57,512 --> 01:17:58,597
คุณพูดถึงการล้มยักษ์

1066
01:17:59,890 --> 01:18:01,808
{\an8}- นี่ล่ะใช่เลย
- ใช่

1067
01:18:01,808 --> 01:18:03,643
{\an8}สิ่งที่เดวิดสันกําลังทําอยู่

1068
01:18:06,521 --> 01:18:09,274
{\an8}ต่างกันสี่แต้ม เหลืออีกเก้าวินาที

1069
01:18:10,483 --> 01:18:11,484
{\an8}วอลเลซ

1070
01:18:13,028 --> 01:18:14,029
{\an8}แซปป์ยิง

1071
01:18:14,571 --> 01:18:16,823
{\an8}- ไม่ลง
- โอ้ เลิฟเดล

1072
01:18:16,823 --> 01:18:19,492
{\an8}และแจ๊คผู้ฆ่ายักษ์

1073
01:18:19,492 --> 01:18:24,789
{\an8}ยกให้กับเดวิดสัน
ที่ทะลุเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้าย

1074
01:18:39,095 --> 01:18:40,305
เฮ้ ยอดเลยพวกเรา

1075
01:18:41,514 --> 01:18:45,143
แด่พวกคุณ พวกคุณตรงนี้ทั้งหมด

1076
01:19:14,798 --> 01:19:18,927
ณ ตอนนั้นเราไม่รู้ว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นมันยิ่งใหญ่ขนาดไหน

1077
01:19:18,927 --> 01:19:21,513
(มหาวิทยาลัยเดวิดสัน 1837)

1078
01:19:21,513 --> 01:19:24,224
แต่วันต่อมาผมกับเพื่อนร่วมห้อง

1079
01:19:24,224 --> 01:19:27,936
โทมัส แซนเดอร์
ไปปั๊มน้ํามันเพื่อเติมน้ํามัน

1080
01:19:30,355 --> 01:19:33,400
ผมกําลังเติมน้ํามัน
แล้วก็มีคนเดินออกมาจากร้าน

1081
01:19:34,568 --> 01:19:37,028
เธอพูดว่า
"อ้าว เธอที่อยู่ในหนังสือพิมพ์นี่"

1082
01:19:37,988 --> 01:19:42,576
ผมเลยชะเง้อไปมองหนังสือพิมพ์
แล้วเห็นสเตฟกับผม

1083
01:19:42,576 --> 01:19:46,496
กําลังกอดกันฉลอง
อย่างเก้ ๆ กัง ๆ ขั้นสุด

1084
01:19:47,080 --> 01:19:49,916
นั่นคือตอนที่เราเริ่มรู้สึกต่างออกไป

1085
01:19:49,916 --> 01:19:52,544
ว่ามันยิ่งใหญ่กว่าที่เราเคยคิดกันไว้

1086
01:19:55,797 --> 01:19:57,716
(ตะลึงเดวิดสันเขี่ยจอร์จทาวน์)

1087
01:19:59,676 --> 01:20:00,552
(เดวิดสันผู้ฆ่ายักษ์)

1088
01:20:00,552 --> 01:20:01,720
(เดวิดสันล้มยักษ์)

1089
01:20:02,012 --> 01:20:03,179
{\an8}นี่ไม่ใช่สิ่งที่ควรเกิดขึ้น

1090
01:20:03,179 --> 01:20:05,307
{\an8}เดวิดสันไม่ควรจะชนะจอร์จทาวน์ได้

1091
01:20:05,307 --> 01:20:08,768
{\an8}เดวิดสันไม่ควรจะถล่มจอร์จทาวน์
ไป 17 แต้มในครึ่งหลัง

1092
01:20:10,145 --> 01:20:14,900
{\an8}สตีเฟน เคอร์รีดูเหมือนหนุ่มน้อย
แต่เขาเล่นเหมือนรุ่นใหญ่

1093
01:20:14,900 --> 01:20:16,026
{\an8}จําเขาไว้ให้ดี

1094
01:20:16,526 --> 01:20:17,736
(เคอร์รียิงเกรียวกราว)

1095
01:20:17,736 --> 01:20:18,653
(นําทีม)

1096
01:20:18,653 --> 01:20:20,572
สตีเฟน เคอร์รี
มันเหลือเชื่อมาก ๆ

1097
01:20:20,572 --> 01:20:22,824
{\an8}ตามอยู่ 17 แต้ม
ในการแข่งขันระดับชาติ

1098
01:20:22,824 --> 01:20:25,577
แต่เด็กคนนี้
เล่นด้วยใจเย็นเป็นน้ําแข็ง

1099
01:20:26,369 --> 01:20:28,204
{\an8}เรื่องราวที่ดีที่สุด

1100
01:20:28,204 --> 01:20:30,373
{\an8}ในบาสมหาวิทยาลัย
คือเคอร์รีจากเดวิดสัน

1101
01:20:30,373 --> 01:20:31,666
{\an8}(ไมค์ เครเซวสกี้ หัวหน้าโค้ชดุ๊ก)

1102
01:20:31,666 --> 01:20:34,127
เป็นเรื่องสุดอัศจรรย์ ไม่มีใครเสนอ
ให้เข้าเรียนเลยได้ไปอยู่ที่นั่น

1103
01:20:34,127 --> 01:20:35,295
เขาเคยมาที่เราด้วย

1104
01:20:35,295 --> 01:20:36,671
- แล้วคุณพลาดไปเหรอ
- พลาดเหรอ

1105
01:20:36,671 --> 01:20:38,715
เขาสูงแค่ 170 เองมั้ง

1106
01:20:39,174 --> 01:20:40,175
{\an8}(สตีฟ ลัปปัส นักวิเคราะห์กีฬา
ระดับอุดมศึกษาซีบีเอส)

1107
01:20:40,175 --> 01:20:43,011
{\an8}เป็นขวัญใจคนทั้งประเทศไปแล้ว
แม้จะไม่ใช่ทีมที่อันดับต่ําสุด

1108
01:20:43,011 --> 01:20:45,055
พวกเขาคือม้านอกสายตา
ของการแข่งขันอย่างแท้จริง

1109
01:20:46,139 --> 01:20:47,140
(ดิเออร์ลีโชว์)

1110
01:20:47,140 --> 01:20:51,353
{\an8}อรุณสวัสดิ์จากมหาวิทยาลัยเดวิดสัน

1111
01:20:51,853 --> 01:20:57,692
{\an8}รู้มั้ยแมกกีว่าล่าสุดที่มหาวิทยาลัย
นี้เข้ารอบ 16 ทีมสุดท้ายคือค.ศ.1969

1112
01:20:57,692 --> 01:21:00,737
{\an8}ทั้งมหาวิทยาลัยอยู่กับเราที่นี่แล้ว

1113
01:21:01,613 --> 01:21:05,742
{\an8}พบกับเรื่องราวอีกมากมาย
จากเดวิดสันในอีกสักครู่

1114
01:21:06,910 --> 01:21:09,537
{\an8}ตอนนี้กลับไปที่
นิวยอร์กก่อนครับ แฮร์รี แมกกี

1115
01:21:12,040 --> 01:21:15,585
{\an8}(ซานฟรานซิสโก)

1116
01:21:20,215 --> 01:21:25,345
{\an8}(วันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2022
เริ่มแข่งรอบตัดเชือกของเอ็นบีเอ)

1117
01:21:25,345 --> 01:21:28,890
ล็อกออนเอ็นบีเอวันนี้
เรามาจัดอันดับทีมในรอบตัดเชือกกัน

1118
01:21:28,890 --> 01:21:32,894
ว่าทีมไหนจะมีโอกาส
ผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศมากที่สุด

1119
01:21:32,894 --> 01:21:35,021
เลือกง่ายมากสําหรับผม

1120
01:21:35,021 --> 01:21:36,314
เป็นฟีนิกซ์ซันส์แน่นอน

1121
01:21:36,314 --> 01:21:38,358
ฟีนิกซ์คือทีมที่ดีที่สุดในเอ็นบีเอ

1122
01:21:38,358 --> 01:21:40,151
ผมว่าฟีนิกซ์ซันส์จะชนะรวดเลยปีนี้

1123
01:21:40,151 --> 01:21:41,236
ล้านเปอร์เซ็นต์

1124
01:21:41,236 --> 01:21:43,530
ส่วนโกลเด้น สเตท
วอร์ริเออร์สขึ้นอยู่กับ

1125
01:21:43,530 --> 01:21:45,365
ความเป็นหนึ่งเดียวกันของทีม

1126
01:21:45,365 --> 01:21:49,244
ซึ่งพวกเขาไม่ค่อยเป็นอย่างที่ว่าเลย
ผู้เล่นดาวเด่นทั้งสามคน

1127
01:21:49,244 --> 01:21:53,081
เอาง่าย ๆ ก่อน สเตฟร่างกายโอเคมั้ย

1128
01:21:53,081 --> 01:21:56,960
น่าหวาดเสียวว่า
เขาจะพร้อมเล่นวันเสาร์มั้ย

1129
01:21:56,960 --> 01:21:59,796
ถ้าไม่พร้อม
ก็ไม่น่าจะเข้าถึงรอบชิงฝั่งตะวันตก

1130
01:21:59,796 --> 01:22:02,173
ผมรู้แค่ประมาณหนึ่ง
ว่าโกลเด้น สเตทเป็นยังไง

1131
01:22:02,173 --> 01:22:04,885
แต่เคลย์ที่หยุดเล่นไปสองปี
และพยายามคืนฟอร์ม

1132
01:22:04,885 --> 01:22:08,096
สเตฟก็เพิ่งหาย
จากการบาดเจ็บตอนปลายฤดูกาล

1133
01:22:08,096 --> 01:22:09,431
เลยเกิดคําถามขึ้นว่า

1134
01:22:09,431 --> 01:22:11,933
พวกเขาจะทําเร่งเครื่องได้เต็มสูบ

1135
01:22:42,172 --> 01:22:44,174
แทบอดใจรอเจอคุณไม่ไหว

1136
01:22:44,174 --> 01:22:46,968
ผมก็รอแทบไม่ไหวเหมือนกัน ผมรักคุณ

1137
01:22:48,386 --> 01:22:50,555
ฉันรักคุณมากกว่าอีก ตื่นเต้นจัง

1138
01:22:51,056 --> 01:22:52,682
- ผมด้วย
- ขอให้เล่น...

1139
01:22:53,558 --> 01:22:56,061
ขอให้เล่นได้ดีนะ ฉันจะคอยดู
คอยเชียร์ และคอยสวดมนต์ให้

1140
01:22:56,061 --> 01:22:57,145
ขอบคุณนะที่รัก

1141
01:22:58,688 --> 01:22:59,981
ยิงให้ได้

1142
01:22:59,981 --> 01:23:01,066
แน่นอน

1143
01:23:03,777 --> 01:23:04,861
- เอ้อ
- อะไรเหรอ

1144
01:23:05,779 --> 01:23:07,656
- เล่นให้สนุกนะ
- ได้เลย

1145
01:23:11,576 --> 01:23:13,495
{\an8}(วันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 2008)

1146
01:23:13,495 --> 01:23:14,579
{\an8}(ลุยเลยไวลด์แคทส์ เดวิดสัน)

1147
01:23:26,299 --> 01:23:30,470
ตอนเราออกออกเดินทางไป
ดีทรอยต์เพื่อแข่งรอบ 16 ทีมสุดท้าย

1148
01:23:31,888 --> 01:23:34,266
ถนนของเดวิดสันเรียงรายไปด้วยผู้คน

1149
01:23:34,975 --> 01:23:38,061
อย่างกับงานพาเหรดวันชาติเลย

1150
01:23:39,771 --> 01:23:40,772
และ...

1151
01:23:43,108 --> 01:23:45,402
ราวกับว่า
คุณไม่อยากให้ขบวนนี้สิ้นสุดลงเลย

1152
01:23:45,402 --> 01:23:47,195
(ลุยเลยไวล์ดแคทส์รอบ 16 ทีมสุดท้าย)

1153
01:23:47,195 --> 01:23:48,697
{\an8}(16 ทีมแสนหวาน เรารักไวล์ดแคทส์)

1154
01:23:48,697 --> 01:23:50,615
(คริสตจักรแบปทิสต์โฮปเวลล์
ไวล์ดแคทส์ไงจะใครล่ะ)

1155
01:23:53,076 --> 01:23:54,786
(ลุยเลยแคทส์)

1156
01:23:56,705 --> 01:23:58,373
{\an8}(ดีทรอยต์)

1157
01:23:58,373 --> 01:24:00,792
{\an8}มันตื่นเต้นอย่างเหลือเชื่อ

1158
01:24:02,210 --> 01:24:06,756
เราเริ่มคุยกันว่า
เราจะไปเล่นที่ไหน สนามไหน

1159
01:24:08,675 --> 01:24:10,844
มีคนหนึ่งพูดขี้นว่า
"เราจะไปเล่นที่สนามกีฬาฟอร์ด"

1160
01:24:12,554 --> 01:24:14,306
เราจะได้ไปเล่นในสนามฟุตบอล

1161
01:24:14,806 --> 01:24:18,685
{\an8}(สนามกีฬาฟอร์ด)

1162
01:24:23,815 --> 01:24:25,859
การเล่นในสนามฟุตบอล

1163
01:24:25,859 --> 01:24:28,111
บรรยากาศมันต่างกับที่เราเคยเจอ

1164
01:24:30,155 --> 01:24:32,782
แต่เรากลับรู้สึกสบายมาก ณ ตอนนั้น

1165
01:24:34,242 --> 01:24:36,286
เพราะเราเล่นด้วยความมั่นใจ
แบบทะลุเพดาน

1166
01:24:36,286 --> 01:24:38,413
ว่าเราคู่ควรกับการมาอยู่ที่นี่

1167
01:24:42,334 --> 01:24:43,710
(สนามกีฬาฟอร์ด)

1168
01:24:43,710 --> 01:24:46,254
{\an8}(วันที่ 28 มีนาคม ค.ศ. 2008)

1169
01:24:46,254 --> 01:24:50,550
{\an8}เรากําลังกลับจากการซ้อมก่อนแข่ง

1170
01:24:51,927 --> 01:24:53,136
ผมก็ได้รับโทรศัพท์

1171
01:24:54,012 --> 01:24:55,639
จากผู้บริหารของไนกี้

1172
01:24:56,723 --> 01:25:00,602
เขาบอกว่า "เราเพิ่งคุยกับเลอบรอน

1173
01:25:01,478 --> 01:25:04,940
เขาอยากมาดูการแข่งขันรอบ 16 ทีม
สุดท้ายของคุณกับวิสคอนซินคืนนี้

1174
01:25:05,857 --> 01:25:07,192
คุณพอจะมีตั๋วให้เขาแปดใบมั้ย"

1175
01:25:07,817 --> 01:25:10,028
ความคิดแรกเลยคือ "หลอกกันหรือเปล่า"

1176
01:25:16,493 --> 01:25:19,037
พอได้ยินว่าเลอบรอนจะมาดู

1177
01:25:19,829 --> 01:25:21,706
เราก็ทําตัวกันไม่ถูกเลย

1178
01:25:23,208 --> 01:25:27,295
และเราก็ไม่รู้มาก่อนด้วยว่า
คณะกรรมการจัดการของเดวิดสัน

1179
01:25:27,295 --> 01:25:31,633
จะออกเงินเหมารถบัสเป็นคัน ๆ
ขนนักศึกษาของเรามาดีทรอยต์กัน

1180
01:25:33,343 --> 01:25:36,555
เราเลยมีแฟน ๆ มากมาย
มาเชียร์โดยไม่ได้คาดคิด

1181
01:25:38,431 --> 01:25:39,599
งานใหญ่เลยทีนี้

1182
01:25:46,565 --> 01:25:47,983
คุณแม่สตีเฟน สวัสดีครับ

1183
01:25:52,153 --> 01:25:53,863
{\an8}(เดวิดสัน พบกับ วิสคอนซิน
รอบ 16 ทีมสุดท้าย)

1184
01:25:53,863 --> 01:25:56,324
{\an8}ลุยเลย ลุยเลย
ป้องกัน ป้องกัน ป้องกัน

1185
01:26:13,967 --> 01:26:17,470
เคอร์รีเหลืออีกสี่วินาที เขาต้องยิง

1186
01:26:17,470 --> 01:26:20,390
และก็ลงไปอีกลูกสามแต้ม

1187
01:26:21,224 --> 01:26:25,145
ริชาดส์มีเคอร์รีวิ่งขนาบมา
เข้าตําแหน่งเตรียมพร้อม และยิง

1188
01:26:27,480 --> 01:26:28,607
เข้าไปแล้ว

1189
01:26:29,316 --> 01:26:32,611
ดาวอยู่ในดีทรอยต์แล้ว

1190
01:26:35,280 --> 01:26:36,698
เคอร์รีตัดเข้ามา

1191
01:26:36,698 --> 01:26:39,659
คุณพระช่วย

1192
01:26:41,453 --> 01:26:42,495
พ่อหนุ่มน้อย

1193
01:26:51,880 --> 01:26:53,757
{\an8}ยังไงล่ะ ยังไง

1194
01:26:53,757 --> 01:26:58,470
{\an8}เดวิดสันไวล์ดแคทส์
ไล่บี้วิสคอนซินออกจากสนามไปเลย

1195
01:26:58,470 --> 01:27:00,680
(ราลีอีกรอบ เชื่อมั่น)

1196
01:27:08,688 --> 01:27:11,483
นี่มันสุดยอดไปเลย
เรากําลังจะเข้ารอบแปดทีมสุดท้าย

1197
01:27:14,277 --> 01:27:15,779
วิเศษสุด ๆ

1198
01:27:17,739 --> 01:27:19,074
เธอร้องไห้เหรอ

1199
01:27:26,373 --> 01:27:28,500
ในฐานะแฟนกีฬาของเดวิดสัน

1200
01:27:29,793 --> 01:27:33,171
การแข่งขันนั้น
จัดระเบียบความคาดหวังของผมใหม่

1201
01:27:34,798 --> 01:27:39,094
มันไม่ใช่ความตื่นเต้น
หรือความประหลาดใจอีกแล้ว

1202
01:27:39,094 --> 01:27:40,178
แต่กลายเป็น...

1203
01:27:41,763 --> 01:27:44,349
"หรือนี่คือทีมที่ดีที่สุดในประเทศ"

1204
01:27:50,939 --> 01:27:52,983
{\an8}(วันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 2008)

1205
01:27:52,983 --> 01:27:54,651
{\an8}กลางเมืองดีทรอยต์

1206
01:27:55,360 --> 01:27:58,071
เราพร้อมกับ
รอบชิงของภูมิภาคตอนกลางแล้ว

1207
01:27:58,071 --> 01:28:01,449
ทีมอันดับต้น ๆ อย่างแคนซัส
เจอกับทีมอันดับ 10 เดวิดสัน

1208
01:28:02,242 --> 01:28:03,702
{\an8}(เดวิดสัน พบกับ แคนซัส
รอบแปดทีมสุดท้าย)

1209
01:28:03,702 --> 01:28:04,911
{\an8}จะบอกอะไรให้

1210
01:28:04,911 --> 01:28:07,831
{\an8}เดวิดสันเล่นแบบฆ่าให้ตายเลยปีนี้

1211
01:28:08,582 --> 01:28:11,585
พวกเขาไม่กลัวทีมแคนซัส

1212
01:28:15,255 --> 01:28:18,925
ผมมองไปที่แคนซัสและคิด

1213
01:28:20,093 --> 01:28:22,012
"พวกเขาอยู่ใต้ความกดดัน"

1214
01:28:22,846 --> 01:28:27,183
ลองคิดดูถ้าแคนซัสแพ้ให้เดวิดสัน
อดเข้ารอบสี่ทีมสุดท้าย

1215
01:28:29,144 --> 01:28:30,270
นี่คือช่วงเวลาของเราแล้ว

1216
01:28:32,397 --> 01:28:33,398
จงกอบโกย

1217
01:28:36,026 --> 01:28:39,404
เอาลงพื้น พุ่งไปที่แป้น และขึ้นยิง

1218
01:28:43,700 --> 01:28:44,910
เคอร์รีอีกแล้วครับ

1219
01:28:44,910 --> 01:28:46,620
เก็บเรียบ

1220
01:28:52,250 --> 01:28:54,920
ลูกยาก โอ้ แต่ลง

1221
01:28:56,254 --> 01:28:57,881
ชาลเมอร์สโยนโด่ง

1222
01:28:58,423 --> 01:29:01,593
ซาชา คอนยัดลงไปและได้ฟาวล์ด้วย

1223
01:29:03,011 --> 01:29:04,679
บาร์ยิงไกล

1224
01:29:04,679 --> 01:29:07,390
บาร์อีกแล้วจากมุมและลงอีกแล้ว

1225
01:29:07,390 --> 01:29:12,270
บาร์อีกลูกจากนอกกรอบ
แคนซัสเครื่องติดแล้ว

1226
01:29:16,483 --> 01:29:17,484
แย่งมาได้

1227
01:29:17,484 --> 01:29:20,946
ชาลเมอร์สพุ่งตรงไปที่แป้น
แล้วหยอดลงไป

1228
01:29:21,863 --> 01:29:23,531
อาร์เธอร์หมุนตัว

1229
01:29:24,699 --> 01:29:27,827
{\an8}แคนซัส เจย์ฮอกส์
จ่อเข้ารอบสี่ทีมในอีกหนึ่งนาที

1230
01:29:28,787 --> 01:29:30,455
{\an8}เคอร์รียิง

1231
01:29:30,455 --> 01:29:31,790
{\an8}และลงห่วง

1232
01:29:32,540 --> 01:29:34,584
{\an8}59 ต่อ 57

1233
01:29:35,794 --> 01:29:38,463
{\an8}ยิงสามแต้ม

1234
01:29:38,463 --> 01:29:40,131
{\an8}กระแทกขอบหน้าออกไป

1235
01:29:41,091 --> 01:29:43,093
{\an8}อีก 16.8 วินาที

1236
01:29:43,093 --> 01:29:45,554
{\an8}เดวิดสันสู้ด้วยชีวิต

1237
01:29:47,722 --> 01:29:49,391
ห่างแค่สองแต้ม

1238
01:29:49,391 --> 01:29:51,560
{\an8}ที่ว่างในรอบสี่ทีมสุดท้ายรออยู่

1239
01:29:58,692 --> 01:30:01,278
{\an8}เคอร์รีครับ เขายังไม่ยอมแพ้

1240
01:30:06,866 --> 01:30:08,702
เมื่อเจอทีมอย่างแคนซัส

1241
01:30:10,287 --> 01:30:12,455
เหมือนเราก้าวขึ้นไปอีกระดับ

1242
01:30:14,749 --> 01:30:17,085
เราเอาตัวเองไปอยู่ในจุดที่จะชนะ

1243
01:30:18,086 --> 01:30:20,171
ตลอดเวลาไปจนถึงการครองบอลสุดท้าย

1244
01:30:21,464 --> 01:30:22,924
สลัดให้หลุดเคอร์รี

1245
01:30:26,386 --> 01:30:28,096
เราทําทุกอย่างที่ทําได้

1246
01:30:30,181 --> 01:30:32,142
เราทําทุกอย่างอย่างถูกต้อง

1247
01:30:35,562 --> 01:30:36,563
เราจัดการพวกเขา

1248
01:30:38,982 --> 01:30:42,068
สําหรับทุกคนในสนามแห่งนั้น

1249
01:30:44,446 --> 01:30:47,073
มันเป็นช่วงเวลาที่นาฬิกาหยุดเดิน

1250
01:30:58,126 --> 01:31:00,003
พอออดดังขึ้น

1251
01:31:01,171 --> 01:31:05,508
ผมเห็นโค้ชของแคนซัส
บิล เซลฟ์ที่อีกขอบสนาม

1252
01:31:07,135 --> 01:31:10,555
ทรุดลงคุกเข่าพร้อมมือปิดหน้า
ตอนที่ลูกไม่ลงห่วง

1253
01:31:11,806 --> 01:31:14,768
หลอก ส่งต่อ ริชาดส์

1254
01:31:14,768 --> 01:31:16,728
จบลงแล้ว

1255
01:31:17,270 --> 01:31:20,357
แคนซัสยื้อไว้ได้

1256
01:31:20,357 --> 01:31:23,193
และพวกเขาผ่านเข้ารอบสี่ทีมสุดท้าย

1257
01:31:51,012 --> 01:31:52,556
เราทุ่มหมดตัวแล้ว

1258
01:31:56,309 --> 01:32:01,147
ทุกคนรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด

1259
01:32:02,482 --> 01:32:04,526
ที่เจสันรู้สึก...

1260
01:32:06,903 --> 01:32:08,321
เพราะเขาเป็นคนยิงลูกนั้น

1261
01:32:14,452 --> 01:32:17,122
ความรู้สึกมันยังไม่มา
จนกระทั่งถึงห้องเปลี่ยนชุด

1262
01:32:19,958 --> 01:32:23,253
มันเหมือนครอบครัว

1263
01:32:23,253 --> 01:32:26,506
คุณไม่ได้แค่ทําให้ทีมผิดหวัง

1264
01:32:26,506 --> 01:32:27,924
แต่มันเหมือน...

1265
01:32:30,552 --> 01:32:35,056
ท้ายที่สุดคุณก็ไม่อยากให้เพื่อนร่วมทีมผิดหวัง

1266
01:32:35,056 --> 01:32:36,349
นั่นก็ส่วนหนึ่ง

1267
01:32:40,061 --> 01:32:44,274
มันไม่ใช่ว่า
"เราไม่ผ่านไปรอบสี่ทีมสุดท้าย"

1268
01:32:46,318 --> 01:32:49,237
แต่มันคือ "เราจะ
ไม่ได้เล่นด้วยกันแบบนี้อีกแล้ว"

1269
01:32:49,779 --> 01:32:52,866
เพราะโทมัส ผม และบอริส
กําลังจะเรียนจบ

1270
01:32:53,450 --> 01:32:55,660
มันเหมือนจุดสิ้นสุดของช่วงเวลานี้

1271
01:32:58,663 --> 01:33:00,624
กว่าจะรู้สึกว่ามันรู้สึกยังไง

1272
01:33:00,624 --> 01:33:02,292
ก็ตอนกลับมาเล่นปีถัดมา

1273
01:33:02,292 --> 01:33:06,296
{\an8}(ฤดูใบไม้ร่วง ค.ศ. 2008
ปีที่ 3 ของสตีเฟนที่เดวิดสัน)

1274
01:33:06,296 --> 01:33:13,094
{\an8}ผมคิดถึงสิ่งที่เจย์ริช โทมัส
แมกซ์ และบอริส

1275
01:33:13,094 --> 01:33:18,058
ให้กับผมคือ
ตัวผมและความมั่นใจในฐานะผู้เล่น

1276
01:33:18,058 --> 01:33:21,728
ว่าคุณไม่สามารถ
ทําอะไรในชีวิตนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว

1277
01:33:21,728 --> 01:33:24,481
ความมั่นใจของทั้งกลุ่มนี่ล่ะ
คือพลังวิเศษของคุณ

1278
01:33:24,481 --> 01:33:27,525
ทั้งสี่คนนั้นปลดล็อกมันให้ผม

1279
01:33:33,406 --> 01:33:35,492
{\an8}(วันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 2009)

1280
01:33:36,451 --> 01:33:37,452
{\an8}นายเริ่ม

1281
01:33:41,748 --> 01:33:42,916
สวัสดีทุกคน

1282
01:33:43,500 --> 01:33:44,918
ขอบคุณที่มากันในวันนี้

1283
01:33:47,587 --> 01:33:53,051
หลังจากหารือกับที่บ้าน
โค้ชแมคคิลลอปและเพื่อนร่วมทีมแล้ว

1284
01:33:54,094 --> 01:34:00,058
ผมตัดสินใจไม่เรียนปีสุดท้ายและ
เข้าร่วมการคัดเลือกของเอ็นบีเอ

1285
01:34:02,269 --> 01:34:05,855
สามปีที่ผ่านมาเป็นหนึ่งในช่วงเวลา
ที่สนุกที่สุดในชีวิตของผม

1286
01:34:05,855 --> 01:34:07,274
ทั้งในและนอกสนาม

1287
01:34:07,274 --> 01:34:09,859
และผมจะรักช่วงเวลาที่มี
ที่เดวิดสันตลอดไป

1288
01:34:11,570 --> 01:34:14,072
ผมอยากขอบคุณ
โค้ชแมคคิลลอปและทีมผู้ฝึกสอน

1289
01:34:14,072 --> 01:34:16,283
ที่ให้โอกาสผมได้ทําให้ดี

1290
01:34:17,450 --> 01:34:20,745
ผมหวังว่าจะได้กลับมาสานต่อสิ่งที่ทํา
และรับปริญญาที่เดวิดสันเข้าสักวัน

1291
01:34:26,918 --> 01:34:29,254
ผมโชคดีเหลือเกิน

1292
01:34:33,800 --> 01:34:36,761
ที่มีโอกาสได้ฝึกเขาในสามปีมานี้

1293
01:34:40,515 --> 01:34:45,228
เราอยู่ตรงนี้เปี่ยมไปด้วยความเศร้า
เหมือนเป็นงานอําลา

1294
01:34:45,812 --> 01:34:48,106
แต่ชีวิตเราก็ช่างสมดุล

1295
01:34:48,106 --> 01:34:49,566
เรามีงานเฉลิมฉลองด้วย

1296
01:34:49,566 --> 01:34:52,027
เฉลิมฉลองสิ่งที่
เป็นตัวแทนของเด็กหนุ่มคนนี้

1297
01:34:52,569 --> 01:34:57,032
เราตื่นเต้นกับโอกาสครั้งนี้ของเขา

1298
01:34:57,032 --> 01:35:01,202
และเรารู้ว่าเดวิดสัน
จะอยู่ในใจเขาตลอดไป

1299
01:35:01,202 --> 01:35:03,455
อย่างที่เคยเป็นมาตลอดสามปีนี้

1300
01:35:07,709 --> 01:35:09,085
เขารักมันมาก

1301
01:35:10,212 --> 01:35:13,423
การยอมสละสิ่งที่รัก
มันไม่ใช่เรื่องง่าย

1302
01:35:15,217 --> 01:35:18,011
แต่เขารู้สึกว่าพร้อมแล้ว
สําหรับอีกก้าวของการเดินทาง

1303
01:35:30,482 --> 01:35:35,737
โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส
เลือกสตีเฟน เคอร์รีจากเดวิดสัน

1304
01:35:41,701 --> 01:35:44,162
คําถามคือเขาจะเปลี่ยนผ่านได้มั้ย

1305
01:35:45,163 --> 01:35:47,749
เขาจะแกร่งพอที่จะต้านผู้เล่นเอ็นบีเอ

1306
01:35:47,749 --> 01:35:49,793
ตลอดตารางการแข่งขัน
ทั้ง 82 นัดได้มั้ย

1307
01:35:56,341 --> 01:35:57,676
ยังมีความรู้สึกที่ว่า

1308
01:35:57,676 --> 01:36:00,262
เขาไม่ใช่นักกีฬา
ที่โดดเด่นที่สุดอีกด้วย

1309
01:36:00,262 --> 01:36:03,014
มันจึงน่าสนใจมากว่า
เขาจะพัฒนาไปในทิศทางไหน

1310
01:36:08,103 --> 01:36:10,647
{\an8}สเตฟบาดเจ็บ สเตฟ เคอร์รีบาดเจ็บ

1311
01:36:10,647 --> 01:36:11,731
{\an8}(วันที่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 2010)

1312
01:36:11,731 --> 01:36:13,858
เหลือเวลาครองบอลอีกห้าวินาที

1313
01:36:14,442 --> 01:36:16,319
{\an8}โอ้ คุณไม่อยากเห็นแน่ ๆ

1314
01:36:16,319 --> 01:36:17,404
{\an8}(วันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 2011)

1315
01:36:17,404 --> 01:36:18,863
{\an8}ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

1316
01:36:20,699 --> 01:36:22,534
เคอร์รีเท้าเจ็บอีกแล้ว

1317
01:36:23,034 --> 01:36:24,536
{\an8}น่าปวดใจ

1318
01:36:24,536 --> 01:36:25,453
{\an8}(วันที่ 26 ธันวาคม ค.ศ. 2011)

1319
01:36:26,371 --> 01:36:28,665
- ข้อเท้าข้างเดิม
- ดูสิ

1320
01:36:28,665 --> 01:36:30,458
คุณพระช่วย

1321
01:36:30,458 --> 01:36:32,752
ซ้ําแล้วซ้ําเล่า

1322
01:36:34,254 --> 01:36:37,090
เคอร์รีเข้ารับ
การผ่าตัดที่ข้อเท้าขวา

1323
01:36:37,090 --> 01:36:39,384
เขาจะหายไป 3-4 เดือน

1324
01:36:43,138 --> 01:36:45,098
ข้าม ดีมาก

1325
01:36:55,191 --> 01:36:56,985
เคอร์รีตีวงฝ่าเข้ามาและยิง

1326
01:36:57,861 --> 01:36:59,738
เขาทําได้ยังไง

1327
01:37:00,655 --> 01:37:02,741
{\an8}- เคอร์รีผ่าแนวรับ
- จากด้านหลัง

1328
01:37:03,325 --> 01:37:05,535
ยิงสามแต้มและลงห่วง

1329
01:37:05,535 --> 01:37:07,746
{\an8}ฤดูกาลในฝันสําเร็จแล้ว

1330
01:37:07,746 --> 01:37:11,541
{\an8}โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส
คว้าแชมป์เอ็นบีเอประจําปี 2015

1331
01:37:11,541 --> 01:37:14,252
{\an8}ครั้งแรกในรอบ 40 ปี

1332
01:37:14,252 --> 01:37:15,754
{\an8}(ค.ศ. 2017 เอ็นบีเอรอบชิงชนะเลิศ)

1333
01:37:15,754 --> 01:37:20,300
{\an8}เรียบร้อย วอร์ริเออร์ส
คว้าแชมป์เอ็นบีเออีกสมัย

1334
01:37:21,092 --> 01:37:22,093
{\an8}(ค.ศ. 2018 เอ็นบีเอรอบชิงชนะเลิศ)

1335
01:37:22,093 --> 01:37:24,554
{\an8}ตระกูลผู้ครองแชมป์เอ็นบีเอ
ได้ถือกําเนิดขึ้นแล้ว

1336
01:37:24,554 --> 01:37:27,098
แชมป์อีกสมัย สามแชมป์ในสี่ปี

1337
01:37:28,058 --> 01:37:29,851
{\an8}(ค.ศ. 2019 เอ็นบีเอรอบชิงชนะเลิศ)

1338
01:37:29,851 --> 01:37:32,062
{\an8}ทอมป์สันกุมเข่าซ้ายของเขา

1339
01:37:32,646 --> 01:37:34,147
{\an8}ตัวบิดงอด้วยความเจ็บปวด

1340
01:37:35,607 --> 01:37:36,983
มันจบแล้ว

1341
01:37:36,983 --> 01:37:40,904
โทรอนโตแร็ปเตอส์
คว้าแชมป์เอ็นบีเอประจําปี 2019

1342
01:37:42,989 --> 01:37:44,574
นี่คือจุดสิ้นสุด

1343
01:37:44,574 --> 01:37:47,410
การครองแชมป์ของวอร์ริเออร์ส
น่าจะจบลงตรงนี้

1344
01:37:48,119 --> 01:37:51,122
เราคงไม่ได้เห็น
สเตฟในรอบชิงเอ็นบีเออีก

1345
01:37:51,122 --> 01:37:52,540
พวกเขาไร้สิ้นหนทาง

1346
01:37:52,540 --> 01:37:54,960
ทีมนี้คงไม่ผ่าน
เข้ารอบตัดเชือกอีกในปีหน้า

1347
01:37:54,960 --> 01:37:57,212
นักกีฬาอายุมากขึ้นและบาดเจ็บ

1348
01:37:57,212 --> 01:37:58,838
เคอร์รีไม่ไหวแล้ว

1349
01:37:58,838 --> 01:38:01,841
เขาเหงื่อไหลเป็นทางหมดเรี่ยวแรงแล้ว

1350
01:38:05,679 --> 01:38:08,598
{\an8}(ค.ศ. 2022 รอบตัดเชือกเอ็นบีเอ)

1351
01:38:15,814 --> 01:38:16,815
{\an8}(รอบที่ 1 พบกับนักเก็ตส์)

1352
01:38:16,815 --> 01:38:18,733
{\an8}ยิงยากน่าดู ลงไปแล้ว

1353
01:38:22,571 --> 01:38:28,118
{\an8}โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์สจัดการ
นักเก็ตส์ได้ในห้าเกมส์

1354
01:38:28,118 --> 01:38:29,703
{\an8}(สถิติชนะของวอร์ริเออร์ส 4 ต่อ 1)

1355
01:38:30,662 --> 01:38:31,663
{\an8}(รอบที่ 2 พบกับกริซลีส์)

1356
01:38:31,663 --> 01:38:35,166
{\an8}การพบกับเมมฟิส
กริซลีส์เป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย

1357
01:38:35,166 --> 01:38:37,836
วอร์ริเออร์สคง
ไม่ชนะรอบตัดเชือกอีกแล้ว

1358
01:38:37,836 --> 01:38:39,963
มันยากที่จะเชื่อเกินไป

1359
01:38:41,673 --> 01:38:46,428
เคอร์รีหนีได้
ลูนี่ย์พยายามสะกัด กรีนยัดลงห่วง

1360
01:38:46,428 --> 01:38:50,390
ทอมป์สันส่งกลับให้เคอร์รี
เคอร์รียิงสามแต้ม เขาทําได้

1361
01:38:51,641 --> 01:38:57,230
{\an8}โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส
กลับเข้าสู่รอบชิงของสายตะวันตก

1362
01:38:58,189 --> 01:38:59,190
{\an8}(รอบที่ 3 พบกับแมฟเวอริกส์)

1363
01:38:59,190 --> 01:39:01,610
{\an8}ผมก็ยังไม่ค่อย
เชื่อมั่นในโกลเด้น สเตทอยู่ดี

1364
01:39:01,610 --> 01:39:06,781
สเตฟสูงพอเหรอ แกร่งพอเหรอ
ป้องกันดีพอเหรอ

1365
01:39:08,199 --> 01:39:13,246
เคอร์รีสกัดได้
เคอร์รีสกัดลูกยิงสามแต้มได้

1366
01:39:13,246 --> 01:39:14,748
เคอร์รียิง

1367
01:39:16,958 --> 01:39:18,168
ทุกคนยืนขึ้นแล้ว

1368
01:39:18,168 --> 01:39:23,215
{\an8}วอร์ริเออร์สของพวกเขา
จะได้เข้าชิงแชมป์เอ็นบีเออีกครั้ง

1369
01:39:23,215 --> 01:39:24,716
{\an8}(สถิติชนะของวอร์ริเออร์ส 4 ต่อ 1)

1370
01:39:26,468 --> 01:39:27,844
{\an8}(ค.ศ. 2022 เอ็นบีเอรอบชิงชนะเลิศ)

1371
01:39:27,844 --> 01:39:30,680
{\an8}มองไม่ออกเลยว่า
โกลเด้น สเตทจะชนะได้ยังไง

1372
01:39:31,473 --> 01:39:33,016
ผมชอบบอสตัน เซลติกส์

1373
01:39:33,016 --> 01:39:34,601
เกมที่ 6 น่าจะเป็นเซลติกส์

1374
01:39:34,601 --> 01:39:36,978
เซลติกส์กวาดเรียบแน่

1375
01:39:38,396 --> 01:39:39,397
{\an8}(เกมที่ 3 เสมอ 1-1 เกม)

1376
01:39:39,397 --> 01:39:41,775
{\an8}เททัมบุกแล้วโยน
ให้สมาร์ทยิงมุมสามแต้ม

1377
01:39:44,069 --> 01:39:46,321
เอาคืนแต่ถูกบราวน์สกัดได้

1378
01:39:46,988 --> 01:39:48,865
บอสตัน เซลติกส์ชนะเกมที่ 3 ไป

1379
01:39:48,865 --> 01:39:50,784
อีกแค่สองเกมก็จะเป็นแชมป์เอ็นบีเอ

1380
01:39:52,953 --> 01:39:54,996
วอร์ริเออร์สต้องชนะสามนัด
จากสี่นัดที่เหลือ

1381
01:39:54,996 --> 01:39:57,040
ต่อให้แฟนพันธุ์แท้วอร์ริเออร์ส

1382
01:39:57,040 --> 01:39:58,833
ก็คงบอกว่าเป็นไปได้ยาก

1383
01:39:59,417 --> 01:40:01,169
ทีมเซลติกส์ดูดีกว่า

1384
01:40:01,169 --> 01:40:04,214
พวกเขาทั้งเด็กกว่าและแกร่งกว่า

1385
01:40:04,214 --> 01:40:06,466
เรากําลังพูดถึงผู้เล่นที่คุณควรมี

1386
01:40:06,466 --> 01:40:07,842
ในการคว้าแชมป์

1387
01:40:07,842 --> 01:40:09,636
ถ้าไม่ใช่สเตฟ เคอร์รี
แล้วจะเป็นใครไปได้

1388
01:40:09,636 --> 01:40:11,471
เขาก็ก้ํากึ่งจะไม่ใช่แล้วนะ

1389
01:40:11,471 --> 01:40:13,014
ผมยังไม่เคยเห็น

1390
01:40:13,014 --> 01:40:17,269
วอร์ริเออร์สที่นําโดยสเตฟ
แบบไร้ข้อบกพร่องคว้าแชมป์มาได้

1391
01:40:19,604 --> 01:40:20,772
{\an8}(เกมที่ 4 เซลติกส์นํา 2-1 เกม)

1392
01:40:20,772 --> 01:40:23,817
เคอร์รีท่าสวยและบอลเด้งลงพอดี

1393
01:40:23,817 --> 01:40:25,694
เคอร์รีถอยหนึ่งก้าวแล้วยิงสามแต้ม

1394
01:40:26,236 --> 01:40:27,988
ยิงไกลอีกลูกและลงไปแล้ว

1395
01:40:27,988 --> 01:40:30,865
สเตฟ เคอร์รียิงสามแต้ม
เคอร์รีอีกแล้ว

1396
01:40:31,950 --> 01:40:35,745
สเตฟ เคอร์รียิงมาแต่ไกล
เขาทําไป 30 แต้มแล้ว

1397
01:40:36,663 --> 01:40:38,999
ผลงานสุดยอดจริง ๆ สตีเฟน เคอร์รี

1398
01:40:38,999 --> 01:40:41,710
คู่ชิงชนะเลิศเอ็นบีเอ
เสมอกันแล้วที่ทีมละสองเกม

1399
01:40:41,710 --> 01:40:46,298
พร้อม ๆ กับสเตฟ เคอร์รี
กําลังเปล่งประกายสุด ๆ ที่บอสตัน

1400
01:40:47,007 --> 01:40:48,008
{\an8}(เกมที่ 5 เสมอ 2-2 เกม)

1401
01:40:48,008 --> 01:40:49,968
{\an8}เคอร์รีวิ่งสุดสนามและหยอดลงไป

1402
01:40:49,968 --> 01:40:52,888
{\an8}เคอร์รีส่งให้วิกกินส์
วิกกินส์ขึ้นหยอดและได้แต้ม

1403
01:40:52,888 --> 01:40:58,852
{\an8}วิกกินส์บุกและทําแต้ม
ยอดเยี่ยมมากแอนดรูว์ วิกกินส์

1404
01:41:00,687 --> 01:41:01,688
{\an8}(เกมที่ 6 วอร์ริเออร์สนํา 3-2 เกม)

1405
01:41:01,688 --> 01:41:04,232
{\an8}เคอร์รีเบียดสมาร์ท
เข้าวงในแล้วยิงด้วยมือซ้าย

1406
01:41:04,232 --> 01:41:06,276
เคอร์รีได้บอล หลอก

1407
01:41:06,276 --> 01:41:08,612
แล้วยิงสามแต้ม

1408
01:41:08,612 --> 01:41:12,407
{\an8}สเตฟ เคอร์รีจอมยิงยาว
นําไป 15 แต้มแล้ว

1409
01:41:17,454 --> 01:41:20,832
ความสําเร็จในอีกอึดใจเดียว
สําหรับโกลเด้น สเตท

1410
01:41:27,255 --> 01:41:29,341
สเตฟ เคอร์รีน้ําตารื้น

1411
01:41:30,717 --> 01:41:33,345
แม้จะเป็นครั้งที่ 4 แล้ว
แต่มันมีความหมายมาก

1412
01:42:02,582 --> 01:42:06,503
ไม่เอาน่าเบอร์ 30 ไม่ร้อง

1413
01:42:06,503 --> 01:42:08,672
- พาครอบครัวผมมาหน่อย
- เดี๋ยวผมพามาให้

1414
01:42:08,672 --> 01:42:10,298
- ครอบครัวผม...
- เดี๋ยวผมพามาให้

1415
01:42:16,638 --> 01:42:20,058
เดี๋ยวลิปสติกสีแดงติด
เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

1416
01:42:23,353 --> 01:42:25,647
เขาได้แชมป์เอ็นบีเอเป็นสมัยที่ 4

1417
01:42:26,731 --> 01:42:28,984
ผู้เล่นยอดเยี่ยมของลีกสองสมัย

1418
01:42:29,568 --> 01:42:31,695
และเป็นครั้งแรก

1419
01:42:31,695 --> 01:42:35,949
รางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมรอบชิงชนะเลิศ
เอ็นบีเอได้แก่ สตีเฟน เคอร์รี

1420
01:42:37,117 --> 01:42:46,751
ผู้เล่นยอดเยี่ยม ๆ ๆ

1421
01:42:58,930 --> 01:43:02,183
{\an8}(ใครจะว่าอะไรอีก)

1422
01:43:12,319 --> 01:43:13,778
ผมมาถึงจุดนี้ได้ยังไง

1423
01:43:15,030 --> 01:43:17,908
ถ้าคุณเดินเข้าโรงยิม
มาเจอผมเมื่อ 20 ปีก่อน

1424
01:43:18,783 --> 01:43:21,578
คุณจะไม่มีทางคิดว่า
ทั้งหมดนี่จะเกิดขึ้นได้เลย

1425
01:43:24,331 --> 01:43:27,626
ความรู้สึกการถูกมองข้าม
หรือการถูกด้อยค่า

1426
01:43:28,668 --> 01:43:31,630
จะคอยเป็นแรงผลักดัน
ให้ผมก้าวไปข้างหน้าอยู่เสมอ

1427
01:43:34,216 --> 01:43:37,844
แต่ผมก็ยังโชคดี
ที่มีหลายคนในชีวิตของผม

1428
01:43:37,844 --> 01:43:42,974
ที่ยอมสละเวลา
เพื่อเรียนรู้ตัวตนที่แท้จริงของผม

1429
01:43:42,974 --> 01:43:45,518
(เดวิดสัน 30)

1430
01:43:45,518 --> 01:43:47,270
ผมจะจดจํามันไปตลอด

1431
01:43:54,861 --> 01:43:58,740
เราภูมิใจ
ที่ได้ชื่อว่าเป็นบ้านหลังแรกของคุณ...

1432
01:43:58,740 --> 01:43:59,866
{\an8}(วันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2022)

1433
01:43:59,866 --> 01:44:03,328
{\an8}เป็นฐานที่มั่น
แห่งกําลังใจและเสียงเชียร์

1434
01:44:04,788 --> 01:44:08,625
ผมหมายรวมถึง
ครอบครัวเดวิดสันที่อยู่เคียงข้างคุณ

1435
01:44:08,625 --> 01:44:11,586
และโอบล้อมคุณด้วยรักและความเข้าใจ

1436
01:44:14,798 --> 01:44:16,466
มันคงจะง่ายมาก

1437
01:44:17,133 --> 01:44:20,387
{\an8}ไม่ยุ่งยากอะไรเลย
ที่จะไม่ต้องเรียนให้จบ

1438
01:44:21,805 --> 01:44:26,518
แต่เขาก็ทําสําเร็จจนได้
และนี่คือฝันที่เป็นจริงสําหรับฉัน

1439
01:44:27,102 --> 01:44:30,981
แม่รู้สึกขอบคุณและโชคดีมาก ๆ
ที่มีโอกาสได้มองดูลูก

1440
01:44:31,898 --> 01:44:35,860
ในชุดครุยอย่างเป็นทางการ

1441
01:44:35,860 --> 01:44:38,947
และรู้ดีว่าลูกคู่ควรกับมันมาก

1442
01:44:40,490 --> 01:44:42,701
วอร์เดลล์ สตีเฟน เคอร์รี ที่ 2

1443
01:44:43,660 --> 01:44:47,247
ผมขอมอบปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต

1444
01:44:47,247 --> 01:44:48,707
ยินดีด้วยครับ

1445
01:44:59,259 --> 01:45:01,553
(มหาวิทยาลัยเดวิดสัน)

1446
01:45:29,247 --> 01:45:31,249
(เคอร์รี 2006-2009)

1447
01:45:31,249 --> 01:45:35,337
นี่เป็นวันที่พิเศษสุด ๆ
เป็นช่วงเวลาที่พิเศษสุด ๆ

1448
01:45:37,047 --> 01:45:39,299
ทุกคนที่เคยเล่นร่วมทีมมาด้วยกัน

1449
01:45:39,799 --> 01:45:42,844
อยู่กับผมทุกครั้งที่ก้าวเท้าลงสนาม

1450
01:45:43,511 --> 01:45:46,014
มันแสดงให้เห็นว่า
ที่นี่สําคัญกับผมมากแค่ไหน

1451
01:45:47,599 --> 01:45:49,351
ที่สําคัญยิ่งไปกว่านั้น

1452
01:45:49,351 --> 01:45:52,187
ผมเล่นให้กับชายที่ยอดเยี่ยม

1453
01:45:53,563 --> 01:45:55,857
ผู้เปี่ยมไปด้วยความเข้าอกเข้าใจ

1454
01:45:56,399 --> 01:45:58,026
{\an8}ความใส่ใจ

1455
01:45:58,026 --> 01:46:01,613
{\an8}และความรักให้กับทุกคนที่เขาเจอ

1456
01:46:03,365 --> 01:46:05,325
ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ

1457
01:46:37,691 --> 01:46:39,693
{\an8}(วันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 2022)

1458
01:46:39,693 --> 01:46:43,113
{\an8}(สองเดือนหลังคว้าแชมป์เอ็นบีเอ)

1459
01:46:47,325 --> 01:46:49,411
โอเค สเตฟพร้อมหรือยัง

1460
01:46:55,292 --> 01:47:00,130
บนสอง ปีกสาม บนสอง ปีกสาม เริ่มเลย

1461
01:47:02,924 --> 01:47:04,259
หนึ่ง

1462
01:47:06,177 --> 01:47:07,178
สอง

1463
01:47:08,054 --> 01:47:09,973
สาม

1464
01:47:37,584 --> 01:47:40,378
"ต้องเพิ่มกล้ามเนื้อลําตัวช่วงบน

1465
01:47:40,378 --> 01:47:43,506
แต่ยังไงก็ดูเหมือนตัวผอมอยู่ดี"

1466
01:47:44,549 --> 01:47:50,138
พวกเขาพูดถึงผม
แบบเดียวกันเลย เป๊ะ ๆ เลย

1467
01:47:51,056 --> 01:47:54,601
สิ่งที่ทําให้ผมประหลาดใจที่สุดคือ

1468
01:47:54,601 --> 01:47:58,230
ความสามารถในการยิงไกลของเขา

1469
01:47:58,230 --> 01:48:01,650
- ได้มั้ยนะ
- ได้ สเตฟสามแต้ม

1470
01:48:01,650 --> 01:48:03,360
ได้ไปอีกลูก

1471
01:48:04,527 --> 01:48:09,115
เขาเปลี่ยนภาพที่คนมองเอ็นบีเอ

1472
01:48:09,115 --> 01:48:10,242
ผู้เล่นคนเดียว

1473
01:48:10,242 --> 01:48:15,914
ปัจจุบันทั้ง 30 ทีม
เล่นโดยเน้นการยิงสามแต้ม

1474
01:48:17,082 --> 01:48:18,959
และนั่นเป็นเพราะสตีเฟน เคอร์รี

1475
01:48:20,001 --> 01:48:24,005
ปังมาก เคอร์รียิงสวยมาก

1476
01:48:24,005 --> 01:48:28,301
เขาทําสถิติเอ็นบีเอ
ด้วยลูกยิงสามแต้มลูกที่ 12 ของเกม

1477
01:48:58,999 --> 01:49:01,001
คําบรรยายโดย: แพงสุดา ปัญญาธรรม