1
00:00:18,916 --> 00:00:22,166
{\an8}อาร์มันโดจะไปจากพวกเราวันนี้
เขาจะไปที่ที่ดีกว่านี้

2
00:00:22,250 --> 00:00:23,166
{\an8}(สัปดาห์ที่ 5)

3
00:00:23,250 --> 00:00:24,291
{\an8}ฉันพูดอะไรเนี่ย

4
00:00:24,375 --> 00:00:27,166
{\an8}มีที่ที่ดีกว่าวิลล่าซานฟรานเชสโกด้วยเหรอ

5
00:00:27,250 --> 00:00:28,625
{\an8}- ไม่!
- ไม่!

6
00:00:29,208 --> 00:00:31,958
งั้นเราจะพูดว่า "เขาจะได้ใช้ชีวิตที่ดีกว่าเดิม"

7
00:00:32,041 --> 00:00:33,750
อาร์มันโดสมควรได้รับมัน

8
00:00:33,833 --> 00:00:38,333
เพราะเขาเป็นคนดีและเราทุกคนรักเขา

9
00:00:39,041 --> 00:00:40,458
เราจะคิดถึงคุณ

10
00:00:43,291 --> 00:00:45,083
ขอเสียงปรบมือให้อาร์มันโดหน่อย

11
00:00:46,958 --> 00:00:49,250
โชคดีนะ อาร์มันโด

12
00:00:49,333 --> 00:00:51,500
- รักษาตัวด้วย
- ขอบคุณมาก คุณหมอ

13
00:00:52,666 --> 00:00:55,500
- ของขวัญสำหรับคุณ
- เราทุ่มไม่อั้นเลยนะ

14
00:00:56,041 --> 00:00:57,791
ผมมีแค่นี้ อาร์มันโด

15
00:00:57,875 --> 00:01:01,375
- ขอบคุณ ใจดีจังเลย
- พระแม่มารีย์

16
00:01:03,125 --> 00:01:05,250
ขอบคุณ!

17
00:01:05,750 --> 00:01:07,583
ขอบคุณ

18
00:01:07,666 --> 00:01:10,208
ผมไม่รู้ว่าคุณจะไป เลยไม่มีอะไรให้

19
00:01:10,291 --> 00:01:11,708
ไม่เอาน่า ใครสนล่ะ

20
00:01:13,041 --> 00:01:14,291
ทำอะไรน่ะ

21
00:01:14,375 --> 00:01:16,833
ไม่ๆ มันมากเกินไป

22
00:01:16,916 --> 00:01:19,125
ผมเต็มใจ ไปทานอาหารทะเลมื้อเย็นอร่อยๆ นะ

23
00:01:27,750 --> 00:01:31,333
อาร์มันดิโนผู้น่าสงสาร
กำลังจะไปจากพวกเราแล้ว

24
00:01:31,416 --> 00:01:34,000
ฉันมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้เขาด้วยนะ

25
00:01:34,833 --> 00:01:38,750
มาเดอลีน ฉันได้มา
เพราะความช่วยเหลือของทีมงาน

26
00:01:39,708 --> 00:01:42,541
มันจะทำให้คุณจำได้ถึงช่วงเวลาที่หายไป

27
00:01:43,666 --> 00:01:44,875
ช่วงเวลาที่คุณเสียไปกับที่นี่

28
00:01:44,958 --> 00:01:47,625
จะให้พูดยังไงดี มาทิลเด

29
00:01:48,541 --> 00:01:51,166
- ขอบใจมากนะ
- ไม่จูบนะ เดี๋ยวคุณทำเมคอัพฉันเละ

30
00:01:52,291 --> 00:01:56,750
- ไปเถอะ อาร์มันดิโน ไปเลย
- ขอบคุณ

31
00:01:56,833 --> 00:01:58,166
- ลาก่อน อาร์มันโด
- ขอบคุณ

32
00:02:02,916 --> 00:02:04,166
ลาก่อน อาร์มันโด

33
00:02:14,458 --> 00:02:16,500
(ชีวิตมันห่วย)

34
00:02:17,166 --> 00:02:20,291
ฉันไม่รู้เลยว่าจะใช้มือทำอะไร

35
00:02:20,375 --> 00:02:22,666
ฉันอยู่บนเวทีไม่ได้
ควบคุมเสียงของตัวเองก็ไม่เป็น

36
00:02:23,666 --> 00:02:26,208
คุณนึกภาพไม่ออกหรอกว่ามันรู้สึกยังไงที่รู้ว่า

37
00:02:26,291 --> 00:02:28,000
คนเราแสดงได้แย่แค่ไหน

38
00:02:28,083 --> 00:02:29,541
เธอใช้ได้เลย

39
00:02:29,625 --> 00:02:31,000
ฉันคือนกนางนวล

40
00:02:36,833 --> 00:02:38,500
ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น

41
00:02:39,083 --> 00:02:41,208
จำตอนที่คุณยิงนกนางนวลได้ไหม

42
00:02:41,291 --> 00:02:46,208
มีผู้ชายบังเอิญผ่านมาดูการคัดตัวเพื่อฆ่าเวลา

43
00:02:47,833 --> 00:02:50,625
เอาเลย ต่อเลย อย่าหยุด

44
00:02:53,416 --> 00:02:55,000
ทำลายมัน

45
00:02:55,083 --> 00:02:57,625
นี่คือไอเดียสำหรับเรื่องสั้น

46
00:02:57,708 --> 00:03:01,250
ฉันพูดว่าอะไรนะ อ๋อใช่ เวที

47
00:03:01,333 --> 00:03:05,375
ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันคือนักแสดงตัวจริง

48
00:03:05,458 --> 00:03:08,166
ฉันแสดงด้วยความสนุก มีความสุข

49
00:03:08,250 --> 00:03:11,208
ฉันเพลินกับมันมาก
และรู้สึกว่าตัวเองยอดเยี่ยม

50
00:03:12,250 --> 00:03:14,125
ตั้งแต่ฉันได้มาอยู่ตรงนี้

51
00:03:14,208 --> 00:03:16,291
ฉันเดินไปเรื่อยๆ

52
00:03:17,708 --> 00:03:20,708
เดินไปคิดไป

53
00:03:20,791 --> 00:03:24,000
ฉันรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณ
ที่เติบโตในตัวฉันทุกวัน

54
00:03:25,000 --> 00:03:27,708
ในที่สุดฉันก็เข้าใจคอสต์ยา คนที่…

55
00:03:28,458 --> 00:03:33,375
สำหรับเรา ไม่ว่าเราเขียนบทหรือแสดงละคร

56
00:03:34,041 --> 00:03:36,291
สิ่งสำคัญไม่ใช่ความยิ่งใหญ่

57
00:03:37,583 --> 00:03:42,333
หรือความเยี่ยมยอดที่ฉันใฝ่หา

58
00:03:43,208 --> 00:03:46,291
- มันคือจุดแข็งที่จะ…
- โอเค หยุด คุณเยี่ยมมากเลย

59
00:03:46,375 --> 00:03:48,750
ผมเห็นแล้วว่าคุณเตรียมตัวมาดีมาก

60
00:03:48,833 --> 00:03:49,666
ขอบคุณ

61
00:03:50,375 --> 00:03:53,083
ขอบคุณ ฉันพยายามเคารพเนื้อหาต้นฉบับ

62
00:03:53,166 --> 00:03:55,958
ในแบบที่มันอาจจะพูดถึงฉันด้วย

63
00:03:56,041 --> 00:03:58,041
เหรอ พูดถึงคุณยังไง

64
00:03:58,791 --> 00:04:02,250
คือเธอเป็นนักแสดง
ที่พยายามพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง

65
00:04:02,333 --> 00:04:07,041
งั้นคุณก็รู้จักเชคอฟใช่ไหม คุณชอบไหม
ชอบเรื่องสั้นของเขาหรือเปล่า

66
00:04:08,291 --> 00:04:10,791
ฉันเรียนเชคอฟตอนม.ปลาย แต่…

67
00:04:10,875 --> 00:04:14,958
คุณอาจเคยได้ดูละครของเขาสักครั้ง
หรือหนังสักเรื่อง อย่าง…

68
00:04:15,041 --> 00:04:19,625
งานชิ้นเอกเรื่อง "ละครที่ยังไม่เสร็จ"
หรือเรื่อง "นกนางนวล" ของเบลลอคคิโอ

69
00:04:23,375 --> 00:04:25,958
ไม่ ไม่มีใครบอกฉันว่าต้องดู

70
00:04:26,041 --> 00:04:28,500
ไม่เป็นไร ขอโทษที่ถามเยอะนะ

71
00:04:28,583 --> 00:04:33,666
แม่คุณที่อยู่ข้างนอก เธอบอกว่าคุณเรียนมาเยอะ

72
00:04:33,750 --> 00:04:36,583
เธอเร่งให้ผมรีบมา

73
00:04:36,666 --> 00:04:40,333
เธอดุผมด้วยซ้ำที่ไม่ได้เข้ามาทันที

74
00:04:40,416 --> 00:04:43,791
เธอบังคับให้ผมเข้ามา
ตอนที่ผมกำลังสูบบุหรี่อยู่ ยังไงก็เถอะ…

75
00:04:43,875 --> 00:04:47,041
งั้นก็ขอบคุณ เราจะได้เจอกันอีกใช่ไหม

76
00:04:48,000 --> 00:04:49,083
หมายความว่า…

77
00:04:49,166 --> 00:04:52,541
ผมหมายถึงอาจจะเป็นในอนาคต
ไม่ใช่หนังเรื่องนี้

78
00:04:52,625 --> 00:04:54,833
ใช่ไหม อาจจะเป็นในอนาคต

79
00:04:55,708 --> 00:04:56,625
ขอบคุณ

80
00:04:57,500 --> 00:04:59,375
ขอบคุณ

81
00:05:00,875 --> 00:05:03,291
ฝากทักทายแม่คุณด้วย บุคลิกใช้ได้เลย

82
00:05:03,375 --> 00:05:04,666
เป็นนักแสดงเหมือนกันใช่ไหม

83
00:05:05,666 --> 00:05:09,416
ไม่ใช่เหรอ เอาล่ะถึงตรงนี้
ผมไปสูบบุหรี่นะ โอเคไหม

84
00:05:09,500 --> 00:05:11,875
คุณคิดว่าไง ไม่รู้ว่าใครเป็นคนต่อไป

85
00:05:16,041 --> 00:05:18,583
ลูกรัก เป็นยังไงบ้าง

86
00:05:18,666 --> 00:05:19,666
ไม่ต้องมาพูดกับหนู

87
00:05:19,750 --> 00:05:21,625
- เกิดอะไรขึ้น
- อย่ามายุ่งกับหนู

88
00:05:26,250 --> 00:05:28,375
ขอโทษนะคะ เกิดอะไรขึ้น

89
00:05:29,041 --> 00:05:31,208
ไม่มีอะไรครับ คุณผู้หญิง

90
00:05:31,291 --> 00:05:36,083
การคัดตัวก็ไม่เลวนะ
เธอยังเด็กมากและยังไม่พร้อม

91
00:05:36,166 --> 00:05:37,666
คุณพูดแบบนั้นเหรอ

92
00:05:37,750 --> 00:05:40,041
- ใช่ ผมพูดแบบนั้น
- คุณคิดผิดแล้ว

93
00:05:40,125 --> 00:05:42,500
คุณคิดผิดแล้ว เดี๋ยวคุณก็รู้

94
00:05:43,333 --> 00:05:44,291
ลูกรัก!

95
00:05:45,500 --> 00:05:46,958
เธอบ้าไปแล้ว

96
00:05:48,208 --> 00:05:49,958
พวกแม่ๆ!

97
00:05:52,166 --> 00:05:53,083
คุณหมอ

98
00:05:53,583 --> 00:05:55,750
- สวัสดี ดาเนียเล
- เราคุยกันได้ไหม

99
00:05:55,833 --> 00:05:56,708
ได้สิ

100
00:05:57,416 --> 00:05:59,750
อีกเดี๋ยวพวกเขาจะมาหาอเลสซานโดร

101
00:06:00,916 --> 00:06:02,375
เสียใจที่เขาจะไปเหรอ

102
00:06:03,291 --> 00:06:06,458
ใช่ ประมาณนั้น ผมกำลังจะเสียพี่น้องไปอีกคน

103
00:06:07,916 --> 00:06:09,500
มาดอนนีน่ากลับมาแล้ว

104
00:06:11,958 --> 00:06:13,833
รู้ไหม ความท้าทายที่แท้จริง

105
00:06:13,916 --> 00:06:17,666
คือการค้นหาความเป็นมนุษย์
คุณรักคนไข้ทุกคนมาก

106
00:06:18,291 --> 00:06:21,000
ดูเหมือนคุณจะเจอมันแล้วในคนไข้เหล่านี้ด้วย

107
00:06:21,083 --> 00:06:24,083
จริงๆ นะและพวกเขารู้ดี

108
00:06:26,333 --> 00:06:27,750
แต่มันยากนะ คุณหมอ

109
00:06:29,375 --> 00:06:30,333
มันยาก

110
00:06:32,166 --> 00:06:34,541
และหลังๆ ผม…

111
00:06:35,833 --> 00:06:38,083
ทั้งเรื่องมาเรีย เรื่องงานใหม่…

112
00:06:43,208 --> 00:06:46,125
หนึ่งเดือนก่อน ผมเริ่มกินยาระงับประสาท

113
00:06:47,583 --> 00:06:52,583
คุณก็รู้ว่าเป็นแบบไหน
ไม่ได้ใช้เป็นยา แต่เป็นสารเสพติด

114
00:06:52,666 --> 00:06:54,250
สุดท้ายผมก็ติดมัน

115
00:06:55,958 --> 00:06:59,083
รู้ตัวไหมว่าคุณกำลังพาตัวเอง
และคนอื่นไปสู่ความเสี่ยง

116
00:06:59,750 --> 00:07:00,583
ผมรู้

117
00:07:01,250 --> 00:07:05,125
ผมรู้ ที่จริงผมกำลังขอให้คุณช่วยผมเลิก

118
00:07:06,500 --> 00:07:12,250
มันไม่ได้ช่วยผมกำจัดความเจ็บปวด ที่จริง…

119
00:07:13,833 --> 00:07:15,125
มันยิ่งทำให้รู้สึกมากขึ้น

120
00:07:16,583 --> 00:07:17,541
โอเค

121
00:07:18,458 --> 00:07:21,458
ฉันอยากเจอคุณทุกอาทิตย์ ทุกเช้าวันศุกร์

122
00:07:23,291 --> 00:07:25,458
ดีแล้วที่คุณเล่าให้ฉันฟัง

123
00:07:25,541 --> 00:07:26,375
ขอบคุณ

124
00:07:26,458 --> 00:07:27,500
โทษทีนะ

125
00:07:29,500 --> 00:07:30,666
พีโน่โทรมา

126
00:07:32,458 --> 00:07:33,666
ค่ะ พีโน่

127
00:07:34,500 --> 00:07:37,458
รับทราบ โอเค ขอบใจ ฉันกำลังไป

128
00:07:38,625 --> 00:07:41,333
รถพยาบาลของอเลสซานโดรมาแล้ว ไปกันเถอะ

129
00:08:01,541 --> 00:08:02,458
เฮ้ย!

130
00:08:03,666 --> 00:08:04,708
หยุดเดี๋ยวนี้!

131
00:08:06,708 --> 00:08:07,916
- ทำอะไรเนี่ย!
- จอร์จิโอ

132
00:08:08,000 --> 00:08:09,791
- พวกนายจะพาเขาไปเหรอ
- ฟังนะ

133
00:08:09,875 --> 00:08:11,875
มันเป็นทางเดียว นายก็รู้

134
00:08:11,958 --> 00:08:14,583
เขากำลังจะไปที่ที่เขาจะได้รับการรักษา

135
00:08:14,666 --> 00:08:17,333
พวกนายไม่ยอมบอกฉัน เอามือออกไป

136
00:08:24,708 --> 00:08:25,666
ไง อเลสซานโดร

137
00:08:27,000 --> 00:08:27,833
เห็นไหมล่ะ

138
00:08:29,125 --> 00:08:30,375
เขาหันหน้า!

139
00:08:30,458 --> 00:08:33,583
ฮ้า! คุณหมอ ครั้งนี้คุณก็เห็นเหมือนกัน

140
00:08:33,666 --> 00:08:37,083
ใช่ จอร์จิโอ คุณพูดถูก แต่เราไม่มีทางเลือก

141
00:08:37,166 --> 00:08:39,416
คุณหมอ อย่าพาตัวเขาไป!

142
00:08:39,500 --> 00:08:42,041
ถ้าอเลสซานโดรอยู่ที่นี่

143
00:08:42,125 --> 00:08:45,125
- ดาเนียเลกับผมจะปลุกเขา
- จอร์จิโอ ใจเย็นๆ ก่อน

144
00:08:45,208 --> 00:08:47,291
คุณหมอบอกนายแล้วว่าเราไม่มีทางเลือก

145
00:08:47,375 --> 00:08:49,250
ฉันใจเย็น เย็นสุดๆ แล้ว!

146
00:08:49,333 --> 00:08:51,833
- พีโน่
- ไม่ ผมขอเวลาหน่อย

147
00:08:52,875 --> 00:08:54,416
จอร์จิโอ มานี่

148
00:08:54,500 --> 00:08:55,708
จอร์จิโอ มานี่

149
00:08:55,791 --> 00:08:58,500
ฉันขอคุยกับนายหน่อย โอเคไหม มากับฉัน

150
00:09:03,125 --> 00:09:05,958
นี่ มองหน้าฉัน นี่

151
00:09:06,041 --> 00:09:08,416
มาทำเรื่องที่ฉันมั่นใจว่านายจะต้องชอบกันเถอะ

152
00:09:08,500 --> 00:09:12,083
ขึ้นรถพยาบาลไปกับเขา แค่นายสองคน

153
00:09:12,166 --> 00:09:15,416
บอกเขาเรื่องที่นายอยากจะบอก
และเราจะไปเยี่ยมเขากัน

154
00:09:15,500 --> 00:09:18,666
โอเคนะ ใช้เวลาให้เต็มที่เลย

155
00:09:22,250 --> 00:09:24,041
ฉันใช้เวลาได้เต็มที่เลยใช่ไหม

156
00:09:24,125 --> 00:09:26,458
เต็มที่ตามที่นายต้องการ โอเคนะ

157
00:09:26,541 --> 00:09:29,208
แล้วจากนั้นนายก็ปล่อยให้เขาไป ตกลงนะ

158
00:09:30,541 --> 00:09:31,458
ได้

159
00:09:32,083 --> 00:09:33,166
ดี เจ้าบ๊อง

160
00:09:34,208 --> 00:09:35,041
ไปเถอะ

161
00:09:35,625 --> 00:09:36,833
ยกรถเข็นเปลขึ้นได้เลย

162
00:09:41,291 --> 00:09:42,333
เขาเป็นของนาย

163
00:09:53,291 --> 00:09:56,458
อเลสซานโดร นายต้องเชื่อใจฉันนะ

164
00:09:56,541 --> 00:10:00,000
นายต้องสวดภาวนา
เพราะพระเยซูเท่านั้นที่จะช่วยเราได้

165
00:10:00,083 --> 00:10:01,750
นายต้องสวดภาวนาเยอะๆ

166
00:10:02,500 --> 00:10:05,291
พระองค์จะช่วยเราทุกคน

167
00:10:16,375 --> 00:10:17,875
องค์พระเยซูเท่านั้น อเลสซานโดร

168
00:10:22,416 --> 00:10:27,125
นี่ ไม่ต้องห่วงนะ เราจะไม่ทิ้งนาย โอเคไหม

169
00:10:27,625 --> 00:10:30,583
เราจะไปเยี่ยมนะ ฉันจะดูแลนายเอง

170
00:10:33,291 --> 00:10:34,666
ไปนะ

171
00:10:34,750 --> 00:10:36,083
ทำตัวดีๆ โอเคนะ

172
00:10:39,416 --> 00:10:40,291
บาย

173
00:10:46,875 --> 00:10:47,791
ขอบใจ

174
00:10:48,375 --> 00:10:50,791
- ขอบใจนะ ดาเนียเล
- ขอบคุณนะ จอร์จิโอ

175
00:11:00,666 --> 00:11:03,625
นี่ นายพูดแล้วนะว่าเราจะไปเยี่ยม
สัญญาแล้วนะ โอเคไหม

176
00:11:03,708 --> 00:11:04,916
ฉันสัญญา

177
00:11:25,833 --> 00:11:27,958
ฉันเป็นยัยแก่อารมณ์อ่อนไหว

178
00:11:32,875 --> 00:11:38,125
ยัยแก่งี่เง่าไร้สาระอารมณ์อ่อนไหว

179
00:11:41,291 --> 00:11:43,208
ชีวิตทำแกพังตลอด

180
00:11:47,958 --> 00:11:49,000
ตลอดเลย

181
00:11:54,916 --> 00:11:55,791
ดาเนียเล

182
00:11:56,958 --> 00:11:58,083
มีบุหรี่ไหม

183
00:11:59,833 --> 00:12:00,916
คุณไม่สูบบุหรี่นี่

184
00:12:15,875 --> 00:12:16,875
เครียดเหรอ

185
00:12:18,958 --> 00:12:19,833
หลายเรื่อง

186
00:12:21,458 --> 00:12:22,416
เล่าให้ฟังสักเรื่องสิ

187
00:12:26,708 --> 00:12:30,875
ที่นี่ช่วยผมไว้
แต่ตอนนี้มันเป็นไม้กางเขนที่ต้องแบกรับ

188
00:12:33,166 --> 00:12:35,375
บางครั้งผมก็คิดว่า "พอเถอะ ฉันจะกลับบ้าน"

189
00:12:35,458 --> 00:12:39,416
แต่ที่บ้านไม่มีใครอยู่ ไม่มีคู่ชีวิต ไม่มีลูก

190
00:12:41,916 --> 00:12:43,416
ที่นี่คือบ้าน

191
00:12:45,166 --> 00:12:46,666
ที่จริงผมนอนที่นี่ด้วยนะ

192
00:12:52,083 --> 00:12:53,375
เราควรไปได้แล้ว

193
00:12:56,916 --> 00:12:57,875
แต่ไปที่ไหนล่ะ

194
00:12:59,083 --> 00:13:01,000
เราหนีจากความกังวลของตัวเองไม่ได้หรอก

195
00:13:02,458 --> 00:13:04,125
ดังนั้นก็อาจต้องอยู่ต่อ

196
00:13:08,916 --> 00:13:10,750
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำได้อีกนานแค่ไหน

197
00:13:17,250 --> 00:13:19,333
- ขอโทษที เดี๋ยวผมมา
- ได้เลย

198
00:13:20,041 --> 00:13:22,500
- นีน่า
- การคัดตัวมันห่วยแตก

199
00:13:22,583 --> 00:13:24,166
ไม่ใช่เรื่องใหม่ใช่ไหมล่ะ

200
00:13:24,250 --> 00:13:28,291
พรุ่งนี้ฉันมีสอบ แต่ฉันจะไม่ไป
นายคิดว่ามันจะเป็นยังไง

201
00:13:28,375 --> 00:13:31,541
ห่วยแตก เชื่อสิเพราะชีวิตฉันมันห่วย

202
00:13:32,083 --> 00:13:34,791
- อยู่บ้านหรือเปล่า ให้ฉันไปหาไหม
- มาเพื่อ!

203
00:13:34,875 --> 00:13:38,833
จะมาร่ายเทศนาเหรอ
ช่างมันเถอะ ยังไงก็ขอบคุณนะ

204
00:13:51,875 --> 00:13:54,458
สู้ๆ โรม่า สู้ๆ!

205
00:13:56,125 --> 00:13:57,458
ดูคนพวกนี้สิ

206
00:13:59,375 --> 00:14:00,666
ตื่นเต้นสุดๆ

207
00:14:04,916 --> 00:14:11,791
เราจะร้องเพลงไปจนตาย โบกสะบัดสีของเรา

208
00:14:11,875 --> 00:14:14,916
- มีอะไรเหรอ
- เวร…

209
00:14:17,166 --> 00:14:19,250
ผมเปลี่ยนชุดแล้วลืมตั๋วไว้ที่บ้าน

210
00:14:20,083 --> 00:14:22,375
พูดจริงเหรอ แล้วทำไงดี

211
00:14:22,458 --> 00:14:25,958
- ผมจะรีบกลับบ้าน
- อะไรนะ อีกครึ่งชั่วโมงจะเริ่มแล้วนะ

212
00:14:26,666 --> 00:14:27,708
ให้ตายสิ

213
00:14:28,916 --> 00:14:29,833
ยังไงดีล่ะเนี่ย

214
00:14:29,916 --> 00:14:32,083
ฉันหิว พาฉันไปกินมื้อค่ำละกัน

215
00:14:33,875 --> 00:14:34,791
ที่ไหน

216
00:14:36,000 --> 00:14:36,875
ขอบคุณ

217
00:14:43,875 --> 00:14:46,083
ดีจัง หิวจะแย่แล้ว

218
00:14:49,250 --> 00:14:50,333
อร่อยนะ

219
00:14:53,125 --> 00:14:54,958
ผมทำพังหมดเลย ขอโทษนะ

220
00:14:55,041 --> 00:14:58,541
ไม่ต้องคิดมาก สิ่งสำคัญคือความตั้งใจ

221
00:14:58,625 --> 00:15:00,875
เราจินตนาการภาพที่เหลือได้ ฟังสิ

222
00:15:03,000 --> 00:15:05,000
นี่ เดี๋ยวนะ

223
00:15:07,250 --> 00:15:08,791
ได้ประตู!

224
00:15:42,500 --> 00:15:43,458
อะไร

225
00:15:44,875 --> 00:15:48,375
- ถึงโรงพยาบาลหรือยัง ลูกรัก
- ใกล้ถึงแล้ว ว่ามาเลย

226
00:15:48,916 --> 00:15:53,125
ทนายบอกว่าพรุ่งนี้
เราจะเจอกันก่อนครึ่งชั่วโมงที่ศาล

227
00:15:53,208 --> 00:15:54,375
เพื่อเตรียมตัว

228
00:15:56,875 --> 00:15:57,916
นีน่า ฟังอยู่หรือเปล่า

229
00:15:58,000 --> 00:16:01,166
ฟังอยู่ๆ เราต้องทำแบบนี้จริงๆ เหรอ

230
00:16:02,750 --> 00:16:03,625
พูดอีกทีซิ

231
00:16:04,666 --> 00:16:08,041
ไม่รู้สิแม่ เรื่องนี้มันชักจะกลายเป็น
เรื่องไร้สาระเข้าไปทุกทีๆ

232
00:16:08,125 --> 00:16:10,416
ดาเนียเลเป็นพ่อที่ดี แม่ก็รู้

233
00:16:12,208 --> 00:16:13,416
ไว้เราค่อยคุยกันคืนนี้

234
00:16:15,083 --> 00:16:15,958
บาย

235
00:16:41,666 --> 00:16:42,791
คุณมาทำอะไรที่นี่

236
00:16:43,375 --> 00:16:46,041
ฉันอยากเห็นหน้าคุณตอนที่ฉันบอก

237
00:16:47,291 --> 00:16:48,166
อะไรนะ

238
00:16:48,250 --> 00:16:51,875
พวกเขาชอบบทกวีของคุณ โรแบร์โตอยากตีพิมพ์

239
00:16:53,541 --> 00:16:56,375
- ไม่ดีใจเหรอ
- ก็ดีใจ ผม…

240
00:16:56,458 --> 00:16:58,333
ผมคิดไม่ถึงเลย ผมดีใจ

241
00:16:59,333 --> 00:17:00,250
ยังมีอีก

242
00:17:01,000 --> 00:17:04,041
เขาขอให้ฉันเป็นบรรณาธิการ
แล้วเราจะต้องเจอกัน

243
00:17:04,125 --> 00:17:08,083
นี่เป็นข่าวดียิ่งขึ้นไปอีก ไม่รู้ว่าคุณว่าไง

244
00:17:09,083 --> 00:17:10,500
ที่จริงฉันดีใจนะ

245
00:17:11,625 --> 00:17:13,208
หนังสือจะต้องออกมาดีแน่

246
00:17:16,958 --> 00:17:19,250
ผมมันงี่เง่า ผมขอโทษ

247
00:17:21,125 --> 00:17:22,833
ฉันก็พูดจาไม่ดีเหมือนกัน

248
00:17:24,958 --> 00:17:25,833
ฉัน…

249
00:17:27,125 --> 00:17:29,125
ฉันมีปัญหาเรื่องผู้ชาย

250
00:17:30,875 --> 00:17:33,958
ฉันเคยมีความสัมพันธ์สั้นๆ แค่ครั้งเดียว
และมันก็จบไม่สวย

251
00:17:34,041 --> 00:17:35,583
แล้วตั้งแต่นั้นฉันก็กลัวมาตลอด

252
00:17:36,375 --> 00:17:37,291
ผมเข้าใจ

253
00:17:38,083 --> 00:17:41,958
ยังไงก็เถอะ ดีใจที่คุณเล่าให้ฟัง
ผมต้องรับฟังเรื่องพวกนี้

254
00:17:43,625 --> 00:17:44,750
ตอนนั้นผมไม่โอเค

255
00:17:44,833 --> 00:17:48,250
ผมกินเหล้า กินยาระงับประสาท

256
00:17:49,916 --> 00:17:50,750
ทำไมล่ะ

257
00:17:51,541 --> 00:17:52,583
ทำไมน่ะเหรอ

258
00:17:55,416 --> 00:17:58,208
พรุ่งนี้คือวันพิจารณาคดีสิทธิการเลี้ยงดูมาเรีย

259
00:17:58,875 --> 00:18:01,416
และผมกลัวว่าพวกเขาไม่ยอมให้ผมเจอลูกอีกแล้ว

260
00:18:15,333 --> 00:18:16,583
มาลองกันใหม่

261
00:18:18,125 --> 00:18:19,083
มาลองกัน

262
00:18:55,041 --> 00:18:56,000
คุณหมอ

263
00:18:57,375 --> 00:18:58,208
ว่าไง

264
00:18:59,125 --> 00:19:01,333
วันนี้คุณไม่ได้นัดกับนีน่าเหรอ

265
00:19:02,541 --> 00:19:06,166
นัด แต่ฉันยังไม่เห็นเธอเลย
ฉันจะลองโทรหาเธอดู

266
00:19:06,250 --> 00:19:08,333
ผมลองโทรแล้ว ติดต่อไม่ได้

267
00:19:10,291 --> 00:19:11,166
มีปัญหาเหรอ

268
00:19:11,791 --> 00:19:16,125
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พรุ่งนี้เป็นวันพิจารณาคดี
แต่ผมคิดว่ามันไม่เกี่ยว

269
00:19:18,333 --> 00:19:19,375
ผมไปก่อนนะ

270
00:19:23,708 --> 00:19:29,833
ได้เวลานอนแล้วๆ

271
00:20:09,833 --> 00:20:12,500
เราได้ตรวจสอบคำร้องต่างๆ แล้ว

272
00:20:12,583 --> 00:20:17,000
และเชิญพวกคุณมาเพื่อแจ้งคำตัดสินของศาล

273
00:20:17,875 --> 00:20:24,500
หลังจากที่เราได้รับฟังจากทนาย
จากผู้ยื่นคำร้องและจำเลย

274
00:20:24,583 --> 00:20:28,083
ศาลขอตัดสินให้แต่งตั้งที่ปรึกษาเฉพาะทาง…

275
00:20:28,750 --> 00:20:30,583
เป็นนักจิตวิทยา

276
00:20:30,666 --> 00:20:34,041
ที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม
และมีประสบการณ์ด้านจิตเวช

277
00:20:34,541 --> 00:20:38,875
เพื่อที่จะได้พิจารณา
โดยคำนึงถึงทุกปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

278
00:20:38,958 --> 00:20:42,833
เพื่อให้ได้ข้อเท็จจริงที่ชัดแจ้งที่สุด

279
00:20:43,375 --> 00:20:46,125
อย่างที่ทราบ ทั้งสองฝ่ายยังอายุน้อย

280
00:20:46,208 --> 00:20:50,416
ดังนั้นการด่วนสรุปย่อมเป็นเรื่องไม่สมควร

281
00:20:50,500 --> 00:20:51,416
ไว้จะอธิบายทีหลังนะ

282
00:20:51,500 --> 00:20:53,875
ที่ปรึกษาจะติดต่อทนาย

283
00:20:53,958 --> 00:20:57,250
เพื่อนัดประชุม
และตัดสินใจเลือกกระบวนการทำงาน

284
00:20:57,333 --> 00:21:00,125
ขอโทษนะคะ ฉันไม่เข้าใจ มันหมายความว่าไง

285
00:21:00,208 --> 00:21:02,208
เพื่อให้ได้คำตัดสิน

286
00:21:02,291 --> 00:21:05,541
มันเป็นการดีกว่าถ้าเราอาศัยผู้เชี่ยวชาญ
และที่ปรึกษาที่เป็นกลาง

287
00:21:06,125 --> 00:21:09,333
- เขาจะมาบ้านเราเหรอ
- มันเป็นขั้นตอนมาตรฐาน

288
00:21:09,416 --> 00:21:12,166
ใช่ ไปที่บ้านหรือที่ทำงาน

289
00:21:12,250 --> 00:21:15,416
หรือที่ไหนก็ได้ที่คุณจะนัดเจอเขา

290
00:21:15,500 --> 00:21:19,583
งั้นทุกอย่างที่ฉันทำมาเป็นอาทิตย์ๆ
ทำมาเป็นเดือนๆ ตั้งแต่มาเรียเกิด

291
00:21:19,666 --> 00:21:21,000
ก็ยังไม่พอให้ตัดสินใจ

292
00:21:21,083 --> 00:21:22,333
ยังไม่พอหรอก

293
00:21:22,416 --> 00:21:24,916
คุณก็จะไม่รับผิดชอบอะไรเลย

294
00:21:25,000 --> 00:21:27,166
- ไม่ เดี๋ยวก่อน
- ช่างเถอะ

295
00:21:27,250 --> 00:21:30,041
คุณจะไปสนใจอะไร มันไม่ใช่ชีวิตคุณนี่ ถูกไหม

296
00:21:30,125 --> 00:21:31,458
ขอโทษแทนเธอด้วยค่ะ

297
00:21:31,541 --> 00:21:34,875
การพิจารณาคดีจบแล้ว แล้วเราจะติดต่อกลับไป

298
00:21:34,958 --> 00:21:37,166
ลาก่อน ขอให้โชคดี

299
00:21:37,250 --> 00:21:39,041
- โชคดีนะ
- ลาก่อน

300
00:21:41,958 --> 00:21:44,458
พวกคุณทุกคนเป็นศัตรูกับฉัน ทุกคนเลย!

301
00:21:44,541 --> 00:21:46,000
คุณทำทุกอย่างพังหมด

302
00:21:46,083 --> 00:21:47,750
โอเค แล้วทีนี้จะเป็นยังไง

303
00:21:48,666 --> 00:21:51,875
ลูกสาวคุณให้เราตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากมาก

304
00:21:51,958 --> 00:21:52,875
หมายความว่าไง

305
00:21:54,083 --> 00:21:57,541
หมายความว่าอีกไม่กี่วันคุณควรมาที่สำนักงานฉัน

306
00:21:57,625 --> 00:22:00,000
เพื่อตัดสินใจว่า
เราจะยังทำงานด้วยกันต่อหรือไหม

307
00:22:00,083 --> 00:22:00,916
งั้นเหรอ

308
00:22:01,458 --> 00:22:05,541
ทำงานกันแบบนี้มันไม่มีทางเลย
ตอนนี้ฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ

309
00:22:07,958 --> 00:22:13,000
- นีน่า ทำไมลูกถึงต้องทำแบบนั้นด้วย
- แม่รู้ไหมว่าเราไม่ชนะคดี

310
00:22:13,750 --> 00:22:16,875
แม่มั่นใจเกินร้อยมากว่าเราจะชนะ

311
00:22:17,791 --> 00:22:21,208
เราแพ้ ทีนี้แม่รู้สึกยังไง ฮ้า!

312
00:22:21,291 --> 00:22:22,166
ลูกโอเคไหม

313
00:22:23,416 --> 00:22:25,500
โอเคอยู่แล้ว ไปหามาเรียกัน ไป

314
00:22:28,083 --> 00:22:31,375
พฤติกรรมของผู้หญิงคนนั้นในวันนี้
จะช่วยเราได้มาก

315
00:22:31,458 --> 00:22:34,583
พอใจแล้วสินะ พวกคนดีชนะ

316
00:22:35,208 --> 00:22:37,291
เลิกทำหน้าเป็นพระแม่มารีย์กันแสงได้แล้ว

317
00:22:37,375 --> 00:22:39,041
- ฮ้า!
- คุณเลวที่สุดในบรรดาทุกคนเลย

318
00:22:39,125 --> 00:22:40,916
- แม่
- คนหน้าเนื้อใจเสือ!

319
00:22:41,000 --> 00:22:44,083
- อย่ามาพูดแบบนั้นกับแม่ฉันนะ
- หล่อนเป็นใคร

320
00:22:44,166 --> 00:22:47,000
- คนที่อยากทำร้ายลูกสาวฉันเหรอ
- ฉันจะตบแกด้วยอีกคน

321
00:22:47,083 --> 00:22:48,416
- เอาเลยสิ!
- ใจเย็นๆ

322
00:22:48,500 --> 00:22:52,541
- ไปกันเถอะ แม่
- มันไม่จบแค่นี้หรอก พวกชั้นต่ำ

323
00:22:52,625 --> 00:22:54,333
- พวกเถื่อน!
- เสร่อเอ๊ย!

324
00:22:54,416 --> 00:22:55,625
พูดว่าเสร่อเหรอ

325
00:22:55,708 --> 00:22:57,083
- พูดว่าเถื่อนเหรอ
- ใจเย็นๆ

326
00:22:57,166 --> 00:23:00,833
- ปัญญาอ่อนเอ๊ย!
- ฉันไม่เคยได้ยินคำนี้ตั้งแต่ม.ต้นแล้ว

327
00:23:00,916 --> 00:23:03,291
- ช่างมันเถอะ
- แย่ยิ่งกว่าคนลูกซะอีก

328
00:23:04,125 --> 00:23:06,541
ฉันหิวแล้ว เรียกแท็กซี่ดีไหม

329
00:23:09,166 --> 00:23:10,750
- เจอกันคืนนี้
- บาย!

330
00:23:10,833 --> 00:23:12,166
- บาย จอร์จิโอ
- บาย

331
00:23:13,250 --> 00:23:14,375
กินอะไรกันดี

332
00:23:14,458 --> 00:23:18,000
แม่ไม่ทำอาหารนะ ไปกินที่เซอร์โคลิโน่ก็ได้

333
00:23:18,083 --> 00:23:20,708
- เซอร์โคลิโน่อีกแล้วเหรอ
- เราต้องฉลอง

334
00:23:21,791 --> 00:23:23,916
- สวัสดี
- เชนนี่ใช่ไหม

335
00:23:25,791 --> 00:23:26,750
ขอบคุณ

336
00:23:28,208 --> 00:23:29,083
พระเจ้า

337
00:23:31,416 --> 00:23:33,458
ไปกันก่อนเลย ผมจะตามไปเจอที่นั่นนะ

338
00:23:34,375 --> 00:23:37,208
- เขาจะตามไปเหรอ
- อะไรนะ เขาจะไปไหน

339
00:23:39,083 --> 00:23:40,333
เป็นไงบ้าง

340
00:23:40,416 --> 00:23:42,458
ผมว่าก็ดีนะ ใช่

341
00:23:42,541 --> 00:23:43,416
ว่าแล้วเชียว

342
00:23:46,916 --> 00:23:47,750
จะรออะไร

343
00:23:50,458 --> 00:23:52,666
มิเตอร์ขึ้นแล้ว ทุกคน

344
00:23:52,750 --> 00:23:54,333
เหน็ดเหนื่อยแค่ไหน

345
00:23:56,625 --> 00:23:59,000
ที่ร่วงไปหลายเมตรลงข้างทาง

346
00:23:59,958 --> 00:24:02,250
แห่งความโชคร้าย

347
00:24:03,541 --> 00:24:05,625
แห่งความกลัว

348
00:24:06,916 --> 00:24:09,625
มันคือการร่อนถลา

349
00:24:11,708 --> 00:24:14,083
เพื่อให้เป็นที่จดจำตรงนี้

350
00:24:15,000 --> 00:24:17,125
ว่าไม่รู้จักวิธีโบยบิน

351
00:24:19,166 --> 00:24:21,666
จะให้ฉันจำได้ยังไงล่ะทีนี้

352
00:24:21,750 --> 00:24:24,083
ฉันไม่ใช่สุภาพสตรี

353
00:24:24,833 --> 00:24:29,083
ที่มีแต่ดวงดาวในโชคชะตา

354
00:24:29,166 --> 00:24:31,625
ฉันไม่ใช่สุภาพสตรี

355
00:24:32,333 --> 00:24:36,958
แต่เป็นผู้หญิงที่เจอแต่สงครามไม่รู้จบ

356
00:24:37,041 --> 00:24:39,000
ฉันไม่ใช่สุภาพสตรี

357
00:24:39,583 --> 00:24:44,250
ที่มีแผลเป็นในชีวิตนิดหน่อย

358
00:24:44,333 --> 00:24:46,375
โอ้ไม่

359
00:24:48,125 --> 00:24:51,125
เสียงดังอะไรเนี่ย มาเรียหลับอยู่ในห้องแม่!

360
00:24:51,208 --> 00:24:54,458
- ลูกจะไปไหน
- ไปหาความสนุกไง โอเคนะ

361
00:24:55,750 --> 00:24:58,541
และแม่ก็ควรไปเหมือนกัน

362
00:25:00,208 --> 00:25:02,375
แม่ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว

363
00:25:03,791 --> 00:25:06,208
ให้ตายสิ

364
00:25:19,166 --> 00:25:21,125
นี่ ดูสิว่าฉันอยู่ที่ไหน!

365
00:25:23,500 --> 00:25:27,291
ฉันนึกว่าพวกเขาจะยังจำฉันได้
แต่ไม่มีใครสนใจเลย เจ๋งชะมัด

366
00:25:28,083 --> 00:25:30,291
ฉันดีใจที่นายจะได้เจอมาเรียอีก

367
00:25:30,375 --> 00:25:32,000
อย่าเหลิงละกัน

368
00:25:33,083 --> 00:25:34,666
ฉันจับตาดูนายอยู่

369
00:25:36,875 --> 00:25:40,875
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เหลิงหรอก
ขอให้สนุกนะ เที่ยวให้สนุก

370
00:25:48,083 --> 00:25:53,125
(จอร์จา)

371
00:25:53,750 --> 00:25:54,625
ให้ตายสิ

372
00:26:01,083 --> 00:26:01,916
จอร์จา

373
00:26:02,000 --> 00:26:04,500
ฉันหานีน่าไม่เจอ ได้คุยกับเธอบ้างหรือเปล่า

374
00:26:05,750 --> 00:26:08,708
คุย เธอส่งวิดีโอมา…

375
00:26:09,875 --> 00:26:13,125
สองชั่วโมงก่อน เธออยู่ที่แดนซ์คลับซีเชลล์

376
00:26:13,208 --> 00:26:14,166
เธอโอเคไหม

377
00:26:15,958 --> 00:26:17,958
เธอดูแฮปปี้ดี ทำไมเหรอ

378
00:26:18,041 --> 00:26:21,750
ไม่รู้สิ เธอรีบออกไปเที่ยว ทำตัวแปลกมาก

379
00:26:21,833 --> 00:26:24,791
ตอนแรกเธอไม่รับสายและตอนนี้ก็ปิดเครื่อง

380
00:26:24,875 --> 00:26:28,916
ฉันเป็นห่วงมากเลย
ขอร้องล่ะ ดาเนียเล ช่วยฉันหน่อย

381
00:26:29,000 --> 00:26:33,208
โอเค ฟังนะ ผมจะไปดูที่นั่นให้ แล้วจะโทรกลับ

382
00:26:33,291 --> 00:26:34,208
ขอบคุณ

383
00:26:43,958 --> 00:26:45,833
ขอโทษนะครับ คุณเห็นผู้หญิงคนนี้ไหม

384
00:26:45,916 --> 00:26:46,750
ไม่เห็น

385
00:26:49,666 --> 00:26:51,666
ขอโทษนะครับ เห็นผู้หญิงคนนี้ไหม

386
00:26:51,750 --> 00:26:53,000
- ไม่ โทษที
- ขอบคุณ

387
00:26:54,208 --> 00:26:55,125
ขอโทษนะครับ

388
00:27:00,416 --> 00:27:02,375
ไปกันเถอะ!

389
00:27:02,916 --> 00:27:05,708
ตื่นสิ เราจะถึงอิบิซาแล้ว

390
00:27:05,791 --> 00:27:08,000
ตื่นสิพวก ตื่น

391
00:27:11,625 --> 00:27:12,541
จอร์จา

392
00:27:12,625 --> 00:27:14,083
บอกทีว่าเจอเธอแล้ว

393
00:27:14,166 --> 00:27:15,166
เธอไม่อยู่ที่นี่

394
00:27:27,625 --> 00:27:29,125
จะไปไหนเหรอ ราชิด

395
00:27:30,166 --> 00:27:34,666
ใจเย็นๆ ฉันไม่ได้จะหนี
พวกเขาถอดเฝือกออก ให้ฉันกลับบ้านได้

396
00:27:35,416 --> 00:27:36,250
อ๋อ

397
00:27:36,916 --> 00:27:38,250
ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ

398
00:27:39,208 --> 00:27:41,250
พวกเขากักตัวฉันไว้ไม่ได้แล้ว

399
00:27:41,333 --> 00:27:44,333
ฉันควรต้องอยู่แค่อาทิตย์เดียว
แล้วก็อยู่นานเกินหนึ่งเดือน

400
00:27:44,958 --> 00:27:48,500
พวกเขาต้องการเตียง
คงต้องมีพวกคนบ้ามาแอดมิต

401
00:27:48,583 --> 00:27:50,083
อะไร เสียใจเหรอ

402
00:27:50,166 --> 00:27:53,791
เปล่า… ก็นิดหน่อย แต่ก็ดีใจด้วยนะ

403
00:27:54,458 --> 00:27:55,791
คุณจะไปไหน

404
00:27:55,875 --> 00:27:59,750
ฉันว่าจะไปบ้านนาย เพราะนายรักฉัน

405
00:27:59,833 --> 00:28:00,750
ได้ไหมล่ะ

406
00:28:02,166 --> 00:28:04,083
ใจเย็นๆ ฉันจะทำตัวเหมือนหมา

407
00:28:04,166 --> 00:28:07,333
ฉันจะอยู่ในที่ที่ฉันทนได้
และพวกเขาจะโยนกระดูกให้ฉัน

408
00:28:07,416 --> 00:28:10,083
สุดท้ายแล้วนายจะมาสนใจอะไร

409
00:28:10,958 --> 00:28:13,000
นายไม่ได้สนอะไรเลย

410
00:28:14,500 --> 00:28:15,333
บาย

411
00:28:23,000 --> 00:28:28,250
หยดลงสู่ด้านล่าง ไปสู่ทะเล

412
00:28:29,583 --> 00:28:32,625
โอ้ ความสุข

413
00:28:33,291 --> 00:28:37,166
เหมือนคลื่นที่รออยู่ใกล้ๆ

414
00:28:37,875 --> 00:28:40,833
โอ้ ความสุข

415
00:28:41,416 --> 00:28:44,791
เหมือนเงาที่ผ่านมาและผ่านไป

416
00:28:54,500 --> 00:28:55,875
เรื่องที่ศาลออกมาไม่ดีเหรอ

417
00:28:57,000 --> 00:28:58,208
เปล่า มันดี

418
00:28:59,250 --> 00:29:00,750
แล้วหน้าแบบนั้นทำไม

419
00:29:02,333 --> 00:29:03,666
ไม่รู้สิ

420
00:29:04,833 --> 00:29:08,250
อเลสซานโดร อาร์มันโด

421
00:29:08,750 --> 00:29:10,541
และตอนนี้ราชิด

422
00:29:10,625 --> 00:29:12,291
ทุกคนไปกันหมด

423
00:29:12,375 --> 00:29:14,333
ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้นี่ไง

424
00:29:16,541 --> 00:29:17,916
ของเด็ดที่สุด

425
00:29:20,166 --> 00:29:22,125
แค่ฉันยังไม่พออีกเหรอ หืม

426
00:29:25,958 --> 00:29:26,875
มานี่สิ

427
00:29:28,458 --> 00:29:29,333
มานี่ มา!

428
00:29:34,791 --> 00:29:39,416
เวลาเธอเศร้ามาก
ความเป็นแม่ในตัวฉันก็แสดงออกมา

429
00:29:39,500 --> 00:29:42,291
ฉันเกือบจะรักเธอแล้ว

430
00:29:43,541 --> 00:29:44,958
โชคยังดี…

431
00:29:46,458 --> 00:29:48,083
ที่มันอยู่ไม่นาน

432
00:29:51,500 --> 00:29:53,875
พรุ่งนี้ฉันจะไปแล้ว

433
00:29:55,541 --> 00:29:57,791
พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับฉันต่อไปแล้ว

434
00:30:00,541 --> 00:30:02,708
เธอจะทำยังไงถ้าไม่มีฉัน

435
00:30:04,791 --> 00:30:06,000
ผมไม่รู้

436
00:30:06,083 --> 00:30:07,416
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

437
00:30:09,083 --> 00:30:10,125
ฉันก็ไม่รู้

438
00:30:22,208 --> 00:30:24,916
เฮ้ย หยุด จะไปไหนวะ!

439
00:30:31,375 --> 00:30:33,583
มาริโอ โทรเรียกรถฉุกเฉิน!

440
00:30:38,916 --> 00:30:42,291
ดาเนียเล นีน่าอยู่ห้องฉุกเฉิน
เธออาการไม่ดีเลย

441
00:31:17,708 --> 00:31:19,041
เปิดประตู!

442
00:31:19,125 --> 00:31:21,041
- เปิดประตูสิวะ!
- อย่าตะโกน!

443
00:31:21,125 --> 00:31:23,291
เปิดสิวะ!

444
00:31:23,375 --> 00:31:25,666
- เราเพิ่งได้รับแจ้งผู้ป่วยวิกฤติ ใจเย็นๆ!
- เปิด!

445
00:31:25,750 --> 00:31:27,708
- ดาเนียเล!
- ให้ผมเข้าไป!

446
00:31:27,791 --> 00:31:29,666
- ดาเนียเล ไม่!
- ผมต้องเข้าไป!

447
00:31:29,750 --> 00:31:33,250
หยุดนะ! ช่วยโทรเรียกหมอเวรให้หน่อยได้ไหม

448
00:31:33,333 --> 00:31:35,000
- ให้ผม…
- นี่ ดาเนียเล!

449
00:31:35,666 --> 00:31:37,250
- ผมอยากเจอเธอ!
- ใจเย็นๆ

450
00:31:37,333 --> 00:31:39,666
พวกเขาต้องให้ผมเข้าไป ผมอยากเจอเธอ

451
00:31:39,750 --> 00:31:41,125
ได้เจอแน่ ใจเย็นๆ ก่อน

452
00:31:41,208 --> 00:31:44,166
- ทำไมพวกเขาไม่ให้ผมเข้าไปล่ะ
- นั่งก่อน

453
00:31:44,250 --> 00:31:46,666
อดทนไว้ คุณจะบุกเข้าห้องฉุกเฉินไม่ได้นะ

454
00:31:46,750 --> 00:31:48,875
- คุณก็รู้
- ผมก็แค่อยากเจอเธอ

455
00:31:48,958 --> 00:31:49,916
นี่

456
00:31:50,000 --> 00:31:51,208
เป็นไงบ้าง

457
00:31:51,291 --> 00:31:52,833
ตอนนี้ยังไม่ทราบแน่ชัด

458
00:31:52,916 --> 00:31:55,791
เธอหัวใจหยุดเต้น แต่เราปั๊มเธอกลับมาได้

459
00:31:55,875 --> 00:31:59,375
ผลเลือดมีแอลกอฮอล์ เบนโซไดอะซีพีนกับโคเคน

460
00:31:59,458 --> 00:32:01,833
เราล้างท้องเธอแล้ว เธอน่าจะรอด

461
00:32:01,916 --> 00:32:05,333
- ขอบคุณ ผมจะแจ้งเอลิซาเบตต้า
- ผมเพิ่งคุยกับเธอ

462
00:32:07,541 --> 00:32:08,708
ได้ยินไหม

463
00:32:10,250 --> 00:32:11,250
ใจเย็นๆ นะ

464
00:32:15,083 --> 00:32:16,375
เอลิซาเบตต้า

465
00:32:16,458 --> 00:32:18,416
ใช่ ผมอยู่ที่ห้องฉุกเฉินกับดาเนียเล

466
00:32:20,083 --> 00:32:20,916
ก็ได้

467
00:32:23,000 --> 00:32:23,875
โอเค

468
00:32:31,791 --> 00:32:33,791
ลูกรัก มานี่มา

469
00:32:33,875 --> 00:32:35,000
เธอเป็นไงบ้างคะ

470
00:32:36,208 --> 00:32:39,708
เธอเพิ่งโดนล้างท้อง
เธออาการไม่ดีตอนมาถึงที่นี่

471
00:32:39,791 --> 00:32:41,250
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว

472
00:32:42,250 --> 00:32:43,666
ฉันอยากบอกลูกว่า…

473
00:32:45,583 --> 00:32:46,416
มาเถอะครับ

474
00:32:47,500 --> 00:32:51,000
- ฉันผิดเอง
- ไม่

475
00:32:54,958 --> 00:32:56,958
ทุกอย่างจะเรียบร้อย

476
00:32:57,750 --> 00:33:00,250
ทุกอย่างจะดีเอง ใช่ ลูกรัก

477
00:33:07,833 --> 00:33:08,916
ลูกรัก

478
00:33:10,000 --> 00:33:13,625
แม่ ตะลึงเลยนะเนี่ยที่สองคนอยู่ด้วยกัน

479
00:33:16,250 --> 00:33:18,166
- แม่ขอโทษ
- หนูผิดเอง

480
00:33:18,250 --> 00:33:21,166
- แม่ขอโทษ
- หนูทำทุกอย่างพังหมด

481
00:33:21,250 --> 00:33:24,125
หนูพยายามทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่หนูก็ทำพังตลอด

482
00:33:24,208 --> 00:33:25,041
ไม่จริง

483
00:33:26,291 --> 00:33:29,166
ผู้พิพากษาจะยกลูกให้นายและเขาพูดถูก

484
00:33:29,250 --> 00:33:30,666
- ไม่
- เขาพูดถูก

485
00:33:32,166 --> 00:33:33,208
รู้สึกยังไงบ้าง

486
00:33:33,916 --> 00:33:36,083
- หนูทำพัง
- ไม่เป็นไร

487
00:33:36,166 --> 00:33:38,416
เห็นไหมว่าหนูทำอะไรลงไป

488
00:33:38,500 --> 00:33:40,666
- มันไม่ใช่ความผิดลูก ความผิดแม่เอง
- ไม่

489
00:33:40,750 --> 00:33:43,625
หนูทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่ผลลัพธ์กลับแย่ตลอด

490
00:33:43,708 --> 00:33:45,666
- ไม่หรอก
- แต่หนูพยายามแล้ว

491
00:33:46,500 --> 00:33:48,875
ลูกรัก ดูสิว่านี่ใคร

492
00:33:48,958 --> 00:33:50,500
- มาเรีย
- แม่

493
00:33:50,583 --> 00:33:51,583
ลูกรัก

494
00:33:51,666 --> 00:33:53,458
แม่มาแล้ว

495
00:33:53,541 --> 00:33:55,583
- ไงจ๊ะ
- มาเรีย

496
00:33:55,666 --> 00:33:56,875
แม่อยู่นี่แล้ว

497
00:33:58,666 --> 00:34:01,041
เธอเป็นแม่ที่ยอดเยี่ยม

498
00:34:01,625 --> 00:34:04,125
เธอให้ทุกอย่างกับลูกและลูกรักเธอ

499
00:34:07,458 --> 00:34:11,416
ใช่ไหม มาเรีย ลูกรักแม่มาก

500
00:34:13,208 --> 00:34:17,458
ลูกรักแม่มากแค่ไหนเหรอ หืม

501
00:34:19,250 --> 00:34:21,291
แม่ต้องพักผ่อนแล้ว มามะ

502
00:34:23,250 --> 00:34:24,375
ไปกันเถอะ

503
00:34:34,333 --> 00:34:35,500
มานี่สิ

504
00:34:47,291 --> 00:34:50,583
ช่วยท่องบทกวีของนายให้ฟังหน่อย
เพื่อฉันจะได้นอนหลับได้ไหม

505
00:34:54,708 --> 00:34:58,500
ฉันแต่งให้มาเรียบทนึงแต่ไม่ได้พกมา จะลองดูนะ

506
00:34:58,583 --> 00:34:59,458
เอาเลย

507
00:35:04,541 --> 00:35:08,333
ยามลูกหัวเราะและเป็นผู้เดียวที่มีความสุข

508
00:35:11,791 --> 00:35:13,625
ไม่มีความชั่วร้าย

509
00:35:16,666 --> 00:35:22,875
แขนของลูกโบกอยู่กลางอากาศ
คว้าสิ่งที่มองไม่เห็น

510
00:35:26,083 --> 00:35:30,583
ทั้งแสงและเงาแอบเล่นกับลูกอยู่

511
00:35:31,416 --> 00:35:33,958
ด้วยภาษาต้องห้ามสำหรับคนอื่น

512
00:35:36,083 --> 00:35:39,500
แล้วเมฆดำบดบังดวงอาทิตย์

513
00:35:44,458 --> 00:35:48,083
กำแพงสีดำที่มือลูกลูบไล้ฝุ่น

514
00:35:50,916 --> 00:35:53,791
ดวงตาของลูกรับรู้ความเจ็บปวดชั่วครู่

515
00:35:56,000 --> 00:35:58,041
แล้วรอยยิ้มของลูกพลันกลับคืนมา

516
00:36:00,708 --> 00:36:06,416
แสงก็แผ่ออกมาจากจักรวาลในห้องนี้

517
00:36:08,916 --> 00:36:09,833
จบแล้ว

518
00:36:11,583 --> 00:36:13,666
เพราะจัง เพราะมากจริงๆ

519
00:36:14,625 --> 00:36:15,500
ขอบคุณ

520
00:36:17,791 --> 00:36:19,458
ช่วยแต่งให้ฉันด้วยได้ไหม

521
00:36:20,375 --> 00:36:21,208
ได้

522
00:36:50,791 --> 00:36:53,166
(แองเจลิก้า)

523
00:37:46,625 --> 00:37:47,541
แกมันน่าขยะแขยง

524
00:37:53,833 --> 00:37:54,791
น่าขยะแขยง

525
00:39:04,000 --> 00:39:05,375
พระแม่มารีย์

526
00:39:18,750 --> 00:39:20,125
พระแม่มารีย์

527
00:39:29,291 --> 00:39:31,375
(สามเดือนต่อมา)

528
00:39:42,166 --> 00:39:44,666
ดูแถวสิ รอสซาน่า

529
00:39:44,750 --> 00:39:47,166
แล้วไง พวกเขาไม่ได้มาขอตั๋วนะ

530
00:39:47,833 --> 00:39:49,583
- ใจร้ายจัง
- ไปกันเถอะ

531
00:39:51,291 --> 00:39:52,541
เห็นไหม แถวขยับเร็ว

532
00:39:53,875 --> 00:39:55,458
- ขอบคุณนะ บาย
- ขอบคุณ

533
00:39:56,083 --> 00:39:57,333
- สวัสดี
- สวัสดี

534
00:39:58,291 --> 00:39:59,666
ฉันขอ…

535
00:40:00,375 --> 00:40:01,416
สิบเล่ม

536
00:40:01,500 --> 00:40:02,375
สิบเล่มเหรอ

537
00:40:03,000 --> 00:40:05,041
- ฉันเป็นแม่เขา
- ดูออก

538
00:40:07,208 --> 00:40:09,666
เรียบร้อย ทั้งหมด 120 แต่คิด 100 ยูโรก็พอ

539
00:40:09,750 --> 00:40:10,875
- ขอบคุณ
- ขอบคุณ

540
00:40:10,958 --> 00:40:12,625
- ฉัน แองเจลิก้า
- แอนนา

541
00:40:13,833 --> 00:40:17,125
นี่เป็นโรงละครที่สำคัญมาก จานลูก้า

542
00:40:17,208 --> 00:40:18,375
ใช่ สวยดี

543
00:40:29,625 --> 00:40:30,458
ดาเนียเล

544
00:40:33,166 --> 00:40:34,416
คนเต็มเลย

545
00:40:34,500 --> 00:40:35,458
ใช่ ผมตายแน่

546
00:40:35,541 --> 00:40:38,291
ไม่ ใจเย็นๆ ไม่เป็นไรหรอก

547
00:40:39,250 --> 00:40:40,541
- ฉันไปก่อนนะ
- โอเค

548
00:40:40,625 --> 00:40:42,458
ห้ามหนี ต่อไปคิวคุณแล้ว

549
00:40:44,500 --> 00:40:45,333
ผมไม่หนี

550
00:40:47,083 --> 00:40:48,250
สวัสดี

551
00:40:49,083 --> 00:40:52,875
ขอบคุณที่มา
ฉัน แองเจลิก้า วิเซนติน จากบิบลิ

552
00:40:52,958 --> 00:40:57,541
คืนนี้เราจะนำเสนอบทกวีโดยดาเนียเล เชนนี่

553
00:40:57,625 --> 00:40:58,791
วันแห่งการแบ่งปัน

554
00:41:00,375 --> 00:41:02,500
เขาเขียนบทกวีตั้งแต่มัธยมปลาย

555
00:41:02,583 --> 00:41:05,625
แต่ไม่เคยคิดจะตีพิมพ์เพราะเขาพูดเองว่า

556
00:41:05,708 --> 00:41:07,208
"เอาไปทำมาหากินไม่ได้"

557
00:41:09,166 --> 00:41:11,458
ใครจะไปโทษเขาได้ล่ะ

558
00:41:11,541 --> 00:41:16,708
แต่บทกวีที่ดีสมควรต้องได้รับการตีพิมพ์
เราไม่ควรคิดแต่เรื่องยอดขาย

559
00:41:17,375 --> 00:41:21,000
หากไร้บทกวี มนุษย์ก็กลายเป็นคนไม่รู้หนังสือ

560
00:41:21,083 --> 00:41:24,958
ไม่รู้หนังสือทางอารมณ์
ตอนนี้เรากำลังเผชิญเรื่องนี้อยู่

561
00:41:26,708 --> 00:41:29,458
เราเชื่อว่าดาเนียเลคือกวีตัวจริง

562
00:41:29,541 --> 00:41:32,333
คุณจะเป็นคนตัดสินเรื่องนั้น เชิญฟังเขากันค่ะ

563
00:41:40,208 --> 00:41:42,125
สวัสดี

564
00:41:42,208 --> 00:41:43,666
เอาเลย ดาเนียเล!

565
00:41:45,750 --> 00:41:47,000
สวัสดี

566
00:41:47,666 --> 00:41:51,791
ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี แองเจลิก้าพูดไปหมดแล้ว

567
00:41:53,541 --> 00:41:54,625
คือ…

568
00:41:54,708 --> 00:42:01,250
บทกวีเป็นวิธีระบายของผมเสมอ
ความคิดต่างๆ กลายเป็นรูปเป็นร่าง…

569
00:42:01,333 --> 00:42:04,541
จะเรียกว่าการประกาศความรักก็ใช่

570
00:42:07,291 --> 00:42:10,625
บทกวีเหล่านี้พูดถึงสิ่งต่างๆ
ที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน

571
00:42:10,708 --> 00:42:13,125
ซึ่งเกิดขึ้นกับผมและพวกคุณหลายคนก็อยู่ที่นั่น

572
00:42:14,041 --> 00:42:18,500
ยังไงก็ต้องขอบคุณสำนักพิมพ์บิบลิ

573
00:42:18,583 --> 00:42:20,166
และแองเจลิก้า วิเซนติน

574
00:42:20,750 --> 00:42:21,750
ขอบคุณ

575
00:42:22,375 --> 00:42:23,500
บราโว่

576
00:42:27,541 --> 00:42:32,291
เราต่างก็รู้จักผู้ชายที่เก่งด้านกวี

577
00:42:32,375 --> 00:42:33,541
เก่งเรื่องชีวิตด้วย

578
00:42:34,708 --> 00:42:38,625
ผมจะอ่านบทกวีเลยนะครับ บทแรกชื่อ "ยกขึ้น"

579
00:42:40,041 --> 00:42:41,916
ฉันไม่เห็นอะไรอีกแล้ว

580
00:42:42,000 --> 00:42:44,250
ดวงตาฉันจำวิธีร้องไห้ไม่ได้แล้ว

581
00:42:44,916 --> 00:42:47,875
จากนั้นเธอ… เธอคนไหนก็ได้

582
00:42:47,958 --> 00:42:51,916
มารดา บิดาหรือใบหน้าที่ไม่รู้จัก

583
00:42:52,000 --> 00:42:55,041
เธอให้ฉันยืมดวงตา แล้วฉันก็มองเห็นได้อีกครั้ง

584
00:42:55,125 --> 00:42:56,458
ถึงจะเจ็บปวด

585
00:42:57,458 --> 00:43:01,166
แม้ความหิวและความกระหายจะมลายไป

586
00:43:01,250 --> 00:43:05,250
เธอคือคนแปลกหน้าที่ผ่านมาบนถนน

587
00:43:05,333 --> 00:43:08,916
เพื่อช่วยให้ฉันจดจำวิธีกินดื่ม

588
00:43:09,000 --> 00:43:10,500
แต่ไม่สามารถหยุดยั้งความเจ็บปวด

589
00:43:11,833 --> 00:43:15,083
เธอ คนแปลกหน้าที่โรงพยาบาล

590
00:43:15,166 --> 00:43:18,708
หรือคนที่สอนให้ฉันเกลียดได้สุดก้นบึ้งของทะเล

591
00:43:19,708 --> 00:43:21,958
โดยไม่มีใครโอบรับความโกรธของฉัน

592
00:43:22,875 --> 00:43:26,583
ฉันเลยเกลียด แต่ยังมีความหวัง

593
00:43:27,416 --> 00:43:29,625
เธอ ผู้ถูกสร้างจากเลือดเนื้อ

594
00:43:29,708 --> 00:43:34,083
แต่งตัวงดงามจนทำให้เสียงและขาฉันสั่น

595
00:43:35,208 --> 00:43:39,708
มอบจุมพิตแห่งจิตวิญญาณทั้งหมดของเธอ

596
00:43:39,791 --> 00:43:43,250
และยังคงความรักไว้ตลอดไป

597
00:43:44,291 --> 00:43:46,291
- จบแล้ว
- บราโว่!

598
00:43:46,375 --> 00:43:48,500
- บราโว่!
- บราโว่!

599
00:43:49,458 --> 00:43:50,375
เอาเลย ดาเนียเล!

600
00:44:04,791 --> 00:44:06,125
สุดยอด!

601
00:44:23,125 --> 00:44:30,000
(เพรียกหาทางรอด)

602
00:44:37,125 --> 00:44:40,166
(อิงจากเรื่อง "เพรียกหาทางรอด"
โดยดาเนียเล เมนคาเรลลี่)

603
00:48:12,666 --> 00:48:16,875
คำบรรยายโดย คุณาพร ศันสนียกุลวิไล