1
00:00:06,006 --> 00:00:09,676
มนุษย์ทุกรายชอบร้องเพลงตอนอาบน้ำ
หรือเวลาอยู่โดดเดี่ยวในเครื่องโดยสาร

2
00:00:09,760 --> 00:00:11,887
เค้าเป็นมนุษย์อันตราย

3
00:00:11,970 --> 00:00:15,641
แต่การแสดงต่อหน้าผู้ชมจำนวนมาก
อาจทำให้เกิดความรู้สึกอื่นๆ…

4
00:00:15,724 --> 00:00:17,643
ปกติจะเป็นวงจรชวนเวียนหัว เดี๋ยวก็กล้า…

5
00:00:17,726 --> 00:00:18,894
เค้าทำได้

6
00:00:18,977 --> 00:00:20,479
เดี๋ยวก็มั่นอกมั่นหน้าเกินเหตุ…

7
00:00:20,562 --> 00:00:22,397
มีแค่เค้าที่ทำได้

8
00:00:22,481 --> 00:00:24,191
และเดี๋ยวก็ลังเลขึ้นมา

9
00:00:24,274 --> 00:00:25,108
เค้าทำไม่ไหวแย้ว

10
00:00:25,192 --> 00:00:27,027
ความตื่นเต้นที่จะได้ขึ้นเวที

11
00:00:27,110 --> 00:00:30,364
ขึ้นอยู่กับความมั่นใจว่า
การแสดงนั้นจะประสบความสำเร็จอย่างงาม

12
00:00:30,447 --> 00:00:33,867
เขารักเรา! เขายืนตีมือกันใหญ่เลย

13
00:00:34,576 --> 00:00:36,286
หรือจะล้มเหลวไม่เป็นท่า

14
00:00:36,370 --> 00:00:38,205
รู้สึกเหมือนจะลาโลก

15
00:00:38,288 --> 00:00:41,792
การแสดงให้ผู้ชมดูสดๆ
เป็นความเสี่ยงต่ออารมณ์ซึ่งอาจจบอย่างหายนะ

16
00:00:42,626 --> 00:00:44,711
แต่สำหรับมนุษย์ที่รู้ว่าเสี่ยงแต่ยังขอลอง

17
00:00:44,795 --> 00:00:46,964
และเปิดใจแสดงความอ่อนไหวกลางเวที

18
00:00:47,047 --> 00:00:49,716
อาจได้พบกับความยินดีปรีดาเกินจะคิด

19
00:00:58,475 --> 00:01:01,228
โลกกลมๆ ของเราอาจจะแอบเอียง

20
00:01:01,311 --> 00:01:03,021
โคจรเฉียงอยู่รอบดาว

21
00:01:03,772 --> 00:01:06,441
เราหาความหมายให้ชีวิตได้

22
00:01:06,525 --> 00:01:08,068
แบบที่คนอาจว่าแปลกไป

23
00:01:09,027 --> 00:01:11,280
รู้แค่ว่าพวกเรามีตัวตน

24
00:01:11,363 --> 00:01:14,241
และอาจอยู่ไม่นาน
เลยจะต้องใส่ถุงเท้าเตรียมพุ่งชน

25
00:01:14,324 --> 00:01:16,577
สุขหรือเศร้า กล้าหรือกลัว

26
00:01:16,660 --> 00:01:19,246
อยากรู้อยากเห็นหรือโกรธไปทั่ว
บนดาวโลกแสนน่ากลัว

27
00:01:19,329 --> 00:01:21,456
จะมีแต่แปลกสุดแสนรั่วต่อไป

28
00:01:22,624 --> 00:01:24,251
(สร้างจากหนังสือชุดโดย
นาธาน ดับเบิลยู. ไพล์)

29
00:01:39,183 --> 00:01:40,809
ว้าว! เพราะจุง

30
00:01:40,893 --> 00:01:42,728
เป็นนักดนตรีอาชีพเหรอ

31
00:01:42,811 --> 00:01:45,772
เปล่า คุณซุ่มมุดทรายจะหลอกให้กลัวเหรอ

32
00:01:45,856 --> 00:01:47,608
ช่วงกลางวันเราชอบมาที่นี่

33
00:01:47,691 --> 00:01:50,444
ปล่อยให้มนุษย์เยาวรุ่นตักทรายกลบ

34
00:01:50,527 --> 00:01:52,863
แค่รู้สึกว่าน้ำหนักทรายที่ทับอกมันอุ่นใจ

35
00:01:52,946 --> 00:01:54,573
ทำไมเธอถึงมาเล่นดนตรีริมหาด

36
00:01:55,157 --> 00:01:58,243
เป็นหนึ่งในไม่กี่ที่ที่สบายใจที่จะเล่น

37
00:01:58,327 --> 00:02:02,080
เพราะฉันไม่อาจแสดงต่อหน้ามนุษย์ผู้อื่น

38
00:02:02,164 --> 00:02:05,250
เอ้า เราทั้งคู่เพิ่งรู้ว่านั่นไม่จริง เธอเก่ง

39
00:02:05,334 --> 00:02:09,338
เอาว่าเธอไปแสดงความสามารถที่ร้านของเรา
ในงานอวดความถนัดประจำปีไหมล่ะ

40
00:02:10,088 --> 00:02:12,883
ถ้าฉันยอมรับไว้พิจารณา
คุณจะเลิกมาแอบซุ่มแถวนี้รึเปล่า

41
00:02:12,966 --> 00:02:18,096
ก็ได้ แต่ถ้ายังเห็นใครมาซุ่ม
ก็เป็นแค่ซุ่มซ่ามหน้าเหมือน

42
00:02:20,849 --> 00:02:22,768
(ระวังเน้อ)

43
00:02:23,810 --> 00:02:25,687
นี่อาหารที่สั่ง คิดว่านะ

44
00:02:28,148 --> 00:02:30,275
รักเลย เจิดมากที่คุณทำอะไรใหม่ๆ บ้าง

45
00:02:30,359 --> 00:02:32,903
คืนนี้จะขึ้นอวดความถนัดหลบในหรือเปล่า

46
00:02:33,570 --> 00:02:34,947
ฉันเป็นวิศวกรโครงสร้าง

47
00:02:35,030 --> 00:02:37,908
ฉันถนัดป้องกันไม่ให้ร้านของคุณตกลงไปจากผา

48
00:02:39,034 --> 00:02:40,410
ขึ้นไปเล่นมุกแบบนี้เลย

49
00:02:41,119 --> 00:02:42,829
เราตั้งเป้าว่าทุกรอบวงโคจร

50
00:02:42,913 --> 00:02:45,791
จะต้องมีมนุษย์หน้าใหม่มาอวดพรสวรรค์

51
00:02:45,874 --> 00:02:48,335
ฉันแค่มาช่วยเตรียมงาน
เพราะคุณให้กินอาหารเช้าฟรีหรอก

52
00:02:48,418 --> 00:02:49,920
สักวันจะต้องเปลี่ยนใจ

53
00:02:50,003 --> 00:02:51,672
ทำไมทีฉันไม่เห็นได้อาหารเช้าฟรี

54
00:02:55,467 --> 00:02:58,053
ทำไมเขาถึงต้องมุ่งมั่น
ให้มนุษย์มาอวดความถนัดกันขนาดนี้

55
00:02:58,136 --> 00:02:59,638
เขาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่รู้จักกันมาละ

56
00:02:59,721 --> 00:03:01,682
เขาพยายามพิสูจน์อย่างไม่ลดละ
ว่าฉันถนัดเรื่องโยนสลับมือ

57
00:03:01,765 --> 00:03:03,183
ก็ถนัดจริง

58
00:03:05,102 --> 00:03:06,854
- เห็นมะ
- เกือบแล้วเนี่ย

59
00:03:07,354 --> 00:03:09,898
มนุษย์บางรายอาจไม่มีความถนัดจะอวด

60
00:03:10,899 --> 00:03:15,863
อาจจะจริง ถ้าคุณมีความถนัด
ไม่ใช่เรื่องทำป้ายแล้วหนึ่ง

61
00:03:15,946 --> 00:03:17,281
(มีความถนัดเวิ่นเว้ออะไรมาอวดกัน)

62
00:03:17,364 --> 00:03:18,824
ฉันว่าน่ารักออก

63
00:03:20,909 --> 00:03:23,120
อ้าว ผู้ให้กำเนิดที่ชอบมาแล้ว

64
00:03:23,620 --> 00:03:25,289
แหม ก็เหลือผู้ให้กำเนิดรายเดียว

65
00:03:26,123 --> 00:03:28,166
ขอโทษนะ มุกมันแอบหดหู่กว่าที่คิด

66
00:03:28,250 --> 00:03:30,127
ตัวลูกว่าถ้าเขามาอยู่ตรงนี้ เขาต้องขำด้วยแน่

67
00:03:30,210 --> 00:03:33,088
แล้วก็อย่างที่ผู้ให้กำเนิดบอก
เขาไม่มา เพราะเขาลาโลกไปแล้ว

68
00:03:33,172 --> 00:03:35,340
โหย เสียใจด้วยนะนั่น

69
00:03:36,049 --> 00:03:38,510
ผ่านมาตั้งหลายรอบโคจรแล้ว
นี่วิธีทำใจของเรา

70
00:03:38,594 --> 00:03:39,761
เอาที่สบายใจ

71
00:03:41,138 --> 00:03:43,974
ช่วงหลังนี่เราคิดถึงเขาบ่อยมาก…

72
00:03:44,808 --> 00:03:46,810
เรารู้สึกว่าเรา… ต้องทำให้เขา

73
00:03:46,894 --> 00:03:49,730
และทำเพื่อลูก
เลยจะต้องพยายามแสดงต่อหน้ามนุษย์ผู้อื่น

74
00:03:49,813 --> 00:03:53,025
เขาอยากให้ผู้ให้กำเนิดแสดงเสมอ
ลูกรู้ว่าเขาจะอยากให้ลองเริ่มต้นใหม่

75
00:03:53,108 --> 00:03:55,485
เขาคิดว่าจะช่วยสร้างความสุขให้มนุษย์

76
00:03:55,569 --> 00:03:57,446
เราไม่อยากทำให้ทั้งสองต้องผิดหวังอีก

77
00:03:57,946 --> 00:04:00,824
แต่เรา… เราได้รับเชิญไปขึ้นแสดง
ในงานอวดความถนัดนะ

78
00:04:01,450 --> 00:04:02,451
คิดว่านั่นเป็นสัญญาณอะไรไหม

79
00:04:02,534 --> 00:04:04,953
ไปได้บัตรเชิญนี่มาจากไหนนะ

80
00:04:05,037 --> 00:04:07,748
ตัวยึกหยึยโผล่ขึ้นมาจากที่ซุ่มบนหาด
แล้วส่งให้เฉยเลย

81
00:04:08,248 --> 00:04:10,959
แบบนี้ไม่เรียกสัญญาณ
ก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว

82
00:04:15,380 --> 00:04:17,798
ถ้าต่อไฟแบบนั้น เดี๋ยวระบบไฟจะโหลดหนักไป

83
00:04:17,882 --> 00:04:20,636
ไม่ต้องมาสอนฉันจัดการไฟเวทีร้านตัวเองได้ไหม

84
00:04:23,722 --> 00:04:25,974
ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวแก้ปัญหาที่คุณก่อไว้ให้

85
00:04:26,058 --> 00:04:27,434
ฉันไม่ได้ห่วง

86
00:04:27,935 --> 00:04:31,855
เสียบตรงนั้น ก็ไม่ใช่
ชดเชยไปก่อนและนั่นก็ เอ่อ ไม่ใช่อีก

87
00:04:31,939 --> 00:04:33,899
เอ้า นั่น เขาต้องทำกันแบบนี้

88
00:04:34,399 --> 00:04:35,651
ต่อยังไงดูอันตรายกว่าเดิม

89
00:04:39,071 --> 00:04:41,406
หวังว่าอาหารเช้าฟรีจะคุ้มนะ
ถึงได้พังทั้งงานเราเลย

90
00:04:41,490 --> 00:04:44,284
ถ้าคุณไม่ได้ต่อพลังไฟฟ้าผิดแต่ต้นก็ไม่เกิดเรื่อง

91
00:04:44,368 --> 00:04:48,455
รู้สึกว่าเพราะพวกเธอทำงานไม่เป็นทีม
งานอวดความถนัดนี้เลยอดมีแสง

92
00:04:48,539 --> 00:04:50,582
ฉันต้องให้เธอทั้งสองรีบไปซ่อมทันที

93
00:04:50,666 --> 00:04:52,084
- เมื่อกี้ก็แก้ที่ผิดอยู่
- เขาต่อไฟฉันใหม่หมด

94
00:04:52,167 --> 00:04:54,545
ต้องจับมือทำงานร่วมกัน
ไม่งั้นก็ไปทำงานที่อื่น

95
00:04:54,628 --> 00:04:56,547
เธอทั้งคู่เป็นมนุษย์ที่มีความถนัด

96
00:04:56,630 --> 00:04:57,798
เดี๋ยวก็แก้ได้

97
00:04:58,590 --> 00:05:00,008
การจัดการคือตัวตนของฉัน

98
00:05:00,092 --> 00:05:01,176
ฉันไม่ได้ทำงานให้ที่นี่

99
00:05:01,260 --> 00:05:03,971
จริงด้วย งั้นเดี๋ยวให้ส่งไปทำงานที่อื่นเนอะ

100
00:05:04,054 --> 00:05:06,807
อย่า ปริศนาความเวิ้งว้าง
ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย

101
00:05:06,890 --> 00:05:08,350
ข้อมูลเยอะไปละ

102
00:05:08,433 --> 00:05:10,519
- ยากอีกละ
- เจ้าจันทร์ลอร์บ ทำงานแบบนี้ไม่ไหวนะ

103
00:05:15,107 --> 00:05:17,651
จะจัดงานอวดความถนัดยังไงถ้าไม่มีไฟฟ้า

104
00:05:17,734 --> 00:05:20,654
ไม่มีปัญหา เดี๋ยวเปิดเครื่องปั่นไฟสำรองที่บ้านได้

105
00:05:20,737 --> 00:05:24,116
มีเครื่องปั่นไฟสำรองเหรอ
งั้นส่งพวกเขาไปซ่อมระบบไฟหลักทำไม

106
00:05:24,199 --> 00:05:26,285
ยังไงก็ต้องซ่อมอยู่แล้ว

107
00:05:26,368 --> 00:05:29,371
และจะเป็นโอกาสดีๆ ให้ทั้งสองฝึกทำงานเป็นทีม

108
00:05:29,454 --> 00:05:31,415
เขาเป็นมนุษย์ที่ฝึกได้จริงดิ

109
00:05:31,498 --> 00:05:32,666
เดี๋ยวก็รู้

110
00:05:42,301 --> 00:05:44,344
(งานอวดความถนัดจ้า!)

111
00:05:50,642 --> 00:05:53,729
- เธอรับฟังคำของเรา!
- เลิกเล่นจ๊ะเอ๋ทีเถอะ

112
00:05:53,812 --> 00:05:57,900
เราดีใจจังที่เธอจะมาอวดความถนัด
ตั้งชื่อการแสดงว่าอะไร

113
00:05:57,983 --> 00:05:59,067
เค้ายังไม่รู้

114
00:05:59,151 --> 00:06:01,862
ชื่อแปลกดี แต่ชอบนะ
น่าจะโดนใจมนุษย์หลายอยู่

115
00:06:01,945 --> 00:06:03,447
ไม่ใช่ คือว่า ฉัน…

116
00:06:06,950 --> 00:06:10,078
นี่นะ มนุษย์แถวนี้เรียกฉันว่าผู้แนะนำ

117
00:06:10,162 --> 00:06:13,081
ก็รู้ตัวว่าบางทีเล่นเกินเบอร์ แต่ถ้ามีโอกาส

118
00:06:13,165 --> 00:06:15,501
ฉันก็อยากผลักดันให้มนุษย์เดินไปให้ถูกทาง

119
00:06:15,584 --> 00:06:17,127
หวังว่าจะไม่ใช่ผลักตกผา

120
00:06:18,253 --> 00:06:20,130
แต่อย่างฉันก็ต้องดันเยอะหน่อยสินะ

121
00:06:20,214 --> 00:06:23,425
มนุษย์ต้องมีใครดันหลังบ้างทั้งนั้น มาเริ่มกันเลย

122
00:06:24,801 --> 00:06:26,803
ไม่ยักรู้ว่ามีห้องนี้ด้วย

123
00:06:26,887 --> 00:06:28,889
ฉันเคยเห็นจากพิมพ์เขียวของร้าน

124
00:06:28,972 --> 00:06:30,307
แน่สินะ

125
00:06:30,390 --> 00:06:33,060
ขออภัยนะที่บังเอิญรู้เรื่องที่นี่มากกว่าคุณ

126
00:06:33,143 --> 00:06:35,521
ยิ่งพูดยิ่งไม่ช่วย แต่ก็เป็นความจริง

127
00:06:37,773 --> 00:06:39,024
ตรงนี้น่าจะได้เรื่อง

128
00:06:39,107 --> 00:06:41,527
ดี ฉันอยากทำภารกิจนี้ให้สำเร็จโดยเร็ว

129
00:06:41,610 --> 00:06:44,571
คิดเหมือนกัน ดูเหมือนอุปกรณ์ชิ้นนี้ทำงานปกติ

130
00:06:44,655 --> 00:06:46,406
เราต้องไล่สายไปให้ถึงแหล่งไฟ

131
00:06:49,660 --> 00:06:50,827
ซึ้งใจที่ยอมลงแรงช่วยเสียที

132
00:06:50,911 --> 00:06:54,456
ต้องให้ย้ำไหมว่าเพราะคุณช่วยนั่นแหละ
เราถึงเจอสถานการณ์นี้ตั้งแต่ต้น

133
00:06:57,918 --> 00:07:00,587
ทำไมที่นี่ต้องมีความเวิ้งว้างดำมืดเยอะจริง

134
00:07:01,213 --> 00:07:03,549
- มาจัดการเสียให้จบๆ
- ส่วนนี้ไม่อยู่ในพิมพ์เขียว

135
00:07:03,632 --> 00:07:05,300
- จะมาไหม
- ก็น่าสนใจ

136
00:07:06,093 --> 00:07:09,137
รู้นะว่าหลอก ที่จริงคุณกลัว

137
00:07:09,221 --> 00:07:12,975
ก็หลอกจริงๆ งานของฉันคือช่วยเลี่ยงอันตราย
ไม่ใช่เปิดรับอันตราย

138
00:07:13,058 --> 00:07:15,435
ถ้าฉันยังลงไปในเหวเวิ้งว้างนี่ได้ คุณก็ไปได้

139
00:07:19,273 --> 00:07:20,274
ก็ได้

140
00:07:23,360 --> 00:07:24,820
โอเค ฉันทำได้แหละ

141
00:07:25,863 --> 00:07:26,864
มนุษย์บ๊อง

142
00:07:33,912 --> 00:07:34,955
เรามาทำอะไรกันตรงนี้

143
00:07:35,038 --> 00:07:38,458
เราจะช่วยดันหลังตามจำเป็น
เพื่อคืนนี้จะได้ขึ้นแสดงไหว

144
00:07:38,542 --> 00:07:41,211
ด้วยการฝึกปรือทักษะที่ต้องใช้เพิ่มเติม

145
00:07:41,295 --> 00:07:44,256
งานต่อไปนี้จะฝึกให้เธอมีทักษะที่จำเป็น

146
00:07:44,339 --> 00:07:46,008
ในการขึ้นแสดงต่อหน้าฝูงมนุษย์

147
00:07:46,091 --> 00:07:52,598
ก่อนอื่น ต้องฉีดน้ำใส่จานให้สะอาดเอี่ยม
ห้ามเหลือเศษอะไรทั้งนั้น

148
00:07:52,681 --> 00:07:54,641
มันเกี่ยวอะไรกับการแสดง

149
00:07:54,725 --> 00:07:55,934
เกี่ยวอย่างยิ่ง!

150
00:07:58,437 --> 00:08:00,105
พูดให้น้อย ล้างให้มาก

151
00:08:00,189 --> 00:08:02,191
ฉันต้องจัดจานนี้ก่อนจะสุกเกินไป

152
00:08:08,614 --> 00:08:10,532
อุ๊ย ของกินฟรี

153
00:08:12,993 --> 00:08:17,080
ตั้งสติกับเศษอาหาร จงเป็นหัวฉีด

154
00:08:17,164 --> 00:08:18,415
ฉันไม่เข้าใจ

155
00:08:18,498 --> 00:08:19,666
ไม่เข้าใจเหมือนกัน

156
00:08:23,003 --> 00:08:25,589
ตั้งสติๆ

157
00:08:37,518 --> 00:08:39,977
ขยันฉีดไปหน่อยมะ

158
00:08:42,105 --> 00:08:46,360
งานที่สองคืออ่านออเดอร์ของลูกค้าให้เชฟฟัง

159
00:08:46,443 --> 00:08:48,362
ตอนมนุษย์บริการนำออเดอร์มาส่ง

160
00:08:48,445 --> 00:08:50,656
ไม่มีทางพังเลยล่ะเนอะ

161
00:08:54,701 --> 00:08:58,163
ขอชามแป้งเปียกโรยแผ่นโกโก้… หยึย

162
00:08:58,247 --> 00:09:01,667
เอ้า เราไม่ตัดสินมนุษย์ต่อให้เขา…
เลือกสารอาหารประหลาด

163
00:09:01,750 --> 00:09:02,584
(มันคือแป้ง)

164
00:09:02,668 --> 00:09:03,752
อีกเรื่อง พูดดังๆ

165
00:09:04,586 --> 00:09:05,754
น่าขายหน้าสุดๆ

166
00:09:05,838 --> 00:09:08,841
การขายหน้าคือรากฐานสู่ความสำเร็จ

167
00:09:11,677 --> 00:09:13,637
ตะกร้าผัก แยกน้ำจิ้ม

168
00:09:13,720 --> 00:09:14,805
โปรเจกต์เสียงออกมาเลย

169
00:09:14,888 --> 00:09:17,808
พูดให้เหมือนถ้าไม่ได้ตะกร้าผัก
มนุษย์รายนี้ต้องลาโลกแน่

170
00:09:18,517 --> 00:09:20,894
มันเส้นฉ่ำร้อน เพิ่มร้อนพิเศษ

171
00:09:20,978 --> 00:09:24,314
โอเค อันนี้ฟังเองก็งงเอง แต่ทำได้แล้วนี่

172
00:09:25,357 --> 00:09:30,320
แป้งแผ่นซ้อนต่อกันเป็นชั้น

173
00:09:32,781 --> 00:09:35,951
ทางลงเมื่อกี้อันตรายอย่างที่คิด

174
00:09:37,995 --> 00:09:39,162
สวยสะกด

175
00:09:39,246 --> 00:09:42,833
ก็จริง แต่ชื่นชมหิน
ก็ไม่ช่วยให้กลับไประวังเน้อเร็วขึ้น

176
00:09:45,794 --> 00:09:47,963
ยกจากพื้นขึ้นยากอย่างประหลาด

177
00:09:48,714 --> 00:09:51,425
มวลเล็กแต่หนักมาก แปลกนัก

178
00:09:56,722 --> 00:09:57,973
ระวัง!

179
00:10:00,601 --> 00:10:03,687
ฉันพูดถูกๆ ฉันเกือบต้องลาโลกแล้ว

180
00:10:04,188 --> 00:10:05,856
ก้อนปั๊มเลือดเร็วจี๋เลย

181
00:10:05,939 --> 00:10:07,858
น่ากลัวหัวหดสุดๆ!

182
00:10:07,941 --> 00:10:11,111
และยังน่ากลัวอยู่
เพราะดูแล้วเรากลับทางเก่าไม่ได้

183
00:10:11,195 --> 00:10:13,864
งั้นเราก็ต้องเดินตามสายไฟสู่แดนปริศนา

184
00:10:14,489 --> 00:10:15,574
ไม่อย่างนั้นเราจะลาโลก

185
00:10:19,953 --> 00:10:23,832
ฉันไม่เคยกลัวอะไรขนาดนี้
แต่ก็รู้สึกมีชีวิตชีวาที่สุดตั้งแต่เกิดมา

186
00:10:23,916 --> 00:10:25,834
แอบเศร้า แต่ฉันเห็นตรงกัน

187
00:10:25,918 --> 00:10:29,755
ฉันหวังว่ามนุษย์จะรู้สึกว่ามีชีวิตชีวาที่สุด
ยามต้องเฉียดใกล้การลาโลก

188
00:10:30,547 --> 00:10:32,299
แต่นี่แปลว่าพวกเราไม่มีความสุขเหรอ

189
00:10:32,382 --> 00:10:34,384
อาจเป็นแค่เพราะเราเกือบโดนหินทับตาย

190
00:10:34,468 --> 00:10:38,430
แต่ฉันก็ยอมรับว่า
บางครั้งฉันไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง

191
00:10:39,014 --> 00:10:41,600
บางครั้งฉันก็รู้สึกง่อนแง่น
เหมือนโครงสร้างที่วิเคราะห์น่ะแหละ

192
00:10:42,226 --> 00:10:44,895
บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนทำงานไปอย่างอัตโนมัติ

193
00:10:44,978 --> 00:10:47,064
ไม่ได้ตัดสินใจอะไรเองเลย

194
00:10:47,147 --> 00:10:50,567
ฉันให้ความสำคัญกับร้านและงาน
ก่อนความปรารถนาของตัวเองเสมอ

195
00:10:52,152 --> 00:10:54,988
ตลกดีนะ
เราถูกเลี้ยงมาให้เปิดใจกับมนุษย์ผู้อื่น

196
00:10:55,072 --> 00:10:57,407
แต่กลับไม่อาจเปิดใจรับความจริงกับตัวเองได้

197
00:10:57,491 --> 00:11:01,745
จริง มนุษย์มีวิวัฒนาการหลายชั่วอายุ
จนต้องให้ค่ากับความจริงใจกับผู้อื่นก่อน

198
00:11:01,828 --> 00:11:04,164
ถึงแม้จะต้องแลกด้วยความซื่อสัตย์ต่อใจตัวเอง

199
00:11:04,248 --> 00:11:05,916
ว่าแต่คุณมีความปรารถนาอะไร

200
00:11:06,458 --> 00:11:10,170
ถามตอนนี้ก็ไม่แน่ใจแล้ว
แต่รู้แน่ว่าฉันไม่อิ่มเอมใจ

201
00:11:14,174 --> 00:11:16,593
ดูเหมือนเราทั้งคู่มาถึงทางตันในชีวิต

202
00:11:17,886 --> 00:11:20,138
ทางตันก็แค่พื้นอีกแบบที่เรายังไต่ไปไม่เป็น

203
00:11:21,890 --> 00:11:26,687
งานที่สามคือนำออเดอร์ไปเสิร์ฟ
บนจานที่เพิ่งล้างเองเลย

204
00:11:26,770 --> 00:11:29,857
แต่ว่า เราจะไม่บอกว่าใครสั่งอะไร

205
00:11:29,940 --> 00:11:34,653
เธอต้องร้องชื่อเมนูให้ลูกค้ารู้เอง
เรียกว่าเป็นการแสดงก็ได้

206
00:11:34,736 --> 00:11:37,990
นั่น… ฟังแล้วน่าจะลำบาก แต่ฉันจะพยายาม

207
00:11:42,452 --> 00:11:44,204
จะเสิร์ฟอาหาร… เอ่อ

208
00:11:47,249 --> 00:11:50,669
ใครสั่งชามแป้งเปียกโรยแผ่นโกโก้ป่ะนะ

209
00:11:50,752 --> 00:11:52,796
- ไม่ใช่ของฉัน
- ฉันสั่งเอง

210
00:11:52,880 --> 00:11:54,173
หยึยมากเลยล่ะ

211
00:11:54,256 --> 00:11:56,425
ไม่เคยลองอย่าเพิ่งฉอดจ้า

212
00:11:56,508 --> 00:11:59,428
โอเค นี่มันเส้นฉ่ำร้อน เพิ่มร้อนพิเศษ

213
00:11:59,511 --> 00:12:00,512
มันยังไงนั่น

214
00:12:00,596 --> 00:12:01,638
ไม่รู้มันเหมือนกัน

215
00:12:01,722 --> 00:12:03,891
อันนั้นของฉัน มีใครอยากลองไหม

216
00:12:03,974 --> 00:12:07,311
แหม ฟังแล้วน่าสนใจ
แล้วมีใครสั่ง…

217
00:12:07,394 --> 00:12:08,228
ตะกร้าผักแสนอร่อย

218
00:12:08,312 --> 00:12:10,439
ได้แล้วจ้า หวังว่าจะถูกใจ

219
00:12:10,522 --> 00:12:11,440
ใส่น้ำจิ้มมาด้วยไหม

220
00:12:11,523 --> 00:12:13,066
ฉันดูย้ำให้ ไม่มีเลย

221
00:12:13,150 --> 00:12:14,735
ขอบคุณ พอดีแพ้น่ะ

222
00:12:18,989 --> 00:12:21,200
แป้งแผ่นซ้อนต่อกันเป็นชั้น

223
00:12:21,825 --> 00:12:24,661
มีใครสั่งไหมนั่น บอกหน่อย

224
00:12:24,745 --> 00:12:26,413
ของเราเองจ้า

225
00:12:26,496 --> 00:12:28,040
จริงเหรอ ขอบคุณลอร์บ

226
00:12:28,123 --> 00:12:29,750
แล้วก็จบงานกัน!

227
00:12:31,126 --> 00:12:31,960
เธอพร้อมแล้ว

228
00:12:32,044 --> 00:12:33,879
คิดว่าฉันขึ้นแสดงบนเวทีได้จริงเหรอ

229
00:12:34,421 --> 00:12:36,924
ฉันว่าตัวเองพร้อมแค่จะทำงานในระวังเน้อ

230
00:12:37,007 --> 00:12:41,053
โอเค คืองี้ ไม่อยากจะอำว่าที่จริงก็ขาดพนักงาน

231
00:12:41,136 --> 00:12:42,221
จนวันนี้ต้องหาคนมาช่วย

232
00:12:42,304 --> 00:12:45,933
แต่เราก็คิดจริงๆ ว่าการฝึกครั้งนี้
ช่วยเตรียมให้เธอพร้อมขึ้นแสดงไปด้วย

233
00:12:46,016 --> 00:12:48,769
ฉันก็แอบรู้สึกมั่นใจขึ้นนิดๆ
เมื่อต้องร้องเพลงทั้งที่ถูกกดดัน

234
00:12:48,852 --> 00:12:51,730
เธอยังล้างจานได้ไม่เลวเลยด้วย

235
00:12:51,813 --> 00:12:52,814
แต่ก็ยังไม่ถือว่าดี

236
00:13:05,452 --> 00:13:08,121
เจ้าจันทร์ลอร์บ สวยจังเลย

237
00:13:08,205 --> 00:13:10,249
คุณชอบหินเอาจริงๆ จังๆ นะเนี่ย

238
00:13:15,420 --> 00:13:16,672
ความเวิ้งว้างดำมืดอีกละ

239
00:13:18,215 --> 00:13:22,135
ฉันตั้งสมมติฐานว่าที่นี่
เป็นผลงานของมนุษย์เจ้าปัญญาเหนือชั้น

240
00:13:22,219 --> 00:13:23,929
มนุษย์ในความเวิ้งว้างน่ะเหรอ

241
00:13:24,012 --> 00:13:26,181
ไม่มีข้อพิสูจน์ว่ามนุษย์ในความเวิ้งว้างมีอยู่จริง

242
00:13:26,265 --> 00:13:27,266
แต่ฉันอยากคิดว่ามี

243
00:13:28,517 --> 00:13:32,354
เครื่องมนุษย์สร้างนี้
แปลงพลังงานจากเสาหินสุดสวย

244
00:13:32,437 --> 00:13:33,772
ก่อนจะส่งเข้าไปยังระวังเน้อ

245
00:13:33,856 --> 00:13:35,899
โอเค งั้นจะเปิดกลับขึ้นมายังไง

246
00:13:37,109 --> 00:13:39,111
ดูเหมือนมีคนถอดสาย

247
00:13:39,194 --> 00:13:40,612
จากเต้าเสียบบนเสาหิน

248
00:13:41,113 --> 00:13:42,990
ต้องหาวิธีเสียบกลับเข้าไป

249
00:13:43,073 --> 00:13:44,491
ลายยึกยือก็คือตรงนี้

250
00:13:51,957 --> 00:13:53,959
แล้วจะเสียบแค่ไม่กี่เส้นที่เหลือยังไง

251
00:13:54,042 --> 00:13:55,544
ให้ฉันลองปีนขึ้นไปก็ได้

252
00:13:55,627 --> 00:13:57,713
แต่ทั้งปีนทั้งถือสายไปด้วยคงไม่ไหว

253
00:13:57,796 --> 00:13:58,964
ส่งถุงหุ้มเท้ามาสิ

254
00:13:59,047 --> 00:14:02,342
ฉันยอมถอดถุงหุ้มเท้า
ต่อหน้ามนุษย์พิเศษของใจเท่านั้น

255
00:14:02,426 --> 00:14:04,678
ตกลงอยากทำงานให้เสร็จไหมเนี่ย

256
00:14:08,891 --> 00:14:09,892
เอ้า

257
00:14:10,517 --> 00:14:11,852
เป็นสายนิรภัยเหรอ

258
00:14:12,352 --> 00:14:13,353
เปล่า

259
00:14:13,437 --> 00:14:15,772
ไหนว่าหน้าที่คุณคือช่วยเลี่ยงอันตราย

260
00:14:15,856 --> 00:14:18,525
เพิ่งได้รู้เหมือนกันว่าอยู่วงการนี้
ก็ต้องยอมเสี่ยงอันตรายบ้างเล็กน้อย

261
00:14:32,039 --> 00:14:33,123
เก่งมากๆ

262
00:14:45,928 --> 00:14:48,138
ฉันมาแล้ว คุณทำได้

263
00:14:59,858 --> 00:15:03,278
- คุณทำสำเร็จ!
- คุณช่วยฉันไว้ ซึ้งใจ

264
00:15:03,862 --> 00:15:04,905
เราเป็นหนี้บุญคุณคุณละ

265
00:15:06,198 --> 00:15:07,908
นั่นไม่ใช่เสียงจักรกลสินะ

266
00:15:16,166 --> 00:15:20,420
ฉันถนัดเรื่องชิมอะไรได้ทุกสิ่ง
มีอะไรเชิญส่งมาให้ลอง

267
00:15:20,504 --> 00:15:22,297
ถุงหุ้มเท้าเรา!

268
00:15:22,381 --> 00:15:23,549
ฉันจะชิม

269
00:15:26,426 --> 00:15:27,594
เอาจริง อื้อหือ

270
00:15:31,849 --> 00:15:33,183
เค็ม

271
00:15:35,143 --> 00:15:36,687
ต้องขึ้นตามเขาก็เหนื่อยหน่อยนะ

272
00:15:36,770 --> 00:15:37,938
แต่เธอจะผ่านมันไปได้

273
00:15:38,021 --> 00:15:41,358
และถ้าผ่านไม่ได้
ก็ใช่ว่าจะมีใครมาดูแล้วผิดหวัง

274
00:15:42,067 --> 00:15:43,110
ตาเธอแล้ว เพื่อนเอ๋ย

275
00:16:04,214 --> 00:16:05,549
ไม่นะ

276
00:16:05,632 --> 00:16:06,884
ไม่นะ

277
00:16:06,967 --> 00:16:08,260
หูจะแตก!

278
00:16:09,887 --> 00:16:12,723
ฉันทำไม่ไหว

279
00:16:15,893 --> 00:16:16,977
ไม่เป็นไร

280
00:16:17,060 --> 00:16:18,729
ให้ฉันชิมกีตาร์ไหม

281
00:16:20,022 --> 00:16:21,440
รีบเผ่นกันดีกว่า

282
00:16:21,940 --> 00:16:22,774
นั่นท่าจะจบไม่สวย

283
00:16:27,487 --> 00:16:29,323
โอเค คุณพูดถูก งานนี้น่ากลัวหัวหด

284
00:16:29,406 --> 00:16:32,826
ก็จริง แต่เราค้นพบอะไรเยอะแยะ
เช่นแผนที่ตรงนี้

285
00:16:34,620 --> 00:16:35,579
กำลังช็อกตาใสเหรอ

286
00:16:35,662 --> 00:16:38,332
ก็อาจจะใช่
แต่คิดว่าหาทางออกได้แล้ว ตามฉันมา

287
00:16:44,129 --> 00:16:47,466
แผนที่นี้บอกว่ามีอุโมงค์อีกแห่ง
แต่มองหาไม่เจอ

288
00:16:50,844 --> 00:16:53,889
อ๋อ สงสัยทางตันก็เป็นแค่
พื้นอีกแบบที่เรายังไต่ไปไม่เป็น

289
00:16:55,224 --> 00:16:56,225
เจ้าจันทร์ลอร์บ งานนี้แรง

290
00:16:56,725 --> 00:16:58,018
เราต้องเป็นแรงหนุนของกันและกัน

291
00:16:58,101 --> 00:17:00,020
ถึงจะไต่ลงไปตามปล่องนั้นได้

292
00:17:02,439 --> 00:17:04,273
- พร้อมรับฟัง
- หันหลังชนกับฉัน

293
00:17:04,358 --> 00:17:05,983
คล้องแขนไขว้ศอกเข้าด้วยกัน

294
00:17:06,068 --> 00:17:08,654
เราจะยันผนังเหวทั้งสองข้าง
แล้วเดินถอยหลังไปทีละก้าว

295
00:17:08,737 --> 00:17:11,198
ดันหลังกันเอาไว้ขณะเดิน

296
00:17:15,368 --> 00:17:16,578
ก้าวยาวขึ้น

297
00:17:19,998 --> 00:17:22,166
ไม่เคยมีชีวิตชีวาขนาดนี้

298
00:17:24,294 --> 00:17:25,295
ก้าว

299
00:17:33,595 --> 00:17:36,181
ขออภัยนะที่กดดันให้ขึ้นแสดง

300
00:17:36,265 --> 00:17:40,519
ความล้มเหลวของฉันไม่ใช่ภาพสะท้อน
คำสอนที่แม้จะนอกกรอบแต่เปี่ยมน้ำใจของคุณ

301
00:17:40,602 --> 00:17:42,187
เราชอบกระตุกต่อมของมนุษย์

302
00:17:42,271 --> 00:17:45,357
แต่บางทีเราก็อาจทำเกินเบอร์ไปหน่อย

303
00:17:45,858 --> 00:17:48,694
ไม่ค่ะ นี่ก็เป็นสิ่งที่คู่ชีวิตของฉันจะทำ

304
00:17:49,319 --> 00:17:51,572
เขาอยากให้ฉันเอาความถนัด
ไปอวดให้มนุษย์คนอื่นๆ ได้เห็น

305
00:17:52,322 --> 00:17:55,367
- คิดว่าฉันอาจสร้างความสุขให้มนุษย์
- ฟังแล้วเป็นคู่ชีวิตที่ดี

306
00:17:55,450 --> 00:17:58,245
ก็ดีจริงๆ หลังจากเขาลาโลกไปแล้ว

307
00:17:58,328 --> 00:18:01,582
ฉันพยายามทำตามที่เขาต้องการ
แล้วไปเล่นในห้องเรียนของมนุษย์ลูก

308
00:18:02,165 --> 00:18:04,001
ตัวลูกของฉันตื่นเต้นมาก

309
00:18:04,084 --> 00:18:06,920
เที่ยวบอกเพื่อนๆ เขาว่าฉันจะเยี่ยมยอดแค่ไหน

310
00:18:07,004 --> 00:18:08,589
แต่มันไม่เยี่ยมอย่างที่คิดสินะ

311
00:18:08,672 --> 00:18:10,299
ฉันทำให้เยาวรุ่นร้องไห้กันหมด

312
00:18:10,382 --> 00:18:11,216
ทำยังไง

313
00:18:11,300 --> 00:18:14,469
ไปเลือกเพลง
"สัตว์โลกกินสัตว์โลกแล้วก็กินสัตว์โลกอีก"

314
00:18:14,553 --> 00:18:16,513
แค่พยายามเลือกเพลงเสริมความรู้

315
00:18:16,597 --> 00:18:19,433
การที่เธอเลือกเพลงนั้น
ทำให้เธอต่างจากมนุษย์อื่นๆ

316
00:18:19,516 --> 00:18:21,435
ไม่น่าจะมีมนุษย์ที่ไหนเลือกแล้วล่ะ

317
00:18:21,518 --> 00:18:24,688
ถึงนั่นอาจจะไม่ค่อยเหมาะสมกับกลุ่มผู้ชม

318
00:18:24,771 --> 00:18:26,440
แต่ก็กระตุกต่อมใจจนน้ำตาไหลได้

319
00:18:27,191 --> 00:18:30,235
คืองี้ เราเป็นมนุษย์ชราวุ่นวายแต่สวยมาก

320
00:18:30,319 --> 00:18:32,237
ชีวิตนี้ผ่านอะไรมาเยอะ

321
00:18:32,321 --> 00:18:35,741
แต่ก็ยังมีเรื่องหนึ่งที่ทำให้ประหลาดใจทุกที

322
00:18:36,241 --> 00:18:38,869
มนุษย์เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน

323
00:18:39,578 --> 00:18:43,874
เราจัดงานอวดความถนัดทุกรอบโคจร
เพื่อฉายแสงให้ความงดงามในความแตกต่างนั้น

324
00:18:44,374 --> 00:18:47,503
ทุกปีเราจะได้พบเห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

325
00:18:48,003 --> 00:18:51,673
และตอนที่ถูกฝังในผืนทราย
จนได้ฟังเพลงของเธอ

326
00:18:52,257 --> 00:18:56,762
เรารู้สึกตื้นตันดั่งใบไม้ต้องลม
ที่ค่อยๆ เต้นตามไปในยามค่ำคืน

327
00:18:57,471 --> 00:18:59,681
ความรู้สึกนั้นไม่เคยเจอมาก่อนเลยนะ

328
00:18:59,765 --> 00:19:01,850
จนกระทั่งอยากเก็บความรู้สึกนั้นใส่ขวด

329
00:19:01,934 --> 00:19:04,645
มาแบ่งปันกับเพื่อนๆ ที่ระวังเน้อได้

330
00:19:04,728 --> 00:19:06,063
หวังว่าเธอจะเข้าใจ

331
00:19:08,857 --> 00:19:12,569
เข้าใจ คุณช่วยให้ฉัน
เริ่มรู้สึกว่าอาจจะอวดความถนัดได้มากขึ้น

332
00:19:13,278 --> 00:19:16,949
ฉันอยากลองใหม่
ถึงมันจะยากขึ้นทุกทีที่ล้มเหลว

333
00:19:17,032 --> 00:19:19,910
ฉันทำให้คู่ชีวิตและมนุษย์ลูกผิดหวัง
แถมตอนนี้ฉันทำให้คุณผิดหวัง

334
00:19:19,993 --> 00:19:22,496
ฉันแสดงต่อหน้ามนุษย์คนอื่นไม่ได้จริงๆ

335
00:19:23,121 --> 00:19:25,207
แต่เธอแสดงต่อหน้าเรามาตลอดเลยนะ

336
00:19:27,459 --> 00:19:28,544
อ้าว จริงด้วยแฮะ

337
00:19:28,627 --> 00:19:30,629
และฉันก็ได้ฟังด้วยนะ เพื่อน

338
00:19:31,296 --> 00:19:33,590
แต่ช่วยไปคุยปลอบใจกันข้างนอกได้มั้ยนะ

339
00:19:33,674 --> 00:19:34,675
ขออภัยจริงๆ

340
00:19:34,758 --> 00:19:35,926
เดี๋ยวนะ

341
00:19:36,009 --> 00:19:38,554
ดูเหมือนเธอสบายใจที่แสดงต่อหน้าฉัน

342
00:19:38,637 --> 00:19:40,722
หรือว่าจะให้ฉันขึ้นไปช่วยบนเวที

343
00:19:40,806 --> 00:19:45,727
ช่วยให้เธอได้แสดงในแบบที่
ทำให้ผู้ชมหลุดจากความเวิ้งว้างไปเลย

344
00:19:46,770 --> 00:19:48,272
คุณคิดจะทำอะไร

345
00:19:51,024 --> 00:19:52,901
- เราต้องยอมร่วง
- จะเจ็บไหมนะ

346
00:19:52,985 --> 00:19:54,403
เป็นไปได้สูงมาก แต่ก็ต้องทำ

347
00:19:54,486 --> 00:19:56,238
- หนึ่ง สอง สาม หล่น!
- เดี๋ยว ยังไม่ได้ตกลง!

348
00:19:58,323 --> 00:20:00,200
ไม่อยากจะเชื่อว่าเรายังไม่ได้ลาโลก

349
00:20:00,701 --> 00:20:02,119
ไม่รู้นะว่าจะรับได้อีกแค่ไหน

350
00:20:02,202 --> 00:20:03,787
อย่าไปฟังเสียงในหัว

351
00:20:03,871 --> 00:20:06,582
เราทำงานที่ได้รับมอบหมายมาสำเร็จแล้ว
เราจะต้องได้ออกจากที่นี่

352
00:20:06,665 --> 00:20:08,792
ฉันกับคุณ เราทำได้

353
00:20:09,376 --> 00:20:14,006
ซึ้งใจ ฉันว่าเจ้าแผนที่ไม่เอาอ่าวนี่
น่าจะบอกว่าทางออกอยู่ตรงนี้

354
00:20:19,344 --> 00:20:22,097
คุณเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนไหม

355
00:20:22,181 --> 00:20:26,643
น่าจะไม่ค่อยมีมนุษย์เคยเห็น
นี่อาจเป็นภาพวาดฝีมือมนุษย์ยุคแรกที่สุด

356
00:20:27,227 --> 00:20:28,270
เอาไว้ค่อยไปศึกษาทีหลัง

357
00:20:28,353 --> 00:20:30,105
น่าทึ่งจังที่เรามากันได้ไกลขนาดนี้

358
00:20:30,189 --> 00:20:33,066
น่าทึ่งจริง เราเกือบถึงบ้านแล้ว เดินต่อกันเถอะ

359
00:20:35,110 --> 00:20:36,778
ทำได้แล้ว

360
00:20:36,862 --> 00:20:39,448
วันนี้น่ากลัวหัวหดแต่ก็อิ่มเอมใจมาก

361
00:20:39,531 --> 00:20:41,074
จริงด้วยนะ

362
00:20:41,992 --> 00:20:45,662
ยังมีอะไรให้ค้นพบอีกมากมาย
รวมทั้งเรื่องของตัวเราเอง

363
00:20:45,746 --> 00:20:48,332
เช่นการพิสูจน์ว่า
คุณคุมชีวิตตัวเองได้มากกว่าที่คิด

364
00:20:48,415 --> 00:20:50,751
เฉพาะเวลาที่เฉียดจะลาโลกมั้ง

365
00:20:51,919 --> 00:20:53,170
ไปกันเลยมั้ย

366
00:20:53,253 --> 00:20:55,839
ไปกัน ไปสนุกกับความสำเร็จจากการผจญภัย

367
00:20:55,923 --> 00:20:58,258
ด้วยการดูมนุษย์ทำเรื่องพิลึกๆ บนเวทีกัน

368
00:21:08,143 --> 00:21:09,603
สุดยอด!

369
00:21:09,686 --> 00:21:11,688
- ขอบคุณ
- ยอดเยี่ยมยิ่งใหญ่!

370
00:21:12,689 --> 00:21:15,067
แสดงได้สวยสะดุดตามากจ้า

371
00:21:15,150 --> 00:21:16,151
พร้อมนะ

372
00:21:17,694 --> 00:21:19,488
พร้อมจ้ะ

373
00:21:19,571 --> 00:21:20,781
ฉันก็รู้ว่าเธอพร้อม

374
00:21:21,657 --> 00:21:23,492
- อะไรนะ
- แค่ทำตามแล้วกัน

375
00:21:23,575 --> 00:21:26,745
ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะเปิดเสียงสะดุดหู

376
00:21:26,828 --> 00:21:30,207
เปิดสู่ก้อนปั๊มเลือดสะดุดใจ
กับความถนัดทางดนตรีของเพื่อนใหม่

377
00:21:30,290 --> 00:21:34,044
ขอเสียงปรบมือต้อนรับ "เอ่อ เค้ายังไม่รู้"

378
00:21:34,127 --> 00:21:35,295
พร้อมเมื่อไหร่เริ่มเลย

379
00:21:44,388 --> 00:21:48,392
ปกติไม่เคยร่าเริง
ยามต้องแสดงต่อหน้ามนุษย์

380
00:21:48,475 --> 00:21:51,895
จะดีที่สุดถ้าร้องเล่นฟังเอง

381
00:21:52,855 --> 00:21:54,648
ยิ่งกดดัน ก้อนปั๊มเลือดยิ่งเต้นรัวโหวงเหวง

382
00:21:55,232 --> 00:21:59,945
ตั้งแต่คู่ชีวิตจากไป
นึกว่าวันคืนแห่งเสียงเพลงก็ลาหาย

383
00:22:01,363 --> 00:22:05,158
แต่แค่เพราะเธอไม่อยู่ตรงนี้
ไม่ได้แปลว่าหายไปจากใจฉันนี่

384
00:22:05,659 --> 00:22:08,662
เสียงเธอยังคอยนำทางให้อยู่ดี

385
00:22:09,788 --> 00:22:13,709
ฉันเล่นดังๆ ให้เธอได้ฟัง
ท่ามกลางมนุษย์มากมายแต่ฉันไม่กลัวทั้งนั้น

386
00:22:13,792 --> 00:22:17,212
เพราะฉันรู้ว่าไม่ได้อยู่ตามลำพัง

387
00:22:18,755 --> 00:22:21,049
- เราชอบมาก!
- เพราะสุดๆ ไปเลย

388
00:22:21,133 --> 00:22:23,135
- ยอดเยี่ยมที่สุด
- งดงามเหลือเกิน!

389
00:22:24,428 --> 00:22:26,388
ลูกภูมิใจสุดๆ ไปเลย

390
00:22:26,471 --> 00:22:27,848
ขอบคุณนะที่เชื่อมั่นในตัวเรา

391
00:22:27,931 --> 00:22:32,728
ผู้ให้กำเนิดอีกรายก็จะภูมิใจเหมือนกัน
ถ้าไม่ได้ลาโลกไปก่อนน่ะนะ

392
00:22:32,811 --> 00:22:38,108
โอเค มีอีกสองเรื่องที่เธอต้องทำ
ก่อนจะจบเส้นทางครั้งนี้

393
00:22:38,192 --> 00:22:41,987
เธอต้องเก็บทุกโต๊ะแล้วก็ล้างส้วมด้วย

394
00:22:42,070 --> 00:22:44,239
- ฉันไม่ทำแล้ว
- ไม่ลองไม่รู้

395
00:22:48,285 --> 00:22:49,620
ตกลงซ่อมได้ไหม

396
00:22:50,329 --> 00:22:54,291
หมายความว่าไง ก็ต้องซ่อมแล้วสิ
ไม่งั้นจะจัดงานแบบนี้ได้ยังไง

397
00:22:54,791 --> 00:22:56,376
เราเปิดเครื่องปั่นไฟสำรองเอาน่ะ

398
00:22:56,460 --> 00:22:57,503
ไงนะ

399
00:23:50,138 --> 00:23:52,140
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม