1
00:00:14,994 --> 00:00:16,537
‎ว่ากันว่า

2
00:00:17,955 --> 00:00:24,920
‎ชาวญี่ปุ่นมองว่าแมวเป็นสัตว์ที่มีความพิเศษ

3
00:00:27,339 --> 00:00:31,177
‎ยกตัวอย่างเช่น "มาเนกิเนโกะ" หรือแมวกวัก

4
00:00:31,260 --> 00:00:33,929
‎ถือเป็นลางดีที่นำพาโชคลาภมาให้

5
00:00:35,347 --> 00:00:41,395
‎ฉันไม่รู้ว่าจะเรียกแมว
‎เป็นผู้ส่งสารแห่งวิญญาณได้ไหม

6
00:00:43,022 --> 00:00:48,444
‎แต่ฉันคิดว่าแมวมีความน่าดึงดูด
‎สำหรับคนญี่ปุ่นที่ชอบความละเอียดอ่อน

7
00:00:48,527 --> 00:00:50,154
‎โดยส่วนตัวแล้ว

8
00:00:50,738 --> 00:00:56,118
‎ฉันเชื่อว่าแมวเป็นผู้ส่ง "สารลึกลับ"

9
00:00:57,953 --> 00:00:59,163
‎ที่จริงแล้ว

10
00:01:00,456 --> 00:01:05,168
‎ในช่วงที่ฉันกำลังลำบากมาก
‎และหาคำตอบไม่ได้

11
00:01:05,251 --> 00:01:10,299
‎การตัดสินใจสร้างสรรค์ศิลปะแมว
‎ได้ทำให้ฉันสามารถ

12
00:01:11,217 --> 00:01:13,385
‎ทำสิ่งที่ไกลเหนือจินตนาการตัวเอง

13
00:01:14,470 --> 00:01:17,473
‎และเปิดโอกาสใหม่ๆ ให้ชีวิต

14
00:01:18,099 --> 00:01:19,934
‎ฉันทึ่งมากที่ได้เห็นผลลัพธ์ที่ออกมา

15
00:01:22,019 --> 00:01:27,358
‎ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีความสุขขนาดนี้ได้

16
00:01:31,278 --> 00:01:33,739
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

17
00:02:08,440 --> 00:02:13,028
‎ตอนเด็กๆ เวลาฉันทำอะไร
‎ฉันจะมุ่งมั่นหมกมุ่นมาก

18
00:02:13,112 --> 00:02:16,740
‎ฉันว่าฉันไม่ใช่คนประเภทที่ชอบให้ความร่วมมือ

19
00:02:16,824 --> 00:02:21,245
‎ถ้าฉันทำอะไรไปครึ่งทางแล้ว
‎ใครจะมาหยุดฉันก็ยาก

20
00:02:26,167 --> 00:02:29,628
‎สมัยเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษา

21
00:02:29,712 --> 00:02:33,132
‎ฉันเคยวาดฉากหลังให้ละครโรงเรียนครั้งนึง

22
00:02:33,215 --> 00:02:36,343
‎แล้วฉันก็อินกับงานมากจนอยู่ต่อหลังเลิกเรียน

23
00:02:36,427 --> 00:02:41,140
‎ฉันอยู่ที่โรงเรียนแม้จะเลิกเรียนแล้ว
‎เพื่อจะได้วาดรูปต่อไป

24
00:02:41,223 --> 00:02:43,142
‎ฉันรักการวาดรูปมากขนาดนั้นเลย

25
00:02:47,855 --> 00:02:52,359
‎ศิลปินที่ฉันชื่นชมที่สุด ยังไงก็ต้องเป็นปีกัสโซ่

26
00:02:53,360 --> 00:02:57,323
‎พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าเขามีพรสวรรค์มาก

27
00:02:57,406 --> 00:03:01,243
‎และถึงแม้พูดแบบนี้แล้วจะฟังดูซ้ำซากจำเจ

28
00:03:01,327 --> 00:03:04,330
‎แต่เวลาใครถามว่าฉันชอบปีกัสโซ่ตรงไหน

29
00:03:04,413 --> 00:03:07,666
‎ฉันจะตอบทุกครั้งว่า "ความหลงใหลของเขา"

30
00:03:07,750 --> 00:03:13,672
‎(วาคุเนโกะ)

31
00:03:14,590 --> 00:03:21,263
‎วาคุเนโกะมาจากคำภาษาญี่ปุ่น
‎"วาคุ" แปลว่ากรอบ "เนโกะ" แปลว่าแมว

32
00:03:21,347 --> 00:03:23,766
‎รวมกันแล้วแปลว่า "แมวในกรอบ"

33
00:03:23,849 --> 00:03:27,603
‎ฉันคิดหาชื่อให้มันตั้งหลายชื่อ

34
00:03:27,686 --> 00:03:32,650
‎แต่ฉันคิดว่า "วาคุเนโกะ" ติดหูและจำง่าย

35
00:03:34,360 --> 00:03:40,574
‎ฉันได้ไปรู้จักการปักใยขน
‎ตอนที่ฉันพยายามจะเย็บชายกระโปรง

36
00:03:40,658 --> 00:03:44,662
‎ฉันไปที่ร้านขายของทำงานฝีมือเพื่อซื้อวัสดุ

37
00:03:44,745 --> 00:03:47,206
‎ตอนนั้นเองที่ฉันไปเจอมัน

38
00:03:47,289 --> 00:03:54,046
‎ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า
‎เราใช้วิธีนี้สร้างสรรค์ผลงานได้อย่างเสรีแค่ไหน

39
00:03:54,129 --> 00:03:56,548
‎ฉันก็เลยสนใจมันในทันที

40
00:04:00,386 --> 00:04:06,558
‎ฉันอาศัยอยู่กับแมวสามตัว
‎ชื่อชิม่า ฟูกุจัง และกูริ

41
00:04:07,101 --> 00:04:09,520
‎ฉันรับเลี้ยงน้องทั้งสามตัวมา

42
00:04:10,104 --> 00:04:13,399
‎เมื่อไรก็ตามที่ฉันรู้สึกเหนื่อย

43
00:04:13,482 --> 00:04:17,278
‎พอได้เจอน้องๆ ก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง

44
00:04:17,360 --> 00:04:23,075
‎ตอนฉันเริ่มปักใยขนใหม่ๆ
‎ฉันหลงรักมันในทันที

45
00:04:23,158 --> 00:04:27,079
‎ฉันวาดรูปมานานมากแล้ว

46
00:04:27,162 --> 00:04:31,375
‎มีรูปเหมือนด้วย

47
00:04:31,458 --> 00:04:36,839
‎ฉันก็เลยคิด "มาทำประติมากรรมใยขนดีกว่า"

48
00:04:36,922 --> 00:04:39,633
‎เพราะอย่างนี้นี่เอง
‎ฉันถึงได้เริ่มงานดีไซน์รูปแมวสามมิติ

49
00:04:44,680 --> 00:04:51,270
‎นี่เป็นรูปถ่ายของมิยุจัง
‎แมวพันธุ์รัสเซียนบลูโทนเดียว

50
00:04:52,271 --> 00:04:54,690
‎แมวตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม

51
00:04:54,773 --> 00:04:58,193
‎ถ้างั้นกระบวนการสร้างสรรค์
‎ก็จะต่างจากเดิมเล็กน้อย

52
00:04:58,277 --> 00:04:59,486
‎แล้วจะทำยังไง

53
00:05:01,572 --> 00:05:07,453
‎ผมได้เจอซาจิครั้งแรกจากวาคุเนโกะ
‎ตอนที่ผมทำช่องยูทูบของตัวเอง

54
00:05:07,536 --> 00:05:10,956
‎ผมทำคลิปวิดีโอสอนคนทำคอนเทนต์วิดีโอ

55
00:05:11,040 --> 00:05:16,670
‎ตอนนั้นเองที่ซาจิส่งวิดีโอมาให้ผม
‎แล้วถามว่าผมสนใจ

56
00:05:16,754 --> 00:05:20,591
‎อยากถ่ายทำคอนเทนต์ให้เธอหรือเปล่า

57
00:05:20,674 --> 00:05:24,386
‎ตอนที่ผมเห็นผลงานของเธอ ผมคิดว่า

58
00:05:24,470 --> 00:05:28,140
‎"เจ๋งจังเลย ชาวโลกต้องได้เห็นสิ่งนี้"

59
00:05:28,766 --> 00:05:29,933
‎ทางนี้เหรอ

60
00:05:30,017 --> 00:05:32,144
‎- ใช่ ดีแล้ว
‎- โอเค เริ่มแล้วนะ

61
00:05:35,230 --> 00:05:39,276
‎วิดีโอแรกที่เราทำด้วยกัน
‎มียอดวิวในยูทูบเกินล้านครับ

62
00:05:39,360 --> 00:05:41,695
‎นั่นคือตอนที่เรารู้ว่าเราเจอของดีเข้าแล้ว

63
00:05:41,779 --> 00:05:43,739
‎เราคิดว่าเรามีสินค้าที่ดี

64
00:05:45,449 --> 00:05:48,452
‎จากนั้นยอดวิวก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ

65
00:05:48,535 --> 00:05:53,791
‎แล้วก็มีคนมาขอให้ฉันปักแมวในกรอบ
‎ให้มากขึ้นเรื่อยๆ

66
00:05:53,874 --> 00:05:56,293
‎ก่อนที่ฉันจะมาถึงจุดนี้

67
00:06:06,720 --> 00:06:13,685
‎ก่อนหน้านี้ไม่นาน ฉันมักจะปักแต่แมว
‎ที่ละโลกนี้ไปสวรรค์แล้วเป็นหลัก

68
00:06:13,769 --> 00:06:15,437
‎แต่ในครั้งนี้

69
00:06:15,521 --> 00:06:20,859
‎ฉันจะได้เจอกับแมวที่ฉันจะดีไซน์รูป

70
00:06:22,653 --> 00:06:27,616
‎แน่นอนว่าฉันตื่นเต้นอยากเจอเจ้าของแมว

71
00:06:28,117 --> 00:06:34,706
‎แต่การได้เจอกับมิยุจังและศึกษานิสัยของน้อง

72
00:06:35,541 --> 00:06:37,876
‎มันน่าตื่นเต้นกว่าอีกค่ะ

73
00:06:52,349 --> 00:06:56,270
‎การที่ฉันได้เลี้ยงมิยุ

74
00:06:56,353 --> 00:07:00,941
‎มันเหมือนได้เลี้ยงลูกแล้วก็มีน้องสาว

75
00:07:01,483 --> 00:07:04,403
‎แต่มันก็เหมือนได้มีเพื่อนด้วยค่ะ

76
00:07:04,486 --> 00:07:05,529
‎(ชิฮิโร่
‎แม่ของมิยุ)

77
00:07:05,612 --> 00:07:08,824
‎บางครั้งน้องก็จะเข้ามานัวเนีย
‎คล้ายๆ กับเป็นคู่รัก

78
00:07:08,907 --> 00:07:10,909
‎ความสัมพันธุ์ของเราตลกดีค่ะ

79
00:07:12,077 --> 00:07:13,662
‎บอกตรงๆ นะคะ

80
00:07:13,745 --> 00:07:17,124
‎ครอบครัวของฉันไม่ค่อยจะชอบสัตว์เท่าไรนัก

81
00:07:17,207 --> 00:07:21,128
‎เราสองคนก็เลยไม่ได้รับอนุญาตให้มีสัตว์เลี้ยง

82
00:07:21,753 --> 00:07:24,673
‎ตอนฉันย้ายออกจากบ้านพ่อแม่เพื่อไปเรียนมหาลัย

83
00:07:25,257 --> 00:07:26,925
‎ฉันตัดสินใจต้อนรับมิยุเข้ามา

84
00:07:27,509 --> 00:07:32,431
‎ตั้งแต่นั้นมา เราก็แทบจะตัวติดกันเลย

85
00:07:46,945 --> 00:07:50,866
‎- ฉันมาจากวาคุเนโกะค่ะ
‎- สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

86
00:07:50,949 --> 00:07:52,743
‎ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ

87
00:07:54,912 --> 00:07:57,706
‎เป็นวันที่มีความสุขมากเลย ขอบคุณที่มานะคะ

88
00:07:58,624 --> 00:08:00,292
‎มิยุจังน่ารักจังเลยค่ะ

89
00:08:01,752 --> 00:08:05,297
‎เราเห็นในยูทูบและในโซเชียล

90
00:08:05,380 --> 00:08:09,009
‎ว่าซาจิกำลังสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่น่าทึ่ง

91
00:08:09,092 --> 00:08:12,888
‎ในวิดีโอที่เราดู เธอกำลังปักหนวดแมว

92
00:08:12,971 --> 00:08:16,642
‎และปรากฏว่าในฉากนั้น
‎นั่นเป็นหนวดจริงของแมวตัวนั้น

93
00:08:17,643 --> 00:08:23,982
‎ดูก็รู้เลยค่ะว่า
‎เธอรักแมวที่เป็นแบบให้เธอแค่ไหน

94
00:08:24,066 --> 00:08:27,945
‎เราก็เลยอยากให้ทำวาคุเนโกะให้กับมิยุด้วย

95
00:08:28,028 --> 00:08:30,197
‎เธอชมว่าน้องน่ารักนะมิยุ เธอใจดีไหมล่ะ

96
00:08:30,280 --> 00:08:34,200
‎ตื้นตันใจจังเลยค่ะ

97
00:08:36,954 --> 00:08:39,122
‎น้องน่ารักจัง

98
00:08:44,294 --> 00:08:48,674
‎มิยุสิบขวบแล้ว อีกไม่นานก็จะ 11 ขวบ

99
00:08:48,757 --> 00:08:53,762
‎น้องคงไม่เด็กลงแล้ว
‎ดังนั้นใครจะไปรู้ว่าน้องจะจากเราไปเมื่อไร

100
00:08:53,845 --> 00:08:57,015
‎พอคิดแบบนั้นแล้วเราก็เศร้าใจ

101
00:08:59,226 --> 00:09:01,562
‎เป็นนางแบบแล้วใช่ไหมจ๊ะ มิยุ

102
00:09:03,438 --> 00:09:04,314
‎น่ารักจัง

103
00:09:05,857 --> 00:09:09,695
‎ในเมื่องานศิลปะนี้จะอยู่กับเรา
‎ตอนที่มิยุยังอยู่ด้วย

104
00:09:09,778 --> 00:09:13,699
‎ความคิดที่ว่าวิญญาณน้องอาจเข้าไป

105
00:09:13,782 --> 00:09:17,286
‎สิงสถิตอยู่ในผลงานหลังน้องเสียแล้ว

106
00:09:17,828 --> 00:09:22,124
‎ก็ช่วยทำให้ฉันหายกังวลบ้าง
‎เรื่องที่น้องอาจจากเราไป

107
00:09:28,714 --> 00:09:33,719
‎ขอเทียบสีได้ไหมคะ

108
00:09:36,513 --> 00:09:39,349
‎ฉันเก็บขนที่หลุดออกมาตอนแปรงขนให้น้อง

109
00:09:39,433 --> 00:09:40,851
‎มีเยอะเป็นกระจุกเลย

110
00:09:40,934 --> 00:09:42,603
‎สุดยอด

111
00:09:46,106 --> 00:09:49,151
‎- มีประโยชน์มากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ
‎- เหรอ ดีจังเลย

112
00:09:49,693 --> 00:09:52,362
‎น้องนิ่งๆ แบบนี้ตลอดเลยเหรอ

113
00:09:53,155 --> 00:09:57,826
‎ใช่ค่ะ น้องเป็นแมวที่นิ่งๆ เรียบร้อย

114
00:10:02,456 --> 00:10:06,960
‎ถ้าจำเป็นต้องเลือกสีตาของน้อง

115
00:10:07,044 --> 00:10:11,173
‎คุณจะคิดว่ายังไงคะ

116
00:10:11,256 --> 00:10:15,385
‎น้องมีตาสีอะไร

117
00:10:16,178 --> 00:10:17,888
‎ฉันว่าเป็นสีเหลืองเขียว

118
00:10:20,307 --> 00:10:21,266
‎สีเหลืองเขียว

119
00:10:23,310 --> 00:10:28,649
‎ฉันคิดว่าความเห็นของเจ้าของแมว

120
00:10:28,732 --> 00:10:32,736
‎มีความสำคัญต่องานนี้มากจริงๆ

121
00:10:32,819 --> 00:10:36,114
‎ดังนั้นฉันจะถามคำถามมากมาย

122
00:10:36,198 --> 00:10:40,619
‎ให้เจ้าของทุกคนของแมวได้ตอบ

123
00:10:40,702 --> 00:10:45,457
‎จากนั้นฉันก็จะเอาคำตอบที่ได้ยิน
‎กับประสบการณ์ที่ได้เจอโดยตรง

124
00:10:45,540 --> 00:10:48,210
‎มาสร้างสรรค์ผลงานชิ้นสุดท้าย

125
00:11:00,097 --> 00:11:03,350
‎นี่เป็นรูปที่ฉันถ่ายวันนี้

126
00:11:03,433 --> 00:11:06,311
‎ฉันปรับสีให้เป็นโทนธรรมชาติมากขึ้น

127
00:11:06,395 --> 00:11:07,604
‎จากนั้นก็ปรินต์รูปออกมา

128
00:11:10,315 --> 00:11:14,903
‎เวลาทำงานแบบนี้
‎เรื่องสีขนเป็นอะไรที่พลาดง่ายมาก

129
00:11:14,986 --> 00:11:21,868
‎สีเทามีทั้งเทาอมแดงและเทาอมฟ้า

130
00:11:21,952 --> 00:11:27,624
‎ดังนั้นการดูภาพเป็นตัวอย่างจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก

131
00:11:27,708 --> 00:11:30,210
‎เราจะได้เข้าใจว่าสีไหนเหมาะสมที่สุด

132
00:11:36,591 --> 00:11:40,137
‎ที่จริงแล้วฉันชื่นชมเหล่าศิลปิน

133
00:11:40,220 --> 00:11:45,434
‎ที่สามารถแสดงออกเชิงนามธรรมได้มาก

134
00:11:45,517 --> 00:11:49,312
‎ยกตัวอย่างเช่นปีกัสโซ่ เขามีความชำนาญ

135
00:11:49,396 --> 00:11:53,900
‎ด้านการสร้างจักรวาลใหม่ขึ้นมาจากศูนย์

136
00:11:53,984 --> 00:11:56,987
‎น่าเสียดายที่ฉันไม่เก่งเรื่องนั้น

137
00:11:57,070 --> 00:12:02,200
‎ผลงานสร้างสรรค์ของฉันทั้งหมดจะเป็นรูปธรรม

138
00:12:02,284 --> 00:12:08,832
‎พูดตามตรงนะคะ ฉันเคยมีปมด้อย
‎ที่งานศิลป์ของฉันเป็นรูปธรรม

139
00:12:20,302 --> 00:12:22,137
‎จ้ะ ขอบใจนะ

140
00:12:22,721 --> 00:12:23,722
‎รู้จ้ะ

141
00:12:30,061 --> 00:12:31,229
‎แม่มองไม่เห็น

142
00:12:32,939 --> 00:12:34,024
‎จ้ะ

143
00:12:45,243 --> 00:12:49,080
‎มิยุจังที่จะเป็นนางแบบของผลงานชิ้นนี้

144
00:12:49,164 --> 00:12:52,042
‎มีขนสีเดียวทั้งตัว ไม่มีการไล่ไปเป็นสีอื่นเลย

145
00:12:52,125 --> 00:12:57,881
‎อย่างที่คุณอาจนึกออก ขนที่มีการไล่สีซับซ้อน

146
00:12:57,964 --> 00:13:01,176
‎มันทำออกมาให้เหมือนยากมาก

147
00:13:01,259 --> 00:13:05,138
‎ที่จริงแล้วไม่ว่าจะขนสีอะไร
‎ก็ทำออกมาให้เหมือนยาก

148
00:13:05,222 --> 00:13:12,145
‎ถ้าเราใช้สีเทาแค่เฉดเดียว
‎มันก็จะดูเหมือนตุ๊กตาของเล่น

149
00:13:12,229 --> 00:13:17,234
‎ดังนั้นเราก็ต้องระวัง
‎อย่าใช้เฉดเดียวมากเกินไป

150
00:13:17,317 --> 00:13:21,071
‎จากนั้นก็ยังมีเรื่องการวัดโทนสี

151
00:13:21,154 --> 00:13:25,158
‎ซึ่งก็เป็นท่อนที่สำคัญทีเดียว

152
00:13:25,951 --> 00:13:27,994
‎- ฉันว่าสีนี้
‎- ค่ะ

153
00:13:30,247 --> 00:13:34,709
‎- ฉันดูวิดีโอของคุณในเน็ตด้วยค่ะ
‎- เหรอคะ

154
00:13:34,793 --> 00:13:39,214
‎ฉันเห็นคลิปที่คุณทำตาแมว ฉันทึ่งมาเลยค่ะ

155
00:13:39,297 --> 00:13:43,134
‎เหรอคะ รู้จักฉันตั้งแต่ตอนนั้นเลยเหรอ สุดยอด

156
00:13:51,518 --> 00:13:54,187
‎ฉันจะรอชมคลิปหน้าของคุณทางยูทูบนะคะ

157
00:13:54,271 --> 00:13:56,857
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ขอบคุณค่ะ

158
00:14:01,069 --> 00:14:03,738
‎ผมได้เจอกับซาจิผ่านวาคุเนโกะ

159
00:14:03,822 --> 00:14:10,453
‎ที่สถาบันวิจิตรศิลป์ที่เราทำงานด้วยกัน

160
00:14:11,413 --> 00:14:15,125
‎เธอมาขอให้ผมทำกรอบรูปสำหรับผลงานของเธอ

161
00:14:15,208 --> 00:14:19,546
‎ตอนนั้นผมไม่ค่อยรู้เรื่อง
‎การทำศิลปะสามมิติของเธอเท่าไร

162
00:14:19,629 --> 00:14:22,173
‎ส่วนใหญ่เธอจะวาดรูปเป็นหลัก

163
00:14:22,257 --> 00:14:27,178
‎แต่มันฟังดูน่าสนใจ ผมก็เลยรับงานนั้น

164
00:14:28,972 --> 00:14:29,806
‎ทาดะคุง

165
00:14:30,849 --> 00:14:32,475
‎- ว่าไง
‎- สวัสดี

166
00:14:32,559 --> 00:14:34,311
‎- ไม่เจอกันนานเลย
‎- นั่นสิ

167
00:14:37,606 --> 00:14:41,318
‎ทำให้ใหญ่แบบนี้แล้วยากเอาการเลย

168
00:14:42,694 --> 00:14:46,990
‎ฉันว่าถ้าทำกรอบให้เล็กกว่านี้
‎มันน่าจะดีกว่านะ

169
00:14:47,073 --> 00:14:49,284
‎ความกว้างของกรอบ

170
00:14:49,367 --> 00:14:54,831
‎อันที่แล้วที่คุณทำให้สมบูรณ์แบบแล้ว

171
00:14:54,915 --> 00:14:59,920
‎แต่มันน่าจะหนาเกินไปนิด

172
00:15:01,004 --> 00:15:06,509
‎ฉันว่าความหนาของกรอบ

173
00:15:06,593 --> 00:15:11,139
‎น่าจะเท่ากับความกว้างด้วยนะ

174
00:15:11,222 --> 00:15:14,059
‎เอาตรงกลางระหว่างอันนี้กับอันนี้ดีไหม

175
00:15:14,893 --> 00:15:18,897
‎โดยไม่ทำให้มันดูด้อยกว่าภาพที่ฉันคิดไว้

176
00:15:19,522 --> 00:15:21,858
‎แต่เสริมให้มันดีขึ้น

177
00:15:22,692 --> 00:15:28,073
‎ซาจิกล้าบอกผมตรงๆ ว่าเธอชอบอะไร

178
00:15:28,156 --> 00:15:31,034
‎และเธอมีมโนภาพที่ชัดเจนมาก

179
00:15:31,117 --> 00:15:35,705
‎ซึ่งทำให้งานของผมง่ายขึ้นเยอะเลย

180
00:15:46,424 --> 00:15:50,762
‎ทุกครั้งที่ทำงาน ฉันจะเริ่มต้นด้วยการทำลายฉลุ

181
00:15:50,845 --> 00:15:54,516
‎รูปแมวที่เป็นตัวแบบให้

182
00:15:54,599 --> 00:15:57,978
‎ฉันจะค่อยๆ วาดรูปหน้าแมว

183
00:15:58,061 --> 00:16:01,940
‎ให้ตรงกับภาพในใจที่ฉันมีตอนแรก

184
00:16:02,440 --> 00:16:05,610
‎ถ้าภาพในใจไม่ชัดตั้งแต่แรก

185
00:16:05,694 --> 00:16:09,072
‎แต่เราทำต่อไปจนถึงครึ่งทาง

186
00:16:09,155 --> 00:16:11,449
‎แล้วตระหนักว่าเราได้ทำพลาดละก็

187
00:16:11,533 --> 00:16:14,995
‎การแก้ไขความผิดพลาดนั้นจะซับซ้อนและยากมาก

188
00:16:15,078 --> 00:16:20,166
‎ดังนั้นจึงสำคัญมากที่เราต้องระมัดระวัง

189
00:16:32,095 --> 00:16:34,055
‎แน่นอนว่าผลสุดท้ายที่สำคัญที่สุด

190
00:16:34,139 --> 00:16:37,058
‎ก็คือชิ้นงานที่หน้าเหมือนแมวต้นแบบ

191
00:16:37,642 --> 00:16:42,188
‎ฉันชอบเสริมเติมแต่งความน่ารักที่ฉันเห็นเอง

192
00:16:42,272 --> 00:16:45,400
‎ลงไปในภาพแมวที่รักด้วย

193
00:16:45,483 --> 00:16:51,698
‎ซึ่งในสายตาของเจ้าของแมว
‎น้องก็น่ารักที่สุดในโลกอยู่แล้ว

194
00:16:58,747 --> 00:16:59,581
‎กูจัง

195
00:17:05,879 --> 00:17:10,425
‎กูจัง

196
00:17:12,052 --> 00:17:13,344
‎กูจัง

197
00:17:17,307 --> 00:17:18,475
‎น่ารักจังเลย

198
00:17:19,559 --> 00:17:21,895
‎พักนี้คิดเรื่องอะไรเหรอ

199
00:17:26,899 --> 00:17:28,818
‎อาบแดดอยู่ใช่ไหมจ๊ะ

200
00:17:43,500 --> 00:17:44,334
‎ฮัลโหล

201
00:17:45,585 --> 00:17:48,296
‎เห็นสวนสาธารณะข้างหน้าไหม

202
00:17:49,339 --> 00:17:51,508
‎ขอบคุณที่มานะคะ

203
00:18:04,896 --> 00:18:07,232
‎- สุดยอดเลย
‎- เนอะ

204
00:18:07,315 --> 00:18:09,984
‎- ถ่ายรูปกันดีไหม
‎- ได้

205
00:18:10,068 --> 00:18:10,985
‎เดี๋ยวนะ

206
00:18:12,278 --> 00:18:13,738
‎ดีเลย

207
00:18:14,405 --> 00:18:18,118
‎ที่มหาวิทยาลัย น่าจะในคาบศิลปะมั้ง

208
00:18:18,201 --> 00:18:21,788
‎อาจารย์ถามเราว่าต้องการอะไร

209
00:18:22,413 --> 00:18:28,711
‎แล้วทุกคนก็ตอบประมาณว่า
‎อยากมีวันหยุดหรืออยากเจอดารา

210
00:18:28,795 --> 00:18:33,216
‎แต่ซาจิตอบว่า "ฉันอยากมีพรสวรรค์"

211
00:18:33,299 --> 00:18:37,470
‎แล้วฉันก็คิดในใจว่า "สาวคนนี้ไม่เหมือนใคร"

212
00:18:37,971 --> 00:18:39,973
‎แต่คิดแบบชมนะคะ

213
00:18:40,515 --> 00:18:42,976
‎เธอฝันสูง

214
00:18:43,518 --> 00:18:45,436
‎ฉันคิดแบบนั้นตั้งแต่ตอนเราเป็นนักศึกษา

215
00:18:48,648 --> 00:18:52,944
‎ผู้ติดตามของฉันเป็นผู้หญิง 80%

216
00:18:53,736 --> 00:18:56,573
‎แน่นอนว่าฉันดีใจมากที่มีผู้ติดตามเหล่านั้น

217
00:18:56,656 --> 00:19:03,621
‎แต่ฉันคิดว่าผู้หญิงชอบผลงานฉัน
‎เพราะว่ามันอยู่ในหมวดหมู่ตุ๊กตา

218
00:19:04,789 --> 00:19:11,588
‎ฉันว่าผู้ชายไม่รู้ว่าควรคิดยังไงกับมัน

219
00:19:12,088 --> 00:19:16,384
‎ฉันมักจะคิดว่าถ้าฉันก้าวข้าม
‎แนวคิดที่ว่าฉันทำตุ๊กตาไปได้

220
00:19:16,467 --> 00:19:21,347
‎และกลายเป็นแนวประติมากรรม
‎หรืองานศิลปะได้มากขึ้น

221
00:19:21,431 --> 00:19:23,474
‎มันก็คงจะดีนะ

222
00:19:26,102 --> 00:19:29,522
‎ฉันว่าเมื่อเธอพอใจ
‎กับสิ่งที่ทำสำเร็จกับวาคุเนโกะ

223
00:19:30,732 --> 00:19:33,193
‎เธอจะพบเส้นทางใหม่สำหรับตัวเอง

224
00:19:33,276 --> 00:19:35,069
‎มันจะไม่ใช่แมวไปตลอด

225
00:19:35,153 --> 00:19:38,656
‎ฉันว่าเธออาจกลับไปทำงานศิลปะสองมิติด้วย

226
00:19:39,991 --> 00:19:42,076
‎เพราะยังไงเธอก็วาดภาพเก่งมาก

227
00:19:42,827 --> 00:19:46,539
‎ใช่ แต่ขอบอกตรงๆ เลยนะ

228
00:19:46,623 --> 00:19:48,833
‎ฉันว่าแค่วาดรูปเก่งน่ะ

229
00:19:49,334 --> 00:19:52,128
‎สมัยนี้มันไม่มีความหมายแล้ว

230
00:20:00,220 --> 00:20:05,099
‎ฉันทิ้งภาพวาดของฉันไปเกือบหมดแล้ว

231
00:20:07,810 --> 00:20:10,647
‎สมัยที่ฉันวาดรูป

232
00:20:11,189 --> 00:20:16,778
‎ฉันชอบคิดว่ารูปของฉันน่าเบื่อมาก

233
00:20:18,029 --> 00:20:23,284
‎ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองติดอยู่ในอุโมงค์มืด
‎และจะอยู่ในนั้นตลอดไป

234
00:20:24,077 --> 00:20:26,329
‎มองไปทางไหนก็ไม่เห็นทางออก

235
00:20:26,412 --> 00:20:30,458
‎แต่ฉันก็ยังมีความหลงใหลในงาน

236
00:20:30,541 --> 00:20:33,962
‎ฉันแค่ยังไม่รู้ว่า

237
00:20:34,045 --> 00:20:37,799
‎ต้องเผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเองยังไง

238
00:20:50,270 --> 00:20:52,188
‎สวยจังเลย

239
00:20:52,772 --> 00:20:53,606
‎สุดยอด

240
00:21:02,907 --> 00:21:07,662
‎ก่อนจะมาทำวาคุเนโกะ
‎ฉันอยากเป็นช่างภาพมืออาชีพ

241
00:21:07,745 --> 00:21:09,789
‎ฉันเลยถ่ายภาพวิวทิวทัศน์

242
00:21:15,920 --> 00:21:19,966
‎การถ่ายภาพที่มีบุคลิกเป็นเอกลักษณ์มันยากมาก

243
00:21:20,883 --> 00:21:22,677
‎อย่างเช่นเวลาถ่ายภาพวิวทิวทัศน์

244
00:21:22,760 --> 00:21:25,805
‎เราอาจมีสิบอย่างอยู่ในช็อตเดียวกัน

245
00:21:25,888 --> 00:21:28,391
‎แต่ถ้าแต่ละภาพไม่แสดงให้เห็น
‎ถึงเอกลักษณ์แต่ละอย่าง

246
00:21:28,474 --> 00:21:30,393
‎ก็แปลว่าภาพพวกนั้นไม่มีบุคลิก

247
00:21:30,476 --> 00:21:34,022
‎ฉันเดินทางไปทั่วญี่ปุ่น

248
00:21:34,105 --> 00:21:38,192
‎พกกล้องไปถ่ายภาพด้วย

249
00:21:38,985 --> 00:21:43,406
‎ฉันเคยเดินทางไปไกลถึงหกชั่วโมง

250
00:21:43,489 --> 00:21:49,704
‎เพื่อถ่ายภาพกระแสน้ำเชี่ยวบนภูเขามาแล้ว

251
00:21:49,787 --> 00:21:55,251
‎และเป็นเช่นเคยที่ฉันรู้สึกขัดแย้งในใจ
‎ว่าต้องถ่ายภาพนั้นยังไงดี

252
00:22:16,481 --> 00:22:21,944
‎ปกติงานชิ้นนึงจะใช้เวลาทำสองสามเดือน

253
00:22:22,820 --> 00:22:25,615
‎ตอนที่ฉันเริ่มปักใยขนใหม่ๆ

254
00:22:26,115 --> 00:22:31,579
‎ฉันคิดว่าส่วนที่ยากที่สุดของแมวคือหู

255
00:22:33,289 --> 00:22:37,251
‎การทำให้มันดูบางนั้นยากมากเลย

256
00:22:38,836 --> 00:22:45,802
‎แต่ความบางของหูเป็นสิ่งนึงที่ทำให้แมวน่ารัก

257
00:22:46,302 --> 00:22:50,264
‎ดังนั้นฉันคิดว่าสำคัญมากที่ฉันต้องไม่รีบร้อน

258
00:22:50,348 --> 00:22:52,767
‎ฉันต้องทำออกมาให้ดี

259
00:22:58,231 --> 00:23:03,778
‎สิ่งที่ทำให้การสร้างฐานนั้นยาก
‎ก็คือการทำให้มันแข็งแรง

260
00:23:03,861 --> 00:23:08,282
‎ไม่ให้รูปทรงทรุดโทรมลง

261
00:23:08,366 --> 00:23:13,121
‎เมื่อกาลเวลาผ่านไป

262
00:23:14,330 --> 00:23:19,585
‎เมื่อฉันคิดว่าเจ้าของแมว
‎จะอยากเก็บมันไว้หลายๆ ปี

263
00:23:19,669 --> 00:23:24,340
‎มันก็ทำให้ฉันทุ่มแรงกายแรงใจ
‎สร้างผลงานที่ดีที่สุดให้พวกเขา

264
00:23:29,095 --> 00:23:31,139
‎ปัญหาของส่วนตาแมว

265
00:23:31,222 --> 00:23:34,767
‎ก็คือต่อให้มันเป็นสีเดียวกันกับแมวต้นแบบ

266
00:23:34,851 --> 00:23:37,520
‎ยังไงมันก็ไม่สามารถสื่อถึงบุคลิกแมวได้

267
00:23:38,020 --> 00:23:44,694
‎มันเป็นเรื่องแปลกที่ควรจดจำไว้
‎แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน

268
00:23:45,653 --> 00:23:48,197
‎ฉันมักจะพยายามสื่อผลงานออกมา

269
00:23:48,281 --> 00:23:50,825
‎ให้เหมือนเรากำลังมองตาของคนที่เรารัก

270
00:23:50,908 --> 00:23:55,121
‎สิ่งสำคัญไม่ใช่การทำสีให้เหมือนเป๊ะเสมอไป

271
00:23:55,204 --> 00:24:01,461
‎แต่สิ่งสำคัญคือการทำให้ผลงาน
‎ดูเหมือนภาพตาแมวในใจฉัน

272
00:24:10,887 --> 00:24:16,267
‎เมื่อเราทำสีของขนแมว

273
00:24:16,350 --> 00:24:18,644
‎ถ้าเข้ามาดูใกล้ๆ

274
00:24:18,728 --> 00:24:22,815
‎ที่โคนขนจะมีสีอ่อนและปลายขนจะมีสีเข้ม

275
00:24:22,899 --> 00:24:27,361
‎ขนสัตว์แต่ละตัวมีความแตกต่างกันมาก

276
00:24:27,445 --> 00:24:34,118
‎ดังนั้นเพื่อแสดงให้เห็นถึง
‎ความเงางามของขนมิยุจัง

277
00:24:34,202 --> 00:24:40,041
‎รอบนอกจะใช้สีที่อ่อนกว่า
‎และเมื่อไล่เข้ามาตรงกลาง

278
00:24:40,124 --> 00:24:45,171
‎จะเห็นได้ว่าสีที่ดูเป็นธรรมชาตินั้น
‎จะมีความเข้มขึ้นเล็กน้อย

279
00:24:49,383 --> 00:24:56,265
‎เวลาทำงานนี้ เราต้องคำนึงถึงหลายอย่างมาก

280
00:24:56,349 --> 00:25:03,064
‎แต่สิ่งที่ฉันใช้เวลาทำนานที่สุดก็คือตาของน้อง

281
00:25:05,107 --> 00:25:09,320
‎ฉันทำให้น้องเหมือนแมวรัสเซียนบลู
‎ได้อย่างรวดเร็ว

282
00:25:09,862 --> 00:25:12,949
‎แต่ท่อนที่ยากกว่าคือการหาวิธีทำให้น้อง

283
00:25:13,032 --> 00:25:16,744
‎ดูไม่เหมือนแมวรัสเซียนบลูทั่วไป
‎ต้องดึงเอาบุคลิกของมิยุจังออกมา

284
00:25:16,827 --> 00:25:20,623
‎นั่นเป็นองค์ประกอบที่ท้าทายที่สุดของโปรเจกต์นี้

285
00:25:21,165 --> 00:25:23,251
‎ท่อนนั้นฉันต้องคิดหนักเลยค่ะ

286
00:25:38,849 --> 00:25:41,602
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดีค่ะ

287
00:25:41,686 --> 00:25:45,481
‎- ขอบคุณที่สละเวลาวันนี้
‎- เช่นกันค่ะ

288
00:25:45,565 --> 00:25:49,902
‎คุณส่งหนวดมาให้ฉันเมื่อวันก่อน

289
00:25:49,986 --> 00:25:51,904
‎มีทั้งหมดเก้าเส้นใช่ไหมคะ

290
00:25:52,572 --> 00:25:58,327
‎ถ้ามีสิบเส้นมันจะดูสมดุลดีค่ะ

291
00:25:58,411 --> 00:26:01,205
‎ฉันคิดว่าเราจะใช้เก้าเส้นที่คุณส่งมาให้ก่อน

292
00:26:01,289 --> 00:26:03,874
‎จากนั้นก็รอให้หนวดน้องร่วงอีกเส้น

293
00:26:03,958 --> 00:26:05,543
‎ก่อนจะเอามาใส่เพิ่มนะคะ

294
00:26:05,626 --> 00:26:08,045
‎แบบนั้นน่าจะดูดีกว่า

295
00:26:08,129 --> 00:26:13,593
‎ฉันดีใจมากเลยที่เราจะได้เก็บ
‎หนวดแท้ๆ ของมิยุไว้ตลอดไป

296
00:26:13,676 --> 00:26:14,885
‎อันที่จริง…

297
00:26:16,804 --> 00:26:18,639
‎มิยุจังก็อยู่กับฉันด้วยค่ะ

298
00:26:21,267 --> 00:26:23,185
‎ฉันยังไม่เห็นหน้าผลงานเลย

299
00:26:23,269 --> 00:26:26,480
‎แต่รู้สึกว่ามิยุก็อยู่กับคุณด้วยจริงๆ

300
00:26:26,564 --> 00:26:32,445
‎ฉันจะทุ่มสุดตัวเพื่อสร้างมิยุจัง

301
00:26:32,528 --> 00:26:35,489
‎และฉันตั้งตารอวันที่จะได้ส่งไปให้คุณค่ะ

302
00:26:35,573 --> 00:26:39,869
‎เราก็ตั้งตารอเหมือนกันค่ะ

303
00:26:39,952 --> 00:26:44,665
‎ขอบคุณมากค่ะที่สละเวลามาให้

304
00:26:45,499 --> 00:26:48,836
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- แล้วเจอกันเร็วๆ นี้นะคะ

305
00:26:50,504 --> 00:26:51,839
‎ฉันรู้สึกว่า…

306
00:26:53,841 --> 00:26:58,012
‎ในที่สุดก็มีคนค้นพบฉันแล้ว

307
00:27:03,142 --> 00:27:04,060
‎ในที่สุด…

308
00:27:10,691 --> 00:27:16,072
‎สิ่งที่ฉันระมัดระวังที่สุด
‎เวลาสร้างสรรค์ผลงานวาคุเนโกะแต่ละชิ้น

309
00:27:17,657 --> 00:27:22,870
‎ก็คือต่อให้นี่เป็น
‎ผลงานสร้างสรรค์ชิ้นสุดท้ายของฉัน

310
00:27:23,579 --> 00:27:26,415
‎ฉันก็จะไม่เสียใจ

311
00:27:29,377 --> 00:27:30,961
‎เพราะจนถึงตอนนี้…

312
00:27:33,214 --> 00:27:35,091
‎เมื่อไรก็ตาม…

313
00:27:36,717 --> 00:27:39,929
‎เมื่อไรก็ตามที่ฉันพยายามทำอะไรเอง

314
00:27:41,097 --> 00:27:44,934
‎ฉันจะทุ่มเทให้สุดหัวใจ

315
00:27:48,437 --> 00:27:52,191
‎ฉันเจออุปสรรคมามากมาย…

316
00:27:53,943 --> 00:27:57,238
‎เพื่อบรรลุสิ่งที่ฉันต้องการ

317
00:27:58,823 --> 00:28:02,535
‎ครั้งนึงฉันเคยอยากเป็นศิลปินภาพเขียนมากๆ

318
00:28:03,536 --> 00:28:06,664
‎จากนั้นฉันก็อยากเป็นช่างภาพมากๆ

319
00:28:10,251 --> 00:28:15,756
‎ไม่ว่าตอนนั้นฉันจะพยายามดิ้นรนแค่ไหน
‎ก็ไม่มีใครมองเห็นฝีมือฉัน

320
00:28:22,012 --> 00:28:26,058
‎ตอนนี้ กับวาคุเนโกะ

321
00:28:26,142 --> 00:28:32,940
‎ผู้คนมากมายมองเห็นผลงานฉัน
‎และมาขอให้ฉันทำให้ด้วย

322
00:28:33,023 --> 00:28:35,735
‎ฉันว่านี่คือปาฏิหาริย์จริงๆ ค่ะ

323
00:28:41,407 --> 00:28:43,284
‎หน้ามิยุจังที่ฉันทำ

324
00:28:44,368 --> 00:28:47,496
‎อาจไม่สมบูรณ์แบบ

325
00:28:47,580 --> 00:28:51,584
‎แต่มันเป็นผลงานที่ออกมาจากหัวใจฉัน

326
00:28:53,377 --> 00:28:58,799
‎และฉันหวังว่ามันจะนำพาความสุข

327
00:29:00,301 --> 00:29:01,343
‎ไปให้เจ้าของ

328
00:29:23,866 --> 00:29:27,244
‎เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับ

329
00:29:27,912 --> 00:29:30,873
‎ฉันเก็บรายละเอียดขั้นสุดท้ายน่ะค่ะ

330
00:29:30,956 --> 00:29:35,377
‎แล้วฉันถามตัวเองด้วยว่า
‎ผลงานชิ้นนี้ดีที่สุดแล้วหรือยัง

331
00:29:35,461 --> 00:29:40,090
‎มารู้ตัวอีกทีก็สว่างแล้ว ฉันเลยต้องออกมา

332
00:29:53,938 --> 00:29:55,689
‎สวัสดีค่ะ

333
00:29:56,398 --> 00:29:59,443
‎- สวัสดีค่ะ
‎- ดีใจที่ได้เจอคุณอีก

334
00:29:59,527 --> 00:30:02,738
‎- ขอบคุณที่ต้อนรับนะคะ
‎- ขอบคุณที่มาค่ะ

335
00:30:02,822 --> 00:30:05,741
‎ขอบคุณที่มาค่ะ

336
00:30:07,701 --> 00:30:12,873
‎นี่คือผลงานวาคุเนโกะของคุณ

337
00:30:16,502 --> 00:30:18,504
‎เชิญดูได้เลยค่ะ

338
00:30:19,797 --> 00:30:21,423
‎ขอนะ

339
00:30:26,929 --> 00:30:30,099
‎ทำไงดี ฉันตื่นเต้นนะเนี่ย

340
00:30:31,642 --> 00:30:33,644
‎ชิฮิโร่เป็นแม่ของมิยุ

341
00:30:34,270 --> 00:30:35,104
‎เปิดแล้วนะ

342
00:30:36,313 --> 00:30:38,649
‎มิยุก็มาด้วย

343
00:30:38,732 --> 00:30:40,609
‎มิยุ อยากดูไหมจ๊ะ

344
00:30:48,826 --> 00:30:50,619
‎ดีใจจังเลยที่ได้เจอ

345
00:30:52,079 --> 00:30:55,791
‎เปิดแล้วนะ สาม สอง หนึ่ง

346
00:31:09,430 --> 00:31:11,432
‎สุดยอดไปเลย

347
00:31:14,351 --> 00:31:15,895
‎ตาเหมือนเป๊ะเลย

348
00:31:15,978 --> 00:31:18,230
‎วิเศษจริงๆ

349
00:31:19,732 --> 00:31:21,650
‎ดีใจจัง

350
00:31:21,734 --> 00:31:23,110
‎สุดยอดไปเลย

351
00:31:25,029 --> 00:31:28,407
‎- ฉันอึ้งไปเลย
‎- ชิฮิโร่ร้องไห้แล้ว

352
00:31:35,331 --> 00:31:37,082
‎ดีใจจัง

353
00:31:37,583 --> 00:31:41,003
‎- หนวดก็น่ารักเหมือนกัน
‎- ใช่ น่ารักมาก

354
00:31:41,086 --> 00:31:43,297
‎อย่าดิ้นสิมิยุจัง

355
00:31:43,380 --> 00:31:45,215
‎พูดซิว่า "ขอบคุณค่ะ"

356
00:31:48,177 --> 00:31:50,638
‎มิยุจังน่ารักจังเลย

357
00:31:54,350 --> 00:31:57,478
‎ฉันตกใจมาก มันดูมีชีวิตจริงๆ
‎ดวงตาสวยมาก

358
00:31:58,062 --> 00:31:59,730
‎ฉันดีใจที่คุณคิดแบบนั้นค่ะ

359
00:32:02,191 --> 00:32:08,113
‎ฉันคิดจริงๆ ว่าวาคุเนโกะช่วยฉันเอาไว้

360
00:32:11,325 --> 00:32:15,412
‎ส่วนนั้นของฉันที่ฉันเคยคิดว่าเป็นปมด้อย

361
00:32:15,496 --> 00:32:18,374
‎ที่แท้กลายเป็นจุดแข็งที่สุดของฉัน

362
00:32:18,457 --> 00:32:20,626
‎ฉันก็แค่ยังไม่รู้ตัว

363
00:32:20,709 --> 00:32:24,546
‎เมื่อฉันทำให้สิ่งนี้กลายเป็นความจริง

364
00:32:24,630 --> 00:32:30,260
‎และทำใจยอมรับส่วนนั้นของตัวเอง

365
00:32:30,344 --> 00:32:33,973
‎ที่เคยมองว่าเป็นข้อเสีย

366
00:32:34,515 --> 00:32:38,644
‎แล้วตัดสินใจใช้มันให้เต็มที่

367
00:32:38,727 --> 00:32:41,897
‎และหันมารักในสิ่งที่ฉันทำ

368
00:32:41,981 --> 00:32:46,068
‎เมื่อนั้นความคลางแคลงใจ
‎ถึงได้ค่อยๆ จางหายไป

369
00:32:52,324 --> 00:32:54,493
‎"โยโกะซัง ชิฮิโร่ซัง

370
00:32:54,576 --> 00:32:58,372
‎ขอบคุณที่มอบโอกาสแสนวิเศษนี้ให้กับฉัน"

371
00:32:59,456 --> 00:33:04,503
‎"ในช่วงชีวิตนี้ ฉันคงจะสามารถสร้างสรรค์
‎ผลงานวาคุเนโกะได้จำนวนจำกัด

372
00:33:05,212 --> 00:33:10,300
‎แต่ฉันดีใจมากที่ได้มารู้จักกับคุณทั้งสองค่ะ"

373
00:33:11,677 --> 00:33:18,183
‎"ฉันหวังว่าภาพวาคุเนโกะของมิยุจัง
‎จะนำพาความสุขมาให้คุณทั้งสอง

374
00:33:19,309 --> 00:33:22,521
‎และหวังว่าคุณจะได้อยู่กับมิยุจังไปอีกหลายปี"

375
00:33:23,022 --> 00:33:25,733
‎"ด้วยรัก จากซาจิแห่งวาคุเนโกะ"

376
00:33:29,111 --> 00:33:34,283
‎ถ้ามีใครมาถามว่าฉันรักตัวเองไหม
‎ตอนนี้ฉันคงกล้าพูดแล้วว่า

377
00:33:34,366 --> 00:33:37,119
‎"ฉันรักตัวเอง" ไม่ลังเลเลยค่ะ

378
00:34:19,827 --> 00:34:24,833
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล