1
00:00:14,056 --> 00:00:15,474
พวกเขาโกหกเรา

2
00:00:18,435 --> 00:00:20,562
- ทุกคนต้องได้ดูไอ้นี่
- ทุกคนอะไร

3
00:00:20,562 --> 00:00:21,480
ก็ทุกคนไง

4
00:00:21,480 --> 00:00:24,066
มัน... เป็นไปได้ไหม
ถ้าเราฉายไปยังคอมพิวเตอร์ทุกเครื่อง

5
00:00:24,066 --> 00:00:25,025
ไม่ได้

6
00:00:25,025 --> 00:00:27,694
- ว่าไงนะ
- ผมหมายถึงว่ามันทําไม่ได้

7
00:00:27,694 --> 00:00:29,363
หน้าจอคอมพ์ทุกเครื่องถูกควบคุมโดยฝ่ายไอที

8
00:00:29,363 --> 00:00:30,531
คุณจะแอบเข้าฝ่ายไอทีสินะ

9
00:00:30,531 --> 00:00:32,908
มีเครื่องขยายสัญญาณอยู่ทุกๆ 30 ชั้น

10
00:00:32,908 --> 00:00:34,368
โอเค เครื่องไหนอยู่ชั้นล่างสุด

11
00:00:34,368 --> 00:00:36,119
ฉันต้องฉายไปให้ถึงชั้นบนและชั้นกลาง

12
00:00:36,119 --> 00:00:37,788
มีเครื่องนึงอยู่ที่ชั้น 126

13
00:00:37,788 --> 00:00:39,373
- เยี่ยม ไปที่นั่นกัน
- ไม่ เดี๋ยว

14
00:00:39,373 --> 00:00:41,542
มีทีม รปภ.อยู่ทุกชั้น

15
00:00:41,542 --> 00:00:43,752
และถ้าผมเข้าใจไม่ผิด พวกเขาตามหาคุณอยู่

16
00:00:43,752 --> 00:00:45,379
- ไม่มีทางที่...
- ฉันพาเราไปที่นั่นได้

17
00:00:45,379 --> 00:00:46,505
ไปซะ แล้วเอานาฬิกามา

18
00:00:46,505 --> 00:00:48,298
- ไม่ คุณต้องไปกับเราด้วย
- ไปก็บ้าแล้ว

19
00:00:48,298 --> 00:00:49,508
คุณให้ผมหาช่างคอมพ์ที่แฮ็กเป็น

20
00:00:49,508 --> 00:00:51,343
และผมก็หาช่างคอมพ์มาให้แล้ว

21
00:00:51,343 --> 00:00:52,469
ต่อให้เขาเก่งแค่ไหน

22
00:00:52,469 --> 00:00:54,888
แต่เบอร์นาร์ดก็เก่งกว่า
เขาจะแกะรอยกลับมาที่นี่ได้

23
00:00:54,888 --> 00:00:55,806
อยากอยู่นี่ต่อไหมล่ะ

24
00:00:56,682 --> 00:00:58,433
- จริงรึเปล่า
- จริง

25
00:00:58,433 --> 00:01:00,352
ฉิบหายละ

26
00:01:00,352 --> 00:01:03,730
แดนนี... เยี่ยมว่ะ เยี่ยมจริงๆ ก็ได้ แม่งเอ๊ย

27
00:01:03,730 --> 00:01:04,815
เจอแล้วครับ

28
00:01:05,983 --> 00:01:08,318
- ไดรฟ์อยู่ไหน
- อะพาร์ตเมนต์ที่ชั้น 22

29
00:01:08,318 --> 00:01:11,321
- อะพาร์ตเมนต์ใคร
- ของแพตทริค เคนเนดี

30
00:01:11,321 --> 00:01:13,699
ให้หน่วยจู่โจมทุกคนไปชั้น 22
หน่วยจู่โจมทุกคนไปชั้น 22

31
00:01:13,699 --> 00:01:14,616
ใคร เพื่อนเธอเหรอ

32
00:01:14,616 --> 00:01:16,159
- นึกว่าคุณตรวจสอบ...
- ไม่ใช่เพื่อน

33
00:01:16,159 --> 00:01:17,703
แต่เธอเคยช่วยชีวิตเขาไว้

34
00:01:19,454 --> 00:01:20,873
หน่วยจู่โจมทุกคนไปชั้น 22

35
00:01:23,500 --> 00:01:24,543
พังประตูเลย

36
00:01:37,556 --> 00:01:38,473
(ห้ามเปิดขณะไฟแดงติด)

37
00:01:38,473 --> 00:01:41,727
- แม่ง เราต้องไปเดี๋ยวนี้
- อย่าเพิ่ง ไฟแดงติดอยู่

38
00:01:41,727 --> 00:01:43,145
- พวกเขากําลังมา
- บ้าฉิบ

39
00:01:47,649 --> 00:01:48,650
ไปๆ

40
00:01:52,112 --> 00:01:53,280
โอเค

41
00:01:53,280 --> 00:01:54,448
เอาละ ดีมาก

42
00:01:55,574 --> 00:01:57,242
เร็วเข้า ดึงประตูเลย

43
00:02:06,168 --> 00:02:07,252
แล้วเราจะ...

44
00:02:15,511 --> 00:02:16,595
ไป

45
00:02:18,472 --> 00:02:20,933
ดี ไปได้แล้ว เร็วเข้า ไปๆ

46
00:02:26,396 --> 00:02:28,524
พวกเขาค้นทั้งชั้นแล้ว ไม่เจอเธอ

47
00:02:28,524 --> 00:02:32,486
ต้องเห็นเธอตามบันไดบ้างสิ เธออยู่ไหนกัน

48
00:02:33,153 --> 00:02:34,738
คุณซิมส์ครับ

49
00:02:34,738 --> 00:02:37,282
มีข้อความเข้ามาจากหนึ่งในเจ้าหน้าที่ของคุณ

50
00:02:37,282 --> 00:02:38,200
(ข้อความใหม่)

51
00:02:38,200 --> 00:02:40,285
(ระหว่างการค้นอะพาร์ตเมนต์ของนิโคลส์
บิลลิงส์ได้ตามไป)

52
00:02:40,285 --> 00:02:41,537
(และขอเข้าไปข้างในแต่ถูกปฏิเสธ)

53
00:02:48,877 --> 00:02:52,548
รองนายอําเภอ ทั้งหมดเป็นความผิดผมเอง

54
00:02:53,882 --> 00:02:54,883
ตอนผมให้คุณกลับบ้าน

55
00:02:54,883 --> 00:02:59,221
ผมนึกว่าผมพูดชัดเจนแล้วว่าให้คุณอยู่ที่นั่น

56
00:03:00,848 --> 00:03:04,476
- ผมพูดไม่ชัดตรงไหน
- ไม่ครับ คุณพูดชัดแล้ว

57
00:03:06,603 --> 00:03:08,981
แต่คุณก็ยังไปที่อะพาร์ตเมนต์ของนิโคลส์

58
00:03:10,148 --> 00:03:13,068
คุณคิดว่า
เพราะคุณสอนเธอในชั้นเรียนเรื่องกติกาสัญญา

59
00:03:13,068 --> 00:03:14,695
แล้วหน่วยจู่โจมจะไม่บอกผมงั้นเหรอ

60
00:03:16,613 --> 00:03:17,614
เปล่าครับ

61
00:03:19,992 --> 00:03:21,869
คุณไปที่อะพาร์ตเมนต์ของนิโคลส์ทําไม

62
00:03:22,452 --> 00:03:25,581
ผมคิดว่าถ้าผมหาคําตอบได้
ว่าทําไมเธอถึงพูดว่าอยากออกไปข้างนอก

63
00:03:26,957 --> 00:03:28,375
ผมก็อาจหาตัวเธอเจอ

64
00:03:29,001 --> 00:03:31,837
คุณเจออะไรที่ทําให้คุณเข้าใจไหม

65
00:03:32,713 --> 00:03:33,714
ไม่เจอครับ

66
00:03:35,424 --> 00:03:38,886
คุณเจออะไรที่อาจอธิบายได้ว่า

67
00:03:38,886 --> 00:03:42,264
ทําไมเธอให้คุณมาจับกุมผมเมื่อวันก่อน...

68
00:03:44,808 --> 00:03:46,602
หรือทําไมคุณถึงเห็นด้วยกับเธอไหม

69
00:03:50,147 --> 00:03:54,610
คุณเจออะไรที่อาจอธิบายได้ว่า
ทําไมเธอถึงไปที่อะพาร์ตเมนต์ผม

70
00:03:54,610 --> 00:03:57,654
และข่มขู่ที่จะฆ่าลูกเมียผมไหม

71
00:04:05,996 --> 00:04:11,043
รองนายอําเภอ ผมอดสังเกตเห็นมือคุณไม่ได้

72
00:04:11,043 --> 00:04:13,045
คุณใช้มือซ้ายกุมมือขวาไว้

73
00:04:16,173 --> 00:04:17,007
ทําไมถึงทํางั้น

74
00:04:21,220 --> 00:04:23,013
โอเค แดนนี เข้าไปข้างใน เร็วเข้า

75
00:04:23,013 --> 00:04:24,223
- โอเค
- ไป

76
00:04:24,223 --> 00:04:25,307
ไปๆ

77
00:04:26,892 --> 00:04:27,893
คุณโอเคนะ

78
00:04:27,893 --> 00:04:29,394
มันเกือบหล่นใส่ผมแล้ว

79
00:04:29,394 --> 00:04:31,480
- โอเค มันอยู่ไหน
- ทางนี้

80
00:04:31,480 --> 00:04:32,564
โอเค

81
00:04:35,526 --> 00:04:36,527
นี่ไง

82
00:04:41,406 --> 00:04:42,241
โอเค

83
00:04:48,580 --> 00:04:50,832
- โอเค บ้าฉิบ
- ถอยไป ฉันทําเอง

84
00:04:54,586 --> 00:04:55,712
(เครื่องขยายสัญญาณ ชั้น 126)

85
00:04:55,712 --> 00:04:56,880
เอาไดรฟ์มา

86
00:04:57,673 --> 00:04:59,132
เฮ้ นั่นกล้องใช่ไหม

87
00:04:59,716 --> 00:05:00,592
- ใช่
- อือ

88
00:05:00,592 --> 00:05:02,761
- อาจจะใช่
- เอาค้อนมา

89
00:05:02,761 --> 00:05:05,848
อย่านะ ถ้ากล้องตรงไหนดับ
พวกเขาจะส่งหน่วยจู่โจมมาตรงนั้น

90
00:05:05,848 --> 00:05:07,057
พวกเขาจะส่งมาทันทีที่คุณเชื่อมต่อ

91
00:05:07,057 --> 00:05:09,017
ขอเวลาแป๊บนึงสิ เอาละนะ

92
00:05:10,102 --> 00:05:11,478
(ตรวจพบ
ชั้น 126)

93
00:05:11,478 --> 00:05:13,564
ไดรฟ์ไปโผล่อยู่ที่ชั้น 126

94
00:05:13,564 --> 00:05:15,899
- ตรงไหน
- ที่ฮับสัญญาณของเรา

95
00:05:15,899 --> 00:05:17,025
ไปตามซิมส์มา

96
00:05:20,028 --> 00:05:20,863
นั่นไง

97
00:05:26,869 --> 00:05:28,078
(เครื่องขยายสัญญาณ)

98
00:05:28,871 --> 00:05:30,080
พวกเขาเจอเราแล้ว

99
00:05:30,080 --> 00:05:31,373
ก็ได้วะ

100
00:05:33,959 --> 00:05:36,461
ผมวิทยุหาแครินส์แล้ว เธอจะไปถึงที่นั่นในห้านาที

101
00:05:37,504 --> 00:05:38,797
- เวรละ
- อะไร

102
00:05:38,797 --> 00:05:40,090
พวกเขากําลังเชื่อมต่อหน้าจอ

103
00:05:45,971 --> 00:05:46,972
เร็วเข้า

104
00:05:52,853 --> 00:05:54,021
อือ

105
00:06:02,487 --> 00:06:03,906
หลับตาซะ ทุกคนเลย

106
00:06:03,906 --> 00:06:08,035
หลับตาสิ หลับตา หันหลัง ปิดหน้าไว้

107
00:06:08,952 --> 00:06:10,871
- ทําตามที่เขาบอก
- ถอยไป

108
00:06:10,871 --> 00:06:12,247
- ครับ
- คุณด้วย โรเบิร์ต

109
00:06:23,800 --> 00:06:24,718
(กําลังเริ่มชัตดาวน์)

110
00:06:30,807 --> 00:06:32,893
อะไร เกิดอะไรขึ้น มันชัตดาวน์เหรอ

111
00:06:34,436 --> 00:06:35,812
(สัญญาณขาดหาย)

112
00:06:35,812 --> 00:06:38,857
- พวกเขาปิดทุกอย่าง
- อะไรวะ แม่งเอ๊ย

113
00:06:38,857 --> 00:06:41,276
- มันจบแล้ว คุณต้องรีบไป ไปเดี๋ยวนี้
- โอเค

114
00:06:41,276 --> 00:06:43,278
- ไปกับเขา
- ไม่ๆ เดี๋ยว... เฮ้

115
00:06:43,278 --> 00:06:45,906
- แล้วนาฬิกาล่ะ
- ล้อเล่นรึไงวะ

116
00:06:47,282 --> 00:06:48,116
แม่ง

117
00:06:52,788 --> 00:06:54,039
สิ่งที่พวกคุณเพิ่งเห็น...

118
00:06:56,375 --> 00:06:57,960
พวกคุณต้องลืมมันไปซะ

119
00:07:11,849 --> 00:07:14,643
นี่แครินส์ที่ชั้น 126
เราคุมตัวผู้ชายได้สองคน

120
00:07:14,643 --> 00:07:15,602
แล้วนิโคลส์ล่ะ

121
00:07:15,602 --> 00:07:19,022
เราล็อกดาวน์ทั้งชั้นแล้ว เราจะหาเธอให้เจอ

122
00:07:19,982 --> 00:07:24,820
- อือ คํานี้ได้ยินจนเบื่อแล้ว
- เธอฉลาด และเธอกล้าหาญ

123
00:07:24,820 --> 00:07:27,322
และเธอไม่ได้อยู่ที่ชั้น 126 แล้วล่ะ

124
00:07:27,322 --> 00:07:29,908
- เธออยู่ไหน
- อยู่ในช่องทิ้งขยะ

125
00:07:30,868 --> 00:07:32,286
เพราะงี้เธอถึงไปไหนมาไหนได้

126
00:07:44,840 --> 00:07:46,717
- เวรละ
- ฉันเห็นเธอแล้ว

127
00:07:46,717 --> 00:07:48,427
- เธอออกไปรึยัง
- ยังค่ะ

128
00:07:48,427 --> 00:07:50,012
ไปที่ฝ่ายรีไซเคิล หาอะไรหนักๆ มา

129
00:07:56,643 --> 00:07:59,188
นิโคลส์ ออกทางประตูถัดไปซะ

130
00:07:59,188 --> 00:08:01,148
ฉันได้คําสั่งให้โยนของไล่คุณออกจากช่องนี้

131
00:08:31,512 --> 00:08:33,347
- โดนเธอไหม
- ไม่แน่ใจค่ะ

132
00:08:35,097 --> 00:08:36,099
ทําให้แน่ใจซะสิ

133
00:09:03,961 --> 00:09:06,463
ดึงเธอไว้ ให้ตายสิ ดึงออกมา พาเธอออกมา...

134
00:10:25,918 --> 00:10:28,420
{\an8}(อิงจากหนังสือชุดเรื่อง SILO
โดย ฮิว ฮาววีย์)

135
00:10:45,521 --> 00:10:47,272
- คุณน่าจะมาหาผม
- คุณจะทําอะไรได้ล่ะ

136
00:10:47,272 --> 00:10:49,608
- ผมจะไม่พาเธอมาที่นี่
- แล้วจะให้ฉันพาเธอไปไหน

137
00:10:49,608 --> 00:10:50,567
ผมไม่รู้ แต่ว่า...

138
00:10:53,070 --> 00:10:53,987
ตุลาการมาที่นี่

139
00:10:53,987 --> 00:10:56,198
ว่าไงนะ เดี๋ยวก่อน พวกเขารู้ได้ไงว่าเธออยู่นี่

140
00:10:56,198 --> 00:10:57,741
ผมบอกพวกเขาเอง

141
00:10:57,741 --> 00:11:01,036
ไม่มีที่ไหนที่เราพาเธอไปซ่อน
แล้วพวกเขาจะหาไม่เจอหรอก

142
00:11:01,036 --> 00:11:02,788
พวกเขาจะรื้อทําลายฝ่ายเครื่องจักรกล

143
00:11:02,788 --> 00:11:06,208
ทุกคนที่อยู่ชั้นล่างจะโดนลงโทษ

144
00:11:06,834 --> 00:11:07,709
คุณนี่มันทุเรศจริงๆ

145
00:11:07,709 --> 00:11:10,212
ไม่ เขาพูดถูก

146
00:11:14,842 --> 00:11:15,676
ฉันไม่เป็นไร

147
00:11:17,386 --> 00:11:20,514
ก่อนที่คุณจะให้พวกเขาเข้ามา
ฉันขอคุยกับวอล์กแป๊บนึงสิ

148
00:11:21,014 --> 00:11:22,015
ผมจะพยายามนะ

149
00:11:36,780 --> 00:11:37,823
ดูจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว

150
00:11:37,823 --> 00:11:40,367
มันคงดีกว่านี้ถ้าคุณอยู่ที่ชั้นกลางกับพ่อคุณ

151
00:11:40,367 --> 00:11:41,785
ตอนที่คุณอายุ 13 ปี

152
00:11:41,785 --> 00:11:45,205
วอล์ก ฟังฉันก่อน
ฉันมีเรื่องที่ต้องบอกคุณ โอเคไหม

153
00:11:46,915 --> 00:11:47,958
ขอเวลาแป๊บนึง

154
00:11:49,251 --> 00:11:50,377
- เธอไม่ไปไหนหรอกน่า
- เชอร์ลีย์

155
00:11:50,377 --> 00:11:52,462
อย่านะ... เฮ้ย

156
00:11:52,462 --> 00:11:54,006
อย่านะ

157
00:11:59,011 --> 00:12:00,512
ออกไป คุณน่ะออกไป

158
00:12:00,512 --> 00:12:03,473
- เดี๋ยว เธอไปไม่ได้
- หุบปาก หุบปากสิวะ

159
00:12:03,473 --> 00:12:06,852
- เธอไม่ได้ออกไปไหนมา 25 ปี
- บอกให้หุบปากไง

160
00:12:06,852 --> 00:12:07,936
ร็อบ

161
00:12:09,104 --> 00:12:10,814
คุณน่ะ ไปตรงนั้นเดี๋ยวนี้

162
00:12:12,900 --> 00:12:13,775
ถ้าเราอยู่กันแค่สองคน

163
00:12:13,775 --> 00:12:16,153
เรื่องนี้มันจะต่างไปจากตอนนี้มาก

164
00:12:16,153 --> 00:12:17,863
ฉันไม่ได้จะทําร้ายครอบครัวคุณ

165
00:12:17,863 --> 00:12:20,866
ลูกชายผมเอาแต่ถามว่า
ผู้หญิงที่น่ากลัวคนนั้นจะกลับมาอีกไหม

166
00:12:20,866 --> 00:12:23,285
แล้วคุณคิดว่ามีอีกกี่ครอบครัว
ที่คิดแบบเดียวกันนี้กับคุณ

167
00:12:23,285 --> 00:12:26,163
- รู้ไหมว่าผมทําอะไร รู้บ้างไหม
- ร็อบๆ

168
00:12:27,164 --> 00:12:28,790
ไปรอข้างนอกกับทีมคุณซะ

169
00:12:36,131 --> 00:12:38,383
ถ้าคุณทําสิ่งที่คุณอยากทําได้

170
00:12:39,176 --> 00:12:42,387
- คุณคงฆ่าทุกคนในไซโลไปแล้ว
- คนเรารับฟังความจริงได้

171
00:12:42,387 --> 00:12:44,306
ผมก็อยากมองโลกแง่ดีแบบคุณบ้าง

172
00:12:53,273 --> 00:12:54,650
ผมต้องล่ามคุณไว้

173
00:12:55,859 --> 00:12:56,985
ฉันจะได้หนีอีกไม่ได้น่ะเหรอ

174
00:12:56,985 --> 00:12:58,320
เอาไว้เป็นตัวอย่างมากกว่า

175
00:13:00,572 --> 00:13:02,866
ผมมีข้อเสนอ มีข้อตกลงให้คุณ

176
00:13:03,617 --> 00:13:06,995
เพื่อป้องกันการก่อกบฏ
และการตอบโต้ที่ร้ายแรงจากตุลาการ

177
00:13:06,995 --> 00:13:08,580
ต่อเพื่อนๆ คุณที่อยู่ชั้นล่าง

178
00:13:08,580 --> 00:13:12,459
ผมอยากให้คุณหยุดพูด
ว่าคุณไม่ได้ขอออกไปข้างนอก

179
00:13:12,459 --> 00:13:14,753
และสละสิทธิ์การพิจารณาคดีต่อตุลาการซะ

180
00:13:27,683 --> 00:13:29,643
บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับจอร์จ

181
00:13:30,310 --> 00:13:33,272
ถ้าคุณให้ความร่วมมือ ผมจะทํามากกว่าบอกด้วย

182
00:14:08,849 --> 00:14:10,058
ฉันน่าจะพูดให้เธอเปลี่ยนใจ

183
00:14:11,351 --> 00:14:12,186
เรื่องอะไร

184
00:14:12,186 --> 00:14:14,396
ไปเอาเทปกันความร้อนบ้าๆ นั่น
ตอนที่ของเราหมด

185
00:14:14,396 --> 00:14:16,648
นี่คือเรื่องที่ทําให้พวกชั้นบนโมโห

186
00:14:16,648 --> 00:14:20,444
ฉันมั่นใจว่าพวกเขามีรายการยาวเป็นหางว่าว
ว่าเธอทําอะไรให้พวกเขาโมโหบ้าง

187
00:14:20,444 --> 00:14:23,614
ฉันกลับไปที่ห้องควบคุมดีกว่า

188
00:14:23,614 --> 00:14:25,908
ไม่คุยกับน็อกซ์อีกพักนึง

189
00:14:25,908 --> 00:14:26,867
เชอร์ลีย์

190
00:14:26,867 --> 00:14:28,493
เขาส่งตัวจูลส์ให้คนพวกนั้น

191
00:14:29,077 --> 00:14:31,872
อย่างน้อยก็น่าจะให้ไอ้พวกเวรนั่นตามหาเธอเอง

192
00:14:31,872 --> 00:14:33,916
อือ เพราะฉันเป็นฮีโร่ตัวจริง

193
00:14:33,916 --> 00:14:36,126
หวาดกลัวเกินกว่าจะออกนอกประตูนั่นไป

194
00:14:41,256 --> 00:14:42,883
น็อกซ์ไม่มีทางเลือก

195
00:14:42,883 --> 00:14:46,678
เขามีทางเลือก เรามีทางเลือกกันทุกคนแหละ

196
00:16:27,613 --> 00:16:28,614
ไม่เอาน่า

197
00:16:29,448 --> 00:16:35,120
สู้หน่อย ยัยเฒ่างี่เง่า เธอหวังพึ่งเราคนเดียว

198
00:16:45,547 --> 00:16:50,385
แค่นี้ไม่ตายหรอกน่า
มันก็แค่ความรู้สึกแบบนั้นเอง

199
00:17:17,246 --> 00:17:20,582
วอล์กเกอร์ ทําอะไรน่ะ

200
00:17:22,667 --> 00:17:23,669
ออกมาสูดอากาศ

201
00:17:40,644 --> 00:17:42,771
โอเค รอก่อน

202
00:17:43,939 --> 00:17:45,190
เดี๋ยวสิ แค่...

203
00:17:45,899 --> 00:17:48,110
ฉันหิวน้ํา ขอน้ําหน่อยได้ไหม

204
00:18:07,713 --> 00:18:08,714
โอเคๆ

205
00:18:21,935 --> 00:18:23,812
เจ้าหมา อยู่เฉยๆ

206
00:18:29,401 --> 00:18:30,402
คาร์ลา

207
00:18:32,196 --> 00:18:33,030
มาร์ธา

208
00:18:35,407 --> 00:18:36,408
คุณดูสบายดีนี่

209
00:18:37,492 --> 00:18:38,994
ปกติคุณไม่ใช่คนพูดโกหกนี่นา

210
00:18:41,371 --> 00:18:44,583
ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้เจอคุณข้างบนนี้อีก

211
00:18:44,583 --> 00:18:45,918
ฉันก็คิดเหมือนกัน

212
00:18:48,378 --> 00:18:52,591
ฝ่ายพัสดุเป็นยังไงบ้าง

213
00:18:54,426 --> 00:18:58,889
ว่าไงนะ เดี๋ยวก่อน นี่มันเกี่ยวกับนิโคลส์ไหม

214
00:19:00,474 --> 00:19:02,935
มันเกี่ยวกับเทปกันความร้อนบ้าๆ นั่นด้วยเหรอ

215
00:19:03,727 --> 00:19:04,853
ใช่

216
00:19:04,853 --> 00:19:08,023
คุณก็รู้ว่าพฤติกรรมสิ้นคิดของเธอ
สร้างปัญหาให้ตุลาการ

217
00:19:08,023 --> 00:19:09,816
ไหนจะหัวหน้าฝ่ายไอทีงี่เง่านั่นอีก

218
00:19:09,816 --> 00:19:12,069
คนที่กลายเป็นนายกเทศมนตรีน่ะ

219
00:19:12,069 --> 00:19:16,281
พวกเขาจะสนอะไรนักหนา
เทปของคุณดีกว่าของพวกเขาเป็นไหนๆ

220
00:19:16,281 --> 00:19:22,204
ใช่ ฉันรู้ มันไม่สมเหตุสมผลเลย
เว้นแต่ว่ามีเหตุผลเบื้องหลัง

221
00:19:29,545 --> 00:19:32,589
หยุด ปลดกุญแจเธอซะ

222
00:19:33,757 --> 00:19:34,967
แล้วปล่อยเราไว้

223
00:19:47,646 --> 00:19:50,357
ถ้าเธอบอกคนอื่นถึงสิ่งที่เธอเห็น
เราต้องจับกุมคนพวกนั้นด้วย

224
00:19:52,317 --> 00:19:54,695
เธอไม่บอกหรอก เราตกลงกันแล้ว

225
00:20:16,675 --> 00:20:19,178
นี่อะไร เรามาทําอะไรที่นี่

226
00:20:19,178 --> 00:20:20,846
(กะของผู้ทํางาน)

227
00:20:20,846 --> 00:20:22,347
คุณซิมส์

228
00:20:51,835 --> 00:20:53,837
ผมรู้ว่านี่คือการละเมิดมาตรการของเรา

229
00:20:53,837 --> 00:20:57,758
แต่ผมให้นายอําเภอเป็นกรณียกเว้น
ก่อนเธอออกไปทําความสะอาด

230
00:21:02,429 --> 00:21:05,265
เปิดภาพของจอร์จ วิลคินส์ตรงบันไดที

231
00:21:10,854 --> 00:21:12,314
เราไม่เคยมีโอกาสเลย

232
00:21:13,232 --> 00:21:14,066
ใช่

233
00:21:15,859 --> 00:21:18,362
- อยากเห็นมากแค่ไหนครับ
- ไปถึงจุดที่พวกเขาหยุด

234
00:21:20,906 --> 00:21:21,740
เร่งเสียง

235
00:21:21,740 --> 00:21:23,742
- เดินต่อไป
- ผมหิวน้ํา

236
00:21:23,742 --> 00:21:26,745
เราเชื่อว่าเขาจงใจหยุดอยู่หน้ากล้อง

237
00:21:27,663 --> 00:21:29,748
ตอนนั้นเขาก็รู้แล้วว่าสถานการณ์เป็นยังไง

238
00:21:34,545 --> 00:21:35,379
อย่างี่เง่าน่า

239
00:21:35,379 --> 00:21:37,714
- ถ้าเข้ามาอีกก้าว...
- ซูมภาพอีก

240
00:21:38,423 --> 00:21:40,634
ผมจะทํางี่เง่ากว่านี้อีก

241
00:21:40,634 --> 00:21:43,387
- ต้องการอะไร
- คุณได้คําสั่งให้พาผมไปเป็นๆ ใช่ไหม

242
00:21:43,387 --> 00:21:46,056
- ใช่
- จะได้ให้คนอื่นทรมานผม

243
00:21:46,056 --> 00:21:48,809
จนกว่าผมจะยอมมอบฮาร์ดไดรฟ์
และหักหลังคนที่ผมร่วมงานด้วย

244
00:21:48,809 --> 00:21:52,271
- เปล่า พวกเขาแค่อยากคุยด้วย
- คุณนี่โกหกไม่เนียนเลย

245
00:21:52,271 --> 00:21:53,188
ก็นะ

246
00:21:57,568 --> 00:21:58,569
ไม่นะ

247
00:22:53,540 --> 00:22:54,875
วันนี้เป็นไงกันบ้าง

248
00:22:55,876 --> 00:22:57,377
ทุกอย่างเงียบสงบดี

249
00:22:58,337 --> 00:23:00,631
ไม่ได้เงียบสงบแบบนี้
มาตั้งแต่ตอนที่โฮลสตันออกไป

250
00:23:04,635 --> 00:23:05,636
ร็อบ

251
00:23:06,929 --> 00:23:10,724
ผมด่วนพูดไปตอนที่บอกว่า
ผมกังวลว่าจะให้คุณมาเป็นลูกมือผม

252
00:23:12,392 --> 00:23:17,314
พรุ่งนี้เมื่อนิโคลส์ออกไปข้างนอกแล้ว
เราค่อยคุยกัน โอเคไหม

253
00:23:34,957 --> 00:23:38,168
พ่อคิดว่าลูกคงไม่ได้กินอะไร
พ่อเลยอบอาหารมาให้

254
00:23:38,168 --> 00:23:40,671
หนูโอเค หนูรู้สึกกินอะไรไม่ลง หนู...

255
00:23:41,797 --> 00:23:43,924
ลูกจําที่เรามักจะพูดกันตอนที่ลูกยังเล็กได้ไหม

256
00:23:43,924 --> 00:23:46,426
- ค่ะ "กินคํานึงก็ยังดี"
- "กินคํานึงก็ยังดี"

257
00:23:53,851 --> 00:23:54,977
แม่มักจะทําไอ้นี่ให้กิน

258
00:23:57,521 --> 00:23:59,189
พ่อคะ หนู...

259
00:24:00,774 --> 00:24:02,651
หนูขอโทษที่โทษพ่อทุกอย่าง

260
00:24:02,651 --> 00:24:07,030
ไม่ๆ เราน่าจะคุยกันตั้งนานแล้ว

261
00:24:10,033 --> 00:24:16,665
จูลส์ ลูกรัก
ทําไมลูกถึงพูดว่าอยากออกไปข้างนอก

262
00:24:16,665 --> 00:24:20,002
- เป็นเพราะสิ่งที่พ่อน่าจะทํารึเปล่า
- ไม่ใช่ หนูไม่... หนู...

263
00:24:32,681 --> 00:24:35,184
หนูไม่รู้
ว่าพ่อทําอาหารอร่อยขนาดนี้ มันอร่อยจริงๆ

264
00:24:38,145 --> 00:24:39,938
ถือว่าไม่แย่สําหรับคนแก่ใช่ไหม

265
00:24:52,409 --> 00:24:53,243
พาเขาเข้ามา

266
00:25:01,293 --> 00:25:02,127
คุณไปได้

267
00:25:10,511 --> 00:25:16,517
ลูคัส ส่วนนึงเป็นเพราะคุณให้ความร่วมมือ

268
00:25:17,601 --> 00:25:20,646
เราถึงจับกุมตัวจูเลียตต์ นิโคลส์ได้

269
00:25:21,688 --> 00:25:23,106
เธอจะโดนอะไรบ้าง

270
00:25:23,815 --> 00:25:26,235
เป็นผมจะกังวลมากกว่าว่าคุณจะโดนอะไรบ้าง

271
00:25:27,945 --> 00:25:28,946
ผมช่วยคุณนะ

272
00:25:29,738 --> 00:25:34,368
ใช่ และเพื่อเป็นการตอบแทน
คุณจะไม่ถูกส่งไปทําความสะอาด

273
00:25:37,204 --> 00:25:40,207
แต่คุณจะถูกส่งลงไปอยู่เหมือง

274
00:25:40,999 --> 00:25:42,918
สิบปี

275
00:25:43,544 --> 00:25:44,586
มันน่าเสียดายนะ

276
00:25:45,587 --> 00:25:47,840
เพราะคุณมีพรสวรรค์มากเหลือเกิน

277
00:25:49,007 --> 00:25:50,884
มีสติปัญญาอยากรู้อยากเห็น

278
00:25:51,844 --> 00:25:56,265
ไปนั่งในโรงอาหารคนเดียวทุกคืน

279
00:25:56,265 --> 00:25:58,433
ดูแสงสว่างบนท้องฟ้า

280
00:26:01,520 --> 00:26:03,689
คุณจะไม่ได้เห็นแสงสว่างอะไรในเหมือง

281
00:26:05,566 --> 00:26:10,487
แต่การทําเหมืองแร่เหล็กสิบปี
อาจจะช่วยให้คุณคิดได้

282
00:26:22,749 --> 00:26:26,670
{\an8}(ผ้าขนสัตว์เช็ดเซ็นเซอร์)

283
00:26:43,812 --> 00:26:44,855
กลิ่นมันหอมมาก

284
00:26:45,856 --> 00:26:50,777
มีแต่คนเอาอาหารมาให้ฉัน เชิร์ล
เพราะงั้น... ฉันเลยไม่หิว

285
00:26:51,862 --> 00:26:55,532
วอล์กบอกว่าถ้าคุณกินหมด
คุณอาจจะใส่ชุดทําความสะอาดไม่ได้

286
00:26:56,575 --> 00:26:57,951
ชิมสักชิ้นสิ

287
00:26:59,411 --> 00:27:02,039
- ไม่ละ ฉันไม่...
- เธอบอกว่าคุณควรเอาไปทั้งกล่อง...

288
00:27:03,874 --> 00:27:04,875
จะได้โชคดี

289
00:27:08,212 --> 00:27:10,756
อือ ได้

290
00:27:16,011 --> 00:27:16,845
คุณโอเคไหม

291
00:27:19,681 --> 00:27:24,478
เฮ้ ฉันโอเค ฉันไม่เป็นไร

292
00:27:30,609 --> 00:27:31,693
(ห้องขังสาม)

293
00:27:54,633 --> 00:27:58,011
{\an8}"คุณต้องการความจริง
ความจริงคือฉันรักคุณ

294
00:28:00,264 --> 00:28:03,183
จงอย่ากลัว นี่คือของดีจากฝ่ายพัสดุ"

295
00:28:09,147 --> 00:28:12,401
เฮ้ ฉันเพิ่งพาแกเข้านอน

296
00:28:14,528 --> 00:28:18,031
แคธ ผมมีเรื่องต้องบอกคุณ

297
00:28:18,031 --> 00:28:18,949
อะไร

298
00:28:19,616 --> 00:28:22,411
ซิมส์รู้ว่าผมเป็นซินโดรม

299
00:28:25,873 --> 00:28:27,249
หมายความว่าไงต่อไป

300
00:28:27,249 --> 00:28:30,294
คุณถูกไล่ออกรึเปล่า เราต้องย้ายบ้านไหม เรา...

301
00:28:30,294 --> 00:28:33,839
เราไม่ต้องย้ายบ้าน และผมไม่ได้ถูกไล่ออก

302
00:28:40,262 --> 00:28:43,432
นายกเทศมนตรีและตุลาการจะยกเว้นให้ผม

303
00:29:07,122 --> 00:29:08,123
ขอบคุณ นายอําเภอ

304
00:29:09,416 --> 00:29:11,001
เราขอคุยเป็นการส่วนตัวแป๊บนึงนะ

305
00:29:11,627 --> 00:29:13,212
ท่านนายกเทศมนตรี ถ้าคุณไม่ว่าอะไร

306
00:29:13,212 --> 00:29:15,714
- ถ้ามันยังไม่เป็นทางการ ผมก็...
- รู้แล้วๆ

307
00:29:19,801 --> 00:29:24,681
เขานี่ยึดมั่นในกฎจริงๆ ผมจะให้เขาสาบานตน
เพื่อรับตําแหน่งเป็นทางการไม่ได้จนกว่า...

308
00:29:24,681 --> 00:29:25,599
จนกว่าฉันจะตายเหรอ

309
00:29:29,561 --> 00:29:30,812
เขาจะเป็นนายอําเภอที่ดีมาก

310
00:29:31,438 --> 00:29:33,398
น่าจะเป็นเขามาตั้งแต่แรกแล้วด้วย

311
00:29:35,484 --> 00:29:37,069
คุณเสียใจที่รับงานนี้ไหม

312
00:29:38,195 --> 00:29:39,029
ไม่เลย

313
00:29:39,029 --> 00:29:42,407
ไม่งั้นคุณก็ยังคงอยู่ฝ่ายเครื่องจักรกล
คอยซ่อมเครื่องกําเนิดไฟฟ้า

314
00:29:43,450 --> 00:29:44,576
ผมอยากให้คุณรู้ไว้

315
00:29:46,370 --> 00:29:49,540
ว่าผมไม่ได้รู้สึกยินดีที่ทําแบบนี้ ไม่สักนิดเลย

316
00:29:50,290 --> 00:29:51,208
งั้นก็ลาออกสิ

317
00:29:51,792 --> 00:29:57,005
ผมคิดเรื่องนี้อย่างน้อยวันละครั้งแหละ

318
00:29:57,005 --> 00:29:59,800
แต่ผมไม่อยากเอาภาระของผมไปทิ้งไว้ที่คุณ

319
00:30:00,968 --> 00:30:05,138
คุณเคยถามผมตอนที่คุณเริ่มมีปัญหา

320
00:30:06,682 --> 00:30:08,350
ตอนที่ฉันขโมยเทปเวรนั่น

321
00:30:08,350 --> 00:30:11,478
เปล่า ปัญหาของคุณเริ่มต้นตั้งแต่การตั้งครรภ์

322
00:30:11,478 --> 00:30:14,189
พ่อแม่คุณไม่ควรได้มีลูก

323
00:30:14,773 --> 00:30:15,983
แต่มันก็เกิดเรื่องผิดคาดขึ้น

324
00:30:17,442 --> 00:30:19,611
การส่งฉันออกไปข้างนอก
คือวิธีที่คุณใช้แก้ปัญหาสินะ

325
00:30:20,320 --> 00:30:21,446
เปล่าเลย

326
00:30:22,114 --> 00:30:23,740
ชีวิตมนุษย์ทุกคนมีค่า

327
00:30:24,575 --> 00:30:27,286
คุณรับใช้ไซโลมามาก

328
00:30:27,286 --> 00:30:29,246
แต่เมื่อคุณได้เป็นนายอําเภอ

329
00:30:29,246 --> 00:30:31,290
และคุณเริ่มสืบเรื่องการตายของวิลคินส์...

330
00:30:31,290 --> 00:30:32,958
ฉันทําประโยชน์มาทั้งชีวิตแล้ว

331
00:30:32,958 --> 00:30:36,670
คุณกลายเป็นภัยต่อการอยู่รอดของเรา

332
00:30:37,713 --> 00:30:38,881
ต่อการอยู่รอดของเราเหรอ

333
00:30:40,924 --> 00:30:44,386
ถ้าที่นี่ต้องการจบชีวิตของจอร์จ

334
00:30:44,386 --> 00:30:47,472
ของจาห์นส์ ของมาร์นส์
ของนายอําเภอและภรรยาเขา

335
00:30:47,472 --> 00:30:49,224
แปลว่าไซโลมันผิดปกติมากๆ

336
00:30:49,224 --> 00:30:50,893
รู้อะไรไหม

337
00:30:50,893 --> 00:30:53,187
ฉันไม่อยากรับใช้ที่นี่อีกต่อไป

338
00:30:56,815 --> 00:30:57,774
คุณเคยเป็นวิศวกร

339
00:30:59,818 --> 00:31:01,820
คุณคอยจับตาดูเกจวัดแรงดันทั้งวันทั้งคืน

340
00:31:01,820 --> 00:31:04,573
ถ้าแรงดันสูงไปหรือต่ําไป

341
00:31:04,573 --> 00:31:06,158
คุณจะคอยแก้ไข

342
00:31:06,158 --> 00:31:08,952
เพราะถ้าคุณไม่ทําก็... ตูม

343
00:31:10,746 --> 00:31:12,372
ผมเองก็เป็นวิศวกร

344
00:31:13,457 --> 00:31:17,336
แต่แทนที่จะทํางานกับเครื่องกําเนิดไฟฟ้า
ผมทําให้ไซโลอยู่ต่อได้อย่างปลอดภัย

345
00:31:17,336 --> 00:31:20,923
ตอนที่แอลลิสัน เบ็คเกอร์กับจอร์จ วิลคินส์
เปิดฮาร์ดไดรฟ์นั่น

346
00:31:20,923 --> 00:31:23,717
ถ้าไม่มีการแก้ไขละก็

347
00:31:23,717 --> 00:31:27,804
ไม่ช้าก็เร็วทุกอย่างจะพังทลาย

348
00:31:27,804 --> 00:31:30,641
แม่ฉันเป็นอีกเป้าหมายที่คุณแก้ไขรึเปล่า

349
00:31:31,266 --> 00:31:33,894
เธอเลือกทําแบบนั้นเอง

350
00:31:36,522 --> 00:31:39,942
แต่คุณก็รู้ว่าภาพที่แสดงให้เห็นคือเรื่องโกหก

351
00:31:41,109 --> 00:31:44,947
ทําไมคุณไม่บอกคนอื่นไปเลยล่ะ
ว่าการออกไปข้างนอกมันไม่เป็นไร

352
00:31:45,489 --> 00:31:46,907
แล้วประตูล่ะ

353
00:31:46,907 --> 00:31:48,617
ประตูยักษ์ที่ทําจากเหล็กกล้า

354
00:31:48,617 --> 00:31:50,285
ที่อยู่ล่างสุดของไซโลที่จอร์จไปเจอมา

355
00:31:50,285 --> 00:31:52,162
ทําไมคุณไม่บอกคนอื่นเรื่องนี้ล่ะ

356
00:31:56,583 --> 00:32:00,712
ผู้ก่อตั้งทิ้งเงื่อนงําไว้มากมาย

357
00:32:04,675 --> 00:32:07,094
ถึงเวลาที่เราทั้งคู่ต้องไปเตรียมตัวแล้ว

358
00:32:08,053 --> 00:32:09,388
ยังไงก็ยินดีด้วยนะ

359
00:32:09,388 --> 00:32:12,558
คุณดึงดูดคนได้มากกว่าทุกครั้ง
ที่เคยมีคนออกไปทําความสะอาด

360
00:32:14,184 --> 00:32:15,644
คนเยอะกว่าตอนโฮลสตันซะอีก

361
00:32:19,857 --> 00:32:20,858
ฉันจะไม่ทําความสะอาด

362
00:32:22,484 --> 00:32:24,945
ไม่มีใครตั้งใจจะทําหรอก แต่พวกเขาก็ทําเสมอ

363
00:32:26,280 --> 00:32:28,907
เพราะผู้ก่อตั้งมีสติปัญญารู้ว่าพวกเขาจะทําแน่

364
00:32:31,827 --> 00:32:32,828
มันทําให้ผมนึกได้...

365
00:32:34,955 --> 00:32:37,165
ว่าคุณได้รับคําขออย่างสุดท้ายของคุณแล้ว

366
00:32:40,627 --> 00:32:43,255
(สํานักงานนายอําเภอ)

367
00:32:43,964 --> 00:32:47,593
(ความจริง)

368
00:32:51,221 --> 00:32:52,222
รองนายอําเภอ

369
00:34:46,879 --> 00:34:50,047
"จูเลียตต์ นิโคลส์ คุณมีความผิด

370
00:34:50,047 --> 00:34:54,761
และถูกลงโทษ
ข้อหาละเมิดกฎหมายสําคัญของสังคมเรา

371
00:34:56,263 --> 00:34:59,600
คํากล่าวที่คุณร้องขอว่าจะไปจากไซโลนั้น
ได้รับอนุญาตแล้ว

372
00:34:59,600 --> 00:35:00,851
แต่จะไม่สามารถเพิกถอนได้

373
00:35:01,768 --> 00:35:03,812
ขอให้คุณไปทําความสะอาด

374
00:35:03,812 --> 00:35:06,190
และเราได้เตรียมอุปกรณ์ต่างๆ
ในการทํางานนี้ให้แล้ว

375
00:35:07,482 --> 00:35:09,651
แต่เราไม่สามารถบังคับคุณให้ทําความสะอาดได้

376
00:35:10,319 --> 00:35:15,157
เมื่อออกไปนอกพื้นที่ปิดกั้นอากาศ
ถือว่าคุณอยู่นอกเขตกฎหมาย

377
00:35:19,077 --> 00:35:20,787
เราไม่รู้ว่าทําไมเราถึงอยู่ที่นี่

378
00:35:22,748 --> 00:35:24,791
เราไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างไซโลขึ้นมา

379
00:35:26,293 --> 00:35:30,380
เราไม่รู้ว่าทําไมทุกอย่างที่อยู่นอกไซโล
ถึงเป็นอย่างที่เป็น

380
00:35:31,632 --> 00:35:34,927
เราไม่รู้ว่า
เมื่อไรการออกไปข้างนอกถึงจะปลอดภัย

381
00:35:36,094 --> 00:35:40,807
เรารู้แค่ว่าวันนั้นยังมาไม่ถึง

382
00:35:42,434 --> 00:35:43,769
จูเลียตต์ นิโคลส์

383
00:35:43,769 --> 00:35:46,605
ในนามของประชาชนแห่งไซโล

384
00:35:47,439 --> 00:35:48,857
หวังว่าคุณจะทําความสะอาด

385
00:35:48,857 --> 00:35:53,195
เพื่อให้เราได้เห็นโลก
ที่อยู่นอกสถานที่หลบภัยของเราได้ชัดเจนขึ้น

386
00:35:53,987 --> 00:35:58,242
และจะได้ย้ําเตือนเราว่าที่นี่ปลอดภัย

387
00:35:59,743 --> 00:36:02,079
ส่วนข้างนอกไม่"

388
00:36:04,331 --> 00:36:08,293
จูเลียตต์ นิโคลส์
มีอะไรจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายไหม

389
00:36:10,838 --> 00:36:11,839
ฉันไม่กลัว

390
00:38:18,465 --> 00:38:20,634
ภาพที่แสดงให้เห็นคือเรื่องโกหก

391
00:39:07,806 --> 00:39:08,807
เราจะทําไงกันดี

392
00:39:10,392 --> 00:39:11,935
อีกไม่นานหรอก

393
00:39:13,520 --> 00:39:15,898
เธอจะตายก่อนไปถึงต้นไม้นั่น

394
00:39:33,415 --> 00:39:34,416
ตามเวลาเป๊ะ

395
00:40:09,284 --> 00:40:10,285
เธอรู้แล้ว

396
00:40:11,662 --> 00:40:12,663
รู้อะไร

397
00:40:16,834 --> 00:40:18,252
(นายอําเภอเบ็คเกอร์)

398
00:40:56,707 --> 00:40:58,125
นี่คือของดีจากฝ่ายพัสดุ

399
00:41:33,118 --> 00:41:37,080
(ห้องเซิร์ฟเวอร์)

400
00:44:12,402 --> 00:44:14,404
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี