1
00:00:06,444 --> 00:00:12,700
‪(ตำนานของเฮอร์คิวลีส)

2
00:00:19,790 --> 00:00:21,417
‪- ดื่มครับ
‪- ดื่มครับ

3
00:00:24,503 --> 00:00:26,797
‪เฮอร์คิวลีสเป็นเชฟแอฟริกันอเมริกัน
‪ที่ถูกจับมาเป็นทาส

4
00:00:26,881 --> 00:00:28,299
‪ของประธานาธิบดีจอร์จ วอชิงตัน

5
00:00:28,382 --> 00:00:31,927
‪ช่วงที่ที่บ้านของประธานาธิบดี
‪อยู่ในฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย

6
00:00:32,011 --> 00:00:34,388
‪และเขาเป็นเชฟที่ประสบความสำเร็จมาก

7
00:00:35,514 --> 00:00:38,100
‪คนมากมายที่กินอาหารที่บ้านของวอชิงตัน

8
00:00:38,184 --> 00:00:42,396
‪ยกย่องอาหารของเขาในงานเขียน
‪บันทึกประจำวันและจดหมาย

9
00:00:42,938 --> 00:00:45,191
{\an8}‪อาหารของเขาอร่อยมากจนเขาทำเงินได้ทุกปี
‪จากการขายของเหลือ

10
00:00:45,274 --> 00:00:47,234
{\an8}‪(เอเดรียน มิลเลอร์
‪นักประวัติศาสตร์อาหาร)

11
00:00:47,943 --> 00:00:50,446
‪และเขาจะใช้เงินนั้นซื้อเสื้อผ้า

12
00:00:50,529 --> 00:00:53,282
‪มีเรื่องเล่าว่าหลังจากเขาเลิกงาน

13
00:00:53,365 --> 00:00:57,328
‪เขาจะแต่งตัวหรู
‪ถือไม้เท้าทองคำ เดินไปทั่วเมือง

14
00:00:57,411 --> 00:00:59,497
‪เขาเป็นคนที่ไม่เหมือนใครจริงๆ

15
00:01:00,414 --> 00:01:03,793
‪วอชิงตันแน่ใจได้ยังไงว่า
‪เฮอร์คิวลีสจะเป็นทาสต่อไป

16
00:01:03,876 --> 00:01:07,630
‪ตอนที่วอชิงตันเรียกตัวเฮอร์คิวลีส
‪จากเมาต์เวอร์นอนไปฟิลาเดลเฟีย

17
00:01:07,713 --> 00:01:08,923
‪มีปัญหาอยู่หนึ่งข้อ

18
00:01:09,507 --> 00:01:14,428
‪กฎหมายของรัฐบอกว่าถ้าคนที่เป็นทาส
‪อยู่บนแผ่นดินเพนซิลเวเนียนานกว่าหกเดือน

19
00:01:14,512 --> 00:01:16,055
‪ถือว่าพวกเขาเป็นอิสระโดยอัตโนมัติ

20
00:01:17,681 --> 00:01:20,851
‪ดังนั้นวอชิงตันจะต้อนคนที่เป็นทาสในฟิลาเดลเฟีย

21
00:01:20,935 --> 00:01:23,020
‪แล้วพากลับไปเมาต์เวอร์นอน

22
00:01:23,104 --> 00:01:26,816
‪เพื่อนับระยะเวลาใหม่
‪แล้วค่อยพากลับไปฟิลาเดลเฟีย

23
00:01:28,025 --> 00:01:30,903
‪วอชิงตันกลัวว่าเฮอร์คิวลีสจะหนีไปเหรอ

24
00:01:31,487 --> 00:01:34,490
‪มีสัญญาณบอกว่าในช่วงปลายวาระที่สองของเขา

25
00:01:34,573 --> 00:01:37,952
‪เขาเริ่มสงสัยว่าเฮอร์คิวลีสอาจจะพยายามหนีไป

26
00:01:39,120 --> 00:01:41,080
‪วอชิงตันสงสัยมาก

27
00:01:41,163 --> 00:01:43,958
‪จนเขาส่งเฮอร์คิวลีสกลับไปเมาต์เวอร์นอน

28
00:01:44,041 --> 00:01:46,710
‪ไม่ได้ส่งกลับไปเข้าครัว แต่ให้ไปทำงานในไร่

29
00:01:47,962 --> 00:01:50,589
‪ตอนนี้เชฟระดับโลกคนนี้กลายเป็นคนใช้แรงงาน

30
00:01:51,465 --> 00:01:53,259
‪แล้ววันหนึ่ง เขาก็หายตัวไป

31
00:01:56,220 --> 00:01:58,889
‪(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

32
00:02:44,560 --> 00:02:47,479
‪(สองพ่อครัวของบิดาผู้ก่อตั้ง)

33
00:03:26,101 --> 00:03:28,938
‪(ฟิลาเดลเฟีย)

34
00:03:29,021 --> 00:03:30,898
‪ฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย

35
00:03:32,650 --> 00:03:36,487
‪ผมเชื่อมโยงเมืองฟิลาเดลเฟีย
‪กับแนวคิดเรื่องอิสรภาพเสมอ

36
00:03:37,613 --> 00:03:40,824
‪ชาวนิกายเควกเกอร์เป็นผู้นำการเลิกทาสที่นี่

37
00:03:40,908 --> 00:03:44,245
‪และเพนซิลเวเนียเป็นรัฐแรกในสหภาพ
‪ที่ประกาศว่าระบบทาสผิดกฎหมาย

38
00:03:48,207 --> 00:03:51,001
‪แต่การเลิกทาสเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป

39
00:03:51,085 --> 00:03:54,046
‪และสมัยที่ฟิลาเดลเฟีย
‪ยังเป็นเมืองหลวงของประเทศ

40
00:03:54,129 --> 00:03:57,383
‪เชฟสองคนที่ทำอาหารชั้นดีที่สุดในประเทศ

41
00:03:57,466 --> 00:04:00,010
‪ยังตกเป็นทาสของบิดาผู้ก่อตั้ง

42
00:04:00,678 --> 00:04:03,097
‪เฮอร์คิวลีสรับใช้จอร์จ วอชิงตัน

43
00:04:03,180 --> 00:04:06,392
‪และผู้ชายชื่อเจมส์ เฮมมิงส์
‪ทำอาหารให้โทมัส เจฟเฟอร์สัน

44
00:04:06,976 --> 00:04:09,895
‪แม้ว่าจะไม่มีภาพถ่ายของผู้ชายเหล่านี้

45
00:04:09,979 --> 00:04:13,232
‪มรดกตกทอดของพวกเขายังคงอยู่ถึงแคลิฟอร์เนีย

46
00:04:13,315 --> 00:04:15,901
{\an8}‪(ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย)

47
00:04:15,985 --> 00:04:18,445
‪(แฮตเชต ฮอลล์)

48
00:04:25,536 --> 00:04:30,916
‪ผมพบกับไบรอัน ดันสมัวร์และมาร์ติน เดรลัก
‪ที่ร้านแฮตเชต ฮอลล์

49
00:04:31,000 --> 00:04:35,004
‪เชฟสองคนที่กำลังฟื้นฟู
‪วิธีการทำอาหารของเฮอร์คิวลีสและเฮมมิงส์

50
00:04:36,714 --> 00:04:41,176
‪ชายผู้ตกเป็นทาสทั้งสองคนช่ำชอง
‪การทำอาหารเลิศหรูบนกองไฟ

51
00:04:41,260 --> 00:04:42,928
‪วิธีที่เรียกกันว่า การทำอาหารบนเตา

52
00:04:47,975 --> 00:04:50,477
‪สิ่งที่ยากที่สุดคือการสุมไฟไว้

53
00:04:50,561 --> 00:04:53,355
‪และไม่ตายเสียก่อน

54
00:04:53,439 --> 00:04:56,025
‪เพราะต้องยืนอยู่หน้ากองไฟ
‪และละลายจากความร้อน

55
00:04:57,401 --> 00:05:00,321
‪ตั้งแต่เปิดร้านมา
‪เราทำอาหารไปแล้วเป็นพันจาน

56
00:05:01,030 --> 00:05:04,491
‪สำหรับเรา ผมคิดว่าสิ่งสำคัญกว่า
‪คือเทคนิคและการท้าทายตัวเอง

57
00:05:04,575 --> 00:05:07,828
‪และมันยังเป็นสะพานเชื่อม

58
00:05:07,911 --> 00:05:10,539
‪ที่ช่วยให้เราเล่าเรื่องที่เราพยายามเล่าได้

59
00:05:12,082 --> 00:05:17,004
‪ส่วนหนึ่งของวิธีที่พวกคุณ
‪นำประวัติศาสตร์มาสู่การทำอาหาร

60
00:05:17,087 --> 00:05:18,589
‪คือการทำอาหารค่ำพวกนี้

61
00:05:19,214 --> 00:05:22,217
‪เฮอร์คิวลีสกับเฮมมิงส์…

62
00:05:22,801 --> 00:05:24,678
‪เล่าหน่อยสิครับว่าพวกเขาคือใคร

63
00:05:24,762 --> 00:05:27,222
‪และพูดถึงมื้อค่ำนี้ด้วย

64
00:05:27,890 --> 00:05:31,268
‪พวกเขาเป็นเชฟคนดังสองคนแรก
‪ของอเมริกาก็ว่าได้

65
00:05:31,352 --> 00:05:35,689
‪พวกเขาตกเป็นทาสของจอร์จ วอชิงตัน
‪และโทมัส เจฟเฟอร์สัน

66
00:05:36,523 --> 00:05:38,650
{\an8}‪เจมส์ เฮมมิงส์เดินทางไปฝรั่งเศส
‪กับโทมัส เจฟเฟอร์สันด้วย

67
00:05:38,734 --> 00:05:41,236
{\an8}‪(มาร์ติน เดรลัก
‪เชฟร้านแฮตเชต ฮอลล์)

68
00:05:41,320 --> 00:05:42,946
{\an8}‪หัดทำอาหารอย่างมืออาชีพ

69
00:05:43,030 --> 00:05:48,952
‪เหมือนเรื่องราวของทาสส่วนใหญ่
‪พวกเขาสูญหายไป ไม่ก็ไม่เคยถูกบันทึกไว้

70
00:05:49,036 --> 00:05:51,246
‪การได้เล่าเรื่องราวของพวกเขา

71
00:05:51,330 --> 00:05:53,665
‪เป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
‪ในการทำอาหารพวกนี้

72
00:05:55,501 --> 00:05:56,960
‪ผมกำลังดูเมนูอยู่

73
00:05:57,044 --> 00:05:58,879
‪นี่ใช้รูปของใครครับ

74
00:05:58,962 --> 00:06:00,631
‪นานมากที่ไม่มีใครรู้

75
00:06:00,714 --> 00:06:03,133
‪ว่านั่นเป็นเจมส์ เฮมมิงส์หรือเฮอร์คิวลีส ซีซาร์

76
00:06:03,217 --> 00:06:07,137
‪แต่เมื่อไม่นานมานี้ก็รู้ว่าไม่ใช่ทั้งสองคน

77
00:06:07,846 --> 00:06:11,517
‪แต่รูปมันสวยมาก

78
00:06:11,600 --> 00:06:14,728
‪จนเราเลือกรูปอื่นมาทำเป็นโลโก้ร้านไม่ได้แล้ว

79
00:06:15,437 --> 00:06:18,273
‪เราได้แรงบันดาลใจ
‪จากประวัติศาสตร์อาหารอเมริกา

80
00:06:18,357 --> 00:06:19,441
{\an8}‪เราพยายามเรียนรู้ระหว่างทำ

81
00:06:19,525 --> 00:06:21,527
{\an8}‪(ไบรอัน ดันสมัวร์
‪เชฟและเจ้าของร้าน - แฮตเชต ฮอลล์)

82
00:06:21,610 --> 00:06:24,363
{\an8}‪และสอนผู้คนระหว่างที่ทำไปด้วย

83
00:06:24,947 --> 00:06:27,408
‪ได้แล้วครับ นี่เนื้อลูกวัวราดมะกอก

84
00:06:27,491 --> 00:06:29,493
‪- ขอบคุณครับ
‪- ยินดีครับ กินให้อร่อย

85
00:06:29,576 --> 00:06:30,411
‪ดูดีมาก

86
00:06:30,494 --> 00:06:32,788
‪เล่าเรื่องราวของจานนี้ให้ฟังหน่อยสิครับ

87
00:06:32,871 --> 00:06:36,792
‪ผมคิดว่าสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับเฮอร์คิวลีสคือ

88
00:06:36,875 --> 00:06:39,545
‪เขาเป็นเชฟชื่อดังที่สุดคนหนึ่งในยุคนั้น

89
00:06:39,628 --> 00:06:42,339
‪แต่เราหาอาหารที่เขาเคยทำไม่เจอเลย

90
00:06:42,423 --> 00:06:44,258
‪แล้วก็มีมาร์ธา วอชิงตัน

91
00:06:44,341 --> 00:06:48,095
‪ที่มีสูตรอาหารเยอะแยะมากมาย

92
00:06:48,804 --> 00:06:50,222
‪- มันไม่สมเหตุสมผล
‪- ใช่

93
00:06:50,305 --> 00:06:51,890
‪คนมากมายจึงมีทฤษฎีว่า

94
00:06:51,974 --> 00:06:55,269
‪อาหารหลายอย่างที่ยกย่องว่า
‪มาร์ธา วอชิงตันเป็นคนคิด

95
00:06:55,352 --> 00:06:57,646
‪ที่จริงแล้วเป็นอาหารของเฮอร์คิวลีส

96
00:06:57,729 --> 00:07:02,985
‪ดังนั้นแต่เดิม จานนี้คือเนื้อลูกวัวทุบ

97
00:07:03,068 --> 00:07:05,112
‪คลุกเนื้อปู

98
00:07:05,195 --> 00:07:08,157
‪แล้วเอาไปอบในซอสครีมเหล้าเชอร์รี

99
00:07:08,240 --> 00:07:11,285
‪สูตรของเราทำเป็นตับอ่อนลูกวัวทั้งชิ้น

100
00:07:11,368 --> 00:07:14,621
‪เสิร์ฟกับซอสครีมเหล้าเชอร์รี่

101
00:07:14,705 --> 00:07:16,540
‪และน้ำซุปเห็ดนิดหน่อย

102
00:07:16,623 --> 00:07:18,917
‪เราใช้ปูดันเจเนสส์

103
00:07:23,505 --> 00:07:24,339
‪โอ้โฮ

104
00:07:25,340 --> 00:07:26,592
‪นุ่มมากเลย

105
00:07:27,509 --> 00:07:28,385
‪อร่อยมาก

106
00:07:29,553 --> 00:07:32,473
‪สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับอาหารจานนี้คือ

107
00:07:33,098 --> 00:07:37,811
‪เฮอร์คิวลีสขึ้นชื่อด้านอาหารฝรั่งเศส

108
00:07:37,895 --> 00:07:39,938
‪แต่ไม่ใช้เทคนิคแบบฝรั่งเศสเสมอไป

109
00:07:40,022 --> 00:07:42,941
‪เขามักทำอาหารแนวอังกฤษมากกว่า

110
00:07:43,025 --> 00:07:45,611
‪ในขณะที่เจมส์ เฮมมิงส์นั้นตรงกันข้ามเลย

111
00:07:45,694 --> 00:07:49,281
‪เขาทำอาหารฝรั่งเศส
‪หลังจากไปฝึกงานที่ฝรั่งเศส

112
00:07:56,330 --> 00:07:57,206
‪ว้าว

113
00:07:57,289 --> 00:07:58,373
‪ยังกับของขวัญเลย

114
00:07:59,416 --> 00:08:00,250
‪ใช่เลย

115
00:08:00,334 --> 00:08:02,085
‪จานนี้คืออะไรครับ

116
00:08:02,586 --> 00:08:04,755
‪จานนี้เป็นเนื้อกระต่ายเคี่ยว

117
00:08:04,838 --> 00:08:08,967
‪และแคร์รอทอบในไม้
‪ราดบนปลายข้าวมิดแลนด์อบ

118
00:08:09,635 --> 00:08:12,346
‪ราดด้วยไวน์มาเดรากับซอสเบอร์มาเยร์

119
00:08:12,930 --> 00:08:15,974
‪ถือเป็นการคารวะเจมส์ เฮมมิงส์

120
00:08:18,143 --> 00:08:20,771
‪ตัวซอสเป็นการระลึกถึงเฮมมิงส์

121
00:08:20,854 --> 00:08:25,108
‪เราใช้ความรู้เรื่องเตาสตู
‪ที่เขานำกลับมาจากฝรั่งเศส

122
00:08:25,192 --> 00:08:27,236
‪การราดเนยลงบนซอสได้

123
00:08:27,319 --> 00:08:30,531
‪และการจัดการครีมและซอสเนยที่ละเอียดอ่อน

124
00:08:34,535 --> 00:08:35,786
‪ผมชอบมาก

125
00:08:35,869 --> 00:08:38,497
‪เมื่อเฮมมิงส์กลับมาจากฝรั่งเศส

126
00:08:38,580 --> 00:08:41,208
‪เขาใช้เตาสตูทำอาหาร

127
00:08:41,291 --> 00:08:44,211
‪เตาสตูที่เฮมมิงส์นำกลับมาจากฝรั่งเศส

128
00:08:44,294 --> 00:08:48,507
‪เป็นจุดเปลี่ยนมาสู่เตาที่เราใช้กันตอนนี้

129
00:08:48,590 --> 00:08:49,716
‪- ครับ
‪- มันเหมือน…

130
00:08:49,800 --> 00:08:53,470
‪ถ้าพวกเขาไม่ได้เอากลับมา พวกเราก็คงแย่

131
00:08:53,554 --> 00:08:55,639
‪เราไม่มีเตาของจริงใช้ที่ร้านอาหาร

132
00:08:55,722 --> 00:08:57,724
‪แต่เราจำลองขึ้นมา

133
00:08:57,808 --> 00:09:01,311
‪มันคือการกันอาหารที่ทำอยู่
‪ไม่ให้โดนความร้อนสูงโดยตรง

134
00:09:04,106 --> 00:09:08,360
‪เสียงตอบรับต่ออาหารพวกนี้เป็นไงบ้างครับ

135
00:09:08,443 --> 00:09:13,156
‪ผมคิดว่าทุกคนที่เคยมากินตอบรับกันดีนะ

136
00:09:13,240 --> 00:09:17,452
‪บางคนที่อ่านเจอ แต่ไม่เคยมา

137
00:09:17,536 --> 00:09:18,870
‪ก็คิดว่าไม่ดีเท่าไหร่

138
00:09:18,954 --> 00:09:22,416
‪มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

139
00:09:22,499 --> 00:09:26,003
‪คนมากมายไม่อยากได้ยินคนอื่นพูดเรื่องนี้

140
00:09:26,670 --> 00:09:28,422
‪คุณคิดว่าเพราะอะไรครับ

141
00:09:28,505 --> 00:09:30,048
‪คนอเมริกันก็เหมือนนกกระจอกเทศ

142
00:09:30,132 --> 00:09:34,386
‪มุดหัวลงดิน ทำเป็นว่าทุกอย่างปกติดี

143
00:09:35,095 --> 00:09:37,931
‪พวกเราที่นั่งกันอยู่ตรงนี้ไม่ได้ทำอะไรผิด

144
00:09:39,099 --> 00:09:41,935
‪เรากำลังก้าวหน้าไปและผู้คนก็แค่ต้องรู้

145
00:09:42,019 --> 00:09:46,189
‪ผู้คนต้องรู้ข้อเท็จจริง แล้วค่อยเก็บไปคิดเอาเอง

146
00:09:57,367 --> 00:10:01,246
‪ก่อนอื่นนะ จานปิดท้ายของเราดูซับซ้อนมาก

147
00:10:02,581 --> 00:10:03,915
‪แต่มันคืออะไรล่ะ

148
00:10:03,999 --> 00:10:07,878
‪มันเป็นรูปแบบหนึ่งของอาหารอย่างสองอย่าง
‪ที่เรารู้ว่าเจมส์ เฮมมิงส์เป็นคนทำ

149
00:10:07,961 --> 00:10:09,671
‪นี่คือไข่หิมะ

150
00:10:09,755 --> 00:10:13,508
‪มันคือเคร็มอองเกลสหรือคัสตาร์ดไอศกรีม

151
00:10:13,592 --> 00:10:15,844
‪ทำจากไข่ขาวลวก

152
00:10:15,927 --> 00:10:18,180
‪- เป็นจานที่สวยงาม
‪- สวยจริงๆ ครับ

153
00:10:18,263 --> 00:10:19,264
‪ครับ

154
00:10:24,645 --> 00:10:26,521
‪- เยี่ยม
‪- ล็อตนี้เด็ดที่สุดเลยนะ

155
00:10:28,231 --> 00:10:29,274
‪ว้าว

156
00:10:29,358 --> 00:10:30,567
‪คัสตาร์ดเย็นๆ

157
00:10:31,276 --> 00:10:32,444
‪ไม่หวานเกินไป

158
00:10:32,986 --> 00:10:35,656
‪- ผมชอบเนื้อสัมผัสของทับทิม
‪- ใช่

159
00:10:36,490 --> 00:10:37,949
‪มีความสุขมากที่ได้กิน

160
00:10:43,789 --> 00:10:48,335
‪เชฟสองคนนี้มีมรดกตกทอดอะไร

161
00:10:48,418 --> 00:10:53,173
{\an8}‪ที่กระตุ้นให้คุณอยากสานต่อ
‪ผลงานของเขาต่อไปครับ

162
00:10:53,256 --> 00:10:55,801
‪(หนังสือสัญญาปลดปล่อยทาส
‪วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 1796)

163
00:10:55,884 --> 00:10:58,261
{\an8}‪ผมคงบอกชื่อเชฟคนดำคนอื่นได้แค่ไม่กี่คน

164
00:10:58,345 --> 00:11:02,474
‪ยิ่งคนที่มีอิทธิพลต่อวิถีการกินของเรา
‪ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

165
00:11:02,557 --> 00:11:07,104
‪ดังนั้น ในฐานะคนดำคนหนึ่ง
‪การได้เล่าเรื่องราวของพวกเขาจึงสำคัญ

166
00:11:07,187 --> 00:11:11,775
‪เถียงไม่ได้เลยว่าสองคนนั้นเป็นเชฟที่สำคัญที่สุด
‪ในประวัติศาสตร์อเมริกา

167
00:11:11,900 --> 00:11:13,485
‪แต่กลับไม่เคยได้ชื่อเสียงบ้างเลย

168
00:11:13,568 --> 00:11:17,322
‪สำหรับคนที่สนใจและเป็นเชฟด้วย

169
00:11:17,406 --> 00:11:22,994
‪เรารู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของเรา
‪ตอนนี้เราทุ่มสุดตัวแล้ว ต้องทำต่อไป

170
00:11:30,252 --> 00:11:31,128
‪(มอนติเชลโล)

171
00:11:31,211 --> 00:11:35,382
‪ทั้งเฮอร์คิวลีสและเจมส์ เฮมมิงส์
‪ถูกใช้แรงงานทาสที่ไร่ในรัฐเวอร์จิเนีย

172
00:11:36,007 --> 00:11:40,095
{\an8}‪ความหมกมุ่นกับต้นกำเนิดของผม
‪พาผมไปยังเขาบลูริดจ์ของรัฐ

173
00:11:40,178 --> 00:11:44,808
{\an8}‪ที่ที่โทมัส เจฟเฟอร์สันสร้างบ้านของเขา
‪บนพื้นที่กว้างใหญ่ที่เขาตั้งชื่อว่า มอนติเชลโล

174
00:11:45,559 --> 00:11:49,354
‪เจมส์ เฮมมิงส์มามอนติเชลโล
‪ตอนอายุเก้าขวบกับครอบครัว

175
00:11:49,438 --> 00:11:52,607
‪พร้อมกับแซลลี่ เฮมมิงส์ น้องสาวของเขา

176
00:11:52,691 --> 00:11:55,986
‪ผู้ที่ต่อมามีลูกกับเจฟเฟอร์สันถึงหกคน

177
00:11:56,069 --> 00:11:58,447
‪มอนติเชลโลเป็นไร่ที่ใหญ่มาก

178
00:11:58,530 --> 00:12:02,576
{\an8}‪เจฟเฟอร์สันมีทาสทั้งหมด 607 คน
‪ในช่วงชีวิตของเขา

179
00:12:02,659 --> 00:12:05,495
{\an8}‪และทาส 400 คนในนั้นทำงานที่ไร่นี้

180
00:12:06,788 --> 00:12:10,542
‪เราพอจะรู้ไหมว่าทาสกินอะไร

181
00:12:10,625 --> 00:12:13,378
‪รู้ค่ะ เจฟเฟอร์สันเป็นคนที่จดบันทึกละเอียดมาก

182
00:12:13,462 --> 00:12:17,507
‪เรามีเอกสารกว่า 65,000 ชิ้น
‪ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับชุมชนทาสนี้

183
00:12:17,591 --> 00:12:18,467
‪โอ้โฮ

184
00:12:18,550 --> 00:12:22,888
‪เรารู้ว่าเจฟเฟอร์สันเจียดส่วนแบ่งเพียงเล็กน้อย
‪ให้กับชุมชนทาส

185
00:12:22,971 --> 00:12:27,309
‪ทาสจึงต้องปลูกผัก วางกับดักล่าสัตว์
‪เพื่อให้มีอาหารกินเพียงพอ

186
00:12:28,435 --> 00:12:30,645
‪เจมส์ เฮมมิงส์มาที่นี่ตั้งแต่เด็กเลยเหรอครับ

187
00:12:30,729 --> 00:12:34,065
‪ใช่ค่ะ เจมส์ เฮมมิงส์มาที่นี่
‪เพราะเป็นมรดกตกทอดมา

188
00:12:34,149 --> 00:12:35,901
‪เขาเป็นพี่ชายของแซลลี่ เฮมมิงส์

189
00:12:35,984 --> 00:12:38,278
‪พวกเขาจึงมาที่นี่เป็นครอบครัว

190
00:12:38,361 --> 00:12:40,697
‪พร้อมกับสมาชิกครอบครัวคนอื่นๆ ด้วย

191
00:12:40,781 --> 00:12:43,283
‪เพื่อเริ่มทำงานที่เจฟเฟอร์สันสั่งไว้

192
00:12:44,326 --> 00:12:46,286
‪ในช่วงไหนของชีวิตเฮมมิงส์

193
00:12:46,369 --> 00:12:49,831
‪ที่เจฟเฟอร์สันตัดสินใจว่า
‪เขาเหมาะกับงานครัวครับ

194
00:12:49,915 --> 00:12:51,833
‪ตอนแรกเจมส์เป็นคนรับใช้ส่วนตัว

195
00:12:51,917 --> 00:12:55,462
‪และเจฟเฟอร์สันก็เริ่มเห็นคุณสมบัติในตัวเขา

196
00:12:56,254 --> 00:12:57,672
‪ที่น่าจะเหมาะกับงานในครัว

197
00:12:58,256 --> 00:13:01,510
‪ดังนั้น เมื่อเจฟเฟอร์สันรับหน้าที่
‪เป็นรัฐมนตรีต่างประเทศในฝรั่งเศส

198
00:13:01,593 --> 00:13:03,804
‪เขาพาเฮมมิงส์ในวัย 19 ปีไปด้วย

199
00:13:03,887 --> 00:13:06,306
‪และให้เขาฝึกศิลปะการทำอาหารฝรั่งเศส

200
00:13:07,682 --> 00:13:10,602
‪เจฟเฟอร์สันค่อนข้างมีชื่อเสียงมาก

201
00:13:10,685 --> 00:13:13,814
‪ว่าเป็นนักกินหรือคนสนใจอาหาร
‪คนแรกๆ ของประเทศ

202
00:13:13,897 --> 00:13:16,316
‪เจฟเฟอร์สันเป็นคนที่มีความคิดทะเยอทะยาน

203
00:13:16,399 --> 00:13:18,151
‪ถึงความหมายของการเป็นคนอเมริกัน

204
00:13:18,235 --> 00:13:21,571
‪เขาทำแบบนั้นในสถาปัตยกรรม
‪ในงานออกแบบของเขา

205
00:13:21,655 --> 00:13:23,532
‪โดยเฉพาะกับอาหาร

206
00:13:23,615 --> 00:13:25,951
‪ถ้าคุณมาที่มอนติเชลโล

207
00:13:26,034 --> 00:13:30,247
‪คุณจะได้กินอาหารที่กล่าวกันว่า
‪เป็นครึ่งเวอร์จิเนียกับฝรั่งเศส

208
00:13:30,330 --> 00:13:32,374
‪ชาวเวอร์จิเนียส่วนใหญ่ไม่เคยไปฝรั่งเศส

209
00:13:32,457 --> 00:13:35,919
‪พวกเขาไม่เคยกินซอสที่รสชาติละเอียดอ่อนแบบนี้

210
00:13:36,002 --> 00:13:38,547
‪และอาหารรสเลิศที่เสิร์ฟที่มอนติเชลโล

211
00:13:40,257 --> 00:13:42,175
‪งั้นเมื่อเจมส์ เฮมมิงส์กลับมาจากปารีส

212
00:13:42,259 --> 00:13:44,553
‪เขาทำข้อตกลงอะไรกับเจฟเฟอร์สันครับ

213
00:13:44,636 --> 00:13:48,098
‪เมื่อพวกเขากลับมาจากปารีส
‪ก็ไปฟิลาเดลเฟีย

214
00:13:48,181 --> 00:13:51,685
‪เจมส์ทำงานเป็นเชฟที่บ้านของเจฟเฟอร์สัน

215
00:13:51,768 --> 00:13:54,396
‪ฟิลาเดลเฟียมีประชากรคนดำที่เป็นอิสระมากมาย

216
00:13:55,146 --> 00:13:57,899
‪และในที่สุดเจมส์ก็ตัดสินใจว่า
‪เขาต้องการเป็นอิสระ

217
00:13:57,983 --> 00:13:59,484
‪เขาจึงต่อรองกับเจฟเฟอร์สัน

218
00:13:59,568 --> 00:14:03,864
‪คำตอบของเจฟเฟอร์สันคือ
‪"ฉันหมดเงินไปมากมาย

219
00:14:03,947 --> 00:14:07,576
‪เพื่อฝึกแกให้ทำอาหารที่ฉันอยากเสิร์ฟที่บ้าน

220
00:14:07,659 --> 00:14:11,329
‪ทางเดียวที่แกจะได้อิสรภาพ
‪คือแกต้องฝึกคนอื่นมาแทน"

221
00:14:11,413 --> 00:14:13,456
‪ท้ายที่สุด คนนั้นก็คือน้องชายของเจมส์

222
00:14:13,540 --> 00:14:16,960
‪และกุญแจสู่อิสรภาพของเขาคือ
‪เขาต้องกลับมามอนติเชลโล

223
00:14:17,043 --> 00:14:19,379
‪ฝึกน้องชายให้ทำงานในครัวแทนเขา

224
00:14:19,462 --> 00:14:20,964
‪ก่อนที่เขาจะได้อิสรภาพนั้น

225
00:14:25,886 --> 00:14:30,140
‪ผมแปลกใจที่ครัวที่เจมส์ เฮมมิงส์
‪ฝึกปีเตอร์ น้องชายของเขา

226
00:14:30,223 --> 00:14:32,017
‪ยังใช้งานได้อยู่

227
00:14:32,767 --> 00:14:36,521
‪และที่นี่เองที่เขาทำอาหารมากมายให้เป็นที่นิยม
‪ทั้งเฟรนช์ฟรายส์

228
00:14:36,605 --> 00:14:39,941
‪ไอศกรีม และมักกะโรนีอบชีส
‪เมนูโปรดของประเทศเรา

229
00:14:42,986 --> 00:14:44,821
‪ก่อนที่เราจะพูดถึงมักกะโรนีอบชีส

230
00:14:44,905 --> 00:14:47,866
‪ช่วยอธิบายเรื่องห้องครัวให้หน่อยได้ไหม

231
00:14:47,949 --> 00:14:50,744
‪ว่าทำงานกันยังไงในศตวรรษที่ 18

232
00:14:50,827 --> 00:14:57,250
{\an8}‪ในครัวนี้เตาไฟเป็นฉากหลัก

233
00:14:57,334 --> 00:15:00,503
‪เป็นจุดที่ต้องจุดไฟไว้ตลอดเวลา

234
00:15:00,587 --> 00:15:02,339
‪จะได้อบอาหาร

235
00:15:02,964 --> 00:15:05,216
‪ย่างเนื้อข้างหน้านี้เลย

236
00:15:05,300 --> 00:15:07,385
‪มันคือหัวใจของห้องครัว

237
00:15:10,597 --> 00:15:14,684
‪แล้วก็มีเตาอิฐที่เรียกว่าเตาสตู

238
00:15:14,768 --> 00:15:21,483
‪ทำขึ้นมาเพื่อใช้ทำครีม ซอส ทอดอาหาร
‪ที่ละเอียดอ่อนโดยเฉพาะ

239
00:15:24,986 --> 00:15:26,154
‪วันนี้เราจะทำอะไร

240
00:15:26,237 --> 00:15:30,659
‪เราจะทำพายมักกะโรนี
‪สมัยนั้นเรียกกันว่าอย่างนั้น

241
00:15:32,786 --> 00:15:34,913
‪แน่นอน เราเรียกกันว่ามักกะโรนีอบชีส

242
00:15:34,996 --> 00:15:40,627
‪อาหารจานอร่อยมาตรฐาน
‪ที่เราทุกคนชื่นชอบมีประวัติเก่าแก่มาก

243
00:15:48,468 --> 00:15:50,011
‪คุณกำลังต้มเส้นอยู่

244
00:15:50,095 --> 00:15:54,474
‪ใช่ และในสูตรนี้ ต้องต้มให้สุก

245
00:15:54,557 --> 00:15:58,478
‪ให้เส้นนิ่ม และต้มในน้ำนมครึ่งนึง
‪น้ำเปล่าครึ่งนึง

246
00:15:58,561 --> 00:16:04,234
‪ซึ่งเป็นส่วนผสมที่น่าสนใจและได้ผลมาก

247
00:16:08,905 --> 00:16:10,949
‪เห็นได้ว่ามันเริ่มกลิ่นเหมือนมักกะโรนีอบชีสแล้ว

248
00:16:11,032 --> 00:16:13,952
‪- ใช่เลยครับ
‪- เพราะมีนมอยู่ในเส้น

249
00:16:21,084 --> 00:16:24,254
‪มักกะโรนีหนึ่งชั้น

250
00:16:24,337 --> 00:16:26,506
‪ต้องทาเนยเป็นชั้นๆ

251
00:16:26,589 --> 00:16:29,592
‪แน่นอน ใช้เนยเท่าไหร่ก็ไม่มากไป

252
00:16:29,676 --> 00:16:34,055
‪แล้วมักกะโรนีอบชีสเป็นอาหารที่แพร่หลาย
‪จากห้องครัวนี้ได้ยังไงครับ

253
00:16:34,889 --> 00:16:38,810
‪มันน่าจะเริ่มต้นในครัวนี้จากเจมส์

254
00:16:38,893 --> 00:16:40,061
‪เขาถ่ายทอดวิชาไว้

255
00:16:40,145 --> 00:16:43,565
‪แล้วส่งต่อกันไปผ่านเชฟหลายรุ่น
‪ที่เคยทำงานที่นี่

256
00:16:43,648 --> 00:16:49,404
‪เรารู้ว่าเจฟเฟอร์สัน
‪ซื้อเส้นมักกะโรนีดิบไว้หลายกิโลกรัม

257
00:16:49,487 --> 00:16:52,282
‪หกเดือนก่อนเขาตายในปี 1826

258
00:16:52,365 --> 00:16:57,037
‪ดังนั้นมันคงเป็นอาหารจานโปรดของที่นี่

259
00:16:57,120 --> 00:17:03,543
‪บางครั้งก็สืบได้ยากว่า
‪สไตล์การทำอาหารเติบโตได้ยังไง

260
00:17:03,626 --> 00:17:07,714
‪แต่เจมส์น่าจะเรียนรู้ที่ฝรั่งเศส

261
00:17:09,049 --> 00:17:10,133
‪หอมมากครับ

262
00:17:11,051 --> 00:17:14,304
‪เราจะเอาไปใส่เตาอบแบบดัตช์

263
00:17:15,180 --> 00:17:18,058
‪วางไว้บนกองอิฐแข็งๆ ร้อนๆ

264
00:17:24,189 --> 00:17:25,190
‪มักกะโรนี

265
00:17:29,402 --> 00:17:31,696
‪แล้วปิดฝาไว้

266
00:17:33,281 --> 00:17:35,200
‪จากนั้นก็เติม…

267
00:17:38,369 --> 00:17:40,121
‪- ถ่านหิน
‪- โอเค

268
00:17:40,205 --> 00:17:44,667
‪ไว้บนกระทะเพื่อให้ความร้อน

269
00:17:46,086 --> 00:17:48,254
‪อบให้ทั่ว

270
00:17:52,425 --> 00:17:55,804
‪สมัยนั้นการทำอาหารแบบเปิดโล่งหน้าเตา
‪อันตรายขนาดไหนครับ

271
00:17:55,887 --> 00:17:57,055
‪ค่อนข้างอันตรายเลยละ

272
00:17:57,138 --> 00:18:01,267
‪รู้จักสำนวน "ถ้าไม่ชอบความร้อน
‪ก็ออกไปจากครัว" ไหม

273
00:18:01,351 --> 00:18:03,937
‪- ครับ
‪- ตามนั้นเลย มันร้อนตลอด

274
00:18:04,020 --> 00:18:06,147
‪แน่นอนว่าความอันตรายมาจากไฟไหม้

275
00:18:06,231 --> 00:18:09,067
‪ผู้หญิงใส่ชุดยาวๆ

276
00:18:09,150 --> 00:18:13,696
‪การถูกเผาจากเสื้อผ้าที่ติดไฟ
‪อาจเป็นปัญหาได้มากทีเดียว

277
00:18:25,416 --> 00:18:27,293
‪- เอาละ คิดว่าพร้อมหรือยัง
‪- เอาเลย

278
00:18:27,377 --> 00:18:31,714
‪- เอาเลยครับ
‪- โอเค ไหน ตะขอเกี่ยวหม้อของเรา

279
00:18:32,215 --> 00:18:37,178
‪เราจะยกขึ้นมา

280
00:18:38,054 --> 00:18:39,472
‪ร้อนฉ่าเลย

281
00:18:39,556 --> 00:18:40,723
‪ดูดีมาก

282
00:18:48,815 --> 00:18:50,191
‪- หวัดดีค่ะ
‪- หวัดดีครับเกล

283
00:18:50,275 --> 00:18:52,485
‪ดูนั่นสิ ดูดีมาก

284
00:18:52,569 --> 00:18:54,195
‪- ดูดีมาก
‪- ใส่เนยอีก

285
00:18:54,279 --> 00:18:55,822
‪เรากำลังทำมักกะโรนีอบชีสกันอยู่

286
00:18:55,905 --> 00:18:58,741
‪ผมเข้าใจว่าคุณเป็นทายาทตระกูลเฮมมิงส์

287
00:18:58,825 --> 00:19:00,243
‪ใช่ค่ะ

288
00:19:00,326 --> 00:19:03,705
{\an8}‪ฉันสืบเชื้อสายจากทั้งครอบครัวเฮมมิงส์

289
00:19:03,788 --> 00:19:06,541
{\an8}‪เจมส์ เฮมมิงส์คงเป็นลุงทวดของฉัน

290
00:19:06,624 --> 00:19:09,669
‪ปีเตอร์ น้องชายของเขาเป็นปู่ทวดของฉัน

291
00:19:09,752 --> 00:19:13,006
‪ดังนั้นฉันจึงรู้สึกผูกพัน
‪กับมักกะโรนีอบชีสนี้เป็นพิเศษ

292
00:19:13,089 --> 00:19:15,466
‪ก็สมควรครับ

293
00:19:15,550 --> 00:19:17,927
‪คุณคงโตมากับการกินมักกะโรนีอบชีส

294
00:19:18,011 --> 00:19:19,220
‪ทุกคนแหละ ใช่ไหมคะ

295
00:19:19,304 --> 00:19:20,722
‪- ครับ เราโตมากับมัน
‪- ใช่

296
00:19:20,805 --> 00:19:23,474
‪แล้วรู้สึกยังไงบ้างครับเมื่อคุณรู้ว่า

297
00:19:23,558 --> 00:19:26,936
‪คุณเป็นทายาทของคนหรือครอบครัว

298
00:19:27,020 --> 00:19:28,938
‪ที่ช่วยทำให้อาหารจานนี้เป็นที่นิยมในสหรัฐฯ

299
00:19:29,022 --> 00:19:31,900
‪ก่อนอื่นเลย ฉันไม่ได้รู้ตั้งแต่เด็ก

300
00:19:31,983 --> 00:19:34,485
‪ฉันเพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้

301
00:19:34,569 --> 00:19:37,405
‪ตอนนี้เมื่อรู้แล้ว ฉันก็สงสัยว่าค่าลิขสิทธิ์อยู่ไหน

302
00:19:39,073 --> 00:19:39,908
‪ขอบคุณค่ะ

303
00:19:39,991 --> 00:19:42,076
‪ที่จริงเราก็สงสัยกันทุกคน

304
00:19:43,036 --> 00:19:47,498
‪นอกจากเรื่องนั้น มันถือเป็นเกียรติมากค่ะ

305
00:19:47,582 --> 00:19:50,251
‪ฉันโชคดีที่ได้รู้เรื่องราวนั้น

306
00:19:50,835 --> 00:19:55,673
‪แต่คนดำชาวอเมริกันทุกคนมีเรื่องเหล่านั้น
‪อยู่เบื้องหลัง

307
00:19:55,757 --> 00:19:57,550
‪พวกเขาแค่ยังไม่รู้

308
00:19:57,634 --> 00:19:59,219
‪ฉันจึงรู้สึกเป็นเกียรติ ฉันรู้สึกพิเศษ

309
00:19:59,302 --> 00:20:01,471
‪และอดใจรอกินมักกะโรนีอบชีสนี้ไม่ไหวแล้ว

310
00:20:02,180 --> 00:20:06,142
‪- ส่งจานแบ่งให้หน่อยค่ะ
‪- น่ากินจัง

311
00:20:06,267 --> 00:20:09,562
‪- ตายแล้ว
‪- เราต้องตามใจปากละ

312
00:20:09,646 --> 00:20:11,064
‪ตื่นเต้นจัง

313
00:20:14,734 --> 00:20:16,194
‪กลิ่นหอมจัง

314
00:20:16,277 --> 00:20:17,612
‪น่ากินนะ

315
00:20:23,451 --> 00:20:25,078
‪เข้มข้นมาก

316
00:20:25,161 --> 00:20:25,995
‪โอ้โฮ

317
00:20:27,455 --> 00:20:28,665
‪เนื้อเนียนด้วย

318
00:20:28,748 --> 00:20:31,542
‪สูตรนี้อายุเท่าไหร่คะ เลนี่

319
00:20:31,626 --> 00:20:32,794
‪สองร้อยปี

320
00:20:33,336 --> 00:20:34,462
‪อาจจะเก่ากว่านั้น

321
00:20:35,046 --> 00:20:37,006
‪ว้าว รู้ไหมว่าผมชอบอะไร

322
00:20:37,090 --> 00:20:38,967
‪เพราะคุณต้มในน้ำนม

323
00:20:39,050 --> 00:20:42,470
‪มันเลยมีเนื้อเนียน เส้นมีความเนียนนุ่ม

324
00:20:42,553 --> 00:20:44,973
‪ต่อไปผมต้องทำมักกะโรนีอบชีสแบบนี้แล้ว

325
00:20:45,056 --> 00:20:49,352
‪ฉันก็เริ่มทำวิธีนี้แล้ว ฉันชอบมากจริงๆ

326
00:20:50,478 --> 00:20:53,356
‪เกลครับ คิดว่าบรรพบุรุษของคุณจะคิดยังไง

327
00:20:53,439 --> 00:20:56,567
‪ที่อาหารจานนี้ดังขึ้นมา

328
00:20:56,651 --> 00:20:57,568
‪พระเจ้า

329
00:20:58,528 --> 00:21:01,698
‪จะบอกให้ว่าฉันคิดยังไง

330
00:21:01,781 --> 00:21:04,450
‪ฉันค่อนข้างตกใจนะ

331
00:21:04,534 --> 00:21:09,664
‪ที่บรรพบุรุษของฉัน
‪ช่วยคิดค้นเมนูนี้ขึ้นมาในสหรัฐฯ

332
00:21:09,747 --> 00:21:11,624
‪ซึ่งกลายเป็นอาหารสำคัญของอเมริกา

333
00:21:12,750 --> 00:21:15,503
‪ฉันภูมิใจในความแข็งแกร่งของพวกเขา

334
00:21:15,586 --> 00:21:19,173
‪ความมุ่งมั่น อุปนิสัยของพวกเขา

335
00:21:19,716 --> 00:21:21,843
‪ฉันคิดว่าไม่มีใครจินตนาการได้หรอก

336
00:21:21,926 --> 00:21:25,179
‪ว่าการมีชีวิตอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นเป็นยังไง

337
00:21:25,263 --> 00:21:28,725
‪การรู้ว่าคุณไม่มีวันได้เป็นอิสระ

338
00:21:29,434 --> 00:21:32,937
‪แต่พวกเขารอดชีวิตมาได้ และทำมากกว่านั้นด้วย

339
00:21:34,522 --> 00:21:36,774
‪เพราะฉันยืนอยู่ตรงนี้ในวันนี้

340
00:21:36,858 --> 00:21:38,901
‪เรายืนอยู่ที่นี้ในวันนี้

341
00:21:38,985 --> 00:21:42,030
‪ฉันตื้นตันกับเรื่องนี้มาก เพราะพวกเขา

342
00:21:42,113 --> 00:21:43,781
‪เพราะความแข็งแกร่งของพวกเขา

343
00:21:43,865 --> 00:21:45,158
‪เราสานต่อสิ่งที่พวกเขาทำไว้

344
00:21:45,241 --> 00:21:47,410
‪อร่อยจัง ฉันชอบมักกะโรนีอบชีส

345
00:21:47,493 --> 00:21:48,870
‪เราใช้มันเป็นสัญลักษณ์ได้

346
00:21:48,953 --> 00:21:51,122
‪แต่มาคิดกันว่าคนเหล่านั้นเป็นใครกันแน่

347
00:21:51,205 --> 00:21:53,833
‪ความเข้มแข็ง ตัวตน ความอดทนของพวกเขา

348
00:21:53,916 --> 00:21:55,752
‪ดังนั้นใช่ค่ะ ฉันภูมิใจมาก

349
00:21:57,378 --> 00:22:00,340
‪ไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นทายาทของพวกเขานะ

350
00:22:00,423 --> 00:22:03,843
‪แต่เพราะพวกเขาเป็นตัวแทนของสิ่งที่ดีที่สุด

351
00:22:03,926 --> 00:22:05,595
‪ของสหรัฐอเมริกา

352
00:22:09,932 --> 00:22:11,184
‪เมื่อจากมอนติเชลโลมา

353
00:22:11,267 --> 00:22:13,603
‪ผมครุ่นคิดว่ามันเป็นยังไง

354
00:22:13,686 --> 00:22:16,564
‪ที่เจมส์ เฮมมิงส์ต้องฝึกน้องชายของเขาเอง

355
00:22:16,647 --> 00:22:18,149
‪เพื่อแลกเปลี่ยนกับอิสรภาพของเขา

356
00:22:18,983 --> 00:22:21,903
{\an8}‪และชีวิตเขาเป็นยังไงหลังจากนั้น

357
00:22:23,279 --> 00:22:24,989
‪เกิดอะไรขึ้นกับเฮมมิงส์ครับ

358
00:22:25,823 --> 00:22:29,911
‪เฮมมิงส์ไม่ได้สอนแค่ปีเตอร์ น้องชายตัวเอง
‪แต่สอนคนอื่น

359
00:22:29,994 --> 00:22:32,163
{\an8}‪ที่มอนติเชลโลให้ทำอาหารด้วย

360
00:22:32,246 --> 00:22:34,040
{\an8}‪จากนั้นเขาก็เป็นอิสระ

361
00:22:36,876 --> 00:22:38,961
‪เขาไปฟิลาเดลเฟีย

362
00:22:39,045 --> 00:22:41,297
‪ในที่สุดเขาก็ไปบัลติมอร์

363
00:22:43,091 --> 00:22:45,134
‪เกิดอะไรขึ้นกับเขาที่บัลติมอร์

364
00:22:45,218 --> 00:22:49,889
‪เขาเป็นคนจัดเลี้ยงอาหารไม่ก็เป็นเจ้าของร้าน
‪ในบัลติมอร์ อยู่ที่นั่นสักพัก

365
00:22:49,972 --> 00:22:53,518
‪สุดท้ายเจฟเฟอร์สันก็ได้ข่าวว่าเขาเสียชีวิต

366
00:22:53,601 --> 00:22:55,228
‪เขาดื่มเหล้าจนตาย

367
00:22:57,647 --> 00:23:01,609
‪นักประวัติศาสตร์บางคนถกกันว่า
‪เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่

368
00:23:01,692 --> 00:23:05,154
‪ว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย
‪หรือแค่บังเอิญดื่มเหล้าหนักจนตาย

369
00:23:05,238 --> 00:23:07,115
‪แต่สุดท้ายเขาก็ตายไป

370
00:23:10,284 --> 00:23:13,663
‪ผมเชื่อว่าเขาคงได้เป็น
‪เชฟทำเนียบขาวของเจฟเฟอร์สัน

371
00:23:13,746 --> 00:23:17,834
‪ถ้าเขามีชีวิตอยู่ต่ออีกสองสามเดือน
‪ผมว่าเจฟเฟอร์สันคงเรียกตัวเขา

372
00:23:17,917 --> 00:23:20,128
‪เขาลงทุนในตัวเฮมมิงส์ไปมาก

373
00:23:20,211 --> 00:23:23,256
‪เขาเคารพความสามารถ
‪และรักอาหารของเฮมมิงส์จริงๆ

374
00:23:24,507 --> 00:23:27,593
‪แน่นอน นี่คือแฮมเวอร์จิเนีย

375
00:23:27,677 --> 00:23:32,181
‪นี่เป็นอาหารที่เชฟทาสน่าจะเสิร์ฟ
‪ให้เจฟเฟอร์สันและวอชิงตันไหมครับ

376
00:23:32,849 --> 00:23:37,478
‪แน่นอนครับ แฮมเวอร์จิเนียดังมากในยุคนั้น
‪เหมือนกับตอนนี้

377
00:23:37,562 --> 00:23:40,815
‪เมื่อประธานาธิบดีต้อนรับแขก
‪พวกเขาอยากนำเสนอสิ่งที่ดีที่สุด

378
00:23:40,898 --> 00:23:43,192
‪จากรัฐบ้านเกิดของตัวเอง

379
00:23:43,276 --> 00:23:45,403
‪และแฮมเวอร์จิเนียก็มีชื่อเสียง

380
00:23:45,987 --> 00:23:48,072
‪นอกจากแฮมเวอร์จิเนียแล้ว

381
00:23:48,156 --> 00:23:51,534
‪คุณอาจได้กินเนื้อ ปลา อาหารจานอื่นที่ขึ้นชื่ออีก

382
00:23:51,617 --> 00:23:54,745
‪แต่แน่นอนว่าแฮมเวอร์จิเนียเป็นอาหารขึ้นชื่อที่สุด

383
00:23:54,829 --> 00:23:56,330
‪ลองกันเลยไหมครับ

384
00:23:56,414 --> 00:23:57,874
‪- แน่นอน
‪- เอาเลยครับ

385
00:24:09,719 --> 00:24:10,553
‪ดี

386
00:24:10,636 --> 00:24:12,930
‪- ดีใช่ไหม
‪- มันต้องอย่างนี้

387
00:24:13,431 --> 00:24:16,726
‪เฮอร์คิวลีสเป็นเชฟที่เป็นทาสของวอชิงตัน

388
00:24:16,809 --> 00:24:18,227
‪เกิดอะไรขึ้นกับเขา

389
00:24:19,228 --> 00:24:22,356
‪มีสัญญาณบอกว่าในช่วงปลายวาระที่สองของเขา

390
00:24:22,440 --> 00:24:26,360
‪วอชิงตันเริ่มสงสัยว่า
‪เฮอร์คิวลีสอาจพยายามหนีไป

391
00:24:26,444 --> 00:24:28,905
‪ที่จริงแล้ว เขาส่งเฮอร์คิวลีส
‪กลับไปเมาต์เวอร์นอน

392
00:24:28,988 --> 00:24:33,367
‪มีบันทึกว่าเขากลับไปใช้แรงงาน
‪ในไร่ที่เมาต์เวอร์นอน

393
00:24:33,451 --> 00:24:34,785
‪เฮอร์คิวลีสอยากเป็นอิสระ

394
00:24:34,869 --> 00:24:38,122
‪เขาจึงรอจนถึงวันเกิดครบ 65 ปีของวอชิงตัน

395
00:24:38,206 --> 00:24:40,208
‪มีวางแผนงานฉลองครั้งยิ่งใหญ่

396
00:24:40,291 --> 00:24:43,169
‪และระหว่างที่งานกำลังดำเนินไป
‪เฮอร์คิวลีสก็หายตัวไป

397
00:24:43,252 --> 00:24:47,173
‪วอชิงตันที่อารมณ์รุนแรงก็หัวเสียมาก

398
00:24:47,256 --> 00:24:48,883
‪เขาเขียนจดหมายไปหาคนรู้จัก

399
00:24:48,966 --> 00:24:51,677
‪เขาพยายามสืบหาว่าเฮอร์คิวลีสอยู่ไหน

400
00:24:51,761 --> 00:24:54,639
‪เป็นปีหลังจากเฮอร์คิวลีสหายตัวไป

401
00:24:54,722 --> 00:24:56,390
‪พวกเขาไม่เคยตามหาเขาเจอ

402
00:24:56,474 --> 00:25:00,686
‪จนกระทั่งปี 1801 ปีเดียวกับที่เฮมมิงส์ตาย

403
00:25:00,770 --> 00:25:04,982
‪นายกเทศมนตรีเมืองนิวยอร์ก
‪เห็นเฮอร์คิวลีสที่นิวยอร์ก

404
00:25:05,066 --> 00:25:07,109
‪เขาเคยทำงานกับวอชิงตัน

405
00:25:07,193 --> 00:25:11,531
‪เขาแจ้งมาร์ธา วอชิงตันว่าเฮอร์คิวลีสอยู่ไหน

406
00:25:11,614 --> 00:25:12,949
‪เพราะตอนนั้นวอชิงตันเสียไปแล้ว

407
00:25:13,032 --> 00:25:15,159
‪แต่นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้ข่าวเฮอร์คิวลีส

408
00:25:16,577 --> 00:25:19,038
‪เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฮอร์คิวลีส

409
00:25:19,121 --> 00:25:21,582
‪แต่มีหลักฐานไม่นานมานี้บ่งบอกว่า

410
00:25:21,666 --> 00:25:23,209
‪เขาอาจจะอยู่ในนิวยอร์กเหรอครับ

411
00:25:23,292 --> 00:25:28,381
‪ครับ เพราะมีนักลำดับวงศ์ตระกูลและคนอื่นๆ
‪ที่ทุ่มเทค้นคว้าอย่างหนัก

412
00:25:28,464 --> 00:25:31,092
‪เราจึงรู้ว่าเฮอร์คิวลีสอยู่ในนิวยอร์ก

413
00:25:31,175 --> 00:25:36,013
‪เขาใช้นามสกุลของนายทาสคนก่อนวอชิงตัน

414
00:25:36,097 --> 00:25:37,431
‪ผู้ชายชื่อจอห์น โพซีย์

415
00:25:37,515 --> 00:25:39,433
‪เขาเรียกตัวเองว่าเฮอร์คิวลีส โพซีย์

416
00:25:39,517 --> 00:25:42,520
‪เรารู้ว่าเขาอยู่หลายที่ในนิวยอร์ก

417
00:25:42,603 --> 00:25:45,815
‪และมีข้อมูลว่าเป็นกุ๊กและคนงาน

418
00:25:45,898 --> 00:25:50,069
‪เขาตายด้วยโรคปอดติดเชื้อ
‪เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 1812

419
00:25:50,152 --> 00:25:52,989
‪โรคที่สมัยนี้เราเรียกว่าวัณโรค

420
00:25:53,072 --> 00:25:57,243
‪เชื่อกันว่าศพของเขาฝังอยู่สักที่ในนิวยอร์ก

421
00:25:57,326 --> 00:25:58,953
‪เราไม่รู้แน่ชัดว่าที่ไหน

422
00:25:59,036 --> 00:26:01,497
‪แต่เขาใช้ช่วงบั้นปลายชีวิตในนิวยอร์ก

423
00:26:02,039 --> 00:26:04,125
‪เขายังอยู่กับเราที่ไหนสักที่

424
00:26:04,208 --> 00:26:08,004
‪เขายังอยู่ที่นี่กับเรา ผมว่ามันเป็นอุปมาที่ดี
‪สำหรับชีวิตของเขานะ

425
00:26:08,087 --> 00:26:10,673
‪และคนทำอาหารชาวแอฟริกันอเมริกัน
‪ที่น่านับถือพวกนี้

426
00:26:10,756 --> 00:26:13,342
‪เพราะในหลายแง่มุม
‪พวกเขายังอยู่แต่ไม่มีใครสังเกต

427
00:26:13,426 --> 00:26:16,429
‪ไม่เป็นที่ยอมรับหรือจดจำเต็มที่

428
00:26:16,512 --> 00:26:19,265
‪ความพยายามส่วนหนึ่งของเราที่นี่

429
00:26:19,348 --> 00:26:22,226
‪คือแสดงให้เห็น
‪ถึงผลงานที่พวกเขามอบให้อาหารอเมริกัน

430
00:26:22,310 --> 00:26:26,439
‪ให้เห็นว่าพวกเขาวางรากฐาน
‪อาหารอเมริกันไว้มากแค่ไหน

431
00:26:33,613 --> 00:26:34,447
‪(วอลสตรีท)

432
00:26:34,530 --> 00:26:36,824
‪เฮอร์คิวลีสไม่ได้เป็นเชฟในตำนานเพียงคนเดียว

433
00:26:36,907 --> 00:26:39,744
‪ที่ผลงานสูญหายไปในเงามืดของนครนิวยอร์ก

434
00:26:41,454 --> 00:26:44,999
‪เมื่อผมขุดคุ้ยลึกลงไปในประวัติศาสตร์อาหาร
‪ของนิวยอร์ก

435
00:26:45,082 --> 00:26:47,710
‪ผมค้นพบว่าย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 18

436
00:26:47,793 --> 00:26:49,670
‪หอยนางรมเป็นสินค้าขายดีที่สุดในเมือง

437
00:26:50,880 --> 00:26:54,425
‪และเป็นเพราะคนดำที่เป็นอิสระ
‪ชื่อโทมัส ดาวนิ่ง

438
00:26:54,508 --> 00:26:57,970
‪ผู้สร้างอาณาจักรในใจกลางย่านวอลสตรีท

439
00:26:58,054 --> 00:27:01,140
‪และเป็นที่รู้จักในนามราชาหอยนางรมของเมือง

440
00:27:04,560 --> 00:27:06,062
{\an8}‪"สูตรสตูหอยนางรมนิวยอร์ก

441
00:27:06,145 --> 00:27:08,606
{\an8}‪ประมาณปี 1826 โดยโทมัส ดาวนิ่ง"

442
00:27:09,899 --> 00:27:15,196
‪เชฟโอมาร์ เทต เพื่อนของผมได้ทุ่มเทฝีมือ
‪และศิลปะให้กับโทมัส ดาวนิ่ง

443
00:27:15,279 --> 00:27:18,115
‪และผู้ประกอบการคนดำคนอื่นๆ
‪จากรัฐในตอนกลางของประเทศ

444
00:27:20,534 --> 00:27:23,663
‪"ทำจากหอยนางรมที่งมหาเอง
‪มากที่สุดเท่าที่จะถือได้

445
00:27:23,746 --> 00:27:25,539
‪เกลือทะเล มะนาวและแร่ธาตุ

446
00:27:25,623 --> 00:27:27,917
‪สูงยิ่งกว่ารองเท้าที่ใช้เดินเก็บหอย

447
00:27:29,251 --> 00:27:31,087
‪เวลาทำ ใช้เวลานาน

448
00:27:34,090 --> 00:27:35,925
‪เติมครีมและเคี่ยวให้ข้น

449
00:27:36,008 --> 00:27:39,136
‪เคี่ยวจนเหลือเพียงซุปสีน้ำตาล
‪เข้มข้นและเพียงพอ

450
00:27:39,220 --> 00:27:41,722
‪เคี่ยวจนไม่เป็นสีขาวอีกต่อไป

451
00:27:41,806 --> 00:27:43,391
‪เคี่ยวจนมันลดความทรมานของคุณ

452
00:27:43,474 --> 00:27:46,268
‪เคี่ยวจนทำให้ลืมเวลา
‪ที่คุณเจอภรรยาเป็นครั้งสุดท้าย

453
00:27:46,352 --> 00:27:47,853
‪รวมทั้งลูกและแม่ด้วย

454
00:27:47,937 --> 00:27:49,980
‪ค่อยๆ เคี่ยวช้าๆ ใจเย็น

455
00:27:53,651 --> 00:27:54,485
‪เคล็ดลับมืออาชีพ

456
00:27:55,069 --> 00:27:56,278
‪คอยดูให้ดีๆ

457
00:27:56,362 --> 00:27:58,197
‪ครีมจะทะลักล้นออกมา

458
00:27:58,280 --> 00:28:00,324
‪เสิร์ฟร้อนๆ ทันที"

459
00:28:04,578 --> 00:28:09,792
‪ราวสิบปีที่ผ่านมา
‪คุณทำอาหารในร้านอาหารดีๆ มากมาย

460
00:28:09,917 --> 00:28:11,293
‪ทั้งในนิวยอร์กและฟิลาเดลเฟีย

461
00:28:11,877 --> 00:28:14,880
‪แล้วคุณมีพันธกิจอะไรในฐานะเชฟครับ

462
00:28:14,964 --> 00:28:17,383
‪ผมตั้งตัวเองว่า
‪เป็นคนทำอาหารอนุรักษ์มรดกคนดำ

463
00:28:17,466 --> 00:28:20,386
‪และผมพยายามนิยามว่ามันคืออะไร

464
00:28:20,469 --> 00:28:23,514
‪ในฐานะคนแอฟริกันอเมริกัน
‪เราจะนำเสนออาหารอะไรได้บ้าง

465
00:28:23,597 --> 00:28:28,978
‪ผมคิดว่าบ่อยครั้งเมื่อคนมองวิถีการกินของคนดำ

466
00:28:29,061 --> 00:28:32,565
‪ในฐานะเชฟ คนคิดไปเองว่า
‪"คนจะทำอาหารภาคใต้ ไก่ทอดแน่เลย"

467
00:28:32,648 --> 00:28:34,608
‪แต่มีเรื่องราวอีกมากมายให้เล่า

468
00:28:36,360 --> 00:28:41,991
‪เรื่องหนึ่งที่คุณศึกษาคือโทมัส ดาวนิ่ง

469
00:28:45,828 --> 00:28:48,664
‪โทมัส ดาวนิ่งเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่สร้าง

470
00:28:48,748 --> 00:28:51,709
‪ร้านหอยนางรมที่ดีที่สุดร้านหนึ่ง
‪ในย่านวอลสตรีทของนิวยอร์ก

471
00:28:51,792 --> 00:28:53,669
‪ในศตวรรษที่ 19 จนถึงช่วงกลางศตวรรษ

472
00:28:53,753 --> 00:28:58,090
‪ในยุคที่คนแอฟริกันอเมริกันส่วนใหญ่ยังเป็นทาสอยู่

473
00:29:00,050 --> 00:29:04,138
‪มันเป็นเรื่องราวมหัศจรรย์ที่น้อยคนรู้

474
00:29:04,221 --> 00:29:08,225
‪ในฐานะเมืองที่เต็มไปด้วยหอยนางรม
‪มีหอยนางรมกองอยู่บนถนน

475
00:29:08,309 --> 00:29:10,352
‪เปลือกหอยนางรมอยู่ตามทางเดิน

476
00:29:10,436 --> 00:29:15,316
‪เราใช้เปลือกหอยนางรม
‪ทำเป็นปูนที่โบกตามตึกด้วย

477
00:29:15,399 --> 00:29:16,233
‪ใช่

478
00:29:16,317 --> 00:29:19,320
‪นี่คือสภาพแวดล้อมที่ดาวนิ่งอยู่ใช่ไหม

479
00:29:19,403 --> 00:29:22,031
‪ใช่ แต่เขาเริ่มจากการเก็บหอยเอง

480
00:29:22,114 --> 00:29:25,451
‪แล้วก็ขายเป็นรายตัว

481
00:29:25,534 --> 00:29:27,203
‪แล้วสานต่อจากตรงนั้น

482
00:29:28,037 --> 00:29:29,789
‪ผู้คนขายหอยนางรมกันข้างนอก

483
00:29:30,331 --> 00:29:34,794
‪งั้นก็เทียบได้กับรถเข็นขายฮอตด็อกในสมัยนั้น

484
00:29:34,877 --> 00:29:36,337
‪ใช่เลยครับ

485
00:29:36,420 --> 00:29:37,588
‪ผมอ่านว่าในสมัยนั้น

486
00:29:38,631 --> 00:29:42,176
‪โดยเฉลี่ยแล้ว
‪ชาวนิวยอร์กกินหอยนางรมปีละ 600 ตัว

487
00:29:42,885 --> 00:29:46,931
‪สมัยนั้นราคาตัวละครึ่งเซ็นต์ได้มั้ง

488
00:29:47,014 --> 00:29:48,224
‪กินดีอยู่ดีจริงๆ

489
00:29:48,307 --> 00:29:49,225
‪งั้น

490
00:29:49,850 --> 00:29:53,938
‪เรามาสำรวจผลงานอาหารของคุณกันไหมครับ

491
00:29:57,066 --> 00:29:58,943
‪โดยเฉพาะจานนี้

492
00:29:59,652 --> 00:30:03,906
‪เพราะโทมัส ดาวนิ่งโดดเด่นและพิเศษมาก
‪สำหรับเรื่องราวของนิวยอร์ก

493
00:30:03,989 --> 00:30:07,451
‪ผมอยากนำสิ่งที่เฉพาะเจาะจงและโดดเด่น
‪เป็นนิวยอร์กมาไว้ด้วยกัน

494
00:30:07,535 --> 00:30:10,454
‪ดังนั้นจานนี้จึงมีหอยนางรมสองแบบ

495
00:30:10,538 --> 00:30:13,249
‪สตูหอยนางรมกินกันมากในศตวรรษที่ 19

496
00:30:13,332 --> 00:30:17,253
‪ในซุปมีทั้งครีม ใบไทม์

497
00:30:17,336 --> 00:30:18,546
‪อย่างละนิดอย่างละหน่อย…

498
00:30:18,629 --> 00:30:20,923
‪ครับ ครีม ใบไทม์ พริกไทยดำ

499
00:30:21,006 --> 00:30:23,175
‪ไขมันหอยนางรม ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่พิเศษมาก

500
00:30:23,259 --> 00:30:27,555
‪มันคือหอยนางรมที่ตุ๋นที่อุณหภูมิ 140 องศา
‪นานหลายชั่วโมง

501
00:30:27,638 --> 00:30:32,059
‪ผสมกันจนรสชาติทั้งหมดซึมเข้าไปในน้ำมัน

502
00:30:32,142 --> 00:30:36,397
‪เป็นรสชาติหอยนางรมบริสุทธิ์ล้วนๆ
‪แล้วผมก็เอาไปใช้ต้มผักต่อไป

503
00:30:36,480 --> 00:30:39,900
‪ผักมีทั้งกระเทียม หัวหอม ขึ้นฉ่าย

504
00:30:39,984 --> 00:30:43,070
‪เหมือนเป็นรสชาติหอยนางรมหลายชั้น

505
00:30:43,153 --> 00:30:44,154
‪หอยนางรมซ้อนหอยนางรม

506
00:30:44,238 --> 00:30:45,614
‪เอาละนะ

507
00:30:45,698 --> 00:30:46,949
‪มากินกันให้อร่อยครับ

508
00:30:47,032 --> 00:30:48,158
‪เชิญเลย

509
00:30:49,159 --> 00:30:50,035
‪ชนกัน

510
00:30:54,206 --> 00:30:55,082
‪โอ้โฮ

511
00:30:55,165 --> 00:30:56,292
‪คิดว่าไง

512
00:30:56,375 --> 00:30:57,918
‪อร่อยมาก

513
00:30:58,002 --> 00:31:02,298
‪ผมรับรสไขมันหอยนางรมที่เข้มข้นได้เลย

514
00:31:02,381 --> 00:31:06,802
‪มันทำให้ซุปมีรสชาติเข้มข้นและซับซ้อนมาก

515
00:31:06,886 --> 00:31:08,512
‪ผมพอใจกับจานนี้มาก

516
00:31:08,596 --> 00:31:09,638
‪ใช่ไหม

517
00:31:09,722 --> 00:31:13,434
‪นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้นั่งลงแล้วกินกับคนอื่น

518
00:31:13,517 --> 00:31:15,269
‪เลยตื่นเต้นพอๆ กับคุณ

519
00:31:20,941 --> 00:31:22,276
‪ผมชอบที่ใส่แอปเปิล

520
00:31:22,943 --> 00:31:24,570
‪กินแล้วสดชื่นมาก

521
00:31:25,237 --> 00:31:26,280
‪อร่อยมาก

522
00:31:26,363 --> 00:31:27,197
‪ดีจริงๆ

523
00:31:28,240 --> 00:31:31,452
‪รสชาติเหมือนหินปูน สมุนไพรและแอปเปิล

524
00:31:32,411 --> 00:31:35,289
‪มาคุยกันเรื่องโทมัส
‪ในฐานะเจ้าของร้านอาหารกันหน่อย

525
00:31:35,372 --> 00:31:37,583
‪เพราะเท่าที่ผมเข้าใจ

526
00:31:37,666 --> 00:31:40,252
‪แน่นอนว่าสมัยนั้นมีร้านหอยนางรมมากมาย

527
00:31:40,336 --> 00:31:43,881
‪แต่ร้านของเขาเป็นที่ที่

528
00:31:43,964 --> 00:31:47,968
‪นายธนาคาร ทนายความ
‪นักการเมืองพากันมากิน

529
00:31:48,052 --> 00:31:50,971
‪ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย ผมคิดว่า

530
00:31:51,055 --> 00:31:53,682
‪โทมัส ดาวนิ่งเดินเข้าไปในบาร์ถูกๆ แล้วคิดว่า

531
00:31:53,766 --> 00:31:55,809
‪"เราต้องมีเลาจ์ค็อกเทล" นึกออกไหม

532
00:31:57,394 --> 00:31:59,480
‪เรื่องราวนี้ค่อนข้างน่าทึ่ง

533
00:31:59,563 --> 00:32:03,567
‪เพราะที่ชั้นใต้ดินของร้านสุดหรูนี้

534
00:32:03,651 --> 00:32:06,779
‪โทมัส ดาวนิ่งกับจอร์จ ลูกชายของเขา

535
00:32:06,862 --> 00:32:10,157
‪ช่วยซ่อนคนที่หนีจากการเป็นทาส

536
00:32:10,240 --> 00:32:12,242
‪(รางวัล 100 ดอลลาร์ - เด็กนิโกรหลบหนี
‪โรเบิร์ต พอร์เตอร์ อายุ 19)

537
00:32:12,326 --> 00:32:13,160
‪ครับ

538
00:32:13,243 --> 00:32:18,540
‪และสำหรับผม การทำสองอย่างนี้พร้อมกัน
‪ทำให้ดาวนิ่งเป็นตำนาน

539
00:32:18,624 --> 00:32:20,042
‪- เขาเป็นยอดมนุษย์
‪- ถูกต้อง

540
00:32:20,125 --> 00:32:21,752
‪ผมชอบเรื่องราวส่วนนั้นของเขา

541
00:32:21,835 --> 00:32:25,798
‪เขาสามารถเดินทาง
‪ระหว่างสองโลกได้โดยไม่สะดุดเลย

542
00:32:25,881 --> 00:32:28,550
‪ถึงขนาดที่ว่าเมื่อเขาตาย

543
00:32:28,634 --> 00:32:30,928
‪หอการค้าปิดทำการหนึ่งวัน

544
00:32:31,011 --> 00:32:32,179
‪ใช่

545
00:32:32,262 --> 00:32:35,224
‪มีข่าวลือ… ว่ามีคนร่วมงานศพเขาถึงพันคน

546
00:32:35,307 --> 00:32:36,892
‪สุดยอดเลย

547
00:32:36,976 --> 00:32:41,271
‪แต่ทำไมคุณถึงรู้สึกว่ามันสำคัญนัก
‪ที่ต้องรักษาผลงานและมรดกของเขาไว้

548
00:32:41,897 --> 00:32:44,024
‪ผมไม่เคยกินหอยนางรมเลยจนอายุ 22

549
00:32:44,108 --> 00:32:44,942
‪โอ้โฮ

550
00:32:45,025 --> 00:32:48,487
‪และผมได้กินเพียง
‪เพราะว่าผมทำงานเป็นเชฟมืออาชีพ

551
00:32:48,570 --> 00:32:51,156
‪และเริ่มทำงานที่ร้านอาหารหรูในฟิลาเดลเฟีย

552
00:32:51,240 --> 00:32:54,368
‪เราเสิร์ฟแต่คนขาว

553
00:32:54,451 --> 00:32:57,454
‪สำหรับผม หอยนางรมเลยดูเป็น
‪สิ่งที่มีแต่คนขาวกิน

554
00:32:57,538 --> 00:33:01,291
‪สำหรับผม มันเป็นการทวงคืน

555
00:33:01,375 --> 00:33:05,004
‪เพราะมันเป็นทั้งประวัติศาสตร์ของเรา

556
00:33:05,087 --> 00:33:08,465
‪และรายละเอียดปลีกย่อย
‪ก็เป็นประวัติศาสตร์ของเราด้วย

557
00:33:08,549 --> 00:33:12,219
‪โทมัส ดาวนิ่งมีส่วนรับผิดชอบในเรื่องนั้น
‪เต็มที่ 100 เปอร์เซ็นต์เลย

558
00:33:15,597 --> 00:33:18,726
‪แต่โทมัส ดาวนิ่งคงขึ้นสู่แถวหน้าไม่ได้

559
00:33:18,809 --> 00:33:21,729
‪ถ้าไม่มีคนงานเก็บหอยนางรมผิวดำ
‪ที่สนับสนุนเขา

560
00:33:22,479 --> 00:33:26,275
{\an8}‪พวกเขาสร้างชุมชนที่ริมน้ำของเกาะสแตเทน

561
00:33:26,358 --> 00:33:28,318
{\an8}‪และตั้งชื่อชุมชนว่า "แซนดี้กราวด์)

562
00:33:31,321 --> 00:33:36,243
‪บอกได้ไหมครับว่าทำไมแซนดี้กราวด์
‪ถึงมีความพิเศษทางประวัติศาสตร์

563
00:33:38,078 --> 00:33:43,459
{\an8}‪แซนดี้ กราวด์เป็นชุมชนชาวแอฟริกันอเมริกัน
‪ที่เก่าแก่ที่สุดที่มีคนอยู่ตลอด

564
00:33:43,542 --> 00:33:45,169
{\an8}‪ในสหรัฐอเมริกา

565
00:33:45,252 --> 00:33:49,923
‪คนผิวดำที่เป็นอิสระมาตั้งรกรากที่นี่
‪และยังมีทายาทอยู่ในชุมชนนี้

566
00:33:54,344 --> 00:33:57,222
‪นิวยอร์กเป็นแหล่งหอยนางรมของโลก

567
00:33:57,306 --> 00:33:59,558
‪และชุมชนจัดหาหอยนางรมนี้

568
00:33:59,641 --> 00:34:02,561
‪เติบโตจนมีมากถึง 180 ครอบครัว

569
00:34:03,103 --> 00:34:05,355
‪โบสถ์สองแห่ง โรงเรียนสองแห่ง

570
00:34:05,439 --> 00:34:09,276
‪ณ ตรงนี้ที่ชายฝั่งทิศใต้ของเกาะสแตเทน

571
00:34:10,194 --> 00:34:14,448
‪พวกเขาสามารถหาหอยนางรมได้มาก

572
00:34:15,616 --> 00:34:17,826
‪จนหาเลี้ยงครอบครัวได้

573
00:34:20,329 --> 00:34:23,832
‪การเติบโตในแซนดี้กราวด์ทำให้ฉันมีความมั่นใจ

574
00:34:23,916 --> 00:34:26,418
‪ที่จะก้าวออกไปทุกที่ที่ฉันอยากไป

575
00:34:26,502 --> 00:34:30,923
‪ดังนั้นชุมชนหอยนางรมนั้น

576
00:34:31,006 --> 00:34:34,218
‪ที่มีแต่ผู้คนที่หน้าตาเหมือนฉัน

577
00:34:34,301 --> 00:34:37,763
‪ช่วยให้ฉันรู้ว่าฉันจะเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น

578
00:34:39,681 --> 00:34:42,684
‪นั่นเป็นส่วนสำคัญที่ตกทอดมาถึงเราเช่นกัน

579
00:34:43,268 --> 00:34:44,144
‪ผมคิดว่า

580
00:34:45,020 --> 00:34:49,483
‪บ่อยครั้งเมื่อเราพูดถึงบรรพบุรุษ
‪และประวัติศาสตร์ของเรา

581
00:34:49,566 --> 00:34:53,695
‪เรามักจะพูดถึงในแง่ที่ทำให้รู้สึกราวกับว่า

582
00:34:53,779 --> 00:34:56,240
‪เราถูกลบเลือนไปหมดแล้ว

583
00:34:56,323 --> 00:34:59,618
‪และสิ่งที่จริงยิ่งกว่าคือสิ่งที่คุณพูดมานั้น

584
00:34:59,701 --> 00:35:01,870
‪มรดกตกทอดจากพวกเขายังอยู่กับเรา

585
00:35:01,954 --> 00:35:07,167
‪แซนดี้กราวนด์ได้ขึ้นทะเบียน
‪เป็นโบราณสถานของรัฐและชาติ

586
00:35:07,251 --> 00:35:11,421
‪ดังนั้นจึงมีบันทึกสำหรับคนที่อยากค้นหาเสมอ

587
00:35:12,297 --> 00:35:15,801
‪ชุมชนเปลี่ยนไป แต่ประวัติศาสตร์ยังเหมือนเดิม

588
00:35:20,180 --> 00:35:25,185
{\an8}‪(เขตบรุกลิน เมืองนิวยอร์ก)

589
00:35:29,523 --> 00:35:31,525
‪เมื่อผมคิดถึงนครนิวยอร์ก

590
00:35:31,608 --> 00:35:33,068
‪ผมคิดถึงความทะเยอทะยาน

591
00:35:35,154 --> 00:35:39,449
‪จิตวิญญาณของโทมัส ดาวนิ่ง
‪และพ่อค้าหอยนางรมผิวดำยังคงอยู่

592
00:35:39,533 --> 00:35:41,118
‪ในใจกลางบรุกลิน

593
00:35:42,202 --> 00:35:44,204
‪ในย่านเบดสตาย "ไม่ตายก็ต้องสู้"

594
00:35:55,424 --> 00:35:58,510
‪(มาเธอร์ชักเกอร์)

595
00:35:58,594 --> 00:36:00,554
‪- ว่าไงครับ
‪- มาเธอร์ชักเกอร์

596
00:36:00,637 --> 00:36:01,513
‪มาเธอร์ชักเกอร์

597
00:36:01,597 --> 00:36:02,639
‪ลองหอยนางรมไหม

598
00:36:02,723 --> 00:36:03,724
‪- เอาสิ
‪- เอานะ

599
00:36:03,807 --> 00:36:05,267
‪ฉันไม่เคยกินหอยนางรม

600
00:36:05,809 --> 00:36:06,643
‪ได้แล้ว

601
00:36:07,352 --> 00:36:09,104
‪- เชิญครับ
‪- ขอบคุณ

602
00:36:10,230 --> 00:36:11,106
‪เป็นไง

603
00:36:12,649 --> 00:36:13,859
‪- สดมาก
‪- อร่อยนะ

604
00:36:15,569 --> 00:36:16,486
‪ฉันชอบนะ

605
00:36:17,112 --> 00:36:20,824
‪เบน ฮาร์นีย์เป็นที่รู้จักกันดี
‪ว่าเป็น "พ่อค้าขายหอยตัวจริง"

606
00:36:20,908 --> 00:36:23,619
‪และรถเข็นหอยนางรมของเขาก็มีมานาน

607
00:36:23,702 --> 00:36:26,205
‪ตั้งแต่ยุคแรกเริ่มของเรื่องราวของโทมัส ดาวนิ่ง

608
00:36:26,830 --> 00:36:28,999
‪ว่าไง อยากลองหอยนางรมไหม

609
00:36:30,000 --> 00:36:31,543
‪ได้ ผมอยากลองหอยนางรม

610
00:36:31,627 --> 00:36:33,754
‪- ได้เลย มันต้องแบบนี้
‪- หอยนางรมตัวเล็กๆ

611
00:36:33,837 --> 00:36:35,672
‪หอยนางรมกระตุ้นอารมณ์ดีนะ

612
00:36:35,756 --> 00:36:38,008
‪- ลือกันว่างั้นนี่ จริงไหม
‪- ใช่ จริงหรือเปล่า

613
00:36:38,091 --> 00:36:39,343
‪ใครๆ ก็บอกว่าอย่างนั้น

614
00:36:39,426 --> 00:36:42,095
‪- เรามีเพื่อนคนดำขายหอยนางรม
‪- จริงไหม

615
00:36:42,179 --> 00:36:43,013
‪นั่นแหละ

616
00:36:43,096 --> 00:36:46,767
‪จะบอกให้นะ
‪ผมจะกินหอยนางรมเป็นครั้งแรกเลย

617
00:36:46,850 --> 00:36:48,560
‪หวังว่าจะกลืนลง

618
00:36:48,644 --> 00:36:49,603
‪ไม่ต้องห่วงหรอก

619
00:36:49,686 --> 00:36:51,688
‪มีคนดำขายหอยนางรมด้วยแฮะ

620
00:36:51,772 --> 00:36:55,442
‪- ขอให้กินลงแล้วกัน เราทำอาหารเก่งนะ
‪- เราต้องทำให้ดีอยู่แล้ว

621
00:36:55,525 --> 00:36:58,445
‪- ใส่ปากเข้าไปเลย
‪- กระดกเลย

622
00:36:58,528 --> 00:36:59,780
‪ซัดเข้าไปเลย

623
00:36:59,863 --> 00:37:03,033
‪- คุณทำผมกลัวเลย ขอบอก
‪- ไม่มีอะไรต้องกลัว

624
00:37:03,116 --> 00:37:04,201
‪- พร้อมนะ
‪- พร้อม นายล่ะ

625
00:37:04,284 --> 00:37:06,662
‪เราทำเพื่อบรุกลินเพราะเราอยู่ในบรุกลิน

626
00:37:06,745 --> 00:37:09,790
‪- ต้องอย่างนั้น
‪- หนึ่ง สอง สาม กิน

627
00:37:13,293 --> 00:37:15,629
‪กลิ่นเหมือนธรรมชาติ เหมือนทะเล

628
00:37:15,712 --> 00:37:16,630
‪โดนเลย

629
00:37:18,715 --> 00:37:23,929
‪มีกี่คนที่คุณแนะนำให้กินหอยนางรมเป็นครั้งแรก

630
00:37:24,012 --> 00:37:29,017
‪ทุกคนเลย ผู้ชาย ผู้หญิง เด็กๆ

631
00:37:29,101 --> 00:37:31,436
{\an8}‪เป็นสิ่งที่ผมชอบที่สุดอย่างหนึ่ง

632
00:37:31,520 --> 00:37:33,939
{\an8}‪การทักใครสักคนแล้วถามว่า
‪"อยากกินหอยนางรมไหม"

633
00:37:34,022 --> 00:37:35,565
‪พวกเขาก็ตอบว่า "แหวะ หอยนางรมเหรอ"

634
00:37:35,649 --> 00:37:38,068
‪ผมก็ถามว่า "เคยกินหอยนางรมหรือยัง"

635
00:37:38,151 --> 00:37:41,238
‪พวกเขาก็ตอบว่า "ไม่เคย แต่ไม่ชอบ"

636
00:37:41,321 --> 00:37:43,865
‪"งั้นรู้ได้ยังไงว่าชอบถ้าไม่เคยลอง

637
00:37:43,949 --> 00:37:45,826
‪เล่าเรื่องชื่อให้ฟังหน่อยสิครับ

638
00:37:45,909 --> 00:37:48,870
‪คุณมีชื่อที่เท่มาก เดอะเรียลมาเธอร์ชักเกอร์

639
00:37:48,954 --> 00:37:52,207
‪ผมมักจะตระเวนไปตามที่ต่างๆ
‪คนก็พูดเสมอว่า

640
00:37:52,291 --> 00:37:54,167
‪"คุณเป็นพ่อค้าขายหอยเหรอ"

641
00:37:54,251 --> 00:37:55,877
‪มันเป็นมุกประจำน่ะ

642
00:37:55,961 --> 00:37:57,504
‪แต่หลังจากนั้นสักพัก ผมก็คิดว่า

643
00:37:57,587 --> 00:38:01,717
‪"เออ มันก็เข้าดีนะ ฟังดูเรียบง่ายดี"

644
00:38:01,800 --> 00:38:03,260
‪ผมเป็นพ่อค้ืาขายหอย!

645
00:38:03,343 --> 00:38:05,804
‪- ใช่ เป็นชื่อที่เด่นดี
‪- ใช่ไหม

646
00:38:05,887 --> 00:38:08,015
‪เจ๋ง งั้นเราชิมกันเลยไหมครับ

647
00:38:08,098 --> 00:38:09,266
‪- เอาเลย
‪- โอเค

648
00:38:09,349 --> 00:38:10,267
‪อือ

649
00:38:10,350 --> 00:38:12,436
‪คุณมีพิธีการอะไรไหม ชนกันหน่อย

650
00:38:12,519 --> 00:38:13,937
‪- ได้ ชนกัน
‪- เจ๋ง

651
00:38:14,021 --> 00:38:15,272
‪ชนหน่อย ขอบใจ

652
00:38:22,654 --> 00:38:24,364
‪- เป็นไง
‪- ชอบมาก

653
00:38:25,490 --> 00:38:26,408
‪กลืนไปเลย

654
00:38:28,452 --> 00:38:29,494
‪ลื่นคอดี

655
00:38:30,078 --> 00:38:32,247
‪เอาละ ผมจะกินกับซอสมินโญเนตละ

656
00:38:39,046 --> 00:38:40,380
‪- อร่อยมาก
‪- ใช่ไหมล่ะ

657
00:38:41,340 --> 00:38:43,216
‪มันกรุบๆ หน่อย

658
00:38:43,300 --> 00:38:45,218
‪มีอะไรให้เคี้ยวได้จริงๆ

659
00:38:45,302 --> 00:38:47,304
‪ใช่ เนื้อเด้งดี

660
00:38:47,387 --> 00:38:52,726
‪ทำไมการเริ่มทำธุรกิจรถเข็นขายหอยนางรม
‪ที่เบดสตายถึงสำคัญกับคุณครับ

661
00:38:52,809 --> 00:38:56,772
‪ผมมาจากที่นี่และตอนนี้ ย่านนี้ก็ดังขึ้นมา

662
00:38:56,855 --> 00:39:00,442
‪มันกลายเป็นที่เท่ๆ ที่ต้องมา

663
00:39:00,525 --> 00:39:04,905
‪ดังนั้นสำหรับผม การนำหอยนางรม
‪มาแนะนำในย่านที่ผมโตมา

664
00:39:04,988 --> 00:39:06,698
‪และให้ผู้คนที่ผมโตมาด้วยกันได้ลอง

665
00:39:06,782 --> 00:39:09,659
‪เป็นสิ่งที่สำคัญมาก

666
00:39:09,743 --> 00:39:12,704
‪เพราะหอยนางรมมักถือว่าเป็นอาหารคนรวย

667
00:39:12,788 --> 00:39:16,750
‪คนของเราคุ้นเคยกับปู

668
00:39:16,833 --> 00:39:18,585
‪คุ้นเคยกับกุ้ง

669
00:39:18,668 --> 00:39:22,339
‪คุ้นเคยกับล็อบสเตอร์ คลั่งกันมากเลย

670
00:39:22,422 --> 00:39:26,593
‪แต่พอเป็นหอยนางรม กลับกลายเป็นว่า
‪"แหวะ เราไม่กินนะ"

671
00:39:26,676 --> 00:39:30,472
‪ผมเลยคิดว่าทำไมล่ะ เราทำได้ทุกอย่าง
‪ไม่มีอะไรที่เราไม่ทำ

672
00:39:30,555 --> 00:39:33,934
‪ไม่มีอะไรที่ไม่ใช่แนวเรา

673
00:39:41,942 --> 00:39:43,527
‪ผมยังทึ่งอยู่เสมอ

674
00:39:43,610 --> 00:39:48,156
‪กับพลังความคิดสร้างสรรค์
‪และความมุ่งมั่นของคนอเมริกันผิวดำ

675
00:39:48,240 --> 00:39:54,413
‪ในศตวรรษที่ 19 แทบไม่มีที่ไหน
‪มีโอกาสให้เรามากไปกว่าฟิลาเดลเฟีย

676
00:39:55,705 --> 00:40:00,544
‪เราเป็นอิสระที่นี่ราว 80 ปี
‪ก่อนที่จะมีการประกาศเลิกทาส

677
00:40:01,169 --> 00:40:02,379
{\an8}‪(เมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิเวเนีย)

678
00:40:02,504 --> 00:40:06,550
{\an8}‪และฟิลาเดลเฟียมีมรดกผู้ประกอบการผิวดำ
‪อันยาวนาน

679
00:40:06,633 --> 00:40:10,095
‪ทั้งคนถือหม้อเร่ขายสตูพริกไทยอันขึ้นชื่อ
‪ไปตามถนน

680
00:40:10,178 --> 00:40:13,056
‪จนถึงครอบครัวชั้นนำที่ทำบริการจัดเลี้ยง

681
00:40:16,476 --> 00:40:20,689
‪เราอยู่ในฟิลาเดลเฟีย คุณมีต้นตระกูลอยู่ที่นี่

682
00:40:20,772 --> 00:40:22,524
{\an8}‪เล่าเรื่องครอบครัวของคุณได้ไหมครับ

683
00:40:22,607 --> 00:40:27,279
{\an8}‪ใช่ค่ะ ฉันสืบเชื้อสายจากครอบครัวคนดำที่ยิ่งใหญ่
‪ที่รับจัดเลี้ยงอาหารในฟิลาเดลเฟีย

684
00:40:27,362 --> 00:40:29,573
‪ฉันไม่เคยรู้เลยก่อนที่จะศึกษาอย่างจริงจัง

685
00:40:29,656 --> 00:40:32,784
‪ว่าคนแอฟริกันอเมริกันเริ่มต้น
‪ธุรกิจรับจัดเลี้ยงอาหาร

686
00:40:32,868 --> 00:40:34,911
‪เป็นผู้ประกอบการที่ยิ่งใหญ่ในศตวรรษที่ 18

687
00:40:34,995 --> 00:40:39,207
‪ครอบครัวของฉันเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกกลุ่มแรก

688
00:40:39,291 --> 00:40:42,711
‪นี่เป็นรูปแรกๆ ของครอบครัวที่ฉันเห็นแล้วแบบว่า

689
00:40:42,794 --> 00:40:45,422
‪- "เดี๋ยวนะ คนเราเคยแต่งตัวแบบนี้เหรอ"
‪- ครับ

690
00:40:45,505 --> 00:40:47,591
‪"ทำไมเราไม่รู้มากกว่านี้
‪เรื่องของเธอเป็นยังไง

691
00:40:47,674 --> 00:40:49,843
‪เธอมาจากไหน พวกเขาทำอะไรกัน"

692
00:40:49,926 --> 00:40:51,052
‪ฉันชอบรูปนี้มาก

693
00:40:51,136 --> 00:40:52,804
‪- เธอดูดีมาก
‪- มันบอกอะไรมากมาย

694
00:40:52,888 --> 00:40:53,722
‪ใช่ค่ะ

695
00:40:53,805 --> 00:40:57,100
‪นี่ปู่ทวดของฉัน อัลเบิร์ต ดูเทรลล์

696
00:40:57,184 --> 00:40:58,560
‪- หล่อมากครับ
‪- ใช่

697
00:40:59,603 --> 00:41:01,480
‪ฉันชอบมาก เป็นภาพในครัวที่ดี

698
00:41:01,563 --> 00:41:06,401
‪ทำให้ได้เห็นพนักงาน
‪ได้เห็นว่าครัวสมัยนั้นเป็นยังไง

699
00:41:06,485 --> 00:41:09,154
‪ดูขนาดสิ เป็นครัวที่ใหญ่มาก

700
00:41:09,237 --> 00:41:12,449
‪- ใช่ค่ะ
‪- พวกเขาเป็นระเบียบมาก

701
00:41:12,532 --> 00:41:14,618
‪- ทุกคนใส่เครื่องแบบแล้วดูดีมาก
‪- ใช่

702
00:41:15,452 --> 00:41:16,286
‪ชอบจัง

703
00:41:17,537 --> 00:41:19,623
‪คุณเจอรูปนี้ได้ยังไงครับ

704
00:41:19,706 --> 00:41:23,793
‪ตอนแรกพ่อฉันส่งรูปที่พ่อเจอมา

705
00:41:23,877 --> 00:41:26,087
‪รูปครอบครัวใส่ชุดเฟอร์และขับรถหรู

706
00:41:26,171 --> 00:41:27,506
‪พ่อบอกว่า ปรากฎว่า

707
00:41:27,589 --> 00:41:31,676
‪พ่อแม่ของย่าฉันมีธุรกิจจัดเลี้ยงอาหาร
‪ที่ประสบความสำเร็จมาก

708
00:41:31,760 --> 00:41:34,804
‪ฉันคิดว่า "ดีจังเลย" นึกว่ามันก็จบแค่นั้น

709
00:41:34,888 --> 00:41:38,975
‪พอปีที่แล้ว ญาติฝั่งพ่อฉันเสียชีวิต

710
00:41:39,059 --> 00:41:43,063
‪เขาอยู่ในบ้านที่เคยทำธุรกิจจัดเลี้ยงนั้น

711
00:41:43,146 --> 00:41:45,232
‪เขาเล่าให้ฉันฟังว่า เคยลงไปในห้องใต้ดิน

712
00:41:45,315 --> 00:41:47,442
‪และเห็นอุปกรณ์จัดเลี้ยงต่างๆ

713
00:41:48,235 --> 00:41:49,945
‪ฉันก็บอกว่า "เดี๋ยวนะ

714
00:41:50,028 --> 00:41:51,571
‪บ้านนี้ยังเป็นของครอบครัว

715
00:41:51,655 --> 00:41:54,199
‪และยังมีอุปกรณ์จัดเลี้ยงอยู่เพียบเลยเหรอ

716
00:41:54,282 --> 00:41:57,118
‪คำถามแรกที่ฉันถามเขาคือ "มีเมนูไหม

717
00:41:57,202 --> 00:41:59,538
‪เพราะเป็นนักกินและอยู่ในวงการอาหาร

718
00:41:59,621 --> 00:42:03,166
‪ฉันคิดว่า ฉันต้องได้เมนูนั้นมา
‪เพื่อสร้างประสบการณ์นั้นขึ้นมาอีกครั้ง

719
00:42:03,250 --> 00:42:05,460
‪แตงฮันนี่ดิวมีอยู่ในหลายเมนู

720
00:42:05,544 --> 00:42:09,339
‪น้ำซุปเบลล์วิวอยู่ในเมนูมากมายที่พวกเขาทำไว้

721
00:42:09,422 --> 00:42:12,133
‪แฮมและผักจากเวอร์จิเนีย ได้อิทธิพลทางใต้ด้วย

722
00:42:12,217 --> 00:42:14,678
‪ไส้กรอกแฟรงก์เฟอร์เตอร์กับกะหล่ำปลีดอง
‪ฉันคิดว่าน่าสนใจดี

723
00:42:14,761 --> 00:42:17,180
‪ใช่ ได้รับอิทธิพลจากเยอรมนีด้วย

724
00:42:17,264 --> 00:42:18,181
‪ค่ะ

725
00:42:18,265 --> 00:42:22,018
‪มีหลากหลายทั้งอาหารเรียบง่าย
‪จนถึงสุดหรู มีไข่ปลาคาเวียร์

726
00:42:22,102 --> 00:42:25,981
‪เนื้อฟิเลต์มิยอง พริกยัดไส้ เจ๋งมากเลยค่ะ

727
00:42:26,064 --> 00:42:27,857
‪ผมทึ่งกับเมนูมาก

728
00:42:27,941 --> 00:42:33,113
‪ว่ามันเป็นเรื่องราวของอเมริกันโดยแท้จริง

729
00:42:33,822 --> 00:42:35,490
‪ธุรกิจนี้ใหญ่ขนาดไหนครับ

730
00:42:35,574 --> 00:42:36,866
‪พวกเขาประสบความสำเร็จมาก

731
00:42:36,950 --> 00:42:39,327
‪มีเขียนไว้ว่าเป็นธุรกิจที่ได้กำไรมากมาย

732
00:42:39,411 --> 00:42:41,204
‪เป็นที่รู้จักไปทั่วฟิลาเดลเฟีย

733
00:42:41,288 --> 00:42:44,833
‪เราอยู่แถวหน้า เราเป็นผู้สร้างกระแส
‪เราทำงานหนัก

734
00:42:44,916 --> 00:42:47,377
‪สิ่งที่เรารู้จักว่าเป็นการจัดเลี้ยงอาหารในทุกวันนี้

735
00:42:47,460 --> 00:42:49,879
‪เป็นเพราะครอบครัวของฉัน
‪และครอบครัวอื่นๆ สมัยนั้น

736
00:42:49,963 --> 00:42:53,258
‪การรู้ว่าเราเป็นผู้กำหนดมาตรฐาน
‪เป็นเจ้าของกิจการ

737
00:42:54,301 --> 00:42:57,012
‪เริ่มวงการนี้ เป็นสิ่งที่เจ๋งมาก

738
00:43:00,640 --> 00:43:03,852
‪เพื่อฉลองประวัติศาสตร์นั้น
‪ในเมืองฟิลาเดลเฟีย

739
00:43:03,935 --> 00:43:06,605
‪โอมาร์ เทต เพื่อนของผม
‪ชาวฟิลาเดลเฟียแต่กำเนิด

740
00:43:06,688 --> 00:43:10,442
‪จัดอาหารเลี้ยงที่ได้แรงบันดาลใจ
‪จากประวัติศาสตร์อาหารคนดำของฟิลาเดลเฟีย

741
00:43:11,443 --> 00:43:14,613
‪เรามีทั้งเชฟ นักประวัติศาสตร์

742
00:43:14,696 --> 00:43:17,574
‪และทายาทคนอื่นๆ
‪ของตระกูลดูเทรลล์มาร่วมด้วย

743
00:43:18,908 --> 00:43:19,743
‪ยินดีต้อนรับครับทุกคน

744
00:43:20,285 --> 00:43:21,661
‪- ขอบคุณค่ะ
‪- ขอบคุณครับ

745
00:43:21,745 --> 00:43:25,874
‪ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมกิน
‪มื้อสุดพิเศษที่เราเตรียมไว้

746
00:43:26,583 --> 00:43:30,211
‪มันพิเศษมากสำหรับผม
‪เพราะผมโตที่ฟิลาเดลเฟีย

747
00:43:30,295 --> 00:43:33,548
‪และฟิลาเดลเฟียมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน

748
00:43:33,632 --> 00:43:34,883
‪สิ่งเหล่านี้สำคัญมาก

749
00:43:34,966 --> 00:43:37,385
‪มันไม่จำเป็นต้องสูญหายไป
‪มันจะไม่สูญหายไป

750
00:43:37,469 --> 00:43:39,846
‪- ขอบคุณที่มาครับ
‪- ต้องขอบคุณคุณต่างหาก

751
00:43:40,555 --> 00:43:43,183
‪จานแรกที่เราจะกินกันคือซุปเบลล์วิว

752
00:43:43,266 --> 00:43:46,895
‪ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเรียนรู้
‪จากการอ่านเมนูของดูเทรลล์

753
00:43:46,978 --> 00:43:48,605
‪ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน

754
00:43:49,189 --> 00:43:51,608
‪แต่มันน่าจะมีมานานหลายศตวรรษแล้ว

755
00:43:51,691 --> 00:43:55,695
‪เป็นน้ำซุปที่ผสมซุปไก่กับซุปหอย

756
00:43:55,779 --> 00:43:57,864
‪ใส่วิปครีมกับพาร์สลีย์

757
00:43:57,947 --> 00:44:00,075
‪ผมตื่นเต้นมากที่จะได้ให้พวกคุณชิม

758
00:44:00,158 --> 00:44:00,992
‪โอ้โฮ

759
00:44:01,076 --> 00:44:02,243
‪อร่อยมาก

760
00:44:02,327 --> 00:44:03,745
‪- ว้าว
‪- พระเจ้า

761
00:44:04,329 --> 00:44:06,164
‪- เยี่ยมมาก
‪- เข้มข้นดีจัง

762
00:44:06,247 --> 00:44:09,668
‪- เนื้อสัมผัส น้ำหนักของมันอร่อยมาก
‪- มันทำให้มันดูมีเนื้อหนังมากขึ้น

763
00:44:10,335 --> 00:44:13,797
‪มันเบามาก แต่ก็มีความเข้มข้นด้วย

764
00:44:13,880 --> 00:44:15,674
‪- มีรสชาติมาก
‪- จริงค่ะ

765
00:44:15,757 --> 00:44:19,511
{\an8}‪ใช่ รสชาติเหมือนเนย แต่ไม่มีความมัน

766
00:44:19,594 --> 00:44:20,720
{\an8}‪ใช่ ไม่หนักเท่า

767
00:44:21,221 --> 00:44:22,806
‪- เด็ด
‪- ใช่

768
00:44:22,889 --> 00:44:24,766
‪เป็นคำที่อธิบายได้ดีนะ "เด็ด"

769
00:44:25,392 --> 00:44:27,811
‪เราก็ไม่เคยลองชิมซุปเบลล์วิว
‪หรือเคยได้ยินมาก่อน

770
00:44:27,894 --> 00:44:33,400
‪มันเป็นอาหารที่พวกเขาเสิร์ฟ
‪ตามงานเลี้ยงและมื้อค่ำชั้นสูงเสมอ

771
00:44:33,483 --> 00:44:36,820
‪ผมอยากรู้จังว่ามีสักกี่คนที่เคยลองซุปเบลล์วิว

772
00:44:36,903 --> 00:44:39,489
‪เพราะถ้าคุณพบเมนูพวกนี้

773
00:44:39,572 --> 00:44:41,700
‪และไม่เคยมีใครที่โต๊ะนี้เคยกินมาก่อน

774
00:44:41,783 --> 00:44:43,535
‪- คุณก็ไม่เคยได้ยิน
‪- ใช่

775
00:44:43,618 --> 00:44:45,704
‪คุณอาจจะเชื่อมโยงประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่ง

776
00:44:45,787 --> 00:44:48,915
‪ที่ขาดหายไปหลายทศวรรษ

777
00:44:48,998 --> 00:44:52,961
‪ครับ ผมหวังว่าอย่างนั้นนะ ผมคิดว่ามันสำคัญมาก

778
00:44:53,044 --> 00:44:55,171
‪ประวัติศาสตร์ของเรามากมายช่างมืดมน

779
00:44:55,255 --> 00:44:57,424
‪ไม่ก็เราเห็นว่ามันมืดมน

780
00:44:57,507 --> 00:45:00,468
‪แต่ก็มีความงามซ่อนอยู่มากมาย

781
00:45:00,552 --> 00:45:03,680
‪ผมรู้สึกว่าเมนูและอาหาร
‪เป็นการปะติดปะต่อเรื่องราว

782
00:45:03,763 --> 00:45:05,515
‪ที่ถูกซ่อนอยู่ในช่วงประวัติศาสตร์

783
00:45:05,598 --> 00:45:06,433
‪แน่นอนที่สุด

784
00:45:06,516 --> 00:45:09,728
‪- คุณทำได้ดีมาก
‪- ใช่ค่ะ คุณทำได้ยอดเยี่ยมจริงๆ

785
00:45:09,811 --> 00:45:13,356
‪พวกคุณรู้สึกยังไงบ้างที่ได้ลิ้มรสส่วนหนึ่ง
‪ของประวัติศาสตร์นี้ด้วย

786
00:45:14,023 --> 00:45:14,941
‪รู้สึกดีมาก

787
00:45:15,024 --> 00:45:18,820
‪มันเจ๋งมากที่ได้พบกับเชฟที่มีความสามารถ
‪ฟื้นฟูอาหารพวกนี้ได้

788
00:45:18,903 --> 00:45:22,532
‪ครอบครัวของเราถ่อมตัวมาก
‪ไม่เคยพูดเรื่องนี้กันเลย

789
00:45:22,615 --> 00:45:24,743
‪มันเลยเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจสำหรับเราด้วย

790
00:45:24,826 --> 00:45:27,078
‪จนอเล็กซ์ไปสำรวจบ้านในสวนของเรา

791
00:45:27,162 --> 00:45:28,913
‪- ใช่ นั่นมัน…
‪- แล้วทำความสะอาดมัน

792
00:45:28,997 --> 00:45:30,707
‪ผมรู้สึกเหมือนเป็นอินเดียน่า โจนส์เลย

793
00:45:32,375 --> 00:45:35,336
‪ผมลงไปที่ห้องใต้ดินแล้วคุ้ยข้าวของ

794
00:45:35,420 --> 00:45:36,796
‪สกปรกมอมแมมไปหมด

795
00:45:36,880 --> 00:45:39,299
{\an8}‪เจอหยากไย่เกาะ ต้องแกะออกแล้วก็เห็นจาน

796
00:45:39,382 --> 00:45:42,761
{\an8}‪ผมคิดว่า อะไรกันเนี่ย
‪มีหลายเรื่องที่พวกเขาไม่ได้บอกผม

797
00:45:42,844 --> 00:45:48,933
‪คุณแพตตี้ครับ เรากำลังพูดถึง
‪ประวัติศาสตร์ช่วงปลายศตวรรษที่ 19

798
00:45:49,017 --> 00:45:50,769
‪และตระกูลดูเทรลล์

799
00:45:50,852 --> 00:45:55,857
‪แต่ความสัมพันธ์ของเรากับการจัดเลี้ยงอาหาร
‪ย้อนกลับไปเกือบ 100 ปีก่อนหน้านั้น

800
00:45:55,940 --> 00:45:59,778
{\an8}‪แน่นอนค่ะ โรเบิร์ต โบเกิลได้ชื่อว่า
‪เป็นบิดาของการจัดเลี้ยงอาหาร

801
00:45:59,861 --> 00:46:04,115
{\an8}‪และก่อนหน้าเขาก็ไม่เคยมีอาชีพนี้เลย

802
00:46:04,199 --> 00:46:06,910
‪คำว่า "รับจัดเลี้ยง" ก็ไม่เป็นที่รู้จัก

803
00:46:06,993 --> 00:46:11,122
‪โรเบิร์ต โบเกิลบริการชุมชนคนดำด้วย

804
00:46:11,206 --> 00:46:15,710
‪แต่ก็เป็นคนรับจัดเลี้ยง
‪ที่สังคมคนขาวเรียกใช้เช่นกัน

805
00:46:18,379 --> 00:46:22,884
‪จานต่อไปเราจะกินแฮมเวอร์จิเนียกับผักใบเขียว

806
00:46:22,967 --> 00:46:26,846
‪อาหารอุ่นใจคลาสสิก แค่เคี่ยวกับแฮม

807
00:46:26,930 --> 00:46:29,474
‪ผักและผักที่มีกลิ่นหอมอย่างหัวหอม

808
00:46:29,557 --> 00:46:31,392
‪กระเทียม น้ำส้มสายชูนิดหน่อย

809
00:46:31,476 --> 00:46:34,854
‪และเรามีสลัดปูกับขนมปังกรอบด้วย

810
00:46:34,938 --> 00:46:36,147
‪จานพิเศษอีกอย่าง

811
00:46:36,231 --> 00:46:39,442
‪ไม่ได้เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์
‪ตระกูลดูเทรลล์เป็นพิเศษ

812
00:46:39,526 --> 00:46:43,363
‪แต่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์บริการจัดเลี้ยง
‪ของฟิลาเดลเฟียโดยรวม

813
00:46:44,072 --> 00:46:45,990
‪คุณต้องลองทุกอย่าง อย่างละชิ้น

814
00:46:48,785 --> 00:46:49,661
‪อือ…

815
00:46:54,541 --> 00:46:55,959
‪- โอมาร์ อร่อยมากค่ะ
‪- ว้าว

816
00:46:57,627 --> 00:47:00,755
‪มีผักคะน้า ผักกาดเขียวและผักฟันสิงโต

817
00:47:00,839 --> 00:47:02,423
‪- เด็ด
‪- และหัวไชเท้าด้วย

818
00:47:02,507 --> 00:47:04,467
‪- เอาละนะ
‪- ร้องเสียงเดียวกันเลย

819
00:47:08,179 --> 00:47:10,014
‪- อร่อยมากครับเชฟ
‪- ว้าว

820
00:47:11,474 --> 00:47:12,809
‪โอมาร์ สำเร็จอีกแล้ว

821
00:47:14,352 --> 00:47:18,022
‪คุณเป็นคนชอบอาหาร รู้สึกยังไง
‪ที่ได้เชื่อมโยงกับมรดกนี้ครับ

822
00:47:18,106 --> 00:47:19,274
‪ถือว่าเป็นเกียรติครับ

823
00:47:19,357 --> 00:47:22,652
‪ผมอยากให้หลานผมได้ดูเมนูพวกนี้แล้วคิดว่า

824
00:47:22,735 --> 00:47:24,362
‪"ทุกวันนี้ยังทำเมนูพวกนี้อยู่"

825
00:47:24,445 --> 00:47:26,114
‪มันมีความสำคัญต่อผมมาก

826
00:47:26,197 --> 00:47:29,909
‪มันคือครอบครัว เป็นประเพณี
‪เป็นประวัติศาสตร์คนดำ

827
00:47:29,993 --> 00:47:31,327
‪มันคือฟิลาเดลเฟีย ซึ่งเป็น…

828
00:47:31,411 --> 00:47:33,329
‪- ประวัติศาสตร์อเมริกา
‪- ประวัติศาสตร์อเมริกา

829
00:47:33,413 --> 00:47:37,667
‪และสิ่งนี้เกิดขึ้นตั้งหลายปี
‪ก่อนการแบ่งแยกเชื้อชาติจะจบลง

830
00:47:37,750 --> 00:47:38,877
‪พวกเขาทำอะไรไว้มากมาย

831
00:47:38,960 --> 00:47:42,255
‪ผมดูรถที่พวกเขาขับตอนนั้น
‪คิดว่ามันเป็นไปได้ยังไง

832
00:47:42,338 --> 00:47:44,841
‪- ฉันก็คิดเหมือนกัน
‪- ไม่เคยเห็นอย่างนั้นเลย

833
00:47:44,924 --> 00:47:46,217
‪- ใช่
‪- แต่งตัวหรู

834
00:47:46,301 --> 00:47:49,262
‪ผมอึ้งไปเลย ถือเป็นเกียรติมาก
‪ที่ได้สืบเชื้อสายนี้

835
00:47:49,345 --> 00:47:51,472
‪ฉันก็คิดเหมือนกันตอนที่พ่อส่งรูปมา

836
00:47:51,556 --> 00:47:54,642
‪เสื้อโค้ตขนสัตว์ ขับรถหรู
‪ฉันคิดว่า "คนดำเคยมีชีวิตอย่างนี้เหรอ"

837
00:47:54,726 --> 00:47:55,727
‪เคยมีแน่นอน

838
00:47:55,810 --> 00:47:58,438
‪คนดำที่เป็นอิสระมากมายหลายรุ่น

839
00:47:58,521 --> 00:48:01,107
‪เป็นผู้ประกอบการหลายรุ่น

840
00:48:01,190 --> 00:48:03,318
‪เราสร้างเศรษฐกิจของเราเอง

841
00:48:03,401 --> 00:48:09,324
‪และเรามีครอบครัวอย่างตระกูลดูเทรลล์
‪ที่สืบทอดประเพณีนั้น

842
00:48:09,407 --> 00:48:14,120
‪เลี้ยงดูชุมชนของเรา
‪และเป็นตัวอย่างของการพึ่งพาตัวเอง

843
00:48:14,203 --> 00:48:18,917
‪เป็นอิสระ เป็นผู้ประกอบการ
‪และสร้างรายได้ในชุมชนของเรา

844
00:48:19,000 --> 00:48:21,252
‪เป็นอิทธิพลที่แรงกล้าจริงๆ

845
00:48:24,547 --> 00:48:25,798
‪สำหรับอาหารจานหลัก

846
00:48:25,882 --> 00:48:28,468
‪เรามีสตูพริกไทย

847
00:48:28,551 --> 00:48:32,472
‪สตูพริกไทยเป็นอาหารที่นิยมกันมากที่สุด
‪ในฟิลาเดลเฟีย

848
00:48:32,555 --> 00:48:36,768
‪ในช่วงศตวรรษที่ 18 และ 19
‪และต่อมาในศตวรรษที่ 20 ด้วย

849
00:48:36,851 --> 00:48:42,690
‪มีภาพวาดของผู้หญิง
‪กำลังขายสตูพริกไทยให้คนขายของ

850
00:48:42,774 --> 00:48:45,568
{\an8}‪มันขายกันตามข้างถนน

851
00:48:45,652 --> 00:48:49,530
{\an8}‪ส่วนใหญ่คนขายเป็นผู้หญิงผิวสีที่เป็นอิสระ
‪ทั่วทั้งถนนมาร์เก็ต

852
00:48:49,614 --> 00:48:51,824
{\an8}‪ผมตื่นเต้นมากที่ได้แบ่งปันกับพวกคุณ

853
00:48:51,908 --> 00:48:54,243
‪และทำให้อาหารจานนี้กลับมาโดดเด่นอีกครั้ง

854
00:48:55,411 --> 00:48:56,955
‪ค่ะ น่ากินจังเลย

855
00:48:57,038 --> 00:48:58,289
‪โอมาร์ อร่อยมาก

856
00:49:01,125 --> 00:49:02,585
‪คุณใช้อะไร หางวัวเหรอ

857
00:49:03,795 --> 00:49:04,879
‪ใช่ครับ หางวัว

858
00:49:06,130 --> 00:49:07,548
‪อร่อยมาก!

859
00:49:07,632 --> 00:49:08,549
‪จริงๆ นะ

860
00:49:09,384 --> 00:49:12,595
‪มันมีรสเครื่องเทศแต่ไม่เผ็ด
‪นี่รสของอะไรครับ

861
00:49:12,679 --> 00:49:16,015
‪มันมีความเชื่อมโยงกับหมู่เกาะเวสต์อินดีส

862
00:49:16,099 --> 00:49:17,600
‪เลยมีพริกสก็อตช์บอนเน็ตอยู่ในนั้น

863
00:49:17,684 --> 00:49:22,063
‪อันนี้เป็นซอสมะเขือเทศ
‪ใส่พริกพริกสก็อตบอนเน็ต ปาปริก้า

864
00:49:22,146 --> 00:49:24,524
‪กระเทียม หัวหอม ใบไทม์

865
00:49:24,607 --> 00:49:27,860
‪แต่สำหรับผม
‪สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าเครื่องเทศทั้งหลาย

866
00:49:27,944 --> 00:49:29,988
‪คือเวลาที่เดินไป

867
00:49:30,071 --> 00:49:35,159
‪คุณต้องใจเย็นและดูแลทุกขั้นตอนการทำสตูนี้

868
00:49:35,243 --> 00:49:39,080
‪ผมชอบจานนี้เพราะมันซับซ้อนมาก

869
00:49:39,163 --> 00:49:42,500
‪ทั้งเครื่องเทศ เนื้อสัมผัสของข้าวและเนื้อสัตว์

870
00:49:42,583 --> 00:49:46,629
‪รสชาติไม่แรงมาก แต่มีรสชาติเพียบ
‪เป็นจานที่อร่อยมากครับ

871
00:49:46,713 --> 00:49:49,549
‪บอกตามตรงนะ ตอนที่ผมทำเมนูนี้

872
00:49:49,632 --> 00:49:51,217
‪ผมไม่ได้ใช้สูตรเท่าไหร่

873
00:49:51,300 --> 00:49:53,594
‪มีสูตรสำหรับสตูพริกไทย

874
00:49:54,846 --> 00:49:57,849
‪แต่ผมทำตามความรู้สึก
‪ถึงความผูกพันกับบรรพบุรุษมากกว่า

875
00:49:58,433 --> 00:49:59,767
‪ผมรู้สึกว่าผมมีความเชื่อมโยงโดยตรง

876
00:49:59,851 --> 00:50:02,645
‪กับวิธีที่ชาวแอฟริกันอเมริกันปลดเปลื้องตัวเอง
‪ให้เป็นอิสระในอดีต

877
00:50:02,729 --> 00:50:03,771
‪คือการทำผ่านงานฝีมือ

878
00:50:03,855 --> 00:50:06,107
‪เพราะอาหารพวกนี้

879
00:50:06,190 --> 00:50:11,571
‪เราได้บอกความจริงโดยไม่ต้องละอายใจ
‪เพราะใครๆ ก็อยากกิน

880
00:50:13,656 --> 00:50:17,201
‪ผมรู้สึกเสมอมาว่ามีพลังที่เชื่อมโยงกับอาหาร

881
00:50:17,285 --> 00:50:19,829
‪มีความดีงามในการร่วมใช้เวลาด้วยกัน

882
00:50:20,663 --> 00:50:24,584
‪และอิสรภาพที่พบได้
‪ในการแลกเปลี่ยนความรู้สึกและความคิด

883
00:50:25,960 --> 00:50:29,630
‪เมื่อขบวนการเลิกทาส
‪ช่วงต้นศตวรรษที่ 18 เติบโตขึ้น

884
00:50:29,714 --> 00:50:33,092
‪และขบวนการอันเดอร์กราวด์เรลโร้ด
‪พาผู้คนมาสู่ฟิลาเดลเฟียมากขึ้น

885
00:50:33,885 --> 00:50:38,598
‪ชุมชนคนดำที่เป็นอิสระก็มองหาช่องทาง
‪เพิ่มพูนโอกาสของพวกเขา

886
00:50:39,557 --> 00:50:43,269
‪และบางคนก็เล็งไปยังดินแดน

887
00:50:44,187 --> 00:50:46,647
‪ที่จะเป็นที่รู้จักกันในชื่อเท็กซัส

888
00:51:13,007 --> 00:51:14,926
‪คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์