1
00:00:27,590 --> 00:00:34,305
‪(ชาลส์ทาวน์)

2
00:00:43,439 --> 00:00:47,735
{\an8}‪(เกาะซัลลิแวน เซาท์แคโรไลนา
‪สหรัฐอเมริกา)

3
00:00:51,405 --> 00:00:56,786
‪เราอยู่ที่ชายหาด เกาะซัลลิแวน

4
00:00:58,079 --> 00:01:01,332
{\an8}‪ที่นี่เคยเป็นจุดแรกที่คนที่ถูกจับมาเป็นทาสหยุดแวะ

5
00:01:01,415 --> 00:01:05,002
{\an8}‪เมื่อพวกเขามาที่ท่าเรือเมืองชาลส์ตัน

6
00:01:05,086 --> 00:01:09,548
‪นี่เป็นจุดเริ่มต้นของบรรพบุรุษของเรามากมาย

7
00:01:09,632 --> 00:01:13,761
‪ชาวแอฟริกันที่ตกเป็นทาส
‪กว่า 40 ถึง 60 เปอร์เซ็นต์

8
00:01:13,844 --> 00:01:15,930
‪เข้ามาทางท่าเรือเมืองชาลส์ตัน

9
00:01:17,598 --> 00:01:21,894
‪มันดูเหมือนภูมิทัศน์ในแอฟริกาตะวันตก
‪ที่พวกเขาจากมา

10
00:01:23,479 --> 00:01:25,815
‪พวกเขาเกือบนึกว่าเป็นมุกตลกที่โหดร้าย

11
00:01:25,898 --> 00:01:29,193
‪พวกเขาถูกนำตัวกลับมายังที่ที่พวกเขาจากมา

12
00:01:33,155 --> 00:01:35,699
‪ผมนึกภาพว่าพอบรรพบุรุษของพวกเรามาถึงที่นี่

13
00:01:36,534 --> 00:01:38,536
‪พวกเขาคงคิดว่าการเดินทางจบลงแล้ว

14
00:01:38,619 --> 00:01:40,454
‪ไม่เลย มันเป็นแค่จุดเริ่มต้น

15
00:01:44,708 --> 00:01:46,919
‪(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

16
00:02:32,590 --> 00:02:35,509
‪(อาณาจักรข้าว)

17
00:03:27,603 --> 00:03:29,730
‪เมืองชาลส์ตัน รัฐเซาท์แคโรไลนา

18
00:03:31,357 --> 00:03:33,275
‪ที่นี่มีความงดงามอันเก่าแก่

19
00:03:33,943 --> 00:03:36,737
‪เสน่ห์อันลึกลับของชายฝั่งทะเลแห่งนี้

20
00:03:38,781 --> 00:03:41,784
‪ดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ที่พวกเขาเรียกว่าโลว์คันทรี

21
00:03:43,035 --> 00:03:47,081
‪แต่ผมรู้สึกถึงความหนักอึ้งที่ไม่อาจปฏิเสธได้

22
00:03:48,165 --> 00:03:50,417
‪ความมืดที่อยู่ใต้พื้นผิว

23
00:03:55,130 --> 00:03:58,217
‪ที่นี่คือเมืองหลวงของการค้าทาสของประเทศ

24
00:03:59,218 --> 00:04:02,388
‪พวกเราหลายแสนคนมาถึงที่นี่ ถูกล่ามโซ่ตรวน

25
00:04:02,471 --> 00:04:06,684
‪และยืนบนแท่นประมูลทาส
‪ของตลาดค้าทาสที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง

26
00:04:06,767 --> 00:04:08,352
‪เพื่อถูกแยกย้ายไปทั่วตอนใต้

27
00:04:10,396 --> 00:04:14,692
‪(งานประมูลนิโกร)

28
00:04:14,775 --> 00:04:18,279
‪แต่ผู้ที่คงอยู่ในเซาท์แคโรไลนา
‪กลายเป็นทาสตามไร่

29
00:04:18,362 --> 00:04:22,074
{\an8}‪ที่สร้างความมั่งคั่งในยุคแรกให้กับประเทศนี้

30
00:04:22,157 --> 00:04:24,285
‪ไม่ใช่ด้วยผ้าฝ้าย แต่เป็นข้าว

31
00:04:27,538 --> 00:04:32,418
‪จุดหนึ่งมีการส่งออกข้าวมากถึง
‪ปีละ 100 ล้านปอนด์

32
00:04:34,336 --> 00:04:36,672
‪ผลจากการค้าทาส ชาลส์ตันกลายเป็น…

33
00:04:38,173 --> 00:04:41,343
‪เมืองที่ร่ำรวยที่สุดในอเมริกายุคแรกเริ่ม

34
00:04:41,927 --> 00:04:44,763
‪ผมรู้จักไมเคิล ทวิตตี้
‪นักประวัติศาสตร์อาหารมาหลายปีแล้ว

35
00:04:45,556 --> 00:04:49,810
‪ผมประทับใจในความสามารถของเขา
‪ในการตีแผ่ประวัติศาสตร์ของเราเสมอมา

36
00:04:49,893 --> 00:04:51,687
‪ด้วยการพูดถึงอาหาร

37
00:04:53,647 --> 00:04:56,942
{\an8}‪ชาวแอฟริกันที่อยู่ที่นี่เป็นส่วนผสมของผู้คน

38
00:04:57,026 --> 00:04:59,194
{\an8}‪ที่เคยเป็นชาวนาปลูกข้าวมาหลายพันปี

39
00:04:59,278 --> 00:05:02,406
‪และเมื่อข้าวกลายเป็นพืชที่ทำรายได้

40
00:05:02,489 --> 00:05:05,492
‪ก็ต้องเคลื่อนย้าย

41
00:05:06,118 --> 00:05:07,870
‪ต้นไม้และหนองน้ำพวกนี้

42
00:05:07,953 --> 00:05:13,500
‪มีการถางที่ดินเพื่อปรับพื้นที่ให้เป็นนาข้าว

43
00:05:14,335 --> 00:05:17,379
‪มากกว่าการถางที่ดินเพื่อสร้างปิรามิดในอียิปต์อีก

44
00:05:17,463 --> 00:05:18,297
‪โอ้โฮ

45
00:05:18,380 --> 00:05:21,633
‪แผลเป็นของพื้นที่เพาะปลูกเหล่านี้
‪สามารถมองเห็นได้จากอวกาศเลย

46
00:05:22,176 --> 00:05:25,346
‪และมันแสดงให้คุณเห็นว่า
‪ต้องใช้แรงงานจำนวนมหาศาล

47
00:05:25,929 --> 00:05:28,349
‪ถึงจะกลายเป็นนาข้าวพวกนี้ได้

48
00:05:37,483 --> 00:05:40,235
‪แม้ว่าเราจะทุกข์ทรมานตกนรก

49
00:05:40,319 --> 00:05:42,738
‪เราถูกใช้งานปางตาย…

50
00:05:44,365 --> 00:05:46,867
‪แม้ว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายเหล่านั้นขึ้น

51
00:05:46,950 --> 00:05:49,620
‪เราก็สร้างอาหารขึ้นมา

52
00:05:58,796 --> 00:06:01,256
‪ดังนั้นเมื่อคุณกินอาหาร

53
00:06:01,340 --> 00:06:04,468
‪ที่ผมพยายามทำขึ้นมา
‪จากเศษเสี้ยวของประวัติศาสตร์เรา

54
00:06:05,344 --> 00:06:10,808
‪ผมอยากให้คุณเข้าใจว่าคุณอยู่ต่อหน้าบรรพบุรุษ

55
00:06:11,809 --> 00:06:15,771
‪และหน้าที่ของเราคือสืบทอดประเพณีต่อไป

56
00:06:15,854 --> 00:06:17,731
‪เพื่อให้ประเพณีและจิตวิญญาณไม่มีวันตาย

57
00:06:24,780 --> 00:06:29,868
‪เราจะทำอาหารหม้อเดียวแบบหนึ่ง

58
00:06:35,082 --> 00:06:37,292
‪- เอาข้าวมา
‪- ส่วนผสมอันดับหนึ่ง ข้าว

59
00:06:37,876 --> 00:06:39,878
‪แล้วส่วนผสมสำคัญอันต่อไปล่ะ

60
00:06:39,962 --> 00:06:41,171
‪กระเจี๊ยบ

61
00:06:41,255 --> 00:06:43,424
‪มีกระเจี๊ยบอยู่ทุกที่ในโลกแอฟโฟรแอตแลนติก

62
00:06:44,425 --> 00:06:45,717
‪ทุกคนมีกระเจี๊ยบ

63
00:06:45,801 --> 00:06:47,052
‪เป็นแก่นแท้ของแอฟริกัน

64
00:06:47,136 --> 00:06:48,595
‪เป็นแก่นแท้ของแอฟริกัน

65
00:06:50,347 --> 00:06:51,348
‪มันหมู

66
00:06:52,141 --> 00:06:53,725
‪ใส่หัวหอมลงไปสองในสาม

67
00:06:53,809 --> 00:06:55,144
‪สองในสาม

68
00:06:58,605 --> 00:07:00,190
‪เทมะเขือเทศลงไปให้หมด

69
00:07:00,274 --> 00:07:02,192
‪เอาละ เทมะเขือเทศลงไปนะ

70
00:07:02,276 --> 00:07:03,110
‪ครับ

71
00:07:05,154 --> 00:07:06,196
‪เกลือหนึ่งช้อนเต็มๆ

72
00:07:10,617 --> 00:07:12,953
‪พริกขี้หนู ส่วนผสมที่สำคัญที่สุด

73
00:07:14,079 --> 00:07:15,789
‪เราชอบพริกขี้หนู

74
00:07:15,873 --> 00:07:17,541
‪- เราเป็นผู้นำเข้ามา
‪- ถูกต้อง

75
00:07:17,624 --> 00:07:19,960
‪- พาร์สลีย์
‪- โรสแมรี่อีกหนึ่งหยิบมือก็ได้แล้ว

76
00:07:21,253 --> 00:07:23,797
‪ต่อไปใส่ปู

77
00:07:23,881 --> 00:07:26,467
‪- โอเค ทีนี้ใส่ปูนะครับ
‪- ใช่ ใส่หมดเลย

78
00:07:30,053 --> 00:07:32,014
‪การทำอาหารแบบนี้

79
00:07:32,097 --> 00:07:35,017
‪เป็นวิธีที่ทาสทำกันปกติไหมครับ

80
00:07:35,100 --> 00:07:37,227
‪แน่นอนครับ ในช่วงที่อากาศอุ่นหน่อย

81
00:07:37,311 --> 00:07:38,604
‪- ใช่
‪- น้ำซุป

82
00:07:39,438 --> 00:07:40,272
‪เอาละ

83
00:07:45,694 --> 00:07:47,654
‪ตามด้วยข้าวเลย

84
00:07:48,238 --> 00:07:49,573
‪- เอาละ
‪- เอาละนะ

85
00:07:51,325 --> 00:07:52,784
‪รู้วิธีชิมที่ถูกต้องไหม

86
00:07:53,660 --> 00:07:54,870
‪คุณชิมยังไง

87
00:07:56,038 --> 00:07:58,081
‪ไม่ใช้ช้อน แล้วจะทำยังไง

88
00:07:59,374 --> 00:08:01,919
‪- คุณรู้ได้ยังไง
‪- ไม่รู้สิ แล้วคุณรู้ได้ยังไง

89
00:08:02,503 --> 00:08:04,463
‪- เพราะแม่สอนผมมา
‪- ใช่

90
00:08:04,546 --> 00:08:06,340
‪เพราะตอนที่ผมไปแอฟริกาตะวันตก…

91
00:08:08,926 --> 00:08:09,885
‪ดูนะ

92
00:08:11,637 --> 00:08:12,721
‪พวกเขาทำกันแบบนี้

93
00:08:13,972 --> 00:08:16,141
‪มันน่าทึ่งไหมที่เราสองคนเรียนรู้…

94
00:08:16,808 --> 00:08:17,893
‪เราเห็นแล้ว

95
00:08:19,061 --> 00:08:23,273
‪แต่ต้องมีคนทำท่าแบบนี้จากรุ่นสู่รุ่น

96
00:08:23,357 --> 00:08:25,817
‪เราถึงได้รู้ว่าต้องทำยังไง

97
00:08:25,901 --> 00:08:28,278
‪ถ้าคุณใช้ช้อนตักเข้าปากคงโดนตีแน่

98
00:08:28,362 --> 00:08:30,656
‪ใช่ อย่าใช้ช้อนตักเข้าปาก ถูกต้อง

99
00:08:30,739 --> 00:08:31,573
‪ใช่เลย

100
00:08:31,657 --> 00:08:32,991
‪- ขอบคุณมากครับ
‪- โอเค

101
00:08:33,075 --> 00:08:34,785
‪เราจะปิดฝากัน

102
00:08:34,868 --> 00:08:35,827
‪โอเค

103
00:08:36,662 --> 00:08:37,538
‪เอาแล้ว

104
00:08:38,205 --> 00:08:39,081
‪เยี่ยมมาก

105
00:08:39,665 --> 00:08:40,916
‪แล้วปล่อยให้มันต้มไป

106
00:08:45,921 --> 00:08:47,130
‪งานของผม

107
00:08:47,214 --> 00:08:49,967
‪เกี่ยวกับการทำอาหารของทาส
‪ว่าพวกเขากินอะไร

108
00:08:50,801 --> 00:08:52,844
‪ผมคิดว่ามันสำคัญที่คนต้องรู้

109
00:08:52,928 --> 00:08:55,681
‪ว่าชีวิตและอาหารของพวกเขา

110
00:08:55,764 --> 00:08:58,725
‪ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นเรียกพวกเขา

111
00:08:59,476 --> 00:09:01,311
‪ว่าพวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร

112
00:09:01,395 --> 00:09:05,232
‪พวกเขาคิดว่าตัวเองคู่ควรได้กินอาหารดีๆ…

113
00:09:06,775 --> 00:09:10,654
‪คู่ควรกับอาหารที่ภรรยาทำให้สามี
‪สามีทำให้ภรรยา

114
00:09:11,363 --> 00:09:14,908
‪พ่อทำให้ลูก ปู่ย่าตายายทำให้หลาน

115
00:09:16,159 --> 00:09:18,203
‪พวกเขาคิดว่าพวกเขามีค่าความเป็นมนุษย์

116
00:09:21,832 --> 00:09:24,543
‪เอาละครับ บราเธอร์ทวีตตี้

117
00:09:24,626 --> 00:09:25,460
‪ครับผม

118
00:09:25,544 --> 00:09:28,338
‪- งั้นหม้อนี้…
‪- ดูซิว่าซุปกระเจี๊ยบหม้อแรกของคุณเป็นยังไง

119
00:09:28,422 --> 00:09:31,592
‪- แย่ละ กดดันเชียว
‪- ตั้งบนเตาไฟน่ะพวก

120
00:09:32,759 --> 00:09:33,969
‪กดดันมาก

121
00:09:35,178 --> 00:09:36,305
‪ดูดีนะ

122
00:09:36,388 --> 00:09:38,640
‪- ต้องอย่างนี้ ดูสิ
‪- โอเค ถูกใจเลย

123
00:09:40,100 --> 00:09:42,436
‪กลิ่นหอมมาก

124
00:09:43,103 --> 00:09:45,689
‪- เอาละ ผมจะลองใช้…
‪- กำมือแน่นๆ

125
00:09:45,772 --> 00:09:47,274
‪กำแน่นๆ วิธีใหม่

126
00:09:50,777 --> 00:09:52,154
‪อร่อยมากครับ

127
00:09:52,738 --> 00:09:54,031
‪คุณได้รสอะไรบ้าง

128
00:09:54,489 --> 00:09:59,911
‪รสชาติส่วนใหญ่ที่ผมได้
‪คือมะเขือเทศผสมกับหัวหอม

129
00:10:02,122 --> 00:10:03,832
‪กลายเป็นน้ำเกรวี่ของมันเอง

130
00:10:03,915 --> 00:10:07,252
‪แล้วรสกระเจี๊ยบไม่แรงเกินไปใช่ไหม

131
00:10:07,336 --> 00:10:09,171
‪- รสกระเจี๊ยบไม่เด่นมาก
‪- ครับ

132
00:10:10,297 --> 00:10:11,381
‪อร่อยมาก

133
00:10:19,097 --> 00:10:19,931
‪โอ้โฮ

134
00:10:21,850 --> 00:10:23,310
‪- นี่มัน…
‪- บอกแล้ว

135
00:10:24,394 --> 00:10:25,896
‪เป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ

136
00:10:33,195 --> 00:10:34,863
‪เราเรียกอาหารของเราว่า โซลฟู้ด

137
00:10:36,573 --> 00:10:38,909
‪เราเป็นคนกลุ่มเดียว…

138
00:10:40,535 --> 00:10:46,249
‪ที่ตั้งชื่ออาหารของเราตามสิ่งที่มองไม่เห็น

139
00:10:46,333 --> 00:10:49,044
‪ตามสิ่งที่เรารู้สึก อย่างความรักและพระเจ้า

140
00:10:49,961 --> 00:10:52,631
‪บางอย่างที่เหนือชั้น

141
00:10:52,714 --> 00:10:56,468
‪มันคือความสัมพันธ์ระหว่างเราและบรรพบุรุษ

142
00:10:56,551 --> 00:10:58,679
‪และเรากับผู้ที่รอกำลังจะเกิดมา

143
00:11:08,230 --> 00:11:11,108
‪ผมครุ่นคิดถึงมรดกทางเศรษฐกิจของตอนใต้

144
00:11:11,191 --> 00:11:13,819
‪ผูกพันกับดินแดนที่คนดำใช้เพาะปลูก

145
00:11:15,070 --> 00:11:19,574
‪และหลายชั่วอายุคน ความเชี่ยวชาญของเรา
‪นิยามภูมิภาคนี้ด้วยพืชพันธ์ุชนิดเดียว

146
00:11:20,283 --> 00:11:21,451
‪ข้าวแคโรไลนาโกลด์

147
00:11:23,995 --> 00:11:27,290
‪เมื่อคุณบินมายังชาลส์ตัน ทุกอย่างที่เห็นคือนาข้าว

148
00:11:28,041 --> 00:11:31,253
{\an8}‪มีข้าวมากมายอยู่ที่นี่
‪ก่อนพันธ์แคโรไลนาโกลด์จะเข้ามา

149
00:11:32,045 --> 00:11:36,133
{\an8}‪แต่ที่นี่ไม่มีใครที่ทำนาเก่ง
‪จนกระทั่งชาวแอฟริกันมาถึง

150
00:11:37,217 --> 00:11:40,303
{\an8}‪(โรงสีข้าวแอนสัน
‪เมืองโคลัมเบีย รัฐเซาท์แคโรไลนา)

151
00:11:40,387 --> 00:11:44,015
‪เกล็นน์ โรเบิร์ตเป็นดั่งเจ้าพ่อในวงการอาหาร

152
00:11:44,099 --> 00:11:46,059
‪และโรงสีข้าวแอนสัน บริษัทของเขา

153
00:11:46,143 --> 00:11:49,855
‪มีส่วนสำคัญอย่างมาก
‪ในการนำข้าวแคโรไลนาโกลด์มาสู่โต๊ะของเรา

154
00:11:49,938 --> 00:11:51,982
‪ที่มันแทบจะหายสาบสูญไปแล้ว

155
00:11:53,525 --> 00:11:56,069
‪นี่คือข้าวแคโรไลนาโกลด์อันเลื่องลือสินะ

156
00:11:56,153 --> 00:11:57,279
‪ใช่ครับ

157
00:11:57,362 --> 00:12:00,532
‪สิ่งสำคัญที่เราต้องรู้
‪เกี่ยวกับข้าวพันธุ์นี้คืออะไรครับ

158
00:12:01,783 --> 00:12:06,079
‪นี่เป็นข้าวที่คนตื่นมากิน เป็นข้าวที่กลับบ้านไปกิน

159
00:12:06,163 --> 00:12:08,749
‪มีสูตรอาหารยุคแรกๆ

160
00:12:08,832 --> 00:12:11,543
‪จากยุคก่อนสงครามกลางเมือง
‪ที่ใช้ข้าวแคโรไลนาโกลด์

161
00:12:11,626 --> 00:12:16,256
‪มากกว่าสูตรอาหารหลักๆ ใดๆ
‪ในประวัติศาสตร์อเมริกัน

162
00:12:16,339 --> 00:12:20,969
‪มันเป็นเมล็ดข้าวยาวชนิดแรกในทวีปอเมริกา
‪ที่สำคัญต่อการค้าโลก

163
00:12:21,052 --> 00:12:25,348
‪กลายเป็นที่ต้องการในอินโดนีเซียและเอเชีย

164
00:12:25,432 --> 00:12:28,226
‪และเจาะตลาดญี่ปุ่นในยุคที่ปิดประเทศได้
‪มันโด่งดังมากจริงๆ

165
00:12:40,071 --> 00:12:43,241
‪แล้วข้าวมันหายไปไหนครับ

166
00:12:43,325 --> 00:12:47,788
‪มันเกิดจากหลายๆ อย่าง แต่ประเด็นหลักคือว่า

167
00:12:47,871 --> 00:12:50,165
‪ความเชี่ยวชาญในการปลูกข้าว
‪ของชาวแอฟริกันสาบสูญไป

168
00:12:50,248 --> 00:12:53,168
‪ระบบทาสจบลงแล้ว
‪พวกเขาไม่มีรูปแบบธุรกิจให้ศึกษา

169
00:12:53,251 --> 00:12:55,253
‪มันก็เลยล้มเหลวไม่เป็นท่า

170
00:12:56,338 --> 00:12:58,757
‪มันน่าตกใจที่รู้ว่า

171
00:12:58,840 --> 00:13:04,304
‪การผลิตข้าวในชาลส์ตันลดลง
‪ถึง 80 เปอร์เซ็นต์หลังสงครามกลางเมือง

172
00:13:06,223 --> 00:13:09,518
‪คุณปลูกข้าวพันธุ์นี้มานานแค่ไหนแล้วครับ

173
00:13:09,601 --> 00:13:10,894
‪ยี่สิบเอ็ดปี!

174
00:13:10,977 --> 00:13:14,523
‪เหตุผลที่ผมทำงานนี้คือ
‪เพื่อแสดงความเคารพต่อแม่ของผม

175
00:13:15,106 --> 00:13:17,192
‪แม่คิดถึงข้าวพันธุ์นี้ แม่โตมากับมัน

176
00:13:17,275 --> 00:13:18,902
‪แม่ตำข้าวเอง

177
00:13:18,985 --> 00:13:20,862
‪ผมรู้เมื่อแม่ผมเสียไป

178
00:13:20,946 --> 00:13:23,698
‪ว่าผมอยากตอบแทนสิ่งที่แม่เคยมีในวัยเด็กให้แม่

179
00:13:23,782 --> 00:13:25,617
‪เป็นเหตุผลที่ผมทำแบบนี้

180
00:13:25,700 --> 00:13:31,122
‪คุณมีความรู้สึกย้อนแย้งในฐานะคนขาว
‪ที่เข้ามาทำธุรกิจนี้ไหมครับ

181
00:13:31,206 --> 00:13:32,457
‪แน่นอน

182
00:13:32,541 --> 00:13:37,128
‪ผมไม่อยากเป็นคนขาวที่มีอภิสิทธิ์…

183
00:13:39,297 --> 00:13:42,592
‪หาเงินจากสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา

184
00:13:42,676 --> 00:13:47,764
‪ผมเลือกสิ่งที่เรียกว่า
‪เส้นทางการชดใช้สำหรับสิ่งที่เราทำ

185
00:13:47,848 --> 00:13:51,768
‪หมายถึงเราไม่หาเงินจากเมล็ดพันธุ์ เราบริจาค

186
00:13:51,852 --> 00:13:54,479
‪ให้กับใครก็ได้ที่ขอและสมควรจะได้ไป

187
00:13:54,563 --> 00:13:57,858
‪และสิ่งที่ทำให้คุณสามารถทำแบบนั้นได้

188
00:13:57,941 --> 00:14:01,987
‪คือคุณขายให้คู่ค้า

189
00:14:02,070 --> 00:14:03,488
‪- ทั่วโลก
‪- ทั่วโลก

190
00:14:03,572 --> 00:14:06,616
‪และรายได้ที่มาจากนั้น

191
00:14:06,700 --> 00:14:10,954
‪ทำให้คุณบริจาคเมล็ดพันธุ์ให้ชุมชนต่างๆ ได้

192
00:14:12,080 --> 00:14:15,542
‪งั้นคุณคิดว่าข้าวแคโรไลนาโกลด์

193
00:14:15,625 --> 00:14:18,169
‪เป็นมรดกของทาสไหมครับ

194
00:14:18,253 --> 00:14:20,463
‪มันจะไม่อยู่ที่นี่ถ้าไม่ใช่เพราะทาส

195
00:14:21,172 --> 00:14:24,259
‪นั่นเป็นสิ่งที่เรามักจะปิดบังไว้

196
00:14:25,385 --> 00:14:26,428
‪มันหนีไม่พ้นหรอก

197
00:14:27,095 --> 00:14:30,515
‪ไม่ว่าจะหันไปทางไหนในชาลส์ตันก็มีข้าว

198
00:14:30,599 --> 00:14:33,059
‪สิ่งนี้สื่อถึงความเลวร้ายของระบบทาส

199
00:14:47,699 --> 00:14:50,619
‪ชาลส์ตันมีชื่อเสียงเด่นดังด้านอาหาร

200
00:14:51,786 --> 00:14:53,455
‪แต่ผมอดสังเกตไม่ได้ว่า

201
00:14:53,538 --> 00:14:56,499
‪ในเมืองที่ยังตักตวงกำไรจากยุคค้าทาส

202
00:14:57,459 --> 00:15:00,295
‪ร้านอาหารใจกลางเมืองเพียงไม่กี่แห่ง
‪มีเจ้าของเป็นคนดำ

203
00:15:00,378 --> 00:15:03,340
‪และประวัติศาสตร์ก็ยอมรับช้ามาก

204
00:15:03,423 --> 00:15:07,260
‪ว่า "การทำอาหารแบบใต้"
‪มาจากไหนตั้งแต่แรก

205
00:15:09,304 --> 00:15:11,348
‪ในฐานะเชฟ ผมเห็นว่าในเมืองของผม

206
00:15:11,431 --> 00:15:13,350
‪ไม่มีอะไรที่สื่อถึงวัฒนธรรมของเราเลย

207
00:15:14,059 --> 00:15:17,562
‪แต่ผมเห็นวัฒนธรรมของเราตามเมนู
‪และร้านอาหารในชาลส์ตัน

208
00:15:18,271 --> 00:15:21,358
‪ใครๆ ก็ชอบอาหารชาลส์ตัน แต่มันมาจากไหนล่ะ

209
00:15:22,567 --> 00:15:23,485
‪กัลลาห์ไง

210
00:15:25,528 --> 00:15:28,949
‪จากประสบการณ์การเป็นทาส
‪ในเซาท์แคโรไลนาของผู้คนมากมาย

211
00:15:29,032 --> 00:15:32,285
‪กลุ่มคนใหม่ได้ปรากฎตัวขึ้นในนามกัลลาห์

212
00:15:33,078 --> 00:15:35,497
‪และเชฟบีเจ เดนนิสกำลังนำการเคลื่อนไหว

213
00:15:35,580 --> 00:15:39,334
‪เพื่อรับรองว่าผลงานการทำอาหารของพวกเขา
‪จะเป็นที่จดจำ

214
00:15:40,710 --> 00:15:43,630
‪บีเจ เชฟส่วนตัวและผู้จัดเลี้ยงอาหาร

215
00:15:43,713 --> 00:15:47,217
‪หรือที่ผมชอบเรียกเขาว่า บราเธอร์บีเจ

216
00:15:47,300 --> 00:15:50,553
‪จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเคลื่อนที่ทั่วประเทศ

217
00:15:50,637 --> 00:15:53,473
‪และทำให้เขาเป็นโฉมหน้า
‪ของการทำอาหารแบบกัลลาห์

218
00:15:54,516 --> 00:15:58,645
‪และถ้าผมอยากเข้าถึงหัวใจของการสนทนา
‪เกี่ยวกับอาหารแบบกัลลาห์

219
00:15:58,728 --> 00:16:03,274
‪ผมก็ต้องออกจากชาลส์ตัน
‪ไปยังหมู่เกาะซีอันมหัศจรรย์

220
00:16:06,861 --> 00:16:13,827
‪(หมู่เกาะซี)

221
00:16:18,623 --> 00:16:21,710
‪เมื่อเราพูดถึงชาวกัลลาห์
‪เรากำลังพูดถึงใครครับ

222
00:16:21,793 --> 00:16:26,923
‪เราพูดถึงคนที่อยู่บนหมู่เกาะซีของแถบโลว์คันทรี

223
00:16:27,007 --> 00:16:29,300
‪ที่เป็นอิสระและเคยเป็นทาส

224
00:16:30,719 --> 00:16:33,638
‪ผู้ที่แยกตัวออกมา บรรพบุรุษของเราจึงยึดมั่น

225
00:16:33,722 --> 00:16:38,226
{\an8}‪ในรากเหง้าความเป็นแอฟริกันไว้ได้

226
00:16:38,309 --> 00:16:41,980
‪มากกว่าวัฒนธรรมแอฟริกันอเมริกันอื่นๆ
‪ในประเทศ

227
00:16:42,063 --> 00:16:45,275
‪เพราะอะไรชาวกัลลาห์ถึงแยกตัวออกมาครับ

228
00:16:45,358 --> 00:16:49,195
‪บอกตามตรงนะ
‪สมัยก่อนเกาะพวกนี้อยู่ไม่ง่ายหรอก

229
00:16:49,779 --> 00:16:50,989
‪ไข้มาลาเรียระบาด

230
00:16:51,614 --> 00:16:55,285
‪และชาวยุโรปมากมาย
‪จะเดินทางขึ้นภูเขาในหน้าร้อน

231
00:16:55,368 --> 00:17:00,290
‪หรือขึ้นไปทางตอนเหนือของรัฐเพื่อหนีจากโรค

232
00:17:01,458 --> 00:17:05,628
‪เรามีภูมิต้านทานมาลาเรียมากกว่า
‪เพราะเรามาจากแอฟริกาตะวันตก

233
00:17:05,712 --> 00:17:08,089
‪ดังนั้นสำหรับเรา การแยกตัวออกมานั้นเยี่ยมมาก

234
00:17:08,173 --> 00:17:10,967
‪เพราะเรายึดมั่นในรากเหง้า
‪และวัฒนธรรมของเราไว้ได้

235
00:17:11,551 --> 00:17:14,971
‪สมัยนั้น การแยกตัวเยี่ยมมาก

236
00:17:15,055 --> 00:17:17,849
‪แต่ตอนนี้ ครอบครัวต่างๆ
‪ไม่อยากอยู่บนเกาะต่อไปแล้ว

237
00:17:17,932 --> 00:17:19,642
‪ข้าวของแพงมากขึ้น

238
00:17:19,726 --> 00:17:22,979
‪สมัยนี้รอบตัวเรามีแต่สนามกอล์ฟ รีสอร์ต

239
00:17:23,063 --> 00:17:25,065
‪แล้วเราจะอนุรักษ์ต่อไปได้ยังไง

240
00:17:25,148 --> 00:17:27,358
‪สำหรับผม ทำได้โดยการไม่ลืม

241
00:17:27,442 --> 00:17:30,236
‪นี่ไม่ใช่วัฒนธรรมที่กำลังจะตายและสาบสูญไป

242
00:17:30,320 --> 00:17:33,656
‪เรายังอยู่ที่นี่ เรายังเฟื่องฟูและเรายังผลักดัน

243
00:17:41,581 --> 00:17:43,792
‪บีเจพาผมไปเกาะเซนต์เฮเลนา

244
00:17:43,875 --> 00:17:46,503
‪ที่ผมได้พบกับที่ปรึกษาของเขา
‪บิลและซาร่า กรีน

245
00:17:46,586 --> 00:17:48,046
‪เจ้าของร้านกัลลาห์กรับ

246
00:17:51,549 --> 00:17:53,593
‪คุณบิล กรีนและซาร่า ภรรยาครับ

247
00:17:54,385 --> 00:17:56,262
‪พวกเขาคือคนที่ผมนับถือ

248
00:17:56,346 --> 00:17:57,722
‪ผมเคยดูคุณกรีนทางทีวี

249
00:17:58,681 --> 00:18:00,391
‪เขาเป็นกัลลาห์ที่ไม่เกรงกลัวใคร

250
00:18:01,184 --> 00:18:03,269
‪ทีนี้เราจะเตรียมตัวทอดไก่กัน

251
00:18:03,353 --> 00:18:07,232
‪เราจะทำไก่ทอดแบบโบราณ

252
00:18:07,315 --> 00:18:09,526
‪แบบที่ยายของผมเคยทำให้

253
00:18:09,609 --> 00:18:11,778
‪เราจะใช้วิธีนั้นในวันนี้

254
00:18:12,570 --> 00:18:16,950
‪เขาเป็นคนแรกๆ ที่ผมรู้จัก
‪ที่ทำอาหารได้โดนใจผม

255
00:18:17,033 --> 00:18:18,618
‪เพราะมันคือประเพณีของเรา

256
00:18:19,202 --> 00:18:20,870
‪แล้วก็ใส่กุ้งลงไป

257
00:18:20,954 --> 00:18:23,331
‪ผมจะทำสไตล์กัลลาห์ให้ดู

258
00:18:23,414 --> 00:18:26,751
‪คนส่วนใหญ่แค่ทำรูส์แล้วก็อะไรต่างๆ นานา

259
00:18:26,835 --> 00:18:30,130
‪ผมจะทำให้ดูว่าจะทำให้เกรวีมีรสชาติได้ยังไง

260
00:18:31,339 --> 00:18:35,927
‪ฉันคิดว่าการทำอาหารแบบกัลลาห์นั้น
‪ข้อแรกเลย คือการทำด้วยความรัก

261
00:18:36,010 --> 00:18:37,679
‪และทำอาหารตามฤดูกาล

262
00:18:38,847 --> 00:18:41,808
‪ทุกอย่างที่คุณกินต้องเป็นไปตามฤดูกาล

263
00:18:43,059 --> 00:18:44,769
‪งั้นวันนี้เราจะกินอะไรกันดีครับ

264
00:18:44,853 --> 00:18:47,605
‪เราจะกินข้าวแดง

265
00:18:48,439 --> 00:18:49,649
‪ปลากระบอก

266
00:18:49,732 --> 00:18:52,193
‪ขนมปังข้าวโพด ถั่วฝักยาวสักหน่อย

267
00:18:52,277 --> 00:18:54,112
‪ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง

268
00:18:54,195 --> 00:18:56,239
‪นั่นแหละวิธีชนะใจภรรยาของผม

269
00:18:56,322 --> 00:18:57,991
‪- โอเค
‪- เพราะปลากระบอก

270
00:18:59,117 --> 00:19:02,162
‪เหรอครับ มีเคล็ดลับอะไร บอกหน่อย

271
00:19:02,245 --> 00:19:07,125
‪เคล็ดลับอยู่ที่วิธีปรุงรสปลา
‪แล้วทำด้วยความรักและเมตตา

272
00:19:07,208 --> 00:19:08,918
‪พอเธอกัดเข้าไป เธอพูดว่า

273
00:19:09,002 --> 00:19:11,171
‪"ฉันไม่เคยกินปลาแบบนี้มานานแล้ว"

274
00:19:11,254 --> 00:19:12,714
‪คุณซาร่า เรื่องจริงรึเปล่าครับ

275
00:19:12,797 --> 00:19:13,965
‪เรื่องจริงค่ะ

276
00:19:14,048 --> 00:19:18,178
‪ฉันต้องกินสองจาน เขาถึงชนะใจฉันได้

277
00:19:18,761 --> 00:19:20,013
‪แค่ให้มั่นใจ

278
00:19:20,096 --> 00:19:22,682
‪ฉันพูดว่า "ให้ตายสิ คนนี้ทำอาหารเก่งนะนี่!"

279
00:19:27,353 --> 00:19:28,646
‪เอาละ สุภาพบุรุษ

280
00:19:29,272 --> 00:19:30,648
‪ปลากระบอก!

281
00:19:30,732 --> 00:19:31,816
‪ใช่เลย

282
00:19:31,900 --> 00:19:33,276
‪ปลากระบอกกับข้าว!

283
00:19:39,449 --> 00:19:40,450
‪อร่อยครับ

284
00:19:41,201 --> 00:19:42,035
‪อร่อยมาก

285
00:19:42,660 --> 00:19:44,245
‪ปลากระบอก…

286
00:19:44,329 --> 00:19:46,289
‪เคยมีชายชราอยู่คนหนึ่ง

287
00:19:47,207 --> 00:19:51,044
‪มาพร้อมกับลาและรถเข็น

288
00:19:51,127 --> 00:19:53,546
‪ลากอ่างใส่ปลากระบอกมา

289
00:19:54,297 --> 00:19:57,842
‪เขาเดินไปตามละแวกนี้ ร้องเพลงว่า

290
00:19:57,926 --> 00:19:59,886
‪ปลากระบอก ปลากระบอกมาแล้ว!

291
00:20:00,762 --> 00:20:03,723
‪ปลากระบอก
‪ห้าขีดต่อห้าเซ็นต์ เอากระทะมาเลย

292
00:20:05,225 --> 00:20:06,893
‪มนุษย์ปลากระบอก

293
00:20:06,976 --> 00:20:10,021
‪พอรู้ตัวอีกทีก็นั่งลงที่ระเบียง

294
00:20:10,104 --> 00:20:11,773
‪ได้กลิ่นปลาหอมๆ ลอยมาแต่ไกล

295
00:20:11,856 --> 00:20:14,108
‪ทุกคนทำปลากระบอกแตกต่างกัน

296
00:20:14,734 --> 00:20:16,736
‪ผมหยุดพูดถึงปลากระบอกไม่ได้เลย

297
00:20:16,819 --> 00:20:19,364
‪ผมควรเริ่มกินปลากระบอกนี้ได้แล้ว

298
00:20:19,447 --> 00:20:21,074
‪เพราะมันอร่อยมาก

299
00:20:25,453 --> 00:20:26,913
‪นี่อะไรครับ

300
00:20:26,996 --> 00:20:28,790
‪กัมโบกระเจี๊ยบ

301
00:20:30,875 --> 00:20:33,336
‪นี่เป็นอาหารของชาวกัลลาห์ตลอดทั้งสัปดาห์

302
00:20:34,295 --> 00:20:36,839
‪จะต้องมีสองสามบ้านเสมอที่มี

303
00:20:36,923 --> 00:20:39,217
‪สิ่งที่เรียกกันว่ากัมโบกระเจี๊ยบหรือซุปกระเจี๊ยบ

304
00:20:42,262 --> 00:20:43,429
‪กระเจี๊ยบอร่อยมากครับ

305
00:20:44,264 --> 00:20:47,976
‪อาหารกัลลาห์นี้ คุณรู้สึกได้ตั้งแต่ตอนกินเลย

306
00:20:48,059 --> 00:20:51,104
‪นั่นคือข้อดีของการทำอาหารแบบกัลลาห์

307
00:20:51,187 --> 00:20:55,275
‪รู้สึกได้ถึงอาหารที่กินเข้าไป
‪รู้สึกว่ามีอะไรเข้าไปในร่างกาย

308
00:20:55,358 --> 00:20:58,027
‪กินถ้วยเดียวก็อิ่มได้นานเลย

309
00:20:58,861 --> 00:21:02,365
‪ผมคิดว่าต่อให้คุณไม่ชอบกระเจี๊ยบในวัฒนธรรมนี้

310
00:21:03,074 --> 00:21:05,034
‪คุณก็ต้องรู้วิธีทำ

311
00:21:05,118 --> 00:21:07,120
‪เพราะมันเป็นอาหารหลักอย่างหนึ่งที่เรากิน

312
00:21:07,203 --> 00:21:09,497
‪เป็นผักหลักๆ ที่อยู่ในอาหารของเรา

313
00:21:10,665 --> 00:21:12,583
‪ใครสอนให้คุณทำกัมโบครับ

314
00:21:13,459 --> 00:21:15,295
‪โห สมัยผมเด็กๆ นะ…

315
00:21:15,378 --> 00:21:19,674
‪ปู่ของผมปลูกผักนิดๆ หน่อยๆ
‪แต่ส่วนใหญ่เขาปลูกกระเจี๊ยบ

316
00:21:19,757 --> 00:21:22,218
‪ย่าของผมทำซุปกระเจี๊ยบได้เด็ดมาก

317
00:21:22,302 --> 00:21:25,680
‪แต่ผมโตมากับการดูแม่ทำ

318
00:21:25,763 --> 00:21:28,808
‪พวกคุณภูมิใจในตัวบราเธอร์บีเจไหมครับ

319
00:21:28,891 --> 00:21:34,063
‪ภูมิใจสิ การได้เห็นเขาพยายามอนุรักษ์วัฒนธรรม
‪และทุกอย่างไว้ถือเป็นเรื่องดีมาก

320
00:21:34,147 --> 00:21:39,444
‪สิ่งหนึ่งที่ยอดเยี่ยมมากสำหรับผม
‪คือคนที่ผมนับถือตั้งแต่เด็ก

321
00:21:39,527 --> 00:21:41,362
‪บอกผมว่าผมทำถูกต้องแล้ว

322
00:21:41,446 --> 00:21:45,658
‪มันเป็นแรงจูงใจให้ผมทำสิ่งที่ต้องทำต่อไป

323
00:21:53,166 --> 00:21:57,295
‪(บ้านภาวนา)

324
00:22:36,209 --> 00:22:38,086
‪กัลลาห์โผล่เข้ามาที่นี่

325
00:22:38,169 --> 00:22:40,588
‪เพิ่งเข้ามาตอนเราถูกพาตัวมา

326
00:22:40,671 --> 00:22:41,798
‪นี่แหละ

327
00:22:41,881 --> 00:22:45,760
‪ตอนนี้ดันมีเทศกาลกัลลาห์
‪และใครๆ ก็พยายามเรียนรู้

328
00:22:46,344 --> 00:22:49,305
{\an8}‪คุณมีดีติดตัวตลอดเวลา แค่ไม่รู้ว่ามีอะไร

329
00:22:49,389 --> 00:22:51,974
{\an8}‪เพราะพวกเขาทำให้คุณรู้สึกว่าคุณด้อยกว่า

330
00:22:52,100 --> 00:22:54,018
‪แต่นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับคุณ

331
00:22:54,102 --> 00:22:56,312
‪คุณใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของตัวเองมากกว่าใคร

332
00:22:56,396 --> 00:22:58,064
‪- ใช่แล้ว
‪- ขอบคุณพระเจ้า

333
00:22:58,147 --> 00:22:59,649
‪ขอบคุณพระเจ้าสำหรับบ้านภาวนา

334
00:22:59,732 --> 00:23:02,693
‪ผมขอบคุณพระเจ้าสำหรับครูที่เรามี

335
00:23:02,777 --> 00:23:04,529
‪และผมภูมิใจในที่ที่ผมจากมา

336
00:23:05,405 --> 00:23:07,865
‪มาเถิดพระวิญญาณบริสุทธิ์
‪สวรรค์ประทานอำนาจของท่าน

337
00:23:07,949 --> 00:23:11,119
‪เชิญจุดไฟด้วยความรักอันศักดิ์สิทธิ์
‪ในหัวใจอันเยือกเย็นของเรา

338
00:23:11,202 --> 00:23:13,121
‪จงดูเราจัดการรับภาระ!

339
00:23:13,204 --> 00:23:17,834
‪วิญญาณของเราจากโลกนี้จะไม่บิน
‪หรือไปสู่ความสุขชั่วนิรันดร์

340
00:23:17,917 --> 00:23:20,795
‪เราสวดภาวนาให้กับไร่แห่งนี้ พระบิดาบนสวรรค์

341
00:23:20,878 --> 00:23:23,923
‪นี่ไม่ใช่เตียงของเรา เราขอ
‪ในนามของพระองค์ ทุกคนพูดตาม…

342
00:23:24,006 --> 00:23:24,882
‪อาเมน

343
00:23:37,687 --> 00:23:40,523
‪ขณะที่ผมยังคงจดจ่ออยู่กับวัฒนธรรมกัลลาห์ต่อไป

344
00:23:40,606 --> 00:23:44,193
‪ผมก็เดินทางไปยังเกาะที่ห่างไกลที่สุดแห่งหนึ่ง
‪ของหมู่เกาะซี

345
00:23:48,364 --> 00:23:51,117
{\an8}‪เกาะเดาฟีสกี้เดินทางมาได้ทางเรือเท่านั้น

346
00:23:52,034 --> 00:23:57,373
‪และผมมาสมทบพี่บีเจ
‪ขณะที่เขาเตรียมย่างหมูทั้งตัวตามประเพณี

347
00:23:57,457 --> 00:23:59,834
‪ที่บ้านของคุณแซลลี่ แอน โรบินสัน

348
00:24:08,176 --> 00:24:10,303
‪คุณแซลลี่ คุณ… เอามาวางตรงนี้เลย

349
00:24:10,386 --> 00:24:12,972
‪โอเค เดี๋ยวฉันจะ…

350
00:24:17,810 --> 00:24:20,938
{\an8}‪คุณแซลลี่ แอนเป็นเชฟ
‪และนักเขียนตำราอาหาร

351
00:24:21,022 --> 00:24:23,608
‪เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อกัลลาห์ตัวแม่

352
00:24:25,109 --> 00:24:26,360
‪เอาละนะ

353
00:24:27,820 --> 00:24:30,323
‪ฉันเป็นรุ่นที่หก เป็นคนในท้องที่เลย

354
00:24:31,699 --> 00:24:34,577
‪เราใช้ชีวิตด้วยการหากินตามมีตามเกิด

355
00:24:35,453 --> 00:24:36,704
‪ทำสวน…

356
00:24:36,787 --> 00:24:41,125
‪แล้วเราจะไปทะเล หากุ้ง ปลา ปูเป็นกระบุง

357
00:24:41,209 --> 00:24:42,043
‪โอ้โฮ

358
00:24:44,045 --> 00:24:46,130
‪(เกลือจากแอฟริกา)

359
00:24:47,924 --> 00:24:51,260
‪เราเข้าป่าและล่าสัตว์ป่าเป็นอาหาร

360
00:24:52,303 --> 00:24:53,721
‪เรามีชีวิตที่ดี

361
00:25:00,102 --> 00:25:02,730
‪ฉันจะใส่กีบหมูลงไปในนี้

362
00:25:03,231 --> 00:25:06,234
‪- ดูดี
‪- ฉันล้างแล้วเรียบร้อย

363
00:25:06,317 --> 00:25:09,070
‪พร้อมจะเอามาทำอาหารอร่อยๆ แล้ว

364
00:25:09,987 --> 00:25:12,990
‪พอเนื้อสุกแล้วฉันจะใส่ถั่วลงไป

365
00:25:13,074 --> 00:25:15,284
‪เราจะได้กินถั่วกับกีบหมูกัน

366
00:25:17,537 --> 00:25:19,872
‪คุณรู้จักวลีว่า "หมูชั้นดี" ไหม

367
00:25:19,956 --> 00:25:20,790
‪รู้สิ

368
00:25:20,873 --> 00:25:23,584
‪ย้อนกลับไปในยุคทาส

369
00:25:23,668 --> 00:25:25,670
‪หมูสำคัญมาก

370
00:25:25,753 --> 00:25:29,799
‪คนงานไร่ฆ่าหมูให้นาย

371
00:25:29,882 --> 00:25:31,968
‪แต่พวกเขาได้เพียงเนื้อหมูบางส่วนเท่านั้น

372
00:25:32,051 --> 00:25:35,930
‪พวกเท้า หาง เครื่องในหมู

373
00:25:36,013 --> 00:25:42,311
‪แล้วพวกเขาก็เอาชิ้นส่วน
‪ที่เจ้านายไม่เห็นค่าพวกนี้

374
00:25:42,395 --> 00:25:45,147
‪มาทำเป็นอาหารดีๆ ให้ครอบครัวกิน

375
00:25:45,231 --> 00:25:49,944
‪และตอนนี้มันกลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง
‪ว่าเป็นอาหารชั้นเลิศ

376
00:25:50,027 --> 00:25:52,780
‪คนมักจะพูดว่า "เราทิ้งชิ้นส่วนพวกนี้"

377
00:25:52,863 --> 00:25:54,740
‪งั้นโยนมานี่เลย

378
00:25:54,824 --> 00:25:58,035
‪ฉันจะเอามาทำอาหารพวกนี้
‪แล้วพวกเขาก็อยากกินขึ้นมา

379
00:25:58,995 --> 00:26:00,288
‪แล้วทำไงต่อครับ

380
00:26:00,371 --> 00:26:03,332
‪เราจะต้มทิ้งไว้ประมาณ 30 หรือ 40 นาที

381
00:26:03,416 --> 00:26:05,793
‪ฉันจะไปล้างถั่วแล้วเอามาใส่ลงไป

382
00:26:05,876 --> 00:26:06,711
‪เทลงไปเลย

383
00:26:07,878 --> 00:26:09,505
‪วันนี้ฉันจะใช้ถั่วพุ่ม

384
00:26:10,131 --> 00:26:12,592
‪คุณใส่เครื่องปรุงหรืออะไรอีกไหม

385
00:26:12,675 --> 00:26:15,177
‪ตอนนี้ยังไม่ใส่ ฉันจะรอจนกว่าใส่ถั่วลงไป

386
00:26:15,261 --> 00:26:16,846
‪แล้วค่อยหั่นหัวหอมลงไปนิดหน่อย

387
00:26:16,929 --> 00:26:19,724
‪- แล้วก็ได้อร่อยแน่
‪- แล้วจะได้อร่อยแน่ ใช่

388
00:26:19,807 --> 00:26:20,766
‪เจ๋งเลย

389
00:26:24,562 --> 00:26:25,521
‪หอมเชียว

390
00:26:28,899 --> 00:26:29,775
‪พร้อมนะ

391
00:26:30,526 --> 00:26:33,195
‪ผมจะเอาออกมา ยกตามมานะ

392
00:26:33,279 --> 00:26:34,447
‪หนึ่ง สอง สาม

393
00:26:35,990 --> 00:26:36,824
‪เอาละ

394
00:26:38,117 --> 00:26:38,993
‪ยก

395
00:26:40,161 --> 00:26:41,120
‪ยกขึ้น

396
00:26:45,333 --> 00:26:46,751
‪คุณจะใส่อะไรบ้าง

397
00:26:46,834 --> 00:26:51,797
‪แค่พริกป่น ขิงแห้งและกระเทียม

398
00:26:51,881 --> 00:26:54,550
‪แล้วทำไมประเพณีนี้ถึงพิเศษนักครับ

399
00:26:57,136 --> 00:27:00,056
‪บอกตามตรงนะ เราทำแบบนี้กันแค่ปีละครั้ง

400
00:27:00,139 --> 00:27:03,476
‪ปกติมักจะเป็นช่วงฤดูหนาวสำหรับทั้งชุมชน

401
00:27:03,559 --> 00:27:06,354
‪สำหรับทุกครอบครัว และน่าจะมีหมูหลายตัว

402
00:27:07,271 --> 00:27:08,314
‪หั่นเป็นส่วน

403
00:27:08,856 --> 00:27:11,442
‪บางชิ้นอาจจะหมักเกลือเพื่อทำเป็นแฮม

404
00:27:11,525 --> 00:27:14,278
‪บางอันอาจจะรมควัน ไม่ก็เอาไปทำเป็นไส้กรอก

405
00:27:14,362 --> 00:27:15,529
‪เป็นงานของชุมชนน่ะ

406
00:27:15,613 --> 00:27:20,117
‪หมูนี่ไม่ได้กินกันทุกวันเหมือนสมัยนี้

407
00:27:20,201 --> 00:27:22,203
‪- ครับ
‪- นี่คือการเลี้ยงอาหารชุมชน

408
00:27:22,286 --> 00:27:25,706
‪มักจะทำกันในหน้าหนาว
‪เพื่อให้อยู่รอดตลอดทั้งฤดูได้

409
00:27:25,790 --> 00:27:27,083
‪เป็นงานประจำปี

410
00:27:29,210 --> 00:27:30,878
‪ใครเป็นคนสอนคุณครับ

411
00:27:31,712 --> 00:27:32,672
‪หัดทำเองเหรอ

412
00:27:32,755 --> 00:27:34,173
‪- คอยดูพวกผู้ใหญ่เอา
‪- เหรอ

413
00:27:34,256 --> 00:27:36,384
‪- เห็นคุณแซลลี่ แอนไหม
‪- ครับ

414
00:27:36,467 --> 00:27:37,927
‪จากการพูดคุยกับผู้อาวุโส

415
00:27:38,010 --> 00:27:40,596
‪และคนเฒ่าคนแก่ แต่คุณแซลลี่ยังไม่อาวุโสนะ

416
00:27:40,680 --> 00:27:42,723
‪- ยัง
‪- ผมยังไม่เรียกเธออย่างนั้น

417
00:27:43,265 --> 00:27:47,228
‪เด็กๆ ต้องเป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนการทำ
‪เพื่อที่เมื่อพวกเขาโตขึ้น

418
00:27:47,853 --> 00:27:50,356
‪จะได้รู้ว่าต้องทำยังไง
‪และจะเลี้ยงครอบครัวยังไง

419
00:27:51,691 --> 00:27:53,484
‪สัตว์ตัวนี้ให้ชีวิตเรา

420
00:27:54,527 --> 00:27:57,279
‪เราต้องเคารพการคร่าชีวิตสัตว์

421
00:27:57,363 --> 00:27:59,907
‪- แน่นอน
‪- ด้วยการไม่ทำผิดพลาด

422
00:27:59,990 --> 00:28:01,742
‪คุณต้องเฝ้ามันทั้งคืนเลยเหรอครับ

423
00:28:01,826 --> 00:28:03,619
‪- ใช่
‪- คืนนี้ไม่ต้องนอนกันละ

424
00:28:03,703 --> 00:28:04,578
‪ไม่นอนเลยนะ

425
00:28:05,705 --> 00:28:07,039
‪ไม่ต้องนอนกันแล้วคืนนี้

426
00:28:07,123 --> 00:28:08,708
‪จะดื่มเบียร์หรือกาแฟดี

427
00:28:09,583 --> 00:28:11,585
‪มันไม่ร้อนมากนัก เบียร์คงไม่ทำให้เราขาดน้ำ

428
00:28:11,669 --> 00:28:13,796
‪- โอเค
‪- ถ้าอากาศร้อน ผมคงขอน้ำ

429
00:28:13,879 --> 00:28:14,797
‪- ใช่
‪- ใช่

430
00:28:15,715 --> 00:28:17,633
‪ผมไม่อยากให้คุณเป็นลมอยู่แถวนี้หรอก

431
00:28:32,898 --> 00:28:36,652
‪เรารอให้ถ่านพวกนี้เย็นลง
‪เพราะไม่อยากให้มันร้อนเกินไป

432
00:28:36,736 --> 00:28:37,611
‪ครับ

433
00:28:41,824 --> 00:28:42,658
‪นั่นแหละ

434
00:28:47,371 --> 00:28:48,372
‪- ตรงนี้เลย
‪- ได้

435
00:28:51,333 --> 00:28:52,168
‪อือ

436
00:28:55,129 --> 00:28:56,672
‪คุณค่อยกลับมาใหม่ได้นะ

437
00:28:56,756 --> 00:28:58,048
‪- กลับมาใหม่เหรอ
‪- มาเล่นกับไฟ

438
00:28:58,132 --> 00:29:00,426
‪คุณจะกลับมาสักตีสองตีสาม

439
00:29:00,509 --> 00:29:03,596
‪ค่อยมาตอนเช้าวันใหม่ก็ได้ เราจะอยู่ตรงนี้

440
00:29:14,857 --> 00:29:17,234
‪ผมจะใส่ถ่านเข้าไป

441
00:29:31,707 --> 00:29:33,876
‪ผมว่าใช้ได้แล้ว ตอนนี้ก็แค่รอ

442
00:30:30,516 --> 00:30:33,435
‪มันยากที่จะไม่รู้สึกถึง
‪ผลของความมุ่งมั่นของบีเจ

443
00:30:34,228 --> 00:30:37,523
‪และอิทธิพลของเขาแผ่ออกไป
‪ถึงนอกชุมชนกัลลาห์ด้วย

444
00:30:38,691 --> 00:30:41,068
‪(เมืองเอเปกซ์)

445
00:30:41,151 --> 00:30:43,070
‪ที่เมืองเอเปกซ์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา

446
00:30:43,153 --> 00:30:45,573
‪ผมพบกับกาเบรียลล์ เอเทียนน์ เพื่อนของเขา

447
00:30:45,656 --> 00:30:48,576
‪เธอกำลังค้นคว้ารากเหง้า
‪ทางวัฒนธรรมของเธอเองผ่านอาหาร

448
00:30:50,578 --> 00:30:54,707
{\an8}‪(เมืองเอเปกซ์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา)

449
00:30:56,083 --> 00:30:59,253
‪ฉันเริ่มค้นคว้าเกาะซี

450
00:31:00,004 --> 00:31:04,758
‪แล้วก็เรียนรู้เกี่ยวกับงาน
‪ที่บีเจกำลังทำในเซาท์แคโรไลนา

451
00:31:06,010 --> 00:31:07,261
‪ฉันจำได้ว่ากลับมาบ้าน

452
00:31:07,344 --> 00:31:11,223
‪ปู่ของฉันมีเมล็ดผักคะน้าแขวนอยู่ในโรงเก็บของ

453
00:31:11,307 --> 00:31:13,309
‪ฉันก็ถามว่า "นี่อะไรคะปู่"

454
00:31:13,392 --> 00:31:17,229
‪ปู่ตอบว่า "แบบนี้แหละถึงได้เมล็ดคะน้า
‪ปู่กำลังตากเมล็ดอยู่"

455
00:31:18,147 --> 00:31:21,483
{\an8}‪"พูดอีกทีซิคะ ปู่ว่าอะไรนะ"

456
00:31:21,567 --> 00:31:23,611
‪และการค้นคว้าทั้งหมดที่ฉันทำมา

457
00:31:23,694 --> 00:31:26,238
‪ก็ตรงกับสิ่งที่ฉันเรียนรู้จากปู่

458
00:31:26,822 --> 00:31:29,909
‪คุณจึงเก็บกระเป๋าจากนิวยอร์ก
‪แล้วกลับบ้านเลยเหรอ

459
00:31:29,992 --> 00:31:31,660
‪ใช่ นั่นแหละค่ะ

460
00:31:32,244 --> 00:31:34,914
‪ฉันเก็บของใส่รถมินิแวน

461
00:31:35,456 --> 00:31:36,957
‪แล้วก็ขับตรงมาที่นี่เลย

462
00:31:37,583 --> 00:31:39,919
‪รู้สึกเหมือนถูกลิขิตมา

463
00:31:40,002 --> 00:31:42,588
‪ปู่คุณบอกว่ายังไงเมื่อคุณกลับมาบ้าน

464
00:31:45,215 --> 00:31:47,217
‪ปู่บอกว่า "ไม่คิดว่าจะได้เห็นหลานที่นี่

465
00:31:47,301 --> 00:31:49,553
‪จนกว่าจะแก่เดินถือไม้เท้าเสียอีก"

466
00:31:49,637 --> 00:31:51,305
‪ซึ่งมันก็

467
00:31:52,348 --> 00:31:53,474
‪ตลกดีนะคะ

468
00:32:03,442 --> 00:32:08,113
‪วิธีหนึ่งที่ฉันแบ่งปันบทเรียนจากผู้อาวุโส

469
00:32:08,197 --> 00:32:10,199
‪คือการจัดเลี้ยงอาหารค่ำสำหรับชุมชน

470
00:32:11,325 --> 00:32:15,537
‪มื้อค่ำพวกนี้เน้นที่การเพาะปลูกและการอนุรักษ์

471
00:32:15,621 --> 00:32:17,122
‪ประเพณีอาหารของคนดำ

472
00:32:23,128 --> 00:32:26,423
‪อาหารนี้เลี้ยงชุมชนรอบตัวเรา

473
00:32:27,591 --> 00:32:28,968
‪เรายังมีร้านของชำ

474
00:32:29,051 --> 00:32:32,888
‪แต่มันไม่เหมือนการแวะมาเก็บผักจากแปลงผักได้

475
00:32:32,972 --> 00:32:35,057
‪หรือได้ผักคะน้าจากคนรู้จัก

476
00:32:36,433 --> 00:32:40,980
‪ฉันยังคิดทบทวนว่าเราจะเข้าถึงของสดได้ยังไง

477
00:32:43,065 --> 00:32:45,526
‪ฉันรู้สึกว่าฉันเพิ่งเริ่มคุ้นเคย…

478
00:32:45,609 --> 00:32:47,778
‪กับความเป็นไปได้ของพื้นที่นี้เท่านั้น

479
00:32:49,363 --> 00:32:53,283
‪และมันมีความหมายยังไงสำหรับชุมชนของเรา
‪ซึ่งเป็นชุมชนคนดำตามประวัติศาสตร์

480
00:32:56,370 --> 00:32:57,997
‪ความมุ่งมั่นของกาเบรียลล์ต่อดินแดน

481
00:32:58,080 --> 00:33:01,375
‪ที่ครอบครัวของเธออาศัยอยู่มาหลายชั่วอายุคน
‪ช่างน่าชื่นชม

482
00:33:01,458 --> 00:33:04,837
‪แต่ปรากฏว่าสถานการณ์ของเธอกำลังสุ่มเสี่ยง

483
00:33:08,590 --> 00:33:10,676
‪เกิดอะไรขึ้นกับที่ดินผืนนี้ครับ

484
00:33:11,510 --> 00:33:14,888
‪กรมขนส่งกำลังจะสร้างทางหลวง

485
00:33:14,972 --> 00:33:19,601
‪ถนนสองเลนในตอนนี้
‪จะกลายเป็นทางด่วนเจ็ดเลน

486
00:33:19,685 --> 00:33:22,730
‪มันจะตัดผ่านสวนเลย

487
00:33:23,355 --> 00:33:24,982
‪กลางตรงนั้น

488
00:33:25,065 --> 00:33:29,528
‪อีกแง่หนึ่ง มันจะทำให้ลุงแอนดรูว์
‪ลินน์ลูกพี่ลูกน้องฉันต้องย้ายออก

489
00:33:30,738 --> 00:33:32,406
‪ญาติฉันทุกคนที่อยู่ฝั่งนั้น

490
00:33:32,489 --> 00:33:36,744
‪และพวกที่อยู่ฝั่งเราแถวนั้นก็ต้องย้ายด้วย

491
00:33:36,827 --> 00:33:40,622
‪และไม่มีทางเลือกด้วย
‪พวกเขาไม่มีทางเลือกให้คุณอยู่

492
00:33:41,165 --> 00:33:44,376
‪พูดง่ายๆ ก็คือคุณกำลังโดนเวนคืน

493
00:33:45,044 --> 00:33:47,212
‪ค่ะ ใช่เลย

494
00:33:47,796 --> 00:33:51,216
‪แล้วครอบครัวคุณเป็นยังไงบ้างครับ

495
00:33:51,800 --> 00:33:55,345
‪มันคุยกันยากค่ะ เพราะว่า

496
00:33:55,429 --> 00:33:58,682
‪คนที่อายุ 70 หรือ 80 ก็ไม่อยากย้าย

497
00:33:58,766 --> 00:34:02,644
‪ออกจากบ้านที่พวกเขาอยู่กันมานาน

498
00:34:02,728 --> 00:34:06,106
‪ลุงแอนดรูว์เป็นคนที่ปลูกสวนนี้กับฉัน

499
00:34:06,190 --> 00:34:08,567
‪ดังนั้นถ้าพาเขาไปอยู่ที่อื่น

500
00:34:08,650 --> 00:34:12,696
‪มันเปลี่ยนแปลงมากไป

501
00:34:13,363 --> 00:34:17,951
‪สิ่งที่แย่คือลุงฉันเล่าว่าที่นี่เคยปลูกอะไรไม่ขึ้นเลย

502
00:34:18,035 --> 00:34:21,121
‪มันเป็นสถานที่ที่ไม่น่าอยู่เอาเสียเลย

503
00:34:21,205 --> 00:34:23,582
‪คนดำถึงได้มันมา

504
00:34:23,665 --> 00:34:26,752
‪เคยมีช่วงที่ขายที่ดินให้กับคนดำเท่านั้น

505
00:34:27,336 --> 00:34:31,757
‪ตอนนี้พอเราได้มันมา เราคอยปลูก คอยบำรุง

506
00:34:31,840 --> 00:34:34,093
‪เราทุ่มเทให้หมดตัว

507
00:34:34,843 --> 00:34:36,470
‪ตอนนี้ ก็นะ…

508
00:34:36,553 --> 00:34:38,680
‪- ได้เวลาไปแล้ว
‪- ได้เวลาไปแล้ว

509
00:34:55,280 --> 00:35:01,537
‪ขณะที่เรากำลังจินตนาการถึงผืนดินนี้ พื้นที่นี้
‪ว่ามันมีความหมายยังไงกับเรา

510
00:35:02,621 --> 00:35:07,459
‪เราก็จะเพาะปลูกอาหาร

511
00:35:07,543 --> 00:35:12,297
‪ฟูมฟักความสุข เสียงหัวเราะ
‪ความสร้างสรรค์บนพื้นที่นี้ต่อไป

512
00:35:14,049 --> 00:35:18,387
‪เพราะการสานต่อสิ่งเหล่านั้น
‪แม้ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์นี้

513
00:35:18,470 --> 00:35:21,181
‪สำหรับฉัน มันรู้สึกเหมือนการต่อต้าน

514
00:35:29,148 --> 00:35:31,942
‪พระบิดาบนสวรรค์ เราซาบซึ้ง
‪และขอบคุณกาเบรียลล์มาก

515
00:35:32,025 --> 00:35:33,819
‪สำหรับทุกสิ่งที่เธอทำ

516
00:35:33,902 --> 00:35:37,030
‪เพื่อรวมใจคนในชุมชนด้วยอาหาร บนโต๊ะอาหาร

517
00:35:37,114 --> 00:35:41,493
‪เพราะที่โต๊ะนั้น เรื่องราวมากมายได้เกิดขึ้น

518
00:35:41,577 --> 00:35:43,453
‪และกลายเป็นตำนาน

519
00:35:43,537 --> 00:35:46,748
‪เราซาบซึ้งและขอบคุณที่เปิดบ้านนี้ต้อนรับเรา

520
00:35:46,832 --> 00:35:51,461
‪เปิดบ้านไร่นี้ที่มีประวัติและมรดกมากมาย

521
00:35:51,545 --> 00:35:56,175
‪ขอพระองค์อวยพรอาหารมื้อนี้
‪ที่บำรุงร่างกายของเรา อาเมน

522
00:35:56,258 --> 00:35:57,134
‪อาเช

523
00:35:59,970 --> 00:36:01,805
‪ดูดีมาก ขอบคุณค่ะทุกคน

524
00:36:01,889 --> 00:36:02,848
‪ขอบคุณครับ

525
00:36:03,432 --> 00:36:06,852
‪รู้สึกดีจังที่ได้อยู่ท่ามกลางความรักแบบนี้

526
00:36:08,395 --> 00:36:11,231
‪- ฉันมีไก่พูเลต์รูจ
‪- สุดยอด

527
00:36:11,315 --> 00:36:15,485
‪ที่ฉันย่างบนถ่านหินและหมักอยู่สองวัน

528
00:36:15,569 --> 00:36:20,032
‪ด้วยความรัก อบเชย ยี่หร่า
‪และพริกปาปริก้ารมควัน

529
00:36:20,949 --> 00:36:25,245
‪แล้วเคลือบด้วยซอสไวน์สตรอเบอรีกับหอมแดง

530
00:36:26,038 --> 00:36:29,041
‪มีถั่วพุ่มกับถั่วขาว

531
00:36:29,124 --> 00:36:33,754
‪สลัดผักกาด หอมแดงและเห็นชิตาเกะ

532
00:36:35,964 --> 00:36:41,220
‪กับขนมปังข้าวโพดผสมบีตรมควัน

533
00:36:42,095 --> 00:36:45,098
‪กะหล่ำปลีที่สวยงามนี้ เราเอาไปย่างแล้วราด

534
00:36:45,182 --> 00:36:48,393
‪ด้วยน้ำสลัดที่ฉันทำจากแพร์ดอง

535
00:36:48,477 --> 00:36:53,315
‪น้ำส้มสายชูไวน์แดง พริกไทยล่อนกับงา

536
00:36:53,398 --> 00:36:55,234
‪แค่นั้นแหละค่ะ

537
00:36:55,317 --> 00:36:58,237
‪กินให้อร่อย เชิญเลย

538
00:36:59,571 --> 00:37:00,781
‪จานนี้ช่างมีความ…

539
00:37:00,864 --> 00:37:01,698
‪เป็นไง

540
00:37:06,870 --> 00:37:07,704
‪ไม่รู้สิ

541
00:37:08,997 --> 00:37:10,916
‪- อร่อยมาก
‪- ชอบพวกคุณจัง ดราม่ามาก

542
00:37:10,999 --> 00:37:11,833
‪ไม่นะ

543
00:37:12,960 --> 00:37:14,670
‪ไม่ นี่เก็บอารมณ์แล้วนะ

544
00:37:15,587 --> 00:37:19,841
‪หัวผักกาดของคุณทำให้ผมย้อนเวลากลับไป

545
00:37:21,468 --> 00:37:25,430
‪ด้านรสชาติ มันใกล้เคียงที่สุด

546
00:37:25,514 --> 00:37:28,517
‪กับสิ่งที่ผมเคยกินตอนเป็นเด็ก

547
00:37:28,600 --> 00:37:30,936
‪สำหรับผักที่ปรุงแบบนี้

548
00:37:31,520 --> 00:37:35,232
‪มันมีรสชาติที่เข้มข้น

549
00:37:35,899 --> 00:37:39,361
‪ที่ผมไม่รู้ตัวว่าพลาดไปจนตอนนี้

550
00:37:40,946 --> 00:37:44,783
‪ผมสนใจคุณในฐานะที่เป็น

551
00:37:44,866 --> 00:37:49,997
‪ผู้อนุรักษ์ประเพณีการเฉลิมฉลอง

552
00:37:50,080 --> 00:37:52,124
‪และการชุมนุมของบ้านนี้

553
00:37:52,207 --> 00:37:55,168
‪- สิ่งที่เรากำลังทำกันอยู่ตอนนี้
‪- หวัดดี แบ่งให้ทุกคนด้วย

554
00:37:55,294 --> 00:37:57,296
‪- ตายแล้ว
‪- ว่าไง

555
00:37:57,379 --> 00:37:58,422
‪ลุงมาได้

556
00:37:58,505 --> 00:37:59,506
‪ว้าว

557
00:38:00,716 --> 00:38:02,759
{\an8}‪- เอาละ สบายดีกันนะ
‪- มาแค่นี้เองเหรอ

558
00:38:02,843 --> 00:38:05,262
{\an8}‪แค่นี้เองเหรอ ลุงไม่อยู่คุยกันหน่อยเหรอ

559
00:38:05,345 --> 00:38:06,221
‪อยู่กันดีๆ นะ

560
00:38:06,305 --> 00:38:07,139
‪ไม่นะ

561
00:38:07,723 --> 00:38:09,016
‪ไม่อยากกินไก่เหรอคะ

562
00:38:09,099 --> 00:38:10,517
‪ขอให้สนุกนะ

563
00:38:10,600 --> 00:38:11,893
‪ขอบคุณค่ะ ลุงแอนดรูว์

564
00:38:11,977 --> 00:38:13,395
‪- นี่มีความหมายมาก
‪- ไปละนะ

565
00:38:13,478 --> 00:38:14,771
‪ขอบคุณครับ ลุงแอนดรูว์

566
00:38:14,855 --> 00:38:18,108
‪- นี่แหละที่ผมพูดถึง
‪- มันต้องแบบนี้

567
00:38:18,191 --> 00:38:20,819
‪- งั้นคุยมาสิ
‪- นี่แหละ

568
00:38:23,280 --> 00:38:25,240
‪มันรู้สึกเหมือน…

569
00:38:25,324 --> 00:38:29,161
‪การแวะมาส่งไวน์ที่เราทำด้วยกัน มัน…

570
00:38:32,497 --> 00:38:33,332
‪ขอโทษค่ะ

571
00:38:33,415 --> 00:38:34,583
‪ไม่เป็นไรครับ

572
00:38:43,425 --> 00:38:44,885
‪เหตุผลที่…

573
00:38:46,428 --> 00:38:48,889
‪ชุมชนในพื้นที่แบบนี้สำคัญมาก…

574
00:38:51,058 --> 00:38:52,851
‪ก็เพราะอย่างนี้

575
00:38:56,021 --> 00:38:57,272
‪ลุง…

576
00:38:58,106 --> 00:39:02,861
‪ลุงของฉันที่เพิ่งแวะมา หลายคนอาจจะรู้แล้ว…

577
00:39:04,237 --> 00:39:07,199
‪เขากำลังถูกบังคับให้ย้ายบ้าน

578
00:39:08,367 --> 00:39:09,785
‪เพราะการเวนคืน

579
00:39:12,662 --> 00:39:14,331
‪มันฟังดูไม่มีอะไรนะ

580
00:39:14,414 --> 00:39:15,999
‪- ใช่ไหม
‪- แต่มันแย่มาก

581
00:39:16,083 --> 00:39:16,917
‪ใช่

582
00:39:20,545 --> 00:39:22,464
‪เราเก็บข้าวของของลุง

583
00:39:23,090 --> 00:39:24,674
‪มาตั้งแต่เดือนที่แล้ว

584
00:39:25,425 --> 00:39:28,512
‪นี่เป็นสัปดาห์สุดท้ายที่ลุงจะได้อยู่ในบ้านเขา

585
00:39:32,808 --> 00:39:34,267
‪เขาไม่พูดอะไรหรอก

586
00:39:34,976 --> 00:39:36,978
‪แต่ตอนนี้เขากำลังเสียใจมาก

587
00:39:37,062 --> 00:39:40,524
‪เขากำลังรู้สึกถึงผลกระทบ
‪ว่ามันมีความหมายยังไงกับเขา

588
00:39:44,111 --> 00:39:47,572
‪ดังนั้นที่เขาอุตส่าห์เอาไวน์นี่มาส่งให้ฉันมันช่าง…

589
00:39:49,241 --> 00:39:50,409
‪เป็นสิ่งที่ฉันไม่…

590
00:39:57,624 --> 00:40:01,962
‪ปู่กับลุงเป็นแรงบันดาลใจ
‪ให้ฉันทำงานที่ทำอยู่ตอนนี้

591
00:40:03,463 --> 00:40:09,594
‪พวกเขาสอนสิ่งที่พวกเขารู้ให้ฉันมากมาย
‪เกี่ยวกับอาหารพื้นบ้านของเรา

592
00:40:10,595 --> 00:40:14,057
‪และวิธีคิดของฉันด้วย ฉันคิดว่าฉันตาสว่าง

593
00:40:14,141 --> 00:40:19,104
‪ฉันรู้จักคนดำและความต้องการของเรา
‪ประวัติศาสตร์ของเรา

594
00:40:19,187 --> 00:40:23,275
‪การได้กลับบ้านมาอยู่กับพวกเขา
‪ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเรา

595
00:40:23,358 --> 00:40:25,735
‪ผ่านอาหารที่เรากำลังกินและปลูกอยู่

596
00:40:25,819 --> 00:40:27,779
‪และผ่านการสนทนากันแบบนี้

597
00:40:28,447 --> 00:40:31,283
‪มันแสดงให้เห็นว่าทำไมเรื่องนี้ถึงสำคัญ

598
00:40:33,410 --> 00:40:38,707
‪พวกเขาไม่มีทางพรากสิ่งที่คุณเรียนรู้
‪ใต้ต้นสนพวกนั้นไปได้

599
00:40:39,249 --> 00:40:41,835
‪ไม่มีวันพรากสิ่งนั้นไปจากคุณได้

600
00:40:41,918 --> 00:40:45,964
‪และเราต้องการให้คุณยึดมั่นในสิ่งนั้นไว้…

601
00:40:46,047 --> 00:40:50,302
‪ยึดมั่นในความรู้ ความรู้สึกและความมุ่งมั่นนั้นไว้

602
00:40:51,678 --> 00:40:52,762
‪นั่นเป็นของคุณแล้ว

603
00:41:25,629 --> 00:41:27,255
‪เราทำอะไรกัน นี่อะไรครับ

604
00:41:27,339 --> 00:41:33,512
‪วันนี้เราจะทำเมนูบาร์บีคิวแบบดั้งเดิม
‪ของเซาท์แคโรไลนา

605
00:41:33,595 --> 00:41:35,263
‪หัวหมูหมัก

606
00:41:35,347 --> 00:41:38,808
‪ผมหั่นทุกอย่างที่นึกออกที่มาจากหัวไว้แล้ว

607
00:41:38,892 --> 00:41:39,809
‪- โอเค
‪- อยู่ตรงนี้

608
00:41:39,893 --> 00:41:41,520
‪ผมต้องหั่นอีกนิดหน่อย

609
00:41:45,065 --> 00:41:47,192
‪ช่วยหยิบซอสบาร์บีคิวให้หน่อยได้ไหม

610
00:41:47,275 --> 00:41:48,485
‪ได้ เดี๋ยวมา

611
00:41:48,568 --> 00:41:51,571
‪เราจะต้มหัวหมูในน้ำซุปนี่

612
00:41:51,655 --> 00:41:52,531
‪แล้ว…

613
00:41:53,240 --> 00:41:55,575
‪เป็นน้ำซุปหัวหมูครึ่งหนึ่ง ซอสบาร์บีคิวอีกครึ่ง

614
00:41:55,659 --> 00:41:56,535
‪โอเค

615
00:41:56,618 --> 00:41:58,620
‪เราแค่ปล่อยให้มันเคี่ยวจนได้ที่เหมือนสตูว์

616
00:41:58,703 --> 00:41:59,704
‪ครับ

617
00:41:59,788 --> 00:42:00,872
‪เสิร์ฟพร้อมข้าว

618
00:42:02,832 --> 00:42:05,085
‪แล้วอาหารจานนี้มีที่มายังไงครับ

619
00:42:05,585 --> 00:42:08,463
‪มีทฤษฎีว่าคนที่ตกเป็นทาสมักได้รับส่วนที่ไม่ค่อยดี

620
00:42:08,547 --> 00:42:11,800
‪พวกเขาจึงต้องใช้ส่วนนั้นมาทำเท่าที่จะทำได้

621
00:42:11,883 --> 00:42:14,177
‪แต่เมื่อเรามาจากแอฟริกาตะวันตก

622
00:42:14,261 --> 00:42:17,305
‪เราเคยล่าสัตว์ เราใช้ทุกส่วนของสัตว์

623
00:42:17,389 --> 00:42:20,725
‪เรามีความรู้ในการใช้ชิ้นส่วนของเหลืออยู่แล้ว

624
00:42:23,687 --> 00:42:26,398
‪แล้วซอสบาร์บีคิวนี่มีอะไรบ้าง

625
00:42:26,481 --> 00:42:30,068
‪นี่คือซอสมัสตาร์ดที่มีมะเขือเทศเป็นหลักอยู่ด้วย

626
00:42:30,151 --> 00:42:31,945
‪- โอเค
‪- ใส่ลงไปเลย

627
00:42:32,028 --> 00:42:34,906
‪โอเค ที่นอร์ทแคโรไลนา เราชอบน้ำส้มสายชู

628
00:42:34,990 --> 00:42:37,617
‪- แต่ฉันไม่ว่าอะไรคุณหรอก
‪- คุณไม่ปลื้มจานนี้เหรอ

629
00:42:37,701 --> 00:42:39,452
‪- ฉันพยายามไม่ขัดอยู่
‪- ไม่ใช่วันนี้นะ

630
00:42:40,579 --> 00:42:42,497
‪แล้วคุณจะเคี่ยวอีกทีเหรอครับ

631
00:42:42,581 --> 00:42:44,791
‪ใช่ เราจะเอากลับไปวางบนเตา

632
00:42:44,874 --> 00:42:45,750
‪เจ๋ง

633
00:42:47,168 --> 00:42:48,128
‪โอเค

634
00:42:49,546 --> 00:42:52,340
‪นี่คือชิ้นส่วนทุกอย่างจากหัวหมูเหรอ

635
00:42:52,424 --> 00:42:56,678
‪- ทุกอย่างเลย
‪- ลิ้น ตา ทุกอย่าง

636
00:42:57,470 --> 00:42:58,805
‪- ทุกอย่างเลย
‪- ฉันอยากรู้นี่

637
00:42:58,888 --> 00:43:00,640
‪เห็นโครงหมูนั่นไหม

638
00:43:00,724 --> 00:43:03,602
‪- อะไรที่ไม่อยู่ตรงนั้นก็อยู่ในนี้
‪- ใช่ ทุกอย่างที่เคยติดโครงอยู่

639
00:43:04,185 --> 00:43:06,021
‪ผมเทซอสบาร์บีคิวลงไป

640
00:43:08,189 --> 00:43:09,107
‪เยี่ยมเลย

641
00:43:10,275 --> 00:43:13,361
‪- ฉันจะไปหยิบช้อน ต้องใช้ไหม
‪- ไม่ หยิบได้เลย

642
00:43:13,445 --> 00:43:15,530
‪- โอเค
‪- คุณไปตรงนั้นเลยก็ได้

643
00:43:15,614 --> 00:43:16,906
‪เอาเจ้านี่ขึ้นเตา

644
00:43:17,907 --> 00:43:19,701
‪คุณจะทำนานเท่าไหร่

645
00:43:19,784 --> 00:43:20,952
‪- ประมาณ 30 นาที
‪- อือ

646
00:43:21,036 --> 00:43:21,995
‪ปล่อยให้มันเคี่ยวไป

647
00:43:22,078 --> 00:43:23,288
‪ให้มันเดือดปุดๆ

648
00:43:25,290 --> 00:43:26,666
‪ซอสหอมดีนะ

649
00:43:30,128 --> 00:43:31,546
‪ปาร์ตี้จัดที่นี่เหรอ

650
00:43:33,757 --> 00:43:36,635
‪- เราเชิญทั้งชุมชนมาด้วย
‪- เพื่อชุมชน

651
00:43:36,718 --> 00:43:37,552
‪มาร่วมกับเราเลย

652
00:43:38,511 --> 00:43:40,305
‪ไงคนสวย เป็นไงบ้าง

653
00:43:41,014 --> 00:43:41,848
‪ว่าไง

654
00:43:41,931 --> 00:43:44,225
‪หวัดดี ทุกคนเป็นไงบ้าง

655
00:43:47,687 --> 00:43:48,730
‪โอ้

656
00:43:50,440 --> 00:43:51,650
‪เอาละ สวยงาม

657
00:43:52,275 --> 00:43:53,860
‪มันต้อง… ตรงนั้นแหละ

658
00:43:57,030 --> 00:43:59,491
‪- ดึงออกไป
‪- ดึงลวดออกไปเลย

659
00:43:59,574 --> 00:44:00,742
‪เอาละ ดีแล้ว

660
00:44:05,705 --> 00:44:09,042
‪- เธอแค่อยากเดินไปตัก แล้ว…
‪- เธอพร้อมแล้ว

661
00:44:17,342 --> 00:44:20,762
‪ผมจะขอตามใจปากด้วยกากหมูหน่อย

662
00:44:21,346 --> 00:44:22,389
‪- โอเค
‪- อือ

663
00:44:24,015 --> 00:44:25,767
‪- ได้ยินกันทั่วโต๊ะเลยไหม
‪- ใช่!

664
00:44:25,850 --> 00:44:27,018
‪ฉันได้ยินชัดเลย

665
00:44:27,102 --> 00:44:28,603
‪- ขนมเหรอ
‪- นี่แหละถึงได้รู้กัน

666
00:44:28,687 --> 00:44:30,522
‪- ใช่
‪- เก็บไว้ให้ฉันด้วย

667
00:44:31,106 --> 00:44:33,858
‪- ลุงแอนดรูว์ของฉันทำไวน์นี่
‪- ดีเลย

668
00:44:33,942 --> 00:44:35,110
‪นี้คือไวน์ลูกพลัม

669
00:44:35,694 --> 00:44:38,321
‪เราจะดื่มฉลองให้กับบรรพบุรุษ ผู้อาวุโส…

670
00:44:38,405 --> 00:44:39,823
‪บรรพบุรุษ ใช่

671
00:44:39,906 --> 00:44:41,157
‪ทั้งอดีต ปัจจุบันและอนาคต

672
00:44:41,658 --> 00:44:42,867
‪- แน่นอน
‪- เย่

673
00:44:42,951 --> 00:44:43,952
‪- ดื่ม
‪- ดื่ม!

674
00:44:45,495 --> 00:44:46,621
‪- เจ๋ง
‪- อร่อยมาก

675
00:44:46,705 --> 00:44:47,539
‪- ใช่
‪- อร่อยมาก

676
00:44:47,622 --> 00:44:49,666
‪- มันเสริมกันได้ดีมาก
‪- หมูก็อร่อยมาก

677
00:45:37,922 --> 00:45:41,843
‪เรื่องราวของบรรพบุรุษของเรา
‪ไม่เพียงเริ่มต้นและจบลงในตอนใต้

678
00:45:43,052 --> 00:45:45,096
‪ระบบทาสกำลังเฟื่องฟูทางตอนเหนือ

679
00:45:47,515 --> 00:45:50,351
‪นิวยอร์กเป็นรากฐาน
‪ของประเทศที่กำลังเติบโต<i>‪…</i>

680
00:45:51,936 --> 00:45:55,732
‪ขณะที่บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งประเทศ
‪กำลังร่างรัฐธรรมนูญในฟิลาเดลเฟีย

681
00:45:56,900 --> 00:46:02,989
‪เชฟผู้เป็นทาสของพวกเขาต่างหาก
‪ที่วางรากฐานให้กับประชาธิปไตยยุคใหม่

682
00:46:25,762 --> 00:46:30,767
‪คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์