1
00:00:56,640 --> 00:01:01,019
- หวัดดีค่ะ
- สวัสดี ขอว้อดก้าโทนิคหน่อยครับ

2
00:01:01,019 --> 00:01:03,522
- ได้เลย
- เอาดับเบิ้ลมาเลยละกัน

3
00:01:05,607 --> 00:01:07,276
ซ้ํามาอีกแก้ว

4
00:01:13,073 --> 00:01:14,491
วันนี้ห่วยบรมน่ะ

5
00:01:16,493 --> 00:01:17,494
เจอกันทุกคน

6
00:01:18,287 --> 00:01:19,288
ไม่ห่วยเท่าของผมหรอก

7
00:01:21,373 --> 00:01:22,374
คุณดื่มอะไรอยู่

8
00:01:23,083 --> 00:01:24,918
บัดไวเซอร์

9
00:01:25,460 --> 00:01:27,087
- เอาบัดไวเซอร์ให้เพื่อนผมด้วย
- ได้เลย

10
00:01:27,087 --> 00:01:28,672
แหม ขอบคุณ ผมชื่อมาร์ลิน รี้ด

11
00:01:29,381 --> 00:01:30,841
- แมตต์ ดอยล์
- อ้อ

12
00:01:33,719 --> 00:01:34,803
แขนเจ็บเหรอ

13
00:01:35,470 --> 00:01:37,431
ใช่ เกิดเรื่องที่ทํางานน่ะ

14
00:01:37,431 --> 00:01:38,515
ทํางานนรกอะไร

15
00:01:39,433 --> 00:01:40,517
ถ้าไม่ถือที่ผมถาม

16
00:01:40,517 --> 00:01:42,352
ไม่ถือ ผมทํางานที่ออสเตอร์วิลล์

17
00:01:43,353 --> 00:01:44,855
เด็กมันเอามีดมาแทง

18
00:01:51,653 --> 00:01:52,696
อะไร

19
00:01:53,197 --> 00:01:56,617
ไม่มีอะไร แค่ดูแผลตื้นเกินจะเป็นแผลถูกแทงน่ะ

20
00:01:58,577 --> 00:02:01,121
โอเค คุณเป็นหมอหรือไง

21
00:02:01,705 --> 00:02:03,248
เปล่า เป็นตํารวจ

22
00:02:09,713 --> 00:02:12,007
- ตรงนี้เหรอ
- เปล่า อยู่ในเมือง

23
00:02:16,011 --> 00:02:17,429
มาไกลเหมือนกันนะ

24
00:02:17,429 --> 00:02:19,097
แค่มาตามคดีน่ะ

25
00:02:19,097 --> 00:02:21,391
เอ้านี่ ขอบคุณครับ

26
00:02:26,021 --> 00:02:30,651
มาร์ลิน ขอให้โชคดีนะ แขนแบบนี้

27
00:03:01,431 --> 00:03:04,810
- ครับ
- สแตน นี่แมทตี้ ผมคุยกับเขาแล้ว

28
00:03:04,810 --> 00:03:05,727
เล่ามาสิ

29
00:03:05,727 --> 00:03:07,187
ผมว่าเมียเขาไม่ได้พูดความจริง

30
00:03:07,187 --> 00:03:09,273
ผมว่าวันนั้นเขาไม่ได้อยู่กับเธอ
ไม่สําคัญหรอก

31
00:03:09,273 --> 00:03:12,025
ระบุตัวเขาจากวิดีโอไม่ได้
ผมว่าข้ออ้างที่อยู่เป็นเรื่องโกหก

32
00:03:12,025 --> 00:03:14,361
- อะไร ล่อให้เขาสารภาพได้เหรอ
- เปล่า ไม่จําเป็น

33
00:03:15,237 --> 00:03:17,030
กลายเป็นอะไรไปละ เครสคินอ่านใจทิพย์หรือไง

34
00:03:17,030 --> 00:03:20,033
หมอนั่นมีแผลเป็นอยู่บนแขน
เหมือนโดนกระสุนปืนถาก

35
00:03:20,033 --> 00:03:23,036
ผมว่าเด็กนั่นพูดความจริง
อย่างน้อยก็ในเรื่องนั้น

36
00:03:23,537 --> 00:03:24,788
คิดว่าพ่อเลี้ยงเขาอยู่ที่นั่นจริงๆ

37
00:03:24,788 --> 00:03:26,707
อันที่จริง ผมว่าเขาคือเป้าของการยิงเลยล่ะ

38
00:03:27,207 --> 00:03:30,085
อีกอย่าง ไม่ชอบสายตาเขา

39
00:03:30,085 --> 00:03:31,962
- สายตา
- ใช่

40
00:03:33,422 --> 00:03:36,133
โอเค ขอบคุณมาก คุณตํารวจ
ผมต้องเลี้ยงเบียร์คุณขวดหนึ่ง

41
00:03:36,133 --> 00:03:39,344
แค่ขวดเดียวเหรอ ผมถ่อมาเมืองไกลขนาดนี้
ต้องเลี้ยงทั้งลังเหอะ

42
00:05:11,979 --> 00:05:13,981
{\an8}(ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือ
"The Minds of Billy Milligan")

43
00:05:13,981 --> 00:05:15,065
{\an8}(โดยแดเนียล คีย์ส)

44
00:05:46,180 --> 00:05:47,973
ทําได้ดีมาก แดน

45
00:05:47,973 --> 00:05:51,435
ทําความเข้าใจที่มาของตัวตนอื่นๆ
และประโยชน์ของพวกเขา

46
00:05:51,435 --> 00:05:53,270
เป็นก้าวแรกที่จะเริ่มรักษาตัวเองได้

47
00:05:54,897 --> 00:05:55,898
ลองคิดย้อนกลับไป

48
00:05:56,565 --> 00:05:59,109
จังหวะไหนที่ทําให้ยิตซัคเข้ามาในชีวิต

49
00:05:59,109 --> 00:06:00,527
ฉันขอโทษ ขอละ ไม่ได้ตั้งใจ...

50
00:06:03,864 --> 00:06:05,908
- พอแล้วพวก
- ไม่ต้องห้าม

51
00:06:07,826 --> 00:06:09,203
บิล บิล ขอละ บิล ขอร้องนะ

52
00:06:10,871 --> 00:06:11,872
อะไรวะเนี่ย

53
00:06:11,872 --> 00:06:14,625
ไอ้เด็กโง่ เพื่อนเตือนไม่รู้จักฟัง

54
00:06:17,252 --> 00:06:18,253
เฮ้ย!

55
00:06:22,257 --> 00:06:23,675
พวกเด็กจากที่โรงเรียน

56
00:06:24,384 --> 00:06:26,887
- วันที่ทุกอย่างลงเหวหมด
- คุณโอเคไหม

57
00:06:27,429 --> 00:06:28,931
โอเค มันก็แค่ทําใจยาก

58
00:06:29,515 --> 00:06:31,767
รู้สึกเหมือนโดนบีบขมับ

59
00:06:33,393 --> 00:06:35,646
แล้วผมก็ติดอยู่ในหีบเหล็ก

60
00:06:39,942 --> 00:06:42,861
แดนนี่ มีอะไร

61
00:06:44,988 --> 00:06:47,324
นั่นเป็นคําที่อารีอานาเคยพูด

62
00:06:56,041 --> 00:06:57,251
แต่เขาไม่ได้พูดสินะ

63
00:06:58,961 --> 00:07:00,462
ใช่ คุณเป็นคนพูดเอง

64
00:07:02,297 --> 00:07:04,341
ความรู้สึกทุกอย่างของเขาก็อยู่ในใจคุณ

65
00:07:07,219 --> 00:07:10,180
งั้นคุณรู้สึกยังไงในวันนั้น
ก่อนที่ยิตซัคจะปรากฏตัวขึ้น

66
00:07:10,931 --> 00:07:11,932
ผมกลัวสุดใจ

67
00:07:12,558 --> 00:07:14,852
คุณเลยเรียกยิตซัคออกมาปกป้องคุณเหรอ

68
00:07:15,352 --> 00:07:17,479
ในกรณีของคุณ โรคมันกําเริบ

69
00:07:18,063 --> 00:07:22,109
จิตของคุณแบ่งแยกมากขึ้นเรื่อยๆ
ยิตซัคกับอารีอานาคืออาการบ่งชี้

70
00:07:22,109 --> 00:07:26,572
ยิตซัคเหมือนจะมีหน้าที่เฉพาะ
คือปฏิกิริยาต่อภัยทางกาย

71
00:07:26,572 --> 00:07:29,324
ก็ใช่ เขาน่าจะมาตั้งแต่ผมยังเด็กกว่านั้น

72
00:07:30,200 --> 00:07:31,618
ตอนนั้นคุณก็มีคนอื่นค่อยช่วย

73
00:07:35,080 --> 00:07:36,081
หมดเวลาแล้ว

74
00:07:36,665 --> 00:07:39,209
คุณทําได้ดีมาก โอเคนะ อย่างที่ฉันว่า

75
00:07:39,793 --> 00:07:43,297
ตอนนี้คุณต้องพยายามรักษาความเป็นตัวเองไว้

76
00:07:44,131 --> 00:07:48,010
ยิ่งเราเตรียมขึ้นศาล
พยายามอย่าให้ตัวตนอื่นกลับมา

77
00:07:48,010 --> 00:07:49,094
โอเคนะ

78
00:07:49,928 --> 00:07:50,762
ง่ายๆ แค่นั้น

79
00:07:51,346 --> 00:07:52,806
ไม่ ไม่ได้ง่ายเลย

80
00:07:53,807 --> 00:07:56,685
- อีกสองสามวันเจอกัน
- อีกสองสามวันเจอกัน

81
00:08:02,733 --> 00:08:04,484
แต่เราเตรียมตัวมาแบบนี้

82
00:08:04,484 --> 00:08:06,737
ไม่ใช่ คุณเตรียมตัวมาแบบนี้

83
00:08:08,405 --> 00:08:09,907
อะไร กลัวจะไม่ได้ทุนเหรอ

84
00:08:11,074 --> 00:08:12,326
ไปตายไป สแตน

85
00:08:12,326 --> 00:08:14,286
อ้างว่าวิกลจริตเป็นทางรอดที่ดีที่สุด

86
00:08:14,286 --> 00:08:17,831
ไม่ใช่เลย ผมต้องเตือนคุณมั้ยว่า
ตอนฟังความก่อนขึ้นศาลมันเละขนาดไหน

87
00:08:17,831 --> 00:08:20,000
เพราะจากคําของผู้เชี่ยวชาญหลายคน

88
00:08:20,000 --> 00:08:22,961
ไอ้โรคหลายบุคลิกของคุณ
ไม่ใช่โรคจริงด้วยซ้ํา

89
00:08:22,961 --> 00:08:24,505
- พวกนั้นคิดผิด
- แล้วคุณก็จะพิสูจน์

90
00:08:24,505 --> 00:08:25,797
- โดยให้เด็กคนนี้รับกรรมน่ะนะ
- ใช่

91
00:08:25,797 --> 00:08:27,591
- ไม่ได้
- ว่าไงนะ

92
00:08:27,591 --> 00:08:29,426
ไรยา ฟังนะ คุณทําดีแล้ว

93
00:08:30,344 --> 00:08:33,347
เพราะคุณได้บําบัดเจ้าเด็กนั่น
เราเลยรู้เรื่องพ่อเลี้ยง

94
00:08:33,347 --> 00:08:36,350
เรารู้ว่าเขาโกหกเรื่องที่ว่าไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ

95
00:08:36,350 --> 00:08:37,433
เขาซ่อนความจริงอะไรไว้สักอย่าง

96
00:08:37,433 --> 00:08:40,938
แล้วก็เพราะคุณ
เราทั้งคู่เลยรู้ว่าเขาปิดบังอะไรอยู่

97
00:08:41,522 --> 00:08:45,067
ทีนี้ ถ้าเราพิสูจน์ได้ว่าเด็กคนนี้
เจาะจงเล่นงานเขา

98
00:08:45,067 --> 00:08:48,946
เพราะมีเหตุผลสมควร
งั้นนี่ก็ไม่ใช่การกราดยิงมั่วซั่ว

99
00:08:48,946 --> 00:08:51,865
เราต้องทําให้เห็นว่า
เขาไม่มีประวัติใช้ความรุนแรง

100
00:08:52,366 --> 00:08:54,535
และการยิงครั้งนั้นมีเป้าหมาย
เป็นเรื่องส่วนตัว

101
00:08:54,535 --> 00:08:57,287
แล้วก็เรียกหมอนี่มาให้การ จี้ให้หวั่นไหว

102
00:08:57,287 --> 00:09:00,374
แล้วอาจทําให้ทุกคนเห็นได้ว่า
เด็กนั่นมีเหตุผลที่จะยิงเขา

103
00:09:00,374 --> 00:09:03,293
คดีนี้จะเปลี่ยนจาก
คดีพยายามฆ่าทั้งหมดหกกระทง

104
00:09:03,293 --> 00:09:06,421
เป็นการทําร้ายร่างกายกระทงเดียว
รับโทษแค่หนึ่งในสิบ

105
00:09:06,421 --> 00:09:08,340
ไม่ เขาต้องไปรักษา ไม่ใช่เข้าคุก

106
00:09:08,340 --> 00:09:10,467
- ตอนนี้ตัวตนอื่นๆ ของเขาหลบฉาก...
- ไรยา...

107
00:09:10,467 --> 00:09:12,803
- แต่ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือ
- เราคือสํานักงานทนายความ

108
00:09:12,803 --> 00:09:13,887
ไม่ใช่โรงพยาบาล

109
00:09:13,887 --> 00:09:17,432
โอเค งั้นจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าจอนนี่ไปปากเสียใส่ผิดคน

110
00:09:17,432 --> 00:09:19,852
หรือยิตซัคมีเรื่องในคุกแบบที่ไม่มีทางชนะ

111
00:09:19,852 --> 00:09:20,936
ฟังที่ตัวเองพูดบ้างมั้ยเนี่ย

112
00:09:20,936 --> 00:09:22,980
- เขาไม่รอดชีวิตในคุกหรอก
- ช่วยรับโทรศัพท์ทีได้มั้ย

113
00:09:22,980 --> 00:09:24,982
สแตน เขาไม่มีทางรอดได้ในคุก

114
00:09:24,982 --> 00:09:28,318
เขามีโอกาสรอดมากกว่า
ถ้าติดห้าปีแทนที่จะต้องติด 50 ปี

115
00:09:28,318 --> 00:09:30,112
หรืออยากจะเถียงอีก

116
00:09:31,280 --> 00:09:34,658
เขาต้องอาศัยเวลารักษาใจ

117
00:09:34,658 --> 00:09:38,412
ตามกฎหมาย โรคที่เขาเป็นไม่มีอยู่จริง

118
00:09:38,412 --> 00:09:39,496
ช่างหัวกฎหมายสิ

119
00:09:39,496 --> 00:09:41,874
กฎหมายไม่สนสี่สนแปดด้านสุขภาพจิต

120
00:09:43,375 --> 00:09:44,960
ถ้าเขารวบรวมจิตใจตัวเอง

121
00:09:44,960 --> 00:09:46,503
และทําใจรับสิ่งที่เคยเกิดกับตัวเองไม่ได้

122
00:09:46,503 --> 00:09:48,005
เขาก็ไม่มีโอกาสรอดเลย

123
00:09:49,047 --> 00:09:52,092
ฟังนะ มีเวลาจนกว่าจะขึ้นศาล

124
00:09:52,676 --> 00:09:53,677
จะบําบัดอะไรก็ทํา

125
00:09:53,677 --> 00:09:56,388
รักษาเขา อะไรก็ได้
เราไม่เรียกเขาขึ้นให้การอยู่แล้ว

126
00:09:56,388 --> 00:09:57,514
ในอีกสองสัปดาห์

127
00:09:57,514 --> 00:09:59,808
ผมแค่ต้องให้เขานั่งในศาล
เป็นจําเลยที่ว่าง่ายๆ

128
00:09:59,808 --> 00:10:02,186
ถ้าเขารับบทไอ้บ้าพิลึกอะไรในห้องพิจารณาคดี

129
00:10:02,186 --> 00:10:04,646
อัยการต้องเล่นงานเราตายแน่ โอเคนะ

130
00:10:04,646 --> 00:10:08,317
ผมจะพยายามให้เขาได้โทษที่เหมาะสม
ทุกคนจะได้อย่างใจ

131
00:10:08,317 --> 00:10:09,484
เขาไม่ทํากันแบบนั้น

132
00:10:09,484 --> 00:10:11,570
ฉันรับประกันไม่ได้ว่าเขาจะเป็นจําเลยที่ดี

133
00:10:11,570 --> 00:10:14,948
เราพยายามที่สุดได้แค่นี้
และนี่ก็เป็นผลลัพธ์ที่ดีแล้ว

134
00:10:15,449 --> 00:10:17,117
ถ้าคุณห่วงใยเจ้าเด็กคนนี้จริงๆ

135
00:10:17,117 --> 00:10:21,288
เลิกพยายามพิสูจน์ความจริงโดยใช้ตัวเขา
ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น

136
00:10:31,715 --> 00:10:34,927
ขออีกแก้วก่อนกลับนะ โทบี้ กําลังจะมีคดีใหญ่

137
00:10:38,305 --> 00:10:40,224
- ผิดจริงมั้ย
- ผิด

138
00:10:40,891 --> 00:10:42,017
จะช่วยให้รอดรึเปล่า

139
00:10:43,685 --> 00:10:44,686
ไม่

140
00:10:47,314 --> 00:10:50,400
เขายังอาจได้ออกจากคุกโดยมีเวลา
ได้ใช้ชีวิตสักหน่อย

141
00:10:50,400 --> 00:10:53,487
ก็คงดีที่สุดเท่าที่จะหวังได้สินะ ได้ใช้ชีวิตสักหน่อย

142
00:10:59,826 --> 00:11:02,079
ใช่ ดีที่สุดเท่าที่เราจะหวังได้

143
00:11:34,862 --> 00:11:36,029
ลดเสียงหน่อย

144
00:11:51,628 --> 00:11:53,005
มีใครมารึเปล่า แคนดี้

145
00:11:54,715 --> 00:11:55,716
ใครล่ะ

146
00:11:56,216 --> 00:11:59,219
คนที่จะมาถามอะไรเรื่องแขนผม

147
00:12:00,888 --> 00:12:01,889
มีใครคนอื่นมั้ย

148
00:12:03,932 --> 00:12:05,392
ตั้งแต่ครั้งแรกก็ไม่มีใครมาอีก

149
00:12:05,392 --> 00:12:08,604
ฉันก็บอกเหมือนกับที่คุณบอก
บอกว่าวันนั้นฉันอยู่กับคุณ

150
00:12:15,068 --> 00:12:18,572
ไม่มีเรื่องใดในชีวิตเด็ก
ที่ไม่ใช่ความผิดของทั้งพ่อและแม่

151
00:12:19,823 --> 00:12:20,824
รู้ใช่ไหม

152
00:12:22,409 --> 00:12:24,077
รู้ใช่ไหมว่าผมทําอะไรให้คุณบ้าง

153
00:12:26,079 --> 00:12:27,080
ทําให้ลูกคุณอีก

154
00:12:30,292 --> 00:12:31,919
จะทําห่าอะไรได้อีก

155
00:12:50,771 --> 00:12:52,064
เดินไป ไอ้ตัวประหลาด

156
00:13:20,008 --> 00:13:21,885
ถามอะไรหน่อยได้มั้ย

157
00:13:23,053 --> 00:13:26,223
นายคนอังกฤษจะกลับมามั้ย แจ็คน่ะ

158
00:13:28,225 --> 00:13:29,309
เดี๋ยว รู้จักแจ็คด้วยเหรอ

159
00:13:30,102 --> 00:13:31,103
ใช่สิ

160
00:13:31,895 --> 00:13:35,065
บอกว่าจะเปิดโอกาสให้ฉันเล่นเอาเงินคืนบ้าง

161
00:13:35,566 --> 00:13:36,942
แต่...

162
00:13:38,068 --> 00:13:40,654
เขาไม่ได้โผล่มาแถวนี้พักใหญ่ละ

163
00:13:41,822 --> 00:13:42,823
นายจําไม่ได้เหรอ

164
00:13:45,242 --> 00:13:46,243
ไม่ได้

165
00:13:48,745 --> 00:13:49,746
ว้าว

166
00:13:54,668 --> 00:13:55,919
เดี๋ยว แล้วนายไม่กลัวเหรอ

167
00:13:57,421 --> 00:13:58,589
ฉันจะแคร์อะไรวะ

168
00:13:59,173 --> 00:14:01,508
คิดว่านายเป็นคนคุกคนแรกที่บ้าหรือไง

169
00:14:02,551 --> 00:14:04,970
หมอนั่นเล่นไพ่เก่ง แล้วก็เป็นเพื่อนที่ใช้ได้

170
00:14:04,970 --> 00:14:08,348
แค่อย่าเรียกไอ้อิสราเอลกลับมาละกัน

171
00:14:10,559 --> 00:14:13,020
ซัลลิแวน มีคนมาเยี่ยม

172
00:14:24,323 --> 00:14:25,657
ไม่อยากคุยกับมันหรือไง

173
00:14:27,659 --> 00:14:30,662
ตอนแรกแอบกลัวเลยนะ
นึกว่าเธอจําฉันไม่ได้

174
00:14:33,332 --> 00:14:37,169
ในหนังสือพิมพ์เขียนไว้ว่า
เธอมีบุคลิกแยก

175
00:14:37,169 --> 00:14:39,254
เพราะงี้ใช่มั้ยเลยไม่ได้โทรหาฉัน

176
00:14:40,881 --> 00:14:41,715
อารี...

177
00:14:41,715 --> 00:14:43,008
นายคือเจอโรมใช่มั้ย

178
00:14:45,135 --> 00:14:46,428
อารีเล่าเรื่องนายให้ฉันฟัง

179
00:14:47,137 --> 00:14:47,971
เวร...

180
00:14:51,808 --> 00:14:54,728
ฉันนึกว่าไม่ติดต่อมาเพราะเธอไม่รักฉัน

181
00:14:59,149 --> 00:15:01,443
พอเห็นรูปในหนังสือพิมพ์

182
00:15:01,443 --> 00:15:05,405
ก็นึกว่าจะอยากได้เพื่อนคุย
ต่อให้ตอนแรกไม่อยากเจอฉันก็เถอะ

183
00:15:05,405 --> 00:15:09,076
แต่นี่ไม่รู้จักฉันด้วยซ้ํา

184
00:15:12,871 --> 00:15:13,872
ฉันไม่ใช่เขา

185
00:15:16,166 --> 00:15:17,167
งั้นเขาอยู่ไหน

186
00:15:20,254 --> 00:15:21,255
ไม่อยู่ตรงนี้

187
00:15:24,341 --> 00:15:25,342
แหง

188
00:15:27,177 --> 00:15:28,637
เรื่องนี้เขาเก่งนักล่ะ

189
00:15:30,764 --> 00:15:31,765
หายตัวไปเฉยๆ

190
00:15:36,728 --> 00:15:37,729
ขอโทษนะ

191
00:16:16,935 --> 00:16:18,353
- ไง คาร์ล
- ไง อารี

192
00:16:19,062 --> 00:16:20,898
- เซเว่นแอนด์เซเว่น
- แหงสิ

193
00:16:24,193 --> 00:16:26,361
หวัดดี ฉันชื่อเกรซ

194
00:16:28,447 --> 00:16:30,073
เล่าเรื่องอารีอานาให้ฟังหน่อย

195
00:16:30,073 --> 00:16:32,409
หน้าที่เฉพาะของเขาคืออะไร

196
00:16:34,036 --> 00:16:37,247
- เขาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม
- ฉันรู้ แต่อารีอานาทําอะไร

197
00:16:54,431 --> 00:16:55,432
ก็...

198
00:16:58,727 --> 00:17:00,771
เขา... เขามีเซ็กซ์ได้

199
00:17:02,523 --> 00:17:03,524
เขาจะไปมีเซ็กซ์

200
00:17:04,650 --> 00:17:05,983
คุณเองเคยมีเซ็กซ์มั้ย แดนนี่

201
00:17:07,528 --> 00:17:08,362
ไม่เคย

202
00:17:08,862 --> 00:17:10,446
ไม่ได้มีแบบที่เป็นตัวเอง

203
00:17:11,406 --> 00:17:13,700
โอเค คุยเรื่องอารีอานาต่อ

204
00:17:14,617 --> 00:17:16,203
ฉันอยากให้คุณนึกภาพเขา

205
00:17:17,871 --> 00:17:19,455
จินตนาการความรู้สึกของเขา

206
00:17:26,171 --> 00:17:29,758
เขาอยากใกล้ชิดกับคนอื่น แต่ก็ซ่อนความรู้สึกไว้

207
00:17:31,552 --> 00:17:33,512
เขาก็สามารถเอาตัวเข้าไปเกือบใกล้ แต่แล้ว...

208
00:17:36,139 --> 00:17:37,808
เขาก็จะผลักไสทุกคนออกไปหมด

209
00:17:41,436 --> 00:17:43,730
ยิ่งอยากใกล้ชิดจะยิ่งต้องอ่อนไหว

210
00:17:43,730 --> 00:17:46,817
และวัยเด็กของคุณก็ไม่อาจอ่อนไหวได้

211
00:17:48,151 --> 00:17:49,236
ไม่ได้เลย

212
00:17:49,736 --> 00:17:52,656
การมีระบบตัวตนอื่นๆ
ช่วยให้คุณมีชีวิตรอดมาได้

213
00:17:53,657 --> 00:17:55,617
พวกเขารับมือกับความรู้สึกที่คุณจัดการเองไม่ได้

214
00:17:56,326 --> 00:18:00,998
แต่เขาก็เป็นแค่สิ่งที่ใจคุณสร้างขึ้น
ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ห่างไกลเลยล่ะ

215
00:18:03,125 --> 00:18:04,626
เท่ากับระบบไม่เวิร์คเหรอ

216
00:18:04,626 --> 00:18:06,003
มันเวิร์คอยู่ได้นานมาก

217
00:18:07,087 --> 00:18:08,422
ขอฉันถามอีกครั้ง

218
00:18:11,592 --> 00:18:14,178
อารีอานาทําอะไรแทนคุณ

219
00:18:29,902 --> 00:18:32,112
ผมคิดว่าเขาเป็นผู้ดูแลความเหงา

220
00:18:33,614 --> 00:18:34,615
ความกลัว

221
00:18:35,240 --> 00:18:38,785
ใช่ และความเจ็บปวด ความทรมานทุกอย่าง

222
00:18:39,286 --> 00:18:44,041
และเขาลุกขึ้นมาทําสิ่งที่จะแก้ความรู้สึกนั้น
เวลาคุณทําเองไม่ได้

223
00:18:44,875 --> 00:18:47,544
เหมือนตอนที่คุณอยากใกล้ชิดกับแอนนาเบล

224
00:18:48,879 --> 00:18:49,963
หรือเล่นงานมาร์ลิน

225
00:18:49,963 --> 00:18:53,550
ใช่ เขาเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ตัวตนหลัก
ทุกคนแทรกเข้ามาหมด

226
00:18:53,550 --> 00:18:56,512
แค่เพราะคุณรู้สึกถึงการมีอยู่ของทุกคน
ทําให้เกิดเรื่องนั้นขึ้นได้

227
00:18:56,512 --> 00:18:59,640
ฉันกําลังอ่านเรื่องวิธีรักษาแบบใหม่
เรียกว่าการบําบัดรวมจิต

228
00:19:00,724 --> 00:19:04,978
เป็นกระบวนการที่จะช่วยให้คุณ
สมานใจเข้ากับตัวตนอื่นทั้งหมด

229
00:19:04,978 --> 00:19:07,481
ชิ้นส่วนต่างๆ จะประสานเข้าด้วยกันใหม่

230
00:19:08,982 --> 00:19:09,983
คุณจะกลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง

231
00:19:13,695 --> 00:19:15,531
พนันว่าในคุกคงไม่รักษาแบบนั้น

232
00:19:15,531 --> 00:19:17,991
ไม่มี แต่เราจะพยายามให้คุณ
ต้องรับโทษสั้นที่สุดเท่าที่ทําได้

233
00:19:21,119 --> 00:19:22,579
แต่อาจจะสั้นไม่พอ

234
00:19:25,666 --> 00:19:27,251
เราต้องไม่คิดแบบนั้นนะ แดนนี่

235
00:19:34,967 --> 00:19:36,468
ช่วยฟังผมก่อนได้มั้ย

236
00:19:36,468 --> 00:19:40,180
ไม่ ผมไม่มีให้เพิ่มแล้ว
เพราะผมผ่อนรถบิวอิคอยู่แล้ว

237
00:19:40,180 --> 00:19:42,850
ผ่อนบ้านอีกครึ่งหนึ่ง
จ่ายค่าเลี้ยงหมาที่ผมไม่เคยได้เจอเลยด้วย

238
00:19:46,436 --> 00:19:47,437
โอเค ผมต้องไปแล้ว

239
00:19:48,480 --> 00:19:49,565
มาส่งหมายศาลเหรอ

240
00:19:49,565 --> 00:19:52,234
ที่อยู่อยู่หน้าซอง คนนี้อาจไม่เต็มใจมา

241
00:20:02,911 --> 00:20:03,912
มาร์ลิน รี้ดใช่มั้ย

242
00:20:04,913 --> 00:20:05,914
ใครถาม

243
00:20:07,708 --> 00:20:09,960
มีหมายศาลสั่งให้คุณไปให้การเป็นพยานจําเลย

244
00:20:09,960 --> 00:20:11,461
ในคดีของแดนนี่ ซัลลิแวน

245
00:20:21,597 --> 00:20:23,223
มาร์ลินเป็นภัยต่อชีวิตคุณมาโดยตลอด

246
00:20:23,223 --> 00:20:26,268
การย้ายเข้าไปอยู่บ้านผีสิง
ช่วยให้คุณไม่ต้องอยู่ใกล้ภัยนั้น

247
00:20:26,268 --> 00:20:29,229
แต่เคยมีครั้งไหนที่ยิตซัคเข้ามาขวางจริงๆ ไหม

248
00:20:30,105 --> 00:20:32,274
เขาเคยปกป้องคุณจากมาร์ลินจริงๆ ไหม

249
00:20:34,151 --> 00:20:35,569
หุบปากเลย ฉันจัดการเอง

250
00:20:35,569 --> 00:20:37,738
อย่าพูดกับผู้หญิงแบบนั้น

251
00:20:39,323 --> 00:20:42,075
- มึงมันอันธพาล
- ให้ตาย ผมตั้งสติไม่ค่อยได้

252
00:20:42,075 --> 00:20:44,953
- แม่ง
- โอเค พยายามนึกภาพอดีตที่ไม่มียิตซัค

253
00:20:44,953 --> 00:20:46,580
ทําแบบนี้จะช่วยได้ยังไง ไรยา

254
00:20:46,580 --> 00:20:48,832
ใช้จินตนาการ ไม่ใช่ความทรงจํา

255
00:20:50,000 --> 00:20:51,084
หลับตา

256
00:20:54,755 --> 00:20:58,842
- แดนนี่ ลูกจ๊ะ...
- หุบปาก หยุด รอให้ผมจัดการเอง

257
00:21:00,093 --> 00:21:02,137
อย่าพูดกับผู้หญิงแบบนั้น

258
00:21:02,137 --> 00:21:06,183
มึงมันอันธพาล
อันธพาลจริงๆ แล้วขี้ขลาด

259
00:21:09,520 --> 00:21:10,521
ดีมาก แดนนี่

260
00:21:11,688 --> 00:21:15,526
ย้อนกลับไปคืนนั้นที่บ้านผีสิงที่เราเคยคุยกัน

261
00:21:15,526 --> 00:21:16,777
เก็บความรู้สึกเดิมไว้

262
00:21:17,361 --> 00:21:19,613
แต่พยายามเข้าไปอยู่ในใจยิตซัค

263
00:21:19,613 --> 00:21:22,074
- โอเค
- อยู่ในใจยิตซัคไว้

264
00:21:24,910 --> 00:21:26,203
มันรู้สึกยังไง

265
00:21:27,371 --> 00:21:28,747
แองเจโล ฉันจะคืนปืนให้

266
00:21:28,747 --> 00:21:31,917
นายเอาไปได้แล้ว ฉันแค่... แม่ง เวร

267
00:21:32,960 --> 00:21:35,128
ฉันขอโทษ โอเคมะ ฉันขอโทษ ฉันขอ...

268
00:21:35,128 --> 00:21:38,590
ขอโทษงั้นเหรอ ไอ้แม่ย้อย
เดี๋ยวกูจะทําให้ต้องขอโทษ

269
00:21:39,383 --> 00:21:41,009
เป็นกูจะไม่ไปหลบนะ

270
00:21:51,395 --> 00:21:52,896
ยิตซัครู้สึกยังไง

271
00:21:55,107 --> 00:21:58,360
- แข็งแรงรึเปล่า
- เขารู้สึก...

272
00:22:00,404 --> 00:22:01,405
สามารถ

273
00:22:04,157 --> 00:22:06,201
- ไม่นะ!
- ไหนเจอใครเข้า

274
00:22:06,702 --> 00:22:09,037
ไหนนี่ใครนะ

275
00:22:09,037 --> 00:22:11,331
- ไหนเป็นใครจ๊ะน้อง
- แดนนี่! แดนนี่!

276
00:22:13,625 --> 00:22:14,626
เวร

277
00:22:22,968 --> 00:22:24,678
- ดูสภาพมึง
- อย่านะ

278
00:22:28,182 --> 00:22:29,433
จะเอานี่ใช่มั้ย

279
00:22:30,934 --> 00:22:33,979
- ใครเป็นไอ้ตูดล่ะทีนี้
- อย่านะ อย่านะ ขอละ

280
00:22:33,979 --> 00:22:35,272
ใครเป็นไอ้ตูดกัน

281
00:22:35,272 --> 00:22:37,316
อย่านะ อย่าๆ

282
00:22:41,361 --> 00:22:42,571
แกนั่นแหละไอ้ตูด

283
00:22:44,990 --> 00:22:46,200
เยี่ยวรดตัวเองเลยเหรอวะ

284
00:22:51,038 --> 00:22:52,039
ไสตูดไปซะ!

285
00:23:06,386 --> 00:23:08,514
แอนนาเบล ไม่เป็นไรนะ

286
00:23:08,514 --> 00:23:11,099
- ไม่มีใครทําอะไรเธอละ ปลอดภัยแล้ว
- อย่ามายุ่ง

287
00:23:11,099 --> 00:23:13,477
- ปลอดภัยแล้ว แอนนาเบล
- อย่ามาแตะฉัน! ถอยไปนะ!

288
00:23:13,477 --> 00:23:16,146
- แอนนาเบล โอเคแล้ว อะไรเนี่ย แอนนาเบล
- อย่ามายุ่งกับฉัน!

289
00:23:16,730 --> 00:23:19,733
- แอนนาเบล ขอละ
- อย่ามายุ่งกับฉัน!

290
00:23:22,319 --> 00:23:23,320
นั่นผมเอง

291
00:23:25,656 --> 00:23:28,992
แอนนาเบล เขากลัวผม

292
00:23:33,413 --> 00:23:34,414
จะบอกให้นะ...

293
00:23:53,642 --> 00:23:54,643
เฮ้ย!

294
00:23:56,144 --> 00:23:57,312
นี่ ไอ้หนู

295
00:23:58,355 --> 00:23:59,356
ไอ้หนู

296
00:24:01,358 --> 00:24:03,527
นายคือคนที่ชอบดัดเสียงประหลาดๆ ใช่มะ

297
00:24:09,116 --> 00:24:12,286
เร็วเข้า เอาเลย เล่นให้ดูหน่อย

298
00:24:15,539 --> 00:24:17,624
อยากเห็นตัวประหลาดโว้ย ไอ้พิลึก

299
00:24:20,252 --> 00:24:22,921
ไม่ลองไม่รู้

300
00:24:24,923 --> 00:24:27,718
- พอเลย! กินเข้าไป
- โอเค เอาละ

301
00:25:11,303 --> 00:25:14,973
หวังว่านายจะไม่ว่าอะไรนะ ที่ฉันกลับมาหา

302
00:25:14,973 --> 00:25:16,308
ก็โอเคอยู่

303
00:25:17,559 --> 00:25:20,020
ฉันแค่ไม่รู้หรอกว่านายต้องการอะไร

304
00:25:21,480 --> 00:25:24,024
ฉันไม่ได้คิดถึงใจนาย

305
00:25:24,942 --> 00:25:28,028
ว่าเรื่องนี้มันจะทําใจลําบากแค่ไหน

306
00:25:31,532 --> 00:25:35,410
ฉันเจอโรม ยินดีที่ได้รู้จัก แดนนี่

307
00:25:40,832 --> 00:25:41,834
ยินดีที่ได้รู้จัก

308
00:25:43,252 --> 00:25:46,421
ฉันได้ยินเรื่องของนายมาเยอะ

309
00:25:47,881 --> 00:25:50,342
หวังว่าเป็นเรื่องดีๆ นะ

310
00:25:51,802 --> 00:25:52,636
ส่วนใหญ่

311
00:25:55,222 --> 00:25:57,933
คนเราก็มีข้อดีข้อเสีย

312
00:25:58,433 --> 00:26:01,353
แต่ข้อดีก็คงคุ้มที่จะเจอกับข้อเสีย

313
00:26:02,312 --> 00:26:03,897
อย่างน้อยก็สําหรับฉัน

314
00:26:03,897 --> 00:26:05,148
ใช่ เขาก็เหมือนกัน

315
00:26:07,234 --> 00:26:08,318
อย่างน้อยฉันก็คิดงั้นนะ

316
00:26:09,611 --> 00:26:10,445
ขอบใจ

317
00:26:15,784 --> 00:26:16,785
รู้ไหมว่าเราเจอกันได้ยังไง

318
00:26:24,501 --> 00:26:26,003
ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา

319
00:26:27,504 --> 00:26:31,717
อยู่ที่ผับ กําลังด่าไอ้กร๊วกคนหนึ่งที่บาร์

320
00:26:32,259 --> 00:26:34,136
ฉันก็เลยเดินไปหา

321
00:26:34,720 --> 00:26:36,430
ถามว่าจะให้ช่วยอะไรมั้ย

322
00:26:37,389 --> 00:26:40,017
รู้ตัวอีกที ฉันก็เป็นฝ่ายโดนด่าซะเอง

323
00:26:40,017 --> 00:26:44,396
บอกว่าเขาไม่ใช่เจ้าหญิงห่าอะไร
เขาสู้ด้วยตัวเองได้

324
00:26:44,396 --> 00:26:45,522
สู้ได้จริงๆ

325
00:26:46,440 --> 00:26:47,816
เพราะงั้นฉันเลยบอกเขาว่า

326
00:26:47,816 --> 00:26:49,234
ฉันแค่พยายามจะช่วย

327
00:26:49,735 --> 00:26:54,406
เขาบอกว่า ถ้าฉันอยากช่วยจริงๆ
ต้องชวนออกไปเต้นแล้ว

328
00:26:55,782 --> 00:26:56,783
รู้ตัวอีกที

329
00:26:56,783 --> 00:27:00,662
เราก็เต้นไปด้วยกัน
เหมือนเป็นสองซีกของร่างเดียวกัน

330
00:27:03,040 --> 00:27:04,374
หายากนะ...

331
00:27:05,250 --> 00:27:09,963
ที่จะเจอคน
ที่เข้าใจการเคลื่อนไหวของเราแบบนั้น

332
00:27:20,933 --> 00:27:22,017
นั่นแหละเรา

333
00:27:23,560 --> 00:27:26,188
เราเข้าใจกันและกันตั้งแต่คืนแรกนั่นเลย

334
00:27:30,901 --> 00:27:32,486
ฉันเต้นไม่เป็นเลยสักนิด

335
00:27:34,947 --> 00:27:37,324
ฉันแน่ใจว่านายก็มีท่าเด็ดซ่อนอยู่แน่

336
00:27:37,908 --> 00:27:40,911
เห็นเขาว่าฉันมีทักษะอะไรเยอะแยะ
ซ่อนอยู่ในจิตใต้สํานึก

337
00:27:42,996 --> 00:27:44,957
นายคงคิดว่าฉันบ้า

338
00:27:44,957 --> 00:27:45,874
ไม่

339
00:27:47,376 --> 00:27:49,253
ฉันแค่คิดว่านายน่าจะเหงา

340
00:27:57,553 --> 00:28:00,430
ถ้าฉันไม่ต้องเข้าคุก มันมีการรักษา จิตบําบัด

341
00:28:01,223 --> 00:28:03,684
จะช่วยให้ฉันหาทางเป็นทุกคนพร้อมกันได้

342
00:28:04,685 --> 00:28:06,103
มีทั้งหมดกี่คนกัน

343
00:28:06,103 --> 00:28:07,187
กลุ่มใหญ่

344
00:28:08,105 --> 00:28:08,939
โอ้โห

345
00:28:08,939 --> 00:28:11,149
แม่ก็พูดเสมอว่าฉันเลือกคนเก่งเป็นบ้า

346
00:28:12,025 --> 00:28:13,026
เจ็บ

347
00:28:14,653 --> 00:28:17,656
เริ่มแล้วก็ต้องสานต่อให้จบ

348
00:28:19,324 --> 00:28:20,450
อารีอานาก็เคยพูดแบบนั้น

349
00:28:20,450 --> 00:28:22,286
ใช่ ฉันก็ฟังมาจากเขานั่นแหละ

350
00:28:24,204 --> 00:28:25,205
จากนาย

351
00:28:29,459 --> 00:28:31,170
ถ้าฉันไม่ชอบตัวตนที่เป็นล่ะ

352
00:28:32,713 --> 00:28:34,298
หลังจากการบําบัดน่ะ

353
00:28:35,799 --> 00:28:40,012
ฉันเคยใช้เวลาทั้งชีวิตพยายามทําความเข้าใจ

354
00:28:41,430 --> 00:28:42,514
ตัวตนของตัวเอง

355
00:28:43,891 --> 00:28:45,350
เป็นคนดํา

356
00:28:45,350 --> 00:28:46,560
เป็นเกย์

357
00:28:47,311 --> 00:28:48,478
เป็นคนกล้า

358
00:28:49,104 --> 00:28:50,147
เป็นคนขี้ขลาด

359
00:28:50,898 --> 00:28:53,775
เป็นตัวปัญหา เป็นคนรักความสงบ

360
00:28:55,068 --> 00:28:57,529
ปรากฏว่าฉันก็เป็นทุกอย่างนั่นแหละ

361
00:28:58,614 --> 00:29:00,407
เรื่องมันก็ไม่ง่ายขึ้นหรอก

362
00:29:00,407 --> 00:29:06,079
ฉันเคยโดนซ้อม ถุยน้ําลายใส่
โดนเตะออกจากที่ไหนบ้างก็ไม่รู้

363
00:29:06,079 --> 00:29:08,040
แต่ฉันรู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร

364
00:29:09,208 --> 00:29:11,543
และใครก็จะมาพรากสิ่งนั้นไปไม่ได้

365
00:29:13,837 --> 00:29:15,297
อารีอานาก็รู้ว่าเขาเป็นใคร

366
00:29:16,089 --> 00:29:17,508
เขาภาคภูมิใจกับตัวเอง

367
00:29:18,675 --> 00:29:19,676
นั่นก็อยู่ในตัวนาย

368
00:29:20,552 --> 00:29:23,555
เป็นส่วนหนึ่งของนาย
เขาเป็นส่วนหนึ่งของนาย

369
00:29:24,181 --> 00:29:25,474
นายก็ทําเหมือนที่พวกเราที่เหลือต้องทํา

370
00:29:25,474 --> 00:29:29,353
ดูแลตัวเองให้ดี แล้วก็รักทุกคนให้หมด

371
00:29:30,437 --> 00:29:33,774
ส่วนที่แย่ เราก็พยายามทําให้ดีขึ้น

372
00:29:34,525 --> 00:29:35,984
ให้ดีที่สุดเท่าที่ทําได้

373
00:29:37,486 --> 00:29:38,987
ฉันเข้าใจละว่าทําไมเขาชอบนาย

374
00:29:40,489 --> 00:29:41,657
นี่จีบฉันอยู่เหรอ

375
00:29:41,657 --> 00:29:42,908
อะไรนะ เปล่า

376
00:29:44,159 --> 00:29:45,160
ใจเย็น พวก

377
00:29:45,160 --> 00:29:46,453
ฉันล้อเล่น

378
00:30:04,263 --> 00:30:06,557
ไรยา ก่อนอื่น ผมรู้นะว่ากําลังสอดเข้าไปยุ่ง

379
00:30:06,557 --> 00:30:08,767
แต่ผมเพิ่งวางสายจากมาร์ติน

380
00:30:08,767 --> 00:30:10,853
เขาบอกว่าคุณไม่ไปสอน

381
00:30:12,062 --> 00:30:15,440
ไรยา รู้นี่ว่าทําแบบนี้
จะเอาตําแหน่งอาจารย์ประจําไปเสี่ยง

382
00:30:15,440 --> 00:30:16,733
ไปตายไป เกร็ก

383
00:30:21,363 --> 00:30:22,364
งั้นไปลอนดอนทําไม

384
00:30:23,949 --> 00:30:25,742
คุณไปลอนดอนทําไม

385
00:30:26,368 --> 00:30:28,245
เพราะยิตซัคเอาหนังสือนําเที่ยวให้
แล้วบอกให้ผม...

386
00:30:28,245 --> 00:30:29,788
ไม่ ไม่มียิตซัค

387
00:30:30,330 --> 00:30:32,541
ผมไม่รู้ ไรยา
คุณลองบอกสิว่าคุณคิดยังไง

388
00:30:35,085 --> 00:30:36,420
เอากาแฟหน่อยมั้ย

389
00:30:36,420 --> 00:30:38,005
- อะไรนะ
- ฉันจะไปหากาแฟให้เราสองคน

390
00:30:39,506 --> 00:30:41,049
ฉันคิดอย่างนี้

391
00:30:41,049 --> 00:30:44,261
ฉันคิดว่า
ถึงพวกเขาจะพยายามปกป้องคุณแค่ไหน

392
00:30:44,261 --> 00:30:47,723
ตัวตนอื่นๆ กลับทําให้คุณ
ตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายขึ้นเรื่อยๆ

393
00:30:48,307 --> 00:30:51,268
ค่ะ รบกวนขอกาแฟให้เราสองแก้วได้มั้ย เควิน

394
00:30:51,268 --> 00:30:52,561
- ได้เลย
- ทําไมล่ะ

395
00:30:53,729 --> 00:30:55,981
อย่างที่บอก โรคนี้มันกําเริบขึ้นเรื่อยๆ

396
00:30:57,065 --> 00:30:58,942
พวกตัวตนอื่นก็อาจจะขึ้นๆ ลงๆ ได้

397
00:30:59,943 --> 00:31:02,154
เมื่อไปถึงจุดหนึ่ง สําหรับบางคน

398
00:31:02,154 --> 00:31:04,656
การแยกจิตก็เริ่มส่งผลเสียต่อเจ้าของร่าง

399
00:31:04,656 --> 00:31:10,621
เท่ากับตัวตนอื่นที่เกิดมาเพื่อปกป้องผม
ตอนนี้กลับทําร้ายผมงั้นเหรอ

400
00:31:10,621 --> 00:31:11,955
ระบบมันไม่สมบูรณ์แบบ

401
00:31:11,955 --> 00:31:15,584
ไม่ว่าระบบจะสลับซับซ้อนสูงส่งแค่ไหน
ก็ยังตัดขาดจากโลกแห่งความเป็นจริง

402
00:31:16,168 --> 00:31:20,464
การมีหลายอัตลักษณ์
ต้องใช้พลังงานมหาศาลในการรักษามันไว้

403
00:31:20,464 --> 00:31:23,717
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับจิตของผม
มาจากสิ่งที่มาร์ลินทํากับอดัมงั้นสิ

404
00:31:24,676 --> 00:31:25,886
คุณว่าไงล่ะ

405
00:31:26,929 --> 00:31:28,680
เดี๋ยว คุณหมายความว่าไงแน่ มัน...

406
00:31:30,182 --> 00:31:32,309
เขาทําอะไรกับผมแล้วผมจําไม่ได้งั้นเหรอ

407
00:31:33,310 --> 00:31:34,895
คุณคิดว่าเขาทํากับผมด้วยงั้นเหรอ

408
00:31:37,481 --> 00:31:38,607
กําลังจะพูดแบบนั้นใช่มั้ย

409
00:31:41,193 --> 00:31:44,196
เราไปลอนดอนกันแล้ว
ฉันอยากให้คุณจับความรู้สึกในช่วงนั้น

410
00:31:46,490 --> 00:31:47,491
อารีอานาหายไปแล้ว

411
00:31:48,158 --> 00:31:50,077
ตํารวจไล่จับผมอยู่ ผมต้องการให้คนช่วย

412
00:31:50,077 --> 00:31:50,994
คุณเลยทําอะไร

413
00:31:51,912 --> 00:31:54,456
ก็ปรากฏว่าผมส่งตัวเองให้ไปตามหาพ่อ

414
00:31:55,916 --> 00:32:00,295
อาจจะหาพ่อในเวอร์ชั่นที่คุณจินตนาการไว้
สมัยที่ยังเป็นเด็กล่ะมั้ง

415
00:32:01,338 --> 00:32:03,590
- ขอบคุณค่ะ
- พ่อที่จะมาช่วยผมได้

416
00:32:04,174 --> 00:32:05,926
เด็กชายตัวน้อยคนไหนไม่อยากได้พ่อแบบนั้น

417
00:32:09,054 --> 00:32:10,722
แจ็คพูดทุกคําที่ผมอยากได้ยิน

418
00:32:11,223 --> 00:32:12,724
แจ็คมอบพ่อตัวจริงให้คุณไม่ได้

419
00:32:12,724 --> 00:32:15,769
แต่เขาก็มอบสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุด ความรักแบบพ่อ

420
00:32:15,769 --> 00:32:19,523
ฉันคิดว่าคุณสร้างแจ็คขึ้นมา
เพื่อจะช่วยชีวิตตัวเอง

421
00:32:20,023 --> 00:32:21,733
เขาพูดอะไรกับคุณนะ บอกว่า

422
00:32:22,734 --> 00:32:25,529
"ต้องกลับไปเผชิญความจริง แดนนี่บอย" ใช่มั้ย

423
00:32:27,197 --> 00:32:28,532
ดีที่ได้เจออีกครั้งนะ แจ็ค

424
00:32:29,324 --> 00:32:30,325
ดีจริงรึ

425
00:32:31,076 --> 00:32:33,495
ถึงคุณจะไม่ค่อยเต็มใจที่จะมา

426
00:32:33,495 --> 00:32:37,416
แดนนี่กําลังเจอปัญหาหนัก
ฉันหวังว่าคุณจะช่วยฉันได้

427
00:32:37,416 --> 00:32:40,544
ผมก็ให้เขากลับมาแล้วไง บอกให้เขา

428
00:32:40,544 --> 00:32:41,628
เผชิญหน้ากับความจริง

429
00:32:42,337 --> 00:32:47,676
เท่ากับผมส่งตัวเองไปลอนดอน
เพื่อหาพ่อในจินตนาการ

430
00:32:47,676 --> 00:32:51,013
ก่อนจะล้มเหลวและส่งตัวเองกลับมา
ให้มอบตัวกับตํารวจงั้นสิ

431
00:32:51,013 --> 00:32:53,390
- ไม่เห็นสมเหตุสมผลเลย
- สมเหตุผลทางอารมณ์

432
00:32:54,183 --> 00:32:56,226
หลังเหตุยิงกัน
สัญชาตญาณคุณคือจะต้องหนี

433
00:32:56,226 --> 00:32:57,311
ยิตซัคก็ช่วยให้คุณหนี

434
00:32:57,311 --> 00:33:00,022
จากนั้นคุณก็กลับมาทวงชีวิตตัวเองคืน
และเผชิญหน้ากับสิ่งที่ทําลงไป

435
00:33:00,022 --> 00:33:02,482
- แจ็คส่งคุณกลับมา
- นั่นมันโคตรบ้า

436
00:33:02,482 --> 00:33:04,651
แต่นั่นก็คือประเด็นสินะ

437
00:33:04,651 --> 00:33:06,695
ความรู้สึกแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แดนนี่

438
00:33:06,695 --> 00:33:09,072
วิธีที่คุณเรียนรู้จะแสดงความรู้สึก

439
00:33:09,072 --> 00:33:12,159
ผ่านตัวตนอื่นไปเลยต่างหาก
ที่มันไม่เหมือนใคร

440
00:33:12,159 --> 00:33:14,411
พูดว่าบ้าคําเดียวเร็วกว่านะ

441
00:33:16,747 --> 00:33:17,789
ดื่มกาแฟไป

442
00:33:27,007 --> 00:33:28,008
คุณริชาร์ดส์

443
00:33:29,051 --> 00:33:31,929
ผมเข้าใจว่าคุณเป็นอัยการคดีแดนนี่ ซัลลิแวน

444
00:33:32,763 --> 00:33:33,931
ใช่แล้วค่ะ

445
00:33:34,973 --> 00:33:36,058
เขาเป็นลูกติดภรรยาผม

446
00:33:38,936 --> 00:33:40,312
เข้าไปคุยกันข้างในได้ไหม

447
00:33:42,064 --> 00:33:45,317
สวัสดี สแตน ดีใจที่แวะมา

448
00:33:45,317 --> 00:33:46,693
ตลกนะ มุกเด็ด

449
00:33:46,693 --> 00:33:47,778
จากอัยการเขตค่ะ

450
00:34:19,726 --> 00:34:21,645
แปลว่าคุณจําไม่ได้ว่า
เจอทั้งสองคนครั้งแรกยังไง

451
00:34:21,645 --> 00:34:22,728
ไมค์กับจอนนี่

452
00:34:22,728 --> 00:34:24,940
ไม่ได้ ก็เหมือนกับสองคนนั้นอยู่มาตลอด

453
00:34:24,940 --> 00:34:27,150
วิธีการแสดงออกและรับรู้โลก
สองคนนั้นใกล้เคียงกับคุณที่สุด

454
00:34:27,150 --> 00:34:28,527
คุณว่านั่นจริงไหม

455
00:34:29,485 --> 00:34:30,779
คงงั้นมั้ง จริง

456
00:34:31,362 --> 00:34:32,906
- เด็ด
- เด็ด

457
00:34:34,533 --> 00:34:35,534
โอเค

458
00:34:36,243 --> 00:34:38,161
- โอเค แล้วไงต่อ
- เงินอยู่ไหน

459
00:34:38,745 --> 00:34:40,038
อยู่ในกระเป๋าฉัน

460
00:34:40,038 --> 00:34:41,956
โอเค งั้นก็ ชิลไว้

461
00:34:43,333 --> 00:34:45,002
- ชิลไว้
- ชิลไว้เหรอ นั่นแปลว่าอะไรวะ

462
00:34:45,002 --> 00:34:46,335
ชิลไว้

463
00:34:46,335 --> 00:34:47,754
- ช่วยเอาไอ้...
- นี่นายช่วย...

464
00:34:47,754 --> 00:34:49,422
- ไมค์ เปิดประตูหลังให้หน่อย
- ได้เลย

465
00:34:51,592 --> 00:34:54,678
โอเค

466
00:34:55,846 --> 00:34:57,764
แปลว่านอกจากคนคนนั้น
จะต้องรู้จักคุณดีมากๆ

467
00:34:58,724 --> 00:35:00,517
เขาอาจไม่สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเลย

468
00:35:01,018 --> 00:35:04,771
นั่นอาจเป็นสาเหตุที่คุณมีอาการ
โดยไม่ได้รับการวินิจฉัยนานมาก

469
00:35:05,480 --> 00:35:06,732
โอเค

470
00:35:06,732 --> 00:35:08,108
สองคนนั้นต่างกันยังไง

471
00:35:08,108 --> 00:35:11,111
- หมายความว่าไง
- คือพวกเขาช่วยอะไรคุณ

472
00:35:12,112 --> 00:35:13,822
พวกเขาทําอะไรที่คุณทําเองไม่ได้

473
00:35:15,741 --> 00:35:16,742
ว่าไง สาวๆ

474
00:35:19,453 --> 00:35:20,537
มาแอบตามเราเหรอ

475
00:35:21,538 --> 00:35:22,873
บริการส่งของพิเศษ

476
00:35:25,959 --> 00:35:26,960
{\an8}"บ้านผีสิง" เหรอ

477
00:35:28,212 --> 00:35:30,130
{\an8}อะไร บ้านเธอไม่มีชื่อเหรอไง

478
00:35:30,130 --> 00:35:31,507
{\an8}(มาเล่นที่บ้านผีสิงกัน)

479
00:35:31,507 --> 00:35:32,966
{\an8}ไปนะ ไปให้ไวด้วย

480
00:35:33,967 --> 00:35:35,302
{\an8}การเข้าสังคม หาเพื่อน

481
00:35:36,136 --> 00:35:37,137
ไมค์เขา...

482
00:35:38,180 --> 00:35:40,933
เขาสุดยอด เขาคอยช่วยดูแลผม
พร้อมปกป้องผมตลอดน่ะ

483
00:35:42,226 --> 00:35:43,227
แล้วเขา...

484
00:35:43,727 --> 00:35:46,271
- เขาเท่มากเลย
- คุณก็เท่

485
00:35:51,109 --> 00:35:52,945
ไม่ต้องควักหัวใจกันเลยก็ได้

486
00:35:52,945 --> 00:35:54,530
จะหักอกก็เบามือหน่อย

487
00:35:55,405 --> 00:35:56,990
อันนี้เจ๋งกว่าจริงว่ะ ลองสิ

488
00:35:57,658 --> 00:35:59,576
- โอเค ไปตาย
- แดนนี่

489
00:36:01,537 --> 00:36:03,997
- นายบอกว่ามีปาร์ตี้ไม่ใช่เหรอ
- ใช่

490
00:36:05,749 --> 00:36:07,292
งั้นก็ต้องมวนปุ๊นเพิ่มแล้ว

491
00:36:09,336 --> 00:36:10,963
มีเบียร์อยู่ในตู้เย็น

492
00:36:13,549 --> 00:36:14,550
แล้วจอนนี่ล่ะ

493
00:36:19,680 --> 00:36:21,765
แดนนี่ จอนนี่ล่ะ

494
00:36:31,650 --> 00:36:33,026
เยี่ยม มาเลยเพื่อน

495
00:36:44,663 --> 00:36:46,957
ชอบล่ะสิ

496
00:37:01,930 --> 00:37:04,433
แดนนี่ เห็นภาพอะไรอยู่

497
00:37:05,017 --> 00:37:06,435
ผมว่าผมไม่อยากพูดเรื่องจอนนี่

498
00:37:07,144 --> 00:37:08,770
คุณนึกเรื่องอะไรได้ขึ้นมา

499
00:37:08,770 --> 00:37:10,105
เขาเป็นนักมายากลหลบหนีใช่มั้ย

500
00:37:10,105 --> 00:37:14,359
เขาช่วยให้คุณหนีออกมาจากบ้าน
ด้วยเงินที่ได้จากการขายยา

501
00:37:14,359 --> 00:37:16,778
การใช้ยาเสพติดก็เป็นการหนีความจริงแบบหนึ่ง

502
00:37:16,778 --> 00:37:18,447
บอกแล้วไงว่าไม่อยากพูดเรื่องจอนนี่

503
00:37:18,447 --> 00:37:19,781
- ทําไมล่ะ
- ก็แค่ไม่อยากพูด

504
00:37:19,781 --> 00:37:21,825
แดนนี่ คุณต้องเผชิญหน้า
กับตัวตนอื่นๆ ทั้งหมดของคุณ

505
00:37:21,825 --> 00:37:23,368
- ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของตัวคุณ
- ผมไม่อยากคุยเรื่องจอนนี่

506
00:37:23,368 --> 00:37:25,037
- ผมพูดไม่ชัดเจนพอหรือไง
- ไม่เอาน่ะ

507
00:37:25,037 --> 00:37:26,205
ไรยา ไปตาย

508
00:37:27,289 --> 00:37:28,290
ดี

509
00:37:28,999 --> 00:37:30,042
คุณโกรธ

510
00:37:31,043 --> 00:37:32,044
ใช่สิ ผมโกรธ

511
00:37:32,794 --> 00:37:33,795
รู้สึกเป็นไงบ้าง

512
00:37:34,379 --> 00:37:36,256
คุณคุมอยู่ ยังอยู่ในร่างตัวเอง รู้สึกเป็นยังไง

513
00:37:38,926 --> 00:37:42,012
- ดี นั่นก็รู้สึกดี
- ใช่ ถือว่าคืบหน้า

514
00:37:42,804 --> 00:37:47,434
คุณเริ่มควบรวมอารมณ์ที่ถูกกันออกไว้มากที่สุดแล้ว

515
00:37:47,434 --> 00:37:51,063
ใช้เวลาอีกหน่อย
คุณจะสามารถเรียกอารมณ์อื่นๆ คืนได้ทั้งหมด

516
00:37:51,772 --> 00:37:54,691
ใช้เวลา แต่เราไม่มีเวลามากขนาดนั้นใช่มั้ยล่ะ

517
00:37:55,859 --> 00:37:57,194
ก็ไม่มีจริงๆ

518
00:37:58,403 --> 00:38:01,031
เรื่องหนึ่งที่ฉันอยากให้คุณคิดเสมอ

519
00:38:01,031 --> 00:38:04,785
เวลาคิดถึงเรื่องในอดีตที่ทําให้ไม่สบายใจ

520
00:38:04,785 --> 00:38:08,455
สิ่งเดียวที่เชื่อมตัวตนอื่นทั้งหมดของคุณไว้ด้วยกัน

521
00:38:08,455 --> 00:38:11,792
นั่นคือตลอดชีวิตของคุณ
พวกเขาพยายามช่วยคุณเสมอ

522
00:38:15,003 --> 00:38:16,713
ทั้งที่พวกนั้นไม่อยากให้ผมมาคุยกับคุณน่ะนะ

523
00:38:18,131 --> 00:38:20,634
พวกนั้นไม่คิดว่าคุณจะอยู่ได้หากไม่มีพวกเขา

524
00:38:21,510 --> 00:38:24,555
และช่วงใหญ่ๆ ของชีวิตคุณ เรื่องนั้นอาจจะจริง

525
00:38:26,265 --> 00:38:28,016
- แต่ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว
- แต่ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

526
00:38:30,602 --> 00:38:33,522
ฉันว่ามันมีสาส์นลับอยู่ในความจริงที่ว่า

527
00:38:33,522 --> 00:38:38,735
ตัวตนอื่นๆ ต่างพยายามช่วยคุณ แดนนี่

528
00:38:41,780 --> 00:38:42,990
สาส์นอะไร

529
00:38:43,866 --> 00:38:45,117
คือว่า

530
00:38:46,243 --> 00:38:47,411
ในเมื่อทุกคนคือตัวคุณ

531
00:38:51,832 --> 00:38:54,251
ลึกๆ แล้ว
คุณก็พยายามจะช่วยตัวคุณเองมาตลอด

532
00:39:12,686 --> 00:39:14,271
เฮ้ย! หยุดนะ!

533
00:39:28,493 --> 00:39:29,912
ฉันมีของมาให้คุณ

534
00:39:40,255 --> 00:39:41,256
สําหรับตอนขึ้นศาล

535
00:39:49,723 --> 00:39:50,724
ไม่จริงน่ะ

536
00:39:52,184 --> 00:39:54,061
- ของใหม่เหรอ
- ใช่

537
00:39:55,479 --> 00:39:56,939
ผมไม่เคยมีสูทสักชุด

538
00:40:04,821 --> 00:40:05,822
ใส่พอดีเลย

539
00:40:09,701 --> 00:40:10,702
ขอบคุณ

540
00:40:11,787 --> 00:40:13,330
ฉันจะอยู่ตรงนั้นด้วยตลอด

541
00:40:14,665 --> 00:40:15,666
โอเคนะ

542
00:40:17,417 --> 00:40:18,252
ได้

543
00:40:25,551 --> 00:40:26,552
ไง

544
00:40:27,344 --> 00:40:28,345
ไง

545
00:40:29,471 --> 00:40:32,099
- นายโอเคมั้ย
- โอเค นายดูดีขึ้นนะ

546
00:40:33,100 --> 00:40:34,101
งั้นเหรอ

547
00:40:34,601 --> 00:40:35,686
ดูสงบขึ้น

548
00:40:37,271 --> 00:40:39,439
มันก็อาจจะเพราะพยายามเป็นคนคนเดียวอยู่

549
00:40:41,775 --> 00:40:45,153
คือ ฉันอยู่นานไม่ได้

550
00:40:45,654 --> 00:40:47,072
นี่คงมาเยี่ยมนายครั้งสุดท้ายแล้ว

551
00:40:47,072 --> 00:40:48,907
ฉันแค่อยากมาบอกด้วยตัวเอง

552
00:40:49,408 --> 00:40:50,951
ไม่ใช่ความผิดนายเลย

553
00:40:50,951 --> 00:40:53,745
แต่... ฉันต้องซื่อสัตย์กับใจตัวเอง

554
00:40:53,745 --> 00:40:57,708
ยังมีส่วนหนึ่งในใจคือหวังว่าเขาจะออกมา

555
00:40:58,458 --> 00:41:00,627
ซึ่งนั่นไม่แฟร์กับเราทั้งสองคน

556
00:41:01,503 --> 00:41:04,673
ฉันดีใจที่ได้ทําความรู้จักนายนะ แดน

557
00:41:07,467 --> 00:41:08,719
เสียใจด้วยที่กําลังเดือดร้อน

558
00:41:13,307 --> 00:41:15,142
ฉันไม่ถือที่นายคิดถึงเขา

559
00:41:18,187 --> 00:41:19,104
ฉันก็คิดถึงเหมือนกัน

560
00:41:20,939 --> 00:41:22,983
นี่ ฉันมีของมาให้

561
00:41:24,735 --> 00:41:27,571
เป็นเครื่องรางนําโชค

562
00:41:29,531 --> 00:41:33,744
ถ้าสวมไว้ มันอาจช่วยเตือนได้ว่านายคือนาย

563
00:41:34,703 --> 00:41:37,039
และการเป็นนายก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร

564
00:41:48,926 --> 00:41:49,760
แดนนี่

565
00:42:05,943 --> 00:42:06,944
นี่

566
00:42:13,158 --> 00:42:13,992
อารีเหรอ

567
00:42:14,743 --> 00:42:16,411
นายแม่งโคตรใจอ่อนเลย

568
00:42:19,248 --> 00:42:20,249
หวัดดี

569
00:42:23,794 --> 00:42:24,795
ฉันคิดถึงเธอนะ

570
00:42:27,881 --> 00:42:28,882
ฉันรู้

571
00:42:31,927 --> 00:42:33,846
ฉันรักเธอมาก

572
00:42:37,599 --> 00:42:38,600
ฉันก็รักนาย

573
00:42:43,480 --> 00:42:44,731
เขาแค่อยากมาบอกลา

574
00:42:49,069 --> 00:42:50,153
ขอบคุณมาก

575
00:42:54,449 --> 00:42:56,034
ไว้เจอกัน แดนนี่

576
00:43:19,850 --> 00:43:21,351
{\an8}(ยกเลิกชั่วโมงปรึกษา
อาจารย์ไรยา กู๊ดวิน)

577
00:43:21,351 --> 00:43:23,937
- อีกแล้วเหรอ
- ล้อเล่นรึเปล่า

578
00:43:24,938 --> 00:43:26,106
โอ๊ย ห่วยแตก

579
00:43:28,567 --> 00:43:29,860
มีอะไรด่วนนักหนา

580
00:43:30,861 --> 00:43:32,446
เรื่องเด็กซัลลิแวนน่ะสิ

581
00:43:32,446 --> 00:43:33,822
เกิดอะไรขึ้น

582
00:43:33,822 --> 00:43:35,741
เพิ่งได้รายชื่อพยานฝั่งอัยการใหม่

583
00:43:36,450 --> 00:43:38,493
พ่อเลี้ยงไปเป็นพยานให้ฝั่งอัยการ

584
00:43:38,493 --> 00:43:40,621
เขาบอกว่าแค่พยายามปกป้องลูกเลี้ยง

585
00:43:40,621 --> 00:43:42,706
เพราะงั้นเลยไม่ได้พูดความจริงว่าโดนยิง

586
00:43:42,706 --> 00:43:44,458
- ตอแหลชัดๆ
- ก็อาจจะใช่

587
00:43:44,458 --> 00:43:47,169
แต่เขาบอกว่าพิสูจน์ได้ว่า
นี่ไม่ใช่เหตุแค่ครั้งเดียว

588
00:43:47,169 --> 00:43:49,546
พิสูจน์ได้ด้วยว่าแดนนี่มีประวัติกระทํารุนแรงมา

589
00:43:49,546 --> 00:43:52,633
โอเค เขาชี้เป้าให้พวกนั้นไปดูคดีท้องถิ่น

590
00:43:52,633 --> 00:43:55,177
เขาบอกว่ามีเหตุยิงกันในบ้านหลังนั้น

591
00:43:55,177 --> 00:43:57,971
ฝ่ายอัยการเจอสาวคนหนึ่ง แอนนาเบล สโตน

592
00:43:57,971 --> 00:43:59,723
ผู้ชายชื่อแองเจโล รูอิซ

593
00:43:59,723 --> 00:44:02,267
ที่เชื่อมโยงแดนนี่เข้ากับเหตุยิงกันในบ้าน

594
00:44:02,267 --> 00:44:04,561
และบอกว่าเขามีประวัติการใช้ยาเสพติด
กับพยายามฆ่าอยู่แล้ว

595
00:44:04,561 --> 00:44:07,523
- ไอ้แม่ย้อย
- ทีนี้ ถ้าพยานพวกนี้ให้การเป็นประโยชน์

596
00:44:08,023 --> 00:44:10,359
เท่ากับหมอนี่เพิ่งเซ็นใบประหารของแดนนี่

597
00:44:10,359 --> 00:44:12,861
พอจะรู้ไหมว่า
มีโอกาสที่สองคนนั้นจะให้การไม่เป็นเรื่อง

598
00:44:12,861 --> 00:44:15,489
ไม่ มันเป็นเรื่องแน่ จะต้องทํายังไงต่อ

599
00:44:17,449 --> 00:44:19,910
ผมจะไปคุยกับอัยการเขต
จะพยายามขอตกลงก่อนศาล

600
00:44:19,910 --> 00:44:21,620
- สิบถึง 15 ปี ไม่มีพักโทษ
- สิบปีเหรอ

601
00:44:21,620 --> 00:44:25,624
หยุดเลย เพราะถ้าเขาปฏิเสธ...
ถ้าเป็นผม ผมก็จะปฏิเสธเหมือนกัน

602
00:44:25,624 --> 00:44:28,168
ต้องหวังแต่ว่าแม่ของเขาจะยอมให้การ

603
00:44:28,168 --> 00:44:32,548
และลูกขุนจะเห็นว่าไอ้โรคหลายบุคลิกนี่มันจริง
และแดนนี่เป็นโรคนี้จริง

604
00:44:32,548 --> 00:44:34,424
- แต่ไหนคุณบอกว่ามันไม่เคยได้ผล
- สแตน!

605
00:44:34,424 --> 00:44:35,926
ก็ไม่เคยจริงๆ

606
00:44:35,926 --> 00:44:38,762
ซึ่งในความเห็นผมก็เป็นลางไม่ดีเวลาขึ้นศาล

607
00:44:38,762 --> 00:44:42,140
แต่ถ้าไม่ได้ผล
เขาจะต้องติดคุกตลอดชีวิตที่เหลืออยู่

608
00:44:42,140 --> 00:44:43,976
- สแตน! สแตน!
- อะไร

609
00:44:49,731 --> 00:44:51,733
เผื่อไว้ก่อน เราจะทํายังไงดี

610
00:44:51,733 --> 00:44:53,777
- เราจะทํายังไงดี
- จะหนีออกไปได้ยังไง

611
00:45:06,123 --> 00:45:07,207
เผื่อไว้ก่อน

612
00:45:33,984 --> 00:45:35,402
แม่ง มาว่ะ

613
00:45:36,695 --> 00:45:38,155
เปิดประตูก่อน เปิดประตู!

614
00:45:41,283 --> 00:45:43,243
ให้ตาย ซัลลิแวน
ทําไมนายต้องสร้างเรื่องตลอด

615
00:45:43,243 --> 00:45:45,829
- ผมว่าผมข้อมือหัก
- ไปห้องพยาบาลกัน

616
00:45:45,829 --> 00:45:47,331
โอ๊ย! แม่ง

617
00:46:02,596 --> 00:46:03,889
จะเจ็บไหม

618
00:46:09,770 --> 00:46:11,605
อีกสองนาทีปิดไฟแล้ว ซัลลิแวน

619
00:46:40,342 --> 00:46:41,343
ปิดไฟ!

620
00:46:43,345 --> 00:46:44,596
เผื่อไว้ก่อน

621
00:46:46,932 --> 00:46:49,977
(หากคุณหรือคนที่รู้จักต้องการกําลังใจ)

622
00:46:49,977 --> 00:46:51,854
(กรุณาไปที่ Apple.com/HereToHelp)

623
00:47:41,612 --> 00:47:43,614
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์