1
00:00:58,016 --> 00:01:01,103
{\an8}(โพลารอยด์)
(แดนนี่ ซัลลิแวน)

2
00:01:20,831 --> 00:01:22,875
อรุณสวัสดิ์ แดนนี่ หลับสบายมั้ย

3
00:01:24,543 --> 00:01:26,879
ไม่รู้สิ ไม่ค่อยดีมั้ง

4
00:01:27,713 --> 00:01:28,714
ทําไมล่ะ

5
00:01:31,175 --> 00:01:32,718
คุณเคยพยายามนอนในคุกไหมล่ะ

6
00:01:37,014 --> 00:01:38,098
ได้ดูสุริยุปราคามั้ย

7
00:01:38,682 --> 00:01:40,726
ไม่ได้ดู เห็นแต่แสง มันพิลึกอยู่นะ

8
00:01:41,393 --> 00:01:45,230
คาร์ล ยุงคิดว่าสุริยุปราคา
จะนํามาซึ่งการเกิดใหม่

9
00:01:45,230 --> 00:01:46,440
ใครนะ

10
00:01:46,440 --> 00:01:49,026
จิตแพทย์คนหนึ่ง ไม่เคยได้ยินชื่อเหรอ
เขาดังอยู่นะ

11
00:01:49,776 --> 00:01:50,777
ไม่เคย

12
00:01:53,030 --> 00:01:54,239
คุณโอเคมั้ย

13
00:01:55,115 --> 00:01:58,827
- ดูคุณกระวนกระวายนิดๆ
- ก็อาจจะใช่

14
00:02:00,537 --> 00:02:03,040
ฉันอาจจะหวั่นใจนิดนึง วันนี้

15
00:02:03,040 --> 00:02:06,960
เพราะงี้ถึงได้ซุ่มซ่ามเหรอ ปกติไม่เป็นนะ

16
00:02:08,586 --> 00:02:10,297
คุณช่างสังเกตมาก

17
00:02:12,549 --> 00:02:14,134
ทําไมต้องประหม่า

18
00:02:15,427 --> 00:02:16,637
ขอฉันถามอะไรหน่อย

19
00:02:18,597 --> 00:02:20,057
คุณมาอยู่ตรงนี้ทําไม

20
00:02:22,017 --> 00:02:23,018
หมายความว่าไง

21
00:02:23,018 --> 00:02:24,186
มาคุยกับฉันเนี่ย

22
00:02:26,313 --> 00:02:28,941
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

23
00:02:29,900 --> 00:02:31,401
แต่ทําไมเราต้องมานั่งคุยกัน

24
00:02:31,985 --> 00:02:34,071
คุณกําลังช่วยผมเตรียมตัวขึ้นศาล

25
00:02:34,613 --> 00:02:40,160
เพราะต่อให้ผมไม่ใช่คนที่ยิงปืน
ก็ถือเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดถ้ามีเหตุเกิดขึ้นจริง

26
00:02:43,038 --> 00:02:46,583
อาทิตย์ที่แล้วเราคุยกันเรื่องแจ็ค
กับเรื่องที่คุณไปลอนดอน

27
00:02:47,918 --> 00:02:49,837
รู้รึเปล่าว่าแจ็คมาหาฉัน

28
00:02:53,006 --> 00:02:55,133
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ เขาอยู่ลอนดอน

29
00:02:56,093 --> 00:02:57,094
นี่ของแจ็ครึเปล่า

30
00:03:09,231 --> 00:03:10,315
หนังสือนําเที่ยวของผม

31
00:03:11,817 --> 00:03:14,111
คุณได้เบอร์เขาจากหนังสือนําเที่ยว
หาตัวเขาเจอเพราะงั้นเหรอ

32
00:03:14,611 --> 00:03:15,737
แต่ผมฉีกทิ้งไปแล้ว

33
00:03:16,238 --> 00:03:19,032
เดี๋ยวนะ ตํารวจปะมันขึ้นมาใหม่เหรอ
คุณได้แว่นนี้มาได้ยังไง

34
00:03:19,032 --> 00:03:24,538
แดนนี่ สมองของคุณคิดหาเหตุผลได้ดีเลิศเกินปกติ

35
00:03:24,538 --> 00:03:27,040
เก่งเวลาต้องการหาคําอธิบาย
มาคลี่คลายปัญหาที่เกิดขึ้นตรงหน้า

36
00:03:28,000 --> 00:03:31,670
เก่งการพูดเรื่องไม่น่าเป็นได้ให้เป็นไปได้ขึ้นมา
คุณทําแบบนี้มาทั้งชีวิต

37
00:03:32,421 --> 00:03:35,132
ฉันบอกแจ็คไว้ว่า
ฉันอยากให้คุณมีความเข้าใจ

38
00:03:35,132 --> 00:03:36,300
สิ่งที่เราทํากันตรงนี้ให้ดีขึ้น

39
00:03:36,800 --> 00:03:40,721
เขาไม่เห็นด้วย แต่ฉันก็โน้มน้าวเขาจนได้
เพราะเขาต้องการให้คุณได้สิ่งที่ดีที่สุด

40
00:03:41,221 --> 00:03:43,891
เหมือนกับฉัน คุณเชื่อรึเปล่า

41
00:03:46,560 --> 00:03:48,937
- คุณไว้ใจฉันไหม
- หมายความว่าไง

42
00:03:48,937 --> 00:03:50,272
เป็นคําถามง่ายๆ

43
00:03:51,064 --> 00:03:52,065
ไม่ ไม่ง่ายเลย

44
00:03:53,650 --> 00:03:54,818
โอเค ก็จริง

45
00:03:59,364 --> 00:04:02,576
คุณสังเกตเห็นว่าฉันประหม่า

46
00:04:03,869 --> 00:04:08,123
เป็นเพราะมีเรื่องบางส่วน
ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

47
00:04:08,123 --> 00:04:09,541
ที่เรายังไม่ได้คุยกัน

48
00:04:09,541 --> 00:04:13,879
ฉันกลัวว่าถ้าคุยเมื่อไหร่ คุณจะไม่สบายใจ

49
00:04:15,964 --> 00:04:18,257
ผมไม่รู้จริงๆ ว่าคุณพูดเรื่องอะไรของคุณ

50
00:04:20,928 --> 00:04:21,928
ฉันรู้

51
00:04:24,515 --> 00:04:25,682
ฉันมีอะไรอยากให้คุณดู

52
00:04:30,896 --> 00:04:32,606
{\an8}(เทปวิดีโอ T-120)

53
00:04:33,232 --> 00:04:34,233
เทปอัดอะไรไว้

54
00:04:34,900 --> 00:04:39,446
ปกติฉันคงไม่เร่งทําขนาดนี้
แต่ใกล้ถึงวันพิจารณาคดีแล้ว

55
00:04:42,533 --> 00:04:43,534
เทปอัดอะไรไว้

56
00:04:43,534 --> 00:04:45,661
ฉันว่าเราควรจะนั่งดูด้วยกัน โอเคนะ

57
00:04:45,661 --> 00:04:47,371
ผมไม่รู้ว่านี่เรื่องอะไร วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า

58
00:04:47,371 --> 00:04:49,581
เสียใจด้วยนะ
แต่เราไม่มีเวลาแล้ว แดนนี่

59
00:04:57,631 --> 00:05:00,259
ร้านเพชรพลอยฝั่งตรงข้ามเพิ่งติดกล้องใหม่

60
00:05:00,259 --> 00:05:02,302
ตํารวจเพิ่งพบเทปนี้ไม่นาน

61
00:05:03,011 --> 00:05:04,012
นี่เป็นสําเนา

62
00:05:05,514 --> 00:05:06,890
ต้นฉบับอยู่กับกองหลักฐาน

63
00:05:13,522 --> 00:05:14,982
คุณตัดต่อเทปมา

64
00:05:16,316 --> 00:05:17,609
เปล่า

65
00:05:20,195 --> 00:05:21,196
หลอกกันแน่ๆ

66
00:05:22,698 --> 00:05:23,699
นี่ไม่ได้หลอก

67
00:05:24,408 --> 00:05:27,995
ฉันว่าลึกๆ ในใจ คุณรู้อยู่แล้ว

68
00:05:36,837 --> 00:05:39,548
ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์
ไม่มีใครคนอื่นนอกจากคุณ

69
00:05:41,258 --> 00:05:42,593
มีแต่คุณคนเดียว

70
00:05:43,719 --> 00:05:45,345
คุณคือมือปืน แดนนี่

71
00:05:46,847 --> 00:05:50,350
ไม่ใช่อารีอานา คุณคนเดียว

72
00:05:53,270 --> 00:05:56,231
เป็นคุณมาโดยตลอด

73
00:06:05,657 --> 00:06:06,658
หลับเสีย

74
00:06:09,077 --> 00:06:10,078
คิดผิดถนัดแล้ว คุณนาย

75
00:06:12,789 --> 00:06:14,208
คุณคิดผิดถนัด

76
00:06:16,001 --> 00:06:17,002
ยิตซัคเหรอ

77
00:07:39,126 --> 00:07:41,128
{\an8}(ได้แรงบันดาลใจจากหนังสือ
"The Minds of Billy Milligan")

78
00:07:41,128 --> 00:07:42,212
{\an8}(โดยแดเนียล คีย์ส)

79
00:11:02,496 --> 00:11:03,956
เอาละ ทุกคนฟัง

80
00:11:19,346 --> 00:11:20,681
ผมบอกว่า "ทําใจเย็นๆ ไว้ก่อนโว้ย"

81
00:11:21,181 --> 00:11:22,224
นี่ไม่ได้ถาม

82
00:11:22,224 --> 00:11:25,602
นี่มันงี่เง่าแล้ว ฉันต้องเป็นคนเข้าไป

83
00:11:25,602 --> 00:11:27,271
ผมไม่กลัวผู้คุม

84
00:11:28,814 --> 00:11:31,149
ทุกคนห้ามคุณแล้วไม่ให้ยุ่งกับเขา

85
00:11:33,569 --> 00:11:35,445
คุณกําลังทําผิดมหันต์

86
00:11:35,445 --> 00:11:39,575
ทําไมต้องมาก่อเรื่องอีก ผมไม่ต้องฟังคุณ!

87
00:11:39,575 --> 00:11:43,912
ให้ตาย ฉันโคตรงี่เง่าเลย
ไม่น่าฟังนางตั้งแต่ต้น

88
00:11:43,912 --> 00:11:45,622
ให้ผมไปเถอะ ผมจัดการนางได้

89
00:11:45,622 --> 00:11:48,500
- เฮ้ย ไม่ได้ เดี๋ยวนางเรียกผู้คุม
- แบบนั้นก็ไม่ค่อยดีนัก

90
00:11:48,500 --> 00:11:50,210
ไมค์ ถ้าไม่ถือ...

91
00:11:52,421 --> 00:11:56,842
เข้าใจมั้ย
เด็กนั่นอยู่ได้ เด็กนั่นปลอดภัย

92
00:11:56,842 --> 00:11:59,469
- นายไม่ควรมาอยู่ตรงนี้
- โอย แดนนี่

93
00:12:01,138 --> 00:12:04,057
เกรงว่าเขาจะพูดถูก พ่อหนุ่ม

94
00:12:04,057 --> 00:12:06,310
เธอไม่ควรมาตรงนี้จริงๆ

95
00:12:06,894 --> 00:12:08,729
อย่างน้อยก็ไม่ใช่มาแบบนี้

96
00:12:10,898 --> 00:12:12,441
เกิดอะไรขึ้นกันแน่ แจ็ค

97
00:12:12,441 --> 00:12:14,902
อย่าส่งเขาออกไป เขาไม่รอดหรอก

98
00:12:41,720 --> 00:12:44,765
- นั่นมันอะไรวะ
- เป็นไปได้ยังไงแต่ต้น

99
00:12:44,765 --> 00:12:46,058
พูดตามตรงก็ไม่ควรจะเป็นไปได้

100
00:12:46,058 --> 00:12:47,851
คุณยั่วโมโหผม ได้ยินมั้ย

101
00:12:50,020 --> 00:12:51,813
ยิตซัค ทําอะไรน่ะ

102
00:12:51,813 --> 00:12:52,898
ยั่วโมโห!

103
00:12:52,898 --> 00:12:55,150
- ผมจัดการได้
- โห เป็นไอเดียที่ยอดเยี่ยม

104
00:12:55,150 --> 00:12:57,361
ให้ไอ้ขี้ยากุมชะตาพวกเรา
เพราะแบบนั้นเข้าท่า

105
00:12:57,361 --> 00:12:58,278
เคยดีมาแล้วในอดีต

106
00:12:58,278 --> 00:12:59,905
- ไอ้ห่า แจ็ค ผมเลิกยาแล้ว
- ไม่

107
00:12:59,905 --> 00:13:03,408
- ไมค์
- ไม่ๆ ตอนนี้ไม่ไหว

108
00:13:04,117 --> 00:13:05,118
ยิตซัค

109
00:13:05,118 --> 00:13:06,495
หยุด

110
00:13:06,495 --> 00:13:08,580
ถ้าเขาทําร้ายนาง ทุกอย่างจะยิ่งเละเทะ

111
00:13:08,580 --> 00:13:10,541
เขาไม่แตะนางหรอก
รู้นี่ว่าเขาคิดยังไงกับผู้หญิงและเด็ก

112
00:13:10,541 --> 00:13:12,417
- แล้วพวกผู้คุมล่ะ
- งั้นคุณนั่นแหละออกไป

113
00:13:12,417 --> 00:13:14,419
- ถ้าตัดสินใจอะไรเก่งนัก
- เพราะฉันยังต้องคิด

114
00:13:14,419 --> 00:13:16,839
ไม่ได้ล้อเล่น คุณพูดโกหกอะไรเยอะแยะ

115
00:13:16,839 --> 00:13:18,298
คุณต้องให้ผมเข้าไป

116
00:13:18,298 --> 00:13:20,592
ถ้าเขาทําร้ายใครก็ตาม พวกเราโดนขังเดี่ยวแน่

117
00:13:20,592 --> 00:13:23,387
บอกแล้วว่าจะต้องเจอเรื่องแบบนี้
ตอนที่เริ่มซื้อขายยา

118
00:13:23,387 --> 00:13:24,847
เท่ากับนี่ความผิดฉันเหรอ

119
00:13:24,847 --> 00:13:27,474
นายใช้เงินจากไหนซื้อของเข้าบ้าน
ไอ้คนดีศรีสมรไร้ประโยชน์

120
00:13:27,474 --> 00:13:30,561
ฉันบอกแล้วว่าสุดท้ายเราจะติดคุก
ดูสิว่าตอนนี้เราอยู่ไหน

121
00:13:30,561 --> 00:13:32,646
ผู้คุมรออยู่หน้าห้องเลยนะ แดนนี่

122
00:13:33,480 --> 00:13:36,233
- ไปเร็วทุกคน เร็ว
- ผมไม่กลัวพวกนั้น

123
00:13:36,859 --> 00:13:38,110
ไม่สนโว้ย!

124
00:13:39,027 --> 00:13:40,445
โอ๊ย ให้ตายสิวะ ไมค์!

125
00:13:43,240 --> 00:13:48,370
- หยุด หยุดก่อน เดี๋ยวจะยิ่งแย่
- คิดถึงแดนนี่ไว้ เร็วสิ ไมค์

126
00:13:56,587 --> 00:13:57,713
เราโอเคแล้ว ใช่มั้ย

127
00:13:57,713 --> 00:14:00,340
แดนนี่ ใช่คุณรึเปล่า

128
00:14:02,050 --> 00:14:03,760
ใช่ ดีแล้วจ้า ซิส ดีแล้วๆ

129
00:14:08,098 --> 00:14:11,852
- เราโอเคแล้ว ไม่เป็นไร
- ฉันพยายามช่วยคุณนะ

130
00:14:11,852 --> 00:14:13,562
- ตามมาดีๆ ไอ้หนู
- มาเร็ว

131
00:14:13,562 --> 00:14:15,063
- ผมรู้คุณจะช่วย
- หันหลัง

132
00:14:15,564 --> 00:14:17,399
- ขอโทษนะ
- กลับไป

133
00:14:26,783 --> 00:14:28,869
อย่าๆ อย่าเล่นใหญ่ดิ ยิงเลย

134
00:14:29,745 --> 00:14:30,746
จั่วมา

135
00:14:30,746 --> 00:14:33,498
เกือบละ ตั้งสติหน่อย ยิงอีกลูก

136
00:14:33,498 --> 00:14:36,376
- จั่วอีก
- ยิงเลย ยิงสิ!

137
00:14:37,211 --> 00:14:38,545
ฉันดวงไม่เคยดี

138
00:14:38,545 --> 00:14:41,256
ฉันไม่เคยดวงดีเลยในชีวิต

139
00:14:41,256 --> 00:14:43,133
- ก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ
- เหมือนกัน

140
00:14:49,056 --> 00:14:50,766
กันเร็วๆ อย่าให้มันยิงได้!

141
00:14:56,146 --> 00:14:57,523
เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นไปได้ไง

142
00:14:58,398 --> 00:15:00,025
เขาไม่เคยเข้ามาทั้งๆ ที่ตื่นอยู่

143
00:15:00,692 --> 00:15:04,029
- เกรงว่าระบบของเรากําลังจะพัง
- ระบบอะไร

144
00:15:04,530 --> 00:15:06,782
- พวกเรา
- เร็วๆ ตรงนั้น ตรงนั้นเลย

145
00:15:06,782 --> 00:15:10,911
ใจกลางไม่อาจฝืนกั้น
อสูรซุ่มกร่างสู่เบธเลเฮม

146
00:15:12,579 --> 00:15:13,580
กลอนของเยตส์

147
00:15:16,542 --> 00:15:18,669
ขอโทษที่สติหลุดหนักมาก

148
00:15:18,669 --> 00:15:21,129
ประโยชน์ของนายไม่ได้อยู่ที่
ทักษะการสนทนาพาที

149
00:15:21,672 --> 00:15:23,757
นานๆ ทีเราก็ต้องให้นายสติหลุด

150
00:15:24,550 --> 00:15:27,511
น่าเสียดาย ปัญหานี้ไม่อาจแก้ด้วยหมัดนายขนมต้ม

151
00:15:28,887 --> 00:15:29,888
ฉันโทษตัวเองมากกว่า

152
00:15:30,722 --> 00:15:34,434
แม่นั่นโน้มน้าวใจเก่งจนน่าสยอง
พวกที่เก่งที่สุดเป็นอย่างนั้นทุกที

153
00:15:34,434 --> 00:15:35,519
พวกไหน

154
00:15:35,519 --> 00:15:36,603
คนตอแหล

155
00:15:38,105 --> 00:15:39,356
งานนี้เกรงว่าผิดที่ฉันเอง

156
00:15:40,315 --> 00:15:44,069
งั้นเราจะไม่ให้เขาคุยกับแม่หมอนั่นแล้วเหรอ

157
00:15:44,069 --> 00:15:46,321
ฉันว่าเราเพิ่งเห็นหลักฐานชิ้นเอก

158
00:15:46,321 --> 00:15:50,200
ว่าความสัมพันธ์นั้น
ไม่สร้างสรรค์อีกต่อไป ไม่ใช่เหรอ

159
00:15:51,994 --> 00:15:53,161
หมอคนนั้นกลายเป็นคนอันตราย

160
00:15:54,413 --> 00:15:56,748
ฉันมองแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเท่าไหร่ แจ็ค

161
00:15:56,748 --> 00:15:59,001
อย่างนั้นรึ นายเชี่ยวชาญทางนี้แล้วงั้นสินะ

162
00:15:59,001 --> 00:16:01,587
ถ้าในช่วงอันตราย ใช่สิฉันเชี่ยวชาญ

163
00:16:07,301 --> 00:16:08,552
เมื่อไหร่เราถึงจะปลุกเขา

164
00:16:09,511 --> 00:16:11,513
เราไม่ปลุกให้ตื่นจนกว่าจะมีแผน

165
00:16:15,684 --> 00:16:17,853
- แจ็ค
- ยี่สิบเอ็ด

166
00:16:19,104 --> 00:16:20,898
รู้ไหมจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาวินิจฉัยเรา

167
00:16:20,898 --> 00:16:22,774
ว่าเป็นโรคทางจิตเวชในประเทศนี้

168
00:16:24,484 --> 00:16:25,611
เขาจะพยายามรักษาให้หาย

169
00:16:26,320 --> 00:16:28,238
สายตาที่หมอคนนั้นมองเรา เราคือตัวโรค

170
00:16:28,238 --> 00:16:31,825
ถ้าจะรักษาแดนนี่
แปลว่าต้องกําจัดพวกเราทุกคน

171
00:16:31,825 --> 00:16:32,910
บ้าชะมัด

172
00:16:34,745 --> 00:16:36,580
พวกเราเป็นคนที่ช่วยปกป้องชีวิตแดนนี่

173
00:16:37,748 --> 00:16:40,542
ถึงได้บอก เราต้องมีแผนก่อน

174
00:17:37,766 --> 00:17:40,185
ไปเร็ว ส่วนซีเข้าโรงอาหาร

175
00:17:45,065 --> 00:17:49,278
ไปเร็ว! ทําเหมือนเดิมทุกวันเลยนะ แจ็คสัน

176
00:17:56,618 --> 00:17:58,203
เฮ้ย พอจะรู้มั้ยว่าจะหาอะไรดูดได้ที่ไหน

177
00:17:58,203 --> 00:18:00,706
พูดเบาๆ เลยโว้ย ไอ้เวร

178
00:18:04,042 --> 00:18:06,170
- ไอ้นี่มันอะไรวะเนี่ย
- เดินต่อไป ซัลลิแวน

179
00:18:06,170 --> 00:18:08,130
- เดี๋ยวดิๆ นี่มันอาหารหมูอะไรวะ
- เดินไป

180
00:18:08,130 --> 00:18:09,298
- โอเคๆ
- เดี๋ยวนี้

181
00:18:09,298 --> 00:18:12,634
ไปแล้ว เดินแล้วจ้า ให้ตาย

182
00:18:24,521 --> 00:18:25,522
ของที่แกสั่งเข้ามาแล้ว

183
00:18:28,066 --> 00:18:29,985
- ว่าไงนะ
- ก็ของที่แกอยากได้

184
00:18:32,196 --> 00:18:35,532
บอกว่าอยากได้อีก บอกแล้วไงว่าจะจัดการให้

185
00:18:35,532 --> 00:18:36,992
แม่งเอ๊ย

186
00:18:38,452 --> 00:18:39,745
เร็วฉิบหาย

187
00:18:46,919 --> 00:18:47,836
สีวาดภาพน่ะนะ

188
00:18:47,836 --> 00:18:49,963
ก็ไม่ตรงกับที่ขอเป๊ะ แต่ก็ใกล้เคียงนะ

189
00:18:50,547 --> 00:18:53,050
จะให้ฉันเอาสีเทียนไปทําอะไรวะเนี่ย

190
00:18:53,634 --> 00:18:55,761
ฉันไม่สนโว้ย เอายัดตูดหรืออะไรก็เรื่องของแก

191
00:18:55,761 --> 00:18:57,930
ฉันไม่อยากได้ของพวกนี้ โอเคนะ
เอาว่าแลกกันหน่อย

192
00:18:57,930 --> 00:18:59,848
- เอาคืนไป
- ไม่มีใครอยากได้หรอก

193
00:18:59,848 --> 00:19:00,933
ทีนี้ จ่ายมา ไอ้ตูด

194
00:19:00,933 --> 00:19:02,976
จ่ายค่าสีเทียนเนี่ยนะ บ้ารึเปล่า

195
00:19:02,976 --> 00:19:05,771
พวก ไม่เอาน่ะ ฉันอยากได้โคเคน
ช่วยเพื่อนหน่อยโว้ย ขอร้อง

196
00:19:05,771 --> 00:19:06,855
แกสับขาหลอกฉันเหรอ

197
00:19:22,746 --> 00:19:23,830
ว่าไง

198
00:19:27,835 --> 00:19:29,002
โย่ ว่าไง

199
00:19:43,684 --> 00:19:44,685
โย่ ว่าไง

200
00:19:45,435 --> 00:19:47,437
ไอ้ตูดอย่างแกคนไหนจะหาโค้กให้ได้

201
00:19:47,938 --> 00:19:50,858
- ไปตาย
- แปลว่าเป็นแกสินะ ว่าไง

202
00:19:50,858 --> 00:19:52,693
เฮ้ย ไอ้ลูกหมานี่เอาจริงเหรอ

203
00:19:52,693 --> 00:19:55,070
มีอะไรเอาหมดเลย ม้าก็ได้
แค่อยากได้อะไรลอยๆ หน่อย รู้กันเนอะ

204
00:19:55,070 --> 00:19:56,864
ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ

205
00:19:57,656 --> 00:20:00,409
- ไปซะ
- มีปัญหาอะไรเนี่ย

206
00:20:00,409 --> 00:20:02,619
- มึงแหละปัญหา
- เฮ้ย!

207
00:20:03,579 --> 00:20:05,998
ไอ้กรวยนี่เพิ่งชักดาบมาร์เซลโลว่ะ

208
00:20:05,998 --> 00:20:07,791
แบบนี้เรียกว่าเข้าใจผิดกันเล็กน้อย

209
00:20:10,043 --> 00:20:12,754
ไม่เอาน่ะ เดี๋ยวจะจ่าย
แค่ล้อเล่นนิดเดียว

210
00:20:12,754 --> 00:20:14,590
ไม่รับมุกหรือไงเนี่ย

211
00:20:15,424 --> 00:20:16,675
ให้ตายสิ

212
00:20:35,527 --> 00:20:37,321
กูเอามึง ไอ้แม่ไม่รัก

213
00:20:44,244 --> 00:20:47,164
ไร้วุฒิภาวะ โง่เง่า ไร้ความรับผิดชอบที่สุด

214
00:20:47,164 --> 00:20:48,957
ให้ตายสิ จอนนี่ นายเป็นบ้าอะไรของนาย

215
00:20:49,917 --> 00:20:54,421
- หมอบลง หมอบ! ทุกคนหมอบลงเดี๋ยวนี้
- หมอบลงไป

216
00:20:56,465 --> 00:20:58,133
ผมจะไม่คอยนั่งดูไอ้เวร...

217
00:20:58,133 --> 00:21:00,719
ตอนนี้เหมือนเรายืนบนขอบเหว
บอกให้ทําอะไรก็ทําไปเถอะน่า

218
00:21:00,719 --> 00:21:02,930
- อะไรวะเนี่ย ซัลลิแวน
- หมอบลง!

219
00:21:02,930 --> 00:21:05,265
- หมอบ... วางเดี๋ยวนี้
- วางเดี๋ยวนี้นะ

220
00:21:05,265 --> 00:21:08,018
ยิตซัค ฉันจัดเอง เพื่อนยาก

221
00:21:14,733 --> 00:21:18,320
ท่านสุภาพบุรุษ ขออนุญาตอธิบาย...

222
00:21:28,413 --> 00:21:30,415
สภาพไม่สวยแน่ตอนขึ้นศาลพรุ่งนี้

223
00:21:48,016 --> 00:21:49,434
ใจเย็น เฟย์ เวรย์ ผมเอง

224
00:21:49,935 --> 00:21:53,272
- ตกใจหมดเลย
- ให้ตาย เมาค้างหรือไง

225
00:21:53,772 --> 00:21:55,190
แค่ไม่ได้นอนเลย

226
00:21:55,691 --> 00:21:58,110
- ก็ดูเพลียจริงๆ
- ขอบใจนะ สแตน น่ารักสุดๆ

227
00:21:58,610 --> 00:22:00,404
หวังว่าไม่ได้นอนเพราะสวดขอปาฏิหาริย์อยู่

228
00:22:00,404 --> 00:22:01,989
เพราะถ้าอยากให้คดีเข้าทางเรา
สงสัยต้องให้ฟ้าช่วย

229
00:22:01,989 --> 00:22:03,991
ไหนคุณบอกว่าการที่ผู้พิพากษายอมพบเรา

230
00:22:03,991 --> 00:22:05,534
เป็นลางที่ดีมาก

231
00:22:05,534 --> 00:22:09,246
เปล่า ผมบอกว่าไม่ใช่ลางร้าย
คดีนี้ไม่มีอะไรดีมากสักอย่าง

232
00:22:09,246 --> 00:22:11,540
คิดมองอะไรก็แพ้ไปหมดอย่างนี้
ช่วยลูกความได้ดีเหรอ

233
00:22:11,540 --> 00:22:13,125
ไม่ใช่มุมมอง
เป็นการเห็นโลกในความจริง

234
00:22:14,459 --> 00:22:18,130
เขาต้องรับการวินิจฉัยของฉัน
เขาป่วยเกินกว่าจะรับการพิจารณาคดี

235
00:22:18,130 --> 00:22:20,340
เขาต้องเข้าโรงพยาบาล ยังไงก็ต้องมองออก

236
00:22:20,340 --> 00:22:21,758
พวกนั้นไม่ต้องทําอะไรทั้งนั้น

237
00:22:22,384 --> 00:22:25,345
ฟังนะ ผมรู้ว่านี่เรื่องใหญ่ต่ออาชีพคุณ

238
00:22:25,345 --> 00:22:27,055
ฉันแค่พยายามจะช่วยเขาอยู่ สแตน

239
00:22:27,055 --> 00:22:31,226
โอเค เราทั้งคู่รู้ดีว่า
เรื่องนี้จะทําให้คุณได้อะไรบ้างนะ

240
00:22:31,226 --> 00:22:33,312
และในกรณีนี้ เรื่องที่ดีต่อคุณก็ดีต่อผมด้วย

241
00:22:34,354 --> 00:22:36,648
แน่นอน ถ้าได้เข้าโรงพยาบาล
จะดีกับเจ้าหนูนั่นมากกว่า

242
00:22:36,648 --> 00:22:37,733
มีใครอยากเข้าคุก

243
00:22:39,484 --> 00:22:42,404
ปกติแล้วอัยการเขตก็ชอบการต่อรองรับโทษ

244
00:22:44,239 --> 00:22:47,284
อย่าเพิ่งได้ใจ คําสําคัญคือ "ปกติแล้ว"

245
00:22:48,660 --> 00:22:50,454
ถ้าเป็นกรณีนี้ คนอื่นจะได้ประโยชน์หมด

246
00:22:50,454 --> 00:22:51,830
ถ้าคดีนี้ไปถึงชั้นศาล

247
00:22:51,830 --> 00:22:53,874
เห็นๆ อยู่ว่าเขาป่วย

248
00:22:54,499 --> 00:22:57,085
พวกนั้นสนใจที่ไหนว่าเขาป่วย
ก็เหมือนเราสองคนนั่นแหละ

249
00:22:57,085 --> 00:22:59,087
สนใจแต่ตัวเองและอาชีพการงาน

250
00:22:59,671 --> 00:23:02,716
และความปวดตับขั้นเทพที่จะต้องเจอ
หากสื่อมวลชนรู้เข้า

251
00:23:02,716 --> 00:23:04,593
ว่ามือปืนร็อคกีเฟลเลอร์หลุดโดยไม่โดนโทษ

252
00:23:05,093 --> 00:23:06,553
ไม่ได้บอกเสียหน่อยว่าไม่ต้องโดนโทษ

253
00:23:06,553 --> 00:23:08,597
ฉันพูดถึงการอยู่ในสถานพยาบาล
รักษาความปลอดภัยสูง

254
00:23:09,097 --> 00:23:10,098
มันไม่สําคัญ

255
00:23:10,682 --> 00:23:14,311
ยิ่งเรื่องฉาวยิ่งขายหนังสือพิมพ์ได้
คดีนี้ก็จะเป็นแค่นั้นแหละ

256
00:23:14,311 --> 00:23:15,687
ถ้าไม่ได้ไปถึงชั้นศาล

257
00:23:16,313 --> 00:23:19,399
ดังนั้นการบอกว่าเขาเป็นโรคที่
ไม่มีจิตแพทย์คนไหนในโลกคิดว่าเป็นโรคจริง

258
00:23:19,399 --> 00:23:21,068
จะไม่ช่วยใครเลยสักคน

259
00:23:21,068 --> 00:23:22,444
งั้นคุณยังทําคดีอยู่ทําไม

260
00:23:23,237 --> 00:23:28,367
เพราะถึงจะเหมือนไม่มีหวังแต่ก็ยังมีหวัง
แล้วผมโคตรเกลียดการต้องขึ้นศาล

261
00:23:30,786 --> 00:23:33,455
มีเรื่องอะไรที่คุยกันขึ้นมาแล้วผมควรต้องรู้มั้ย

262
00:23:33,455 --> 00:23:37,334
ตั้งแต่เขาเห็นเทปวิดีโอเขาก็ถอดใจไม่คุย

263
00:23:37,960 --> 00:23:38,961
เอาไปให้เขาดูทําไม

264
00:23:40,170 --> 00:23:43,382
ฉันไม่คิดจะให้เขาฟังคําวินิจฉัยเป็นครั้งแรก

265
00:23:43,382 --> 00:23:44,466
ในการดําเนินคดีหรอก

266
00:23:45,217 --> 00:23:47,052
ปฏิกิริยากับเรื่องแบบนี้มันคาดเดาไม่ได้

267
00:23:47,052 --> 00:23:48,554
เขาอาจจะเกร็งเป็นอัมพาตไปเลย

268
00:23:48,554 --> 00:23:52,057
ตอนนั้นอีกนิดเดียวเขาก็ทําร้ายฉันแล้ว
สแตน ขนาดเขาชอบหน้าฉัน

269
00:23:52,057 --> 00:23:56,186
เขาอาจพุ่งทําร้ายผู้พิพากษา
หรือทนายของอีกฝ่ายหนึ่ง

270
00:23:56,186 --> 00:23:58,480
- แล้วมันจะเป็นยังไงล่ะ
- โอเค งั้นเขารู้แล้ว...

271
00:23:58,480 --> 00:24:00,691
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าตัวเองเป็นมากกว่าหนึ่งคน

272
00:24:01,191 --> 00:24:03,151
อาจจะมากกว่าหนึ่งคนไปเยอะเลย

273
00:24:03,151 --> 00:24:04,528
โหย ไม่เอาน่ะ

274
00:24:04,528 --> 00:24:07,573
ฉันอยากเริ่มด้วยกันแนะนําดร.วิทแมน

275
00:24:08,073 --> 00:24:10,492
เป็นจิตแพทย์ชื่อก้องระดับโลก

276
00:24:10,492 --> 00:24:14,872
ผู้เขียนบทความในวารสารการแพทย์เฉพาะทาง
เกี่ยวกับโรคจิตเวชถึงห้าฉบับ

277
00:24:15,455 --> 00:24:17,332
แถมยังเป็นนักวิชาการเกียรติยศ

278
00:24:17,332 --> 00:24:21,044
รางวัลอี.แอล. ธอร์นไดค์
แห่งสมาคมจิตวิทยาอเมริกา

279
00:24:21,545 --> 00:24:23,297
คุณได้ประเมินอาการของจําเลย

280
00:24:23,297 --> 00:24:25,841
ในแง่ของการวินิจฉัยตามรายงานนี้หรือยัง

281
00:24:26,341 --> 00:24:27,759
ยังครับ ศาลที่เคารพ

282
00:24:27,759 --> 00:24:31,221
เมื่ออ่านรายงานของดร.กู๊ดวินแล้ว
ผมไม่จําเป็นต้องพบคนไข้

283
00:24:32,181 --> 00:24:36,393
ผมไม่สามารถวินิจฉัยคนไข้
ให้เป็นโรคที่ไม่มีอยู่จริงได้

284
00:24:36,393 --> 00:24:37,477
พูดจริงเหรอคะ

285
00:24:37,978 --> 00:24:39,730
โรคหลายบุคลิก

286
00:24:39,730 --> 00:24:44,067
ไม่ถือเป็นโรคทางอารมณ์
ของสมาคมจิตเวชอเมริกา

287
00:24:44,067 --> 00:24:46,737
- มีชื่อโรคอยู่ในไอซีดี
- ในฐานะอาการฮิสทีเรียรูปแบบหนึ่ง

288
00:24:46,737 --> 00:24:48,113
จู่ๆ จะมาตัดสินว่าการวินิจฉัยไม่มีจริงไม่ได้

289
00:24:48,113 --> 00:24:49,907
เป็นอาการผิดปกติทางอารมณ์
ไม่ใช่โรคจิตเวช มัน...

290
00:24:49,907 --> 00:24:50,991
พอแล้ว

291
00:24:51,825 --> 00:24:53,076
ไม่ใช่ใครๆ ก็พูดได้

292
00:24:53,660 --> 00:24:56,079
ถ้าเก็บอารมณ์แล้วออกความเห็น
ให้ถูกกาลเทศะไม่เป็น

293
00:24:56,079 --> 00:24:57,664
เราอาจต้องขอให้คุณออกไปก่อนนะ คุณหมอ

294
00:24:58,874 --> 00:24:59,875
เชิญต่อ

295
00:25:00,584 --> 00:25:06,340
การอ้างว่าใครสักคนไม่อาจขึ้นศาล
คดีอาชญากรรมรุนแรงเพราะมีโรค

296
00:25:06,340 --> 00:25:09,468
ซึ่งคนส่วนใหญ่ในวงการแพทย์

297
00:25:09,468 --> 00:25:14,139
ไม่ยอมรับว่ามีโรคนี้จริง
ผมมองว่ามันไร้เหตุผลมาก

298
00:25:14,806 --> 00:25:17,309
ขออภัย แต่นี่คือความเห็นมืออาชีพของผม

299
00:25:18,268 --> 00:25:21,021
ขอบคุณมาก คุณหมอ พาจําเลยเข้ามาเลยแล้วกัน

300
00:25:21,021 --> 00:25:23,190
ศาลที่เคารพ ผมอยากคุยถึงสิ่งที่เราได้รู้ก่อน

301
00:25:23,190 --> 00:25:26,360
เราทุกคนอ่านรายงานของดร.กู๊ดวินแล้ว
ขอดูด้วยสายตาตัวเองดีกว่านะ

302
00:25:27,277 --> 00:25:28,278
โอเค

303
00:25:35,035 --> 00:25:36,161
เชิญนั่ง

304
00:25:38,330 --> 00:25:39,331
คุณโอเคมั้ย

305
00:25:39,915 --> 00:25:40,958
ฮื่อ

306
00:25:41,959 --> 00:25:42,960
หน้าไปโดนอะไรมา

307
00:25:45,212 --> 00:25:49,800
แดนนี่ ฟังนะ ฉันรู้ว่าเรื่องนี้อาจจะน่ากลัว

308
00:25:49,800 --> 00:25:53,095
แต่คนเหล่านี้มาเพื่อช่วยคุณ

309
00:25:53,095 --> 00:25:55,514
แม้ตอนแรกอาจจะดูไม่เป็นแบบนั้นก็ตาม

310
00:25:56,014 --> 00:25:58,475
คุณแค่ต้องพูดความจริง
แล้วเราจะสามารถพาคุณ

311
00:25:58,475 --> 00:26:01,103
ไปรักษาตามที่จําเป็นได้ โอเคนะ

312
00:26:01,103 --> 00:26:04,314
เอาละ แดนนี่ การพิจารณาความก่อนขึ้นศาลนี้
ทําเพื่อให้เราแน่ใจ

313
00:26:04,314 --> 00:26:05,858
ว่าคุณได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรม เข้าใจนะ

314
00:26:07,943 --> 00:26:08,777
คุณทนาย

315
00:26:09,611 --> 00:26:13,448
สวัสดีค่ะ แดนนี่ ฉันแพทริเชีย ริชาร์ดส์

316
00:26:13,448 --> 00:26:15,784
เป็นอัยการเขตดูแลคดีของคุณ

317
00:26:16,702 --> 00:26:18,620
ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

318
00:26:20,664 --> 00:26:22,165
แดนนี่ คุณรู้ไหมว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

319
00:26:22,833 --> 00:26:24,835
ห้องประชุม เกาะไรเกอร์ส

320
00:26:24,835 --> 00:26:27,588
คุณมาอยู่ที่เกาะไรเกอร์สได้ยังไงตั้งแต่ต้น

321
00:26:28,172 --> 00:26:31,675
จากเหตุเกี่ยวข้องกับอาวุธปืน
ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

322
00:26:32,259 --> 00:26:34,761
แล้วคุณเข้าใจไหมว่า
คุณจําเป็นจะต้องเข้ารับการพิจารณาคดี

323
00:26:34,761 --> 00:26:36,930
- ในเหตุที่เกิดขึ้น
- ครับ

324
00:26:36,930 --> 00:26:38,307
รู้ไหมว่านั่นแปลว่าอะไร

325
00:26:39,016 --> 00:26:41,560
จะมีคณะลูกขุนเป็นผู้ตัดสิน
ว่าผมมีความผิดจริงหรือบริสุทธิ์

326
00:26:42,144 --> 00:26:46,106
ขอบคุณค่ะ แดนนี่
คุณทําได้ดีมาก ต้องการแค่นั้น

327
00:26:47,524 --> 00:26:49,693
- ตาคุณ
- สแตน เดี๋ยว

328
00:26:49,693 --> 00:26:51,278
- มีปัญหาอะไรเหรอ
- ไม่ครับ

329
00:26:51,278 --> 00:26:53,363
- มีค่ะ
- ไม่ ไม่มีอะไรครับ ศาล

330
00:26:53,947 --> 00:26:55,532
ถ้าอย่างนั้นก็ต่อเลย คุณทนาย

331
00:26:58,452 --> 00:27:01,413
สวัสดี แดนนี่ แดนนี่ใช่มั้ย

332
00:27:03,415 --> 00:27:04,499
โปรดอย่าออกความเห็น

333
00:27:07,169 --> 00:27:09,338
ครับผม นี่คือแดนนี่

334
00:27:09,338 --> 00:27:12,716
คืองี้ ผมมีคําถามจะถามไม่กี่ข้อ
แล้วก็เสร็จแล้ว โอเคนะ

335
00:27:13,717 --> 00:27:16,470
บอกหน่อยได้ไหมว่าอยู่กับใคร
ตอนไปที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

336
00:27:16,470 --> 00:27:18,639
- ในวันที่เกิดเหตุ
- กับใครเหรอ

337
00:27:20,974 --> 00:27:22,893
ที่นั่นก็มีคนจํานวนมาก แน่นอนอยู่แล้ว

338
00:27:23,810 --> 00:27:26,188
คนเดินอยู่บนทางเท้า เดินเข้าออกร้านต่างๆ

339
00:27:26,188 --> 00:27:29,024
ใช่ แต่ใครไปกับคุณ แดนนี่

340
00:27:31,026 --> 00:27:32,778
ขอโทษนะ
ผมไม่เข้าใจคําถามเท่าไหร่

341
00:27:33,695 --> 00:27:35,781
คุณไปที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์กับใคร

342
00:27:35,781 --> 00:27:36,698
นี่ไม่ใช่แดนนี่

343
00:27:36,698 --> 00:27:37,783
พอเลย

344
00:27:38,367 --> 00:27:40,827
ไม่มีใคร ผมไปคนเดียว

345
00:27:41,537 --> 00:27:45,207
แต่คุณพูดไว้ในคําให้การกับตํารวจว่า
คุณไปที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

346
00:27:45,207 --> 00:27:48,335
กับคนอื่นด้วย คนอื่นเป็นคนที่ถือปืน คุณ...

347
00:27:48,335 --> 00:27:50,379
- ห้ามถามนํา คุณคามิซา
- โอเค

348
00:27:50,379 --> 00:27:52,714
ด้วยความสัตย์จริงครับ ผมอยู่ตามลําพัง
และถ้าไม่เชื่อผม

349
00:27:52,714 --> 00:27:54,216
ขออนุญาตแนะนําให้ดูเทปวิดีโอ

350
00:27:54,216 --> 00:27:56,802
- นี่ไม่ใช่แดนนี่
- โปรดเงียบ

351
00:27:58,929 --> 00:28:00,097
เอาละ

352
00:28:00,097 --> 00:28:04,184
ในการบําบัดกับดร.กู๊ดวิน
คุณเล่าเรื่องเพื่อนในบ้านเช่าไว้เยอะ

353
00:28:04,184 --> 00:28:09,356
อารีอานากับยา... ยิตซัค
เล่าเรื่องพวกเขาให้ฟังหน่อยได้ไหม

354
00:28:09,356 --> 00:28:13,819
ก็ อารีอานากับผมสื่อใจกันได้ทันทีที่เห็นหน้า

355
00:28:13,819 --> 00:28:15,612
ยิตซัคก็มาด้วยกันกับเธอ

356
00:28:15,612 --> 00:28:17,489
รู้ตัวอีกทีเราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว

357
00:28:17,489 --> 00:28:19,867
แล้วคุณจะบรรยายถึงพวกเขายังไง

358
00:28:20,450 --> 00:28:21,952
อารีอานากับยิตซัคน่ะ

359
00:28:23,620 --> 00:28:27,457
อารีอานาใจดี นิ่งๆ คล้ายๆ กับแมวลาย

360
00:28:28,584 --> 00:28:30,586
แต่อ่อนไหวกว่า อาจจะเหมือนแมวพม่า

361
00:28:30,586 --> 00:28:32,421
แต่ยิตซัคดุเหมือนเสือ

362
00:28:32,421 --> 00:28:34,464
เราไม่อยากขัดใจให้เขาหงุดหงิดหรอก

363
00:28:34,464 --> 00:28:36,341
แดนนี่ ผมสับสนแล้วนะ

364
00:28:37,050 --> 00:28:39,636
ก็คุณถามเรื่องอารีอานากับยิตซัค

365
00:28:41,138 --> 00:28:42,139
แมวของผม

366
00:28:44,474 --> 00:28:46,226
นี่ไม่ใช่... นี่ไม่ใช่แดนนี่

367
00:28:46,226 --> 00:28:49,730
ศาลที่เคารพ นี่คือแจ็ค
นี่คือร่างแยกบุคลิกหนึ่งของแดนนี่

368
00:28:49,730 --> 00:28:53,525
ศาลสั่งให้เงียบ ถ้าพูดอีกคํา
ศาลจะสั่งให้คุณออกไปจากห้อง

369
00:28:53,525 --> 00:28:55,903
นั่งลง คุณหมอ ขอร้อง

370
00:28:59,114 --> 00:29:01,283
มีอะไรอยากจะถามลูกความอีกไหม

371
00:29:08,624 --> 00:29:09,791
ไม่มีครับ ศาลที่เคารพ หมดคําถาม

372
00:29:10,709 --> 00:29:13,420
- โปรดไปรอข้างนอก
- คุณหมอ

373
00:29:14,505 --> 00:29:15,672
ขอบคุณครับ

374
00:29:17,716 --> 00:29:20,385
ศาลที่เคารพ
อย่างที่ฉันบอกไปแล้ว นั่นไม่ใช่แดนนี่

375
00:29:22,095 --> 00:29:25,933
ลากพวกเรามาถึงนี่เพื่อฟังคําให้การ
ของลูกความที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนทุกประการ

376
00:29:26,892 --> 00:29:28,310
นั่งบรรยายถึงสัตว์เลี้ยง

377
00:29:28,310 --> 00:29:31,063
- ศาลคะ อย่างที่บอก ฉันไม่ได้...
- ผมถามอะไรคุณเหรอ

378
00:29:31,563 --> 00:29:34,358
คุณทนาย ถ้าเป็นผมจะรีบเตรียมคดี

379
00:29:34,358 --> 00:29:36,109
ศาลที่เคารพ ถ้าจะขอเวลาสักครู่...

380
00:29:36,109 --> 00:29:38,028
สแตน ถ้าอยากช่วยลูกความให้ดีจริงๆ

381
00:29:38,028 --> 00:29:39,655
อย่าให้ผมโมโหกว่านี้

382
00:29:40,239 --> 00:29:42,491
และแค่คุณพูด ผมก็โมโหแล้ว

383
00:29:44,743 --> 00:29:46,078
โอเค

384
00:29:52,417 --> 00:29:54,711
โอเค เอางี้ ให้เขารับผิด

385
00:29:54,711 --> 00:29:57,005
คุณลดข้อหาเป็นแค่ผิดลหุโทษ

386
00:29:57,005 --> 00:29:59,550
ให้เขาต้องเข้าโรงพยาบาลจิตเวชยาวๆ ไปเลย

387
00:30:00,050 --> 00:30:00,968
ล้อเล่นใช่มั้ย

388
00:30:00,968 --> 00:30:02,719
ไม่เอาน่ะ แพทตี้ นี่เป็นข้อเสนอที่ดี

389
00:30:02,719 --> 00:30:05,472
สําหรับลูกความคุณน่ะสิ
ถ้าฉันยอม เจ้านายเล่นงานฉันตายแน่

390
00:30:05,472 --> 00:30:09,184
เขาไม่ควรต้องเข้าคุก โอเคมั้ย
เขาต้องไปรักษา

391
00:30:09,184 --> 00:30:12,980
เขายิงปืนเข้าไปในฝูงชนที่ไร้อาวุธ
จากนั้นก็หนีจากที่เกิดเหตุ

392
00:30:12,980 --> 00:30:16,066
แต่เขาก็โรคไง แพทตี้ ดูไม่ออกเหรอ

393
00:30:16,066 --> 00:30:17,526
แปลว่าทําอะไรก็ได้งั้นเหรอ

394
00:30:17,526 --> 00:30:20,362
ผมว่าแค่เข้าโรงพยาบาลโรคจิตก็หนักพอแล้ว

395
00:30:20,362 --> 00:30:23,365
เราควรยกประโยชน์ให้จําเลยไว้ก่อน
ไม่ใช่เหรอ ให้โอกาสครั้งใหม่

396
00:30:24,616 --> 00:30:26,118
ฉันจะวางเดิมพันกับคุณละกัน สแตน

397
00:30:27,160 --> 00:30:30,289
เมื่อฉันเริ่มทําคดีหาเรื่องเขาจริงๆ
แล้วฉันจะหาข้อมูลของเขาหนักมากจริงๆ

398
00:30:30,831 --> 00:30:32,666
ฉันจะต้องเจอประวัติการกระทํารุนแรงมาก่อน

399
00:30:32,666 --> 00:30:36,253
ฉันจะต้องเจอว่าไม่รู้ยังไง
แต่เขาเล็ดรอดจากเงื้อมมือกฎหมายไป

400
00:30:36,837 --> 00:30:41,884
เขาไล่ยิงคนในมิดทาวน์กลางวันแสกๆ
คุณอยากให้เขาได้บัตรผ่านแค่โดนตักเตือนเหรอ

401
00:30:42,593 --> 00:30:45,721
ไรเกอร์สเต็มไปด้วยหนุ่มผิวดําผิวน้ําตาล

402
00:30:45,721 --> 00:30:47,514
ที่ทําผิดน้อยกว่านั้นตั้งเยอะ
ทําไมพวกนั้นไม่ได้บัตรผ่านบ้าง

403
00:30:47,514 --> 00:30:50,559
ทําไมไม่มีการขอต่อรองรับผิดลดโทษ
ตอนที่พวกนั้นอยากได้โอกาส

404
00:30:50,559 --> 00:30:52,394
ลูกความของคุณจะได้ประโยชน์ของจําเลยแน่

405
00:30:52,394 --> 00:30:54,980
เพราะเขามีอภิสิทธิ์ในระบบลูกขุน

406
00:30:54,980 --> 00:30:56,982
ที่สร้างมาเพื่อคนที่เป็นชายขาวเหมือนเขา

407
00:30:57,900 --> 00:30:59,860
แต่เขาจะไม่ได้บัตรผ่านจากฉันแน่

408
00:31:00,694 --> 00:31:05,073
ดังนั้น ไม่ ฉันไม่รับข้อเสนอลดโทษ
ยังไงเราต้องขึ้นศาล

409
00:31:20,339 --> 00:31:21,423
คิดว่าตัวเองชนะแล้วไหม

410
00:31:22,132 --> 00:31:24,176
รู้ไหมว่าคุกส่วนกลางเป็นยังไง

411
00:31:24,176 --> 00:31:26,512
ที่นี่จะกลายเป็นเหมือนค่ายฤดูร้อนไปเลย

412
00:31:26,512 --> 00:31:28,514
คิดว่ายิตซัคจะปกป้องเขาได้งั้นเหรอ

413
00:31:29,723 --> 00:31:32,351
ยิตซัคก็ยังมีมวลร่างกายของแดนนี่เท่านั้น

414
00:31:32,351 --> 00:31:34,353
พวกคุณทั้งหมดก็ยังเป็นคนคนเดียว

415
00:31:34,937 --> 00:31:37,022
พวกนั้นต้องเล่นงานคุณทั้งเป็น

416
00:31:37,022 --> 00:31:39,483
หวังว่าละครฉากนี้คุ้มค่าสําหรับคุณนะ แจ็ค

417
00:32:04,341 --> 00:32:06,260
แล้วเราทําไงกันต่อดี

418
00:32:07,553 --> 00:32:10,472
เราขึ้นศาล รับความผิดแบบลูกผู้ชาย

419
00:32:10,472 --> 00:32:12,432
ทําแบบที่เราทํามาตลอด เอาตัวรอด

420
00:32:12,432 --> 00:32:14,309
ผมรับมือกับการขึ้นศาลไม่ไหวหรอกนะ

421
00:32:14,309 --> 00:32:16,854
- ผมทําได้
- หรือไม่ได้

422
00:32:16,854 --> 00:32:20,232
แล้วไอ้เรื่องที่หมอบอกว่าจะเกิดขึ้นในคุกล่ะ

423
00:32:20,232 --> 00:32:22,651
แม่นั่นไม่รู้หรอกว่าเราทําอะไรได้บ้าง

424
00:32:24,236 --> 00:32:26,530
- แล้วถ้าแม่นั่นพูดถูกล่ะ
- ถูกเรื่องไหน

425
00:32:27,739 --> 00:32:28,866
พวกเราอาจเป็นตัวปัญหาจริงๆ

426
00:32:29,992 --> 00:32:32,119
เด็กนั่นอาจต้องยืนหยัดด้วยขาสองข้างของตัวเอง

427
00:32:32,119 --> 00:32:33,745
พูดอะไรของนายน่ะ พวก

428
00:32:34,705 --> 00:32:38,417
เขาเคยต้องมีพวกเราถึงจะรอด
แต่ตอนนี้อาจจะไม่ต้องใช้เราแล้ว

429
00:32:40,127 --> 00:32:41,837
อะไร เหมือนเขาโตเกินพวกเราไปงั้นเหรอ

430
00:32:43,505 --> 00:32:45,716
แจ็ค
นายพูดเสมอว่าต้อง "เผชิญความจริง" ใช่มั้ย

431
00:32:47,176 --> 00:32:50,554
- ใช่
- นี่อาจเป็นจังหวะที่แดนนี่ต้องทําแบบนั้น

432
00:32:53,932 --> 00:32:56,476
พูดอะไรไม่เข้าท่า แดนนี่จําเป็นต้องมีเรา

433
00:32:56,476 --> 00:32:57,728
เขาอาจจะพูดถูก

434
00:33:01,565 --> 00:33:04,610
เข้าใจใช่ไหมว่ากําลังเสนออะไรอยู่ เพื่อนยาก

435
00:33:05,986 --> 00:33:06,987
เข้าใจ

436
00:33:07,863 --> 00:33:11,658
ให้พวกเราตายไปเฉยๆ เหรอ

437
00:33:13,452 --> 00:33:15,579
มันแย่นักเหรอถ้าต้องเสียสละแบบนั้น

438
00:33:16,079 --> 00:33:17,748
นี่ล้อกันเล่นใช่มั้ย

439
00:33:17,748 --> 00:33:19,833
หุบปากไป จอนนี่ เงียบสักครั้งในชีวิต

440
00:33:25,923 --> 00:33:27,007
มันสุดยอดเลยนะ

441
00:33:27,758 --> 00:33:29,259
การที่รักใครสักคนขนาดนั้น

442
00:33:30,469 --> 00:33:33,263
อยากปกป้องตัวตนของเขาอย่างแรงกล้า
จนยอมทําอะไรก็ได้

443
00:33:35,891 --> 00:33:36,892
ยอมตายเพื่อเขาได้

444
00:33:44,816 --> 00:33:45,817
หรือฆ่าคนเพื่อเขาก็ได้

445
00:33:48,654 --> 00:33:52,074
ขอโทษที เพื่อนยาก
เขาไม่อาจใช้ชีวิตโดยไม่มีพวกเรา

446
00:34:23,522 --> 00:34:24,648
หวัดดี แดนนี่

447
00:34:25,315 --> 00:34:28,860
อารี ฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่

448
00:34:29,862 --> 00:34:31,362
ดีใจที่ได้เจอนะ แดนนี่

449
00:34:31,362 --> 00:34:32,822
คนถามตลอดเลยว่าเธอหายไปไหน

450
00:34:32,822 --> 00:34:34,491
แถมยังคิดว่าฉันทําอะไรเธออีก

451
00:34:36,159 --> 00:34:37,995
ฉันสบายดี ทุกอย่างโอเค

452
00:34:37,995 --> 00:34:41,415
ไม่ มันไม่โอเค ฉันกําลังเดือดร้อนหนักเลย อารี

453
00:34:42,833 --> 00:34:45,168
ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราจะหาทางออกได้

454
00:34:49,797 --> 00:34:50,882
ได้ โอเค

455
00:35:00,267 --> 00:35:01,727
เราอยู่ที่ไหนกันวะเนี่ย

456
00:35:04,813 --> 00:35:07,566
นายเป็นคนสําคัญที่สุดในชีวิตฉัน รู้รึเปล่า

457
00:35:08,775 --> 00:35:09,818
พูดแบบนี้ฉันกลัวนะ

458
00:35:10,819 --> 00:35:14,114
เราสื่อใจกันได้ ใช่มั้ยล่ะ

459
00:35:16,200 --> 00:35:17,201
ใช่ แน่นอน

460
00:35:17,743 --> 00:35:22,497
และเราสื่อใจกันได้ก็เพราะ
ฉันอยู่เพื่อนายนั่นแหละ แดนนี่

461
00:35:23,874 --> 00:35:27,419
เพราะฉันคือนาย แดนนี่ เราทุกคนคือตัวนาย

462
00:35:41,141 --> 00:35:44,978
ฉันอยู่ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์คนเดียวจริงๆ
เธอไม่ได้อยู่กับฉัน

463
00:35:45,729 --> 00:35:50,734
ฉันอยู่กับนาย อยู่ในนี้กับในนี้

464
00:35:52,319 --> 00:35:53,570
แต่เธอทิ้งฉันไป

465
00:35:53,570 --> 00:35:56,281
ฉันไม่เคยทิ้งนายไปไหน ไม่มีทางไปไหน

466
00:35:56,823 --> 00:35:58,867
พวกเราไม่มีใครอยากทิ้งเธอ เจ้าหนู

467
00:35:59,535 --> 00:36:01,203
เราอยู่ตรงนี้เพื่อช่วยนายเท่านั้น

468
00:36:02,246 --> 00:36:03,330
นั่นคือหน้าที่เรา

469
00:36:10,254 --> 00:36:12,214
รอบนี้กลับไปหลับไม่ได้นะ แดนนี่

470
00:36:12,214 --> 00:36:13,423
เราต้องการกันและกัน

471
00:36:14,842 --> 00:36:16,927
- เพราะจะทําอะไร
- เพื่อเอาชีวิตรอด

472
00:36:19,346 --> 00:36:21,515
ตรงนี้ว่างเปล่าเวลานายหลับอยู่ในโลกข้างนอก

473
00:36:24,226 --> 00:36:27,396
บางทีฉันก็แอบเข้ามาเวลาไม่มีใคร
เข้ามาฝันไปกับนาย

474
00:36:32,025 --> 00:36:35,821
เราจะเข้ามาเมื่อนายต้องการความช่วยเหลือ
หรือเหงาเกินไป หรือกลัวเกินไป

475
00:36:38,991 --> 00:36:40,742
ฉันมาเพื่อรับความเหงาของนายไป

476
00:36:49,042 --> 00:36:51,879
การพยายามสนิทกับผู้คน
มันเจ็บปวดเกินไปสําหรับนาย

477
00:36:52,629 --> 00:36:55,257
เมื่อเจ็บเกิน ฉันก็จะมา

478
00:36:56,842 --> 00:36:58,760
- เธอรู้มาตลอดเลยเหรอ
- อะไร

479
00:37:00,262 --> 00:37:01,305
ว่าเธอไม่ได้มีตัวตนจริง

480
00:37:02,389 --> 00:37:04,933
ไม่ ปกติก็ไม่รู้

481
00:37:06,268 --> 00:37:09,771
รู้แต่เวลาที่เราอยู่ตรงนี้อย่างตอนนี้

482
00:37:15,360 --> 00:37:16,612
มีคนอื่นๆ ที่เป็นเหมือนฉันไหม

483
00:37:17,821 --> 00:37:19,781
ไม่มีหรอก แดน เธอเป็นคนพิเศษ

484
00:37:29,041 --> 00:37:31,710
นายสร้างพวกเราขึ้น เราทุกคน

485
00:37:34,463 --> 00:37:35,631
คนพวกนี้เป็นใครกัน

486
00:37:37,132 --> 00:37:38,133
ทุกคนเป็นตัวนาย

487
00:37:38,675 --> 00:37:42,012
แต่ละคนมีประโยชน์ในช่วงจังหวะหนึ่ง
แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว

488
00:37:43,972 --> 00:37:45,682
แจ็คเรียกพวกนี้ว่าเป็น
พวกสิ้นปรารถนา

489
00:37:49,895 --> 00:37:50,896
ยิตซัค

490
00:37:52,314 --> 00:37:54,274
ปกติแจ็คจะชักใยอยู่หลังฉาก

491
00:37:54,274 --> 00:37:59,154
แต่ถ้าอะไรๆ มันเริ่มคุมไม่อยู่ เขาจะมาจัดการ

492
00:38:01,365 --> 00:38:02,366
ถูกต้อง

493
00:38:03,200 --> 00:38:06,119
คืออย่างนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างมาร์ลินกับอดัม
ในโรงนาแห่งนี้

494
00:38:07,788 --> 00:38:11,250
ทําให้เธออยากตาย แดนนี่ จําได้รึเปล่า

495
00:38:12,543 --> 00:38:13,544
แต่เธอไม่ได้ตาย

496
00:38:15,379 --> 00:38:20,300
เธอแตกเป็นเสี่ยงเหมือนแก้ว
แตกทลายเป็นชิ้นๆ

497
00:38:20,300 --> 00:38:22,344
ทุกชิ้นเป็นตัวเธอ แต่แยกจากกัน

498
00:38:24,763 --> 00:38:29,101
เทวดาประจําตัว มาเพื่อช่วยให้เธอมีชีวิตต่อได้

499
00:38:31,144 --> 00:38:32,813
แล้วทําไมถึงมาบอกผมตอนนี้

500
00:38:33,438 --> 00:38:34,940
สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว

501
00:38:34,940 --> 00:38:37,901
เธอมาที่นี่ แดนนี่ มาโดยมีสติ

502
00:38:39,027 --> 00:38:40,904
เรื่องแบบนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ไม่ควรจะเกิดขึ้นได้

503
00:38:41,822 --> 00:38:46,243
ผู้หญิงคนนั้นอยากพรากพวกเราไปจากเธอ
เขาอยากทําลายพวกเรา

504
00:38:47,160 --> 00:38:51,164
- ไรยา
- เขาเชื่อว่าเราคืออาการป่วย

505
00:38:52,040 --> 00:38:54,209
อยากส่งเธอไปอยู่ในที่ซึ่งเขาจะให้ยา

506
00:38:54,209 --> 00:38:56,128
และพยายามรักษาด้วยการฆ่าพวกเราทุกคน

507
00:38:56,128 --> 00:38:57,671
เราจะไม่สามารถช่วยนายได้อีกต่อไป

508
00:38:58,422 --> 00:39:00,465
พวกนั้นไม่เข้าใจว่านายต้องการอะไร
แต่เราเข้าใจ

509
00:39:01,216 --> 00:39:02,551
เราต้องให้นายช่วย

510
00:39:02,551 --> 00:39:06,430
ฉันเกรงว่าถ้าเราทุกคนตายไปหมด...

511
00:39:08,891 --> 00:39:09,892
เธอก็จะตายด้วยเหมือนกัน

512
00:39:12,519 --> 00:39:13,854
จะให้ผมทําอะไร

513
00:39:13,854 --> 00:39:17,608
เธอจะต้องกําจัดแม่คนนั้นไปเสีย

514
00:39:18,734 --> 00:39:22,154
ต้องเป็นเธอเอง
เพราะนางดูออกแล้วถ้าเป็นพวกเราคนใดคนหนึ่ง

515
00:39:23,739 --> 00:39:26,283
ไปบอกว่าไม่อยากให้นาง
มายุ่งเกี่ยวกับคดีนี้อีกต่อไป

516
00:39:26,283 --> 00:39:30,120
บอกว่าเธอไม่อาจอ้าง
และจะไม่อ้างว่าทําผิดโดยเสียสติ

517
00:39:30,120 --> 00:39:31,622
ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องเข้าคุกสิ

518
00:39:31,622 --> 00:39:33,290
อาจไม่ต้องเจอโทษหนักเท่าไหร่

519
00:39:33,290 --> 00:39:35,542
เพราะยังไงก็ไม่ได้มีใครบาดเจ็บหนักเสียหน่อย

520
00:39:36,335 --> 00:39:40,255
ฉันต้องให้นายช่วยจริงๆ แดนนี่
เราทุกคนต้องให้นายช่วย

521
00:39:43,342 --> 00:39:47,012
เธอรู้อยู่แล้วว่าจะต้องทํายังไง พ่อหนุ่ม
แล้วก็รู้ด้วยว่าควรทํา

522
00:39:59,525 --> 00:40:00,526
เด็กดี

523
00:40:39,857 --> 00:40:43,902
ฉันเข้าใจนะว่า
ฉันไม่ใช่คนสําคัญในสายตาคุณ แจ็ค

524
00:40:44,653 --> 00:40:48,407
และใช่ การเดินทางครั้งนี้ก็
มีประโยชน์ส่วนตัวที่ฉันจะได้ด้วย

525
00:40:48,407 --> 00:40:53,996
แน่นอน แต่การทําจนฉันเป็นตัวตลก
เป็นเรื่องที่ทําใจรับได้ลําบากมาก

526
00:40:53,996 --> 00:40:57,791
ยิ่งเมื่อคิดว่าทุกอย่างที่ฉันทําลงไป
แค่เพราะอยากช่วยคุณ

527
00:41:01,211 --> 00:41:04,673
ฉันรู้ว่าคุณได้ยินฉันอยู่ในนั้น แดนนี่

528
00:41:04,673 --> 00:41:08,510
และถ้าอยากสู้กลับสักนิด คุณก็สู้ได้

529
00:41:10,596 --> 00:41:12,931
แต่เห็นๆ อยู่ว่าคุณอยากเข้าคุก

530
00:41:13,599 --> 00:41:17,060
ไม่งั้นคงไม่เล่นละครฉากโคตรใหญ่อย่างเมื่อวาน

531
00:41:18,228 --> 00:41:19,229
เชิญตามสบาย

532
00:41:20,230 --> 00:41:23,483
ฉันเอาอาชีพตัวเองขึ้นเขียงเพื่อเรื่องงี่เง่ารอบนี้

533
00:41:28,405 --> 00:41:30,115
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามาทําไมแต่ต้น

534
00:41:30,616 --> 00:41:31,450
ได้โปรด

535
00:41:39,166 --> 00:41:41,293
มีเสียงคนพูดอยู่ในหัวผม

536
00:41:45,756 --> 00:41:47,633
ในนี้มีคนอื่นอยู่ด้วย

537
00:41:55,599 --> 00:41:57,392
ผมขอร้องล่ะ

538
00:42:02,439 --> 00:42:05,442
ช่วยผมด้วย

539
00:42:10,614 --> 00:42:11,615
ฉันอยู่นี่

540
00:42:19,039 --> 00:42:22,000
(หากคุณหรือคนที่รู้จักต้องการกําลังใจ)

541
00:42:22,000 --> 00:42:24,002
(กรุณาไปที่ Apple.com/HereToHelp)

542
00:43:13,719 --> 00:43:15,721
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์