1
00:00:18,060 --> 00:00:19,061
แม่ฮะ

2
00:00:23,565 --> 00:00:25,526
ผมปวดท้อง

3
00:00:26,693 --> 00:00:27,694
แม่ฮะ

4
00:00:29,363 --> 00:00:31,782
- กี่โมงแล้ว
- ผมไม่อยากไปโรงเรียน

5
00:00:31,782 --> 00:00:32,866
เวรละ

6
00:00:34,284 --> 00:00:35,285
ตาย

7
00:00:37,538 --> 00:00:38,956
เอซร่า ออกไปก่อน

8
00:00:38,956 --> 00:00:40,874
ลูกต้องไปแต่งตัวแล้วกินอาหารเช้าให้เสร็จ

9
00:00:40,874 --> 00:00:43,043
ก่อนคุณยายจะมาถึง โอเคนะ แม่มีสอน

10
00:00:43,627 --> 00:00:44,628
เวร

11
00:00:50,050 --> 00:00:51,176
ทําไมยังไม่แต่งตัวอีก

12
00:00:53,387 --> 00:00:55,055
- กินอะไรน่ะ
- หวัดดีจ้ะ

13
00:00:55,681 --> 00:00:56,932
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

14
00:00:56,932 --> 00:01:00,602
วันนี้รถไฟแน่นไม่ไหวเลย
คนจะไปไหนกันเยอะแยะ

15
00:01:01,186 --> 00:01:03,230
อ้าว ว่าไงจ๊ะ

16
00:01:03,939 --> 00:01:05,357
ทําไมลูกชายยังไม่แต่งตัว

17
00:01:05,858 --> 00:01:07,568
แล้วหลานฉันกินอะไร

18
00:01:07,568 --> 00:01:09,570
- ผมปวดท้อง
- โถ หลานเอ๊ย

19
00:01:09,570 --> 00:01:11,697
อย่าโอ๋ "โถ หลานเอ๋ย" เขาค่ะแม่
เขาต้องไปแต่งตัว

20
00:01:11,697 --> 00:01:13,031
เขาต้องไปโรงเรียน

21
00:01:13,031 --> 00:01:14,491
- นั่นแค่อาการจากความเครียด
- ท้องผม...

22
00:01:14,491 --> 00:01:16,285
ก็ใช่ว่าเด็กจะไม่มีเหตุผล

23
00:01:16,285 --> 00:01:17,786
เช้านี้อย่าได้มาหาเรื่องหนู

24
00:01:17,786 --> 00:01:19,246
พูดกับแม่แบบนั้นไม่ได้นะ ยัยหนู...

25
00:01:19,246 --> 00:01:20,497
ผมไม่อยากไป!

26
00:01:21,456 --> 00:01:22,875
ให้ตายสิ เอซร่า!

27
00:01:23,917 --> 00:01:25,002
ทําอะไรของลูก

28
00:01:25,002 --> 00:01:26,420
คิดว่าตัวเองแน่แค่ไหนกัน

29
00:01:26,420 --> 00:01:27,880
ผมจะหาพ่อ

30
00:01:27,880 --> 00:01:30,048
ยายเข้าใจจ้ะ ยายอยู่นี่นะ

31
00:01:30,048 --> 00:01:31,341
ไปทํางานเสีย

32
00:01:31,341 --> 00:01:35,179
- ไม่เป็นไรนะ หลาน ไม่เป็นไร
- ก็ได้

33
00:01:35,179 --> 00:01:36,972
ไม่เป็นไรนะ หลาน ยายมาแล้ว

34
00:01:36,972 --> 00:01:39,600
- เขาต้องไปโรงเรียน
- แม่จะไปส่งเอง อย่าไปสายอีก

35
00:01:42,186 --> 00:01:44,062
หลานจ๊ะ กอดยายหน่อยมั้ย

36
00:01:44,646 --> 00:01:49,026
{\an8}(หนึ่งสัปดาห์หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

37
00:02:11,465 --> 00:02:12,549
ดร.กู๊ดวิน!

38
00:02:13,967 --> 00:02:15,802
คณบดีฮิวส์ เมื่อกี้ไม่ทันเห็นค่ะ

39
00:02:16,303 --> 00:02:17,596
รู้สึกเหมือนคุณหลบหน้าผม

40
00:02:17,596 --> 00:02:19,431
ตั้งแต่เราไม่ได้สนับสนุนทุนวิจัยให้คุณ

41
00:02:20,599 --> 00:02:23,644
ไรยา คุณเป็นอาจารย์ที่ยอดเยี่ยม
ถ้าจะมีใครคนไหนคู่ควรตําแหน่งอาจารย์ประจํา...

42
00:02:23,644 --> 00:02:25,979
ใครคนไหน หมายถึงผู้หญิงก็ได้งั้นเหรอคะ

43
00:02:25,979 --> 00:02:28,065
ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น

44
00:02:28,065 --> 00:02:30,609
แต่เพราะพูดไปแล้วเราก็ยังเป็น
มหาวิทยาลัยชายล้วน...

45
00:02:30,609 --> 00:02:34,404
ผู้หญิงสอนผู้ชายไม่ได้เหรอ
ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าเราก็ต้องคอยสอนมาทั้งชีวิต

46
00:02:34,404 --> 00:02:37,324
ก็จริง แต่ในวงการนี้ คุณยังตามคนอื่นอยู่

47
00:02:37,324 --> 00:02:40,244
โรคอะนอเร็กเซียได้รับการบรรจุ
อยู่ในคู่มือดีเอสเอ็มแล้ว

48
00:02:40,244 --> 00:02:41,453
แค่แบบเดียว

49
00:02:41,453 --> 00:02:45,582
- พอเถอะ เรื่องนี้เคยคุยกันมาแล้ว
- อะนอเร็กเซียไม่ใช่โรคเดียว

50
00:02:45,582 --> 00:02:48,168
บูลีเมียก็มีลักษณะบ่งชี้ที่แตกต่างกันมาก

51
00:02:48,168 --> 00:02:49,711
ผมรู้ว่าคุณทุ่มให้กับเรื่องนี้สุดๆ

52
00:02:49,711 --> 00:02:52,548
แต่แซม วิลคส์ก็ขอทุนเหมือนกัน

53
00:02:52,548 --> 00:02:54,633
ที่จริงตัดกันแค่เส้นยาแดงผ่าแปด แต่เขามี...

54
00:02:54,633 --> 00:02:56,385
- อัณฑะ
- ความอาวุโส

55
00:02:57,219 --> 00:03:01,431
เสียใจด้วยจริงๆ ไรยา
แต่ถ้าอยากให้คณะช่วยเรื่องทุน

56
00:03:01,431 --> 00:03:04,184
คุณต้องหาหัวข้ออื่นมาทํา โอเคนะ

57
00:03:04,184 --> 00:03:06,019
ดูเหมือนเราเข้าสอนสายทั้งคู่แล้ว

58
00:03:08,897 --> 00:03:11,900
บาดแผลทางจิตใจเป็นสิ่งที่ใกล้เคียง
กับการท่องมิติเวลาที่สุด

59
00:03:12,734 --> 00:03:15,445
จังหวะที่เกิดแผลใจนั้นจะประทับอยู่กับความคิด

60
00:03:15,445 --> 00:03:17,197
เหมือนหมึกถาวรที่เขียนบนกระดาษ

61
00:03:18,073 --> 00:03:20,993
แต่ที่ไม่เหมือนกับหมึกคือ
แผลใจจะไม่ได้เลือนหายไปกับกาลเวลา

62
00:03:20,993 --> 00:03:25,163
หากถูกกระตุ้นด้วยเหตุการณ์
สัมผัส หรือความทรงจํา

63
00:03:25,706 --> 00:03:30,586
ผู้มีแผลใจเหมือนเดินทางกลับไป
สู่จังหวะที่ทําให้เกิดแผลใจนั้นตั้งแต่ต้น

64
00:03:30,586 --> 00:03:34,339
ลองคิดถึงแพทย์สนามรบ
ที่บังเอิญไปพบการสังหารหมู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

65
00:03:34,339 --> 00:03:38,802
รอบตัวเขามีแต่เสียงกรีดร้องของเด็กกําพร้า

66
00:03:38,802 --> 00:03:40,179
กลิ่นศพที่กําลังไหม้

67
00:03:40,179 --> 00:03:42,264
ประสบการณ์นั้นรุนแรงเกินใจจะรับ

68
00:03:43,015 --> 00:03:46,143
เขาต้องหนีจากตรงนั้น
แต่ไปไหนไม่ได้เพราะมีหน้าที่ต้องทํา

69
00:03:46,852 --> 00:03:51,481
วิภาษวิธีในความคิดย้อนแย้งนั้น
ทําให้แปลกแยกจากความเป็นจริง

70
00:03:52,065 --> 00:03:54,359
แต่การหนีความจริงเลวร้ายนั้น
ก็มีราคาที่ต้องจ่าย

71
00:03:54,943 --> 00:03:58,989
เพราะความทรงจําเดิมจะยังคงอยู่
เหมือนซากผุที่อยู่ใต้เปลือกต้นไม้

72
00:03:59,865 --> 00:04:01,742
ตอนนี้แพทย์ทหารคนนั้นกลับมาบ้าน

73
00:04:01,742 --> 00:04:04,995
เขาพยายามไม่คิดถึงหมู่บ้านนั้น
ระหว่างที่กลับมาทํากิจวัตรประจําวัน

74
00:04:04,995 --> 00:04:07,497
เขาไปร่วมงานเลี้ยงบาร์บีคิวแถวบ้าน

75
00:04:07,497 --> 00:04:11,752
แต่เสียงเล่นกันของเด็กๆ แถวนั้น
กลายเป็นเหมือนเสียงกรีดร้องก่อนตาย

76
00:04:12,336 --> 00:04:16,673
เนื้อที่อยู่บนเตาย่างไม่ได้แตกต่างจากศพที่ถูกเผา

77
00:04:16,673 --> 00:04:18,091
เขาอยู่ต่อไม่ได้

78
00:04:18,675 --> 00:04:21,928
แผลใจของเขา
ทําให้งานเลี้ยงบาร์บีคิวรุนแรงเกินทน

79
00:04:23,305 --> 00:04:24,806
ยิ่งเวลาผ่านไป

80
00:04:24,806 --> 00:04:29,645
มันจะแทรกซึมเข้าไปในประสบการณ์ชีวิต
จนเขาไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ในโลกเดิมได้

81
00:04:33,023 --> 00:04:35,776
อย่าลืมนะ
ผู้มีแผลใจต่างๆ กําลังถูกย้ําประสบการณ์

82
00:04:35,776 --> 00:04:37,569
จากเหตุการณ์จริงที่เรามองไม่เห็น

83
00:04:38,195 --> 00:04:40,656
สิ่งที่พวกเราเรียกว่าโรค สําหรับพวกเขา

84
00:04:40,656 --> 00:04:44,368
คือวิธีหลีกหนีจากความสยดสยองที่เกิดขึ้นจริง
อย่างสมเหตุสมผลมาก

85
00:04:44,368 --> 00:04:45,911
พูดง่ายๆ ก็คือ

86
00:04:46,954 --> 00:04:49,623
ถ้าพวกเขาไม่บ้าก็บ้าแล้ว

87
00:04:51,792 --> 00:04:54,336
ขอบคุณค่ะ ทุกคน เจอกันสัปดาห์หน้า

88
00:04:59,258 --> 00:05:01,760
วิชาจิตวิทยาอาชญากรรมอยู่ห้องถัดไปค่ะ
คุณตํารวจ

89
00:05:01,760 --> 00:05:02,845
น่าจะเหมาะกับคุณมากกว่า

90
00:05:02,845 --> 00:05:06,223
เขาว่ากันว่าคุณเป็นคนเก่งที่สุดในวงวิชาการนี้

91
00:05:06,223 --> 00:05:09,434
ไม่รู้สินะ ว่าจะแวะมาดูว่าเขาชมอะไรกัน

92
00:05:15,315 --> 00:05:18,026
แมทตี้ ฉันปลื้มนะ ปลื้มจริงๆ ฉันก็สนุกมาก

93
00:05:18,026 --> 00:05:20,779
แต่ฉันคิดอย่างที่บอกไปจริงๆ
ฉันกําลังอยู่ในช่วงหย่า

94
00:05:20,779 --> 00:05:22,698
- ตอนนี้ฉันจริงจังกับใครไม่ได้
- เดี๋ยวๆ

95
00:05:22,698 --> 00:05:25,325
ใจเย็น แม่เสือสาว ผมไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น

96
00:05:25,325 --> 00:05:27,536
เชื่อเถอะ ผมรับได้เมื่อถูกปฏิเสธ

97
00:05:27,536 --> 00:05:29,162
ถึงคุณจะคิดผิดถนัดก็เถอะ

98
00:05:29,162 --> 00:05:31,540
อ๋อ ฉันเก่งเรื่องคิดผิดอยู่ละ ก็...

99
00:05:31,540 --> 00:05:33,458
แค่อยากเอานี่มาให้ดู

100
00:05:33,458 --> 00:05:35,043
เมื่อคืนนี้เราจับเด็กได้คนหนึ่ง

101
00:05:35,043 --> 00:05:37,045
คดีพยายามฆ่าหลายกระทง

102
00:05:37,045 --> 00:05:39,131
มีข้อมูลในแฟ้มประวัติที่คุณน่าจะสนใจ

103
00:05:40,174 --> 00:05:41,341
คุณมาเพราะเรื่องนี้เหรอ

104
00:05:42,384 --> 00:05:43,969
ใช่ อะไรกัน

105
00:05:45,012 --> 00:05:48,056
นึกว่าผมทําเรื่องแบบนี้
เพื่อจะได้กลับไปขึ้นเตียงกับคุณอีกรอบเหรอ

106
00:05:48,056 --> 00:05:49,516
ใช่ ฉันคิดงั้นเลย

107
00:05:50,142 --> 00:05:51,560
โอเค นั่นก็มีเหตุผลอยู่

108
00:05:51,560 --> 00:05:54,688
แต่คุณบอกไว้ว่า
คุณต้องหาคนเพี้ยนสุดๆ มาเป็นกรณีศึกษา

109
00:05:54,688 --> 00:05:57,816
- ไม่อย่างนั้นจะตกงาน
- คุณสรุปได้แบบนั้นเหรอ

110
00:05:57,816 --> 00:05:59,610
ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ตั้งใจฟังเต็มที่

111
00:05:59,610 --> 00:06:02,946
ฟังก่อน นี่เราจับพวกจิตวิปริตตัวจริงมาได้

112
00:08:06,778 --> 00:08:10,157
กระสุนยิงทั่ว
กระจกแตกกระจายไปหมด ถากแขนไปคนหนึ่ง

113
00:08:10,157 --> 00:08:12,534
ผู้หญิงคนนี้โดนไปหนึ่งนัดที่ขา

114
00:08:12,534 --> 00:08:14,620
เด็กมันยังโชคดีที่ไม่ถึงข้อหาฆ่าคนตาย

115
00:08:14,620 --> 00:08:17,372
เดี๋ยวนะ อาทิตย์ที่แล้วอ่านเจอในหนังสือพิมพ์
นึกว่ามือปืนหายไปแล้ว

116
00:08:17,372 --> 00:08:18,832
เราหาตัวเจอแล้ว

117
00:08:20,501 --> 00:08:23,712
- ไม่มีประวัติอาชญากรรม
- ไม่มีลายนิ้วมือในระบบ

118
00:08:23,712 --> 00:08:25,214
แถมเขาไม่ยอมบอกนามสกุล

119
00:08:25,214 --> 00:08:26,423
พูดแต่ว่ามันไม่ช่วยอะไร

120
00:08:26,423 --> 00:08:28,800
ไม่ดีต่อประโยชน์ส่วนรวม
เชื่อเขาเลยมั้ยล่ะ

121
00:08:29,760 --> 00:08:32,011
เราแจกภาพซูมหน้าเบลอๆ ไปทั่ว

122
00:08:32,011 --> 00:08:33,804
จนมีคนจําได้ตอนเขาขึ้นแท็กซี่
ที่สนามบินเจเอฟเค

123
00:08:33,804 --> 00:08:37,017
แท็กซี่ไปส่งที่หอพักเก่าๆ ย่านอัพสเตท

124
00:08:37,017 --> 00:08:40,770
เอลม์โร้ดในเอลม์ริดจ์
พูดจริงไม่ได้ล้อเล่น

125
00:08:40,770 --> 00:08:43,857
บ.สืบสวนคอนเอ็ดบอกว่า
ค่าน้ําค่าไฟจ่ายในชื่อชายอิสราเอล

126
00:08:43,857 --> 00:08:46,818
ส่งเป็นเงินสดตลอด หาร่องรอยเขาไม่เจอ

127
00:08:46,818 --> 00:08:50,155
แล้วสาวคนนั้นล่ะ อารีอานา ชื่อเพราะนะ

128
00:08:50,155 --> 00:08:51,406
ไม่เห็นร่องรอยผู้หญิงคนนั้นเหมือนกัน

129
00:08:51,406 --> 00:08:54,201
กําลังคิดว่าเขาเก็บเธอกับเจ้าของบ้านไปแล้ว

130
00:08:54,201 --> 00:08:56,495
- เรารู้แน่ว่าเขาไม่หวั่นกับการใช้ปืน
- ทําไม

131
00:08:57,996 --> 00:09:00,082
ต้องเข้าไปคุยเอง เดี๋ยวก็รู้

132
00:09:00,082 --> 00:09:03,502
เด็กมันพิลึก นั่นไม่เถียง
แต่เขาอาจแค่เมายาสุดๆ แค่นั้นก็ได้

133
00:09:03,502 --> 00:09:06,088
- ไม่ แววตามันสื่ออะไรสักอย่าง
- ใครบ้ากันแน่เนี่ย

134
00:09:06,088 --> 00:09:09,341
ไม่ วิธีการพูดเวลาถูกสอบปากคําน่ะ
การออกเสียงของเขา

135
00:09:09,341 --> 00:09:11,385
- คําที่เลือกใช้
- คําที่เลือกใช้เหรอ

136
00:09:11,385 --> 00:09:13,971
คุณนาย คุณต้องปั่นไข่เขาจนคลั่งแน่

137
00:09:15,347 --> 00:09:18,642
ฟังก่อน เขาไปในที่ซึ่งจะมีคนสนใจมากที่สุด

138
00:09:18,642 --> 00:09:22,104
เปลี่ยนสําเนียงการพูด
ไม่แสดงความเสียใจแม้แต่น้อย

139
00:09:22,104 --> 00:09:23,564
นี่มันวิสัยพวกโรคจิตชัดๆ

140
00:09:23,564 --> 00:09:27,276
คู่หูเราอ่านหนังสือเรื่องฆาตกรต่อเนื่องเล่มเดียว
แล้วก็เป็นแบบนี้เลยนะ

141
00:09:28,151 --> 00:09:29,945
เฮ้อ ว่าไง คุณคิดยังไง เขาเป็นรึเปล่า

142
00:09:29,945 --> 00:09:31,196
ไม่ได้ดูง่ายแบบนั้น

143
00:09:31,196 --> 00:09:34,283
ยังมีปัจจัยแนวโน้มอีกหลายส่วนที่ไม่เห็น

144
00:09:34,283 --> 00:09:36,326
และลักษณะการกระทําผิดครั้งนี้ก็ไม่ตรงกับ...

145
00:09:36,326 --> 00:09:37,703
หรือ "ผิดหลายคดี"

146
00:09:38,245 --> 00:09:40,873
พบเลือดที่พื้นในบ้าน มีร่องรอยการต่อสู้

147
00:09:40,873 --> 00:09:43,000
- แล้วก็มีรอยกระสุนที่หน้าต่าง
- ทุกอย่างเป็นหลักฐานแวดล้อม

148
00:09:43,584 --> 00:09:46,545
แต่ถ้าเป็นจริงล่ะ
ถ้าเราจับไอ้โรคจิตได้จริง

149
00:09:46,545 --> 00:09:50,340
เขาบอกรึเปล่าว่าคิดจะทําอะไร
ถึงไปยิงปืนที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

150
00:09:50,924 --> 00:09:52,926
บอกว่าเขากับสาวคนนั้น
แค่อยากขู่ใครคนหนึ่งให้กลัว

151
00:09:52,926 --> 00:09:56,138
- ใคร
- ไม่ยอมบอก มีแต่ "ไม่ช่วยอะไร"

152
00:09:59,433 --> 00:10:02,728
คิดว่าไง นี่งานคุณนะ อาจารย์

153
00:10:04,605 --> 00:10:06,190
- ขอฉันดูก่อน
- เนอะ

154
00:10:06,190 --> 00:10:07,482
มีอะไรจะเสีย

155
00:10:22,497 --> 00:10:23,624
- พร้อมนะ
- พร้อม

156
00:10:23,624 --> 00:10:24,541
โอเค

157
00:10:29,379 --> 00:10:30,547
ว่าไงจ๊ะ ซิส

158
00:10:31,215 --> 00:10:34,343
สวัสดีค่ะ แดนนี่ ฉันดร.กู๊ดวิน
แต่เรียกว่าไรยาก็ได้

159
00:10:36,178 --> 00:10:38,305
แล้วมีอะไรให้รับใช้

160
00:10:38,305 --> 00:10:39,389
นั่งขึ้นมาตรงๆ

161
00:10:40,724 --> 00:10:41,725
เอามือมา

162
00:10:43,310 --> 00:10:46,104
โอเค เฮ้ยๆ ใจเย็น

163
00:10:53,987 --> 00:10:55,239
ผมจะรอหน้าห้อง

164
00:10:58,951 --> 00:11:00,202
สบายดีมั้ย

165
00:11:03,872 --> 00:11:05,457
วันนี้เรามาทําอะไรกันน่ะคุณ

166
00:11:07,000 --> 00:11:08,377
ทําไมต้องใส่กุญแจมือ นี่ไม่ชอบกุญแจมือ

167
00:11:08,377 --> 00:11:09,711
รู้รึเปล่าว่าทําไมถึงมาอยู่ตรงนี้

168
00:11:11,922 --> 00:11:12,965
คุณล่ะรู้มั้ย

169
00:11:14,716 --> 00:11:16,260
เริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนแล้วกัน

170
00:11:17,302 --> 00:11:19,012
ช่วยบอกนามสกุลหน่อยได้มั้ย

171
00:11:20,597 --> 00:11:23,225
ผมว่าเรื่องที่เกิดตรงนี้
ไม่ใช่อะไรที่แจ็คคิดไว้เลย

172
00:11:23,225 --> 00:11:24,893
แจ็คคือใคร

173
00:11:28,355 --> 00:11:29,606
ยอมแพ้แล้ว ใครคือแจ็คเหรอ

174
00:11:31,984 --> 00:11:34,403
แดนนี่ ถ้าคุณคุยกับฉัน ฉันอาจจะช่วยคุณได้

175
00:11:35,821 --> 00:11:38,907
เดี๋ยว ช่วยผมออกไปจากตรงนี้ได้เหรอ
ผมไม่ชอบโดนขังเท่าไหร่

176
00:11:38,907 --> 00:11:40,200
ฉันเข้าใจ

177
00:11:41,326 --> 00:11:45,038
ผมไม่ควรเป็นคนที่อยู่ตรงนี้ด้วยซ้ํา
อารีอานาคือคนที่ยิง

178
00:11:45,038 --> 00:11:46,540
อารีอานาเหรอ

179
00:11:46,540 --> 00:11:49,585
แล้วอารีอานาอยู่ไหน
เพราะเหมือนตํารวจหาตัวเขาไม่เจอ

180
00:11:49,585 --> 00:11:51,128
ใครก็หาเขาไม่เจอหรอก

181
00:11:52,504 --> 00:11:53,505
ทําไมล่ะ

182
00:11:54,006 --> 00:11:56,717
ผมเริ่มคิดว่าคุณไม่ได้มาช่วยผมแล้วนะ

183
00:11:57,885 --> 00:11:59,344
ฉันจะช่วยคุณได้ยังไง แดนนี่

184
00:11:59,928 --> 00:12:00,929
ช่วยผมออกไปจากตรงนี้

185
00:12:04,850 --> 00:12:06,185
บอกความลับให้ฟังเอามั้ย

186
00:12:08,353 --> 00:12:09,188
เอาสิ

187
00:12:10,814 --> 00:12:12,357
ปล่อยตัวเองก็ได้

188
00:12:14,401 --> 00:12:15,402
แมทตี้!

189
00:12:16,111 --> 00:12:17,404
- ล้อเล่นน่า
- อะไรวะเนี่ย

190
00:12:18,155 --> 00:12:20,365
- อุ๊ยตาย โอเค
- อะไรวะ

191
00:12:20,365 --> 00:12:22,576
โอเค เอามือไพล่หลังเลย ไอ้หนู

192
00:12:22,576 --> 00:12:24,494
เล่นแรงไปหน่อยมั้ย แฟรงค์

193
00:12:24,494 --> 00:12:27,456
นี่ หมอ ยินดีมากจ้าที่ได้เจอ

194
00:12:27,456 --> 00:12:28,957
แล้วเจอกันใหม่

195
00:12:29,750 --> 00:12:31,752
เดินต่อไป หุบปาก

196
00:12:32,920 --> 00:12:34,129
ไปเร็ว

197
00:12:34,129 --> 00:12:36,298
ขอโทษเรื่องกุญแจมือนะ
สงสัยกลไกมันเสีย

198
00:12:36,298 --> 00:12:37,758
ฉันแค่ตกใจนิดหน่อย

199
00:12:37,758 --> 00:12:40,010
ตอนสอบปากคําเขาไม่เป็นอย่างนั้นเลย สาบาน

200
00:12:40,010 --> 00:12:42,054
เขาพูดถึงคนที่ชื่อว่าแจ็ค

201
00:12:42,054 --> 00:12:45,474
ใช่ ตอนสอบปากคําก็พูด
"แจ็คบอกว่าถึงเวลาต้องรับผลกรรม"

202
00:12:45,474 --> 00:12:47,684
อะไรทํานองนั้น ผมถามว่า
"แจ็คเป็นใคร" เขาก็หุบปากทันที

203
00:12:47,684 --> 00:12:49,311
- เหมือนกัน
- ฮื่อ

204
00:12:51,146 --> 00:12:53,774
มันปั่นหัวเรา พวกนั้นก็ทําได้ใช่มั้ย

205
00:12:53,774 --> 00:12:55,567
ที่แน่คือเขาน่าสนใจมาก

206
00:12:55,567 --> 00:12:57,653
นั่นอาจเป็นสัญญาณของโรคจิตเภท

207
00:12:57,653 --> 00:12:59,988
คุ้มดีคุ้มร้าย น่าขนลุกหน่อยๆ

208
00:12:59,988 --> 00:13:01,782
แต่ฉันก็ยังว่าแฟรงค์อาจจะคิดถูก

209
00:13:01,782 --> 00:13:05,744
ไม่ ให้ตายสิ เกลียดคํานั้นจัง

210
00:13:07,371 --> 00:13:10,374
เขาอาจแค่ต้องเลิกยาก่อน
ให้เวลาสองสามวันเผื่อจะหายเมา

211
00:13:10,374 --> 00:13:12,709
คุณจะรู้ชัดขึ้นว่าเจอกับอะไรอยู่

212
00:13:12,709 --> 00:13:14,002
ไม่เหมาะกับคุณสินะ

213
00:13:14,002 --> 00:13:16,421
แมทตี้ ขอบคุณนะที่พยายามจะช่วยฉัน
ขอบคุณจริงๆ

214
00:13:17,422 --> 00:13:19,049
ขอบคุณพอที่จะไปกินมื้อค่ํากันต่อมั้ย

215
00:13:19,049 --> 00:13:20,843
- ไม่
- โอเค

216
00:13:20,843 --> 00:13:23,804
งั้น ถ้าคิดจะเปลี่ยนใจ เรื่องเด็กคนนั้น

217
00:13:23,804 --> 00:13:24,888
ได้

218
00:13:25,597 --> 00:13:27,975
- ขอบใจ แมทตี้ แล้วเจอกันนะ
- ได้ ได้เลยๆ

219
00:13:33,480 --> 00:13:34,481
ขอโทษค่ะ

220
00:13:36,275 --> 00:13:39,152
กลับช้านิดหน่อย ไม่ใช่ช้าไปสองชั่วโมงครึ่ง

221
00:13:39,152 --> 00:13:40,487
ค่ะ หนูขอโทษแล้วไง

222
00:13:40,487 --> 00:13:42,197
แม่น่ะนะ ไม่เป็นไรหรอก

223
00:13:42,948 --> 00:13:45,784
แต่ลูกชาย ช่วยทําอะไรให้มั่นคงแน่นอนหน่อย
เคยคิดบ้างมั้ย

224
00:13:45,784 --> 00:13:47,578
อย่างน้อยนั่งกินข้าวด้วยกัน

225
00:13:51,039 --> 00:13:52,249
เย็นหมดแล้ว

226
00:13:53,542 --> 00:13:55,127
แม่ช่วยหยิบไวน์จากในตู้เย็น...

227
00:13:55,127 --> 00:13:56,253
ลูกไม่จําเป็นต้องกินไวน์

228
00:14:04,511 --> 00:14:05,512
อร่อยนะ

229
00:14:11,894 --> 00:14:13,020
หลานไปคุยกับพ่อ

230
00:14:17,900 --> 00:14:22,112
- ให้ตายสิ แม่ คืนนี้ไม่ใช่คืนของพ่อ
- อย่าใช้น้ําเสียงนั้นกับฉัน แม่คุณ

231
00:14:22,112 --> 00:14:26,658
เธอไม่อยู่ หลานอยากคุยกับพ่อ ฉันเลยยอม

232
00:14:26,658 --> 00:14:28,452
หนูต้องเลี้ยงลูกได้โดยไม่มีเขา

233
00:14:28,452 --> 00:14:30,537
งั้นก็อยู่เลี้ยงลูก ไรยา

234
00:15:00,150 --> 00:15:02,402
หนูเข้าใจที่ลูกโมโห

235
00:15:03,403 --> 00:15:04,488
เข้าใจจริงๆ

236
00:15:05,447 --> 00:15:08,450
แต่ลูกไม่ยอมคุยกับหนู ไม่ยอมจูบลาไปนอน

237
00:15:08,450 --> 00:15:10,494
เมื่อก่อนเขานอนคั่นระหว่างเราบนเตียงใหญ่

238
00:15:10,494 --> 00:15:12,829
แล้วเวลาได้ยินลูกร้องไห้

239
00:15:12,829 --> 00:15:15,290
หนูเดินไปหาเขา
แต่ลูกไม่ยอมกลับมานอนกับหนูด้วยซ้ํา

240
00:15:16,708 --> 00:15:18,126
แล้วจะให้ทํายังไง

241
00:15:21,588 --> 00:15:23,173
ทําเหมือนพวกเราทุกคนล่ะมั้ง

242
00:15:23,173 --> 00:15:24,258
ทําอะไรล่ะ

243
00:15:26,051 --> 00:15:28,720
ยังคอยรักเธอต่อไป
ไม่ว่าเธอจะทําตัวไม่น่ารักแค่ไหน

244
00:15:30,305 --> 00:15:31,306
มีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ

245
00:15:35,060 --> 00:15:36,436
แม่น่าจะเป็นนักจิตบําบัด

246
00:15:37,604 --> 00:15:38,605
แม่รู้ดี

247
00:16:19,771 --> 00:16:21,690
- ขอบคุณ
- ขอบคุณ

248
00:16:39,416 --> 00:16:40,751
เรื่องตําแหน่งอาจารย์ประจําเป็นไง

249
00:16:41,668 --> 00:16:43,128
มาร์ตินบอกว่าข้อเสนอขอทุนถูกตีกลับ

250
00:16:43,128 --> 00:16:45,964
ไปคุยกับมาร์ตินเรื่องทุนของฉันทําไม

251
00:16:45,964 --> 00:16:47,716
ผมเคยเป็นหัวหน้าสาขา เราคุยกันอยู่แล้ว

252
00:16:47,716 --> 00:16:48,842
ให้ตายสิ เกร็ก

253
00:16:48,842 --> 00:16:50,344
ไรยา ฟังผมนะ

254
00:16:51,553 --> 00:16:53,222
คุณเป็นนักจิตบําบัดที่สัญชาตญาณดีมากๆ

255
00:16:54,014 --> 00:16:56,683
หนึ่งในคนเก่งสุดเท่าที่ผมเจอมา
แล้วผมก็เจอมาเยอะมาก

256
00:16:56,683 --> 00:17:00,854
แต่ความหมกมุ่นกับพวกกลุ่มอาการชายขอบ
จะดับอนาคตของคุณสักวัน

257
00:17:00,854 --> 00:17:03,357
ทุกครั้งไม่จําเป็นต้องเป็นการวินิจฉัยอาการใหม่

258
00:17:03,357 --> 00:17:06,234
ไม่ต้องมาสอนฉัน
ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในห้องเรียนแล้ว เกร็ก

259
00:17:06,234 --> 00:17:07,653
ทําอะไรตามกระแสบ้าง

260
00:17:08,237 --> 00:17:10,155
บอกมาร์ตินสิว่า
คุณอยากเน้นเรื่องการปรับพฤติกรรมคนไข้

261
00:17:10,155 --> 00:17:11,240
ปรับพฤติกรรมเหรอ

262
00:17:11,240 --> 00:17:13,242
หรือทฤษฎีการเรียนรู้ ตรงนั้นเงินถุงเงินถัง

263
00:17:13,242 --> 00:17:14,326
ผมคุยให้ก็ได้

264
00:17:14,326 --> 00:17:16,244
ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ เอาจริงๆ

265
00:17:18,454 --> 00:17:22,209
คุณเคยคิดไหมว่า
ความปรารถนาที่จะต้องโดดเด่นจากกลุ่ม

266
00:17:22,209 --> 00:17:24,545
ด้วยการวินิจฉัย
กลุ่มอาการที่ร้ายแรงแปลกใหม่ที่สุด

267
00:17:24,545 --> 00:17:26,964
- อาจมาจากความไม่มั่นคงในใจตัวเอง...
- นี่...

268
00:17:26,964 --> 00:17:30,175
แทนที่จะมาจากความปรารถนาจากใจ
ที่จะช่วยคนไข้

269
00:17:30,175 --> 00:17:31,468
สองเรื่องนั้นไปด้วยกันไม่ได้ตรงไหน

270
00:17:31,468 --> 00:17:34,263
อะไร คุณไม่อยาก...
ให้คนชื่นชมยกย่องงานที่ทําเหรอ

271
00:17:34,263 --> 00:17:37,432
หรือประโยชน์จากความรู้ที่ส่งผลดีต่อตัวเองด้วย
เป็นสิทธิพิเศษของเพศชายเท่านั้น

272
00:17:37,432 --> 00:17:39,268
คุณอ่านนิตยสาร "มิส" เฟมินิสต์มากไปละ

273
00:17:39,268 --> 00:17:42,521
ฉันว่านั่นคือการเลี่ยงบาลี
เพราะไม่อยากตอบว่าฉันคิดถูก

274
00:17:46,984 --> 00:17:48,443
กินกับฮอร์สแรดิชอร่อยกว่า

275
00:17:50,404 --> 00:17:53,198
คือว่า... ยกคําจากวารสารการแพทย์
ที่พิมพ์มาแล้ว 20 ปีได้

276
00:17:53,198 --> 00:17:55,909
แต่จําไม่ได้ว่าฉันแพ้ฮอร์สแรดิชเหรอ

277
00:17:55,909 --> 00:17:58,662
การไม่ชอบกินกับแพ้อาหาร
เป็นสองเรื่องที่ไม่เหมือนกัน

278
00:17:59,746 --> 00:18:00,581
รับเพิ่มไหมครับ

279
00:18:00,581 --> 00:18:04,626
ผมเอาจินมาร์ตินี่ ส่วนนี่เอาว้อดก้าโทนิก
กับมะนาวและเชอร์รี่มาราสชิโนสองลูก

280
00:18:07,254 --> 00:18:08,755
เรื่องบางเรื่องผมก็จําได้

281
00:18:12,092 --> 00:18:14,595
ช่วยอย่าโทรหาลูกเวลาไม่ใช่คืนของคุณ

282
00:18:16,054 --> 00:18:17,472
ลูกโทรหาผม

283
00:18:17,472 --> 00:18:19,474
พูดให้ถูกคือคุณแม่คุณโทรหาผม
แล้วให้ลูกพูดสาย

284
00:18:19,474 --> 00:18:21,435
ถึงอย่างนั้น ตอนนี้ลูกก็มีแต่ฉัน

285
00:18:21,435 --> 00:18:24,104
เขาต้องทําใจรับให้ได้ ไม่ว่าฉันจะมีข้อเสียบ้าง

286
00:18:25,606 --> 00:18:27,024
ไรยา แบบนั้นมันไม่ดีต่อสุขภาพจิต

287
00:18:27,024 --> 00:18:28,901
แต่ฉันไม่ใช่นักจิตบําบัดของลูก ฉันเป็นแม่

288
00:18:30,194 --> 00:18:33,572
และเวลาพูดถึงข้อเสีย
ใครก็รู้ว่าเราต้องรับมือกับข้อเสียของคุณ

289
00:18:37,993 --> 00:18:40,162
คือว่า ไรยา อยู่กับคุณก็ลําบากนะ

290
00:18:41,455 --> 00:18:45,209
หวือหวาเปลี่ยนใจไปมาได้ตลอด

291
00:18:47,753 --> 00:18:49,421
ไม่เคยรู้ว่ารอบนี้จะเจอกับปางไหน

292
00:19:39,346 --> 00:19:40,514
ให้ตาย

293
00:19:42,474 --> 00:19:44,226
{\an8}(สองสัปดาห์หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

294
00:19:44,226 --> 00:19:47,145
{\an8}แล้วถ้าฉันนําเสนอกรณีที่
พิสูจน์ได้ว่าวินิจฉัยโรคถูกจริงๆ ล่ะ

295
00:19:47,688 --> 00:19:49,898
ทําไมมัวแต่ตามหา
กลุ่มอาการที่ไม่เด่นชัดที่สุด

296
00:19:49,898 --> 00:19:51,942
ให้ตาย มาร์ติน! นั่นแหละประเด็น

297
00:19:51,942 --> 00:19:53,443
เพราะมันยังไม่เด่นชัด

298
00:19:54,069 --> 00:19:55,487
ไม่มีใครช่วยพวกเขาเพราะทุกคนบอกว่า

299
00:19:55,487 --> 00:19:57,322
สิ่งที่พวกเขาเจออยู่นั้นไม่ใช่ความจริง

300
00:19:57,322 --> 00:19:58,824
และความรู้สึกของพวกเขาไม่สําคัญ

301
00:19:58,824 --> 00:20:01,368
เพราะยังไม่มีรหัสวินิจฉัยโรคของพวกเขา
ในตําราเล่มนี้

302
00:20:01,368 --> 00:20:02,786
{\an8}ไรยา คุณไม่ต้องพิสูจน์ตัวเองแล้ว

303
00:20:02,786 --> 00:20:03,704
{\an8}(โรคทางจิตเวช)

304
00:20:03,704 --> 00:20:05,080
อย่าพูดข่มแบบนั้นได้มั้ย

305
00:20:05,080 --> 00:20:08,250
ฉันยังต้องจ่ายค่าเล่าเรียนลูกอีกอย่างน้อย 15 ปี

306
00:20:09,168 --> 00:20:10,460
ฉันต้องได้ตําแหน่งอาจารย์ประจํา

307
00:20:11,211 --> 00:20:13,338
แล้วเราทั้งคู่ก็รู้ดีว่าฉันไม่มีทางได้

308
00:20:13,338 --> 00:20:15,048
นอกจากจะตีพิมพ์บทความวิชาการอีกชิ้น

309
00:20:15,591 --> 00:20:19,720
ถ้าฉันทําให้เห็นชัดว่าคําวินิจฉัยโรคถูกต้อง
ภาควิชาจะให้ทุนไหม

310
00:20:19,720 --> 00:20:24,016
ถ้าคุณยืนยันการวินิจฉัยโรคได้
ก็แน่นอน ผมจะให้ทุนแน่ๆ

311
00:20:24,850 --> 00:20:27,644
ให้ตาย ผมจะตั้งตําแหน่งวิชาการใหม่
โดยมีชื่อคุณอยู่บนนั้นเลย

312
00:20:43,327 --> 00:20:44,786
(บูลีเมียเนอร์โวซา - โครงการขอทุนวิจัย)

313
00:20:44,786 --> 00:20:45,704
(ดร.ไรยา กู๊ดวิน)

314
00:21:06,725 --> 00:21:09,895
นี่คือสถานีดับเบิลยูเอบีซี เอเอ็ม 770

315
00:21:09,895 --> 00:21:12,105
รายงานพิเศษจากทําเนียบขาว

316
00:21:12,105 --> 00:21:14,024
เป็นเรื่องสามัญสํานึกง่ายๆ

317
00:21:14,024 --> 00:21:17,778
ที่เราทุกคนต้องทําสุดความสามารถ
เพื่อจะลดความอ่อนด้อยของประเทศ

318
00:21:18,445 --> 00:21:20,280
เราต้องเตรียมรับสถานการณ์แย่ที่สุด

319
00:21:20,864 --> 00:21:26,036
ต้องมั่นใจว่าจะสามารถกระจายเชื้อเพลิง
ได้อย่างรวดเร็วและยุติธรรม

320
00:21:26,036 --> 00:21:27,829
หากเกิดกรณีฉุกเฉินขึ้น

321
00:21:46,640 --> 00:21:47,766
สวัสดีค่ะ

322
00:21:52,771 --> 00:21:53,772
สวัสดีค่ะ

323
00:22:13,834 --> 00:22:15,669
{\an8}(แดนนี่บอย - ฟิชแอนด์ชิปส์
แคมเดนไฮสตรีท เที่ยง! - แจ็ค)

324
00:22:15,669 --> 00:22:17,129
{\an8}(เบียร์ 3 สก๊อตช์ 3)

325
00:22:53,540 --> 00:22:55,459
คุณรู้มั้ยว่าแดนนี่ไปไหน

326
00:23:00,172 --> 00:23:01,298
คุณรู้จักแดนนี่ด้วยเหรอ

327
00:23:02,341 --> 00:23:03,425
เขาเป็นลูกฉัน

328
00:23:03,425 --> 00:23:05,260
มีอะไรรึเปล่า

329
00:23:06,011 --> 00:23:07,513
เกิดอะไรขึ้นกับเขา

330
00:23:08,889 --> 00:23:10,641
พอจะมีที่ให้เรานั่งคุยกันได้มั้ยคะ

331
00:23:12,559 --> 00:23:15,979
- นั่นแหละ เขา
- เขาจะติดคุกได้ยังไง

332
00:23:17,272 --> 00:23:18,482
แดนนี่เป็นลูกแฝดเหรอ

333
00:23:22,861 --> 00:23:24,029
นั่นอดัมค่ะ

334
00:23:25,489 --> 00:23:27,199
เขาจากไปนานมากแล้ว

335
00:23:29,618 --> 00:23:30,744
เกิดอะไรขึ้นกับเขา

336
00:23:34,581 --> 00:23:36,083
คุณบอกว่าเป็นจิตแพทย์ใช่มั้ย

337
00:23:37,835 --> 00:23:39,628
- พยายามจะช่วยเขาเหรอ
- ใช่ค่ะ อยากช่วย

338
00:23:42,047 --> 00:23:43,090
ไปนั่งนอกบ้านดีกว่า

339
00:23:43,966 --> 00:23:44,967
ขอบคุณค่ะ

340
00:23:45,968 --> 00:23:50,264
ขนาดก่อนเรื่องที่เกิดขึ้นกับอดัม

341
00:23:51,640 --> 00:23:53,016
เขาก็เป็นเด็กอ่อนไหวอยู่แล้ว

342
00:23:54,810 --> 00:23:56,895
แล้วพวกนั้นก็ไล่เขาออกจากโรงเรียน

343
00:23:56,895 --> 00:23:57,980
ทําไมคะ

344
00:24:01,066 --> 00:24:01,984
ยากับเรื่องชกต่อย

345
00:24:01,984 --> 00:24:03,235
ทั้งสองอย่าง

346
00:24:04,152 --> 00:24:06,113
แต่ว่าเขาเป็นเด็กฉลาดมากนะ

347
00:24:08,490 --> 00:24:10,367
เด็กคนนั้นเหมือนแสงสว่าง

348
00:24:10,993 --> 00:24:12,536
ไหนจะจินตนาการของเขาอีก

349
00:24:14,830 --> 00:24:18,041
แต่เรื่องก็แค่ไม่เป็นอย่างที่คิด

350
00:24:18,834 --> 00:24:20,085
ฉันกับผู้ชายน่ะ

351
00:24:20,586 --> 00:24:21,587
แค่นั้น

352
00:24:22,588 --> 00:24:25,841
ถามได้ไหมว่าทําไมสุดท้ายแล้ว
เขาไปอยู่ที่บ้านตรงข้าม

353
00:24:26,425 --> 00:24:29,344
เขากับสามีฉันเข้ากันไม่ค่อยได้

354
00:24:29,344 --> 00:24:32,306
แต่สามีฉันก็เข้ากับใครไม่ค่อยได้ทั้งนั้น

355
00:24:32,306 --> 00:24:34,474
ลูกเลยย้ายไปอยู่ในบ้านนั้นเมื่อสองสามปีก่อน

356
00:24:34,474 --> 00:24:36,810
ฉันก็คิดว่า "มีอะไรจะเสีย" เนอะ

357
00:24:37,394 --> 00:24:39,021
อย่างน้อยก็ยังคอยดูแลเขาได้

358
00:24:40,647 --> 00:24:42,274
แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็หายไปเลย

359
00:24:44,109 --> 00:24:45,444
แต่ถึงขั้นพยายามฆ่า

360
00:24:50,157 --> 00:24:51,575
นั่นไม่ใช่แดนนี่ลูกฉันแล้ว

361
00:24:53,952 --> 00:24:55,954
คุณรู้ไหมว่าในบ้านตรงข้ามมีใครอยู่กับเขาบ้าง

362
00:24:59,666 --> 00:25:01,585
ฉันไม่รู้ว่ามีใครอยู่ตลอด

363
00:25:01,585 --> 00:25:04,087
มีสาวคนหนึ่งที่อยู่บ่อยๆ คนเข้าๆ ออกๆ กัน

364
00:25:04,087 --> 00:25:05,797
แล้วไง เขาจะต้องเข้าคุกไหม

365
00:25:06,757 --> 00:25:08,008
หวังว่าจะไม่ต้อง

366
00:25:09,468 --> 00:25:11,094
แคนดี้ คุณบอกว่าเขาเป็นคนอ่อนไหว

367
00:25:11,595 --> 00:25:13,430
เรียกว่าสมัยเด็ก
เขาเป็นเด็กขี้โมโหได้รึเปล่า

368
00:25:14,097 --> 00:25:16,725
หรือซึมเศร้า เจ้าอารมณ์อะไรแบบนั้น

369
00:25:17,309 --> 00:25:21,021
ความขี้หงุดหงิดของเขาเพิ่มขึ้น
หลังจากเกิดเรื่องกับอดัมรึเปล่า

370
00:25:23,524 --> 00:25:27,402
อย่างที่บอก ลูกไม่เหมือนใครมาตั้งแต่ต้น

371
00:25:29,613 --> 00:25:30,948
แต่มันก็ไม่ผิดตรงไหน

372
00:25:30,948 --> 00:25:32,950
ค่ะ ไม่ผิดเลย ไม่

373
00:25:36,620 --> 00:25:38,163
มีเรื่องที่ฉันอยากจะถาม

374
00:25:39,248 --> 00:25:42,668
อาจจะทําใจลําบากหน่อย
แต่คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับการช่วยเขา

375
00:25:43,418 --> 00:25:46,380
แดนนี่เคยประสบกับเรื่องอะไรสมัยเด็กไหม

376
00:25:47,464 --> 00:25:48,632
เรื่องแบบไหน

377
00:25:50,717 --> 00:25:53,387
ตอนที่คุณบอกว่า คุณไม่ค่อยมีโชคเรื่องผู้ชาย

378
00:25:53,387 --> 00:25:56,557
- หมายความว่ายังไงคะ
- สรุปเป็นความผิดฉันเหรอ

379
00:25:56,557 --> 00:25:59,726
- เปล่า ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นเลย
- เขาบอกว่าเกิดอะไรขึ้นล่ะ

380
00:25:59,726 --> 00:26:01,228
ไม่ได้บอก

381
00:26:02,646 --> 00:26:04,898
ฉันแค่พยายามทําความเข้าใจเขาให้ดีขึ้น

382
00:26:08,861 --> 00:26:10,112
ฉันไม่รู้หรอกว่าใครทําอะไรบ้าง

383
00:26:10,696 --> 00:26:13,240
คุณรู้เหรอว่าใครทําอะไรมาบ้าง
พวกคนที่มารักษากับคุณน่ะ

384
00:26:13,240 --> 00:26:15,325
- ไม่รู้
- ไม่รู้ เพราะคนเราทําอะไรๆ

385
00:26:15,325 --> 00:26:17,160
ที่ดูแล้วไม่น่าจะทําได้

386
00:26:19,538 --> 00:26:20,581
แคนดี้...

387
00:26:20,581 --> 00:26:23,208
ฉันต้องไปแล้ว เดี๋ยวไปทํางานที่โรงพยาบาลสาย

388
00:26:25,794 --> 00:26:28,046
บอกเขาว่าไว้ฉันจะไปเยี่ยม

389
00:26:28,964 --> 00:26:31,508
- แคนดี้ ฉันยังไม่ได้เป็นหมอของเขาเลย
- วางแก้วไว้ตรงนั้นแหละ

390
00:26:45,981 --> 00:26:48,066
เอซร่า สี่ทุ่มแล้ว ต้องนอนแล้วจ้ะ

391
00:27:27,314 --> 00:27:30,108
- ฉันต้องคุยกับแดนนี่ใหม่
- คุยไม่ได้

392
00:27:30,108 --> 00:27:32,945
เขาเข้าระบบไปแล้ว
บ่ายนี้จะมุ่งหน้าไปที่คุกไรเกอร์ส

393
00:27:32,945 --> 00:27:34,947
ทนายอาสาบอกว่าไม่ให้ใครเยี่ยม
จนกว่าจะไปถึงที่นั่น

394
00:27:34,947 --> 00:27:37,741
- เสียใจด้วยนะ ผมช่วยอะไรไม่ได้เลย
- คืนนี้กินข้าวกัน ไม่มีเซ็กซ์นะ

395
00:27:37,741 --> 00:27:38,825
ฉันต้องคุยให้ได้

396
00:27:41,787 --> 00:27:43,747
คุณนี่ไม่จืดเลย ก็ได้ มาทางนี้

397
00:27:51,046 --> 00:27:52,047
สวัสดีอีกครั้ง

398
00:27:54,675 --> 00:27:55,759
จําฉันได้มั้ย

399
00:27:57,344 --> 00:27:58,929
หน้าแบบนั้นใครจะลืมได้ลง

400
00:28:00,931 --> 00:28:02,933
เมื่อวันก่อนคุณพูดถึงคนชื่อแจ็ค

401
00:28:03,684 --> 00:28:06,478
- ใช่ แล้วไง
- อยากรู้ว่าจะขอคุยกับเขาได้มั้ย

402
00:28:07,729 --> 00:28:09,982
ฝากข้อความถึงเขาหน่อยได้รึเปล่า

403
00:28:11,275 --> 00:28:12,109
ฝากยังไง

404
00:28:12,109 --> 00:28:14,903
ไม่รู้คุณสังเกตรึเปล่านะ แต่ผมโดนจับขังคุกอยู่

405
00:28:14,903 --> 00:28:16,780
ก็แค่คิดว่าคุณอาจบอกเขาได้

406
00:28:19,533 --> 00:28:20,534
สมมติว่าบอกได้

407
00:28:22,286 --> 00:28:23,495
สมมติว่าทําได้...

408
00:28:25,747 --> 00:28:26,748
แค่สมมติเท่านั้นนะ

409
00:28:28,083 --> 00:28:29,209
- ถ้าทําได้...
- อ่าฮะ

410
00:28:30,043 --> 00:28:32,171
บอกเขาหน่อยได้มั้ยว่าฉันแค่อยากคุยกับเขา

411
00:28:32,171 --> 00:28:33,255
- ได้
- แค่อยากจะช่วย

412
00:28:33,255 --> 00:28:34,464
ได้ เรียบร้อย

413
00:28:36,675 --> 00:28:38,594
- ขอบคุณ
- ยินดี

414
00:28:43,265 --> 00:28:45,100
นี่ เขาบอกว่าจะเอาตัวผมไปเกาะไรเกอร์ส

415
00:28:46,977 --> 00:28:48,228
มันโหดขนาดนั้นจริงรึเปล่า

416
00:28:49,730 --> 00:28:50,939
ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก

417
00:28:52,274 --> 00:28:54,776
ดูสีหน้าแล้วคุณคิดว่ามันน่าจะแย่

418
00:28:55,944 --> 00:28:57,821
ว่าแต่ ขอบคุณที่มาหา

419
00:28:58,697 --> 00:28:59,698
ยินดี

420
00:29:11,376 --> 00:29:12,503
นี่ไม่นับว่าเป็นเดท

421
00:29:13,378 --> 00:29:16,131
ฮื่อ...
"เอาพิซซ่าเป๊ปเปอโรนีไส้กรอกมาบ้านฉัน

422
00:29:16,131 --> 00:29:18,884
เพราะลูกฉันหลับอยู่ข้างบน"
ก็ไม่ใช่ข้อความโรแมนติกเลย

423
00:29:18,884 --> 00:29:20,427
เพิ่มชีสมาด้วยรึเปล่า

424
00:29:24,306 --> 00:29:26,725
ฉันไปที่บ้านเช่าที่เขาเคยอยู่มา

425
00:29:27,226 --> 00:29:29,269
- "ไปมา" หมายความว่าไง
- เข้าไปข้างใน

426
00:29:30,270 --> 00:29:32,105
อย่างน้อยมีคนเปิดประตูให้รึเปล่า

427
00:29:32,105 --> 00:29:33,857
ประตูไม่ได้ล็อกอยู่แล้ว ดีขึ้นมั้ย

428
00:29:33,857 --> 00:29:36,944
- ไม่ นั่นคือบุกรุกสถานที่
- อุ๊ย

429
00:29:36,944 --> 00:29:38,487
ไปเจอที่นั่นได้ยังไงตั้งแต่ต้น

430
00:29:38,487 --> 00:29:41,740
หอพักบนถนนเอลม์โร้ดในเอลม์ริดจ์
จําไม่ได้เหรอ

431
00:29:41,740 --> 00:29:45,577
- เดี๋ยว คุณทําอะไรของคุณ ไรยา
- ฉันเจอคุณแม่เขา

432
00:29:46,578 --> 00:29:47,579
ว่าไงนะ

433
00:29:48,163 --> 00:29:50,958
เขาชื่อแดนนี่ ซัลลิแวน นั่นที่อยู่แม่

434
00:29:54,545 --> 00:29:57,005
ฉันเจอนี่อยู่ในเตาผิงด้วย

435
00:30:02,302 --> 00:30:05,180
รู้ไหมว่าคนนี้ใคร

436
00:30:06,473 --> 00:30:10,519
สาวคนนี้อยู่ที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์
ถ้าคําบรรยายลักษณะไม่ผิด

437
00:30:16,024 --> 00:30:20,654
คุณคิดว่าพวกนี้คือเหยื่อทั้งหมดรึเปล่า

438
00:30:20,654 --> 00:30:21,864
อาจเป็นได้

439
00:30:22,990 --> 00:30:25,617
แต่คนนี้ไม่ใช่เหยื่อ

440
00:30:26,118 --> 00:30:28,996
สไตล์ของภาพนี้มันปั่นป่วนไม่คงที่

441
00:30:28,996 --> 00:30:32,833
แล้วภาพนี้ก็ปรากฏอยู่ในสมุดวาดเขียนเล่มนี้
ซ้ําแล้วซ้ําเล่า

442
00:30:33,333 --> 00:30:34,626
โอเค นี่ผมดูอะไรอยู่กันแน่

443
00:30:34,626 --> 00:30:36,920
นั่นบิ๊กเบน หอนาฬิกาด้านหลังเขา

444
00:30:36,920 --> 00:30:37,838
อ้อ

445
00:30:37,838 --> 00:30:40,215
แว่นตานี่ก็เหมือนแว่นที่ฉันเจอในบ้านหลังนั้นเลย

446
00:30:40,215 --> 00:30:42,259
ไม่ได้บังเอิญขโมยมาด้วยใช่มั้ยนะ

447
00:30:42,259 --> 00:30:43,719
นี่อาจจะเป็นแจ็ค

448
00:30:45,137 --> 00:30:46,972
แจ็คเหรอ แจ็ค

449
00:30:48,140 --> 00:30:50,142
คนที่บอกไอ้หนุ่มนั่นว่าอย่าบอกชื่อเรา

450
00:30:50,142 --> 00:30:53,228
- บอกว่ามัน... ไม่ช่วยอะไร
- ใช่ งั้น...

451
00:30:53,228 --> 00:30:55,564
คุณคิดว่าหมอนี่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเหรอ

452
00:30:55,564 --> 00:30:58,233
คุณบอกว่าการใช้คําและลักษณะการพูดของเขา

453
00:30:58,233 --> 00:31:00,277
แตกต่างจากครั้งแรกที่คุณสอบปากคํา

454
00:31:00,277 --> 00:31:01,445
- ใช่
- โอเค

455
00:31:01,445 --> 00:31:03,405
จะเรียกว่าเขามีสําเนียงบริติชได้มั้ย

456
00:31:04,406 --> 00:31:06,241
ไม่ใช่สําเนียงนั้นทั้งหมด

457
00:31:06,241 --> 00:31:08,744
แต่ใช่ บางทีก็ใช่นะ พอคุณพูดขึ้นมาก็ใช่เลย

458
00:31:09,411 --> 00:31:10,412
ถ้าหาก...

459
00:31:12,247 --> 00:31:14,249
แดนนี่คือแจ็คล่ะ

460
00:31:15,626 --> 00:31:16,877
ว่าไงนะ

461
00:31:16,877 --> 00:31:20,339
ถ้าแดนนี่มีบุคลิกแยกไง

462
00:31:20,923 --> 00:31:21,924
โอ๊ย ไม่เอาน่ะ

463
00:31:21,924 --> 00:31:24,343
แมทตี้ คุณคิดถูกเรื่องแดนนี่

464
00:31:24,927 --> 00:31:27,179
มีอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเขาติดอยู่ในใจฉัน

465
00:31:27,679 --> 00:31:30,015
อารมณ์ที่เขาสื่อออกมาแปรปรวนลื่นไหล

466
00:31:30,015 --> 00:31:34,269
จะเรียกว่าเป็นสัญชาตญาณของหมอ
หรือลางสังหรณ์ก็ได้ แต่เขามีเรื่องไม่ปกติแน่

467
00:31:35,020 --> 00:31:39,066
ถ้าหากแดนนี่มีอีกบุคลิกหนึ่งที่ชื่อแจ็คล่ะ

468
00:31:40,943 --> 00:31:44,863
- คนที่น่าจะทําอะไรๆ ให้เขา
- ทําอะไรให้เขา เช่นฆ่าคนแทนงี้เหรอ

469
00:31:44,863 --> 00:31:45,948
ขอโทษ

470
00:31:45,948 --> 00:31:47,908
หรืออาจจะฆ่าคนไปหลายคนเลย

471
00:31:47,908 --> 00:31:50,494
เขาอาจไม่รู้ตัวว่าทําอะไรลงไป
เวลาที่เป็นแจ็ค

472
00:31:51,078 --> 00:31:53,080
หรือเขาคิดว่าเป็นคนอื่นที่ลงมือทํา

473
00:31:55,165 --> 00:31:57,209
- คุณไม่ได้พูดเล่น
- แมทตี้ ถ้าฉันคิดถูก

474
00:31:57,918 --> 00:31:59,127
แดนนี่อาจจะไม่มีความผิด

475
00:32:01,129 --> 00:32:02,589
มันจะไปจบแบบนั้นได้ยังไงนะ

476
00:32:02,589 --> 00:32:04,633
เพราะคนที่เป็นอาชญากรคือบุคลิกอื่นของเขา

477
00:32:04,633 --> 00:32:06,593
อ้อ ขอให้โชคดีกับการกล่อมให้ลูกขุนเชื่อ

478
00:32:07,970 --> 00:32:09,137
- โอเค
- หรือ...

479
00:32:10,222 --> 00:32:11,348
คณะกรรมการพิจารณาตําแหน่งคุณ

480
00:32:11,348 --> 00:32:13,475
นั่นคือการพิสูจน์โรคอย่างสิ้นสงสัย ใช่

481
00:32:13,475 --> 00:32:15,185
แล้วคุณก็ได้ทุนก้อนโต

482
00:32:15,185 --> 00:32:16,603
และฉันจะช่วยคนได้เยอะมาก

483
00:32:16,603 --> 00:32:19,731
โอเคๆ เอางี้ สมมติว่า...

484
00:32:21,400 --> 00:32:25,946
สมมติว่าเขามีบุคลิกแยกจริง

485
00:32:27,155 --> 00:32:28,240
แล้วไงต่อ

486
00:32:28,240 --> 00:32:31,118
คนแรกที่จะต้องกล่อมให้เชื่อก็คือตัวเขาเอง

487
00:32:32,703 --> 00:32:36,206
แล้วถ้าเขาไม่รู้ว่าตัวเองมีอาการแบบนี้
แต่มีใครไปบอกก่อนที่เขาจะพร้อม

488
00:32:36,206 --> 00:32:37,875
เขาจะต้องสภาพจิตแตกสลายแน่

489
00:32:38,417 --> 00:32:40,252
เขาต้องไว้ใจคนอื่นก่อน

490
00:32:40,252 --> 00:32:41,336
ไว้ใจเหรอ

491
00:32:42,754 --> 00:32:43,922
ง่ายๆ แบบนั้นเลย

492
00:32:44,756 --> 00:32:46,925
ไม่ใช่ แต่ก็ใช่

493
00:32:47,676 --> 00:32:49,219
แล้วคนคนนั้นจะต้องเป็นคุณงั้นสิ

494
00:32:49,219 --> 00:32:50,637
คนนั้นจะต้องเป็นฉัน

495
00:32:52,598 --> 00:32:54,141
แล้วจะทําได้ยังไง

496
00:32:54,141 --> 00:32:56,852
คุณต้องบอกชื่อทนายอาสาของเขามา

497
00:32:56,852 --> 00:32:59,021
แล้วฉันจะพยายามไปคุยกับแจ็ค

498
00:33:01,106 --> 00:33:03,400
{\an8}(สามสัปดาห์หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

499
00:33:03,400 --> 00:33:05,485
{\an8}(สมาคมช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมาย
แห่งนิวยอร์ก)

500
00:33:14,870 --> 00:33:16,997
- (สมาคมช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมาย
- ห้อง 201)

501
00:33:23,337 --> 00:33:24,505
สวัสดีค่ะ สแตน คามิซาใช่มั้ย

502
00:33:24,505 --> 00:33:26,548
ไม่ใช่ วันนี้ไม่ใช่ งานเต็มแล้ว

503
00:33:26,548 --> 00:33:29,426
ฉันมาคุยเรื่องแดนนี่ ซัลลิแวน
มือปืนจากร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์

504
00:33:32,554 --> 00:33:34,473
- เขามีอะไร
- ฉันชื่อไรยา กู๊ดวิน

505
00:33:34,473 --> 00:33:35,724
เป็นจิตแพทย์

506
00:33:35,724 --> 00:33:37,893
สารวัตรดอยล์ให้ฉันเป็นที่ปรึกษาคดี

507
00:33:37,893 --> 00:33:41,146
ฉันชื่อว่าลูกความของคุณ
เป็นโรคทางจิตเวชที่หาได้ยาก

508
00:33:41,146 --> 00:33:42,648
อ๋อ ใช่ เด็กนั่นเพี้ยนหลุดโลก

509
00:33:43,941 --> 00:33:44,942
คือว่า

510
00:33:45,651 --> 00:33:48,362
- ใช้คําแบบนั้นไม่ช่วย
- ขอโทษที

511
00:33:49,029 --> 00:33:51,865
เมื่อได้คุยกับแดนนี่แล้ว
ความเห็นมืออาชีพของฉันคือ

512
00:33:52,658 --> 00:33:54,159
เขามีบุคลิกแยก

513
00:33:54,743 --> 00:33:55,744
เดี๋ยวนะ

514
00:33:57,329 --> 00:33:58,789
แบบในหนังที่แซลลี่ ฟิลด์เล่นงี้

515
00:33:58,789 --> 00:33:59,790
ซีบิล

516
00:33:59,790 --> 00:34:02,209
ใช่ นั่นเป็นเรื่องของผู้หญิงที่มีอาการแบบเดียวกัน

517
00:34:02,209 --> 00:34:03,418
ล้อเล่นใช่มั้ย

518
00:34:04,670 --> 00:34:05,671
คิดมุกมาอํากันเหรอ

519
00:34:07,756 --> 00:34:08,924
อะไร อยากกินมั่งเหรอ

520
00:34:09,800 --> 00:34:11,760
คุณคามิซา ลูกความของคุณป่วย

521
00:34:11,760 --> 00:34:13,846
เขาต้องเข้าโรงพยาบาล ไม่ใช่เข้าคุก

522
00:34:13,846 --> 00:34:16,223
- แล้วจะให้ผมทํายังไง
- คุณเป็นทนายของเขา

523
00:34:16,764 --> 00:34:17,850
ก็ถามแบบเดิม

524
00:34:17,850 --> 00:34:19,685
งานคุณคือต้องช่วยลูกความไม่ใช่เหรอ

525
00:34:21,436 --> 00:34:25,690
งานผมคือต้องทําเพื่อประโยชน์สูงสุดของลูกความ

526
00:34:25,690 --> 00:34:27,359
และเมื่อเขามีพยานล้อมอยู่ทุกด้าน

527
00:34:27,359 --> 00:34:30,571
ระหว่างที่ลงมือกระทําผิด
ประโยชน์สูงสุดคือต้องยอมรับผิด

528
00:34:31,196 --> 00:34:34,283
- แก้ต่างว่าเขาเป็นผู้ป่วยไม่ได้เหรอ
- ต่อให้เป็นมะเร็งเขาก็ส่งเข้าคุก

529
00:34:34,283 --> 00:34:36,909
คิดว่าเขาจะปล่อยเด็กคนนี้ให้หลุดคดี
เพราะพูดดัดเสียงพิลึกๆ งั้นเหรอ

530
00:34:37,578 --> 00:34:39,036
ฮื่อ ผมอ่านแฟ้มคดีแล้ว

531
00:34:39,955 --> 00:34:41,623
แบบว่ามันเป็นงานผมไรงี้

532
00:34:41,623 --> 00:34:43,500
รู้ไหมว่าอาการแบบนี้เกิดจากอะไร

533
00:34:44,668 --> 00:34:45,835
อ่านขายหัวเราะมากไปมั้ง

534
00:34:46,378 --> 00:34:49,380
ต้นเหตุของโรคหลายบุคลิก
แทบจะมาจากเหตุอย่างเดียว

535
00:34:50,382 --> 00:34:53,510
การถูกล่วงละเมิดทางเพศอย่างหนัก
และมักจะโดนต่อเนื่องตั้งแต่เด็ก

536
00:34:56,679 --> 00:34:59,141
ฉันได้คุยกับเด็กคนนี้แล้ว
ไม่ว่าคุณจะเชื่อเรื่องของเขายังไง

537
00:34:59,141 --> 00:35:01,768
ฉันบอกได้อย่างหนึ่ง
ถ้าต้องเข้าคุกอัพสเตท เขาอยู่ได้ไม่ถึงห้านาทีแน่

538
00:35:02,269 --> 00:35:04,605
แค่ให้เอาตัวรอดจากเกาะไรเกอร์ส
ยังไม่รู้จะได้ไหมเลย

539
00:35:04,605 --> 00:35:06,231
ฉันอาจจะคุยจนแน่ใจว่าเขาป่วย

540
00:35:06,732 --> 00:35:09,484
หรืออาจได้รู้เรื่องเศร้าที่คุณเอาไปอ้างในศาลได้

541
00:35:09,484 --> 00:35:11,528
แต่ฉันต้องคุยกับเขาก่อน โอเคนะ

542
00:35:11,528 --> 00:35:14,072
ต้องนัดบําบัดกับเขาหลายๆ ครั้ง
คุณจัดการให้ฉันได้

543
00:35:14,823 --> 00:35:17,743
หรือจะให้ฉันเดินออกไปจากที่นี่ในตอนนี้และ...

544
00:35:19,411 --> 00:35:22,915
วันหนึ่งคุณจะตื่นขึ้นมาและพบว่า
เลือดของเด็กคนนี้เปื้อนมือคุณ

545
00:35:22,915 --> 00:35:25,042
จะพรมเลือดใส่ไอ้สลัดไข่สดนั่นก็ตามสบาย

546
00:35:27,336 --> 00:35:28,337
ว้าว

547
00:35:31,298 --> 00:35:32,382
แต่งงานรึยัง

548
00:35:32,966 --> 00:35:33,967
หย่าแล้ว

549
00:35:50,275 --> 00:35:51,527
โอเค

550
00:35:51,527 --> 00:35:54,655
แต่ถ้าคุณทําให้ชีวิตผมยากขึ้นแม้แต่น้อย
ถือว่าจบทันที

551
00:35:55,239 --> 00:35:56,865
เขาจะต้องขึ้นศาลในเวลาประมาณหนึ่งเดือน

552
00:35:57,366 --> 00:35:59,451
เครื่องซีร็อกซ์อยู่ด้านหลัง หยอดเหรียญสลึง

553
00:36:22,891 --> 00:36:25,602
{\an8}(สี่สัปดาห์หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

554
00:36:25,602 --> 00:36:26,687
{\an8}ขอบคุณค่ะ

555
00:36:59,761 --> 00:37:01,388
ถอดกุญแจมือได้ค่ะ รบกวนด้วย

556
00:37:05,684 --> 00:37:06,768
สวัสดี

557
00:37:12,524 --> 00:37:13,901
นั่งก่อนมั้ย

558
00:37:18,030 --> 00:37:19,615
ฉันเอาเสื้อผ้าใหม่มาให้เปลี่ยน

559
00:37:24,995 --> 00:37:26,413
อากาศบริสุทธิ์

560
00:37:27,956 --> 00:37:30,334
หลายวันแล้วนะที่
ผมไม่ได้หายใจอากาศบริสุทธิ์

561
00:37:34,338 --> 00:37:35,797
วันนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้าง

562
00:37:36,757 --> 00:37:37,758
ก็ไม่เลวทีเดียว

563
00:37:39,510 --> 00:37:41,720
ถึงผมจะไม่คิดว่าคุณเป็นหมอแบบนั้น

564
00:37:42,930 --> 00:37:44,389
ใช่ไหม คุณหมอ

565
00:37:44,389 --> 00:37:46,850
หาคนสติดีๆ ให้ผมสักคน ผมจะรักษาให้

566
00:37:49,436 --> 00:37:50,437
คําของคาร์ล ยุง

567
00:37:52,397 --> 00:37:54,024
ผมชอบเขามากกว่าฟรอยด์

568
00:37:56,443 --> 00:37:58,904
ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน
ฉันไม่ทันสังเกตสําเนียงของคุณ

569
00:38:00,197 --> 00:38:01,198
คุณเป็นคนอังกฤษเหรอ

570
00:38:01,782 --> 00:38:04,201
ผมมักจะถือว่าตัวเองเป็นประชากรโลก

571
00:38:05,661 --> 00:38:07,996
ฉันอยากทําความเข้าใจคดีนี้ให้มากขึ้น

572
00:38:08,830 --> 00:38:11,250
ประวัติชีวิตอย่างละเอียด ประวัติครอบครัว

573
00:38:14,962 --> 00:38:16,588
คุณไม่รู้สึกหรือว่าไอ้วิธี

574
00:38:16,588 --> 00:38:19,174
"เล่าเรื่องวัยเด็กให้ฟังหน่อย" มันน่าเบื่อนัก

575
00:38:19,174 --> 00:38:21,468
เพราะผมรู้สึกว่าน่าเบื่อ อย่าถือสา

576
00:38:22,928 --> 00:38:25,848
ไม่ถือค่ะ ฉันแค่คิดว่า
เรื่องนั้นจะช่วยในการแก้ต่างคดีได้

577
00:38:25,848 --> 00:38:28,934
ให้บริบทกับเรื่องที่เกิดขึ้นในเขตมิดทาวน์

578
00:38:30,435 --> 00:38:32,855
อ้อ เขาสองคนเป็นแค่เด็กวัยรุ่นหลงทาง

579
00:38:33,438 --> 00:38:35,232
และสุดท้ายก็ไม่ได้มีใครบาดเจ็บหนัก ถูกต้องไหม

580
00:38:35,774 --> 00:38:39,361
เขาสองคนเหรอ
เห็นชัดๆ ว่าคุณฉลาดมาก

581
00:38:39,361 --> 00:38:41,780
คงจะไม่ผิดถ้าฉันคิดว่าคุณ...

582
00:38:42,656 --> 00:38:44,116
ตั้งใจให้ฉันจับความตรงนั้นได้

583
00:38:48,161 --> 00:38:49,329
คุณไม่ใช่แดนนี่สินะ

584
00:38:52,249 --> 00:38:55,335
แน่ใจเหรอว่าไม่ได้นั่งสลับฝั่งกัน คุณหมอ

585
00:38:57,880 --> 00:39:00,841
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะบอกอย่างไร
แต่ฟังแล้วคุณค่อนข้างบ้าทีเดียว

586
00:39:02,259 --> 00:39:03,468
แจ็คใช่มั้ย

587
00:39:04,678 --> 00:39:05,929
ยินดีรับใช้

588
00:39:06,638 --> 00:39:07,639
แดนนี่อยู่ไหน

589
00:39:08,223 --> 00:39:09,224
เขาอยู่นี่

590
00:39:10,392 --> 00:39:12,186
หลับอยู่ แต่อยู่ตรงนี้

591
00:39:13,854 --> 00:39:15,314
และก่อนจะพยายามเกลี้ยกล่อมผมว่า

592
00:39:15,314 --> 00:39:19,401
นี่คืออาการทางจิตเวชอะไรสักอย่าง

593
00:39:20,819 --> 00:39:24,198
ผมขอยืนยันตัวเองก่อนเลยว่าผมมีตัวตนจริงมาก

594
00:39:25,574 --> 00:39:26,867
จะเป็นไปได้ยังไง

595
00:39:27,367 --> 00:39:29,328
คุณเข้าใจเรื่องความพัวพันเชิงควอนตัมไหม

596
00:39:31,330 --> 00:39:32,623
ไม่ใช่เรื่องที่คุ้นเท่าไหร่ค่ะ

597
00:39:32,623 --> 00:39:34,666
เป็นทฤษฎีสายฟิสิกส์อนุภาคที่เพิ่งเกิดใหม่

598
00:39:36,251 --> 00:39:40,756
เสนอว่าการแยกขาดจากกันของสสาร
ไม่ได้เป็นอย่างที่เราเคยเข้าใจ

599
00:39:41,423 --> 00:39:44,927
แนวคิดที่ว่าอนุภาคสองอนุภาค
อาจมีลักษณะร่วมกัน

600
00:39:44,927 --> 00:39:47,346
โดยไม่ได้อยู่ในปริภูมิ-เวลาเดียวกัน

601
00:39:48,680 --> 00:39:52,059
คิดว่าคุณคงไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์

602
00:39:52,059 --> 00:39:53,143
เปล่าค่ะ ไม่ใช่เลย

603
00:39:54,853 --> 00:39:58,482
แต่ฉันรู้แน่ว่าแดนนี่ต้องการความช่วยเหลือ

604
00:39:59,024 --> 00:40:00,442
และฉันอยากจะช่วยเขา

605
00:40:00,442 --> 00:40:04,029
ฉันคิดว่าถ้าได้ช่วย
ฉันอาจจะสามารถพาเขาออกไปจากตรงนี้ได้

606
00:40:04,947 --> 00:40:06,198
ถ้าจริงก็คงมีประโยชน์มากทีเดียว

607
00:40:06,198 --> 00:40:07,658
ฉันแค่อยากคุยกับเขา

608
00:40:08,742 --> 00:40:11,578
น่าเสียดายนัก แม่หนู
ผมว่าสิ่งนั้นทําไปจะไม่ช่วยอะไร

609
00:40:12,162 --> 00:40:13,163
ทําไมล่ะ

610
00:40:14,039 --> 00:40:16,959
แดนนี่กําลังเดือดร้อน แจ็ค
เขาต้องการความช่วยเหลือสุดกําลัง

611
00:40:17,459 --> 00:40:19,044
ขออภัยถ้าพูดแล้วจะฟังดูจองหองสักหน่อย

612
00:40:20,921 --> 00:40:23,423
แต่นั่นเป็นหน้าที่ของเทวดาประจําตัวไม่ใช่เหรอ

613
00:40:25,968 --> 00:40:27,177
ผมจะนําคําร้องของคุณไปพิจารณา

614
00:40:27,678 --> 00:40:30,264
แจ็ค แจ็ค

615
00:40:30,264 --> 00:40:32,558
- ขอบคุณที่เอาเสื้อผ้ามาให้
- ยังเหลือเวลาอยู่

616
00:40:33,058 --> 00:40:34,768
ทําแบบนี้ไม่ช่วยแดนนี่เลย

617
00:40:37,604 --> 00:40:38,605
ผู้คุม

618
00:40:38,605 --> 00:40:41,233
รู้ตัวหรือเปล่าว่าการบําบัด
ขึ้นกับความสมัครใจของคนไข้เท่านั้น

619
00:40:42,651 --> 00:40:43,944
หวังว่าจะพบกันใหม่

620
00:41:10,387 --> 00:41:11,388
- หวัดดี
- ไงคะ

621
00:41:11,388 --> 00:41:12,472
- ไง
- โอเครึเปล่า

622
00:41:12,472 --> 00:41:14,516
ครับๆ ขอโทษที่แวะมาดึกมาก

623
00:41:14,516 --> 00:41:17,227
ผมแค่... มีอะไรให้คุณดู

624
00:41:18,520 --> 00:41:19,521
ไรยา ผม...

625
00:41:20,480 --> 00:41:22,858
คืองี้ ผมว่าคุณมาถูกทางแล้ว
เรื่องเจ้าหนุ่มซัลลิแวนนั่น

626
00:41:23,817 --> 00:41:25,360
จําได้ไหมที่เขาพูดกับคุณว่า

627
00:41:25,360 --> 00:41:27,154
คุณจะไม่มีทางเจอสาวคนนั้นได้

628
00:41:28,113 --> 00:41:29,239
เรื่องนั้นแน่ใจได้เลย

629
00:41:32,242 --> 00:41:33,243
เอาละ

630
00:41:34,119 --> 00:41:36,705
ดูเทปแล้วโทรมาละกัน

631
00:42:00,479 --> 00:42:02,481
{\an8}(ห้าสัปดาห์หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

632
00:42:05,817 --> 00:42:08,403
ขอบคุณนะที่ตกลงมาพบฉันอีกครั้ง

633
00:42:08,403 --> 00:42:11,657
- แหม พอดีผมอยู่แถวนี้
- ฉันยังอยากคุยกับแดนนี่อยู่

634
00:42:12,824 --> 00:42:14,243
คุณเคยบอกแล้ว

635
00:42:14,243 --> 00:42:18,664
มีเรื่องอะไรที่อยากคุยกับเขาขนาดนั้น

636
00:42:20,832 --> 00:42:23,168
คุณบอกว่าชอบยุงมากกว่าฟรอยด์

637
00:42:23,794 --> 00:42:26,588
ยุงบอกว่าเราไม่อาจใช้ชีวิตได้
โดยไม่ทําความเข้าใจเงาในใจตัวเอง

638
00:42:27,631 --> 00:42:29,842
ฉันเองก็ทําการวิจัยอยู่

639
00:42:30,759 --> 00:42:34,930
คนที่ใช้ร่างร่วมกัน
จะมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดสูงมาก

640
00:42:34,930 --> 00:42:36,765
แทบมีสัมผัสที่หกเวลาเป็นเรื่องของคนอื่น

641
00:42:40,435 --> 00:42:41,436
ดูฉันสิ

642
00:42:41,979 --> 00:42:44,523
ดูฉันให้ดีแล้วบอกหน่อยว่าคุณคิดเหรอ

643
00:42:46,859 --> 00:42:48,193
ว่าฉันจะอยากทําร้ายแดนนี่

644
00:42:58,912 --> 00:43:00,455
แต่คุณก็มีความเห็นแก่ตัว

645
00:43:02,416 --> 00:43:03,417
และมีความหลงทางเล็กน้อย

646
00:43:04,710 --> 00:43:05,711
แต่ไม่ทําร้ายเขา

647
00:43:07,421 --> 00:43:09,214
อันที่จริง คุณทําสิ่งตรงข้ามด้วยซ้ํา

648
00:43:10,132 --> 00:43:11,842
คุณบอกว่าคุณเป็นเทวดาประจําตัวเขา

649
00:43:13,302 --> 00:43:15,888
เขาจําเป็นต้องเข้าใจอดีตของตัวเอง

650
00:43:16,889 --> 00:43:19,558
นั่นเป็นวิธีที่ฉันจะช่วยให้เขา
เตรียมใจขึ้นศาลได้พร้อมที่สุด

651
00:43:20,559 --> 00:43:23,562
เป็นทางที่ดีที่สุด
ซึ่งฉันจะช่วยให้ทั้งเขาและคุณออกไปจากตรงนี้

652
00:43:24,646 --> 00:43:27,608
เราสองคนต้องการสิ่งเดียวกัน
เราอยากจะช่วยแดนนี่

653
00:43:27,608 --> 00:43:29,902
แต่ฉันช่วยไม่ได้หากไม่ได้คุยกับเขา

654
00:43:33,572 --> 00:43:34,573
โอเค

655
00:43:37,159 --> 00:43:38,452
ผมต้องขอให้คุณอ่อนโยนกับเขาหน่อย

656
00:43:42,497 --> 00:43:45,626
อันที่จริงเขาไม่รู้เรื่องของพวกเรา

657
00:43:46,710 --> 00:43:47,711
พวกเรา

658
00:43:51,340 --> 00:43:52,966
พวกคุณมีกี่คนกันแน่ แจ็ค

659
00:44:17,491 --> 00:44:18,492
ผมอยู่ที่ไหน

660
00:44:23,413 --> 00:44:24,456
ผมอยู่ที่ไหน

661
00:44:24,957 --> 00:44:25,999
แดนนี่เหรอ

662
00:44:27,000 --> 00:44:28,001
คุณเป็นใคร

663
00:44:31,129 --> 00:44:32,464
ผมอยากกลับแล้ว

664
00:44:34,299 --> 00:44:35,634
ผมอยากกลับเดี๋ยวนี้

665
00:44:36,176 --> 00:44:38,554
แดนนี่ คุณอยู่ในคุก อยู่ที่เกาะไรเกอร์ส

666
00:44:40,389 --> 00:44:41,515
ฉันชื่อไรยา

667
00:44:45,644 --> 00:44:47,563
ฉันมาช่วยคุณ

668
00:44:49,731 --> 00:44:50,732
โอเคนะ ฉัน...

669
00:44:54,361 --> 00:44:56,363
รู้ไหมว่าทําไมต้องมาอยู่ตรงนี้ แดนนี่

670
00:44:59,491 --> 00:45:02,202
รู้ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับอารีอานา

671
00:45:02,202 --> 00:45:03,287
ดีค่ะ

672
00:45:04,454 --> 00:45:06,290
บางทีผมก็จําอะไรไม่ได้

673
00:45:10,210 --> 00:45:13,005
เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน แต่ไม่เหมือนแบบนี้

674
00:45:14,089 --> 00:45:15,174
นี่มันไม่เหมือนเดิม

675
00:45:17,176 --> 00:45:18,302
คุณไม่เป็นไรนะ

676
00:45:21,638 --> 00:45:23,265
ตอนนี้เราไม่ต้องคุยกันก็ได้

677
00:45:25,559 --> 00:45:26,977
แดนนี่ นั่งเฉยๆ ก็ได้

678
00:45:28,687 --> 00:45:29,688
โอเครึเปล่า

679
00:45:34,234 --> 00:45:35,527
และไม่แน่...

680
00:45:37,738 --> 00:45:38,947
หายใจลึกๆ ก่อน

681
00:45:50,626 --> 00:45:51,627
คุณหิวรึเปล่า

682
00:45:53,795 --> 00:45:54,630
อะไรนะ

683
00:45:54,630 --> 00:45:56,089
อยากกินอะไรหน่อยไหม

684
00:46:04,139 --> 00:46:05,516
ดีค่ะ

685
00:47:08,370 --> 00:47:10,539
{\an8}(กรมราชทัณฑ์นิวยอร์ก - เกาะไรเกอร์ส)

686
00:47:12,416 --> 00:47:14,042
คุณอยู่ที่นั่นมานานแค่ไหน

687
00:47:17,296 --> 00:47:18,297
สองสามปีได้

688
00:47:19,131 --> 00:47:20,883
เป็นไปได้ไหมว่าคุณทําเรื่อง

689
00:47:20,883 --> 00:47:22,509
ที่ตัวเองอาจจะจําไม่ได้

690
00:47:23,677 --> 00:47:25,262
คุณจดอะไรน่ะ

691
00:47:25,262 --> 00:47:27,389
พูดต่อสิ เมื่อกี้คุณเล่าเรื่องอารีอานาค้างไว้

692
00:47:27,973 --> 00:47:28,974
ขอบคุณค่ะ

693
00:47:29,725 --> 00:47:31,768
ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์เป็นไอเดียเขาสินะ

694
00:47:32,352 --> 00:47:33,729
ทําไมถึงถามเรื่องนั้นซ้ําๆ

695
00:47:34,313 --> 00:47:36,773
แดนนี่ คุณเต็มใจจะรับผิดเรื่องนี้จริงๆ เหรอ

696
00:47:37,357 --> 00:47:39,443
คิดว่าพ่อเลี้ยงคงคิดว่าผมเป็นตัวปัญหา

697
00:47:39,443 --> 00:47:41,153
ทําไม คุณทําอะไรถึงเรียกว่ามีปัญหา

698
00:47:41,778 --> 00:47:43,238
ฉันขอถามอีกรอบนะ

699
00:47:43,238 --> 00:47:45,699
คิดไหมว่านี่เป็นจังหวะเหมาะที่จะคุยว่า
เกิดอะไรขึ้นกับอดัม

700
00:47:45,699 --> 00:47:46,909
มีอะไรที่คุณไม่ได้บอกฉัน

701
00:47:46,909 --> 00:47:49,077
เกิดอะไรขึ้นกับยิตซัค
มีอะไรที่คุณไม่ยอมบอกตัวเอง

702
00:47:50,120 --> 00:47:51,747
พวกนั้นหายไปไหนหมด คุณทําร้ายคน...

703
00:47:51,747 --> 00:47:53,040
เปล่า จอนนี่ทําร้ายคน

704
00:47:53,040 --> 00:47:54,875
- เพื่อขโมยปืน
- ผมไม่ได้ยิงใครทั้งนั้น

705
00:47:54,875 --> 00:47:55,876
- ทําไมต้องไปลอนดอน
- มันก็ชัดอยู่ไม่ใช่เหรอ

706
00:47:55,876 --> 00:47:56,835
ชาวต่างด้าวอิสราเอล

707
00:47:56,835 --> 00:47:58,378
สาวอเมริกัน นักธุรกิจอังกฤษ

708
00:47:58,378 --> 00:47:59,296
และคุณพ่อของคุณ

709
00:47:59,296 --> 00:48:02,633
- ทุกคนรวมหัวกันทําเรื่องนี้
- เป็นไปได้ไหมว่าคุณมาถึงทางตัน

710
00:48:03,217 --> 00:48:04,218
พอแล้ว

711
00:48:05,719 --> 00:48:07,596
ฉันว่าถึงเวลาที่เขาต้องรู้ความจริง

712
00:48:12,809 --> 00:48:15,812
{\an8}(สิบเอ็ดสัปดาห์
หลังเหตุที่ร็อคกีเฟลเลอร์เซ็นเตอร์)

713
00:48:24,571 --> 00:48:27,783
แม่ซื้อไข่มา อย่างน้อยตอนเช้าจะได้มีอะไรกิน

714
00:48:31,745 --> 00:48:34,414
- เอาจริง
- ค่ะ หนูอายุเกือบ 40 แล้วนะแม่

715
00:48:35,874 --> 00:48:37,793
คนแก่ติดเหล้าไม่ได้เหรอ

716
00:48:38,961 --> 00:48:40,712
นั่นมันหยามกันในหลายมิติมาก

717
00:48:41,880 --> 00:48:44,132
งั้น เอซร่าอยู่ไหน

718
00:48:45,175 --> 00:48:47,386
เวร หนูบอกว่าจะขึ้นไปอ่านหนังสือให้ลูกฟัง

719
00:48:52,057 --> 00:48:53,392
นี่มันเรื่องอะไรกัน

720
00:48:53,392 --> 00:48:55,394
เธอถึงไม่สนใจแม้แต่ลูกชายตัวเอง

721
00:48:55,394 --> 00:48:57,563
เรื่องนี้คือคนไข้คนหนึ่ง

722
00:48:58,063 --> 00:48:59,064
เด็กหนุ่ม

723
00:49:00,148 --> 00:49:05,320
มีคนทําร้ายเขาอย่างร้ายแรงมาก
หนูต้องทําให้เขาพูดเรื่องนั้นให้ได้

724
00:49:06,280 --> 00:49:07,906
ช่วยสนใจเรื่องในบ้านตัวเองอีกหน่อยดีมั้ย

725
00:49:07,906 --> 00:49:09,241
- และไปสนใจ...
- แม่

726
00:49:14,413 --> 00:49:15,664
เกิดอะไรขึ้นกับเขา

727
00:49:17,124 --> 00:49:19,710
ถ้าหนูคิดถูก หนูก็จะไม่อยากพูดถึงมันเหมือนกัน

728
00:49:20,335 --> 00:49:21,420
งั้นก็ใช้เจ้าเต่าสิ

729
00:49:22,421 --> 00:49:24,047
- อะไรนะ
- เจ้าเต่า

730
00:49:26,633 --> 00:49:29,511
ตอนลูกยังเล็ก
ลูกพูดถึงความรู้สึกตัวเองไม่เป็น

731
00:49:30,512 --> 00:49:32,306
รู้นะว่ามันย้อนแย้งกับตอนนี้มาก

732
00:49:32,931 --> 00:49:35,767
แต่พ่อจะคอยถามว่า "เจ้าเต่าเป็นยังไงบ้าง"

733
00:49:36,518 --> 00:49:38,854
ตุ๊กตาเต่ายัดนุ่นที่พ่อให้ จําไม่ได้เหรอ

734
00:49:39,354 --> 00:49:40,397
ไม่ได้เลย

735
00:49:40,397 --> 00:49:42,191
ลูกจะบอกว่า เจ้าเต่าโกรธเรื่องนี้

736
00:49:42,191 --> 00:49:43,775
หรือเจ้าเต่าเศร้าเรื่องนั้น

737
00:49:44,693 --> 00:49:46,528
- มาร์วิน
- มอร์ติเมอร์

738
00:49:49,364 --> 00:49:51,658
เขาก็ไม่ได้แย่ไปซะหมด พ่อของลูกน่ะ
แค่ส่วนใหญ่แล้วแย่

739
00:49:51,658 --> 00:49:54,286
ไม่ ไม่ได้แย่ไปหมด

740
00:49:58,373 --> 00:49:59,666
มาร์ตี้

741
00:49:59,666 --> 00:50:01,960
- มอร์ติเมอร์
- ช่างเถอะ

742
00:50:02,544 --> 00:50:03,545
เป็นเต่าก็แล้วกัน

743
00:50:05,088 --> 00:50:06,089
ไปอ่านนิทานให้ลูกฟัง

744
00:50:07,216 --> 00:50:08,217
โอเค

745
00:50:12,429 --> 00:50:14,640
- แม่ฮะ
- มาแล้วจ้ะ ลูก

746
00:50:32,866 --> 00:50:36,578
แดนนี่ เราย้อนเวลาไปไกลกว่าเดิมหน่อยดีมั้ย

747
00:50:42,584 --> 00:50:43,877
เอาเป็นว่าเรา...

748
00:50:47,256 --> 00:50:48,507
เอาเป็นว่าคุยกันเรื่อง...

749
00:50:52,094 --> 00:50:53,887
เรื่องคุณ สมัยที่ยังเป็นเด็กเล็กๆ

750
00:50:56,682 --> 00:50:57,683
แล้วทําไม

751
00:50:58,183 --> 00:50:59,935
ช่วยเล่าเรื่องช่วงเวลาดีๆ ให้ฟังหน่อย

752
00:51:02,104 --> 00:51:03,981
เริ่มกันที่เรื่องอดัม

753
00:51:03,981 --> 00:51:06,400
เป็นฝาแฝดกันใช่มั้ย

754
00:51:07,109 --> 00:51:09,319
"ตัวติดกันแจ" แม่ผมเคยพูดแบบนั้น

755
00:51:10,070 --> 00:51:11,697
เล่าเรื่องอดัมให้ฉันฟังหน่อย

756
00:51:14,491 --> 00:51:15,784
อยากรู้เรื่องไหนล่ะ

757
00:51:16,410 --> 00:51:18,245
เล่าความทรงจําดีๆ ให้ฉันฟังได้ไหม

758
00:51:20,080 --> 00:51:23,667
ตอนเรียนประถม ผมกับพี่

759
00:51:24,293 --> 00:51:27,129
ช่วงหน้าร้อน ตอนท้ายๆ แล้วล่ะ
เพราะโรงเรียนเปิดแล้ว

760
00:51:29,590 --> 00:51:31,216
อดัมคอยปกป้องผมเสมอ นึกออกมั้ย

761
00:51:32,926 --> 00:51:33,927
ผมคิดถึงเขาจริงๆ

762
00:51:37,764 --> 00:51:40,601
งั้น... เกิดอะไรขึ้นกับเขา

763
00:51:49,985 --> 00:51:51,361
เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ย

764
00:51:54,323 --> 00:51:56,658
ผมไม่อยากจะ... ผม... ไม่อยาก... ไม่

765
00:51:56,658 --> 00:51:57,743
ไม่เป็นไร

766
00:52:01,079 --> 00:52:02,331
แต่ฉันมีลางสังหรณ์

767
00:52:04,082 --> 00:52:05,501
เขาทําอะไรแทนคุณใช่มั้ย

768
00:52:06,251 --> 00:52:07,794
ทําเรื่องที่ยากมากๆ

769
00:52:10,214 --> 00:52:11,924
เรื่องแบบที่มีแต่พี่น้องถึงจะทําแทนกันได้

770
00:52:15,552 --> 00:52:17,054
เรื่องเกี่ยวกับมาร์ลินรึเปล่า

771
00:52:22,476 --> 00:52:23,685
แดนนี่...

772
00:52:24,603 --> 00:52:30,609
มันจําเป็นจริงๆ คุณต้องพยายามเล่าหน่อยนะ

773
00:52:33,487 --> 00:52:35,239
แต่จะหยุดเล่าเมื่อไหร่ก็ได้

774
00:52:36,990 --> 00:52:40,244
แต่จําเป็นมากที่คุณต้องพยายามเล่า

775
00:52:45,082 --> 00:52:46,083
โอเค

776
00:52:50,546 --> 00:52:51,839
เราอยู่ในรถกัน

777
00:52:54,925 --> 00:52:56,301
ผมนั่งเบาะหน้า

778
00:52:57,469 --> 00:52:58,470
อดัมนั่งเบาะหลัง

779
00:53:01,473 --> 00:53:03,225
เราไม่รู้เลยว่าจะไปไหนกัน

780
00:53:09,356 --> 00:53:10,691
มาร์ลินเคยมีโรงนา

781
00:53:13,652 --> 00:53:15,028
เขาจะพาเราทั้งคู่ไปที่นั่น

782
00:53:17,072 --> 00:53:18,824
แต่เขาพาอดัมเข้าไปในนั้นคนเดียว

783
00:55:27,077 --> 00:55:30,080
(หากคุณหรือคนที่รู้จักต้องการกําลังใจ)

784
00:55:30,080 --> 00:55:31,957
(กรุณาไปที่ Apple.com/HereToHelp)

785
00:56:21,757 --> 00:56:23,759
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์