1 00:03:59,333 --> 00:04:01,958 - เขาไม่อยากออกมา - อะไรนะ 2 00:04:02,041 --> 00:04:03,416 เขาอยากอยู่ข้างใน 3 00:04:03,500 --> 00:04:04,791 ทำไม 4 00:04:05,583 --> 00:04:07,291 เขาบอกว่าโลกใบนี้มันเฮงซวย 5 00:04:09,916 --> 00:04:11,583 คุณมีอาการแพ้อะไรบ้างไหม 6 00:04:11,666 --> 00:04:14,791 - ไม่นะ แต่… - ได้โปรด อย่าขยับ 7 00:04:14,875 --> 00:04:16,833 - ก็ได้ - ช่วยกางขาออกด้วยค่ะ 8 00:04:21,708 --> 00:04:22,791 หายใจครับ 9 00:04:22,875 --> 00:04:24,083 - ผ่อนคลาย - ค่ะ 10 00:04:25,458 --> 00:04:29,833 เธอทำได้ เจ้าหนูน้อย 11 00:04:32,750 --> 00:04:36,166 ยังงั้นแหละ เรียบร้อย 12 00:04:36,250 --> 00:04:38,875 - คุณทำได้ดี - เยี่ยมมาก 13 00:04:41,333 --> 00:04:42,583 เรียบร้อยแล้ว 14 00:04:45,791 --> 00:04:46,791 ดีมากครับ 15 00:05:02,791 --> 00:05:05,250 - เกิดอะไรขึ้น - เขาตัดสินใจที่จะอยู่ข้างใน 16 00:05:05,333 --> 00:05:08,791 - ใคร - มาเทโอ เขาไม่อยากออกมาดูโลกภายนอก 17 00:05:31,625 --> 00:05:33,166 ฉันเห็นกรรไกรอยู่ตรงนั้น 18 00:05:55,791 --> 00:05:56,875 ทีนี้เอาไงต่อ 19 00:05:57,458 --> 00:05:58,541 ไม่รู้สิ 20 00:05:59,500 --> 00:06:01,666 เขาจะหากินด้วยตัวเองยังไง 21 00:06:02,458 --> 00:06:04,125 เขาคงจะกินฉันละมั้ง 22 00:06:07,458 --> 00:06:08,458 และกินคุณด้วย 23 00:06:32,791 --> 00:06:39,125 (BARDO บันทึกผิดๆ ของความจริงแค่หยิบมือ) 24 00:06:44,583 --> 00:06:47,083 ขอต้อนรับสู่ขบวนรถเมโทรเอ็กซ์โปไลน์ 25 00:06:47,583 --> 00:06:50,083 สถานีปลายทางของรถไฟขบวนนี้คือ… 26 00:06:50,625 --> 00:06:52,958 สถานีดาวน์ทาวน์แซนตามอนิกา 27 00:06:55,625 --> 00:06:59,583 สถานีต่อไปคือเอ็กซ์โปพาร์ค/ยูเอสซี 28 00:07:00,541 --> 00:07:02,250 มันปกติไหมน่ะ 29 00:07:03,541 --> 00:07:05,750 เสียงนั้นน่ะ มันปกติไหม 30 00:08:06,333 --> 00:08:09,458 สิ่งที่เชื่อเหลือเกินว่าเป็นข่าวลือ ตอนนี้ปรากฏว่าเป็นจริงแล้ว 31 00:08:09,541 --> 00:08:12,958 ตลอดหลายสัปดาห์ของความตึงเครียด ระหว่างสองประเทศ คาร์ลอส โซเลอร์… 32 00:08:13,041 --> 00:08:13,916 บ้าจริง 33 00:08:14,000 --> 00:08:15,833 ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐเม็กซิโก 34 00:08:15,916 --> 00:08:19,250 เดินทางเยือนทำเนียบขาววันนี้ เพื่อพบกับรมต.ต่างประเทศของปธน.ฮัลบรูค 35 00:08:19,333 --> 00:08:22,125 รายละเอียดไม่เป็นที่ทราบมากนัก แต่แหล่งข่าวเรายืนยันกับเราว่า 36 00:08:22,208 --> 00:08:24,958 รัฐบาลสหรัฐฯ อาจอนุมัติแผนของแอมะซอน 37 00:08:25,041 --> 00:08:28,000 ที่จะเข้าซื้อรัฐบาฮากาลิฟอร์เนียของเม็กซิโก 38 00:08:28,083 --> 00:08:29,666 ใช่แล้วครับ คุณได้ยินถูกแล้ว 39 00:08:29,750 --> 00:08:31,833 แอมะซอน บริษัทระหว่างประเทศสัญชาติอเมริกัน 40 00:08:31,916 --> 00:08:35,208 สนใจที่จะเข้าซื้อ รัฐบาฮากาลิฟอร์เนียของเม็กซิโก 41 00:08:35,291 --> 00:08:37,708 และได้รับการสนับสนุนเต็มที่จากรัฐบาลสหรัฐฯ 42 00:08:38,500 --> 00:08:43,083 นี่คือสิ่งที่ประธานาธิบดีฮัลบรูคและโซเลอร์ ชี้แจงในงานแถลงข่าวสื่อวันนี้ 43 00:08:44,875 --> 00:08:47,208 เขตชายแดนเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น 44 00:08:47,291 --> 00:08:50,500 สิ่งเหล่านี้ต้องถือว่า สำคัญน้อยกว่าความต้องการของมนุษย์ 45 00:08:50,583 --> 00:08:53,000 หากเส้นเขตแดนเลื่อนลงทางใต้ พื้นที่ดินแดนโลกที่สาม 46 00:08:53,083 --> 00:08:56,375 อาจกลายเป็นดินแดนแห่งพันธสัญญา ของโลกที่หนึ่งได้ด้วยซ้ำ 47 00:08:57,000 --> 00:09:00,250 ปธน.เม็กซิโก คุณโซเลอร์กับผม ต้องการให้เกิดการซื้อขายครั้งประวัติศาสตร์ 48 00:09:00,333 --> 00:09:02,833 เพื่อเป็นการคารวะให้สองประเทศของเรา 49 00:09:03,458 --> 00:09:06,041 เราต้องเฉลิมฉลองการผนึกกำลังทางเศรษฐกิจนี้ 50 00:09:06,125 --> 00:09:07,750 ซึ่งเป็นการตัดสินใจของผู้นำประเทศ 51 00:09:08,416 --> 00:09:11,375 การเจรจา มิใช่การรุกราน 52 00:09:11,458 --> 00:09:15,791 ประชาชนชาวเม็กซิโกจะได้ประโยชน์ จากการขายครั้งนี้… 53 00:10:43,750 --> 00:10:45,041 เขามารอคุณสักพักแล้ว 54 00:10:54,458 --> 00:10:56,166 ท่านทูตโจนส์ 55 00:10:56,250 --> 00:10:57,625 คุณกามา 56 00:10:58,166 --> 00:11:00,083 พวกเขาย้ายคุณมาอยู่ปราสาทนี้แล้วเหรอครับ 57 00:11:00,166 --> 00:11:03,750 เปล่า ก็แค่มีการจัดงานที่นี่เย็นนี้ 58 00:11:03,833 --> 00:11:06,416 และรัฐบาลเม็กซิโก ขอร้องให้ผมกล่าวอะไรสักหน่อย 59 00:11:06,500 --> 00:11:08,541 แต่พวกเขาจะซักซ้อมกันบ่ายนี้ 60 00:11:08,625 --> 00:11:11,041 ขอโทษจริงๆ ที่ผมทำให้คุณดั้นด้นมาไกลขนาดนี้ 61 00:11:11,125 --> 00:11:12,833 ไม่เป็นไรเลยครับ 62 00:11:12,916 --> 00:11:17,625 แวบนึง ผมนึกว่าประธานาธิบดีฮัลบรูค แต่งตั้งคุณเป็นจักรพรรดิแห่งเม็กซิโกซะอีก 63 00:11:17,708 --> 00:11:19,083 ยังหรอก 64 00:11:21,500 --> 00:11:23,000 ข้างนอกนั่นเกิดอะไรขึ้นครับ 65 00:11:23,083 --> 00:11:26,125 ก็อย่างที่คุณรู้ เรากำลังมี… 66 00:11:26,208 --> 00:11:30,333 งานฉลองครบรอบ 175 ปี ของการสิ้นสุดสงครามเม็กซิโก-อเมริกา 67 00:11:30,416 --> 00:11:31,708 "งานฉลอง" เหรอครับ 68 00:11:31,791 --> 00:11:33,375 เรียกว่าร่วมไว้อาลัยดีกว่า 69 00:11:33,875 --> 00:11:36,791 ครับ พูดให้ถูกต้อง มันไม่ใช่สงคราม มันคือการรุกราน 70 00:11:36,875 --> 00:11:40,208 คนหนุ่มทั้งสองฝ่าย ต้องหันปลายกระบอกปืนเข้าหากัน 71 00:11:40,708 --> 00:11:41,958 ผู้คนมากมายต้องล้มตาย 72 00:11:42,041 --> 00:11:43,541 ครับ คุณเองก็สูญเสียไปหลายพันคน 73 00:11:43,625 --> 00:11:46,375 เราสูญเสียมากกว่านั้นอีก แทบจะครึ่งประเทศก็ว่าได้ 74 00:11:46,458 --> 00:11:48,625 แหม จะพูดให้ถูก เม็กซิโกไม่ได้แพ้นะ 75 00:11:48,708 --> 00:11:51,708 ก็จริงอยู่นะครับ เพราะอเมริกาแค่ยึดดินแดนไปเลย 76 00:11:53,333 --> 00:11:54,708 - เราเสียเงินซื้อ - ครับ 77 00:11:54,791 --> 00:11:56,791 ใช่ 15 ล้านเปโซ 78 00:11:57,666 --> 00:12:00,125 อย่าพูดถึงอดีตจะดีกว่า รับชาหน่อยไหมครับ 79 00:12:00,208 --> 00:12:01,250 ไม่ครับ ขอบคุณ 80 00:12:02,333 --> 00:12:06,083 ผมพยายามขอสัมภาษณ์ ปธน.ฮัลบรูคมาหลายเดือนแล้ว 81 00:12:06,833 --> 00:12:09,000 ผมทำถึงขนาดสัญญากับเสนาธิการของเขา 82 00:12:09,083 --> 00:12:11,791 ว่าจะปรับปรุงภูมิทัศน์ สนามหญ้าทำเนียบขาวให้ฟรีๆ 83 00:12:11,875 --> 00:12:13,416 ขนาดนั้นเลย 84 00:12:15,833 --> 00:12:17,833 ผมว่าสุดท้ายแล้วผมอาจช่วยคุณได้นะ 85 00:12:17,916 --> 00:12:18,916 จริงเหรอครับ 86 00:12:19,875 --> 00:12:23,083 คุณจะว่ายังไงถ้าได้สัมภาษณ์พิเศษ 87 00:12:23,166 --> 00:12:25,541 คุณกับท่านปธน. หนึ่งชั่วโมงในห้องทำงานรูปไข่ 88 00:12:25,625 --> 00:12:28,000 - นี่คุณพูดจริงใช่ไหม - จริงสิ 89 00:12:28,500 --> 00:12:30,291 แต่เราอาจต้องให้คุณทำบางอย่างให้เรา 90 00:12:30,375 --> 00:12:32,083 นึกแล้วเชียว 91 00:12:32,166 --> 00:12:35,791 ท่านปธน.รู้ว่าคุณเป็นกระบอกเสียงสำคัญ ในแถบลาตินอเมริกา 92 00:12:35,875 --> 00:12:37,958 เราพยายามบรรลุข้อตกลงใหม่นี้มาหลายเดือน 93 00:12:38,041 --> 00:12:40,208 - ผมถึงอยากคุยกับเขาไงครับ - ฟังนะ 94 00:12:40,291 --> 00:12:42,791 สำคัญมากที่คณะบริหารนี้จะสร้างความสัมพันธ์อันดี 95 00:12:42,875 --> 00:12:45,458 กับชุมชนชาวลาตินและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชุมชนชาวเม็กซิโก 96 00:12:45,541 --> 00:12:48,041 และการที่คุณชนะรางวัลอะเลธี 97 00:12:48,125 --> 00:12:51,708 คุณจะก้าวสู่แถวหน้า ของโลกสื่อสารมวลชนที่จริงจัง 98 00:12:53,958 --> 00:12:56,791 คุณรู้ว่าผมจะไม่ยอมเปลี่ยนสุนทรพจน์ของผม 99 00:12:56,875 --> 00:12:58,958 - นึกว่าคุณไม่ได้เขียนมันซะอีก - ยังไม่ได้เขียน 100 00:12:59,041 --> 00:13:01,458 งั้นคุณก็ไม่ต้องเปลี่ยนมันสินะ 101 00:13:05,208 --> 00:13:10,250 และบางทีคุณอาจเจอไอเดียใหม่ๆ จากการสัมภาษณ์ครั้งนี้ก็เป็นได้ 102 00:13:11,083 --> 00:13:11,916 สตีเว่น 103 00:13:12,375 --> 00:13:14,083 เอาเถอะ ลองเก็บไปคิดดูนะ 104 00:13:15,458 --> 00:13:16,666 จะว่าอะไรไหม 105 00:13:18,458 --> 00:13:19,458 พร้อมแล้วนะ 106 00:13:25,208 --> 00:13:26,333 เดี๋ยวผมเดินไปส่ง 107 00:13:27,250 --> 00:13:30,000 ว่าแต่… ครอบครัวคุณเป็นไงบ้าง 108 00:13:30,083 --> 00:13:32,333 ก็ดีครับ ขอบคุณ ทุกคนสบายดี 109 00:13:32,416 --> 00:13:35,458 ทีนี้คุณต้องพาผมเดินดูรอบๆ 110 00:13:40,375 --> 00:13:42,583 ผมเคยมาที่นี่ตอนที่ผมยังเด็ก 111 00:13:42,666 --> 00:13:43,916 คุณเรียนที่นี่เหรอ 112 00:13:44,000 --> 00:13:47,125 ไม่ครับ พวกเขาพาเรามาที่นี่ เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับนีโนส ฮีโรส์ 113 00:13:47,208 --> 00:13:48,333 รู้ไหมว่ามันคืออะไร 114 00:13:48,416 --> 00:13:49,500 รู้สิ 115 00:13:50,208 --> 00:13:52,875 ไม่ๆ ผมไม่รู้ 116 00:13:53,541 --> 00:13:55,708 ช่วงใกล้สิ้นสุดสงครามเม็กซิโก-อเมริกา 117 00:13:55,791 --> 00:13:57,583 กลุ่มนักเรียนนายร้อย 118 00:13:57,666 --> 00:14:01,208 ถูกล้อมด้วยกองทหารอเมริกันที่นี่ในปราสาทนี้ 119 00:14:01,958 --> 00:14:04,708 ความจริงก็คือพวกนักเรียนนายร้อยถูกสังหาร 120 00:14:04,791 --> 00:14:08,125 แต่เมื่อเวลาผ่านไป เหตุการณ์นั้นก็กลายเป็นตำนาน 121 00:14:08,208 --> 00:14:09,541 ตำนานอะไร 122 00:14:28,708 --> 00:14:30,250 ไป 123 00:14:30,333 --> 00:14:31,583 ลุย 124 00:15:05,625 --> 00:15:07,333 - ไป - ไป 125 00:15:21,291 --> 00:15:23,000 พวกเขายังเด็กอยู่เลย 126 00:15:23,083 --> 00:15:24,041 ใช่ 127 00:15:24,833 --> 00:15:27,375 เราถึงเรียกพวกเขาว่า "เด็กชายผู้เป็นฮีโร่" 128 00:15:30,333 --> 00:15:33,416 เพื่อนร่วมชาติผู้สูงส่ง 129 00:15:35,083 --> 00:15:38,375 ก่อนที่มันจะตกอยู่ในมือของศัตรู 130 00:15:39,625 --> 00:15:42,291 ฉันเอาธงแห่งปิตุภูมิมาด้วย 131 00:15:42,375 --> 00:15:45,750 ขอให้ตำนานจงยืนหยัดเหนือเม็กซิโก 132 00:15:46,750 --> 00:15:49,000 และมอบที่พักพิงให้เราไปชั่วกาลนาน 133 00:16:01,000 --> 00:16:02,541 บ้าเอ๊ย 134 00:16:04,875 --> 00:16:06,916 คุณเขียนสุนทรพจน์ของคุณรึยัง 135 00:16:08,750 --> 00:16:14,000 มีเพียงชาวเม็กซิโกเท่านั้นที่เปลี่ยนความพ่ายแพ้ เป็นชัยชนะในตำนานได้ 136 00:16:28,875 --> 00:16:30,125 คุณซิลเวริโอ 137 00:16:30,958 --> 00:16:34,625 - ปวดหัวเหรอครับ - นิดหน่อย 138 00:16:34,708 --> 00:16:37,250 ความสูงกับมลพิษทำฉันอาการไม่ดีเรื่อยเลย 139 00:16:37,333 --> 00:16:39,208 เพิ่งกลับมาเม็กซิโกได้ไม่กี่วันแท้ๆ 140 00:16:39,291 --> 00:16:42,916 พ่อผมก็เป็นเหมือนกันครับ ตอนเขากลับมาที่เมืองหลวง 141 00:16:43,000 --> 00:16:46,708 เขาบอกว่าเม็กซิโกไม่ใช่ประเทศ แต่มันอยู่ที่ใจ 142 00:16:47,500 --> 00:16:50,000 พูดได้ดีทีเดียว พ่อนายเป็นยังไงบ้าง 143 00:16:50,083 --> 00:16:52,791 ก็ดีครับ ติดอยู่ในวาฮากา เขาป่วยหนักด้วยโรคถุงลมโป่งพอง 144 00:16:52,875 --> 00:16:54,583 แย่หน่อยนะ ฝากหวัดดีเขาแทนฉันด้วย 145 00:16:54,666 --> 00:16:57,041 ครับผม อยากให้ผมแวะร้านขายยาไหมครับ 146 00:16:57,125 --> 00:16:59,583 ไม่ ขอบใจ อันโตนิโอ 147 00:16:59,666 --> 00:17:03,583 ได้ยินจากวิทยุว่าคุณจะไป ออกรายการทีวีของลูอิส วัลดิเวีย 148 00:17:03,666 --> 00:17:07,250 ใช่ ฉันไม่อยากไปออกหรอก แต่นายก็รู้ว่าลูเซียเป็นยังไง 149 00:17:07,333 --> 00:17:10,083 เธอบังคับให้ฉันตอบรับคำเชิญ 150 00:17:11,083 --> 00:17:15,291 แต่… คุณไม่เห็นเหรอว่าเขาพูดยังไงบ้าง กับสารคดีเรื่องสุดท้ายของคุณ 151 00:17:15,375 --> 00:17:17,875 ลูอิสน่ะเหรอ เขาว่าไงล่ะ 152 00:17:19,625 --> 00:17:21,166 เละไม่เหลือดีเลยครับ 153 00:17:21,666 --> 00:17:23,583 เขาบอกว่าคุณแย่กว่ามาลินเช 154 00:17:23,666 --> 00:17:27,750 บอกว่าคุณไม่เคารพวงการสื่อสารมวลชน และอีกสารพัด 155 00:17:29,125 --> 00:17:31,750 มันเป็นนิยายกึ่งสารคดี อันโตนิโอ 156 00:17:31,833 --> 00:17:35,208 ถ้านายไม่รู้จักเล่นพลิกแพลงซะบ้าง นายก็ไม่คู่ควรจะถูกปฏิบัติอย่างจริงจัง 157 00:17:37,250 --> 00:17:39,333 ความจริงคือผมไม่ได้ดูสารคดีของคุณครับ 158 00:17:39,833 --> 00:17:43,583 แต่ผมเห็นหมอนั่นในทีวีและเขาทำผมหงุดหงิด 159 00:17:48,666 --> 00:17:50,500 ลูอิสกำลังจะประชุมเสร็จ 160 00:17:50,583 --> 00:17:52,708 แต่เขาบอกว่าจะไปพบคุณ ที่ฝ่ายแต่งหน้า ดีไหมคะ 161 00:17:52,791 --> 00:17:54,458 ยินดีด้วยครับ สุดยอดปรมาจารย์ 162 00:17:54,541 --> 00:17:56,166 ยินดีต้อนรับกลับมาครับ 163 00:17:56,250 --> 00:17:58,041 ขอบใจ 164 00:17:58,750 --> 00:18:02,083 นี่ คุณมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ 165 00:18:04,416 --> 00:18:06,625 น่าจะ 30 ปีที่แล้วได้มั้ง 166 00:18:06,708 --> 00:18:08,375 สามสิบปีเลยเหรอ เท่าอายุฉันเลย 167 00:18:09,125 --> 00:18:10,708 ขอต้อนรับกลับมาอีกครั้งค่ะ เชิญเลย 168 00:18:17,875 --> 00:18:19,208 เชิญเลยค่ะ 169 00:18:20,833 --> 00:18:22,625 คุณคะ เปิดประตูหน่อยได้ไหมคะ 170 00:18:33,416 --> 00:18:35,208 เรากลับมาที่รายการโบคากวนกา 171 00:18:35,291 --> 00:18:38,458 เรามีเรื่องด่วนที่คุณจะต้องไม่เชื่อแน่ๆ ครับ 172 00:18:38,541 --> 00:18:41,125 ไม่มีใครทำอะไรเพื่อช่วยเขาเลย 173 00:18:41,208 --> 00:18:43,541 ที่สถานีปลายทางของรถไฟ เขาเป็นผู้โดยสารคนสุดท้าย 174 00:18:43,625 --> 00:18:44,666 ไอ้พวกมะกัน 175 00:18:44,750 --> 00:18:46,250 พนง.ทำความสะอาดหญิงเจอเขา 176 00:18:46,333 --> 00:18:49,541 เพื่อนร่วมชาติของเรา คุณเรฟูคิโอ โดมินกูเอซ 177 00:18:49,625 --> 00:18:50,750 สวัสดีค่ะ คุณเรฟูคิโอ 178 00:18:50,833 --> 00:18:53,166 - หวัดดีค่ะ - เราได้พูดคุยกับเธอจนได้วันนี้ 179 00:18:53,250 --> 00:18:56,166 เราปลื้มปริ่มมากที่ได้คุยกับเธอค่ะ 180 00:18:56,250 --> 00:18:58,500 ขอบคุณที่มาร่วมรายการนะคะ เล่าสิคะว่าเกิดอะไรขึ้น 181 00:18:58,583 --> 00:19:03,166 ฉันเข้าไปทำความสะอาดในตู้รถไฟตามปกติ และเห็นว่ามันไม่ว่างค่ะ 182 00:19:03,250 --> 00:19:07,791 ทีแรกฉันนึกว่าผู้ชายคนนั้นคงเมา เพราะถือเป็นเรื่องปกติที่นี่ 183 00:19:07,875 --> 00:19:09,833 แต่ฉันก็เห็นปลาบนพื้น 184 00:19:09,916 --> 00:19:11,875 พวกมันตายกันหมดแล้วค่ะ… 185 00:19:11,958 --> 00:19:13,000 ไม่เอาน่า 186 00:19:13,083 --> 00:19:15,291 ใช่ เอาเลย ตั้งใจหน่อย 187 00:19:17,333 --> 00:19:18,375 อย่าไปค่ะ ฉัน… 188 00:19:18,458 --> 00:19:21,166 - เจ็ด แปด… - คุณเข้าไปไม่ได้นะคะ 189 00:19:40,708 --> 00:19:42,708 เดี๋ยว 190 00:19:42,791 --> 00:19:45,541 ซิลเวริโอ ฉัน… โทษที ขอโทษค่ะ 191 00:19:46,083 --> 00:19:47,500 ซิลเวริโอ เดี๋ยวค่ะ 192 00:19:57,000 --> 00:19:59,625 หยุด 193 00:19:59,708 --> 00:20:02,666 เต้นไม่เข้าจังหวะเอาซะเลย 194 00:20:02,750 --> 00:20:05,583 - ทาเนีย ฉันบอกว่าไปทางขวา - ไปตายซะ คุณจะไปรู้อะไร 195 00:20:05,666 --> 00:20:09,000 ทาเนีย เธอก็ไปตายเหมือนกันน่ะแหละ 196 00:20:09,083 --> 00:20:11,083 ทุกคน ประจำตำแหน่ง 197 00:20:11,166 --> 00:20:15,416 พริสซิลลา ประจำจุดของเธอ ห้า หก เจ็ด แปด 198 00:20:16,791 --> 00:20:18,000 ทางนี้ค่ะ 199 00:20:20,000 --> 00:20:22,916 ถึงแล้วค่ะ ฉันจะปล่อยคุณไว้ที่นี่นะคะ 200 00:20:23,000 --> 00:20:24,375 - ขอบคุณครับ - ไม่มีปัญหาค่ะ 201 00:20:31,208 --> 00:20:32,750 นี่ฉันตาฝาดไปหรือเปล่า 202 00:20:32,833 --> 00:20:34,916 หวัดดี มาร์ตา 203 00:20:35,000 --> 00:20:37,416 ซิลเวริโอ กามา 204 00:20:37,500 --> 00:20:40,833 นึกว่าคุณเหยียบกับระเบิดในอัฟกานิสถาน จนร่างกระจุยเป็นชิ้นๆ ไปซะแล้ว 205 00:20:40,916 --> 00:20:42,916 ผมยังอยู่นี่ ครบ 32 เฉพาะตอนนี้น่ะนะ 206 00:20:43,000 --> 00:20:44,875 - นานแค่ไหนแล้วเนี่ย - เป็นชาติแล้ว 207 00:20:44,958 --> 00:20:46,000 หลายศตวรรษ 208 00:20:46,083 --> 00:20:49,000 - โทษที ที่จริงผม… - งานยุ่ง ฉันรู้ค่ะ 209 00:20:49,083 --> 00:20:53,250 แต่คุณน่าจะเจียดเวลาสักนิดช่วงทำสารคดี แวะมาเยี่ยมฉันบ้าง 210 00:20:53,333 --> 00:20:54,666 มาเถอะ นั่งก่อนค่ะ 211 00:20:56,208 --> 00:20:58,541 - เดี๋ยวนี้ใส่อะไรแบบนี้เหรอ - ผมควรถอดไหม 212 00:20:58,625 --> 00:20:59,750 ก็น่าจะถอดนะ 213 00:21:00,458 --> 00:21:02,708 ลูอิสพยายามจะดีใจกับคุณหนักมาก 214 00:21:03,208 --> 00:21:05,500 เขาส่งโพรเซ็กโก้มาให้ผมหกขวด 215 00:21:05,583 --> 00:21:10,041 นั่นคือวิธีแสดงความยินดีของเขา โดยไม่ต้องปริปากพูด 216 00:21:10,666 --> 00:21:12,875 เขาไม่เคยทำใจได้ที่คุณทิ้งเขาไป 217 00:21:12,958 --> 00:21:14,791 ผมไม่ได้ทิ้งเขานะ 218 00:21:14,875 --> 00:21:17,916 ผมหายไปปีนึง และมันกลายเป็น 20 ปี 219 00:21:18,416 --> 00:21:21,833 ผมวิ่งหนีจากเซนเซอร์ตรวจจับ และดูสิ เราอยู่นี่แล้วไง 220 00:21:22,541 --> 00:21:25,750 ผมทำงานหนักเพื่อสร้างชื่อให้ตัวเอง ในฐานะนักข่าวอิสระ 221 00:21:25,833 --> 00:21:27,583 แล้วก็ในฐานะนักสร้างภาพยนตร์ 222 00:21:27,666 --> 00:21:31,666 แม่ผมยังคิดว่าผมตัดสินใจได้เลวร้ายที่สุดในชีวิต 223 00:21:34,375 --> 00:21:36,291 ลูอิสเองก็น่าจะไปเหมือนกัน 224 00:21:36,375 --> 00:21:38,041 ไม่มีใครเอาปืนจ่อหัวเขาซะหน่อย 225 00:21:38,125 --> 00:21:42,458 ครั้งนึง เขาวิจารณ์ความไร้ศักยภาพ ของประธานาธิบดีเม็กซิโก 226 00:21:42,541 --> 00:21:44,250 กับบรรดาลูกน้องคนสนิทของเขา และ… 227 00:21:44,791 --> 00:21:48,166 หัวหน้าสถานีเดินเข้ามาแถมเบ่งอำนาจ 228 00:21:48,250 --> 00:21:50,458 เรียกเขาตอนที่เขาออกอากาศอยู่ 229 00:21:50,541 --> 00:21:53,125 และเกือบทำเขาซวยตอนอยู่บนเวที 230 00:21:54,166 --> 00:21:57,208 ถือเป็นปาฏิหาริย์ที่เขายังทำรายการต่อได้ 231 00:21:57,916 --> 00:21:59,875 ไม่มีฮีโร่ในช่องทีวีนี้หรอกนะ 232 00:22:00,375 --> 00:22:02,208 เราทุกคนต้องอดทนกันทั้งนั้นแหละ 233 00:22:02,708 --> 00:22:05,500 เราหวาดกลัวจะเสียสิ่งที่มีอยู่เพียงน้อยนิด 234 00:22:11,500 --> 00:22:12,583 ทาเนีย 235 00:22:14,750 --> 00:22:15,750 ว่าไง 236 00:22:18,250 --> 00:22:20,208 ทาเนีย คริสเทล 237 00:22:22,958 --> 00:22:24,458 มองอะไรไม่ทราบ 238 00:22:24,541 --> 00:22:25,625 โทษที 239 00:22:36,750 --> 00:22:37,958 ฉันรู้จักคุณไหม 240 00:22:39,083 --> 00:22:42,500 ไม่ แต่ผมรู้จักคุณ ผมเคยดูคุณในทีวีตลอด 241 00:22:49,708 --> 00:22:51,000 คุณคิดอะไรอยู่ 242 00:23:05,916 --> 00:23:08,291 คุณซิลเวริโอ กามา 243 00:23:08,375 --> 00:23:11,291 - ลูอิส เพื่อนยาก - เป็นยังไงบ้าง เพื่อน 244 00:23:11,375 --> 00:23:12,458 ว่าไง 245 00:23:12,541 --> 00:23:13,625 ขอต้อนรับกลับมา 246 00:23:13,708 --> 00:23:16,250 ขอกอดหน่อยสิ เพื่อน ขอเวลาส่วนตัวสักครู่ มาร์ตา 247 00:23:16,333 --> 00:23:17,958 ขอฉันแต่งหน้าให้เสร็จก่อน 248 00:23:18,041 --> 00:23:19,958 หน้าแบบนี้แต่งไปก็เท่านั้น 249 00:23:21,250 --> 00:23:22,500 ขอฉันห้านาที 250 00:23:22,583 --> 00:23:24,666 - อย่าขยับ - ทำอะไรอยู่เหรอ 251 00:23:24,750 --> 00:23:29,250 - สุดปัง ทวิตเตอร์ฉันแทบระเบิด - พอได้แล้ว 252 00:23:29,333 --> 00:23:30,833 อย่าทำตัวงี่เง่าสิ เพื่อนยาก 253 00:23:30,916 --> 00:23:31,916 ดูเขาสิ 254 00:23:32,000 --> 00:23:35,291 เขายังโกรธไม่หายที่ผมทิ้งเขา ใช่ไหมล่ะ 255 00:23:35,375 --> 00:23:36,583 กริ้วเลยละ 256 00:23:36,666 --> 00:23:40,541 ฉันมีรายการทอล์กโชว์ยอดฮิตในเมกซิโกนะพ่อคุณ 257 00:23:40,625 --> 00:23:42,791 ใช่ นายสัมภาษณ์แค่พวกยูทูบเบอร์ ดีซะไม่มี 258 00:23:44,375 --> 00:23:46,750 นั่นก็เป็นข่าวด้วยใช่ไหม 259 00:23:47,791 --> 00:23:48,958 พร้อมแล้ว 260 00:23:49,041 --> 00:23:50,500 ขอกอดที เพื่อนยาก 261 00:23:52,500 --> 00:23:55,208 - คิดถึงนายจัง เราเริ่มต้นกันที่นี่ - ใช่แล้ว 262 00:23:55,291 --> 00:23:57,791 - นายจะพักกี่วัน - ไม่กี่วัน 263 00:23:58,583 --> 00:24:01,041 เตรียมสุนทรพจน์สำหรับงานฉลองรึยัง 264 00:24:01,125 --> 00:24:02,125 ยัง 265 00:24:02,208 --> 00:24:04,083 ว่าแล้วเชียว 266 00:24:05,750 --> 00:24:10,166 นี่ ฉันชอบสารคดีเรื่องล่าสุดของนาย "บันทึกผิดๆ ของความจริงแค่หยิบมือ" 267 00:24:10,250 --> 00:24:11,916 - บ้าบอมาก - นายชอบไหม 268 00:24:12,000 --> 00:24:13,708 ชอบมาก 269 00:24:13,791 --> 00:24:18,208 แต่ตอนที่นายแชร์บุหรี่กับเฮอร์นาน คอร์เตส มันเยอะเกินไปหน่อย 270 00:24:18,291 --> 00:24:22,166 นายจะไปรู้ได้ไงว่าคอร์เตส หรือฮวน เอสคูเตียคิดอะไรอยู่ 271 00:24:22,250 --> 00:24:25,458 ไม่เหลือคนที่ยังมีชีวิตให้นายสัมภาษณ์แล้วรึไง 272 00:24:25,541 --> 00:24:30,333 - นายทำสารคดีเรื่องใหม่อยู่ใช่ไหม - ใช่ คือฉันกำลังระดมทุนน่ะ 273 00:24:30,416 --> 00:24:32,958 จะต้องค้นคว้าวิจัยและเดินทางหลายเดือน 274 00:24:33,041 --> 00:24:36,375 ไม่รู้ว่านายใช้เวลามากมาย กับอะไรเพียงอย่างเดียวได้ไง 275 00:24:36,458 --> 00:24:39,708 โลกเปลี่ยนไปทุกสัปดาห์ ทุกวัน ทุกทวีต 276 00:24:39,791 --> 00:24:41,833 - สิบวินาที - คำถามฉันล่ะ 277 00:24:41,916 --> 00:24:44,916 - ผมเอาคำถามให้คุณแล้วไงครับ - ฉันไม่มีคำถามของฉัน 278 00:24:45,000 --> 00:24:48,416 เดี๋ยว อ๋อ เจอคำถามละ พร้อมลุย 279 00:24:48,500 --> 00:24:50,791 เร็วเข้า 280 00:24:50,875 --> 00:24:51,958 ผ่อนคลาย 281 00:24:55,583 --> 00:24:57,833 ขอต้อนรับสู่อีกตอนของรายการ "มาสมมติกันดู" 282 00:24:57,916 --> 00:24:59,833 วันนี้เรามีรายการโชว์พิเศษครับ 283 00:24:59,916 --> 00:25:02,166 ที่นั่งกับผมตรงนี้คือเพื่อนสนิทผมครับ 284 00:25:02,250 --> 00:25:04,958 และอดีตผู้อ่านข่าวร่วม ในข่าวแปดโมงเช้า ซิลเวริโอ กามา 285 00:25:05,041 --> 00:25:08,583 นักสร้างภาพยนตร์สารคดีชื่อดัง และแน่นอนว่า เป็นคนเม็กซิกันคนแรก 286 00:25:08,666 --> 00:25:13,250 ที่ได้รับรางวัลอะเลธี ด้านจริยธรรมสื่อสารมวลชนดีเด่น 287 00:25:13,333 --> 00:25:16,750 ที่มอบโดยสมาคม นักสื่อสารมวลชนอเมริกันทุกๆ สี่ปี 288 00:25:16,833 --> 00:25:22,250 อีกไม่กี่วันคุณจะได้รับรางวัลนี้ในลอสแอนเจลิส 289 00:25:22,791 --> 00:25:28,125 การสัมภาษณ์นี้ได้รับการสนับสนุน โดยกาแฟโลสโมลิโนส 290 00:25:29,958 --> 00:25:31,041 อร่อยถูกปากแบบง่ายๆ 291 00:25:31,125 --> 00:25:34,125 เป็นยังไงบ้างครับ รู้สึกยังไงที่กลับมาเม็กซิโกอีกครั้ง 292 00:25:34,208 --> 00:25:38,000 คุณคงประหม่ามากสินะครับ คาดหวังกับรางวัลนี้บ้างไหมครับ 293 00:25:42,541 --> 00:25:43,625 ซิลเวริโอ 294 00:25:44,583 --> 00:25:45,750 ยังอยู่กับเราไหมครับ 295 00:25:46,791 --> 00:25:53,500 เช็กไมค์เขาได้ไหม สงสัยเราจะมีปัญหาเรื่องไมค์ 296 00:25:53,583 --> 00:25:56,750 ขอโทษทีครับ ทำรายการทีวีสดก็เสี่ยงแบบนี้ 297 00:25:56,833 --> 00:25:59,208 ขอผมถามตรงๆ นะครับ ซิลเวริโอ 298 00:25:59,291 --> 00:26:02,583 เพื่อนร่วมงานเราบางคนบอกว่า พวกเสรีนิยมอเมริกันกำลังใช้คุณ 299 00:26:02,666 --> 00:26:08,125 และรางวัลนี้เพื่อชดเชย ที่ฝ่ายขวาจัดโจมตีประเทศเรา 300 00:26:08,208 --> 00:26:09,916 คุณทราบเรื่องนี้ไหมครับ 301 00:26:10,958 --> 00:26:13,083 มาลองสมมติว่าพวกเขามอบรางวัลนี้ให้คุณ 302 00:26:13,166 --> 00:26:16,333 เพื่อเอาใจชุมชนที่เต็มไปด้วยชาวเม็กซิกัน… 303 00:26:18,333 --> 00:26:20,250 ในลอสแอนเจลิส 304 00:26:21,333 --> 00:26:23,291 คุณไม่อยากคุยถึงเรื่องนั้นเหรอ 305 00:26:24,041 --> 00:26:26,416 งั้นมาคุยเรื่องชีวิตส่วนตัวของคุณแล้วกัน 306 00:26:26,500 --> 00:26:28,500 อย่างที่ยอดนักกวีเซนต์-เบอฟว์พูดไว้ 307 00:26:28,583 --> 00:26:32,041 ชีวิตส่วนตัวของชายคนหนึ่ง สิ่งที่เขาทำ การตัดสินใจของเขาในทุกๆ วัน 308 00:26:32,125 --> 00:26:34,291 แม้กระทั่งสิ่งที่เขากิน ทุกอย่างนิยามผลงานของเขา 309 00:26:35,333 --> 00:26:39,166 จริงไหมที่คุณโมโหที่พวกเขาเรียกคุณว่า "ไอ้มืด" สมัยคุณยังเด็ก 310 00:26:40,458 --> 00:26:45,000 ที่ว่าใบหน้าของคุณ ทำให้แม่กับยายอับอายขายขี้หน้า 311 00:26:45,500 --> 00:26:47,708 ที่ว่าใบหน้าคุณคล้ำกว่าที่ควรจะเป็น 312 00:26:47,791 --> 00:26:50,625 ดูเหมือนคนพื้นเมืองมากกว่าคนขาว 313 00:26:52,166 --> 00:26:54,375 ความรังเกียจที่ว่าเป็นเรื่องจริงไหมครับ 314 00:26:54,458 --> 00:26:56,083 ครอบครัวคุณเป็นแบบนั้นไหมครับ 315 00:26:56,916 --> 00:26:57,958 คุณ… 316 00:26:58,458 --> 00:27:02,791 บนอินสตาแกรม อะเลฮันดรา บราโวบอกเราว่า คุณจำแฟนสาวคนแรกได้ไหม 317 00:27:02,875 --> 00:27:06,458 ตอนอายุ 16 คุณหนีไปกับเธอ เพื่อออกผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ด้วยกัน 318 00:27:06,541 --> 00:27:09,791 แต่คุณปฏิเสธที่จะถอดกางเกงในคุณออก 319 00:27:12,166 --> 00:27:15,750 เพราะคุณกลัวว่าเทพเจ้าจะพิโรธ นรกจะกริ้ว… 320 00:27:15,833 --> 00:27:17,250 คุณคิดอะไรอยู่ตอนนั้น 321 00:27:17,333 --> 00:27:21,250 คุณจะยืนต่อหน้าแท่นพิธีในโบสถ์ ทั้งที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่องหรือไง 322 00:27:22,666 --> 00:27:25,666 ซิลเวริโอ กามาผู้ยิ่งใหญ่เป็นเด็กล้างรถผิวมืด 323 00:27:25,750 --> 00:27:28,791 คนธรรมดาไร้ค่า ผู้ประกาศข่าววิทยุตัวเล็กๆ 324 00:27:28,875 --> 00:27:31,125 แต่วันนี้เขามีรางวัลเชิดชูเกียรติจากอูนัม 325 00:27:31,208 --> 00:27:34,625 เขาคือผู้สร้างคุโณปการด้านอักษรศาสตร์ ในฝรั่งเศส แต่เรียนไม่จบปริญญาด้วยซ้ำ 326 00:27:37,666 --> 00:27:40,083 เขาคือสมาชิกสังคมชนชั้นสูง 327 00:27:40,166 --> 00:27:45,708 ผู้มีภารกิจในการนำเสนอภาพความทุกข์ตรม และยากแค้นและคนที่สังคมขับไล่ไม่ยอมรับ 328 00:27:45,791 --> 00:27:48,375 แต่เขาเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าของสถานีแห่งนี้ 329 00:27:48,458 --> 00:27:51,500 และครอบครัวเขาสนับสนุนทีมฟุตบอลคลับอเมริกา 330 00:27:59,750 --> 00:28:03,125 พอ "หมาเฝ้ายามที่ปกป้องความจริง" โดนวิจารณ์ซะเอง รู้สึกยังไงบ้างล่ะ 331 00:28:04,750 --> 00:28:07,208 นายใช้เวลาหลายปีสร้างโฆษณาทีวี ส่งเสริมระบบทุนนิยม 332 00:28:07,291 --> 00:28:09,208 แต่แล้วจู่ๆ นายก็กลายเป็นศิลปินขึ้นมา 333 00:28:15,166 --> 00:28:18,041 เดาว่าเพื่อนของเราคนนี้ไม่มีอารมณ์อยากคุย 334 00:28:18,125 --> 00:28:21,500 ที่เขาไม่พูดไม่จา เราก็คงรู้แล้วว่าเขาละอายใจแค่ไหน 335 00:28:26,666 --> 00:28:27,916 น่าทึ่งจริงๆ ซิลเวริโอ 336 00:28:28,000 --> 00:28:31,375 นายยินดีให้สัมภาษณ์กับทุกคน รวมถึงพวกมะกันและคนอื่นๆ 337 00:28:31,458 --> 00:28:33,541 แต่บนเวทีนี้ นายกลับไม่พูดสักคำ 338 00:28:36,041 --> 00:28:37,666 น่าละอายใจสิ้นดี 339 00:28:38,166 --> 00:28:40,875 เราจะพักชมโฆษณากันสักครู่ และเดี๋ยวเรากลับมาเจอกันครับ 340 00:29:25,750 --> 00:29:27,000 ซิลเวริโอ 341 00:29:32,583 --> 00:29:33,833 ได้ยินฉันไหม 342 00:29:40,833 --> 00:29:43,083 ผมติดงานอยู่ 343 00:29:43,166 --> 00:29:44,541 คุณอยู่ไหน 344 00:29:45,333 --> 00:29:50,083 ผมพยายามขอสัมภาษณ์กับฮัลบรูค 345 00:29:51,208 --> 00:29:52,708 ฉันรู้สึกว่าคุณได้ยินฉันได้ 346 00:29:53,750 --> 00:29:55,750 ผมได้ยินคุณ ลูเซีย 347 00:30:16,708 --> 00:30:18,208 อยู่นี่เองสินะ 348 00:30:18,291 --> 00:30:20,125 - คุณไปไหนมา - ไม่รู้สิ 349 00:30:20,208 --> 00:30:22,666 - หมายความว่าไง - ผมก็ไปทำโน่นทำนี่ 350 00:30:22,750 --> 00:30:24,833 ทำไมคุณไม่ไปตามนัดสัมภาษณ์กับลูอิส 351 00:30:25,458 --> 00:30:26,875 คุณอยากดื่มอะไรไหม 352 00:30:28,166 --> 00:30:30,833 โปรดิวเซอร์รายการ "มาลองสมมติดู" โทรมาไม่เลิก 353 00:30:32,166 --> 00:30:34,541 - ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดี - ไว้ผมโทรหาพวกเขาเอง 354 00:30:34,625 --> 00:30:37,000 ลูอิสโทรมาทั้งวัน เขาหัวฟัดหัวเหวี่ยงมาก 355 00:30:37,083 --> 00:30:39,875 เขาบอกฉันว่าพวกนั้นใช้เวลาทั้งสัปดาห์ โปรโมตการสัมภาษณ์ครั้งนี้ 356 00:30:39,958 --> 00:30:42,333 คุณเป็นคนตอบรับให้สัมภาษณ์ ผมไม่ได้อยากไปซะหน่อย 357 00:30:42,416 --> 00:30:44,208 เป็นความผิดฉันสินะ 358 00:30:49,125 --> 00:30:53,250 ผมกลัวว่าพวกเขาจะทำผมขายหน้า ทำให้ผมเป็นตัวตลกน่าขัน 359 00:30:53,333 --> 00:30:54,833 พวกเขาจะทำไปทำไม 360 00:30:56,625 --> 00:30:59,000 เพราะทั้งหมดมันคือเรื่องตลกน่ะสิ 361 00:30:59,083 --> 00:31:00,208 อะไรเหรอ 362 00:31:02,000 --> 00:31:05,791 ผมตระเวนหาการยอมรับจากคนที่เกลียดผม 363 00:31:08,416 --> 00:31:13,125 ผมลงมือทำก่อนคิด หวังว่าจะได้ในสิ่งที่ต้องการ และพอผมได้มันมา 364 00:31:13,208 --> 00:31:14,541 ผมกลับเกลียดมัน 365 00:31:15,750 --> 00:31:19,000 แถมยังละอายใจที่เคยอยากได้มัน 366 00:31:19,791 --> 00:31:21,416 คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ 367 00:31:21,916 --> 00:31:25,333 ผมใช้ทั้งชีวิตพยายามกล่อมตัวเอง ให้เชื่อว่าสิ่งที่ผมทำสำคัญนักหนา 368 00:31:25,416 --> 00:31:27,666 ให้เชื่อว่าการมีคนนับหน้าถือตามีค่าสูงส่ง 369 00:31:28,583 --> 00:31:30,875 แต่แล้วพอได้สิ่งเหล่านั้นมา ผมกลับไม่รู้สึกอะไรเลย 370 00:31:31,375 --> 00:31:33,541 สิ่งที่ผมรู้สึกคือผมไม่คู่ควรกับมัน 371 00:31:33,625 --> 00:31:36,833 - คุณคู่ควรอยู่แล้ว - คู่ควรกับอะไรเหรอ มันคือความโอหัง 372 00:31:36,916 --> 00:31:40,708 การที่คุณไม่อ่อนน้อมถ่อมตน นั่นต่างหากคือโอหัง คุณทำสิ่งเดิมๆ ตลอด 373 00:31:41,208 --> 00:31:43,250 คุณทำงานและซ่อนตัวกบดานนานนับปี 374 00:31:43,333 --> 00:31:45,333 และพอคุณเอาผลงานออกเผยแพร่ ถูกยกย่อง 375 00:31:45,416 --> 00:31:48,708 คุณกลับขมขื่น ยอมแพ้ เศร้าซึม และรับบทเป็นเหยื่อโดนกระทำ 376 00:31:48,791 --> 00:31:50,875 - ผมรู้ - มันเหนื่อยนะ ซิลเวริโอ 377 00:31:50,958 --> 00:31:53,416 มีหลายอย่างที่ผมอยากเปลี่ยน แต่ผมทำไม่ได้ 378 00:31:53,500 --> 00:31:54,791 เชื่อผมสิ ผมลองมาแล้ว 379 00:31:54,875 --> 00:31:56,916 โรคชอบด้อยค่าตัวเองของคุณช่างน่าสมเพช 380 00:31:57,000 --> 00:31:59,041 อย่างน้อยคุณก็น่าจะโทรมา 381 00:31:59,125 --> 00:32:01,125 ลูอิสกับคนอื่นๆ ต่างก็คิดแบบนั้น 382 00:32:01,208 --> 00:32:02,875 - พวกเขาต่างรู้ดี - มันคือความบ้าคลั่ง 383 00:32:02,958 --> 00:32:07,708 คุณกลายเป็นสิ่งที่คนอื่นคิดว่าคุณเป็น อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ 384 00:32:08,250 --> 00:32:11,333 สิ่งที่คนสนใจคือความงี่เง่าน่าเบื่อ ของชีวิตส่วนตัวของเรา 385 00:32:11,416 --> 00:32:14,041 นอกเหนือจากนั้น พวกเขาไม่สนใจในสิ่งที่เราทำหรอก 386 00:32:15,083 --> 00:32:17,375 และคุณเพิ่งจะมาตรัสรู้เอาตอนนี้เหรอ 387 00:32:17,458 --> 00:32:20,125 ไม่ไปสัมภาษณ์เลวร้ายกว่าอีก ลูอิสป้ายขี้คุณจนเละเทะไปทั่วเน็ต 388 00:32:20,208 --> 00:32:23,250 ตอนนี้ไม่ใช่คนฟังที่หัวเราะ แต่เป็นคนติดตามสามล้านคนของเขา 389 00:32:23,333 --> 00:32:24,541 ดูที่เขาโพสต์สิ 390 00:32:26,666 --> 00:32:31,333 จะบอกให้นะ ชีวิตมันก็แค่ชุดภาพปัญญาอ่อน 391 00:32:31,416 --> 00:32:33,666 ที่ถูกเผยแพร่ออกไป ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม 392 00:32:33,750 --> 00:32:36,166 เล่นซ้ำฉากเดิมๆ ที่เราขับถ่าย 393 00:32:36,250 --> 00:32:39,291 ที่เราเช็ดก้น และถูกเยาะเย้ยซ้ำแล้วซ้ำเล่า 394 00:32:39,375 --> 00:32:40,375 พอได้แล้ว 395 00:32:41,333 --> 00:32:43,875 - อะไร - ริมฝีปากคุณไม่ขยับ 396 00:32:43,958 --> 00:32:45,125 รำคาญใจเหรอ 397 00:32:45,208 --> 00:32:47,666 - ใช่ พอเถอะ - ก็ได้ ผมจะหยุด 398 00:33:09,041 --> 00:33:11,666 ไม่ช้าก็เร็ว คุณจะต้องโทรหาลูอิส 399 00:33:12,458 --> 00:33:13,666 ผมรู้น่า 400 00:33:13,750 --> 00:33:16,375 กล้าดียังไงถึงปล่อยให้เขารอเก้อ กลางรายการทีวีสด 401 00:33:18,500 --> 00:33:19,958 ฉันกำลังจะไปอูรูอาปัน 402 00:33:20,041 --> 00:33:21,083 เมื่อไหร่ 403 00:33:21,166 --> 00:33:23,250 ฉันบอกคุณแล้วไง พรุ่งนี้ 404 00:33:23,333 --> 00:33:27,041 มันเป็นงานแฟร์ครั้งใหญ่สุดๆ และฉันปล่อยให้ลูเซโรไปคนเดียวไม่ได้ 405 00:33:27,125 --> 00:33:28,666 ฉันหายหน้ามานานเกินไป 406 00:33:41,250 --> 00:33:42,458 ว่าไง 407 00:33:45,333 --> 00:33:48,250 ต้องเป็นวันนี้สินะ 408 00:33:48,333 --> 00:33:49,750 เรามีทางเลือกอะไรไหมล่ะ 409 00:34:51,083 --> 00:34:53,041 เจอคุณแล้ว 410 00:36:25,000 --> 00:36:26,708 คุณจะแต่งงานกับผมไหม 411 00:37:51,166 --> 00:37:52,250 พ่อคะ… 412 00:37:55,791 --> 00:37:57,000 โลเรนโซ่ 413 00:37:58,833 --> 00:37:59,958 กี่โมงแล้วครับ 414 00:38:00,750 --> 00:38:03,791 ดึก… เช้าแล้ว ไม่รู้สิ 415 00:38:03,875 --> 00:38:05,916 แต่ลูกยังนอนต่อได้อีกสักพัก 416 00:38:06,958 --> 00:38:10,083 - ผมฝันดีมากเลย - ฝันว่าอะไร 417 00:38:10,166 --> 00:38:13,833 พ่อวิ่งไล่ตามแม่ไปทั่วอะพาร์ตเมนต์ 418 00:38:13,916 --> 00:38:15,666 พ่อกับแม่หัวเราะกันใหญ่ 419 00:38:15,750 --> 00:38:18,125 แม่เปลือยหน้าอก 420 00:38:18,208 --> 00:38:19,833 เห็นพ่อกับแม่เหรอ 421 00:38:19,916 --> 00:38:22,041 เปล่านะครับ ก็แค่ฝัน 422 00:38:23,958 --> 00:38:25,541 แต่… 423 00:38:25,625 --> 00:38:27,958 หลังจากนั้นผมก็ฝันร้าย 424 00:38:29,583 --> 00:38:33,791 ผมมีท่อพลาสติกใสๆ 425 00:38:34,333 --> 00:38:37,666 ในปากผม และมันก็มีอากาศไหลผ่านท่อเข้ามา 426 00:38:37,750 --> 00:38:39,916 และผมก็ตัวบวมขึ้นเหมือนลูกโป่ง 427 00:38:41,083 --> 00:38:42,375 ผมหายใจไม่ออก 428 00:38:42,458 --> 00:38:45,041 มันจุกแน่นลำคอไปหมด 429 00:38:45,583 --> 00:38:50,416 ผมก็เลย… เอามือดึงท่อออกจากปาก 430 00:38:50,500 --> 00:38:53,333 พูดเบาๆ สิ เดี๋ยวพี่ก็ตื่นกันพอดี 431 00:38:54,375 --> 00:38:56,333 เธอไม่ตื่นหรอกครับ 432 00:38:56,416 --> 00:38:59,250 เธอหลับอยู่ เหมือนผม 433 00:39:00,708 --> 00:39:05,833 มีคนในหน้าต่างเฝ้ามองผมอยู่ 434 00:39:05,916 --> 00:39:07,875 แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไร 435 00:39:08,375 --> 00:39:11,000 มาเทโอ พี่ชายผมก็อยู่ด้วย 436 00:39:11,666 --> 00:39:15,958 และพวกนั้นก็จากไป และพ่อก็นั่งบนเตียงผม 437 00:39:16,625 --> 00:39:21,583 และมองผมด้วยแววตาเศร้าสร้อย 438 00:39:22,375 --> 00:39:26,375 เหมือนที่พ่อมองผมอยู่ตอนนี้ ผมฝันแบบนั้น 439 00:39:26,875 --> 00:39:28,375 และพ่อก็อยู่ตรงนี้ 440 00:39:29,000 --> 00:39:33,041 - แต่เราตื่นกันอยู่ - ไม่ครับ ผมฝันถึงพ่ออยู่ 441 00:39:33,125 --> 00:39:38,250 - ลูกจะฝันว่าลูกกำลังฝันอยู่ไม่ได้ - ได้สิครับ 442 00:39:38,333 --> 00:39:39,625 ผมฝันได้สิ 443 00:39:39,708 --> 00:39:42,166 เจ็บไหมล่ะ 444 00:39:42,250 --> 00:39:43,875 - ไม่ - จริงเหรอ 445 00:39:43,958 --> 00:39:44,958 แล้วตอนนี้ล่ะ 446 00:39:45,666 --> 00:39:47,333 - ไม่ - แล้วนี่ล่ะ 447 00:39:47,416 --> 00:39:50,041 ไม่ครับ เพราะว่าผมฝันอยู่ 448 00:39:50,583 --> 00:39:52,125 ถ้างั้นเราจะทำแบบนี้กัน 449 00:39:52,208 --> 00:39:58,791 พ่อจะตัดปอยผมลูกแล้วเอาใส่ไว้ในโต๊ะข้างเตียง 450 00:39:58,875 --> 00:40:03,125 ถ้าลูกเจอปอยผมลูกตอนตื่นนอนพรุ่งนี้ ก็แปลว่าเราตื่นอยู่ 451 00:40:07,166 --> 00:40:08,875 เอาละนะ 452 00:40:19,458 --> 00:40:20,833 ราตรีสวัสดิ์ 453 00:40:26,041 --> 00:40:27,208 พ่อครับ 454 00:40:28,333 --> 00:40:29,625 ปาโก้ป่วยครับ 455 00:40:32,750 --> 00:40:34,000 ลูกรู้ได้ยังไง 456 00:40:34,500 --> 00:40:36,125 มันมีหนอน 457 00:40:37,666 --> 00:40:39,083 พ่อว่าก็ดูปกติดีนะ 458 00:40:41,000 --> 00:40:42,541 - พ่อครับ - ว่าไง 459 00:40:43,041 --> 00:40:45,041 ทำไมมันถึงเรียกว่าลอสแอนเจลิส 460 00:40:45,125 --> 00:40:46,208 ไม่รู้สิ 461 00:40:46,291 --> 00:40:48,625 มีนางฟ้าในลอสแอนเจลิสเหรอครับ 462 00:40:48,708 --> 00:40:51,166 อาจจะ นอนได้แล้ว 463 00:40:52,125 --> 00:40:53,250 พ่อครับ 464 00:40:54,291 --> 00:40:56,125 ผมไม่อยากทิ้งพวกมันไว้ที่นี่ 465 00:40:56,208 --> 00:40:59,250 - ใคร - ปาโก้ กิวโด้และเออร์เนสโต้ 466 00:41:00,041 --> 00:41:01,750 ผมอยากให้เราพาพวกมันไปด้วย 467 00:41:02,291 --> 00:41:05,458 ไว้เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้ ตอนนี้ได้เวลานอนแล้ว 468 00:41:24,291 --> 00:41:25,750 คุณไปไหนมา 469 00:41:27,625 --> 00:41:30,333 - คุณไม่ได้ปิดประตู - ไม่เป็นไรน่า 470 00:41:32,125 --> 00:41:33,708 เดี๋ยวลูกๆ ได้ยินเข้า 471 00:42:15,666 --> 00:42:16,666 ทำอะไรของคุณน่ะ 472 00:42:23,000 --> 00:42:24,791 เขากลับมาแล้ว 473 00:42:26,875 --> 00:42:28,041 อีกแล้วเหรอ 474 00:42:34,708 --> 00:42:36,083 ดันเขากลับเข้าไปสิ 475 00:42:45,291 --> 00:42:48,250 - มีอะไร - เขาไม่อยากกลับเข้าไป 476 00:42:49,250 --> 00:42:50,500 เดี๋ยว 477 00:43:08,000 --> 00:43:09,625 เขากลับมาเรื่อยเลย 478 00:43:09,708 --> 00:43:11,916 ผมว่าครั้งนี้เขามีบางอย่างอยากบอกเรานะ 479 00:43:12,000 --> 00:43:14,291 เขาเป็นทารก เขาจะพูดอะไรได้ 480 00:43:14,375 --> 00:43:16,916 - เขาพยายามจะโทษเรา - เรื่องอะไร 481 00:43:17,000 --> 00:43:19,458 เรื่องระยะห่างระหว่างเราไง 482 00:43:19,541 --> 00:43:21,666 เรื่องความเห็นแก่ตัวของผม 483 00:43:22,166 --> 00:43:25,333 จำตอนที่ผมระเบิดอารมณ์คืนก่อนได้ไหม 484 00:43:25,416 --> 00:43:27,125 เราถึงได้เสียเขาไปไงล่ะ 485 00:43:27,208 --> 00:43:28,750 เราไม่ได้เสียเขาไป 486 00:43:28,833 --> 00:43:30,083 เขาเลือกที่จะไม่ออกมาเอง 487 00:43:34,083 --> 00:43:37,375 โลเรนโซ่บอกว่าเขาเห็นมาเทโอในฝัน 488 00:43:38,333 --> 00:43:41,041 โลเรนโซ่จะฝันเห็นมาเทโอได้ยังไง ถ้าเขาเกิดหลังจากนั้นปีนึง 489 00:43:41,125 --> 00:43:43,333 ไม่สำคัญหรอก ลูกทั้งคู่จำมาเทโอได้ 490 00:43:44,000 --> 00:43:46,708 เราบอกลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่ามาเทโอไม่ได้อยู่ที่นี่ 491 00:43:46,791 --> 00:43:50,000 เพราะเขาโบยบินอยู่บนสวรรค์ ด้วยปีกเทวดาน้อยๆ ของเขา 492 00:43:50,541 --> 00:43:51,708 จำได้ไหม 493 00:43:53,208 --> 00:43:55,125 ตอนนี้มาเทโอก็เป็นแค่ความคิด 494 00:43:55,708 --> 00:43:57,083 เขาไม่ใช่คนจริงๆ 495 00:44:00,083 --> 00:44:01,875 คนเราผ่านมาและผ่านไป 496 00:44:04,416 --> 00:44:06,916 ความคิดคือสิ่งที่คงอยู่ 497 00:44:09,541 --> 00:44:11,166 ฉันจำหน้าเขาไม่ได้ 498 00:44:11,666 --> 00:44:15,083 เด็กสักคนหนึ่งจู่ๆ จะกลายสภาพ เป็นแค่ความทรงจำลางๆ ได้ยังไง 499 00:44:17,541 --> 00:44:19,125 เขาไม่ให้โอกาสผมเลย 500 00:44:19,625 --> 00:44:20,958 โอกาสอะไร 501 00:44:21,041 --> 00:44:23,000 ผมรู้ว่าผมเป็นพ่อที่ดีได้ 502 00:44:25,000 --> 00:44:26,208 เด็กน้อยผู้น่าสงสาร 503 00:44:27,750 --> 00:44:31,791 ถ้าฉันเห็นหน้าคุณแบบนั้น ฉันก็คงอยากมุดกลับเข้ามดลูกแม่เหมือนกัน 504 00:44:32,750 --> 00:44:34,708 เขาคงเห็นหน้าคุณแล้วกลัวขึ้นมา 505 00:44:34,791 --> 00:44:37,250 โลเรนโซ่กับคามิล่าที่น่าสงสารไม่มีทางเลือก 506 00:44:37,333 --> 00:44:39,833 พวกแกต้องเห็นหน้านี้ทุกวัน 507 00:44:47,250 --> 00:44:49,250 เราควรปล่อยมาเทโอไป 508 00:45:00,041 --> 00:45:02,583 เราน่าจะเริ่มด้วยการเอาเขาออกไปจากห้องนี้ 509 00:45:07,666 --> 00:45:09,875 เราต้องหาที่ใหม่ให้เขา 510 00:45:11,125 --> 00:45:12,791 สักที่ที่เขาพักผ่อนได้ 511 00:45:36,375 --> 00:45:38,291 ตื่นเถอะ ซิลเวริโอ 512 00:45:39,541 --> 00:45:41,333 ฉันกำลังจะทำมื้อเช้า 513 00:45:47,791 --> 00:45:48,750 ใครมา 514 00:45:49,791 --> 00:45:51,166 หวัดดี เข้ามาเลย 515 00:45:51,791 --> 00:45:53,208 - มิเกล - มิเกลไหน 516 00:45:53,291 --> 00:45:54,958 ช่างทำผม เขาเคยมาที่นี่ไง 517 00:45:55,041 --> 00:45:57,416 - เช้าขนาดนี้เนี่ยนะ - พวกเขาจะมารับเราตอนทุ่มตรง 518 00:45:57,500 --> 00:46:00,416 นี่เพิ่งสิบโมงเช้า คุณคิดจะทำผมเก้าชั่วโมงเลยรึไง 519 00:46:00,500 --> 00:46:03,125 ใช่ เพื่อคุณไง คุณน่าจะปลื้มด้วยซ้ำนะ 520 00:46:04,333 --> 00:46:09,166 เมื่อคืนพ่อกับแม่น่าจะปิดประตูซะหน่อย ก่อนจะทำอะไรกัน 521 00:46:09,250 --> 00:46:11,250 อรุณสวัสดิ์ โลเรนโซ่ หลับสบายไหม 522 00:46:11,333 --> 00:46:13,166 ตัวผมจะใหญ่กว่าเตียงแล้วครับ 523 00:46:13,250 --> 00:46:15,208 แม่กำลังทำไข่ มีใครอยากได้ไหม 524 00:46:15,291 --> 00:46:16,416 ไม่ครับ ผมไม่เอา 525 00:46:16,500 --> 00:46:17,666 ซิลเวริโอ 526 00:46:17,750 --> 00:46:18,750 ไข่ไหม 527 00:46:21,541 --> 00:46:22,541 ใครน่ะ 528 00:46:22,625 --> 00:46:23,916 มิเกล 529 00:46:24,000 --> 00:46:26,000 - มิเกลไหน - ช่างทำผม 530 00:46:32,500 --> 00:46:35,333 ไปที่ห้องนั่งเล่นได้เลย เดี๋ยวเจอกัน 531 00:46:36,625 --> 00:46:39,333 วันนี้เป็นวันงานปาร์ตี้สหภาพนักสื่อสารมวลชน 532 00:46:39,416 --> 00:46:41,375 - นึกว่าพรุ่งนี้ซะอีกครับ - ไม่ วันนี้แหละ 533 00:46:43,750 --> 00:46:45,916 ขอบใจที่ทำตัวน่ารักกับมิเกล 534 00:46:48,625 --> 00:46:51,541 ลูกคิดยังไงกับเรื่องนี้ 535 00:46:54,083 --> 00:46:56,541 - อะไรเหรอครับ - ย่านที่พ่ออยู่ โคโลเนีย นาร์วาร์เต 536 00:46:56,625 --> 00:47:01,375 มาร์ตินอยากให้เราเริ่มวิดีโอ ด้วยรูปภาพและรูปถ่ายของรากเหง้าของพ่อ 537 00:47:01,875 --> 00:47:04,125 ฉันชอบไอเดียนะ แต่อย่าใช้เพลงนั้น 538 00:47:05,250 --> 00:47:06,250 น่าเบื่อ 539 00:47:06,333 --> 00:47:07,500 ทำไม 540 00:47:07,583 --> 00:47:09,291 พ่อครับ ใครจะไปสนใจเรื่องรากเหง้า 541 00:47:09,375 --> 00:47:11,000 เราทุกคนก็มาจากสักที่กันทั้งนั้นแหละ 542 00:47:11,083 --> 00:47:13,250 แต่ไม่ใช่ทุกคนรู้ว่าพ่อมาจากไหน 543 00:47:14,291 --> 00:47:19,166 แต่ลูกพูดถูก ถ้าพ่อไม่แคร์ แล้วใครจะแคร์ 544 00:47:20,625 --> 00:47:24,333 - อยากดูหนังไหม - "ดูหนาม" 545 00:47:25,083 --> 00:47:26,541 แล้วนี่ล่ะ คิดยังไง 546 00:47:27,250 --> 00:47:28,958 นั่นใครครับ ผมเหรอ 547 00:47:29,458 --> 00:47:31,500 ไม่นะ พ่อจะเปิดไม่ได้นะ 548 00:47:31,583 --> 00:47:32,958 น่าอายจะตายไป 549 00:47:33,041 --> 00:47:34,333 ห้ามเด็ดขาด 550 00:47:36,375 --> 00:47:39,125 คุณไปหาเจอจากที่ไหน ฉันไม่ได้ยินมาเป็นปีๆ 551 00:47:39,208 --> 00:47:42,458 - เราอัดไว้ตอนเดินทางไปซีอัวตาเนโค - แม่ครับ หยุดเลย 552 00:47:42,541 --> 00:47:46,583 แม่กับพ่อของลูกอัดทุกอย่างเอาไว้ ในช่วง… เท่าไหร่นะ 12 ปีแรกใช่ไหม 553 00:47:46,666 --> 00:47:48,750 ทุกเสียงในทุกทริปที่เราไปเที่ยว 554 00:47:48,833 --> 00:47:50,500 ขนาดเสียงตดลูก เรายังอัดไว้เลย 555 00:47:50,583 --> 00:47:52,208 เดี๋ยว ลองฟังนี่สิ 556 00:47:53,125 --> 00:47:54,291 นั่นญี่ปุ่นใช่ไหม 557 00:47:54,833 --> 00:47:55,833 เหลือเชื่อจริงๆ 558 00:47:55,916 --> 00:47:57,458 ขอร้อง อย่าใช้มันนะครับ พ่อ 559 00:47:57,541 --> 00:47:58,583 ทำไมล่ะ 560 00:47:58,666 --> 00:48:00,375 มันเป็นเสียงประกอบชีวิตเราเลยนะ 561 00:48:00,458 --> 00:48:03,291 พระเจ้า สระผมซะบ้างนะ คามิล่าจะมากี่โมง 562 00:48:03,375 --> 00:48:05,791 หลังมื้อเที่ยง เธอจะโทรมาตอนเครื่องลง 563 00:48:07,500 --> 00:48:09,083 ชิลากิเลสพร้อมกินแล้ว 564 00:48:09,625 --> 00:48:12,250 คุณต้องกินนะ ซิลเวริโอ วันนี้คุณทำงานทั้งวัน 565 00:48:13,708 --> 00:48:14,833 ไม่มีไข่ 566 00:48:15,708 --> 00:48:18,500 - เดี๋ยวฉันกลับมา ฉันจะไปกับมิเกล - ไม่มีไข่เหรอ 567 00:48:25,958 --> 00:48:27,208 อะไรอีกล่ะครับ 568 00:48:27,291 --> 00:48:30,708 หนึ่งในสารคดีที่สะเทือนอารมณ์ และแปลกประหลาดที่สุดของพ่อ 569 00:48:30,791 --> 00:48:33,333 กำลังเดินทางไปชายแดนสหรัฐฯ เพื่อขอลี้ภัย 570 00:48:33,416 --> 00:48:37,125 คนในขบวนคาราวานหยุดเพื่อสวดภาวนา ที่เซอร์โรเดอลาสปีดราส 571 00:48:37,208 --> 00:48:39,833 และพระแม่แห่งซานฮวนเดลอสลากอสก็ปรากฏตัว 572 00:48:39,916 --> 00:48:43,166 พวกเขามีกันหลายคน แต่ไม่เคยไปถึงชายแดน 573 00:48:43,250 --> 00:48:44,833 และเราพยายามตามหาพวกเขา 574 00:48:45,958 --> 00:48:49,166 แต่ทั้งหมดที่เหลือมีแต่เสื้อผ้า และสัมภาระบางชิ้น 575 00:48:49,250 --> 00:48:51,125 ไม่เจอตัวเลย 576 00:48:51,625 --> 00:48:52,750 บางคนบอกเราว่า 577 00:48:52,833 --> 00:48:55,791 พระแม่แห่งซานฮวนเดลอสลากอส มารับตัวพวกเขาไป 578 00:48:56,291 --> 00:48:59,625 บางทีมันอาจเป็นคำตอบ ของแรงศรัทธาและความสิ้นหวัง 579 00:49:00,500 --> 00:49:02,333 - และพ่อเชื่อเหรอครับ - ไม่ 580 00:49:02,833 --> 00:49:05,250 พ่อไม่เชื่ออะไรทั้งนั้นจนกว่าจะเห็นกับตา 581 00:49:05,333 --> 00:49:07,916 แต่นักสารคดีไม่ควรไม่เชื่อหรือเชื่อสิ่งใด 582 00:49:08,000 --> 00:49:11,500 เขาแค่ต้องมองให้ดีและรู้ว่าควรโฟกัสตรงไหน 583 00:49:11,583 --> 00:49:15,375 และคนพวกนี้บางคน เล่าเรื่องเหลือเชื่อต่อหน้ากล้อง 584 00:49:16,083 --> 00:49:19,500 - พ่อจะเอานั่นใส่ในวิดีโอด้วยเหรอ - ใช่ คิดว่างั้น 585 00:49:20,000 --> 00:49:21,000 ทำไมครับ 586 00:49:21,708 --> 00:49:25,250 เพราะมันคือส่วนสำคัญของสิ่งที่เราเป็น ประเทศแห่งผู้อพยพ 587 00:49:25,333 --> 00:49:28,250 คนเหล่านี้อุทิศชีวิตและทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง 588 00:49:28,333 --> 00:49:29,666 เพราะที่นี่พวกเขาไร้ค่า 589 00:49:29,750 --> 00:49:31,500 พวกเขากำลังมองหาสิ่งที่ดีกว่า 590 00:49:32,125 --> 00:49:34,958 ล้างห้องน้ำที่ร้านอิน-เอ็น-เอาท์ ดีกว่าตรงไหนครับ 591 00:49:35,041 --> 00:49:37,291 ดีสิ ดีกว่าสำหรับหลายคน 592 00:49:37,791 --> 00:49:40,291 ไม่ครับ พวกเขาไปเพราะอยากไป เราเองยังออกมาเลย 593 00:49:40,375 --> 00:49:41,458 ไม่ มันไม่เหมือนกัน 594 00:49:41,541 --> 00:49:43,291 ทำไมไม่เหมือน เราก็ทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่ 595 00:49:43,375 --> 00:49:46,916 ใช่ แต่พวกเขาไม่มีทางเลือก พวกเขาไปเพราะมันไม่มีงานให้ทำ 596 00:49:47,000 --> 00:49:49,041 ผู้คนที่นี่ฆ่าพวกเขา บังคับขู่เข็ญพวกเขา 597 00:49:49,125 --> 00:49:52,916 ส่วนเราไม่ได้ขาดอะไรเลย เราเป็นผู้อพยพชั้นหนึ่ง 598 00:49:55,625 --> 00:49:57,000 ผมไม่เข้าใจ 599 00:49:57,083 --> 00:49:58,208 อะไร 600 00:49:58,291 --> 00:50:00,166 แล้วนี่นำเสนอตัวตนพ่อยังไงครับ 601 00:50:00,250 --> 00:50:02,666 ทำไมถึงใช้คนพวกนี้เพื่อพูดคุยถึงชีวิตพ่อ 602 00:50:02,750 --> 00:50:05,333 ถ้าพ่อไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร หรือพวกเขาเป็นอยู่กันอย่างไร 603 00:50:05,416 --> 00:50:07,791 พ่อถ่ายทำพวกเขา สัมภาษณ์พวกเขา 604 00:50:07,875 --> 00:50:11,416 หากินกับเรื่องราวของพวกเขาด้วย แต่พ่อกลับไม่รู้จักพวกเขาเลย 605 00:50:11,500 --> 00:50:13,958 มีสิทธิ์มาวิจารณ์คนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ 606 00:50:14,041 --> 00:50:15,041 อะไรครับ 607 00:50:15,125 --> 00:50:18,416 ลูกอายุแค่ 17 แต่ทำตัวเหมือนรู้ไปซะทุกเรื่อง 608 00:50:18,500 --> 00:50:21,500 ตอนพ่ออายุเท่าลูก พ่ออยู่บนเรือหาปลา ทำงานงกๆ 609 00:50:21,583 --> 00:50:23,625 พูดเรื่องเรือหาปลาโง่ๆ นั่นอีกแล้ว ไม่เอาน่า 610 00:50:24,125 --> 00:50:26,500 นั่นแหละที่เกิดขึ้น ตอนลูกทุ่มทุกอย่างให้ใครสักคนจนสุดตัว 611 00:50:26,583 --> 00:50:28,458 และพวกเขาไม่เคยเรียนรู้อะไรเลย 612 00:50:28,541 --> 00:50:31,708 ลูกไม่เคยเห็นคุณค่าอะไรเลย เพราะลูกไม่เคยเหน็ดเหนื่อยเพื่อแลกมา 613 00:50:31,791 --> 00:50:34,583 ลูกไม่มีความรับผิดชอบสักนิด 614 00:50:35,208 --> 00:50:36,291 ก็ความผิดพ่อน่ะแหละครับ 615 00:50:36,375 --> 00:50:37,375 อะไร 616 00:50:37,458 --> 00:50:39,000 พ่อทำให้ผมได้ลืมตาดูโลกนะครับ 617 00:50:39,083 --> 00:50:40,500 ไม่เคยมีใครบอกพ่อ 618 00:50:40,583 --> 00:50:42,708 ไม่มีใครเคยเตือนเราเรื่องนั้นหรอก 619 00:50:42,791 --> 00:50:47,208 ว่าลูกของแกจะโตเป็นวัยรุ่น และมันจะกลายเป็นงานเต็มเวลา 620 00:50:47,291 --> 00:50:49,750 ทุกอย่างแม่งเป็นปัญหาไปซะหมด 621 00:50:50,333 --> 00:50:52,833 ว้าว ผมไม่ได้ขอให้พ่อ ทำให้ผมลืมตาดูโลกซะหน่อย 622 00:50:56,125 --> 00:50:58,250 ลูกรู้ตัวดีใช่ไหม 623 00:50:58,333 --> 00:51:02,375 ว่าลูกไม่เคยเคารพใครหรืออะไรเลย ขนาดพ่อแม่ของลูกเอง 624 00:51:02,458 --> 00:51:05,041 และคนที่ลูกมองว่าชีวิตพวกเขาน่าเศร้า 625 00:51:05,125 --> 00:51:09,791 อย่างน้อยพวกเขาก็เคารพตนเอง เคารพบรรพบุรุษ ธรรมเนียมของพวกเขา… 626 00:51:09,875 --> 00:51:12,875 พิธีกรรมของพวกเขาเก่าแก่เกิดก่อนอเมริกา 627 00:51:12,958 --> 00:51:17,083 ประเทศที่เคารพแค่เงินอย่างอเมริกา เพิ่งหัดเดินเสียด้วยซ้ำ 628 00:51:18,083 --> 00:51:21,958 ผมแค่บอกว่าพ่อไม่รู้จักพวกเขา และมันคือเรื่องจริง มันไม่ใช่เรื่องจริงของพ่อ 629 00:51:22,041 --> 00:51:24,875 ไม่ แต่พ่อรู้ได้ยังไงว่า ผมเห็นคุณค่าสิ่งต่างๆ หรือไม่อย่างไร 630 00:51:24,958 --> 00:51:27,625 ผมเห็นคุณค่าสิ่งต่างๆ แต่มันไม่ใช่สิ่งเดียวกับที่พ่อเห็นค่า 631 00:51:27,708 --> 00:51:29,666 และใช่ หลายอย่างยากเย็นสำหรับผม 632 00:51:29,750 --> 00:51:32,625 แม้แต่ตอนนี้ที่ผมพูดว่ารู้สึกยังไง ซึ่งพ่อยืนกรานว่าผมควรพูดมากขึ้น 633 00:51:32,708 --> 00:51:33,708 ใช่ พ่อยืนกราน 634 00:51:33,791 --> 00:51:35,625 มันยากสำหรับผมนะ แต่ผมก็ทำ 635 00:51:35,708 --> 00:51:39,083 แค่มันไม่ใช่ความรู้สึกที่พ่ออยากให้ผมพูด มันเลยต้องไม่จริงสินะครับ 636 00:51:39,166 --> 00:51:40,583 พูดภาษาสเปนสิ จะบ้าตาย 637 00:51:41,083 --> 00:51:42,083 ทำไมล่ะ 638 00:51:42,166 --> 00:51:45,375 เพราะเราอยู่ในเม็กซิโก เราเป็นคนเม็กซิกัน และเราพูดภาษาสเปน 639 00:51:45,458 --> 00:51:47,250 รับโทรศัพท์หน่อยไม่ได้เหรอ 640 00:51:47,750 --> 00:51:48,791 ฮัลโหล 641 00:51:49,375 --> 00:51:51,000 - พ่อก็ทำแบบเดิมตลอด - อะไร 642 00:51:51,083 --> 00:51:54,416 ทุกครั้งที่เราไปเม็กซิโก พ่อพยายาม พูดให้ผมเชื่อว่ามันเจ๋งแค่ไหน 643 00:51:54,500 --> 00:51:57,041 ลึกซึ้งแค่ไหน เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณ และวัฒนธรรมมากแค่ไหน 644 00:51:57,125 --> 00:51:58,333 แต่มันไม่ใช่เลย 645 00:51:58,416 --> 00:52:00,333 ผู้คนทนทุกข์ทรมานและอดอยาก 646 00:52:01,166 --> 00:52:02,125 โลเรนโซ่ พอซะที 647 00:52:02,208 --> 00:52:05,625 ถ้าพ่อรักเม็กซิโกมากนัก ทำไมถึงพาผมกับคามิล่าไปอเมริกาล่ะครับ 648 00:52:05,708 --> 00:52:07,708 ทำไมให้เราโตที่อเมริกา 649 00:52:08,541 --> 00:52:09,625 เรย์โนลด์สโทรมา 650 00:52:09,708 --> 00:52:13,583 เขาบอกว่างานซ้อมรางวัลคืออังคารหน้า ตอนห้าโมงเย็น ตามเวลาแอลเอ 651 00:52:15,250 --> 00:52:17,875 ยินดีด้วยครับ พ่อโคตรดังแล้ว 652 00:52:17,958 --> 00:52:21,916 ประเทศที่เคารพแต่เงิน กำลังจะประเคนรางวัลให้พ่อ 653 00:52:22,500 --> 00:52:24,375 และพ่อจะบินไปรอรับรางวัลถึงที่ 654 00:52:24,458 --> 00:52:27,000 แทบจะอดใจรอฟังไม่ไหวว่าพ่อจะพูดอะไรบ้าง 655 00:52:30,625 --> 00:52:33,458 พระแม่แห่งซานฮวนเดลอสลากอส ไม่ได้ทำให้ผู้อพยพพวกนั้นหายไป 656 00:52:33,541 --> 00:52:36,250 พวกเขาหายตัวไปเพราะล้มตายต่างหาก 657 00:52:49,583 --> 00:52:53,875 - รู้ใช่ไหมว่าคุณก็ไม่ต่างกัน - อะไร 658 00:52:53,958 --> 00:52:56,708 ถ้าใครสักคนยกย่องเม็กซิโก คุณสั่งสอนเขาว่ามันห่วยแตกแค่ไหน 659 00:52:56,791 --> 00:53:02,583 ถ้าพวกมะกันวิจารณ์เม็กซิโก คุณจะสาธยายว่าทำไมมันคือการทดลอง 660 00:53:02,666 --> 00:53:06,416 ที่เลิศล้ำในด้านการอาหาร มานุษยวิทยา และวัฒนธรรมเท่าที่โลกเคยรู้จักมา 661 00:53:06,500 --> 00:53:09,875 ลูเซีย ที่ผมพูดก็คือคุณต้องไปจากเม็กซิโกซะ 662 00:53:09,958 --> 00:53:13,208 เพื่อตระหนักว่าคุณเสียอะไรไป และคนพวกนั้นขโมยและทำลายอะไรไปบ้าง 663 00:53:13,291 --> 00:53:16,041 โลเรนโซ่แค่พยายามบอกคุณว่า เขาคิดว่ามันเป็นประเทศยากจน 664 00:53:16,125 --> 00:53:18,541 มันไม่ได้ยากจน มันไม่เท่าเทียมกัน มันแตกต่างกันนะ 665 00:53:18,625 --> 00:53:20,750 เพอร์เฟกต์ คุณชนะตามเคย ซิลเวริโอ 666 00:53:21,333 --> 00:53:24,458 เหตุผลแก้ต่างของคุณดีงามไร้ที่ติ อย่างเคย 667 00:53:24,958 --> 00:53:27,000 คุณไปเดินเตร็ดเตร่ในเมืองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 668 00:53:30,625 --> 00:53:32,208 ช่างมันเถอะ 669 00:53:34,125 --> 00:53:35,750 คุณอยากได้โอกาสอีกครั้งจริงๆ เหรอ 670 00:53:36,250 --> 00:53:38,333 - โอกาสอะไร - ที่จะเป็นพ่อที่ดี 671 00:53:39,583 --> 00:53:40,500 ใช่ 672 00:53:40,583 --> 00:53:41,958 งั้นคุณได้โอกาสนั้นแล้วละ 673 00:53:42,041 --> 00:53:44,125 เป็นพ่อที่ดีให้โลเรนโซ่และคามิล่า พวกแกยังเด็ก 674 00:53:44,208 --> 00:53:46,375 คุณแค่ต้องหัดอยู่กับพวกแกบ้าง 675 00:53:46,458 --> 00:53:48,333 ผมก็อยู่นี่ไง ลูเซีย 676 00:53:48,416 --> 00:53:51,833 ใช่สินะ กับแล็ปท็อปของคุณไง มัวแต่ทำวิดีโอรางวัลบ้าบอของคุณ 677 00:53:55,916 --> 00:53:57,958 ฉันจะไปรับเสื้อผ้า 678 00:55:05,541 --> 00:55:07,250 ทะเลทรายนี่เครื่องจักรสังหารแท้ๆ 679 00:55:07,958 --> 00:55:11,958 ถ้าความร้อนและเทือกเขาไม่ฆ่าคุณ งูกับแมงป่องก็จะฆ่าคุณแน่ 680 00:55:13,000 --> 00:55:14,333 พวกคุณจะไปไหนกัน 681 00:55:14,416 --> 00:55:15,958 แอริโซนา 682 00:55:16,708 --> 00:55:18,375 เราจะข้ามผ่านไปทางโนกาเลส 683 00:55:19,291 --> 00:55:22,333 เราพาเทพเซนเทตล์มาด้วย พวกเขาจะได้ปลุกให้พระองค์ฟื้นคืนชีพ 684 00:55:22,416 --> 00:55:24,625 เกิดอะไรขึ้นกับเทพเซนเทตล์ 685 00:55:24,708 --> 00:55:28,666 พระองค์ตาย ไม่มีข้าวโพดเหลือ เราหิวโหยแทบตาย 686 00:55:28,750 --> 00:55:31,208 ขนาดยังไม่ตายยังเหมือนตกนรก 687 00:55:31,708 --> 00:55:34,083 ลองไปที่ชัลชิฮุยเตสดูสิ เดี๋ยวก็รู้เอง 688 00:55:34,166 --> 00:55:37,875 ในหมู่บ้านเราที่นั่น ทุกอย่างคือความตาย ความหิวโหยและความรุนแรง 689 00:55:39,791 --> 00:55:41,541 มีคนอื่นๆ มากับพวกคุณไหม 690 00:55:41,625 --> 00:55:43,541 หลานๆ ของเรา 691 00:55:43,625 --> 00:55:45,666 ที่นั่น พวกเขามีเทพเซนเทตล์ 692 00:55:46,166 --> 00:55:48,958 ลูกสองคนของผมถูกฆ่าตาย 693 00:55:49,041 --> 00:55:51,833 เราเลยเดินทางขึ้นเหนือไปเจอพี่ชายผม 694 00:55:53,791 --> 00:55:54,833 ขอบคุณครับ 695 00:55:54,916 --> 00:55:56,041 เดินทางปลอดภัยนะครับ 696 00:56:42,125 --> 00:56:44,250 พวกคุณมีน้ำพอไหม 697 00:56:44,750 --> 00:56:46,583 เธออยู่นั่นไง พวกเขาเจอเธอแล้ว 698 00:57:00,708 --> 00:57:05,208 ฟังน้องสาวฉันสิ เธออยู่ในสาย 699 00:57:05,291 --> 00:57:12,208 เธอบอกว่าพระแม่แห่งซานฮวนเดลอสลากอส ทรงปรากฏกายที่เซอร์โรเดอลาสปีดราส 700 00:57:24,166 --> 00:57:29,000 พอพวกเขาขึ้นไปถึงยอดเนินเขา กลางคืนก็เปลี่ยนเป็นกลางวัน 701 00:57:29,083 --> 00:57:33,041 จากนั้นพระนางก็ปรากฏกาย ให้พรพวกเขา 702 00:58:47,875 --> 00:58:49,208 ซิลเวริโอ… 703 00:58:52,375 --> 00:58:53,833 ซิลเวริโอ… 704 00:58:57,458 --> 00:58:59,458 ซิลเวริโอ… คุณรู้สึกยังไงบ้าง 705 00:59:02,625 --> 00:59:04,333 คุณดูเหนื่อยนะ 706 00:59:07,750 --> 00:59:08,958 สงบ 707 00:59:12,125 --> 00:59:13,166 เยือกเย็น 708 00:59:54,541 --> 00:59:56,166 คุณไม่กลัวเหรอ 709 00:59:59,083 --> 01:00:00,583 กลัวอะไร 710 01:00:02,208 --> 01:00:03,416 กลัวตาย 711 01:00:09,958 --> 01:00:12,791 สำหรับคนอย่างพวกคุณ ความตายเป็นกิจของคริสตชน 712 01:00:13,291 --> 01:00:17,083 หัวใจวายตายอย่างสบายบนเตียง 713 01:00:18,208 --> 01:00:20,000 กับเรา มันคือสิ่งปกติในชีวิตที่เราคุ้นชิน 714 01:00:20,083 --> 01:00:22,041 ถูกโยนลงไปในหลุมฝังศพหมู่ 715 01:00:22,541 --> 01:00:25,791 ในคุกแห่งนี้ ไม่มีใครเข้ามาฆ่าผมได้ 716 01:00:25,875 --> 01:00:28,750 แต่ผมทำให้พวกคุณตายที่นอกคุกได้ 717 01:00:29,250 --> 01:00:31,750 ผมเคยไม่มีอันจะกิน ไร้ตัวตน 718 01:00:31,833 --> 01:00:33,916 พวกคุณต่างเมินเฉยใส่ผมนานนับทศวรรษ 719 01:00:34,000 --> 01:00:38,625 ตอนนี้… ผมมีอิทธิพลเหนือพวกคุณ 720 01:00:42,416 --> 01:00:44,416 เราคือระเบิดเดินได้ 721 01:00:44,500 --> 01:00:47,666 มีพวกเราอีกนับล้านๆ คนในหมู่บ้านข้นแค้น 722 01:00:47,750 --> 01:00:51,041 เรายืนอยู่ใจกลางความย้อนแย้ง 723 01:00:51,125 --> 01:00:53,000 เราคือเผ่าพันธุ์ใหม่ 724 01:00:53,083 --> 01:00:55,958 สัตว์ร้ายที่แตกต่างออกไป เราไม่เหมือนพวกคุณ 725 01:00:56,041 --> 01:00:57,791 เราน่าจะทำอะไรน่ะเหรอ 726 01:01:00,416 --> 01:01:02,958 ผู้เปี่ยมปัญญาอย่างพวกคุณ 727 01:01:03,708 --> 01:01:07,250 ชอบพล่ามไปเรื่อยเรื่องการต่อสู้ทางชนชั้น การตะเกียกตะกายของคนชายขอบ 728 01:01:07,333 --> 01:01:11,333 แล้วพวกเราก็โผล่มา 729 01:01:15,625 --> 01:01:19,750 กรรมกรชั้นต่ำ พวกน่าสมเพชหดหู่ พวกถูกเอาเปรียบ ไม่ใช่สิ่งใหม่สักนิด 730 01:01:20,333 --> 01:01:22,958 แต่มีสิ่งใหม่กำลังเติบโตในโลกภายนอก 731 01:01:23,041 --> 01:01:27,083 ถูกเลี้ยงดูในโคลนตม ไร้สติปัญญา เขียนอ่านไม่ออก 732 01:01:28,083 --> 01:01:30,875 หลบซ่อนเหมือนอสุรกายประหลาด ตามหลืบมุมต่างๆ ของเมือง 733 01:01:31,375 --> 01:01:33,750 คุณกำลังมองสิ่งที่อาจเรียกว่า "หลังความจน" 734 01:01:33,833 --> 01:01:37,375 อะไรเปลี่ยนไปบ้างในย่านสลัม 735 01:01:37,458 --> 01:01:40,791 เงินสด เรามีเงินสดเป็นล้านๆ 736 01:01:40,875 --> 01:01:43,666 และพวกคุณต่างล้มละลาย และถูกจูงจมูกโดยพวกไม่เอาไหน 737 01:01:43,750 --> 01:01:45,791 ใช่เลยว่ะ 738 01:01:45,875 --> 01:01:46,916 คุณเข้าใจไหมล่ะ 739 01:01:47,000 --> 01:01:50,125 วิธีการของเราแคล่วคล่อง 740 01:01:50,208 --> 01:01:52,541 พวกคุณเชื่องช้าและยึดระบบราชการ 741 01:01:52,625 --> 01:01:56,166 เราไม่กลัวความตาย พวกคุณกำลังตายเพราะความกลัว 742 01:01:56,250 --> 01:01:57,875 เราพกปืนจริง 743 01:01:57,958 --> 01:02:00,750 พวกคุณพกปืนขนาด .38 744 01:02:01,250 --> 01:02:04,791 เราโจมตี พวกคุณตั้งรับ 745 01:02:04,875 --> 01:02:07,000 พวกคุณพูดว่า "สิทธิมนุษยชน" 746 01:02:07,083 --> 01:02:09,541 เราพูดว่า "ไร้ปรานี" 747 01:02:10,041 --> 01:02:14,750 พวกคุณทำให้เราเป็นดาราทีวี เราทำให้คุณเป็นตัวตลก 748 01:02:14,833 --> 01:02:19,750 คนสลัมช่วยเราเพราะความรักหรือความกลัว แต่พวกเขาเกลียดพวกคุณ 749 01:02:20,375 --> 01:02:24,500 คุณมาจากภูมิภาค ต่างจังหวัด ชาตินิยม ฉ้อฉล 750 01:02:24,583 --> 01:02:27,958 เรามีพวกเชลยมะกันขี้ยา 50 ล้านคน 751 01:02:28,041 --> 01:02:30,083 ปืนของเรามาจากต่างประเทศ จากไอ้พวกมะกัน 752 01:02:30,166 --> 01:02:31,333 เรามีอยู่ทั่วโลก 753 01:02:31,416 --> 01:02:35,083 เราไม่ลืมพวกคุณ พวกคุณคือลูกค้าเรา 754 01:02:35,583 --> 01:02:39,750 คุณลืมเราทันทีที่อาการช็อกของความรุนแรง ที่พวกเราสร้างขึ้นผ่านพ้นไป 755 01:02:44,291 --> 01:02:48,083 (สมาชิกผู้ทรงเกียรติ แห่งสหภาพนักสื่อสารมวลชนเม็กซิกัน) 756 01:03:12,958 --> 01:03:14,833 (แคลิฟอร์เนีย แดนซิ่ง คลับ) 757 01:03:19,000 --> 01:03:21,583 รู้สึกยังไงที่ได้อยู่หน้ากล้องคะ 758 01:03:21,666 --> 01:03:23,625 ตอนนี้คุณกำลังคิดอะไรอยู่ครับ 759 01:03:23,708 --> 01:03:28,125 ถ้าผมบอกคุณว่าผมคิดอะไรอยู่ตอนนี้ ผมคงถูกโดนจับเข้าคุกตลอดชีวิต 760 01:03:28,208 --> 01:03:30,500 คุณรู้สึกว่าตัวเอง เป็นอเมริกันหรือเม็กซิกันกว่ากันคะ 761 01:03:31,125 --> 01:03:33,875 สัญชาติของผมคือไม่มีสัญชาติครับ 762 01:03:33,958 --> 01:03:36,250 คุณเข้าใจไหมว่าเกิดอะไรขึ้นในประเทศของคุณ 763 01:03:36,333 --> 01:03:39,041 ไม่ครับ พูดตามตรง ผมไม่เข้าใจประเทศผม 764 01:03:39,125 --> 01:03:40,500 ที่ผมทำได้ก็คือรักประเทศของผม 765 01:03:40,583 --> 01:03:43,625 เราควรตอบโต้กลุ่มผูกขาดทางธุรกิจ ที่อันตรายที่สุดในโลกอย่างไรครับ 766 01:03:43,708 --> 01:03:46,333 องค์กรผูกขาดของสหรัฐอเมริกา 767 01:03:47,666 --> 01:03:49,416 ถ่ายรูปกับฉันหน่อยได้ไหมคะ 768 01:03:51,416 --> 01:03:53,833 - ขอบคุณค่ะ - ฉันรักงานคุณค่ะ 769 01:03:57,416 --> 01:03:58,708 ฉันก็รักงานคุณ 770 01:03:58,791 --> 01:04:00,916 ขอบคุณ ราตรีสวัสดิ์ 771 01:04:14,416 --> 01:04:16,875 ไอ้เวรจอมหยิ่งเอ๊ย 772 01:04:18,166 --> 01:04:19,166 ไม่มีเหล้าแมซเคิลเหรอ 773 01:04:19,250 --> 01:04:22,791 ฉันเห็นเด็กเสิร์ฟกำลังเสิร์ฟอยู่ทางโน้น 774 01:04:25,416 --> 01:04:26,416 พ่อคะ 775 01:04:26,500 --> 01:04:27,625 ลูกรัก 776 01:04:27,708 --> 01:04:29,500 ดีใจที่ได้เจอลูก 777 01:04:29,583 --> 01:04:33,125 เที่ยวบินล่าช้าค่ะ บอสตันหิมะตกไม่หยุด 778 01:04:36,791 --> 01:04:38,458 สบายดีไหม น้องพี่ 779 01:04:39,750 --> 01:04:42,291 สรุปว่าทั้งปาร์ตี้นี้จัดเพื่อพ่อเหรอคะ 780 01:04:42,375 --> 01:04:43,583 ดูจะเป็นยังงั้น 781 01:04:43,666 --> 01:04:46,833 เลวร้ายสุดๆ มาค่ะ บรรดาลุงๆ ป้าๆ ของหนูอยู่ทางโน้น 782 01:04:46,916 --> 01:04:49,958 - ทั้งครอบครัวกำลังรอพ่ออยู่ - พวกเขาอยู่ไหน 783 01:05:03,958 --> 01:05:07,166 - พวกเขาอยู่ไหน - ด้านหลังค่ะแม่ 784 01:05:27,916 --> 01:05:29,333 พี่เขย 785 01:05:29,416 --> 01:05:32,916 ปาร์ตี้นี้ใครเป็นคนจ่าย นึกว่านักข่าวอย่างนายถังแตกซะอีก 786 01:05:33,000 --> 01:05:36,000 ไม่ว่าพวกเขาจะปฏิบัติกับนายดีหรือแย่ นายก็หาเรื่องบ่นอยู่ดี 787 01:05:36,083 --> 01:05:39,041 - ดื่มซะ ของฟรีทั้งนั้น - ถ้ายังงั้น… 788 01:05:39,125 --> 01:05:42,666 - พี่เข้ม - น้องสาวของพี่ 789 01:05:42,750 --> 01:05:49,125 - ฉันปลื้มสารคดีของพี่มาก ปลื้มมากๆ - ดีมากๆ แต่บ่นน่ารำคาญไปหน่อยว่าไหม 790 01:05:49,208 --> 01:05:50,375 แถมยังยาวไปนิด 791 01:05:50,458 --> 01:05:53,666 มันยาวแค่ 90 นาทีเอง ยัยขี้เกียจเอ๊ย 792 01:05:57,375 --> 01:06:00,916 - ดาวเด่นของงาน - ฉันสวยปังเลยใช่ไหมล่ะ 793 01:06:01,000 --> 01:06:04,833 คุณน่าจะเอาฉันไปเล่นหนังเรื่องต่อไปนะ ถึงจะเล่นเป็นตัวประกอบตามมุมก็เถอะ 794 01:06:05,625 --> 01:06:07,083 ยินดีด้วยนะ 795 01:06:17,208 --> 01:06:20,291 นายทำสำเร็จจนได้ เจ้าบ้าเอ๊ย 796 01:06:21,625 --> 01:06:23,000 คิดถึงพวกนายจัง 797 01:06:23,083 --> 01:06:24,500 มันคือปาฏิหาริย์ชัดๆ เพื่อนยาก 798 01:06:24,583 --> 01:06:28,291 ลูกสาวฉันแต่งงาน นายไม่มา พ่อฉันตาย นายก็ไม่มา 799 01:06:28,375 --> 01:06:30,708 แต่พอพวกเขาจัดปาร์ตี้ให้นาย นายดันมา 800 01:06:30,791 --> 01:06:34,291 นายคิดว่าผู้สูงศักดิ์อย่างเขา จะมางานพบปะเฮงซวยของเราเหรอ 801 01:06:34,375 --> 01:06:36,875 ดีใจที่เจอนาย ยินดีด้วย เพื่อนยาก 802 01:06:36,958 --> 01:06:40,375 พวกเขาจิกนายไม่ปล่อยแน่ พวกเขาแฝงตัวมาร้องเรียน ไอ้น้องชาย 803 01:06:40,458 --> 01:06:42,666 ใครจะไปคิดว่านายจะได้รางวัล 804 01:06:42,750 --> 01:06:45,708 จากคนที่นายวิจารณ์เขามาทั้งชีวิต 805 01:06:45,791 --> 01:06:47,125 ใช่ไหมล่ะ 806 01:06:47,208 --> 01:06:49,500 - นายมีอะไรติดจมูกแน่ะ - อะไร 807 01:06:52,000 --> 01:06:56,375 ขี้ติดจมูกจากตอนที่นายเลียก้น คอยประจบไอ้พวกมะกันไง 808 01:06:56,458 --> 01:06:59,875 เอาตรงๆ นะ นายโคตรจะซื่อบื้อ แต่กลับทำพวกเราประหลาดใจ 809 01:06:59,958 --> 01:07:02,250 พอทีเหอะน่า 810 01:07:02,333 --> 01:07:05,916 พูดจริงนะ ฉันชื่นชมนายจริงๆ ไอ้น้องชาย 811 01:07:07,083 --> 01:07:08,750 ขอบใจ ฉันเองก็ชื่นชมนาย 812 01:07:10,875 --> 01:07:15,041 - อย่าได้ดีแล้วลืมตัวละ - ส่วนนายก็หัดทำอะไรให้ได้ดีซะบ้าง 813 01:07:15,125 --> 01:07:18,083 โดนสวนกลับเข้าแล้วไง เขาบอกว่าฉันมันคนขี้แพ้ว่ะพวก 814 01:07:18,166 --> 01:07:21,291 ข้ามชายแดนกลับไปเลียตูดพวกเม็กซิกันอีกสิไป 815 01:07:21,375 --> 01:07:24,000 อย่าไปวุ่นวายกับเขา เดี๋ยวนายก็ได้ขึ้นหน้าหนึ่งหรอก 816 01:07:24,083 --> 01:07:26,333 ดูสิว่าใครมา พาโบล กาลินโด้ 817 01:07:26,416 --> 01:07:28,041 พาบลิโต้ วิ่งไปซ่อนเลยไป เพื่อนยาก 818 01:07:28,125 --> 01:07:32,750 นายไม่อยากให้ข่าวคฤหาสน์ชายทะเล ของนายในบาฮาหลุดออกไปหรอก 819 01:07:32,833 --> 01:07:35,041 ฉันไม่สนใจหรอกว่ะเพื่อน 820 01:07:37,416 --> 01:07:38,916 ดื่มให้ซิลเวริโอ 821 01:07:39,000 --> 01:07:41,083 ดื่ม 822 01:07:44,208 --> 01:07:48,000 - ดื่ม - ดื่ม 823 01:07:52,541 --> 01:07:53,833 ขอบุหรี่ตัวสิ 824 01:07:54,541 --> 01:07:56,541 คนพวกนี้ทำผมแทบบ้า 825 01:07:56,625 --> 01:07:58,875 - เห็นไหมว่าคนคนนั้นใคร - ที่ไหน 826 01:07:58,958 --> 01:08:02,041 ตรงโน้นไง นักวิจารณ์ศิลปะ ผมลืมชื่อเขา 827 01:08:02,125 --> 01:08:03,625 ลืมประจำสินะ 828 01:08:16,541 --> 01:08:18,000 ไง ลูอิส 829 01:08:18,750 --> 01:08:20,708 ขอบใจที่มานะ 830 01:08:20,791 --> 01:08:23,500 ขอบใจที่ไม่ได้เชิญฉัน เพื่อนยาก 831 01:08:23,583 --> 01:08:24,958 ลูเซีย สบายดีไหม 832 01:08:25,041 --> 01:08:27,625 สบายดี ลูอิส ดีใจที่คุณมา 833 01:08:27,708 --> 01:08:30,708 - ฉันจะไปเอาแมซเคิล อยากได้อะไรไหม - ไม่ ขอบใจ ผมไม่เอา 834 01:08:30,791 --> 01:08:32,500 แมซเคิลแล้วกัน ขอบใจ 835 01:08:34,375 --> 01:08:37,333 คุณซิลเวริโอ กามาผู้เลื่องลือ 836 01:08:37,916 --> 01:08:40,166 นักสื่อสารมวลชน นักสารคดีหรือศิลปิน 837 01:08:40,250 --> 01:08:43,208 ไอคอนคนดังกำลังมองลงมาที่เรา จากแท่นศักดิ์สิทธิ์ของเขา 838 01:08:43,291 --> 01:08:45,291 พ่อคนสำคัญที่ไม่โผล่ไปตามนัดสัมภาษณ์ 839 01:08:45,375 --> 01:08:48,541 ไม่แคร์ด้วยซ้ำว่าทีมงานรายการทีวีสด ทุ่มเทแรงกายแรงใจลงไปแค่ไหน 840 01:08:48,625 --> 01:08:49,666 ฉันขอโทษ ลูอิส 841 01:08:49,750 --> 01:08:54,291 เพราะสำหรับนาย ทุกคนที่ปาร์ตี้นี้ก็แค่แรงงานทาส 842 01:08:54,375 --> 01:08:57,666 ใช่สินะ พวกเราทุกคน แต่นายคิดผิด 843 01:08:57,750 --> 01:09:00,916 พวกเราที่ไม่ได้วิ่งหางจุกตูดออกไปจากเม็กซิโก พวกเราคือผู้ยอมทรมาน 844 01:09:01,000 --> 01:09:05,375 - ลูอิส ฉันสาบาน… - เทฉันมันไม่พอหรือไง ซิลเวริโอ 845 01:09:05,458 --> 01:09:08,166 ฉันพยายามตามหานายเป็นวันๆ 846 01:09:08,250 --> 01:09:09,500 ทำไมนายไม่มาเจอหน้าฉันวะ 847 01:09:09,583 --> 01:09:11,291 ฉันรู้ ฉันขอโทษ ฉันเสียใจจริงๆ 848 01:09:11,375 --> 01:09:12,500 ทำไม 849 01:09:13,833 --> 01:09:17,208 ลูอิส ฉันขอบใจที่นายเชิญฉันไปรายการนาย แต่ว่า… 850 01:09:17,875 --> 01:09:19,041 แต่ว่าอะไรวะ ไอ้เวร 851 01:09:20,125 --> 01:09:22,791 ฉันก็แค่ทำไม่ได้ 852 01:09:23,750 --> 01:09:27,625 - รายการของฉันไม่ดีพอสำหรับนายรึไง - อย่าทำแบบนี้กับฉันสิ ขอร้องละ 853 01:09:27,708 --> 01:09:29,208 นายกับฉันเป็นเพื่อนกัน 854 01:09:29,291 --> 01:09:30,791 ถูกเผงเลยว่ะ 855 01:09:30,875 --> 01:09:33,458 และพอเพื่อนโทรมา นายก็รับสาย 856 01:09:33,541 --> 01:09:35,708 นายพูดความจริง โดยเฉพาะคนอย่างนาย 857 01:09:35,791 --> 01:09:40,000 พ่อคนพูดความจริง พ่อคนช่างคิดเชิงวิพากษ์ 858 01:09:40,500 --> 01:09:42,000 ขอทีเหอะว่ะ 859 01:09:43,791 --> 01:09:45,750 มานี่หน่อยน่า 860 01:09:55,500 --> 01:09:58,541 นายดูถูกผลงานฉันต่อสาธารณชนเป็นพันๆ ครั้ง 861 01:10:00,458 --> 01:10:03,000 ลูอิส นายเชิญฉันไปออกรายการทำไม 862 01:10:03,583 --> 01:10:05,041 หมายความว่ายังไงที่ว่า "ทำไม" 863 01:10:05,125 --> 01:10:08,250 ถ้านายเกลียดงานฉันนัก จะเชิญฉันทำไม 864 01:10:08,333 --> 01:10:10,375 ฉันเป็นนักข่าว ไม่ใช่แฟน หรือผู้ติดตามของนาย 865 01:10:10,458 --> 01:10:14,166 นายเป็นเพื่อนฉัน และฉันคิดว่า นายมาเพื่อประกาศให้โลกรู้ 866 01:10:14,250 --> 01:10:18,208 แต่ถ้านายจะทำจริงๆ นายก็ควรพูดความจริง ต่อหน้าฉัน ไม่ใช่ต่อสาธารณชน 867 01:10:18,291 --> 01:10:19,916 - นายอยากได้ความจริงเหรอ - ใช่ 868 01:10:20,000 --> 01:10:22,125 อยากรู้ว่าฉันคิดยังไงกับสารคดีของนายสินะ 869 01:10:22,208 --> 01:10:24,000 ว่ามาเลย ฉันรับได้ 870 01:10:24,083 --> 01:10:27,708 ฉันว่ามันเสแสร้ง ฝันเฟื่องไร้จุดหมาย 871 01:10:27,791 --> 01:10:31,250 ออกแนวเพ้อฝันเพื่อกลบเกลื่อน ฝีมือการเขียนงั้นๆ ของนาย 872 01:10:31,333 --> 01:10:33,791 ฉากเลื่อนลอยไร้เหตุผลผสมปนเปกัน 873 01:10:33,875 --> 01:10:37,666 ครึ่งนึงของหนังทำฉันอยากหัวเราะ ส่วนอีกครึ่งทำฉันเบื่อแทบตาย 874 01:10:37,750 --> 01:10:42,541 มันควรจะลึกซึ้งเชิงอุปมา แต่กลับขาดแรงบันดาลใจเชิงบทกวี 875 01:10:42,625 --> 01:10:47,375 มันรู้สึกเหมือนขโมยมา ก๊อปปี้คนอื่นมา แถมนายยังปกปิดไม่เนียนเสียด้วย 876 01:10:47,458 --> 01:10:50,291 ขำอะไร มันน่าเบื่อ สะเปะสะปะ 877 01:10:50,375 --> 01:10:53,666 ไอ้ฉากที่มีทหารใส่วิกผมบลอนด์ ที่ปราสาทชาปูเทเปค 878 01:10:53,750 --> 01:10:56,041 ไม่เอาน่า 879 01:10:56,125 --> 01:10:59,750 ทีแรกก็ผู้ชายบนรถไฟที่มีปลาตีนเม็กซิโก 880 01:10:59,833 --> 01:11:02,750 แล้วจู่ๆ เขาก็อยู่ในอะพาร์ตเมนต์ กลางทะเลทราย 881 01:11:02,833 --> 01:11:05,875 เพียงเพราะ… เพราะนายปุบปับคิดออกขึ้นมา 882 01:11:05,958 --> 01:11:09,333 ทำไมเป็นที่นั่น แต่ไม่ใช่สนามอัซเตกา 883 01:11:09,416 --> 01:11:12,541 - ทำไมน่ะเหรอ - เพราะชีวิตมันไม่ใช่แบบนั้นไงพวก 884 01:11:12,625 --> 01:11:15,541 มันมีลำดับเหตุการณ์ ลำดับเวลา สาเหตุและผลลัพธ์ที่ตามมา 885 01:11:15,625 --> 01:11:19,041 มันคือหนังกึ่งสารคดี ลูอิส อารมณ์ขันเป็นเรื่องจริงจัง 886 01:11:19,125 --> 01:11:22,791 อารมณ์ขันที่ไม่ตั้งใจเพราะนายแหกกฎทุกข้อ ของการสื่อสารมวลชนที่ดี 887 01:11:22,875 --> 01:11:28,041 ช่างข้อเท็จจริง ความเป็นกลาง ประวัติศาสตร์ ความจริง 888 01:11:28,125 --> 01:11:30,291 นายไม่เลิกหลงตัวเอง 889 01:11:30,375 --> 01:11:33,833 ถึงขนาดเข้าไปอยู่ในหนังซะเอง ไอ้เวร 890 01:11:34,583 --> 01:11:36,875 นายใช้บุคคลในประวัติศศาสตร์เพื่อพูดถึงตัวเอง 891 01:11:36,958 --> 01:11:39,291 นายคิดว่าตัวเองเป็นใครวะ 892 01:11:39,791 --> 01:11:41,208 ตอบมาสิวะ 893 01:11:41,875 --> 01:11:44,333 ว่ามาเลยสิ 894 01:11:51,208 --> 01:11:55,416 ถ้านายอยากเล่าเรื่องชีวิตตัวเอง ก็เล่าไปตรงๆ เลย 895 01:11:55,500 --> 01:11:56,875 เขียนอัตชีวประวัติสิวะ 896 01:11:56,958 --> 01:12:00,583 ช่างมันเหอะ ไม่มีอะไรจะน่าเบื่อหรือซ้ำซาก ไปกว่าชีวิตฉันแล้ว 897 01:12:00,666 --> 01:12:03,125 นายกำลังพยายามจะพูดอะไรวะ 898 01:12:05,958 --> 01:12:08,541 นายพูดถึงชีวิตส่วนตัวของนายหรือจักรวาล 899 01:12:08,625 --> 01:12:10,708 โศกนาฏกรรมส่วนตัวหรือแนวคิดการเมือง 900 01:12:10,791 --> 01:12:14,083 มันคืออะไร บันทึกความทรงจำ ละครตลก หรือ… 901 01:12:14,166 --> 01:12:17,708 ฉันก็ใช่ และไม่ใช่ทั้งหมดน่ะแหละ ลูอิส 902 01:12:17,791 --> 01:12:20,541 พูดซะเหมือนพวกศิลปินติสต์แตก 903 01:12:20,625 --> 01:12:23,250 บางทีมันอาจเป็นแค่บันทึกเหตุการณ์ ของความไม่แน่นอนสารพัด 904 01:12:23,333 --> 01:12:24,500 มันก็เหมาะกับฉันดี 905 01:12:24,583 --> 01:12:28,458 นายต้องบ้าแน่ๆ บันทึกเหตุการณ์ของความไม่แน่นอนเหรอ แม่ง 906 01:12:28,541 --> 01:12:31,541 ลูอิส ฉันไม่สนใจจะพูดถึงชีวิตฉันหรอกนะ 907 01:12:31,625 --> 01:12:35,291 ความทรงจำขาดความจริง จะมีก็แค่ความเชื่อมั่นทางอารมณ์ 908 01:12:35,958 --> 01:12:40,208 เอาเถอะ ฉันเหนื่อยจะพูดว่า ฉันคิดอะไรและไม่พูดสิ่งที่ฉันรู้สึก 909 01:12:40,291 --> 01:12:41,333 นายเป็นคนทำข่าว 910 01:12:41,416 --> 01:12:44,500 นายต้องพูดในสิ่งที่นายคิดและคิดในสิ่งที่นายพูด 911 01:12:44,583 --> 01:12:46,541 อย่างน้อยนายก็เคยมีความคิดดีๆ 912 01:12:46,625 --> 01:12:53,291 ความคิดดีๆ จะไปมีประโยชน์อะไร ในโลกที่เรากำลังพลาดโอกาสไป 913 01:12:55,083 --> 01:12:58,333 นายแก่ตัวลงทุกวันๆ เพื่อน ตัวอย่างชัดเจนของวิกฤตวัยกลางคน 914 01:12:58,416 --> 01:13:01,750 ก็อาจใช่ 915 01:13:02,250 --> 01:13:07,708 อายุปูนนี้ ชีวิตผ่านไปไวมาก จนเริ่มรู้สึกเหมือนอาการชักกระตุก 916 01:13:09,583 --> 01:13:15,416 ความสับสนอลหม่านของภาพ ความทรงจำ เศษเสี้ยวเล็กๆ 917 01:13:15,500 --> 01:13:17,708 ที่กระจุกรวมกัน 918 01:13:24,791 --> 01:13:27,625 เมืองอัปลักษณ์นี้ช่างแสนงดงามนะ นายว่าไหม 919 01:13:28,458 --> 01:13:31,833 ให้ตายสิวะ พวก 920 01:13:32,958 --> 01:13:35,583 - ขอโทษที่รบกวนครับ - ไม่เป็นไร 921 01:13:35,666 --> 01:13:37,750 ลูอิส วัลดิเวีย ขอเราถ่ายรูปได้ไหมครับ 922 01:13:37,833 --> 01:13:39,500 - แน่นอนครับ - ขอบคุณ 923 01:13:39,583 --> 01:13:41,708 - อยู่ตรงกลางเลยนะคะ - ครับ 924 01:13:42,583 --> 01:13:44,416 เพอร์เฟกต์ 925 01:13:45,541 --> 01:13:46,833 หนึ่ง สอง… 926 01:13:48,791 --> 01:13:49,791 ยอดเยี่ยม 927 01:13:49,875 --> 01:13:53,375 ขอบคุณมากค่ะ เราเป็นแฟนพันธุ์แท้รายการคุณค่ะ 928 01:13:53,458 --> 01:13:56,208 ขอบคุณครับ ราตรีสวัสดิ์ 929 01:13:57,208 --> 01:13:59,083 แค่อย่าลืมนะ ซิลเวริโอ 930 01:14:00,541 --> 01:14:03,708 ว่านายมาจากไหน หรือนายเคยเป็นใครมาก่อนที่จะเจอฉัน 931 01:14:05,000 --> 01:14:06,625 หัวเราะอะไรไม่ทราบ ไอ้เบื๊อก 932 01:14:09,041 --> 01:14:11,541 หัวเราะความมั่นหน้าของนายไงวะ 933 01:14:11,625 --> 01:14:14,666 มั่นหน้าหาใครเกิน เหมือนการทำข่าวของนาย 934 01:14:14,750 --> 01:14:18,291 ไหวพริบความเฉียบคมก็แสนคับแคบ 935 01:14:18,375 --> 01:14:21,791 ฝีไม้ลายมือเชิงศิลป์ก็แสนธรรมดา 936 01:14:21,875 --> 01:14:25,125 ฉันหัวเราะให้หัวใจคลั่งรักชาติของนาย ที่มักจะมองอะไรผิวเผิน 937 01:14:25,208 --> 01:14:26,583 ความสำนึกรักท้องถิ่นของนาย 938 01:14:26,666 --> 01:14:30,041 นายก้มหัวรับใช้อุตสาหกรรม ที่มุ่งประจานต่อหน้าประชาชี 939 01:14:30,125 --> 01:14:32,000 และการประชาทัณฑ์ออนไลน์ 940 01:14:32,083 --> 01:14:34,625 ปุ่มคลิกปุ่มไลก์ที่บอกเราว่าต้องเชื่ออะไร 941 01:14:34,708 --> 01:14:37,500 เหมืองทองโกยกำไรแห่งใหม่ของบริษัทพวกนั้น 942 01:14:37,583 --> 01:14:42,833 ลูอิส ฉันเป็นในแบบฉันเพราะฉันไปจากนาย ไปจากที่นี่ ไปจากวงการทีวี 943 01:14:43,333 --> 01:14:44,375 แต่ดูนายสิ 944 01:14:45,083 --> 01:14:46,291 หยาบคาย 945 01:14:46,958 --> 01:14:50,333 อาฆาตแค้น แถมยังภูมิอกภูมิใจกับมันเสียอีก 946 01:14:51,666 --> 01:14:53,125 นายมันปลอมว่ะ 947 01:14:53,208 --> 01:14:57,375 แบมือขอไลก์ตามสื่อโซเชียล เดินเบ่งไปทั่วกับสมุนอันธพาลของนาย 948 01:14:57,458 --> 01:15:02,125 กระทบไหล่กับประธานาธิบดี ยกยออุดมการณ์และความงมงายโง่ๆ 949 01:15:02,208 --> 01:15:06,166 นายคือตัวอย่างชัดเจนของนักข่าวทุกวันนี้ ลูอิส 950 01:15:06,250 --> 01:15:08,791 เป็นผู้สร้างความบันเทิง เป็นผู้ชี้นำความคิด 951 01:15:09,541 --> 01:15:13,000 คนแบบนายนี่แหละที่ทำให้เราไม่เห็นความจริง 952 01:15:13,583 --> 01:15:16,708 ไปซะเถอะ ไปเต้น ฉันฟังนายจนเหนื่อยแล้ว 953 01:15:18,125 --> 01:15:19,916 คนแกร่งเขาไม่เต้นกันหรอก 954 01:15:20,416 --> 01:15:22,875 นั่นมันคำพูดของพ่อฉัน และฉันห้ามนายใช้ 955 01:15:22,958 --> 01:15:24,666 ไปซะไป ฉันเอือมได้ยินเสียงนาย 956 01:15:41,958 --> 01:15:43,916 บอกแล้วไงว่าฉันเซ็งเสียงนาย 957 01:15:59,583 --> 01:16:01,833 - ไปได้ซะที - คุยกับลูอิสเป็นไงบ้าง 958 01:16:04,083 --> 01:16:05,250 บอกมาสิ 959 01:16:09,500 --> 01:16:11,041 ถูกคอสุดๆ 960 01:16:11,125 --> 01:16:12,458 พูดจริงเหรอ 961 01:16:20,916 --> 01:16:22,666 มาเถอะ ไปเต้นกัน 962 01:16:45,291 --> 01:16:47,208 - ดื่มแมซเคิลกัน - ไปเต้นกันดีกว่า 963 01:16:47,291 --> 01:16:48,375 เถอะนะ 964 01:16:48,458 --> 01:16:50,333 - ไม่ เดี๋ยว - เต้นกันเถอะ 965 01:16:50,416 --> 01:16:51,500 ผมไม่อยากเต้นนี่นา 966 01:16:51,583 --> 01:16:54,333 ผู้ชายเป็นร้อยที่นี่แทบจะฆ่ากันตาย เพราะอยากเต้นกับฉันนะ 967 01:16:59,916 --> 01:17:03,000 โอ้ ชักจะมีอารมณ์อยากเต้นซะแล้วสิ 968 01:18:25,083 --> 01:18:26,416 พ่อคะ 969 01:18:27,125 --> 01:18:28,500 จำเพลงได้ไหม 970 01:18:28,583 --> 01:18:30,291 - เพลงไหน - เพลงนี้ไง 971 01:21:09,041 --> 01:21:14,000 ขอโทษครับทุกท่าน เราจะฉลองกันต่อในอีกสักครู่ 972 01:21:14,083 --> 01:21:17,208 ก่อนที่เราจะเชิญแขกผู้มีเกียรติของเราขึ้นมา 973 01:21:17,291 --> 01:21:20,541 เราจะมาฟังคำกล่าวสักนิด 974 01:21:20,625 --> 01:21:24,083 จากท่านรัฐมนตรีมหาดไทยที่เคารพกันก่อน 975 01:21:24,166 --> 01:21:27,375 คุณซินิเอสโตร คิโนเนส 976 01:21:27,458 --> 01:21:29,166 ขอเสียงปรบมือต้อนรับเขาด้วยครับ 977 01:21:32,083 --> 01:21:36,541 ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก 978 01:21:37,541 --> 01:21:41,125 งานฉลองครั้งนี้จะจบลงด้วยการมอบรางวัล 979 01:21:41,208 --> 01:21:44,000 รางวัลที่นำมาซึ่งความภาคภูมิใจ ซึ่งนับเป็นครั้งแรก 980 01:21:44,083 --> 01:21:47,500 ที่รางวัลนี้จะมอบแก่นักข่าวชาวเม็กซิกัน 981 01:21:47,583 --> 01:21:51,583 หรือชาวลาตินอเมริกา 982 01:21:51,666 --> 01:21:54,166 แขกผู้มีเกียรติคนสำคัญของเราอยู่ไหน 983 01:21:54,250 --> 01:21:57,916 ขึ้นมากล่าวอะไรสักหน่อยสิ 984 01:21:58,708 --> 01:22:01,125 - พ่อคะ พ่อจะไปไหน - เขาอยู่ไหน 985 01:22:02,125 --> 01:22:04,958 เดี๋ยวเขาก็มาแล้วครับ 986 01:22:06,125 --> 01:22:07,791 ดูเหมือนเขาหายตัวไปนะ 987 01:22:10,166 --> 01:22:12,250 มาช่วยกันตะโกนชื่อเขากันเถอะครับ 988 01:22:13,875 --> 01:22:17,750 ผมกล่าวในส่วนของผมแล้ว ทีนี้ก็ถึงตาซิลเวริโอ 989 01:22:23,958 --> 01:22:25,333 (ห้องน้ำชาย) 990 01:23:13,000 --> 01:23:14,666 นี่มันอะไรกัน 991 01:23:16,125 --> 01:23:17,916 เป็นไปไม่ได้ 992 01:23:19,583 --> 01:23:22,875 เจ้าลูกชายตัวน้อยของฉันผมหงอกซะแล้ว 993 01:23:23,458 --> 01:23:25,166 ผมเกือบจะอายุเท่าพ่อแล้วนะครับ 994 01:23:25,250 --> 01:23:26,958 แกเป็นตาแก่แล้วสินะตอนนี้ 995 01:23:28,750 --> 01:23:31,208 วัยชรามาโดยไม่เตือนล่วงหน้า 996 01:23:31,750 --> 01:23:34,791 แล้วมันก็กลายเป็นงานเต็มเวลา 997 01:23:35,583 --> 01:23:39,666 เดิน กิน เข้าห้องน้ำ… ทุกอย่างเป็นปัญหาไปหมด 998 01:23:40,583 --> 01:23:41,875 ไม่มีใครเคยบอกฉันมาก่อน 999 01:23:42,458 --> 01:23:45,083 ไม่มีใครเคยเตือนแกเรื่องความแก่ 1000 01:23:45,791 --> 01:23:47,500 ผมดีใจนะที่พ่อมา 1001 01:23:49,000 --> 01:23:51,708 ฉันจะพลาดปาร์ตี้ของลูกชายฉันได้ยังไง 1002 01:23:52,791 --> 01:23:55,458 ขอโทษที่แม่ของแกมาไม่ได้ 1003 01:23:55,958 --> 01:24:01,000 ความคิดที่ว่าฉันจะไม่มีวันได้อยู่กับเธออีก มันยากเกินจะรับไหว 1004 01:24:01,500 --> 01:24:05,291 แต่บางครั้งฉันไปเยี่ยมเธอในห้องและดึงขาเธอ 1005 01:24:15,333 --> 01:24:16,291 ไอ้ลูกชาย… 1006 01:24:17,041 --> 01:24:20,375 ฉันเสียใจที่ฉันไม่เคยบอกแก 1007 01:24:21,000 --> 01:24:23,083 ว่าฉันภูมิใจในตัวแกแค่ไหน 1008 01:24:23,916 --> 01:24:26,041 พ่อเคยบอกครับ 1009 01:24:26,625 --> 01:24:29,125 บอกในแบบของพ่อ บอกโดยไม่ต้องพูด 1010 01:24:30,208 --> 01:24:32,000 สุดท้ายผมก็เข้าใจมันครับ 1011 01:24:33,208 --> 01:24:34,583 พ่อเป็นพ่อที่สุดยอดมาก 1012 01:24:36,583 --> 01:24:38,458 ฉันสูญเสียทุกอย่างที่มี 1013 01:24:39,083 --> 01:24:41,666 ฉันเลยเป็นมากกว่านั้นไม่ได้ 1014 01:24:42,250 --> 01:24:44,583 เป็นพ่อ และบางครั้งก็เป็นสามี 1015 01:24:45,625 --> 01:24:47,791 แต่ฉันละอายใจเสมอ 1016 01:24:47,875 --> 01:24:51,083 ละอายในสิ่งที่ฉันน่าจะเป็นได้แต่กลับไม่ได้เป็น 1017 01:24:52,333 --> 01:24:55,458 แต่แก แกเปี่ยมประสบการณ์ชีวิต 1018 01:24:55,541 --> 01:24:57,833 แกประสบความสำเร็จสูง 1019 01:24:59,375 --> 01:25:01,500 และแกก็ยังเป็นไอ้ขี้แพ้อีกด้วย 1020 01:25:03,125 --> 01:25:05,916 ฉันบอกเลย ฉันกับแม่แกไม่เคยคิดเลยว่า แกจะมาไกลขนาดนี้ 1021 01:25:06,000 --> 01:25:08,458 ผมรู้ 1022 01:25:08,958 --> 01:25:10,458 ผมก็ไม่เคยคิด 1023 01:25:12,375 --> 01:25:16,000 รู้ไหมครับ บางครั้งผมก็ละอายใจในสิ่งที่ผมเป็น 1024 01:25:16,083 --> 01:25:17,916 และสิ่งที่ผมน่าจะเป็น 1025 01:25:22,125 --> 01:25:23,333 แกไม่เป็นไรแน่นะ 1026 01:25:24,291 --> 01:25:28,125 มันจะช่วยให้ผมรู้ว่าแต่ก่อนพ่อรู้สึกยังไงกับผม 1027 01:25:28,666 --> 01:25:30,208 ถ้าผมได้ยินมัน 1028 01:25:31,958 --> 01:25:34,208 ได้รู้ว่าพ่อเข้าใจผม 1029 01:25:36,416 --> 01:25:38,166 ฉันทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว 1030 01:25:39,083 --> 01:25:41,500 เราทำเต็มที่ที่สุดเสมอ 1031 01:25:42,000 --> 01:25:43,708 แต่มันไม่เคยพอ 1032 01:25:45,416 --> 01:25:48,458 ความสำเร็จคือความล้มเหลวมหันต์ของผม 1033 01:25:49,583 --> 01:25:54,416 ผมยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ คามิล่ากับโลเรนโซ่ในสิ่งที่พ่อเคยให้เรา 1034 01:25:54,500 --> 01:25:56,541 ไม่เอาน่า ร่าเริงหน่อยสิ 1035 01:25:56,625 --> 01:25:58,416 นี่งานปาร์ตี้นะ 1036 01:25:58,916 --> 01:26:03,791 โรคซึมเศร้าเป็นโรคของพวกชนชั้นกลาง ผลลัพธ์ของการอยู่ว่างมากไป 1037 01:26:04,291 --> 01:26:07,125 เราไม่มีเวลามานั่งทุกข์โศก 1038 01:26:13,625 --> 01:26:14,875 ผมเห็นพ่อทุกวัน 1039 01:26:15,375 --> 01:26:18,125 ผมรู้สึกเสมอว่าพ่ออยู่ใกล้ผม เพราะผมทำใจปล่อยวางเรื่องพ่อได้ 1040 01:26:19,125 --> 01:26:22,625 ผมคิดถึงมือใหญ่ๆ ของพ่อ กลิ่นสะอาดๆ ของพ่อ 1041 01:26:23,250 --> 01:26:25,375 ผมคิดถึงที่เราคุยกัน 1042 01:26:25,458 --> 01:26:27,500 พ่อดึงเอาส่วนที่ดีที่สุดของผมออกมาเสมอ 1043 01:26:27,583 --> 01:26:32,625 พ่ออยู่ที่นี่กับแกเสมอ ไอ้ลูกชาย ทุกเวลาที่แกต้องการ 1044 01:26:36,500 --> 01:26:38,833 ผมยังทำใจเรื่องมาเทโอไม่ได้ครับ 1045 01:26:40,083 --> 01:26:42,208 ในที่สุดแกก็จะรู้เองว่าต้องทำยังไง 1046 01:26:42,833 --> 01:26:46,750 ชีวิตมันก็แค่ชุดเหตุการณ์งี่เง่าไร้ความหมาย 1047 01:26:46,833 --> 01:26:48,666 แกต้องยอมจำนนต่อมัน 1048 01:26:49,166 --> 01:26:51,291 กำหมัดให้แน่น 1049 01:26:51,375 --> 01:26:53,041 เชิดหน้าสู้เข้าไว้ 1050 01:26:53,541 --> 01:26:58,750 เรามาดื่มให้ลืมความละอายใจ และดื่มฉลองความสำเร็จของแกกัน 1051 01:27:12,916 --> 01:27:14,583 - ดื่ม - ดื่ม 1052 01:27:30,708 --> 01:27:32,625 จำที่พ่อบอกแกมาเสมอได้ไหม 1053 01:27:34,125 --> 01:27:37,375 - ลองจิบความสำเร็จ - ลองจิบความสำเร็จ 1054 01:27:37,458 --> 01:27:40,500 กลั้วปากไปมาแล้วบ้วนมันทิ้งซะ 1055 01:27:40,583 --> 01:27:44,250 ไม่งั้นมันจะกลายเป็นยาพิษทำร้ายแก 1056 01:28:35,166 --> 01:28:36,625 นั่นใครน่ะ 1057 01:28:37,583 --> 01:28:38,916 หวัดดีครับแม่ 1058 01:28:40,458 --> 01:28:42,625 แปลกใจซะจริงๆ 1059 01:28:44,083 --> 01:28:46,083 ไม่ยักรู้ว่าแกจะมา 1060 01:28:46,166 --> 01:28:48,708 ครับ ผมโทรหาแม่เมื่อวาน เราคุยกันสักพักไงครับ 1061 01:28:48,791 --> 01:28:50,416 ผมยังบอกว่าวันนี้ผมจะมาหา 1062 01:28:52,333 --> 01:28:54,833 แกคุยกับพี่ชายและพวกน้องสาวแกรึยัง 1063 01:28:54,916 --> 01:28:56,583 ผมเจอพวกเขาที่งานปาร์ตี้ 1064 01:28:56,666 --> 01:28:58,291 ปาร์ตี้เหรอ 1065 01:28:58,375 --> 01:29:02,291 บรรดานักสื่อสารมวลชนเม็กซิกัน จัดงานเชิดชูเกียรติให้ผม 1066 01:29:02,375 --> 01:29:04,916 ผมกะจะชวนแม่ แต่มาคิดว่า… 1067 01:29:06,625 --> 01:29:09,958 ฉันนึกว่าแกจะพาหลานๆ มาด้วย 1068 01:29:11,791 --> 01:29:14,583 คามิล่ากับมาเทโอเป็นยังไงบ้าง 1069 01:29:14,666 --> 01:29:15,625 โลเรนโซ่ครับ 1070 01:29:15,708 --> 01:29:17,125 คามิล่ากับโลเรนโซ่ 1071 01:29:17,625 --> 01:29:19,250 ฉันพูดอะไรไปเหรอ 1072 01:29:19,333 --> 01:29:20,333 แม่พูดว่ามาเทโอ 1073 01:29:20,875 --> 01:29:22,500 เป็นไปไม่ได้ 1074 01:29:22,583 --> 01:29:24,291 มาเทโอลูกแกเกิดมาแล้วก็ตายเลย 1075 01:29:24,375 --> 01:29:26,375 เขาไม่ได้เกิดมาแล้วก็ตายเลยครับ แม่ 1076 01:29:26,458 --> 01:29:29,583 เขามีชีวิตอยู่หนึ่งวัน ตั้ง 30 ชั่วโมง 1077 01:29:30,083 --> 01:29:32,000 นั่นไม่เรียกว่ามีชีวิตหรอกนะ 1078 01:29:32,583 --> 01:29:35,250 เหมือนที่แม่เป็นอยู่ ก็ไม่เรียกว่ามีชีวิต 1079 01:29:37,583 --> 01:29:39,208 แม่ควรจะตายได้แล้ว 1080 01:29:39,291 --> 01:29:42,250 แม่ครับ แม่เอาแต่พูดแบบนี้มาสิบปีแล้วนะ 1081 01:29:42,333 --> 01:29:44,875 ทุกคนไม่อยู่แล้ว และแม่ยังอยู่ที่นี่นะครับ 1082 01:29:46,125 --> 01:29:47,375 เมื่อวานแม่ทำอะไรครับ 1083 01:29:47,458 --> 01:29:49,083 เราไปดูหนังกันมา 1084 01:29:49,166 --> 01:29:51,916 กับป้าเอลวิร่าและเพื่อนๆ เธอ จากบ้านพักคนชราเหรอครับ 1085 01:29:52,000 --> 01:29:53,000 ใช่ 1086 01:29:53,916 --> 01:29:54,916 แล้วไงต่อ 1087 01:29:56,458 --> 01:29:58,125 มีแต่พวกคนแก่ๆ 1088 01:29:59,375 --> 01:30:00,500 น่าเบื่อจะตายชัก 1089 01:30:00,583 --> 01:30:03,000 แม่คาดหวังอะไรล่ะครับ 1090 01:30:04,458 --> 01:30:06,208 คนแก่ๆ อย่างแม่ 1091 01:30:06,916 --> 01:30:08,666 อายุเท่าแม่ 1092 01:30:10,791 --> 01:30:12,875 เกิดเรื่องประหลาดขึ้นด้วยนะ 1093 01:30:12,958 --> 01:30:14,041 อะไรครับ 1094 01:30:15,166 --> 01:30:18,708 แม่ไปเข้าห้องน้ำที่โรงหนัง… 1095 01:30:19,458 --> 01:30:20,708 แกต้องไม่เชื่อแน่ๆ 1096 01:30:21,375 --> 01:30:23,291 เตียงของแม่อยู่ในนั้น 1097 01:30:23,375 --> 01:30:27,625 มีคนเอาห้องนอนแม่ไปไว้ในนั้น 1098 01:30:27,708 --> 01:30:31,416 - แม่คงฝันไปน่ะครับ - ไม่ใช่นะลูก 1099 01:30:31,500 --> 01:30:35,333 มีคนยกบ้านของแม่ไปไว้ที่โรงหนัง 1100 01:30:36,166 --> 01:30:39,166 โน่นไง… ข้างนอกนั่น 1101 01:30:40,875 --> 01:30:44,125 แม่แค่อยากดูว่าหนังจะจบยังไง 1102 01:30:44,208 --> 01:30:45,708 เราอยู่ที่บ้านของแม่นะครับ 1103 01:30:46,333 --> 01:30:49,666 มาเถอะครับ ไปดูนอกชานบ้านกัน 1104 01:30:52,500 --> 01:30:54,583 เห็นไม้พุ่มบานไหมครับ 1105 01:30:55,708 --> 01:30:58,791 นี่ชานบ้านของแม่ไง นี่คือบ้านของแม่ 1106 01:31:01,333 --> 01:31:03,250 กับซูซาน่าเป็นยังไงบ้างครับ 1107 01:31:04,541 --> 01:31:06,000 โอ๊ย ลูกเอ๊ย 1108 01:31:07,541 --> 01:31:09,083 ยัยคนรับใช้คนนี้ปล้นแม่ 1109 01:31:09,166 --> 01:31:11,875 เธอไม่ใช่คนรับใช้ เธอเป็นพยาบาลของแม่ 1110 01:31:13,541 --> 01:31:15,625 คนพวกนี้เหมือนกันหมดน่ะแหละ 1111 01:31:15,708 --> 01:31:19,958 ซูซาน่ามีการศึกษา เธอเป็นมืออาชีพ ทำไมแม่ต้องดูถูกเธอล่ะครับ 1112 01:31:20,041 --> 01:31:24,250 สองสามวันก่อน พ่อแกเอากำไลมาให้แม่ 1113 01:31:24,333 --> 01:31:26,416 กำไลที่เคยเป็นของย่าแก 1114 01:31:26,500 --> 01:31:28,125 ตอนนี้แม่หามันไม่เจอซะแล้ว 1115 01:31:28,208 --> 01:31:29,916 พ่อตายไปเมื่อแปดปีก่อนไงครับ 1116 01:31:30,000 --> 01:31:32,583 ไม่นะ เขายังไม่ตาย 1117 01:31:32,666 --> 01:31:34,041 พ่อตายแล้วครับแม่ 1118 01:31:37,041 --> 01:31:39,375 พูดอะไรของแก 1119 01:31:40,625 --> 01:31:44,833 แม่เห็นพ่อแกวันคริสต์มาสที่บ้านพี่ชายแก 1120 01:31:44,916 --> 01:31:46,500 เขาไม่ยอมคุยกับแม่ 1121 01:31:47,166 --> 01:31:50,958 เขาคงจะโกรธหรืออาจมากับผู้หญิงคนอื่น 1122 01:31:52,666 --> 01:31:54,750 เขาแวะมาเยี่ยมแม่เป็นครั้งคราว 1123 01:31:54,833 --> 01:31:57,666 ตอนแม่นอนคว่ำ เขาก็มาดึงขาแม่ 1124 01:31:57,750 --> 01:32:01,333 แล้วเขาก็ร้องเพลงกล่อมแม่ 1125 01:32:01,416 --> 01:32:02,250 เพลงอะไรครับ 1126 01:32:09,875 --> 01:32:11,625 แม่จำไม่ได้ 1127 01:32:12,833 --> 01:32:13,916 คือมัน… 1128 01:32:15,666 --> 01:32:21,625 ครั้งแรกที่แม่ร่วมรักกับพ่อแก เราฟังเพลงนั้นด้วยกัน 1129 01:32:22,750 --> 01:32:29,208 จากนั้น… เขาก็จะผิวปากเพลงนั้นให้แกฟัง ตอนที่แกยังอยู่ในท้องแม่ 1130 01:32:30,083 --> 01:32:31,750 และตอนที่แกยังเด็ก 1131 01:32:32,750 --> 01:32:36,208 และร้องโวยวายอาละวาด 1132 01:32:36,291 --> 01:32:40,875 เขาก็จะผิวปากเพลงนั้นให้แกฟัง และแกก็จะสงบลง 1133 01:32:40,958 --> 01:32:43,000 เหรอครับ ผมจำไม่ได้ 1134 01:32:43,583 --> 01:32:45,958 ผมจำอะไรในวัยเด็กไม่ได้เลยครับ 1135 01:32:46,041 --> 01:32:47,458 ใครเป็นคนร้องครับ 1136 01:32:47,541 --> 01:32:53,583 คนร้องคืออะกุสติน ลาร่าหรือ… เปเรซ พราโด้ 1137 01:32:53,666 --> 01:32:54,958 ไม่คุ้นเลยครับ 1138 01:32:55,916 --> 01:33:02,000 แกก็พูดไป แกจะทำแม่บ้าตายเอานะ 1139 01:33:02,083 --> 01:33:03,333 ขอโทษครับ 1140 01:33:03,416 --> 01:33:06,583 แต่ช่วยนึกเพลงให้ออกหน่อยนะครับแม่ 1141 01:33:07,208 --> 01:33:09,208 ว่าใครร้อง 1142 01:33:09,291 --> 01:33:12,416 ผู้ชายเห็นแก่ตัวเอามันไปกับเขา 1143 01:35:02,625 --> 01:35:03,791 ขอโทษครับ 1144 01:36:36,583 --> 01:36:38,500 สวัสดีครับ รับอะไรดีครับ 1145 01:36:38,583 --> 01:36:40,125 เรามีไส้ผ้าขี้ริ้ว ไส้เนื้อผสม… 1146 01:36:40,208 --> 01:36:43,625 ขอเป็นไส้ลิ้นวัวสองชิ้นครับ 1147 01:36:44,125 --> 01:36:45,583 ขอแป๊บนะครับ 1148 01:36:46,375 --> 01:36:48,166 - ใส่ทุกอย่างไหม - ครับ ทุกอย่าง 1149 01:37:02,875 --> 01:37:04,666 - คุณไม่เป็นไรนะ - ค่ะ 1150 01:37:06,208 --> 01:37:08,000 - ต้องการให้ช่วยไหมครับ - ไม่ 1151 01:37:09,375 --> 01:37:11,041 - ให้ผม… - อย่าแตะต้องตัวฉัน 1152 01:37:11,666 --> 01:37:13,000 เธอเป็นอะไรของเธอ 1153 01:37:13,500 --> 01:37:15,125 - ผมไม่รู้ - เธอตายรึยัง 1154 01:37:15,791 --> 01:37:17,000 ฉันยังไม่ตาย 1155 01:37:17,541 --> 01:37:18,583 ฉันหายตัวไป 1156 01:37:19,750 --> 01:37:23,250 - แต่คุณก็อยู่ตรงนี้นี่ไงครับ - ช่างเธอเถอะ พวกเขาทำแบบนี้ตลอด 1157 01:37:23,333 --> 01:37:25,708 พวกเขาหายตัวไป แต่ก็ยังไม่วายสร้างปัญหาคนอื่น 1158 01:37:25,791 --> 01:37:27,458 กลับมาก็ไม่กลับ จะตายก็ไม่ตาย 1159 01:37:29,791 --> 01:37:32,458 คุณผู้หญิง เกิดอะไรขึ้นครับ บอกผมสิ 1160 01:37:32,541 --> 01:37:33,666 บอกไม่ได้ 1161 01:37:34,166 --> 01:37:36,041 พวกเขาอยู่โดยไม่อยู่ 1162 01:37:36,125 --> 01:37:38,000 พวกเขาเอาแต่บ่นไม่หยุดน่ะพวก 1163 01:37:43,666 --> 01:37:45,458 บอกผมเถอะว่าเป็นอะไรไป 1164 01:37:46,083 --> 01:37:49,416 เชื่อฉันสิ ไม่รู้จะดีกว่า 1165 01:40:39,291 --> 01:40:40,916 มาร์ติน 1166 01:40:52,375 --> 01:40:54,541 ตำรวจ 1167 01:44:35,291 --> 01:44:38,333 ความคิดกลืนกินทวยเทพ 1168 01:44:48,458 --> 01:44:50,916 ทวยเทพพลันเปลี่ยนเป็นความคิด 1169 01:45:03,083 --> 01:45:05,375 กระเพาะปัสสาวะเต็มไปด้วยน้ำดี 1170 01:45:14,375 --> 01:45:16,750 กระเพาะปัสสาวะแตก 1171 01:45:27,583 --> 01:45:29,666 เทวรูปบูชาระเบิดมลาย 1172 01:45:36,375 --> 01:45:38,416 การเน่าสลายแห่งทวยเทพ 1173 01:45:46,583 --> 01:45:49,000 ฝูงแมลงวัน 1174 01:45:54,041 --> 01:45:56,625 สถานศักดิ์สิทธิ์คือกองมูลสัตว์ 1175 01:45:58,833 --> 01:46:01,208 กองมูลสัตว์เพาะไม้ให้งอกงาม 1176 01:46:03,791 --> 01:46:06,958 ความคิดติดอาวุธแตกหน่อ สักการะบูชาแด่จิตในอุดมการณ์ 1177 01:46:07,041 --> 01:46:08,708 ตรรกศาสตร์ที่แหลมคม 1178 01:46:10,208 --> 01:46:12,125 ทวยเทพผู้เสวยมนุษย์ 1179 01:46:15,125 --> 01:46:17,291 ความคิดที่โง่เง่า เช่น ทวยเทพ 1180 01:46:19,166 --> 01:46:22,750 หมาบ้าตัวเมีย หมาที่รักกองอ้วกของมันเอง 1181 01:46:29,625 --> 01:46:31,500 เราขุดหาความโกรธแค้น 1182 01:46:32,000 --> 01:46:35,833 อัฒจันทร์ของพระอาทิตย์สืบพันธุ์คือกองมูลสัตว์ 1183 01:46:36,333 --> 01:46:38,916 ประเทศที่ตายแล้วที่พวกเรายังไม่ตาย 1184 01:46:40,625 --> 01:46:45,166 คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร ที่ขโมยความคิดของอ็อกตาวิโอ ปาซ 1185 01:46:45,250 --> 01:46:48,166 คำพูดของเขายังคงอยู่ เพราะผมยังมีตัวตนอยู่ คุณซิลเวริโอ 1186 01:46:48,791 --> 01:46:50,458 อย่าพูดตลกน่า เฮอร์นาน คอร์เตซ 1187 01:46:50,541 --> 01:46:52,250 คุณมันก็แค่อันธพาล 1188 01:46:52,333 --> 01:46:55,666 คนชั่วช้าที่ใช้มีดพร้าหลับหูหลับตาฟันทะลวงป่าทึบ 1189 01:46:55,750 --> 01:46:59,083 - ไม่มีหนังสือสักเล่มอยู่ในตัวคุณ - คุณไม่รู้จักผม 1190 01:46:59,166 --> 01:47:00,625 ไม่มีใครรู้จักผม 1191 01:47:02,125 --> 01:47:05,875 ถ้าความละอายแก่ใจของคุณมากพอกับ ความพินาศที่ชัยชนะของคุณสร้างขึ้น 1192 01:47:05,958 --> 01:47:07,916 บางทีคุณอาจจะถ่อมตนกว่านี้ 1193 01:47:10,333 --> 01:47:11,375 มีไฟแช็กไหม 1194 01:47:25,500 --> 01:47:27,208 ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ 1195 01:47:27,291 --> 01:47:31,083 ผู้คนเอาแต่โทษผมมาตลอด 500 ปี โดยที่ไม่เข้าใจอะไรเลย 1196 01:47:31,166 --> 01:47:34,291 - คุณไม่รู้เหรอว่าคุณนั่งอยู่ที่ไหน - คุณล่ะ มองรอบๆ สิ 1197 01:47:34,375 --> 01:47:37,375 เมืองที่งามที่สุดที่ผมเคยเห็นมา เมืองที่มีคนพื้นเมืองสามแสนคนอาศัยอยู่ 1198 01:47:37,458 --> 01:47:39,208 - ไม่ใช่คนพื้นเมือง - งั้นก็คนอเมริกัน 1199 01:47:39,291 --> 01:47:40,458 - ยังไม่ใช่ - งั้นก็ช่าง 1200 01:47:40,541 --> 01:47:45,750 ชาวสเปน 400 ชีวิตกับคนขี่ม้า 16 คน และดินปืนนิดหน่อยจะล่มสลายอาณาจักรได้ยังไง 1201 01:47:45,833 --> 01:47:47,916 - คนพื้นเมืองพวกนั้น… - ไม่ใช่คนพื้นเมือง 1202 01:47:48,000 --> 01:47:51,083 มนุษย์กินคน อะไรก็ช่าง พวกมันกินกันเองเหมือนคนป่าเถื่อน 1203 01:47:51,166 --> 01:47:53,000 พวกมันเกลียดขี้หน้ากันเอง 1204 01:47:53,083 --> 01:47:55,750 และพวกเขาต่างจงชังเจ้าผู้ปกครอง 1205 01:47:56,875 --> 01:47:59,708 ที่หัวมุมตรงนั้น ผมเจอจักรพรรดิม็อกเตซูม่า 1206 01:48:00,416 --> 01:48:01,416 - คนดี - ไม่ 1207 01:48:02,500 --> 01:48:07,750 หัวมุมตรงนั้นคือที่ที่เราค้นพบยุโรป 1208 01:48:07,833 --> 01:48:12,083 เราแค่พยายามช่วยพวกคุณ เรามอบเทพเจ้าและภาษาของเราให้คุณไป 1209 01:48:12,166 --> 01:48:15,625 และโรคฝีดาษและโรคหัด และความหวาดเกรงนรก 1210 01:48:16,916 --> 01:48:18,125 และโรคหนองใน 1211 01:48:18,208 --> 01:48:21,416 และกองทัพของคุณ และลัทธิคณาธิปไตย กับคริสตจักรคาทอลิกของคุณ 1212 01:48:21,500 --> 01:48:25,583 และ 300 ปีของบรรดาผู้สำเร็จราชการ แสนอัปลักษณ์เกินจะจินตนาการได้ 1213 01:48:26,083 --> 01:48:28,541 ดูเทพเจ้าเซนเทตล์ของเราสิ 1214 01:48:29,041 --> 01:48:32,833 ชาวสเปนฝังเทพเจ้าของเรา และพาเทพองค์ใหม่มา เลือดยังชุ่มโชกอยู่เลย 1215 01:48:32,916 --> 01:48:34,833 ทั้งถูกทรมานและถูกตรึงกางเขน 1216 01:48:34,916 --> 01:48:36,958 อย่าทำตัวงี่เง่าไปหน่อยน่า คอร์เตซ 1217 01:48:37,041 --> 01:48:39,208 คุณเป็นแค่ชาวต่างชาติมีพอมีประโยชน์อยู่บ้าง 1218 01:48:39,291 --> 01:48:43,833 สงครามจะชนะง่ายเมื่อศัตรู ซึ่งก็คือประชาชนของเราหักหลังและโจมตีกันเอง 1219 01:48:43,916 --> 01:48:46,291 ผมไม่เคยต้องการสงคราม 1220 01:48:46,375 --> 01:48:48,791 ผมตกหลุมรักดินแดนนี้และประชาชนที่นี่ 1221 01:48:50,000 --> 01:48:52,458 คำหวานจากปากของฆาตกร 1222 01:48:52,541 --> 01:48:53,916 ฆาตกรงั้นเหรอ 1223 01:48:54,708 --> 01:48:57,250 ผมเป็นคนวางรากฐานให้โลกใหม่ 1224 01:48:57,333 --> 01:49:00,916 ลูกๆ ของผมเป็นชาวเม็กซิกันคนแรกๆ ผมจึงเป็นพ่อคุณ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ก็ตาม 1225 01:49:01,000 --> 01:49:03,916 ผมใช้ชีวิตเยี่ยงคนเม็กซิกัน และตายเยี่ยงคนเม็กซิกันกว่าใครๆ 1226 01:49:04,000 --> 01:49:07,791 ขอโทษที่ต้องพูดนะ แต่ผู้คนทั้งในเม็กซิโกและสเปนเกลียดคุณพอๆ กัน 1227 01:49:07,875 --> 01:49:09,875 ไม่มีรูปปั้นอนุสรณ์รำลึกถึงคุณสักแห่ง 1228 01:49:11,291 --> 01:49:14,375 บางครั้งเราคิดว่าเรามาจากหลากหลายที่ 1229 01:49:14,458 --> 01:49:17,041 แต่ความจริงแล้ว เราไม่ได้มาจากไหนเลย 1230 01:49:18,583 --> 01:49:21,000 บางทีความเกลียดชัง คือชะตากรรมของยอดบุรุษทุกคน 1231 01:49:22,416 --> 01:49:24,625 และเลิกตีโพยตีพายเป็นเด็กซะที ซิลเวริโอ 1232 01:49:24,708 --> 01:49:26,041 จะหัวร้อนไปทำไม 1233 01:49:26,125 --> 01:49:28,333 คุณไม่ใช่อินเดียนแดง ไม่ใช่ลูกผสม ไม่ใช่พันทาง 1234 01:49:28,416 --> 01:49:31,916 ดูคุณสิ คุณดูเป็นคนครีโอลและเป็นลูกครึ่ง ชาวยุโรปอินเดียนแดงมากกว่าลูกผมซะอีก 1235 01:49:32,625 --> 01:49:36,625 พวกคุณไม่อยากเป็นอินเดียนแดงหรือสเปน 1236 01:49:37,250 --> 01:49:40,791 พวกคุณยินดีประณามตัวเองว่าเป็นลูกนอกสมรส 1237 01:49:40,875 --> 01:49:42,833 ที่อยู่ร่วมกันในดินแดนแห่งความไม่แน่นอน 1238 01:49:43,333 --> 01:49:44,791 ให้ตายเหอะ 1239 01:49:44,875 --> 01:49:47,083 ปิดไอ้นั่นซะ นายจะทำฉันตาบอดนะ 1240 01:49:47,166 --> 01:49:48,375 มีอะไร 1241 01:49:48,458 --> 01:49:51,083 - บุหรี่ของเขาทำผมไหม้ไปหมดแล้ว - อย่าขยับ 1242 01:49:51,166 --> 01:49:53,250 อย่าเพิ่งขยับ 1243 01:49:53,333 --> 01:49:56,750 หยุดขยับก่อน อยู่นิ่งๆ เราจะถ่ายกันอีกเทค 1244 01:49:57,375 --> 01:49:59,291 คัต มาร์ติน 1245 01:49:59,375 --> 01:50:01,625 มาร์ติน อย่าให้พวกเขาขยับ ให้ตายสิวะ 1246 01:50:01,708 --> 01:50:02,958 ว่าไงพวก 1247 01:50:03,041 --> 01:50:04,666 - ห้านาที - เดี๋ยว 1248 01:50:04,750 --> 01:50:06,375 ตัวแสดงบทคนตายและคนหายประจำที่ 1249 01:50:06,458 --> 01:50:09,666 มาร์ติน เราจะถ่ายกันอีกเทค ทุกคนอยู่นิ่งๆ 1250 01:50:09,750 --> 01:50:10,750 แม่งเอ๊ย 1251 01:50:11,333 --> 01:50:17,083 ฉันไหวอยู่ เปล่า ฉันถ่ายหนังอยู่กับผู้กำกับจอมอวดดี 1252 01:50:17,166 --> 01:50:22,500 เป็นหนังเกี่ยวกับเฮอร์นาน คอร์เตซ หรืออะไรสักอย่าง 1253 01:50:22,583 --> 01:50:25,083 ขึ้นไปเลย เปลาโย่ ขึ้นไปเลย 1254 01:51:26,958 --> 01:51:29,500 บ้านโคตรแจ่มเลยว่ะพวก 1255 01:51:29,583 --> 01:51:32,125 พาโบล กาลินโด้คิดค่าเช่านายเท่าไหร่ 1256 01:51:32,208 --> 01:51:34,250 เขาแค่ให้ฉันยืมไม่กี่วัน 1257 01:51:34,333 --> 01:51:37,625 คนรวยไม่ทำอะไรฟรีๆ หรอกนะ 1258 01:51:37,708 --> 01:51:39,500 พวกเขาถึงได้รวยไงละ 1259 01:51:39,583 --> 01:51:41,541 นี่สุดยอดไปเลย 1260 01:51:41,625 --> 01:51:43,958 ระวังนะ นายต้องควักเงินจ่าย ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแน่ๆ 1261 01:51:44,041 --> 01:51:47,125 ฮอร์เดนเชียกับหนูจะไปเอาของใช้ชายหาดที่คลับ 1262 01:51:47,208 --> 01:51:51,541 - กำลังไป ให้โลเรนโซ่ไปช่วยสิ - โลเรนโซ่งีบอยู่ค่ะ 1263 01:51:51,625 --> 01:51:54,666 ไม่สิ ไว้ค่อยงีบทีหลังก็ได้ 1264 01:51:54,750 --> 01:51:57,333 ชีวิตดี๊ดีเมื่อมีเพื่อนรวย น้องชาย 1265 01:51:57,833 --> 01:52:01,041 ฉันจะไปชายหาดก่อนที่นายจะทำฉันหงุดหงิด 1266 01:52:01,125 --> 01:52:04,416 แค่อย่าขโมยของบนโต๊ะอาหารก็พอ 1267 01:52:04,500 --> 01:52:07,916 - ขโมยเฉพาะเงินแท้ - หรือไวน์ชั้นดี 1268 01:52:33,375 --> 01:52:35,583 อรุณสวัสดิ์ครับ เชิญครับ 1269 01:52:44,458 --> 01:52:45,708 พ่อคะ มานี่สิ 1270 01:52:53,458 --> 01:52:55,916 - ว่ายังไง - ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมให้ฮอร์เดนเชียเข้ามา 1271 01:52:56,000 --> 01:52:57,541 ทำไม มีปัญหาอะไร 1272 01:52:57,625 --> 01:52:59,791 - คนรับใช้เข้าไม่ได้ครับ - เธอเป็นครอบครัวเรา 1273 01:52:59,875 --> 01:53:01,208 เป็นกฎของที่นี่น่ะครับ 1274 01:53:01,291 --> 01:53:03,583 ยกเว้นให้หน่อยไม่ได้เหรอ 1275 01:53:03,666 --> 01:53:07,000 เราเป็นแขกของพาโบล กาลินโด้ เราพักที่บ้านเขา 1276 01:53:07,083 --> 01:53:10,791 ประทานโทษครับ แต่เจ้าของบ้านทุกคนตกลงทำตามกฎ 1277 01:53:10,875 --> 01:53:13,125 คนรับใช้ไม่สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกได้ 1278 01:53:13,208 --> 01:53:15,166 จะเดินบนชายหาดก็ไม่ได้เหรอ 1279 01:53:15,666 --> 01:53:16,833 ผมเสียใจครับ คุณผู้หญิง 1280 01:53:17,333 --> 01:53:18,875 ใครเป็นหัวหน้านาย 1281 01:53:18,958 --> 01:53:19,958 วันนี้เขาลาหยุดครับ 1282 01:53:22,291 --> 01:53:25,458 - ฮอร์เดนเชีย กลับบ้าน… - ไม่ ถ้าฮอร์เดนเชียเข้าไม่ได้ คนอื่นก็ไม่ต้อง 1283 01:53:25,541 --> 01:53:29,208 - มันเป็นกฎระเบียบของที่นี่ - พ่อต้องทำอะไรสักอย่างสิคะ อย่างน้อย… 1284 01:53:29,291 --> 01:53:31,083 มันเป็นกฎระเบียบของที่นี่ 1285 01:53:31,166 --> 01:53:33,916 - พ่อจะโทรหาพาโบล และ… - ไม่ต้องวุ่นวายหรอกค่ะคุณ 1286 01:53:34,958 --> 01:53:37,916 คนรวยพวกนั้นเป็นคนตั้งกฎ 1287 01:53:38,000 --> 01:53:39,416 ไปจากที่นี่กันเถอะ 1288 01:53:39,916 --> 01:53:42,333 เก็บหาดไว้เดินกันเองเหอะ 1289 01:54:05,083 --> 01:54:06,916 - เป็นทางการแล้ว - อะไร 1290 01:54:07,000 --> 01:54:09,625 แอมะซอนเพิ่งซื้อรัฐบาฮากาลิฟอร์เนีย 1291 01:54:09,708 --> 01:54:13,458 - ตอนนี้หาดนี้ตกเป็นของพวกมะกันแล้ว - สุดยอด 1292 01:54:15,250 --> 01:54:18,958 ให้พวกนั้นซื้อทั้งเม็กซิโกไปเลย น่าจะดีกับเราซะกว่า 1293 01:54:19,041 --> 01:54:22,583 ไม่ยักรู้ว่าคนในครอบครัวฉันไม่รักชาติเอาซะเลย 1294 01:54:22,666 --> 01:54:25,250 ลองนึกดูสิว่ามันจะเป็นยังไง… 1295 01:54:47,625 --> 01:54:50,208 - อะไรคะ - ลูกดูหิวนะ 1296 01:54:51,250 --> 01:54:53,208 ผลไม้รสชาติเหมือนผลไม้ที่นี่ 1297 01:54:53,708 --> 01:54:55,000 ลูกเป็นยังไงบ้าง 1298 01:54:55,083 --> 01:54:56,166 ก็ดีค่ะ 1299 01:54:56,250 --> 01:54:59,166 แม่อยากไปเที่ยวชายหาด แม่ว่ามันไกลเกิน 1300 01:54:59,250 --> 01:55:02,125 - แม่อยากไปที่นั่นก่อนพระอาทิตย์ตก - อีกเดี๋ยวเราก็ไป 1301 01:55:02,208 --> 01:55:04,291 แต่บอกพ่อสิ อะไรๆ เป็นยังไงบ้าง 1302 01:55:05,000 --> 01:55:07,375 - "อะไรๆ" เหรอคะ - ทุกอย่างในบอสตันเป็นไงบ้าง 1303 01:55:07,458 --> 01:55:09,958 - ยังคบกับมาร์คอยู่ไหม - ค่ะ 1304 01:55:11,750 --> 01:55:13,166 เสียงฟังดูไม่น่าเชื่อเท่าไหร่ 1305 01:55:13,250 --> 01:55:16,541 ไม่ใช่ยังงั้นค่ะ 1306 01:55:16,625 --> 01:55:18,500 ทุกอย่างกับมาร์คก็ไปได้สวย 1307 01:55:18,583 --> 01:55:21,625 ไม่ทุกอย่าง คือก็ไม่ใช่ทุกอย่าง แต่ว่า… 1308 01:55:22,625 --> 01:55:25,000 หนูไม่ได้นึกถึงเขาเลยจนพ่อพูดชื่อเขาขึ้นมา 1309 01:55:25,791 --> 01:55:27,458 แล้วยังไงล่ะ 1310 01:55:31,250 --> 01:55:32,416 ไม่รู้สิคะ 1311 01:55:33,500 --> 01:55:34,833 อยู่ที่นี่แล้วรู้สึกแปลกๆ 1312 01:55:35,333 --> 01:55:37,458 ที่ไหน ที่ชายหาดเหรอ 1313 01:55:40,083 --> 01:55:41,333 ในเม็กซิโก 1314 01:55:42,000 --> 01:55:43,875 พ่อไม่เข้าใจ 1315 01:55:43,958 --> 01:55:44,958 พ่อเข้าใจอยู่แล้ว 1316 01:55:45,041 --> 01:55:48,833 ทำไมล่ะ ลูกพี่ลูกน้องของลูกก็อยู่ที่นี่ พวกป้าๆ ลุงๆ… 1317 01:55:48,916 --> 01:55:50,958 - ถูกเผงเลยค่ะ - ถูกเผงยังไง 1318 01:55:54,625 --> 01:55:58,583 ก็กับทุกอย่างที่มันไม่เคยเป็น และการได้เจอพวกเขาทำให้หนูนึกถึงสิ่งนั้น 1319 01:56:01,500 --> 01:56:03,083 ทุกอย่างที่มันไม่เคยเป็น 1320 01:56:03,166 --> 01:56:05,583 ใช่ รวมถึงมาเทโอ 1321 01:56:06,916 --> 01:56:11,375 มาเทโอไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในบาร์โดค่ะพ่อ บางครั้งหนูรู้สึกเหมือนเราทุกคนอยู่กับเขา 1322 01:56:11,458 --> 01:56:16,291 คามิล่า ครอบครัวลูกจะอยู่ที่นี่เสมอ บ้านของลูกอยู่ที่นี่ ปู่ย่าตายาย… 1323 01:56:16,375 --> 01:56:18,791 พ่อคะ พอทีเถอะ หนูไม่เป็นไร หนูแค่เศร้า 1324 01:56:19,291 --> 01:56:22,291 และมันโอเคค่ะ บางครั้งรู้สึกเศร้ามันก็ดีกับเรา 1325 01:56:22,375 --> 01:56:25,041 แต่พ่ออยากแก้ไขสิ่งต่างๆ เสมอ ยกเหตุผลสารพัด 1326 01:56:25,125 --> 01:56:27,875 ของบางอย่างมันก็เป็นอย่างที่มันเป็น 1327 01:56:43,166 --> 01:56:45,708 สัญญาเช่าของหนูหมดเดือนหน้า 1328 01:56:47,250 --> 01:56:50,500 - หนูกำลังคิดว่าจะกลับมาเม็กซิโก - ทำไม 1329 01:56:51,333 --> 01:56:52,333 มาอยู่ที่นี่ไงคะ 1330 01:56:52,916 --> 01:56:54,666 แล้วงานของลูกในบอสตันล่ะ 1331 01:56:56,375 --> 01:56:59,041 งานน่ะไม่เป็นไร แต่อยู่ที่นั่นหนูคงไม่โตอีกแน่ๆ 1332 01:56:59,125 --> 01:57:03,666 หนูเบื่อกินสลัด ในถาดพลาสติกคนเดียวที่โต๊ะทำงาน 1333 01:57:03,750 --> 01:57:05,541 แล้วลูกจะทำอะไรในเม็กซิโก 1334 01:57:06,041 --> 01:57:07,083 ไม่รู้สิคะ 1335 01:57:08,541 --> 01:57:12,041 พ่อก็อยากให้กลับมา แต่ลูกต้องระมัดระวังตัวให้เคยชินกว่านี้ 1336 01:57:12,125 --> 01:57:15,708 เพื่อนๆ หนูอยู่ที่นี่ก็ไม่เห็นเคยเป็นอะไรนี่ 1337 01:57:15,791 --> 01:57:20,333 เพราะพวกเขาอยู่ในชุมชนรั้วรอบขอบชิด ที่มียามเฝ้าตลอดน่ะสิ 1338 01:57:20,416 --> 01:57:22,125 จะไปไหนก็มีคนขับรถคอยรับส่ง 1339 01:57:22,208 --> 01:57:24,291 ลูกจะเอาแบบนั้นใช่ไหม พ่อไม่เอาด้วยนะ 1340 01:57:24,375 --> 01:57:27,750 อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ใน โลกความจริงจอมปลอมแบบเรา 1341 01:57:28,250 --> 01:57:34,958 โลกความจริงจอมปลอมที่ลูกเดินเล่นตอนกลางคืน หรือใช้ระบบขนส่งสาธารณะได้ 1342 01:57:35,458 --> 01:57:37,583 แล้วพ่อเคยใช้ขนส่งสาธารณะเหรอคะ 1343 01:57:37,666 --> 01:57:39,875 - พ่อใช้สิ - ไม่อยากจะเชื่อ 1344 01:57:39,958 --> 01:57:43,000 สถานีรถไฟแซนตามอนิกาอยู่ไหนคะ 1345 01:57:43,083 --> 01:57:45,291 ระหว่างถนนโอเชี่ยนกับย่านเวนิส 1346 01:57:45,375 --> 01:57:46,791 ผิดค่ะ 1347 01:57:46,875 --> 01:57:48,666 ตั๋วราคาเท่าไหร่ 1348 01:57:48,750 --> 01:57:51,541 - พ่อไม่รู้ - ก็แหงอยู่แล้ว 1349 01:57:53,833 --> 01:57:55,583 เราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะพ่อ 1350 01:57:56,291 --> 01:57:58,875 เรามีอิสระที่จะเลือกว่าจะใช้ชีวิตที่ไหน 1351 01:57:59,375 --> 01:58:00,416 ตกลงไหมคะ 1352 01:58:00,916 --> 01:58:04,333 คามิล่า ลูกรู้ว่าพ่ออยู่ที่นี่เพื่อลูกเสมอ ไม่ว่าลูกจะต้องการอะไร 1353 01:58:04,833 --> 01:58:07,500 แต่ลูกจะขอให้พ่อไม่ต้องการสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อลูกไม่ได้หรอกนะ 1354 01:58:07,583 --> 01:58:10,250 เร็วเถอะค่ะ ชักจะสายแล้ว 1355 01:58:11,500 --> 01:58:17,125 บางครั้งสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพ่อ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา 1356 01:58:18,041 --> 01:58:20,583 รีบไปก่อนที่แม่จะดุเถอะค่ะ 1357 02:02:38,500 --> 02:02:39,666 เป็นยังไงบ้างครับ 1358 02:02:40,541 --> 02:02:43,125 ก็ดี ก็ไปได้ดี 1359 02:02:45,041 --> 02:02:49,500 นี่ บอกพ่อสิว่าอยากเชิญโจนกับสตีเฟ่นไหม 1360 02:02:50,583 --> 02:02:51,458 พ่อครับ… 1361 02:02:52,208 --> 02:02:53,250 จำปาโก้ได้ไหม 1362 02:02:53,333 --> 02:02:54,416 ใคร 1363 02:02:54,500 --> 02:02:56,333 ปาโก้ กิวโด้และเออร์เนสโต้ 1364 02:02:56,833 --> 02:03:00,166 - ปลาตีนเม็กซิโกของผม ตอนเราอยู่เม็กซิโก - ใช่ จำได้ 1365 02:03:00,250 --> 02:03:05,458 คือตอนที่ผมยังเด็กและเราย้ายไปแอลเอ ผมก็พาพวกมันไปกับเราด้วย 1366 02:03:06,000 --> 02:03:08,291 เพราะผมจากเพื่อนทุกคนของผมในเม็กซิโก 1367 02:03:08,375 --> 02:03:12,208 ผมเลยตัดสินใจซ่อนปาโก้ กิวโด้และเออร์เนสโต้ไว้ในกระเป๋าเดินทาง 1368 02:03:12,291 --> 02:03:14,416 ใส่ในถุงพลาสติกใส่น้ำ 1369 02:03:14,916 --> 02:03:16,166 ผมไม่ได้บอกใครเลย 1370 02:03:16,250 --> 02:03:17,958 และพอเราไปถึงบ้านใหม่ 1371 02:03:18,041 --> 02:03:20,416 ผมเปิดกระเป๋าเดินทางเป็นอย่างแรก 1372 02:03:20,500 --> 02:03:23,833 มันเปียกโชกไปหมดและถุงพลาสติกเปิดออก 1373 02:03:23,916 --> 02:03:26,833 และเพื่อนๆ ผมหายไปในกองเสื้อผ้า 1374 02:03:27,333 --> 02:03:30,833 และพวกมันไม่ขยับเขยื้อน ผมเลยตัดสินใจโยนพวกมันลงโถส้วม 1375 02:03:30,916 --> 02:03:32,708 เพื่อดูว่าพวกมันจะว่ายได้ไหม 1376 02:03:32,791 --> 02:03:34,291 และพวกมันก็จม 1377 02:03:35,291 --> 02:03:39,958 ผมเลยรู้ว่าพวกมันตายแล้ว ผมซ่อนพวกมันในกล่องรองเท้าใต้เตียงผม 1378 02:03:40,458 --> 02:03:44,291 ผ่านไปสองสามวัน มันเริ่มส่งกลิ่นเน่า ผมเลยเอาไปใส่ช่องแช่แข็ง 1379 02:03:44,375 --> 02:03:48,458 และใช่ครับ ผมจำได้ ว่าแม่ทำเมนูปลาสักอย่างสำหรับมื้อค่ำ 1380 02:03:48,541 --> 02:03:52,833 และผมไม่อยากแม้แต่จะแตะต้องอาหาร เพราะผมสติแตกสุดๆ 1381 02:03:52,916 --> 02:03:55,833 เพราะเชื่อว่าเรากำลังกินเพื่อนซี้ของผม 1382 02:04:17,041 --> 02:04:18,000 เป็นอะไรเหรอครับ 1383 02:04:19,000 --> 02:04:21,916 พ่อไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย ทำไมแกไม่บอกพ่อ 1384 02:04:23,250 --> 02:04:24,375 ผมคิดว่าพ่อไม่อยู่แล้ว 1385 02:04:25,750 --> 02:04:28,416 พ่ออยู่ในโมร็อกโก กำลังทำบางอย่างอยู่ 1386 02:04:30,416 --> 02:04:31,625 หรือพ่ออาจอยู่บ้าน 1387 02:04:31,708 --> 02:04:33,166 ไม่รู้สิครับ 1388 02:04:33,791 --> 02:04:35,041 ไม่สำคัญหรอก 1389 02:04:52,083 --> 02:04:55,208 หากท่านพบระเบิดวางอยู่ในบริเวณสนามบิน 1390 02:04:55,291 --> 02:04:58,333 โปรดนำมาส่งที่บูธประชาสัมพันธ์ที่ใกล้ที่สุด 1391 02:04:58,416 --> 02:05:00,791 ขอขอบคุณที่พิจารณา 1392 02:05:02,333 --> 02:05:06,208 กรุณาอย่าเลี้ยวซ้าย 1393 02:05:10,916 --> 02:05:12,208 สวัสดีครับผม 1394 02:05:12,291 --> 02:05:14,250 ช่วยถอดแว่นด้วยครับ 1395 02:05:16,833 --> 02:05:19,750 - ขอทราบจุดประสงค์การเดินทางครับ - เราอาศัยอยู่ที่นี่ 1396 02:05:21,583 --> 02:05:23,250 ไม่ คุณไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่ 1397 02:05:23,333 --> 02:05:24,291 ลายนิ้วมือ 1398 02:05:24,375 --> 02:05:26,458 อ๋อครับ เราอาศัยอยู่ที่นี่ 1399 02:05:26,541 --> 02:05:28,750 ผมเป็นนักข่าวและที่นี่คือบ้านผม 1400 02:05:29,416 --> 02:05:31,083 ที่นี่ไม่ใช่บ้านคุณครับ 1401 02:05:31,583 --> 02:05:34,541 คุณมีวีซ่าโอวัน มองกล้องด้วยครับ 1402 02:05:34,625 --> 02:05:38,208 ครับ ผมมีวีซ่าโอวัน เพราะผมทำงานและเสียภาษีที่นี่ 1403 02:05:38,291 --> 02:05:41,916 - ผมเลยคิดว่าผมเรียกที่นี่ว่าบ้านได้ - ลายนิ้วมือ 1404 02:05:42,500 --> 02:05:44,916 ไม่ครับ คุณเรียกที่นี่ว่าเป็นบ้านคุณไม่ได้ 1405 02:05:46,333 --> 02:05:50,291 ถ้าคุณมองหน้าผมดีๆ คุณอาจจำผมได้… 1406 02:05:50,375 --> 02:05:51,375 เราพูดภาษาอังกฤษครับ 1407 02:05:51,458 --> 02:05:52,333 พอเถอะครับพ่อ 1408 02:05:52,416 --> 02:05:53,625 คุณชื่ออะไร 1409 02:05:53,708 --> 02:05:55,125 - อะไรนะครับ - ชื่อคุณ 1410 02:05:55,208 --> 02:05:56,125 พ่อ พอเถอะ 1411 02:05:56,208 --> 02:05:59,833 - เอาแขนคุณออกไปด้วยครับ - ผมอยากคุยกับหัวหน้าคุณ 1412 02:06:01,166 --> 02:06:03,375 คงไม่จำเป็นหรอกครับ 1413 02:06:03,458 --> 02:06:05,750 อ๋อ "คงไม่จำเป็น" สินะ 1414 02:06:12,541 --> 02:06:13,750 คุณไปได้แล้ว 1415 02:06:13,833 --> 02:06:14,750 คนต่อไป 1416 02:06:15,250 --> 02:06:16,333 ไอ้เวร มาเถอะ 1417 02:06:16,416 --> 02:06:17,416 ไปกันเถอะ 1418 02:06:22,375 --> 02:06:25,000 (ขอต้อนรับสู่สหรัฐอเมริกา) 1419 02:06:29,041 --> 02:06:30,125 ขอโทษนะครับ 1420 02:06:30,208 --> 02:06:32,291 - คุณเป็นหัวหน้าใช่ไหม - ใช่ค่ะ 1421 02:06:32,375 --> 02:06:34,583 เจ้าหน้าที่คนนั้นหยาบคายกับผมมาก 1422 02:06:34,666 --> 02:06:36,541 ผมอาศัยอยู่ที่นี่มา 15 ปี 1423 02:06:36,625 --> 02:06:39,833 และเขาบอกว่าผมไม่มีสิทธิ์เรียกที่นี่ว่าบ้าน 1424 02:06:39,916 --> 02:06:41,083 มันน่าโมโหมากๆ 1425 02:06:41,166 --> 02:06:44,458 - ขอทราบสถานะวีซ่าของคุณได้ไหมคะ - ผมมีวีซ่าโอวัน 1426 02:06:44,541 --> 02:06:46,291 งั้นก็ใช่ค่ะ คุณเรียกที่นี่ว่าเป็นบ้านคุณได้ 1427 02:06:46,375 --> 02:06:50,291 ถ้าเขาทำงานเป็นตัวแทนประเทศ คุณก็ควรทำอะไรสักอย่างสิ 1428 02:06:50,375 --> 02:06:52,125 มันน่าขายหน้าสิ้นดี 1429 02:06:52,208 --> 02:06:54,416 ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันจะจัดการให้ 1430 02:07:07,750 --> 02:07:09,458 ไอ้เวรนั่นควรขอโทษ 1431 02:07:11,916 --> 02:07:15,750 - ผู้ชายคนนี้โกรธมาก เขาว่านายไปด้อยค่าเขา - ผมไม่ได้ทำอะไรดูหมิ่นเขานะครับ 1432 02:07:15,833 --> 02:07:18,833 - เขาก้าวร้าวเอง - ไม่ ผมต้องการให้เขาขอโทษเรา 1433 02:07:18,916 --> 02:07:21,416 - คุณคะ ฉันจะจัดการเองค่ะ - ไม่ ผมต้องการคำขอโทษ 1434 02:07:21,500 --> 02:07:22,833 เกิดอะไรขึ้นคะพ่อ ช่างเถอะ 1435 02:07:22,916 --> 02:07:25,500 ไม่ ผมต้องการให้ชายคนนี้ พูดว่าที่นี่คือบ้านของเรา 1436 02:07:25,583 --> 02:07:27,833 - ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณครับ - นายว่าไงนะ 1437 02:07:27,916 --> 02:07:30,041 - มันคือกฎระเบียบของที่นี่ - กฎอะไร 1438 02:07:30,125 --> 02:07:32,791 คนคนนี้มีวีซ่าโอวันและครอบครัวเขามีวีซ่าโอทรี 1439 02:07:32,875 --> 02:07:34,458 พวกเขามีสิทธิ์จะเรียกที่นี่ว่าบ้าน 1440 02:07:34,541 --> 02:07:36,500 - ได้ยินรึยัง - กล่าวขอโทษพวกเขาด้วย 1441 02:07:36,583 --> 02:07:38,875 ไม่ครับ ที่นี่ไม่ใช่บ้านพวกเขา พวกเขาไม่ใช่อเมริกัน 1442 02:07:38,958 --> 02:07:41,791 คุณล่ะเป็นอะไร คนเม็กซิกัน คนจีน หรือคนสวีเดน 1443 02:07:41,875 --> 02:07:43,916 - คุณคะ - ผมโตที่นี่ ผมเรียนที่นี่ 1444 02:07:44,000 --> 02:07:46,875 - ที่นี่คือบ้านเรา จะว่ายังไงก็ช่าง - ช่วยควบคุมลูกชายคุณด้วยครับ 1445 02:07:46,958 --> 02:07:47,958 ผมไม่ใจเย็นหรอก 1446 02:07:48,041 --> 02:07:49,750 เขาควรหุบปากและให้เกียรติกันบ้าง 1447 02:07:49,833 --> 02:07:52,583 ผมเบื่อเรื่องเฮงซวยนี่ ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กอยู่ในประเทศนี้ 1448 02:07:52,666 --> 02:07:56,166 โอเค ถ้าคุณอยากเรียกที่นี่ว่าบ้าน ก็ตามใจ 1449 02:07:56,250 --> 02:07:59,166 - เฮ้ย มองตาเราสิ - คุณพูดกับเขาแบบนั้นไม่ได้นะคะ 1450 02:07:59,250 --> 02:08:01,875 คุณพูดภาษาสเปนใช่ไหม คุณดูเหมือนคนเม็กซิกันกว่าฉันซะอีก 1451 02:08:01,958 --> 02:08:02,916 ไม่เข้าใจคุณครับ 1452 02:08:03,000 --> 02:08:05,541 กลัวพวกเขาจะรู้หรือไงว่าคุณเป็นคนเม็กซิกัน 1453 02:08:05,625 --> 02:08:06,500 ผมเป็นคนอเมริกัน 1454 02:08:06,583 --> 02:08:09,166 อเมริกาคือทวีป ไอ้เบื๊อก เราต่างเป็นคนอเมริกันทั้งนั้น 1455 02:08:09,250 --> 02:08:10,541 พวกเขาขโมยชื่อเราด้วยซ้ำ 1456 02:08:10,625 --> 02:08:12,875 - เขาเข้าใจทุกอย่าง - เขายังไม่ขอโทษเลย 1457 02:08:12,958 --> 02:08:15,041 - ขอโทษมาซะเถอะ - พูดสิว่านายขอโทษ 1458 02:08:15,125 --> 02:08:17,458 - พูดสิว่านายขอโทษ - พูดสิว่านายขอโทษ 1459 02:08:19,250 --> 02:08:21,583 - พูดสิว่านายขอโทษ - อย่าแตะต้องตัวผม 1460 02:08:22,083 --> 02:08:23,500 - ไม่เอาน่า - อย่าแตะต้องตัวผม 1461 02:08:23,583 --> 02:08:24,583 พูดสิ 1462 02:08:28,708 --> 02:08:30,125 พูดสิว่านายขอโทษ พูดสิ 1463 02:08:31,458 --> 02:08:32,791 โลเรนโซ่ 1464 02:08:45,916 --> 02:08:48,666 - บ้านครอบครัวคุณสวยมากจริงๆ - ขอบคุณครับ 1465 02:08:48,750 --> 02:08:51,291 โอ้ ยินดีมากครับ ขอบคุณ ขอให้โชคดีครับ 1466 02:08:53,166 --> 02:08:55,541 โลเรนโซ่ ยกกระเป๋าเดินทางนายด้วย 1467 02:08:55,625 --> 02:08:57,541 รู้น่า เดี๋ยวฉันทำเอง 1468 02:09:12,875 --> 02:09:15,583 ผมจะไปเดินเล่นซะหน่อย ยังปวดหัวอยู่เลย 1469 02:09:15,666 --> 02:09:17,125 มานี่สิ มานอนพักสักหน่อย 1470 02:09:17,208 --> 02:09:20,541 เผื่อคุณจะเลิกทำหน้าหงุดหงิด อย่างกับวอลรัสแก่ๆ ได้ 1471 02:09:20,625 --> 02:09:23,416 คุณจะไปงานมอบรางวัลพรุ่งนี้ ด้วยสีหน้าแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ 1472 02:09:43,291 --> 02:09:47,041 พวกเขาจะทำให้คุณเชื่อว่า พระเยซูคริสต์เป็นคนขาว 1473 02:09:47,833 --> 02:09:48,833 มันคือคำโกหก 1474 02:09:48,916 --> 02:09:52,041 พระเยซูไม่ใช่คนผิวขาว พระเยซูเป็นคนผิวน้ำตาล 1475 02:09:52,125 --> 02:09:54,958 และอันที่จริง ถ้าจะพูดตามตรง เขาเป็นชาวปาเลสไตน์ 1476 02:10:56,500 --> 02:10:58,333 โทษทีครับ ขอโทษทีครับคุณ 1477 02:11:08,791 --> 02:11:11,125 ขอต้อนรับสู่ขบวนรถเมโทรเอ็กซ์โปไลน์ 1478 02:11:11,625 --> 02:11:14,208 สถานีปลายทางของรถไฟขบวนนี้คือ 1479 02:11:14,708 --> 02:11:16,708 สถานีดาวน์ทาวน์แซนตามอนิกา 1480 02:11:19,291 --> 02:11:22,875 สถานีต่อไปคือเอ็กซ์โปพาร์ค/ยูเอสซี 1481 02:11:53,500 --> 02:11:56,416 ไม่นะ อย่าไปจับพวกมัน 1482 02:11:57,666 --> 02:11:59,625 อย่ายุ่งกับผมน่า ยาย 1483 02:12:10,208 --> 02:12:13,166 กรุณาอย่ายืนขวางประตู ประตูกำลังจะปิด 1484 02:13:15,791 --> 02:13:20,583 กำลังเข้าจอดที่ถนนสายที่เจ็ด/เมโทรเซ็นเตอร์ ในดาวน์ทาวน์แอลเอ 1485 02:13:21,791 --> 02:13:27,291 รถไฟขบวนนี้แล่นมาไกล 1486 02:13:27,791 --> 02:13:32,041 โปรดตรวจสอบ… 1487 02:13:45,875 --> 02:13:47,125 บ้าเอ๊ย 1488 02:13:54,458 --> 02:13:55,458 คุณคะ… 1489 02:13:58,250 --> 02:14:00,916 โปรดตรวจสอบว่าสัมภาระของคุณครบถ้วน 1490 02:14:01,000 --> 02:14:03,708 และโปรดนั่งรอจนกว่าประตูจะเปิด 1491 02:14:06,125 --> 02:14:07,125 คุณคะ 1492 02:14:08,333 --> 02:14:10,125 คุณไม่เป็นไรนะคะ 1493 02:14:13,458 --> 02:14:14,916 ต้องการให้ช่วยไหมคะ 1494 02:14:16,000 --> 02:14:17,416 มีอะไรให้ช่วยไหมคะ 1495 02:14:18,791 --> 02:14:20,166 ฉันไม่เข้าใจคุณค่ะ 1496 02:14:24,458 --> 02:14:26,083 ฉันไม่เข้าใจคุณค่ะ 1497 02:14:26,166 --> 02:14:27,500 คุณคะ 1498 02:14:31,166 --> 02:14:32,708 ฉันไม่เข้าใจคุณค่ะ 1499 02:14:37,541 --> 02:14:38,541 ฮวน 1500 02:14:39,333 --> 02:14:40,416 ฮวน 1501 02:14:42,500 --> 02:14:43,708 โทรเรียก 911 1502 02:15:08,375 --> 02:15:09,625 สวัสดีค่ะ 1503 02:15:11,041 --> 02:15:12,875 ฉันภูมิใจที่ได้มาที่นี่ในค่ำคืนนี้ 1504 02:15:12,958 --> 02:15:15,750 เพื่อเป็นตัวแทนคุณพ่อฉันและครอบครัวเรา 1505 02:15:17,250 --> 02:15:20,083 ไม่กี่วันมานี้นับเป็นวันที่เศร้าที่สุดในชีวิตฉัน 1506 02:15:20,166 --> 02:15:22,375 แต่วันนี้ฉันเลือกที่จะภูมิใจและมีความสุข 1507 02:15:23,166 --> 02:15:25,500 ฉันจะขออ่านสุนทรพจน์ของคุณพ่อฉันนะคะ 1508 02:15:26,000 --> 02:15:27,625 เขาพกมันติดตัวค่ะ 1509 02:15:31,083 --> 02:15:34,875 สวัสดีเพื่อนร่วมงาน สมาคมนักสื่อสารมวลชนอเมริกัน 1510 02:15:36,541 --> 02:15:37,833 จบแล้วค่ะ 1511 02:15:40,458 --> 02:15:43,166 คุณพ่อของฉันไม่ชอบเป็นที่สนใจค่ะ 1512 02:15:43,666 --> 02:15:47,833 คนอาจพูดว่าเขาป่วยเป็นเส้นเลือดในสมองแตก เพื่อไม่ยอมมางานมอบรางวัลนี้ 1513 02:15:49,125 --> 02:15:52,166 เขาอาจกำลังอาการโคม่า หัวเราะเยาะเราอยู่ก็ได้ 1514 02:15:53,916 --> 02:15:56,750 ซิลเวริโอ กามารักแคลิฟอร์เนีย 1515 02:15:58,000 --> 02:16:01,416 เขาเลือกที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ ตลอด 20 ปีสุดท้ายในชีวิตเขา 1516 02:16:01,500 --> 02:16:03,375 และเขาเลือกที่จะเลี้ยงดูเราให้เติบโตที่นี่ 1517 02:16:04,958 --> 02:16:08,958 ฉันเลยแน่ใจว่าเขาภูมิใจที่ประเทศนี้ ที่เขาเรียกว่าบ้านจนเคยชิน 1518 02:16:09,041 --> 02:16:11,583 ได้มอบรางวัลอันทรงเกียรติให้เขา 1519 02:16:14,416 --> 02:16:17,000 เขายังคิดถึงเม็กซิโกทุกวันตลอดทั้งชีวิตเขาค่ะ 1520 02:16:17,958 --> 02:16:22,166 ก่อนรับชมวิดีโอที่เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนสนิทเขา มาร์ติน โซลิส 1521 02:16:22,250 --> 02:16:23,875 เป็นคนตัดต่อให้เราชมในค่ำคืนนี้ 1522 02:16:23,958 --> 02:16:25,833 ฉันอยากขอร้องให้ทุกท่าน 1523 02:16:25,916 --> 02:16:29,166 โปรดปรบมือให้กึกก้องเพื่อเป็นเกียรติ 1524 02:16:29,250 --> 02:16:32,166 ให้คุณพ่อของฉัน ผู้ได้รับรางวัลในปีนี้ค่ะ 1525 02:16:32,250 --> 02:16:33,791 ซิลเวริโอ กามา 1526 02:16:47,041 --> 02:16:48,625 อีกค่ะ ดังอีก 1527 02:16:51,833 --> 02:16:53,041 ดังอีก 1528 02:17:07,458 --> 02:17:08,875 มันปกติไหมน่ะ 1529 02:17:08,958 --> 02:17:11,583 - อะไร - เสียงนั่นน่ะ มันปกติไหม 1530 02:17:12,083 --> 02:17:13,375 ใช่ มันปกติ 1531 02:17:13,458 --> 02:17:15,375 ผ้าปูเตียงเปียกชุ่มไปหมด 1532 02:17:15,458 --> 02:17:17,458 เขาตัวเปียก 1533 02:17:17,958 --> 02:17:21,166 ถุงอาจเต็มแล้ว คิดว่าพวกเขาลืมเปลี่ยนถุง 1534 02:17:21,250 --> 02:17:22,833 ผมจะเรียกพยาบาล 1535 02:17:22,916 --> 02:17:25,416 อาการดีขึ้นบ้างไหมครับ คุณหมอ 1536 02:17:26,208 --> 02:17:28,916 ไม่ครับ เราทำได้แค่รอ 1537 02:17:29,000 --> 02:17:31,208 มีภาวะเลือดออกในกลีบสมองส่วนหนึ่ง 1538 02:17:31,291 --> 02:17:34,041 - อาจต้องใช้เวลานาน - นานแค่ไหน 1539 02:17:35,416 --> 02:17:36,583 หมอก็ไม่รู้ 1540 02:17:37,333 --> 02:17:40,125 คิดว่าเขายังอยู่ที่นี่กับเราไหมคะ 1541 02:17:40,625 --> 02:17:42,000 เขาได้ยินเราไหมคะ 1542 02:17:43,333 --> 02:17:44,666 แน่นอน เขายังอยู่ที่นี่ 1543 02:17:45,708 --> 02:17:47,541 แต่ในขณะเดียวกัน ก็ไม่ 1544 02:17:47,625 --> 02:17:51,750 โคม่าคือปริศนาลึกลับ คามิล่า 1545 02:17:51,833 --> 02:17:53,708 เขากำลังทำอะไรกับดวงตาน่ะ 1546 02:17:54,333 --> 02:17:55,625 ปฏิกิริยารีเฟล็กซ์ 1547 02:17:56,125 --> 02:17:59,458 รู้สึกเหมือนเขาบีบมือฉันตอนฉันจับมือเขา 1548 02:18:00,083 --> 02:18:02,083 เมื่อวานเราเปิดเพลง 1549 02:18:02,166 --> 02:18:04,500 และแผ่นเสียงสมัยที่เราเป็นเด็ก 1550 02:18:04,583 --> 02:18:06,333 และพ่อร้องไห้นิดหน่อย 1551 02:18:07,458 --> 02:18:10,583 ซิลเวริโอ… ได้ยินฉันไหม 1552 02:18:14,541 --> 02:18:16,000 คุณอยู่ที่ไหน 1553 02:18:17,458 --> 02:18:19,208 ฉันสัมผัสได้ว่าเขาได้ยินฉัน 1554 02:18:21,666 --> 02:18:23,583 เห็นรีโมตคอนโทรลไหม 1555 02:18:23,666 --> 02:18:24,583 ไม่ 1556 02:18:24,666 --> 02:18:29,208 หัวข้อหลักของการอภิปรายครั้งนี้ อย่างไม่เป็นทางการ คือการขายเชิงปฏิวัติ 1557 02:18:30,750 --> 02:18:33,208 ไม่มีใครทำอะไรเพื่อช่วยเขาเลย 1558 02:18:33,291 --> 02:18:36,541 ที่สถานีรถไฟปลายทาง เขาเป็นผู้โดยสารคนสุดท้าย 1559 02:18:36,625 --> 02:18:38,125 พนักงานทำความสะอาดหญิงพบเขา 1560 02:18:38,208 --> 02:18:41,708 เพื่อนร่วมชาติของเรา คุณเรฟูคิโอ โดมินกูเอซ 1561 02:18:41,791 --> 02:18:43,208 สวัสดีค่ะ คุณเรฟูคิโอ 1562 02:18:43,291 --> 02:18:45,625 - หวัดดีค่ะ - เราได้พูดคุยกับเธอจนได้วันนี้ 1563 02:18:45,708 --> 02:18:48,125 เราปลื้มปริ่มมากที่ได้คุยกับเธอค่ะ 1564 02:18:48,208 --> 02:18:50,541 ขอบคุณที่มาร่วมรายการนะคะ เล่าสิคะว่าเกิดอะไรขึ้น 1565 02:18:50,625 --> 02:18:55,000 ฉันเข้าไปทำความสะอาดในตู้รถไฟตามปกติ และเห็นว่ามันไม่ว่างค่ะ 1566 02:18:55,083 --> 02:18:59,041 ทีแรกฉันนึกว่าผู้ชายคนนั้นคงเมา เพราะถือเป็นเรื่องปกติที่นี่ 1567 02:18:59,541 --> 02:19:01,791 แต่ฉันก็เห็นปลาบนพื้น 1568 02:19:24,458 --> 02:19:25,875 คุณรู้สึกยังไงบ้าง 1569 02:19:28,583 --> 02:19:30,125 คุณดูเหนื่อยนะ 1570 02:19:30,958 --> 02:19:32,125 สงบ 1571 02:19:34,375 --> 02:19:35,458 เยือกเย็น 1572 02:19:35,958 --> 02:19:39,375 พ่อผมไปทำอะไรบนรถไฟไปแซนตามอนิกา 1573 02:19:39,458 --> 02:19:41,541 เขาอยากรู้สึกเป็นคนเม็กซิกันมากขึ้น 1574 02:19:42,125 --> 02:19:46,541 แต่พอมีคนเม็กซิกันมากมายล้อมหน้าล้อมหลัง เขาก็หัวระเบิด 1575 02:19:49,041 --> 02:19:50,708 เธอนี่งี่เง่าชะมัด 1576 02:19:51,208 --> 02:19:54,541 เกิดเรื่องประหลาดเรื่องสองสามวันก่อน ในห้องนอนเราในลอสแอนเจลิส 1577 02:19:54,625 --> 02:19:57,625 แม่นอนคว่ำอยู่ 1578 02:19:58,250 --> 02:20:01,291 และมีบางอย่างจับขาแม่และเริ่มดึงขาแม่ 1579 02:20:01,375 --> 02:20:05,750 แม่เลยสะดุ้ง แต่แม่ก็ทำอะไรไม่ได้ 1580 02:20:06,583 --> 02:20:08,458 ความฝันมันเหมือนจริงมาก 1581 02:20:08,958 --> 02:20:13,333 และแม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้น ตอนที่ซิลเวริโอเส้นเลือดในสมองแตกพอดี 1582 02:20:18,291 --> 02:20:21,000 ขอบใจที่พาเขามาเม็กซิโก 1583 02:24:01,875 --> 02:24:04,166 เฮ่ พ่อครับ 1584 02:24:06,416 --> 02:24:10,375 เฮ่ พ่อครับ เพลงนั้นชื่อเพลงอะไร 1585 02:24:10,458 --> 02:24:13,833 ผมจำชื่อเพลงไม่ได้แต่ผมชอบมัน 1586 02:24:13,916 --> 02:24:16,166 แกทำอะไรเดิมๆ เสมอ 1587 02:24:16,250 --> 02:24:18,875 แกเอาบางอย่างไปและกลับจำไม่ได้ 1588 02:24:18,958 --> 02:24:21,875 แต่แม่ครับ แม่กับพ่อมักจะเต้นรำเพลงนั้นด้วยกัน 1589 02:24:21,958 --> 02:24:23,750 ลูกเอ๊ย พ่อแกน่าเบื่อจะตาย 1590 02:24:23,833 --> 02:24:27,583 เขาไม่เคยชอบเต้นรำ แต่การเต้นรำคือสิ่งโปรดของแม่ในโลกนี้ 1591 02:24:27,666 --> 02:24:29,583 คนแกร่งเขาไม่เต้นกันหรอก 1592 02:24:30,416 --> 02:24:36,583 ฉันดูทีวีอยู่บ้านสบายใจเฉิบ แต่ดูสิว่าแกพาฉันมาที่ไหน 1593 02:24:36,666 --> 02:24:39,583 ฉันแค่อยากดูว่าหนังจะจบยังไง 1594 02:24:39,666 --> 02:24:43,958 โอเคครับแม่ แต่ใครก็ได้ช่วยบอกผมที ว่าเพลงนั้นชื่ออะไร 1595 02:24:44,041 --> 02:24:45,625 พูดอะไรของนาย 1596 02:24:45,708 --> 02:24:48,333 พี่จำชื่อเพลงนั้นได้ไหม 1597 02:24:48,416 --> 02:24:50,333 เพลงที่พ่อผิวปากให้เราฟังตอนยังเด็ก 1598 02:24:50,416 --> 02:24:52,166 แกพาเรามาที่ไหนเนี่ย ไอ้น้องชาย 1599 02:24:52,250 --> 02:24:54,500 พ่อไม่เคยผิวปากเพลงพื้นเมืองให้ฉันฟังด้วยซ้ำ 1600 02:24:54,583 --> 02:24:56,708 อย่าไปไหนอีกละ เจ้ามืด 1601 02:24:56,791 --> 02:24:58,208 กลับมา 1602 02:24:58,291 --> 02:25:02,500 จะไปทั้งๆ ที่ไม่ชวนฉันไปเล่นหนังของนาย 1603 02:25:02,583 --> 02:25:04,958 แม้แต่บทตัวประกอบก็ไม่ให้ 1604 02:25:06,750 --> 02:25:08,000 ไปกันต่อ 1605 02:25:21,250 --> 02:25:23,250 - พวกคุณมาจากไหนกัน - จากทางเหนือ 1606 02:25:23,333 --> 02:25:28,208 จากนรก แต่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยู่ในนรก 1607 02:25:28,291 --> 02:25:29,625 แล้วจะพาเขาไปไหน 1608 02:25:29,708 --> 02:25:32,750 ไปทางใต้ เราจะใช้เจ้าสิ่งนี้ฟื้นคืนชีพเขา 1609 02:25:32,833 --> 02:25:34,958 เขาจะสร้างตัวเองขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์ 1610 02:25:35,041 --> 02:25:37,000 ให้ทั้งโลกจับจ้องไปทางตอนใต้ 1611 02:25:37,083 --> 02:25:39,750 แล้วพวกคุณรู้ได้ยังไงว่าไปทางนั้น 1612 02:27:03,458 --> 02:27:04,583 พ่อครับ 1613 02:27:09,000 --> 02:27:10,375 โลเรนโซ่ 1614 02:27:10,458 --> 02:27:13,416 พวกลูกๆ ต้องไปอีกทางหนึ่ง 1615 02:27:14,291 --> 02:27:15,833 ไม่ค่ะพ่อ 1616 02:27:15,916 --> 02:27:17,541 เราจะไปกับพ่อ 1617 02:27:17,625 --> 02:27:18,958 หันหลังกลับไปซะ 1618 02:27:19,041 --> 02:27:21,333 ที่นี่ไม่มีอะไรสำหรับพวกแก 1619 02:27:21,416 --> 02:27:22,625 แล้วพ่อล่ะ 1620 02:27:23,791 --> 02:27:25,458 ไว้เราค่อยเจอกันตอนพ่อกลับมา 1621 02:27:26,375 --> 02:27:28,166 แล้วเมื่อไหร่ล่ะคะ 1622 02:27:31,666 --> 02:27:33,166 เมื่อไหร่ 1623 02:39:19,500 --> 02:39:24,500 คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์