1
00:00:21,105 --> 00:00:23,399
(ตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมด
เป็นเรื่องสมมติ)

2
00:00:23,482 --> 00:00:25,985
(นักแสดงเด็กอยู่ภายใต้การถ่ายทำ
ที่ปลอดภัยและมีผู้ปกครองอยู่ด้วย)

3
00:01:11,363 --> 00:01:14,575
นานมาแล้ว ที่นี่เป็นสถานที่ที่น่ากลัว

4
00:01:15,367 --> 00:01:17,328
และอบอุ่นด้วยในเวลาเดียวกัน

5
00:01:20,498 --> 00:01:22,500
พอมาดูตอนนี้มันช่างน่าสมเพชนัก

6
00:01:29,757 --> 00:01:31,926
ทำไมยังอยู่ในที่แบบนี้อยู่อีก

7
00:01:34,762 --> 00:01:38,599
เพราะความสำนึกผิด
และเสียใจที่ทำไปอย่างนั้นรึ

8
00:01:44,188 --> 00:01:46,232
แล้วมันปลดปล่อยท่าน
จากความรู้สึกผิดได้ไหม

9
00:01:46,857 --> 00:01:51,862
ที่มาฝังและสร้างหอคอยหินให้พวกเขาน่ะ
ข้าไม่มีวันเข้าใจได้เลย

10
00:01:58,953 --> 00:02:00,037
ไม่รู้สึกเหมือนถูกหักหลังรึ

11
00:02:01,789 --> 00:02:04,250
คนที่จับเราขังไว้ที่นี่
เหมือนเราเป็นหมูเป็นหมา

12
00:02:04,708 --> 00:02:07,294
และพูดกับเราเหมือนว่าเรื่องนี้สำคัญ
เหนือสิ่งอื่นใดในโลก

13
00:02:09,171 --> 00:02:10,297
ไม่รู้สึกว่ามันน่าอดสูบ้างรึ

14
00:02:14,093 --> 00:02:16,929
มันไม่ใช่ความผิดของเรา พาน

15
00:02:17,388 --> 00:02:21,725
เราแค่ทำในสิ่งที่ต้องทำ

16
00:02:32,695 --> 00:02:34,280
ข้าไม่เหมือนกับเจ้า

17
00:02:35,781 --> 00:02:38,742
คนที่เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์
เพื่อความสนุกเพราะความหิวโหย

18
00:02:42,329 --> 00:02:43,330
ใช่แล้ว

19
00:02:44,456 --> 00:02:46,876
พอลองคิดดูดีๆ
ถือว่าท่านปราดเปรื่องทีเดียว

20
00:02:48,168 --> 00:02:53,257
ความจริงที่ว่ามีเพียงชีวิตเดียว
ที่เราต้องฆ่าเพื่อให้หนีไปจากที่นี่

21
00:02:53,966 --> 00:02:55,217
ท่านก็รู้ดีนี่

22
00:02:57,386 --> 00:02:58,387
หุบปาก

23
00:02:58,888 --> 00:02:59,889
ฉะนั้นครั้งนี้…

24
00:03:02,141 --> 00:03:03,601
ท่านจะฆ่านางเมื่อไรล่ะ

25
00:03:08,606 --> 00:03:11,358
คิดว่าที่ข้าแค่ดูท่านอยู่เฉยๆ
มันเพราะอะไรกันล่ะ

26
00:03:12,276 --> 00:03:13,944
เพราะข้ามีความมั่นใจไง

27
00:03:14,945 --> 00:03:20,784
ข้าเชื่อมั่นอย่างไร้ซึ่งกังขา
ว่าท่านจะต้องปลิดชีพนางอีก

28
00:03:25,247 --> 00:03:28,375
ยังไม่สายเกินไป
ที่เจ้าจะยอมรับว่าเจ้ากลัวนาง

29
00:03:31,086 --> 00:03:34,715
เจ้าถึงได้แต่ส่งเหล่าปีศาจโลกีย์มา
แทนที่จะลงมือด้วยตัวเอง

30
00:03:37,134 --> 00:03:38,302
แล้วมันรู้สึกยังไงบ้างล่ะ

31
00:03:42,473 --> 00:03:44,350
ตอนที่โดนวอนจองผนึก

32
00:03:48,187 --> 00:03:53,943
ที่นั่นมีเพียงความว่างเปล่า
และปราศจากทุกสรรพสิ่ง

33
00:03:55,152 --> 00:04:01,325
ไม่อาจรับรู้ถึงเวลาหรือความเจ็บปวด
ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองคิดอะไร

34
00:04:01,909 --> 00:04:02,952
เป็นสถานที่อันว่างเปล่า

35
00:04:06,372 --> 00:04:08,707
หากท่านไม่อาจฆ่านาง

36
00:04:09,959 --> 00:04:12,252
สุดท้ายเราจะลงเอย
ด้วยการไปอยู่ที่นั่นด้วยกัน

37
00:04:13,337 --> 00:04:15,547
คิดว่าอย่างไรล่ะ พี่น้องข้า

38
00:04:18,050 --> 00:04:21,178
ไม่รู้สิ ข้าไม่สนใจสถานที่แบบนั้นหรอก

39
00:04:24,765 --> 00:04:26,475
จะท่านหรือจะข้า

40
00:04:27,101 --> 00:04:29,269
ต่างก็มีเลือดของปีศาจโลกีย์
ไหลเวียนอยู่ในร่าง

41
00:04:30,270 --> 00:04:31,814
เลือดของเรา
ไม่อาจกลับมาบริสุทธิ์ได้อีก

42
00:04:38,070 --> 00:04:42,199
ถ้ามันไม่อาจกลับมาบริสุทธิ์ได้อีก
ก็แค่ต้องทำให้มันแห้งเหือดเท่านั้นเอง

43
00:04:42,282 --> 00:04:44,201
ฟังดูเหมือนว่า
ท่านจะมาขวางทางข้าอีกแล้วสินะ

44
00:04:45,077 --> 00:04:47,579
ข้าไม่อาจปล่อยให้พี่น้องข้า
รู้สึกว่างเปล่าได้อีก

45
00:04:51,166 --> 00:04:53,002
ข้าจะเป็นคนสูบเลือดเจ้าออกมาเอง

46
00:06:19,755 --> 00:06:22,299
ค่อยยังชั่วแล้วเหรอครับ
เหมือนคุณจะเจ็บหนักเลย

47
00:06:25,803 --> 00:06:30,057
- นายล่ะเป็นไรไหม
- ผมไม่เป็นไรหรอก ไม่เหมือนใครบางคน

48
00:06:34,103 --> 00:06:35,104
นั่นคืออะไรเหรอครับ

49
00:06:36,188 --> 00:06:38,524
จะว่าผีก็ใช่ จะว่าเงาก็เหมือน

50
00:06:39,733 --> 00:06:42,486
มันดูแตกต่างจากปีศาจโลกีย์
ที่เราเคยเจอมาจนถึงตอนนี้

51
00:06:43,445 --> 00:06:45,656
ปีศาจที่ทำให้ผู้คนปลิดชีพตัวเอง…

52
00:06:46,073 --> 00:06:50,410
มันมีชื่อว่าคือซึนแซ
วิญญาณร้ายที่อยู่คู่เกาะเชจูมานาน

53
00:06:52,287 --> 00:06:55,958
มันไม่เคยชั่วร้ายขนาดนี้มาก่อน
แต่ปีศาจโลกีย์อาจมาครอบงำมัน

54
00:06:56,625 --> 00:06:57,626
เหมือนกับเพนจุลแล

55
00:06:58,627 --> 00:07:01,755
ถ้าอย่างนั้น เราจะฆ่ามันได้ยังไงครับ

56
00:07:33,579 --> 00:07:34,621
ไปด้วยกันเถอะครับ

57
00:07:35,414 --> 00:07:36,665
คุณคนเดียวคงปกป้องพวกเขาไม่ได้

58
00:07:36,748 --> 00:07:39,668
ฉันไม่ได้จะไปเพื่อปกป้องผู้คน
ฉันไม่สนใจเรื่องแบบนั้นหรอก

59
00:07:40,252 --> 00:07:41,253
ว่าไงนะ

60
00:07:44,339 --> 00:07:47,551
ฉันสัมผัสได้ถึงพลังของคือซึนแซ
เลยคิดว่าต้องไปจัดการมัน

61
00:07:48,510 --> 00:07:49,803
- งั้นก็ไปด้วยกันเลย
- ไม่ได้

62
00:07:50,971 --> 00:07:54,057
ทำสิ่งที่นายอยากทำให้ดี
ไปปกป้องวอนมีโฮ

63
00:07:56,518 --> 00:07:57,519
แค่นั้นก็พอแล้ว

64
00:10:51,777 --> 00:10:52,778
ซูจิน…

65
00:10:57,657 --> 00:10:58,658
ขอโทษนะ

66
00:11:01,203 --> 00:11:02,245
ขอโทษนะ ซูจิน

67
00:11:08,251 --> 00:11:09,878
ซูจิน

68
00:11:10,796 --> 00:11:11,797
ซูจิน…

69
00:11:24,184 --> 00:11:28,605
(อย่าก่อประกายไฟ)

70
00:12:25,620 --> 00:12:26,621
อะไรเนี่ย

71
00:12:48,727 --> 00:12:49,728
คุณหนูครับ

72
00:12:54,566 --> 00:12:55,567
คุณหนู

73
00:13:21,301 --> 00:13:22,302
ซูจิน

74
00:13:27,891 --> 00:13:28,892
ซูจิน…

75
00:13:37,526 --> 00:13:38,527
คุณหนูครับ

76
00:13:41,112 --> 00:13:42,113
ลุงคะ

77
00:13:43,365 --> 00:13:45,158
คุณหนูไม่ควรออกมาข้างนอกนะครับ

78
00:13:45,492 --> 00:13:46,826
รีบกลับเข้าข้างในเถอะนะครับ

79
00:13:46,993 --> 00:13:48,411
ซูจินอยู่ตรงนั้นค่ะ

80
00:13:48,912 --> 00:13:50,789
หนูต้องไปหาซูจินค่ะ

81
00:13:57,879 --> 00:13:58,880
เฮ้อ เกือบไปแล้ว

82
00:14:00,006 --> 00:14:01,007
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

83
00:14:01,466 --> 00:14:02,884
เดี๋ยวครับ

84
00:14:03,051 --> 00:14:04,135
คุณครับ เดี๋ยวก่อน

85
00:14:04,427 --> 00:14:05,720
คุณครับ เดี๋ยวก่อนสิ

86
00:14:08,390 --> 00:14:10,642
ตอนนี้ผมไม่มีเวลาแล้ว ขอโทษนะครับ

87
00:14:11,351 --> 00:14:14,354
ในพระนามของพระบิดา
และพระวิญญาณบริสุทธิ์

88
00:14:15,021 --> 00:14:16,022
อาเมน

89
00:14:28,368 --> 00:14:32,414
พ่อบ้านจางน่ะ เจ้าไว้ใจเขาแค่ไหน

90
00:14:33,456 --> 00:14:35,584
อยากให้ข้าเปิดเผยความจริง
เกี่ยวกับเขาไหม

91
00:14:42,340 --> 00:14:45,260
เมื่อวอนมีโฮฟื้นความทรงจำ
ของเทพธิดาวอนจอง

92
00:14:45,760 --> 00:14:47,137
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นครับ

93
00:14:47,429 --> 00:14:49,264
เธอก็เป็นเพียงแค่เปลือกอยู่แล้ว

94
00:14:50,223 --> 00:14:53,184
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่ต้องไปสนใจ

95
00:14:53,852 --> 00:14:56,605
เพราะสิ่งที่เราต้องการ
คือเทพธิดาวอนจอง

96
00:14:58,607 --> 00:15:02,527
คุณพ่อจางอยู่เคียงข้างเธอมาทั้งชีวิต
ทั้งที่มีความคิดแบบนั้นเหรอครับ

97
00:15:02,902 --> 00:15:07,198
ฉันแค่ทำภารกิจของพระเจ้า
สำหรับฉันแล้ว มันไม่มีอะไรมากกว่านั้น

98
00:15:17,626 --> 00:15:18,627
คุณหนูครับ

99
00:15:21,671 --> 00:15:22,672
คุณหนู

100
00:16:15,100 --> 00:16:17,435
เป็นไง ข้าพูดถูกจริงไหม

101
00:16:26,277 --> 00:16:27,278
คุณหนู…

102
00:16:30,532 --> 00:16:31,533
บอกฉันสิคะ

103
00:16:35,412 --> 00:16:36,913
บอกฉันมาว่ามันไม่จริง

104
00:16:38,665 --> 00:16:40,375
บอกมาว่าคุณลุงไม่เคยหลอกลวงฉัน

105
00:16:42,252 --> 00:16:47,340
บอกมาว่าลุงไม่ได้เข้าหาฉัน
เพียงเพื่อเปลี่ยนฉันกลับไปเป็นวอนจอง

106
00:17:02,814 --> 00:17:04,065
คุณพ่อปีเตอร์…

107
00:17:06,151 --> 00:17:09,070
นั่นคือชื่อจริงของผมครับ

108
00:17:11,740 --> 00:17:14,200
เหมือนกับโยฮัน
ผมเคยเป็นผู้ขับไล่วิญญาณร้ายครับ

109
00:17:14,826 --> 00:17:19,330
ในบรรดาบาทหลวงทุกคน
ที่รับภารกิจในตอนนั้น

110
00:17:19,831 --> 00:17:21,583
มีผมเพียงคนเดียวที่เหลือรอดครับ

111
00:17:23,126 --> 00:17:24,127
ดังนั้น…

112
00:17:27,172 --> 00:17:28,465
ภารกิจที่ลุงพูดถึง…

113
00:17:28,548 --> 00:17:34,262
ภารกิจของเราคือการปกป้องทัมนา
จากปีศาจโลกีย์ครับ

114
00:17:37,307 --> 00:17:39,017
หลังจากรอดชีวิตมาคนเดียว

115
00:17:40,143 --> 00:17:45,356
การปกป้องคุณหนู
ผู้ครอบครองพลังแห่งวอนจอง

116
00:17:46,149 --> 00:17:47,942
ก็ได้กลายมาเป็นภารกิจของผมครับ

117
00:17:49,152 --> 00:17:50,153
ได้ยังไง…

118
00:17:53,406 --> 00:17:54,908
คุณลุงทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง

119
00:18:15,136 --> 00:18:16,387
ไม่รู้สึกผิดบ้างเหรอคะ

120
00:18:17,514 --> 00:18:22,477
ที่ยื่นมือมาหาฉัน
ไม่รู้สึกเลวร้ายบ้างเหรอ

121
00:18:24,229 --> 00:18:26,356
ผมขอโทษครับ แต่…

122
00:18:26,439 --> 00:18:27,524
ออกไปค่ะ

123
00:18:27,607 --> 00:18:29,943
- คุณหนู
- ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้

124
00:18:31,778 --> 00:18:33,905
บอกว่าออกไปให้พ้นสายตาฉันเดี๋ยวนี้

125
00:18:37,158 --> 00:18:38,159
วอนมีโฮ

126
00:19:47,645 --> 00:19:49,397
เพราะคุณ ทุกคนถึงต้องตาย

127
00:19:51,524 --> 00:19:53,276
เพราะคุณ ทุกคนถึงหลอกลวงฉัน

128
00:19:55,028 --> 00:19:57,447
เพราะคุณ ชีวิตฉันถึงได้พังทลาย

129
00:20:00,533 --> 00:20:02,118
บอกให้คอยปกป้องวอนมีโฮไม่ใช่เหรอ

130
00:20:02,911 --> 00:20:05,413
มีวิญญาณที่อยากได้รับการช่วยเหลือ
อย่างจริงใจ

131
00:20:05,496 --> 00:20:07,624
ถ้ายังมีเวลามาพล่าม
ก็รีบหาตัวคือซึนแซเถอะ

132
00:20:50,458 --> 00:20:51,459
วอนมีโฮ

133
00:20:52,418 --> 00:20:53,544
วอนมีโฮ

134
00:20:53,628 --> 00:20:54,671
วอนมีโฮไปไหนแล้ว

135
00:21:17,276 --> 00:21:22,115
เมื่อไม่หลงเหลือชามอยู่แล้ว
วอนจอง คุณก็ถือเป็นอันจบเช่นกัน

136
00:21:25,034 --> 00:21:26,327
เป็นแบบนั้นน่าจะดีกว่า

137
00:21:28,621 --> 00:21:29,622
ให้มัน…

138
00:21:31,874 --> 00:21:32,917
จบแค่นี้

139
00:21:51,019 --> 00:21:52,020
วอนจอง

140
00:21:59,694 --> 00:22:00,737
วอนจอง

141
00:22:11,831 --> 00:22:14,125
นี่คือบทลงโทษของข้าต่อพวกเจ้า

142
00:22:14,959 --> 00:22:16,627
จงรยอง จงรยอง

143
00:22:16,711 --> 00:22:18,838
ข้าต้องได้ยินจากปากของวอนจองเอง

144
00:22:56,167 --> 00:22:57,168
พาน…

145
00:23:10,973 --> 00:23:11,974
ไม่เป็นไรนะ

146
00:23:39,669 --> 00:23:44,423
คุณหนูเป็นครอบครัวเดียวที่ผมมี
และเป็นทั้งชีวิตของผม

147
00:23:44,966 --> 00:23:45,967
ดังนั้น…

148
00:23:50,513 --> 00:23:52,140
ผมจึงอยากปกป้องคุณหนูครับ

149
00:24:08,865 --> 00:24:09,866
คุณพ่อ

150
00:24:11,242 --> 00:24:13,578
ทำไมถึงใส่เสื้อคลุม…

151
00:24:15,079 --> 00:24:16,747
ไม่มีอะไรที่ฉันพอจะทำได้แล้ว

152
00:24:17,790 --> 00:24:22,211
จนถึงตอนนี้ ฉันเคยคิดว่า
ฉันปกป้องคุณหนูอยู่

153
00:24:24,463 --> 00:24:29,010
แต่ฉันไม่สามารถอยู่ข้างคุณหนูแบบนี้
ต่อไปได้แล้ว

154
00:24:29,093 --> 00:24:30,636
พูดเรื่องอะไรกัน…

155
00:24:30,720 --> 00:24:34,932
ต่อไป แม้ฉันจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว
ก็ได้โปรดปกป้องคุณหนูด้วยนะ

156
00:24:35,224 --> 00:24:37,310
- คุณพ่อครับ…
- ฉันต้องไปสังฆมณฑล

157
00:24:38,686 --> 00:24:40,313
และนำบางอย่างกลับมา

158
00:24:42,481 --> 00:24:43,482
คุณพ่อจาง

159
00:24:49,405 --> 00:24:53,993
จนกว่าจะถึงตอนนั้น
ฝากดูแลคุณหนูด้วยนะ

160
00:26:10,069 --> 00:26:11,070
ฉัน…

161
00:26:13,114 --> 00:26:14,699
ได้เจอวอนจองแล้ว

162
00:26:18,119 --> 00:26:19,537
มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก

163
00:26:21,872 --> 00:26:24,667
คุณแค่พยายามปกป้องเธอนี่นา ใช่ไหม

164
00:26:26,460 --> 00:26:28,004
แต่ฉันก็ปกป้องนางไม่ได้

165
00:26:33,467 --> 00:26:34,468
ฉันเอง…

166
00:26:37,388 --> 00:26:39,390
ฉันคือคนที่ปลิดชีพนาง

167
00:26:42,226 --> 00:26:43,728
ช่างยาวนานเหลือเกิน…

168
00:26:46,605 --> 00:26:49,191
ที่คุณเฝ้ารอคอยตามลำพัง

169
00:26:51,402 --> 00:26:52,403
คำสัญญานั้น…

170
00:27:00,244 --> 00:27:01,245
ขอโทษนะ

171
00:27:03,372 --> 00:27:04,373
ขอโทษ

172
00:27:07,126 --> 00:27:09,211
ขอโทษนะที่ฉันไม่ใช่เธอ

173
00:27:14,592 --> 00:27:19,013
ฉันสร้างหินผนึกไม่ได้

174
00:27:20,639 --> 00:27:22,641
และฉันก็ปกป้องคุณไม่ได้ด้วย

175
00:27:29,815 --> 00:27:30,816
ฉันขอโทษ

176
00:27:41,410 --> 00:27:43,746
- แม้ความทรงจำของนางจะกลับคืนมา
- อย่าร้องนะ

177
00:27:44,914 --> 00:27:46,665
พลังของนางก็ไม่ฟื้นคืน

178
00:27:48,751 --> 00:27:50,419
นางเป็นแค่เปลือกเท่านั้นรึ

179
00:27:54,382 --> 00:27:56,592
เพราะแค่เปลือกไร้ค่านั่น…

180
00:27:58,511 --> 00:28:02,932
จนถึงตอนนี้ ข้าถึง…

181
00:28:09,480 --> 00:28:10,481
คุงทัน

182
00:28:16,529 --> 00:28:18,906
เพื่อปกป้องเปลือก
อันแสนเปราะบางอย่างนาง

183
00:28:21,075 --> 00:28:23,411
ท่านยอมกลายเป็น
มนุษย์อ่อนแอน่ารังเกียจอย่างนั้นรึ

184
00:28:27,331 --> 00:28:28,332
หยุดเถอะนะ

185
00:28:29,667 --> 00:28:31,419
วันนั้นมันก็เลวร้ายราวตกนรก
สำหรับทุกคนแล้ว

186
00:28:31,502 --> 00:28:33,087
- ดังนั้น จากนี้ไป…
- บังอาจ

187
00:28:35,423 --> 00:28:37,258
เจ้ามันก็แค่เปลือก

188
00:29:40,362 --> 00:29:41,989
เห็นท่านกระเสือกกระสนแบบนี้
ช่างน่าสังเวชนัก

189
00:29:42,990 --> 00:29:44,116
ก็เพราะข้าเป็นมนุษย์นี่นา

190
00:29:54,793 --> 00:29:56,670
ข้าดิ้นรนกระเสือกกระสน
เพราะข้าเป็นมนุษย์ที่แสนเปราะบาง

191
00:30:00,174 --> 00:30:04,595
เพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไป
ข้าก็ต้องช่วยชีวิตนาง

192
00:30:57,481 --> 00:30:58,482
พี่

193
00:30:59,275 --> 00:31:00,484
พี่ครับ

194
00:33:02,690 --> 00:33:03,816
ผู้ชายในชุดดำ…

195
00:33:06,402 --> 00:33:07,403
ไม่ใช่พาน

196
00:33:28,257 --> 00:33:29,258
ไม่เป็นไรใช่ไหม

197
00:33:31,719 --> 00:33:32,720
ขอบคุณนะ

198
00:33:33,512 --> 00:33:35,639
นึกว่าคุณจะไม่ฟื้นซะแล้ว

199
00:33:41,061 --> 00:33:42,062
วอนมีโฮ…

200
00:33:44,732 --> 00:33:45,941
- อะไรเหรอ
- ตรงนี้…

201
00:33:49,319 --> 00:33:50,320
ขอโทษนะ

202
00:34:10,174 --> 00:34:11,759
วันนี้ได้ให้นมลูกหรือยัง

203
00:34:21,769 --> 00:34:24,104
ต้องกินให้อิ่มนะ จะได้มีนมให้ลูกเยอะๆ

204
00:34:51,465 --> 00:34:52,841
รู้สึกยังไงบ้าง

205
00:34:53,175 --> 00:34:57,846
แต่ก่อนคุณฟื้นตัวไว
แต่ดูเหมือนเดี๋ยวนี้จะช้าลงนะ

206
00:35:05,687 --> 00:35:08,315
เหมือนเราออกมาตั้งแคมป์กันเลยว่าไหม

207
00:35:14,029 --> 00:35:15,197
คิดอะไรอยู่เหรอ

208
00:35:18,033 --> 00:35:19,034
แค่คิดว่า…

209
00:35:20,244 --> 00:35:22,162
แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ

210
00:35:29,127 --> 00:35:30,212
บอกฉันมาตรงๆ ดีกว่า

211
00:35:31,463 --> 00:35:33,507
สมองคุณกระทบกระเทือนด้วยใช่ไหม

212
00:35:36,635 --> 00:35:38,512
ก็ได้ คิดซะว่ามันกระทบกระเทือนแล้วกัน

213
00:35:39,638 --> 00:35:41,723
ไม่เอา มันไม่ได้กระทบกระเทือนแล้วกัน

214
00:35:54,987 --> 00:35:57,114
มีเรื่องที่ฉันอยากรู้มาสักพักแล้ว

215
00:35:57,656 --> 00:36:01,493
ฉันหมายถึงตรงที่ที่มีหิน
ตั้งเรียงซ้อนกันน่ะ

216
00:36:02,578 --> 00:36:03,662
อือ

217
00:36:03,745 --> 00:36:06,373
คุณน่าจะไปอยู่ที่ที่สบายกว่านั้นสิ

218
00:36:06,456 --> 00:36:07,624
ทำไมถึงไปอยู่ที่นั่นล่ะ

219
00:36:09,626 --> 00:36:11,044
ที่นั่นมันสบายสำหรับฉัน

220
00:36:11,920 --> 00:36:15,924
มันคือบ้านที่มีความทรงจำทั้งดีและร้าย

221
00:36:18,886 --> 00:36:22,306
แล้วหินที่เรียงกันอยู่นั่น
มันมีอยู่ตรงนั้นมาตลอดเลยเหรอ

222
00:36:24,016 --> 00:36:25,517
ฉันเริ่มเรียงพวกมันเมื่อนานมาแล้ว

223
00:36:26,435 --> 00:36:28,604
มันมีเยอะมากเลยนะ คุณเรียงคนเดียวเหรอ

224
00:36:29,438 --> 00:36:32,900
ตอนนั้นมันเป็นวิธีชดเชยในสิ่งที่ฉันทำ
วิธีเดียวที่ฉันคิดออก

225
00:36:45,120 --> 00:36:46,121
ควัน…

226
00:36:55,672 --> 00:36:56,673
ถ้าเกิดว่า…

227
00:36:59,051 --> 00:37:02,804
ปีศาจโลกีย์หายไปหมดแล้ว
คุณอยากทำอะไรต่อเหรอ

228
00:37:06,767 --> 00:37:07,768
ไม่รู้สิ…

229
00:37:08,268 --> 00:37:12,564
ฉันไม่เคยอยู่ในโลกแบบนั้น
เลยไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร

230
00:37:17,819 --> 00:37:18,946
ถ้าอย่างนั้น

231
00:37:21,073 --> 00:37:22,699
มาต่อสัญญาของเรากัน

232
00:37:23,200 --> 00:37:24,201
คิดว่าไง

233
00:37:27,329 --> 00:37:31,833
การเป็นผู้อารักขาเป็นงานถนัดของคุณนี่
งั้นก็ใช้ความชำนาญของคุณ

234
00:37:31,917 --> 00:37:37,047
มาปกป้องสิ่งที่หายาก ล้ำค่า
และแสนงดงามดูสิ

235
00:37:41,718 --> 00:37:42,719
คุณเข้าใจดีหรอกน่า

236
00:37:43,387 --> 00:37:45,639
สิ่งล้ำค่าน่ะ
อยู่ใกล้ตัวมากกว่าที่คุณคิดนะ

237
00:37:53,063 --> 00:37:54,356
คนที่สมองกระทบกระเทือน

238
00:37:54,815 --> 00:37:56,191
ไม่ใช่ฉันหรอก น่าจะเป็นเธอแล้วละ

239
00:38:04,741 --> 00:38:06,326
มาอยู่เฉยๆ ไม่ต้องพูดอะไรกันเถอะ

240
00:38:12,916 --> 00:38:13,917
ดีจัง

241
00:38:15,877 --> 00:38:16,878
ใช่ไหม

242
00:38:27,431 --> 00:38:31,685
เธอบอกว่า "มาอยู่เฉยๆ"
แล้วทำไมไม่ให้ปากอยู่เฉยๆ ด้วยล่ะ

243
00:38:34,396 --> 00:38:36,023
คุณนี่ก็แซะเก่งขึ้นนะ

244
00:39:01,381 --> 00:39:04,760
คุณอา เป็นยังไงบ้าง
ครูวอนมีโฮล่ะ ตายหรือยัง

245
00:40:26,007 --> 00:40:30,595
ชีวิตของพวกเจ้า
จะเติมเต็มเป้าหมายของข้า

246
00:43:33,028 --> 00:43:36,031
คำบรรยายโดย จริยา จริยวิชัย