1
00:00:21,105 --> 00:00:23,482
(ตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมด
เป็นเรื่องสมมติ)

2
00:00:23,566 --> 00:00:25,985
(นักแสดงเด็กอยู่ภายใต้การถ่ายทำ
ที่ปลอดภัยและมีผู้ปกครองอยู่ด้วย)

3
00:02:26,063 --> 00:02:27,690
แล้วไอ้จรจัดนี่มันเป็นใคร

4
00:02:28,482 --> 00:02:29,608
เวรเอ๊ย

5
00:02:30,943 --> 00:02:33,237
เหมือนแม่มันไม่มีผิด นังเด็กใจง่าย

6
00:02:34,655 --> 00:02:35,656
รีบเดินไปสิวะ

7
00:02:37,199 --> 00:02:38,200
ห่านี่

8
00:02:44,290 --> 00:02:45,291
แม่

9
00:02:48,502 --> 00:02:49,503
แม่

10
00:02:56,260 --> 00:02:57,261
อย่ามาจ้องนะ

11
00:03:00,306 --> 00:03:01,307
อย่ามาจ้อง

12
00:03:05,019 --> 00:03:06,395
อย่าจ้องสิวะ

13
00:03:12,276 --> 00:03:13,569
นังเด็กปีศาจ

14
00:03:13,652 --> 00:03:16,614
แกมันเกิดมา
เพื่อทำลายครอบครัวเราชัดๆ

15
00:03:17,239 --> 00:03:18,240
นี่แน่ะ

16
00:03:43,515 --> 00:03:44,516
แทงสิ

17
00:03:47,102 --> 00:03:48,145
มาแทงเลย

18
00:03:49,939 --> 00:03:51,190
มาแทงสิวะ

19
00:03:53,651 --> 00:03:55,402
บอกให้แทงไง

20
00:04:05,871 --> 00:04:07,122
นึกเสียใจไหม

21
00:04:13,754 --> 00:04:14,880
ถ้าอย่างนั้น…

22
00:04:29,311 --> 00:04:30,312
แม่

23
00:04:31,188 --> 00:04:32,189
แม่จ๋า

24
00:04:33,941 --> 00:04:34,942
แม่

25
00:04:38,570 --> 00:04:39,571
แม่

26
00:04:44,326 --> 00:04:45,369
แม่จ๋า

27
00:05:23,824 --> 00:05:24,950
เจ้าชื่ออะไร

28
00:05:27,619 --> 00:05:28,620
ยอมจี

29
00:06:18,045 --> 00:06:20,506
สุดท้ายเจ้าก็ไปหาจงรยองมาอย่างนั้นรึ

30
00:06:22,591 --> 00:06:25,010
แล้วยังไง หาคำตอบเจอไหม

31
00:06:28,097 --> 00:06:32,434
จงรยองเองก็คงเจ็บปวดที่ต้องเลี้ยง
เด็กพวกนั้นให้มาเป็นผู้สังหารปีศาจ

32
00:06:33,227 --> 00:06:39,274
ภาระหน้าที่ของลัทธิแทจังคือ
ปกป้องแผ่นดินนี้และหินผนึก

33
00:06:40,484 --> 00:06:42,820
เขายอมใช้วิธีล่อแหลม
ทั้งที่รู้ว่าเป็นบาปเป็นกรรม

34
00:06:42,903 --> 00:06:44,363
อย่าโทษเขาจนเกินไปนักเลย

35
00:06:46,698 --> 00:06:50,244
เด็กพวกนั้น…
ข้ารู้สึกผิดต่อพวกเขาเจ้าค่ะ

36
00:06:51,787 --> 00:06:53,580
อาจจะโชคร้าย

37
00:06:53,664 --> 00:06:55,165
แต่มันคือชะตากรรมของพวกเขา

38
00:06:56,291 --> 00:06:58,669
คงไม่ใช่ชะตากรรมที่พวกเขาอยากแบกรับ

39
00:07:01,130 --> 00:07:02,256
ทำไม

40
00:07:02,339 --> 00:07:06,009
ที่พวกเขาถูกจับมัดกักขัง
เลยรู้สึกว่าเจ้าก็เหมือนพวกเขารึ

41
00:07:12,141 --> 00:07:13,142
วอนจองเอ๊ย

42
00:07:16,311 --> 00:07:17,688
มานี่ มา

43
00:07:27,030 --> 00:07:29,616
พิโธ่เอ๊ย น่าสงสารจริงๆ

44
00:07:31,118 --> 00:07:33,328
หากเจ้าเกิดมาเป็นเด็กหญิงธรรมดาๆ

45
00:07:34,788 --> 00:07:40,711
เจ้าคงไม่ต้องมารับรู้ชีวิตอันยากเย็น
หรือเรื่องหินผนึกนี้

46
00:07:43,505 --> 00:07:49,386
แต่ว่านั่นก็เป็นชะตากรรม
ที่เจ้าต้องทำให้ลุล่วง

47
00:07:51,805 --> 00:07:53,932
ข้าเองก็ยังไม่รู้เลยเจ้าค่ะ

48
00:07:55,767 --> 00:07:58,770
ว่าข้ามีพลัง
เพื่อสร้างหินผนึกจริงหรือไม่

49
00:08:00,814 --> 00:08:03,567
หรือต่อให้ข้ามีพลังจริง
ข้าจะปลุกพลังนั้นขึ้นมาอย่างไร

50
00:08:05,986 --> 00:08:12,326
ชะตากรรมที่ข้าต้องทำให้ลุล่วง
ข้าอยากจะลืมมันไปให้หมด

51
00:08:15,120 --> 00:08:19,249
ถ้าข้าทำหน้าที่นั้นแทนเจ้าได้
ข้าก็พร้อมยอมทำ

52
00:10:10,360 --> 00:10:11,361
เดี๋ยวนะ…

53
00:10:19,494 --> 00:10:21,204
พลังนี้มัน…

54
00:10:21,663 --> 00:10:24,124
ทำไมคะ ทำไม

55
00:10:24,958 --> 00:10:26,209
ทำไม

56
00:12:45,557 --> 00:12:46,558
พี่

57
00:13:05,452 --> 00:13:06,578
พี่ครับ

58
00:13:07,120 --> 00:13:08,121
เดี๋ยว

59
00:13:08,747 --> 00:13:09,915
มีอะไรบางอย่างตรงนี้…

60
00:13:42,614 --> 00:13:43,615
ข้าจะ…

61
00:13:43,698 --> 00:13:45,325
กลับมาช่วยเจ้าให้ได้

62
00:13:50,121 --> 00:13:51,122
รอข้านะ

63
00:13:52,249 --> 00:13:53,542
ข้าสัญญา

64
00:14:10,809 --> 00:14:12,310
สัญญากับข้านะ พาน

65
00:14:14,229 --> 00:14:18,942
ข้าจะกลับมาช่วยเจ้า

66
00:14:19,651 --> 00:14:21,194
รอข้านะ

67
00:14:39,379 --> 00:14:41,256
ฉันเห็นนิมิตละ

68
00:14:41,840 --> 00:14:42,966
ฟื้นความทรงจำแล้วเหรอ

69
00:14:44,301 --> 00:14:47,137
อือ ถึงจะแค่ชั่วครู่ก็เถอะ

70
00:14:52,350 --> 00:14:55,478
จำอะไรได้ เห็นอะไร

71
00:15:34,017 --> 00:15:38,730
ช่างน่าสมเพชนัก
ความกลัวนี้ยังคงหลงเหลือในใจข้า

72
00:16:10,261 --> 00:16:12,180
ย่า ย่าเป็นอะไรไป

73
00:16:52,011 --> 00:16:53,304
ไม่ต้องลุกหรอก

74
00:17:03,982 --> 00:17:04,983
คุงทัน

75
00:17:06,317 --> 00:17:07,819
เป็นเขาใช่ไหม

76
00:17:10,488 --> 00:17:11,489
ใช่แล้ว

77
00:17:12,282 --> 00:17:14,534
เขากลายเป็นวิญญาณปีศาจไปแล้ว

78
00:17:15,577 --> 00:17:17,954
เพราะความแค้นที่ฝังรากลึกของเขา

79
00:17:20,665 --> 00:17:24,294
พาน เราไม่มีเวลาแล้ว

80
00:17:26,087 --> 00:17:27,088
ดังนั้น…

81
00:17:29,841 --> 00:17:32,177
อย่ามอบความเสน่หาให้นาง

82
00:17:33,386 --> 00:17:35,096
เมื่อความทรงจำคืนกลับมา

83
00:17:35,180 --> 00:17:38,558
นางจะต้องใช้ชีวิตในฐานะวอนจอง
เจ้าไม่รู้รึ

84
00:17:38,641 --> 00:17:43,813
เพราะเมื่อตัวตนแต่เดิมกลับคืนมา
เปลือกก็จะหายไป

85
00:17:45,356 --> 00:17:48,151
ต่อให้มอบความเสน่หาไปแล้ว
ก็จงถอนคืนมานะ

86
00:18:04,417 --> 00:18:06,085
ท่านไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม

87
00:18:06,169 --> 00:18:07,170
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

88
00:18:08,922 --> 00:18:10,840
รีบออกไปกันให้หมดเลย

89
00:18:12,258 --> 00:18:13,635
อย่าบังอาจกลับมาอีกนะ

90
00:18:27,148 --> 00:18:29,192
- พี่ครับ พี่ เดี๋ยวผมถือให้
- อือ

91
00:18:31,986 --> 00:18:35,198
- ให้ผมเอาไปไว้ในห้องเลยไหม
- เอาไปไว้หน้าห้องให้หน่อยนะ

92
00:18:44,374 --> 00:18:45,917
งั้นผมไปก่อนนะ

93
00:18:57,637 --> 00:19:00,723
ช่วงนี้คงออกไปฝึกได้ยาก
อยู่ในที่พักไปก่อนแล้วกัน

94
00:19:02,684 --> 00:19:05,103
- มีอะไรเหรอ
- พลังปีศาจโลกีย์มันเยอะเกิน…

95
00:19:05,186 --> 00:19:06,312
ไม่ใช่เรื่องนั้น

96
00:19:10,692 --> 00:19:12,151
ทำไมคุณถึงไม่มองฉันเลย

97
00:19:19,909 --> 00:19:20,910
พอใจหรือยัง

98
00:19:22,954 --> 00:19:24,622
ฉันจะไม่มาสักพัก

99
00:19:25,039 --> 00:19:27,750
- ฉันต้องรู้ก่อนว่าพวกมันกระจาย…
- เข้าใจแล้ว

100
00:19:30,211 --> 00:19:31,421
ต้องทำอะไรก็ทำไปเถอะ

101
00:19:53,276 --> 00:19:55,778
อย่ามอบความเสน่หาให้นาง

102
00:22:00,862 --> 00:22:01,863
ซูรยอน

103
00:22:02,655 --> 00:22:05,908
ขอร้องละ ไม่ อย่านะ

104
00:22:07,493 --> 00:22:08,494
ซูรยอน

105
00:22:31,267 --> 00:22:32,518
ซูรยอน

106
00:22:49,660 --> 00:22:50,787
ดูเหมือนว่า…

107
00:22:52,205 --> 00:22:54,248
เจ้าจะเสียใจที่สูญเสียเพื่อนไปนะ

108
00:22:56,667 --> 00:22:58,544
ทำไมถึงต้องเป็นซูรยอนด้วย

109
00:23:02,924 --> 00:23:04,258
เพราะนางแตกต่างจากคนอื่น

110
00:23:15,144 --> 00:23:17,688
เด็กน้อย ไปกันได้แล้ว

111
00:23:29,242 --> 00:23:30,368
อือ

112
00:24:24,255 --> 00:24:25,256
พี่ครับ

113
00:24:30,761 --> 00:24:33,055
- จะไปไหนเหรอครับ
- โรงเรียน

114
00:24:33,139 --> 00:24:35,308
ฉันหยุดมานานเกินไปแล้ว

115
00:24:35,391 --> 00:24:37,143
พี่ไม่ควรไปคนเดียวนะ

116
00:24:38,686 --> 00:24:40,855
แป๊บนึงนะครับ ผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

117
00:24:41,564 --> 00:24:44,317
- เดี๋ยวผมรีบมานะ
- ไม่ต้องรีบก็ได้

118
00:24:56,412 --> 00:24:58,164
- กินอะไรกันดีครับ
- มื้อเที่ยงเหรอ

119
00:25:02,877 --> 00:25:04,629
เฮ้ย เลือดนี่หว่า

120
00:25:05,630 --> 00:25:07,757
ขอทางหน่อย ขอโทษที

121
00:25:21,103 --> 00:25:23,606
พี่ครับ เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อนนะ

122
00:25:23,689 --> 00:25:25,399
- หลีกไป
- เดี๋ยวครับ

123
00:25:26,150 --> 00:25:27,443
หลีกทางหน่อย

124
00:25:47,672 --> 00:25:50,132
ซู… ซูรยอน

125
00:25:52,885 --> 00:25:53,886
ซูรยอน

126
00:25:53,970 --> 00:25:56,097
ซูรยอน

127
00:25:57,098 --> 00:25:58,266
เป็นไปได้ยังไง

128
00:25:58,349 --> 00:26:00,059
ไม่จริง

129
00:26:00,142 --> 00:26:02,478
มันเป็นไปได้ยังไง

130
00:26:02,561 --> 00:26:07,066
ไม่จริง ซูรยอน
มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง

131
00:26:08,359 --> 00:26:10,319
ข่าวต่อไปเป็นรายงานอุบัติเหตุค่ะ

132
00:26:10,403 --> 00:26:13,239
เมื่อคืนนี้ที่รร.มัธยมปลายในตัวเมือง
เด็กนักเรียนหญิง…

133
00:26:13,322 --> 00:26:15,324
(เด็กนักเรียนม.ปลายฆ่าตัวตาย
สาเหตุจากการถูกข่มขืนและแอบถ่าย)

134
00:26:15,408 --> 00:26:17,451
ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดจากหลังคาตึก

135
00:26:17,535 --> 00:26:19,537
เด็กนักเรียนหญิงคนนี้
เป็นคนเงียบๆ และเก็บตัว…

136
00:26:36,887 --> 00:26:38,222
หายไปไหนมา

137
00:26:41,559 --> 00:26:44,729
- ซูรยอนตายแล้ว
- ฉันรู้

138
00:26:47,440 --> 00:26:49,483
ซูรยอนอุตส่าห์ดีขึ้นแล้วแท้ๆ

139
00:26:51,485 --> 00:26:52,611
ในที่สุด…

140
00:26:55,489 --> 00:26:57,074
แกก็เริ่มยิ้มได้แล้วแท้ๆ

141
00:27:06,500 --> 00:27:07,710
แล้วนี่มันอะไรกัน

142
00:27:10,588 --> 00:27:11,672
เป็นเพราะฉันแท้ๆ

143
00:27:21,599 --> 00:27:23,476
ฉันหงุดหงิดจนแทบจะบ้าแล้ว

144
00:27:24,185 --> 00:27:28,481
ไม่มีอะไรที่ฉันทำได้เลย
นอกจากพยายามเอาชีวิตให้รอด

145
00:27:28,564 --> 00:27:31,150
ฉันโมโหตัวเองกับสถานการณ์นี้มากๆ เลย

146
00:27:33,611 --> 00:27:36,280
ฉันไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้ว

147
00:27:36,364 --> 00:27:38,032
ฉันถึงได้เริ่มฝึก

148
00:27:41,827 --> 00:27:44,538
ทำไมพลังมันไม่ฟื้นคืนมาสักที

149
00:27:45,331 --> 00:27:49,043
ทำไมเด็กคนนั้นต้องตายด้วย

150
00:27:49,126 --> 00:27:50,211
ทำไมล่ะ ทำไม

151
00:27:54,256 --> 00:27:56,008
ฉันอยากเลิกทุกอย่างแล้ว

152
00:27:56,842 --> 00:27:58,886
ฉันอยากหยุดทุกอย่างแล้วจริงๆ

153
00:28:12,400 --> 00:28:14,151
ถ้ามันหนักหนาเกินไปก็หยุดเถอะ

154
00:28:15,027 --> 00:28:16,237
หยุดแล้วไปซะ

155
00:28:38,509 --> 00:28:42,596
ถ้าฉันไป แล้วคุณล่ะ

156
00:28:58,737 --> 00:29:00,489
ฉันเป็นอะไร เธอลืมไปแล้วเหรอ

157
00:29:03,200 --> 00:29:06,412
ฉันคือปีศาจโลกีย์ที่ฆ่าปีศาจโลกีย์
ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

158
00:29:07,455 --> 00:29:09,623
ไม่มีอะไรที่เธอจะทำ
เพื่ออมนุษย์อย่างฉันได้หรอก

159
00:30:56,230 --> 00:30:57,231
พี่

160
00:30:58,023 --> 00:31:00,734
- จะไปไหนเหรอครับ
- นายก็รู้ใช่ไหม

161
00:31:00,818 --> 00:31:03,112
ซูรยอนไม่ใช่คนที่จะฆ่าตัวตาย

162
00:31:05,573 --> 00:31:06,740
ฉันจะไปโรงเรียน

163
00:31:07,157 --> 00:31:09,076
ฉันจะหาภาพจากกล้องวงจรปิด จะหาพยาน

164
00:31:09,159 --> 00:31:11,620
อะไรก็ได้เพื่อพิสูจน์ว่า
มันเป็นการฆาตกรรม

165
00:31:11,704 --> 00:31:12,955
พี่ครับ

166
00:31:13,330 --> 00:31:16,333
ข้างนอกมันอันตราย พี่ก็รู้นี่ครับ

167
00:31:17,793 --> 00:31:18,919
โยฮัน

168
00:31:21,005 --> 00:31:22,881
ทุกครั้งที่ฉันหนี…

169
00:31:25,801 --> 00:31:26,927
มีคนตายนะ

170
00:31:31,849 --> 00:31:32,933
ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว

171
00:31:34,101 --> 00:31:36,020
พี่ครับ พี่

172
00:31:38,647 --> 00:31:41,442
พี่ พี่

173
00:31:44,570 --> 00:31:46,113
คุณหนูจะไปไหน

174
00:31:46,196 --> 00:31:47,990
ขับรถให้ผมทีครับ คุณพ่อ

175
00:32:04,506 --> 00:32:05,883
คุณพ่อขับเร็วๆ หน่อยครับ

176
00:32:31,659 --> 00:32:32,993
เลขาคัง

177
00:32:33,077 --> 00:32:36,830
เพราะเธอ เพราะเธอ ฉันถึงต้องตาย

178
00:32:41,335 --> 00:32:43,921
เพราะคุณ ทุกอย่างถึงพังทลาย

179
00:32:44,004 --> 00:32:46,423
รวมทั้งผมและซูจินด้วย

180
00:32:47,383 --> 00:32:48,550
ทั้งหมดเป็นเพราะคุณ

181
00:32:48,634 --> 00:32:50,469
คุณซึงจุน

182
00:32:55,182 --> 00:32:57,142
- คือซึนแซเหรอ
- ใช่แล้ว

183
00:32:57,768 --> 00:33:02,147
คือซึนแซ มันเปิดเผยด้านมืดในจิตใจคน

184
00:33:06,652 --> 00:33:08,320
ได้โปรดช่วยหนูด้วยนะคะ

185
00:33:09,405 --> 00:33:10,739
ช่วยหนูด้วยค่ะ

186
00:33:10,823 --> 00:33:12,282
เมื่อได้เจอกับมัน

187
00:33:12,950 --> 00:33:15,411
เจ้าจะติดอยู่ในขุมนรกในใจ

188
00:33:15,494 --> 00:33:18,163
และสุดท้ายเจ้าจะปลิดชีพตัวเอง

189
00:33:19,164 --> 00:33:21,583
ครูคะ ช่วยด้วย

190
00:33:23,335 --> 00:33:24,545
มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง

191
00:33:27,297 --> 00:33:29,758
ระวังสิ่งที่คือซึนแซจะทำไว้ให้ดี

192
00:33:31,176 --> 00:33:33,554
งั้นรอบนี้
เราก็จะฆ่าครูมีโฮได้แล้วสินะ

193
00:33:34,596 --> 00:33:35,681
คุณหนูครับ

194
00:33:36,724 --> 00:33:39,560
คุณลุงคะ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเอง

195
00:33:39,643 --> 00:33:45,607
ทุกคนต้องตายก็เพราะฉัน

196
00:33:46,442 --> 00:33:48,277
เพราะฉันเอง ซูรยอนถึงต้องตาย

197
00:33:48,360 --> 00:33:50,446
เพราะฉัน เลขาคังถึงได้ตาย

198
00:33:50,529 --> 00:33:54,283
คุณซึงจุนก็ตายเพราะฉัน
ทุกคนต้องมาตายเพราะฉัน

199
00:33:58,537 --> 00:33:59,663
ไม่เป็นไรใช่ไหม

200
00:34:04,793 --> 00:34:06,920
พี่ครับ ค่อยๆ เดินนะ

201
00:34:14,928 --> 00:34:18,390
นี่ เป็นอะไรของเธอ กลับมานั่งเร็ว

202
00:34:18,474 --> 00:34:19,516
คุณพ่อครับ

203
00:34:20,517 --> 00:34:22,561
รอแป๊บนะครับ แป๊บเดียวครับ

204
00:34:30,736 --> 00:34:31,945
- จับเธอไว้
- นี่

205
00:34:33,363 --> 00:34:35,449
- รีบจับไว้สิ
- นี่

206
00:34:39,536 --> 00:34:41,955
ในพระนามของพระบิดา
และพระวิญญาณบริสุทธิ์

207
00:34:47,211 --> 00:34:48,295
ได้การละ

208
00:35:06,647 --> 00:35:09,441
คุณพ่อครับ มาช่วยผมทีครับ

209
00:35:18,951 --> 00:35:22,120
- นี่ จะได้ผลแน่นะครับ
- ก็ต้องทำให้ได้ผลละ

210
00:35:24,706 --> 00:35:30,128
ในพระนามของพระบิดา พระบุตร
และพระวิญญาณบริสุทธิ์ อาเมน

211
00:35:31,964 --> 00:35:34,216
- งั้นตรงนี้ผมให้คุณพ่อจัดการนะครับ
- ได้สิ

212
00:35:42,140 --> 00:35:45,519
อัครทูตสวรรค์ นักบุญไมเคิล

213
00:35:45,602 --> 00:35:48,856
โปรดปกป้องเราในศึกนี้

214
00:35:48,939 --> 00:35:55,362
โปรดเป็นโล่ปกป้องเราต่อความชั่วร้าย
และหลุมพรางของปีศาจ

215
00:35:55,445 --> 00:35:58,615
พระเจ้าทรงติเตียนเขา

216
00:35:58,699 --> 00:36:02,786
พระองค์ผู้ทรงสถิตในสวรรค์

217
00:36:06,582 --> 00:36:08,333
พระอาณาจักรจงมาถึง

218
00:36:10,002 --> 00:36:11,837
ขอทุกสิ่งเป็นไปตามพระประสงค์

219
00:36:13,672 --> 00:36:16,300
บนผืนแผ่นดิน เฉกเช่นในสรวงสวรรค์

220
00:36:17,634 --> 00:36:21,388
ขอประทานอาหารประจำวันแก่เรา

221
00:36:21,471 --> 00:36:24,975
และโปรดทรงอภัยให้แก่เราที่ล่วงล้ำ

222
00:36:25,058 --> 00:36:29,897
เช่นที่เราอภัยให้เหล่าพวกที่ล่วงล้ำ…

223
00:36:29,980 --> 00:36:31,481
มันกำลังไปที่สนาม

224
00:36:32,399 --> 00:36:34,234
มันไม่เหมือนกับปีศาจโลกีย์ตัวอื่นๆ

225
00:36:35,277 --> 00:36:37,321
- พาน
- ตามฉันมา

226
00:36:43,869 --> 00:36:45,037
เอาไป

227
00:36:47,664 --> 00:36:50,125
นายเป็นหมอผีนี่ อย่าคิดอะไรเยอะ

228
00:37:01,219 --> 00:37:03,722
พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพและเป็นนิรันดร์
เราขอวิงวอนพระองค์

229
00:37:03,805 --> 00:37:07,309
โปรดทรงอำนวยพร
และชำระน้ำนี้ให้บริสุทธิ์ด้วยเถิด

230
00:37:30,165 --> 00:37:32,084
เดี๋ยวสิ ไม่นะ

231
00:37:58,902 --> 00:38:03,115
โปรดแก้ไขเราผ่านคุณงามของพระองค์
และทรงล้างบาป น้ำแห่งชีวิต

232
00:38:03,198 --> 00:38:05,158
ปกป้องเราจากวิญญาณร้ายในโลกหล้า

233
00:38:05,242 --> 00:38:07,077
ให้จิตวิญญาณของเราได้รับการชำระล้าง

234
00:38:07,160 --> 00:38:09,788
โปรดเมตตาประทานความรอดแก่เรา

235
00:38:11,915 --> 00:38:12,916
อาเมน

236
00:38:56,752 --> 00:38:59,212
คุณอา ทำไมถึงไปนานนักล่ะ

237
00:38:59,963 --> 00:39:01,131
แล้วครูวอนมีโฮล่ะ

238
00:39:01,214 --> 00:39:04,551
เป็นไปตามแผนไหม หา พูดอะไรหน่อยสิ

239
00:39:10,223 --> 00:39:13,226
เพราะเจ้าแท้ๆ เราถึงตีนางได้ตรงจุด

240
00:39:14,686 --> 00:39:16,938
ฉันต้องหายไปซะเพื่อจบเรื่องนี้

241
00:39:17,022 --> 00:39:18,774
ทุกคนต้องมาตายเพราะฉัน

242
00:39:18,857 --> 00:39:20,942
ลุงคะ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเอง

243
00:39:21,026 --> 00:39:22,569
ลุงฆ่าฉันทีนะ

244
00:39:22,652 --> 00:39:25,197
ฉันต้องตายค่ะ

245
00:39:27,657 --> 00:39:28,867
เป็นเพราะฉันเหรอ

246
00:39:31,244 --> 00:39:32,704
ต้องบอกว่าเพราะเพื่อนเจ้าสิ

247
00:39:33,747 --> 00:39:36,041
วอนมีโฮคงห่วงใยเพื่อนเจ้ามาก

248
00:39:46,093 --> 00:39:48,261
ถ้าอย่างนั้นคุณอาลงมือเองดีไหม

249
00:39:51,640 --> 00:39:53,767
แทนที่จะไปปลุกปีศาจโลกีย์ขึ้นมา

250
00:39:55,602 --> 00:39:59,272
คุณอาก็ไปฆ่าวอนมีโอเองกับมือเลย
จะไม่เร็วกว่าและง่ายกว่าเหรอ

251
00:40:05,612 --> 00:40:09,533
เจ้านี่ก็… พูดจาไร้สาระดีนะ

252
00:40:15,997 --> 00:40:17,958
นี่ก็ดึกแล้ว ย่าคงจะเป็นห่วง

253
00:40:18,959 --> 00:40:19,960
ฉันไปก่อนนะ

254
00:40:23,088 --> 00:40:24,089
เด็กน้อย

255
00:40:32,013 --> 00:40:33,390
ฮารือบังตัวต่อไปอยู่ที่ไหน

256
00:40:35,225 --> 00:40:36,226
ยังไม่รู้เลย

257
00:40:37,686 --> 00:40:38,728
เร่งมือหน่อยนะ

258
00:40:40,021 --> 00:40:42,440
ถ้าเจ้ายังหาไม่เจอ
ข้าจะไปถามย่าเจ้าด้วยตัวเอง

259
00:40:45,277 --> 00:40:46,278
อือ

260
00:41:06,381 --> 00:41:10,135
เร่งมือหน่อยนะ ถ้าเจ้ายังหาไม่เจอ
ข้าจะไปถามย่าเจ้าด้วยตัวเอง

261
00:41:11,845 --> 00:41:12,846
ย่า

262
00:41:16,099 --> 00:41:17,976
หายไปไหนมาดึกๆ ดื่นๆ

263
00:41:18,059 --> 00:41:20,770
ย่าออกมาทำไม ย่ายังไม่หายดีนะ

264
00:41:20,854 --> 00:41:24,441
แกมันตัวนิดเดียว
ย่าก็กลัวอีกามันจะคาบแกไป

265
00:41:29,112 --> 00:41:31,740
ตอนแกมาหาย่า

266
00:41:31,823 --> 00:41:36,036
แกอายุประมาณ 13 ปีใช่ไหม

267
00:41:37,037 --> 00:41:39,581
ตอนหนูอายุ 13
ในฤดูหนาว วันที่หิมะแรกตก

268
00:41:40,624 --> 00:41:42,459
จู่ๆ พูดเรื่องอดีตทำไมเหรอ

269
00:41:43,919 --> 00:41:47,172
พักนี้ย่าคิดเรื่องพวกนั้นบ่อยๆ

270
00:41:52,427 --> 00:41:54,554
- นี่ของโปรดของยอมจี กินเลยนะ
- อือ

271
00:42:03,480 --> 00:42:06,066
โอ้โฮ กินน่าอร่อยเชียว

272
00:42:06,149 --> 00:42:08,193
ดูน่ากินจังเลยนะคะ

273
00:42:09,486 --> 00:42:12,239
- สายลมฤดูใบไม้ผลิ…
- คุณพระ

274
00:42:12,322 --> 00:42:14,950
- โอ้โฮ ดูยอมจีของเราสิ
- โอ้โฮ

275
00:42:15,033 --> 00:42:17,410
แกเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ
แต่มีปฏิภาณไหวพริบ

276
00:42:17,494 --> 00:42:20,538
คล่องแคล่วและละเอียดถี่ถ้วน

277
00:42:20,622 --> 00:42:22,749
เพราะแก ย่าถึงอยู่อย่างสบายมาหลายปี

278
00:42:23,333 --> 00:42:27,003
ไม่มีช่วงเวลาให้รู้สึกว้าเหว่เลย

279
00:42:29,965 --> 00:42:34,427
ย่ารู้ว่าแกเป็นนก
ที่ผ่านมาพักพิงใต้ร่มเงาของย่า

280
00:42:35,178 --> 00:42:40,183
แต่ก็หวังให้แกคิดว่าที่นี่เป็นรังรอง
และอยากให้แกกลับมา

281
00:42:42,602 --> 00:42:44,437
คืนนี้อะไรเข้าสิงย่าเนี่ย

282
00:42:45,480 --> 00:42:47,691
ย่าฝันร้ายน่ะสิ

283
00:42:48,984 --> 00:42:53,905
รู้ไหมว่าทำไมย่าถึงได้รับแกเข้ามา

284
00:42:54,698 --> 00:42:58,868
กลิ่นของภูเขา กลิ่นของน้ำทะเล
กลิ่นของต้นไม้

285
00:43:01,121 --> 00:43:04,457
แม้แต่หินก้อนเล็กๆ
ก็ยังมีกลิ่นเฉพาะตัวของมัน

286
00:43:05,000 --> 00:43:10,463
ย่าจึงอยากช่วยให้แก
ค้นหากลิ่นของตัวเองจนเจอ

287
00:43:12,257 --> 00:43:14,759
ไม่รู้ทำไม แต่ย่ารู้สึกได้ว่า…

288
00:43:14,843 --> 00:43:19,306
แกให้กลิ่นของแสงอาทิตย์ที่สาดส่อง

289
00:43:21,266 --> 00:43:23,768
ย่าคงจะฝันร้ายน่าดูเลย

290
00:43:23,852 --> 00:43:25,770
รีบไปได้แล้ว หนูหิว

291
00:43:25,854 --> 00:43:26,855
ได้สิ

292
00:43:27,439 --> 00:43:30,233
ย่าจะเตรียมอาหารอุ่นๆ ใหม่ๆ
ไว้ให้แกเสมอ

293
00:43:30,984 --> 00:43:33,570
ไม่ว่าจะไปไหนมา ขอแค่ให้แกกลับมาก็พอ

294
00:43:35,113 --> 00:43:36,281
แค่นั้นก็พอแล้ว

295
00:45:26,683 --> 00:45:29,686
คำบรรยายโดย จริยา จริยาวิชัย