1 00:00:21,063 --> 00:00:23,399 (ตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมด เป็นเรื่องสมมติ) 2 00:00:23,482 --> 00:00:26,068 (นักแสดงเด็กอยู่ภายใต้การถ่ายทำ ที่ปลอดภัยและมีผู้ปกครองอยู่ด้วย) 3 00:01:45,439 --> 00:01:49,276 คุณก็มีพี่น้องเหมือนกันเหรอครับ 4 00:01:51,570 --> 00:01:52,613 เคยมี 5 00:01:54,865 --> 00:01:56,951 ผมเคยเชื่อว่า มันมีทั้งความดีและความชั่วร้าย 6 00:01:59,078 --> 00:02:04,208 ผมเลยเลือกอยู่ฝ่ายพระผู้เป็นเจ้า เพราะคิดว่านี่คือฝ่ายดี 7 00:02:07,002 --> 00:02:08,838 แต่ผมฆ่าพี่ชายด้วยมือของตัวเอง 8 00:02:13,384 --> 00:02:15,261 ตอนผมได้พบพี่ชายอีกครั้ง 9 00:02:16,595 --> 00:02:19,348 ผมนึกว่าในที่สุดคำอธิษฐานของผม ก็ได้รับการตอบสนอง 10 00:02:38,659 --> 00:02:39,702 แต่ตอนนี้… 11 00:02:43,664 --> 00:02:44,832 ผมไม่รู้แล้วครับ 12 00:02:47,293 --> 00:02:52,715 ว่ามันเป็นแผนการของพระเจ้า หรือการยั่วยุของปีศาจร้าย 13 00:02:53,257 --> 00:02:55,676 มันก็ขึ้นอยู่กับว่านายอยากเชื่อแบบไหน 14 00:02:56,343 --> 00:02:58,429 ที่จริงผมอาจรู้อยู่แล้วก็ได้ครับ 15 00:03:00,222 --> 00:03:01,390 เรื่องพี่ชายของผม 16 00:03:05,227 --> 00:03:07,271 แต่ผมแค่ไม่เชื่อ 17 00:03:11,483 --> 00:03:13,736 เพราะไม่อยากเชื่อ ผมเลยปฏิเสธมัน 18 00:04:24,932 --> 00:04:26,517 หายไปไหนมา 19 00:04:29,603 --> 00:04:30,646 คุณอา 20 00:04:36,402 --> 00:04:37,403 ตื่นได้แล้วขอรับ 21 00:04:37,486 --> 00:04:38,737 (เก้าปีก่อน) 22 00:05:22,448 --> 00:05:23,574 เจ้าเป็นใคร 23 00:05:24,408 --> 00:05:26,702 ตอนนี้มีสติแล้วหรือขอรับ 24 00:05:31,123 --> 00:05:32,791 เจ้าทำอะไรกับเรา 25 00:05:54,354 --> 00:05:56,857 กริชนั่นไม่ควรอยู่ในมือมนุษย์นะ 26 00:06:14,374 --> 00:06:15,626 คุณอา 27 00:06:25,302 --> 00:06:26,595 เชิญตามมาด้วยขอรับ 28 00:07:01,088 --> 00:07:02,923 ขอแสดงความนับถือ 29 00:07:03,006 --> 00:07:08,262 ต่อทุกสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับท่าน และทุกสิ่งที่ท่านได้ทำมา 30 00:07:09,138 --> 00:07:12,391 ทีนี้ก็บอกมา เจ้าเป็นใคร 31 00:07:12,683 --> 00:07:17,896 แน่นอน ท่านคงสงสัยว่าเราเป็นใคร 32 00:07:22,067 --> 00:07:25,320 สถานที่แห่งความว่างเปล่า และปราศจากทุกสรรพสิ่ง 33 00:07:25,737 --> 00:07:29,116 เราเต็มใจจะพาท่านออกมาจากที่นั่น 34 00:07:30,659 --> 00:07:31,660 อะไรนะ 35 00:07:32,202 --> 00:07:34,413 ดูเหมือนจะไม่เชื่อข้าเลยนะขอรับ 36 00:07:35,497 --> 00:07:36,582 ข้าไม่โทษท่านหรอก 37 00:07:37,916 --> 00:07:40,377 เวลามันก็ผ่านมานานแล้วนี่นะ 38 00:07:45,549 --> 00:07:47,509 (ทัมนากุก ยุคโบราณ) 39 00:07:53,307 --> 00:07:56,310 หากขัดขืน ข้าจะฆ่าเจ้าเสียตรงนี้เลย 40 00:08:29,468 --> 00:08:32,971 เจ้าต้องทำให้มันเชื่อฟัง ไม่เช่นนั้น… 41 00:08:33,055 --> 00:08:34,139 พอได้แล้ว 42 00:08:37,559 --> 00:08:38,810 ได้โปรดพอที 43 00:08:40,687 --> 00:08:44,066 เช่นนั้น เจ้าจะทำแทนรึ 44 00:09:20,435 --> 00:09:23,230 เจ้าได้รับเลือกจากคึมกังจอสินะ 45 00:10:23,081 --> 00:10:25,417 ทั้งคุงทันและพาน 46 00:10:26,043 --> 00:10:29,713 ตอนนี้คึมกังจอเป็นของพวกเจ้าแล้ว 47 00:10:30,172 --> 00:10:35,844 จงใช้คึมกังจอเพื่อฆ่าปีศาจโลกีย์ พันธกิจของเจ้าคือการฆ่า 48 00:10:35,927 --> 00:10:40,140 เมื่อทำเช่นนั้นแล้ว เจ้าจะปกป้องทัมนา และโลกจากความโกลาหลได้ 49 00:10:40,849 --> 00:10:44,644 นี่คือหน้าที่ของเจ้า เหตุผลของการอยู่รอดของเจ้า 50 00:11:20,138 --> 00:11:22,516 ลุกขึ้นแล้วลองดูใหม่ 51 00:11:24,976 --> 00:11:26,436 ข้าทำไม่ได้เจ้าค่ะ 52 00:11:26,937 --> 00:11:31,900 ข้าบอกแล้วว่าหากเจ้าละทิ้งหน้าที่ ทุกคนจะต้องตาย เจ้าแบกรับมันไหวรึ 53 00:11:35,654 --> 00:11:36,655 ลองอีกครั้ง 54 00:11:52,087 --> 00:11:55,048 การฝึกวันนี้เป็นอย่างไรบ้างขอรับ 55 00:11:55,132 --> 00:11:57,592 ข้ามั่นใจว่ามันจะต้องดีขึ้น 56 00:11:59,302 --> 00:12:01,847 เด็กๆ ตรงนั้นคือผู้สังหารปีศาจรึ 57 00:12:02,931 --> 00:12:04,391 ขอรับ ใช่แล้วขอรับ 58 00:12:19,197 --> 00:12:22,659 - วันนี้พอแค่นี้ พาพวกมันกลับไป - ขอรับ 59 00:13:17,047 --> 00:13:18,507 ข้าชื่อวอนจองนะ 60 00:13:27,474 --> 00:13:30,101 กินสิ อร่อยนะ 61 00:13:39,236 --> 00:13:40,278 ไว้ข้าจะมาหาอีกนะ 62 00:14:13,770 --> 00:14:17,023 ค่อยๆ กินสิ ข้าจะเอามาให้อีกนะ 63 00:14:46,011 --> 00:14:50,223 ทำไมคนพวกนั้น ถึงมีพลังของปีศาจโลกีย์ล่ะเจ้าคะ 64 00:14:50,307 --> 00:14:54,811 - พวกเขาคือผู้สังหารปีศาจขอรับ - ถ้าเป็นผู้สังหารปีศาจ… 65 00:14:55,395 --> 00:14:58,064 แปลว่าพวกเขาเป็นนักบวช ที่มีภารกิจเดียวคือการฆ่าหรือเจ้าคะ 66 00:14:59,357 --> 00:15:04,404 พวกเขาอุทิศร่างกายและจิตวิญญาณ เพื่อสังหารปีศาจโลกีย์ 67 00:15:05,488 --> 00:15:09,409 เด็กพวกนั้นจะเติบโตต่อไป เพื่อช่วยอีกหลายชีวิตให้พ้นภัยอันตราย 68 00:15:10,869 --> 00:15:13,371 เป็นการตัดสินใจ ของพวกเขาเองหรือไม่เจ้าคะ 69 00:15:16,583 --> 00:15:20,337 หรือว่าท่านจงรยองบังคับพวกเขา ให้เป็นผู้สังหารปีศาจรึเจ้าคะ 70 00:15:20,420 --> 00:15:24,174 ไม่ว่าจะเป็นคำสั่งหรือไม่ มนุษย์ก็ไม่ควรทำเช่นนี้นะเจ้าคะ 71 00:15:24,257 --> 00:15:27,719 แม้ดินแดนนี้ต้องกลายเป็นขุมนรก ก็ไม่เป็นไรหรือขอรับ 72 00:15:29,054 --> 00:15:32,807 ท่านจงรยองกำลังบังคับให้พวกเขา คร่าชีวิตผู้อื่นนะเจ้าคะ 73 00:15:33,767 --> 00:15:36,728 ทำไมถึงให้พวกเขาก่อกรรมเช่นนั้นเจ้าคะ 74 00:15:37,604 --> 00:15:39,689 คิดดูสิเจ้าคะ ว่าพวกเขาจะทุกข์ทรมานแค่ไหน 75 00:15:39,773 --> 00:15:42,442 พวกเขาไม่รู้จักความทุกข์ทรมานหรอก 76 00:15:43,276 --> 00:15:45,779 นั่นหมายความว่าอะไรเจ้าคะ 77 00:15:45,862 --> 00:15:49,991 ทุกความรู้สึกของมนุษย์ ข้าได้ลบมันออกไปจากพวกเขาหมดแล้วขอรับ 78 00:15:51,201 --> 00:15:56,539 จะความสุข ความเศร้า ความโกรธ หรือสำนึกผิดชอบ พวกเขาไม่รู้อะไรเลย 79 00:15:56,956 --> 00:16:00,627 พวกเขาไม่รู้สึกทุกข์ทรมานใดๆ 80 00:16:00,710 --> 00:16:04,464 เพราะเหตุผลเดียวของการมีอยู่ของพวกเขา คือเพื่อฆ่าปีศาจโลกีย์ 81 00:16:04,547 --> 00:16:07,384 คุณหนูวอนจองยังอายุน้อยนัก 82 00:16:07,467 --> 00:16:10,470 ท่านจึงอาจมองว่า ข้าเหี้ยมโหดดั่งมารร้าย 83 00:16:10,553 --> 00:16:15,934 แต่จนกว่าหินผนึกจะถูกสร้างขึ้นใหม่ และเหล่าปีศาจโลกีย์ถูกผนึก 84 00:16:16,017 --> 00:16:19,104 หนทางเดียวที่จะปกป้องมนุษย์ได้ 85 00:16:19,187 --> 00:16:22,065 คือเหล่าผู้สังหารปีศาจ ที่ข้าสร้างขึ้นมากับมือขอรับ 86 00:16:24,818 --> 00:16:30,657 หากคุณหนูวอนจองสร้างหินผนึกได้ทันที ผู้สังหารปีศาจก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป 87 00:16:31,533 --> 00:16:34,035 แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ จริงไหมขอรับ 88 00:16:36,913 --> 00:16:38,707 ทีนี้ก็เชิญไปเถอะขอรับ 89 00:17:21,958 --> 00:17:22,959 ขอโทษนะ 90 00:17:23,835 --> 00:17:27,422 ไม่เป็นไร ใส่ยานิดหน่อยก็ไม่เป็นไรแล้ว 91 00:17:58,578 --> 00:17:59,871 วอนจอง 92 00:18:07,378 --> 00:18:09,047 - มีอะไรเหรอ - เป็นเพราะข้าเอง 93 00:18:10,423 --> 00:18:12,967 - ทิ้งนางไว้ที่นี่เถอะ - ไม่ได้ 94 00:18:13,927 --> 00:18:16,846 เราต้องหนี ไม่เช่นนั้นเราจะตายกันหมด 95 00:18:17,972 --> 00:18:20,642 วอนจอง วอนจอง… 96 00:18:24,854 --> 00:18:27,065 ถึงข้าจะรู้อยู่แล้วว่าคุณหนูวอนจอง 97 00:18:27,148 --> 00:18:31,486 เห็นความรู้สึกส่วนตัวสำคัญกว่าส่วนรวม 98 00:18:32,362 --> 00:18:35,365 - แต่ก็ไม่คิดว่านางจะทำแบบนี้… - พานกลับมาแล้วขอรับ 99 00:18:49,921 --> 00:18:52,090 พาคุณหนูวอนจองเข้าไปข้างใน 100 00:18:59,305 --> 00:19:01,307 พาน บังอาจนักนะ 101 00:19:01,391 --> 00:19:04,978 ปล่อย ข้าบอกให้ปล่อย 102 00:19:05,061 --> 00:19:07,230 ปล่อยสิ ปล่อย 103 00:19:07,313 --> 00:19:09,524 ข้าบอกให้ปล่อย ปล่อย 104 00:19:10,400 --> 00:19:12,652 กล้าดีนักนะ พวกเจ้าทั้งคู่เลย 105 00:19:13,361 --> 00:19:17,574 แค่วอนจองแสดงความสงสาร ก็ไม่ได้แปลว่าพวกเจ้าเป็นมนุษย์นะ 106 00:19:18,700 --> 00:19:21,327 พวกเจ้าไม่มีทางได้ออกไปจากที่นี่ 107 00:19:22,412 --> 00:19:24,205 พวกเจ้าจะต้องตกนรก 108 00:19:24,289 --> 00:19:27,750 หากละทิ้งเส้นทางของพระโพธิสัตว์ ในการสังหารปีศาจโลกีย์ 109 00:19:27,834 --> 00:19:31,546 พวกเจ้าอยากอยู่ในนรกขุมที่ลึกที่สุด ไปชั่วนิจนิรันดร์รึ 110 00:19:31,629 --> 00:19:32,630 นรกน่ะ 111 00:19:33,548 --> 00:19:34,549 อยู่ที่นี่แล้ว 112 00:19:35,800 --> 00:19:36,885 ลากพวกมันไป 113 00:19:48,021 --> 00:19:49,105 ที่นี่คือ… 114 00:19:50,189 --> 00:19:54,903 เจ้าหมดสติไป ผู้สังหารปีศาจพาน แบกเจ้ากลับมาที่นี่ 115 00:19:54,986 --> 00:19:57,030 ถ้าเช่นนั้น พวกเขา… 116 00:20:00,992 --> 00:20:02,869 จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาเจ้าคะ 117 00:20:04,162 --> 00:20:08,082 - พวกเขาก็อาจโดนลงโทษจนตายน่ะสิ - ไม่ได้นะ 118 00:20:08,166 --> 00:20:10,251 ไม่รู้รึว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ 119 00:20:11,127 --> 00:20:13,796 ที่พวกเขาต้องพบกับ ความเจ็บปวดแสนสาหัสก็เพราะเจ้า 120 00:20:14,756 --> 00:20:18,760 เห็นหรือยัง นี่คือผลของการหนีชะตากรรมของตัวเอง 121 00:20:19,761 --> 00:20:22,013 ข้าเคยบอกเจ้าเรื่องของกฎแห่งกรรมแล้ว 122 00:20:23,306 --> 00:20:26,476 ทุกการกระทำล้วนนำมาซึ่งผลของมัน 123 00:20:27,894 --> 00:20:32,106 หากไม่ใช่เพราะเจ้า เด็กพวกนั้นก็ไม่ถูกลงโทษ 124 00:20:33,232 --> 00:20:37,946 ถ้าหากข้าสร้างหินผนึก 125 00:20:39,739 --> 00:20:41,741 ผลที่ตามมาจะเป็นอะไรเจ้าคะ 126 00:20:46,496 --> 00:20:50,667 หากข้ายอมรับในชะตากรรมตัวเอง 127 00:20:52,543 --> 00:20:54,629 และรวบรวมพละกำลังเพื่อสร้างหินผนึก 128 00:20:57,173 --> 00:20:58,800 จะไว้ชีวิตพวกเขาไหมเจ้าคะ 129 00:21:03,388 --> 00:21:07,058 ได้สิ หากเจ้ามีพลังที่ว่า 130 00:21:08,476 --> 00:21:11,062 เจ้าก็อาจช่วยเด็กพวกนั้นได้ 131 00:21:14,732 --> 00:21:18,361 ถ้าอย่างนั้น ข้าต้องการเพียงแค่นั้นเจ้าค่ะ 132 00:21:20,279 --> 00:21:22,532 (สิบห้าปีต่อมา) 133 00:21:36,337 --> 00:21:37,547 ได้โปรด… 134 00:22:56,918 --> 00:22:59,378 - ทำไมถึงทำแบบนั้น - ทำอะไร 135 00:23:01,422 --> 00:23:05,176 ทำไมถึงฆ่าคนพวกนั้น พวกเขาไม่ใช่ปีศาจโลกีย์ด้วยซ้ำ 136 00:23:08,679 --> 00:23:09,972 ข้าทำอย่างนั้นรึ 137 00:23:20,441 --> 00:23:21,442 พาน 138 00:23:33,538 --> 00:23:34,831 ไม่เจอกันนานเลย 139 00:23:42,004 --> 00:23:45,341 ได้เห็นคุณหนูวอนจองโตขึ้นขนาดนี้ และได้ยินว่าคุณหนูวอนจอง 140 00:23:45,424 --> 00:23:50,012 รวบรวมพลังเพื่อสร้างหินผนึกได้แบบนี้ ข้าก็เต็มตื้นใจเหลือเกินขอรับ 141 00:23:51,222 --> 00:23:52,390 จงรยอง 142 00:23:54,475 --> 00:23:57,228 เมื่อข้าสร้างหินผนึกใหม่สำเร็จ 143 00:23:57,311 --> 00:24:00,356 โลกนี้ก็จะปราศจากปีศาจโลกีย์ 144 00:24:01,023 --> 00:24:06,737 หลังจากข้าสร้างหินผนึกแล้ว ได้โปรดปล่อยพานกับคุงทันไปด้วยเถิด 145 00:24:10,533 --> 00:24:15,204 ปล่อยให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ เยี่ยงมนุษย์ด้วยเถิด 146 00:24:37,727 --> 00:24:38,895 เกิดอะไรขึ้น 147 00:24:39,645 --> 00:24:41,689 ข้ามีข่าวดีมาบอก 148 00:24:44,066 --> 00:24:49,071 หลังจากคืนพระจันทร์เต็มดวง ข้าจะสร้างหินผนึกขึ้นมาใหม่บนเกาะนี้ 149 00:24:49,697 --> 00:24:51,157 และหลังจากนั้น 150 00:24:52,658 --> 00:24:54,869 พวกเจ้าจะได้เป็นอิสระ 151 00:24:55,661 --> 00:24:57,246 จงรยองอนุญาตแล้วด้วย 152 00:24:59,373 --> 00:25:00,374 แน่ใจรึ 153 00:25:02,126 --> 00:25:05,004 เมื่อเวลานั้นมาถึง พาน คุงทัน 154 00:25:05,838 --> 00:25:08,174 พวกเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าใครอีกแล้ว 155 00:25:13,095 --> 00:25:14,096 พาน 156 00:25:16,390 --> 00:25:18,017 ท่านเชื่อวอนจองไหม 157 00:25:19,685 --> 00:25:21,604 ข้าจะเชื่อหรือไม่ มันสำคัญด้วยรึ 158 00:25:22,230 --> 00:25:23,356 แต่ข้าไม่เชื่อหรอก 159 00:25:27,777 --> 00:25:29,403 ท่านยังไร้เดียงสาเกินไป 160 00:25:30,363 --> 00:25:33,199 มนุษย์หลอกลวงเรา เปลี่ยนเราให้เป็นสัตว์ประหลาด 161 00:25:33,282 --> 00:25:34,700 และใช้เราเป็นหมาล่าเนื้อ 162 00:25:35,201 --> 00:25:36,410 คุณหนูวอนจองก็ด้วย 163 00:25:36,494 --> 00:25:41,165 นางยอมรับเลือดของปีศาจโลกีย์ ที่ไหลเวียนในร่างเราไม่ได้หรอก 164 00:25:45,544 --> 00:25:49,548 เมื่อวอนจองสร้างหินผนึก และเมื่อพวกเขากำจัดปีศาจโลกีย์ไปจนหมด 165 00:25:50,216 --> 00:25:52,635 เราก็จะกลายเป็นหมาล่าเนื้อ ที่ไม่จำเป็นต้องล่าอีกต่อไป 166 00:25:53,219 --> 00:25:55,513 แล้วคิดว่าพวกเขา จะปล่อยเราไปง่ายๆ อย่างนั้นรึ 167 00:25:57,098 --> 00:25:59,892 พวกเขาต้องกำจัดเรา เหมือนปีศาจโลกีย์ตนอื่นๆ แน่ 168 00:25:59,976 --> 00:26:01,602 ถ้าเรื่องมันกลายเป็นแบบนั้น 169 00:26:05,106 --> 00:26:07,400 วอนจองต้องไม่ยอมทนดูเฉยๆ แน่ 170 00:26:07,483 --> 00:26:09,902 อย่างไรเสีย นางก็เป็นฝ่ายเดียวกับพวกนั้น 171 00:26:11,696 --> 00:26:16,367 เพราะฉะนั้นก่อนที่พวกมันจะเล่นงานเรา เราต้องชิงลงมือก่อน 172 00:26:17,576 --> 00:26:19,453 ถ้าเป็นเราสองคนต้องทำได้แน่ 173 00:26:21,163 --> 00:26:24,083 ไม่ว่าจะทำเช่นไร เราก็ไม่มีวันกลายเป็นมนุษย์หรอก 174 00:26:27,837 --> 00:26:29,171 ข้าไม่ต้องการอะไรอื่นอีกเลย 175 00:26:32,258 --> 00:26:36,846 แม้จะเป็นเพียงเสี้ยววินาที ข้าก็อยากรู้สึกเหมือนมนุษย์สักครั้ง 176 00:27:09,962 --> 00:27:11,172 ตามข้ามา 177 00:28:04,100 --> 00:28:06,519 ที่ผ่านมา พวกเจ้าลำบากมามาก 178 00:28:07,061 --> 00:28:11,649 คืนนี้ ขณะที่คุณหนูวอนจองสร้างหินผนึก 179 00:28:12,316 --> 00:28:16,862 เราจะทำพิธีกรรมเพื่อชำระล้างร่างกาย และจิตวิญญาณของพวกเจ้า 180 00:28:17,696 --> 00:28:23,160 พวกเจ้าควรทำตามพิธีกรรม ด้วยความเลื่อมใสบูชา 181 00:28:45,141 --> 00:28:46,809 เปิดผ้าคลุมออก 182 00:28:49,770 --> 00:28:51,021 จุดไฟเผาเสีย 183 00:29:03,659 --> 00:29:05,411 เปิดประตูเดี๋ยวนี้ 184 00:29:10,833 --> 00:29:15,129 เมื่อวอนจองสร้างหินผนึกสำเร็จ 185 00:29:15,629 --> 00:29:18,424 ปีศาจก็จะหายไปจากโลกใบนี้ 186 00:29:19,258 --> 00:29:22,011 พวกเจ้ามีพลังของปีศาจโลกีย์ 187 00:29:22,636 --> 00:29:26,432 ข้าไม่อาจปล่อยให้พวกเจ้า อยู่ในโลกอันบริสุทธิ์นี้ได้ 188 00:29:27,266 --> 00:29:29,977 เพราะฉะนั้น ตอนนี้พวกเจ้าก็ควรพักได้แล้ว 189 00:29:30,478 --> 00:29:31,979 พูดอะไรของท่านน่ะ 190 00:29:32,897 --> 00:29:34,315 ข้าทำเช่นนี้เพื่อทุกๆ คน 191 00:29:35,441 --> 00:29:38,944 จงรยอง ท่านต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ 192 00:29:39,028 --> 00:29:41,530 วอนจองไม่มีทาง ยอมปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้แน่ 193 00:29:41,614 --> 00:29:44,074 วอนจองก็รู้เรื่องนี้ 194 00:29:44,158 --> 00:29:46,410 มีแต่คนโง่งมอย่างเจ้าที่ไม่รู้ 195 00:29:48,704 --> 00:29:52,958 นึกแล้ว ข้าไม่ควรไว้ใจมนุษย์จริงๆ 196 00:29:53,792 --> 00:29:57,963 ทั้งพ่อกับแม่หรือคนที่สัญญาว่า จะปกป้องเราอย่างวอนจอง 197 00:29:59,048 --> 00:30:00,508 มนุษย์มันก็เหมือนกันหมด 198 00:30:00,591 --> 00:30:04,637 พ่อแม่เจ้ารึ พ่อแม่ที่เจ้าฆ่าน่ะรึ 199 00:30:05,846 --> 00:30:08,349 คิดว่าข้าไม่รู้รึ 200 00:30:09,266 --> 00:30:10,559 ข้ารู้ทุกอย่าง 201 00:30:11,477 --> 00:30:15,022 เจ้าฆ่าผู้คนเพื่อความสนุก แม้พวกเขาจะไม่ใช่ปีศาจโลกีย์ 202 00:30:15,105 --> 00:30:17,858 พวกเจ้าควรถูกขจัดออกไปให้พ้น จากโลกใบนี้ 203 00:30:17,942 --> 00:30:19,652 ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ ก่อน 204 00:30:22,238 --> 00:30:26,408 นี่คือบทลงโทษของข้าต่อพวกเจ้า 205 00:30:28,244 --> 00:30:30,120 จงรยอง จงรยอง 206 00:30:30,204 --> 00:30:34,792 ข้าต้องได้ยินจากปากของวอนจองเอง นางไม่มีทางเห็นด้วยกับเรื่องนี้แน่ 207 00:30:43,133 --> 00:30:46,387 ข้าไม่ยอมตายง่ายๆ แบบนี้หรอก 208 00:32:00,127 --> 00:32:03,380 อะไรกัน ข้าผนึกมันแน่นหนาแล้วนะ 209 00:32:03,964 --> 00:32:05,215 เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร 210 00:33:52,406 --> 00:33:54,283 ยกโทษให้เราด้วย 211 00:33:57,244 --> 00:33:58,245 พาน 212 00:33:59,913 --> 00:34:00,914 วอนจอง 213 00:34:05,753 --> 00:34:07,254 คิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ 214 00:34:08,672 --> 00:34:10,883 ไอ้พวกสัตว์ประหลาด 215 00:34:12,259 --> 00:34:15,512 พวกแกจะต้องตกนรก 216 00:34:54,718 --> 00:34:59,348 นี่คือบทลงโทษของข้าต่อเจ้า 217 00:35:02,810 --> 00:35:06,355 วอนจอง อย่าหยุดนะ เจ้าต้องทำต่อไป 218 00:35:08,774 --> 00:35:11,026 ท่านอาจารย์ ข้าต้องลงไป 219 00:35:11,109 --> 00:35:13,779 วอนจอง พวกเราไม่มีเวลาแล้ว 220 00:35:13,862 --> 00:35:16,281 เหล่าปีศาจโลกีย์พากันออกมาแล้ว 221 00:35:23,330 --> 00:35:25,958 สร้างหินผนึกสิ เร็วเข้า 222 00:35:46,061 --> 00:35:47,771 หากเจ้าไม่ทำตอนนี้ 223 00:35:47,855 --> 00:35:53,527 ดินแดนทัมนานี้หรือแม้แต่ทั่วท้องทะเล จะไม่มีชีวิตใดเหลือรอดอยู่เลย 224 00:35:53,610 --> 00:35:55,237 ทุกคนจะต้องตายกันหมด 225 00:35:55,320 --> 00:35:58,532 เจ้าต้องรีบลงมือ และผนึกเหล่าปีศาจโลกีย์ไว้ใต้ดิน 226 00:35:58,615 --> 00:36:00,617 พานกลายเป็นปีศาจโลกีย์ไปแล้ว 227 00:36:02,870 --> 00:36:04,872 หากข้าสร้างหินผนึกตอนนี้ 228 00:36:06,623 --> 00:36:08,625 พานก็จะถูกผนึกไปด้วยนะเจ้าคะ 229 00:36:12,254 --> 00:36:15,841 มันสายเกินกว่าจะเปลี่ยนเขา ให้กลับมาเป็นมนุษย์แล้ว 230 00:36:29,146 --> 00:36:30,606 มันเกิดอะไรขึ้น 231 00:36:36,570 --> 00:36:37,946 วอนจอง 232 00:36:39,156 --> 00:36:40,741 เจ้าจะฆ่าพวกเราจริงๆ รึ 233 00:36:41,950 --> 00:36:45,787 เจ้าสัญญาแล้วไม่ใช่รึ เจ้าโกหกเรารึ 234 00:37:23,450 --> 00:37:25,494 ยังไม่ฆ่าวอนจองอีกสินะ 235 00:37:26,745 --> 00:37:27,788 โง่งมสิ้นดี 236 00:37:45,430 --> 00:37:49,017 วอนจอง เจ้าต้องรักษาทัมนาไว้นะ 237 00:37:49,893 --> 00:37:52,688 ท่านอาจารย์ ข้าให้สัญญาไว้… 238 00:37:53,772 --> 00:37:56,024 ว่าจะช่วยพานกับคุงทัน 239 00:37:56,942 --> 00:37:59,945 ข้าไม่… ข้าไม่อาจ… 240 00:38:01,488 --> 00:38:03,448 ข้าไม่อาจทอดทิ้งพวกเขาได้เจ้าค่ะ 241 00:38:19,631 --> 00:38:22,551 จะเลือกทางนี้รึ พี่น้องข้า 242 00:38:25,053 --> 00:38:26,471 วอนจองไม่รู้เรื่องด้วย 243 00:38:28,849 --> 00:38:30,225 ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว 244 00:39:02,466 --> 00:39:03,842 หยุดเดี๋ยวนี้ 245 00:39:05,886 --> 00:39:08,722 พวกเจ้าทั้งสองคน ไปด้วยกันกับข้าเถิด 246 00:39:10,891 --> 00:39:15,896 บาป กรรม ความอยุติธรรม และความเจ็บปวดที่เจ้าเคยก่อไว้ 247 00:39:16,938 --> 00:39:21,610 ข้าจะช่วยให้เจ้า ได้ไถ่ถอนมันในชาติหน้า 248 00:39:43,090 --> 00:39:45,509 บาปกรรมอย่างนั้นรึ 249 00:39:47,552 --> 00:39:52,891 คนที่ควรถูกกล่าวโทษ ไม่ใช่ข้าหรือพาน 250 00:40:48,238 --> 00:40:51,575 วอนจอง 251 00:40:58,290 --> 00:41:00,500 ตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว 252 00:41:00,584 --> 00:41:01,918 วอนจอง 253 00:41:05,046 --> 00:41:09,217 ข้าอยากพาเจ้าออกไปจากขุมนรกนี้ 254 00:41:11,386 --> 00:41:13,346 เจ้าตายไม่ได้นะ 255 00:41:16,224 --> 00:41:17,684 สัญญากับข้านะ พาน 256 00:41:19,603 --> 00:41:24,608 ข้าจะกลับมาช่วยเจ้า 257 00:41:24,691 --> 00:41:26,610 รอข้านะ 258 00:41:28,069 --> 00:41:30,906 วอนจอง ไม่นะ 259 00:41:31,698 --> 00:41:32,866 เจ้ายังตายไม่ได้นะ 260 00:41:34,075 --> 00:41:36,453 เมื่อข้าหวนคืนกลับมา 261 00:41:38,872 --> 00:41:41,833 เจ้าต้องจดจำข้าให้ได้นะ 262 00:41:45,629 --> 00:41:46,880 อย่าลืมข้านะ พาน 263 00:41:48,381 --> 00:41:52,928 ข้าจะช่วยเจ้าอีกครั้ง ข้าสัญญา 264 00:45:37,944 --> 00:45:40,947 คำบรรยายโดย จริยา จริยวิชัย