1
00:00:06,006 --> 00:00:11,928
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:13,013 --> 00:00:14,139
‎(สถาบันศิลปะโตเกียว)

3
00:00:14,222 --> 00:00:15,932
‎คุณยางุจิลงเป็นคอร์สสีน้ำมัน

4
00:00:16,015 --> 00:00:18,101
‎คุณอายุคาวะเป็นคอร์สจิตรกรรมญี่ปุ่นใช่ไหมคะ

5
00:00:18,184 --> 00:00:19,019
‎ครับ

6
00:00:19,519 --> 00:00:21,604
‎ในคาบเรียนแรก ทุกหลักสูตรจะเรียนรวมกันค่ะ

7
00:00:34,284 --> 00:00:36,995
‎บรรยากาศต่างกับที่ชมรมศิลปะเลยแฮะ

8
00:00:37,579 --> 00:00:39,789
‎ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ตั้งเป้าจะเข้าม.ศิลปะนี่นะ

9
00:00:40,415 --> 00:00:41,583
‎ก็แหงอยู่แล้วสิ

10
00:00:42,250 --> 00:00:45,378
‎แต่ก็ดีกว่าเอาแต่วาดเส้นไปเรื่อยเปื่อยแหละ

11
00:00:47,172 --> 00:00:50,049
‎บรรยากาศตึงเครียดแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน

12
00:00:53,428 --> 00:00:57,599
‎จากนี้ไป จะให้ใช้แท่งถ่านหรือดินสอ
‎วาดภาพหุ่นปูนปลาสเตอร์ค่ะ

13
00:00:57,682 --> 00:01:00,143
‎หนึ่งชั่วโมงสุดท้ายจะมาวิจารณ์งานกันค่ะ

14
00:01:00,226 --> 00:01:02,020
‎ถ้าอยากถามอะไรก็ถามได้เลยนะคะ

15
00:01:02,979 --> 00:01:03,813
‎ขอโทษครับ

16
00:01:05,065 --> 00:01:07,609
‎ภาพแรเงาหุ่นนี่
‎แค่วาดไปตามที่เห็นเลยใช่ไหมครับ

17
00:01:07,692 --> 00:01:09,152
‎ใช่แล้วค่ะ

18
00:01:09,235 --> 00:01:10,987
‎งั้นจะเริ่มเช็กชื่อแล้วนะคะ

19
00:01:11,821 --> 00:01:12,906
‎งั้นเหรอ

20
00:01:12,989 --> 00:01:14,365
‎ถึงจะตั้งเป้าเข้าม.ศิลปะกัน

21
00:01:14,449 --> 00:01:17,410
‎แต่ก็มีคนที่เพิ่งเคยวาดภาพแรเงา
‎เป็นครั้งแรกด้วยแฮะ

22
00:01:20,246 --> 00:01:22,916
‎ยางลบนวดเหรอ
‎ถ้าไม่รังเกียจแบ่งไปใช้ครึ่งหนึ่งไหม

23
00:01:25,126 --> 00:01:26,669
‎นายเป็นใคร

24
00:03:01,723 --> 00:03:03,099
‎- คุณคาเมอิ
‎- มาครับ

25
00:03:03,182 --> 00:03:06,936
‎ถึงจะว่ากันว่า
‎พวกวาดรูปเนี่ยมีแต่พวกเพี้ยนๆ ก็เถอะ

26
00:03:07,562 --> 00:03:10,857
‎- แต่หมอนี่ดูท่าทางแรงชะมัดเลยแฮะ
‎- คุณทาคาฮาชิ

27
00:03:11,482 --> 00:03:13,693
‎- คุณทาคาฮาชิ โยตะสุเกะ
‎- มาครับ

28
00:03:14,569 --> 00:03:15,904
‎วิธีจับแปลกแฮะ

29
00:03:17,947 --> 00:03:20,283
‎เราเคยวาดหุ่นปูนอยู่ประมาณสองครั้ง

30
00:03:21,075 --> 00:03:23,912
‎นี่ไม่ใช่ง่ายๆ เลย

31
00:03:23,995 --> 00:03:26,581
‎หน้าตาเป็นศูนย์รวมของรูปทรงอันซับซ้อน

32
00:03:27,582 --> 00:03:30,501
‎พอแก้ตรงนั้น ตรงนี้ก็จะเพี้ยนไป

33
00:03:31,586 --> 00:03:34,339
‎เอ๊ะ ตำแหน่งของตาซ้ายแปลกจังแฮะ

34
00:03:35,882 --> 00:03:38,301
‎เคยเห็นหน้านี้ที่ไหนสักแห่งนะเนี่ย

35
00:03:39,594 --> 00:03:44,891
‎การวาดหน้าน่ะ คนเรามักจะวาด
‎หน้าตาที่ตัวเองเห็นหรือจับบ่อย

36
00:03:45,475 --> 00:03:49,312
‎ระวังอย่าเผลอวาดหน้าตัวเองลงไปแทนนะจ๊ะ

37
00:03:52,357 --> 00:03:55,401
‎ถึงลบออกไป ก็ยังมีรอยจางๆ ติดกระดาษอยู่แฮะ

38
00:03:55,485 --> 00:03:57,111
‎โธ่ ทำยังไงดีเนี่ย

39
00:03:58,863 --> 00:04:01,032
‎- ขอโทษค่ะ
‎- ไม่เป็นไร

40
00:04:03,993 --> 00:04:05,036
‎ดำปี๋เลย

41
00:04:06,120 --> 00:04:08,790
‎ตอนนี้ตั้งสมาธิกับรูปวาดของตัวเองก่อนดีกว่า

42
00:04:13,378 --> 00:04:16,798
‎อะไรเนี่ย สัดส่วนรูปเรามันแย่ขนาดนี้เลยเหรอ

43
00:04:17,799 --> 00:04:20,468
‎จุดด้อยของภาพเนี่ย
‎ถ้าไม่ได้เอามาวางเรียงบนชั้นแบบนี้

44
00:04:20,551 --> 00:04:23,054
‎ก็ไม่ทันสังเกตได้อย่างน่าประหลาดเลยเนอะ

45
00:04:23,137 --> 00:04:24,639
‎"อย่างน่าประหลาด" เลยสินะ

46
00:04:27,892 --> 00:04:29,435
‎ภาพที่พื้นหลังเป็นสีดำนั่น…

47
00:04:29,519 --> 00:04:31,437
‎ของคนเมื่อกี้เองเหรอ

48
00:04:31,521 --> 00:04:35,483
‎ยิ่งพื้นหลังดำเท่าไร
‎ก็ยิ่งทำให้สีขาวของหุ่นปูนชัดขึ้นสินะ

49
00:04:35,566 --> 00:04:37,068
‎มีวิธีวาดแบบนั้นด้วย

50
00:04:52,375 --> 00:04:53,251
‎เจ๋งแฮะ

51
00:04:53,751 --> 00:04:55,211
‎แบบนี้ขี้โกงชะมัด

52
00:05:01,009 --> 00:05:02,218
‎เสียงกรีดร้อง…

53
00:05:02,969 --> 00:05:04,220
‎เสียงกรีดร้องอันเงียบงัน

54
00:05:04,971 --> 00:05:06,306
‎ก้องกังวานอยู่ภายในตัวเรา

55
00:05:11,728 --> 00:05:13,730
‎- ทาคาฮาชิคุง
‎- ครับ

56
00:05:13,813 --> 00:05:17,108
‎วาดได้สมส่วนแถมใช้แท่งถ่านแรเงาได้ดีเลย

57
00:05:17,191 --> 00:05:19,235
‎ไม่มีอะไรให้วิจารณ์แล้วแหละมั้ง

58
00:05:19,819 --> 00:05:22,488
‎เธอเคยวาดหุ่นปูนมาแล้วกี่ภาพเหรอ

59
00:05:23,156 --> 00:05:24,198
‎เพิ่งเคยวาดครั้งแรกครับ

60
00:05:25,575 --> 00:05:26,868
‎คนละชั้นเลยเนอะ

61
00:05:26,951 --> 00:05:28,453
‎โดดเด่นที่สุดในกลุ่มนั้นเลย

62
00:05:28,953 --> 00:05:33,374
‎หนำซ้ำหมอนั่นได้ที่เจ็ดวิชาภาษาญี่ปุ่น
‎ในสนามสอบจำลองทั่วประเทศด้วย

63
00:05:34,083 --> 00:05:35,126
‎อือ

64
00:05:35,209 --> 00:05:39,255
‎แต่คอมเมนต์ของยาโทระเอง
‎ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่

65
00:05:43,384 --> 00:05:44,594
‎อย่าเมินกันสิ

66
00:05:48,056 --> 00:05:50,767
‎เขาเรียกคนอย่างหมอนั่นว่าอัจฉริยะสินะ

67
00:05:52,060 --> 00:05:55,772
‎ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองมีพรสวรรค์เลย

68
00:05:56,439 --> 00:05:59,776
‎แต่ก็คิดบ้างเหมือนกันว่าฉันเก่งขึ้นตั้งเยอะ

69
00:06:01,277 --> 00:06:02,111
‎ฉันนี่มัน…

70
00:06:02,820 --> 00:06:04,113
‎เป็นแค่คนธรรมดาสินะ

71
00:06:07,200 --> 00:06:09,827
‎- เฮ้ย
‎- ก็แหม…

72
00:06:10,578 --> 00:06:13,706
‎ยาโทระเนี่ยโลภเอาการเลยนะ

73
00:06:13,790 --> 00:06:15,708
‎ถึงฉันจะชอบส่วนนั้นของเธอก็เถอะ

74
00:06:15,792 --> 00:06:16,793
‎ว่าไงนะ

75
00:06:17,668 --> 00:06:21,089
‎เพราะว่ามนุษย์น่ะ ไม่อาจเอาตัวเอง
‎ไปเทียบกับเทพเจ้าได้ยังไงล่ะ

76
00:06:22,381 --> 00:06:24,675
‎เมื่อกี้น่ะ คนส่วนใหญ่ชื่นชมเขา

77
00:06:24,759 --> 00:06:27,804
‎เหมือนอยู่กันคนละชั้นอย่างไม่รู้ตัว

78
00:06:28,596 --> 00:06:31,808
‎ยาโทระเองก็เป็นแบบนั้นกับรุ่นพี่โมรินี่

79
00:06:32,767 --> 00:06:35,144
‎แต่พอเป็นทาคาฮาชิคุงแล้ว
‎ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้นเลย

80
00:06:36,145 --> 00:06:38,940
‎ถ้าเจ็บใจแบบนี้ แปลว่ายังสู้ไหว

81
00:06:42,527 --> 00:06:44,070
‎ไว้เจอกัน รถไฟมาแล้วน่ะ

82
00:06:47,532 --> 00:06:50,076
‎จริงด้วย จริงอย่างที่ริวจิพูดเลย

83
00:06:52,161 --> 00:06:54,455
‎เรามัวมาหลงระเริงอะไรเนี่ย

84
00:06:54,539 --> 00:06:57,708
‎เรามันก็แค่คนที่เพิ่ง
‎เริ่มวาดรูปเมื่อครึ่งปีก่อนเอง

85
00:07:01,254 --> 00:07:03,381
‎บนโลกใบนี้มีคนเก่งๆ อีกตั้งมากมาย

86
00:07:07,051 --> 00:07:08,136
‎เอ่อ…

87
00:07:08,219 --> 00:07:10,096
‎ทาคาฮาชิ โยตะสุเกะคุงใช่ไหม

88
00:07:11,055 --> 00:07:13,057
‎แหม เมื่อกี้ฉันขนลุกเลย

89
00:07:13,141 --> 00:07:15,059
‎นายเก่งที่สุดในกลุ่มนั้นเลยใช่ไหม

90
00:07:16,310 --> 00:07:17,478
‎ก็คงงั้นแหละ

91
00:07:18,688 --> 00:07:20,481
‎เพื่อนไม่ค่อยคบแหง

92
00:07:21,065 --> 00:07:22,733
‎จะเข้าเกไดเหรอ

93
00:07:23,317 --> 00:07:24,569
‎อืม คงงั้น

94
00:07:25,903 --> 00:07:28,030
‎หมอนี่คงเป็นอัจฉริยะแน่

95
00:07:28,698 --> 00:07:29,907
‎ส่วนเรา…

96
00:07:29,991 --> 00:07:31,284
‎ก็เป็นแค่คนธรรมดาๆ สินะ

97
00:07:31,909 --> 00:07:32,743
‎ไม่ได้พิเศษอะไร

98
00:07:33,327 --> 00:07:35,163
‎ไม่อาจเป็นอัจฉริยะได้

99
00:07:35,246 --> 00:07:36,831
‎เก่งได้แค่เท่าที่ฝึกเท่านั้น

100
00:07:37,957 --> 00:07:40,251
‎ขอโทษที่จู่ๆ ก็มาทักนะ ไว้เจอกัน

101
00:07:42,336 --> 00:07:43,963
‎ไว้เจอกัน คุณยางุจิ

102
00:07:46,048 --> 00:07:50,386
‎ถ้าอย่างนั้น เราก็แค่วาดรูปต่อไป
‎จนกว่าจะเทียบอัจฉริยะได้ก็พอ

103
00:08:00,396 --> 00:08:02,398
‎โอ้โฮ สาวสวยแจ่มว้าวเลย

104
00:08:05,151 --> 00:08:05,985
‎ผมเปีย

105
00:08:07,361 --> 00:08:08,404
‎ผมบ๊อบ

106
00:08:11,240 --> 00:08:13,409
‎ทาคาฮาชิ โยตะสุเกะ

107
00:08:13,493 --> 00:08:15,912
‎(ห้ามคุยกันระหว่างเรียน)

108
00:08:19,499 --> 00:08:20,917
‎ไงจ๊ะ

109
00:08:21,000 --> 00:08:22,502
‎มานั่งกันก่อนมา

110
00:08:23,002 --> 00:08:26,672
‎ตั้งแต่วันนี้ไป ครูจะมารับผิดชอบ
‎หลักสูตรสีน้ำมันภาคค่ำจ้ะ

111
00:08:26,756 --> 00:08:28,424
‎ครูชื่อโอบะจ้า

112
00:08:28,508 --> 00:08:29,759
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะ

113
00:08:30,510 --> 00:08:33,137
‎จากนี้ไป จะสัมภาษณ์ทีละคนนะจ๊ะ

114
00:08:33,221 --> 00:08:36,057
‎ถ้าครูเรียกแล้ว ถือผลงานมาที่ห้องสัมภาษณ์นะจ๊ะ

115
00:08:36,641 --> 00:08:38,935
‎งั้น ไอคาวะ

116
00:08:39,018 --> 00:08:39,977
‎ครับ

117
00:08:40,061 --> 00:08:41,437
‎(น้ำมันสน)

118
00:08:41,521 --> 00:08:43,940
‎(ห้องน้ำ)

119
00:08:44,023 --> 00:08:45,525
‎แดงแปร๊ดเลย

120
00:08:45,608 --> 00:08:47,693
‎น้ำมันสนเนี่ยทำให้แสบผิวด้วยเหรอ

121
00:08:50,279 --> 00:08:51,697
‎อ้าว ยาโทระ

122
00:08:51,781 --> 00:08:54,534
‎อ้าว ริวจิ เรียนคอร์สจิตรกรรมญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ

123
00:08:55,034 --> 00:08:56,035
‎นี่ชั้นหกนะ

124
00:08:57,245 --> 00:08:58,204
‎มีธุระนิดหน่อยน่ะ

125
00:08:58,287 --> 00:09:01,541
‎- ยาโทระท้องผูกเหรอ
‎- เปล่าสักหน่อย

126
00:09:01,624 --> 00:09:02,458
‎คุณซาซากิขา

127
00:09:05,294 --> 00:09:06,420
‎เรียกฉันเหรอ

128
00:09:06,504 --> 00:09:07,463
‎มีอะไรเหรอ

129
00:09:07,547 --> 00:09:09,257
‎ฉันชื่ออายุคาวะค่ะ

130
00:09:09,340 --> 00:09:11,467
‎วันหลังไปเดตกับฉันนะคะ

131
00:09:12,635 --> 00:09:13,678
‎ได้สิ

132
00:09:13,761 --> 00:09:14,971
‎นิสัยของเจ้านี่…

133
00:09:15,054 --> 00:09:17,807
‎ที่แสดงออกว่าไม่แยแสคนรอบข้างเนี่ย

134
00:09:17,890 --> 00:09:19,225
‎เราไม่ชอบเอาซะเลย

135
00:09:19,308 --> 00:09:21,852
‎- นั่นยูกะจังนี่นา
‎- น่ารักจัง

136
00:09:21,936 --> 00:09:23,479
‎ยางุจิ!

137
00:09:25,064 --> 00:09:26,482
‎(ห้องสัมภาษณ์)

138
00:09:26,566 --> 00:09:28,693
‎ฝากเนื้อฝากตัวด้วยอีกรอบนะจ๊ะ

139
00:09:28,776 --> 00:09:29,986
‎ครูชื่อโอบะจ้ะ

140
00:09:30,069 --> 00:09:32,321
‎ยางุจิครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

141
00:09:33,698 --> 00:09:36,284
‎- มหาลัยที่อยากเข้าล่ะ
‎- เกไดที่เดียวเลยครับ

142
00:09:36,993 --> 00:09:39,745
‎อย่างนี้นี่เอง งั้นเหรอ

143
00:09:43,082 --> 00:09:45,001
‎หัวดีใช่ไหม เธอน่ะ

144
00:09:45,084 --> 00:09:46,085
‎อะไรนะครับ

145
00:09:46,794 --> 00:09:48,254
‎หรือจะเรียกว่าพวกจริงจังดีล่ะ

146
00:09:48,838 --> 00:09:52,258
‎แต่ถ้ายังฝีมือเท่านี้อยู่ คงเข้าเกไดลำบากนะ

147
00:09:53,009 --> 00:09:54,677
‎พูดโผงออกมาเลย

148
00:09:58,389 --> 00:10:01,309
‎นี่คือผลงานของคนที่เข้าเกไดได้

149
00:10:01,809 --> 00:10:05,104
‎เกไดจะให้ความสำคัญกับวิสัยทัศน์ เอกลักษณ์

150
00:10:05,187 --> 00:10:08,316
‎และโลกทัศน์ของคนคนนั้นมากกว่ามหาลัยอื่นเลย

151
00:10:08,899 --> 00:10:12,069
‎ภาพนี้ก็มีความจริงใจ ดูดีเลยนะ

152
00:10:12,153 --> 00:10:14,864
‎แต่ถ้าให้ครูพูดแบบแย่สุดๆ ก็…

153
00:10:14,947 --> 00:10:18,326
‎ภาพวาดของยางุจิเนี่ย
‎วาดแค่สิ่งที่เห็นตรงหน้าตัวเองเท่านั้น

154
00:10:19,577 --> 00:10:20,578
‎แต่ว่า…

155
00:10:20,661 --> 00:10:23,956
‎สิ่งสำคัญที่สุดคือการวาดภาพของตัวเองออกมา

156
00:10:24,915 --> 00:10:28,336
‎เพราะฉะนั้นเธอลองฝึกสร้างผลงานก็ดีนะ

157
00:10:28,919 --> 00:10:30,338
‎สร้างผลงานเหรอ

158
00:10:30,421 --> 00:10:34,216
‎ใช่แล้ว ผลงานก็คือคำตอบๆ หนึ่ง
‎ที่ศิลปินแสดงออกมาน่ะ

159
00:10:34,800 --> 00:10:36,677
‎ดูผลงานหลายๆ ผลงาน

160
00:10:36,761 --> 00:10:39,221
‎พอรู้จักคำตอบหลายๆ แบบแล้ว

161
00:10:39,305 --> 00:10:42,516
‎ก็นำอิทธิพลมาปรับใช้ในชิ้นงาน
‎หรือความคิดตัวเองได้ด้วย

162
00:10:43,184 --> 00:10:45,603
‎การเลียนแบบเหรอ ดีเลย

163
00:10:45,686 --> 00:10:47,897
‎ไม่ว่าใครก็เริ่มด้วยการลอกแบบทั้งนั้นแหละจ้ะ

164
00:10:47,980 --> 00:10:50,983
‎แต่ถ้ายืมสิ่งที่ต้องการจะสื่อ
‎มาจากคนอื่นอย่างเดียว

165
00:10:51,067 --> 00:10:52,985
‎ก็จะเป็นได้แค่ผลงานที่คล้ายๆ เขาเท่านั้น

166
00:10:54,362 --> 00:10:57,573
‎ก่อนอื่น ต้องรู้ก่อนว่าตัวเองชอบอะไร

167
00:10:58,157 --> 00:10:59,367
‎มาเริ่มจากจุดนั้นกันนะ

168
00:11:00,201 --> 00:11:03,037
‎ไปพิพิธภัณฑ์ ดูหนังสือศิลปะ

169
00:11:03,120 --> 00:11:04,538
‎หรืออะไรก็ได้ที่อยากทำ

170
00:11:04,622 --> 00:11:07,625
‎ลองเก็บสะสมสิ่งที่ตัวเองรู้สึกว่าใช่ดู

171
00:11:08,209 --> 00:11:10,961
‎ถ้าทำแบบนั้นแล้ว
‎จะรู้เองว่าสิ่งที่ตัวเองชอบคืออะไรไงจ๊ะ

172
00:11:12,963 --> 00:11:14,006
‎การสร้างผลงานเหรอ

173
00:11:14,590 --> 00:11:16,050
‎สิ่งที่ตัวเองชอบ

174
00:11:16,759 --> 00:11:19,011
‎วาดไปเรื่อยเปื่อยคงไม่รอดจริงๆ สินะ

175
00:11:19,095 --> 00:11:20,513
‎ต่อไป ฮาชิดะ

176
00:11:20,596 --> 00:11:21,472
‎ครับ

177
00:11:22,056 --> 00:11:23,808
‎ฮาชิดะ

178
00:11:26,727 --> 00:11:28,145
‎ตลกดีนี่

179
00:11:30,606 --> 00:11:32,733
‎มีอารมณ์ขันนะเนี่ย

180
00:11:32,817 --> 00:11:35,736
‎ถึงจะแรเงาดินสอเลอะๆ ไปหน่อย

181
00:11:35,820 --> 00:11:37,988
‎แต่สิ่งที่เธอจะสื่อเข้าใจง่ายดี

182
00:11:38,072 --> 00:11:39,156
‎ดีเลยนะ

183
00:11:39,782 --> 00:11:41,534
‎วิธีวาดแบบนี้ก็ได้เหมือนกันแฮะ

184
00:11:42,618 --> 00:11:44,620
‎นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการสร้างผลงานเหรอ

185
00:11:46,414 --> 00:11:48,999
‎ไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะดีกว่ามั้ง

186
00:11:50,000 --> 00:11:52,962
‎เราก็ชอบวาดนะ แต่ไม่ถนัดดูภาพเลยนี่สิ

187
00:12:02,430 --> 00:12:03,347
‎โยตะสุเกะคุง

188
00:12:04,348 --> 00:12:05,766
‎ไปที่นี่ด้วยกันไหม

189
00:12:06,392 --> 00:12:07,810
‎อะไรเนี่ย

190
00:12:07,893 --> 00:12:10,521
‎อ้าว นิทรรศการพิพิธภัณฑ์ศิลปะโมร์ซงนี่นา

191
00:12:12,481 --> 00:12:14,108
‎ฉันไปด้วยได้ไหม

192
00:12:15,484 --> 00:12:18,028
‎ขอบคุณที่ให้มาด้วยนะ

193
00:12:18,112 --> 00:12:19,780
‎พอเถอะๆ ไม่ต้องขอบคุณหรอก

194
00:12:20,364 --> 00:12:21,532
‎เอ่อ…

195
00:12:21,615 --> 00:12:23,367
‎ฉันชื่อฮาชิดะ ฮารุกะ

196
00:12:23,451 --> 00:12:25,786
‎ผมเปียเป็นหลักฐานแสดงความตั้งใจน่ะ

197
00:12:25,870 --> 00:12:26,704
‎อ๋อ

198
00:12:27,997 --> 00:12:30,040
‎ทั้งสองคนมาจากโรงเรียนเดียวกันใช่ไหม

199
00:12:30,124 --> 00:12:33,002
‎แม่นแล้ว ฉันอยู่สายศิลป์

200
00:12:33,085 --> 00:12:36,130
‎ส่วนเซไกคุงน่ะ จริงๆ แล้วเขาอยู่ห้องกิฟต์

201
00:12:36,213 --> 00:12:38,799
‎ดีจัง มีเพื่อนจากโรงเรียนเดียวกันด้วย

202
00:12:38,883 --> 00:12:39,967
‎นั่นสินะ

203
00:12:40,050 --> 00:12:41,302
‎ไม่หรอก

204
00:12:44,180 --> 00:12:46,265
‎มาพิพิธภัณฑ์ศิลปะบ่อยเหรอ

205
00:12:46,348 --> 00:12:47,349
‎ก็นะ

206
00:12:47,850 --> 00:12:49,518
‎ฉันมาบ่อยอยู่นะ

207
00:12:50,102 --> 00:12:52,146
‎ชอบดูผลงานคนอื่นเป็นงานอดิเรกน่ะ

208
00:12:52,897 --> 00:12:54,523
‎แย่แล้วสิเรา

209
00:12:54,607 --> 00:12:57,651
‎รู้สึกอ่อนด้อยกว่าที่คิดยังไงไม่รู้สิ

210
00:13:01,655 --> 00:13:04,575
‎นี่ ยาโทระมาพิพิธภัณฑ์ศิลปะบ่อยแค่ไหนเหรอ

211
00:13:04,658 --> 00:13:06,577
‎เอ๊ะ เอ่อ…

212
00:13:07,995 --> 00:13:09,914
‎ดูยังไงๆ ก็ไม่เหมือนคนชอบมาพิพิธภัณฑ์เนอะ

213
00:13:10,664 --> 00:13:13,292
‎- อายจัง
‎- ไม่เห็นต้องอายเลย

214
00:13:13,375 --> 00:13:16,212
‎ฉันไม่เก็ตเลยว่าภาพวาดของปิกัสโซมีดียังไงน่ะ

215
00:13:16,295 --> 00:13:19,173
‎ฉันคิดว่า "ฉันก็น่าจะวาดได้นะ" อะไรแบบนั้นน่ะ

216
00:13:19,256 --> 00:13:23,135
‎แต่ว่าฉันเองก็ไม่ได้ชอบ
‎ภาพวาดของปิกัสโซขนาดนั้นนะ

217
00:13:23,219 --> 00:13:24,053
‎เอ๊ะ

218
00:13:24,136 --> 00:13:28,682
‎ฉันคิดว่าศิลปะคือ "อาหารที่กินไม่ได้" น่ะ

219
00:13:28,766 --> 00:13:30,059
‎เอ๊ะ ว่าไงนะ

220
00:13:30,643 --> 00:13:32,895
‎การมีสิ่งที่ชอบหรือเกลียดเป็นเรื่องปกติแหละ

221
00:13:33,729 --> 00:13:37,066
‎อาหารราคาแพง
‎ก็ไม่ได้หมายความว่าจะถูกปากเสมอไป

222
00:13:37,149 --> 00:13:38,692
‎พอรู้แหล่งที่มาหรือวิธีปรุงแล้ว

223
00:13:38,776 --> 00:13:40,402
‎ถึงรู้สึกว่าอร่อยก็มี

224
00:13:40,945 --> 00:13:44,949
‎ต่อให้ไม่ได้สนใจ แต่พอเป็นประเด็น
‎ในเว็บไซต์ที่เขารีวิวกัน ฉันก็รู้สึกสนใจขึ้นมา

225
00:13:45,032 --> 00:13:47,368
‎ถึงจะไม่มีค่าแม้สักแดงเดียวบนโลกนี้

226
00:13:47,451 --> 00:13:50,454
‎แต่ถ้าเป็นของที่คนสำคัญสร้างขึ้นมา
‎ก็ถือเป็นสมบัติใช่ไหมล่ะ

227
00:13:50,538 --> 00:13:51,830
‎อย่างนี้นี่เอง

228
00:13:52,957 --> 00:13:54,833
‎แต่ว่าพออ่านคำบรรยายผลงานแล้ว

229
00:13:54,917 --> 00:13:57,419
‎ไอ้สิ่งที่ฉันรู้สึกได้มันแตกต่างจากที่เขียนน่ะสิ

230
00:13:58,462 --> 00:14:02,091
‎สิ่งสำคัญในงานศิลปะน่ะ
‎มันอยู่ที่ตัวเองรู้สึกยังไงต่างหากล่ะ

231
00:14:02,174 --> 00:14:03,259
‎อย่างนี้นี่เอง

232
00:14:05,219 --> 00:14:07,096
‎ลองติ๊งต่างว่าจะซื้อชิ้นงานดูสิ

233
00:14:07,179 --> 00:14:09,848
‎หมายถึงให้ดูภาพโดยคิดว่าจะซื้อเหรอ

234
00:14:09,932 --> 00:14:14,186
‎อืม อาจจะรู้สึกว่าชิ้นงานใกล้ตัวกว่าที่คิดก็ได้นะ

235
00:14:17,189 --> 00:14:18,732
‎โห ภาพนี้มัน…

236
00:14:18,816 --> 00:14:22,611
‎ถ้าเอาไปแขวนไว้ตรงชานพักบันได
‎น่าจะทำให้บรรยากาศบ้านดูสดใสขึ้นนะ

237
00:14:23,320 --> 00:14:25,239
‎ภาพเหมือนนี่ไม่ค่อยเก็ตเลยแฮะ

238
00:14:26,198 --> 00:14:28,617
‎เดินดูชิลๆ แบบนี้จะดีเหรอเนี่ย

239
00:14:37,084 --> 00:14:38,002
‎แต่ว่า

240
00:14:38,085 --> 00:14:42,339
‎ศิลปะอาจจะไม่จำเป็นต้องสูงส่ง
‎หรือเข้าถึงยากก็ได้แหละมั้ง

241
00:14:43,465 --> 00:14:45,467
‎เอาตามที่ตัวเองชอบก็อาจจะดีนะ

242
00:14:46,552 --> 00:14:49,054
‎ความคิดที่หยุดลง
‎เพียงเพราะคำว่า "ไม่ค่อยเข้าใจ"

243
00:14:49,138 --> 00:14:50,431
‎มันเริ่มแล่นขึ้นมาอีกแล้ว

244
00:14:55,185 --> 00:14:57,688
‎เพิ่งเคยซื้อหนังสือศิลปะครั้งแรกเลย

245
00:14:57,771 --> 00:15:00,774
‎ฉันรู้จักร้านอันมิตสึอร่อยๆ แถวนี้ด้วยนะ

246
00:15:00,858 --> 00:15:02,067
‎แต่ฉันจะกลับแล้ว

247
00:15:03,444 --> 00:15:05,195
‎นี่นาย หยุดเลยนะ

248
00:15:05,279 --> 00:15:06,739
‎- จะไปใช่ไหม
‎- บอกว่าไม่ไปไง

249
00:15:06,822 --> 00:15:08,407
‎ดีเลย อันมิตสึเนี่ย

250
00:15:17,750 --> 00:15:20,169
‎พวกฉันขอไปก่อนนะ

251
00:15:20,252 --> 00:15:21,170
‎เอ๊ะ

252
00:15:34,058 --> 00:15:35,142
‎ริวจิ…

253
00:15:36,518 --> 00:15:37,436
‎นี่

254
00:15:37,519 --> 00:15:40,689
‎ขอบุหรี่มวนหนึ่งได้ไหม

255
00:15:44,234 --> 00:15:46,195
‎ถ้าวันนี้ฝนตกก็ดีสิ

256
00:15:47,446 --> 00:15:50,866
‎ไม่มีอะไรเจ็บปวดไปกว่า
‎การอกหักในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสแล้ว

257
00:15:53,535 --> 00:15:55,037
‎บอกเขาไปว่าเป็นผู้ชายเหรอ

258
00:15:55,537 --> 00:15:56,956
‎บอกไปแล้ว

259
00:16:01,085 --> 00:16:03,921
‎พอรู้ว่าคนที่ตัวเองนึกว่าเป็นผู้หญิง

260
00:16:04,004 --> 00:16:06,548
‎เป็นผู้ชายแต่งหญิง เขาก็คงกลัวแหละ

261
00:16:07,216 --> 00:16:08,258
‎ฉันรู้น่า

262
00:16:10,552 --> 00:16:11,720
‎แต่ก็ดีแล้วนี่

263
00:16:12,429 --> 00:16:14,139
‎ที่เขากอดเธอตอนสุดท้ายน่ะ

264
00:16:18,811 --> 00:16:20,229
‎อย่ามาล้อกันเล่นสิ

265
00:16:20,312 --> 00:16:21,271
‎โคตรเลวร้ายเลย!

266
00:16:22,564 --> 00:16:26,276
‎เพราะว่าเขาคงไม่ทำแบบนั้นกับผู้หญิงไง

267
00:16:28,696 --> 00:16:30,364
‎ตอนแรก เขาตกใจ

268
00:16:31,240 --> 00:16:32,574
‎ต่อมาก็ทำหน้าเหมือนเสียใจ

269
00:16:33,617 --> 00:16:36,286
‎แล้วจู่ๆ ก็แสดงสีหน้าอ่อนโยนออกมา

270
00:16:36,370 --> 00:16:37,788
‎แล้วก็มากอดฉัน

271
00:16:39,331 --> 00:16:42,167
‎บอกฉันว่า "ฉันปกตินะ เข้าใจใช่ไหม"

272
00:16:51,969 --> 00:16:54,054
‎หน้าตาดีแบบเธอน่ะ

273
00:16:54,763 --> 00:16:57,266
‎ถ้าแต่งชุดผู้ชาย คงเนื้อหอมกว่านะ

274
00:16:59,018 --> 00:16:59,852
‎ก็คงงั้น

275
00:17:00,853 --> 00:17:04,773
‎แต่ถ้าต้องเป็นในสิ่งที่สังคมเห็นดีเห็นงามด้วย

276
00:17:05,357 --> 00:17:06,275
‎ฉันยอมตายดีกว่า

277
00:17:08,360 --> 00:17:12,239
‎ที่ฉันเป็นที่ชื่นชอบของพวกผู้หญิง
‎เพราะฉันเป็นแบบนี้ไง

278
00:17:13,490 --> 00:17:18,245
‎เข้าใจสิ่งที่ผู้หญิงคิด
‎แต่ไม่ได้มองพวกเธอไปในทางลามก

279
00:17:18,328 --> 00:17:21,415
‎บางครั้งพวกเธอก็เล่าเรื่อง
‎ที่เล่าให้ผู้หญิงด้วยกันฟังไม่ได้ให้ฉันฟัง

280
00:17:22,082 --> 00:17:25,753
‎สำหรับพวกผู้หญิงแล้ว
‎คนแบบฉันนับเป็นเจ้าชายประเภทหนึ่งเลยล่ะ

281
00:17:27,546 --> 00:17:29,089
‎เราขยาดมาตลอดเลยล่ะ

282
00:17:30,132 --> 00:17:33,052
‎ที่เจ้าตัวชอบแต่งหญิง เพี้ยนๆ แต่ป๊อปเนี่ย

283
00:17:34,136 --> 00:17:36,555
‎แต่งตัวเป็นผู้หญิงนี่มันแปลกขนาดนั้นเลยหรือไง

284
00:17:37,139 --> 00:17:40,184
‎การอยากให้ตัวเองสวยหรือน่ารักบ้าง

285
00:17:40,267 --> 00:17:43,312
‎หรือการที่ผู้ชายชอบผู้ชาย
‎มันผิดปกติตรงไหนกัน

286
00:17:44,688 --> 00:17:48,567
‎ฉันจะปกป้องตัวเอง
‎ด้วยการทำสิ่งที่ฉันชอบไม่ได้เลยเหรอ

287
00:17:57,117 --> 00:17:59,828
‎การทำสิ่งที่ชอบอาจทำให้รายนั้นปกป้องตัวเองได้

288
00:18:00,537 --> 00:18:02,873
‎แต่ในขณะเดียวกัน เพราะชอบก็เลยเจ็บปวดน่ะสิ

289
00:18:02,956 --> 00:18:03,791
‎เพราะแบบนั้นแน่เลย…

290
00:18:04,917 --> 00:18:06,919
‎ยิ่งได้รู้จักริวจิมากขึ้นเท่าไร

291
00:18:07,002 --> 00:18:09,338
‎เราก็เลิกคิดว่าเจ้าตัวเพี้ยนมากขึ้นเท่านั้น

292
00:18:11,632 --> 00:18:15,177
‎เรานี่มันอ่อนด้อยชะมัดเลย ในฐานะมนุษย์เนี่ย

293
00:18:21,225 --> 00:18:24,311
‎พวกภาควิชาประติมากรรมเนี่ย
‎กล้ามใหญ่เบิ้มจริงๆ เลยนะคะ

294
00:18:25,187 --> 00:18:27,564
‎ทำใจได้เร็วไปหน่อยไหมเนี่ย

295
00:18:27,648 --> 00:18:28,857
‎อ้าว ยาโทระ

296
00:18:28,941 --> 00:18:30,567
‎ฉันตาสว่างแล้วล่ะ

297
00:18:30,651 --> 00:18:33,487
‎ฉันว่าสายพละเนี่ยดีกว่าพวกสายศิลป์อีกแน่ะ

298
00:18:34,071 --> 00:18:37,199
‎เราว่าเราอาจจะขยาดเจ้านี่จริงๆ ก็เป็นได้

299
00:18:40,327 --> 00:18:41,370
‎เซอร์เรียลจัง

300
00:18:41,453 --> 00:18:44,540
‎ผลทับทิมที่เป็นแบบมันระเบิดออกมาเลยนี่

301
00:18:44,623 --> 00:18:45,874
‎น่ารักใช่ไหมล่ะครับ

302
00:18:46,458 --> 00:18:47,709
‎น่ารักๆ

303
00:18:48,877 --> 00:18:49,962
‎ยางุจิ

304
00:18:50,045 --> 00:18:51,130
‎ครับ

305
00:18:51,213 --> 00:18:53,132
‎อันนี้สวยดีนะ

306
00:18:53,215 --> 00:18:55,801
‎แต่เหมือนจะยังไม่ชัดนะ
‎ว่าเธอต้องการจะสื่ออะไร

307
00:18:55,884 --> 00:18:57,970
‎ลองวาดเล่นๆ ดูอีกดีไหม

308
00:18:58,053 --> 00:18:59,138
‎ครับ

309
00:19:00,222 --> 00:19:01,557
‎เรายังไม่รู้เลย

310
00:19:01,640 --> 00:19:03,976
‎ว่าสิ่งที่ตัวเองชอบคืออะไร

311
00:19:06,270 --> 00:19:07,896
‎ฮาชิดะ โยตะสุเกะคุง

312
00:19:08,480 --> 00:19:10,023
‎ขอโทษเรื่องวันก่อนด้วยนะ

313
00:19:10,107 --> 00:19:11,650
‎เอาน่าๆ

314
00:19:11,733 --> 00:19:12,651
‎ไม่เป็นไร

315
00:19:12,734 --> 00:19:17,489
‎ถ้าสาวน้อยน่ารักคนนั้นหัวใจยังว่าง
‎ฝากบอกหน่อยว่านายมีคนอยากแนะนำให้รู้จักน่ะ

316
00:19:19,992 --> 00:19:22,202
‎นายยังทำตัวไม่ทุกข์ไม่ร้อนได้อีกนะ

317
00:19:23,495 --> 00:19:26,165
‎เห็นว่าจะมีการประกวดในภาคฤดูร้อนแน่ะ

318
00:19:26,915 --> 00:19:28,333
‎การประกวดเหรอ

319
00:19:28,417 --> 00:19:30,169
‎สั้นๆ เลยนะ

320
00:19:30,752 --> 00:19:33,755
‎จะมีการจัดอันดับทุกคนในคอร์สสีน้ำมันยังไงล่ะ

321
00:19:34,756 --> 00:19:37,301
‎ที่โรงเรียนติว ฉันอยู่อันดับที่ห้านับจากท้ายสุดน่ะ

322
00:19:41,763 --> 00:19:43,182
‎น่าตื่นเต้นชะมัด

323
00:19:43,765 --> 00:19:44,808
‎เพี้ยนสิไม่ว่า

324
00:19:45,601 --> 00:19:48,645
‎ก็เราไม่ค่อยมีโอกาสดูผลงานของเด็กซิ่วนี่นา

325
00:19:49,354 --> 00:19:51,523
‎ฉันไม่กลัวพวกเด็กซิ่วอะไรนั่นหรอก

326
00:19:52,274 --> 00:19:53,817
‎นายไม่กังวลเลยเหรอ

327
00:19:53,901 --> 00:19:55,068
‎อืม…

328
00:19:55,152 --> 00:19:58,322
‎แต่ได้ยินว่าคนที่สอบติดด้วยคะแนนสูงสุด
‎ของเอกสีน้ำมันเมื่อไม่กี่ปีก่อน

329
00:19:58,405 --> 00:20:00,699
‎เป็นเด็กม.หกนะ

330
00:20:00,782 --> 00:20:02,534
‎เอ๊ะ จริงเหรอ

331
00:20:02,618 --> 00:20:04,036
‎อ้าว ไม่รู้เหรอ

332
00:20:06,038 --> 00:20:06,955
‎ชื่อคุณคุวานะน่ะ

333
00:20:07,539 --> 00:20:09,082
‎พี่สาวของเด็กคนนั้นไง

334
00:20:10,250 --> 00:20:11,460
‎โห

335
00:20:11,543 --> 00:20:16,173
‎แต่แหม ได้ยินมาว่าครอบครัวของคุณคุวานะ
‎เรียนเกไดกันทุกคนเลยนะ

336
00:20:16,256 --> 00:20:17,799
‎สืบสายเลือดกันมาเลยนะเนี่ย

337
00:20:18,800 --> 00:20:20,177
‎การประกวดเหรอ

338
00:20:20,260 --> 00:20:21,386
‎หรือก็คือการซ้อมสอบนั่นแหละ

339
00:20:22,179 --> 00:20:25,057
‎เป็นโอกาสดีมากๆ
‎ที่จะได้เห็นภาพวาดของพวกเด็กซิ่ว

340
00:20:26,308 --> 00:20:27,142
‎แต่ว่า…

341
00:20:27,726 --> 00:20:30,395
‎ขนาดรุ่นพี่โมริยังได้แค่ที่ห้านับจากที่สุดท้าย

342
00:20:31,855 --> 00:20:33,148
‎แล้วเราล่ะ

343
00:20:35,317 --> 00:20:36,235
‎ไม่สิ

344
00:20:36,818 --> 00:20:40,113
‎ก่อนอื่นต้องหัดสร้างผลงานให้เป็นก่อน

345
00:20:40,197 --> 00:20:42,157
‎คำตอบๆ หนึ่งที่ศิลปินนั้นแสดงออกมา

346
00:20:44,368 --> 00:20:46,536
‎การเลียนแบบเหรอ ดีเลย

347
00:20:48,121 --> 00:20:51,041
‎เอามาปรับใช้กับภาพของเราเลยแล้วกัน

348
00:20:53,585 --> 00:20:54,461
‎อืม

349
00:20:55,254 --> 00:20:57,547
‎ยังขาดอะไรไปหน่อยหรือเปล่านะ

350
00:20:58,131 --> 00:20:59,299
‎ทำไมกัน

351
00:20:59,383 --> 00:21:02,678
‎แต่ความรู้สึกว่าเธอกำลังท้าทายตัวเองเนี่ย
‎สุดยอดมากเลยล่ะ

352
00:21:02,761 --> 00:21:05,430
‎วิสัยทัศน์เปิดกว้างกว่าแต่ก่อนนะเนี่ย

353
00:21:05,514 --> 00:21:08,267
‎ทั้งที่เราใส่ใจในการจัดองค์ประกอบภาพ
‎กับสิ่งที่จะสื่อแล้วนะ

354
00:21:09,017 --> 00:21:10,936
‎ต่อไป คุวานะ

355
00:21:11,019 --> 00:21:12,312
‎ค่ะ

356
00:21:14,398 --> 00:21:16,525
‎อืม เท่จัง

357
00:21:16,608 --> 00:21:18,277
‎เย่

358
00:21:20,779 --> 00:21:23,824
‎ถึงจะเจ็บใจแต่ก็ต้องยอมรับว่า
‎ภาพของคุณคุวานะดึงดูดสายตา

359
00:21:25,325 --> 00:21:26,535
‎แต่ทำไมกันนะ

360
00:21:27,119 --> 00:21:30,247
‎เราคิดว่าที่ภาพนั้นโดดเด่นเตะตาได้
‎เพราะเจ้าตัวเข้าใจการสร้างผลงาน

361
00:21:31,331 --> 00:21:33,709
‎ส่วนภาพวาดของเรากลับดูขาดอะไรไป

362
00:21:35,377 --> 00:21:37,421
‎วาดออกมาหลายๆ ภาพดูก่อนแล้วกัน

363
00:21:41,258 --> 00:21:43,135
‎ดูไม่เข้าที่เข้าทางยังไงไม่รู้

364
00:21:55,188 --> 00:21:57,316
‎ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะ

365
00:21:57,899 --> 00:21:59,693
‎ฉันดูเองแล้วไม่รู้น่ะ

366
00:22:00,277 --> 00:22:01,945
‎ว่ามันแตกต่างกันยังไง

367
00:22:02,487 --> 00:22:04,823
‎ระหว่างงานที่ฉันเอามาเป็นแบบกับงานของฉันน่ะ

368
00:22:09,077 --> 00:22:11,872
‎มันดูเหมือนภาพที่ลอกเลียนแบบมาแค่เปลือกน่ะ

369
00:22:14,750 --> 00:22:19,004
‎นายใช้ผลงานยุคแรกของโมเตกิ ทามานะ
‎ศิลปินร่วมสมัยมาเป็นแบบใช่ไหมล่ะ

370
00:22:19,880 --> 00:22:22,215
‎แต่นายเลียนแบบแค่เปลือก
‎ของงานนั้นมายังไงล่ะ

371
00:22:25,260 --> 00:22:28,055
‎นายไม่ได้เข้าใจแก่นแท้เลยสักนิด

372
00:23:52,848 --> 00:23:57,853
‎คำบรรยายโดย: ฉัตรียา ธนากิจเจริญสุข