1
00:00:06,089 --> 00:00:11,970
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:44,229 --> 00:01:45,438
‎โย…

3
00:01:45,522 --> 00:01:46,773
‎ตะสุเกะคุง

4
00:01:46,856 --> 00:01:48,191
‎(ใจเครียดจริง ไม่ล้อเล่น)

5
00:01:48,274 --> 00:01:50,443
‎ทำไมถึงรู้เบอร์เราได้ล่ะ

6
00:01:51,486 --> 00:01:52,695
‎ตอนนั้นเองเหรอ

7
00:01:53,863 --> 00:01:54,864
‎ไม่ได้คุยกันนานเลย

8
00:01:55,657 --> 00:01:57,826
‎ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษนะ

9
00:01:58,409 --> 00:02:00,453
‎แล้วโยตะสุเกะคุงล่ะ ช่วงนี้เป็นไงบ้าง

10
00:02:02,580 --> 00:02:03,706
‎หา

11
00:02:06,751 --> 00:02:07,752
‎โยตะ

12
00:02:07,836 --> 00:02:09,629
‎ยางุจิคุงว่าไงบ้าง

13
00:02:12,757 --> 00:02:14,050
‎เห็นว่าติดธุระแน่ะ

14
00:02:15,718 --> 00:02:16,845
‎โทรมาแกล้งกันเหรอ

15
00:02:20,932 --> 00:02:24,853
‎พวกอัจฉริยะขี้โกงชะมัด
‎ไม่ต้องลงแรงอะไรมากก็เก่งได้

16
00:02:25,603 --> 00:02:28,231
‎ส่วนคนธรรมดาพยายามให้ตายก็เทียบไม่ติด

17
00:02:28,314 --> 00:02:31,109
‎เธอเล่นเอางานเก่ามาใช้ซ้ำนี่นา
‎ไอ้ภาพสายสัมพันธ์น่ะ

18
00:02:32,110 --> 00:02:33,862
‎ไม่ใช่ว่าเราไม่ตั้งใจวาดสักหน่อย

19
00:02:34,487 --> 00:02:36,614
‎ตอนนั้นเราเองก็พยายามเต็มที่…

20
00:02:37,198 --> 00:02:38,366
‎ไม่เป็นไร

21
00:02:38,449 --> 00:02:39,701
‎แค่ไปต่อแบบนี้เรื่อยๆ

22
00:02:42,078 --> 00:02:45,415
‎ตอนนั้น เราวาดออกมายังไงนะ

23
00:02:48,877 --> 00:02:51,462
‎นี่เราคิดจะก๊อบปี้ตัวเองเหรอเนี่ย

24
00:02:55,216 --> 00:02:57,510
‎หา นี่เราคิดว่าตัวเองสูงส่งมาจากไหนกัน

25
00:02:58,094 --> 00:02:59,846
‎โห น่าอายสุดๆ

26
00:03:01,681 --> 00:03:05,143
‎ตอนที่เราเห็นภาพวาดแรเงา
‎ของโยตะสุเกะคุงครั้งแรก เราก็คิดขึ้นมา…

27
00:03:06,686 --> 00:03:08,021
‎เราไม่ใช่อัจฉริยะ

28
00:03:08,813 --> 00:03:10,732
‎เก่งได้แค่เท่าที่ฝึกมาเท่านั้น

29
00:03:11,733 --> 00:03:14,986
‎ถ้าอย่างนั้น เราก็แค่วาดรูปต่อไป
‎จนกว่าจะเทียบอัจฉริยะได้ก็พอ

30
00:03:18,031 --> 00:03:19,657
‎(สถาบันศิลปะโตเกียว)

31
00:03:19,741 --> 00:03:22,410
‎ตั้งแต่พรุ่งนี้จะเข้าช่วงวันหยุดฤดูหนาวจ้ะ

32
00:03:22,493 --> 00:03:24,454
‎วันหยุดฤดูหนาว

33
00:03:24,537 --> 00:03:26,414
‎การบ้านเยอะไปไหมเนี่ย

34
00:03:28,750 --> 00:03:29,792
‎ครูครับ

35
00:03:29,876 --> 00:03:33,379
‎ผมขอการบ้านวันหยุดฤดูหนาว
‎เพิ่มอีกสักสิบรูปได้ไหมครับ

36
00:03:34,339 --> 00:03:35,173
‎- เอ๊ะ
‎- เอ๊ะ

37
00:03:35,256 --> 00:03:36,549
‎ได้เลยจ้ะ

38
00:03:36,633 --> 00:03:40,178
‎เดี๋ยวครูจะเตรียมโจทย์พิเศษสำหรับยางุจิไว้
‎ก่อนเข้าห้องสัมภาษณ์นะจ๊ะ

39
00:03:40,261 --> 00:03:41,221
‎ครับ

40
00:03:41,304 --> 00:03:42,680
‎ขยันแท้น้อ

41
00:03:43,473 --> 00:03:46,142
‎ว่าแต่ วันนี้เป็นวันอะไรเอ่ย

42
00:03:47,018 --> 00:03:48,186
‎เอ๊ะ

43
00:03:53,566 --> 00:03:54,943
‎เยี่ยมเลย

44
00:03:55,026 --> 00:03:56,110
‎งั้นก็สู้ๆ นะจ๊ะ

45
00:03:56,194 --> 00:03:57,779
‎ยาโทระคงชินกับคริสต์มาสแล้วสิ

46
00:03:57,862 --> 00:04:01,032
‎ไม่นึกว่าเด็กเตรียมสอบอย่างเรา
‎จะได้ฉลองคริสต์มาสด้วยนะเนี่ย

47
00:04:02,825 --> 00:04:03,952
‎น่าอร่อยจัง

48
00:04:04,035 --> 00:04:05,286
‎เดี๋ยวนะ

49
00:04:07,580 --> 00:04:09,499
‎(จงวาดด้วยแท่งถ่าน)

50
00:04:16,756 --> 00:04:19,217
‎อ้าว ยางุจิไม่ชอบของหวานเหรอ

51
00:04:19,926 --> 00:04:21,970
‎เปล่า ฉันแค่คิดว่าชอร์ตเค้กเนี่ย…

52
00:04:22,053 --> 00:04:25,974
‎ถ้ามีแค่เนื้อเค้กกับครีมสด
‎ก็จะเป็นขนมหวานดาดๆ

53
00:04:26,557 --> 00:04:29,686
‎แต่พอเพิ่มสตรอว์เบอร์รี่เข้าไป
‎กลับทำให้กินได้เรื่อยๆ

54
00:04:30,186 --> 00:04:31,604
‎นอกจากรสชาติแล้ว

55
00:04:31,688 --> 00:04:35,149
‎สีแดงของสตรอว์เบอร์รี่ลูกโต
‎ที่วางอยู่บนครีมสีขาว

56
00:04:35,233 --> 00:04:37,652
‎ข้างในยังมีสตรอว์เบอร์รี่สีแดงชิ้นเล็กๆ
‎กระจายอยู่ด้วย

57
00:04:38,152 --> 00:04:41,489
‎เหมือนจุดเด่นหลักกับเส้นนำสายตาเลย

58
00:04:42,699 --> 00:04:44,033
‎จะว่าไป…

59
00:04:44,117 --> 00:04:48,579
‎เราเคยได้ยินตอนดูทีวีว่าคู่สีขาวกับแดงเป็น
‎หนึ่งในเคล็ดลับความฮิตของชอร์ตเค้กด้วยนี่นา

60
00:04:49,247 --> 00:04:50,331
‎โห

61
00:04:50,832 --> 00:04:53,501
‎ยางุจิคิดถึงเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอ

62
00:04:53,584 --> 00:04:55,003
‎จริงจังจังเลยนะ

63
00:04:55,086 --> 00:04:57,547
‎ขอการบ้านไปทำเพิ่มด้วยนี่

64
00:04:58,715 --> 00:05:00,591
‎เพราะฉันไม่ได้เป็นอัจฉริยะไง

65
00:05:01,843 --> 00:05:02,677
‎งั้นเหรอ

66
00:05:04,095 --> 00:05:05,263
‎ฉันกลับก่อนนะ

67
00:05:07,724 --> 00:05:10,268
‎สิ่งที่เป็นที่นิยมต่างมีจุดแข็งในตัว

68
00:05:11,227 --> 00:05:12,603
‎เราก็อยากได้จุดแข็ง

69
00:05:13,354 --> 00:05:14,439
‎อยากได้อาวุธเหมือนกัน

70
00:05:15,606 --> 00:05:18,526
‎อืม ครูเห็นด้วยที่จะตามหาอาวุธของตัวเองนะ

71
00:05:18,609 --> 00:05:21,904
‎เราเอาสีมาเป็นอาวุธได้ไหมครับ

72
00:05:21,988 --> 00:05:25,658
‎เอ่อ เลิกคิดเรื่องสีดีกว่านะ

73
00:05:25,742 --> 00:05:28,036
‎สีเนี่ย ฝึกให้เซียนยากมากเลยนะ

74
00:05:28,119 --> 00:05:31,497
‎แถมถ้าไม่ผ่านรอบแรก เธอก็ไม่ได้ใช้สีหรอก

75
00:05:33,750 --> 00:05:36,419
‎ลองคิดเรื่องการใช้อุปกรณ์ศิลปะดูดีไหม

76
00:05:38,129 --> 00:05:41,924
‎ผมว่ากรีดผืนผ้าใบ
‎หรือละเลงด้วยมือก็ดูเท่ดีนะครับ

77
00:05:42,008 --> 00:05:45,178
‎แต่งานผมไม่ใช่สไตล์โลดโผนขนาดนั้นน่ะสิ

78
00:05:45,261 --> 00:05:47,013
‎อ้อ ไม่ใช่ๆ

79
00:05:47,096 --> 00:05:51,309
‎อุปกรณ์แต่ละชนิดจะสร้าง
‎ความแตกต่างเฉพาะตัวออกมาได้น่ะ

80
00:05:51,392 --> 00:05:53,436
‎ถึงแม้จะไม่ใช่อุปกรณ์สำหรับวาดรูปก็เถอะ

81
00:05:54,145 --> 00:05:55,438
‎นี่จ้ะ ตัวอย่าง

82
00:05:55,938 --> 00:05:58,524
‎ไม่ว่าจะผ้าก๊อซ ทิชชู นิ้ว หรือแท่งเกลี่ยสี

83
00:05:58,608 --> 00:06:01,194
‎แต่ละอย่างก็เกลี่ยได้ออกมาต่างกัน

84
00:06:01,277 --> 00:06:03,571
‎อุปกรณ์มันสำคัญนะ

85
00:06:03,654 --> 00:06:06,574
‎การวาดรูปไม่ใช่สองมิติ
‎แต่เป็นสามมิติต่างหาก

86
00:06:07,075 --> 00:06:08,993
‎พอเปลี่ยนวิธีใช้อุปกรณ์

87
00:06:09,077 --> 00:06:11,704
‎ขอบเขตในการแสดงออกก็จะกว้างขึ้นโขเลยจ้ะ

88
00:06:13,206 --> 00:06:15,583
‎เหมือนกับการคิดค้นอะไรบางอย่างสินะครับ

89
00:06:15,666 --> 00:06:16,584
‎ใช่แล้ว!

90
00:06:17,168 --> 00:06:19,712
‎เอ้า โจทย์เพิ่มเติมสำหรับวันหยุดฤดูหนาว

91
00:06:19,796 --> 00:06:20,880
‎ขอบคุณค…

92
00:06:21,422 --> 00:06:22,465
‎เอ๊ะ

93
00:06:22,548 --> 00:06:24,592
‎ได้เพิ่มแค่ห้าข้อเองเหรอครับ

94
00:06:24,675 --> 00:06:28,096
‎เธอต้องใช้เวลาทดลอง
‎เพื่อคิดค้นแนวทางการใช้อุปกรณ์นะ

95
00:06:28,638 --> 00:06:30,723
‎การวาดให้เยอะก็สำคัญอยู่หรอก

96
00:06:30,807 --> 00:06:33,976
‎แต่ช่วงวันหยุดฤดูหนาว
‎เน้นไปที่การทดลองและท้าทายดีกว่าจ้ะ

97
00:06:34,060 --> 00:06:35,103
‎แล้วก็นะ

98
00:06:35,186 --> 00:06:37,730
‎ปีใหม่ทั้งที พักผ่อนให้เต็มที่เถอะน่า

99
00:06:39,065 --> 00:06:40,566
‎งั้นก็สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า

100
00:06:41,192 --> 00:06:43,694
‎(ขอบคุณสำหรับปีนี้นะ! วันสิ้นปี)

101
00:06:47,323 --> 00:06:48,366
‎โห

102
00:06:48,449 --> 00:06:49,742
‎สุดยอดเลย

103
00:06:49,826 --> 00:06:53,037
‎แปรงลูกกลิ้งนี่ระบายผงถ่าน
‎ได้ดีขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

104
00:06:56,833 --> 00:06:59,460
‎ดินสอเขียนผ้าที่ยืมมาจากแม่ก็ใช้ได้เลยนะ

105
00:06:59,961 --> 00:07:01,963
‎ไส้ออกจะอ่อนแต่พอวาดออกมาแล้วเส้นดูหยาบ

106
00:07:02,880 --> 00:07:06,008
‎แต่จะเอามาใช้ในงานวาดของเรายังไงดีล่ะ

107
00:07:12,140 --> 00:07:13,766
‎ยาโทระไม่รับสายแฮะ

108
00:07:13,850 --> 00:07:17,687
‎มันคงยุ่งแหละน่า พวกเราไปกันก่อนเถอะ

109
00:07:17,770 --> 00:07:20,857
‎แต่ช่วงปีใหม่น่าจะให้มันได้พักบ้างนา

110
00:07:20,940 --> 00:07:23,818
‎- อุตะชิมะก็มีสอบใช่ไหม
‎- ก็มีแหละ

111
00:07:26,446 --> 00:07:27,280
‎ครับ

112
00:07:27,363 --> 00:07:30,658
‎สุมิดะ โทษทีนะ ฉันคงไปเคาท์ดาวน์ด้วยไม่ได้

113
00:07:30,741 --> 00:07:32,410
‎เดี๋ยวตามไปทีหลังนะ

114
00:07:33,661 --> 00:07:35,079
‎เออ อืม

115
00:07:35,997 --> 00:07:36,998
‎ไว้เจอกันนะ

116
00:07:37,999 --> 00:07:38,916
‎คร้าบ

117
00:07:40,501 --> 00:07:43,754
‎เฮ้อ ไหงกลายมาเป็นแบบนี้ล่ะเนี่ย

118
00:07:44,338 --> 00:07:46,257
‎(สายเรียกเข้า ทาคาฮาชิ โยตะสุเกะ)

119
00:07:49,510 --> 00:07:50,428
‎ฮัลโหล

120
00:07:51,387 --> 00:07:54,932
‎คุณยางุจิ ไปศาลเจ้าวันปีใหม่กันไหม ตอนนี้เลย

121
00:07:58,019 --> 00:07:59,770
‎ขอบใจที่ชวนฉันมานะ

122
00:08:00,813 --> 00:08:01,856
‎เปล่าชวนสักหน่อย

123
00:08:01,939 --> 00:08:04,233
‎ฉันไม่คิดว่านายจะมาจริงๆ ด้วยซ้ำ

124
00:08:06,027 --> 00:08:08,905
‎ทำไมเราถึงได้เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยเลย

125
00:08:08,988 --> 00:08:10,031
‎เป็นมาโซหรือไงนะ

126
00:08:14,869 --> 00:08:15,953
‎คุณยางุจิ

127
00:08:17,455 --> 00:08:19,707
‎ก่อนหน้านี้ ขอโทษที่โทรไปด้วยนะ

128
00:08:20,583 --> 00:08:23,669
‎ไม่เห็นต้องตกใจขนาดนั้นเลย

129
00:08:24,504 --> 00:08:26,088
‎ทั้งคราวที่แล้ว แล้วก็วันนี้ด้วย

130
00:08:26,172 --> 00:08:29,008
‎แม่ฉันบอกให้ออกไปข้างนอกบ้าง

131
00:08:29,509 --> 00:08:31,344
‎พอตอบไปว่าไม่มีเพื่อน…

132
00:08:31,969 --> 00:08:35,598
‎เฮ้อ ขอโทษที่แม่เลี้ยงลูกได้ไม่ดีนะ

133
00:08:37,225 --> 00:08:40,478
‎ฉันคิดว่าถ้าโชว์ให้แม่เห็นว่า
‎ชวนเพื่อนแล้วโดนปฏิเสธ แม่คงจะเข้าใจ

134
00:08:40,561 --> 00:08:41,604
‎เลยโทรไปหานาย

135
00:08:42,104 --> 00:08:43,940
‎คุณยางุจิมีเพื่อนเยอะแยะ

136
00:08:45,107 --> 00:08:48,986
‎ในรายชื่อผู้ติดต่อ ฉันมีแค่เบอร์ของพ่อแม่
‎ฮาชิดะ แล้วก็คุณยางุจิแค่นั้นเลย

137
00:08:49,570 --> 00:08:50,863
‎ขอโทษที่ลากนายเข้ามาเอี่ยวนะ

138
00:08:52,448 --> 00:08:56,285
‎งั้นเหรอ แม่นายพูดแรงเนอะ เศร้าแย่เลย

139
00:08:56,369 --> 00:08:59,205
‎แต่กะอีแค่โทรศัพท์เอง
‎โทรมาสิ เราเป็นเพื่อนกันนะ

140
00:08:59,914 --> 00:09:01,082
‎ไม่ใช่เพื่อนกันสักหน่อย

141
00:09:02,500 --> 00:09:05,127
‎งั้นวันนี้จะโทรหาฉันอีกทำไมล่ะ

142
00:09:05,211 --> 00:09:06,504
‎ไม่อยากบอก

143
00:09:08,506 --> 00:09:09,966
‎"ไม่น่ามาเลย"

144
00:09:10,800 --> 00:09:14,136
‎เราไม่อยากคิดแบบนั้นข้ามปีเลยแฮะ

145
00:09:16,514 --> 00:09:19,559
‎ทำไมโยตะสุเกะคุงถึงไม่ชอบฉันเหรอ

146
00:09:20,101 --> 00:09:23,896
‎ฉันออกจะมุ่งมั่นเรื่องศิลปะจะตายไป

147
00:09:23,980 --> 00:09:26,399
‎ถ้าจะให้พูด ก็เพราะเรื่องนั้นแหละ

148
00:09:27,191 --> 00:09:29,402
‎ฉันว่าคุณยางุจิไม่เข้าใจหรอก

149
00:09:29,986 --> 00:09:31,904
‎นายมีทุกอย่างเพียบพร้อมอยู่แล้วนี่

150
00:09:32,530 --> 00:09:34,365
‎ส่วนฉันมีแค่ศิลปะเท่านั้น

151
00:09:35,449 --> 00:09:36,576
‎ฉันน่ะ…

152
00:09:36,659 --> 00:09:39,245
‎ดีใจที่ได้รู้จักกับโยตะสุเกะคุงนะ

153
00:09:40,246 --> 00:09:41,455
‎ฉันชอบคนเก่งน่ะ

154
00:09:42,123 --> 00:09:45,418
‎แต่จะยิ่งชอบขึ้นไปอีก
‎ถ้าคนคนนั้นไม่ได้อยู่ในแวดวงศิลปะ

155
00:09:45,501 --> 00:09:46,419
‎- หา
‎- สิบ เก้า…

156
00:09:46,502 --> 00:09:50,047
‎- ฉันชอบโยตะสุเกะคุงนะ
‎- แปด เจ็ด หก ห้า…

157
00:09:50,548 --> 00:09:53,593
‎แต่ก็เกลียดจนท้องไส้ปั่นป่วนเลยล่ะ

158
00:09:53,676 --> 00:09:54,677
‎หนึ่ง!

159
00:09:54,760 --> 00:09:57,680
‎- สวัสดีปีใหม่!
‎- สวัสดีปีใหม่!

160
00:09:57,763 --> 00:09:59,432
‎อ๊ะ ข้ามปีแล้วสินะ

161
00:09:59,515 --> 00:10:01,183
‎สวัสดีปีใหม่

162
00:10:03,144 --> 00:10:05,438
‎พูดอะไรน่ะ ขนลุกชะมัด

163
00:10:05,521 --> 00:10:08,941
‎เปล่านะ คือแบบว่าฉันอิจฉานายไง

164
00:10:09,025 --> 00:10:12,987
‎ขอโทษถ้าทำให้รู้สึกแย่ตั้งแต่เริ่มปีใหม่นะ

165
00:10:13,070 --> 00:10:16,073
‎ปกติฉันไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วล่ะ

166
00:10:16,657 --> 00:10:19,827
‎แต่พอเห็นคุณยางุจิแล้ว
‎ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเหมือนกัน

167
00:10:21,912 --> 00:10:25,333
‎จริงเหรอ ฉันโคตรดีใจเลย

168
00:10:26,584 --> 00:10:29,587
‎คุณยางุจิเป็นคนแปลกๆ สินะ

169
00:10:32,089 --> 00:10:34,133
‎ให้ตายสิ โคตรดีใจเลย

170
00:10:34,717 --> 00:10:36,510
‎เราเป็นแค่คนธรรมดา

171
00:10:36,594 --> 00:10:39,221
‎แต่ว่าสำหรับอัจฉริยะคนนี้

172
00:10:39,305 --> 00:10:40,681
‎เราเป็นคนพิเศษล่ะ

173
00:10:41,432 --> 00:10:43,893
‎เอาล่ะ ต้องฮึดสู้แล้ว

174
00:10:47,104 --> 00:10:49,607
‎หมอนี่มาถึงบ้านคนอื่นปุ๊บ ก็หลับปั๊บเลยแฮะ

175
00:10:50,274 --> 00:10:51,651
‎มันคงเหนื่อยแหละ

176
00:10:51,734 --> 00:10:53,277
‎ปล่อยให้นอนไปเหอะ

177
00:10:55,071 --> 00:10:55,905
‎(สถาบันศิลปะโตเกียว)

178
00:10:55,988 --> 00:10:58,240
‎สวัสดีปีใหม่จ้ะ

179
00:10:58,824 --> 00:11:01,869
‎ได้พักไหม ได้เที่ยวหรือเปล่า
‎ได้ทำการบ้านไหม

180
00:11:02,495 --> 00:11:05,539
‎- ได้เที่ยวฮะ
‎- พักเยอะไปจนได้

181
00:11:05,623 --> 00:11:08,334
‎- ให้ตายสิ พวกเธอ
‎- ขอโทษที่มาสายครับ

182
00:11:09,460 --> 00:11:11,003
‎- หนักชะมัด
‎- อะไรเนี่ย

183
00:11:11,587 --> 00:11:14,507
‎ขอโทษที่นับวันยิ่งแบกของ
‎มาเต็มไม้เต็มมือไปหมดนะครับ

184
00:11:14,590 --> 00:11:15,424
‎(ห้องสัมภาษณ์)

185
00:11:15,508 --> 00:11:16,509
‎สุดยอดเลยนะ

186
00:11:16,592 --> 00:11:18,761
‎อืม เยี่ยมยอดเลยล่ะ

187
00:11:20,012 --> 00:11:21,263
‎ขอบคุณครับ

188
00:11:23,099 --> 00:11:26,102
‎เหมือนจะมีงานที่ยัง
‎ไม่ชินกับการใช้อุปกรณ์อยู่บ้าง

189
00:11:26,185 --> 00:11:28,145
‎แต่ได้ลองท้าทายอะไรหลายๆ อย่างเลยนะ

190
00:11:28,229 --> 00:11:30,898
‎โดยเฉพาะชิ้นนี้
‎ความสามารถของเธอฉายแววออกมาเลยล่ะ

191
00:11:31,565 --> 00:11:33,651
‎พื้นผิวที่ดูหยาบๆ นี่ทำออกมายังไงเหรอ

192
00:11:34,235 --> 00:11:37,279
‎- ดินสอเขียนผ้าครับ
‎- อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

193
00:11:38,072 --> 00:11:39,615
‎อุปกรณ์ศิลปะนี่มหัศจรรย์ดีนะครับ

194
00:11:40,241 --> 00:11:43,661
‎ตอนวาดหัวข้อที่คิดว่าไม่ถนัด
‎แค่ลองเปลี่ยนอุปกรณ์ดู

195
00:11:43,744 --> 00:11:45,913
‎กลับวาดออกมาได้ง่ายจนน่าตกใจเลยครับ

196
00:11:45,996 --> 00:11:50,418
‎เหมือนกับมันช่วยนำพาผม
‎ให้ไปได้ไกลกว่าความคาดหมายอีก

197
00:11:51,001 --> 00:11:54,505
‎ทำให้ผมคิดได้ว่าผมเคยทึกทักตีกรอบตัวเอง
‎เรื่องขีดจำกัดการวาดรูปน่ะครับ

198
00:11:55,381 --> 00:11:59,260
‎แต่คนที่สังเกตเรื่องนั้นได้
‎มีแค่พวกที่วาดภาพมาเยอะเท่านั้นแหละจ้ะ

199
00:11:59,343 --> 00:12:00,678
‎อีกหนึ่งเดือนครึ่ง

200
00:12:01,262 --> 00:12:04,557
‎ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
‎อีกแค่เดือนครึ่งทุกอย่างก็จบลงแล้ว

201
00:12:05,099 --> 00:12:06,392
‎โค้งสุดท้าย

202
00:12:06,475 --> 00:12:07,810
‎พยายามเข้านะ

203
00:12:07,893 --> 00:12:08,769
‎ครับ

204
00:12:12,314 --> 00:12:14,358
‎มากิ

205
00:12:15,985 --> 00:12:18,821
‎พรุ่งนี้สอบเอนท์แล้วใช่ไหม สู้ๆ นะ

206
00:12:20,364 --> 00:12:22,616
‎การสอบเนี่ยทรมานเนอะ

207
00:12:22,700 --> 00:12:25,828
‎บ้านเราติดเกไดกันหมด คงกดดันแย่เลย

208
00:12:26,412 --> 00:12:28,581
‎อย่าคิดมากเรื่องที่พี่ได้ที่หนึ่งเลยนะ

209
00:12:28,664 --> 00:12:32,334
‎- มากิแค่ทำตามที่มากิ…
‎- นี่เคยบอกเหรอว่าคิดมากน่ะ

210
00:12:33,502 --> 00:12:35,671
‎โธ่ อย่าโกรธสิ

211
00:12:36,422 --> 00:12:38,340
‎(ศูนย์สอบคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย)

212
00:12:39,049 --> 00:12:40,342
‎มันจบแล้ว

213
00:12:40,426 --> 00:12:42,261
‎จบแล้ว!

214
00:12:42,344 --> 00:12:44,638
‎ทีนี้ก็มีสมาธิกับการฝึกภาคปฏิบัติได้สักที

215
00:12:44,722 --> 00:12:46,891
‎ไม่ได้หมายความว่า "จบแล้ว" แบบนั้นสักหน่อย

216
00:12:47,600 --> 00:12:50,019
‎กะแล้วว่าเร่งอ่านแบบอัจฉริยะข้ามคืนคงไม่รอด

217
00:12:53,814 --> 00:12:55,858
‎- ไปหากินอะไรก่อนกลับกันเหอะ
‎- อืม

218
00:12:57,109 --> 00:12:58,110
‎คุณคุวานะ

219
00:12:59,945 --> 00:13:01,363
‎โอ้ ยางุจินี่นา

220
00:13:01,947 --> 00:13:04,366
‎อ้อ พ่อหนุ่มหัวทองใส่ต่างหูนี่เอง

221
00:13:04,450 --> 00:13:05,993
‎มากิรู้จักเหรอ

222
00:13:06,076 --> 00:13:08,078
‎เราอยู่ห้องเดียวกันน่ะ

223
00:13:08,162 --> 00:13:09,747
‎พวกนี้ก็เรียนที่โทบินะ

224
00:13:11,832 --> 00:13:13,417
‎งั้นไว้เจอกันที่โรงเรียนติวนะ

225
00:13:15,044 --> 00:13:16,337
‎สาวแกลชัดๆ

226
00:13:16,420 --> 00:13:19,006
‎คนนั้นเก่งที่สุดในโรงเรียนติวเลยนะ

227
00:13:19,089 --> 00:13:20,007
‎ถามจริง

228
00:13:20,090 --> 00:13:25,262
‎แต่ดีแล้วแหละ นึกว่าโรงเรียนติวศิลปะ
‎จะบรรยากาศอึมครึมกว่านี้ซะอีก

229
00:13:25,846 --> 00:13:28,265
‎ดูสดใสกว่าที่คิดนะเนี่ย

230
00:13:35,564 --> 00:13:38,234
‎บรรยากาศโคตรแย่เลย

231
00:13:41,654 --> 00:13:43,447
‎ปกติเราเรียนสี่ชั่วโมงต่อวัน

232
00:13:44,031 --> 00:13:45,908
‎ชั่วโมงเรียนเพิ่มเป็น 12 ชั่วโมงแล้ว

233
00:13:49,495 --> 00:13:50,663
‎อรุณสวัสดิ์จ้ะ

234
00:13:51,247 --> 00:13:54,792
‎นี่ๆ รู้ไหมว่าฉลามมีเปลือกตาด้วยแน่ะ

235
00:13:54,875 --> 00:13:57,628
‎มหัศจรรย์เนอะ พวกสัตว์ทะเลเนี่ย

236
00:13:57,711 --> 00:14:01,549
‎ครูเนี่ย ถึงจะใกล้ช่วงสอบแล้ว
‎แต่ยังอารมณ์ดีไม่เปลี่ยนเลยแฮะ

237
00:14:01,632 --> 00:14:03,217
‎หายเครียดเลย

238
00:14:04,552 --> 00:14:06,345
‎พอได้ลองใช้อุปกรณ์หลายๆ อย่าง

239
00:14:06,428 --> 00:14:08,973
‎เราก็ได้เฉดสีในการวาดภาพแรเงาเพิ่มมาด้วย

240
00:14:09,473 --> 00:14:11,767
‎ขอบเขตในการแสดงออกก็ขยายกว้างขึ้น

241
00:14:12,268 --> 00:14:15,145
‎ถ้าทำแบบนี้ต่อไป
‎ก็น่าจะเพิ่มสีสันให้กับภาพสีน้ำมันได้ด้วย

242
00:14:15,229 --> 00:14:17,606
‎ตั้งแต่วันนี้ไป ครูจะเน้นไปที่การวาดเส้นนะ

243
00:14:17,690 --> 00:14:19,692
‎- หนึ่งวันขอให้วาดสองใบจ้า
‎- ว่าไงนะ

244
00:14:19,775 --> 00:14:21,110
‎แล้วภาพสีน้ำมันล่ะคะ

245
00:14:21,902 --> 00:14:24,780
‎รอบแรกกับรอบสองห่างกันสิบวันนะ

246
00:14:24,864 --> 00:14:27,074
‎เดี๋ยวค่อยไปเน้นวาดภาพสีน้ำมันช่วงนั้นเอา

247
00:14:27,157 --> 00:14:30,327
‎แต่ว่าต่อให้ผ่านรอบแรกไป ก็ยังมีรอบสอง…

248
00:14:30,411 --> 00:14:33,664
‎ยางุจิ! ถ่ายรูปผลงานที่ชอบ
‎กับผลงานของตัวเองซิ

249
00:14:33,747 --> 00:14:34,832
‎เอ๊ะ

250
00:14:37,918 --> 00:14:40,629
‎แล้วแปลงมันให้เป็นภาพขาวดำดู

251
00:14:43,424 --> 00:14:44,758
‎ภาพที่ดีน่ะ

252
00:14:44,842 --> 00:14:48,345
‎ไม่ว่าจะเป็นภาพสีหรือภาพขาวดำ มันก็ยังสวยนะ

253
00:14:48,429 --> 00:14:52,516
‎ถ้าเราพัฒนาการวาดเส้นได้
‎เราก็จะวาดภาพสีน้ำมันได้เก่งขึ้นด้วยไง

254
00:14:53,100 --> 00:14:55,477
‎เอาละ จะแจกโจทย์แล้วนะจ๊ะ

255
00:14:56,061 --> 00:14:58,105
‎ที่ครูพูดก็มีเหตุผลนะ

256
00:14:58,689 --> 00:15:00,566
‎แต่ว่ามันเสี่ยงเกินไปหรือเปล่า

257
00:15:01,483 --> 00:15:03,360
‎ที่ไม่ฝึกวาดภาพสีน้ำมันตอนนี้น่ะ

258
00:15:05,446 --> 00:15:09,199
‎ในกลุ่มนี้ คนที่วาดภาพสีน้ำมันแล้วมีสไตล์ชัดเจน
‎ก็มีแค่คุณคุวานะ

259
00:15:10,492 --> 00:15:11,660
‎เราเข้าใจนะ

260
00:15:11,744 --> 00:15:13,537
‎แต่เด็กม.หกไม่มีเวลาแล้ว

261
00:15:14,580 --> 00:15:18,334
‎รู้ๆ กันอยู่แล้วว่าเอกจิตรกรรมสีน้ำมัน
‎ของเกไดต้องวาดเส้นได้เป็นทักษะยืนพื้น

262
00:15:18,417 --> 00:15:21,545
‎หลังจากนั้นจึงค่อยดูว่า
‎เราแสดงสิ่งที่อยากจะสื่อออกมาได้ไหม

263
00:15:22,463 --> 00:15:24,673
‎พวกเด็กซิ่วมีเทคนิคการวาดอยู่พอสมควร

264
00:15:24,757 --> 00:15:28,636
‎แต่เทคนิคของเด็กม.หกอยู่แค่ระดับคาบเส้น

265
00:15:28,719 --> 00:15:32,306
‎หรือก็คือ เราต้องเดิมพันทุกสิ่ง
‎ทุกอย่างไว้ที่รอบแรกนั่นแหละ

266
00:15:33,349 --> 00:15:37,519
‎จะมองพวกเตรียมสอบที่ยังสอบไม่ติด
‎เป็นคู่แข่งไปก็คงไม่มีความหมายสินะ

267
00:15:37,603 --> 00:15:40,522
‎เอาเป็นว่าใช้ผลงานของคนที่สอบติด
‎เป็นคู่แข่งก็แล้วกัน

268
00:15:42,524 --> 00:15:47,029
‎ผลงานของคนที่สอบติดนี่
‎ไม่ว่าจะเป็นสไตล์ไหน ก็เท่ไปหมดเลยแฮะ

269
00:15:47,112 --> 00:15:49,323
‎ทำไมกันนะ เรื่องแสงเงาเหรอ

270
00:15:49,406 --> 00:15:52,076
‎ไม่สิ เหมือนมีอะไรบางอย่างมาดึงดูดเราด้วย

271
00:15:52,910 --> 00:15:53,786
‎อ้าว

272
00:15:53,869 --> 00:15:54,787
‎(คุวานะ)

273
00:15:55,496 --> 00:15:56,622
‎อะไรเนี่ย

274
00:15:56,705 --> 00:15:57,790
‎อ้าว ไหนๆ

275
00:15:58,791 --> 00:16:00,960
‎นั่นภาพของพี่สาวฉันนี่นา

276
00:16:01,043 --> 00:16:02,294
‎คุณคุวานะ

277
00:16:03,504 --> 00:16:06,548
‎พี่สาวที่ว่าคือเด็กม.หกที่ได้ที่หนึ่งใช่ไหม

278
00:16:07,466 --> 00:16:09,718
‎ที่นี่ลมพัดสดชื่นดีเนอะ

279
00:16:19,687 --> 00:16:20,813
‎กินไหม

280
00:16:21,647 --> 00:16:25,526
‎- ขอบใจนะ
‎- นึกว่าเป็นภาพของฉันใช่ไหม ภาพนั้นน่ะ

281
00:16:26,527 --> 00:16:27,861
‎มีคนพูดแบบนั้นกับฉันบ่อยมาก

282
00:16:28,612 --> 00:16:31,073
‎เป็นพี่น้องกัน งานเลยออกมาเหมือนกันเนอะ

283
00:16:31,991 --> 00:16:33,075
‎นี่งานของยางุจิเหรอ

284
00:16:35,077 --> 00:16:36,704
‎เก่งขึ้นมากเลยนะ

285
00:16:37,746 --> 00:16:39,331
‎อ๊ะ ไม่ได้พูดเพราะคิดว่าเก่งกว่านะ

286
00:16:39,415 --> 00:16:41,875
‎นายพัฒนามากที่สุดในโรงเรียนติวเลยมั้ง

287
00:16:42,459 --> 00:16:44,670
‎รู้สึกได้เลยว่าวาดมาเยอะ

288
00:16:45,170 --> 00:16:46,380
‎ไม่เลย

289
00:16:46,463 --> 00:16:49,383
‎ฉันไม่อยากให้คนที่ได้ที่หนึ่งมาชมหรอกนะ

290
00:16:50,009 --> 00:16:52,177
‎น้ำหน้าอย่างฉัน ชาตินี้คงไม่มีวันได้ที่หนึ่งหรอก

291
00:16:53,804 --> 00:16:55,222
‎ชอบมาที่นี่บ่อยๆ เหรอ

292
00:16:56,765 --> 00:16:57,599
‎มาบ่อยเลยล่ะ

293
00:17:03,605 --> 00:17:04,982
‎นักเรียนโรงเรียนเราเหรอ

294
00:17:05,816 --> 00:17:08,027
‎พอเห็นคนจิตตกแล้ว

295
00:17:08,110 --> 00:17:10,738
‎ก็ช่วยให้คิดว่า "เรายังไหวอยู่" น่ะ

296
00:17:12,322 --> 00:17:13,824
‎บ้าจริง

297
00:17:13,907 --> 00:17:15,492
‎ฉันนี่นิสัยไม่ดีเลย

298
00:17:15,576 --> 00:17:17,745
‎ไม่หรอก ฉันเข้าใจอยู่นะ

299
00:17:17,828 --> 00:17:18,996
‎จริงเหรอ

300
00:17:19,079 --> 00:17:22,249
‎จะว่าได้ยินจากคุณคุวานะ
‎แล้วมันเกินคาดหรือยังไงดีล่ะ

301
00:17:22,875 --> 00:17:24,501
‎แล้วก็…

302
00:17:24,585 --> 00:17:27,546
‎ยางุจิ!

303
00:17:28,422 --> 00:17:29,715
‎ไว้เจอกันล่ะ

304
00:17:29,798 --> 00:17:31,800
‎- ขอบใจที่ให้ขนมฉันนะ
‎- อืม

305
00:17:39,433 --> 00:17:42,269
‎เอาไปเทียบกับผลงานของคนที่สอบติดเหรอ

306
00:17:42,352 --> 00:17:43,687
‎ผลงานของคนที่สอบติดเนี่ย

307
00:17:43,771 --> 00:17:46,899
‎ไม่ว่าจะสไตล์ไหน ก็ดูเท่พิลึกเลยนะครับ

308
00:17:47,524 --> 00:17:51,028
‎ผมก็อยากจะพัฒนาจนเท่ได้อย่างเขาบ้าง

309
00:17:51,111 --> 00:17:54,114
‎นี่ ยางุจิ ยังไหวไหม

310
00:17:58,118 --> 00:18:00,120
‎- ไหวครับ
‎- พูดได้ดี!

311
00:18:03,123 --> 00:18:06,126
‎ถ้างั้นก็วาดรูปลงสมุดขนาดบีหกนี่นะ

312
00:18:06,210 --> 00:18:10,547
‎วาดองค์ประกอบที่คิดว่าเท่ที่สุดออกมา
‎ใช้แค่สามเหลี่ยมกับวงกลมนะ ขอเยอะๆเลย

313
00:18:11,632 --> 00:18:14,593
‎สิบแบบแรกอาจจะวาดออกมาได้ชิลๆ เลยแหละ

314
00:18:14,676 --> 00:18:18,806
‎แต่หลังจากนั้น มักจะเป็นองค์ประกอบภาพ
‎ที่เราไม่ค่อยวาดออกมา

315
00:18:19,389 --> 00:18:21,850
‎รูปแบบการจัดองค์ประกอบภาพ
‎จะเพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัวเลยล่ะ

316
00:18:23,852 --> 00:18:25,104
‎เดี๋ยวก่อนครับ

317
00:18:25,187 --> 00:18:28,023
‎ผมอยากรู้ว่างานของผมต่าง
‎กับงานของคนที่สอบติดยังไงน่ะครับ

318
00:18:28,107 --> 00:18:29,942
‎ถามไปก็เปล่าประโยชน์น่า

319
00:18:30,859 --> 00:18:33,612
‎การทำความเข้าใจผลงานของคนอื่น
‎เป็นเรื่องที่ดีนะ

320
00:18:33,695 --> 00:18:35,948
‎แต่ถ้าเอาไปเทียบมากเกินไป มันอันตรายนะ

321
00:18:36,031 --> 00:18:40,285
‎ยางุจิต้องตั้งเป้าที่การสร้างผลงานชิ้นเอก
‎ของตัวเอง ไม่ใช่ผลงานที่ได้ที่หนึ่งนะ

322
00:18:54,842 --> 00:18:56,718
‎ง่วงสุดๆ

323
00:18:57,427 --> 00:19:00,597
‎เฮ้อ อยากจะนอนหลับให้เต็มอิ่มชะมัด
‎แค่วันเดียวก็ยังดี

324
00:19:01,807 --> 00:19:03,851
‎โธ่เว้ย!

325
00:19:04,560 --> 00:19:06,979
‎นี่มันแย่กว่าก่อนหน้านี้อีกแฮะ

326
00:19:09,815 --> 00:19:10,983
‎ช่วยไม่ได้แหละ

327
00:19:11,483 --> 00:19:15,487
‎ต้องมานั่งอุดอู้วาดภาพ เหงาอยู่ในห้องปิดทึบ
‎ใต้แสงไฟนีออน วันละหลายชั่วโมง

328
00:19:15,571 --> 00:19:18,115
‎วาดภาพตามโจทย์ที่ไม่มีคำตอบที่แน่ชัดไปเรื่อยๆ

329
00:19:22,703 --> 00:19:23,871
‎ไง

330
00:19:24,830 --> 00:19:27,374
‎- แปลกจัง
‎- แปลกยังไงเหรอ

331
00:19:28,041 --> 00:19:30,002
‎วันนี้เธอไม่กินอะไรเหรอ

332
00:19:32,171 --> 00:19:35,007
‎- เอาไหม
‎- ไม่เป็นไร ฉันนี่เอาแต่รับอยู่ฝ่ายเดียวเลย

333
00:19:35,090 --> 00:19:37,009
‎ถ้าไม่กิน เดี๋ยวจะสอบไม่ผ่านเอานะ

334
00:19:38,010 --> 00:19:40,888
‎- เว่อร์น่า
‎- ไม่ได้เว่อร์นะ

335
00:19:40,971 --> 00:19:44,725
‎จำคนผมดำที่เจอที่ศูนย์สอบได้ไหม

336
00:19:45,851 --> 00:19:47,144
‎เข้าโรงพยาบาลไปแล้ว

337
00:19:47,728 --> 00:19:49,938
‎นอนไม่พอ แถมพฤติกรรมการกินผิดปกติด้วยน่ะ

338
00:19:50,981 --> 00:19:52,482
‎เขาพยายามมากเลยนะ

339
00:19:53,609 --> 00:19:55,360
‎ไม่สิ เพราะพยายามมากไปหรือเปล่านะ

340
00:19:56,028 --> 00:19:58,030
‎บอกว่า "ปีนี้คงเข้าสอบไม่ไหวแล้ว"

341
00:20:01,742 --> 00:20:03,243
‎ฉันนี่เลวสุดๆ เลย

342
00:20:04,244 --> 00:20:07,539
‎พอเห็นเพื่อนอ่อนแอลง
‎เลยทำให้สภาพจิตใจฉันยังโอเคอยู่น่ะ

343
00:20:08,957 --> 00:20:10,834
‎เอาเถอะ พอมาอยู่ที่นี่แล้ว

344
00:20:10,918 --> 00:20:13,879
‎ฉันก็คงโดนมองแบบเดียวกันแหละมั้ง

345
00:20:15,714 --> 00:20:17,174
‎ไม่ใช่ความผิดของคุณคุวานะหรอกนะ

346
00:20:17,925 --> 00:20:19,801
‎การสอบเข้าม.ศิลปะเปล่าเปลี่ยวจะตาย

347
00:20:19,885 --> 00:20:22,387
‎เวลาก็ไม่มี คำตอบคืออะไรก็ไม่รู้

348
00:20:22,471 --> 00:20:23,764
‎ยังจะสติดีอยู่ได้ยังไง

349
00:20:24,765 --> 00:20:26,934
‎ฉันว่าที่จิตตกเพราะการสอบ

350
00:20:27,017 --> 00:20:29,186
‎เป็นปัญหาของเจ้าตัวเองนะ

351
00:20:30,270 --> 00:20:34,733
‎ไม่เกี่ยวหรอกว่าคนที่นี่จะสอบติดหรือสอบไม่ติดนะ

352
00:20:35,776 --> 00:20:36,693
‎ยางุจิ

353
00:20:36,777 --> 00:20:40,030
‎ไม่เคยกลุ้มใจเรื่องอื่น
‎นอกจากเรื่องจะวาดภาพให้ดียังไงล่ะสิ

354
00:20:40,113 --> 00:20:40,948
‎ว่าไงนะ

355
00:20:41,031 --> 00:20:45,953
‎ไม่เคยกลุ้มใจเหรอ เวลามีคำพูด
‎มาเหนี่ยวรั้งเราเอาไว้ตอนวาดรูปน่ะ

356
00:20:46,870 --> 00:20:51,416
‎เคยคิดไหมว่า "ถ้าไม่มีคนคนนั้น
‎เราคงวาดภาพได้สนุกกว่านี้แท้ๆ " น่ะ

357
00:20:52,542 --> 00:20:53,377
‎เคยสิ

358
00:20:53,877 --> 00:20:57,547
‎คนที่ฉันชอบแต่ก็เกลียดจนท้องไส้ปั่นป่วนน่ะ

359
00:20:58,548 --> 00:21:01,343
‎แต่เพราะคนคนนั้น
‎ฉันเลยได้สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง

360
00:21:02,594 --> 00:21:07,849
‎ฉันไม่เคยคิดว่าภาพของคุณคุวานะ
‎เหมือนกับภาพของพี่สาวคุณคุวานะเลยนะ

361
00:21:08,934 --> 00:21:13,647
‎ภาพของคุณคุวานะดูมีความลึก
‎แถมยังดูโปร่งกว่าด้วย

362
00:21:18,235 --> 00:21:19,736
‎คุวานะน่ะ

363
00:21:19,820 --> 00:21:23,198
‎มัวแต่เอาตัวเองไปเปรียบกับพี่สาว

364
00:21:23,824 --> 00:21:27,494
‎ไม่รู้ว่าทำไมถึงคิดว่าตัวเองสู้พี่สาวไม่ได้

365
00:21:27,577 --> 00:21:29,579
‎ถึงเขาจะได้ที่หนึ่ง

366
00:21:29,663 --> 00:21:31,248
‎หรือต่อให้สอบติดก็เถอะ

367
00:21:32,082 --> 00:21:35,752
‎ศัตรูที่แท้จริงของเขาน่ะ ไม่ใช่พี่สาวหรอก

368
00:21:37,421 --> 00:21:38,964
‎การวาดภาพเนี่ย

369
00:21:39,047 --> 00:21:41,341
‎ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยจริงๆ

370
00:21:43,427 --> 00:21:44,261
‎แต่ว่า…

371
00:21:45,846 --> 00:21:49,433
‎คุณคุวานะวาดโคตรเก่งอย่างที่คิดเลย

372
00:21:51,476 --> 00:21:53,228
‎อ้าว ยางุจิ จะกลับแล้วเหรอ

373
00:21:53,312 --> 00:21:54,146
‎อือ

374
00:21:54,730 --> 00:21:57,274
‎ขอโทษที่เมื่อกี้บ่นอะไรแปลกๆ นะ

375
00:21:57,357 --> 00:21:58,692
‎ไม่เป็นไรเลย

376
00:21:59,776 --> 00:22:00,610
‎เอ้านี่

377
00:22:01,862 --> 00:22:04,531
‎ถึงจะแก้ปัญหาอะไรไม่ได้สักอย่างก็เถอะ

378
00:22:05,198 --> 00:22:06,783
‎แต่ฉันรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะ

379
00:22:07,868 --> 00:22:09,119
‎ยางุจินี่เข้มแข็งจังนะ

380
00:22:11,496 --> 00:22:13,290
‎การสอบนี่ทำให้คนเสียสติไปเลยจริงๆ

381
00:22:13,915 --> 00:22:15,292
‎แน่นอนว่า

382
00:22:15,375 --> 00:22:16,752
‎เราเองก็เป็นกับเขาเหมือนกัน

383
00:22:17,377 --> 00:22:20,172
‎ไม่ได้เป็นลมพิษมาตั้งแต่ประถมแล้วนะเนี่ย

384
00:22:20,756 --> 00:22:22,924
‎แต่ก็ดีกว่าต้องล้มหมอนนอนเสื่อแหละนะ

385
00:22:30,682 --> 00:22:31,516
‎อร่อยแฮะ

386
00:22:32,684 --> 00:22:33,935
‎อีกหนึ่งอาทิตย์…

387
00:22:34,519 --> 00:22:35,854
‎จะถึงการสอบรอบแรก

388
00:23:52,973 --> 00:23:57,978
‎คำบรรยายโดย: ฉัตรียา ธนากิจเจริญสุข