1
00:00:15,483 --> 00:00:18,773
ยินดีต้อนรับสู่เหตุการณ์แปลกๆ

2
00:00:18,853 --> 00:00:23,193
ซิตคอมที่ถ่ายทอดสดครั้งแรก
ในประวัติศาสตร์มาร์เวลสตูดิโอส์

3
00:00:26,993 --> 00:00:28,913
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะ

4
00:00:28,993 --> 00:00:30,243
ทำอะไรแบบนี้ได้

5
00:00:30,323 --> 00:00:32,453
เลยรู้สึกเหมือนเป็นของขวัญ
ที่น่าเหลือเชื่อ

6
00:00:32,533 --> 00:00:35,043
การผ่านจากยุค 60
มายุค 70 มาถึงตอนนี้

7
00:00:35,123 --> 00:00:38,373
ขณะที่เราโผสู่ยุค 80
และยุค 90 มันสนุกมาก

8
00:00:38,463 --> 00:00:41,043
แล้วสุดท้ายก็กลายเป็น
มาร์เวลขนาดใหญ่

9
00:00:41,133 --> 00:00:44,053
ในรูปแบบเต็มจอซึ่งดีที่สุด

10
00:00:44,133 --> 00:00:45,763
ตอนแรกเรากลัวมาก

11
00:00:45,843 --> 00:00:47,633
ตอนนี้ฉันคิดว่าเราตื่นเต้นกันมาก

12
00:00:54,683 --> 00:01:00,443
"การสรรค์สร้าง 'วันด้าวิสชั่น'"

13
00:01:04,023 --> 00:01:05,863
"ต้อนรับสู่เวสต์วิว
บ้านคือที่ที่มาถึง"

14
00:01:05,943 --> 00:01:08,323
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินคอนเซปต์นี้

15
00:01:08,403 --> 00:01:09,493
ฉันคิดว่ามันเจ๋งมาก

16
00:01:09,573 --> 00:01:11,283
เราผสมผสาน

17
00:01:11,373 --> 00:01:13,743
รายการทีวีหลายประเภท

18
00:01:13,833 --> 00:01:16,293
แล้วนำมาใส่ลูกเล่นในแบบของเรา

19
00:01:16,373 --> 00:01:19,923
นั่นมันพิเศษมากนะ เด็กน้อย

20
00:01:20,003 --> 00:01:21,793
ฉันแค่คิดว่ามันจะ

21
00:01:21,883 --> 00:01:27,343
น่าตกใจและน่าสับสน
และน่าตื่นเต้นสำหรับแฟนๆ

22
00:01:27,423 --> 00:01:30,013
ในการที่จะแยกส่วนสิ่งที่เราทำ
และเหตุผลที่ทำมัน

23
00:01:30,093 --> 00:01:32,183
และการให้พวกเขาพยายาม
เดินนำหน้าเราไป

24
00:01:32,263 --> 00:01:37,103
มันเจ๋งมากและน่าพอใจมาก

25
00:01:37,183 --> 00:01:40,313
ทั้งหมดนี้เพื่อเรา

26
00:01:40,393 --> 00:01:44,113
- ให้ฉันจัดการเถอะ
- มีอะไรอยู่นอกเวสต์วิว

27
00:01:44,193 --> 00:01:48,073
ผมได้รับสายจากเควิน เขาบอก
ให้ผมไปหาเขาที่ออฟฟิศ

28
00:01:48,153 --> 00:01:49,703
ผมพูดว่า "ผมโดนไล่ออกแน่เลย"

29
00:01:49,783 --> 00:01:51,533
แล้วผมก็เข้าไป ผมประหลาดใจมาก

30
00:01:51,613 --> 00:01:53,993
พวกเขาเสนอไอเดียบ้าๆ
ในการทำรายการนี้

31
00:01:54,073 --> 00:01:57,793
ผมเอาด้วยทันที แน่นอน

32
00:01:57,873 --> 00:02:01,423
และรายการก็บ้ามากขึ้นทุกที

33
00:02:04,793 --> 00:02:06,043
คุณเป็นตัวตลกใหม่เหรอ

34
00:02:06,713 --> 00:02:08,263
อย่างน้อยคุณก็แต่งหน้าแล้ว

35
00:02:09,553 --> 00:02:10,723
"บทจาร์วิส 20 ม.ค. 2010 อัดเสียง"

36
00:02:10,973 --> 00:02:12,343
ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ

37
00:02:13,053 --> 00:02:15,933
ดีจังที่ในที่สุดคุณก็เริ่ม
กล้าทำอะไรมากขึ้น

38
00:02:16,013 --> 00:02:18,183
- มันเป็นการขับรถที่บ้ามาก
- ดี อันนี้ดีนะ

39
00:02:18,273 --> 00:02:20,733
จอน ฟาฟวโรโทรหาผม

40
00:02:20,813 --> 00:02:24,153
เราทำหนังด้วยกันเรื่องวิมเบิลดัน

41
00:02:24,233 --> 00:02:25,773
เขาโทรหาผมแล้วบอกว่า

42
00:02:25,863 --> 00:02:29,193
"ผมกำลังทำหนังเรื่องนี้
กับโรเบิร์ต ดาวนีย์

43
00:02:29,283 --> 00:02:30,863
และเขาคือไอรอนแมน

44
00:02:30,943 --> 00:02:35,373
และผมอยากได้ใครที่เสียง
ฟังดูน่าเบื่อและไร้น้ำเสียง

45
00:02:35,453 --> 00:02:37,783
มาเป็นเสียงคอมพิวเตอร์
ที่ควบคุมโลกของเขา

46
00:02:37,873 --> 00:02:41,213
แล้วผมก็นึกถึงคุณทันทีเลย พอล"

47
00:02:41,293 --> 00:02:43,293
แสดงตารางธาตุ

48
00:02:43,373 --> 00:02:45,673
คุณจะปฏิเสธได้ยังไงในเมื่อเขาขอดีๆ

49
00:02:48,213 --> 00:02:49,803
แล้วมันก็เป็นงานที่ดีมากด้วย

50
00:02:49,883 --> 00:02:51,013
พวกเขาถ่ายทุกอย่าง

51
00:02:51,093 --> 00:02:54,433
และอะไรก็ตามที่ต้องการคำอธิบาย

52
00:02:54,513 --> 00:02:56,723
คุณก็แค่ให้จาร์วิสจัดการ

53
00:02:56,803 --> 00:02:58,183
สมมติว่า "ตัวร้ายกำลังมา"

54
00:02:58,263 --> 00:03:00,223
ดูเหมือนว่าชุดนี้จะบินได้นะครับ

55
00:03:00,313 --> 00:03:02,023
รับทราบ พาฉันไปให้สูงที่สุด

56
00:03:02,103 --> 00:03:04,353
ผมจำไม่ได้ว่าจากนั้น
ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ยังไง

57
00:03:04,443 --> 00:03:07,653
ผมว่าจอส วีดอนเคยเห็นผมเล่นหนัง

58
00:03:07,733 --> 00:03:08,863
เราชอบกันมาก

59
00:03:08,943 --> 00:03:11,073
ผมทำให้เขาหัวเราะ
เขาก็ทำให้ผมหัวเราะ

60
00:03:11,533 --> 00:03:14,403
แล้วมันก็เกิดขึ้น
นั่นคือตอนมหาศึกอัลตรอนถล่มโลก

61
00:03:20,123 --> 00:03:21,753
เริ่มจากอัลตรอน

62
00:03:21,833 --> 00:03:23,253
มาร์เวลตื่นเต้นมาก

63
00:03:23,333 --> 00:03:25,503
ในการนำวันด้าเข้ามา
ในจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล

64
00:03:25,583 --> 00:03:30,593
และมันก็เหมือนเป็นการ
เอาฉันไปวางไว้ในความเป็นไปได้

65
00:03:30,673 --> 00:03:31,883
ที่เขาไม่รู้

66
00:03:31,963 --> 00:03:35,513
และดูว่าเราจะเติมเต็ม
ความเป็นไปได้นั้นได้หรือไม่

67
00:03:35,593 --> 00:03:37,053
ฉันมองเข้าไปในความคิดคุณ

68
00:03:37,143 --> 00:03:39,563
- และฉันเห็นการทำลายล้าง
- ดูอีกที

69
00:03:39,643 --> 00:03:42,183
เราจะซ่อนไข่อีสเตอร์
ไว้ตรงโน้นตรงนี้

70
00:03:42,273 --> 00:03:45,103
ไม่ว่าจะเป็นการมองไปที่
วิสชั่นที่นานเกินไป

71
00:03:45,193 --> 00:03:48,563
หรือเราจะแค่พยายามเล่นกับมันหน่อย

72
00:03:48,653 --> 00:03:49,823
ในมหาศึกอัลตรอนถล่มโลก

73
00:03:51,363 --> 00:03:54,193
ฉันรู้สึกว่าการปล่อยให้
ผู้กำกับแต่ละคนจัดการ

74
00:03:54,283 --> 00:03:56,743
เป็นประสบการณ์ที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

75
00:03:56,823 --> 00:03:58,493
สำหรับตัวละครตัวนี้

76
00:03:58,573 --> 00:04:02,583
ฉันคิดว่าพี่น้องรุสโซ
ตรงไปตรงมามาก โดยบอกว่า

77
00:04:02,663 --> 00:04:03,663
"รู้ไหม ผมอยากให้มัน

78
00:04:03,753 --> 00:04:07,333
เป็นแบบนั้น แบบให้คุณ
เป็นเหมือนคนต้อนแกะ

79
00:04:07,423 --> 00:04:09,503
และคุณเป็นเจ้าของมันเต็มตัว"

80
00:04:09,593 --> 00:04:13,343
แล้วฉันก็บอกว่า "โอเค" ฉันก็แบบว่า

81
00:04:13,423 --> 00:04:16,473
ต้องออกแบบท่าเต้น
กับนักออกแบบท่าเต้น เจนนี่ ไวท์

82
00:04:16,553 --> 00:04:19,093
ที่เราพาเข้ามาร่วมใน
มหาศึกอัลตรอนถล่มโลก

83
00:04:19,183 --> 00:04:21,013
นำพลังเข้ามาแล้วระเบิดมันออกมา

84
00:04:21,103 --> 00:04:24,813
เราต้องพยายามหาที่ทางของเรา
ในขณะเดียวกัน

85
00:04:24,893 --> 00:04:27,353
วันด้าพยายามหาที่ทางของเธอ

86
00:04:27,443 --> 00:04:32,193
ในอาณาบริเวณของอเวนเจอร์ส
และหาการปลอบใจจากวิสชั่น

87
00:04:32,273 --> 00:04:33,983
บอกผมสิว่าคุณรู้สึกอะไร

88
00:04:38,913 --> 00:04:41,333
ฉันแค่รู้สึกถึงคุณ

89
00:04:41,413 --> 00:04:43,793
และฉันคิดว่าพอลกับฉัน
เราทั้งคู่เชื่อว่า

90
00:04:43,873 --> 00:04:47,373
ถึงการเป็นส่วนหนึ่งของ
มุกตลกจะสนุกแค่ไหน

91
00:04:47,463 --> 00:04:49,423
และการเป็นอเวนเจอร์สจะขี้เล่นแค่ไหน

92
00:04:49,503 --> 00:04:53,133
ฉัน ตัวละครของฉัน เรายังคง

93
00:04:53,213 --> 00:04:55,673
อยู่ในความสัมพันธ์
ที่เราสร้างขึ้นมาเสมอ

94
00:04:55,763 --> 00:04:58,183
เหมือนเป็นพื้นฐานทางอารมณ์

95
00:04:58,263 --> 00:05:00,973
ที่ไม่เล่นกับการเสียดสี

96
00:05:01,053 --> 00:05:03,813
ซึ่งค่อนข้างแปลกในหนังเหล่านี้

97
00:05:03,893 --> 00:05:08,143
ซึ่งส่วนใหญ่มันเสียดสี
ตลก และดูสนุก

98
00:05:08,233 --> 00:05:09,943
แต่ก็มีความน่ารัก

99
00:05:10,023 --> 00:05:12,653
ซึ่งมันถ่ายทอดออกมาทาง
เรื่องราวความรักแบบแปลกๆ

100
00:05:12,733 --> 00:05:15,283
เราไม่มีเวลาแล้ว

101
00:05:16,033 --> 00:05:18,783
- ฉันทำไม่ได้
- ได้สิ คุณทำได้

102
00:05:18,863 --> 00:05:20,413
มันไม่ควรเป็นคุณ แต่มันก็เป็น

103
00:05:30,373 --> 00:05:31,583
ผมรักคุณ

104
00:05:42,433 --> 00:05:43,723
ไง

105
00:05:45,643 --> 00:05:49,643
มาเริ่มกันเลย วันด้า คุณเลือกเลย

106
00:05:49,733 --> 00:05:51,313
แล้วก็ไปต่อในรายการกับ

107
00:05:51,403 --> 00:05:52,983
แมรี่ ลิวาโนส โปรดิวเซอร์ของเรา

108
00:05:53,063 --> 00:05:54,823
และแจ็ก เชเฟอร์ ครีเอเตอร์ของเรา

109
00:05:54,903 --> 00:05:57,153
พวกเขาทำตามทุกอย่าง

110
00:05:57,233 --> 00:05:58,653
ที่อยู่ในหัวของฉัน

111
00:05:58,743 --> 00:06:00,703
ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ฉัน
พูดคนเดียวในใจ

112
00:06:00,783 --> 00:06:03,123
ลักษณะและเส้นสาย
ที่ฉันเพิ่งสร้างขึ้น

113
00:06:03,203 --> 00:06:06,543
และพวกเขาก็รับรู้
ทุกอย่างอย่างลึกซึ้ง

114
00:06:06,623 --> 00:06:09,373
และสร้างเส้นสายที่งดงาม

115
00:06:09,453 --> 00:06:11,173
อรุณสวัสดิ์ ภรรยา อรุณสวัสดิ์ ลูก

116
00:06:11,253 --> 00:06:14,843
อรุณสวัสดิ์ เจ้าตัวเปียก
ที่ผมไม่รู้จัก ตัวอะไรน่ะ

117
00:06:14,963 --> 00:06:18,053
มันเหมือนการแสดงความเคารพ
ต่อซิตคอมอเมริกัน

118
00:06:18,133 --> 00:06:20,843
ตลอดช่วงศตวรรษที่ 20

119
00:06:20,923 --> 00:06:22,303
ฉันจะเป็นแม่บ้านแบบไหน

120
00:06:22,383 --> 00:06:24,223
ถ้าไม่ได้เตรียมอาหาร
เต็มรูปแบบสี่ที่

121
00:06:24,303 --> 00:06:25,723
- วางเรียงบนโต๊ะ
- คือ...

122
00:06:25,803 --> 00:06:28,103
แจ็ก เชเฟอร์ทำงานได้ดีมาก

123
00:06:28,183 --> 00:06:31,693
มันเป็นกล่องปริศนาที่สวยงาม

124
00:06:31,773 --> 00:06:33,103
"ห้องนักเขียนวันด้าวิสชั่น"

125
00:06:34,983 --> 00:06:37,903
ฉันโชคดีมากที่ได้รับเชิญ
มาดูงานพวกนั้น

126
00:06:37,983 --> 00:06:39,943
ได้มีโอกาสเสพมันและทบทวนถึงมัน

127
00:06:40,033 --> 00:06:41,863
และมันก็มีอะไรเยอะมากที่อยู่ตรงนั้น

128
00:06:41,953 --> 00:06:44,453
นี่คือลูกของเควิน ไฟกี้
เขาชอบรายการนี้

129
00:06:44,533 --> 00:06:47,243
และมีความคิดที่โดดเด่นมาก

130
00:06:47,333 --> 00:06:50,203
มีภาพและเรื่องราวที่
พวกเขาต้องการสร้างขึ้นมา

131
00:06:55,963 --> 00:06:58,213
แมตต์ แชคแมนเป็นคนที่จะกำกับ

132
00:06:58,303 --> 00:07:01,223
ความซับซ้อนของหัวใจของรายการแบบนี้

133
00:07:01,303 --> 00:07:04,513
เขาทำเก็ฟเฟ็นเพลย์เฮาส์
สมัยอยู่ที่แอลเอ

134
00:07:04,593 --> 00:07:07,013
เขาเคยทำเกมออฟโธรนส์

135
00:07:07,103 --> 00:07:08,893
เขาทำซิตคอมมานับไม่ถ้วน

136
00:07:08,973 --> 00:07:12,063
และที่จริง สมัยเด็กๆ
เขาเคยเป็นนักแสดง

137
00:07:12,143 --> 00:07:14,523
ในซิตคอม โดยเป็นนักแสดงเด็ก

138
00:07:14,603 --> 00:07:18,113
และเขาเป็นเหมือนมีดสวิส
อเนกประสงค์ที่เราต้องการ

139
00:07:18,193 --> 00:07:19,483
ในการทำรายการแบบนี้

140
00:07:19,573 --> 00:07:21,613
คุณฮาร์ตกลับเข้าไป ประตูปิดปัง

141
00:07:22,193 --> 00:07:23,453
เขาเดินไปที่โทรศัพท์

142
00:07:23,993 --> 00:07:26,163
เราหยุดตรงนี้ โอเคนะ

143
00:07:26,243 --> 00:07:28,623
แล้วเรามาต่อกันที่สาวๆ
ที่อยู่ตรงนี้

144
00:07:28,703 --> 00:07:29,993
ผมอึ้งไปเลยตอนพวกเขาเสนอ

145
00:07:30,083 --> 00:07:31,583
คอนเซปต์ของรายการนี้กับผม

146
00:07:32,293 --> 00:07:36,543
ไม่ใช่แค่เพราะไอเดียนี้
มันทั้งสนุกและใหม่เป็นบ้า

147
00:07:36,633 --> 00:07:40,213
แต่ก็เพราะรู้สึกเหมือนมัน
กระทบทุกส่วนของชีวิตผมด้วย

148
00:07:40,303 --> 00:07:42,843
ผมโตมาในรายการจากยุค 80

149
00:07:42,923 --> 00:07:45,383
อย่างแฟคท์สออฟไลฟ์
และดิฟเรนท์สโตรกส์

150
00:07:46,263 --> 00:07:47,893
โกรวิ่งเพนส์ อะไรพวกนั้น

151
00:07:47,973 --> 00:07:51,353
แต่ผมก็ได้กำกับหนังสเกลใหญ่ด้วย

152
00:07:51,433 --> 00:07:54,313
ดังนั้นความคิดที่ว่ามันมีโปรเจกต์

153
00:07:54,393 --> 00:07:55,523
ในจักรวาลมาร์เวล

154
00:07:55,603 --> 00:07:57,773
ซึ่งผมเป็นแฟนคลับตัวยง

155
00:07:57,863 --> 00:07:59,653
และแต่งตัวเป็นซูเปอร์ฮีโร่

156
00:07:59,733 --> 00:08:01,613
ตามหนังสือการ์ตูนมาร์เวล
ตอนผมยังเด็ก

157
00:08:01,693 --> 00:08:03,323
จนกระทั่งพวกเขาบอกให้ผมหยุด

158
00:08:03,403 --> 00:08:05,283
ไอเดียที่ว่าผมจะรวมทุกอย่าง

159
00:08:05,363 --> 00:08:08,373
ที่ผมชอบเข้าด้วยกัน
เป็นโปรเจกต์สุดระห่ำ

160
00:08:08,453 --> 00:08:10,033
มันเป็นอะไรที่แทบไม่น่าเชื่อ

161
00:08:10,123 --> 00:08:11,203
ดีเกินกว่าจะเป็นจริง

162
00:08:11,293 --> 00:08:12,373
เอาล่ะ พร้อมไหม

163
00:08:12,453 --> 00:08:13,453
- ถูก น่าจะได้
- ใช่

164
00:08:13,543 --> 00:08:14,543
- โอเค
- เอาล่ะ ลุย

165
00:08:22,053 --> 00:08:23,383
แอ็กชั่น

166
00:08:23,463 --> 00:08:25,303
เราจะเริ่มตั้งแต่ช่วงปี 1950

167
00:08:25,383 --> 00:08:27,803
มันเป็นความฝันของเราเสมอว่าถ้าเราทำ

168
00:08:27,893 --> 00:08:29,553
รายการที่ใช้กล้องหลายๆ ตัวจริงๆ

169
00:08:29,643 --> 00:08:30,973
เราจะมีผู้ชมจริงๆ

170
00:08:31,053 --> 00:08:32,103
เรารู้ว่ามันเสี่ยง

171
00:08:32,183 --> 00:08:34,733
รู้ว่ามันจะสิ้นเปลือง
แทบจะเรียกว่าสุรุ่ยสุร่าย

172
00:08:34,813 --> 00:08:37,103
แต่สำหรับนักแสดง เพื่อพลังงาน

173
00:08:37,193 --> 00:08:40,063
และสำหรับทีมงาน มันจะน่าตื่นเต้นมาก

174
00:08:40,153 --> 00:08:42,323
ฉันเล่นให้ผู้ชมดูเพื่อที่คุณ...

175
00:08:42,403 --> 00:08:43,403
- เย่
- บอกฉันสิ

176
00:08:43,483 --> 00:08:44,493
ว่ากล้องอยู่ตรงไหน

177
00:08:44,573 --> 00:08:46,243
ฉันจะได้เริ่มเล่นกับกล้อง

178
00:08:48,493 --> 00:08:52,333
คุณอยู่บนเวทีซิตคอมของเรา
นี่คือฉากของตอนแรก

179
00:08:52,413 --> 00:08:55,453
ตรงนั้นคือออฟฟิศของวิสชั่น
ที่เขาทำงาน

180
00:08:55,543 --> 00:08:57,503
เขาทำงานให้กับผู้ชายที่ชื่อคุณฮาร์ต

181
00:08:57,583 --> 00:09:00,963
คุณฮาร์ตกับภรรยาที่รักของเขา
คุณนายฮาร์ต

182
00:09:01,043 --> 00:09:02,423
ใช่ ผมเพิ่งบอกไป

183
00:09:02,503 --> 00:09:04,213
คุณเป็นอะไร พ่อหนุ่ม ป่วยเหรอ

184
00:09:04,303 --> 00:09:06,013
เปล่าครับ สบายดีครับ

185
00:09:06,093 --> 00:09:08,093
และตรงนั้น ด้านขวาของคุณ

186
00:09:08,183 --> 00:09:11,513
คือบ้านที่วันด้าและวิสชั่นอาศัยอยู่

187
00:09:11,603 --> 00:09:13,643
นี่คือห้องครัวของพวกเขาทางขวามือ

188
00:09:13,723 --> 00:09:15,023
ห้องครัวสีฟ้าแสนสวยนี้

189
00:09:15,103 --> 00:09:17,183
แต่เมื่อคุณเห็นมันในรายการจริง

190
00:09:17,273 --> 00:09:18,313
มันจะเป็นสีขาวดำ

191
00:09:18,393 --> 00:09:20,523
คุณจะไม่เห็นสีของมัน

192
00:09:20,603 --> 00:09:22,943
และตรงนี้คือห้องนั่งเล่น

193
00:09:23,023 --> 00:09:25,733
แล้วสาวโสดอย่างคุณ

194
00:09:25,823 --> 00:09:28,453
มามัวทำอะไรอยู่ในบ้านหลังใหญ่นี่

195
00:09:28,533 --> 00:09:30,913
ข้างหลังคุณคือที่นั่งของผู้ชม

196
00:09:30,993 --> 00:09:32,833
เราอยากให้มันรู้สึกเหมือนสมัยก่อน

197
00:09:32,913 --> 00:09:35,333
เราเลยใช้เก้าอี้ไม้แบบโบราณ

198
00:09:35,413 --> 00:09:38,413
โดยมีราวจับที่เข้ากัน ลักษณะของมัน

199
00:09:38,503 --> 00:09:41,253
เพราะมันเกี่ยวกับประสบการณ์ของผู้ชม

200
00:09:41,333 --> 00:09:42,843
เควิน ไฟกี้กับผมทานมื้อเที่ยง

201
00:09:42,923 --> 00:09:44,753
กับดิค แวน ไดค์ไม่นานก่อนเราจะเริ่ม

202
00:09:44,883 --> 00:09:46,173
ช่วงเตรียมการผลิตรายการ

203
00:09:46,263 --> 00:09:47,973
เราจะได้เรียนรู้

204
00:09:48,053 --> 00:09:49,383
ว่าเขาทำงานกันยังไง

205
00:09:49,473 --> 00:09:51,473
เพื่อให้ได้ประสบการณ์
จริงเท่าที่จะทำได้

206
00:09:51,553 --> 00:09:53,683
ไม่ใช่แค่ว่ามันดู
เป็นยังไงหรือรู้สึกยังไง

207
00:09:53,763 --> 00:09:55,223
แต่ว่าเขาเอามาประกอบกันยังไง

208
00:09:55,313 --> 00:09:57,523
ทั้งรูปแบบ วิธีการซ้อม

209
00:09:57,603 --> 00:09:59,893
การบล็อกกิ้ง และการถ่ายทำ

210
00:09:59,983 --> 00:10:01,773
วันด้าจะไป

211
00:10:01,853 --> 00:10:03,063
เปลี่ยนชุดอย่างไว

212
00:10:03,153 --> 00:10:04,363
เธอจะไม่ทำมันตอนนี้

213
00:10:04,443 --> 00:10:07,033
เราจะไปแต่งห้องนั่งเล่น
มันกำลังเกิดขึ้น

214
00:10:07,113 --> 00:10:09,033
จากนั้นเราจะจุดเทียน

215
00:10:09,113 --> 00:10:10,243
ตรงด้านหลังสุด

216
00:10:10,323 --> 00:10:11,613
แล้วเราก็จะไป

217
00:10:11,703 --> 00:10:13,493
ดิค แวน ไดค์โชว์เป็นโรงละครจริงๆ

218
00:10:13,573 --> 00:10:17,203
พวกเขาสร้างทุกอย่างขึ้น
และถ่ายทำเลยต่อหน้าผู้ชม

219
00:10:17,293 --> 00:10:18,913
เหมือนละครเวทีตลอดรายการเลย

220
00:10:19,003 --> 00:10:20,913
และคุณจะรู้สึกได้ตอนคุณดูรายการนั้น

221
00:10:21,003 --> 00:10:22,753
มีผู้ชมอยู่ในรายการ อยู่ในนั้นจริงๆ

222
00:10:22,833 --> 00:10:23,883
ตอนอยู่ในโรงละคร

223
00:10:24,963 --> 00:10:26,753
อะดรีนาลีนหลั่ง ทั้งผู้ชมและนักแสดง

224
00:10:26,843 --> 00:10:28,263
รับส่งอารมณ์กันและกัน

225
00:10:28,343 --> 00:10:29,513
และนั่นทำให้เกิดสิ่งที่

226
00:10:29,593 --> 00:10:30,673
เลียนแบบไม่ได้นะ

227
00:10:30,763 --> 00:10:32,633
และนั่นคือเหตุผลที่เราจะทำสิ่งนั้น

228
00:10:32,723 --> 00:10:34,183
และนักแสดงของเรายอดเยี่ยมมาก

229
00:10:34,263 --> 00:10:36,683
ผมกังวลเรื่องการแสดงสด

230
00:10:36,763 --> 00:10:40,023
ผมไม่เคยอยู่ต่อหน้าผู้ชมจริงๆ

231
00:10:40,103 --> 00:10:42,443
ตั้งแต่ปี 1884

232
00:10:42,523 --> 00:10:43,853
- อ๋อ อย่างนั้นเหรอ
- ใช่

233
00:10:43,943 --> 00:10:46,483
ผมเลยกังวลกับเรื่องทั้งหมดนี่

234
00:10:46,573 --> 00:10:49,743
- ใช่ ฉันก็เหมือนกัน
- ผมก็ยัง...

235
00:10:49,823 --> 00:10:51,903
หลายร้อยปีก่อน ร้อยกว่าปีก่อน

236
00:10:51,993 --> 00:10:54,453
- ร้อยกว่าปีก่อน
- นานนะนั่น

237
00:10:55,573 --> 00:10:58,833
ยินดีต้อนรับสู่วันด้าวิสชั่น
ขอบคุณทุกคนมาก

238
00:11:01,163 --> 00:11:02,463
เราตื่นเต้นที่พวกคุณมา

239
00:11:02,543 --> 00:11:04,793
สองอาทิตย์ที่ผ่านมาเราทำงานหนักมาก

240
00:11:04,883 --> 00:11:06,713
ที่จะทำให้เรื่องนี้สำเร็จเพื่อทุกคน

241
00:11:06,793 --> 00:11:09,093
ถ้าพวกคุณจะช่วยส่งเสียงหัวเราะ

242
00:11:09,173 --> 00:11:11,093
และปฏิกิริยาตามธรรมชาติที่พวกคุณมี

243
00:11:11,173 --> 00:11:13,683
ต่อสิ่งที่พวกเราจะแสดง
เราจะขอบคุณมาก

244
00:11:13,763 --> 00:11:15,553
แล้วคุณก็จะได้ยินเสียงตัวเอง

245
00:11:15,643 --> 00:11:18,353
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้าคุณเป็นคนที่หัวเราะเสียงดัง

246
00:11:18,433 --> 00:11:21,183
ตอนที่คุณได้ดูรายการหลังจากนี้

247
00:11:21,273 --> 00:11:22,523
และตอนนี้ เชิญทุกคนพบกับ

248
00:11:22,603 --> 00:11:24,693
ตัวละครที่คุณจะได้เจอวันนี้

249
00:11:24,773 --> 00:11:29,533
เดวิด แลงเกิล อาซิฟ อาลี
เดบรา โจ รัปป์

250
00:11:29,613 --> 00:11:32,653
เฟร็ด เมลาเม็ด แคทริน ฮาห์น

251
00:11:32,743 --> 00:11:35,283
และวิสชั่น พอล เบ็ตตานีย์

252
00:11:35,363 --> 00:11:38,203
และผู้แสดงเป็นวันด้า แม็กซิมอฟฟ์
อลิซาเบธ โอลเซ่น

253
00:11:41,413 --> 00:11:43,623
ฉันเคยเล่นละครเวทีมาก่อน

254
00:11:43,713 --> 00:11:46,883
แต่การถ่ายรายการทีวีต่อหน้าผู้ชมสด

255
00:11:46,963 --> 00:11:50,053
เป็นประสบการณ์อีกระดับสำหรับฉัน

256
00:11:50,133 --> 00:11:52,553
เพราะฉันโตมาในกองถ่ายเรื่องฟูลเฮาส์

257
00:11:52,633 --> 00:11:55,803
ดูการบันทึกเทปสดทุกวันศุกร์

258
00:11:55,883 --> 00:11:57,143
ไม่เคยคิดเลย

259
00:11:57,223 --> 00:12:00,643
ว่ามันจะเป็นกลายเป็น
สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับฉันจริงๆ

260
00:12:00,723 --> 00:12:01,893
ทายซิว่าใคร

261
00:12:03,933 --> 00:12:06,773
- ข้างหลังฉันนั่นใช่พิธีกรไหม
- ใช่แล้วครับ

262
00:12:07,523 --> 00:12:08,813
ดีใจที่ได้มานะคะ

263
00:12:08,903 --> 00:12:09,943
ครับ

264
00:12:10,023 --> 00:12:13,443
การทำซิตคอมทำให้ฉันมีความสุขทุกวัน

265
00:12:13,533 --> 00:12:16,413
ฉันคิดว่ามันทำให้เราทุกคน
มีความสุขที่แท้จริง

266
00:12:16,493 --> 00:12:17,493
ต่างกันมากเลย

267
00:12:17,573 --> 00:12:19,413
- ผมหมายถึงมันจริงมาก
- มันมีพลัง

268
00:12:19,493 --> 00:12:22,293
รู้ไหม ซิตคอมยุค 50 ปลายๆ

269
00:12:22,373 --> 00:12:25,003
แต่มันรู้สึกต่างกันมาก

270
00:12:25,083 --> 00:12:27,423
คุณต้องทำให้เต็มที่แล้วหวังผล

271
00:12:27,503 --> 00:12:29,213
ใช่ เรากำลังเล่นให้คนดู

272
00:12:29,293 --> 00:12:30,673
ฉันรู้สึกว่าในหนังมาร์เวล

273
00:12:30,753 --> 00:12:32,303
มันเป็นจักรวาลแบบภาพยนตร์

274
00:12:32,383 --> 00:12:34,463
แต่นี่เราแสดงเพื่อเรียกเสียงหัวเราะ

275
00:12:34,553 --> 00:12:36,843
ฉันไม่เคยได้เล่นบทตลกเลย

276
00:12:36,933 --> 00:12:39,343
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้
เล่นเป็นวันด้าแบบตลก

277
00:12:39,433 --> 00:12:42,603
ตลกมาก ฉันตลกมาก

278
00:12:42,683 --> 00:12:44,683
- เธอตลกมากจริงๆ
- ฉันตลกมากๆ

279
00:12:44,773 --> 00:12:46,063
ฉันว่าฉันมีอีกไอเดีย

280
00:12:48,063 --> 00:12:49,653
แล้วฉันก็เปลี่ยนใจ

281
00:12:54,193 --> 00:12:56,703
ทีมงานทุกคนแต่งตัวเต็มยศ

282
00:12:56,783 --> 00:12:58,573
ทุกคนเข้าถึงจิตวิญญาณของมัน

283
00:12:58,663 --> 00:13:02,413
แล้วผู้ชมก็เข้ามา แล้วเราก็ลุยเลย

284
00:13:02,493 --> 00:13:07,163
มันชวนตระหนก แต่ผมคิดว่า
มันคุ้มค่าและตลกมาก

285
00:13:07,253 --> 00:13:09,503
เราชุลมุนกันหลังเวที วิ่งชนผม

286
00:13:09,583 --> 00:13:11,543
วิ่งชนแคทริน ฮาห์น
ทำให้เธอทำพร็อปหล่น

287
00:13:11,633 --> 00:13:12,793
อะไรแบบนั้น เข้าใจใช่ไหม

288
00:13:13,633 --> 00:13:15,883
ทุกคนเตรียมพร้อมอยู่
หลังประตูเพื่อจะออกมา

289
00:13:15,963 --> 00:13:17,473
และมันสนุกมาก

290
00:13:18,093 --> 00:13:19,683
ตายแล้ว

291
00:13:19,763 --> 00:13:21,433
นั่นคือความฝัน

292
00:13:21,513 --> 00:13:24,013
ชุดสวยมากเลย

293
00:13:24,103 --> 00:13:26,393
มายา ดีไซเนอร์ เธอเป็นอัจฉริยะ

294
00:13:26,483 --> 00:13:27,853
ชุดนั่น

295
00:13:27,943 --> 00:13:31,523
ใช่ ชุดนั่น มันดูโซโคเวียมากเลย

296
00:13:31,613 --> 00:13:33,483
ก็มันคือชุดโซโคเวีย ใช่แล้ว

297
00:13:34,363 --> 00:13:37,653
มันเป็นเสื้อผ้ายุคที่ฉันชอบ

298
00:13:37,743 --> 00:13:40,663
เพราะมันเน้นโชว์เอว ถ้าคุณมีเอว

299
00:13:40,743 --> 00:13:43,373
ฉันเป็นคนมีเอว แต่ช่วงขาไม่สวย

300
00:13:43,453 --> 00:13:45,873
ฉันตัวเตี้ยมาก แต่ฉันมีเอว

301
00:13:45,953 --> 00:13:48,043
ฉันเลยชอบยุค 50 มาก มันดีมาก

302
00:13:48,123 --> 00:13:50,753
ฉันชอบทรงผมและมีหมวกสวยๆ ด้วย

303
00:13:50,833 --> 00:13:53,253
พวกเขามีโต๊ะที่เต็มไปด้วยหมวก

304
00:13:53,343 --> 00:13:56,213
แล้วฉันก็บอกว่า
"ฉันขอหมวกนั่นหน่อยได้ไหม"

305
00:13:56,303 --> 00:13:57,923
และมันเพอร์เฟกต์

306
00:13:58,013 --> 00:13:59,723
แต่ชุดชั้นในสมัยยุค 50

307
00:13:59,803 --> 00:14:02,513
มันใส่ไม่สบายเลย

308
00:14:02,593 --> 00:14:03,803
แต่ทำให้มีท่วงท่าสวยงาม

309
00:14:03,893 --> 00:14:05,513
ผมต้องใส่ที่รัดหน้าท้อง

310
00:14:05,603 --> 00:14:08,103
- ต้องเสริมส้นเท้า
- ฉันต้องใส่ที่รัดหน้าท้อง

311
00:14:08,183 --> 00:14:10,143
- ฉันต้องใส่รองเท้าส้นแบน
- พร้อมแล้ว

312
00:14:10,233 --> 00:14:11,563
แต่ฉันพร้อมทางด้านอารมณ์

313
00:14:11,653 --> 00:14:12,813
อยากคุยเรื่องก้นคุณไหม

314
00:14:12,903 --> 00:14:14,193
อยากคุยเรื่องก้นผมหน่อย

315
00:14:14,273 --> 00:14:16,113
ฉันอยากคุยเรื่องชุดของฉันก่อน

316
00:14:16,193 --> 00:14:18,783
มันทำให้ฉันมีท่วงท่าที่สวยขึ้น

317
00:14:18,863 --> 00:14:22,203
และมันทำให้ฉันอยากเดินแบบนี้

318
00:14:22,283 --> 00:14:23,453
ผมก็รู้สึกเหมือนคุณ

319
00:14:23,533 --> 00:14:25,333
- ผมมีก้นปลอม
- ด้วยก้นปลอมของคุณ

320
00:14:25,413 --> 00:14:26,833
มันทำให้ผมยืนตรงๆ ได้

321
00:14:26,913 --> 00:14:28,583
ทำให้อยากทำแบบนี้ด้วย ถ้าคุณ...

322
00:14:28,663 --> 00:14:30,083
- นี่เหรอ
- ใช่

323
00:14:30,163 --> 00:14:33,003
เรารู้ว่าตอนที่เราเริ่มทำรายการนี้

324
00:14:33,083 --> 00:14:36,963
และการที่เราจะขายความสด

325
00:14:37,053 --> 00:14:38,133
ให้กับผู้ชม

326
00:14:38,213 --> 00:14:41,263
มันจะเป็นการทำใหม่ในทุกๆ ส่วน

327
00:14:41,343 --> 00:14:43,723
ตั้งแต่เลนส์กล้อง

328
00:14:43,803 --> 00:14:45,603
รวมถึงการตกแต่งฉาก

329
00:14:45,683 --> 00:14:47,513
การจัดแสงให้ตรงตามยุค

330
00:14:47,603 --> 00:14:49,223
เจส ฮอลล์เป็นผู้กำกับภาพที่เจ๋ง

331
00:14:49,313 --> 00:14:52,643
เขาดูรูปต้นฉบับของรายการทีวีพวกนี้

332
00:14:52,733 --> 00:14:54,193
และเขาจะพยายามจัด

333
00:14:54,273 --> 00:14:56,233
ให้ใกล้เคียงกับภาพสมัยนั้น
ให้มากที่สุด

334
00:14:56,323 --> 00:14:57,443
เท่าที่จะเป็นไปได้

335
00:14:58,573 --> 00:15:01,823
- คุณเป็นผู้บุกเบิกจริงๆ
- แอ็กชั่น

336
00:15:03,163 --> 00:15:04,703
หยุด สลับ

337
00:15:08,373 --> 00:15:10,703
- แอ็กชั่น
- ไม่นะ มากไป

338
00:15:10,793 --> 00:15:11,963
เราอยากแน่ใจว่าเราทำให้

339
00:15:12,043 --> 00:15:14,043
มันเป็นจริง ไม่ใช่การเลียนแบบ

340
00:15:14,123 --> 00:15:16,923
และเพื่อให้ได้แบบนั้น
เราอยากถ่ายทำแบบที่พวกเขาถ่ายทำ

341
00:15:17,003 --> 00:15:18,343
นั่นหมายถึงการใช้เทคนิคภาพ

342
00:15:18,423 --> 00:15:20,423
ให้เป็นเหมือนเทคนิคพิเศษ

343
00:15:20,513 --> 00:15:21,843
และโชคดีที่แดน ซูดิก

344
00:15:21,923 --> 00:15:23,263
ผู้ประสานงานเทคนิคพิเศษ

345
00:15:23,343 --> 00:15:24,893
ตอนที่ผมโทรหาเขาครั้งแรก

346
00:15:24,973 --> 00:15:27,643
ตอนผมเริ่มเรื่องนี้
และเริ่มเล่าไอเดีย

347
00:15:27,723 --> 00:15:29,523
ผมไม่รู้ว่าเขาจะชอบไอเดียนี้ไหม

348
00:15:29,603 --> 00:15:31,273
หรือเขาจะพูดว่า "คุณพล่ามอะไรน่ะ

349
00:15:31,353 --> 00:15:32,893
ผมทำแต่ระเบิด นี่คุณพูดอะไร"

350
00:15:32,983 --> 00:15:34,733
เขาชอบไอเดียผม เขาเริ่มหัวเราะ

351
00:15:34,813 --> 00:15:36,233
บอกว่า "รู้ไหม ผมเติบโตขึ้น

352
00:15:36,313 --> 00:15:37,943
โดยเป็นลูกน้องของคนที่ทำบีวิชด์

353
00:15:38,023 --> 00:15:39,023
พวกเขาเป็นคนสอนผม

354
00:15:39,113 --> 00:15:41,613
ผมจึงเริ่มอาชีพ
จากการทำของที่ใช้ลวด

355
00:15:41,743 --> 00:15:43,403
และผมรู้วิธีทำมัน มันสนุกมาก"

356
00:15:43,493 --> 00:15:46,203
เราเลยได้เขาและทีม

357
00:15:46,283 --> 00:15:48,913
มาทำฉากหุ่นเชิดที่ซับซ้อน

358
00:15:48,993 --> 00:15:50,293
ที่ใช้ลวดและแท่งไม้

359
00:15:50,373 --> 00:15:52,203
และพวกเขาใช้เวลากับมันมากพอๆ กัน

360
00:15:52,293 --> 00:15:53,463
กับเวลาที่ทำฉากระเบิด

361
00:15:53,543 --> 00:15:55,253
ให้ผมช่วยอะไรบ้าง

362
00:15:55,333 --> 00:15:57,713
ไก่มันไม่เป็นไก่แล้ว

363
00:15:57,793 --> 00:15:59,043
ล็อบสเตอร์ก็บินออกจากเล้า

364
00:15:59,133 --> 00:16:00,883
สเต๊กเป็นอย่างเดียวที่ยังเหลืออยู่

365
00:16:00,963 --> 00:16:02,263
ฉันเรียนโรงเรียนการละคร

366
00:16:02,343 --> 00:16:04,803
เราเรียนสครูว์บอลคอมเมดี้

367
00:16:04,883 --> 00:16:08,143
เราเรียนการแสดงหนังฟิล์มนัวร์

368
00:16:08,223 --> 00:16:10,263
แล้วคุณก็รู้สึกโง่ตอน
อยู่มหาวิทยาลัย แบบ

369
00:16:10,353 --> 00:16:11,473
"จะได้ทำแบบนี้ตอนไหน

370
00:16:11,563 --> 00:16:12,683
ไม่มีใครทำแบบนี้แล้ว"

371
00:16:12,773 --> 00:16:14,893
และการได้ใช้เครื่องมือทั้งหมด

372
00:16:14,983 --> 00:16:17,063
ที่คุณมีอยู่ในตัว

373
00:16:18,813 --> 00:16:21,863
สิ่งที่ฉันไม่ค่อยได้ทำ

374
00:16:21,943 --> 00:16:23,283
โรแมนติกจัง

375
00:16:24,403 --> 00:16:26,323
ฉันคิดว่ายุค 50
น่าจะยากที่สุดสำหรับฉัน

376
00:16:26,413 --> 00:16:27,743
มันเหมือนการอบอุ่นร่างกาย

377
00:16:27,823 --> 00:16:29,413
พอจุดติดปุ๊บ ทุกอย่างก็ระเบิด

378
00:16:29,533 --> 00:16:33,543
- หมดแก้วเลยนะ หมดแก้ว
- กินซะ ก่อนมันจะเย็น

379
00:16:33,623 --> 00:16:37,043
ผมว่าสิ่งที่มันทำคือมันทำให้ผม
คิดว่าผมเสียเวลาชีวิตของผมไป

380
00:16:37,123 --> 00:16:39,003
ผมควรเล่นซิตคอมมาตั้งนานแล้ว

381
00:16:39,843 --> 00:16:41,593
ผมชอบมันมาก

382
00:16:41,673 --> 00:16:42,673
ผมน่าจะเกริ่นนำหน่อย

383
00:16:42,753 --> 00:16:43,963
ผมเป็นคนตื้นเขินมาก

384
00:16:44,053 --> 00:16:47,593
ผมต้องพึ่งพาเสียงปรบมือของคนดู

385
00:16:47,683 --> 00:16:49,143
- ขอบคุณมากครับ
- เย่

386
00:16:53,393 --> 00:16:54,393
ขอบคุณครับ

387
00:16:54,483 --> 00:16:56,523
- ขอบคุณครับ
- เอาล่ะ

388
00:16:58,483 --> 00:16:59,483
เอาล่ะ

389
00:17:04,743 --> 00:17:07,703
ส่วนหนึ่งของความท้าทาย
ในการผลิตรายการแบบนี้

390
00:17:07,783 --> 00:17:11,243
คือเรากำลังทำหนังยักษ์ใหญ๋

391
00:17:11,333 --> 00:17:12,493
ในวิธีการถ่ายทำ

392
00:17:12,583 --> 00:17:14,503
ในแต่ละวัน แต่ละสัปดาห์

393
00:17:14,583 --> 00:17:16,753
เรากำลังถ่ายทำ
ช่วงเวลาสำคัญของซีรีส์

394
00:17:16,833 --> 00:17:18,583
ต้องให้แน่ใจว่าเรื่องราวที่ใหญ่กว่า

395
00:17:18,673 --> 00:17:21,133
ของภาพทั้งหมดนั้นต่อเนื่องกัน

396
00:17:21,213 --> 00:17:23,463
เราได้สร้าง

397
00:17:23,553 --> 00:17:26,223
ตัวละครขึ้นมามากมาย

398
00:17:26,303 --> 00:17:27,933
และเรามีตัวละครหลัก

399
00:17:29,843 --> 00:17:32,223
ราสป์เบอร์รีหรือไส้ชีสดี

400
00:17:32,303 --> 00:17:34,643
ไม่เอาทั้งสองอย่างครับ ขอบคุณ
ผมไม่ทานอาหารครับ

401
00:17:34,723 --> 00:17:39,943
เรามีครอบครัวเดวิด เรามีอาซิฟ
เรามีเอ็มม่า

402
00:17:40,023 --> 00:17:42,363
มาทำอะไรที่นี่
แต่งงานมานานแค่ไหนแล้ว

403
00:17:42,443 --> 00:17:44,943
แล้วทำไมยังไม่มีลูก

404
00:17:45,033 --> 00:17:49,153
ดีใจที่เรามีเดบรา โจ เจ้าแม่ซิตคอม

405
00:17:49,243 --> 00:17:51,993
และได้เป็นส่วนหนึ่ง
ของรายการบ้าๆ ของเรา

406
00:17:52,073 --> 00:17:55,993
หลานชายฉันบอกว่า

407
00:17:56,083 --> 00:17:59,333
ถ้าฉันไม่ยอมเล่น
เขาจะไม่มาเยี่ยมฉันอีกเลย

408
00:17:59,413 --> 00:18:01,833
ฉันก็เลยมาเล่นนี่ไง

409
00:18:01,923 --> 00:18:04,343
เธอชอบตอนถ่าย

410
00:18:04,423 --> 00:18:05,713
เรื่องที่เป็นมาร์เวลมากๆ

411
00:18:05,803 --> 00:18:07,053
ที่เราทำในตอนจบ

412
00:18:07,133 --> 00:18:09,513
เธอคิดว่ามันยอดเยี่ยม

413
00:18:10,053 --> 00:18:13,263
ฉันต้องทำสิ่งนี้ พระเจ้า

414
00:18:13,353 --> 00:18:15,353
ฉันต้องทำสิ่งนี้

415
00:18:15,433 --> 00:18:18,233
ฉันไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร
มันเป็นการสแกนร่างกาย

416
00:18:18,313 --> 00:18:21,153
คุณจะยืน ฉันจะเป็นคนถ่ายรูป
มันน่าทึ่งมาก

417
00:18:21,233 --> 00:18:22,983
แต่ฉันจะไม่เอาให้ใครดู มาร์เวล

418
00:18:26,823 --> 00:18:28,073
แคทริน ฮาห์น

419
00:18:28,153 --> 00:18:29,153
โอเค

420
00:18:30,953 --> 00:18:33,493
ไม่รู้ทำไมถึงไม่ได้ทำงาน
กับเธอมาก่อนหน้านี้ตั้งนาน

421
00:18:33,573 --> 00:18:36,083
ฉันมีช่วงเวลาที่ดีที่สุด

422
00:18:36,163 --> 00:18:37,743
คุณพูดคนเดียวเร็วไป แคทริน

423
00:18:37,833 --> 00:18:39,163
ฉันรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง

424
00:18:39,253 --> 00:18:43,673
ผลงานที่ได้เห็นเป็นประจำ
ของเธอเป็นเวลาหลายสิบปี

425
00:18:43,753 --> 00:18:47,463
และความโดดเด่นของเรื่องโนซี่เนเบอร์

426
00:18:47,553 --> 00:18:49,013
ระวัง มีสปอยล์

427
00:18:49,093 --> 00:18:51,593
เธอทำได้ดีมากในทุกบทบาท

428
00:18:51,683 --> 00:18:54,513
ที่เธอต้องเล่น
และเธอเล่นได้เหนือกว่านั้น

429
00:18:54,603 --> 00:18:56,103
- คัต
- อีกรอบ

430
00:18:56,183 --> 00:18:57,513
- ขออีกรอบ อีกรอบ
- พร้อมนะ

431
00:18:57,603 --> 00:19:00,143
ตัวละครนี้เหมือนหัวหอม
ที่ผลิบานสำหรับฉัน

432
00:19:00,233 --> 00:19:02,443
คือการที่ฉันสามารถ

433
00:19:02,523 --> 00:19:04,563
เริ่มจากด้านนอก

434
00:19:04,653 --> 00:19:08,483
แล้วเจาะเข้ามาอยู่ใจกลาง
ในขณะที่แต่ละตอนดำเนินไป

435
00:19:08,573 --> 00:19:10,573
มันเป็นความฝันของนักแสดง

436
00:19:10,653 --> 00:19:12,993
ฉันพูดเสมอว่า
มันเหมือนเทรซีย์ อัลแมน

437
00:19:13,073 --> 00:19:14,873
เหมือนตอนพิเศษของเทรซีย์ อัลแมน

438
00:19:14,953 --> 00:19:17,373
ฉันกำลังจะไปแจซเซอร์ไซส์

439
00:19:17,453 --> 00:19:19,873
ตอนได้ยินว่าลูกน้อยคนใหม่ของเธอ

440
00:19:19,953 --> 00:19:22,003
กำลังนอนหลับเป็นตาย

441
00:19:22,083 --> 00:19:25,543
และการที่ตัวจริงของเธอคือ

442
00:19:25,633 --> 00:19:27,793
แม่มดที่น่าทึ่ง มันแบบว่า

443
00:19:27,883 --> 00:19:28,963
ใครจะเป็นคนเล่นบทนี้

444
00:19:29,053 --> 00:19:31,263
ฉันจำได้ ตอนที่เขาเสนอบทนี้ให้

445
00:19:31,343 --> 00:19:32,633
มันน่าตื่นเต้นที่ในที่สุด

446
00:19:32,723 --> 00:19:34,133
จะได้พูดเรื่องนี้กับใครสักคน

447
00:19:34,223 --> 00:19:36,013
เพราะฉันไม่สามารถพูดกับใครได้

448
00:19:36,683 --> 00:19:38,103
แต่ตอนที่เขาเสนอบทให้ฉัน

449
00:19:38,183 --> 00:19:42,523
ฉันคิดไม่ออกเลยว่า
จะมีบทไหนในจักรวาลมาร์เวล

450
00:19:42,603 --> 00:19:45,233
ที่ฉันจะอยากเล่นมากกว่าบทนี้

451
00:19:56,453 --> 00:19:58,743
โอ้ เวลาดีๆ

452
00:19:59,793 --> 00:20:02,543
- เวลาดีๆ
- และคัต

453
00:20:02,623 --> 00:20:04,213
- ได้ยินไหม
- ไม่

454
00:20:04,293 --> 00:20:07,673
มันเหมือนเสียงคนคุยกัน

455
00:20:07,753 --> 00:20:08,923
อ๋อ เสียงนี้เหรอ

456
00:20:10,803 --> 00:20:13,263
- ใช่
- นั่นคือเครื่องทำน้ำแข็งใหม่ของฉัน

457
00:20:13,343 --> 00:20:14,883
ที่มากับตู้เย็น

458
00:20:16,763 --> 00:20:18,223
โอ้โฮ ไฮโซมาก

459
00:20:18,303 --> 00:20:23,273
ฉันอยากอยู่ในจักรวาลภาพยนตร์
มาร์เวลตั้งแต่ตอนเปิดตัว

460
00:20:23,353 --> 00:20:26,813
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่าตัวเองไปคัดตัวเรื่องอะไร

461
00:20:26,903 --> 00:20:29,983
เราทุกคนรู้ว่ามาร์เวล
เป็นความลับสุดยอด

462
00:20:30,073 --> 00:20:32,363
ฉันแค่ได้รับบทมา

463
00:20:32,443 --> 00:20:34,533
น่าจะเป็นตอนยุค 70

464
00:20:34,613 --> 00:20:35,903
ตอนนั้นฉันสับสนมาก

465
00:20:35,993 --> 00:20:39,243
มันไม่ได้บอกว่าเป็นยุค 70
แต่มันเป็นเรื่องชวนหัวมากๆ

466
00:20:39,323 --> 00:20:42,703
แล้วฉันก็คิดว่า "ฉันจะทำยังไง
กับมันดี ฉันไม่รู้เลย"

467
00:20:42,793 --> 00:20:46,253
เพราะมันไม่ใช่มาร์เวลเลย
เท่าที่สมองฉันคิดออก

468
00:20:46,333 --> 00:20:49,673
แล้วเขาก็เขียนโน้ตมาว่า
"แสดงให้เว่อร์ๆ เข้าไว้

469
00:20:49,753 --> 00:20:51,593
ไม่เป็นไร ใส่ให้เต็มที่

470
00:20:51,673 --> 00:20:54,673
เราไม่สนว่าคุณจะไม่รู้สึก
ว่ามันสมเหตุสมผล

471
00:20:54,763 --> 00:20:56,093
เราไม่ได้ตามหาสิ่งนั้น"

472
00:20:56,183 --> 00:20:57,553
ฉันเลยแบบว่า "ได้เลย"

473
00:20:57,633 --> 00:21:01,683
แล้วฉันก็แสดงออกไปได้เว่อร์สุดๆ

474
00:21:01,763 --> 00:21:03,023
นี่ เธอจ๋า

475
00:21:03,723 --> 00:21:05,433
เขารับฉันแล้ว

476
00:21:06,643 --> 00:21:09,273
วันด้า ฉันได้ตำแหน่งแล้ว

477
00:21:09,353 --> 00:21:11,193
และในเมื่อฉันได้ทำงานบริษัท

478
00:21:11,273 --> 00:21:12,773
ฉันต้องมีอุปกรณ์เครื่องเขียน

479
00:21:12,863 --> 00:21:15,613
ฉันยังไม่รู้ แล้วฉันก็แบบ "โอเค"

480
00:21:15,693 --> 00:21:17,993
แล้วฉันก็ปล่อยมันผ่านไป
สักสองอาทิตย์

481
00:21:18,073 --> 00:21:21,243
เพราะคุณไม่สามารถเก็บ
มันไว้ใกล้หัวใจมากไป

482
00:21:21,333 --> 00:21:23,703
เพราะคุณจะใจสลายได้หลายครั้งเลย

483
00:21:23,793 --> 00:21:27,163
แต่คราวนี้หัวใจฉันไม่สลาย

484
00:21:27,253 --> 00:21:30,293
พวกเขาโทรมาบอกว่า
"นี่ คุณได้เล่นบทนี้"

485
00:21:30,383 --> 00:21:33,133
แล้วฉันก็แบบ "บทไหน บทอะไร"

486
00:21:33,213 --> 00:21:36,173
ฉันพูดว่า "บทอะไร"
แต่มันคือมาร์เวล โอเค

487
00:21:36,263 --> 00:21:38,883
ก่อนที่พวกเขาจะบอกฉัน
ว่ามันคือบทอะไร

488
00:21:38,973 --> 00:21:41,393
ฉันพูดกับตัวแทนว่า

489
00:21:41,473 --> 00:21:44,013
"พระเจ้า ถ้ามันเป็นบท
โมนิก้า แรมโบล่ะ

490
00:21:44,103 --> 00:21:46,063
ถ้าเป็นโมนิก้า แรมโบล่ะ"

491
00:21:46,143 --> 00:21:49,483
แล้วมันก็เป็นโมนิก้า แรมโบจริงๆ
ฉันเสียสติไปเลย

492
00:21:49,563 --> 00:21:52,983
ฉันพยายามกระโดดลงจากบันได

493
00:21:53,073 --> 00:21:55,483
เพราะฉันคิดว่าฉันบินได้
ฉันตื่นเต้นมากเลย

494
00:21:56,743 --> 00:21:59,663
พอเราแยกกับกัปตันมาร์เวล
โมนิก้าเป็นสาวน้อย

495
00:21:59,743 --> 00:22:02,413
เธอมีทั้งชีวิตรออยู่ข้างหน้า

496
00:22:02,493 --> 00:22:03,703
- แม่ต้องไป
- โมนิก้า

497
00:22:03,783 --> 00:22:05,373
แม่มีโอกาสทำภารกิจที่เจ๋งที่สุด

498
00:22:05,453 --> 00:22:06,833
ในประวัติศาสตร์การทำภารกิจ

499
00:22:06,913 --> 00:22:08,373
แต่แม่จะทิ้งมันเพื่อนั่งโซฟา

500
00:22:08,463 --> 00:22:09,583
ดูเฟรชพรินซ์กับหนูเหรอ

501
00:22:11,123 --> 00:22:12,673
หนูคิดว่าแม่ควรจะใคร่ครวญ

502
00:22:12,753 --> 00:22:15,213
ว่าแม่จะเป็นตัวอย่าง
แบบไหนให้กับลูกสาว

503
00:22:15,303 --> 00:22:18,133
และตอนที่เราได้เจอกับเธอ
ในวันด้าวิสชั่น

504
00:22:18,223 --> 00:22:22,513
เราก็ได้รู้ว่าเธอกำลังทำงาน
ให้ซอร์ด เป็นนักบินอวกาศ

505
00:22:22,593 --> 00:22:24,563
และฉันรู้สึกว่า

506
00:22:24,643 --> 00:22:28,563
เราได้เริ่มเรื่องราวที่
ยอดเยี่ยมของโมนิก้า

507
00:22:31,603 --> 00:22:33,403
การมีโอกาสได้เล่นเป็นโมนิก้า แรมโบ

508
00:22:33,483 --> 00:22:35,153
ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

509
00:22:35,233 --> 00:22:40,203
และการมีซูเปอร์ฮีโร่ผิวดำ
อยู่บนจอภาพยนตร์

510
00:22:40,283 --> 00:22:42,163
นับว่าเป็นเรื่องใหญ่มาก

511
00:22:46,203 --> 00:22:48,293
ทำไมไม่มีใครบอกแผนฉันเลย

512
00:22:51,583 --> 00:22:54,713
มันน่าทึ่งมากที่ได้พาดาร์ซี่กลับมา

513
00:22:54,793 --> 00:22:56,883
โดยเฉพาะด้วยวิธีที่คาดไม่ถึง

514
00:22:56,963 --> 00:22:58,383
ครั้งล่าสุดที่เราเจอดาร์ซี่

515
00:22:58,463 --> 00:23:02,763
เธอยังเป็นเด็กฝึกงานของเจน ฟอสเตอร์
และเป็นเพื่อนของเธอ

516
00:23:02,843 --> 00:23:04,763
และเราไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

517
00:23:04,853 --> 00:23:07,183
แต่ดูเหมือนเธอจะเรียน
มหาวิทยาลัยอยู่ในช่วงนั้น

518
00:23:07,263 --> 00:23:09,273
ตอนนี้เธอเป็นนักฟิสิกส์ดาราศาสตร์

519
00:23:09,353 --> 00:23:12,353
เครื่องมือฉันมีระดับรังสีไมโครเวฟ
พื้นหลังของเอกภพในระดับสูง

520
00:23:12,443 --> 00:23:13,813
- นั่น...
- รังสีที่หลงเหลือ

521
00:23:13,903 --> 00:23:15,193
ย้อนกลับไปตอนเกิดบิ๊กแบง

522
00:23:15,273 --> 00:23:17,943
ใช่ และที่อยู่รอบๆ นี่คือ
ความถี่สำหรับการออกอากาศ

523
00:23:18,033 --> 00:23:20,573
ฉันเลยให้ลูกน้องคุณหาทีวีโบราณมาให้

524
00:23:20,653 --> 00:23:22,403
พอฉันเสียบนี่เข้าไป

525
00:23:22,493 --> 00:23:23,783
หลอดภาพที่อยู่ข้างใน

526
00:23:23,863 --> 00:23:24,913
จะดึงสัญญาณจากอากาศ

527
00:23:24,993 --> 00:23:27,283
และทำการถอดรหัสเหมือนในสมัยก่อน

528
00:23:27,873 --> 00:23:29,543
และนี่ไง เสียงและภาพ

529
00:23:29,623 --> 00:23:31,913
แรนดัล พาร์ก ซึ่งก็คือจิมมี่ วู

530
00:23:32,003 --> 00:23:33,503
และมันสนุกมาก

531
00:23:33,583 --> 00:23:36,253
ที่เราได้เข้าฉากด้วยกัน

532
00:23:36,343 --> 00:23:38,053
การที่ได้เล่นกับทียอนาห์ แพร์ริส

533
00:23:38,133 --> 00:23:41,973
มันมีฉากดราม่าเคร่งเครียด

534
00:23:42,053 --> 00:23:44,383
แต่มันสนุกที่ได้มีช่วงพักสักหน่อย

535
00:23:44,593 --> 00:23:45,803
คุณกลับไปที่เฮ็กซ์ไม่ได้นะ

536
00:23:45,893 --> 00:23:48,263
ในกรณีที่แย่ที่สุด
วันด้าเอาเจตจำนงเสรีของฉันออก

537
00:23:48,353 --> 00:23:50,603
แล้วให้ฉันใส่กางเกงเอวต่ำสุดๆ

538
00:23:52,683 --> 00:23:55,023
ผมรู้สึกเหมือนมันเป็นครอบครัว

539
00:23:55,103 --> 00:23:56,313
เหมือนครอบครัวขนาดใหญ่

540
00:23:56,403 --> 00:23:58,573
และแค่การเป็นสมาชิกในครอบครัว

541
00:23:58,653 --> 00:24:00,033
ก็เจ๋งมากแล้ว

542
00:24:00,113 --> 00:24:02,243
ตอนที่ผมเล่นแอนท์-แมนและเดอะวอสพ์

543
00:24:02,323 --> 00:24:03,823
ผมดีใจมากที่ได้เล่น

544
00:24:03,903 --> 00:24:05,573
ผมคิดว่าจะได้เล่นแค่เรื่องเดียว

545
00:24:05,663 --> 00:24:07,283
โรงเรียนเธอมีกฎ ใช่ไหม

546
00:24:07,373 --> 00:24:09,283
เช่น เธอจะเขียนอะไรบนกำแพงไม่ได้

547
00:24:09,373 --> 00:24:11,253
คือพ่อเธอไปเยอรมนี

548
00:24:11,333 --> 00:24:13,543
แล้วเขียนบนกำแพงกับกัปตันอเมริกา

549
00:24:13,623 --> 00:24:16,583
ถือเป็นการละเมิดมาตราที่ 16 วรรคสาม

550
00:24:16,673 --> 00:24:18,003
ของข้อตกลงโซโคเวีย

551
00:24:18,093 --> 00:24:21,463
การที่จิมมี่ได้กลับมา
เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับผม

552
00:24:21,553 --> 00:24:24,723
เพราะผมรักตัวละครนี้มาก

553
00:24:24,803 --> 00:24:26,093
และการมีตัวละครมากมาย

554
00:24:26,183 --> 00:24:28,013
ที่สร้างขึ้นในแอนท์-แมนและเดอะวอสพ์

555
00:24:28,103 --> 00:24:30,143
ด้วยเวทมนตร์และความเป็นไปได้

556
00:24:30,223 --> 00:24:32,023
ที่ต้องการเชื่อมต่อกับผู้คน

557
00:24:32,103 --> 00:24:34,483
และเล่าเรื่องชีวิตของเขา

558
00:24:34,563 --> 00:24:36,443
แม้จะไม่มีใครอยากจะฟัง

559
00:24:36,523 --> 00:24:37,523
สิ่งเล็กๆ เหล่านั้น

560
00:24:37,603 --> 00:24:39,273
เมล็ดเล็กๆ ที่เราปลูกไว้

561
00:24:39,363 --> 00:24:40,613
ในแอนท์-แมนและเดอะวอสพ์

562
00:24:40,693 --> 00:24:43,943
มันเหมือนจะมาเบ่งบานในวันด้าวิสชั่น

563
00:24:44,033 --> 00:24:45,403
นี่ไม่ใช่คดีคนหาย

564
00:24:45,493 --> 00:24:46,493
กัปตันแรมโบ

565
00:24:46,573 --> 00:24:47,573
มันหายไปทั้งเมือง

566
00:24:48,413 --> 00:24:50,083
ประชากร 3,892 คน

567
00:24:50,163 --> 00:24:51,873
"ต้อนรับสู่เวสต์วิว
บ้านคือที่ที่มาถึง"

568
00:24:51,953 --> 00:24:53,913
ทำไมไม่เข้าไปสืบข้างในล่ะ

569
00:24:54,453 --> 00:24:55,963
เพราะมันไม่อยากให้ผมเข้าไปไง

570
00:24:59,043 --> 00:25:02,923
ในการใช้โทนเสียง วันด้าวิสชั่น
ใช้เสียงเยอะมาก

571
00:25:03,013 --> 00:25:05,473
บางครั้งฉันก็ตามตัวเองไม่ทันด้วยซ้ำ

572
00:25:05,553 --> 00:25:07,263
ฉันแบบ "เดี๋ยว นี่เราอยู่โลกไหนกัน"

573
00:25:11,603 --> 00:25:14,223
ในตอนแรก มันเป็นยุค 50

574
00:25:14,313 --> 00:25:15,893
มันเป็นตลกงี่เง่า

575
00:25:15,983 --> 00:25:18,103
แต่มันเป็นตลกร่างกายที่ตลกมาก

576
00:25:18,193 --> 00:25:21,113
และมันก็คล้ายๆ กัน
ในยุค 60 ตอนที่สอง

577
00:25:21,193 --> 00:25:22,323
ซึ่งก็คือบีวิชด์

578
00:25:22,403 --> 00:25:25,943
แค่ระวังมารยาทหน่อย
เธอก็จะผ่านไปได้

579
00:25:26,033 --> 00:25:27,743
สไตล์ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

580
00:25:27,823 --> 00:25:28,823
ที่รัก

581
00:25:29,453 --> 00:25:30,953
ฉันว่าเรายังให้เธอ

582
00:25:31,033 --> 00:25:33,203
เป็นผู้หญิงสมัยใหม่มากขึ้น

583
00:25:33,293 --> 00:25:35,203
แทนที่จะเล่นเป็นแม่บ้าน

584
00:25:35,293 --> 00:25:39,253
ขอบคุณที่มอบพลังและความกล้าให้ฉัน

585
00:25:39,333 --> 00:25:42,293
สิ่งที่เรารักมากในยุค 50 และ 60

586
00:25:42,383 --> 00:25:45,093
ในการแต่งงานในรายการเหล่านั้น

587
00:25:45,173 --> 00:25:47,093
คือมันตลกมาก

588
00:25:47,173 --> 00:25:48,383
และเป็นความจริงมากๆ

589
00:25:48,473 --> 00:25:50,763
น่ารัก งดงาม และรู้สึกถึงความรัก

590
00:25:50,843 --> 00:25:52,103
เรามารวมหัวกันดีไหม

591
00:25:52,183 --> 00:25:53,183
น่ารักมาก

592
00:25:53,263 --> 00:25:54,933
จากนั้นเราก็เข้าสู่ยุค 70

593
00:25:55,023 --> 00:25:57,233
แล้วมันก็กลายเป็นเบรดี้ บันช์

594
00:25:57,313 --> 00:26:01,233
เริ่มจะน่ากลัวและไม่สมเหตุสมผล

595
00:26:01,313 --> 00:26:03,153
มีเรื่องแปลกที่สุดเกิดขึ้น

596
00:26:03,233 --> 00:26:05,533
- ข้างนอกกับ...
- โอ้ เนลลี

597
00:26:05,613 --> 00:26:08,533
น่าแปลกใจที่เธอท้องตั้งแต่แรก

598
00:26:08,613 --> 00:26:10,533
และเราไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้

599
00:26:10,613 --> 00:26:12,033
มันเป็นช่วงเวลามหัศจรรย์

600
00:26:12,123 --> 00:26:15,163
เพราะเธอท้องได้หกเดือน

601
00:26:15,243 --> 00:26:16,873
ถ้าคุณเอนมาอีกหน่อย

602
00:26:17,543 --> 00:26:19,043
ฉันมีพุงอยู่ข้างหน้า

603
00:26:19,123 --> 00:26:23,963
ท้องเธอโตเร็วอย่างน่าตกใจ

604
00:26:24,043 --> 00:26:26,553
ตอนนี้ก็ประมาณสี่เดือนแล้ว ใช่ไหม

605
00:26:27,593 --> 00:26:29,633
ฉันตื่นเต้นมากที่จะมีตอน

606
00:26:29,723 --> 00:26:31,593
ที่ฉันผ่านทุกช่วง

607
00:26:31,683 --> 00:26:34,853
ของการท้องภายในวันเดียว

608
00:26:34,933 --> 00:26:36,273
น่าทึ่งมาก

609
00:26:37,983 --> 00:26:40,443
มันสมบูรณ์แบบและตลกมาก

610
00:26:42,563 --> 00:26:43,813
วิส

611
00:26:43,903 --> 00:26:46,943
- ว่าไงจ๊ะ
- ฉันว่าน้ำคร่ำเพิ่งแตก

612
00:26:47,033 --> 00:26:48,193
เรากำลังถ่ายทำส่วนนี้

613
00:26:48,283 --> 00:26:50,703
ที่ฉันพยายามปิดบังว่าฉันท้อง

614
00:26:50,783 --> 00:26:54,073
แล้วเรื่องโมนิก้าก็จบลง
ทียอนาห์ก็จบงาน

615
00:26:54,163 --> 00:26:58,293
แล้วฉันก็คอยเปลี่ยนเสื้อคลุม
ใส่ๆ ถอดๆ สลับไปมา

616
00:26:58,373 --> 00:26:59,623
และฉันอยู่ในครัว

617
00:26:59,713 --> 00:27:02,503
แล้วทุกอย่างในครัวก็บ้าบอไปหมด

618
00:27:02,583 --> 00:27:05,213
ฉันพยายามปิดท้องไม่ให้เธอเห็น

619
00:27:05,293 --> 00:27:08,593
ฉันเลยคอยเปลี่ยนเสื้อคลุมอยู่ตลอด

620
00:27:09,303 --> 00:27:10,803
เราเลยต้องอยู่นิ่งๆ

621
00:27:10,883 --> 00:27:13,683
แล้วจะมีคนมาใส่เสื้อคลุมให้ฉัน

622
00:27:13,763 --> 00:27:14,893
และฉันต้องยืนนิ่งๆ อีก

623
00:27:14,973 --> 00:27:16,263
แล้วก็จะมีอาการมดลูกบีบ

624
00:27:17,103 --> 00:27:20,183
มีตอนหนึ่งที่ฉันต้องถ่ายสองเทค

625
00:27:20,273 --> 00:27:22,643
แล้วฉันก็ถ่ายต่อเป็นสามเทค

626
00:27:22,733 --> 00:27:23,733
แล้วก็สี่เทค

627
00:27:23,813 --> 00:27:26,823
แต่ละเทคฉันก็ใส่พลังไปมากขึ้นๆ

628
00:27:26,903 --> 00:27:29,993
มีตอนหนึ่งที่แมตต์เดิน
มาหาฉันแล้วพูดว่า

629
00:27:30,863 --> 00:27:32,403
"โอเค ลองใหม่แล้วค่อยๆ

630
00:27:32,493 --> 00:27:33,863
ผมว่าเราถ่ายหลายเทคเกินไป

631
00:27:33,953 --> 00:27:35,453
เรามาพยายามลองถ่ายแค่สองเทคพอ"

632
00:27:35,533 --> 00:27:37,993
และมันมีสิ่งที่แมตต์คอยพูด เช่น

633
00:27:38,083 --> 00:27:39,703
"ไปอีกๆ"

634
00:27:39,793 --> 00:27:41,833
ฉันคิดว่านั่นเป็นตอนที่
ฉันหัวเราะหนักมาก

635
00:27:41,913 --> 00:27:44,503
เพราะเขาบอกให้ฉันหยุด

636
00:27:44,583 --> 00:27:47,633
วิสชั่นวิ่งไปหาหมอ
เดี๋ยวเขาก็กลับมา

637
00:27:47,713 --> 00:27:49,003
เด็กคลอดและผมไม่ได้ดู

638
00:27:49,093 --> 00:27:50,923
แต่ผมอยู่ด้วยตอนเด็กคนที่สอง

639
00:27:51,013 --> 00:27:53,513
แล้วก็ "พระเจ้า พวกเขาเป็นแฝด"

640
00:27:54,683 --> 00:27:58,603
ใช่ เรามีลูกแฝดและพวกเขาก็น่างงมาก

641
00:27:58,683 --> 00:28:00,353
เพราะพวกเขาเกิดมาเป็นทารก

642
00:28:00,433 --> 00:28:02,893
และกลายเป็นวัยเตาะแตะอย่างรวดเร็ว

643
00:28:02,983 --> 00:28:04,353
ฝาแฝดอยู่ไหน

644
00:28:05,063 --> 00:28:06,733
แม่ฮะ พ่อฮะ

645
00:28:09,273 --> 00:28:11,573
อะไรนะ นี่คุณ...

646
00:28:11,653 --> 00:28:15,033
แล้วในเวลาอันสั้น

647
00:28:15,113 --> 00:28:18,743
พวกเขาก็อายุสิบขวบ

648
00:28:18,833 --> 00:28:21,413
เราไม่คิดว่าลูกจะโตพอ

649
00:28:21,503 --> 00:28:24,463
ที่จะดูแลสัตว์ได้จนกว่าลูกจะอายุ

650
00:28:24,543 --> 00:28:25,673
สิบ

651
00:28:27,173 --> 00:28:28,383
สิบขวบ

652
00:28:29,633 --> 00:28:30,963
มองหน้ากัน

653
00:28:32,883 --> 00:28:34,133
- ตอนนี้...
- รอก่อน

654
00:28:34,223 --> 00:28:36,893
- ทนอีกหน่อย
- ไม่

655
00:28:36,973 --> 00:28:38,853
- เจ้าเด็กไม่รู้ประสา
- ไม่

656
00:28:40,143 --> 00:28:43,183
หวังว่าหมาตัวนี้จะไม่โตขี้นนะ

657
00:28:47,733 --> 00:28:48,733
นี่ยุค 80 ใช่

658
00:28:48,813 --> 00:28:51,323
เราเลยออกแบบแปลนพื้นฐาน

659
00:28:51,403 --> 00:28:53,613
แล้วเราก็เปลี่ยนมันไปเรื่อยๆ
ในช่วงหลายสิบปี

660
00:28:53,693 --> 00:28:57,163
นี่ก็ยังเป็นกองถ่ายของดิค แวน ไดค์

661
00:28:57,243 --> 00:28:59,123
ได้แรงบันดาลใจ
จากครัวของดิค แวน ไดค์

662
00:28:59,203 --> 00:29:02,203
แต่ตอนนี้นี่คือยุค 80
ที่ได้แรงบันดาลใจจากฟูลเฮาส์

663
00:29:02,293 --> 00:29:03,293
แฟมิลี่ไทส์ และ...

664
00:29:03,373 --> 00:29:05,413
โกรวิ่งเพนส์ และรายการ
ที่เรารักจากยุค 80

665
00:29:05,503 --> 00:29:08,383
ฉันรู้ว่าพ่อแม่ไม่ควรใช้ทางลัด

666
00:29:08,463 --> 00:29:11,043
แต่ในสถานการณ์นี้
คงต้องใช้บ้าง ใช่ไหม

667
00:29:11,133 --> 00:29:12,383
พอมองย้อนกลับไปมันก็ตลก

668
00:29:12,463 --> 00:29:14,423
มันเป็นช่วงที่เรารัก

669
00:29:14,513 --> 00:29:17,093
และมันยังเป็น
ยุคของการล้อเลียนตัวเองด้วย

670
00:29:17,183 --> 00:29:18,933
เพราะลองดูที่ผม ที่เสื้อผ้า

671
00:29:19,013 --> 00:29:21,643
และเราสงสัยว่า
"เราคิดว่ามันเจ๋งจริงๆ เหรอ

672
00:29:21,723 --> 00:29:24,063
เราออกไปข้างนอก
โดยแต่งตัวอย่างนั้นได้ยังไง"

673
00:29:24,143 --> 00:29:25,933
เหมือนเราไปเดตเลย

674
00:29:26,023 --> 00:29:27,353
เกือบแล้ว

675
00:29:27,443 --> 00:29:29,693
กับผู้ปกครองขี้หงุดหงิดสองคน

676
00:29:31,113 --> 00:29:35,403
ความทรงจำของยุค 80
ในฐานะที่เป็นเด็กยุค 90

677
00:29:35,493 --> 00:29:38,703
คือฉันยังได้ใส่เสื้อกั๊กสวยๆ

678
00:29:38,783 --> 00:29:40,123
และเสื้อผ้าแบบนี้

679
00:29:40,203 --> 00:29:43,793
แล้วก็มีหมวกสวยๆ หลายใบ
ที่มีดอกไม้ดอกโต

680
00:29:43,873 --> 00:29:44,873
ฉันคิดถึงมันจังเลย

681
00:29:44,953 --> 00:29:50,383
แต่ยุค 80 เป็นช่วงเวลาที่แย่มาก
ของทั้งสไตล์การแต่งตัวและทรงผม

682
00:29:50,463 --> 00:29:54,463
แต่ฉันว่าฉันชอบวิกนี้นะ ขอบอกเลย

683
00:29:54,553 --> 00:29:55,593
- ฉัน...
- สวยมาก

684
00:29:55,673 --> 00:29:57,263
รู้สึกเหมือนมีความลับเต็มเปี่ยม

685
00:29:59,473 --> 00:30:01,853
ในตอนสุดท้ายของยุค 80

686
00:30:01,933 --> 00:30:04,973
วันด้าแปลกใจมาก
เธอมาดูคนที่เคาะประตู

687
00:30:05,063 --> 00:30:07,983
มันไม่ใช่สิ่งที่เธอตั้งใจทำ

688
00:30:08,063 --> 00:30:10,853
เธอเลยสับสนมาก

689
00:30:10,943 --> 00:30:13,613
และคนที่มาเคาะประตูก็คือ
เปียโตร พี่ชายของเธอ

690
00:30:13,693 --> 00:30:16,443
แต่เขาดูแปลกไป
เพราะเขาคืออีแวน ปีเตอร์ส

691
00:30:16,533 --> 00:30:17,653
- ไม่
- มานี่เลย

692
00:30:17,743 --> 00:30:19,823
และตัวละครที่เขาเล่น
ก็เหมือนลุงเจสซี่

693
00:30:19,913 --> 00:30:21,283
เอาเลย

694
00:30:22,073 --> 00:30:23,493
ลุงเจ๋งๆ คนนั้น

695
00:30:23,583 --> 00:30:25,993
ที่เข้ามาทำให้เรื่องวุ่นวาย

696
00:30:26,083 --> 00:30:29,043
เอาเลย เจ้าหนู
จัดการย่านแม็กซิมอฟฟ์

697
00:30:29,123 --> 00:30:30,293
นายวิ่งได้เร็วนี่

698
00:30:30,373 --> 00:30:31,503
- ผมวิ่งเร็วเหรอ
- ใช่

699
00:30:31,583 --> 00:30:33,543
และนั่นคือคำที่เขาใช้

700
00:30:33,633 --> 00:30:36,553
เป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์
ของเขาต่อโลกของซิตคอม

701
00:30:36,633 --> 00:30:38,843
ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่เป็น
แบบอย่างที่ไม่ดี

702
00:30:38,923 --> 00:30:40,343
ใครไปยุ่งเรื่องของเธอ

703
00:30:41,133 --> 00:30:43,303
ฉันแค่พยายามทำหน้าที่ของฉัน

704
00:30:43,393 --> 00:30:44,683
อยู่ดีๆ ก็โผล่มา

705
00:30:44,763 --> 00:30:45,933
สร้างเรื่องกับน้องเขย

706
00:30:46,013 --> 00:30:47,063
มีปัญหากับเด็กประถม

707
00:30:47,143 --> 00:30:48,643
สุดท้ายคือทำให้เธอเสียใจ

708
00:30:48,733 --> 00:30:52,233
นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการใช่ไหม

709
00:30:52,313 --> 00:30:54,523
ทำไมสำเนียงเปลี่ยนไป

710
00:30:54,613 --> 00:30:55,983
แล้วสำเนียงเธอล่ะ

711
00:30:57,113 --> 00:30:59,783
ผมตื่นเต้นมาก ผมเป็นแฟนพันธุ์แท้
ของจักรวาลมาร์เวล

712
00:30:59,863 --> 00:31:01,993
ผมดีใจมากที่ได้อยู่ที่นี่

713
00:31:02,073 --> 00:31:06,663
คือตัวละครนี้มันตลกมากและไปอีกขั้น

714
00:31:06,743 --> 00:31:08,583
และการเล่นบทนี้ก็น่าสนใจ

715
00:31:08,663 --> 00:31:10,043
ตอนที่เควินเล่าให้ผมฟัง

716
00:31:10,123 --> 00:31:12,253
ผมแบบว่า "ฟังดูเจ๋งมาก

717
00:31:12,333 --> 00:31:13,713
ทั้งตลกและประหลาดมาก"

718
00:31:13,793 --> 00:31:14,923
พี่ชายที่หายหน้าไปนาน

719
00:31:15,003 --> 00:31:16,923
กลับมาบีบน้องสาวตัวเหม็น
จนตายหรืออะไรล่ะ

720
00:31:19,303 --> 00:31:21,183
เธอหานักแสดงใหม่มาเล่นบทเปียโตรเหรอ

721
00:31:21,843 --> 00:31:22,843
ในช่วงยุค 80

722
00:31:22,933 --> 00:31:26,723
เรากำลังทำเรี่องแฟมิลี่ไทส์
โกรวิ่งเพนส์ ฮูสเดอะบอส

723
00:31:27,853 --> 00:31:28,853
ใครคือไอศกรีม

724
00:31:28,933 --> 00:31:31,143
และใช่ นั่นคือยุคของฉัน

725
00:31:31,233 --> 00:31:32,443
ฉันเลยตื่นเต้นกับมันมาก

726
00:31:32,523 --> 00:31:35,233
และเราก็มีเพลงประกอบ

727
00:31:35,313 --> 00:31:38,653
แต่งโดยบ็อบบี้กับ
คริสเตน แอนเดอร์สัน โลเปซ

728
00:31:38,733 --> 00:31:41,703
"เจ้าเดินทางไปทั่วโลกพร้อมกับทัศนะ"

729
00:31:41,783 --> 00:31:45,323
"ว่าชีวิตจะเป็นยังไง"

730
00:31:46,743 --> 00:31:49,833
"แต่เวลาหลายปีก็ได้สอนว่า"

731
00:31:49,913 --> 00:31:53,873
"ให้รู้จักแค่นั่งรอดู"

732
00:31:54,963 --> 00:31:57,593
แมตต์เป็นเพื่อนสมัยเรียนของผม
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย

733
00:31:57,673 --> 00:31:59,093
เขาโทรมาแล้วพูดว่า

734
00:31:59,173 --> 00:32:01,843
"รู้จักวันด้ากับวิสชั่น
จากอเวนเจอร์ส์ใช่ไหม"

735
00:32:01,923 --> 00:32:04,893
มันเป็นความคิดที่บ้ามาก
มันจะเป็นเหมือนซิตคอม

736
00:32:04,973 --> 00:32:07,353
และเราจะเริ่มจากยุค 50
เราจะทำยุค 60

737
00:32:07,433 --> 00:32:10,523
และทุกตอนเป็นสไตล์ที่ต่างกัน

738
00:32:10,603 --> 00:32:12,023
และมีเพลงธีมที่ต่างออกไป

739
00:32:12,103 --> 00:32:13,103
แล้วเราก็...

740
00:32:13,193 --> 00:32:14,483
- "เราเอาด้วย"
- "เอาด้วย"

741
00:32:14,563 --> 00:32:16,233
"ยอมตกลงตั้งแต่คุณพูดสวัสดีแล้ว"

742
00:32:16,313 --> 00:32:17,313
- ใช่
- "น่าทึ่งมาก"

743
00:32:17,403 --> 00:32:23,993
"คู่แต่งงานใหม่เพิ่งย้ายมาเมืองนี้"

744
00:32:24,073 --> 00:32:27,703
"สามีภรรยาธรรมดาคู่หนึ่ง"

745
00:32:27,783 --> 00:32:33,713
"ที่หนีจากเมืองใหญ่
เพื่อมาหาชีวิตที่เงียบสงบ"

746
00:32:33,793 --> 00:32:36,423
"วันด้าวิสชั่น"

747
00:32:40,053 --> 00:32:42,593
แต่เราตัดสินใจแล้วว่า
ในเมื่อทุกอย่างจะไม่เหมือนกัน

748
00:32:42,673 --> 00:32:45,053
จะมีเพลงยุค 50 และเพลงยุค 60

749
00:32:45,133 --> 00:32:46,133
และทุกเพลง

750
00:32:46,223 --> 00:32:47,683
จะมีคำว่า "วันด้าวิสชั่น"

751
00:32:47,763 --> 00:32:49,763
"วันด้าวิสชั่น"

752
00:32:50,473 --> 00:32:52,063
"วันด้าวิสชั่น"

753
00:32:52,933 --> 00:32:55,943
เราจึงตัดสินใจสร้าง
ลักษณะเด่นให้วันด้าวิสชั่น

754
00:32:56,023 --> 00:32:58,363
ซึ่งจะสามารถนำไปใช้
ในการทำอย่างอื่นได้ด้วย

755
00:32:58,443 --> 00:33:00,363
แล้วผมก็เล่นให้คริสเตนฟัง

756
00:33:00,443 --> 00:33:01,533
แต่อันแรกคืออันนี้

757
00:33:03,783 --> 00:33:04,863
เธอพูดว่า "นี่มัน..."

758
00:33:04,953 --> 00:33:06,453
- "ใช่เลย"
- "อันนี้เลย"

759
00:33:06,533 --> 00:33:08,623
มันฟังเหมือนยุค 50

760
00:33:13,453 --> 00:33:16,253
หรือยุค 60 อันนี้

761
00:33:22,753 --> 00:33:24,303
และยุค 80 แบบนี้

762
00:33:28,393 --> 00:33:30,393
เริ่มจะเห็นความสนุกสนาน

763
00:33:30,473 --> 00:33:33,723
ในการซ่อนอัตลักษณ์ทางดนตรี
ไว้ในแต่ละเพลง

764
00:33:38,903 --> 00:33:39,903
คุณต้องดูช่วงเวลา

765
00:33:39,983 --> 00:33:41,363
ยุคนั้นมีอิทธิพลอะไรเข้ามา

766
00:33:41,443 --> 00:33:43,283
เครื่องดนตรีในยุคนั้น

767
00:33:43,363 --> 00:33:45,033
และภาษาของยุคนั้น

768
00:33:45,113 --> 00:33:48,073
เราคุยกับแมตต์และแจ็กเยอะมาก
เกี่ยวกับความชอบของเรา

769
00:33:48,163 --> 00:33:50,823
สิ่งที่ดึงดูดเรากลายเป็น

770
00:33:50,913 --> 00:33:53,833
สิ่งที่เราพยายามทำให้ได้มากที่สุด

771
00:33:53,913 --> 00:33:57,293
เราจะคุยกับพวกเขาก่อนทุกครั้ง
ก่อนทำเพลงของแต่ละยุค

772
00:33:57,373 --> 00:33:58,623
อย่างน้อยครึ่งชั่วโมง

773
00:33:58,713 --> 00:34:01,293
เราจะได้...

774
00:34:01,383 --> 00:34:05,173
เราอาจจะคุยเรื่องเพลงของยุค 50
กับ 60 พร้อมกันทีเดียว

775
00:34:05,263 --> 00:34:07,473
และสรุปว่า "เราเข้าใจแล้ว
ว่ายุค 50 คืออะไร

776
00:34:07,553 --> 00:34:08,933
ทีนี้มาคุยเรื่องยุค 60"

777
00:34:09,763 --> 00:34:14,013
และทุกคนเห็นด้วยว่าบีวิชด์

778
00:34:15,523 --> 00:34:16,523
มาแรงมาก

779
00:34:16,603 --> 00:34:19,273
แต่เราก็ศึกษาหนังเจมส์ บอนด์

780
00:34:19,353 --> 00:34:20,813
ศึกษาเบิร์ต บัคคารัค

781
00:34:20,903 --> 00:34:22,863
- เราศึกษา...
- มานา มานา

782
00:34:22,943 --> 00:34:24,233
สิ่งที่เกิดขึ้น

783
00:34:24,323 --> 00:34:26,443
ในวัฒนธรรมป็อปของยุคนั้น

784
00:34:27,323 --> 00:34:29,663
และดูให้แน่ใจว่า
เราไม่ลืมที่จะพูดถึง

785
00:34:29,743 --> 00:34:31,203
พวกบีบ็อปแจซ

786
00:34:31,283 --> 00:34:33,413
คูลแจซของยุคสมัยนั้น

787
00:34:33,493 --> 00:34:38,123
รวมถึงวัฒนธรรมเพลงสวิงกิ้งในยุค 60

788
00:34:38,213 --> 00:34:40,543
"วันด้าวิสชั่น วา วันด้าวิสชั่น"

789
00:34:41,383 --> 00:34:43,133
"วันด้าวิสชั่น"

790
00:34:46,053 --> 00:34:47,343
"วันด้าวิสชั่น"

791
00:34:47,423 --> 00:34:49,303
ส่วนยุค 70 จะมีกลิ่นอายของแทมบูรีน

792
00:34:49,383 --> 00:34:52,433
- โอ้ ใช่เลย
- เพราะเรากำลังอ้างอิง

793
00:34:52,513 --> 00:34:55,563
เดอะเบรดี้บันช์
และเดอะพาทริดจ์แฟมิลี่

794
00:34:55,643 --> 00:34:57,563
และวงดนตรีครอบครัว

795
00:34:57,643 --> 00:35:00,063
ที่แต่งตัวประหลาดๆ

796
00:35:00,143 --> 00:35:02,773
และเดินทางไปเล่นดนตรี
ด้วยรถตู้เฟี้ยวฟ้าว

797
00:35:02,863 --> 00:35:04,653
"แต่มันเฟี้ยวฟ้าวและสนุกดี"

798
00:35:04,733 --> 00:35:07,863
"มีฉันและมีเธอ"

799
00:35:07,943 --> 00:35:09,863
คริสเตนกับผมชอบเพลงที่ร้องว่า

800
00:35:14,163 --> 00:35:15,493
"วันด้าวิสชั่น"

801
00:35:17,373 --> 00:35:18,373
"วันด้าวิสชั่น"

802
00:35:18,453 --> 00:35:22,173
"คนหนึ่งบวกอีกคนเรียกว่าครอบครัว"

803
00:35:22,253 --> 00:35:24,463
"วันด้าวิสชั่น"

804
00:35:25,633 --> 00:35:28,963
ยุค 80 น่ะเหรอ ยุค 80 นั่นน่ะ

805
00:35:29,053 --> 00:35:31,053
เป็นยุคที่พวกเราเติบโตขึ้นมา

806
00:35:31,133 --> 00:35:32,513
หลังเลิกเรียนเราจะกลับบ้าน

807
00:35:32,593 --> 00:35:35,353
เพื่อไปดูดิฟเรนท์สโตรกส์
และพังกี้บรูว์สเตอร์

808
00:35:35,433 --> 00:35:37,103
ใช่ ทั้งบ้านเรา

809
00:35:37,183 --> 00:35:42,143
ตั้งตารอดูแฟมิลี่ไทส์
หรือโกรวิ่งเพนส์

810
00:35:42,233 --> 00:35:44,193
เพลงของรายการยุค 80

811
00:35:44,273 --> 00:35:47,523
ฉันชอบที่สุดและร้องมันตลอดเวลา

812
00:35:47,613 --> 00:35:51,243
"ภาวนาไว้และร้องเพลง"

813
00:35:51,323 --> 00:35:55,203
"ฉันจะแต่งมันขึ้นมา
ในขณะที่เราร้องคลอ"

814
00:35:57,203 --> 00:35:59,503
โอ้ ส่วนยุค 2000

815
00:35:59,583 --> 00:36:02,123
"วันด้า วันด้าวิสชั่น"

816
00:36:02,213 --> 00:36:05,423
เราทำงานร่วมกันได้ดีมากๆ

817
00:36:05,503 --> 00:36:07,463
กับพวกพังก์เฟมินิสต์ยุคแรกเริ่ม

818
00:36:07,543 --> 00:36:10,553
แคทลีน ฮันนา นักร้องนำของบิกินีคิล

819
00:36:10,633 --> 00:36:13,013
ทำให้ได้อารมณ์ของความแท้จริง

820
00:36:13,093 --> 00:36:14,133
แบบพังก์แท้ๆ

821
00:36:14,223 --> 00:36:16,093
"มาง่ายไปไว"

822
00:36:16,183 --> 00:36:19,103
"แต่ถ้ามันเป็นแค่ภาพลวงตาล่ะ"

823
00:36:19,183 --> 00:36:22,183
"นั่งลงและดูให้สนุกเถอะ"

824
00:36:22,273 --> 00:36:26,403
เราต้องเล่นในอีกสนามหนึ่งเลย

825
00:36:26,483 --> 00:36:28,903
ด้วยความรู้อ้างอิงชุดใหม่

826
00:36:28,983 --> 00:36:31,533
และแสดงฝีมือให้เห็นถึง
อย่างอื่นที่เราทำได้

827
00:36:31,613 --> 00:36:32,693
และเราต้องเขียน

828
00:36:32,783 --> 00:36:33,823
อะไรที่ไม่เกี่ยวกับ

829
00:36:33,903 --> 00:36:36,913
เนื้อเรื่องมาก
เอาแค่กำหนดโทนของเรื่อง

830
00:36:36,993 --> 00:36:39,953
ฉันว่ามันเป็นโทนของเรื่อง
มันไม่เหมือนอะไรที่ฉันเคยเห็น

831
00:36:40,043 --> 00:36:45,963
มันสนุก ตลก ทำให้นึกถึงอดีต
และน่ากลัวด้วย

832
00:36:51,263 --> 00:36:54,053
เพื่อเริ่มการผสมผสานแนวของเรื่อง

833
00:36:54,133 --> 00:36:57,473
แม้แต่ในตอนยุค 50 และ 60

834
00:36:57,553 --> 00:37:00,013
เราได้สอดแทรกช่วงหนึ่งของ
ทไวไลต์โซนเข้าไปด้วย

835
00:37:00,103 --> 00:37:03,683
แต่แทนที่จะเป็นภาพแบบ
หนังสยองขวัญของยุคนี้

836
00:37:03,773 --> 00:37:07,233
เราใช้มุมกล้องแบบทไวไลต์โซน

837
00:37:07,313 --> 00:37:09,233
ทำให้คุณรู้สึกไม่สมดุล

838
00:37:09,313 --> 00:37:12,863
ดังนั้นเพื่อที่จะได้อารมณ์
ของภาพยนตร์

839
00:37:12,943 --> 00:37:17,663
หรือความรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป

840
00:37:17,743 --> 00:37:19,283
เพราะมันต้องเกิดอะไรขึ้น

841
00:37:19,373 --> 00:37:21,293
เพื่อที่จะเดินทางไปสู่
อีกทศวรรษหนึ่ง

842
00:37:21,373 --> 00:37:24,123
ไม่งั้นคุณจะเปลี่ยนสถานการณ์

843
00:37:24,203 --> 00:37:25,583
หรือฉากทำไมล่ะ

844
00:37:25,663 --> 00:37:29,333
เราเลยใช้รูปแบบของ
ทไวไลต์โซนเพื่อทำสิ่งนี้

845
00:37:29,423 --> 00:37:31,043
และเหมือนกับว่า

846
00:37:31,133 --> 00:37:32,843
พอเราไปถึงตอนฮาโลวีน

847
00:37:32,923 --> 00:37:35,473
เราก็อยู่ในเมืองที่สวยงามน่าอยู่
มันคือฮาโลวีน

848
00:37:35,553 --> 00:37:37,433
มันเป็นรูปแบบฮาโลวีนที่สมบูรณ์แบบ

849
00:37:37,513 --> 00:37:39,473
จริงๆ นะ เป็นชุดที่สวยที่สุด

850
00:37:39,553 --> 00:37:43,023
ที่ฉันเคยเห็นตัวประกอบใส่เลย
ชุดน่ารักมากๆ

851
00:37:43,103 --> 00:37:45,103
และเด็กๆ ก็ป่วนมาก

852
00:37:45,183 --> 00:37:46,563
และมันสมบูรณ์แบบ

853
00:37:46,643 --> 00:37:49,523
ต้องมีคนเลือดออก
กระดูกหัก หรือไฟไหม้

854
00:37:49,613 --> 00:37:54,073
ในมหาศึกอัลตรอนถล่มโลก
จอส วีดอนบอกฉัน

855
00:37:54,153 --> 00:37:55,283
ตอนเราดื่มชากัน

856
00:37:55,363 --> 00:37:57,113
เขาอธิบายตัวละคร

857
00:37:57,203 --> 00:37:58,823
วันด้า แม็กซิมอฟฟ์ให้ฉันฟัง

858
00:37:58,913 --> 00:38:00,873
เขาเอาหนังสือการ์ตูน

859
00:38:00,953 --> 00:38:01,993
ให้ฉันไปอ่าน

860
00:38:02,083 --> 00:38:03,743
แล้วเขาก็พูดว่า "แต่อย่าสนใจ

861
00:38:03,833 --> 00:38:04,833
ชุดที่เธอใส่นะ

862
00:38:04,913 --> 00:38:06,503
คุณจะไม่ต้องใส่ชุดรัดรูป

863
00:38:06,583 --> 00:38:08,213
กับมงกุฎบนหัวแน่นอน ผมสัญญา"

864
00:38:08,293 --> 00:38:10,213
แล้วฉันก็แบบ "ขอบคุณพระเจ้า"

865
00:38:10,293 --> 00:38:12,593
และตอนนี้ เราก็ได้ผสมผสาน

866
00:38:12,673 --> 00:38:16,513
ชุดย้อนยุคของสการ์เล็ท วิทช์
ในวันฮาโลวีน

867
00:38:17,973 --> 00:38:19,843
มันทำให้ฉันมีความสุขมาก

868
00:38:19,933 --> 00:38:24,103
ถ้าคุณขอให้ฉันใส่มันเมื่อเจ็ดปีก่อน

869
00:38:24,183 --> 00:38:28,273
ถึงจะแค่ใส่ประชดก็เถอะ
ฉันคงจะแบบ "เอาจริงเหรอ"

870
00:38:28,393 --> 00:38:32,023
แต่ตอนนี้ฉันรักแฟนคลับ

871
00:38:32,113 --> 00:38:34,483
และรักหนังสือการ์ตูนมาก

872
00:38:34,573 --> 00:38:36,783
มันสนุกมากที่ได้ใส่ชุดนั้น

873
00:38:36,863 --> 00:38:38,743
ฉันรักคุณ ขอโทษ

874
00:38:43,333 --> 00:38:45,833
และเห็นพอลแต่งตัวเหมือน...

875
00:38:46,293 --> 00:38:48,873
นักมวยปล้ำ

876
00:38:49,003 --> 00:38:51,083
คือเขาดู

877
00:38:51,173 --> 00:38:53,793
เขาดูตลกมากเลย

878
00:38:53,883 --> 00:38:55,303
ขอบคุณที่เอาด้วยกับฉัน

879
00:38:55,423 --> 00:38:57,673
และใส่ชุดประหลาดๆ นี่

880
00:38:57,763 --> 00:38:59,763
ก็ในตู้เสื้อผ้าผม
ไม่มีชุดอื่นแล้วนี่

881
00:39:00,843 --> 00:39:04,303
ผมต้องปิดบังตัวตนของวิสชั่น

882
00:39:05,103 --> 00:39:07,813
แต่จากบทวิสชั่นในหนังสือการ์ตูน

883
00:39:07,893 --> 00:39:10,483
มันเป็นชุดที่ผมชอบที่สุด

884
00:39:10,563 --> 00:39:15,023
เพราะมันน่าอายและตลกมาก

885
00:39:15,773 --> 00:39:18,363
และผมมีกางเกงขาสั้น

886
00:39:18,443 --> 00:39:20,903
ที่ดึงสูงขึ้นมาได้สุดเอว

887
00:39:20,993 --> 00:39:24,663
และมีรองเท้าคอนเวิร์ส
เป็นรองเท้าซูเปอร์ฮีโร่

888
00:39:24,743 --> 00:39:27,583
เมื่อวิสชั่นออกไปไกลกว่านี้

889
00:39:27,663 --> 00:39:29,963
ไปยังที่ที่เราเรียกว่า
"เอลลิส อเวนิว"

890
00:39:30,753 --> 00:39:31,833
ฉันบอกเด็กๆ เสมอว่า

891
00:39:31,923 --> 00:39:34,423
- อย่าไปเลยเอลลิส อเวนิว
- อย่าไปเลยเอลลิส อเวนิว

892
00:39:34,503 --> 00:39:36,003
เรารู้ฮะ แม่ เรารู้

893
00:39:36,093 --> 00:39:37,553
นั่นคือจุดสิ้นสุดของเฮ็กซ์

894
00:39:37,633 --> 00:39:40,173
ดังนั้นยิ่งเข้าใกล้
จุดสิ้นสุดของเฮ็กซ์มากเท่าไร

895
00:39:40,263 --> 00:39:43,263
วันด้าก็ยิ่งควบคุมเมือง
ได้น้อยลงเท่านั้น

896
00:39:43,343 --> 00:39:48,933
และผู้คนกำลังทำสิ่งต่างๆ
ด้วยการท่องจำ

897
00:39:54,613 --> 00:39:56,693
ผู้คนมีการทำสิ่งต่างๆ ซ้ำไปซ้ำมา

898
00:39:56,773 --> 00:39:58,533
หรือแขวนของตกแต่งฮาโลวีน

899
00:39:58,613 --> 00:40:00,403
เอามันลง แล้วแขวนกลับขึ้นไปใหม่

900
00:40:00,493 --> 00:40:03,913
และลักษณะนิสัยที่คุณรู้ว่า

901
00:40:03,993 --> 00:40:07,953
วันด้าไม่สามารถนึกภาพได้ดีนัก

902
00:40:08,043 --> 00:40:09,503
แล้วเขาก็จะเดินออกไป

903
00:40:09,583 --> 00:40:12,293
และเห็นเด็กๆ เล่นทริกออร์ทรีต

904
00:40:12,373 --> 00:40:16,213
แต่ทุกคนนิ่งไม่ไหวติง

905
00:40:16,293 --> 00:40:17,463
นั่นลูกๆ คุณเหรอ

906
00:40:20,343 --> 00:40:21,723
คุณรออะไรอยู่เหรอ

907
00:40:27,933 --> 00:40:31,733
และนั่นนำไปสู่จุดหมายใหม่
ของทั้งรายการ

908
00:40:31,813 --> 00:40:33,523
มันสนุกมากที่ได้ลองทำ

909
00:40:33,603 --> 00:40:36,443
ซิตคอมที่ใช้กล้องหลายตัวพวกนี้

910
00:40:36,523 --> 00:40:39,533
คุณกำลังถ่ายทำในแบบที่คุณคุ้นเคย

911
00:40:39,613 --> 00:40:41,113
กล้องจะอยู่นิ่งๆ

912
00:40:41,193 --> 00:40:42,193
แล้วจู่ๆ

913
00:40:42,283 --> 00:40:44,823
ตอนคุณตัดไปที่มุมกล้องที่ไม่เหมาะ

914
00:40:44,913 --> 00:40:47,163
หรือมีการขยับกล้องที่ไม่ดี

915
00:40:47,243 --> 00:40:49,873
มันรู้สึกได้จริงๆ เวลาที่ดู

916
00:40:49,953 --> 00:40:51,663
มันเป็นอุปกรณ์เล่าเรื่องที่ดีมาก

917
00:40:51,753 --> 00:40:54,543
และแน่นอนว่าสุดท้าย
ทุกอย่างก็เริ่มเฉลย

918
00:40:54,623 --> 00:40:57,753
แล้วก็กลายเป็น
"เราอยู่ในโลกแห่งความจริง

919
00:40:57,843 --> 00:41:01,963
ในจักรวาลมาร์เวล เป็นจักรวาล
มาร์เวลเวอร์ชั่นโลกแห่งความจริง"

920
00:41:03,263 --> 00:41:04,553
- ฉันตายแล้วเหรอ
- ไม่

921
00:41:05,133 --> 00:41:07,803
- ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ
- เพราะคุณตายแล้วไง

922
00:41:13,433 --> 00:41:15,443
เรายืนอยู่ข้างหน้า

923
00:41:15,523 --> 00:41:17,523
สิ่งที่เราเรียกว่า "ฐานป็อปอัป"

924
00:41:17,603 --> 00:41:21,113
ซึ่งก็คือฐานทัพทหารของเรา
ที่สร้างขึ้นโดยหน่วยซอร์ด

925
00:41:21,193 --> 00:41:24,033
เพื่อสืบสวนความผิดปกติ
ที่วันด้าสร้างขึ้น

926
00:41:24,113 --> 00:41:25,243
ในเวสต์วิว

927
00:41:26,783 --> 00:41:28,453
นั่นคือเหตุผลที่สร้างสิ่งนี้ขึ้น

928
00:41:28,533 --> 00:41:29,703
ฉากชั่วคราว

929
00:41:29,783 --> 00:41:33,503
เพื่อใช้สังเกตและจัดการกับปัญหานี้

930
00:41:37,793 --> 00:41:40,133
เราอยู่ในโลกของมาร์เวล ในหลายๆ ด้าน

931
00:41:40,213 --> 00:41:41,463
คุณคงคิดว่า

932
00:41:41,553 --> 00:41:43,513
เราจะเริ่มด้วยอะไรที่สวยงามกว่านี้

933
00:41:43,593 --> 00:41:45,763
แล้วก็แบบว่า ไซไฟหน่อย

934
00:41:45,843 --> 00:41:47,973
แต่เราอยากทำให้มันสมจริง

935
00:41:48,053 --> 00:41:49,723
เราเลยเริ่มด้วยไอเดียที่ว่า

936
00:41:49,803 --> 00:41:52,563
ทางการทหารจะมีปฏิกิริยาตอบโต้แบบไหน

937
00:41:52,643 --> 00:41:54,433
เมื่อเกิดภัยพิบัติ อย่างเช่น

938
00:41:54,523 --> 00:41:56,603
หากมีการโจมตีด้วยอาวุธเคมี

939
00:41:56,693 --> 00:41:58,653
หรืออาวุธนิวเคลียร์ อะไรพวกนั้น

940
00:41:58,733 --> 00:42:02,733
พวกเขามีมาตรการตอบโต้จริงๆ
เรียกว่ามาตรการซีบีอาร์เอ็น

941
00:42:02,823 --> 00:42:04,573
ที่จะออกไปจัดการกับสารเคมี

942
00:42:04,653 --> 00:42:06,993
อาวุธชีวภาพ กัมมันตรังสี
ภัยจากอาวุธนิวเคลียร์

943
00:42:07,073 --> 00:42:08,703
นั่นจึงเป็นแรงบันดาลใจให้เรา

944
00:42:08,783 --> 00:42:10,243
แล้วที่บอกว่า

945
00:42:10,323 --> 00:42:13,413
สิ่งก่อสร้างด้านหลังผมเป็น
ระบบไฮบริดที่สมบูรณ์ มันไม่ใช่

946
00:42:13,493 --> 00:42:15,083
ไม่มีอะไรแบบนี้ในกองทัพอากาศ

947
00:42:15,163 --> 00:42:17,373
กองทัพภาคพื้นดิน
หรือหน่วยนาวิกโยธิน

948
00:42:17,463 --> 00:42:19,333
เราเลยแต่งเติมมันขึ้นมา

949
00:42:19,423 --> 00:42:21,083
ให้มันดูเป็นแบบฉบับมาร์เวลมากขึ้น

950
00:42:21,173 --> 00:42:22,213
ในนี้มีอะไรเหรอ

951
00:42:22,883 --> 00:42:26,093
เรดาร์ ไลดาร์ โซดาร์ อินฟราเรด

952
00:42:26,173 --> 00:42:27,343
วนไป

953
00:42:27,423 --> 00:42:31,473
เราอยู่ในฐานป็อปอัป
ที่คอยจับตาดูเฮ็กซ์

954
00:42:31,553 --> 00:42:33,013
ที่ดาร์ซี่จะเรียกมันว่า

955
00:42:33,103 --> 00:42:38,443
พื้นที่มหัศจรรย์
ของวันด้าเวิลด์เวสต์วิว

956
00:42:38,523 --> 00:42:40,943
ตรงนี้ก็คือ

957
00:42:41,023 --> 00:42:46,533
ทีมงานทางทหารและวิทยาศาสตร์อวกาศ

958
00:42:46,613 --> 00:42:49,283
โต๊ะทำงานของฉันก็อยู่ตรงนั้น

959
00:42:49,363 --> 00:42:51,413
พวกเขาให้มุมทำงานเล็กๆ กับเธอ

960
00:42:51,493 --> 00:42:57,203
ซึ่งจะเป็นที่ที่เธอ "ร่ายมนต์"

961
00:42:57,293 --> 00:42:59,793
คุณจะบอกว่าจักรวาลสร้างซิตคอม

962
00:42:59,873 --> 00:43:01,463
โดยนักแสดงนำสองคนจากอเวนเจอร์ส

963
00:43:02,963 --> 00:43:04,593
มันเป็นทฤษฎีที่ใช้ได้ผล

964
00:43:04,673 --> 00:43:07,053
ดาร์ซี่พบว่า

965
00:43:07,133 --> 00:43:09,013
มันมีสัญญาณโทรทัศน์เก่าๆ

966
00:43:09,093 --> 00:43:12,763
ส่งออกมาจากเฮ็กซ์ จากความผิดปกติ

967
00:43:12,853 --> 00:43:14,763
แล้วเธอก็ไปหาทีวีเก่าๆ มา

968
00:43:14,853 --> 00:43:16,773
แบบที่มีเสาอากาศติดอยู่

969
00:43:16,853 --> 00:43:18,103
แล้วก็รับสัญญาณรายการทีวี

970
00:43:18,183 --> 00:43:20,063
ที่วันด้าถ่ายทอดออกมาจากเฮ็กซ์

971
00:43:20,143 --> 00:43:23,023
ดังนั้นสิ่งที่เราทำคือในแต่ละยุค

972
00:43:23,113 --> 00:43:27,153
ที่วันด้าทำซ้ำในเฮ็กซ์

973
00:43:27,233 --> 00:43:28,693
เราจะเอาทีวีในยุคนั้นเข้ามา

974
00:43:28,783 --> 00:43:32,953
คุณจะเห็นช่วงปลายยุค 50 หรือ
60 หรือ 70 อะไรแบบนั้น

975
00:43:33,663 --> 00:43:35,953
ทุกอย่างในทีวีอาจดูปลอมไปหมด

976
00:43:36,033 --> 00:43:37,543
แต่ทุกอย่างในนั้นเป็นของจริง

977
00:43:37,623 --> 00:43:38,833
ที่สนุกคือความแตกต่าง

978
00:43:38,913 --> 00:43:41,963
เราเริ่มกันแบบนี้ แบบโลกของซิตคอม

979
00:43:42,043 --> 00:43:43,173
ที่ผมไม่เคยออกแบบ

980
00:43:43,253 --> 00:43:44,463
ตรงส่วนนั้นจึงสนุก

981
00:43:44,543 --> 00:43:47,713
แต่หลังจากนั้น การเริ่มเข้าไป

982
00:43:47,803 --> 00:43:51,683
สู่รูปแบบจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล

983
00:43:51,763 --> 00:43:54,263
สไตล์ของภาพ สไตล์การแสดง
บท และทุกอย่าง

984
00:43:54,343 --> 00:43:57,223
มันสนุกสนานมากหลังจากทุกอย่าง

985
00:43:57,313 --> 00:43:59,183
เพราะว่า
"นี่หนังเรื่องเดียวกันเหรอ"

986
00:43:59,273 --> 00:44:02,813
ก็ใช่น่ะสิ ซึ่งมันดูดี
แต่ก็เป็นความท้าทายด้านการออกแบบ

987
00:44:02,903 --> 00:44:06,363
ที่ต้องเปลี่ยนจากแบบนั้น
เป็นแบบนี้ ซึ่งสนุกมาก

988
00:44:09,073 --> 00:44:12,993
เราอยู่ที่ทาวน์สแควร์
ซึ่งอยู่ในฮอลลีวู้ด

989
00:44:13,073 --> 00:44:15,203
เราจะเห็นมัน

990
00:44:15,283 --> 00:44:17,163
ในทั้งหกยุคอยู่บ่อยๆ เลย

991
00:44:17,243 --> 00:44:18,913
มันจึงเป็นความท้าทายด้านการออกแบบ

992
00:44:18,993 --> 00:44:20,163
เพื่อให้ทุกอย่างถูกต้อง

993
00:44:20,253 --> 00:44:21,333
เพื่อแสดงช่วงเวลานั้น

994
00:44:21,413 --> 00:44:23,293
ไม่เคยมีการทำแบบนี้มาก่อนเลย

995
00:44:26,633 --> 00:44:27,753
ส่วนหนึ่งของความท้าทาย

996
00:44:27,843 --> 00:44:29,173
คือเราไม่มีตารางถ่ายทำ

997
00:44:29,253 --> 00:44:31,093
ทำให้เรามีเวลาถ่ายทำสองวัน

998
00:44:31,173 --> 00:44:32,933
ออกไปสองวัน เปลี่ยนทุกอย่าง ทาสีทับ

999
00:44:33,013 --> 00:44:34,343
ทำสิ่งที่ต้องทำแล้วกลับมา

1000
00:44:34,433 --> 00:44:36,683
เราเปลี่ยนแปลงมันในชั่วข้ามคืนจริงๆ

1001
00:44:36,763 --> 00:44:39,353
ซึ่งแปลว่าเราจะต้องระบุ

1002
00:44:39,433 --> 00:44:40,893
การเปลี่ยนดีไซน์ทั้งหมด

1003
00:44:40,973 --> 00:44:42,183
ของทุกชิ้นที่จะนำเข้ามา

1004
00:44:42,273 --> 00:44:44,063
ออกแบบมัน สร้างมัน ทาสีมัน

1005
00:44:44,143 --> 00:44:45,443
ทำก่อนล่วงหน้า

1006
00:44:45,523 --> 00:44:47,693
คุณจะได้รู้ว่ากำลังทำอะไร

1007
00:44:47,773 --> 00:44:49,533
และทุกอย่างจะถูกนำเข้ามา

1008
00:44:49,613 --> 00:44:50,903
เหมือนชิ้นส่วนเลโก้เลย

1009
00:44:50,983 --> 00:44:53,703
ชิ้นส่วนพวกนี้ถูกนำเข้ามา
และถูกติดตั้งอย่างรวดเร็ว

1010
00:44:53,783 --> 00:44:56,413
เพราะคุณมีเวลาแค่ประมาณ 12 ชั่วโมง

1011
00:44:56,493 --> 00:44:58,413
เพื่อทำฉากนี้ให้เสร็จ

1012
00:45:00,123 --> 00:45:01,953
- เพื่อเด็กๆ
- เพื่อเด็กๆ

1013
00:45:19,643 --> 00:45:21,973
ประสบการณ์การทำตอนจบ

1014
00:45:22,063 --> 00:45:26,443
ตอนที่วันด้าต้องวิ่งผ่านทาวน์สแควร์

1015
00:45:26,523 --> 00:45:29,153
และเธอกำลังตามหาแอกเนสหรืออกาธา

1016
00:45:29,943 --> 00:45:33,743
และทุกคนในเมืองก็เริ่มตื่นขึ้น

1017
00:45:33,823 --> 00:45:37,203
แล้วยืนรอบเธอ ห้อมล้อมเธอไว้

1018
00:45:37,993 --> 00:45:39,953
เหมือนอ้อนวอนให้เธอปล่อยพวกเขาไป

1019
00:45:40,033 --> 00:45:43,163
ผมทนไม่ไหวแล้ว วันด้า

1020
00:45:43,703 --> 00:45:44,713
ขอร้องล่ะ

1021
00:45:47,333 --> 00:45:50,253
หยุดนะ

1022
00:45:50,343 --> 00:45:54,423
มันเป็นตอนที่ยาวมาก
และมีจุดไคลแม็กซ์

1023
00:45:54,513 --> 00:45:57,093
ใครคือเจ้านายที่นี่ วันด้า

1024
00:45:58,183 --> 00:46:00,303
ฮีโร่ไม่ทรมานคนอื่นหรอก

1025
00:46:01,183 --> 00:46:05,433
การได้แสดงในมุมกว้างแบบนั้น
รู้สึกเหมือนได้เล่นละครเวทีเลย

1026
00:46:05,523 --> 00:46:09,863
ฉันว่ามันน่าพอใจมากเลยนะ
ในทางอารมณ์

1027
00:46:09,943 --> 00:46:11,483
และมันรู้สึกยิ่งใหญ่มาก

1028
00:46:11,573 --> 00:46:12,693
มีบางครั้ง

1029
00:46:12,773 --> 00:46:16,153
เมื่อหนังพวกนี้รู้สึกเหมือน
ภาพยนตร์ในวันที่ถ่ายทำ

1030
00:46:16,243 --> 00:46:19,073
และมันรู้สึกยิ่งใหญ่มาก

1031
00:46:21,073 --> 00:46:23,953
ทุกคน หนีไปเลย

1032
00:46:24,043 --> 00:46:25,043
- ไป
- วิ่ง

1033
00:46:30,083 --> 00:46:31,753
สิ่งที่พิเศษของบทนี้

1034
00:46:31,883 --> 00:46:33,803
คือคุณไม่รู้จริงๆ

1035
00:46:33,883 --> 00:46:34,963
ว่าอะไรมาจากตรงไหน

1036
00:46:35,053 --> 00:46:37,133
ใครเป็นคนไม่ดี

1037
00:46:37,223 --> 00:46:40,093
ใครมีเจตนาแอบแฝง

1038
00:46:40,183 --> 00:46:42,053
และจริงๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น

1039
00:46:42,143 --> 00:46:45,523
บางครั้งคุณก็รู้สึกว่า

1040
00:46:45,603 --> 00:46:47,983
"วันด้านั่นแหละคือคนเลว
เธอเป็นตัวโกง

1041
00:46:48,063 --> 00:46:52,023
เธอทำให้ชีวิตคนพวกนี้พลิกผันไปหมด

1042
00:46:52,113 --> 00:46:53,483
เธอเป็นตัวโกง"

1043
00:46:53,573 --> 00:46:58,533
แล้วคุณก็พบว่า
"แอกเนสก็นิสัยไม่ดีนะ"

1044
00:46:59,403 --> 00:47:02,573
เธอมีสิ่งที่เธอสั่งสมมา

1045
00:47:02,663 --> 00:47:06,583
ตลอดเวลาที่ผ่านมา และมักจะคอยตอบโต้

1046
00:47:06,663 --> 00:47:08,963
ใช้เวทย์ต่อสู้กับวันด้า

1047
00:47:09,043 --> 00:47:12,753
แล้วก็เฮย์เวิร์ด

1048
00:47:13,633 --> 00:47:17,803
เขาค่อนข้างไม่ใช่คนดีนัก

1049
00:47:18,553 --> 00:47:22,343
และเขาก็มีวาระของตัวเอง
ที่สอดแทรกเข้ามา

1050
00:47:22,433 --> 00:47:24,603
ทุกคนต่างมีวาระของตนเอง

1051
00:47:24,683 --> 00:47:26,683
และสิ่งที่ดีก็คือพอถึงจุดหนึ่ง

1052
00:47:26,773 --> 00:47:28,183
คุณจะเห็นว่ามันมาปะทะกัน

1053
00:47:28,273 --> 00:47:32,733
แล้วระเบิดเป็นการต่อสู้อันยิ่งใหญ่
ระหว่างซูเปอร์ฮีโร่ ประมาณนี้

1054
00:47:34,233 --> 00:47:37,653
คนสุดท้ายที่ไปถึงทาวน์สแควร์
คือคนที่ใส่กางเกงยีนทรงคุณแม่

1055
00:47:40,863 --> 00:47:43,323
ปกติฉันจะเป็นคนเดียวที่บินได้

1056
00:47:43,413 --> 00:47:46,123
คือฉันเป็นคนเดียว
ที่อยู่บนสลิงบ่อยมาก

1057
00:47:46,203 --> 00:47:49,503
มันเป็นสิ่งที่ฉันทำบ่อยมาก
ในการถ่ายหนังพวกนี้

1058
00:47:52,673 --> 00:47:54,713
- มันดูน่าสนุก
- มัน...

1059
00:47:54,793 --> 00:47:57,843
ฉันรู้สึกว่าเป็นครั้งแรก

1060
00:47:57,923 --> 00:48:03,143
ที่มาร์เวลต้องเตรียม
ถ่ายฉากบินมากขนาดนี้

1061
00:48:03,223 --> 00:48:06,393
และมันท้าทายมาก

1062
00:48:06,473 --> 00:48:08,433
แคทรินอยู่ในชุดที่ตลกมาก

1063
00:48:08,523 --> 00:48:11,773
ซึ่งดูน่าอึดอัด ไม่เหมาะกับการ
ใส่บังเหียนที่ใช้ในการบินเลย

1064
00:48:11,853 --> 00:48:14,613
แต่เราทุกคน...

1065
00:48:15,653 --> 00:48:19,073
ใส่บังเหียนตลอดเวลา
ตลอดช่วงหกอาทิตย์ที่ผ่านมา

1066
00:48:19,153 --> 00:48:23,743
เราถูกจับใส่บังเหียนและมันสนุกมาก

1067
00:48:23,823 --> 00:48:25,453
ฉันชอบบิน

1068
00:48:25,533 --> 00:48:27,123
ฉันชอบทำทุกอย่างเกี่ยวกับการบิน

1069
00:48:27,203 --> 00:48:29,373
ฉันสนุกกับมันมาก

1070
00:48:29,453 --> 00:48:32,083
แต่ฉันว่ามันเป็นครั้งแรก

1071
00:48:32,163 --> 00:48:34,253
ฉันว่ามาร์เวลต้องทำ

1072
00:48:34,333 --> 00:48:35,963
ฉากต่อสู้กันเต็มที่ในอากาศ

1073
00:48:43,803 --> 00:48:45,553
ฉันว่าช่วงที่ปลื้มปริ่มที่สุดก็คือ

1074
00:48:46,353 --> 00:48:49,353
ตอนที่ฉันทำท่าฮีโร่เหมือนอกาธา

1075
00:48:49,433 --> 00:48:53,393
และถูกยกขึ้นด้วยสายพวกนั้น

1076
00:48:53,483 --> 00:48:54,483
เป็นครั้งแรก

1077
00:48:54,563 --> 00:48:56,773
- คุณดูดีมากเลย
- คุณดูดีมากเลย

1078
00:48:56,863 --> 00:48:59,863
และรู้สึกถึงแรงของพัดลมยักษ์
ถึงแม้ว่ามันจะ

1079
00:48:59,943 --> 00:49:02,073
อุณหภูมิกว่าร้อยองศาด้านนอก

1080
00:49:02,153 --> 00:49:03,453
มันบ้ามาก

1081
00:49:03,533 --> 00:49:05,913
ที่จะสัมผัสทุกผลงานของคนเหล่านี้

1082
00:49:05,993 --> 00:49:08,833
ที่กลายเป็นการร่วมมือกัน

1083
00:49:08,913 --> 00:49:10,453
ช่วยสร้างเธอขึ้นมา

1084
00:49:10,543 --> 00:49:12,583
เธอควรจะเป็นตำนาน

1085
00:49:13,793 --> 00:49:17,713
เป็นสิ่งที่สามารถสร้างขึ้นได้ทันที

1086
00:49:18,423 --> 00:49:19,673
แต่เธอกลับ

1087
00:49:20,423 --> 00:49:23,843
ใช้มันเพื่อเปลี่ยนอาหารเช้า
ให้เป็นมื้อค่ำ

1088
00:49:23,923 --> 00:49:25,343
เพื่อเล่นทั้งดีและเลว

1089
00:49:25,433 --> 00:49:29,303
เพื่อเล่นเป็นคนไม่ซื่อ
และเป็นคนขึ้เล่น

1090
00:49:29,393 --> 00:49:32,063
และการเล่นเป็นตัวร้ายที่ตลกด้วย

1091
00:49:32,143 --> 00:49:33,683
มันดีที่สุดแล้ว

1092
00:49:33,933 --> 00:49:36,193
ยังมีอีก ฉันอยากได้ทุกอย่าง

1093
00:49:36,273 --> 00:49:39,193
ตอนที่คุณเล่นหนังใหญ่ๆ
และคุณทำให้แต่ละชิ้นส่วน

1094
00:49:39,273 --> 00:49:41,733
เคลื่อนไหวไปตามโลก

1095
00:49:41,823 --> 00:49:43,283
มันรู้สึกพิเศษมาก

1096
00:49:43,613 --> 00:49:44,863
ขอบคุณที่สอนนะ

1097
00:49:47,363 --> 00:49:49,833
แต่ฉันไม่จำเป็นต้องให้เธอสอน

1098
00:49:50,873 --> 00:49:53,583
ว่าฉันเป็นใคร

1099
00:49:56,173 --> 00:49:58,423
ภาพยนตร์ตั้งมาตรฐานไว้สูงมาก

1100
00:49:58,503 --> 00:50:02,133
ทั้งเรื่องรูปร่างหน้าตาและเทคนิค

1101
00:50:02,213 --> 00:50:04,053
เพื่อส่งเสริมเนื้อเรื่อง

1102
00:50:04,133 --> 00:50:05,633
ไม่ใช่ให้มากลืนกินเนื้อเรื่อง

1103
00:50:05,723 --> 00:50:08,723
ซึ่งเหมือนกันกับภาพยนตร์

1104
00:50:08,803 --> 00:50:11,643
เป็นสิ่งที่พวกเขาอยากทำให้สำเร็จ

1105
00:50:11,723 --> 00:50:13,063
เพื่อใช้ในการสตรีมมิ่ง

1106
00:50:13,143 --> 00:50:16,273
ตัววิสชั่นเอง เขาเป็นหุ่นยนต์เทียม

1107
00:50:16,353 --> 00:50:18,103
พอลน่าสงสาร เราทาตัวเขาเป็นสีม่วง

1108
00:50:18,193 --> 00:50:20,653
และเขาต้องอยู่แบบนั้นทั้งวัน

1109
00:50:20,733 --> 00:50:23,283
แต่ส่วนอื่นที่เหลือ
เป็นเทคนิคพิเศษทั้งหมด

1110
00:50:23,363 --> 00:50:28,493
ทุกครั้งที่วิสชั่นเป็นหุ่นยนต์
นั่นใช้ซีจี

1111
00:50:28,573 --> 00:50:31,953
เราจะกลับไปหาแมตต์และพูดว่า

1112
00:50:32,033 --> 00:50:33,623
"รู้ไหม จังหวะนี้

1113
00:50:33,703 --> 00:50:36,163
เขาต้องเป็นหุ่นยนต์หรือเป็นมนุษย์"

1114
00:50:36,913 --> 00:50:39,373
แมตต์กับแจ็กก็มักจะกลับมาบอกว่า

1115
00:50:39,463 --> 00:50:41,043
"เขาก็คือตัวตนของเขานั่นแหละ"

1116
00:50:41,133 --> 00:50:42,883
เวลาที่เขาอยู่ในบ้าน

1117
00:50:42,963 --> 00:50:45,383
เราอยากให้บางจังหวะเขาเป็นหุ่นยนต์

1118
00:50:45,463 --> 00:50:47,223
แม้จะมีการถ่ายโดยใช้เทคนิคพิเศษ

1119
00:50:47,303 --> 00:50:49,933
แค่เพราะเขาเป็นตัวเขาเอง
เวลาเขาอยู่บ้านกับวันด้า

1120
00:50:50,013 --> 00:50:53,973
เราเลยปล่อยให้เรื่องราวเป็นตัวกำหนด
ว่าเมื่อไหร่เราจะใช้เทคนิคพิเศษ

1121
00:50:54,063 --> 00:50:57,603
ตอนที่เปลี่ยนภาพเรดวิสชั่น
ให้เป็นภาพขาวดำ

1122
00:50:57,683 --> 00:50:58,893
เขาดูไม่เหมือนวิสชั่นเลย

1123
00:50:58,983 --> 00:51:02,233
เราลองแล้ว
โดยใช้คลิปจากหนังเรื่องก่อน

1124
00:51:02,313 --> 00:51:04,573
สัปดาห์แรกที่ฉันทำงาน

1125
00:51:04,653 --> 00:51:06,743
เราไปที่บ้านของฝ่ายสีแล้วบอกว่า

1126
00:51:06,823 --> 00:51:08,203
"ขอดูได้ไหมว่าเขาเป็นยังไง"

1127
00:51:08,283 --> 00:51:10,703
แล้วเราก็ได้รู้ในเวลาไม่นาน
ว่าเขาต้องสีน้ำเงิน

1128
00:51:10,783 --> 00:51:12,033
ช่วงยุค 50 กับ 60

1129
00:51:12,163 --> 00:51:15,123
นักแสดงหญิงจะใช้เครื่องสำอาง
สีน้ำเงิน ลิปสติกสีน้ำเงิน

1130
00:51:15,203 --> 00:51:16,413
ริมฝีปากจะได้ดูเป็นสีแดง

1131
00:51:16,503 --> 00:51:18,873
ก็เหมือนกัน เราทำแบบนั้น
กับพอลด้วยเหมือนกัน

1132
00:51:18,963 --> 00:51:22,043
เราพบสีน้ำเงินเฉดที่ต้องการ
ระหว่างการเทสต์หน้ากล้อง

1133
00:51:22,133 --> 00:51:24,503
มาตกแต่งเพิ่มเติมนิดหน่อย
ตอนแต่งภาพตอนจบ

1134
00:51:24,593 --> 00:51:26,053
และพบเป้าหมายที่ดีมาก

1135
00:51:30,973 --> 00:51:35,513
เราได้ไปยังจุดที่
เราทำงานได้ดีที่สุด

1136
00:51:35,603 --> 00:51:37,143
พอลคือวิสชั่น

1137
00:51:37,223 --> 00:51:38,933
และสิ่งที่เราทำ

1138
00:51:39,023 --> 00:51:40,693
คือการไม่ทาสีหูของเขา

1139
00:51:40,773 --> 00:51:45,443
แล้วค่อยไปเติมและแก้ด้วยซีจี
บนตัวเขา แต่นั่นแหละเขา

1140
00:51:51,073 --> 00:51:54,533
โลกของวันด้าคือที่ปลอดภัยของเธอ

1141
00:51:54,623 --> 00:51:59,543
เมื่อเฮ็กซ์ควบคุมฐานทัพทหาร

1142
00:51:59,623 --> 00:52:01,923
มันทำให้ฐานทัพกลายเป็นที่ที่น่าสนุก

1143
00:52:02,003 --> 00:52:04,963
จนเกือบจะดูบ้าบอเลยทีเดียว

1144
00:52:05,043 --> 00:52:07,173
ซึ่งก็คือละครสัตว์ มันก็สนุกดี

1145
00:52:07,253 --> 00:52:09,843
สำหรับเทคนิคภาพ
มันไม่จำเป็นต้องซับซ้อน

1146
00:52:09,923 --> 00:52:12,343
คุณถ่ายหน้าเอ คุณถ่ายหน้าบี

1147
00:52:12,433 --> 00:52:13,683
แล้วคุณก็แต่งแต่ละหน้า

1148
00:52:17,603 --> 00:52:21,563
เรารู้ว่าเฮ็กซ์ต้องเป็นกำแพง

1149
00:52:21,643 --> 00:52:25,063
ที่กันให้คนอยู่ในเมือง

1150
00:52:25,153 --> 00:52:28,693
แต่นั่นเป็นเรื่องลึกลับ
สำหรับคนภายนอก

1151
00:52:28,783 --> 00:52:31,203
เราตัดสินใจตั้งแต่แรกๆ เลย
ว่ามันต้องดูลึกลับ

1152
00:52:31,283 --> 00:52:33,163
ถ้าจะเป็นเฮ็กซ์
ที่ไม่สามารถมองเห็นได้

1153
00:52:33,243 --> 00:52:35,823
มันช่วยสร้างความตึงเครียด

1154
00:52:35,913 --> 00:52:38,413
และเราต้องทำให้มันดูเท่

1155
00:52:38,493 --> 00:52:41,083
เราดูรูปแบบของกำแพง

1156
00:52:41,163 --> 00:52:44,083
ทั้งหลายในหนังที่ผ่านมา

1157
00:52:44,173 --> 00:52:46,713
และตัดสินใจว่าเราอยากให้เฮ็กซ์

1158
00:52:46,793 --> 00:52:48,253
มีภาษาทีวี

1159
00:52:50,133 --> 00:52:53,633
เราเลยศึกษาวิธีการเหนี่ยวนำแม่เหล็ก

1160
00:52:53,723 --> 00:52:56,183
มายังทีวีซีอาร์ที

1161
00:52:56,263 --> 00:52:57,803
และพลังแม่เหล็กที่คุณจะได้

1162
00:52:57,893 --> 00:52:59,223
บนหน้าจอ

1163
00:52:59,313 --> 00:53:00,813
ความละเอียดของภาพที่คุณจะได้

1164
00:53:00,893 --> 00:53:02,813
เวลาคุณเข้าไปดูทีวีเก่าๆ ใกล้ๆ

1165
00:53:02,893 --> 00:53:05,443
เส้นแคโทดหรือเส้นบางๆ

1166
00:53:05,523 --> 00:53:08,693
ที่เห็นในทีวีระบบเอ็นทีเอสซี
เก่าๆ ทีวีที่เป็นกล่องสี่เหลี่ยม

1167
00:53:08,773 --> 00:53:11,363
แล้วเราก็ไปถ่ายรูปกัน

1168
00:53:11,443 --> 00:53:13,743
และได้ภาพโปรดของเรา

1169
00:53:13,823 --> 00:53:15,573
ว่ากำแพงนี่น่าจะหน้าตายังไง

1170
00:53:15,663 --> 00:53:17,493
โดยใช้ภาษาทีวี

1171
00:53:19,333 --> 00:53:23,413
เวสต์วิวควรจะเป็น
เมืองแสนสุขของวันด้า

1172
00:53:23,503 --> 00:53:25,373
นั่นถือเป็นมาตรฐาน

1173
00:53:25,463 --> 00:53:28,793
ทุกอย่างเกี่ยวกับบ้านของวันด้า
ทั้งข้างใน ข้างนอก

1174
00:53:28,883 --> 00:53:30,093
และเมืองที่พวกเขาอยู่

1175
00:53:30,173 --> 00:53:34,383
มาจากแนวคิดที่ว่า
เธอสร้างความเป็นจริง

1176
00:53:34,473 --> 00:53:37,343
ที่เธออยากได้จากชีวิตวัยเด็ก
ออกมาในรูปแบบรายการทีวี

1177
00:53:37,433 --> 00:53:38,683
"วันด้า แม็กซิมอฟฟ์ วิสชั่น"

1178
00:53:38,763 --> 00:53:41,683
มันคือการสร้างวิสัยทัศน์

1179
00:53:41,773 --> 00:53:43,523
ให้ถึงมาตรฐานที่วันด้าน่าจะต้องการ

1180
00:53:54,823 --> 00:53:56,243
เท่าที่เห็นในทีวี

1181
00:53:56,323 --> 00:53:58,873
มีข้อโต้แย้งว่าอเวนเจอร์ส

1182
00:53:58,953 --> 00:54:02,453
และจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล

1183
00:54:02,543 --> 00:54:07,673
เป็นตอนทดลองที่ใหญ่ที่สุด ใช่ไหม

1184
00:54:07,753 --> 00:54:10,343
เพราะรายการเหล่านี้

1185
00:54:10,423 --> 00:54:12,383
ที่มีตอนแยก พวกมันเชื่อมโยงกันหมด

1186
00:54:12,463 --> 00:54:14,763
และไม่เหมือนกันเลยจนถึงตอนจบ

1187
00:54:14,843 --> 00:54:16,683
รู้สึกดีขึ้นแล้ว

1188
00:54:16,763 --> 00:54:20,223
การเล่าเรื่องเป็นตอนๆ
มันมีมาอยู่แล้ว

1189
00:54:20,303 --> 00:54:23,393
ผมเลยไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรแตกต่าง

1190
00:54:23,473 --> 00:54:27,063
แต่สิ่งที่ผมรู้สึกว่าแตกต่างคือ
การเน้นไปที่วันด้ากับวิสชั่น

1191
00:54:27,143 --> 00:54:29,233
ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมาก
หลังผ่านมาถึงตอนนี้

1192
00:54:29,313 --> 00:54:32,193
ฉันว่าความสวยงามที่แจ็ก เชเฟอร์

1193
00:54:32,273 --> 00:54:36,993
และแมรี่ ลิวาโนส และไฟกี้นำมารวมกัน

1194
00:54:37,073 --> 00:54:40,783
คือเรื่องราวที่สามารถเล่าผ่านจอทีวี
ได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

1195
00:54:40,873 --> 00:54:44,793
และวิธีที่เราเล่ามัน
ก็เป็นบทสนทนาที่สมบูรณ์

1196
00:54:44,873 --> 00:54:46,373
ของซิตคอมอเมริกัน

1197
00:54:46,463 --> 00:54:48,833
มาประชันกับ
จักรวาลภาพยนตร์ของมาร์เวล

1198
00:54:51,083 --> 00:54:53,803
การที่มาร์เวลฉวยเอาโอกาสนี้

1199
00:54:53,883 --> 00:54:56,223
ทำรายการทีวี
และเป็นรายการทีวีรายการแรก

1200
00:54:56,303 --> 00:54:58,683
ที่ทำออกมาเหมือนเพลงรักจริงๆ

1201
00:54:58,763 --> 00:55:02,143
ของซิตคอมอเมริกัน มันสมบูรณ์แบบ

1202
00:55:02,223 --> 00:55:06,103
มันเหมาะกับตัวละครวันด้ามาก

1203
00:55:08,563 --> 00:55:12,523
ดิค แวน ไดค์อีกแล้วเหรอ
"ซิตคอมๆ" ตลอดเลย

1204
00:55:12,613 --> 00:55:14,403
สิ่งที่ฉันรักมากๆ

1205
00:55:14,483 --> 00:55:15,483
ในตอนจบของการเดินทาง

1206
00:55:15,573 --> 00:55:16,823
คือฉันรู้สึกเป็นครั้งแรก

1207
00:55:16,903 --> 00:55:20,243
ว่าวันด้ายอมรับตัวตน
ที่แท้จริงของเธอ

1208
00:55:20,323 --> 00:55:23,373
และทำให้ความเจ็บปวดมากมายหลับใหล

1209
00:55:23,453 --> 00:55:28,293
และเราได้เห็นว่าสุดท้ายเธอก็
ได้ความสงบและรู้สึกโอเคเสียที

1210
00:55:28,373 --> 00:55:30,003
ฉันไม่รู้สึกถึงคุณเลย

1211
00:55:30,083 --> 00:55:33,753
ฉันตื่นเต้นมากที่เราได้กะเทาะ

1212
00:55:33,843 --> 00:55:36,303
อีกส่วนหนึ่งของเธอ

1213
00:55:36,383 --> 00:55:40,513
โดยหวังว่าจะมีเรื่อง
ให้เล่าอีกมากมาย

1214
00:55:40,593 --> 00:55:46,223
ฉันรู้สึกโชคดีมากและฉันก็
รักการทำรายการนี้มาก

1215
00:55:46,313 --> 00:55:49,603
นั่นเป็นตอนจบของลิซซี่แล้ว

1216
00:55:50,443 --> 00:55:52,023
ผมไม่เคยรู้สึกสูญเสีย

1217
00:55:52,103 --> 00:55:56,573
เพราะผมไม่เคยมีคนรักให้สูญเสีย

1218
00:55:57,863 --> 00:55:59,993
แต่ความเศร้าคืออะไร

1219
00:56:01,703 --> 00:56:04,583
ถ้าไม่ใช่ความรักที่คงอยู่ต่อไป

1220
00:56:07,703 --> 00:56:09,713
คำบรรยายโดย อินทิรา รุกขชาติ