1
00:00:15,432 --> 00:00:18,101
(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:07,567 --> 00:01:10,487
ท่านผบ.ตร.มีคำสั่งลงมา
ให้ปิดคดีฮโยวอนครับ

3
00:01:11,071 --> 00:01:14,866
สาวใช้บ้านนั้นให้การว่ารับยานอนหลับ
ปริมาณสูงถึงแก่ความตายให้เขาครับ

4
00:01:15,575 --> 00:01:18,244
ยังไงก็ไม่มีหลักฐาน
และหลักฐานแวดล้อมก็ชี้ว่าฆ่าตัวตาย

5
00:01:30,131 --> 00:01:31,299
คุณซอฮีซู

6
00:01:32,884 --> 00:01:34,677
คุณฆ่าฮันจียงใช่ไหม

7
00:01:35,428 --> 00:01:37,555
ฉันจำอะไรไม่ได้เลยค่ะ

8
00:01:38,807 --> 00:01:41,017
ฉันจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้นค่ะ

9
00:01:54,656 --> 00:01:57,700
เนื่องจากเราไม่พบหลักฐานที่แน่ชัด
เกี่ยวกับการฆาตกรรม

10
00:01:59,077 --> 00:02:02,247
การสืบสวนคดีเสียชีวิตของฮันจียง
จึงสิ้นสุดลงครับ

11
00:02:04,582 --> 00:02:06,334
เหตุผลที่คุณจะแอบหนี

12
00:02:07,752 --> 00:02:09,838
ไปตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางคืออะไร

13
00:02:10,922 --> 00:02:14,634
บอกมาให้หมดค่ะ
ห้ามปิดบังอะไรทั้งนั้น

14
00:02:16,302 --> 00:02:17,595
เพราะฉันจะปล่อยให้คุณไป

15
00:02:40,201 --> 00:02:42,120
เหงาชะมัด

16
00:02:42,996 --> 00:02:45,957
ในบ้านหลังนี้ไม่มีใคร
ให้ผูกพันเลยสักคนจริงๆ

17
00:02:52,589 --> 00:02:55,550
(ลอตเตอรี่ 500 ล้านวอน)

18
00:03:09,647 --> 00:03:11,900
(คุณถูกรางวัลห้าล้านวอน)

19
00:03:12,901 --> 00:03:14,068
พระเจ้า

20
00:03:19,741 --> 00:03:21,743
สำเร็จแล้ว ให้ตาย

21
00:03:24,579 --> 00:03:25,705
นี่ๆ

22
00:03:34,422 --> 00:03:35,590
แต่นแต๊น

23
00:03:37,926 --> 00:03:39,344
(คุณถูกรางวัลห้าล้านวอน)

24
00:03:39,427 --> 00:03:41,262
- ห้า ห้าล้าน…
- นายเอาไปสิ

25
00:03:41,930 --> 00:03:44,933
เฮ้อ อุตส่าห์ขูดลอตเตอรี่
มาตลอด 18 เดือน

26
00:03:45,016 --> 00:03:46,601
ในที่สุดก็ถูกรางวัลสักที

27
00:03:46,684 --> 00:03:49,520
ความพยายามไม่เคยทรยศใครจริงๆ

28
00:03:49,604 --> 00:03:51,272
อันนี้ ทำไมถึงให้ผม…

29
00:03:51,356 --> 00:03:53,358
ฉันจะเอาเงินนั่นไปใช้ทำอะไรล่ะ

30
00:03:55,526 --> 00:03:58,321
ขอบคุณจริงๆ ครับ
ผมจะใช้ให้เป็นประโยชน์ครับ

31
00:04:03,368 --> 00:04:04,327
คือว่า…

32
00:04:05,203 --> 00:04:09,624
แต่ถ้าให้ไอ้นี่ผมมา
แล้วผมควรตอบแทนกรรมการใหญ่ยังไงดี

33
00:04:09,707 --> 00:04:11,376
มีอะไรที่ผมทำได้…

34
00:04:11,459 --> 00:04:12,919
ไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นหรอกน่า

35
00:04:17,465 --> 00:04:18,549
ก็แค่…

36
00:04:19,842 --> 00:04:23,012
นานๆ ครั้งไปอาบน้ำกับฉันบ้าง

37
00:04:23,680 --> 00:04:24,681
อะไรนะครับ

38
00:04:25,223 --> 00:04:27,058
ฉันเหงามากเลยน่ะ

39
00:04:45,785 --> 00:04:48,997
ผมถูกรางวัลแล้วนะ ลอตเตอรี่น่ะ

40
00:04:56,379 --> 00:04:58,840
คุณหาเงินเองได้
ด้วยความอดทนและทุ่มเท

41
00:04:58,923 --> 00:05:00,717
เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะคะ

42
00:05:01,342 --> 00:05:03,094
ยินดีด้วยค่ะ ทำได้ดีมากค่ะ

43
00:05:04,387 --> 00:05:07,223
ผมอยากรู้ว่าโชคของผมมันเป็นยังไง

44
00:05:08,725 --> 00:05:12,061
ผู้คนต่างพากันบอกว่าผมโชคดี
ถึงได้เกิดมาเป็นเศรษฐีไง

45
00:05:12,645 --> 00:05:13,855
แล้วก็ปฏิบัติกับผม

46
00:05:13,938 --> 00:05:18,151
เหมือนเป็นคนที่ชีวิตนี้
ไม่เคยทำอะไรสำเร็จเลย

47
00:05:18,234 --> 00:05:19,569
มันยิ่งทำให้ผมดึงดัน

48
00:05:19,652 --> 00:05:20,903
ชีวิตนี้…

49
00:05:23,031 --> 00:05:24,824
คุณโชคดีจริงๆ นั่นแหละค่ะ

50
00:05:26,367 --> 00:05:28,077
เพราะสุดท้ายทั้งคุณและซองแท

51
00:05:30,079 --> 00:05:32,248
ก็ไม่ได้ฆ่าน้องสามี

52
00:05:35,376 --> 00:05:36,794
คุณรู้ได้ยังไง

53
00:05:39,339 --> 00:05:40,381
ถูกแล้วล่ะ

54
00:05:41,507 --> 00:05:44,761
ผมบอกให้ซองแทฆ่าจียง

55
00:05:45,970 --> 00:05:49,682
เพราะตอนนั้น
ผมอยากฆ่าไอ้หมอนั่นจริงๆ

56
00:05:49,766 --> 00:05:51,768
ปล่อยไปเถอะค่ะ ทุกอย่างมันจบแล้ว

57
00:05:52,602 --> 00:05:53,728
ถ้างั้นใครล่ะ

58
00:05:55,063 --> 00:05:56,397
ใครเป็นคนฆ่าจียง

59
00:05:56,481 --> 00:05:58,066
คุณไม่รู้จะดีกว่าค่ะ

60
00:05:58,816 --> 00:06:01,486
เหมือนที่คุณเป็นมาตลอด

61
00:06:10,119 --> 00:06:11,162
ใช่แล้วล่ะ

62
00:06:12,455 --> 00:06:13,539
อย่ารู้เลยดีกว่า

63
00:06:14,832 --> 00:06:15,917
อย่ารู้เลยนะ

64
00:06:17,418 --> 00:06:18,628
อย่ารู้เลย

65
00:06:22,006 --> 00:06:23,883
ฉันจะไม่ไปเจอเขาอีกแล้ว

66
00:06:23,966 --> 00:06:28,096
ใช่ เราก็แค่เล่นกับไฟ
แต่ว่าตู้ม ไฟดับไปแล้วค่ะ

67
00:06:28,179 --> 00:06:30,807
ได้ งั้นก็รับผิดชอบ
ต่อการกระทำของเธอซะ

68
00:06:30,890 --> 00:06:33,684
ฉันจะเอาทุกอย่างไปบอกสามีเธอ

69
00:06:33,768 --> 00:06:36,395
สามีฉันเป็นของเธอนะ
ช่วยเอาคืนไปทีเถอะ

70
00:06:36,479 --> 00:06:38,106
พูดอะไรรู้ตัวไหมเนี่ย

71
00:06:38,189 --> 00:06:40,483
คุณนี่เลอะเทอะไปหมดแล้วนะ

72
00:06:40,566 --> 00:06:42,902
เขาเป็นของคุณนะ ฉันไม่ได้รักเขาแล้ว

73
00:06:42,985 --> 00:06:43,945
ว่าไงนะ

74
00:06:44,028 --> 00:06:47,073
ก็เธอบอกเองว่าไม่ได้เล่นชู้
เป็นความรักล้วนๆ

75
00:06:47,156 --> 00:06:50,535
คนอะไรใจร้ายน่ารังเกียจ
ไปลงนรกเลยไป

76
00:06:50,618 --> 00:06:52,537
- "นรก" เหรอ
- ใช่ไง

77
00:06:52,620 --> 00:06:55,123
รอแป๊บ ขอรับสายนี้ก่อน

78
00:06:56,874 --> 00:06:59,252
- ฮัลโหล
- ไม่มาหรือไง รีบมาได้แล้ว

79
00:06:59,335 --> 00:07:00,211
เข้าใจแล้วค่ะ

80
00:07:02,547 --> 00:07:05,007
เอาเป็นว่า ตอนนี้พอแค่นี้ก่อน

81
00:07:05,091 --> 00:07:07,260
ฉันต้องเข้าร่วมการศึกษาพระคัมภีร์

82
00:07:12,223 --> 00:07:14,058
- อย่าตามมานะ
- ฉันเปล่าตามสักหน่อย

83
00:07:14,142 --> 00:07:16,144
ฉันก็จะไปศึกษาพระคัมภีร์
เหมือนกันเหอะ

84
00:07:27,989 --> 00:07:30,324
ยังตกลงกันไม่ได้อีกเหรอ

85
00:07:30,408 --> 00:07:32,160
เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การนินทาจริงๆ

86
00:07:32,243 --> 00:07:34,579
ต่างฝ่ายต่างโยนผู้ชายให้กัน

87
00:07:34,662 --> 00:07:39,000
คือว่า ถึงจะน่าเสียดาย แต่เราจบ
การศึกษาพระคัมภีร์ตรงนี้เถอะนะ

88
00:07:39,083 --> 00:07:41,210
พวกเราไม่มีคุณสมบัติ
ที่จะศึกษาพระคัมภีร์หรอก

89
00:07:41,294 --> 00:07:43,921
ถึงจะน่าเสียดาย
เพราะเราเพิ่งเริ่มพันธสัญญาใหม่

90
00:07:44,005 --> 00:07:45,923
ขอแค่ผู้หญิงคนนี้ออกไป
ฉันก็จะศึกษาต่อค่ะ

91
00:07:46,007 --> 00:07:47,341
ฉันรักการศึกษาพระคัมภีร์ค่ะ

92
00:07:47,425 --> 00:07:48,801
หุบปากไปเลยนะ

93
00:07:48,885 --> 00:07:52,388
คิดว่าการที่คนบาปอย่างเธอมาศึกษา
พระคัมภีร์มันเข้าท่าแล้วเหรอ

94
00:07:52,472 --> 00:07:54,223
อย่างเธอไปเรียนกามสูตรจะดีกว่า

95
00:07:54,307 --> 00:07:56,767
เงียบหน่อย ที่นี่แกลเลอรีนะ

96
00:07:59,061 --> 00:08:01,022
แต่ว่า คุณพ่อพอลจะมาที่นี่

97
00:08:01,772 --> 00:08:05,276
เป็นความต้องการของคุณแม่ชีด้วย
เลยต้องให้ท่านมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

98
00:08:05,359 --> 00:08:07,403
จะให้บอกว่าเลิกศึกษา
ทันทีที่เจอหน้าได้ยังไงคะ

99
00:08:07,487 --> 00:08:09,071
ท่านน่าจะมาถึงแล้วนะ

100
00:08:31,928 --> 00:08:34,263
ยังไงเราก็ควรศึกษา
พันธสัญญาใหม่ให้จบ ใช่ไหม

101
00:08:34,347 --> 00:08:35,848
พันธสัญญาใหม่คือที่สุดแล้วค่ะ

102
00:08:35,932 --> 00:08:38,017
ฉันไม่เคยบอกว่าจะเลิกเลยนะคะ

103
00:08:38,100 --> 00:08:39,727
ฉันรักพอล…

104
00:08:42,021 --> 00:08:42,980
การศึกษาพระคัมภีร์

105
00:08:47,860 --> 00:08:49,612
คุณพ่อ เชิญนั่งตรงนี้เลยค่ะ

106
00:08:54,742 --> 00:08:56,702
สวัสดีครับ ผมพอลครับ

107
00:08:57,370 --> 00:08:59,622
ผมทราบเรื่องจากแม่ชีเอ็มม่า

108
00:08:59,705 --> 00:09:01,624
และมาเพื่อช่วยทุกคน
ศึกษาพระคัมภีร์ครับ

109
00:09:01,707 --> 00:09:03,209
- ค่ะ
- ครับ

110
00:09:17,974 --> 00:09:19,350
(พระคัมภีร์)

111
00:09:23,729 --> 00:09:26,023
อย่ามองผม มองที่พระคัมภีร์นะครับ

112
00:09:26,816 --> 00:09:27,858
ค่ะ

113
00:09:28,943 --> 00:09:30,403
เปิดไปที่ยอห์น

114
00:09:31,404 --> 00:09:32,446
บทที่หนึ่ง

115
00:09:33,948 --> 00:09:36,409
"นี่เป็นคำพยานของยอห์น…"

116
00:09:36,492 --> 00:09:38,494
หากการใช้ชีวิต

117
00:09:38,578 --> 00:09:41,080
เป็นไปตามความคาดหมายของมนุษย์

118
00:09:41,163 --> 00:09:44,125
พวกเราคงไม่แม้แต่จะเชื่อในพระเจ้า

119
00:09:44,208 --> 00:09:45,334
ตรงนี้ครับ

120
00:10:05,396 --> 00:10:07,523
คุณแม่ชี ฉันว่าควรออกไปดูหน่อยนะคะ

121
00:10:10,693 --> 00:10:13,696
กระเป๋าใบนี้ พี่สาวคนสนิทให้ฉันมา

122
00:10:13,779 --> 00:10:15,489
ประมาณ 20 ปีได้แล้วมั้ง

123
00:10:17,074 --> 00:10:19,785
ฉันคิดว่าตอนนี้ควรตัด
ความสัมพันธ์กับมันได้แล้ว

124
00:10:20,620 --> 00:10:22,246
ฉันขอยกให้อกาธาได้ไหมคะ

125
00:10:40,973 --> 00:10:45,811
(ตลาดของมือสอง
เครื่องประดับสำหรับผู้หญิง)

126
00:10:45,895 --> 00:10:48,939
(ศูนย์วอน เก่ามากแล้ว
แต่หนังอยู่ในสภาพดีค่ะ)

127
00:10:51,275 --> 00:10:55,446
(แชร์แล้ว
จำนวนผู้เข้าชม)

128
00:10:56,989 --> 00:10:58,032
หือ

129
00:10:58,115 --> 00:11:00,743
(ศูนย์วอนจริงเหรอ เป็นไปไม่ได้)

130
00:11:00,826 --> 00:11:03,579
(ขอที่อยู่ด้วยค่ะ
ฉันไปเจอคุณได้ทันทีเลย)

131
00:11:56,715 --> 00:11:58,884
คุณแม่อาการดีขึ้นบ้างหรือยัง

132
00:11:59,593 --> 00:12:00,553
ค่ะ

133
00:12:00,636 --> 00:12:03,514
เพราะคุณคอยเอาใจใส่ ท่านจึง
ได้รับการผ่าตัดอย่างปลอดภัยค่ะ

134
00:12:03,597 --> 00:12:06,434
ต้องขอขอบคุณ
ในหลายๆ เรื่องเลยค่ะ คุณ…

135
00:12:08,519 --> 00:12:10,938
ฉันจะไปเตือนพวกสาวใช้

136
00:12:11,021 --> 00:12:14,400
ให้ปฏิบัติต่อเธออย่างเหมาะสม
เพราะต่อไปเธอจะเป็นสะใภ้ของบ้านนี้

137
00:12:15,025 --> 00:12:16,527
ไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ค่ะ

138
00:12:16,610 --> 00:12:19,905
การได้รับการดูแล เอาใจใส่
และความเคารพก็ต้องฝึกฝนเหมือนกันนะ

139
00:12:20,739 --> 00:12:22,950
แต่เธอจะต้องสูงส่งเหมาะสมกับมันก่อน

140
00:12:24,118 --> 00:12:27,121
ตอนนี้เธอไม่ใช่คิมยูยอนคนเดิมแล้วนะ

141
00:12:27,663 --> 00:12:30,708
ถึงการใช้ชีวิตเรียบง่าย
จะเป็นไลฟ์สไตล์ที่เธอใฝ่ฝัน

142
00:12:30,791 --> 00:12:32,710
แต่อยู่ที่นี่
เธอจะใช้ชีวิตแบบนั้นไม่ได้

143
00:12:32,793 --> 00:12:35,671
ฉันจะหาอาจารย์ส่วนตัวให้
เริ่มจากการเรียนภาษาอังกฤษก่อน

144
00:12:35,754 --> 00:12:37,590
แล้วก็เรียนศิลปะ กับทำอาหารด้วย

145
00:12:37,673 --> 00:12:40,384
ยกระดับตัวเอง
ให้สูงพอที่จะมีสิทธิ์เลือกเองได้

146
00:12:40,468 --> 00:12:43,179
แล้วค่อยมาต่อต้านฉัน
เพราะฉันจะยอมให้เอง

147
00:12:44,638 --> 00:12:46,056
เข้าใจที่ฉันสื่อใช่ไหม

148
00:12:46,557 --> 00:12:47,808
ค่ะ ฉันจะทำตามนั้นค่ะ

149
00:12:48,809 --> 00:12:50,519
ถ้าซูฮยอกมาแล้ว มากินข้าวด้วยกันนะ

150
00:12:51,479 --> 00:12:52,480
ได้ค่ะ

151
00:13:32,520 --> 00:13:34,813
ขอบคุณนะครับ
ที่ช่วยดูแลม้าผมอย่างดี

152
00:13:36,774 --> 00:13:39,068
ก็สงสัยอยู่
ว่าทำไมช่วงนี้มันอ่อนโยนจัง

153
00:13:39,777 --> 00:13:41,237
เพราะคุณฮเยจินทั้งนั้นเลยนะครับ

154
00:13:50,829 --> 00:13:53,958
สร้อยเส้นนี้
จะช่วยปกป้องคุณฮเยจินครับ

155
00:14:29,493 --> 00:14:31,078
ลูกชายของแม่ทำได้ใช่ไหม

156
00:14:32,204 --> 00:14:33,873
ต่อให้ไปอเมริกาก็กล้าหาญเข้าไว้นะ

157
00:14:35,583 --> 00:14:37,126
อือ ไม่ต้องห่วง

158
00:14:39,336 --> 00:14:40,379
แม่

159
00:14:42,381 --> 00:14:44,174
ตอนนี้แม่จำทุกอย่าง
ได้แล้วจริงๆ ใช่ไหม

160
00:14:44,925 --> 00:14:46,385
ทุกอย่างไม่ใช่แค่เนื้อเพลงของเดธแมน

161
00:14:48,012 --> 00:14:50,306
ถ้าหากแม่เสียความทรงจำไป

162
00:14:50,806 --> 00:14:52,349
ผมมีเรื่องจะบอกแม่อยู่

163
00:14:53,809 --> 00:14:56,562
อย่าลืมนะว่าแม่เป็นคนที่เจ๋งแค่ไหน

164
00:14:58,397 --> 00:15:02,192
แม่เคยบอกเอาไว้นี่
ว่าคนที่ปกป้องเราได้มีแค่ตัวเราเอง

165
00:15:02,735 --> 00:15:06,238
ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเข้ามา
แม่ก็ต้องปกป้องตัวเองนะ

166
00:15:07,406 --> 00:15:10,034
แม่ต้องทำแบบนั้นนะ เข้าใจไหม

167
00:15:14,705 --> 00:15:16,832
เข้าใจแล้ว แม่จะจำให้ขึ้นใจเลย

168
00:15:17,875 --> 00:15:20,002
ลูกชายแม่
โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ

169
00:15:21,503 --> 00:15:24,006
- เท่จังเลย
- ก็ผมเป็นลูกชายแม่นี่นา

170
00:15:46,195 --> 00:15:50,324
ถึงคนที่จากไปจะไม่อยู่แล้ว
แต่คนที่ยังอยู่ก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป

171
00:15:51,200 --> 00:15:52,910
คนเข้ามาใหม่ก็ต้องได้รับการต้อนรับ

172
00:15:53,535 --> 00:15:57,790
ทุกคนควรเริ่มต้นใหม่
ด้วยความรู้สึกใหม่

173
00:15:57,873 --> 00:15:58,999
กินกันเถอะ

174
00:16:02,920 --> 00:16:05,089
การกระทำแต่ละอย่าง

175
00:16:05,172 --> 00:16:09,093
คำพูดแต่ละคำ
จากนี้เธอจะต้องระมัดระวังนะ

176
00:16:10,302 --> 00:16:11,220
ค่ะ

177
00:16:11,303 --> 00:16:12,554
ถึงฮาจุนจะไปเรียนต่างประเทศ

178
00:16:12,638 --> 00:16:14,848
แต่ผมอยากให้เก็บห้องเขา
ที่รูบาโตไว้ครับ

179
00:16:15,432 --> 00:16:18,686
ถ้าฮาจุนกลับมาช่วงปิดเทอมหน้าร้อน
ให้เขาพักอยู่ที่นี่นะครับ

180
00:16:20,562 --> 00:16:23,232
ฮาจุน คือน้องชายของผมครับ

181
00:16:24,149 --> 00:16:27,111
ผมจะดูแลเขาจนถึงที่สุดเองครับ
แค่อยากแจ้งให้ทราบไว้ครับ

182
00:16:27,778 --> 00:16:28,779
ใช่แล้ว

183
00:16:29,446 --> 00:16:31,949
ฮาจุนคือลูกหลานของบ้านนี้

184
00:16:32,783 --> 00:16:34,118
ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

185
00:16:34,201 --> 00:16:37,871
ซาบซึ้งใจจริงๆ ที่ทุกคนคิดแบบนั้น

186
00:16:37,955 --> 00:16:38,914
แน่นอนสิคะ

187
00:16:38,998 --> 00:16:41,250
เหตุผลที่เราส่งฮาจุน
ไปเรียนต่างประเทศ

188
00:16:41,333 --> 00:16:44,878
ก็เพื่อให้เขาได้ไปเห็นและเรียนรู้
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ขึ้นในโลกกว้างค่ะ

189
00:16:44,962 --> 00:16:46,130
เมื่อเขากลับมา

190
00:16:46,213 --> 00:16:49,842
ฉันเชื่อว่าเขาจะต้องมีความสามารถ
ช่วยให้ฮโยวอนเติบโตได้ค่ะ

191
00:16:50,968 --> 00:16:52,886
ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

192
00:16:52,970 --> 00:16:57,641
แต่สะใภ้รองต้องยินยอมด้วยค่ะ
เพราะไม่ใช่สิ่งที่เราตัดสินใจเองได้

193
00:16:57,725 --> 00:17:00,436
เพราะยังไงฮาจุน
ก็เป็นลูกชายของสะใภ้รองนี่คะ

194
00:17:00,519 --> 00:17:03,188
แม่แท้ๆ เขา
จะตามไปต่างประเทศด้วยไม่ใช่เหรอ

195
00:17:03,272 --> 00:17:04,648
จะไปในฐานะติวเตอร์ค่ะ

196
00:17:05,274 --> 00:17:06,942
เขาจะมีแม่สองคนไม่ได้หรอกค่ะ

197
00:17:07,026 --> 00:17:10,529
แม่ของฮาจุน คือสะใภ้รองค่ะ

198
00:17:25,419 --> 00:17:26,879
ถ้าการจบแบบนี้…

199
00:17:27,963 --> 00:17:29,423
คือพระประสงค์ของพระเจ้า

200
00:17:31,425 --> 00:17:33,177
ฉันก็ต้องยอมรับค่ะ

201
00:17:34,511 --> 00:17:36,555
เหนื่อยมาเยอะเลยนะคะ สายสืบแบค

202
00:18:30,400 --> 00:18:31,944
ได้โปรดอภัย…

203
00:18:33,362 --> 00:18:34,863
ให้กับบาปของพวกเราด้วยค่ะ

204
00:20:31,104 --> 00:20:32,189
- ซองแท
- เอาวางไว้ตรงนั้น

205
00:20:32,272 --> 00:20:33,523
- ไม่เป็นไรนะ
- โอเค

206
00:20:33,607 --> 00:20:34,441
ระวังหน่อยนะคะ

207
00:20:34,524 --> 00:20:35,692
- ห้ามล้มนะ
- ระวังด้วย

208
00:20:35,776 --> 00:20:36,777
ครบหมดแล้วใช่ไหมครับ

209
00:20:36,860 --> 00:20:38,654
- เร่งมือกันหน่อยนะคะ
- เร็วเข้า

210
00:20:38,737 --> 00:20:39,988
- ค่ะ
- คุณหัวหน้า

211
00:20:40,072 --> 00:20:41,698
- อันนี้เหรอ
- วางไว้นี่เลย

212
00:20:41,782 --> 00:20:44,368
- ตรงนั้นกับตรงนี้
- วันนี้เชฟจองเลือกได้ดีมากค่ะ

213
00:20:44,451 --> 00:20:45,869
- ขอบคุณครับ
- ระวัง

214
00:20:45,953 --> 00:20:47,913
- ซองแท
- ตรงนี้

215
00:20:47,996 --> 00:20:49,289
วันนี้นายเป็นอะไรเนี่ย

216
00:20:49,373 --> 00:20:50,582
เอ่อ…

217
00:20:54,211 --> 00:20:55,796
ขอบคุณค่ะ

218
00:21:31,331 --> 00:21:32,416
ยินดีด้วยนะครับ

219
00:21:43,885 --> 00:21:45,137
รู้สึกดีจังเลยนะ

220
00:21:46,596 --> 00:21:48,390
การได้รับของขวัญจากลูกชาย

221
00:22:12,372 --> 00:22:13,415
สวยครับ

222
00:22:28,472 --> 00:22:29,931
นั่นสินะ สวยจังเลย

223
00:22:31,016 --> 00:22:31,975
ขอบใจนะ

224
00:22:33,560 --> 00:22:37,105
ยูยอนกับผม จะทำให้สำเร็จครับ

225
00:22:37,731 --> 00:22:39,941
และคุณก็คู่ควรกับตำแหน่ง
ประธานของฮโยวอนครับ

226
00:22:40,525 --> 00:22:42,486
ส่องประกายให้ตำแหน่งนั้นด้วยนะครับ

227
00:22:49,159 --> 00:22:50,368
ขอบคุณนะครับ

228
00:22:52,621 --> 00:22:54,539
ที่เลี้ยงดูผมมาอย่างดี

229
00:22:57,417 --> 00:22:58,418
คุณแม่

230
00:24:28,425 --> 00:24:29,509
อือ จองโด นาย…

231
00:24:31,052 --> 00:24:31,887
อะไรนะครับ

232
00:24:38,810 --> 00:24:39,686
อ้อ ครับ

233
00:25:00,916 --> 00:25:04,127
กรรมการใหญ่อยากพบคุณ
ที่หลุมหลบภัยชั้นใต้ดินคาเดนซ่าครับ

234
00:25:43,416 --> 00:25:45,627
ท่านประธาน ผมมีเรื่องจะปรึกษาครับ

235
00:26:25,500 --> 00:26:27,085
เรียกฉันมาทำไม

236
00:26:32,549 --> 00:26:33,466
ฮันจินโฮ

237
00:26:48,982 --> 00:26:51,943
เลขหมายที่ท่านเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาฝาก…

238
00:26:54,821 --> 00:26:57,407
ครับ ผมเป็นพี่ภรรยาพัคจองโดครับ

239
00:26:57,490 --> 00:26:59,117
ผมกำลังเดินทางไปครับ

240
00:27:00,118 --> 00:27:01,411
บาดเจ็บหนักเลยเหรอครับ

241
00:28:15,026 --> 00:28:16,736
(ออกซิเจน)

242
00:29:53,208 --> 00:29:54,292
มิสเตอร์คิม

243
00:29:56,252 --> 00:29:57,295
นี่

244
00:30:05,762 --> 00:30:06,721
นี่

245
00:30:08,223 --> 00:30:09,390
มิสเตอร์คิม

246
00:30:10,600 --> 00:30:11,601
มิสเตอร์คิม

247
00:30:58,773 --> 00:31:00,733
(มอบตัวซะ
ไม่งั้นฉันจะเอาไอ้นี่ไปแจ้งตำรวจ)

248
00:31:16,249 --> 00:31:17,166
มอบตัวซะ

249
00:31:17,750 --> 00:31:20,128
ไม่งั้นฉันจะเอาไอ้นี่ไปแจ้งตำรวจ

250
00:31:21,713 --> 00:31:22,964
ฮันจียง…

251
00:31:31,014 --> 00:31:32,098
(ซอฮีซู)

252
00:31:43,109 --> 00:31:44,861
- ฮัลโหล
- เธอ…

253
00:31:47,739 --> 00:31:48,698
ฮัลโหล

254
00:31:50,617 --> 00:31:51,701
คุณจียง

255
00:31:52,285 --> 00:31:53,536
คุณจียง เกิดอะไรขึ้น…

256
00:32:30,406 --> 00:32:32,742
โธ่เว้ย

257
00:32:32,825 --> 00:32:34,118
เวรเอ๊ย

258
00:33:20,373 --> 00:33:22,709
อ้าว ทำไมเปิดไม่ได้ล่ะ

259
00:33:22,792 --> 00:33:23,793
นี่มัน…

260
00:33:25,086 --> 00:33:29,298
บ้าเอ๊ย ไม่นะ
แบบนี้เขาได้ตายจริงๆ แน่

261
00:33:31,175 --> 00:33:33,511
ให้ตายสิวะ

262
00:33:42,020 --> 00:33:43,104
บ้าเอ๊ย

263
00:34:01,039 --> 00:34:05,001
ขอโทษครับ ขอโทษ ผมขอโทษครับ

264
00:34:05,084 --> 00:34:06,252
ผมจะ…

265
00:34:13,259 --> 00:34:14,469
ผมขอโทษครับ

266
00:35:12,151 --> 00:35:13,152
เกิดอะไรขึ้น

267
00:35:20,618 --> 00:35:21,828
เธอตั้งใจจะทำลายฉันใช่ไหม

268
00:35:22,453 --> 00:35:23,788
มอบตัวเถอะ ขอร้องล่ะ

269
00:35:24,372 --> 00:35:26,249
วินาทีที่ตัวตนของฉันถูกเปิดเผย

270
00:35:26,332 --> 00:35:29,335
โลกนี้จะทอดทิ้งฉัน
ฉันจะปกป้องของของฉันไว้

271
00:35:30,044 --> 00:35:31,087
คุณจียง

272
00:35:31,170 --> 00:35:32,421
ฉัน…

273
00:35:32,505 --> 00:35:35,466
ฉันไม่เคยมีอะไรที่เป็นของฉัน
อย่างแท้จริงเลยสักครั้ง

274
00:35:36,050 --> 00:35:37,802
ตอนนี้ฉันได้ทุกอย่างมาแล้ว

275
00:35:37,885 --> 00:35:39,762
ทำไมเธอต้องมาทำลายฉันด้วย ทำไม

276
00:35:40,304 --> 00:35:42,807
แปลว่าทนายชเวเป็นคนส่งไฟล์นั่น

277
00:35:42,890 --> 00:35:44,934
ให้กับตำรวจใช่ไหมคะ

278
00:35:45,017 --> 00:35:46,144
ตายซะ

279
00:35:49,605 --> 00:35:50,815
เดี๋ยวฉันโทรกลับไปนะคะ

280
00:35:54,694 --> 00:35:55,778
ตายๆ ไปซะ

281
00:35:58,030 --> 00:35:59,157
ตายซะ

282
00:37:19,153 --> 00:37:20,988
ตอนนี้พี่น้องฮันจียงอยู่ที่ไหนคะ

283
00:37:22,657 --> 00:37:23,991
คาเดนซ่า

284
00:40:10,991 --> 00:40:13,244
ข้างนอกมีคนอยู่ จะให้ใครเห็นไม่ได้

285
00:40:13,327 --> 00:40:16,247
ไปห้องสมุดที่ชั้นสอง
ฉันจะโทรเรียกดร.คิม

286
00:40:32,054 --> 00:40:33,514
รออยู่ตรงนี้แป๊บหนึ่งนะ

287
00:41:13,471 --> 00:41:14,555
ไม่นะ

288
00:42:05,648 --> 00:42:07,191
ไม่นะ คือว่า

289
00:42:08,442 --> 00:42:09,610
เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ

290
00:42:09,693 --> 00:42:11,737
คุณคะ ตรงนั้นมีคน…

291
00:42:11,820 --> 00:42:13,405
รีบเรียกรถพยาบาลมาเร็วค่ะ

292
00:42:13,489 --> 00:42:16,116
คุณแม่ชี ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ

293
00:42:16,742 --> 00:42:19,245
- เกิดอะไร…
- มีคนนอนหมดสติอยู่ค่ะ

294
00:42:19,328 --> 00:42:21,121
รีบเรียกรถพยาบาลมาหน่อย

295
00:42:22,915 --> 00:42:23,832
ครับ

296
00:42:30,965 --> 00:42:31,924
อยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ

297
00:42:33,842 --> 00:42:35,594
อย่าเพิ่งตามผมเข้ามานะครับ

298
00:43:10,504 --> 00:43:13,591
ดร.คิม ช่วยมาที่คาเดนซ่าด่วนเลยค่ะ

299
00:43:13,674 --> 00:43:15,009
เกิดอุบัติเหตุค่ะ

300
00:43:19,680 --> 00:43:21,098
ตายซะ

301
00:43:36,989 --> 00:43:37,990
สะใภ้รอง

302
00:43:39,700 --> 00:43:40,868
เชื่อใจฉันก็พอ

303
00:43:42,703 --> 00:43:46,624
รออยู่ตรงนี้แป๊บหนึ่งนะ
เดี๋ยวฉันกลับมา

304
00:44:41,553 --> 00:44:43,055
อีกไม่นานดร.คิมจะมาค่ะ

305
00:44:43,764 --> 00:44:46,225
แจ้งฉันทันทีที่เขามาถึงนะคะ

306
00:44:47,559 --> 00:44:48,602
ครับ

307
00:44:56,610 --> 00:44:59,696
ฝากจัดการเรื่องที่เหลือด้วยนะคะ

308
00:45:02,866 --> 00:45:04,201
ค่ะ คุณนาย

309
00:45:57,838 --> 00:45:58,714
คือว่า…

310
00:45:59,715 --> 00:46:02,134
จียง จียงไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

311
00:46:04,761 --> 00:46:07,639
ฉันไม่สามารถพูดเรื่องที่เกิดขึ้น
ภายในบ้านสุ่มสี่สุ่มห้าได้ค่ะ

312
00:46:08,849 --> 00:46:11,518
เราเรียกหมอมาแล้ว

313
00:46:12,186 --> 00:46:15,939
ได้โปรดใจเย็นๆ
และกลับไปเงียบๆ นะคะ คุณแม่ชี

314
00:46:16,482 --> 00:46:17,649
แต่ว่า…

315
00:47:12,037 --> 00:47:15,123
(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)

316
00:48:01,420 --> 00:48:04,131
นายเปิดประตูให้เขาทำไม

317
00:48:06,258 --> 00:48:08,844
ถ้าตั้งใจจะทำแล้ว
ก็ต้องทำให้ถึงที่สุดสิ

318
00:48:08,927 --> 00:48:10,846
ทำแล้วอย่าหยุดสิ ไอ้สารเลว

319
00:48:11,888 --> 00:48:13,181
คุณหัวหน้าเหรอครับ

320
00:48:14,266 --> 00:48:15,434
คุณหัวหน้า

321
00:48:16,476 --> 00:48:18,228
ฆ่ากรรมการผู้จัดการเหรอครับ

322
00:48:21,565 --> 00:48:23,525
ฉัน ฉันจะฆ่าเขาทำไม

323
00:48:24,109 --> 00:48:25,777
ฉันจะฆ่าเขาไปทำไม

324
00:48:25,861 --> 00:48:28,071
ผมเปิดประตูให้เขาแล้วนะครับ

325
00:48:31,700 --> 00:48:33,410
ไม่เปิดยังจะดีเสียกว่า

326
00:48:34,036 --> 00:48:36,622
หรือถ้าจะเปิด
นายก็ควรเปิดให้เร็วกว่านี้สิ

327
00:48:42,628 --> 00:48:45,922
เขาตายเพราะสูดก๊าซเข้าไปต่างหาก

328
00:48:46,006 --> 00:48:49,926
คิดว่าความสูงตรงนั้น
มันสูงพอให้คนตกลงมาตายเหรอ

329
00:48:50,594 --> 00:48:51,720
แต่ถึงยังไง…

330
00:48:53,722 --> 00:48:55,307
ถ้าเขาไม่ตกลงมา

331
00:48:56,475 --> 00:48:59,102
เขาก็คงไม่ตายหรอกครับ ไม่มีทาง

332
00:48:59,686 --> 00:49:00,729
นาย…

333
00:49:16,203 --> 00:49:17,287
ก็ได้

334
00:49:19,414 --> 00:49:23,168
เอาเป็นว่าฉันเป็นคนฆ่าเขาเอง

335
00:49:25,629 --> 00:49:27,047
หนีไปจากบ้านหลังนี้ซะ

336
00:49:28,715 --> 00:49:30,509
แล้วอย่ากลับมาอีก

337
00:49:42,270 --> 00:49:44,648
นายต้องเอาเพชรสีน้ำเงิน
มาให้ฉันก่อนไปสิ

338
00:49:47,150 --> 00:49:51,071
ก็ฉันเป็นคนฆ่าฮันจียงนี่

339
00:49:53,949 --> 00:49:54,783
สะใภ้รอง

340
00:49:55,659 --> 00:49:58,328
ฉันจะไปจัดการเรื่องที่บ้าน
แล้วจะกลับไปนะ

341
00:50:00,580 --> 00:50:01,707
แล้วก็…

342
00:50:03,417 --> 00:50:06,253
ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการทุกอย่างเอง

343
00:50:28,400 --> 00:50:31,987
ผมไม่เคยเป็นสามีที่ดีให้คุณเลย

344
00:50:32,529 --> 00:50:34,448
ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง

345
00:50:38,827 --> 00:50:39,745
คุณพ่อคะ

346
00:50:43,999 --> 00:50:45,542
คุณพ่อคะ น้องสามี…

347
00:50:47,210 --> 00:50:50,964
พลัดตกลงมาจากชั้นสองค่ะ

348
00:50:53,383 --> 00:50:54,843
และเขาก็…

349
00:50:56,303 --> 00:50:57,721
เสียชีวิตคาที่ค่ะ

350
00:50:59,765 --> 00:51:01,767
หลอดเลือดเขาฉีกขาดค่ะ

351
00:51:01,850 --> 00:51:02,851
คุณพ่อ

352
00:51:13,612 --> 00:51:16,114
เรียกดร.คิมมา

353
00:51:16,698 --> 00:51:18,241
เขามาถึงแล้วค่ะ

354
00:51:19,826 --> 00:51:21,077
ฉัน…

355
00:51:21,161 --> 00:51:23,455
ฉันจะจัดการเรื่องนี้เองค่ะ

356
00:51:23,538 --> 00:51:24,539
โอเค

357
00:51:27,167 --> 00:51:28,210
อะไร…

358
00:51:30,629 --> 00:51:32,881
ตรงนี้ ช่วยมาตรงนี้หน่อย

359
00:51:32,964 --> 00:51:34,049
ตายแล้ว ท่านประธาน

360
00:51:36,968 --> 00:51:37,886
เร็วเข้า

361
00:52:15,590 --> 00:52:17,467
การมีชีวิตนี่มันยากจริงๆ ค่ะ

362
00:52:18,385 --> 00:52:23,098
ทุกคนต่างก็เขียนคำตอบลงไป
ในแบบของตัวเองค่ะ

363
00:52:24,307 --> 00:52:26,685
แล้วคำตอบที่คุณแม่ชีเขียนอยู่
คืออะไรเหรอคะ

364
00:52:29,646 --> 00:52:32,649
ขณะที่เป็นพนักงานบริการในแอซังกัก

365
00:52:32,732 --> 00:52:36,027
ฉันเคยใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย
เต็มไปด้วยความฟุ้งเฟ้อ

366
00:52:36,903 --> 00:52:39,698
จากนั้นก็ริอ่านมา
ใช้ชีวิตเป็นแม่ชีในโบสถ์

367
00:52:40,282 --> 00:52:41,324
ยังไงก็เถอะ

368
00:52:42,200 --> 00:52:46,997
หัวใจและการตัดสินใจของฉัน
น่าจะหล่อหลอมชีวิตฉันขึ้นมาค่ะ

369
00:52:49,291 --> 00:52:50,292
คุณแม่ชี

370
00:52:52,043 --> 00:52:55,547
ชีวิตและหัวใจของฉัน

371
00:52:58,258 --> 00:53:00,218
ฉันรู้สึกเหมือน
สูญเสียมันไปหมดเลยค่ะ

372
00:53:04,472 --> 00:53:06,016
ไม่มีอะไรที่ฉัน…

373
00:53:07,893 --> 00:53:09,311
หลงเหลืออยู่เลยค่ะ

374
00:53:14,441 --> 00:53:15,692
ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ

375
00:53:16,776 --> 00:53:19,529
คุณคิดว่าถึงจะมีทุกอย่าง
ก็เหมือนไม่มีใช่ไหมคะ

376
00:53:20,196 --> 00:53:23,700
มันก็เหมือนกัน ถึงสูญเสียทุกอย่าง
แต่ก็ไม่ได้สูญเสียอะไรไปค่ะ

377
00:53:26,286 --> 00:53:28,288
คุณไม่ได้สูญเสียอะไรเลยค่ะ

378
00:53:41,760 --> 00:53:44,346
อย่าลืมนะว่าแม่เป็นคนที่เจ๋งแค่ไหน

379
00:53:45,764 --> 00:53:50,060
แม่เคยบอกเอาไว้นี่
ว่าคนที่ปกป้องเราได้มีแค่ตัวเราเอง

380
00:54:22,592 --> 00:54:24,469
เธอจะลาออกเหรอ

381
00:54:26,096 --> 00:54:27,263
ค่ะ ท่านประธาน

382
00:54:27,764 --> 00:54:29,557
น่าเศร้าจริงๆ

383
00:54:30,976 --> 00:54:34,896
ฉันรู้สึกเหมือนทุกคน
ต่างค่อยๆ จากไปทีละคน

384
00:54:38,191 --> 00:54:41,486
เธอมีเหตุผลที่จะจากไปใช่ไหม

385
00:54:44,322 --> 00:54:45,407
ค่ะ

386
00:54:53,707 --> 00:54:54,874
ซอฮีซู…

387
00:54:56,167 --> 00:54:57,711
ไม่ได้ฆ่าเขา

388
00:55:15,895 --> 00:55:17,814
ทำไมคุณถึงทำแบบนั้นคะ

389
00:55:18,690 --> 00:55:21,151
คุณนายเล็กอยู่ในอันตรายค่ะ

390
00:55:21,735 --> 00:55:24,279
ฉันก็เลยคว้า คว้าถังดับเพลิง…

391
00:55:26,531 --> 00:55:29,409
ที่ฉันบอกว่าจะยอมเป็น
หมารับใช้ให้คุณนายใหญ่

392
00:55:30,285 --> 00:55:32,996
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้เลย

393
00:55:35,457 --> 00:55:36,750
ผู้ดูแลจู

394
00:55:38,209 --> 00:55:42,797
รู้จักครอบครัวของเรามากเกินไป

395
00:55:46,760 --> 00:55:49,179
จนไม่มีวิธีอื่น
นอกจากการออกไปแล้วค่ะ

396
00:56:10,158 --> 00:56:13,953
ฉันจะทำตามการตัดสินใจ
ของคุณนายใหญ่ค่ะ

397
00:56:20,418 --> 00:56:22,629
สร้อยเพชรสีน้ำเงินเส้นนั้น

398
00:56:23,713 --> 00:56:25,340
ถ้าเอามันไปด้วย

399
00:56:27,008 --> 00:56:30,887
ผู้ดูแลจูจะกลายเป็น
ฆาตกรที่ฆ่าฮันจียงค่ะ

400
00:56:32,555 --> 00:56:36,101
แต่ถ้าคุณทิ้งมันไว้ที่บ้านนี้

401
00:56:36,184 --> 00:56:39,062
ก็จะกลายเป็นว่าคุณ
พยายามช่วยสะใภ้รองของฉันค่ะ

402
00:56:45,360 --> 00:56:46,611
ผู้ดูแลจู

403
00:56:49,697 --> 00:56:51,074
เลือกเอานะคะ

404
00:56:53,451 --> 00:56:54,619
ผู้ดูแลจู

405
00:56:56,121 --> 00:56:57,163
ค่ะ ท่านประธาน

406
00:57:03,920 --> 00:57:06,714
ฉันมีของที่ต้องมอบให้ ก่อนออกไปค่ะ

407
00:57:16,307 --> 00:57:19,102
ฉันคิดว่าควรคืนให้เจ้าของเดิมน่ะค่ะ

408
00:57:30,029 --> 00:57:31,322
ทำไม…

409
00:57:32,657 --> 00:57:35,201
มันถึงไปอยู่กับผู้ดูแลจูได้ล่ะ

410
00:57:36,995 --> 00:57:38,121
บังเอิญว่ามัน…

411
00:57:41,040 --> 00:57:42,667
กลายเป็นแบบนั้นไปแล้วน่ะค่ะ

412
00:57:45,211 --> 00:57:47,672
แล้วฉันจะแวะมาทักทาย
เป็นครั้งคราวนะคะ

413
00:57:48,506 --> 00:57:51,050
- รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ท่านประธาน
- ได้สิ

414
00:57:51,134 --> 00:57:53,094
ผู้ดูแลจูก็รักษาสุขภาพด้วย

415
00:57:53,845 --> 00:57:54,888
ค่ะ

416
00:58:17,952 --> 00:58:18,995
ขอบคุณนะคะ

417
00:58:21,623 --> 00:58:23,958
คุณจะไปส่งที่สนามบินใช่ไหมคะ

418
00:58:24,042 --> 00:58:25,668
แน่นอนสิคะ ต้องไปอยู่แล้วค่ะ

419
00:58:26,336 --> 00:58:27,837
คราวนี้ช่วยบอกฉันทีนะคะ

420
00:58:30,048 --> 00:58:32,717
ว่าทำไมคุณถึงแสร้งทำเป็นว่า
จำอะไรไม่ได้

421
00:58:38,348 --> 00:58:39,974
ตลอดชีวิตแต่งงานของฉัน

422
00:58:40,934 --> 00:58:42,268
ฉันเล่นละครทั้งหมดสองครั้งค่ะ

423
00:58:43,436 --> 00:58:45,188
และทั้งสองครั้งก็เพื่อฮาจุน

424
00:58:48,858 --> 00:58:50,151
ฮันจียง…

425
00:58:52,904 --> 00:58:54,364
พยายามจะฆ่าฉันค่ะ

426
00:58:56,074 --> 00:58:58,493
ฉันบอกความจริงนั้นกับตำรวจไม่ได้ค่ะ

427
00:58:59,285 --> 00:59:01,329
แค่การตายของพ่อ

428
00:59:02,413 --> 00:59:04,290
ก็เป็นบาดแผลใหญ่
สำหรับฮาจุนมากพอแล้ว

429
00:59:05,500 --> 00:59:07,877
ฉันให้ฮาจุนรู้ความจริงที่ว่า
พ่อของเขา…

430
00:59:08,795 --> 00:59:10,505
พยายามจะฆ่าแม่ไม่ได้ค่ะ

431
00:59:12,340 --> 00:59:14,300
มันเป็นเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้นค่ะ

432
00:59:16,094 --> 00:59:18,137
คนอื่นอาจคิดว่ามันเล็กน้อยและน่าขัน

433
00:59:20,139 --> 00:59:22,308
แต่นั่นเป็นเหตุผลใหญ่สำหรับฉันค่ะ

434
00:59:23,476 --> 00:59:24,978
มันไม่เล็กน้อยเลยค่ะ

435
00:59:26,312 --> 00:59:27,313
ไม่เลย

436
00:59:29,566 --> 00:59:31,067
สำหรับคนเป็นแม่แล้ว

437
00:59:33,319 --> 00:59:36,030
มันเป็นเหตุผลที่ยิ่งใหญ่
เท่าจักรวาลเลยค่ะ

438
00:59:36,656 --> 00:59:39,367
ถ้าฉันต้องตกนรกเพราะคำโกหกของฉัน

439
00:59:41,119 --> 00:59:42,579
ฉันก็ยินดีที่จะไปค่ะ

440
00:59:44,205 --> 00:59:45,248
ขอบคุณนะคะ

441
00:59:46,874 --> 00:59:48,793
ฉันแค่เห็นแก่ลูกชายของฉัน

442
00:59:50,086 --> 00:59:52,130
แต่ทำไมคุณถึงขอบคุณ
ทุกครั้งเลยล่ะคะ

443
00:59:58,553 --> 01:00:01,347
ขอบคุณนะคะ คุณอีฮเยจิน
ที่ให้กำเนิดฮาจุน

444
01:00:02,348 --> 01:00:03,433
ฮาจุน…

445
01:00:05,852 --> 01:00:07,520
คือลูกชายของคุณซอฮีซูค่ะ

446
01:00:11,316 --> 01:00:12,317
ฉันจะไม่ลืม…

447
01:00:13,901 --> 01:00:15,194
เรื่องนั้นค่ะ

448
01:00:31,669 --> 01:00:35,340
ตักซุนกับเพื่อนๆ
เที่ยวเจาะไปทั่วตึกเลยค่ะ

449
01:00:35,423 --> 01:00:38,092
พอเราซ่อมผนัง ก็มาเจาะอีก

450
01:00:38,176 --> 01:00:40,386
ฉันว่าพวกมัน
กำลังสร้างรังอยู่ข้างในนั้นค่ะ

451
01:00:41,596 --> 01:00:45,308
เหมือนว่านกหัวขวานทั่วโซล
มารวมตัวกันอยู่ที่บ้านฮโยวอนเลยค่ะ

452
01:00:45,391 --> 01:00:49,937
ไม่ใช่แค่โซลหรอก
นกหัวขวานที่จังหวัดคยองกีก็คงมาด้วย

453
01:00:52,065 --> 01:00:55,693
แต่ความจริงแล้ว
นกคงไม่มีบ้านเกิดหรอกใช่ไหมคะ

454
01:00:56,277 --> 01:00:58,279
ก็นั่นน่ะสิ โธ่

455
01:00:59,238 --> 01:01:01,115
บางทีไม่มีที่มาที่ไปก็สบายกว่านะ

456
01:01:01,824 --> 01:01:05,244
ขนาดบ้านคนรวยก็ยังหยุดนกหัวขวาน
ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าไม่ได้

457
01:01:06,287 --> 01:01:07,997
ฉันเพิ่งมารู้นี่แหละ

458
01:01:08,081 --> 01:01:10,708
ทำไมมันถึงไม่มีค่าอะไรเลยนะ
โธ่เอ๊ย จริงๆ เลย

459
01:01:11,834 --> 01:01:12,919
คุณท่านคะ

460
01:01:14,671 --> 01:01:15,713
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

461
01:01:17,423 --> 01:01:21,511
พอสร้อยคอได้กลับไปหาเจ้าของ
ก็ยิ่งเป็นประกายกว่าเดิมอีกนะคะ

462
01:01:24,305 --> 01:01:25,431
สวยไหม

463
01:01:30,395 --> 01:01:31,854
เธอจะไปจริงๆ เหรอ

464
01:01:33,106 --> 01:01:34,023
ค่ะ

465
01:01:35,817 --> 01:01:37,026
โชคดีล่ะ

466
01:01:43,449 --> 01:01:46,119
ความจริงแล้วพวกเพื่อนๆ
ที่ไปเรียนเมืองนอกกับฉัน

467
01:01:46,202 --> 01:01:48,162
พวกเขาทุกคนไม่ได้เข้ากรมเลยล่ะ

468
01:01:49,747 --> 01:01:52,667
แต่ฉันเข้า เพื่อที่จะทำเป็นตัวอย่าง

469
01:01:52,750 --> 01:01:54,585
ผู้สูงกว่าควรช่วยเหลือ
ผู้ด้อยกว่าไม่ใช่เหรอ

470
01:01:55,211 --> 01:01:56,838
ว่าแต่ประจำการที่หน่วยอะไรครับ

471
01:01:58,047 --> 01:01:58,923
หน่วยป้องกัน

472
01:01:59,006 --> 01:02:01,759
- หน่วยป้องกันเหรอครับ
- ตอนนั้นเราเรียกกันแบบนั้น

473
01:02:01,843 --> 01:02:04,846
ให้ความรู้สึกเหมือนทหารมากกว่า
หน่วยบริการสาธารณประโยชน์อีก

474
01:02:04,929 --> 01:02:06,389
จะเปลี่ยนชื่อทำไมก็ไม่รู้

475
01:02:08,266 --> 01:02:09,183
นายเข้ากรมหน่วยไหน

476
01:02:09,767 --> 01:02:10,810
ผม…

477
01:02:12,895 --> 01:02:14,147
อยู่หน่วยนาวิกโยธินครับ

478
01:02:17,775 --> 01:02:19,736
เมื่อกี้นายคงดูแคลนฉันสินะ

479
01:02:20,403 --> 01:02:23,489
ไม่นะครับ หน่วยป้องกันเท่มากเลยครับ

480
01:02:24,449 --> 01:02:27,660
ออกไปกัน
ฉันรู้สึกว่าตัวเปื่อยไปหมดแล้ว

481
01:03:17,668 --> 01:03:20,213
(ยานอนหลับ)

482
01:03:29,347 --> 01:03:30,973
ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย

483
01:03:35,269 --> 01:03:37,939
มันไม่ใช่เรื่องหลอกลวง
ทุกอย่างใช่ไหม

484
01:03:40,566 --> 01:03:42,235
ถึงฉันจะให้อภัยคุณไม่ได้

485
01:03:44,737 --> 01:03:46,197
แต่ฉันจะลืมคุณ

486
01:03:48,032 --> 01:03:49,283
เพื่อตัวฉันเอง

487
01:04:23,025 --> 01:04:24,193
ผู้ดูแลจู

488
01:04:26,320 --> 01:04:27,488
วันนั้น…

489
01:04:31,450 --> 01:04:32,910
ขอบคุณมากนะคะ

490
01:04:54,181 --> 01:04:55,516
คุณนายเล็ก

491
01:04:56,684 --> 01:04:57,935
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

492
01:05:01,230 --> 01:05:02,398
ผู้ดูแลจูก็ด้วยนะคะ

493
01:05:05,026 --> 01:05:06,235
แล้วก็…

494
01:05:08,821 --> 01:05:10,197
คุณนายใหญ่…

495
01:05:11,490 --> 01:05:15,745
คิดว่าคุณนายเล็ก
เป็นคนทำแบบนั้นกับกรรมการฮันจียง

496
01:05:18,331 --> 01:05:21,709
ก็เลยพยายามปกป้อง
คุณนายเล็กจนถึงที่สุดค่ะ

497
01:05:44,106 --> 01:05:45,775
ท่านประธานกำลังเข้าไปครับ

498
01:05:51,948 --> 01:05:53,574
สิ่งที่คุณพี่พยายามปกป้อง

499
01:05:54,867 --> 01:05:56,160
คือฉันเองเหรอคะ

500
01:05:58,287 --> 01:05:59,538
สิ่งที่สะใภ้รอง…

501
01:06:01,707 --> 01:06:03,125
พยายามปกป้อง

502
01:06:06,212 --> 01:06:07,588
ก็คือฮาจุนเหรอ

503
01:06:16,222 --> 01:06:18,432
ฉันไม่ได้จะปกปิดความผิดหรอกนะ

504
01:06:19,183 --> 01:06:20,810
แต่ฉันเชื่อใจสะใภ้รองต่างหาก

505
01:06:24,480 --> 01:06:26,482
ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันต้องทำ

506
01:06:27,817 --> 01:06:29,026
ขอบคุณนะคะ คุณพี่

507
01:06:30,695 --> 01:06:31,988
ฉันจะไม่ลืมเลยค่ะ

508
01:06:32,780 --> 01:06:33,781
ไม่

509
01:06:34,865 --> 01:06:35,992
ลืมไปเถอะ

510
01:06:55,344 --> 01:07:01,600
(6 เดือนต่อมา)

511
01:07:12,987 --> 01:07:14,655
รูบาโตว่างอยู่

512
01:07:14,739 --> 01:07:17,825
ผมคิดว่าควรทำที่นั่น
ให้เป็นเรือนหอของซูฮยอก

513
01:07:17,908 --> 01:07:21,037
และส่งสาวใช้
แค่สักคนหนึ่งไปก็น่าจะพอ

514
01:07:21,120 --> 01:07:22,913
งานดูแลบ้านคงเหมาะกับแกสินะ

515
01:07:22,997 --> 01:07:24,623
อือ ผมก็คิดว่างั้น

516
01:07:24,707 --> 01:07:26,876
- แกไม่กลับไปทำงานบริษัทหรือไง
- อือ ไม่ไป

517
01:07:26,959 --> 01:07:29,086
- ให้ตายเถอะ
- ครอบครัวดีชีวิตก็มีสุขไง

518
01:07:29,628 --> 01:07:31,714
เราต้องแก้ปัญหาในบ้าน
เป็นลำดับแรกสิ

519
01:07:31,797 --> 01:07:35,968
ว่าแต่ เราควรส่ง
เจ้าตักซุนไปที่อื่นหรือเปล่า

520
01:07:36,052 --> 01:07:38,220
- หือ
- ประชุมครอบครัวกันดีไหม

521
01:07:38,304 --> 01:07:40,848
มันเจาะผนังบ้านเราไปทั่วเลยนี่

522
01:07:46,812 --> 01:07:47,813
ฮัลโหล

523
01:07:48,898 --> 01:07:50,107
อยู่ที่ไหนเหรอ

524
01:07:51,317 --> 01:07:52,777
เข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันไป

525
01:07:52,860 --> 01:07:56,655
นี่ จะให้ใครรู้ไม่ได้นะ
ว่าเรามาเจอกัน รู้ใช่ไหม

526
01:07:58,032 --> 01:07:59,116
โอเค

527
01:08:00,326 --> 01:08:02,912
แกไปเจอใครของแกอีกเนี่ย

528
01:08:02,995 --> 01:08:04,246
โธ่ๆ

529
01:08:14,131 --> 01:08:15,674
ให้ตายเถอะ

530
01:08:18,552 --> 01:08:20,137
ทานข้าวก่อนแล้วค่อยทำเถอะครับ

531
01:08:20,721 --> 01:08:22,139
- ครับ
- ครับ

532
01:08:30,439 --> 01:08:32,066
ตั้งทีมหรือยัง

533
01:08:32,983 --> 01:08:34,902
นายดีขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย

534
01:08:36,028 --> 01:08:38,948
สิ่งที่เหลืออยู่ในชีวิตผม
ก็มีแค่พี่นี่แหละครับ

535
01:08:39,615 --> 01:08:40,991
ฉันก็มีแค่นายเหมือนกัน

536
01:08:41,784 --> 01:08:45,538
ถึงนายจะหย่ากับจินฮีแล้ว
แต่ฉันก็เจอนายบ่อยกว่าจินฮีอีก

537
01:08:45,621 --> 01:08:49,166
ตอนนี้ผมตีกอล์ฟไม่ได้แล้ว
อย่างน้อยก็ต้องเล่นเกมครับ

538
01:08:49,250 --> 01:08:52,878
นั่นสิ ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนนายเอง

539
01:08:52,962 --> 01:08:55,047
พวกคนเหงาอย่างเรา

540
01:08:55,840 --> 01:08:58,050
ได้ยินแบบนั้นแล้ว
ผมก็ยิ่งเวทนาตัวเองครับ

541
01:08:58,634 --> 01:08:59,844
พอได้แล้วครับ จริงๆ เลย

542
01:09:03,222 --> 01:09:05,683
เฮ้อ ไอ้หมอนี่ คงเหงาจริงๆ สินะ

543
01:09:10,104 --> 01:09:14,608
ในขณะที่ผู้คนพยายามจะขว้างหินใส่
หญิงที่ผิดประเวณี พระเยซูก็กล่าวว่า

544
01:09:14,692 --> 01:09:18,362
"คนที่ไม่มีบาป
ในบรรดาพวกท่านทั้งหลาย

545
01:09:18,445 --> 01:09:21,157
จงขว้างหินใส่หญิงผู้นั้นเสีย"

546
01:09:21,824 --> 01:09:23,492
พระองค์กล่าวแบบนั้นครับ

547
01:09:28,789 --> 01:09:32,042
พวกคุณมีสิทธิ์มากพอ
ที่จะขว้างหินไหมครับ

548
01:09:32,126 --> 01:09:33,043
ค่ะ

549
01:09:40,676 --> 01:09:41,677
ครับ

550
01:09:42,595 --> 01:09:45,055
เข้าใจแล้วครับ
เรามาสวดภาวนากันเถอะครับ

551
01:09:45,723 --> 01:09:49,685
เดชะพระนามพระบิดา
และพระบุตร และพระจิต อาเมน

552
01:09:49,768 --> 01:09:51,312
- อาเมน
- อาเมน

553
01:10:14,376 --> 01:10:15,794
คิดถึงจัง

554
01:10:17,421 --> 01:10:19,048
โอ๊ะ แป๊บนะ

555
01:10:23,219 --> 01:10:24,261
ฮัลโหล

556
01:10:25,012 --> 01:10:27,348
ไม่ ฉันเพิ่งถึงบ้าน ไม่เป็นไร

557
01:10:28,933 --> 01:10:30,517
ไว้เดี๋ยวฉันโทรหาได้ไหม

558
01:10:31,101 --> 01:10:31,977
โทษทีนะ

559
01:10:39,318 --> 01:10:41,028
คุณทำงานที่บ้านเรา…

560
01:10:41,987 --> 01:10:43,322
มานานแค่ไหนแล้วคะ

561
01:10:50,037 --> 01:10:51,372
โอ๊ย โธ่เว้ย

562
01:10:52,498 --> 01:10:54,792
ทำไมฉันต้องโดนไล่ออกอีกรอบด้วย

563
01:10:54,875 --> 01:10:57,378
การโดนไล่ออกเป็นสิ่งที่ฉัน
ต้องโดนเป็นประจำหรือไง

564
01:10:58,379 --> 01:10:59,338
คอยดูเถอะ

565
01:10:59,880 --> 01:11:03,217
ฉันจะต้องกลับเข้าไปอีกให้ได้
ไม่ว่ายังไงก็ตาม

566
01:11:10,432 --> 01:11:14,979
(ประธานจองซอฮยอน)

567
01:11:54,435 --> 01:11:58,063
(ซอฮีซูหวนคืนสู่จอแก้ว
ด้วยละครเรื่อง "ธาตุแท้")

568
01:12:04,278 --> 01:12:06,322
("ธาตุแท้" ตอน 1)

569
01:12:11,368 --> 01:12:12,536
พี่คะ

570
01:12:15,497 --> 01:12:18,334
ตารางการถ่ายทำครั้งแรกออกแล้วค่ะ
เป็นวันจันทร์หน้าค่ะ

571
01:12:19,043 --> 01:12:20,586
- จริงเหรอ
- พี่คะ

572
01:12:21,128 --> 01:12:23,839
พี่มั่นใจมากพอที่จะยืนอยู่
ต่อหน้าผู้คนใช่ไหมคะ

573
01:12:25,883 --> 01:12:26,884
แน่นอนสิ

574
01:12:28,594 --> 01:12:31,513
ตอนนี้ฉันทำได้ทุกอย่างเลย

575
01:12:35,726 --> 01:12:37,728
ใกล้ถึงเวลาที่ฮาจุนจะมาถึงแล้ว
ออกไปกันเถอะ

576
01:12:38,812 --> 01:12:41,899
(สถานที่ที่สายลม
แห่งชีวิตใหม่พัดผ่าน)

577
01:12:53,577 --> 01:12:56,038
โธ่ ขอบคุณจริงๆ นะ

578
01:13:12,262 --> 01:13:13,889
ฉันขอโทษนะคะ

579
01:13:16,100 --> 01:13:21,188
ฉันอยากขอโทษแทนโลกใบนี้
ที่บังคับให้คุณต้องเก็บซ่อนมันไว้

580
01:13:22,064 --> 01:13:23,774
ในตู้เสื้อผ้าไม่ให้ใครรู้ค่ะ

581
01:13:26,402 --> 01:13:29,446
มันไม่ใช่ความผิด แต่คุณต้องปกปิดมัน

582
01:13:30,531 --> 01:13:31,907
ราวกับมันเป็นความผิดนี่คะ

583
01:13:33,409 --> 01:13:34,660
จากนี้อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะ

584
01:13:38,372 --> 01:13:39,456
ขอบคุณนะคะ

585
01:13:39,957 --> 01:13:40,833
จริงสิ

586
01:13:41,375 --> 01:13:43,293
ชอบคัลกุกซูเมล็ดงาขี้ม้อนไหมคะ

587
01:13:43,377 --> 01:13:45,504
เป็นเมนูเดียวที่ฉันทำอร่อยน่ะ

588
01:13:45,587 --> 01:13:46,588
ดีเลยค่ะ

589
01:13:46,672 --> 01:13:48,924
ฉันได้ยินจากสะใภ้รองแล้วค่ะ
ว่าอร่อยเป็นพิเศษ

590
01:13:49,466 --> 01:13:50,801
ฉันอยากทานจังเลยค่ะ

591
01:13:50,884 --> 01:13:53,720
งั้นไปกันเถอะค่ะ
ครั้งหน้าพาเธอมาด้วยนะคะ

592
01:13:54,221 --> 01:13:55,139
ค่ะ

593
01:14:20,330 --> 01:14:22,791
- ชิล
- ชิล

594
01:14:22,875 --> 01:14:24,751
เดธแมนมักจะใส่คำว่า "ชิล"

595
01:14:24,835 --> 01:14:27,254
ไว้ท้ายเพลงที่เขาแต่งนี่
เป็นเหมือนลายเซ็นของเขา

596
01:14:28,714 --> 01:14:31,008
วันนี้แม่จะทำอาหาร
ที่ฮาจุนชอบให้ทุกอย่างเลย

597
01:14:31,091 --> 01:14:32,968
สำหรับผม
ก็ต้องเป็นซี่โครงตุ๋นอยู่แล้ว

598
01:14:33,051 --> 01:14:34,553
แม่คาดไว้อยู่แล้วล่ะ

599
01:14:37,389 --> 01:14:39,308
ลูกแม่

600
01:14:44,146 --> 01:14:45,314
คุณเหนื่อยมามากเลยนะคะ

601
01:14:46,523 --> 01:14:47,566
ค่ะ

602
01:14:49,776 --> 01:14:50,611
ไปกันเถอะ

603
01:14:56,783 --> 01:14:59,453
พวกเรามาเลี้ยงฮาจุนให้ดี
ด้วยกันนะคะ

604
01:15:00,120 --> 01:15:03,081
ฉันจะทำเต็มที่ค่ะ
นั่นคือสิ่งที่ฉันควรทำค่ะ

605
01:15:04,208 --> 01:15:07,544
มาช่วยทำให้เขาเป็นเกลือ
และแสงสว่างของโลก

606
01:15:08,086 --> 01:15:09,838
แล้วเราค่อยแยกไปตามทางกันนะคะ

607
01:15:09,922 --> 01:15:10,756
ได้ค่ะ

608
01:15:11,423 --> 01:15:13,133
ต้องทำแบบนั้นให้ได้นะคะ

609
01:15:48,502 --> 01:15:49,503
คุณพี่คะ

610
01:15:50,462 --> 01:15:51,505
หือ

611
01:15:51,588 --> 01:15:54,466
ฉันได้ยินมาค่ะ ว่าฮโยวอนอีแอนด์เอ็ม
เป็นผู้ลงทุนละครเรื่องนี้

612
01:15:56,051 --> 01:15:57,469
ฉันเป็นนักธุรกิจนะ

613
01:15:57,970 --> 01:16:01,348
ไม่ใช่เพราะเป็นละครของอดีตสะใภ้หรอก
ฉันลงทุนเพราะเป็นละครที่ดีต่างหาก

614
01:16:03,350 --> 01:16:04,268
ต้องทำให้ดีนะ

615
01:16:05,602 --> 01:16:08,021
- คุณพี่คะ
- หือ

616
01:16:08,105 --> 01:16:09,648
คุณพี่ดูมีความสุขนะคะ

617
01:16:11,942 --> 01:16:15,529
คุณพี่เจอ
ของที่เป็นของตัวเองหรือยังคะ

618
01:16:19,575 --> 01:16:20,993
ฉันจะไม่ถามต่อละกันค่ะ

619
01:16:22,035 --> 01:16:24,329
ไม่ว่าจะหาเจอ หรือไม่เจอ

620
01:16:24,413 --> 01:16:28,458
จองซอฮยอนที่ฉันได้พบ
ก็เป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ

621
01:16:29,793 --> 01:16:31,628
ฉันได้เรียนรู้หลายอย่างจากสะใภ้รอง

622
01:16:32,296 --> 01:16:35,674
เธอก้าวข้ามข้อจำกัดของตัวเอง
แล้วมอบความรักให้คนอื่น

623
01:16:36,258 --> 01:16:38,594
เพราะแบบนั้น
เธอเลยรักตัวเองได้มากขึ้น

624
01:16:39,177 --> 01:16:40,804
นั่นคือสิ่งที่สะใภ้รองสอนฉัน

625
01:16:40,887 --> 01:16:42,598
คุณพี่เรียนรู้ด้วยตัวเองต่างหากค่ะ

626
01:16:43,682 --> 01:16:47,644
ที่ฉันมายืนอยู่ตรงนี้ได้ในตอนนี้
ก็เพราะคุณพี่ไงคะ

627
01:16:49,271 --> 01:16:52,149
พวกเรามีความสัมพันธ์
ที่พิเศษจริงๆ ค่ะ

628
01:16:53,984 --> 01:16:55,444
ขอบใจนะ ซอฮีซู

629
01:17:05,245 --> 01:17:07,372
นักแสดงซอ เตรียมพร้อมได้เลยครับ

630
01:17:58,465 --> 01:17:59,883
ฉันเองนะ ซูจี

631
01:18:02,344 --> 01:18:03,637
สัปดาห์หน้า

632
01:18:05,722 --> 01:18:07,432
ฉันจะไปหาเธอนะ

633
01:18:10,018 --> 01:18:11,186
ฉันคิดถึงเธอ

634
01:18:19,695 --> 01:18:20,987
ไม่กลัวใช่ไหม

635
01:18:21,571 --> 01:18:22,948
เธอเคยตกม้า ไม่เป็นไรใช่ไหม

636
01:18:23,949 --> 01:18:24,908
ดีมาก

637
01:18:24,991 --> 01:18:26,410
เอาล่ะ ควบม้าเลย

638
01:18:27,494 --> 01:18:28,537
นั่นแหละ

639
01:18:28,620 --> 01:18:31,373
หนึ่ง สอง

640
01:18:31,456 --> 01:18:32,749
ไม่ต้องเกร็งไหล่นะ

641
01:18:33,959 --> 01:18:35,335
ทำได้ดีมากเลย

642
01:18:36,420 --> 01:18:37,671
เท่มาก

643
01:19:26,636 --> 01:19:27,804
คุณแม่ชีคะ

644
01:19:29,848 --> 01:19:31,850
ฉันว่าฉันเจอคำตอบแล้วค่ะ

645
01:19:34,936 --> 01:19:39,691
การที่รักตัวเองได้
แม้ว่าจะสูญเสียทุกสิ่งไป

646
01:19:43,570 --> 01:19:44,821
นั่นคือคำตอบค่ะ

647
01:19:47,574 --> 01:19:48,617
ของของฉัน

648
01:19:52,120 --> 01:19:56,875
(ตอนอวสาน
เหล่าสตรีผู้เปล่งประกาย)

649
01:20:16,144 --> 01:20:18,563
(ขอบคุณนักแสดงรับเชิญ ซงซอนมี)

650
01:20:50,804 --> 01:20:54,850
คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน