1 00:00:15,849 --> 00:00:18,101 (ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:51,801 --> 00:00:53,219 เห็นโลกนี้น่าขำนักเหรอ 3 00:00:53,303 --> 00:00:55,430 พอจำเป็นก็เอามาใช้ พอรำคาญก็โยนทิ้ง 4 00:00:55,513 --> 00:00:58,016 ถ้าใช้ชีวิตแบบนั้น คิดว่าโลกจะปล่อยคุณไว้เฉยๆ เหรอ 5 00:00:58,516 --> 00:01:00,894 คังจากยอง ผู้วางแผนเข้ามายังตระกูลฮโยวอน 6 00:01:00,977 --> 00:01:03,813 เพื่อแก้แค้นฮันจียงที่แย่งลูกไป 7 00:01:04,439 --> 00:01:07,358 ซอฮีซู ผู้ที่โกรธแค้น ที่ฮันจียงหลอกลวงเธอทุกอย่าง 8 00:01:07,442 --> 00:01:09,194 มาตลอดหกปีในชีวิตการแต่งงาน 9 00:01:14,032 --> 00:01:16,367 เขาก็คงตกลงมา เพราะหัวใจวายนั่นแหละค่ะ 10 00:01:16,451 --> 00:01:18,536 นั่นคือความเห็น จากแพทย์ผู้รับผิดชอบค่ะ 11 00:01:22,040 --> 00:01:24,209 เราต้องตามหาคนที่หายไปครับ 12 00:01:28,171 --> 00:01:30,048 เพราะเขาคนนั้นอาจรู้ทุกอย่างครับ 13 00:01:31,800 --> 00:01:32,926 เขาเป็นใครกันครับ 14 00:01:34,260 --> 00:01:35,637 ช่วยหาให้ทีค่ะว่าเป็นใคร 15 00:01:36,471 --> 00:01:38,264 เพราะฉันเองก็อยากรู้มากเหมือนกัน 16 00:01:38,890 --> 00:01:40,141 บนโลกใบนี้ 17 00:01:41,100 --> 00:01:43,311 จะมีใครที่สมควรตายไหมคะ 18 00:01:47,440 --> 00:01:48,608 แต่สิ่งที่แน่นอน 19 00:01:48,691 --> 00:01:52,445 คนคนนั้นอาจเป็นคนที่สมควรตาย 20 00:01:54,447 --> 00:01:55,824 สำหรับใครบางคนค่ะ 21 00:02:07,585 --> 00:02:08,586 เชิญทางนี้ค่ะ 22 00:02:11,047 --> 00:02:13,842 คุณท่านคะ นี่คือคุณสายสืบค่ะ 23 00:02:42,662 --> 00:02:44,664 ห้องทำงานของท่านประธานค่ะ เชิญด้านในเลยค่ะ 24 00:03:04,809 --> 00:03:06,060 ครับ น่าจะเรียบร้อยแล้วครับ 25 00:03:06,728 --> 00:03:09,188 ค่ะ ถ้างั้นออกไปเลยไหมคะ 26 00:03:11,983 --> 00:03:13,818 ออกไปซะ ออกไป 27 00:03:13,902 --> 00:03:16,237 ออกไปจากบ้านฉัน ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้เลย 28 00:03:16,321 --> 00:03:18,573 คุณต้องให้ความร่วมมือ ลูกชายถึงจะไม่ตายเปล่านะครับ 29 00:03:18,656 --> 00:03:21,784 หมอก็บอกว่าตายเพราะหัวใจวายไง 30 00:03:21,868 --> 00:03:24,954 ทำไมถึงได้ฟังแต่คำพูดไร้ค่า ของแม่ชีนั่นแล้วมาวุ่นวายแบบนี้ 31 00:03:25,663 --> 00:03:29,167 ไม่คิดบ้างเหรอ ว่าแม่ชีคนนั้นอาจจะโกหกก็ได้ 32 00:03:29,250 --> 00:03:32,295 หล่อนติดต่อกับจียง อย่างลับๆ มาตั้งนานแล้ว 33 00:03:32,879 --> 00:03:36,382 แม่ชีนั่นกับแม่แท้ๆ ของจียง เคยเป็นพี่น้องที่สนิทกัน 34 00:03:36,966 --> 00:03:38,593 แล้วเธอก็ปิดไว้อย่างแนบเนียน 35 00:03:38,676 --> 00:03:43,681 ทำไมถึงได้ฟังแต่แม่ชีจอมโกหกนั่น แล้วมาเที่ยวเดินในบ้านฉันตามอำเภอใจ 36 00:03:43,765 --> 00:03:45,308 ออกไป ออกไปเดี๋ยวนี้เลย 37 00:03:45,391 --> 00:03:48,102 - ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ - ไปเถอะค่ะ คุณสายสืบ 38 00:03:57,028 --> 00:03:58,446 สายสืบฮวัง จากสถานีควังอุนครับ 39 00:03:59,030 --> 00:04:00,949 อ๋อ มีคนโทรมาบอกผมแล้วครับ 40 00:04:01,449 --> 00:04:03,159 น่าจะรอที่สถานีสิ ไม่เห็นต้องมาถึงนี่ 41 00:04:03,243 --> 00:04:05,328 ผมก็อยากเข้าไปดูข้างในด้วยน่ะสิ 42 00:04:06,621 --> 00:04:09,332 ที่เกิดเหตุหลังผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ดูไปก็เท่านั้นแหละครับ 43 00:04:09,415 --> 00:04:12,252 โธ่ ใครบอกว่าจะดูที่เกิดเหตุล่ะครับ 44 00:04:12,335 --> 00:04:14,170 ผมก็แค่อยากมาเที่ยวชมบ้านเศรษฐี 45 00:04:14,796 --> 00:04:16,256 บ้านเศรษฐีก็ไม่มีอะไรหรอกครับ 46 00:04:16,965 --> 00:04:19,133 สงสัยเพราะบ้านกว้าง เลยรู้สึกหนาวๆ ครับ 47 00:04:19,217 --> 00:04:21,844 ยังไงก็ ดีต่อกันไว้นะครับ นะ 48 00:04:23,221 --> 00:04:24,430 ไปสถานีควังอุนกันเถอะครับ 49 00:04:24,514 --> 00:04:27,183 ก่อนอื่น ผมจะไปดูแฟ้มคดี ควักซูชางสักหน่อย 50 00:04:28,518 --> 00:04:30,270 ทางตำรวจได้เริ่มปฏิบัติการสืบสวน 51 00:04:30,353 --> 00:04:33,147 หลังกรรมการผจก.ฮันจียง ฮโยวอนกรุ๊ป เสียชีวิตหนึ่งสัปดาห์ครับ 52 00:04:33,231 --> 00:04:35,358 วันที่สามที่ผ่านมา ซึ่งมีการจัดประชุมผู้ถือหุ้น 53 00:04:35,441 --> 00:04:37,819 เพื่ออนุมัติกรรมการผจก.ฮันจียง เป็นประธานบริษัท 54 00:04:37,902 --> 00:04:41,698 เขาได้หัวใจวายเสียชีวิตที่บ้านพัก ในซองนัม จังหวัดคยองกีด้วยวัย 39 ปี 55 00:04:41,781 --> 00:04:44,200 พิธีศพถูกจัดอย่างเป็นส่วนตัว ตามความต้องการของครอบครัว 56 00:04:44,284 --> 00:04:47,829 ทว่าพยานคนหนึ่งซึ่งอยู่ในเหตุการณ์ ได้เข้ามาให้การกับตำรวจ 57 00:04:47,912 --> 00:04:49,872 ทางตำรวจจึงเริ่มทำการสืบสวนครับ 58 00:04:49,956 --> 00:04:52,000 (สถานีตำรวจควังอุน โซล) 59 00:04:52,083 --> 00:04:53,001 เดี๋ยวสิ 60 00:04:53,084 --> 00:04:56,296 แต่ทำไมพยานถึงชี้ชัด ว่าเป็นเหตุฆาตกรรมล่ะครับ 61 00:04:56,379 --> 00:04:59,048 ท่านบอกว่ามีบางอย่างเหมือน อาวุธเปื้อนเลือดอยู่บนพื้นครับ 62 00:04:59,132 --> 00:05:02,844 และตอนที่กลับเข้าไปรอบสอง อาวุธนั่นก็หายไปพร้อมกับคนที่นอนสลบ 63 00:05:02,927 --> 00:05:04,095 อยู่ข้างฮันจียงครับ 64 00:05:04,679 --> 00:05:07,307 - อาวุธเหรอครับ - การสืบสวนคงไม่ง่ายเลยครับ 65 00:05:07,390 --> 00:05:08,808 ที่เกิดเหตุก็หายไปแล้ว 66 00:05:09,475 --> 00:05:11,477 จะไปค้นที่บริษัทก็ไม่ได้ 67 00:05:11,561 --> 00:05:13,980 ความสูงเท่านี้ไม่มากพอ ให้ตกลงมาแล้วตายทันทีได้นะ 68 00:05:14,063 --> 00:05:17,400 แต่ถ้ามีคนผลัก เกิดการกระทบกระแทก ก็สูงพอให้ตายคาที่ได้ 69 00:05:17,483 --> 00:05:19,444 ถ้าถูกผลักจนตกลงมากระแทก 70 00:05:19,527 --> 00:05:21,738 แปลว่าอย่างน้อย ก็ต้องเป็นคนแรงเยอะมากพอ 71 00:05:21,821 --> 00:05:23,197 จนฮันจียงต้านไม่ไหว 72 00:05:24,532 --> 00:05:26,617 ถ้างั้น อาจไม่ใช่ผู้หญิง ก็ได้สินะครับ 73 00:05:27,368 --> 00:05:30,913 ผู้ชายที่อยู่ในบ้านตอนนั้น มีแค่คนใช้ชื่อคิมซองแทคนเดียวครับ 74 00:05:30,997 --> 00:05:32,999 พัคจองโดสามีของฮันจินฮี 75 00:05:33,082 --> 00:05:35,626 คืนนั้นประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เลยไม่ได้มาร่วมงานเลี้ยง 76 00:05:35,710 --> 00:05:38,546 ฮันจินโฮ ลูกชายคนโต ก็ไปหาน้องเขยที่โรงพยาบาลครับ 77 00:05:38,629 --> 00:05:40,506 นั่นแหละครับที่แปลกที่สุด ว่าไหม 78 00:05:40,590 --> 00:05:43,968 งานหมั้นของลูกชายทั้งคนนะ แต่ไปหาน้องเขยที่โรงพยาบาลเหรอ 79 00:05:44,552 --> 00:05:46,929 เขาได้รับสายและออกไป ระหว่างพิธีหมั้นครับ 80 00:05:47,013 --> 00:05:50,975 เขามีความสัมพันธ์ไม่ดีกับลูกชาย แต่เห็นว่าสนิทกับน้องเขยน่ะครับ 81 00:05:51,559 --> 00:05:52,935 ตามคำให้การของแม่ชีนะครับ 82 00:05:53,770 --> 00:05:55,772 คนที่เราต้องตามหามีเพียงคนเดียว 83 00:05:56,731 --> 00:05:59,525 ไม่ใช่ซอฮีซูหรือฮันจียง 84 00:05:59,609 --> 00:06:01,652 แต่เป็นบุคคลที่สอง ที่ร่วงลงมาที่พื้นด้วยกัน 85 00:06:02,403 --> 00:06:04,489 ตกลงมาจากความสูงระดับเดียวกัน 86 00:06:04,572 --> 00:06:07,992 คนหนึ่งตาย อีกคนรอดปลอดภัยดีงั้นเหรอ 87 00:06:09,911 --> 00:06:12,955 คนที่รอดต้องมีประวัติ การเข้ารักษาแน่ๆ ครับ 88 00:06:24,133 --> 00:06:26,052 คุณนายคะ ดร.คิมมาค่ะ 89 00:06:26,594 --> 00:06:28,471 วันนี้เป็นวันรับการตรวจค่ะ 90 00:06:28,554 --> 00:06:29,889 ขอบคุณนะคะ คุณกยองฮเย 91 00:06:38,689 --> 00:06:39,857 จำชื่อฉันได้เหรอ 92 00:06:56,541 --> 00:07:00,253 (ตอน 14 การต่อสู้กับสิ่งที่มองไม่เห็น) 93 00:07:05,466 --> 00:07:10,096 (4 วัน ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรมที่คาเดนซ่า) 94 00:07:11,973 --> 00:07:13,891 (ปลดล็อก) 95 00:07:41,043 --> 00:07:42,170 (ล็อก) 96 00:08:07,987 --> 00:08:09,739 นายจะได้เงินสองหมื่นล้านเหนาะๆ 97 00:08:10,323 --> 00:08:11,407 ฆ่า… 98 00:08:12,366 --> 00:08:13,451 จียงซะ 99 00:08:27,256 --> 00:08:29,800 ยังไม่หมดเวลางานเลย มาทำอะไรอยู่นี่ 100 00:08:29,884 --> 00:08:31,010 เอ่อ… 101 00:08:31,552 --> 00:08:33,137 เอ่อ พอดีผมรู้สึกไม่สบาย 102 00:08:33,721 --> 00:08:36,599 กรรมการผู้จัดการล่ะ นายพาเขาไป ที่หลุมหลบภัยของท่านประธานเหรอ 103 00:08:36,682 --> 00:08:38,768 ใช่ครับ โอ๊ย ท้องไส้… 104 00:08:38,851 --> 00:08:39,810 เข้าใจแล้ว 105 00:08:50,488 --> 00:08:52,198 (ปลดล็อก) 106 00:08:59,664 --> 00:09:00,915 จียง 107 00:09:01,916 --> 00:09:03,042 ครับ คุณพ่อ 108 00:09:04,377 --> 00:09:06,045 จากวันนี้ไป 109 00:09:07,797 --> 00:09:10,466 ฉันคิดว่า ฉันอยากเป็นพ่อที่แท้จริงของแก 110 00:09:11,342 --> 00:09:14,262 ฉันอยากจะสาบานต่อหน้าแม่แก 111 00:09:15,930 --> 00:09:18,808 แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคิดว่าแกเป็นลูกชายฉัน 112 00:09:19,517 --> 00:09:21,936 และอยากทำหน้าที่ในฐานะพ่อ 113 00:09:24,146 --> 00:09:26,107 วางทุกอย่างลงเถอะนะ 114 00:09:26,857 --> 00:09:28,442 ถ้ามีอะไรที่ผิดพลาดไป 115 00:09:28,526 --> 00:09:32,113 ก็ไปขอขมา ขอให้ยกโทษให้ และใช้ชีวิตเป็นคนใหม่ซะ 116 00:09:32,196 --> 00:09:34,532 แกยังมีเวลาอีกเยอะแยะ 117 00:09:35,241 --> 00:09:38,286 แกเริ่มต้นใหม่ได้แน่นอน 118 00:09:38,828 --> 00:09:42,999 ในเวลาที่ทุกคนพยายามช่วยแก แกก็ต้องหันหลังกลับมานะ 119 00:09:43,499 --> 00:09:45,167 ฉันขอร้องในฐานะพ่อ 120 00:09:47,587 --> 00:09:48,879 ทิ้งทุกอย่างไปให้หมด 121 00:09:50,089 --> 00:09:51,507 ล้างมันออกไปให้หมด 122 00:09:56,637 --> 00:09:57,972 ผมทำไม่ได้ครับ 123 00:10:35,885 --> 00:10:37,053 สบายดีนะคะ 124 00:10:38,721 --> 00:10:40,139 ที่นี่ที่ไหนเหรอคะ 125 00:10:46,687 --> 00:10:48,439 ช่วยอะไรผมสักอย่างนะครับ 126 00:10:50,691 --> 00:10:51,692 ช่วยไป… 127 00:10:52,610 --> 00:10:54,195 โรงพยาบาลแทนผมหน่อยครับ 128 00:11:06,791 --> 00:11:09,251 ไปขอยาแรงๆ มาหน่อยครับ 129 00:11:09,335 --> 00:11:11,462 ต่อให้กินแล้วตายก็ไม่มีปัญหาครับ 130 00:11:37,238 --> 00:11:38,322 ผมกลับก่อนนะครับ 131 00:11:46,038 --> 00:11:47,373 งานอดิเรกของฮันจียง 132 00:11:47,456 --> 00:11:51,377 คือการเอาผู้ชายสองคน มาต่อสู้กันบนสังเวียนค่ะ 133 00:11:53,879 --> 00:11:56,507 และผู้ชายพวกนั้น ก็ชกต่อยกันเพื่อเงินค่ะ 134 00:11:58,634 --> 00:12:02,221 แล้วชายคนนี้ก็เคยไปถึงหน้าประตู แห่งความตายมาแล้วค่ะ 135 00:12:05,433 --> 00:12:07,476 คนที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ 136 00:12:08,477 --> 00:12:09,687 คือพี่ชายแท้ๆ ของเขาเองค่ะ 137 00:12:11,522 --> 00:12:12,815 แต่ว่าพี่ชายคนนั้น 138 00:12:14,567 --> 00:12:16,152 ถูกฆาตกรรมไปเมื่อไม่กี่คืนก่อนค่ะ 139 00:12:17,903 --> 00:12:19,655 พี่ชายของเขาตั้งใจจะเปิดโปง 140 00:12:20,614 --> 00:12:22,992 พฤติกรรมไม่เหมาะสม ของฮันจียงต่อสื่อค่ะ 141 00:12:27,079 --> 00:12:30,166 ตอนนี้ฮันจียง กำลังตามหาคนคนนี้จนแทบบ้าค่ะ 142 00:12:33,252 --> 00:12:34,295 คุณแม่ชี 143 00:12:36,255 --> 00:12:37,214 ช่วยเลือกมาทีค่ะ 144 00:12:39,008 --> 00:12:42,428 จะบอกฮันจียงว่าคนคนนี้อยู่ที่นี่ ให้เขาได้ปกปิดความผิดของตัวเอง 145 00:12:42,511 --> 00:12:43,596 หรือว่า… 146 00:12:45,639 --> 00:12:47,391 จะช่วยโน้มน้าวฮันจียง 147 00:12:48,142 --> 00:12:50,352 ให้ยอมรับความผิดและเข้ามอบตัว 148 00:12:53,189 --> 00:12:54,565 ฉันให้คุณแม่ชี… 149 00:12:56,150 --> 00:12:57,860 เป็นคนตัดสินใจค่ะ 150 00:13:03,240 --> 00:13:04,783 ฉันกับคุณซอฮีซู… 151 00:13:06,410 --> 00:13:08,621 อยากให้โอกาสฮันจียงค่ะ 152 00:13:12,625 --> 00:13:14,585 เราต้องช่วยเหยียบเบรก… 153 00:13:15,419 --> 00:13:17,379 ให้กับการตกต่ำที่ไร้จุดจบของเขาค่ะ 154 00:13:19,548 --> 00:13:20,716 เพราะอะไรน่ะเหรอคะ 155 00:13:21,425 --> 00:13:22,635 เพราะว่าเขา… 156 00:13:24,929 --> 00:13:26,597 เป็นพ่อของฮาจุนไงคะ 157 00:13:58,170 --> 00:13:59,213 ฮันฮาจุน 158 00:13:59,838 --> 00:14:03,509 ไปเรียนต่างประเทศช่วงแรกจะท้อ เพราะไม่รู้ภาษาอังกฤษไม่ได้นะ 159 00:14:08,264 --> 00:14:10,182 ตอนแรกใครก็ไม่ชินทั้งนั้นแหละ 160 00:14:10,266 --> 00:14:11,767 แต่ลูกเป็นลูกชายของพ่อนี่นา 161 00:14:13,143 --> 00:14:14,436 ลูกต้องเป็นคนที่เก่งที่สุด 162 00:14:18,566 --> 00:14:19,650 พ่อ… 163 00:14:20,568 --> 00:14:22,236 จะสะสางงานยุ่งๆ ให้หมด 164 00:14:23,279 --> 00:14:25,447 และไปหาฮาจุนบ่อยๆ 165 00:14:29,368 --> 00:14:30,286 พ่อ 166 00:14:31,328 --> 00:14:32,204 ว่าไง 167 00:14:32,830 --> 00:14:35,624 ต่อให้ผมไม่อยู่ พ่อก็ต้องดูแลตัวเองนะ 168 00:14:38,419 --> 00:14:39,378 อือ 169 00:14:41,839 --> 00:14:42,882 พ่อ 170 00:14:45,593 --> 00:14:46,844 ผมรักพ่อนะ 171 00:15:16,707 --> 00:15:19,251 นั่นคือภาพสุดท้าย ของฮันจียงที่ฉันได้เห็นค่ะ 172 00:15:23,839 --> 00:15:25,090 ฮันจียง 173 00:15:26,759 --> 00:15:30,054 คิดว่าฮาจุนเป็นของเขาโดยสมบูรณ์ค่ะ 174 00:15:31,138 --> 00:15:34,224 นั่นคงเป็นวิธีเดียว ที่เขาจะรักฮาจุนได้ค่ะ 175 00:15:36,018 --> 00:15:37,853 แม่ชีเอ็มม่ามาครับ 176 00:15:38,771 --> 00:15:40,648 ฉันมาหาจียงค่ะ 177 00:15:40,731 --> 00:15:41,982 "จียง" เหรอครับ 178 00:15:42,066 --> 00:15:43,192 อ๋อ ครับ 179 00:15:44,318 --> 00:15:46,111 พาท่านไปที่รูบาโตหน่อยครับ 180 00:16:08,384 --> 00:16:10,761 ถ้าเราทำบาปและสำนึกผิด 181 00:16:10,844 --> 00:16:12,680 พระเยซูจะอภัยให้เราใช่ไหมครับ 182 00:16:14,181 --> 00:16:16,892 ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว ใช้ไม่ได้กับโลกนี้อยู่แล้ว 183 00:16:16,976 --> 00:16:18,310 อยู่มาเรื่อยๆ ผมถึงได้รู้ครับ 184 00:16:18,852 --> 00:16:20,312 กฎแห่งกรรม 185 00:16:21,146 --> 00:16:22,481 เป็นระบบสุ่มครับ 186 00:16:23,440 --> 00:16:26,151 บาปมีจุดสิ้นสุดอยู่ค่ะ คุณพี่น้อง 187 00:16:26,235 --> 00:16:30,030 พระเยซูผู้ไร้บาปถูกตรึง และสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน 188 00:16:30,114 --> 00:16:33,367 เพื่อช่วยฆาตกรชั่วบารับบัส ให้รอดชีวิตครับ 189 00:16:34,076 --> 00:16:36,328 นั่นคือความคิดของพระเยซูครับ 190 00:16:36,412 --> 00:16:40,207 พระองค์สิ้นพระชนม์แทนไปแล้วครับ แทนเหล่าคนบาปทุกคน 191 00:16:40,833 --> 00:16:42,167 ผมก็เลยแน่ใจ 192 00:16:43,210 --> 00:16:45,254 ว่าถึงผมทำบาปก็จะได้รับการอภัยครับ 193 00:16:46,964 --> 00:16:48,424 พระองค์จะให้อภัยค่ะ 194 00:16:48,507 --> 00:16:50,050 และจะพิพากษาด้วยค่ะ 195 00:16:51,176 --> 00:16:53,429 บาปที่ก่อขึ้นทั้งที่รู้ว่าเป็นบาป 196 00:16:53,512 --> 00:16:55,389 จะไม่ได้รับการให้อภัยค่ะ 197 00:16:57,141 --> 00:17:01,061 สำหรับพระเจ้า แม้แต่ตอนทูตสวรรค์ทำบาป 198 00:17:01,937 --> 00:17:04,231 พระองค์ก็ไม่อภัยและส่งไปยังปรโลกค่ะ 199 00:17:05,274 --> 00:17:08,152 และพวกเขาก็ต้องอยู่ใน หลุมแห่งความมืดมิดค่ะ 200 00:17:08,235 --> 00:17:09,820 จนกว่าจะถึงวันพิพากษา 201 00:17:10,362 --> 00:17:12,614 แบบนั้นมันเข้าท่าตรงไหนครับ 202 00:17:13,282 --> 00:17:15,367 พระเยซูไม่ควรทำแบบนั้นสิ 203 00:17:18,912 --> 00:17:20,080 ขอโทษครับ 204 00:18:35,572 --> 00:18:37,783 ในวันนั้น คุณแม่ชี 205 00:18:37,866 --> 00:18:41,537 คงทุ่มเทพลังทั้งหมด เพื่อทำให้ฮันจียงเปลี่ยนใจแล้วค่ะ 206 00:18:45,249 --> 00:18:48,460 เพราะท่านคงรับรู้ถึงความรู้สึก ของคุณซอฮีซูเป็นอย่างดีค่ะ 207 00:19:08,939 --> 00:19:09,982 จียง 208 00:19:11,900 --> 00:19:14,486 เธอทำสิ่งที่ไม่ควรทำเด็ดขาดลงไป 209 00:19:16,613 --> 00:19:17,739 ทำไมทำแบบนั้น 210 00:19:19,825 --> 00:19:21,493 ผมบรรลุเป้าหมายทุกอย่างแล้วครับ 211 00:19:22,995 --> 00:19:24,913 ทุกอย่างที่พระเจ้าพรากไปจากผม 212 00:19:25,581 --> 00:19:27,624 ผมเอาคืนมา ด้วยกำลังตัวเองหมดแล้วครับ 213 00:19:30,711 --> 00:19:33,088 การที่ผมต้องโดดเดี่ยว และเจ็บปวดแสนสาหัส 214 00:19:34,339 --> 00:19:36,508 ก็เพราะผมไร้อำนาจ ถึงได้เป็นแบบนั้นครับ 215 00:19:36,592 --> 00:19:38,343 แต่ว่าตอนนี้ผมมีอำนาจแล้วครับ 216 00:19:39,303 --> 00:19:41,847 ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ ที่ผมทำไม่ได้ด้วยอำนาจนั้น 217 00:19:43,390 --> 00:19:44,808 ฉะนั้น คุณแม่ชี 218 00:19:45,642 --> 00:19:48,020 อย่าได้สวดภาวนาเพื่อผมอีกเลยครับ 219 00:19:50,731 --> 00:19:51,607 แต่ว่า 220 00:19:53,692 --> 00:19:55,235 ช่วยหยุดซอฮีซูให้ผมทีครับ 221 00:19:56,570 --> 00:19:59,823 ผมอยากให้ช่วยหยุดซอฮีซู ที่พยายามทำลายผมเอาไว้หน่อยครับ 222 00:20:08,123 --> 00:20:10,542 ถ้าไม่คิดจะทำ ก็ช่วยออกไปจากที่นี่ด้วยครับ 223 00:20:10,626 --> 00:20:11,627 เดี๋ยวนี้เลย 224 00:20:12,336 --> 00:20:13,378 จียง 225 00:20:14,588 --> 00:20:15,756 พระผู้เป็นเจ้า 226 00:20:16,757 --> 00:20:18,133 รักเธอนะ 227 00:20:20,802 --> 00:20:24,139 พระองค์รักเธอมากมายเหลือเกิน 228 00:20:25,974 --> 00:20:27,517 เธอต้องไม่ลืมเรื่องนั้นนะ 229 00:20:33,941 --> 00:20:35,776 งั้นฝากไปบอกพระเจ้าทีครับ 230 00:20:37,361 --> 00:20:38,737 ว่าให้ทิ้งผมไปซะ 231 00:20:48,580 --> 00:20:49,665 โอ้ พระเจ้า 232 00:20:50,916 --> 00:20:51,875 พระเจ้า 233 00:20:53,919 --> 00:20:56,129 เรื่องการประชุมผู้ถือหุ้น เราต้องเคลื่อนไหวเงียบๆ ค่ะ 234 00:20:56,213 --> 00:20:59,341 แค่ทำให้เป็นธรรมชาติ เหมือนตอนประชุมผู้ถือหุ้นสามัญค่ะ 235 00:20:59,424 --> 00:21:01,176 อย่าให้พวกกรรมการผิดสังเกต 236 00:21:04,304 --> 00:21:06,181 เพราะถึงทุกคนจะทิ้งฮันจียงแล้ว 237 00:21:06,932 --> 00:21:09,559 แต่จะต้องมีคนโง่เง่า ท่ามกลางฝูงชนเสมอ 238 00:21:12,604 --> 00:21:14,982 พวกเราทุกคนต้องอดทน ผ่านห้าวันที่เหลือไปให้ได้ค่ะ 239 00:21:15,065 --> 00:21:16,441 ครับ เข้าใจแล้วครับ 240 00:21:31,581 --> 00:21:32,749 ขอบคุณสำหรับ… 241 00:21:34,459 --> 00:21:35,585 อะไรหลายๆ อย่างค่ะ 242 00:21:41,300 --> 00:21:42,467 ฝากดูแลฮาจุน 243 00:21:43,760 --> 00:21:45,137 ให้ดีด้วยนะคะ 244 00:21:52,352 --> 00:21:53,520 จะทำยังไง… 245 00:21:55,897 --> 00:21:57,482 กับฮันจียงเหรอคะ 246 00:22:03,739 --> 00:22:05,240 พระเจ้าจะช่วย… 247 00:22:06,241 --> 00:22:07,326 พวกเราทุกคนค่ะ 248 00:22:18,086 --> 00:22:22,924 (3 วัน ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรมที่คาเดนซ่า) 249 00:22:34,936 --> 00:22:35,979 ฮัลโหล 250 00:22:36,063 --> 00:22:38,023 - จากสน.ควังอุนครับ - ครับ ผู้หมวดฮวัง 251 00:22:38,106 --> 00:22:39,483 โจบอมกูถูกจับแล้วครับ 252 00:22:40,108 --> 00:22:42,569 คนที่เป็นผู้ต้องสงสัย ในคดีฆาตกรรมควักซูชางน่ะครับ 253 00:22:43,320 --> 00:22:44,404 จริงเหรอครับ 254 00:22:45,072 --> 00:22:46,740 ฮันจียง แกจบเห่แล้ว 255 00:22:47,324 --> 00:22:49,910 ต้องถูกฮันจียงสั่งมาแน่ครับ ฮันจียงคือคนร้าย 256 00:22:49,993 --> 00:22:51,787 ช่วยออกมาที่สถานีสักครู่สิครับ 257 00:22:51,870 --> 00:22:54,331 รีบจับกุมฮันจียง มาสอบสวนเร็วเข้าสิครับ 258 00:22:54,414 --> 00:22:56,583 ไอ้หมอนั่น มันอาจจะก่อเรื่องอะไรอีกก็ได้ 259 00:22:59,544 --> 00:23:01,922 ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ดีใจใช่ไหม 260 00:23:06,301 --> 00:23:08,804 นี่ เจ้านายของแก 261 00:23:15,352 --> 00:23:16,311 ฆ่ามันซะ 262 00:23:17,646 --> 00:23:20,190 ต่อให้นายถูกจับแล้วบอกชื่อฉันไป 263 00:23:20,273 --> 00:23:21,775 โทษก็ไม่ลดลงหรอก 264 00:23:23,110 --> 00:23:24,611 แค่บอกไปว่านายฆ่าด้วยความแค้น 265 00:23:25,278 --> 00:23:26,655 แบบนั้นก็น่าจะดีกับนาย มากกว่าไม่ใช่เหรอ 266 00:23:27,280 --> 00:23:28,990 นายจะหาเงินได้จากในคุก 267 00:23:29,950 --> 00:23:34,454 เงินที่ต่อให้พยายามดิ้นรนหา จากนอกคุกทั้งชีวิตก็ไม่มีวันได้แตะ 268 00:23:35,080 --> 00:23:36,373 โจบอมกู นี่คุณ 269 00:23:36,998 --> 00:23:39,292 เรายืนยันแล้วว่าในวันเกิดเหตุ 270 00:23:39,376 --> 00:23:42,796 คุณเดินเตร่อยู่ใกล้บริเวณบ้าน ของควักซูชางนานกว่าสี่ชั่วโมง 271 00:23:44,464 --> 00:23:47,300 โจบอมกูไม่ได้ทิ้งดีเอ็นเอ ไว้เป็นหลักฐาน 272 00:23:47,384 --> 00:23:50,137 ในที่เกิดเหตุฆาตกรรม ควักซูชางเลยครับ 273 00:23:50,220 --> 00:23:51,721 แต่ว่า 274 00:23:51,805 --> 00:23:55,642 เขาสารภาพว่าเป็นคนลงมือง่ายจนผิดคาด ทั้งที่มีแค่หลักฐานแวดล้อม 275 00:23:56,560 --> 00:23:59,604 เขาไม่ยอมพูดว่าฮันจียงเป็นคนสั่ง จนถึงที่สุดครับ 276 00:24:00,522 --> 00:24:02,399 บอกแค่ว่าเป็นความแค้นส่วนตัว 277 00:24:03,233 --> 00:24:05,402 คงจะได้เงินมามหาศาลนั่นแหละครับ 278 00:24:11,908 --> 00:24:12,909 มือถือใช้แล้วทิ้งครับ 279 00:24:13,577 --> 00:24:16,830 เจ้าของมือถือคือคนเร่ร่อนอายุ 63 ปี ที่สถานีรถไฟใต้ดินอึลจีโร 280 00:24:18,331 --> 00:24:21,459 งั้นก็แปลว่าแค่หามือถือใช้แล้วทิ้ง ให้เจอก็พอสินะครับ 281 00:24:22,294 --> 00:24:23,170 ก็นะ 282 00:24:25,338 --> 00:24:27,632 เราหามือถือใช้แล้วทิ้งเครื่องนั้น ไม่เจอหรอกครับ 283 00:24:28,383 --> 00:24:31,428 เพราะฮันจียงคงจะกำจัดทิ้งไปแล้ว 284 00:24:32,012 --> 00:24:34,681 แต่ว่าหลักฐานเด็ดดันโผล่ออกมาครับ 285 00:24:34,764 --> 00:24:35,807 โจกยองชอล 286 00:24:36,683 --> 00:24:39,895 ประวัติการทำธุรกรรมระหว่าง นายหน้าสังเวียนสุนัขกับฮันจียง 287 00:24:39,978 --> 00:24:42,063 เป็นสิ่งที่มัดตัวฮันจียงครับ 288 00:24:42,147 --> 00:24:44,399 พอเรื่องนั้นเผยออกมา 289 00:24:44,482 --> 00:24:47,444 โจบอมกู ก็ต้องสารภาพอย่างเลี่ยงไม่ได้ 290 00:24:50,280 --> 00:24:51,239 ฮัลโหล 291 00:24:53,074 --> 00:24:54,201 ว่าไงนะครับ 292 00:24:56,161 --> 00:24:58,121 เลื่อนการพิจารณา แต่งตั้งประธานเหรอครับ 293 00:24:59,539 --> 00:25:00,707 กรรมการพัค 294 00:25:00,790 --> 00:25:02,417 คุณทำแบบนี้ไม่ได้สิครับ 295 00:25:02,918 --> 00:25:05,670 คุณไม่ควรมองข้ามความสำเร็จที่ผมทำมา 296 00:25:05,754 --> 00:25:07,756 แค่เพราะคลิปวิดีโอ จากผู้หญิงเสียสติคนนั้นสิครับ 297 00:25:08,465 --> 00:25:10,926 คุณต้องคิดถึงอนาคตของฮโยวอนสิครับ 298 00:25:12,385 --> 00:25:13,428 ฮัลโหล 299 00:25:14,471 --> 00:25:15,472 ฮัล… 300 00:25:20,810 --> 00:25:22,312 เขามืดแปดด้าน 301 00:25:23,647 --> 00:25:28,860 และผมคิดว่ามีใครสักคน จับจุดอ่อนที่สำคัญของเขาได้ครับ 302 00:25:30,403 --> 00:25:33,740 เขาเลยเริ่มวิตกกังวลถึงขีดสุดครับ 303 00:25:33,823 --> 00:25:35,325 ไม่กี่วันก่อนเสียชีวิต 304 00:25:35,909 --> 00:25:39,663 (1 วัน ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรมที่คาเดนซ่า) 305 00:26:08,608 --> 00:26:09,776 - ซองแท - เอาวางไว้ตรงนั้น 306 00:26:09,859 --> 00:26:10,902 - ไม่เป็นไรนะ - โอเค 307 00:26:10,986 --> 00:26:12,654 อันนี้ต้องระวังหน่อยนะคะ 308 00:26:12,737 --> 00:26:14,030 ระวังตรงนี้หน่อยนะ 309 00:26:14,114 --> 00:26:16,032 - ตายแล้ว - โอ้โฮ สวยจังเลย 310 00:26:16,116 --> 00:26:17,826 สวยใช่ไหมคะ 311 00:26:17,909 --> 00:26:20,078 - แต่นแต๊น - สวยมากเลย 312 00:26:20,161 --> 00:26:22,539 - ไปทางนั้นหน่อย - ยินดีด้วยนะคะ 313 00:26:23,623 --> 00:26:25,041 - ค่อยๆ วางนะ - เร็วเข้าๆ 314 00:26:25,125 --> 00:26:26,126 ค่ะ 315 00:26:29,254 --> 00:26:30,130 ซองแท 316 00:26:31,089 --> 00:26:32,507 วันนี้นายเป็นอะไรเนี่ย 317 00:26:32,590 --> 00:26:33,967 เอ่อ… 318 00:26:40,557 --> 00:26:44,436 (วันเกิดเหตุฆาตกรรมที่คาเดนซ่า) 319 00:27:10,795 --> 00:27:11,838 ครับๆ 320 00:28:10,897 --> 00:28:14,442 (10 วัน หลังเกิดเหตุฆาตกรรมที่คาเดนซ่า) 321 00:28:20,907 --> 00:28:23,952 ฮาจุน กับแม่ของฮาจุน 322 00:28:24,911 --> 00:28:26,788 ไม่คิดว่าเราควรส่ง กลับไปที่อเมริกาเหรอคะ 323 00:28:27,539 --> 00:28:28,957 แม่ฮาจุนก็คือสะใภ้รองนะ 324 00:28:30,041 --> 00:28:33,294 ความมั่นคงทางจิตใจของฮาจุน เป็นเรื่องสำคัญ 325 00:28:33,378 --> 00:28:34,879 พ่อเขาเสียชีวิต 326 00:28:35,505 --> 00:28:37,465 ส่วนแม่ก็จำไม่ได้แม้แต่ตัวเอง 327 00:28:37,549 --> 00:28:40,969 การให้เด็กไปอยู่ต่างประเทศ มันถูกต้องแล้วเหรอ 328 00:28:43,054 --> 00:28:44,973 เด็กนั่นต้องยอมรับสถานการณ์ ให้ได้ไวๆ สิคะ 329 00:28:45,890 --> 00:28:47,934 มันใช่เรื่องที่เวลา ช่วยแก้ไขได้เหรอคะ 330 00:28:49,477 --> 00:28:53,022 และอีกอย่าง คนที่ให้กำเนิดฮาจุน คือคุณอีฮเยจินค่ะ 331 00:28:56,109 --> 00:28:57,360 เธอสิคะที่เป็นแม่ 332 00:28:58,695 --> 00:29:00,697 พ่อของฮาจุนเสียไปแล้ว 333 00:29:01,990 --> 00:29:04,325 ฉันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไร กับฮาจุนเลยนี่คะ 334 00:29:06,911 --> 00:29:08,496 ฮาจุนคือสายเลือดของพ่อเขา 335 00:29:09,080 --> 00:29:10,165 เราจะเลี้ยงเขาเอง 336 00:29:11,958 --> 00:29:14,544 ทุกคนที่อยู่ในนี้ เป็นคนอื่นสำหรับฮาจุนหมดเลยนี่คะ 337 00:29:15,253 --> 00:29:19,507 คนที่เกี่ยวข้องทางสายเลือดกับฮาจุน มีแค่พ่อเขากับติวเตอร์คนนั้นค่ะ 338 00:29:20,049 --> 00:29:22,135 ในเมื่อพ่อของฮาจุนตายไปแล้ว 339 00:29:22,927 --> 00:29:24,971 เด็กนั่นก็ไม่จำเป็น ต้องอยู่บ้านหลังนี้ค่ะ 340 00:29:25,054 --> 00:29:26,431 อีกไม่นานฉันก็ต้องออกไปค่ะ 341 00:29:28,516 --> 00:29:29,976 โอ๊ย ให้ตายเถอะ 342 00:29:30,560 --> 00:29:32,479 "เด็กนั่น" เหรอ "เด็กนั่น" งั้นเหรอ 343 00:29:32,562 --> 00:29:35,732 น้องสะใภ้เคยเหมือนจะยอม กระโดดเข้ากองไฟเพื่อฮาจุนได้ 344 00:29:35,815 --> 00:29:37,358 กลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง 345 00:29:38,693 --> 00:29:39,861 ฮีซู… 346 00:29:41,321 --> 00:29:43,072 เธอเลี้ยงฮาจุนอยู่ที่นี่ 347 00:29:44,157 --> 00:29:45,533 แล้วก็ให้ติวเตอร์คนนั้นออกไป 348 00:29:47,285 --> 00:29:49,329 ฮาจุนเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉันค่ะ 349 00:29:49,412 --> 00:29:50,705 ฉันเลี้ยงดูแกไม่ได้หรอกค่ะ 350 00:29:52,957 --> 00:29:56,377 สะใภ้รองควรให้ความสำคัญ กับการฟื้นความทรงจำคืนมาก่อน 351 00:29:56,461 --> 00:29:59,047 ไว้ความทรงจำกลับมาแล้ว ค่อยคุยกันอีกที 352 00:29:59,130 --> 00:30:02,008 ฮาจุนเคยเป็นทุกอย่าง ในชีวิตของสะใภ้รองนะ 353 00:30:03,134 --> 00:30:04,636 แกเป็นเด็กที่น่ารักมากค่ะ 354 00:30:06,596 --> 00:30:08,515 ไม่ว่าอยู่ที่ไหน แกก็จะได้รับความรักค่ะ 355 00:30:10,725 --> 00:30:12,769 ควรให้แม่แท้ๆ เลี้ยงถึงจะถูกค่ะ 356 00:30:13,728 --> 00:30:15,605 อย่างน้อยก็ช่วยทำแบบนั้น เพื่อเด็กเถอะนะคะ 357 00:30:15,688 --> 00:30:17,106 เดี๋ยวความทรงจำก็กลับมา 358 00:30:17,857 --> 00:30:19,067 ทำตามที่ฉันบอกเถอะ 359 00:30:20,777 --> 00:30:22,237 ฉันกลัวว่าความทรงจำจะกลับมาค่ะ 360 00:30:23,404 --> 00:30:24,906 ฉันหวังว่ามันจะไม่กลับมาค่ะ 361 00:30:26,282 --> 00:30:28,660 สิ่งที่ฉันเห็นวันนั้นคืออะไร 362 00:30:29,410 --> 00:30:30,870 มันต้องสะเทือนใจมากขนาดไหน 363 00:30:32,580 --> 00:30:35,583 ในหัวฉันถึงได้ว่างเปล่า มืดมิดแบบนี้คะ 364 00:30:38,002 --> 00:30:39,921 ฉันต้องไม่อยากจดจำมันมากแน่ๆ 365 00:30:41,256 --> 00:30:42,549 ตามที่สายสืบบอก 366 00:30:43,800 --> 00:30:45,969 อาจจะมีใครฆ่าพ่อของฮาจุนก็ได้นี่คะ 367 00:31:26,467 --> 00:31:28,761 ฮาจุน มากินอันนี้กันเถอะ 368 00:31:28,845 --> 00:31:31,097 (โพรไบโอติกส์สำหรับเด็ก) 369 00:31:32,974 --> 00:31:36,728 ยิ่งในเวลาแบบนี้ ยิ่งต้องแข็งแกร่งและแข็งแรงเข้าไว้ 370 00:31:37,478 --> 00:31:39,939 แม่เราก็คงจะหวังแบบนั้นเหมือนกัน ว่าไหม 371 00:31:56,831 --> 00:31:58,875 ผมมีเรื่องจะบอกแม่ครับ 372 00:32:03,254 --> 00:32:05,256 มีเรื่องที่ผมสัญญากับแม่ไว้อยู่ครับ 373 00:32:06,758 --> 00:32:08,259 ลูกเคยแอบร้องไห้โดยที่แม่ไม่รู้ไหม 374 00:32:10,511 --> 00:32:11,930 ผมไม่บอกหรอก 375 00:32:12,013 --> 00:32:14,724 ลูกกำลังคิดเรื่องที่ อาจทำให้แม่เจ็บปวดอยู่เหรอ 376 00:32:16,017 --> 00:32:17,018 อือ 377 00:32:17,101 --> 00:32:19,896 แม่ไม่อยากให้ลูกมีความลับกับแม่นะ 378 00:32:20,480 --> 00:32:23,566 เข้าใจแล้ว ผมจะไม่มีความลับนะ 379 00:32:23,650 --> 00:32:24,692 สัญญา 380 00:32:26,861 --> 00:32:27,946 สัญญา 381 00:32:30,156 --> 00:32:33,242 แต่ถึงยังไง ผมก็ยังไม่บอกตอนนี้หรอก 382 00:32:34,744 --> 00:32:37,747 เข้าใจแล้ว ไว้คราวหลังเล่าให้แม่ฟังด้วยนะ 383 00:32:39,290 --> 00:32:41,292 ตั้งแต่คุณครูปรากฏตัว 384 00:32:43,795 --> 00:32:45,338 ผมก็กลัวว่าแม่จะจากไป 385 00:32:46,506 --> 00:32:47,632 ก็เลยร้องไห้ครับ 386 00:32:51,135 --> 00:32:52,887 การที่แม่จากไป… 387 00:32:54,764 --> 00:32:56,391 เป็นเรื่องที่… 388 00:32:57,392 --> 00:32:58,393 ผมเกลียดที่สุดในโลก 389 00:32:59,686 --> 00:33:02,897 แต่ว่า มีเรื่องที่ผมเกลียด มากกว่านั้นแล้วครับ 390 00:33:03,439 --> 00:33:06,275 คือการที่แม่จำผมไม่ได้ครับ 391 00:33:07,777 --> 00:33:08,611 ฮาจุน 392 00:33:10,863 --> 00:33:12,532 แม่ของฮาจุน… 393 00:33:13,241 --> 00:33:15,660 จะต้องกลับมาเป็นเหมือน เมื่อก่อนแน่นอน 394 00:33:15,743 --> 00:33:17,662 พ่อก็ไม่อยู่แล้ว 395 00:33:20,540 --> 00:33:22,959 ถ้าแม่จำผมไม่ได้ 396 00:33:24,460 --> 00:33:26,421 แล้วผมจะทำยังไงครับ 397 00:33:27,046 --> 00:33:28,339 ไม่หรอก 398 00:33:29,215 --> 00:33:31,384 ฮาจุนยังมีแม่ 399 00:33:32,427 --> 00:33:34,178 แล้วก็มีคุณครูอยู่ด้วย 400 00:33:40,268 --> 00:33:42,812 ฮาจุนจะต้องไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย 401 00:33:43,980 --> 00:33:46,482 ครูให้สัญญาเลย ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย 402 00:34:14,844 --> 00:34:16,012 มาแล้วเหรอครับ 403 00:34:19,098 --> 00:34:20,933 ได้ยินว่าตำรวจ เริ่มสืบสวนแล้วเหรอครับ 404 00:34:21,934 --> 00:34:23,561 - อือ - พี่ครับ 405 00:34:24,729 --> 00:34:27,857 มีความลับอะไรในบ้าน ที่ผมยังไม่รู้อีกใช่ไหมครับ 406 00:34:28,524 --> 00:34:29,776 ถ้ามีก็บอกมาเถอะครับ 407 00:34:31,444 --> 00:34:34,989 ฮันจินฮีเป็นลูกสาวพ่อตาจริงไหมครับ 408 00:34:35,073 --> 00:34:36,115 เดี๋ยวปั๊ด ไอ้หมอนี่ 409 00:34:40,036 --> 00:34:41,287 นี่ผมโดนคำสาปอะไรกันครับ 410 00:34:42,789 --> 00:34:44,373 ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กับผม 411 00:34:45,500 --> 00:34:47,335 ผมต้องกายภาพบำบัดเป็นเวลาหนึ่งปี 412 00:34:48,544 --> 00:34:49,712 ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมา 413 00:34:51,172 --> 00:34:52,757 ผมก็อาจจะเดินไม่ได้ครับ 414 00:34:53,966 --> 00:34:56,260 เดี๋ยวนายก็เดินได้น่า ไม่ต้องกังวลหรอก 415 00:34:58,763 --> 00:35:01,474 ก็แล้วทำไมนายถึงทะเลาะกับจินฮี จนไม่มางานเลี้ยง 416 00:35:02,183 --> 00:35:03,851 แล้วไปทำอย่างอื่นในเวลานั้นกันเล่า 417 00:35:05,436 --> 00:35:06,771 ว่าแต่คนที่ขับรถชนนายคือใคร 418 00:35:07,897 --> 00:35:10,358 หือ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 419 00:35:17,240 --> 00:35:18,449 ฮัลโหล 420 00:35:19,033 --> 00:35:20,159 ยังเจ็บอยู่เลย 421 00:35:21,494 --> 00:35:23,496 ไม่เป็นไร ไว้เดี๋ยวจะโทรหานะ 422 00:35:25,540 --> 00:35:26,374 ใครเหรอ 423 00:35:30,795 --> 00:35:33,589 น้องภรรยาน่ะ เขาน่าสงสารจังครับ 424 00:35:34,465 --> 00:35:36,092 เรื่องตายก็เรื่องหนึ่ง 425 00:35:36,676 --> 00:35:38,636 แต่ในบ้าน ไม่มีใครเข้าข้างเขาเลยนี่ครับ 426 00:35:39,262 --> 00:35:40,429 แล้วคิดว่าฉันมีหรือไง 427 00:35:41,180 --> 00:35:43,516 ครอบครัวเราทุกคน โดดเดี่ยวกันทั้งนั้น 428 00:35:44,684 --> 00:35:46,060 น่าสงสารกันทุกคนนั่นแหละ 429 00:35:47,520 --> 00:35:49,856 ไม่มีใครที่ไม่โดดเดี่ยวเลยสักคน 430 00:35:57,029 --> 00:35:58,656 ฉันขอเข้าไปได้ไหมคะ คุณแม่ชี 431 00:36:15,089 --> 00:36:15,923 ตายจริง 432 00:36:16,465 --> 00:36:19,302 คุณนั่งเก้าอี้ที่ตัวเอง ชอบนั่งเป็นประจำด้วยนะคะ 433 00:36:21,929 --> 00:36:23,723 ร่างกายคุณคงจำได้สินะ 434 00:36:25,057 --> 00:36:28,519 คุณแม่ชีคงเป็น คนที่สำคัญมากสำหรับฉันแน่เลยค่ะ 435 00:36:29,270 --> 00:36:32,440 พี่น้องฮีซูก็สำคัญมาก สำหรับฉันเหมือนกันค่ะ 436 00:36:32,523 --> 00:36:35,401 กว่าฉันจะอ่านข้อความ ที่ส่งคุยกับคุณแม่ชีทั้งหมด 437 00:36:35,902 --> 00:36:37,695 ใช้เวลาเกือบหนึ่งวันเลยล่ะค่ะ 438 00:36:38,529 --> 00:36:40,114 ก็คงเป็นแบบนั้นแหละค่ะ 439 00:36:40,198 --> 00:36:42,366 พวกเราส่งข้อความคุยกันเยอะเลยนี่นะ 440 00:36:45,161 --> 00:36:48,414 ข้อความสุดท้ายที่ฉันส่งหาคุณแม่ชี 441 00:36:49,624 --> 00:36:50,791 คือข้อความนี้ค่ะ 442 00:36:52,001 --> 00:36:53,044 "คุณแม่ชี 443 00:36:54,003 --> 00:36:56,214 ไปพบพ่อของฮาจุนโดยลำพังมาใช่ไหมคะ 444 00:36:58,049 --> 00:37:01,260 ช่วยเล่าทุกอย่างกับฉัน ตามความจริงทีนะคะ" 445 00:37:06,682 --> 00:37:07,892 ข้อความนี้ 446 00:37:08,935 --> 00:37:11,145 คุณแม่ชีอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบ 447 00:37:15,983 --> 00:37:19,320 ตอนนี้ช่วยตอบมาหน่อยนะคะ คำตอบของคำถามนี้ 448 00:37:24,533 --> 00:37:26,577 เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันคิดถึงจียง 449 00:37:28,704 --> 00:37:30,039 ฉันจะเจ็บปวดใจมากค่ะ 450 00:37:31,207 --> 00:37:35,711 ฉันผูกพันกับเขา ตั้งแต่ตอนที่เขาอยู่ในท้องแม่ค่ะ 451 00:37:36,754 --> 00:37:39,215 ฉันเฝ้ามองดูเขาเกิดมา 452 00:37:39,966 --> 00:37:42,343 และเติบโตอยู่ห่างๆ 453 00:37:43,386 --> 00:37:45,680 ฉันคิดว่าเขามีชีวิตที่ดีค่ะ 454 00:37:48,516 --> 00:37:49,934 ถ้าหากฉันรู้เร็วกว่านี้ 455 00:37:51,018 --> 00:37:54,438 ว่าเขาไม่มีที่พักพิงใจ ในบ้านหลังนั้น… 456 00:38:04,615 --> 00:38:09,161 คุณแม่ของเธอ จากไปได้ 20 ปีแล้วใช่ไหม 457 00:38:12,665 --> 00:38:15,543 หล่อนมีลูกชาย ที่รักหล่อนไม่เปลี่ยนแปลง 458 00:38:16,419 --> 00:38:17,545 น่าอิจฉาแม่เธอจังนะ 459 00:38:18,879 --> 00:38:21,507 คิดว่าผมมาที่นี่ทุกปี เพราะผมรักแม่เหรอครับ 460 00:38:21,590 --> 00:38:22,425 หือ 461 00:38:25,761 --> 00:38:29,515 ผมแค่ไม่อยากลืมครับ ว่าแม่เคยทำอะไรกับผมไว้บ้าง 462 00:38:31,934 --> 00:38:34,020 - มองเห็นไหมครับ - พระเจ้า 463 00:38:37,064 --> 00:38:38,357 ตอนที่ผมอายุเก้าขวบ 464 00:38:38,441 --> 00:38:41,861 แม่โกรธมาก เลยทำกระจกแตกแล้วปาใส่ผมครับ 465 00:38:41,944 --> 00:38:43,279 พระเจ้าช่วย 466 00:38:43,362 --> 00:38:46,490 แม่เชื่อว่าต้นเหตุ ของโชคร้ายทุกอย่างคือผมครับ 467 00:38:46,574 --> 00:38:49,410 ท่านคงเกลียดผม เพราะผมเหมือนพ่อแท้ๆ มาก 468 00:38:51,370 --> 00:38:52,705 ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของผมเลย 469 00:38:55,833 --> 00:38:57,668 แต่รู้ไหมครับว่าอะไรที่เฮงซวยที่สุด 470 00:38:59,754 --> 00:39:02,673 เพราะแม่ที่ทำร้ายทารุณผม เป็นสายเลือดเพียงคนเดียวของผม 471 00:39:04,175 --> 00:39:07,053 ก็เลยไม่มีใครในบ้านหลังนั้น ที่ผมจะคุยด้วยได้เลยครับ 472 00:39:08,095 --> 00:39:09,096 จียง 473 00:39:09,889 --> 00:39:13,142 ฉันควรจะไปหาเธอให้เร็วกว่านี้ 474 00:39:13,809 --> 00:39:16,270 ถ้าหากมีใครสักคนที่เชื่อใจและรักผม 475 00:39:17,480 --> 00:39:19,148 แค่เพียงคนเดียว 476 00:39:20,566 --> 00:39:21,901 ผมก็คงต่างไปจากตอนนี้ 477 00:39:26,072 --> 00:39:27,656 มันยังไม่สายไปหรอกนะ 478 00:39:27,740 --> 00:39:31,619 ฉันจะรับฟังเรื่องทุกอย่างของเธอ แทนแม่เธอเอง 479 00:39:33,913 --> 00:39:35,122 มันสายไปแล้วล่ะครับ 480 00:39:37,958 --> 00:39:39,085 หมายความว่าอะไร 481 00:39:40,127 --> 00:39:43,714 ผมแอบทำเรื่องไม่ดี โดยที่ไม่มีใครรู้มามากมายครับ 482 00:39:45,508 --> 00:39:46,884 ทุกคนต่างก็ทำเรื่องไม่ดี 483 00:39:47,676 --> 00:39:48,969 มันเลวร้ายยิ่งกว่านั้นอีก 484 00:39:50,638 --> 00:39:52,139 ผมเคยฆ่าคนมาแล้วด้วย 485 00:39:53,391 --> 00:39:55,810 เธอพูดเล่นอยู่ใช่ไหม 486 00:40:00,564 --> 00:40:02,191 ก็ต้องพูดเล่นอยู่แล้วครับ 487 00:40:06,487 --> 00:40:07,947 แต่ก็อาจจะฆ่าเร็วๆ นี้แหละครับ 488 00:40:11,367 --> 00:40:12,368 จียง 489 00:40:13,828 --> 00:40:17,581 คิดว่ามีแค่เธอที่ไม่ได้รับความรัก จากแม่และโดนแม่ทำร้ายเหรอ 490 00:40:18,457 --> 00:40:20,501 ไม่ใช่ว่าคนเหล่านั้น ต้องกลายเป็นคนเลวสักหน่อย 491 00:40:21,627 --> 00:40:23,212 บนโลกใบนี้มีคนมากมาย 492 00:40:23,754 --> 00:40:26,048 ที่เอาชนะตัวเองและใช้ชีวิตเป็นคนดี 493 00:40:26,590 --> 00:40:28,467 อย่าหาเหตุผลให้การทำบาป 494 00:40:29,176 --> 00:40:30,594 เธอจะไม่ได้รับการให้อภัยนะ 495 00:40:33,055 --> 00:40:34,849 ใครที่ตัดสินว่า จะให้อภัยผมหรือไม่ครับ 496 00:40:35,433 --> 00:40:36,559 ใครบนโลกใบนี้กัน 497 00:40:37,601 --> 00:40:39,979 ไม่มีใครที่มีสิทธิ์ตัดสินผมทั้งนั้น 498 00:40:44,817 --> 00:40:46,152 อย่าบอกว่าพระเจ้าเลยครับ 499 00:40:47,319 --> 00:40:48,863 เพราะผมไม่เชื่อ 500 00:40:49,697 --> 00:40:50,739 หลังจากวันนั้น 501 00:40:51,824 --> 00:40:54,243 ฉันก็อยู่ข้างๆ เขาเสมอมาค่ะ 502 00:40:55,202 --> 00:40:57,913 ฉันกังวลว่าเขาจะเดินไปในทางที่ผิด 503 00:40:59,123 --> 00:41:02,209 แล้วฉันก็ได้มารู้จัก กับพี่น้องฮีซูค่ะ 504 00:41:02,793 --> 00:41:03,961 คุณแม่ชีคิดว่า… 505 00:41:05,754 --> 00:41:08,382 - ฮันจียงน่าสงสารเหรอคะ - แน่นอนสิคะ 506 00:41:10,009 --> 00:41:11,677 จิตวิญญาณของเขาช่างน่าสงสาร 507 00:41:13,220 --> 00:41:14,638 จนฉันเจ็บปวดใจค่ะ 508 00:41:15,931 --> 00:41:18,184 บาปของฉันที่ไม่สามารถห้ามเขาไว้ได้ 509 00:41:19,059 --> 00:41:22,730 ฉันคงต้องสำนึกผิดไปจนวันตายค่ะ 510 00:41:27,693 --> 00:41:29,111 วันนั้นคุณแม่ชี 511 00:41:30,905 --> 00:41:33,073 บอกว่าเห็นฉันอยู่บนบันไดใช่ไหมคะ 512 00:41:34,742 --> 00:41:35,993 ใช่ฉันจริงๆ เหรอคะ 513 00:41:38,329 --> 00:41:39,330 ค่ะ 514 00:41:47,254 --> 00:41:48,881 เป็นพี่น้องฮีซูค่ะ 515 00:41:50,716 --> 00:41:53,302 แต่ทำไมถึงไม่แจ้งตำรวจในทันทีล่ะคะ 516 00:41:53,886 --> 00:41:58,015 ความจริงแล้ว ตอนแรกฉันสงสัยพี่น้องฮีซูค่ะ 517 00:41:58,599 --> 00:42:00,059 เพราะสถานการณ์มันเป็นแบบนั้น 518 00:42:00,684 --> 00:42:02,770 ฉันก็เลยสวดภาวนากับพระเจ้าค่ะ 519 00:42:05,022 --> 00:42:06,440 ว่าฉันควรจะทำยังไงดี 520 00:42:07,441 --> 00:42:08,442 แล้วหลังจากนั้น… 521 00:42:09,944 --> 00:42:13,781 ฉันก็มาทราบว่า พี่น้องฮีซูสูญเสียความทรงจำค่ะ 522 00:42:15,950 --> 00:42:17,409 ฉันก็เลยนึกขึ้นมาได้ค่ะ 523 00:42:19,870 --> 00:42:21,872 ว่าตอนนั้นมีใครอีกคนหนึ่งอยู่ด้วย 524 00:42:23,457 --> 00:42:28,212 บางทีพี่น้องฮีซูก็อาจจะ เป็นเหยื่อเหมือนกันก็ได้ 525 00:42:29,380 --> 00:42:30,422 คุณ… 526 00:42:33,175 --> 00:42:34,093 เชื่อใจฉันเหรอคะ 527 00:42:39,640 --> 00:42:41,350 อย่าเศร้าใจนักเลย 528 00:42:42,184 --> 00:42:43,519 ไม่ใช่ความผิดของแม่หรอก 529 00:42:44,103 --> 00:42:45,896 มันเป็นชะตาของจียง 530 00:42:45,980 --> 00:42:47,773 ฉันไม่ได้คิดมากเพราะเรื่องนั้นหรอก 531 00:42:49,858 --> 00:42:51,652 ฉันตะขิดตะขวงใจ 532 00:42:52,903 --> 00:42:54,947 - ที่ตำรวจมาที่บ้านเรา - แม่ 533 00:42:55,906 --> 00:42:59,243 แม่รู้อะไรมาใช่ไหม แม่มีเรื่องที่ไม่ได้บอกหนูใช่ไหม 534 00:42:59,785 --> 00:43:00,786 ให้ตาย 535 00:43:01,745 --> 00:43:03,539 - มีจริงๆ สินะ - มีใครบางคน… 536 00:43:09,878 --> 00:43:11,672 ฆ่าจียง 537 00:43:12,256 --> 00:43:15,384 คนที่ตกลงมากับจียงคือใครกันนะ 538 00:43:15,968 --> 00:43:19,388 มันเป็นแค่คำให้การ ของแม่ชีคนเดียวนี่ 539 00:43:19,471 --> 00:43:21,098 ทุกคนดูน่าสงสัยไปหมด 540 00:43:25,436 --> 00:43:26,895 ไม่ใช่แกใช่ไหม 541 00:43:27,855 --> 00:43:29,773 พูดอะไรของแม่เนี่ย 542 00:43:30,441 --> 00:43:31,609 คงจะ… 543 00:43:32,401 --> 00:43:33,611 ไม่ใช่แม่ใช่ไหม 544 00:43:41,035 --> 00:43:42,119 โอ๊ย ตกใจหมด 545 00:43:52,004 --> 00:43:53,213 มีอะไรจะพูดเหรอ 546 00:43:55,341 --> 00:43:57,801 - หัวหน้ารู้ใช่ไหมคะ - เรื่องอะไร 547 00:43:57,885 --> 00:43:59,553 ว่าไอ้ซองแทมันไปอยู่ที่ไหน 548 00:44:01,555 --> 00:44:02,473 ไม่รู้ 549 00:44:03,599 --> 00:44:06,685 ให้ตายเถอะ ไอ้เลวนั่นหนีไปคนเดียวเลย 550 00:44:08,270 --> 00:44:09,688 เธอรักเขาเหรอ 551 00:44:10,272 --> 00:44:11,357 ไม่รู้สิคะ 552 00:44:11,440 --> 00:44:13,901 หลังอุกอาจลงมือลักขโมย ครั้งใหญ่ขนาดนั้น 553 00:44:13,984 --> 00:44:16,612 แล้วต้องมาอาศัยอยู่ที่นี่ คงไม่ง่ายเลย 554 00:44:17,571 --> 00:44:20,407 ฉันล่ะภูมิใจในตัวเธอจริงๆ คงละทิ้งความโลภไปแล้วใช่ไหม 555 00:44:20,491 --> 00:44:22,576 ฉันไม่คิดจะขโมย ตั้งแต่แรกอยู่แล้วค่ะ 556 00:44:22,660 --> 00:44:24,370 ไอ้หมอนั่นมาชวนให้ขโมย แล้วหนีต่างหาก 557 00:44:25,871 --> 00:44:27,414 ซองแทบอกฉันอีกแบบนะ 558 00:44:30,292 --> 00:44:32,878 หัวหน้าคะ ซองแท… 559 00:44:35,297 --> 00:44:39,176 ซองแทเป็นคนฆ่า กรรมการจียงหรือเปล่าคะ 560 00:44:40,594 --> 00:44:41,720 ใช่ไหมล่ะคะ 561 00:44:42,429 --> 00:44:43,847 ก็มันแปลกนี่คะ 562 00:44:44,598 --> 00:44:47,142 ทำไมเขาถึงลาออก และบินไปต่างประเทศทันที 563 00:44:47,226 --> 00:44:50,312 หลังวันที่เกิดเรื่องแบบนั้น กับกรรมการจียง 564 00:44:50,396 --> 00:44:51,980 โดยที่ไม่ได้บอกฉันเลยสักคำ 565 00:44:56,360 --> 00:45:00,406 ที่จริงแล้ว ฉันก็อยากถามคำถามนั้นกับเธอ 566 00:45:00,948 --> 00:45:02,116 แต่เธอกลับมาถามฉันซะงั้น 567 00:45:04,243 --> 00:45:06,912 - ไม่ใช่ว่าเธอรู้เรื่องเหรอ - ไม่ใช่นะคะ 568 00:45:07,579 --> 00:45:10,290 ฉันไม่รู้อะไรเลยค่ะ ไอ้หมอนั่นมันหักหลังฉัน 569 00:45:13,919 --> 00:45:17,423 ตอนนี้ฉันไม่เชื่อใจใคร ในบ้านหลังนี้แล้ว 570 00:45:22,010 --> 00:45:23,554 - กยองฮเย - ทำไมคะ 571 00:45:23,637 --> 00:45:26,014 เลิกกินยานอนหลับได้แล้ว เดี๋ยวจะแย่เอานะ 572 00:45:26,098 --> 00:45:28,308 ฉันไม่ได้เป็นคนกินสักหน่อยค่ะ 573 00:45:38,360 --> 00:45:39,486 คุณรอฉันอยู่เหรอคะ 574 00:45:41,113 --> 00:45:42,156 ค่ะ 575 00:45:43,949 --> 00:45:45,617 คุณต้องรีบรื้อฟื้นความทรงจำนะคะ 576 00:45:47,411 --> 00:45:49,371 เราสองคนมีเรื่องที่ต้องคุยกัน 577 00:45:50,414 --> 00:45:51,707 มากมายนี่คะ 578 00:46:02,551 --> 00:46:03,969 ("การโคจรของดวงดาว") 579 00:46:04,052 --> 00:46:07,097 ("ราชินีนักฆ่าโรแมนซ์") 580 00:46:07,181 --> 00:46:09,600 ("เพลงอวยพรเจ้าปัญหา") 581 00:46:14,980 --> 00:46:16,815 (ค้นหา: นักแสดงซอฮีซู) 582 00:46:16,899 --> 00:46:19,318 (ผลงานภาพยนตร์) 583 00:46:29,453 --> 00:46:30,954 ("คืนแห่งความทรงจำ") 584 00:46:39,713 --> 00:46:40,714 แม่ครับ 585 00:46:45,302 --> 00:46:46,720 มาที่นี่ได้ยังไงกัน 586 00:46:46,803 --> 00:46:48,388 ฮาจุนบอกว่าคิดถึงคุณน่ะค่ะ 587 00:46:49,014 --> 00:46:50,390 ฉันคิดว่าคุณน่าจะอยู่ที่นี่ 588 00:46:50,474 --> 00:46:52,976 แม่ครับ ต้มรามยอนให้ผมหน่อย 589 00:46:53,685 --> 00:46:54,645 รามยอนเหรอ 590 00:46:54,728 --> 00:46:57,481 แม่กับผมเคยกินรามยอนที่นี่ไง 591 00:46:57,564 --> 00:46:58,565 จำไม่ได้เหรอ 592 00:47:01,318 --> 00:47:03,904 เราเคยบอกว่าจะสั่งไก่ทอดมากินด้วยไง 593 00:47:05,322 --> 00:47:07,241 ฮาจุน 594 00:47:07,324 --> 00:47:09,451 แม่บอกว่ารามยอนต้องกินบนฝา 595 00:47:09,535 --> 00:47:12,871 เราเลยเป่ายิงฉุบกันด้วยไง ทำไมแม่จำไม่ได้ล่ะ 596 00:47:12,955 --> 00:47:14,331 ทำไมๆ 597 00:47:28,554 --> 00:47:31,723 ("คืนแห่งความทรงจำ") 598 00:47:31,807 --> 00:47:35,352 ("คืนแห่งความทรงจำ" ซอฮีซู) 599 00:47:40,482 --> 00:47:44,152 "ผลงานเข้าสู่วงการของซอฮีซูคือ ภาพยนตร์อิสระ 'คืนแห่งความทรงจำ' 600 00:47:44,236 --> 00:47:46,989 ทว่าเนื่องจากข่าวฉาวทางเพศ ของนักแสดงนำชาย จินชีฮัน 601 00:47:47,072 --> 00:47:48,490 ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ถูกฉาย 602 00:47:48,574 --> 00:47:50,742 แต่ในภาพยนตร์นั้น ซอฮีซู 603 00:47:51,660 --> 00:47:55,414 ได้แสดงบทบาทผู้ป่วยความจำเสื่อม ได้สมจริงอย่างมาก 604 00:47:56,373 --> 00:47:59,334 เป็นความสามารถทางการแสดงที่ ไม่น่าเชื่อว่าเป็นนักแสดงหน้าใหม่" 605 00:48:08,176 --> 00:48:10,929 ครับ ช่วยตรวจดูประวัติการรักษา ของซอฮีซูหน่อยครับ 606 00:48:11,013 --> 00:48:12,848 ดูว่าเธอจำอะไรไม่ได้จริงไหม 607 00:48:13,640 --> 00:48:14,808 บางทีทั้งหมดนี่… 608 00:48:15,976 --> 00:48:17,686 อาจจะเป็นการแสดงก็ได้ 609 00:48:19,730 --> 00:48:24,401 พวกประธานบริษัทในเครือ เชื่อใจในตัวเธอกันมากนะ 610 00:48:26,111 --> 00:48:29,239 บริษัทไม่ได้เดินหน้า ด้วยเงินทุนอย่างเดียวนี่คะ 611 00:48:29,323 --> 00:48:33,285 เราต้องเคารพและดูแลผู้นำที่ทำให้ บริษัทเดินหน้าอย่างแท้จริงค่ะ 612 00:48:34,119 --> 00:48:35,871 พวกเราต้องร่วมมือกันค่ะ 613 00:48:35,954 --> 00:48:38,624 ฉันจะไม่ปล่อย ให้มีการสู้รบกันเองเด็ดขาดค่ะ 614 00:48:42,002 --> 00:48:43,503 ฉันเชื่อใจเธอนะ 615 00:48:44,755 --> 00:48:46,882 วันนี้ซูฮยอกจะกลับมาใช่ไหม 616 00:48:47,924 --> 00:48:48,967 ค่ะ คุณพ่อ 617 00:48:49,051 --> 00:48:50,677 ถ้าเขามาแล้ว เรียกเขาไปที่บริษัททีนะ 618 00:48:52,054 --> 00:48:52,971 ค่ะ 619 00:48:53,597 --> 00:48:54,890 แล้วก็… 620 00:48:54,973 --> 00:48:56,224 เรื่อง… 621 00:48:57,351 --> 00:48:58,685 หลุมหลบภัยของฉันน่ะ 622 00:48:59,895 --> 00:49:01,438 เอาของต่างหน้าของเธอคนนั้น 623 00:49:02,522 --> 00:49:03,899 ไปเผาให้หมดซะ 624 00:49:04,524 --> 00:49:08,945 แล้วเอาไปไว้ที่ข้างหลุมศพของจียง 625 00:49:10,697 --> 00:49:11,573 ค่ะ 626 00:49:27,756 --> 00:49:28,840 สะใภ้รอง 627 00:49:32,511 --> 00:49:33,679 ซอฮีซู 628 00:49:40,352 --> 00:49:44,064 วันนี้ฉันจะไปร่วมการประมูลงานศิลปะ ไปด้วยกันไหม จะได้พักสมองด้วย 629 00:49:45,357 --> 00:49:47,484 วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนๆ ค่ะ 630 00:49:48,110 --> 00:49:49,194 นัดเหรอ 631 00:49:50,362 --> 00:49:54,074 ฉันนัดไปทานมื้อสาย กับเพื่อนที่สนิทสมัยเป็นนักแสดงค่ะ 632 00:49:57,703 --> 00:50:00,664 ดีแล้วล่ะ ออกไปเจอคนบ้าง อย่ามัวแต่หลบหน้าเลย 633 00:50:01,331 --> 00:50:02,249 ค่ะ 634 00:50:07,754 --> 00:50:09,339 ค่ะ จองซอฮยอนพูดสายค่ะ 635 00:50:09,423 --> 00:50:10,674 ผมแบคดงฮุนจากสน.แทจองนะครับ 636 00:50:11,842 --> 00:50:12,718 ค่ะ 637 00:50:12,801 --> 00:50:15,387 วันนี้ผมอยากจะพบคุณหน่อยน่ะครับ 638 00:50:15,470 --> 00:50:18,265 ฉันพอมีเวลาอยู่ราวหนึ่งชั่วโมงค่ะ มาที่บ้านฉันสิคะ 639 00:50:25,480 --> 00:50:26,857 คนพวกนี้รั้นจริงๆ นะ 640 00:50:33,238 --> 00:50:37,534 ร่างกายคุณดีเกินความจำเป็นของเรา คิดว่าทำงานนี้ได้ไหมครับ 641 00:50:37,617 --> 00:50:38,910 ผมจะใช้ร่างกายนี้ 642 00:50:39,619 --> 00:50:41,204 ทำงานจนร่างแหลกเลยครับ 643 00:50:41,288 --> 00:50:44,332 เราไม่สั่งงานหนัก จนทำให้ร่างคุณแหลกหรอกครับ 644 00:50:46,293 --> 00:50:47,294 ครับ 645 00:50:48,420 --> 00:50:51,882 คุณเกิดวันที่ 3 กันยายน ปี 1985 ประมาณตี 2 646 00:50:51,965 --> 00:50:55,635 เราไม่ได้ต้องการคนหุ่นดี 647 00:50:55,719 --> 00:50:57,804 แต่ต้องการคนที่เก็บความลับได้ดีครับ 648 00:50:57,888 --> 00:51:00,932 เรื่องนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ 649 00:51:01,641 --> 00:51:03,185 โอเคค่ะ ออกไปได้แล้วค่ะ 650 00:51:03,268 --> 00:51:06,229 ไว้เราจะติดต่อคุณไปนะคะ 651 00:51:14,029 --> 00:51:17,866 ทำไมแกต้องให้เขาเข้ามาในบ้านเราด้วย 652 00:51:17,949 --> 00:51:21,036 น่าจะไปสัมภาษณ์ข้างนอก แล้วพอยืนยันว่าจะจ้างแล้ว 653 00:51:21,119 --> 00:51:23,038 ค่อยให้เขาเข้ามาในบ้านสิ 654 00:51:23,121 --> 00:51:25,373 ก็ถ้าเป็นไปได้ ผมก็ว่าจะจ้างเลยน่ะสิ 655 00:51:25,957 --> 00:51:28,168 เพราะประธานฮาแนะนำเขามา 656 00:51:29,586 --> 00:51:32,589 - เป็นยังไงบ้างครับ - ชะตาของเขามีธาตุไม้และดินเยอะ 657 00:51:32,672 --> 00:51:34,257 ถึงจะขาดธาตุน้ำก็เถอะ 658 00:51:34,341 --> 00:51:37,761 แต่เขาเป็นคนปากหนัก และจะทำงานที่สั่งได้อย่างดีครับ 659 00:51:37,844 --> 00:51:39,054 จ้างเขาได้เลยครับ 660 00:51:39,763 --> 00:51:42,307 ถ้าขาดธาตุน้ำ 661 00:51:42,390 --> 00:51:45,185 กินน้ำเยอะๆ จะดีขึ้นไหมคะ 662 00:52:07,791 --> 00:52:08,917 ฉันจะยอมหย่ากับนาย 663 00:52:11,336 --> 00:52:13,380 - อะไรนะ - มันเป็นความปรารถนาของนายนี่ 664 00:52:16,299 --> 00:52:18,760 พี่ แบบนี้มันไม่ถูกนะ 665 00:52:19,302 --> 00:52:21,638 ผมเจ็บขนาดนี้ พี่จะมาทิ้งผมไม่ได้สิ 666 00:52:22,681 --> 00:52:26,226 ฉันดันตกอยู่ในสถานการณ์ ชวนเข้าใจผิดซะได้ 667 00:52:27,018 --> 00:52:30,188 พูดไปก็คงไม่มีใครเชื่อ แต่ฉันตั้งใจจะหย่ากับนายอยู่แล้ว 668 00:52:30,272 --> 00:52:32,065 ไม่เอา ผมหย่าไม่ได้ 669 00:52:33,191 --> 00:52:35,861 อยู่ข้างๆ ผม จนกว่าผมจะกลับมาเดินได้ 670 00:52:37,279 --> 00:52:38,864 นายนี่ตลกชะมัด 671 00:52:38,947 --> 00:52:41,449 ตอนที่ขาไม่เป็นอะไร ก็เห็นอยากหนีไปจากฉันขนาดนั้น 672 00:52:41,533 --> 00:52:43,410 พอขาหักก็เลยจะอยู่กับฉันเหรอ 673 00:52:43,994 --> 00:52:46,413 พี่นั่นแหละ โชว์ธาตุแท้ออกมาเลยนะ 674 00:52:46,496 --> 00:52:48,790 ธาตุแท้อะไรกันยะ 675 00:52:48,874 --> 00:52:51,001 คนที่อยากหย่าคือนายนะ 676 00:52:51,084 --> 00:52:54,087 ช่วยเงียบหน่อยครับ มาทะเลาะกันที่นี่ไม่ได้นะครับ 677 00:52:54,170 --> 00:52:55,255 หย่ากันเถอะ 678 00:52:55,338 --> 00:52:57,841 ไม่หย่า หย่าไม่ได้ ผมไม่หย่าเด็ดขาด 679 00:52:59,301 --> 00:53:03,680 พี่จะต้องอยู่ข้างผม จนกว่าผมจะกลายเป็นซอมบี้ 680 00:53:07,851 --> 00:53:10,186 โธ่เว้ย จริงๆ เลย 681 00:53:15,817 --> 00:53:17,027 เธอจำเรื่องนั้นได้ไหม 682 00:53:17,110 --> 00:53:20,530 ที่เมื่อก่อนเธอเคยทะเลาะ กับสไตลิสต์ใหญ่โตที่กองถ่าย 683 00:53:20,614 --> 00:53:21,823 เธอพูดถึงตอนไหนเหรอ 684 00:53:21,907 --> 00:53:24,784 วันหนึ่งที่ร้อนมากๆ ในเดือนสิงหาคม ปี 2004 685 00:53:24,868 --> 00:53:28,830 สไตลิสต์เธอโวยวายใหญ่เพราะยาทา แก้ปวดเปื้อนชุดที่รับสปอนเซอร์มา 686 00:53:29,956 --> 00:53:31,708 ความจำเธอสุดยอดเลย 687 00:53:31,791 --> 00:53:33,710 ยังจำได้อยู่อีกเหรอเนี่ย 688 00:53:33,793 --> 00:53:37,422 ซอฮีซูดังเรื่องจำเก่งจะตาย เธอท่องจำบทได้เร็วกว่าใครด้วยนี่ 689 00:53:37,505 --> 00:53:40,091 ใช่เลย ฉันยังจำบทพูดของฉันได้อยู่เลย 690 00:53:56,608 --> 00:53:59,319 คุณคิดว่าคุณซอฮีซู สูญเสียความทรงจำจริงไหมครับ 691 00:54:00,987 --> 00:54:03,323 แล้วคนที่หมดสติ อยู่กับคุณฮันจียงตอนนั้น 692 00:54:03,406 --> 00:54:07,494 คนที่หายตัวไปตอนที่แม่ชีเอ็มม่า กลับเข้าไปอีกครั้งคือใครกันครับ 693 00:54:07,577 --> 00:54:09,496 ทำไมเอาเรื่องนั้นมาถามฉันล่ะ 694 00:54:09,579 --> 00:54:11,665 คนคนนั้นน่าจะบาดเจ็บหนักครับ 695 00:54:13,166 --> 00:54:14,292 ผมขอโทษนะครับ 696 00:54:15,418 --> 00:54:17,379 แต่ช่วยถกแขนเสื้อ ขึ้นหน่อยได้ไหมครับ 697 00:54:34,771 --> 00:54:36,564 สายสืบแบค เป็นซอฮีซูครับ 698 00:54:37,148 --> 00:54:40,694 คุณซอฮีซูบาดเจ็บที่กระดูกซี่โครง อย่างหนักและกระดูกเชิงกรานร้าวครับ 699 00:54:40,777 --> 00:54:42,988 ศีรษะก็บาดเจ็บหนัก เลยสแกนเอ็มอาร์ไอด้วยครับ 700 00:54:43,071 --> 00:54:45,323 มีประวัติการรักษาที่ห้องฉุกเฉิน ในวันเกิดเหตุครับ 701 00:54:45,407 --> 00:54:48,243 เธอมารับการรักษาที่แผนกกระดูก อีกสองวันหลังจากนั้นด้วยครับ 702 00:54:48,326 --> 00:54:51,705 คนที่นอนหมดสติอยู่ข้างฮันจียง คือซอฮีซูครับ 703 00:54:58,128 --> 00:54:59,671 ฉันบาดเจ็บ 704 00:54:59,754 --> 00:55:02,590 ขณะย้ายรูปปั้นจัดแสดง ที่พิพิธภัณฑ์ที่ฉันบริหารอยู่ค่ะ 705 00:55:03,883 --> 00:55:05,301 มันหนักเพราะเป็นโลหะน่ะค่ะ 706 00:55:05,385 --> 00:55:07,387 คนที่หมดสติอยู่กับฮันจียง 707 00:55:08,972 --> 00:55:10,015 คือคุณซอฮีซูครับ 708 00:55:19,816 --> 00:55:21,359 คุณรู้อยู่แล้วเหรอครับ 709 00:55:23,028 --> 00:55:24,320 คุณดูไม่ตกใจเลยนะครับ 710 00:55:26,364 --> 00:55:27,991 ถ้าเธอตกลงมาขนาดนั้น 711 00:55:28,074 --> 00:55:32,078 เรื่องที่คุณซอฮีซูสูญเสียความทรงจำ ก็เป็นไปได้สูงว่าจะจริงนะครับ 712 00:55:32,662 --> 00:55:33,663 ก็จริงนะคะ 713 00:55:37,917 --> 00:55:40,670 ถ้าอย่างนั้นคนที่ยืน อยู่บนบันไดคือใครกันคะ 714 00:55:41,588 --> 00:55:43,214 ผมขอเข้าไปข้างในบ้านหน่อยนะครับ 715 00:55:43,298 --> 00:55:44,340 ตามสบายเลยค่ะ 716 00:55:47,719 --> 00:55:50,055 ฉันจะนำทางไปนะคะ 717 00:56:51,116 --> 00:56:54,035 คนที่เสียชีวิต คือฮันจียง 718 00:56:59,207 --> 00:57:02,627 และบนบันได ก็มีใครอยู่อีกคน 719 00:57:03,670 --> 00:57:05,380 คือคุณซอฮีซูค่ะ 720 00:57:06,381 --> 00:57:09,342 ไม่คิดบ้างเหรอ ว่าแม่ชีคนนั้นอาจจะโกหกก็ได้ 721 00:57:27,402 --> 00:57:31,072 ใครเป็นคนพาคุณซอฮีซูไปโรงพยาบาล ในวันที่เกิดเหตุครับ 722 00:57:32,240 --> 00:57:35,201 กล้องติดรถของคุณซอฮีซู ในวันนั้นถูกปิดไปครับ 723 00:57:36,161 --> 00:57:39,122 และกล้องวงจรปิดทุกตัวในอาคารของรพ. ก็จับภาพคุณซอฮีซูได้คนเดียว 724 00:57:39,205 --> 00:57:41,124 ไม่มีญาติผู้ป่วย ทั้งที่บาดเจ็บขนาดนั้น 725 00:57:41,916 --> 00:57:42,750 ไม่รู้สิคะ 726 00:57:45,044 --> 00:57:49,299 เรื่องที่เธอไปห้องฉุกเฉิน ทั้งที่ ครอบครัวมีแพทย์ประจำตัวก็น่าสงสัย 727 00:57:50,008 --> 00:57:54,679 แต่เราสืบพบว่ารถของคุณซอฮีซู ขับเข้ามาในลานจอดรถรพ.ในเวลานั้น 728 00:57:54,762 --> 00:57:56,389 ไม่ใช่รถพยาบาลครับ 729 00:57:56,473 --> 00:57:59,851 นั่นก็หมายความว่ามีคนขับรถ มาส่งคุณซอฮีซูใช่ไหมล่ะครับ 730 00:57:59,934 --> 00:58:02,061 เพราะเธอคงขับรถไม่ได้ในสภาพนั้น 731 00:58:02,645 --> 00:58:05,023 - ใครกันนะครับ - คุณจะบอกว่า… 732 00:58:05,106 --> 00:58:09,569 ฉันเป็นคนที่ขับรถ ของคุณซอฮีซูงั้นเหรอคะ 733 00:58:11,279 --> 00:58:13,531 เราได้ขอภาพจากกล้องติดรถ ที่อยู่บริเวณใกล้เคียง 734 00:58:14,199 --> 00:58:16,326 และกำลังหาว่าใครที่มากับเธออยู่ครับ 735 00:58:17,327 --> 00:58:18,495 หยุดก่อน 736 00:58:19,537 --> 00:58:22,040 (ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน) 737 00:58:22,123 --> 00:58:24,083 ถ้าจะตรวจสอบใบหน้า ต้องใช้เวลาเท่าไรครับ 738 00:58:24,584 --> 00:58:27,879 เราต้องลดนอยส์ และนำภาพไปวิเคราะห์ด้วย 739 00:58:28,922 --> 00:58:30,006 ได้พรุ่งนี้เหรอ 740 00:58:31,007 --> 00:58:32,467 ในวันเกิดเหตุ 741 00:58:33,343 --> 00:58:35,512 ฉันอยู่กับฮาจุนที่บอสตันค่ะ 742 00:58:35,595 --> 00:58:36,679 อย่าโกหกเลยครับ 743 00:58:37,263 --> 00:58:40,391 เราเช็กประวัติการเดินทางของคุณแล้ว ยังจะพูดเหลวไหลอะไรอีก 744 00:58:40,475 --> 00:58:42,310 คุณไม่ได้ไปอเมริกาสักหน่อย 745 00:58:46,147 --> 00:58:47,232 หมดคำจะพูดเลย 746 00:58:48,566 --> 00:58:50,443 ลองเช็กดูอีกครั้งสิคะ 747 00:58:50,527 --> 00:58:54,447 ถ้าจะสอบสวนเพิ่มเติม ก็มาหาฉันที่บ้านนะคะ พอดีว่าฉันยุ่ง 748 00:58:58,368 --> 00:58:59,994 ครับ ที่อื่นก็เรียบร้อยแล้วครับ 749 00:59:00,078 --> 00:59:02,372 แต่ผมอยากขอดูห้องสมุด ของคุณฮันจียงหน่อยครับ 750 00:59:03,206 --> 00:59:04,582 ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ 751 00:59:08,086 --> 00:59:09,712 เขามืดแปดด้าน 752 00:59:10,296 --> 00:59:13,967 และผมคิดว่ามีใครสักคน จับจุดอ่อนที่สำคัญของเขาได้ครับ 753 00:59:14,968 --> 00:59:17,804 เขาเลยเริ่มวิตกกังวลถึงขีดสุดครับ 754 00:59:46,332 --> 00:59:47,458 คิมซองแท 755 00:59:51,462 --> 00:59:52,589 ให้ตายเถอะ 756 00:59:53,172 --> 00:59:55,216 เราติดต่อคิมซองแทไม่ได้เลยครับ 757 00:59:55,300 --> 00:59:57,260 สงสัยเขาจะไม่ได้เปิดโรมมิ่ง 758 00:59:57,844 --> 01:00:00,013 โมนาโกไม่ใช่ประเทศสมาชิกตำรวจสากล 759 01:00:00,096 --> 01:00:01,431 แล้วเขาก็ไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยด้วย 760 01:00:01,514 --> 01:00:03,182 ไม่มีวิธีสาวถึงตัวเขาได้เลยครับ 761 01:00:03,891 --> 01:00:06,853 เราต้องการคำให้การของคิมซองแทครับ เขาเป็นคนถือกุญแจสำคัญ 762 01:00:07,437 --> 01:00:09,522 อ้อ จริงสิ คุณอีฮเยจินน่ะครับ 763 01:00:09,606 --> 01:00:13,234 เธอบอกว่าอยู่อเมริกาในวันเกิดเหตุ เช็กประวัติการเดินทางแล้วใช่ไหมครับ 764 01:00:15,528 --> 01:00:16,821 อีฮเยจินเหรอครับ 765 01:00:27,999 --> 01:00:30,251 ผมมีเรื่องอยากสอบถาม ฮันฮาจุนหน่อยน่ะครับ 766 01:00:30,335 --> 01:00:34,422 ผมจะระวังคำพูดไม่ให้กระทบ จิตใจเด็กนะครับ แค่มีคำถามนิดหน่อย 767 01:00:35,590 --> 01:00:36,549 ได้เลยค่ะ 768 01:00:37,091 --> 01:00:39,177 คุณแม่ต้องอยู่ ระหว่างการสอบสวนด้วยน่ะครับ 769 01:00:40,011 --> 01:00:41,054 มาด้วยกันหน่อยนะครับ 770 01:00:41,137 --> 01:00:43,890 ฮาจุนใกล้เลิกเรียนภาษาอังกฤษพอดี ไปที่นั่นด้วยกันนะคะ 771 01:00:43,973 --> 01:00:45,058 ครับ 772 01:01:03,451 --> 01:01:04,661 แม่ครับ 773 01:01:06,496 --> 01:01:08,539 ฉันจะข้ามไปรับแกเอง คุณรอตรงนี้นะคะ 774 01:01:10,458 --> 01:01:12,543 รอตรงนั้นก่อน เดี๋ยวแม่ข้ามไปหา 775 01:01:14,504 --> 01:01:15,588 ฮาจุน 776 01:01:22,136 --> 01:01:23,429 ฮาจุนเป็นอะไรไหม 777 01:01:23,513 --> 01:01:26,599 แม่บอกไปตั้งหลายครั้งแล้วนี่ ว่าอย่าข้ามถนนเวลาเห็นรถ 778 01:01:27,308 --> 01:01:28,184 แม่ครับ 779 01:01:31,187 --> 01:01:32,397 ฮันฮาจุน 780 01:01:32,480 --> 01:01:36,067 แม่บอกแล้วใช่ไหม ว่าลูกเป็นคนเดียว ที่จะปกป้องตัวเองได้บนโลกใบนี้ 781 01:01:36,859 --> 01:01:39,112 คนเดียวที่จะปกป้องลูกได้บนโลกใบนี้ ก็คือตัวลูกเองนะ 782 01:01:39,195 --> 01:01:40,321 เพราะงั้นลูกจะต้องเข้มแข็ง 783 01:01:40,405 --> 01:01:42,865 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม่ก็จะอยู่ข้างหลังลูก 784 01:01:43,616 --> 01:01:45,243 เพราะงั้นไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น 785 01:01:59,298 --> 01:02:02,009 ใบหน้าโผล่แล้ว โผล่ออกมาแล้ว 786 01:02:07,265 --> 01:02:10,017 (คลิปวิดีโอที่กู้คืน) 787 01:02:23,740 --> 01:02:24,657 ครับ 788 01:02:25,658 --> 01:02:28,786 ครับ เป็นยังไงบ้างครับ ประวัติการออกนอกประเทศของอีฮเยจิน 789 01:02:30,538 --> 01:02:31,539 จริงเหรอครับ 790 01:02:32,290 --> 01:02:33,416 เข้าใจแล้วครับ 791 01:02:52,685 --> 01:02:56,147 ในวันเกิดเหตุ คุณอีฮเยจินอยู่ที่อเมริกาจริงๆ ครับ 792 01:02:56,230 --> 01:02:57,273 เอ่อ คือว่า… 793 01:02:57,356 --> 01:02:59,776 ในแฟ้มสอบสวนเขียนว่า ติวเตอร์ชื่อคังจากยอง 794 01:02:59,859 --> 01:03:00,902 เลยเกิดความสับสนน่ะครับ 795 01:03:01,861 --> 01:03:04,864 แล้วก็ เราได้ภาพใบหน้า คนที่พาคุณซอฮีซูไปโรงพยาบาลแล้วครับ 796 01:03:04,947 --> 01:03:06,324 เดี๋ยวผมส่งให้เลยนะครับ 797 01:04:39,417 --> 01:04:41,294 ทำไมถึงรีบจัดพิธีหมั้น ขนาดนั้นล่ะครับ 798 01:04:41,377 --> 01:04:43,963 มันเป็นงานเลี้ยงฉลอง การเริ่มต้นใหม่ของฮโยวอนด้วยครับ 799 01:04:44,547 --> 01:04:47,258 แล้วบังเอิญเป็นวันที่ คุณฮันจียงเสียชีวิตด้วยนะครับ 800 01:04:47,341 --> 01:04:50,469 ผมเจอของแปลกๆ อยู่ในห้องด้วยครับ 801 01:04:50,553 --> 01:04:52,930 ทำไมเจ้านี่ ถึงไปอยู่ในห้องพี่ซองแทได้คะ 802 01:04:53,014 --> 01:04:55,266 ได้ยินว่าคุณฮันจินโฮเป็นคนช่วย พาเขาออกนอกประเทศ 803 01:04:55,349 --> 01:04:58,561 ทำไมคุณถึงส่งเขาไปต่างประเทศ ในเวลานั้นพอดีครับ 804 01:04:58,644 --> 01:05:02,940 เขาจะตกต่ำโดยสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว ใครจะจงใจฆ่าเขาไปทำไมล่ะคะ 805 01:05:03,024 --> 01:05:05,818 ในคำพูดของฉัน มีคำตอบอยู่ค่ะ คุณสายสืบ 806 01:05:05,902 --> 01:05:09,864 คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน