1
00:00:06,631 --> 00:00:07,471
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:07,549 --> 00:00:10,509
‎เจ้าหน้าที่ดาร์เรน วิลสันจะไม่ถูกตั้งข้อหา

3
00:00:10,593 --> 00:00:12,603
‎ในเหตุยิงไมเคิล บราวน์

4
00:00:12,679 --> 00:00:13,639
‎(ปี 2014)

5
00:00:13,722 --> 00:00:14,892
‎คนเยอะขึ้นเรื่อยๆ

6
00:00:14,973 --> 00:00:17,393
‎ความร้อนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

7
00:00:17,475 --> 00:00:19,185
‎แต่เหตุการณ์ยังคงสงบอยู่

8
00:00:19,269 --> 00:00:21,099
‎และตำรวจหวังว่ามันจะสงบต่อไป

9
00:00:22,188 --> 00:00:24,398
‎วันอังคารเป็นวันแรกที่ฉันโดนแก๊สน้ำตา

10
00:00:27,944 --> 00:00:28,904
‎ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย

11
00:00:28,987 --> 00:00:31,407
‎แต่เป็นวันแรกที่ฉันโดนแก๊สน้ำตาในเฟอร์กูสัน

12
00:00:31,489 --> 00:00:33,279
‎คุณยืนอยู่ท่ามกลางการประท้วง

13
00:00:33,366 --> 00:00:34,236
‎คุณเห็นอะไร

14
00:00:34,325 --> 00:00:36,445
‎ฉันเห็นอะไรหลายอย่างเลยค่ะ

15
00:00:36,536 --> 00:00:39,076
‎ฉันคิดว่าส่วนใหญ่ฉันเห็นชุมชน
‎เศร้าโศกอย่างมาก

16
00:00:39,581 --> 00:00:40,581
‎และเจ็บปวดอย่างที่สุด

17
00:00:40,665 --> 00:00:42,125
‎ยกมือขึ้น อย่ายิง!

18
00:00:42,208 --> 00:00:45,378
‎เสียงเรียกร้องที่เกิดขึ้นบนถนนคือ
‎"ยกมือขึ้น อย่ายิง"

19
00:00:45,462 --> 00:00:46,762
‎เพราะเรารู้มาว่า

20
00:00:46,838 --> 00:00:50,878
‎ไมเคิล บราวน์ยกมือขึ้นแล้ว
‎ตอนที่ดาร์เรน วิลสันยิงเขา

21
00:00:50,967 --> 00:00:53,297
‎สิ่งที่เราเห็นคือความอยุติธรรมในระบบ

22
00:00:53,386 --> 00:00:57,056
‎ดร.คิงเคยบอกนักข่าวอีกคนว่า
‎การจลาจลเป็นภาษาของคนที่ไม่มีใครรับฟัง

23
00:00:57,140 --> 00:00:58,770
‎ผมเบื่อแล้ว ผมเบื่อเกินทน

24
00:00:59,893 --> 00:01:01,393
‎(อย่ายิง)

25
00:01:02,937 --> 00:01:06,897
‎ยกมือขึ้น อย่ายิง! ชีวิตคนดำสำคัญ!

26
00:01:06,983 --> 00:01:10,113
‎เราจะตีความการประท้วงที่เกิดขึ้นตอนนี้

27
00:01:10,195 --> 00:01:12,405
‎ซึ่งจำลองมาจากการประท้วงในอดีต

28
00:01:12,489 --> 00:01:16,159
‎และเรียกมันว่าความไร้ระเบียบ ความไม่อดกลั้น

29
00:01:16,242 --> 00:01:19,162
‎โดยที่ไม่ได้หวนคิดเลยว่า
‎เราได้ต้นแบบมาจากไหน

30
00:01:21,414 --> 00:01:24,384
‎ดร.คิงไม่ได้พูดถึงการมีมากกว่าใคร

31
00:01:24,459 --> 00:01:27,459
‎เขาพูดถึงการที่เราได้มี
‎สิ่งที่เป็นของเราในท้ายที่สุด

32
00:01:27,545 --> 00:01:30,625
‎เราสมควรได้รับสิทธิ
‎ที่ไม่อาจแยกจากบุคคลได้ที่คุณสัญญาไว้กับเรา

33
00:01:33,760 --> 00:01:37,310
‎เมื่อใดก็ตามที่คนชายขอบมีความกล้า

34
00:01:37,388 --> 00:01:39,928
‎ที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งที่ยุติธรรม

35
00:01:40,016 --> 00:01:41,096
‎เราจะถูกสั่งให้รอ

36
00:01:41,935 --> 00:01:43,475
‎รอก่อน ช้าลงหน่อย…

37
00:01:44,312 --> 00:01:46,562
‎และฉันเฝ้าถามผู้คนว่า

38
00:01:46,648 --> 00:01:49,528
‎"คุณอยากให้เรายืนหยัด
‎เพื่อสิทธิของเรายังไงเหรอ"

39
00:01:49,609 --> 00:01:52,739
‎คุณไม่อยากให้เราประท้วงบนถนนของเรา

40
00:01:53,363 --> 00:01:56,203
‎คุณไม่อยากให้เราขัดจังหวะการแข่งฟุตบอล

41
00:01:56,282 --> 00:01:58,492
‎คุณไม่อยากให้เราปิดถนน

42
00:01:58,576 --> 00:02:00,326
‎คุณไม่อยากให้เราปิดทางหลวง

43
00:02:00,411 --> 00:02:02,461
‎คุณไม่อยากให้เรายืนหยัดเพื่อสิทธิ์ของเรา

44
00:02:02,539 --> 00:02:05,329
‎และคุณก็ไม่อยากให้เรา
‎คุกเข่าขอสิทธิ์ของเราด้วย

45
00:02:06,751 --> 00:02:10,001
‎ไม่มีการประท้วงที่ยอมรับได้หรอก

46
00:02:10,088 --> 00:02:14,128
‎ถ้าสิ่งเดียวที่คุณตั้งใจจะทำ
‎คือบอกให้ฉันรออยู่ตลอดเวลา

47
00:02:19,347 --> 00:02:23,807
‎(รอ)

48
00:02:27,856 --> 00:02:33,356
‎ในปี 1863 ประธานาธิบดีลินคอล์น
‎ลงนามในการประกาศเลิกทาส

49
00:02:33,903 --> 00:02:36,203
‎ปลดปล่อยทุกคนที่เป็นทาสอยู่ทางใต้

50
00:02:37,198 --> 00:02:41,078
‎ในปี 1868 บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎ได้รับการอนุมัติ

51
00:02:41,703 --> 00:02:45,423
‎ตอนนี้พลเมืองทุกคนของอเมริกา
‎เท่าเทียมกันภายใต้กฎหมาย

52
00:02:46,040 --> 00:02:50,800
‎ดังนั้นตามหลักแล้ว
‎ตอนนี้ชาวอเมริกันผิวดำเป็นพลเมืองเต็มตัว

53
00:02:54,883 --> 00:02:57,843
‎แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ

54
00:03:00,138 --> 00:03:03,558
‎ช่วงปลายทศวรรษที่ 1950
‎ทุกครั้งที่คนอเมริกันผิวดำ

55
00:03:03,641 --> 00:03:06,641
‎ผลักดันและเรียกร้องสิทธิ์ของพวกเขา
‎ภายใต้มาตรา 14

56
00:03:06,728 --> 00:03:08,148
‎เพื่อกระบวนการทางกฎหมาย

57
00:03:08,229 --> 00:03:12,069
‎เพื่อการคุ้มครองที่เท่าเทียมกัน
‎เพื่อความคืบหน้าต่างๆ

58
00:03:12,150 --> 00:03:13,780
‎พวกเขาจะถูกบอกให้รอ

59
00:03:14,944 --> 00:03:16,914
‎แล้วรอถึงเมื่อไหร่กันล่ะ

60
00:03:16,988 --> 00:03:18,818
‎(การเลิกทาส สหรัฐฯ
‎จะมีผลบังคับใช้วันที่ 1 มกราคมปี 1863)

61
00:03:18,907 --> 00:03:20,867
‎ถ้ามีใครสักคนให้สัญญากับคุณ

62
00:03:21,367 --> 00:03:25,367
‎และอีก 100 ปีต่อมา พวกเขาก็ยังไม่รักษาสัญญา

63
00:03:27,081 --> 00:03:28,831
‎ก็อาจจะทำให้หงุดหงิดนิดหน่อย

64
00:03:28,917 --> 00:03:30,497
‎เราต้องการสิทธิ์ทั้งหมดของเรา

65
00:03:30,585 --> 00:03:33,245
‎เราต้องการมันที่นี่และต้องการเดี๋ยวนี้

66
00:03:33,338 --> 00:03:35,168
‎(ห้องรอสำหรับคนผิวสี)
‎(ผู้โดยสารภายในรัฐ)

67
00:03:35,256 --> 00:03:37,006
‎แล้วเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง

68
00:03:37,091 --> 00:03:38,341
‎นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นครับ

69
00:03:38,426 --> 00:03:40,926
‎รัฐบาลทางใต้พยายามหาวิธี

70
00:03:41,012 --> 00:03:43,562
‎หลีกเลี่ยงบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

71
00:03:43,640 --> 00:03:45,930
‎และความพยายามที่ประสบความสำเร็จที่สุดคือ

72
00:03:46,017 --> 00:03:48,897
‎การเอาแนวคิด
‎เรื่องการคุ้มครองที่เท่าเทียมกันมา

73
00:03:49,520 --> 00:03:53,570
‎และบิดเบือนมันให้เป็นการแบ่งแยกแต่เท่าเทียม

74
00:03:53,650 --> 00:03:57,700
‎มันเหมือน "โอเค เราจะเท่าเทียมกันนะ
‎แต่เราจะแบ่งแยกกัน"

75
00:03:57,779 --> 00:04:01,449
‎และแทนที่จะรักษาหลักกฎหมายของ
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

76
00:04:01,532 --> 00:04:05,452
‎ศาลสูงสุดกลับเห็นด้วยกับรัฐบาลทางใต้

77
00:04:05,536 --> 00:04:08,456
‎และนั่นทำให้เราได้ยุคจิมโครว์มา

78
00:04:08,539 --> 00:04:10,829
‎(ผิวสี)

79
00:04:11,459 --> 00:04:14,299
‎แน่นอนว่าไม่มีการ
‎"แบ่งแยกและเท่าเทียม" หรอก

80
00:04:14,379 --> 00:04:16,549
‎ไม่เคยมีเรื่อง "แบ่งแยกและเท่าเทียม" เลย

81
00:04:16,631 --> 00:04:19,221
‎แต่นี่คือเรื่องโกหกที่ทำให้คนผิวขาวทางใต้

82
00:04:19,300 --> 00:04:24,010
‎กำหนดระบบชนชั้นทางเชื้อชาติที่เข้มงวด
‎เป็นรูปแบบการแบ่งแยกสีผิวที่ถูกกฎหมาย

83
00:04:24,097 --> 00:04:25,137
‎(เพลสซี่และเฟอร์กูสัน - ปี 1896)

84
00:04:25,807 --> 00:04:28,267
‎("แบ่งแยกแต่เท่าเทียม" - ปี 1896 - 2954)

85
00:04:28,351 --> 00:04:32,061
‎คนดำชายขอบใช้ชีวิต
‎แทบจะเหมือนกับสมัยที่เป็นทาส

86
00:04:32,814 --> 00:04:35,074
‎กินอาหารร้านเดียวกันไม่ได้

87
00:04:35,149 --> 00:04:36,989
‎ไปดูหนังโรงเดียวกันไม่ได้

88
00:04:37,068 --> 00:04:40,408
‎โรงแรม รถไฟ พื้นที่รอสาธารณะ…

89
00:04:41,030 --> 00:04:44,580
‎งานดีๆ หลายงานอยู่ในโรงงาน

90
00:04:44,659 --> 00:04:46,999
‎คนผิวดำทำงานที่นั่นไม่ได้ พวกเขาถูกจับแยก

91
00:04:47,078 --> 00:04:50,498
‎คนดำต้องทนทุกข์
‎กับความไม่เท่าเทียมทางเศรษฐกิจ

92
00:04:50,581 --> 00:04:52,251
‎กับโอกาสที่จำกัด

93
00:04:52,333 --> 00:04:55,883
‎ในการหางานที่จะช่วยให้พวกเขาอยู่รอด
‎และประสบความสำเร็จได้

94
00:04:55,962 --> 00:04:58,922
‎ชาวใต้พยายามฟื้นฟู

95
00:04:59,007 --> 00:05:01,717
‎ภาพรวมและการเปลี่ยนแปลงของการเป็นทาส

96
00:05:02,302 --> 00:05:05,512
‎พวกเขาส่งเสริมการเล่าเรื่อง
‎ความแตกต่างทางเชื้อชาติ

97
00:05:08,850 --> 00:05:11,480
‎มีคนขาวหลายคนที่นี่พูดว่า

98
00:05:11,561 --> 00:05:13,811
‎แม้แต่ชาวไร่ที่โง่ที่สุดในโลก

99
00:05:13,896 --> 00:05:17,316
‎ก็รู้ว่าถ้าเขามีไก่ขาวกับไก่ดำ

100
00:05:17,400 --> 00:05:19,990
‎ไก่ดำจะพัฒนาขึ้นถ้าเก็บมันไว้ในเล้าหนึ่ง

101
00:05:20,069 --> 00:05:22,989
‎และไก่ขาวจะพัฒนาขึ้น
‎ถ้าเก็บไว้ในเล้าที่แยกต่างหาก

102
00:05:23,072 --> 00:05:24,822
‎พวกมันพัฒนาภายใต้เงื่อนไขเหล่านั้น

103
00:05:27,994 --> 00:05:29,834
‎เรารู้สัญญาณของจิมโครว์

104
00:05:29,912 --> 00:05:33,122
‎น้ำพุ ห้องน้ำ สระว่ายน้ำ

105
00:05:33,207 --> 00:05:35,837
‎แต่ผลที่ตามมาอาจเห็นได้ทั่วไปในอเมริกา

106
00:05:35,918 --> 00:05:38,498
‎ฉันไม่รู้สึกว่าพวกเขาควรถูกกดขี่

107
00:05:38,588 --> 00:05:40,258
‎แต่ฉันย้ายมาที่นี่…

108
00:05:40,340 --> 00:05:45,180
‎หนึ่งในเหตุผลหลักคือเพราะมันเป็นชุมชนคนขาว

109
00:05:45,261 --> 00:05:47,221
‎หลายสิบปีที่มีโอกาสเกิดความรุนแรงขึ้นต่อเนื่อง

110
00:05:47,305 --> 00:05:48,715
‎โรงเรียนที่พัง

111
00:05:48,806 --> 00:05:52,346
‎โอกาสในการทำงานน้อยลง
‎เงินกู้น้อยลง และมีบ้านน้อยลง

112
00:05:52,435 --> 00:05:55,805
‎หมายความว่าชาวแอฟริกันอเมริกัน
‎ไม่สามารถสร้างความมั่งคั่งระหว่างรุ่น

113
00:05:55,897 --> 00:05:57,437
‎เพื่อปีนกลับขึ้นไปบนบันไดเศรษฐกิจได้

114
00:05:57,523 --> 00:05:59,943
‎วิถีชีวิตแบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของเรา

115
00:06:00,026 --> 00:06:03,566
‎ยิ่งพวกเขาพยายามบังคับให้เราทำอะไร

116
00:06:03,654 --> 00:06:06,324
‎ปฏิกิริยาตอบกลับก็จะยิ่งแย่ลง

117
00:06:08,409 --> 00:06:12,119
‎ดังนั้นการแบ่งแยกไม่ใช่แค่เรื่องของน้ำพุ

118
00:06:12,205 --> 00:06:15,955
‎มันคือกรงขัง และอเมริกาของคนขาว
‎ก็ไม่ได้คิดจะมอบกุญแจให้

119
00:06:19,045 --> 00:06:23,585
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎ถูกทำให้ป่นปี้ ถูกทำลาย

120
00:06:23,674 --> 00:06:26,304
‎ความคิดที่ว่าเราทุกคนเป็นพลเมือง

121
00:06:26,386 --> 00:06:29,096
‎เราทุกคนเท่าเทียมกันภายใต้กฎหมาย

122
00:06:29,180 --> 00:06:33,100
‎ต้องยอมลดความสำคัญลง
‎เพื่อสะท้อนให้เห็นความคิดที่ว่า

123
00:06:33,184 --> 00:06:34,444
‎ชาวแอฟริกันอเมริกัน

124
00:06:34,519 --> 00:06:37,899
‎ไม่มีสิทธิ์คาดหวังการปฏิบัติที่เท่าเทียม

125
00:06:38,398 --> 00:06:41,528
‎คนอเมริกันผิวดำผิดหวัง

126
00:06:41,609 --> 00:06:45,949
‎กับความล้มเหลวของสัญญา
‎ของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

127
00:06:46,030 --> 00:06:51,160
‎แนวคิดเรื่องความเท่าเทียม แนวคิดเรื่องสิทธิ
‎ของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

128
00:06:51,244 --> 00:06:52,504
‎ไม่เคยเป็นรูปเป็นร่างเลย

129
00:06:52,578 --> 00:06:56,418
‎เราต้องเพิ่มประสิทธิภาพ
‎ให้กับบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

130
00:06:57,208 --> 00:06:58,538
‎(ทางเข้าคนผิวสี)

131
00:06:59,460 --> 00:07:02,550
‎เธอร์กู้ด มาร์แชลล์ หลานชายของทาสคนหนึ่ง

132
00:07:02,630 --> 00:07:05,680
‎นิโกรคนแรกที่รับหน้าที่ในศาลสูงสหรัฐฯ

133
00:07:05,758 --> 00:07:08,388
‎สวมเสื้อคลุมโดยมีภรรยาของเขาคอยช่วยเหลือ

134
00:07:08,469 --> 00:07:09,889
‎มาร์แชลเจ๋งมาก

135
00:07:09,971 --> 00:07:12,811
‎และเขามั่นใจ เขาหยิ่งทะนง

136
00:07:12,890 --> 00:07:14,350
‎เป็นผู้ชายที่ไม่ธรรมดาเลย

137
00:07:14,434 --> 00:07:19,234
‎"บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 และมันเป็นอุดมคติ
‎อันยิ่งใหญ่ของความเท่าเทียมภายใต้กฎหมาย

138
00:07:19,313 --> 00:07:21,903
‎ไม่มีความหมายอะไรมากไปกว่าที่คนรุ่นหลัง

139
00:07:21,983 --> 00:07:23,783
‎ตั้งใจจะให้มันมีความหมายอีกแล้ว

140
00:07:26,237 --> 00:07:29,617
‎สิ่งสำคัญตอนนี้คือการเคลื่อนไหวแบบใหม่

141
00:07:29,699 --> 00:07:32,699
‎การเคลื่อนไหวเพื่อความยุติธรรม"

142
00:07:33,995 --> 00:07:36,995
‎เธอร์กู้ด มาร์แชลล์มาจากรัฐที่มีการแบ่งแยก

143
00:07:37,081 --> 00:07:38,831
‎แต่สุดท้ายเขาก็ยังสร้างประวัติศาสตร์ได้

144
00:07:38,916 --> 00:07:42,546
‎ด้วยการเป็นผู้พิพากษาผิวดำคนแรกในศาลสูงสุด

145
00:07:42,628 --> 00:07:47,338
‎การเดินทางของเขาบางส่วนขึ้นอยู่กับ
‎ส่วนหนึ่งของมรดกแห่งการฟื้นฟู

146
00:07:47,425 --> 00:07:48,885
‎และบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

147
00:07:49,844 --> 00:07:51,644
‎วิทยาลัยคนดำ

148
00:07:53,097 --> 00:07:55,517
‎เขาโตที่บัลติมอร์ตะวันตก

149
00:07:55,600 --> 00:07:58,770
‎แต่เขาไม่สามารถสมัครเข้าคณะนิติศาสตร์
‎มหาวิทยาลัยแมรีแลนด์ได้

150
00:07:58,853 --> 00:08:00,813
‎เพราะที่นั่นไม่รับนักศึกษาผิวดำ

151
00:08:00,897 --> 00:08:04,527
‎นั่นคือเหตุผลที่มาร์แชลล์
‎เข้าเรียนที่คณะนิติศาสตร์ของฮาววาร์ด

152
00:08:04,609 --> 00:08:08,149
‎รองคณบดีคณะนิติศาสตร์ของฮาววาร์ด
‎คือชายที่ชื่อชาลส์ ฮามิลตัน ฮิวสตัน

153
00:08:08,237 --> 00:08:10,907
‎น่าจะเป็นทนายที่เก่งที่สุดในศตวรรษที่ 20

154
00:08:10,990 --> 00:08:16,500
‎เขาเริ่มให้คำปรึกษาและพัฒนา
‎กลุ่มทนายหนุ่มชาวแอฟริกันอเมริกัน

155
00:08:16,579 --> 00:08:18,749
‎เขาปลูกฝังให้พวกเขาคิดว่า

156
00:08:18,831 --> 00:08:22,751
‎"หน้าที่ของคุณในฐานะทนายผิวดำรุ่นใหม่
‎คือการหาความยุติธรรม"

157
00:08:23,544 --> 00:08:25,134
‎ฮิวสตันและมาร์แชลล์ตั้งเป้า

158
00:08:25,213 --> 00:08:28,223
‎ที่จะทำลายรากฐานของ "แบ่งแยกแต่เท่าเทียม"

159
00:08:28,299 --> 00:08:31,049
‎ชนะคดีแล้วคดีเล่าในศาลสูงสุดสหรัฐฯ

160
00:08:31,135 --> 00:08:32,135
‎(เมอร์เรย์และแมรีแลนด์ - ปี 1936)

161
00:08:32,220 --> 00:08:35,640
‎พวกเขานำความท้าทายมาสู่การแบ่งแยก
‎ที่คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยมิสซูรี

162
00:08:35,723 --> 00:08:36,813
‎และพวกเขาชนะคดีนั้น

163
00:08:36,891 --> 00:08:39,191
‎และพวกเขายังคงทำงานผ่านระบบต่อไป

164
00:08:39,810 --> 00:08:43,360
‎ท้าทายการศึกษาแบบแบ่งแยก
‎ในการศึกษาระดับที่สูงขึ้น

165
00:08:43,439 --> 00:08:47,239
‎บัณฑิตวิทยาลัย คณะเภสัชศาสตร์ คณะนิติศาสตร์…

166
00:08:51,030 --> 00:08:54,740
‎แต่ตลอดเวลา พวกเขาใฝ่ฝัน

167
00:08:54,825 --> 00:08:57,495
‎ที่จะท้าทายการแบ่งแยกการศึกษา
‎ตั้งแต่อนุบาลถึงม.หก

168
00:08:58,621 --> 00:09:01,121
‎นี่คือแลร์รี นี่คือโรงเรียนของแลร์รี

169
00:09:01,916 --> 00:09:04,336
‎อาคารขนาดใหญ่ พื้นที่กว้างขวาง…

170
00:09:04,418 --> 00:09:07,758
‎และนี่คือแทด เขาอยู่ที่คลาร์กสเดลเหมือนกัน

171
00:09:07,838 --> 00:09:09,418
‎นี่คือโรงเรียนของแทด

172
00:09:10,174 --> 00:09:13,094
‎มันแออัดมากและทรุดโทรมมาก

173
00:09:13,177 --> 00:09:17,887
‎หนึ่งในอุปสรรคที่สำคัญที่สุด
‎ในการแบ่งแยกที่ท้าทาย

174
00:09:17,974 --> 00:09:21,354
‎คือความคิดที่ว่ามันไม่มีความเสียหายอะไร

175
00:09:21,435 --> 00:09:23,185
‎นอกจากสิ่งที่คนดำรู้สึก

176
00:09:25,064 --> 00:09:27,154
‎มีหลายคนที่เล่าเรื่องนี้

177
00:09:27,233 --> 00:09:29,403
‎ว่าคนดำอยากอยู่กับคนดำ

178
00:09:29,485 --> 00:09:31,065
‎และเราอยากอยู่กับคนของเรา

179
00:09:31,153 --> 00:09:33,243
‎ตราบใดที่มันเท่าเทียมกัน เสียหายตรงไหนล่ะ

180
00:09:33,781 --> 00:09:36,161
‎มีปัญหาอะไรที่เราถูกแบ่งแยก

181
00:09:38,744 --> 00:09:42,124
‎การแบ่งแยกเคยเป็นและยังเป็น

182
00:09:42,206 --> 00:09:45,536
‎วิธีที่สังคมบอก…

183
00:09:46,544 --> 00:09:49,264
‎กลุ่มมนุษย์ว่าพวกเขาด้อยกว่า

184
00:09:50,339 --> 00:09:55,549
‎เพื่อพิสูจน์กับศาลสูงสุดว่าการแบ่งแยก
‎ไม่มีทางเท่าเทียมกันได้

185
00:09:55,636 --> 00:10:00,426
‎เธอร์กู้ด มาร์แชลล์จึงต้องแสดงให้เห็น
‎น้ำหนักของความรู้สึกของการแบ่งแยก

186
00:10:00,516 --> 00:10:02,806
‎เขาหันไปหาการทดสอบตุ๊กตา

187
00:10:02,893 --> 00:10:06,863
‎ในช่วงปี 1940
‎นักจิตวิทยาเคนเนธและเมมี คลาร์ก

188
00:10:06,939 --> 00:10:09,779
‎เอาตุ๊กตาสองตัวที่เหมือนกันเปี๊ยบให้เด็กดู

189
00:10:09,859 --> 00:10:12,949
‎เพียงแต่ตุ๊กตาตัวหนึ่งเป็นสีขาว อีกตัวเป็นสีดำ

190
00:10:13,613 --> 00:10:15,073
‎พวกเขาถามคำถามง่ายๆ

191
00:10:15,698 --> 00:10:18,198
‎"ตุ๊กตาตัวไหนไม่ดี ตัวไหนดี

192
00:10:19,535 --> 00:10:21,535
‎เด็กส่วนใหญ่ ทั้งผิวดำและผิวขาว

193
00:10:21,621 --> 00:10:25,671
‎บอกว่าตุ๊กตาสีขาวดี และตุ๊กตาสีดำไม่ดี

194
00:10:26,542 --> 00:10:28,712
‎นี่คือความรู้สึกของเด็กๆ จริงๆ

195
00:10:28,794 --> 00:10:33,014
‎การแบ่งแย่งมันฝังการเหยียดเชื้อชาติ
‎ลงไปในใจเด็ก

196
00:10:33,090 --> 00:10:35,010
‎รวดเร็วและลึกซึ้งขนาดนี้เชียวละ

197
00:10:35,718 --> 00:10:39,098
‎เด็กพวกนี้มองตัวเองว่าด้อยกว่า

198
00:10:39,180 --> 00:10:44,940
‎พวกเขายอมรับว่าความด้อย
‎เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นจริง

199
00:10:45,770 --> 00:10:48,480
‎มันทำให้ผม ที่ถึงแม้จะเป็นนักวิทยาศาสตร์…

200
00:10:51,275 --> 00:10:52,145
‎เศร้ามาก

201
00:10:54,153 --> 00:10:56,073
‎เธอร์กู้ด มาร์แชลล์ เขาโต้แย้งว่า

202
00:10:56,155 --> 00:11:00,155
‎เพื่อแสดงให้เห็นถึงการละเมิด
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

203
00:11:00,242 --> 00:11:07,002
‎คุณต้องมีหลักฐานที่แสดงถึง
‎ผลกระทบที่เป็นอันตรายจากการแบ่งแยก

204
00:11:07,583 --> 00:11:09,253
‎เคนเนธกับเมมี คลาร์ก

205
00:11:09,335 --> 00:11:14,335
‎พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการแบ่งแยก
‎ชี้ให้เห็นความด้อย

206
00:11:14,423 --> 00:11:16,093
‎เด็กนักเรียนผิวดำ

207
00:11:16,175 --> 00:11:18,755
‎ซึมซับสารของลัทธิคนขาวเป็นใหญ่อย่างฝังใจ

208
00:11:22,556 --> 00:11:27,596
‎ตอนนี้มาร์แชลล์และทีมของเขา
‎พร้อมที่จะดำเนินคดีเรื่องการแบ่งแยกการศึกษา

209
00:11:27,687 --> 00:11:29,227
‎ตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงม.หกแล้ว

210
00:11:35,986 --> 00:11:37,406
‎(บราวน์และกระทรวงศึกษาธิการ - ปี 1952)

211
00:11:37,530 --> 00:11:39,700
‎"การแบ่งแยกใดๆ ก็ตามที่มีจุดประสงค์

212
00:11:39,782 --> 00:11:42,832
‎ในการจัดตั้งตามกฎหมายชนชั้นหรือวรรณะ

213
00:11:42,910 --> 00:11:46,960
‎นับเป็นการละเมิด
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ในตัวเอง

214
00:11:47,998 --> 00:11:53,498
‎ตอนนี้ศาลเตรียมพิจารณา
‎ความหมายทางสังคมของตัวบทกฎหมาย

215
00:11:53,587 --> 00:11:56,217
‎ที่ต้องการให้คนผิวดำและคนขาวเรียนกันคนละที่

216
00:11:56,298 --> 00:11:58,678
‎การมีโรงเรียนคนดำหมายความว่ายังไง

217
00:11:58,759 --> 00:12:00,849
‎การมีโรงเรียนคนขาวหมายความว่ายังไง

218
00:12:00,928 --> 00:12:02,968
‎มันกำลังสื่อว่าอะไรกันแน่

219
00:12:03,055 --> 00:12:08,805
‎การแบ่งแยกส่งผลกระทบต่อ
‎ความคิดและจิตใจของเด็กนักเรียนผิวดำ

220
00:12:08,894 --> 00:12:13,194
‎และทำลายความสามารถของพวกเขา
‎ในการมีส่วนร่วมในระบอบประชาธิปไตย

221
00:12:14,442 --> 00:12:16,942
‎ถ้าเดร็ด สก็อตต์เป็นหนึ่งในการตัดสินคดี
‎ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

222
00:12:17,027 --> 00:12:18,697
‎ในประวัติศาสตร์ของศาลสูงสุด

223
00:12:18,779 --> 00:12:20,909
‎อีกคดีหนึ่งที่ยิ่งใหญ่มากก็อาจจะเป็น

224
00:12:22,032 --> 00:12:24,082
‎คดีบราวน์และกระทรวงศึกษาธิการ

225
00:12:25,411 --> 00:12:28,661
‎"วันนี้การศึกษาอาจเป็นบทบาทที่สำคัญที่สุด

226
00:12:28,748 --> 00:12:30,368
‎ของรัฐและรัฐบาลท้องถิ่น

227
00:12:30,458 --> 00:12:32,958
‎มันคือรากฐานที่แท้จริงของการเป็นพลเมืองที่ดี

228
00:12:33,043 --> 00:12:34,883
‎โอกาสเช่นนี้เป็นสิทธิ

229
00:12:34,962 --> 00:12:38,132
‎ที่ทุกคนต้องมีอย่างเท่าเทียมกัน

230
00:12:38,215 --> 00:12:41,045
‎เราสรุปได้ว่าในด้านการศึกษาของรัฐ

231
00:12:41,135 --> 00:12:44,505
‎ทฤษฎีการแบ่งแยกแต่เท่าเทียมนั้นไม่เหมาะสม

232
00:12:45,014 --> 00:12:48,894
‎สถานศึกษาที่แบ่งแยกเชื้อชาตินั้น
‎ไม่เท่าเทียมกันโดยเนื้อแท้"

233
00:12:48,976 --> 00:12:50,476
‎(การแบ่งแยกถูกห้าม)

234
00:12:50,561 --> 00:12:52,351
‎(คำตัดสินเป็นเอกฉันท์)

235
00:12:54,440 --> 00:12:58,150
‎คำตัดสินนั้นเป็นจุดเริ่มต้นการล้มเลิก
‎การแบ่งแยกที่ถูกกฎหมายในประเทศนี้

236
00:12:58,694 --> 00:13:01,824
‎การยืนยันประชาธิปไตย
‎การยืนยันความเป็นพลเมือง

237
00:13:01,906 --> 00:13:06,486
‎คดีบราวน์กับกระทรวงศึกษาธิการ
‎คือการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

238
00:13:06,577 --> 00:13:09,367
‎ในส่วนของทนายความผิวดำส่วนมาก

239
00:13:09,872 --> 00:13:11,042
‎(คอนสแตนซ์ เบเกอร์ โมตลีย์
‎ทนายคดีบราวน์และกระทรวงศึกษา)

240
00:13:11,123 --> 00:13:12,713
‎(พอลลี่ เมอร์เรย์
‎ทนายความเพื่อสิทธิพลเมือง)

241
00:13:13,375 --> 00:13:18,125
‎พวกเขาเชื่อว่าในกฎหมายมีความเป็นไปได้เสมอ

242
00:13:18,214 --> 00:13:24,304
‎ที่จะเอาความหมายที่แท้จริงของการคุ้มครอง
‎ที่เท่าเทียมกันและความเป็นพลเมืองกลับมา

243
00:13:24,386 --> 00:13:26,806
‎ศาลสูงสุดเริ่มตระหนักว่า

244
00:13:26,889 --> 00:13:28,929
‎มีบางอย่างที่ขัดแย้งกัน

245
00:13:29,016 --> 00:13:34,016
‎ระหว่างภาษาของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎และสิ่งที่พวกเขาเห็นในประเทศของเรา

246
00:13:34,104 --> 00:13:37,024
‎(ศาลสูงสุดสั่งห้าม
‎การแบ่งแยกเชื้อชาติในโรงเรียนรัฐบาล)

247
00:13:37,107 --> 00:13:40,487
‎มีเรื่องให้ต้องฉลองมากมาย
‎แต่ก็มีเรื่องให้ต้องกังวลมากมาย

248
00:13:40,569 --> 00:13:42,989
‎และปรากฏว่าความกังวลก็ถูกต้องซะด้วย

249
00:13:43,823 --> 00:13:46,783
‎หลังจากการตัดสินคดีบราวน์
‎ภาคใต้ก็บอกว่า "ไม่มีวัน"

250
00:13:46,867 --> 00:13:50,287
‎ปฏิกิริยาต่อคดีบราวน์คือการต่อต้านครั้งใหญ่

251
00:13:50,371 --> 00:13:54,251
‎ฉันไม่ได้พูดเองนะ คนเรียกแบบนั้นจริงๆ
‎"การต่อต้านครั้งใหญ่"

252
00:13:55,209 --> 00:14:00,169
‎คุณคือหัวใจและส่วนสำคัญ
‎ที่ไม่ผ่อนปรนของการต่อต้าน

253
00:14:00,256 --> 00:14:02,586
‎พวกเขาต้องคำนึงถึง

254
00:14:02,675 --> 00:14:05,505
‎นี่เป็นช่วงเวลาที่น่าทึ่งในประเทศนี้

255
00:14:05,594 --> 00:14:08,854
‎ทุกคนควรจำไว้ว่า
‎ที่พรินซ์เอ็ดเวิร์ดเคาน์ตี้ รัฐเวอร์จิเนียร์

256
00:14:08,931 --> 00:14:12,731
‎ปิดโรงเรียนรัฐบาลเป็นเวลาห้าปี

257
00:14:12,810 --> 00:14:14,060
‎แทนที่จะเลิกแบ่งแยกเชื้อชาติ

258
00:14:14,645 --> 00:14:18,015
‎เรามีคำตัดสินของศาลสูงสุด
‎และเรามีเขตปกครอง

259
00:14:18,107 --> 00:14:20,147
‎ที่ท้าทายคำตัดสินอยู่ตลอดเวลา

260
00:14:20,234 --> 00:14:22,574
‎(วิทยาลัยคนขาวล้วน)

261
00:14:22,653 --> 00:14:26,533
‎แล้วคุณจะทำยังไง
‎เมื่อแม้แต่คำตัดสินของศาลสูงสุด

262
00:14:26,615 --> 00:14:28,655
‎ก็ไม่ได้มอบการเปลี่ยนแปลงที่ติดค้างคุณให้กับคุณ

263
00:14:29,618 --> 00:14:30,488
‎รอเหรอ

264
00:14:31,245 --> 00:14:32,075
‎ฝันเหรอ

265
00:14:33,122 --> 00:14:36,502
‎หรือคุณจะเตรียมรับมือและเรียกร้องสิทธิ์ของคุณ

266
00:14:37,126 --> 00:14:39,496
‎ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม

267
00:14:41,797 --> 00:14:45,257
‎คดีของบราวน์เป็นการเปล่งเสียง
‎ที่ทรงพลังถึงผู้คน

268
00:14:45,342 --> 00:14:47,392
‎ว่าพวกเขาควรจะสู้

269
00:14:47,469 --> 00:14:50,599
‎คนธรรมดาที่อยู่ที่นั่นตัดสินใจที่จะมีบทบาท

270
00:14:51,140 --> 00:14:54,390
‎การเคลื่อนไหวของรากหญ้า
‎ที่ทรงพลังกำลังเกิดขึ้น

271
00:14:55,603 --> 00:14:57,563
‎คดีบราวน์ตัดสินในปี 1954

272
00:14:57,646 --> 00:15:01,276
‎หนึ่งปีต่อมา เอ็มเม็ต ทิลล์ เด็กชายวัย 14 ปี

273
00:15:01,358 --> 00:15:03,238
‎ถูกพวกชายที่เป็นผู้ใหญ่ผิวขาวฆ่าตาย

274
00:15:03,319 --> 00:15:06,239
‎โดยพวกเขาอ้างว่าเขาผิวปากใส่หญิงผิวขาว

275
00:15:06,322 --> 00:15:09,662
‎คนกว่า 10,000 คนเดินผ่านโลงศพของเขา

276
00:15:09,742 --> 00:15:11,542
‎ซึ่งแม่ของเขาเปิดฝาโลงทิ้งไว้

277
00:15:11,619 --> 00:15:14,999
‎เธอบอกว่า "ชาวบ้านจะได้เห็น
‎ว่าพวกเขาทำอะไรกับลูกชายฉัน"

278
00:15:15,080 --> 00:15:18,130
‎ฉันชื่อโรซ่า พาคส์
‎ฉันอยู่ที่มอนต์กอเมอรี  รัฐแอละแบมา

279
00:15:18,667 --> 00:15:23,877
‎ในปี 1955 โรซ่า พาคส์ตัดสินใจว่า
‎เธอจะไม่สละที่นั่งบนรถเมล์คันนั้น

280
00:15:25,758 --> 00:15:28,088
‎แล้วเราก็เข้าสู่ขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมือง

281
00:15:31,722 --> 00:15:32,852
‎(นิโกรออกไป)

282
00:15:32,932 --> 00:15:36,352
‎ถนนเส้นนี้ไม่ง่ายเลย
‎กว่าเราจะมาถึงต้นทศวรรษที่ 1960

283
00:15:36,435 --> 00:15:39,225
‎และมันต้องมีความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่

284
00:15:45,277 --> 00:15:48,447
‎เราทุกคนรู้ว่าโรซ่า พาคส์คือใคร เธอเป็นฮีโร่

285
00:15:48,530 --> 00:15:50,620
‎เธอไม่ยอมไปหลังรถเมล์

286
00:15:50,699 --> 00:15:52,659
‎วงเอาต์แคสต์ตั้งชื่อเพลงตามชื่อเธอ

287
00:15:52,743 --> 00:15:54,793
‎ผมนับคำว่า " ไม่" และ "ใช่"

288
00:15:54,870 --> 00:15:57,040
‎และที่เหลือคือประวัติศาสตร์ ใช่ไหมล่ะ

289
00:15:57,623 --> 00:15:59,833
‎ผมคงไม่มาที่นี่หรอกถ้าเรื่องทั้งหมดมีแค่นั้น

290
00:16:04,213 --> 00:16:07,093
‎เธอขึ้นรถเมล์ไป แล้วคนขับรถเมล์คันนั้น

291
00:16:07,174 --> 00:16:09,394
‎ก็ขอให้เธอย้ายไปนั่งด้านหลัง

292
00:16:09,468 --> 00:16:11,298
‎เขาบอกว่า "นี่คือแอละแบมาครับ

293
00:16:11,387 --> 00:16:13,807
‎ที่นี่เรามีกฎหมายที่เรียกว่าจิมโครว์"

294
00:16:13,889 --> 00:16:17,479
‎เธอบอกว่า "ฉันไม่ไหวแล้ว
‎ฉันจะไม่ลุก ไม่มีทาง"

295
00:16:19,645 --> 00:16:22,225
‎แล้วการกระทำที่สั่นสะเทือนง่ายๆ นั้น
‎ก็จุดประกาย

296
00:16:22,314 --> 00:16:25,824
‎ใครที่เห็นด้วยโปรดแสดงออกด้วยการลุกขึ้นยืน

297
00:16:29,863 --> 00:16:32,243
‎พวกเขากระตุ้นชาวผิวดำในมอนต์กอเมอรี

298
00:16:32,324 --> 00:16:35,164
‎แล้วแรงผลักดันในการกำจัดจิมโครว์ก็เพิ่มขึ้น

299
00:16:35,869 --> 00:16:38,659
‎เธอกับสามีกลายเป็นคนที่สังคมไม่ยอมรับ
‎หางานทำไม่ได้

300
00:16:38,747 --> 00:16:41,167
‎เธอย้ายไปดีทรอยต์ ไปเป็นเลขา

301
00:16:41,250 --> 00:16:43,500
‎และถูกฝังอยู่ใต้กองนโยบายที่ไม่ยุติธรรม

302
00:16:43,585 --> 00:16:46,335
‎เธอบอกว่า "ฉันจะโค่นมันทิ้ง
‎ถ้าจิตวิญญาณของเราเป็นอิสระ

303
00:16:46,422 --> 00:16:48,222
‎ร่างกายของเราก็ต้องเป็นอิสระเช่นกัน"

304
00:16:48,298 --> 00:16:50,338
‎เธอกลับไปแสดงออกด้วยความมุ่งมั่นเดิม

305
00:16:50,426 --> 00:16:52,176
‎ที่ทำให้เธอไม่ไปนั่งหลังรถเมล์

306
00:16:52,261 --> 00:16:54,511
‎และแน่นอน
‎มันสร้างความประทับใจไว้ตลอดกาล

307
00:16:54,596 --> 00:16:56,056
‎ที่คืนกลับมาหาเรา

308
00:16:56,890 --> 00:16:58,350
‎(สิทธิ) (ความเท่าเทียม)

309
00:17:00,144 --> 00:17:02,444
‎เธอไม่เคยขอให้เราตามแสงของเธอไป

310
00:17:03,939 --> 00:17:07,819
‎เธอขอแค่ให้เราสนับสนุนสิ่งที่ถูกต้อง

311
00:17:14,533 --> 00:17:17,833
‎"การแบ่งแยกสร้างความหายนะให้กับนิโกร

312
00:17:17,911 --> 00:17:21,291
‎บางครั้งก็ยากที่จะระบุว่าอะไรลึกที่สุด

313
00:17:21,373 --> 00:17:24,383
‎บาดแผลทางร่างกายหรือบาดแผลทางจิตใจ

314
00:17:24,460 --> 00:17:27,630
‎มีแต่นิโกรเท่านั้นที่เข้าใจโรคเรื้อนทางสังคม

315
00:17:27,713 --> 00:17:29,593
‎ที่การแบ่งแยกทำให้เกิดขึ้นกับเขา

316
00:17:30,174 --> 00:17:33,224
‎ทุกการเผชิญหน้ากับข้อจำกัด

317
00:17:33,302 --> 00:17:36,472
‎คืออีกการต่อสู้ทางอารมณ์
‎ในสงครามที่ไม่มีวันจบสิ้น

318
00:17:37,139 --> 00:17:40,389
‎เราจะยืนกรานต่อไปว่าความถูกต้องต้องบังเกิด

319
00:17:40,476 --> 00:17:44,186
‎เพราะทั้งพระประสงค์ของพระเจ้า
‎และมรดกของประเทศเรา

320
00:17:44,271 --> 00:17:46,821
‎พูดผ่านการเรียกร้องที่กึกก้องของเรา"

321
00:17:51,695 --> 00:17:55,115
‎หลังจากที่กลายเป็นผู้นำ
‎บอยคอตรถเมล์ในมอนต์กอเมอรี

322
00:17:55,199 --> 00:17:58,079
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์
‎ก็ทำให้เรื่องนี้เป็นที่สนใจ

323
00:17:58,160 --> 00:18:00,450
‎ตอนที่เขาอายุเพียง 26 ปีเท่านั้น

324
00:18:02,372 --> 00:18:06,002
‎แต่ถึงจะอายุยังน้อย
‎ดร.คิงก็อุทิศตนเพื่อการเป้าหมาย

325
00:18:06,085 --> 00:18:10,585
‎มอบสิ่งที่เราเป็นหนี้คนเหล่านี้ให้พวกเขา
‎รวมถึงสิทธิ์ของพวกเขาที่พระเจ้ามอบให้

326
00:18:10,672 --> 00:18:13,012
‎และสิทธิตามรัฐธรรมนูญของพวกเขา

327
00:18:13,967 --> 00:18:17,507
‎และในปี 1963 ความทุ่มเทของเขาถูกทดสอบ

328
00:18:17,596 --> 00:18:21,346
‎เพราะตอนนี้เขาต้องเปลี่ยนความคิด
‎ของประธานาธิบดี

329
00:18:23,102 --> 00:18:25,982
‎สวัสดีครับ ท่านวุฒิสมาชิกจอห์น เอฟ. เคนเนดี

330
00:18:26,063 --> 00:18:27,113
‎(ธันวาคม - โรซ่า พาคส์ - ปี 1955)

331
00:18:28,023 --> 00:18:29,073
‎(การหาเสียงปธน.ของเจเอฟเค - ปี 1960)

332
00:18:29,149 --> 00:18:31,489
‎ผมจะไม่พอใจจนกว่าคนอเมริกันทุกคน

333
00:18:31,568 --> 00:18:33,738
‎จะมีความสุขกับสิทธิตามรัฐธรรมนูญอย่างเต็มที่

334
00:18:33,821 --> 00:18:35,161
‎ผมว่าเราทำได้ดีกว่านี้

335
00:18:35,239 --> 00:18:39,119
‎ตอนที่จอห์น เคนเนดีลงสมัคร
‎ชิงตำแหน่งประธานาธิบดีในปี 1960

336
00:18:39,201 --> 00:18:42,791
‎คนผิวดำเริ่มแห่กันมาหาเขา
‎ราวกับเป็นผู้สมัครของพวกเขา

337
00:18:42,871 --> 00:18:45,921
‎เพราะเขาแสดงความเห็นใจ
‎ต่อขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมือง

338
00:18:49,586 --> 00:18:51,166
‎และเมื่อวันเลือกตั้งมาถึง

339
00:18:51,964 --> 00:18:54,634
‎คนผิวดำก็ออกไปเลือกเขาเยอะมาก

340
00:18:55,634 --> 00:18:57,934
‎แต่ไม่นานหลังจากเข้ารับตำแหน่ง

341
00:18:58,011 --> 00:18:59,471
‎เคนเนดีก็เริ่มกลับคำสัญญา

342
00:19:00,514 --> 00:19:03,024
‎สหภาพโซเวียตประสบความสำเร็จในอวกาศ

343
00:19:04,143 --> 00:19:07,443
‎แต่นั่นทำให้โลกสงสัย
‎ว่าเราคือที่หนึ่งในวิทยาศาสตร์หรือเปล่า

344
00:19:07,521 --> 00:19:10,481
‎ใครก็ตามที่อ่านหนังสือพิมพ์
‎และใครก็ตามที่เป็นพลเมืองของสหรัฐฯ

345
00:19:10,566 --> 00:19:11,976
‎ต้องสรุปได้ว่า

346
00:19:12,067 --> 00:19:14,777
‎สหรัฐฯ ไม่ได้มีภาพลักษณ์เดิมอีกต่อไป

347
00:19:14,862 --> 00:19:17,572
‎เหมือนที่มันเป็นเมื่อหนึ่งหรือสองทศวรรษก่อน

348
00:19:17,656 --> 00:19:23,196
‎จอห์น เคนเนดีไม่ได้สนใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
‎กับขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมืองสักเท่าไหร่

349
00:19:24,496 --> 00:19:30,166
‎คำถามที่่อยู่ตรงหน้าเราทุกคนคือ
‎อิสรภาพในยุคต่อไปจะชนะได้หรือไม่

350
00:19:30,252 --> 00:19:32,252
‎หรือคอมมิวนิสต์จะประสบความสำเร็จ

351
00:19:32,337 --> 00:19:33,547
‎นั่นแหละปัญหาใหญ่

352
00:19:34,798 --> 00:19:37,508
‎ส่วนใหญ่เคนเนดีจะรณรงค์เรื่องสงครามเย็น

353
00:19:37,593 --> 00:19:41,143
‎เขามองว่าขบวนการ
‎เรียกร้องสิทธิพลเมืองเป็นอุปสรรค

354
00:19:41,221 --> 00:19:43,061
‎ในการทำสงครามเย็นของสหรัฐฯ

355
00:19:43,140 --> 00:19:46,310
‎และในช่วงสองปีแรกของการบริหารประเทศ
‎ก็แทบไม่เกิดอะไรขึ้นเลย

356
00:19:48,812 --> 00:19:52,112
‎คนดำเชื่อจริงๆ ว่าพวกเขาทำให้
‎ประธานาธิบดีเคนเนดีได้รับเลือกตั้ง

357
00:19:52,191 --> 00:19:56,321
‎และพวกเขาต้องการให้เคนเนดีชดใช้หนี้

358
00:19:56,403 --> 00:20:00,203
‎ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐฯ

359
00:20:00,866 --> 00:20:03,076
‎จะเซ็นคำสั่งผู้บริหาร

360
00:20:03,160 --> 00:20:07,920
‎ให้การแบ่งแยกเป็นเรื่องผิดกฎหมาย
‎หรือประกาศว่ามันขัดต่อรัฐธรรมนูญ

361
00:20:08,540 --> 00:20:11,710
‎บนพื้นฐานของบทแก้ไขเพิ่มเติม
‎มาตรา 14 ของรัฐธรรมนูญ

362
00:20:13,670 --> 00:20:16,800
‎กว่าสิบปีหลังจากที่คดีบราวน์ได้รับการตัดสิน

363
00:20:16,882 --> 00:20:21,472
‎เด็กนักเรียนผิวดำส่วนใหญ่
‎ที่ถูกแบ่งแยกในยุคของบราวน์

364
00:20:21,553 --> 00:20:23,813
‎ก็ยังคงไปโรงเรียนที่มีเชื้อชาติเดียว

365
00:20:23,889 --> 00:20:27,809
‎จึงเห็นได้ชัดว่านี่เป็นการต่อสู้ที่ไม่จบสิ้น

366
00:20:27,893 --> 00:20:31,313
‎ในขณะที่ประเทศกำลังเข้าสู่ปี 1963

367
00:20:31,396 --> 00:20:34,896
‎หลายๆ คนก็คิดได้ว่านี่คือทั้งศตวรรษ

368
00:20:34,983 --> 00:20:38,203
‎ตั้งแต่ลินคอล์นประกาศเลิกทาส

369
00:20:39,029 --> 00:20:41,409
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิงต้องการให้
‎ประธานาธิบดีเคนเนดี

370
00:20:41,490 --> 00:20:44,330
‎ประกาศเลิกทาสครั้งที่สอง

371
00:20:44,409 --> 00:20:48,369
‎ซึ่งจะเป็นการทำให้การแบ่งแยก
‎ผิดกฎหมายทั่วประเทศ

372
00:20:48,455 --> 00:20:50,785
‎แค่เขาขยับปากกาเซ็นชื่อง่ายๆ ก็สามารถ

373
00:20:50,874 --> 00:20:54,924
‎ชดเชยการปฏิเสธการคุ้มครอง
‎และสิทธิในบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ได้

374
00:20:56,338 --> 00:21:00,468
‎เขาเล่นบทที่เฟรเดอริค ดักลาส
‎เล่นในศตวรรษที่ 19

375
00:21:00,550 --> 00:21:02,090
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิง

376
00:21:02,177 --> 00:21:06,387
‎พูดว่า "คุณไม่ทำตามอุดมคติสูงสุดของคุณ"

377
00:21:06,473 --> 00:21:10,103
‎ผมต้องขอบอกว่าประธานาธิบดีเคนเนดี
‎ยังทำไม่พอ

378
00:21:10,185 --> 00:21:12,935
‎และเราต้องเตือนเขาว่าเราเลือกเขามา

379
00:21:14,189 --> 00:21:17,819
‎สิ่งที่ดร.คิงอยากทำคือเตือนคนอเมริกัน

380
00:21:17,901 --> 00:21:21,111
‎ว่าเราเคยพูดสิ่งเหล่านี้มาแล้วและเราล้มเหลว

381
00:21:21,822 --> 00:21:25,622
‎และตอนนี้ถึงเวลาที่จะพูดสิ่งเหล่านี้อีกครั้ง
‎และประสบความสำเร็จแล้ว

382
00:21:26,201 --> 00:21:32,121
‎ในปี 1962 เอ็มแอลเคส่งร่าง
‎การประกาศเลิกทาสฉบับที่สอง

383
00:21:32,207 --> 00:21:33,577
‎ไปให้ประธานาธิบดีลงนาม

384
00:21:34,584 --> 00:21:37,174
‎เจเอฟเคไม่ยอมเซ็น

385
00:21:38,213 --> 00:21:41,053
‎ในหลายๆ ด้าน เขารู้สึกว่ามันมากเกินไป

386
00:21:41,133 --> 00:21:43,973
‎เขาไม่ได้พยายามจะเป็นลินคอล์น

387
00:21:44,678 --> 00:21:47,598
‎มีแรงกระตุ้นให้รอ

388
00:21:47,681 --> 00:21:51,771
‎ให้ชะลอสิ่งต่างๆ
‎ในแง่ของการต่อสู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงนี้

389
00:21:51,852 --> 00:21:54,772
‎คิงเชื่อว่าการรอคอยนั้นอันตราย

390
00:21:54,855 --> 00:22:01,315
‎คิงได้เห็นและรู้สึกถึงความเสียหาย
‎ทางอารมณ์และจิตใจจากการแบ่งแยก

391
00:22:02,237 --> 00:22:03,737
‎ความไม่เท่าเทียมทางเศรษฐกิจ

392
00:22:04,781 --> 00:22:06,241
‎โอกาสที่จำกัด

393
00:22:07,200 --> 00:22:09,290
‎ทุกวันที่เขาล่าช้า

394
00:22:09,369 --> 00:22:11,959
‎ทุกวันที่นักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิพลเมืองล่าช้า

395
00:22:12,039 --> 00:22:14,419
‎คือวันที่คนดำทุกข์ทรมาน

396
00:22:22,466 --> 00:22:23,966
‎(หนูไปโรงเรียนไม่ได้เพราะการแบ่งแยก)

397
00:22:24,051 --> 00:22:27,471
‎ทำไมหลังจากการแบ่งแยกถูกตัดสิน
‎ว่าผิดกฎหมายแล้ว มันยังดำเนินต่อไปอีก

398
00:22:27,554 --> 00:22:29,144
‎ทำไมคนเหยียดผิวถึงปล่อยมันไปไม่ได้

399
00:22:29,222 --> 00:22:30,932
‎มันต้องมีอย่างอื่นด้วยแน่ๆ

400
00:22:32,017 --> 00:22:35,687
‎มันเป็นเพราะวิธีที่คนขาวบางคน
‎มองคนดำในตอนนั้น

401
00:22:35,771 --> 00:22:38,361
‎มองว่าพวกเขาเป็นราคีหรือมลทินของสังคม

402
00:22:38,440 --> 00:22:41,400
‎ผมจะอธิบายในแง่ของสิ่งที่เรียกว่า
‎กฎหนึ่งหยดแล้วกัน

403
00:22:41,485 --> 00:22:43,735
‎ในระบบสังคมและกฎหมายของจิมโครว์

404
00:22:43,820 --> 00:22:46,620
‎เลือดดำหนึ่งหยดทำให้คนเป็นคนดำ

405
00:22:46,698 --> 00:22:47,618
‎หมายความว่าไง

406
00:22:48,450 --> 00:22:52,290
‎มันหมายความว่าเด็กผิวขาวโตมา
‎โดยคิดว่าถ้าพวกเขาสัมผัสคนดำ

407
00:22:52,371 --> 00:22:53,621
‎พวกเขาจะติดเชื้อคนดำมา

408
00:22:53,705 --> 00:22:56,915
‎หมายความว่าคนขาว
‎จะอยากเทน้ำกรดลงไปในสระว่ายน้ำ

409
00:22:57,000 --> 00:22:59,090
‎มากกว่ายอมให้เด็กผิวดำว่ายน้ำในนั้น

410
00:22:59,920 --> 00:23:03,010
‎คิดดูสิ พวกเขาอยากเทสิ่งปนเปื้อนลงไปจริงๆ

411
00:23:03,090 --> 00:23:05,300
‎มากกว่าอยู่ร่วมกับคนที่ไม่ได้มีแปดเปื้อนจริง

412
00:23:05,884 --> 00:23:07,554
‎เพราะนั่นคือความหมายของหนึ่งหยด

413
00:23:07,636 --> 00:23:11,466
‎สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ
‎มันหมายความว่าความเป็นคนดำคือสิ่งปนเปื้อน

414
00:23:12,349 --> 00:23:14,679
‎แน่นอนว่าคนขาวต่อต้านการเลิกแบ่งแยก

415
00:23:14,768 --> 00:23:16,438
‎พวกเขากลัวติดเชื้อ

416
00:23:16,520 --> 00:23:18,020
‎นั่นคือเรื่องของอคติ

417
00:23:18,105 --> 00:23:21,185
‎มันจะทำให้เราเชื่ออะไรบางอย่าง
‎ที่ไม่ใช่เรื่องจริงสักนิด

418
00:23:21,274 --> 00:23:23,614
‎ว่าการเป็นคนดำคือโรค

419
00:23:23,693 --> 00:23:25,403
‎เพื่อทำให้เรามองไม่เห็นโรคที่แท้จริง

420
00:23:25,487 --> 00:23:27,697
‎ที่สังคมของเราทนทุกข์ทรมานมานานเกินไปแล้ว

421
00:23:28,990 --> 00:23:29,950
‎การเหยียดเชื้อชาติไง

422
00:23:31,410 --> 00:23:33,200
‎โรคที่แท้จริงคือการเหยียดเชื้อชาติ

423
00:23:33,286 --> 00:23:34,116
‎อะไร

424
00:23:35,414 --> 00:23:39,254
‎(ต้องใช้ความกล้า
‎วอลเลซกล้า! คุณกล้าไหม)

425
00:23:39,334 --> 00:23:42,554
‎หนึ่งในผู้ต่อต้านการเลิกแบ่งแยกเชื้อชาตินี้

426
00:23:42,629 --> 00:23:45,089
‎คือผู้ว่าการรัฐแอละแบมา จอร์จ วอลเลซ

427
00:23:45,674 --> 00:23:51,394
‎เขายินดีที่จะโจมตีบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎เพื่อรักษาอำนาจสูงสุดของคนขาวไว้

428
00:23:53,306 --> 00:23:54,466
‎ผู้ว่าการรัฐวอลเลซ…

429
00:23:56,518 --> 00:23:58,188
‎ลุกขึ้นทักทาย

430
00:23:58,728 --> 00:24:01,938
‎จอร์จ วอลเลซเป็นนักประชานิยม
‎ชาวแอละแบมาสุดคลาสสิก

431
00:24:02,023 --> 00:24:04,863
‎ซึ่งหมายความว่าเขาเห็นด้วยกับคนที่ไม่สำคัญ

432
00:24:04,943 --> 00:24:06,613
‎ตราบใดที่คนที่ไม่สำคัญนั้นเป็นคนขาว

433
00:24:07,112 --> 00:24:08,862
‎ทางใต้ถูกทำร้าย

434
00:24:08,947 --> 00:24:11,987
‎โดยนักกินเมืองจอมตะกละ
‎และกองทัพของรัฐบาลกลาง

435
00:24:12,075 --> 00:24:15,905
‎เพื่อให้บทแก้ไขเพิ่มเติม
‎มาตรา 14 ที่ผิดกฎหมายผ่าน

436
00:24:15,996 --> 00:24:19,076
‎ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องจำไว้ว่า
‎โดยทั่วไปแล้วภาคใต้

437
00:24:19,166 --> 00:24:21,746
‎ใช้วิธีการกับบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

438
00:24:21,835 --> 00:24:23,705
‎ซึ่งผมพอจะสรุปได้ดังต่อไปนี้

439
00:24:23,795 --> 00:24:26,415
‎รัฐบาลกลางบอกรัฐไม่ได้ว่าต้องทำอะไร

440
00:24:26,506 --> 00:24:29,426
‎และผมได้ยินมาว่า
‎มีการโต้เถียงเกิดขึ้นหลายสิบครั้ง

441
00:24:29,509 --> 00:24:32,759
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 เป็นการหลอกลวง
‎ไม่ได้ลงมติอย่างถูกต้อง

442
00:24:32,846 --> 00:24:34,426
‎รัฐต่างๆ ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตาม

443
00:24:34,514 --> 00:24:37,274
‎และผมขอพูดเลยว่าแบ่งแยกตอนนี้

444
00:24:37,350 --> 00:24:39,020
‎แบ่งแยกพรุ่งนี้

445
00:24:39,102 --> 00:24:41,102
‎และแบ่งแยกตลอดไป!

446
00:24:42,230 --> 00:24:45,690
‎คำสั่งยกเลิกการแบ่งแยกเชื้อชาติเหล่านี้
‎ละเมิดสิทธิของรัฐ

447
00:24:46,359 --> 00:24:48,029
‎แล้วเขาก็ขีดเส้น

448
00:24:48,111 --> 00:24:50,531
‎จะไม่มีการปฏิบัติตามคำสั่งของรัฐบาลกลาง

449
00:24:50,655 --> 00:24:52,485
‎ที่ให้เลิกแบ่งแยกเชื้อชาติระบบการศึกษา

450
00:24:53,492 --> 00:24:59,622
‎เขาออกมาบอกว่าถ้าคนดำคนไหน
‎อยากเข้ามหาวิทยาลัยในแอละแบมา

451
00:24:59,706 --> 00:25:02,576
‎เขาจะยืนขวางประตูมหาวิทยาลัย
‎และขัดขวางคนพวกนั้น

452
00:25:06,379 --> 00:25:10,009
‎ทุกวันจะมีชาวนิโกรหลายพันคน
‎ต่อแถวลงทะเบียนเพื่อลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง

453
00:25:10,091 --> 00:25:13,511
‎นักจัดการของคิง
‎ต้องต่อสู้กับศัตรูผิวขาวอย่างต่อเนื่อง

454
00:25:13,595 --> 00:25:15,845
‎สิ่งที่คุณทำคือการข่มขู่คนพวกนี้

455
00:25:15,931 --> 00:25:19,311
‎ด้วยการให้พวกเขายืนตากฝน
‎ไม่ให้พวกเขาลงทะเบียนเพื่อออกเสียงเลือกตั้ง

456
00:25:19,392 --> 00:25:21,062
‎และเราจะลงทะเบียนเพื่อออกเสียง

457
00:25:21,144 --> 00:25:23,064
‎เพราะในฐานะพลเมืองของสหรัฐฯ

458
00:25:23,146 --> 00:25:24,436
‎เรามีสิทธิ์ที่จะทำ

459
00:25:28,360 --> 00:25:31,320
‎พฤติกรรมอหิงสาก่อให้เกิดความวุ่นวาย

460
00:25:31,404 --> 00:25:35,624
‎เพราะเมื่อคุณถูกใครโจมตี
‎คุณจะถูกทำร้ายร่างกาย

461
00:25:36,826 --> 00:25:42,326
‎คุณวางแผนทุกอย่างเพื่อให้คนอยากโจมตีคุณ

462
00:25:45,293 --> 00:25:50,093
‎พลังของอหิงสามาจาก
‎การเผชิญหน้ากับความอยุติธรรม

463
00:25:50,924 --> 00:25:52,724
‎นั่นทำให้เกิดความขัดแย้งมากขึ้น

464
00:25:52,801 --> 00:25:54,721
‎สิ่งที่คุณทำคือการพยายามเปลี่ยนแปลง

465
00:25:54,803 --> 00:25:57,393
‎และสิ่งที่พวกเขาทำคือการพยายาม
‎ต่อต้านการเปลี่ยนแปลง

466
00:25:57,472 --> 00:25:59,312
‎ดร.คิงพูดถึงเรื่องนี้บ่อยมาก

467
00:25:59,391 --> 00:26:02,141
‎ว่าหลายคนอยากให้เขาฟื้นฟูความสงบเรียบร้อย

468
00:26:02,227 --> 00:26:04,647
‎เพราะการขัดขืนอย่างสงบมันวุ่นวาย

469
00:26:04,729 --> 00:26:07,939
‎แต่เราต้องสร้างวิกฤตจริงๆ

470
00:26:08,024 --> 00:26:11,704
‎ไม่งั้นคนที่มีอภิสิทธิ์ก็จะสนใจแต่เรื่องของตัวเอง

471
00:26:11,778 --> 00:26:14,158
‎และทำเหมือนว่าโลกนี้ไม่มีความอยุติธรรม

472
00:26:14,239 --> 00:26:15,659
‎(เราคัดค้านนโยบายของคนกลุ่มนี้)

473
00:26:15,740 --> 00:26:18,370
‎มีสามวิธีที่จะจัดการกับความอยุติธรรม

474
00:26:18,451 --> 00:26:20,951
‎หนึ่งคือต้องยอมรับมันอย่างทาส

475
00:26:21,037 --> 00:26:23,157
‎หรือใช้อาวุธต่อต้านมัน

476
00:26:23,248 --> 00:26:24,918
‎หรือจะใช้อหิงสาก็ได้

477
00:26:25,000 --> 00:26:26,250
‎ให้ตายสิ

478
00:26:27,669 --> 00:26:30,299
‎บายาร์ด รัสติน
‎เป็นคนที่มีความสามารถหลายอย่าง

479
00:26:30,380 --> 00:26:32,420
‎คิงกำลังสร้างสัมพันธมิตร

480
00:26:32,507 --> 00:26:35,757
‎เขาสานสัมพันธ์กับนักเคลื่อนไหวคนอื่นๆ
‎อย่างบายาร์ด รัสติน

481
00:26:35,844 --> 00:26:38,054
‎บายาร์ดเป็นผู้รักสันติ

482
00:26:38,138 --> 00:26:41,468
‎และเขาเป็นหนึ่งในปัญญาชนชั้นนำ

483
00:26:41,558 --> 00:26:44,138
‎ของขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิพลเมืองยุคนั้น

484
00:26:44,227 --> 00:26:47,607
‎คนเราพึ่งพาร่างกายและจิตวิญญาณของตัวเอง

485
00:26:47,689 --> 00:26:50,529
‎เขาใส่สิ่งนั้นไว้ในช่องโหว่เมื่อสิ่งอื่นๆ ล้มเหลว

486
00:26:51,568 --> 00:26:53,818
‎คุณอาจไม่เคยได้ยินชื่อบายาร์ด รัสติน

487
00:26:53,903 --> 00:26:55,953
‎เขาไม่เพียงแต่ทำงานกับเอ็มแอลเคเท่านั้น

488
00:26:56,031 --> 00:27:00,331
‎เขายังเป็นคนแนะนำแนวคิด
‎การต่อต้านอย่างอหิงสาให้กับดร.คิงด้วย

489
00:27:00,869 --> 00:27:02,329
‎แล้วทำไมเราไม่รู้จักชื่อเขาล่ะ

490
00:27:03,663 --> 00:27:05,753
‎เพราะเขาเป็นเกย์อย่างเปิดเผย

491
00:27:05,832 --> 00:27:10,382
‎ในช่วงที่การเป็นเกย์ถูกมองว่า
‎เป็นโรคทางจิตและอาชญากรรม

492
00:27:10,462 --> 00:27:14,262
‎เขาถูกผลักออกไปอยู่รอบนอก
‎ของการเคลื่อนไหวที่เขาทุ่มเททั้งชีวิตให้

493
00:27:14,341 --> 00:27:17,141
‎บายาร์ดเคยพูดไว้ว่า
‎"เราต้องการกลุ่มนักสร้างปัญหา

494
00:27:17,218 --> 00:27:18,968
‎ที่ดีงามในทุกชุมชน

495
00:27:19,054 --> 00:27:20,854
‎อาวุธเดียวของเราคือร่างกายของเรา

496
00:27:20,930 --> 00:27:23,890
‎และเราต้องซุกมันไว้ในที่ต่างๆ ล้อจะได้ไม่หมุน"

497
00:27:26,353 --> 00:27:28,903
‎บายาร์ด รัสตินเป็นนักสร้างปัญหาที่ดีงาม

498
00:27:31,149 --> 00:27:33,739
‎ปี 1963 เป็นปีที่สำคัญมาก

499
00:27:33,818 --> 00:27:36,238
‎สำหรับทั้งประเทศและสำหรับทั้งโลก

500
00:27:36,321 --> 00:27:39,281
‎ตอนนั้นคิงเริ่มได้รับการต่อต้านอย่างหนัก

501
00:27:39,366 --> 00:27:42,236
‎ว่าเขารุกหนักเกินไป ว่าเขาเร่งรีบเกินไป

502
00:27:42,327 --> 00:27:45,117
‎และความคิดนั้นที่ว่า
‎เขารุกหนักเกินไปและเร่งรีบเกินไป

503
00:27:45,205 --> 00:27:48,455
‎แต่นั่นคือหลังจาก
‎การประกาศเลิกทาสมา 100 ปีแล้วนะ

504
00:27:48,541 --> 00:27:51,801
‎เป็นการเปรียบเทียบที่ทำให้เขาสับสน

505
00:27:51,878 --> 00:27:55,378
‎เพื่อให้การเคลื่อนไหวไปในทิศทางที่ถูกต้อง

506
00:27:55,465 --> 00:27:58,715
‎เขาต้องลงมือในส่วนของรัฐบาลกลาง

507
00:27:58,802 --> 00:28:03,682
‎เขาอยากสร้างสถานการณ์
‎ที่เคนเนดีต้องตอบสนอง

508
00:28:03,765 --> 00:28:05,135
‎เขาอยากสร้างวิกฤต

509
00:28:05,225 --> 00:28:08,185
‎ด้วยการไปยังสถานที่ที่มีการแบ่งแยกรุนแรงที่สุด

510
00:28:09,354 --> 00:28:12,074
‎(กรมตำรวจเบอร์มิงแฮมของคุณ)

511
00:28:12,649 --> 00:28:16,359
‎เมืองเบอร์มิงแฮม
‎ทำงานเพื่อประชาชนในหลายๆ ด้าน

512
00:28:16,444 --> 00:28:19,454
‎ไม่ได้อยู่เหนือกว่ากรมตำรวจเบอร์มิงแฮม

513
00:28:19,531 --> 00:28:23,581
‎กองกำลังตำรวจของบูล คอนเนอร์
‎ได้ชื่อว่าโหดเหี้ยมมาก

514
00:28:23,660 --> 00:28:28,750
‎สุนัขจะไม่หยุดจนกว่าจะทำหน้าที่
‎และคำสั่งของมันเสร็จสิ้น

515
00:28:28,832 --> 00:28:32,422
‎ฉันถูกลากเข้าคุกในเดือนสิงหาคม

516
00:28:33,044 --> 00:28:34,464
‎ชุดของฉันขาด

517
00:28:34,546 --> 00:28:36,376
‎เพราะพวกเขาจับฉันอย่างรุนแรงมาก

518
00:28:36,464 --> 00:28:41,264
‎เบอร์มิงแฮมได้ชื่อว่าเป็น
‎โยฮันเนสเบิร์กแห่งอเมริกา

519
00:28:41,344 --> 00:28:43,934
‎คุณต้องแยกคนขาวกับคนดำออกจากกัน!

520
00:28:44,013 --> 00:28:47,353
‎ให้หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายซะ
‎คุณจ้างพวกเขามาเพื่อการนี้

521
00:28:47,434 --> 00:28:51,524
‎คนดำหางานทำตามร้านค้าใจกลางเมืองไม่ได้

522
00:28:51,604 --> 00:28:54,984
‎คนดำถูกใช้ความรุนแรงบ่อยมาก

523
00:28:55,066 --> 00:28:57,686
‎เท่าที่ผมรู้ ชีวิตในเบอร์มิงแฮมคือนรก

524
00:29:01,364 --> 00:29:04,374
‎เบอร์มิงแฮมถูกเรียกว่า "บอมบิงแฮม"

525
00:29:04,451 --> 00:29:08,581
‎เพราะมีการใช้ระเบิด
‎โจมตีครอบครัวคนดำบ่อยมาก

526
00:29:08,663 --> 00:29:09,623
‎โจมตีนักเคลื่อนไหวผิวดำ

527
00:29:09,706 --> 00:29:14,036
‎โจมตีคนดำทุกคนที่คนใต้ผิวขาวคิดว่าล้ำเส้น

528
00:29:16,755 --> 00:29:19,125
‎"ความทรงจำในวัยเด็กของฉันบางส่วน

529
00:29:19,215 --> 00:29:21,675
‎คือเสียงระเบิด

530
00:29:22,260 --> 00:29:25,310
‎การก่อการร้าย
‎เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของเรา

531
00:29:25,847 --> 00:29:27,967
‎มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย"

532
00:29:28,558 --> 00:29:29,728
‎บูล คอนเนอร์…

533
00:29:30,769 --> 00:29:34,109
‎มักจะออกรายการวิทยุและแถลงการณ์ประมาณว่า

534
00:29:35,106 --> 00:29:37,566
‎"นิโกรย้ายเข้ามาอยู่ในย่านคนขาว

535
00:29:37,650 --> 00:29:39,780
‎เราน่าจะมีการนองเลือดคืนนี้"

536
00:29:39,861 --> 00:29:42,241
‎และแน่นอน มันจะมีการนองเลือด

537
00:29:45,408 --> 00:29:49,288
‎ชุมชนคนผิวสีคุ้นเคย
‎กับการก่อการร้ายในประเทศมากเกินไป

538
00:29:51,456 --> 00:29:54,326
‎ในอดีต เมื่อเรากดดันเพื่อการเปลี่ยนแปลง

539
00:29:54,918 --> 00:29:56,628
‎ความรุนแรงจะตามมา

540
00:30:02,383 --> 00:30:05,223
‎ไม่มีที่ไหนชัดเจนไปกว่า "บอมบิงแฮม" อีกแล้ว

541
00:30:07,180 --> 00:30:10,100
‎เคเคเคจะวางระเบิดบ้านและโบสถ์

542
00:30:10,183 --> 00:30:13,813
‎เพื่อขู่คนผิวดำที่จัดการประชุมสิทธิพลเมือง

543
00:30:15,313 --> 00:30:17,073
‎และไม่มีหน่วยงานรัฐใด

544
00:30:17,148 --> 00:30:21,358
‎ไม่มีตำรวจ ไม่มีกองทัพ
‎หรือกองกำลังพิทักษ์ชาติหยุดพวกเขาเลย

545
00:30:21,986 --> 00:30:23,566
‎ไม่มีอะไรทำให้ผู้ก่อการร้ายรู้สึกกล้า

546
00:30:23,655 --> 00:30:26,615
‎ได้ดีไปกว่าระบบกฎหมาย
‎ที่จงใจมองข้ามการมีอยู่ของพวกเขา

547
00:30:29,744 --> 00:30:33,374
‎"เบอร์มิงแฮมคือสัญลักษณ์ของการต่อต้าน
‎การเลิกแบ่งแยกเชื้อชาติที่รุนแรง

548
00:30:33,915 --> 00:30:36,625
‎ถ้าเราบุกทะลวงเบอร์มิงแฮมได้

549
00:30:36,709 --> 00:30:39,589
‎และทลายกำแพงแห่งการแบ่งแยกได้จริงๆ

550
00:30:40,338 --> 00:30:42,718
‎มันจะแสดงให้ภาคใต้ทั้งภาคเห็น

551
00:30:43,341 --> 00:30:45,801
‎ว่าภาคใต้ต่อต้าน
‎การเลิกแบ่งแยกไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

552
00:30:46,302 --> 00:30:49,012
‎(ดีที่มีคุณอยู่ในเบอร์มิงแฮม)

553
00:30:51,015 --> 00:30:51,845
‎เดินต่อไป

554
00:30:51,933 --> 00:30:54,233
‎ระหว่างการประท้วงที่เบอร์มิงแฮม

555
00:30:54,310 --> 00:30:58,110
‎บูล คอนเนอร์เอาแต่จับคนเข้าคุก

556
00:30:58,189 --> 00:31:02,029
‎แต่การประท้วงไม่ได้ทำให้เกิด
‎การประชาสัมพันธ์ที่จำเป็น

557
00:31:02,110 --> 00:31:04,570
‎เพื่อส่งสารกลับไปหาจอห์น เคนเนดี

558
00:31:05,154 --> 00:31:06,824
‎ด้วยความรู้สึกเกือบสิ้นหวัง

559
00:31:06,948 --> 00:31:09,908
‎เขาจึงตัดสินใจว่าเขาต้องเข้าคุก

560
00:31:11,327 --> 00:31:12,497
‎เขานำการเดินขบวน

561
00:31:13,746 --> 00:31:14,786
‎เขาถูกจับ

562
00:31:16,040 --> 00:31:19,040
‎และตอนนั้นเขาก็กังวล

563
00:31:19,127 --> 00:31:22,957
‎ว่าการรณรงค์เบอร์มิงแฮมอาจไม่สำเร็จ

564
00:31:25,466 --> 00:31:26,426
‎(การเดินขบวนจบลงในคุก)

565
00:31:26,509 --> 00:31:31,759
‎เขาอ่านคำตอบของผู้นำศาสนาผิวขาว
‎ที่มีต่อการรณรงค์

566
00:31:31,848 --> 00:31:34,018
‎และเขาก็โกรธมาก

567
00:31:34,100 --> 00:31:37,480
‎เขาเคยคิดว่าผู้นำศาสนา

568
00:31:37,562 --> 00:31:40,022
‎จะเป็นหนึ่งในแหล่งสนับสนุน

569
00:31:40,607 --> 00:31:43,187
‎"เราขอให้ทั้งพลเรือนผิวขาวและนิโกรของเรา

570
00:31:43,276 --> 00:31:47,276
‎ปฏิบัติตามหลักกฎหมาย
‎และระเบียบและสามัญสำนึก

571
00:31:47,947 --> 00:31:49,987
‎เรารับรู้ถึงความใจร้อนโดยธรรมชาติ

572
00:31:50,074 --> 00:31:53,584
‎ของคนที่รู้สึกว่าความหวังของพวกเขา
‎ถูกทำให้เป็นจริงช้าลง

573
00:31:53,661 --> 00:31:56,121
‎แต่เราเชื่อว่าการเดินขบวนเหล่านี้

574
00:31:56,205 --> 00:31:58,365
‎ไม่ฉลาดและไม่ถูกกาลเทศะ"

575
00:31:59,417 --> 00:32:01,917
‎พวกนักบวชเขียนจดหมายฉบับนี้

576
00:32:02,003 --> 00:32:04,553
‎เพราะคิดว่าจะไม่ได้รับการโต้ตอบใหญ่โต

577
00:32:05,340 --> 00:32:10,350
‎แต่ตรงกันข้าม พวกเขากลับได้รับ
‎ข้อความเรียกร้องความยุติธรรมที่เป็นที่จดจำ

578
00:32:10,428 --> 00:32:12,718
‎เขียนมาจากในคุก

579
00:32:14,265 --> 00:32:15,885
‎"สหายนักบวชทั้งหลาย

580
00:32:16,935 --> 00:32:19,345
‎ในขณะที่ถูกขังอยู่ในคุกเบอร์มิงแฮมซิตี้แห่งนี้

581
00:32:19,437 --> 00:32:21,397
‎ผมเห็นคำแถลงล่าสุดของคุณ

582
00:32:21,481 --> 00:32:25,531
‎บอกว่ากิจกรรมปัจจุบันของผม
‎ไม่ฉลาดและไม่ถูกกาลเทศะ

583
00:32:28,655 --> 00:32:31,235
‎เขาเริ่มเขียนลงบนกระดาษชำระ

584
00:32:31,324 --> 00:32:33,244
‎บนขอบหนังสือพิมพ์

585
00:32:35,453 --> 00:32:38,333
‎ผู้คุมไม่เอาเครื่องเขียนให้เขา

586
00:32:38,414 --> 00:32:39,874
‎เพื่อเขียนจดหมาย

587
00:32:41,918 --> 00:32:45,758
‎เขาไม่มีหนังสือให้พึ่งพา
‎เขาต้องพึ่งความทรงจำของเขา

588
00:32:50,843 --> 00:32:54,143
‎"หลายปีแล้วที่ผมได้ยินคำว่า 'รอก่อน'

589
00:33:03,231 --> 00:33:07,191
‎มันดังก้องอยู่ในหูชาวนิโกรทุกคน
‎ด้วยความคุ้นเคยที่บาดลึก

590
00:33:10,697 --> 00:33:12,567
‎เมื่อชื่อแรกของคุณคือ 'นิโกร'

591
00:33:12,657 --> 00:33:16,077
‎ชื่อกลางของคุณคือ 'ไอ้หนู'
‎ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่

592
00:33:16,160 --> 00:33:18,290
‎และนามสกุลคุณคือ 'จอห์น'

593
00:33:18,371 --> 00:33:22,961
‎และภรรยากับแม่ของคุณ
‎ไม่เคยได้รับตำแหน่งคุณนายที่น่านับถือ

594
00:33:23,042 --> 00:33:29,012
‎แล้วคุณจะเข้าใจว่าทำไม
‎เราถึงรู้สึกว่าการรอมันยาก

595
00:33:35,179 --> 00:33:36,309
‎การรอคอยนี้…

596
00:33:39,392 --> 00:33:41,812
‎แทบจะแปลว่าไม่มีวันมาตลอด"

597
00:33:43,271 --> 00:33:49,571
‎พวกนิโกรไม่สามารถพูดเรื่องอะไรได้เลย

598
00:33:49,652 --> 00:33:51,952
‎นอกจากเรื่อง
‎การเลิกแบ่งแยกเชื้อชาติอย่างสมบูรณ์

599
00:33:52,739 --> 00:33:55,699
‎นี่เป็นจดหมายฉบับเดียวกับที่ดร.คิงพูดถึง

600
00:33:55,783 --> 00:33:57,793
‎อันตรายของ "คนผิวขาวที่เป็นกลาง"

601
00:33:57,869 --> 00:33:59,289
‎เขาบอกว่าคนผิวขาวที่เป็นกลาง

602
00:33:59,370 --> 00:34:02,330
‎ที่จริงแล้วอันตรายกว่าคูคลักซ์แคลนเสียอีก

603
00:34:02,415 --> 00:34:04,415
‎เพราะเป็นคนผิวขาวที่เป็นกลางอีกแล้ว

604
00:34:04,500 --> 00:34:06,960
‎ที่อยากเป็นคนบอกให้คุณรอ

605
00:34:07,045 --> 00:34:12,925
‎วิธีการแบบค่อยเป็นค่อยไป
‎ถูกเลื่อนการพิจารณาไปก่อนชั่วคราว

606
00:34:13,009 --> 00:34:15,469
‎เราอยู่ในเหตุการณ์ เรารู้ดี

607
00:34:16,012 --> 00:34:17,852
‎มันมาเร็วเกินไป

608
00:34:18,389 --> 00:34:20,059
‎พวกเสรีนิยมผิวขาวชอบคำว่า "รอ"

609
00:34:20,141 --> 00:34:23,191
‎เพราะการพูดว่า "ไม่"
‎ทำให้คุณเป็นพวกเหยียดเชื้อชาติ

610
00:34:23,686 --> 00:34:28,436
‎การพูดว่า "รอ" ทำให้คุณฟังดู
‎อดทน มีเหตุผล รอบคอบ

611
00:34:32,445 --> 00:34:35,735
‎ฉันคิดว่าเขากำลังเขียนจดหมายฉบับนั้น
‎ถึงประธานธิบดีเคนเนดี

612
00:34:36,324 --> 00:34:40,244
‎และถึงใครก็ตามที่เชื่อว่า
‎มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

613
00:34:40,328 --> 00:34:43,078
‎ที่จะยืนยันว่าคนที่ไม่มีสิทธิ์ต้องรอ

614
00:34:45,750 --> 00:34:47,590
‎"เราคิดว่าอาทิตย์นี้

615
00:34:47,668 --> 00:34:50,298
‎เราควรไปพบผู้นำชาวนิโกร

616
00:34:50,379 --> 00:34:52,629
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิง และคนอื่น ๆ

617
00:34:52,715 --> 00:34:55,675
‎และคุยกับพวกเขา
‎เรื่องขั้นตอนที่เรากำลังพยายามทำ"

618
00:34:55,760 --> 00:34:58,890
‎"ปัญหาของคิงคือทุกคนคิดว่าเขาเป็นลูกเรา

619
00:34:58,971 --> 00:35:01,471
‎ทุกอย่างที่เขาทำ ทุกคนบอกว่า
‎เราทำให้พวกเขาติดอยู่ในนั้น

620
00:35:01,557 --> 00:35:03,387
‎ดังนั้นเราควรล้อมเขาไว้ให้ดี

621
00:35:03,476 --> 00:35:05,646
‎ช่วงนี้คิงมาแรงมากเสียจน

622
00:35:05,728 --> 00:35:09,898
‎ผมอยากให้ผู้ว่าการรัฐภาคใต้หรือนายกเทศมนตรี
‎หรือนักธุรกิจเข้ามาจัดการก่อน"

623
00:35:10,525 --> 00:35:15,735
‎เขาเป็นนักการเมือง เขาจึงลงทุน
‎เพื่อรักษาอำนาจทางการเมืองไว้

624
00:35:16,239 --> 00:35:19,579
‎เขายังเป็นคนที่มีอิทธิพลมากที่สุด
‎ในกลุ่มคนผิวขาวที่เป็นกลางด้วย

625
00:35:19,659 --> 00:35:24,119
‎และถ้าสามารถโน้มน้าวใจเขาได้
‎ว่าสิ่งที่คิงทำนั้นถูกต้อง

626
00:35:24,205 --> 00:35:27,705
‎คิงก็จะได้รับชัยชนะที่เหลือเชื่อ

627
00:35:29,919 --> 00:35:32,339
‎จดหมายของคิงทรงพลังมาก

628
00:35:32,421 --> 00:35:34,051
‎เขาเรียกร้องให้ลงมือทำ

629
00:35:34,674 --> 00:35:38,894
‎และเขากำลังจะสนับสนุนคำพูดพวกนั้น
‎ด้วยกลยุทธ์ใหม่ที่รุนแรง

630
00:35:39,387 --> 00:35:42,967
‎สิ่งที่ไม่มีใครจะเพิกเฉยได้ แม้แต่ประธานาธิบดี

631
00:35:48,104 --> 00:35:49,404
‎"ผมไม่ใช่เด็กกล้าหาญ

632
00:35:49,480 --> 00:35:51,400
‎ผมไม่เคยมีเรื่องกับใคร

633
00:35:51,482 --> 00:35:53,692
‎สิ่งเดียวที่ผมจะโจมตีคือโจทย์เลข

634
00:35:53,776 --> 00:35:56,066
‎ดังนั้นนี่ไม่เกี่ยวกับความกล้าเลย

635
00:35:56,571 --> 00:35:59,321
‎มันคือการมีความฝันเพื่อวันที่ดีกว่า"

636
00:36:00,032 --> 00:36:02,582
‎ในตอนนั้นมีวัยรุ่นหนุ่มสาวพวกนี้

637
00:36:02,660 --> 00:36:05,660
‎ที่อยากเข้าร่วมการเดินขบวน

638
00:36:06,539 --> 00:36:07,919
‎พวกเขาเป็นเด็ก

639
00:36:07,999 --> 00:36:09,999
‎ผมคิดว่าภายใต้สถานการณ์ปกติ

640
00:36:10,084 --> 00:36:12,964
‎คิงคงบอกว่านั่นเป็นกลยุทธ์ที่อันตรายเกินไป

641
00:36:13,087 --> 00:36:16,667
‎ถ้าพวกเขาเกิดบาดเจ็บสาหัสจะทำยังไง
‎พวกเขาอาจถูกฆ่าตายได้

642
00:36:17,258 --> 00:36:20,388
‎แต่มันเป็นวิธีการ
‎ของความสิ้นหวังของเขาในตอนนั้น

643
00:36:20,469 --> 00:36:24,309
‎เขาต้องการชัยชนะ ไม่ใช่แค่เพื่อตัวเอง

644
00:36:24,390 --> 00:36:26,310
‎แต่เพื่อคนหนุ่มสาวเหล่านี้

645
00:36:26,392 --> 00:36:31,192
‎สงครามครูเสดเด็ก
‎เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 1963

646
00:36:31,272 --> 00:36:34,152
‎มีเด็กบางคนอายุแค่เจ็ดขวบ

647
00:36:34,233 --> 00:36:35,993
‎เด็กหลายร้อยคนถูกจับ

648
00:36:36,068 --> 00:36:39,778
‎พวกเขาถูกส่งเข้าคุก
‎ด้วยรถโรงเรียนคันเดียวกับที่

649
00:36:39,864 --> 00:36:41,624
‎ไปส่งพวกเขาทุกเช้า

650
00:36:42,450 --> 00:36:44,790
‎พวกเขาตัดสินใจว่าแม้จะมีอันตราย

651
00:36:44,869 --> 00:36:47,619
‎แต่พวกเขาก็จะเข้าร่วมการต่อต้านแบบอหิงสา

652
00:36:47,705 --> 00:36:51,325
‎พวกเขารู้ว่าตัวเองเสี่ยงอะไร
‎และตัดสินใจว่ามันคุ้มค่า

653
00:36:52,168 --> 00:36:55,088
‎เด็กๆ ออกมาจากโบสถ์และเดินไปตามถนน

654
00:36:55,171 --> 00:36:56,591
‎และพวกเขาก็มีความสุข

655
00:36:57,173 --> 00:36:58,803
‎บูล คอนเนอร์ไม่พอใจ

656
00:36:59,383 --> 00:37:04,223
‎เขาเห็นเด็กๆ เป็นภัยสังคมที่เขาอยากกำจัด

657
00:37:10,269 --> 00:37:15,729
‎บูล คอนเนอร์ตัดสินใจสั่งให้เอาสุนัข
‎และสายยางดับเพลิงมา

658
00:37:22,031 --> 00:37:23,781
‎วัยรุ่นและเด็กๆ

659
00:37:25,201 --> 00:37:26,741
‎ร่างกายงองุ้ม

660
00:37:26,827 --> 00:37:29,997
‎โดนสายยางดับเพลิงฉีดน้ำไล่ไปตามถนน

661
00:37:33,751 --> 00:37:37,001
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิง
‎เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการประชาสัมพันธ์

662
00:37:37,088 --> 00:37:40,128
‎และเขารู้ว่าความรุนแรงของคนขาว…

663
00:37:41,884 --> 00:37:43,974
‎เมื่อจับคู่กับอหิงสาของคนดำ

664
00:37:49,100 --> 00:37:54,900
‎จะกดดันให้คนขาวจำนวนมาก
‎ในอเมริกาต้องประเมินตัวเองจริงๆ

665
00:38:03,531 --> 00:38:09,121
‎นี่คือการตอบสนองที่มาร์ติน
‎และคนอื่นๆ ต้องการปลุกปั่นจริงๆ

666
00:38:13,040 --> 00:38:14,500
‎คนทั้งโลกตกใจ

667
00:38:16,544 --> 00:38:20,424
‎มันเป็นความอับอายสุดขีดของสหรัฐฯ

668
00:38:21,007 --> 00:38:25,047
‎นี่ไม่มีทางเป็นสิ่งที่
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ตั้งใจไว้

669
00:38:25,636 --> 00:38:28,256
‎นี่ไม่มีทางเป็นความฝันอเมริกัน

670
00:38:28,973 --> 00:38:32,313
‎ภาพที่ปรากฏ ผมคิดว่ามัน
‎พูดอะไรบางอย่างที่สำคัญมาก

671
00:38:32,393 --> 00:38:34,693
‎ว่าใครที่กำลังพยายามจะช่วยอเมริกา

672
00:38:35,187 --> 00:38:38,107
‎ใครที่พยายามทำให้
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 มีความหมาย

673
00:38:39,150 --> 00:38:40,780
‎และใครที่กำลังยืนขวางทาง

674
00:38:42,111 --> 00:38:44,411
‎หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทั่วโลก

675
00:38:44,488 --> 00:38:49,738
‎ที่มีภาพตำรวจทำร้ายคนหนุ่มสาว เด็ก ๆ

676
00:38:50,244 --> 00:38:54,214
‎มันทำให้อุดมการณ์ของสงครามเย็นดูไร้สาระ

677
00:38:54,290 --> 00:38:57,420
‎เราอ้างว่าเป็นประเทศแห่งอิสรภาพ
‎ที่ต่อต้านสหภาพโซเวียต

678
00:38:57,501 --> 00:39:00,301
‎แต่นี่เรามีคนที่เรียกร้องอิสรภาพอย่างแท้จริง

679
00:39:00,379 --> 00:39:02,839
‎และพวกเขาถูกตำรวจทำร้าย

680
00:39:02,923 --> 00:39:05,473
‎คนที่มีอำนาจอยู่ในมือ

681
00:39:05,551 --> 00:39:08,511
‎ที่จะเติมเต็มความฝันอเมริกัน

682
00:39:08,596 --> 00:39:10,926
‎บังเอิญว่าเป็นคนผิวขาว

683
00:39:11,474 --> 00:39:14,734
‎รัฐบาลของเคนเนดีเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นบนท้องถนน

684
00:39:14,810 --> 00:39:17,060
‎และตระหนักว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจ

685
00:39:17,146 --> 00:39:19,566
‎การแบ่งแยกทางเชื้อชาติที่แท้จริง
‎ในอเมริกามากพอ

686
00:39:19,648 --> 00:39:23,238
‎มีคนที่ติดต่อกับประธานาธิบดีในทำเนียบขาว

687
00:39:23,319 --> 00:39:24,819
‎เพื่อบอกว่านี่เป็นเรื่องรุนแรง

688
00:39:25,654 --> 00:39:28,954
‎ก่อนการประท้วงเหล่านั้น
‎มีชาวอเมริกันเพียงห้าเปอร์เซ็นต์

689
00:39:29,033 --> 00:39:32,243
‎ที่เชื่อว่าสิทธิพลเมือง
‎เป็นปัญหาภายในประเทศที่สำคัญที่สุด

690
00:39:32,328 --> 00:39:33,328
‎ในสหรัฐฯ

691
00:39:33,913 --> 00:39:37,503
‎หลังจากการประท้วงเหล่านั้น
‎คน 50 เปอร์เซ็นต์เชื่อว่าสิทธิพลเมือง

692
00:39:37,583 --> 00:39:39,093
‎เป็นปัญหาสำคัญที่สุด

693
00:39:40,419 --> 00:39:43,549
‎ผมขอเสริมว่านี่คือ
‎หนึ่งในเสียงที่สำคัญในอเมริกา

694
00:39:43,631 --> 00:39:44,921
‎ดร.มาร์ติน ลูเธอร์ คิง

695
00:39:51,263 --> 00:39:53,353
‎ส่วนสำคัญของกลยุทธ์ของคิง

696
00:39:53,432 --> 00:39:55,682
‎คือสื่อโทรทัศน์ที่กำลังเติบโต

697
00:39:56,227 --> 00:39:57,767
‎เราได้เห็นผู้คนเสี่ยงชีวิต

698
00:39:57,853 --> 00:40:02,233
‎เพื่อตีพิมพ์บทความ สุนทรพจน์
‎และหนังสือพิมพ์ในการต่อสู้เพื่อความยุติธรรม

699
00:40:02,316 --> 00:40:04,356
‎และความท้าทายในการส่งสารออกไป

700
00:40:05,152 --> 00:40:09,572
‎แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ชาวอเมริกันได้รับสารนั้นทันที

701
00:40:09,657 --> 00:40:11,367
‎ในห้องนั่งเล่นของพวกเขาเอง

702
00:40:11,450 --> 00:40:15,750
‎ไม่มีการปฏิวัติสังคมใด
‎จะเรียบร้อยและเป็นระเบียบได้ทุกจุด

703
00:40:15,830 --> 00:40:19,170
‎พวกเขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
‎กับคนอเมริกันผิวดำในข่าวภาคค่ำ

704
00:40:19,250 --> 00:40:22,040
‎และพวกเขาเห็นความอยุติธรรม
‎ในประเทศของตัวเอง

705
00:40:22,128 --> 00:40:23,628
‎และพวกเขารู้ว่ามันต้องหยุด

706
00:40:24,171 --> 00:40:26,721
‎และไม่มีใครแสดงให้เห็นถึง
‎ความอยุติธรรมนั้นได้มากไปกว่า

707
00:40:26,799 --> 00:40:29,719
‎ผู้ว่าการรัฐแอละแบมา จอร์จ วอลเลซอีกแล้ว

708
00:40:30,302 --> 00:40:33,182
‎วิทยาเขตมหาวิทยาลัยแอละแบมาที่ทัสคาลูซา

709
00:40:33,264 --> 00:40:35,394
‎อยู่ภายใต้การคุ้มกันของตำรวจรัฐอย่างแน่นหนา

710
00:40:35,474 --> 00:40:38,814
‎เขาเคยให้คำสัญญา
‎ว่าจะยืนขวางประตูด้วยตัวเอง

711
00:40:38,894 --> 00:40:42,734
‎เพื่อป้องกันการเลิกแบ่งแยก
‎ของมหาวิทยาลัยรัฐคนขาวล้วนแห่งสุดท้าย

712
00:40:43,315 --> 00:40:46,395
‎มีคำสั่งศาลสั่งให้จอร์จ วอลเลซ

713
00:40:46,485 --> 00:40:50,105
‎อนุญาตให้นักศึกษาผิวดำ
‎เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแอละแบมา

714
00:40:51,031 --> 00:40:53,951
‎จอร์จ วอลเลซตั้งใจจะต่อสู้

715
00:40:54,034 --> 00:40:58,584
‎วอลเลซอยากบอกให้เคนเนดี
‎และรัฐบาลกลางเข้าใจชัดเจน

716
00:40:59,248 --> 00:41:02,748
‎ว่าพวกเขาจะต่อต้านเรื่องนี้ทุกวิถีทางที่ทำได้

717
00:41:02,835 --> 00:41:05,125
‎ดังนั้นต้องมีฝ่ายที่ยอมหยุดแล้วละ

718
00:41:11,177 --> 00:41:13,927
‎ในฐานะผู้ว่าการรัฐและหัวหน้าผู้พิพากษา
‎แห่งรัฐแอละแบมา

719
00:41:14,013 --> 00:41:17,983
‎ผมถือว่าเป็นความรับผิดชอบและหน้าที่ของผม
‎ที่ต้องมายืนต่อหน้าคุณ

720
00:41:18,476 --> 00:41:21,596
‎เป็นตัวแทนของสิทธิและอำนาจอธิปไตย
‎ของรัฐนี้และประชาชน

721
00:41:21,687 --> 00:41:27,107
‎เพื่อประณามและห้ามการกระทำ
‎ที่ผิดกฎหมายและไม่สมควรนี้

722
00:41:27,193 --> 00:41:28,573
‎ของรัฐบาลกลาง

723
00:41:29,361 --> 00:41:32,361
‎วอลเลซปฏิเสธทุกอย่างที่อเมริกายืนหยัด

724
00:41:32,448 --> 00:41:36,538
‎เขาปฏิเสธสิทธิ์ของนักเรียนผิวดำ
‎ที่จะได้รับการคุ้มครองที่เท่าเทียมกัน

725
00:41:36,619 --> 00:41:38,249
‎ภายใต้บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

726
00:41:38,329 --> 00:41:41,999
‎ซึ่งรวมถึงความสามารถ
‎ในการเข้าเรียนในสถานศึกษาที่พวกเขาเลือก

727
00:41:44,084 --> 00:41:45,754
‎"มันเป็นมากกว่าวันที่อากาศร้อน

728
00:41:45,836 --> 00:41:47,546
‎มันเป็นวันที่อันตราย

729
00:41:47,630 --> 00:41:49,630
‎ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้น

730
00:41:50,299 --> 00:41:51,799
‎ฉันรู้สึกว่าไม่ควรแอบเข้าไป

731
00:41:51,884 --> 00:41:54,224
‎ฉันรู้สึกว่าไม่ควรอ้อมไปทางประตูหลัง

732
00:41:54,303 --> 00:41:56,393
‎ถ้าวอลเลซยืนอยู่ตรงประตู

733
00:41:56,472 --> 00:42:00,272
‎ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะเผชิญหน้ากับเขา
‎และไปโรงเรียนนั้น"

734
00:42:03,229 --> 00:42:07,649
‎ตอนนั้นเคนเนดียังไม่ได้รู้สึกเห็นอกเห็นใจ

735
00:42:07,733 --> 00:42:09,903
‎ข้อเรียกร้องของขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมือง

736
00:42:09,985 --> 00:42:13,275
‎การได้เห็นเจ้าหน้าที่รัฐ

737
00:42:13,364 --> 00:42:15,574
‎ควบคุมคนผิวดำอย่างแข็งขัน

738
00:42:15,658 --> 00:42:20,038
‎ทำให้เขาเชื่อว่ารัฐบาลกลาง
‎ต้องเข้าไปแทรกแซง

739
00:42:20,120 --> 00:42:24,250
‎ผมคิดว่าในตอนนั้นเคนเนดีคิดว่า
‎วอลเลซทำเกินไปแล้ว

740
00:42:24,333 --> 00:42:27,963
‎กองกำลังพิทักษ์ชาติจะมาถึงตอนบ่าย

741
00:42:28,045 --> 00:42:31,755
‎ประธานาธิบดีเคนเนดีสั่งให้กองกำลังพิทักษ์ชาติ

742
00:42:31,840 --> 00:42:35,720
‎กดดันวอลเลซให้เลิกการแบ่งแยก
‎ในมหาวิทยาลัยแอละแบมา

743
00:42:35,803 --> 00:42:38,263
‎ตอนนี้ท่านนายพลเผชิญหน้ากับผู้ว่าการรัฐ

744
00:42:38,347 --> 00:42:40,637
‎ในฐานะตัวแทนของรัฐบาลกลาง

745
00:42:43,561 --> 00:42:45,401
‎วอลเลซรู้ว่าเขาแพ้

746
00:42:47,439 --> 00:42:49,649
‎รัฐบาลกลางจะชนะ

747
00:42:50,442 --> 00:42:54,242
‎นี่คือช่วงเวลาที่ผู้ว่าการรัฐจอร์จ วอลเลซ
‎แห่งแอละแบมา

748
00:42:54,822 --> 00:42:57,282
‎เดินออกไปจากประตูสถานศึกษา

749
00:42:59,118 --> 00:43:00,828
‎เขายอมแพ้ เดินหนีไป…

750
00:43:04,373 --> 00:43:06,503
‎และนักศึกษาสองคนก็ได้รับอนุญาตให้ลงทะเบียน

751
00:43:16,051 --> 00:43:19,181
‎(การเลิกแบ่งแยกม.แอละแบมา - ปี 1963)

752
00:43:19,263 --> 00:43:22,683
‎เคนเนดี้ตัดสินใจว่าเขาต้องออกทีวีในคืนนั้น

753
00:43:24,893 --> 00:43:25,943
‎เขาเกิดรู้แจ้ง

754
00:43:26,020 --> 00:43:29,860
‎เขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาที่เขาต้องออกโรง

755
00:43:30,608 --> 00:43:33,148
‎ตอนนี้เชิญพบกับการปราศรัย
‎ของประธานาธิบดีแห่งสหรัฐฯ

756
00:43:33,235 --> 00:43:35,025
‎สดจากวอชิงตัน

757
00:43:37,364 --> 00:43:39,034
‎สวัสดี พี่น้องประชาชนทั้งหลาย

758
00:43:39,742 --> 00:43:43,542
‎"ประเทศนี้ก่อตั้งโดยคน
‎จากหลายประเทศและภูมิหลัง

759
00:43:43,621 --> 00:43:47,171
‎มันก่อตั้งขึ้นบนหลักการที่ว่า
‎คนทุกคนเกิดมาอย่างเท่าเทียมกัน"

760
00:43:47,916 --> 00:43:49,206
‎เมื่อผมคิดถึงสุนทรพจน์นั้น

761
00:43:49,293 --> 00:43:53,673
‎ผมคิดถึงมันในแง่ของวิธีที่ลินคอล์นตอบสนอง

762
00:43:53,756 --> 00:43:55,716
‎ต่อประเด็นทางศีลธรรมของสงครามกลางเมือง

763
00:43:55,799 --> 00:43:59,889
‎ผมคิดว่าในทั้งสองกรณี คุณมีประธานาธิบดีที่ลังเล

764
00:43:59,970 --> 00:44:03,140
‎ที่จะเผชิญกับผลกระทบทางศีลธรรม
‎ของสิ่งที่เกิดขึ้น

765
00:44:03,682 --> 00:44:08,022
‎ซึ่งสุดท้ายแล้วเชื่อว่าพวกเขาต้องตามให้ทันโลก

766
00:44:08,854 --> 00:44:11,114
‎"หนึ่งร้อยปีแห่งความล่าช้าได้ผ่านไป

767
00:44:11,190 --> 00:44:13,070
‎นับตั้งแต่ประธานาธิบดีลินคอล์นเลิกทาส

768
00:44:13,150 --> 00:44:17,400
‎แต่ทายาทของพวกเขา หลานของพวกเขา
‎ก็ยังไม่เป็นอิสระอย่างสมบูรณ์"

769
00:44:19,907 --> 00:44:22,577
‎พวกเขายังไม่ได้รับการปลดปล่อย
‎จากพันธะแห่งความอยุติธรรม

770
00:44:23,327 --> 00:44:27,827
‎พวกเขายังไม่ได้รับการปลดปล่อย
‎จากการกดขี่ทางสังคมและเศรษฐกิจ

771
00:44:28,415 --> 00:44:30,995
‎และประเทศนี้ ทุกความหวังของมัน

772
00:44:31,543 --> 00:44:35,383
‎จะไม่เป็นอิสระอย่างสมบูรณ์
‎จนกว่าประชาชนจะเป็นอิสระ

773
00:44:37,007 --> 00:44:40,717
‎พี่น้องชาวอเมริกันของผม
‎นี่เป็นปัญหาที่เราทุกคนต้องเผชิญ

774
00:44:40,803 --> 00:44:43,313
‎วลีที่ว่า "พี่น้องชาวอเมริกันของเรา"

775
00:44:43,389 --> 00:44:47,389
‎ที่เขาพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกราวกับเขากำลังเทศนานั้น

776
00:44:47,476 --> 00:44:52,516
‎คือเหตุผลที่คิงอ้างถึง
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ตั้งแต่แรก

777
00:44:52,606 --> 00:44:55,526
‎เคนเนดีเรียกร้องให้คนที่มีสิทธิพิเศษ

778
00:44:55,609 --> 00:44:58,609
‎ยอมรับความเป็นมนุษย์และความเป็นพลเมือง

779
00:44:58,696 --> 00:45:00,066
‎ของคนที่ผิวคล้ำกว่า

780
00:45:00,155 --> 00:45:02,775
‎เราต้องปฏิบัติกับพวกเขา
‎เหมือนที่คุณอยากได้รับการปฏิบัติ

781
00:45:02,866 --> 00:45:06,576
‎"ใครในหมู่พวกเรา
‎จะพอใจที่จะเปลี่ยนสีผิวกับเขา

782
00:45:06,662 --> 00:45:07,962
‎และยืนแทนที่เขาบ้าง

783
00:45:08,622 --> 00:45:13,462
‎แล้วใครในหมู่พวกเราที่จะพอใจ
‎กับคำแนะนำเรื่องความอดทนและความล่าช้า"

784
00:45:14,044 --> 00:45:17,594
‎จากเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับคนดำ

785
00:45:17,673 --> 00:45:20,843
‎ถึงเวลาแล้วที่คุณจะไม่ต้องรออีกต่อไป

786
00:45:20,926 --> 00:45:24,426
‎ผมจึงขอให้สภาคองเกรสออกกฎหมาย

787
00:45:24,513 --> 00:45:28,183
‎ในที่สุดเขาก็ทำตามที่มาร์ตินเคยขอให้เขาทำ

788
00:45:28,267 --> 00:45:32,057
‎ย้อนกลับไปเมื่อวันครบรอบการประกาศเลิกทาส

789
00:45:32,146 --> 00:45:36,146
‎ที่ตอนนั้นเขาไม่ยอมประกาศ
‎ร่างกฎหมายสิทธิพลเมือง

790
00:45:36,650 --> 00:45:38,650
‎ผมคิดว่ามันเป็นหนึ่งในคำปราศรัยที่ลึกซึ้งที่สุด

791
00:45:38,736 --> 00:45:41,856
‎ของประธานาธิบดีอเมริกันนับตั้งแต่ลินคอล์น

792
00:45:41,947 --> 00:45:45,697
‎"ถึงเวลาแล้วที่ประเทศนี้จะทำตามสัญญา"

793
00:45:52,499 --> 00:45:55,629
‎ผมคิดว่าคิงคงแปลกใจตอนได้ยินสุนทรพจน์

794
00:45:55,711 --> 00:45:58,211
‎เพราะนี่คือสิ่งที่เคนเนดี

795
00:45:58,297 --> 00:46:03,177
‎ถูกการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นในภาคใต้ผลักดันให้ทำ

796
00:46:03,844 --> 00:46:07,104
‎ผมจึงขอให้สภาคองเกรสออกกฎหมาย

797
00:46:07,806 --> 00:46:09,846
‎ให้คนอเมริกันทุกคนมีสิทธิ์

798
00:46:09,933 --> 00:46:12,023
‎ในสถานที่ที่เป็นสาธารณะ

799
00:46:12,102 --> 00:46:17,782
‎โรงแรม ร้านอาหาร โรงละคร
‎ร้านค้าปลีก และสถานประกอบการที่คล้ายกัน

800
00:46:17,858 --> 00:46:19,818
‎ผมคิดว่านี่เป็นสิทธิขั้นพื้นฐาน

801
00:46:20,360 --> 00:46:24,620
‎และร่างกฎหมายสิทธิพลเมืองของเขา
‎จะใช้บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

802
00:46:24,698 --> 00:46:29,448
‎ในการผ่านกฎหมายที่ทำให้
‎เข้าถึงสถานที่สาธารณะได้อย่างเท่าเทียมกัน

803
00:46:29,536 --> 00:46:32,576
‎ผมหวังว่าคนอเมริกันทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน

804
00:46:32,664 --> 00:46:34,714
‎จะหยุดและตรวจสอบมโนธรรมของตัวเอง

805
00:46:34,792 --> 00:46:36,922
‎เป็นครั้งแรกที่เขานำเสนอ

806
00:46:37,002 --> 00:46:40,842
‎ว่าความจำเป็นในการปฏิรูปสิทธิพลเมือง
‎เป็นปัญหาทางศีลธรรม

807
00:46:43,217 --> 00:46:45,137
‎คิงบรรลุเป้าหมาย

808
00:46:45,219 --> 00:46:48,179
‎ในการเข้าร่วมการบริหารปกครอง
‎ของเคนเนดีแล้ว

809
00:46:58,482 --> 00:47:01,572
‎(เจเอฟเคปราศรัยกับชาวอเมริกัน - ปี 1963)

810
00:47:01,652 --> 00:47:02,692
‎(การเดินขบวนที่วอชิงตัน - ปี 1963)

811
00:47:02,778 --> 00:47:06,368
‎มีการสร้างแรงผลักดันและคิงเป็นสัญลักษณ์ของมัน

812
00:47:06,448 --> 00:47:08,948
‎มีการเดินขบวนในชิคาโก

813
00:47:09,034 --> 00:47:11,794
‎มีการเดินขบวนในซานฟรานซิสโกเบย์แอเรีย

814
00:47:11,870 --> 00:47:14,460
‎มีการเดินขบวนในนิวยอร์กเกิดขึ้น

815
00:47:14,540 --> 00:47:16,710
‎การเดินขบวนที่วอชิงตันคือจุดสูงสุด

816
00:47:19,920 --> 00:47:22,130
‎ตอนนั้นผมอายุแค่ 19 ปี

817
00:47:22,214 --> 00:47:24,934
‎และตัดสินใจว่าอยากไปเดินขบวนที่นั่น

818
00:47:25,008 --> 00:47:28,298
‎ผมโตมาในเมืองเล็กๆ
‎ในนิวเม็กซิโก ไม่ค่อยมีคนผิวดำ

819
00:47:28,387 --> 00:47:31,927
‎แล้วจู่ๆ ก็มีคนผิวดำมากกว่าที่ผมเคยเห็น

820
00:47:32,015 --> 00:47:35,015
‎ผมสัมผัสได้ว่านี่เป็นอะไรที่พิเศษมาก

821
00:47:35,644 --> 00:47:39,774
‎คนส่วนใหญ่ที่เคยได้ยินเรื่องสุนทรพจน์ที่เขาพูด
‎ที่การเดินขบวนที่วอชิงตัน

822
00:47:39,857 --> 00:47:41,607
‎คิดว่ามันเกี่ยวข้องกับ

823
00:47:41,692 --> 00:47:43,862
‎การที่ลูกๆ ของเขาจะเติบโตขึ้นยังไง

824
00:47:43,944 --> 00:47:46,114
‎และเราอยากให้ทุกคนเป็นที่รู้จักยังไง

825
00:47:46,196 --> 00:47:50,326
‎"ไม่ใช่จากสีผิวของพวกเขา
‎แต่จากนิสัยของพวกเขา" หรืออะไรสักอย่าง

826
00:47:50,409 --> 00:47:54,539
‎และพวกเขาคงลืม
‎ส่วนแรกของสุนทรพจน์ไปสนิทเลย

827
00:47:58,709 --> 00:48:01,589
‎เมื่อ 100 ปีก่อน

828
00:48:04,006 --> 00:48:05,666
‎ชาวอเมริกันผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง

829
00:48:05,757 --> 00:48:09,047
‎ผู้ซึ่งการกระทำของเขา
‎ส่งผลต่อชีวิตของเราอย่างมากในวันนี้

830
00:48:09,636 --> 00:48:13,176
‎ได้ลงนามในการประกาศเลิกทาส

831
00:48:14,308 --> 00:48:21,108
‎แต่ 100 ปีต่อมา พวกนิโกรก็ยังไม่เป็นอิสระ

832
00:48:22,149 --> 00:48:23,649
‎เหมือนหลายๆ คนในการเดินขบวน

833
00:48:23,734 --> 00:48:27,864
‎ผมคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องของการผ่านข้อเสนอ
‎เรื่องสิทธิพลเมืองของเคนเนดี

834
00:48:27,946 --> 00:48:31,366
‎แต่สิ่งที่คิงกำลังทำคือบอกว่ามันมากกว่านั้น

835
00:48:32,910 --> 00:48:36,710
‎"อเมริกาจ่ายเช็คเด้งให้พวกนิโกร

836
00:48:37,247 --> 00:48:41,127
‎เช็คที่ได้รับกลับมาโดยระบุว่า 'เงินไม่พอ'"

837
00:48:42,085 --> 00:48:46,415
‎แต่เราปฏิเสธที่จะเชื่อว่า
‎ธนาคารแห่งความยุติธรรมล้มละลาย

838
00:48:47,132 --> 00:48:49,472
‎เรารอให้มีการทำตามคำสัญญา

839
00:48:49,551 --> 00:48:52,931
‎ของการประกาศเลิกทาสมาตลอด

840
00:48:53,013 --> 00:48:56,223
‎เราเฝ้ารอให้
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 เป็นจริง

841
00:48:56,308 --> 00:48:59,478
‎ความอดทน 100 ปีมันเกินพอแล้ว

842
00:48:59,561 --> 00:49:01,101
‎(เราต้องการสิทธิ์เท่าเทียมกันเดี๋ยวนี้!)

843
00:49:02,439 --> 00:49:07,439
‎"ตอนนี้ถึงเวลาที่จะทำให้
‎คำสัญญาของประชาธิปไตยเป็นจริงแล้ว"

844
00:49:07,527 --> 00:49:09,817
‎คนจะพูดว่า "ทำไมคุณรอไม่ได้"

845
00:49:09,905 --> 00:49:12,115
‎หรือ "ในที่สุดอะไรๆ ก็จะเปลี่ยนไป"

846
00:49:12,199 --> 00:49:13,329
‎คุณรอไม่ได้

847
00:49:13,408 --> 00:49:15,868
‎มันคือ "ความเร่งรีบสุดขีดในตอนนี้"

848
00:49:15,953 --> 00:49:17,503
‎(ไม่ได้)

849
00:49:17,579 --> 00:49:18,709
‎(จะไม่)

850
00:49:21,166 --> 00:49:22,536
‎ถึงเวลาแล้ว

851
00:49:23,543 --> 00:49:27,423
‎ดร.คิงเข้าใจว่าเราทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

852
00:49:27,506 --> 00:49:31,006
‎ช่วงเวลาที่ต้องอดทนและเงียบจบลงแล้ว

853
00:49:31,093 --> 00:49:32,553
‎ถึงเวลาแล้ว

854
00:49:34,638 --> 00:49:36,768
‎"รอ" แทบจะแปลว่า "ไม่มีวัน" มาตลอด

855
00:49:36,848 --> 00:49:38,638
‎แทบจะแปลว่า "ไม่มีวัน" มาตลอด

856
00:49:38,725 --> 00:49:42,265
‎คำว่า "รอ" ได้เจอคำว่า "รอ" อีกคำ
‎และคำว่า "รอ" อีกคำ และคำว่า "รอ" อีกคำ

857
00:49:42,354 --> 00:49:45,734
‎จนคุณตายก่อนที่คุณจะได้เห็นสิทธิ

858
00:49:45,816 --> 00:49:47,356
‎ที่คุณสู้เพื่อมันมาจริงๆ ด้วยซ้ำ

859
00:49:47,442 --> 00:49:48,942
‎ถึงเวลาแล้ว

860
00:49:50,112 --> 00:49:55,532
‎ตอนนี้การยืนกราน
‎ที่จะเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริงมันรุนแรงมาก

861
00:49:55,617 --> 00:49:59,497
‎"จะเป็นอันตรายต่อชาติอย่างยิ่ง
‎หากมองข้ามความเร่งรีบในขณะนี้"

862
00:50:01,164 --> 00:50:02,174
‎(ชีวิตคนดำสำคัญ)

863
00:50:04,876 --> 00:50:08,256
‎มันคือสัญญาของการคุ้มครองที่เท่าเทียมกัน
‎ภายใต้กฎหมาย

864
00:50:08,338 --> 00:50:11,338
‎มันคือสัญญาว่าจะทำสิ่งที่จำเป็น

865
00:50:11,425 --> 00:50:13,545
‎เพื่อให้บรรลุเจตนารมณ์

866
00:50:13,635 --> 00:50:16,925
‎ของสิ่งที่บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

867
00:50:17,014 --> 00:50:19,064
‎ได้กำหนดไว้จริงๆ

868
00:50:19,641 --> 00:50:22,021
‎เหล่านี้คือสิทธิ์ที่มีอยู่แล้ว

869
00:50:22,102 --> 00:50:24,312
‎นี่ไม่ใช่เรื่องของคำขอใหม่ๆ

870
00:50:24,396 --> 00:50:26,226
‎นี่ไม่ใช่เรื่องของการช่วยเหลือ

871
00:50:26,314 --> 00:50:28,484
‎นี่คือการทำตามคำมั่นสัญญา

872
00:50:28,567 --> 00:50:33,357
‎ที่เป็นรากฐานของสังคมอเมริกันยุคใหม่

873
00:50:39,411 --> 00:50:42,711
‎ดร.คิงบอกว่าคุณไม่ได้พักเพราะผมไม่ได้พัก

874
00:50:42,789 --> 00:50:44,369
‎เราจะไม่เข้านอนกันเลย

875
00:50:44,458 --> 00:50:47,088
‎เราจะไม่นอนจนกว่าเรื่องนี้จะได้รับการแก้ไข

876
00:50:47,169 --> 00:50:47,999
‎(ฉันหายใจไม่ออก)

877
00:50:48,086 --> 00:50:49,666
‎การรอคอยทำให้ลูกฉันมีความเสี่ยง

878
00:50:51,339 --> 00:50:53,129
‎การรอคอยทำให้พ่อแม่ฉันมีความเสี่ยง

879
00:50:54,718 --> 00:50:56,508
‎การรอคอยทำให้ชุมชนของฉันมีความเสี่ยง

880
00:50:57,929 --> 00:50:59,639
‎การรอคอยทำให้งานของฉันมีความเสี่ยง

881
00:51:00,265 --> 00:51:04,055
‎การรอคอยทำให้ความสามารถของฉัน
‎ในการหายใจลมหายใจของชีวิตมีความเสี่ยง

882
00:51:04,144 --> 00:51:06,154
‎ฉันไม่มีเวลาจะรอแล้ว

883
00:51:12,903 --> 00:51:15,283
‎"พลังที่เพิ่งค้นพบ
‎ของขบวนการเรียกร้องสิทธิพลเมือง

884
00:51:15,363 --> 00:51:16,953
‎จะไม่จางหายหรือเหี่ยวเฉาไป

885
00:51:19,743 --> 00:51:23,753
‎เราพร้อมจะทนทุกข์เมื่อจำเป็น
‎และแม้แต่เสี่ยงชีวิตของเรา

886
00:51:23,830 --> 00:51:26,330
‎เพื่อเป็นพยานให้กับความจริงตามที่เราเห็น

887
00:51:27,501 --> 00:51:29,041
‎อาจหมายถึงการเข้าคุก

888
00:51:29,795 --> 00:51:32,255
‎อาจหมายถึงการตายทางกายภาพเลยด้วยซ้ำ

889
00:51:36,134 --> 00:51:39,894
‎แต่ถ้าการตายทางกายภาพคือราคา
‎ที่มนุษย์ต้องจ่ายเพื่อปลดปล่อยลูกหลานของเขา

890
00:51:39,971 --> 00:51:42,101
‎จากการตายทางจิตวิญญาณอย่างถาวร

891
00:51:42,974 --> 00:51:45,194
‎ก็ไม่มีอะไรที่ช่วยชีวิตพวกเขาได้มากกว่านี้แล้ว"

892
00:51:47,938 --> 00:51:50,398
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิงเสียชีวิตเมื่อ 20 นาทีที่แล้ว

893
00:51:55,278 --> 00:51:58,658
‎"นิโกรได้เรียนรู้ความแข็งแกร่ง
‎ของพลังของตัวเอง

894
00:51:58,740 --> 00:52:01,540
‎และจะปลดปล่อยมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

895
00:52:02,035 --> 00:52:03,945
‎พวกเขาออกจากหุบเขาแห่งความสิ้นหวังแล้ว

896
00:52:04,496 --> 00:52:06,666
‎พวกเขาพบความแข็งแกร่งในการต่อสู้

897
00:52:07,457 --> 00:52:08,997
‎และไม่ว่าพวกเขาจะอยู่หรือตาย

898
00:52:10,210 --> 00:52:13,880
‎พวกเขาจะไม่คลานหรือถอยหลังอีก"

899
00:52:16,842 --> 00:52:19,302
‎กฎหมายสิทธิพลเมืองปี 1964

900
00:52:19,386 --> 00:52:23,716
‎เป็นคำตอบที่ทรงพลัง
‎สำหรับการเรียกร้องการบังคับใช้มาตรา 14

901
00:52:24,558 --> 00:52:27,808
‎มันไม่ใช่จุดจบของการต่อสู้ แต่มันคือก้าวสำคัญ

902
00:52:27,894 --> 00:52:30,564
‎ในการเดินขบวนอันยาวนาน
‎สู่ความเป็นพลเมืองอย่างสมบูรณ์

903
00:52:31,356 --> 00:52:34,856
‎มันเป็นเครื่องเตือนใจว่า
‎เวลาในการเรียกร้องความยุติธรรม

904
00:52:35,443 --> 00:52:37,493
‎คือเดี๋ยวนี้เสมอ

905
00:52:39,239 --> 00:52:40,239
‎(เดี๋ยวนี้)

906
00:52:40,323 --> 00:52:44,083
‎เรารู้ตามที่ดร.คิงและคนอื่นๆ
‎ในประวัติศาสตร์สอนเรา

907
00:52:44,161 --> 00:52:47,121
‎ว่าจริงๆ แล้วการประท้วง
‎คือสิ่งที่สร้างความกดดัน

908
00:52:47,205 --> 00:52:49,165
‎เพื่อให้นโยบายผ่านไปได้

909
00:52:50,876 --> 00:52:53,666
‎เมื่อข่าวหยุดรายงานเรื่องนี้ในอีกสองสัปดาห์

910
00:52:53,753 --> 00:52:55,053
‎เราต้องรวมกลุ่มกัน

911
00:52:55,130 --> 00:52:57,220
‎เราต้องทำมากกว่าการเมืองแบบเลือกตั้ง

912
00:52:57,299 --> 00:52:59,509
‎และเราต้องจัดระเบียบภายในชุมชนของเรา

913
00:53:02,637 --> 00:53:04,597
‎เพราะเมื่อเราปฏิเสธที่จะรอ

914
00:53:05,932 --> 00:53:08,022
‎เมื่อเราต่อสู้กับความพึงพอใจ

915
00:53:09,519 --> 00:53:11,689
‎ดูสิว่าเราทำอะไรสำเร็จร่วมกันได้

916
00:53:17,277 --> 00:53:21,277
‎แล้วดูสิว่าเราสร้างแรงบันดาลใจให้ใคร
‎เรียกร้องความเท่าเทียมเพื่อตัวเองได้อีก

917
00:53:22,741 --> 00:53:25,491
‎ฉันคืออิสรภาพและความเท่าเทียมสำหรับทุกคน

918
00:53:25,577 --> 00:53:28,787
‎และกลุ่มคนที่ถูกกดขี่กลุ่มใหญ่
‎ในสหรัฐฯ วันนี้คือผู้หญิง

919
00:53:28,872 --> 00:53:31,462
‎เราอยากควบคุมร่างกายของเราเอง

920
00:53:31,541 --> 00:53:33,131
‎และมีโอกาสที่เท่าเทียม

921
00:53:33,210 --> 00:53:36,210
‎เราอยากให้ใช้
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 กับผู้หญิง

922
00:56:54,702 --> 00:56:59,712
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล