1
00:00:37,205 --> 00:00:39,540
(บุคคล สถานที่ องค์กรและเหตุการณ์
ในเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

2
00:00:39,624 --> 00:00:42,084
(อาจมีฉากที่ไม่เหมาะสม
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม)

3
00:00:51,552 --> 00:00:53,012
ฉันเป็นคนฆ่าแม่นายเอง

4
00:00:53,095 --> 00:00:55,139
"แม่ทำแกงเต้าเจี้ยวของโปรดของลูกด้วย"

5
00:00:55,223 --> 00:00:58,643
- แม่ทำแกงเต้าเจี้ยวของโปรดของลูกด้วย
- "ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ มาเถอะ"

6
00:00:58,726 --> 00:01:00,812
โธ่ ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ มาเถอะ

7
00:01:07,276 --> 00:01:09,028
ลูกชาย ลูกชายฉันกำลังมาค่ะ

8
00:01:09,112 --> 00:01:11,322
รีบไปก่อนจะบังเอิญเจอเขาเถอะ

9
00:01:11,823 --> 00:01:12,657
เร็วเข้า

10
00:01:14,283 --> 00:01:16,494
คุณคนขับคะ อยู่ข้างในใช่ไหมคะ

11
00:01:16,577 --> 00:01:17,787
เปิดประตูหน่อยสิคะ

12
00:01:20,790 --> 00:01:21,707
คุณคนขับคะ

13
00:01:22,792 --> 00:01:24,293
(อัยการ คังฮานา)

14
00:01:24,377 --> 00:01:26,629
(หนังสือระงับคำฟ้อง
ผู้ต้องสงสัย: โอชอลยอง)

15
00:01:26,712 --> 00:01:28,840
(ข้อหา: ฆาตกรรมนักเรียนหญิง
ขณะเดินทางกลับบ้าน)

16
00:01:31,551 --> 00:01:34,387
(เหตุผล: คดีหมดอายุความ)

17
00:01:54,115 --> 00:01:55,741
อย่าอยู่คนเดียวเลยนะคะ

18
00:01:58,119 --> 00:01:59,453
ตอนนี้คุณเจ็บปวดอยู่นี่คะ

19
00:02:12,425 --> 00:02:13,301
{\an8}ท่านประธาน

20
00:02:13,843 --> 00:02:15,178
{\an8}ผมจะดังแล้วครับ

21
00:02:16,596 --> 00:02:18,389
{\an8}ไม่รู้ว่าพวกเขารู้ได้ยังไง

22
00:02:18,472 --> 00:02:20,183
{\an8}แต่มีสำนักพิมพ์หลายที่ติดต่อผมมาครับ

23
00:02:20,266 --> 00:02:22,018
{\an8}ทำไมคุณถึงจะตีพิมพ์ของพรรค์นั้นกัน

24
00:02:22,101 --> 00:02:24,520
{\an8}เพราะอย่างน้อยก็น่าจะมีใครสักคนที่อ่านมัน

25
00:02:24,604 --> 00:02:25,855
{\an8}แล้วเข้าใจผมยังไงล่ะครับ

26
00:02:26,564 --> 00:02:27,732
{\an8}อย่างนี้นี่เอง

27
00:02:27,815 --> 00:02:30,651
{\an8}สิ่งที่คุณต้องการคือความสนใจจากคนอื่นนี่เอง

28
00:02:32,403 --> 00:02:33,738
{\an8}กลัวว่าจะถูกลืมงั้นเหรอ

29
00:02:35,531 --> 00:02:36,449
{\an8}แล้วมันไม่ดีตรงไหนครับ

30
00:02:37,658 --> 00:02:40,036
{\an8}หนังสือเล่มนี้จะไม่มีทางถูกตีพิมพ์สู่โลกภายนอก

31
00:02:40,953 --> 00:02:42,538
ผมจะขัดขวางทุกทาง

32
00:02:47,668 --> 00:02:48,544
ตั้งใจฟังให้ดีนะ

33
00:02:50,338 --> 00:02:52,214
คนที่สูญเสียคนในครอบครัวไป

34
00:02:53,633 --> 00:02:54,634
พวกเขาจะใช้ชีวิต

35
00:02:55,551 --> 00:02:57,511
โดยมีระเบิดอยู่ในหัวใจ

36
00:02:58,763 --> 00:03:00,765
ระเบิดนั่นที่ไม่รู้ว่าจะปะทุขึ้นมาตอนไหน

37
00:03:01,474 --> 00:03:03,517
พวกเราพยายามเมินมันและใช้ชีวิตต่อไป

38
00:03:04,685 --> 00:03:06,228
แต่สิ่งที่นายกำลังทำอยู่ตอนนี้

39
00:03:07,563 --> 00:03:10,858
คือการจุดระเบิดที่อยู่ในหัวใจของใครบางคน

40
00:03:14,236 --> 00:03:15,488
ไม่ต้องอ่านก็สิ้นเรื่อง

41
00:03:17,657 --> 00:03:19,909
ไม่ว่าใครจะพูดยังไง
ผมก็จะตีพิมพ์หนังสือนั่นให้ได้ครับ

42
00:03:21,577 --> 00:03:25,039
รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงได้มาหานายอยู่เรื่อย

43
00:03:26,749 --> 00:03:28,042
เพื่อให้อภัยนายเหรอ

44
00:03:29,126 --> 00:03:29,961
เปล่าหรอก

45
00:03:31,087 --> 00:03:33,339
เพื่อทำความรู้จักนายให้มากขึ้นต่างหาก

46
00:03:37,677 --> 00:03:39,345
คอยดูให้ดีล่ะ

47
00:03:40,179 --> 00:03:42,640
ว่าฉันจะทำให้นายพังทลายยังไง

48
00:03:43,766 --> 00:03:45,476
(กรุณาอย่าส่งเสียงดัง)

49
00:04:05,621 --> 00:04:06,747
แม่ครับ

50
00:04:07,665 --> 00:04:08,582
สบายดีไหม

51
00:04:11,252 --> 00:04:13,129
ขอโทษที่ยุ่งจนไม่ได้มาบ่อยๆ นะ

52
00:04:13,212 --> 00:04:14,630
{\an8}(ชเวอึนจู)

53
00:04:15,214 --> 00:04:16,507
ผมควรจะมาหาแม่บ่อยๆ แท้ๆ

54
00:04:23,931 --> 00:04:24,807
แต่แม่ครับ

55
00:04:26,475 --> 00:04:27,768
ทำไมตอนนั้นถึงทำแบบนั้นล่ะ

56
00:04:30,271 --> 00:04:32,106
ผมปกป้องแม่ได้นะ

57
00:04:34,066 --> 00:04:36,694
แล้วทำไมแม่ถึงมาปกป้องผมแทนล่ะ
ปกป้องผมทำไม

58
00:04:46,287 --> 00:04:47,997
คนที่ทำแบบนั้นกับแม่

59
00:04:49,457 --> 00:04:50,624
ผมไม่มีวันให้อภัยมันเด็ดขาด

60
00:04:53,085 --> 00:04:54,920
ผมจะทำให้มันนึกเสียใจ

61
00:04:55,963 --> 00:04:56,797
คอยดูได้เลย

62
00:04:59,008 --> 00:05:00,301
เพราะงั้นนะแม่

63
00:05:04,138 --> 00:05:05,348
แม่เชื่อใจลูกชายคนนี้

64
00:05:06,140 --> 00:05:07,558
ไม่ต้องเป็นห่วง

65
00:05:10,478 --> 00:05:11,645
แล้วดูแลตัวเองด้วยนะ

66
00:05:13,856 --> 00:05:14,774
เข้าใจไหม

67
00:05:28,954 --> 00:05:29,830
ดูแลตัวเองนะแม่

68
00:05:31,123 --> 00:05:32,500
แล้วผมจะมาหาใหม่นะ

69
00:05:54,063 --> 00:05:55,272
ท่านประธาน

70
00:05:56,023 --> 00:05:57,191
มาหาแม่เหรอ

71
00:06:01,112 --> 00:06:02,321
ครับ

72
00:06:02,404 --> 00:06:03,781
เดินเล่นกันหน่อยไหม

73
00:06:06,408 --> 00:06:08,410
(ดอกบัว)

74
00:06:12,414 --> 00:06:14,208
ชีวิตของเราช่างย้อนแย้งเนอะ

75
00:06:15,960 --> 00:06:18,796
พอเราตัดสินใจที่จะเลิกแก้แค้น

76
00:06:19,380 --> 00:06:21,006
คนร้ายตัวจริงก็ปรากฏตัว

77
00:06:22,091 --> 00:06:23,342
นายจะกลับไปแก้แค้นอีกเหรอ

78
00:06:25,928 --> 00:06:27,179
ถ้าให้พูดตามตรง

79
00:06:27,805 --> 00:06:29,181
ผมไม่รู้วิธีเลยครับ

80
00:06:30,391 --> 00:06:31,225
ก็คงงั้น

81
00:06:32,726 --> 00:06:34,812
การที่จะมาฆ่ามันเอาป่านนี้

82
00:06:35,646 --> 00:06:38,065
ก็เป็นเหมือนการปรานีมัน

83
00:06:39,441 --> 00:06:40,276
งั้นให้ทำไงครับ

84
00:06:41,318 --> 00:06:42,653
จะให้ผมอยู่เฉยๆ เหรอ

85
00:06:48,242 --> 00:06:49,869
ฉันก็เคยอยากแก้แค้นเหมือนกัน

86
00:06:49,952 --> 00:06:50,911
เหมือนอย่างนาย

87
00:06:54,623 --> 00:06:55,791
แต่ว่า

88
00:06:56,375 --> 00:06:58,127
นายก็รู้ดีกว่าใครนี่ว่าความปรารถนานั้น

89
00:06:58,961 --> 00:07:00,671
ทำให้ฉันกลายเป็นยังไง

90
00:07:05,718 --> 00:07:06,552
โดกี

91
00:07:10,097 --> 00:07:11,098
การแก้แค้นน่ะ

92
00:07:11,765 --> 00:07:15,352
มันไม่ได้จบที่ทำลายชีวิตของอีกฝ่าย
ให้พังทลายลงหรอกนะ

93
00:07:18,063 --> 00:07:19,732
แต่เมื่อนายได้ใช้ชีวิต

94
00:07:20,441 --> 00:07:22,318
เพื่อตัวนายเองแล้ว

95
00:07:23,736 --> 00:07:26,071
ตอนนั้นแหละที่การแก้แค้นจบลง

96
00:07:31,035 --> 00:07:34,205
เรารับคุณคิมชอลจินขึ้นแท็กซี่วีไอพีของเรามาแล้ว

97
00:07:35,789 --> 00:07:38,584
และเราจะไม่เมินผู้โดยสาร
ที่เรารับมาแล้วเด็ดขาด

98
00:07:38,667 --> 00:07:39,919
อีกอย่างพวกเรา

99
00:07:40,002 --> 00:07:42,254
จะไม่แก้แค้นโดยทำให้ลูกค้าเจ็บปวด

100
00:07:44,381 --> 00:07:45,966
นี่ไม่ใช่แค่คุณคิมชอลจินเท่านั้น

101
00:07:46,592 --> 00:07:47,426
แต่เป็นคำขอ

102
00:07:48,844 --> 00:07:50,596
ของฉันและนายด้วย

103
00:07:53,766 --> 00:07:54,808
ท่านประธาน

104
00:07:57,144 --> 00:07:58,270
ฉันก็ขอร้องด้วยนะคะ

105
00:08:00,439 --> 00:08:02,149
ฉันให้อภัยโอชอลยองไม่ได้เด็ดขาดค่ะ

106
00:08:03,651 --> 00:08:04,652
ผมด้วย

107
00:08:05,528 --> 00:08:08,155
จะขาดผมไปด้วยไม่ได้สิ ผมก็ยกมือด้วย

108
00:08:13,410 --> 00:08:16,539
ในปฏิบัติการแก้แค้นครั้งนี้
เราจะไม่ทำผิดกฎหมาย

109
00:08:16,622 --> 00:08:19,291
และจะไม่มีเรื่องให้ทีมของเราบาดเจ็บด้วย

110
00:08:23,003 --> 00:08:24,255
ฉันอาจเป็นประธานที่บกพร่อง

111
00:08:24,922 --> 00:08:26,882
แต่ช่วยเชื่อใจฉันเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม

112
00:08:29,510 --> 00:08:30,719
ครับ

113
00:08:43,816 --> 00:08:45,484
("คำสารภาพของโอชอลยอง")

114
00:08:45,568 --> 00:08:47,903
ก่อนอื่นต้องขัดขวางการตีพิมพ์
หนังสือของโอชอลยองให้ได้

115
00:08:48,404 --> 00:08:49,780
เราจะทำยังไงให้เขายอมแพ้ดีครับ

116
00:08:49,863 --> 00:08:52,074
เหมือนที่ท่านประธานบอก
เขาไม่มีอะไรจะเสียนะ

117
00:08:52,157 --> 00:08:54,702
สิ่งที่จะหยุดความบ้าคลั่ง
ของโอชอลยองในตอนนี้ได้

118
00:08:55,327 --> 00:08:56,287
คือลูกชายเขาเท่านั้น

119
00:08:56,996 --> 00:08:58,247
อันที่จริงตลอดไม่กี่ปีมานี้

120
00:08:58,330 --> 00:09:01,667
ฉันได้ไปเยี่ยมโอชอลยอง
และพูดคุยกับเขามากมาย

121
00:09:02,876 --> 00:09:05,504
ทุกครั้งฉันจะรู้สึกได้ถึง
ความรักอันยิ่งใหญ่ต่อลูกชาย

122
00:09:06,630 --> 00:09:09,216
พวกไซโคพาธก็มีสัญชาตญาณ

123
00:09:09,300 --> 00:09:10,551
ความรักของพ่อด้วยเหรอ

124
00:09:10,634 --> 00:09:12,553
ที่จริงแล้วในบรรดาไซโคพาธ

125
00:09:12,636 --> 00:09:15,014
ก็มีบางกรณีที่มีความหลงใหลและความรัก

126
00:09:15,097 --> 00:09:16,974
ต่อสายเลือดของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด

127
00:09:17,057 --> 00:09:18,642
โอชอลยองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน

128
00:09:19,685 --> 00:09:22,021
โอชอลยองทั้งรักลูกชายเขา

129
00:09:22,104 --> 00:09:23,355
และในขณะเดียวกันก็กลัวด้วย

130
00:09:23,439 --> 00:09:24,648
ลูกชายของโอชอลยอง

131
00:09:24,732 --> 00:09:26,191
รู้ไหมครับว่าพ่อเขาเป็นใคร

132
00:09:26,275 --> 00:09:29,862
ไม่รู้สิ เขาแยกจากพ่อมานาน
ฉันเลยคิดว่าเขาไม่รู้

133
00:09:29,945 --> 00:09:31,572
แต่โกอึนสืบเจอเรื่องน่าทึ่งมา

134
00:09:33,073 --> 00:09:34,450
นี่คือลูกชายของเขาค่ะ

135
00:09:34,533 --> 00:09:37,536
ตอนนี้เขาทำงานเป็นผู้คุมอยู่ที่เรือนจำ
ที่โอชอลยองอยู่ค่ะ

136
00:09:39,038 --> 00:09:40,873
ขนลุกเลย งั้นเขาก็รู้น่ะสิ

137
00:09:40,956 --> 00:09:42,249
อะไรจะบังเอิญเกิน

138
00:09:42,333 --> 00:09:45,461
งั้นโอชอลยองก็รู้อยู่แล้วหรือเปล่า

139
00:09:45,544 --> 00:09:47,838
ไม่หรอก เขาดูไม่มีท่าทีว่ารู้เลย

140
00:09:47,921 --> 00:09:50,674
แต่ถ้าหากว่าลูกชายของโอชอลยองรู้
เลยไปทำงานที่นั่น

141
00:09:50,758 --> 00:09:52,134
งั้นเป้าหมายของเขาคืออะไรคะ

142
00:09:52,217 --> 00:09:54,303
เพราะคิดถึงพ่อตัวเองเหรอ

143
00:09:54,386 --> 00:09:55,971
ก็เป็นไปได้ครับ

144
00:09:56,055 --> 00:09:57,723
ถ้าลูกของเขาก็เป็นไซโคพาธ

145
00:09:58,682 --> 00:10:00,267
เขาก็น่าจะโหยหาพ่อครับ

146
00:10:05,439 --> 00:10:07,232
โธ่ พ่อหนุ่ม

147
00:10:07,316 --> 00:10:09,735
ทำไมถึงได้กตัญญูแบบนี้เนี่ย

148
00:10:10,527 --> 00:10:13,197
ลูกชายฉันไม่เคยมาเยี่ยมฉันสักครั้ง

149
00:10:13,280 --> 00:10:16,075
แม่ของเขาเป็นโรคอัลไซเมอร์หนัก
และรักษาตัวอยู่ในสถานพักฟื้นค่ะ

150
00:10:18,535 --> 00:10:20,788
เรายอมให้คุณทุกครั้งไม่ได้หรอกนะคะ

151
00:10:21,497 --> 00:10:24,541
ผมจะจ่ายภายในสัปดาห์นี้นะครับ

152
00:10:24,625 --> 00:10:25,459
ขอโทษครับ

153
00:10:25,542 --> 00:10:28,170
ค่ารักษาและค่ายาในแต่ละเดือน
สูงไม่ใช่เล่นๆ เลยล่ะค่ะ

154
00:10:28,253 --> 00:10:29,129
ขอโทษจริงๆ ครับ

155
00:10:42,184 --> 00:10:44,061
เขามีหนี้นอกระบบค่อนข้างเยอะด้วยค่ะ

156
00:11:01,578 --> 00:11:04,748
ถ้ายืมเงินคนอื่นมาใช้แล้ว
ก็ต้องใช้คืนไม่ใช่เหรอวะ

157
00:11:04,832 --> 00:11:07,501
โธ่เว้ย พอสักที
ให้ฉันได้ใช้ชีวิตหน่อยเถอะ ไอ้เวร

158
00:11:08,419 --> 00:11:09,545
"ไอ้เวร" เหรอ นี่

159
00:11:09,628 --> 00:11:10,754
จับมันซิ

160
00:11:11,839 --> 00:11:12,673
ไอ้เวรนี่

161
00:11:16,051 --> 00:11:17,219
- ไอ้นี่
- โทษทีนะครับ

162
00:11:17,302 --> 00:11:18,846
ผมขอสั่งซุนแดผัดได้ไหมครับ

163
00:11:22,599 --> 00:11:25,102
รีบไปซะ
ก่อนที่ฉันจะเอาไส้แกมาทำซุนแดแทน

164
00:11:26,353 --> 00:11:28,605
พอดีวันนี้ผมอยากกินจริงๆ

165
00:11:31,191 --> 00:11:32,734
มานี่เลย

166
00:11:32,818 --> 00:11:35,404
ฉันจะทำให้แกไม่เสี้ยนซุนแดอีกเลย ไอ้นี่

167
00:11:38,532 --> 00:11:39,825
โธ่เว้ย

168
00:11:41,535 --> 00:11:42,369
ลูกพี่

169
00:11:42,453 --> 00:11:43,495
แกกล้าดียังไง

170
00:11:44,246 --> 00:11:45,164
ไอ้เวรเอ๊ย

171
00:11:50,294 --> 00:11:52,379
โอ๊ย ตาฉัน มองไม่เห็นอะไรเลย

172
00:11:56,467 --> 00:11:57,342
โอ๊ย แสบโว้ย

173
00:11:59,761 --> 00:12:00,929
นี่เป็นของแถมครับ

174
00:12:01,513 --> 00:12:03,849
โธ่ ไม่เห็นต้องแถมเลย

175
00:12:04,892 --> 00:12:06,226
ผมอยากขอบคุณน่ะครับ

176
00:12:07,102 --> 00:12:08,312
- นี่ครับ
- อ้อ

177
00:12:09,521 --> 00:12:10,564
ครับ

178
00:12:14,234 --> 00:12:15,486
เดี๋ยวผมรินให้นะครับ

179
00:12:18,071 --> 00:12:19,865
ค้าขายเหนื่อยมากเลยใช่ไหมครับ

180
00:12:20,532 --> 00:12:23,160
แม่ผมเปิดซุ้มขายอาหารน่ะครับ

181
00:12:23,243 --> 00:12:26,622
ผมช่วยท่านมาตั้งแต่เด็ก เลยชินแล้วล่ะครับ

182
00:12:27,206 --> 00:12:29,333
เห็นแบบนี้ ผมก็เป็นเด็กพาร์ตไทม์
ที่มีประสบการณ์นะครับ

183
00:12:30,292 --> 00:12:32,920
อ้อ แม่ผมก็ทำอาชีพคล้ายๆ กันเลย

184
00:12:33,754 --> 00:12:35,797
พ่อผมจากไปตั้งแต่ผมเด็กๆ

185
00:12:36,590 --> 00:12:37,883
แม่เลยเป็นหัวหน้าครอบครัวครับ

186
00:12:39,968 --> 00:12:41,345
เหมือนกันเลยครับ

187
00:12:41,929 --> 00:12:43,722
ถ้าพ่อยังอยู่

188
00:12:44,306 --> 00:12:46,600
เราคงจะสบายกว่านี้

189
00:12:53,273 --> 00:12:56,485
ถ้างั้น พ่อของคุณก็…

190
00:12:57,194 --> 00:12:59,071
ตอนแรกผมก็นึกว่าเป็นแบบนั้น

191
00:12:59,947 --> 00:13:01,907
แต่ก็บังเอิญรู้มาครับ

192
00:13:04,660 --> 00:13:06,119
ท่านน่าจะยังมีชีวิตอยู่ครับ

193
00:13:11,833 --> 00:13:12,668
ฮยอนซู

194
00:13:13,961 --> 00:13:15,504
อย่าตามหาพ่อแกเลยนะ

195
00:13:17,047 --> 00:13:18,131
ห้ามเด็ดขาดเลยนะ

196
00:13:18,632 --> 00:13:19,800
พ่อ…

197
00:13:21,051 --> 00:13:22,261
ยังมีชีวิตอยู่เหรอ

198
00:13:25,597 --> 00:13:26,473
แม่หิวจัง

199
00:13:27,182 --> 00:13:28,475
ป้อนข้าวแม่เร็วสิ

200
00:13:30,894 --> 00:13:33,313
ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงทิ้งเราไป

201
00:13:33,814 --> 00:13:35,983
แต่ท่านคงมีเหตุผลใช่ไหมครับ

202
00:13:37,568 --> 00:13:40,028
พ่อผมเป็นคนที่เท่มากเลยล่ะครับ

203
00:13:40,112 --> 00:13:42,155
- คนคนนี้…
- มีความสามารถด้วย

204
00:13:42,239 --> 00:13:43,282
ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

205
00:13:43,865 --> 00:13:45,909
เป็นคนที่อบอุ่นมากจริงๆ

206
00:13:47,035 --> 00:13:51,331
ผมจำรามยอนที่พ่อมักจะต้มให้ผมกิน
ทุกเช้าวันอาทิตย์ได้ครับ

207
00:13:51,999 --> 00:13:53,750
ไม่รู้ว่าพ่อใส่อะไรลงไป

208
00:13:53,834 --> 00:13:55,085
ไม่ว่าผมจะลองต้มดูเท่าไร

209
00:13:55,877 --> 00:13:57,129
ก็ไม่ได้รสชาติแบบนั้นสักที

210
00:14:08,348 --> 00:14:10,475
คุณไม่โกรธท่านเหรอครับ

211
00:14:12,144 --> 00:14:14,438
ถ้าบอกว่าไม่ก็คงจะโกหก

212
00:14:16,940 --> 00:14:18,025
แต่ถึงยังไง

213
00:14:18,609 --> 00:14:19,484
ผมก็คิดถึงท่านนะครับ

214
00:14:23,989 --> 00:14:25,449
ให้ผมตามหาท่านให้ไหมครับ

215
00:14:28,535 --> 00:14:30,037
ถ้าคุณต้องการ ผมจะตามหาให้

216
00:14:30,829 --> 00:14:32,497
คุณทำงานอะไรเหรอครับ

217
00:14:33,999 --> 00:14:34,875
คนขับรถแท็กซี่ครับ

218
00:14:39,296 --> 00:14:40,505
อือ

219
00:14:42,424 --> 00:14:43,675
- ไว้ผมจะมาใหม่นะครับ
- ครับ

220
00:14:46,261 --> 00:14:47,262
นายตั้งใจจะทำอะไร

221
00:14:47,804 --> 00:14:50,432
เหมือนเขาจะไม่รู้ว่าตัวเอง
ต้องลำบากเพราะใครครับ

222
00:14:50,974 --> 00:14:53,810
ตอนนี้ชีวิตของฮันดงชาน
ก็มีแต่ขวากหนามพอแล้วนะ

223
00:14:54,770 --> 00:14:55,687
เราปล่อยให้

224
00:14:56,521 --> 00:14:57,689
ฮันดงชานเลือกเถอะครับ

225
00:15:10,160 --> 00:15:12,955
- อ้าว พี่ครับ
- แล้วเจอกันนะ

226
00:15:13,872 --> 00:15:14,790
คุณดงชาน

227
00:15:15,707 --> 00:15:18,543
- ตายจริง
- อ้อ ผมทำงานที่นี่น่ะครับ

228
00:15:18,627 --> 00:15:19,544
อ๋อ

229
00:15:20,170 --> 00:15:21,380
ว่าแต่มาทำอะไรที่นี่ครับ

230
00:15:21,463 --> 00:15:23,298
ผมมาเยี่ยมผู้ต้องขังน่ะครับ

231
00:15:23,966 --> 00:15:25,801
- ใครเหรอ
- โอชอลยองครับ

232
00:15:26,385 --> 00:15:29,221
พี่รู้จักโอชอลยองได้ยังไงครับ

233
00:15:30,097 --> 00:15:32,015
- คุณดงชานก็รู้จักเขาเหรอครับ
- รู้สิครับ

234
00:15:32,099 --> 00:15:34,101
เขาเป็นคนที่ร้ายที่สุดในเรือนจำของเราเลย

235
00:15:34,685 --> 00:15:36,311
เขาคิดว่าตัวเองสูงส่ง

236
00:15:36,395 --> 00:15:38,397
แถมยังชอบรังแกผู้คุมด้วย

237
00:15:39,940 --> 00:15:43,235
เอ่อ ว่าแต่รู้จักเขาได้ยังไงครับ

238
00:15:43,318 --> 00:15:45,362
อ้อ พอดีมีคนรู้จักวานให้มาหาเขาน่ะครับ

239
00:15:45,445 --> 00:15:48,115
อ้อ งานรับตามหาคนนั่นเหรอครับ

240
00:15:49,282 --> 00:15:51,868
มีคนต้องการตามหาโอชอลยองด้วยเหรอครับ

241
00:15:57,416 --> 00:15:59,292
ถ้าเป็นคุณดงชานจะเป็นยังไงเหรอครับ

242
00:16:00,043 --> 00:16:02,796
ถ้าหากว่าพ่อของคุณดงชาน

243
00:16:03,338 --> 00:16:05,215
ไม่ใช่คนดีเหมือนที่คุณคิด

244
00:16:06,174 --> 00:16:07,718
ถ้าเขาตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงล่ะครับ

245
00:16:08,593 --> 00:16:10,804
ก็คงจะผิดหวัง

246
00:16:12,889 --> 00:16:14,808
แต่ยังไงเขาก็เป็นพ่อผมนี่ครับ

247
00:16:20,355 --> 00:16:23,025
อีกเดี๋ยวคุณพอมีเวลาไหมครับ
ผมมีเรื่องจะคุยด้วย

248
00:16:23,525 --> 00:16:24,359
ครับ

249
00:16:26,236 --> 00:16:27,154
เชิญเถอะครับ

250
00:16:42,961 --> 00:16:44,129
ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นหรือยัง

251
00:16:46,298 --> 00:16:47,632
คราวก่อนนายดูน่าสงสารสุดๆ

252
00:16:49,760 --> 00:16:51,136
ดูแลร่างกายตัวเองหน่อยเถอะ

253
00:16:51,720 --> 00:16:53,638
แม่นายอุตส่าห์ปกป้องนายไว้เชียวนะ

254
00:16:54,264 --> 00:16:55,766
รู้ไหมว่าอาชีพของฉันคืออะไร

255
00:16:59,061 --> 00:17:00,145
คนขับรถแท็กซี่

256
00:17:00,228 --> 00:17:02,147
ตอนนั้นนายเป็นทหารไม่ใช่เหรอ

257
00:17:02,731 --> 00:17:03,565
อ้อ

258
00:17:04,191 --> 00:17:06,193
นายคงไม่เหมาะกับกรมทหารสินะ

259
00:17:06,276 --> 00:17:08,278
ฉันรับผู้โดยสารพิเศษขึ้นแท็กซี่

260
00:17:09,488 --> 00:17:11,156
คนที่ต้องการแก้แค้น

261
00:17:13,075 --> 00:17:13,992
น่าสนใจดีนะ

262
00:17:14,576 --> 00:17:16,995
แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่แก้แค้นให้คนอื่น

263
00:17:17,079 --> 00:17:18,246
ฉันจะแก้แค้นให้ตัวเอง

264
00:17:19,122 --> 00:17:20,415
จะแก้แค้นฉันเหรอ

265
00:17:22,167 --> 00:17:23,210
แล้วจะแก้แค้นยังไงล่ะ

266
00:17:24,961 --> 00:17:26,379
จะฆ่าฉันหรือไง

267
00:17:27,547 --> 00:17:28,715
ฉันจะฆ่าแกไปทำไมล่ะ

268
00:17:31,134 --> 00:17:32,469
ถ้าเป็นลูกชายแกก็ว่าไปอย่าง

269
00:17:37,808 --> 00:17:38,809
โอฮยอนซู

270
00:17:39,935 --> 00:17:40,769
ฉันไปเจอเขามา

271
00:17:43,605 --> 00:17:44,439
อย่ามาโกหก

272
00:17:45,065 --> 00:17:46,191
นายหาเขาเจอได้ยังไง

273
00:17:46,274 --> 00:17:47,609
ดูท่าแกจะต้มรามยอนเก่งนะ

274
00:17:48,485 --> 00:17:51,863
เขาบอกว่ารามยอนที่พ่อต้มให้ทุกวันสุดสัปดาห์
อร่อยมากๆ เลยล่ะ

275
00:17:53,949 --> 00:17:55,826
- เคล็ดลับคืออะไรเหรอ
- ไอ้เวร

276
00:18:01,915 --> 00:18:04,334
เด็กคนนั้นไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าแตะต้องเขา

277
00:18:07,671 --> 00:18:10,841
แกก็ไม่ได้ฆ่าแม่ฉัน
เพราะท่านทำอะไรผิดมานี่นา

278
00:18:18,348 --> 00:18:19,808
ฮยอนซูบอกว่าคิดถึงพ่อมากนะ

279
00:18:21,309 --> 00:18:22,394
เพราะงั้น

280
00:18:23,353 --> 00:18:25,230
- ฉันเลยตั้งใจว่าจะบอกเขา
- ไม่ได้นะ

281
00:18:25,313 --> 00:18:26,523
บอกเขาตอนไหนดีนะ

282
00:18:27,816 --> 00:18:28,650
ตอนนี้เลยดีไหม

283
00:18:29,317 --> 00:18:31,319
หรือว่าฉันจะปิดปากไปก่อนดี

284
00:18:31,403 --> 00:18:33,572
แล้วเมื่อไหร่ที่เขาจะแต่งงาน

285
00:18:33,655 --> 00:18:36,491
ค่อยเอาไปบอกเขา หือ แกคิดว่ายังไงล่ะ

286
00:18:40,328 --> 00:18:42,080
ทั้งหมดเป็นความผิดฉันเอง

287
00:18:42,164 --> 00:18:44,207
นายต้องการอะไร ขอแค่บอกมา

288
00:18:46,042 --> 00:18:47,961
คนที่แกฆ่าไป

289
00:18:48,795 --> 00:18:50,505
ก็คงอ้อนวอนแกแบบนี้เหมือนกันใช่ไหม

290
00:18:53,383 --> 00:18:54,384
รู้สึกยังไงบ้างล่ะ

291
00:19:02,601 --> 00:19:04,436
ฉันจะค่อยๆ บอกเงื่อนไขของฉัน

292
00:19:05,187 --> 00:19:06,605
อย่างแรก ยื่นขอย้ายเรือนจำซะ

293
00:19:06,688 --> 00:19:07,981
ย้ายเรือนจำทำไม

294
00:19:09,065 --> 00:19:11,109
ถึงฉันขอไป พวกเขาก็ไม่อนุญาตหรอก

295
00:19:11,193 --> 00:19:12,861
ไหนว่าจะทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่างไง

296
00:19:14,863 --> 00:19:16,406
เข้าใจแล้ว ฉันจะทำ

297
00:19:18,408 --> 00:19:20,285
งั้นนายจะไม่แตะต้องฮยอนซูลูกฉันใช่ไหม

298
00:19:23,872 --> 00:19:24,706
คือว่า

299
00:19:25,874 --> 00:19:28,919
ฉันขอรูปของฮยอนซูสักรูปได้ไหม

300
00:19:31,546 --> 00:19:32,797
ขอร้องล่ะ

301
00:19:48,313 --> 00:19:49,814
รอนานใช่ไหมครับ

302
00:19:50,607 --> 00:19:51,733
ไปเยี่ยมมาเป็นยังไงบ้างครับ

303
00:19:59,491 --> 00:20:02,410
ขอโทษที่ผมไม่ได้บอกก่อนนะครับ

304
00:20:02,994 --> 00:20:05,205
เพราะข้าราชการจะทำงานสองงานไม่ได้น่ะครับ

305
00:20:05,288 --> 00:20:07,415
ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไม่เอาไปบอกใคร

306
00:20:10,210 --> 00:20:12,128
- เดินเล่นกันหน่อยไหมครับ
- ครับ

307
00:20:23,306 --> 00:20:25,725
เรื่องที่จะบอกผมคืออะไรครับ

308
00:20:32,315 --> 00:20:34,609
คุณบอกว่าคุณแม่อยู่ที่สถานพักฟื้นใช่ไหมครับ

309
00:20:36,486 --> 00:20:39,489
มีโรงพยาบาลหนึ่ง
ที่ประสานงานกับมูลนิธิที่ผมทำงานอยู่

310
00:20:39,990 --> 00:20:41,449
ที่นั่นมีเตียงว่างพอดีครับ

311
00:20:42,784 --> 00:20:44,160
สิ่งอำนวยความสะดวกใช้ได้เลยนะครับ

312
00:20:45,078 --> 00:20:47,414
ส่วนค่ารักษา ทางมูลนิธิจะเป็นคนออกให้ครับ

313
00:20:48,373 --> 00:20:49,582
คุณสนใจจะย้ายท่านไหมครับ

314
00:20:50,500 --> 00:20:51,710
ทำไมถึง…

315
00:20:53,295 --> 00:20:54,129
ช่วยผมครับ

316
00:20:55,880 --> 00:20:57,632
เพราะคุณดงชานดวงดีต่างหากครับ

317
00:21:05,515 --> 00:21:06,474
คุณดงชาน

318
00:21:07,434 --> 00:21:10,061
ผมเพิ่งเคยได้ยินคำนั้นเป็นครั้งแรกครับ

319
00:21:13,773 --> 00:21:15,358
ผมตามหาพ่อของคุณไม่เจอครับ

320
00:21:16,943 --> 00:21:17,902
ขอโทษด้วยนะครับ

321
00:21:18,778 --> 00:21:19,612
ไม่หรอกครับ

322
00:21:20,155 --> 00:21:22,449
ไม่เลยครับ แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับผมแล้วครับ

323
00:21:23,074 --> 00:21:24,284
ขอบคุณมากจริงๆ นะครับ

324
00:21:38,506 --> 00:21:39,466
ขอบคุณมากครับ

325
00:21:40,175 --> 00:21:41,301
ขอบคุณครับ

326
00:21:42,886 --> 00:21:43,970
ขอบคุณนะครับ

327
00:21:59,235 --> 00:22:00,445
ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้

328
00:22:01,112 --> 00:22:03,656
ลูกชายของโอชอลยอง
เป็นผู้คุมอยู่ที่เรือนจำเดียวกันงั้นเหรอ

329
00:22:03,740 --> 00:22:04,991
ผมเลยมีเรื่องจะขอร้องครับ

330
00:22:06,493 --> 00:22:08,036
ถ้าโอชอลยองยื่นขอย้ายเรือนจำ…

331
00:22:08,870 --> 00:22:10,038
ฉันเข้าใจที่คุณจะสื่อค่ะ

332
00:22:10,663 --> 00:22:11,790
ฉันจะพยายามดูนะคะ

333
00:22:11,873 --> 00:22:13,166
ขอบคุณนะครับ

334
00:22:16,002 --> 00:22:17,962
คุณจะไม่บอกโอชอลยองจนถึงที่สุดเหรอคะ

335
00:22:20,215 --> 00:22:21,049
ครับ

336
00:22:22,759 --> 00:22:23,760
ต่อให้เขาคิดถึง

337
00:22:25,970 --> 00:22:27,680
เขาก็จะไม่มีหน้าให้คิดถึงครับ

338
00:22:40,693 --> 00:22:43,822
โอ๊ย พระเจ้าช่วย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

339
00:22:44,614 --> 00:22:46,658
ฉันเห็นคุกใต้ดินที่ตึกของคุณแล้วค่ะ

340
00:22:46,741 --> 00:22:48,034
และได้ยินแล้วว่าคุณใช้ทำอะไร

341
00:22:48,118 --> 00:22:49,035
คุณอัยการ

342
00:22:49,661 --> 00:22:51,246
โอ๊ย คุณอัยการ

343
00:22:53,164 --> 00:22:54,499
เห็นว่าเป็นโอชอลยองนี่

344
00:22:54,582 --> 00:22:56,251
คนที่ฆ่าแม่ของคิมโดกี

345
00:22:56,334 --> 00:22:57,335
เห็นว่าเป็นโอชอลยองนี่

346
00:22:57,418 --> 00:22:59,129
โอ๊ย จริงๆ เลย

347
00:23:00,255 --> 00:23:02,757
คุณยอมรับไหมคะ ว่าได้กักขังผู้คน

348
00:23:02,841 --> 00:23:05,009
อย่างพัคจูชาน โจจงกึนและชเวจงซุกที่นั่น

349
00:23:05,093 --> 00:23:06,636
ฉันแค่ให้เช่าที่เฉยๆ

350
00:23:06,719 --> 00:23:09,430
พวกเขาจะใช้ทำอะไร ก็เป็นเรื่องของผู้เช่า

351
00:23:10,682 --> 00:23:13,893
แต่ไม่มีสัญญาการขอเช่า
ที่คุณจางซองชอลเขียนเลยนะคะ

352
00:23:13,977 --> 00:23:15,353
ไม่มีบันทึกด้านการเงินด้วย

353
00:23:15,436 --> 00:23:16,855
ถ้าคุณไปตรวจดูภาพกล้องวงจรปิด

354
00:23:16,938 --> 00:23:19,315
ก็จะพบหลักฐานที่คุณอัยการชอบ
มากเพียงพอเลยล่ะ

355
00:23:19,941 --> 00:23:21,192
ไม่มีเลยนะคะ

356
00:23:29,159 --> 00:23:30,827
ไม่ว่าจะค้นดูภาพจากกล้องวงจรปิดแค่ไหน

357
00:23:30,910 --> 00:23:33,079
ก็ไม่เจอภาพของคุณจางซองชอลเลยนะคะ

358
00:23:37,542 --> 00:23:39,252
งั้นคงเป็นหนึ่งในสองอย่างนี้นะคะ

359
00:23:39,919 --> 00:23:42,672
มีใครทำลายหลักฐาน
ไม่ก็มีคนกำลังให้การเท็จอยู่

360
00:23:43,506 --> 00:23:44,841
มีพยานตั้งเยอะนี่

361
00:23:45,383 --> 00:23:47,135
เจ้าพวกนั้นน่าจะบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ

362
00:23:47,218 --> 00:23:49,512
ว่าใครที่พาพวกมันไปขังไว้ที่นั่น

363
00:23:49,596 --> 00:23:52,432
ฉันจะไปเชื่อคำพูดอาชญากรได้ยังไงคะ

364
00:23:52,515 --> 00:23:54,475
ถ้าพวกคุณรวมหัวกัน ฉันจะทำยังไงล่ะ

365
00:24:04,611 --> 00:24:05,737
นี่ อัยการคัง

366
00:24:06,487 --> 00:24:08,907
ถ้าคุณสอบสวนอย่างลำเอียงแบบนี้

367
00:24:10,825 --> 00:24:12,619
คุณจะแย่เอานะ

368
00:24:14,954 --> 00:24:16,873
ทำไมถึงคิดว่าฉันลำเอียงล่ะคะ

369
00:24:22,712 --> 00:24:25,173
(สัมภาระส่วนตัว)

370
00:24:34,724 --> 00:24:36,809
ที่ผ่านมาผมเสียมารยาทไปมากนะครับ

371
00:24:38,853 --> 00:24:41,814
ไปที่นั่นแล้วก็อยู่เงียบๆ นะครับ อย่าไปก่อเรื่อง

372
00:24:41,898 --> 00:24:44,192
ครับ ผมจะทำแบบนั้นครับ

373
00:24:51,783 --> 00:24:53,743
ที่ผ่านมานายคงเหนื่อยใจเพราะฉันมากนะ

374
00:24:54,452 --> 00:24:55,328
ไม่หรอกครับ

375
00:25:00,166 --> 00:25:01,084
(ศูนย์ช่วยเหลือเหยื่ออาชญากรรมนกสีฟ้า)

376
00:25:01,167 --> 00:25:02,210
คุณพูดเรื่องอะไรครับ

377
00:25:02,710 --> 00:25:05,922
{\an8}คนไข้ฮันมีแอที่จะย้ายมาที่
สถานพักฟื้นของเราน่ะค่ะ

378
00:25:06,005 --> 00:25:07,131
{\an8}เธอเสียชีวิตแล้วนะคะ

379
00:25:30,113 --> 00:25:32,907
(ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
พัคยองแจ พัศดีเรือนจำโซล)

380
00:25:57,765 --> 00:26:01,769
(ห้องเข้าเยี่ยม)

381
00:26:07,275 --> 00:26:09,444
คุณเดินทางจากโซลมาที่นี่
คงเหนื่อยแย่ใช่ไหมครับ

382
00:26:10,862 --> 00:26:14,157
อย่าให้พูดเลยครับ
ผมต้องมาที่นี่เพราะไอ้เฮงซวยคนหนึ่ง

383
00:26:14,240 --> 00:26:15,658
ไม่เป็นไรหรอก

384
00:26:15,742 --> 00:26:17,452
เพราะฉันคงไม่มาที่นี่อีกแล้ว

385
00:26:19,912 --> 00:26:21,247
คนที่ส่งนายมาที่นี่

386
00:26:22,457 --> 00:26:23,333
คือฉันเอง

387
00:26:25,376 --> 00:26:26,210
คุณเหรอ

388
00:26:26,294 --> 00:26:29,130
นั่นเป็นน้ำใจครั้งสุดท้ายที่ฉันมอบให้นายแท้ๆ

389
00:26:30,256 --> 00:26:31,507
พูดบ้าอะไร

390
00:26:31,591 --> 00:26:33,926
แต่ได้ยินว่าก่อนมาที่นี่
นายไปทำคนบาดเจ็บมาอีกนี่

391
00:26:34,802 --> 00:26:36,679
อ้อ ไอ้หมอนั่นน่ะเหรอ

392
00:26:38,389 --> 00:26:40,975
ผมแค่สั่งสอนมันนิดหน่อย
มันเอาไปฟ้องคุณแล้วเหรอ

393
00:26:42,685 --> 00:26:44,520
คุณย้ายผมมาที่นี่เพราะไอ้หมอนั่นใช่ไหม

394
00:26:45,355 --> 00:26:46,731
คิดว่าผมไม่รู้เหรอ

395
00:26:58,117 --> 00:26:59,077
อะไรน่ะ

396
00:26:59,660 --> 00:27:02,121
- ไอ้เวร
- เฮ้ย รีบจับเขาเร็ว

397
00:27:03,331 --> 00:27:05,416
- จับเขาหรือยัง
- ไอ้เวร

398
00:27:06,626 --> 00:27:07,627
เป็นอะไรไหม

399
00:27:08,836 --> 00:27:10,338
จริงๆ เลย

400
00:27:10,421 --> 00:27:11,631
โอ๊ย

401
00:27:13,299 --> 00:27:14,884
ผู้คุมคนนั้นได้รับบาดเจ็บ

402
00:27:14,967 --> 00:27:17,095
ต้องเข้ารับการรักษาถึงสี่สัปดาห์เพราะนาย

403
00:27:21,224 --> 00:27:24,644
และนั่นทำให้เขาไปเยี่ยมแม่
ที่ป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ไม่ได้

404
00:27:26,604 --> 00:27:29,065
พอเธอไม่เห็นลูกชายที่มักจะมาเยี่ยมเสมอ

405
00:27:29,148 --> 00:27:31,526
คุณแม่ของผู้คุมฮันดงชานก็…

406
00:27:38,991 --> 00:27:40,201
ฮยอนซู

407
00:27:41,160 --> 00:27:42,495
ฮยอนซูลูกแม่

408
00:28:05,184 --> 00:28:07,520
เห็นว่าความฝันของเธอคือเห็นลูกรับราชการ

409
00:28:08,229 --> 00:28:11,524
เพราะนั่นจะเป็นทางเดียว
ที่ลูกของเธอจะได้ใช้ชีวิตสมกับเป็นมนุษย์

410
00:28:13,151 --> 00:28:14,777
เห็นว่าเธอพูดแบบนั้นจนติดปากเลยล่ะ

411
00:28:16,279 --> 00:28:19,615
แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ยากลำบาก
แต่ฮันดงชานก็สอบรับราชการผ่าน

412
00:28:19,699 --> 00:28:22,326
ผมเริ่มจะเบื่อแล้วนะ

413
00:28:22,869 --> 00:28:23,911
ต้องทนฟังอีกนานไหม

414
00:28:24,829 --> 00:28:27,290
ถ้าเธอไม่ป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์

415
00:28:27,874 --> 00:28:28,833
เธอก็คง

416
00:28:29,542 --> 00:28:33,254
ไม่ปล่อยให้ลูกชายมาทำงาน
ที่เรือนจำที่พ่อของเขาอยู่หรอก

417
00:28:36,132 --> 00:28:37,508
ผู้คุมฮันดงชาน

418
00:28:40,511 --> 00:28:42,346
เขาคือลูกชายนาย ฮยอนซู

419
00:28:45,516 --> 00:28:46,517
ล้อผมเล่นหรือไง

420
00:28:51,481 --> 00:28:53,316
เห็นว่านายอยากได้อันนี้นี่

421
00:29:01,783 --> 00:29:03,075
โกหกใช่ไหม

422
00:29:04,410 --> 00:29:06,120
คุณแต่งเรื่องทุกอย่างขึ้นใช่ไหม

423
00:29:06,704 --> 00:29:08,122
สุดท้ายแล้วลูกชายของนาย

424
00:29:09,207 --> 00:29:11,876
ก็สูญเสียครอบครัว
ที่เหลือเพียงคนเดียวไปเพราะนาย

425
00:29:15,546 --> 00:29:17,757
ความบ้าคลั่งที่ชั่วร้ายของนาย

426
00:29:19,091 --> 00:29:20,968
ได้ทำร้ายลูกชายของตัวเองด้วย

427
00:29:22,303 --> 00:29:23,137
ไม่จริง

428
00:29:24,138 --> 00:29:25,223
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้

429
00:29:26,057 --> 00:29:27,058
ไม่จริง

430
00:29:27,934 --> 00:29:30,478
เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน

431
00:29:30,561 --> 00:29:33,564
บอกมาสิว่ามันไม่จริง หือ เดี๋ยว

432
00:29:37,485 --> 00:29:38,486
ให้ตายเถอะ

433
00:29:39,070 --> 00:29:40,404
ฉันมีชีวิตอยู่นาน

434
00:29:40,488 --> 00:29:42,907
จนได้กินปลาไหลที่นายเลี้ยงด้วยแฮะ

435
00:29:43,908 --> 00:29:45,284
ตอนนี้ฉันหมดหนี้กับนายแล้วนะ

436
00:29:45,368 --> 00:29:47,537
- หนี้อะไร
- ก็ปลาไหลที่นายเลี้ยงฉันวันนั้นไง

437
00:29:47,620 --> 00:29:49,205
อ้อ ที่ไปตรวจค้นบ้านนายน่ะเหรอ

438
00:29:51,249 --> 00:29:54,836
ปัดโธ่ จะยกเรื่องนั้นมาพูด
ให้ฉันขายหน้าทำไมเนี่ย

439
00:29:57,505 --> 00:29:59,382
รองอัยการโจไม่ต้องขายหน้าหรอก

440
00:29:59,966 --> 00:30:01,717
ว่ากันว่าคนที่ทำผิดมักจะโมโหเอง

441
00:30:02,927 --> 00:30:04,846
ฉันก็ขอโทษที่โมโหแบบนั้นนะ

442
00:30:06,472 --> 00:30:07,849
อัยการคังพูดถูกแล้วล่ะ

443
00:30:08,474 --> 00:30:11,727
ฉันใช้รถแท็กซี่วีไอพีลักพาตัวพวกอาชญากร

444
00:30:16,983 --> 00:30:19,610
ทำไมถึงมามอบตัวตอนกินปลาไหลเนี่ย

445
00:30:24,490 --> 00:30:25,491
ล้อกันเล่นใช่ไหม

446
00:30:25,575 --> 00:30:28,494
ไว้นายค่อยไปถามรายละเอียดกับอัยการคังดูนะ
เธอกำลังสืบสวนอยู่

447
00:30:29,620 --> 00:30:31,038
ขอโทษที่บอกช้านะ

448
00:30:31,914 --> 00:30:32,915
นายพูดจริงเหรอ

449
00:30:35,710 --> 00:30:37,128
นี่ ซองชอล

450
00:30:38,254 --> 00:30:39,422
กินเข้าไปสิ

451
00:30:39,505 --> 00:30:42,466
- นี่ จินอู ไม่กินเหรอ
- ใครมันจะไปกินลงวะ

452
00:30:44,594 --> 00:30:46,429
เดี๋ยวนายก็เสียใจทีหลังหรอก

453
00:30:47,471 --> 00:30:50,558
นี่ปลาไหลที่ฉันเลี้ยงนาย
ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายเชียวนะ

454
00:30:57,899 --> 00:30:59,317
นายจะมาเยี่ยมฉันใช่ไหม

455
00:31:00,026 --> 00:31:03,112
ยังไงนายก็สั่งงานพวกรุ่นน้อง
ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วนี่

456
00:31:04,238 --> 00:31:05,573
ยังมีหน้ามาพูดเล่นอีกเหรอ

457
00:31:06,824 --> 00:31:08,492
มันพูดออกมาเองน่ะ

458
00:31:09,994 --> 00:31:13,122
เฮ้อ แต่ก็รู้สึกสบายใจแปลกๆ แฮะ

459
00:31:13,205 --> 00:31:15,249
จนคิดว่าฉันเคยสบายใจแบบนี้ไหม

460
00:31:23,424 --> 00:31:24,884
แก้วนายว่างแล้ว

461
00:31:24,967 --> 00:31:25,801
หือ

462
00:31:35,519 --> 00:31:37,438
ตอนนี้ผมทำสิ่งที่ต้องทำเสร็จหมดแล้วครับ

463
00:31:37,521 --> 00:31:38,481
อัยการล่ะครับ

464
00:31:39,774 --> 00:31:41,192
สืบสวนเรียบร้อยหรือยัง

465
00:31:42,401 --> 00:31:43,277
ค่ะ

466
00:31:46,072 --> 00:31:47,281
ได้เอาหมายจับมาด้วยไหมครับ

467
00:31:47,949 --> 00:31:50,368
หรือว่าต้องจับกุมโดยไม่มีหมายนะ

468
00:31:57,500 --> 00:31:58,542
คุณคิมโดกี คุณ…

469
00:32:08,719 --> 00:32:10,680
ดูเหมือนว่าฉันจะจับกุมคุณไม่ได้ค่ะ

470
00:32:13,891 --> 00:32:15,309
เพราะไม่มีหลักฐานเพียงพอ

471
00:32:15,851 --> 00:32:17,520
ทำไมถึงคิดว่าฉันลำเอียงล่ะคะ

472
00:32:18,729 --> 00:32:19,689
มันไม่มีหลักฐานสักนิด

473
00:32:19,772 --> 00:32:22,108
แล้วทำไมคุณถึงยืนกรานว่า
ร่วมมือกับจางซองชอล

474
00:32:22,191 --> 00:32:24,568
กับคิมโดกีในข้อหาทารุณ ลักพาตัวและกักขังล่ะคะ

475
00:32:24,652 --> 00:32:27,196
ทั้งที่คุณสามารถเลือกโดนแค่
ข้อหาซุกซ่อนอาชญากรก็ได้

476
00:32:27,989 --> 00:32:29,615
ลองปรึกษากับทนายความดูดีๆ นะคะ

477
00:32:30,241 --> 00:32:32,368
ว่าแบบไหนที่คุณแบคซองมีจะได้เปรียบมากกว่า

478
00:32:38,124 --> 00:32:38,958
โอเค

479
00:32:45,256 --> 00:32:47,508
คงไม่ใช่ข้อเสนอเพื่อฉันแน่นอน

480
00:32:48,342 --> 00:32:49,927
สักวันหนึ่ง

481
00:32:50,011 --> 00:32:53,472
ฉันจะใช้เรื่องนี้มาเป็นจุดอ่อนของคุณอัยการแน่

482
00:32:55,224 --> 00:32:56,976
ถึงจะใช้มันเป็นจุดอ่อนฉัน

483
00:32:57,601 --> 00:32:58,644
ฉันแค่ลาออกก็จบค่ะ

484
00:33:04,483 --> 00:33:07,361
ตัวแบคซองมีก็คงไม่เอ่ยถึงคุกลับนั่นหรอกค่ะ

485
00:33:09,155 --> 00:33:11,407
แต่คุณอัยการอาจตกที่นั่งลำบากไปด้วยก็ได้นะครับ

486
00:33:12,742 --> 00:33:14,326
นี่คุณเป็นห่วงฉันอยู่เหรอคะ

487
00:33:16,704 --> 00:33:17,872
ฉันปกป้องตัวเองได้ค่ะ

488
00:33:17,955 --> 00:33:19,498
แต่ผมทำมันลงไปจริงๆ นี่ครับ

489
00:33:21,542 --> 00:33:22,668
ผมทำผิดกฎหมายนะครับ

490
00:33:23,794 --> 00:33:24,962
แล้วใครว่าไม่ใช่ล่ะคะ

491
00:33:26,505 --> 00:33:28,883
เพราะมีสิ่งที่สามารถลดหย่อนโทษของคุณได้ค่ะ

492
00:33:30,468 --> 00:33:32,928
"ถึงแม้ว่าอาจต้องปล่อยอาชญากรร้อยคน

493
00:33:33,888 --> 00:33:36,265
แต่เราก็ไม่ควรลงโทษคนที่บริสุทธิ์แม้แต่คนเดียว"

494
00:33:37,767 --> 00:33:39,393
เหยื่อของอาชญากรร้อยคนนั้น

495
00:33:41,896 --> 00:33:43,647
คุณเป็นคนปกป้องพวกเขาค่ะ

496
00:33:46,317 --> 00:33:48,611
แม้ว่าตัวเองต้องยอมทำผิดกฎหมายก็ตาม

497
00:33:51,363 --> 00:33:52,531
ถ้าคุณไม่จับผม

498
00:33:53,407 --> 00:33:55,576
คุณอาจโดนโทษฐานละเลยหน้าที่นะ

499
00:33:59,455 --> 00:34:00,498
ฉันก็จะยอมรับมันเองค่ะ

500
00:34:01,999 --> 00:34:02,875
เพราะคุณคิมโดกี

501
00:34:05,002 --> 00:34:06,921
มีค่าเพียงพอให้ทำแบบนั้นค่ะ

502
00:34:11,634 --> 00:34:13,552
ฉันรู้ว่ากฎหมายมันไม่สมบูรณ์แบบค่ะ

503
00:34:16,222 --> 00:34:18,140
ขอบคุณมากนะคะ ที่คุณปกป้องคนที่เราพลาดไป

504
00:34:18,849 --> 00:34:20,226
เพราะช่องโหว่นั้น

505
00:34:23,771 --> 00:34:24,688
คุณอัยการ

506
00:34:26,732 --> 00:34:29,151
บางทีเราอาจจะไม่ต้องมาเจอกันแบบนี้อีก

507
00:34:29,777 --> 00:34:31,487
แต่ถ้าสักวันหนึ่งได้พบกันอีกครั้ง

508
00:34:33,072 --> 00:34:34,698
เราเลิกทะเลาะกันเถอะนะคะ

509
00:35:00,724 --> 00:35:02,434
(จดหมายลาออก)

510
00:35:04,353 --> 00:35:06,564
โธ่เอ๊ย เป็นแบบนี้อีกแล้ว

511
00:35:08,232 --> 00:35:10,526
ผมบอกคุณไปกี่รอบแล้วครับ

512
00:35:10,609 --> 00:35:12,528
ว่าให้ทนไว้ ไม่ว่ายังไง

513
00:35:13,737 --> 00:35:15,906
ถ้าคนอย่างคุณอัยการลาออกไป

514
00:35:15,990 --> 00:35:18,826
ก็มีแต่จะทำให้พวกคนชั่วมีความสุขนะครับ

515
00:35:19,869 --> 00:35:22,705
ฉันไม่มีคุณสมบัติ
พอที่จะไปตัดสินใครด้วยกฎหมายแล้วล่ะค่ะ

516
00:35:22,788 --> 00:35:24,582
คุณอัยการ คุณไม่รู้เลยสินะครับ

517
00:35:25,583 --> 00:35:27,168
ว่าตัวเองเป็นคนยังไง

518
00:35:29,211 --> 00:35:31,338
รวบรวมความกล้าอีกหน่อยไม่ได้เหรอครับ

519
00:35:32,214 --> 00:35:33,340
ฉันรวบรวม

520
00:35:34,383 --> 00:35:35,718
ความกล้าแบบนั้นไม่ได้เลยค่ะ

521
00:35:51,525 --> 00:35:52,651
ครับ

522
00:35:56,906 --> 00:35:58,407
{\an8}(สำนักงานอัยการ)

523
00:36:03,329 --> 00:36:04,872
ทำไมเดินเข้ามาสงบเสงี่ยมแบบนั้นล่ะ

524
00:36:06,040 --> 00:36:07,082
นี่คืออะไรคะ

525
00:36:07,875 --> 00:36:09,627
ฉันยื่นจดหมายลาออกไปแล้ว

526
00:36:11,629 --> 00:36:13,047
- อะไรนะคะ
- ทำไม

527
00:36:13,130 --> 00:36:15,799
เธอตั้งใจจะลาออกก่อน แต่ฉันชิงลาออกตัดหน้า

528
00:36:15,883 --> 00:36:16,967
เลยอึ้งอยู่งั้นเหรอ

529
00:36:19,720 --> 00:36:20,721
ยัยคนนี้นี่

530
00:36:21,597 --> 00:36:23,390
เธอเอาจดหมายลาออกมาด้วยจริงเหรอ

531
00:36:26,352 --> 00:36:27,269
เข้าใจแล้ว

532
00:36:28,562 --> 00:36:29,396
ส่งมาสิ

533
00:36:33,901 --> 00:36:35,361
(จดหมายลาออก)

534
00:36:37,154 --> 00:36:39,114
เธอทำแบบนี้เพื่อกลบคดีแท็กซี่สีรุ้งเหรอ

535
00:36:40,699 --> 00:36:41,659
รู้อยู่แล้วเหรอคะ

536
00:36:41,742 --> 00:36:43,827
ก็เลยจะรับผิดชอบด้วยของพรรค์นี้เนี่ยนะ

537
00:36:49,166 --> 00:36:52,086
ฉันก็เคยใช้บริการพวกเขาค่ะ
ฉันไม่มีคุณสมบัติในการเป็นอัยการแล้ว

538
00:36:53,879 --> 00:36:56,131
ชดใช้สิ่งที่ทำผิดไปในฐานะอัยการซะ

539
00:36:56,215 --> 00:36:57,508
อย่าหนีเหมือนคนขี้ขลาด

540
00:36:59,510 --> 00:37:02,388
ฉันไม่ขอมากหรือน้อยไปกว่านั้นแค่จับตัวเป้งๆ

541
00:37:02,471 --> 00:37:04,515
อย่างแบคซองมีมาร้อยคนก็พอ

542
00:37:04,598 --> 00:37:05,557
นี่เป็นคำสั่ง

543
00:37:06,475 --> 00:37:08,102
- รุ่นพี่คะ
- เรื่องแท็กซี่สีรุ้ง

544
00:37:08,978 --> 00:37:10,896
ฉันเป็นคนกลบเอง ไม่ใช่เธอ

545
00:37:12,898 --> 00:37:14,275
นี่เป็นคำขอนะ

546
00:37:19,071 --> 00:37:20,698
จะออกมากันหมดทำไมเนี่ย

547
00:37:30,082 --> 00:37:31,750
- เหนื่อยมามากนะครับ
- ตั้งใจทำงานด้วยล่ะ

548
00:37:31,834 --> 00:37:33,168
เหนื่อยมามากนะครับ

549
00:37:33,252 --> 00:37:34,586
- เหนื่อยมามากนะคะ
- โชคดีนะ

550
00:37:34,670 --> 00:37:35,754
เหนื่อยมามาก…

551
00:37:47,349 --> 00:37:49,768
อัยการโด เธอจะเริ่มงานอาทิตย์หน้าไม่ใช่เหรอ

552
00:37:49,852 --> 00:37:51,812
ฉันไม่ได้มาเริ่มงานหรอก แค่มาเดินเล่น

553
00:37:51,895 --> 00:37:53,230
อยากจะมาเดินดูก่อนรอบหนึ่งน่ะ

554
00:37:54,315 --> 00:37:55,983
ใครเขามาเดินเล่นที่สำนักงานอัยการกัน

555
00:37:57,234 --> 00:37:58,360
ทุกคนรู้จักใช่ไหม

556
00:37:59,028 --> 00:38:00,279
เธอจะมาทำงานแทนฉัน

557
00:38:00,362 --> 00:38:02,990
รองหัวหน้าอัยการเขตโดจุงอึน
เพื่อนร่วมรุ่นอบรมตุลาการของฉัน

558
00:38:03,073 --> 00:38:04,241
- สวัสดีครับ
- สวัสดีครับ

559
00:38:06,201 --> 00:38:07,578
ร่ำลากันเสร็จแล้วใช่ไหมคะ

560
00:38:08,370 --> 00:38:09,663
พวกเราจะรอส่งเขาไปก่อนค่ะ

561
00:38:09,747 --> 00:38:12,166
รองอัยการโจจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศเหรอคะ

562
00:38:12,750 --> 00:38:15,336
จะมัวร่ำลาคนที่อยู่ในย่านซอโชอะไรขนาดนั้นคะ

563
00:38:17,963 --> 00:38:19,381
ไปเถอะ แล้วเจอกันใหม่นะ

564
00:38:19,965 --> 00:38:21,592
ได้สิ โชคดีนะ

565
00:38:21,675 --> 00:38:24,178
แต่ละคนเอารายงานคดีของตัวเอง
มาหาฉันที่ห้องทำงานด้วย

566
00:38:25,012 --> 00:38:25,846
ให้เวลาสิบนาทีนะคะ

567
00:38:31,435 --> 00:38:32,644
มัวทำอะไรอยู่ ไม่เข้าไปกันล่ะ

568
00:38:34,438 --> 00:38:35,689
- ลาก่อนนะครับ
- ลาก่อนนะครับ

569
00:38:39,151 --> 00:38:40,194
เธอไม่ไปเหรอ

570
00:38:40,694 --> 00:38:41,987
ฉันรอส่งรุ่นพี่ไปก่อนค่ะ

571
00:38:42,071 --> 00:38:43,781
เดี๋ยวเธอก็โดยยัยนั่นหมายหัวหรอก

572
00:38:44,365 --> 00:38:46,408
- ฉันยอมโดนก็ได้ค่ะ
- โธ่เอ๊ย

573
00:38:48,619 --> 00:38:50,996
ฉันภูมิใจจริงๆ ที่มีเธอเป็นลูกน้องของฉัน

574
00:38:51,622 --> 00:38:52,873
ทำเหมือนที่เคยทำมา

575
00:38:52,956 --> 00:38:54,917
ทำตามวิธีของเธอต่อไปนะ

576
00:38:56,377 --> 00:38:57,252
ฉันไปนะ

577
00:39:00,589 --> 00:39:02,424
- ลาก่อนนะคะ
- อือ

578
00:39:16,897 --> 00:39:18,941
ที่ผ่านมาทุกคนเหนื่อยกันมามากนะ

579
00:39:19,691 --> 00:39:21,485
เป็นยังไง ทุกคนได้วางแผนชีวิตไว้หรือยัง

580
00:39:21,568 --> 00:39:23,779
ผมตกลงกับที่ทำงานเก่าแล้วว่าจะกลับไปครับ

581
00:39:23,862 --> 00:39:26,657
ผมด้วยครับ โชคดีที่มีตำแหน่งว่างพอดี

582
00:39:26,740 --> 00:39:29,368
ว้าว พวกนายคงจะทำงานเก่งมากสินะ

583
00:39:29,993 --> 00:39:30,828
แล้วโกอึนล่ะ

584
00:39:31,495 --> 00:39:33,831
ฉันจะสอบรับราชการอาทิตย์หน้าค่ะ

585
00:39:34,873 --> 00:39:35,958
หือ

586
00:39:36,041 --> 00:39:38,377
นั่นไม่ใช่ว่าต้องเตรียมสอบหลายปีเหรอ

587
00:39:38,460 --> 00:39:40,379
ไปลองสนามเหรอ เหมือนซ้อมมืองี้เหรอ

588
00:39:41,004 --> 00:39:44,466
เดี๋ยวนะ เราต้องซื้อตังเมนำโชค
ให้เธอหรือเปล่า

589
00:39:44,550 --> 00:39:45,801
- โธ่
- โธ่เอ๊ย

590
00:39:45,884 --> 00:39:48,178
- เดี๋ยวนี้เขาไม่ให้ตังเมแล้วค่ะ
- หือ

591
00:39:48,262 --> 00:39:50,180
สมัยนี้ใครเขากินตังเมกันล่ะคะ

592
00:39:50,264 --> 00:39:51,932
ต้องซื้อช็อกโกแลตให้สิครับ

593
00:39:53,100 --> 00:39:54,184
ขอให้สอบติดนะ

594
00:39:55,144 --> 00:39:55,978
โชคดีในการสอบนะครับ

595
00:39:56,061 --> 00:39:58,397
- ต้องอันนี้สิคะ
- จริงๆ เลย

596
00:40:00,441 --> 00:40:02,109
แล้วพ่อหนุ่มคิมวางแผนอนาคตไว้ยังไง

597
00:40:02,901 --> 00:40:06,029
ผมว่าจะไปเที่ยวตามที่เท้าของผมจะพาไปครับ

598
00:40:06,822 --> 00:40:07,948
อือ

599
00:40:08,031 --> 00:40:09,366
แล้วท่านประธานล่ะครับ

600
00:40:09,450 --> 00:40:11,577
ฉันเหรอ ฉันก็…

601
00:40:12,119 --> 00:40:13,787
อยู่ตรงนี้เสมอแหละ

602
00:40:19,209 --> 00:40:20,627
ที่ผ่านมาขอบคุณมากนะ

603
00:40:26,049 --> 00:40:28,343
ฉันเริ่มต้นได้เพราะทุกๆ คน

604
00:40:28,844 --> 00:40:31,263
และหยุดได้เพราะทุกคนเหมือนกัน

605
00:40:33,515 --> 00:40:35,893
มีบางคนที่กลับไปยังที่ของตัวเอง

606
00:40:38,854 --> 00:40:40,939
มีบางคนที่เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วย

607
00:40:46,236 --> 00:40:48,530
และยังมีคนที่จะจากไปด้วย

608
00:40:48,614 --> 00:40:50,949
แต่ฉันก็หวังว่าทุกๆ คน

609
00:40:51,783 --> 00:40:52,868
จะพบความสุข

610
00:40:53,535 --> 00:40:54,786
และความสงบในที่ของตัวเองนะ

611
00:41:15,474 --> 00:41:18,852
(แท็กซี่วีไอพี)

612
00:41:29,988 --> 00:41:34,159
(เครื่องดื่มโปรตีนสปาร์กลิง)

613
00:41:37,663 --> 00:41:38,956
ไหนว่ามันจะทำลายกล้ามเนื้อไงคะ

614
00:41:40,457 --> 00:41:43,126
คุณออกกำลังกายซะขนาดนั้น
ไม่ควรกินน้ำอัดลมหรือเปล่า

615
00:41:43,877 --> 00:41:44,878
นี่โปรตีนต่างหาก

616
00:41:45,504 --> 00:41:47,881
อย่ามาโกหกสินะ
มันเขียนอยู่หราเลยว่า "สปาร์กลิง"

617
00:41:47,965 --> 00:41:50,592
สมัยนี้เขาทำแบบนี้ออกมาขาย ให้ดื่มง่ายด้วยครับ

618
00:41:50,676 --> 00:41:52,052
หือ สุดยอดเลย

619
00:41:56,890 --> 00:41:59,685
ต่อไปนี้ฉันคงไม่เห็นภาพคุณมาออกกำลังกาย
ใต้แสงจันทร์แล้วสินะ

620
00:42:08,402 --> 00:42:09,570
ฉันนะคะ

621
00:42:11,029 --> 00:42:13,907
ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ฉันก็ชอบงานของเราค่ะ

622
00:42:15,826 --> 00:42:17,703
ช่วงเวลาที่ฉันได้ทำงานที่แท็กซี่สีรุ้ง

623
00:42:18,203 --> 00:42:20,080
ฉันคงลืมไม่ลงไปตลอดชีวิตเลยค่ะ

624
00:42:24,209 --> 00:42:27,045
รู้ใช่ไหมครับ
ว่าหน้าที่ของคุณโกอึนสำคัญแค่ไหน

625
00:42:27,546 --> 00:42:29,047
ที่แท็กซี่สีรุ้งน่ะครับ

626
00:42:30,799 --> 00:42:32,175
ที่ผ่านมาคุณทำได้ดีมากนะครับ

627
00:42:33,051 --> 00:42:34,052
ขอบคุณครับ

628
00:42:39,433 --> 00:42:40,475
ตอนที่ฉันลำบาก

629
00:42:42,102 --> 00:42:43,437
คุณก็คอยอยู่ข้างๆ ฉัน

630
00:42:44,688 --> 00:42:45,689
ขอบคุณนะคะ

631
00:42:48,275 --> 00:42:51,278
การที่ได้เจอเพื่อนร่วมงานดีๆ อย่างคุณลุง

632
00:42:53,614 --> 00:42:55,073
นับเป็นโชคดีของฉันเลยค่ะ

633
00:43:01,872 --> 00:43:03,123
รักษาตัวด้วยนะครับ

634
00:43:03,707 --> 00:43:05,000
คุณลุงด้วยนะคะ

635
00:43:16,219 --> 00:43:17,638
ฉันจะคิดถึงคุณค่ะ

636
00:43:18,972 --> 00:43:20,307
ทานข้าวให้ครบทุกมื้อด้วยล่ะ

637
00:43:42,704 --> 00:43:44,206
(แท็กซี่วีไอพี)

638
00:44:27,332 --> 00:44:32,838
{\an8}(1 ปีต่อมา)

639
00:44:32,921 --> 00:44:34,881
{\an8}(ทนายความ จำเลย)

640
00:44:55,193 --> 00:44:56,653
ประมาณ 20 ปีก่อน

641
00:44:57,237 --> 00:45:00,282
เราตรวจพบดีเอ็นเอของพยาน
บนร่างกายของเหยื่อ

642
00:45:00,866 --> 00:45:01,867
และพยาน

643
00:45:01,950 --> 00:45:04,995
ก็ยอมรับหลายครั้ง
ว่าเป็นคนสังหารเหยื่อด้วยตนเองครับ

644
00:45:05,078 --> 00:45:07,456
{\an8}(พยาน)

645
00:45:08,039 --> 00:45:09,875
ผมขอถามอีกครั้งครับ

646
00:45:10,834 --> 00:45:12,544
พยาน คุณเป็น

647
00:45:13,462 --> 00:45:14,421
คนร้ายตัวจริง

648
00:45:15,338 --> 00:45:16,756
ที่ฆ่าเหยื่อใช่ไหมครับ

649
00:45:33,315 --> 00:45:35,233
พยาน นั่งลงด้วยครับ

650
00:45:36,902 --> 00:45:37,819
ครับ

651
00:45:38,862 --> 00:45:40,780
ผมเป็นคนร้ายตัวจริงครับ

652
00:46:00,509 --> 00:46:01,426
ผมขออภัย

653
00:46:02,219 --> 00:46:05,639
อย่างสุดซึ้งต่อคุณคิมชอลจิน
ที่ถูกใส่ความและต้องจำคุก

654
00:46:05,722 --> 00:46:06,973
อย่างไม่เป็นธรรม

655
00:46:07,599 --> 00:46:09,309
กว่า 20 ปีเพราะตัวผม

656
00:46:11,811 --> 00:46:13,063
ขอโทษจริงๆ ครับ

657
00:46:18,527 --> 00:46:19,694
นอกจากนี้

658
00:46:21,029 --> 00:46:22,280
ผมอยากขอโทษเหยื่อ

659
00:46:22,864 --> 00:46:25,992
ที่เสียชีวิตไปเพราะผม
และครอบครัวของพวกเขาครับ

660
00:46:27,661 --> 00:46:28,912
ผม

661
00:46:28,995 --> 00:46:31,122
ขอรับโทษไปจนวันตายครับ

662
00:46:31,915 --> 00:46:34,960
- แค่นั้นมันจะไปพออะไร
- พูดออกมาได้ยังไง

663
00:46:47,430 --> 00:46:48,765
คุณคิมชอลจินครับ

664
00:46:49,349 --> 00:46:50,267
ยินดีด้วยนะครับ

665
00:46:50,892 --> 00:46:52,852
- ขอบคุณมากนะคะ
- ขอบคุณค่ะ

666
00:46:54,062 --> 00:46:55,397
คุณลำบากมามากจริงๆ นะครับ

667
00:46:55,981 --> 00:46:59,192
- ขอบคุณครับ
- รีบกลับบ้านเถอะครับ

668
00:47:01,861 --> 00:47:02,737
ทำได้ดีมาก

669
00:47:04,406 --> 00:47:06,658
จริงสิ แบคซองมีกับฝาแฝดน่ะ

670
00:47:06,741 --> 00:47:08,827
- ยังไม่ถึงวันอุทธรณ์เหรอ
- อือ อาทิตย์หน้าน่ะ

671
00:47:09,869 --> 00:47:11,997
เฮ้อ หวังว่าศาลจะไม่ลดโทษนะ

672
00:47:12,706 --> 00:47:16,251
ฝาแฝดโดนโทษจำคุกตลอดชีวิต
แต่แบคซองมีโดนแค่สิบปี

673
00:47:16,334 --> 00:47:17,544
เธอสุดยอดเลยจริงๆ

674
00:47:18,086 --> 00:47:21,381
ที่พวกอาชญากรได้รอลงอาญา
ก็เพราะเธอนั่นแหละ

675
00:47:21,965 --> 00:47:23,967
เธอไม่ใช่คนที่จะเอาชนะได้ง่ายๆ

676
00:47:24,050 --> 00:47:25,677
คงจะจ้างสำนักงานกฎหมายใหญ่สินะ

677
00:47:25,760 --> 00:47:28,179
ถ้ามีเงินเยอะขนาดนั้น ก็น่าจะบริจาคให้ฉันบ้างสิ

678
00:47:28,263 --> 00:47:30,432
- บริจาคให้นายทำไม
- ฉันเหรอ

679
00:47:30,515 --> 00:47:32,475
ก็ฉันทำเรื่องดีๆ ตั้งเยอะนี่นา

680
00:47:32,559 --> 00:47:34,436
ทนายความผู้เชี่ยวชาญในการยื่นอุทธรณ์

681
00:47:35,353 --> 00:47:36,896
ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งแรกเหรอ

682
00:47:37,647 --> 00:47:40,650
ฉันจะทำต่อไปเรื่อยๆ เลยเหอะ ยาวไป

683
00:47:40,734 --> 00:47:42,235
เอาสิ ยินดีด้วยนะ

684
00:48:00,545 --> 00:48:02,005
ค่ะ 12,000 วอนค่ะ

685
00:48:02,756 --> 00:48:04,007
(เงินตราท้องถิ่นคยองกี)

686
00:48:04,633 --> 00:48:05,884
(เงินตราท้องถิ่นคยองกี)

687
00:48:16,853 --> 00:48:19,606
- จ่ายด้วยบัตรนี้ครับ
- ค่ะ ฉันจะชำระเงินให้นะคะ

688
00:48:45,965 --> 00:48:49,344
ตึกที่ถนนแฮชิน เมืองพาจู จังหวัดคยองกี
เป็นของคุณแบคคยองมีใช่ไหมคะ

689
00:48:50,053 --> 00:48:50,929
พาจูเหรอ

690
00:48:51,930 --> 00:48:53,723
ฉันมีตึกแบบนั้นด้วยเหรอ

691
00:48:53,807 --> 00:48:56,351
มันเป็นกรรมสิทธิ์
ของเปเปอร์คอมปะนีต่างประเทศนะ

692
00:48:56,434 --> 00:48:57,936
บริษัทลูกของนักวอนน่ะค่ะ

693
00:48:58,019 --> 00:48:59,562
อ๋อ

694
00:49:00,522 --> 00:49:03,191
ฉันได้รับโอนบริษัทของพี่สาวมาก็จริง

695
00:49:03,274 --> 00:49:05,193
แต่ยังไม่รู้อะไรมากน่ะ

696
00:49:05,276 --> 00:49:06,319
ว่าแต่ทำไมเหรอคะ

697
00:49:06,403 --> 00:49:09,030
คุณรู้อยู่แล้วไหมคะ
ว่าตึกนั้นใช้ทำธุรกิจขายบริการ

698
00:49:09,614 --> 00:49:10,699
เฮ้อ เดี๋ยวสิ

699
00:49:11,408 --> 00:49:13,827
เจ้าของตึกแค่ให้เช่าก็จบแล้ว

700
00:49:13,910 --> 00:49:15,370
ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ

701
00:49:15,995 --> 00:49:17,288
ฉันไม่ได้มีแค่ตึกสองตึกสักหน่อย

702
00:49:17,872 --> 00:49:19,040
ว้าว

703
00:49:19,124 --> 00:49:20,834
สายเลือดนี่น่ากลัวจริงๆ นะคะ

704
00:49:21,501 --> 00:49:24,170
เมื่อหนึ่งปีก่อนคุณแบคซองมีก็พูดแบบนี้เป๊ะเลยค่ะ

705
00:49:24,254 --> 00:49:25,338
แถมยังนั่งที่เดียวกันอีก

706
00:49:25,422 --> 00:49:26,798
เฮ้อ เข้าใจแล้วค่ะ

707
00:49:27,924 --> 00:49:29,300
ฉันแค่จัดการก็จบ

708
00:49:29,384 --> 00:49:30,635
เรื่องแค่นี้เอง

709
00:49:33,263 --> 00:49:36,015
ฉันจะให้ความร่วมมือกับคุณอัยการอย่างเต็มที่

710
00:49:36,099 --> 00:49:38,017
แค่จับพี่ฉันไว้ให้อยู่หมัดก็พอนะคะ

711
00:49:40,645 --> 00:49:42,355
ความสัมพันธ์ของพวกคุณคงไม่ค่อยดีสินะคะ

712
00:49:44,441 --> 00:49:45,650
เปล่านะ

713
00:49:46,568 --> 00:49:48,737
ฉันรักพี่สาวฉันจะตาย

714
00:49:49,946 --> 00:49:51,906
แค่วิธีของเราต่างกันเฉยๆ

715
00:49:57,412 --> 00:49:58,621
แบคซองมี…

716
00:49:59,164 --> 00:50:00,206
ให้ตายเถอะ

717
00:50:05,920 --> 00:50:08,923
เฮ้อ จับคนหนึ่งไปก็มีคนที่เหมือนกันมาเพิ่มอีก

718
00:50:09,591 --> 00:50:10,675
เครียดจริงๆ

719
00:50:11,968 --> 00:50:14,304
คุณอัยการ อย่านิ่วหน้าเลยค่ะ

720
00:50:16,556 --> 00:50:19,809
เครียดไปก็มีแต่ฉันที่จะแก่ลง
ออกมาให้หมดเลยเถอะ

721
00:50:19,893 --> 00:50:21,269
ฉันจะจับเข้าคุกให้หมดเลย

722
00:50:23,104 --> 00:50:25,315
แต่ถึงอย่างนั้นผิวของคุณก็ดูดีขึ้นมากเลยนะคะ

723
00:50:25,398 --> 00:50:26,816
ดูชุ่มชื้นมากเลยค่ะ

724
00:50:27,400 --> 00:50:28,693
เหรอคะ

725
00:50:29,194 --> 00:50:30,570
เอาไปใช้สิคะ

726
00:50:30,653 --> 00:50:32,864
- ขอบคุณค่ะ
- ครับ ห้องอัยการคังฮานาครับ

727
00:50:32,947 --> 00:50:33,907
สักครู่นะครับ

728
00:50:34,491 --> 00:50:36,910
อัยการ พลเมืองที่จับพวกนักเลง
ที่หนีไปเมื่อวานน่ะครับ

729
00:50:36,993 --> 00:50:39,537
พอเช็กทะเบียนรถดู
ปรากฏว่าเป็นแท็กซี่วีไอพีนะครับ

730
00:50:40,997 --> 00:50:43,458
- ได้เช็กกล้องวงจรปิดหรือยังคะ
- ผมจะเช็กให้นะครับ

731
00:50:45,710 --> 00:50:46,961
ตำแหน่งคือที่ไหนครับ

732
00:50:47,712 --> 00:50:49,047
ขอเช็กกล้องวงจรปิดหน่อยครับ

733
00:51:15,156 --> 00:51:16,407
กางง่ายจริงๆ

734
00:51:21,037 --> 00:51:23,873
อือ การยื่นอุทธรณ์
ของคุณคิมชอลจินจบลงด้วยดี

735
00:51:25,208 --> 00:51:26,167
ผมเห็นข่าวแล้วครับ

736
00:51:26,668 --> 00:51:30,505
เขาฝากขอบคุณนาย
ที่ช่วยตามหาครอบครัวของเขาให้ด้วยล่ะ

737
00:51:31,923 --> 00:51:33,883
นายควรเตรียมตัวกลับมาทำงานได้แล้วนะ

738
00:51:33,967 --> 00:51:37,637
ตอนนี้ทั้งงานที่มูลนิธินกสีฟ้าและแท็กซี่สีรุ้ง
มีคนไม่พอเลย

739
00:51:38,930 --> 00:51:40,640
ผมยังไม่คิดกลับไปทำงานครับ

740
00:51:40,723 --> 00:51:42,392
ท่านประธานก็ควรเที่ยวให้เยอะๆ

741
00:51:42,475 --> 00:51:43,893
ก่อนจะอายุมากขึ้นนะครับ

742
00:51:43,977 --> 00:51:46,062
- ให้ฉันไปหาไหม
- ไม่ครับ

743
00:51:46,145 --> 00:51:47,188
ทำไมล่ะ

744
00:51:49,107 --> 00:51:52,485
ผมไม่อยากให้ใครมารบกวนเต็นท์ที่กว้าง
และปลอดโปร่งของผมครับ

745
00:51:53,444 --> 00:51:54,320
แค่นี้นะครับ

746
00:52:00,076 --> 00:52:01,202
เสร็จหรือยังครับ

747
00:52:01,286 --> 00:52:02,120
- ครับ
- อือ

748
00:52:02,203 --> 00:52:03,371
- อยู่นี่ครับ
- ครับๆ

749
00:52:03,454 --> 00:52:04,289
ครับ

750
00:52:05,081 --> 00:52:05,915
{\an8}(อัยการ)

751
00:52:09,002 --> 00:52:09,919
(จำเลย)

752
00:52:10,003 --> 00:52:11,546
ศาลขอประกาศคำพิพากษาค่ะ

753
00:52:15,216 --> 00:52:16,885
(ตำรวจ)

754
00:52:16,968 --> 00:52:18,761
นี่ มีตำรวจตามมา

755
00:52:18,845 --> 00:52:20,138
เฮ้ย ตำรวจนี่นา

756
00:52:20,221 --> 00:52:21,306
เฮ้ย

757
00:52:21,848 --> 00:52:24,183
สวัสดี วันทยหัตถ์

758
00:52:24,267 --> 00:52:26,144
ทะเบียน 4754 จอดรถด้วยค่ะ

759
00:52:26,227 --> 00:52:27,604
- วันทยหัตถ์
- จอดด้วยค่ะ

760
00:52:27,687 --> 00:52:29,397
- ทะเบียน 4754 จอดรถด้วยค่ะ
- ไม่เอา

761
00:52:29,981 --> 00:52:31,190
- ว้าว มีตำรวจตามมาด้วย
- นี่

762
00:52:31,274 --> 00:52:32,483
จอดรถด้วยค่ะ

763
00:52:33,276 --> 00:52:34,444
ไอ้พวกนี้…

764
00:52:43,036 --> 00:52:44,287
อะไรน่ะๆ

765
00:52:44,787 --> 00:52:45,663
โอ้

766
00:52:52,587 --> 00:52:53,588
สวัสดีค่ะ

767
00:52:54,589 --> 00:52:55,924
คุณฝ่าไฟแดงมานะคะ

768
00:52:56,674 --> 00:52:58,468
ไม่คาดเข็มขัดนิรภัยด้วยนะคะ

769
00:52:58,551 --> 00:52:59,552
ขอบัตรประชาชนด้วยค่ะ

770
00:53:00,136 --> 00:53:03,473
ฝ่าสัญญาณไฟแดง ไม่คาดเข็มขัดนิรภัย
ผู้โดยสารไม่คาดเข็มขัดนิรภัย

771
00:53:03,556 --> 00:53:05,391
ฉันจะเขียนใบสั่งทุกข้อหานะคะ

772
00:53:05,475 --> 00:53:08,061
- เอาจริงเหรอครับ
- ค่ะ ฉันจะเขียนใบสั่งให้ค่ะ

773
00:53:08,144 --> 00:53:10,438
ศาลขอปัดตกการยื่นอุทธรณ์ของจำเลยกูยองแท

774
00:53:10,521 --> 00:53:13,316
โดยพิจารณาให้รับโทษ
จำคุกตลอดชีวิตตามศาลชั้นต้น

775
00:53:22,325 --> 00:53:25,787
นักวิจัยยูช่วยเช็กความเร็วตอนเข้าโค้งด้วยนะ
ว่าอยู่ที่เท่าไร

776
00:53:25,870 --> 00:53:29,207
ศาลขอปัดตกการยื่นอุทธรณ์ของจำเลยกูซอกแท

777
00:53:29,290 --> 00:53:32,418
โดยพิจารณาให้รับโทษ
จำคุกตลอดชีวิตตามศาลชั้นต้น

778
00:53:36,881 --> 00:53:39,175
ดอกเตอร์ครับ นับถอยหลังอีกสิบนาทีครับ

779
00:53:39,258 --> 00:53:41,386
- เตรียมพร้อมแล้วหรือยัง
- ครับ

780
00:53:44,514 --> 00:53:45,431
ไปกันเลยดีไหม

781
00:53:45,515 --> 00:53:48,309
(ยานวีไอพี 2)

782
00:53:49,519 --> 00:53:51,938
และสุดท้ายนี้ จำเลยแบคซองมี

783
00:53:54,065 --> 00:53:55,274
สำหรับจำเลยแบคซองมี

784
00:54:04,283 --> 00:54:06,786
ศาลขอเพิกถอนคำตัดสินโทษ
จำคุกสิบปีของศาลชั้นต้น

785
00:54:07,537 --> 00:54:08,496
และขอพิจารณาให้

786
00:54:09,080 --> 00:54:11,624
จำเลยจำคุกเป็นเวลา 20 ปี

787
00:54:12,959 --> 00:54:14,252
{\an8}(จำเลย)

788
00:54:23,219 --> 00:54:24,512
นี่

789
00:54:24,595 --> 00:54:26,889
นายคัดกรองลูกค้าแบบนี้ได้หรือไม่ได้

790
00:54:27,598 --> 00:54:28,474
ฮะ

791
00:54:29,058 --> 00:54:30,351
ให้ตายเถอะ

792
00:54:30,435 --> 00:54:32,145
นี่ จับให้หมด

793
00:54:33,354 --> 00:54:34,313
ปิดทางไว้

794
00:54:34,397 --> 00:54:36,274
- เร็วเข้า
- สกัดไว้

795
00:54:36,357 --> 00:54:38,276
ถ้าปล่อยให้เข้ามา นายตายแน่

796
00:54:38,359 --> 00:54:40,236
ที่รัก อะไรกัน แล้วฉันจะทำยังไง

797
00:54:40,319 --> 00:54:41,362
- ไม่ต้องห่วงนะ
- หือ

798
00:54:41,446 --> 00:54:42,405
กันไว้

799
00:54:48,786 --> 00:54:51,456
- เธอเป็นใคร
- อัยการที่จะจับคนอย่างแกยัดเข้าคุกไง

800
00:54:52,999 --> 00:54:54,167
อ้อ อัยการงั้นเหรอ

801
00:54:54,250 --> 00:54:55,877
ถ้าเป็นอัยการ งั้นเจอนี่หน่อย

802
00:55:00,256 --> 00:55:01,090
โอ๊ย

803
00:55:07,096 --> 00:55:08,181
ให้ตายเถอะ

804
00:55:08,931 --> 00:55:10,558
- จับพวกเขาเลยค่ะ
- ครับ

805
00:55:10,641 --> 00:55:12,310
นี่ ใส่กุญแจมือพวกเขาซะ

806
00:55:12,393 --> 00:55:13,352
เดินไปเลย

807
00:55:20,568 --> 00:55:22,862
(แท็กซี่วีไอพี)

808
00:55:23,488 --> 00:55:24,864
ข่าวที่น่าตกใจค่ะ

809
00:55:25,573 --> 00:55:27,408
ครอบครัวหนึ่งถูกพบเป็นศพ

810
00:55:27,492 --> 00:55:29,869
ที่บ้านของพวกเขาในกรุงโซลเมื่อคืนวานนี้ค่ะ

811
00:55:30,703 --> 00:55:34,290
ทางตำรวจกำลังตามจับนายคัง
ผู้ต้องสงสัยที่สะกดรอยตามพวกเขาอยู่ค่ะ

812
00:55:34,373 --> 00:55:36,626
มวลก้อนเมฆที่พัดมาจากทางทิศเหนือ

813
00:55:36,709 --> 00:55:38,961
ส่งผลให้ช่วงเช้ามืด…

814
00:55:44,801 --> 00:55:47,095
มีการก่ออาชญากรรมแบบสุ่มขึ้นอีกครั้งครับ

815
00:55:47,178 --> 00:55:50,056
ตำรวจแถลงว่าได้จับกุม
และกำลังสอบสวนนายเอ

816
00:55:50,139 --> 00:55:53,309
ในข้อหาฆาตกรรม
และแทงผู้สัญจรไปมาด้วยอาวุธครับ

817
00:55:53,392 --> 00:55:54,393
มองอะไร

818
00:56:03,444 --> 00:56:04,320
เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง

819
00:56:04,821 --> 00:56:06,114
จะกินให้เยอะๆ เลย

820
00:56:06,197 --> 00:56:08,407
วันนี้ตำรวจได้จับกุมคู่สามีภรรยาวัย 30 ปี

821
00:56:08,491 --> 00:56:12,578
ที่ทำร้ายร่างกายเด็กวัยห้าขวบที่รับอุปการะ
และพยายามนำเด็กไปทิ้งได้ครับ

822
00:56:17,625 --> 00:56:19,127
แม่

823
00:56:20,795 --> 00:56:22,588
ช่วยหนูด้วยนะคะ

824
00:56:25,007 --> 00:56:26,425
แม่

825
00:56:33,141 --> 00:56:34,433
แม่คะ

826
00:56:36,310 --> 00:56:38,062
ช่วยหนูด้วยค่ะ

827
00:56:41,816 --> 00:56:42,775
เป็นอะไรไหม

828
00:57:01,794 --> 00:57:04,338
(อย่าพ่ายแพ้ให้ความชั่วร้าย
จงเอาชนะความชั่วร้ายด้วยความดี)

829
00:57:11,387 --> 00:57:13,556
(สายรุ้ง)

830
00:57:21,397 --> 00:57:22,773
(ตำรวจ)

831
00:57:25,067 --> 00:57:26,903
{\an8}(เหยื่อ: พัคนาฮี)

832
00:57:26,986 --> 00:57:28,863
(คุณนายชเวยองจู)

833
00:57:33,409 --> 00:57:34,494
(ตำรวจ)

834
00:57:41,125 --> 00:57:42,251
(แท็กซี่วีไอพี)

835
00:58:08,819 --> 00:58:09,737
ยินดีต้อนรับ

836
00:58:12,657 --> 00:58:13,491
มาแล้วเหรอคะ

837
00:58:16,577 --> 00:58:17,662
มาแล้วสินะ

838
00:58:18,329 --> 00:58:20,873
น่าจะมาให้มันเร็วๆ หน่อยสิ

839
00:58:36,264 --> 00:58:37,306
ไม่เจอกันนานนะคะ

840
00:58:40,893 --> 00:58:43,020
เอาล่ะ มากันครบแล้วใช่ไหม

841
00:58:44,188 --> 00:58:45,523
งั้นมาเริ่มกันเลยไหมครับ

842
00:59:05,501 --> 00:59:08,462
{\an8}(นักแสดงรับเชิญ พัคจินฮี รยูฮยอนกยอง)

843
00:59:18,556 --> 00:59:19,849
(แก้แค้นให้สาสมกับที่โดนมา)

844
00:59:57,345 --> 01:00:02,350
{\an8}คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน