1
00:00:37,246 --> 00:00:39,582
(บุคคล สถานที่ องค์กรและเหตุการณ์
ในเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง)

2
00:00:39,665 --> 00:00:42,084
(อาจมีฉากที่ไม่เหมาะสม
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม)

3
00:00:42,710 --> 00:00:46,088
{\an8}เด็กๆ คุณพ่อของฮยอนซู
ส่งขนมพวกนี้มาให้เราล่ะ

4
00:00:46,172 --> 00:00:47,715
{\an8}เพื่อให้พวกเธอตั้งใจเรียน

5
00:00:47,799 --> 00:00:49,175
{\an8}เอาล่ะ ปรบมือหน่อย

6
00:00:51,677 --> 00:00:53,429
นี่ พ่อนายสุดยอดไปเลย

7
00:00:53,513 --> 00:00:55,640
- ว้าว สุดยอดเลย
- น่าอร่อยจัง

8
00:00:55,723 --> 00:00:58,267
- ไว้เราไปเล่นที่บ้านนายได้ไหม
- พ่อนายทำงานอะไรเหรอ

9
00:00:58,351 --> 00:01:00,770
พ่อนายซื้อของอร่อยให้กินเยอะไหม

10
00:01:01,687 --> 00:01:03,856
ลอสแอนเจลิสไทมส์วิเคราะห์ว่า

11
00:01:03,940 --> 00:01:06,526
เหตุการณ์ครั้งนี้แสดงถึงความหวั่นเกรงสุดขีด

12
00:01:06,609 --> 00:01:10,363
ต่ออำนาจของสหรัฐฯ ที่โดดเด่น
เป็นประเทศมหาอำนาจในยุคสงครามเย็น

13
00:01:11,364 --> 00:01:12,907
นิวยอร์กไทมส์เน้นย้ำว่า

14
00:01:12,990 --> 00:01:16,702
รัฐบาลควรคำนึงถึงความรู้สึก
ต่อต้านสหรัฐฯ ที่ฝังรากลึกเป็นอย่างแรก

15
00:01:16,786 --> 00:01:19,664
และขณะนี้เป็นช่วงเวลา
ที่ต้องปรองดองมากกว่าแก้แค้น

16
00:01:20,414 --> 00:01:22,041
แม่ ผมกลับมาจากเรียนพิเศษแล้ว

17
00:01:29,048 --> 00:01:31,133
พ่อยุ่งอยู่นะ ฮยอนซู…

18
00:01:31,217 --> 00:01:32,051
ว่าไงลูก

19
00:01:32,134 --> 00:01:35,388
พ่อ เพื่อนฝากขอบคุณเรื่องขนมล่ะ

20
00:01:35,471 --> 00:01:36,806
บอกว่าพ่อสุดยอดด้วย

21
00:01:36,889 --> 00:01:39,183
เหรอ งั้นเดี๋ยวพ่อส่งไปให้อีกนะ

22
00:01:39,267 --> 00:01:41,435
อือ พ่อ เมื่อไหร่จะกลับเหรอ

23
00:01:41,519 --> 00:01:43,020
เอ่อ ไม่รู้สิ

24
00:01:43,646 --> 00:01:44,856
น่าจะดึกนิดหนึ่งนะ

25
00:01:44,939 --> 00:01:46,232
กลับมาเร็วๆ ไม่ได้เหรอ

26
00:01:46,315 --> 00:01:47,149
โทษทีนะ

27
00:01:47,233 --> 00:01:48,985
ลูกพ่อ นอนก่อนได้เลย

28
00:01:49,068 --> 00:01:50,403
อือ รักนะครับ

29
00:01:50,486 --> 00:01:52,155
พ่อก็รักฮยอนซูนะ

30
00:01:53,239 --> 00:01:54,574
การเอาชนะ…

31
00:01:56,868 --> 00:01:59,579
สำหรับสหรัฐอเมริกา นี่คือสงครามในรูปแบบใหม่

32
00:02:01,247 --> 00:02:05,543
เป้าหมายในการโจมตีครั้งนี้คือโอซามา
บิน ลาเดน ผู้ก่อการร้ายจากซาอุดีอาระเบีย

33
00:02:05,626 --> 00:02:08,921
และกลุ่มตาลีบันจากอัฟกานิสถาน
ที่กำลังปกป้องเขาอยู่

34
00:02:09,005 --> 00:02:10,339
{\an8}(บริการนวด)

35
00:02:37,533 --> 00:02:38,701
มาเริ่มกันเลยไหม

36
00:02:38,784 --> 00:02:40,661
ไว้ชีวิตฉันเถอะค่ะ ได้โปรด

37
00:02:40,745 --> 00:02:42,455
ฉันก็มีลูกเหมือนกันค่ะ

38
00:02:43,289 --> 00:02:44,957
แกอายุ 15 กับ 10 ขวบค่ะ

39
00:02:45,583 --> 00:02:47,210
ลูกๆ มีแค่ฉันนะคะ

40
00:02:48,502 --> 00:02:51,088
เรื่องวันนี้ ฉันจะไม่บอกใครเด็ดขาดค่ะ

41
00:02:51,756 --> 00:02:54,508
เพราะงั้นปล่อยฉันไปเถอะ ไว้ชีวิตฉันด้วยนะคะ

42
00:02:55,384 --> 00:02:56,886
จะไม่บอกใครจริงๆ เหรอ

43
00:03:04,352 --> 00:03:05,227
แต่ว่านะ

44
00:03:07,480 --> 00:03:09,065
พวกมันไม่ใช่ลูกฉันสักหน่อย

45
00:03:37,218 --> 00:03:38,261
วันนั้น

46
00:03:39,262 --> 00:03:42,807
ถ้าฉันหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่
แล้วกลับบ้านไปตามที่ลูกต้องการ

47
00:03:43,933 --> 00:03:45,726
ชีวิตของฉันจะเปลี่ยนไปไหม

48
00:03:46,978 --> 00:03:50,022
ฉันจะได้เป็นพ่อที่มีความสุข
แทนฆาตกรต่อเนื่องไหม

49
00:03:50,982 --> 00:03:54,568
จะได้อยู่เคียงข้างลูกชาย
แทนที่จะโดนขังเดี่ยวหรือไม่นะ

50
00:03:56,737 --> 00:03:59,156
วันนี้ฉันก็ลองจินตนาการอะไรไร้สาระ

51
00:04:00,199 --> 00:04:01,701
และเขียนหนังสือนี้จนจบ

52
00:04:02,827 --> 00:04:05,496
{\an8}(ขอบคุณที่อ่าน
วันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิปี 2021 โอชอลยอง)

53
00:04:10,710 --> 00:04:14,130
("คำสารภาพของโอชอลยอง"
โดยโอชอลยอง)

54
00:04:21,804 --> 00:04:25,182
{\an8}(รถเข็นจดหมาย
กรุณานำกลับมาคืนด้วย)

55
00:04:25,266 --> 00:04:27,226
{\an8}(ผู้ส่ง: โอ)

56
00:04:29,562 --> 00:04:31,814
(ห้องอัยการ
อัยการ คังฮานา)

57
00:04:35,276 --> 00:04:36,819
{\an8}(อัยการ คังฮานา)

58
00:04:41,115 --> 00:04:43,284
(ผู้ส่ง: โอชอลยอง
ผู้รับ: อัยการคังฮานา)

59
00:04:44,702 --> 00:04:46,537
{\an8}(ผู้รับ: จางซองชอล)

60
00:04:53,753 --> 00:04:55,671
(ศูนย์ผ่าตัด)

61
00:04:57,673 --> 00:04:59,508
{\an8}โธ่เอ๊ย ทำไมนานจังนะ

62
00:04:59,592 --> 00:05:00,426
{\an8}(พัคจินออน กำลังผ่าตัด)

63
00:05:00,509 --> 00:05:02,219
{\an8}ไม่ใช่ว่ามีอะไรผิดพลาดนะ

64
00:05:05,973 --> 00:05:07,975
{\an8}(ห้องผ่าตัด
ผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า)

65
00:05:08,059 --> 00:05:10,353
{\an8}คุณหมอ เป็นยังไงบ้างคะ

66
00:05:10,436 --> 00:05:12,063
{\an8}การผ่าตัดราบรื่นดีใช่ไหมคะ

67
00:05:12,146 --> 00:05:15,858
{\an8}เราห้ามเลือดภายในร่างกายได้แล้ว
แต่อวัยวะของเขาเสียหายหนัก

68
00:05:16,609 --> 00:05:18,694
{\an8}อาการในตอนนี้ยังไม่สู้ดีเท่าไรครับ

69
00:05:46,639 --> 00:05:47,556
โกอึน

70
00:05:48,224 --> 00:05:49,725
ไม่เป็นไรใช่ไหม

71
00:05:53,312 --> 00:05:54,605
นี่ แล้วหน้าเธอไปโดนอะไรมา

72
00:05:57,316 --> 00:05:58,234
พัคจินออนล่ะ

73
00:05:58,317 --> 00:06:00,986
โธ่เอ๊ย ไอ้หมอนี่
พี่อุตส่าห์ถ่อมาแต่ไม่โผล่หน้ามาเลย

74
00:06:10,287 --> 00:06:11,580
โกอึน

75
00:06:14,750 --> 00:06:15,876
เป็นอะไรไป โกอึน

76
00:06:18,921 --> 00:06:20,131
ผู้ช่วยพัค…

77
00:06:23,884 --> 00:06:26,887
- ถอยไปด้วยครับ
- อัยการแถลงว่าสามารถจับกุมตัวน.ส.แบค

78
00:06:26,971 --> 00:06:30,724
- หัวหน้าแก๊งค้าอวัยวะในประเทศได้แล้วครับ
- คุณยอมรับข้อกล่าวหาไหมครับ

79
00:06:30,808 --> 00:06:33,227
- พูดอะไรหน่อยสิครับ
- ประธานแบคซองมี

80
00:06:33,310 --> 00:06:35,020
น.ส.แบคเป็นเจ้าของธุรกิจมากมาย

81
00:06:35,104 --> 00:06:36,564
รวมถึงบริษัทปล่อยกู้สินเชื่อ

82
00:06:37,064 --> 00:06:40,484
มีการเปิดเผยว่า
เธอเสนออวัยวะให้ลูกค้าวีไอพี

83
00:06:40,568 --> 00:06:42,528
ของศูนย์สุขภาพที่เธอบริหารอยู่

84
00:06:42,611 --> 00:06:43,946
สร้างความตกใจเป็นอย่างมากครับ

85
00:06:44,446 --> 00:06:46,490
มีดนี้เป็นของคุณกูซอกแทใช่ไหมคะ

86
00:06:46,574 --> 00:06:48,450
เราพบดีเอ็นเอของชิมอูซอบและวังมินโฮ

87
00:06:49,034 --> 00:06:50,619
อยู่บนมีดเล่มนี้ค่ะ

88
00:06:50,703 --> 00:06:53,372
รูปร่างตรงกับรอยแผลบนศพด้วย

89
00:06:53,998 --> 00:06:55,249
แต่ก็ยังปฏิเสธเหรอคะ

90
00:06:56,500 --> 00:06:57,960
มันเป็นมีดของผมก็จริง

91
00:06:58,043 --> 00:06:59,670
แต่ผมไม่ได้พกไปไหนมาไหนครับ

92
00:06:59,753 --> 00:07:01,672
ปกติผมมักจะไว้ที่สำนักงาน

93
00:07:01,755 --> 00:07:03,090
ให้ใครก็ได้ใช้

94
00:07:04,592 --> 00:07:07,136
ถ้าไม่มีผู้เห็นเหตุการณ์ก็คงแย่เลยนะเนี่ย

95
00:07:09,263 --> 00:07:11,015
สอบปากคำกับผู้เห็นเหตุการณ์เถอะค่ะ

96
00:07:37,666 --> 00:07:39,877
(ผลตรวจดีเอ็นเอ)

97
00:07:42,796 --> 00:07:46,383
วันนั้น ผมเห็นพี่แทงผู้ตรวจสอบคนนั้น

98
00:07:46,467 --> 00:07:47,593
เต็มสองตาเลยครับ

99
00:07:48,260 --> 00:07:49,678
แล้วทำไมถึงไม่ห้ามเขาคะ

100
00:07:49,762 --> 00:07:52,264
คุณไม่ห้าม แถมยังใช้มีดนั่น
แทงชิมอูซอบด้วยใช่ไหมคะ

101
00:07:52,348 --> 00:07:53,933
เรื่องนั้น…

102
00:07:54,016 --> 00:07:56,185
เรื่องนั้นเป็นเพราะพี่สั่งผมมา

103
00:07:56,268 --> 00:08:00,981
- ลูกผู้ชายบ้าอะไร ปอดแหกชะมัด
- ก็พี่สั่งผมจริงๆ นี่

104
00:08:01,065 --> 00:08:03,567
พี่บอกว่านายหญิงสั่งให้ผมฆ่าอูซอบไง

105
00:08:04,777 --> 00:08:06,987
อูซอบเป็นเหมือนน้องชายแท้ๆ ของผมเลยนะ

106
00:08:07,071 --> 00:08:09,532
- แต่ว่า…
- ผมไม่ได้ฆ่าเขาครับ

107
00:08:09,615 --> 00:08:11,534
- หมอนี่เป็นคนทำทั้งหมดครับ
- เฮ้ย

108
00:08:12,034 --> 00:08:13,702
ยังมีหน้ามาเรียกตัวเองว่าพี่อีกเหรอ

109
00:08:13,786 --> 00:08:15,788
มาโยนความผิดให้น้องหมดได้ยังไงกัน

110
00:08:15,871 --> 00:08:17,039
พอได้แล้ว

111
00:08:18,707 --> 00:08:21,377
แปลว่าพวกคุณให้การตรงข้ามกันเลยสินะคะ

112
00:08:21,460 --> 00:08:22,545
ว่าตัวเองไม่ได้ฆ่า

113
00:08:26,507 --> 00:08:27,383
เฮ้อ

114
00:08:28,050 --> 00:08:30,386
แบบนี้จะรู้ได้ไงว่าใครแทง

115
00:08:35,266 --> 00:08:36,517
ยังไงก็เถอะ

116
00:08:37,226 --> 00:08:39,311
พวกคุณร่วมกันวางแผนฆ่าชิมอูซอบ

117
00:08:39,395 --> 00:08:41,188
และไปที่ตลาดคยองดงจริงๆ ใช่ไหมคะ

118
00:08:42,106 --> 00:08:43,440
ครับ

119
00:08:43,524 --> 00:08:44,358
ครับ

120
00:08:45,276 --> 00:08:46,443
งั้นก็เพียงพอแล้วค่ะ

121
00:08:46,527 --> 00:08:47,570
พออะไรครับ

122
00:08:48,153 --> 00:08:51,282
ผมไม่ได้ฆ่าเขาจริงๆ นะ

123
00:08:51,365 --> 00:08:52,491
ไม่สำคัญหรอกค่ะ

124
00:08:52,575 --> 00:08:54,493
เพราะพวกคุณได้สมรู้ร่วมคิดกันล่วงหน้า

125
00:08:55,119 --> 00:08:56,787
จึงถือว่าร่วมกันก่อเหตุ

126
00:08:57,413 --> 00:08:58,747
พูดง่ายๆ ก็คือ

127
00:08:58,831 --> 00:09:00,791
ไม่สำคัญว่าใครจะเป็นคนแทง

128
00:09:00,874 --> 00:09:02,918
พวกคุณจะได้รับโทษเหมือนกันค่ะ

129
00:09:05,671 --> 00:09:10,092
(ห้องบันทึกการให้ปากคำ)

130
00:09:10,175 --> 00:09:11,927
ในที่สุดก็เริ่มเห็นจุดจบแล้วนะครับ

131
00:09:12,761 --> 00:09:14,471
ต้องขอบคุณหัวหน้าทีมเลยค่ะ

132
00:09:14,555 --> 00:09:16,932
ฝากเตรียมการพิจารณาคดีที่เหลือ
ให้เรียบร้อยด้วยนะครับ

133
00:09:17,016 --> 00:09:19,143
- คุณจะไปไหนเหรอคะ
- ผมได้รับมอบหมายคดีใหม่มา

134
00:09:19,226 --> 00:09:20,227
ก็เลยมาลาคุณล่วงหน้าครับ

135
00:09:22,146 --> 00:09:23,147
คุณเหนื่อยมามากนะคะ

136
00:09:24,523 --> 00:09:27,109
จะต้องจับคิมโดกีมาเค้นข้อมูลให้ได้นะครับ

137
00:09:27,192 --> 00:09:28,944
ถ้าคุณอัยการไม่ทำ ผมจะลงมือเองนะครับ

138
00:09:34,074 --> 00:09:35,701
ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมานะคะ

139
00:09:38,746 --> 00:09:39,830
เช่นกันครับ

140
00:09:57,765 --> 00:09:59,975
นี่ คนขับคิม

141
00:10:01,685 --> 00:10:02,561
ฟื้นแล้วเหรอ

142
00:10:07,399 --> 00:10:09,318
- ที่นี่ที่ไหน
- โรงพยาบาลค่ะ

143
00:10:14,907 --> 00:10:16,158
แล้วผู้ช่วยพัคล่ะครับ

144
00:10:17,117 --> 00:10:18,535
ยังอยู่ในห้องไอซียูน่ะ

145
00:10:21,830 --> 00:10:23,624
- ผมต้องไปหาเขาครับ
- เดี๋ยวก่อน

146
00:10:23,707 --> 00:10:26,043
หมอสั่งว่าอย่าเพิ่งขยับตัวสักพักค่ะ

147
00:10:27,711 --> 00:10:29,338
ถึงไปก็เข้าเยี่ยมไม่ได้อยู่ดี

148
00:10:30,923 --> 00:10:32,216
อาการเขาแย่มากเหรอครับ

149
00:10:33,801 --> 00:10:34,843
เดี๋ยวก็คงฟื้นแหละ

150
00:10:35,594 --> 00:10:37,429
จินออนป่วยออดๆ แอดๆ บ่อยจะตาย

151
00:10:37,513 --> 00:10:40,224
ว่ากันว่าคนขี้โรคมักจะอายุถึงร้อยปี
เขาจะต้องอายุยืนแน่ๆ

152
00:10:44,687 --> 00:10:45,979
{\an8}(ผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า)

153
00:10:57,032 --> 00:10:57,866
ขอบใจ

154
00:11:01,120 --> 00:11:03,706
(กรุณาอย่าส่งเสียงดัง)

155
00:11:03,789 --> 00:11:05,499
รับการปลูกถ่ายเถอะ

156
00:11:06,792 --> 00:11:09,753
คุณน่าจะร่วมมือกับฉัน ฉันรักษาตาให้คุณได้นะ

157
00:11:09,837 --> 00:11:11,338
ใส่ชุดนักโทษขึ้นดีนะ

158
00:11:14,216 --> 00:11:15,592
เดี๋ยวคุณก็ได้ใส่แล้วล่ะ

159
00:11:17,344 --> 00:11:20,764
ถ้าฉันปิดปาก
ก็สามารถปกปิดความผิดของคุณได้เลยนะ

160
00:11:23,475 --> 00:11:24,309
ยังไงดีล่ะ

161
00:11:25,436 --> 00:11:26,395
ให้ฉันปิดปากไหม

162
00:11:30,899 --> 00:11:32,317
เล่าทุกอย่างที่คุณรู้ไปเถอะ

163
00:11:32,401 --> 00:11:33,819
เล่าทุกเรื่องอย่าให้ขาดล่ะ

164
00:11:33,902 --> 00:11:36,488
แล้วความสัมพันธ์ของเรา
จะได้ตัดขาดกันเกลี้ยงสักที

165
00:11:38,073 --> 00:11:39,199
จะไม่เป็นไรเหรอ

166
00:11:39,783 --> 00:11:42,202
คุณยังแก้แค้นไม่เสร็จเลยนี่นา

167
00:11:42,286 --> 00:11:43,620
แก้แค้นเหรอ

168
00:11:44,455 --> 00:11:45,330
โอชอลยองไง

169
00:11:46,623 --> 00:11:48,584
คุณยังไม่ได้ให้อภัยเขานี่

170
00:11:48,667 --> 00:11:50,252
คุณแค่ทำเหมือนให้อภัยต่างหาก

171
00:11:54,298 --> 00:11:55,424
ฉันกำจัดเขาให้ไหม

172
00:11:56,633 --> 00:12:00,262
เพราะการฆ่าใครสักคนในนี้ ไม่ใช่เรื่องยากเลย

173
00:12:00,345 --> 00:12:03,348
ผมไม่สนหรอกนะ ว่าคุณจะทำอะไรในนั้น

174
00:12:04,766 --> 00:12:06,977
แต่อย่าคิดว่าจะได้คลานออกมาข้างนอกอีกเลย

175
00:12:12,191 --> 00:12:13,400
นี่ จางซองชอล

176
00:12:17,863 --> 00:12:20,282
วันที่แกกับคิมโดกีเข้ามาอยู่ในนี้

177
00:12:21,116 --> 00:12:23,535
วันนั้นจะเป็นวันตายของพวกแก

178
00:12:25,162 --> 00:12:26,288
ตอนนี้ถึงตาฉันแล้วใช่ไหม

179
00:12:27,623 --> 00:12:28,916
ขัดขวางฉันให้ได้แล้วกัน

180
00:12:44,014 --> 00:12:46,767
เราอาจถูกเรียกตัวไปให้ปากคำเร็วๆ นี้ก็ได้

181
00:12:48,435 --> 00:12:50,687
ประธานแบคและพวกนักโทษถูกจับไปแล้ว

182
00:12:50,771 --> 00:12:52,314
เราคงปิดสิ่งที่เราทำอยู่ไม่ได้แล้ว

183
00:12:53,190 --> 00:12:55,901
ฉันก็ว่ามันแปลกๆ อยู่ที่พวกเขาไม่มาจับเราสักที

184
00:12:55,984 --> 00:12:58,820
ไหนๆ มาช้าแล้วก็อยากให้พวกเขามาจับ
หลังผู้ช่วยพัคฟื้นแล้วจัง

185
00:13:03,408 --> 00:13:05,327
ทุกคนต้องมาพบเจอกับความยุ่งยาก

186
00:13:05,911 --> 00:13:07,913
ที่ไม่ควรต้องพบเจอเพราะฉันเลย

187
00:13:09,081 --> 00:13:10,290
เป็นความผิดฉันเอง

188
00:13:10,874 --> 00:13:12,251
ขอโทษนะ

189
00:13:12,334 --> 00:13:14,920
- ขอโทษจริงๆ
- พูดอะไรแบบนั้นครับ

190
00:13:16,380 --> 00:13:17,631
ถ้าผมไม่ได้ท่านประธาน

191
00:13:17,714 --> 00:13:19,758
นิ้วของผมทั้งสิบนิ้วก็คงเป็นแบบนี้แล้วครับ

192
00:13:19,841 --> 00:13:20,759
ให้ตายเถอะ

193
00:13:21,927 --> 00:13:24,638
คนทำผิดคือคนอื่น
แล้วทำไมท่านประธานต้องมาขอโทษล่ะคะ

194
00:13:26,974 --> 00:13:27,849
ตอนนี้…

195
00:13:33,063 --> 00:13:35,232
คงถึงเวลาที่ต้องจบงานนี้แล้วล่ะ

196
00:13:37,401 --> 00:13:40,195
- คุณจะยุบทีมเหรอคะ
- ไม่ว่าเจตนาของเราคืออะไร

197
00:13:41,238 --> 00:13:43,323
ความรุนแรงย่อมนำพามาซึ่งความรุนแรง

198
00:13:43,407 --> 00:13:45,617
และการแก้แค้นย่อมก่อให้เกิดการแก้แค้นอีก

199
00:13:46,118 --> 00:13:47,202
ทุกคนก็เห็นแล้วนี่

200
00:13:47,286 --> 00:13:48,870
แม้ครั้งนี้จะจบลงแบบนี้

201
00:13:49,580 --> 00:13:52,833
แต่ไม่มีใครรับประกันได้ว่าครั้งต่อไปจะเป็นยังไง

202
00:13:53,750 --> 00:13:55,335
เรื่องที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้

203
00:13:56,503 --> 00:13:59,006
ในฐานะประธาน ฉันจะรับผิดชอบ

204
00:13:59,089 --> 00:14:01,174
และแบกรับทุกอย่างเอาไว้เอง

205
00:14:06,513 --> 00:14:09,141
ถ้าคุณอยากรับผิดคนเดียว
ผมก็ไม่ห้ามหรอกนะครับ

206
00:14:09,766 --> 00:14:11,893
แต่ถ้าท่านประธานบอกว่าตัวเองลักพาตัวพัคจูชาน

207
00:14:11,977 --> 00:14:14,104
- คนอื่นจะเชื่อกันเหรอครับ
- หือ

208
00:14:17,858 --> 00:14:18,984
ก็นั่นน่ะสิ

209
00:14:20,068 --> 00:14:22,070
แล้วท่านประธานก็เป็นพวกโลว์เทคด้วยนี่คะ

210
00:14:22,696 --> 00:14:25,282
คุณจะบอกว่าแฮ็กเซิร์ฟเวอร์ของยูเดต้ายังไงคะ

211
00:14:25,949 --> 00:14:27,034
นี่ๆ

212
00:14:27,117 --> 00:14:29,119
เขาแกล้งกดคีย์บอร์ดมั่วๆ ก็ได้

213
00:14:29,745 --> 00:14:30,787
ท่านประธาน

214
00:14:30,871 --> 00:14:33,415
พอเปิดกระโปรงหน้ารถ
คุณรู้ไหมครับว่าอันไหนเป็นเครื่องยนต์

215
00:14:35,834 --> 00:14:36,752
พวกนายเนี่ยนะ

216
00:14:37,836 --> 00:14:40,047
มันใช่เวลามาล้อเล่นหรือไง

217
00:14:40,130 --> 00:14:42,132
พวกเราไม่ใช่เด็กน้อยกันสักหน่อย

218
00:14:42,633 --> 00:14:45,260
รับผิดชอบในสิ่งที่แต่ละคนทำไปกันนะคะ

219
00:14:45,344 --> 00:14:46,303
จัดไป

220
00:14:50,182 --> 00:14:53,310
นี่ ลองคิดตามความเป็นจริงกันหน่อย

221
00:14:53,393 --> 00:14:56,480
ถ้าพวกเราถูกจับกันทุกคน ลองคิดดูสิ

222
00:14:56,563 --> 00:14:59,274
แล้วผู้ช่วยพัคล่ะ ใครจะเป็นคนดูแลจินออน

223
00:15:00,275 --> 00:15:01,735
จินออนจะต้องเข้าใจแน่ๆ ครับ

224
00:15:02,402 --> 00:15:03,445
เขาเป็นคนแบบนั้นนี่ครับ

225
00:15:03,528 --> 00:15:06,198
พูดอะไรให้มันเข้าท่าหน่อยสิ

226
00:15:06,281 --> 00:15:07,532
เลิกพูดเหลวไหลได้แล้ว

227
00:15:13,413 --> 00:15:15,123
ครับ ผมเป็นญาติคนไข้พัคจินออนครับ

228
00:15:17,334 --> 00:15:18,710
อะไรนะครับ

229
00:15:20,170 --> 00:15:22,214
จินออน นายได้สติหรือยัง

230
00:15:22,297 --> 00:15:23,465
ฉันเป็นใคร จำฉันได้ไหม

231
00:15:25,175 --> 00:15:26,385
มือ

232
00:15:27,678 --> 00:15:28,512
หือ

233
00:15:29,721 --> 00:15:31,098
ตาของท่านประธาน

234
00:15:34,184 --> 00:15:35,185
นายจำพวกเราได้สินะ

235
00:15:35,978 --> 00:15:38,021
ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ไม่เจ็บสักนิด

236
00:15:38,814 --> 00:15:40,023
ผู้ช่วยพัค

237
00:15:40,107 --> 00:15:41,733
ค่อยยังชั่วจริงๆ นะคะ

238
00:15:42,985 --> 00:15:44,069
นายอดทนเก่งมาก

239
00:15:44,987 --> 00:15:46,405
ขอบใจนะ

240
00:15:49,825 --> 00:15:50,826
คนขับคิม

241
00:15:59,501 --> 00:16:00,752
ขอบคุณนะ

242
00:16:15,058 --> 00:16:16,852
(สำนักงานอัยการโซลเขตเหนือ)

243
00:16:19,062 --> 00:16:20,897
ได้เจอกันแบบนี้ซะได้ คุณอีชุนชิก

244
00:16:21,815 --> 00:16:23,942
- คุณรู้จักผมเหรอครับ
- ฉันตามหาคุณอยู่ค่ะ

245
00:16:24,985 --> 00:16:27,029
รู้ใช่ไหมคะว่าคุณมีชื่ออยู่ในประกาศจับ

246
00:16:27,112 --> 00:16:28,488
ที่ผ่านมาคุณซ่อนตัวที่ไหนคะ

247
00:16:29,031 --> 00:16:30,323
ผมถูกขังครับ

248
00:16:32,367 --> 00:16:33,285
ใครขังคุณคะ

249
00:16:33,368 --> 00:16:34,578
แบคซองมี

250
00:16:35,370 --> 00:16:36,580
จางซองชอล

251
00:16:37,247 --> 00:16:38,123
คิมโดกี

252
00:16:40,375 --> 00:16:42,252
งั้นถ้าสรุปตามที่คุณอีชุนชิกบอก

253
00:16:43,045 --> 00:16:44,838
พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกันงั้นเหรอคะ

254
00:16:46,923 --> 00:16:49,176
ทราบใช่ไหมคะ
ว่าคำให้การของคุณมันไม่สมเหตุสมผล

255
00:16:51,303 --> 00:16:54,890
คุณวางแผนลักพาตัวกับแบคซองมีที่ขังคุณไว้นี่คะ

256
00:16:55,474 --> 00:16:57,100
เพราะคนที่พาเราไปขังไว้ในคุก

257
00:16:58,643 --> 00:16:59,686
คือคิมโดกี

258
00:17:03,690 --> 00:17:04,566
คุกเหรอคะ

259
00:17:06,276 --> 00:17:08,695
ที่นั่น จะยืนก็ไม่ได้

260
00:17:09,529 --> 00:17:12,407
จะนอนเหยียดขาก็ไม่ได้ครับ

261
00:17:13,617 --> 00:17:15,243
พวกเราอย่างกับสัตว์เดรัจฉาน

262
00:17:16,495 --> 00:17:18,413
มีกลิ่นเหม็นเน่าฟุ้งไปหมด

263
00:17:20,457 --> 00:17:23,460
ทั้งหนาวและหิวตลอด

264
00:17:25,045 --> 00:17:28,090
อาหารก็มีแค่บิสกิตไม่กี่ชิ้น

265
00:17:29,466 --> 00:17:31,343
กับอาหารเสริมไม่กี่เม็ด

266
00:17:33,720 --> 00:17:34,638
ตอนอยู่ที่นั่น

267
00:17:36,264 --> 00:17:37,682
พวกเราไม่ใช่คนครับ

268
00:17:43,647 --> 00:17:45,190
ที่นั่นคือที่ไหนคะ

269
00:17:45,273 --> 00:17:46,358
ผมก็ไม่ทราบครับ

270
00:17:47,901 --> 00:17:50,737
คุณจะบอกให้ฉันเชื่อเรื่องคุก
ที่ไม่มีอยู่จริงนั่นเหรอคะ

271
00:17:50,821 --> 00:17:52,322
คุณลองไปถามคิมโดกีดูสิครับ

272
00:17:53,907 --> 00:17:55,075
หรือไม่ก็ประธานแบค

273
00:18:06,920 --> 00:18:08,380
คุณออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอคะ

274
00:18:10,632 --> 00:18:12,425
คุณพอมีเวลาไหมครับ

275
00:18:14,052 --> 00:18:15,387
ผมมีเรื่องจะบอก

276
00:18:17,264 --> 00:18:18,348
อัยการคะ

277
00:18:18,431 --> 00:18:19,766
เจอตัวชเวจงซุกแล้วค่ะ

278
00:18:19,850 --> 00:18:22,352
- เธออยู่ที่ไหนคะ
- สถานพักฟื้นในจังหวัดคยองกีค่ะ

279
00:18:24,020 --> 00:18:25,939
ขอโทษนะคะ แต่ไว้ค่อยคุยทีหลัง

280
00:18:26,022 --> 00:18:27,232
ผมขอไปด้วยนะครับ

281
00:18:31,987 --> 00:18:33,446
(สถานพักฟื้นหัวใจแข็งแรง)

282
00:18:33,530 --> 00:18:35,615
กว่าจะระบุตัวตนเธอได้ ไม่ง่ายเลยค่ะ

283
00:18:36,199 --> 00:18:37,617
ลายนิ้วมือก็เละเทะไปหมด

284
00:18:38,827 --> 00:18:40,287
ตอนนี้เธอดีขึ้นมากแล้วค่ะ

285
00:18:41,371 --> 00:18:43,123
ตอนแรกเธอแทบจะยิ้มไม่ได้เลย

286
00:18:43,707 --> 00:18:48,420
เธอดูมีท่าทีไม่ไว้ใจคนอื่นอย่างมาก
โดยเฉพาะชายวัยกลางคนค่ะ

287
00:18:48,503 --> 00:18:49,754
- จริงเหรอคะ
- ค่ะ

288
00:18:49,838 --> 00:18:51,131
แล้วฉันจะโชว์ให้ดูนะคะ

289
00:18:52,591 --> 00:18:54,176
ว่าแต่วันนี้มีเมนูอะไรเหรอคะ

290
00:18:54,259 --> 00:18:55,886
ฉันขอคุยกับเธอได้ไหมคะ

291
00:18:55,969 --> 00:18:57,053
ค่ะ เชิญเลยค่ะ

292
00:18:57,137 --> 00:18:58,638
ทำไมพวกเราไม่มาทานด้วยกันล่ะคะ

293
00:18:59,222 --> 00:19:01,183
- ครับ ได้สิ
- จริงเหรอคะ

294
00:19:02,225 --> 00:19:03,602
สวัสดีค่ะ

295
00:19:10,901 --> 00:19:12,027
คุณสบายดีไหมคะ

296
00:19:13,445 --> 00:19:14,654
ฉันชื่อคังฮานาค่ะ

297
00:19:17,574 --> 00:19:19,409
ฉันอยากเจอคุณชเวจงซุกมากเลย

298
00:19:19,492 --> 00:19:20,911
ฉันเหรอคะ ทำไมล่ะคะ

299
00:19:20,994 --> 00:19:23,163
ฉันเป็นห่วง อยู่ๆ คุณก็หายตัวไป

300
00:19:23,246 --> 00:19:24,289
ฉันเหรอคะ

301
00:19:24,372 --> 00:19:26,249
ฉันไม่เคยทำแบบนั้นนะ

302
00:19:30,503 --> 00:19:31,630
ถ้างั้นไม่ทราบว่า

303
00:19:34,132 --> 00:19:35,550
คุณเคยเจอคนนี้บ้างไหมคะ

304
00:19:37,636 --> 00:19:38,470
โอ๊ะ

305
00:19:39,095 --> 00:19:40,889
เธอเป็นประธานของโรงแรมนี่

306
00:19:42,891 --> 00:19:45,310
อ้อ ฉันเป็นเจ้าแม่นักขายประกัน

307
00:19:45,393 --> 00:19:47,062
ก็เลยได้ทริปพักร้อนเป็นรางวัลค่ะ

308
00:19:47,145 --> 00:19:49,105
ฉันได้ไปพักที่โรงแรมสองสามวัน

309
00:19:49,814 --> 00:19:51,524
เธอเป็นประธานโรงแรมนั้นน่ะค่ะ

310
00:19:53,109 --> 00:19:54,027
โรงแรมไหนเหรอคะ

311
00:19:54,819 --> 00:19:56,238
เอ่อ คือว่า…

312
00:19:57,489 --> 00:19:59,324
ฉันจำอาหารที่กินได้

313
00:19:59,407 --> 00:20:01,785
และจำห้องพักได้ด้วย

314
00:20:01,868 --> 00:20:03,828
แต่จำที่ตั้งไม่ได้เลยค่ะ

315
00:20:07,999 --> 00:20:09,000
ถ้าอย่างนั้น

316
00:20:09,584 --> 00:20:10,752
คุณเคยเจอเขาบ้างไหมคะ

317
00:20:15,882 --> 00:20:16,758
ไม่เลยค่ะ

318
00:20:17,467 --> 00:20:20,595
แต่ว่าเขาหล่อมากเลยนะเนี่ย

319
00:20:28,144 --> 00:20:29,229
คุกบ้าบออะไร

320
00:20:32,482 --> 00:20:35,819
ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะใช้ชีวิตเป็นคนดีจริงๆ ค่ะ

321
00:20:35,902 --> 00:20:37,779
ฉันจะทำแต่เรื่องดีๆ นะคะ

322
00:20:38,280 --> 00:20:39,864
- ขอร้องล่ะค่ะ
- คุณชเวจงซุก

323
00:20:39,948 --> 00:20:41,366
ไม่เป็นไรค่ะ ลุกขึ้นมาเถอะ

324
00:20:42,075 --> 00:20:43,285
เราต้องสวดมนต์ค่ะ

325
00:20:43,368 --> 00:20:45,328
แล้วเราจะไม่ต้องลงนรก

326
00:20:45,412 --> 00:20:47,622
ได้โปรด ฉันผิดไปแล้วค่ะ

327
00:20:47,706 --> 00:20:49,457
ฉันจะใช้ชีวิตเป็นคนดีจริงๆ ค่ะ

328
00:20:49,541 --> 00:20:51,334
ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วค่ะ

329
00:20:51,418 --> 00:20:53,878
ฉันผิดไปแล้วค่ะ ฉันจะกลับใจนะคะ

330
00:20:56,631 --> 00:20:58,675
เป้าหมายของเธอน่าจะเป็นการผ่าเอาอวัยวะค่ะ

331
00:20:59,592 --> 00:21:01,261
ถ้าผู้ต้องหาตามหมายจับหายตัวไป

332
00:21:01,344 --> 00:21:03,763
คนก็จะนึกว่าหลบหนีมากกว่าถูกลักพาตัว

333
00:21:03,847 --> 00:21:05,682
แต่ว่านี่มันก็สุดขั้วไปนะ

334
00:21:06,891 --> 00:21:09,144
ฝ่ายหนึ่งบอกว่าคุก
แต่อีกฝ่ายบอกว่าโรงแรมเฉย

335
00:21:12,105 --> 00:21:13,231
ที่ผ่านมาฉันเข้าใจผิดเหรอคะ

336
00:21:15,692 --> 00:21:16,609
เรื่องอะไรครับ

337
00:21:16,693 --> 00:21:19,029
ถ้าคุณคิมโดกีแค่ทำตามคำขอ
แล้วสั่งสอนผู้ต้องหา

338
00:21:19,988 --> 00:21:22,198
แต่ที่จริงแล้วแบคซองมีเป็นคนลักพาตัว…

339
00:21:23,241 --> 00:21:25,285
ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็ขอโทษด้วยค่ะ

340
00:21:28,413 --> 00:21:29,956
มีบางอย่างที่อัยการต้องไปดูครับ

341
00:21:45,221 --> 00:21:48,224
(บริษัทข้อมูลเครดิตนักวอน)

342
00:21:51,895 --> 00:21:52,771
ที่นี่มัน

343
00:21:53,855 --> 00:21:54,898
บริษัทของแบคซองมีนี่คะ

344
00:21:56,816 --> 00:21:57,942
มาที่นี่ทำไม

345
00:21:58,026 --> 00:21:58,985
ตามผมมาครับ

346
00:22:12,540 --> 00:22:16,294
(สุขา
ชาย หญิง)

347
00:23:04,342 --> 00:23:07,637
มีกลิ่นเหม็นเน่าฟุ้งไปหมด

348
00:23:08,429 --> 00:23:11,182
ทั้งหนาวและหิวตลอด

349
00:23:12,517 --> 00:23:13,643
จะยืนก็ไม่ได้

350
00:23:14,227 --> 00:23:16,855
จะนอนเหยียดขาก็ไม่ได้ครับ

351
00:23:19,440 --> 00:23:21,401
อาหารก็มีแค่บิสกิตไม่กี่ชิ้น

352
00:23:22,152 --> 00:23:23,695
กับอาหารเสริมไม่กี่เม็ด

353
00:23:25,029 --> 00:23:26,322
ตอนอยู่ที่นั่น

354
00:23:27,031 --> 00:23:28,449
พวกเราไม่ใช่คนครับ

355
00:23:36,249 --> 00:23:38,877
- ที่นี่คือ…
- สถานที่ขังพวกอาชญากรครับ

356
00:23:40,170 --> 00:23:41,796
ผมลักพาตัวพวกเขามาที่นี่

357
00:23:42,630 --> 00:23:43,882
ส่วนประธานแบคเป็นคนดูแลครับ

358
00:23:43,965 --> 00:23:46,009
คุณสมรู้ร่วมคิดกับแบคซองมีงั้นเหรอคะ

359
00:23:47,135 --> 00:23:47,969
ครับ

360
00:23:48,887 --> 00:23:51,181
ถึงพวกเขาจะเป็นอาชญากร
แต่แบบนี้ก็ไม่ถูกนะคะ

361
00:23:51,264 --> 00:23:53,600
- คุณทำแบบนี้กับคน…
- เพราะพวกเขาทำสิ่งที่คน

362
00:23:53,683 --> 00:23:54,809
ไม่ควรทำยังไงครับ

363
00:23:56,686 --> 00:23:59,814
เราปฏิบัติกับพวกเขาอย่างไร้มนุษยธรรม
และบอกพวกเขาทุกวัน

364
00:24:00,940 --> 00:24:04,277
ว่าสิ่งที่พวกเขาทำลงไป
มันไม่ได้ต่างกับที่เราทำอยู่เลย

365
00:24:08,823 --> 00:24:10,909
แต่ละวันของพวกเขาคงเหมือนตกนรก

366
00:24:11,492 --> 00:24:14,829
ถ้าพวกเขาทำความผิดอีก
ก็อาจตกนรกขุมนี้เมื่อไหร่ก็ได้

367
00:24:15,330 --> 00:24:18,625
ผมหวังว่าอย่างน้อยความกลัวนี้
จะทำให้พวกเขาสำนึกผิดครับ

368
00:24:23,546 --> 00:24:24,881
แม้สุดท้ายผมจะล้มเหลวก็ตาม

369
00:24:33,056 --> 00:24:33,890
คุณอัยการ

370
00:25:05,338 --> 00:25:09,092
ผมจะรับโทษในความผิดที่ทำไปตามสัญญาครับ

371
00:25:09,717 --> 00:25:12,804
แต่ว่าให้ผมรับผิดแค่คนเดียวนะครับ

372
00:25:12,887 --> 00:25:16,099
พวกเพื่อนร่วมงานผิดแค่
ช่วยเหลือผมเท่านั้นครับ

373
00:25:16,599 --> 00:25:17,433
ผมรบกวนด้วยครับ

374
00:25:18,351 --> 00:25:19,811
ใครอนุญาตกันคะ

375
00:25:19,894 --> 00:25:22,480
- คุณอัยการ
- ตอนแรกฉันคิดว่าคุณเป็นอาชญากรบ้าๆ

376
00:25:22,563 --> 00:25:23,982
ที่เล่นละครเป็นวีรบุรุษค่ะ

377
00:25:24,482 --> 00:25:25,650
การแก้แค้นส่วนบุคคลเหรอ

378
00:25:26,276 --> 00:25:27,110
ไร้สาระสิ้นดี

379
00:25:30,154 --> 00:25:31,281
แต่ฉันก็คิดว่าบางที…

380
00:25:33,408 --> 00:25:34,826
เราก็ต้องการคนแบบนั้น

381
00:25:37,745 --> 00:25:40,581
บางทีฉันอาจจะต้องช่วยคุณก็ได้

382
00:25:43,042 --> 00:25:44,043
ฉันเคยคิดแบบนั้นค่ะ

383
00:25:50,258 --> 00:25:52,051
แต่นี่ไม่ใช่คุณคิมโดกีที่ฉันเคยรู้จักค่ะ

384
00:25:56,139 --> 00:25:57,557
พูดตามตรงฉันไม่รู้แล้วล่ะค่ะ

385
00:25:58,933 --> 00:26:00,685
ว่าตัวตนจริงๆ ของคุณคือแบบไหนกันแน่

386
00:26:05,773 --> 00:26:06,649
ผมขอโทษด้วยครับ

387
00:26:13,281 --> 00:26:14,782
ฉันจะสืบสวนอย่างละเอียดค่ะ

388
00:26:15,825 --> 00:26:17,285
รอจนกว่าฉันจะสืบสวนเสร็จด้วยนะคะ

389
00:26:19,620 --> 00:26:20,538
แล้วฉันจะติดต่อไปค่ะ

390
00:26:42,268 --> 00:26:43,269
นี่

391
00:26:46,856 --> 00:26:48,608
- ทำอะไรน่ะ
- ทำลายหลักฐาน

392
00:26:48,691 --> 00:26:50,777
- หือ
- แม้ว่าเราต้องรับโทษ

393
00:26:50,860 --> 00:26:52,904
แต่อะไรเลี่ยงได้ก็เลี่ยงเถอะ

394
00:26:53,488 --> 00:26:56,824
ขนาดพวกชั่วยังอ้างนู่นนี่
เพื่อลดโทษเหมือนกันนี่คะ

395
00:26:56,908 --> 00:26:57,992
โกอึน

396
00:26:58,076 --> 00:27:00,203
งั้นช่วยทำลายหลักฐานของฉันให้เกลี้ยงหน่อยสิ

397
00:27:00,286 --> 00:27:03,081
ผู้ช่วยชเวกับผู้ช่วยพัค
ไม่มีหลักฐานอะไรให้ลบเลยล่ะค่ะ

398
00:27:03,664 --> 00:27:05,958
- อ้าวเหรอ
- ปัญหาคือประธานกับคนขับคิมต่างหาก

399
00:27:07,168 --> 00:27:08,002
ให้ตายเถอะ

400
00:27:09,629 --> 00:27:11,422
ฉันเป็นห่วงคนตรงๆ อย่างพวกเขาจริงๆ

401
00:27:12,006 --> 00:27:14,717
พวกเขาต้องหัดเสแสร้งตีหน้าตายบ้างแต่ก็นะ

402
00:27:17,053 --> 00:27:18,346
กินอะไรน่ะ ขอฉันด้วยสิ

403
00:27:19,597 --> 00:27:21,891
- ผู้ช่วยชเวก็จะไดเอตเหรอคะ
- ไดเอตเหรอ

404
00:27:23,059 --> 00:27:25,436
เดี๋ยวเราก็เข้าตะรางแล้ว จะไดเอตไปทำไม

405
00:27:25,520 --> 00:27:27,730
เห็นว่าที่นั่นเอาเงินฝากมาซื้อขนมได้ไม่อั้นเลย

406
00:27:28,314 --> 00:27:30,650
เฮ้อ แล้วฉันก็อ้วนง่ายซะด้วย

407
00:27:32,652 --> 00:27:34,487
ฉันเอาเงินฝากมาซื้อของพวกนี้ได้ไหมนะ

408
00:27:34,570 --> 00:27:37,949
ไม่ว่าจะคิดยังไงฉันก็ไม่เหมาะกับชีวิตในคุกเลย
เฮ้อ กวนใจชะมัด

409
00:27:50,044 --> 00:27:52,380
{\an8}(อัยการ คังฮานา)

410
00:28:06,144 --> 00:28:07,562
"คำสารภาพของโอชอลยอง"

411
00:28:11,107 --> 00:28:13,151
(สารบัญ)

412
00:28:14,277 --> 00:28:17,488
เรื่องเหลือเชื่อ วันลา และ…

413
00:28:19,365 --> 00:28:21,617
ท้องฟ้าแปรเปลี่ยน
จากกลางวันเป็นกลางคืนเช่นเดิม

414
00:28:21,701 --> 00:28:22,785
สว่างสดใสแล้วมืดมัว

415
00:28:24,120 --> 00:28:25,788
บางครั้งฉันก็มีความคิดเช่นนี้

416
00:28:25,872 --> 00:28:29,375
"เวลาของนักโทษจำคุกตลอดชีวิตอย่างฉัน
กับนักบินอวกาศจะคล้ายกันแค่ไหนนะ"

417
00:28:29,959 --> 00:28:31,836
หนึ่งวันที่นักบินอวกาศใช้ในอวกาศนั้น

418
00:28:32,420 --> 00:28:33,588
อาจจะเป็นสองสามสัปดาห์

419
00:28:33,671 --> 00:28:35,173
หรือสองสามปีบนโลก

420
00:28:35,256 --> 00:28:38,509
โลกนอกกรงขังก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

421
00:28:39,677 --> 00:28:41,137
ฤดูหนาวคืนหนึ่งในปี 2017

422
00:28:41,763 --> 00:28:44,015
ฉันได้ยินข่าวว่าแม่ของฉันเสียชีวิต

423
00:28:44,724 --> 00:28:46,184
และช่างเหลือเชื่อ

424
00:28:46,726 --> 00:28:49,312
ที่ฉันได้รับวันลาให้ออกไปข้างนอก 24 ชั่วโมง

425
00:28:50,354 --> 00:28:52,440
นี่เป็นการออกนอกกรงขังครั้งแรกในรอบ 16 ปี

426
00:28:53,900 --> 00:28:56,861
และเมื่อฉันกลับเข้าเรือนจำ
ฉันก็ได้ยินเรื่องราวที่น่าขำสิ้นดี

427
00:28:56,944 --> 00:28:59,614
คนที่ฆ่าผู้หญิงคนนั้นคือฉัน โอชอลยองต่างหาก

428
00:28:59,697 --> 00:29:01,616
แต่นัมกยูจองกลับเป็นฆาตกรซะได้

429
00:29:02,200 --> 00:29:04,827
นัมกยูจองที่ไม่มีทั้งเจตนาและเป้าหมาย

430
00:29:04,911 --> 00:29:07,997
เป็นนักฆ่าที่ต้องการฆ่าคน
ให้ได้จำนวนเยอะที่สุดเท่านั้น

431
00:29:08,498 --> 00:29:10,458
ดันบอกกับตำรวจว่าเป็นฝีมือเขาเอง

432
00:29:36,943 --> 00:29:38,110
เฮ้ย

433
00:29:38,194 --> 00:29:40,905
(วางรากฐานการรักษากฎหมาย
และความสงบเรียบร้อย)

434
00:29:40,988 --> 00:29:41,823
เฮ้ย

435
00:29:45,409 --> 00:29:47,578
- มีอะไรครับ
- ขอกาแฟอีกแก้วสิ

436
00:29:52,625 --> 00:29:53,751
ไอ้เวรนี่

437
00:29:58,422 --> 00:29:59,465
โอ๊ย ปวดท้อง

438
00:30:01,342 --> 00:30:02,176
โอ๊ย ท้องฉัน

439
00:30:03,678 --> 00:30:05,137
เลิกเล่นละครเถอะครับ

440
00:30:08,015 --> 00:30:08,933
ทำไมครับ

441
00:30:11,769 --> 00:30:12,728
เป็นไรไหมครับ

442
00:30:13,354 --> 00:30:14,730
ไหวไหม

443
00:30:14,814 --> 00:30:15,898
เป็นไรไหมครับ

444
00:30:25,324 --> 00:30:29,328
เวลาผู้ใหญ่สั่งก็ต้องรีบไปทำให้สิวะ
พ่อแม่แกสั่งสอนมาแบบนี้หรือไง

445
00:30:29,954 --> 00:30:30,830
เกิดอะไรขึ้น

446
00:30:35,626 --> 00:30:37,378
เขาล้ม ผมเลยเก็บให้เขาน่ะครับ

447
00:30:38,796 --> 00:30:40,047
เป็นอะไรไหมครับ

448
00:30:40,131 --> 00:30:41,215
นี่ครับ

449
00:30:50,933 --> 00:30:53,019
มีคนมาเยี่ยม ออกมาเร็ว

450
00:31:30,139 --> 00:31:31,223
ตาคุณ…

451
00:31:32,099 --> 00:31:32,934
บาดเจ็บมาเหรอครับ

452
00:31:34,060 --> 00:31:35,186
นี่คืออะไรครับ

453
00:31:35,269 --> 00:31:36,145
อ้อ

454
00:31:37,772 --> 00:31:39,315
ผมลองเขียนเรื่องราวของตัวเองดู

455
00:31:40,107 --> 00:31:42,652
- ได้อ่านหรือยังครับ
- คดีฆาตกรรมนักเรียนหญิงม.ต้นย่านดังซาน

456
00:31:42,735 --> 00:31:43,569
แล้วก็

457
00:31:44,362 --> 00:31:46,238
คดีฆ่าแม่บ้านที่ย่านกเยฮวา

458
00:31:47,698 --> 00:31:49,033
เป็นฝีมือคุณจริงเหรอครับ

459
00:31:49,659 --> 00:31:50,701
ใช่แล้วครับ

460
00:31:56,582 --> 00:31:57,667
แม่ครับ

461
00:32:07,760 --> 00:32:09,595
แม่…

462
00:32:10,388 --> 00:32:11,806
แม่ครับ

463
00:32:13,474 --> 00:32:14,392
แล้ว…

464
00:32:15,726 --> 00:32:17,353
แล้วทำไมเพิ่งมาพูดเอาป่านนี้

465
00:32:18,562 --> 00:32:20,398
ก็ตามชื่อ นี่เป็นคำสารภาพครับ

466
00:32:20,481 --> 00:32:23,192
คดีหนึ่งจับแพะที่ไม่รู้เรื่องมารับโทษ

467
00:32:23,776 --> 00:32:26,153
ส่วนอีกคดี คนที่ไม่เกี่ยว
ก็สารภาพเองว่าเป็นฝีมือมัน

468
00:32:27,613 --> 00:32:30,825
แต่มันไม่ใช่ความจริงทั้งคู่ครับ
ผมเลยแค่จะแก้ให้ถูกต้องเฉยๆ

469
00:32:31,951 --> 00:32:33,077
อย่ามาโกหกเลยครับ

470
00:32:34,412 --> 00:32:37,373
ตัวคุณเองน่าจะรู้นี่
ว่าคุณไม่ได้สนใจความจริงเลยสักนิด

471
00:32:39,083 --> 00:32:40,418
มันคืออะไรครับ

472
00:32:40,501 --> 00:32:42,044
เหตุผลจริงๆ ที่คุณเขียนหนังสือนี้

473
00:32:46,424 --> 00:32:47,842
ผมแค่เหงาครับ

474
00:32:49,051 --> 00:32:49,885
อะไรนะครับ

475
00:32:49,969 --> 00:32:52,013
เพราะไม่มีใครเข้าใจผมเลย

476
00:32:54,557 --> 00:32:56,767
การฆาตกรรมมันใช่เรื่องที่ต้องเข้าใจเหรอครับ

477
00:32:59,353 --> 00:33:00,771
คนอื่นต่างก็บอกว่าผมเป็นไซโคพาธ

478
00:33:00,855 --> 00:33:02,606
ไม่มีความรู้สึก

479
00:33:02,690 --> 00:33:03,649
แต่ผมน่ะ

480
00:33:04,400 --> 00:33:06,694
เป็นคนที่มีความรู้สึกมากล้นเลยล่ะครับ

481
00:33:06,777 --> 00:33:09,196
เพราะงั้นเวลาที่ผมรับบทแสดงละคร

482
00:33:09,280 --> 00:33:11,032
ก็จะอินสุดๆ และรู้สึกอย่างแท้จริงครับ

483
00:33:12,033 --> 00:33:14,076
- แสดงละครเหรอ
- อย่างเช่น

484
00:33:14,827 --> 00:33:18,497
ผู้ไถ่บาปที่ช่วยจบชีวิตอันน่าเบื่อและจืดชืด

485
00:33:24,170 --> 00:33:26,380
สำหรับคุณ การฆาตกรรม

486
00:33:27,757 --> 00:33:29,925
ก็เป็นเหมือนการเล่นละครฉากหนึ่งสินะ

487
00:33:30,718 --> 00:33:32,845
ความเจ็บปวดของคนที่ถูกคุณฆ่าตาย

488
00:33:33,345 --> 00:33:34,555
และความเศร้าของครอบครัว…

489
00:33:34,638 --> 00:33:36,557
ไม่ใช่ว่าผมไม่รับรู้ความรู้สึกของคนอื่น

490
00:33:37,725 --> 00:33:39,143
แต่ความรู้สึกของผมมันมากล้น

491
00:33:39,226 --> 00:33:41,270
จนไม่มีช่องว่างให้อย่างอื่นแทรกเข้ามาต่างหาก

492
00:33:42,188 --> 00:33:43,647
ซึ่งนั่นทำให้

493
00:33:43,731 --> 00:33:45,900
ผมได้ใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง

494
00:33:45,983 --> 00:33:46,984
ไม่เท่เหรอครับ

495
00:33:48,277 --> 00:33:50,446
ศีลธรรม ทัศนคติ กฎเกณฑ์

496
00:33:50,946 --> 00:33:52,948
ไม่ต้องสนใจภาพลักษณ์ภายนอกพวกนั้น

497
00:33:53,616 --> 00:33:55,534
แล้วดูแต่สิ่งที่ผมทำสิครับ

498
00:33:56,410 --> 00:33:59,080
แล้วคุณจะได้เห็นถึง
ตัวตนจริงๆ ของผม โอชอลยอง

499
00:34:00,081 --> 00:34:02,291
เพราะการเล่นไปตามอารมณ์บ้าๆ ของคุณ

500
00:34:02,833 --> 00:34:04,960
ทำให้มีคนมากมายแค่ไหนที่ต้องทุกข์

501
00:34:06,003 --> 00:34:07,088
ไม่เห็นเลยเหรอ

502
00:34:10,049 --> 00:34:11,425
ทำไมผมต้องรู้ด้วยล่ะครับ

503
00:34:26,524 --> 00:34:29,193
{\an8}(อัยการ คังฮานา)

504
00:34:29,276 --> 00:34:30,194
{\an8}ค่ะ

505
00:34:30,277 --> 00:34:33,280
{\an8}คดีฆาตกรรมนักเรียนหญิงชั้นม.ต้น
ย่านดังซานในปี 2001 น่ะค่ะ

506
00:34:33,948 --> 00:34:36,200
{\an8}วิเคราะห์ดีเอ็นเอที่พบบนตัวเหยื่อในตอนนั้น

507
00:34:36,283 --> 00:34:37,910
{\an8}ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันได้ไหมคะ

508
00:34:38,410 --> 00:34:40,788
ถ้ามีข้อมูลเปรียบเทียบก็ลองดูได้ครับ

509
00:34:42,081 --> 00:34:44,250
งั้นเทียบเคียง
กับดีเอ็นเอของโอชอลยองให้หน่อยค่ะ

510
00:34:44,750 --> 00:34:45,876
ว่าตรงกันหรือเปล่า

511
00:34:50,923 --> 00:34:53,801
("คำสารภาพของโอชอลยอง")

512
00:34:54,760 --> 00:34:56,303
ตอนคดีฆาตกรรมนักเรียนหญิงชั้นม.ต้น

513
00:34:56,387 --> 00:34:59,473
มีการพบดีเอ็นเอของบุคคลนิรนาม
บนร่างกายของเหยื่อค่ะ

514
00:35:00,266 --> 00:35:03,144
มันเสียหายมาก
จึงไม่สามารถวิเคราะห์ได้ด้วยเทคโนโลยีสมัยนั้น

515
00:35:03,853 --> 00:35:06,272
แต่ฉันลองเทียบเคียง
กับดีเอ็นเอของโอชอลยองดูค่ะ

516
00:35:06,355 --> 00:35:07,398
แล้วผลการวิเคราะห์ล่ะ

517
00:35:08,732 --> 00:35:09,817
ตรงกันค่ะ

518
00:35:14,905 --> 00:35:16,282
โธ่เว้ย

519
00:35:20,286 --> 00:35:22,997
คนร้ายในคดีนั้นถูกจำคุกถึง 20 ปีเลยนะ

520
00:35:23,080 --> 00:35:25,166
เขารับโทษจนครบจนตอนนี้พ้นโทษไปแล้ว

521
00:35:25,916 --> 00:35:28,502
แบบนี้ก็เป็นไปได้ว่า
คดีฆาตกรรมแม่บ้านย่านกเยฮวา

522
00:35:29,086 --> 00:35:30,796
ก็อาจเป็นฝีมือของโอชอลยองเช่นกันค่ะ

523
00:35:35,176 --> 00:35:36,260
เธอบอกว่าเหยื่อคดีนั้น

524
00:35:36,969 --> 00:35:38,804
คือแม่ของคิมโดกีคนนั้นใช่ไหม

525
00:35:40,014 --> 00:35:40,848
ค่ะ

526
00:35:42,391 --> 00:35:45,060
แต่ตอนนั้นโอชอลยองอยู่ในคุกนี่นา

527
00:35:45,144 --> 00:35:47,813
เห็นว่าตอนนั้นโอชอลยอง
ได้รับวันลาให้ออกไปค่ะ

528
00:35:47,897 --> 00:35:49,190
เพื่อร่วมงานศพแม่ของเขา

529
00:35:49,857 --> 00:35:51,192
ให้ตายเถอะ

530
00:35:52,026 --> 00:35:53,736
ไปให้วันลากับสวะอย่างมันเนี่ยนะ

531
00:35:54,862 --> 00:35:56,447
เฮ้อ เหลือเชื่อเลย

532
00:35:56,530 --> 00:35:59,074
เห็นว่ามีการเฝ้าดูเขาตลอด 24 ชั่วโมง

533
00:35:59,158 --> 00:36:01,660
และตลอดช่วงเวลานั้น
เขาก็ไม่ได้ออกจากบ้านเลยค่ะ

534
00:36:02,536 --> 00:36:05,039
แล้วระยะทางจากบ้านโอชอลยอง
ไปถึงบ้านเหยื่อล่ะ

535
00:36:05,122 --> 00:36:06,290
เดินทางด้วยรถ 20 นาทีค่ะ

536
00:36:07,291 --> 00:36:10,127
ระยะทางใกล้พอที่เขาจะแอบออกไปได้อยู่

537
00:36:10,211 --> 00:36:12,421
แต่ไม่มีหลักฐานว่าโอชอลยองเป็นคนทำค่ะ

538
00:36:13,214 --> 00:36:14,131
ลองสืบเพิ่มเติมดู

539
00:36:14,215 --> 00:36:15,925
สืบเงียบๆ จนกว่าจะแน่ใจนะ

540
00:36:16,967 --> 00:36:17,801
ค่ะ

541
00:36:25,059 --> 00:36:27,102
("คำสารภาพของโอชอลยอง")

542
00:36:30,189 --> 00:36:33,400
คนร้ายที่ฆ่าคุณแม่คุณ
ฉันทราบมาว่าเขาฆ่าตัวตายในคุก

543
00:36:33,484 --> 00:36:36,779
ไม่ใช่ว่าคุณแก้แค้นให้คนอื่น
แทนตัวคุณเองอยู่เหรอคะ

544
00:36:37,488 --> 00:36:39,073
อย่าด่วนสรุปไปเองครับ

545
00:36:39,156 --> 00:36:40,991
เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว

546
00:36:41,575 --> 00:36:42,493
และพวกเรา…

547
00:36:45,412 --> 00:36:47,498
ก็ไม่อาจกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมได้อีกแล้ว

548
00:37:03,264 --> 00:37:04,223
เข้าใจแล้ว

549
00:37:06,934 --> 00:37:08,102
เป็นยังไงบ้างคะ

550
00:37:10,312 --> 00:37:11,397
โอชอลยอง

551
00:37:12,731 --> 00:37:15,442
เป็นคนร้ายตัวจริง
ในคดีฆาตกรรมนักเรียนหญิงชั้นม.ต้น

552
00:37:16,443 --> 00:37:18,279
งั้นคนร้ายที่ฆ่าคุณแม่ของคุณคนขับ…

553
00:37:19,613 --> 00:37:22,157
ดูจากตอนนี้แล้วก็มีความเป็นไปได้สูง

554
00:37:22,241 --> 00:37:23,492
มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน

555
00:37:23,575 --> 00:37:25,160
มาบอกเอาป่านนี้ว่าคนร้ายคือคนอื่นเหรอ

556
00:37:26,704 --> 00:37:27,955
คนขับคิมจะเป็นยังไงเนี่ย

557
00:37:29,707 --> 00:37:32,376
เราปิดปากเงียบไว้ก่อน
จนกว่าจะแน่ใจแล้วกัน นะ

558
00:37:37,464 --> 00:37:38,841
- กินเถอะ
- แต่ผมอิ่มแล้วนะ

559
00:37:38,924 --> 00:37:40,467
เพิ่งกินไปนิดเดียวเอง จะอิ่มได้ยังไง

560
00:37:43,971 --> 00:37:45,723
ฉันกับคุณอีจะรับผิดชอบข้างหลังนู้นเอง

561
00:37:45,806 --> 00:37:46,890
ที่เหลือคุณคิมทำให้เสร็จด้วยนะ

562
00:37:46,974 --> 00:37:48,142
เอ๊ะ เดี๋ยวสิ

563
00:37:48,726 --> 00:37:49,977
จะให้ผมทำทั้งหมดคนเดียวเหรอครับ

564
00:37:50,060 --> 00:37:51,103
ทำไม ทำไม่ได้เหรอ

565
00:37:51,186 --> 00:37:53,439
ไม่ใช่ครับ เดี๋ยวผมทำเองครับ

566
00:37:53,522 --> 00:37:54,356
งั้นก็โอเค

567
00:37:55,065 --> 00:37:56,817
เป็นแค่อดีตนักโทษ เรื่องมากจริงๆ

568
00:38:01,280 --> 00:38:02,364
คุณคิมชอลจินครับ

569
00:38:18,505 --> 00:38:20,174
คนร้ายตัวจริงคือใครครับ

570
00:38:21,884 --> 00:38:23,677
เขาเป็นนักโทษที่ถูกจับเข้าคุก

571
00:38:24,428 --> 00:38:25,387
นานแล้วครับ

572
00:38:27,306 --> 00:38:29,350
แต่ทำไมเพิ่งมาพูดเอาป่านนี้

573
00:38:29,433 --> 00:38:31,852
คุณยื่นอุทธรณ์ก่อนเถอะครับ

574
00:38:32,978 --> 00:38:35,981
มูลนิธินกสีฟ้า
ซึ่งเป็นองค์กรภายใต้สำนักงานอัยการ

575
00:38:36,065 --> 00:38:38,275
จะเป็นผู้สนับสนุนค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้เองครับ

576
00:38:40,235 --> 00:38:41,612
แล้วไอ้หมอนั่นจะเป็นยังไงครับ

577
00:38:42,363 --> 00:38:43,864
คนที่ทำให้ผมเป็นแพะรับบาปน่ะ

578
00:38:47,076 --> 00:38:48,285
ฉันต้องขออภัยจริงๆ

579
00:38:48,869 --> 00:38:50,913
แต่คดีนี้หมดอายุความแล้ว

580
00:38:52,206 --> 00:38:54,208
จึงไม่สามารถลงโทษเขาได้ค่ะ

581
00:38:55,250 --> 00:38:56,377
ว่าไงนะ

582
00:38:58,545 --> 00:39:01,256
เพราะมันทำให้ผมต้องสูญเสียครอบครัวและเพื่อน

583
00:39:02,007 --> 00:39:03,133
ต้องสูญเสียทุกอย่างไป

584
00:39:03,717 --> 00:39:05,803
แล้วมันเข้าท่าเหรอครับ ที่ลงโทษเขาไม่ได้

585
00:39:05,886 --> 00:39:08,389
อายุความสำคัญกว่าชีวิตของคนหรือไงครับ

586
00:39:09,306 --> 00:39:10,933
กฎหมายบ้าบออะไรวะ

587
00:39:15,562 --> 00:39:16,897
ผมขอเป็นตัวแทนฝั่งอัยการ

588
00:39:18,440 --> 00:39:19,900
ขอโทษคุณอย่างสุดซึ้งครับ

589
00:39:23,362 --> 00:39:24,279
ขอโทษนะคะ

590
00:39:33,580 --> 00:39:35,374
(โทรศัพท์)

591
00:39:35,457 --> 00:39:36,750
(แท็กซี่วีไอพี)

592
00:39:43,173 --> 00:39:44,091
ท่านประธานครับ

593
00:40:08,198 --> 00:40:09,116
ฮัลโหลครับ

594
00:40:09,199 --> 00:40:12,161
ผมได้ยินมาว่าที่นั่นรับแก้แค้นให้

595
00:40:13,912 --> 00:40:14,872
ตอนนี้เราไม่ทำแล้วครับ

596
00:40:14,955 --> 00:40:16,457
ลองติดต่อตำรวจดูนะครับ

597
00:40:17,458 --> 00:40:20,377
ไปหาตำรวจก็ไม่มีประโยชน์ครับ
เพราะคดีหมดอายุความไปแล้ว

598
00:40:21,044 --> 00:40:23,255
ผมคลายความไม่เป็นธรรม
ด้วยกฎหมายไม่ได้ครับ

599
00:40:23,839 --> 00:40:24,923
ขอล่ะ

600
00:40:25,007 --> 00:40:26,425
ช่วยทำให้ไอ้โอชอลยอง

601
00:40:26,508 --> 00:40:28,302
ชดใช้ในความผิดที่มันทำไปทีครับ

602
00:40:29,303 --> 00:40:30,637
โอชอลยองเหรอครับ

603
00:40:41,356 --> 00:40:42,941
ต่อจากนี้เราจะไม่รับทำตามคำขออีก

604
00:40:43,650 --> 00:40:45,444
แต่คดีนี้หมดอายุความไปแล้ว

605
00:40:45,527 --> 00:40:47,571
กฎหมายไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้ครับ

606
00:40:48,280 --> 00:40:49,656
ถึงอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้

607
00:40:51,200 --> 00:40:52,618
เพราะคนที่เขาต้องการแก้แค้น

608
00:40:53,452 --> 00:40:54,286
คือโอชอลยองเหรอครับ

609
00:40:56,330 --> 00:40:57,998
ท่านประธานก็เป็นเหยื่อของเขานี่ครับ

610
00:41:03,337 --> 00:41:05,130
งั้นฉันขอถามนายหน่อย

611
00:41:06,131 --> 00:41:08,425
ถ้าหากว่า มีคนมาขอให้แก้แค้น

612
00:41:08,926 --> 00:41:11,386
ศัตรูของพ่อหนุ่มคิม

613
00:41:11,470 --> 00:41:12,513
นายจะทำยังไง

614
00:41:14,056 --> 00:41:15,641
ผมก็คงไม่รับทำตามคำขอครับ

615
00:41:16,975 --> 00:41:18,519
ผมไม่คิดที่จะแก้แค้น

616
00:41:18,602 --> 00:41:20,229
โดยใช้คนอื่นเป็นข้ออ้างครับ

617
00:41:22,397 --> 00:41:23,941
แต่ผมไม่ใช่ท่านประธานครับ

618
00:41:24,525 --> 00:41:26,818
และโอชอลยองก็ไม่ใช่ศัตรูของผม

619
00:41:28,278 --> 00:41:30,864
ให้ผมรับผิดชอบงานครั้งนี้นะครับ

620
00:41:50,467 --> 00:41:51,885
นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ

621
00:42:02,271 --> 00:42:04,273
(อย่าตาย แก้แค้นซะ
เราจะจัดการแทนเอง)

622
00:42:07,609 --> 00:42:09,570
(แท็กซี่วีไอพี)

623
00:42:13,240 --> 00:42:16,118
ผมขอฟังเรื่องราวของคุณคิมชอลจินได้ไหมครับ

624
00:42:22,708 --> 00:42:24,293
เมื่อ 20 ปีก่อน

625
00:42:24,376 --> 00:42:26,169
ผมถูกใส่ความครับ

626
00:42:26,837 --> 00:42:28,380
ที่รัก รามยอนได้ที่แล้ว

627
00:42:28,463 --> 00:42:29,423
ทานรามยอนเถอะค่ะ

628
00:42:29,506 --> 00:42:30,465
ได้สิ

629
00:42:31,008 --> 00:42:32,968
ซูอาล่ะ ซูอาจะกินรามยอนไหมเอ่ย

630
00:42:33,051 --> 00:42:34,177
ลูก… อะไรน่ะ

631
00:42:35,012 --> 00:42:36,847
- คุณคิมชอลจิน
- ครับ

632
00:42:36,930 --> 00:42:38,849
- จับกุมเลย
- คุณเป็นใครครับ

633
00:42:38,932 --> 00:42:39,933
เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนสิ

634
00:42:40,017 --> 00:42:40,851
- ที่รัก
- เร็วเข้า

635
00:42:40,934 --> 00:42:41,935
- คุณคิมชอลจิน
- ที่รัก

636
00:42:42,019 --> 00:42:44,146
- คุณถูกจับข้อหาฆาตกรรมย่านดังซานครับ
- นี่มันอะไรกัน

637
00:42:44,229 --> 00:42:46,064
- ที่รัก
- ไปครับ

638
00:42:46,148 --> 00:42:49,109
- ที่รัก
- ไม่มีอะไรหรอก คุณอยู่นี่แหละ ผมไม่เป็นไร

639
00:42:49,192 --> 00:42:50,569
- ไปเร็ว
- ที่รัก

640
00:42:50,652 --> 00:42:51,862
- นี่มันอะไรกันครับ
- ไม่นะ ที่รัก

641
00:42:51,945 --> 00:42:52,779
- ทำไม…
- ที่รัก

642
00:42:52,863 --> 00:42:54,448
- ทำแบบนี้ทำไมครับ
- ที่รัก…

643
00:42:54,531 --> 00:42:55,699
- ผมไม่ได้ทำนะครับ
- ตอนนั้น

644
00:42:56,241 --> 00:42:58,493
ผมนึกว่าไม่นานก็คงถูกปล่อยตัวครับ

645
00:42:58,577 --> 00:42:59,494
ทำยังไงดี

646
00:43:02,789 --> 00:43:05,042
เขียนลงไป ถ้าเขียนอย่างอื่น นายตายแน่

647
00:43:12,674 --> 00:43:14,426
ผมไม่ได้ทำจริงๆ นะครับ

648
00:43:14,509 --> 00:43:17,054
เชื่อผมนะครับ ผมไม่ได้ทำ

649
00:43:19,723 --> 00:43:21,016
อย่านะครับ ได้โปรด

650
00:43:21,642 --> 00:43:22,559
แต่ว่า

651
00:43:23,268 --> 00:43:25,520
มันไม่สำคัญเลยครับว่าผมเป็นคนร้ายจริงหรือไม่

652
00:43:27,522 --> 00:43:29,566
- เขียนเสร็จหรือยัง
- ครับๆ

653
00:43:35,864 --> 00:43:37,240
- เขียนให้มันดีๆ หน่อย
- ครับ

654
00:43:37,783 --> 00:43:38,867
เขียนให้เรียบร้อยล่ะ

655
00:43:41,870 --> 00:43:43,830
{\an8}(คำให้การผู้ต้องหา
คิมชอลจิน)

656
00:43:44,539 --> 00:43:46,124
เพราะพวกเขาต้องการแพะ

657
00:43:46,208 --> 00:43:47,668
แทนคนร้ายครับ

658
00:43:48,543 --> 00:43:50,837
ศาลขอประกาศคำพิพากษาครับ จำเลย

659
00:43:50,921 --> 00:43:54,966
ได้หลอกล่อเหยื่อ จูจีอึน
ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นม.ต้นไปที่รถของตนและข่มขืน

660
00:43:55,050 --> 00:43:56,843
และเพื่อป้องกันไม่ให้เหยื่อไปแจ้งความ

661
00:43:56,927 --> 00:43:59,137
จำเลยไม่เพียงแต่สังหารเหยื่อ
อย่างโหดร้ายเท่านั้น

662
00:43:59,221 --> 00:44:01,223
หลังสังหารเหยื่อแล้ว

663
00:44:01,306 --> 00:44:04,142
จำเลยได้ทำลายและนำศพของเหยื่อไปทิ้ง

664
00:44:04,226 --> 00:44:07,521
ซึ่งนับเป็นอาชญากรรมที่โหดร้าย
และก่อเหตุอย่างโหดเหี้ยม

665
00:44:07,604 --> 00:44:11,692
รวมถึงไม่มีปัจจัยใดๆ
ที่คาดว่าจะเป็นแรงจูงใจในการก่อเหตุได้

666
00:44:11,775 --> 00:44:13,193
เมื่อพิจารณาจากที่ได้กล่าวไป

667
00:44:13,276 --> 00:44:15,153
ทั้งแรงจูงใจในการก่อเหตุ

668
00:44:15,237 --> 00:44:17,864
จุดประสงค์ วิธีการ ความร้ายแรงของผลลัพธ์

669
00:44:17,948 --> 00:44:20,158
รวมถึงสภาพแวดล้อมหลังก่อเหตุแล้ว

670
00:44:20,242 --> 00:44:22,994
ศาลเห็นว่าจำเลย
ไม่สมควรที่จะได้รับความเห็นใจใดๆ

671
00:44:23,495 --> 00:44:24,663
จึงขอตัดสินให้

672
00:44:24,746 --> 00:44:26,248
จำเลยคิมชอลจิน

673
00:44:27,082 --> 00:44:29,209
รับโทษจำคุกเป็นเวลา 20 ปี

674
00:44:30,711 --> 00:44:31,628
ไม่นะครับ

675
00:44:31,712 --> 00:44:33,797
ไม่นะครับ ผมไม่ได้ฆ่าเธอครับ

676
00:44:33,880 --> 00:44:36,216
ผมรับสารภาพเท็จเพราะเขาทรมานผมครับ

677
00:44:36,800 --> 00:44:38,301
ศาลที่เคารพครับ

678
00:44:38,385 --> 00:44:40,387
ผมไม่ได้ทำจริงๆ นะครับ

679
00:44:40,470 --> 00:44:42,556
ไม่มีใครฟังที่ผมพูดเลยครับ

680
00:44:43,306 --> 00:44:46,184
ฉันคงยอมให้ลูกของเรา
เติบโตมาเป็นลูกสาวฆาตกรไม่ได้

681
00:44:47,352 --> 00:44:48,311
อย่าตามหาเราอีกนะคะ

682
00:44:49,813 --> 00:44:50,939
เดี๋ยว จูยอน

683
00:44:51,022 --> 00:44:52,232
ที่รัก ฟังผมก่อน

684
00:44:52,315 --> 00:44:53,400
ที่รัก

685
00:44:54,109 --> 00:44:56,111
ภรรยาก็พรากลูกไปจากผมครับ

686
00:44:57,279 --> 00:44:58,572
(ทัณฑสถาน)

687
00:45:18,300 --> 00:45:20,343
ผมใช้ชีวิตเป็นฆาตกรกว่า 20 ปีครับ

688
00:45:21,970 --> 00:45:23,388
รับอะไรดีคะ

689
00:45:23,472 --> 00:45:25,932
- ขอข้าวต้มสองถ้วยครับ
- ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ

690
00:45:26,600 --> 00:45:27,517
ข้าวต้มสองถ้วย

691
00:45:28,935 --> 00:45:30,145
คิมชอลจินเหรอ

692
00:45:30,228 --> 00:45:31,354
- นี่ ออกไปกัน
- ทำไมล่ะ

693
00:45:31,938 --> 00:45:32,898
ออกไปเถอะน่า

694
00:45:36,485 --> 00:45:38,445
และตอนนี้ผมก็ใช้ชีวิตเป็นอดีตนักโทษครับ

695
00:45:40,739 --> 00:45:43,325
ครอบครัวของผมก็คงใช้ชีวิตแบบนี้
อยู่ที่ไหนสักแห่ง

696
00:45:44,576 --> 00:45:47,412
คงกังวลว่าจะบังเอิญเจอคนรู้จัก
และอยู่อย่างวิตกกังวล

697
00:45:48,538 --> 00:45:51,875
แค่คิดแบบนั้น หัวใจผม
ก็เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เลยครับ

698
00:45:53,376 --> 00:45:54,461
แต่ว่า…

699
00:45:54,544 --> 00:45:55,962
ผมขอเป็นตัวแทนฝั่งอัยการ

700
00:45:56,046 --> 00:45:57,631
ขอโทษคุณอย่างสุดซึ้งครับ

701
00:45:58,798 --> 00:45:59,799
ขอโทษนะคะ

702
00:45:59,883 --> 00:46:02,594
เขากลับมาบอกว่าผมไม่ใช่คนร้ายเอาตอนนี้

703
00:46:04,638 --> 00:46:05,597
แต่ว่านะครับ

704
00:46:06,515 --> 00:46:08,016
เขาบอกว่าไม่สามารถเอาผิดใครได้

705
00:46:08,099 --> 00:46:09,351
(แท็กซี่วีไอพี)

706
00:46:09,434 --> 00:46:12,437
ไม่ว่าจะเป็นสายสืบที่ทรมานผม
แล้วบังคับให้เขียนคำสารภาพเท็จ

707
00:46:12,521 --> 00:46:15,190
หรืออัยการที่ฟังแต่คำพูดของสายสืบ
และเมินคำพูดของผม

708
00:46:16,525 --> 00:46:18,360
หรือว่าคนร้ายตัวจริงที่เพิ่งถูกเปิดเผย

709
00:46:20,153 --> 00:46:22,656
แล้วใครจะชดใช้ช่วงเวลาที่ผมเสียไปเหรอครับ

710
00:46:24,407 --> 00:46:25,659
แล้วครอบครัวของผม

711
00:46:25,742 --> 00:46:28,078
ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างลำบากเพราะผมล่ะครับ

712
00:46:55,188 --> 00:46:57,107
ตอนนี้โอชอลยองกำลังจำคุกอยู่ครับ

713
00:46:58,066 --> 00:47:00,902
และเขาคงจะต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุกไปตลอดชีวิต

714
00:47:04,781 --> 00:47:06,283
แต่คุณก็ยังต้องการแก้แค้นเหรอครับ

715
00:47:09,703 --> 00:47:10,537
ครับ

716
00:47:11,621 --> 00:47:12,998
ถ้าคุณล้างมลทินแล้ว

717
00:47:13,623 --> 00:47:15,375
คุณก็อาจจะกลับไปหาครอบครัวคุณได้นะครับ

718
00:47:16,459 --> 00:47:17,419
ถ้าคุณแก้แค้น

719
00:47:19,796 --> 00:47:22,424
คุณอาจจะต้องกลายเป็นอาชญากรอีกนะครับ

720
00:47:24,175 --> 00:47:26,219
พวกเขาลบผมออกไปจากชีวิตตั้งนานแล้ว

721
00:47:28,722 --> 00:47:30,265
ผมไม่มีที่ให้กลับไปแล้วล่ะครับ

722
00:47:33,602 --> 00:47:36,229
ผมไม่หวังให้โอชอลยองตายหรอกครับ

723
00:47:37,814 --> 00:47:40,108
แต่เหมือนที่ผมต้องสูญเสียครอบครัว

724
00:47:40,900 --> 00:47:43,403
ผมอยากให้โอชอลยองสูญเสียสิ่งที่ล้ำค่าไปครับ

725
00:47:44,154 --> 00:47:45,905
ผมอยากให้เขานึกเสียใจที่สุด

726
00:47:45,989 --> 00:47:47,907
ที่เล่นสนุกกับชีวิตของคนอื่นครับ

727
00:47:49,409 --> 00:47:50,910
ช่วยทำให้เขารู้สึกผิด

728
00:47:50,994 --> 00:47:52,579
และขอโทษผมด้วยนะครับ

729
00:48:08,511 --> 00:48:10,013
(ธนาคารฮันชิน)

730
00:48:16,686 --> 00:48:18,229
(รหัส 5283)

731
00:48:21,066 --> 00:48:22,651
(ธนาคารฮันชิน)

732
00:48:34,329 --> 00:48:35,413
สวัสดีค่ะ

733
00:48:35,497 --> 00:48:39,626
ก่อนอื่น ขอขอบคุณที่ใช้บริการ
แท็กซี่วีไอพีสีรุ้งของเราค่ะ

734
00:48:39,709 --> 00:48:42,128
ฉันขอแจ้งข้อควรระวังสองสามข้อ

735
00:48:42,212 --> 00:48:44,673
เพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้บริการค่ะ

736
00:48:44,756 --> 00:48:46,299
ขณะที่ปฏิบัติภารกิจ

737
00:48:46,383 --> 00:48:49,344
มิเตอร์จะคิดราคาตลอดเวลาค่ะ

738
00:48:49,427 --> 00:48:53,515
เราจะทำการคิดค่าโดยสาร
ภายหลังจากภารกิจทั้งหมดเสร็จสิ้น

739
00:48:53,598 --> 00:48:56,142
และอาจมีการคิดค่าบริการเพิ่มเติม
ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณีค่ะ

740
00:48:56,726 --> 00:48:58,186
หลังจากใช้บริการแท็กซี่แล้ว

741
00:48:58,269 --> 00:49:00,814
ห้ามผู้ใช้บริการพูดถึงแท็กซี่สีรุ้ง

742
00:49:00,897 --> 00:49:03,983
กับบุคคลอื่นเด็ดขาดค่ะ

743
00:49:04,067 --> 00:49:05,193
ขอความร่วมมือด้วยนะคะ

744
00:49:05,276 --> 00:49:09,239
บัดนี้ หากคุณต้องการลงโทษคนที่ทำให้คุณเจ็บปวด

745
00:49:09,322 --> 00:49:11,366
ให้กดปุ่มสีน้ำเงินทางซ้ายมือ

746
00:49:11,866 --> 00:49:13,368
หากไม่ต้องการลงโทษพวกเขา

747
00:49:13,451 --> 00:49:17,038
ให้กดปุ่มสีแดงทางขวามือค่ะ

748
00:49:17,122 --> 00:49:18,873
เชิญเลือกได้เลยค่ะ

749
00:49:23,586 --> 00:49:25,964
- นี่มันอะไรกันครับ
- ไม่นะ ที่รัก

750
00:49:26,047 --> 00:49:27,465
- ทำไม…
- ที่รัก

751
00:49:27,549 --> 00:49:28,633
ทำแบบนี้ทำไมครับ

752
00:49:34,472 --> 00:49:36,141
คุณได้เลือกเรียบร้อยแล้วค่ะ

753
00:49:36,224 --> 00:49:40,103
เอาล่ะ งั้นตอนนี้ไปแก้แค้น
กับแท็กซี่วีไอพีของเรากันเลยไหมคะ

754
00:49:42,230 --> 00:49:44,733
โอชอลยองเป็นไซโคพาธนะ

755
00:49:44,816 --> 00:49:47,777
เขาไม่เข้าใจความเจ็บปวด ความทุกข์
ของคนอื่นหรอก

756
00:49:48,361 --> 00:49:50,405
รู้สึกผิด นึกเสียใจงั้นเหรอ

757
00:49:50,989 --> 00:49:52,365
เขาไม่รู้สึกแบบนั้นหรอก

758
00:49:52,449 --> 00:49:53,658
ผมจะทำให้เขาขอโทษ

759
00:49:53,742 --> 00:49:54,701
และนึกเสียใจ

760
00:49:55,285 --> 00:49:56,286
กับสิ่งที่ทำลงไปเองครับ

761
00:49:56,369 --> 00:49:57,370
ยังไงล่ะ

762
00:49:57,454 --> 00:49:59,080
ก็ต้องลองหาวิธีดูครับ

763
00:50:08,214 --> 00:50:09,883
(รถส่งตัว)

764
00:50:09,966 --> 00:50:11,217
(ตำรวจ)

765
00:50:29,027 --> 00:50:30,236
(ชื่อ: โอชอลยอง)

766
00:50:34,324 --> 00:50:36,075
คดีฆาตกรรมแม่บ้านย่านกเยฮวา

767
00:50:37,160 --> 00:50:38,828
เป็นฝีมือคุณโอชอลยองจริงเหรอคะ

768
00:50:40,330 --> 00:50:41,331
ผมน่ะ

769
00:50:42,207 --> 00:50:43,958
เป็นคนมีศักดิ์ศรีนะครับ

770
00:50:44,459 --> 00:50:48,171
ไม่เคลมผลงานของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
เหมือนนัมกยูจองหรอก ขายขี้หน้าตาย

771
00:50:48,254 --> 00:50:49,964
แล้วทำไมถึงเพิ่งมาสารภาพเอาป่านนี้ล่ะคะ

772
00:50:50,840 --> 00:50:53,384
เพราะชีวิตมันน่าเบื่อเหลือเกินน่ะครับ

773
00:50:55,303 --> 00:50:57,764
ผมเริ่มเข้าใจแล้ว
ว่าทำไมถึงขังคุกเมื่อทำผิดมา

774
00:50:59,599 --> 00:51:01,851
เพราะมันน่าเบื่อสุดๆ เลยไงล่ะครับ

775
00:51:05,021 --> 00:51:05,897
คุณสารภาพ

776
00:51:07,232 --> 00:51:08,858
ให้เร็วกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอคะ

777
00:51:09,984 --> 00:51:12,612
มีคนบริสุทธิ์ต้องจำคุก
เป็นเวลากว่า 20 ปีเพราะคุณนะ

778
00:51:12,695 --> 00:51:13,780
ผมเป็นคนขังเขาเหรอ

779
00:51:14,364 --> 00:51:15,532
พวกคุณต่างหากที่ขังเขา

780
00:51:16,115 --> 00:51:17,283
เห็นๆ กันอยู่

781
00:51:17,367 --> 00:51:19,536
ตำรวจคงกดดันและทรมานเขา

782
00:51:21,204 --> 00:51:22,580
เพื่อให้เขาสารภาพความเท็จ

783
00:51:24,290 --> 00:51:26,000
แล้วมาโทษคนอื่นซะงั้น

784
00:51:26,084 --> 00:51:26,918
"โทษคนอื่น" เหรอ

785
00:51:28,586 --> 00:51:31,214
ทั้งที่ตัวเองลงมือแต่ก็เก็บเงียบไว้
คุณไม่อายเหรอคะ

786
00:51:33,299 --> 00:51:34,509
โธ่เอ๊ย

787
00:51:34,592 --> 00:51:36,469
คุณทำเกินไปกับคนที่ให้ความร่วมมือนะ

788
00:51:36,553 --> 00:51:38,721
ที่ว่าคุณคือคนร้ายตัวจริงในคดีนั้น

789
00:51:39,430 --> 00:51:40,473
พิสูจน์ได้ไหมคะ

790
00:51:41,099 --> 00:51:42,392
ได้อยู่แล้วครับ

791
00:51:45,353 --> 00:51:46,354
แต่คุณอัยการครับ

792
00:51:48,064 --> 00:51:51,109
ไม่รู้ว่าผมถูกขังมานานหรือเปล่า
จิตใจเลยห่อเหี่ยวมากครับ

793
00:51:52,151 --> 00:51:53,278
ไม่มีใครมาเยี่ยมผมด้วย

794
00:51:54,571 --> 00:51:55,822
เพราะงั้นนะครับ

795
00:51:57,240 --> 00:51:58,783
ช่วยจับมือผมสักครั้งได้ไหม

796
00:52:10,253 --> 00:52:11,212
คุณโอชอลยองคะ

797
00:52:12,380 --> 00:52:14,173
พิสูจน์คำกล่าวอ้างของคุณก่อนเถอะค่ะ

798
00:52:18,970 --> 00:52:21,097
คำพูดที่เหยื่อพูดเป็นคำสุดท้าย

799
00:52:22,765 --> 00:52:23,600
นั่นคือหลักฐานครับ

800
00:52:26,102 --> 00:52:27,854
ลูกชายเธอคงรู้อยู่แล้ว

801
00:52:27,937 --> 00:52:29,480
ว่าใช่คำพูดของแม่เขาหรือไม่ใช่

802
00:52:30,356 --> 00:52:32,275
คุณจะให้ครอบครัวเหยื่อมายืนยันงั้นเหรอคะ

803
00:52:34,694 --> 00:52:35,528
ไม่ได้เหรอ

804
00:52:55,465 --> 00:52:56,549
คุณอัยการ

805
00:52:58,343 --> 00:52:59,594
แล้วมือล่ะ

806
00:53:13,775 --> 00:53:15,985
มือคุณอุ่นจริงๆ นะครับ

807
00:53:17,737 --> 00:53:19,906
อุ่นมาถึงหัวใจของผมเลย

808
00:53:57,026 --> 00:53:58,152
ตายจริง คุณคะ

809
00:54:00,279 --> 00:54:01,823
ลูกชายเธอคงรู้อยู่แล้ว

810
00:54:01,906 --> 00:54:03,658
ว่าใช่คำพูดของแม่เขาหรือไม่ใช่

811
00:54:11,791 --> 00:54:13,876
(ชื่อนักโทษ: โอชอลยอง
ผู้เขียนคำร้อง: คิมโดกี)

812
00:54:13,960 --> 00:54:16,796
(ห้องลงทะเบียนเข้าเยี่ยมผู้ต้องขัง)

813
00:54:18,297 --> 00:54:20,925
มีคำสั่งไม่ให้ใครเข้าเยี่ยม
โอชอลยองชั่วคราวครับ

814
00:54:22,301 --> 00:54:24,429
- ทำไมล่ะครับ
- เป็นคำสั่งจากทางเบื้องบน

815
00:54:24,512 --> 00:54:25,847
เราก็ไม่ทราบรายละเอียดครับ

816
00:54:34,439 --> 00:54:36,649
(อัยการคังฮานา)

817
00:54:51,122 --> 00:54:53,499
คุณสืบสวนเสร็จหมดแล้วเหรอครับ

818
00:54:55,293 --> 00:54:56,794
ผมขอโทษจริงๆ ที่ต้องพูดแบบนี้

819
00:54:57,879 --> 00:55:00,048
แต่ขอเวลาผมอีกสักหน่อยได้ไหมครับ

820
00:55:01,090 --> 00:55:02,759
ผมมีเรื่องที่ต้องทำเป็นอย่างสุดท้าย

821
00:55:04,469 --> 00:55:06,220
ฉันไม่ได้นัดพบคุณเพราะเรื่องนั้นค่ะ

822
00:55:06,804 --> 00:55:07,638
อ้อ

823
00:55:08,806 --> 00:55:09,724
งั้นเรื่อง…

824
00:55:11,934 --> 00:55:14,896
ฉันขอโทษที่ต้องขอร้องแบบนี้
และรู้ว่ามันเป็นคำขอที่ยาก

825
00:55:17,065 --> 00:55:19,233
แต่เรื่องนี้มีแค่คุณคิมโดกีที่ทำได้

826
00:55:21,986 --> 00:55:24,864
มีคนอ้างว่าเขาเป็นคนฆ่าแม่ของคุณคิมโดกีค่ะ

827
00:55:33,164 --> 00:55:35,291
เดี๋ยว คุณพูดเรื่องอะไร

828
00:55:37,043 --> 00:55:39,921
ฉันอยากให้คุณคิมโดกีช่วยไปยืนยัน
ว่าเขาพูดจริงหรือไม่หน่อยค่ะ

829
00:55:43,174 --> 00:55:44,092
เขาคือใครครับ

830
00:55:45,843 --> 00:55:46,844
โอชอลยอง

831
00:56:07,156 --> 00:56:11,244
วันนี้เราจะสอบปากคำพร้อมครอบครัวเหยื่อ
ตามที่คุณโอชอลยองร้องขอ…

832
00:56:11,327 --> 00:56:12,453
ฉันเป็นคนฆ่าแม่นายเอง

833
00:56:12,537 --> 00:56:13,371
คุณโอชอลยองคะ

834
00:56:13,454 --> 00:56:14,580
ไม่จริง

835
00:56:14,664 --> 00:56:16,332
คนร้ายถูกจับได้ไปนานแล้ว

836
00:56:16,916 --> 00:56:19,168
รู้ไหมว่าทำไมนัมกยูจองถึงบอกว่า
เป็นฝีมือตัวมันเอง

837
00:56:21,295 --> 00:56:23,631
เพราะแบบนั้นมันจะกลายเป็นฆาตกร
ที่ฆ่าคนเยอะกว่าฉัน

838
00:56:26,384 --> 00:56:27,301
แต่ไม่ใช่ฝีมือมันหรอก

839
00:56:27,385 --> 00:56:29,762
ผมหาข้อมูลวิธีการก่อเหตุของคุณหมดแล้ว

840
00:56:30,638 --> 00:56:32,890
คุณมักจะใช้อาวุธฆ่าคนให้ตายในครั้งเดียว

841
00:56:33,599 --> 00:56:35,685
แล้วก็ทำลายศพ นั่นคือจุดเด่นของคุณ

842
00:56:39,147 --> 00:56:39,981
แต่แม่ของผม…

843
00:56:40,064 --> 00:56:43,442
"แม่ทำแกงเต้าเจี้ยวของโปรดของลูกด้วย"

844
00:56:45,194 --> 00:56:48,030
แม่ ผมลาพักร้อนออกมา แม่อยู่ไหนเหรอ

845
00:56:48,114 --> 00:56:49,824
แม่เหรอ ก็อยู่บ้านน่ะสิ

846
00:56:49,907 --> 00:56:52,160
แม่ทำแกงเต้าเจี้ยวของโปรดของลูกด้วย

847
00:56:52,243 --> 00:56:54,120
ว้าว แกงเต้าเจี้ยวเหรอ

848
00:57:01,002 --> 00:57:02,753
เข้าใจแล้ว เดี๋ยวผมรีบไปนะ

849
00:57:02,837 --> 00:57:05,006
โธ่ ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ มาเถอะ

850
00:57:05,506 --> 00:57:08,176
"ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ มาเถอะ"

851
00:57:28,154 --> 00:57:29,739
คุณคิมโดกี เป็นอะไรไหมคะ

852
00:57:31,073 --> 00:57:33,409
- พาเขาออกไปทีค่ะ
- ครับ

853
00:57:33,493 --> 00:57:34,410
ลุกขึ้นมา

854
00:57:35,745 --> 00:57:38,664
ให้ฉันบอกไหม
ว่าทำไมวิธีการก่อเหตุของฉันถึงไม่เหมือนเดิม

855
00:57:41,000 --> 00:57:42,376
เพราะฉันรู้ว่านายจะมายังไงล่ะ

856
00:57:59,519 --> 00:58:01,646
บ้าเอ๊ย เฉียดไปซะได้

857
00:58:04,690 --> 00:58:06,150
เพราะไม่ได้ทำมานานงั้นเหรอ

858
00:58:08,319 --> 00:58:11,197
ไว้ ไว้ชีวิตฉันเถอะค่ะ

859
00:58:12,240 --> 00:58:13,282
อย่าฆ่าฉันเลย

860
00:58:14,450 --> 00:58:15,368
โอ้

861
00:58:16,285 --> 00:58:17,745
ชอบสายตาเธอตอนนี้จัง

862
00:58:19,247 --> 00:58:20,790
อยู่แบบนี้อีกสักพักแล้วกันนะ

863
00:58:24,752 --> 00:58:26,420
ลูกชาย ลูกชายฉันกำลังมาค่ะ

864
00:58:26,921 --> 00:58:29,590
อ้อ คนที่โทรคุยด้วยเมื่อกี้คือลูกชายเหรอ

865
00:58:30,925 --> 00:58:32,134
ไม่ต้องห่วงนะ

866
00:58:32,218 --> 00:58:34,220
ฉันจะส่งลูกไปด้วย เธอจะได้ไม่เหงา

867
00:58:43,271 --> 00:58:44,772
เขากำลังมากับเพื่อนๆ ค่ะ

868
00:58:46,732 --> 00:58:48,109
พวกเขาเป็นทหาร

869
00:58:52,697 --> 00:58:54,615
รีบไปก่อนจะบังเอิญเจอเขาเถอะ

870
00:58:55,449 --> 00:58:56,450
เร็วเข้า

871
00:59:01,497 --> 00:59:03,124
จะให้ฉันเชื่องั้นเหรอ

872
00:59:08,504 --> 00:59:09,755
รูปตรงนั้น

873
01:00:05,811 --> 01:00:06,687
แม่ครับ

874
01:00:07,313 --> 01:00:09,940
ที่ว่านายจะมากับเพื่อนเป็นเรื่องโกหก

875
01:00:10,024 --> 01:00:11,108
ฉันเสียดายมากเลยล่ะ

876
01:00:11,192 --> 01:00:12,902
ทั้งที่ฉันสามารถฆ่านายได้ด้วยแท้ๆ

877
01:00:14,070 --> 01:00:16,697
- ทำอะไรอยู่ บอกให้พาเขาไปไง
- ออกมา

878
01:00:16,781 --> 01:00:19,033
คุณอัยการ ทีนี้พอจะพิสูจน์ได้หรือยัง

879
01:00:19,116 --> 01:00:20,785
บอกให้ออกมาไงวะ

880
01:00:23,371 --> 01:00:24,538
ฉันจะเรียกรถพยาบาลนะคะ

881
01:00:45,351 --> 01:00:46,227
เป็นอะไรไหมคะ

882
01:01:05,663 --> 01:01:06,664
คุณคิมโดกี

883
01:01:18,592 --> 01:01:19,552
อย่าค่ะ

884
01:01:21,554 --> 01:01:23,389
ผมจะฆ่าไอ้หมอนั่นด้วยตัวเองครับ

885
01:01:23,472 --> 01:01:26,976
คุณคิมโดกีเคยบอกไว้นี่คะ ว่าการแก้แค้น
ของคนที่ไม่มีสิทธิ์เป็นได้แค่การก่อการร้าย

886
01:01:28,728 --> 01:01:29,895
ผมมีสิทธิ์ครับ

887
01:01:31,147 --> 01:01:32,106
แม่ผมเชียวนะครับ

888
01:01:32,606 --> 01:01:34,108
คิดถึงแม่คุณเถอะนะคะ

889
01:01:36,318 --> 01:01:38,154
ว่าท่านปกป้องคุณคิมโดกียังไง

890
01:01:39,071 --> 01:01:40,823
แล้วสุดท้ายคุณจะเป็นฆาตกรเหรอคะ

891
01:02:36,962 --> 01:02:39,298
- ทำไมพ่อมาช้าจังนะ
- พ่อจะมากี่โมงเหรอ

892
01:02:39,840 --> 01:02:41,217
(บทส่งท้าย)

893
01:02:41,300 --> 01:02:42,968
เมื่อกี้ตกใจมากใช่ไหม

894
01:02:43,761 --> 01:02:44,720
ไม่หรอกครับ

895
01:02:44,804 --> 01:02:47,389
เพราะงั้นอย่าไปยุ่งกับโอชอลยองเลย

896
01:02:47,473 --> 01:02:48,849
ไม่ต้องไปยั่วโมโหเขาด้วย

897
01:02:48,933 --> 01:02:51,435
ผู้คุมที่เจ็บตัวเพราะหมอนั่น
ไม่ใช่แค่คนสองคนนะ

898
01:02:52,603 --> 01:02:53,729
ครับ

899
01:02:53,813 --> 01:02:55,105
ฮยอนซู

900
01:02:55,189 --> 01:02:56,565
- โอ๊ะ พ่อครับ
- ตายจริง

901
01:02:57,858 --> 01:02:59,819
โธ่เอ๊ย ลูกพ่อ

902
01:02:59,902 --> 01:03:01,487
- ไม่เหนื่อยเหรอ
- อือ

903
01:03:01,570 --> 01:03:03,781
- แล้วทำไมมาช้าจัง
- จ้องอะไรขนาดนั้น รู้จักเด็กคนนั้นเหรอ

904
01:03:04,657 --> 01:03:05,574
อ้อ

905
01:03:05,658 --> 01:03:08,118
เขาชื่อเดียวกับชื่อเก่าของผมน่ะครับ

906
01:03:08,202 --> 01:03:10,496
โอ๊ะ นายเปลี่ยนชื่อเหรอ ทำไมล่ะ

907
01:03:10,579 --> 01:03:12,998
ฮยอนซูเหรอ ฮยอนซู…

908
01:03:13,958 --> 01:03:17,169
- ชื่อฮยอนซูก็เพราะออก
- เขาว่าเป็นชื่อไม่มงคลน่ะครับ

909
01:03:17,253 --> 01:03:18,212
อ้อเหรอ

910
01:03:47,199 --> 01:03:48,534
พ่อแม่แกสั่งสอนมาแบบนี้หรือไง

911
01:04:06,719 --> 01:04:07,928
ว่าไงลูก

912
01:04:08,012 --> 01:04:09,513
พ่อ เมื่อไหร่จะกลับเหรอ

913
01:04:09,597 --> 01:04:10,848
เอ่อ ไม่รู้สิ

914
01:04:11,599 --> 01:04:14,018
- น่าจะดึกนิดหนึ่งนะ
- กลับมาเร็วๆ ไม่ได้เหรอ

915
01:04:14,101 --> 01:04:14,935
โทษทีนะ

916
01:04:15,019 --> 01:04:16,729
ลูกพ่อ นอนก่อนได้เลย

917
01:04:16,812 --> 01:04:18,314
อือ รักนะครับ

918
01:04:18,397 --> 01:04:19,982
พ่อก็รักฮยอนซูนะ

919
01:05:00,356 --> 01:05:03,275
{\an8}(เสียงรับเชิญ อียองแอ)

920
01:05:19,875 --> 01:05:22,544
คนที่ทำแบบนั้นกับแม่
ผมไม่มีวันให้อภัยมันเด็ดขาด

921
01:05:22,628 --> 01:05:23,879
นายจะกลับไปแก้แค้นอีกเหรอ

922
01:05:23,963 --> 01:05:25,798
งั้นให้ทำไงครับ จะให้ผมอยู่เฉยๆ เหรอ

923
01:05:25,881 --> 01:05:27,967
ฉันก็เคยอยากแก้แค้นเหมือนกัน
เหมือนอย่างนาย

924
01:05:28,050 --> 01:05:30,970
ครั้งนี้ฉันจะไม่แก้แค้นให้คนอื่น
ฉันจะแก้แค้นให้ตัวเอง

925
01:05:31,053 --> 01:05:32,346
{\an8}จะฆ่าฉันหรือไง

926
01:05:32,429 --> 01:05:34,807
{\an8}ฉันจะฆ่าแกไปทำไมล่ะ
ถ้าเป็นลูกชายแกก็ว่าไปอย่าง

927
01:05:34,890 --> 01:05:36,558
{\an8}- อ้าว พี่ครับ
- คุณดงชาน

928
01:05:36,642 --> 01:05:37,685
{\an8}ผมทำงานที่นี่น่ะครับ

929
01:05:37,768 --> 01:05:39,061
{\an8}ถ้างั้น พ่อของคุณก็…

930
01:05:39,144 --> 01:05:40,854
{\an8}พ่อผมเป็นคนที่เท่มากเลยล่ะครับ

931
01:05:40,938 --> 01:05:43,148
{\an8}- มีความสามารถด้วย
- ให้ผมตามหาท่านให้ไหมครับ

932
01:05:43,232 --> 01:05:45,859
{\an8}ฉันใช้รถแท็กซี่วีไอพีลักพาตัวพวกอาชญากร

933
01:05:45,943 --> 01:05:47,069
{\an8}ล้อกันเล่นใช่ไหม

934
01:05:47,152 --> 01:05:50,864
{\an8}ได้เอาหมายจับมาด้วยไหมครับ
ตอนนี้ผมทำสิ่งที่ต้องทำเสร็จหมดแล้วครับ

935
01:05:50,948 --> 01:05:52,449
{\an8}คุณคิมโดกี คุณ…

936
01:05:56,328 --> 01:05:57,955
(ตอนลับ 3 เรื่องราวของฮยอนจอง)

937
01:05:58,038 --> 01:06:00,249
{\an8}(ถ่าย ตัดต่อ และเขียนโดยพัคจุนอู)

938
01:06:00,332 --> 01:06:04,169
{\an8}ตำรวจซึ่งกำลังสอบสวนคดีฆาตกรรม
แม่บ้านที่อำเภอฮวาซอง จังหวัดคยองกี

939
01:06:04,253 --> 01:06:05,879
{\an8}ได้ยื่นขอหมายจับกุมนายยุน

940
01:06:05,963 --> 01:06:08,632
{\an8}อายุ 22 ปีที่อาศัยอยู่ในตำบลแทอัน
อำเภอฮวาซองค่ะ

941
01:06:08,716 --> 01:06:10,884
{\an8}ตอนแรกผมไม่ได้คิดจะฆ่าเธอครับ

942
01:06:10,968 --> 01:06:12,052
{\an8}ไม่ได้คิดเลย

943
01:06:12,636 --> 01:06:14,638
{\an8}พอผมปีนข้ามกำแพงบ้านหลังนั้นไป…

944
01:06:15,514 --> 01:06:16,765
{\an8}ช่วงเวลา 32 ปี…

945
01:06:16,849 --> 01:06:17,808
{\an8}(บรรยายเสียงโดยอีเจฮุน)

946
01:06:17,891 --> 01:06:19,018
{\an8}ได้ผ่านพ้นไป

947
01:06:19,601 --> 01:06:21,895
{\an8}ช่วงพิจารณาคดีเป็นช่วงที่ลำบากที่สุดแล้วครับ

948
01:06:24,690 --> 01:06:26,692
{\an8}ผมอยากให้คุณผู้กำกับได้มาเห็นมากเลย

949
01:06:29,445 --> 01:06:32,281
{\an8}เขาบอกว่าผมฆ่าผู้เยาว์และข่มขืนเธอด้วย

950
01:06:32,364 --> 01:06:34,324
{\an8}บอกว่าผมต้องโดนโทษประหารแน่ๆ

951
01:06:34,408 --> 01:06:35,534
{\an8}ใครมองก็รู้

952
01:06:35,617 --> 01:06:38,037
{\an8}บางคนบอกให้ผมยอมรับแล้วขอความเห็นใจซะ

953
01:06:38,120 --> 01:06:39,663
{\an8}แบบนั้นจะได้รอดตาย

954
01:06:40,831 --> 01:06:43,625
{\an8}เขาถูกจับในฐานะคนร้ายในคดีที่แปด

955
01:06:44,293 --> 01:06:46,170
ของคดีฆาตกรรมต่อเนื่องฮวาซอง

956
01:06:46,920 --> 01:06:48,505
และถูกจำคุกเป็นเวลา 20 ปี

957
01:06:49,673 --> 01:06:52,259
{\an8}เขายากจน แถมยังพิการด้วย

958
01:06:52,342 --> 01:06:55,596
{\an8}แล้วแม่เขาก็จากไปตั้งแต่เขายังเด็ก
ทำให้เขาขาดการศึกษา

959
01:06:55,679 --> 01:06:57,973
{\an8}รอบๆ ข้างก็ไม่มีใครดูแลเขาด้วย

960
01:06:58,474 --> 01:07:01,935
{\an8}เขาจึงเป็นคนที่อ่อนแอมากที่สุดของที่สุด

961
01:07:02,019 --> 01:07:03,312
{\an8}ผมมองว่าแบบนั้นครับ

962
01:07:03,979 --> 01:07:06,648
{\an8}ความเป็นธรรมล่าช้า
สำหรับผู้ที่อ่อนแอมากที่สุดของที่สุด

963
01:07:07,608 --> 01:07:12,154
{\an8}เขาเป็นคนร้ายตัวปลอม
ที่ถูกตำรวจสืบสวนในขณะนั้นปั้นแต่งขึ้นมา

964
01:07:12,237 --> 01:07:13,947
{\an8}- ด้วยการกดดันและทรมาน
- วันนี้

965
01:07:14,031 --> 01:07:18,452
{\an8}ตำรวจได้สรุปว่า
อีชุนแจก่อเหตุในคดีที่แปดจริงครับ

966
01:07:18,952 --> 01:07:20,287
{\an8}ผมบอกว่าไม่ได้ทำ

967
01:07:20,370 --> 01:07:22,873
{\an8}พอผมบอกว่าไม่ได้ทำ
เขาก็ถามว่าแล้วทำไมผมถึงไปอยู่ที่นั่น

968
01:07:23,749 --> 01:07:25,751
{\an8}ทำเอาผมหมดคำพูดเลย
ผมบอกว่าไม่ได้ทำจริงๆ

969
01:07:26,335 --> 01:07:28,337
{\an8}จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่เลย

970
01:07:28,921 --> 01:07:31,131
การใช้ชีวิต 20 ปีในคุกอย่างไม่เป็นธรรม

971
01:07:31,215 --> 01:07:32,633
ทิ้งบาดแผลไว้ในจิตใจเขา

972
01:07:33,300 --> 01:07:35,344
มากกว่าความพิการทางร่างกาย

973
01:07:36,386 --> 01:07:37,930
และเพื่อเอาชนะมัน

974
01:07:38,013 --> 01:07:40,557
คุณซองยอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากให้อภัย

975
01:07:41,642 --> 01:07:43,018
ทั้งฆาตกรอีชุนแจ

976
01:07:43,644 --> 01:07:46,230
และตำรวจที่ทรมานและโยนความผิดให้เขา

977
01:07:46,313 --> 01:07:47,397
เขายกโทษให้หมดเลย

978
01:07:48,607 --> 01:07:53,028
- เด็กหญิงฮยอนจองที่หายตัวไปในวัยเก้าปี…
- แต่ก็มีบางคนที่ไม่มีโอกาสให้ยกโทษ

979
01:07:53,112 --> 01:07:55,739
{\an8}ทั้งคุณพ่อ คุณแม่และพี่ชาย
อยู่กับเราแล้วนะครับ

980
01:07:55,823 --> 01:07:57,991
หนูฮยอนจองหายตัวไปตอนไหนครับ

981
01:07:58,534 --> 01:08:00,369
ในปี 1989 ค่ะ

982
01:08:00,452 --> 01:08:02,913
{\an8}ตลอดเวลาหนึ่งปี
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงแกเลยค่ะ

983
01:08:02,996 --> 01:08:04,289
{\an8}ถ้าแกยังมีชีวิตอยู่

984
01:08:05,415 --> 01:08:07,417
{\an8}ก็ช่วยส่งแกกลับบ้านทีนะคะ

985
01:08:07,501 --> 01:08:09,336
{\an8}มันทุกข์ทรมานมากจริงๆ ครับ

986
01:08:09,419 --> 01:08:10,921
{\an8}ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อเลย

987
01:08:12,131 --> 01:08:13,632
ตำรวจในขณะนั้น

988
01:08:13,715 --> 01:08:15,259
นำศพของเหยื่อในคดีที่เก้า

989
01:08:15,342 --> 01:08:18,053
เด็กหญิงคิมไปทิ้ง ปกปิด

990
01:08:18,679 --> 01:08:21,723
และอำพรางคดีฆาตกรรม
ให้เป็นเพียงคดีคนหายสาบสูญ

991
01:08:21,807 --> 01:08:24,101
ผมคิดว่ามันผิดมากเลยล่ะครับ

992
01:08:24,184 --> 01:08:25,644
- ทำไม…
- ผมอึดอัด

993
01:08:25,727 --> 01:08:28,605
{\an8}จนอยากไปถามผู้พิพากษาที่ศาลสักครั้ง

994
01:08:28,689 --> 01:08:30,816
{\an8}ว่าทำไมคดีถึงหมดอายุความ

995
01:08:30,899 --> 01:08:33,986
{\an8}ตำรวจปลอมแปลงหลักฐาน

996
01:08:34,069 --> 01:08:36,613
{\an8}และปกปิดความจริงแน่นอน

997
01:08:37,823 --> 01:08:39,867
ทั้งอีชุนแจที่ฆ่าลูกสาวของเขา

998
01:08:39,950 --> 01:08:42,077
และตำรวจที่ปกปิดความจริงของคดี

999
01:08:42,161 --> 01:08:44,955
ไม่มีความผิดเพราะคดีหมดอายุความไปแล้ว

1000
01:08:45,038 --> 01:08:46,582
ผมคิดว่าการต่อหรือขาดอายุความ

1001
01:08:46,665 --> 01:08:48,750
{\an8}ควรเป็นไปตามลักษณะของความผิดครับ

1002
01:08:48,834 --> 01:08:50,544
{\an8}ผมมองว่าการยกเลิกกำหนดอายุความ

1003
01:08:50,627 --> 01:08:54,089
{\an8}ของคดีฆาตกรรมแบบนี้
ก็เป็นเรื่องที่ดีและจำเป็นเช่นกันครับ

1004
01:08:54,173 --> 01:08:56,592
{\an8}ส่วนอายุความอาชญากรรมอันขัดต่อมนุษยธรรม

1005
01:08:56,675 --> 01:08:58,844
{\an8}ของตำรวจหรือเจ้าหน้าที่สอบสวน

1006
01:08:58,927 --> 01:09:01,513
{\an8}ผมก็คิดว่าควรมีการต่อเวลา
หรือยกเลิกเช่นกันครับ

1007
01:09:02,139 --> 01:09:04,975
สัญญาสุดท้ายที่เขาให้กับภรรยา

1008
01:09:05,058 --> 01:09:06,977
ที่จากไปเมื่อสองปีก่อน

1009
01:09:07,060 --> 01:09:08,937
ทั้งที่ยังทำใจเรื่องลูกสาวไม่ได้

1010
01:09:09,479 --> 01:09:11,398
{\an8}ตอนนี้ผมก็ยังเหมือนตายทั้งเป็นครับ

1011
01:09:12,024 --> 01:09:13,442
{\an8}อันที่จริงผมอยากแก้แค้นนะ

1012
01:09:15,569 --> 01:09:16,987
{\an8}ต้องสู้จนถึงที่สุดสิ

1013
01:09:17,070 --> 01:09:20,657
{\an8}ผมจะไปให้สุด แบบนั้นแล้วพอผมตายไป

1014
01:09:20,741 --> 01:09:23,118
{\an8}ผมก็จะบอกเธอได้อย่างภาคภูมิใจ

1015
01:09:24,494 --> 01:09:27,164
ลูกสาวของเขาถูกฆ่า
โดยฆาตกรอีชุนแจหนึ่งครั้ง

1016
01:09:27,247 --> 01:09:30,083
และถูกฆ่าโดยความรุนแรงของรัฐอีกหนึ่งครั้ง

1017
01:09:31,501 --> 01:09:32,711
ชื่อของเด็กคนนั้นก็คือ

1018
01:09:34,171 --> 01:09:35,422
{\an8}คิมฮยอนจอง

1019
01:09:35,505 --> 01:09:38,467
{\an8}(คิมฮยอนจองผู้ล่วงลับ)

1020
01:09:38,550 --> 01:09:43,263
{\an8}คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน