1
00:00:06,027 --> 00:00:07,987
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:11,490 --> 00:00:12,783
‎ฉันเดินทางมาเยอะพอสมควร

3
00:00:12,867 --> 00:00:15,911
‎ฉันเคยสนุกกับมันมากกว่าตอนนี้

4
00:00:16,620 --> 00:00:20,124
‎ฉันเคยเด็กกว่านี้นะ ฉันเคย…

5
00:00:21,542 --> 00:00:26,547
‎พูดไม่ได้เหมือนกันว่า
‎ฉันเคยเป็นคนสบายๆ ขนาดนั้น

6
00:00:26,630 --> 00:00:28,591
‎แต่ก็มากกว่าตอนนี้แน่นอน

7
00:00:29,175 --> 00:00:34,263
‎ฉันเป็นคนหงุดหงิดง่ายมาตลอด
‎แต่ตอนนี้ฉันโมโหอยู่ตลอดเวลา

8
00:00:34,346 --> 00:00:37,183
‎พูดง่ายๆ ก็คือการเดินออกจาก
‎อะพาร์ตเมนต์ของคุณ

9
00:00:37,266 --> 00:00:39,268
‎จะทำให้คุณเจอผู้คนข้างนอกมากมาย

10
00:00:39,351 --> 00:00:42,605
‎ข้อดีเกี่ยวกับอะพาร์ตเมนต์ของฉัน
‎นอกจากที่มันเป็นอะพาร์ตเมนต์ที่ดีมากน่ะนะ

11
00:00:42,688 --> 00:00:45,733
‎คือฉันควบคุมได้ว่าจะให้คนอื่นเข้ามาไหม

12
00:00:45,816 --> 00:00:47,777
‎และนั่นสำคัญสำหรับฉันมาก

13
00:00:47,860 --> 00:00:51,739
‎และนี่เป็นสิ่งที่คุณทำไม่ได้ในล็อบบี้โรงแรม
‎ฉันเคยพยายามแล้ว

14
00:00:52,323 --> 00:00:56,118
‎โอเค คุณทำบนเครื่องบินไม่ได้
‎บนเครื่องบินพาณิชย์

15
00:00:56,202 --> 00:00:58,996
‎คุณทำบนเครื่องบินส่วนตัวได้
‎แต่ฉันไม่มีเป็นของตัวเองไง

16
00:00:59,080 --> 00:01:02,875
‎ฉันแปลกใจเสมอว่าตัวเองได้นั่งอยู่ตรงนั้น
‎เวลาที่ฉันอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวของคนอื่น

17
00:01:02,958 --> 00:01:05,795
‎ฉันคิดเสมอว่า "ถ้านี่เป็นเครื่องบินของฉัน
‎คุณจะไม่ได้ขึ้นมาแน่"

18
00:01:06,629 --> 00:01:11,258
‎ไม่งั้นจะมีเครื่องบินส่วนตัวไปทำไม
‎ถ้าต้องมีคนอื่นขึ้นมาด้วย

19
00:01:11,342 --> 00:01:16,680
‎ใช่สิ! คนชอบถามว่า "คุณไม่อยากให้เพื่อน
‎ขึ้นไปด้วยเหรอ" ไม่อยากย่ะ

20
00:01:31,612 --> 00:01:34,573
‎(สถานีถนนที่ 23 สายเอฟและเอ็ม
‎จะปิดให้บริการชั่วคราว)

21
00:01:47,670 --> 00:01:51,340
‎(พับลิกสปีกกิ้ง -
‎ฟราน เลโบวิตซ์ตัวเป็นๆ!)

22
00:01:57,096 --> 00:01:58,389
‎(กำลังถ่ายทอดสด)

23
00:02:03,394 --> 00:02:04,270
‎ลุยกันเลย

24
00:02:05,396 --> 00:02:08,773
‎โอเค เราแค่อยากให้คุณรู้สึกสบายๆ

25
00:02:08,857 --> 00:02:10,734
‎โอเค ในกองถ่ายเรื่องคนจะรวย ช่วยไม่ได้

26
00:02:10,818 --> 00:02:14,238
‎ฉันไม่ได้เจอคุณเลย
‎จนกระทั่งฉันทำทุกอย่างพังหนักๆ

27
00:02:14,321 --> 00:02:15,823
‎- ใช่ ผมเลยต้องออกมา
‎- ใช่แล้ว

28
00:02:15,906 --> 00:02:17,700
‎ทุกคนพูดว่า "ให้ตายสิ มาร์ตี้มาแล้ว"

29
00:02:22,371 --> 00:02:25,040
‎สำหรับฉัน เรื่องที่น่าเศร้ามาก
‎เกี่ยวกับการออกไปท่องอวกาศ

30
00:02:25,124 --> 00:02:26,542
‎คือมันเป็นอดีตไปแล้ว

31
00:02:26,625 --> 00:02:29,420
‎คือบางอย่างที่เคยดูน่าทึ่งมาก

32
00:02:29,503 --> 00:02:32,631
‎ตอนมนุษย์ไปอวกาศครั้งแรก
‎ไม่ใช่ไปดวงจันทร์นะ

33
00:02:33,132 --> 00:02:35,342
‎เอาแค่ตอนที่จอห์น เกล็นน์ออกไปยังอวกาศ

34
00:02:36,135 --> 00:02:40,723
‎พวกเขาเอาทีวีเข้ามา
‎ในโรงเรียนฉันซึ่งน่าตกใจมาก

35
00:02:40,806 --> 00:02:44,101
‎เพราะทีวีกับโรงเรียนนั้นอยู่กันคนละโลกเลย

36
00:02:44,185 --> 00:02:48,898
‎ฉันน่ะไม่เคยสนใจวิทยาศาสตร์เลย
‎แม้แต่ในช่วงอายุนั้น

37
00:02:48,981 --> 00:02:52,109
‎แต่เมื่อได้เห็น ฉันก็ยังคิดว่า
‎"นั่นยอดจังเลย น่าทึ่งสุดๆ"

38
00:02:52,193 --> 00:02:55,487
‎ที่มนุษย์เราหาวิธีทำสิ่งนั้นได้

39
00:02:55,571 --> 00:02:58,240
‎ฉันเลยคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ยอดมากๆ

40
00:02:58,324 --> 00:03:01,118
‎และฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญด้วย

41
00:03:01,202 --> 00:03:06,999
‎ฉันรู้ว่าตอนนี้คนรวยบางคน
‎มีสิ่งที่คล้ายนาซาเป็นของตัวเองแล้ว

42
00:03:07,082 --> 00:03:08,500
‎เพราะเราไม่ได้เป็นเจ้าของนาซา

43
00:03:08,584 --> 00:03:14,215
‎ตอนนี้มันกลายเป็นของเอกชน
‎และอีลอน มัสก์ก็มีสิ่งที่คล้ายนาซา

44
00:03:14,298 --> 00:03:17,718
‎ไม่ว่าคุณจะเรียกมันว่าอะไร บริษัทจรวด
‎และเรียกมันว่า การท่องเที่ยวอวกาศ

45
00:03:17,801 --> 00:03:21,222
‎ผู้คนจะสามารถสนุกไปกับมันได้

46
00:03:22,097 --> 00:03:23,098
‎คุณไม่ได้สมัครเหรอ

47
00:03:23,182 --> 00:03:26,018
‎ฉันไม่ได้สมัครเอง
‎แต่ยินดีที่จะสมัครให้นักท่องเที่ยวนะ

48
00:03:26,727 --> 00:03:31,273
‎ฉันไม่อยากไปนอกโลก ฉันเลยไม่สนใจน่ะ

49
00:03:31,357 --> 00:03:36,695
‎แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดีสำหรับประเทศ
‎ที่จะสำรวจสิ่งเหล่านี้

50
00:03:37,279 --> 00:03:38,405
‎รถไร้คนขับ

51
00:03:39,240 --> 00:03:43,619
‎นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันต้องบอกว่า
‎ทำให้ฉันประหลาดใจ รถไร้คนขับ

52
00:03:43,702 --> 00:03:45,996
‎เพราะฉันไม่เคยคิดถีงมันมาก่อนเลย

53
00:03:46,580 --> 00:03:50,834
‎ตอนที่พวกเขาเริ่มเขียนเรื่องนี้
‎ฉันคิดในใจว่า "ใครจะอยากได้กันนะ"

54
00:03:51,335 --> 00:03:53,254
‎ฉันแค่ไม่เคยคิดถึงมันเลยน่ะ

55
00:03:53,337 --> 00:03:56,548
‎มีสิ่งประดิษฐ์มากมายที่ฉันคิดว่า
‎"นั่นฟังดูน่าสนใจดี"

56
00:03:56,632 --> 00:03:59,551
‎หรือก็เข้าใจว่าทำไมบางคนถึงจะอยากได้
‎แม้ว่าฉันจะไม่อยากก็เถอะ

57
00:03:59,635 --> 00:04:02,680
‎แต่รถไร้คนขับ…
‎ฉันมีรถนะ และก็ขับรถเองด้วย

58
00:04:02,763 --> 00:04:04,306
‎และฉันคิดว่า…

59
00:04:04,390 --> 00:04:08,519
‎คือฉันไม่เคยคิดเลยว่า "มันจะดีไหมนะ
‎ถ้ารถคันนี้ขับด้วยตัวเองได้"

60
00:04:10,437 --> 00:04:13,607
‎- ผมมีแค่แบงก์ 20 คุณทอนได้ไหม
‎- ได้ๆ สบายมาก

61
00:04:14,650 --> 00:04:17,069
‎คนพูดกันว่า "คุณจะไม่กลัวเหรอ
‎ถ้าต้องนั่งในรถไร้คนขับ"

62
00:04:17,151 --> 00:04:19,571
‎และฉันก็คิดถึงตอนที่เคยกลัว
‎เวลาต้องนั่งในรถที่มีคนขับ

63
00:04:26,120 --> 00:04:28,747
‎ฉันเคยกลัวจนตัวแข็งเลยนะ

64
00:04:28,831 --> 00:04:33,252
‎ฉากในหนังเรื่องตำนานเพี้ยน 25 น.ของคุณ
‎ตอนที่รถแท็กซี่ออกตัวไปน่ะ

65
00:04:33,335 --> 00:04:37,423
‎ใช่ นั่นคือการนั่งแท็กซี่จริงๆ
‎ที่มีดนตรีฟลาเมงโกประกอบ

66
00:04:37,506 --> 00:04:38,632
‎มันเกิดขึ้นจริงกับผม

67
00:04:38,716 --> 00:04:41,593
‎ตอนที่ฉันดูหนังเรื่องนั้นครั้งแรก
‎แล้วที่แท็กซี่ออกตัวไป

68
00:04:41,677 --> 00:04:43,053
‎- คนที่นั่งคือกริฟฟินใช่ไหม
‎- ใช่

69
00:04:43,137 --> 00:04:44,513
‎ให้ตายสิ

70
00:04:44,596 --> 00:04:50,019
‎ฉันหยุดหัวเราะไม่ได้เลย
‎เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นของคนขับแท็กซี่บ้า

71
00:04:50,102 --> 00:04:53,188
‎ก่อนหน้านั้นมันก็มีอยู่
‎แต่พอถึงจุดหนึ่ง…

72
00:04:53,272 --> 00:04:54,857
‎ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น

73
00:04:54,940 --> 00:04:58,777
‎แต่จู่ๆ คนขับรถแท็กซี่ก็เสียสติกันไปหมด

74
00:04:59,278 --> 00:05:02,656
‎พวกเขาขับรถไวยิ่งกว่าจรวด
‎และไม่ยอมฟังคุณเลย

75
00:05:02,740 --> 00:05:05,868
‎คุณต้องขอร้องเขาว่า "ช่วยขับช้าๆ หน่อยเถอะ"
‎และต้องกุเรื่องขึ้นมา

76
00:05:05,951 --> 00:05:07,453
‎แบบว่า "หลังฉันไม่ดี"

77
00:05:07,536 --> 00:05:11,040
‎ตอนฉันยังเด็ก ฉันจะบอกว่า "ฉันท้อง"
‎ซึ่งทำให้พวกเขากลัว

78
00:05:11,123 --> 00:05:14,835
‎แน่นอนว่าตอนนี้ฉันพูดแบบนั้นไม่ได้แล้ว
‎เว้นแต่ว่าพวกเขาตาบอดสนิท

79
00:05:14,918 --> 00:05:18,088
‎ดังนั้นมีคนขับรถที่เลวร้ายอยู่เยอะไปหมด

80
00:05:18,172 --> 00:05:21,383
‎ซึ่งถ้าคุณเอาพวกนั้นออกไป
‎รวมถึงคนขับรถขี้เมาด้วย

81
00:05:21,467 --> 00:05:23,844
‎และคนขับรถที่เมายาด้วย

82
00:05:23,927 --> 00:05:27,056
‎งั้นรถไร้คนขับก็น่าจะปลอดภัยกว่า

83
00:05:27,139 --> 00:05:31,060
‎มันไม่ใช่ว่ามนุษย์จะมีการตัดสินใจที่ดีขนาดนั้น

84
00:05:31,143 --> 00:05:34,563
‎ฟราน เลโบวิตซ์อยู่กับเราครับ
‎หนังสือเล่มใหม่ชื่อว่า โซเชียลสตาดีส์

85
00:05:34,646 --> 00:05:36,440
‎เราคุยกันระหว่างช่วงพักเบรกโฆษณา

86
00:05:36,523 --> 00:05:38,734
‎เกี่ยวกับสิ่งที่มีเฉพาะในนิวยอร์กเท่านั้น

87
00:05:38,817 --> 00:05:42,780
‎ก่อนที่คุณจะเป็นนักเขียนชื่อดังของหนังสือขายดี
‎คุณเคยเป็นคนขับแท็กซี่

88
00:05:42,863 --> 00:05:44,365
‎คุณเป็นคนขับแท็กซี่ที่ดีรึเปล่าครับ

89
00:05:44,448 --> 00:05:48,744
‎ไม่ได้อยากจะโม้นะ
‎ฉันเก่งมาก ที่จริงฉันเป็นคนขับแท็กซี่ที่ยอดเยี่ยม

90
00:05:48,827 --> 00:05:51,163
‎แต่ก็ต้องบอกว่าฉันไม่ได้ชอบขับแท็กซี่เลย

91
00:05:51,246 --> 00:05:53,540
‎ฉันว่ามันไม่มีสีสัน น่าสนใจหรืองดงาม

92
00:05:53,624 --> 00:05:56,627
‎ฉันไม่ได้เรียนรู้อะไรจากมันเลย
‎และหวังว่าจะไม่ต้องทำงานพวกนั้นอีก

93
00:05:56,710 --> 00:06:01,840
‎คือการขับแท็กซี่ ตอนนี้มันเป็นงานที่แย่สุดๆ
‎ตอนนั้นมันก็แย่น่ะนะ

94
00:06:02,758 --> 00:06:06,428
‎ในช่วงแรกของตอนนั้น
‎มันก็มีคนขับแท็กซี่ฮิปปี้อยู่บ้าง

95
00:06:06,512 --> 00:06:09,348
‎แต่โดยหลักแล้ว คนขับแท็กซี่ในนิวยอร์กซิตี

96
00:06:09,431 --> 00:06:14,144
‎เป็นผู้ชายชาวยิวชนชั้นแรงงานที่ปากคาบซิการ์

97
00:06:14,228 --> 00:06:17,272
‎ตอนนั้นสูบในแท็กซี่ได้
‎และพวกเขาใจร้ายกับฉันมาก

98
00:06:17,940 --> 00:06:22,236
‎เผื่อพวกเขาบางคนยังไม่ตายนะ
‎พวกเขาใจร้ายกับฉันมาก

99
00:06:22,319 --> 00:06:26,865
‎และฉันก็ประหลาดใจมาก
‎เพราะพวกเขาดูเหมือนลุงฉัน

100
00:06:26,990 --> 00:06:28,492
‎ฉันนึกว่าพวกเขาจะ… แต่…

101
00:06:28,575 --> 00:06:31,286
‎ตอนนี้ฉันรู้แล้ว
‎หรืออาจจะเริ่มตระหนักตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

102
00:06:31,370 --> 00:06:33,580
‎ว่าพวกเขากังวลมาก

103
00:06:33,664 --> 00:06:36,917
‎แบบ "อะไรนะ
‎นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับอาชีพนี้เหรอ

104
00:06:37,418 --> 00:06:42,381
‎สาวๆ ผมยาวพวกนี้จะมาทำ
‎และทุกอย่างจะจบลงแล้วเหรอ"

105
00:06:42,464 --> 00:06:47,052
‎มันเป็นงานที่ดีมาก ถ้าพูดในแง่การหาเงินนะ

106
00:06:47,136 --> 00:06:50,139
‎ที่พวกเขาทำงานวันละแปดชั่วโมง

107
00:06:50,764 --> 00:06:52,141
‎ห้าวันต่อสัปดาห์

108
00:06:52,641 --> 00:06:56,103
‎พวกเขามีภรรยา พวกเขามีลูก
‎ภรรยาไม่ได้ทำงาน

109
00:06:57,187 --> 00:07:00,441
‎เข้าใจนะ และพวกเขาเลี้ยงปากท้องได้

110
00:07:00,524 --> 00:07:02,568
‎ปกติพวกเขาจะอยู่ในควีนส์หรือบรุกลิน

111
00:07:02,651 --> 00:07:07,865
‎ซึ่งตอนนั้นมันต่างจากตอนนี้
‎และนั่นเป็นงานที่ดี

112
00:07:07,948 --> 00:07:12,327
‎มีโรงอาหารอยู่ที่โลเวอร์พาร์กอเวนิว
‎ชื่อว่าเบลมอร์

113
00:07:12,411 --> 00:07:15,247
‎และนั่นเป็นที่ที่คนขับแท็กซี่ไปกินข้าวกัน

114
00:07:15,330 --> 00:07:17,541
‎มันเปิดตลอดทั้งคืน 24 ชั่วโมงทั้งวัน

115
00:07:17,624 --> 00:07:21,503
‎และด้วยเหตุผลบางอย่าง
‎พวกเขาคงมีข้อตกลงกับตำรวจ

116
00:07:21,587 --> 00:07:24,423
‎คุณจอดรถไว้ข้างหน้าได้โดยไม่โดนใบสั่ง

117
00:07:24,506 --> 00:07:26,842
‎คนขับแท็กซี่ถึงได้นิยมไปกินที่นั่นกันมาก

118
00:07:26,925 --> 00:07:29,761
‎ไม่ใช่เพราะที่นั่นมีอาหารที่อร่อยที่สุด

119
00:07:29,845 --> 00:07:32,181
‎ซึ่งคนขับแท็กซี่เป็นนักตัดสินที่ดีเลยแหละ

120
00:07:32,264 --> 00:07:35,267
‎และตอนที่ฉันไปที่นั่น
‎จะไม่มีใครยอมคุยกับฉันเลย

121
00:07:36,059 --> 00:07:39,980
‎ฉันป๊อปมากในโรงอาหาร
‎ของโรงเรียนมัธยมปลาย

122
00:07:40,063 --> 00:07:42,983
‎แต่ในโรงอาหารของคนขับแท็กซี่
‎ทุกคนเมินฉันมาก

123
00:07:43,066 --> 00:07:45,235
‎พวกเขาไม่ยอมคุยกับฉัน
‎ถ้าฉันถามคำถาม

124
00:07:45,319 --> 00:07:49,281
‎เช่นพยายามขอคำแนะนำ
‎บางครั้งพวกเขาก็ไม่ตอบฉันด้วย

125
00:07:49,364 --> 00:07:53,202
‎ตอนนั้นมีโรงจอดรถที่มีฝูงรถแท็กซี่ขนาดใหญ่

126
00:07:53,285 --> 00:07:56,121
‎และคุณก็จะไปรับและเลือกรถจากที่นั่น

127
00:07:56,205 --> 00:07:57,831
‎มีปั๊มน้ำมันอยู่ในนั้น

128
00:07:57,915 --> 00:08:00,167
‎พวกเขาเติมน้ำมันให้
‎แต่คุณไม่ต้องจ่ายค่าน้ำมัน

129
00:08:00,250 --> 00:08:02,044
‎พวกเขาจะจดปริมาณที่เติมลงไป

130
00:08:02,127 --> 00:08:05,631
‎และเช็กว่ามันตรงกับรายการเดินทางของคุณ
‎ในวันนั้นไหม ว่าไปไกลเท่าไหร่

131
00:08:05,714 --> 00:08:07,674
‎เพื่อรับรองได้ว่าคุณไม่… พวกเขาคงคิดน่ะ

132
00:08:07,758 --> 00:08:10,928
‎ว่าคุณไม่ได้เอารถแท็กซี่ไปที่อีสต์แฮมป์ตัน
‎ในช่วงสุดสัปดาห์ หรือที่อื่น

133
00:08:11,011 --> 00:08:12,888
‎ดังนั้นมันเหมือนกับว่า…

134
00:08:12,971 --> 00:08:14,515
‎เราต้องทำแบบทดสอบ

135
00:08:14,598 --> 00:08:18,727
‎แบบทดสอบการขับแท็กซี่
‎ซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้วแน่นอน

136
00:08:19,436 --> 00:08:23,023
‎ไม่รู้สินะ ฉันไม่ได้พยายามสมัครงานนี้มานานแล้ว

137
00:08:23,106 --> 00:08:27,736
‎แต่ในเมื่อฉันขึ้นแท็กซี่

138
00:08:27,819 --> 00:08:31,323
‎แล้วพูดว่า "สถานีแกรนด์เซนทรัลค่ะ"
‎และพวกเขาหันมาว่า "ฮะ"

139
00:08:31,823 --> 00:08:34,910
‎ฉันเลยคิดว่า "สถานีแกรนด์เซนทรัล
‎โอเค พวกเขาไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน"

140
00:08:34,993 --> 00:08:38,121
‎เราเลยต้อง… เวลาฉันพูดว่า "เรา"

141
00:08:38,204 --> 00:08:41,708
‎มันฟังดูเป็นการเป็นงานมาก แต่เปล่าเลย

142
00:08:41,791 --> 00:08:43,502
‎และมันก็ไม่ได้เหมือนลอนดอน

143
00:08:43,584 --> 00:08:47,214
‎มีข้อสอบแสนขึ้นชื่อว่ายาก
‎พร้อมคำถามแปดล้านข้อ

144
00:08:47,297 --> 00:08:50,092
‎แต่มันก็มีคำถามหลายเรื่องอยู่นะ

145
00:08:50,175 --> 00:08:51,593
‎คุณต้องรู้จักสนามบิน

146
00:08:51,677 --> 00:08:55,514
‎และคุณต้องรู้จักร้านค้าต่างๆ สถานที่ต่างๆ

147
00:08:55,597 --> 00:08:56,640
‎แต่ตอนนี้ดันไม่รู้กันแล้ว

148
00:08:57,683 --> 00:09:01,687
‎และตอนนี้มันเป็นงานที่ด้อยค่ามาก

149
00:09:01,770 --> 00:09:02,604
‎โอเค

150
00:09:04,606 --> 00:09:06,441
‎เลขที่ 19 เกรเมอร์ซีพาร์คเซาท์ค่ะ

151
00:09:07,276 --> 00:09:10,404
‎แท็กซี่มันไม่น่าอภิรมย์เลย พูดกันจริงๆ

152
00:09:10,487 --> 00:09:13,699
‎พวกเขาติดไอ้นั่นเข้ามา
‎ไอ้หน้าจอตรงหน้าคุณ

153
00:09:13,782 --> 00:09:16,827
‎ฉันได้รู้ตอนพวกเขาติดมันแล้ว
‎ว่าฉันไม่เก่งเรื่องปิดมันเลย

154
00:09:16,910 --> 00:09:20,497
‎ไม่ๆ ฟังนะ ฉันไม่โอเค
‎กับแผนของการโทรนี้

155
00:09:20,581 --> 00:09:22,791
‎มันธรรมดามากๆ
‎ฉันเห็นมาเป็นล้านครั้งแล้ว

156
00:09:22,874 --> 00:09:24,001
‎- โอเค
‎- ขอโทษที

157
00:09:24,084 --> 00:09:26,587
‎ขอโทษที ไม่ด่วน เรื่องนี้ไม่ด่วน

158
00:09:26,670 --> 00:09:29,214
‎เขาเพิ่งออกจากคุกนะ

159
00:09:29,298 --> 00:09:31,550
‎- พ่ออยู่ที่คลีฟแลนด์
‎- เขาเพิ่งออกจากคุกเองนะ

160
00:09:31,633 --> 00:09:33,176
‎ฉันไม่เก่งเรื่องปิดมันเลย

161
00:09:33,260 --> 00:09:35,679
‎ฉันใช้นิ้วกดเป็นล้านๆ ครั้ง

162
00:09:35,762 --> 00:09:38,599
‎แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีอะไรในโลก
‎สกปรกไปกว่านั้นแล้ว

163
00:09:39,975 --> 00:09:43,437
‎คุณกินแบงก์สิบดอลลาร์แทนยังดีกว่าเลยมั้ง

164
00:09:43,520 --> 00:09:46,273
‎มันคงสะอาดกว่าที่จะเอานิ้วไปกดไอ้เจ้าสิ่งนั้น

165
00:09:46,356 --> 00:09:50,235
‎ที่คนนับล้านพยายามจะปิดมันมาแล้ว
‎และฉันก็ทำได้แย่มากๆ

166
00:09:50,319 --> 00:09:52,863
‎ฉันไม่มีโชคเรื่องนี้เลย

167
00:09:52,946 --> 00:09:55,616
‎ฉันรู้ว่าฉันโชคดีมากกับบางเรื่องในชีวิต

168
00:09:55,699 --> 00:09:57,701
‎และในบางเรื่องก็โชคร้ายมาก

169
00:09:57,784 --> 00:10:00,078
‎และเมื่ออายุปูนนี้ โชคพวกนั้นก็ไม่เปลี่ยนไปเลย

170
00:10:00,162 --> 00:10:04,041
‎ไม่ใช่ว่าฉันจะตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า
‎"คุณมีโชคเรื่องอสังหาริมทรัพย์

171
00:10:04,124 --> 00:10:06,960
‎หรือ "คุณถอดไอ้สิ่งนั้น
‎ออกจากหลังแท็กซี่ได้"

172
00:10:07,044 --> 00:10:10,213
‎ฉันรู้ว่าเรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวข้องกัน
‎อันหนึ่งดูเล็ก อันหนึ่งดูใหญ่

173
00:10:10,297 --> 00:10:13,050
‎แต่ทั้งคู่เป็นสิ่งที่ฉันทำไม่ได้

174
00:10:13,967 --> 00:10:17,346
‎ตอนนี้คุณสกอร์เซซีกับฉัน
‎จะตอบคำถามจากผู้ชม

175
00:10:20,182 --> 00:10:21,683
‎- คนเยอะมาก
‎- เรามองไม่เห็น

176
00:10:21,767 --> 00:10:24,811
‎ถ้าคุณยกมือขึ้น ฉันจะเรียกคุณ คุณค่ะ

177
00:10:26,563 --> 00:10:28,482
‎สวัสดีค่ะ ฉันเลาร่าจากบาร์เซโลนา

178
00:10:28,899 --> 00:10:29,941
‎คำถามของฉันคือ

179
00:10:30,359 --> 00:10:33,070
‎ฉันก็…

180
00:10:33,612 --> 00:10:35,530
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน ฉันใช้ไม้ค้ำอยู่

181
00:10:35,614 --> 00:10:37,157
‎ตั้งแต่ฉันย้ายมานิวยอร์ก

182
00:10:37,240 --> 00:10:39,409
‎รถตำรวจก็ชนฉัน

183
00:10:39,951 --> 00:10:43,413
‎และฉันฟ้องเมืองนิวยอร์กอยู่
‎เพราะคนบอกกันว่า

184
00:10:43,497 --> 00:10:46,166
‎"คุณต้องฟ้องเมืองนี้เพราะคุณจะได้เงิน

185
00:10:46,249 --> 00:10:47,501
‎รถตำรวจชนคุณ"

186
00:10:47,584 --> 00:10:48,710
‎นี่คือคำถามเหรอ

187
00:10:50,087 --> 00:10:51,588
‎เพราะเรื่องยังไม่จบ ใช่

188
00:10:52,631 --> 00:10:53,465
‎น่าสนใจนะ

189
00:10:53,548 --> 00:10:54,633
‎คำถามก็คือ…

190
00:10:54,716 --> 00:10:56,009
‎ตอนนี้คุณอยู่ในนิวยอร์ก

191
00:10:56,093 --> 00:10:59,596
‎ฉันต้องใช้เวลานานแค่ไหน
‎กว่าจะได้เงินจากเมืองนี้

192
00:10:59,680 --> 00:11:01,598
‎เอาละ นี่คือคำถามนะ

193
00:11:02,557 --> 00:11:05,310
‎เธอมาจากบาร์เซโลนา
‎นั่นไม่ใช่ส่วนหนึ่งของคำถาม

194
00:11:05,811 --> 00:11:09,022
‎ตอนนี้เธออยู่ในนิวยอร์ก
‎เธอถูกรถตำรวจชน

195
00:11:09,690 --> 00:11:13,694
‎เธอฟ้องเมืองนี้และอยากรู้ว่า
‎ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้เงิน

196
00:11:19,908 --> 00:11:20,742
‎ใช่

197
00:11:21,243 --> 00:11:22,619
‎มีแต่คนถามฉันเรื่องนี้

198
00:11:24,538 --> 00:11:25,372
‎ใช่แล้ว

199
00:11:25,455 --> 00:11:27,582
‎โอเค ฉันจะบอกอย่างนี้

200
00:11:28,083 --> 00:11:30,085
‎ฉันอยู่ฝั่งตรงข้าม

201
00:11:30,168 --> 00:11:33,964
‎กับหนึ่งในสำนักงานกฎหมาย
‎ที่คุณได้ยินมันโฆษณาตลอดเวลา

202
00:11:34,047 --> 00:11:37,551
‎พวกบริษัทกฎหมายที่ถามว่า
‎"คุณทำเล็บพังรึเปล่า

203
00:11:43,348 --> 00:11:44,641
‎ทำไข่ตกพื้นไหม"

204
00:11:45,350 --> 00:11:46,226
‎ใช่แล้ว

205
00:11:46,768 --> 00:11:48,478
‎"อาจมีคนต้องใช้เงินให้คุณได้"

206
00:12:06,580 --> 00:12:12,419
‎(สถานีนี้จะถูกปิดชั่วคราว
‎เพื่อทำการปรับปรุง)

207
00:12:13,879 --> 00:12:16,590
‎วันหนึ่งฉันอยู่ในสถานีรถไฟใต้ดิน

208
00:12:16,673 --> 00:12:19,634
‎และมีป้ายพวกนี้ที่บอกว่าสถานีปิดเพื่อ

209
00:12:21,678 --> 00:12:23,346
‎"การปรับปรุงสถานี"

210
00:12:24,598 --> 00:12:26,349
‎การปรับปรุงสถานี

211
00:12:26,433 --> 00:12:29,936
‎เราไม่ได้จะซ่อมรถไฟใต้ดินที่พังหมด
‎รางก็พังหมด

212
00:12:30,020 --> 00:12:33,356
‎ป้ายพังหมด รถไฟพังหมด
‎ทุกสิ่งทุกอย่างพังหมด

213
00:12:33,440 --> 00:12:37,152
‎รถไฟมีไม่พอ เสียไปตั้งเท่าไหร่
‎เก่ามากแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่ซ่อม

214
00:12:37,903 --> 00:12:40,947
‎แต่ปรับปรุงสถานีเนี่ยนะ

215
00:12:41,031 --> 00:12:47,037
‎และมีป้ายขนาดใหญ่
‎ที่มีรายการทุกอย่างที่พวกเขาจะทำ

216
00:12:47,954 --> 00:12:50,665
‎สถานีจะปิดไปห้าเดือน

217
00:12:51,625 --> 00:12:53,043
‎ห้าเดือนนะ!

218
00:12:54,169 --> 00:12:57,798
‎ฉันเลยหยุดดู ฉันเริ่มอ่านป้ายนี้

219
00:12:57,881 --> 00:13:00,133
‎แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ ฉันที่…

220
00:13:00,217 --> 00:13:04,471
‎เมื่ออ่านจบ ฉันก็ตระหนักได้ว่า
‎เราอ่านด้วยความเร็วเท่าๆ กันเลย

221
00:13:04,554 --> 00:13:07,224
‎มันคือสิ่งต่างๆ ที่พวกเขาจะทำกับสถานี

222
00:13:07,307 --> 00:13:11,019
‎และข้างล่างสุดของรายการนี้
‎ฉันไม่ได้กุขึ้นมาเองนะ

223
00:13:11,102 --> 00:13:13,146
‎มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นนักเหน็บแนมในยุคนี้

224
00:13:13,230 --> 00:13:14,731
‎แม้แต่โจนาธาน สวิฟต์ก็ทำไม่ได้

225
00:13:14,815 --> 00:13:17,859
‎ประโยคสุดท้ายคือ "การติดตั้งงานศิลปะ"

226
00:13:18,985 --> 00:13:22,864
‎ฉันเดานะว่าฉันอ่านมาถึงตรงนี้
‎พร้อมๆ กับชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉัน

227
00:13:22,948 --> 00:13:25,826
‎และเขาพูดขึ้นมาว่า
‎"การติดตั้งงานศิลปะเหรอ อะไรน่ะ"

228
00:13:26,660 --> 00:13:27,744
‎ฉันตอบว่า "ไม่รู้สิ

229
00:13:27,828 --> 00:13:31,623
‎แต่นั่นทำให้คุณเสียอารมณ์
‎กับรถไฟใต้ดินมากที่สุดไม่ใช่เหรอ

230
00:13:32,123 --> 00:13:35,627
‎เวลาที่ต้องยืนคอยรถไฟเป็นชั่วโมงๆ
‎และไม่มาสักที คุณไม่คิดเหรอว่า

231
00:13:35,710 --> 00:13:37,838
‎'รู้ไหม ที่นี่มีอะไรผิดปกติ
‎งานศิลปะไม่มากพอไง'"

232
00:13:38,296 --> 00:13:42,843
‎วิลเลียม เว็กแมนได้ติดตั้งโมเสกรูปสุนัขไว้

233
00:13:45,220 --> 00:13:47,013
‎ซึ่งเดาว่าน่าจะมาจากภาษีของฉันนี่แหละ

234
00:13:47,514 --> 00:13:53,270
‎คือโอเค มันก็น่ารักดี แต่ถามจริง
‎และงานนี่ใช้เวลาห้าเดือนเนี่ยนะ

235
00:13:53,895 --> 00:13:57,482
‎และ… ก็แค่นั้นเลย พูดอีกอย่างคือ

236
00:13:58,483 --> 00:14:00,318
‎กระเบื้องก็แตกๆ ยังอยู่ที่นั่น

237
00:14:01,194 --> 00:14:02,904
‎ขยะดั้งเดิมทั้งหลายยังอยู่ที่นั่น

238
00:14:03,405 --> 00:14:06,783
‎ปูนที่แตกบนพื้นยังอยู่
‎พวกเขาไม่ได้แตะมันเลย

239
00:14:06,867 --> 00:14:09,119
‎ฉันเลยคิดว่า
‎"นี่ใช้เวลาห้าเดือนได้ยังไง"

240
00:14:09,202 --> 00:14:14,249
‎แล้วคุณก็คิดถึงผู้รับเหมา
‎ที่มาปรับปรุงอะพาร์ตเมนต์คุณ

241
00:14:14,332 --> 00:14:17,377
‎พวกนั้นคงจ้างเขาแน่
‎ถึงได้ใช่เวลาตั้งห้าเดือน

242
00:14:17,460 --> 00:14:22,173
‎คุณอาจชอบผลงานโมเสกรูปสุนัข
‎หรืออาจะไม่ชอบ แต่ไม่มีใคร…

243
00:14:22,257 --> 00:14:26,136
‎ฉันมั่นใจว่าแม้แต่วิลเลียม เว็กแมนก็คงพูดว่า

244
00:14:26,219 --> 00:14:29,723
‎"คุณคิดว่ามันจำเป็นอย่างมากต่อนิวยอร์ก

245
00:14:29,806 --> 00:14:33,101
‎ที่เราต้องมีรูปหมาพวกนี้
‎อยู่ในสถานีรถไฟใต้ดินไหม"

246
00:14:33,184 --> 00:14:35,687
‎คือมันไม่จำเป็นเลยนะ ก็สวยดีหรอก

247
00:14:36,313 --> 00:14:38,189
‎มันมีบางอย่างที่คุณฉุกคิดว่า

248
00:14:38,690 --> 00:14:42,068
‎"ถ้าเราจัดการทุกอย่างที่สำคัญนะ
‎โอเค มาลุยกันเถอะ"

249
00:14:42,569 --> 00:14:44,362
‎เข้าใจไหม แต่เราไม่ได้ทำเลย

250
00:14:44,905 --> 00:14:48,366
‎เราไม่ได้จัดการเรื่องที่สำคัญเลย
‎ไม่ มาทำอย่างอื่นกันก่อนดีกว่า

251
00:14:48,450 --> 00:14:51,286
‎- พวกเขาอาจคิดว่าเป็นทำไปเพื่อจิตวิญญาณ
‎- จิตวิญญาณใช่

252
00:14:51,369 --> 00:14:54,205
‎แต่ไม่มีใครในระบบรถไฟใต้ดิน
‎ที่มีจิตวิญญาณเหลือแล้ว

253
00:14:54,915 --> 00:14:56,583
‎พวกเขาพรากมันไปจากเราแล้ว

254
00:14:56,666 --> 00:15:00,086
‎แค่การนั่งรถไฟใต้ดินนิวยอร์กครั้งเดียว

255
00:15:00,170 --> 00:15:04,049
‎ก็ทำให้ดาไลลามะ
‎กลายเป็นคนโรคจิต อารมณ์ฉุนเฉียว

256
00:15:04,132 --> 00:15:07,302
‎และตะโกนว่า "ไอ้บ้าหน้าไหนจะมาสน
‎งานศิลปะนี่ในสถานีรถไฟใต้ดินกัน" ได้

257
00:15:09,137 --> 00:15:14,100
‎เพื่อรับรองสถิติความปลอดภัยที่เหนือระดับ
‎ขององค์การขนส่งนครนิวยอร์ก

258
00:15:14,184 --> 00:15:17,896
‎พนักงานทุกคนได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี

259
00:15:18,647 --> 00:15:21,399
‎ณ ศูนย์ทดสอบขององค์การขนส่ง

260
00:15:21,483 --> 00:15:23,860
‎พนักงานเหล่านี้ได้หัดขับรถบนถนนในเมือง

261
00:15:23,944 --> 00:15:28,239
‎ในช่วงการจราจรคับคั่ง
‎และในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

262
00:15:29,199 --> 00:15:33,078
‎ทักษะของพวกเขาถูกประเมินอย่างรอบคอบ
‎โดยผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกฝน

263
00:15:33,703 --> 00:15:37,582
‎ฉันคิดว่าถ้าคุณอายุมากกว่า 14 ปี
‎คุณไม่มีเวลามารอรถเมล์หรอก

264
00:15:37,666 --> 00:15:41,544
‎ถ้าคุณอายุแปดหรือเก้าขวบ
‎คุณอาจคิดว่า "รถเมล์น่าจะใช้เวลาชั่วโมงครึ่ง

265
00:15:41,628 --> 00:15:45,173
‎แต่ฉันโอเค เพราะฉันแค่เก้าขวบ
‎ฉันมีเวลาเหลือเฟือ"

266
00:15:45,256 --> 00:15:48,718
‎แต่ถ้าคุณไม่ได้อายุเก้าขวบ
‎คุณจะคิดว่า "ฉันขอโทษจริงๆ แต่ฉันแก่เกินไป

267
00:15:48,802 --> 00:15:50,762
‎ฉันไม่มีเวลามานั่งรอหรอก"

268
00:15:50,845 --> 00:15:53,682
‎ฉันเป็นหนึ่งในคนพวกนี้
‎ที่ถ้าฉันเริ่มรอรถเมล์…

269
00:15:53,765 --> 00:15:56,726
‎มีคนอีกเยอะที่รออยู่เหมือนกัน
‎แต่ขณะที่คุณอยู่ตรงนั้น

270
00:15:56,810 --> 00:16:00,814
‎กับสิ่งที่กลายเป็นชุมชนของคนที่รอรถเมล์

271
00:16:02,107 --> 00:16:03,316
‎บางคนก็ยอมแพ้

272
00:16:04,025 --> 00:16:06,528
‎พวกเขาแค่เดินจากไป
‎บางคนก็นั่งแท็กซี่

273
00:16:07,946 --> 00:16:11,324
‎ฉันเป็นคนประเภทที่คิดว่า
‎"ฉันจะไม่ทิ้งการลงทุนนี้

274
00:16:12,325 --> 00:16:13,994
‎ฉันเสียเวลารอมาแล้ว 25 นาที

275
00:16:14,077 --> 00:16:16,454
‎ถ้าฉันไปตอนนี้ ฉันจะเสียเวลา 25 นาทีไปเลย

276
00:16:16,538 --> 00:16:19,040
‎ฉันไม่มีวันได้มันคืนมา พูดกันตรงๆ เลย"

277
00:16:19,666 --> 00:16:21,501
‎ในที่สุดรถเมล์ก็มา

278
00:16:22,669 --> 00:16:27,465
‎ฉันถามคนขับตอนที่ฉันขึ้นรถว่า
‎"ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม

279
00:16:28,883 --> 00:16:31,302
‎ป้ายที่ใกล้กับถนนหมายเลข 27 ที่สุด
‎คือป้ายไหน"

280
00:16:31,845 --> 00:16:33,221
‎เขาตอบว่า "ผมไม่รู้"

281
00:16:34,681 --> 00:16:36,599
‎ฉันเลยพูดว่า "ว่าไงนะคะ

282
00:16:38,476 --> 00:16:39,436
‎คุณไม่รู้เหรอ"

283
00:16:40,103 --> 00:16:43,481
‎ฉันบอกว่า "คุณไม่รู้ว่าป้ายที่ใกล้กับ
‎ถนนหมายเลข 27 ที่สุดคือป้ายไหนเหรอ"

284
00:16:43,565 --> 00:16:47,110
‎เขาบอกว่า "คุณคาดหวังอะไรกัน
‎คุณจะให้ผมจำทุกป้ายงั้นเหรอ"

285
00:16:49,404 --> 00:16:52,574
‎ฉันตอบว่า "ใช่สิ ฉันคาดหวัง!

286
00:16:52,657 --> 00:16:55,827
‎ฉันคาดหวังว่าคุณจะจำป้ายรถเมล์ได้ทั้งหมด

287
00:16:56,494 --> 00:16:57,662
‎ทุกป้ายเลย!"

288
00:16:58,329 --> 00:17:02,042
‎เขาพูดว่า "มีป้ายรถเมล์เยอะจะตาย"
‎ฉันบอกว่า "ฉันคาดหวังให้คุณจำได้"

289
00:17:02,125 --> 00:17:03,501
‎คุณเป็นคนขับรถเมล์นะ!

290
00:17:04,293 --> 00:17:07,629
‎ไม่ใช่ว่า
‎"ฉันเข้าใจ คุณแสดงเรื่องริชาร์ดที่ 3

291
00:17:07,714 --> 00:17:11,676
‎ต้องจำเยอะจะตายไป คุณจำได้ทั้งหมด
‎และยังจำป้ายรถเมล์อีกได้ไง"

292
00:17:11,760 --> 00:17:14,678
‎แต่คุณเป็นคนขับรถเมล์ นี่มันงานของคุณ!

293
00:17:14,763 --> 00:17:17,932
‎คุณมีหน้าที่สองอย่างในอาชีพ
‎คุณต้องขับรถเมล์ โอเคไหม

294
00:17:18,015 --> 00:17:20,225
‎ซึ่งฉันก็ทำได้ โอเคไหม

295
00:17:20,310 --> 00:17:23,146
‎และคุณต้องจำป้ายรถเมล์ ซึ่งฉันก็ทำได้

296
00:17:23,229 --> 00:17:25,898
‎ริชาร์ดที่ 3 ไม่ อันนั้นฉันทำไม่ได้ แต่ฉัน…

297
00:17:25,982 --> 00:17:28,943
‎มีป้ายรถเมล์เท่าไหร่กันเชียว
‎ไม่ใช่ว่าหมื่นป้ายสักหน่อย

298
00:17:29,027 --> 00:17:31,071
‎ไม่มีร้านอาหารไหนในนิวยอร์ก

299
00:17:31,154 --> 00:17:35,158
‎ที่พนักงานเสิร์ฟทุกคนในร้าน
‎ไม่สามารถจำเมนูพิเศษทั้ง 4,000 เมนูได้

300
00:17:35,241 --> 00:17:38,328
‎บางครั้งฉันทึ่งสุดๆ เลย
‎พวกเขาแนะนำเมนูพิเศษเป็นล้านเมนูได้

301
00:17:38,411 --> 00:17:41,873
‎กว่าพวกเขาจะแนะนำจบ
‎ฉันก็จำเมนูที่แนะนำช่วงแรกไม่ได้แล้ว

302
00:17:41,956 --> 00:17:45,085
‎แล้วคุณก็พบว่าตัวเองพูดว่า
‎"เมื่อกี้คุณพูดว่าปลาเทราต์ใช่ไหม"

303
00:17:45,168 --> 00:17:47,212
‎และทันทีเลย พวกเขาอธิบายได้เป๊ะๆ

304
00:17:47,295 --> 00:17:49,964
‎ฉันว่าพวกเขาน่าจะเอาพนักงานเสิร์ฟเหล่านี้

305
00:17:50,048 --> 00:17:52,926
‎ซึ่งส่วนใหญ่คิดว่า
‎จะได้แสดงเรื่องริชาร์ดที่ 3 แต่ไม่ใช่

306
00:17:53,009 --> 00:17:55,136
‎และเอาพวกเขามาเป็นคนขับรถเมล์ โอเคไหม

307
00:17:55,220 --> 00:17:57,931
‎เพราะเห็นได้ชัดว่า
‎พวกเขามีความจำที่ยอดเยี่ยม

308
00:17:58,014 --> 00:18:01,184
‎พวกเขาสามารถจำ…
‎และไม่ใช่ว่าแค่จำเมนูนะ

309
00:18:01,267 --> 00:18:05,814
‎พวกเขาจำวิธีการปรุง
‎"และในนั้นมีผักชี และก็มี…"

310
00:18:05,897 --> 00:18:09,526
‎จากนั้นก็จะมีคนพูดขึ้นมาว่า "ผักชีเยอะแค่ไหน"
‎ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะ

311
00:18:09,609 --> 00:18:13,738
‎แต่ก็มีคนที่จู้จี้จุกจิกมากๆ อยู่

312
00:18:14,948 --> 00:18:16,533
‎"เป็นผักชีจากที่ไหน"

313
00:18:16,616 --> 00:18:19,410
‎ฉันคิดเสมอว่า
‎"ฉันจะไม่มีวันกินมื้อค่ำกับคุณอีกแล้ว"

314
00:18:20,161 --> 00:18:23,540
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผักชีคืออะไร

315
00:18:23,623 --> 00:18:26,835
‎อร่อยออก ฉันลองชิมแล้ว
‎โอเค เยี่ยม ผักชี ไม่เป็นไร

316
00:18:27,544 --> 00:18:30,296
‎แต่การนั่งรถเมล์มันเป็นแบบนี้

317
00:18:33,091 --> 00:18:34,884
‎เมืองกำลังเปลี่ยนไปน่ะนะ

318
00:18:34,968 --> 00:18:38,096
‎หนึ่งในเหตุผลที่คุณบอกได้
‎คือไฟในอาคารเปิดอยู่

319
00:18:38,930 --> 00:18:42,517
‎ใช่ที่เกาะรูสเวลต์หรือเปล่านะ
‎ที่เคยมีโรงพยาบาลอยู่

320
00:18:42,600 --> 00:18:43,560
‎ใช่ ตรงนั้นแหละ

321
00:18:43,643 --> 00:18:47,272
‎และนั่นคือที่ที่โรงพยาบาลไทฟอยด์
‎เคยตั้งอยู่ใช่ไหม

322
00:18:47,355 --> 00:18:51,651
‎ใช่แล้ว วัณโรค ไทฟอยด์และโรคอื่นๆ
‎อยู่ตรงนั้น ใช่

323
00:18:51,734 --> 00:18:53,611
‎สักวัน นี่จะเป็นของคุณ

324
00:18:53,695 --> 00:18:55,488
‎ผมกำลังจะพูดพอดีเลย นั่นมันบทผมนะ!

325
00:18:57,157 --> 00:19:01,578
‎- อะไร… คุณเห็นเครื่องบินไหม ตรงไหน
‎- เหมือนแมลงปอเลย ดูสิ

326
00:19:01,661 --> 00:19:02,996
‎- ไม่เห็นเลย
‎- ตรงนั้นไง

327
00:19:03,997 --> 00:19:04,831
‎กำลังลงจอด

328
00:19:05,790 --> 00:19:07,709
‎- ตรงไหน
‎- ที่สนามบินไง

329
00:19:07,792 --> 00:19:08,626
‎สนามบินอะไร

330
00:19:10,253 --> 00:19:12,046
‎สนามบินลากวาร์เดียอยู่ข้างไรเกอร์สเหรอ

331
00:19:12,130 --> 00:19:13,548
‎- ใช่แล้ว
‎- ให้ตายสิ

332
00:19:13,631 --> 00:19:15,592
‎แต่มันไม่ได้ลงจอดที่ไรเกอร์ส

333
00:19:15,675 --> 00:19:18,011
‎และถ้ามันจอด นักโทษก็คงพูดว่า

334
00:19:18,094 --> 00:19:20,305
‎"ไม่รู้สิ เดลตาแอร์ไลน์เหรอ
‎นายว่าไง ไม่เอาอะ"

335
00:19:21,389 --> 00:19:22,348
‎- เห็นแล้ว
‎- นั่นแหละ

336
00:19:22,765 --> 00:19:25,476
‎- มีเครื่องบินแค่ลำเดียวเหรอ หรือสอง
‎- มีสองลำ

337
00:19:25,560 --> 00:19:27,061
‎สองลำ งั้นก็เหมือนของเดลตาสินะ

338
00:19:29,647 --> 00:19:32,817
‎"เครื่องบินอยู่ไหน"
‎"เรามีแค่สองลำ คุณจะไปไหนล่ะ

339
00:19:32,901 --> 00:19:36,446
‎คุณต้องรอนะ
‎เพราะมันต้องไปอีก 16 เมืองอื่นก่อน"

340
00:19:37,572 --> 00:19:39,324
‎มีที่ไหนในสังคมของเรา

341
00:19:39,407 --> 00:19:42,327
‎ที่คุณจะไม่อยากอยู่กับคนอื่นๆ มากที่สุด

342
00:19:42,410 --> 00:19:44,329
‎ที่ที่ทำให้คุณรู้สึกขยะแขยง

343
00:19:44,412 --> 00:19:45,914
‎- ค่ะ เครื่องบิน
‎- เครื่องบินเหรอ

344
00:19:45,997 --> 00:19:48,458
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่า
‎พวกเขาปล่อยให้คนอื่นขึ้นเครื่องด้วย

345
00:19:49,042 --> 00:19:52,045
‎บนเครื่องบินมันแย่อะไรนักหนาเหรอ
‎ผู้โดยสารคนอื่นๆ ไง

346
00:19:52,128 --> 00:19:54,422
‎ในช่วงชีวิตคุณ
‎การเดินทางทางอากาศเปลี่ยนไปยังไง

347
00:19:54,505 --> 00:19:56,549
‎ตอนที่ฉันเริ่มขึ้นเครื่องบินใหม่ๆ

348
00:19:56,633 --> 00:19:59,469
‎ตอนนั้นฉันไม่เด็กแล้วนะ
‎ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วตอนขึ้นเครื่องบินครั้งแรก

349
00:19:59,552 --> 00:20:01,846
‎- การขึ้นเครื่องบินเป็นสิ่งที่หรูหรามาก
‎- แน่นอน

350
00:20:01,930 --> 00:20:05,308
‎มันหรูหรามากจริงๆ
‎ฉันรู้ว่ามันอาจฟังดูเป็นไปไม่ได้

351
00:20:05,391 --> 00:20:09,520
‎แต่เหตุผลคือ
‎เป็นเพราะว่าสายการบินถูกควบคุม

352
00:20:09,604 --> 00:20:12,815
‎และกฎก็คือ
‎พวกเขาไม่สามารถแข่งขันด้านราคาได้

353
00:20:12,899 --> 00:20:15,235
‎ตั๋วเครื่องบินราคาเท่ากันหมด

354
00:20:15,318 --> 00:20:17,528
‎ตั๋วจากนิวยอร์กไปแอลเอ
‎ราคาเท่ากันทุกสายการบิน

355
00:20:17,612 --> 00:20:21,074
‎ดังนั้นถ้าคุณตกเครื่องบิน
‎สายการบินอื่นก็จะรับตั๋วของคุณ

356
00:20:21,157 --> 00:20:22,075
‎ไม่มีปัญหาเลย

357
00:20:22,992 --> 00:20:25,745
‎พวกเขาเลยต้องแข่งกันเรื่องการบริการแทน

358
00:20:25,828 --> 00:20:28,790
‎มีโฆษณาของสายการบินที่บอกว่า

359
00:20:28,873 --> 00:20:33,127
‎"เรามีสเต๊ก ล็อบสเตอร์ บาร์เปียโน
‎เรามีนักเต้นเปลื้องผ้า เรามีห้องรับรอง"

360
00:20:33,211 --> 00:20:38,091
‎ไม่ได้ล้อเล่นนะ ที่นี่มีกี่คนที่เคยบินแพนแอม
‎ก่อนที่พวกเขาจะเลิกกิจการ

361
00:20:38,174 --> 00:20:41,678
‎ผมเคยบินเที่ยวบินเก่าไปเวสต์โคสต์
‎และไปซานฟรานซิสโก

362
00:20:41,761 --> 00:20:43,429
‎มันเรียกว่า เรือบินแห่งท้องฟ้า

363
00:20:44,013 --> 00:20:46,140
‎แนวคิดใหม่ในการขนส่งทางอากาศ

364
00:20:46,683 --> 00:20:49,102
‎การเดินทางไม่มีคำว่ายากลำบากอีกต่อไป

365
00:20:52,855 --> 00:20:55,650
‎นี่คือบรรยากาศบนเที่ยวบินของเรือบินเจ็ต

366
00:20:55,733 --> 00:20:57,986
‎อาหารอร่อยช่วยเพิ่มความเพลิดเพลิน

367
00:20:58,069 --> 00:21:01,197
‎มันถูกจัดเตรียมไว้ในสี่แกลลี่พร้อมกัน

368
00:21:01,281 --> 00:21:03,616
‎ซึ่งสามารถปรุงอาหารให้สุก
‎ได้ภายในห้านาทีในเตาอบ

369
00:21:06,494 --> 00:21:09,414
‎ไม่นานมานี้ ผู้หญิงสามคนในวัยห้าสิบ

370
00:21:09,497 --> 00:21:12,292
‎ถูกจับบนเครื่องบินสักที่ทางเหนือ

371
00:21:13,251 --> 00:21:17,130
‎คนหนึ่งเคยเป็นทนาย คนหนึ่งเคยเป็นหมอ
‎คนหนึ่งเคยเป็นนายหน้าอสังหาฯ หรือสักอย่าง

372
00:21:17,213 --> 00:21:20,133
‎พวกเขาไปด้วยกัน มีคนหนึ่งทะเลาะ
‎กับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน

373
00:21:20,216 --> 00:21:22,885
‎คนอื่นๆ ก็เข้ามาร่วมด้วย
‎เลยถูกจับใส่กุญแจมือ

374
00:21:22,969 --> 00:21:24,595
‎เพื่อนคนหนึ่งพูดว่า "น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ

375
00:21:24,679 --> 00:21:27,098
‎ที่คนอายุปูนนั่นจะถูกไล่ลงจากเครื่องบิน"

376
00:21:27,181 --> 00:21:30,393
‎และฉันบอกว่า " มีแต่คนที่อายุเท่านั้นแหละ
‎ที่ถูกไล่ลงเครื่องบิน

377
00:21:30,476 --> 00:21:33,938
‎เพราะมีแต่พวกเราที่จำ
‎ช่วงที่การเดินทางด้วยเครื่องบินเคยดีได้"

378
00:21:34,022 --> 00:21:36,566
‎ดังนั้นพอพวกเขาพูดกับเราว่า
‎"อย่าวางสิ่งนั้นไว้ตรงนั้นค่ะ"

379
00:21:36,649 --> 00:21:38,901
‎คุณตอบว่า "ล้อฉันเล่นเหรอ
‎ล็อบสเตอร์ฉันอยู่ไหน"

380
00:21:40,653 --> 00:21:44,449
‎ในขณะที่คนที่อายุ 20
‎พวกเขารู้จักมันแค่ว่าเป็นประสบการณ์ที่เลวร้าย

381
00:21:44,532 --> 00:21:47,702
‎- รถเมล์บินได้
‎- เป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายต่ำช้า

382
00:21:48,244 --> 00:21:52,373
‎คือทำไมต้องใช้เวลาหกถึงชั่วโมง
‎ในการบินไปแอลเอด้วย

383
00:21:53,166 --> 00:21:56,878
‎ถ้าพวกเขาใช้คองคอร์ดบินไปแอลเอ
‎คุณก็คงไม่ต้องค้างคืนแล้ว

384
00:21:57,378 --> 00:22:00,089
‎นั่นเป็นเป้าหมายสำคัญระดับชาติเลยนะ
‎ในความคิดของฉัน

385
00:22:00,173 --> 00:22:03,801
‎ถ้าฉันเป็นประธานาธิบดี ฉันจะบอกว่า
‎"เรามีเป้าหมายสำคัญระดับชาติ

386
00:22:03,885 --> 00:22:07,180
‎เราจะทำให้มันเป็นไปได้
‎ในการที่คุณจะเดินทางไปแอลเอจากนิวยอร์ก

387
00:22:07,263 --> 00:22:08,389
‎และไม่ต้องค้างคืน"

388
00:22:08,473 --> 00:22:11,642
‎- ไปประชุม และกลับมา
‎- คุณไม่ต้องค้างคืน

389
00:22:11,726 --> 00:22:15,521
‎ตอนที่ฉันอยู่ที่ล็อบบี้ตึกกับกระเป๋าเดินทาง
‎ตอนหกโมงเช้าเพื่อไปบินให้ทัน

390
00:22:15,605 --> 00:22:19,776
‎และมีบางคนในตึกฉัน
‎ก็คือเพื่อนบ้านน่ะนะ ที่…

391
00:22:19,859 --> 00:22:22,612
‎บางคน ตอนหกโมงเช้า
‎ก็เป็นเวลาที่พวกเขาเพิ่งกลับมาจากยิม

392
00:22:23,237 --> 00:22:25,698
‎ฉันคิดว่า "เพราะแบบนั้นไง พวกเขาถึงรวย"

393
00:22:25,782 --> 00:22:28,159
‎ในทางกลับกัน คุณเรียกนั่นว่าชีวิตเหรอ

394
00:22:28,242 --> 00:22:31,037
‎งั้นเหรอ ตอนหกโมงเช้า
‎พวกเขากลับมาจากยิมเนี่ยนะ

395
00:22:31,120 --> 00:22:34,374
‎โอเค พวกเขาจะถามว่า
‎"ฟราน คุณจะไปเที่ยวเหรอ"

396
00:22:34,457 --> 00:22:36,250
‎และฉันคิดว่า "คุณบ้าไปแล้วเหรอ"

397
00:22:36,918 --> 00:22:40,004
‎ฉันเลยตอบว่า "เปล่า ไปเที่ยวเหรอ ไม่ใช่"

398
00:22:41,255 --> 00:22:42,256
‎"งั้นคุณจะไปไหนล่ะ"

399
00:22:42,340 --> 00:22:45,718
‎ฉันจำไม่ได้ว่ากำลังไปไหน
‎ฉันตอบว่า "เปล่า ฉันต้องไปขึ้นพูด

400
00:22:46,386 --> 00:22:47,512
‎ฉันไปทำงานน่ะ"

401
00:22:48,221 --> 00:22:50,598
‎ถ้าคุณเห็นฉันพร้อมกับกระเป๋าเดินทางที่ล็อบบี้

402
00:22:51,557 --> 00:22:53,893
‎ฉันจะไปหาเงิน โอเคไหม

403
00:22:54,936 --> 00:22:57,480
‎ฉันไม่จะไปใช้มัน ฉันจะใช้เงินที่นี่

404
00:22:58,147 --> 00:22:59,273
‎นี่คือที่ที่ฉันใช้เงิน

405
00:22:59,357 --> 00:23:02,819
‎ฉันจะเดินทางไป ฉันขึ้นเครื่อง
‎ฉันไปสถานที่พวกนี้ ฉันหาเงิน

406
00:23:02,902 --> 00:23:06,572
‎ได้เงินกลับมา ฉันก็จ่ายเงินให้ตึก ฉันอยู่ในตึก

407
00:23:06,656 --> 00:23:11,577
‎มันเหมือนกับว่าฉันหาเงินมา
‎เพื่อที่จะได้มีบ้านหลังนี้

408
00:23:12,161 --> 00:23:14,956
‎ฉันต้องออกไปข้างนอกอยู่เรื่อยๆ
‎เพื่อที่ฉันจะได้อยู่ที่นี่

409
00:23:15,039 --> 00:23:19,377
‎แต่การอยากเดินทางไปสถานที่ต่างๆ นั้น
‎ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคนจะทำเพื่อความสนุก

410
00:23:19,460 --> 00:23:22,839
‎ตอนฉันอยู่ในสนามบินและฉันเห็นว่า
‎มีคนเดินทางไปเที่ยว

411
00:23:22,922 --> 00:23:24,841
‎ฉันคิดเลยว่า "ชีวิตคุณต้องแย่แค่ไหนกันนะ"

412
00:23:25,341 --> 00:23:29,554
‎ชีวิตปกติของคุณแย่แค่ไหน
‎ที่คุณต้องคิดว่า "รู้ไหมว่าอะไรน่าสนุก

413
00:23:30,096 --> 00:23:36,269
‎พาลูกๆ ไปเที่ยวกัน ไปที่สนามบิน
‎พร้อมกระเป๋าเดินทางหลายพันใบ

414
00:23:36,352 --> 00:23:39,480
‎ไปต่อคิวและโดนพวกโง่ทั้งหลายตะคอกใส่

415
00:23:39,564 --> 00:23:42,108
‎เครื่องออกช้า และถูกอัดไปบนเครื่องด้วยกัน

416
00:23:42,191 --> 00:23:44,360
‎และนี่ดีกว่าชีวิตปกติของเรา"

417
00:23:45,153 --> 00:23:46,988
‎(คนจะรวย ช่วยไม่ได้)

418
00:23:47,071 --> 00:23:48,030
‎โอเค เริ่มได้

419
00:23:48,114 --> 00:23:51,117
‎หนึ่งกระทง
‎ข้อหามีส่วนรู้เห็นในการฉ้อโกงหลักทรัพย์

420
00:23:51,617 --> 00:23:53,244
‎สองกระทง ข้อหาฉ้อโกงหลักทรัพย์

421
00:23:53,744 --> 00:23:56,664
‎หนึ่งกระทง ข้อหามีส่วนรู้เห็นในการฟอกเงิน

422
00:23:57,165 --> 00:24:01,627
‎ยี่สิบเอ็ดกระทง ข้อหาฟอกเงิน
‎หนึ่งกระทง ข้อหาขัดขวางการทำงานเจ้าหน้าที่

423
00:24:03,171 --> 00:24:05,173
‎ค่าประกันตัวตั้งไว้ที่สิบล้านดอลลาร์

424
00:24:15,808 --> 00:24:16,642
‎คะ

425
00:24:16,726 --> 00:24:19,020
‎คุณคิดยังไงกับบุหรี่ไฟฟ้าคะ

426
00:24:21,522 --> 00:24:26,569
‎ตอนที่อยู่ในกองถ่ายหนังของคุณ
‎ตอนที่ลีโอเดินเข้าไปในห้องพิจารณาคดี

427
00:24:27,278 --> 00:24:28,738
‎เขาสูบบุหรี่

428
00:24:29,238 --> 00:24:34,160
‎และฉันคิดว่า…
‎และเราอยู่ในห้องพิจารณาคดีจริงๆ โอเคไหม

429
00:24:34,243 --> 00:24:36,621
‎ฉันรู้ว่าดาราหนังมีอภิสิทธิ์หลายอย่าง

430
00:24:36,704 --> 00:24:38,372
‎มากกว่าคนที่ไม่ใช่ดารา

431
00:24:38,456 --> 00:24:41,626
‎แต่ฉันคิดว่า "พวกนั้นอนุญาตให้เขาสูบบุหรี่
‎ในห้องพิจารณาคดีเนี่ยนะ"

432
00:24:41,709 --> 00:24:44,337
‎แล้วเขาก็เข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ
‎และฉันไม่ได้กลิ่นบุหรี่

433
00:24:44,420 --> 00:24:47,715
‎ฉันคิดว่า "ถ้าเขาสูบบุหรี่ได้
‎ฉันก็สูบบุหรี่ได้"

434
00:24:48,216 --> 00:24:50,885
‎ตอนนั้นเขาสูบบุหรี่ไฟฟ้าน่ะ

435
00:24:50,968 --> 00:24:54,347
‎แล้วในช่วงพักกอง

436
00:24:56,057 --> 00:24:58,351
‎เขาก็พูดกับฉันว่า "คุณอยากได้บ้างไหม

437
00:24:58,434 --> 00:25:00,520
‎เคยลองรึเปล่า" ฉันตอบไปว่า "ไม่เคย"

438
00:25:00,603 --> 00:25:03,231
‎เขาบอกว่า "งั้นผมให้คุณเครื่องหนึ่ง"
‎ซึ่งเขาก็ให้จริงๆ

439
00:25:03,314 --> 00:25:04,982
‎เขาให้ฉันมาและบอกว่า "ลองดู"

440
00:25:05,066 --> 00:25:06,692
‎ฉันบอกว่า "ฉันอยากได้บุหรี่จริงๆ"

441
00:25:07,193 --> 00:25:10,988
‎เขาบอกว่า "ลองดูสิ" ฉันเลยแกล้งดูด
‎ฉันลองดูดและบอกว่า "ดีมาก"

442
00:25:12,323 --> 00:25:15,034
‎เขาก็เลยให้ฉัน แล้วฉันก็ลืมมันไปเลย

443
00:25:15,952 --> 00:25:19,872
‎แล้วตอนนั้นฉันอยู่บนเครื่องบิน
‎กำลังไปแอลเอ

444
00:25:20,748 --> 00:25:23,960
‎และอยู่ในจุดที่คิดว่า
‎"ฉันกำลังจะฆ่าใครสักคนแล้ว"

445
00:25:25,795 --> 00:25:29,549
‎จากนั้นฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีบุหรี่ปลอมนี่อยู่

446
00:25:31,384 --> 00:25:33,594
‎ซึ่งลีโอก็บอกฉันแล้วว่า "คุณไม่สามารถ…"

447
00:25:33,678 --> 00:25:37,390
‎ฉันถามว่า "คุณสูบไอ้นี่บนเครื่องบินได้ไหม"
‎นี่เป็นสิ่งแรกที่ฉันถามเลย

448
00:25:37,473 --> 00:25:41,060
‎เขาบอกว่า "ไม่ได้" ฉันถามว่า
‎"ในเที่ยวบินธรรมดา คุณสูบเจ้านี่ไม่ได้เหรอ"

449
00:25:41,143 --> 00:25:43,229
‎เขาบอกว่า "ไม่ได้" ฉันถามว่า "คุณรู้ได้ยังไง

450
00:25:43,729 --> 00:25:45,439
‎มีใครบอกคุณเหรอ"

451
00:25:47,316 --> 00:25:49,902
‎เขาบอกว่า
‎"ไม่ ผมเคยอยู่บนเที่ยวบินพาณิชย์

452
00:25:49,986 --> 00:25:51,612
‎และพวกเขาไม่ยอมให้ผมสูบ"

453
00:25:51,696 --> 00:25:54,365
‎ฉันเลยคิดว่า "ถ้าพวกนั้นไม่ยอมให้เขาสูบ

454
00:25:54,448 --> 00:25:56,742
‎งั้นฉันก็รู้เลยว่าเราสูบมันบนเครื่องไม่ได้"

455
00:25:56,826 --> 00:25:58,494
‎ถึงฉันจะสงสัยว่า "ทำไมนะ"

456
00:25:59,829 --> 00:26:03,165
‎ดังนั้นตอนนั้นฉันอยู่บนเครื่องบิน
‎ซึ่งไม่ใช่เที่ยวบินพาณิชย์นะ แต่สูบบุหรี่ไม่ได้

457
00:26:03,249 --> 00:26:06,586
‎ฉันเลยคิดว่า "ฉันมีบุหรี่ที่ลีโอให้มานี่"

458
00:26:06,669 --> 00:26:12,091
‎ฉันเลยใช้มันบนเครื่องบิน
‎และมันก็ทำให้ฉันหยุดอยากฆ่าคนไป

459
00:26:13,593 --> 00:26:15,553
‎แม้ใจหนึ่งคุณจะคิดว่า

460
00:26:15,636 --> 00:26:18,514
‎"ชายที่เป็นเจ้าของเครื่องบินนี่ใจดีจัง
‎ที่ยอมให้ฉันนั่งไปแอลเอด้วย"

461
00:26:18,598 --> 00:26:20,600
‎แต่อีกใจก็คิดว่า "ทำไมเขาไม่ยอมให้ฉันสูบวะ"

462
00:26:21,642 --> 00:26:23,894
‎ฉันคิดว่ามันไม่ได้ดีเท่าบุหรี่จริง

463
00:26:23,978 --> 00:26:25,730
‎แต่ก็ดีกว่าไม่มีบุหรี่เลย

464
00:26:25,813 --> 00:26:27,982
‎และคุณไม่ได้รับอนุญาตให้สูบมันบนเครื่อง

465
00:26:28,065 --> 00:26:30,776
‎แต่ต่อให้คุณสูบบนเครื่อง
‎ก็ไม่มีใครรู้หรอก

466
00:26:31,736 --> 00:26:35,489
‎ดังนั้นคุณสูบมันบนเครื่องบินได้
‎โดยเฉพาะในห้องน้ำ

467
00:26:35,573 --> 00:26:37,950
‎คุณสูบบุหรี่จริงในห้องน้ำบนเครื่องบินไม่ได้

468
00:26:38,034 --> 00:26:40,453
‎พอคุณจุดไฟมันจะมีบางอย่างไปเตือนในห้องนักบิน

469
00:26:40,536 --> 00:26:42,079
‎และพวกนั้นจะมาตะคอกใส่คุณ

470
00:26:46,667 --> 00:26:48,544
‎นี่คือสิ่งที่ฉันรู้อย่างแน่นอน

471
00:26:51,631 --> 00:26:54,008
‎เตือนภัย การสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

472
00:26:54,508 --> 00:26:59,221
‎ฟราน เลโบวิตซ์และลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ
‎ไม่สนับสนุนการใช้บุหรี่ไฟฟ้า

473
00:26:59,305 --> 00:27:02,016
‎และไม่รับผิดชอบต่ออุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น

474
00:27:02,099 --> 00:27:04,143
‎ขณะใช้บุหรี่ไฟฟ้า

475
00:27:16,238 --> 00:27:20,159
‎ตอนคุณขับแท็กซี่
‎คุณจำค่าโดยสารได้ไหม

476
00:27:20,660 --> 00:27:21,786
‎ไม่ได้เลย

477
00:27:21,869 --> 00:27:23,579
‎แต่ฉันจำได้

478
00:27:24,664 --> 00:27:29,585
‎ว่ามีหลายคน
‎พยายามจะทิปฉันด้วยกัญชา

479
00:27:30,127 --> 00:27:30,961
‎โอเค

480
00:27:31,045 --> 00:27:34,423
‎และพวกเขาก็จะยังอายุน้อยอยู่เหมือนกัน

481
00:27:34,507 --> 00:27:36,884
‎ดังนั้นพวกเขาคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี

482
00:27:36,967 --> 00:27:41,847
‎น่าจะประมาณหกหรือเจ็ดครั้ง
‎หรืออาจจะมากกว่า

483
00:27:41,931 --> 00:27:44,850
‎คนจะยื่นกัญชามาให้และพูดว่า
‎"และนี่สำหรับคุณ"

484
00:27:44,934 --> 00:27:46,811
‎ฉันพูดเหมือนเดิม แล้วฉันก็คืนไป

485
00:27:46,894 --> 00:27:50,523
‎อย่างแรกเลยที่คุณจะไม่อยากมีในรถ
‎คือยาเสพติด!

486
00:27:50,606 --> 00:27:52,274
‎คุณอาจถูกตำรวจสั่งให้หยุดได้

487
00:27:52,358 --> 00:27:56,696
‎และฉันก็จะตะโกนด่าคนที่สูบกัญชาในรถด้วย

488
00:27:56,779 --> 00:27:58,823
‎คุณสูบบุหรี่ในแท็กซี่ได้

489
00:27:58,906 --> 00:28:01,450
‎เพราะฉันคิดว่า "เราจะถูกตำรวจเรียกแน่

490
00:28:01,534 --> 00:28:04,620
‎ฉันจะต้องเข้าคุกเพราะนายสูบกัญชา"

491
00:28:05,621 --> 00:28:09,333
‎และฉันจะบอกว่า "คืองี้นะ
‎ฉันไม่อยากให้สิ่งนี้อยู่ในรถ

492
00:28:09,417 --> 00:28:12,211
‎และอีกเรื่องคือ ฉันทำเพื่อเงิน

493
00:28:13,129 --> 00:28:18,467
‎ฉันขับแท็กซี่คันนี้เพื่อเงิน
‎ในนี้ไม่ใช่งานเทศกาล

494
00:28:18,551 --> 00:28:22,888
‎ฉันทำมันเพื่อเงิน
‎และฉันไม่สามารถจ่ายกัญชา

495
00:28:22,972 --> 00:28:24,724
‎เพื่อแลกกับแซนด์วิชได้

496
00:28:24,807 --> 00:28:29,145
‎พูดง่ายๆ ก็คือการขับรถแท็กซี่นี่
‎คือหนทางในการซื้อแซนด์วิชของฉัน

497
00:28:29,228 --> 00:28:30,730
‎ดังนั้นเอามันคืนไป"

498
00:28:30,813 --> 00:28:34,650
‎ฉันไม่อยากให้มันอยู่ในแท็กซี่
‎นั่นเป็นเรื่องทั่วไปที่คนพยายามทำกัน

499
00:28:34,734 --> 00:28:38,612
‎มีคนคอยบอกฉันว่า
‎มีคนขับแท็กซี่เป็นผู้หญิง แต่ฉันไม่เคยเห็นเธอ

500
00:28:38,696 --> 00:28:41,949
‎ฉันมองหาเธอที่เบลมอร์เสมอ
‎จะได้มีคนคุยกับฉันบ้าง!

501
00:28:42,032 --> 00:28:43,492
‎แต่ฉันไม่เคยเห็นเธอเลย

502
00:28:43,576 --> 00:28:47,663
‎คำบรรยายโดยณัฏฐ์อัปสร เลิศธีระกุล