1
00:00:06,006 --> 00:00:07,966
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:11,469 --> 00:00:12,759
‎ฉันเดินทางมาเยอะพอสมควร

3
00:00:12,846 --> 00:00:15,886
‎ฉันเคยสนุกกับมันมากกว่าตอนนี้

4
00:00:16,599 --> 00:00:20,099
‎ฉันเคยเด็กกว่านี้นะ ฉันเคย…

5
00:00:21,521 --> 00:00:26,531
‎พูดไม่ได้เหมือนกันว่า
‎ฉันเคยเป็นคนสบายๆ ขนาดนั้น

6
00:00:26,609 --> 00:00:28,569
‎แต่ก็มากกว่าตอนนี้แน่นอน

7
00:00:29,154 --> 00:00:34,244
‎ฉันเป็นคนหงุดหงิดง่ายมาตลอด
‎แต่ตอนนี้ฉันโมโหอยู่ตลอดเวลา

8
00:00:34,325 --> 00:00:37,155
‎พูดง่ายๆ ก็คือการเดินออกจาก
‎อะพาร์ตเมนต์ของคุณ

9
00:00:37,245 --> 00:00:39,245
‎จะทำให้คุณเจอผู้คนข้างนอกมากมาย

10
00:00:39,330 --> 00:00:42,580
‎ข้อดีเกี่ยวกับอะพาร์ตเมนต์ของฉัน
‎นอกจากที่มันเป็นอะพาร์ตเมนต์ที่ดีมากน่ะนะ

11
00:00:42,667 --> 00:00:45,707
‎คือฉันควบคุมได้ว่าจะให้คนอื่นเข้ามาไหม

12
00:00:45,795 --> 00:00:47,755
‎และนั่นสำคัญสำหรับฉันมาก

13
00:00:47,839 --> 00:00:51,719
‎และนี่เป็นสิ่งที่คุณทำไม่ได้ในล็อบบี้โรงแรม
‎ฉันเคยพยายามแล้ว

14
00:00:52,302 --> 00:00:56,102
‎โอเค คุณทำบนเครื่องบินไม่ได้
‎บนเครื่องบินพาณิชย์

15
00:00:56,181 --> 00:00:58,981
‎คุณทำบนเครื่องบินส่วนตัวได้
‎แต่ฉันไม่มีเป็นของตัวเองไง

16
00:00:59,059 --> 00:01:02,849
‎ฉันแปลกใจเสมอว่าตัวเองได้นั่งอยู่ตรงนั้น
‎เวลาที่ฉันอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวของคนอื่น

17
00:01:02,937 --> 00:01:05,767
‎ฉันคิดเสมอว่า "ถ้านี่เป็นเครื่องบินของฉัน
‎คุณจะไม่ได้ขึ้นมาแน่"

18
00:01:06,608 --> 00:01:11,238
‎ไม่งั้นจะมีเครื่องบินส่วนตัวไปทำไม
‎ถ้าต้องมีคนอื่นขึ้นมาด้วย

19
00:01:11,321 --> 00:01:16,661
‎ใช่สิ! คนชอบถามว่า "คุณไม่อยากให้เพื่อน
‎ขึ้นไปด้วยเหรอ" ไม่อยากย่ะ

20
00:01:31,591 --> 00:01:34,551
‎(สถานีถนนที่ 23 สายเอฟและเอ็ม
‎จะปิดให้บริการชั่วคราว)

21
00:01:47,649 --> 00:01:51,319
‎(พับลิกสปีกกิ้ง -
‎ฟราน เลโบวิตซ์ตัวเป็นๆ!)

22
00:01:57,075 --> 00:01:58,365
‎(กำลังถ่ายทอดสด)

23
00:02:03,373 --> 00:02:04,253
‎ลุยกันเลย

24
00:02:05,375 --> 00:02:08,745
‎โอเค เราแค่อยากให้คุณรู้สึกสบายๆ

25
00:02:08,836 --> 00:02:10,706
‎โอเค ในกองถ่ายเรื่องคนจะรวย ช่วยไม่ได้

26
00:02:10,797 --> 00:02:14,217
‎ฉันไม่ได้เจอคุณเลย
‎จนกระทั่งฉันทำทุกอย่างพังหนักๆ

27
00:02:14,300 --> 00:02:15,800
‎- ใช่ ผมเลยต้องออกมา
‎- ใช่แล้ว

28
00:02:15,885 --> 00:02:17,675
‎ทุกคนพูดว่า "ให้ตายสิ มาร์ตี้มาแล้ว"

29
00:02:22,350 --> 00:02:25,020
‎สำหรับฉัน เรื่องที่น่าเศร้ามาก
‎เกี่ยวกับการออกไปท่องอวกาศ

30
00:02:25,103 --> 00:02:26,523
‎คือมันเป็นอดีตไปแล้ว

31
00:02:26,604 --> 00:02:29,404
‎คือบางอย่างที่เคยดูน่าทึ่งมาก

32
00:02:29,482 --> 00:02:32,612
‎ตอนมนุษย์ไปอวกาศครั้งแรก
‎ไม่ใช่ไปดวงจันทร์นะ

33
00:02:33,111 --> 00:02:35,321
‎เอาแค่ตอนที่จอห์น เกล็นน์ออกไปยังอวกาศ

34
00:02:36,114 --> 00:02:40,704
‎พวกเขาเอาทีวีเข้ามา
‎ในโรงเรียนฉันซึ่งน่าตกใจมาก

35
00:02:40,785 --> 00:02:44,075
‎เพราะทีวีกับโรงเรียนนั้นอยู่กันคนละโลกเลย

36
00:02:44,164 --> 00:02:48,884
‎ฉันน่ะไม่เคยสนใจวิทยาศาสตร์เลย
‎แม้แต่ในช่วงอายุนั้น

37
00:02:48,960 --> 00:02:52,090
‎แต่เมื่อได้เห็น ฉันก็ยังคิดว่า
‎"นั่นยอดจังเลย น่าทึ่งสุดๆ"

38
00:02:52,172 --> 00:02:55,472
‎ที่มนุษย์เราหาวิธีทำสิ่งนั้นได้

39
00:02:55,550 --> 00:02:58,220
‎ฉันเลยคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ยอดมากๆ

40
00:02:58,303 --> 00:03:01,103
‎และฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญด้วย

41
00:03:01,181 --> 00:03:06,981
‎ฉันรู้ว่าตอนนี้คนรวยบางคน
‎มีสิ่งที่คล้ายนาซาเป็นของตัวเองแล้ว

42
00:03:07,061 --> 00:03:08,481
‎เพราะเราไม่ได้เป็นเจ้าของนาซา

43
00:03:08,563 --> 00:03:14,193
‎ตอนนี้มันกลายเป็นของเอกชน
‎และอีลอน มัสก์ก็มีสิ่งที่คล้ายนาซา

44
00:03:14,277 --> 00:03:17,697
‎ไม่ว่าคุณจะเรียกมันว่าอะไร บริษัทจรวด
‎และเรียกมันว่า การท่องเที่ยวอวกาศ

45
00:03:17,780 --> 00:03:21,200
‎ผู้คนจะสามารถสนุกไปกับมันได้

46
00:03:22,076 --> 00:03:23,076
‎คุณไม่ได้สมัครเหรอ

47
00:03:23,161 --> 00:03:26,001
‎ฉันไม่ได้สมัครเอง
‎แต่ยินดีที่จะสมัครให้นักท่องเที่ยวนะ

48
00:03:26,706 --> 00:03:31,246
‎ฉันไม่อยากไปนอกโลก ฉันเลยไม่สนใจน่ะ

49
00:03:31,336 --> 00:03:36,666
‎แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดีสำหรับประเทศ
‎ที่จะสำรวจสิ่งเหล่านี้

50
00:03:37,258 --> 00:03:38,378
‎รถไร้คนขับ

51
00:03:39,219 --> 00:03:43,599
‎นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันต้องบอกว่า
‎ทำให้ฉันประหลาดใจ รถไร้คนขับ

52
00:03:43,681 --> 00:03:45,981
‎เพราะฉันไม่เคยคิดถีงมันมาก่อนเลย

53
00:03:46,559 --> 00:03:50,809
‎ตอนที่พวกเขาเริ่มเขียนเรื่องนี้
‎ฉันคิดในใจว่า "ใครจะอยากได้กันนะ"

54
00:03:51,314 --> 00:03:53,234
‎ฉันแค่ไม่เคยคิดถึงมันเลยน่ะ

55
00:03:53,316 --> 00:03:56,526
‎มีสิ่งประดิษฐ์มากมายที่ฉันคิดว่า
‎"นั่นฟังดูน่าสนใจดี"

56
00:03:56,611 --> 00:03:59,531
‎หรือก็เข้าใจว่าทำไมบางคนถึงจะอยากได้
‎แม้ว่าฉันจะไม่อยากก็เถอะ

57
00:03:59,614 --> 00:04:02,664
‎แต่รถไร้คนขับ…
‎ฉันมีรถนะ และก็ขับรถเองด้วย

58
00:04:02,742 --> 00:04:04,292
‎และฉันคิดว่า…

59
00:04:04,369 --> 00:04:08,499
‎คือฉันไม่เคยคิดเลยว่า "มันจะดีไหมนะ
‎ถ้ารถคันนี้ขับด้วยตัวเองได้"

60
00:04:10,416 --> 00:04:13,586
‎- ผมมีแค่แบงก์ 20 คุณทอนได้ไหม
‎- ได้ๆ สบายมาก

61
00:04:14,629 --> 00:04:17,049
‎คนพูดกันว่า "คุณจะไม่กลัวเหรอ
‎ถ้าต้องนั่งในรถไร้คนขับ"

62
00:04:17,130 --> 00:04:19,550
‎และฉันก็คิดถึงตอนที่เคยกลัว
‎เวลาต้องนั่งในรถที่มีคนขับ

63
00:04:26,099 --> 00:04:28,729
‎ฉันเคยกลัวจนตัวแข็งเลยนะ

64
00:04:28,810 --> 00:04:33,230
‎ฉากในหนังเรื่องตำนานเพี้ยน 25 น.ของคุณ
‎ตอนที่รถแท็กซี่ออกตัวไปน่ะ

65
00:04:33,314 --> 00:04:37,404
‎ใช่ นั่นคือการนั่งแท็กซี่จริงๆ
‎ที่มีดนตรีฟลาเมงโกประกอบ

66
00:04:37,485 --> 00:04:38,605
‎มันเกิดขึ้นจริงกับผม

67
00:04:38,695 --> 00:04:41,565
‎ตอนที่ฉันดูหนังเรื่องนั้นครั้งแรก
‎แล้วที่แท็กซี่ออกตัวไป

68
00:04:41,656 --> 00:04:43,026
‎- คนที่นั่งคือกริฟฟินใช่ไหม
‎- ใช่

69
00:04:43,116 --> 00:04:44,486
‎ให้ตายสิ

70
00:04:44,575 --> 00:04:49,995
‎ฉันหยุดหัวเราะไม่ได้เลย
‎เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นของคนขับแท็กซี่บ้า

71
00:04:50,081 --> 00:04:53,171
‎ก่อนหน้านั้นมันก็มีอยู่
‎แต่พอถึงจุดหนึ่ง…

72
00:04:53,251 --> 00:04:54,841
‎ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น

73
00:04:54,919 --> 00:04:58,759
‎แต่จู่ๆ คนขับรถแท็กซี่ก็เสียสติกันไปหมด

74
00:04:59,257 --> 00:05:02,637
‎พวกเขาขับรถไวยิ่งกว่าจรวด
‎และไม่ยอมฟังคุณเลย

75
00:05:02,719 --> 00:05:05,849
‎คุณต้องขอร้องเขาว่า "ช่วยขับช้าๆ หน่อยเถอะ"
‎และต้องกุเรื่องขึ้นมา

76
00:05:05,930 --> 00:05:07,430
‎แบบว่า "หลังฉันไม่ดี"

77
00:05:07,515 --> 00:05:11,015
‎ตอนฉันยังเด็ก ฉันจะบอกว่า "ฉันท้อง"
‎ซึ่งทำให้พวกเขากลัว

78
00:05:11,102 --> 00:05:14,812
‎แน่นอนว่าตอนนี้ฉันพูดแบบนั้นไม่ได้แล้ว
‎เว้นแต่ว่าพวกเขาตาบอดสนิท

79
00:05:14,897 --> 00:05:18,067
‎ดังนั้นมีคนขับรถที่เลวร้ายอยู่เยอะไปหมด

80
00:05:18,151 --> 00:05:21,361
‎ซึ่งถ้าคุณเอาพวกนั้นออกไป
‎รวมถึงคนขับรถขี้เมาด้วย

81
00:05:21,446 --> 00:05:23,816
‎และคนขับรถที่เมายาด้วย

82
00:05:23,906 --> 00:05:27,036
‎งั้นรถไร้คนขับก็น่าจะปลอดภัยกว่า

83
00:05:27,118 --> 00:05:31,038
‎มันไม่ใช่ว่ามนุษย์จะมีการตัดสินใจที่ดีขนาดนั้น

84
00:05:31,122 --> 00:05:34,542
‎ฟราน เลโบวิตซ์อยู่กับเราครับ
‎หนังสือเล่มใหม่ชื่อว่า โซเชียลสตาดีส์

85
00:05:34,625 --> 00:05:36,415
‎เราคุยกันระหว่างช่วงพักเบรกโฆษณา

86
00:05:36,502 --> 00:05:38,712
‎เกี่ยวกับสิ่งที่มีเฉพาะในนิวยอร์กเท่านั้น

87
00:05:38,796 --> 00:05:42,756
‎ก่อนที่คุณจะเป็นนักเขียนชื่อดังของหนังสือขายดี
‎คุณเคยเป็นคนขับแท็กซี่

88
00:05:42,842 --> 00:05:44,342
‎คุณเป็นคนขับแท็กซี่ที่ดีรึเปล่าครับ

89
00:05:44,427 --> 00:05:48,717
‎ไม่ได้อยากจะโม้นะ
‎ฉันเก่งมาก ที่จริงฉันเป็นคนขับแท็กซี่ที่ยอดเยี่ยม

90
00:05:48,806 --> 00:05:51,136
‎แต่ก็ต้องบอกว่าฉันไม่ได้ชอบขับแท็กซี่เลย

91
00:05:51,225 --> 00:05:53,515
‎ฉันว่ามันไม่มีสีสัน น่าสนใจหรืองดงาม

92
00:05:53,603 --> 00:05:56,613
‎ฉันไม่ได้เรียนรู้อะไรจากมันเลย
‎และหวังว่าจะไม่ต้องทำงานพวกนั้นอีก

93
00:05:56,689 --> 00:06:01,819
‎คือการขับแท็กซี่ ตอนนี้มันเป็นงานที่แย่สุดๆ
‎ตอนนั้นมันก็แย่น่ะนะ

94
00:06:02,737 --> 00:06:06,407
‎ในช่วงแรกของตอนนั้น
‎มันก็มีคนขับแท็กซี่ฮิปปี้อยู่บ้าง

95
00:06:06,491 --> 00:06:09,331
‎แต่โดยหลักแล้ว คนขับแท็กซี่ในนิวยอร์กซิตี

96
00:06:09,410 --> 00:06:14,120
‎เป็นผู้ชายชาวยิวชนชั้นแรงงานที่ปากคาบซิการ์

97
00:06:14,207 --> 00:06:17,247
‎ตอนนั้นสูบในแท็กซี่ได้
‎และพวกเขาใจร้ายกับฉันมาก

98
00:06:17,919 --> 00:06:22,219
‎เผื่อพวกเขาบางคนยังไม่ตายนะ
‎พวกเขาใจร้ายกับฉันมาก

99
00:06:22,298 --> 00:06:26,838
‎และฉันก็ประหลาดใจมาก
‎เพราะพวกเขาดูเหมือนลุงฉัน

100
00:06:26,969 --> 00:06:28,469
‎ฉันนึกว่าพวกเขาจะ… แต่…

101
00:06:28,554 --> 00:06:31,274
‎ตอนนี้ฉันรู้แล้ว
‎หรืออาจจะเริ่มตระหนักตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

102
00:06:31,349 --> 00:06:33,559
‎ว่าพวกเขากังวลมาก

103
00:06:33,643 --> 00:06:36,903
‎แบบ "อะไรนะ
‎นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับอาชีพนี้เหรอ

104
00:06:37,397 --> 00:06:42,357
‎สาวๆ ผมยาวพวกนี้จะมาทำ
‎และทุกอย่างจะจบลงแล้วเหรอ"

105
00:06:42,443 --> 00:06:47,033
‎มันเป็นงานที่ดีมาก ถ้าพูดในแง่การหาเงินนะ

106
00:06:47,115 --> 00:06:50,115
‎ที่พวกเขาทำงานวันละแปดชั่วโมง

107
00:06:50,743 --> 00:06:52,123
‎ห้าวันต่อสัปดาห์

108
00:06:52,620 --> 00:06:56,080
‎พวกเขามีภรรยา พวกเขามีลูก
‎ภรรยาไม่ได้ทำงาน

109
00:06:57,166 --> 00:07:00,416
‎เข้าใจนะ และพวกเขาเลี้ยงปากท้องได้

110
00:07:00,503 --> 00:07:02,553
‎ปกติพวกเขาจะอยู่ในควีนส์หรือบรุกลิน

111
00:07:02,630 --> 00:07:07,840
‎ซึ่งตอนนั้นมันต่างจากตอนนี้
‎และนั่นเป็นงานที่ดี

112
00:07:07,927 --> 00:07:12,307
‎มีโรงอาหารอยู่ที่โลเวอร์พาร์กอเวนิว
‎ชื่อว่าเบลมอร์

113
00:07:12,390 --> 00:07:15,230
‎และนั่นเป็นที่ที่คนขับแท็กซี่ไปกินข้าวกัน

114
00:07:15,309 --> 00:07:17,519
‎มันเปิดตลอดทั้งคืน 24 ชั่วโมงทั้งวัน

115
00:07:17,603 --> 00:07:21,483
‎และด้วยเหตุผลบางอย่าง
‎พวกเขาคงมีข้อตกลงกับตำรวจ

116
00:07:21,566 --> 00:07:24,396
‎คุณจอดรถไว้ข้างหน้าได้โดยไม่โดนใบสั่ง

117
00:07:24,485 --> 00:07:26,815
‎คนขับแท็กซี่ถึงได้นิยมไปกินที่นั่นกันมาก

118
00:07:26,904 --> 00:07:29,744
‎ไม่ใช่เพราะที่นั่นมีอาหารที่อร่อยที่สุด

119
00:07:29,824 --> 00:07:32,164
‎ซึ่งคนขับแท็กซี่เป็นนักตัดสินที่ดีเลยแหละ

120
00:07:32,243 --> 00:07:35,253
‎และตอนที่ฉันไปที่นั่น
‎จะไม่มีใครยอมคุยกับฉันเลย

121
00:07:36,038 --> 00:07:39,958
‎ฉันป๊อปมากในโรงอาหาร
‎ของโรงเรียนมัธยมปลาย

122
00:07:40,042 --> 00:07:42,962
‎แต่ในโรงอาหารของคนขับแท็กซี่
‎ทุกคนเมินฉันมาก

123
00:07:43,045 --> 00:07:45,205
‎พวกเขาไม่ยอมคุยกับฉัน
‎ถ้าฉันถามคำถาม

124
00:07:45,298 --> 00:07:49,258
‎เช่นพยายามขอคำแนะนำ
‎บางครั้งพวกเขาก็ไม่ตอบฉันด้วย

125
00:07:49,343 --> 00:07:53,183
‎ตอนนั้นมีโรงจอดรถที่มีฝูงรถแท็กซี่ขนาดใหญ่

126
00:07:53,264 --> 00:07:56,104
‎และคุณก็จะไปรับและเลือกรถจากที่นั่น

127
00:07:56,184 --> 00:07:57,814
‎มีปั๊มน้ำมันอยู่ในนั้น

128
00:07:57,894 --> 00:08:00,154
‎พวกเขาเติมน้ำมันให้
‎แต่คุณไม่ต้องจ่ายค่าน้ำมัน

129
00:08:00,229 --> 00:08:02,019
‎พวกเขาจะจดปริมาณที่เติมลงไป

130
00:08:02,106 --> 00:08:05,606
‎และเช็กว่ามันตรงกับรายการเดินทางของคุณ
‎ในวันนั้นไหม ว่าไปไกลเท่าไหร่

131
00:08:05,693 --> 00:08:07,653
‎เพื่อรับรองได้ว่าคุณไม่… พวกเขาคงคิดน่ะ

132
00:08:07,737 --> 00:08:10,907
‎ว่าคุณไม่ได้เอารถแท็กซี่ไปที่อีสต์แฮมป์ตัน
‎ในช่วงสุดสัปดาห์ หรือที่อื่น

133
00:08:10,990 --> 00:08:12,870
‎ดังนั้นมันเหมือนกับว่า…

134
00:08:12,950 --> 00:08:14,490
‎เราต้องทำแบบทดสอบ

135
00:08:14,577 --> 00:08:18,707
‎แบบทดสอบการขับแท็กซี่
‎ซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้วแน่นอน

136
00:08:19,415 --> 00:08:22,995
‎ไม่รู้สินะ ฉันไม่ได้พยายามสมัครงานนี้มานานแล้ว

137
00:08:23,085 --> 00:08:27,715
‎แต่ในเมื่อฉันขึ้นแท็กซี่

138
00:08:27,798 --> 00:08:31,298
‎แล้วพูดว่า "สถานีแกรนด์เซนทรัลค่ะ"
‎และพวกเขาหันมาว่า "ฮะ"

139
00:08:31,802 --> 00:08:34,892
‎ฉันเลยคิดว่า "สถานีแกรนด์เซนทรัล
‎โอเค พวกเขาไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน"

140
00:08:34,972 --> 00:08:38,102
‎เราเลยต้อง… เวลาฉันพูดว่า "เรา"

141
00:08:38,183 --> 00:08:41,693
‎มันฟังดูเป็นการเป็นงานมาก แต่เปล่าเลย

142
00:08:41,770 --> 00:08:43,480
‎และมันก็ไม่ได้เหมือนลอนดอน

143
00:08:43,563 --> 00:08:47,193
‎มีข้อสอบแสนขึ้นชื่อว่ายาก
‎พร้อมคำถามแปดล้านข้อ

144
00:08:47,276 --> 00:08:50,066
‎แต่มันก็มีคำถามหลายเรื่องอยู่นะ

145
00:08:50,154 --> 00:08:51,574
‎คุณต้องรู้จักสนามบิน

146
00:08:51,656 --> 00:08:55,486
‎และคุณต้องรู้จักร้านค้าต่างๆ สถานที่ต่างๆ

147
00:08:55,576 --> 00:08:56,616
‎แต่ตอนนี้ดันไม่รู้กันแล้ว

148
00:08:57,662 --> 00:09:01,672
‎และตอนนี้มันเป็นงานที่ด้อยค่ามาก

149
00:09:01,749 --> 00:09:02,579
‎โอเค

150
00:09:04,585 --> 00:09:06,415
‎เลขที่ 19 เกรเมอร์ซีพาร์คเซาท์ค่ะ

151
00:09:07,255 --> 00:09:10,375
‎แท็กซี่มันไม่น่าอภิรมย์เลย พูดกันจริงๆ

152
00:09:10,466 --> 00:09:13,676
‎พวกเขาติดไอ้นั่นเข้ามา
‎ไอ้หน้าจอตรงหน้าคุณ

153
00:09:13,761 --> 00:09:16,811
‎ฉันได้รู้ตอนพวกเขาติดมันแล้ว
‎ว่าฉันไม่เก่งเรื่องปิดมันเลย

154
00:09:16,889 --> 00:09:20,479
‎ไม่ๆ ฟังนะ ฉันไม่โอเค
‎กับแผนของการโทรนี้

155
00:09:20,560 --> 00:09:22,770
‎มันธรรมดามากๆ
‎ฉันเห็นมาเป็นล้านครั้งแล้ว

156
00:09:22,853 --> 00:09:23,983
‎- โอเค
‎- ขอโทษที

157
00:09:24,063 --> 00:09:26,573
‎ขอโทษที ไม่ด่วน เรื่องนี้ไม่ด่วน

158
00:09:26,649 --> 00:09:29,189
‎เขาเพิ่งออกจากคุกนะ

159
00:09:29,277 --> 00:09:31,527
‎- พ่ออยู่ที่คลีฟแลนด์
‎- เขาเพิ่งออกจากคุกเองนะ

160
00:09:31,612 --> 00:09:33,162
‎ฉันไม่เก่งเรื่องปิดมันเลย

161
00:09:33,239 --> 00:09:35,659
‎ฉันใช้นิ้วกดเป็นล้านๆ ครั้ง

162
00:09:35,741 --> 00:09:38,581
‎แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีอะไรในโลก
‎สกปรกไปกว่านั้นแล้ว

163
00:09:39,954 --> 00:09:43,424
‎คุณกินแบงก์สิบดอลลาร์แทนยังดีกว่าเลยมั้ง

164
00:09:43,499 --> 00:09:46,249
‎มันคงสะอาดกว่าที่จะเอานิ้วไปกดไอ้เจ้าสิ่งนั้น

165
00:09:46,335 --> 00:09:50,205
‎ที่คนนับล้านพยายามจะปิดมันมาแล้ว
‎และฉันก็ทำได้แย่มากๆ

166
00:09:50,298 --> 00:09:52,838
‎ฉันไม่มีโชคเรื่องนี้เลย

167
00:09:52,925 --> 00:09:55,595
‎ฉันรู้ว่าฉันโชคดีมากกับบางเรื่องในชีวิต

168
00:09:55,678 --> 00:09:57,678
‎และในบางเรื่องก็โชคร้ายมาก

169
00:09:57,763 --> 00:10:00,063
‎และเมื่ออายุปูนนี้ โชคพวกนั้นก็ไม่เปลี่ยนไปเลย

170
00:10:00,141 --> 00:10:04,021
‎ไม่ใช่ว่าฉันจะตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า
‎"คุณมีโชคเรื่องอสังหาริมทรัพย์

171
00:10:04,103 --> 00:10:06,943
‎หรือ "คุณถอดไอ้สิ่งนั้น
‎ออกจากหลังแท็กซี่ได้"

172
00:10:07,023 --> 00:10:10,193
‎ฉันรู้ว่าเรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวข้องกัน
‎อันหนึ่งดูเล็ก อันหนึ่งดูใหญ่

173
00:10:10,276 --> 00:10:13,026
‎แต่ทั้งคู่เป็นสิ่งที่ฉันทำไม่ได้

174
00:10:13,946 --> 00:10:17,326
‎ตอนนี้คุณสกอร์เซซีกับฉัน
‎จะตอบคำถามจากผู้ชม

175
00:10:20,161 --> 00:10:21,661
‎- คนเยอะมาก
‎- เรามองไม่เห็น

176
00:10:21,746 --> 00:10:24,786
‎ถ้าคุณยกมือขึ้น ฉันจะเรียกคุณ คุณค่ะ

177
00:10:26,542 --> 00:10:28,462
‎สวัสดีค่ะ ฉันเลาร่าจากบาร์เซโลนา

178
00:10:28,878 --> 00:10:29,918
‎คำถามของฉันคือ

179
00:10:30,338 --> 00:10:33,048
‎ฉันก็…

180
00:10:33,591 --> 00:10:35,511
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน ฉันใช้ไม้ค้ำอยู่

181
00:10:35,593 --> 00:10:37,143
‎ตั้งแต่ฉันย้ายมานิวยอร์ก

182
00:10:37,219 --> 00:10:39,389
‎รถตำรวจก็ชนฉัน

183
00:10:39,930 --> 00:10:43,390
‎และฉันฟ้องเมืองนิวยอร์กอยู่
‎เพราะคนบอกกันว่า

184
00:10:43,476 --> 00:10:46,146
‎"คุณต้องฟ้องเมืองนี้เพราะคุณจะได้เงิน

185
00:10:46,228 --> 00:10:47,478
‎รถตำรวจชนคุณ"

186
00:10:47,563 --> 00:10:48,693
‎นี่คือคำถามเหรอ

187
00:10:50,066 --> 00:10:51,566
‎เพราะเรื่องยังไม่จบ ใช่

188
00:10:52,610 --> 00:10:53,440
‎น่าสนใจนะ

189
00:10:53,527 --> 00:10:54,607
‎คำถามก็คือ…

190
00:10:54,695 --> 00:10:55,985
‎ตอนนี้คุณอยู่ในนิวยอร์ก

191
00:10:56,072 --> 00:10:59,582
‎ฉันต้องใช้เวลานานแค่ไหน
‎กว่าจะได้เงินจากเมืองนี้

192
00:10:59,659 --> 00:11:01,579
‎เอาละ นี่คือคำถามนะ

193
00:11:02,536 --> 00:11:05,286
‎เธอมาจากบาร์เซโลนา
‎นั่นไม่ใช่ส่วนหนึ่งของคำถาม

194
00:11:05,790 --> 00:11:09,000
‎ตอนนี้เธออยู่ในนิวยอร์ก
‎เธอถูกรถตำรวจชน

195
00:11:09,669 --> 00:11:13,669
‎เธอฟ้องเมืองนี้และอยากรู้ว่า
‎ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้เงิน

196
00:11:19,887 --> 00:11:20,717
‎ใช่

197
00:11:21,222 --> 00:11:22,602
‎มีแต่คนถามฉันเรื่องนี้

198
00:11:24,517 --> 00:11:25,347
‎ใช่แล้ว

199
00:11:25,434 --> 00:11:27,564
‎โอเค ฉันจะบอกอย่างนี้

200
00:11:28,062 --> 00:11:30,062
‎ฉันอยู่ฝั่งตรงข้าม

201
00:11:30,147 --> 00:11:33,937
‎กับหนึ่งในสำนักงานกฎหมาย
‎ที่คุณได้ยินมันโฆษณาตลอดเวลา

202
00:11:34,026 --> 00:11:37,526
‎พวกบริษัทกฎหมายที่ถามว่า
‎"คุณทำเล็บพังรึเปล่า

203
00:11:43,327 --> 00:11:44,617
‎ทำไข่ตกพื้นไหม"

204
00:11:45,329 --> 00:11:46,209
‎ใช่แล้ว

205
00:11:46,747 --> 00:11:48,457
‎"อาจมีคนต้องใช้เงินให้คุณได้"

206
00:12:06,559 --> 00:12:12,399
‎(สถานีนี้จะถูกปิดชั่วคราว
‎เพื่อทำการปรับปรุง)

207
00:12:13,858 --> 00:12:16,568
‎วันหนึ่งฉันอยู่ในสถานีรถไฟใต้ดิน

208
00:12:16,652 --> 00:12:19,612
‎และมีป้ายพวกนี้ที่บอกว่าสถานีปิดเพื่อ

209
00:12:21,657 --> 00:12:23,327
‎"การปรับปรุงสถานี"

210
00:12:24,577 --> 00:12:26,327
‎การปรับปรุงสถานี

211
00:12:26,412 --> 00:12:29,922
‎เราไม่ได้จะซ่อมรถไฟใต้ดินที่พังหมด
‎รางก็พังหมด

212
00:12:29,999 --> 00:12:33,339
‎ป้ายพังหมด รถไฟพังหมด
‎ทุกสิ่งทุกอย่างพังหมด

213
00:12:33,419 --> 00:12:37,129
‎รถไฟมีไม่พอ เสียไปตั้งเท่าไหร่
‎เก่ามากแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่ซ่อม

214
00:12:37,882 --> 00:12:40,932
‎แต่ปรับปรุงสถานีเนี่ยนะ

215
00:12:41,010 --> 00:12:47,020
‎และมีป้ายขนาดใหญ่
‎ที่มีรายการทุกอย่างที่พวกเขาจะทำ

216
00:12:47,933 --> 00:12:50,643
‎สถานีจะปิดไปห้าเดือน

217
00:12:51,604 --> 00:12:53,024
‎ห้าเดือนนะ!

218
00:12:54,148 --> 00:12:57,778
‎ฉันเลยหยุดดู ฉันเริ่มอ่านป้ายนี้

219
00:12:57,860 --> 00:13:00,110
‎แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ ฉันที่…

220
00:13:00,196 --> 00:13:04,446
‎เมื่ออ่านจบ ฉันก็ตระหนักได้ว่า
‎เราอ่านด้วยความเร็วเท่าๆ กันเลย

221
00:13:04,533 --> 00:13:07,203
‎มันคือสิ่งต่างๆ ที่พวกเขาจะทำกับสถานี

222
00:13:07,286 --> 00:13:10,996
‎และข้างล่างสุดของรายการนี้
‎ฉันไม่ได้กุขึ้นมาเองนะ

223
00:13:11,081 --> 00:13:13,131
‎มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นนักเหน็บแนมในยุคนี้

224
00:13:13,209 --> 00:13:14,709
‎แม้แต่โจนาธาน สวิฟต์ก็ทำไม่ได้

225
00:13:14,794 --> 00:13:17,844
‎ประโยคสุดท้ายคือ "การติดตั้งงานศิลปะ"

226
00:13:18,964 --> 00:13:22,844
‎ฉันเดานะว่าฉันอ่านมาถึงตรงนี้
‎พร้อมๆ กับชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉัน

227
00:13:22,927 --> 00:13:25,807
‎และเขาพูดขึ้นมาว่า
‎"การติดตั้งงานศิลปะเหรอ อะไรน่ะ"

228
00:13:26,639 --> 00:13:27,719
‎ฉันตอบว่า "ไม่รู้สิ

229
00:13:27,807 --> 00:13:31,597
‎แต่นั่นทำให้คุณเสียอารมณ์
‎กับรถไฟใต้ดินมากที่สุดไม่ใช่เหรอ

230
00:13:32,102 --> 00:13:35,612
‎เวลาที่ต้องยืนคอยรถไฟเป็นชั่วโมงๆ
‎และไม่มาสักที คุณไม่คิดเหรอว่า

231
00:13:35,689 --> 00:13:37,819
‎'รู้ไหม ที่นี่มีอะไรผิดปกติ
‎งานศิลปะไม่มากพอไง'"

232
00:13:38,275 --> 00:13:42,815
‎วิลเลียม เว็กแมนได้ติดตั้งโมเสกรูปสุนัขไว้

233
00:13:45,199 --> 00:13:46,989
‎ซึ่งเดาว่าน่าจะมาจากภาษีของฉันนี่แหละ

234
00:13:47,493 --> 00:13:53,253
‎คือโอเค มันก็น่ารักดี แต่ถามจริง
‎และงานนี่ใช้เวลาห้าเดือนเนี่ยนะ

235
00:13:53,874 --> 00:13:57,464
‎และ… ก็แค่นั้นเลย พูดอีกอย่างคือ

236
00:13:58,462 --> 00:14:00,302
‎กระเบื้องก็แตกๆ ยังอยู่ที่นั่น

237
00:14:01,173 --> 00:14:02,883
‎ขยะดั้งเดิมทั้งหลายยังอยู่ที่นั่น

238
00:14:03,384 --> 00:14:06,764
‎ปูนที่แตกบนพื้นยังอยู่
‎พวกเขาไม่ได้แตะมันเลย

239
00:14:06,846 --> 00:14:09,096
‎ฉันเลยคิดว่า
‎"นี่ใช้เวลาห้าเดือนได้ยังไง"

240
00:14:09,181 --> 00:14:14,231
‎แล้วคุณก็คิดถึงผู้รับเหมา
‎ที่มาปรับปรุงอะพาร์ตเมนต์คุณ

241
00:14:14,311 --> 00:14:17,361
‎พวกนั้นคงจ้างเขาแน่
‎ถึงได้ใช่เวลาตั้งห้าเดือน

242
00:14:17,439 --> 00:14:22,149
‎คุณอาจชอบผลงานโมเสกรูปสุนัข
‎หรืออาจะไม่ชอบ แต่ไม่มีใคร…

243
00:14:22,236 --> 00:14:26,116
‎ฉันมั่นใจว่าแม้แต่วิลเลียม เว็กแมนก็คงพูดว่า

244
00:14:26,198 --> 00:14:29,698
‎"คุณคิดว่ามันจำเป็นอย่างมากต่อนิวยอร์ก

245
00:14:29,785 --> 00:14:33,075
‎ที่เราต้องมีรูปหมาพวกนี้
‎อยู่ในสถานีรถไฟใต้ดินไหม"

246
00:14:33,163 --> 00:14:35,673
‎คือมันไม่จำเป็นเลยนะ ก็สวยดีหรอก

247
00:14:36,292 --> 00:14:38,172
‎มันมีบางอย่างที่คุณฉุกคิดว่า

248
00:14:38,669 --> 00:14:42,049
‎"ถ้าเราจัดการทุกอย่างที่สำคัญนะ
‎โอเค มาลุยกันเถอะ"

249
00:14:42,548 --> 00:14:44,338
‎เข้าใจไหม แต่เราไม่ได้ทำเลย

250
00:14:44,884 --> 00:14:48,354
‎เราไม่ได้จัดการเรื่องที่สำคัญเลย
‎ไม่ มาทำอย่างอื่นกันก่อนดีกว่า

251
00:14:48,429 --> 00:14:51,269
‎- พวกเขาอาจคิดว่าเป็นทำไปเพื่อจิตวิญญาณ
‎- จิตวิญญาณใช่

252
00:14:51,348 --> 00:14:54,178
‎แต่ไม่มีใครในระบบรถไฟใต้ดิน
‎ที่มีจิตวิญญาณเหลือแล้ว

253
00:14:54,894 --> 00:14:56,564
‎พวกเขาพรากมันไปจากเราแล้ว

254
00:14:56,645 --> 00:15:00,065
‎แค่การนั่งรถไฟใต้ดินนิวยอร์กครั้งเดียว

255
00:15:00,149 --> 00:15:04,029
‎ก็ทำให้ดาไลลามะ
‎กลายเป็นคนโรคจิต อารมณ์ฉุนเฉียว

256
00:15:04,111 --> 00:15:07,281
‎และตะโกนว่า "ไอ้บ้าหน้าไหนจะมาสน
‎งานศิลปะนี่ในสถานีรถไฟใต้ดินกัน" ได้

257
00:15:09,116 --> 00:15:14,076
‎เพื่อรับรองสถิติความปลอดภัยที่เหนือระดับ
‎ขององค์การขนส่งนครนิวยอร์ก

258
00:15:14,163 --> 00:15:17,883
‎พนักงานทุกคนได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี

259
00:15:18,626 --> 00:15:21,376
‎ณ ศูนย์ทดสอบขององค์การขนส่ง

260
00:15:21,462 --> 00:15:23,842
‎พนักงานเหล่านี้ได้หัดขับรถบนถนนในเมือง

261
00:15:23,923 --> 00:15:28,223
‎ในช่วงการจราจรคับคั่ง
‎และในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

262
00:15:29,178 --> 00:15:33,058
‎ทักษะของพวกเขาถูกประเมินอย่างรอบคอบ
‎โดยผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกฝน

263
00:15:33,682 --> 00:15:37,562
‎ฉันคิดว่าถ้าคุณอายุมากกว่า 14 ปี
‎คุณไม่มีเวลามารอรถเมล์หรอก

264
00:15:37,645 --> 00:15:41,515
‎ถ้าคุณอายุแปดหรือเก้าขวบ
‎คุณอาจคิดว่า "รถเมล์น่าจะใช้เวลาชั่วโมงครึ่ง

265
00:15:41,607 --> 00:15:45,147
‎แต่ฉันโอเค เพราะฉันแค่เก้าขวบ
‎ฉันมีเวลาเหลือเฟือ"

266
00:15:45,235 --> 00:15:48,695
‎แต่ถ้าคุณไม่ได้อายุเก้าขวบ
‎คุณจะคิดว่า "ฉันขอโทษจริงๆ แต่ฉันแก่เกินไป

267
00:15:48,781 --> 00:15:50,741
‎ฉันไม่มีเวลามานั่งรอหรอก"

268
00:15:50,824 --> 00:15:53,664
‎ฉันเป็นหนึ่งในคนพวกนี้
‎ที่ถ้าฉันเริ่มรอรถเมล์…

269
00:15:53,744 --> 00:15:56,714
‎มีคนอีกเยอะที่รออยู่เหมือนกัน
‎แต่ขณะที่คุณอยู่ตรงนั้น

270
00:15:56,789 --> 00:16:00,789
‎กับสิ่งที่กลายเป็นชุมชนของคนที่รอรถเมล์

271
00:16:02,086 --> 00:16:03,296
‎บางคนก็ยอมแพ้

272
00:16:04,004 --> 00:16:06,514
‎พวกเขาแค่เดินจากไป
‎บางคนก็นั่งแท็กซี่

273
00:16:07,925 --> 00:16:11,295
‎ฉันเป็นคนประเภทที่คิดว่า
‎"ฉันจะไม่ทิ้งการลงทุนนี้

274
00:16:12,304 --> 00:16:13,974
‎ฉันเสียเวลารอมาแล้ว 25 นาที

275
00:16:14,056 --> 00:16:16,426
‎ถ้าฉันไปตอนนี้ ฉันจะเสียเวลา 25 นาทีไปเลย

276
00:16:16,517 --> 00:16:19,017
‎ฉันไม่มีวันได้มันคืนมา พูดกันตรงๆ เลย"

277
00:16:19,645 --> 00:16:21,475
‎ในที่สุดรถเมล์ก็มา

278
00:16:22,648 --> 00:16:27,438
‎ฉันถามคนขับตอนที่ฉันขึ้นรถว่า
‎"ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม

279
00:16:28,862 --> 00:16:31,282
‎ป้ายที่ใกล้กับถนนหมายเลข 27 ที่สุด
‎คือป้ายไหน"

280
00:16:31,824 --> 00:16:33,204
‎เขาตอบว่า "ผมไม่รู้"

281
00:16:34,660 --> 00:16:36,580
‎ฉันเลยพูดว่า "ว่าไงนะคะ

282
00:16:38,455 --> 00:16:39,415
‎คุณไม่รู้เหรอ"

283
00:16:40,082 --> 00:16:43,462
‎ฉันบอกว่า "คุณไม่รู้ว่าป้ายที่ใกล้กับ
‎ถนนหมายเลข 27 ที่สุดคือป้ายไหนเหรอ"

284
00:16:43,544 --> 00:16:47,094
‎เขาบอกว่า "คุณคาดหวังอะไรกัน
‎คุณจะให้ผมจำทุกป้ายงั้นเหรอ"

285
00:16:49,383 --> 00:16:52,553
‎ฉันตอบว่า "ใช่สิ ฉันคาดหวัง!

286
00:16:52,636 --> 00:16:55,806
‎ฉันคาดหวังว่าคุณจะจำป้ายรถเมล์ได้ทั้งหมด

287
00:16:56,473 --> 00:16:57,643
‎ทุกป้ายเลย!"

288
00:16:58,308 --> 00:17:02,018
‎เขาพูดว่า "มีป้ายรถเมล์เยอะจะตาย"
‎ฉันบอกว่า "ฉันคาดหวังให้คุณจำได้"

289
00:17:02,104 --> 00:17:03,484
‎คุณเป็นคนขับรถเมล์นะ!

290
00:17:04,272 --> 00:17:07,612
‎ไม่ใช่ว่า
‎"ฉันเข้าใจ คุณแสดงเรื่องริชาร์ดที่ 3

291
00:17:07,693 --> 00:17:11,663
‎ต้องจำเยอะจะตายไป คุณจำได้ทั้งหมด
‎และยังจำป้ายรถเมล์อีกได้ไง"

292
00:17:11,739 --> 00:17:14,659
‎แต่คุณเป็นคนขับรถเมล์ นี่มันงานของคุณ!

293
00:17:14,742 --> 00:17:17,912
‎คุณมีหน้าที่สองอย่างในอาชีพ
‎คุณต้องขับรถเมล์ โอเคไหม

294
00:17:17,994 --> 00:17:20,204
‎ซึ่งฉันก็ทำได้ โอเคไหม

295
00:17:20,289 --> 00:17:23,129
‎และคุณต้องจำป้ายรถเมล์ ซึ่งฉันก็ทำได้

296
00:17:23,208 --> 00:17:25,878
‎ริชาร์ดที่ 3 ไม่ อันนั้นฉันทำไม่ได้ แต่ฉัน…

297
00:17:25,961 --> 00:17:28,921
‎มีป้ายรถเมล์เท่าไหร่กันเชียว
‎ไม่ใช่ว่าหมื่นป้ายสักหน่อย

298
00:17:29,006 --> 00:17:31,046
‎ไม่มีร้านอาหารไหนในนิวยอร์ก

299
00:17:31,133 --> 00:17:35,143
‎ที่พนักงานเสิร์ฟทุกคนในร้าน
‎ไม่สามารถจำเมนูพิเศษทั้ง 4,000 เมนูได้

300
00:17:35,220 --> 00:17:38,310
‎บางครั้งฉันทึ่งสุดๆ เลย
‎พวกเขาแนะนำเมนูพิเศษเป็นล้านเมนูได้

301
00:17:38,390 --> 00:17:41,850
‎กว่าพวกเขาจะแนะนำจบ
‎ฉันก็จำเมนูที่แนะนำช่วงแรกไม่ได้แล้ว

302
00:17:41,935 --> 00:17:45,055
‎แล้วคุณก็พบว่าตัวเองพูดว่า
‎"เมื่อกี้คุณพูดว่าปลาเทราต์ใช่ไหม"

303
00:17:45,147 --> 00:17:47,187
‎และทันทีเลย พวกเขาอธิบายได้เป๊ะๆ

304
00:17:47,274 --> 00:17:49,944
‎ฉันว่าพวกเขาน่าจะเอาพนักงานเสิร์ฟเหล่านี้

305
00:17:50,027 --> 00:17:52,907
‎ซึ่งส่วนใหญ่คิดว่า
‎จะได้แสดงเรื่องริชาร์ดที่ 3 แต่ไม่ใช่

306
00:17:52,988 --> 00:17:55,118
‎และเอาพวกเขามาเป็นคนขับรถเมล์ โอเคไหม

307
00:17:55,199 --> 00:17:57,909
‎เพราะเห็นได้ชัดว่า
‎พวกเขามีความจำที่ยอดเยี่ยม

308
00:17:57,993 --> 00:18:01,163
‎พวกเขาสามารถจำ…
‎และไม่ใช่ว่าแค่จำเมนูนะ

309
00:18:01,246 --> 00:18:05,786
‎พวกเขาจำวิธีการปรุง
‎"และในนั้นมีผักชี และก็มี…"

310
00:18:05,876 --> 00:18:09,506
‎จากนั้นก็จะมีคนพูดขึ้นมาว่า "ผักชีเยอะแค่ไหน"
‎ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะ

311
00:18:09,588 --> 00:18:13,718
‎แต่ก็มีคนที่จู้จี้จุกจิกมากๆ อยู่

312
00:18:14,927 --> 00:18:16,507
‎"เป็นผักชีจากที่ไหน"

313
00:18:16,595 --> 00:18:19,385
‎ฉันคิดเสมอว่า
‎"ฉันจะไม่มีวันกินมื้อค่ำกับคุณอีกแล้ว"

314
00:18:20,140 --> 00:18:23,520
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผักชีคืออะไร

315
00:18:23,602 --> 00:18:26,812
‎อร่อยออก ฉันลองชิมแล้ว
‎โอเค เยี่ยม ผักชี ไม่เป็นไร

316
00:18:27,523 --> 00:18:30,283
‎แต่การนั่งรถเมล์มันเป็นแบบนี้

317
00:18:33,070 --> 00:18:34,860
‎เมืองกำลังเปลี่ยนไปน่ะนะ

318
00:18:34,947 --> 00:18:38,077
‎หนึ่งในเหตุผลที่คุณบอกได้
‎คือไฟในอาคารเปิดอยู่

319
00:18:38,909 --> 00:18:42,499
‎ใช่ที่เกาะรูสเวลต์หรือเปล่านะ
‎ที่เคยมีโรงพยาบาลอยู่

320
00:18:42,579 --> 00:18:43,539
‎ใช่ ตรงนั้นแหละ

321
00:18:43,622 --> 00:18:47,252
‎และนั่นคือที่ที่โรงพยาบาลไทฟอยด์
‎เคยตั้งอยู่ใช่ไหม

322
00:18:47,334 --> 00:18:51,634
‎ใช่แล้ว วัณโรค ไทฟอยด์และโรคอื่นๆ
‎อยู่ตรงนั้น ใช่

323
00:18:51,713 --> 00:18:53,593
‎สักวัน นี่จะเป็นของคุณ

324
00:18:53,674 --> 00:18:55,474
‎ผมกำลังจะพูดพอดีเลย นั่นมันบทผมนะ!

325
00:18:57,136 --> 00:19:01,556
‎- อะไร… คุณเห็นเครื่องบินไหม ตรงไหน
‎- เหมือนแมลงปอเลย ดูสิ

326
00:19:01,640 --> 00:19:02,980
‎- ไม่เห็นเลย
‎- ตรงนั้นไง

327
00:19:03,976 --> 00:19:04,806
‎กำลังลงจอด

328
00:19:05,769 --> 00:19:07,689
‎- ตรงไหน
‎- ที่สนามบินไง

329
00:19:07,771 --> 00:19:08,611
‎สนามบินอะไร

330
00:19:10,232 --> 00:19:12,032
‎สนามบินลากวาร์เดียอยู่ข้างไรเกอร์สเหรอ

331
00:19:12,109 --> 00:19:13,529
‎- ใช่แล้ว
‎- ให้ตายสิ

332
00:19:13,610 --> 00:19:15,570
‎แต่มันไม่ได้ลงจอดที่ไรเกอร์ส

333
00:19:15,654 --> 00:19:17,994
‎และถ้ามันจอด นักโทษก็คงพูดว่า

334
00:19:18,073 --> 00:19:20,283
‎"ไม่รู้สิ เดลตาแอร์ไลน์เหรอ
‎นายว่าไง ไม่เอาอะ"

335
00:19:21,368 --> 00:19:22,328
‎- เห็นแล้ว
‎- นั่นแหละ

336
00:19:22,744 --> 00:19:25,464
‎- มีเครื่องบินแค่ลำเดียวเหรอ หรือสอง
‎- มีสองลำ

337
00:19:25,539 --> 00:19:27,039
‎สองลำ งั้นก็เหมือนของเดลตาสินะ

338
00:19:29,626 --> 00:19:32,796
‎"เครื่องบินอยู่ไหน"
‎"เรามีแค่สองลำ คุณจะไปไหนล่ะ

339
00:19:32,880 --> 00:19:36,430
‎คุณต้องรอนะ
‎เพราะมันต้องไปอีก 16 เมืองอื่นก่อน"

340
00:19:37,551 --> 00:19:39,301
‎มีที่ไหนในสังคมของเรา

341
00:19:39,386 --> 00:19:42,306
‎ที่คุณจะไม่อยากอยู่กับคนอื่นๆ มากที่สุด

342
00:19:42,389 --> 00:19:44,309
‎ที่ที่ทำให้คุณรู้สึกขยะแขยง

343
00:19:44,391 --> 00:19:45,891
‎- ค่ะ เครื่องบิน
‎- เครื่องบินเหรอ

344
00:19:45,976 --> 00:19:48,436
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่า
‎พวกเขาปล่อยให้คนอื่นขึ้นเครื่องด้วย

345
00:19:49,021 --> 00:19:52,021
‎บนเครื่องบินมันแย่อะไรนักหนาเหรอ
‎ผู้โดยสารคนอื่นๆ ไง

346
00:19:52,107 --> 00:19:54,397
‎ในช่วงชีวิตคุณ
‎การเดินทางทางอากาศเปลี่ยนไปยังไง

347
00:19:54,484 --> 00:19:56,534
‎ตอนที่ฉันเริ่มขึ้นเครื่องบินใหม่ๆ

348
00:19:56,612 --> 00:19:59,452
‎ตอนนั้นฉันไม่เด็กแล้วนะ
‎ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วตอนขึ้นเครื่องบินครั้งแรก

349
00:19:59,531 --> 00:20:01,831
‎- การขึ้นเครื่องบินเป็นสิ่งที่หรูหรามาก
‎- แน่นอน

350
00:20:01,909 --> 00:20:05,289
‎มันหรูหรามากจริงๆ
‎ฉันรู้ว่ามันอาจฟังดูเป็นไปไม่ได้

351
00:20:05,370 --> 00:20:09,500
‎แต่เหตุผลคือ
‎เป็นเพราะว่าสายการบินถูกควบคุม

352
00:20:09,583 --> 00:20:12,793
‎และกฎก็คือ
‎พวกเขาไม่สามารถแข่งขันด้านราคาได้

353
00:20:12,878 --> 00:20:15,208
‎ตั๋วเครื่องบินราคาเท่ากันหมด

354
00:20:15,297 --> 00:20:17,507
‎ตั๋วจากนิวยอร์กไปแอลเอ
‎ราคาเท่ากันทุกสายการบิน

355
00:20:17,591 --> 00:20:21,051
‎ดังนั้นถ้าคุณตกเครื่องบิน
‎สายการบินอื่นก็จะรับตั๋วของคุณ

356
00:20:21,136 --> 00:20:22,046
‎ไม่มีปัญหาเลย

357
00:20:22,971 --> 00:20:25,721
‎พวกเขาเลยต้องแข่งกันเรื่องการบริการแทน

358
00:20:25,807 --> 00:20:28,767
‎มีโฆษณาของสายการบินที่บอกว่า

359
00:20:28,852 --> 00:20:33,112
‎"เรามีสเต๊ก ล็อบสเตอร์ บาร์เปียโน
‎เรามีนักเต้นเปลื้องผ้า เรามีห้องรับรอง"

360
00:20:33,190 --> 00:20:38,070
‎ไม่ได้ล้อเล่นนะ ที่นี่มีกี่คนที่เคยบินแพนแอม
‎ก่อนที่พวกเขาจะเลิกกิจการ

361
00:20:38,153 --> 00:20:41,663
‎ผมเคยบินเที่ยวบินเก่าไปเวสต์โคสต์
‎และไปซานฟรานซิสโก

362
00:20:41,740 --> 00:20:43,410
‎มันเรียกว่า เรือบินแห่งท้องฟ้า

363
00:20:43,992 --> 00:20:46,122
‎แนวคิดใหม่ในการขนส่งทางอากาศ

364
00:20:46,662 --> 00:20:49,082
‎การเดินทางไม่มีคำว่ายากลำบากอีกต่อไป

365
00:20:52,834 --> 00:20:55,634
‎นี่คือบรรยากาศบนเที่ยวบินของเรือบินเจ็ต

366
00:20:55,712 --> 00:20:57,972
‎อาหารอร่อยช่วยเพิ่มความเพลิดเพลิน

367
00:20:58,048 --> 00:21:01,178
‎มันถูกจัดเตรียมไว้ในสี่แกลลี่พร้อมกัน

368
00:21:01,260 --> 00:21:03,600
‎ซึ่งสามารถปรุงอาหารให้สุก
‎ได้ภายในห้านาทีในเตาอบ

369
00:21:06,473 --> 00:21:09,393
‎ไม่นานมานี้ ผู้หญิงสามคนในวัยห้าสิบ

370
00:21:09,476 --> 00:21:12,266
‎ถูกจับบนเครื่องบินสักที่ทางเหนือ

371
00:21:13,230 --> 00:21:17,110
‎คนหนึ่งเคยเป็นทนาย คนหนึ่งเคยเป็นหมอ
‎คนหนึ่งเคยเป็นนายหน้าอสังหาฯ หรือสักอย่าง

372
00:21:17,192 --> 00:21:20,112
‎พวกเขาไปด้วยกัน มีคนหนึ่งทะเลาะ
‎กับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน

373
00:21:20,195 --> 00:21:22,855
‎คนอื่นๆ ก็เข้ามาร่วมด้วย
‎เลยถูกจับใส่กุญแจมือ

374
00:21:22,948 --> 00:21:24,568
‎เพื่อนคนหนึ่งพูดว่า "น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ

375
00:21:24,658 --> 00:21:27,078
‎ที่คนอายุปูนนั่นจะถูกไล่ลงจากเครื่องบิน"

376
00:21:27,160 --> 00:21:30,370
‎และฉันบอกว่า " มีแต่คนที่อายุเท่านั้นแหละ
‎ที่ถูกไล่ลงเครื่องบิน

377
00:21:30,455 --> 00:21:33,915
‎เพราะมีแต่พวกเราที่จำ
‎ช่วงที่การเดินทางด้วยเครื่องบินเคยดีได้"

378
00:21:34,001 --> 00:21:36,551
‎ดังนั้นพอพวกเขาพูดกับเราว่า
‎"อย่าวางสิ่งนั้นไว้ตรงนั้นค่ะ"

379
00:21:36,628 --> 00:21:38,878
‎คุณตอบว่า "ล้อฉันเล่นเหรอ
‎ล็อบสเตอร์ฉันอยู่ไหน"

380
00:21:40,632 --> 00:21:44,432
‎ในขณะที่คนที่อายุ 20
‎พวกเขารู้จักมันแค่ว่าเป็นประสบการณ์ที่เลวร้าย

381
00:21:44,511 --> 00:21:47,681
‎- รถเมล์บินได้
‎- เป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายต่ำช้า

382
00:21:48,223 --> 00:21:52,353
‎คือทำไมต้องใช้เวลาหกถึงชั่วโมง
‎ในการบินไปแอลเอด้วย

383
00:21:53,145 --> 00:21:56,855
‎ถ้าพวกเขาใช้คองคอร์ดบินไปแอลเอ
‎คุณก็คงไม่ต้องค้างคืนแล้ว

384
00:21:57,357 --> 00:22:00,067
‎นั่นเป็นเป้าหมายสำคัญระดับชาติเลยนะ
‎ในความคิดของฉัน

385
00:22:00,152 --> 00:22:03,782
‎ถ้าฉันเป็นประธานาธิบดี ฉันจะบอกว่า
‎"เรามีเป้าหมายสำคัญระดับชาติ

386
00:22:03,864 --> 00:22:07,164
‎เราจะทำให้มันเป็นไปได้
‎ในการที่คุณจะเดินทางไปแอลเอจากนิวยอร์ก

387
00:22:07,242 --> 00:22:08,372
‎และไม่ต้องค้างคืน"

388
00:22:08,452 --> 00:22:11,622
‎- ไปประชุม และกลับมา
‎- คุณไม่ต้องค้างคืน

389
00:22:11,705 --> 00:22:15,495
‎ตอนที่ฉันอยู่ที่ล็อบบี้ตึกกับกระเป๋าเดินทาง
‎ตอนหกโมงเช้าเพื่อไปบินให้ทัน

390
00:22:15,584 --> 00:22:19,764
‎และมีบางคนในตึกฉัน
‎ก็คือเพื่อนบ้านน่ะนะ ที่…

391
00:22:19,838 --> 00:22:22,588
‎บางคน ตอนหกโมงเช้า
‎ก็เป็นเวลาที่พวกเขาเพิ่งกลับมาจากยิม

392
00:22:23,216 --> 00:22:25,676
‎ฉันคิดว่า "เพราะแบบนั้นไง พวกเขาถึงรวย"

393
00:22:25,761 --> 00:22:28,141
‎ในทางกลับกัน คุณเรียกนั่นว่าชีวิตเหรอ

394
00:22:28,221 --> 00:22:31,021
‎งั้นเหรอ ตอนหกโมงเช้า
‎พวกเขากลับมาจากยิมเนี่ยนะ

395
00:22:31,099 --> 00:22:34,349
‎โอเค พวกเขาจะถามว่า
‎"ฟราน คุณจะไปเที่ยวเหรอ"

396
00:22:34,436 --> 00:22:36,226
‎และฉันคิดว่า "คุณบ้าไปแล้วเหรอ"

397
00:22:36,897 --> 00:22:39,977
‎ฉันเลยตอบว่า "เปล่า ไปเที่ยวเหรอ ไม่ใช่"

398
00:22:41,234 --> 00:22:42,244
‎"งั้นคุณจะไปไหนล่ะ"

399
00:22:42,319 --> 00:22:45,699
‎ฉันจำไม่ได้ว่ากำลังไปไหน
‎ฉันตอบว่า "เปล่า ฉันต้องไปขึ้นพูด

400
00:22:46,365 --> 00:22:47,485
‎ฉันไปทำงานน่ะ"

401
00:22:48,200 --> 00:22:50,580
‎ถ้าคุณเห็นฉันพร้อมกับกระเป๋าเดินทางที่ล็อบบี้

402
00:22:51,536 --> 00:22:53,866
‎ฉันจะไปหาเงิน โอเคไหม

403
00:22:54,915 --> 00:22:57,455
‎ฉันไม่จะไปใช้มัน ฉันจะใช้เงินที่นี่

404
00:22:58,126 --> 00:22:59,246
‎นี่คือที่ที่ฉันใช้เงิน

405
00:22:59,336 --> 00:23:02,796
‎ฉันจะเดินทางไป ฉันขึ้นเครื่อง
‎ฉันไปสถานที่พวกนี้ ฉันหาเงิน

406
00:23:02,881 --> 00:23:06,551
‎ได้เงินกลับมา ฉันก็จ่ายเงินให้ตึก ฉันอยู่ในตึก

407
00:23:06,635 --> 00:23:11,555
‎มันเหมือนกับว่าฉันหาเงินมา
‎เพื่อที่จะได้มีบ้านหลังนี้

408
00:23:12,140 --> 00:23:14,940
‎ฉันต้องออกไปข้างนอกอยู่เรื่อยๆ
‎เพื่อที่ฉันจะได้อยู่ที่นี่

409
00:23:15,018 --> 00:23:19,358
‎แต่การอยากเดินทางไปสถานที่ต่างๆ นั้น
‎ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคนจะทำเพื่อความสนุก

410
00:23:19,439 --> 00:23:22,819
‎ตอนฉันอยู่ในสนามบินและฉันเห็นว่า
‎มีคนเดินทางไปเที่ยว

411
00:23:22,901 --> 00:23:24,821
‎ฉันคิดเลยว่า "ชีวิตคุณต้องแย่แค่ไหนกันนะ"

412
00:23:25,320 --> 00:23:29,530
‎ชีวิตปกติของคุณแย่แค่ไหน
‎ที่คุณต้องคิดว่า "รู้ไหมว่าอะไรน่าสนุก

413
00:23:30,075 --> 00:23:36,245
‎พาลูกๆ ไปเที่ยวกัน ไปที่สนามบิน
‎พร้อมกระเป๋าเดินทางหลายพันใบ

414
00:23:36,331 --> 00:23:39,461
‎ไปต่อคิวและโดนพวกโง่ทั้งหลายตะคอกใส่

415
00:23:39,543 --> 00:23:42,093
‎เครื่องออกช้า และถูกอัดไปบนเครื่องด้วยกัน

416
00:23:42,170 --> 00:23:44,340
‎และนี่ดีกว่าชีวิตปกติของเรา"

417
00:23:45,132 --> 00:23:46,972
‎(คนจะรวย ช่วยไม่ได้)

418
00:23:47,050 --> 00:23:48,010
‎โอเค เริ่มได้

419
00:23:48,093 --> 00:23:51,103
‎หนึ่งกระทง
‎ข้อหามีส่วนรู้เห็นในการฉ้อโกงหลักทรัพย์

420
00:23:51,596 --> 00:23:53,216
‎สองกระทง ข้อหาฉ้อโกงหลักทรัพย์

421
00:23:53,723 --> 00:23:56,643
‎หนึ่งกระทง ข้อหามีส่วนรู้เห็นในการฟอกเงิน

422
00:23:57,144 --> 00:24:01,614
‎ยี่สิบเอ็ดกระทง ข้อหาฟอกเงิน
‎หนึ่งกระทง ข้อหาขัดขวางการทำงานเจ้าหน้าที่

423
00:24:03,150 --> 00:24:05,150
‎ค่าประกันตัวตั้งไว้ที่สิบล้านดอลลาร์

424
00:24:15,787 --> 00:24:16,617
‎คะ

425
00:24:16,705 --> 00:24:18,995
‎คุณคิดยังไงกับบุหรี่ไฟฟ้าคะ

426
00:24:21,501 --> 00:24:26,551
‎ตอนที่อยู่ในกองถ่ายหนังของคุณ
‎ตอนที่ลีโอเดินเข้าไปในห้องพิจารณาคดี

427
00:24:27,257 --> 00:24:28,717
‎เขาสูบบุหรี่

428
00:24:29,217 --> 00:24:34,137
‎และฉันคิดว่า…
‎และเราอยู่ในห้องพิจารณาคดีจริงๆ โอเคไหม

429
00:24:34,222 --> 00:24:36,602
‎ฉันรู้ว่าดาราหนังมีอภิสิทธิ์หลายอย่าง

430
00:24:36,683 --> 00:24:38,353
‎มากกว่าคนที่ไม่ใช่ดารา

431
00:24:38,435 --> 00:24:41,605
‎แต่ฉันคิดว่า "พวกนั้นอนุญาตให้เขาสูบบุหรี่
‎ในห้องพิจารณาคดีเนี่ยนะ"

432
00:24:41,688 --> 00:24:44,318
‎แล้วเขาก็เข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ
‎และฉันไม่ได้กลิ่นบุหรี่

433
00:24:44,399 --> 00:24:47,689
‎ฉันคิดว่า "ถ้าเขาสูบบุหรี่ได้
‎ฉันก็สูบบุหรี่ได้"

434
00:24:48,195 --> 00:24:50,855
‎ตอนนั้นเขาสูบบุหรี่ไฟฟ้าน่ะ

435
00:24:50,947 --> 00:24:54,327
‎แล้วในช่วงพักกอง

436
00:24:56,036 --> 00:24:58,326
‎เขาก็พูดกับฉันว่า "คุณอยากได้บ้างไหม

437
00:24:58,413 --> 00:25:00,503
‎เคยลองรึเปล่า" ฉันตอบไปว่า "ไม่เคย"

438
00:25:00,582 --> 00:25:03,212
‎เขาบอกว่า "งั้นผมให้คุณเครื่องหนึ่ง"
‎ซึ่งเขาก็ให้จริงๆ

439
00:25:03,293 --> 00:25:04,963
‎เขาให้ฉันมาและบอกว่า "ลองดู"

440
00:25:05,045 --> 00:25:06,665
‎ฉันบอกว่า "ฉันอยากได้บุหรี่จริงๆ"

441
00:25:07,172 --> 00:25:10,972
‎เขาบอกว่า "ลองดูสิ" ฉันเลยแกล้งดูด
‎ฉันลองดูดและบอกว่า "ดีมาก"

442
00:25:12,302 --> 00:25:15,012
‎เขาก็เลยให้ฉัน แล้วฉันก็ลืมมันไปเลย

443
00:25:15,931 --> 00:25:19,851
‎แล้วตอนนั้นฉันอยู่บนเครื่องบิน
‎กำลังไปแอลเอ

444
00:25:20,727 --> 00:25:23,937
‎และอยู่ในจุดที่คิดว่า
‎"ฉันกำลังจะฆ่าใครสักคนแล้ว"

445
00:25:25,774 --> 00:25:29,534
‎จากนั้นฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีบุหรี่ปลอมนี่อยู่

446
00:25:31,363 --> 00:25:33,573
‎ซึ่งลีโอก็บอกฉันแล้วว่า "คุณไม่สามารถ…"

447
00:25:33,657 --> 00:25:37,367
‎ฉันถามว่า "คุณสูบไอ้นี่บนเครื่องบินได้ไหม"
‎นี่เป็นสิ่งแรกที่ฉันถามเลย

448
00:25:37,452 --> 00:25:41,042
‎เขาบอกว่า "ไม่ได้" ฉันถามว่า
‎"ในเที่ยวบินธรรมดา คุณสูบเจ้านี่ไม่ได้เหรอ"

449
00:25:41,122 --> 00:25:43,212
‎เขาบอกว่า "ไม่ได้" ฉันถามว่า "คุณรู้ได้ยังไง

450
00:25:43,708 --> 00:25:45,418
‎มีใครบอกคุณเหรอ"

451
00:25:47,295 --> 00:25:49,875
‎เขาบอกว่า
‎"ไม่ ผมเคยอยู่บนเที่ยวบินพาณิชย์

452
00:25:49,965 --> 00:25:51,585
‎และพวกเขาไม่ยอมให้ผมสูบ"

453
00:25:51,675 --> 00:25:54,335
‎ฉันเลยคิดว่า "ถ้าพวกนั้นไม่ยอมให้เขาสูบ

454
00:25:54,427 --> 00:25:56,717
‎งั้นฉันก็รู้เลยว่าเราสูบมันบนเครื่องไม่ได้"

455
00:25:56,805 --> 00:25:58,465
‎ถึงฉันจะสงสัยว่า "ทำไมนะ"

456
00:25:59,808 --> 00:26:03,138
‎ดังนั้นตอนนั้นฉันอยู่บนเครื่องบิน
‎ซึ่งไม่ใช่เที่ยวบินพาณิชย์นะ แต่สูบบุหรี่ไม่ได้

457
00:26:03,228 --> 00:26:06,568
‎ฉันเลยคิดว่า "ฉันมีบุหรี่ที่ลีโอให้มานี่"

458
00:26:06,648 --> 00:26:12,068
‎ฉันเลยใช้มันบนเครื่องบิน
‎และมันก็ทำให้ฉันหยุดอยากฆ่าคนไป

459
00:26:13,572 --> 00:26:15,532
‎แม้ใจหนึ่งคุณจะคิดว่า

460
00:26:15,615 --> 00:26:18,485
‎"ชายที่เป็นเจ้าของเครื่องบินนี่ใจดีจัง
‎ที่ยอมให้ฉันนั่งไปแอลเอด้วย"

461
00:26:18,577 --> 00:26:20,577
‎แต่อีกใจก็คิดว่า "ทำไมเขาไม่ยอมให้ฉันสูบวะ"

462
00:26:21,621 --> 00:26:23,871
‎ฉันคิดว่ามันไม่ได้ดีเท่าบุหรี่จริง

463
00:26:23,957 --> 00:26:25,707
‎แต่ก็ดีกว่าไม่มีบุหรี่เลย

464
00:26:25,792 --> 00:26:27,962
‎และคุณไม่ได้รับอนุญาตให้สูบมันบนเครื่อง

465
00:26:28,044 --> 00:26:30,764
‎แต่ต่อให้คุณสูบบนเครื่อง
‎ก็ไม่มีใครรู้หรอก

466
00:26:31,715 --> 00:26:35,465
‎ดังนั้นคุณสูบมันบนเครื่องบินได้
‎โดยเฉพาะในห้องน้ำ

467
00:26:35,552 --> 00:26:37,932
‎คุณสูบบุหรี่จริงในห้องน้ำบนเครื่องบินไม่ได้

468
00:26:38,013 --> 00:26:40,433
‎พอคุณจุดไฟมันจะมีบางอย่างไปเตือนในห้องนักบิน

469
00:26:40,515 --> 00:26:42,055
‎และพวกนั้นจะมาตะคอกใส่คุณ

470
00:26:46,646 --> 00:26:48,516
‎นี่คือสิ่งที่ฉันรู้อย่างแน่นอน

471
00:26:51,610 --> 00:26:53,990
‎เตือนภัย การสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

472
00:26:54,487 --> 00:26:59,197
‎ฟราน เลโบวิตซ์และลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ
‎ไม่สนับสนุนการใช้บุหรี่ไฟฟ้า

473
00:26:59,284 --> 00:27:02,004
‎และไม่รับผิดชอบต่ออุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น

474
00:27:02,078 --> 00:27:04,118
‎ขณะใช้บุหรี่ไฟฟ้า

475
00:27:16,217 --> 00:27:20,137
‎ตอนคุณขับแท็กซี่
‎คุณจำค่าโดยสารได้ไหม

476
00:27:20,639 --> 00:27:21,769
‎ไม่ได้เลย

477
00:27:21,848 --> 00:27:23,558
‎แต่ฉันจำได้

478
00:27:24,643 --> 00:27:29,563
‎ว่ามีหลายคน
‎พยายามจะทิปฉันด้วยกัญชา

479
00:27:30,106 --> 00:27:30,936
‎โอเค

480
00:27:31,024 --> 00:27:34,404
‎และพวกเขาก็จะยังอายุน้อยอยู่เหมือนกัน

481
00:27:34,486 --> 00:27:36,856
‎ดังนั้นพวกเขาคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี

482
00:27:36,946 --> 00:27:41,826
‎น่าจะประมาณหกหรือเจ็ดครั้ง
‎หรืออาจจะมากกว่า

483
00:27:41,910 --> 00:27:44,830
‎คนจะยื่นกัญชามาให้และพูดว่า
‎"และนี่สำหรับคุณ"

484
00:27:44,913 --> 00:27:46,793
‎ฉันพูดเหมือนเดิม แล้วฉันก็คืนไป

485
00:27:46,873 --> 00:27:50,503
‎อย่างแรกเลยที่คุณจะไม่อยากมีในรถ
‎คือยาเสพติด!

486
00:27:50,585 --> 00:27:52,245
‎คุณอาจถูกตำรวจสั่งให้หยุดได้

487
00:27:52,337 --> 00:27:56,677
‎และฉันก็จะตะโกนด่าคนที่สูบกัญชาในรถด้วย

488
00:27:56,758 --> 00:27:58,798
‎คุณสูบบุหรี่ในแท็กซี่ได้

489
00:27:58,885 --> 00:28:01,425
‎เพราะฉันคิดว่า "เราจะถูกตำรวจเรียกแน่

490
00:28:01,513 --> 00:28:04,603
‎ฉันจะต้องเข้าคุกเพราะนายสูบกัญชา"

491
00:28:05,600 --> 00:28:09,310
‎และฉันจะบอกว่า "คืองี้นะ
‎ฉันไม่อยากให้สิ่งนี้อยู่ในรถ

492
00:28:09,396 --> 00:28:12,186
‎และอีกเรื่องคือ ฉันทำเพื่อเงิน

493
00:28:13,108 --> 00:28:18,448
‎ฉันขับแท็กซี่คันนี้เพื่อเงิน
‎ในนี้ไม่ใช่งานเทศกาล

494
00:28:18,530 --> 00:28:22,870
‎ฉันทำมันเพื่อเงิน
‎และฉันไม่สามารถจ่ายกัญชา

495
00:28:22,951 --> 00:28:24,701
‎เพื่อแลกกับแซนด์วิชได้

496
00:28:24,786 --> 00:28:29,116
‎พูดง่ายๆ ก็คือการขับรถแท็กซี่นี่
‎คือหนทางในการซื้อแซนด์วิชของฉัน

497
00:28:29,207 --> 00:28:30,707
‎ดังนั้นเอามันคืนไป"

498
00:28:30,792 --> 00:28:34,632
‎ฉันไม่อยากให้มันอยู่ในแท็กซี่
‎นั่นเป็นเรื่องทั่วไปที่คนพยายามทำกัน

499
00:28:34,713 --> 00:28:38,593
‎มีคนคอยบอกฉันว่า
‎มีคนขับแท็กซี่เป็นผู้หญิง แต่ฉันไม่เคยเห็นเธอ

500
00:28:38,675 --> 00:28:41,925
‎ฉันมองหาเธอที่เบลมอร์เสมอ
‎จะได้มีคนคุยกับฉันบ้าง!

501
00:28:42,011 --> 00:28:43,471
‎แต่ฉันไม่เคยเห็นเธอเลย

502
00:28:43,555 --> 00:28:47,635
‎คำบรรยายโดยณัฏฐ์อัปสร เลิศธีระกุล