1
00:00:13,360 --> 00:00:16,640
มาร์ธาถูกห้ามเข้าร้าน
เพราะเหตุการณ์หลังการทําร้ายเทอรี่ไม่นาน

2
00:00:17,480 --> 00:00:21,440
อยู่นี่เอง ไอ้สารเลวหลายใจขี้ขลาด

3
00:00:21,440 --> 00:00:25,640
กล้าดียังไงที่พาอีร่านนั่น
มาเยาะเย้ยฉันเมื่อคืนก่อน

4
00:00:25,640 --> 00:00:27,240
เอาละ พอได้แล้ว มาร์ธา

5
00:00:27,240 --> 00:00:29,200
แกเป็นศัตรูของฉันแล้ว กวางน้อย

6
00:00:29,200 --> 00:00:30,840
- แน่ใจได้เลย
- มาร์ธา

7
00:00:30,840 --> 00:00:33,440
- หวังว่าจะรู้นะว่าสิ่งที่แกทํา...
- พอซะที

8
00:00:33,440 --> 00:00:35,160
- ที่มาทําร้ายจิตใจฉันแบบนี้
- มาร์ธา

9
00:00:35,160 --> 00:00:37,320
ปากแกจะพาซวย ไอ้หนู

10
00:00:37,320 --> 00:00:39,960
ชั่วครู่หนึ่ง ผมนึกว่ามันอาจจบลงแค่นั้น

11
00:00:39,960 --> 00:00:42,880
แต่เธอแค่ลามไปก่อกวนด้านอื่นๆ ในชีวิตผม

12
00:00:42,880 --> 00:00:45,880
นี่ น่าจะเห็นผู้หญิงที่เขาเดทนะ อุบาทว์สิ้นดี

13
00:00:45,880 --> 00:00:48,560
ถ้าเขาทําตัวตกต่ําไปกว่านี้
เขาคงเป็นไอ้ค่อมแล้ว

14
00:00:48,560 --> 00:00:50,400
ครับ สวัสดีครับ ท่านผู้ชมทุกท่าน...

15
00:00:50,400 --> 00:00:53,000
เขามันไอ้ค่อม ควอซิโมโด

16
00:00:53,000 --> 00:00:54,800
มุดหัวอยู่แต่กับพวกร่าน

17
00:00:54,800 --> 00:00:58,120
ใช่ เขามานั่นแล้ว ไอ้คนสําส่อนหลายใจ

18
00:00:58,120 --> 00:00:59,480
อย่าไว้ใจเขานะ ทุกคน

19
00:00:59,480 --> 00:01:01,840
เขาจะสัญญาว่าจะมีเซ็กซ์กับคุณแล้วเผ่นหนีไป

20
00:01:01,840 --> 00:01:04,160
มันกําลังทําลายผม ทุกอย่างนั้น

21
00:01:04,160 --> 00:01:07,840
การได้อนุโลมให้เข้ารอบชิงชนะเลิศโชว์ตลก
เพราะมาร์ธาก่อกวนการแสดง

22
00:01:07,840 --> 00:01:10,120
ช่วยปลอบใจได้ไม่มากนัก
ท่ามกลางเรื่องทุกอย่าง

23
00:01:11,160 --> 00:01:13,480
ผมคิดเรื่องการลาออกจากบาร์หรือย้ายบ้าน

24
00:01:13,480 --> 00:01:15,320
หรือพักการแสดงตลกไปสักระยะ

25
00:01:15,320 --> 00:01:18,760
แต่ผมไม่อยากให้เธอได้สาสมใจ
ที่ได้พรากสิ่งต่างๆ ไปมากกว่านี้

26
00:01:18,760 --> 00:01:21,280
ดังนั้นสิ่งเดียวที่เหลือให้ทําคือการรอคอย

27
00:01:21,280 --> 00:01:24,600
และสงสัยว่าเธออาจทําอะไรได้อีกบ้าง

28
00:01:25,400 --> 00:01:29,400
(อย่าคิดดว่าฉันจะหยุด ลูกกวางน้อย
ส่งจากไอโฟนของฉฉัน)

29
00:01:31,280 --> 00:01:33,840
(เบบี้ เรนเดียร์)

30
00:01:40,920 --> 00:01:44,080
แม่คะ มีคนสาดอะไรไม่รู้ใส่หน้าหนู

31
00:01:44,080 --> 00:01:46,440
- ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ล้างออกเถอะ
- ตายแล้ว

32
00:01:46,440 --> 00:01:47,920
เกิดอะไรขึ้น

33
00:01:47,920 --> 00:01:49,280
มีคนทําร้ายฉัน

34
00:01:49,880 --> 00:01:51,320
- หา
- ฉันนึกว่าเป็นน้ํากรด

35
00:01:51,320 --> 00:01:54,320
- นึกว่าฉันจะตาบอดซะแล้ว
- ให้ตายสิ อะไรน่ะ

36
00:01:54,320 --> 00:01:57,680
ไม่รู้สิ เหมือนน้ําอัดลมน่ะ โค้กละมั้ง

37
00:01:58,280 --> 00:02:00,880
โค้กเหรอ แบบว่า

38
00:02:01,520 --> 00:02:02,360
ไดเอทโค้กเหรอ

39
00:02:03,320 --> 00:02:05,760
ฉันไม่ได้สนใจปริมาณน้ําตาล ดอนนี่

40
00:02:05,760 --> 00:02:08,280
- ให้ตายสิ
- ใช่ แน่นอนอยู่แล้ว

41
00:02:08,280 --> 00:02:10,280
ฝีมือผู้หญิงคนนั้นจากกลุ่มทําอาหาร

42
00:02:10,280 --> 00:02:12,920
ฉันเห็นเธอวิ่งไปตามถนน
ตอนที่ฉันไปดูตรงหน้าต่าง

43
00:02:13,600 --> 00:02:17,480
จริงสิ ผมว่าผมจําเธอได้นะ ใช่

44
00:02:17,480 --> 00:02:20,520
เธอบอกว่า "เพราะแกเย่อกับดอนนี่"
ก่อนจะสาดน้ําใส่หน้าฉัน

45
00:02:22,120 --> 00:02:23,760
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

46
00:02:26,280 --> 00:02:27,640
เธอคือผู้หญิงคนนี้

47
00:02:27,640 --> 00:02:28,560
เธอคอย...

48
00:02:29,680 --> 00:02:30,720
ตามรังควานผมอยู่

49
00:02:31,480 --> 00:02:33,200
เธอตามรังควานคุณอยู่งั้นเหรอ

50
00:02:33,800 --> 00:02:37,280
เดี๋ยวนะ นี่ใช่มาร์ธาคนนั้น
ที่คุกคามฉันอยู่ในเฟซบุ๊กรึเปล่า

51
00:02:37,920 --> 00:02:39,000
พระเจ้าช่วย

52
00:02:40,000 --> 00:02:41,360
เธอเคยเข้ามาในบ้านแม่

53
00:02:42,280 --> 00:02:44,680
คุณมันโคตรโง่ รู้ตัวไหม

54
00:02:44,680 --> 00:02:46,480
เกิดเรื่องแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว

55
00:02:47,000 --> 00:02:48,280
ไม่รู้สิ สักหกเดือนน่ะ

56
00:02:48,280 --> 00:02:50,400
- หกเดือนเหรอ
- แล้วไปแจ้งตํารวจรึยัง

57
00:02:50,400 --> 00:02:55,560
ไปแล้ว แต่พวกเขาไม่คิดว่ามันร้ายแรงอะไร

58
00:02:55,560 --> 00:02:57,920
อาจจะคิดนะ
ถ้าคุณบอกพวกเขาว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น

59
00:02:57,920 --> 00:03:00,480
ว่ามีคนสาดโค้กใส่หน้าคุณน่ะเหรอ

60
00:03:02,360 --> 00:03:04,120
รู้ไหม ไม่อยากเชื่อเลย

61
00:03:04,120 --> 00:03:06,320
ไม่ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น
ผมแค่จะบอกว่า...

62
00:03:06,320 --> 00:03:08,320
ให้ตายสิ ผมแค่จะบอกว่า

63
00:03:08,320 --> 00:03:12,080
ถ้าพวกเขาไม่สนใจเรื่องที่ผู้หญิงคนนี้
ส่งอีเมลหาผมวันละหลายร้อยฉบับ

64
00:03:12,080 --> 00:03:15,080
พวกเขาก็ไม่แคร์อะไรเรื่องน้ําอัดลมหรอก

65
00:03:16,640 --> 00:03:18,080
ถ้าอย่างนั้น...

66
00:03:19,240 --> 00:03:21,360
ฉันไม่อยากทําแบบนี้กับเธอจริงๆ นะ ดอนนี่

67
00:03:22,800 --> 00:03:24,640
ฉันว่าเธอควรย้ายออกไป

68
00:03:39,840 --> 00:03:43,160
ผมย้ายไปอยู่ที่คิลเบิร์น
กับผู้ชายอีกสองคนจากสมัยอยู่โรงเรียนการแสดง

69
00:03:43,160 --> 00:03:46,560
พ่อของหนึ่งในนั้นเป็นเจ้าของแฟลต
ผมจึงพอจ่ายค่าเช่าไหว

70
00:03:47,160 --> 00:03:49,120
ผมคาดว่าจะเจอสิ่งที่เลวร้ายที่สุด

71
00:03:49,120 --> 00:03:51,080
แต่เมื่อประตูเปิดเข้าไปในที่อยู่ใหม่ของผม

72
00:03:51,080 --> 00:03:54,800
ความหวาดกลัวและหงุดหงิด
กับสถานการณ์ทั้งหมดของผมก็หายวับไป

73
00:03:54,800 --> 00:03:57,440
มันช่างสมบูรณ์แบบ การเริ่มต้นใหม่

74
00:03:57,440 --> 00:03:59,520
ไม่มีใครตามเจอได้อีกครั้ง

75
00:03:59,520 --> 00:04:01,360
แม่เจ้าโว้ย ที่นี่สุดยอดเลย

76
00:04:01,360 --> 00:04:03,400
ใช่ โชคดีจริงๆ ที่บังเอิญเจอที่นี่

77
00:04:04,000 --> 00:04:05,760
ให้ตายสิ มีระเบียงด้วย

78
00:04:05,760 --> 00:04:09,360
ใช่ สนุกดีที่ได้ดูคนข้างล่างใช้ชีวิตไปวันๆ

79
00:04:09,360 --> 00:04:11,760
นึกว่านายทําแบบนั้นบ่อยพอแล้วซะอีก
ที่โรงเรียนเอกชน

80
00:04:12,720 --> 00:04:15,440
ไม่ได้เจอนายมาสองปีก็แซะเรื่องชนชั้นกันแล้ว

81
00:04:17,400 --> 00:04:19,120
งานแสดงตลกเป็นไงบ้าง

82
00:04:19,120 --> 00:04:22,480
ก็ไม่เลวนะ ได้เข้ารอบชิง
ของการแข่งเดี่ยวไมค์หน้าใหม่เมื่อเร็วๆ นี้

83
00:04:23,000 --> 00:04:23,880
หน้าใหม่เหรอ

84
00:04:23,880 --> 00:04:25,840
นายเข้าวงการนี้มาห้าปีแล้วนะ

85
00:04:25,840 --> 00:04:29,120
เท่าที่เป็นอยู่นี่
ฉันคงยังหาทางแจ้งเกิดอยู่ตอนรับเงินบํานาญ

86
00:04:29,880 --> 00:04:31,560
แล้วนายล่ะ นายทําอะไรอยู่

87
00:04:32,080 --> 00:04:34,120
- ฉันหยุดพักหนึ่งปีน่ะ
- ในลอนดอนเหรอ

88
00:04:34,720 --> 00:04:36,720
นายทํางานรึเปล่า เก็บเงินหรืออะไรสักอย่าง

89
00:04:36,720 --> 00:04:39,840
ไม่ละ ฉันใช้ชีวิตด้วยเงินเก็บอยู่

90
00:04:39,840 --> 00:04:42,440
ตามหาเส้นทางของตัวเอง สนุกกับอิสรภาพ

91
00:04:44,720 --> 00:04:48,760
เราขโมยไวไฟจากร้านกาแฟชั้นล่าง
มันโคตรเร็วเลย เราประหยัดเรื่องนั้นด้วย

92
00:04:48,760 --> 00:04:51,360
ให้ตายสิวะ บ้าชะมัด

93
00:04:53,960 --> 00:04:55,240
มีข้อเสียอะไรบ้างล่ะ

94
00:05:05,000 --> 00:05:08,440
(ไม่เหนคุนที่ถนนบ้านคุนซักพักแล้ว
หนีหางจุกตูดไปแล้วงั้นหรอ)

95
00:05:08,440 --> 00:05:11,120
(ไม่กล้าคุยกับฉันแบบลูกผู้ชายรึไง
ไอ้หน้าตัวเมีย)

96
00:05:11,120 --> 00:05:13,840
(ส่งจากไอโฟนของฉัน)

97
00:05:14,960 --> 00:05:17,880
ผมไม่แปลกใจเลยสักนิดที่ฟรานซิสลืมบอกไปว่า

98
00:05:17,880 --> 00:05:20,280
เขากับบิชูหยุดพักเพื่อเติมเต็ม...

99
00:05:20,280 --> 00:05:22,960
{\an8}โชคชะตาด้านจิตประสาทและวัฒนธรรม พวก

100
00:05:22,960 --> 00:05:24,360
{\an8}ยาหลอนประสาทไง เพื่อน

101
00:05:24,360 --> 00:05:27,560
{\an8}มันทําให้นายเข้าใจลึกซึ้ง ตาสว่าง
ไม่เหมือนอะไรที่นายเคยเห็นมาก่อน

102
00:05:27,560 --> 00:05:28,720
ฉันก็ว่างั้นเลย

103
00:05:28,720 --> 00:05:31,600
คนคิดว่าการหยุดพักหนึ่งปี
คือการขึ้นเครื่องบินเที่ยว

104
00:05:31,600 --> 00:05:35,640
แต่เราเที่ยวแบบไปกลับได้
ภายในห้องนั่งเล่นของเราเองเลย สหาย

105
00:05:35,640 --> 00:05:39,440
ฟังดูน่าตื่นเต้นซะไม่มี
แต่ถ้าไม่ว่าอะไร ฉันขอไปขี้ก่อนนะ

106
00:05:40,080 --> 00:05:41,720
นี่แหละชีวิตผม

107
00:05:41,720 --> 00:05:44,880
ซ่อนตัวอยู่ในห้องนอน
ระหว่างที่ไอร้อนลอยทะลุพื้นขึ้นมา

108
00:05:44,880 --> 00:05:48,360
และผนังสะเทือนไปตาม
จังหวะเพลงเฮงซวยที่ห่วยแตกที่สุดที่เคยมีมา

109
00:05:48,360 --> 00:05:50,160
รู้สึกถูกครอบงําอย่างท่วมท้น

110
00:05:51,480 --> 00:05:53,320
ด้วยความเกลียดที่ผมมีให้มาร์ธา

111
00:05:53,320 --> 00:05:55,360
(คุนหายไปไหน)

112
00:05:55,360 --> 00:05:57,920
(ไอโฟ)

113
00:06:04,840 --> 00:06:05,880
สวัสดี

114
00:06:13,680 --> 00:06:17,280
ผมมีลูกสาวอายุสองเดือน

115
00:06:17,280 --> 00:06:20,400
ผมเลยเรียกเธอว่าอดอล์ฟ ล้อเล่นน่ะ

116
00:06:20,400 --> 00:06:21,960
เกิดอะไรขึ้น

117
00:06:21,960 --> 00:06:23,440
แกอายุสามเดือนต่างหาก

118
00:06:23,440 --> 00:06:24,720
ให้ตายสิวะ

119
00:06:24,720 --> 00:06:27,000
ฟังนะ ปิดแม่งเถอะน่า

120
00:06:28,680 --> 00:06:30,840
ไม่มีประโยชน์ เราดูทุกคลิปหลายรอบแล้ว

121
00:06:30,840 --> 00:06:34,040
คําถามอาจจะฟังดูหยาบคายนะ
แต่ทําไมมันไม่ขําเลยล่ะ

122
00:06:34,040 --> 00:06:36,120
ถามนอริชสิ คนที่นั่นต่างหากที่ไม่ขํา

123
00:06:36,120 --> 00:06:40,080
เราหัวเราะสักสองวินาทีได้
จากนั้นก็หดหู่ฉิบหายแทนนายไปจนจบ

124
00:06:40,080 --> 00:06:43,360
เหมือนเวลามีใครตาย
แล้วเรารู้ว่าเรายิงมุกเล่นไม่ได้น่ะ

125
00:06:43,360 --> 00:06:45,400
มันทําให้ฉันไม่อยากเล่นยาอีกเลย

126
00:06:45,400 --> 00:06:48,000
เผื่อฉันตื่นมาแล้วกลายเป็นมุกที่นายเล่า

127
00:06:49,240 --> 00:06:50,120
โทษนะ นี่ใคร

128
00:06:50,120 --> 00:06:53,440
- นี่ดิ๊กซี่ เขามาใหม่
- ทําตัวตามสบายไม่ต้องเกรงใจนะ

129
00:06:53,440 --> 00:06:55,960
อย่าพาลใส่ดิ๊กซี่สิ มาร์ธาบอกเราน่ะ

130
00:06:55,960 --> 00:06:57,920
ฉันเกือบเลิกห้ามเธอเข้าร้านเดี๋ยวนั้นเลย

131
00:06:57,920 --> 00:07:00,120
นายไม่มีอํานาจ ไอ้หมูตอน

132
00:07:00,120 --> 00:07:04,280
บอกตรงๆ มันตลกกว่าที่คนดูไม่ขํานายเยอะเลย

133
00:07:04,280 --> 00:07:06,320
- จริงนะ
- ใช่ นิดนึงน่ะ

134
00:07:08,040 --> 00:07:11,200
ไม่ต้องมาสงสารฉัน นั่นโชว์แรกของฉัน
ตอนนี้ฉันเก่งขึ้นเยอะแล้ว

135
00:07:11,200 --> 00:07:13,240
เราจะตั้งตารอดูเลย

136
00:07:13,240 --> 00:07:16,960
ใช่ จนกว่าจะถึงตอนนั้น
ฉันว่าฉายคลิปขึ้นผนังกันเถอะ

137
00:07:17,600 --> 00:07:20,120
- ให้คนทั้งผับได้ดูไอ้งั่งนี่
- เหรอ

138
00:07:20,960 --> 00:07:21,840
ดีไหม

139
00:07:37,240 --> 00:07:40,280
ผมเริ่มใช้เวลาอยู่ที่บ้านเทอรี่มากขึ้นเรื่อยๆ

140
00:07:40,800 --> 00:07:43,600
ผมนึกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมาร์ธา
จะเป็นจุดจบของเรา

141
00:07:43,600 --> 00:07:46,320
แต่มันกลับผูกพันเราให้แน่นแฟ้นขึ้นยิ่งกว่าที่เคย

142
00:07:46,840 --> 00:07:49,560
ประสบการณ์ของเทอรี่
ทําให้เธอเข้าใจประสบการณ์ของผมดีขึ้น

143
00:07:50,080 --> 00:07:52,640
ให้ตาย พวกนั้นทุเรศเป็นบ้าเลย

144
00:07:53,200 --> 00:07:55,720
ได้บอกพวกเขาไหมว่า
คุณมีแข่งแสดงตลกรอบชิงเร็วๆ นี้

145
00:07:55,720 --> 00:07:58,840
ไม่ ผมว่าการได้เป็น
นักแสดงเป็ดฮาหน้าใหม่ดีเด่นประจําปี

146
00:07:58,840 --> 00:08:01,000
จะช่วยอะไรผมได้ไม่มากนัก

147
00:08:02,840 --> 00:08:06,000
พวกเขาขําไม่ออกแน่ๆ พอคุณชนะการแข่งขัน

148
00:08:06,680 --> 00:08:08,400
ผมชอบทัศนคติแบบนั้นจัง

149
00:08:11,040 --> 00:08:13,640
- ว่าแต่ว่าอย่าเพิ่งเคยชินไปนะ
- ไม่หรอก

150
00:08:21,040 --> 00:08:22,720
- พริกเยอะไปเหรอ
- เยอะไปเหรอ

151
00:08:22,720 --> 00:08:25,040
พับผ่า เทอรี่ ผมได้กินเจ้านี่ในนรกแน่ๆ

152
00:08:26,560 --> 00:08:27,680
ให้ตายสิ

153
00:08:27,680 --> 00:08:29,640
นี่ ดื่มนมซะ คนใจเสาะ

154
00:08:30,880 --> 00:08:32,960
ผมรู้สึกเหมือนมองเห็นไปถึงชาติหน้าเลย

155
00:08:34,200 --> 00:08:36,160
และภายในแฟลตที่แสนสุขสบายของเทอรี่

156
00:08:36,160 --> 00:08:39,120
กับความปลอดภัยที่เธอต้องการ
และความเป็นส่วนตัวที่ผมต้องการ

157
00:08:39,120 --> 00:08:41,960
เราก็พัฒนาเป็นคู่รักที่เราควรได้เป็นมาตลอด

158
00:08:42,480 --> 00:08:45,320
และในแง่แปลกๆ แง่หนึ่ง
ผมก็มีทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมเคยต้องการ

159
00:08:45,320 --> 00:08:47,040
ความสัมพันธ์แบบไม่เปิดเผย

160
00:08:47,560 --> 00:08:51,280
ขณะที่ผมพยายามสุดขีด
ที่จะไม่รู้สึกขอบคุณมาร์ธาในแบบที่วิปริตผิดเพี้ยน

161
00:08:51,280 --> 00:08:54,040
คุณคิดได้ตอนไหนว่า
คุณรับได้กับการคบผู้หญิงข้ามเพศ

162
00:08:54,960 --> 00:08:58,200
ผมคิดว่าวันนึงผมถามพระเจ้าว่า
ท่านจะทําให้ชีวิตผมซับซ้อนขึ้นกว่าเดิมได้ไหม

163
00:08:59,560 --> 00:09:02,920
คุณจะระบุอัตลักษณ์ทางเพศยังไงถ้ามีปืนจ่อหัวอยู่

164
00:09:02,920 --> 00:09:04,960
ได้โปรด เหนี่ยวไกเลย

165
00:09:04,960 --> 00:09:07,160
หุบปากเลย ตาเบื๊อก

166
00:09:07,680 --> 00:09:10,280
ฉันไม่อยากไปงานศพ สุนทรพจน์ทั้งหมดนั่น

167
00:09:11,200 --> 00:09:13,760
"ดอนนี่เป็นเด็กดีที่มีอารมณ์ขัน"

168
00:09:13,760 --> 00:09:16,040
แล้วจะมีแต่ยายผมพูดอยู่คนเดียวรึเปล่า

169
00:09:17,160 --> 00:09:18,680
ตอบมา ตาบื้อ

170
00:09:20,480 --> 00:09:23,920
ไม่รู้สิ อาจจะเป็นไบมั้ง

171
00:09:25,800 --> 00:09:26,920
แล้วทําไมคุณถึงเป็นไบล่ะ

172
00:09:28,240 --> 00:09:31,040
เพราะผมรู้สึกเหมือนคนจอมปลอม
ไม่ว่าผมจะนอนกับใคร

173
00:09:33,440 --> 00:09:36,120
ต้องทํายังไงคุณถึงจะมีความมั่นใจขึ้นมาได้บ้าง

174
00:09:37,360 --> 00:09:39,600
จริงๆ นะ ลองคิดดู

175
00:09:40,280 --> 00:09:41,840
ฉันไม่แน่ใจว่าคุณเคยคิด

176
00:09:44,720 --> 00:09:46,760
ไม่รู้สิ เขาว่ากันว่ายังไงนะ

177
00:09:46,760 --> 00:09:51,760
ที่เกี่ยวกับ... การเต้นและการมองดูน่ะ

178
00:09:52,560 --> 00:09:55,120
ความมั่นใจคือการเต้นให้เหมือนไม่มีใครมองอยู่

179
00:09:55,640 --> 00:09:56,640
ใช่

180
00:09:58,080 --> 00:09:59,080
ไม่รู้สิ

181
00:10:00,840 --> 00:10:02,320
แค่ฟังดูดีทีเดียว

182
00:10:03,080 --> 00:10:04,560
ง่ายจะตาย

183
00:10:10,040 --> 00:10:12,160
เห็นไหม เรื่องกล้วยๆ

184
00:10:12,160 --> 00:10:14,720
ใช่ และคุณดูงี่เง่ามากด้วย

185
00:10:15,360 --> 00:10:18,440
ฉันเรียนบัลเล่ต์มาสิบปี แท็ปกับแจ๊ซอีกสองปีนะ

186
00:10:19,080 --> 00:10:20,960
แม่ฉันอยากได้ลูกสาวแน่นอน

187
00:10:31,200 --> 00:10:33,000
มาสิ ฉันจะสอนให้

188
00:10:33,000 --> 00:10:34,120
ไม่มีทาง

189
00:10:34,120 --> 00:10:36,360
- ไม่ต้องอายหรอก
- ไม่ ไม่เอาเด็ดขาด

190
00:10:36,360 --> 00:10:37,680
- แค่ลองดูน่า
- ไม่

191
00:10:37,680 --> 00:10:40,080
- ผมจะแกล้งตายนะ
- อย่าทําตัวน่าเบื่อนักสิ

192
00:10:40,080 --> 00:10:41,760
ก็ได้ ผมแกล้งตายอยู่

193
00:10:41,760 --> 00:10:44,320
ไม่ ผมแกล้งตายอยู่ ไม่

194
00:10:44,320 --> 00:10:46,880
ฉันจะตื๊อคุณทั้งคืนเลยถ้าจําเป็น

195
00:10:46,880 --> 00:10:49,040
ไม่ มานี่มา

196
00:10:53,880 --> 00:10:54,880
ว่าไงคะ

197
00:10:56,800 --> 00:10:58,400
คุณรู้สึกจอมปลอมตอนอยู่กับฉันรึเปล่า

198
00:10:59,480 --> 00:11:00,640
ไม่รู้สิ

199
00:11:01,920 --> 00:11:03,680
เรายังไม่ได้ทดสอบดูเลยนี่

200
00:11:12,560 --> 00:11:13,960
บ้าเอ๊ย ผมสั่นเลยเนี่ย

201
00:11:14,480 --> 00:11:17,720
ไม่เป็นไร ฉันจัดการได้ มานี่สิ

202
00:11:32,920 --> 00:11:34,120
เป็นอะไรไป

203
00:11:34,720 --> 00:11:37,600
ไม่ ผมไม่เป็นไร ผมแค่คิดว่ามันยากที่จะ...

204
00:11:38,120 --> 00:11:39,480
ทิ้งอคติไปใช่ไหม

205
00:11:39,480 --> 00:11:42,040
ขอเลย อย่าสอนไปด้วยเล้าโลมไปด้วยสิ

206
00:11:42,040 --> 00:11:45,560
ไม่เอาน่า อย่าทําเหมือน
คุณจะไม่คิดว่าฉันเซ็กซี่ถ้าฉันเป็นครูนะ

207
00:11:46,080 --> 00:11:48,960
ชุดสูททางการ แว่นตากรอบดํา

208
00:11:49,640 --> 00:11:52,960
ไม้เรียวพวกนั้นเอาไว้ฟาดคุณ

209
00:11:56,240 --> 00:11:58,960
ผมขอโทษ ไม่ ผมไม่พร้อม

210
00:11:58,960 --> 00:12:02,200
ขอโทษที ร่างกายผมไม่ให้ความร่วมมือน่ะ

211
00:12:03,880 --> 00:12:06,000
นี่ ไม่ต้องห่วงนะ ไม่เป็นไร

212
00:12:06,960 --> 00:12:08,080
มันเกิดขึ้นได้ตลอดแหละ

213
00:12:08,720 --> 00:12:10,440
- งั้นเหรอ
- ใช่

214
00:12:11,200 --> 00:12:13,320
- ฉันได้ยินมาน่ะ
- หุบปากเลย

215
00:12:16,400 --> 00:12:19,600
- อยากดื่มชาหรืออะไรไหม
- เอาสิ

216
00:12:20,640 --> 00:12:21,640
โอเค

217
00:12:24,080 --> 00:12:25,360
มันช่างแปลกประหลาด

218
00:12:25,360 --> 00:12:28,320
หลังจากร่างกายผม
เคยเผชิญเรื่องเลวร้ายทั้งหมดนั่นมา

219
00:12:28,320 --> 00:12:30,920
ผมก็ปล่อยตัวปล่อยใจ
ไปกับเรื่องอย่างว่าไม่ได้อีกแล้ว

220
00:12:31,440 --> 00:12:34,360
เมื่อมีความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง
มันก็ท่วมท้นเกินไป

221
00:12:35,160 --> 00:12:38,400
สัมผัส ความรัก คํายืนยัน

222
00:12:39,360 --> 00:12:42,000
(คุณกะจะเย่ออเราทั้งงคู่พร้อมกันงั้นเหรอ)

223
00:12:42,000 --> 00:12:45,280
(ส่งจากไอโฟนของฉัน)

224
00:12:50,280 --> 00:12:52,120
โทษที ไม่ได้จริงๆ น่ะ

225
00:12:53,680 --> 00:12:57,120
ตลอดสองอาทิตย์ต่อมา
หลังจากล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า

226
00:12:57,120 --> 00:12:59,320
ผมก็เริ่มสังเกตเห็นว่าเทอรี่เปลี่ยนไป

227
00:13:01,400 --> 00:13:03,760
เธอใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนเตียงทั้งวัน

228
00:13:03,760 --> 00:13:06,680
ใส่ชุดเดิมจากวันก่อนหน้าเดินแกร่วไปทั่วบ้าน

229
00:13:06,680 --> 00:13:09,720
ใช้ชีวิตแบบไม่รู้วันรู้คืน
โดยไม่มีความสดใสตามปกติ

230
00:13:09,720 --> 00:13:10,880
(11.52 น.)

231
00:13:10,880 --> 00:13:12,520
ทุกอย่างโอเคดีไหม

232
00:13:13,240 --> 00:13:14,400
ค่ะ ฉันสบายดี

233
00:13:16,040 --> 00:13:19,280
จากนั้นผมจะตื่นตอนกลางดึก
มาเจอเธอนอนอึดอัดกลัดกลุ้ม

234
00:13:19,280 --> 00:13:20,320
ไม่กล้าพูดในสิ่งที่คิด

235
00:13:22,840 --> 00:13:24,120
ทุกอย่างโอเคดีไหม

236
00:13:24,960 --> 00:13:27,120
โธ่เอ๊ย เลิกถามแบบนั้นซะที

237
00:13:27,120 --> 00:13:31,880
ก็ถ้าคุณอธิบาย ผมอาจจะช่วยได้ไง

238
00:13:33,520 --> 00:13:36,120
ดูผมฉันสิ ดอนนี่ ดูสภาพของมันสิ

239
00:13:36,120 --> 00:13:37,920
มันงอกกลับมาเป็นก้อนกระเซอะกระเซิง

240
00:13:37,920 --> 00:13:39,200
ผมว่ามันดูดีออก

241
00:13:39,200 --> 00:13:41,840
มันน่าเกลียด และคุณก็รู้ดี

242
00:13:41,840 --> 00:13:44,240
ฉันดูเหมือนผีขี้จุ๊ยไม่มีผิด

243
00:13:47,160 --> 00:13:49,360
เยี่ยม ทีนี้คุณก็หัวเราะ

244
00:13:49,360 --> 00:13:50,600
อะไรล่ะ ก็มันตลกดี

245
00:13:54,720 --> 00:13:59,160
ฟังนะ เทอรี่ ถ้าเป็นเพราะ
เรื่องเซ็กซ์น่ากระอักกระอ่วนทั้งหมดนี่

246
00:13:59,160 --> 00:14:02,480
ไม่ใช่ เพราะวิธีที่คุณทําให้ฉันรู้สึก
ระหว่างเรื่องเซ็กซ์นี่ต่างหาก

247
00:14:02,480 --> 00:14:06,360
เหมือนร่างกายคุณทําให้เรื่องแย่ๆ
ที่เธอพูดกับฉันในคืนนั้นกลายเป็นจริง

248
00:14:06,360 --> 00:14:09,000
ไม่ใช่ เทอรี่ มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนั้น

249
00:14:09,000 --> 00:14:13,120
แค่สถานการณ์เรื่องมาร์ธาทั้งหมดต่างหาก
ที่ทําให้ผมเป็นแบบนี้

250
00:14:13,120 --> 00:14:15,200
ผมแค่รู้สึกโคตรเครียดน่ะ

251
00:14:15,200 --> 00:14:18,040
แต่คุณทําอะไรเพื่อแก้ไขสถานการณ์บ้างล่ะ ดอนนี่

252
00:14:18,040 --> 00:14:21,280
เราติดแหง็กอยู่ในบ้านมานานแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้

253
00:14:21,280 --> 00:14:23,280
รอให้คุณคิดหาทางออก

254
00:14:23,280 --> 00:14:25,840
ผมไปแจ้งตํารวจแล้ว แต่พวกเขาไร้ประโยชน์

255
00:14:27,440 --> 00:14:29,080
คุณได้บอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันรึเปล่า

256
00:14:29,080 --> 00:14:30,440
บอกอยู่แล้วสิ

257
00:14:31,760 --> 00:14:33,520
งั้นทําไมพวกเขายังไม่ติดต่อมาล่ะ

258
00:14:37,000 --> 00:14:38,960
เพราะคุณไม่ได้บอกเชี่ยอะไรเลยไง

259
00:14:38,960 --> 00:14:40,040
ไม่จริงนะ

260
00:14:40,040 --> 00:14:44,000
คุณห้ามฉันไม่ให้โทรแจ้งตํารวจ
ในคืนที่เธอทําร้ายฉัน คุณห้ามทุกคน

261
00:14:44,000 --> 00:14:46,160
คุณรอไม่ไหวที่จะรีบพาฉันออกไปจากที่นั่น

262
00:14:46,160 --> 00:14:49,120
- ผมพยายามจะพาคุณไปอยู่ที่ปลอดภัย
- แหงสิ

263
00:14:49,120 --> 00:14:51,560
ที่ปลอดภัยในหัวคุณเองไงล่ะ

264
00:15:01,640 --> 00:15:03,560
เธอบอกว่าฉันเหมือนผู้ชาย ดอนนี่

265
00:15:06,800 --> 00:15:08,560
รู้ไหมว่ามันเป็นยังไงสําหรับฉัน

266
00:15:09,960 --> 00:15:11,440
ไม่ ผมไม่รู้

267
00:15:12,880 --> 00:15:15,840
แต่ถ้าจะมีความหมายอะไรนะ
คุณไม่เหมือนผู้ชายสักนิด

268
00:15:17,480 --> 00:15:21,280
คนที่ทําเหมือนฉันเป็นผู้ชายอยู่เสมอ
ยังมีหน้ามาพูดนะ

269
00:15:28,040 --> 00:15:29,560
ผมน่าจะไปเลยเดี๋ยวนั้น

270
00:15:29,560 --> 00:15:33,440
ผมน่าจะคว้ามือเทอรี่แล้วพาเธอไปสถานีตํารวจ

271
00:15:33,440 --> 00:15:35,040
แต่ความละอายใจก็ยังรุนแรงกว่า

272
00:15:36,240 --> 00:15:37,960
ผมแค่ต้องหาวิธีอื่น

273
00:15:38,480 --> 00:15:42,160
(ขอบอกซัดๆ นะ... คุนจะไม่มีวันได้ครอบครองฉัน
ไม่แม้แต่นิดเดียว)

274
00:15:42,160 --> 00:15:45,320
(ฉันนจะช่วยตัวเองสิบรอ บ
ก่อนจะยอมให้คุนเข้ามาในตัวฉัน)

275
00:15:45,320 --> 00:15:48,280
(ส่งจากไอโฟนของฉัน)

276
00:15:48,280 --> 00:15:50,680
เราตั้งข้อหาใครเพราะเขาช่วยตัวเองไม่ได้

277
00:15:50,680 --> 00:15:53,000
มันไม่ใช่เรื่องการช่วยตัวเอง อ่านอีเมลดูสิ

278
00:15:53,000 --> 00:15:55,000
คนเราไม่ควรส่งอะไรแบบนั้นให้ใครได้

279
00:15:55,000 --> 00:15:57,640
ที่จริงอีเมลของเธอ
บ่งบอกว่าเธอจะไม่มายุ่งกับคุณ

280
00:15:57,640 --> 00:15:59,560
ผมว่าคุณหลงประเด็นอยู่นะ

281
00:15:59,560 --> 00:16:02,080
ผมแค่บอกข้อโต้แย้งที่เธอจะเอามาใช้แก้ต่าง

282
00:16:02,080 --> 00:16:04,080
ถ้าจะจับกุมใครสักคนเพราะอีเมล

283
00:16:04,080 --> 00:16:07,400
เราต้องมีการข่มขู่ที่เชื่อถือได้
หรือพฤติกรรมก้าวร้าวทางเพศสักอย่าง

284
00:16:07,400 --> 00:16:09,640
ถ้าผมเป็นหญิงสาวที่มีผู้ชายวัย 40

285
00:16:09,640 --> 00:16:12,440
ส่งอีเมลให้เรื่องการชักว่าว
นั่นเป็นการข่มขู่ที่เชื่อถือได้รึเปล่า

286
00:16:12,440 --> 00:16:15,960
ถ้าผู้ชายตามรังควานผู้หญิง
อันตรายจากผู้ชายเป็นเรื่องทางกายภาพ

287
00:16:15,960 --> 00:16:17,160
เขามีแรงมากกว่า

288
00:16:17,160 --> 00:16:19,720
ไม่มีใครมีแรงสู้มีดได้ใช่ไหมล่ะ

289
00:16:19,720 --> 00:16:22,520
ถ้าผมเห็นหลักฐานอะไรที่บ่งบอกถึงความรุนแรง...

290
00:16:22,520 --> 00:16:26,480
พับผ่าสิวะ เธอทําลายชีวิตผมอยู่นะ

291
00:16:26,480 --> 00:16:28,840
พิมพ์หาชื่อเธอในระบบสิ มาร์ธา สก็อตต์

292
00:16:28,840 --> 00:16:31,240
ต้องมีอะไรในนั้นแน่ๆ ขอบอกเลย

293
00:16:45,040 --> 00:16:47,320
จริงด้วย

294
00:16:47,320 --> 00:16:50,320
ครับ ผมว่าผมเจอเธอแล้ว

295
00:16:51,720 --> 00:16:52,920
เอางี้นะ

296
00:16:54,920 --> 00:16:58,000
งั้นผมขอ...

297
00:17:01,000 --> 00:17:03,400
ที่จริง คุณเข้าไปด้านในเลยดีไหม

298
00:17:03,400 --> 00:17:07,120
เพราะผมควรให้หัวหน้ามาจัดการเรื่องนี้

299
00:17:27,160 --> 00:17:29,480
- โทษนะ จะมีใครมารึเปล่า
- มีสิ

300
00:17:30,000 --> 00:17:31,920
มาแล้วนี่ไง

301
00:17:33,560 --> 00:17:34,520
ขอบคุณค่ะ

302
00:17:49,880 --> 00:17:52,000
สวัสดีค่ะ ฉันตํารวจสืบสวนโจแอนน์ คัลเวอร์

303
00:17:52,000 --> 00:17:54,800
เอาละ มาร์ธา สก็อตต์

304
00:17:56,040 --> 00:17:56,920
ครับ

305
00:17:57,440 --> 00:17:58,920
ฉันพูดอะไรมากไม่ได้

306
00:17:58,920 --> 00:18:02,240
แต่สิ่งเดียวที่คุณต้องรู้ก็คือ
เธอเป็นผู้หญิงที่จริงจังมาก

307
00:18:03,080 --> 00:18:05,680
จริงจังจนเธอเคยตามรังควานตํารวจ

308
00:18:07,120 --> 00:18:07,960
ครับ

309
00:18:07,960 --> 00:18:11,880
เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของคุณ ถูกต้องไหมคะ

310
00:18:11,880 --> 00:18:13,640
ครับ ถูกต้องครับ

311
00:18:13,640 --> 00:18:16,840
ดีค่ะ เราให้มันเป็นแบบนั้นต่อไปกันดีกว่านะคะ

312
00:18:16,840 --> 00:18:18,440
ครับ

313
00:18:18,440 --> 00:18:21,720
ทีนี้ ถ้าจะให้ดี คุณจะเขียนลําดับเวลามาให้เรา

314
00:18:21,720 --> 00:18:25,320
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจนถึงตอนนี้
เพื่อให้เราประเมินความร้ายแรงได้

315
00:18:25,320 --> 00:18:28,000
ได้ครับ แล้วระหว่างนี้ล่ะ

316
00:18:28,000 --> 00:18:29,560
เราจะคุยกับเธอค่ะ

317
00:18:29,560 --> 00:18:31,760
เตือนเธอเรื่องพฤติกรรมใดๆ ก็ตามในอนาคต

318
00:18:31,760 --> 00:18:32,680
เยี่ยมเลย

319
00:18:33,480 --> 00:18:34,480
แล้วไงต่อครับ

320
00:18:34,480 --> 00:18:37,560
การมีตํารวจมาเกี่ยวข้อง
เปลี่ยนอะไรได้หลายอย่างนะคะ คุณดันน์

321
00:18:38,880 --> 00:18:41,080
ผมเข้าใจครับ แต่คุณเพิ่งบอกว่า

322
00:18:41,080 --> 00:18:43,880
เธอเป็นผู้หญิงจริงจังที่ตามรังควานตํารวจด้วยซ้ํา

323
00:18:46,760 --> 00:18:48,000
เราจะทําเท่าที่ทําได้ค่ะ

324
00:18:54,920 --> 00:18:58,720
การมีตํารวจโผล่ไปหามาร์ธาที่บ้าน
ทําให้เกิดความเงียบอย่างกะทันหัน

325
00:18:59,240 --> 00:19:01,680
ความเงียบงันประหลาดน่าขนลุก

326
00:19:04,840 --> 00:19:08,440
ไม่มีเลยสักวันตั้งแต่วินาทีที่ผมได้พบเธอ
ที่เธอจะไม่ติดต่อผม

327
00:19:08,440 --> 00:19:10,080
ตอนนี้มีเพียงความเงียบงัน

328
00:19:10,080 --> 00:19:13,200
ความเงียบงันประหลาดน่าขนลุก

329
00:19:15,720 --> 00:19:18,360
เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์
แล้วผมก็เริ่มตื่นตระหนก

330
00:19:18,360 --> 00:19:21,120
อีเมลพวกนั้นช่วยให้ผม
ได้รับรู้อารมณ์ทุกด้านของเธอ

331
00:19:21,120 --> 00:19:23,640
ผมรู้ว่าเมื่อไหร่ที่เธอเศร้า
เมื่อไหร่ที่เธอคิดถึงผม

332
00:19:23,640 --> 00:19:25,520
เมื่อไหร่ที่เธอป่วย หรือเมา หรือโกรธ

333
00:19:25,520 --> 00:19:27,320
ตอนนี้ ไม่มีอะไรเลย

334
00:19:28,880 --> 00:19:30,680
ผมตาค้างนอนไม่หลับ

335
00:19:30,680 --> 00:19:32,760
กังวล ที่จริงก็หวาดกลัวเลยด้วย

336
00:19:32,760 --> 00:19:35,920
ว่าผมจะตื่นมาในเช้าวันหนึ่ง
และพบว่าเธอฆ่าตัวตายไปแล้ว

337
00:19:35,920 --> 00:19:39,080
เจออีเมลในกล่องข้อความเข้า
ที่บอกว่าผมคือเหตุผล

338
00:19:42,720 --> 00:19:45,360
(ลําดับเหตุการณ์
วันที่ 21 สิงหาคม - มาร์ธามาที่บาร์)

339
00:19:56,640 --> 00:19:57,760
ผมคิดถึงเธอรึเปล่า

340
00:19:58,560 --> 00:20:00,640
มีส่วนใดส่วนหนึ่งของผมคิดถึงเธอรึเปล่า

341
00:20:00,640 --> 00:20:02,320
คิดถึงดราม่า คิดถึงความสนใจ

342
00:20:02,320 --> 00:20:06,040
คิดถึงสิ่งที่ทําให้ไขว้เขวไปจากเขา
จากเทอรี่ จากตัวผมเอง และเรื่องที่เกิดขึ้น

343
00:20:07,040 --> 00:20:07,960
ผมคิดถึงเธอรึเปล่า

344
00:20:10,320 --> 00:20:12,320
และสิ่งที่ประหลาดที่สุดในเรื่องทั้งหมดนี้

345
00:20:12,840 --> 00:20:14,760
ผมเริ่มช่วยตัวเองโดยนึกถึงมาร์ธา

346
00:20:16,480 --> 00:20:18,480
มีความเลวร้ายบางอย่างแต่ก็น่าระทึกใจ

347
00:20:18,480 --> 00:20:21,520
ในการทําสิ่งที่จะทําลายชีวิตผม
ให้พังพินาศไปมากกว่านี้

348
00:20:24,120 --> 00:20:27,880
ผมเสร็จอย่างรวดเร็วทุกครั้ง
และเหลือเพียงความสับสนเดิมๆ

349
00:20:27,880 --> 00:20:30,520
ที่เกิดขึ้นเป็นประจําหลังจุดสุดยอดของผม

350
00:20:31,040 --> 00:20:34,400
"นั่นมันเรื่องเชี่ยอะไร มันมาจากไหนกัน"

351
00:20:36,040 --> 00:20:37,800
ผมไม่ได้หลงใหลเธอด้วยซ้ํา

352
00:20:37,800 --> 00:20:40,400
แต่ความคิดเรื่องนั้น
กลายเป็นความหมกมุ่นรุนแรงสําหรับผม

353
00:21:13,800 --> 00:21:14,920
พระเจ้า

354
00:21:24,640 --> 00:21:26,560
มีใครเคยทําร้ายคุณใช่ไหม

355
00:21:36,760 --> 00:21:39,680
จากเรื่องทั้งหมดที่ผมคาดว่ามาร์ธาจะทําต่อไป

356
00:21:39,680 --> 00:21:42,120
การแก้ปัญหากามตายด้านของผมไม่ใช่หนึ่งในนั้น

357
00:21:46,120 --> 00:21:48,440
และผมเกลียดที่มันทําให้เทอรี่มีความสุขมากด้วย

358
00:21:54,480 --> 00:21:56,240
ผมไม่รู้อะไรอีกต่อไปแล้ว

359
00:21:56,240 --> 00:21:58,920
ในความปั่นป่วนสับสน
ที่ว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจสิ้นสุดลงตรงไหน

360
00:21:58,920 --> 00:22:01,240
ผมก็รู้สึกว่าถูกล่วงละเมิดอีกครั้ง

361
00:22:02,120 --> 00:22:06,680
เมื่อมีตํารวจเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว
เธอต้องโง่แน่ถ้าจะทําอะไรอย่างอื่นอีก

362
00:22:07,400 --> 00:22:09,640
คุณเขียนลําดับเวลามารึยังคะ

363
00:22:10,560 --> 00:22:12,720
ยังครับ ขอโทษที ผม...

364
00:22:13,840 --> 00:22:15,400
ผมยังนึกคําไม่ออกน่ะ

365
00:22:17,120 --> 00:22:20,120
ไม่มีปัญหาค่ะ เขียนมาให้เราเมื่อคิดออกก็พอ

366
00:22:21,920 --> 00:22:23,120
เราคุยกับคุณสก็อตต์แล้ว

367
00:22:23,120 --> 00:22:24,680
เธอว่าไงครับ

368
00:22:26,840 --> 00:22:30,000
คือว่า สุดท้ายเธอก็ให้ความร่วมมือ
อย่างน่าประหลาดใจนะคะ

369
00:22:31,560 --> 00:22:32,400
จริงเหรอ

370
00:22:32,400 --> 00:22:35,960
เธอบอกว่าเธอละอายใจ
และยอมรับการเสนอความช่วยเหลือจากเรา

371
00:22:35,960 --> 00:22:39,600
ที่จริง เธอเข้าคอร์สอบรม
การปรับตัวทางสังคมของเราแล้วสองครั้ง

372
00:22:39,600 --> 00:22:40,800
ตั้งแต่เราคุยกับเธอล่าสุด

373
00:22:40,800 --> 00:22:42,560
คอร์สอบรมการปรับตัวทางสังคมเหรอ

374
00:22:42,560 --> 00:22:46,280
ปกติมีไว้สําหรับอดีตนักโทษ
ที่เคยรับโทษจําคุกเป็นเวลานานค่ะ

375
00:22:46,280 --> 00:22:48,200
แต่มันช่วยผู้กระทําผิดซ้ําซ้อนได้ด้วย

376
00:22:52,320 --> 00:22:54,320
เธอพูดอะไรอีกรึเปล่าครับ

377
00:22:55,240 --> 00:22:56,680
ไม่มีอะไรที่น่ากังวลค่ะ

378
00:22:56,680 --> 00:22:58,920
เธอไม่ได้ฝากบอกอะไรเลยเหรอ

379
00:23:00,000 --> 00:23:01,480
เท่าที่นึกออกก็ไม่มีค่ะ

380
00:23:01,480 --> 00:23:05,200
แต่เธอหัวเสียใช่ไหม คือว่าเธอต้องหัวเสียแน่ๆ

381
00:23:06,240 --> 00:23:08,880
ไม่ค่ะ ที่จริงเธอยอมรับได้ดีมาก

382
00:23:13,400 --> 00:23:14,640
งั้นก็จบแค่นั้นเหรอ

383
00:23:15,520 --> 00:23:16,520
จบแค่นั้นค่ะ

384
00:23:17,840 --> 00:23:20,480
ถ้าเธอติดต่อคุณอีก
เราจะส่งเรื่องไปที่สํานักอัยการ

385
00:23:20,480 --> 00:23:22,160
ที่จะตัดสินผลการพิจารณาคดี

386
00:23:22,160 --> 00:23:25,200
และมีแนวโน้มว่า
คุณจะได้คําสั่งศาลเต็มรูปแบบห้ามเธอเข้าใกล้

387
00:23:29,040 --> 00:23:30,880
คุณหายใจออกได้แล้วค่ะ ดอนนี่

388
00:23:36,320 --> 00:23:38,080
แล้วไง เธอแค่ยอมรับงั้นเหรอ

389
00:23:38,080 --> 00:23:42,120
ใช่ แปลกเนอะ อย่างน้อยผมก็นึกว่า
เธอจะตอบโต้อะไรกลับมา

390
00:23:42,120 --> 00:23:45,640
แบบว่ากุเรื่องขึ้นน่ะ
แต่ดูเหมือนเธอจะให้ความร่วมมือดีมาก

391
00:23:45,640 --> 00:23:46,800
พิลึกจัง

392
00:23:47,680 --> 00:23:49,120
คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ

393
00:23:50,200 --> 00:23:51,200
ใช่

394
00:23:53,720 --> 00:23:54,880
เป็นอะไรไป

395
00:23:55,600 --> 00:23:57,680
ไม่มีการประจันหน้าครั้งใหญ่แบบที่คุณหวังไว้เหรอ

396
00:23:57,680 --> 00:24:02,400
{\an8}ไม่รู้สิ มันแค่แปลกที่เธอห้ามตัวเองได้มาตลอด

397
00:24:02,920 --> 00:24:05,200
{\an8}ทําให้ผมคิดว่าเธอไม่ได้เสียสติมาตั้งแต่ต้น

398
00:24:05,200 --> 00:24:07,520
ทีนี้คุณพูดเหมือนคุณคือฝ่ายที่บ้าเลย

399
00:24:07,520 --> 00:24:11,400
ผมไม่ได้บ้านะ
บริษัทกฎหมายสี่หมื่นแห่งก็บอกได้

400
00:24:11,400 --> 00:24:14,960
เฮ้ เรายังพูดถึงผู้หญิงที่ป่วยทางจิตกันอยู่นะ

401
00:24:14,960 --> 00:24:15,880
โอเค

402
00:24:15,880 --> 00:24:18,880
ฉันยังเป็นนักบําบัดอยู่
ฉันให้ใครเห็นไม่ได้ว่ายอมให้มีการ

403
00:24:19,440 --> 00:24:23,440
ทําท่าเลียนแบบน่ารังเกียจ
ลูกกวางน้อย โกหกใส่ร้ายกันอย่างไร้เหตุผล

404
00:24:23,440 --> 00:24:25,040
นั่นอะไรน่ะ

405
00:24:25,040 --> 00:24:28,480
นั่นเลียนแบบมาร์ธางั้นเหรอ ว้าว

406
00:24:37,000 --> 00:24:38,040
ใครโทรมาเหรอ

407
00:24:38,040 --> 00:24:39,120
แม่ผมน่ะ

408
00:24:39,800 --> 00:24:43,720
รับสิ ฉันอยากฟังนะ
เราตัดสินผู้ชายได้เสมอจากวิธีที่เขาทําตัวกับแม่

409
00:24:43,720 --> 00:24:45,120
โทรมาหาหอกอะไร

410
00:24:46,960 --> 00:24:48,480
ล้อเล่นน่ะ ผมยังไม่ได้กดรับ

411
00:24:51,360 --> 00:24:54,920
ไว้ค่อยโทรกลับไปทีหลัง คืนนี้มีไว้สําหรับเรา

412
00:24:57,440 --> 00:24:58,360
ดื่มเถอะ

413
00:25:00,520 --> 00:25:01,920
แด่การเริ่มต้นใหม่

414
00:25:02,680 --> 00:25:03,920
แด่การเริ่มต้นใหม่

415
00:25:08,000 --> 00:25:12,400
- รู้รึยังว่าจะสั่งอะไร
- ยังไม่รู้เลย คุณจะสั่งอะไรล่ะ

416
00:25:12,400 --> 00:25:15,280
ปกติผมเลือกอาหารแค่อย่างเดียว
ที่ผมอ่านออกในเมนูน่ะ

417
00:25:15,280 --> 00:25:17,720
งั้นผมว่าจะสั่งขาหมูนะ

418
00:25:17,720 --> 00:25:22,280
ข้อความใหม่
ได้รับเมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 เวลา 20.28 น.

419
00:25:23,040 --> 00:25:25,440
ดอนนี่ รับสายที
เราโทรหาโรงพยาบาลทุกแห่งแล้ว

420
00:25:25,440 --> 00:25:27,360
จะได้รู้ว่าลูกถูกส่งตัวไปที่ไหน

421
00:25:27,360 --> 00:25:29,240
และไม่มีใครรู้อะไรเลย งั้นลูกช่วย...

422
00:25:29,240 --> 00:25:32,440
ส่งมาให้ผมนี่ ลูกพ่อ รับโทรศัพท์หน่อยสิวะ

423
00:25:32,440 --> 00:25:34,760
เรานั่งสงสัยว่าต้องไปที่ไหนอยู่ตรงนี้

424
00:25:34,760 --> 00:25:36,640
ไม่มีใครมีประวัติของแกที่ไหนเลย

425
00:25:36,640 --> 00:25:38,920
หรือเหตุรถชน หรืออะไรก็ตามที่คนบอกเรามา

426
00:25:38,920 --> 00:25:40,720
บอกเราหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น

427
00:25:40,720 --> 00:25:43,400
เราติดต่อกลับไปหาคนที่โทรมาก็ไม่ได้

428
00:25:43,400 --> 00:25:44,840
แม่นั่นชื่ออะไรนะ

429
00:25:46,240 --> 00:25:47,240
มาร์ธา

430
00:25:53,360 --> 00:25:55,360
(สร้างจากละครเวที "เบบี้ เรนเดียร์" โดย
ริชาร์ด แกดด์)

431
00:26:41,280 --> 00:26:43,280
คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี