1
00:00:06,000 --> 00:00:10,000
(ตอนต่อไปนี้มีเนื้อหาของความรุนแรงทางเพศ)

2
00:00:10,000 --> 00:00:12,960
(ซึ่งอาจก่อให้เกิดความไม่สบายใจ
ต่อผู้ชมบางท่าน)

3
00:00:22,040 --> 00:00:23,320
หกเดือน

4
00:00:25,520 --> 00:00:28,280
ผมรออยู่หกเดือนกว่าจะแจ้งความเรื่องมาร์ธา

5
00:00:31,320 --> 00:00:32,320
มีอะไรให้ช่วยครับ

6
00:00:32,320 --> 00:00:34,080
ผมน่าจะบอกเรื่องเทอรี่ก่อน

7
00:00:34,080 --> 00:00:36,800
บอกว่ามาร์ธาทําร้ายเธอเมื่อวานนี้
แต่ก็ไม่ได้บอก

8
00:00:36,800 --> 00:00:40,280
ผมอยากแจ้งความน่ะ ต้องทํายังไงเหรอ

9
00:00:40,280 --> 00:00:42,280
คุณอยากแจ้งความเรื่องอะไร

10
00:00:42,280 --> 00:00:44,840
ผมน่าจะพูดถึงการลวนลาม แต่ผมก็ไม่ได้พูด

11
00:00:44,840 --> 00:00:48,840
ไม่รู้จะบอกยังไงดีนะ แต่ผมถูกตามรังควาน

12
00:00:48,840 --> 00:00:50,800
- โดยผู้ชายหรือผู้หญิง
- ผู้หญิง

13
00:00:50,800 --> 00:00:53,920
ผมน่าจะบอกชื่อเธอ บทความข่าว
ความผิดก่อนหน้านี้ของเธอ

14
00:00:53,920 --> 00:00:55,040
แต่ผมก็ไม่ได้บอก

15
00:00:55,040 --> 00:00:57,720
ฟังนะ ผมกังวลจริงๆ

16
00:00:59,040 --> 00:01:00,520
ผมว่าเธอต้องไปหาหมอ

17
00:01:01,080 --> 00:01:04,360
- และเมื่อตํารวจถามว่า...
- ทําไมเพิ่งมาแจ้งความเอาป่านนี้

18
00:01:07,080 --> 00:01:09,080
ทุกอย่างก็ถาโถมกลับมา

19
00:01:09,680 --> 00:01:12,160
(เบบี้ เรนเดียร์)

20
00:01:20,360 --> 00:01:23,520
ประมาณห้าปีก่อนหน้านี้
ผมไปที่เทศกาลเอดินบะระ

21
00:01:23,520 --> 00:01:26,360
ผมใฝ่ฝันมาตลอดว่าจะได้แสดงที่นั่น

22
00:01:26,360 --> 00:01:29,280
ได้ร่วมวงในความพลุกพล่านวุ่นวาย
ของนักแสดงและศิลปินข้างถนน

23
00:01:29,280 --> 00:01:31,680
ที่มาเสี่ยงดวงเพื่อโอกาสโด่งดัง

24
00:01:32,640 --> 00:01:35,280
ผมรู้ว่าผมต้องมาที่นี่สักวันหนึ่ง
และลองเสี่ยงด้วยตัวเอง

25
00:01:35,880 --> 00:01:38,680
งานเขียน งานแสดง โชว์ตลก ไม่ว่าอะไรก็ตาม

26
00:01:38,680 --> 00:01:40,920
ผมแค่ต้องการอิสระเช่นนี้ในชีวิต

27
00:01:40,920 --> 00:01:45,120
ซึ่งเกิดขึ้นได้ด้วยความฝันที่ยิ่งใหญ่
และไม่ยอมหยุดจนกว่าจะทําสําเร็จ

28
00:01:47,840 --> 00:01:49,680
{\an8}(เดอะฮอปปี้)

29
00:01:50,440 --> 00:01:53,120
ขณะที่ผมไปถึงสถานที่แสดงแถวชานเมือง

30
00:01:53,120 --> 00:01:55,680
และสังเกตเห็นหน้าต่างสกปรก พื้นเหนียวเหนอะ

31
00:01:55,680 --> 00:01:57,960
และกลิ่นเหม็นหืนตอนเดินเข้าไป

32
00:01:59,760 --> 00:02:01,520
ก็รู้สึกเหมือนที่นี่คือทุกอย่างสําหรับผม

33
00:02:02,880 --> 00:02:04,480
- สวัสดี
- โย่

34
00:02:04,960 --> 00:02:07,080
แสดงตลกต้องไปตรงไหนครับ

35
00:02:07,600 --> 00:02:08,760
นักแสดงหรือลูกค้า

36
00:02:08,760 --> 00:02:10,200
นักแสดงครับ

37
00:02:12,160 --> 00:02:13,120
ประตูอยู่ทางนั้น

38
00:02:13,880 --> 00:02:14,720
ขอบคุณ

39
00:02:26,000 --> 00:02:27,480
(ฟรินจ์)

40
00:02:33,640 --> 00:02:35,720
คุณหมายถึงประตูอื่นหรือว่า...

41
00:02:35,720 --> 00:02:38,360
เสียบปลั๊กตรงมุมห้อง เลื่อนโต๊ะไปด้านข้าง

42
00:02:38,360 --> 00:02:41,480
นี่คือเวทีงั้นเหรอ
ที่นี่เหรอ อยู่กับบาร์หลักเลยเนี่ยนะ

43
00:02:41,480 --> 00:02:42,480
ใช่แล้ว

44
00:02:42,480 --> 00:02:45,120
แล้วทีวีจะยังเปิดอยู่ไหม

45
00:02:45,120 --> 00:02:46,440
ปิดเสียงน่ะ

46
00:02:47,880 --> 00:02:50,800
- แล้วลูกค้าล่ะ
- ขอให้พวกเขาออกไปก็ได้นะถ้าต้องการ

47
00:02:50,800 --> 00:02:52,240
ไม่ ผมทําแบบนั้นไม่ได้

48
00:02:52,240 --> 00:02:54,720
พวกเขามาที่นี่ตลอดทั้งปี ผมมาแค่เดือนเดียว

49
00:02:55,840 --> 00:02:57,040
คุณขอให้พวกเขาไปได้ไหม

50
00:02:57,640 --> 00:02:58,480
ไม่ได้

51
00:02:59,000 --> 00:03:01,960
พวกเขาอยากดูโชว์ตลกรึเปล่าด้วยซ้ํา

52
00:03:02,720 --> 00:03:04,120
มีทางเดียวที่จะรู้

53
00:03:06,360 --> 00:03:08,600
เอาละ เริ่มกันเลยดีกว่า เอาเลย

54
00:03:10,640 --> 00:03:11,600
ไม่เอาน่า

55
00:03:12,720 --> 00:03:15,000
งานเอดินบะระฟรินจ์เฮงซวยเอ๊ย

56
00:03:16,120 --> 00:03:19,280
สวัสดีครับ ท่านผู้ชมทุกท่าน
ขอต้อนรับสู่การแสดงตลก

57
00:03:20,000 --> 00:03:22,280
ผมจะเข้าไปหลังกําแพงเล็กๆ นั่นแล้วเปลี่ยนชุด

58
00:03:22,280 --> 00:03:25,040
พอผมตะโกน พวกคุณก็ปรบมือดังๆ
แล้วต้อนรับผมขึ้นเวทีนะ

59
00:03:25,040 --> 00:03:26,080
แบบนั้นเป็นไง

60
00:03:27,680 --> 00:03:29,160
เยี่ยม มีคนนึงแน่ะ

61
00:03:29,160 --> 00:03:30,960
เยี่ยมเลย เอาละนะ

62
00:03:38,960 --> 00:03:42,720
ท่านผู้ชมทุกท่าน ขอเสียงต้อนรับสู่เวที

63
00:03:42,720 --> 00:03:44,160
ดอนนี่ ดันน์

64
00:03:45,760 --> 00:03:48,400
โคตรเจ๋ง ขอเสียงหน่อย

65
00:03:58,160 --> 00:03:59,840
แม่ผมเพิ่งตายวันนี้

66
00:04:03,280 --> 00:04:04,960
ถามจริง กริบเลยเหรอ

67
00:04:06,000 --> 00:04:09,840
ไม่ตลกเหรอเวลาเปิดฉากแบบนั้น
ที่ว่าแม่ผมเพิ่งตายน่ะ

68
00:04:11,040 --> 00:04:12,200
มุกย้อนแย้งไง

69
00:04:18,480 --> 00:04:20,560
การแสดงนั้นเลวร้ายมาก

70
00:04:21,280 --> 00:04:24,280
ส่วนใหญ่ผมต้องยกเลิกเพราะไม่มีใครมาดู

71
00:04:25,040 --> 00:04:26,800
ครั้งหนึ่งผมต้องเลิกก่อนเวลา

72
00:04:26,800 --> 00:04:29,080
เมื่อผมโดนหนุ่มๆ แก๊งปาร์ตี้สละโสดรุมก่อกวน

73
00:04:29,080 --> 00:04:30,440
- เอามานะ เฮ้ย
- ทางนี้

74
00:04:31,640 --> 00:04:35,480
ไม่นะ ผมต้องใช้ไปอีกทั้งเดือน

75
00:04:39,840 --> 00:04:41,960
บางวันผมก็ออกไปยืนแต่ไม่แจกใบปลิว

76
00:04:41,960 --> 00:04:43,760
เพราะไม่อยากให้ใครมาดู

77
00:04:45,280 --> 00:04:48,560
ผ่านไปราวๆ หนึ่งอาทิตย์
ผมก็รู้สึกเหมือนเศษสวะในวงการบันเทิง

78
00:04:48,560 --> 00:04:51,680
ผมเพิ่งโดนขลิบเมื่อวันก่อน
ต้องหากรรไกรที่ใหญ่พอน่ะ

79
00:04:51,680 --> 00:04:53,440
เข้าใจไหม

80
00:04:53,440 --> 00:04:55,120
จะบอกว่าผมกระปู๋ใหญ่ไง

81
00:04:56,720 --> 00:04:59,120
ไม่ขําเลยเหรอ จริงดิ ก็ได้ ไม่เป็นไร

82
00:05:00,200 --> 00:05:02,680
วันก่อนไปหาซื้อต้นมะเขือ ได้เจ้านี่กลับมา

83
00:05:02,680 --> 00:05:04,960
ให้ตายสิ ผมโดนตุ๋นใช่ไหมเนี่ย

84
00:05:04,960 --> 00:05:07,680
เนอะ เขาแค่เอาไข่ติดต้นไม้มาให้

85
00:05:09,600 --> 00:05:12,800
ผมสงสัยว่าจะมีใครสังเกตบ้างไหม
ถ้าผมเก็บกระเป๋ากลับบ้านไป

86
00:05:13,800 --> 00:05:15,360
จะมีใครแคร์บ้างไหม

87
00:05:15,360 --> 00:05:18,560
เอาละ ท่านผู้ชมทุกท่าน จบแค่นี้ครับ

88
00:05:26,440 --> 00:05:27,960
ผมจะยืนอยู่ข้างประตู

89
00:05:27,960 --> 00:05:32,360
กับถังรับบริจาคนะครับ
ให้ตามที่คุณเห็นสมควรได้เลย

90
00:05:34,000 --> 00:05:35,080
ขอบคุณที่มาครับ

91
00:05:35,920 --> 00:05:37,000
ขอบคุณที่มา

92
00:05:37,720 --> 00:05:38,800
ขอบคุณที่มา

93
00:05:48,560 --> 00:05:50,800
- โอ๊ย
- ยังดีกว่าเมื่อวานละมั้ง

94
00:05:50,800 --> 00:05:52,200
เมื่อวานได้อะไร

95
00:05:52,200 --> 00:05:53,760
กระดุมกับถุงยาง

96
00:05:55,000 --> 00:05:56,560
นี่ ฉันมีอะไรจะให้

97
00:05:57,760 --> 00:05:59,440
มีคนทําตกไว้น่ะ

98
00:05:59,440 --> 00:06:04,000
ถ้าอยากได้ก็เอาไปเลย
ฉันรู้ว่าพวกศิลปินแบบคุณชอบสังสรรค์กัน

99
00:06:04,000 --> 00:06:05,440
(เอดินบะระ ฟรินจ์ 2011)

100
00:06:06,280 --> 00:06:09,400
(ลูน่า บาร์
บาร์สมาชิกวีไอพี)

101
00:06:15,800 --> 00:06:18,400
เราไม่รู้เลยว่ามันจะได้ผลตอนเราถ่ายทํา

102
00:06:18,400 --> 00:06:21,520
จําฉากที่มีทหารหุ่นกระป๋องได้ไหม

103
00:06:21,520 --> 00:06:25,520
เราถ่ายฉากนั้นบนหาดที่แลงคาสเตอร์
ใช้แผ่นฟอยล์จากบริษัทจัดเลี้ยง

104
00:06:25,520 --> 00:06:28,880
เราใช้เยอะจนเบนจี้บอกว่า
เขารู้สึกเหมือนที่อุดฟันจะหลุดออกมาเลย

105
00:06:29,880 --> 00:06:32,960
ขอโทษครับ โทษทีที่ขัดจังหวะ
แต่คุณทํางานให้เรื่องคอตตอนเมาท์เหรอ

106
00:06:32,960 --> 00:06:35,640
- ครับ
- ให้ตายสิ ผมโคตรชอบเรื่องนั้นเลย

107
00:06:35,640 --> 00:06:37,760
- คุณทําอะไรเหรอ
- ผมอยู่ในทีมเขียนบทน่ะ

108
00:06:37,760 --> 00:06:39,920
แม่เจ้าโว้ย ผมจูบเท้าคุณเลยได้ไหม

109
00:06:42,920 --> 00:06:45,080
ฟังนะ ผมแสดงอยู่ที่เดอะฮอปปี้บาร์

110
00:06:45,080 --> 00:06:46,680
ไว้ไปดูนะครับถ้าไปได้

111
00:06:47,480 --> 00:06:51,440
- "ฮ่าๆ มะเร็ง"
- ครับ ชื่อเจ๋งดีใช่ไหม

112
00:06:51,440 --> 00:06:52,600
ไว้จะไปนะ

113
00:06:54,200 --> 00:06:55,240
ได้ดูโชว์ดีๆ บ้างไหม

114
00:06:55,240 --> 00:06:56,520
- แล้วเจอกัน
- ครับ

115
00:06:58,040 --> 00:06:59,080
แม่งเอ๊ย

116
00:07:01,120 --> 00:07:02,160
พวกนั้นโคตรทุเรศเนอะ

117
00:07:03,560 --> 00:07:06,080
ใช่ แต่ผมก็สร้างความประทับใจแรกพบได้แย่มาก

118
00:07:06,080 --> 00:07:08,760
ตายจริง นายไม่มีวันได้ทํางานในวงการนี้อีกแน่ๆ

119
00:07:10,280 --> 00:07:11,920
ถ้ามีโอกาสก็คงดีหรอก

120
00:07:12,960 --> 00:07:15,280
- เห็นผู้ชายตรงนั้นไหม
- เห็น

121
00:07:15,280 --> 00:07:18,160
เขาเขียนบทเรื่องคอตตอนเมาท์
โคตรสนุกเลย คุณเคยดูไหม

122
00:07:18,160 --> 00:07:20,560
- นิดหน่อย ไม่ใช่แนวฉันน่ะ
- งั้นคุณก็บ้าแล้ว

123
00:07:21,240 --> 00:07:24,240
ควรผิดกฎหมายนะที่จะอายุน้อยแค่นั้น
และประสบความสําเร็จขนาดนั้นได้

124
00:07:24,240 --> 00:07:26,000
อยากวางยาพิษในเหล้าเขาไหม

125
00:07:26,000 --> 00:07:27,680
โห โหดไปไหน

126
00:07:27,680 --> 00:07:28,760
แต่เอาสิ

127
00:07:30,320 --> 00:07:33,000
- ดาราต่างหากที่ทําให้เรื่องสนุก
- เห็นด้วยที่สุด

128
00:07:33,000 --> 00:07:35,400
ให้ตาย เกลียดจังที่ผมแคร์ความเห็นเขา

129
00:07:37,200 --> 00:07:38,040
นายทํางานอะไร

130
00:07:38,640 --> 00:07:42,560
ผมเป็นดาราตลกเวลาคนหัวเราะ
เป็นศิลปินแสดงสดเวลาคนไม่หัวเราะ

131
00:07:43,160 --> 00:07:45,280
- คืนนี้คนดูเป็นไงล่ะ
- มาดูการแสดงสดเฉยๆ น่ะ

132
00:07:48,840 --> 00:07:51,520
- ว่าแต่ว่า ผมดอนนี่
- ดาร์เรียน โอคอนเนอร์

133
00:07:52,840 --> 00:07:53,720
ที่เป็น...

134
00:07:53,720 --> 00:07:54,720
คอตตอนเมาท์

135
00:07:54,720 --> 00:07:57,600
- หา งั้นนั่นใคร...
- ผู้ช่วยเขียนบทของฉัน

136
00:07:57,600 --> 00:08:00,040
อดีตผู้ช่วย ในเมื่อฉันรู้แล้วว่าเขาขโมยงานฉัน

137
00:08:00,040 --> 00:08:02,720
ผมขอโทษจริงๆ
เรื่องดาราอะไรนั่นแค่หยอกเล่นน่ะ

138
00:08:02,720 --> 00:08:06,320
ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร บทคือส่วนที่ดีที่สุดของเรื่องนั้น

139
00:08:06,320 --> 00:08:07,400
- ไม่ต้องห่วง
- แม่ง...

140
00:08:07,400 --> 00:08:09,440
- คุณเพิ่งบอกว่าคุณไม่ชอบ
- ฉันไม่ชอบ

141
00:08:09,440 --> 00:08:11,680
งั้นคุณทําละครที่คุณไม่ชอบทําไมล่ะ

142
00:08:11,680 --> 00:08:15,800
ฉันขายตัวให้งานโทรทัศน์
ฉันยอมรับอะไรก็ตามที่คนให้มา

143
00:08:18,120 --> 00:08:19,960
แล้วดาราตลกตกอับล่ะ

144
00:08:23,960 --> 00:08:27,760
ท่านผู้ชมทุกท่าน ขอเสียงต้อนรับสู่เวที

145
00:08:27,760 --> 00:08:33,000
ชายที่สร้างเสียงหัวเราะให้ผู้ป่วยโรควิตกกังวล

146
00:08:34,240 --> 00:08:35,360
เราจะตัดส่วนนั้นออกนะ

147
00:08:35,360 --> 00:08:37,520
ดอนนี่ ดันน์

148
00:08:57,080 --> 00:08:58,680
วันนี้แม่ผมเพิ่งตาย

149
00:09:01,920 --> 00:09:03,840
แม่คงต้องการแบบนี้ละมั้ง

150
00:09:03,840 --> 00:09:05,200
ให้ผมตายไปกับแม่

151
00:09:07,480 --> 00:09:09,760
ใครอยากรู้จักเพอร์ซี่เพื่อนผมบ้าง

152
00:09:09,760 --> 00:09:11,280
เย่

153
00:09:11,280 --> 00:09:12,840
ก็ได้ ครับ โอเค

154
00:09:13,360 --> 00:09:16,200
นี่คือเพอร์ซี่ เราเป็นคู่หูนักโยนเสียง

155
00:09:16,200 --> 00:09:18,520
หวัดดี เพอร์ซี่ สบายดีไหม

156
00:09:18,520 --> 00:09:20,720
ฉันสบายดี ขอบใจ นายล่ะ

157
00:09:22,160 --> 00:09:23,880
วันนี้ทําอะไรมาบ้าง เพอร์ซี่

158
00:09:23,880 --> 00:09:25,160
อมนกเขา

159
00:09:33,120 --> 00:09:35,040
โอ้โห เยี่ยมเลย ขอบคุณครับ

160
00:09:35,040 --> 00:09:36,040
สุดยอดเลย

161
00:09:36,040 --> 00:09:38,240
- ขอบคุณที่มาครับ
- ยินดีค่ะ

162
00:09:38,240 --> 00:09:39,160
ผมซาบซึ้งจริงๆ

163
00:09:40,760 --> 00:09:43,760
- แม่เจ้า 20 เลย
- เมื่อคืนนายไม่ได้บอกลาฉัน

164
00:09:43,760 --> 00:09:47,360
- ก็เลยกะว่าจะมาทวงคําลาที่นี่น่ะ
- อ๋อใช่ งั้นก็ลาก่อนครับ

165
00:09:48,440 --> 00:09:50,280
ไม่ เดี๋ยวก่อน ผมล้อเล่น โทษที

166
00:09:51,160 --> 00:09:52,080
นายนี่แปลกจัง

167
00:09:52,680 --> 00:09:54,160
งั้นเหรอ เวรละ

168
00:09:54,160 --> 00:09:57,040
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่รังเกียจของแปลกหรอก

169
00:09:58,280 --> 00:10:02,000
มาคุยกันนะ อาจจะมีคําแนะนําเล็กๆ น้อยๆ
ให้พัฒนาการแสดงขึ้นได้อีก

170
00:10:02,000 --> 00:10:04,680
ว้าว ครับ แบบนั้นก็เยี่ยมเลย ได้สิ

171
00:10:04,680 --> 00:10:07,920
- ไว้เจอกัน
- ครับ ไว้เจอกัน คาวบอย

172
00:10:07,920 --> 00:10:08,960
อะไรกันวะ

173
00:10:18,120 --> 00:10:21,840
ดาร์เรียนเริ่มมีส่วนร่วมในการแสดง
ในสองสามอาทิตย์ถัดไป

174
00:10:21,840 --> 00:10:24,720
คอยให้คําแนะนําผมว่า
ส่วนไหนที่ใช้ได้และใช้ไม่ได้

175
00:10:25,880 --> 00:10:27,520
และสบตาไว้

176
00:10:27,520 --> 00:10:30,320
ฝึกซ้อมอยู่ตลอดเพื่อให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง

177
00:10:30,840 --> 00:10:31,680
มองฉันนะ

178
00:10:31,680 --> 00:10:32,920
สามแถวด้านหน้า

179
00:10:32,920 --> 00:10:36,200
ไม่ช้าบาร์ก็ปิดทีวี และเก้าอี้หันมาถูกทาง

180
00:10:36,200 --> 00:10:39,920
แม้แต่พนักงานที่บาร์ก็ไล่ลูกค้า
ที่บังอาจถามว่าเมื่อไหร่จะเปิดให้ดูฟุตบอล

181
00:10:39,920 --> 00:10:42,880
ไม่ วันนี้เราไม่เปิดให้ดูน่ะ ลองไปที่ผับถัดไปนะ

182
00:10:45,400 --> 00:10:47,040
แล้วการแสดงก็รุ่งโรจน์ขึ้นทันตา

183
00:10:47,040 --> 00:10:50,840
ท่านผู้ชมทุกท่าน ขอเสียงต้อนรับสู่เวที

184
00:10:50,840 --> 00:10:52,880
ดอนนี่ ดันน์

185
00:11:02,240 --> 00:11:03,520
วันนี้แม่ผมเพิ่งตาย

186
00:11:06,160 --> 00:11:08,560
ครับ แม่คงต้องการแบบนี้ละมั้ง

187
00:11:08,560 --> 00:11:09,880
ให้ผมตายไปกับแม่

188
00:11:12,680 --> 00:11:15,760
ทุกๆ คืน ผมจะออกไปเที่ยวกับดาร์เรียน
และใช้ชีวิตเหมือนคนดัง

189
00:11:15,760 --> 00:11:18,240
ในบาร์หลักสําหรับสมาชิกส่วนตัวในเมือง

190
00:11:18,240 --> 00:11:22,160
ดื่มค็อกเทลกันจนโต้รุ่ง
พูดคุยไม่รู้จบเรื่องการแสดง

191
00:11:22,160 --> 00:11:24,600
และสิ่งที่เราจะทําได้เมื่อเทศกาลสิ้นสุดลง

192
00:11:24,600 --> 00:11:27,080
เราต้องพานายไปออกแสดงในลอนดอน

193
00:11:27,600 --> 00:11:29,880
ดาร์เรียนไม่เหมือนใครที่ผมเคยเจอมาก่อน

194
00:11:29,880 --> 00:11:30,960
เขาบรรยายตัวเองว่า...

195
00:11:30,960 --> 00:11:35,080
นับถือศาสนาพุทธ เป็นแพนเซ็กชวลที่มีคู่หลายคน
และชอบของชั้นดีมีรสนิยม

196
00:11:35,080 --> 00:11:37,480
ภายในสองอาทิตย์ที่ได้รู้จักเขา
เขาก็ทําให้ผมได้เห็น

197
00:11:37,480 --> 00:11:39,920
ความตื่นเต้นในแบบที่ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามีอยู่

198
00:11:39,920 --> 00:11:42,160
ตะโกนขอให้ช่วยได้ยากเมื่อถูกล่ามกับฮีตเตอร์

199
00:11:42,160 --> 00:11:43,720
และมีลูกบอลอุดปากอยู่

200
00:11:43,720 --> 00:11:47,160
และขณะที่เรานั่งอยู่ในบาร์สมาชิกส่วนตัว
พลางพูดคุยกันสารพัดเรื่อง

201
00:11:47,160 --> 00:11:49,760
ผมก็รู้สึกเหมือนร่อนไปตาม
สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลง

202
00:11:49,760 --> 00:11:52,680
เหมือนชายคนนี้กําลังล่อหลอก
ด้วยกุญแจเข้าสู่สโมสรลับ

203
00:11:52,680 --> 00:11:55,560
และสิ่งเดียวที่ผมต้องทํา
คือจับมือเขาไว้แล้วปล่อยให้เขาจูงไป

204
00:11:55,560 --> 00:11:57,080
เรามาทําอะไรในนี้

205
00:11:59,600 --> 00:12:01,040
พวกนั้นเดินตรวจห้องน้ํา

206
00:12:13,960 --> 00:12:16,000
เราต้องให้นายมาเขียนบทกับฉัน

207
00:12:16,000 --> 00:12:17,800
ครับ นั่นคงเยี่ยมเลย

208
00:12:17,800 --> 00:12:19,520
{\an8}- พร้อมไหม
- พร้อมสําหรับทุกอย่าง

209
00:12:20,840 --> 00:12:22,120
ดี เอ้านี่

210
00:12:31,920 --> 00:12:32,920
ฉิบหาย

211
00:12:36,240 --> 00:12:37,160
เด็กดี

212
00:12:41,240 --> 00:12:42,840
แต่สิ่งดีๆ ทั้งหลายย่อมต้องมีวันสิ้นสุด

213
00:12:42,840 --> 00:12:46,640
ถ้าคิดว่านั่นแย่แล้ว
ผมเมาจนเอาตาข่ายคลุมผมสวมไอ้จ้อน

214
00:12:48,480 --> 00:12:50,200
ดาร์เรียนกลับไปลอนดอนก่อนกําหนด

215
00:12:50,200 --> 00:12:52,840
และผมไม่ได้ข่าวจากเขาไปจนจบเทศกาล

216
00:12:53,880 --> 00:12:56,600
เขาอาจจะหยุดพักหรือไปเที่ยวที่ไหนสักแห่ง

217
00:12:56,600 --> 00:12:58,160
แต่มันก็รู้สึกแปลก

218
00:12:59,360 --> 00:13:02,320
และขณะที่ต้องทิ้งใบปลิวและดึงโปสเตอร์ออก

219
00:13:02,320 --> 00:13:05,360
บาร์ก็กลับมาเปิดทีวีและฟุตบอลก็เริ่มฉาย

220
00:13:05,360 --> 00:13:08,200
ผมสงสัยว่ามันเป็นแค่ความฝันบ้าๆ บอๆ รึเปล่า

221
00:13:09,760 --> 00:13:11,760
มันเคยเกิดขึ้นจริงๆ รึเปล่า

222
00:13:11,760 --> 00:13:12,960
นั่นแหละ

223
00:13:13,600 --> 00:13:17,240
ให้เหมือนมีไฟไหลเวียนในเส้นเลือด

224
00:13:17,240 --> 00:13:18,960
ปล่อยให้มันพาไปที่ไหนก็ช่าง

225
00:13:18,960 --> 00:13:22,120
หลายเดือนหลังจากนั้น
ผมไปเรียนการแสดงที่ออกซ์ฟอร์ด

226
00:13:22,120 --> 00:13:25,920
ผมจําตอนที่สมัครเข้าได้
ผมแทบจะร้องไห้ด้วยความสุข

227
00:13:27,240 --> 00:13:29,560
แต่หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเอดินบะระ

228
00:13:29,560 --> 00:13:31,240
และแม้จะได้พบคีลีย์

229
00:13:31,240 --> 00:13:33,800
การกลับไปเรียนก็เหมือนเป็นความผิดพลาด

230
00:13:34,800 --> 00:13:37,920
และขณะที่ผมเยื้องย่างในชุดรัดรูป
สมมติว่าตัวเองเป็นเปลวไฟ

231
00:13:40,040 --> 00:13:41,760
หรือบริหารเส้นเสียง

232
00:13:44,200 --> 00:13:45,480
หรือเลียนแบบสัตว์

233
00:13:45,480 --> 00:13:48,040
และแทบจะทําทุกอย่างที่ไม่ใช่การแสดง

234
00:13:48,040 --> 00:13:50,520
ผมก็รู้สึกถึงสิ่งที่ไม่อาจบรรยายได้

235
00:13:50,520 --> 00:13:51,760
อยู่ในช่องท้อง

236
00:13:53,880 --> 00:13:55,080
ผมคิดถึงดาร์เรียน

237
00:13:56,240 --> 00:13:59,640
ผมคิดถึงความมั่นใจที่เขามอบให้ผม
ความรู้สึกมีส่วนเกี่ยวข้อง

238
00:13:59,640 --> 00:14:02,920
ความหวังว่าสักวัน
ชีวิตผมอาจเดินหน้าไปที่ไหนสักแห่งจริงๆ

239
00:14:04,680 --> 00:14:08,400
ตอนนี้ ท่ามกลางบรรดาชุดรัดรูปสีดํา
ผมก็รู้สึกไร้ค่าอีกครั้ง

240
00:14:08,400 --> 00:14:11,880
เหมือนผมหดหายไปจากโลก
ตอนที่ผมเริ่มชื่นชอบมันพอดี

241
00:14:14,200 --> 00:14:15,240
ดอนนี่

242
00:14:15,840 --> 00:14:16,880
จะมาไหม

243
00:14:18,280 --> 00:14:19,120
ครับ

244
00:14:44,440 --> 00:14:46,640
(ดาร์เรียน)

245
00:14:53,440 --> 00:14:55,200
ขอโทษนะ ผมต้องรับสายนี้

246
00:14:58,760 --> 00:15:00,800
สบายดีไหม ครับ

247
00:15:00,800 --> 00:15:02,640
ดีใจที่คุณโทรมานะ

248
00:15:02,640 --> 00:15:06,440
ครับ ไม่ ผมชอบมากเลย ผมสนุกอยู่จริงๆ

249
00:15:07,400 --> 00:15:10,760
ฟังนะ มีเวลาที่สะดวกกว่านี้ให้คุยกันไหม
ผมเรียนอยู่น่ะ

250
00:15:11,280 --> 00:15:14,200
หา คุณพูดจริงเหรอ
อยากให้ผมเขียนบทกับคุณเหรอ

251
00:15:14,200 --> 00:15:18,840
คือว่าได้เลย ตกลงแน่นอน แหงสิ คือว่า...

252
00:15:18,840 --> 00:15:22,800
ดอนนี่ ทําอะไรอยู่ เธอยัวะจัดอยู่ในนั้นนะ

253
00:15:22,800 --> 00:15:25,200
ครับ แป๊บเดียวนะ โอเคไหม

254
00:15:25,880 --> 00:15:28,120
ฟังนะ ผมต้องไปแล้ว แต่ตกลงร้อยเปอร์เซ็นต์

255
00:15:45,520 --> 00:15:46,360
ดอนนี่ บราสโก

256
00:15:46,360 --> 00:15:47,520
ชิเนด โอคอนเนอร์

257
00:15:48,800 --> 00:15:50,640
ดีใจที่ได้เจอนะ สบายดีไหม

258
00:15:50,640 --> 00:15:53,120
สบายดี เข้ามาสิ

259
00:15:53,120 --> 00:15:54,160
ขอบคุณนะ

260
00:15:55,160 --> 00:15:57,640
ว้าว ที่นี่สวยชะมัด

261
00:16:05,680 --> 00:16:07,240
โอ้โห คุณเลี้ยงแมวด้วย

262
00:16:07,240 --> 00:16:10,000
เฟอร์กัส เรารักกันมากเลย

263
00:16:10,000 --> 00:16:11,560
ไม่แปลกใจหรอก

264
00:16:12,080 --> 00:16:15,280
แกน่ารักมากเลยใช่ไหม เฟอร์กัส
สวัสดี เจ้าเหมียว

265
00:16:16,120 --> 00:16:17,480
ดื่มชาไหม

266
00:16:17,480 --> 00:16:21,680
โอเค ผมเขียนมาแล้วสองสามฉากนะ

267
00:16:23,120 --> 00:16:25,960
ไม่ได้มากมายอะไร ยังต้องแก้ไขนิดหน่อย

268
00:16:28,360 --> 00:16:29,360
ตกลง

269
00:16:34,400 --> 00:16:35,840
หกสิบหน้า

270
00:16:35,840 --> 00:16:37,720
ครับ เขียนไม่นานเลย

271
00:16:38,680 --> 00:16:39,960
เอางี้นะ

272
00:16:41,000 --> 00:16:43,880
นายสรุปเนื้อหาให้ฉันฟังสิ
จะได้ฝึกนําเสนอไปด้วย

273
00:16:45,440 --> 00:16:49,000
โอเค มันเกี่ยวกับผู้ชายที่ชื่อไนเจล

274
00:16:49,000 --> 00:16:52,040
ทนายความทะเยอทะยานที่ตัดสินใจในวัย 50 ว่า

275
00:16:52,040 --> 00:16:54,680
จะลองเป็นนักมวยปล้ํามืออาชีพ

276
00:16:55,800 --> 00:16:57,320
เนื้อหาเฉพาะกลุ่มทีเดียวนะ

277
00:16:57,320 --> 00:16:58,520
จริงเหรอ

278
00:16:58,520 --> 00:17:02,000
ใช่ สมัยนี้มีใครที่อายุมากกว่าหกขวบ
ยังดูมวยปล้ําอยู่อีกล่ะ

279
00:17:02,600 --> 00:17:05,200
จริงด้วย ไม่ใช่ผมอยู่แล้ว

280
00:17:07,200 --> 00:17:08,040
ต่อเลยสิ

281
00:17:10,120 --> 00:17:16,200
ยังไงก็เถอะ สรุปก็คือเขาติดใจ
และเริ่มเล่นมวยปล้ําบ่อยขึ้นเรื่อยๆ

282
00:17:16,200 --> 00:17:19,520
ไม่ช้าเขาก็เริ่มเสียสมดุล
ระหว่างโลกทั้งสองใบของเขา

283
00:17:19,520 --> 00:17:22,840
เขาเริ่มตาเขียวช้ําไปว่าความ

284
00:17:22,840 --> 00:17:25,840
หรือลืมล้างเครื่องสําอางออกและ...

285
00:17:26,560 --> 00:17:28,560
เขาเลยต้องตัดสินใจเลือก

286
00:17:29,440 --> 00:17:31,160
จะใช้ชีวิตเป็นทนายความ

287
00:17:31,160 --> 00:17:32,480
หรือเพชฌฆาตแฮร์รี่

288
00:17:32,480 --> 00:17:36,880
นักเลงขาลุยขี้เหล้าเมาเบียร์
จอมวิวาทประจําบาร์จากออสติน เท็กซัส

289
00:17:39,560 --> 00:17:41,560
เพชฌฆาตแฮร์รี่คือฉายานักมวยปล้ําของเขาน่ะ

290
00:17:44,160 --> 00:17:45,000
ยังต้องปรับปรุงอีก

291
00:17:46,160 --> 00:17:48,000
แต่คุณยังไม่ได้อ่านเลย

292
00:17:48,000 --> 00:17:49,720
ฉันจะอ่านเมื่อนายทําให้ฉันสนใจได้

293
00:17:50,240 --> 00:17:52,360
ผมไปนั่งห้องอื่นได้แล้วพยายาม...

294
00:17:52,360 --> 00:17:53,720
อยากพี้ยาไหม

295
00:17:56,520 --> 00:17:58,160
- หา ที่นี่เหรอ
- ใช่ แน่นอนสิ

296
00:17:58,160 --> 00:18:01,600
เราออกไปหาอะไรดื่มกันได้ทีหลัง
เหมือนอยู่ที่เอดินบะระอีกไง

297
00:18:03,720 --> 00:18:05,200
ครับ เอาสิ

298
00:18:20,160 --> 00:18:23,160
ให้ตายสิ คุณเคยร่วมงานกับสุดยอดดาราตลก

299
00:18:23,160 --> 00:18:24,840
- พวกเขาเป็นไงเหรอ
- ก็ธรรมดา

300
00:18:24,840 --> 00:18:27,160
ไม่ คุณล้อเล่นแน่ๆ พวกเขาเก่งจะตาย

301
00:18:27,680 --> 00:18:31,120
บางคนคงได้ติดห้าอันดับแรก
ของรายชื่อแขกปาร์ตี้มื้อค่ําของผมเลย

302
00:18:31,120 --> 00:18:32,200
เคยเล่นเกมนั้นไหม

303
00:18:32,200 --> 00:18:35,560
ที่คุณจะชวนใครก็ได้มากินมื้อค่ํา
แต่เลือกได้แค่ห้าคนน่ะ

304
00:18:36,160 --> 00:18:39,000
ไม่เข้าท่าเลย บ้านฉันเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์นะ

305
00:18:39,920 --> 00:18:41,960
ต้องเป็นคนพิเศษมากๆ ถึงจะได้เข้ามา

306
00:18:43,240 --> 00:18:45,560
{\an8}ไม่เอาน่า ตอบเลี่ยงกันชัดๆ คุณจะชวนใครบ้าง

307
00:18:46,600 --> 00:18:48,360
คงไม่ใช่คนดังหรอก

308
00:18:48,880 --> 00:18:51,160
ต้องเป็นพวกผู้นํา พวกกูรู ตื่นรู้ทางจิตวิญญาณ

309
00:18:52,240 --> 00:18:53,800
หรือไม่ก็ตัวฉันนั่งอยู่ที่ละคน

310
00:18:54,400 --> 00:18:58,400
ให้ตาย... มีคุณหกคนในปาร์ตี้เดียว
ผมนึกออกเลยว่าจะมียาอยู่เยอะแค่ไหน

311
00:19:02,680 --> 00:19:03,640
จะบอกชื่อแขกผมนะ

312
00:19:03,640 --> 00:19:06,320
เจอร์เวส, ซาช่า บารอน โคเฮน,
จูเลีย เดวิส

313
00:19:06,320 --> 00:19:09,760
คูแกนหรือไพรเออร์
และไม่รู้สิ คานธีหรือใครสักคนมั้ง

314
00:19:09,760 --> 00:19:11,760
เพราะเราต้องดูเป็นคนดีมีศีลธรรมด้วย

315
00:19:16,560 --> 00:19:19,280
- อยากเมาจัดๆ เลยไหม
- เอาสิ

316
00:19:19,280 --> 00:19:21,840
ไม่ แบบว่าเมาจัดสุดๆ

317
00:19:22,560 --> 00:19:23,680
เอาสิ

318
00:19:30,920 --> 00:19:33,560
- ว่าแต่พวกเขามีเคล็ดลับอะไร
- หมายความว่าไง

319
00:19:33,560 --> 00:19:35,720
พวกเขาทําอะไรถึงมาอยู่ในจุดนี้ได้ทุกวันนี้

320
00:19:35,720 --> 00:19:36,920
เชื่อฟังฉันไง

321
00:19:39,920 --> 00:19:40,920
ฉันพูดจริงๆ

322
00:19:41,840 --> 00:19:44,240
พวกเขายอมทําทุกอย่างที่ฉันบอกให้ทํา

323
00:19:47,000 --> 00:19:48,720
ว้าว สุดยอดเลย

324
00:19:52,600 --> 00:19:54,320
มานี่ มานั่งข้างฉัน

325
00:19:58,000 --> 00:19:59,000
พวกนี้อะไรน่ะ

326
00:19:59,640 --> 00:20:01,080
นี่คือยาอีบด

327
00:20:02,640 --> 00:20:05,400
ส่วนนี่คือจีเอชบี ยาคลายกล้ามเนื้อ

328
00:20:05,400 --> 00:20:07,400
- มันทําให้ผ่อนคลาย
- ครับ

329
00:20:07,400 --> 00:20:09,760
เชื่อฉันสิ นายไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน

330
00:20:10,800 --> 00:20:13,520
ผมไม่เคยเจออะไรแบบคุณแน่ๆ ละ

331
00:20:18,160 --> 00:20:19,640
แม่เจ้าโว้ย รสโคตรแหวะเลย

332
00:20:19,640 --> 00:20:21,520
อยากได้ของดีก็ต้องทนหน่อย

333
00:20:32,000 --> 00:20:35,560
ครั้งแรกที่ยาออกฤทธิ์
ไม่เหมือนสิ่งใดที่ผมเคยพบเจอมาก่อน

334
00:20:35,560 --> 00:20:38,360
เหมือนกับมีลําแสงแห่งสวรรค์
ส่องลงมาจากห้วงอวกาศ

335
00:20:38,360 --> 00:20:40,760
ทะลุหลังคาบ้านดาร์เรียน
เข้ามาถึงห้องนั่งเล่นของเขา

336
00:20:40,760 --> 00:20:42,720
ตรงที่ผมนั่งอยู่พอดิบพอดี

337
00:20:42,720 --> 00:20:45,920
ขณะที่คลื่นน้ําอบอุ่นของมหาสมุทรอินเดีย
ซัดสาดทั่วร่างกายผม

338
00:20:47,400 --> 00:20:49,640
และบนโซฟานั้น
ดาร์เรียนก็พูดถึงพรสวรรค์ของผม

339
00:20:49,640 --> 00:20:52,080
แบบเดียวกับฮีโร่ดาราตลกทุกคนของผม
เมื่อสมัยผมเด็กๆ

340
00:20:52,080 --> 00:20:54,120
นายมีอนาคตรุ่งโรจน์รออยู่

341
00:20:54,120 --> 00:20:56,160
อนาคตที่รุ่งโรจน์มากๆ

342
00:20:56,160 --> 00:20:58,760
กับทุกประโยคที่เขาพูด และยาทุกชนิดที่ผมเสพ

343
00:20:58,760 --> 00:21:01,200
ผมเริ่มเชื่อตามนั้น ได้กลิ่นของมัน

344
00:21:01,200 --> 00:21:02,240
รับรู้รสชาติได้ด้วยซ้ํา

345
00:21:02,240 --> 00:21:04,480
ว่าความฝันของผมจะเป็นรูปเป็นร่างได้

346
00:21:04,480 --> 00:21:07,600
ว่าผมแทบจะเอื้อมออกไปคว้ามันได้
ขณะที่มันคลายตัวตรงหน้าผม

347
00:21:07,600 --> 00:21:09,720
ไม่มีเวลามามัวรออยู่

348
00:21:18,840 --> 00:21:20,520
นายไม่รังเกียจใช่ไหม

349
00:21:20,520 --> 00:21:21,520
ไม่

350
00:21:23,760 --> 00:21:24,760
ฉิบหาย

351
00:21:32,640 --> 00:21:33,520
อะไร

352
00:21:38,440 --> 00:21:39,520
เป็นอะไรไป

353
00:21:47,680 --> 00:21:48,680
ผมจะอ้วก

354
00:21:48,680 --> 00:21:51,480
ไม่ อย่าอ้วกใส่ชามข้าวแมว

355
00:22:00,760 --> 00:22:01,840
นายโอเคนะ

356
00:22:05,120 --> 00:22:06,360
ฉันจะลูบหลังให้

357
00:22:06,840 --> 00:22:09,000
ขอบคุณครับ ผมขอโทษจริงๆ

358
00:22:13,760 --> 00:22:16,200
ให้ตายสิ ผมขอโทษจริงๆ

359
00:22:46,200 --> 00:22:47,160
หยุดนะ

360
00:23:10,840 --> 00:23:12,320
ดื่มนมอัลมอนด์ได้ไหม

361
00:23:22,800 --> 00:23:25,000
เอ้านี่ มันจะช่วยนายได้

362
00:23:30,280 --> 00:23:31,920
ผมเสียใจจริงๆ กับเรื่องนั้น

363
00:23:32,960 --> 00:23:35,080
ไม่เป็นไร คราวหน้าเราจะค่อยเป็นค่อยไป

364
00:23:53,400 --> 00:23:56,080
ผมอยากเสแสร้งว่ามันไปไกลที่สุดแค่นั้น

365
00:24:03,000 --> 00:24:05,760
(สายเรียกเข้า
ดาร์เรียน)

366
00:24:06,960 --> 00:24:08,960
ไงเพื่อน เป็นไงบ้าง

367
00:24:09,760 --> 00:24:12,840
ครับ ไม่ ผมสบายดี

368
00:24:12,840 --> 00:24:15,280
ฟังนะ ผมกําลังจะเข้าเรียน ถ้าหาก...

369
00:24:16,120 --> 00:24:17,120
อะไรนะ

370
00:24:18,440 --> 00:24:20,680
อะไรนะ สถานีได้อ่านบทเพชฌฆาตแฮร์รี่เหรอ

371
00:24:21,920 --> 00:24:25,200
แม่เจ้าโว้ย พวกเขาชอบมันเหรอ นั่นโคตร...

372
00:24:26,200 --> 00:24:28,200
ครับ สุดยอดเลย ผม...

373
00:24:29,480 --> 00:24:30,680
อ๋อ คุณอยากให้ผม...

374
00:24:31,480 --> 00:24:34,120
ได้สิ นั่นสมเหตุสมผลนะ

375
00:24:34,640 --> 00:24:36,840
ครับ ได้สิ แน่นอน ผมจะไป

376
00:24:36,840 --> 00:24:39,240
- นี่เรื่องใหญ่มากนะ
- ใช่ เยี่ยมเลย ขอบคุณครับ

377
00:24:39,240 --> 00:24:42,640
ที่มีสถานีเจ้าใหญ่หนุนหลัง
ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ขนาดนี้ในอาชีพ

378
00:24:42,640 --> 00:24:44,920
ดาร์เรียนเล่าทุกอย่างที่สถานีพูดให้ผมฟัง

379
00:24:44,920 --> 00:24:46,320
และผมก็ยิ้มจนปากแทบฉีก

380
00:24:46,320 --> 00:24:48,800
ขณะที่เขาพูดถึงการจ้างเขียนบททั้งซีรีส์
และอายุลิขสิทธิ์

381
00:24:48,800 --> 00:24:51,280
และเรื่องยอดเยี่ยมทั้งหลายเหล่านี้ที่ผมไม่เข้าใจ

382
00:24:52,000 --> 00:24:55,800
จนตอนที่เขาหยิบยาออกมา
ผมก็ตอบตกลงโดยไม่ลังเล

383
00:25:02,040 --> 00:25:04,000
ผมนึกว่าผมพลาดโอกาสไปแล้ว รู้ไหม

384
00:25:05,600 --> 00:25:06,480
อะไร

385
00:25:06,480 --> 00:25:07,400
เรื่องนี้น่ะ

386
00:25:08,160 --> 00:25:09,160
ตอนที่ผมอ้วก

387
00:25:12,040 --> 00:25:13,200
อย่าเหลวไหลน่า

388
00:25:14,760 --> 00:25:18,400
แค่อ้วกไม่ทําให้ฉันมองข้าม
พรสวรรค์ของนายได้หรอก

389
00:25:22,640 --> 00:25:23,640
ขอบคุณนะ

390
00:25:25,360 --> 00:25:26,680
ขอบคุณมากเลย

391
00:25:28,920 --> 00:25:30,840
ถ้ามีอะไรที่ผมทําได้...

392
00:25:31,920 --> 00:25:35,120
แค่... ฝันต่อไป

393
00:25:40,840 --> 00:25:41,880
ง่ายมากเลย

394
00:25:46,520 --> 00:25:48,280
หลังจากผมย้ายไปที่ลอนดอนกับคีลีย์

395
00:25:48,280 --> 00:25:51,560
ผมก็เริ่มเสพยาที่บ้านดาร์เรียนแทบทุกสุดสัปดาห์

396
00:25:52,160 --> 00:25:54,720
นี่ เราจะเริ่มกันด้วยยาอีตามปกติ

397
00:25:54,720 --> 00:25:57,280
ผมเชื่อคําสัญญาของเขาอย่างไม่มีข้อสงสัย

398
00:25:57,280 --> 00:25:59,920
ว่าความสําเร็จอยู่ใกล้แค่เอื้อมเท่านั้น

399
00:25:59,920 --> 00:26:01,680
ว่าผมจะมีละครของตัวเองก่อนอายุ 30

400
00:26:01,680 --> 00:26:03,840
และจะได้เป็นเศรษฐีในวัยนั้น

401
00:26:03,840 --> 00:26:05,200
ทุกเรื่องที่เขาพูดกับผม

402
00:26:05,200 --> 00:26:07,640
ก่อนที่เขาจะป้อน
สารเคมีล่าสุดของเขาเข้าปากผม

403
00:26:08,160 --> 00:26:10,440
ผมเปลี่ยนจากคนที่เคยสูบกัญชานิดหน่อย

404
00:26:10,440 --> 00:26:12,560
ไปพี้โคเคนได้เป็นอาทิตย์ๆ

405
00:26:12,560 --> 00:26:14,600
เคลิ้มไปเลย ไม่ต้องกลัว

406
00:26:14,600 --> 00:26:15,520
และยาบ้า

407
00:26:16,240 --> 00:26:18,600
นายจะรับรู้ศักยภาพ
ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเอง

408
00:26:18,600 --> 00:26:19,920
และเฮโรอีน

409
00:26:19,920 --> 00:26:21,400
นายจะประสบความสําเร็จ

410
00:26:22,440 --> 00:26:24,400
เมื่อคุณเสพยามากพอจนถึงสภาวะนั้น

411
00:26:24,400 --> 00:26:27,400
ที่ทุกความคิดหยุดลงและความเคลิ้มสุขเริ่มต้นขึ้น

412
00:26:27,400 --> 00:26:30,680
การพูดถึงอนาคต ชื่อเสียง และความสุข

413
00:26:30,680 --> 00:26:34,040
ก็รู้สึกสมจริงพอๆ กับสารเคมี
ที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกายคุณ

414
00:26:37,760 --> 00:26:40,760
ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น แน่นอนเลย

415
00:26:44,520 --> 00:26:46,920
ผมสลบไปหลายครั้งตอนที่อยู่กับเขา

416
00:26:49,360 --> 00:26:51,960
ผมมักจะตื่นมาเจอเขานอนอยู่ข้างผม

417
00:26:51,960 --> 00:26:55,840
มือและปากอยู่ตามที่ต่างๆ
ระหว่างที่เขาสํารวจทั่วร่างกายผม

418
00:27:03,440 --> 00:27:04,880
ผมจะโซเซเข้าห้องน้ํา

419
00:27:04,880 --> 00:27:08,280
แล้วเจอน้ําลายน่าขยะแขยงของเขา
เหนอะหนะอยู่บริเวณอวัยวะเพศของผม

420
00:27:10,240 --> 00:27:13,240
แล้วทุกวันจันทร์
เขาก็กลับไปทําตัวกระด้างเย็นชาตามเดิม

421
00:27:13,240 --> 00:27:16,040
วิจารณ์บทอย่างโหดร้าย
และสั่งให้ผมเขียนแก้ใหม่

422
00:27:16,040 --> 00:27:17,760
ตอนที่ยาหมดฤทธิ์โดยไม่ได้เงิน

423
00:27:17,760 --> 00:27:20,320
ระหว่างที่ผมนั่งไอด้วยอาการคออักเสบครั้งล่าสุด

424
00:27:21,920 --> 00:27:23,280
และผมก็ยังกลับไป

425
00:27:23,280 --> 00:27:26,920
- จะไม่อยู่ฉลองวันเกิดฉันกับฉันเหรอ
- ไม่ ผมจะไปหาดาร์เรียน บอกแล้วไง

426
00:27:26,920 --> 00:27:29,840
อะไรกัน ดอนนี่ คุณว่ามันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ

427
00:27:29,840 --> 00:27:32,520
ผมไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ คุณ ผมไม่มีเงิน

428
00:27:32,520 --> 00:27:35,520
คุณก็เลยจะไปบ้านนักเขียนแก่ๆ เพื่อเสพยาแทน

429
00:27:35,520 --> 00:27:38,600
ผมรู้ว่าคุณคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผล
เขาช่วยผมสร้างอาชีพอยู่

430
00:27:38,600 --> 00:27:41,560
เขาทําอะไรไปบ้างล่ะ
คุณทํางานในบาร์ตั้งแต่มาลอนดอน

431
00:27:41,560 --> 00:27:45,240
- คุณทําทุกอย่างให้เขาฟรีๆ
- ผมไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้

432
00:27:51,000 --> 00:27:53,560
คืนนั้น ดาร์เรียนมีแอลเอสดีมาให้ผม

433
00:27:53,560 --> 00:27:56,000
ฉันจะกินครึ่งนึง นายกินอีกชิ้นครึ่ง

434
00:27:56,800 --> 00:27:58,800
ฉันจะช่วยนําทางให้นายรู้สึกปลอดภัย

435
00:28:21,040 --> 00:28:23,360
ปล่อยให้เพลงพานายล่องลอยไป

436
00:28:53,600 --> 00:28:55,520
บางครั้งผมก็หวนนึกถึงภาพนี้

437
00:28:55,520 --> 00:28:57,640
ตัวผมในวัยยี่สิบกลางๆ นั่งเมายาเคลิ้ม

438
00:28:57,640 --> 00:28:59,240
ดูชายวัย 55 ปีคนนี้

439
00:28:59,240 --> 00:29:01,640
เต้นไปตามดนตรีแอมะซอนแปลกหูอยู่ตรงหน้า

440
00:29:01,640 --> 00:29:03,040
เมื่อมีคนถามว่า

441
00:29:03,800 --> 00:29:05,440
"คุณเข้าวงการตลกได้ยังไง"

442
00:29:12,400 --> 00:29:14,320
บอกฉันมาเรื่อยๆ ว่านายเห็นอะไร

443
00:29:15,320 --> 00:29:19,800
สีสันระยิบระยับ โครงร่างของอะไรสักอย่าง

444
00:29:20,600 --> 00:29:22,560
งั้นตอนนี้ฉันคือนกฟีนิกซ์ใช่ไหม

445
00:29:24,600 --> 00:29:26,200
นั่นคือสิ่งที่นายเห็นใช่ไหม

446
00:29:29,840 --> 00:29:32,600
มันสําคัญนะที่นายเห็นฉันเป็นอะไรที่แข็งแกร่ง

447
00:29:32,600 --> 00:29:35,360
นกฟีนิกซ์ อัศวิน

448
00:29:37,720 --> 00:29:40,200
อาจจะนักมวยปล้ําพวกนั้นสักคนที่นายชอบ

449
00:29:43,360 --> 00:29:45,200
ทันใดนั้น ความคิดที่กระจ่างชัดเจนนี้

450
00:29:45,200 --> 00:29:48,080
ก็แล่นเข้ามาในหัวผมอย่างกะทันหัน

451
00:29:48,080 --> 00:29:51,480
- "เขาพยายามควบคุมจิตใจนาย"
- เป็นอะไรไป

452
00:29:52,080 --> 00:29:56,120
"ผู้ชายคนนี้เป็นคนไม่ดี
สถานการณ์นี้เลวร้าย ออกไปเดี๋ยวนี้"

453
00:29:56,120 --> 00:29:57,520
แม่งเอ๊ย

454
00:29:58,120 --> 00:30:00,800
- แม่ง
- มีอะไร เป็นอะไรไป

455
00:30:00,800 --> 00:30:02,640
ผมมองไม่เห็น ผมเห็นแต่สีขาว

456
00:30:02,640 --> 00:30:04,680
ไม่เป็นไร มันคือการเกิดใหม่

457
00:30:04,680 --> 00:30:07,800
- ผมมองไม่เห็น ผมไม่เห็นอะไรเลย
- นายปลอดภัยอยู่กับฉัน

458
00:30:09,200 --> 00:30:12,400
จิตใต้สํานึกที่ผมสะกดไว้มาตลอด

459
00:30:12,400 --> 00:30:16,480
โผล่หัวขึ้นมาชี้ทางสว่าง
ให้เข้าใจสถานการณ์เฮงซวยได้อย่างชัดเจน

460
00:30:29,080 --> 00:30:29,960
เกิดอะไรขึ้น

461
00:30:30,560 --> 00:30:33,360
- นี่มันไม่ดี ผมได้ยินว่านี่มันไม่ดี
- มันคือความหวาดระแวง

462
00:30:34,080 --> 00:30:36,120
- ต้านมันไว้
- ปิดเพลงที

463
00:30:36,120 --> 00:30:37,240
มันปิดอยู่

464
00:30:37,240 --> 00:30:40,560
แม่งเอ๊ย

465
00:30:42,440 --> 00:30:43,840
ให้ตายสิวะ

466
00:30:43,840 --> 00:30:45,320
ไอ้ระยํา...

467
00:30:45,920 --> 00:30:48,440
บ้าเอ๊ย ไอ้เพลงระยํานี่

468
00:30:50,360 --> 00:30:51,400
แม่งเอ๊ย

469
00:30:52,080 --> 00:30:52,920
ดื่มซะ

470
00:30:52,920 --> 00:30:55,200
- ไม่
- มันจะช่วยบรรเทาอาการ

471
00:30:55,200 --> 00:30:56,960
นายเคยดื่มแล้ว มันทําให้ผ่อนคลาย

472
00:31:04,160 --> 00:31:05,960
ไม่ อย่าบ้วนออกมา

473
00:31:06,480 --> 00:31:08,280
กลืนลงไป

474
00:31:09,600 --> 00:31:11,160
ดีแล้ว

475
00:31:12,640 --> 00:31:15,360
มันแรงมากนะ

476
00:31:15,360 --> 00:31:16,840
โอเค

477
00:31:16,840 --> 00:31:17,840
นั่นแหละ

478
00:31:17,840 --> 00:31:21,080
หายใจใส่มือฉัน หายใจสิ

479
00:31:35,400 --> 00:31:39,360
ไม่เป็นไร นี่คือส่วนหนึ่งของมัน

480
00:31:39,960 --> 00:31:41,200
ทุกอย่างคือส่วนหนึ่งของมัน

481
00:31:52,800 --> 00:31:54,320
ผ่อนคลายไว้

482
00:31:56,040 --> 00:31:56,880
ผ่อนคลายสิ

483
00:32:08,360 --> 00:32:09,200
ไม่เป็นไรนะ

484
00:32:11,600 --> 00:32:12,600
ไม่

485
00:32:51,160 --> 00:32:52,240
อย่า

486
00:33:17,960 --> 00:33:19,120
คิดว่าเป็นไงบ้างล่ะ

487
00:33:22,240 --> 00:33:25,000
นายน่าจะอาบน้ํานะ
ได้อาบน้ําอุ่นๆ จะทําให้รู้สึกดีขึ้น

488
00:33:57,680 --> 00:33:58,680
ฉิบหาย

489
00:34:12,080 --> 00:34:13,080
ขอเข้าไปได้ไหม

490
00:34:22,440 --> 00:34:23,360
มานี่มา

491
00:34:42,360 --> 00:34:44,080
ผมอยากจะบอกว่าผมออกจากที่นั่น

492
00:34:44,600 --> 00:34:48,240
ว่าผมปึงปังออกไปแล้วไม่กลับไปอีก
แต่ผมอยู่ต่ออีกหลายวันหลังจากนั้น

493
00:34:48,840 --> 00:34:50,840
ที่จริง พอถึงวันจันทร์ ผมก็ติดเชื้อที่ตา

494
00:34:50,840 --> 00:34:53,480
แล้วนอนอยู่บนพื้นในบ้านเขา
ขณะที่เขาล้างตาด้วยน้ําเกลือ

495
00:34:54,000 --> 00:34:56,720
วันอังคาร ผมให้อาหารแมวเขา
ระหว่างที่เขารับโทรศัพท์

496
00:34:57,240 --> 00:34:59,200
วันพุธ ผมกลับบ้านไปในที่สุด

497
00:35:21,840 --> 00:35:23,080
เฮ้ เป็นอะไรไป

498
00:35:23,680 --> 00:35:26,560
ไม่มีอะไร ผมแค่รู้สึกแย่ที่เราทะเลาะกันค้างไว้

499
00:35:30,480 --> 00:35:32,960
สิ่งที่กวนใจผมที่สุดไม่ใช่การไม่รู้

500
00:35:32,960 --> 00:35:35,440
เกิดอะไรขึ้นในช่วงเวลาเหล่านั้นที่ผมสลบไป

501
00:35:35,440 --> 00:35:36,440
ไม่เป็นไรใช่ไหม

502
00:35:36,960 --> 00:35:39,240
ใช่ ผมสบายดี ใช่

503
00:35:41,680 --> 00:35:45,560
เขาเคยเชื่อมั่นในตัวผมรึเปล่า
หรือว่านี่คือการล่อลวงที่วางแผนล่วงหน้าไว้

504
00:35:46,600 --> 00:35:48,600
เขาสร่างอยู่ตลอดเลยรึเปล่า

505
00:35:49,320 --> 00:35:53,200
และเขาได้อะไรจากเรื่องนี้
มันคือความปรารถนาที่จะได้ทําลายแค่นั้นเหรอ

506
00:35:53,200 --> 00:35:55,600
ได้บรรลุอะไรก็ตาม
ที่จิตใจอันวิปริตของเขาอยากทําได้

507
00:35:55,600 --> 00:35:58,040
นั่นทําให้เกิดอารมณ์งั้นเหรอ ที่ได้ทําลายชีวิตผม

508
00:35:58,040 --> 00:36:01,960
อยากดูอะไรแทนไหม ผมไม่มีอารมณ์น่ะ

509
00:36:01,960 --> 00:36:03,160
ไม่เอา เงียบน่ะ

510
00:36:07,600 --> 00:36:10,640
ผมขอโทษ ก็แค่วันนี้ไม่ได้จริงๆ

511
00:36:13,720 --> 00:36:17,360
- เมื่อวานก็ไม่ได้เหมือนกัน
- ผมอาจจะต้องหยุดพักจากทุกอย่างน่ะ

512
00:36:18,480 --> 00:36:20,120
หยุดพักจากเซ็กซ์หรือจากฉันล่ะ

513
00:36:24,400 --> 00:36:25,400
ว้าว

514
00:36:27,120 --> 00:36:28,160
โอเค

515
00:36:41,440 --> 00:36:43,800
หลังจากคีลีย์ย้ายออกไป ผมก็แตกสลาย

516
00:36:44,320 --> 00:36:48,120
ตอนนี้สิ่งเดียวที่เหลือให้ทํา
คือจ้องมองความทรงจําของสิ่งที่เกิดขึ้น

517
00:36:50,600 --> 00:36:53,520
ผมเริ่มรู้สึกถึงความสับสนทางเพศอันท่วมท้น

518
00:36:53,520 --> 00:36:54,880
ถาโถมไปทั่วร่างผม

519
00:36:58,400 --> 00:37:01,200
ผมนึกว่ามันอาจจะผ่านไป
แต่มันกลายเป็นความไม่มั่นใจ

520
00:37:01,200 --> 00:37:03,680
ที่เติบโตไปเป็นความคลุ้มคลั่งเดือดดาล
ภายในตัวผม

521
00:37:05,480 --> 00:37:08,200
ผมไม่มีทางบอกได้ว่า
ความรู้สึกเหล่านี้เป็นเพราะเขา

522
00:37:08,720 --> 00:37:11,000
หรือมันมีตัวตนอยู่ก่อนแล้วลึกๆ ลงไป

523
00:37:11,520 --> 00:37:14,960
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะผมแสดงท่าทีอะไร
ที่ผมไม่รู้ตัวออกไปรึเปล่า

524
00:37:15,720 --> 00:37:17,760
หรือสิ่งที่เกิดขึ้นทําให้ผมเป็นแบบนี้

525
00:37:18,880 --> 00:37:21,080
ผมจะเดินไปตามถนนและรู้สึกว่าทุกคนที่มองผม

526
00:37:21,080 --> 00:37:22,920
จะดูออกว่าผมกําลังเผชิญกับสิ่งใด

527
00:37:22,920 --> 00:37:24,840
เหมือนพวกเขามองเข้าไปถึงในจิตวิญญาณ

528
00:37:24,840 --> 00:37:27,280
มองเห็นการข่มขืน ความสงสัย และความสับสน

529
00:37:27,280 --> 00:37:28,680
เหมือนดวงตาผมเป็นหน้าต่าง

530
00:37:28,680 --> 00:37:31,160
ที่เผยความลับที่ซุกซ่อนไว้
อย่างหนาแน่นที่สุดในชีวิตผม

531
00:37:31,760 --> 00:37:33,240
ผมฝันถึงการฆ่าเขา

532
00:37:33,760 --> 00:37:37,200
ตัดไอ้จ้อนหรือลิ้นของเขาออก
อะไรก็ตามที่สร้างความเสียหายให้ผมที่สุด

533
00:37:37,760 --> 00:37:39,800
แล้วเผาศพเขาให้ไหม้เกรียม

534
00:37:42,800 --> 00:37:45,480
หลังจากผจญความโกรธ
เกลียด และสับสนอยู่หลายเดือน

535
00:37:45,480 --> 00:37:47,080
ผมก็ไม่มีทางเลือก

536
00:37:48,000 --> 00:37:50,120
(สุดขั้ว)

537
00:37:56,880 --> 00:37:57,840
แม่งเอ๊ย

538
00:38:01,120 --> 00:38:02,360
ผมถึงจุดสุดยอดอย่างรวดเร็ว

539
00:38:02,960 --> 00:38:06,240
ในแบบที่ไม่มีทางปฏิเสธได้ว่า
ความปรารถนาของผมแปรเปลี่ยนไป

540
00:38:07,480 --> 00:38:09,240
ทุกๆ วัน แล็ปท็อปเรียกผมกลับไปหา

541
00:38:09,240 --> 00:38:12,160
ผมรู้สึกสับสน รู้สึกโกรธ

542
00:38:12,160 --> 00:38:15,000
รู้สึกเหมือนผมถึงวัยแตกหนุ่มอีกครั้ง

543
00:38:18,960 --> 00:38:20,160
โอเค เอาเลย

544
00:38:20,160 --> 00:38:22,760
ผมเริ่มมีเซ็กซ์อย่างบ้าบิ่นกับผู้คนทุกเพศ

545
00:38:22,760 --> 00:38:24,840
ในการกระเสือกกระสนตามหาความจริงนี้

546
00:38:27,960 --> 00:38:31,880
ผมจะพาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์เลวร้าย
ที่ผมเกือบจะเสี่ยงถูกข่มขืนอีกครั้ง

547
00:38:31,880 --> 00:38:34,320
ในการพยายามทําความเข้าใจครั้งแรกนั้น

548
00:38:34,320 --> 00:38:36,240
ถ้าผมถูกส่งต่อไปเรื่อยๆ เหมือนโสเภณี

549
00:38:36,240 --> 00:38:39,400
อย่างน้อยผมก็อาจสลัดความคิดนี้ที่ว่า
ร่างกายผมคือส่วนหนึ่งของผม

550
00:38:42,600 --> 00:38:44,560
ใครจะสนถ้ามันเคยเกิดขึ้นมาก่อน

551
00:38:44,560 --> 00:38:47,280
มันเกิดขึ้นหลายรอบแล้ว
แล้วมันจะมีความหมายอะไร

552
00:38:53,880 --> 00:38:55,000
แต่มันมีความหมาย

553
00:38:56,160 --> 00:38:58,280
มันมีความหมายเพราะนี่คือสิ่งที่เขาต้องการ

554
00:38:58,800 --> 00:39:00,960
นี่คือสิ่งที่เขามองเห็นในตัวผมมาตลอด

555
00:39:01,640 --> 00:39:04,760
จากนั้นก็มีความรู้สึกที่ขมขื่น
จนผมแทบสัมผัสได้อยู่ในลําคอ

556
00:39:06,400 --> 00:39:08,400
ว่าเขาคิดถูกสักทางใดทางหนึ่ง

557
00:39:15,080 --> 00:39:16,160
ตอนนี้ผมติดแหง็ก

558
00:39:16,680 --> 00:39:19,240
ท่ามกลางพวกขี้เหล้าเหยียดผู้หญิง
ที่ยึดถือบรรทัดฐานรักต่างเพศ

559
00:39:19,240 --> 00:39:21,600
จนผมทําได้เพียง
โหยหาความเห็นชอบจากพวกเขา

560
00:39:29,920 --> 00:39:30,760
พายุปั่นป่วนสุดๆ

561
00:39:30,760 --> 00:39:33,160
ฉันเคยไปมายอร์กาหลายครั้ง สวยมากเลย

562
00:39:33,160 --> 00:39:35,800
คุณจองแบบแพคเกจรวมได้ที่คุณแค่...

563
00:39:35,800 --> 00:39:38,240
ทุกอย่างฟรีหมด แบบว่าทุกอย่างเลย

564
00:39:38,240 --> 00:39:40,600
การออกเดทและความสัมพันธ์มากมาย

565
00:39:40,600 --> 00:39:43,280
ทั้งหมดนั้นเริ่มต้นจากจุดตกต่ําที่สุดในชีวิตผม

566
00:39:43,280 --> 00:39:45,200
แต่ผมว่าผมจะยังใช้...

567
00:39:45,200 --> 00:39:48,680
ผมไม่สนใจเรื่องความรัก
ผมไม่อาจรักใครได้อีกแล้ว

568
00:39:48,680 --> 00:39:51,280
ผมแค่อยากให้คนพวกนี้มีคําตอบให้ผม

569
00:39:51,280 --> 00:39:54,800
เวลาอยู่ที่มายอร์กา ที่คนถามว่า
เราอยากเต้นแอโรบิกในน้ํารึเปล่าน่ะ

570
00:39:54,800 --> 00:39:57,040
ไม่ต้องถามฉันตั้งห้าล้านรอบหรอก...

571
00:39:57,040 --> 00:39:59,840
ขอโทษนะ ผมขอไปเข้าห้องน้ําแป๊บนึง

572
00:39:59,840 --> 00:40:01,600
เดี๋ยวกลับมานะครับ

573
00:40:03,920 --> 00:40:06,640
ขณะที่ผมบอกปัดและหมางเมินทุกคนในนั้น

574
00:40:08,000 --> 00:40:12,120
ดริฟท์รถได้ 360 องศาให้เสียงล้อดังสนั่น
แล้วซิ่งออกไปเลย

575
00:40:18,680 --> 00:40:21,080
คนมากมายกลับไปใช้กล้องฟิล์มกัน

576
00:40:21,080 --> 00:40:23,520
ผมว่าผมจะยังใช้กล้องดิจิทัลต่อไป

577
00:40:25,920 --> 00:40:26,920
จนกระทั่งผมได้เจอ...

578
00:40:33,440 --> 00:40:34,600
หวัดดี

579
00:40:34,600 --> 00:40:36,720
ตัวจริงคุณน่ารักกว่าในเน็ตนะ

580
00:40:38,720 --> 00:40:40,760
จริงๆ นะ บางคนที่ฉันเคยไปเดทด้วย

581
00:40:40,760 --> 00:40:43,840
ตัวจริงโผล่มาแก่กว่ารูปโปรไฟล์ตั้ง 15 ปี

582
00:40:45,080 --> 00:40:47,080
เธอคือทุกอย่างที่ผมอยากได้

583
00:40:47,080 --> 00:40:48,400
ทุกอย่างที่ผมต้องการ

584
00:40:48,400 --> 00:40:50,320
ฉลาด ตลก มั่นใจ เข้มแข็ง

585
00:40:51,200 --> 00:40:52,760
คืนนี้กลับไปกับฉันนะ

586
00:40:53,280 --> 00:40:55,920
แต่ในทุกการจับมือหรือจ้องมองอ้อยอิ่ง

587
00:40:55,920 --> 00:40:58,360
ความโกรธเกรี้ยวและละอายใจก็ถาโถมเข้ามา

588
00:40:58,840 --> 00:41:00,640
ที่ผมตกหลุมรักเธอ

589
00:41:01,400 --> 00:41:03,880
จนผมใช้ชื่อปลอมปกปิดตัวตนไม่ได้อีกต่อไป

590
00:41:03,880 --> 00:41:05,440
อย่าบอกโทนี่ก็พอ

591
00:41:10,200 --> 00:41:12,120
และบางทีเรื่องที่น่าขมขื่นที่สุด

592
00:41:13,040 --> 00:41:16,640
ก็คือผมอาจไม่รู้สึกแบบนี้
ถ้าเขาไม่ได้ทําสิ่งที่เขาทําลงไป

593
00:41:19,800 --> 00:41:21,360
แต่เมื่อมาร์ธาโผล่มา

594
00:41:22,880 --> 00:41:24,640
ความสับสนทั้งหมดก็เลือนหายไป

595
00:41:28,120 --> 00:41:30,000
ขณะที่เธอเหมือนไม่ต้องพยายาม

596
00:41:30,600 --> 00:41:34,240
เอื้อมเข้าไปในซอกมุมมืดมิด
แห่งความไม่มั่นใจของผมและทําให้มันสว่างไสว

597
00:41:34,240 --> 00:41:36,560
มีโครงหน้าแบบคุณ
ควรจะเป็นเรื่องผิดกฎหมายด้วย

598
00:41:37,080 --> 00:41:39,280
น่าจะเก็บภาษีคุณเรื่องนี้นะ ภาษีผู้ชาย

599
00:41:39,840 --> 00:41:42,280
มาร์ธาเห็นผมในแบบที่ผมอยากถูกมองเห็น

600
00:41:44,640 --> 00:41:47,200
ดังนั้นเมื่อถึงตอนที่ต้องไปแจ้งตํารวจ

601
00:41:47,200 --> 00:41:51,840
ผมก็ทนไม่ได้กับความย้อนแย้ง
ของการแจ้งความเรื่องเธอ แต่ไม่ใช่เรื่องเขา

602
00:41:53,160 --> 00:41:54,200
มีอะไรให้ช่วยครับ

603
00:41:54,200 --> 00:41:58,280
ผมรู้สึกอยู่เสมอว่าเธอป่วย
ว่าเธอห้ามตัวเองไม่ได้

604
00:41:58,280 --> 00:42:02,360
ขณะที่เขาเป็นนักล่อลวงจอมบงการที่อันตราย

605
00:42:03,520 --> 00:42:06,000
การยอมรับเรื่องของเธอ
คือการยอมรับเรื่องของเขา

606
00:42:06,520 --> 00:42:08,880
และผมยังไม่ยอมรับเรื่องของเขากับใครทั้งนั้น

607
00:42:09,480 --> 00:42:12,960
- ดังนั้นเมื่อตํารวจถามว่า...
- ทําไมเพิ่งมาแจ้งความเอาป่านนี้

608
00:42:19,760 --> 00:42:20,760
ผมไม่รู้

609
00:42:23,000 --> 00:42:25,440
กลับบ้านไป ไล่ดูอีเมลของเธอ

610
00:42:25,440 --> 00:42:28,200
เมื่อคุณเจออะไรเป็นเรื่องเป็นราวค่อยกลับมา

611
00:42:28,960 --> 00:42:31,560
จนกว่าจะถึงตอนนั้น
ถ้าเราไม่เห็นหลักฐานที่ชัดเจน

612
00:42:31,560 --> 00:42:33,120
เราก็ทําอะไรไม่ได้

613
00:42:35,080 --> 00:42:37,840
และจากนั้น ผมก็ย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้น

614
00:42:40,400 --> 00:42:43,120
(ถ้าคุณหรือคนที่คุณรู้จัก
เคยประสบเหตุความรุนแรงทางเพศ)

615
00:42:43,120 --> 00:42:44,640
(ไปที่ www.wannatalkaboutit.com)

616
00:42:44,640 --> 00:42:46,920
(เพื่อค้นหาข้อมูลและบริการช่วยเหลือเพิ่มเติม)

617
00:42:53,520 --> 00:42:55,520
(สร้างจากละครเวที "เบบี้ เรนเดียร์" โดย
ริชาร์ด แกดด์)

618
00:43:42,720 --> 00:43:44,720
คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี