1
00:00:23,333 --> 00:00:24,708
อร๊างงง

2
00:00:38,500 --> 00:00:39,750
นี่คืออะไร

3
00:00:39,750 --> 00:00:41,167
ก็ฟองน้ำเสริมนมไง

4
00:00:41,750 --> 00:00:44,542
ของอัศจรรย์ที่แค่ยัดเข้ามา 
ก็ทำให้หน้าอกใหญ่เบิ้ม

5
00:00:49,292 --> 00:00:51,208
มาสิ ยังเหลืออีกสองครั้ง

6
00:01:01,417 --> 00:01:02,958
เอาละ ครั้งสุดท้ายแล้ว

7
00:01:07,375 --> 00:01:09,750
เอาละ หมด หมดแล้ว

8
00:01:09,750 --> 00:01:12,333
เป็นไง ฟินใช่มะ

9
00:01:14,042 --> 00:01:16,542
ยินดีกับเจ้าที่ได้ขยำนมแล้วนะ

10
00:01:16,542 --> 00:01:18,583
เท่านี้ก็ไม่ติดค้างอะไรกัน

11
00:01:18,583 --> 00:01:20,292
เจ้าเหมียวพ้นอันตรายแล้ว

12
00:01:20,292 --> 00:01:23,250
- ข้าก็ไม่มีเหตุผลต้องเป็นนักล่าปิศาจต่อ 
- เหมือนอยากจะพูดอะไรมากมาย...

13
00:01:23,250 --> 00:01:25,833
- แต่ก็หนีไม่พ้นเงื้อมือของมากิมะ 
- น่าแปลก

14
00:01:25,833 --> 00:01:28,208
ข้าจะเมตตาอยู่ช่วยงานพวกเจ้าละกัน

15
00:01:28,208 --> 00:01:29,792
ขอฝากเนื้อฝากตัวอีกครั้งนะ

16
00:01:32,458 --> 00:01:33,750
เจ้าเหมียว มานอนกันเถอะ

17
00:01:40,417 --> 00:01:41,583
มันก็แค่นี้เองเหรอ

18
00:03:08,083 --> 00:03:11,625
(Chainsaw Man)

19
00:03:19,667 --> 00:03:21,375
อันนี้อร่อยจริง ๆ

20
00:03:23,292 --> 00:03:25,500
ข้าขอเติมอีกจาน

21
00:03:25,500 --> 00:03:26,750
ถ้าไม่กินก็เอามาซะดี ๆ

22
00:03:26,750 --> 00:03:27,417
นี่เธอ

23
00:03:27,833 --> 00:03:30,167
วันนี้จะไปฆ่าปิศาจแถวไหนล่ะ

24
00:03:38,667 --> 00:03:39,250
โชะ

25
00:03:42,042 --> 00:03:45,208
นี่คือหนังสือแสดงความรับผิด 
ต่อทรัพย์สินที่เสียหาย

26
00:03:45,208 --> 00:03:48,833
และนี่สำหรับบริจาค 
ซากปิศาจไปใช้ประโยชน์...

27
00:03:48,833 --> 00:03:49,792
แล้วก็...

28
00:03:49,792 --> 00:03:52,250
หนังสือของกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน 
การขนส่ง และท่องเที่ยวแห่งญี่ปุ่น

29
00:03:52,250 --> 00:03:54,417
ต้องประทับตราตรงนี้

30
00:04:01,333 --> 00:04:03,875
ต้องจัดการกับเอกสารเป็นกอง น่าเบื่อเนอะ

31
00:04:03,875 --> 00:04:05,792
ทั้ง ๆ ที่นายกำจัดปิศาจค้างคาวได้

32
00:04:05,792 --> 00:04:07,792
แต่กลับเหมือนคนทำผิดอย่างงั้นแหละ

33
00:04:09,792 --> 00:04:12,625
เด็นจิคุง มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า

34
00:04:16,125 --> 00:04:17,125
ผม...

35
00:04:17,667 --> 00:04:21,292
ผมพยายามไขว่คว้าอะไรอย่างหนึ่งมาตลอด

36
00:04:22,625 --> 00:04:25,917
แต่พอได้มา มันกลับ...

37
00:04:25,917 --> 00:04:28,708
ไม่ได้ดีแบบที่เคยคิดไว้

38
00:04:29,458 --> 00:04:33,917
สมมติอนาคต ผมยังอยากไขว่คว้าอะไรอื่น ๆ

39
00:04:33,917 --> 00:04:35,583
แล้วพอได้มันมา

40
00:04:36,333 --> 00:04:41,000
ก็จะรู้สึกเหมือนเดิมว่า 
ระหว่างการไขว่คว้ามีความสุขกว่าหรือเปล่า

41
00:04:43,167 --> 00:04:46,750
แบบนั้น...มันก็มีแต่ความบัดซบ

42
00:04:49,417 --> 00:04:52,000
เด็นจิคุง กำลังหมายถึงเรื่องอะไรน่ะ

43
00:04:53,000 --> 00:04:55,042
ก็ได้ขยำหน่มน้มเป็นครั้งแรก

44
00:04:55,042 --> 00:04:57,542
แต่กลับรู้สึกงั้น ๆ

45
00:05:07,833 --> 00:05:09,250
เด็นจิคุง

46
00:05:09,250 --> 00:05:11,333
ฉันคิดว่าเรื่องแบบนั้นน่ะ

47
00:05:11,333 --> 00:05:15,458
ยิ่งเรารู้จักอีกฝ่ายมากเท่าไร

48
00:05:15,458 --> 00:05:17,083
ก็จะยิ่งรู้สึกดีนะ

49
00:05:19,875 --> 00:05:24,083
เพราะไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่าย

50
00:05:25,875 --> 00:05:29,375
ดังนั้นต้องเริ่มจากการสังเกตมือก่อนว่า

51
00:05:31,667 --> 00:05:34,250
อีกฝ่ายมีนิ้วมือเรียวยาวเท่าไร

52
00:05:37,833 --> 00:05:40,750
ฝ่ามือเย็นยะเยือก

53
00:05:41,792 --> 00:05:43,208
หรืออุ่นร้อน

54
00:05:44,708 --> 00:05:46,250
รวมถึงลักษณะของใบหู

55
00:05:51,292 --> 00:05:53,708
เคยถูกใครงับนิ้วมาก่อนไหม

56
00:05:53,708 --> 00:05:55,125
งับ...

57
00:05:55,125 --> 00:05:56,333
ต้องจำเอาไว้นะ

58
00:05:57,208 --> 00:05:59,958
ต่อให้เด็นจิคุงมองไม่เห็น

59
00:06:01,125 --> 00:06:03,458
ก็ต้องรับรู้จากแรงงับนี้ได้ว่า

60
00:06:03,458 --> 00:06:05,750
ฉันเป็นคนงับอยู่

61
00:06:07,583 --> 00:06:08,917
ต้องจำให้ได้นะ

62
00:06:19,667 --> 00:06:21,458
จำได้แล้วครับ

63
00:06:52,750 --> 00:06:54,000
เด็นจิคุง

64
00:06:55,958 --> 00:06:58,083
ฉันมีเรื่องอยากขอให้นายช่วยหน่อย...

65
00:06:58,875 --> 00:06:59,917
ได้ไหมนะ

66
00:07:02,292 --> 00:07:03,208
ครับ

67
00:07:08,708 --> 00:07:11,042
อยากให้ช่วยกำจัดปิศาจปืนน่ะ

68
00:07:12,208 --> 00:07:13,500
ปิศาจปืน...

69
00:07:14,625 --> 00:07:18,292
มันเคยปรากฏตัวที่อเมริกาเมื่อ 13 ปีก่อน

70
00:07:18,292 --> 00:07:20,458
แต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนแล้ว

71
00:07:21,292 --> 00:07:24,625
มันคือเป้าหมายที่นักล่าปิศาจ 
ทุกคนอยากกำจัด

72
00:07:24,625 --> 00:07:26,375
แข็งแกร่งมาก ๆ เลยละ

73
00:07:28,167 --> 00:07:32,167
แต่ฉันคิดว่า เด็นจิคุง 
สามารถกำจัดมันได้นะ

74
00:07:33,333 --> 00:07:37,542
เพราะนายพิเศษกว่านักล่าปิศาจทุก ๆคน

75
00:07:38,750 --> 00:07:42,542
ถ้าเด็นจิคุงกำจัดปิศาจปืนได้ละก็...

76
00:07:42,542 --> 00:07:44,833
ฉันจะให้นายขออะไรได้ข้อนึง

77
00:07:44,833 --> 00:07:46,750
อะไรก็ได้เลยนะ

78
00:07:49,542 --> 00:07:52,708
ถ้าเด็นจิคุงกำจัดปิศาจปืนได้...

79
00:07:52,708 --> 00:07:55,000
คุณมากิมะจะให้ผมขออะไรก็ได้ข้อนึง

80
00:07:55,000 --> 00:07:57,250
อะไรก็ได้เลยด้วย

81
00:08:00,125 --> 00:08:02,750
ถ้างั้น...ก็แสดงว่า...

82
00:08:03,583 --> 00:08:05,792
ถ้าเด็นจิคุงกำจัดปิศาจปืนสำเร็จ

83
00:08:05,792 --> 00:08:09,542
คุณมากิมะจะยอมให้ขออะไรก็ได้ข้อนึง

84
00:08:15,083 --> 00:08:17,083
ขออะไรก็ได้..

85
00:08:17,083 --> 00:08:17,500
แล้วถ้าเป็นเรื่อง...

86
00:08:17,500 --> 00:08:19,750
ได้ทุกอย่างเลยนะ เด็นจิคุง

87
00:08:20,792 --> 00:08:23,750
โอ้เชรด ทำเรื่องอย่างว่าก็ได้เหรอ

88
00:08:24,625 --> 00:08:28,917
เพราะเป็นปิศาจที่แกร่งมาก ๆ พอกับ 
การยอมให้ทำเรื่องอย่างว่าได้

89
00:08:29,708 --> 00:08:34,125
สมัยนั้นโลกเราต้องต่อกรกับปิศาจ 
เลยมีคนคิดกอบโกยกำไรจากการใช้ปืน

90
00:08:34,125 --> 00:08:37,125
ทำให้ปืนถูกใช้เป็นอุปกรณ์ก่ออาชญากรรม 
และก่อสงครามกลางเมืองมากขึ้นเรื่อง ๆ

91
00:08:38,375 --> 00:08:41,417
พวกสำนักข่าวก็ตีแผ่ข่าวทำนองนี้ไม่หยุด

92
00:08:41,417 --> 00:08:45,208
ทำให้คนทั้งโลกหวาดกลัวปืนมากขึ้น

93
00:08:46,500 --> 00:08:50,542
และวันนั้นก็เกิดเหตุการณ์ใช้อาวุธปืน 
โจมตีอย่างรุนแรงขึ้นที่อเมริกา

94
00:08:51,458 --> 00:08:54,042
ปิศาจปืนได้ปรากฏตัวขึ้น

95
00:08:58,208 --> 00:09:01,917
"ที่นี่คือบ้านของฉัน"

96
00:09:01,917 --> 00:09:04,042
(นิทานอีสป เรื่องหนูเมืองและหนูชนบท) 
หนูเมืองพูดมาแบบนั้น

97
00:09:05,042 --> 00:09:08,583
บ้านหลังนี้ใหญ่โตจริง ๆ

98
00:09:08,583 --> 00:09:09,542
ครอบครัวของหนูเมือง...

99
00:09:09,542 --> 00:09:10,917
คุณพ่อครับ

100
00:09:10,917 --> 00:09:13,000
พวกเราไปเล่นบอลข้างนอกกันเถอะ

101
00:09:13,000 --> 00:09:15,333
ไทโยเขาไม่ค่อยสบาย

102
00:09:15,333 --> 00:09:17,792
ลูกไปหาอะไรเล่นคนเดียวก่อนนะ

103
00:09:17,792 --> 00:09:19,625
ไทโยก็เป็นแบบนั้นประจำ

104
00:09:19,625 --> 00:09:21,750
อะไรนิดอะไรหน่อยก็ไม่สบาย

105
00:09:21,750 --> 00:09:25,125
ลูกเป็นพี่ชาย ต้องรู้จักอดทนนะ 
หาอะไรเล่นคนเดียวก่อนไป

106
00:09:27,458 --> 00:09:28,458
ผม...

107
00:09:29,125 --> 00:09:31,625
ผมอยากเล่นกับพี่ชาย

108
00:09:52,250 --> 00:09:53,458
อย่าตามมาน่า

109
00:09:57,375 --> 00:09:59,292
น่ารำคาญชะมัด อย่าตามฉันมานะ

110
00:10:03,583 --> 00:10:05,208
ฉันจะหาอะไรเล่นคนเดียว

111
00:10:12,167 --> 00:10:13,042
ตาผมนะ

112
00:10:16,042 --> 00:10:17,917
เจ้าบ้า บอกให้หยุดไงเล่า

113
00:10:27,000 --> 00:10:28,000
หนาวจังเลย

114
00:10:34,458 --> 00:10:37,583
ถ้านายเป็นหวัดขึ้นมา 
ฉันก็ต้องโดนดุอีกแหง ๆ

115
00:10:40,250 --> 00:10:43,250
เล่นโยนบอล ก็คงไม่เย็นมือแล้วละ

116
00:10:44,500 --> 00:10:45,917
นายกลับไปเอาถุงมือที่บ้านมา

117
00:10:48,083 --> 00:10:49,542
ยาฮู

118
00:11:11,125 --> 00:11:16,458
หลังฆ่าคน 1.2 ล้านภายในเวลา 5 นาที

119
00:11:16,458 --> 00:11:19,958
ถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใคร 
พบเบาะแสของปิศาจปืนอีกเลย

120
00:11:25,625 --> 00:11:30,958
ตั้งแต่นั้นมา ทุกคนเริ่มหวาดกลัว 
การมีอยู่ของปิศาจมากขึ้น

121
00:11:30,958 --> 00:11:35,250
ซึ่งนั่นทำให้ปิศาจทุกตน 
มีพลังแกร่งขึ้นกว่าเดิม

122
00:11:36,875 --> 00:11:40,042
เพื่อการบั่นทอนพลังของปิศาจปืน

123
00:11:40,042 --> 00:11:42,625
เริ่มมีการตั้งกฏการพกปืน

124
00:11:42,625 --> 00:11:46,917
และกำกับดูแลคดีความ 
รวมถึงการรายงานข่าวที่เกี่ยวข้อง

125
00:11:48,792 --> 00:11:50,875
ผมฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร

126
00:11:50,875 --> 00:11:53,458
แต่ดูท่าจะเป็นตัวที่เก่ง 
แบบฉิบหายวายวอดเลยสินะ

127
00:11:54,292 --> 00:11:56,917
เด็นจิคุง คิดว่าจะกำจัดมันได้ไหม

128
00:11:56,917 --> 00:11:59,583
เอ่อ..พูดยังไงดี

129
00:11:59,583 --> 00:12:02,375
ขอแค่พยายามทำอย่างสุดกำลัง

130
00:12:03,250 --> 00:12:05,208
ก็ไม่น่ามีปัญหาหรอกมั้ง

131
00:12:06,292 --> 00:12:08,167
ถ้างั้นก่อนอื่น

132
00:12:08,167 --> 00:12:10,208
ก็ต้องหาตัวปิศาจปืนให้เจอก่อน

133
00:12:12,167 --> 00:12:14,292
แล้วจะหาตัวหมอนั่นยังไงล่ะครับ

134
00:12:15,625 --> 00:12:18,125
นี่คือชิ้นเนื้อของ"ปิศาจปืน" 
ที่พวกเรารวบรวมมาได้

135
00:12:18,750 --> 00:12:20,542
การเคลื่อนที่ของมันรวดเร็วมาก

136
00:12:20,542 --> 00:12:23,500
ทำให้มีเศษเนื้อบางส่วน 
เสียดสีกันจนไหม้แล้วหลุดออกมา

137
00:12:23,500 --> 00:12:25,917
หากปิศาจตนใดได้กินนี่เข้าไป

138
00:12:25,917 --> 00:12:30,375
ก็จะแกร่งขึ้นเหมือนได้พลังของปิศาจปืน

139
00:12:30,375 --> 00:12:31,958
ดูนะ มันเกาะตัวเข้าหากันเอง

140
00:12:33,542 --> 00:12:36,917
เพราะปิศาจปืนแข็งแกร่งมาก

141
00:12:36,917 --> 00:12:39,792
ขอแค่ชิ้นเนื้อเกาะตัวได้ถึงขนาดหนึ่ง

142
00:12:39,792 --> 00:12:43,000
มันก็จะกลับไปรวมกับร่างหลักเอง

143
00:12:43,000 --> 00:12:46,708
เพราะงั้นขอแค่พวกเรา 
เก็บรวบรวมชิ้นเนื้อให้ใหญ่ขึ้น...

144
00:12:47,458 --> 00:12:49,458
ก็จะรู้ที่อยู่ของ"ปิศาจปืน"ได้

145
00:12:50,625 --> 00:12:51,458
หาเจอแล้ว

146
00:12:54,417 --> 00:12:57,500
กะแล้วเชียวว่าต้องกิน 
ชิ้นเนื้อของปิศาจปืนไปแน่ ๆ

147
00:12:58,833 --> 00:13:01,750
มันดูเก่งเกินไป 
สำหรับปิศาจระดับกาก ๆ น่ะสิ

148
00:13:03,125 --> 00:13:04,375
มันเป็นฝ่ายกินเอง

149
00:13:04,375 --> 00:13:06,000
หรือถูกบังคับให้กินกันนะ

150
00:13:07,833 --> 00:13:10,167
อะไรก็ช่าง 
เรื่องที่พวกเราต้องทำมีแค่อย่างเดียว

151
00:13:11,042 --> 00:13:12,625
ฆ่าพวกปิศาจให้หมด

152
00:13:14,583 --> 00:13:17,750
เท่านี้ หมอนั่นถึงจะโผล่มาตรงหน้า

153
00:13:21,708 --> 00:13:24,625
ทางเจ้าหน้าที่ได้รับมอบหมาย 
ให้ออกปฏิบัติการกำจัดปิศาจน่ะ

154
00:13:24,625 --> 00:13:27,542
มีคนพบเห็นปิศาจในโรงแรม

155
00:13:27,542 --> 00:13:29,750
เบื้องต้นยังไม่รู้ว่าคนในนั้นเป็นหรือตาย

156
00:13:30,708 --> 00:13:33,000
มีนักล่าปิศาจเอกชนหลายราย

157
00:13:33,000 --> 00:13:35,125
เสียชีวิตขณะปฏิบัติการกำจัดปีศาจ

158
00:13:35,125 --> 00:13:38,917
กลัวแต่เจ้านั่นจะเป็น 
ปิศาจที่กินชิ้นเนื้อของปิศาจปืนน่ะสิ

159
00:13:39,958 --> 00:13:42,417
หน่วยเจ้าหน้าที่นักล่าปิศาจพิเศษแผนก 4

160
00:13:42,417 --> 00:13:44,167
ส่งตัวเจ้าหน้าที่หกคนออกปฏิบัติการ

161
00:13:48,542 --> 00:13:50,917
ปิศาจกบดานอยู่ 
ตรงไหนสักแห่งของโรงแรมนี้

162
00:13:51,542 --> 00:13:54,042
แถมไม่ใช่ปิศาจธรรมดา

163
00:13:54,792 --> 00:13:57,708
แต่เป็นปิศาจที่กิน 
ชิ้นเนื้อของปิศาจปืนเข้าไป

164
00:13:57,708 --> 00:14:00,333
หรือไม่ก็"ปิศาจปืน"มาเอง

165
00:14:01,458 --> 00:14:04,750
แรงดึงดูดจะเพิ่มขึ้นตามขนาดชิ้นเนื้อ

166
00:14:04,750 --> 00:14:06,125
แค่ระดับนี้คงไม่ใช่

167
00:14:07,125 --> 00:14:08,208
อ๋อเหรอ

168
00:14:09,792 --> 00:14:11,083
ของนั่นไม่เลวนะ

169
00:14:11,083 --> 00:14:12,000
ต้องเป็นของข้า

170
00:14:13,250 --> 00:14:15,458
พวกเธอลืมเรื่องมารยาทกันแล้วเหรอไง

171
00:14:17,750 --> 00:14:21,125
- ไม่มีประโยชน์อะไร ทำไมต้องพูดดี ๆ ด้วย 
- เจ้ามนุษย์ทั้งโง่ทั้งโอหัง

172
00:14:25,625 --> 00:14:27,250
รุ่นพี่ฮายาคาวะครับ

173
00:14:27,250 --> 00:14:28,625
รุ่นพี่คะ

174
00:14:28,625 --> 00:14:29,708
สอบผ่าน

175
00:14:29,708 --> 00:14:30,792
เย่

176
00:14:32,042 --> 00:14:32,625
หมอนี่สมองตื้นจริง ๆ

177
00:14:32,625 --> 00:14:34,417
รุ่นพี่ฮายาคาวะครับ

178
00:14:34,417 --> 00:14:37,458
ถ้าต้องร่วมสู้กับปิศาจด้วยกัน

179
00:14:37,458 --> 00:14:40,667
เราจะไม่ต้องระวังหลังกับคนพวกนี้เหรอ

180
00:14:40,667 --> 00:14:44,083
คนหนึ่งก็มนุษย์ปิศาจ 
คนหนึ่งก็นักเลงข้างถนน

181
00:14:44,083 --> 00:14:45,583
ผมรู้สึกไม่ไว้ใจพวกนี้เลย

182
00:14:47,208 --> 00:14:49,167
ก็ไม่ต้องไว้ใจพวกนั้นหรอก

183
00:14:50,000 --> 00:14:53,583
แค่เรียกมาเป็นเครื่องมือต่อกรกับปิศาจ

184
00:14:53,583 --> 00:14:56,083
ถ้าคิดหนีหรือเปลี่ยนฝ่ายขึ้นมา

185
00:14:56,083 --> 00:14:58,000
ก็ฆ่าพวกมันได้เลย

186
00:14:58,000 --> 00:15:00,500
ทำอย่างกับเราเป็นสัตว์ชัด ๆ

187
00:15:00,500 --> 00:15:02,375
พวกแกก็ไม่มีสิทธิจะเป็นคนอยู่แล้ว

188
00:15:04,125 --> 00:15:06,208
หมอนั่นขุ่นเคืองน่าดูนะ

189
00:15:06,208 --> 00:15:07,708
เพราะเรื่องเมื่อเช้าละมั้ง

190
00:15:07,708 --> 00:15:10,375
หยอกแรงไปหน่อยเหรอเนี่ย

191
00:15:10,375 --> 00:15:12,333
แบบนั้นมันไม่ได้เรียกว่าหยอกแล้ว

192
00:15:12,333 --> 00:15:13,542
เดี๋ยวปั๊ดเชือดทิ้งเลย

193
00:15:13,542 --> 00:15:15,542
น่ากลัวแฮะ ไปโดนอะไรมานะ

194
00:15:16,167 --> 00:15:20,000
อากิคุง ถ้าเอาแต่คุมเข้มแบบนั้น 
พวกเขาก็น่าสงสารออกนะ

195
00:15:20,000 --> 00:15:20,833
ใช่

196
00:15:20,833 --> 00:15:23,875
ผมเกือบจะถูกค้างคาวฆ่าตายอยู่แล้ว 
ยังต้องกลับมาทำงานต่ออีก

197
00:15:23,875 --> 00:15:24,958
ไหนรางวัลอะ

198
00:15:26,875 --> 00:15:29,583
ดีละ ถ้างั้นฉันจะช่วยอีกแรง

199
00:15:30,250 --> 00:15:33,208
ครั้งนี้ถ้าใครกำจัดปิศาจได้

200
00:15:33,208 --> 00:15:35,833
ฉันจะจูจุ๊บแก้มเป็นรางวัล

201
00:15:38,542 --> 00:15:41,583
ไม่ได้ ทำเรื่องแบบนั้นไม่ได้นะครับ

202
00:15:41,583 --> 00:15:43,917
ผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานพูดอะไรแบบนั้น...

203
00:15:45,583 --> 00:15:48,292
ถ้ามีรางวัล ทุกคนถึงจะพยายามกันไงล่ะ

204
00:15:48,292 --> 00:15:49,583
เนอะ

205
00:15:59,833 --> 00:16:01,583
จุ๊บอะไรไม่เอาหรอก

206
00:16:01,583 --> 00:16:04,000
ไม่ต้องห่วง ยังไงก็พยายามอยู่แล้ว

207
00:16:05,625 --> 00:16:09,417
ผมมีคนที่ตั้งเป้าว่าจะเป็นจูบแรกด้วยแล้ว

208
00:16:09,417 --> 00:16:13,375
เพื่อคนคนนั้น ผมจะรวบรวมชิ้นเนื้อบ้า ๆ

209
00:16:13,375 --> 00:16:16,417
และฆ่าปิศาจปืนนั่นให้ได้ 
ก่อนนั้นไม่เอาจุ๊บระหว่างทางหรอกนะ

210
00:16:19,000 --> 00:16:21,208
กล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าอากิคุงเหรอเนี่ย

211
00:16:21,208 --> 00:16:23,917
แถมยังมีคนสอนเรื่องหนึ่งให้ผมรู้ด้วยว่า

212
00:16:24,792 --> 00:16:29,292
การจะทำเรื่องแบบนั้นกับใคร 
ต้องเข้าใจอีกฝ่ายก่อนมันถึงจะรู้สึกฟิน

213
00:16:29,833 --> 00:16:31,208
คนที่ยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเรียก

214
00:16:31,208 --> 00:16:33,292
แล้วริมฝีปากของเธอจะบิ๊วอะไรได้กัน

215
00:16:38,292 --> 00:16:41,792
แล้วถ้าเด็นจิคุงกำจัดปิศาจได้

216
00:16:43,417 --> 00:16:45,667
ฉันจะให้จูบแลกลิ้นล่ะ

217
00:16:54,000 --> 00:16:55,125
หยุดนะ

218
00:16:55,125 --> 00:16:57,250
เดินนำคนเดียวมันอันตราย อย่าหนีนะ

219
00:16:58,417 --> 00:17:02,167
- การปั่นหัวพวกผู้ชายนี่สนุกจริง ๆ 
- ได้ยินหรือเปล่า

220
00:17:02,167 --> 00:17:04,375
ทำยังไงดี...

221
00:17:04,375 --> 00:17:05,792
ข้ากระหายเลือดแล้วดิ

222
00:17:06,167 --> 00:17:08,458
มันอันตราย ฉันเรียกให้หยุดไม่ได้ยินเหรอ

223
00:17:11,917 --> 00:17:13,333
ครึ่งปีที่ผ่านมา

224
00:17:13,333 --> 00:17:15,750
รุ่นพี่ฮิเมโนะฝึกฝนฉัน ดูแลฉัน

225
00:17:15,750 --> 00:17:19,042
เทียบกับการปล่อยให้นักเลงข้างถนน 
อย่างแกมาขโมยริมฝีปากนั้น

226
00:17:19,042 --> 00:17:20,917
ฉันขอเอารางวัลจุ๊บแก้มมาเองดีกว่า

227
00:17:20,917 --> 00:17:22,083
ออกไป

228
00:17:22,083 --> 00:17:24,542
ตัวผู้อย่าเข้ามาใกล้สิฟะ ขยะแขยง

229
00:17:24,542 --> 00:17:26,417
- แกว่าไงนะ 
- ไปตายซะ

230
00:17:26,417 --> 00:17:29,083
- พวกเรามันคนละชั้นกันเว้ย 
- ข้าขอแจมด้วยดิ

231
00:17:29,083 --> 00:17:31,125
พูดบ้าอะไร เด็กใหม่อย่างแกน่ะ...

232
00:17:31,125 --> 00:17:32,542
- รุ่นพี่ฮิเมโนะ 
- เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย

233
00:17:32,542 --> 00:17:35,292
- เด็กใหม่ยังพอไหวไหมครับ 
- มาดิ เข้ามาเลย

234
00:17:36,625 --> 00:17:40,917
อาราอิคุงยังต้องฝึกอีกหน่อย 
แต่ก็มีแรงฮึดเต็มที่อยู่

235
00:17:40,917 --> 00:17:44,250
- โคเบนิจังค่อนข้างขี้กลัว แต่ก็ทำได้ดี 
- ลุยเลย...

236
00:17:45,292 --> 00:17:48,875
อาคิคุงคิดว่าเด็กใหม่สี่คนนั่น 
จะรอดกลับมาไหม

237
00:17:49,625 --> 00:17:51,083
มาฆ่ากันเองเนี่ยแหละ

238
00:17:51,083 --> 00:17:53,625
ทั้งคนที่ผมคิดว่ามีฝีมือดี

239
00:17:53,625 --> 00:17:55,500
หรือไม่มีฝีมือก็ตาม

240
00:17:55,500 --> 00:17:58,417
ขอแค่อยู่ได้สักปี 
ถ้าไม่ตายก็กลับไปใช้ชีวิตอย่างคนปกติ

241
00:17:59,792 --> 00:18:02,625
- ตอบไม่ตรงคำถามนะ 
- พาวเวอร์ ฉันจะฆ่าเธอ

242
00:18:03,792 --> 00:18:05,917
- อากิคุงก็อย่าตายซะละ 
- ฆ่าแกด้วย เจ้าเปี๊ยก

243
00:18:05,917 --> 00:18:06,833
ทำไม

244
00:18:22,833 --> 00:18:24,250
ฮิเมโนะ

245
00:18:25,000 --> 00:18:27,000
เขาคือคู่หูของใหม่ของเธอ

246
00:18:28,083 --> 00:18:31,375
มารยาทไม่ค่อยดีเท่าไร 
แต่ก็พอฝึกให้ใช้การได้บ้างแล้ว

247
00:18:31,375 --> 00:18:32,792
พวกเธอก็พยายามเข้าล่ะ

248
00:18:38,125 --> 00:18:39,125
ผมชื่ออากิ

249
00:18:39,833 --> 00:18:40,708
ฝากตัวด้วยครับ

250
00:18:47,042 --> 00:18:48,500
คิดว่าตัวเองจะทำได้ไหม

251
00:18:51,250 --> 00:18:53,542
คงงั้นมั้ง ใครจะรู้กัน

252
00:18:54,750 --> 00:18:58,000
นายคือคู่หูคนที่หกของฉัน

253
00:18:58,000 --> 00:18:59,500
คนก่อน ๆ ตายไปหมดแล้ว

254
00:19:00,375 --> 00:19:02,792
เพราะมีแต่พวกไม่เอาไหนเลยตายกันหมด

255
00:19:06,458 --> 00:19:08,125
อากิคุง อย่าตายซะละ

256
00:19:09,667 --> 00:19:13,750
เดิน ๆ มายังไม่เห็นปิศาจสักตัว

257
00:19:15,458 --> 00:19:18,417
ชิ้นเนื้อนั่นเชื่อได้แน่เหรอ

258
00:19:22,083 --> 00:19:23,458
ง่วงนอนโว้ย

259
00:19:23,458 --> 00:19:24,500
อากิคุง

260
00:19:26,208 --> 00:19:27,208
มันมาแล้ว

261
00:19:52,125 --> 00:19:53,042
จับได้แล้ว

262
00:19:54,375 --> 00:19:55,208
ลอยขึ้นมาแล้ว

263
00:19:55,750 --> 00:19:57,083
ถึงเวลาลุย

264
00:20:06,083 --> 00:20:07,375
เจ้าปิศาจเน่า

265
00:20:07,375 --> 00:20:09,500
กลัวข้าจนช็อกค้างกลางอากาศเชียว

266
00:20:10,792 --> 00:20:12,958
ไม่ใช่สักหน่อย มันเป็นพลังของฉันต่างหาก

267
00:20:12,958 --> 00:20:14,375
อะไรนะ

268
00:20:14,375 --> 00:20:17,417
ฉันทำพันธสัญญากับปิศาจผีน่ะ

269
00:20:17,417 --> 00:20:19,875
ยอมเสียตาขวานี่แลกกับ

270
00:20:19,875 --> 00:20:22,917
พลังการใช้แขนขวาของมัน

271
00:20:22,917 --> 00:20:26,833
เพราะผีไม่มีตัวตน 
แถมยังแข็งแกร่งด้วย เจ๋งไหมล่ะ

272
00:20:28,167 --> 00:20:29,542
เป็นไงบ้าง อากิคุง

273
00:20:29,542 --> 00:20:31,417
มีชิ้นเนื้อของเจ้าปืนนั่นไหม

274
00:20:31,417 --> 00:20:33,250
ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง

275
00:20:33,250 --> 00:20:34,917
ไม่ใช่เจ้านี่

276
00:20:34,917 --> 00:20:36,500
งั้นเหรอ

277
00:20:36,500 --> 00:20:37,958
ถ้างั้นขึ้นไปดูข้างบนกันเถอะ

278
00:20:39,958 --> 00:20:40,958
แล้วเจ้าหลุดปาก

279
00:20:40,958 --> 00:20:44,875
เผยพลังของตัวเอง 
ต่อหน้าข้าแบบนี้มันจะดีเหรอ

280
00:20:44,875 --> 00:20:48,000
พวกเจ้ามาเพื่อคุมข้าไม่ใช่เหรอไง

281
00:20:48,000 --> 00:20:51,167
ถ้ารู้พลังก็จะทำงานร่วมกันได้ง่ายขึ้น

282
00:20:51,167 --> 00:20:54,458
แล้วฉันก็ยังมีไพ่ตายอยู่ด้วย 
ไม่กลัวหรอก...

283
00:20:54,458 --> 00:20:56,458
จริงเหรอ

284
00:20:56,458 --> 00:20:59,333
แล้วถ้าข้าประกาศว่าจะฆ่านังนี่ทิ้งล่ะ

285
00:21:00,958 --> 00:21:02,667
เก็บอาวุธนั่นซะ

286
00:21:02,667 --> 00:21:05,333
ถ้ากล้าตุกติกเมื่อไร 
ฉันก็พร้อมขย้ำคอเธอได้ทุกเมื่อ

287
00:21:08,458 --> 00:21:09,917
จับไม่โดน

288
00:21:16,583 --> 00:21:18,833
ทำตัวให้มันดี ๆ เพื่อประหยัดเวลาดีกว่านะ

289
00:21:21,750 --> 00:21:24,125
ถ้าเผลอแม่จะเขมือบให้

290
00:21:24,125 --> 00:21:26,083
ห้ามเขมือบนะ เธอยังต้องจุ๊บกับฉัน

291
00:21:26,875 --> 00:21:29,458
พวกแกน่ะ ปิศาจยังกบดานอยู่แถว ๆ นี้

292
00:21:29,458 --> 00:21:30,500
เงียบ ๆ กันหน่อย

293
00:21:34,792 --> 00:21:35,667
เอ๊ะ

294
00:21:42,167 --> 00:21:43,708
- มีอะไรเหรอ 
- กินดิบ ๆ รสชาติคงเห่ยมากแน่

295
00:21:43,708 --> 00:21:46,000
- เมื่อกี้พวกเราเดินจากชั้นแปดขึ้นมาชั้นเก้า 
- อย่าพูดให้เห็นภาพขนาดนั้น

296
00:21:46,000 --> 00:21:49,500
- เมื่อกี้พวกเราเดินจากชั้นแปดขึ้นมาชั้นเก้า 
- เอามาต้มหรือย่างดีล่ะ

297
00:21:49,500 --> 00:21:50,333
(ชั้น 8) 
ปัญญาอ่อน อยากพูดอะไรก็พูดเหอะ

298
00:21:52,083 --> 00:21:54,167
- ตรงนี้ก็ชั้น 8 
- ต้มเป็นเมนูอะไรดีนะ

299
00:21:55,708 --> 00:21:57,333
ดูผิดหรือเปล่า

300
00:21:57,333 --> 00:22:00,667
ไม่ใช่ ต้องมีอะไรผิดแน่ ๆ 
ผมขอไปตรวจสอบดูหน่อย

301
00:22:01,250 --> 00:22:03,542
นึกได้แล้ว ย่างเป็นสเต็กกินดีกว่า

302
00:22:03,542 --> 00:22:04,708
สเต็ก

303
00:22:04,708 --> 00:22:06,292
ฉันก็อยากกินสเต็กเหมือนกัน

304
00:22:10,042 --> 00:22:11,083
อ้าว

305
00:22:13,750 --> 00:22:17,500
เมื่อกี้อาราอิคุงเดินลงไปไม่ใช่เหรอ