1
00:00:09,301 --> 00:00:12,095
(ลาส โคลินาส
โรงแรมและรีสอร์ต)

2
00:00:12,095 --> 00:00:15,015
ตรงนั้นคือจุดที่คุณ
เอาสําเนาหนังสือของเจน แอร์มาให้ผม

3
00:00:15,015 --> 00:00:16,850
คงเป็นหนังสือเล่มเดียวที่คุณอ่านด้วยมั้ง

4
00:00:19,853 --> 00:00:21,939
และผมเคยแอบอยู่หลังต้นไม้ต้นนั้น

5
00:00:21,939 --> 00:00:25,234
เพื่อดูคุณทํางานที่แผนกต้อนรับ คุณไม่เคยรู้เลย

6
00:00:25,234 --> 00:00:27,402
รู้สิ ใครๆ ก็รู้

7
00:00:27,402 --> 00:00:30,113
ไดแอนเคยถามฉัน
ว่าอยากให้มีคําสั่งห้ามติดต่อไหม

8
00:00:31,323 --> 00:00:32,323
จริงเหรอ

9
00:00:35,827 --> 00:00:36,828
ว้าว

10
00:00:36,828 --> 00:00:37,913
(มิสเตอร์ทอร์ทูกาส์)

11
00:00:37,913 --> 00:00:39,915
ไม่อยากเชื่อว่าที่นี่เคยเป็นร้านแรกของฉัน

12
00:00:40,666 --> 00:00:44,378
แต่ความทรงจําเก่าๆ ของที่นี่

13
00:00:45,254 --> 00:00:46,463
มันยังคงอยู่ในนี้

14
00:00:48,340 --> 00:00:53,095
เคยสงสัยไหมว่ามันเป็นไปได้รึเปล่า
ที่เราจะกลับไปยังยุคสมัยนั้นของเรา

15
00:00:55,097 --> 00:00:57,057
สัมผัสความรู้สึกพวกนั้นอีกครั้ง

16
00:00:58,350 --> 00:01:00,269
ไม่รู้สิ แม็กซิโม

17
00:01:00,936 --> 00:01:04,230
ผ่านไปหลายปี มีอะไรเปลี่ยนไปมากมาย

18
00:01:04,857 --> 00:01:06,149
เรายังเปลี่ยนไปเลย

19
00:01:06,149 --> 00:01:08,318
แต่ไม่แน่นะว่าตัวตนข้างในของเรา

20
00:01:09,945 --> 00:01:11,697
มันอาจเป็นเหมือนเดิมก็ได้

21
00:01:12,489 --> 00:01:14,283
เป็นคําพูดที่โรแมนติกจัง

22
00:01:16,702 --> 00:01:17,870
ขอบอกเลยนะ...

23
00:01:20,038 --> 00:01:21,206
ฉันดีใจมากที่ได้เจอคุณ

24
00:01:22,124 --> 00:01:23,667
ดูเหมือนชีวิตคุณไปได้สวยแล้ว

25
00:01:31,758 --> 00:01:33,844
คุณจะรับสายไหม

26
00:01:33,844 --> 00:01:36,638
ไม่รับ ไม่มีทาง คือว่า... มัน...

27
00:01:38,015 --> 00:01:41,393
หุ้นส่วนธุรกิจของผมที่รู้ว่าผมมาพักผ่อน

28
00:01:41,393 --> 00:01:44,062
และพวกเขาควรโทรหาผม
เมื่อมีเรื่องฉุกเฉินเท่านั้น

29
00:01:44,855 --> 00:01:47,858
งั้นผมควรรับสายเนอะ

30
00:01:47,858 --> 00:01:51,904
- หรือไม่รับ แต่... ยังไงดี
- รับเถอะ ไม่เป็นไรหรอก

31
00:01:51,904 --> 00:01:55,365
ฉันมีเดดไลน์ต้องออกแบบ
ร้านแฟลกชิปในมิลานให้เสร็จ

32
00:01:55,365 --> 00:01:58,660
- และฉันปิดโทรศัพท์ แต่คุณรับเถอะ
- โอเค

33
00:01:58,660 --> 00:02:00,954
คืนนี้เราควรแยกย้ายกันได้แล้ว

34
00:02:00,954 --> 00:02:03,040
จริงเหรอ เราไม่ต้อง...

35
00:02:03,040 --> 00:02:04,124
แม็กซิโมพูดอยู่

36
00:02:05,292 --> 00:02:06,335
คุยไม่นานหรอก

37
00:02:06,960 --> 00:02:08,044
รอแป๊บนะ

38
00:02:08,669 --> 00:02:09,670
ราตรีสวัสดิ์ แม็กซิโม

39
00:02:09,670 --> 00:02:10,756
ไม่นะ

40
00:02:16,386 --> 00:02:17,387
มีอะไร

41
00:02:18,514 --> 00:02:21,391
ลุงนี่มันงี่เง่าชะมัด

42
00:02:22,351 --> 00:02:23,852
ลุงพลาดโอกาสกับฮูเลียอีกแล้ว

43
00:02:24,436 --> 00:02:28,982
แทนที่จะได้กินมื้อเช้ากับเธอ
ในวันสุดท้ายที่อากาปุลโก

44
00:02:29,900 --> 00:02:32,986
ลุงต้องมานั่งกับตัวตลกสองคนนี้

45
00:02:33,779 --> 00:02:37,366
ทุกครั้งที่ลุงมีโอกาสตัดสินใจให้ถูกกับฮูเลีย
ลุงก็ทําผิดซะได้

46
00:02:37,366 --> 00:02:40,994
ทําไมล่ะ ฮิวโก
อดีตมันจ้องจะซ้ํารอยอยู่เรื่อยเลยรึไง

47
00:02:40,994 --> 00:02:42,871
ถ้าลุงรู้อะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์โลก...

48
00:02:42,871 --> 00:02:45,541
วันนั้นเป็นเช้าหลังจากเกิดเฮอริเคนลูกใหญ่

49
00:02:46,375 --> 00:02:48,919
และทุกคนกําลังเก็บกวาด
สภาพความเละเทะจากวันก่อน

50
00:02:48,919 --> 00:02:50,879
- นายเดินไปติดกับเองชัดๆ
- ใช่

51
00:02:51,755 --> 00:02:53,590
ท้องฟ้าดูสดใสขึ้น

52
00:02:53,590 --> 00:02:58,512
ครอบครัวของลุงได้กลับบ้าน
หลังรอดจากพายุที่สถานีรถบัส

53
00:03:00,305 --> 00:03:04,101
เมโมกับลอเรนาฉลองงานหมั้นที่ผิดปกติ
ครั้งที่สองของพวกเขา

54
00:03:07,187 --> 00:03:08,230
(แชด เดวีส์
ผู้จัดการทั่วไป)

55
00:03:08,230 --> 00:03:12,025
และแชดก็เริ่มรับบทบาท
ในฐานะผู้จัดการทั่วไปตัวจริง

56
00:03:15,320 --> 00:03:17,072
ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ

57
00:03:17,072 --> 00:03:20,742
ยกเว้นข้อเท็จจริงนิดนึงที่ว่าลุงทําทุกอย่างพัง

58
00:03:22,953 --> 00:03:27,165
เพราะลุงแท้ๆ อเลฮานโดร เวรา
ถึงขโมยตําราแห่งความลับไป

59
00:03:27,875 --> 00:03:29,501
{\an8}(ห้อง 1209)

60
00:03:29,501 --> 00:03:31,628
{\an8}และลุงต้องการมันคืนกลับมาให้ได้

61
00:03:45,684 --> 00:03:46,727
แม็กซิโม

62
00:03:47,477 --> 00:03:48,770
เข้ามาสิ

63
00:03:49,730 --> 00:03:50,814
นั่งก่อน

64
00:04:11,293 --> 00:04:13,754
คุณครับ ขอโทษนะครับ ผมอยาก...

65
00:04:18,050 --> 00:04:20,677
รอให้เสียงชามเงียบลงก่อน

66
00:04:26,683 --> 00:04:27,684
เอาละ

67
00:04:29,269 --> 00:04:30,729
ตอนนี้ฉันใจเย็นขึ้น

68
00:04:31,730 --> 00:04:32,814
มีสมาธิมากขึ้น

69
00:04:33,774 --> 00:04:35,484
มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ แม็กซิโม

70
00:04:36,610 --> 00:04:40,322
ผมรู้ว่าคุณเอาสมุดบันทึกเล่มนั้น
ไปจากออฟฟิศของดอน ปาโบล

71
00:04:40,322 --> 00:04:43,575
และผมต้องการมันคืนจริงๆ จริงๆ จริงๆ

72
00:04:43,575 --> 00:04:46,036
"จริงๆ" เยอะไปไหม

73
00:04:47,120 --> 00:04:48,664
แต่ไม่ได้ ฉันไม่คืน

74
00:04:50,040 --> 00:04:52,292
แต่คุณขโมยไป มันผิดกฎหมายนะครับ

75
00:04:53,377 --> 00:04:54,461
ผิดกฎหมายเหรอ

76
00:04:55,003 --> 00:05:00,050
อ๋อ "ผิดกฎหมาย"
ที่เก็บข้อมูลที่เป็นความลับของแขกน่ะเหรอ

77
00:05:00,050 --> 00:05:05,430
หรือ "ผิดกฎหมาย" ที่ใช้ความลับพวกนั้น
มาแบล็กเมลพวกเขา

78
00:05:08,308 --> 00:05:12,396
แต่ผมช่วยคุณเรื่องคุณเดลกาโดแล้วนี่
คุณจะเอาไปใช้อะไรอีก

79
00:05:12,396 --> 00:05:14,982
หลังจากที่ได้รู้บางเรื่องแล้ว

80
00:05:14,982 --> 00:05:20,445
ฉันจะปรับเปลี่ยนโครงสร้าง
การเป็นเจ้าของของเราหน่อย

81
00:05:21,321 --> 00:05:22,781
พนักงานจะอยู่เหมือนเดิม

82
00:05:22,781 --> 00:05:26,660
แต่ไดแอนกับดอน ปาโบล
ต้องไปจากที่นี่ภายในวันนี้

83
00:05:27,244 --> 00:05:29,037
ว่าไงนะ แต่คุณจะ...

84
00:05:31,874 --> 00:05:33,959
นายทําให้ฉันอารมณ์เสียอีกแล้ว แม็กซิโม

85
00:05:43,844 --> 00:05:44,845
คุณเวรา...

86
00:05:44,845 --> 00:05:47,347
รู้ไหมว่าต้องทําอะไร
เพื่อให้ธุรกิจสําเร็จ แม็กซิโม

87
00:05:47,347 --> 00:05:51,393
มีคนแบบเรากี่คนที่นายเห็นว่าต้องดิ้นรนในโลกนี้

88
00:05:52,186 --> 00:05:56,273
ถ้าฉันต้องทําอะไรก็ตามเพื่อเอาชนะใครก็ตาม

89
00:05:56,273 --> 00:05:57,608
ฉันก็จะทํา

90
00:06:00,694 --> 00:06:02,696
เรื่องราวมันไม่ควรลงเอยแบบนี้เลย

91
00:06:03,322 --> 00:06:04,406
เรื่องราวของใคร

92
00:06:05,032 --> 00:06:06,241
ของนายเหรอ แม็กซิโม

93
00:06:07,409 --> 00:06:08,535
หรือของพวกเขา

94
00:06:09,286 --> 00:06:13,373
ความภักดีของนายที่มีต่อไดแอนและดอน ปาโบล
เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม

95
00:06:13,373 --> 00:06:14,625
แต่ก็หลงผิด

96
00:06:16,293 --> 00:06:17,669
นายออกไปได้แล้ว

97
00:06:38,690 --> 00:06:39,691
(พลังแห่งผู้หญิง)

98
00:06:41,693 --> 00:06:42,736
ไปให้พ้น

99
00:06:42,736 --> 00:06:45,614
ถึงซาร่าจะยังอกหักจากไอด้าอยู่

100
00:06:45,614 --> 00:06:48,408
แม่ลุงทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อให้เธออารมณ์ดีขึ้น

101
00:06:48,408 --> 00:06:51,578
- เรามีข่าวใหญ่เบิ้มมาบอก
- เราจะย้ายไปอยู่นิวยอร์กเหรอ

102
00:06:52,412 --> 00:06:54,581
เรามีข่าวไม่ค่อยใหญ่เบิ้มมาบอก

103
00:06:55,207 --> 00:06:57,376
ลูกได้เกรดเอทุกวิชาเลย

104
00:06:59,378 --> 00:07:01,421
จําได้ไหมที่แม่เคยบอกว่าถ้าลูกได้เอทุกวิชา

105
00:07:01,421 --> 00:07:03,048
แม่จะพาลูกไปฉลองที่ลาส โคลินาส

106
00:07:03,048 --> 00:07:06,593
แม่พูดแซะเฉยๆ
เพราะคิดว่ามันไม่มีวันเกิดขึ้นจริง

107
00:07:07,261 --> 00:07:09,179
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วไง

108
00:07:09,179 --> 00:07:12,724
ไม่ต้องทําอะไรหรอก หนูอยู่บ้านอ่านหนังสือก็ได้

109
00:07:12,724 --> 00:07:14,643
อ่านทําไม ลูกได้เอทุกวิชาแล้วนี่

110
00:07:14,643 --> 00:07:15,853
สําหรับทัวร์นาเมนต์โต้วาทีรอบหน้า

111
00:07:15,853 --> 00:07:18,021
ยังอีกตั้งหลายเดือน คุณทําอะไรแกเนี่ย

112
00:07:18,021 --> 00:07:19,606
ฉันจําลูกสาวฉันไม่ได้แล้ว

113
00:07:19,606 --> 00:07:21,191
แม่ ไม่ต้องไปกินมื้อเย็นหรูๆ หรอก

114
00:07:21,900 --> 00:07:24,152
ความรักนั้นมันตายไปจากใจหนูแล้ว

115
00:07:24,152 --> 00:07:26,405
และช่วงชีวิตนั้นของหนูก็จบไปตลอดกาล

116
00:07:26,405 --> 00:07:28,490
สิ่งเดียวที่หนูต้องการคือหนังสือพวกนี้

117
00:07:34,705 --> 00:07:35,706
กับลูกโป่ง

118
00:07:52,306 --> 00:07:54,057
อย่างน้อยแกก็ชอบลูกโป่งแหละ

119
00:08:03,400 --> 00:08:05,068
แม็กซิโม

120
00:08:06,278 --> 00:08:08,697
ในที่สุดนายก็โผล่หน้ามาให้เราชื่นใจได้ซะที

121
00:08:08,697 --> 00:08:11,283
เฮอริเคนมันทําความสะอาดเองไม่ได้รู้ไหม

122
00:08:11,283 --> 00:08:13,327
เพราะงั้นก็ไปเร็ว เริ่มทํางานซะ ให้ไวเลย

123
00:08:13,327 --> 00:08:16,079
ดุลเซ ฉันเป็นหัวหน้าเธอ เธอจะมาสั่งฉันไม่ได้

124
00:08:16,079 --> 00:08:18,415
ตอนนี้ยังไม่ได้ แต่สักวันต้องได้แน่นอน

125
00:08:18,415 --> 00:08:21,251
- เร็วๆ นี้แหละ เร็วมากด้วย อีกแป๊บเดียว
- โอเค

126
00:08:21,251 --> 00:08:23,170
ลุงไม่มีเวลาเล่นเกมของดุลเซ

127
00:08:23,170 --> 00:08:24,379
"โอเค" เหรอ

128
00:08:24,379 --> 00:08:27,925
ลุงต้องส่งข่าวถึงสิ่งที่ลุงทําไปให้เพื่อนสนิทรู้

129
00:08:27,925 --> 00:08:30,844
เรื่องทุกอย่างในหัวฉันมันสนุกกว่านี้เยอะเลย

130
00:08:30,844 --> 00:08:32,804
ค่อยยังชั่วที่พวกเขารับข่าวได้ดี

131
00:08:32,804 --> 00:08:35,224
แม็กซิโม บ้ารึเปล่า
มี "ตําราแห่งความลับ" ด้วยเหรอ

132
00:08:35,224 --> 00:08:38,101
แล้วคุณเอาไปให้คุณเวราเนี่ยนะ แย่มากๆ

133
00:08:38,101 --> 00:08:41,355
เห็นด้วย มันแย่มาก
อาจจะเป็นเรื่องแย่ที่สุดที่เคยทํามาเลย

134
00:08:41,355 --> 00:08:42,606
ก็ใช่น่ะสิ

135
00:08:43,732 --> 00:08:47,236
แล้วไอ้ "ตําราแห่งความลับ" นั่นน่ะ
มีคนดังอยู่ในนั้นเยอะไหม หรือว่า...

136
00:08:47,236 --> 00:08:49,571
เมโม ช่วยโฟกัสที่ความแย่ของฉันได้ไหม

137
00:08:49,571 --> 00:08:51,782
ฉันคนนึงละที่โฟกัสเน้นๆ เลย แม็กซิโม

138
00:08:52,282 --> 00:08:55,035
คุณทํางี้ได้ไง หลังจากทุกอย่างที่เราคุยกัน

139
00:08:55,035 --> 00:08:57,746
บอกตามตรง บางเรื่องเกิดขึ้นก่อนเราคุยกัน...

140
00:08:57,746 --> 00:09:00,958
แต่ขอโทษจริงๆ ที่ไม่คิดให้ดี
ตอนนี้ตําราแห่งความลับอยู่ในห้องสวีทของเวรา

141
00:09:00,958 --> 00:09:02,376
เหมือนระเบิดที่กําลังจะตูมตาม

142
00:09:02,376 --> 00:09:04,253
ระเบิดร้ายแรงด้วย

143
00:09:05,212 --> 00:09:06,588
แค่สงสัยน่ะ...

144
00:09:06,588 --> 00:09:09,424
มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับลินดา แฮมิลตัน
หรือดูแรน ดูแรนไหม

145
00:09:09,424 --> 00:09:11,426
มีข้อมูลมิสซิสทีไหม

146
00:09:11,426 --> 00:09:15,305
เดี๋ยวนะ คุณบอกว่าตอนนี้หนังสือนั่น
อยู่ในห้องสวีทของเวราใช่ไหม

147
00:09:15,305 --> 00:09:16,598
เราอาจจะเอามันคืนมาได้

148
00:09:16,598 --> 00:09:19,142
- ก่อนที่เขาจะเอาไปทําอะไร
- แต่เวรามี รปภ.อยู่ด้วย

149
00:09:19,142 --> 00:09:20,227
แล้วไง

150
00:09:20,227 --> 00:09:22,104
ไดแอนทําเพื่อฉันมามาก

151
00:09:22,104 --> 00:09:24,398
อย่างน้อยเราก็น่าจะพยายามเอามันคืนมา

152
00:09:24,398 --> 00:09:29,194
แล้วก็เกิดภารกิจปล้นตําราแห่งความลับปี 1985

153
00:09:32,698 --> 00:09:36,535
ห้องสวีทของอเลฮานโดรอยู่สูง
เกินกว่าที่เราจะปีนเข้าทางหน้าต่างได้

154
00:09:36,535 --> 00:09:40,289
แปลว่าเราต้องเข้าทางประตูหน้า

155
00:09:41,248 --> 00:09:43,375
ฉันเก่งเรื่องดึงความสนใจมาที่ตัวฉัน

156
00:09:43,375 --> 00:09:46,044
ฉันจะเบี่ยงเบนความสนใจเอง

157
00:09:46,044 --> 00:09:48,172
ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที

158
00:09:48,172 --> 00:09:50,757
ไม่อยากเบี่ยงเบนความสนใจใคร
จากงานของตัวเองหรอก

159
00:09:50,757 --> 00:09:52,718
แต่รถขนกระเป๋าล้มทับผม

160
00:09:52,718 --> 00:09:57,556
ตอนนี้ผมลุกออกจากกองกระเป๋า
ที่หนักโคตรๆ นี่ไม่ไหว

161
00:09:57,556 --> 00:10:01,894
ใครก็ได้ช่วยที ยิ่งคนที่มีฝีมือ
ด้านการรักษาความปลอดภัยยิ่งดี

162
00:10:11,486 --> 00:10:13,822
ขอโทษที ผมไม่ได้สั่งรูมเซอร์วิส

163
00:10:16,158 --> 00:10:17,910
ข่าวดีก็คือ...

164
00:10:18,493 --> 00:10:21,496
ในเมนูยังมีอย่างอื่นอีกนะคะ

165
00:10:23,790 --> 00:10:26,585
โอเค หยุดเลย
ทําไมคุณต้องแต่งตัวเซ็กซี่ขนาดนั้นด้วย

166
00:10:26,585 --> 00:10:28,003
มันจําเป็นจริงๆ เหรอ

167
00:10:28,003 --> 00:10:32,883
ฉันต้องหาทางเบี่ยงเบนความสนใจเขา
และฉันอยากเป็นสาวบอนด์มานานแล้ว

168
00:10:34,134 --> 00:10:35,636
ให้ความร่วมมือกันหน่อยเถอะน่า

169
00:10:46,772 --> 00:10:49,149
ฉันนึกว่านายจัดการ รปภ.ตรงโถงทางเดินแล้ว

170
00:10:49,149 --> 00:10:51,360
ก็จัดแล้วน่ะสิ แต่ถ้าเขามีฝาแฝดล่ะ

171
00:11:09,878 --> 00:11:10,879
โอ้โฮ

172
00:11:22,224 --> 00:11:23,684
เฮ้ย

173
00:11:27,187 --> 00:11:28,438
ฮูเลีย ตอนนี้แหละ

174
00:11:32,067 --> 00:11:33,652
- เราทําสําเร็จแล้ว
- แน่นอน

175
00:11:33,652 --> 00:11:35,696
เดี๋ยวนะ คุณฆ่าคุณเวราเหรอ

176
00:11:36,238 --> 00:11:38,198
คุณฆ่าอเลฮานโดร เวราเหรอ

177
00:11:39,908 --> 00:11:40,993
แม็กซิโม

178
00:11:46,081 --> 00:11:48,250
ฉันตามหานายจนทั่วเลย แม็กซิโม

179
00:11:49,877 --> 00:11:52,588
ไม่ว่านายคิดจะทําอะไรอยู่ละก็ อย่าทําเชียว

180
00:11:53,422 --> 00:11:56,675
แต่เราต้องเอาตําราแห่งความลับกลับมา
ก่อนจะสายเกินไป

181
00:11:56,675 --> 00:11:58,260
มันสายเกินไปแล้ว

182
00:11:58,927 --> 00:12:01,305
ตอนนี้คุณเวรากําลังคุยกับไดแอน

183
00:12:02,139 --> 00:12:03,891
ว่าไงนะ ไม่จริง

184
00:12:03,891 --> 00:12:08,020
ดอน ปาโบล ผมมีเรื่องต้องบอกคุณ
ทั้งหมดนี้เป็นความผิดผม...

185
00:12:08,020 --> 00:12:10,022
ฉันรู้แล้ว แม็กซิโม

186
00:12:10,772 --> 00:12:12,107
ฉันรู้เมื่อวานนี้

187
00:12:12,858 --> 00:12:14,943
แต่มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว

188
00:12:17,863 --> 00:12:19,781
งั้นฉันขอตัวก่อนนะ

189
00:12:21,325 --> 00:12:24,161
ฉันมีเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงให้จัดแจงสิ่งต่างๆ

190
00:12:25,704 --> 00:12:27,664
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของฉันแล้ว

191
00:12:45,641 --> 00:12:46,683
(ไดแอน เดวีส์ - ซีอีโอ)

192
00:12:46,683 --> 00:12:48,769
อะไรทําให้คุณคิดว่าฉันมีส่วนรู้เห็น

193
00:12:48,769 --> 00:12:51,438
หรือเกี่ยวข้องกับหนังสืองี่เง่านั่นด้วย

194
00:12:51,438 --> 00:12:54,816
มันอาจเป็นเรื่องแต่งขึ้นก็ได้
นิยายที่ดอน ปาโบลกําลังเขียนงี้

195
00:12:55,651 --> 00:12:56,985
เขาหัวสร้างสรรค์จะตาย

196
00:12:56,985 --> 00:13:00,656
ครั้งนึงเขาเคยเติมหิมะจนเต็มล็อบบี้
ในวันคริสต์มาส เกือบทําพื้นพังหมด

197
00:13:00,656 --> 00:13:04,826
- แต่ฉันว่ามันก็คุ้มอยู่ดี
- ผมชื่นชมความเชื่อมั่นของคุณ ไดแอน

198
00:13:05,827 --> 00:13:08,539
ปัญหาคือในนั้นมีข้อมูลเกี่ยวกับผมด้วย

199
00:13:09,331 --> 00:13:11,375
รายละเอียดที่มีแต่คุณเท่านั้นที่รู้

200
00:13:12,042 --> 00:13:16,088
รายละเอียดที่ผมบอกคุณระหว่างมื้อเย็น
ที่ผมคิดว่าเป็นดินเนอร์ใกล้ชิดกัน

201
00:13:18,757 --> 00:13:20,467
ฉันเข้าใจแล้วว่านี่มันเรื่องอะไร

202
00:13:21,844 --> 00:13:24,263
เป็นเพราะฉันปฏิเสธคุณไม่ให้จีบต่อสินะ

203
00:13:24,263 --> 00:13:27,099
คุณนี่เป็นผู้ชายจริงจริ๊ง

204
00:13:27,099 --> 00:13:28,767
ไม่เลย ไดแอน

205
00:13:28,767 --> 00:13:32,145
คุณบอกว่าอยากให้เราร่วมธุรกิจกันเท่านั้น
และผมก็เคารพการตัดสินใจ

206
00:13:32,980 --> 00:13:37,192
ประเด็นคือ... นี่คือวิธีทําธุรกิจของผม

207
00:13:37,192 --> 00:13:38,819
นี่คือตัวเลือกของคุณ

208
00:13:38,819 --> 00:13:43,198
หนึ่ง ผมจะซื้อหุ้นโรงแรมในส่วนของคุณ
ที่มูลค่าตลาดยุติธรรม

209
00:13:43,198 --> 00:13:46,034
ผมจ่ายเพิ่มให้อีกสิบเปอร์เซ็นต์ยังได้
จะได้ไม่เคืองอะไรกัน

210
00:13:46,034 --> 00:13:49,246
คุณอยากบอกพนักงานว่าอะไรก็ตามสบาย
แล้วคุณก็ไปตามทางของคุณซะ

211
00:13:49,246 --> 00:13:51,373
"ไปตามทางของฉัน" เหรอ ถามจริง

212
00:13:51,373 --> 00:13:55,210
สอง ผมจะบอกคนทั้งโลกว่าคุณทําอะไรลงไป

213
00:13:55,711 --> 00:13:58,422
ชื่อเสียงของคุณจะป่นปี้

214
00:13:58,422 --> 00:14:01,967
แขกจะหันหลังให้คุณ และโรงแรมจะพังพินาศ

215
00:14:01,967 --> 00:14:05,095
ให้ผมจ่ายเงินซื้อคุณออกไปในราคาถูกๆ สิ

216
00:14:06,763 --> 00:14:08,473
คุณเลือกเอง ไดแอน

217
00:14:09,391 --> 00:14:10,851
จะเอาแบบไหน

218
00:14:17,107 --> 00:14:19,484
ไม่อยากเชื่อว่าไดแอนกับดอน ปาโบล
จะไปจากที่นี่

219
00:14:20,152 --> 00:14:21,153
เดี๋ยวนะ

220
00:14:21,153 --> 00:14:24,531
ไดแอนเป็นเจ้าของร้านฉัน
แปลว่าฉันต้องไปเหมือนกันไหม

221
00:14:25,032 --> 00:14:29,411
ผมว่าคุณเวราไม่กําจัด
หนึ่งในคนที่ทําเงินได้เก่งที่สุดที่นี่หรอก

222
00:14:29,912 --> 00:14:31,496
และเขาจะให้พนักงานอยู่ต่อ

223
00:14:31,496 --> 00:14:33,207
ค่อยยังชั่ว

224
00:14:33,207 --> 00:14:37,127
อย่างน้อยเราก็มีกันและกัน

225
00:14:38,962 --> 00:14:43,133
ประเด็นคืองี้นะ ฮูเลีย ผมจะลาออก

226
00:14:44,426 --> 00:14:46,053
สาเหตุเดียวที่เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น

227
00:14:46,053 --> 00:14:49,473
เพราะผมกลัวว่าดุลเซ
จะได้เป็นหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ

228
00:14:49,473 --> 00:14:51,975
ผมยอมทําทุกอย่างเพื่อขัดขวางเธอ...

229
00:14:51,975 --> 00:14:54,770
- ไม่นะ
- แม้ผมจะต้องหักหลังคนสอนงาน

230
00:14:55,604 --> 00:14:58,106
- และเพื่อนผมก็ตาม
- โธ่ แม็กซิโมที่รัก

231
00:14:58,106 --> 00:14:59,983
- มันเป็นอุบัติเหตุ คุณไม่ได้ตั้งใจ...
- ผมรู้

232
00:14:59,983 --> 00:15:02,277
จะใช่หรือไม่ใช่อุบัติเหตุก็ตาม
แต่ดูสิ่งที่ผมทําไปสิ

233
00:15:02,277 --> 00:15:04,696
ผมไม่ชอบตัวตนของผมตอนนี้เลย ฮูเลีย

234
00:15:04,696 --> 00:15:06,240
คุณก็ไม่ชอบเหมือนกัน

235
00:15:06,240 --> 00:15:08,909
ถ้าผมอยู่ที่นี่ต่อ มันมีแต่จะแย่ลง

236
00:15:08,909 --> 00:15:13,121
วันนี้ผมจะไปหาเวราและบอกว่าผมพอแล้ว

237
00:15:17,125 --> 00:15:20,921
เพราะงี้ฉันถึงรู้ไงว่าคุณคือคนที่ใช่สําหรับฉัน

238
00:15:27,553 --> 00:15:29,596
ลุงเหมาะสมกับเธอมากๆ เลย

239
00:15:29,596 --> 00:15:31,682
และเธออยากให้คุณเป็นคุณในแบบที่ดีที่สุด

240
00:15:31,682 --> 00:15:34,268
เชื่อสิ ผมรู้ดี

241
00:15:35,811 --> 00:15:39,690
โจ ก่อนเราเช็กเอาต์ จะว่าอะไรไหมถ้าคุณ...

242
00:15:39,690 --> 00:15:41,817
ผมนําหน้าคุณไปก้าวนึงแล้ว หัวหน้า

243
00:15:41,817 --> 00:15:44,611
ผมจะทําให้พนักงานต้อนรับบอกมาให้ได้
ว่าฮูเลียอยู่ไหน

244
00:15:45,279 --> 00:15:47,030
ต่อให้ผมต้องรับบทจอมโจก็ตาม

245
00:15:50,367 --> 00:15:52,744
- "จอมโจ" คืออะไร
- หลานไม่อยากรู้หรอก

246
00:15:56,456 --> 00:15:58,500
ถ้าผมหางานใหม่ไม่ได้ล่ะ

247
00:15:59,001 --> 00:16:01,545
ถ้าผมไม่มีเงิน
แล้วต้องไปขายพายตามชายหาดล่ะ

248
00:16:01,545 --> 00:16:04,464
ฉันรู้จักคุณดี
มันจะเป็นพายที่อร่อยที่สุดในโลกแน่นอน

249
00:16:05,549 --> 00:16:09,178
หรือคุณเป็นผู้จัดการหนึ่งในร้านบูติก
หลายๆ ร้านทั่วโลกของฉันก็ได้

250
00:16:09,178 --> 00:16:11,638
ดีเลย ผมเลือกปารีสนะ

251
00:16:11,638 --> 00:16:14,016
ก็ได้ แต่ร้านใหญ่สุดอยู่ที่มิลาน

252
00:16:15,809 --> 00:16:17,519
เฮ้ คู่รักคู่นี้

253
00:16:18,020 --> 00:16:20,314
ไดแอนเพิ่งเรียกประชุมพนักงานที่ล็อบบี้

254
00:16:20,314 --> 00:16:21,982
ฟังดูเป็นเรื่องสําคัญด้วย

255
00:16:29,156 --> 00:16:30,824
ผมหยุดจ้องไม่ได้เลย

256
00:16:30,824 --> 00:16:33,243
เหมือนผมแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน

257
00:16:34,203 --> 00:16:37,748
ไม่ใช่ว่าผมต้องการแบบนั้นนะ
มันคือคุณนั่นแหละ แต่ดีกว่า

258
00:16:37,748 --> 00:16:41,043
ไม่ใช่ดีกว่าสิ แตกต่างเฉยๆ
แต่ก็เหมือนเดิมด้วย

259
00:16:41,710 --> 00:16:45,797
สรุปคือผมรักโนราทุกรูปแบบแหละ

260
00:16:46,673 --> 00:16:48,759
ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ

261
00:16:48,759 --> 00:16:51,512
เอาเป็นว่าพักหลังมานี้
ฉันได้มีเวลาเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น

262
00:16:51,512 --> 00:16:53,096
ขอบคุณนะที่รัก

263
00:16:54,473 --> 00:16:57,267
หนูไม่รู้ว่าเรามาทําอะไรที่นี่
บอกแล้วไงว่าไม่ต้องฉลองก็ได้

264
00:16:57,267 --> 00:16:59,478
กินอาหารเหลือที่บ้านก็ไม่เห็นเป็นไรนี่

265
00:16:59,478 --> 00:17:03,357
จริงๆ ที่บ้านไม่มีอาหารเหลือแล้ว
เมื่อคืนหิวน่ะ โทษที

266
00:17:04,358 --> 00:17:05,358
เฮ้ ซาร่า

267
00:17:07,152 --> 00:17:09,404
คราวนี้ฉันเอาปากกาเคมีหมึกถาวรมาด้วย

268
00:17:09,404 --> 00:17:11,448
เบอร์โทรจะได้ไม่หายอีก

269
00:17:13,867 --> 00:17:15,702
แม่เธออธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังแล้ว

270
00:17:21,541 --> 00:17:22,876
แม่เป็นคนทําเหรอ

271
00:17:25,503 --> 00:17:26,964
โอ๊ยลูก ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

272
00:17:26,964 --> 00:17:30,008
ไม่จริงซะหน่อย

273
00:17:30,008 --> 00:17:32,344
จริงๆ มันเป็นเรื่องใหญ่มาก

274
00:17:34,805 --> 00:17:37,140
- ใช่บ้านไอด้าไหม
- ฮัลโหล นั่นใช่บ้านไอด้าไหม

275
00:17:37,140 --> 00:17:39,977
ใช่บ้านไอด้าไหม ขอโทษที ขอบคุณครับ

276
00:17:39,977 --> 00:17:44,064
แม่ลุงกับเอสเตบันใช้เวลาทั้งวัน
พยายามแกะรอยตามหาไอด้า

277
00:17:44,064 --> 00:17:47,568
พวกเขาเริ่มจากเลขสามตัวท้ายของเบอร์โทร
คือศูนย์ ศูนย์ ศูนย์

278
00:17:47,568 --> 00:17:48,819
ฮัลโหล ใช่บ้านไอด้าไหม

279
00:17:48,819 --> 00:17:50,153
ใช่บ้านไอด้าไหมคะ

280
00:17:50,153 --> 00:17:51,280
ฮัลโหล ใช่บ้านไอด้าไหม

281
00:17:51,280 --> 00:17:55,200
- ครั้งที่ 692 ในที่สุดพวกเขาก็ทําสําเร็จ
- ไอด้า ไอด้าใช่ไหม

282
00:17:55,200 --> 00:17:58,745
ฮัลโหลๆ ไอด้า นี่แม่ของซาร่าโทรมานะ

283
00:18:02,583 --> 00:18:03,667
ว้าว

284
00:18:05,460 --> 00:18:06,628
หวัดดีทุกคน

285
00:18:07,629 --> 00:18:08,922
มาทําอะไรกันที่นี่

286
00:18:08,922 --> 00:18:12,968
หมายความว่าไง
เรามาจัดดินเนอร์เซอร์ไพรส์ซาร่า

287
00:18:12,968 --> 00:18:15,512
จําได้ไหม ลูกบอกว่าลูกหาที่นั่งที่ดีที่สุดให้เราได้

288
00:18:15,512 --> 00:18:16,597
ได้ครับ

289
00:18:17,139 --> 00:18:19,725
ขอโทษที วันนี้ยุ่งๆ หน่อย

290
00:18:19,725 --> 00:18:23,020
- หวัดดีครับทุกคน
- ไปกันเถอะ

291
00:18:23,020 --> 00:18:26,607
ขอให้ทุกคนหันมาสนใจที่ชั้นสองหน่อยค่ะ

292
00:18:26,607 --> 00:18:29,151
ไดแอน เดวีส์

293
00:18:37,159 --> 00:18:39,912
หวัดดีค่ะ สุดหล่อสุดสวยทุกคน

294
00:18:40,495 --> 00:18:43,290
ฉันอยากให้ทุกคนได้ยินจากฉันก่อน

295
00:18:43,290 --> 00:18:47,127
ถึงฉันจะรักทุกคนในห้องนี้มากขนาดไหน

296
00:18:47,127 --> 00:18:51,590
และมีความสุขมากที่ได้ทํางานที่ลาส โคลินาส...

297
00:18:58,096 --> 00:19:02,434
แต่ถึงเวลาที่ฉันต้องมูฟออน
และไปจากรีสอร์ตนี้แล้ว

298
00:19:04,853 --> 00:19:05,854
เกิดอะไรขึ้นคะ

299
00:19:05,854 --> 00:19:09,900
แต่อย่ากลัวไป เพราะนี่ไม่ใช่จุดจบ

300
00:19:09,900 --> 00:19:11,985
แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่มากกว่า

301
00:19:11,985 --> 00:19:14,363
ฉันตัดสินใจที่จะอยู่อากาปุลโกต่อ

302
00:19:14,363 --> 00:19:19,618
และเปิดแฟรนไชส์ยิมกับสตูดิโอเต้น
เพื่อผู้หญิง โดยผู้หญิง

303
00:19:19,618 --> 00:19:23,205
เพื่อช่วยให้เราทุกคนรู้สึกเป็นตัวเอง
ในแบบที่ดีที่สุด

304
00:19:23,205 --> 00:19:26,458
และสัมผัสถึงพลังในตัวเอง

305
00:19:26,458 --> 00:19:27,793
เยส!

306
00:19:32,089 --> 00:19:33,924
ไว้จะอธิบายทีหลังนะที่รัก

307
00:19:33,924 --> 00:19:35,300
รอไม่ไหวแล้ว

308
00:19:35,300 --> 00:19:38,804
และในเมื่อตอนนี้
ฉันไม่ใช่ผู้บริหารลาส โคลินาสแล้ว...

309
00:19:40,931 --> 00:19:43,767
ฉันรู้สึกสบายใจสุดๆ ที่จะได้ทําแบบนี้

310
00:19:59,199 --> 00:20:02,661
ผมรอมานานมากๆ มากๆ มากๆ ที่จะบอกว่า

311
00:20:03,412 --> 00:20:05,998
ผมรักคุณ ไดแอน เดวีส์

312
00:20:10,127 --> 00:20:12,087
และจากนี้ไป

313
00:20:12,087 --> 00:20:16,300
ขอให้เรียกผมว่า
เฮกเตอร์ผู้ไม่ชายตามองสาวอื่นเลย

314
00:20:20,304 --> 00:20:24,016
เอาละ นี่ไม่ใช่เวลามาเศร้า

315
00:20:24,016 --> 00:20:28,270
แต่เป็นคืนแห่งการฉลอง
โดยเจ้าของคนใหม่จะเป็นคนจ่ายให้

316
00:20:28,270 --> 00:20:34,026
ขอบคุณนะคะ คุณเวรา
สําหรับล็อบสเตอร์และคาเวียร์กองเท่าภูเขา

317
00:20:41,867 --> 00:20:47,164
และการทํางานชิ้นสุดท้ายของฉัน
ในฐานะเจ้าของลาส โคลินาส

318
00:20:47,164 --> 00:20:51,960
ฉันให้พนักงานอันเป็นที่รัก
ได้กลับมาทํางานอีกครั้งพร้อมค่าตอบแทนงามๆ

319
00:20:51,960 --> 00:20:54,880
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีคะ เบโตกลับมาแล้ว

320
00:21:00,344 --> 00:21:05,724
เบโต เบโต เบโต
เบโต เบโต เบโต

321
00:21:06,308 --> 00:21:10,395
และคืนนี้ร้านจะเลี้ยงแต่เหล้าตัวท็อปเท่านั้น

322
00:21:38,757 --> 00:21:40,008
คุณไดแอนครับ

323
00:21:40,008 --> 00:21:44,763
บางคนอาจจะจดจําสไตล์
หรือบุคลิกที่โดดเด่นของคุณ

324
00:21:45,347 --> 00:21:47,850
แต่ผมจะจดจําความมีมนุษยธรรมของคุณครับ

325
00:21:55,107 --> 00:21:56,483
ขอบคุณนะครับ คุณไดแอน

326
00:21:58,944 --> 00:22:01,363
โอ๊ย ไม่เอา ไม่ๆ ไม่เอาคุณนะ

327
00:22:01,363 --> 00:22:04,283
ฉัน... ฉันยังไม่พร้อมเจออะไรแบบนี้

328
00:22:06,201 --> 00:22:10,372
งานสําคัญที่สุดของผมคือปกป้องคุณและรีสอร์ตนี้

329
00:22:11,081 --> 00:22:13,125
ผมขอโทษที่ทําให้คุณผิดหวัง

330
00:22:14,168 --> 00:22:16,086
ไร้สาระน่า ดอน ปาโบล

331
00:22:17,212 --> 00:22:21,216
ทุกความสําเร็จของเราที่นี่
เกิดขึ้นได้เพราะคุณเลย

332
00:22:22,342 --> 00:22:24,887
และบางทีก็เป็นเพราะหนังสือเล่มนั้นของเรา

333
00:22:24,887 --> 00:22:26,638
มันทําหน้าที่ได้ดีแล้ว

334
00:22:27,639 --> 00:22:29,057
จนมันสร้างปัญหานี่แหละ

335
00:22:29,057 --> 00:22:32,519
แต่เราก็บริหารมาได้ดี ถูกไหม

336
00:22:33,770 --> 00:22:35,522
แน่นอนอยู่แล้ว

337
00:22:49,161 --> 00:22:50,954
เอาอะไรไหม ที่รัก

338
00:22:50,954 --> 00:22:53,248
ไม่ค่ะ ขอบคุณ ฉันยังไม่หิว

339
00:22:53,248 --> 00:22:55,792
ฉันไม่หิวมาหลายวันแล้ว

340
00:22:55,792 --> 00:22:58,754
แค่รู้สึกคลื่นไส้แปลกๆ น่ะ

341
00:22:58,754 --> 00:23:01,048
- แกท้องอยู่นี่นา
- ว่าไงนะ

342
00:23:01,048 --> 00:23:02,508
ป้าจะไปรู้ได้ไงคะ

343
00:23:02,508 --> 00:23:04,426
เพราะฉันเป็นป้าแก ฉันก็รู้บ้างอะไรบ้าง

344
00:23:04,426 --> 00:23:07,387
อีกอย่าง ตอนแม่แกท้องแก

345
00:23:07,387 --> 00:23:10,182
เธอชอบดื่มน้ําแช่พริกฮาลาเปญโญ

346
00:23:10,182 --> 00:23:12,768
อื้ม ฟังดูน่าอร่อยจัง

347
00:23:13,352 --> 00:23:14,353
อือ

348
00:23:25,989 --> 00:23:28,367
การที่ครอบครัวลุงไปที่นั่น
และไดแอนประกาศเรื่องใหญ่

349
00:23:28,367 --> 00:23:29,993
มันทําให้ลุงชะงักไปหน่อย

350
00:23:29,993 --> 00:23:33,330
แต่ถึงเวลาที่ลุงต้องตามหาเวรา
และบอกแผนของลุงให้เขารู้

351
00:23:33,330 --> 00:23:35,791
เว้นแต่ว่าเขาจะมาหาลุงก่อน

352
00:23:35,791 --> 00:23:38,877
อยู่นี่เอง แม็กซิโม สนุกกับครอบครัวอยู่ละสิ

353
00:23:39,670 --> 00:23:41,880
อันที่จริงนะครับ คุณเวรา
ถ้าเราไปคุยกันส่วนตัว...

354
00:23:41,880 --> 00:23:44,299
ตอนนี้แหละ
ฉันไม่อยากเสียมารยาทต่อครอบครัวนาย

355
00:23:44,299 --> 00:23:46,093
- หวัดดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

356
00:23:46,093 --> 00:23:50,889
คุณคงภูมิใจในตัวพ่อหนุ่มคนนี้มาก
ทํางานหนัก มุ่งมั่น ภักดี

357
00:23:51,640 --> 00:23:55,769
ได้ข่าวว่าคุณเลี้ยงดูเขาด้วยตัวเอง
ดอนญา โนรา น่าประทับใจมาก

358
00:23:55,769 --> 00:23:57,729
ทรงผมโดนใจจัง...

359
00:23:57,729 --> 00:24:00,399
ค่ะ เขาเป็นอย่างที่ว่าทั้งหมดเลย

360
00:24:00,399 --> 00:24:03,068
น่าเสียดาย
ระหว่างที่โรงแรมอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่าน

361
00:24:03,068 --> 00:24:04,486
จึงจําเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลง

362
00:24:04,486 --> 00:24:07,781
การเปลี่ยนแปลงที่บางคนยากจะยอมรับ

363
00:24:08,740 --> 00:24:13,245
เพราะงี้ผมถึงหวังว่าลูกชายคุณ
จะได้ทํางานเคียงข้างผม

364
00:24:13,245 --> 00:24:15,247
ในฐานะหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการคนใหม่

365
00:24:17,291 --> 00:24:18,625
นายคิดว่าไง

366
00:24:19,168 --> 00:24:20,210
ดอน แม็กซิโม

367
00:24:28,260 --> 00:24:30,345
จะปล่อยให้เราทุกคนงงอยู่แบบนี้เหรอ แม็กซิโม

368
00:24:31,346 --> 00:24:33,891
ลุงไม่คิดว่ามันจะลงเอยแบบนั้น

369
00:24:33,891 --> 00:24:38,353
และลุงรู้ว่าลุงบอกฮูเลียไปแล้ว
แต่นี่เป็นความฝันลุงมาตั้งนาน

370
00:24:38,353 --> 00:24:39,479
ครับ

371
00:24:40,814 --> 00:24:41,815
ผมตกลงครับ

372
00:24:42,691 --> 00:24:47,070
เราจะได้ทําสิ่งที่ยอดเยี่ยมร่วมกัน
เราจะทําให้ที่นี่ประสบความสําเร็จยิ่งขึ้นไป

373
00:24:48,197 --> 00:24:50,908
- ฉันจะปล่อยให้นายฉลองกัน ขอตัวก่อนนะ
- ขอบคุณค่ะ

374
00:24:54,077 --> 00:24:55,704
หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการจ้า

375
00:24:57,039 --> 00:24:58,207
เฮ้ ดอน แม็กซิโม

376
00:24:58,874 --> 00:25:01,251
หูย ไม่เอา ฟังดูแปลกๆ

377
00:25:01,251 --> 00:25:05,422
เก่งมาก บรูซ สปริงส์ทีน
เพราะนายคือ "เดอะบอส" ไง

378
00:25:05,422 --> 00:25:07,049
ในหัวฉันฟังดูดีกว่านี้เยอะ

379
00:25:08,050 --> 00:25:09,927
ฮูเลีย น่าตื่นเต้นเนอะ

380
00:25:11,678 --> 00:25:13,096
ค่ะ แน่นอน

381
00:25:13,096 --> 00:25:14,806
มันคือสิ่งที่เขาต้องการมาตลอดนี่นา

382
00:25:16,433 --> 00:25:17,976
ผมจะพูดไงได้ ในเมื่อทุกคนอยู่ที่นี่...

383
00:25:17,976 --> 00:25:20,812
โนรา ฉันชอบเดรสคุณจังค่ะ

384
00:25:20,812 --> 00:25:23,815
ขอบใจจ้ะ

385
00:25:23,815 --> 00:25:27,611
ผลงานของดีไซเนอร์คนเก่งที่ฉันรู้จักเอง

386
00:25:27,611 --> 00:25:31,740
ว่าไง ฮูเลีย แม็กซิโม
ครอบครัวแม็กซิโม คุยอะไรกันเหรอ

387
00:25:35,077 --> 00:25:38,622
แม่ขายรีสอร์ต
ตอนที่ผมไปหามะละกอแบบยั่งยืนอยู่เนี่ยนะ

388
00:25:38,622 --> 00:25:39,831
อะไรวะเนี่ยแม่

389
00:25:39,831 --> 00:25:41,708
- แม่รู้ว่ามีเรื่องให้คิดเยอะ
- ไม่เลย

390
00:25:41,708 --> 00:25:45,337
ทีวีเคเบิลต่างหากที่มีเรื่องให้คิดเยอะ
โอเคนะ นี่มันบ้าไปแล้ว

391
00:25:45,337 --> 00:25:48,173
ถ้าคุณเวราบีบให้แม่ออก ผมก็จะออกเหมือนกัน

392
00:25:48,674 --> 00:25:51,802
มีภูเขาอื่นให้ปีน มีการเดินทางอื่นให้ออกค้นหา

393
00:25:52,636 --> 00:25:54,721
- ใช่คํานี้ไหมนะ ออกค้นหา
- ฟังแม่นะ

394
00:25:54,721 --> 00:25:57,391
เวลาของแม่ที่นี่จบลงแล้ว
ไม่ว่าแม่จะชอบหรือไม่

395
00:25:57,391 --> 00:26:00,978
แต่ลูกเพิ่งค้นพบที่ที่ลูกเหมาะจะอยู่
ที่ลาส โคลินาส

396
00:26:00,978 --> 00:26:03,188
ลูกไม่รู้หรอกว่ามันทําให้แม่มีความสุขขนาดไหน

397
00:26:03,188 --> 00:26:04,648
เพราะงั้นลูกห้ามไปไหนทั้งนั้น

398
00:26:04,648 --> 00:26:06,316
- แต่... แต่...
- ไม่มีแต่ แชด

399
00:26:06,316 --> 00:26:08,735
แม่ให้เวราสัญญาแล้วว่าจะให้ลูกทํางานต่อ

400
00:26:08,735 --> 00:26:11,989
และความจริงคือ
แม่อยากให้มีคนแอบแฝงตัวอยู่ภายใน

401
00:26:11,989 --> 00:26:15,576
คนที่คอยสืบเรื่องเวราได้
ทันทีที่เขาทําพลาดครั้งแรก

402
00:26:15,576 --> 00:26:18,704
ราชินีคนนี้จะได้กลับมาทวงปราสาทของเธอคืน

403
00:26:20,706 --> 00:26:22,040
ปราสาทเหรอ

404
00:26:22,040 --> 00:26:25,711
แม่พูดอะไรแปลกๆ เหมือนเฮกเตอร์ไม่มีผิด

405
00:26:27,045 --> 00:26:28,255
จ้ะ

406
00:26:28,255 --> 00:26:30,507
มีอีกเรื่องที่แม่ต้องบอกลูก

407
00:26:35,679 --> 00:26:39,057
นายไม่ต้องเรียกฉันว่าป๊ะป๋าก็ได้ ตอนนี้ยังก่อน

408
00:26:40,434 --> 00:26:41,435
แม่

409
00:26:44,813 --> 00:26:46,148
โทษนะ

410
00:26:46,648 --> 00:26:47,858
ดอน แม็กซิโม

411
00:26:49,318 --> 00:26:50,319
เฮ้

412
00:26:52,487 --> 00:26:55,490
ฉันแค่อยากมาบอกว่าคนที่ดีที่สุดย่อมชนะ

413
00:26:56,241 --> 00:26:57,910
เห็นได้ชัดว่าฉันแทงม้าผิดตัว

414
00:26:58,410 --> 00:26:59,536
หรือผิดฝูง

415
00:27:01,038 --> 00:27:02,039
งั้น...

416
00:27:02,956 --> 00:27:05,626
ฉันจะเก็บของและไปจากที่นี่

417
00:27:07,669 --> 00:27:08,587
เดี๋ยวก่อน

418
00:27:10,797 --> 00:27:14,551
ฉันอาจจะเริ่มรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของฉัน
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอพิสูจน์แล้ว

419
00:27:14,551 --> 00:27:17,513
ว่าเธอเต็มใจทําสิ่งต่างๆ ในงานนี้
ที่ฉันไม่อยากทํา

420
00:27:17,513 --> 00:27:20,015
หัวหน้าที่ดีย่อมต้องมีมือขวาที่ยอดเยี่ยม

421
00:27:20,015 --> 00:27:25,229
คนที่ไม่มีปัญหา
กับการจัดการงานที่ไม่ค่อยน่าพิสมัย

422
00:27:26,146 --> 00:27:28,857
และฉันนึกถึงคนอื่น
ที่ไม่น่าพิสมัยมากกว่าเธอไม่ได้เลย

423
00:27:29,650 --> 00:27:30,651
ขอบใจนะ

424
00:27:31,235 --> 00:27:35,072
เธอจะได้เป็นผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ
ถ้าเธอต้องการ

425
00:27:36,073 --> 00:27:39,326
เดี๋ยวนะ นี่นาย... นายพูดจริงเหรอ

426
00:27:42,412 --> 00:27:43,705
แน่นอน

427
00:27:44,206 --> 00:27:47,376
เป็นเกียรติมาก
ที่ได้ช่วยนายทําอะไรก็ตามที่นายต้องการ

428
00:27:48,752 --> 00:27:50,212
ดีใจนะที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้น

429
00:27:50,212 --> 00:27:54,216
เพราะฉันเพิ่งรู้ว่าเธอไม่เคยทํางานแรก
ที่เธอถูกจ้างมาทําเลย

430
00:27:54,216 --> 00:27:56,760
เธอเริ่มจากล้างจานทั้งหมดในปาร์ตี้นี้ดีไหม

431
00:27:56,760 --> 00:27:59,179
แล้วเราค่อยคุยกัน ไปเร็ว

432
00:28:01,390 --> 00:28:02,766
ดอน ปาโบล เดี๋ยวก่อนครับ

433
00:28:03,433 --> 00:28:06,270
คุณจะไปจากที่นี่ตลอดกาลจริงๆ เหรอ

434
00:28:06,270 --> 00:28:09,773
ตลอดกาลมันฟังดูเกินไป เพราะงั้นก็ไม่

435
00:28:10,649 --> 00:28:13,610
และเราทั้งคู่รู้ดีว่าฉันไม่เก่งเรื่องบอกลา

436
00:28:15,195 --> 00:28:16,780
ผมขอโทษจริงๆ ครับ

437
00:28:17,281 --> 00:28:20,993
สําหรับทุกความเสียหายที่ผมก่อ
คุณไม่ควรต้องไปจากที่นี่แบบนี้เลย

438
00:28:20,993 --> 00:28:22,452
ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า

439
00:28:23,245 --> 00:28:26,248
ถึงยังไงก็ใกล้จะหมดยุคของฉัน
ที่ลาส โคลินาสอยู่ดี

440
00:28:28,458 --> 00:28:32,838
ฉันตื่นเต้นที่จะได้อยู่กับลูกหลานฉัน
ในช่วงชีวิตไม่กี่ปีที่ฉันเหลืออยู่

441
00:28:36,258 --> 00:28:38,677
แต่ผมทําให้คุณผิดหวัง ผมหักหลังชายคนเดียว

442
00:28:38,677 --> 00:28:41,513
- ที่เป็นเหมือนพ่อผม
- แม็กซิโม

443
00:28:42,181 --> 00:28:44,224
สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ

444
00:28:44,224 --> 00:28:47,186
คือให้นายตัดสินใจเรื่องยากๆ ที่มากับงานนี้ได้

445
00:28:47,186 --> 00:28:49,605
มีช่วงนึงที่ฉันไม่มั่นใจว่านายทําได้

446
00:28:51,148 --> 00:28:52,691
ซึ่งมันก็ไม่เป็นไร

447
00:28:52,691 --> 00:28:54,443
แต่นายพิสูจน์แล้วว่าฉันคิดผิด

448
00:28:54,443 --> 00:28:57,487
นายเห็นสิ่งที่นายต้องการ แล้วนายก็ไขว่คว้ามัน

449
00:28:57,988 --> 00:28:59,740
ฉันภูมิใจในตัวนายนะ

450
00:29:08,207 --> 00:29:10,209
ผมจะทํางานนี้โดยไม่มีคุณได้ไง

451
00:29:11,668 --> 00:29:13,045
นายต้องทําได้สิ

452
00:29:13,045 --> 00:29:16,632
นี่คือสิ่งที่ฉันบอกอเลฮานโดร เวรา
ตอนฉันแนะนําให้นายเป็นคนรับหน้าที่นี้

453
00:29:17,799 --> 00:29:21,929
หวังว่านี่คือทุกอย่างตามที่นายอยากให้เป็น...

454
00:29:24,765 --> 00:29:25,974
ดอน แม็กซิโม

455
00:29:27,142 --> 00:29:28,685
นี่...

456
00:29:59,383 --> 00:30:01,385
มันคือจุดสิ้นสุดของยุคนั้น

457
00:30:04,137 --> 00:30:07,683
แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของบทใหม่เช่นกัน

458
00:30:09,685 --> 00:30:11,645
และสําหรับลุงนะ ฮิวโก...

459
00:30:11,645 --> 00:30:14,565
คุณครับ ถ้าคุณอยากคุยต่อ คุณต้องไปคุยที่อื่น

460
00:30:14,565 --> 00:30:16,984
ช่วงชั่วโมงสุดท้ายของมื้อเช้าสงวนไว้ให้...

461
00:30:16,984 --> 00:30:19,027
สมาชิกระดับอีลีตเท่านั้น

462
00:30:19,027 --> 00:30:22,239
รู้น่า ประเด็นคือผมยังไม่เจอฮูเลียเลย และ...

463
00:30:23,198 --> 00:30:24,491
คุณไม่สนใจสินะ

464
00:30:26,535 --> 00:30:27,911
โอเค ฮิวโก ไปกันเถอะ

465
00:30:27,911 --> 00:30:31,081
ไม่อยากเชื่อว่านี่คือที่เดียวกับที่ลุงคิดถึงนัก

466
00:30:31,081 --> 00:30:32,541
นั่นสิ ลุงก็ว่างั้น

467
00:30:33,834 --> 00:30:35,169
แต่นี่แหละโลกความจริง

468
00:30:36,003 --> 00:30:37,045
สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป

469
00:30:37,546 --> 00:30:41,300
ผมเดาว่าไอเดียของลาส โคลินาส
คือมันดีกว่าความเป็นจริง

470
00:30:42,593 --> 00:30:44,303
ไม่ใช่แบบนั้นเสมอไปหรอก

471
00:30:45,179 --> 00:30:47,347
ที่นี่เคยเป็นสถานที่ต้องมนตร์

472
00:30:47,848 --> 00:30:51,393
มันคือสถานที่
ที่เกิดช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตลุงหลายอย่าง

473
00:30:51,393 --> 00:30:53,353
สําหรับคนนับไม่ถ้วนด้วย

474
00:30:54,104 --> 00:30:56,815
น่าเสียดายที่ลุงย้อนเวลากลับไปไม่ได้

475
00:30:58,400 --> 00:31:00,319
เป็นแบบนั้นได้ก็ดีสิ ว่าไหม ฮิวโก

476
00:31:01,320 --> 00:31:02,404
ใช่ครับ

477
00:31:08,035 --> 00:31:09,411
มาเร็ว

478
00:31:10,954 --> 00:31:14,041
อยู่นี่เอง ผมตามหาคุณมาชั่วโมงนึงแล้ว

479
00:31:14,041 --> 00:31:16,293
พวกเขาปรับที่คุณเช็กเอาต์ช้าด้วย

480
00:31:16,293 --> 00:31:18,629
แหงสิ เรามีเรื่องต้องทํานี่นา

481
00:31:18,629 --> 00:31:20,088
และตอนนี้เราต้องตามหาฮูเลีย

482
00:31:20,088 --> 00:31:21,507
เธอเช็กเอาต์ไปครึ่งชั่วโมงก่อน

483
00:31:21,507 --> 00:31:25,469
- ว่าไงนะ แล้วทําไมไม่บอก
- บอกแล้ว ผมส่งข้อความหาคุณตั้งหลายครั้ง

484
00:31:25,969 --> 00:31:29,598
โอ๊ะโอ ส่งไม่ไปสักข้อความเดียว
สงสัยผมต้องซื้อแพ็กเกจต่างประเทศใหม่

485
00:31:29,598 --> 00:31:33,477
ไว้ผมค่อยด่าคุณทีหลัง
แต่ตอนนี้เราต้องตามฮูเลียให้ทันก่อนเธอกลับไป

486
00:31:34,478 --> 00:31:36,563
ถึงผมจะชอบการไล่ล่าในชีวิตจริงไปที่สนามบิน

487
00:31:36,563 --> 00:31:40,150
ลุงว่ามันไม่ง่ายกว่าเหรอถ้าส่งข้อความหาฮูเลีย
แล้วบอกให้เธอรอก่อน

488
00:31:40,150 --> 00:31:41,777
หลานนี่ไม่โรแมนติกเอาซะเลย

489
00:31:41,777 --> 00:31:43,820
อีกอย่าง ลุงมีเบอร์เธอที่ไหนล่ะ

490
00:31:50,327 --> 00:31:52,412
- พวกนี้ใครครับ
- นกต่อ

491
00:31:54,331 --> 00:31:58,335
มหาเศรษฐีต้องเตรียมพร้อมหลบหนีอยู่เสมอ
เผื่อไว้น่ะ

492
00:31:58,335 --> 00:32:01,713
เอาละ เราไม่รู้ว่าเธอไปไกลถึงไหนแล้ว

493
00:32:01,713 --> 00:32:05,259
อีกอย่าง อากาปุลโกช่วงเวลานี้
อาจจะรถติดหนัก...

494
00:32:05,968 --> 00:32:08,554
- ได้เวลาขึ้น ฮ.กันแล้ว
- เจ๋งเลย

495
00:32:18,730 --> 00:32:21,900
พนักงานต้อนรับบอกผมว่ารถยนต์สองตอนสีดํา
มารับเธอไปสนามบิน

496
00:32:23,902 --> 00:32:25,279
มีใครเห็นเธอไหม

497
00:32:25,779 --> 00:32:27,698
เธอขึ้นบนทางด่วนรึยัง

498
00:32:28,282 --> 00:32:30,075
เดี๋ยวก่อน เขาเพิ่งส่งข้อความมาอีก

499
00:32:32,578 --> 00:32:34,913
ดูเหมือนเขาให้ข้อมูลผิดมา

500
00:32:36,707 --> 00:32:40,169
โอเค เราอาจไม่ต้องใช้ ฮ.แล้ว

501
00:32:54,600 --> 00:32:56,476
{\an8}(ลาส โคลินาส
โรงแรมและรีสอร์ต)

502
00:33:08,071 --> 00:33:09,072
ฮูเลีย

503
00:33:10,032 --> 00:33:11,617
ผมนึกว่าคุณกลับไปแล้ว

504
00:33:12,993 --> 00:33:14,745
ผมมีเรื่องต้องบอกคุณ

505
00:33:15,329 --> 00:33:18,957
ฉันว่าคุณทําให้เห็นชัดเจนแล้ว
ด้วยเฮลิคอปเตอร์และทุกๆ อย่าง

506
00:33:19,875 --> 00:33:22,920
ถ้าย้อนเวลาไปได้
ผมน่าจะนั่งรถกอล์ฟมามากกว่า

507
00:33:23,420 --> 00:33:24,463
อะไรนะ

508
00:33:24,463 --> 00:33:27,382
ไม่รอให้ใบพัดหยุดก่อนเหรอ

509
00:33:28,467 --> 00:33:29,468
ไม่

510
00:33:29,968 --> 00:33:34,306
ผมกลัวว่าถ้าผมไม่พูดตอนนี้ ผมจะไม่มีโอกาสอีก

511
00:33:34,306 --> 00:33:35,390
และผม...

512
00:33:36,600 --> 00:33:37,976
- โว้ว
- ว้าว

513
00:33:39,061 --> 00:33:40,979
มัน... มันหยุดไวจัง

514
00:33:40,979 --> 00:33:42,064
ค่ะ

515
00:33:43,649 --> 00:33:44,942
ฟังนะ...

516
00:33:45,526 --> 00:33:47,444
ตอนนี้เหมือนจะเงียบเกิน

517
00:33:48,820 --> 00:33:51,031
แม็กซิโม ขอโทษที แต่ฉันต้องไปแล้วจริงๆ

518
00:33:51,031 --> 00:33:53,784
โอเคๆ เฮ้ ผมจะรีบพูดให้จบ

519
00:33:54,618 --> 00:33:55,619
โอเค

520
00:33:57,412 --> 00:34:00,624
ทุกความผิดพลาดที่ผมทํามาทั้งชีวิต

521
00:34:00,624 --> 00:34:03,585
จนถึงตอนนี้ สิ่งที่ผิดพลาดหนักที่สุด
คือการเสียคุณไป

522
00:34:04,628 --> 00:34:07,965
และก่อนที่ผมจะปล่อยให้คุณไปจากชีวิตผมอีก

523
00:34:07,965 --> 00:34:09,675
ผมอยากให้คุณรู้ไว้...

524
00:34:12,135 --> 00:34:14,429
ว่าผมเพิ่งซื้อลาส โคลินาส

525
00:34:16,264 --> 00:34:17,558
ว่าไงนะ

526
00:34:17,558 --> 00:34:18,766
โรงแรมไง

527
00:34:19,976 --> 00:34:21,186
ผมจําเป็นต้องทํา

528
00:34:21,186 --> 00:34:24,356
หลักๆ เป็นเพราะผมเกลียดบุฟเฟ่ต์มื้อเช้า

529
00:34:24,356 --> 00:34:27,109
ว้าว โอเค มัน... หุนหันพลันแล่นมาก

530
00:34:28,360 --> 00:34:31,487
แต่ฉันมั่นใจว่าคุณมีคนที่จะช่วยคุณ

531
00:34:31,487 --> 00:34:33,239
เปลี่ยนมันให้กลับมายอดเยี่ยมได้อีกครั้ง โอเค

532
00:34:33,991 --> 00:34:37,286
เห็นไหม นี่แหละประเด็น
ไม่ใช่คนของผมที่จะทํา

533
00:34:37,953 --> 00:34:38,871
แต่เป็นผมเอง

534
00:34:40,289 --> 00:34:41,290
ฮูเลีย...

535
00:34:42,708 --> 00:34:46,587
ลาส โคลินาสคือที่ที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต

536
00:34:47,795 --> 00:34:51,550
ผมจะส่งต่อธุรกิจนี้ให้ซีโอโอของผม

537
00:34:51,550 --> 00:34:54,636
ผมเลยมีเวลาเหลือเฟือที่จะสร้างที่นี่ขึ้นมาใหม่

538
00:34:55,762 --> 00:34:57,723
อาจจะมีลูกสาวผมคอยช่วยด้วย...

539
00:35:00,017 --> 00:35:03,061
กับดีไซเนอร์ระดับท็อปบางคน

540
00:35:04,271 --> 00:35:05,898
ถ้าคุณสนใจน่ะนะ

541
00:35:09,234 --> 00:35:10,235
เถอะน่า

542
00:35:11,195 --> 00:35:12,321
ฮูเลีย

543
00:35:12,821 --> 00:35:15,199
ผมรู้ว่าชีวิตคุณยุ่งมากแล้ว ฮูเลีย

544
00:35:15,199 --> 00:35:18,827
แต่เรามาใช้เวลาที่นี่ด้วยกันได้...

545
00:35:18,827 --> 00:35:21,038
ตอนที่คุณสะดวก แหงอยู่แล้ว...

546
00:35:21,705 --> 00:35:27,669
และมาดูกันว่าเราจะค้นพบที่นี่ที่เดิมได้อีกไหม

547
00:35:31,548 --> 00:35:35,427
รู้ไหมว่าคุณต้องใช้สีมากเท่าไร

548
00:35:35,427 --> 00:35:38,347
เพื่อทาสีทั้งโรงแรมให้เป็นสีชมพูอีกครั้ง

549
00:35:41,433 --> 00:35:42,643
แปลว่าตกลงใช่ไหม

550
00:35:49,107 --> 00:35:52,945
ผมรอได้ แต่ตอนนี้คุณมีคนรอฟังเยอะเลย

551
00:36:07,125 --> 00:36:08,460
คุณคิดว่าไง ฮูเลีย

552
00:36:11,755 --> 00:36:13,090
เราทั้งคู่รู้ดี

553
00:36:14,508 --> 00:36:16,927
ว่าเรื่องนี้ยังห่างไกลตอนจบนัก

554
00:37:20,866 --> 00:37:22,868
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี