1
00:00:06,043 --> 00:00:09,959
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:32,584 --> 00:01:33,584
‎คาโรลิน่า

3
00:01:40,084 --> 00:01:41,043
‎คาโรลิน่า

4
00:01:55,459 --> 00:01:56,459
‎สวัสดี

5
00:01:58,418 --> 00:01:59,418
‎ได้ยินหมอไหม

6
00:02:01,293 --> 00:02:02,334
‎เยี่ยมมาก

7
00:02:05,834 --> 00:02:07,459
‎หมอชื่ออันเดร ยานูเซฟสกี

8
00:02:07,543 --> 00:02:11,168
‎เป็นนักประสาทวิทยา
‎ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในคาโตวิตเซ

9
00:02:12,251 --> 00:02:15,418
‎หมอได้ดูแลเธอมาสองสามสัปดาห์แล้ว

10
00:02:22,793 --> 00:02:25,043
‎จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ไหม

11
00:02:28,834 --> 00:02:29,834
‎น้ำ

12
00:02:31,543 --> 00:02:32,709
‎ฉันจมน้ำ

13
00:02:33,293 --> 00:02:34,168
‎ไม่ใช่

14
00:02:34,834 --> 00:02:38,043
‎เธอประสบอุบัติเหตุรถชนที่รุนแรงมาก

15
00:02:38,876 --> 00:02:41,251
‎รู้ไหมว่าเธอเป็นโคม่ามานานแค่ไหนแล้ว

16
00:02:43,209 --> 00:02:45,251
‎สี่สัปดาห์กว่า

17
00:02:47,918 --> 00:02:49,501
‎จำชื่อตัวเองได้ไหม

18
00:02:52,376 --> 00:02:53,918
‎คาโรลิน่า

19
00:02:56,584 --> 00:02:57,751
‎หรือว่า

20
00:02:58,834 --> 00:02:59,834
‎จูเลีย

21
00:03:01,251 --> 00:03:02,126
‎"หรือ" เหรอ

22
00:03:02,209 --> 00:03:04,626
‎คุณหมอโมรุลสกาเรียกฉันว่างั้น

23
00:03:06,293 --> 00:03:08,834
‎ที่แผนกประสาทวิทยาไม่มีหมอชื่อนั้นหรอก

24
00:03:10,751 --> 00:03:14,209
‎จำคนนี้ได้ไหม แม่ของเธอโชคดีกว่าเธออีก

25
00:03:14,293 --> 00:03:16,001
‎- ขอคุยนะคะ
‎- สิบนาที

26
00:03:17,209 --> 00:03:19,001
‎แม่ดีใจจังเลยคาโรลิน่า

27
00:03:19,084 --> 00:03:20,584
‎ลูกรักของแม่

28
00:03:21,543 --> 00:03:23,751
‎หนูนึกว่าแม่ตายไปแล้ว

29
00:03:25,293 --> 00:03:26,793
‎ลูกกลับมาหาเราแล้ว

30
00:03:30,043 --> 00:03:31,334
‎แล้วอดัมล่ะ

31
00:03:31,834 --> 00:03:33,084
‎ใครนะ

32
00:03:33,793 --> 00:03:35,793
‎อดัม เขาอยู่ไหน

33
00:03:35,876 --> 00:03:36,834
‎อดัมเหรอ

34
00:03:38,543 --> 00:03:40,334
‎แม่ไม่เห็นรู้เลยว่าลูกมีแฟนด้วย

35
00:03:40,418 --> 00:03:44,209
‎ถ้าแม่รู้ แม่คงบอกเขาไปแล้ว
‎แม่ขอโทษนะ แม่ไม่รู้จริงๆ

36
00:03:49,293 --> 00:03:50,459
‎แม่เห็นคนนั้นไหม

37
00:03:51,418 --> 00:03:53,043
‎แพทริเซีย เห็นสิจ๊ะ

38
00:03:53,126 --> 00:03:54,626
‎นี่คือน้องสาวของลูก

39
00:03:55,959 --> 00:03:57,918
‎น้องเฝ้าเตียงลูกไม่ไปไหนเลย

40
00:03:58,001 --> 00:04:00,751
‎แม่พยายามกล่อมให้ไปพักแล้ว แต่ไม่ได้ผล

41
00:04:01,459 --> 00:04:04,709
‎น้องโดดเรียนทุกวันเลย น่าจะต้องซ้ำชั้นด้วย

42
00:04:13,751 --> 00:04:15,251
‎เธอมีตัวตนจริงๆ

43
00:04:16,126 --> 00:04:20,543
‎ไม่หรอก ฉันเป็นผีน้องสาว
‎จากฝันร้ายสุดสยองของพี่

44
00:04:59,209 --> 00:05:00,418
‎คุณหมอคะ

45
00:05:03,001 --> 00:05:04,293
‎เราควรกังวลไหม

46
00:05:05,876 --> 00:05:09,418
‎ผลการตรวจวันนี้แสดงให้เห็นว่า
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดี

47
00:05:09,501 --> 00:05:12,251
‎แล้วโมรุลสกาล่ะ คาโรลิน่าพูดถึงเธออีกแล้ว

48
00:05:12,334 --> 00:05:16,209
‎ไม่มีหมอชื่อนั้นที่นี่จริงๆ เหรอคะ
‎เธอเป็นจิตแพทย์ที่รักษาโรคความจำเสื่อม

49
00:05:16,293 --> 00:05:18,959
‎ผมเที่ยวถามหมอและพยาบาลทุกแผนกแล้ว

50
00:05:19,043 --> 00:05:21,876
‎โรงพยาบาลเราไม่มีพนักงานชื่อโมรุลสกา

51
00:05:21,959 --> 00:05:23,334
‎เธอพูดถึงคนชื่ออดัม

52
00:05:23,418 --> 00:05:27,001
‎ฉันโทรหาเพื่อนๆ ที่โรงเรียนแล้ว
‎แต่ไม่มีใครรู้จักคนชื่อนั้น

53
00:05:27,084 --> 00:05:29,668
‎พ่อแม่อย่างเราไม่ค่อยจะรู้อะไร
‎ในชีวิตเด็กวัยรุ่นหรอก

54
00:05:29,751 --> 00:05:31,834
‎เป็นไปได้ไหมคะว่าเธอฝันไป

55
00:05:32,626 --> 00:05:34,626
‎มันก็เป็นไปได้ เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นบ่อย

56
00:05:35,293 --> 00:05:37,918
‎คนไข้ที่ตื่นจากโคม่ามักจะจำความฝันได้

57
00:05:38,001 --> 00:05:39,584
‎และเล่าให้ฟัง

58
00:05:40,209 --> 00:05:43,418
‎สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือ
‎คาโรลิน่าต้องพักผ่อนให้มากๆ

59
00:05:43,918 --> 00:05:45,334
‎และต้องรู้สึกปลอดภัย

60
00:05:45,418 --> 00:05:48,418
‎เดี๋ยวความทรงจำจากความฝันจะจางหายไปเอง

61
00:05:48,501 --> 00:05:50,168
‎ขออภัยครับ ผมมีธุระ

62
00:05:50,834 --> 00:05:52,543
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ครับ

63
00:06:06,584 --> 00:06:07,418
‎แพตตี้

64
00:06:08,793 --> 00:06:09,793
‎แม่

65
00:06:25,084 --> 00:06:26,376
‎คาโรลิน่า

66
00:06:38,043 --> 00:06:39,584
‎คาโรลิน่า

67
00:06:56,043 --> 00:06:57,043
‎คาโรลิน่า

68
00:07:15,584 --> 00:07:16,751
‎คาโรลิน่า

69
00:07:27,209 --> 00:07:28,709
‎คาโรลิน่า

70
00:07:28,793 --> 00:07:29,751
‎อดัม

71
00:07:32,751 --> 00:07:33,709
‎อดัม

72
00:07:43,543 --> 00:07:44,751
‎คาโรลิน่า!

73
00:08:04,418 --> 00:08:09,001
‎เห็นไหม พอเธอเลิกกินยา
‎ก็เลยเห็นภาพหลอนรุนแรงขึ้น

74
00:08:10,793 --> 00:08:13,168
‎คาโรลิน่า ตื่นสิ

75
00:08:23,584 --> 00:08:24,543
‎เป็นอะไรไหม

76
00:08:25,959 --> 00:08:26,959
‎ได้ยินฉันไหม

77
00:08:28,584 --> 00:08:29,418
‎ยาเน็ค

78
00:08:30,168 --> 00:08:31,543
‎จำชื่อฉันได้ด้วยเหรอ

79
00:08:32,459 --> 00:08:34,543
‎ไม่รู้ว่าจำได้จากที่ไหน แต่…

80
00:08:36,043 --> 00:08:38,793
‎ฉันขึ้นรถพยาบาลมาที่โรงพยาบาลนี้กับเธอ

81
00:08:39,293 --> 00:08:40,418
‎ฉันช่วยปั๊มหัวใจเธอ

82
00:08:40,918 --> 00:08:42,334
‎ลุกขึ้นเถอะ

83
00:08:44,000 --> 00:08:45,001
‎ยื่นมือมา

84
00:08:49,834 --> 00:08:50,709
‎โอเค

85
00:08:50,793 --> 00:08:52,834
‎เคยมีอาการแบบนั้นก่อนเกิดอุบัติเหตุไหม

86
00:08:55,001 --> 00:08:55,959
‎ไม่เคย

87
00:08:57,751 --> 00:08:58,834
‎ฉันว่าไม่นะ

88
00:09:00,001 --> 00:09:02,334
‎ฉันฝันร้ายมากเลย

89
00:09:02,834 --> 00:09:04,376
‎น่าจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา

90
00:09:05,668 --> 00:09:09,126
‎แต่มันเป็นไปได้เหรอ
‎ที่ความฝันจะเหมือนจริงขนาดนั้น

91
00:09:09,709 --> 00:09:10,543
‎อือ

92
00:09:12,918 --> 00:09:16,293
‎ตอนฉันตื่นขึ้นจากโคม่า ฉันไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

93
00:09:17,209 --> 00:09:20,168
‎ความฝันฉันรู้สึกเหมือนจริง

94
00:09:21,334 --> 00:09:22,626
‎มากกว่าความจริงซะอีก

95
00:09:22,709 --> 00:09:24,168
‎แล้วฝันอะไรเหรอ

96
00:09:27,418 --> 00:09:30,418
‎ถ้าฉันเล่าให้ฟัง พรุ่งนี้จะโดนจับ
‎ไปขังแผนกจิตเวชน่ะสิ

97
00:09:30,501 --> 00:09:31,709
‎ไม่จับไปหรอก

98
00:09:34,418 --> 00:09:35,418
‎ฉันเป็นหมอ

99
00:09:37,126 --> 00:09:40,793
‎อาจไม่มีประสบการณ์มากนัก
‎แต่ก็เคยฟังมาเยอะแล้ว

100
00:09:44,334 --> 00:09:47,376
‎ฉันฝันว่าตัวเองอยู่ในคลินิกความจำเสื่อม

101
00:09:52,959 --> 00:09:55,168
‎หัวหน้าคลินิกชื่อคุณหมอโซเฟีย โมรุลสกา

102
00:09:56,209 --> 00:09:59,793
‎นอกจากฉันแล้วก็มีคนไข้อื่นอีกหลายคน

103
00:10:02,209 --> 00:10:03,709
‎ฉันมีเพื่อนที่นั่น

104
00:10:04,626 --> 00:10:06,168
‎ฉันจำชื่อพวกเขาได้

105
00:10:07,209 --> 00:10:08,626
‎อิซก้า ชีม่อน

106
00:10:10,251 --> 00:10:12,209
‎พาเวล มิเลน่า

107
00:10:14,251 --> 00:10:15,084
‎อดัม

108
00:10:18,459 --> 00:10:20,168
‎ทุกอย่างมันรู้สึก…

109
00:10:21,376 --> 00:10:22,418
‎เหมือนจริง

110
00:10:28,584 --> 00:10:31,334
‎- คิดว่าฉันบ้าหรือเปล่า
‎- ไม่หรอก

111
00:10:32,751 --> 00:10:36,543
‎สมองเป็นอวัยวะที่ลึกลับซับซ้อน

112
00:10:39,668 --> 00:10:40,668
‎โอเค

113
00:10:44,376 --> 00:10:45,876
‎ดื่มสิ เดี๋ยวก็เย็นหมดหรอก

114
00:10:53,293 --> 00:10:55,293
‎แพทริเซียเอาของพวกนี้มาให้

115
00:10:56,668 --> 00:10:57,543
‎ระวังหัว

116
00:10:59,084 --> 00:10:59,918
‎โอเค

117
00:11:01,334 --> 00:11:02,251
‎ขอมือหน่อย

118
00:11:02,751 --> 00:11:07,251
‎น้องไปรู้มาว่าคนโคม่าสามารถรับรู้
‎เวลาที่คนรักอยู่ใกล้

119
00:11:07,334 --> 00:11:11,043
‎สามารถได้ยินเสียง
‎หรือรับรู้ว่ารอบตัวมีสิ่งของอะไร

120
00:11:12,876 --> 00:11:15,084
‎น้องอ่านหนังสือเล่มโปรดให้ลูกฟัง

121
00:11:16,251 --> 00:11:17,876
‎เล่นเพลงโปรดให้ฟัง

122
00:11:21,126 --> 00:11:24,209
‎หลังกลับจากทริปนี้ไม่กี่เดือนพ่อก็เสีย

123
00:11:27,043 --> 00:11:29,168
‎หนูลืมเรื่องนั้นไปได้ยังไง

124
00:11:29,251 --> 00:11:30,418
‎ให้พี่นอนนะ

125
00:11:32,459 --> 00:11:35,293
‎มา มานี่มาคนดี

126
00:11:35,376 --> 00:11:36,876
‎นั่นแหละ

127
00:11:37,376 --> 00:11:38,459
‎โอเค

128
00:11:41,293 --> 00:11:43,168
‎จำอุบัติเหตุได้ไหมลูก

129
00:11:43,918 --> 00:11:44,834
‎ไม่ได้

130
00:11:45,334 --> 00:11:46,501
‎ก็ไม่เชิง

131
00:11:48,834 --> 00:11:49,918
‎มันมืด

132
00:11:50,709 --> 00:11:53,668
‎ฝกตกหนัก เรากำลังเลี้ยวขึ้นทางด่วน

133
00:11:56,043 --> 00:11:57,168
‎เราทะเลาะกัน

134
00:12:00,876 --> 00:12:02,334
‎แม่ไม่ทันตั้งตัว

135
00:12:03,543 --> 00:12:08,418
‎แม่ขอโทษจริงๆ นะคาโรลิน่า
‎แม่เห็นเขาในกระจกตอนที่สายไปแล้ว

136
00:12:08,501 --> 00:12:12,584
‎แม่พยายามแล้ว แต่เขาขับรถเร็วเกินไป

137
00:12:14,959 --> 00:12:17,043
‎เขาชนรถเราทางฝั่งของลูก

138
00:12:20,918 --> 00:12:21,918
‎ไม่เป็นไรค่ะ

139
00:12:23,543 --> 00:12:24,543
‎จริงๆ

140
00:12:25,293 --> 00:12:27,126
‎หนูจำอะไรไม่ได้เลย

141
00:12:28,793 --> 00:12:29,626
‎แล้ว…

142
00:12:31,126 --> 00:12:32,918
‎ตอนนั้นเราจะไปที่ไหนเหรอ

143
00:12:34,793 --> 00:12:38,126
‎- แม่กำลังพาพี่…
‎- อย่าพูดถึงฝันร้ายนั้นอีกเลยดีกว่า

144
00:12:50,168 --> 00:12:53,084
‎- ผมมารับของของอิกนาซี่
‎- ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

145
00:12:54,501 --> 00:12:55,501
‎นี่ค่ะ

146
00:12:57,209 --> 00:12:59,168
‎ดูก่อนนะคะว่าของครบไหม

147
00:13:02,209 --> 00:13:03,376
‎ครบแล้วครับ

148
00:13:03,876 --> 00:13:05,209
‎เซ็นตรงนี้ค่ะ

149
00:13:07,126 --> 00:13:08,001
‎- ตรงนี้เหรอ
‎- ค่ะ

150
00:13:17,001 --> 00:13:17,834
‎คาโรลิน่า

151
00:13:21,126 --> 00:13:23,793
‎ขอโทษค่ะ เรารู้จักกันเหรอ

152
00:13:23,876 --> 00:13:28,334
‎รู้จัก เธออยู่ห้องเดียวกัน
‎กับอิกนาซี่ ลูกชายของฉัน

153
00:13:29,543 --> 00:13:32,418
‎ฉันกับน้องสาวเธอมักจะเจอกัน
‎เพราะมาเฝ้าเธอกับลูกฉัน

154
00:13:32,501 --> 00:13:35,959
‎เราเถียงกันตั้งหลายครั้งว่า
‎ควรเปิดดนตรีคลาสสิกหรืออิเล็กทรอนิกส์

155
00:13:42,209 --> 00:13:44,418
‎ลูกฉันเป็นเด็กดีมาก

156
00:13:53,751 --> 00:13:55,043
‎แล้วเจอกัน

157
00:13:55,543 --> 00:13:56,543
‎คาโรลิน่า

158
00:13:58,918 --> 00:14:00,501
‎- สวัสดีครับ
‎- สวัสดี

159
00:14:00,584 --> 00:14:02,251
‎เริ่มกันเลยไหม

160
00:14:07,084 --> 00:14:09,876
‎เขาเป็นคนที่น่ารักมาก

161
00:14:10,543 --> 00:14:11,543
‎ขอทางครับ

162
00:14:17,251 --> 00:14:19,668
‎รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของคนนั้น

163
00:14:19,751 --> 00:14:20,751
‎อิกนาซี่น่ะเหรอ

164
00:14:22,084 --> 00:14:23,668
‎เขาไม่ฟื้นจากโคม่า

165
00:14:23,751 --> 00:14:27,793
‎- แต่เขาประสบอุบัติเหตุหรือ…
‎- เปล่า สมองอักเสบรุนแรงน่ะ

166
00:14:29,126 --> 00:14:32,418
‎เขาหมดแรงต่อสู้ แล้วสมองก็เกิดบวมขึ้นมา

167
00:14:33,043 --> 00:14:34,209
‎ยังไงก็รักษาไม่หาย

168
00:14:35,709 --> 00:14:37,126
‎เปิดแล้วนะ

169
00:14:41,418 --> 00:14:42,626
‎ทุกอย่างโอเคไหม

170
00:15:03,876 --> 00:15:06,626
‎- มีเหรียญไหม
‎- มีสิจ๊ะ

171
00:15:07,209 --> 00:15:08,459
‎น่าจะอยู่ในนี้แหละ

172
00:15:15,751 --> 00:15:16,751
‎มานี่

173
00:15:31,293 --> 00:15:32,251
‎นี่

174
00:15:33,543 --> 00:15:35,751
‎- ไง
‎- นึกว่ากลับบ้านแล้วซะอีก

175
00:15:37,876 --> 00:15:39,418
‎- หมากฝรั่งไหม
‎- ไม่ ขอบใจ

176
00:15:39,501 --> 00:15:44,084
‎ตามใจ เป่าลูกโป่งได้ใหญ่มากแต่จืดเร็ว

177
00:15:45,709 --> 00:15:49,543
‎ฟังนะ ถ้าเธออยากคุยกันก็ได้นะ

178
00:15:50,876 --> 00:15:53,209
‎เพราะเธอเจอเรื่องเลวร้ายมาเยอะ

179
00:15:54,334 --> 00:15:58,084
‎- นี่เสนอจะช่วยจริงๆ หรือว่าตั้งใจจีบ
‎- แล้วแต่จะเลือก

180
00:16:11,793 --> 00:16:13,751
‎ฉันต้องรีบไปแล้ว

181
00:16:19,668 --> 00:16:21,043
‎พอเลย

182
00:16:22,168 --> 00:16:25,001
‎พี่ทำได้ไงเนี่ย
‎ขนาดนอนโคม่าอยู่ตั้งนานยังมีคนมาจีบ

183
00:16:25,084 --> 00:16:25,918
‎จะไปรู้เหรอ

184
00:16:41,459 --> 00:16:42,459
‎หมากฝรั่งไหมคะ

185
00:16:44,001 --> 00:16:44,959
‎ไม่ ขอบใจจ้ะ

186
00:17:16,958 --> 00:17:17,918
‎ทูรันโดต์

187
00:17:20,168 --> 00:17:21,293
‎ยานีน่า ฮัส

188
00:17:21,376 --> 00:17:25,168
‎จำได้ไหม เมื่อสามปีที่แล้ว
‎เราไปดูเรื่องมาดามบัตเตอร์ฟลายที่วอร์ซอ

189
00:17:27,626 --> 00:17:30,334
‎แล้วรู้ไหมว่าเธอก็เพิ่งฟื้นจากโคม่าเหมือนกัน

190
00:17:30,418 --> 00:17:32,334
‎เธอประสบอุบัติเหตุตอนไปสกี

191
00:17:34,918 --> 00:17:36,543
‎(ยานีน่า ฮัสกลับมาอย่างอลังการ)

192
00:17:36,626 --> 00:17:38,793
‎(ตั้งแต่วันที่ 16 เมษายน
‎โรงโอเปร่าคาโตวิตเซ)

193
00:17:41,293 --> 00:17:43,751
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ขอบคุณครับ

194
00:18:53,293 --> 00:18:55,334
‎นี่ไง ทุกอย่างโอเคแล้ว

195
00:18:56,918 --> 00:18:57,959
‎จ้ะ แม่รู้

196
00:19:35,209 --> 00:19:39,293
‎สาวๆ อยากไปเยี่ยมพี่มากเลย
‎แต่คุณหมอไม่ยอมให้เข้าไป

197
00:19:53,293 --> 00:19:54,293
‎สวัสดีจ้ะความทรงจำ

198
00:19:56,709 --> 00:19:57,543
‎ไง

199
00:19:59,043 --> 00:20:01,418
‎- หนูให้อาหารมันตอนพี่ไม่อยู่
‎- ดูก็รู้

200
00:20:01,959 --> 00:20:03,668
‎อ้วนตัวจะแตกแล้ว

201
00:20:37,251 --> 00:20:39,626
‎ถ้าไม่อยากเล่น ไม่ต้องเล่นก็ได้

202
00:20:40,918 --> 00:20:42,293
‎พูดเรื่องอะไรของแม่

203
00:20:44,334 --> 00:20:47,209
‎หนูเล่นเป็นไม่ใช่เหรอคะ

204
00:20:50,751 --> 00:20:52,793
‎หรือว่านั่นก็เป็นแค่ความฝัน

205
00:20:53,918 --> 00:20:56,501
‎พี่เล่นเป็น พรสวรรค์ระดับพี่นี่หนึ่งในล้านเลย

206
00:20:58,043 --> 00:21:00,918
‎ลูกอาจต้องรอเวลาให้ทุกอย่างกลับไปเป็นปกติ

207
00:21:01,626 --> 00:21:02,626
‎ให้ลูกจำได้

208
00:22:03,084 --> 00:22:06,918
‎ฉันเคยโกรธที่พี่มีพรสวรรค์แต่ไม่อยากเล่นเปียโน

209
00:22:08,876 --> 00:22:12,209
‎ที่พี่เอาแต่สร้างปัญหาให้แม่
‎ที่ผ่านเรื่องไม่ดีมาตั้งมาก

210
00:22:12,293 --> 00:22:14,001
‎และลงทุนไปกับพี่ตั้งเยอะ

211
00:22:15,501 --> 00:22:18,543
‎ฉันแปลกใจที่ตัวเองพูดแบบนี้

212
00:22:19,168 --> 00:22:20,334
‎แต่ช่างมันเถอะ

213
00:22:22,043 --> 00:22:24,334
‎ให้เวลาตัวเองหน่อย เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น

214
00:22:26,501 --> 00:22:29,376
‎อะไรจะดีขึ้นเหรอ แพตตี้

215
00:22:31,668 --> 00:22:32,918
‎พี่เล่นไม่เป็น

216
00:22:37,001 --> 00:22:38,668
‎พี่จะไปบอกสาวๆ ว่ายังไง

217
00:22:39,376 --> 00:22:41,084
‎พี่จะกลับไปเรียนได้ยังไง

218
00:22:43,459 --> 00:22:45,418
‎นอกจากเปียโนแล้ว พี่ไม่มีอะไรเลย

219
00:22:45,501 --> 00:22:47,126
‎รู้ได้ไงว่าเล่นไม่เป็น

220
00:22:47,209 --> 00:22:48,418
‎พี่รู้สึกได้

221
00:22:51,918 --> 00:22:55,501
‎ตอนนี้พอเล่นแล้วมันไม่เป็นธรรมชาติ
‎มันรู้สึกแข็งกระด้าง

222
00:22:57,709 --> 00:22:59,084
‎เธอก็ได้ยินนี่

223
00:23:03,334 --> 00:23:06,459
‎ต้องเกิดอะไรไม่ดีตอนโคม่าอยู่แน่ๆ เลย

224
00:23:06,543 --> 00:23:09,709
‎- หมอยานุสเซวสกีบอกว่าทุกอย่างดีแล้ว
‎- ไม่จริงสักนิด

225
00:23:11,418 --> 00:23:13,376
‎พี่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร

226
00:23:19,834 --> 00:23:21,293
‎พูดเรื่องอะไรเนี่ย

227
00:23:21,834 --> 00:23:23,668
‎พี่เป็นพี่สาวสุดที่รักของฉันไง

228
00:23:25,084 --> 00:23:26,834
‎ต่อให้ไม่มีพรสวรรค์ก็ตามที

229
00:23:29,043 --> 00:23:33,584
‎พี่ฝันว่าคลินิกโอกาสครั้งใหม่
‎ทำอะไรบางอย่างกับพี่

230
00:23:35,168 --> 00:23:36,584
‎ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ

231
00:23:37,168 --> 00:23:38,876
‎มันลืมไม่ลง

232
00:23:40,876 --> 00:23:41,959
‎ไม่ได้อยากคิดหรอก

233
00:23:44,043 --> 00:23:45,668
‎พี่รู้ว่ามันจะฟังดูแปลก

234
00:23:48,584 --> 00:23:49,418
‎แต่ว่า…

235
00:23:51,209 --> 00:23:52,876
‎พี่ตกหลุมรักใครบางคนที่นั่น

236
00:23:54,168 --> 00:23:55,376
‎คลั่งเลยแหละ

237
00:24:15,959 --> 00:24:17,668
‎ไม่นะ

238
00:24:17,751 --> 00:24:19,043
‎ไม่จริง

239
00:24:23,668 --> 00:24:26,543
‎ไม่จริง ไม่

240
00:24:41,501 --> 00:24:42,793
‎คาโรลิน่า

241
00:24:47,293 --> 00:24:48,418
‎คาโรลิน่า

242
00:24:57,709 --> 00:24:59,001
‎คาโรลิน่า!

243
00:25:09,126 --> 00:25:10,459
‎คาโรลิน่า ช่วยด้วย

244
00:25:10,959 --> 00:25:13,376
‎ทุกอย่างที่ฉันทำก็เพื่อตัวแกเอง

245
00:25:14,668 --> 00:25:17,293
‎คาโรลิน่า!

246
00:26:07,293 --> 00:26:11,668
‎(ยานีน่า ฮัส)

247
00:26:15,793 --> 00:26:20,751
‎(ยานีน่า ฮัสจะสวมบทเจ้าหญิง
‎ในเรื่องทูรันโดต์)

248
00:26:25,751 --> 00:26:27,209
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดี

249
00:26:28,126 --> 00:26:30,251
‎ฉันอยากคุยกับคุณยานีน่า ฮัสค่ะ

250
00:26:30,334 --> 00:26:31,668
‎คุณเป็นใครคะ

251
00:26:31,751 --> 00:26:33,001
‎เพื่อนค่ะ

252
00:26:33,543 --> 00:26:36,334
‎คุณฮัสกำลังซ้อมอยู่ มีนัดไว้ไหม

253
00:26:36,418 --> 00:26:39,501
‎มีค่ะ ฉันมีของมาให้เธอ

254
00:26:40,293 --> 00:26:42,668
‎งั้นก็ฝากไว้ตรงนี้ได้ค่ะ

255
00:26:44,126 --> 00:26:47,626
‎แต่ฉันสัญญาเธอว่าจะให้กับมือน่ะ

256
00:26:47,709 --> 00:26:51,668
‎ไม่ได้ค่ะ คุณฮัสไม่ชอบให้ใครไปขัดจังหวะ

257
00:26:52,584 --> 00:26:55,501
‎งั้นก็ได้ ไว้จะกลับมาใหม่ค่ะ

258
00:27:01,709 --> 00:27:02,543
‎ค่ะ

259
00:27:03,543 --> 00:27:04,543
‎ได้ค่ะ

260
00:27:42,709 --> 00:27:44,793
‎เป็นอะไร ร้องผิดคีย์อีกแล้ว

261
00:27:45,376 --> 00:27:46,251
‎รู้น่า

262
00:27:46,751 --> 00:27:48,126
‎ไม่ต้องห่วง

263
00:27:48,209 --> 00:27:49,668
‎ก็แค่ต้องใช้เวลา

264
00:27:50,376 --> 00:27:54,418
‎เรารู้มานานแล้วว่าการฝึกฝน
‎ให้กลับไปเก่งเหมือนเก่านั้นไม่ง่าย

265
00:27:54,501 --> 00:27:56,001
‎ใช่ รู้แล้วน่า

266
00:28:00,584 --> 00:28:05,043
‎เดี๋ยวก่อน ในนี้ร้อนมากเลย
‎คุณเล่นเปียโนเร็วเกินไป

267
00:28:05,626 --> 00:28:07,626
‎รอเดี๋ยวสิ

268
00:28:10,793 --> 00:28:11,834
‎ขอโทษ

269
00:28:14,168 --> 00:28:16,543
‎ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ

270
00:28:16,626 --> 00:28:18,376
‎- ลองอีกครั้งนะ
‎- ได้

271
00:28:31,918 --> 00:28:32,751
‎แม็กด้า

272
00:28:39,584 --> 00:28:40,626
‎คุณยานีน่า

273
00:28:43,084 --> 00:28:45,918
‎ฉันรู้ว่าทำไมคุณถึงร้องเพลงไม่ได้

274
00:28:46,626 --> 00:28:47,751
‎เธอเป็นใคร

275
00:28:48,293 --> 00:28:49,626
‎ฉันก็โคม่าเหมือนกัน

276
00:28:50,501 --> 00:28:54,001
‎และตอนนี้ฉันเล่นเปียโนไม่ได้แล้ว
‎แม้ว่าก่อนหน้านี้จะเล่นเป็น

277
00:28:54,084 --> 00:28:56,751
‎- กรุณาอย่ามารบกวนเรา
‎- พาเธอออกไป

278
00:29:01,876 --> 00:29:03,501
‎เธอจำฉันไม่ได้จริงๆ เหรอ

279
00:29:03,584 --> 00:29:04,668
‎ช่วยพาเธอออกไปที

280
00:29:04,751 --> 00:29:07,084
‎- กรุณาออกไป
‎- เราอยู่ที่คลินิกโอกาสครั้งใหม่ด้วยกัน

281
00:29:12,001 --> 00:29:14,001
‎- กรุณาออกไป
‎- แม็กด้า

282
00:29:14,084 --> 00:29:16,751
‎ขอร้องล่ะ ไปซะ คือว่า…

283
00:29:16,834 --> 00:29:17,709
‎แม็กด้า

284
00:29:21,959 --> 00:29:22,918
‎กรุณาไปซะ

285
00:29:28,626 --> 00:29:29,626
‎ขอโทษค่ะ

286
00:29:38,709 --> 00:29:39,834
‎เป็นอะไรไหม

287
00:29:42,293 --> 00:29:43,168
‎เดี๋ยวนะ

288
00:29:50,751 --> 00:29:51,668
‎เดี๋ยวก่อน

289
00:30:08,168 --> 00:30:10,001
‎(โอกาสครั้งใหม่
‎ซิกมันต์ ทานาทาวสกี้)

290
00:30:10,084 --> 00:30:11,501
‎นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ

291
00:30:18,168 --> 00:30:20,293
‎(อาเนียลิน)

292
00:30:20,876 --> 00:30:22,418
‎- โชคดี
‎- ขอบคุณค่ะ

293
00:30:26,168 --> 00:30:27,001
‎ฮัลโหล

294
00:30:28,584 --> 00:30:29,668
‎มีรถไหม

295
00:30:33,626 --> 00:30:34,876
‎- ไง
‎- ไง

296
00:30:36,043 --> 00:30:37,251
‎นายต้องช่วยฉัน

297
00:30:37,918 --> 00:30:39,168
‎ฉันดีใจที่เธอโทรมาหา

298
00:30:40,001 --> 00:30:42,459
‎สัญญานะว่านายจะเชื่อเรื่องที่ฉันพูด

299
00:30:43,543 --> 00:30:44,376
‎อืม

300
00:30:49,918 --> 00:30:51,043
‎ฉันต้องไปที่นั่น

301
00:30:51,668 --> 00:30:55,459
‎โอกาสครั้งใหม่หน้าตาเป็นแบบนี้
‎พวกเขาขังฉันไว้ที่นั่น

302
00:30:57,251 --> 00:30:58,084
‎ขังเหรอ

303
00:30:58,668 --> 00:31:00,293
‎ใช่ ตอนที่ฉันโคม่า

304
00:31:00,793 --> 00:31:05,251
‎แต่ตอนที่เธอโคม่า
‎เธออยู่ที่โรงพยาบาลนะคาโรลิน่า

305
00:31:05,334 --> 00:31:07,376
‎ยาเน็ค ฉันขออะไรนาย

306
00:31:14,584 --> 00:31:20,376
‎"ที่อยู่อาศัยของศาสตราจารย์ทานาทาวสกี้
‎ซึ่งเขาใช้รักษาคนไข้"

307
00:31:22,126 --> 00:31:23,168
‎"ซิกมันต์ ทานาทาวสกี้

308
00:31:23,251 --> 00:31:26,459
‎ผู้เชี่ยวชาญและผู้บุกเบิกด้านการรักษา
‎โรคพิการทางสมองและความจำเสื่อม

309
00:31:26,543 --> 00:31:28,918
‎จิตแพทย์ นักประสาทวิทยา…"

310
00:31:31,084 --> 00:31:32,251
‎พาฉันไปที่นั่นได้ไหม

311
00:31:33,251 --> 00:31:34,293
‎ตอนนี้เหรอ

312
00:31:34,376 --> 00:31:35,376
‎ตอนนี้เลย

313
00:31:46,043 --> 00:31:48,584
‎ทำไม ไม่อยากให้ใครเห็น
‎ว่าอยู่กันสองต่อสองเหรอ

314
00:31:48,668 --> 00:31:49,793
‎ขึ้นรถ

315
00:31:49,876 --> 00:31:53,834
‎ขอให้สำคัญจริงนะ ถ้าแม่มารู้
‎ว่าฉันโดดเรียนอีก นรกแตกแน่

316
00:32:05,543 --> 00:32:07,376
‎ฉันจะเติมน้ำมันก่อน เดี๋ยวมานะ

317
00:32:10,084 --> 00:32:11,501
‎- สวัสดีครับ
‎- สวัสดี

318
00:32:11,584 --> 00:32:13,084
‎เก้าห้าเต็มถังครับ

319
00:32:19,334 --> 00:32:21,126
‎ฉันเห็นที่นี่ในฝันด้วย

320
00:32:33,001 --> 00:32:35,209
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าเกิดอะไรขึ้น บ้าที่สุด

321
00:32:35,709 --> 00:32:38,126
‎แล้วหมอคนนั้นก็ยอมตามน้ำไปกับพี่เหรอ

322
00:32:38,209 --> 00:32:39,459
‎คงจะเงี่ยนน่าดู

323
00:32:40,751 --> 00:32:41,834
‎แพตตี้ เชื่อพี่สิ

324
00:32:43,751 --> 00:32:47,251
‎วันนี้พี่ไปเจอผู้หญิงที่อยู่ที่คลินิกกับพี่

325
00:32:48,168 --> 00:32:49,668
‎เธอเสียพรสวรรค์ไปเหมือนกัน

326
00:32:51,376 --> 00:32:53,834
‎- เธอเอาหนังสือให้พี่
‎- จะบ้าตาย

327
00:32:53,918 --> 00:32:55,918
‎หัวคงกระแทกแรงมากเลยเนอะ

328
00:32:56,001 --> 00:32:57,584
‎เพื่อนพี่อาจอยู่ที่นั่น

329
00:32:58,084 --> 00:33:00,084
‎- อดัมอาจอยู่ที่นั่น
‎- คาโร

330
00:33:00,168 --> 00:33:03,793
‎พี่กำลังตามหาผู้ชายในฝัน
‎ที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อนยกเว้นพี่

331
00:33:03,876 --> 00:33:06,793
‎แต่พี่ลากผู้ชายตัวจริงที่เท่และคลั่งพี่มาด้วย

332
00:33:06,876 --> 00:33:07,834
‎นี่มันไม่ปกตินะ

333
00:33:07,918 --> 00:33:10,459
‎เธอร้องเรียกพี่ตอนพี่โคม่า

334
00:33:11,709 --> 00:33:13,043
‎พี่ตามเสียงเธอมา

335
00:33:14,001 --> 00:33:16,334
‎ทำไมจู่ๆ เธอก็กลายเป็นคนมีเหตุผลขึ้นมาซะล่ะ

336
00:33:16,418 --> 00:33:17,543
‎ฉันเป็นห่วงพี่

337
00:33:18,043 --> 00:33:20,126
‎ที่พี่ได้ยินเสียงฉันตอนโคม่า

338
00:33:20,209 --> 00:33:22,584
‎มันไม่ได้แปลว่ามีโลกคู่ขนานอยู่จริงนะ

339
00:33:28,501 --> 00:33:30,668
‎"แคลร์เดอลูน" ของเดอบูซี

340
00:33:30,751 --> 00:33:34,209
‎- เธอเปิดเพลงนั้นให้พี่ฟังใช่ไหม
‎- ใช่ เพลงนั้นแหละ

341
00:33:35,959 --> 00:33:39,668
‎ไม่แปลกใจที่ทายถูก
‎ก็เพลงโปรดพี่นี่ พี่จำได้ขึ้นใจ

342
00:33:39,751 --> 00:33:42,793
‎แล้วจำได้ไหมล่ะว่า
‎ฉันอ่านหนังสือเรื่องอะไรให้พี่ฟัง

343
00:33:43,334 --> 00:33:44,459
‎ราตรีนิมิตกลางคิมหันต์

344
00:33:47,584 --> 00:33:48,626
‎ไปกันสาวๆ

345
00:34:28,334 --> 00:34:29,209
‎มีอะไร

346
00:34:29,793 --> 00:34:30,626
‎สวัสดีค่ะ

347
00:34:31,168 --> 00:34:35,043
‎เราเป็นนักศึกษาประวัติศาสตร์ศิลปะ
‎เราอยากชมปราสาทค่ะ

348
00:34:35,543 --> 00:34:37,168
‎เคยฟังเรื่องราวมาเยอะเลย

349
00:34:39,668 --> 00:34:42,209
‎นี่เป็นพื้นที่ส่วนบุคคล ไม่เปิดให้เข้าชม

350
00:34:43,376 --> 00:34:47,293
‎ฉันรู้ค่ะ แต่เราขับรถมาจากคาโตวิตเซเลยนะคะ

351
00:34:47,959 --> 00:34:49,459
‎ขอเข้าไปเถอะค่ะ

352
00:34:56,043 --> 00:34:56,918
‎สวัสดีครับ

353
00:34:57,626 --> 00:34:59,293
‎- สวัสดี
‎- สวัสดีค่ะ

354
00:34:59,376 --> 00:35:00,209
‎สวัสดีค่ะ

355
00:35:01,418 --> 00:35:02,959
‎เอดิต้า ทานาทาวสก้า

356
00:35:03,043 --> 00:35:04,126
‎คาโรลิน่า วิเนียเร็ค

357
00:35:04,793 --> 00:35:07,126
‎- แพทริเซีย วิเนียเร็ค
‎- และยาเน็ค โบรซาวสกี้

358
00:35:07,209 --> 00:35:08,626
‎เอดิต้า ทานาทาวสก้า

359
00:35:08,709 --> 00:35:09,709
‎ยินดีต้อนรับ

360
00:35:10,793 --> 00:35:12,376
‎ขออภัยที่ก่อนหน้านี้หยาบคาย

361
00:35:12,459 --> 00:35:15,293
‎แต่อย่างที่เห็น เรากำลังรีโนเวตที่นี่อยู่

362
00:35:16,168 --> 00:35:18,001
‎ฉันงานยุ่งมาก

363
00:35:20,043 --> 00:35:23,543
‎ที่นี่ถูกสร้างขึ้นในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 19

364
00:35:24,668 --> 00:35:27,376
‎เราอยากทำให้มันอลังการเหมือนแต่ก่อน

365
00:35:32,418 --> 00:35:34,918
‎ไม่มีใครรีโนเวตมา 80 ปีแล้ว

366
00:35:36,084 --> 00:35:39,418
‎เรามีแผนการจะเปิดเป็นเกสต์เฮาส์เร็วๆ นี้

367
00:35:39,501 --> 00:35:42,043
‎ปราสาทนี้จะได้สร้างรายได้บ้าง

368
00:35:42,126 --> 00:35:46,876
‎ที่อยู่อาศัยใหญ่แบบนี้
‎มันใหญ่เกินไปสำหรับฉันกับลูกน้อย

369
00:35:48,293 --> 00:35:49,293
‎เชิญทางนี้

370
00:35:57,668 --> 00:36:00,251
‎ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20

371
00:36:00,334 --> 00:36:03,084
‎บ้านหลังนี้เป็นของครอบครัวสามีเก่าฉัน

372
00:36:03,626 --> 00:36:05,126
‎ศาสตราจารย์ทานาทาวสกี้

373
00:36:05,209 --> 00:36:07,168
‎ตอนหย่ากัน เขายกให้ฉัน

374
00:36:07,251 --> 00:36:10,376
‎- ในสวนมีหลุมฝังศพจริงไหมคะ
‎- จริง

375
00:36:10,459 --> 00:36:12,209
‎นั่นเป็นที่ฝังศพทายาทหญิง

376
00:36:12,293 --> 00:36:14,584
‎- อาเนียล่า ทานาทาวสกี้
‎- อาเรียล่าไม่ใช่เหรอ

377
00:36:14,668 --> 00:36:15,959
‎อาเนียล่า

378
00:36:16,043 --> 00:36:19,126
‎จึงเป็นที่มาของชื่อปราสาท อาเนียลิน

379
00:36:20,084 --> 00:36:23,168
‎ฉันกับสามีตัดสินใจตั้งชื่อนั้นให้ลูกสาวเรา

380
00:36:23,959 --> 00:36:25,001
‎เพื่อให้เกียรติท่าน

381
00:36:29,043 --> 00:36:31,459
‎ที่นี่เคยเป็นโรงพยาบาลไหมคะ

382
00:36:31,543 --> 00:36:34,168
‎ไม่นะ เท่าที่รู้ก็ไม่เคย

383
00:36:35,959 --> 00:36:39,084
‎สามีฉันจะพาคนไข้มาอยู่ที่นี่ครั้งละสองสามวัน

384
00:36:39,168 --> 00:36:42,126
‎คนไข้ที่สูญเสียความทรงจำ

385
00:36:43,251 --> 00:36:46,043
‎- แปลว่าเคยมีผู้ป่วยอาศัยอยู่ที่นี่
‎- เป็นบางช่วง

386
00:36:46,126 --> 00:36:48,001
‎แต่นั่นมันนานมาแล้ว

387
00:36:50,543 --> 00:36:51,543
‎ดื่มชาไหม

388
00:36:55,793 --> 00:36:57,168
‎มีแขกเหรอคะ

389
00:36:57,959 --> 00:37:01,418
‎เราปล่อยเช่าอาคารฝั่งนั้น
‎ให้กับโรงเรียนอนุบาลเอกชน

390
00:37:01,501 --> 00:37:04,418
‎- ต้องสร้างรายได้หาเลี้ยงชีพน่ะ
‎- ครับ

391
00:37:05,501 --> 00:37:07,501
‎อนุบาลนี้เยี่ยมมากเลยนะ

392
00:37:08,376 --> 00:37:11,668
‎แนวคิดหลักคือการกระตุ้นให้เด็กๆ
‎ค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง

393
00:37:11,751 --> 00:37:13,209
‎และฟูมฟักพรสวรรค์นั้น

394
00:37:14,209 --> 00:37:17,543
‎พ่อแม่บางคนมาไกลมาก
‎ลูกสาวฉันก็เรียนที่นั่น

395
00:37:18,334 --> 00:37:19,876
‎แต่แกสอนยากมาก

396
00:37:20,959 --> 00:37:21,793
‎อ้าว

397
00:37:22,501 --> 00:37:23,501
‎แกมาแล้ว

398
00:37:25,918 --> 00:37:26,959
‎สวัสดีจ้ะ

399
00:37:29,209 --> 00:37:31,668
‎แกชอบเก็บตัวมาตั้งแต่เกิด

400
00:37:31,751 --> 00:37:35,543
‎แล้วก็น่าจะได้นิสัยชอบต่อต้านมาจากพ่อด้วย

401
00:37:48,459 --> 00:37:51,501
‎- แกใส่หูฟัง หูหนวกเหรอครับ
‎- เปล่า

402
00:37:51,584 --> 00:37:54,334
‎บางครั้งเวลานอนกลางวัน
‎พวกเขาจะเปิดอะไรให้ฟัง

403
00:37:54,834 --> 00:37:57,293
‎วิธีกระตุ้นสมองสมัยใหม่

404
00:37:57,376 --> 00:37:58,918
‎ใช้วิธีการของโตมาติสเหรอ

405
00:37:59,459 --> 00:38:01,584
‎ไม่ใช่ นี่เป็นอีกวิธี

406
00:38:12,626 --> 00:38:14,751
‎ลูกสาวของทานาทาวสกี้อยู่ในฝันฉันด้วย

407
00:38:17,584 --> 00:38:19,793
‎นึกว่าจะได้ถอนหายใจอย่างโล่งอกซะอีก

408
00:38:20,709 --> 00:38:23,418
‎แต่ตอนนี้ฉันต้องแนะนำ
‎ให้เธอไปรักษากับอาจารย์ฉันแล้ว

409
00:38:23,959 --> 00:38:27,918
‎- เขาเป็นจิตแพทย์ที่เก่งมาก
‎- ในที่สุดก็พูดมีเหตุผลสมกับที่เป็นหมอ

410
00:38:28,668 --> 00:38:30,459
‎ฉันก็ดันนึกว่านายเจ๋งซะอีก

411
00:38:31,459 --> 00:38:32,959
‎เธอทำฉันใจอ่อน

412
00:38:33,043 --> 00:38:36,334
‎ฉันยอมมาที่นี่เพราะเป็นห่วงเธอ
‎เพื่อพิสูจน์ว่าเธอคิดผิด

413
00:38:36,918 --> 00:38:41,001
‎แต่การที่เธอขุดคุ้ยเรื่องราวลึกขึ้นเรื่อยๆ
‎มันบ่งชี้ว่าเป็นจิตเภทแบบหวาดระแวง

414
00:38:50,168 --> 00:38:52,001
‎แต่นายไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ

415
00:38:53,793 --> 00:38:58,709
‎ฉันตื่นจากโคม่า สูญเสียพรสวรรค์
‎ยานีน่า ฮัสก็เป็นเหมือนกัน

416
00:38:59,918 --> 00:39:04,668
‎แต่แล้วที่นี่กลับมีพ่อแม่รวยๆ
‎พาลูกมาเรียนเพื่อค้นพบพรสวรรค์

417
00:39:05,293 --> 00:39:07,334
‎เธอไม่เคยบอกนี่ว่ามีพรสวรรค์

418
00:39:11,043 --> 00:39:11,918
‎ฉันเล่น…

419
00:39:13,751 --> 00:39:15,918
‎ที่จริงแล้วฉันเคยเล่นเปียโนเป็น

420
00:39:16,584 --> 00:39:18,918
‎พี่ด้นสดแบบไม่มีโพยแล้วก็ประพันธ์เพลงได้

421
00:39:19,751 --> 00:39:21,293
‎ฉันเคยหมั่นไส้พี่มาก

422
00:39:22,043 --> 00:39:22,876
‎ไม่เป็นไร

423
00:39:23,793 --> 00:39:25,751
‎ตอนนี้แค่อ่านโน้ตดนตรีก็แทบจะไม่เป็น

424
00:39:25,834 --> 00:39:26,751
‎เสียใจด้วย

425
00:39:26,834 --> 00:39:27,876
‎ฉันไม่รู้มาก่อน

426
00:39:30,584 --> 00:39:32,793
‎แต่มันก็เกิดขึ้นได้หลังประสบอุบัติเหตุนะ

427
00:39:33,584 --> 00:39:36,501
‎หลังบาดเจ็บ
‎สมองก็อาจลบการเชื่อมต่อทางประสาท

428
00:39:36,584 --> 00:39:39,793
‎ที่คิดว่าเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุ
‎เพื่อป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก

429
00:39:41,084 --> 00:39:43,668
‎บางครั้งนักกีฬาที่มีร่างกายแข็งแรงจะบาดเจ็บ

430
00:39:43,751 --> 00:39:45,501
‎แล้วก็ไม่กลับไปเก่งเหมือนเก่า

431
00:39:46,543 --> 00:39:50,001
‎อุบัติเหตุของเธอมีอะไรเกี่ยวข้อง
‎กับพรสวรรค์ไหม

432
00:39:51,001 --> 00:39:52,334
‎หมายความว่าไง

433
00:39:53,126 --> 00:39:54,751
‎ฉันไม่ได้ตกเปียโนซะหน่อย

434
00:39:54,834 --> 00:39:58,168
‎ฉันรู้ แต่จำได้ไหมว่าตอนรถชน
‎เธอกำลังเดินทางไปที่ไหน

435
00:40:01,543 --> 00:40:04,501
‎แม่กำลังพาพี่ไปคัดตัวขึ้นแสดงโชว์พรสวรรค์

436
00:40:05,209 --> 00:40:08,293
‎พี่ไม่อยากไป พี่กับแม่ทะเลาะกัน

437
00:40:09,459 --> 00:40:13,168
‎อันที่จริง ก่อนเกิดอุบัติเหตุพี่ก็เลิกซ้อมเล่น

438
00:40:13,918 --> 00:40:15,876
‎พี่ทะเลาะกับแม่ไปซะทุกเรื่องเลย

439
00:40:18,584 --> 00:40:19,626
‎นั่นไงคำตอบ

440
00:40:42,501 --> 00:40:44,668
‎ถ้านายอยากมาเจอผู้หญิงสติแตกอีก…

441
00:40:45,251 --> 00:40:47,501
‎แต่คราวหน้าไม่ต้องไปผจญภัยแล้ว

442
00:40:48,209 --> 00:40:49,668
‎ฉันก็พร้อมนะ

443
00:40:52,043 --> 00:40:53,209
‎งั้นฉันก็เอาด้วย

444
00:40:58,251 --> 00:40:59,126
‎งั้น

445
00:40:59,668 --> 00:41:00,668
‎ไว้โทรหานะ

446
00:41:02,834 --> 00:41:03,668
‎โอเค

447
00:41:35,168 --> 00:41:39,626
‎ยินดีต้อนรับ เราขอต้อนรับเธอกลับมา

448
00:41:39,709 --> 00:41:44,543
‎ยินดีต้อนรับ เราขอต้อนรับเธอกลับมา

449
00:41:50,168 --> 00:41:53,084
‎- เมายาหรือไง
‎- เปล่า แค่มีความสุข

450
00:41:53,168 --> 00:41:56,501
‎เราอยากไปเยี่ยมเธอที่บ้าน
‎แต่แม่เธอบอกว่าเธอยังไม่แข็งแรง

451
00:41:56,584 --> 00:41:58,834
‎ฉันเริ่มหานักเปียโนใหม่แล้วด้วย

452
00:41:58,918 --> 00:42:01,584
‎หวังว่าอาการโคม่าไม่ได้ทำให้เธอบ้าไปแล้วนะ

453
00:42:01,668 --> 00:42:03,168
‎บ้าสุดๆ

454
00:42:03,251 --> 00:42:04,418
‎ไปกันเถอะ

455
00:42:04,501 --> 00:42:06,459
‎- ได้โพสต์ลงติ๊กต็อกยัง
‎- ถามได้

456
00:42:06,543 --> 00:42:09,251
‎คาโรลิน่ากลับมาอย่างสุดอลัง

457
00:42:17,334 --> 00:42:19,334
‎วิชาร้องเพลงอยู่ห้องสี่นะ

458
00:42:20,209 --> 00:42:21,834
‎ฉันจะไปฟังเพลง

459
00:42:21,918 --> 00:42:22,751
‎ไม่ต้องรอ

460
00:42:23,251 --> 00:42:24,918
‎- นางทำตัวแปลกๆ
‎- ใช่

461
00:42:25,001 --> 00:42:25,918
‎ไปกันเถอะ

462
00:44:23,209 --> 00:44:24,043
‎อดัม

463
00:44:24,959 --> 00:44:26,876
‎ว่าไง

464
00:44:32,543 --> 00:44:34,793
‎ฉันนึกว่าจะไม่ได้เจอนายอีกแล้ว

465
00:44:35,293 --> 00:44:38,084
‎ให้ตาย ฉันกลัวแทบแย่ว่าพวกเขาจะทำอะไรนาย

466
00:44:38,834 --> 00:44:40,043
‎ชื่อฉันไม่ใช่อดัม

467
00:44:45,959 --> 00:44:48,209
‎อดัม แต่ว่า…

468
00:44:53,376 --> 00:44:54,209
‎นี่ฉันเอง

469
00:44:54,959 --> 00:44:55,959
‎จูเลียไง

470
00:44:56,543 --> 00:44:57,418
‎คาโรลิน่า

471
00:44:58,626 --> 00:44:59,626
‎ซาเวรี่

472
00:45:08,168 --> 00:45:09,959
‎เธอคงจำฉันสลับกับคนอื่น

473
00:45:12,168 --> 00:45:13,001
‎แล้วเจอกันใหม่นะ

474
00:45:22,668 --> 00:45:24,334
‎เขาจำเธอไม่ได้จริงๆ

475
00:45:26,043 --> 00:45:27,668
‎และเธอก็ควรลืมเขาไปซะ

476
00:46:08,376 --> 00:46:09,584
‎บ้าเอ๊ย!

477
00:46:12,876 --> 00:46:17,084
‎- คาโรลิน่า มีแขกมาหา
‎- ไม่ใช่ตอนนี้ แม่

478
00:46:20,001 --> 00:46:20,959
‎ลูกรัก

479
00:46:24,168 --> 00:46:27,834
‎แม่อยากแนะนำให้รู้จักใครหน่อย
‎เธอเป็นจิตแพทย์

480
00:46:28,334 --> 00:46:30,626
‎แม่ไปหาเธอตอนที่ลูกยังโคม่าอยู่

481
00:46:30,709 --> 00:46:32,876
‎หนูไม่ต้องการจะรักษากับใคร

482
00:46:34,959 --> 00:46:37,626
‎- เรื่องมันผ่านไปแล้ว
‎- ลูกรัก

483
00:46:38,751 --> 00:46:41,668
‎เธอจะช่วยให้ลูกกลับมามีความมั่นใจ
‎และเล่นเปียโนได้

484
00:46:45,709 --> 00:46:46,959
‎สวัสดี คาโรลิน่า

485
00:46:52,001 --> 00:46:53,418
‎เชิญคุยกันสองคนนะ

486
00:46:56,418 --> 00:46:59,959
‎ลูกรัก เธอกับลูกควรคุยกันลำพัง
‎แม่จะไปรอในครัว

487
00:47:01,876 --> 00:47:02,793
‎ขอบคุณค่ะ

488
00:47:10,543 --> 00:47:12,418
‎บอกแล้วไงว่าเรามีหลายอย่างเหมือนกัน

489
00:47:12,501 --> 00:47:15,959
‎และตอนนี้เราก็มีศัตรูคนเดียวกันด้วย
‎ศัตรูที่มีอิทธิพลมาก

490
00:47:16,459 --> 00:47:17,793
‎อดัมจำฉันไม่ได้

491
00:47:18,793 --> 00:47:20,293
‎ทำไมอดัมถึงจำฉันไม่ได้

492
00:47:20,376 --> 00:47:22,334
‎พวกเขาทำให้เขาจำไม่ได้

493
00:47:22,834 --> 00:47:26,501
‎เขาไม่รู้ว่าเคยไปที่คลินิก
‎ชื่อจริงของเขาคือซาเวรี่

494
00:47:27,418 --> 00:47:28,834
‎และเขาเป็นลูกของปิออตร์

495
00:47:31,043 --> 00:47:33,168
‎ทำไมคุณถึงเลือกฉัน

496
00:47:33,251 --> 00:47:34,668
‎เพราะเธอพิเศษ

497
00:47:35,459 --> 00:47:36,793
‎แต่ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว

498
00:47:37,418 --> 00:47:41,501
‎ในโลกนี้ยังมีโปรแกรมแบบนั้นอีก
‎หลายสิบแห่งเลย

499
00:47:41,584 --> 00:47:42,418
‎โปรแกรมเหรอ

500
00:47:43,501 --> 00:47:45,543
‎โปรแกรมอะไร ทำไม

501
00:47:45,626 --> 00:47:49,501
‎เพื่ออนาคตไง
‎ทุกอย่างที่ทำลงไปก็เพื่ออนาคตที่สดใสขึ้น

502
00:47:50,126 --> 00:47:53,459
‎เพื่ออนาคตเหรอ คุณขโมยพรสวรรค์ฉันไป

503
00:47:54,459 --> 00:47:56,084
‎มีคนที่สูญเสียมากกว่านั้นอีก

504
00:47:58,293 --> 00:47:59,209
‎ใช่สินะ

505
00:48:00,043 --> 00:48:01,876
‎ชีม่อนสูญเสียมากกว่าฉันอีก

506
00:48:03,376 --> 00:48:07,709
‎ทุกประสบการณ์ล้วนมีประโยชน์
‎แม้ประสบการณ์ที่แย่ที่สุด

507
00:48:08,709 --> 00:48:10,834
‎ฉันช่วยเธอเอาพรสวรรค์คืนมาได้

508
00:48:11,709 --> 00:48:13,334
‎- คุณเป็นปีศาจ
‎- ไม่ใช่

509
00:48:14,418 --> 00:48:16,376
‎ฉันแค่ทะเยอทะยานไม่แพ้เธอ

510
00:48:20,084 --> 00:48:24,168
‎อิซ่า พาเวล มิเลน่า
‎พวกเขายังอยู่ที่นั่นใช่ไหม

511
00:48:24,251 --> 00:48:26,376
‎น่าจะใช่ แต่ฉันไม่ได้ทำงานที่นั่นแล้ว

512
00:48:26,459 --> 00:48:28,626
‎พวกเขาจะลงเอยแบบชีม่อนไหม

513
00:48:31,751 --> 00:48:35,126
‎เธอกับแม็กด้าหนีมาได้
‎เพราะพวกเธอต่อสู้จนถึงหยดสุดท้าย

514
00:48:36,043 --> 00:48:37,584
‎เราต้องกลับไปที่นั่น

515
00:48:39,168 --> 00:48:41,251
‎เราต้องไปช่วยพวกเขาออกมา

516
00:48:41,334 --> 00:48:43,668
‎ฉันต้องกลับไปที่นั่น เข้าใจไหม

517
00:48:44,168 --> 00:48:45,709
‎คุณต้องช่วยฉันนะ

518
00:48:46,334 --> 00:48:47,584
‎คุณต้องชดใช้ให้ฉัน

519
00:48:48,293 --> 00:48:49,209
‎แน่นอน

520
00:48:49,751 --> 00:48:53,334
‎ฉันช่วยเธอปล่อยตัวเพื่อนๆ ได้

521
00:48:54,168 --> 00:48:55,001
‎แต่ว่า…

522
00:49:01,334 --> 00:49:02,834
‎เธอต้องไว้ใจฉัน

523
00:49:10,501 --> 00:49:11,709
‎กล้าไว้ใจฉันไหมล่ะ

524
00:53:26,709 --> 00:53:31,709
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล