1
00:00:07,541 --> 00:00:10,021
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:25,581 --> 00:00:30,021
‎โลก ถิ่นกำเนิดของหลายล้านสายพันธุ์

3
00:00:34,661 --> 00:00:37,901
‎แต่มีอะไรที่อาจอยู่... นอกโลกบ้าง

4
00:00:45,261 --> 00:00:48,501
‎มีดาวเคราะห์มากมายนับไม่ถ้วนอยู่ทั่วจักรวาล

5
00:00:53,941 --> 00:00:57,381
‎หากมีสิ่งมีชีวิต
‎อยู่บนเศษเสี้ยวของดาวเหล่านั้นเท่านั้น

6
00:00:58,541 --> 00:01:03,221
‎งั้นจักรวาลก็คงมีชีวิต

7
00:01:12,981 --> 00:01:16,661
‎สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีความต้องการเหมือนกัน

8
00:01:19,461 --> 00:01:20,661
‎กิน...

9
00:01:27,341 --> 00:01:28,621
‎สืบพันธุ์...

10
00:01:33,301 --> 00:01:34,141
‎และวิวัฒนาการ

11
00:01:38,141 --> 00:01:40,781
‎จากการประยุกต์กฎของสิ่งมีชีวิตบนโลก

12
00:01:41,341 --> 00:01:43,101
‎กับดาวดวงอื่นๆ ในจักรวาล

13
00:01:45,141 --> 00:01:46,941
‎จึงเป็นไปได้ที่จะจินตนาการถึง

14
00:01:47,501 --> 00:01:48,621
‎สิ่งที่อาจมีชีวิตอยู่...

15
00:01:50,341 --> 00:01:52,501
‎บนโลกต่างดาว

16
00:02:15,741 --> 00:02:19,061
‎รูปแบบชีวิตทุกรูปแบบ
‎ต้องการดาวเคราะห์สำหรับอยู่อาศัย

17
00:02:20,661 --> 00:02:23,781
‎แต่ในจักรวาลมีดาวเคราะห์อยู่ทั้งหมดกี่ดวงกันแน่

18
00:02:28,941 --> 00:02:30,501
‎ลองนึกถึงดาวฤกษ์ของเรา

19
00:02:31,461 --> 00:02:32,421
‎พระอาทิตย์

20
00:02:33,381 --> 00:02:36,781
‎มีโลก ดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดีโคจรอยู่รอบมัน

21
00:02:41,541 --> 00:02:42,901
‎เป็นเวลาหลายศตวรรษ

22
00:02:42,981 --> 00:02:46,061
‎ที่คนเราถามตัวเองว่า "แล้วดาวฤกษ์ดวงอื่นล่ะ"

23
00:02:46,421 --> 00:02:48,221
‎พวกมันมีดาวเคราะห์เหมือนกันรึเปล่า

24
00:02:52,141 --> 00:02:53,781
‎และเมื่อ 24 ปีที่แล้ว

25
00:02:54,581 --> 00:02:55,501
‎ผมเจอหนึ่งดวง!

26
00:02:57,301 --> 00:03:01,301
‎(หอดูดาวพารานัล
‎ประเทศชิลี)

27
00:03:02,901 --> 00:03:06,221
‎ดีดีเยร์ เควลอซเป็นนักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ชื่อดัง

28
00:03:09,141 --> 00:03:12,461
‎เขาเคยได้รับรางวัลโนเบล
‎ที่ค้นพบดาวเคราะห์ดวงแรก

29
00:03:13,221 --> 00:03:14,901
‎นอกเหนือจากระบบสุริยะของเรา

30
00:03:18,541 --> 00:03:21,501
‎ผมอายุ 28 ปี ตอนที่ผมเจอดาวเคราะห์

31
00:03:22,261 --> 00:03:24,581
‎ผมกำลังจะจบปริญญาเอก

32
00:03:24,661 --> 00:03:28,101
‎และอาจารย์ที่ปรึกษาของผม
‎ได้มอบกุญแจอุปกรณ์ให้ผม

33
00:03:28,701 --> 00:03:32,301
‎และหลังจากเฝ้าดูดาว 51 เพ็กอยู่สองสามครั้ง

34
00:03:32,501 --> 00:03:35,101
‎ผมรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นบนดาวดวงนั้น

35
00:03:36,741 --> 00:03:39,141
‎และบอกตามตรง ตอนนั้นผมตื่นตระหนก

36
00:03:40,061 --> 00:03:42,821
‎ผมคิดว่าอุปกรณ์ของผมมีบางอย่างผิดปกติจริงๆ

37
00:03:44,141 --> 00:03:48,141
‎ยิ่งผมอยากเข้าใจเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไหร่
‎มันยิ่งมีเหตุผลน้อยลงเท่านั้น

38
00:03:49,661 --> 00:03:53,061
‎จนถึงจุดที่ผมเชื่อว่ามันต้องเป็นดาวเคราะห์แน่ๆ

39
00:03:58,501 --> 00:04:00,261
‎ตรงนั้นดูเหมือนจะเป็นดาวเคราะห์

40
00:04:02,461 --> 00:04:03,941
‎ตรงนั้นอาจเป็นดาวพฤหัสบดี

41
00:04:04,501 --> 00:04:05,741
‎มันเจ๋งมาก

42
00:04:12,061 --> 00:04:15,301
‎ดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลโพ้น
‎มองด้วยกล้องส่องทางไกลไม่เห็น

43
00:04:15,941 --> 00:04:17,980
‎เพราะมันไม่ได้ปล่อยแสงออกมา

44
00:04:21,141 --> 00:04:23,821
‎แต่ถ้าดาวเคราะห์เดินทางผ่านหน้าดาวฤกษ์

45
00:04:24,781 --> 00:04:26,901
‎มันจะทอดเงาเล็กๆ

46
00:04:27,541 --> 00:04:30,421
‎และมีแสงสลัวเล็กๆ ของแสงสว่างของดาวฤกษ์

47
00:04:32,941 --> 00:04:35,621
‎เมื่อนักดาราศาสตร์ตรวจพบ
‎การลดลงในระดับความสว่างนี้

48
00:04:36,061 --> 00:04:38,421
‎พวกเขาพบดาวเคราะห์ดวงใหม่แล้ว

49
00:04:41,941 --> 00:04:43,061
‎สวัสดี ทุกคน

50
00:04:44,621 --> 00:04:46,221
‎กล้องส่องทางไกลส่องตรงนี้อยู่

51
00:04:46,301 --> 00:04:48,221
‎นี่คือภาพจากกล้องส่องทางไกลตอนนี้

52
00:04:49,261 --> 00:04:52,301
‎ตรงกลางคือเป้าหมายที่เราเฝ้าดูอยู่

53
00:04:52,741 --> 00:04:56,701
‎คุณวิเคราะห์อาณาเขตทั้งหมด
‎คุณประมวลผลข้อมูล

54
00:04:56,781 --> 00:05:00,501
‎และถ้าคุณโชคดีพอ คุณจะตรวจพบสิ่งนี้

55
00:05:00,701 --> 00:05:03,101
‎มันมีการลดลงของฟลักซ์เล็กน้อย

56
00:05:03,301 --> 00:05:06,581
‎และนี่บอกผมว่ามีดาวเคราะห์
‎โคจรอยู่รอบดาวฤกษ์ดวงนั้น

57
00:05:10,981 --> 00:05:14,101
‎เรารู้ว่าในจักรวาลนี้
‎มีดาวเคราะห์อยู่มากมายเหลือเกิน

58
00:05:17,741 --> 00:05:21,421
‎มันต้องมีสิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆ
‎อยู่มากมายนับไม่ถ้วนแน่ๆ

59
00:05:22,261 --> 00:05:27,541
‎มาจินตนาการกันว่านี่คือโลก นี่ครับ นะครับ

60
00:05:28,141 --> 00:05:33,421
‎ลองจินตนาการดูว่าหนึ่งเมตรเท่ากับ 20 ปีแสง

61
00:05:33,861 --> 00:05:37,061
‎ดังนั้นสองเมตรก็เท่ากับ 40 ปีแสง

62
00:05:37,141 --> 00:05:42,221
‎นี่คือจุดที่ 51 เพ็กอยู่ ที่ที่พบดาวเคราะห์ดวงแรก

63
00:05:44,021 --> 00:05:46,941
‎ไฟดวงเล็กๆ พวกนี้เป็นตัวแทนของดาวฤกษ์

64
00:05:47,021 --> 00:05:48,861
‎ที่พบดาวเคราะห์

65
00:05:51,341 --> 00:05:53,021
‎ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

66
00:05:53,461 --> 00:05:55,701
‎ดาวเคราะห์จะปรากฏทั่วทุกแห่ง

67
00:05:57,421 --> 00:05:59,661
‎ดาวเคราะห์ๆ ทั่วทุกแห่ง

68
00:06:03,381 --> 00:06:04,941
‎ตอนนี้มันดูเจ๋งมาก

69
00:06:06,261 --> 00:06:08,501
‎เส้นขอบฟ้าของดาวฤกษ์และดาวเคราะห์

70
00:06:09,341 --> 00:06:10,421
‎อยู่รอบตัว

71
00:06:16,941 --> 00:06:21,581
‎ดาวเคราะห์ที่อยู่นอกระบบสุริยะของเรา
‎เรียกว่าดาวเคราะห์นอกระบบ

72
00:06:26,541 --> 00:06:30,301
‎นักดาราศาสตร์พบดาวเคราะห์
‎มากกว่า 4,000 ดวง

73
00:06:31,141 --> 00:06:32,901
‎และยังค้นพบเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

74
00:06:41,141 --> 00:06:46,301
‎ตอนนี้พวกเขาเชื่อว่าดาวฤกษ์
‎มีดาวเคราะห์อย่างน้อยหนึ่งดวงในจักรวาล

75
00:06:48,941 --> 00:06:55,021
‎นั่นแปลว่ามีดาวเคราะห์นอกระบบ
‎กว่าหนึ่งล้าน หนึ่งพันล้าน หนึ่งล้านล้านดวง

76
00:07:00,141 --> 00:07:03,621
‎มากกว่าเมล็ดทรายทั้งหมดบนโลก

77
00:07:05,861 --> 00:07:10,261
‎ผ้าใบผืนมหึมาสำหรับวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต

78
00:07:18,061 --> 00:07:20,781
‎ระยะทางนั้นน่าตกใจ

79
00:07:22,741 --> 00:07:26,421
‎ดาวเคราะห์นอกระบบที่ใกล้ที่สุด
‎อยู่ห่างจากเราหนึ่งล้านล้านกิโลเมตร

80
00:07:29,741 --> 00:07:34,661
‎แต่ทั้งหมดอยู่ภายใต้แรงเดียวกัน
‎กับแรงที่ประคองโลกไว้กับที่

81
00:07:37,221 --> 00:07:38,101
‎แรงโน้มถ่วง

82
00:07:46,261 --> 00:07:49,541
‎ลองจินตนาการถึงโลกใบหนึ่ง
‎ที่มีขนาดเป็นสองเท่าของโลกมนุษย์

83
00:07:50,461 --> 00:07:52,301
‎โดยมีแรงโน้มถ่วงมากกว่าสองเท่า

84
00:07:56,061 --> 00:07:58,381
‎นี่คือแอตลาส

85
00:08:03,181 --> 00:08:06,381
‎สิ่งมีชีวิตจะปรับตัวอย่างไรบนโลกแบบนั้น

86
00:08:17,941 --> 00:08:21,541
‎แรงโน้มถ่วงดึงพืชพันธุ์
‎ลงมาที่พื้นผิวของดาวเคราะห์

87
00:08:24,141 --> 00:08:27,541
‎แต่เมล็ดพันธุ์สามารถลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าได้

88
00:08:29,661 --> 00:08:32,621
‎นั่นเป็นเพราะแรงโน้มถ่วงที่นี่ทรงพลังมาก

89
00:08:33,141 --> 00:08:36,101
‎โมเลกุลของอากาศรวมตัวกันอย่างแน่นหนา

90
00:08:38,301 --> 00:08:42,861
‎ทำให้เกิดชั้นบรรยากาศลอยตัวที่หนา
‎ที่เมล็ดพืชล่องลอยไปได้

91
00:08:53,541 --> 00:08:55,101
‎และที่ใดที่มีเมล็ดพืช

92
00:08:56,261 --> 00:08:57,701
‎ก็ย่อมมีสกายเกรเซอร์

93
00:09:03,141 --> 00:09:06,301
‎สัตว์กินพืชขนาดยักษ์มีหกปีก

94
00:09:07,141 --> 00:09:09,621
‎เพื่อขับเคลื่อนไปบนอากาศอันหนาแน่น

95
00:09:21,221 --> 00:09:22,821
‎เพราะแรงโน้มถ่วงที่มากเป็นพิเศษ

96
00:09:23,461 --> 00:09:25,941
‎พวกมันจึงหนักมากกว่าที่จะหนักบนโลกถึงสองเท่า

97
00:09:29,541 --> 00:09:31,661
‎แต่พวกมันไม่ร่วงหล่นจากท้องฟ้า

98
00:09:32,341 --> 00:09:36,501
‎ชั้นบรรยากาศหนามากพอ
‎ที่จะทำให้พวกมันลอยในอากาศได้

99
00:09:43,741 --> 00:09:46,021
‎ไม่ว่าจะบนแอตลาสหรือบนโลก

100
00:09:46,701 --> 00:09:50,821
‎การบินคือการต่อสู้เพื่อเอาชนะแรงโน้มถ่วงเสมอ

101
00:09:53,981 --> 00:09:57,341
‎(ทะเลสาบการ์ดา
‎ประเทศอิตาลี)

102
00:09:59,341 --> 00:10:02,941
‎คุณอาจพูดว่าผมมีความสัมพันธ์
‎ที่ซับซ้อนกับแรงโน้มถ่วง

103
00:10:04,661 --> 00:10:07,301
‎และคุณรู้สึกได้จริงๆ
‎ว่าแรงโน้มถ่วงคือแรงที่ดึงคุณลงไป

104
00:10:07,381 --> 00:10:08,821
‎ในขณะที่คุณดิ้นรนจะขึ้นสู่ด้านบน

105
00:10:11,941 --> 00:10:15,301
‎แต่สุดท้ายแล้ว ความฝันของผม
‎คือการบินได้มาตลอด

106
00:10:18,581 --> 00:10:20,821
‎วู้ฮู!

107
00:10:23,501 --> 00:10:27,621
‎สิ่งที่ผมรักมากที่สุดเกี่ยวกับการเล่นพาราไกลดิ้ง
‎คือมันง่ายดายและเป็นธรรมชาติมาก

108
00:10:28,061 --> 00:10:29,821
‎มีแค่คุณกับอากาศ

109
00:10:32,061 --> 00:10:34,661
‎เช่นเดียวกับสกายเกรเซอร์บนแอตลาส

110
00:10:35,141 --> 00:10:38,301
‎นักเล่นพาราไกลดิ้งใช้ปีกของพวกเขา
‎ในการสร้างแรงยก

111
00:10:42,141 --> 00:10:44,701
‎แต่ชั้นบรรยากาศบนโลกหนาแน่นน้อยกว่า...

112
00:10:46,661 --> 00:10:49,701
‎จึงต้องใช้ความพยายามมากกว่า
‎ในการลอยอยู่ในอากาศ

113
00:10:54,141 --> 00:10:56,501
‎คนส่วนใหญ่ไม่มองว่าอากาศคือสสาร

114
00:10:58,541 --> 00:11:00,141
‎แต่สำหรับผม เวลาผมบิน

115
00:11:00,501 --> 00:11:03,901
‎ผมมองว่ามันคือของเหลว
‎ที่เคลื่อนไหวขึ้นและลงตามหุบเขา

116
00:11:04,261 --> 00:11:05,341
‎และตามสันเขา

117
00:11:08,741 --> 00:11:12,061
‎มันคงจะแปลกมากที่ต้องบิน
‎ในชั้นบรรยากาศที่หนาแน่นมากๆ

118
00:11:13,061 --> 00:11:16,701
‎คุณจะสามารถร่อนไปรอบๆ ได้ตลอดเวลา
‎โดยไม่ต้องพยายามอะไรเลย

119
00:11:20,141 --> 00:11:24,181
‎วิธีที่ดีที่สุดในการขึ้นที่สูงให้ได้
‎คือการหาการลอยตัวขึ้นของก๊าซให้เจอ

120
00:11:25,061 --> 00:11:26,901
‎ที่เรียกกันว่ากระแสลมอุ่น

121
00:11:29,141 --> 00:11:30,261
‎เมื่อคุณเจอกระแสลมอุ่น

122
00:11:30,341 --> 00:11:33,461
‎มันคล้ายกับเวลาที่คุณอยู่ในลิฟต์
‎และมันเริ่มทำงานมาก

123
00:11:36,541 --> 00:11:38,101
‎คุณรู้สึกถึงการดันขึ้นด้านบน

124
00:11:38,181 --> 00:11:39,621
‎ใช่เลย ขึ้นไปแล้ว!

125
00:11:43,741 --> 00:11:45,901
‎แค่พลังของธรรมชาติที่ดึงผมขึ้นไป

126
00:11:50,061 --> 00:11:52,861
‎เวลาผมบินและเห็นนกล้อมเป็นวงกลม

127
00:11:52,941 --> 00:11:54,581
‎มันแปลว่าตรงนั้นมีกระแสลมอุ่นอยู่

128
00:11:55,701 --> 00:11:57,861
‎เราจึงมักจะมองดูพวกมันอยู่ตลอด

129
00:12:02,341 --> 00:12:06,021
‎คุณสามารถรู้สึกได้ถึงความสมดุล
‎ระหว่างแรงโน้มถ่วงที่ดึงคุณลงไป

130
00:12:06,101 --> 00:12:07,661
‎และอากาศที่ยกคุณขึ้น

131
00:12:08,341 --> 00:12:10,821
‎จากนั้นคุณสามารถใช้น้ำหนักตัวคุณ

132
00:12:10,901 --> 00:12:13,861
‎เพื่อเร่งความเร็วและใช้ความเร็วนั้น
‎สร้างพลังงานให้มากขึ้น

133
00:12:14,461 --> 00:12:16,261
‎และรู้สึกว่าคุณกำลังเคลื่อนไหวผ่านอากาศ

134
00:12:34,701 --> 00:12:38,341
‎แรงโน้มถ่วงบนโลกอาจอ่อนแรงกว่าบนแอตลาส

135
00:12:39,141 --> 00:12:42,701
‎แต่ชั้นบรรยากาศที่บางกว่า
‎หมายความว่ามีการลอยที่น้อยกว่า

136
00:12:45,261 --> 00:12:48,421
‎สุดท้ายแล้วทุกอย่างจึงร่วงลงมา

137
00:13:02,021 --> 00:13:05,061
‎(ความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศ)

138
00:13:10,741 --> 00:13:14,421
‎บนแอตลาส สกายเกรเซอร์
‎ไม่เคยต้องลงมาบนพื้นดิน

139
00:13:18,741 --> 00:13:22,301
‎ปีกหน้าและหลังของมัน
‎มีไว้บังคับทิศทางและผลักดัน

140
00:13:25,541 --> 00:13:28,301
‎ปีกกลางที่ยาวของมันมีไว้จับกระแสลมอุ่น

141
00:13:32,101 --> 00:13:33,741
‎แม้น้ำหนักจะมาก

142
00:13:34,381 --> 00:13:38,341
‎แต่อากาศก็หนาพอที่พวกมันจะใช้ชีวิตอยู่ได้

143
00:13:38,821 --> 00:13:40,101
‎บนท้องฟ้า

144
00:13:45,141 --> 00:13:48,101
‎แต่มันไม่ใช่ชีวิตที่สงบสุขเสมอไป

145
00:13:50,661 --> 00:13:54,781
‎เช่นเดียวกับบนโลก เกรเซอร์ดึงดูดผู้ล่า

146
00:13:57,541 --> 00:14:02,021
‎พวกมันใช้แบคทีเรียที่ผลิตก๊าซไฮโดรเจนได้
‎ในการทำให้ถุงอากาศของพวกมันพองลม

147
00:14:02,461 --> 00:14:04,421
‎และลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

148
00:14:14,941 --> 00:14:17,701
‎หากอยู่ตัวเดียว
‎พวกมันสู้เหยื่อของพวกมันไม่ได้...

149
00:14:20,461 --> 00:14:22,341
‎พวกมันจึงล่าเป็นกลุ่ม...

150
00:14:24,421 --> 00:14:27,821
‎รอให้สกายเกรเซอร์พลัดหลงจากกลุ่ม

151
00:14:38,501 --> 00:14:41,941
‎เมื่อเห็นเป้าหมาย พวกมันปล่อยก๊าซออก...

152
00:14:44,461 --> 00:14:46,261
‎และจู่โจมจากด้านบน

153
00:14:56,861 --> 00:14:59,101
‎ผู้ล่าที่ว่องไวที่สุดในโลก

154
00:14:59,181 --> 00:15:01,341
‎ใช้กลยุทธ์เดียวกัน

155
00:15:04,661 --> 00:15:06,621
‎ผมสนใจเหยี่ยวบินตรงที่

156
00:15:07,181 --> 00:15:11,541
‎สัญชาตญาณความเป็นนักล่าของมัน
‎ร่วมกับปัจจัยด้านความเร็ว

157
00:15:16,341 --> 00:15:18,381
‎และวิธีที่พวกมันใช้ความเร็วนั้นเป็นข้อได้เปรียบ

158
00:15:24,061 --> 00:15:27,261
‎แต่แค่ได้มองดูสุดยอดผู้ล่าทำสิ่งที่มันถนัด...

159
00:15:31,541 --> 00:15:33,301
‎ก็ยอดเยี่ยมแล้ว

160
00:15:35,821 --> 00:15:40,101
‎(หุบเขาวินด์ริเวอร์
‎รัฐไวโอมิง สหรัฐฯ)

161
00:15:43,741 --> 00:15:46,621
‎ตอนนี้ผมน่าจะมีนกอยู่ 30 กว่าตัวได้

162
00:15:47,461 --> 00:15:49,341
‎นกแต่ละตัวมีบุคลิกที่แตกต่างกัน

163
00:15:50,741 --> 00:15:52,261
‎สิ่งที่ผมชอบในตัวเหยี่ยว

164
00:15:52,341 --> 00:15:55,701
‎คือวิธีการที่วิวัฒนาการได้สร้าง
‎แบบอย่างที่สมบูรณ์แบบที่สุดขึ้น

165
00:16:05,341 --> 00:16:07,541
‎ผมมีสายสัมพันธ์กับนกพวกนี้จริงๆ

166
00:16:07,821 --> 00:16:09,421
‎แน่นอนว่าเป็นจากฝั่งของผมครับ

167
00:16:09,941 --> 00:16:11,901
‎ผมไม่คิดว่าเหยี่ยวมองมันแบบนั้น

168
00:16:11,981 --> 00:16:14,181
‎แต่พวกมันเห็นผมเป็นส่วนหนึ่งของทีมแน่นอน

169
00:16:16,581 --> 00:16:21,981
‎วาเฮ แอลาเวอร์เดียนฝึกวิธีการล่า
‎ให้เหยี่ยวที่ผสมพันธุ์ในที่กักขัง

170
00:16:27,341 --> 00:16:29,261
‎นกพวกนี้ถูกป้อนข้อมูลทางพันธุกรรม

171
00:16:29,341 --> 00:16:31,621
‎ให้เป็นสุดยอดสัตว์ปีกนักล่าตามที่พวกมันเป็น

172
00:16:34,381 --> 00:16:35,861
‎สิ่งที่เราทำในฐานะนักเลี้ยงเหยี่ยว

173
00:16:35,941 --> 00:16:38,621
‎คือพยายามปลุกนิสัยนักล่านั้นในตัวนก

174
00:16:47,261 --> 00:16:49,261
‎การฝึกด้วยเหยื่อล่อคือขั้นตอนแรกๆ

175
00:16:49,341 --> 00:16:50,261
‎มาเลยพรรคพวก!

176
00:16:54,661 --> 00:16:57,061
‎ผมจะเอาเหยื่อล่อนั้นไว้ตรงหน้าเหยี่ยว

177
00:16:57,581 --> 00:17:00,101
‎และทำให้เหยี่ยวประสานตาและเท้า...

178
00:17:00,861 --> 00:17:03,061
‎และเหวี่ยงเท้าออกไปราวกับกำลังจะคว้าเหยื่อ

179
00:17:03,941 --> 00:17:06,941
‎ระหว่างที่สิ่งนั้นเกิดขึ้น
‎ผมพยายามจะดึงเหยื่อออกจากเหยี่ยว

180
00:17:07,421 --> 00:17:10,380
‎เพื่อให้มันพุ่งขึ้นไปในอากาศ
‎และทำขั้นตอนนี้ซ้ำอีกครั้ง

181
00:17:11,140 --> 00:17:14,821
‎ผมอยากเห็นนกตัวนั้นดิ่งลงมา
‎เป็นแนวตั้งมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

182
00:17:18,541 --> 00:17:22,021
‎นั่นคือสิ่งที่พวกมันจะประยุกต์ใช้
‎ในเกมล่าหลังจากนี้

183
00:17:30,461 --> 00:17:35,021
‎เมื่อเหยี่ยวพร้อมแล้ว
‎วาเฮจะเอาเหยื่อเป้าหมายมาใช้

184
00:17:36,621 --> 00:17:37,861
‎นกพิราบแข่ง

185
00:17:41,261 --> 00:17:44,221
‎เหยี่ยวไม่สามารถไล่ตามนกพิราบทันได้

186
00:17:45,461 --> 00:17:47,581
‎วิธีที่ดีที่สุดจึงเป็นการทิ้งตัวใส่มัน

187
00:17:48,501 --> 00:17:49,621
‎โดยใช้แรงโน้มถ่วง

188
00:17:55,861 --> 00:17:58,381
‎เมื่อนกคิดว่ามันได้เปรียบ

189
00:17:59,581 --> 00:18:01,301
‎ตอนนั้นแหละที่ปีกของมันจะพับเก็บเข้าไป

190
00:18:04,661 --> 00:18:07,421
‎มันบินถลาลงเป็นรูปทรงหยดน้ำตาหยดเล็กๆ

191
00:18:09,061 --> 00:18:10,381
‎ดิ่งลงมาจากสวรรค์

192
00:18:12,461 --> 00:18:14,901
‎พลังงานจลน์ของเหยี่ยวที่ปะทะนกพิราบ

193
00:18:16,141 --> 00:18:19,581
‎รุนแรงราวกับคุณถูกกระสุนปืนใหญ่ยิงทีเดียว

194
00:18:27,461 --> 00:18:30,501
‎ในการฝึก นกพิราบหนีไปได้เสมอ

195
00:18:31,581 --> 00:18:34,981
‎เพราะเหยี่ยวถูกทำให้ต้องบินถลาลงมา
‎ในระยะที่ต่ำกว่า 1,000 ฟุต

196
00:18:38,461 --> 00:18:39,901
‎แต่เวลาออกล่าจริงๆ

197
00:18:40,661 --> 00:18:42,541
‎มันจะดิ่งลงมาจากที่ที่สูงกว่ามาก...

198
00:18:44,301 --> 00:18:45,621
‎เพื่อให้เกิดผลถึงตาย

199
00:18:51,541 --> 00:18:55,141
‎(ความเร่งโน้มถ่วง)

200
00:19:06,461 --> 00:19:08,701
‎ผู้ล่าออกเดินทัพ

201
00:19:23,861 --> 00:19:25,621
‎มันใช้ปีกของมัน

202
00:19:25,701 --> 00:19:27,701
‎ในการสร้างแรงต้าน...

203
00:19:28,981 --> 00:19:31,221
‎ทำให้สกายเกรเซอร์ไม่มั่นคง

204
00:19:31,301 --> 00:19:33,701
‎เพื่อกินมันบนพื้นดิน

205
00:19:42,741 --> 00:19:46,621
‎แต่ผู้ล่ากลุ่มนี้กลุ่มเล็ก
‎เกินกว่าจะโค่นสัตว์ตัวใหญ่ขนาดนี้ได้

206
00:19:53,861 --> 00:19:55,501
‎วันนี้ พวกมันจะต้องทนหิว

207
00:20:07,941 --> 00:20:10,901
‎สกายเกรเซอร์ไต่ขึ้นไปบนความสูงที่ปลอดภัย...

208
00:20:12,541 --> 00:20:13,701
‎เพื่อพักฟื้น

209
00:20:19,461 --> 00:20:21,141
‎แต่เพราะเป็นตัวเมียในช่วงเจริญพันธุ์

210
00:20:21,941 --> 00:20:23,261
‎มันจึงมีเพื่อนมาด้วย

211
00:20:25,701 --> 00:20:29,381
‎เกรเซอร์ตัวผู้ แข่งกันเพื่อให้ถูกเลือกเป็นคู่

212
00:20:36,741 --> 00:20:39,701
‎หางที่ใหญ่ผิดปกติของมันคืออุปสรรค

213
00:20:40,741 --> 00:20:42,221
‎ทำให้พวกมันบินได้ยากขึ้น

214
00:20:43,661 --> 00:20:44,941
‎แต่สำหรับตัวเมีย

215
00:20:45,301 --> 00:20:47,461
‎มันคือสัญลักษณ์ของกำลังวังชา

216
00:20:51,541 --> 00:20:53,901
‎ตัวแรกที่ไปถึงตัวเมียก่อนจะได้ผสมพันธุ์

217
00:20:54,741 --> 00:20:56,821
‎และถ่ายทอดยีนของมัน

218
00:21:04,741 --> 00:21:07,301
‎หลักการเดียวกันประยุกต์ใช้บนโลก

219
00:21:08,861 --> 00:21:10,381
‎ไม่ว่าจะเป็นบนท้องฟ้า

220
00:21:11,301 --> 00:21:12,621
‎หรือบนพื้นดิน

221
00:21:15,941 --> 00:21:18,621
‎ตัวผู้แข่งขันกันเพื่อสิทธิ์ในการผสมพันธุ์

222
00:21:24,061 --> 00:21:27,621
‎ผมคิดว่าเวลาคนเรานั่งอยู่ที่บ้าน ดูแมลงในทีวี

223
00:21:27,701 --> 00:21:30,221
‎พวกเขาจินตนาการว่าตากล้องนั่งอยู่ในป่า

224
00:21:30,781 --> 00:21:32,501
‎ในแม่น้ำหรือแนวพุ่มไม้

225
00:21:33,141 --> 00:21:35,901
‎รอให้ตัวด้วงพวกนี้ผ่านมา

226
00:21:35,981 --> 00:21:39,621
‎และสืบพันธุ์หรือต่อสู้กันหน้ากล้อง

227
00:21:42,141 --> 00:21:43,461
‎มันไม่ใช่แบบนั้นเลยครับ

228
00:21:45,261 --> 00:21:48,821
‎(คอตส์โวลด์
‎ประเทศอังกฤษ)

229
00:21:48,901 --> 00:21:53,221
‎นี่คือกระท่อมเก่าๆ ใกล้พัง
‎ซึ่งอยู่ติดกับบ้านพ่อแม่ผม

230
00:21:53,341 --> 00:21:54,541
‎ซึ่งอยู่ตรงนั้น

231
00:21:55,661 --> 00:21:58,701
‎ข้อได้เปรียบสำคัญที่มีสถานที่อยู่ติดบ้านพ่อแม่คุณ

232
00:21:58,781 --> 00:22:02,901
‎คือคุณมีอาหารเย็นดีๆ กินในตอนเย็น
‎และมีชาให้ดื่มระหว่างวัน

233
00:22:03,941 --> 00:22:05,741
‎มาดูสิครับว่าเราทำอะไรกันอยู่

234
00:22:06,381 --> 00:22:07,621
‎โอ้พระเจ้า

235
00:22:08,821 --> 00:22:10,221
‎พวกมันคือตัวอะไรเนี่ย

236
00:22:10,341 --> 00:22:12,021
‎มันคือด้วงแรดครับ

237
00:22:13,741 --> 00:22:15,301
‎ตัวผู้มีเขาใหญ่ๆ แบบนี้

238
00:22:15,381 --> 00:22:18,621
‎ตัวเมียไม่มี
‎มันคือรูปแบบของการคัดเลือกทางเพศ

239
00:22:18,701 --> 00:22:22,741
‎เพราะตัวเมียชอบตัวผู้ที่มีเขาใหญ่

240
00:22:24,261 --> 00:22:25,621
‎ดังนั้นทุกครั้งที่พวกมันผสมพันธุ์กัน

241
00:22:25,701 --> 00:22:28,981
‎พวกมันจะผสมพันธุ์กับด้วงที่มีเขาค่อนข้างใหญ่กว่า

242
00:22:29,061 --> 00:22:30,781
‎ด้วงที่พวกมันเจอมาครั้งล่าสุดเล็กน้อย

243
00:22:30,861 --> 00:22:33,621
‎ด้วงตัวผู้ตัวนั้นจึงถ่ายทอดยีนของมันต่อไป

244
00:22:34,341 --> 00:22:37,421
‎ดังนั้นเมื่อผ่านไปแต่ละรุ่นวัย
‎เขาก็เลยใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

245
00:22:39,301 --> 00:22:43,541
‎- วางตรงไหนเป็นพิเศษไหม
‎- วางบนขอนไม้ หันหน้าไปหาตัวผู้อีกตัว

246
00:22:44,461 --> 00:22:46,061
‎เอาแล้ว พวกมันพุ่งใส่กันทันที

247
00:22:49,861 --> 00:22:52,101
‎เขาของด้วงแรดตัวผู้

248
00:22:52,261 --> 00:22:54,821
‎ก็เหมือนหางของสกายเกรเซอร์ตัวผู้

249
00:22:57,861 --> 00:23:00,301
‎มันพัฒนาขึ้นเพื่อการแข่งขันทางเพศ

250
00:23:21,301 --> 00:23:22,861
‎ตัวที่เจ๋งกว่าทำสำเร็จอีกแล้ว

251
00:23:28,501 --> 00:23:29,541
‎เป็นช็อตที่ดี

252
00:23:29,621 --> 00:23:32,061
‎นั่นคือช็อตที่เราต้องการ สอดใส่ตัวเมีย ใช่

253
00:23:35,661 --> 00:23:36,781
‎หนึ่ง สอง สาม

254
00:23:37,981 --> 00:23:39,141
‎- โอเคไหม
‎- โอเค

255
00:23:39,821 --> 00:23:40,781
‎- ใช่
‎- อย่างนั้นแหละ

256
00:23:41,221 --> 00:23:42,701
‎- คุณกำลังใส่นั่นเข้าไปเหรอ
‎- ใช่

257
00:23:48,021 --> 00:23:51,781
‎แมลงตัวผู้ไม่ได้ต่อสู้เพื่อดักคู่ผสมพันธุ์เสมอไป

258
00:23:53,261 --> 00:23:57,341
‎บางครั้งแค่แสดงความองอาจทางกาย
‎ของพวกมันก็เพียงพอแล้ว

259
00:24:00,541 --> 00:24:02,541
‎เอาละ ผมจะเอาตัวผู้ไปวางตรงหน้าคุณนะ

260
00:24:02,621 --> 00:24:04,381
‎มันจะเข้ามาทางขวาของคุณ

261
00:24:06,501 --> 00:24:08,101
‎มันบินไปแล้ว

262
00:24:09,221 --> 00:24:11,581
‎นี่คือแมลงวันก้านตายาว

263
00:24:14,781 --> 00:24:17,101
‎แมลงวันก้านตายาวเป็นสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ที่น่าทึ่ง

264
00:24:17,541 --> 00:24:21,301
‎มันดูคล้ายมดนิดๆ โดยมีตาดวงใหญ่อยู่ที่ปลายก้าน

265
00:24:22,701 --> 00:24:24,501
‎ทั้งตัวผู้และตัวเมีย

266
00:24:24,581 --> 00:24:26,381
‎มีตาอยู่ที่ปลายก้าน

267
00:24:26,461 --> 00:24:29,381
‎แต่ตัวผู้มีก้านตาที่ยาวกว่าตัวเมียมาก

268
00:24:31,941 --> 00:24:34,541
‎ตัวผู้ที่มีก้านตายาว

269
00:24:34,981 --> 00:24:36,221
‎จะเข้าไปหาตัวผู้อีกตัว

270
00:24:36,301 --> 00:24:38,501
‎และพวกมันจะเต้นรำกันนิดหน่อย

271
00:24:44,661 --> 00:24:46,021
‎และพวกมันจะพยายามตัดสิน

272
00:24:46,101 --> 00:24:48,941
‎ว่าใครมีก้านตาใหญ่กว่ากัน

273
00:24:51,101 --> 00:24:52,661
‎นั่นไง นั่นเป็นการคุมเชิงกัน

274
00:24:57,581 --> 00:25:00,941
‎ผู้ชนะจะยืนอยู่ที่เดิม
‎จากนั้นผู้แพ้จะเดินต้วมเตี้ยมถอยไป

275
00:25:03,301 --> 00:25:07,901
‎จากนั้นผู้ชนะตัวนั้นจะเข้าไปหาตัวเมีย
‎และสามารถสืบพันธุ์กับตัวเมีย

276
00:25:08,301 --> 00:25:11,021
‎และวิธีนั้นสามารถถ่ายทอด
‎ลักษณะทางพันธุกรรมที่มันมี

277
00:25:11,101 --> 00:25:14,101
‎ซึ่งจะรวมถึงก้านตาที่ยาวกว่านั่นด้วย

278
00:25:15,741 --> 00:25:17,621
‎- เยี่ยม! เรียบร้อย
‎- ถ่ายอยู่รึเปล่า

279
00:25:18,221 --> 00:25:19,421
‎วิเศษเลย

280
00:25:25,181 --> 00:25:28,141
‎ปกติจะแค่แป๊บเดียวก็แยกกันแล้ว นี่วิเศษมาก

281
00:25:34,941 --> 00:25:36,981
‎ทำไมแมลงวันก้านตายาวถึงพยายาม

282
00:25:37,061 --> 00:25:38,901
‎ที่จะมีก้านตาที่ใหญ่แบบนี้

283
00:25:39,461 --> 00:25:43,021
‎แนวคิดก็คือคุณกำลังส่งสัญญาณ
‎ไปถึงตัวเมียอย่างโจ่งแจ้ง

284
00:25:43,101 --> 00:25:48,021
‎ว่าคุณสามารถมอบพลังที่น่าทึ่งนี้
‎ให้กับทรัพยากรนี้ได้

285
00:25:48,101 --> 00:25:49,541
‎สิ่งนี้ไม่มีความจำเป็นโดยสิ้นเชิง

286
00:25:51,741 --> 00:25:53,461
‎และถ้าคุณยังอยู่รอดได้

287
00:25:53,541 --> 00:25:57,101
‎ถ้าคุณยังบินต่อได้ และใช้ชีวิต และไม่ถูกล่า

288
00:25:57,501 --> 00:26:01,861
‎และยังมีสิ่งฟุ้งเฟ้อที่ไร้ประโยชน์นี้
‎โผล่ออกมาจากหัวของคุณอยู่

289
00:26:01,941 --> 00:26:04,901
‎งั้นคุณก็คือการเดิมพันที่ดีทีเดียวที่จะสืบพันธุ์ด้วย

290
00:26:19,061 --> 00:26:20,301
‎บนแอตลาส

291
00:26:20,381 --> 00:26:26,101
‎หางที่ยาวของสกายเกรเซอร์ตัวผู้
‎แสดงว่ามันคือตัวเลือกที่ดีเลิศ...

292
00:26:28,221 --> 00:26:30,901
‎เพื่อเป็นพ่อของรุ่นวัยต่อไป

293
00:26:37,741 --> 00:26:41,061
‎แต่แม่ไม่สามารถวางไข่บนท้องฟ้าได้

294
00:26:46,981 --> 00:26:48,821
‎มันจึงลงมาบนพื้นดิน

295
00:26:53,141 --> 00:26:58,021
‎เพราะแรงโน้มถ่วง ตัวของมันจึงหนัก
‎เกินกว่าจะกลับขึ้นไปบนท้องฟ้าได้

296
00:27:04,141 --> 00:27:08,101
‎เพื่อสร้างชีวิตใหม่ มันจำต้องสละชีวิตตัวเอง

297
00:27:22,141 --> 00:27:25,781
‎ลูกๆ เติบโตใกล้กับที่ที่แม่ของพวกมันตาย

298
00:27:29,341 --> 00:27:33,101
‎ตอนนี้พวกมันต้องขึ้นจากพื้นดิน
‎ไปอยู่กลางอากาศแล้ว

299
00:27:41,581 --> 00:27:44,181
‎แต่สัตว์กินซากกำลังรออยู่

300
00:27:45,781 --> 00:27:47,381
‎สิ่งมีชีวิตไร้กระดูก

301
00:27:47,821 --> 00:27:50,381
‎ไม่มีโครงกระดูกที่จะทำให้พวกมันมีรูปร่าง

302
00:27:55,941 --> 00:28:00,221
‎มันฆ่าด้วยวิธีห่อหุ้มและละลายเหยื่อของมัน

303
00:28:10,941 --> 00:28:17,261
‎สกายเกรเซอร์เพิ่งจะฟักไข่เท่านั้น
‎แต่พวกมันก็ตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงแล้ว

304
00:28:20,861 --> 00:28:24,021
‎และตอนนี้จะถอยหลังไม่ได้แล้ว

305
00:28:38,941 --> 00:28:42,501
‎(ทะเลทรายคาลาฮารี
‎แอฟริกาใต้)

306
00:28:48,221 --> 00:28:49,501
‎ทุกวันบนโลก

307
00:28:49,741 --> 00:28:53,021
‎สัตว์วัยเยาว์ต้องเอาชนะโอกาสที่เลวร้ายให้ได้

308
00:28:53,581 --> 00:28:55,021
‎หากพวกมันจะอยู่ให้รอด

309
00:28:59,221 --> 00:29:03,781
‎หกสิบเปอร์เซ็นต์ของเมียร์แคต
‎มีชีวิตไม่รอดถึงวันเกิดปีแรก

310
00:29:06,341 --> 00:29:08,941
‎สำหรับลูกเมียร์แคต ในช่วงแรกๆ ของชีวิต

311
00:29:09,421 --> 00:29:11,861
‎ที่นี่มีอันตรายอยู่มากมาย

312
00:29:12,701 --> 00:29:16,301
‎พวกมันถูกโจมตีได้ง่ายอยู่หลายเดือน
‎หลังจากพวกมันเกิด

313
00:29:19,861 --> 00:29:23,661
‎แต่โดยเฉพาะในเดือนแรกหรือเดือนที่สอง
‎หลังจากพวกมันออกมาจากโพรง

314
00:29:25,941 --> 00:29:29,541
‎มีผู้ล่าอยู่ทุกที่และเป็นอันตรายตลอดเวลา

315
00:29:34,941 --> 00:29:36,381
‎ในบริเวณนี้มีงู...

316
00:29:37,741 --> 00:29:40,021
‎ที่จะกินลูกเมียร์แคต

317
00:30:03,421 --> 00:30:06,301
‎ลูกเมียร์แคตปลอดภัยเมื่ออยู่ในฝูง

318
00:30:07,261 --> 00:30:10,301
‎แต่ถ้ามันล่าช้ากว่าตัวอื่น มันก็ถูกโจมตีได้ง่าย

319
00:30:15,861 --> 00:30:18,621
‎แมงป่องเป็นภัยคุกคามอยู่ตลอดเวลา

320
00:30:24,581 --> 00:30:27,301
‎ลูกเมียร์แคตไร้ความสามารถโดยสิ้นเชิงจริงๆ

321
00:30:27,821 --> 00:30:31,141
‎และโง่เขลาจริงๆ
‎เมื่อเป็นเรื่องของการรับมือกับแมงป่องในขั้นต้น

322
00:30:34,261 --> 00:30:36,741
‎แต่พวกมันจะหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ไปตลอดไม่ได้

323
00:30:38,541 --> 00:30:42,061
‎สุดท้ายพวกมันจะต้องเรียนรู้
‎วิธีหยุดภัยคุุกคามให้ได้

324
00:30:49,541 --> 00:30:52,981
‎ครั้งแรกที่ลูกเมียร์แคตเผชิญหน้ากับแมงป่อง

325
00:30:53,061 --> 00:30:55,061
‎และต้องรับมือมันด้วยตัวเอง...

326
00:30:56,661 --> 00:30:59,021
‎อาจเป็นการเผชิญหน้าที่น่ากลัวมาก

327
00:31:00,741 --> 00:31:03,461
‎นี่คือช่วงเวลาแห่งความจริงที่แท้จริง

328
00:31:28,141 --> 00:31:32,301
‎มันคือพิธีกรรมเปลี่ยนผ่านที่แท้จริง
‎เพราะทันทีที่มันจัดการเรื่องนั้นด้วยตัวเองได้แล้ว

329
00:31:33,301 --> 00:31:36,341
‎มันก็อยู่ในขั้นที่สามารถ
‎เริ่มออกหาอาหารด้วยตัวเองได้

330
00:31:36,421 --> 00:31:39,301
‎และพึ่งพาตนเองได้
‎และเป็นสมาชิกของฝูงที่มีประโยชน์

331
00:31:41,061 --> 00:31:45,341
‎แปลว่ามันสามารถหนีจาก
‎ความอ่อนแอของการเป็นลูกสัตว์

332
00:31:45,421 --> 00:31:48,421
‎และเปลี่ยนไปเป็นสัตว์ที่โตแล้วได้

333
00:31:57,621 --> 00:32:00,981
‎มันคือหนึ่งก้าวบนถนนสู่วัยผู้ใหญ่

334
00:32:01,061 --> 00:32:03,741
‎แต่หลังจากนั้นก็ไม่ใช่ขั้นตอนที่ง่ายเลย

335
00:32:05,181 --> 00:32:07,701
‎ข้างนอกนั่นมีภัยคุกคามมากมาย

336
00:32:07,781 --> 00:32:11,101
‎และมันจะต้องเรียนรู้ต่อไป
‎เพื่อที่จะไปให้ถึงวัยผู้ใหญ่

337
00:32:23,261 --> 00:32:25,901
‎หากลูกสกายเกรเซอร์จะเติบโตขึ้น

338
00:32:27,341 --> 00:32:28,701
‎พวกมันไม่มีทางเลือก

339
00:32:31,341 --> 00:32:33,061
‎ได้เวลาบินแล้ว

340
00:33:03,461 --> 00:33:06,021
‎แม้แต่ในอากาศ พวกมันก็ยังไม่ปลอดภัย

341
00:33:14,181 --> 00:33:15,341
‎บนแอตลาส

342
00:33:15,741 --> 00:33:18,301
‎การรอดชีวิตคือเกมของโอกาส

343
00:33:27,141 --> 00:33:31,101
‎ชีวิตดำเนินต่อไปจากรุ่นหนึ่งไปอีกรุ่นหนึ่ง

344
00:33:34,661 --> 00:33:36,221
‎อย่างน้อยก็ในตอนนี้

345
00:33:41,661 --> 00:33:46,741
‎แรงโน้มถ่วงที่ทรงพลังของแอตลาส
‎ดึงดาวเคราะห์น้อยมาบนเส้นทางการปะทะ

346
00:33:55,141 --> 00:33:57,461
‎ส่วนใหญ่ลุกไหม้ไปในชั้นบรรยากาศ

347
00:33:59,341 --> 00:34:02,861
‎แต่ก็มีภัยคุกคามอยู่ตลอด
‎ว่าสิ่งที่ใหญ่อาจผ่านเข้าไปได้...

348
00:34:05,181 --> 00:34:08,341
‎และเปลี่ยนเส้นทางของสิ่งมีชีวิต
‎บนดาวเคราะห์ใหม่หมด

349
00:34:18,541 --> 00:34:21,421
‎เพราะแรงโน้มถ่วงบนโลกน้อยกว่าบนแอตลาส

350
00:34:21,861 --> 00:34:23,981
‎การพุ่งชนของดาวเคราะห์น้อยจึงเกิดขึ้นน้อยกว่า

351
00:34:27,341 --> 00:34:31,260
‎แต่เมื่อมันเกิดขึ้น ก็อาจเป็นหายนะได้

352
00:34:36,461 --> 00:34:38,660
‎นี่คือคาบสมุทรยูกาตัน

353
00:34:42,501 --> 00:34:46,220
‎ป่าเขตร้อนขนาด 70,000 ตารางกิโลเมตร

354
00:34:49,141 --> 00:34:54,501
‎แต่สิ่งที่หลบซ่อนอยู่ในป่า
‎คือหลุมยุบจำนวนมากที่เรียกว่าซีโนเต

355
00:34:55,581 --> 00:34:59,341
‎(คาบสมุทรยูกาตัน
‎ประเทศเม็กซิโก)

356
00:35:08,061 --> 00:35:12,301
‎นี่คือทางเข้าสู่ระบบถ้ำใต้ดินขนาดใหญ่

357
00:35:15,061 --> 00:35:18,381
‎ไม่มีแม่น้ำหรือลำธารบนพื้นดินในคาบสมุทร

358
00:35:19,341 --> 00:35:23,061
‎แหล่งน้ำเดียวจึงเป็นใต้ดินในถ้ำ

359
00:35:30,101 --> 00:35:34,021
‎แต่สิ่งที่น่าสนใจจริงๆ
‎คือสถานที่ตั้งของซีโนเตพวกนี้

360
00:35:34,421 --> 00:35:39,461
‎ถึงแม้อาจจะมีซีโนเตอยู่
‎มากกว่า 10,000 แห่งทั่วคาบสมุทร

361
00:35:40,221 --> 00:35:42,021
‎แต่ในมุมตะวันตกเฉียงเหนือ...

362
00:35:45,421 --> 00:35:49,901
‎มันเกิดขึ้นเป็นรูปครึ่งวงกลมอย่างชัดเจนมาก

363
00:35:50,181 --> 00:35:54,461
‎ถ้าเราตามครึ่งวงกลมนั้น
‎ออกไปที่อ่าวเม็กซิโก...

364
00:35:57,901 --> 00:36:02,821
‎ตอนนี้เราก็จะได้วงกลมเต็มวง
‎ซึ่งทำให้เป็นรอยที่คนเราจะคาดหวัง

365
00:36:02,901 --> 00:36:05,781
‎จากขอบของหลุมที่ดาวเคราะห์น้อยพุ่งชนได้

366
00:36:07,821 --> 00:36:10,021
‎เมื่อ 65 ล้านปีก่อน

367
00:36:10,101 --> 00:36:13,781
‎แรงโน้มถ่วงดึงดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง
‎ลงมาในระบบสุริยะของเรา

368
00:36:16,581 --> 00:36:18,541
‎มันพุ่งเข้าชนโลกของเรา

369
00:36:18,621 --> 00:36:22,741
‎ทำให้สิ่งมีชีวิต 75 เปอร์เซ็นต์บนโลกสูญพันธุ์

370
00:36:33,941 --> 00:36:37,341
‎การพุ่งชนของดาวเคราะห์น้อย
‎ก่อให้เกิดซากปรักหักพังมากเพียงพอ

371
00:36:38,221 --> 00:36:41,101
‎ที่จะปิดกั้นแสงอาทิตย์ได้ถึงสองปี

372
00:36:44,541 --> 00:36:47,501
‎โลกจมดิ่งสู่ความมืดมิด

373
00:36:48,701 --> 00:36:50,021
‎ไม่มีอะไรเติบโตได้

374
00:36:54,341 --> 00:36:56,021
‎สิ่งนี้จะเกิดขึ้นบนแอตลาส...

375
00:36:56,701 --> 00:36:59,301
‎หากดาวเคราะห์น้อยดวงใหญ่มากพอพุ่งชนมัน

376
00:37:01,181 --> 00:37:04,301
‎ซีโนเตเป็นสถานที่ที่ยากจะมีชีวิตรอดได้

377
00:37:06,341 --> 00:37:10,021
‎เหมือนที่โลกเคยเป็นเมื่อ 65 ล้านปีก่อน

378
00:37:12,261 --> 00:37:17,021
‎ลักษณะพิเศษที่สายพันธุ์หนึ่งต้องมี
‎เพื่ออยู่รอดจากการสูญพันธุ์คืออะไร

379
00:37:27,861 --> 00:37:29,101
‎มีใครบางคนอยู่ในนี้

380
00:37:39,661 --> 00:37:42,421
‎จระเข้เป็นสัตว์ที่มีความทนทานมาก

381
00:37:44,741 --> 00:37:47,861
‎พวกมันอาศัยทั้งในน้ำและบนบก

382
00:37:50,341 --> 00:37:54,621
‎พวกมันมีความสามารถหลากหลาย
‎ไม่ต้องการอาหารเฉพาะเจาะจง

383
00:37:56,421 --> 00:37:57,901
‎พวกมันกินเกือบทุกอย่าง

384
00:38:00,421 --> 00:38:02,821
‎อะไรก็ตามที่หาได้ถือว่าดีพอ

385
00:38:03,461 --> 00:38:04,381
‎จระเข้จะกินมัน

386
00:38:09,741 --> 00:38:11,301
‎ในซีโนเตแห่งนี้

387
00:38:12,261 --> 00:38:15,621
‎จระเข้ตัวหนึ่งตกลงไป ติดอยู่ ไม่มีทางออก...

388
00:38:17,061 --> 00:38:18,421
‎แต่ไม่ว่ายังไง ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง

389
00:38:19,861 --> 00:38:21,181
‎มันอยู่รอดได้

390
00:38:22,421 --> 00:38:23,861
‎พวกมันคือผู้รอดชีวิต

391
00:38:26,941 --> 00:38:30,661
‎ในโลกที่เปลี่ยนไป
‎เป็นเรื่องดีหากมีความสามารถหลากหลาย

392
00:38:31,061 --> 00:38:32,421
‎ไม่ใช่ชำนาญเฉพาะด้าน

393
00:38:46,341 --> 00:38:49,021
‎หากดาวเคราะห์น้อยดวงใหญ่พอพุ่งชนแอตลาส

394
00:38:49,661 --> 00:38:52,701
‎สกายเกรเซอร์และผู้ล่าต้องตายแน่นอน

395
00:38:59,381 --> 00:39:02,661
‎พวกมันชำนาญเฉพาะด้าน
‎เกินกว่าจะรับมือกับการเปลี่ยนแปลงได้

396
00:39:08,061 --> 00:39:11,621
‎ผู้มีความสามารถหลากหลาย
‎คือสัตว์กินซากไร้กระดูก

397
00:39:13,021 --> 00:39:16,261
‎เช่นเดียวกับจระเข้ พวกมันกินได้ทุกอย่าง...

398
00:39:17,461 --> 00:39:19,221
‎และอยู่ได้ทุกที่

399
00:39:23,661 --> 00:39:26,221
‎ในโลกแรงโน้มถ่วงสูงในจินตนาการนี้

400
00:39:26,941 --> 00:39:29,901
‎พวกมันอาจเป็นสุดยอดผู้รอดชีวิต

401
00:39:43,461 --> 00:39:45,181
‎สิ่งมีชีวิตจะปรับตัวอย่างไร

402
00:39:45,541 --> 00:39:47,061
‎ในโลกที่แตกต่าง

403
00:39:48,421 --> 00:39:49,941
‎ในที่ที่สิ่งมีชีวิตติดอยู่

404
00:39:50,581 --> 00:39:52,181
‎ระหว่างทะเลทรายที่ร้อนสุดขีด

405
00:39:53,781 --> 00:39:55,701
‎และดินแดนแห่งความมืดอันหนาวเหน็บ

406
00:39:57,741 --> 00:40:00,621
‎โลกแห่งความสุดโต่ง

407
00:40:26,821 --> 00:40:28,741
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล