1
00:00:07,257 --> 00:00:08,550
‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:08,633 --> 00:00:10,385
‪(#โรแมนติก)

3
00:00:10,468 --> 00:00:12,012
‪(#รักอิสระ)

4
00:00:12,095 --> 00:00:13,513
‪(#เกิร์ลครัช)

5
00:00:13,596 --> 00:00:15,181
‪(#สมัครใจโสด)

6
00:00:15,265 --> 00:00:16,725
‪(#คบกันมานาน)

7
00:00:23,481 --> 00:00:26,651
‪(ความรักของคุณเป็นอย่างไร)

8
00:00:36,161 --> 00:00:38,830
‪(อยากมีความรักแบบไหนเหรอ)

9
00:00:38,913 --> 00:00:41,791
‪- นี่ เธอพูดก่อนสิ
‪- ไม่เอา เธอก่อนเลย

10
00:00:43,752 --> 00:00:46,713
‪ก่อนอื่นฉันต้องคบกับ
‪คนที่ชอบฉันน่ะสิ

11
00:00:46,796 --> 00:00:50,133
‪พูดเรื่องอะไรน่ะ
‪ต้องคบกับคนที่เราชอบสิ

12
00:00:50,216 --> 00:00:51,259
‪- หา
‪- หือ

13
00:00:52,010 --> 00:00:54,679
‪- ต้องต่างชอบกันต่างหาก
‪- ต้องต่างชอบกันต่างหาก ใช่แล้ว

14
00:00:57,932 --> 00:01:00,810
‪ตอนเด็กๆ เราไม่รู้หรอกว่าเรื่องนั้น
‪เป็นเหมือนปาฏิหาริย์แค่ไหน

15
00:01:01,436 --> 00:01:05,148
‪ความน่าจะเป็นที่จะได้คบกับ
‪คนที่เราชอบแล้วเขาชอบเรากลับ

16
00:01:05,231 --> 00:01:09,569
‪คงต้องให้ทั้งจักรวาลมาช่วยกัน
‪ถึงจะเป็นไปได้ล่ะมั้ง

17
00:01:10,070 --> 00:01:13,073
‪พอเวลาผ่านไปสักหน่อย
‪ก็มักจะลืมบ่อยๆ

18
00:01:13,156 --> 00:01:15,366
‪ลืมว่าจักรวาลช่วยเรา เราถึงได้คบกัน

19
00:01:15,450 --> 00:01:17,243
‪ตอนนี้ฉันเลิกเพ้อฝันไปแล้วล่ะ

20
00:01:17,327 --> 00:01:20,121
‪ตั้งแต่ได้เห็นคู่รักที่ทะเลาะกัน
‪มาที่ป้อมตำรวจบ่อยๆ

21
00:01:27,295 --> 00:01:30,089
‪เขาถามอยู่นะครับ
‪ว่าอยากมีความรักแบบไหน

22
00:01:31,090 --> 00:01:33,301
‪- ความจริงฉันโสดตั้งแต่เกิดน่ะ
‪- หา

23
00:01:34,219 --> 00:01:35,220
‪จริงเหรอครับ

24
00:01:36,012 --> 00:01:37,347
‪หล่อขนาดนี้เป็นไปได้เหรอครับ

25
00:01:38,515 --> 00:01:41,059
‪ยังไงก็เถอะ
‪สักวันฉันก็คงได้คบใครบ้างแหละ

26
00:01:41,142 --> 00:01:42,769
‪ฉันเชื่อว่าถึงจะไม่พยายาม

27
00:01:42,852 --> 00:01:45,021
‪แต่สักวันหนึ่งเธอก็จะมาหาฉัน
‪ราวกับของขวัญ

28
00:01:45,104 --> 00:01:46,231
‪อย่างเป็นธรรมชาติ

29
00:01:46,314 --> 00:01:48,316
‪ฉันคิดว่าเขาพูดได้เพราะเขาหล่อ

30
00:01:48,399 --> 00:01:51,444
‪คิดว่าแม้ไม่พยายามก็จะได้เจอคนนั้น
‪อย่างเป็นธรรมชาติเหรอ

31
00:01:55,073 --> 00:01:57,867
‪- นี่พูดกับฉันเหรอ
‪- เปล่า ให้สัมภาษณ์อยู่

32
00:01:58,701 --> 00:02:01,204
‪- ก็มันต้องพูดเป็นกันเองนี่
‪- ขอโทษนะครับ

33
00:02:04,207 --> 00:02:05,917
‪ทำอะไรอยู่ จะสายแล้ว รีบไปกันเถอะ

34
00:02:06,668 --> 00:02:09,712
‪ฉันคิดว่าการเอาใจใส่และการพยายาม
‪ก็เป็นส่วนหนึ่งของการคบกัน

35
00:02:10,296 --> 00:02:11,673
‪การคบกันไม่ใช่แค่ใจเต้นนี่

36
00:02:12,841 --> 00:02:13,842
‪เห็นใช่ไหม

37
00:02:14,509 --> 00:02:16,344
‪คยองจุนของฉันเก่งแต่เกิดเลยล่ะ

38
00:02:16,427 --> 00:02:18,471
‪ฉันพยายามเต็มที่ทุกครั้งที่คบใคร

39
00:02:18,555 --> 00:02:21,099
‪แต่ว่าตอนนี้ฉันเบื่อแล้วล่ะ

40
00:02:25,562 --> 00:02:29,816
‪แต่ฉันก็ยังคิดว่า
‪มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตนะ

41
00:02:30,400 --> 00:02:31,985
‪เพราะอยู่คนเดียวมันเหงานี่

42
00:02:33,486 --> 00:02:35,113
‪บนโลกที่กว้างใหญ่นี้

43
00:02:35,196 --> 00:02:37,157
‪ถ้ามีใครอยู่ข้างเรา
‪ก็ทำให้อุ่นใจไม่ใช่เหรอ

44
00:02:40,034 --> 00:02:43,621
‪ตอนที่ฉันเลิกกับซอนยอง
‪ฉันเคยพูดแบบนี้กับเธอ

45
00:02:43,705 --> 00:02:46,374
‪"ทุกครั้งที่เธอคิดถึงแม่
‪ก็มาหาฉันนะ"

46
00:02:49,127 --> 00:02:50,712
‪แต่ตอนนี้ฉันอยากจะบอกกับเธอแบบนี้

47
00:02:51,504 --> 00:02:52,422
‪"ร่อนเร่ไปเรื่อยๆ

48
00:02:53,131 --> 00:02:54,632
‪ทำทุกสิ่งที่อยากทำให้เต็มที่

49
00:02:55,508 --> 00:02:56,384
‪แล้วหลังจากนั้น

50
00:02:58,136 --> 00:02:59,470
‪มาคบกับฉันอีกครั้งนะ"

51
00:03:01,139 --> 00:03:03,266
‪เธอไม่รู้หรอกว่าฉันหมายความว่าอะไร

52
00:03:03,892 --> 00:03:04,851
‪คงไม่รู้หรอก

53
00:03:05,935 --> 00:03:07,979
‪เหมือนกับที่เมื่อก่อนเธอก็ไม่รู้

54
00:03:16,696 --> 00:03:20,241
‪เนื่องจากเราต้องย้ายตำแหน่งบันได
‪ทำให้ล่าช้าออกไปครับ

55
00:03:20,325 --> 00:03:23,119
‪ความจริงแล้วการก่อสร้างล่าช้า
‪ทำให้ผมกังวลมากเหมือนกัน

56
00:03:23,202 --> 00:03:25,622
‪แต่ก็ดีกว่าตอนก่อนเปลี่ยนแบบ
‪มากเลยนะครับ

57
00:03:26,956 --> 00:03:30,335
‪ผมคิดอยู่ว่าจะโชคดีมาก
‪ถ้าไม่โดนลูกค้าเขวี้ยงหินใส่

58
00:03:30,418 --> 00:03:31,753
‪แต่สุดท้ายพี่ก็ทำได้แฮะ

59
00:03:32,420 --> 00:03:34,213
‪เจ๋งมาก เท่มากเลยพัคแจวอน

60
00:03:34,297 --> 00:03:36,215
‪แถมเขายังให้ส้มเรามาตั้งกล่องหนึ่ง

61
00:03:36,299 --> 00:03:39,928
‪นี่ นายน่ะ
‪นายเห็นพี่คนนี้เป็นคนยังไง เฮ้อ

62
00:03:41,095 --> 00:03:42,305
‪ทีนี้จบแล้วใช่ไหม

63
00:03:42,972 --> 00:03:46,434
‪- หลังจากนี้ห้ามทำอะไรบ้าๆ อีกนะ
‪- รู้แล้วน่า ไม่ทำแล้วๆ

64
00:03:46,517 --> 00:03:48,645
‪ส่งกุญแจมาเร็ว
‪เดี๋ยวฉันเปิดกระโปรงรถให้

65
00:03:48,728 --> 00:03:50,355
‪สมัยนี้ใครเขาใช้กุญแจรถกัน

66
00:03:50,438 --> 00:03:52,440
‪แค่ยืนตรงกึ่งกลางรถ
‪แล้วใช้ขาเตะไปข้างล่าง

67
00:03:53,441 --> 00:03:54,943
‪อะไรเนี่ย มันทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ

68
00:03:55,026 --> 00:03:56,236
‪พี่ไม่เคยทำมาก่อนเหรอ

69
00:03:56,319 --> 00:03:57,946
‪รถฉันก็ทำแบบนี้ได้เหรอ

70
00:03:58,029 --> 00:03:59,489
‪ได้สิ เจ้าพี่บื้อ

71
00:04:01,157 --> 00:04:03,201
‪นี่ ไหนๆ ก็มาแล้ว
‪แวะไปดูห้องแถวที่คาพยองกัน

72
00:04:03,284 --> 00:04:05,245
‪ไม่ได้ เรามีประชุมกับอึนโอนะ

73
00:04:05,745 --> 00:04:06,579
‪กี่โมง

74
00:04:07,580 --> 00:04:11,167
‪นี่ ถ้ามีประชุมตอนบ่ายสอง
‪นายก็ควรจะบอกกันล่วงหน้าสิ

75
00:04:11,251 --> 00:04:13,962
‪ตอนแรกลูกค้าบอกเองว่าจะไปที่บริษัท
‪แต่ใครกันล่ะที่ชวนพวกเขา

76
00:04:14,045 --> 00:04:16,339
‪มาประชุมที่นี่ แล้วทำเสียเวลาเนี่ย

77
00:04:17,131 --> 00:04:18,299
‪แล้วให้เธอรอหน่อยจะเป็นไร

78
00:04:18,383 --> 00:04:19,968
‪- ยังไงก็เพื่อนผม
‪- นี่ ชเวคยองจุน

79
00:04:20,051 --> 00:04:23,763
‪ฉันขอพูดในฐานะที่อาบน้ำร้อนมาก่อน
‪และฐานะที่เป็นหัวหน้านายนะ

80
00:04:23,846 --> 00:04:25,932
‪ปฏิบัติกับเพื่อนแบบนั้น
‪มันเป็นการใช้อำนาจนะ

81
00:04:26,015 --> 00:04:27,558
‪อำนาจอะไรกันอีกเล่า

82
00:04:27,642 --> 00:04:29,227
‪ก็ให้เธอรอ คือการใช้อำนาจไง

83
00:04:29,310 --> 00:04:31,187
‪- จะมาถามอะไร
‪- เข้าใจแล้ว หนวกหูน่าๆ

84
00:04:31,271 --> 00:04:32,772
‪จะเหยียบแล้วนะ จับแน่นๆ ล่ะ

85
00:04:35,733 --> 00:04:40,196
‪(สถาปัตยกรรมและผู้คน)

86
00:04:40,780 --> 00:04:42,991
‪ฉันมาเร็วไป ดูไม่มีฟอร์มเลยแฮะ

87
00:04:44,200 --> 00:04:47,203
‪ยิ่งเป็นฝ่ายได้เงินก็ต้องตรงต่อเวลา
‪ดูสง่าและมั่นใจ

88
00:04:50,373 --> 00:04:52,625
‪- ฉันไม่ใช่อีอึนโอคนเก่าที่โง่…
‪- อึนโอ

89
00:04:53,626 --> 00:04:56,462
‪เธอคนเก่าไม่ใช่คนโง่หรอกนะ

90
00:04:58,464 --> 00:05:00,341
‪เมื่อก่อนฉันไม่ใช่คนโง่

91
00:05:00,425 --> 00:05:05,138
‪ทั้งเธอคนเก่าและเธอคนปัจจุบัน
‪ก็เป็นเธอนะ

92
00:05:06,014 --> 00:05:07,098
‪ทั้งหมดคืออีอึนโอ

93
00:05:08,558 --> 00:05:09,517
‪ใช่แล้วล่ะ

94
00:05:10,476 --> 00:05:12,437
‪ไม่ว่าจะเป็นอีอึนโอแบบไหน
‪ฉันก็คืออีอึนโอ

95
00:05:13,396 --> 00:05:16,149
‪วันนี้ฉันอาจจะทำพลาดได้
‪และพรุ่งนี้อาจจะทำไม่สำเร็จ

96
00:05:16,816 --> 00:05:17,900
‪แต่ก็ไม่เป็นไร

97
00:05:18,860 --> 00:05:19,861
‪ฉันทำให้ดีได้

98
00:05:29,787 --> 00:05:34,584
‪ค่ะ ตามนี้แล้วงานทั้งหมด
‪จะจบลงเวลาประมาณ 19:00 น.นะคะ

99
00:05:34,667 --> 00:05:37,545
‪และนี่เป็นรายละเอียดการดำเนินงาน
‪ลองอ่านดูนะคะ

100
00:05:41,466 --> 00:05:42,675
‪พนักงานของเรา

101
00:05:42,759 --> 00:05:46,304
‪ให้คะแนนคอนเซปต์ "เดินเล่น
‪ในละแวกบ้าน" ของคุณดีมากครับ

102
00:05:46,387 --> 00:05:49,640
‪ใช่แล้ว ตอนที่เราสร้างตึกนี้
‪เราก็เคยพูดคล้ายๆ กันนี่นา

103
00:05:49,724 --> 00:05:52,351
‪- "พื้นที่ที่แก่ตัวอย่างงดงาม"
‪- ใช่แล้ว

104
00:05:52,435 --> 00:05:55,063
‪ตอนที่ผมสร้างตึกนี้
‪ผมคิดไว้แบบนี้ครับ

105
00:05:55,146 --> 00:05:56,272
‪ว่ามันคือต้นเซลโคว่า

106
00:05:56,355 --> 00:05:58,274
‪ในต่างจังหวัดจะมีอะไรแบบนั้นนี่

107
00:05:58,357 --> 00:06:01,486
‪สถานที่ที่ผู้คนมารวมตัวกัน
‪และพักผ่อนอย่างสบายใจ

108
00:06:05,114 --> 00:06:07,742
‪ใช่แล้วค่ะ แม้เวลาจะผ่านไปนาน
‪แต่เมื่อกลับไปแถวบ้าน

109
00:06:07,825 --> 00:06:10,661
‪ก็จะพบตึกรามที่ยังอยู่ที่เดิม
‪ราวกับต้นเซลโคว่า

110
00:06:10,745 --> 00:06:12,830
‪"คงจะดีมากถ้าแถวบ้านฉันมีตึกแบบนั้น

111
00:06:12,914 --> 00:06:15,208
‪ให้ฉันได้ไปเดินเล่นอย่างสบายใจได้"

112
00:06:15,291 --> 00:06:17,126
‪ฉันคิดแผนงานจากวัตถุประสงค์นี้ค่ะ

113
00:06:18,044 --> 00:06:22,882
‪แต่เห็นว่างานอีเวนต์หลัก
‪จะเป็นทอล์กโชว์ที่เป็นธรรมชาติ

114
00:06:22,965 --> 00:06:25,593
‪แต่ฉันกับพี่จะทำได้ไหมนะ

115
00:06:26,219 --> 00:06:29,222
‪มันเป็นการฟังเรื่องราวอย่างเปิดใจ
‪ของคนสร้างยังไงล่ะ

116
00:06:29,305 --> 00:06:33,101
‪ฉันเลยตั้งใจให้อาหารและการแสดง
‪เป็นแนวอบอุ่นมากกว่าหรูหราน่ะ

117
00:06:33,684 --> 00:06:37,271
‪เพราะงั้นพื้นที่ส่วนหนึ่ง คุณเลยจะ
‪ก่อไฟและเตรียมมันหวานเผาด้วยสินะ

118
00:06:38,523 --> 00:06:39,357
‪แปลกใหม่ดีนะ

119
00:06:39,941 --> 00:06:41,442
‪น่าสนใจมาก ดีเลยครับ

120
00:06:43,319 --> 00:06:44,737
‪หัวหน้าทีม ขอเวลาสักครู่สิคะ

121
00:06:44,821 --> 00:06:46,739
‪ครับ คุยกันต่อได้เลยนะ

122
00:06:46,823 --> 00:06:48,658
‪- ครับ
‪- เอ้อ จริงสิ คยองจุน

123
00:06:48,741 --> 00:06:51,160
‪เช็กด้วยนะ
‪ว่าในตึกสามารถก่อไฟได้ไหม

124
00:06:51,244 --> 00:06:52,078
‪อาจจะไม่ได้ก็ได้

125
00:06:52,161 --> 00:06:53,496
‪- รับทราบครับ
‪- อือ

126
00:06:54,622 --> 00:06:57,625
‪ก็ทำตามแผนดำเนินงานไป
‪แล้วส่งรายละเอียดงบประมาณมาก็พอ

127
00:06:57,708 --> 00:06:58,751
‪อึนโอ

128
00:07:00,211 --> 00:07:02,463
‪- เป็นยังไง
‪- อะไรเป็นยังไงเหรอ

129
00:07:03,131 --> 00:07:05,633
‪ฉันเห็นเธอมองเขาอยู่ตลอด

130
00:07:08,052 --> 00:07:10,263
‪- เขาดูใช้ได้ใช่ไหม
‪- พูดเรื่องอะไรเนี่ย

131
00:07:10,346 --> 00:07:13,057
‪อันนี้เราจะทำยังไงดีนะ

132
00:07:13,141 --> 00:07:16,102
‪ไหนดูซิ ก่อนอื่นติดต่อ
‪ศาลากลางจังหวัด

133
00:07:16,185 --> 00:07:18,187
‪แล้วถามเขาดูว่า
‪สามารถลดแรงดันน้ำได้ไหม

134
00:07:18,271 --> 00:07:21,357
‪ถ้าไม่ได้ ทางเราน่าจะต้อง
‪ติดวาล์วลดแรงดันน้ำครับ

135
00:07:21,441 --> 00:07:23,317
‪หัวหน้าทีมครับ แป๊บหนึ่งสิ

136
00:07:23,401 --> 00:07:25,361
‪- ทำไม
‪- ผมขอออกไปกับคุณอึนโอนะ

137
00:07:25,445 --> 00:07:27,530
‪- ไปไหน
‪- ไปกินพิซซ่าที่ร้านรินอี

138
00:07:27,613 --> 00:07:28,448
‪ได้สิ

139
00:07:29,198 --> 00:07:30,783
‪- แล้วกลับมานะ
‪- ไปกันเถอะ

140
00:07:38,958 --> 00:07:43,045
‪แล้วดูที่ดาดฟ้า
‪เราน่าจะต้องทำอะไรสักอย่างหน่อย

141
00:07:50,636 --> 00:07:51,471
‪แต่นแต๊น

142
00:07:53,973 --> 00:07:55,391
‪- โกหกใช่ไหมเนี่ย
‪- โกหกใช่ไหมเนี่ย

143
00:07:55,475 --> 00:07:57,185
‪นี่เธอทำเองจริงๆ เหรอ

144
00:07:57,268 --> 00:07:59,479
‪รสชาติเด็ดสุดๆ เลยล่ะ ลองกินกันดูสิ

145
00:08:06,486 --> 00:08:07,612
‪เป็นยังไงๆ

146
00:08:09,071 --> 00:08:11,240
‪เธอบอกว่าเงินรางวัล
‪ประกวดสูตรพิซซ่าคือเท่าไรนะ

147
00:08:11,324 --> 00:08:12,700
‪- ห้าล้าน
‪- มันเป็นของเธอแน่ๆ

148
00:08:12,783 --> 00:08:14,160
‪ฉันว่าได้สองเท่าเลยด้วย

149
00:08:15,620 --> 00:08:18,748
‪อะไรกัน นี่เตี๊ยมกันใช่ไหม
‪ทำไมถึงให้ผลตอบรับดีกันแบบนี้

150
00:08:18,831 --> 00:08:21,501
‪ไม่ใช่นะๆ พูดในเชิงวัตถุวิสัย
‪มันอร่อยมากจริงๆ

151
00:08:21,584 --> 00:08:23,294
‪เท่าที่เห็น การตกแต่งก็สวยมาก

152
00:08:23,377 --> 00:08:25,338
‪รินอี ฉันว่าเธอมีเซนส์
‪ด้านสุนทรียภาพแน่ๆ

153
00:08:25,421 --> 00:08:27,590
‪แล้วยังไงต่อ
‪ชื่อของพิซซ่าถาดนี้คืออะไร

154
00:08:28,424 --> 00:08:29,842
‪ก็ต้องมาลองค่อยๆ คิดดูอีกที

155
00:08:29,926 --> 00:08:32,345
‪ไม่ต้องกังวลนะ
‪เธอมีนักการตลาดอยู่นี่ทั้งคน

156
00:08:32,428 --> 00:08:34,555
‪มีนักเขียนด้วย ให้ฉันใช้สมองดูไหม

157
00:08:34,639 --> 00:08:37,517
‪นี่ๆ เดี๋ยวนะ ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไร
‪กำลังจะระเบิดออกมาจากหัว

158
00:08:38,643 --> 00:08:39,477
‪เดี๋ยวก่อนนะ

159
00:08:40,102 --> 00:08:42,522
‪ถ้าเกิดเราตั้งชื่อพิซซ่านี้ให้
‪เราจะได้ส่วนแบ่งไหม

160
00:08:42,605 --> 00:08:44,106
‪แน่นอนสิๆ

161
00:08:44,190 --> 00:08:46,567
‪ถ้าฉันได้เงินรางวัล
‪ฉันจะเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่เลย

162
00:08:48,986 --> 00:08:50,696
‪ถึงตอนนั้นเธอเรียกพี่แจวอนมาด้วยนะ

163
00:08:51,280 --> 00:08:53,866
‪นี่ อึนโอ ใช้โอกาสนี้ทำงานด้วยกัน

164
00:08:53,950 --> 00:08:56,077
‪แล้วสานต่อกับพี่ฉันเป็นยังไง

165
00:08:56,786 --> 00:08:59,455
‪เมื่อกี้ฉันเห็นสองคนนี้
‪ส่งสายตามองกันสุดๆ ไปเลย

166
00:09:00,998 --> 00:09:02,124
‪เตะฉันทำไมวะ

167
00:09:04,335 --> 00:09:06,337
‪(กาแฟสกัดเย็น)

168
00:09:07,588 --> 00:09:09,757
‪อะไรเนี่ย ให้โฆษณาแฝงเหรอ
‪ทำไมให้ฉันทำเนี่ย

169
00:09:09,840 --> 00:09:11,425
‪ฉันก็ต้องตั้งใจทำเต็มที่อยู่แล้ว

170
00:09:11,509 --> 00:09:12,593
‪โฆษณาแฝง

171
00:09:13,970 --> 00:09:15,972
‪นี่ ให้ฉีกซองแล้วชงดื่มเหรอ

172
00:09:16,639 --> 00:09:17,765
‪ทำออกมาดีเลยนะเนี่ย

173
00:09:17,848 --> 00:09:21,811
‪เอาล่ะ บีบออกมาจากซองแบบนี้

174
00:09:22,645 --> 00:09:25,648
‪สร้อยเส้นนี้
‪มันหมายความว่าอะไรกันนะ

175
00:09:25,731 --> 00:09:28,526
‪เดี๋ยวนะ มันมีความหมายว่าอะไรเหรอ

176
00:09:29,151 --> 00:09:29,986
‪ไม่รู้สิ

177
00:09:31,529 --> 00:09:32,780
‪ความหมายว่าอะไรกันนะ

178
00:09:35,992 --> 00:09:38,160
‪ว้าว รสชาติเหมือนเพิ่งดริปมาเลย

179
00:09:38,244 --> 00:09:39,870
‪ไม่มีจดหมายอะไรมาด้วย

180
00:09:40,997 --> 00:09:42,456
‪แล้วทำไมมันถึง…

181
00:09:43,332 --> 00:09:45,251
‪มาอยู่ในกระเป๋าฉันได้นะ

182
00:09:45,334 --> 00:09:48,379
‪ฉันคิดว่าบางทีเขาอาจจะ
‪เผลอใส่มาผิดก็ได้

183
00:09:48,462 --> 00:09:49,755
‪ถ้าเป็นอย่างนั้น

184
00:09:50,256 --> 00:09:52,842
‪เมื่อกี้ตอนเจอกันที่บริษัท
‪เธอก็ควรคืนฉันสิ ไม่จริงเหรอ

185
00:09:53,342 --> 00:09:56,554
‪- เขาให้ฉันจริงๆ เหรอ
‪- มันเป็นของเธอจริงๆ

186
00:09:56,637 --> 00:09:58,889
‪ฉันตั้งใจจะให้ยุนซอนอา
‪ตอนเจอกันที่ชองกเยชอน

187
00:09:58,973 --> 00:10:01,309
‪ทันทีที่กลับมาถึงโซล
‪ฉันก็เลยไปซื้อมันมา

188
00:10:01,392 --> 00:10:02,893
‪แต่ก็ไม่ได้ให้ เพราะไม่เจอเธอ

189
00:10:05,104 --> 00:10:06,397
‪แต่ก็ยังเก็บมันเอาไว้ตลอด

190
00:10:06,480 --> 00:10:08,107
‪ตั้งใจจะทิ้ง แต่ก็ทิ้งไม่ลง

191
00:10:08,190 --> 00:10:10,276
‪จริงๆ แล้วฉันเป็นคนสบายๆ มากๆ

192
00:10:10,359 --> 00:10:11,694
‪ให้ตายเถอะ

193
00:10:11,777 --> 00:10:13,321
‪มันคาใจฉันมากเลย

194
00:10:13,404 --> 00:10:17,158
‪มานั่งคาใจอะไรกันล่ะ
‪คนที่กำลังยุ่งค้นหาตัวเองเนี่ย

195
00:10:17,241 --> 00:10:19,410
‪พูดตามตรง

196
00:10:20,369 --> 00:10:24,624
‪ที่เธอบอกว่าจะตามหาตัวเอง…

197
00:10:25,625 --> 00:10:26,626
‪จริงๆ เลย

198
00:10:27,460 --> 00:10:29,670
‪ฉันว่าเจอกันครั้งหน้า
‪ฉันจะต้องคืนให้เขาแล้วล่ะ

199
00:10:31,172 --> 00:10:33,090
‪ฉันจะสรรหาคำไหนไปโน้มน้าวเธอได้ล่ะ

200
00:10:33,174 --> 00:10:34,216
‪ฉันแค่…

201
00:10:35,343 --> 00:10:36,677
‪ฉันทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว

202
00:10:37,720 --> 00:10:39,597
‪ก็เขาไม่มีโน้ตอะไรมาให้เลย

203
00:10:40,181 --> 00:10:41,641
‪ฉันก็ไม่รู้ความหมายมันน่ะสิ

204
00:10:41,724 --> 00:10:42,975
‪ความรู้สึกฉันสำคัญด้วยเหรอ

205
00:10:43,059 --> 00:10:46,062
‪ถ้าคนให้ไม่ทิ้งโน้ตให้ ก็คือ
‪ให้ผู้รับแปลความหมายเองไม่ใช่เหรอ

206
00:10:46,145 --> 00:10:47,438
‪ฉันโทรหาเขาดีไหม

207
00:10:48,481 --> 00:10:51,192
‪ไม่ล่ะ ฉันจะไม่รับ
‪โทรศัพท์เธอเด็ดขาด เด็ดขาดเลย

208
00:11:01,661 --> 00:11:03,829
‪ดูนี่สิๆ จริงๆ เลย

209
00:11:03,913 --> 00:11:04,872
‪(สวยบ้า)

210
00:11:06,123 --> 00:11:08,334
‪อือ ฉันไม่รับหรอก

211
00:11:08,834 --> 00:11:11,337
‪เลขหมายที่ท่านเรียก
‪ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

212
00:11:11,420 --> 00:11:12,838
‪- โปรดฝาก…
‪- อะไรเนี่ย

213
00:11:20,429 --> 00:11:21,389
‪ฉันทำยังไงดีเนี่ย

214
00:11:21,472 --> 00:11:24,100
‪จะทำยังไงล่ะ
‪ก็ทำตามที่ใจตัวเองต้องการน่ะสิ

215
00:11:24,183 --> 00:11:25,518
‪เธอถามใครอยู่เนี่ย

216
00:11:35,319 --> 00:11:36,153
‪อะไรกัน

217
00:11:39,240 --> 00:11:42,159
‪คยองจุนของฉันเท่สุดๆ เลย

218
00:11:43,661 --> 00:11:46,997
‪ตึกนี่คยองจุนเป็นคนสร้างล่ะ
‪สุดยอดเลยว่าไหม

219
00:11:48,666 --> 00:11:49,750
‪มันสุดยอดจริงๆ แหละ

220
00:11:50,334 --> 00:11:55,005
‪เพื่อนฉันเป็นคนสร้างตึกนี้เหรอเนี่ย
‪แถมยังจัดงานเปิดตัวขนาดนี้ด้วย

221
00:11:55,089 --> 00:11:56,549
‪เขาว่าที่นี่จะมีคาเฟ่หนังสือด้วย

222
00:11:57,133 --> 00:12:00,469
‪ถ้าที่นั่นมีหนังสือที่นายเขียน
‪ก็สมบูรณ์แบบมากเลย ว่าไหม

223
00:12:03,431 --> 00:12:04,723
‪เธอก็ต้องทำอะไรด้วยสิ ทำอะไรดี

224
00:12:04,807 --> 00:12:05,641
‪ฉันเหรอ

225
00:12:06,434 --> 00:12:07,810
‪ฉันจะเป็นลูกค้าประจำที่นี่

226
00:12:07,893 --> 00:12:09,979
‪เยี่ยมเลยล่ะ ไปกันเถอะ

227
00:12:10,563 --> 00:12:12,982
‪อ้อ ไม่สิ
‪ที่นี่รับพนักงานพาร์ตไทม์ไหมนะ

228
00:12:13,065 --> 00:12:15,609
‪ถ้าได้ทำงานพาร์ตไทม์ที่นี่
‪ก็คงดีมากแน่ๆ

229
00:12:15,693 --> 00:12:18,446
‪นี่ คนเราจะทำงานพาร์ตไทม์
‪สี่งานได้ยังไงกัน

230
00:12:19,029 --> 00:12:19,989
‪ทำไมจะไม่ได้ล่ะ

231
00:12:21,407 --> 00:12:24,034
‪- คุณอึนโอ วิทยุสื่อสารครับ
‪- อ้อค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

232
00:12:24,118 --> 00:12:26,370
‪ช่วยจัดจุดถ่ายรูปข้างนอก
‪ให้ใหม่หน่อยนะคะ

233
00:12:26,454 --> 00:12:28,998
‪เพราะจุดสำคัญคือความกลมกลืน
‪ของตึกนี้กับธรรมชาติ

234
00:12:29,081 --> 00:12:30,875
‪ถ้าให้อยู่ในเฟรมเดียวกันได้
‪น่าจะดีค่ะ

235
00:12:30,958 --> 00:12:31,792
‪- รับทราบครับ
‪- ขอบคุณค่ะ

236
00:12:31,876 --> 00:12:34,336
‪- ตรวจสอบวิดีโอข้างบนก่อนดีไหมครับ
‪- ได้ค่ะ

237
00:12:34,420 --> 00:12:35,379
‪อึนโอ

238
00:12:42,887 --> 00:12:45,139
‪ฉันจะไปดูพื้นที่ทดลอง
‪ประสบการณ์ข้างบนหน่อย

239
00:12:45,222 --> 00:12:48,642
‪- นายไปเอาวิทยุสื่อสารกับทีมงานนะ
‪- เข้าใจแล้ว

240
00:12:54,815 --> 00:12:56,192
‪อีอึนโอเท่มากนะเนี่ย

241
00:13:02,531 --> 00:13:06,410
‪เธอยิ้มอย่างสดใสเป็นพิเศษ

242
00:13:07,203 --> 00:13:11,290
‪เหมือนดั่งในรูปถ่าย
‪ที่ฉันหยิบออกมาดูนับครั้งไม่ถ้วน

243
00:13:12,416 --> 00:13:16,504
‪ฉันควรทำยังไงกับใจดวงนี้ดีนะ

244
00:13:17,588 --> 00:13:21,300
‪ฉันควรทำยังไงกับความรักนี้ดี

245
00:13:22,551 --> 00:13:24,386
‪ค่ำคืนของเธอ

246
00:13:24,970 --> 00:13:26,764
‪ดวงดาวของเธอ

247
00:13:27,765 --> 00:13:32,436
‪ทุกช่วงเวลา
‪ที่ฉันมีให้เธอนั้นช่างงดงาม

248
00:13:33,062 --> 00:13:34,271
‪วันนี้ดูดีนะเนี่ย

249
00:13:35,397 --> 00:13:37,650
‪ฉันยุ่งอยู่ เดี๋ยวไว้มาหานะ

250
00:13:37,733 --> 00:13:38,609
‪อือๆ ได้สิ

251
00:13:43,781 --> 00:13:44,907
‪มองอะไร

252
00:13:50,079 --> 00:13:52,706
‪เดี๋ยวช่วยเช็กอาหารเครื่องดื่ม
‪ที่ชั้นหนึ่งให้หน่อยนะคะ

253
00:13:52,790 --> 00:13:53,832
‪ครับ

254
00:13:53,916 --> 00:13:55,668
‪- ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ
‪- ครับ

255
00:13:55,751 --> 00:13:59,296
‪ตอนนี้วงอะคูสติกกำลังเล่น
‪ตามกำหนดการอย่างดีครับ

256
00:13:59,380 --> 00:14:02,383
‪อีเวนต์ต่างๆ ก็ดำเนินไป
‪อย่างไม่มีปัญหาอะไรครับ

257
00:14:02,967 --> 00:14:06,345
‪แต่ว่าตรงส่วนนี้ เหมือนผู้ชมจะเยอะ
‪เมื่อเทียบกับพื้นที่นะครับ

258
00:14:07,471 --> 00:14:10,140
‪ถ้าอย่างนั้น
‪แบ่งเป็นสองกลุ่มก็ได้ค่ะ

259
00:14:10,224 --> 00:14:11,141
‪ครับ รับทราบครับ

260
00:14:13,102 --> 00:14:14,478
‪ครับ จากห้องสังเกตการณ์นะครับ

261
00:14:14,562 --> 00:14:19,817
‪ห้องนิทรรศการสอง ช่วยแบ่งผู้ชม
‪เป็นสองกลุ่มหน่อยนะครับ

262
00:14:20,693 --> 00:14:21,694
‪ครับ

263
00:14:34,748 --> 00:14:37,293
‪ท่านน่าจะยุ่งอยู่
‪ขอบคุณที่สละเวลามานะครับ

264
00:14:37,376 --> 00:14:38,544
‪ไม่หรอกครับ

265
00:14:39,670 --> 00:14:41,755
‪- อ้อ แจวอน
‪- ครับ

266
00:14:44,383 --> 00:14:46,635
‪ท่านครับ นี่ลูกชายผมเองครับ

267
00:14:47,177 --> 00:14:49,805
‪- สวัสดีครับ ผมพัคแจวอนครับ
‪- โอ้โฮ

268
00:14:49,889 --> 00:14:52,516
‪สมแล้วที่ประธานพัค
‪พูดอวดลูกชายนะครับ

269
00:14:54,226 --> 00:14:56,270
‪ที่นี่ดีมากๆ เลยล่ะครับ
‪ยินดีด้วยนะครับ

270
00:14:56,353 --> 00:14:57,313
‪ขอบคุณครับ

271
00:14:57,396 --> 00:14:58,898
‪- ถ้าอย่างนั้นผมขอตัว
‪- ครับ

272
00:14:59,732 --> 00:15:00,816
‪- ครับ
‪- สวัสดีครับ

273
00:15:01,317 --> 00:15:03,360
‪- เดินทางปลอดภัยนะครับ
‪- พ่อครับ

274
00:15:03,444 --> 00:15:05,070
‪พอดีผมมีงาน ขอขึ้นไปข้างบนนะครับ

275
00:15:05,154 --> 00:15:06,363
‪- ได้สิ ไปทำงานเถอะ
‪- ครับ

276
00:15:07,448 --> 00:15:08,532
‪ลุงเขยครับ

277
00:15:10,242 --> 00:15:11,368
‪นี่แฟนผมเองครับ

278
00:15:11,452 --> 00:15:14,455
‪- สวัสดีค่ะ ฉันชื่อซอรินอีค่ะ
‪- ยินดีที่ได้พบนะ

279
00:15:16,415 --> 00:15:19,418
‪เราเคยทักทายกัน
‪ที่หน้าบริษัทอยู่ใช่ไหมจ๊ะ

280
00:15:19,501 --> 00:15:21,295
‪ใช่แล้วค่ะ
‪เราเคยเจอกันสองสามครั้งค่ะ

281
00:15:21,378 --> 00:15:23,172
‪ผมอยากพามาแนะนำ
‪อย่างเป็นทางการน่ะครับ

282
00:15:23,255 --> 00:15:25,883
‪ฉันได้ยินเรื่องหนูมาเยอะเลย
‪ได้ยินเยอะไปด้วยซ้ำ

283
00:15:25,966 --> 00:15:29,970
‪เวลาที่คยองจุนพูดถึงแฟน
‪ตาเขาเป็นประกายวิบวับเชียวล่ะ

284
00:15:30,054 --> 00:15:31,805
‪อ้อ จริงเหรอคะ

285
00:15:32,973 --> 00:15:34,600
‪เวลาฉันมองเธอ ฉันก็มองแบบนี้ไง

286
00:15:35,684 --> 00:15:38,646
‪ได้ยินว่าคบกันมานานแล้ว
‪ยังรักกันดีมากอยู่สินะ

287
00:15:38,729 --> 00:15:41,148
‪- เห็นแล้วฉันดีใจนะ
‪- ขอบคุณค่ะ

288
00:15:41,732 --> 00:15:44,777
‪ว่าแต่หนูรินอีทำงานอะไรอยู่เหรอ

289
00:15:45,361 --> 00:15:47,446
‪- อ้อ คือว่าฉัน…
‪- จริงสิ

290
00:15:47,529 --> 00:15:49,114
‪กำลังเตรียมเข้าปริญญาโทอยู่ใช่ไหม

291
00:15:49,949 --> 00:15:53,661
‪ถึงคยองจุนจะเคยบอกฉันแล้ว
‪แต่ฉันก็ลืมบ่อยๆ

292
00:15:55,079 --> 00:15:55,955
‪ศาสตราจารย์พัค

293
00:15:57,831 --> 00:15:59,959
‪ยินดีที่ได้เจอนะจ๊ะ ไว้เจอกันใหม่นะ

294
00:16:00,626 --> 00:16:01,585
‪ค่ะ

295
00:16:09,051 --> 00:16:10,761
‪- ผู้ช่วยชเว
‪- ครับ ท่านประธาน

296
00:16:12,888 --> 00:16:14,056
‪ไว้ค่อยคุยกันนะ

297
00:16:17,893 --> 00:16:19,103
‪(พูดเรื่องพื้นที่)

298
00:16:19,603 --> 00:16:20,604
‪ครับ

299
00:16:21,397 --> 00:16:23,399
‪เราเผชิญวิกฤตมากมายเลยล่ะครับ

300
00:16:24,066 --> 00:16:25,985
‪และทุกครั้งที่เราฝ่าฟันมาได้

301
00:16:26,777 --> 00:16:27,820
‪เพราะเขาคนนี้

302
00:16:28,904 --> 00:16:32,074
‪ผู้ที่ทำให้คนที่ทำงานด้วย
‪ต้องเหนื่อยและลำบากสุดๆ

303
00:16:32,658 --> 00:16:35,202
‪เป็นเพราะความอึด
‪ของหัวหน้าทีมพัคแจวอนครับ

304
00:16:35,285 --> 00:16:38,038
‪เรื่องอื่นผมไม่รู้
‪ไม่อยากยอมรับเท่าไร

305
00:16:38,122 --> 00:16:41,000
‪แต่ความอึดของเขา
‪ผมยอมรับความอึดของเขาเลยล่ะครับ

306
00:16:42,918 --> 00:16:45,838
‪ผมหัวหน้าทีมพัคแจวอน
‪ที่ชอบทำให้คนที่ทำงานด้วยลำบากครับ

307
00:16:45,921 --> 00:16:46,964
‪ยินดีที่ได้พบนะครับ

308
00:16:47,881 --> 00:16:49,591
‪เทียบกับคนที่ผมรักที่สุด

309
00:16:49,675 --> 00:16:52,386
‪และเคารพเป็นอันดับสอง
‪ท่านประธานของเรา

310
00:16:52,469 --> 00:16:57,016
‪และรุ่นพี่หลายๆ ท่าน ผมคงยังขาด
‪ประสบการณ์และวิสัยทัศน์อยู่ครับ

311
00:16:57,099 --> 00:16:58,642
‪เพราะงั้นผมจึงต้อง

312
00:16:58,726 --> 00:17:00,352
‪มีความอึดอย่างช่วยไม่ได้ครับ

313
00:17:00,436 --> 00:17:03,689
‪ผมคิดอย่างนั้นครับ
‪ว่า "ความจริงใจจะทำได้ทุกอย่าง"

314
00:17:04,273 --> 00:17:06,066
‪ซึ่งใช้ได้กับตอนที่สร้างตึกด้วยครับ

315
00:17:06,150 --> 00:17:07,067
‪แล้วก็

316
00:17:08,152 --> 00:17:10,654
‪เวลาที่สานสัมพันธ์กับคนอื่นก็ด้วย

317
00:17:10,738 --> 00:17:11,572
‪เพราะฉะนั้นผม…

318
00:17:12,072 --> 00:17:14,950
‪ผมไม่อยากให้คนที่เชื่อมั่นผม
‪ต้องผิดหวังครับ

319
00:17:15,034 --> 00:17:17,286
‪ไม่ว่าคุณจะตกน้ำกี่ครั้ง
‪ผมก็จะคว้าคุณไว้

320
00:17:17,369 --> 00:17:19,872
‪เพราะงั้นไม่ต้องกลัว มองแค่คลื่นไว้

321
00:17:19,955 --> 00:17:21,290
‪ผมจะมองคุณเอง

322
00:17:25,753 --> 00:17:28,130
‪คุณอีอึนโอ
‪ช่วยมาที่ห้องสังเกตการณ์หน่อยครับ

323
00:17:28,213 --> 00:17:29,715
‪ค่ะ กำลังไปนะคะ

324
00:17:32,301 --> 00:17:33,343
‪ขอบคุณครับ

325
00:17:45,731 --> 00:17:47,483
‪- ทำได้ดีมาก
‪- ครับพ่อ กลับดีๆ นะครับ

326
00:17:47,566 --> 00:17:49,318
‪- เก็บงานให้ดีนะ
‪- ครับ ลุงเขย

327
00:17:50,235 --> 00:17:52,279
‪- ขอบคุณสำหรับวันนี้ครับ
‪- ไปนะ

328
00:18:00,370 --> 00:18:01,955
‪นายเหนื่อยมามากนะ รีบกลับเถอะ

329
00:18:02,039 --> 00:18:04,792
‪- แล้วพี่ล่ะ
‪- ฉันว่าจะดูเขาเก็บงานอีกหน่อย

330
00:18:04,875 --> 00:18:07,211
‪ทีมสถานที่คงจัดการเองแหละ

331
00:18:08,045 --> 00:18:10,214
‪จริงสิ ผมฝากส่งอึนโอด้วยนะ

332
00:18:10,297 --> 00:18:12,674
‪ตอนมาเธอมากับผม ไม่มีรถกลับน่ะ

333
00:18:12,758 --> 00:18:14,134
‪เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ

334
00:18:14,218 --> 00:18:15,511
‪- ผมไปนะ
‪- อือ

335
00:18:16,303 --> 00:18:19,181
‪- คยองจุนทำได้ดีมากนะ
‪- พี่ก็ทำได้ดีมาก

336
00:18:26,647 --> 00:18:28,565
‪พอรู้ไหมครับ ว่าคุณอีอึนโออยู่ไหน

337
00:18:28,649 --> 00:18:31,401
‪- ฉันเห็นเธอออกไปเมื่อกี้นี้นะคะ
‪- ครับ ขอบคุณนะครับ

338
00:18:41,620 --> 00:18:42,871
‪ใครครับ

339
00:18:45,958 --> 00:18:47,751
‪ฉันดื่มไวน์มากไปแน่เลย

340
00:18:49,086 --> 00:18:52,422
‪ทำไมหนาวขนาดนี้เนี่ย
‪เปิดฮีตเตอร์เร็วๆ เลย

341
00:18:52,923 --> 00:18:54,341
‪อ้อ นี่เปิดฮีตเตอร์อยู่สินะ

342
00:18:55,092 --> 00:18:56,385
‪แล้วทำไมถึงหนาวขนาดนี้นะ

343
00:18:58,470 --> 00:19:00,347
‪นี่เพื่อนเอ๋ย ฉันคุยกับใครอยู่เนี่ย

344
00:19:03,225 --> 00:19:05,811
‪ฉันก็สงสัยอยู่ว่าทำไมถึงหนาว
‪สาเหตุคือพวกนายนี่เอง

345
00:19:06,562 --> 00:19:08,814
‪เย็นยะเยือกอย่างกับ
‪ที่ราบไซบีเรียแน่ะ

346
00:19:09,398 --> 00:19:10,649
‪พวกนายทะเลาะกันเหรอ

347
00:19:23,328 --> 00:19:24,413
‪ให้ตายเถอะ

348
00:19:33,964 --> 00:19:35,424
‪เรามาคุยกันหน่อยไหม

349
00:19:36,717 --> 00:19:39,511
‪ขอบใจที่แวะมาส่งนะ บาย

350
00:19:39,595 --> 00:19:40,888
‪- เข้าบ้านเถอะ
‪- อือ

351
00:19:49,313 --> 00:19:51,023
‪ดูสาหัสเลยนะเนี่ย

352
00:20:08,498 --> 00:20:09,958
‪เมื่อกี้หมายความว่าอะไรเหรอ

353
00:20:13,170 --> 00:20:16,924
‪นายบอกพ่อพี่แจวอนว่า
‪ฉันกำลังเตรียมเข้าปริญญาโทเหรอ

354
00:20:19,968 --> 00:20:21,720
‪ก่อนหน้านี้ท่านเคยถาม

355
00:20:22,429 --> 00:20:23,764
‪ฉันก็เลยตอบไปแบบนั้น

356
00:20:27,100 --> 00:20:29,394
‪ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ มันไม่จริงนี่

357
00:20:30,771 --> 00:20:31,813
‪รินอี

358
00:20:33,023 --> 00:20:37,653
‪ความจริงแล้ว เวลาที่คนอื่น
‪ถามฉันว่าแฟนทำงานอะไรอยู่

359
00:20:39,738 --> 00:20:42,324
‪ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าจะต้องตอบว่าอะไร

360
00:20:43,909 --> 00:20:46,203
‪ก็แค่บอกไปว่า
‪ทำงานพาร์ตไทม์อยู่ก็ได้นี่

361
00:20:46,286 --> 00:20:47,412
‪มันแปลกตรงไหน

362
00:20:49,081 --> 00:20:51,541
‪ฉันไม่อยากบอกเขาแบบนั้นเท่าไร

363
00:20:53,460 --> 00:20:55,337
‪แบบนั้นเขาก็จะถามต่อนี่นา

364
00:20:56,546 --> 00:20:58,507
‪"ทำไมถึงยังทำงานพาร์ตไทม์อยู่อีก

365
00:20:59,258 --> 00:21:00,550
‪จบคณะอะไรมา

366
00:21:01,134 --> 00:21:02,469
‪ได้เรียนมหาวิทยาลัยจริงไหม"

367
00:21:02,552 --> 00:21:04,346
‪เธอก็ได้ยินแบบนี้บ่อยๆ นี่

368
00:21:04,930 --> 00:21:06,515
‪เธอก็ไม่อยากได้ยินไม่ใช่เหรอ

369
00:21:07,099 --> 00:21:09,226
‪ถึงฉันจะขี้เกียจอธิบาย

370
00:21:09,893 --> 00:21:12,020
‪แล้วมันทำไมเหรอ
‪ก็ตอนนี้ฉันใช้ชีวิตแบบนั้นนี่

371
00:21:12,771 --> 00:21:14,648
‪แต่ฉันไม่ชอบแบบนั้น

372
00:21:15,691 --> 00:21:17,150
‪ก็เลยโกหกไป

373
00:21:17,734 --> 00:21:21,697
‪ฉันไม่อยากอธิบายยืดยาว
‪ให้คนที่ไม่รู้จักเธอฟัง

374
00:21:23,573 --> 00:21:24,574
‪และฉัน…

375
00:21:26,118 --> 00:21:29,079
‪ก็ไม่ชอบที่เธอใช้ชีวิตแบบนี้เท่าไร

376
00:21:31,373 --> 00:21:32,874
‪นายหมายความว่ายังไง

377
00:21:32,958 --> 00:21:35,335
‪ไม่ว่าเธอจะเรียนต่อปริญญาโท

378
00:21:35,419 --> 00:21:37,045
‪หรือว่าหางานทำก็ได้

379
00:21:38,422 --> 00:21:40,590
‪ฉันอยากให้เธอมีอาชีพ
‪เป็นหลักเป็นแหล่งนะ

380
00:21:44,886 --> 00:21:46,138
‪ทำไม

381
00:21:46,722 --> 00:21:47,848
‪ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย

382
00:21:48,598 --> 00:21:50,392
‪- รินอี
‪- คยองจุน

383
00:21:50,892 --> 00:21:53,186
‪ฉันรู้สึกเหมือนนาย
‪ไม่รู้จักตัวฉันสักนิดเลย

384
00:21:54,229 --> 00:21:56,273
‪ไม่ใช่คนอื่น

385
00:21:56,356 --> 00:21:58,483
‪แต่เป็นคยองจุน นายต่างหาก
‪ที่ไม่รู้จักฉันที่สุด

386
00:21:59,234 --> 00:22:02,946
‪ฉันจะใช้ชีวิตด้วยการมีแต่สิ่งจำเป็น
‪แทนที่จะครอบครองอะไรมากมาย

387
00:22:03,947 --> 00:22:07,159
‪ฉันไม่ต้องการมีอะไร
‪เพียงเพราะแค่คนอื่นเขามี

388
00:22:07,242 --> 00:22:09,828
‪และชีวิตแบบนั้นก็ไม่เหมาะกับฉันด้วย

389
00:22:09,911 --> 00:22:13,498
‪เพราะงั้นฉันเลยไม่มีความคิด
‪ที่จะทำอาชีพเดียวไปนานๆ

390
00:22:13,582 --> 00:22:16,543
‪ฉันชอบที่ฉันมีเวลา
‪แม้จะหาเงินได้น้อยก็ตาม

391
00:22:16,626 --> 00:22:18,670
‪ถึงจะไม่มีงานเป็นหลักเป็นแหล่ง

392
00:22:18,754 --> 00:22:20,839
‪แต่ฉันก็ชอบใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้

393
00:22:20,922 --> 00:22:22,466
‪นายไม่รู้จักฉันเลยเหรอ

394
00:22:23,050 --> 00:22:24,301
‪ไม่ใช่ไม่รู้ แต่ฉันเป็นห่วง

395
00:22:24,384 --> 00:22:27,596
‪ทำไมนายต้องเป็นห่วงด้วย
‪ฉันไม่เป็นไรเลย คยองจุน

396
00:22:28,180 --> 00:22:30,432
‪ฉันพยายามใช้ชีวิตอย่างหนัก
‪ยิ่งกว่าใครๆ

397
00:22:30,515 --> 00:22:32,309
‪และฉันก็ชอบตัวเองในตอนนี้มาก

398
00:22:32,392 --> 00:22:35,937
‪ฉันไม่เข้าใจจริงๆ
‪ว่าทำไมนายต้องเป็นห่วงฉันด้วย

399
00:22:36,021 --> 00:22:37,064
‪เธอไม่เป็นไรเหรอ

400
00:22:37,147 --> 00:22:39,316
‪- ใช่ ฉันไม่เป็นไร…
‪- จู่ๆ ก็โดนไล่ออกจากงาน

401
00:22:39,399 --> 00:22:40,776
‪แบบนั้นเธอไม่เป็นไรเหรอ

402
00:22:40,859 --> 00:22:43,612
‪หางานพาร์ตไทม์ทำปุบปับ
‪เพื่อหาเงินมาโปะค่าใช้จ่าย

403
00:22:43,695 --> 00:22:45,822
‪แล้วไม่รู้ว่าจะโดนไล่ออก
‪จากงานนั้นอีกตอนไหน

404
00:22:45,906 --> 00:22:47,908
‪แต่ก็ยังไม่เป็นไรเหรอ
‪มันจะไม่เป็นไรได้ยังไง

405
00:22:47,991 --> 00:22:50,202
‪แค่ฉันมองดูเธอเป็นแบบนั้น
‪ฉันยังไม่โอเคเลย

406
00:22:50,285 --> 00:22:55,123
‪ทุกครั้งที่เธอเจอเรื่องแบบนั้น
‪ฉันก็ยังรู้สึกโกรธ โมโหแทบบ้าเลย

407
00:22:55,207 --> 00:22:59,252
‪รินอี ฉันไม่ได้ขอ
‪ให้เธอทำงานที่ได้เงินดีนะ

408
00:22:59,336 --> 00:23:00,962
‪ฉันเป็นคนหาเงินให้เองก็ได้

409
00:23:01,046 --> 00:23:03,799
‪ฉันแค่ไม่ชอบเวลาที่คนอื่นดูถูกเธอ

410
00:23:03,882 --> 00:23:05,425
‪และปฏิบัติกับเธอตามอำเภอใจ

411
00:23:06,051 --> 00:23:09,262
‪อีกอย่างเธอจะทำแต่
‪งานพาร์ตไทม์ตลอดไปไม่ได้นี่

412
00:23:09,346 --> 00:23:12,599
‪ถ้าอายุสามสิบ สี่สิบปีไปแล้ว
‪เธอจะวิ่งทำงานพาร์ตไทม์สองสามงาน

413
00:23:13,266 --> 00:23:14,351
‪จะใช้ชีวิตแบบนั้นเหรอ

414
00:23:14,434 --> 00:23:15,268
‪รินอี

415
00:23:16,311 --> 00:23:18,105
‪เธอใช้ชีวิตแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอกนะ

416
00:23:22,150 --> 00:23:23,318
‪ก็ได้ คยองจุน

417
00:23:24,903 --> 00:23:26,321
‪ฉันเข้าใจว่านายรู้สึกยังไง

418
00:23:28,156 --> 00:23:29,157
‪แต่ว่านะ

419
00:23:30,992 --> 00:23:35,455
‪นายอาจจะมองว่า
‪ฉันใช้ชีวิตแบบไร้แบบแผน

420
00:23:36,331 --> 00:23:37,958
‪แต่ฉันจริงจังนะ

421
00:23:38,041 --> 00:23:41,044
‪นี่คือวิถีของฉัน
‪และนี่คือชีวิตของฉัน

422
00:23:41,920 --> 00:23:46,508
‪ฉันเต็มที่จริงๆ ใช้ชีวิตอย่างหนัก
‪และตามหาความสุขของฉันไปด้วย

423
00:23:46,591 --> 00:23:50,137
‪รินอี ฉันไม่ได้หมายความว่า
‪เธอใช้ชีวิตไม่เต็มที่นะ แต่ว่าโลก…

424
00:23:50,220 --> 00:23:53,974
‪ไม่ว่าโลกจะคิดยังไงกับฉัน
‪มันไม่สำคัญกับฉันสักนิด

425
00:24:06,278 --> 00:24:07,946
‪เรื่องที่ฉันเสียใจอยู่ตอนนี้

426
00:24:08,905 --> 00:24:12,200
‪คือการที่นายคิดกับฉัน
‪แบบนั้นอยู่ตลอดต่างหาก

427
00:24:14,119 --> 00:24:17,581
‪ฉันเป็นเด็กโง่
‪ที่ดูแลชีวิตตัวเองไม่ได้

428
00:24:17,664 --> 00:24:20,292
‪นายมองฉันเป็นคนอย่างนั้นมาตลอดนี่

429
00:24:20,375 --> 00:24:21,543
‪ไม่ใช่แบบนั้นนะ

430
00:24:23,545 --> 00:24:25,380
‪ฉันนึกว่านายจะเข้าใจฉันซะอีก

431
00:24:26,506 --> 00:24:29,009
‪เพราะเป็นนาย ไม่ใช่คนอื่น

432
00:24:29,092 --> 00:24:32,095
‪ฉันคิดว่านายจะยอมรับในตัวฉัน
‪สนับสนุนฉันมากกว่าคนอื่น

433
00:24:33,471 --> 00:24:35,182
‪แต่ถ้าไม่ใช่แบบนั้น…

434
00:24:37,767 --> 00:24:39,144
‪ถ้ามันไม่ใช่แบบนั้น

435
00:24:40,562 --> 00:24:43,023
‪เรายังมีเหตุผล
‪ที่จะคบกันต่อไปอยู่อีกเหรอ

436
00:24:43,106 --> 00:24:44,191
‪นี่

437
00:24:44,816 --> 00:24:45,984
‪เธอพอแค่นั้นเลยนะ

438
00:24:46,067 --> 00:24:48,278
‪- ลองเธอพูดต่ออีกสิ
‪- เราเลิกกันเถอะ

439
00:24:48,820 --> 00:24:49,779
‪นี่ ซอรินอี

440
00:24:52,949 --> 00:24:53,909
‪เราเลิกกันเถอะ

441
00:24:55,285 --> 00:24:56,953
‪นายไม่ยอมรับตัวฉันนี่

442
00:24:57,454 --> 00:24:59,164
‪นายไม่ยอมรับชีวิตของฉันนี่

443
00:24:59,247 --> 00:25:02,417
‪- ฉันบอกว่าไม่ใช่แบบนั้นไง
‪- แต่นายโกหกลุงเขยนี่

444
00:25:07,631 --> 00:25:11,968
‪นายไม่รู้ใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงกลับมา
‪และไม่ไปอยู่กับแม่ที่อังกฤษ

445
00:25:14,012 --> 00:25:17,766
‪จริงอยู่ที่ฉันกลับมา
‪เพราะเป็นห่วงที่อึนโอหายตัวไป

446
00:25:20,060 --> 00:25:21,561
‪แต่ตลอดเวลาที่อยู่อังกฤษ

447
00:25:23,355 --> 00:25:27,025
‪ฉันไม่เคยมีความสุขเลยสักนิดเดียว
‪เพราะแม่ของฉัน

448
00:25:29,277 --> 00:25:31,905
‪แม่ฉันก็โกหกกับคนอื่นเหมือนกัน

449
00:25:33,323 --> 00:25:34,699
‪ท่านบอกกับคนอื่นว่า

450
00:25:37,702 --> 00:25:40,080
‪ฉันไม่ใช่ลูกของท่าน แต่เป็นหลานสาว

451
00:25:41,289 --> 00:25:42,999
‪ท่านไม่ยอมรับฉันขนาดนั้นเลย

452
00:25:48,672 --> 00:25:49,923
‪เราเลิกกันเถอะ

453
00:25:50,423 --> 00:25:51,841
‪อย่าติดต่อฉันมาอีกนะ

454
00:27:12,464 --> 00:27:13,548
‪ฉัน…

455
00:27:15,717 --> 00:27:17,302
‪ฉันยังไม่รู้เลย

456
00:27:18,428 --> 00:27:20,138
‪ว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน

457
00:27:22,349 --> 00:27:23,933
‪ฉันไม่ใช่ยุนซอนอาที่คุณรู้จัก

458
00:27:27,395 --> 00:27:31,149
‪ถ้าคุณรู้จักตัวตนของฉันจริงๆ
‪คุณอาจจะเสียใจภายหลังก็ได้

459
00:27:32,901 --> 00:27:36,404
‪ฉันยังเป็นคนขี้ขลาด
‪และเงอะงะเหมือนเดิม

460
00:27:39,032 --> 00:27:40,033
‪ยุ่งเหยิงสุดๆ

461
00:27:43,745 --> 00:27:44,829
‪ใช่ ถูกแล้วล่ะ

462
00:27:46,706 --> 00:27:48,708
‪คุณยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร

463
00:27:49,626 --> 00:27:51,002
‪และขี้ขลาดจริงๆ

464
00:27:54,464 --> 00:27:55,382
‪อือ

465
00:27:57,425 --> 00:27:58,259
‪แต่ว่า

466
00:27:59,427 --> 00:28:01,554
‪ฉันตั้งใจว่าจะไม่แสร้งทำตัวเข้มแข็ง

467
00:28:03,515 --> 00:28:06,309
‪ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวและหวั่นใจมาก

468
00:28:08,478 --> 00:28:09,729
‪แต่ว่า

469
00:28:10,730 --> 00:28:15,026
‪ฉันว่าจะลองพูดใจจริงของฉันออกมา

470
00:28:20,782 --> 00:28:22,367
‪ฉันยังยุ่งเหยิงเหมือนเดิม

471
00:28:23,660 --> 00:28:25,662
‪ไม่ใช่ยุนซอนอาคนเก่า

472
00:28:26,287 --> 00:28:28,915
‪และยังไม่ใช่อีอึนโอ
‪ที่สมบูรณ์แบบด้วย

473
00:28:31,000 --> 00:28:34,003
‪ยังมีคำศัพท์ที่ต้องลบ
‪ออกจากพจนานุกรมอีกมากมาย

474
00:28:40,176 --> 00:28:41,469
‪ฉันที่เป็นแบบนี้

475
00:28:43,513 --> 00:28:44,889
‪คุณยังรับได้ไหม

476
00:28:49,686 --> 00:28:50,770
‪อันที่จริง

477
00:28:52,772 --> 00:28:55,650
‪ฉันคิดว่าจะเขียนจดหมาย
‪ให้ไปพร้อมสร้อยเส้นนั้นด้วย

478
00:28:57,360 --> 00:29:00,530
‪แต่คิดว่าให้อีอึนโอตีความหมาย
‪ของสร้อยเส้นนั้นเองดีกว่า

479
00:29:01,948 --> 00:29:03,700
‪สิ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือ…

480
00:29:08,788 --> 00:29:11,791
‪อึนโอ ผมมีเรื่อง
‪ที่ยังไม่ได้พูดกับคุณอยู่

481
00:29:13,877 --> 00:29:16,004
‪ทั้งอีอึนโอคนเก่า
‪ที่เคยใจดีและเรียบร้อย

482
00:29:16,588 --> 00:29:18,298
‪ทั้งยุนซอนอาที่ผมตกหลุมรัก

483
00:29:18,381 --> 00:29:20,759
‪และอีอึนโอที่มาปรากฏตัว
‪ต่อหน้าผมตอนนี้

484
00:29:23,178 --> 00:29:25,972
‪ทั้งหมดก็คือคุณนั่นแหละ
‪ทั้งหมดคืออีอึนโอ

485
00:29:26,556 --> 00:29:28,558
‪คนที่ผมเคยรัก

486
00:29:29,684 --> 00:29:31,269
‪ยังคงอยู่ในตัวของคุณ

487
00:29:31,853 --> 00:29:32,979
‪ฉันที่เป็นแบบนี้

488
00:29:34,647 --> 00:29:36,065
‪คุณยังรับได้ไหม

489
00:29:38,860 --> 00:29:41,905
‪"ในช่วงที่คุณกำลังตามหาตัวตนของคุณ

490
00:29:43,281 --> 00:29:45,700
‪ผมก็จะค่อยๆ
‪ทำความรู้จักคุณในตอนนี้ไปด้วย

491
00:29:47,410 --> 00:29:49,579
‪จากนี้ไปผมจะรักคุณให้เต็มที่"

492
00:29:50,622 --> 00:29:51,915
‪หมายความว่าแบบนั้นล่ะ

493
00:29:53,082 --> 00:29:55,168
‪ฉันอยากให้อีอึนโอเข้าใจ
‪ความหมายนั้นนะ

494
00:29:58,087 --> 00:30:00,673
‪คำศัพท์ที่คุณยังลบออกไปไม่ได้

495
00:30:02,425 --> 00:30:04,052
‪ไม่ต้องลบพวกมันออกไปหรอก

496
00:30:05,762 --> 00:30:07,555
‪แล้วเรามาเรียนรู้มันด้วยกันดีไหม

497
00:30:12,310 --> 00:30:13,144
‪ก่อนอื่น…

498
00:30:16,064 --> 00:30:16,898
‪อันดับแรก

499
00:30:18,107 --> 00:30:19,067
‪"การคบกัน"

500
00:30:20,902 --> 00:30:23,446
‪มาตามหาความหมาย
‪ของคำว่า "คบกัน" กับผมนะ

501
00:30:24,322 --> 00:30:25,365
‪นะ

502
00:31:16,624 --> 00:31:20,503
‪ทำไมผมถึงสั่นขนาดนี้นะ
‪ทั้งที่ไม่ใช่จูบแรกของเราสักหน่อย

503
00:31:21,671 --> 00:31:22,755
‪ฉันเหมือนกัน

504
00:31:24,173 --> 00:31:26,926
‪หัวใจฉันเหมือนจะระเบิดออกมาเลย
‪เหมือนเป็นครั้งแรก

505
00:32:02,211 --> 00:32:03,880
‪คิดว่าการคบกันคืออะไรเหรอ

506
00:32:06,424 --> 00:32:08,760
‪เป็นกระบวนการตามหา
‪ตัวตนที่แท้จริงของฉัน

507
00:32:08,843 --> 00:32:11,179
‪ฉันว่ามันทำให้รู้ว่าการได้รักใคร

508
00:32:11,262 --> 00:32:13,056
‪เป็นครั้งแรก มันเป็นยังไง

509
00:32:13,139 --> 00:32:15,350
‪แน่นอนว่ามันทั้งทรมานและเจ็บปวด

510
00:32:15,433 --> 00:32:18,353
‪เพราะงั้นมันถึงล้ำค่า
‪และน่าหวงแหนกว่าเดิม

511
00:32:18,436 --> 00:32:19,938
‪ฉันว่ามันยากสำหรับฉัน

512
00:32:20,021 --> 00:32:21,981
‪มันเป็นการคบกันของคนสองคนไงล่ะ

513
00:32:22,065 --> 00:32:24,233
‪เป็นการแสดงสิ่งที่อยู่ลึกที่สุด
‪ของเราให้เขาเห็น

514
00:32:24,317 --> 00:32:25,985
‪และมองดูธาตุแท้ของเขา

515
00:32:26,069 --> 00:32:28,112
‪แล้วพยายามให้ทั้งสองคน
‪เป็นหนึ่งเดียวกัน

516
00:32:28,196 --> 00:32:30,281
‪- แบบนั้นคือการคบกันไม่ใช่เหรอ
‪- น่าทึ่งเนอะ

517
00:32:30,949 --> 00:32:34,744
‪ฉันไม่ชอบตัวเองที่โง่
‪เลยพยายามหนีและอยากปกปิดมัน

518
00:32:35,870 --> 00:32:37,163
‪แต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวแล้ว

519
00:32:37,246 --> 00:32:41,292
‪ถึงตัวฉันจะยังยุ่งเหยิงอยู่แบบนี้
‪แต่ถ้าได้อยู่กับเขา

520
00:32:41,376 --> 00:32:44,837
‪ฉันก็อยากกล้าขึ้นกว่าเดิม
‪และเผชิญหน้าทุกสิ่งอย่างตรงไปตรงมา

521
00:32:44,921 --> 00:32:46,089
‪รู้สึกไม่แฟร์เลย

522
00:32:46,673 --> 00:32:48,633
‪ฉันทำผิดก็จริง

523
00:32:48,716 --> 00:32:50,927
‪แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่อยากจบแบบนี้

524
00:32:51,511 --> 00:32:54,222
‪ฉันคิดว่าไม่ว่าจะคบกันแบบไหน
‪ก็ไม่ได้วิเศษอะไรหรอก

525
00:32:54,305 --> 00:32:57,767
‪และคิดว่าการคบกัน
‪มันสามารถจบลงได้ทุกเมื่อ

526
00:32:58,351 --> 00:33:02,230
‪ระหว่างฉันกับรินอี มีจดหมายสั่งลา
‪ของปู่ฉันเชื่อมอยู่

527
00:33:05,191 --> 00:33:06,234
‪ก็คือจดหมายนี้

528
00:33:06,985 --> 00:33:08,611
‪แต่ไว้ฉันจะเล่าให้ฟังคราวหน้านะ

529
00:33:10,947 --> 00:33:12,699
‪ยังไงก็เถอะ เพราะจดหมายนี้

530
00:33:13,449 --> 00:33:14,701
‪พอเราเลิกกันแบบนี้

531
00:33:17,954 --> 00:33:19,497
‪ฉันทำใจยอมรับยากมากเลยล่ะ

532
00:33:19,580 --> 00:33:21,374
‪ถ้ามีเหตุผลที่จะทำให้เลิกกัน

533
00:33:21,457 --> 00:33:24,585
‪ฉันก็คิดว่าเลิกกันก็ดีกว่า

534
00:33:24,669 --> 00:33:26,963
‪ปกติแล้วมันก็เป็นเหมือนสงครามล่ะ

535
00:33:27,046 --> 00:33:30,967
‪ถึงจะเริ่มความสัมพันธ์ง่ายๆ
‪แต่ตอนจบความสัมพันธ์มันไม่ง่ายเลย

536
00:33:31,050 --> 00:33:34,095
‪เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันขอ
‪พักสงครามความรักไว้ก่อน

537
00:33:35,054 --> 00:33:35,930
‪ไม่ได้ยุติหรอกนะ

538
00:33:36,014 --> 00:33:38,433
‪โอซอนยอง อย่ายอมแพ้นะ

539
00:33:39,267 --> 00:33:41,102
‪รีบยกเลิกพักสงครามแล้วลองตามหาดูนะ

540
00:33:41,185 --> 00:33:42,645
‪ถ้าเหนื่อยจะตามหาแล้ว

541
00:33:44,188 --> 00:33:45,523
‪ก็กลับมาถามฉันได้นะ

542
00:33:45,606 --> 00:33:46,816
‪"นายชอบอีอึนโอใช่ไหม"

543
00:33:49,610 --> 00:33:50,486
‪ใช้ข้ออ้างนั้น

544
00:33:52,447 --> 00:33:53,740
‪แล้วมาเจอกันอีกนะ

545
00:33:55,158 --> 00:33:57,118
‪เราเริ่มคบกันตั้งแต่วันนี้

546
00:33:58,077 --> 00:33:59,245
‪ทำอะไรดีล่ะ

547
00:34:01,122 --> 00:34:02,415
‪- ก่อนอื่น…
‪- อือ

548
00:34:03,583 --> 00:34:05,168
‪เรียกชื่อฉันหน่อย

549
00:34:05,251 --> 00:34:07,086
‪ชื่อเหรอ คุณอีอึนโอ

550
00:34:07,962 --> 00:34:09,088
‪อีอึนโอ

551
00:34:10,631 --> 00:34:11,591
‪อึนโอ

552
00:34:12,133 --> 00:34:13,051
‪อีอึนโอ

553
00:34:13,134 --> 00:34:14,135
‪- อย่า
‪- อึนโอจ๋า

554
00:34:14,761 --> 00:34:16,095
‪เข้าใจแล้วๆ ไม่ทำแล้ว

555
00:34:21,392 --> 00:34:23,311
‪- อีอึนโอ
‪- อะไร

556
00:34:24,145 --> 00:34:25,104
‪ไปกันเถอะ

557
00:34:27,440 --> 00:34:28,691
‪โอ๊ะ หิมะนี่

558
00:34:29,567 --> 00:34:31,027
‪ว้าว หิมะตกล่ะ

559
00:34:31,944 --> 00:34:34,906
‪- อีอึนโอชอบหิมะเหรอ
‪- ใช่ พอๆ กับฝนเลย

560
00:34:36,199 --> 00:34:38,034
‪ถ้างั้นอีอึนโอชอบอะไรอีก

561
00:34:39,744 --> 00:34:41,579
‪- วันที่มีแสงแดดสดใส
‪- อือ

562
00:34:41,662 --> 00:34:43,539
‪- ลาเต้ร้อน
‪- อือ

563
00:34:43,623 --> 00:34:45,708
‪- ฝ่าเท้าแมว
‪- อ้อ

564
00:34:46,626 --> 00:34:48,669
‪- การเดินเล่นด้วยกัน
‪- อือ

565
00:34:49,378 --> 00:34:51,214
‪กลิ่นดอกไลแลค

566
00:34:51,297 --> 00:34:53,674
‪- แล้วก็…
‪- แล้วก็อะไร

567
00:34:57,303 --> 00:34:58,471
‪แล้วก็

568
00:34:59,055 --> 00:35:00,014
‪พัคแจวอน

569
00:35:59,532 --> 00:36:00,533
‪อะไรนะ

570
00:36:00,616 --> 00:36:02,243
‪ยุนซอนอาจะเป็นอีอึนโอได้ยังไง

571
00:36:02,326 --> 00:36:06,455
‪งั้นจะบอกว่ายุนซอนอา
‪คืออีอึนโอ เพื่อนฉันงั้นเหรอ

572
00:36:06,539 --> 00:36:09,834
‪นี่ เจ้าพวกนี้ พูดเรื่องบ้าอะไร
‪จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง

573
00:36:09,917 --> 00:36:12,879
‪ล้อกันเล่นหรือเปล่า
‪ถ้างั้นฉันก็ต้องรู้แล้วสิ

574
00:36:14,380 --> 00:36:16,340
‪รู้ทุกคนยกเว้นฉันเหรอ มีใครรู้บ้าง

575
00:36:16,424 --> 00:36:17,383
‪เดี๋ยวนะ

576
00:36:19,427 --> 00:36:21,053
‪รอเดี๋ยว ฉันขอโทรศัพท์หน่อย

577
00:36:27,643 --> 00:36:29,937
‪ไอ้บ้าคังกอนมันไม่รับโทรศัพท์เลย

578
00:36:30,021 --> 00:36:32,356
‪งั้นรอเดี๋ยวนะ ฉันโทรหารินอีก็ได้

579
00:36:32,857 --> 00:36:33,858
‪รอเดี๋ยวนะ

580
00:36:36,652 --> 00:36:38,863
‪จริงสิ ฉันโทรหารินอีไม่ได้นี่นา

581
00:36:42,575 --> 00:36:44,952
‪เธอรับแล้ว
‪รอเดี๋ยวนะ เงียบแป๊บหนึ่ง

582
00:36:49,916 --> 00:36:50,917
‪ฮัลโหล

583
00:36:51,918 --> 00:36:52,960
‪ฮัลโหล

584
00:36:59,800 --> 00:37:01,594
‪ฉันได้ยินเสียงผู้ชายแฮะ

585
00:37:07,475 --> 00:37:10,061
‪- นั่นไม่ใช่โทรศัพท์ซอรินอีเหรอครับ
‪- ใช่นะครับ

586
00:37:12,939 --> 00:37:14,065
‪แกเป็นใครน่ะ

587
00:37:15,942 --> 00:37:16,859
‪รินอีอยู่ไหน

588
00:37:16,943 --> 00:37:18,903
{\an8}‪คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน