1
00:00:06,006 --> 00:00:09,968
‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX)

2
00:01:45,396 --> 00:01:48,399
‎อยากสู้กับเขาใช่ไหม มิสเตอร์

3
00:01:49,150 --> 00:01:53,404
‎ทำไมถึงคิดว่าฉันอยากสู้ล่ะ

4
00:01:54,572 --> 00:01:58,118
‎ไม่มีใครสงสัยในความแข็งแกร่งของนาย

5
00:01:58,743 --> 00:02:03,581
‎แต่ที่บากิทำเมื่อวันก่อน
‎ที่เดินออกไปทางประตูหน้า

6
00:02:04,249 --> 00:02:07,377
‎มันส่งผลใหญ่หลวงต่อนักโทษคนอื่นๆ

7
00:02:09,462 --> 00:02:11,840
‎แค่ไปเที่ยวนิดหน่อยน่ะนะ

8
00:02:12,173 --> 00:02:14,843
‎ฉันไม่อยากพูดแบบนี้หรอกนะ แต่…

9
00:02:20,265 --> 00:02:21,349
‎พูดมาสิ

10
00:02:25,019 --> 00:02:30,859
‎ที่บากิออกไป
‎มันไม่เหมือนกับที่นายหรือเกบัลออกไป

11
00:02:30,984 --> 00:02:35,029
‎ตอนที่นายหรือเกบัลออกไป
‎มันเป็นเพราะพลังของตำแหน่ง

12
00:02:35,196 --> 00:02:38,491
‎แต่ในทางกลับกัน กับบากิ…

13
00:02:40,952 --> 00:02:44,372
‎จะบอกว่าพลังของไอ้หนูนั่นบริสุทธิ์กว่าเหรอ

14
00:02:44,706 --> 00:02:49,169
‎ไม่ๆ ฉันไม่ได้จะบอกแบบนั้น

15
00:02:49,252 --> 00:02:51,880
‎นั่นก็แค่ข่าวที่ลือกันเอง

16
00:02:52,297 --> 00:02:53,882
‎ให้ฉันทำให้ดูไหมล่ะ

17
00:02:54,215 --> 00:02:56,718
‎ไอ้การออกไปทางประตูหน้าน่ะ

18
00:02:57,218 --> 00:02:59,888
‎เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่อยากพูด

19
00:02:59,971 --> 00:03:05,185
‎ถ้านายจะทำแบบนั้น
‎แม้แต่นาวิกโยธินก็หยุดนายไม่ได้หรอก

20
00:03:08,229 --> 00:03:14,402
‎ได้ยินว่าประธานาธิดีเป็นแฟนศิลปะการต่อสู้นี่

21
00:03:15,069 --> 00:03:17,906
‎ส่งคำเชิญไปให้เขา

22
00:03:18,239 --> 00:03:20,658
‎กระจายข่าวออกไป

23
00:03:23,161 --> 00:03:25,663
‎เรือนจำรัฐแอริโซนาของเรา

24
00:03:25,914 --> 00:03:30,752
‎จะจัดงานต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่
‎และออกอากาศไปทั่วโลก

25
00:03:30,835 --> 00:03:31,920
‎เข้าใจแล้ว

26
00:03:32,253 --> 00:03:37,300
‎ตำนาน บิสเคต โอลิเวอร์
‎ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในอเมริกา

27
00:03:37,592 --> 00:03:42,680
‎จะสู้กับฮันมะ บากิ
‎เด็กที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์

28
00:03:42,931 --> 00:03:44,682
‎โอ้โฮ

29
00:03:45,516 --> 00:03:47,852
‎เราจะขายลิขสิทธิ์ให้กับเคเบิลทีวี

30
00:03:48,353 --> 00:03:51,439
‎และออกอากาศไปทั่วอเมริกา

31
00:03:51,773 --> 00:03:53,441
‎วิเศษไปเลย

32
00:03:54,192 --> 00:03:58,446
‎มันจะส่งผลดีต่อเศรษฐกิจ

33
00:03:58,529 --> 00:04:01,574
‎มากกว่าการให้นักโทษไปขุดถนนอีก

34
00:04:01,783 --> 00:04:03,451
‎วิเศษไปเลย

35
00:04:09,040 --> 00:04:10,291
‎อิจฉาจังเลยนะ

36
00:04:12,543 --> 00:04:13,586
‎อิจฉาใคร

37
00:04:16,047 --> 00:04:21,469
‎เธอเคยมีความงาม
‎ที่ทำให้ชายทุกคนต้องเหลียวมอง

38
00:04:22,387 --> 00:04:26,975
‎แต่แล้วเธอก็ป่วย ต้องใช้ยามากมายนับไม่ถ้วน

39
00:04:27,308 --> 00:04:29,310
‎จนกลายมาเป็นอย่างทุกวันนี้

40
00:04:30,311 --> 00:04:35,858
‎เธอสูญเสียความงาม
‎อันเป็นความสุขที่สุดในชีวิตผู้หญิง

41
00:04:36,985 --> 00:04:38,486
‎แต่ดูเธอสิ

42
00:04:39,028 --> 00:04:40,989
‎เธอไม่หวั่นไหวเลย

43
00:04:41,614 --> 00:04:44,117
‎ยังคงทะนงไม่เปลี่ยน

44
00:04:44,826 --> 00:04:47,328
‎ยังคงอิสระไม่เปลี่ยน

45
00:04:47,912 --> 00:04:50,248
‎ยังคงสง่างามไม่เปลี่ยน

46
00:04:50,748 --> 00:04:55,253
‎ยังใช้ชีวิตอย่างภาคภูมิใจโดยไม่เปลี่ยนอะไรเลย

47
00:04:55,628 --> 00:04:57,297
‎ฉันแค่หน้าไม่อาย

48
00:04:57,797 --> 00:04:59,424
‎เธอคงจะ…

49
00:05:00,091 --> 00:05:01,092
‎มานี่

50
00:05:01,759 --> 00:05:05,972
‎ยังสง่างาม ถึงแม้โลกทั้งใบจะทิ้งเธอ

51
00:05:06,055 --> 00:05:08,016
‎มานี่เถอะน่า

52
00:05:08,558 --> 00:05:11,853
‎ฉันไม่คิดว่าฉันมีสิทธิ์…

53
00:05:12,687 --> 00:05:15,523
‎นายจะปล่อยให้
‎สุภาพสตรีพูดซ้ำเป็นครั้งที่สามเหรอ

54
00:05:19,736 --> 00:05:23,865
‎ดาร์ลิ่ง ฉันเองก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว

55
00:05:42,342 --> 00:05:44,510
‎ฉันจะให้สิ่งที่นายต้องการ

56
00:05:45,887 --> 00:05:47,221
‎อีกสองอาทิตย์

57
00:05:47,889 --> 00:05:50,808
‎ชื่อของนายจะโด่งดังไปทั่วอเมริกา

58
00:05:51,309 --> 00:05:54,395
‎คุณนี่ไม่เข้าใจเลยนะ มิสเตอร์เชน

59
00:05:55,313 --> 00:05:57,732
‎นี่คุณแก่ลงหรือไง เชน

60
00:05:58,358 --> 00:06:02,820
‎เชน… คิดว่าผมถูกล่ามไว้เหรอ

61
00:06:03,404 --> 00:06:06,324
‎ผมก็แค่อยากสู้กับคุณ

62
00:06:07,033 --> 00:06:08,951
‎ไม่ต้องสองสัปดาห์อะไรทั้งนั้น

63
00:06:09,827 --> 00:06:11,120
‎หมายความว่ายังไง

64
00:06:12,872 --> 00:06:14,207
‎หมายถึงนี่ไง

65
00:06:16,125 --> 00:06:21,214
‎ถ้าคุณหรือผมขยับ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่

66
00:06:21,839 --> 00:06:23,716
‎มันจะเริ่มขึ้นทันที

67
00:06:23,966 --> 00:06:27,220
‎นายอยากสู้กันตรงนี้เลยเหรอ

68
00:06:27,678 --> 00:06:30,348
‎คุณนี่ไม่ใช่นักสู้ตัวจริงเลย

69
00:06:31,265 --> 00:06:34,435
‎มันเป็นการต่อสู้ระหว่างคุณกับผม

70
00:06:35,186 --> 00:06:37,480
‎ทำไมต้องให้คนอื่นมาดูด้วยล่ะ

71
00:06:37,980 --> 00:06:39,649
‎นายไม่เข้าใจหรือไง

72
00:06:40,108 --> 00:06:44,278
‎ตอนนี้นิ้วโป้งทั้งสองข้างของนายถูกใส่กุญแจไว้

73
00:06:44,362 --> 00:06:47,740
‎คิดจะสู้กับฉันในสภาพนั้นหรือไง

74
00:06:48,116 --> 00:06:50,993
‎ผมเป็นคนเริ่มการต่อสู้นี้เอง อีกอย่าง…

75
00:06:58,126 --> 00:07:00,336
‎ผมไม่ได้ใส่ถูกล่ามไว้เหมือนคุณนี่

76
00:07:01,754 --> 00:07:05,007
‎นี่นายมองฉันแบบนั้นเองเหรอ

77
00:07:05,341 --> 00:07:08,261
‎ใช่ ถูกล่ามอย่างน่าสงสาร

78
00:07:08,511 --> 00:07:10,263
‎ไม่ใช่เรื่องนั้น

79
00:07:10,596 --> 00:07:15,184
‎ฉันถามว่า ฉันดูเหมือนคนที่
‎นายเอาชนะได้โดยไม่ต้องใช้ทั้งสองมือเหรอ

80
00:07:21,983 --> 00:07:24,026
‎เข้าใจไหม มิสเตอร์

81
00:07:24,235 --> 00:07:27,280
‎นี่ไม่ใช่เวลามาห่วงว่าคุณดูเป็นยังไง

82
00:07:29,782 --> 00:07:33,286
‎ขอโทษด้วยแล้วกัน ฉันเข้าใจดีแล้ว

83
00:07:40,418 --> 00:07:41,461
‎หัวหน้า

84
00:07:42,462 --> 00:07:44,547
‎ฉันคิดผิดไป

85
00:07:45,298 --> 00:07:47,550
‎การต่อสู้เริ่มขึ้น ณ บัดนี้แหละ

86
00:07:49,552 --> 00:07:52,138
‎สมเป็นลูกชายของออก้าจริงๆ

87
00:07:52,889 --> 00:07:56,350
‎จริงจังกับการต่อสู้เหลือเกิน

88
00:07:57,393 --> 00:07:59,103
‎ฉันคิดผิดไปเอง

89
00:07:59,896 --> 00:08:01,689
‎อย่างที่นายบอก

90
00:08:01,981 --> 00:08:04,066
‎ฉันไม่ใช่นักสู้ตัวจริง

91
00:08:06,152 --> 00:08:07,320
‎ขอโทษด้วยแล้วกัน

92
00:08:14,035 --> 00:08:15,328
‎ขอโทษที่ให้รอนะ

93
00:08:17,663 --> 00:08:19,832
‎พอคุณพร้อมจะสู้แล้ว

94
00:08:20,458 --> 00:08:23,336
‎ผมคงสู้ในสภาพนี้ไม่ได้

95
00:08:29,592 --> 00:08:32,386
‎อ้า อิสระขึ้นมาหน่อยแล้ว

96
00:08:32,970 --> 00:08:35,181
‎แต่นั่นก็คงไม่พอหรอก

97
00:08:35,431 --> 00:08:36,724
‎หุบปากเถอะน่า

98
00:08:41,270 --> 00:08:42,355
‎แบบนี้นี่เอง

99
00:08:42,980 --> 00:08:47,068
‎เลือดที่แขนจะเข้าไปในหลอดเลือดแดงด้านใน

100
00:08:47,151 --> 00:08:50,363
‎และไหลไปที่ลำตัวผ่านหลอดเลือดดำด้านนอก

101
00:08:51,072 --> 00:08:55,952
‎เราถึงได้ใช้รักแร้หนีบของไว้ในตอนที่มือเป็นแผล

102
00:08:56,035 --> 00:08:59,372
‎เพื่อห้ามเลือดด้วยการ
‎ปิดกั้นหลอดเลือดแดงด้านใน

103
00:09:00,206 --> 00:09:03,125
‎ด้วยกล้ามหลังที่ฝึกมาของนาย บากิ

104
00:09:03,209 --> 00:09:08,673
‎หลอดเลือดแดงจะถูกปิดกั้นได้
‎โดยไม่ต้องใช้รักแร้หนีบอะไรเลย

105
00:09:09,966 --> 00:09:14,470
‎ด้วยการเกร็งรักแร้
‎เลือดที่ไหลสู่หลอดเลือดแดงจะถูกปิดกั้น

106
00:09:14,554 --> 00:09:17,431
‎เลือดในแขนก็จะมีแต่ไหลออก

107
00:09:18,474 --> 00:09:23,938
‎พอไม่มีเลือด แขนกับนิ้วก็ค่อยๆ ลีบลง

108
00:09:26,941 --> 00:09:28,150
‎โทษทีที่ให้คอยนะ

109
00:09:28,693 --> 00:09:29,777
‎หา

110
00:09:29,860 --> 00:09:31,404
‎คุณมีความรู้ดีนี่

111
00:09:31,988 --> 00:09:33,823
‎ตอนนี้เราก็เป็นอิสระแล้ว

112
00:09:34,615 --> 00:09:37,910
‎ทั้งนายและฉัน

113
00:09:38,536 --> 00:09:41,831
‎กำแพงที่แตกขั้นกลางระหว่างเรา แต่…

114
00:09:42,540 --> 00:09:43,541
‎ใช่แล้ว

115
00:09:44,166 --> 00:09:47,670
‎เราอยู่ในพื้นที่ของกันและกันแล้ว

116
00:09:56,512 --> 00:09:57,680
‎หนักเชียว

117
00:09:59,181 --> 00:10:01,517
‎ใช่ ไม่เลวเลย

118
00:10:02,101 --> 00:10:03,686
‎ดีมากเลย บากิ

119
00:10:04,312 --> 00:10:07,940
‎หมัดหนักเข้าลำตัวในสภาพที่จำกัดพวกนี้

120
00:10:08,816 --> 00:10:12,194
‎น่าทึ่งที่ใส่น้ำหนักหมัดมาได้ขนาดนี้นะ

121
00:10:12,987 --> 00:10:14,363
‎ฉันตั้งตารออยู่เลย

122
00:10:14,905 --> 00:10:15,948
‎เป็นไงล่ะ บากิ

123
00:10:16,198 --> 00:10:17,867
‎ทำไมไม่มาตรงนี้ล่ะ

124
00:10:24,206 --> 00:10:27,835
‎ริช คอกซ์ อายุ 33 ปี ชาวอเมริกัน

125
00:10:27,918 --> 00:10:29,712
‎โทษจำคุก 18 ปี

126
00:10:30,087 --> 00:10:32,214
‎เขาติดอยู่กับกำแพง

127
00:10:33,341 --> 00:10:35,092
‎ไม่นะ บากิติดจริงๆ

128
00:10:35,801 --> 00:10:36,719
‎จากนั้น…

129
00:10:38,971 --> 00:10:41,807
‎เขาก็ถูกดึงทะลุไป

130
00:10:43,017 --> 00:10:45,102
‎เกิดอะไรขึ้นกับกำแพงน่ะเหรอ

131
00:10:45,811 --> 00:10:47,271
‎ไม่มีกำแพงอีกแล้ว

132
00:10:47,897 --> 00:10:50,066
‎กลายเป็นห้องเดียวไปแล้ว

133
00:10:51,734 --> 00:10:53,736
‎แล้วมิสเตอร์ก็พูดว่า…

134
00:10:54,320 --> 00:10:56,238
‎หลบไป คอกซ์

135
00:10:57,198 --> 00:10:58,741
‎ฉันก็ต้องหลบอยู่แล้ว

136
00:10:58,824 --> 00:11:00,743
‎สิ่งที่น่าทึ่งเกิดขึ้นหลังจากนั้น

137
00:11:03,537 --> 00:11:06,248
‎เขาจับแขนขาบากิไว้แบบนี้

138
00:11:06,832 --> 00:11:08,501
‎ทุ่มบากิลงพื้นน่ะเหรอ

139
00:11:09,418 --> 00:11:11,128
‎เปล่า เขาไม่ได้ทุ่ม

140
00:11:13,214 --> 00:11:16,092
‎แบบนี้น่ะ เข้าใจไหม

141
00:11:16,175 --> 00:11:17,718
‎เขาเหวี่ยงบากิ

142
00:11:17,802 --> 00:11:19,345
‎เหมือนกับผ้าขนหนู

143
00:11:20,888 --> 00:11:23,265
‎แต่นี่ทำกับคนไง เหวี่ยงเขาน่ะ

144
00:11:25,226 --> 00:11:27,561
‎ไม่รู้ว่าเขาทำไปกี่ครั้งนะ

145
00:11:27,645 --> 00:11:30,022
‎ไม่อยากจะนึกถึงมันเลย

146
00:11:31,148 --> 00:11:34,777
‎ความต่างของพละกำลังมันมากเกินไป

147
00:11:36,112 --> 00:11:37,279
‎หลังจากนั้นน่ะเหรอ

148
00:11:37,363 --> 00:11:38,572
‎เขาก็โยนบากิไป

149
00:11:38,656 --> 00:11:40,783
‎เพราะสำหรับหัวหน้า บากิก็เหมือนผ้าขนหนู

150
00:11:41,909 --> 00:11:44,620
‎หลังจากนั้นเหรอ ไม่รู้สิ

151
00:11:45,121 --> 00:11:46,038
‎ทำไมน่ะเหรอ

152
00:11:50,960 --> 00:11:52,586
‎เขาไปที่ห้องขังต่อไปไง

153
00:11:52,670 --> 00:11:55,089
‎หรือไกลกว่านั้นหลายห้องเลย

154
00:12:01,637 --> 00:12:05,683
‎พยานคนที่สอง เอ็ดเวิร์ด บาคาร่า ชาวอเมริกัน

155
00:12:05,766 --> 00:12:08,394
‎อายุ 29 ปี โทษจำคุกแปดปี

156
00:12:08,894 --> 00:12:11,439
‎ฉายาของเขาคืออันเชน

157
00:12:11,522 --> 00:12:14,734
‎แต่มันน่าจะเกี่ยวกับอำนาจ

158
00:12:15,234 --> 00:12:19,989
‎พวกกฎระเบียบ กฎหมายน่ะ

159
00:12:20,656 --> 00:12:23,993
‎ว่าเขาไม่ถูกผูกมัดด้วยอะไรแบบนั้น

160
00:12:24,702 --> 00:12:26,704
‎แต่คิดแบบนั้นกันใช่ไหมล่ะ

161
00:12:26,787 --> 00:12:28,998
‎แค่นั้นก็น่าทึ่งมากพอแล้ว

162
00:12:30,583 --> 00:12:32,084
‎แต่ก็ไม่ใช่เลย

163
00:12:32,168 --> 00:12:35,838
‎มันไม่ได้หมายถึงอะไรที่เป็นนามธรรมแบบนั้น

164
00:12:35,921 --> 00:12:39,008
‎ใครได้เห็นก็คงรู้เอง

165
00:12:40,176 --> 00:12:43,512
‎มันหมายความว่าไม่มีห้องไหนจะขังเขาไว้ได้

166
00:12:49,685 --> 00:12:53,939
‎เขาทะลุกำแพงห้องขังเดี่ยวสามห้อง…

167
00:12:54,023 --> 00:12:58,027
‎โทษที หมายถึงสี่น่ะ แล้วเขาก็พังประตูเหล็ก

168
00:12:58,611 --> 00:13:02,114
‎ไม่มีอะไรที่จะรั้งคนแบบนั้นไว้ได้

169
00:13:04,617 --> 00:13:07,036
‎ผมขอพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น

170
00:13:07,787 --> 00:13:12,666
‎บ็อบ แม็กคาร์ธี่ อายุ 27 ปี
‎ชาวอเมริกัน ผู้คุมเรือนจำ

171
00:13:13,334 --> 00:13:16,796
‎ใช่ เขากำลังรอให้บากิลุกขึ้น

172
00:13:18,047 --> 00:13:20,508
‎สายตาของเขาดูสงบอย่างน่าประหลาด

173
00:13:20,591 --> 00:13:23,260
‎ราวกับว่าไม่ได้อยู่ในการต่อสู้

174
00:13:24,011 --> 00:13:25,304
‎และเป็นตอนนั้นเอง

175
00:13:26,138 --> 00:13:30,476
‎ขณะที่ลุกขึ้น บากิก็เตะเข้าที่น่อง

176
00:13:31,352 --> 00:13:34,146
‎หลังจากถูกทิ้งลงบนพื้นคอนกรีตจากชั้นสาม

177
00:13:34,230 --> 00:13:36,732
‎มันน่าทึ่งที่บากิสามารถตอบโต้ได้ แต่…

178
00:13:36,816 --> 00:13:39,860
‎มิสเตอร์โอลิเวอร์ก็จับเขาได้อย่างง่ายดาย

179
00:13:42,029 --> 00:13:44,573
‎เขาเร็วมาก ถึงจะตัวขนาดนั้น

180
00:13:46,826 --> 00:13:49,745
‎บากิเตะเขาด้วยขาอีกข้าง

181
00:13:50,412 --> 00:13:53,791
‎แต่มิสเตอร์โอลิเวอร์
‎ก็เหมือนผู้ถือคบเพลิงโอลิมปิก

182
00:13:53,874 --> 00:13:57,253
‎เขาค่อยๆ สั่งให้เรา…

183
00:13:58,420 --> 00:14:00,756
‎"ถอยไป"

184
00:14:03,592 --> 00:14:06,887
‎ผมไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง

185
00:14:12,184 --> 00:14:14,144
‎ผมไม่เคยได้ยินเสียงแบบนั้นมาก่อน

186
00:14:17,147 --> 00:14:20,734
‎บากิ ฮันมะถูกประทับไว้บนพื้นราวกับตราประทับ

187
00:14:20,818 --> 00:14:25,698
‎ตอนที่เราวัดมันหลังจากนั้น
‎มันเป็นรอยลึกลงไปถึง 30 เซนติเมตร

188
00:14:28,576 --> 00:14:30,160
‎แล้วโอลิเวอร์คิดอะไรอยู่น่ะเหรอ

189
00:14:30,619 --> 00:14:32,955
‎ไม่รู้สิ มันก็พูดยากนะ

190
00:14:33,038 --> 00:14:37,209
‎เขาเป็นคนที่มีปริศนามากมาย แม้แต่กับเรา

191
00:14:42,381 --> 00:14:43,674
‎ผมอ้าปากค้างเลย

192
00:14:46,510 --> 00:14:49,638
‎ถึงเขาจะแค่พลิกตัวขึ้นมา

193
00:14:49,889 --> 00:14:52,182
‎แต่ก็ด้วยแรงของเขาเอง

194
00:14:56,395 --> 00:14:57,438
‎อา…

195
00:14:59,315 --> 00:15:00,983
‎รู้สึกดีจัง

196
00:15:02,192 --> 00:15:06,739
‎พลังสุดขีดของชายที่แข็งแกร่งที่สุด
‎บิสเคต โอลิเวอร์

197
00:15:11,869 --> 00:15:15,956
‎ความรู้สึกนี้ ความรู้สึกชานี้…

198
00:15:17,833 --> 00:15:19,793
‎เหมือนเมื่อห้าปีก่อนไม่มีผิด

199
00:15:20,419 --> 00:15:26,842
‎ความรู้สึกตอนที่สู้กับพ่อ ฮันมะ ยูจิโร่

200
00:15:27,593 --> 00:15:32,848
‎ฝีมือที่ต่างกันอย่างเทียบไม่ติด

201
00:15:35,517 --> 00:15:37,311
‎คิดถึงจัง

202
00:15:38,354 --> 00:15:40,356
‎อา มาแล้วไง

203
00:15:40,856 --> 00:15:43,150
‎มันเริ่มขึ้นแล้ว

204
00:15:46,195 --> 00:15:51,200
‎หา นี่ฉันกำลังละลายเหรอ

205
00:15:52,451 --> 00:15:53,702
‎กลายเป็นของเหลว

206
00:15:54,286 --> 00:15:55,579
‎หนืด

207
00:15:56,288 --> 00:15:58,707
‎แล้วก็ไหล

208
00:15:59,750 --> 00:16:01,710
‎เหมือนกับน้ำ

209
00:16:02,586 --> 00:16:05,506
‎ไม่สิ อ่อนนุ่มกว่านั้นอีก

210
00:16:05,965 --> 00:16:10,678
‎อ่อนนุ่มกว่าน้ำ‎ ‎ขยายตัวไป

211
00:16:10,761 --> 00:16:13,722
‎จนเต็มห้องนี้

212
00:16:16,684 --> 00:16:19,979
‎ใช่แล้ว บากิกระเด้งกลับขึ้นมา

213
00:16:20,896 --> 00:16:22,815
‎ไม่ ไม่ใช่กระเด้ง

214
00:16:22,898 --> 00:16:25,109
‎มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

215
00:16:28,904 --> 00:16:33,158
‎สิ่งแรกที่ทำให้ผมเห็นการเปลี่ยนแปลงก็คือ

216
00:16:34,451 --> 00:16:35,494
‎พื้น

217
00:16:36,954 --> 00:16:39,164
‎พื้นคอนกรีตที่เขานอน

218
00:16:39,498 --> 00:16:41,500
‎ยิ่งตรงที่หลังของเขาสัมผัส

219
00:16:42,167 --> 00:16:46,338
‎คราบเหงื่อของบากิดูราวกับใบหน้า

220
00:16:49,091 --> 00:16:52,886
‎ผมเคยได้ยินตำนานมาเยอะ
‎แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็น

221
00:16:53,470 --> 00:16:55,973
‎มันมีอยู่ในศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่นเท่านั้น

222
00:16:56,557 --> 00:17:00,811
‎และท้ายที่สุดถูกปิดผนึกไว้ "กล้ามเนื้อเหล็กไหล"

223
00:17:02,104 --> 00:17:06,525
‎การปรากฏขึ้นของหน้าปีศาจ
‎ที่เกิดจากการฝึกฝนแบบนั้นเท่านั้น

224
00:17:07,359 --> 00:17:11,155
‎ที่น่าทึ่งกว่านั้นคือ การยืนแบบนั้น

225
00:17:11,530 --> 00:17:13,657
‎บากิทำให้ผมนึกถึงชายคนหนึ่ง…

226
00:17:14,700 --> 00:17:17,536
‎นักดาบที่เก่งที่สุดในโลก

227
00:17:18,120 --> 00:17:21,665
‎ชายที่ทุกคนรู้จัก มูซาชิ มิยาโมโตะ

228
00:17:24,501 --> 00:17:26,879
‎ว่ากันว่าความสามารถทางกาย
‎ของมูซาชิ มิยาโมโตะ

229
00:17:26,962 --> 00:17:31,258
‎เหนือกว่าแม้แต่นักกีฬาเหรียญทองในสมัยนี้อีก

230
00:17:31,759 --> 00:17:34,762
‎สุดยอดนักศิลปะการต่อสู้

231
00:17:34,845 --> 00:17:38,766
‎แต่บากิ ฮันมะวัยรุ่นธรรมดาๆ
‎ในวัย 18 ปีกลับทำให้ผมนึกถึงเขา

232
00:17:39,892 --> 00:17:41,685
‎จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

233
00:17:42,186 --> 00:17:43,771
‎นายช้านะ บากิ

234
00:17:44,229 --> 00:17:47,816
‎ไม่ควรให้ผู้ใหญ่มารอแบบนี้สิ

235
00:17:48,942 --> 00:17:50,402
‎ดูดีเชียวนี่

236
00:17:51,653 --> 00:17:53,030
‎เริ่มกันเลยไหมล่ะ

237
00:17:53,822 --> 00:17:56,075
‎ผมอดไม่ได้ที่จะคาดหวัง

238
00:17:57,993 --> 00:17:59,787
‎ผมเคยเห็นครั้งหนึ่งในหนังญี่ปุ่น

239
00:18:04,750 --> 00:18:06,752
‎ชะตาถูกตัดสินในชั่วพริบตา

240
00:18:06,960 --> 00:18:09,671
‎บทสรุปที่ดูไม่เป็นกีฬาแบบนั้น

241
00:18:10,547 --> 00:18:14,843
‎มิสเตอร์โอลิเวอร์รู้ดี
‎ถึงการเปลี่ยนแปลงของเด็กหนุ่ม

242
00:18:15,761 --> 00:18:18,347
‎สวยงาม บากิ

243
00:18:18,555 --> 00:18:23,018
‎ดูเหมือนฉันจะไปเปิดสวิตช์เข้าแล้วสิ

244
00:18:24,603 --> 00:18:28,524
‎กลเม็ดห่วยๆ ไม่เหมาะกับฉัน

245
00:18:31,985 --> 00:18:33,278
‎ฉันมาแล้ว

246
00:18:40,452 --> 00:18:42,871
‎สาบานได้เลย

247
00:18:43,705 --> 00:18:47,376
‎ตอนนั้นผมไม่ได้กะพริบตา

248
00:18:49,002 --> 00:18:52,172
‎ผมคิดว่ามิสเตอร์โอลิเวอร์ก้าวออกไป

249
00:18:52,714 --> 00:18:57,010
‎เพียงแค่นิดเดียว ดูเหมือนว่า
‎น้ำหนักของเขาจะเทไปข้างหน้า

250
00:18:57,094 --> 00:19:01,515
‎แล้วเขาก็พุ่งลงพื้น
‎โดยไร้เหตุผลราวกับว่าเกิดเปลี่ยนใจ

251
00:19:02,099 --> 00:19:04,101
‎สำหรับชาวตะวันตกอย่างเรา

252
00:19:04,184 --> 00:19:07,020
‎มันเป็นการต่อสู้ระดับสูงจนเราตามไม่ทัน

253
00:19:07,312 --> 00:19:09,857
‎แต่เราโชคดี

254
00:19:10,357 --> 00:19:14,278
‎เรามีบางอย่างที่เฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่

255
00:19:16,780 --> 00:19:19,533
‎พร้อมนะครับ ผมจะเริ่มแล้ว

256
00:19:20,492 --> 00:19:22,411
‎สองคนนั้นยังไม่ขยับ

257
00:19:23,328 --> 00:19:26,623
‎ตอนนี้บากิเริ่มขยับครับ โอลิเวอร์ยังไม่ขยับ

258
00:19:27,624 --> 00:19:28,625
‎โดนแล้ว

259
00:19:29,668 --> 00:19:36,383
‎ภาพหลังจากนี้แสดงให้เห็นว่า
‎โอลิเวอร์สลบไปในตอนนี้เองครับ

260
00:19:37,801 --> 00:19:41,305
‎นี่คือช่วงที่ตาเปล่าของเราสามารถเห็นได้

261
00:19:41,680 --> 00:19:44,308
‎นี่คือหนึ่งวินาทีหลังจากเริ่มครับ

262
00:19:47,394 --> 00:19:48,395
‎โอลิเวอร์…

263
00:19:49,396 --> 00:19:51,899
‎เขาไม่ได้ป้องกันด้วยซ้ำ

264
00:19:51,982 --> 00:19:52,900
‎ใช่ครับ

265
00:19:52,983 --> 00:19:56,069
‎"ใช่ครับ" เหรอ ไม่เอาน่า

266
00:19:56,862 --> 00:20:00,324
‎อธิบายมา ทำไมเขาถึงไม่ป้องกัน

267
00:20:00,866 --> 00:20:03,577
‎เพราะมิสเตอร์โอลิเวอร์ไม่รู้ตัวครับ

268
00:20:04,912 --> 00:20:06,747
‎นี่มันอะไรกัน เล่นมุกเหรอ

269
00:20:06,830 --> 00:20:09,750
‎จะบอกว่าเขาหมดสติเหรอ

270
00:20:10,500 --> 00:20:13,212
‎ในวิดีโอเขาก็ยืนอยู่ตรงนั้น

271
00:20:13,295 --> 00:20:15,589
‎พร้อมที่จะสู้

272
00:20:16,173 --> 00:20:18,634
‎ใช่ ก็จริงครับ แต่ว่า…

273
00:20:20,093 --> 00:20:22,012
‎อย่างที่คิดเลย

274
00:20:22,763 --> 00:20:26,558
‎เจ้าเด็กขี้แยโตขึ้นแล้ว

275
00:20:27,267 --> 00:20:29,478
‎สมเป็นฮันมะจริงๆ

276
00:20:30,229 --> 00:20:32,481
‎คิดไม่ผิดเลยที่คาดหวังสิ่งยิ่งใหญ่

277
00:20:35,484 --> 00:20:38,528
‎ทอร์ เนอร์เร็ตรันเดอร์สเขียนหนังสือ

278
00:20:39,279 --> 00:20:43,492
‎เดอะยูเซอร์อิลลูชั่น:
‎ลดความสำคัญของการการรับรู้

279
00:20:44,785 --> 00:20:49,039
‎ในหนังสือเล่มนั้น เนอร์เร็ตรันเดอร์สเขียนว่า

280
00:20:50,707 --> 00:20:55,629
‎การรับรู้นั้นล่าช้าไป 0.5 วินาที

281
00:20:56,380 --> 00:20:58,465
‎เมื่อคนเราเคลื่อนไหว

282
00:20:58,715 --> 00:21:04,137
‎สัญญาณก็จะถูกส่งไปที่สมองล่วงหน้า 0.5 วินาที

283
00:21:04,763 --> 00:21:07,224
‎อย่างเช่น มีมีดพุ่งมาหาเรา

284
00:21:07,766 --> 00:21:09,226
‎สัญญาณถูกส่งไป

285
00:21:09,851 --> 00:21:13,522
‎แต่การรับรู้ตามมาในอีก 0.5 วินาทีให้หลัง

286
00:21:13,605 --> 00:21:17,359
‎ตอนนี้จะสมองบอกว่า "อันตราย หลบสิ"

287
00:21:17,985 --> 00:21:19,194
‎การกระทำก็เกิดขึ้น

288
00:21:19,903 --> 00:21:24,116
‎พูดอีกอย่างก็คือ
‎เราจะไม่รับรู้ในช่วง 0.5 วินาที

289
00:21:24,199 --> 00:21:27,911
‎ที่ใช้รับรู้ถึงสัญญาณที่ถูกส่งมา

290
00:21:28,495 --> 00:21:30,914
‎อะไรก็เกิดขึ้นได้ในช่วงเวลานั้น

291
00:21:31,373 --> 00:21:33,667
‎ช่วงเวลาที่สั้นที่สุด

292
00:21:34,042 --> 00:21:36,503
‎และนายทำให้มันเป็นของนาย

293
00:21:37,754 --> 00:21:41,091
‎สถานการณ์ยากลำบากมากมายที่นายรอดพ้นมาได้

294
00:21:41,633 --> 00:21:44,553
‎ชีวิตประจำวันที่ไม่อาจวางใจได้

295
00:21:44,636 --> 00:21:48,056
‎และสายเลือดฮันมะที่ไหลเวียนทั่วร่างนาย

296
00:21:48,724 --> 00:21:52,311
‎สิ่งเหล่านั้นได้มอบ 0.5 วินาทีนั้นให้นาย

297
00:21:53,353 --> 00:21:58,483
‎วิธีคิดที่หายากและเป็นไปไม่ได้ในกีฬาสมัยใหม่

298
00:21:58,567 --> 00:22:00,736
‎มีแค่ในศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่นเท่านั้น

299
00:22:00,819 --> 00:22:03,572
‎ในขณะที่มันเป็นสมบัติ…

300
00:22:04,573 --> 00:22:06,408
‎ที่ฉันไม่ต้องการเลย

301
00:22:07,159 --> 00:22:12,080
‎นั่นก็เพราะว่าฉันมีสิ่งนี้

302
00:22:16,585 --> 00:22:18,253
‎นั่นมันอะไรน่ะ

303
00:23:46,716 --> 00:23:51,179
‎คำบรรยายโดย นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี