1
00:01:36,554 --> 00:01:41,017
‎(ฮันมะ บากิ)

2
00:01:47,941 --> 00:01:51,236
‎ชุดนี้ไม่ผ่านแน่เลย

3
00:01:52,612 --> 00:01:55,156
‎เรารออยู่พอดีเลยครับท่านฮันมะ

4
00:01:55,782 --> 00:01:59,244
‎ทางเราเตรียมห้องส่วนตัวไว้ให้แล้ว
‎เชิญทางนี้ครับ

5
00:02:09,504 --> 00:02:10,672
‎ขมจัง

6
00:02:10,755 --> 00:02:15,176
‎ทำไมกาแฟเอสเปรสโซต้องขมขนาดนี้ด้วยนะ

7
00:02:16,761 --> 00:02:20,682
‎กาแฟก็ขมอยู่แล้ว
‎ได้เวลาเปิดบทสนทนาที่ขมขื่นกว่า

8
00:02:21,391 --> 00:02:23,434
‎ทำไมถึงมาถามเอาตอนนี้

9
00:02:25,145 --> 00:02:26,020
‎ทำไมน่ะเหรอ

10
00:02:27,063 --> 00:02:29,482
‎ก็ผมอยากรู้จริงๆ นี่นา

11
00:02:30,275 --> 00:02:31,776
‎มันแปลกนักเหรอ

12
00:02:31,860 --> 00:02:34,946
‎มันแปลกมากเหรอที่ผมอยากรู้ว่าพ่อฆ่าแม่ทำไม

13
00:02:35,655 --> 00:02:37,448
‎ผมไม่เคยถามมาก่อนเลย

14
00:02:37,532 --> 00:02:40,952
‎แล้วทำไมล่ะ พ่อฆ่าแม่ทำไม

15
00:02:43,288 --> 00:02:48,209
‎เรื่องบางเรื่องน่ะ มันไม่ควรจะมาล้ำเส้น
‎เหมือนเป็นเด็กเอาแต่ใจ

16
00:02:48,751 --> 00:02:50,712
‎รู้จักเจียมตัวซะบ้าง

17
00:02:51,337 --> 00:02:53,715
‎ในฐานะลูกแม่ ผมมีสิทธิ์รู้

18
00:03:02,307 --> 00:03:06,978
‎ว่าไงพ่อ ผมต้องทำไงพ่อถึงจะยอมบอกเหตุผล

19
00:03:10,398 --> 00:03:11,733
‎ว่าไงล่ะพ่อ…

20
00:03:14,027 --> 00:03:15,236
‎ขออภัยครับ

21
00:03:17,906 --> 00:03:21,492
‎ต่อมา โนนากะ มิตซึโอะ
‎ผู้จัดการร้านอาหารที่ให้บริการทั้งสองคน

22
00:03:21,576 --> 00:03:23,786
‎พูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่า…

23
00:03:24,579 --> 00:03:27,874
‎ผมจะไม่มีวันลืมภาพนั้นเลย

24
00:03:27,957 --> 00:03:31,169
‎เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว
‎จนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

25
00:03:31,252 --> 00:03:33,004
‎ผมต้องทำแบบนี้ใช่ไหม

26
00:03:33,087 --> 00:03:35,256
‎หน็อยแน่ ไอ้…

27
00:03:35,340 --> 00:03:36,549
‎หรือว่า…

28
00:03:37,926 --> 00:03:39,177
‎ต้องแบบนี้

29
00:03:53,358 --> 00:03:54,192
‎แผ่นดินไหว

30
00:03:54,275 --> 00:03:55,276
‎ลูกใหญ่เลย

31
00:03:57,904 --> 00:03:59,906
‎ช่างเป็นภาพที่น่าฉงน

32
00:04:00,406 --> 00:04:04,077
‎มีเพียงแค่สองคนนั้นเท่านั้นที่ไม่สั่นไหว

33
00:04:21,135 --> 00:04:23,263
‎ถึงแกจะเป็นเด็กไร้มารยาท

34
00:04:23,346 --> 00:04:27,558
‎แต่แม้แต่แกก็น่าจะเข้าใจ
‎ว่าแตะต้องฉันแบบนั้นมันหมายความว่าไง

35
00:04:28,226 --> 00:04:29,560
‎แตะต้องพ่อเหรอ

36
00:04:32,397 --> 00:04:35,191
‎โธ่ ก็แค่จับเบาๆ

37
00:04:36,276 --> 00:04:39,737
‎ไม่นึกเลยนะว่าแค่นั้นก็หัวเสียแล้ว

38
00:04:40,321 --> 00:04:44,575
‎สำหรับออก้าผู้ยิ่งใหญ่
‎แค่ท่าจับคอเสื้อยกมันแค่เด็กๆ

39
00:04:45,868 --> 00:04:50,873
‎ได้ยินมาว่าแกเรียกการต่อสู้ของเรา
‎ว่าเป็น "ศึกพ่อลูก" งั้นเหรอ

40
00:04:52,709 --> 00:04:53,960
‎ไม่อยากให้เรียกแบบนั้นเหรอ

41
00:04:54,043 --> 00:04:54,919
‎ไม่ใช่

42
00:04:59,549 --> 00:05:00,842
‎ไม่ได้ว่าอะไร

43
00:05:04,470 --> 00:05:05,346
‎บากิ

44
00:05:07,432 --> 00:05:09,350
‎แถวตรง!

45
00:05:14,689 --> 00:05:16,357
‎(ตำรวจ)

46
00:05:29,454 --> 00:05:32,123
‎นี่พ่อ… ตีตูดผมเหรอ

47
00:05:35,043 --> 00:05:35,877
‎บากิ…

48
00:05:38,379 --> 00:05:41,466
‎เขาเฝ้ารอที่จะได้ประลองกับพ่อมานานสี่ปี

49
00:05:43,134 --> 00:05:44,802
‎แต่เด็กหนุ่มผู้นี้ขัดแย้งในใจ

50
00:05:45,511 --> 00:05:46,471
‎แต่ทำไมล่ะ

51
00:05:48,431 --> 00:05:51,225
‎เขาอยากถอยไป อยากวิ่ง

52
00:05:51,309 --> 00:05:52,643
‎อยากหนีไปให้พ้น

53
00:05:53,227 --> 00:05:54,896
‎ทันทีที่พ่อสั่ง

54
00:05:54,979 --> 00:05:57,648
‎เขาก็ไม่สามารถห้ามไม่ให้ตัวเองยืนตัวตรง

55
00:05:58,608 --> 00:06:02,653
‎เมื่อพ่อก้าวเข้ามาใกล้ๆ
‎เขาก็อดที่จะวิ่งเปิดตูดไม่ได้

56
00:06:03,946 --> 00:06:07,784
‎และแล้วก็เกิดแรงกระแทกเหนือมนุษย์

57
00:06:09,077 --> 00:06:10,411
‎ขณะที่เขาทะยานไปข้างหน้า…

58
00:06:11,412 --> 00:06:12,914
‎ขณะที่เขาพุ่งออกไปข้างนอก…

59
00:06:13,706 --> 00:06:14,916
‎ขณะที่เขาป้องกันตัว…

60
00:06:16,000 --> 00:06:18,419
‎เขาก็ได้เข้าใจสิ่งนึงอย่างถ่องแท้

61
00:06:19,504 --> 00:06:21,214
‎พ่อเหนือชั้นกว่าเขาเยอะเลย

62
00:06:27,512 --> 00:06:29,514
‎มันไม่ใช่ความผิดแกหรอก

63
00:06:30,598 --> 00:06:32,433
‎มันไม่ใช่ความผิดแก แต่ว่า…

64
00:06:33,309 --> 00:06:37,313
‎มือนี้ต่างหากล่ะที่กระทำความผิด
‎กล้าดีมาจับคอของพ่อ

65
00:06:46,280 --> 00:06:47,573
‎ไอ้เด็กเปรต

66
00:06:50,660 --> 00:06:53,121
‎เด็กหนุ่มคนนี้เริ่มจะเข้าใจแล้ว

67
00:06:53,204 --> 00:06:55,331
‎พ่อไม่ได้เล็งจุดสำคัญเลย

68
00:06:58,167 --> 00:06:59,585
‎ดังนั้นนี่ไม่ใช่การต่อสู้

69
00:06:59,669 --> 00:07:01,963
‎นี่คือการทำโทษ

70
00:07:03,548 --> 00:07:06,300
‎ดูเหมือนแกยังไตร่ตรองพฤติกรรมตัวเองไม่พอ

71
00:07:11,055 --> 00:07:12,473
‎เขาเป็นไรไหมเนี่ย

72
00:07:17,437 --> 00:07:21,566
‎ขออภัยที่มาขัดจังหวะค่ำคืนของทุกคนนะ

73
00:07:22,567 --> 00:07:25,486
‎อย่างที่เห็น ฉันกำลังสั่งสอนไอ้เจ้า…

74
00:07:27,280 --> 00:07:28,489
‎ลูกไม่รักดี

75
00:07:31,576 --> 00:07:32,493
‎เหลือเชื่อ!

76
00:07:32,577 --> 00:07:35,580
‎ฉันกำลังอบรมบ่มนิสัยมันอยู่

77
00:07:38,458 --> 00:07:42,086
‎ผู้ปกครองและเด็ก พ่อกับลูก

78
00:07:46,424 --> 00:07:49,760
‎ความสัมพันธ์ที่ชวนให้ต้องขัดแย้งกันอยู่เรื่อยๆ

79
00:07:49,844 --> 00:07:51,929
‎ลูกชายที่พยายามวัดรอยเท้าพ่อ

80
00:07:52,013 --> 00:07:54,265
‎พ่อที่ไม่ยอมให้ใครมาข้ามหน้า

81
00:07:55,308 --> 00:07:57,226
‎สนุกมากเลยใช่ไหมล่ะ

82
00:07:59,437 --> 00:08:01,772
‎สนุกมากเลยใช่ไหมล่ะ

83
00:08:02,356 --> 00:08:04,484
‎สนุกมากเลยใช่ไหมล่ะ

84
00:08:10,156 --> 00:08:12,074
‎สนุกจริงๆ!

85
00:08:15,286 --> 00:08:16,579
‎นั่นคนนี่นา!

86
00:08:17,246 --> 00:08:21,167
‎ทำบ้าอะไรของพ่อ!

87
00:08:22,001 --> 00:08:23,753
‎ฆ่าลูกพร้อมฆ่าตัวตายเหรอ

88
00:08:23,836 --> 00:08:26,422
‎ไม่หรอก ฉันมั่นใจว่าพ่อไม่มีวันทำ

89
00:08:27,840 --> 00:08:32,136
‎หมอนี่ห่างไกลจากพวกฆ่าตัวตายเป็นที่สุด

90
00:08:32,970 --> 00:08:36,474
‎บากิ เตรียมตัวลงจอดนะ

91
00:08:37,767 --> 00:08:39,936
‎ลงจอดเหรอ

92
00:08:58,246 --> 00:09:02,625
‎เวลาโดดลงมาจากตึกสูงระฟ้า
‎เป็นไปได้ไหมที่จะเล็งว่าลงตรงเป้าหมายไหน

93
00:09:03,626 --> 00:09:08,214
‎จ่าสิบเอกคามุระ อากิโอะ
‎อายุ 53 ปี จากหน่วยฝึกพลร่ม

94
00:09:08,297 --> 00:09:12,134
‎ของกองกำลังพลร่มที่หนึ่ง
‎กองกำลังป้องกันตนเองทางบก

95
00:09:12,218 --> 00:09:15,846
‎ที่เคยโดดมาแล้ว 345 ครั้งกล่าวว่า

96
00:09:16,722 --> 00:09:19,976
‎ผู้โดดต้องมีระยะทาง ความสูง

97
00:09:21,185 --> 00:09:26,899
‎ยกตัวอย่างเช่น
‎ถ้าใช้ท่ายืนตัวตรงจากความสูง 3,000 เมตร

98
00:09:27,692 --> 00:09:31,404
‎ก็จะสามารถเคลื่อนที่ได้ไว
‎1,000 เมตรต่อ 60 วินาที

99
00:09:32,196 --> 00:09:36,909
‎ดังนั้นถ้าอยู่ที่ความสูง 150 เมตร

100
00:09:36,993 --> 00:09:42,331
‎และตั้งใจลงจอด
‎ที่รถที่จอดอยู่ด้านล่าง มันก็เป็นไปได้

101
00:09:43,708 --> 00:09:47,587
‎ในอดีต มีเพียงไม่กี่ครั้ง

102
00:09:47,670 --> 00:09:52,550
‎ที่มีผู้รอดตายจากการร่วงลงมาจากตึกสูง
‎เนื่องจากลงตรงรถยนต์พอดี

103
00:09:53,134 --> 00:09:54,510
‎แต่ถึงอย่างนั้น…

104
00:09:58,806 --> 00:09:59,932
‎เขายังไม่ตาย

105
00:10:06,772 --> 00:10:09,692
‎รถหรูพวกนี้มันอาจไม่มีประโยชน์อะไร

106
00:10:10,693 --> 00:10:13,446
‎แต่อย่างน้อยก็ใช้เป็นเบาะในเวลาแบบนี้ได้

107
00:10:20,828 --> 00:10:24,749
‎เอาละ เรากินข้าว และดื่มน้ำชากันแล้ว

108
00:10:27,752 --> 00:10:29,378
‎เมื่อไรจะเลิกทำตัวเหมือนเด็กซะที

109
00:10:30,296 --> 00:10:33,215
‎โดนแค่นี้ แกไม่มีทางน็อคแล้วหรอก

110
00:10:36,802 --> 00:10:39,722
‎ดึงผมขึ้นไปที ผมขยับไม่ได้

111
00:10:40,723 --> 00:10:41,682
‎ช่วยหน่อยสิ

112
00:10:52,902 --> 00:10:56,030
‎การจับมือซ้ายถือเป็นสัญลักษณ์ว่า
‎ความสัมพันธ์มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

113
00:10:56,113 --> 00:10:59,492
‎ถึงอย่างนั้น เขาก็ได้เอาความเมตตา
‎ของพ่อมาใช้เป็นอาวุธ

114
00:10:59,575 --> 00:11:01,869
‎ด้วยการโจมตีซึ่งๆ หน้า

115
00:11:02,578 --> 00:11:04,205
‎มันเป็นการกระทำที่ไม่ยุติธรรม

116
00:11:04,288 --> 00:11:07,792
‎และความรู้สึกที่วาบผ่านเข้ามาในใจของผู้เป็นลูก

117
00:11:07,875 --> 00:11:11,504
‎คือความเสียใจหรือเปล่านะ
‎หรือไม่มั่นใจ รู้สึกผิด หรือรู้สึกภูมิใจ

118
00:11:12,838 --> 00:11:16,842
‎เขาไม่มีเวลาจะคิด
‎ว่าตัวเองได้รับหรือสูญเสียอะไร

119
00:11:18,427 --> 00:11:23,140
‎ภาพที่ปรากฏขึ้นในใจของผู้เป็นลูกชาย
‎โดยไม่ได้ตั้งใจ… คือสิ่งนี้

120
00:11:24,684 --> 00:11:29,480
‎หินก้อนมหึมาที่ตั้งตระหง่านมาช้านาน
‎แม้จะถูกลมฝนกระหน่ำซัด

121
00:11:31,565 --> 00:11:34,110
‎พื้นผิวโค้งมนมีความแวววาว

122
00:11:35,027 --> 00:11:38,447
‎และมีชั้นยางหนาหนึ่งเซนติเมตรปกคลุมอยู่

123
00:11:39,365 --> 00:11:43,285
‎นั่นคือสิ่งที่เขาใช้ฝ่ามือ
‎ฟาดเข้าไปด้วยพลังทั้งหมดที่มี

124
00:11:44,954 --> 00:11:48,040
‎มีภาพมากมายวาบเข้ามาในหัวเขาพร้อมกัน

125
00:11:48,749 --> 00:11:52,378
‎ส่วนใหญ่เป็นภาพที่สิ้นหวังและน่าสลด

126
00:11:52,878 --> 00:11:57,049
‎ไอ้เด็กอวดดี!

127
00:12:02,138 --> 00:12:04,807
‎จับเขา!

128
00:12:09,019 --> 00:12:10,104
‎หยุดนะ!

129
00:12:37,923 --> 00:12:42,595
‎เป็นแค่เด็กเหลือขอ กล้าดียังไง
‎ถึงตบหน้าฉันแบบจงใจไม่โดนจุดสำคัญ

130
00:12:43,304 --> 00:12:47,183
‎ราคาของการออมมือให้กับยูจิโร่…

131
00:12:52,354 --> 00:12:53,773
‎แกได้ทรมานแน่

132
00:12:55,191 --> 00:12:56,233
‎คิดว่าทำได้งั้นเหรอ

133
00:12:57,151 --> 00:12:58,611
‎คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์…

134
00:13:01,197 --> 00:13:03,115
‎ที่จะออมมือให้กับฉันเหรอ

135
00:13:06,786 --> 00:13:08,496
‎แกมีสิทธิ์งั้นเหรอไอ้เด็กเวร

136
00:13:12,583 --> 00:13:15,127
‎ตอบมาสิ!

137
00:13:20,216 --> 00:13:22,384
‎เจ็บนะโว้ยไอ้พ่อบ้า!

138
00:13:24,887 --> 00:13:27,389
‎คืนนี้ไม่จบง่ายๆ แน่

139
00:13:27,973 --> 00:13:30,518
‎ใช่แล้วพ่อ

140
00:13:30,601 --> 00:13:32,394
‎ผมไม่จำเป็นต้องตอบพ่อหรอก

141
00:13:33,062 --> 00:13:35,439
‎นี่มันไม่ใช่ศึกใหญ่

142
00:13:38,984 --> 00:13:41,153
‎ตราบใดที่เราเผชิญหน้ากันแค่สองคน

143
00:13:41,862 --> 00:13:43,906
‎งั้นนี่ก็จะเป็นได้แค่การตีกันของพ่อลูก

144
00:13:45,908 --> 00:13:48,911
‎ดังนั้นผมจะไม่ยอมเล็งจุดสำคัญ

145
00:13:48,994 --> 00:13:50,246
‎แบคสปิน

146
00:13:50,788 --> 00:13:53,415
‎ในการต่อสู้แบบพ่อลูก
‎เราไม่ได้พยายามสร้างความเสียหาย…

147
00:13:56,085 --> 00:13:58,170
‎แกมันเป็นเด็กไม่มีหัวคิด

148
00:14:03,259 --> 00:14:08,180
‎เราอาจไม่ได้เล็งจุดสำคัญ…

149
00:14:09,682 --> 00:14:12,560
‎ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บ…

150
00:14:15,521 --> 00:14:18,190
‎แต่คู่ต่อสู้ของฉันยังคงเป็นฮันมะ ยูจิโร่

151
00:14:18,274 --> 00:14:22,570
‎นี่เป็นครั้งแรกในรอบสี่ปี
‎หรือเกือบ 1,500 วัน ที่ถูกพ่อโจมตีจังๆ

152
00:14:22,653 --> 00:14:24,989
‎พ่ออาจหลีกเลี่ยงอวัยวะสำคัญ แต่…

153
00:14:26,615 --> 00:14:29,577
‎ในตอนนั้น เขารู้สึกไร้ทางสู้

154
00:14:29,660 --> 00:14:32,872
‎ความแตกต่างระหว่างเขากับยูจิโร่มันมากเกินไป

155
00:14:43,549 --> 00:14:46,468
‎มาทันทีเลยครับ ตอนนี้เลยครับ

156
00:15:01,692 --> 00:15:05,988
‎ถึงสมองแกจะกลวง
‎แต่ร่างกายแกก็กลับใจเร็วนะ

157
00:15:08,699 --> 00:15:12,745
‎เมื่อก่อนหลายคนดูถูกท่านี้
‎เพราะมีแต่ผู้หญิงกับเด็กที่ใช้มัน

158
00:15:14,872 --> 00:15:16,874
‎พ่อจะทำ พ่อทำแน่ๆ เลย

159
00:15:19,627 --> 00:15:22,254
‎เวลานี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

160
00:15:23,047 --> 00:15:27,092
‎มันอาจไม่อันตรายถึงตาย
‎แต่ก็สามารถทำให้ดิ้นทุรนทุราย

161
00:15:31,472 --> 00:15:32,431
‎หมัดฟาดแส้

162
00:15:35,017 --> 00:15:36,644
‎งั้นก็เอาเลยสิ

163
00:15:36,727 --> 00:15:38,771
‎ท่าที่ผู้หญิงและเด็กใช้น่ะ

164
00:15:39,355 --> 00:15:42,358
‎โดนฮันมะ ยูจิโร่ใช้หมัดฟาดแส้ใส่
‎มันจะรู้สึกยังไงเนี่ย

165
00:15:42,858 --> 00:15:44,151
‎จะเป็นยังไงนะ

166
00:15:47,905 --> 00:15:51,867
‎แรงปะทะที่หลังของบากินั้น
‎ช่างรุนแรงเกินสิ่งใดที่เขาเคยพบเจอ

167
00:15:53,160 --> 00:15:56,872
‎ช่วงเวลาไม่กี่อึดใจ
‎ที่เขาควรใช้ตอบโต้การโจมตีของพ่อ

168
00:15:56,956 --> 00:15:59,249
‎ตอนนี้เขาได้แต่ใช้มันเตรียมตัวรับความเจ็บปวด

169
00:16:00,709 --> 00:16:01,710
‎และแล้ว…

170
00:16:09,385 --> 00:16:12,805
‎เจ็บจังเลย เจ็บๆๆ

171
00:16:12,888 --> 00:16:14,056
‎เจ็บ

172
00:16:14,139 --> 00:16:16,141
‎ก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์ไปซะทีเดียว

173
00:16:27,277 --> 00:16:30,197
‎วันนี้แกยืนตัวตรงสองรอบแล้วนะ

174
00:16:42,126 --> 00:16:45,462
‎ร่างกายที่นึกว่าได้รับการฝึกฝนมาดีแล้ว…

175
00:16:47,339 --> 00:16:50,217
‎กลายเป็นร่างกายที่อ่อนแอ
‎เพราะไม่สามารถทนรับความเจ็บปวด

176
00:16:51,260 --> 00:16:53,303
‎เหมือนถูกฟาดด้วยแส้เหล็ก

177
00:16:54,555 --> 00:16:58,058
‎เป้าหมายของมันคืออวัยวะ
‎ที่ใหญ่ที่สุดของร่างกายมนุษย์ ผิวหนัง

178
00:16:58,726 --> 00:17:00,728
‎มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องทุกส่วนพร้อมกัน

179
00:17:01,311 --> 00:17:03,313
‎เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้มัน

180
00:17:03,397 --> 00:17:07,234
‎การป้องกันตัวที่ใช้โดยผู้หญิงกับเด็ก
‎อย่างที่พ่อของเขาสอนเขา

181
00:17:07,317 --> 00:17:09,570
‎เอาไปกินเองมั่งเลย!

182
00:17:12,698 --> 00:17:15,784
‎โดนซะมั่ง เจ็บเองซะมั่ง!

183
00:17:15,868 --> 00:17:19,747
‎โดนซะ!

184
00:17:20,330 --> 00:17:23,000
‎ความเจ็บปวดที่ยากจะทนไหว

185
00:17:23,500 --> 00:17:28,714
‎จงเข้าสู่สภาวะที่พ่อต้องลืมเลือนทุกสิ่ง…

186
00:17:40,225 --> 00:17:42,728
‎ไม่แปลกที่เด็กหนุ่มผู้นั้นจะช็อค

187
00:17:43,479 --> 00:17:47,024
‎พ่อเปลี่ยนรูปร่างกะทันหัน
‎เหมือนกับถูกแล่ผิวหนังออกมา

188
00:17:48,192 --> 00:17:50,110
‎ก็ไม่ยากที่จะเข้าใจได้

189
00:17:51,153 --> 00:17:53,530
‎สมมุติว่าเราตบมือขวาของเรา

190
00:17:53,614 --> 00:17:56,533
‎จากนั้นตบมือซ้ายเพื่อลดความเจ็บปวด

191
00:17:57,951 --> 00:18:00,120
‎เขากำลังกระจายความเจ็บปวดจากหมัดฟาดแส้

192
00:18:01,455 --> 00:18:03,040
‎ตาเขาถลนออกมา

193
00:18:03,749 --> 00:18:04,875
‎ฟันกัดแน่น

194
00:18:05,876 --> 00:18:08,462
‎มือทั้งสองกำแน่นสุดชีวิต

195
00:18:08,545 --> 00:18:10,798
‎จากนั้นก็คลายออกด้วยความพยายามทั้งหมดที่มี

196
00:18:10,881 --> 00:18:15,803
‎เขายืดแขนออกด้วยพลังทั้งหมด
‎แล้วก็เกร็งกล้ามเนื้อทุกส่วน

197
00:18:15,886 --> 00:18:20,307
‎เขายืดขาด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมด
‎และงอมันขึ้นมาพร้อมๆ กัน

198
00:18:21,308 --> 00:18:22,810
‎หน้าท้องแขม่วจนยุบ

199
00:18:23,644 --> 00:18:25,312
‎สะโพกเอียงข้าง

200
00:18:26,063 --> 00:18:27,648
‎หน้าอกเกร็ง

201
00:18:28,899 --> 00:18:30,400
‎หลังเกร็ง

202
00:18:31,777 --> 00:18:35,781
‎เขาต่อต้านไม่ให้ส่วนใดของร่างกายผ่อนคลาย

203
00:18:35,864 --> 00:18:37,282
‎พูดอีกอย่างคือ

204
00:18:37,366 --> 00:18:43,080
‎ใช่แล้ว เขากำลังเกร็งกล้ามเนื้อทุกมัด
‎โดยที่ไม่ขยับเขยื้อนเลย

205
00:18:44,915 --> 00:18:47,376
‎เพราะความเจ็บปวดจากการเกร็งทุกส่วนนี้

206
00:18:47,459 --> 00:18:49,253
‎เขาจึงกระจายความทรมานที่ผิวไปได้

207
00:18:49,962 --> 00:18:53,423
‎เขาแทบจะไม่สามารถคงสีหน้าปกติไว้ได้เลย

208
00:18:59,221 --> 00:19:02,516
‎ไม่เจ็บเหรอ ทรมานแบบนั้น

209
00:19:05,227 --> 00:19:08,730
‎เด็กอมมือ โง่จริงๆ ที่ไม่ยอมเล็งจุดสำคัญ

210
00:19:09,690 --> 00:19:12,651
‎ถึงแกจะเบาปัญญาแค่ไหนก็เถอะ

211
00:19:12,734 --> 00:19:15,696
‎แต่แกคงพอจะเข้าใจได้บ้างแล้วนะ

212
00:19:17,072 --> 00:19:18,615
‎เข้ามาเลย

213
00:19:21,410 --> 00:19:24,121
‎โจมตีเหมือนจะแก้แค้นให้แม่ซะสิ

214
00:19:36,175 --> 00:19:38,135
‎ไม่ต้องบอกซ้ำสองหรอก

215
00:19:39,011 --> 00:19:40,679
‎ยังไงซะ นี่ก็เป็นการแก้แค้นอยู่แล้ว

216
00:19:41,388 --> 00:19:45,642
‎แล้วเด็กหนุ่มก็ตั้งท่าต่อสู้เป็นครั้งแรกของค่ำคืนนั้น

217
00:19:46,226 --> 00:19:50,147
‎มือที่แบออกกลายเป็นกำปั้น…
‎ช่างเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงสัญลักษณ์จริงๆ

218
00:19:51,273 --> 00:19:53,817
‎แต่มือของพ่อยังแบอยู่

219
00:19:55,402 --> 00:19:57,237
‎ฉันได้เลือกที่จะตั้งท่าต่อสู้แล้ว

220
00:19:58,572 --> 00:20:00,073
‎ไม่ใช่สิ

221
00:20:00,157 --> 00:20:03,243
‎ฉันไม่ได้เลือกที่จะตั้งท่านี้ด้วยตัวเองหรอก

222
00:20:04,244 --> 00:20:06,538
‎แต่ถูกบีบบังคับให้ต้องทำ

223
00:20:09,416 --> 00:20:11,210
‎นั่นแหละ

224
00:20:11,293 --> 00:20:15,672
‎เจ้าเด็กมือใหม่ มีอะไรก็งัดออกมาใช้ให้หมดล่ะ

225
00:20:16,298 --> 00:20:18,217
‎บากิ!

226
00:20:19,760 --> 00:20:22,679
‎จัดหนักไม่ต้องยั้งเลยนะบากิ!

227
00:20:23,263 --> 00:20:24,348
‎คุณตา

228
00:20:25,766 --> 00:20:27,935
‎ไม่ต้องห่วง

229
00:20:28,018 --> 00:20:31,688
‎ผู้พักอาศัยแถวนี้ แล้วก็แขกโรงแรมน่ะ

230
00:20:31,772 --> 00:20:36,693
‎ถูกทหารพาอพยพออกไปหมดแล้ว

231
00:20:37,736 --> 00:20:39,446
‎เป็นตาแก่ที่กระฉับกระเฉงจริงๆ

232
00:20:39,529 --> 00:20:44,952
‎บดขยี้ออก้ากับทั้งตึกนี้ตามสบายได้เลย!

233
00:20:45,702 --> 00:20:47,329
‎ขอบคุณครับ

234
00:20:47,412 --> 00:20:49,206
‎เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลย

235
00:20:49,790 --> 00:20:52,709
‎ถ้างั้นตอนนี้ ขอลุยเลยละกัน

236
00:21:04,554 --> 00:21:05,722
‎ใช้ไม่ได้

237
00:21:06,974 --> 00:21:08,225
‎สุดยอด

238
00:21:09,518 --> 00:21:13,689
‎ทันทีที่แขนซ้ายเหยียดตรง
‎ออกไปจนสุดเหมือนเสาธง

239
00:21:13,772 --> 00:21:17,693
‎พ่อก็มารับมันไว้พอดิบพอดีเลย

240
00:21:19,111 --> 00:21:20,195
‎พ่อมองฉันออก

241
00:21:20,904 --> 00:21:21,905
‎สุดยอดไปเลย

242
00:21:22,990 --> 00:21:25,867
‎บากิ นั่นเป็นครั้งสุดท้ายนะ

243
00:21:26,576 --> 00:21:28,203
‎พ่อจับโกหกฉันได้

244
00:21:28,704 --> 00:21:30,831
‎แกออมมืออีกแล้ว

245
00:21:30,914 --> 00:21:34,710
‎ฉันเองก็ออมมือเพื่อตอบโต้กับกิริยาดูถูกของแก

246
00:21:35,210 --> 00:21:38,880
‎ฉันต้องเผยตัวตนที่แท้จริงข้างในให้พ่อเห็น

247
00:21:39,923 --> 00:21:41,216
‎อย่าหาทำอีก

248
00:21:41,717 --> 00:21:45,387
‎แน่นอนอยู่แล้ว คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน…

249
00:21:45,470 --> 00:21:50,392
‎คือความแข็งแกร่งที่อัดแน่นอยู่ในคนคนเดียว
‎เขาเอาชนะคู่ต่อสู้มานักต่อนักแล้ว

250
00:21:51,435 --> 00:21:56,523
‎แน่นอนว่าพ่อต้องมองเห็น
‎ความสามารถทั้งหมดของฉันได้ในทันที

251
00:21:57,232 --> 00:21:58,775
‎โธ่…

252
00:22:00,861 --> 00:22:02,654
‎ไม่เอาสิบากิ

253
00:22:02,738 --> 00:22:05,407
‎พอซะทีเถอะ

254
00:22:05,490 --> 00:22:09,161
‎แสดงฝีมือที่แท้จริงให้พ่อดูซะทีสิ

255
00:22:10,912 --> 00:22:13,081
‎เอาจริงหน่อยสิ

256
00:22:13,832 --> 00:22:14,916
‎น่านะ

257
00:23:47,551 --> 00:23:51,138
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล