1
00:00:07,132 --> 00:00:08,675
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,678 --> 00:00:13,888
‎ในที่ที่เต็มไปด้วยปริศนา

3
00:00:13,972 --> 00:00:15,849
‎ที่ซึ่งอดีตฟื้นคืนชีวา

4
00:00:15,932 --> 00:00:17,892
‎มีฮีโร่แห่งประวัติศาสตร์

5
00:00:17,976 --> 00:00:19,978
‎ผู้ที่หมายมาดจะลุยโลด

6
00:00:20,061 --> 00:00:22,313
‎เธอปกป้องอนาคตของเรา

7
00:00:22,397 --> 00:00:24,149
‎โดยการปกป้องอดีตอันแก่เก่า

8
00:00:24,232 --> 00:00:27,152
‎เธอคือฮีโร่ผู้ได้เฉิดฉายในที่สุด

9
00:00:27,235 --> 00:00:29,279
‎ริดลีย์ โจนส์

10
00:00:29,362 --> 00:00:31,322
‎กล้าหาญ ท้าทาย และไม่กลัวเกรง

11
00:00:31,406 --> 00:00:33,491
‎ริดลีย์ โจนส์

12
00:00:33,575 --> 00:00:35,535
‎ปกป้องพิพิธภัณฑ์ด้วยความภาคภูมิใจ

13
00:00:35,618 --> 00:00:37,412
‎ริดลีย์ โจนส์

14
00:00:37,495 --> 00:00:40,582
‎สัมผัสการผจญภัยของเธอนั้นติดต่อกันได้

15
00:00:40,665 --> 00:00:44,002
‎พร้อมเพื่อนไดโนเสาร์และโดโด้
‎และลิงอวกาศเคียงข้าง

16
00:00:44,085 --> 00:00:46,171
‎ริดลีย์ โจนส์

17
00:00:46,254 --> 00:00:48,173
‎สวมหมวกที่เป็นสัญลักษณ์ของเธอ

18
00:00:48,256 --> 00:00:50,133
‎ริดลีย์ โจนส์

19
00:00:50,216 --> 00:00:52,385
‎ไม่มีอุปสรรคใดขวางทางเธอได้

20
00:00:52,469 --> 00:00:57,599
‎เธอไม่มีวันจำนนต่อความกลัว
‎เปล่งประกายเมื่อการผจญภัยใกล้ถึงตัว

21
00:00:57,682 --> 00:01:00,810
‎ทะยานเข้าใส่การต่อสู้
‎และช่วยกอบกู้สถานการณ์

22
00:01:00,894 --> 00:01:03,813
‎ริดลีย์ โจนส์

23
00:01:03,897 --> 00:01:06,399
‎ริดลีย์ โจนส์

24
00:01:10,570 --> 00:01:12,238
‎แสงเหนือ

25
00:01:13,740 --> 00:01:15,408
‎หิมะเยอะจัง

26
00:01:15,492 --> 00:01:17,786
‎เป็นอะไรไป ไม่ชอบหิมะเหรอ

27
00:01:17,869 --> 00:01:22,791
‎ชอบน่ะชอบ แต่เวลาหิมะตกแบบนี้
‎แทบไม่มีใครมาชมพิพิธภัณฑ์เลย

28
00:01:22,874 --> 00:01:26,211
‎แบบมันไม่สนุก
‎เวลาที่ไม่มีเด็กๆ มาให้สร้างความบันเทิงให้

29
00:01:26,294 --> 00:01:30,548
‎และถ้าหิมะตกหนักถึงจุดนึง
‎เรื่องเลวร้ายสุดๆ ก็จะเกิดขึ้น

30
00:01:30,632 --> 00:01:33,384
‎เรื่องเลวร้ายอะไร

31
00:01:33,968 --> 00:01:36,638
‎วันหิมะตก คุณพีบอดี้ให้ปิดพิพิธภัณฑ์

32
00:01:36,721 --> 00:01:38,932
‎เรื่องเลวร้ายนั่นไง

33
00:01:39,015 --> 00:01:42,685
‎ฉันอุตส่าห์ตั้งตารอเด็กๆ มาเยี่ยม

34
00:01:42,769 --> 00:01:47,065
‎ฉันเอาส้อมพวกนี้มาเพื่อเสียบในขน
‎ฉันจะได้เป็นเอเลี่ยนอวกาศ

35
00:01:49,859 --> 00:01:52,779
‎ดัดลีย์ เธอก็รู้
‎ว่าฉันจะปล่อยให้เธอทำแบบนั้นไม่ได้

36
00:01:52,862 --> 00:01:56,074
‎ไม่งั้นพวกเด็กๆ ก็จะคิดว่าโดโด้มาจากนอกโลก

37
00:01:56,157 --> 00:02:00,036
‎มันสำคัญตรงไหน ยังไงวันนี้ก็ไม่มีเด็กๆ มาอยู่ดี
‎ฉันขอประกาศเลย

38
00:02:00,120 --> 00:02:03,289
‎- วันนี้คือวันยอดแย่อย่างเป็นทางการ
‎- เพื่อน

39
00:02:04,207 --> 00:02:05,583
‎ไม่ใช่สำหรับฉัน

40
00:02:05,667 --> 00:02:10,797
‎วันหิมะตกคือโอกาสที่จะได้งัดเอา
‎เครื่องทำลายหิมะเอ็กซ์-57 ของพิพิธภัณฑ์ออกมา

41
00:02:10,880 --> 00:02:14,300
‎เครื่องกวาดหิมะพลังสูงที่สุดเท่าที่เงินจะซื้อได้

42
00:02:16,261 --> 00:02:19,180
‎คุณยายแน่ใจเหรอคะว่าไหว
‎ข้างนอกนั่นหนาวจะตาย

43
00:02:19,264 --> 00:02:21,224
‎ไม่ต้องห่วงยายหรอกจ้ะ

44
00:02:21,307 --> 00:02:24,602
‎ยายกับเพื่อนเก่าคนนึง
‎เคยไปชมนิทรรศการขั้วโลกเหนือ

45
00:02:24,686 --> 00:02:28,481
‎พวกเราสู้ความหนาวและดูแสงเหนือด้วยกัน

46
00:02:30,275 --> 00:02:32,402
‎- คุณยายคะ
‎- จริงสิ

47
00:02:32,485 --> 00:02:34,779
‎เริ่มโหมดคุณยายนักกวาด

48
00:02:36,364 --> 00:02:39,701
‎- รับนะริดลีย์ เผื่อหลานต้องใช้
‎- ขอบคุณค่ะคุณยาย

49
00:02:40,410 --> 00:02:42,537
‎ฉันสามารถสัมผัสได้ถึงพลัง

50
00:02:42,620 --> 00:02:45,540
‎แห่งวันยอดแย่หยดติ๋งๆ ลงบนตัวฉัน
‎เหมือนกาวแฉะๆ

51
00:02:45,623 --> 00:02:49,210
‎ฉันขอปฏิเสธพลังแห่งวันยอดแย่

52
00:02:49,794 --> 00:02:51,254
‎แต่งตัวให้อุ่นทุกคน

53
00:02:51,921 --> 00:02:55,300
‎เธอสู้วันยอดแย่ไม่ไหวหรอก มันทรงพลังมาก

54
00:02:55,383 --> 00:02:57,510
‎พิพิธภัณฑ์อาจจะปิด

55
00:02:57,594 --> 00:03:00,388
‎แต่เราก็ยังมีวันที่ไม่ยอดแย่ได้

56
00:03:04,601 --> 00:03:08,229
‎คุณยายเคยไปผจญภัยที่ขั้วโลกเหนือ
‎เราก็ทำได้เหมือนกัน

57
00:03:08,313 --> 00:03:11,357
‎ด้วยถาดพวกนี้ที่ฉันยืมมาจากโรงอาหาร

58
00:03:11,441 --> 00:03:16,029
‎เราจะเอาชนะพลังแห่งวันยอดแย่
‎วันไหนๆ ก็ตามให้ได้

59
00:03:21,242 --> 00:03:23,453
‎ดูท่าเธอตะลุยหิมะนั่นสิ

60
00:03:24,162 --> 00:03:24,996
‎เย่

61
00:03:26,497 --> 00:03:29,209
‎และนั่นคือวิธีเอาชนะวันยอดแย่

62
00:03:29,292 --> 00:03:31,711
‎ตามมาติดๆ สาวน้อยผู้พิฆาตวันยอดแย่

63
00:03:31,794 --> 00:03:33,588
‎เรียกฉันว่าม้วนซอรัส

64
00:03:38,259 --> 00:03:39,886
‎คนสุดท้ายกินพายอึ

65
00:03:39,969 --> 00:03:43,389
‎ไว้เจอกันข้างล่างนะพวกช้าเต่ายังแซง

66
00:03:45,725 --> 00:03:50,939
‎ใครก็ได้บอกฉันด้วยนะถ้าฉันไปถูกทางแล้ว

67
00:03:51,022 --> 00:03:52,023
‎ได้เลย

68
00:03:54,859 --> 00:03:58,196
‎เพื่อความรุ่งโรจน์ของอาณาจักร

69
00:04:00,573 --> 00:04:01,783
‎คุณไอด้า

70
00:04:02,700 --> 00:04:03,785
‎เป็นอะไรรึเปล่า

71
00:04:03,868 --> 00:04:05,078
‎ฉันไม่เป็นไร

72
00:04:05,662 --> 00:04:08,998
‎แน่นอน เกราะของฉันปกป้องฉันไว้

73
00:04:09,082 --> 00:04:11,542
‎นายพร้อมจะบ๊ายบายวันยอดแย่รึยัง

74
00:04:11,626 --> 00:04:14,963
‎ไม่รู้สิ ไปก่อนเลยก็ได้

75
00:04:15,046 --> 00:04:18,675
‎ไม่มีทางเพื่อน เราไปด้วยกัน
‎แบบพร้อมๆ กันเลยเป็นไง

76
00:04:20,343 --> 00:04:21,928
‎ไปเลยโดโด้

77
00:04:23,304 --> 00:04:28,434
‎ตั๋วเที่ยวเดียวสู่การสูญพันธุ์ของโดโด้

78
00:04:31,646 --> 00:04:32,563
‎โอ๊ย

79
00:04:34,274 --> 00:04:35,400
‎เฟร็ด ดัดลีย์!

80
00:04:36,651 --> 00:04:39,112
‎- เราไม่เป็นไร
‎- เห็นรึยังริดลีย์

81
00:04:39,195 --> 00:04:40,780
‎- เห็นอะไร
‎- เห็นอะไร

82
00:04:40,863 --> 00:04:42,240
‎เห็นอะไรงั้นเหรอ

83
00:04:42,323 --> 00:04:45,660
‎ที่เราล้มก็เพราะพลังแห่งวันยอดแย่ไงล่ะ

84
00:04:45,743 --> 00:04:47,912
‎เดี๋ยว นั่นอะไร

85
00:04:50,248 --> 00:04:53,418
‎มีอะไรซักอย่างอยู่ในน้ำแข็ง

86
00:04:55,503 --> 00:04:57,005
‎ช้างแมมมอธขนยาว

87
00:04:57,088 --> 00:05:00,049
‎- ฉันนึกว่าสูญพันธุ์ไปแล้วซะอีก
‎- มักจะเกิดขึ้นกับพันธุ์ที่ดีที่สุด

88
00:05:00,133 --> 00:05:01,217
‎จริง

89
00:05:01,301 --> 00:05:04,512
‎พวกมันสูญพันธุ์ไปแล้ว
‎เมื่อประมาณ 4,000 ปีก่อน

90
00:05:04,595 --> 00:05:08,725
‎นี่อาจเป็นการค้นพบครั้งใหญ่
‎เราต้องเอามันกลับไปที่พิพิธภัณฑ์

91
00:05:08,808 --> 00:05:12,854
‎ฉันว่าเราทุกคนคงเห็นตรงกันนะ
‎ว่านี่เป็นงานของเฟร็ด

92
00:05:17,233 --> 00:05:22,363
‎สุดยอดเลย เห็นรึยัง
‎วันยอดแย่ของเธอกำลังกลายเป็น

93
00:05:22,447 --> 00:05:26,242
‎วันยอดเยี่ยมที่ได้เจอสัตว์ที่นึกว่าสูญพันธุ์ไปแล้ว

94
00:05:26,326 --> 00:05:28,077
‎ฉันขยับมันไม่ได้

95
00:05:28,161 --> 00:05:31,039
‎ซึ่งแปลว่ามันเคลื่อนย้ายไม่ได้

96
00:05:32,457 --> 00:05:33,624
‎ฉันไม่ยอมแพ้หรอก

97
00:05:33,708 --> 00:05:36,961
‎หวังว่าครอบครัวเพนกวินของเธอ
‎พร้อมจะผจญภัยนะเพโดร

98
00:05:37,045 --> 00:05:38,713
‎เพราะฉันมีแผน

99
00:05:38,796 --> 00:05:41,966
‎ไชโย การผจญภัยของเพนกวิน

100
00:05:42,050 --> 00:05:45,720
‎บนฟลิปเปอร์ บนแฟลปเปอร์
‎บนเพโดรกับเฟร็ด

101
00:05:45,803 --> 00:05:48,931
‎เราจะพาเจ้าแมมมอธตัวนี้
‎กลับไปถึงพิพิธภัณฑ์ในไม่ช้า

102
00:05:49,015 --> 00:05:51,142
‎ตามมาเลยเจ้าแมมมอธน้อย

103
00:05:51,976 --> 00:05:55,271
‎เจ้าแมมมอธน่าจะละลายได้เร็ว
‎ข้างๆ ภูเขาไฟของดันเต้

104
00:05:55,938 --> 00:06:00,026
‎แต่คงจะแย่น่าดู
‎ถ้าคุณพีบอดี้กลับมาก่อนที่มันจะละลาย

105
00:06:00,109 --> 00:06:02,820
‎- เธอพูดถูกดัดลีย์
‎- ฉันเหรอ แน่ใจเหรอ

106
00:06:03,529 --> 00:06:07,116
‎แต่ฉันมีไอเดียที่จะช่วยให้มันละลายเร็วขึ้น

107
00:06:12,538 --> 00:06:14,540
‎นั่นน่าจะช่วยให้เร็วขึ้นหน่อย

108
00:06:18,294 --> 00:06:19,379
‎หรือเยอะ

109
00:06:21,422 --> 00:06:22,673
‎ฉันอยู่ที่ไหน

110
00:06:22,757 --> 00:06:24,008
‎ไม่ต้องกังวลนะ

111
00:06:24,092 --> 00:06:26,886
‎- เธอปลอดภัยภายในพิพิธภัณฑ์นี้
‎- พิพิธภัณฑ์เหรอ

112
00:06:27,387 --> 00:06:29,305
‎นี่จะเป็นพิพิธภัณฑ์ของฉันไปไม่ได้

113
00:06:29,389 --> 00:06:32,016
‎ทุกอย่างมันดูผิดที่ไปหมด

114
00:06:40,233 --> 00:06:42,235
‎ฉันทำไม่…  ฉันต้องไปจากที่นี่

115
00:06:43,152 --> 00:06:45,154
‎เขาบอกว่า "พิพิธภัณฑ์ของฉัน"

116
00:06:45,238 --> 00:06:49,617
‎เขาต้องเป็นแมมมอธที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์แน่ๆ
‎มีใครเคยเห็นเขาบ้างไหม

117
00:06:50,201 --> 00:06:51,035
‎ไม่ใช่ฉัน

118
00:06:51,119 --> 00:06:53,204
‎นายแมมมอธคงจะเป็นรุ่นก่อนฉัน

119
00:06:53,287 --> 00:06:55,581
‎เขาถูกแช่แข็งมานานแค่ไหนแล้ว

120
00:06:58,209 --> 00:07:01,212
‎ไม่รู้สิ แต่เขาดูงงๆ และกลัวๆ

121
00:07:01,295 --> 00:07:03,714
‎เราต้องหยุดเขา
‎ก่อนที่เขาจะทำตัวเองเจ็บ

122
00:07:03,798 --> 00:07:05,842
‎- ลุยกันเลย
‎- มัม-หรรศจรรย์

123
00:07:06,426 --> 00:07:09,137
‎หยุดการรุกของเจ้านะเจ้าขนดก

124
00:07:09,220 --> 00:07:12,056
‎ข้าไม่ได้จะทะเลาะกับเจ้า

125
00:07:13,099 --> 00:07:15,184
‎คุณยังอยู่ในนั้นไหมคุณอัศวินสตรี

126
00:07:15,685 --> 00:07:18,688
‎เกราะของฉันปกป้องฉันไว้

127
00:07:19,188 --> 00:07:22,525
‎หยุดนะแมมมอธ ราชินีของเจ้าขอสั่งเจ้า

128
00:07:25,862 --> 00:07:26,779
‎เร็วเข้า

129
00:07:31,200 --> 00:07:32,201
‎ขอบใจนะพีชเชส

130
00:07:32,285 --> 00:07:34,912
‎นี่เราคิดจริงๆ เหรอว่าเขาจะทำตัวเองเจ็บ

131
00:07:34,996 --> 00:07:37,123
‎เหมือนเขาจะทำพวกเราเจ็บมากกว่า

132
00:07:41,461 --> 00:07:42,753
‎ไม่นะ ไม่

133
00:07:50,219 --> 00:07:51,512
‎เพโดร

134
00:07:52,221 --> 00:07:53,181
‎จับได้แล้ว

135
00:07:55,057 --> 00:07:56,934
‎อยู่บนนี้นะ เธอจะปลอดภัย

136
00:07:57,477 --> 00:07:59,020
‎นี่น่าจะทำให้นายช้าลง

137
00:08:01,772 --> 00:08:03,608
‎ยอดแย่แล้วสิ

138
00:08:06,986 --> 00:08:08,029
‎ขอบใจนะริดลีย์

139
00:08:11,782 --> 00:08:14,035
‎วันนี้รู้สึกเหมือนวันยอดแย่จริงๆ

140
00:08:14,118 --> 00:08:17,121
‎บางทีการพยายามเปลี่ยนวันยอดแย่
‎ให้เป็นวันยอดเยี่ยม

141
00:08:17,205 --> 00:08:18,956
‎อาจทำให้วันที่แย่แย่ลงกว่าเดิม

142
00:08:19,040 --> 00:08:22,210
‎ริดลีย์ เธอจะยอมแพ้ไม่ได้นะ
‎การยอมแพ้เป็นงานของฉัน

143
00:08:22,293 --> 00:08:23,878
‎เธอไม่เคยยอมแพ้

144
00:08:23,961 --> 00:08:28,174
‎ถึงแม้มันจะแปลว่าเธออาจจะโดน
‎ไอ้เจ้าตัวขนฟูๆ ที่ดูเหมือนช้างเหยียบเอา

145
00:08:31,636 --> 00:08:33,804
‎แน่นอน อาจมีหลายวันที่เป็นวันยอดแย่

146
00:08:33,888 --> 00:08:35,890
‎เหมือนครั้งนึงตอนหน้าร้อน

147
00:08:35,972 --> 00:08:39,184
‎เจ้าอูฐจอมถุยถมน้ำลายใส่อาหารฉัน

148
00:08:39,852 --> 00:08:42,145
‎หรือตอนที่ที่อยู่ของฉัน

149
00:08:42,230 --> 00:08:44,315
‎กำลังถูกปิดปรับปรุง

150
00:08:44,398 --> 00:08:47,568
‎แต่เธอคือคนที่สอนให้ฉันไม่เศร้า

151
00:08:48,319 --> 00:08:50,821
‎ฉันรู้สึกหดหู่ใจ

152
00:08:50,905 --> 00:08:52,782
‎เมื่อแขกกลับไปหมดแล้ว

153
00:08:52,865 --> 00:08:56,744
‎หรือตอนที่ฉันทำเครื่องดื่ม
‎หกใส่ชุดราตรีชุดโปรดของอิสแม็ท

154
00:08:56,827 --> 00:08:58,871
‎แต่มีคำพูดเล็กๆ น้อยๆ

155
00:08:58,955 --> 00:09:01,040
‎ที่ทำให้ฉันไม่ท้อแท้

156
00:09:01,123 --> 00:09:04,669
‎โอ้ เธอจะปล่อยให้วันแย่ๆ ทำเธอเศร้าไม่ได้

157
00:09:05,211 --> 00:09:07,296
‎วันที่ฉันได้เจอเธอแม่หนู

158
00:09:07,380 --> 00:09:09,465
‎มันเริ่มต้นด้วยความหดหู่

159
00:09:09,549 --> 00:09:13,469
‎แต่เธอก็ช่วยคลายคิ้วที่ขมวดของฉัน

160
00:09:13,553 --> 00:09:15,596
‎ใช่ ถ้าวันไหนดูเศร้าๆ

161
00:09:15,680 --> 00:09:17,682
‎ประหนึ่งสุสานของตุตันคามุน

162
00:09:17,765 --> 00:09:21,852
‎โอ้ เธอจะปล่อยให้วันแย่ๆ ทำเธอเศร้าไม่ได้

163
00:09:21,936 --> 00:09:25,147
‎ไม่ เธอจะปล่อยให้วันแย่ๆ ทำเธอเศร้าไม่ได้

164
00:09:26,983 --> 00:09:27,900
‎เธอพูดถูก

165
00:09:27,984 --> 00:09:30,069
‎ฉันเหรอ แน่ใจนะ

166
00:09:30,152 --> 00:09:32,446
‎มันเป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องปกป้องพิพิธภัณฑ์

167
00:09:32,530 --> 00:09:35,783
‎ไม่ว่าจะจากวันยอดแย่
‎หรือเจ้าตัวขนฟูๆ ที่ดูเหมือนช้าง

168
00:09:35,866 --> 00:09:38,411
‎และนั่นหมายถึงห้ามยอมแพ้เด็ดขาด

169
00:09:38,494 --> 00:09:39,579
‎เดี๋ยวก่อน ริดลีย์

170
00:09:39,662 --> 00:09:44,375
‎ฉันบอกว่าอย่ายอมแพ้
‎ไม่ใช่ให้อาสาไปให้ช้างเหยียบ

171
00:09:44,458 --> 00:09:46,085
‎หยุดนะ

172
00:09:46,168 --> 00:09:48,754
‎คุณแมมมอธ หยุดเถอะ

173
00:09:51,841 --> 00:09:53,342
‎ฝีมือขั้นสูง

174
00:09:54,093 --> 00:09:58,055
‎สวัสดี ฉันรู้ว่าเธอคงจะกลัวและสับสนมาก

175
00:09:58,139 --> 00:10:00,933
‎แต่พิพิธภัณฑ์เป็นที่ที่ปลอดภัยและแสนวิเศษ

176
00:10:01,017 --> 00:10:04,437
‎เราจะทำทุกอย่างที่ทำได้
‎ให้เธอรู้สึกเป็นที่ต้อนรับ ฉันสัญญา

177
00:10:04,520 --> 00:10:07,273
‎เธอดูคุ้นๆ นะ

178
00:10:08,316 --> 00:10:11,777
‎ฉันขอโทษที่ฉันทำตัวสติแตกไป

179
00:10:11,861 --> 00:10:14,488
‎ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าการตื่นขึ้นมา
‎ในสถานที่ที่ไม่คุ้น

180
00:10:14,572 --> 00:10:17,617
‎หลังจากที่ถูกแช่แข็งมาอาจทำให้รู้สึกแปลกๆ

181
00:10:17,700 --> 00:10:23,080
‎ก็เพราะพิพิธภัณฑ์มันดูต่างไปจากที่ฉันจำได้

182
00:10:23,998 --> 00:10:26,751
‎นูเคลิก นั่นเธอเหรอ

183
00:10:26,834 --> 00:10:28,127
‎นั่นชื่อฉัน

184
00:10:28,210 --> 00:10:29,795
‎แต่เธอเป็นใคร

185
00:10:29,879 --> 00:10:31,797
‎ฉันเอง ซิลเวีย

186
00:10:31,881 --> 00:10:33,507
‎ซิลเวียเหรอ

187
00:10:34,550 --> 00:10:38,512
‎- ซิลเวีย โจนส์เหรอ
‎- มานี่เลยเจ้าปีศาจตัวใหญ่น่าฟัด

188
00:10:39,513 --> 00:10:41,849
‎คุณอายุมากขึ้น

189
00:10:41,932 --> 00:10:44,226
‎ก็เธอหายไปตั้งนาน

190
00:10:44,310 --> 00:10:46,479
‎คุณยายคะ เกิดอะไรขึ้น

191
00:10:46,562 --> 00:10:48,064
‎ตอนที่ยายอายุเท่าหลาน

192
00:10:48,147 --> 00:10:51,317
‎นูเคลิกเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของยายที่พิพิธภัณฑ์

193
00:10:51,400 --> 00:10:52,818
‎ยายเรียกเขาว่านูกี้

194
00:10:56,072 --> 00:10:59,784
‎ฉันเป็นคนช่วยเธอรวบรวม
‎ตราประทับส่วนใหญ่ในพาสปอร์ตของเธอ

195
00:10:59,867 --> 00:11:02,495
‎เราแอบไปข้างนอก
‎ผ่านนิทรรศการขั้วโลกเหนือ

196
00:11:02,578 --> 00:11:04,830
‎และดูแสงเหนือด้วยกันประจำ

197
00:11:04,914 --> 00:11:07,208
‎แต่มีอยู่วันหนึ่งฉันไปคนเดียว

198
00:11:07,291 --> 00:11:10,711
‎ฉันเผลอหลับไปแล้วก็ถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็ง

199
00:11:10,795 --> 00:11:14,048
‎ฉันพยายามตามหาเธอแต่ก็ไม่เจอ

200
00:11:14,131 --> 00:11:17,343
‎- จนกระทั่งตอนนี้
‎- จนกระทั่งตอนนี้

201
00:11:17,426 --> 00:11:19,887
‎ยายของเธอไม่ยอมแพ้

202
00:11:19,970 --> 00:11:21,681
‎ก็เธอเป็นครอบครัวโจนส์นี่

203
00:11:21,764 --> 00:11:24,266
‎เราจะไม่ยอมแพ้
‎ไม่ว่าวันยอดแย่หรือวันไหนๆ

204
00:11:24,767 --> 00:11:27,895
‎สวัสดีนูกี้ ฉันริดลีย์ โจนส์
‎หลานสาวของซิลเวีย

205
00:11:29,313 --> 00:11:31,774
‎มิน่าเธอถึงดูคุ้นๆ

206
00:11:32,400 --> 00:11:34,068
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะริดลีย์

207
00:11:34,151 --> 00:11:38,614
‎ฉันเห็นการเคลื่อนไหวของเธอข้างนอกนั่น
‎เห็นๆ เลยว่าเธอได้ยายมาเยอะ

208
00:11:38,698 --> 00:11:42,410
‎นั่นเป็นคำชมที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินเลย

209
00:11:42,493 --> 00:11:43,744
‎ฉันจะพาเธอทัวร์รอบๆ

210
00:11:43,828 --> 00:11:46,455
‎หวังว่าเธอคงอยากได้ที่นี่เป็นบ้านอีกครั้ง

211
00:11:46,539 --> 00:11:51,085
‎แต่สำหรับตอนนี้ เธอจะว่ายังไง
‎ถ้าเราจะออกไปดูแสงเหนือกัน

212
00:11:51,168 --> 00:11:52,712
‎เหมือนสมัยก่อนนะเหรอ

213
00:11:53,295 --> 00:11:54,505
‎ฉันว่า…

214
00:11:59,260 --> 00:12:00,177
‎ว้าว

215
00:12:00,261 --> 00:12:02,763
‎สวยจัง

216
00:12:02,847 --> 00:12:04,640
‎เหมือนที่ฉันจำได้เป๊ะ

217
00:12:05,933 --> 00:12:07,768
‎ทำให้นึกถึงความหลังขึ้นมาเลย

218
00:12:08,728 --> 00:12:09,854
‎สวยมาก

219
00:12:09,937 --> 00:12:12,273
‎ขอบคุณนะที่เตือนฉันไม่ให้ยอมแพ้

220
00:12:12,356 --> 00:12:13,482
‎เธอพูดถูก

221
00:12:13,566 --> 00:12:15,693
‎- แน่ใจเหรอ
‎- ฉันแน่ใจ

222
00:12:15,776 --> 00:12:17,403
‎รู้ไหม ฉันต้องยอมรับ

223
00:12:17,486 --> 00:12:20,614
‎กลายเป็นว่าวันนี้ไม่ใช่วันยอดแย่เลย

224
00:12:20,698 --> 00:12:23,743
‎ที่จริงมันกลับยอดเยี่ยมสุดๆ

225
00:12:29,457 --> 00:12:30,833
‎เฉื่อยชาเหมือนอยู่บ้าน

226
00:12:33,502 --> 00:12:34,420
‎ไงคะลอนนี่

227
00:12:34,920 --> 00:12:37,173
‎- คุณกำลังทำอะไรอยู่
‎- ริดลีย์

228
00:12:37,256 --> 00:12:38,966
‎ไง ก็แค่ซ่อมท่อน้ำ

229
00:12:39,049 --> 00:12:42,136
‎ที่น้ำหยดมาเป็นปีแล้ว ฉันจะบ้าตาย

230
00:12:42,219 --> 00:12:47,183
‎ซึ่งก็ตลกดีนะ เพราะอีกอย่างที่ทำให้ฉันจะบ้าตาย
‎ก็คือเปลือกกล้วยที่ฉันเจอในนี้เต็มไปหมด

231
00:12:47,266 --> 00:12:48,726
‎เปลือกกล้วย

232
00:12:48,809 --> 00:12:50,895
‎แปลกจัง มีอะไรให้หนูช่วยไหม

233
00:12:50,978 --> 00:12:53,189
‎ไม่ล่ะ ขอบใจ ฉันเกือบเสร็จแล้ว

234
00:12:53,272 --> 00:12:56,817
‎ที่จริงจะเรียกว่าชั้นเป็นเจ้าแม่ท่อน้ำก็ได้

235
00:12:56,901 --> 00:12:58,277
‎ดูนะ

236
00:13:01,739 --> 00:13:05,826
‎เห็นไหม ลอนนี่หนึ่ง รั่วศูนย์

237
00:13:06,660 --> 00:13:08,078
‎คุณได้ยินอะไรไหม

238
00:13:09,914 --> 00:13:11,415
‎ลอนนี่ศูนย์

239
00:13:11,499 --> 00:13:13,501
‎รั่วเต็มร้อย

240
00:13:13,584 --> 00:13:17,671
‎ริดลีย์ ใจเย็นๆ
‎ฉันจะวิ่งไปหยิบของที่ต้องใช้ซ่อมมา

241
00:13:17,755 --> 00:13:19,715
‎จะได้ปิดน้ำ

242
00:13:22,051 --> 00:13:23,427
‎วิ่ง

243
00:13:23,511 --> 00:13:25,137
‎วิ่งนี่หมายความว่ายังไงนะ

244
00:13:25,221 --> 00:13:26,347
‎ไม่ดีเลย

245
00:13:27,056 --> 00:13:28,974
‎ทีมดวงตา รวมพลัง

246
00:13:31,018 --> 00:13:34,313
‎- เราต้องช่วยพวกสลอธ
‎- ไปช่วยพวกเขากันเลย

247
00:13:55,417 --> 00:13:56,502
‎นี่พวกสลอธทั้งหมด

248
00:13:56,585 --> 00:13:59,922
‎ตอนนี้เราต้องหยุดน้ำท่วมให้ได้
‎ก่อนที่อย่างอื่นจะเสียหายอีก

249
00:14:00,005 --> 00:14:02,967
‎เธอทำได้ริดลีย์
‎แต่เราจะทำยังไงกับพวกเขา

250
00:14:03,467 --> 00:14:06,178
‎- วิ่งไปกับฉัน
‎- ไปทางไหน

251
00:14:07,680 --> 00:14:10,766
‎เราต้องต้อนสัตว์พวกนี้ก่อนที่ลอนนี่จะเห็น

252
00:14:10,850 --> 00:14:14,353
‎ไหนใครพูดว่าต้อนสัตว์พวกนี้

253
00:14:15,145 --> 00:14:18,732
‎ต้อนสัตว์เป็นหนึ่งในกิจกรรมโปรดของเรา

254
00:14:18,816 --> 00:14:21,569
‎เราได้ทำตอนไปฮันนีมูนด้วย

255
00:14:21,652 --> 00:14:25,114
‎ขอบคุณค่ะมาและปา คุณต้อนพวกสลอธ
‎เราจะจัดการเรื่องน้ำ

256
00:14:26,073 --> 00:14:28,242
‎เร็วเข้าเหล่าสลอธตัวน้อย

257
00:14:28,826 --> 00:14:31,745
‎เสร็จสักที เพราะผ้าพันของฉันแท้ๆ

258
00:14:31,829 --> 00:14:35,624
‎เยี่ยม นั่นจะทำให้น้ำรั่วน้อยที่สุด
‎จนกว่าลอนนี่จะกลับมา

259
00:14:35,708 --> 00:14:36,542
‎ใช่

260
00:14:37,126 --> 00:14:38,752
‎พิพิธภัณฑ์ เมย์เดย์

261
00:14:38,836 --> 00:14:39,920
‎ลอนนี่กำลังมา

262
00:14:41,088 --> 00:14:42,089
‎กระจายตัว

263
00:14:42,798 --> 00:14:45,593
‎ริดลีย์ เธอพันรอยรั่วนั่นคนเดียวเลยเหรอ

264
00:14:45,676 --> 00:14:47,761
‎ค่ะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

265
00:14:47,845 --> 00:14:49,471
‎ดีแล้วล่ะ เพราะกลายเป็นว่า

266
00:14:49,555 --> 00:14:53,309
‎ฉันไม่มีของที่จะมาซ่อมท่อนี้

267
00:14:53,392 --> 00:14:56,145
‎ฉันต้องสั่งมาใหม่ซึ่งน่าจะใช้เวลาสักพัก

268
00:14:56,228 --> 00:15:00,065
‎กว่าจะถึงตอนนั้น
‎เราก็ไม่มีทางจะหยุดน้ำได้ 100 เปอร์เซ็นต์

269
00:15:00,149 --> 00:15:03,652
‎และเจ้าพวกตัวน้อยน่ารักนี่
‎ก็ต้องเข้าไปอยู่ที่ห้องเก็บของ

270
00:15:04,153 --> 00:15:07,489
‎หนูดูแลพวกเขาได้ค่ะ หนูสัญญา

271
00:15:09,992 --> 00:15:14,079
‎เอาล่ะ ผ้าห่ม หมอน อาหารและน้ำ

272
00:15:14,163 --> 00:15:17,958
‎ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เธอ…

273
00:15:18,042 --> 00:15:21,670
‎สำหรับทุกอย่างที่คุณทำ
‎นั่นคือสิ่งที่เธอพยายามจะพูด

274
00:15:21,754 --> 00:15:23,839
‎สวัสดี ฉันจูเลียตต้า

275
00:15:23,923 --> 00:15:27,176
‎พ่อแม่ฉันบอกว่า
‎ฉันเป็นคนพูดเร็วประจำบ้าน

276
00:15:27,259 --> 00:15:30,387
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะ
‎ฉันดีใจที่เธอและครอบครัวปลอดภัย

277
00:15:30,471 --> 00:15:32,056
‎ใช่ ฉันก็เหมือนกัน

278
00:15:32,598 --> 00:15:34,934
‎แต่ฉันก็ยังคิดถึงผ้าห่มผืนโปรดของฉัน

279
00:15:35,017 --> 00:15:37,519
‎พวกคุณคิดว่าเราจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่

280
00:15:37,603 --> 00:15:41,315
‎ฉันก็ไม่รู้ ลอนนี่ไม่แน่ใจ
‎ว่าต้องใช้เวลาแค่ไหนถึงจะซ่อมเสร็จ

281
00:15:42,024 --> 00:15:44,109
‎โอเค ขอบคุณนะ

282
00:16:03,045 --> 00:16:04,588
‎นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ

283
00:16:04,672 --> 00:16:09,009
‎ก็ใช่น่ะสิ ฉันรู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวเองผู้สูงส่งเลย

284
00:16:09,093 --> 00:16:12,930
‎คือฉันก็ยังดูสวยเหมือนเดิมแต่…

285
00:16:13,013 --> 00:16:15,641
‎ฉันอดคิดถึงเพื่อนสลอธของพวกเราไม่ได้

286
00:16:16,141 --> 00:16:19,228
‎ฉันก็ด้วย แต่พวกเขาก็มีทุกอย่าง
‎ที่ต้องใช้ครบไม่ใช่เหรอ

287
00:16:19,311 --> 00:16:23,107
‎แล้วทำไมถึงรู้สึกเหมือนมันไม่ถูกต้อง
‎ไปดูพวกเขากันเถอะ

288
00:16:31,615 --> 00:16:35,577
‎ห้องเก็บของนี่แย่มาก
‎ฉันหมายถึงไม่มีใครอยากอยู่ที่นี่

289
00:16:35,661 --> 00:16:37,955
‎จริง ไม่มีที่ให้เล็มหญ้า

290
00:16:38,038 --> 00:16:39,498
‎แล้วก็ไม่เห็นดวงดาวด้วย

291
00:16:39,581 --> 00:16:42,167
‎ไม่มีโดโด้นุ่มนิ่มให้กอด

292
00:16:42,251 --> 00:16:45,963
‎พวกสลอธอาจมีทุกอย่างที่ต้องการ
‎เพื่อความอยู่รอด

293
00:16:46,046 --> 00:16:49,049
‎แต่พวกเขาไม่มีบ้าน เราต้องทำได้ดีกว่านี้สิ

294
00:16:49,133 --> 00:16:50,217
‎- ใช่
‎- ใช่

295
00:16:50,884 --> 00:16:54,888
‎ออกมาเลยเจ้าสลอธ
‎เราจะหาที่พักที่ดีกว่านี้ให้พวกเธอ

296
00:16:55,681 --> 00:16:57,266
‎ขอบคุณนะริดลีย์

297
00:16:57,349 --> 00:16:58,642
‎ขอโทษที

298
00:16:58,726 --> 00:17:01,895
‎ที่ตื่นเต้นเกินไป

299
00:17:03,939 --> 00:17:06,525
‎เราต้องหาที่อื่นให้พวกสลอธ

300
00:17:06,608 --> 00:17:07,901
‎มีไอเดียไหมทีม

301
00:17:08,609 --> 00:17:10,279
‎ฝั่งอียิปต์เป็นไง

302
00:17:10,362 --> 00:17:11,821
‎เจ้าหญิงมีพื้นที่กว้างขวาง

303
00:17:11,905 --> 00:17:15,117
‎แล้วมันก็หรูกว่าตู้เก็บของเก่าๆ เหม็นอับเยอะ

304
00:17:15,200 --> 00:17:18,244
‎ฉันก็เป็นเจ้าบ้านผู้สูงส่งที่ดี

305
00:17:18,328 --> 00:17:23,000
‎จูเลียตต้า
‎เธออยากค้างคืนในพระราชวังอียิปต์ไหม

306
00:17:23,666 --> 00:17:24,710
‎จริงเหรอ

307
00:17:26,336 --> 00:17:27,921
‎นี่อะไร

308
00:17:32,051 --> 00:17:34,470
‎ฉันรับเอง

309
00:17:36,847 --> 00:17:38,223
‎เดี๋ยว

310
00:17:38,307 --> 00:17:41,351
‎ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ แค่เห็นฉันก็รู้แล้วว่าเป็นกับดัก

311
00:17:42,478 --> 00:17:45,606
‎จริงๆ นะ ปล่อยเดียวนี้ ขอร้องล่ะ

312
00:17:45,689 --> 00:17:51,528
‎นี่ฉันก็รีบที่สุดแล้วนะ

313
00:17:51,612 --> 00:17:54,364
‎นายต้องเร็วกว่านี้ ทรายจะเต็มห้องอยู่แล้ว

314
00:17:54,448 --> 00:17:58,869
‎นุ่มจังเลย มันทำให้ฉันนึกถึงผ้าห่มผืนโปรดที่บ้าน

315
00:17:58,952 --> 00:18:02,915
‎ใช่ จริงๆ แล้วมันเป็นผ้าคลุมไหล่พิเศษ
‎ที่ฉันได้มาจากพ่อๆ ของฉัน

316
00:18:02,998 --> 00:18:06,752
‎ฉันชอบมันมาก
‎เพราะมันช่างเหมาะสำหรับราชินีอย่างฉัน

317
00:18:08,087 --> 00:18:09,129
‎ขอโทษนะ

318
00:18:09,838 --> 00:18:10,964
‎ไม่เป็นไร

319
00:18:11,882 --> 00:18:14,259
‎เธอใส่ชุดนี้แทนได้ไหมล่ะ

320
00:18:14,760 --> 00:18:15,803
‎ริดลีย์

321
00:18:16,845 --> 00:18:19,515
‎ถึงแม้ฉันจะรักเพื่อนสลอธของพวกเรามาก

322
00:18:19,598 --> 00:18:23,102
‎แต่บางทีที่นี่อาจจะไม่ใช่ที่ที่เหมาะกับพวกเขา

323
00:18:23,185 --> 00:18:25,729
‎เธอรู้ไหมว่าที่ไหนถึงจะเหมาะ

324
00:18:26,313 --> 00:18:27,147
‎ที่ไหน

325
00:18:29,191 --> 00:18:32,069
‎กล้วย อร่อยจัง

326
00:18:32,778 --> 00:18:33,695
‎นี่ทุกคน

327
00:18:34,321 --> 00:18:36,782
‎อย่าทำแบบนั้นหรือแตะต้องมัน

328
00:18:36,865 --> 00:18:37,908
‎หรือไปที่นั่น

329
00:18:37,991 --> 00:18:40,035
‎อย่าลอกนั่นออกนะ

330
00:18:40,119 --> 00:18:41,703
‎ในนี้เป็นไงบ้าง

331
00:18:42,621 --> 00:18:45,749
‎ขนฟูกว่าที่ฉันคุ้นเคย และนั่นก็บอกอะไรบางอย่าง

332
00:18:45,833 --> 00:18:50,045
‎ขอโทษนะที่รัก ฉันว่าที่นี่
‎ก็ไม่เหมาะกับสลอธเหมือนกัน

333
00:18:50,129 --> 00:18:52,714
‎แต่เธอรู้ไหมว่าที่ไหนจะเหมาะ

334
00:18:55,717 --> 00:18:58,011
‎ไม่ ไม่ดีหรอก

335
00:19:02,266 --> 00:19:05,018
‎สลอธเยอะไป ฉันตื่นฝูงไม่ได้

336
00:19:10,190 --> 00:19:12,025
‎ลื่นจัง

337
00:19:12,109 --> 00:19:13,861
‎ข้างล่างระวังนะ

338
00:19:21,118 --> 00:19:22,327
‎ขอโทษนะริดลีย์

339
00:19:22,411 --> 00:19:24,246
‎เราลองมาทุกที่แล้ว

340
00:19:24,329 --> 00:19:26,874
‎หมดหวังแล้วล่ะ

341
00:19:27,833 --> 00:19:31,545
‎ขอโทษที่ทำตัววุ่นวายแบบนั้น

342
00:19:31,628 --> 00:19:34,089
‎- แต่…
‎- ยังไงก็ขอบคุณนะริดลีย์

343
00:19:34,173 --> 00:19:37,509
‎ฉันกับครอบครัวจะกลับไปที่ห้องเก็บของ

344
00:19:38,677 --> 00:19:40,220
‎ไม่ มันไม่ถูกต้อง

345
00:19:40,304 --> 00:19:44,016
‎แต่ไม่มีที่ไหนในพิพิธภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสลอธ
‎เลยแม้แต่ที่เดียว

346
00:19:44,099 --> 00:19:46,560
‎ก็เพราะเราไม่ได้ทำให้มันเป็นมิตรน่ะสิ

347
00:19:46,643 --> 00:19:48,312
‎ฉันว่าเราต้องลองอีกครั้ง

348
00:19:54,401 --> 00:19:56,445
‎นี่ ทุกคน ฟังทางนี้

349
00:19:56,528 --> 00:19:58,864
‎ฉันรู้ เธอได้รับสลอธเข้ามาในนิทรรศการ

350
00:19:58,947 --> 00:20:01,491
‎และด้วยเหตุผลบางอย่างมันก็ไม่ได้ผล

351
00:20:01,575 --> 00:20:03,327
‎- ไม่ได้
‎- ฉันจำเป็นต้องตื่นฝูง

352
00:20:03,410 --> 00:20:04,786
‎ขนเต็มไปหมดเลย

353
00:20:04,870 --> 00:20:07,247
‎- กล้วยพวกนั้น
‎- สมบัติแห่งราชวงศ์ฉัน

354
00:20:07,331 --> 00:20:09,499
‎ลองคิดสิว่าพวกสลอธกำลังเผชิญอะไร

355
00:20:09,583 --> 00:20:12,920
‎เธอจะรู้สึกยังไงถ้าต้องทิ้งบ้าน
‎และข้าวของทั้งหมดมา

356
00:20:13,003 --> 00:20:16,381
‎และไม่ใช่แค่นั้น
‎เธอยังต้องไปอยู่ในห้องเก็บของมืดๆ

357
00:20:17,799 --> 00:20:19,718
‎- แย่จังเลย
‎- แย่จริงๆ

358
00:20:19,801 --> 00:20:23,430
‎เราพูดว่าเราพยายามช่วยพวกสลอธ
‎แต่เราไม่ได้ใส่ใจเข้าไป

359
00:20:23,513 --> 00:20:27,851
‎เราไม่อยากให้ชีวิตเราเปลี่ยนไป
‎แม้ว่าชีวิตพวกเขาจะเปลี่ยนไปมาก

360
00:20:27,935 --> 00:20:30,729
‎ฉันว่าเราก็คงไม่ใช่เพื่อนบ้านพิพิธภัณฑ์
‎ที่ดีเท่าไหร่

361
00:20:30,812 --> 00:20:33,398
‎ฉันรู้แค่ว่าไม่ใช่ในสวนหลังบ้านของฉัน

362
00:20:33,482 --> 00:20:36,693
‎ชาร์ล็อตต์ ก็เพราะทัศนคติแบบนั้นนั่นแหละ
‎มันถึงแย่แบบนี้

363
00:20:36,777 --> 00:20:39,655
‎ไม่ ฉันหมายถึงจะใช้สวนหลังบ้านของฉันไม่ได้

364
00:20:39,738 --> 00:20:43,283
‎เพราะมันมีทรายดูดเต็มไปหมด
‎แต่ฉันเห็นด้วยกับริดลีย์

365
00:20:43,367 --> 00:20:47,996
‎แม้แต่ราชินีก็ผิดพลาดได้
‎แต่เธอก็รู้ด้วยว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะแก้ไข

366
00:20:48,080 --> 00:20:49,998
‎เราจะช่วยพวกสลอธ ริดลีย์

367
00:20:52,125 --> 00:20:55,587
‎งั้นก็ไปหยุดพวกสลอธ
‎ก่อนที่จะกลับเข้าไปในห้องเก็บของ

368
00:20:59,716 --> 00:21:01,468
‎พวกเขาคงไปได้ไม่ไกลนัก

369
00:21:01,551 --> 00:21:03,095
‎นี่จูเลียตต้า

370
00:21:03,178 --> 00:21:05,055
‎ฉันขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้

371
00:21:05,138 --> 00:21:07,975
‎เธอกับครอบครัวต้องเสียสละมากมาย

372
00:21:08,058 --> 00:21:10,978
‎งั้นฉันก็จะเสียสละบ้าง

373
00:21:11,061 --> 00:21:12,020
‎จริงเหรอ

374
00:21:12,104 --> 00:21:15,732
‎แน่นอน นั่นคือความหมาย
‎ของการเป็นเพื่อนบ้านที่ดี

375
00:21:18,026 --> 00:21:21,530
‎ไม่สำคัญหรอกว่าเธอเป็นใคร

376
00:21:22,239 --> 00:21:26,410
‎ไม่สำคัญหรอกว่าเธอมาจากไหน

377
00:21:26,493 --> 00:21:30,205
‎เราเป็นเพื่อนบ้านกันแล้วเพราะเธออยู่ที่นี่

378
00:21:30,289 --> 00:21:34,543
‎และเราก็ดีใจที่เธอมา

379
00:21:34,626 --> 00:21:36,837
‎มันไม่ใช่เรื่องใหญ่

380
00:21:36,920 --> 00:21:38,964
‎คอยดูและเราจะ

381
00:21:39,464 --> 00:21:43,176
‎ทำให้เธอรู้สึกสบายเหมือนอยู่บ้าน

382
00:21:43,719 --> 00:21:47,764
‎ไม่ว่ายังไง เราเป็นหนึ่งเดียวกัน

383
00:21:47,848 --> 00:21:52,144
‎เพื่อนบ้านรวมใจในห้องโถงเหล่านี้

384
00:21:52,227 --> 00:21:56,148
‎เราจะยื่นมือช่วยเหลือ และเราจะต้อนรับเธอ

385
00:21:56,231 --> 00:22:00,444
‎แทนที่จะสร้างกำแพง

386
00:22:00,527 --> 00:22:02,529
‎มันไม่ใช่เรื่องใหญ่

387
00:22:02,612 --> 00:22:04,906
‎คอยดูและเราจะ

388
00:22:04,990 --> 00:22:09,119
‎ทำให้เธอรู้สึกสบายเหมือนอยู่บ้าน

389
00:22:09,202 --> 00:22:11,121
‎มันไม่ใช่เรื่องใหญ่

390
00:22:11,204 --> 00:22:13,457
‎คอยดูและเราจะ

391
00:22:13,540 --> 00:22:18,211
‎ทำให้เธอรู้สึกสบายเหมือนอยู่บ้าน

392
00:22:22,966 --> 00:22:25,302
‎บอกฉันอีกทีสิว่าเกมนี้เล่นยังไง

393
00:22:25,886 --> 00:22:29,264
‎ดันเต้ ฉันวาดรูป
‎ส่วนเธอก็ต้องเดาว่าเป็นรูปอะไร

394
00:22:30,640 --> 00:22:32,851
‎โอเค

395
00:22:32,934 --> 00:22:36,021
‎เดี๋ยวนะ ฉันรู้แล้ว นั่นราล์ฟ

396
00:22:36,104 --> 00:22:38,523
‎- เธอเดาถูก
‎- พิพิธภัณฑ์ เมย์เดย์ภาคสอง

397
00:22:39,399 --> 00:22:40,692
‎ลอนนี่กำลังมา

398
00:22:40,776 --> 00:22:41,818
‎เร็วเข้า ซ่อน

399
00:22:42,319 --> 00:22:44,196
‎จริงสิ พวกเธอเร็วไม่เป็น

400
00:22:45,364 --> 00:22:49,659
‎นี่ริดลีย์ เธอจะดีใจที่ได้รู้
‎ว่าฉันเปลี่ยนท่อใหม่แล้ว

401
00:22:49,743 --> 00:22:53,622
‎และนิทรรศการสลอธ
‎ก็แห้งยังกับกระดูกไดโนเสาร์

402
00:22:53,705 --> 00:22:55,957
‎บอกแล้วว่าฉันเป็นเจ้าแม่ท่อน้ำ

403
00:22:56,041 --> 00:22:57,125
‎หนูเห็นด้วยเต็มร้อย

404
00:22:57,209 --> 00:22:59,961
‎ฉันไปเอาพวกสลอธออกจากห้องเก็บของดีกว่า

405
00:23:00,045 --> 00:23:02,464
‎- ใช่สิ เดี๋ยวหนูไปเอง
‎- ขอบใจนะ

406
00:23:02,547 --> 00:23:04,216
‎เป็นเด็กที่มีน้ำใจจริงๆ

407
00:23:04,966 --> 00:23:07,803
‎- เธอได้ยินข่าวดีหรือยัง
‎- ได้ยินแล้ว

408
00:23:07,886 --> 00:23:10,013
‎เราได้ยิน…

409
00:23:10,097 --> 00:23:11,181
‎ข่าวดี

410
00:23:11,807 --> 00:23:14,142
‎เราตื่นเต้นที่จะได้กลับบ้าน

411
00:23:14,810 --> 00:23:15,727
‎- ไม่
‎- ไม่นะ

412
00:23:15,811 --> 00:23:17,437
‎- เจ๋ง
‎- เพื่อนร่วมรังของฉัน

413
00:23:17,521 --> 00:23:18,939
‎พวกเธอเพิ่งมาถึงเอง

414
00:23:19,022 --> 00:23:22,025
‎สิ่งที่พวกเราพยายามจะบอกก็คือ
‎เราจะคิดถึงพวกเธอ

415
00:23:22,109 --> 00:23:24,152
‎เล่นกันอีกสักเกมเป็นไง

416
00:23:26,071 --> 00:23:28,657
‎โอเค อีกหนึ่งเกม

417
00:23:29,157 --> 00:23:32,035
‎ดัดลีย์ ตาคุณทายภาพวาดนั่น

418
00:23:34,621 --> 00:23:36,331
‎ฉันรู้ จุดหรือเปล่า

419
00:23:36,415 --> 00:23:38,625
‎ไม่ใช่ เส้นต่างหาก ขยุกขยุย ยาวกว่า

420
00:23:38,708 --> 00:23:40,836
‎แท่งไม้ มันคือแท่งไม้ใช่ไหม

421
00:23:41,962 --> 00:23:43,130
‎ดัดลีย์

422
00:24:29,968 --> 00:24:31,970
‎คำบรรยายโดย จิตรวดี ตรีมาศ