1
00:00:07,153 --> 00:00:08,821
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,657 --> 00:00:13,909
‎ในที่ที่เต็มไปด้วยปริศนา

3
00:00:13,993 --> 00:00:15,870
‎ที่ซึ่งอดีตมีชีวา

4
00:00:15,953 --> 00:00:17,955
‎มีฮีโร่แห่งประวัติศาสตร์

5
00:00:18,039 --> 00:00:20,041
‎ผู้ที่หมายมาดจะลุยโลด

6
00:00:20,124 --> 00:00:22,334
‎เธอปกป้องอนาคตของเรา

7
00:00:22,418 --> 00:00:24,253
‎โดยปกป้องอดีตแก่เก่า

8
00:00:24,336 --> 00:00:27,173
‎เธอคือฮีโร่ผู้ได้เฉิดฉายในที่สุด

9
00:00:27,256 --> 00:00:29,300
‎ริดลีย์ โจนส์!

10
00:00:29,383 --> 00:00:31,427
‎กล้าหาญ ท้าทาย และไม่กลัวเกรง

11
00:00:31,510 --> 00:00:33,512
‎ริดลีย์ โจนส์!

12
00:00:33,596 --> 00:00:35,598
‎ปกป้องพิพิธภัณฑ์ด้วยความภาคภูมิ

13
00:00:35,681 --> 00:00:37,475
‎ริดลีย์ โจนส์!

14
00:00:37,558 --> 00:00:40,686
‎เซนส์การผจญภัยของเธอมันระบาด

15
00:00:40,770 --> 00:00:44,023
‎พร้อมเพื่อนไดโนเสาร์ โดโด้
‎และลิงอวกาศเคียงข้าง

16
00:00:44,106 --> 00:00:46,192
‎ริดลีย์ โจนส์!

17
00:00:46,275 --> 00:00:48,277
‎สวมหมวกปีกกว้างที่เป็นสัญลักษณ์ของเธอ

18
00:00:48,360 --> 00:00:50,196
‎ริดลีย์ โจนส์!

19
00:00:50,279 --> 00:00:52,406
‎ไม่มีเรื่องท้าทายใดจะหยุดเธอได้

20
00:00:52,490 --> 00:00:55,534
‎ไม่มียอมแพ้ให้ความกลัว

21
00:00:55,618 --> 00:00:57,620
‎เปล่งประกายเมื่อการผจญภัยเข้ามาใกล้ตัว

22
00:00:57,703 --> 00:00:58,996
‎โลดโผนในการต่อสู้

23
00:00:59,080 --> 00:01:00,915
‎และปกป้องวันนี้ไว้ให้รู้

24
00:01:00,998 --> 00:01:04,001
‎ริดลีย์ โจนส์!

25
00:01:04,085 --> 00:01:06,420
‎ริดลีย์ โจนส์!

26
00:01:10,382 --> 00:01:11,801
‎โบยบินไปคล้ายนกอินทรี

27
00:01:12,301 --> 00:01:15,596
‎ตกลงว่ามีเซอร์ไพรส์อะไรคะ
‎ไปผจญภัยที่เซเรนเกตีเหรอ

28
00:01:15,679 --> 00:01:19,683
‎หมวกใหม่เหรอ
‎หรือพิพิธภัณฑ์จะมีห้องจัดแสดงไอศกรีม!

29
00:01:20,768 --> 00:01:23,229
‎เครื่องประทับตรา เจ๋งดี

30
00:01:23,312 --> 00:01:25,564
‎นี่ไม่ใช่เครื่องประทับตราทั่วไปนะ

31
00:01:25,648 --> 00:01:28,317
‎ในเมื่อลูกได้ฝึกงานอย่างเป็นทางการแล้ว

32
00:01:28,400 --> 00:01:32,154
‎ก็ถึงเวลาที่ลูกจะมีพาสปอร์ตพิพิธภัณฑ์
‎เป็นของตัวเอง

33
00:01:32,238 --> 00:01:33,781
‎เหมือนของแม่กับยายเลย

34
00:01:33,864 --> 00:01:37,159
‎ระหว่างที่ฝึก ลูกจะได้รับตราประทับพิเศษ

35
00:01:37,243 --> 00:01:40,496
‎พอสะสมตราประทับเต็มพาสปอร์ตแล้ว
‎หลานก็จะได้รับนี่

36
00:01:40,579 --> 00:01:43,582
‎มันเรียกว่าดวงตาเข็มทิศ
‎แล้วมันก็มีเวทมนตร์ด้วยนะ

37
00:01:43,666 --> 00:01:45,668
‎หนูอยากได้ อยากได้ตอนนี้เลย!

38
00:01:45,751 --> 00:01:48,045
‎แม่รู้ แต่ลูกต้องรอนะ

39
00:01:48,129 --> 00:01:51,173
‎ผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์เต็มตัวทุกคนต้องมีคนละอัน

40
00:01:51,674 --> 00:01:53,592
‎มันคือสิ่งที่เนรมิตรสิ่งเหล่านี้!

41
00:01:56,095 --> 00:01:58,597
‎ให้ตายสิ ไม่มีวันเบื่อเลย!

42
00:01:58,681 --> 00:02:03,352
‎แล้วแน่ใจเหรอคะว่า
‎ให้ดวงตาเข็มทิศหนูตอนนี้เลยไม่ได้น่ะ

43
00:02:03,435 --> 00:02:06,021
‎ต้องให้พาสปอร์ตเต็มก่อน ลูกถึงจะพร้อมเต็มตัว

44
00:02:06,105 --> 00:02:08,190
‎ตอนนี้แค่ต้องอดทนและตั้งใจ

45
00:02:08,274 --> 00:02:10,693
‎ต้องอดทนและตั้งใจ เข้าใจแล้วค่ะ

46
00:02:11,694 --> 00:02:14,196
‎ฮิวสตัน เรามีพาสปอร์ตแล้ว

47
00:02:14,280 --> 00:02:18,075
‎เหมือนที่แม่เธอเคยได้ ตอนอายุเท่าเธอเลย

48
00:02:18,159 --> 00:02:21,412
‎เจ๋งสุดๆ ว่าไหม ดัดลีย์

49
00:02:22,329 --> 00:02:23,164
‎ดัดลีย์

50
00:02:24,415 --> 00:02:26,250
‎โลกเรียกดัดลีย์ ตอบสิดัดลีย์

51
00:02:26,333 --> 00:02:28,544
‎ว่าไงดัดลีย์ นายมองอะไรน่ะ

52
00:02:28,627 --> 00:02:30,588
‎อ้าว พวกนายมากันตั้งแต่เมื่อไหร่

53
00:02:30,671 --> 00:02:34,175
‎ฉันแค่กำลังฝันว่า… เอ๊ย กำลังดู

54
00:02:34,258 --> 00:02:37,761
‎ห้องจัดแสดงนกอินทรีอยู่น่ะ
‎ห้องของพวกเขาเจ๋งสุดๆ เลย

55
00:02:37,845 --> 00:02:40,931
‎ฉันฝันอยากจะบินกับพวกนกตัวใหญ่ๆ มาตลอด

56
00:02:41,015 --> 00:02:41,932
‎แล้วทำไมไม่ทำล่ะ

57
00:02:42,016 --> 00:02:45,519
‎เพราะฉันเป็นนกที่บินไม่ได้
‎ฉันแค่กระพือปีกไปงั้นๆ

58
00:02:45,603 --> 00:02:48,772
‎แบบว่าทำไมนายไม่ไปเที่ยว
‎ที่ห้องจัดแสดงนกอินทรีล่ะ

59
00:02:48,856 --> 00:02:52,193
‎เดี๋ยวนะ ฉันย้ายไปห้องจัดแสดงอินทรีได้เหรอ

60
00:02:52,276 --> 00:02:56,030
‎ก็ไม่น่าจะมีปัญหานี่
‎ฉันมีหน้าที่ช่วยทุกคนในพิพิธภัณฑ์นี้

61
00:02:56,113 --> 00:02:59,533
‎ถ้านั่นคือความฝันของนาย
‎ฉันก็จะทำให้มันเป็นจริง มาสิ!

62
00:03:01,160 --> 00:03:02,995
‎ก๊อกๆ มีใครทำรังหรือเปล่า

63
00:03:03,078 --> 00:03:08,959
‎เฮ้ เธอคงเป็นริดลีย์ โจนส์
‎ที่ทุกห้องจัดแสดงกรี๊ดกร๊าดกันสินะ

64
00:03:09,043 --> 00:03:10,336
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะ!

65
00:03:10,419 --> 00:03:12,087
‎ใช่แล้ว และนี่คือดัดลีย์

66
00:03:12,171 --> 00:03:17,218
‎ว่าไง เราเคยเจอกัน
‎ที่งานรวมห้องจัดแสดงนกเมื่อปีก่อน จำได้ไหม

67
00:03:17,301 --> 00:03:20,429
‎อ๋อ จริงด้วย! ดีใจที่ได้เจออีกครั้งนะ

68
00:03:20,512 --> 00:03:24,433
‎- ฉันชื่อโฟล ส่วนกองขนนี่ชื่อ…
‎- เพียร์ซ เฟทเธอร์ตันที่สาม

69
00:03:24,516 --> 00:03:28,812
‎ฉันมาจากตระกูลอันยิ่งใหญ่แห่งนกอินทรี
‎ที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์มายาวนาน

70
00:03:28,896 --> 00:03:31,273
‎- เลิกเก๊กได้ละ ตาทึ่ม!
‎- ให้ตายสิ

71
00:03:31,357 --> 00:03:33,901
‎นี่ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกวนขนนายนะ

72
00:03:35,236 --> 00:03:36,737
‎เข้าใจมุกฉันปะ

73
00:03:36,820 --> 00:03:39,698
‎เราแวะมาเพราะว่าดัดลีย์…

74
00:03:39,782 --> 00:03:42,701
‎ที่เป็นนกที่เจ๋งที่สุดที่ฉันรู้จัก

75
00:03:42,785 --> 00:03:45,120
‎อยากจะขอย้ายมาอยู่กับพวกเธอได้ไหม

76
00:03:46,664 --> 00:03:49,708
‎แต่ห้องจัดแสดงนกอินทรี
‎มีไว้สำหรับนกอินทรีเท่านั้นนะ!

77
00:03:49,792 --> 00:03:51,377
‎มันเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์

78
00:03:51,460 --> 00:03:53,712
‎ตลอดหลายปีที่ฉันเกาะอยู่บนท่อนไม้โฟมนี่

79
00:03:53,796 --> 00:03:57,591
‎อย่าเคร่งนักเลยน่า เพียร์ซ
‎เรายินดีต้อนรับเธอจ้ะ

80
00:03:57,675 --> 00:03:59,677
‎ยินดีต้อนรับนะ เจ้าหนู!

81
00:04:01,303 --> 00:04:02,721
‎ได้เวลาเปิดทำการแล้ว!

82
00:04:02,805 --> 00:04:06,850
‎ไหนดูซิ… อุดแม่น้ำไนล์ที่รั่วแล้ว
‎เปิดเพลงในห้องจัดแสดงแล้ว

83
00:04:06,934 --> 00:04:09,687
‎ดัดลีย์ก็อยู่ในห้องจัดแสดงนกอินทรี…
‎เดี๋ยว อะไรนะ

84
00:04:09,770 --> 00:04:11,146
‎ไม่ดีแน่

85
00:04:11,230 --> 00:04:12,147
‎คุณพีบอดี้!

86
00:04:12,231 --> 00:04:14,984
‎ริดลีย์เรามีปัญหาขนาดโดโด้แล้ว

87
00:04:15,067 --> 00:04:18,487
‎แม่อยากให้ลูกเอาดัดลีย์ออกจาก
‎ห้องจัดแสดงนกอินทรีก่อนที่จะมีใครเห็น

88
00:04:18,570 --> 00:04:19,530
‎เดี๋ยว อะไร ทำไมล่ะ

89
00:04:19,613 --> 00:04:23,242
‎ไว้อธิบายทีหลัง เดี๋ยวแม่จะไปเบนความสนใจ
‎คุณพีบอดี้ ส่วนลูกไปจัดการดัดลีย์ที

90
00:04:23,325 --> 00:04:24,159
‎หนูจัดการให้!

91
00:04:24,243 --> 00:04:26,745
‎คุณพีบอดี้คะ ทุกอย่างเรียบร้อยดี…

92
00:04:28,622 --> 00:04:30,708
‎แขกกลับไปหมดแล้วค่ะ
‎คุณยายกำลังปิดพิพิธภัณฑ์

93
00:04:30,791 --> 00:04:33,168
‎และดัดลีย์ก็กลับไปที่ห้องจัดแสดงตัวเองแล้วเหรอ

94
00:04:33,252 --> 00:04:38,007
‎ค่ะ เพิ่งเช็กเลย แต่แม่คะ
‎ทำไมดัดลีย์ถึงอยู่ในห้องจัดแสดงนกอินทรีไม่ได้ล่ะ

95
00:04:38,090 --> 00:04:39,425
‎เขาชอบที่นั่นมากนะ

96
00:04:39,508 --> 00:04:41,218
‎ในฐานะผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์

97
00:04:41,302 --> 00:04:44,763
‎เราต้องทำให้ทุกอย่าง
‎เป็นไปตามความจริงที่เรารู้

98
00:04:44,847 --> 00:04:48,309
‎ข้อเท็จจริงมันสำคัญ เพราะพิพิธภัณฑ์สอนให้เด็กๆ
‎ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับโลก

99
00:04:48,392 --> 00:04:51,437
‎เราเลยปล่อยให้ห้องจัดแสดงว่างเปล่า
‎หรือมีข้อผิดพลาดไม่ได้

100
00:04:51,520 --> 00:04:52,730
‎พอจะเข้าใจไหมจ๊ะ

101
00:04:52,813 --> 00:04:55,190
‎ไว้ใจได้เลย
‎หนูจะทำให้ทุกอย่างตรงตามความจริง

102
00:04:56,025 --> 00:04:58,027
‎ขอบคุณที่เข้าใจนะ ดัดลีย์

103
00:04:58,110 --> 00:04:59,987
‎แน่นอน ฉันเข้าใจ

104
00:05:01,071 --> 00:05:04,241
‎ฉันอยู่ตัวเดียว
‎เพราะฉันคือตัวสุดท้ายของเผ่าพันธุ์

105
00:05:05,034 --> 00:05:08,954
‎นกโดโด้ตัวสุดท้ายที่ยืนหยัด… นั่งละ

106
00:05:09,038 --> 00:05:12,666
‎ฉันไม่อยากอยู่ในนี้คนเดียวเลย

107
00:05:13,167 --> 00:05:17,629
‎เมื่อเธอมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก
‎ชีวิตจะดูเปลี่ยวดาย

108
00:05:17,713 --> 00:05:19,590
‎หนึ่งเดียวในโลก

109
00:05:19,673 --> 00:05:21,967
‎มีเพื่อนเพียงหนึ่งเดียวคือตัวเอง

110
00:05:22,051 --> 00:05:26,764
‎มันห่วยสิ้นดี เมื่อต้องเผชิญกับการใกล้สูญพันธุ์

111
00:05:27,473 --> 00:05:30,267
‎เมื่อเธอมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

112
00:05:30,351 --> 00:05:32,144
‎หนึ่งเดียวในโลก

113
00:05:32,227 --> 00:05:34,396
‎ไม่เคยมีเคียงคู่

114
00:05:34,480 --> 00:05:36,398
‎หนึ่งเดียวในโลก

115
00:05:36,482 --> 00:05:38,400
‎ไม่มีใครที่คล้ายกัน

116
00:05:38,484 --> 00:05:40,152
‎เธออาจเคยได้ยิน

117
00:05:40,235 --> 00:05:43,155
‎ว่านกถูกใส่ร้ายเยี่ยงไรบ้าง

118
00:05:44,281 --> 00:05:46,325
‎เมื่อเธอมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

119
00:05:47,284 --> 00:05:49,495
‎มันช่างกดดันทางอารมณ์เหลือทน

120
00:05:50,204 --> 00:05:56,877
‎เมื่อเพื่อนที่เหมือนเธอต่างพากันสูญพันธุ์

121
00:05:56,960 --> 00:05:59,588
‎ฉันมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

122
00:05:59,671 --> 00:06:01,340
‎หลงทางและไร้เพื่อน

123
00:06:01,423 --> 00:06:03,509
‎หนึ่งเดียวในโลก

124
00:06:03,592 --> 00:06:05,636
‎เผ่าพันธุ์ฉันสูญสิ้นแล้ว!

125
00:06:05,719 --> 00:06:08,305
‎ฉันยืนยันได้เลยว่าเธอจะต้องเครียด

126
00:06:08,389 --> 00:06:11,892
‎รังร้างทำให้นกน้อยลำบาก

127
00:06:11,975 --> 00:06:14,645
‎แม้แต่ขนยังเป็นสีฟ้าหม่นเศร้า

128
00:06:15,479 --> 00:06:19,191
‎เช่นกันกับเธอ เมื่อเธอมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

129
00:06:21,193 --> 00:06:24,822
‎นี่ ดัดลีย์ แค่อยากมาดูว่านายเป็นยังไง…

130
00:06:24,905 --> 00:06:28,700
‎ไม่ๆ แบบนั้นไม่ได้นะ นายต้องกางปีกให้สูงอีก!

131
00:06:28,784 --> 00:06:31,036
‎- ทีนี้ก็กระพือ กระพือปีกได้!
‎- ดัดลีย์

132
00:06:31,120 --> 00:06:32,704
‎ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

133
00:06:32,788 --> 00:06:36,834
‎ไม่ได้จ้ะ ฉันจะบินถลาเหมือนนกอินทรีและ…

134
00:06:36,917 --> 00:06:40,087
‎ฉันคงพักได้สักแป๊บแหละ

135
00:06:40,170 --> 00:06:43,132
‎นายต้องอยู่ในห้องของตัวเองนะ จำได้ไหม

136
00:06:43,215 --> 00:06:45,467
‎ต้องเป็นยังงั้นจริงๆ เหรอ

137
00:06:45,551 --> 00:06:49,054
‎ใช่ แม่บอกว่าต้องไม่มีห้องจัดแสดงไหนว่าง

138
00:06:49,138 --> 00:06:52,099
‎ทุกส่วนของพิพิธภัณฑ์
‎ต้องเป็นจริงที่สุดเท่าที่เราจะทำได้

139
00:06:52,182 --> 00:06:53,517
‎ข้อเท็จจริงมันสำคัญ

140
00:06:53,600 --> 00:06:55,602
‎ข้อเท็จจริงมันสำคัญเหรอ

141
00:06:57,104 --> 00:06:59,648
‎โอเค ฉันหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตมา

142
00:06:59,731 --> 00:07:02,901
‎ปรากฏว่านกโดโด้อยู่ที่ไหนก็ได้!

143
00:07:02,985 --> 00:07:05,446
‎ดูนี่สิ นกโดโด้บนอวกาศ

144
00:07:05,529 --> 00:07:08,323
‎นกโดโด้กอดกันกลมกับลูกแมว และ…

145
00:07:08,407 --> 00:07:11,535
‎นกโดโด้บินเคียงข้างนกอินทรี

146
00:07:11,618 --> 00:07:14,371
‎มันอยู่ในเน็ต เพราะงั้นก็ต้องเป็นเรื่องจริง!

147
00:07:14,455 --> 00:07:17,374
‎อยากบอกเองหรือจะให้ฉันบอก

148
00:07:17,458 --> 00:07:21,628
‎คือนายจะเชื่อทุกอย่างในเน็ตไม่ได้นะ

149
00:07:21,712 --> 00:07:22,838
‎นั่นไม่ใช่เรื่องจริง

150
00:07:22,921 --> 00:07:23,797
‎ขอโทษนะ ดัดลีย์

151
00:07:23,881 --> 00:07:27,009
‎แม้แต่รูปที่นกโดโด้ขับรถด้วยเหรอ

152
00:07:27,801 --> 00:07:30,179
‎ใช่ มันไม่สมเหตุสมผลเลย

153
00:07:30,262 --> 00:07:31,597
‎นกโดโด้ไม่ขับรถ

154
00:07:32,139 --> 00:07:34,475
‎ฉันนี่อัจฉริยะสุดๆ

155
00:07:34,975 --> 00:07:38,353
‎ถ้าปลอมตัวแบบนี้ ฉันก็เนียนไปกับเพนกวินได้

156
00:07:38,437 --> 00:07:39,730
‎ดัดลีย์เหรอ

157
00:07:40,230 --> 00:07:41,356
‎ความแตกแล้ว

158
00:07:43,275 --> 00:07:46,445
‎ห้ามให้ห้องจัดแสดงของนายว่างไง จำได้ไหม

159
00:07:47,488 --> 00:07:52,159
‎ใช่แล้ว อย่างที่เห็นกันว่า
‎ห้องจัดแสดงนี้เป็นติดกับห้องโถงใหญ่

160
00:07:52,242 --> 00:07:54,495
‎ห่างจากห้องจัดแสดงดนตรีทันสมัยเพียงไม่กี่ก้าว

161
00:07:54,578 --> 00:07:57,289
‎มีวิวแจ่มๆ ของบ้านต้นไม้โจนส์

162
00:07:57,372 --> 00:07:59,333
‎ตกแต่งพร้อมอยู่!

163
00:07:59,833 --> 00:08:02,586
‎ห้องจัดแสดงลีเมอร์มันแน่นมากเลย

164
00:08:02,669 --> 00:08:05,881
‎และฉันก็เบื่อที่จะต้องแบ่งกิ่งไม้
‎กับพวกพี่ๆ น้องๆ แล้ว

165
00:08:05,964 --> 00:08:07,883
‎คุณแน่ใจนะว่าเราย้ายมานี่ได้อะ

166
00:08:07,966 --> 00:08:12,679
‎แน่นอนสิ ขอแค่ห้องจัดแสดงฉันไม่ว่างก็พอแล้ว!

167
00:08:12,763 --> 00:08:14,973
‎ถ้ามีอะไรให้ช่วย ไปหาฉันได้
‎ที่ห้องจัดแสดงนกอินทรีนะ ไว้เจอกัน!

168
00:08:15,057 --> 00:08:17,601
‎ฉันว่าเราไม่น่าจะแลกห้องจัดแสดงกันได้นะ

169
00:08:17,684 --> 00:08:19,770
‎ฉันก็ว่างั้น แต่นายก็ได้ยินนกพูดแล้วนี่!

170
00:08:19,853 --> 00:08:22,773
‎และฉันก็อยากย้ายไปเซเรนเกตีตั้งนานแล้ว

171
00:08:22,856 --> 00:08:26,151
‎แต่ถ้านายย้ายไปที่นั่น
‎แล้วสัตว์พวกนั้นจะไปไหนล่ะ

172
00:08:28,862 --> 00:08:31,073
‎เอ๊ะ จะไปไหนกันน่ะ

173
00:08:34,201 --> 00:08:35,577
‎แย่ละ

174
00:08:36,161 --> 00:08:40,165
‎นี่อะไรกัน อัศวินมายึดห้องจัดแสดงไบซันของฉัน

175
00:08:40,249 --> 00:08:42,376
‎ตอนนี้เธอเลยดูแกร่งแทนแล้ว!

176
00:08:42,459 --> 00:08:44,545
‎เธอก็ดูแกร่งมาตลอดไม่ใช่เหรอ

177
00:08:45,254 --> 00:08:48,048
‎เธอคิดว่าทำไมมันถึงได้วุ่นวายโกลาหลแบบนี้เนี่ย

178
00:08:48,131 --> 00:08:52,511
‎ไม่แน่ใจหรอกนะ แต่คิดว่าน่าจะเดาไม่พลาด

179
00:08:53,303 --> 00:08:55,556
‎ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะเคลียร์เรื่องนี้เอง

180
00:08:55,639 --> 00:08:58,684
‎พวกนายช่วยพาคนอื่นๆ
‎กลับไปห้องจัดแสดงที่ถูกต้องทีนะ

181
00:08:59,560 --> 00:09:02,145
‎บินกลับบ้านไปเลย เจ้าผีเสื้อ บินกลับบ้านนะ!

182
00:09:02,229 --> 00:09:05,107
‎ไม่คิดถึงที่ประจำของตัวเองเหรอ นายหญิง

183
00:09:05,190 --> 00:09:06,817
‎ขอโทษที่ทำให้วุ่นวายนะ

184
00:09:06,900 --> 00:09:09,319
‎ฉันคิดว่าฉันทำตามกฎแล้ว… ทำนองนั้นน่ะ

185
00:09:09,403 --> 00:09:11,572
‎ฉันก็อยากให้นายได้ย้ายไปที่ที่ต้องการนะ

186
00:09:11,655 --> 00:09:14,783
‎แต่ทุกคนในพิพิธภัณฑ์ต้องอยู่ในที่ของตัวเอง

187
00:09:14,866 --> 00:09:16,159
‎- โอเคไหม
‎- โอเค

188
00:09:16,243 --> 00:09:17,160
‎เยี่ยม

189
00:09:18,662 --> 00:09:22,124
‎แต่ฉันรู้สึกว่าการได้อยู่กับพวกนกอินทรี
‎คือที่ของฉันนี่

190
00:09:24,001 --> 00:09:26,962
‎เอาละ ทีนี้ก็จะได้จับตาดูจนถึงเช้า

191
00:09:27,045 --> 00:09:30,173
‎และเช็กให้แน่ใจว่า
‎ทุกคนอยู่ในที่ของตัวเองได้แล้ว

192
00:09:36,013 --> 00:09:40,058
‎ตายละ ถ้าไปทางนี้ ริดลีย์ต้องเห็นแน่

193
00:09:43,687 --> 00:09:48,400
‎แค่อีกนิดเดียว
‎แล้วฉันจะอยู่เหนือห้องจัดแสดงนกอินทรีพอดี

194
00:09:49,026 --> 00:09:50,027
‎ยิปปี้ไค…

195
00:09:52,529 --> 00:09:55,824
‎ไม่นะ ฉันเผลอหลับไป นี่เช้าแล้วเหรอเนี่ย

196
00:09:55,907 --> 00:09:58,368
‎- เดี๋ยวพิพิธภัณฑ์ก็จะเปิดแล้ว
‎- ช่วยด้วย!

197
00:09:58,452 --> 00:10:00,746
‎ใครก็ได้ช่วยที ฉันติด!

198
00:10:00,829 --> 00:10:02,998
‎ไม่ต้องห่วงนะ ดัดลีย์ ฉันไปช่วยแล้ว!

199
00:10:05,500 --> 00:10:08,462
‎ริดลีย์! ดีใจจนตีปีกเลยที่ได้เห็นเธอ

200
00:10:09,046 --> 00:10:10,130
‎เกิดอะไรขึ้นน่ะ

201
00:10:10,213 --> 00:10:13,425
‎ฉันกำลังจะแอบย่องเข้าไป
‎ในห้องจัดแสดงนกอินทรี

202
00:10:13,508 --> 00:10:15,093
‎ขอโทษที่แอบหนีไปนะ

203
00:10:15,177 --> 00:10:18,430
‎ดัดลีย์ทำไมนายถึงอยากอยู่กับนกอินทรีนัก

204
00:10:19,640 --> 00:10:20,974
‎ก็ฉันมันมีแค่หนึ่งเดียวในโลกไง

205
00:10:21,058 --> 00:10:23,977
‎และการเป็นนกโดโด้ตัวสุดท้ายก็เหงาเกินไป

206
00:10:24,061 --> 00:10:26,480
‎ฉันอยากเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวสักครั้งนึง

207
00:10:26,563 --> 00:10:27,939
‎ริดลีย์ เราพร้อมแล้ว

208
00:10:28,023 --> 00:10:29,024
‎ใครพูดน่ะ

209
00:10:29,107 --> 00:10:30,442
‎ครอบครัวนายไง

210
00:10:30,525 --> 00:10:32,861
‎เราทุกคนมาที่นี่เพื่อนายนะ พ่อหนุ่มโดโด้

211
00:10:32,944 --> 00:10:36,198
‎ต้องเอานายออกมา
‎ก่อนจะถึงคาบเรียนฝึกบินครั้งต่อไป!

212
00:10:36,281 --> 00:10:38,450
‎พร้อมให้ดึงเมื่อไหร่ก็บอกได้เลยนะ

213
00:10:38,533 --> 00:10:40,827
‎โอเค ดึงเลย!

214
00:10:40,911 --> 00:10:43,914
‎ฮุยเลฮุย ฮุยเลฮุย

215
00:10:43,997 --> 00:10:45,082
‎เดี๋ยว หยุดก่อน ลอนนี่มา

216
00:10:51,254 --> 00:10:52,839
‎โอเค ต่อได้เลย!

217
00:10:52,923 --> 00:10:56,426
‎ฮุยเลฮุย ฮุยเลฮุย

218
00:10:58,303 --> 00:11:00,639
‎เยี่ยมมากทุกคน เดี๋ยวลงไปนะ

219
00:11:01,890 --> 00:11:03,642
‎ดัดลีย์ นายโอเคไหม

220
00:11:03,725 --> 00:11:05,894
‎โอเคเหรอ ฉันรู้สึกดีสุดๆ เลย!

221
00:11:05,977 --> 00:11:08,397
‎ฉันมีเพื่อนที่กล้าหาญที่สุดในโลก

222
00:11:08,480 --> 00:11:11,191
‎ทุกคนเสี่ยงกีบและกรงเล็บเพื่อช่วยฉัน

223
00:11:11,274 --> 00:11:12,609
‎ก็ใช่สิ

224
00:11:12,693 --> 00:11:13,819
‎โธ่ ดัดลีย์!

225
00:11:13,902 --> 00:11:16,279
‎- นายก็อยู่ในฝูงเรานะ
‎- นักบินร่วมของเรา

226
00:11:16,363 --> 00:11:17,280
‎ครอบครัวของเรา

227
00:11:17,364 --> 00:11:20,325
‎นายมีแค่หนึ่งเดียวในโลกนะ ดัดลีย์
‎แต่นายไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

228
00:11:20,826 --> 00:11:23,245
‎ก็นายมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

229
00:11:23,328 --> 00:11:25,539
‎มีนายเพียงหนึ่งเดียว

230
00:11:25,622 --> 00:11:27,374
‎หนึ่งเดียวในโลก

231
00:11:27,457 --> 00:11:29,918
‎แต่นั่นคือเหตุผลที่เรารักนาย

232
00:11:30,001 --> 00:11:32,170
‎ใครจะมาแทนที่ใบหน้าแสนหวานนั่นได้

233
00:11:32,254 --> 00:11:36,299
‎ฉันไม่เคยสงสัยใดใดเลย

234
00:11:36,383 --> 00:11:38,760
‎ว่านายนั้นมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก

235
00:11:40,178 --> 00:11:43,807
‎ขอบคุณนะทุกคน
‎ใช่แล้ว เธอพูดถูก ฉันมีครอบครัว

236
00:11:43,890 --> 00:11:44,891
‎ทุกคนเลย

237
00:11:44,975 --> 00:11:48,937
‎และระหว่างที่นายต้องกลับไป
‎อยู่ห้องจัดแสดงตัวเอง

238
00:11:49,020 --> 00:11:51,064
‎นายก็มาหาเราได้เสมอในตอนกลางคืนนะ

239
00:11:51,148 --> 00:11:52,691
‎จริงเหรอ พูดจริงเหรอ

240
00:11:52,774 --> 00:11:54,735
‎แน่นอนสิ!

241
00:11:55,986 --> 00:11:59,448
‎ใช่สิ ก็นายเป็นนกอินทรีกิตติมศักดิ์นี่

242
00:12:02,492 --> 00:12:04,745
‎- หมอนี่เป็นใครน่ะ
‎- นกโดโด้เหรอ

243
00:12:04,828 --> 00:12:07,164
‎มีแค่หนึ่งเดียวในโลกเหรอเนี่ย เจ๋งอะ!

244
00:12:07,748 --> 00:12:11,793
‎ทุกอย่างในพิพิธภัณฑ์อยู่ในที่ที่ถูกต้อง
‎และดัดลีย์ก็อยู่ในห้องจัดแสดงตัวเอง

245
00:12:11,877 --> 00:12:14,212
‎แม่ภูมิใจในตัวลูกจัง ลูกสมควรได้รับมัน

246
00:12:17,799 --> 00:12:21,219
‎หนูทำได้! ตราประทับแรกของหนู ว้าว

247
00:12:21,303 --> 00:12:24,931
‎ดูเหมือนทุกอย่างจะลงเอยแบบที่ควรจะเป็นแล้ว

248
00:12:28,769 --> 00:12:30,353
‎มื้อค่ำกับอิสแม็ท

249
00:12:30,979 --> 00:12:31,980
‎เกมนี้มันสูสี

250
00:12:32,063 --> 00:12:33,774
‎นักเตะอยู่ที่ฐานหนึ่งและสาม

251
00:12:33,857 --> 00:12:34,983
‎อิสแม็ทประจำตำแหน่งแล้ว

252
00:12:35,066 --> 00:12:38,945
‎ในฐานะราชินี ฉันชอบเป็นตัวตัดสินเกม

253
00:12:39,029 --> 00:12:40,989
‎และฉันขอประกาศเลยว่าเราจะชนะ!

254
00:12:41,072 --> 00:12:43,658
‎อิสแม็ท! อิสแม็ท! อิสแม็ท!

255
00:12:47,537 --> 00:12:48,830
‎เรียกฉันเองแหละ ต้องไปละ

256
00:12:48,914 --> 00:12:50,457
‎เดี๋ยวนะ แล้วเกมล่ะ

257
00:12:50,540 --> 00:12:53,710
‎คือเสียงทรัมเป็ตหนึ่งครั้ง
‎แปลว่าถึงเวลามื้อค่ำ ต้องกลับบ้านแล้ว

258
00:12:54,336 --> 00:12:55,295
‎มันแปลกนะ

259
00:12:55,378 --> 00:12:58,381
‎ฉันเห็นห้องจัดแสดงของทุกคนแล้ว
‎แต่ไม่เคยไปของเธอเลย

260
00:12:58,465 --> 00:13:01,301
‎จริงเหรอ อะไรเนี่ย ไว้เจอกันนะ!

261
00:13:01,384 --> 00:13:04,679
‎เดี๋ยวสิ ไหนๆ เกมก็จบแล้ว
‎ทำไมไม่ให้เราไปส่งล่ะ

262
00:13:04,763 --> 00:13:09,601
‎ดีจัง แต่ฉันมีคนมารับน่ะ

263
00:13:09,684 --> 00:13:11,937
‎ทุกคน รถมาแล้ว ยังไงก็ขอบใจนะ!

264
00:13:13,980 --> 00:13:17,275
‎ฉันพูดว่า "มารับ" เหรอ
‎ฉันหมายถึงเดินกลับบ้านต่างหาก

265
00:13:17,359 --> 00:13:19,444
‎เดินไปเลย บายนะ!

266
00:13:19,945 --> 00:13:23,406
‎นี่ฉันคิดไปเอง หรือว่าอิสแม็ททำตัวแปลกๆ น่ะ

267
00:13:23,490 --> 00:13:26,535
‎แล้วมีใครเคยไปบ้านเธอบ้างไหม

268
00:13:27,869 --> 00:13:28,954
‎มาเริ่มเกมใหม่กันดีกว่า!

269
00:13:29,037 --> 00:13:30,247
‎- ตาฉันแล้ว
‎- เล่นบอลกัน!

270
00:13:30,330 --> 00:13:33,041
‎พวกนายไม่คิดว่าเราควรไปดูอิสแม็ทหน่อยเหรอ

271
00:13:33,124 --> 00:13:34,000
‎ไม่อะ

272
00:13:34,084 --> 00:13:35,794
‎ไม่เอาน่า เราเป็นเพื่อนเธอนะ

273
00:13:35,877 --> 00:13:38,004
‎ดูก็รู้ว่ามีอะไรกวนใจเธอ

274
00:13:38,088 --> 00:13:39,589
‎เราควรไปดูว่ามันคืออะไร

275
00:13:40,173 --> 00:13:41,758
‎ก็ได้

276
00:13:43,760 --> 00:13:44,845
‎อยู่นั่นไง

277
00:13:48,807 --> 00:13:52,602
‎ว้าว ดูเหมือนเจ้าหญิง
‎จะได้รับการปฏิบัติเหมือนเจ้าหญิงเลย

278
00:13:52,686 --> 00:13:54,145
‎ฉันนึกว่าเธอเป็นราชินีซะอีก

279
00:13:54,229 --> 00:13:55,689
‎ก็คือๆ กันแหละ

280
00:13:55,772 --> 00:13:58,400
‎ฉันว่าเธอสบายดีนะ
‎เรากลับไปเล่นกันต่อได้ไหม

281
00:13:58,483 --> 00:14:02,237
‎แค่เพราะเธอถูกปรนนิบัติ
‎ไม่ได้แปลว่าไม่มีอะไรผิดปกตินะ

282
00:14:02,320 --> 00:14:05,949
‎ถึงมันจะดูดีก็เหอะ อิสแม็ทรอด้วย!

283
00:14:06,032 --> 00:14:09,369
‎ริดลีย์ ดันเต้ ดัดลีย์ พีชเชส และก็เฟร็ดเหรอ

284
00:14:09,452 --> 00:14:10,829
‎องค์หญิง

285
00:14:10,912 --> 00:14:12,914
‎สบายจน "ตัวลอย" เลยเหรอ

286
00:14:12,998 --> 00:14:15,375
‎"ตัวลอย" งั้นเหรอ นี่น่ะนะ

287
00:14:17,586 --> 00:14:20,005
‎ไม่ได้ตัวลอยนะ

288
00:14:20,088 --> 00:14:21,923
‎มันไม่ใช่แบบนั้น

289
00:14:22,007 --> 00:14:25,260
‎แล้วพวกเธอมาทำอะไร
‎ที่พิพิธภัณฑ์ส่วนนี้กันน่ะ

290
00:14:25,343 --> 00:14:26,553
‎ตามหาเธอไง

291
00:14:29,472 --> 00:14:31,600
‎อิสแม็ทอยู่นี่เอง

292
00:14:31,683 --> 00:14:33,059
‎พร้อมสำหรับงานเลี้ยงของราชวงศ์หรือยัง

293
00:14:33,143 --> 00:14:36,229
‎พร้อมไหมเหรอ ผมน่ะหิวไส้กิ่ว

294
00:14:36,313 --> 00:14:38,440
‎หิวไส้กิ่ว ยินดีที่ได้รู้จักนะ

295
00:14:38,523 --> 00:14:41,693
‎ล้อเล่นๆ มุกสไตล์พ่อมัมมี่น่ะ

296
00:14:41,776 --> 00:14:42,611
‎เดี๋ยวนะ

297
00:14:42,694 --> 00:14:43,945
‎พวกเธอคือเพื่อนของอิสแม็ท!

298
00:14:44,029 --> 00:14:45,780
‎สวัสดีๆ

299
00:14:45,864 --> 00:14:47,282
‎เราคือพ่อๆ ของอิสแม็ท

300
00:14:47,365 --> 00:14:49,993
‎ฉันชื่ออาเทน ส่วนนี่โคซี่

301
00:14:50,076 --> 00:14:52,412
‎ดีใจที่ได้เจอกันสักทีนะ

302
00:14:52,495 --> 00:14:54,289
‎อิสแม็ทเล่าเรื่องเธอให้เราฟังหมดแล้ว

303
00:14:54,372 --> 00:14:58,543
‎ดีใจที่ได้เจอเหมือนกันค่ะ เธอก็…
‎ไม่เคยเล่าอะไรให้เราฟังเลย

304
00:14:58,627 --> 00:15:01,546
‎งั้นพวกเธอต้องอยู่กินมื้อค่ำด้วยกันนะ

305
00:15:01,630 --> 00:15:04,007
‎เราจะไปเอาของจากห้องใต้ดินมาเพิ่มนะ

306
00:15:04,090 --> 00:15:05,425
‎เดี๋ยวก่อนค่ะ! พ่อ!

307
00:15:05,967 --> 00:15:10,180
‎อิสแม็ท เธอไม่ได้พยายาม
‎ปิดบังว่ามีพ่อสองคนใช่ไหม

308
00:15:10,263 --> 00:15:11,848
‎เพราะฉันว่ามันเจ๋งออกนะ

309
00:15:11,932 --> 00:15:13,683
‎อะไร เปล่านะ!

310
00:15:13,767 --> 00:15:17,771
‎มีพ่อสองคนน่ะดีที่สุดแล้ว
‎ฉันได้ฟังมุกตลกของพ่อเยอะสองเท่าเลย

311
00:15:17,854 --> 00:15:19,773
‎แล้วทำไมไม่เคยชวนเรามาเลย

312
00:15:19,856 --> 00:15:23,485
‎หรือถ้าห้องจัดแสดงของเธอมันเล็กหรือว่าแคบ
‎ก็ไม่เป็นไรหรอก

313
00:15:23,568 --> 00:15:25,028
‎และฉันสัญญาว่าจะระวังหางให้ดี

314
00:15:25,111 --> 00:15:27,697
‎ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก

315
00:15:27,781 --> 00:15:29,491
‎เดี๋ยวเห็นก็เข้าใจเองแหละ

316
00:15:31,034 --> 00:15:32,035
‎ว้าว!

317
00:15:32,953 --> 00:15:34,829
‎แม่เจ้าชิวาว่า!

318
00:15:34,913 --> 00:15:37,666
‎โอเค ไม่เล็กหรือแคบเลยสักนิด

319
00:15:37,749 --> 00:15:39,834
‎หางฉันครองปีกฝั่งนึงได้เลยมั้ง

320
00:15:39,918 --> 00:15:41,962
‎ปีกฉันก็ครองหางฝั่งนึงได้เหมือนกัน!

321
00:15:42,045 --> 00:15:44,339
‎ฟังแล้วไม่เข้าท่าเลยแฮะ

322
00:15:44,422 --> 00:15:47,801
‎แต่ยังไงซะ ที่นี่ก็โอ่อ่าเหลือเกิน!

323
00:15:47,884 --> 00:15:49,427
‎เธออยู่ที่นี่เหรอ

324
00:15:49,511 --> 00:15:52,597
‎ใช่ แต่แค่ในห้องนี้กับอีกห้องนึง

325
00:15:52,681 --> 00:15:54,599
‎และอีก 33 ห้องถัดไปน่ะ

326
00:15:54,683 --> 00:15:56,017
‎แต่มีแค่นั้นแหละ

327
00:15:56,434 --> 00:15:58,687
‎ชีวิตราชวงศ์ธรรมดาๆ

328
00:16:00,105 --> 00:16:03,233
‎ได้เวลานั่งกินข้าวแล้วสินะ!

329
00:16:03,817 --> 00:16:05,610
‎ไม่อยากจะเชื่อเลย

330
00:16:05,694 --> 00:16:08,363
‎มันอาจจะยิ่งใหญ่และน่าประทับใจกว่าตัวฉันอีกนะ

331
00:16:08,446 --> 00:16:11,866
‎นี่มันหลุดโลกไปแล้ว
‎และฉันก็เคยหลุดโลกไปแล้วด้วย

332
00:16:11,950 --> 00:16:15,495
‎สวัสดีครับ ท่านมัมมี่ผู้มีเกียรติทั้งหลาย

333
00:16:15,578 --> 00:16:18,623
‎ก่อนที่เราจะเริ่มกินกัน
‎ผมขอนำเสนอราชินีของเรา…

334
00:16:18,707 --> 00:16:23,795
‎ราชินีอิสแม็ท
‎โชนี่โจมานาเอดริซเคพรีมหาราช

335
00:16:25,797 --> 00:16:29,134
‎แต่เรียกฉันว่า "อิสแม็ท" ก็ได้
‎มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

336
00:16:29,217 --> 00:16:32,846
‎ทีนี้เราจะเริ่ม "เรื่องใหญ่"
‎อย่างแรกของค่ำคืนนี้กัน

337
00:16:32,929 --> 00:16:35,098
‎การปรนนิบัติมัมมี่ราชวงศ์!

338
00:16:37,767 --> 00:16:41,688
‎พวก ตลอด 65 ล้านปีที่ผ่านมานี่
‎ฉันเห็นอะไรสุดติ่งมาเยอะนะ

339
00:16:41,771 --> 00:16:43,690
‎แต่นี่มันเกินเหตุไปเยอะเลย

340
00:16:43,773 --> 00:16:46,651
‎ขอพัดเพิ่มอีกได้ไหมครับ ปีกละอันไปเลย

341
00:16:47,694 --> 00:16:50,238
‎การดูแลแบบชั้นบนสุดของพีระมิด

342
00:16:50,321 --> 00:16:54,325
‎ไม่รู้สิ อิสแม็ทดูไม่ค่อยชอบใจเลยนะ

343
00:16:54,909 --> 00:16:57,704
‎ฉันรู้ว่ามันดูเหมือนฉันถูกปรนนิบัติแบบราชินีนะ

344
00:16:57,787 --> 00:16:59,622
‎คือฉันก็เป็นราชินีแหละ

345
00:16:59,706 --> 00:17:02,417
‎แต่มันไม่ได้หรูหราอย่างที่เห็นหรอก

346
00:17:02,500 --> 00:17:05,879
‎ดีแล้ว เพราะตอนนี้มันดูหรูหราเกินเหตุมากเลย

347
00:17:05,962 --> 00:17:09,299
‎ต่อไปเธอคงจะบอกว่ามีนกยูงเต้นระบำด้วยสิ

348
00:17:09,382 --> 00:17:14,095
‎ไม่นะ ที่จริงแล้วฉัน… คือว่า…

349
00:17:14,179 --> 00:17:17,849
‎สำหรับส่วนที่สำคัญที่สุด
‎ของธรรมเนียมประจำค่ำคืนของเรา

350
00:17:17,932 --> 00:17:20,852
‎"ประจำค่ำคืน" เหรอ
‎นี่เธอถูกปรนนิบัติแบบนี้ทุกวันเหรอ

351
00:17:20,935 --> 00:17:23,855
‎ขอเสนอมงกุฎราชินี

352
00:17:23,938 --> 00:17:25,565
‎โค้งคำนับ โค้งคำนับ

353
00:17:25,648 --> 00:17:27,150
‎ไม่มองตา โค้งคำนับ

354
00:17:27,233 --> 00:17:29,027
‎เดี๋ยวก่อน ไม่นะ พ่อ

355
00:17:29,110 --> 00:17:31,196
‎คือว่า… พอได้แล้ว

356
00:17:31,279 --> 00:17:32,697
‎มื้อค่ำจบแล้ว!

357
00:17:33,323 --> 00:17:34,199
‎ลูกรัก

358
00:17:34,282 --> 00:17:35,575
‎หนูไม่ใช่ลูกรักของพ่อ!

359
00:17:36,743 --> 00:17:41,498
‎คือว่าหนูรักพ่อนะ จุ๊บๆ
‎แต่ตอนนี้หนูเป็นราชินี!

360
00:17:41,581 --> 00:17:43,166
‎และหนูขอประกาศ

361
00:17:43,249 --> 00:17:44,959
‎ยกเลิกมื้อค่ำ!

362
00:17:54,928 --> 00:17:59,307
‎อิสแม็ทเกิดอะไรขึ้นน่ะ บอกเราได้นะ
‎เราเป็นเพื่อนกันนี่

363
00:17:59,390 --> 00:18:03,478
‎แต่เป็นพลเมืองของเธอด้วย
‎เพราะงั้นอย่าพูดว่า "เอาไปตัดหัว" นะ

364
00:18:03,561 --> 00:18:04,687
‎ฉันชอบหัวฉันอะ

365
00:18:04,771 --> 00:18:07,524
‎เธอทำแบบนั้นไม่ได้หรอก หรือเปล่านะ

366
00:18:07,607 --> 00:18:08,441
‎ฉันทำได้

367
00:18:08,525 --> 00:18:09,818
‎แต่ฉันไม่ทำหรอก

368
00:18:10,527 --> 00:18:12,445
‎ความจริงคือฉันไม่เคยชวนพวกเธอมาเลย

369
00:18:12,529 --> 00:18:16,032
‎เพราะฉันอายกับเรื่องหวือหวาทั้งหมดนี่

370
00:18:16,116 --> 00:18:19,744
‎ทุกๆ คืน มื้อค่ำบ้านเรา
‎จะมีธรรมเนียมอลังการแบบนี้

371
00:18:19,828 --> 00:18:22,247
‎และฉันก็จะถูกปรนนิบัติตั้งแต่หัวจรดเท้า

372
00:18:22,330 --> 00:18:25,125
‎อย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันชอบถูกปรนนิบัติ

373
00:18:25,208 --> 00:18:28,837
‎ยังไงซะฉันก็เป็นราชินี แต่ไม่ใช่ทุกคืนแบบนี้

374
00:18:28,920 --> 00:18:32,590
‎ฉันไม่ติดนะ ถ้าฉันนั่งบนบัลลังก์
‎และถือคทาก็คงดูดีไม่หยอก

375
00:18:32,674 --> 00:18:36,761
‎ฉันชอบอยู่กับพวกเธอ
‎เพราะพวกเธอทำเหมือนฉันเป็นเด็กทั่วไป

376
00:18:36,845 --> 00:18:39,848
‎แม้แต่ตอนที่ฉันทำตัวเป็นราชินีต่อหน้าเธอ

377
00:18:39,931 --> 00:18:43,017
‎แน่นอนสิ สำหรับเราเธอจะเป็นแค่อิสแม็ทเสมอ

378
00:18:43,101 --> 00:18:46,312
‎ฉันรู้ แต่พ่อของฉันเลยเถิดไปไกลแล้ว

379
00:18:46,396 --> 00:18:49,399
‎และพวกเขาทำเหมือนฉันเป็นเชื้อพระวงศ์
‎มากกว่าลูกสาว

380
00:18:49,482 --> 00:18:52,777
‎ฉันคิดถึงการเป็นเด็ก เป็นลูกของพวกเขา

381
00:18:52,861 --> 00:18:55,488
‎กอดหมู่กันหน่อย

382
00:18:55,572 --> 00:18:56,614
‎ขอบคุณนะ ทุกคน

383
00:18:56,698 --> 00:18:59,075
‎เธอควรบอกพ่อเรื่องที่เพิ่งบอกเราไปนะ

384
00:18:59,159 --> 00:19:01,327
‎ฉันแน่ใจว่าพวกเขาต้องอยากรู้แน่นอน

385
00:19:01,411 --> 00:19:02,328
‎เธอพูดถูก

386
00:19:02,412 --> 00:19:05,582
‎ฉันต้องบอกพวกเขาว่า
‎ฉันไม่อยากสวมมงกุฎนี้ทุกคืน

387
00:19:05,665 --> 00:19:08,334
‎เดี๋ยวมงกุฎหายไปไหนน่ะ

388
00:19:08,418 --> 00:19:10,086
‎มงกุฎร่วง! มงกุฎร่วง!

389
00:19:10,170 --> 00:19:14,340
‎ไม่มีอะไรในนี้นอกจาก… ของเหลือแสนอร่อย

390
00:19:14,841 --> 00:19:18,845
‎ไม่นะ พ่อจะต้องเสียใจมากแน่ๆ
‎ถ้ารู้ว่าฉันทำมงกุฎหาย

391
00:19:18,928 --> 00:19:21,431
‎แค่ที่ตะโกนใส่ไปก็ทำพวกเขาเสียใจมากแล้ว

392
00:19:21,514 --> 00:19:23,808
‎ฉันต้องแก้ไขมัน เราจะทำยังไงดี

393
00:19:23,892 --> 00:19:27,103
‎ไม่ต้องห่วงอิสแม็ท เราจะหามันเจอ
‎แค่ต้องใช้ตาดูให้ดี

394
00:19:27,187 --> 00:19:30,565
‎หรือจะพูดว่าใช้ดวงตาจากบนฟ้าดี

395
00:19:32,859 --> 00:19:36,863
‎เอาละทุกคน ฉันจับตาดูทุกปีกในพิพิธภัณฑ์แล้ว

396
00:19:36,946 --> 00:19:38,615
‎ต้องหาว่ามงกุฎนั่นอยู่ที่ไหน

397
00:19:38,698 --> 00:19:39,574
‎เดี๋ยวนะ นั่นมัน…

398
00:19:40,200 --> 00:19:42,452
‎เกิดนาซาอะไรตรงนั้นน่ะ

399
00:19:42,535 --> 00:19:44,412
‎สัญญาณเตือนผิดพลาด! ขอเวลาเดี๋ยว

400
00:19:47,207 --> 00:19:49,834
‎นั่นไงล่ะ ริดลีย์ คงจะมีข้ารับใช้มัมมี่สักคน

401
00:19:49,918 --> 00:19:52,712
‎เผลอเก็บกวาดมงกุฎไปพร้อมกับจานแน่เลย

402
00:19:52,795 --> 00:19:54,172
‎โอเค เราจะไปทางนั้น

403
00:19:54,255 --> 00:19:56,549
‎ฉันจะอยู่ที่นี่ เผื่อพ่อฉันกลับมา

404
00:19:56,633 --> 00:20:00,386
‎โชคดีนะ ทำให้ราชินีของเธอ…
‎เอ๊ย เพื่อนของเธอภูมิใจที

405
00:20:00,470 --> 00:20:01,304
‎ได้เลย

406
00:20:01,804 --> 00:20:04,557
‎โอเค มุ่งหน้าไปทางขวา แล้วเลี้ยวไปทางซ้าย

407
00:20:04,641 --> 00:20:05,975
‎อยู่นั่นไง!

408
00:20:06,935 --> 00:20:07,852
‎เร็วเข้า!

409
00:20:08,436 --> 00:20:10,104
‎รู้แล้วเนอะว่ามันอยู่ในกล่อง

410
00:20:12,857 --> 00:20:15,360
‎กล่องละลานตาเลย

411
00:20:17,946 --> 00:20:20,698
‎มงกุฎอยู่ในห้องใหญ่นี่แน่นอน

412
00:20:20,782 --> 00:20:23,868
‎อยู่ในกล่องพวกนี้สักกล่อง
‎ที่ดูเหมือนกันไปหมดเลย

413
00:20:23,952 --> 00:20:26,162
‎ได้เวลาแกะกล่องแล้ว เร่งมือด้วย

414
00:20:30,083 --> 00:20:31,918
‎นี่ คนจะหลับจะนอน

415
00:20:32,001 --> 00:20:33,002
‎โทษที

416
00:20:33,086 --> 00:20:34,295
‎ไม่เห็นมันใน…

417
00:20:35,964 --> 00:20:37,715
‎ล้มตึง! ฉันมาแล้วเพื่อนยาก

418
00:20:37,799 --> 00:20:40,802
‎- เดี๋ยวก่อน ดันเต้
‎- ระวัง!

419
00:20:41,719 --> 00:20:43,179
‎คลื่นกล่องยักษ์ซัดมาแล้ว!

420
00:20:44,889 --> 00:20:46,474
‎ดัดลีย์ นายหาเจอแล้ว

421
00:20:46,557 --> 00:20:47,934
‎มันไม่ง่ายเลยละ

422
00:20:48,017 --> 00:20:50,937
‎เหมือนที่เขาว่าไว้ไงว่า
‎หัวที่สวมมงกุฎมาพร้อมภาระอันหนักอึ้ง

423
00:20:52,313 --> 00:20:53,398
‎โอ้ ดัดลีย์!

424
00:20:53,481 --> 00:20:56,943
‎ไม่นะ ฉันพูดจริง นี่มันหนักชะมัด ช่วยด้วย!

425
00:20:59,237 --> 00:21:01,364
‎ริดลีย์ ทุกคน ขอบคุณนะ

426
00:21:01,447 --> 00:21:04,575
‎ฉันคงไม่รู้ว่าจะทำยังไง
‎ถ้ามงกุฎหายไปตลอดกาล

427
00:21:04,659 --> 00:21:09,372
‎พ่อคะ พ่อคะ หนูขอโทษ
‎ที่ทำให้พ่อเสียใจด้วยการประกาศไปแบบนั้น

428
00:21:09,455 --> 00:21:11,624
‎และที่ไม่ซื่อสัตย์กับพ่อ

429
00:21:11,708 --> 00:21:16,296
‎ไหนๆ ลูกก็พูดความจริง
‎เพราะงั้นเราจะยอมรับคำขอโทษนะ

430
00:21:16,379 --> 00:21:18,256
‎แต่ลูกเป็นอะไรไปหรือเปล่า

431
00:21:18,965 --> 00:21:23,177
‎มันน่าอายที่พ่อปฏิบัติกับหนู
‎เหมือนราชินีตลอดเวลา

432
00:21:23,261 --> 00:21:25,263
‎หนูไม่อยากให้เพื่อนเห็น

433
00:21:25,346 --> 00:21:31,436
‎และบางครั้งหนูก็คิดถึงการ
‎ให้พ่อเป็นพ่อแทนที่จะเป็นพลเมืองของหนู

434
00:21:34,981 --> 00:21:39,944
‎คงต้องยอมรับ
‎ฉันชอบงานเลี้ยงและการโค้งคำนับ

435
00:21:40,236 --> 00:21:44,657
‎และโอ้เทพราห์ มงกุฎนี้เหมาะกับหัวฉันมาก

436
00:21:45,616 --> 00:21:51,372
‎แต่ก็มีบางวันที่แม้จะมีคนรับใช้กราบกราน

437
00:21:51,622 --> 00:21:55,168
‎ฉันกลับอยากเป็นเด็กธรรมดาแทน

438
00:21:56,169 --> 00:22:01,466
‎บางคราฉันก็อยากเป็นครอบครัวธรรมดา

439
00:22:03,092 --> 00:22:06,012
‎มีแค่พ่อสองคนกับฉันเพียงเท่านั้น

440
00:22:07,013 --> 00:22:11,934
‎ฉันชอบที่ข้ารับใช้อุทิศตนให้กับนายหัว

441
00:22:12,477 --> 00:22:16,939
‎และการพัดวีนี่ก็ช่างแสนสบาย

442
00:22:17,732 --> 00:22:23,488
‎เธอคงไม่คิดสิว่า
‎ราชินีจะเบื่อคนป้อนองุ่นส่วนตัวได้

443
00:22:23,571 --> 00:22:27,367
‎แต่บางครั้งคราวเธอก็เบื่อเหมือนกัน

444
00:22:27,909 --> 00:22:33,414
‎บางคราฉันก็อยากเป็นอย่างอื่นมากกว่าราชวงศ์

445
00:22:34,916 --> 00:22:40,505
‎มีแค่พ่อสองคนกับฉันเพียงเท่านั้น

446
00:22:44,634 --> 00:22:48,638
‎จะได้ไหมคะ ถ้าให้คืนนี้ไม่สมเป็นราชินีหน่อยน่ะ

447
00:22:50,139 --> 00:22:52,725
‎- ล้อเล่นหรือเปล่า แน่นอนสิ!
‎- โล่งอกไปที!

448
00:22:53,309 --> 00:22:54,602
‎พ่อไม่โกรธเหรอ

449
00:22:54,685 --> 00:22:57,688
‎ไม่เลย ลูกรู้ว่าบอกเราได้ทุกเรื่อง

450
00:22:57,772 --> 00:23:01,359
‎และการทำตามธรรมเนียมเข้มงวดทุกคืน
‎ก็เหนื่อยมากเลยล่ะ

451
00:23:01,442 --> 00:23:03,986
‎ลูกรู้ไหมว่าต้องขัดเงาหนักแค่ไหน
‎เพื่อให้มงกุฎเงางาม

452
00:23:04,070 --> 00:23:06,572
‎อีกอย่างเราก็ไม่ใช่
‎ครอบครัวตามธรรมเนียมอยู่แล้วด้วย

453
00:23:06,656 --> 00:23:08,574
‎ซึ่งมันก็มัมมี่ยอดเยี่ยมไปเลย

454
00:23:10,785 --> 00:23:13,538
‎ขอบคุณที่เชิญเรามากินมื้อค่ำอีกครั้งนะ อิสแม็ท

455
00:23:13,621 --> 00:23:14,956
‎ใช่ ดีใจจังที่ได้กลับมา

456
00:23:15,039 --> 00:23:19,752
‎ตอนนี้ฉันอยากได้อะไรมาปรนเปรอบ้าง
‎ข้ารับใช้จ๋า ฮัลโหล

457
00:23:19,836 --> 00:23:20,753
‎ดัดลีย์!

458
00:23:20,837 --> 00:23:25,466
‎พ่อกับฉันให้ทุกคนหยุดงาน
‎เราจะได้กินมื้อค่ำเงียบๆ กับพวกเธอ

459
00:23:25,550 --> 00:23:28,636
‎อะไรนะ แล้วใครจะป้อนองุ่นฉันล่ะ ฉันเองเหรอ

460
00:23:29,178 --> 00:23:31,681
‎นี่ดันเต้ นายใช้หางป้อนฉันได้นะ!

461
00:23:31,764 --> 00:23:33,391
‎ไม่มีปัญหา เจ้าหนู

462
00:23:33,474 --> 00:23:36,936
‎โอเค ต่ำลงมาอีกหน่อย อีกนิด

463
00:23:38,396 --> 00:23:40,481
‎นกคงพอทำตัวให้ชินได้อยู่

464
00:24:32,158 --> 00:24:37,163
‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร