1
00:00:15,800 --> 00:00:17,480
แด่ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก

2
00:00:17,560 --> 00:00:19,640
- แด่ว่าที่ผู้ประกาศข่าวหญิง
- นางคือดาวเด่น

3
00:00:19,720 --> 00:00:21,560
- เกิดมาเพื่อเป็นดารา
- เธอเจ๋งมาก

4
00:00:21,640 --> 00:00:25,880
ไม่ต้องมาปากหวานเลย เดี๋ยวฉันก็เหลิงพอดี
พูดแบบนี้เพราะฉันเป็นเจ้าภาพใช่ไหมเนี่ย

5
00:00:25,960 --> 00:00:28,120
- เปล่าซะหน่อย
- สาบานไหม

6
00:00:28,200 --> 00:00:29,040
ฉันสาบาน

7
00:00:29,560 --> 00:00:33,400
ไม่ใช่อย่างนั้นจริงๆ จะบ้าเหรอ
เธอจะทำได้แน่นอน พวกเราจะรอดูนะ

8
00:00:33,480 --> 00:00:35,920
- ฉันก็หวังอย่างนั้นนะ
- รู้อะไรไหม

9
00:00:36,600 --> 00:00:38,360
- แต่งงานกันเถอะ
- ไปให้พ้นเลย

10
00:00:39,000 --> 00:00:41,200
- หมอนี่…
- ใจเย็น นางจะพาเราเข้าวงการด้วย

11
00:00:42,040 --> 00:00:46,160
- แต่เธอจะเริ่มจากเพื่อนรักของเธอก่อน
- มูเก ฉันมีเรื่องจะขอหน่อย

12
00:00:46,240 --> 00:00:47,840
ฉันปวดท้องมาก

13
00:00:47,920 --> 00:00:50,480
ความดันฉันลดฮวบเลย ขอกลับก่อนได้ไหม

14
00:00:50,560 --> 00:00:53,200
เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น หนุ่มคนใหม่กำลังมา

15
00:00:53,280 --> 00:00:55,080
ถ้าเขาจะมา ป่านนี้เขาก็มาแล้วละ

16
00:00:55,160 --> 00:00:59,000
เขามาแน่ เธอไม่อยากเป็นพยาน
การเริ่มต้นความรักของเราเหรอ

17
00:00:59,080 --> 00:01:03,160
อยากสิที่รัก อยากมาก
แต่ฉันขอข้ามช่วงการเป็นพยานไปได้ไหม

18
00:01:03,240 --> 00:01:06,440
- เอาไว้ค่อยเล่าให้ฉันฟังก็ได้นะ
- มันไม่เหมือนกัน เขามาแล้ว

19
00:01:07,040 --> 00:01:08,640
ห้ามไปไหนทั้งนั้น อยู่นี่แหละ

20
00:01:11,560 --> 00:01:12,520
โอ้ มูเก

21
00:01:12,600 --> 00:01:13,880
หวัดดี เป็นไงบ้าง

22
00:01:15,240 --> 00:01:16,240
ยินดีต้อนรับนะ

23
00:01:25,640 --> 00:01:27,760
- ในตู้เย็นมีเบียร์ไหม
- มี

24
00:01:28,600 --> 00:01:30,680
- เพียบเลย เอ้า
- ขอบใจ

25
00:01:41,120 --> 00:01:43,640
มองอะไร ฉันดื่มน้ำอัดลมไม่ได้รึไง

26
00:01:44,160 --> 00:01:45,480
ฉันรู้จักเธอ

27
00:01:45,560 --> 00:01:46,960
รู้จักได้ไง ฉันไม่รู้จักนาย

28
00:01:47,040 --> 00:01:51,120
- เธอมีบ้านพักฤดูร้อนที่คิยิคอยไม่ใช่เหรอ
- ใช่ มี

29
00:01:51,200 --> 00:01:52,440
ใช่เลย

30
00:02:01,400 --> 00:02:05,240
- น้ำเย็นกำลังดีเลย ถึงจะมีคลื่นก็เถอะ
- ลมแรงนิดหน่อยนะ

31
00:02:32,600 --> 00:02:36,120
- เฮ้ย มองอะไรวะ
- ถ้าเธอมองกลับมา แสดงว่าเธอเป็นของฉัน

32
00:02:44,240 --> 00:02:48,200
บ้านพักฤดูร้อนของเราก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน
ของครอบครัวน่ะ ฉันไปฝึกที่นั่นช่วงฤดูร้อน

33
00:02:48,280 --> 00:02:51,760
- ฉันเห็นเธอเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว
- เจ๋ง งั้นเจอกันฤดูร้อนนะ

34
00:02:51,840 --> 00:02:53,480
เธอไม่ดื่มเหรอ

35
00:02:53,560 --> 00:02:56,440
ฉันไม่ไหวแล้ว เหนื่อยสุดๆ

36
00:02:56,520 --> 00:02:58,400
ฉันมาที่นี่เพราะมูเก

37
00:02:58,480 --> 00:03:02,880
นายน่ะ… ได้คุยกับมูเกรึยัง
คุยกันแล้วรึเปล่า เธอน่ารักมากนะ

38
00:03:02,960 --> 00:03:03,840
ใครนะ

39
00:03:03,920 --> 00:03:07,400
มูเกไง มูเกของเราน่ะ เจ้าภาพงานนี้น่ะ

40
00:03:09,760 --> 00:03:13,400
- ช่างเถอะ เจอกันนะ
- ฉันขับรถไปส่งเธอที่บ้านได้นะ

41
00:03:13,480 --> 00:03:16,520
ไม่ได้หรอก มูเกฆ่าฉันแน่ถ้าฉันกลับบ้าน

42
00:03:17,120 --> 00:03:19,560
ฉันต้องอยู่แถวนี้ ไม่งั้นจะเสียมารยาท

43
00:03:19,640 --> 00:03:21,560
งั้นเธอก็ต้องดื่มสิ

44
00:03:21,640 --> 00:03:25,640
ไม่งั้นเวลาจะผ่านไปช้ามาก
ฉันก็จะดื่มเหมือนกัน โอเคไหม

45
00:03:26,200 --> 00:03:27,040
โอเค

46
00:03:28,440 --> 00:03:33,560
(ดั่งอีกาโผบิน)

47
00:03:33,640 --> 00:03:37,320
บรัสเซลส์และเจนีวา
กำลังติดตามความคืบหน้าอย่างใกล้ชิด

48
00:03:38,000 --> 00:03:39,440
แม้จะยังไม่แน่ชัดว่า

49
00:03:39,520 --> 00:03:43,560
การเจรจาระหว่างรมต.ต่างประเทศ
จะเริ่มอีกครั้งเมื่อไหร่

50
00:03:43,640 --> 00:03:46,720
เรามีข้อมูลไม่เป็นทางการ
ว่าการหารือได้เกิดขึ้นแล้ว

51
00:03:46,800 --> 00:03:51,120
- ฉันว่านี่เป็นการสับขาหลอก
- รอฟังจากพรรคอื่นกันเถอะ

52
00:03:53,880 --> 00:03:54,880
แล้วถ้าเราไม่รอล่ะ

53
00:03:55,400 --> 00:03:56,920
พวกเขาก็จะกินเหยื่อ

54
00:03:57,000 --> 00:03:59,960
เป็นแบบนี้ตลอดแหละ
เราได้รับความสนใจแล้ว ทีนี้ก็ตาพวกเขาบ้าง

55
00:04:01,680 --> 00:04:04,320
แต่รายการเราเริ่มช้ากว่า 15 นาทีนะ

56
00:04:05,680 --> 00:04:06,520
ช้ากว่าใคร

57
00:04:07,560 --> 00:04:11,080
ช้ากวามองต่างมุมไง เราควรแกล้งทำเป็น
ไม่ได้แข่งกับรายการนั้นเหรอ

58
00:04:12,200 --> 00:04:14,160
เราควรโกหกกันด้วยไหม

59
00:04:18,080 --> 00:04:18,920
ก็นะ…

60
00:04:19,920 --> 00:04:22,240
เราควรเริ่มรายการเร็วขึ้น 20 นาที

61
00:04:23,960 --> 00:04:26,440
ถ้าเราเริ่มก่อน เราจะจับคนดูได้

62
00:04:27,040 --> 00:04:32,000
- หนึ่งทุ่มห้าสิบห้า ให้ฉันบอกสถานีไหม
- โอเค ได้

63
00:04:33,960 --> 00:04:36,920
- ไปสถานีกันเถอะ
- ได้สิ

64
00:04:38,760 --> 00:04:41,800
- ไม่โกรธแล้วเหรอ
- ฉันไม่ได้โกรธ

65
00:04:45,760 --> 00:04:46,920
ฉันไปแต่งตัวนะ

66
00:05:16,440 --> 00:05:17,280
ลาเล

67
00:05:32,240 --> 00:05:33,240
คราวนี้อะไรอีกล่ะ

68
00:05:36,720 --> 00:05:37,560
ขอบคุณค่ะ

69
00:05:48,360 --> 00:05:50,800
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์ นกน้อย

70
00:05:50,880 --> 00:05:55,200
อุ๊ย สั่งอาหารแล้วเหรอ กินให้อร่อยนะ

71
00:05:55,280 --> 00:05:56,280
ฉันกำลังฉลองน่ะ

72
00:05:56,800 --> 00:05:59,840
จริงเหรอ เราจะฉลองอะไรกันเหรอ

73
00:05:59,920 --> 00:06:02,320
ก็ฉลองที่กุลลงนรกไปแล้วน่ะสิ

74
00:06:03,720 --> 00:06:04,880
อย่าพูดแบบนั้นสิ

75
00:06:04,960 --> 00:06:07,560
คิดว่าอยู่ๆ นางจะโผล่มาเหรอ

76
00:06:09,120 --> 00:06:10,520
เราด่านางไม่ได้หรือไง

77
00:06:12,120 --> 00:06:16,720
- นี่ทูลุมจากเบอร์กามาเหรอ ฉันชอบมาก
- ฉันสั่งออมเล็ตเห็ดไปด้วยนะ

78
00:06:17,240 --> 00:06:20,320
ของโปรดฉันเลย สั่งให้ฉันด้วยสิ

79
00:06:21,000 --> 00:06:23,160
- เริ่ด ขอบใจนะ
- สักครู่ครับ

80
00:06:23,680 --> 00:06:26,760
เออนี่ ฉันเป็นคนพากูลิซกลับมาเองแหละ

81
00:06:27,360 --> 00:06:28,800
ฉันเกลี้ยกล่อมให้นางมา

82
00:06:29,760 --> 00:06:33,200
เราปาร์ตี้กันที่ลอนดอน
แล้วคิดว่า "ทำไมเราต้องแยกกันล่ะ

83
00:06:33,280 --> 00:06:36,120
- เราเลยมาอิสตันบูลด้วยกัน
- โอ้โฮ

84
00:06:37,280 --> 00:06:39,880
เธอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ สุดยอดเลย

85
00:06:40,760 --> 00:06:41,840
ร้ายกาจมาก

86
00:06:43,280 --> 00:06:44,600
แต่ฉันรู้อยู่แล้วละ

87
00:06:44,680 --> 00:06:49,040
เธอสองคนมีความสัมพันธ์ที่น่าทึ่ง
และน่ารักมากจริงๆ

88
00:06:49,120 --> 00:06:50,200
มันชัดเจนมาก

89
00:06:50,280 --> 00:06:51,120
คิดงั้นเหรอ

90
00:06:51,880 --> 00:06:52,760
ถ้าเธอว่างั้น…

91
00:06:54,880 --> 00:06:57,320
ที่รัก ขอแบบนี้อีกที่ค่ะ

92
00:07:01,520 --> 00:07:05,520
หายไปไหนมา
ทำไมไม่บอกไม่กล่าวกันก่อนเลย

93
00:07:05,600 --> 00:07:08,280
- ออกไปก่อนได้ไหม ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่
- ว่าไงนะ

94
00:07:08,360 --> 00:07:10,880
นายได้ยินแล้วนี่
ขอฉันอยู่คนเดียว ฉันเปลี่ยนชุดอยู่

95
00:07:12,160 --> 00:07:13,000
ก็ได้

96
00:07:30,520 --> 00:07:31,560
ฮัลโหล ที่รัก

97
00:07:32,320 --> 00:07:34,520
เป็นไงคะ แคมป์เป็นไงบ้าง

98
00:07:39,960 --> 00:07:40,960
จริงเหรอ

99
00:07:42,440 --> 00:07:45,640
ลูกเป็นอะไรรึเปล่า
แล้วลูกเล่นเกมกับคนอื่นได้ไหม

100
00:07:49,520 --> 00:07:53,080
เซลิม ทายาให้ลูกบ่อยๆ นะ

101
00:07:53,160 --> 00:07:55,600
อย่าลืมล่ะ ไม่งั้นมันจะติดเชื้อ

102
00:07:59,080 --> 00:08:03,560
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันแค่อยากโทรหาคุณ
ก่อนออกอากาศ ฉันคิดถึงคุณน่ะ

103
00:08:07,760 --> 00:08:09,400
ไม่ค่ะ ฉันไม่เป็นไรจริงๆ

104
00:08:11,440 --> 00:08:12,280
ได้ค่ะ ที่รัก

105
00:08:14,200 --> 00:08:15,880
จุ๊บๆ ค่ะ ฝากจุ๊บลูกด้วยนะ

106
00:08:17,240 --> 00:08:18,080
บ๊ายบาย

107
00:08:32,560 --> 00:08:36,840
ฉันบอกว่า "เราคงต้องการสัปดาห์ละสิบวัน
ถ้าจะให้คุณอัสลึพบทุกคนเป็นการส่วนตัว"

108
00:08:36,920 --> 00:08:38,840
เราทำได้แค่โทรศัพท์เท่านั้น

109
00:08:38,920 --> 00:08:40,400
(ยูซุฟ ทุนจา
คุณถูกบล็อก)

110
00:08:40,480 --> 00:08:43,920
- เอาเป็นวันอังคารหน้าไหมคะ
- ได้ เธอจัดการได้เลยนะ

111
00:08:47,560 --> 00:08:49,120
วันนี้ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้ฉันด้วยนะ

112
00:08:49,640 --> 00:08:52,480
- และซิมการ์ดใหม่ด้วย
- เดี๋ยวบ่ายนี้จัดการให้ค่ะ

113
00:08:52,560 --> 00:08:53,920
- อีกเรื่องค่ะ…
- อะไร

114
00:08:54,520 --> 00:08:58,640
คุณเนจมี เจ้าของแฟลตเก่าคุณโทรมาอีกแล้วค่ะ
คุณยังไม่ได้เก็บของออกมาเลย

115
00:08:59,920 --> 00:09:04,280
เขาบอกว่า "ถ้าเธอไม่จ่ายค่าเช่าเพิ่ม
ก็ต้องมาขนของออกไป ไม่งั้นผมจะเอาไปทิ้ง"

116
00:09:04,360 --> 00:09:06,360
อยากทิ้งก็ทิ้งเลย ไอ้หัวขวด

117
00:09:07,160 --> 00:09:09,800
แต่เดี๋ยวก่อนนะ
ฉันต้องไปเอาของบางอย่างจากที่นั่น

118
00:09:10,400 --> 00:09:14,680
- ฉันไปเอามาให้ก็ได้นะคะ
- ดี จัดการเลย

119
00:09:14,760 --> 00:09:15,720
ได้เลยค่ะ

120
00:09:23,360 --> 00:09:26,520
และนั่นคือทั้งหมดจากห้องข่าวคืนนี้ค่ะ คุณผู้ชมที่รัก

121
00:09:26,600 --> 00:09:31,160
ก่อนจบรายการ
เราอยากขอบคุณสปอนเซอร์ของเราก่อน

122
00:09:31,240 --> 00:09:33,960
ทูร์ซันบิสกิตและ Neuro.com เว็บไซต์…

123
00:09:34,040 --> 00:09:36,120
เกลียดชะมัดที่เธอต้องทำแบบนี้

124
00:09:36,200 --> 00:09:37,880
ผมว่าเธอก็เกลียดเหมือนกัน

125
00:09:38,600 --> 00:09:42,400
ลาเล คีรานพูดขอบคุณสปอนเซอร์…
รู้สึกประหลาดจริงๆ

126
00:09:42,960 --> 00:09:44,080
สวัสดีค่ะทุกท่าน

127
00:10:19,560 --> 00:10:20,520
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

128
00:10:31,360 --> 00:10:32,720
ฉันนึกว่าเราโอเคกันซะอีก

129
00:10:35,680 --> 00:10:37,680
ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว นี่มันอะไรกัน

130
00:10:55,600 --> 00:10:56,800
ฉันรู้จักเธอดีนะ

131
00:11:00,560 --> 00:11:01,800
ดียิ่งกว่าใคร

132
00:11:03,280 --> 00:11:04,360
เธอกำลังจะพัง

133
00:11:06,920 --> 00:11:08,120
กำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

134
00:11:11,080 --> 00:11:13,880
สิ่งที่เธอสร้างขึ้นมา
กำลังจะจมเพราะมันรั่ว รู้ตัวไหม

135
00:11:15,760 --> 00:11:17,000
สิ่งที่เกิดขึ้น

136
00:11:17,720 --> 00:11:18,720
ที่มันพังเนี่ย

137
00:11:19,520 --> 00:11:21,280
เผยให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ

138
00:11:23,800 --> 00:11:25,000
มันไม่เวิร์กใช่ไหมล่ะ

139
00:11:27,480 --> 00:11:28,400
มันไม่เวิร์ก

140
00:11:34,320 --> 00:11:36,520
ในประเทศนี้

141
00:11:37,840 --> 00:11:41,400
เซ็กซ์เกี่ยวข้องกับศีลธรรมเสมอถ้าพูดถึงผู้หญิง

142
00:11:41,480 --> 00:11:43,360
- เรื่องจริงนะ
- ไม่จริง

143
00:11:47,480 --> 00:11:49,160
พูดมาได้ไงว่า "ไม่จริง"

144
00:11:49,960 --> 00:11:51,200
คือมันก็จริงแหละ

145
00:11:51,280 --> 00:11:53,320
ผู้หญิงกับเด็กผู้หญิงคือจิตวิญญาณที่อ่อนโยน

146
00:11:53,400 --> 00:11:57,360
พวกเขาต้องป้องกันตัวเอง
จากความไม่สะดวกบางอย่าง โอเค

147
00:11:58,800 --> 00:11:59,720
ฉันหมายถึง…

148
00:12:00,880 --> 00:12:03,400
เพื่อหลีกเลี่ยง
การโดนไอ้ชั่วสักคนข่มเหง ใช่ไหมล่ะ

149
00:12:03,920 --> 00:12:04,760
โอ้โฮ

150
00:12:07,200 --> 00:12:09,840
- คุณอายุเท่าไหร่คะคุณขา
- ฉันดูเหมือนอายุเท่าไหร่ล่ะ

151
00:12:13,240 --> 00:12:18,240
ฉันถามเพราะนายพูดจาฉลาดมาก
และดูเป็นสุภาพบุรุษมาก

152
00:12:24,720 --> 00:12:27,280
- จูบกันไหม
- ไม่

153
00:12:27,360 --> 00:12:29,880
- ทำไมล่ะ
- เวลานี้มันไม่เหมาะ

154
00:12:29,960 --> 00:12:31,960
และฉันไม่อยากปล่อยให้มันค้างคาด้วย

155
00:12:32,520 --> 00:12:33,760
แต่ทำไมล่ะ

156
00:12:36,600 --> 00:12:37,520
ฉันเนี่ย

157
00:12:38,920 --> 00:12:41,120
ปกติจะเป็นคนขี้ขลาดตลอด

158
00:12:42,120 --> 00:12:46,360
แต่ฉันไม่อยากกลัวอีกแล้ว
ฉันไม่อยากเสียใจอะไรทั้งนั้น

159
00:12:46,440 --> 00:12:48,840
ฉันอยากจบเรื่องนี้ในคืนนี้

160
00:12:48,920 --> 00:12:49,800
โอเคไหม

161
00:13:13,840 --> 00:13:15,200
เธอน่ารักมากนะ

162
00:13:34,560 --> 00:13:37,560
อย่านะ ลาเล อย่า

163
00:13:39,160 --> 00:13:40,040
อย่า

164
00:13:41,520 --> 00:13:42,400
อย่า

165
00:13:47,560 --> 00:13:49,560
ไม่ต้องกรอกทุกช่องก็ได้

166
00:13:49,640 --> 00:13:53,240
แต่ส่งไปขออนุญาตผู้ว่าฯ ให้เร็วที่สุด

167
00:13:53,320 --> 00:13:54,840
- ได้ค่ะ จัดการให้เลย
- ขอบคุณ

168
00:13:54,920 --> 00:13:56,400
- ได้ค่ะ
- อรุณสวัสดิ์ครับ

169
00:13:57,040 --> 00:13:58,240
อรุณสวัสดิ์ ยูซุฟ

170
00:13:58,960 --> 00:14:00,800
เมื่อคืนผมส่งอีเมลไปให้คุณแล้ว

171
00:14:02,320 --> 00:14:05,120
อ๋อ ฉันเห็นแล้วละ ขอบใจนะ
เยี่ยมเลย เก่งมาก

172
00:14:05,200 --> 00:14:09,320
ขอบคุณครับ อ้อ ยินดีด้วยนะครับ
สปอนเซอร์ท้ายรายการไม่มีแล้ว

173
00:14:09,400 --> 00:14:12,600
- คุณไม่ต้องขอบคุณใครแล้ว
- อะไรนะ

174
00:14:13,560 --> 00:14:17,000
คนพวกนี้ให้เงินรายการเราไม่ใช่เหรอ
นี่มันเรื่องอะไรกัน

175
00:14:17,080 --> 00:14:18,200
คุณไม่รู้เหรอครับ

176
00:14:18,280 --> 00:14:20,720
- ผมนึกว่าเป็นการตัดสินใจร่วมกัน
- อะไรนะ

177
00:14:21,680 --> 00:14:24,920
- ผมไม่ควรทำให้เรื่องยุ่งไปกว่านี้แล้วละ
- ยูซุฟ พูดมานะ

178
00:14:25,480 --> 00:14:26,320
ฉันฟังอยู่

179
00:14:27,360 --> 00:14:30,400
คุณเคนันจะเป็นผู้ให้ทุนเองครับ

180
00:14:30,480 --> 00:14:32,840
เขายกเลิกค่าผลิตของเขา

181
00:14:34,200 --> 00:14:35,520
คุณไม่รู้จริงๆ เหรอครับ

182
00:14:37,640 --> 00:14:39,560
- ดีจริงๆ
- อรุณสวัสดิ์

183
00:14:40,080 --> 00:14:41,240
อรุณสวัสดิ์

184
00:14:41,320 --> 00:14:43,400
- นายอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ
- จะไปแล้วครับ

185
00:14:43,480 --> 00:14:45,600
ไม่ อย่า อยู่นี่แหละ

186
00:14:46,200 --> 00:14:49,800
นายเขียนบอกในอีเมลว่า
อยากคุยบางอย่างเป็นการส่วนตัวนี่

187
00:14:49,880 --> 00:14:53,480
- ฉันก็อยากฟังเหมือนกัน ว่ามาสิ
- ฉันควรออกไปไหม

188
00:14:53,560 --> 00:14:56,680
ไม่เป็นไรครับ
ที่จริงผมส่งอีเมลหาพวกคุณทั้งสองคน

189
00:14:58,000 --> 00:15:01,040
- ผมมีไอเดียครับ
- ว่ามาสิ ฉันฟังอยู่

190
00:15:06,080 --> 00:15:07,720
คืออย่างนี้ครับ

191
00:15:07,800 --> 00:15:10,360
ผมกำลังคิดจะสร้างบัญชีซุบซิบขึ้นมา

192
00:15:11,000 --> 00:15:12,440
เพื่อปล่อยข่าวจากข้างใน

193
00:15:13,480 --> 00:15:14,320
อะไรนะ

194
00:15:16,200 --> 00:15:17,320
ตอนที่ผมเป็นบุชบุช…

195
00:15:17,400 --> 00:15:20,720
ผมหมายถึง ตอนที่ผมปล่อยข่าวจากข้างใน

196
00:15:20,800 --> 00:15:23,120
ผมรู้สึกว่าคนรู้สึกใกล้ชิดกับลาเลมากขึ้น

197
00:15:23,200 --> 00:15:25,200
เวลาคนเห็นความอ่อนแอของเธอ

198
00:15:25,280 --> 00:15:27,520
หรือคิดได้ว่าเธอก็เป็นคนเหมือนกัน…

199
00:15:27,600 --> 00:15:30,760
- ผมจะพูดให้…
- โอเค ได้ ทำเลย นายทำได้

200
00:15:30,840 --> 00:15:32,960
- พูดอะไรของนายน่ะ
- เดี๋ยวก่อน ลาเล

201
00:15:34,920 --> 00:15:36,600
นายทำได้แต่ระวังด้วยล่ะ

202
00:15:36,680 --> 00:15:40,360
อย่าให้มันดูเหมือนเป็นแอคเคาท์ของพวกด้อม
เราจะคอยช่วยนายเอง ง่ายมาก

203
00:15:41,560 --> 00:15:42,400
ลาเล

204
00:15:43,840 --> 00:15:44,680
โอเค

205
00:15:45,480 --> 00:15:47,160
งั้นผมไปก่อนนะครับ

206
00:15:51,240 --> 00:15:53,600
- รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกไป
- ไม่เป็นไรน่ะ

207
00:15:53,680 --> 00:15:55,320
"ไม่เป็นไร" งั้นเหรอ

208
00:15:56,400 --> 00:16:00,520
แล้วก็ช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม
ว่าทำไมถึงตัดสปอนเซอร์ทิ้ง

209
00:16:00,600 --> 00:16:05,400
- ฉันทำไปเพราะเธอเป็นทุกข์
- อะไรเนี่ย เราเป็นมืออาชีพไม่ใช่เหรอ

210
00:16:06,000 --> 00:16:08,520
นายพูดตลอดว่า "เงินแสดงถึงคุณค่าของเรา"

211
00:16:08,600 --> 00:16:11,280
ส่วนเธอก็พูดว่า "เราไม่ควรคาดหวังเรื่องเงิน"

212
00:16:11,360 --> 00:16:13,800
อย่ามาทำตัวเป็นฮีโร่แบบนี้นะ เคนัน

213
00:16:14,520 --> 00:16:17,760
ทำทำไม อย่า
แล้วนายเป็นใครเหรอถึงทำแบบนั้น

214
00:16:17,840 --> 00:16:20,440
- ฉันเป็นใครงั้นเหรอ
- ใช่ นายเป็นใคร

215
00:16:21,760 --> 00:16:22,600
ไม่ต้องเลย

216
00:16:23,640 --> 00:16:25,440
ไม่ต้องมาดูแลฉัน เคนัน

217
00:16:25,520 --> 00:16:26,440
อย่าทำแบบนี้

218
00:16:26,520 --> 00:16:28,440
ฉันทำไปแล้ว ลาเล และฉันขอโทษ

219
00:16:32,360 --> 00:16:33,560
มันจะไม่เกิดขึ้นอีก

220
00:16:38,720 --> 00:16:40,320
(ได้แล้วค่ะ เขาจะทิ้งของที่เหลือนะคะ)

221
00:17:03,640 --> 00:17:06,400
(ยูซุฟ ทุนจา)

222
00:17:13,760 --> 00:17:16,160
ฉันบอกมันแล้วนะว่าอย่าให้ฉันรอ

223
00:17:16,240 --> 00:17:21,080
คราวก่อนฉันรอตั้งสองชั่วโมง
สุดท้ายมันก็มาและพูดว่า "ขอโทษ"

224
00:17:21,160 --> 00:17:23,520
- เป็นความผิดนายนั่นแหละ ไม่ต้องเลย
- ใครวะเนี่ย

225
00:17:24,640 --> 00:17:27,000
- ฮัลโหล
- นายต้องมานะ มีเรื่องด่วน

226
00:17:27,760 --> 00:17:29,600
- อัสลึเหรอ
- รีบมานะ

227
00:17:32,520 --> 00:17:33,360
โอเค

228
00:17:34,520 --> 00:17:36,960
- ได้ เธออยู่ไหนเนี่ย
- อยู่บ้าน รีบมาเถอะ

229
00:17:39,280 --> 00:17:41,160
ได้ วางสายก่อนนะ

230
00:17:53,920 --> 00:17:54,800
มีอะไร

231
00:17:58,360 --> 00:17:59,360
นายเก่งมากนะ

232
00:18:01,200 --> 00:18:03,200
ฉันภูมิใจที่เห็นนายเป็นแบบนั้น

233
00:18:05,640 --> 00:18:07,880
และมันก็ทำให้ฉันคิดได้ด้วย

234
00:18:10,120 --> 00:18:12,000
เธอกำลังทำอะไรอยู่เหรอ นกน้อย

235
00:18:12,840 --> 00:18:13,680
เปล่านี่

236
00:18:14,600 --> 00:18:16,920
คราวนี้ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

237
00:18:18,960 --> 00:18:20,240
บอกแล้วไง

238
00:18:21,720 --> 00:18:23,400
ฉันคิดได้แล้ว

239
00:18:26,480 --> 00:18:27,480
ฉันว่าเราน่าจะ

240
00:18:28,560 --> 00:18:30,560
ตั้งชื่อความสัมพันธ์ของเรานะ

241
00:18:34,080 --> 00:18:36,240
เราทำให้มันเป็นความสัมพันธ์ที่แท้จริงได้

242
00:18:43,040 --> 00:18:43,880
เธอ…

243
00:18:45,880 --> 00:18:47,840
ฉันนึกว่าเธอไม่อยากมีความสัมพันธ์ซะอีก

244
00:18:48,360 --> 00:18:49,640
ฉันก็เคยคิดแบบนั้นเหมือนกัน

245
00:18:50,440 --> 00:18:54,240
แต่เห็นไหมล่ะ ฉันลุกมาจัดโต๊ะให้นายด้วยนะ

246
00:18:56,560 --> 00:18:57,400
อีกอย่าง…

247
00:18:59,640 --> 00:19:01,120
ฉันให้นายมาออกช่องของเราได้นะ

248
00:19:02,440 --> 00:19:03,760
มาเล่นในลีกใหญ่

249
00:19:05,360 --> 00:19:06,440
ว่าไงล่ะ

250
00:19:08,760 --> 00:19:11,960
แบบนั้น เราจะได้อยู่ด้วยกันทั้งวันเลยนะ

251
00:19:19,120 --> 00:19:20,320
ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้เนี่ย

252
00:19:22,880 --> 00:19:23,720
แบบไหนเหรอ

253
00:19:25,000 --> 00:19:25,840
แบบนี้ไง

254
00:19:27,560 --> 00:19:28,920
มีบาดแผลทางใจในวัยเด็กเหรอ

255
00:19:29,920 --> 00:19:33,680
มีปัญหาเรื่องพ่อแม่เหรอ มันยังไงกัน
ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้

256
00:19:37,240 --> 00:19:38,600
ฉันว่าฉันสบายดีนะ

257
00:19:42,320 --> 00:19:46,160
ก็แค่ฉันเห็นสัจธรรมของชีวิตเท่านั้นเอง
เรียกว่าฉลาดจะดีกว่านะ

258
00:19:48,320 --> 00:19:49,160
ไม่เลย

259
00:19:50,600 --> 00:19:51,720
ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย

260
00:19:56,080 --> 00:19:56,960
บอกมาเถอะนะ

261
00:20:01,560 --> 00:20:04,160
ถ้าเธอไม่บอกว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ฉันจะกลับละ

262
00:20:14,080 --> 00:20:14,920
โอเค

263
00:20:17,360 --> 00:20:18,840
ฉันโตมาในชนบท

264
00:20:23,800 --> 00:20:24,920
ที่ที่การเป็นเด็ก

265
00:20:26,760 --> 00:20:29,120
เละการเป็นผู้หญิงเป็นเรื่องที่ยากที่สุด

266
00:20:41,240 --> 00:20:42,920
อยู่ที่นั่นเรามีชีวิตไม่ได้

267
00:20:45,680 --> 00:20:46,800
ยังไงก็ไม่ได้

268
00:20:48,480 --> 00:20:50,880
พวกเขาจะอัดเราเข้าไปในพื้นที่เล็กๆ นี้

269
00:20:51,920 --> 00:20:56,400
"ห้ามพูด ห้ามห่วงตัวเอง
ห้ามต้องการอะไร ห้ามใช้เงิน"

270
00:20:57,280 --> 00:20:59,000
ที่สำคัญที่สุดคือ "ห้ามฝัน"

271
00:21:01,840 --> 00:21:03,720
แต่เรามองเห็นโลก

272
00:21:04,560 --> 00:21:07,680
เรารู้จักโลก ชีวิตมันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะมาก

273
00:21:08,400 --> 00:21:10,200
เรามองดูชีวิตที่สมบูรณ์แบบ

274
00:21:10,720 --> 00:21:12,840
มองดูคนรวยและมีความสุขพวกนั้น

275
00:21:15,360 --> 00:21:17,320
และเรามีแค่สิ่งเดียว

276
00:21:19,200 --> 00:21:20,760
เรามีเวลาวางแผน

277
00:21:22,800 --> 00:21:27,360
เราใช้เวลาวางแผน
ว่าจะไปที่นั่นยังไง จะโจมตียังไง

278
00:21:29,720 --> 00:21:32,040
เราไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง

279
00:21:32,120 --> 00:21:35,120
แต่เรารู้ว่าชีวิตมีอะไรมากกว่านั้น

280
00:21:38,520 --> 00:21:40,000
เราเรียนรู้ว่าความสุขคืออะไร

281
00:21:40,920 --> 00:21:44,040
ผ่านโซเชียลมีเดียและข่าวในแท็บลอยด์

282
00:21:46,720 --> 00:21:49,920
แฟลตห้องเดียวกับเด็กน่ารักสองคน
เอาความสุขมาให้ไม่ได้หรอก

283
00:21:50,520 --> 00:21:52,840
ไม่มีประโยชน์ที่จะสำนึกบุญคุณเหมือนคนโง่

284
00:21:53,840 --> 00:21:57,520
ฉันเล่นเกมนี้ซ้ำไปซ้ำมาในหัว

285
00:21:59,360 --> 00:22:01,200
ฉันมีเวลาวางแผนเยอะมาก

286
00:22:02,440 --> 00:22:03,800
- เข้าใจไหม
- เข้าใจ

287
00:22:06,800 --> 00:22:07,640
ฉันเข้าใจ

288
00:22:11,800 --> 00:22:14,240
เธอเรียนรู้ชีวิตจากโซเชียลมีเดีย

289
00:22:16,480 --> 00:22:19,360
จากคนบ้าพวกนั้น
มิน่าเธอถึงได้ทำตัวบ้าเหมือนกัน

290
00:22:19,440 --> 00:22:22,160
อย่าไร้สาระน่า กติกามันชัดเจนอยู่แล้ว

291
00:22:23,200 --> 00:22:27,320
กติกาสำหรับเธอคือการโค่นใครสักคนลง
แล้วแย่งตำแหน่งเขามางั้นเหรอ

292
00:22:27,840 --> 00:22:28,880
ถูกต้อง

293
00:22:30,640 --> 00:22:32,320
เพราะทุกบัลลังก์มีเจ้าของหมดแล้ว

294
00:22:33,360 --> 00:22:36,400
เราหาที่นั่งให้ตัวเองไม่ได้หรอก
ถ้าไม่ผลักใครออกไป

295
00:22:40,400 --> 00:22:41,240
ไม่ ฉัน…

296
00:22:42,080 --> 00:22:44,280
ฉันไม่คิดแบบนั้นแล้วก็ไม่อยากคิดแบบนั้นด้วย

297
00:22:46,720 --> 00:22:48,680
มันจะทำให้ฉันเกลียดตัวเอง

298
00:22:51,400 --> 00:22:53,040
เอาละ พอได้แล้ว

299
00:22:56,440 --> 00:22:57,920
เลิกคุยเรื่องจริงจังกันเถอะ

300
00:23:02,680 --> 00:23:04,000
ได้เวลาสนุกกันแล้วนะ

301
00:23:05,560 --> 00:23:06,600
อัสลึ…

302
00:23:08,760 --> 00:23:11,120
ฉันคิดว่าเธอกำลังมีปัญหาขั้นรุนแรงนะ

303
00:23:13,360 --> 00:23:17,880
การเตรียมการทั้งหมดนี่ ที่เธอตามฉันมาที่นี่…
ทั้งหมดเป็นเพราะลาเลจ้างฉันใช่ไหม

304
00:23:19,800 --> 00:23:22,200
เธอควรรีบไปหาหมอซะนะ

305
00:23:23,760 --> 00:23:25,760
เธอต้องรับการรักษาอย่างจริงจัง

306
00:23:30,520 --> 00:23:31,600
ไสหัวไป

307
00:23:35,480 --> 00:23:36,680
ไปสิ!

308
00:24:33,320 --> 00:24:36,800
(ลาเล คีราน
มือถือ)

309
00:24:42,360 --> 00:24:43,720
ลูกแม่!

310
00:24:43,800 --> 00:24:45,520
- แม่
- แม่คิดถึงพวกหนูมากเลย

311
00:24:47,840 --> 00:24:50,640
แม่คะ มิลาทำฟาวล์ตอนเล่นวอลเลย์บอลด้วยค่ะ

312
00:24:50,720 --> 00:24:53,000
เด็กผู้ชายคนนั้นผลักหนูค่ะ ดูสิ

313
00:24:53,520 --> 00:24:55,200
โธ่ ลูกแม่

314
00:24:55,280 --> 00:24:57,840
ลูกสาวเรามีเรื่องกับคนอื่นได้
แม้กระทั่งตอนแข่งวอลเลย์บอล

315
00:24:57,920 --> 00:25:00,160
- จริงเหรอ
- เราสั่งพิซซ่าระหว่างนั่งรถกลับบ้านค่ะ

316
00:25:00,240 --> 00:25:02,480
- ใชค่ะ
- นึกว่าเราจะกินมื้อค่ำกันซะอีก

317
00:25:02,560 --> 00:25:05,280
พวกเขาอยากกินพิซซ่าน่ะ
เร็วเข้า ไปล้างมือซะ

318
00:25:05,360 --> 00:25:06,320
- เร็วเข้า
- ไปจ้ะ

319
00:25:07,080 --> 00:25:07,920
หลบไปสิ

320
00:25:10,800 --> 00:25:11,920
เป็นไงบ้าง

321
00:25:12,000 --> 00:25:13,080
กอดฉันเดี๋ยวนี้เลย

322
00:25:18,320 --> 00:25:20,440
ผมดูคุณด้วยนะ ทุกอย่างเยี่ยมมาก

323
00:25:21,040 --> 00:25:23,480
คุณทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ เลย สู้ๆ นะ

324
00:25:24,000 --> 00:25:25,440
ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นเลย

325
00:25:25,520 --> 00:25:26,720
คุณรู้สึกยังไง

326
00:25:28,360 --> 00:25:29,720
ไปเที่ยวกันเถอะ

327
00:25:31,320 --> 00:25:32,440
แค่เราสองคน

328
00:25:33,960 --> 00:25:35,720
ไปกันนะ นะคะ

329
00:25:36,600 --> 00:25:39,920
(ห้องข่าวกับลาเล คีราน
กุนเจทีวี)

330
00:25:42,760 --> 00:25:44,080
- ว่าไง
- ก็ดี นายล่ะ

331
00:25:44,160 --> 00:25:45,000
ก็ดี

332
00:25:50,800 --> 00:25:53,640
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเคนัน
เอกสารได้แล้วนะครับ

333
00:25:54,440 --> 00:25:56,080
เมื่อคืนนายอยู่ที่ไหน

334
00:25:59,400 --> 00:26:01,320
- ว่าไงนะครับ
- ฉันถามชัดเจนแล้วนะ

335
00:26:01,400 --> 00:26:03,960
เมื่อคืนอยู่ไหน ทำงานอยู่กับลาเลรึเปล่า

336
00:26:04,040 --> 00:26:07,880
เปล่าครับ ผมทำคนเดียว
แต่แน่นอนว่าคุณลาเลให้คำแนะนำครับ

337
00:26:07,960 --> 00:26:08,800
สรุปว่าไง

338
00:26:09,960 --> 00:26:10,880
นายอยู่ที่ไหน

339
00:26:12,680 --> 00:26:13,840
อยู่บ้านครับ ทำไมเหรอ

340
00:26:16,000 --> 00:26:17,960
- ยูซุฟ อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์ครับ

341
00:26:18,040 --> 00:26:20,640
- อรุณสวัสดิ์
- สุดสัปดาห์นี้ฉันไม่อยู่นะ

342
00:26:20,720 --> 00:26:24,320
มาสรุปทุกอย่างกันวันศุกร์หลังจบรายการนะ

343
00:26:24,400 --> 00:26:25,720
- โอเคไหม
- ไม่โอเค

344
00:26:26,520 --> 00:26:28,560
- ทำไม
- เราจะจัดงานเลี้ยงกัน

345
00:26:29,120 --> 00:26:31,280
ได้เวลาที่เราจะกลับลงสนามแล้ว

346
00:26:31,360 --> 00:26:34,120
โอเค เราจัดงานเลี้ยงสัปดาห์หน้าก็ได้นี่

347
00:26:34,200 --> 00:26:35,560
จะรีบไปไหน

348
00:26:35,640 --> 00:26:38,880
สุดสัปดาห์นี้เธอมีเรื่องอะไร
สำคัญกว่าเรื่องนี้เหรอ

349
00:26:40,400 --> 00:26:43,520
ฉันจะไปพักผ่อนกับสามี ฉันคิดถึงเขา

350
00:26:45,840 --> 00:26:47,040
งั้นตามสบาย

351
00:26:48,160 --> 00:26:49,520
ขอบคุณ ยูซุฟ

352
00:26:49,600 --> 00:26:50,440
ครับ

353
00:26:53,400 --> 00:26:54,320
ไปได้แล้ว

354
00:26:54,400 --> 00:26:56,840
ครับ โชคดีนะครับ คุณเคนัน

355
00:27:02,160 --> 00:27:04,040
ไม่ไหวกับเรื่องต่ำตมของนางแล้วนะ

356
00:27:04,600 --> 00:27:05,640
งี่เง่าชะมัด

357
00:27:06,280 --> 00:27:08,800
ยัยตลาดล่างนั่นสมกับที่มาจากที่ต่ำจริงๆ

358
00:27:11,440 --> 00:27:13,480
เห็นรูปล่าสุดของอัสลึหรือยัง

359
00:27:13,560 --> 00:27:17,400
- ว่อนทั่วทวิตเตอร์เลย ดูสิ
- ออกมาจากกองขยะของแท้

360
00:27:17,480 --> 00:27:19,800
- เอาจริงดิ
- ตลาดล่างจริงๆ

361
00:27:22,200 --> 00:27:24,680
ทีนี้นางจะโผล่หน้าออกทีวียังไงเนี่ย

362
00:27:25,640 --> 00:27:27,880
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

363
00:27:27,960 --> 00:27:30,080
ฉันรู้สึกเลยค่ะว่าเจ้าของแฟลตจงใจเล่นงานคุณ

364
00:27:30,160 --> 00:27:34,120
เขาอาจจะอิจฉาก็ได้ ไม่รู้สิ
ฉันคิดว่าเขาอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่ๆ

365
00:27:34,200 --> 00:27:38,000
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ
ฉันอยากจะแก้ไขเรื่องนี้ได้เหมือนกัน

366
00:27:38,080 --> 00:27:39,160
ขอโทษด้วยนะคะ

367
00:27:41,120 --> 00:27:42,760
เอามือถือเธอมาซิ

368
00:27:44,680 --> 00:27:46,200
ได้ค่ะ ทำไมเหรอคะ

369
00:27:48,640 --> 00:27:49,880
ฉันจะอ่านโพสต์หน่อย

370
00:27:51,240 --> 00:27:56,200
ฉันไม่ควรใช้บัญชีของตัวเอง
เผื่อมือลั่นไปกดไลก์อะไรเข้า

371
00:28:02,720 --> 00:28:07,280
อันที่จริง เพราะคุณเป็นคนดัง…
ฉันไม่ควรพูดแบบนี้หรอกค่ะ

372
00:28:07,360 --> 00:28:10,040
แต่ฉันคิดว่าคุณน่าจะเปิดแอคหลุมนะคะ

373
00:28:10,120 --> 00:28:11,320
(ไง ที่รัก!)

374
00:28:11,400 --> 00:28:12,240
จริงด้วย

375
00:28:13,520 --> 00:28:15,640
ฉันไม่เคยนึกถึงเรื่องแอคหลุมเลยนะเนี่ย

376
00:28:21,560 --> 00:28:22,720
(เห็นข้อความล่าสุดของฉันไหม)

377
00:28:22,800 --> 00:28:24,360
(เธอก็พูดถูกนะ)

378
00:28:27,640 --> 00:28:29,480
(งั้นคืนนี้มาบ้านฉันใช่ไหม)

379
00:28:43,720 --> 00:28:46,680
คุณกูลิซอยากพบคุณตอน 11 โมง
ที่ห้องทำงานเธอ อีกแปดนาทีนะคะ

380
00:28:56,960 --> 00:28:58,520
โปรดิวเซอร์ของพวกเธออยู่ไหน

381
00:28:58,600 --> 00:29:00,760
- เขาชื่ออะไรนะ
- หมายถึงฮาคานเหรอ

382
00:29:01,280 --> 00:29:04,680
วันนี้เขาจะมาสาย เขากับเมียไปบำบัดชีวิตคู่น่ะ

383
00:29:04,760 --> 00:29:06,240
เขาซึมเศร้ามาก

384
00:29:07,600 --> 00:29:08,440
เอาเถอะ

385
00:29:09,000 --> 00:29:11,800
เรายังไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยตั้งแต่ฉันมา

386
00:29:11,880 --> 00:29:14,880
จริงด้วย เราควรคุยเรื่องต่างๆ กันเนอะ

387
00:29:14,960 --> 00:29:17,760
ยังไม่คุยยาวหรอก วันนี้ฉันมีประชุมเยอะมาก

388
00:29:19,080 --> 00:29:20,440
ว่ามาเลยจ้ะ กูลิซ

389
00:29:22,200 --> 00:29:23,200
มูเกจ๊ะ

390
00:29:23,280 --> 00:29:26,040
พ่อแม่เธอเคยทำงานอะไรนะ เป็นหมอใช่ไหม

391
00:29:26,120 --> 00:29:30,400
ไม่ใช่จ้ะ นั่นพ่อแม่ลาเล
พ่อฉันเคยอยู่กระทรวงการต่างประเทศน่ะ

392
00:29:30,480 --> 00:29:32,560
ดีจัง เป็นคนชั้นสูง

393
00:29:33,400 --> 00:29:37,960
คนเราต้องอยู่ในชนชั้นที่เราช่วยเหลือได้ ว่าไหม

394
00:29:38,040 --> 00:29:40,120
ไม่งั้นจะยืนเด่นเป็นสง่าได้ยังไง

395
00:29:41,000 --> 00:29:45,360
เราต้องมีค่าพอสำหรับตำแหน่งของเรา
ไม่งั้นเราจะรู้สึกแปลกแยก

396
00:29:46,040 --> 00:29:49,840
เราจะเจอแต่ปัญหาต่ำตมตลอด
มันเป็นเรื่องของการเจียมตัวน่ะ

397
00:29:53,760 --> 00:29:57,720
กูลิซ ฉันนึกว่าเธออยากคุยเรื่องทั่วไปซะอีก

398
00:29:57,800 --> 00:30:01,160
ที่ฉันจะบอกก็คือ ในเมื่อฉันมาอยู่ที่นี่แล้ว…

399
00:30:03,800 --> 00:30:05,640
สวัสดี เดเร็น เป็นไงบ้าง

400
00:30:05,720 --> 00:30:08,040
ใช่ ฉันติดต่อนายไม่ได้น่ะ

401
00:30:09,080 --> 00:30:12,040
จะแต่งงานเหรอ
นายยังเด็กอยู่เลย อย่าไร้สาระน่ะ

402
00:30:12,760 --> 00:30:16,080
แป๊บนะ มีสายซ้อน เดี๋ยวฉันโทรกลับนะ บาย

403
00:30:18,640 --> 00:30:23,200
พ่อเหรอคะ ได้ค่ะ หนูจะไป
นี่เพิ่ง 11 โมงเอง โอเคค่ะ บาย

404
00:30:32,160 --> 00:30:33,840
อ่อ ฉันจะไปแล้วละ

405
00:30:34,360 --> 00:30:38,840
- พวกเธอมาใหม่หลังจบรายการนะ แล้วคุยกัน
- ได้เลย งั้นฉันกลับไปทำงานนะ

406
00:30:40,560 --> 00:30:42,480
อัสลึ เดินไปกับฉันหน่อย ที่รัก

407
00:30:51,920 --> 00:30:54,080
เรื่องแฟลตเธอนั่นมันอะไรกัน

408
00:30:55,240 --> 00:30:56,920
ไม่มีอะไรที่ฉันจัดการไม่ได้หรอก

409
00:30:58,000 --> 00:30:59,760
รู้ไหมว่าฝีมือใคร

410
00:30:59,840 --> 00:31:04,200
แต่ก็นะ เธอร้ายกับทุกคน คงมีอริเยอะไม่เบา

411
00:31:04,280 --> 00:31:05,720
ฉันจะจัดการเรื่องนี้น่ะ กูลิซ

412
00:31:06,280 --> 00:31:09,160
- ไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องกังวล
- ก็ได้

413
00:31:17,120 --> 00:31:19,600
ดี เตรียมให้พร้อมก่อนเริ่มรายการนะ

414
00:31:19,680 --> 00:31:21,280
ได้ค่ะ คุณมูเก ไม่ต้องห่วง

415
00:31:23,240 --> 00:31:24,080
มูเก

416
00:31:24,840 --> 00:31:26,840
- ว่าไงที่รัก
- ฉันมีเรื่องจะถามหน่อย

417
00:31:26,920 --> 00:31:30,880
- เธอเคยไปบ้านฉันไหม
- เมื่อไม่นานมานี้ไง เราไปปาร์ตี้กัน

418
00:31:30,960 --> 00:31:33,720
ไม่ใช่บ้านนั้น บ้านเก่าที่โมดาน่ะ

419
00:31:33,800 --> 00:31:36,200
ไม่อะ ฉันไม่เคยไปที่นั่น

420
00:31:36,280 --> 00:31:40,520
แปลกจัง ฉันจำได้ว่า
บอกให้เธอจอดรถในอาคารจอดรถ

421
00:31:41,920 --> 00:31:45,480
ไม่อะ ฉันไม่มีความทรงจำนั้นเลย
ฉันจำไม่ได้เลย

422
00:31:46,400 --> 00:31:49,720
อ่อ โทษที ฉันขอโทษ ฉันสับสนน่ะ โทษทีนะ

423
00:31:49,800 --> 00:31:50,800
เรื่องปกติน่ะ

424
00:31:54,440 --> 00:31:56,200
นางกำลังจะเป็นบ้าแล้วแน่ๆ

425
00:31:56,960 --> 00:31:58,640
ทำไมฉันต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ

426
00:32:00,760 --> 00:32:04,600
เมื่อสงครามร้อนระอุขึ้น คนที่อยู่บนบัลลังก์ก็สับสน

427
00:32:05,880 --> 00:32:10,880
พวกเขาแยกไม่ออกว่าอะไรถูกอะไรผิด
และไม่มีเวลาจะคิดทบทวนด้วย

428
00:32:11,600 --> 00:32:15,840
พวกเขารู้ว่าตัวเองจะล้ม
พวกเขารู้สึกได้ แต่ก็ยังวิ่งต่อไป

429
00:32:17,240 --> 00:32:21,480
เพราะพวกเขาต้องแสดง
ต้องทำอะไรสักอย่างต่อไป

430
00:32:21,560 --> 00:32:22,480
สิบวินาทีสุดท้าย

431
00:32:28,240 --> 00:32:31,720
ห้า สี่ สาม

432
00:32:31,800 --> 00:32:34,520
สอง หนึ่ง

433
00:32:34,600 --> 00:32:35,920
ถ่ายทอดสดแล้ว อัสลึ

434
00:32:36,000 --> 00:32:37,960
สวัสดีตอนเย็นค่ะ คุณผู้ชมที่รัก

435
00:32:38,040 --> 00:32:41,040
วันนี้ตุรกีพูดคุยกันหลายเรื่องเลยค่ะ

436
00:32:41,120 --> 00:32:45,200
ฉันมาที่นี่เพื่อมอบความพิเศษ
ในหัวข้อมาแรงประจำวันให้คุณ

437
00:32:45,720 --> 00:32:46,680
แต่…

438
00:32:47,800 --> 00:32:49,000
ก่อนอื่น…

439
00:32:50,440 --> 00:32:51,280
อาลีที่รัก

440
00:32:52,360 --> 00:32:53,760
เอารูปขึ้นจอเลยค่ะ

441
00:32:58,800 --> 00:33:00,000
เห็นรูปนี้กันรึยังคะ

442
00:33:02,280 --> 00:33:04,960
ถ้าคุณชอบเสพข่าว คุณคงเห็นแล้ว

443
00:33:08,000 --> 00:33:09,080
นี่คือ…

444
00:33:09,160 --> 00:33:10,080
จิมมี่ตามอัสลึไป

445
00:33:10,160 --> 00:33:13,240
แฟลตที่ฉันเคยอยู่ตอนที่ฉันเพิ่งมาอิสตันบูล

446
00:33:13,320 --> 00:33:15,200
และฉันอยู่ที่นั่นนานมาก

447
00:33:15,840 --> 00:33:19,160
รูปพวกนี้ถูกโพสต์ลงโซเชียลมีเดียวันนี้

448
00:33:20,640 --> 00:33:23,240
แต่ฉันอยากให้คุณดูมากกว่านี้อีกค่ะ

449
00:33:32,200 --> 00:33:33,920
พวกนี้คือรูปที่ฉันเคยถ่าย

450
00:33:35,000 --> 00:33:38,720
ฉันส่งไปให้เจ้าของแฟลตเพื่อแจ้งเขาว่า
แฟลตมีปัญหาที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

451
00:33:38,800 --> 00:33:40,120
แต่เขาไม่สนใจด้วยซ้ำ

452
00:33:40,720 --> 00:33:41,560
และนี่แหละค่ะ

453
00:33:43,160 --> 00:33:44,520
ปูมหลังของฉัน

454
00:33:46,080 --> 00:33:50,080
ฉันไม่ได้เกิดมาโชคดี
ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคนสำคัญ

455
00:33:53,560 --> 00:33:56,800
พ่อฉันไม่ได้เคยทำงานอยู่กระทรวงต่างประเทศ
ไม่ได้เป็นข้าราชการระดับสูง

456
00:33:56,880 --> 00:33:58,400
พ่อฉันเป็นแค่ข้าราชการคนนึง

457
00:33:58,480 --> 00:34:00,880
พ่อแม่ฉันไม่ได้เป็นหมอ

458
00:34:00,960 --> 00:34:03,560
ฉันไม่ได้จบจากโรงเรียนเอกชนอย่างฟรังโกโฟน

459
00:34:04,800 --> 00:34:07,000
ฉันไต่เต้าจนมาถึงจุดนี้ด้วยตัวเอง

460
00:34:08,280 --> 00:34:11,120
และฉันก็ภูมิใจที่ทำได้

461
00:34:12,080 --> 00:34:15,040
หวังว่าฉันจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนหนุ่มสาว

462
00:34:15,120 --> 00:34:17,120
ที่เกิดมาด้อยโอกาสได้นะคะ

463
00:34:18,560 --> 00:34:21,400
ตอนนี้ มาเข้าข่าวกันเลยดีกว่าค่ะ

464
00:34:25,320 --> 00:34:28,920
คุณลาเล สวัสดีครับ
เอ่อ ก่อนที่เราจะออกอากาศ

465
00:34:38,040 --> 00:34:39,800
- คุณโอเครึเปล่าครับ
- ไม่

466
00:34:41,360 --> 00:34:42,640
ไม่โอเคเลยสักนิด

467
00:34:45,720 --> 00:34:47,800
ฉันทำอะไรผิดเหรอ ยูซุฟ

468
00:34:48,480 --> 00:34:49,840
ฮะ นายคิดว่าอะไร

469
00:34:49,920 --> 00:34:52,920
ฉันต้องทำอะไรผิดพลาดไปแน่ๆ

470
00:34:54,080 --> 00:34:55,760
เวลาที่ทุกอย่างมันช่าง…

471
00:34:55,840 --> 00:34:57,400
มันเละเทะไปหมด

472
00:34:58,480 --> 00:35:01,360
ฉันจะพยายามไปทำไมเนี่ย
ฉันเป็นดอนกิโฆเต้เหรอ

473
00:35:01,440 --> 00:35:04,480
ฉันกำลังทำสงครามกับกังหันลมเหรอ
ฉันทำอะไรอยู่ ฉัน…

474
00:35:05,120 --> 00:35:08,880
ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันกลับบ้านไปอบขนมให้ลูกกินดีกว่า

475
00:35:09,920 --> 00:35:10,760
มันคืออะไร…

476
00:35:13,920 --> 00:35:15,560
ผมจะไปตามคุณเคนันมาให้นะครับ

477
00:35:15,640 --> 00:35:16,760
ไม่ๆ เดี๋ยวก่อน

478
00:35:17,440 --> 00:35:21,840
- โทษนะ แต่ทำไมเหรอ ฉันไม่เข้าใจ
- ก็ได้ครับ ผมไม่ไปตามก็ได้

479
00:35:21,920 --> 00:35:23,280
ไม่ ฉันอยากรู้

480
00:35:23,360 --> 00:35:27,920
ทำไมนายถึงต้องการคุณเคนันตอนนี้
ในเวลาที่ฉันเป็นแบบนี้

481
00:35:28,480 --> 00:35:30,200
ช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม

482
00:35:33,680 --> 00:35:34,880
เขารู้จักคุณดี

483
00:35:38,080 --> 00:35:39,880
เขาเข้าใจคุณและหาทางออกได้

484
00:35:42,680 --> 00:35:44,040
เขารู้ว่าจะอยู่เคียงข้างคุณยังไง

485
00:35:45,600 --> 00:35:47,960
และเรื่องนั้นคุณคิดผิดนะครับ

486
00:35:48,960 --> 00:35:50,600
เรื่องพวกนี้มันก็แค่ประเดี๋ยวประด๋าว

487
00:35:51,400 --> 00:35:55,240
จะเกิดมาด้อยโอกาส
หรือเป็นชนชั้นสูงก็ไม่สำคัญหรอกครับ

488
00:35:57,080 --> 00:35:59,840
สิ่งสำคัญคือคนที่ทุ่มเทเต็มที่
เพื่อทำงานดีๆ ย่อมชนะ

489
00:36:02,040 --> 00:36:03,840
คนที่เคารพงานของตัวเองน่ะเหรอ

490
00:36:08,320 --> 00:36:10,000
ใช่ คนที่เคารพงานของตัวเอง

491
00:36:10,520 --> 00:36:11,760
เหมือนที่คุณชอบพูดเสมอ

492
00:36:19,800 --> 00:36:23,160
วันนี้ยุ่งมากเลยเนอะ สาวๆ เราไม่ได้คุยกันเลย

493
00:36:24,840 --> 00:36:28,080
เมื่อเช้าฉันพูดเรื่องอะไรแล้วนะ
ฉันพูดถึงไหนแล้ว

494
00:36:29,160 --> 00:36:31,160
ฉันต้องการการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

495
00:36:31,240 --> 00:36:32,520
ทุกด้านเลย

496
00:36:33,160 --> 00:36:37,120
เพราะบางอย่างมันก็ดูย่ำแย่ และเก่าไปแล้ว

497
00:36:38,080 --> 00:36:38,920
แต่นั่นแหละ

498
00:36:40,800 --> 00:36:42,200
การเปลี่ยนแปลงเริ่มแล้ว

499
00:36:42,280 --> 00:36:45,080
ด้วยการที่ฉันอยู่ที่นี่ตอนนี้ ฉันจะเปลี่ยนทุกอย่าง

500
00:36:45,160 --> 00:36:46,680
แบบนั้นก็เจ๋งเลย กูลิซ

501
00:36:46,760 --> 00:36:49,440
ฉันเองก็เห็นเหมือนกันว่ามันมีปัญหาอยู่

502
00:36:50,720 --> 00:36:54,640
- ไว้เราคุยกันนะ
- ปัญหา ภาระ…

503
00:36:55,640 --> 00:36:57,840
ยังไงการเปลี่ยนแปลงก็เป็นสิ่งที่ต้องทำ

504
00:36:58,640 --> 00:37:01,440
- ใช่ไหม มูเกที่รัก
- ใช่แล้วที่รัก ใช่เลย

505
00:37:02,800 --> 00:37:06,200
นั่นแหละ ฉันคิดว่าต้องบอกให้พวกเธอรู้น่ะ

506
00:37:06,280 --> 00:37:07,240
ดีมากจ้ะ

507
00:37:07,320 --> 00:37:10,240
ดีที่แจ้งเรา มาหวังให้เกิดสิ่งที่ดีที่สุดขึ้นกันเถอะ

508
00:37:13,480 --> 00:37:14,320
อัสลึที่รัก

509
00:37:15,400 --> 00:37:18,760
หาตัวคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์วันนี้
แล้วจัดการซะนะ

510
00:37:18,840 --> 00:37:21,080
ฉันไม่อยากให้มีข่าวฉาวอะไรอีกแล้ว

511
00:37:22,960 --> 00:37:26,400
- แต่ฉันว่านางพลิกสถานการณ์ได้แล้วนะ
- ฉันว่าไม่

512
00:37:27,400 --> 00:37:28,320
โอเคไหม ที่รัก

513
00:37:29,680 --> 00:37:30,520
โอเค

514
00:37:31,920 --> 00:37:32,840
ได้อยู่แล้ว

515
00:37:34,360 --> 00:37:36,680
ฉันคิดไว้ว่าจะเปลี่ยนการออกแบบฉากนิดหน่อยนะ

516
00:37:36,760 --> 00:37:39,680
ไหนๆ ก็พูดเรื่องนี้แล้ว เธออยากฟังไหม

517
00:37:40,880 --> 00:37:43,040
เราสามารถเปลี่ยนการออกแบบฉาก…

518
00:37:43,120 --> 00:37:45,280
ไม่มีพันธมิตรในป่า

519
00:37:46,120 --> 00:37:47,640
สัตว์ทุกตัวเดินตามลำพัง

520
00:37:49,400 --> 00:37:52,160
ถ้าวันนึงคุณไปเป็นเพื่อนกับงู

521
00:37:53,960 --> 00:37:56,640
ขอให้รู้ไว้เลยว่าคุณจะเป็นคนแรกที่โดนกัด

522
00:38:06,680 --> 00:38:08,640
แม่คะ อย่าไปเลย

523
00:38:08,720 --> 00:38:11,000
ไม่เอาน่า ก็แค่สองวันเอง

524
00:38:11,080 --> 00:38:12,120
ก็นั่นแหละ

525
00:38:12,720 --> 00:38:13,600
ไม่ต้องเลย

526
00:38:14,120 --> 00:38:17,280
พ่อรู้นะว่าลูกอยากใช้เวลาสองวัน
อยู่กับเอบรูจะแย่แล้ว

527
00:38:18,400 --> 00:38:21,440
- ไม่ต้องห่วงนะคะ
- ผมจะเอาของไปเก็บในรถนะ

528
00:38:21,520 --> 00:38:22,720
ค่ะ ที่รัก

529
00:38:23,320 --> 00:38:25,680
- เปิดมือถือไว้ตลอดนะ
- ได้ค่ะ

530
00:38:25,760 --> 00:38:27,880
ฉันจะโทรมาส่งข่าวตลอด

531
00:38:33,880 --> 00:38:35,160
มากอดที

532
00:38:36,880 --> 00:38:38,800
- ลาเล
- เบาๆ หน่อยลูก

533
00:38:39,680 --> 00:38:42,520
- กำลังไปค่ะ ที่รัก บายจ้ะ
- บายค่ะ

534
00:38:43,720 --> 00:38:44,720
มาแล้วค่ะ ที่รัก

535
00:38:52,200 --> 00:38:54,640
- เอบรู พาเด็กๆ ไปที่ห้องพวกเขาทีได้ไหม
- ได้ค่ะ

536
00:38:54,720 --> 00:38:56,080
- บายจ้ะ
- บ๊ายบายค่ะ

537
00:39:07,640 --> 00:39:08,640
ผมไปรอในรถนะ

538
00:39:15,960 --> 00:39:17,080
เข้ามาสิ

539
00:43:06,800 --> 00:43:08,800
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล