1 00:00:12,720 --> 00:00:14,120 ผู้คนโหดร้ายเกินไป 2 00:00:14,200 --> 00:00:15,800 (การบูลลี่ทำให้เกิดการสูญเสีย) 3 00:00:15,880 --> 00:00:17,520 (ทำแบบนี้กับเด็กสาวคนนึงได้ไง) 4 00:00:18,000 --> 00:00:20,480 (แฟนเธอโทษอัสลึ นางจะทนอยู่กับมันได้ยังไงนะ) 5 00:00:20,960 --> 00:00:22,880 (แบนอัสลึ!) (อัสลึลาออกกี่โมง!) 6 00:00:22,960 --> 00:00:25,960 (เธอจะต้องรับผิดชอบ!) (เอานางออกไป ไม่งั้นเลิกดูช่องนี้) 7 00:00:26,440 --> 00:00:29,120 (แบนมองต่างมุม) (เลิกดูเด็ดขาด!) 8 00:00:29,600 --> 00:00:31,240 (แบนเอ็มโอเอ็น5) (ดูช่องอื่นก็ได้โว้ย!) 9 00:00:32,760 --> 00:00:35,840 ฉันว่าพวกเขาต้องไล่อัสลึออกแน่ นางโดนแบนขนาดนี้ 10 00:00:35,920 --> 00:00:37,680 ใช่ โดนหนักมาก 11 00:00:37,760 --> 00:00:40,360 ชัวร์ป้าบ นางทำให้พังได้ทั้งสถานีเลยนะ 12 00:00:40,440 --> 00:00:42,480 นางน่าจะเอารางวัลฟาดกบาลตัวเอง… 13 00:00:42,560 --> 00:00:46,280 - วันนี้พวกเขาไม่ให้นางจัดรายการแน่ - ไม่หรอก คงให้บอกลาแหละ 14 00:00:46,360 --> 00:00:48,880 - อีกอย่าง นางต้องขอโทษด้วย - พนันกันไหมล่ะ 15 00:00:48,960 --> 00:00:50,960 - เลี้ยงเหล้าฉันนะ - ได้เลย 16 00:00:51,040 --> 00:00:51,880 นางมาแล้ว 17 00:00:53,720 --> 00:00:57,240 (มองต่างมุม กับอัสลึ ทูนา) 18 00:01:03,000 --> 00:01:07,240 คุณอัสลึครับ คุณกุลเรียกหาคุณค่ะ เธออยู่ในห้องทำงาน 19 00:01:10,120 --> 00:01:10,960 กุลเหรอ 20 00:01:12,800 --> 00:01:14,440 - ตอนนี้เหรอ - ใช่ค่ะ 21 00:01:18,200 --> 00:01:19,040 ได้ 22 00:01:21,840 --> 00:01:22,680 อรุณสวัสดิ์ค่ะ 23 00:01:24,120 --> 00:01:26,480 - เป็นไงคะ - ก็ดี 24 00:01:29,600 --> 00:01:31,520 ฉันจะพูดกับเธอยังไงดีนะ ฮะ 25 00:01:33,360 --> 00:01:36,400 - เราทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว - ไม่เห็นจะมีอะไรเลย 26 00:01:37,840 --> 00:01:39,680 ฉันจะแก้ไขเรื่องนี้เอง ไม่ต้องห่วง 27 00:01:41,040 --> 00:01:42,880 เธอจะแก้ไขมันงั้นเหรอ 28 00:01:44,480 --> 00:01:47,240 ใช่ค่ะ เย็นนี้ฉันจะสัมภาษณ์สดเอ็มเรในรายการ 29 00:01:47,320 --> 00:01:48,800 แล้วเราก็จะหมดปัญหา 30 00:01:48,880 --> 00:01:50,240 แล้วเด็กคนนั้นล่ะ 31 00:01:51,000 --> 00:01:51,920 ตอนนี้อยู่ไหน 32 00:01:52,680 --> 00:01:53,520 ไม่รู้สิคะ 33 00:01:54,600 --> 00:01:56,200 มูเกยังไม่ตอบเลย 34 00:01:58,440 --> 00:02:00,800 อัสลึที่รัก 35 00:02:01,360 --> 00:02:02,760 เราเป็นเพื่อนกันนะ 36 00:02:04,200 --> 00:02:06,400 เราเดินบนเส้นทางเดียวกันมาด้วยกัน 37 00:02:08,840 --> 00:02:09,840 แต่ก็นะ… 38 00:02:11,400 --> 00:02:14,280 สถานการณ์ตอนนี้มันชัดเจนแล้ว ว่าไหม 39 00:02:15,400 --> 00:02:18,600 ฉันต้องปกป้องบริษัทที่ฉันเป็นตัวแทน 40 00:02:18,680 --> 00:02:20,840 ไม่งั้นเราจะพังกันหมด 41 00:02:24,320 --> 00:02:27,600 หมาย… หมายความว่าไงคะ 42 00:02:28,680 --> 00:02:29,880 หมายความว่าเธอควร 43 00:02:31,200 --> 00:02:32,200 พักผ่อนสักหน่อยไง 44 00:02:32,880 --> 00:02:35,360 ลาพักร้อน หนีจากเรื่องทั้งหมดซะ 45 00:02:35,440 --> 00:02:38,080 ระหว่างนี้ ทุกอย่างจะสงบลงเล็กน้อย 46 00:02:39,160 --> 00:02:40,480 เรื่องปกติน่ะ 47 00:02:41,640 --> 00:02:43,560 เราจะเรียกมันว่า "ความเหนื่อยล้าทางจิตใจ" 48 00:02:47,680 --> 00:02:49,920 กุล นี่คุณไล่ฉันออกเหรอ 49 00:02:51,880 --> 00:02:56,800 อย่าใช้คำนั้นเลย แต่ฉันรู้สึกว่าเราต้องพักก่อน 50 00:02:57,760 --> 00:02:59,080 เพื่อพวกเราทุกคน 51 00:03:00,840 --> 00:03:02,680 ผู้ชมจะได้ใจเย็นลง 52 00:03:03,680 --> 00:03:08,040 พรุ่งนี้คนก็คุยเรื่องอื่นกันแล้ว เรื่องนี้ก็จะถูกลืม 53 00:03:09,040 --> 00:03:10,320 ไม่ต้องกังวลหรอกนะ 54 00:03:23,560 --> 00:03:25,080 บ้าเอ๊ย! 55 00:03:26,760 --> 00:03:28,520 - ออกไป! - คุณอัสลึ! 56 00:03:28,600 --> 00:03:33,240 ออกไป! 57 00:03:33,320 --> 00:03:34,440 บอกให้ออกไป! 58 00:04:14,080 --> 00:04:16,800 (ลาเล คีราน มือถือ) 59 00:04:31,400 --> 00:04:37,600 (ดั่งอีกาโผบิน) 60 00:04:39,720 --> 00:04:42,400 พ่อไม่ลืมกระโปรงลายจุดของหนูใช่ไหมคะ 61 00:04:42,480 --> 00:04:46,080 กระโปรงเหรอ เราจะไปแคมป์นะ เลือกชุดที่มันเข้ากับแคมป์หน่อยสิ 62 00:04:46,160 --> 00:04:50,160 - ยังไงเราก็ควรเอากระโปรงไป หนูอาจจะใส่ - เมลิซา มันจะหนาวนะ แทนที่… 63 00:04:50,240 --> 00:04:53,160 หากิ๊บติดผมสีม่วงไม่เจอเลย อยู่ไหนนะ 64 00:04:53,240 --> 00:04:55,520 - ก็เอาอันอื่นไปสิ - ไม่ได้ค่ะ 65 00:04:55,600 --> 00:04:58,760 หนูต้องหามันให้เจอ มันเข้ากับแจ็กเก็ตหนู 66 00:04:58,840 --> 00:05:01,240 ได้ เดี๋ยวพ่อหาให้ ลูกวางไว้ที่ไหนล่ะ 67 00:05:01,320 --> 00:05:04,600 - หนูหาหลายรอบแล้ว มันหายไปแล้ว - เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 68 00:05:04,680 --> 00:05:07,080 ห้องนี้อย่างกับเขตสงครามแน่ะ 69 00:05:07,680 --> 00:05:12,040 - กิ๊บติดผมสีม่วงของหนูหายไป - พ่อไม่ได้เก็บกระโปรงลายจุดให้ฉันหนู 70 00:05:14,520 --> 00:05:17,920 คุณไปเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง ดื่มกาแฟแล้วไปเถอะ 71 00:05:19,080 --> 00:05:20,160 ขอบคุณนะ 72 00:05:21,360 --> 00:05:25,480 ของเยอะแยะนี่อะไรกัน ลูกจะทำอะไรกับเสื้อผ้าพวกนี้ที่แคมป์เหรอ 73 00:05:28,720 --> 00:05:29,560 ดูนี่สิ 74 00:05:30,160 --> 00:05:31,240 พอได้แล้ว 75 00:05:39,360 --> 00:05:40,800 เอาแล้วไง 76 00:05:41,320 --> 00:05:45,600 (เคนัน: เห็นไหมว่า คนด่ามองต่างมุมหนักแค่ไหน) 77 00:05:45,680 --> 00:05:48,640 (ยัยนั่นร่อแร่แล้วละ) 78 00:05:48,720 --> 00:05:49,960 (ลาเล: ไม่ใช่เรื่องของเรา) 79 00:05:53,120 --> 00:05:54,320 (อย่าหยิ่งนักเลย) 80 00:05:54,400 --> 00:05:56,520 (การดีใจไม่ทำให้เธอต่ำต้อยลงหรอก) 81 00:05:56,600 --> 00:05:57,520 (ยุ่งอยู่ ค่อยคุยกัน) 82 00:05:57,600 --> 00:05:59,680 แม่คะ ช่วยเลิกทำงานซะทีได้ไหม 83 00:05:59,760 --> 00:06:02,840 - ได้ แม่เสร็จแล้ว ดูสิ เสร็จแล้ว - หนูว่าแม่เข้าใจผิดนะ 84 00:06:03,440 --> 00:06:05,000 ไม่ต้องทำงานอีกแล้ว 85 00:06:05,080 --> 00:06:08,320 ยังไงก็ไม่มีใครพูดถึงแม่แล้ว แม่ทำงานไปก็เท่านั้น 86 00:06:09,040 --> 00:06:11,440 จริงค่ะแม่ และไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย 87 00:06:11,520 --> 00:06:13,280 แม่ทำงานไปก็ไร้ประโยชน์ 88 00:06:21,520 --> 00:06:24,440 แต่คุณซุลฮี คนมีปฏิกิริยา… 89 00:06:26,040 --> 00:06:29,040 เข้าใจแล้วค่ะ ได้ค่ะ แล้วแต่คุณเลย 90 00:06:30,800 --> 00:06:35,200 ฉันก็คิดเหมือนกัน แบบนั้นจะถูกต้องที่สุด ก็แค่… 91 00:06:37,040 --> 00:06:38,320 โอเค ได้ค่ะ 92 00:06:38,400 --> 00:06:41,640 ฉันแค่คิดว่าเราน่าจะทบทวนอีกรอบ… 93 00:06:43,760 --> 00:06:44,600 เข้าใจแล้วค่ะ 94 00:06:45,520 --> 00:06:47,520 ได้ค่ะ เราจะจัดการให้ 95 00:06:48,080 --> 00:06:50,840 โชคดีนะคะ ฝากสวัสดีครอบครัวคุณด้วย 96 00:06:58,160 --> 00:07:00,360 ลุกขึ้นและตั้งสติให้ดีได้แล้ว 97 00:07:00,440 --> 00:07:01,440 อะไรนะ 98 00:07:02,640 --> 00:07:03,640 มาเหอะน่า! 99 00:07:04,920 --> 00:07:06,200 เธอจะได้จัดรายการ 100 00:07:18,440 --> 00:07:19,280 ฮัลโหล 101 00:07:20,400 --> 00:07:21,760 เราจะจัดการเรื่องนี้ยังไง 102 00:07:23,040 --> 00:07:24,120 โอเค งั้นจัดการเลย 103 00:07:25,520 --> 00:07:26,920 โทษเอ็มเรไปเลย 104 00:07:27,000 --> 00:07:29,320 เขาเป็นผู้ชาย ต้องเป็นความผิดเขาสิ 105 00:07:30,160 --> 00:07:33,000 #เป็นความผิดของเอ็มเร โอเคไหม 106 00:07:33,520 --> 00:07:34,360 เอาเลย 107 00:07:47,880 --> 00:07:50,720 โอเค อัสลึ เธอเริ่ด 108 00:07:52,120 --> 00:07:54,080 เธอทำได้ โอเคไหม ใจเย็นๆ 109 00:07:55,240 --> 00:07:56,080 โอเค 110 00:07:59,560 --> 00:08:01,160 อัสลึ ทูนาโทรมา 111 00:08:02,880 --> 00:08:04,000 อัสลึ ว่าไง 112 00:08:04,080 --> 00:08:05,080 เอ็มเรเหรอ 113 00:08:05,680 --> 00:08:07,920 - อยู่ไหน ทำอะไรอยู่ - ชิลๆ อยู่ที่ชายฝั่ง 114 00:08:08,000 --> 00:08:09,000 ดัสตี้ ใจเย็นลูก 115 00:08:10,160 --> 00:08:11,200 สมกับเป็นนายจริงๆ 116 00:08:11,800 --> 00:08:13,680 - ออกไปเดินเล่นเหรอ - ใช่ 117 00:08:13,760 --> 00:08:16,000 แล้วเดี๋ยวจะไปหาอะไรกิน เธอล่ะ 118 00:08:17,120 --> 00:08:18,240 ฉันอยู่ที่สถานี 119 00:08:19,760 --> 00:08:22,480 - เชื่อไหมว่าเกิดอะไรขึ้น - ฉันรู้แล้ว 120 00:08:23,120 --> 00:08:26,600 - คนพูดถึงเธอกันทั้งเมืองแล้ว - ใช่ 121 00:08:27,920 --> 00:08:28,920 พูดถึงนายด้วย 122 00:08:30,040 --> 00:08:31,960 เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ 123 00:08:32,760 --> 00:08:36,080 คืนนี้มาเป็นแขกรับเชิญให้ฉันสิ มาเล่ามุมของนาย 124 00:08:36,160 --> 00:08:38,560 - มาเคลียร์เรื่องนี้กัน - ทำไม 125 00:08:38,640 --> 00:08:43,000 - หมายความว่าไง "ทำไม" - ทำไมฉันต้องไปเป็นแขกรับเชิญให้เธอด้วย 126 00:08:43,080 --> 00:08:45,240 ฉันมีช่องของฉันเอง คนติดตามตั้งสองล้าน 127 00:08:45,320 --> 00:08:48,880 ช่องอะไร ให้ตายสิ ฉันชวนนายมาออกทีวีที่เป็นสื่อหลักนะ 128 00:08:48,960 --> 00:08:51,240 มาออกทีวี พูดให้คนเข้าใจนาย 129 00:08:51,320 --> 00:08:53,040 สมัยนี้ไม่มีใครดูทีวีแล้ว 130 00:08:53,560 --> 00:08:56,160 คืนนี้ฉันจะไลฟ์และพูดถึงเรื่องนี้ 131 00:08:56,240 --> 00:08:59,240 - มาออกรายการฉันได้นะ - ไอ้สันดาน เอ็มเร! 132 00:09:01,960 --> 00:09:03,120 ไปกันเถอะลูก 133 00:09:13,640 --> 00:09:14,840 นายได้เป็นเกาต์แน่ 134 00:09:17,800 --> 00:09:19,480 นี่คือแหล่งพลังงานชีวิตของฉัน 135 00:09:20,280 --> 00:09:23,920 - มันทำให้ฉันป่าเถื่อนและดุร้าย - นายนิยามตัวเองแบบนั้นเหรอ 136 00:09:26,240 --> 00:09:29,080 กินซะสิ เธอผอมลงเยอะมากนะ 137 00:09:36,000 --> 00:09:39,520 คนยังพูดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่เลย เอ็มเรก็ตกเป็นเป้าเหมือนกัน 138 00:09:40,840 --> 00:09:42,160 มันเป็นข่าวหวือหวาชั่วคราวน่ะ 139 00:09:43,120 --> 00:09:46,720 ฉันว่าเรื่องนี้จริงจังนะ มันเกี่ยวกับสิ่งที่สังคมเราเป็นในตอนนี้ 140 00:09:47,560 --> 00:09:49,560 - เราควรพูดเรื่องนี้ออกอากาศ - ได้ 141 00:09:49,640 --> 00:09:51,800 งั้นก็ต้องค้นหาความจริงกันก่อน 142 00:09:52,600 --> 00:09:54,280 ดูจากทวิตเตอร์เอาสิ… 143 00:09:54,360 --> 00:09:58,480 ยังจะพูดถึงทวิตเตอร์อยู่อีก เคนัน เลิกพูดถึงทวิตเตอร์ได้แล้ว 144 00:09:59,080 --> 00:10:03,440 ฮัลโหล ยูซุฟที่รัก สวัสดี ฉันอยู่ที่ทอตเทิลกับเคนัน 145 00:10:04,000 --> 00:10:05,520 ช่วยมาที่นี่หน่อยได้ไหม 146 00:10:06,320 --> 00:10:07,160 โอเค ที่รัก 147 00:10:09,800 --> 00:10:12,240 ผมเช็กดูแล้ว มันไม่ใช่อย่างที่เห็นครับ 148 00:10:12,760 --> 00:10:14,760 ผมแค่ต้องยืนยันข้อเท็จจริงบางอย่าง 149 00:10:15,400 --> 00:10:18,400 แหล่งข่าวผมจะติดต่อมาภายในวันนี้แหละ 150 00:10:18,480 --> 00:10:19,680 โอเค ขอบใจ ยูซุฟ 151 00:10:23,400 --> 00:10:24,240 อะไร 152 00:10:25,200 --> 00:10:27,760 แน่ใจเหรอครับ นี่มันผิดจรรยาบรรณไม่ใช่เหรอ 153 00:10:28,560 --> 00:10:30,680 ไร้สาระน่ะ นี่คือการทำข่าว 154 00:10:31,320 --> 00:10:33,720 ฉันหาคนอื่นมาทำก็ได้นะ 155 00:10:33,800 --> 00:10:36,360 แต่นั่นจะทำให้คะแนนนายติดลบนะ 156 00:10:36,440 --> 00:10:39,680 ไม่ครับ ไม่เป็นไร ผมจะทำ ที่จริง ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย 157 00:10:53,120 --> 00:10:57,480 เมื่อถึงเวลา ราชาก็ต้องทิ้งทุกอย่าง และต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด 158 00:10:57,560 --> 00:10:59,120 (อัสลึ ทูนา) 159 00:10:59,840 --> 00:11:03,680 ไม่มีอำนาจ ไม่มีผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่มีบัลลังก์ ไม่มีอะไรเลย 160 00:11:04,240 --> 00:11:05,960 ไม่มีอะไรให้ยึดเกาะ 161 00:11:06,600 --> 00:11:09,240 ตอนนี้เขาเป็นเพียงวิญญาณที่แห้งแล้ง 162 00:11:10,160 --> 00:11:13,120 เมื่อทั้งโลกพร้อมที่จะฝังเขา 163 00:11:14,400 --> 00:11:18,000 นี่คือการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเขา และมีเขาเพียงคนเดียวในการต่อสู้นี้ 164 00:11:44,920 --> 00:11:45,760 นับสิบ 165 00:11:53,400 --> 00:11:59,200 ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง 166 00:11:59,720 --> 00:12:00,720 ออกอากาศแล้ว 167 00:12:01,320 --> 00:12:03,560 สวัสดีค่ะ ทุกท่าน 168 00:12:03,640 --> 00:12:06,040 วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกเย็นนะคะ 169 00:12:06,120 --> 00:12:09,160 ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้มาจัดรายการ ที่ปรับปรุงใหม่และมีชีวิตชีวา 170 00:12:09,240 --> 00:12:13,360 ตลอดทั้งวันมีการพูดคุยกันหลายเรื่องราว บางเรื่องก็เกี่ยวกับฉันด้วย 171 00:12:13,880 --> 00:12:18,040 เรื่องที่อิไลดาเข้าโรงพยาบาล และสิ่งที่เกิดขึ้น 172 00:12:18,120 --> 00:12:22,120 คุณก็รู้ว่าฉันเคยสัญญากับคุณว่า ฉันจะยุติธรรมเสมอ 173 00:12:22,800 --> 00:12:26,440 และฉันก็เป็นแบบนั้นค่ะ ฉันยืนเคียงข้างความยุติธรรมเสมอ 174 00:12:27,320 --> 00:12:31,800 และวันนี้ ฉันอยากให้คุณเห็น คนที่ทำชีวิตเด็กสาวคนนึงพัง 175 00:12:31,880 --> 00:12:35,000 โดยที่ไม่รู้สึกสำนึกผิดเลย 176 00:12:35,080 --> 00:12:37,720 เพราะฉันติดค้างพวกคุณเรื่องนี้ 177 00:12:38,320 --> 00:12:41,200 เอาละ มาไลฟ์กับซาลีห์เพื่อนของเรากันดีกว่าค่ะ 178 00:12:41,280 --> 00:12:43,520 แล้วค่อยมาคุยรายละเอียดกันต่อ 179 00:12:44,840 --> 00:12:46,080 ซาลีห์ คุณออกอากาศแล้วค่ะ 180 00:12:47,040 --> 00:12:48,320 สวัสดีครับ คุณอัสลึ 181 00:12:48,400 --> 00:12:51,000 ในขณะที่ชาวตุรกีทุกคนกังวลเรื่องอิไลดา 182 00:12:51,080 --> 00:12:54,680 แต่เราดันเจอเอ็มเร ยิลมัซ ที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอเป็นแบบนี้ 183 00:12:54,760 --> 00:12:56,080 ที่ร้านอาหารหรูครับ 184 00:12:57,120 --> 00:12:59,800 - มีความเห็นอะไรไหมครับ เอ็มเร - ถ่ายทำไมเนี่ย 185 00:12:59,880 --> 00:13:02,760 - อย่าแตะต้องผมนะ ผมเป็นสื่อ - ช่างสื่อมึงสิวะ 186 00:13:02,840 --> 00:13:05,800 - เอามันออกไป ไสหัวไปซะ! - ทำไมต้องพูดจาหยาบคายด้วย 187 00:13:05,880 --> 00:13:09,120 - คุณมีสติดีไหมเนี่ย - ฉันมีสติดี ทีนี้ก็ไสหัวไปได้แล้ว 188 00:13:09,200 --> 00:13:12,120 คุณไม่เสียใจเลยเหรอครับ ไม่สำนึกผิดบ้างเลยเหรอ 189 00:13:12,200 --> 00:13:14,480 จะไม่พูดอะไรถึงเธอหน่อยเหรอครับ 190 00:13:14,560 --> 00:13:17,240 คุณเอาแต่สบถ จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ 191 00:13:17,320 --> 00:13:21,000 - ผมเป็นสื่อนะ เราไลฟ์อยู่ - ระยำทั้งแกและช่องของแกนั่นแหละ 192 00:13:21,080 --> 00:13:24,120 - เอาแต่สบถ ไม่มีความเห็นที่แท้จริงเลย - พอได้แล้วละ ซาลีห์ 193 00:13:25,120 --> 00:13:28,600 ดูเหมือนเขาจะไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดกับเรื่องนี้เลย 194 00:13:29,480 --> 00:13:33,320 น่าสมเพชจริงๆ สมัยนี้คนเราไม่มีความละอายใจกันแล้ว 195 00:13:35,440 --> 00:13:38,120 สิ่งที่เราดูกันอยู่นี่มันน่าขยะแขยงสิ้นดี 196 00:13:39,000 --> 00:13:41,360 มีหลายหัวข้อที่คนพูดคุยกัน… 197 00:13:41,440 --> 00:13:42,520 แต่มันเวิร์กไง 198 00:13:44,560 --> 00:13:47,800 ดูสิ เรามัวแต่รอการยืนยัน และตอนนี้ก็สายไปแล้ว 199 00:13:49,880 --> 00:13:52,560 เราจะรายงานเรื่องนี้เป็นข่าวพิเศษพรุ่งนี้ 200 00:13:52,640 --> 00:13:57,960 ฉันไม่รู้ว่าคนจะยังสนใจไหมน่ะสิ อัสลึเป็นคนเริ่ม แล้วก็เป็นคนตัดจบเองแล้ว 201 00:13:58,960 --> 00:14:01,640 นายพูดแบบนี้เพื่อขัดฉันรึเปล่าเนี่ย 202 00:14:01,720 --> 00:14:02,680 ฉันไม่เข้าใจ 203 00:14:03,440 --> 00:14:06,200 ฉันทำงานแบบนี้ ฉันทำงานแบบนี้มาตลอด 204 00:14:07,680 --> 00:14:11,920 ถ้านายไม่ชอบ นายก็น่าจะ ไปทำงานกับเธอและคนแบบเธอนะ 205 00:14:12,680 --> 00:14:14,240 ใจเย็นๆ ก่อนได้ไหม 206 00:14:14,960 --> 00:14:16,960 ไม่ได้ คือฉัน… 207 00:14:18,480 --> 00:14:23,960 ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงต้องพยายาม ทำความเข้าใจเรื่องที่น่าขยะแขยงแบบนี้ด้วย 208 00:14:24,040 --> 00:14:26,480 ยอมรับเถอะว่ามันน่าขยะแขยง ยากนักรึไง 209 00:14:27,080 --> 00:14:28,880 มาพูดกันตรงๆ หน่อยได้ไหม 210 00:14:29,480 --> 00:14:31,840 เราคิดว่าอัสลึพังแล้ว แต่ก็ไม่ 211 00:14:32,680 --> 00:14:34,920 เธอลุกขึ้นมาสู้หนักกว่าเดิมทุกครั้ง 212 00:14:35,000 --> 00:14:36,800 พูดจริงๆ นะ ถ้าฉันได้ยิน 213 00:14:37,920 --> 00:14:40,280 เรื่องนี้จากนายอีกแม้แต่คำเดียว ฉันจะ… 214 00:14:43,480 --> 00:14:44,640 หรือแค่พูดถึงมันก็เถอะ 215 00:14:45,720 --> 00:14:50,880 ที่จริงนายและคนอื่นๆ ทุกคนก็พูดได้แหละ ทุกคนเลย พุ่งชนฉันเลย 216 00:14:50,960 --> 00:14:54,520 แต่ฉันรู้ โอเคไหม ว่านี่มันผิด 217 00:14:55,160 --> 00:14:57,840 - โอเค - ฉันไม่เดินบนทางที่ผิด นี่มันผิด 218 00:15:01,520 --> 00:15:03,400 ใกล้จะออกอากาศแล้วนะ ลาเล 219 00:15:03,480 --> 00:15:06,560 - ไม่เป็นไร เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ - ขอความสงบหน่อยก็ดีนะ… 220 00:15:08,000 --> 00:15:09,600 คุณเจ๋งสุดๆ ไปเลยค่ะ 221 00:15:09,680 --> 00:15:13,600 นี่สิอัสลึ ทูนา คุณทำได้ดีมาก 222 00:15:13,680 --> 00:15:14,880 คุณเริ่ดมาก 223 00:15:15,400 --> 00:15:18,760 - ฉันจะให้คุณอยู่คนเดียวนะคะ - ไม่ต้องหรอก 224 00:15:20,120 --> 00:15:21,200 เราคุยกันอยู่นี่ 225 00:15:23,640 --> 00:15:26,320 คุณนี่เหลือเชื่อจริงๆ ค่ะ 226 00:15:26,400 --> 00:15:28,840 ฉันชื่นชอบคุณมากขึ้นทุกวันเลย 227 00:15:28,920 --> 00:15:31,120 ฉันชอบดูคุณมากจริงๆ 228 00:15:36,400 --> 00:15:40,560 ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม… ออกหน้าจอแล้วคุณปังมากค่ะ 229 00:15:40,640 --> 00:15:42,720 คุณเป็นไอดอลของฉันเลยละ 230 00:15:42,800 --> 00:15:46,640 เดาไม่ถูกเลยว่าคุณจะทำอะไรต่อไป และคุณทำให้ฉันเซอร์ไพรส์ทุกครั้งเลย 231 00:16:06,360 --> 00:16:13,360 (อันดับสอง มองต่างมุมกับอัสลึ ทูนา - เอ็มโอเอ็น5) 232 00:16:27,640 --> 00:16:29,360 (มองต่างมุม กับอัสลึ ทูนา) 233 00:16:29,440 --> 00:16:31,840 ที่รัก เยี่ยมไปเลยเนอะ 234 00:16:33,320 --> 00:16:35,760 ฉันคิดถึงเธอมากเลย ที่รัก 235 00:16:37,120 --> 00:16:38,600 ยินดีต้อนรับกลับมาจ้ะ คนสวย 236 00:16:38,680 --> 00:16:40,000 ดีใจที่ได้กลับมาจ้ะ 237 00:16:40,080 --> 00:16:43,280 ทุกอย่างยังเหมือนเดิมเลยนะคะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย 238 00:16:45,040 --> 00:16:49,440 จะมีอะไรให้เปลี่ยนได้ล่ะ งานก็เดิมๆ แล้วนี่เธอมาที่นี่เพื่อ… 239 00:16:50,040 --> 00:16:51,520 เพื่อเป็นมือขวาของฉัน 240 00:16:52,680 --> 00:16:56,360 กูลิซที่รัก ฉันเชื่อว่าที่นี่จะได้ประโยชน์ จากวิสัยทัศน์ของเธอแน่นอน 241 00:16:56,440 --> 00:16:59,000 แน่นอนค่ะ วิสัยทัศน์คือชื่อกลางของฉัน 242 00:17:03,000 --> 00:17:04,280 กูลิซ 243 00:17:05,160 --> 00:17:07,600 - เป็นไงบ้าง - ดีจ้ะที่รัก 244 00:17:07,680 --> 00:17:10,880 ฉันได้ข่าวแล้ว ดีมากเลย ดีใจที่เธอกลับมานะ 245 00:17:10,960 --> 00:17:14,520 งั้นก็ดีเลย เลี้ยงกาแฟฉันสักแก้วสิ 246 00:17:14,600 --> 00:17:15,920 แล้วฉันล่ะ 247 00:17:16,000 --> 00:17:19,000 ฉันอยากเดินดูรอบๆ หน่อย เดี๋ยวมานะคะ 248 00:17:20,760 --> 00:17:21,600 บาย 249 00:17:24,480 --> 00:17:27,360 - อะไรของนางเนี่ย - เธอก็รู้ว่าพ่อนางเป็นใคร 250 00:17:28,320 --> 00:17:30,760 เขาเป็นเจ้าของสถานีครึ่งนึงแล้ว 251 00:17:30,840 --> 00:17:35,920 ลูกสาวเขาจะมาเที่ยวเล่นแถวนี้ไปสักพัก จนกว่าจะเบื่อน่ะ 252 00:17:36,000 --> 00:17:38,400 นางเป็นคนน่ารักมากอะ ดีใจจะแย่แล้ว 253 00:17:41,200 --> 00:17:43,160 คุณอัสลึ ตรงนี้โอเคไหมครับ 254 00:17:43,240 --> 00:17:45,320 เยี่ยมเลย อนุมัติ 255 00:17:45,400 --> 00:17:46,320 นี่มันอะไรกัน 256 00:17:47,200 --> 00:17:48,040 มันคือของขวัญ 257 00:17:49,040 --> 00:17:50,800 จากฉันให้กับสถานีของเรา 258 00:17:53,680 --> 00:17:58,040 เธอกำลังกำหนดอาณาเขตของเธอ ด้วยการฉี่ไปทั่วนี่เอง 259 00:17:58,640 --> 00:17:59,640 ปิ๊งๆ 260 00:18:00,800 --> 00:18:05,240 เฮ่อ ฉันเพิ่งมาถึง แต่ก็รู้สึกอึดอัดแล้วนะเนี่ย 261 00:18:05,320 --> 00:18:09,360 แล้วเดี๋ยวมูเกและคนอื่นๆ ก็จะมาเลียแข้งเลียขาฉัน 262 00:18:09,440 --> 00:18:10,840 เฮ่อ น่าเบื่อชะมัด 263 00:18:10,920 --> 00:18:12,280 ไม่ต้องห่วงนะ 264 00:18:17,520 --> 00:18:18,920 ฉันจะทำให้เธอสนุกเอง 265 00:18:20,560 --> 00:18:21,880 ฉันดีใจที่มีเธออยู่ที่นี่นะ 266 00:18:24,240 --> 00:18:26,160 เธอดูภูมิฐานขึ้นมากเลยนะ รู้ไหม 267 00:18:27,360 --> 00:18:29,520 และมีห้องทำงานของตัวเองด้วย 268 00:18:30,120 --> 00:18:33,200 - เธอเคยคิดว่าฉันจะทำไม่ได้ - ก็ต้องรอดูกัน 269 00:18:40,360 --> 00:18:44,760 เรื่องอิไลดา ไม่มีอะไรเป็นเรื่องจริงเลยครับ 270 00:18:45,440 --> 00:18:49,040 เธอไม่สนข่าวเลยแม้แต่นิดเดียว ความจริงมันคนละเรื่องกันเลย 271 00:18:49,120 --> 00:18:53,040 - คนละเรื่องยังไง - เธอกำลังมีปัญหากับแฟนเธอ 272 00:18:53,120 --> 00:18:54,960 เรื่องที่เขาไม่ยอมแต่งงานกับเธอ 273 00:18:55,040 --> 00:18:56,760 เราคุยเรื่องนี้กันทำไมเนี่ย 274 00:18:57,680 --> 00:18:59,200 มันจบไปแล้วนะ 275 00:19:00,640 --> 00:19:03,800 แล้วเธอช่วยกินอาหารได้ไหม ฉันจะโกรธแล้วนะ 276 00:19:05,320 --> 00:19:07,240 ยูซุฟ นายก็ควรกินเหมือนกันนะ 277 00:19:08,560 --> 00:19:09,400 ได้ครับ 278 00:19:10,000 --> 00:19:11,400 เอ่อ นั่นละครับ 279 00:19:12,560 --> 00:19:14,840 แล้วพวกเขาก็ทะเลาะกัน 280 00:19:15,600 --> 00:19:18,880 แล้วผู้ชายก็โพสต์ไอจีสตอรี่กับนางแบบ 281 00:19:18,960 --> 00:19:21,440 ก็เลยทำให้ทะเลาะกันอีก และ… 282 00:19:21,520 --> 00:19:24,480 มันกระแทกใจเราและทำให้เรากังวลอยู่หลายวัน 283 00:19:24,560 --> 00:19:28,880 เราเลยคิดว่าเราควรได้รู้ความจริงทุกอย่าง แล้วเราก็ไปค้นหาความจริงมาแล้วค่ะ 284 00:19:28,960 --> 00:19:32,000 ปรากฏว่าเธอไม่ได้พยายามฆ่าตัวตาย 285 00:19:32,080 --> 00:19:36,120 เธอถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เพราะอาการช็อกจากอาการแพ้รุนแรง 286 00:19:36,200 --> 00:19:37,680 เนื่องจากอาหารเป็นพิษ 287 00:19:37,760 --> 00:19:42,160 ยูซุฟ เพื่อนร่วมงานของเรา ได้ไปตรวจสอบรายงานการรักษาให้เรา 288 00:19:42,240 --> 00:19:44,000 และผลลัพธ์ก็ชัดเจนค่ะ 289 00:19:44,080 --> 00:19:48,080 ตอนนี้เธอกับแฟนหนุ่มของเธอ คนที่เธอเล่าให้เราฟัง 290 00:19:48,160 --> 00:19:51,040 พักร้อนอยู่ที่ปารีสเพื่อเยียวยาจิตใจกันอยู่ อันที่จริง… 291 00:19:51,920 --> 00:19:56,080 ค่ะ พวกเขากำลังแจ้งฉันมาตอนนี้ ยูซุฟ มานี่เลยจ้ะที่รัก 292 00:19:56,160 --> 00:20:00,280 อิไลดาอยู่ในสายค่ะ เธออยากคุยกับเรา ขอบคุณนะ ยูซุฟ 293 00:20:01,120 --> 00:20:03,000 อิไลดา สวัสดีจ้ะที่รัก 294 00:20:03,640 --> 00:20:05,360 คุณลาเล คุณใจดีมากค่ะ 295 00:20:05,440 --> 00:20:07,800 ฉันชอบคุณมาก เราโตมากับคุณเลย 296 00:20:07,880 --> 00:20:11,840 อิไลดา ขอบคุณมากค่ะที่รัก เราก็รักพวกคุณเหมือนกัน 297 00:20:11,920 --> 00:20:15,000 ความวุ่นวายนี้ ความโกลาหลนี้ หรือคุณจะเรียกว่าอะไรก็ตามแต่… 298 00:20:15,080 --> 00:20:19,720 ฉันเชื่อว่าคุณไม่ได้สนใจมันหรอก แต่บางครั้งมันก็ทำให้เราเจ็บได้ 299 00:20:19,800 --> 00:20:22,200 คุณยังเด็กมาก เพิ่งอายุ 20 เอง 300 00:20:22,280 --> 00:20:24,520 ฉันมั่นใจว่าคุณแข็งแกร่งกว่าเรามาก 301 00:20:24,600 --> 00:20:27,600 แต่อย่าลืมปกป้องตัวเองและหัวใจคุณเองด้วยล่ะ 302 00:20:27,680 --> 00:20:28,760 ขอบคุณมากค่ะ 303 00:20:29,280 --> 00:20:33,200 เอาไว้อีกหน่อยมาออกช่องฉันบ้างนะคะ แน่นอนว่าในฐานะคนที่ฉันชื่นชอบ 304 00:20:33,280 --> 00:20:35,320 คนรุ่นใหม่จะได้รู้จักคุณ 305 00:20:35,400 --> 00:20:39,440 ได้เลยค่ะ รอให้คุณหายดีก่อนนะคะ แล้วเราจะคุยเรื่องนั้นกัน 306 00:20:39,520 --> 00:20:42,080 ขอบคุณที่มาร่วมรายการกับเรานะคะ สวัสดีค่ะ 307 00:20:42,160 --> 00:20:43,200 ขอบคุณค่ะ 308 00:20:45,120 --> 00:20:48,160 คุณผู้ชมคะ อย่ารีบตื่นเต้นกับอะไรมากไป 309 00:20:48,240 --> 00:20:50,160 และเชื่อทุกอย่างที่เราได้ยิน 310 00:20:50,240 --> 00:20:52,440 บางครั้งความจริงอาจเป็นคนละเรื่องเลยก็ได้ค่ะ 311 00:20:52,520 --> 00:20:57,480 เวลาที่สิ่งต่างๆ ดูยิ่งใหญ่กว่า หรือต่างจากความเป็นจริง มันอาจทำร้ายเราได้ 312 00:20:57,560 --> 00:21:01,600 ฉันขอแนะนำคุณอย่างถ่อมตน ก่อนจะมีความเห็นกับเรื่องอะไรนะคะ 313 00:21:01,680 --> 00:21:07,720 พยายามหาความรู้ก่อนว่าจริงๆ แล้ว เกิดอะไรขึ้น และจงอย่าเลิกตั้งคำถาม 314 00:21:07,800 --> 00:21:10,400 เพื่อรับมือกับความจริงเท่านั้น 315 00:21:10,480 --> 00:21:13,720 หวังว่าพรุ่งนี้เราจะตื่นมาเจออีกวันที่สดใสนะคะ 316 00:21:13,800 --> 00:21:16,120 ราตรีสวัสดิ์และลาก่อนค่ะ ทุกคน 317 00:21:17,240 --> 00:21:18,520 อยากคุยกับเรา 318 00:21:24,160 --> 00:21:25,240 อยากคุยกับเรา 319 00:21:59,080 --> 00:22:01,200 ครับ ได้ เดี๋ยวผมจะไปทันที 320 00:22:05,440 --> 00:22:07,000 ไม่เอาน่า 321 00:22:07,080 --> 00:22:08,000 (กุนเจทีวี) 322 00:22:08,080 --> 00:22:10,000 เรตติ้งต้องพุ่งกระฉูดแน่ คอยดูสิ 323 00:22:10,520 --> 00:22:13,640 - เดี๋ยวก็รู้ - นึกว่าศีลธรรมจะทำให้เธอจบเห่แต่ปรากฏว่า… 324 00:22:13,720 --> 00:22:16,000 เดี๋ยวจะโดน เคนัน ให้ตายสิ 325 00:22:16,080 --> 00:22:19,280 ฉันให้คนขับรถเธอกลับไปแล้ว ฉันจะไปส่งเธอที่บ้านเอง 326 00:22:20,040 --> 00:22:21,200 ตลอดเลย 327 00:22:22,320 --> 00:22:25,360 คุณเคนันคะ คุณเคนัน 328 00:22:28,800 --> 00:22:30,520 ก่อนอื่นเลย คุณเยี่ยมมาก 329 00:22:30,600 --> 00:22:33,640 - ฉันอยากมาแสดงความยินดีกับคุณค่ะ - ขอบคุณนะที่รัก 330 00:22:34,440 --> 00:22:37,400 คุณเคนัน ฉันพยายามติดต่อคุณทั้งวันเลย 331 00:22:37,480 --> 00:22:39,160 แต่คุณยุ่งมาก 332 00:22:41,120 --> 00:22:41,960 เรื่องอะไรเหรอ 333 00:22:42,640 --> 00:22:44,760 ฉันทำรายงานที่คุณสั่งไว้เสร็จแล้ว 334 00:22:45,560 --> 00:22:47,200 ฉันคิดว่ามันออกมาดีนะคะ 335 00:22:47,840 --> 00:22:49,360 ถ้าคุณไม่มีเวลา 336 00:22:49,440 --> 00:22:52,240 ฉันเอาให้คุณดูนอกเวลางานก็ได้ค่ะ 337 00:22:52,320 --> 00:22:54,000 หรือนอกสถานีก็ได้ 338 00:22:54,080 --> 00:22:58,120 - แล้วแต่คุณเลย - พรุ่งนี้ผมว่างตั้งแต่สี่โมงถึงหกโมงเย็น 339 00:22:58,640 --> 00:23:01,480 - ได้ค่ะ ที่ห้องทำงานคุณเหรอคะ - ใช่ 340 00:23:01,560 --> 00:23:05,800 จะว่าไป ฉันใส่เสื้อตัวนั้น ที่คุณบอกว่าชอบเมื่อวันก่อน แต่… 341 00:23:09,200 --> 00:23:10,040 ผมรู้ 342 00:23:24,320 --> 00:23:26,840 เป็นอะไรไป เธอดูเหม่อๆ นะ 343 00:23:28,120 --> 00:23:29,040 อะไรนะ 344 00:23:29,120 --> 00:23:32,120 รายการเยี่ยมมาก และเธอกำลังวิเคราะห์มันอยู่ในหัวอีกแล้ว 345 00:23:34,720 --> 00:23:35,560 ไม่ใช่ซะหน่อย 346 00:23:37,280 --> 00:23:38,640 ฉันแค่ใจลอย 347 00:23:54,760 --> 00:23:56,200 วันนี้เธอคงเหนื่อยนะ 348 00:23:58,280 --> 00:23:59,200 เหนื่อยมากเลยละ 349 00:24:03,600 --> 00:24:04,720 รู้สึกดีไหม 350 00:24:07,400 --> 00:24:08,520 รู้สึกดีมากเลย 351 00:24:11,640 --> 00:24:12,560 ฉันก็เหมือนกัน 352 00:24:24,400 --> 00:24:25,400 จริงเหรอ 353 00:24:26,040 --> 00:24:27,040 จริงๆ นะ 354 00:25:52,480 --> 00:25:56,440 (กุนเจทีวี ห้องข่าวกับลาเล คีราน) 355 00:25:56,520 --> 00:25:58,600 - อรุณสวัสดิ์ค่ะ เซวิล - สวัสดีค่ะ 356 00:26:00,920 --> 00:26:03,000 อ้าว พวกเรารอเธออยู่ 357 00:26:03,080 --> 00:26:06,600 - ทำไม เรตติ้งเข้ามาแล้วเหรอ - ยัง แต่เธอมาสาย 358 00:26:07,120 --> 00:26:09,000 อ๋อ ใช่ คือ… 359 00:26:09,080 --> 00:26:12,840 - ฉันไปส่งลูกกับเซลิมไปแคมป์น่ะ - เจ๋ง แปลว่าตอนนี้เธออยู่คนเดียว 360 00:26:13,760 --> 00:26:16,080 - ว่าไงนะ - ไม่มีใครอยู่บ้านใช่ไหมล่ะ 361 00:26:16,160 --> 00:26:18,160 เราฉลองเรื่องเมื่อวานกันได้นะ 362 00:26:18,680 --> 00:26:21,160 ฉลองเหรอ ไม่เอาน่า เราอายุเท่าไหร่แล้ว 363 00:26:21,240 --> 00:26:24,000 แล้วมีอะไรให้ฉลอง ฉันจะเข้านอนไวหน่อยน่ะ 364 00:26:25,400 --> 00:26:30,560 - แล้วแต่เลย อีกห้านาทีเจอกันในออฟฟิศเธอนะ - โอ้ ฉันจะไม่อยู่น่ะสิ 365 00:26:30,640 --> 00:26:33,680 เอ่อ ฉันอยากไปหาฮิลมีน่ะ 366 00:26:33,760 --> 00:26:35,280 ฉันอยากพายูซุฟไปด้วย 367 00:26:35,880 --> 00:26:38,200 ดูเหมือนคืนนี้ฉันจะต้องคุยเรื่องสภาพเศรษฐกิจ 368 00:26:38,720 --> 00:26:39,720 แต่เราจะคุยกันนะ 369 00:27:16,440 --> 00:27:20,600 (อันดับ 22 - ห้องข่าวกับลาเล คีราน) 370 00:27:33,720 --> 00:27:36,520 ความสัมพันธ์ของสิงโตกับตัวเธอเองนั้นมีเงื่อนไข 371 00:27:39,160 --> 00:27:40,760 เธอต้องการชัยชนะ 372 00:27:42,560 --> 00:27:46,160 และเมื่อไม่ได้ชัยชนะนั้นมา เธอก็เริ่มหลอมละลาย 373 00:27:51,280 --> 00:27:52,440 เธอลืมไปด้วยซ้ำ 374 00:27:53,400 --> 00:27:55,000 ว่าตัวเองเป็นสิงโต 375 00:28:01,040 --> 00:28:04,200 - ฮัลโหล ว่าไง - ฉันเหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแล้วเนี่ย 376 00:28:06,200 --> 00:28:07,960 - เธอโอเครึเปล่า - ฉันสบายดี 377 00:28:08,480 --> 00:28:12,960 - อยู่ไหนเนี่ย ให้สั่งอาหารให้ไหม - ไม่เป็นไร ฉันกินแล้ว 378 00:28:13,040 --> 00:28:15,440 กินให้อร่อยเถอะ แล้วค่อยคุยกัน 379 00:28:15,520 --> 00:28:16,360 โอเค 380 00:28:52,360 --> 00:28:55,800 (ห้องข่าว กับลาเล คีราน) 381 00:29:00,280 --> 00:29:01,520 อีกสิบวินาทีออกอากาศ 382 00:29:03,640 --> 00:29:08,440 ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง 383 00:29:09,360 --> 00:29:13,480 สวัสดีค่ะ คุณผู้ชมที่รัก ดิฉัน ลาเล คีราน ขอต้อนรับสู่ห้องข่าวค่ะ 384 00:29:13,560 --> 00:29:17,680 วันนี้เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย ดังนั้นไปเข้าข่าวกันเลยดีกว่าค่ะ 385 00:29:17,760 --> 00:29:20,720 (ห้องข่าว กับลาเล คีราน) 386 00:29:22,000 --> 00:29:22,840 ลาเล 387 00:29:26,920 --> 00:29:27,760 ลาเล 388 00:29:35,040 --> 00:29:35,880 ลาเล 389 00:29:37,200 --> 00:29:38,520 ลาเล ได้ยินฉันไหม 390 00:30:05,240 --> 00:30:06,720 (ยูซุฟ ทุนจา มือถือ) 391 00:30:25,400 --> 00:30:27,400 ไหน ว่ามาซิ 392 00:30:28,640 --> 00:30:29,600 เกิดอะไรขึ้น 393 00:30:30,520 --> 00:30:31,880 ฉันรู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ 394 00:30:35,400 --> 00:30:38,680 คุณซุลฮียกเลิกการประชุมประจำสัปดาห์ของเรา 395 00:30:39,520 --> 00:30:40,360 อะไรนะ 396 00:30:41,040 --> 00:30:44,200 ฉันกำลังจะไล่อัสลึออก แต่แล้ว อ๊ะๆ โทรศัพท์ดังทันทีจ้ะ 397 00:30:45,160 --> 00:30:48,560 เขาบอกว่านางควรได้จัดรายการ นางเอาอีกแล้ว 398 00:30:50,200 --> 00:30:52,320 ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจผิดนะ 399 00:30:54,760 --> 00:30:57,760 แล้วเมื่อคืนก่อนลาเลก็ลากเรา ไปตบกลางรายการกันทุกคน 400 00:30:59,160 --> 00:31:03,320 พูดง่ายๆ ก็คือ ดูเหมือนฉันจะแทงม้าผิดตัว และกำลังเสียหาย 401 00:31:04,880 --> 00:31:07,400 และกับหุ้นส่วนคนใหม่เนี่ย เฮ่อ… 402 00:31:07,480 --> 00:31:12,720 - อะไรของคุณน่ะ อย่ามโนไปไกลนักสิ - เปล่านะ ฉันไม่พอใจจริงๆ 403 00:31:15,960 --> 00:31:17,080 เธอไปซะเถอะ 404 00:31:19,240 --> 00:31:20,600 อย่ามานั่งกับฉันเลย 405 00:31:21,320 --> 00:31:23,880 ถึงเวลาที่เธอต้องแทงม้าให้ถูกตัวแล้ว 406 00:31:23,960 --> 00:31:26,280 ไม่เอาน่า กุล อย่ามาพาลใส่ฉันฉันนะ 407 00:31:26,360 --> 00:31:27,600 เปล่า ฉันไม่ได้พาลใส่เธอ 408 00:31:27,680 --> 00:31:29,800 ฉันแค่มองตามความเป็นจริง ฉันพูดจริงนะ 409 00:31:29,880 --> 00:31:32,240 เอาละ ช่างเถอะ โอเค เอ่อ… 410 00:31:32,320 --> 00:31:34,080 แล้วนี่คุณจะทำยังไงต่อ 411 00:31:35,440 --> 00:31:37,520 พรุ่งนี้ฉันมีประชุมโฆษณา 412 00:31:38,040 --> 00:31:41,440 ลูกค้ารายใหญ่เลยละ ฉันจะปิดการขายให้ได้ และแก้ไขทุกอย่าง 413 00:31:45,840 --> 00:31:49,040 กุล อย่าให้นางชนะนะ อย่ายอมให้นังตลาดล่างนั่นชนะได้ 414 00:31:50,480 --> 00:31:53,080 นางไม่ชนะหรอก ไม่ต้องห่วง 415 00:31:54,920 --> 00:31:56,640 อย่างนางทำอะไรฉันไม่ได้หรอก 416 00:31:58,520 --> 00:31:59,480 แต่… 417 00:32:00,840 --> 00:32:03,080 ฉันไม่ควรหมกมุ่นเรื่องนาง 418 00:32:05,400 --> 00:32:08,640 มันเป็นความผิดพลาด ที่เล่นตามกฎของคนชั้นต่ำนั่น 419 00:32:12,600 --> 00:32:15,480 นักข่าวของเราในอังการาจะรายงาน… 420 00:32:33,040 --> 00:32:34,120 ว่าไง เคนัน 421 00:32:34,200 --> 00:32:37,000 นี่มันอะไรกัน เธอจะเทฉันเหรอ 422 00:32:37,080 --> 00:32:39,960 - ฉันจะอะไรนะ ไม่เข้าใจ - หมายถึงเธอกำลังเมินฉันเหรอ 423 00:32:40,520 --> 00:32:43,200 - หลบหน้าฉันทำไม - ฉันเปล่านะ เคนัน 424 00:32:43,280 --> 00:32:46,360 ก็แค่วันนี้ฉันมีเรื่องต้องคิดเยอะมาก ฉันไม่มีสมาธิน่ะ 425 00:32:47,320 --> 00:32:50,760 - แต่เธอมีเวลาให้ยูซุฟ - เขาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย 426 00:32:50,840 --> 00:32:52,840 โอเค ลาเล ช่างเถอะ 427 00:32:54,280 --> 00:32:56,560 โอเค เอ่อ เราน่าจะ… 428 00:32:57,800 --> 00:33:01,760 ฉันจะแวะไปหาตอนเช้า แล้วเราไปทำงานด้วยกัน โอเคไหม 429 00:33:01,840 --> 00:33:02,680 โอเค 430 00:33:06,440 --> 00:33:07,560 ไม่เอาน่า ลาเล 431 00:33:07,640 --> 00:33:10,160 ตั้งสติหน่อย เธอจ๋า! อะไรกันเนี่ย 432 00:33:26,120 --> 00:33:27,840 อยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย 433 00:33:33,320 --> 00:33:35,160 กล้าดียังไงถึงมาหาผมเนี่ย กุล 434 00:33:37,080 --> 00:33:38,680 แต่คุณเป็นผู้หญิงฉลาดนี่เนอะ 435 00:33:39,320 --> 00:33:41,800 พอเรายกระดับเกมของเราปุ๊บ คุณก็มาเลย 436 00:33:42,680 --> 00:33:44,400 จะไม่ชวนฉันเข้าไปเหรอ 437 00:33:47,800 --> 00:33:50,400 ฉันทำเพื่อทีม ไม่ใช่ความผิดของฉันนะ 438 00:33:51,040 --> 00:33:53,040 ฉันจำเป็นต้องทำ แต่ดูเราตอนนี้สิ 439 00:33:56,520 --> 00:33:58,960 เราสองคนมองสิ่งต่างๆ อย่างเป็นกลาง 440 00:34:00,800 --> 00:34:03,000 สิ่งที่พวกนายกำลังทำมันเทพมาก 441 00:34:03,080 --> 00:34:04,640 การทำข่าวที่ไร้อคติ 442 00:34:04,720 --> 00:34:08,280 เลิกแสดงสักทีเถอะ กุล เราทำงานด้วยกันมาหลายปีนะ 443 00:34:08,360 --> 00:34:13,120 อย่าทำเหมือนคุณเป็นมนุษย์ ที่มีอารมณ์ความรู้สึกเลย มันดูประหลาดน่ะ 444 00:34:17,000 --> 00:34:18,240 ช่างมันเถอะ 445 00:34:18,320 --> 00:34:21,080 มาคุยกันเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานกันดีกว่า 446 00:34:21,960 --> 00:34:23,720 - เช่นเรื่องอะไร - ฉันไม่รู้ 447 00:34:25,080 --> 00:34:26,040 นายก็บอกฉันสิ 448 00:34:29,640 --> 00:34:32,920 เราไม่เคยได้เป็นเพื่อนกันเลย 449 00:34:33,000 --> 00:34:37,560 ใช่ไหม มีปัญหาเข้ามาขัดขวางตลอด หรือไม่ก็วาระอะไรสักอย่าง 450 00:34:37,640 --> 00:34:39,720 เป็นเพื่อนกับคุณนี่มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ 451 00:34:39,800 --> 00:34:41,560 โอ้โห 452 00:34:41,640 --> 00:34:44,280 เคนัน นายทำให้ค่ำคืนของฉันน่าเบื่อจัง 453 00:34:47,400 --> 00:34:49,920 ฉันคิดผิดรึเปล่านะที่มาที่นี่ 454 00:34:51,800 --> 00:34:53,320 อยากค้างที่นี่ไหมล่ะ กุล 455 00:34:54,160 --> 00:34:56,680 คุณอาจจะต้องการคนดูแลนะ 456 00:34:58,760 --> 00:34:59,600 แน่นอน 457 00:35:01,000 --> 00:35:02,840 ฉันให้คนขับรถกลับบ้านไปแล้ว 458 00:35:19,720 --> 00:35:20,720 ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย 459 00:35:21,920 --> 00:35:26,040 มีผ้าเช็ดตัวสะอาดอยู่ในตู้ ถ้าอยากได้อะไร ก็เรียกผมนะ 460 00:35:28,240 --> 00:35:29,520 พักผ่อนตามสบายนะ กุล 461 00:36:07,920 --> 00:36:08,760 อรุณสวัสดิ์ 462 00:36:13,680 --> 00:36:16,400 - อรุณสวัสดิ์ - เห็นเรตติ้งรึยัง 463 00:36:20,000 --> 00:36:21,200 ค่อยคุยกันทีหลัง 464 00:36:26,480 --> 00:36:27,680 ฉันไปเอากาแฟมาให้นะ 465 00:36:30,720 --> 00:36:31,720 อรุณสวัสดิ์ 466 00:36:32,680 --> 00:36:33,680 อรุณสวัสดิ์ 467 00:36:37,800 --> 00:36:39,920 ช่วงนี้เป็นขาขึ้นของพวกเธอนะ 468 00:36:42,360 --> 00:36:44,160 มันยังไม่ชัดเจนหรอก แต่… 469 00:36:45,680 --> 00:36:48,920 - ยังไงก็ยินดีด้วย - ยินดีด้วยเช่นกัน 470 00:36:49,880 --> 00:36:50,880 ฉันไม่เข้าใจ 471 00:36:51,560 --> 00:36:53,320 ช่างมันเถอะ กุล 472 00:36:53,400 --> 00:36:55,320 เฮ่อ ให้ตายสิ 473 00:36:57,160 --> 00:37:00,000 โอ๊ย ไม่เอาน่า 474 00:37:02,080 --> 00:37:03,400 ยัดยึดถือเรื่องพวกนั้นอีกเหรอ 475 00:37:06,120 --> 00:37:10,360 ศีลธรรม คุณธรรม การเป็นคนยุติธรรม อะไรพวกนั้นน่ะ… 476 00:37:11,680 --> 00:37:15,640 เลิกโกหกตัวเองได้แล้ว เราจะตายกันหมดแล้ว ลาเล 477 00:37:16,680 --> 00:37:19,560 ฉันจะไม่คุยเรื่องจรรยาบรรณ ในการทำงานกับคุณหรอกนะ 478 00:37:20,080 --> 00:37:22,920 ฉันว่าเธอรู้นะว่าฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องงาน 479 00:37:24,640 --> 00:37:26,200 ช่างเถอะ 480 00:37:28,120 --> 00:37:29,600 เคนัน ฉันไปก่อนนะ 481 00:37:35,520 --> 00:37:36,360 บายจ้ะ ที่รัก 482 00:37:49,160 --> 00:37:50,320 นั่งสิ 483 00:37:51,200 --> 00:37:53,800 สงสัยฉันจะแต่งงานมานานเกินไป 484 00:37:54,560 --> 00:37:55,640 หมายความว่าไง 485 00:37:57,200 --> 00:38:01,000 รู้ไหม ดูเหมือนทุกคน จะมีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ตามใจชอบน่ะ 486 00:38:04,880 --> 00:38:06,960 เธอสนเรื่องนั้นจริงๆ เหรอ 487 00:38:08,000 --> 00:38:08,840 เปล่า 488 00:38:09,600 --> 00:38:10,440 ฉันไม่สนหรอก 489 00:38:17,080 --> 00:38:18,040 ขอบใจนะ 490 00:38:18,640 --> 00:38:19,480 ดื่มให้อร่อย 491 00:38:47,480 --> 00:38:49,440 กูลิซที่รัก ทำอะไรน่ะ 492 00:38:50,920 --> 00:38:51,840 นี่มันอะไรกัน 493 00:38:53,560 --> 00:38:55,960 มาอุ่นเครื่องเก้าอี้ฉันน่ะ 494 00:38:59,080 --> 00:39:02,680 ฉันพยายามคุ้นเคยกับมันอยู่ ห้องนี้สบายดีนะ 495 00:39:04,400 --> 00:39:07,280 คุณปรับแอร์ตามแบบของคุณเองด้วยนี่ 496 00:39:11,480 --> 00:39:12,440 ลุกขึ้น 497 00:39:17,480 --> 00:39:18,320 ได้สิ 498 00:39:19,280 --> 00:39:20,120 ฉันลุกแน่ 499 00:39:26,880 --> 00:39:30,960 - เชิญนั่งเป็นครั้งสุดท้ายได้เลย - อะไรทำให้เธอกล้าแบบนี้ 500 00:39:42,760 --> 00:39:44,920 ได้คุยกับลุงซุลฮีรึยังล่ะ 501 00:39:45,960 --> 00:39:48,240 อาทิตย์นี้เราจะเจอกัน 502 00:39:48,320 --> 00:39:49,480 โอ้ จริงเหรอ 503 00:39:53,440 --> 00:39:55,760 คุณอาจได้รับอีเมลนะ รู้ไหม 504 00:39:55,840 --> 00:39:56,960 ออกไปได้แล้ว 505 00:39:57,560 --> 00:39:59,720 - จริงจังขนาดนี้เลยเหรอ - บอกให้ออกไปไง 506 00:40:03,600 --> 00:40:04,440 ก็ได้ 507 00:40:20,640 --> 00:40:22,120 (ต้องการการเปลี่ยนแปลง ฉันต้อง…) 508 00:40:22,200 --> 00:40:24,200 (ตัดสินใจผิด… ความเหนื่อยล้าทางจิตใจ…) 509 00:40:24,280 --> 00:40:25,840 (เป็นเพื่อนเหมือนเดิม) (พักผ่อน) 510 00:41:00,560 --> 00:41:01,600 ฉันมีแผน 511 00:41:02,360 --> 00:41:04,040 ฉันมาพร้อมข้อเสนอ 512 00:41:04,120 --> 00:41:05,440 กลับอิสตันบูลเถอะ 513 00:41:05,960 --> 00:41:08,400 ยังไงเธอก็เป็นเจ้าของที่นั่น มันเป็นของเธอทั้งหมด 514 00:41:09,400 --> 00:41:12,480 มันเป็นของฉันทั้งหมดน่ะใช่ แต่จะให้ฉันทำอะไรที่นั่นเหรอ 515 00:41:12,560 --> 00:41:16,360 - เธอคิดอะไรอยู่ - ฉันแค่บอกว่ากลับไปหาสิ่งที่เป็นของเธอซะ 516 00:41:17,280 --> 00:41:20,320 นี่ คุยกับพ่อเธอนะ โอเคไหม 517 00:41:20,400 --> 00:41:23,440 กลับไปที่เอ็มโอเอ็น5 กุลใกล้จะจบเห่แล้ว 518 00:41:23,960 --> 00:41:25,320 เอ็มโอเอ็น5 ยัง… 519 00:41:30,920 --> 00:41:32,280 (กุล ซิมิน ซีอีโอ) 520 00:41:37,760 --> 00:41:39,600 การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับทุกคน 521 00:41:40,520 --> 00:41:43,720 แม้แต่คนที่ชื่นชอบการเปลี่ยนแปลง 522 00:41:44,640 --> 00:41:47,080 ก็อาจงุนงงได้เมื่อถูกเชิญออก 523 00:41:47,920 --> 00:41:50,120 แต่สักวันทุกคนก็ต้องจากไป 524 00:41:50,640 --> 00:41:55,680 พวกเขาจะไปไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร ทุกอย่างขึ้นอยู่กับผลประโยชน์ที่จับต้องได้เท่านั้น 525 00:41:57,000 --> 00:41:59,400 และนี่คือสิ่งที่แน่นอนพอๆ กับที่โลกยังหมุนอยู่ 526 00:42:01,680 --> 00:42:03,840 กุลที่รัก 527 00:42:04,760 --> 00:42:06,360 มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงนะ 528 00:42:08,120 --> 00:42:09,160 มานี่สิ 529 00:42:11,760 --> 00:42:13,240 มันยังไม่จบแค่นี้หรอกนะ 530 00:42:15,960 --> 00:42:17,280 ทีนี้ก็ดูแล้วเรียนรู้ซะ 531 00:46:15,400 --> 00:46:17,400 คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล