1
00:00:10,548 --> 00:00:11,423
มีใครอยู่ไหม

2
00:00:12,798 --> 00:00:13,882
มีใครอยู่บ้าง

3
00:00:15,507 --> 00:00:17,257
ได้โปรด ท่านต้องช่วยเรา

4
00:00:17,340 --> 00:00:20,257
มีคนใกล้ตาย หรือพวกเขาตายไปแล้วก็ไม่รู้

5
00:00:20,340 --> 00:00:22,715
ข้าไม่กล้าดู แต่ข้าพยายามจะช่วยพวกเขา

6
00:00:22,798 --> 00:00:25,173
ถึงแม้ว่าข้าโกรธหนึ่งในนี้มากๆ

7
00:00:25,257 --> 00:00:26,798
ข้าคิดว่าท่านรู้จักเขา

8
00:00:26,882 --> 00:00:30,507
ได้โปรด ข้าเดินมาหลายวันแล้ว
และมีคนเลวกำลังตามล่าเรา

9
00:00:30,590 --> 00:00:32,465
ข้าไม่รู้จะไปที่ไหน

10
00:00:34,382 --> 00:00:35,507
ข้าจะทำยังไงดี

11
00:00:41,257 --> 00:00:42,090
มิสึ

12
00:00:42,590 --> 00:00:43,507
เข้ามาสิ

13
00:00:57,923 --> 00:01:02,840
(ซามูไรตาฟ้า)

14
00:01:07,132 --> 00:01:08,048
กรงของข้า

15
00:01:08,715 --> 00:01:09,923
หลายปีเหลือเกิน

16
00:01:11,257 --> 00:01:13,965
ใช้เวลานานเป็นชาติกว่าพวกนั้น
จะสร้างห้องน้ำได้ถูกต้อง

17
00:01:14,048 --> 00:01:17,715
ข้าทำให้โชกุนรวยจนเกินบรรยาย
ส่วนตัวข้าต้องหลบๆ ซ่อนๆ

18
00:01:18,215 --> 00:01:20,673
ข้าหาทองได้มากมายจากที่นั่น

19
00:01:21,215 --> 00:01:23,465
สมสู่เป็นหมื่นครั้ง

20
00:01:23,548 --> 00:01:26,507
ข้าไม่อยากเห็นมันอีก

21
00:01:28,173 --> 00:01:29,132
ลาก่อน

22
00:01:43,340 --> 00:01:45,840
การเดินทางของเราในฤดูใบไม้ผลิไปยังเอโดะ

23
00:01:46,590 --> 00:01:49,132
ท่านสัญญาแล้วว่าเราจะไม่เบื่อ

24
00:01:49,215 --> 00:01:50,340
เราจะไม่เบื่อ

25
00:01:51,132 --> 00:01:53,048
ทุกคืนจะได้รับการต้อนรับพิเศษ

26
00:01:53,548 --> 00:01:56,048
ดีใจที่เห็นความอยากของเจ้ากลับคืนมา

27
00:01:56,590 --> 00:01:59,007
เจ้าเสียแขน ไม่ได้เสียกล่องดวงใจสักหน่อย

28
00:02:00,215 --> 00:02:03,548
เราควรส่งข่าวว่าอาวุธมาถึงเมื่อไหร่

29
00:02:03,632 --> 00:02:05,465
เพื่อนของเรากังวลใจ

30
00:02:05,548 --> 00:02:07,257
ให้พวกเขากังวลไป

31
00:02:07,340 --> 00:02:10,382
เวลาพวกเขาเลิกกังวล
ก็เลิกคิดว่าต้องการเราไปด้วย

32
00:02:10,882 --> 00:02:12,882
แต่ท่านดีรู้ว่าเมื่อไหร่

33
00:02:15,757 --> 00:02:18,090
ทีนี้ คืนนี้มีแผนอะไร

34
00:03:01,132 --> 00:03:04,048
ช่างแปลกใหม่ทีเดียว

35
00:03:04,132 --> 00:03:06,090
เพลิดเพลินเช่นเคย

36
00:03:06,840 --> 00:03:08,257
นายหญิงคาจิ

37
00:03:08,798 --> 00:03:10,632
ยินดีรับใช้ท่านเสมอเจ้าค่ะ

38
00:03:11,132 --> 00:03:13,215
ขอให้เดินทางไปเอโดะอย่างปลอดภัย

39
00:03:15,007 --> 00:03:18,382
เฮจิ ชินโด ท่านสัญญา ท่านทำได้จริง

40
00:03:18,465 --> 00:03:22,673
ทุกที่ช่างน่าประหลาดใจและเพลิดเพลิน

41
00:03:22,757 --> 00:03:25,340
ข้าชอบคิดว่าเราได้พลังจากความเพลิดเพลิน

42
00:03:25,882 --> 00:03:29,840
แต่กองทัพของเราไร้ความหมายถ้าไม่มีปืน

43
00:03:30,507 --> 00:03:32,757
ท่านกังวลเหมือนยายแก่เลย

44
00:03:32,840 --> 00:03:36,673
ข้ากังวลเหมือนคนที่กำลัง
จะทำสงครามกับรัฐบาลของโชกุน

45
00:03:36,757 --> 00:03:39,507
ปืนจะถูกลักลอบนำเข้า

46
00:03:39,590 --> 00:03:41,548
มากับเรือประมงในอีกสองวัน

47
00:03:43,298 --> 00:03:44,298
ฉลาด

48
00:03:44,382 --> 00:03:47,173
กองทัพของเราจะยึดปราสาทนั่น

49
00:03:47,257 --> 00:03:49,382
และข้าเองจะเป็นผู้

50
00:03:49,465 --> 00:03:52,132
สังหารโชกุนและตระกูลอิโตะทุกคน

51
00:03:52,215 --> 00:03:55,173
ระหว่างที่สภาขุนนางอาวุโสมารวมตัว
ในเทศกาลฉลองฤดูใบไม้ผลิ

52
00:03:55,257 --> 00:03:57,965
จากนั้นเหล่าขุนนางจะได้เลือก

53
00:03:58,048 --> 00:04:01,423
จะตายไปพร้อมกับเขา
หรือยอมก้มหัวให้หุ่นเชิดของข้า

54
00:04:01,507 --> 00:04:06,507
ผู้จะรับคำสั่งจากข้าอีกที

55
00:04:12,257 --> 00:04:14,007
ข้าไม่ได้บอกให้หยุด

56
00:04:25,673 --> 00:04:27,757
ของจะมาถึงในอีกสองวัน

57
00:04:27,840 --> 00:04:31,757
ลาดตระเวนทุกท่าเรือและแพปลา ค้นเรือทุกลำ

58
00:04:31,840 --> 00:04:35,215
เปิดดูทุกกล่อง ติดสินบนทุกคนไม่อั้น

59
00:04:35,298 --> 00:04:38,757
เราต้องได้ปืนก่อนฟาวเลอร์

60
00:04:39,340 --> 00:04:43,298
ทันทีที่เจ้าได้ปืนแล้ว
ข้าขอรับเกียรติฆ่าฟาวเลอร์เอง

61
00:04:43,382 --> 00:04:47,715
"ชายผู้นั้นจะแพร่เชื้อโรคร้าย
ให้ญี่ปุ่น เรามอบอำนาจให้เขาไม่ได้"

62
00:04:48,673 --> 00:04:51,007
หาปืนพวกนั้นให้เจอก่อนมันเข้าเอโดะ

63
00:04:52,007 --> 00:04:53,882
ไปเอาของให้ข้า เดี๋ยวนี้

64
00:05:00,173 --> 00:05:02,923
งานแต่งของเจ้าตรงกับ
เทศกาลฉลองฤดูใบไม้ผลิพอดี

65
00:05:03,465 --> 00:05:06,923
ข้าวางแผนเองยังไม่เหมาะเจาะเท่านี้

66
00:05:09,298 --> 00:05:12,132
ขุนนางทุกคนมอบแต่ของล้ำค่าให้เรา

67
00:05:12,882 --> 00:05:14,423
ยิ้มหน่อย

68
00:05:16,590 --> 00:05:20,382
มีสิ่งใดที่เจ้าต้องการแล้วไม่อยู่ตรงนี้บ้าง

69
00:05:20,465 --> 00:05:24,048
ข้าต้องการยกเลิกงานแต่ง
กับชายผู้น่ากลัวที่ข้าไม่รู้จัก

70
00:05:24,548 --> 00:05:25,757
ข้าต้องการไปจากเอโดะ

71
00:05:28,715 --> 00:05:29,757
ลูกสาว

72
00:05:30,340 --> 00:05:34,382
ทั้งชีวิตที่ผ่านมา
เมื่อไรกันที่เจ้าไม่ได้สิ่งที่ต้องการ

73
00:05:34,465 --> 00:05:36,173
เมื่อท่านย้อมฟันข้าจนดำ

74
00:05:37,382 --> 00:05:39,632
เชื่อพ่อเถอะ

75
00:06:06,007 --> 00:06:07,007
ไงจ๊ะ

76
00:06:07,673 --> 00:06:09,298
เจ้าอยู่ในนั้นมานานแค่ไหนแล้ว

77
00:06:13,132 --> 00:06:15,590
นานเกินไป ข้างนอกเป็นฤดูใบไม้ผลิแล้ว

78
00:06:48,465 --> 00:06:51,382
นกตัวเล็กขนาดนั้นยังยิงโดนปีกได้

79
00:06:52,090 --> 00:06:54,090
ข้าบอกแล้วว่าท่านเกิดมาเพื่อฆ่า

80
00:06:55,840 --> 00:06:58,590
ท่านเห็นสิ่งสวยงาม แต่สิ่งแรกที่คิดคือฆ่ามัน

81
00:06:58,673 --> 00:07:00,257
ท่านโหดร้ายอย่างที่เขาร่ำลือ

82
00:07:02,757 --> 00:07:04,923
ไม่มีอะไรจะแก้ตัวรึ

83
00:07:27,215 --> 00:07:30,340
ท่านกล้ามากที่พูดกับนายน้อยตรงไปตรงมาเช่นนั้น

84
00:07:30,965 --> 00:07:32,632
ความกล้าไม่ใช่ความฉลาด

85
00:07:32,715 --> 00:07:36,840
ภรรยาควรเป็นเหมือนเต้าหู้
ไม่สะดุดตา ไม่มีสี และจืดชืด

86
00:07:37,673 --> 00:07:40,882
เขาเลวร้ายตามที่คนเขาพูดกัน
เขาไม่พูดกับข้าด้วยซ้ำ

87
00:07:41,757 --> 00:07:46,048
นายน้อยไม่สนทนา
กับหญิงคนไหน กฎของท่านหญิงอิโตะ

88
00:07:46,132 --> 00:07:48,423
ภรรยาคนแรกของเขาน่าจะทำตามกฎนี้

89
00:07:48,507 --> 00:07:51,757
- แล้วเกิดอะไรขึ้นกับนางล่ะ
- นางกลับไปอยู่กับครอบครัวแล้ว

90
00:07:51,840 --> 00:07:52,757
ในโกศ

91
00:07:53,298 --> 00:07:55,965
เขาโหดเหี้ยมบนเตียงเหมือนในสนามรบ

92
00:07:56,048 --> 00:07:57,965
รู้ไหมท่าโปรดของคู่หมั้นท่านคืออะไร

93
00:07:58,465 --> 00:08:00,132
โอบิพันรอบคอ

94
00:08:27,965 --> 00:08:30,382
อาเคมิ สวรรค์ เด็กน้อย

95
00:08:30,923 --> 00:08:33,007
อยู่ให้ห่างหน้าต่างนั่นซะ

96
00:08:33,090 --> 00:08:36,298
นี่หรือความทะเยอทะยาน
ของท่านในตอนนี้ อยากตายน่ะรึ

97
00:08:36,382 --> 00:08:38,173
มีทางออกอื่นรึ

98
00:08:38,257 --> 00:08:41,090
มีแค่หน้าต่างหรือมีด หรือไม่ก็รอโอบิรัดคอ

99
00:08:42,923 --> 00:08:46,215
อย่ากังวลไปเลย เซกิ น่าเศร้าที่ข้าไม่กล้า

100
00:08:46,798 --> 00:08:47,798
ไปให้พ้น

101
00:08:47,882 --> 00:08:50,423
ข้าไม่ต้องการคำแนะนำ
ทั้งเรื่องการแต่งงานหรือความรัก

102
00:08:50,507 --> 00:08:52,798
หรืออะไรก็ตามที่เจ้าคิดว่าเจ้าเชี่ยวชาญ

103
00:08:54,840 --> 00:08:58,007
ข้าไม่เคยเข้าใจความรัก

104
00:08:58,090 --> 00:09:01,507
การต่อสู้ การเมือง หรือศิลปะ

105
00:09:01,590 --> 00:09:03,590
หรืออะไรก็ตามที่ข้าควรจะเข้าใจ

106
00:09:03,673 --> 00:09:05,798
ข้าเคยเป็นนักรบที่น่าสังเวช

107
00:09:08,715 --> 00:09:13,173
สิ่งเดียวที่ข้าได้รู้จักดีคือท่าน

108
00:09:15,840 --> 00:09:18,965
นี่คือของขวัญจากข้า

109
00:09:21,507 --> 00:09:22,423
หมากโกะ

110
00:09:22,923 --> 00:09:25,007
เราเลิกเล่นตอนข้าอายุ 12

111
00:09:26,090 --> 00:09:26,923
ทำไมล่ะ

112
00:09:27,882 --> 00:09:29,548
เพราะข้าชนะเจ้าทุกครั้ง

113
00:09:30,090 --> 00:09:30,923
ทำไมรู้ไหม

114
00:09:31,507 --> 00:09:33,798
เพราะท่านเรียนจบแล้ว

115
00:09:36,882 --> 00:09:38,882
ท่านตั้งใจจะแค้นข้า

116
00:09:40,132 --> 00:09:44,382
ทั้งที่สิ่งที่ท่านแค้นคือทรัพย์สินของผู้อื่น

117
00:09:44,465 --> 00:09:46,132
ผู้หญิงไม่ควรเป็นทรัพย์สิน

118
00:09:46,215 --> 00:09:47,673
เป็นสิ

119
00:09:47,757 --> 00:09:51,965
และพรุ่งนี้ ท่านเปลี่ยนจากทรัพย์สิน
ของบิดาท่านไปเป็นของนายท่านทาคาโยชิ

120
00:09:58,382 --> 00:10:00,632
ข้ารู้มาตลอดว่าวันนี้จะมาถึง

121
00:10:01,382 --> 00:10:02,965
ตั้งแต่มารดาของท่านตาย

122
00:10:03,673 --> 00:10:06,173
ข้าพยายามทุ่มเทเวลาที่มี

123
00:10:06,257 --> 00:10:08,923
เตรียมตัวท่านให้พร้อมสำหรับโลกที่เป็นจริง

124
00:10:09,007 --> 00:10:11,590
ไม่ใช่โลกที่ท่านอยากให้เป็น

125
00:10:13,007 --> 00:10:14,798
โดยที่บิดาของท่านไม่รู้

126
00:10:15,382 --> 00:10:17,673
บ่อยครั้งโดยที่ท่านไม่รู้

127
00:10:17,757 --> 00:10:22,090
ท่านคิดว่าตลอดหลายปีนั้น
ท่านแอบเข้าไปอ่านหนังสือในหอสมุดงั้นรึ

128
00:10:22,632 --> 00:10:24,632
คิดว่าทำไมท่านถึงอยากเข้าไปล่ะ

129
00:10:25,132 --> 00:10:26,465
จะรู้ตัวหรือไม่

130
00:10:26,548 --> 00:10:30,007
แต่ท่านมีอาวุธครบมือ
ที่นอกจากจะอยู่รอดในที่นี้แล้ว

131
00:10:31,965 --> 00:10:33,507
ยังจะมีชีวิตรุ่งโรจน์ด้วย

132
00:10:37,132 --> 00:10:39,090
ขยายอาณาเขตของท่าน

133
00:10:39,757 --> 00:10:43,007
หาจุดอ่อนให้เจอ แล้วจัดการ

134
00:10:45,132 --> 00:10:46,007
ชนะ

135
00:10:46,715 --> 00:10:48,465
ท่านเรียนมาหมดแล้ว

136
00:10:50,257 --> 00:10:52,382
เลิกแกล้งทำตัวเป็นแม่ของข้าได้แล้ว

137
00:10:53,840 --> 00:10:56,715
หลังจากพรุ่งนี้ ข้าจะ
ไม่อยู่ในความรับผิดชอบของเจ้าอีก

138
00:10:57,257 --> 00:10:58,882
โทษข้าได้ตามใจท่าน

139
00:10:59,382 --> 00:11:00,257
จงเกลียดข้า

140
00:11:02,215 --> 00:11:05,382
ข้าเป็นมารดาที่แย่พอกับการเป็นนักรบ

141
00:11:10,090 --> 00:11:12,382
ข้าสนุกกับงานมากกว่า

142
00:11:55,590 --> 00:11:57,090
มีคนฟื้นแล้ว

143
00:11:57,715 --> 00:11:59,632
บอกทีว่าไทเกนจะมีวันฟื้นไหม

144
00:12:00,382 --> 00:12:03,465
เพราะผู้ติดตามของเจ้า เจ้าถึงยังไม่ตาย

145
00:12:04,215 --> 00:12:06,215
จิตวิญญาณของเจ้าช่างดื้อรั้น

146
00:12:10,465 --> 00:12:12,048
ข้าไม่ใช่ผู้ติดตามของมิสึ

147
00:12:15,090 --> 00:12:16,173
ไทเกนจะรอดไหม

148
00:12:17,923 --> 00:12:20,007
วิญญาณของเขาก็ดื้อรั้นเช่นกัน

149
00:12:27,757 --> 00:12:29,340
วันนี้มีอะไรให้ช่วยไหม นายท่าน

150
00:12:30,882 --> 00:12:33,340
ข้าซักเสื้อผ้าให้ท่านแล้ว ท่านไม่รู้ว่ามันสกปรก

151
00:12:33,423 --> 00:12:36,132
ตอนนี้เสื้อผ้าของท่านจะดูดีขึ้นมาก และเป็นสีขาว

152
00:12:36,215 --> 00:12:37,632
ท่านรู้มั้ยว่าที่จริงมันเป็นสีขาว

153
00:12:37,715 --> 00:12:40,840
ปรมาจารย์เอจิในตำนาน
สมควรได้ใส่ชั้นในสีขาวสะอาด

154
00:12:40,923 --> 00:12:42,507
โดยเฉพาะถ้าเขาจะฝึกสอนข้า

155
00:12:44,340 --> 00:12:47,507
เจ้าช่วยข้าได้ด้วยการปิดปากเงียบ

156
00:12:48,048 --> 00:12:49,548
พ่อข้าก็ชอบความเงียบ

157
00:12:55,048 --> 00:12:56,048
เจ้ายังไม่ตาย

158
00:12:56,882 --> 00:12:58,382
เจ็บไปหมดทั้งตัว

159
00:12:58,465 --> 00:12:59,632
นั่นเป็นสัญญาณที่ดี

160
00:13:00,882 --> 00:13:03,507
ไส้ปลากับเกลือ

161
00:13:04,715 --> 00:13:05,882
โคฮามะรึ

162
00:13:05,965 --> 00:13:06,882
ใกล้กัน

163
00:13:09,798 --> 00:13:12,548
นี่คือโรงตีเหล็กของนายท่านเอจิ

164
00:13:13,257 --> 00:13:16,965
นี่เองคือที่ให้เจ้าหายตัวไปช่วงหลายปีนั้น

165
00:13:17,840 --> 00:13:19,465
นี่คือที่ซึ่งเจ้าฝึกดาบ

166
00:13:19,548 --> 00:13:21,923
ไม่มีใครในเมืองนั้นสนใจ
ว่าข้าอดอยากหรือตายไปแล้ว

167
00:13:22,423 --> 00:13:23,298
เขารับข้าเข้ามา

168
00:13:24,132 --> 00:13:25,715
พักเถอะ เดี๋ยวข้ามา

169
00:13:26,507 --> 00:13:29,340
เดี๋ยว เจ้าต้องให้ข้าได้ขอบคุณที่ช่วยข้าไว้

170
00:13:30,090 --> 00:13:32,590
การยอมรับว่าเจ้าช่วยข้าก็ยากพอแล้ว

171
00:13:33,548 --> 00:13:35,090
เจ้าไม่ได้ติดค้างอะไรข้า

172
00:13:47,507 --> 00:13:50,340
ท่านหญิงอิโตtหวังว่าการนั่งเกี้ยว
จะทำให้ท่านอารมณ์ดีขึ้น

173
00:13:50,882 --> 00:13:52,382
ดูต้นไม้พวกนั้นสิ

174
00:13:53,007 --> 00:13:55,715
ราวกับว่าดอกไม้บานต้อนรับงานแต่งโดยเฉพาะ

175
00:13:55,798 --> 00:13:59,048
แม้แต่โสเภณียังทำงานหามรุ่งหามค่ำ

176
00:14:03,757 --> 00:14:05,340
หยุด หยุดตรงนี้

177
00:14:12,423 --> 00:14:14,090
พวกท่านมาไกลจากบ้านมาก

178
00:14:15,215 --> 00:14:16,173
ใช่แล้ว นายหญิงคาจิ

179
00:14:16,257 --> 00:14:19,090
ข้าเอง หรือต้องให้ท่องเร็นงะสักหน่อย

180
00:14:21,465 --> 00:14:22,340
อาเคมิ

181
00:14:23,382 --> 00:14:26,007
อาเคมิ เจ้ามีสีฟันของหญิงแต่งงานแล้ว

182
00:14:26,798 --> 00:14:31,007
ลูกค้าทุกคนในญี่ปุ่น
ต่างมาเอโดะเพื่อร่วมเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ

183
00:14:31,090 --> 00:14:32,882
และงานแต่งหรูหราหมาเห่าของใครสักคน

184
00:14:32,965 --> 00:14:36,215
เราเช่าห้องที่โรงน้ำชาแห่งนึงในโยชิวาระ

185
00:14:36,298 --> 00:14:38,507
เราทำงานมาตลอดทางจนมาถึงที่นี่

186
00:14:38,590 --> 00:14:42,465
รับใช้ลูกค้าทุกท่วงท่า
ตลอด 69 สถานีของถนนนากะเซ็นโด

187
00:14:43,090 --> 00:14:47,090
ว่าแต่เจ้ามาที่นี่ทำไม แถมใส่ชุดที่มีตราของโชกุน

188
00:14:48,382 --> 00:14:51,882
งานหรูหราหมาเห่านั่น
ดูเหมือนจะ เป็นงานของข้า

189
00:14:52,590 --> 00:14:56,048
เดี๋ยว งานแต่งนั่นคืองานของเจ้ารึ

190
00:14:56,132 --> 00:14:57,923
นางคือเจ้าหญิงตัวจริงของจริง

191
00:14:59,382 --> 00:15:02,715
แน่นอนอยู่แล้ว พนันได้ว่าบ้านนางคือปราสาท

192
00:15:05,465 --> 00:15:07,965
ข้าติดบ่วงอยู่ต่างหาก มีงูเฝ้าอยู่ด้วย

193
00:15:08,048 --> 00:15:10,548
ข้ายอมแลกชีวิตกับเจ้าเดี๋ยวนี้เลย

194
00:15:10,632 --> 00:15:14,382
เราเหน็ดเหนื่อยรับใช้ใต้ร่างชายทุกคนจนถึงที่นี่

195
00:15:14,465 --> 00:15:17,340
เพื่อมาคำนับครอบครัวใหม่ของเจ้า

196
00:15:17,423 --> 00:15:21,548
ส่วนเจ้าต้องรับใช้แค่ชายคนเดียว หนุ่มเสียด้วย

197
00:15:21,632 --> 00:15:22,882
ท่านไม่รู้อะไรเลย

198
00:15:22,965 --> 00:15:25,340
ว่าเขาเป็นสัตว์ร้ายรึ เขาอ่อนแอต่างหาก

199
00:15:25,423 --> 00:15:28,090
เขาเป็นชาย ผู้ชายทุกคนอ่อนแอ

200
00:15:28,632 --> 00:15:30,840
คนที่วางท่าดุร้ายคือคนที่อ่อนแอที่สุด

201
00:15:30,923 --> 00:15:34,632
คนแบบนี้รุกรานสตรีแล้วคิดว่านั่นทำให้ตนมีอำนาจ

202
00:15:34,715 --> 00:15:37,132
ที่จริงกล่องดวงใจของพวกนี้กลับเปราะบาง

203
00:15:37,882 --> 00:15:40,923
ไร้การป้องกัน เจ้าเคยเห็นกับตาแล้ว

204
00:15:41,007 --> 00:15:43,840
พวกนี้อยากได้คนประคบประหงม ตบก้น ป้อนนม

205
00:15:43,923 --> 00:15:46,632
แล้วเดินอาดๆ จากไปเหมือนเพิ่งพิชิตทั้งกองทัพ

206
00:15:46,715 --> 00:15:48,715
หล่อเลี้ยงจุดอ่อนของเขาไว้

207
00:15:48,798 --> 00:15:50,215
จงเป็นความแข็งแกร่งให้เขา

208
00:15:50,298 --> 00:15:52,632
แล้วเขาจะเทิดทูนเจ้า

209
00:15:54,090 --> 00:15:56,132
ข้าไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม

210
00:15:57,882 --> 00:16:00,507
หยุดวิ่งหัวหมุนเพราะผู้ชายสักที

211
00:16:00,590 --> 00:16:03,548
แล้วตัดสินใจเองว่าเจ้าต้องการอะไรกันแน่

212
00:16:05,382 --> 00:16:07,465
ข้าอยากควบคุมชีวิตตัวเอง

213
00:16:07,548 --> 00:16:10,923
งั้นก็ควบคุมชีวิตของเขา

214
00:16:11,590 --> 00:16:12,840
เจ้าหญิง

215
00:16:25,132 --> 00:16:26,382
น่าสงสาร

216
00:16:26,465 --> 00:16:29,840
คนขาวนั่นจะฆ่านางพร้อมกับทุกคน

217
00:16:34,840 --> 00:16:36,923
ข้าจะไม่อยู่เป็นภาระของท่านนานหรอก

218
00:16:37,590 --> 00:16:39,590
ที่นี่เคยเป็นที่ของเจ้า

219
00:16:40,757 --> 00:16:43,382
ไม่มีที่ไหนเป็นของข้าจนกว่าข้าจะได้แก้แค้น

220
00:16:44,007 --> 00:16:45,798
เพื่อการนั้น ข้าต้องมีดาบ

221
00:16:50,840 --> 00:16:52,423
ท่านประกอบมันกลับได้ไหม

222
00:16:52,923 --> 00:16:53,757
ไม่ได้

223
00:16:54,340 --> 00:16:56,007
หักแล้วก็คือหัก

224
00:16:56,923 --> 00:16:59,590
งั้นก็ต้องหลอมและตีใหม่

225
00:17:00,173 --> 00:17:02,840
ดาบของเจ้าหักเพราะผิดพลาดตอนหลอม

226
00:17:03,590 --> 00:17:04,757
มันสมบูรณ์แบบ

227
00:17:04,840 --> 00:17:06,257
มันบริสุทธิ์เกินไป

228
00:17:08,173 --> 00:17:11,007
โลหะของเจ้าควรผสมกับเหล็กใหม่

229
00:17:11,632 --> 00:17:13,215
ท่านมีเหล็กให้ข้าไหม

230
00:17:13,298 --> 00:17:14,215
ไม่มี

231
00:17:14,715 --> 00:17:16,257
งั้นมอบดาบให้ข้าสักเล่ม

232
00:17:16,757 --> 00:17:17,590
ไม่ได้

233
00:17:18,215 --> 00:17:21,632
ไฟแค้นของเจ้าเกินควบคุมไหวแล้ว

234
00:17:24,923 --> 00:17:26,840
ข้าไม่ใช่เด็กที่ท่านเคยรู้จัก

235
00:17:27,465 --> 00:17:28,298
ไม่ใช่แล้ว

236
00:17:28,882 --> 00:17:31,590
ถ้าเป็นเด็กคนนั้น เห็นเจ้าคงวิ่งหนี

237
00:17:32,548 --> 00:17:35,507
เด็กคนนั้นเข้าใจความหมายของดาบดีว่า

238
00:17:36,090 --> 00:17:38,173
มันคือเส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตาย

239
00:17:39,965 --> 00:17:41,715
ข้าไม่มีเหล็กสำหรับเจ้า

240
00:17:47,048 --> 00:17:48,673
งั้นข้าจะทำเอง

241
00:18:20,715 --> 00:18:23,090
มิสึ

242
00:19:18,840 --> 00:19:20,382
ท่านรู้ได้ยังไงว่าข้าอยู่ตรงนี้

243
00:19:20,923 --> 00:19:23,757
เครื่องมือที่เจ้าใช้แทนมือ

244
00:19:24,548 --> 00:19:25,590
ใครเป็นคนทำ

245
00:19:29,215 --> 00:19:30,048
ข้าทำเอง

246
00:19:30,590 --> 00:19:31,423
ทำไม

247
00:19:32,007 --> 00:19:32,840
จะได้มีประโยชน์

248
00:19:33,340 --> 00:19:34,382
แค่นั้นรึ

249
00:19:42,048 --> 00:19:44,715
ข้าอยากเป็นซามูไร ข้าอยากยิ่งใหญ่

250
00:19:48,007 --> 00:19:50,673
คนส่วนใหญ่หัวเราะเมื่อข้าบอกไป

251
00:19:51,590 --> 00:19:52,715
มันน่าตลกรึ

252
00:19:53,507 --> 00:19:55,048
ซามูไรต้องมีมือ

253
00:19:55,673 --> 00:19:56,965
จริงรึ

254
00:19:57,048 --> 00:19:59,132
เหมือนที่ช่างตีดาบต้องมีดวงตารึ

255
00:20:02,007 --> 00:20:03,215
มือของเจ้า

256
00:20:04,798 --> 00:20:07,173
อุบัติเหตุ หรือเป็นมาแต่กำเนิด

257
00:20:07,882 --> 00:20:08,715
แต่กำเนิด

258
00:20:09,965 --> 00:20:10,798
ตาของท่านล่ะ

259
00:20:11,840 --> 00:20:12,840
ไฟไหม้

260
00:20:16,173 --> 00:20:17,965
และตอนนี้ ไฟก็เชื่อฟังท่าน

261
00:21:11,423 --> 00:21:14,048
เจ้าทำงานทั้งคืน คิดว่าเจ้าคงจะหิว

262
00:21:17,590 --> 00:21:20,007
เกี๊ยวปลาชื่อดังของตาแก่อิตางากิ

263
00:21:20,715 --> 00:21:22,423
ข้อดีอย่างเดียวของโคฮามะ

264
00:21:23,882 --> 00:21:25,840
ข้าไม่เคยกินมาก่อน

265
00:21:25,923 --> 00:21:29,173
จำได้ไหม ข้าเป็นแค่หมาที่กินเศษอาหาร

266
00:21:33,840 --> 00:21:34,715
ดาบของเจ้า

267
00:21:35,423 --> 00:21:37,257
เหล็กไม่ยอมขึ้นรูปให้ข้า

268
00:21:37,798 --> 00:21:38,632
แล้วยังไง

269
00:21:39,132 --> 00:21:40,090
เจ้าต้องจัดการ

270
00:21:40,173 --> 00:21:42,423
ไอ้คนชั่วฟาวเลอร์ก่อนที่จะสายเกินไป

271
00:21:42,507 --> 00:21:45,298
"ดาบคือวิญญาณของซามูไร"

272
00:21:45,382 --> 00:21:48,715
ไม่ใช่ นั่นมันคำพูดที่เอาไว้บอกเด็กใหม่ในโรงฝึก

273
00:21:48,798 --> 00:21:51,423
ส่วนเจ้าเก่งแล้ว บางทีจะเก่งกว่าข้า

274
00:21:52,132 --> 00:21:55,215
และไม่มีใครเก่งกว่าข้า

275
00:21:56,882 --> 00:21:58,798
ฟังนะ อาวุธไม่สำคัญ

276
00:22:00,798 --> 00:22:02,382
เจ้าใช้ค้อนทุบเขาก็ได้

277
00:22:02,882 --> 00:22:04,173
เอ้านี่ ลุกขึ้น

278
00:22:04,757 --> 00:22:07,173
นายท่านเอจิไม่ชอบใจแน่ที่เจ้าเคลื่อนย้ายสิ่งของ

279
00:22:13,007 --> 00:22:14,965
ข้ายังไม่หายดีพอจะสู้กับเจ้า

280
00:22:24,257 --> 00:22:26,257
คิดว่าจะจัดการข้าได้ซ้ำสองรึ

281
00:22:44,923 --> 00:22:45,923
ขอโทษ

282
00:22:50,382 --> 00:22:51,798
ไม่ต้องขอโทษ ไทเกน

283
00:22:54,423 --> 00:22:55,298
ไทเกน

284
00:22:56,173 --> 00:22:57,715
ข้าคงคิดถึงอาเคมิแน่ๆ

285
00:23:00,965 --> 00:23:02,965
มีบางอย่างที่ข้าต้องบอกเจ้า

286
00:23:12,090 --> 00:23:14,007
เจ้าจะไม่ได้เจออาเคมิอีก

287
00:23:14,090 --> 00:23:15,007
อะไรนะ

288
00:23:15,090 --> 00:23:17,507
นางอยู่ที่เอโดะ แต่งงานกับทาคาโยชิ อิโตะ

289
00:23:18,048 --> 00:23:19,673
เจ้ารู้เรื่องนี้ได้ยังไง

290
00:23:19,757 --> 00:23:22,548
ข้ายืนมองทหารของโทคุโนบุพาตัวนางไป

291
00:23:23,048 --> 00:23:25,423
นางมาตามหาข้าเพื่อรักษาการหมั้นกับเจ้าไว้

292
00:23:25,507 --> 00:23:27,340
แล้วเจ้าปล่อยให้พวกนั้นพานางไป

293
00:23:27,423 --> 00:23:29,215
มันเป็นผลดีต่อนาง

294
00:23:31,007 --> 00:23:32,090
ข้าต้องไปเอโดะ

295
00:23:32,173 --> 00:23:35,840
ไม่ มันอันตรายเกินไป
ฟาวเลอร์วางแผนโจมตีปราสาทเอโดะ

296
00:23:35,923 --> 00:23:36,757
อะไรนะ

297
00:23:36,840 --> 00:23:40,590
ข้าเห็นแผนของเขาแล้ว
เขามีกองทัพติดอาวุธปืนของต่างชาติ

298
00:23:40,673 --> 00:23:43,132
เขาฉลาด เขาจะโจมตี
ระหว่างประชุมสภาขุนนางอาวุโส

299
00:23:43,215 --> 00:23:45,298
เจ้ารู้มาตลอด

300
00:23:46,132 --> 00:23:49,423
โชกุนตกอยู่ในอันตราย
อาเคมิตกอยู่ในอันตราย

301
00:23:49,507 --> 00:23:51,632
เจ้าเป็นซามูไรประสาอะไร

302
00:23:51,715 --> 00:23:54,048
ข้าจะฆ่าฟาวเลอร์อยู่แล้ว

303
00:23:54,132 --> 00:23:55,257
ไม่ใช่เพื่อเกียรติยศ

304
00:23:55,840 --> 00:23:56,757
เพราะเกลียดชัง

305
00:23:57,298 --> 00:23:58,798
เจ้านี่มันปีศาจจริงๆ

306
00:24:05,923 --> 00:24:07,840
ข้าจะไปเอโดะเพื่อเตือนท่านโชกุน

307
00:24:07,923 --> 00:24:10,965
แล้วข้าจะตามหาเจ้าและฆ่าเจ้าซะ

308
00:24:21,548 --> 00:24:24,007
ของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่ข้าเคยได้รับ

309
00:24:24,090 --> 00:24:27,923
คือบุตรชายสองคนจากท่านหญิงอิโตะ

310
00:24:28,007 --> 00:24:29,923
ดังนั้นหากข้าตาย

311
00:24:30,007 --> 00:24:32,632
ก็จะไม่ส่งผลใดๆ ต่อญี่ปุ่น

312
00:24:32,715 --> 00:24:34,965
ช่วยประหยัดเวลาคนขอพรไปได้

313
00:24:36,840 --> 00:24:42,507
ข้ายินดีนักที่ได้จัดงานฉลอง
ให้ลูกชายคนที่สองของข้า

314
00:24:42,590 --> 00:24:44,173
ทาคาโยชิ อิโตะ

315
00:24:44,257 --> 00:24:48,715
กับลูกสาวคนเดียวของท่านไดอิจิ โทคุโนบุ

316
00:24:49,882 --> 00:24:54,215
พวกท่านแต่ละคนมาที่นี่
เพื่อพิสูจน์ความภักดีต่อรัฐบาลนี้

317
00:24:54,298 --> 00:24:58,132
ขอให้เจ้าสาวจงรักภักดี
เช่นที่ตระกูลของพวกท่านมีต่อข้า

318
00:24:59,548 --> 00:25:02,465
ขอให้นางผลิดอกออกผล
งดงามเหมือนไร่สวนของท่าน

319
00:25:14,173 --> 00:25:15,007
ลูกแม่

320
00:25:15,632 --> 00:25:19,382
เราเตรียมอาหารมื้อพิเศษเพื่อเจ้า

321
00:25:26,590 --> 00:25:30,007
ตับกระต่ายราดซอสอสุจิม้า

322
00:25:30,090 --> 00:25:31,298
เพื่อให้เจ้าเจริญพันธุ์

323
00:25:32,007 --> 00:25:34,673
ข้าหวังว่าเจ้าจะทำหน้าที่ไหว

324
00:25:34,757 --> 00:25:35,923
สมเป็นภรรยาของอิโตะ

325
00:25:41,173 --> 00:25:43,173
ท่านจะพบว่าข้ารับมือทุกอย่างไหว

326
00:25:48,340 --> 00:25:51,090
สมองจิ้งจอกแช่เย็นเพื่อให้เจ้ามีปัญญา

327
00:25:53,007 --> 00:25:55,673
เลือดตัวอ่อนหมูเข้มข้น

328
00:25:55,757 --> 00:25:57,923
เพื่อความเยาว์วัยและมีชีวิตชีวา

329
00:26:05,507 --> 00:26:08,715
ส่วนจานนี้เป็นความคิดของสามีเจ้า

330
00:26:09,840 --> 00:26:11,882
ช่างเป็นเด็กน่ารักจริงๆ

331
00:26:49,507 --> 00:26:52,090
ทุกอย่างแหลกหมดแล้วสินะ

332
00:26:53,798 --> 00:26:54,923
เหล็กของเจ้า

333
00:26:55,923 --> 00:26:58,173
ปีศาจคงสร้างเหล็กไม่ได้

334
00:26:59,215 --> 00:27:00,298
งั้นรึ

335
00:27:02,465 --> 00:27:05,090
โลกมองข้าก็เห็นสัตว์ร้ายเกรี้ยวกราด

336
00:27:05,673 --> 00:27:06,548
ผีร้าย

337
00:27:07,173 --> 00:27:08,715
แม่ของข้าเองก็เห็นเช่นนั้น

338
00:27:09,673 --> 00:27:11,007
นางจึงรักข้าไม่ได้

339
00:27:12,090 --> 00:27:13,298
พวกเขาอาจพูดถูก

340
00:27:14,132 --> 00:27:16,673
ข้าไม่ได้ฝึกสอนเจ้าให้เป็นปีศาจ

341
00:27:17,257 --> 00:27:18,173
หรือมนุษย์

342
00:27:19,007 --> 00:27:21,382
ข้าสอนวิธีเป็นช่างฝีมือ

343
00:27:22,382 --> 00:27:25,048
ช่างฝีมือคือการทำสิ่งเดียวเท่านั้น

344
00:27:27,923 --> 00:27:28,798
ดูข้าสิ

345
00:27:29,715 --> 00:27:32,798
ต่อสู้ไม่ได้ ทอผ้าไม่เป็น ทำไร่ก็ไม่ได้

346
00:27:33,423 --> 00:27:34,715
ข้าตีดาบได้

347
00:27:35,215 --> 00:27:38,173
ข้าทำอาหารเป็นเพื่อให้ร่างกายมีแรงตีดาบได้

348
00:27:39,423 --> 00:27:43,465
ข้าศึกษาพระสูตรเพื่อชำระล้างจิตให้ตีดาบที่ดีได้

349
00:27:44,423 --> 00:27:46,090
ท่านคิดว่าการแก้แค้นคืองานฝีมือรึ

350
00:27:46,923 --> 00:27:50,007
ดาบ หม้อไห บะหมี่ ความตาย

351
00:27:50,715 --> 00:27:52,965
ทุกอย่างเหมือนกันสำหรับช่างฝีมือ

352
00:27:54,298 --> 00:27:55,798
งั้นข้าคือช่างฝีมือที่ไม่เอาไหน

353
00:27:58,132 --> 00:28:01,382
ช่างฝีมือทุ่มเททุกอย่างที่มีให้งานฝีมือ

354
00:28:01,465 --> 00:28:02,340
ทุกอย่าง

355
00:28:04,257 --> 00:28:06,798
จุดแข็งและจุดอ่อนของเจ้า

356
00:28:06,882 --> 00:28:10,132
ความรักและความละอาย

357
00:28:11,382 --> 00:28:13,340
บางทีก็รวมถึงผู้คนที่เจ้าใกล้ชิด

358
00:28:16,007 --> 00:28:18,798
ข้าตีดาบดีที่สุดได้ในยามที่ข้ามีลูกศิษย์

359
00:28:20,382 --> 00:28:22,132
ข้านึกว่าข้าทำให้ท่านรำคาญเสียอีก

360
00:28:22,715 --> 00:28:23,798
จริงทั้งสองอย่าง

361
00:28:26,132 --> 00:28:29,757
อาจมีปีศาจอยู่ในตัวเจ้าก็จริง แต่มีสิ่งอื่นด้วย

362
00:28:30,923 --> 00:28:32,923
ถ้าเจ้าไม่ยอมให้สิ่งอื่นปรากฏ

363
00:28:33,632 --> 00:28:35,465
ปีศาจก็จะยึดครองพื้นที่

364
00:28:35,965 --> 00:28:37,965
งานฝีมือของเจ้าก็จะตกต่ำ

365
00:28:39,007 --> 00:28:40,132
งั้นข้าควรทำยังไงดี

366
00:28:41,548 --> 00:28:43,590
ข้ารู้แต่วิธีตีดาบ

367
00:28:44,173 --> 00:28:46,507
ทุกเช้า ข้าก่อไฟ

368
00:28:47,757 --> 00:28:49,798
และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

369
00:29:27,673 --> 00:29:30,673
เหมือนเต้าหู้ที่พร้อมจะถูกกลืนกิน

370
00:29:31,340 --> 00:29:33,423
นายท่านทาคาโยชิส่งของขวัญมาให้ท่าน

371
00:29:34,340 --> 00:29:36,590
เพราะท่านเอร็ดอร่อยกับมื้อค่ำ

372
00:29:36,673 --> 00:29:38,798
เขาจึงมอบมื้อเช้าและเที่ยงให้ท่านด้วย

373
00:29:51,715 --> 00:29:55,382
สนุกใช่ไหมที่ทรมานข้า
ฆ่านกของข้าและบังคับให้ข้ากินมัน

374
00:29:55,465 --> 00:29:56,757
ให้ข้าอีกสองตัวรึ

375
00:29:59,465 --> 00:30:00,673
พูดสิ

376
00:30:00,757 --> 00:30:02,798
หรือการพูดกับข้าจะลดเกียรติท่าน

377
00:30:06,090 --> 00:30:08,465
มันคือ คำขอโทษ

378
00:30:09,840 --> 00:30:11,757
แทนท่านแม่ของข้า

379
00:30:30,173 --> 00:30:31,007
อย่างนี้เอง

380
00:30:32,632 --> 00:30:34,298
ของขวัญของท่านมาจากใจจริง

381
00:30:35,132 --> 00:30:37,632
สามีข้ายกโทษให้ข้าได้หรือไม่ที่ตบเขา

382
00:30:44,007 --> 00:30:46,798
สามีข้าไม่มีเหตุใดให้ต้องอายเมื่ออยู่กับภรรยา

383
00:30:47,590 --> 00:30:49,507
และไม่ต้องเร่งรีบตอบคำ

384
00:30:50,090 --> 00:30:53,090
อาจารย์ที่เก่งที่สุดของข้าก็พูดติดอ่าง

385
00:30:53,173 --> 00:30:54,673
อาจารย์ที่เก่งน้อยกว่าจะหัวเราะ

386
00:30:55,173 --> 00:30:58,382
แต่ข้ารู้ว่าเป็นเพราะ
สมองของเขาอัดแน่นไปด้วยความคิด

387
00:30:58,465 --> 00:31:00,257
จนไม่สามารถพูดได้ทันใจนึก

388
00:31:01,507 --> 00:31:03,257
ตอนที่เขาท่องบทกวีให้ข้าฟัง

389
00:31:03,340 --> 00:31:07,132
ถ้อยคำจึงเปี่ยมความหมายและทำให้ข้าหลงใหล

390
00:31:07,923 --> 00:31:10,757
ข้าแอบชอบเขามาตลอด

391
00:31:12,673 --> 00:31:13,507
อีกครั้ง

392
00:31:14,173 --> 00:31:16,673
สามีของข้าจะยกโทษให้ข้าได้หรือไม่ที่ตบเขา

393
00:31:18,882 --> 00:31:20,007
ได้

394
00:31:21,590 --> 00:31:24,298
สามีข้าช่วยท่องบทกวีให้ข้าฟังได้ไหม

395
00:31:54,965 --> 00:31:55,840
ริงโก้

396
00:32:01,507 --> 00:32:03,257
รู้จักหฤทัยสูตรหรือไม่

397
00:32:05,673 --> 00:32:08,548
"ร่างกายคือความว่างเปล่า
และความว่างเปล่าคือร่างกาย"

398
00:32:09,423 --> 00:32:11,423
"ทุกสิ่งล้วนว่างเปล่า"

399
00:32:12,007 --> 00:32:14,840
"ไม่มีสิ่งใดเกิด ไม่มีสิ่งใดหัก..."

400
00:32:26,965 --> 00:32:29,507
มีบางอย่างที่ข้าทำตามลำพังไม่ได้

401
00:32:58,465 --> 00:32:59,715
ข้าอยากได้ยินเสียงท่าน

402
00:33:03,632 --> 00:33:04,465
เร็วสิ

403
00:33:08,715 --> 00:33:11,757
"หากมีเพียงค่ำคืนนี้"

404
00:33:13,298 --> 00:33:14,965
"มาร่วมเรียงเคียงหมอนกันเถิด"

405
00:33:18,673 --> 00:33:21,173
"เพราะข้าเดินทางมาไกล

406
00:33:22,423 --> 00:33:26,590
บนเส้นทางความฝันเพื่อค้นหาความจริง"

407
00:34:46,465 --> 00:34:49,882
ข้าค้นเรือและเกวียนทุกลำในทุกชายฝั่ง

408
00:34:50,507 --> 00:34:51,882
และไม่พบอะไรเลย

409
00:34:53,007 --> 00:34:55,132
ไม่มีปืนจากฝั่งตะวันตกเข้ามาในญี่ปุ่น

410
00:34:55,673 --> 00:34:58,173
ข้าเกรงว่าคนขาวของท่านคือนักต้มตุ๋น

411
00:34:58,257 --> 00:35:00,507
และท่านจะเดินไปสู่ความตาย

412
00:35:03,507 --> 00:35:04,340
จดหมายรึ

413
00:35:05,215 --> 00:35:06,298
เรื่องการค้าน่ะ

414
00:35:06,965 --> 00:35:10,048
ทำธุระให้เสร็จ ข้ามีอะไรจะให้ท่านดู

415
00:35:10,923 --> 00:35:13,090
ของเล่นใหม่เอี่ยม

416
00:35:15,548 --> 00:35:18,007
ข้าขอให้หานักโทษมาสองคน

417
00:35:18,090 --> 00:35:19,132
พวกนั้นส่งมาสี่คน

418
00:35:19,632 --> 00:35:21,298
พวกเขาให้เกียรติท่าน

419
00:35:31,298 --> 00:35:32,507
ลงมือเลย

420
00:35:33,257 --> 00:35:34,840
เอาให้มาถึงข้านี่

421
00:35:45,507 --> 00:35:46,340
ตาข้าบ้าง

422
00:35:46,882 --> 00:35:49,798
ได้เวลาทดสอบปืนของเราแล้ว

423
00:35:50,882 --> 00:35:51,840
ปืนของเรารึ

424
00:35:52,382 --> 00:35:55,257
ข้าไม่เข้าใจ มันอยู่ไหน

425
00:35:58,882 --> 00:36:00,173
อยู่นี่

426
00:36:00,257 --> 00:36:02,257
แน่นอน ข้าต้องดัดแปลงหน้าตามัน

427
00:36:02,340 --> 00:36:06,298
เพื่อนำปืน 2,000 กระบอกจากบ้านข้า
เข้ามาบ้านท่านโดยไม่ให้ใครเห็น

428
00:36:06,882 --> 00:36:10,173
ประวัติศาสตร์ของดินแดนข้า
คือการสร้างความทุกข์ทรมานแก่ผู้คน

429
00:36:10,257 --> 00:36:12,257
ข้ายังเป็นเด็กตอนที่ราชวงศ์ทิวดอร์

430
00:36:12,340 --> 00:36:16,090
เผาเสบียงอาหารทั้งหมด
ที่พวกกบฏภายใต้โอนีลคิดจะกิน

431
00:36:16,173 --> 00:36:18,048
เราหิวโซ ทุกคนหิวโซ

432
00:36:18,548 --> 00:36:21,673
ซากศพส่งกลิ่นเหม็นเขียว
เพราะคนตายเคยกินแต่หญ้า

433
00:36:21,757 --> 00:36:23,507
ที่มีให้กินมากมายช่วงอดอยาก

434
00:36:23,590 --> 00:36:25,673
พ่อแม่ข้าด่วนจากไป

435
00:36:25,757 --> 00:36:28,882
ทิ้งข้ากับน้องสาวให้จับหนูกิน

436
00:36:29,382 --> 00:36:33,798
หนูหมดเร็วมาก ข้าต้องให้น้องสาวดื่มเลือดข้า

437
00:36:33,882 --> 00:36:36,507
มันทำให้นางรอดไปได้อีกสองสัปดาห์

438
00:36:37,132 --> 00:36:38,715
ข้าไม่ได้หลับไม่ได้นอนอยู่สามวัน

439
00:36:38,798 --> 00:36:42,840
เพื่อปกป้องศพของนาง
จากพวกหิวโหยจนกระทั่งหิมะละลาย

440
00:36:43,548 --> 00:36:46,465
ข้าตัดไตของนางออกแล้วฝังร่าง

441
00:36:47,298 --> 00:36:49,173
ไขมันพอกไตนางเหมือนเปลือกถั่ว

442
00:36:49,257 --> 00:36:55,090
ตั้งแต่นั้นอาหารทุกจานที่กิน
ข้าจะคิดถึงอาหารคำนั้นเสมอ

443
00:36:55,632 --> 00:36:59,173
มันคือสิ่งสุดท้ายที่ข้าเคยทำเพราะจำเป็นต้องทำ

444
00:37:00,257 --> 00:37:02,590
ตอนนี้ข้าควบคุมชีวิตตัวเอง

445
00:37:05,298 --> 00:37:06,257
และอาหารทุกคำ

446
00:37:31,673 --> 00:37:34,882
นายท่านจิบะพยายามขโมยของของข้า

447
00:37:34,965 --> 00:37:38,090
ข้าคิดว่าเขามีความคิดจะนำการกบฏโดยไม่มีเรา

448
00:37:40,132 --> 00:37:41,423
อยากได้นิ้วโป้งของเขาไหม

449
00:37:45,090 --> 00:37:46,715
แล้วทหารของเขาล่ะ

450
00:37:46,798 --> 00:37:48,340
เป็นทหารของท่านแล้ว

451
00:37:49,423 --> 00:37:51,757
ดูเหมือนเราจะเสียคนของเราข้างในไปแล้ว

452
00:37:52,590 --> 00:37:55,090
ดูเหมือนท่านจะต้องทำงานในปราสาทนั้นแทนจิบะ

453
00:37:59,007 --> 00:38:00,298
คิดว่าท่านทำได้มั้ย

454
00:38:18,090 --> 00:38:21,507
ดาบจากเหล็กกล้าชิ้นนี้ฆ่าเทพก็ยังได้

455
00:38:23,382 --> 00:38:26,673
เจ้าจะใช้สิ่งนี้หลอมดาบที่คู่ควรกับภารกิจของเจ้า

456
00:38:28,215 --> 00:38:30,132
ไม่ ท่านพูดถูก

457
00:38:30,632 --> 00:38:32,590
ข้าไม่คู่ควรกับดาบ ยังไม่ใช่ตอนนี้

458
00:38:34,298 --> 00:38:35,632
เหล็กนี่ของท่าน

459
00:38:37,173 --> 00:38:40,340
ข้าต้องไปเอโดะและฆ่าคนที่ข้าสาบานว่าจะฆ่า

460
00:38:40,423 --> 00:38:42,465
ถ้าข้าทำสำเร็จและยังมีชีวิตอยู่

461
00:38:42,548 --> 00:38:43,673
ข้าจะกลับมา

462
00:38:43,757 --> 00:38:46,840
และท่านค่อยตัดสินว่า
ข้าคู่ควรกับดาบจากเหล็กนี่ไหม

463
00:38:47,340 --> 00:38:48,465
ที่ท่านตีเอง

464
00:38:55,298 --> 00:38:57,423
ขออภัยที่ข้าจากไป นายท่านเอจิ

465
00:38:57,923 --> 00:38:59,882
ข้ารู้ว่าท่านตื่นเต้นที่จะได้เป็นอาจารย์ของข้า

466
00:38:59,965 --> 00:39:00,923
ในอีกหลายปีก็จริง

467
00:39:01,923 --> 00:39:03,132
แต่นายท่านต้องการข้า

468
00:39:10,465 --> 00:39:11,882
ลาก่อน บิดาแห่งดาบ

469
00:39:22,007 --> 00:39:23,673
ลาก่อน บิดาแห่งดาบ

470
00:39:39,048 --> 00:39:42,757
เก็บของเจ้าแล้วไปซะ
เจ้าไม่จำเป็นต้องอยู่รับใช้อีกแล้ว

471
00:39:43,715 --> 00:39:46,423
บอกนายหญิงอิโตะว่าเลิกจัดหาอาหาร

472
00:39:46,507 --> 00:39:47,590
และคนรับใช้ให้ข้า

473
00:39:49,465 --> 00:39:51,090
แต่ใครจะดูแลท่านล่ะ

474
00:39:57,298 --> 00:39:59,257
เจ้าหญิงเรียกใช้เรา

475
00:40:00,798 --> 00:40:02,173
นี่ไม่ใช่การเรียกใช้

476
00:40:02,798 --> 00:40:05,173
นี่คือข้อเสนอทำการค้า นายหญิงคาจิ

477
00:40:05,757 --> 00:40:07,173
ตอนนี้ข้ามีเงินเป็นของตัวเองแล้ว

478
00:40:07,257 --> 00:40:09,465
และอยากซื้อสัญญาขายตัวสาวๆ ของท่าน

479
00:40:10,298 --> 00:40:11,173
ทุกคน

480
00:40:13,590 --> 00:40:15,382
ห้าเท่าของที่แต่ละคนติดค้างท่าน

481
00:40:15,965 --> 00:40:17,632
เงื่อนไขล่ะ

482
00:40:17,715 --> 00:40:18,840
ไม่มีเงื่อนไข

483
00:40:18,923 --> 00:40:22,715
นอกจากให้ทุกคนรู้สึกเป็นอิสระและมีเสรี

484
00:40:25,007 --> 00:40:26,798
ข้าไม่ต้องเป็นโสเภณีแล้วรึ

485
00:40:27,548 --> 00:40:29,382
เจ้าไม่ได้เป็นหนี้เรา

486
00:40:29,465 --> 00:40:30,298
ใช่แล้ว

487
00:40:30,840 --> 00:40:33,673
แต่ดูเหมือนข้าตัดสินใจแล้ว
ว่าตัวเองต้องการอะไร

488
00:40:34,173 --> 00:40:37,048
อีกอย่าง ข้าต้องการสาวรับใช้คนใหม่

489
00:40:37,590 --> 00:40:40,798
เงินเดือนดี เสื้อผ้าใหม่ แต่ต้องอยู่ที่นี่นะ

490
00:40:43,132 --> 00:40:45,965
ที่นี่รึ ในวังของเจ้ารึ

491
00:40:46,798 --> 00:40:49,798
ที่นี่มีโอกาส แต่ข้ายังต้องเรียนรู้อีกเยอะ

492
00:40:50,298 --> 00:40:51,798
ข้าต้องการเพื่อนที่ไว้ใจได้

493
00:40:52,298 --> 00:40:54,257
เพื่อนที่มีประสบการณ์ชีวิตมาก

494
00:41:04,507 --> 00:41:06,840
นี่เป็นเรื่องดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับข้า

495
00:41:07,423 --> 00:41:09,923
พระเจ้าช่วย ไม่อยากเชื่อเลย

496
00:41:14,007 --> 00:41:16,048
ข้าพูดจริงนะ ถ้าเจ้าไม่อยากอยู่...

497
00:41:17,507 --> 00:41:19,382
ข้าเคยร้ายกาจกับเจ้า

498
00:41:20,173 --> 00:41:21,882
เจ้ายังเสนอซื้อตัวข้ารึ

499
00:41:23,923 --> 00:41:27,340
ได้โปรด อาเคมิ ได้โปรดฟังข้า

500
00:41:27,423 --> 00:41:28,757
เจ้าต้องไปจากที่นี่

501
00:41:29,298 --> 00:41:31,173
เจ้ากำลังตกอยู่ในอันตราย

502
00:41:34,590 --> 00:41:37,132
ท่านพ่อ ข้าไม่รู้ว่า
ต้องทำอย่างไรนอกจากมาหาท่าน

503
00:41:37,215 --> 00:41:39,798
บอกไปอย่างที่บอกข้าสิ เร็วเข้า

504
00:41:41,048 --> 00:41:43,715
มีคนวางแผนโค่นรัฐบาลโชกุนเจ้าค่ะ

505
00:41:43,798 --> 00:41:46,673
คนขาวผู้หนึ่งกำลังวางแผนบุกปราสาทเอโดะ

506
00:41:46,757 --> 00:41:49,257
สังหารโชกุนอิโตะและคนในตระกูลของเขา

507
00:41:49,340 --> 00:41:51,382
และทุกคนในปราสาทหลังนี้

508
00:41:51,465 --> 00:41:54,423
เขามีกองทัพ ปืนต่างด้าว

509
00:41:54,507 --> 00:41:56,215
มีคนในสภาร่วมมือด้วย

510
00:41:58,048 --> 00:41:59,173
เขาบอกไหมว่าเมื่อไหร่

511
00:41:59,715 --> 00:42:01,215
ในการประชุมสภาขุนนาง

512
00:42:01,298 --> 00:42:03,298
พวกท่านต้องไปเดี๋ยวนี้

513
00:42:06,090 --> 00:42:07,048
ขอบใจ

514
00:42:07,132 --> 00:42:08,715
เจ้าช่วยพวกเราทุกคนจริงๆ

515
00:42:09,298 --> 00:42:10,632
รวมถึงลูกสาวของข้าด้วย

516
00:42:11,632 --> 00:42:12,923
มีใครอีกที่รู้เรื่องนี้

517
00:42:14,507 --> 00:42:15,340
ไม่มีเจ้าค่ะ

518
00:42:15,965 --> 00:42:17,507
ข้าไม่รู้จะขอบใจเจ้าอย่างไรดี

519
00:42:26,798 --> 00:42:27,632
อิเสะ

520
00:42:29,507 --> 00:42:30,923
บอกแล้วไงว่าให้เชื่อใจพ่อ

521
00:42:32,798 --> 00:42:36,007
เจ้าจะไม่ได้แต่งงานกับชายผู้น่ากลัวนานนักหรอก

522
00:42:45,382 --> 00:42:47,257
ตอนนี้เจ้าเป็นคนของตระกูลอิโตะแล้ว

523
00:42:47,923 --> 00:42:51,590
เมื่อโชกุนกับลูกชายจากไป
ผู้คนก็จะมาแห่แหนเจ้า

524
00:42:52,965 --> 00:42:55,132
และอำนาจของพวกเขาก็จะตกอยู่ในมือของพ่อ

525
00:42:57,298 --> 00:42:59,215
กับหุ้นส่วนรายใหม่

526
00:42:59,715 --> 00:43:01,382
หลายคนจะต้องตาย

527
00:43:03,132 --> 00:43:06,507
เจ้าจะปลอดภัยอยู่ที่นี่จนกว่าเรื่องจะจบ

528
00:43:07,757 --> 00:43:10,423
แล้วเจ้าค่อยมาขอบคุณพ่อ

529
00:43:13,590 --> 00:43:14,757
ไม่!

530
00:44:02,132 --> 00:44:04,215
คำบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย