1
00:00:11,507 --> 00:00:16,423
(ซามูไรตาฟ้า)

2
00:00:33,465 --> 00:00:37,423
คนผู้เดียวไม่อาจพิชิตกองทัพ

3
00:00:38,132 --> 00:00:40,882
แต่มีชีวิตหนึ่งทำได้

4
00:00:41,965 --> 00:00:44,340
สิ่งมีชีวิตเช่นนั้นมีที่มาอย่างไร

5
00:00:46,715 --> 00:00:51,798
นานมาแล้วก่อนที่โชกุน
ผู้ยิ่งใหญ่ของเราจะปกครองดินแดนอาทิตย์อุทัย

6
00:00:54,090 --> 00:00:56,757
ยังมีโรนินผู้หนึ่ง

7
00:01:04,298 --> 00:01:08,007
จิตวิญญาณของเขาถูกแผดเผาในวันที่ผู้เป็นนาย

8
00:01:09,840 --> 00:01:12,632
ถูกตระกูลศัตรูลอบสังหาร

9
00:01:13,548 --> 00:01:16,590
ตระกูลเจ้าของตราวิหคเพลิง

10
00:01:25,673 --> 00:01:26,632
ในวันนั้น

11
00:01:27,382 --> 00:01:30,423
เขารู้สึกว่ามีบางอย่างตื่นขึ้นภายใน

12
00:01:31,882 --> 00:01:34,382
พายุก่อตัวในจิตวิญญาณของเขา

13
00:01:57,257 --> 00:01:59,548
ฆ่าทุกคน แล้วเผามันให้ราบ

14
00:02:04,132 --> 00:02:09,507
ความเกลียดชังที่แผ่ออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ

15
00:02:11,132 --> 00:02:13,257
ไปจดปลายดาบ

16
00:02:37,673 --> 00:02:38,673
นายท่าน

17
00:02:38,757 --> 00:02:40,382
พาทุกคนไปที่ห้องเก็บเหล้า

18
00:02:40,465 --> 00:02:43,507
เจ้าฆ่าพวกเราทุกคน

19
00:02:44,507 --> 00:02:46,548
ริงโก้ คุ้มกันพวกเขา

20
00:02:46,632 --> 00:02:48,215
ข้าไม่มีอาวุธ

21
00:02:49,882 --> 00:02:51,507
เริ่มจากมีดทำครัว

22
00:03:02,798 --> 00:03:04,632
มาเร็ว ทางนี้

23
00:03:21,257 --> 00:03:23,715
โรนินผู้นั้นกลับไปยังบ้านเกิด

24
00:03:27,340 --> 00:03:30,882
พ่อแม่อ้อนวอนให้เขาเริ่มชีวิตใหม่ที่นั่น

25
00:03:32,923 --> 00:03:35,465
แต่ความเกลียดชังก็เหมือนไต้ฝุ่น

26
00:03:42,965 --> 00:03:45,132
มันเริ่มต้นดุจลมทะเลแผ่วเบา...

27
00:04:00,382 --> 00:04:01,215
แม่

28
00:04:03,882 --> 00:04:05,882
ไม่มีใครหาเราเจอ

29
00:04:07,423 --> 00:04:09,840
ที่ถูกความมืดกลืนกิน

30
00:04:09,923 --> 00:04:12,173
คนเลวจะมาตามหาเจ้า มิสึ

31
00:04:12,257 --> 00:04:13,340
หาเด็กผู้หญิง

32
00:04:13,423 --> 00:04:17,548
เจ้าต้องเป็นเด็กผู้ชาย ตลอดไป

33
00:04:17,632 --> 00:04:20,173
จากนั้นก็ลึกขึ้น รุนแรงขึ้น

34
00:04:28,840 --> 00:04:31,882
ข้าจะแก้แค้นให้เราเอง แม่ ข้าสาบาน

35
00:04:32,590 --> 00:04:35,423
และแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

36
00:04:36,715 --> 00:04:39,632
หมุนวนและบ้าคลั่ง

37
00:04:39,715 --> 00:04:43,257
จนพร้อมโจมตี

38
00:04:45,882 --> 00:04:47,673
โรนินผู้นี้เริ่มออกเดินทาง

39
00:04:47,757 --> 00:04:50,882
และสาบานว่าจะกำจัด
ทุกคนบนโลกที่มีตราวิหคเพลิง

40
00:04:50,965 --> 00:04:52,465
หรือมีสายเลือดเกี่ยวพัน

41
00:04:56,382 --> 00:04:57,923
แต่ในไม่ช้าเขาก็รู้ว่า

42
00:04:58,007 --> 00:05:01,548
เส้นทางของปีศาจเต็มไปด้วยขวากหนาม

43
00:05:42,382 --> 00:05:44,215
เจ้าอยากตายรึ

44
00:05:51,882 --> 00:05:53,798
ตอนนี้พวกเขาต้องผ่านเราทั้งคู่ไปก่อน

45
00:05:55,090 --> 00:05:57,590
ท่านเป็นเจ้าหญิงที่กล้าหาญที่สุดที่ข้าเคยเจอ

46
00:05:57,673 --> 00:05:59,007
ข้าไม่ได้กล้าหาญ

47
00:05:59,715 --> 00:06:01,882
ข้าถูกคุมขังมาทั้งชีวิต

48
00:06:01,965 --> 00:06:04,298
ถ้าจะตายวันนี้ ข้าขอตายอย่างเสรี

49
00:06:44,132 --> 00:06:45,132
ขอโทษที

50
00:06:46,632 --> 00:06:49,173
มีคนบอกว่าที่นี่ขายฝิ่นจากตะวันตก

51
00:06:49,257 --> 00:06:52,007
ข้ามาตามหาคนขาวที่ขายฝิ่น

52
00:06:53,382 --> 00:06:56,257
ข้าไม่ต้องการมีเรื่อง แค่ขอข้อมูลเท่านั้น

53
00:07:02,882 --> 00:07:05,048
ดูเหมือนเจ้าอยากมีเรื่อง

54
00:07:07,882 --> 00:07:09,715
เปล่า ข้าแค่อยาก...

55
00:07:14,298 --> 00:07:16,132
ไอ้สวะครึ่งผีครึ่งคน

56
00:07:39,882 --> 00:07:43,923
วิญญาณของโรนินเริ่มอ่อนล้า ร่างกายก็อ่อนแรง

57
00:07:53,048 --> 00:07:54,423
เขาไม่ได้กลัวความตาย

58
00:07:55,465 --> 00:07:58,882
เขาแค่กลัวว่าเขาอาจตายก่อนบรรลุคำสาบาน

59
00:08:01,257 --> 00:08:02,173
ช่วยข้าด้วย

60
00:08:02,882 --> 00:08:05,507
ได้โปรด ข้าต้องการหมอ

61
00:08:07,757 --> 00:08:10,048
ทุกอย่างดูอับจนหนทาง

62
00:08:10,757 --> 00:08:11,590
จนกระทั่ง...

63
00:08:19,298 --> 00:08:23,007
โรนินผู้นี้เห็นนิมิตที่เหมือนเทพสวรรค์ดลบันดาล

64
00:08:42,715 --> 00:08:43,590
ช่วยข้าที

65
00:08:46,215 --> 00:08:47,715
นายท่าน มากับข้าสิ

66
00:08:57,590 --> 00:09:00,507
ไม่กี่เหรียญ ข้าก็จะพาท่านถึงสวรรค์

67
00:09:01,173 --> 00:09:02,632
ช่วยข้าหน่อย

68
00:09:10,840 --> 00:09:12,423
แม่ ท่าน...

69
00:09:13,090 --> 00:09:14,423
ท่านยังไม่ตาย

70
00:09:15,007 --> 00:09:15,923
มิสึ

71
00:09:26,632 --> 00:09:30,215
หญิงงามผู้นั้นพาโรนินกลับบ้านไปด้วย

72
00:09:31,382 --> 00:09:34,423
และเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน

73
00:09:35,257 --> 00:09:37,923
ที่โรนินได้พักผ่อน

74
00:09:48,215 --> 00:09:50,465
แม่ ท่านยังไม่ตาย

75
00:09:51,423 --> 00:09:52,257
เป็นไปได้ยังไง

76
00:09:57,673 --> 00:09:59,882
ยาแก้ปวดหัวของข้า

77
00:10:09,215 --> 00:10:11,715
กินซะ ข้าต้องกลับไปทำงานแล้ว

78
00:10:17,590 --> 00:10:21,923
ท่านไม่ต้องทำงานนี้อีกแล้ว
ข้าหาเงินได้แล้ว มากเกินพอ

79
00:10:23,048 --> 00:10:25,923
เจ้าช่างเติบโตมาอย่างดี

80
00:10:30,882 --> 00:10:34,048
ข้ารู้ว่าเจ้าคงลำบากเมื่อคิดว่าข้าตายไปแล้ว

81
00:10:34,132 --> 00:10:35,965
แต่ข้ารู้ว่าแบบนั้นดีที่สุด

82
00:10:37,257 --> 00:10:39,840
อยู่คนเดียวเจ้าก็จะได้เหมือนน้ำ

83
00:10:40,798 --> 00:10:42,340
จับต้องไม่ได้

84
00:10:43,757 --> 00:10:46,173
ตอนนี้ทวยเทพพาเจ้ากลับมาหาข้าแล้ว

85
00:10:48,923 --> 00:10:51,007
โรนินฟื้นพลกำลังเป็นปกติ

86
00:10:51,090 --> 00:10:53,923
พร้อมกลับสู่เส้นทางแห่งความเกลียดชัง

87
00:10:55,423 --> 00:10:57,507
หญิงผู้นั้นขอร้องให้เขาอยู่ต่อ

88
00:11:01,423 --> 00:11:05,340
โรนินบอกนางเรื่องคำปฏิญาณของเขา
คำสาบานที่ไม่อาจผิดคำพูด

89
00:11:06,257 --> 00:11:11,382
เมื่อหมดหนทาง หญิงผู้นั้น
จึงใช้วิธีที่นางเคยเรียนรู้เมื่อนานมาแล้ว

90
00:11:45,340 --> 00:11:46,465
เงินหายไปแล้ว

91
00:11:47,090 --> 00:11:50,382
ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น

92
00:11:50,465 --> 00:11:52,923
ข้ามีคำตอบให้กับทุกคำอธิษฐานของเรา

93
00:11:53,507 --> 00:11:55,715
ข้าหาสามีให้เจ้าได้แล้ว

94
00:12:06,673 --> 00:12:09,340
เขาเป็นพวกหมาหัวเน่า หน้าตาเจ้าจึงไม่สำคัญ

95
00:12:09,423 --> 00:12:13,257
เขาแก่แล้วและต้องการ
ผู้หญิงที่แข็งแรงมาช่วยงานบ้าน

96
00:12:13,840 --> 00:12:16,548
ไม่มีทาง ข้าสาบานแล้ว

97
00:12:17,132 --> 00:12:19,840
ผู้หญิงที่ไหนไม่อยากได้ผู้ชายมาดูแลตัวเอง

98
00:12:20,423 --> 00:12:21,673
กับแม่ของตน

99
00:12:22,298 --> 00:12:25,715
พวกคนที่ตามล่าเจ้าตั้งแต่เด็ก
คิดว่าเจ้าตายในกองเพลิงนั่น

100
00:12:25,798 --> 00:12:30,173
ถ้ามีใครรู้ว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่
อาจตั้งค่าหัวเจ้าก็ได้

101
00:12:30,798 --> 00:12:33,340
ช่างมัน ข้าจะไม่เป็นภรรยาของใคร

102
00:12:52,423 --> 00:12:53,632
แม่จะไปทำงานแล้ว

103
00:12:54,548 --> 00:12:55,632
เราต้องการเงิน

104
00:12:58,840 --> 00:13:01,090
ข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้าได้อยู่แล้ว

105
00:13:21,173 --> 00:13:25,132
เจ้าจะชอบบ้านในป่าเขาแน่ๆ
ไม่มีผู้ใดจะได้เห็นเจ้า

106
00:13:25,632 --> 00:13:27,298
แน่นอนว่าเจ้าต้องทำงาน

107
00:13:27,382 --> 00:13:30,090
ทำอาหาร ทำความสะอาด
ช่วยทำงานบ้านจิปาถะ

108
00:13:30,173 --> 00:13:33,882
เปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เขาเลี้ยงม้าให้ขุนนาง

109
00:13:33,965 --> 00:13:38,007
มิคิโอะเคยเป็นซามูไรผู้ยิ่งใหญ่
จนกระทั่งเขาละเมิดกฎ

110
00:13:39,215 --> 00:13:40,215
ละเมิดกฎเหรอ

111
00:13:41,132 --> 00:13:43,965
ขุนนางประหารคนของตนได้ถ้าทำงานพลาด

112
00:13:44,507 --> 00:13:46,757
ประเด็นคือเจ้าสองคนเป็นหมาหัวเน่า

113
00:13:46,840 --> 00:13:50,715
เขามีเงินและไม่อยู่ในฐานะ
ที่จะบ่นเรื่องหน้าตาเจ้า

114
00:13:51,465 --> 00:13:52,298
แต่งหน้าซะ

115
00:14:36,840 --> 00:14:39,340
เจ้าไม่ได้น่าเกลียดอย่างที่คิด

116
00:14:40,298 --> 00:14:42,340
ท่านแก่กว่าที่ข้าคิดไว้เยอะ

117
00:14:44,673 --> 00:14:46,257
รีบจัดการเรื่องนี้โดยเร็วเถอะ

118
00:14:49,715 --> 00:14:53,798
ความจงรักภักดีของเขาไม่ได้มีไว้ให้เจ้านาย
ที่ถูกสังหาร หรือเพื่อแก้แค้นอีกต่อไป

119
00:14:57,132 --> 00:14:59,882
แต่มีไว้เพื่อเจ้าสาวของเขา

120
00:15:09,965 --> 00:15:11,590
เอาละ กลับไปทำงาน

121
00:15:17,048 --> 00:15:19,007
มาเตรียมตัวเจ้าให้พร้อมสำหรับคืนนี้เถอะ

122
00:15:34,548 --> 00:15:36,882
มิสึไม่มีทางตรึงพวกเขาทั้งหมดได้หรอก

123
00:16:34,840 --> 00:16:35,923
ข้าไม่ใช่เดรัจฉาน

124
00:16:57,965 --> 00:16:59,465
ไหนดูซิเราเจออะไรตรงนี้

125
00:16:59,548 --> 00:17:02,257
พวกนั้นต้อนซามูไรนั่นอยู่ข้างบน

126
00:17:02,757 --> 00:17:05,173
เราขอพักหาความสนุกเล็กน้อยละกัน

127
00:17:27,340 --> 00:17:29,382
ไอ้สารเลว

128
00:17:39,798 --> 00:17:41,423
อยู่ที่นี่ เฝ้าไว้

129
00:18:51,048 --> 00:18:52,090
โว้ว

130
00:18:52,840 --> 00:18:54,715
ใจเย็นๆ

131
00:18:55,423 --> 00:18:57,173
ไม่เป็นไร

132
00:18:59,007 --> 00:19:00,007
เจ้าไว้ใจข้าได้

133
00:19:11,465 --> 00:19:13,007
อยู่ให้ห่างจากม้า

134
00:19:57,048 --> 00:19:58,340
เอาละ กลับไปทำงาน

135
00:20:27,548 --> 00:20:28,507
เจ้านี่ชื่ออะไร

136
00:20:30,257 --> 00:20:31,215
ไค

137
00:20:32,132 --> 00:20:34,132
สวยงาม แต่ดุร้าย

138
00:20:35,590 --> 00:20:37,423
พยายามทำให้มันเชื่องมาหลายเดือนแล้ว

139
00:20:40,340 --> 00:20:42,132
นี่คือสิ่งที่ไคคิดกับข้า

140
00:20:44,465 --> 00:20:48,798
ตั้งแต่ข้าถูกนายของข้า
ขับไล่ออกมา ข้าเฝ้าฝันไว้ว่า

141
00:20:48,882 --> 00:20:52,715
ถ้าข้ามอบสัตว์ที่สมบูรณ์แบบ
ให้เขาสักตัว เขาจะยินดีรับข้ากลับไป

142
00:20:54,257 --> 00:20:55,090
ช่างโง่เง่า

143
00:20:58,840 --> 00:20:59,757
ใช่แล้ว

144
00:21:39,840 --> 00:21:40,923
ข้าป้อนไคได้ไหม

145
00:22:12,007 --> 00:22:12,882
เจ้าขี่เป็นหรือเปล่า

146
00:22:29,757 --> 00:22:31,757
ตื่นสิ

147
00:22:31,840 --> 00:22:33,840
เร็วเข้า

148
00:22:36,298 --> 00:22:38,340
ไปเร็ว

149
00:22:40,215 --> 00:22:43,465
เร็วไป เร็วเกินไปแล้ว

150
00:23:08,007 --> 00:23:09,423
เดี๋ยวข้าเอาลูกที่สุกมาให้

151
00:23:15,257 --> 00:23:16,382
ยอดเยี่ยม

152
00:23:17,673 --> 00:23:18,507
ลองสิ

153
00:23:21,923 --> 00:23:24,632
มาสิ ข้าจะทำให้ดู เหวี่ยงมือมาด้านหลัง

154
00:23:25,882 --> 00:23:27,882
เล็งที่ลูกนั้น

155
00:23:34,923 --> 00:23:36,340
ไม่เลวเลยสำหรับครั้งแรก

156
00:23:45,173 --> 00:23:46,757
เมื่อเวลาผ่านไป

157
00:23:48,465 --> 00:23:51,548
โรนินและเจ้าสาวก็มีความสุขกับชีวิตเรียบง่าย

158
00:23:51,632 --> 00:23:54,257
เส้นทางของปีศาจดูเหมือนความฝันอันไกลโพ้น

159
00:23:55,590 --> 00:23:59,382
แต่บางครั้ง ถ้าเขาหยุดฟัง

160
00:24:00,007 --> 00:24:02,715
โรนินก็ยังได้ยินเสียงนั้น

161
00:24:02,798 --> 00:24:05,923
เรียกชื่อเขา

162
00:24:19,923 --> 00:24:22,715
แม่ ท่านแน่ใจหรือว่าจะเข้าเมืองในสภาพนั้น

163
00:24:22,798 --> 00:24:25,132
พอได้ยาแล้ว ข้าก็จะไม่เป็นไร

164
00:24:34,423 --> 00:24:37,173
เอาปลาซาบะตากแห้งมาด้วย มิสึชอบกิน

165
00:24:38,215 --> 00:24:40,673
นี่ไม่พอค่ายาของข้า

166
00:24:40,757 --> 00:24:43,090
เราคิดว่าท่านควรลองไม่ใช้ยานี่

167
00:26:00,215 --> 00:26:01,048
ช้าหน่อย

168
00:26:01,840 --> 00:26:02,673
ตามให้ทันสิ

169
00:26:12,298 --> 00:26:15,215
นายท่านจะต้องพอใจกับฝูงนี้มากแน่นอน

170
00:26:17,423 --> 00:26:19,840
เมื่อมีไค ความปรารถนาของท่านก็เป็นจริง

171
00:26:20,882 --> 00:26:22,632
ไคดีเกินไปสำหรับขุนนาง

172
00:26:23,215 --> 00:26:25,798
ไค เป็นของเจ้า

173
00:26:54,257 --> 00:26:58,132
ตื่นสิ

174
00:26:58,215 --> 00:26:59,132
เร็วเข้า

175
00:28:12,632 --> 00:28:16,048
อาเคมิ พอข้าจู่โจม วิ่งไปหาคนอื่น

176
00:28:16,132 --> 00:28:17,215
จู่โจมใคร

177
00:29:23,215 --> 00:29:25,215
เจ้าเคยอยากเป็นผู้ชายเหรอ

178
00:29:25,298 --> 00:29:26,882
ข้าต้องใช้ชีวิตเป็นชาย

179
00:29:27,423 --> 00:29:29,757
เพื่อให้คนที่เคยตามล่าหาเจ้าไม่เจออย่างนั้นรึ

180
00:29:30,423 --> 00:29:32,382
และเพื่อข้าจะได้แก้แค้น

181
00:29:33,048 --> 00:29:35,382
คนที่ทำให้ข้าเกิดมาเป็นแบบนี้

182
00:29:36,048 --> 00:29:36,965
สัตว์ประหลาด

183
00:29:41,965 --> 00:29:43,465
ข้าอยากเห็นทุกด้านของเจ้า

184
00:29:43,965 --> 00:29:46,465
ไม่ใช่คนที่แม่เจ้าอยากให้เจ้าแสร้งเป็น

185
00:29:47,090 --> 00:29:49,132
ข้าทำเป็นแค่ใช้ดาบ

186
00:29:50,965 --> 00:29:51,798
ให้ข้าดูซิ

187
00:29:56,007 --> 00:29:58,048
ข้าไม่เคยสู้กับนางินาตะมาก่อน

188
00:29:58,132 --> 00:29:59,423
ค่อนข้างล้าสมัยแล้ว

189
00:29:59,507 --> 00:30:01,757
แต่ไม่มีอาวุธที่ดีไปกว่านี้แล้ว
ในศึกที่เรามีคนน้อยกว่า

190
00:30:02,423 --> 00:30:04,757
ไม่ต้องห่วง เราค่อยเป็นค่อยไปก็ได้

191
00:30:10,923 --> 00:30:11,757
พร้อมไหม

192
00:30:13,465 --> 00:30:14,840
ไม่ต้องออมมือ

193
00:30:26,923 --> 00:30:28,132
ไม่เลวนี่

194
00:30:36,840 --> 00:30:37,882
ชักดาบออกมา

195
00:30:38,757 --> 00:30:39,965
ขอดูใบดาบหน่อย

196
00:30:40,465 --> 00:30:42,048
ข้าไม่อยากทำร้ายเจ้า

197
00:31:02,382 --> 00:31:04,215
เอาละ พอได้แล้ว

198
00:31:04,298 --> 00:31:07,632
ท่านไร้กระดูกสันหลังไปแล้วรึ
ตอนที่เสียตำแหน่งไป

199
00:31:56,632 --> 00:31:58,382
เจ้าคือสัตว์ประหลาดจริงๆ

200
00:32:09,298 --> 00:32:12,298
หลังจากแสงแดดส่องสว่างเหมือนจะเป็นนิรันดร์

201
00:32:12,382 --> 00:32:16,465
วันหนึ่ง ท้องฟ้าก็มืดสนิท

202
00:32:17,215 --> 00:32:20,548
ฝนชะล้างสีย้อมบนกิโมโนของนาง

203
00:32:21,798 --> 00:32:27,007
เผยให้เห็นตราวิหคเพลิงของตระกูลที่นางจากมา

204
00:32:27,673 --> 00:32:30,173
บัดนั้นโรนินรู้แล้วว่า

205
00:32:30,257 --> 00:32:33,507
เจ้าสาวมีสายเลือดของศัตรูคู่อาฆาต

206
00:32:36,632 --> 00:32:40,715
เจ้าสาวร่ำร้องว่า
นางหนีออกจากตระกูลที่ชั่วร้ายของบิดา

207
00:32:40,798 --> 00:32:44,090
นางสาบานว่าจะภักดีต่อโรนินผู้นี้ผู้เดียว

208
00:32:45,298 --> 00:32:47,923
แต่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี

209
00:32:50,798 --> 00:32:57,007
ที่โรนินผู้นี้รู้สึกถึงแรงโกรธคลุ้มคลั่งดุจพายุ

210
00:33:08,340 --> 00:33:11,715
เขาออกไปแต่เช้าเพื่อนำฝูงม้าไปส่งให้เจ้านาย

211
00:33:12,382 --> 00:33:13,673
ม้าทุกตัว

212
00:33:14,215 --> 00:33:15,298
ของเจ้าด้วย

213
00:33:16,757 --> 00:33:19,007
ข้าหาของขวัญประเคนเจ้าถึงที่

214
00:33:19,757 --> 00:33:21,507
เจ้ากลับถ่มน้ำลายใส่มัน

215
00:33:27,382 --> 00:33:30,382
ด้วยความหวังว่าจะทำให้สามีใจอ่อน

216
00:33:37,048 --> 00:33:40,423
เจ้าสาวจึงร่ายรำ

217
00:35:24,215 --> 00:35:25,757
ดวงตาคู่นั้น มันนั่นเอง

218
00:35:26,298 --> 00:35:28,507
พวกเจ้าทำงานให้ปีศาจผิวขาวตนไหน

219
00:35:29,048 --> 00:35:31,923
ปีศาจผิวขาวตัวเดียวที่ข้าเห็นคือเจ้า

220
00:35:32,715 --> 00:35:34,090
ฆ่ามันเร็ว

221
00:35:34,173 --> 00:35:37,132
ใครบอกว่าข้าอยู่ที่นี่ ใช่นางหรือเปล่า

222
00:35:37,673 --> 00:35:39,798
ค่าหัวเจ้ามันมากจนน้อยคนจะต้านทานได้

223
00:35:45,923 --> 00:35:46,757
มิคิโอะ

224
00:36:09,632 --> 00:36:11,840
เจ้าสาวจึงพบกับความตาย

225
00:36:12,757 --> 00:36:14,840
แต่นางยังไม่พบจุดจบ

226
00:36:15,465 --> 00:36:20,340
ภายในร่างไร้ชีวิตของนาง
เดือดดาลไปด้วยความเกลียดชัง

227
00:36:20,423 --> 00:36:25,173
การทรยศ ความอยุติธรรม ที่ครอบงำจิตวิญญาณ

228
00:36:25,257 --> 00:36:28,423
แปรเปลี่ยนนางเป็นฝันร้าย

229
00:36:28,923 --> 00:36:31,215
เป็นผีร้ายตนหนึ่ง

230
00:38:50,173 --> 00:38:51,340
ไม่

231
00:39:03,423 --> 00:39:04,632
สำหรับคินุโยะ

232
00:39:07,882 --> 00:39:10,882
เจ้าเป็นชายยิ่งกว่าผู้ใดที่ข้าเคยพบ

233
00:39:24,423 --> 00:39:26,048
ไม่นะ ไม่

234
00:39:38,215 --> 00:39:39,215
ข้ามาช่วย

235
00:39:41,340 --> 00:39:44,715
เมื่อกี้ข้าขี้ขลาด
แต่ข้ากลับมาแล้ว อภัยให้ข้าด้วย

236
00:39:45,215 --> 00:39:46,840
เป็นฝีมือเจ้า

237
00:39:47,757 --> 00:39:48,798
ข้าไม่มีวันทำแบบนี้

238
00:39:49,465 --> 00:39:50,465
เป็นฝีมือนาง

239
00:39:51,590 --> 00:39:53,382
ข้าเห็นเจ้าสูบฝิ่นอีกแล้ว

240
00:39:53,465 --> 00:39:55,715
ซื้อมาได้ยังไง เจ้าขายนาง

241
00:39:55,798 --> 00:39:57,465
- ยอมรับซะ
- มิสึ แม่เปล่า

242
00:39:57,548 --> 00:40:00,007
แม่กลับไปขายตัวที่สะพานนั่น

243
00:40:00,090 --> 00:40:01,798
แม่ต้องการยา

244
00:40:02,507 --> 00:40:05,590
เขาต้องเป็นคนขายเจ้าแน่เพื่อจะได้ตำแหน่งคืน

245
00:40:06,465 --> 00:40:09,632
ข้าคือแม่ของเจ้า แม่ของเจ้า

246
00:40:09,715 --> 00:40:10,548
มิสึ

247
00:40:10,632 --> 00:40:13,007
เขายืนดูพวกมันฆ่าเจ้า

248
00:40:13,090 --> 00:40:14,840
เขาไร้เกียรติ

249
00:40:14,923 --> 00:40:15,757
อ่อนแอ

250
00:40:15,840 --> 00:40:17,840
หุบปาก นังโสเภณีจอมโกหก

251
00:40:20,590 --> 00:40:22,132
เขาทำร้ายแม่

252
00:40:22,215 --> 00:40:23,632
มิสึ

253
00:40:24,590 --> 00:40:25,548
หยุดนะ

254
00:40:43,923 --> 00:40:47,673
มิสึ ข้ารักเจ้านะ มิสึ

255
00:40:57,007 --> 00:40:58,548
นายท่าน

256
00:40:59,132 --> 00:41:02,132
ท่านเอาชนะพวกเขาได้
ทั้งหมดเลย ทั้งกองทัพ

257
00:41:02,215 --> 00:41:06,507
ข้ากับอาเคมิก็ช่วยนะ
นางฆ่าสองคน ข้าฆ่าไปคนหนึ่ง

258
00:41:07,090 --> 00:41:09,340
จู่ๆ ข้าก็รู้สึกถึงบางอย่างภายในตัวข้า

259
00:41:10,215 --> 00:41:12,215
มันช่าง มืดมิด

260
00:41:14,132 --> 00:41:17,673
เจ้าอยากเป็นเหมือนข้าใช่ไหม
จงยอมรับตัวตนของเจ้า

261
00:41:21,007 --> 00:41:22,298
คนของฮามาตะมาอีกรึ

262
00:41:30,090 --> 00:41:33,215
นั่นไงเจ้าหญิงอาเคมิ เราเจอนางแล้ว

263
00:41:34,173 --> 00:41:36,257
ตามคำสั่งของท่านไดจิ โทคุโนบุ

264
00:41:36,840 --> 00:41:38,840
ลูกสาวของเขาต้องกลับไปกับเรา

265
00:41:43,423 --> 00:41:45,007
ข้าจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

266
00:41:45,923 --> 00:41:46,965
ใช่ไหม มิสึ

267
00:41:47,048 --> 00:41:48,632
เรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า

268
00:41:50,465 --> 00:41:51,298
จัดการเขา

269
00:41:55,173 --> 00:41:56,173
เอาตัวนางไปเถอะ

270
00:41:58,757 --> 00:42:02,257
ปล่อยข้านะ มิสึ ปล่อยข้าสิ

271
00:42:02,340 --> 00:42:05,382
ปล่อยข้า

272
00:42:05,465 --> 00:42:07,298
มิสึ

273
00:42:08,298 --> 00:42:10,215
มิสึ

274
00:42:11,590 --> 00:42:13,923
นายท่าน ท่านเอาแต่นิ่งเฉย

275
00:42:14,715 --> 00:42:15,923
แบบนี้ดีกับนางมากกว่า

276
00:42:21,757 --> 00:42:25,923
ท่านไม่ใช่ซามูไร เพราะซามูไรมีเกียรติ

277
00:42:26,548 --> 00:42:28,382
ข้าไม่เคยบอกว่าข้าเป็นซามูไร

278
00:42:28,465 --> 00:42:31,173
เจ้าต่างหากที่พูด
ข้าอยู่บนเส้นทางแห่งการแก้แค้น

279
00:42:31,257 --> 00:42:35,382
ไม่มีที่ให้ความรัก มิตรภาพ หรือความอ่อนแอ

280
00:42:37,340 --> 00:42:38,965
ตอนนี้ ข้ามีชายผู้หนึ่งต้องฆ่า

281
00:42:53,590 --> 00:42:56,090
สิ่งมีชีวิตร้ายกาจนี้ถือกำเนิดได้อย่างไร

282
00:42:56,673 --> 00:42:58,590
ความเกลียดชังอย่างเดียวไม่พอ

283
00:42:59,382 --> 00:43:01,215
มันต้องอาศัยหลายสิ่ง

284
00:43:01,965 --> 00:43:05,507
ความรัก ที่ถูกพิษร้ายของการทรยศ

285
00:43:07,048 --> 00:43:11,007
จนนำมาซึ่งการนองเลือดและศัตรูมากมาย

286
00:43:12,007 --> 00:43:15,423
จนผีร้ายถือกำเนิด

287
00:43:28,340 --> 00:43:30,215
ขอขอบพระคุณ

288
00:43:30,757 --> 00:43:34,048
ท่านโชกุนผู้มีใจเมตตา

289
00:43:37,340 --> 00:43:38,965
เรื่องเล่าที่น่ากลัวนัก

290
00:43:40,382 --> 00:43:43,548
เราสัญญาว่าเจ้าจะได้รับ
ความบันเทิงที่ดีที่สุดในเอโดะนี้

291
00:43:44,048 --> 00:43:45,298
ใช่ไหม อาเคมิ

292
00:43:47,590 --> 00:43:48,507
เจ้าค่ะ นายท่าน

293
00:43:51,132 --> 00:43:52,923
มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ถูกต้อง

294
00:43:54,840 --> 00:43:55,840
งั้นรึ

295
00:43:56,882 --> 00:43:58,048
เจ้าค่ะ

296
00:43:58,132 --> 00:44:01,090
ข้าเคยเจอผีร้ายอยู่ครั้งนึง

297
00:44:01,798 --> 00:44:02,673
ตัวจริง

298
00:44:03,840 --> 00:44:05,548
แต่มันรักใครไม่เป็น

299
00:44:06,132 --> 00:44:08,423
ข้าค้นหาในดวงตาของมันว่ามีความรัก

300
00:44:08,965 --> 00:44:10,757
ความเมตตาหรือความดีใดๆ หรือไม่

301
00:44:12,632 --> 00:44:14,257
ข้าพบแต่ความมืดมิด

302
00:45:00,715 --> 00:45:03,548
คำบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย